Exaltation of the Holy Cross Parish

Pitong Hapis ni Maria

Marso 22, 2024
*Matapos ang banal na Misa, sisimulan ang panalangin sa loob ng
simbahan.

Namumuno: “Dahil diyan, ang puso mo’y para na ring tinarakan ng isang
balaraw” (Lc. 2:35). Ang puso ng isang ina ay hindi kailanman malalayo sa
puso ng kanyang anak. Gaya ni Maria, na nanatili at nakiisa sa hapis,
pighati at paghihirap ni Hesus hanggang sa Kanyang kamatayan. Ang
kanyang puso ay namimighati dahil sa pagdurusa ng kanyang kaisa-isang
Anak para sa katubusan ng sanlibutan. Isang walang hanggang pag-ibig
ang ipinakita ng Mahal na Birhen para sa kanyang Anak, nagpakatatag
habang nakikita ang Kanyang pighati at isang marubdob na
pananampalataya na ang lahat ng ito ay may kapalit na galak pagsapit ng
takdang araw.

Atin pong awitin ang pambungad na awit.

Pambungad na Awit: (Stella Maris)

Kung itong aming paglalayag
Inabot ng pagkabagabag
Nawa’y mabanaagan ka
Hinirang na tala ng umaga

Kahit alon man ng pangamba

‘Di alintana sapagkat naro’n ka
Ni unos ng pighati at kadiliman
Ng gabi
 Maria sa puso ninuman
Ika’y tala ng kalangitan
Ningning mo ay walang pagmamaliw
Inang sinta, inang ginigiliw.

+ Sa ngalan ng Ama, ng Anak, at ng Espiritu Santo. Amen.

Pambungad na Panalangin:
O Birheng nahahapis, ibig naming makiisa sa sakit, pagod
at kalungkutang nadama mo sa iyong pitong hapis na aming pagninilayan
ngayon. Alang-alang sa iyong pitong hapis na ito, ay ituro mo sa amin na
maging tapat sa Diyos sa pagtupad sa Kanyang mga kautusan. Maging
tulad mo nawa kami na matapat hindi lamang dahil sa udyok ng
kautusan, kundi dahil ito ay udyok ng pagmamahal. Ama naming
Makapangyarihan, niloob mong ang Mahal na Inang si Maria, ay
tumayong nakikipagtiis sa Iyong Anak na itinampok sa Krus. Ipagkaloob
mong ang Iyong sambayanang kasalo sa pagpapakasakit ni Kristo kaisa ng
Kanyang Ina, ay marapating makapagdiwang sa piging ng muling
pagkabuhay sa pamamagitan ni Hesukristo, kasama ng Espiritu Santo
magpasawalang hanggan. Amen.
Aba Ginoong Maria…

Namumuno: Mga ginigiliw na kapatid, ating ngayong samahan ang ating

Mahal na Ina sa daan ng kanyang mga hapis.

*Ang lahat ay magpuprusisyon patungo sa unang hapis

 I. Unang Hapis ni Maria: “Ang hula ng Banal na Simeon sa batang si
Hesus”
Pagbasa: Lukas 2:34-35
34
Binasbasan sila ni Simeon, at sinabi kay Maria,
“Tandaan mo, ang batang ito'y nakatalaga sa ikapapahamak o ikaliligtas
ng marami sa Israel. Siya ang magiging tanda mula sa Diyos ngunit
tutuligsain siya ng marami, 35 kaya't mahahayag ang kanilang iniisip.
Dahil dito, magdaranas ka ng matinding kapighatiang parang isang
patalim na itinarak sa iyong puso.”

N: Birheng nahahapis, Tala sa karagatan, mabunying Ina at Reyna!

B: Ilaw ka ng Pilipinas, Birheng dinarangal ng bayang sinisinta.

N: Ibig naming makiisa, mahal na Señora, sa sakit mo ng hinulaan ni

Simeon ang puso mo’y magiging hantungan ng mga hirap ng mahal mong
Anak. Alang-alang sa sakit na ito ay matutunan nawa naming harapin ang
mga pagsubok na taglay ang paniniwala na sa dulo ng lahat ng ito ay
naghihintay ang gantimpalang inilalaan ng Diyos para sa mga taong
kinalulugdan Niya.

Simeon ay bakit kaya,

iyong hinulaang bigla
yaong kamatayang dusta
ni Hesus Haring dakila
ang sa Ina’y laking hirap
na sa puso at tumarak.

N: Birhen dela Soledad de Porta Vaga

B: Sa ami’y igawad ang buhay na mapalad.
N: Aba Ginoong Maria, napupuno ka ng hapis, ang nagpakasakit na
ipinako sa Krus ay sumasainyo, bukod kang namighati sa babaeng lahat at
tanging kaisa ka naman sa Mahal na Pasyon ng iyong Anak na si Hesus.
B: Santa Maria, Ina ng Manunubos, bahaginan mo kami ng iyong
pagpapakasakit. Ipanalangin mo kaming mga makasalanan na naging
dahilan ng pagkapako Niya sa Krus, ngayon at sa oras ng aming
kamatayan. Amen.

N: Oh, katamis-tamisang Birhen de la Soledad, aming Ina at Reyna,

nawa’y matulad kami sa iyong pananampalataya, pag-asa at pag-ibig na
sadyang kay tatag. Amen.

Pagninilay sa pamamagitan ng Awit: “Sa’yo Lamang”

Puso ko’y binihag mo

Sa tamis ng pagsuyo
Tanggapin yaring alay
Ako’y iyo habang buhay

Aanhin pa ang kayamanan

Luho at karangalan
Kung ika’y mapasakin
Lahat na nga ay kakamtin

Sa’yo lamang ang puso ko

Sa’yo lamang ang buhay ko
Kalinisan, pagdaralita
Pagtalima, aking sumpa.
Namumuno: Tayo po ay tutungo na sa Ikalawang stasyon.

II. Ikalawang Hapis ni Maria: “Ang pagtakas patungong Ehipto”

Pagbasa: Mateo 2:13-15
13
Pagkaalis ng mga pantas, nagpakita kay Jose sa
panaginip ang isang anghel ng Panginoon. Sinabi nito sa kanya,
“Bumangon ka't dalhin mo agad sa Egipto ang iyong mag-ina. At huwag
kayong aalis doon hangga't hindi ko sinasabi sapagkat hahanapin ni
Herodes ang bata upang patayin.” 14 Bumangon nga si Jose at nang gabi
ring iyon, dinala niya sa Egipto ang kanyang mag-ina. 15 Doon sila
nanirahan hanggang sa mamatay si Herodes. Sa gayon, natupad ang
sinabi ng Panginoon sa pamamagitan ng propeta: “Tinawag ko ang aking
anak mula sa Egipto.”

N: Birheng nahahapis, Tala sa karagatan, mabunying Ina at Reyna!

B: Ilaw ka ng Pilipinas, Birheng dinarangal ng bayang sinisinta.

B: Ibig naming makiisa, mahal na Señora, sa sakit pagod, at kakulangang

nadama mo nang kayo ay naglakbay at manirahan sa Ehipto. Alang-alang
sa sakit na ito ay ituro mo sa amin na maging matapat sa Diyos sa
pagtupad sa kanyang mga kautusan.

Laking sindak ang tumimo,

Sa dalisay mong puso
Sa pag-uusig nuong puno,
Herodes haring palalo.
Upang batang Hesus ay mailigtas.

N: Birhen dela Soledad de Porta Vaga

B: Sa ami’y igawad ang buhay na mapalad.
N: Aba Ginoong Maria, napupuno ka ng hapis, ang nagpakasakit na
ipinako sa Krus ay sumasainyo, bukod kang namighati sa babaeng lahat at
tanging kaisa ka naman sa Mahal na Pasyon ng iyong Anak na si Hesus.
B: Santa Maria, Ina ng Manunubos, bahaginan mo kami ng iyong
pagpapakasakit. Ipanalangin mo kaming mga makasalanan na naging
dahilan ng pagkapako Niya sa Krus, ngayon at sa oras ng aming
kamatayan. Amen.

N: Oh, katamis-tamisang Birhen de la Soledad, aming Ina at Reyna,

nawa’y matulad kami sa iyong pananampalataya, pag-asa at pag-ibig na
sadyang kay tatag. Amen.

Pagninilay sa pamamagitan ng Awit: “Sa ugoy ng Duyan”

Sana’y di magmaliw
Ang dati kong araw
Ng munti pang bata
Sa piling ni nanay
Nais kong maulit ang awit ni Inang Mahal
Awit ng pag-ibig habang ako’y nasa duyan

Sa aking pagtulog na labis ang himbing

Ang bantay ko’y tala ang tanod ko’y bituin
Sa piling ni nanay, langit ang buhay
Puso kong may dusa sabik sa ugoy ng duyan

Sana’y di magmaliw
Ang dati kong araw
Ng munti pang bata
 Sa piling ni nanay
Nais kong maulit ang awit ni Inang Mahal
Awit ng pag-ibig habang akoi nasa duyan

Namumuno: Tayo po ay tutungo na sa Ikatlong stasyon.

III. Ikatlong Hapis ni Maria: “Ang pagkawala ng batang Hesus sa

Templo”
Pagbasa: Lukas 2:43-50
43
Sila'y umuwi na pagkatapos ng pista. Ang batang si
Jesus ay nagpaiwan sa Jerusalem ngunit hindi ito napansin ng kanyang
mga magulang. 44 Sa pag-aakalang siya ay kasama ng pangkat,
nagpatuloy sila sa maghapong paglalakbay. Pagkatapos, siya ay hinanap
nila sa kanilang mga kamag-anak at mga kakilala, ngunit 45 hindi nila
natagpuan si Jesus. Kaya't bumalik sila sa Jerusalem upang doon
maghanap. 46 Pagkalipas ng tatlong araw, si Jesus ay natagpuan nila sa
loob ng Templo. Siya'y nakaupong kasama ng mga guro. Nakikinig siya at
nagtatanong sa kanila, 47 at ang lahat ng nakakarinig sa kanya ay
hangang-hanga sa kanyang pang-unawa at mga sagot. 48 Namangha rin
ang kanyang mga magulang nang siya'y makita. Sinabi ng kanyang ina,
“Anak, bakit mo naman ginawa ito sa amin? Lubha ang aming pag-aalala
ng iyong ama sa paghahanap sa iyo.”
49
Sumagot si Jesus, “Bakit po ninyo ako hinahanap? Hindi po ba ninyo
alam na ako'y dapat mamalagi sa bahay ng aking Ama?” 50 Ngunit hindi
nila naunawaan ang sinabi niyang ito.

N: Birheng nahahapis, Tala sa karagatan, mabunying Ina at Reyna!

B: Ilaw ka ng Pilipinas, Birheng dinarangal ng bayang sinisinta.

Ibig naming makiisa, mahal na Señora, sa sakit na nadama mo noong

mawala ng tatlong araw ang iyong Anak na si Hesus sa templo sa
Herusalem. Ibigay mo sa amin, alang-alang sa sakit na ito ang katatagan
upang manatili kaming mabubuting kristiyano at ang masaganang luha ng
pagsisisi sa aming mga kasalanan na siyang sanhi ng pagkalayo namin sa
Diyos. Turuan mo kaming pahalagahan ang aming pananampalataya at
pagsisihan ang aming mga kasalanan nang kami ay di mawalay sa iyong
Anak.

Sa mata mo ay bumaha,
Isang dagat na luha
Nang ang batang Hesus ay mawala
ang pagod ay di sapala:
Dibdib mo’y halos mawalat
Sa kadakilaan ng dusa’t hirap.

N: Birhen dela Soledad de Porta Vaga

B: Sa ami’y igawad ang buhay na mapalad.

N: Aba Ginoong Maria, napupuno ka ng hapis, ang nagpakasakit na

ipinako sa Krus ay sumasainyo, bukod kang namighati sa babaeng lahat at
tanging kaisa ka naman sa Mahal na Pasyon ng iyong Anak na si Hesus.
B: Santa Maria, Ina ng Manunubos, bahaginan mo kami ng iyong
pagpapakasakit. Ipanalangin mo kaming mga makasalanan na naging
dahilan ng pagkapako Niya sa Krus, ngayon at sa oras ng aming
kamatayan. Amen.

N: Oh, katamis-tamisang Birhen de la Soledad, aming Ina at Reyna,

nawa’y matulad kami sa iyong pananampalataya, pag-asa at pag-ibig na
sadyang kay tatag. Amen.

Pagninilay sa pamamagitan ng Awit: “Awit ng Paghilom”

Panginoon ko, hanap-hanap ka ng puso

 Tinig Mo’y isang awit paghilom

Ang baling ng aking lipad ay Sa’yo

‘Wag nawang pababayaang masiphayo
Ikaw ang buntong hininga ng buhay
Dulot Mo’y kapayapaan, pag-ibig

Panginoon ko, hanap-hanap ka ng puso

Tinig Mo’y isang awit paghilom

Namumuno: Tayo po ay tutungo na sa Ika-apat stasyon.

IV. Ika-apat na Hapis ni Maria: “Ang Pagkikita ni Hesus at Maria sa

daan ng Krus”
Pagbasa:

“Nang dala na nila si Hesus upang ipako, nasalubong

nila ang isang lalaking galing sa bukid. Ito’y si Simon na tiga Sirene.
Pinatigil nila ito at ipinapasan sa kanya ang Krus, kasunod ni Hesus. Sa
kabila ng labis na paghihirap ng kalooban dahil sa pagdurusa ng Anak na
si Hesus, si Maria ay nanatiling tahimik at mapagkumbaba sa kanyang
mga kilos. Marami ang kumukutya sa kanyang Anak, ngunit ang kanyang
tingin ay puno pa rin ng kabutihan para sa mga taong iyon. Walang tigil
din ang pagdarasal niya para sa mga taong nagpapahirap kay Hesus.”

N: Birheng nahahapis, Tala sa karagatan, mabunying Ina at Reyna!

B: Ilaw ka ng Pilipinas, Birheng dinarangal ng bayang sinisinta.

Ibig naming makiisa, mahal na Señora, sa sakit na nadama mo noong

makita mo ang kahabag-habag na lagay ni Hesukristong nagpasan ng krus
patungong kalbaryo. Pinaghihilahan, inaalipusta at minumura ng mga
talampasang hudyo. Ibigay mo po sa amin, alang-alang sa sakit na ito ang
katatagan ng loob na tanggapin sa lahat ng pagkakataon, ang kalooban ng
Ama sapagkat sa gayong paraan lamang maaaring matamasa ang tamis
ng krus ni Kristo at Mayakap ito ng buong pagmamahal at matagumpay
na pasanin sa aming buhay. Lubhang namamanglaw na Ina ng lalong
nagpakasakit na Anak, nadarama namin ang kapighatiang iyong
nararanasan. Nang ikaw ay manaog sa bundok ng kalbaryo, na kung saan
sinundan mo ang iyong nagpapakasakit na Anak. Nais naming tangisan
ang mga kasamaang dulot ng pakikitungo namin at pakiki-isa sa mga
masasamang gawain, mga kasamaang nagwawalay sa amin sa pagpapala
ng iyong Anak. Tulungan mo kaming makamtan ang kaliwanagan ng pag-
iisip, Upang maunawaan namin ang aming mga kamalian at makatahak sa
tamang landas ng buhay. At kung magiging marapat sa kapurihan Niya, at
sa kagalingan ng aming kaluluwa, ay ipagkaloob nawa sa amin ang
biyayang ninanasa namin dito sa septenariong ito. Siya Nawa.

Oh! namimighating Ina!

Mukha’y hindi na makilala
ng Anak mong sinisinta,
sa lansanga’y nagdurusa:
dala ang Krus na mabigat,
ang dugo’y dumadanak.

N: Birhen dela Soledad de Porta Vaga

B: Sa ami’y igawad ang buhay na mapalad.

N: Aba Ginoong Maria, napupuno ka ng hapis, ang nagpakasakit na

ipinako sa Krus ay sumasainyo, bukod kang namighati sa babaeng lahat at
tanging kaisa ka naman sa Mahal na Pasyon ng iyong Anak na si Hesus.
B: Santa Maria, Ina ng Manunubos, bahaginan mo kami ng iyong
pagpapakasakit. Ipanalangin mo kaming mga makasalanan na naging
dahilan ng pagkapako Niya sa Krus, ngayon at sa oras ng aming
kamatayan. Amen.
N: Oh, katamis-tamisang Birhen de la Soledad, aming Ina at Reyna,
nawa’y matulad kami sa iyong pananampalataya, pag-asa at pag-ibig na
sadyang kay tatag. Amen.

Pagninilay sa pamamagitan ng Awit: “Inay”

Sa mahinahong paalam ng araw

Sa pag-ihip ng hanging kahapunan
Balabal ko’y init ng ‘yong pag-ibig
Sa dapit hapong kay lamig

Mga bit’win kay agang magsigising

Umaandap, mapaglaro man din
Iyong ngiti hatid nila sa akin
Sa diwa ko’t panalangin

Puso ko’y pahimlayin, Inay

Upang yaring hamog ng gabing tiwasay
Ay madama ko bilang damping, halik ng ‘yong Anak
Ay irog kong Inay

Namumuno: Tayo po ay tutungo na sa Ikalimang stasyon.

 V. Ikalimang Hapis ni Maria: “Ang Pagkapako at Pagkamatay ni
Hesus sa Krus”
Pagbasa: Juan 19:25-30

“Nakatayo sa tabi ng krus ni Jesus ang kanyang ina at

ang kapatid nitong babae, si Maria na asawa ni Cleopas, at si Maria
Magdalena. Nang makita ni Jesus ang kanyang ina at ang minamahal niyang
alagad na nasa tabi nito, sinabi niya, “Ginang, narito ang iyong anak!” At
sinabi niya sa alagad, “Narito ang iyong ina!” Mula noon, pinatira ng alagad
na ito sa kanyang bahay ang ina ni Jesus. Alam ni Jesus na naganap na ang
lahat ng bagay. Kaya't upang matupad ang kasulatan ay sinabi niya,
“Nauuhaw ako!” May isang mangkok doon na puno ng maasim na alak.
Inilubog nila rito ang isang espongha, ikinabit iyon sa isang tangkay ng
hisopo at inilapit sa kanyang bibig. Pagkatanggap ni Jesus ng alak, sinabi
niya, “Naganap na!” Iniyuko niya ang kanyang ulo at nalagot ang kanyang
hininga.”

N: Birheng nahahapis, Tala sa karagatan, mabunying Ina at Reyna!

B: Ilaw ka ng Pilipinas, Birheng dinarangal ng bayang sinisinta.

Sa huling hantungan ng iyong Anak naroon ka rin, Mahal na Señora

upang kahit sa huling sandal’y maghain sa kanya ng pagmamahal at
upang ihain sa Ama ang iyong sarili kaisa ng pag-aalay ng sarili ng Diyos
Anak. Ang Krus nga ang palatandaan ng pagiging tunay na kristiyano. At
krus din ang dahilan kung bakit mahirap sumunod sa Panginoon.
Tulungan mo kaming pasanin ang krus na ito, O Inang mahal. At tulad
mo’y maging bahagi din sana ng pagpasanin ang krus na ito, O Inang
mahal. At tulad mo’y maging bahagi din sana kami ng pag-aalay ng
Panginoon, para sa aming kaligtasan at sa kaligtasan ng iba. Lipos ng
pighating Ina ng lalong nahihirapang Anak, sino kaya ang makakaunawa
ng kahirapang iyong tiniis ng lumakad Sa lansangang dinaanan ng iyong
pinahirapang Anak. Pagpapahirap, mga katampalasan, pagpapako sa
krus, ang mga gunita nito Ang nagdulot sa iyo ng matinding hapis. Nawa’y
tumimo sa aming isipan ang mga pagpapakasakit at mga kahirapang ito ni
Kristo upang sa mga Sandali ng aming panghihina at panlalamig, ang mga
ala-alang ito ang magsilbing gabay tungo sa wastong pag-ibig sa iyo at sa
mga kapatid at kung magiging marapat sa kanyang kaluwalhatian at sa
kagalingan ng aming kaluluwa ay ipagkaloob mo nawa sa amin ang
biyayang hinihingi namin sa septenariong ito. Siya Nawa.

Walang kabagay ang hapis,

Oh! Ina, ang iyong tiniis,
hindi sukat na malirip
ang iyong pagkakamasid
sa lagay ng Anak mong giliw at liyag
na sa krus ay nagdurusa’t naghihirap.

N: Birhen dela Soledad de Porta Vaga

B: Sa ami’y igawad ang buhay na mapalad.

N: Aba Ginoong Maria, napupuno ka ng hapis, ang nagpakasakit na

ipinako sa Krus ay sumasainyo, bukod kang namighati sa babaeng lahat at
tanging kaisa ka naman sa Mahal na Pasyon ng iyong Anak na si Hesus.
B: Santa Maria, Ina ng Manunubos, bahaginan mo kami ng iyong
pagpapakasakit. Ipanalangin mo kaming mga makasalanan na naging
dahilan ng pagkapako Niya sa Krus, ngayon at sa oras ng aming
kamatayan. Amen.

N: Oh, katamis-tamisang Birhen de la Soledad, aming Ina at Reyna,

nawa’y matulad kami sa iyong pananampalataya, pag-asa at pag-ibig na
sadyang kay tatag. Amen.

Pagninilay sa pamamagitan ng Awit: “Dakilang Pag-ibig”

Dakilang pag-ibig saan man manahan

Diyos ay naroon walang alinlangan
 Tinipon tayo sa pagmamahal
Ng ating poong si Hesus
Tayo’y lumigaya sa pagkakaisa
Sa haring nakapako sa krus

Dakilang pag-ibig saan man manahan

Diyos ay naroon walang alinlangan

Namumuno: Tayo po ay tutungo na sa Ika-anim stasyon.

VI. Ika-anim na Hapis ni Maria: “Ang Pagbababa sa Krus at

Pagtanggap sa walang buhay na Katawan ni Hesus”
Pagbasa: Marcos 15:42-46

“42-43 Nang dumidilim na, dumating si Jose na taga-

Arimatea, isang iginagalang na kasapi ng Kapulungan. Siya rin ay
naghihintay sa pagdating ng kaharian ng Diyos. Dahil iyon ay Araw ng
Paghahanda, o bisperas ng Araw ng Pamamahinga, naglakas-loob siyang
lumapit kay Pilato upang hingin ang bangkay ni Jesus. 44 Nagtaka si Pilato
nang marinig niyang patay na si Jesus kaya't ipinatawag niya ang opisyal
at tinanong kung matagal na siyang namatay. 45 Nang malaman niya sa
kapitan na talagang patay na si Jesus, pumayag siyang kunin ni Jose ang
bangkay. 46 Ibinabâ mula sa krus ang bangkay ni Jesus at binalot sa telang
lino na binili ni Jose.”

N: Birheng nahahapis, Tala sa karagatan, mabunying Ina at Reyna!

B: Ilaw ka ng Pilipinas, Birheng dinarangal ng bayang sinisinta.

Mahal na Señora, isama mo kami sa sakit na nadama mo nang ibaba

sa Krus at ilagak sa kandungan mo ang walang buhay na katawan ng
iyong Anak. Alang-alang sa sakit na ito ay matutunan nawa naming higit
na pahalagahan ang Panginoon at hindi ang mga material na bagay at
mga kaabalahan na lumilipas at nawawala. Ang pagmamahal nawang ito
ay makita sa pag-ibig namin sa kapwa, lalung-lalo na sa mga
nangangailangan ng aming kalinga. Namimighating Ina ng lalong
nagpakasakit na Anak, naririyan ka at nag-iisa sa mapanglaw na silid. Ang
mapanglaw na gabi ay nagpapahiwatig sa iyo na lumubog na ang araw ng
katuwiran, si Hesus, na ngayon ay pinanawan na ng buhay sa bundok ng
Kalbaryo, Ang masasayang araw na nagdudulot ng kaliwanagan ay
natapos na. Ibang-iba ang mga sandalling ito kaysa sa nang mapuspos ka
ng Espiritu Santo at naglihi ka sa kanya, gayon din nang siya ay isilang sa
Bethlehem. Paano naming magiging marapatin ang aming sarili Gayong
natatalos naming kami at ang mga kasalanan ang sanhi ng lahat ng
kalungkutang ito? Nangangako kami Mahal na Ina, Pagsusumikapan
naming maituwid ang aming pagkukulang at pagsusumikapang mamuhay
sa katarungan upang maki-isa sa Kanya sa Kanyang kaluwalhatian at
nawa’y ang mga kahilingan namin sa pamamagitan ng septenariong ito ay
aming makamtan. Siya Nawa.
Nang nasa iyong kandungan
Ang kay Hesus na bangkay
Birheng Ina’y napasaan,
Ang sa Beleng kaaliwan?
Naparam na nga’t lumipas
Ang madla mong tuwang lahat na.

N: Birhen dela Soledad de Porta Vaga

B: Sa ami’y igawad ang buhay na mapalad.

N: Aba Ginoong Maria, napupuno ka ng hapis, ang nagpakasakit na

ipinako sa Krus ay sumasainyo, bukod kang namighati sa babaeng lahat at
tanging kaisa ka naman sa Mahal na Pasyon ng iyong Anak na si Hesus.
B: Santa Maria, Ina ng Manunubos, bahaginan mo kami ng iyong
pagpapakasakit. Ipanalangin mo kaming mga makasalanan na naging
dahilan ng pagkapako Niya sa Krus, ngayon at sa oras ng aming
kamatayan. Amen.

N: Oh, katamis-tamisang Birhen de la Soledad, aming Ina at Reyna,

nawa’y matulad kami sa iyong pananampalataya, pag-asa at pag-ibig na
sadyang kay tatag. Amen.

Pagninilay sa pamamagitan ng Awit: “Ave Maria”

Ave Maria, gratia plena

Dominus tecum, benedicta tu
Benedictatu in mulieribus
Et benedictus fructus ventris tui Iesu

Sancta Maria, Mater Dei

Ora pro nobis, peccatoribus
Nunc et in hora, mortis nostrae

Ave Maria, gratia plena

Dominus tecum, benedicta tu
Benedictatu in mulieribus
Et benedictus fructus ventris tui Iesu. Amen.

Namumuno: Tayo po ay tutungo na sa Ikapitong stasyon.

 VII. Ikapitong Hapis ni Maria: “Ang Paglilibing kay Hesus”
Pagbasa: Juan 19:38-41

“ Pagkatapos nito, si Jose na taga-Arimatea ay

nagsadya kay Pilato upang humingi ng pahintulot na makuha ang bangkay
ni Jesus. (Dati ay inilihim ni Jose na siya'y isang alagad ni Jesus dahil sa
takot niya sa mga pinuno ng mga Judio.) Pinahintulutan naman siya ni
Pilato, kaya't kinuha niya ang bangkay ni Jesus. 39 Kasama rin niya si
Nicodemo na noong una ay sa gabi nagsadya kay Jesus. May dala itong
pabango, mga tatlumpung kilong pinaghalong mira at aloe. 40 Kinuha nila
ang bangkay ni Jesus at nilagyan ng pabango at binalot sa telang lino,
ayon sa kaugalian ng mga Judio. 41 Malapit sa pinagpakuan kay Jesus ay
may isang halamanan, at dito'y may isang bagong libingang hindi pa
napaglilibingan.”

N: Birheng nahahapis, Tala sa karagatan, mabunying Ina at Reyna!

B: Ilaw ka ng Pilipinas, Birheng dinarangal ng bayang sinisinta.

Ibig naming makiisa, mahal na Señora, sa pangungulila at pag-iisa noong

mailibing na ang iyong Anak. Alang-alang sa sakit na ito ay madala nawa
naming sa aming buhay ang pag-ibig ng Diyos at sa aming kapwa Upang
maging amin ang buhat at kamatayan ni Kristo. Kami nawa ay mamatay
sa pamamagitan ng pagpapakasakit at pagsisisi sa aming mga kasalanan,
Nang si Kristo ay mabuhay sa amin sa pamamagitan ng pag-ibig.
Maibahagi nawa namin sa iba ang aming buhay upang maisabuhay namin
ang buhay ni Kristong iyong Anak. Namimighating Ina ng nagpakasakit na
Anak, nababatid namin ang hirap na iyong nadama, nang ilagak sa
libingan at takpan ng mga taong nagmamalasakit ang sugatan at walang
buhay na Katawan ng iyong Anak, Alang-alang sa iyong mga
pagpapakasakit ay pagkalooban mo kami, Mahal na Ina, ng mga biyayang
kakailanganin sa tunay na pagsisisi. Loobin mong ang makasalanan
naming sarili ay malibing kasama ng iyong Anak at muling mabuhay
alang-alang sa Kanyang kaluwalhatian na ngayon ay hinihiling namin sa
pamamagitan ng septenariong ito. Siya Nawa.
 Sa akin ngayo’y wala na
Ang buhay ko at ginhawa,
Ilaw naring mga mata
Si Hesus kong sinisinta:
Ang tawag na mapalad
Sa aki’y hindi nararapat.

N: Birhen dela Soledad de Porta Vaga

B: Sa ami’y igawad ang buhay na mapalad.

N: Aba Ginoong Maria, napupuno ka ng hapis, ang nagpakasakit na

ipinako sa Krus ay sumasainyo, bukod kang namighati sa babaeng lahat at
tanging kaisa ka naman sa Mahal na Pasyon ng iyong Anak na si Hesus.
B: Santa Maria, Ina ng Manunubos, bahaginan mo kami ng iyong
pagpapakasakit. Ipanalangin mo kaming mga makasalanan na naging
dahilan ng pagkapako Niya sa Krus, ngayon at sa oras ng aming
kamatayan. Amen.

N: Oh, katamis-tamisang Birhen de la Soledad, aming Ina at Reyna,

nawa’y matulad kami sa iyong pananampalataya, pag-asa at pag-ibig na
sadyang kay tatag. Amen.

Pagninilay sa pamamagitan ng Awit: “Tanging Yaman”

Ikaw ang aking tanging yaman

Na ‘di lubusang masumpungan
Ang nilikha mong kariktan
Sulyap ng ‘yong kagandahan
 Ika’y hanap sa t’wina
Nitong pusong ikaw lamang ang saya
Sa ganda ng umaga
Nangungulila sa’yo sinta

Ikaw ang aking tanging yaman

Na ‘di lubusang masumpungan
Ang nilikha mong kariktan
Sulyap ng ‘yong kagandahan

Namumuno: Tayo po ay tutungo na sa simbahan.

*Ang lahat ay tutungo na sa simbahan at doon dadasalin ang pangwakas

na panalangin.

Panalangin sa Birheng Nahahapis:

Ama naming mapagmahal, sa puso ng Mahal na Birhen ay patuloy na
naghahari ang pagsunod sa kalooban mo. Ibinigay siya sa amin ng Iyong
Anak na si Hesus upang maging aming Ina at kami nama’y tinanggap niya
bilang kanyang mga anak. Iningatan ng Mahal na Birhen ng Soledad sa
kanyang puso ang katubusang aming nakamit sa pamamagitan ng
kamatayan at Muling pagkabuhay ng kanyang Anak at Iyong Anak na si
Hesus. Ipinagkakatiwala namin sa puso ng Mahal na Ina ng Soledad Ang
aming sarili upang ihandog sa Iyo sapagkat nanalig kami sa kapangyarihan
ng kanyang pananalangin para sa aming kapakinabangan. Kaya’t kasama
ng Mahal na Ina ng Soledad ay pakinggan Mo po ang aming kahilingan.

(Banggitin ang biyayang minimithi)

Katulad ng Mahal na Ina ng Soledad ay lagi nawa naming maingatan sa
aming puso ang Iyong Anak na si Hesus kasama mo at ng Espiritu Santo,
magpasawalang hanggan. Amen.

Panalangin para sa mga hangarin ng Santo Papa:

1 Ama Namin… 1 Aba Ginoong Maria… 1 Luwalhati…

Pangwakas na Awit:
Mahal Naming Ina
Tinatawagan ka
Tunay na batis ka ng biyaya
Binabalungan ka ng awa at ligaya
Nilalapitan ka naming habag

Inang sinisinta, buksan aming mata

‘pagkat sa Diyos Ama kami ay nagkasala
Kapag kami’y yumaong lumbay kami’y Samahan
Do’n sa Amang Kaharian

-Allain S. Mangali, Revised 2023