फु ल्सरा:

“तितम येत्रो ठु लो गुरु भएर एस्िो कु रा गर्ने...तहड, हातम सप्पै भएर त्यो दिदिलाइ खोज्र्ने...हामीले यी बर्नका सप्पै चराहरु
को भाषा गुर्नेका छौ, तिम्रो ग्यार्न पतर्न छिै छ...हातम तमल्यो भर्ने दिदिलाइ भेटिहाल्छौ तर्न…”

रुखमा बसीरहेको चेला (फु ल्सराको कु रा सुर्नेर):

“म पतर्न छु ि , बािोहरु संग कु रा गर्नन म जति कसले सक्ला र”

फु ल्सरा हास्छे
फु ल्सरा:
“िेसो भए ओलीहाल...तहडीहाल्र्न पछु न...तछिो उठ माइला”

चेला रुखबाि ओर्ललन्छ अतर्न आएर माइलालाइ ढ्ांग्रो दिन्छ...माइलाले ढ्ांग्रो तलन्छ अतर्न पािको मुखौिा
फालीदिन्छ….माइला झाक्री , चेला अतर्न के िा-के टिहरु आफ्र्नो बािो लाग्छर्न (यहा िेतख तबस्िारै तगिको घुर्न सुरु हुन्छ