You are on page 1of 16

Czego uczy

lektura pt.
"Pinokio"?
Wartość dydaktyczna opowieści
o przygodach drewnianego pajacyka.
„Pinokio” należy do kręgu literatury dydaktycznej,
pisanej z myślą o dzieciach i do dzieci kierowaną.
Mając charakter moralizatorski pokazuje, jakim
zachowaniem i cechami charakteru powinien
odznaczać się młody człowiek,
a czego czynić nie powinien.
Książki należące do tego gatunku miały za zadanie,
poprzez dobre przykłady, wychowywać i wskazywać
jak postępować w życiu.
Bohater lektury odbywa wewnętrzną podróż, podczas
której musi nauczyć się na błędach. Musi poznać świat w
jego różnych odcieniach. Musi poradzić sobie z licznymi
przeszkodami, pokusami; doświadczyć różnych rzeczy, żeby
odnaleźć pełnię człowieczeństwa, czyli poznać smak
zawodu, rozgoryczenie, okrucieństwo, głód, ciężką pracę, ale
też zrozumieć wartość przyjaźni, siłę marzeń, docenić pomoc
i umieć ją wyświadczać, nauczyć się troski o słabszych i
doświadczyć bezgranicznej wybaczającej miłości. Stąd ta
przemiana z pajaca w chłopca to zyskanie pełni
człowieczeństwa w życiu każdego z nas.
Historia Pinokia jest przełożeniem uniwersalnej wyprawy każdego
człowieka, to historia naszych wzlotów i upadków; nasze powroty -
niczym powrót syna marnotrawnego, gdy stale upadamy i podnosimy
się. Stąd można ten utwór nazwać przypowieścią, bo poza fabułą jest
jeszcze w niej sens ważniejszy - ukryty:
nasze zmagania z ułomną ludzką naturą.
Każdy z nas ma etap, w którym jest drewnianym głupiutkim pajacem i
dopiero dojrzewa do zdobycia mądrości.
Bohater poznaje licznych przewodników, dobrych doradców, ale też
oszustów, leniuchów, spryciarzy. Ich obecność też jest po to, żeby
bohater zyskał mądrość, odporność i skutecznie odpychał pokusy. Musi
rozpoznać dobro i zło; sam dokonywać wyborów. Stąd utwór ten
został nazwany arcymoralitetem.
moralitet «średniowieczny utwór sceniczny
z alegorycznymi postaciami podkreślajacymi walkę
dobra ze złem».
alegoria «w literaturze i sztuce: postać, motyw lub fabuła
mające poza znaczeniem dosłownym stały umowny sens
niedosłowny»
alegorią może być np. świerszcz - jako sumienie; sowa-
jako mądrość ; osioł jako upór, głupota ludzka, niechęć
do nauki, lis - przebiegłość; gołąb - pokój, Boże
błogosławieństwo
Nauczyciele, przewodnicy, mędrcy! Jest ich w utworze
mnóstwo! Sam bohater narzeka na ich nieustającą
obecność, bez przerwy stają mu na drodze! Pajacyk
zauważył to w sytuacji, gdy świerszczyk ostrzegał go przed
oszustami, usilnie prosił o zawrócenie z drogi i powrót do
taty, Pinokio jednak trwał w uporze:
"Pozwolić im tylko mówić, a wszyscy staną się naszymi
ojcami i naszymi nauczycielami! Wszyscy bez wyjątku,
nawet Gadające Pasikoniki! "
A teraz zadanie dla Ciebie:)
Do występujących w utworze
alegorycznych mędrców dopisz
znaleziony w lekturze przykład ich
rady, wygłaszanej mądrości.
1.Dżeppetto:
2. Niebieska Wróżka:
3. Pasikonik:
4. Gołąb:
5. Świetlik:
6. Osiołek:
7. Świstak:
8. Papuga:
9. Nauczyciel:

You might also like