You are on page 1of 30

Charlie Munger – The Architech of Berkshire Hathaway

(ชาร์ลี มังเกอร์ สถาปนิกแห่ง Berkshire Hathaway)

ชาร์ลี มังเกอร์ เสียชีวิตในวันที่ 28 พฤศจิกายน เพียงแค่ 33 วันก่อนวันครบรอบวันเกิด 100


ปี ของเขา

แม้จะเกิดและโตที่เมืองโอมาฮา แต่เขาใช้เวลาชีวิตกว่า 80% ของชีวิตตัง้ ถิ่นฐานในเมืองอื่น


ด้วยเหตุนนั้ เอง เราจึงไม่ได้เจอกันจนกระทั่งปี 1959 เมื่อเขาได้อายุ 35 ปี และผมได้พบกับเขาเป็ น
ครัง้ แรก ในปี เขาตัดสินใจว่าควรลองทาธุรกิจบริหารเงิน

สามปี ต่อมาเขาบอกผมว่า มันผิดอยู่แล้วสิ! ตอกยา้ การตัดสินใจที่ง่เี ง่าของผมในการเข้าซือ้


Berkshire จนมีอานาจควบคุม แต่ เขาบอกว่า ถ้าทามันลงไปแล้ว เขาจะเป็ นคนบอกเองว่าต้อง
แก้ไขเรื่องที่ทาพลาดไปนีไ้ ด้อย่างไรบ้าง

ต่อจากนีอ้ ยากให้คณ
ุ เข้าใจก่อนว่า ชาร์ลีกบั ครอบครัวของเขาไม่ได้ใช้เงินสักไดม์มาลงทุน
กับห้างหุน้ ส่วนขนาดเล็กที่ผมบริหารอยู่ในตอนนัน้ ซึ่งผมใช้เงินจากแหล่งนีใ้ นการเข้าซือ้
Berkshire ยิ่งไปกว่านัน้ เรา ไม่ได้คาดคิดเลย ว่าชาร์ลีจะเป็ นเจ้าของหุน้ Berkshire แม้แต่หนุ้
เดียว

อย่างไรก็ตาม ในปี 1965 ชาร์ลีแนะนาผมไว้ว่า “วอเร็น ลืมเรื่องการซือ้ บริษัทแบบ


Berkshire ไปได้เลยอย่าทาแบบนีอ้ ีก แต่เนื่องจากตอนนีน้ ายมีอานาจควบคุม Berkshire แล้ว ให้
ซือ้ ธุรกิจที่ยอดเยี่ยมในราคาที่เหมาะสมเข้ามาและเลิกซือ้ บริษัทที่ธรรมดาๆ ในราคาที่แสนถูกสักที
หรือพูดอีกอย่างก็คือ ให้เลิกทาทุกอย่างที่เรียนรูม้ าจาก เบน เกรแฮม ฮีโร่ของนายซะ มันใช้ได้แหละ
แต่มนั ได้ผลดีกบั เงินก้อนเล็กเท่านัน้ ” หลังจากผิดพลาดอีกหลายครัง้ จากการพยายามปรับนิสยั นัน้
ผมก็ตามคาแนะนาของเขา

อีกหลายปี ต่อมา ชาร์ลีได้กลายมาเป็ นหุน้ ส่วนของผมในการบริหาร Berkshire และกระทุง้


ผมอยู่ตลอดเมื่อนิสยั เก่าๆ เริ่มเสนอหน้าออกมา จนวันที่เขาเสียชีวิต เขาก็ยงั ทาหน้าที่นนั้ และด้วย
ความร่วมมือของเราทัง้ สองคน ร่วมกับคนที่ลงทุนกับเราในช่วงแรกๆ ทาให้พวกเราได้มีช่วงเวลาที่
ดีกว่าที่ชาร์ลีกบั ผมเคยคิดฝันเอาไว้มากทีเดียว

ในความเป็ นจริงนัน้ ชาร์ลีคือสถาปนิกของ Berkshire ในปั จจุบนั และผมทาหน้าที่เป็ น


“ผูร้ บั เหมาทั่วไปคนหนึ่ง” ที่ทาหน้าที่จดั การไซต์งานวันต่อวันให้ได้ตามที่เขาวางวิสยั ทัศน์เอาไว้

ชาร์ลีไม่เคยอยากได้เครดิตสาหรับตาแหน่งของเขาในฐานะผูส้ รรสร้างเลย แทนที่จะเป็ น


เช่นนัน้ เขากลับให้ผมรับหน้าคอยโค้งคานับของคุณและรับคาชื่นชมอยู่ตลอด ในแง่หนึ่ง
ความสัมพันธ์ของเขากับผมเหมือนกับว่าเขาเป็ นพี่ชายคนโต ส่วนหนึ่งเป็ นพ่อที่คอยให้ความรัก แม้
ในช่วงเวลาที่เขารูว้ ่าเขาคิดถูก เขาก็ยงั ให้ผมเป็ นคนคุมบังเหียน และเมื่อผมทาพลาดไม่ว่าจะเรื่อง
ใดก็ตาม เขา ไม่เคย ไม่เคยตอกยา้ ความผิดพลาดนัน้ เลย

ในโลกแห่งความเป็ นจริงนี ้ ตึกรามบ้านช่องที่ย่งิ ใหญ่ต่างถูกเชื่อมโยงกับเหล่าสถาปนิกที่


ออกแบบมันในขณะที่คนเทคอนกรีตหรือช่างทาหน้าต่างก็ถกู ลืมกันทัง้ นัน้ Berkshire ได้กลายมา
เป็ นบริษัทที่ย่งิ ใหญ่ โดยที่ผมเป็ นฝ่ ายดูแลการก่อสร้างมัน ชาร์ลี ควรได้รบั เครดิต ตลอดไป ว่า
เขานี่แหละคือสถาปนิกที่แท้จริง
Charlie Munger 1924 -2023

Berkshire Hathaway Inc.

ถึงผูถ้ ือหุน้ ของ Berkshire Hathaway Inc.

Berkshire มีจานวนบัญชีรายชื่อผูถ้ ือหุน้ อยู่กว่าสามล้านบัญชี ผมเริ่มเขียนจดหมายฉบับนี ้


ทุกๆ ปี เนื่องจากมันจะเป็ นประโยชน์กบั กลุม่ เจ้าของบริษัทที่เปลี่ยนแปลงและมีความต่างกันมาก
ขึน้ เรื่อยๆ หลายๆ คนเป็ นเจ้าของเพราะต้องการเรียนรูเ้ กี่ยวกับการลงทุน

ชาร์ลี มังเกอร์ ผูเ้ ป็ นหุน้ ส่วนของผมในการบริหาร Berkshire มาเป็ นเวลาหลายศตวรรษ


มองหน้าที่นใี ้ นแบบเดียวกับกับผมทุกประการและคงจะคาดหวังให้ผมสื่อสารกับพวกคุณในแบบที่
เคยเป็ นมา เขากับผมคิดแบบเดียวกันเกี่ยวกับหน้าที่ความรับผิดชอบต่างๆ ที่เรามีต่อผูถ้ ือหุน้ ของ
Berkshire

**********
การจินตนาการถึงภาพของผูอ้ ่านของนักเขียนที่พวกเขาอยากสื่อสารด้วยนัน้ เป็ นเรื่องที่มี
ประโยชน์มาก และบ่อยครัง้ ที่นกั เขียนหวังว่างานเขียนชิน้ นัน้ ๆ จะสื่อเข้าไปถึงใจของคนทั่วไปด้วย
ที่ Berkshire เรามีกลุม่ เป้าหมายที่จากัดมาก นั่นคือนักลงทุนทัง้ หลายที่ไว้วางใจ Berkshire ให้
ดูแลเงินออมของพวกเขาโดยไม่คิดจะเอากลับไปขายในตลาดอีก (เป็ นแนวคิดเดียวกับที่ผคู้ นต่าง
เก็บออมเพื่อเข้าซือ้ ฟาร์มหรืออสังหาริมทรัพย์ให้เช่า แทนที่จะเป็ นกลุม่ คนที่ชอบเอาเงินส่วนที่เหลือ
กินเหลือใช้ไปซือ้ ลอตเตอรี่หรือไม่ก็หนุ้ “ร้อนแรง” ทัง้ หลาย)

ช่วงเวลาหลายปี ท่ผี ่านมา Berkshire ได้ดงึ ดูดเหล่าผูถ้ ือหุน้ มากมายที่มีแนวคิดแปลกไป


กว่าปกติในการถือหุน้ “ชั่วชีวิต” และส่งต่อให้ลกู หลาน เรามีความยินดีกบั สิ่งที่เกิดขึน้ นีแ้ ละเชื่อว่า
พวกเขาพร้อมจะรับฟั งทัง้ ข่าวดีและข่าวร้ายที่จะเกิดขึน้ ในทุกๆ ปี ซึ่งสื่อสารโดยตรงจาก CEO ของ
พวกเขาไม่ใช่การรับฟั งข่าวเหล่านัน้ จากฝ่ ายนักลงทุนสัมพันธ์หรือที่ปรึกษาด้านการสื่อสารที่มกั จะ
มอบแต่ข่าวในแง่ดีและยกยอปอปั้นบริษัทตลอดเวลา

เพื่อเป็ นการง่ายสาหรับการนึกภาพของนักลงทุนที่ Berkshire มองหา ผมโชคดีมากที่มีคน


ที่มีโมเดลทางความคิดเหมาะเจาะยิ่งกว่าใคร คนคนนัน้ คือน้องสามของผมเอง เบอร์ตี ้ (Bertie) ผม
จะแนะนาให้คณ
ุ รูจ้ กั เอง
เริ่มแรกเลย เบอร์ตีเ้ ป็ นคนฉลาดมาก หลักแหลมและชอบท้าทายความคิดความอ่านของ
ผม อย่างไรก็ตาม เราไม่เคยตะโกนใส่หน้ากันหรือมีความสัมพันธ์ท่กี ระท่อนกระแท่น เราไม่เป็ น
เช่นนัน้ แน่นอน

ยิ่งไปกว่านัน้ เบอร์ตีก้ บั ลูกสามทัง้ สามคนของเธอ มีเงินเก็บส่วนใหญ่อยู่ในหุน้ Berkshire


ความเป็ นเจ้าของของพวกเขายาวนานหลายทศวรรษ และทุกๆ ปี เบอร์ตีจ้ ะอ่านสิ่งที่ผมต้องการ
เขียนออกมาเสมอ งานของผมคือการตอบคาถามของเธอและตอบมันอย่างซื่อตรงที่สดุ

เบอร์ตีก้ ็เหมือนกับพวกคุณส่วนใหญ่ท่เี ข้าใจศัพท์ทางบัญชีมากมาย แต่เธอไม่ได้เตรียมตัว


สาหรับการสอบ CPA แต่อย่างใด เธอติดตามข่าวธุรกิจ อ่านหนังสือพิมพ์เป็ นประจาทุกวัน แต่
ไม่ได้เรียกตัวเองว่าเป็ นผูเ้ ชี่ยวชาญด้านเศรษฐกิจ เธอเฉลียวมาก สุดๆ ไปเลยก็ว่าได้ รูต้ วั เป็ นอย่าง
ดีกว่าพวกเหล่ากูรูทงั้ หลายนัน้ ควรถูก เมิน จะดีกว่า ทัง้ หมดทัง้ มวลแล้ว ถ้า เธอ สามารถทานาย
หุน้ ผูช้ นะในวันพรุง่ นีไ้ ด้จริงๆ เธอจะเอาข้อได้เปรียบของเธอมาป่ าวประกาศแล้วเพิ่มอัตราการ
แข่งขันไปทาไม? นั่นคงเหมือนกับการพบทองคาจากนัน้ ก็ย่นื แผนที่ไปบอกเพื่อนบ้านด้วยว่ามันอยู่
ตรงตาแหน่งไหน

เบอร์ตีเ้ ข้าใจถึงอานาจของแรงจูงใจทัง้ ในด้านที่ดีและไม่ดี ซึ่งเป็ นจุดอ่อนของเหล่ามนุษย์


เป็ น “สิ่งที่” สามารถมองเห็นได้หากเราคอยสังเกตพฤติกรรมของมนุษย์ เธอรูว้ ่าใครกาลัง “ขาย
ของ” และใครบ้านที่เธอสามารถไว้ใจได้ สัน้ ๆ เลยก็คือ เธอไม่ใช่คนที่ใครจะมาหลอกได้ง่ายๆ

แล้วอะไรบ้างล่ะที่น่าสนใจสาหรับเบอร์ตีใ้ นปี นี?้


ผลการดาเนินงานของปี นี้ ทัง้ ตัวเลขและเรื่องเล่าเกี่ยวกับมัน
เรามาเริ่มกันที่ตวั เลขก่อนดีกว่า รายงานประจาปี ฉบับทางการ นัน้ เริ่มที่เอกสาร K-1 และ
ร่ายยาวไป 124 หน้า มันอัดแน่นไปด้วยข้อมูลมากมาย บางอย่างก็สาคัญ บางเรื่องก็มองข้ามได้
ข้อมูลต่างๆ เปิ ดเผยถึงการเป็ นเจ้าของมากมาย รวมกับความเห็นจากคนทางบการเงิน จะ
อยู่ท่เี อกสาร K-72 ที่น่นั คุณจะได้เห็นสิ่งที่เรียกกันติดปากว่า “กาไรบรรทัดสุดท้าย” เขียนเอาไว้ว่า
“กาไรสุทธิ (หรือขาดทุน)” เลขนัน้ คือ 90,000 ล้านดอลลาร์สาหรับปี 2021 ขาดทุน 23,000 ล้าน
ดอลลาร์สาหรับปี 2022 และ 96,000 ล้านดอลลาร์สาหรับปี 2023

โลกนีม้ นั เกิดอะไรขึน้ กันแน่?

คุณพยายามมองหาตัวเลขชีน้ าบางอย่างและถูกบอกว่ากระบวนการต่างๆ ในการคานวณ


“กาไร” นัน้ ถูกประกาศใช้โดยคนที่มีสติสมั ปชัญญะสมบูรณ์และได้รบั การยอมรับเป็ นอย่างดีโดย
คณะกรรมการมาตรฐานการเงินและการบัญชี (“FASB”) ที่ควบคุมโดยคณะกรรมการตลาด
หลักทรัพย์ (“SEC”) ที่อทุ ิศตนเป็ นอย่างมากและทางานหนักเป็ นที่สดุ และมันยังถูกตรวจสอบโดย
ผูช้ านาญด้านการตรวจบัญชีจาก Deloitte & Touche ในหน้า K-67 D&T ให้ความเห็นไว้ว่า “ใน
้ ถูกทาอย่างเหมาะสม ในทุกประเด็นทีเ่ กีย่ วข้อง (ตัวเอียงผม
ความเห็นของเรา งบการเงินฉบับนี…
ใส่เพิ่มเอง) สถานะการเงินของบริษัทนัน้ … และผลลัพธ์การดาเนินงาน … ในแต่ละปี ของช่วงสาม
ปี ท่ผี ่านมา ปิ ดบัญชีเรียบร้อยวันที่ 31 ธันวาคม 2023….”

เพื่อเป็ นการชาระความให้ชดั ขึน้ ตัวเลข “รายได้สทุ ธิ (net income)” ที่ย่งิ กว่าไร้ประโยชน์


นัน้ ต่างถูกส่งต่อไปอย่างรวดเร็วทั่วทัง้ โลกผ่านอินเตอร์เน็ตและสื่อต่างๆ ทุกๆ ฝ่ ายต่างทางานของ
ตัวเองเสร็จสิน้ และก็เป็ นไปตามกฎหมายจริงๆ

แต่ช่วยไม่ได้ ที่เราถูกทิง้ ให้รูส้ กึ ไม่สบายใจ ที่ Berkshire นี ้ มุมมอง ของเรา ต่อสิ่งที่เรียกว่า


“กาไร” นัน้ ควรเป็ นแนวคิดง่ายๆ ที่เบอร์ตีส้ ามารถเอาไปใช้ประโยชน์ได้จริงๆ แต่มนั เอาไว้เป็ นเพียง
หลักยึดสาหรับการเริ่มทาความเข้าใจเท่านัน้ เพื่อทาการประเมินมูลค่าธุรกิจต่อ เมื่อเห็นเช่นนัน้
Berkshire จึงได้รายงานเบอร์ตีก้ บั คุณด้วย “กาไรจากการดาเนินงาน” ควบคู่กนั มา นี่คือตัวเลขที่
กาไรนัน้ ในรอบสามปี ท่ผี ่านมา 27,000 ล้านดอลลาร์ สาหรับปี 2021, 30,900 ล้านดอลลาร์
สาหรับปี 2022 และ 37,400 ล้านดอลลาร์สาหรับปี 2023

เนือ้ หา หลัก ที่แตกต่างกันระหว่างเลขที่ถกู บังคับให้ใช้และตัวเลขที่ Berkshire เลือกใช้ก็คือ


เราได้ตดั ส่วนที่เป็ นกาไรหรือขาดทุนที่ยงั ไม่รบั รูอ้ อกไป เนื่องจากมันสามารถผันผวนได้ในระดับ
5,000 ล้านดอลลาร์ ต่อวัน น่าตลกที่ว่า ตัวเลขที่เราคิดว่าดีกว่านัน้ เคยเป็ นกฎเกณฑ์ท่ถี กู บังคับใช้
จนกระทั่งปี 2018 เมื่อมีการประกาศใช้ “สิ่งที่ได้รบั การพัฒนาให้ดีขนึ ้ ” จากประสบการณ์ของกาลิ
เลโอ สองสามร้อยปี ท่ีแล้ว เราได้รบั บทเรียนบางอย่างว่าไม่ควรไปยุ่งกับกฎเกณฑ์จากเบือ้ งบนแต่
สาหรับ Berkshire นัน้ เราค่อนข้างหัวดือ้ นิดหน่อย

Galileo VS The Church

**********

อย่าเข้าใจผิดเกี่ยวกับเรื่องของกาไรจากการเพิ่มขึน้ ของราคา : ผมคาดว่ามันจะเป็ นส่วนที่


สาคัญ เป็ นอย่างมาก ในการก่อร่างสร้างมูลค่าเพิ่มของ Berkshire ในระยะหลายทศวรรษที่จะถึงนี ้
มันจะมีเหตุผลอื่นใดอีกที่เราเอาเงินของคุณ (และของเบอร์ตี)้ จานวนมากไปซือ้ หุน้ บริษัทอื่นๆ ใน
ตลาดอย่างที่ผมทากับเงินทุนของตัวเองตลอดช่วงเวลาการลงทุนของตัวเอง?
ผมจาไม่ได้เลยว่ามีช่วงเวลาใดนับตัง้ แต่วนั ที่ 11 มีนาคม 1942 – ซึ่งเป็ นวันแรกของการซือ้
หุน้ ของผม – ที่ความมั่งคั่งส่วนใหญ่ของผม ไม่ได้ อยู่ในหุน้ เลย โดยเฉพาะ หุน้ อเมริกา (U.S.
based equity) และเท่าที่ผ่านมาก็เรียกว่ายอดเยี่ยม ค่าเฉลี่ยอุตสาหกรรมดาวน์โจนส์ลดลงไปต่า
กว่าระดับ 100 จุดในวันนัน้ ของปี 1942 ตอนที่ผม “เข้าซือ้ พอดี” เงินผมหายไปประมาณ 5
ดอลลาร์ในตอนที่โรงเรียนเลิก ไม่นานหลังจากนัน้ ทุกสิ่งกลับด้านและตอนนีด้ ชั นีก็พ่งุ ขึน้ ไปเกิน
กว่า 38,000 จุด แล้ว อเมริกาเป็ นประเทศที่แสนสุดยอดสาหรับเหล่านักลงทุน ทุกอย่างที่พวกเขา
ต้องทาก็มีแค่การนั่งเฉยๆ และอย่าไปฟั งใครทัง้ นัน้

อย่างไรก็ตาม มันยิ่งกว่าน่าขันเสียอีกหากจะประมาณมูลค่า Berkshire ด้วยการยึดเอา


“กาไร” ที่ผคู้ นต่างก็ใช้อารมณ์เหวี่ยงไปมาทาให้เกิดการเปลี่ยนแปลง วันต่อวัน และใช่แล้ว
แม้กระทั่งการมองกรอบเวลาเป็ นปี ต่อปี ของตลาดหุน้ ด้วย อย่างที่ เบน แกรแฮม ได้สอนผมเอาไว้
“ในระยะสัน้ นัน้ ตลาดทาตัวเหมือนเครื่องลงคะแนนเสียง ในระยะยาวแล้วมันกลับเป็ นเครื่องชั่ง
นา้ หนักอย่างแท้จริง”

เราทาอะไรบ้าง
เป้าหมายของ Berkshire นัน้ เรียบง่ายมาก เราต้องการเป็ นเจ้าของส่วนหนึ่งของธุรกิจ
หรือไม่ก็เป็ นเจ้าของทัง้ ธุรกิจที่ดาเนินไปได้ดีจากตัวพืน้ ฐานธุรกิจเองและยังเป็ นแบบนัน้ ไปได้อีก
นาน ในโลกทุนนิยมนัน้ บางธุรกิจจะรุง่ เรืองเป็ นระยะเวลายาวนานในขณะที่ธุรกิจอื่นๆ อาจพิสจู น์
ตัวเองได้ว่าเป็ นเพียงหลุมดูดเงิน มันเป็ นเรื่องยากกว่าที่คณ
ุ คิดในการทานายว่าธุรกิจไหนจะเป็ นผู้
ชนะหรือผูแ้ พ้ และคนกลุ่มนัน้ ที่บอกคุณว่าพวกเขารูค้ าตอบนัน้ มันเป็ นพวกหลงตัวเองหรือเป็ นนัก
ขายมืออาชีพ
ที่ Berkshire เราชอบบรรษัทที่หายากเป็ นพิเศษที่สามารจัดสรรเงินทุน เพิ่มเติม
(additional capital) ได้ในระดับผลตอบแทนที่สงู ในอนาคต การเป็ นเจ้าของบริษัทที่เยี่ยมยอด
เช่นนีเ้ พียงบริษัทเดียว -และนั่งอยู่เฉยๆ – สามารถทาให้เกิดความมั่งคั่งระดับมหาศาลมากกว่าที่
จะวัดค่าได้ แม้แต่ทายาทของบริษัทเหล่านีก้ ็สามารถมีชีวิตได้อย่างสุขสบายตลอดชีวิตเลยทีเดียว

เรายังหวังว่าธุรกิจที่เราชื่นชอบเหล่านีจ้ ะสามารถดาเนินไปได้ดีโดยผูบ้ ริหารที่สามารถไว้ใจ


ได้ แม้น่นั จะเป็ นสิ่งที่ยากต่อการวัดผลก็ตาม และ Berkshire ก็เคยเจอเหตุการณ์เหล่านัน้ มาแล้ว

ในปี 1863 ฮิวจ์ แมคคัลลอค (Hugh McCulloch) ผูค้ วบคุมการเงิน (Comptroller) คนแรก
ของสหรัฐอเมริกาได้สง่ จดหมายไปยังธนาคารแห่งชาติทงั้ หมด สิ่งที่อยู่ในจดหมายของเขารวมไป
ถึงคาเตือนนีด้ ว้ ยว่า "อย่าทาธุรกรรมกับคนขีโ้ กง แล้วหวังว่าคุณจะมีวธิ ีปอ้ งกันไม่ให้เขาโกงคุณได้"
มีนายธนาคารหลายคนที่คิดว่าพวกเขาสามารถ "จัดการ" ปั ญหาคนโกงได้ก็จะได้เรียนรูภ้ มู ิปัญญา
ที่แมคคัลลอคบอกไว้ - และผมก็ดว้ ย ขึน้ ชื่อว่าคนแล้วอ่านใจได้ยาก ความจริงใจและความเห็นอก
เห็นใจอาจทาเพื่อตบตาได้ง่ายๆ นั่นคือความจริงในตอนนีเ้ หมือนกับที่มนั เป็ นจริงในปี 1863 ด้วย

Hugh McCulloch
การผสานเรื่องจาเป็ นสองอย่างที่ผมได้กล่าวไปก่อนหน้านี ้ สาหรับการเข้าซือ้ กิจการเป็ น
เป้าหมายในการเข้าซือ้ ของเราแต่ไหนแต่ไร มีอยู่ช่วงหนึ่งที่เรามีกิจการจานวนมากให้ประเมิน หาก
ผมพลาดโอกาสไปบ้าง - ซึ่งก็พลาดไปหลายครัง้ อยู่ - มันมักจะมีโอกาสใหม่ตามมาเสมอ

แต่ช่วงเวลาเหล่านัน้ ผ่านพ้นไปแล้ว ขนาดบริษัทของเรา เป็ นปั ญหา และการแข่งขันที่


เพิ่มขึน้ ในการซือ้ กิจการอาจเป็ นอีกปั จจัยหนึ่ง

Berkshire ตอนนีม้ ีมลู ค่าสุทธิตามมาตรฐาน GAAP สูงที่สดุ เท่าที่บริษัทอเมริกนั ใดเคยทา


ไว้ โดยมีตวั เลขปลายปี ท่ี 561,000 ล้านดอลลาร์ ซึ่งเกิดจากรายได้จากการดาเนินงานสูงที่สดุ เท่าที่
เคยทามา ผนวกกับตลาดหุน้ ที่แข็งแกร่ง มูลค่าสุทธิตาม GAAP รวมทัง้ หมด ของบริษัทใน S&P อีก
499 บริษัทซึ่งเป็ นตัวแทนของบริษัทชัน้ นาของอเมริกา อยู่ท่ี 8.9 ล้านล้านดอลลาร์ในปี 2022 (เลข
ของปี 2023 ของ S&P ยังไม่ถกู คานวณแต่ไม่น่าจะเกิน 9.5 ล้านล้านดอลลาร์)

ตามเกณฑ์ชวี ้ ดั ดังกล่าวนี ้ Berkshire เป็ นเจ้าของส่วนแบ่งเกือบ 6% ของบริษัททัง้ หมดที่


ดาเนินงานอยู่ การทาให้เกิดการเติบโตเท่าตัวจากขนาดธุรกิจที่ขนาดใหญ่มากของเรานัน้ แทบ
เป็ นไปไม่ได้เลยภายในระยะเวลา 5 ปี ส่วนหนึ่งก็เพราะเราไม่ตอ้ งการออกหุน้ เพิ่มเติมใดๆ (ซึ่งเป็ น
กิจกรรมที่ทาให้มลู ค่าสุทธิเสื่อมลงทันที)

มีเพียงไม่ก่ีบริษัทในสหรัฐฯ ที่สามารถสร้างผลตอบแทนเพิ่มเติมอย่างชัดเจนให้กบั
Berkshire ได้และบริษัทเหล่านีต้ ่างก็ถกู ทัง้ เราและบริษัทอื่นๆ พิจารณาอย่างละเอียดถี่ถว้ น บาง
บริษัทเราสามารถประเมินมูลค่าได้ บางบริษัทเราประเมินไม่ได้ และหากประเมินได้ บริษัทเหล่านัน้
ก็ตอ้ งมีราคาที่น่าดึงดูดด้วย สาหรับบริษัทนอกสหรัฐฯ แทบไม่มีบริษัทใดที่เป็ นตัวเลือกที่ มี
ความหมาย สาหรับการลงทุนของ Berkshire เลย โดยสรุปแล้ว เราแทบ ไม่มี โอกาสทาผลงานให้
โดดเด่นได้เลย
ถึงจะเป็ นเช่นนัน้ การบริหาร Berkshire ก็เป็ นไปด้วยความสนุกและมีแง่มมุ ที่น่าสนใจเสมอ
หากมองในแง่บวก หลังจากการควบรวมกิจการมา 59 ปี บริษัทของเราในตอนนีถ้ ือครองบางส่วน
หรือถือครองทัง้ บริษัทของธุรกิจที่หลากหลาย ซึ่งเมื่อพิจารณาโดยรวมแล้วนับว่ามีแนวโน้มที่ดีกว่า
บริษัทอเมริกนั ขนาดใหญ่บริษัทอื่นๆ ทัง้ โชคและฝี มือทาให้เรามีธุรกิจที่ทาผลตอบแทนได้มากมาย
จากการตัดสินใจที่ดีเยี่ยมหลายโหลทีเดียว และในตอนนีเ้ รามีผจู้ ดั การรุน่ เก๋ากลุม่ เล็กๆ ที่ไม่เคยคิด
จะไปที่อ่นื อีกแล้ว ทัง้ ยังมองว่าอายุ 65 ปี เป็ นเพียงวันเกิดอีกวันเท่านัน้ เอง

**********

Berkshire ได้รบั ประโยชน์จากความมั่นคงที่มากกว่าปกติและความชัดเจนในวัตถุประสงค์


การดาเนินงาน ในขณะที่เรามุ่งเน้นการปฏิบตั ิต่อพนักงาน ชุมชน และซัพพลายเออร์ของเราอย่างดี
– ใครบ้าง ไม่อยาก ทาเช่นนัน้ ? – พันธมิตรเราก็คือประเทศและผูถ้ ือหุน้ ของเรา เสมอ เราไม่เคยลืม
ว่า แม้เงินของคุณจะ อยู่รวม กับเงินของเรา แต่เงินนัน้ ไม่ได้เป็ น ของเรา

ด้วยการมุ่งเน้นเช่นนีแ้ ละด้วยกลุม่ ธุรกิจปั จจุบนั ของเรา Berkshire น่าจะ ทาได้ดีกว่าบริษัท


อเมริกนั โดยเฉลี่ย และที่สาคัญกว่านัน้ บริษัท ควร ดาเนินงานด้วยความเสี่ยงที่จะเกิดการสูญเสีย
เงินทุนอย่างถาวรน้อยลงเป็ นอย่างมาก อะไรก็แล้วแต่ท่ี "ดีกว่าเล็กน้อย" เป็ นการมองโลกแง่ดีไว้
ก่อน ความปรารถนาอันแสนเรียบง่ายนีไ้ ม่ได้ทาไปเพราะเบอร์ตีเ้ อาเงินทุกดอลลาร์ท่มุ ไปกับ
Berkshire แต่คือช่วงเวลานี ้

อาวุธทีไ่ ม่ลับเท่าไหร่นักของเรา
มีโอกาสอยู่เป็ นช่วงๆ ที่ตลาดและ/หรือเศรษฐกิจจะทาให้หนุ้ และพันธบัตรต่างๆ ของบริษัท
ขนาดใหญ่ท่มี ีพนื ้ ฐานที่ดีเกิดช่วงที่ราคาผิดพลาดอย่างรุนแรง อันที่จริง ตลาดต่างๆ สามารถตาม
มูลค่าได้ทนั หรืออาจทาให้สว่ นต่างที่ผิดพลาดนัน้ หายไป อย่างที่มนั เคยเกิดขึน้ เป็ นระยะเวลาสี่
เดือนในปี 1914 และเป็ นเวลาไม่ก่ีวนั ในปี 2001 หากคุณเชื่อว่านักลงทุนชาวอเมริกนั มีความเข้าใจ
ที่ดีมากกว่าช่วงเวลาในอดีต ลองมองย้อนกลับไปในปี 2008 ดู ความรวดเร็วของการสื่อสารและ
ความมหัศจรรย์ของเทคโนโลยี ได้ช่วยให้ เกิดการอัมพาตไปทั่วทัง้ โลก และเราก็ผ่านช่วงเวลามา
หลายยุคสมัยแล้วตัง้ แต่การให้สญ
ั ญาณควัน ความตื่นตระหนกทันทีทนั ใดเช่นนัน้ จะไม่เกิดขึน้ บ่อย
นัก แต่มนั จะ เกิดขึน้ อีกแน่

ความสามารถของ Berkshire ในการตอบสนองต่ออาการผิดปกติของตลาดในทันทีทนั ใด


ทัง้ ในด้านของขนาดเม็ดเงินและความเฉียบขาดในการลงทุน อาจ ทาให้เราพบกับโอกาสขนาด
ใหญ่มากได้ แม้ตลาดหุน้ เองจะมีขนาดใหญ่กว่าเดิมมากเมื่อเทียบกับช่วงเริ่มต้นการลงทุนของเรา
ผูม้ ีสว่ นร่วม ทีข่ นั แข็ง ในตลาดวันนีน้ นั้ ไม่ได้เอาอารมณ์ชนี ้ าและมีความคิดอ่านที่ดีกว่าตอนที่ผมยัง
อยู่ในโรงเรียน ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม ตลาดในวันนีไ้ ด้ขยายความเป็ นคาสิโนไปมากกว่าตอน
ที่ผมยังหนุ่มมากนัก โต๊ะคาสิโนได้เข้าไปยังบ้านของเหล่าผูม้ ีสว่ นร่วมและสามารถเข้าถึงได้รายวัน
ทีเดียว

ข้อเท็จจริงอย่างหนึ่งเกี่ยวกับโลกการเงินที่ไม่ควรลืมเลยก็คือ วอลสตรีท -ซึ่งเป็ นคาที่เราใช้


พูดถึงภาพรวม- อยากให้ ลูกค้าของพวกเขาทาเงินได้ แต่สิ่งที่เป็ นสาเหตุแท้จริงที่ทาให้พวกเขา
ตื่นตัวนั่นก็คือการมีธุรกรรมเกิดขึน้ อยู่ตลอดเวลา ในช่วงเวลาใดๆ ก็แล้วแต่ มันจะมีสิ่งที่ดไู ม่น่าเอา
ไปทาให้เกิดการตลาดได้ ถูกทาให้ เป็ นที่นิยมอย่างคึกคักในตลาด – ซึ่งไม่ได้เกิดจากการกระทา
ของทุกคนแต่เกิดจากแค่ใครบางคนเท่านัน้

กฎการลงทุนข้อนึงของ Berkshire ไม่เคยเปลี่ยนแปลงและจะไม่มีทางเปลี่ยนไปเลยก็คือ


การ ไม่ เสี่ยงกับการขาดทุนเงินลงทุนอย่างถาวรโดยเด็ดขาด ต้องขอบคุณแรงส่งหนุนของความ
เป็ นอเมริกนั และพลังของดอกเบีย้ ทบต้น ซึ่งเป็ นสนามที่เราดาเนินธุรกิจอยู่ และจะเป็ นอย่างนี ้
ต่อไป ซึ่งได้ตอบแทนเรา หาก เราสามารถตัดสินใจได้ดีสกั สองสามครัง้ ระหว่างช่วงชีวิตหนึ่ง และ
หลีกเลี่ยงข้อผิดพลาดอันร้ายแรงได้

**********

ผมเชื่อว่า Berkshire สามารถรับมือกับวินาศกรรม ทางการเงิน ในระดับความรุนแรงเกิน


กว่าทุกๆ ครัง้ ที่เคยเกิดขึน้ แล้วได้ ความสามารถนีค้ ือสิ่งที่เราจะไม่ลดทอนมันไป เมื่อเกิดเหตุการณ์
ที่เศรษฐกิจย่าแย่ขนึ ้ อย่างที่มนั จะต้องเกิด เป้าหมายของ Berkshire จะเป็ นการทาหน้าที่ด่งั
สินทรัพย์ ของประเทศชาติ – อย่างที่มนั เคยเป็ นในช่วงปี 2008-2009 และมีไว้เพื่อช่วย ดับไฟ ที่
โหมไหม้ตลาดการเงินแทนที่จะเป็ นหนึ่งในบริษัทที่เป็ นต้นตอของประกายไฟ

เป้าหมายของเรานัน้ เป็ นสิ่งที่ทาได้จริง ความแข็งแกร่งของ Berkshire มาจากกาไรที่


หลั่งไหลจากธุรกิจต่างๆ อย่างกับนา้ ตกไนแองการา หลัง หักค่าใช้จ่ายดอกเบีย้ ภาษีและค่าเสื่อม
ราคาและตัดจาหน่ายที่มีนยั ยะแล้ว (“EBITDA” เป็ นเครื่องมือวัดผลที่ถกู แบนใน Berkshire) เรายัง
รักษาการดาเนินงานด้วยระดับเงินสดตามระดับที่ได้ตงั้ ไว้ แม้ว่าประเทศจะต้องพบกับปั ญหา
เศรษฐกิจที่ไม่ดีนกั เป็ นระยะเวลายาวนาน รวมถึงความกลัว และเศรษฐกิจที่แทบจะเป็ นอัมพาต
ในตอนนี ้ Berkshire ไม่จ่ายเงินปั นผล และการซือ้ หุน้ คืนนัน้ เป็ นเรื่องที่ตอ้ งทาการไตร่ตรอง
อย่างถี่ถว้ นทุกครัง้ หนีท้ ่คี รบกาหนดไถ่ถอนไม่เคยเป็ นปั ญหา

บริษัทของคุณยังถือ เงินสด และ พันธบัตรสหรัฐ มากเกินกว่าความจาเป็ นเชิงอนุรกั ษ์นิยม


ไปมากทีเดียว ระหว่างช่วงที่เกิดการตื่นตระหนกของปี 2008 นัน้ Berkshire ยัง สร้าง เงินสด
ออกมาได้จากการดาเนินงานของบริษัทและไม่ได้พ่งึ พิงพันธบัตรเชิงพาณิชย์ใดๆ หรือใช้เงินกู้ หรือ
พึ่งพิงตลาดเงินกูแ้ ต่อย่างใด เรา ไม่ได้ ทานายช่วงเวลาที่เศรษฐกิจจะอัมพาตแต่เรา เตรียมพร้อม
อยู่เสมอหากมันจะเกิดขึน้

ความอนุรกั ษ์นิยมทางด้านการเงินที่สดุ ขัว้ นีเ้ ป็ นคาสัญญาที่เราได้ทากับผูท้ ่เี ข้ามาร่วมเป็ น


เจ้าของส่วนหนึ่งของ Berkshire ในช่วงเวลาส่วนใหญ่แล้ว อันที่จริงต้องเรียกว่าทศวรรษ คาเตือน
ของเราถูกพิสจู น์ว่ามันเป็ นพฤติกรรมที่ไม่จาเป็ นแต่อย่างใด เหมือนกับการเขียนกรมธรรม์รบั
ประกันภัยอาคารที่ใหญ่อย่างกับป้องปราการ ทีใ่ ครๆ ก็คดิ ว่า สามารถกันไฟไหม้ได้อยู่แล้ว แต่
Berkshire ไม่ตอ้ งการพบพานกับความเสียหายทางด้านการเงิน อย่างถาวร -ซึ่งต้องเข้าใจว่าอาจ
เกิดการลดขนาดลงบ้างในช่วงเวลาเนื่องจากเรื่องเช่นนีห้ ลีกเลี่ยงไม่ได้- สาหรับเบอร์ตี ้ หรือใครก็
ตามที่ได้ไว้วางใจให้เราดูแลเงินเก็บของพวกเขา

Berkshire ถูกสร้างมาให้คงอยู่ได้อีกนานเท่านาน

ธุรกิจทีเ่ ราไม่มีอานาจควบคุมแต่ทาให้เรารู้สึกสบายใจ
ปี ท่แี ล้วผมได้กล่าวถึง 2 บริษัทที่ Berkshire มีสว่ นความเป็ นเจ้าของร่วมอยู่บางส่วน นั่นก็
คือ Coca Cola และ American Express สองบริษัทนีไ้ ม่ใช่การลงทุนขนาดใหญ่เทียบเท่ากับเงิน
ลงทุนใน Apple ของเรา แต่ละบริษัทนัน้ คิดเป็ นเพียง 4-5 % ของความมั่งคั่งสุทธิตามมาตรฐาน
บัญชี GAAP ของ Berkshire แต่ทงั้ สองบริษัทก็เป็ นสินทรัพย์ท่มี ีความหมาย และยังทาให้เห็นภาพ
กระบวนการการลงทุนของเราได้ชดั เจนมากขึน้
American Express เริ่มดาเนินงานในปี 1850 และ Coca Cola ถูกออกวางขายครัง้ แรกใน
ร้านขายยาที่แอตแลนต้าช่วงปี 1886 (สาหรับผูท้ ่มี าใหม่ ตอนนัน้ Berkshire ยัง ไม่ใช่ บริษัทขนาด
ใหญ่) ทัง้ 2 บริษัทพยายามขยายกิจการไปในตลาดที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับธุรกิจหลักของตัวเองเป็ น
เวลาหลายปี และทัง้ สองบริษัทก็ได้ประสบความสาเร็จเล็กๆ น้อยๆ จากความพยายามนัน้ ซึ่งใน
อดีตทัง้ สองบริษัทไม่ได้ถกู บริหารอย่างต้อง แต่ไม่ใช่ในตอนนี ้ แน่นอน
ทัง้ สองบริษัทประสบความสาเร็จอย่างยิ่งใหญ่ในธุรกิจหลักของตัวเอง ปรับตรงนีแ้ ต่งตรง
นัน้ ตามสถานการณ์ท่ีเปลี่ยนไป และผลิตภัณฑ์ของทัง้ สองบริษัทก็ได้ “ออกเดินทาง” ไปอย่าง
กว้างขวาง ทัง้ Coke และ AMEX กลายเป็ นชื่อที่เป็ นที่จดจาในระดับโลกเหมือนกับที่ผลิตภัณฑ์
หลักของบริษัทเป็ นที่รูจ้ กั และการบริโภคของเหลวกับความไว้เนือ้ เชื่อใจทางด้านการเงินที่ไม่เคย
ถูกตัง้ คาถามซึ่งเป็ นเรื่องจาเป็ นในการเดินทางนัน้ เป็ นสิ่งที่ไม่เคยล้าสมัย อีกทัง้ เป็ นเรื่องจาเป็ น
สาหรับโลกของเราด้วย
ในระหว่างช่วงปี 2023 เราไม่ได้ซอื ้ หรือขาย AMEX หรือ Coke แม้แต่หนุ้ เดียว - เหมือนกับ
การนอนหลับยาวของ ริป แวน ริงเคิล (Rip Van Winkle) ซึ่งตอนนีเ้ ป็ นเวลานานกว่าสองทศวรรษ
เข้าไปแล้ว ทัง้ สองบริษัทยังได้ตอบแทนเราในปี ท่แี ล้วด้วยการเพิ่มผลกาไรและเงินปั นผล อันที่จริง
ส่วนแบ่ง กาไร ของ AMEX ในปี 2023 ถือว่าเป็ นปริมาณมากเกินกว่า เงินต้นทุน 1,300 ล้าน
ดอลลาร์ของเราที่ได้เข้าซือ้ เมื่อนานมาแล้ว
ทัง้ AMEX และ Coke มีความเป็ นไปได้ค่อนข้างแน่นอนที่จะเพิ่มเงินปั นผลในปี 2024 -
ประมาณ 16% ในกรณีของ AMEX – และเราค่อนข้างมั่นใจเป็ นอย่างยิ่งว่าจะไม่ไปแตะต้องเงิน
ลงทุนในธุรกิจทัง้ สองของเราในกรอบปี นี ้ ผม สามารถสร้างธุรกิจที่ย่งิ ใหญ่ระดับโลกที่ดีกว่าบริษัท
เหล่านีไ้ ด้หรือเปล่า? อย่างที่เบอร์ตีจ้ ะบอกคุณว่า “ไม่มีทางเลย”
แม้ Berkshire จะไม่ได้ซอื ้ หุน้ ของสองบริษัทนีเ้ พิ่มเติมเลยในปี 2023 ส่วนความเป็ นเจ้าของ
ทางอ้อมของคุณทัง้ Coke และ AMEX ได้เพิ่มขึน้ นิดหน่อยในปี ท่แี ล้วจากการที่ Berkshire ซือ้ หุน้
คืน การซือ้ หุน้ คืนนัน้ ทาไปเพื่อเพิ่มส่วนความเป็ นเจ้าของใน ทุกๆ สินทรัพย์ท่ี Berkshire เป็ น
เจ้าของอยู่ สาหรับข้อเท็จจริงที่เห็นกันอยู่ชดั ๆ แต่มกั จะถูกมองข้ามไปนัน้ ผมขอเพิ่มเติมสิ่งที่พดู อยู่
บ่อยๆ สักหน่อยว่า การซือ้ หุน้ คืนใน ทุกกรณี ควรขึน้ อยู่กบั ราคา (price dependent) การทาสิ่งที่ดู
สมเหตุสมผลเมื่อมูลค่าของธุรกิจกาลังลดราคานัน้ กลายเป็ นเรื่องโง่เง่าไปเลยหากซือ้ แพงจนเกินไป
บทเรียนจาก Coke กับ AMEX คืออะไร? เมื่อไหร่ก็ตามที่คณ
ุ พบธุรกิจที่ยอดเยี่ยมนัน้ อยู่
กับมันให้นาน การอดทนรอ ให้ผลตอบแทนที่ดีเสมอ และธุรกิจที่ยอดเยี่ยมเพียงหนึ่งธุรกิจนัน้
สามารถชดเชยการตัดสินใจในระดับค่าเฉลี่ยที่เราทาลงไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

**********
ในปี นี ้ ผมอยากอธิบายเกี่ยวกับการลงทุนสองอย่างที่เราคาดว่าจะถือไปตลอดเหมือนกับ
Coke และ AMEX ที่เงินลงทุนในทัง้ สองการลงทุนนีไ้ ม่ได้ใหญ่มากนักเทียบกับทรัพยากรของเรา
อย่างไรก็ตาม มันเป็ นสิ่งที่ควรค่าแก่การพูดถึงและเราได้ทาการเพิ่มปริมาณเงินลงทุนไปในระหว่าง
ปี 2023
ในช่วงสิน้ ปี Berkshire เป็ นเจ้าของ 27.8% ในหุน้ สามัญของ Occidental Petroleum และ
ยังมีสญ
ั ญาวอแรนต์ซ่งึ ทาให้เรามีออพชั่นในการเพิ่มส่วนความเป็ นเจ้าของ ณ ราคาที่ถกู กาหนดไว้
ซึ่งถูกใช้เปลี่ยนเป็ นหุน้ สามัญมาเป็ นเวลากว่า 5 ปี ถึงอย่างนัน้ เราก็ชอบสัดส่วนที่เป็ นเจ้าของ
รวมถึงออพชั่นด้วย Berkshire ไม่มีผลประโยชน์อนั ใดแอบแฝงในการเข้าซือ้ หรือบริหาร
Occidental เราชอบการถือครองปริมาณนา้ มันและแก๊สในสหรัฐอเมริกาของทางบริษัทมากเป็ น
พิเศษ เช่นเดียวกันกับความเป็ นผูน้ าในการริเริ่มกระบวนการดักจับคาร์บอน แม้ประโยชน์ทางด้าน
เศรษฐกิจของเทคนิคดักจับคาร์บอนนีย้ งั ไม่ถกู พิสจู น์ให้เห็นชัดเจนนัก ทัง้ สองกิจกรรมนีเ้ ป็ น
ประโยชน์ต่อประเทศของเราทัง้ สิน้
ไม่นานมานี ้ ที่สหรัฐอเมริกาต้องพึ่งพานา้ มันจากต่างประเทศเป็ นหลักและการดักจับ
คาร์บอนก็ไม่มีความหมายใดๆ ทัง้ นัน้ อันที่จริงในปี 1975 การผลิตนา้ มันในสหรัฐอเมริกาอยู่ท่ี
ระดับ 8 ล้านบาร์เรลต่อวัน (“BOEPD”) ซึ่งเป็ นตัวเลขที่ไม่เพียงพอต่อความต้องการในประเทศเป็ น
อย่างมาก จากสถานะของประเทศนีท้ ่คี อยเกือ้ หนุนพลังงานในการเคลื่อนไหวช่วงสงครามโลกครัง้
ที่ 2 ประเทศของเราได้ถดถอยและต้องพึ่งพิงกับซัพพลายเออร์จากต่างประเทศและนั่นทาให้เกิด
ความไม่แน่นอน มีการทานายว่าปริมาณการผลิตนา้ มันจะลดลงในขณะที่ปริมาณการบริโภค
นา้ มันกลับเพิ่มขึน้
เป็ นเวลายาวนานที่ฝ่ายมองโลกในแง่รา้ ยดูเหมือนจะคิดถูก จากการที่ปริมาณการผลิต
ลดลงไปอยู่ท่ี 5 ล้านบาร์เรลต่อวันในปี 2007 ในขณะเดียวกันรัฐบาลสหรัฐได้ออกนโยบายคลัง
สารองนา้ มันเชิงยุทธศาสตร์ (Strategic Petroleum Reserved) ในปี 1975 เพื่อเพิ่มปริมาณนา้ มัน
ในคลังของประเทศและจัดการการพึ่งพาตัวเองของชาวอเมริกนั ที่ค่อยๆ ลดถอยลง แม้ว่ามันไม่อาจ
กาจัดให้หมดสิน้ ได้ก็ตาม
และทันใดนัน้ - ฮาเลลูยา! มีการเริ่มใช้แร่หินเชลล์อย่างแพร่หลายในปี 2011 และการพึ่งพิง
พลังงานจากภายนอกของเราก็จบลง ในตอนนีส้ หรัฐอเมริกาสามารถผลิตนา้ มันได้มากกว่า 13
ล้านบาร์เรลต่อวัน และ OPEC ก็ไม่ได้มีอานาจเหนือเราอีกต่อไป ตัวบริษัท Occidental เองมี
ปริมาณการผลิตนา้ มันในสหรัฐแต่ละปี เข้าใกล้ปริมาณนา้ มันคงคลังทัง้ หมดของ SPR ประเทศของ
เราควรจะตื่นตระหนก อย่างมาก ในวันนีห้ ากการผลิตภายในประเทศยังคงอยู่ท่ี 5 ล้านบาร์เรลต่อ
วัน และยังต้องพึ่งพิงทรัพยากรจากประเทศอื่นๆ ที่ไม่ใช่สหรัฐอเมริกาเอง ณ ระดับนัน้ SPR คงจะ
นา้ มันหมดคลังในเวลาไม่ก่ีเดือนหากเราไม่สามารถนาเข้าได้นา้ มันจากต่างประเทศได้
ภายใต้การจัดการของ วิกกี ้ ฮอลลับ Occidental กาลังดาเนินงานถูกที่ถกู ทางทัง้ ประโยชน์
สาหรับประเทศของมัน และ ประโยชน์สาหรับเจ้าของบริษัท ไม่มีใครรูว้ ่าราคานา้ มันจะเป็ นเท่าไหร่
ในช่วงเวลาเดือนถัดไป ปี ถดั ไป หรือแม้แต่ทศวรรษถัดไป แต่วิกกีร้ ูว้ ิธีแยกนา้ มันออกจากชัน้ หิน
เหล่านัน้ และนั่นเป็ นความสามารถที่ไม่ธรรมดา เป็ นสิ่งที่มีค่าทัง้ ต่อเหล่าผูถ้ ือหุน้ และประเทศของ
เธอ

**********

ยิ่งไปกว่านัน้ Berkshire ได้ถือเงินลงทุนระยะยาวใน 5 บริษัทสัญชาติญ่ีปนุ่ ขนาดใหญ่มาก


ซึ่งแต่ละบริษัทดาเนินงานในหลากหลายธุรกิจอย่างที่ Berkshire ทา เราเพิ่มเงินลงทุนในทัง้ ห้า
บริษัทเมื่อปี ท่ีแล้วหลังจากที่ เกร็ก เกเบิล กับผมได้เดินทางไปโตเกียวเพื่อพูดคุยกับทีมบริหารของ
บริษัทเหล่านัน้
ในตอนนี ้ Berkshire เป็ นเจ้าของประมาณ 9% ของแต่ละบริษัทในทัง้ 5 บริษัทนี ้
(รายละเอียดเพิ่มเติมเล็กน้อย บริษัทสัญชาติญ่ีปนุ่ ทาการคานวณจานวนหุน้ ออกสู่สาธารณะในวิธี
ที่แตกต่างจากที่เราทากันในสหรัฐอเมริกา) Berkshire ยังได้ให้สญ
ั ญากับแต่ละบริษัทว่าจะไม่เข้า
ซือ้ หุน้ ที่ทาให้เรามีสว่ นความเป็ นเจ้าของเกิน 9.9% ต้นทุนของเราในการเข้าถือทัง้ 5 บริษัทนีร้ วม
แล้วอยู่ท่ี 1.6 ล้านล้านเยน และราคาตลาดตอนสิน้ ปี ของทัง้ 5 บริษัทรวมแล้วอยู่ท่ปี ระมาณ 2.9
ล้านล้านเยน อย่างไรก็ตาม ค่าเงินเยนได้อ่อนตัวลงในปี ท่ผี ่านมาและกาไรที่ยงั ไม่ได้รบั รูข้ องเราใน
รูปแบบดอลลาร์อยู่ท่รี ะดับ 61% หรือประมาณ 8,000 ล้านดอลลาร์
ทัง้ เกร็กและผมไม่มีใครเชื่อว่าเราสามารถทานายค่าเงินในตลาดหลักได้ เรายังไม่เชื่อว่าเรา
สามารถว่าจ้างใครสักคนที่มีความสามารถทาเช่นนัน้ ได้อีกด้วย ดังนัน้ Berkshire จึงใช้หนุ้ กูใ้ นสกุล
เงินเยนประมาณ 1.3 ล้านล้านเยนในการเข้าลงทุนในญี่ปนุ่ หุน้ กูเ้ หล่านีเ้ ป็ นที่ยอมรับมากใน
ประเทศญี่ปนุ่ และผมเชื่อว่า Berkshire มีปริมาณหนีท้ ่เี ป็ นสกุลเงินเยนมากกว่าบริษัทสัญชาติ
อเมริกนั ใดๆ เงินเยนที่อ่อนค่าลงนีไ้ ด้ทาให้ Berkshire ทากาไรกว่า 1,900 ล้านดอลลาร์ซ่งึ เป็ นตัว
เลขที่ถกู เปิ ดเผยโดยเกณฑ์ GAAP ซึ่งเป็ นมาตรฐานของรายได้ท่เี ราต้องใช้มาตัง้ แต่ปี 2020 ถึง
2023
เรื่องสาคัญก็คือทัง้ 5 บริษัทนี ้ – Itochu Marubeni Mitsubishi Mitsui และ Sumimoto -
เป็ นบริษัทที่มีนโยบายเป็ นมิตรกับผูถ้ ือหุน้ ซึ่งนับว่าเหนือกว่าสิ่งที่ปฏิบตั ิกนั ในสหรัฐ ตัง้ แต่เราเริ่ม
เข้าทาการลงทุนบริษัทสัญชาติญ่ีปนุ่ นี ้ แต่ละบริษัทในทาง 5 บริษัทนีไ้ ด้รถจานวนหุน้ ในตลาดที่
ราคาอันน่าดึงดูดอีกด้วย
ในขณะเดียวกัน ฝ่ ายบริหารของทัง้ 5 บริษัทนีใ้ ห้ความใส่ใจเรื่องเงินชดเชยและสิทธิ
ประโยชน์ของตัวเองน้อยกว่าค่าเฉลี่ยที่ผบู้ ริหารทากันในสหรัฐอเมริกา มาก ต้องสังเกตเอาไว้ดว้ ย
ว่าแต่ละบริษัทในทัง้ 5 บริษัทนีม้ ีอตั ราการจ่ายปั นผลจากกาไรเพียงแค่ 1 ใน 3 เท่านัน้ เงินส่วน
ใหญ่ท่เี ก็บเอาไว้ถกู นาไปใช้ในการสร้างธุรกิจต่างๆ มากมายภายใต้บริษัทเหล่านัน้ อีกที และมีบา้ ง
ที่อาจนาไปซือ้ หุน้ คืน ก็เหมือนกับ Berkshire ทัง้ 5 บริษัทเหล่านีไ้ ม่ชอบ การออกหุน้ ใหม่ เท่าไหร่
นัก
ประโยชน์เพิ่มเติมของ Berkshire ก็คือ การลงทุนของเราอาจนาไปสู่โอกาสอื่นๆ ในการร่วม
เข้าลงทุนเป็ นหุน้ ส่วนทั่วทัง้ โลกพร้อมกับบริษัทที่มีขนาดใหญ่มากทัง้ 5 นีซ้ ่งึ ถูกบริหารอย่างดีและ
เป็ นที่น่านับถือ บริษัทเหล่านัน้ มีความกว้างขวางกว่าเรามากและในอีกมุมหนึ่ง CEO ชาวญี่ปนุ่ ก็มี
ความสบายใจที่ได้รูว้ ่า Berkshire จะคอยถือทรัพยากรสภาพคล่องสูงเป็ นสัดส่วนใหญ่เช่นนีอ้ ยู่
เสมอในมือ
การเข้าซือ้ หุน้ ในญี่ปนุ่ เริ่มต้นวันที่ 4 กรกฎาคมปี 2019 เมื่อเทียบกับขนาดปั จจุบนั ของ
Berkshire แล้วการซือ้ สะสมผ่านตลาดเปิ ดนัน้ ต้องใช้ความอดทนและใช้ช่วงเวลายาวนานเป็ น
อย่างมากในการจะได้ราคาที่ “เป็ นมิตร” กระบวนการนีเ้ หมือนกับการหันหัวเรือรบเลยทีเดียว นี่คือ
ข้อเสียเปรียบอันแสนสาคัญซึ่งเราไม่เคยต้องพบเจอเลยในช่วงเวลาแรกๆ ของการบริหาร
Berkshire

ตัวชีว้ ัดคะแนนของเราในปี 2023

ในทุกไตรมาสเราได้ออกรายงานต่อสื่อเพื่อสรุปกาไรจากการดาเนินงานของเรา (หรืออาจ
เป็ นผลขาดทุน) ในลักษณะเดียวกับที่ได้แสดงไว้ดา้ นล่างนี ้ นี่คือตัวเลขเมื่อคิดเป็ นกรอบเวลารายปี
ในงานรวมตัวประจาปี ของ Berkshire เมื่อวันที่ 6 เดือนพฤษภาคมปี 2023 ผมได้นาผลการ
ดาเนินงานไตรมาสแรกซึ่งถูกประกาศตอนเช้าของวันนัน้ ให้ได้เห็นไปแล้ว จากนัน้ ผมก็ได้ทาการ
สรุปสัน้ ๆ เกี่ยวกับแนวโน้มของทัง้ ปี ดงั นี ้ (1) ธุรกิจส่วนใหญ่ท่ี ไม่ใช่ธุรกิจประกัน นัน้ มีกาไรลดลงใน
ปี 2023 (2) การลดลงของกาไรจะถูกรองรับไว้ดว้ ยผลการดาเนินงานของธุรกิจที่ไม่เกี่ยวกับประกัน
ที่ใหญ่ท่สี ดุ ทัง้ 2 ของเราก็คือ BNSF และ Berkshire Hathaway Energy (“BHE”) (3) รายได้จาก
การลงทุนของเราเติบโตค่อนข้างจะแน่นอนเนื่องจากปริมาณเงินลงทุนในพันธบัตรสหรัฐที่
Berkshire ได้ถือเอาไว้ และในที่สดุ ก็ได้เริ่มให้ผลตอบแทนมากเกินกว่าค่าธรรมเนียมเล็กน้อยที่
เกิดขึน้ และ (4) ธุรกิจประกันมีแนวโน้มที่จะทาได้ดี ทัง้ จากกาไรจากการออกกรมธรรม์ใหม่ซ่งึ ไม่มี
ส่วนขึน้ ตรงกับกาไรใดๆ ในเชิงเศรษฐกิจ และยิ่งไปกว่านัน้ ราคาจากการรับประกันทรัพย์สินและ
เบ็ดเตล็ดก็แข็งแกร่งอย่างต่อเนื่อง
ธุรกิจประกันเป็ นไปอย่างที่ผมคาดเอาไว้ อย่างไรก็ตามผมคิดผิดเกี่ยวกับทัง้ BNSF และ
BHE ลองมาดูรายละเอียดของแต่ละบริษัทกัน
**********

รางรถไฟเป็ นสิ่งจาเป็ นสาหรับเศรษฐกิจของอเมริกาในอนาคต เห็นได้ชดั ว่ามันเป็ นวิธีท่มี ี


ประสิทธิภาพมากที่สดุ เมื่อวัดจากต้นทุนค่าดาเนินงาน ปริมาณการใช้เชือ้ เพลิง และความเข้มข้น
ของปริมาณคาร์บอน ในการเคลื่อนย้ายวัสดุ/วัตถุดิบที่มีนา้ หนักมากไปยังสถานที่ห่างไกล
รถบรรทุกสามารถชนะในเกมการขนส่งระยะสัน้ แต่สินค้าจานวนมากมายที่ชาวอเมริกนั
จาเป็ นต้องใช้ตอ้ งเดินทางสูม่ ือลูกค้าที่อยู่ห่างไกลออกไปเป็ นร้อยหรือกระทั่งเป็ นพันไมล์ ประเทศนี ้
ไม่สามารถดาเนินงานต่อไปได้หากไม่มีรางรถไฟ และปริมาณเงินทุนที่อตุ สาหกรรมนีจ้ าเป็ นต้องใช้
นับว่าเป็ นปริมาณมากอยู่เสมอ อันที่จริง เมื่อนาไปเปรียบเทียบกับธุรกิจส่วนใหญ่ในอเมริกาแล้ว
ธุรกิจขนส่งทางรางเป็ นตัว กิน เงินทุนด้วยซา้
BNSF เป็ นบริษัทระบบรางที่ใหญ่ท่สี ดุ จากทัง้ 6 บริษัทซึ่งดาเนินงานอยู่ในอเมริกาเหนือ
รางของเรามีความยาว 23,759 ไมล์สาหรับรางหลัก ประกอบไปด้วย 99 อุโมงค์ และ 13,495
สะพาน หัวรถจักร 7,521 หัว และมีสินทรัพย์คงที่อยู่ท่ปี ระมาณ 70,000 ล้านดอลลาร์ในงบดุล แต่
ถ้าให้ผมเดามันคงต้องใช้เงินทุนอย่างต่า 500,000 ล้านดอลลาร์ในการลอกเลียนแบบสินทรัพย์บน
งบดุลนัน้ และใช้เวลา หลายทศวรรษ ทีเดียวเพื่อสร้างบริษัทในแบบเดียวกันนัน้ ให้เสร็จ
BNSF จาเป็ นต้องใช้จ่ายเงินมากกว่าค่าเสื่อมราคาของมัน เพียงเพื่อให้ธุรกิจสามารถ
ดาเนินงาน ในแบบเดิมต่อไปได้ นี่เป็ นเรื่องที่แย่มากสาหรับคนที่เป็ นเจ้าของ ไม่ว่าจะเป็ น
อุตสาหกรรมไหนที่พวกเขาได้ลงทุนไป แต่มนั ยิ่งเป็ นข้อเสียเข้าไปใหญ่ในอุตสาหกรรมที่รูอ้ ยู่แล้วว่า
จาเป็ นต้องใช้เงินทุนเป็ นจานวนมาก
ที่ BNSF ค่าเสื่อมราคาได้ เกิน มาตรฐาน GAAP ไปตัง้ แต่เราได้เข้าซือ้ เมื่อ 14 ปี ท่แี ล้วและ
ได้ทบั ถมกันไปมากกว่า 22,000 ล้านดอลลาร์หรือมากกว่าปี ละ 1,500 ล้านดอลลาร์ Ouch! การ
กระทาเช่นนัน้ หมายความว่า เงินปั นผลที่ BNSF จ่ายให้กบั Berkshire ซึ่งเป็ นเจ้าของของมันนัน้
คาดได้ว่าอาจต้องลดลง จากกาไรของ BNSF ที่ถกู รายงาน หากเราไม่เพิ่มฝั่งหนีส้ ินให้กบั บริษัท
ขนส่งทางรางนี ้ และนั่นไม่ใช่สิ่งที่เราตัง้ ใจจะทาอยู่แล้ว
สิ่งที่ตามมาก็คือ Berkshire ได้รบั ผลตอบแทนแค่พอรับได้จากราคาที่เข้าซือ้ แม้ว่าจะน้อย
กว่าที่เห็นและยังมีค่าใช้จ่ายเล็กๆ น้อยๆ ในการต้องจ่ายชดใช้มลู ค่าในการทดแทนทรัพย์สิน
(replacement value) นั่นไม่ใช่เรื่องที่น่าตกใจสาหรับผมหรือบอร์ดบริหารของ Berkshire แต่มนั
ช่วยอธิบายว่าทาไมเราถึงสามารถซือ้ BNSF ในปี 2010 ได้ในราคาต่ามากเทียบกับมูลค่าการสร้าง
ทดแทนของบริษัท

ระบบรางในอเมริกาเหนือนัน้ ได้ขนส่งถ่านหิน เมล็ดพืชพันธุ์ ส่วนประกอบรถยนต์ สินค้า


นาเข้าและส่งออกเป็ นปริมาณมากมาย ทัง้ การขนส่ง ทางเดียว เป็ นระยะทางไกลและการขนส่งไป
กลับที่ก่อให้เกิดปั ญหารายได้สาหรับขากลับ สภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงรุนแรงมากขึน้ และมี
ความผันผวนมากยิ่งขึน้ หรือปั ญหาการจัดอรรถประโยชน์ให้สงู ที่สดุ ของราง สะพานต่างๆ และ
รวมถึงอุปกรณ์ต่างๆ ด้วย นา้ ท่วมอาจเรียกได้ว่าเป็ นฝันร้ายเลยทีเดียว แต่ทงั้ หมดนัน้ ไม่ใช่เรื่องน่า
ตกใจแต่อย่างใด ในขณะที่ผมนั่งสบายใจอยู่ในออฟฟิ ศนัน้ การจัดการการขนส่งทางรางเป็ นงานใน
พืน้ ที่ซ่งึ ลูกจ้างหลายคนกาลังทางานกันอยู่ภายใต้สภาวะที่เหน็ดเหนื่อยและบางครัง้ ก็นบั ว่า
อันตรายทีเดียว
ปั ญหาใหม่ท่เี กิดขึน้ ก็คือ การเพิ่มขึน้ ของจานวนชาวอเมริกนั ที่ไม่อยากพบเจอกับความ
ยากลาบากอีกต่อไป และมักเกิดร่วมกับความโดดเดี่ยว สภาวะการจ้างงานในการขนส่งทางราง
บางที่นนั้ วิศวกรจาเป็ นต้องรับมือกับข้อเท็จจริงที่วา่ ในเหล่าประชากรชาวอเมริกนั 335 ล้านคน มี
บางคนที่มีความผิดปกติทางสุขภาพจิตและเลือกที่จะจบชีวิตลงด้วยการนอนขวางทางรถไฟที่หนัก
เทียบเท่ากับรถยนต์ 100 คัน ซึ่งไม่สามารถหยุดมันได้ในระยะสัน้ กว่าหนึ่งไมล์หรือประมาณนัน้
คุณอยากเป็ นวิศวกรที่ทาอะไรไม่ได้ในกรณีนหี ้ รือเปล่าล่ะ? เรื่องลาบากใจเช่นนีเ้ กิดขึน้ วันละครัง้ ใน
อเมริกาเหนือ ในยุโรปถือว่าเป็ นเรื่องปกติ และเรื่องนีก้ ็จะเป็ นปั ญหาสาหรับเราต่อไป
การต่อรองค่าจ้างในอุตสาหกรรมขนส่งทางรางอาจไปจบลงในมือของประธานาธิบดีและ
รัฐสภา ยิ่งไปกว่านัน้ บริษัทขนส่งทางรางสัญชาติอเมริกนั จาเป็ นต้องขนส่งผลิตภัณฑ์ท่มี ีความ
อันตรายหลายอย่างในทุกๆ วันซึ่งอุตสาหกรรมนีอ้ ยากจะหลีกเลี่ยงมันมากกว่า คาว่า “ขนส่ง
ทั่วไป” เป็ นนิยามความรับผิดชอบของบริษัทขนส่งทางรางได้ดี
ในปี ท่แี ล้ว กาไรของ BNSF ลดลงมากกว่าที่ผมคาดเอาไว้ เนื่องจากรายได้ลดลง แม้ว่า
ต้นทุนเชือ้ เพลิงจะลดลงไปด้วย แต่ค่าแรงเพิ่มขึน้ เนื่องจากการออกประกาศจากวอชิงตัน ขยับ
ค่าแรงให้ขนึ ้ ไปสูงกว่าอัตราเงินเฟ้อของประเทศ ส่วนต่างที่เกิดขึน้ นีอ้ าจเกิดขึน้ อีกในการเจรจาครัง้
ต่อๆ ไป
แม้ว่า BNSF จะขนย้ายสินค้าและมีค่าใช้จ่ายส่วนทุนมากกว่าผูใ้ ห้บริการขนส่งทางรางใน
อเมริกาเหนืออีก 5 บริษัท ส่วนต่างกาไรมีแนวโน้มลดลงในทานองเดียวกันกับอีก 5 บริษัทที่เหลือ
ตัง้ แต่การเข้าซือ้ ของเรา ผมเชื่อว่าอาณาเขตการให้บริการขนส่งของเรานัน้ ไม่เป็ นสองรองใคร และ
ดังนัน้ ส่วนต่างกาไรที่ว่านีจ้ ึงสามารถเพิ่มขึน้ ได้และควรจะเพิ่มขึน้ ได้มากกว่าที่เป็ นอยู่
ผมมีความภาคภูมิใจเป็ นพิเศษทัง้ คุณปู การที่ BNSF มีต่อประเทศและผูค้ นที่ทางาน
ท่ามกลางสภาพอากาศเกือบติดลบในฤดูหนาวของรัฐนอร์ธดาโกต้าและรัฐมอนแทน่า เพื่อทาให้
การค้าของอเมริกาเดินหน้าได้ต่อไป การให้บริการทางรางนัน้ มักไม่ค่อยได้รบั ความสนใจมากนัก
แม้มนั เกี่ยวกับงานที่พวกเขากาลังทาอยู่ แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่การให้บริการขนส่งเกิดปั ญหาติดขัด
ขึน้ มา มันจะเป็ นที่สงั เกตได้แทบในทันทีท่วั ทัง้ อเมริกา
หนึ่งศตวรรษต่อจากวันนี ้ BNSF จะยังคงเป็ นสินทรัพย์หลักของประเทศ และของ
Berkshire ด้วย เรื่องนีค้ ณ
ุ สามารถวางใจได้เลย

**********

บริษัทที่สองและผลกาไรที่น่าผิดหวังมากกว่าในปี ท่แี ล้วเกิดขึน้ กับ BHE ซึ่งเกิดกับธุรกิจ


สาธารณูปโภคไฟฟ้าเกือบทัง้ หมด และยังมีธุรกิจท่อส่งแก๊สระยะทางไกลที่ทาผลกาไรได้แค่พอๆ
กับที่คาดหวังเอาไว้ แต่สภาวะการณ์ในการออกกฎหมายควบคุมของบางรัฐได้ทาให้บางบริษัทไม่
ทาผลกาไรเลย หรือถึงขัน้ ล้มละลาย (เรื่องนีเ้ กิดขึน้ กับบริษัทสาธารณูปโภคขนาดใหญ่ท่สี ดุ ในรัฐ
แคลิฟอร์เนียและกาลังกดดันบริษัทในฮาวาย) ด้วยการออกกฎควบคุมอุตสาหกรรมเช่นนี ้ จึงทาให้
เป็ นเรื่องยากในการมองกาไรและมูลค่าสินทรัพย์ในระยะยาวให้ออก ไม่เหมือนในอดีตที่มนั เคยถูก
กล่าวว่าเป็ นอุตสาหกรรมมีเสถียรภาพที่สดุ ในอเมริกา
เป็ นเวลามากกว่าหนึ่งศตวรรษที่ธุรกิจสาธารณูปโภคไฟฟ้าได้จดั หาเงินทุนให้เกิดการเติบโต
ผ่านการตกลงแบบรัฐต่อรัฐ ด้วยการสัญญาว่าจะให้ผลตอบแทนแบบคงที่ต่อส่วนเงินทุน (ซึ่งใน
บางครัง้ ก็จ่ายโบนัสเล็กๆ น้อยๆ หากผลการดาเนินงานดีกว่าที่คาด) ด้วยวิธีนี ้ จึงเกิดการลงทุนครัง้
ใหญ่เพื่อเพิ่มปริมาณการผลิตซึ่งต้องใช้เวลาสองสามปี ในการจัดการโครงการ การออกกฎหมาย
ควบคุมด้วยการมองไปข้างหน้าอย่างเดียวนัน้ เป็ นสิ่งที่สะท้อนความเป็ นจริงว่า การสร้างสินทรัพย์
ในรูปแบบของเครื่องปั่ นไฟและสายส่งสาธารณูปโภคมักต้องใช้เวลาหลายปี ในการดาเนินโครงการ
ซึ่งโครงการสายส่งผ่านหลายรัฐของ BHE ในรัฐฝั่งตะวันตกเริ่มทาโครงการขึน้ ในปี 2006 และยัง
ต้องใช้เวลาอีกหลายปี กว่าจะแล้วเสร็จ ในที่สดุ แล้ว มันจะสามารถให้บริการใน 10 รัฐและพาดผ่าน
พืน้ ที่กว่า 30% ในสหรัฐอเมริกา
โมเดลนีท้ ่ถี กู นาไปใช้ทงั้ ระบบของเอกชนและระบบพลังงานสาธารณะ (Public-Power) ทา
ให้ไฟฟ้ายังคงสว่าง แม้ว่าการเติบโตของจานวนประชากรหรืออุปสงค์จากฝั่งอุตสาหกรรมจะมาก
เกินกว่าที่คาดเอาไว้ “ส่วนเผื่อความปลอดภัย” ดูจะสมเหตุสมผลสาหรับผูท้ ่คี อยออกกฎหมาย นัก
ลงทุนและบุคคลทั่วไป ในตอนนี ้ ผลตอบแทนที่คงที่แต่น่าพึงพอใจกลับไม่เป็ นอย่างที่คิดไว้ในบาง
รัฐและเหล่านักลงทุนเริ่มมีความรูส้ กึ ว่ารอยร้าวนีอ้ าจแพร่ขยายออกไปอีก การเปลี่ยนแปลงของ
สภาพอากาศช่วยเสริมความกังวลของพวกเขา ไม่ก่ีทศวรรษที่ผ่านมา สายส่งใต้ดินอาจเป็ นเรื่อง
จาเป็ น แต่ใครจะอยากจ่ายเงินทุนมากมายขนาดนัน้ เพื่อสร้างมันขึน้ มาล่ะ?
ที่ Berkshire เราพยายามคาดการณ์อย่างดีท่สี ดุ สาหรับการขาดทุนที่ได้เกิดขึน้ ไปแล้ว
ต้นทุนเหล่านีเ้ กิดขึน้ จากไฟป่ า ที่มีความถี่และความรุนแรงมากยิ่งขึน้ -และมีแนวโน้มว่าจะมากขึน้
ต่อไป-หากพายุหมุนเกิดถี่มากขึน้
คงต้องใช้เวลาอีกหลายปี จนกว่าเราจะรูผ้ ลขาดทุนรวมทัง้ หมดของ BHE จากไฟป่ าและ
สามารถทาการตัดสินใจอย่างชาญฉลาดเกี่ยวกับการลงทุนที่น่าสนใจในอนาคตในรัฐทางตะวันตก
ที่มีความเปราะบาง ยังต้องคอยจับตาดูกนั ต่อว่าการออกกฎหมายควบคุมจะเปลี่ยนแปลงไป
ทิศทางใด
บริษัทที่ทาธุรกิจสาธารณูปโภคไฟฟ้าอื่นนัน้ อาจต้องเผชิญกับการเอาตัวรอดคล้ายกับ
บริษัท Pacific Gas and Electric และบริษัท Hawaiian Electric การแก้ปัญหาด้วยการยึดทรัพย์
คงเป็ นเรื่องเชิงลบอย่างมากสาหรับ BHE แต่ทงั้ บริษัทนัน้ และตัว Berkshire เองก็ถกู จัดตัง้ ขึน้ มา
เพื่อให้อยู่รอดหากต้องเจอกับเรื่องหน้าตกใจในเชิงลบเช่นนี ้ เรามักจะเจอปั ญหานีเ้ กิดขึน้ ในธุรกิจ
ประกันภัยของเรา ซึ่งผลิตภัณฑ์พนื ้ ฐานนัน้ ก็คือการตัง้ สมมติฐานต่อความเสีย่ งที่จะเกิดขึน้ และนี่ก็
เป็ นสิ่งที่เกิดขึน้ ในธุรกิจอื่นเช่นกัน Berkshire สามารถยืนหยัดต่อเรื่องน่าตกใจทางด้านการเงินแต่
เราจะไม่เอาเงินไปลงทุนในสิ่งที่ รู ด้ วี ่า เป็ นเรื่องย่าแย่
ไม่ว่ากรณีนจี ้ ะเกิดกับ Berkshire ในรูปแบบไหน ผลลัพธ์สดุ ท้ายของอุตสาหกรรม
สาธารณูปโภคดูท่าจะเป็ นลางไม่ดีเท่าไหร่ บริษัทสาธารณูปโภคบางแห่งอาจไม่สามารถดึงดูดเงิน
ออมของประชาชนชาวอเมริกนั และจะถูกบังคับให้ตอ้ งใช้โมเดล Public Power รัฐเนบราสก้า
ตัดสินใจเลือกทางนีใ้ นช่วงทศวรรษ 1930 และมีการดาเนินงานผ่านโมเดล Public Power หลาย
แห่งทั่วทัง้ ประเทศ ในที่สดุ แล้ว ผูม้ ีสิทธิ์ลงคะแนนเสียง ผูท้ ่จี ่ายภาษี และผูใ้ ช้สาธารณูปโภคจะเป็ น
คนตัดสินใจว่าพวกเขาชอบโมเดลไหนมากกว่ากัน
เมื่อฝุ่ นได้จางลงไปแล้ว บริษัทพลังงานสัญชาติอเมริกนั จาเป็ นต้องใช้เงินทุนจานวนมาก
และจะต้องใช้รายจ่ายเงินทุนทบเพิ่มเติมอีกเป็ นกอง ผมไม่ได้พิจารณาการเปลี่ยนแปลงการออก
กฎควบคุมผลตอบแทนที่ต่างออกไปมากพอและหุน้ ส่วนอีกสองคนที่ BHE ก็ไม่ได้คิดเรื่องนีเ้ ช่นกัน
ผมได้ทาผิดพลาดไปอย่างมากในแง่ของการไม่ได้คิดให้ถ่ีถว้ นพอ

**********

ปั ญหาต่างๆ ขอหยุดไว้เท่านี ้ ธุรกิจประกันของเราทาผลการดาเนินงานได้ยอดเยี่ยมมากใน


ปี ท่แี ล้วยอดขายมากที่สดุ เป็ นประวัติการณ์รวมถึงโฟลตและกาไรจากการทาสัญญาประกันภัย
การประกันภัยทรัพย์สินและเบ็ดเตล็ดเป็ นแกนหลักของการเติบโตให้กบั Berkshire เราอยู่ในธุรกิจ
นีม้ ากกว่า 57 ปี และแม้ว่าเราจะเพิ่มปริมาณการรับประกันไปกว่า 5,000 เท่า - จากวงเงิน 17 ล้าน
ดอลลาร์เป็ น 83,000 ล้านดอลลาร์ - เรายังมีท่ใี ห้เติบโตได้อีก
ยิ่งไปกว่านัน้ เราได้เรียนรูม้ ากมายซึ่งส่วนใหญ่เกิดจากจากความเจ็บปวด เกี่ยวกับประเภท
ของธุรกิจประกันภัยและกลุม่ คนที่เราควรจะ หลีกเลีย่ ง บทเรียนที่สาคัญที่สดุ คือ ผูเ้ ขียนประกันภัย
ของเราอาจเป็ นคนผอม อ้วน เป็ นผูช้ าย เป็ นผูห้ ญิง เป็ นหนุ่ม เป็ นคนสูงอายุ เป็ นคนต่างประเทศ
หรือเป็ นคนในประเทศก็ได้ แต่พวกเขาไม่สามารถเป็ นคนมองโลกในแง่ดีได้เมื่ออยู่ในที่ทางาน ไม่
ว่าพวกเขาจะมองคุณภาพชีวิตดีขนาดไหนก็ตาม
เรือ่ งทีน่ า่ ตกใจ ในธุรกิจรับประกันทรัพย์สินและเบ็ดเตล็ดซึ่งสามารถเกิดขึน้ เป็ นช่วงเวลา
หลายทศวรรษหลังจากที่กรมธรรม์นนั้ ได้หมดอายุไปแล้วกว่า 6 เดือนหรือ 1 ปี มกั จะเป็ นเรื่องในแง่
ลบอยู่เสมอ วิธีการลงบัญชีของอุตสาหกรรมนีถ้ กู ออกแบบมาเพื่อความเป็ นจริงนัน้ แต่ความ
ผิดพลาดจากการประมาณการก็อาจส่งผลยิ่งใหญ่ได้เช่นกัน และเมื่อมีคนปลิน้ ปล้อนอยู่ใน
กระบวนการ การตรวจจับให้เจอนัน้ ทัง้ ใช้เวลาและใช้เงินทุนมากมาย Berkshire จะพยายาม
ประเมินอนาคตอย่างแม่นยาเกี่ยวกับผลขาดทุนโดยไม่คิดเงินเฟ้อ - ทัง้ ในรูปตัวเงินและ “กฎหมาย”
นี่เป็ นเรื่องที่คาดเดาได้ยากจริงๆ
ผมได้เล่าเรื่องการดาเนินงานของธุรกิจประกันของเราหลายครัง้ ผมจึงอยากให้ผมู้ าใหม่ตรง
ไปอ่านที่หน้า 18 เนือ้ ที่ตรงนีผ้ มจะเน้นยา้ อีกครัง้ ว่าเราไม่มีทางอยู่ในสถานะปั จจุบนั ได้หาก อาจิต
เจน ไม่ได้เข้ามาร่วมงานกับ Berkshire ในปี 1986 ก่อนหน้าวันอันแสนโชคดีของเรานัน้ -
นอกเหนือจากประสบการณ์ท่ยี อดเยี่ยมที่เรามีกบั GEICO ซึ่งเริ่มต้นย้อนไปตัง้ แต่ปี 1951 และ
ประสบการณ์นนั้ ยังตราตรึง- ผมเหมือนกับเดินสุม่ อยู่กลางความเวิง้ ว้าง ขณะที่ลม้ ลุกคลุกคลาน
พยายามสร้างธุรกิจฝั่งประกันของเรา
ความสาเร็จของอาจิตตัง้ แต่เข้ามาทางานกับ Berkshire ได้รบั การสนับสนุนโดยผูบ้ ริหารฝั่ง
ประกันภัยในฝ่ ายประกันทรัพย์สินและเบ็ดเตล็ดที่มีความสามารถสูงกันทัง้ นัน้ ชื่อและหน้าตาของ
พวกเขาไม่ค่อยเป็ นที่รูจ้ กั กันในสื่อและสาธารณะมากนัก อย่างไรก็ตาม ผูบ้ ริหารของ Berkshire ใน
ฝ่ ายประกันทรัพย์สินและเบ็ดเตล็ดนัน้ ได้รบั การย่องในลักษณะเดียวกันกับที่นกั เบสบอลถูกยกย่อง
ในเมืองคูเปอร์สทาวน์ (เมืองแห่งหอเกียรติยศของนักเบสบอล)
เบอร์ตี ้ เธอควรรูส้ กึ ดีกบั ข้อเท็จจริงที่ว่าเธอเป็ นเจ้าของส่วนหนึ่งของการดาเนินงานประกัน
ทรัพย์สินและเบ็ดเตล็ดที่ยอดเยี่ยมนี ้ ซึ่งในตอนนีไ้ ด้ดาเนินงานทั่วโลกด้วยทรัพยากรที่ไม่มีใคร
เทียบได้ รวมถึงชื่อเสียงและความสามารถของผูบ้ ริหารด้วย มันเป็ นสิ่งที่ช่วยให้ทกุ อย่างดูดีในปี
2023

ทีโ่ อมาฮ่ามีอะไรดี?
มาที่งานประชุมประจาปี Berkshire ในวันที่ 4 เดือนพฤษภาคม ปี 2024 บนเวทีคณ
ุ จะได้
เห็นผูบ้ รหารสามคนที่ตอนนีแ้ บกรับความรับผิดชอบหลักในการหันหัวบริษัท ทัง้ สามคนมีอะไรบ้าง
ที่เหมือนกันเหรอ? คุณอาจสงสัย ดูภายนอกแล้วไม่เห็นจะเหมือนกันเลย ลองขุดดูอีกสักหน่อย
ดีกว่า
เกร็ก เกรเบิล ผูด้ าเนินงานธุรกิจฝั่งที่ไม่เกี่ยวข้องกับประกันภัยทัง้ หมดให้กบั Berkshire -
และในทุกแง่มมุ นัน้ เขาพร้อมที่จะเป็ น CEO ของ Berkshire ในวันพุรง่ นีเ้ ลย- เขาเกิดและโตมาใน
แคนาดา (เขายังคงเล่นฮอกกีอ้ ยู่) ในช่วงทศวรรษที่ 1990 เกร็กใช้ชีวิตอาศัยอยู่ในเมืองโอมาฮ่าเป็ น
เวลาหกปี แค่สองสามบล็อกห่างจากที่ผมอยู่ ระหว่างช่วงเวลานัน้ ผมไม่เคยได้พบกับเขาเลย
หนึ่งทศวรรษก่อนหน้านัน้ อาจิต เจน ผูซ้ ่งึ เกิด โต และรับการศึกษาในอินเดียนัน้ ได้มา
อาศัยกับครอบครัวของเขาในเมืองโอมาฮ่าเพียงแค่ไมล์เดียวห่างจากบ้านของผม (ซึ่งผมอยู่ตงั้ นัน้
มาตัง้ แต่ปี 1958) ทัง้ อาจิตกับภรรยาของเขา ทิงกู มีเพื่อนมากมายในโอมาฮ่า แต่มนั เป็ นเวลากว่า
สามทศวรรษแล้วที่พวกเขาย้ายออกไปอาศัยที่เมืองนิวยอร์ก (เพื่อไปอยู่ในที่ซ่งึ การทางานเกี่ยวกับ
การรับประกันภัยต่อเป็ นที่นิยมที่น่นั )
คนที่ไม่ได้ขนึ ้ เวทีในปี นคี ้ งเป็ นชาร์ลี เขากับผมเกิดในเมืองโอมาฮ่าประมาณสองไมล์ห่าง
จากที่คณ
ุ นั่งในการรวมตัวของพวกเราในเดือนพฤษภาคม ในช่วงสิบปี แรกของเขา ชาร์ลีอาศัยห่าง
จากออฟฟิ ศของ Berkshire ประมาณครึง่ ไมล์ ทัง้ ชาร์ลีกบั ผมใช้เวลาช่วงวัยเด็กในโรงเรียนรัฐบาล
ของโอมาฮ่าและเราก็ถกู กวดขันมาในแบบสังคมชาวโอมาฮ่า อย่างไรก็ตาม เราไม่เคยได้พบกัน
จนกระทั่งเวลาผ่านไปอีกนาน (หมายเหตุนอี ้ าจทาให้คณ
ุ ตกใจเล็กน้อย ชาร์ลีมีชีวิตผ่านช่วงการรับ
ตาแหน่งของประธานาธิบดี 45 คน ผูค้ นต่างบอกว่าไบเดนเป็ นคนที่ 46 แต่น่ นั เป็ นการนับ โกรเวอร์
คลีฟแลนด์เป็ นคนที่ 22 และ 24 เนื่องจากช่วงรับตาแหน่งของเขาไม่ต่อเนื่อง อเมริกาเป็ นประเทศที่
ยังเยาว์วยั เหลือเกิน)
มาดูกนั ที่ระดับองค์กรกันบ้าง Berkshire เองก็ยา้ ยถิ่นฐานในปี 1970 จากที่ตงั้ เดิมที่อยู่มา
กว่า 81 ปี ในนิวอิงก์แลนด์ มาอยู่ท่โี อมาฮ่า ทิง้ ปั ญหาทัง้ หลายไว้เบือ้ งหลังแล้วมาเติบโตในบ้าน
ใหม่
เพื่อเป็ นการเน้นให้เห็น “โอมาฮ่า เอฟเฟค” อย่างสุดท้าย เบอร์ตี ้ -ใช่แล้ว เบอร์ตีค้ นนัน้
แหละ- ใช้ชีวิตในช่วงแรกของเธอในสภาพแวดล้อมของชนชัน้ กลางในเมืองโอมาฮ่านี ้ และอีกหลาย
ทศวรรษต่อมา เธอได้กลายเป็ นหนึ่งในนักลงทุนที่ยอดเยี่ยมที่สดุ ในประเทศ
คุณอาจคิดว่าเธอเอาเงินทัง้ หมดของเธอไว้ใน Berkshire จากนัน้ ก็น่งั รอเฉยๆ แต่น่นั ไม่ใช่
เรื่องจริงเลย หลังจากที่เธอมีครอบครัวในปี 1956 เบอร์ตีอ้ ยู่ต่ืนตัวเกี่ยวกับเรื่องเงินๆ ทองๆ กว่า 20
ปี ทัง้ ถือพันธบัตร นาเงินลงทุน 1/3 ของเอไปลงกับกองทุนรวม และเทรดหุน้ ไปๆ มาๆ อยู่เหมือนกัน
ยังไม่มีใครรูค้ วามสามารถที่แท้จริงของเธอ
จากนัน้ ในปี 1980 ตอนที่เธออายุ 46 ปี และไม่ได้มีพ่ชี ายคอยกระตุม้ ให้ทาอะไรทัง้ สิน้ เบอร์
ตีต้ ดั สินใจเปลี่ยนวิธี เธอจัดการเงินของธอให้เหลือลงทุนแค่กองทุนรวมนัน้ กับ Berkshire เธอไม่ได้
ทาการซือ้ ขายอีกเลยในอีก 43 ปี ต่อมา ระหว่างช่วงเวลานัน้ เธอกลายเป็ นคนรวยขึน้ มากๆ แม้เธอ
จะทาการบริจาคให้กบั การกุศลไปมากแล้วก็ตาม (คิดว่าอยู่ในระดับเก้าหลัก)
นักลงทุนชาวอเมริกนั เป็ นล้านคน อาจ แค่ทาตามเหตุผลของเธอซึ่งใช้เพียงแค่สามัญสานึก
ที่เธอน่าจะซึมซับมาตัง้ แต่ช่วงวัยเด็กในโอมาฮ่า และเบอร์ตีก้ ็ไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดมือไป เธอ
หลับมาที่เมืองโอมาฮ่าทุกๆ เดือนพฤษภาคมเพื่อเติมไฟอยู่ตลอด

**********

มันเกิดอะไรขึน้ กันแน่? เป็ นที่นา้ ของโอมาฮ่าหรือเปล่า? หรือเป็ นที่อากาศของโอมาฮ่า?


เป็ นปรากฎการณ์ท่ีเหมือนกับสิ่งที่ทาให้จาไมกามีนกั วิ่งลมกรดมากมาย หรือนักวิ่งมาราธอนจาก
เคนย่า หรือผูเ้ ชี่ยวชาญการเดินหมากจากรัสเซีย? เราต้องรอจนกระทั่งวันหนึ่ง AI เข้ามาไขปั ญหา
น่าฉงนนีห้ รือเปล่า

เปิ ดใจให้กว้าง มาที่เมืองโอมาฮ่าในเดือนพฤษภาคม มาสูดอากาศ มาดื่มนา้ ของที่น่ี และ


กล่าวทักทายเบอร์ตี ้ กับลูกสาวที่แสนสวยของเธอทัง้ สามคน ใครจะไปรู ?้ ไม่เห็นมีความเสี่ยงอะไร
เลย และไม่ว่าจะเป็ นกิจกรรมไหนก็แล้วแต่ คุณจะมีแต่ช่วงเวลาดีๆ และได้เจอกับฝูงชนอันแสนเป็ น
มิตร

เหนือกว่าสิ่งอื่นใด เราจะนา Poor Charlie’s Almanack Edition 4 มาวางขายด้วย หยิบไป


สักเล่ม เพราะพลังปั ญญาของชาร์ลีจะช่วยพัฒนาคุณภาพชีวิตของคุณอย่างที่เขาทากับชีวิตของ
ผมเอง

24 กุมภาพันธ์ปี 2024

วอเร็น อี. บัฟเฟตต์

ประธานกรรมการ

You might also like