‫ ا
‪.

‬‬ ‫اول و  ه‬

‫آﺑﻲ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮي ﺳﻴﺎه‬

‫اﯾ‪ ..‬زون!‬
‫ﺣﻤﻴﺪ ﻣﺼﺪق‬

‫ﻋﻨﻮان‪ :‬آﺑﻲ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮي ﺳﻴﺎه‬

‫ﻣﻮﺿﻮع‪ :‬ﺷﻌﺮ ﻧﻮ‬

‫ ا‬
‫ﺷﺎﻋﺮ‪ :‬ﺣﻤﻴﺪ ﻣﺼﺪق‬
‫ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اي از اﺷﻌﺎر ﺣﻤﻴﺪ ﻣﺼﺪق در ﻗﺎﻟﺐ دﻓﺘﺮي ﺑﺎ ﻧﺎم ﻗﺼﻴﺪه » آﺑﻲ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮي ﺳﻴﺎه«‬
‫ﺳﺮوده ﺷﺪه در آذر و دي ﻣﺎه ‪1342‬‬
‫ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎﻳﺖ اﻳﻨﺘﺮﻧﺘﻲ زون‬

‫ﺑﺎ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺖ اﻳﻨﺘﺮﻧﺘﻲ زون‪ ،‬ﻣﻴﺘﻮاﻧﻴﺪ از اﻣﻜﺎﻧﺎت دﻳﮕﺮ ﻣـﺎ ﻫﻤﭽـﻮن دﺳﺘﺮﺳـﻲ ﺑـﻪ ﻗﺎﻟﺒﻬـﺎي ﻣﺨﺘﻠـﻒ اﻳـﻦ ﻛﺘـﺎب‬
‫اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ ﺑﺮاي ﺷﻨﻴﺪن آﺛﺎر ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ ﺧﻮد ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺨﺶ ﻛﻨﻨﺪه ﺻﻮﺗﻲ و ﻳﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﮔﻮﺷﻲ ﺗﻠﻔﻦ‬
‫ت‬
‫ﻫﻤﺮاه ﺗﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮده و ﺑﺮﺗﺮﻳﻦ و ﺗﺎزه ﺗﺮﻳﻦ آﻓﺮﻳﻨﻪ ﻫﺎي ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪان ﺟﻬﺎن را درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫ﺷﺎﻳﺎن ﺗﻮﺟﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻧﺴﺨﻪ راﻳﮕﺎن از ﻛﺘﺎب ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ داراي ﻣﺤـﺪودﻳﺘﻬﺎﻳﻲ از ﻗﺒﻴـﻞ ﻋـﺪم ﺣـﻖ ﭼـﺎپ و ﻛﭙـﻲ‬
‫ﺑﺮداري ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺮاي درﻳﺎﻓﺖ ﻧﺴﺨﻪ ﺑﺪون ﻣﺤﺪودﻳﺖ آن ﺑﺎ ﻣﺎ ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ‪.‬‬

‫ﺳﺎﻳﺖ اﻳﻨﺘﺮﻧﺘﻲ‪www.zoon.ir :‬‬

‫ا‪"#$‬ت !س‬

‫ﺑﺨﺶ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻲ‪http://support.zoon.ir :‬‬

‫ﻧﺸﺎﻧﻲ اﻳﻤﻴﻞ‪info@zoon.ir :‬‬

‫‪-1-‬‬ ‫!‪This is the.. Zoon‬‬ ‫ﻛﺘﺎﺑﻬﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ زون‬

 ‫ﻓﻬﺮﺳﺖ‬
‫درآﻣﺪ ‪ .........................................................................................................‬ﺻﻔﺤﻪ ‪3‬‬
‫ﻗﺼﻴﺪه آﺑﻲ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮي ﺳﻴﺎه ‪ .................................................................................‬ﺻﻔﺤﻪ ‪4‬‬

‫‪-2-‬‬ ‫!‪This is the.. Zoon‬‬ ‫ﻛﺘﺎﺑﻬﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ زون‬

 ‫● در آﻣﺪ‬

‫ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻳﺪي‬
‫و ﻧﻤﻲ داﻧﺴﺘﻲ‬
‫ﻣﻦ ﺑﻪ ﭼﻪ دﻟﻬﺮه از ﺑﺎﻏﭽﻪ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ‬
‫ﺳﻴﺐ را دزدﻳﻢ‬
‫ﺑﺎﻏﺒﺎن از ﭘﻲ ﻣﻦ ﺗﻨﺪ دوﻳﺪ‬
‫ﺳﻴﺐ را دﺳﺖ ﺗﻮ دﻳﺪ‬
‫ﻏﻀﺐ آﻟﻮده ﺑﻪ ﻣﻦ ﻛﺮد ﻧﮕﺎه‬
‫ﺳﻴﺐ دﻧﺪان زده از دﺳﺖ ﺗﻮ اﻓﺘﺎد ﺑﻪ ﺧﻚ‬
‫و ﺗﻮ رﻓﺘﻲ و ﻫﻨﻮز‬
‫ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ ﻛﻪ در ﮔﻮش ﻣﻦ آرام آرام‬
‫ﺧﺶ ﺧﺶ ﮔﺎم ﺗﻮ ﺗﻜﺮار ﻛﻨﺎن‬
‫ﻣﻲ دﻫﺪ آزارم‬
‫و ﻣﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻛﻨﺎن ﻏﺮق اﻳﻦ ﭘﻨﺪارم‬

‫‪Zoon.ir‬‬
‫ﻛﻪ ﭼﺮا‬
‫ﺧﺎﻧﻪ ﻛﻮﭼﻚ ﻣﺎ ﺳﻴﺐ ﻧﺪاﺷﺖ‬

‫‪-3-‬‬ ‫!‪This is the.. Zoon‬‬ ‫ﻛﺘﺎﺑﻬﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ زون‬

 ‫●آﺑﻲ ﺧﻜﺴﺘﺮي ﺳﻴﺎه‬

‫در ﺷﺒﺎن ﻏﻢ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺧﻮﻳﺶ‬

‫ﻋﺎﺑﺪ ﭼﺸﻢ ﺳﺨﻨﮕﻮي ﺗﻮام‬
‫ﻣﻦ در اﻳﻦ ﺗﺎرﻳﻜﻲ‬
‫ﻣﻦ در اﻳﻦ ﺗﻴﺮه ﺷﺐ ﺟﺎﻧﻔﺮﺳﺎ‬
‫زاﺋﺮ ﻇﻠﻤﺖ ﮔﻴﺴﻮي ﺗﻮام‬
‫ﮔﻴﺴﻮان ﺗﻮ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﺘﺮ از اﻧﺪﻳﺸﻪ ي ﻣﻦ‬
‫ﮔﻴﺴﻮان ﺗﻮ ﺷﺐ ﺑﻲ ﭘﺎﻳﺎن‬
‫ﺟﻨﮕﻞ ﻋﻄﺮآﻟﻮد‬
‫ﺷﻜﻦ ﮔﻴﺴﻮي ﺗﻮ‬
‫ﻣﻮج درﻳﺎي ﺧﻴﺎل‬
‫ﻛﺎش ﺑﺎ زورق اﻧﺪﻳﺸﻪ ﺷﺒﻲ‬
‫از ﺷﻂ ﮔﻴﺴﻮي ﻣﻮاج ﺗﻮ ﻣﻦ‬
‫ﺑﻮﺳﻪ زن ﺑﺮ ﺳﺮ ﻫﺮ ﻣﻮج ﮔﺬر ﻣﻲ ﻛﺮدم‬
‫ﻛﺎش ﺑﺮ اﻳﻦ ﺷﻂ ﻣﻮاج ﺳﻴﺎه‬
‫ﻫﻤﻪ ي ﻋﻤﺮ ﺳﻔﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم‬
‫ﻣﻦ ﻫﻨﻮز از اﺛﺮ ﻋﻄﺮ ﻧﻔﺴﻬﺎي ﺗﻮ ﺳﺮﺷﺎر ﺳﺮور‬
‫ﮔﻴﺴﻮان ﺗﻮ در اﻧﺪﻳﺸﻪ ي ﻣﻦ‬
‫ﮔﺮم رﻗﺼﻲ ﻣﻮزون‬
‫ﻛﺎﺷﻜﻲ ﭘﻨﺠﻪ ي ﻣﻦ‬
‫در ﺷﺐ ﮔﻴﺴﻮي ﭘﺮ ﭘﻴﭻ ﺗﻮ راﻫﻲ ﻣﻲ ﺟﺴﺖ‬
‫ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﭼﺸﻤﻪ ي زاﻳﻨﺪه ي اﺷﻚ‬
‫ﮔﻮﻧﻪ ام ﺑﺴﺘﺮ رود‬
‫ﻛﺎﺷﻜﻲ ﻫﻤﭽﻮ ﺣﺒﺎﺑﻲ ﺑﺮ آب‬
‫در ﻧﮕﺎه ﺗﻮ رﻫﺎ ﻣﻲ ﺷﺪم از ﺑﻮد و ﻧﺒﻮد‬
‫ﺷﺐ ﺗﻬﻲ از ﻣﻬﺘﺎب‬
‫ﺷﺐ ﺗﻬﻲ از اﺧﺘﺮ‬
‫اﺑﺮ ﺧﻜﺴﺘﺮي ﺑﻲ ﺑﺎران ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه‬
‫آﺳﻤﺎن را ﻳﻜﺴﺮ‬
‫اﺑﺮ ﺧﻜﺴﺘﺮي ﺑﻲ ﺑﺎران دﻟﮕﻴﺮ اﺳﺖ‬
‫و ﺳﻜﻮت ﺗﻮ ﭘﺲ ﭘﺮده ي ﺧﻜﺴﺘﺮي ﺳﺮد ﻛﺪورت اﻓﺴﻮس ﺳﺨﺖ دﻟﮕﻴﺮﺗﺮ اﺳﺖ‬
‫ﺷﻮق ﺑﺎزآﻣﺪن ﺳﻮي ﺗﻮام ﻫﺴﺖ‬
‫اﻣﺎ‬

‫‪-4-‬‬ ‫!‪This is the.. Zoon‬‬ ‫ﻛﺘﺎﺑﻬﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ زون‬

 ‫ﺗﻠﺨﻲ ﺳﺮد ﻛﺪورت در ﺗﻮ‬
‫ﭘﺎي ﭘﻮﻳﻨﺪه ي راﻫﻢ ﺑﺴﺘﻪ‬
‫اﺑﺮ ﺧﻜﺴﺘﺮي ﺑﻲ ﺑﺎران‬
‫راه ﺑﺮ ﻣﺮغ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺑﺴﺘﻪ‬
‫واي ‪ ،‬ﺑﺎران‬
‫ﺑﺎران ؛‬
‫ﺷﻴﺸﻪ ي ﭘﻨﺠﺮه را ﺑﺎران ﺷﺴﺖ‬
‫از دل ﻣﻦ اﻣﺎ‬
‫ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﻧﻘﺶ ﺗﻮ را ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺴﺖ ؟‬
‫آﺳﻤﺎن ﺳﺮﺑﻲ رﻧﮓ‬
‫ﻣﻦ درون ﻗﻔﺲ ﺳﺮد اﺗﺎﻗﻢ دﻟﺘﻨﮓ‬
‫ﻣﻲ ﭘﺮد ﻣﺮغ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺗﺎ دور‬
‫واي ‪ ،‬ﺑﺎران‬
‫ﺑﺎران ؛‬
‫ﭘﺮ ﻣﺮﻏﺎن ﻧﮕﺎﻫﻢ را ﺷﺴﺖ‬
‫اب رؤﻳﺎي ﻓﺮاﻣﻮﺷﻴﻬﺎﺳﺖ‬
‫ﺧﻮاب را درﻳﺎﺑﻢ‬
‫ﻛﻪ در آن دوﻟﺖ ﺧﺎﻣﻮﺷﻴﻬﺎﺳﺖ‬
‫ن ﺷﻜﻮﻓﺎﻳﻲ ﮔﻠﻬﺎي اﻣﻴﺪم را در رؤﻳﺎﻫﺎ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬
‫و ﻧﺪاﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ ‪:‬‬
‫”ﮔﺮ ﭼﻪ ﺷﺐ ﺗﺎرﻳﻚ اﺳﺖ‬
‫دل ﻗﻮي دار ‪ ،‬ﺳﺤﺮ ﻧﺰدﻳﻚ اﺳﺖ “‬
‫دل ﻣﻦ در دل ﺷﺐ‬
‫ﺧﻮاب ﭘﺮواﻧﻪ ﺷﺪن ﻣﻲ ﺑﻴﻨﺪ‬
‫ﻣﻬﺮ ﺻﺒﺤﺪﻣﺎن داس ﺑﻪ دﺳﺖ‬
‫ﺧﺮﻣﻦ ﺧﻮاب ﻣﺮا ﻣﻲ ﭼﻴﻨﺪ‬
‫آﺳﻤﺎﻧﻬﺎ آﺑﻲ‬
‫ﭘﺮ ﻣﺮﻏﺎن ﺻﺪاﻗﺖ آﺑﻲ ﺳﺖ‬
‫دﻳﺪه در اﻳﻨﻪ ي ﺻﺒﺢ ﺗﻮ را ﻣﻲ ﺑﻴﻨﺪ‬
‫از ﮔﺮﻳﺒﺎن ﺗﻮ ﺻﺒﺢ ﺻﺎدق‬
‫ﻣﻲ ﮔﺸﺎﻳﺪ ﭘﺮ و ﺑﺎل‬
‫ﺗﻮ ﮔﻞ ﺳﺮخ ﻣﻨﻲ‬
‫ﺗﻮ ﮔﻞ ﻳﺎﺳﻤﻨﻲ‬
‫ﺗﻮ ﭼﻨﺎن ﺷﺒﻨﻢ ﭘﻚ ﺳﺤﺮي ؟‬
‫ﻧﻪ‬

‫‪-5-‬‬ ‫!‪This is the.. Zoon‬‬ ‫ﻛﺘﺎﺑﻬﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ زون‬

 ‫از آن ﭘﻜﺘﺮي‬
‫ﺗﻮ ﺑﻬﺎري ؟‬
‫ﻧﻪ‬
‫ﺑﻬﺎران از ﺗﻮﺳﺖ‬
‫از ﺗﻮ ﻣﻲ ﮔﻴﺮد وام‬
‫ﻫﺮ ﺑﻬﺎر اﻳﻨﻬﻤﻪ زﻳﺒﺎﻳﻲ را‬
‫ﻫﻮس ﺑﺎغ و ﺑﻬﺎراﻧﻢ ﻧﻴﺴﺖ‬
‫اي ﺑﻬﻴﻦ ﺑﺎغ و ﺑﻬﺎراﻧﻢ ﺗﻮ‬
‫ﺳﺒﺰي ﭼﺸﻢ ﺗﻮ‬
‫درﻳﺎي ﺧﻴﺎل‬
‫ﭘﻠﻚ ﺑﮕﺸﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﺗﻮ درﻳﺎﺑﻢ ﺑﺎز‬
‫ﻣﺰرع ﺳﺒﺰ ﺗﻤﻨﺎﻳﻢ را‬
‫اي ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺳﺒﺰ‬
‫در ﻣﻦ اﻳﻦ ﺳﺒﺰي ﻫﺬﻳﺎن از ﺗﻮﺳﺖ‬
‫زﻧﺪﮔﻲ از ﺗﻮ و‬
‫ﻣﺮﮔﻢ از ﺗﻮﺳﺖ‬
‫ﺳﻴﻞ ﺳﻴﺎل ﻧﮕﺎه ﺳﺒﺰت‬
‫ﻫﻤﻪ ﺑﻨﻴﺎن وﺟﻮدم را وﻳﺮاﻧﻪ ﻛﻨﺎن ﻣﻲ ﻛﺎود‬
‫ﻣﻦ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻴﺎل اﻧﮕﻴﺰت ﻣﻌﺘﺎدم‬
‫و دراﻳﻦ راه ﺗﺒﺎه‬
‫ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻫﺴﺘﻲ ﺧﻮد را دادم‬
‫آه ﺳﺮﮔﺸﺘﮕﻲ ام در ﭘﻲ آن ﮔﻮﻫﺮ ﻣﻘﺼﻮد ﭼﺮا‬
‫در ﭘﻲ ﮔﻤﺸﺪه ي ﺧﻮد ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﺑﺸﺘﺎﺑﻢ ؟‬
‫ﻣﺮغ آﺑﻲ اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ‬
‫در ﺧﻮد آن ﮔﻤﺸﺪه را درﻳﺎﺑﻢ‬
‫ر ﺳﺤﺮﮔﺎه ﺳﺮ از ﺑﺎﻟﺶ ﺧﻮاب ﺑﺮدار‬
‫ﻛﺎرواﻧﻬﺎي ﻓﺮوﻣﺎﻧﺪه ي ﺧﻮاب از ﭼﺸﻤﺖ ﺑﻴﺮون ﻛﻦ‬
‫ﺑﺎز ﻛﻦ ﭘﻨﺠﺮه را‬
‫ﺗﻮ اﮔﺮ ﺑﺎزﻛﻨﻲ ﭘﻨﺠﺮه را‬
‫ﻣﻦ ﻧﺸﺎن ﺧﻮاﻫﻢ داد‬
‫ﺑﻪ ﺗﻮ زﻳﺒﺎﻳﻲ را‬
‫ﺑﮕﺬاز از زﻳﻮر و آراﺳﺘﮕﻲ‬
‫ﻣﻦ ﺗﻮ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺗﺎ ﺧﺎﻧﻪ ي ﺧﻮد ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺮد‬
‫ﻛﻪ در آن ﺷﻜﻮت ﭘﻴﺮاﺳﺘﮕﻲ‬
‫ﭼﻪ ﺻﻔﺎﻳﻲ دارد‬

‫‪-6-‬‬ ‫!‪This is the.. Zoon‬‬ ‫ﻛﺘﺎﺑﻬﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ زون‬

 ‫آري از ﺳﺎدﮔﻴﺶ‬
‫ﭼﻮن ﺗﺮاوﻳﺪن ﻣﻬﺘﺎب ﺑﻪ ﺷﺐ‬
‫ﻣﻬﺮ از آن ﻣﻲ ﺑﺎرد‬
‫ﺑﺎز ﻛﻦ ﭘﻨﺠﺮه را‬
‫ﻣﻦ ﺗﻮ را ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺮد‬
‫ﺑﻪ ﻋﺮوﺳﻲ ﻋﺮوﺳﻜﻬﺎي‬
‫ﻛﻮدك ﺧﻮاﻫﺮ ﺧﻮﻳﺶ‬
‫ﻛﻪ در آن ﻣﺠﻠﺲ ﺟﺸﻦ‬
‫ﺻﺤﺒﺘﻲ ﻧﻴﺴﺖ ز داراﻳﻲ داﻣﺎد و ﻋﺮوس‬
‫ﺻﺤﺒﺖ از ﺳﺎدﮔﻲ و ﻛﻮدﻛﻲ اﺳﺖ‬
‫ﭼﻬﺮه اي ﻧﻴﺴﺖ ﻋﺒﻮس‬
‫ﻛﻮدك ﺧﻮاﻫﺮ ﻣﻦ‬
‫در ﺷﺐ ﺟﺸﻦ ﻋﺮوﺳﻲ ﻋﺮوﺳﻜﻬﺎﻳﺶ ﻣﻲ رﻗﺼﺪ‬
‫ﻛﻮدك ﺧﻮاﻫﺮ ﻣﻦ‬
‫اﻣﭙﺮاﺗﻮري ﭘﺮ وﺳﻌﺖ ﺧﻮدذ را ﻫﺮ روز‬
‫ﺷﻮﻛﺘﻲ ﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪ‬
‫ﻛﻮدك ﺧﻮاﻫﺮ ﻣﻦ ﻧﺎم ﺗﻮ را ﻣﻲ داﻧﺪ‬
‫ﻧﺎم ﺗﻮ را ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪ‬
‫ﮔﻞ ﻗﺎﺻﺪ اﻳﺎ‬
‫ﺑﺎ ﺗﻮ اﻳﻦ ﻗﺼﻪ ي ﺧﻮش ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﻔﺖ ؟‬
‫ﺑﺎز ﻛﻦ ﭘﻨﺠﺮه را‬
‫ﻣﻦ ﺗﻮ را ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺮد‬
‫ﺑﻪ ﺳﺮ رود ﺧﺮوﺷﺎن ﺣﻴﺎت‬
‫آب اﻳﻦ رود ﺑﻪ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻧﻤﻲ ﮔﺮدد ﺑﺎز‬
‫ﺑﻬﺘﺮ آﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﻏﻔﻠﺖ ﻧﻜﻨﻴﻢ از آﻏﺎز‬
‫ﺑﺎز ﻛﻦ ﭘﻨﺠﺮه را‬
‫ﺻﺒﺢ دﻣﻴﺪ‬
‫ﭼﻪ ﺷﺒﻲ ﺑﻮد و ﭼﻪ ﻓﺮﺧﻨﺪه ﺷﺒﻲ‬
‫آن ﺷﺐ دور ﻛﻪ ﭼﻮن ﺧﻮاب ﺧﻮش از دﻳﺪه ﭘﺮﻳﺪ‬
‫ﻛﻮدك ﻗﻠﺐ ﻣﻦ اﻳﻦ ﻗﺼﻪ ي ﺷﺎد‬
‫از ﻟﺒﺎن ﺗﻮ ﺷﻨﻴﺪ ‪:‬‬
‫”زﻧﺪﮔﻲ روﻳﺎ ﻧﻴﺴﺖ‬
‫زﻧﺪﮔﻲ زﻳﺒﺎﻳﻲ ﺳﺖ‬
‫ﻣﻲ ﺗﻮان‬
‫ﺑﺮ درﺧﺘﻲ ﺗﻬﻲ از ﺑﺎر ‪ ،‬زدن ﭘﻴﻮﻧﺪي‬

‫‪-7-‬‬ ‫!‪This is the.. Zoon‬‬ ‫ﻛﺘﺎﺑﻬﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ زون‬

 ‫ﻣﻲ ﺗﻮان در دل اﻳﻦ ﻣﺰرﻋﻪ ي ﺧﺸﻚ و ﺗﻬﻲ ﺑﺬري رﻳﺨﺖ‬
‫ﻣﻲ ﺗﻮان‬
‫از ﻣﻴﺎن ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺎ را ﺑﺮداﺷﺖ‬
‫دل ﻣﻦ ﺑﺎ دل ﺗﻮ‬
‫ﻫﺮ دو ﺑﻴﺰار از اﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺎﺳﺖ “‬
‫ﻗﺼﻪ ي ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ ﺳﺖ‬
‫ﻛﻮدك ﭼﺸﻢ ﻣﻦ از ﻗﺼﻪ ي ﺗﻮ ﻣﻲ ﺧﻮاﺑﺪ‬
‫ﻗﺼﻪ ي ﻧﻐﺰ ﺗﻮ از ﻏﺼﻪ ﺗﻬﻲ ﺳﺖ‬
‫ﺑﺎز ﻫﻢ ﻗﺼﻪ ﺑﮕﻮ‬
‫ﺗﺎ ﺑﻪ آراﻣﺶ دل‬
‫ﺳﺮ ﺑﻪ داﻣﺎن ﺗﻮ ﺑﮕﺬارم و در ﺧﻮاب روم‬
‫ﮔﻞ ﺑﻪ ﮔﻞ ‪ ،‬ﺳﻨﮓ ﺑﻪ ﺳﻨﮓ اﻳﻦ دﺷﺖ‬
‫ﻳﺎدﮔﺎران ﺗﻮ اﻧﺪ‬
‫رﻓﺘﻪ اي اﻳﻨﻚ و ﻫﺮ ﺳﺒﺰه و ﺳﻨﮓ‬
‫در ﺗﻤﺎم در و دﺷﺖ‬
‫ﺳﻮﻛﻮاران ﺗﻮ اﻧﺪ‬
‫در دﻟﻢ آرزوي آﻣﺪﻧﺖ ﻣﻲ ﻣﻴﺮد‬
‫رﻓﺘﻪ اي اﻳﻨﻚ ‪ ،‬اﻣﺎ اﻳﺎ‬
‫ﺑﺎز ﺑﺮﻣﻲ ﮔﺮدي ؟‬
‫ﭼﻪ ﺗﻤﻨﺎي ﻣﺤﺎﻟﻲ دارم‬
‫ﺧﻨﺪه ام ﻣﻲ ﮔﻴﺮد‬
‫ﭼﻪ ﺷﺒﻲ ﺑﻮد و ﭼﻪ روزي اﻓﺴﻮس‬
‫ﺑﺎ ﺷﺒﺎن رازي ﺑﻮد‬
‫روزﻫﺎ ﺷﻮري داﺷﺖ‬
‫ﻣﺎ ﭘﺮﺳﺘﻮﻫﺎ را‬
‫از ﺳﺮ ﺷﺎﺧﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﻫﻲ ‪ ،‬ﻫﻲ‬
‫ﻣﻲ ﭘﺮاﻧﺪﻳﻢ در آﻏﻮش ﻓﻀﺎ‬
‫ﻣﺎ ﻗﻨﺎرﻳﻬﺎ را‬
‫از درون ﻗﻔﺲ ﺳﺮد رﻫﺎ ﻣﻲ ﻛﺮدﻳﻢ‬
‫آرزو ﻣﻲ ﻛﺮدم‬
‫دﺷﺖ ﺳﺮﺷﺎر ز ﺳﺒﺮﺳﺒﺰي روﻳﺎ ﻫﺎ را‬
‫ﻣﻦ ﮔﻤﺎن ﻣﻲ ﻛﺮدم‬
‫دوﺳﺘﻲ ﻫﻤﭽﻮن ﺳﺮوي ﺳﺮﺳﺒﺰ‬
‫ﭼﺎرﻓﺼﻠﺶ ﻫﻤﻪ آراﺳﺘﮕﻲ ﺳﺖ‬
‫ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﻲ داﻧﺴﺘﻢ‬

‫‪-8-‬‬ ‫!‪This is the.. Zoon‬‬ ‫ﻛﺘﺎﺑﻬﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ زون‬

 ‫ﻫﻴﺒﺖ ﺑﺎد زﻣﺴﺘﺎﻧﻲ ﻫﺴﺖ‬
‫ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﻲ داﻧﺴﺘﻢ‬
‫ﺳﺒﺰه ﻣﻲ ﭘﮋﻣﺮد از ﺑﻲ آﺑﻲ‬
‫ﺳﺒﺰه ﻳﺦ ﻣﻲ زﻧﺪ از ﺳﺮدي دي‬
‫ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﻲ داﻧﺴﺘﻢ‬
‫دل ﻫﺮ ﻛﺲ دل ﻧﻴﺴﺖ‬
‫ﻗﻠﺒﻬﺎ ز آﻫﻦ و ﺳﻨﮓ‬
‫ﻗﻠﺒﻬﺎ ﺑﻲ ﺧﺒﺮ از ﻋﺎﻃﻔﻪ اﻧﺪ‬
‫از دﻟﻢ رﺳﺖ ﮔﻴﺎﻫﻲ ﺳﺮﺳﺒﺰ‬
‫ﺳﺮ ﺑﺮآورد درﺧﺘﻲ ﺷﺪ ﻧﻴﺮو ﺑﮕﺮﻓﺖ‬
‫ﺑﺮگ ﺑﺮ ﮔﺮدون ﺳﻮد‬
‫اﻳﻦ ﮔﻴﺎه ﺳﺮﺳﺒﺰ‬
‫اﻳﻦ ﺑﺮ آورده درﺧﺖ اﻧﺪوه‬
‫ﺣﺎﺻﻞ ﻣﻬﺮ ﺗﻮ ﺑﻮد‬
‫و ﭼﻪ روﻳﺎﻫﺎﻳﻲ‬
‫ﻛﻪ ﺗﺒﻪ ﮔﺸﺖ و ﮔﺬﺷﺖ‬
‫و ﭼﻪ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺻﻤﻴﻤﻴﺘﻬﺎ‬
‫ﻛﻪ ﺑﻪ آﺳﺎﻧﻲ ﻳﻚ رﺷﺘﻪ ﮔﺴﺴﺖ‬
‫ﭼﻪ اﻣﻴﺪي ‪ ،‬ﭼﻪ اﻣﻴﺪ ؟‬
‫ﭼﻪ ﻧﻬﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻧﺸﺎﻧﺪم ﻣﻦ و ﺑﻲ ﺑﺮ ﮔﺮدﻳﺪ‬
‫دل ﻣﻦ ﻣﻲ ﺳﻮزد‬
‫ﻛﻪ ﻗﻨﺎرﻳﻬﺎ را ﭘﺮ ﺑﺴﺘﻨﺪ‬
‫و ﻛﺒﻮﺗﺮﻫﺎ را‬
‫آه ﻛﺒﻮﺗﺮﻫﺎ را‬
‫و ﭼﻪ اﻣﻴﺪ ﻋﻈﻴﻤﻲ ﺑﻪ ﻋﺒﺚ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ‬
‫در ﻣﻴﺎن ﻣﻦ و ﺗﻮ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺎﺳﺖ‬
‫ﮔﺎه ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﻢ‬
‫ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻲ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪي اﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ را ﺑﺮداري‬
‫ﺗﻮ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺑﺨﺸﺶ داري‬
‫دﺳﺘﻬﺎي ﺗﻮ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ آن را دارد‬
‫ﻛﻪ ﻣﺮا‬
‫زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺑﺨﺸﺪ‬
‫ﭼﺸﻤﻬﺎي ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪ‬
‫ﺷﻮر ﻋﺸﻖ و ﻣﺴﺘﻲ‬
‫و ﺗﻮ ﭼﻮن ﻣﺼﺮع ﺷﻌﺮي زﻳﺒﺎ‬

‫‪-9-‬‬ ‫!‪This is the.. Zoon‬‬ ‫ﻛﺘﺎﺑﻬﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ زون‬

 ‫ﺳﻄﺮ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ اي از زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻲ‬
‫دﻓﺘﺮ ﻋﻤﺮ ﻣﺮا‬
‫ﺑﺎ وﺟﻮد ﺗﻮ ﺷﻜﻮﻫﻲ دﻳﮕﺮ‬
‫روﻧﻘﻲ دﻳﮕﺮ ﻫﺴﺖ‬
‫ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻲ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ‬
‫زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺑﺨﺸﻲ‬
‫ﻳﺎ ﺑﮕﻴﺮي از ﻣﻦ‬
‫آﻧﭽﻪ را ﻣﻲ ﺑﺨﺸﻲ‬
‫ﻣﻦ ﺑﻪ ﺑﻲ ﺳﺎﻣﺎﻧﻲ‬
‫ﺑﺎد را ﻣﻲ ﻣﺎﻧﻢ‬
‫ﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﺮﮔﺮداﻧﻲ‬
‫اﺑﺮ را ﻣﻲ ﻣﺎﻧﻢ‬
‫ﻣﻦ ﺑﻪ آراﺳﺘﮕﻲ ﺧﻨﺪﻳﺪم‬
‫ﻣﻦ ژوﻟﻴﺪه ﺑﻪ آراﺳﺘﮕﻲ ﺧﻨﺪﻳﺪم‬
‫ﺳﻨﮓ ﻃﻔﻠﻲ ‪ ،‬اﻣﺎ‬
‫ﺧﻮاب ﻧﻮﺷﻴﻦ ﻛﺒﻮﺗﺮﻫﺎ را در ﻻﻧﻪ ﻣﻲ آﺷﻔﺖ‬
‫ﻗﺼﻪ ي ﺑﻲ ﺳﺮ و ﺳﺎﻣﺎﻧﻲ ﻣﻦ‬
‫ﺑﺎد ﺑﺎ ﺑﺮگ درﺧﺘﺎن ﻣﻲ ﮔﻔﺖ‬
‫ﺑﺎد ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ ‪:‬‬
‫” ﭼﻪ ﺗﻬﻴﺪﺳﺘﻲ ﻣﺮد “‬
‫اﺑﺮ ﺑﺎور ﻣﻲ ﻛﺮد‬
‫ﻣﻦ در اﻳﻴﻨﻪ رخ ﺧﻮد دﻳﺪم‬
‫و ﺑﻪ ﺗﻮ ﺣﻖ دادم‬
‫آه ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ ‪ ،‬ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ‬
‫ﺗﻮ ﺑﻪ اﻧﺪازه ي ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻣﻦ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ‬
‫ﻣﻦ ﺑﻪ اﻧﺪازه ي زﻳﺒﺎﻳﻲ ﺗﻮ ﻏﻤﮕﻴﻨﻢ‬
‫ﭼﻪ اﻣﻴﺪ ﻋﺒﺜﻲ‬
‫ﻣﻦ ﭼﻪ دارم ﻛﻪ ﺗﻮ را در ﺧﻮر ؟‬
‫ﻫﻴﭻ‬
‫ﻣﻦ ﭼﻪ دارم ﻛﻪ ﺳﺰاوار ﺗﻮ ؟‬
‫ﻫﻴﭻ‬
‫ﺗﻮ ﻫﻤﻪ ﻫﺴﺘﻲ ﻣﻦ ‪ ،‬ﻫﺴﺘﻲ ﻣﻦ‬
‫ﺗﻮ ﻫﻤﻪ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻲ‬
‫ﺗﻮ ﭼﻪ داري ؟‬
‫ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ‬

‫‪- 10 -‬‬ ‫!‪This is the.. Zoon‬‬ ‫ﻛﺘﺎﺑﻬﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ زون‬

 ‫ﺗﻮ ﭼﻪ ﻛﻢ داري ؟ ﻫﻴﭻ‬
‫ﺑﻲ ﺗﻮ در ﻣﻲ اﺑﻢ‬
‫ﭼﻮن ﭼﻨﺎران ﻛﻬﻦ‬
‫از درون ﺗﻠﺨﻲ وارﻳﺰم را‬
‫ﻛﺎﻫﺶ ﺟﺎن ﻣﻦ اﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﻣﻦ اﺳﺖ‬
‫آرزو ﻣﻲ ﻛﺮدم‬
‫ﻛﻪ ﺗﻮ ﺧﻮاﻧﻨﺪه ي ﺷﻌﺮم ﺑﺎﺷﻲ‬
‫راﺳﺘﻲ ﺷﻌﺮ ﻣﺮا ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﻲ ؟‬
‫ﻧﻪ ‪ ،‬درﻳﻐﺎ ‪ ،‬ﻫﺮﮔﺰ‬
‫ﺑﺎورﻧﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪه ي ﺷﻌﺮم ﺑﺎﺷﻲ‬
‫ﻛﺎﺷﻜﻲ ﺷﻌﺮ ﻣﺮا ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪي‬
‫ﺑﻲ ﺗﻮ ﻣﻦ ﭼﻴﺴﺘﻢ ؟ اﺑﺮ اﻧﺪوه‬
‫ﺑﻲ ﺗﻮ ﺳﺮﮔﺮداﻧﺘﺮ ‪ ،‬از ﭘﮋوﻛﻢ‬
‫در ﻛﻮه‬
‫ﮔﺮد ﺑﺎدم در دﺷﺖ‬
‫ﺑﺮگ ﭘﺎﻳﻴﺰم ‪ ،‬در ﭘﻨﺠﻪ ي ﺑﺎد‬
‫ﺑﻲ ﺗﻮ ﺳﺮﮔﺮداﻧﺘﺮ‬
‫از ﻧﺴﻴﻢ ﺳﺤﺮم‬
‫از ﻧﺴﻴﻢ ﺳﺤﺮ ﺳﺮﮔﺮدان‬
‫ﺑﻲ ﺳﺮو ﺳﺎﻣﺎن‬
‫ﺑﻲ ﺗﻮ ‪ -‬اﺷﻜﻢ‬
‫دردم‬
‫آﻫﻢ‬
‫آﺷﻴﺎن ﺑﺮده ز ﻳﺎد‬
‫ﻣﺮغ درﻣﺎﻧﺪه ﺑﻪ ﺷﺐ ﮔﻤﺮاﻫﻢ‬
‫ﺑﻲ ﺗﻮ ﺧﻜﺴﺘﺮ ﺳﺮدم ‪ ،‬ﺧﺎﻣﻮش‬
‫ﻧﺘﭙﺪ دﻳﮕﺮ در ﺳﻴﻨﻪ ي ﻣﻦ ‪ ،‬دل ﺑﺎ ﺷﻮق‬
‫ﻧﻪ ﻣﺮا ﺑﺮ ﻟﺐ ‪ ،‬ﺑﺎﻧﮓ ﺷﺎدي‬
‫ﻧﻪ ﺧﺮوش‬
‫ﺑﻲ ﺗﻮ دﻳﻮ وﺣﺸﺖ‬
‫ﻫﺮ زﻣﺎن ﻣﻲ دردم‬
‫ﺑﻲ ﺗﻮ اﺣﺴﺎس ﻣﻦ از زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻲ ﺑﻨﻴﺎد‬
‫و اﻧﺪر اﻳﻦ دوره ﺑﻴﺪادﮔﺮﻳﻬﺎ ﻫﺮ دم‬
‫ﻛﺎﺳﺘﻦ‬
‫ﻛﺎﻫﻴﺪن‬

‫‪- 11 -‬‬ ‫!‪This is the.. Zoon‬‬ ‫ﻛﺘﺎﺑﻬﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ زون‬

 ‫ﻛﺎﻫﺶ ﺟﺎﻧﻢ‬
‫ﻛﻢ‬
‫ﻛﻢ‬
‫ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺧﻮاﻫﺪ دﻳﺪ‬
‫ﻣﺮدﻧﻢ را ﺑﻲ ﺗﻮ ؟‬
‫ﺑﻲ ﺗﻮ ﻣﺮدم ‪ ،‬ﻣﺮدم‬
‫ﮔﺎه ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﻢ‬
‫ﺧﺒﺮ ﻣﺮگ ﻣﺮا ﺑﺎ ﺗﻮ ﭼﻪ ﻛﺲ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ ؟‬
‫آن زﻣﺎن ﻛﻪ ﺧﺒﺮ ﻣﺮگ ﻣﺮا‬
‫از ﻛﺴﻲ ﻣﻲ ﺷﻨﻮي ‪ ،‬روي ﺗﻮ را‬
‫ﻛﺎﺷﻜﻲ ﻣﻲ دﻳﺪم‬
‫ﺷﺎﻧﻪ ﺑﺎﻻزدﻧﺖ را‬
‫ﺑﻲ ﻗﻴﺪ‬
‫و ﺗﻜﺎن دادن دﺳﺘﺖ ﻛﻪ‬
‫ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ زﻳﺎد‬
‫و ﺗﻜﺎن دادن ﺳﺮ را ﻛﻪ‬
‫ﻋﺠﻴﺐ !ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻣﺮد ؟‬
‫اﻓﺴﻮس‬
‫ﻛﻜﺶ ﻣﻲ دﻳﺪم‬
‫ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻢ‪:‬‬
‫” ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﺎور ﻛﺮد‬
‫ﺟﻨﮕﻞ ﺟﺎن ﻣﺮا‬
‫آﺗﺶ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺧﻜﺴﺘﺮ ﻛﺮد ؟ “‬
‫ﺑﺎد ﻛﻮﻟﻲ ‪ ،‬اي ﺑﺎد‬
‫ﺗﻮ ﭼﻪ ﺑﻴﺮﺣﻤﺎﻧﻪ‬
‫ﺷﺎخ ﭘﺮ ﺑﺮگ درﺧﺘﺎن را ﻋﺮﻳﺎن ﻛﺮدي‬
‫و ﺟﻬﺎن را ﺑﻪ ﺳﻤﻮم ﻧﻔﺴﺖ وﻳﺮان ﻛﺮدي‬
‫ﺑﺎد ﻛﻮﻟﻲ ﺗﻮ ﭼﺮا زوزه ﻛﺸﺎن‬
‫ﻫﻤﭽﻨﺎن اﺳﺒﻲ ﺑﮕﺴﺴﺘﻪ ﻋﻨﺎن‬
‫ﺳﻢ ﻓﺮو ﻛﻮﺑﺎن ﺑﺮ ﺧﻚ ﮔﺬﺷﺘﻲ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ؟‬
‫آن ﻏﺒﺎري ﻛﻪ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰاﻧﺪي‬
‫ﺳﺨﺖ اﻓﺰون ﻣﻲ ﻛﺮد‬
‫ﺗﻴﺮﮔﻲ را در دﺷﺖ‬
‫و ﺷﻔﻖ ‪ ،‬اﻳﻦ ﺷﻔﻖ ﺷﻨﮕﺮﻓﻲ‬
‫ﺑﻮي ﺧﻮن داﺷﺖ ‪ ،‬اﻓﻖ ﺧﻮﻧﻴﻦ ﺑﻮد‬

‫‪- 12 -‬‬ ‫!‪This is the.. Zoon‬‬ ‫ﻛﺘﺎﺑﻬﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ زون‬

 ‫ﻛﻮﻟﻲ ﺑﺎد ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﺪل آﺷﻔﺘﻪ ﺻﻔﺖ‬
‫ﺗﻮ ﻣﺮا ﺑﺪرﻗﻪ ﻣﻲ ﻛﺮدي ﻫﻨﮕﺎم ﻏﺮوب‬
‫ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻲ ﮔﻔﺘﻲ ‪:‬‬
‫” ﺻﺒﺢ ﭘﺎﻳﻴﺰ ﺗﻮ ‪ ،‬ﻧﺎﻣﻴﻮﻣﻦ ﺑﻮد ! “‬
‫ﻣﻦ ﺳﻔﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم‬
‫و در آن ﺗﻨﮓ ﻏﺮوب‬
‫ﻳﺎد ﻣﻲ ﻛﺮدم از آن ﺗﻠﺨﻲ ﮔﻔﺘﺎرش در ﺻﺎدق ﺻﺒﺢ‬
‫دل ﻣﻦ ﭘﺮ ﺧﻮن ﺑﻮد‬
‫در ﻣﻦ اﻳﻨﻚ ﻛﻮﻫﻲ‬
‫ﺳﺮ ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻪ از اﻳﻤﺎن اﺳﺖ‬
‫ﻣﻦ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺷﻜﻮﻓﺎﻳﻲ ﮔﻠﻬﺎ در دﺷﺖ‬
‫ﺑﺎز ﺑﺮﻣﻲ ﮔﺮدم‬
‫و ﺻﺪا ﻣﻲ زﻧﻢ ‪:‬‬
‫” اي‬
‫ﺑﺎز ﻛﻦ ﭘﻨﺠﺮه را‬
‫ﺑﺎز ﻛﻦ ﭘﻨﺠﺮه را‬
‫در ﺑﮕﺸﺎ‬
‫ﻛﻪ ﺑﻬﺎران آﻣﺪ‬
‫ﻛﻪ ﺷﻜﻔﺘﻪ ﮔﻞ ﺳﺮخ‬
‫ﺑﻪ ﮔﻠﺴﺘﺎن آﻣﺪ‬
‫ﺑﺎز ﻛﻨﭙﻨﺠﺮه را‬
‫ﻛﻪ ﭘﺮﺳﺘﻮ ﻣﻲ ﺷﻮﻳﺪ در ﭼﺸﻤﻪ ي ﻧﻮر‬
‫ﻛﻪ ﻗﻨﺎري ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪ‬
‫ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪ آواز ﺳﺮور‬
‫ﻛﻪ ‪ :‬ﺑﻬﺎران آﻣﺪ‬
‫ﻛﻪ ﺷﻜﻔﺘﻪ ﮔﻞ ﺳﺮخ ﺑﻪ ﮔﻠﺴﺘﺎن آﻣﺪ “‬
‫ﺳﺒﺰ ﺑﺮﮔﺎن درﺧﺘﺎن ﻫﻤﻪ دﻧﻴﺎ را‬
‫ﻧﺸﻤﺮدﻳﻢ ﻫﻨﻮز‬
‫ﻣﻦ ﺻﺪا ﻣﻲ زﻧﻢ ‪:‬‬
‫” ﺑﺎز ﻛﻦ ﭘﻨﺠﺮه ‪ ،‬ﺑﺎز آﻣﺪه ام‬
‫ﻣﻦ ﭘﺲ از رﻓﺘﻨﻬﺎ ‪ ،‬رﻓﺘﻨﻬﺎ ؛‬
‫ﺑﺎ ﭼﻪ ﺷﻮر و ﭼﻪ ﺷﺘﺎب‬
‫در دﻟﻢ ﺷﻮق ﺗﻮ ‪ ،‬ﻛﻨﻮن ﺑﻪ ﻧﻴﺎز آﻣﺪه ام “داﺳﺘﺎﻧﻬﺎ دارم‬
‫از دﻳﺎران ﻛﻪ ﺳﻔﺮ ﻛﺮدم و رﻓﺘﻢ ﺑﻲ ﺗﻮ‬
‫از دﻳﺎران ﻛﻪ ﮔﺬر ﻛﺮدم و رﻓﺘﻢ ﺑﻲ ﺗﻮ‬

‫‪- 13 -‬‬ ‫!‪This is the.. Zoon‬‬ ‫ﻛﺘﺎﺑﻬﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ زون‬

 ‫ﺑﻲ ﺗﻮ ﻣﻲ رﻓﺘﻢ ‪ ،‬ﻣﻲ رﻓﺘﻦ ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ‬
‫وﺻﺒﻮري ﻣﺮا‬
‫ﻛﻮه ﺗﺤﺴﻴﻦ ﻣﻲ ﻛﺮد‬
‫ﻣﻦ اﮔﺮ ﺳﻮي ﺗﻮ ﺑﺮﻣﻲ ﮔﺮدم‬
‫دﺳﺖ ﻣﻦ ﺧﺎﻟﻲ ﻧﻴﺴﺖ‬
‫ﻛﺎرواﻧﻬﺎي ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺶ‬
‫ارﻣﻐﺎن آوردم‬
‫ﻣﻦ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺷﻜﻮﻓﺎﻳﻲ ﮔﻠﻬﺎ در دﺷﺖ‬
‫ﺑﺎز ﺑﺮﺧﻮاﻫﻢ ﮔﺸﺖ‬
‫ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻲ ﺧﻨﺪي‬
‫ﻣﻦ ﺻﺪا ﻣﻲ زﻧﻢ ‪:‬‬
‫” اي ﺑﺎ ﺑﺎز ﻛﻦ ﭘﻨﺠﺮه را “‬
‫ﭘﻨﺠﺮه را ﻣﻲ ﺑﻨﺪي‬
‫ﺑﺎ ﻣﻦ ﻛﻨﻮن ﭼﻪ ﻧﺸﺘﻨﻬﺎ ‪ ،‬ﺧﺎﻣﻮﺷﻴﻬﺎ‬
‫ﺑﺎ ﺗﻮ ﻛﻨﻮن ﭼﻪ ﻓﺮاﻣﻮﺷﻴﻬﺎﺳﺖ‬
‫ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ‬
‫ﻣﻦ و ﺗﻮ ﻣﺎ ﻧﺸﻮﻳﻢ‬
‫ﺧﺎﻧﻪ اش وﻳﺮان ﺑﺎد‬
‫ﻣﻦ اﮔﺮ ﻣﺎ ﻧﺸﻮﻳﻢ ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎﻳﻢ‬
‫ﺗﻮ اﮔﺮ ﻣﺎ ﻧﺸﻮي‬
‫ﺧﻮﻳﺸﺘﻨﻲ‬
‫از ﻛﺠﺎ ﻛﻪ ﻣﻦ و ﺗﻮ‬
‫ﺷﻮر ﻳﻜﭙﺎرﭼﮕﻲ را در ﺷﺮق‬
‫ﺑﺎز ﺑﺮﭘﺎ ﻧﻜﻨﻴﻢ‬
‫از ﻛﺠﺎ ﻛﻪ ﻣﻦ و ﺗﻮ‬
‫ﻣﺸﺖ رﺳﻮاﻳﺎن را وا ﻧﻜﻨﻴﻢ‬
‫ﻣﻦ اﮔﺮ ﺑﺮﺧﻴﺰم‬
‫ﺗﻮ اﮔﺮ ﺑﺮﺧﻴﺰي‬
‫ﻫﻤﻪ ﺑﺮﻣﻲ ﺧﻴﺰﻧﺪ‬
‫ﻣﻦ اﮔﺮ ﺑﻨﺸﻴﻨﻢ‬
‫ﺗﻮ اﮔﺮ ﺑﻨﺸﻴﻨﻲ‬
‫ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﺮﺧﻴﺰد ؟‬
‫ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﺎ دﺷﻤﻦ ﺑﺴﺘﻴﺰد ؟‬
‫ﭼﻪ ﻛﺴﻲ‬
‫ﭘﻨﺠﻪ در ﭘﻨﺠﻪ ﻫﺮ دﺷﻤﻦ دون‬

‫‪- 14 -‬‬ ‫!‪This is the.. Zoon‬‬ ‫ﻛﺘﺎﺑﻬﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ زون‬

 ‫آوﻳﺰد‬
‫دﺷﺘﻬﺎ ﻧﺎم ﺗﻮ را ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ‬
‫ﻛﻮﻫﻬﺎ ﺷﻌﺮ ﻣﺮا ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﻨﺪ‬
‫ﻛﻮه ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺪ و ﻣﺎﻧﺪ‬
‫رود ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺪ و رﻓﺖ‬
‫دﺷﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺪ و ﺧﻮاﻧﺪ‬
‫در ﻣﻦ اﻳﻦ ﺟﻠﻮه ي اﻧﺪوه ز ﭼﻴﺴﺖ ؟‬
‫در ﺗﻮ اﻳﻦ ﻗﺼﻪ ي ﭘﺮﻫﻴﺰ ﻛﻪ ﭼﻪ ؟‬
‫در ﻣﻦ اﻳﻦ ﺷﻌﻠﻪ ي ﻋﺼﻴﺎن ﻧﻴﺎز‬
‫در ﺗﻮ دﻣﺴﺮدي ﭘﺎﻳﻴﺰ ﻛﻪ ﭼﻪ ؟‬
‫ﺣﺮف را ﺑﺎﻳﺪ زد‬
‫درد را ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ‬
‫ﺳﺨﻦ از ﻣﻬﺮ ﻣﻦ و ﺟﻮر ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ‬
‫ﺳﺨﻦ از ﺗﻮ‬
‫ﻣﺘﻼﺷﻲ ﺷﺪن دوﺳﺘﻲ اﺳﺖ‬
‫و ﻋﺒﺚ ﺑﻮدن ﭘﻨﺪار ﺳﺮورآور ﻣﻬﺮ‬
‫آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺷﻮر ؟‬
‫و ﺟﺪاﻳﻲ ﺑﺎ درد ؟‬
‫و ﻧﺸﺴﺘﻦ در ﺑﻬﺖ ﻓﺮاﻣﻮﺷﻲ‬
‫ﻳﺎ ﻏﺮق ﻏﺮور ؟‬
‫ﺳﻴﻨﻪ ام اﻳﻨﻪ اي ﺳﺖ‬
‫ﺑﺎ ﻏﺒﺎري از ﻏﻢ‬
‫ﺗﻮ ﺑﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪي از اﻳﻦ اﻳﻨﻪ ﺑﺰداي ﻏﺒﺎر‬
‫آﺷﻴﺎن ﺗﻬﻲ دﺳﺖ ﻣﺮا‬
‫ﻣﺮغ دﺳﺘﺎن ﺗﻮ ﭘﺮ ﻣﻲ ﺳﺎزﻧﺪ‬
‫آه ﻣﮕﺬار ‪ ،‬ﻛﻪ دﺳﺘﺎن ﻣﻦ آن‬
‫اﻋﺘﻤﺎدي ﻛﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﺎن ﺗﻮ دارد ﺑﻪ ﻓﺮاﻣﻮﺷﻴﻬﺎ ﺑﺴﭙﺎرد‬
‫آه ﻣﮕﺬار ﻛﻪ ﻣﺮﻏﺎن ﺳﭙﻴﺪ دﺳﺘﺖ‬
‫دﺳﺖ ﭘﺮ ﻣﻬﺮ ﻣﺮا ﺳﺮد و ﺗﻬﻲ ﺑﮕﺬارد‬
‫ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻢ ‪ ،‬آه‬
‫ﺑﺎ ﺗﻮ ﻛﻨﻮن ﭼﻪ ﻓﺮاﻣﻮﺷﻴﻬﺎ‬
‫ﺑﺎ ﻣﻦ ﻛﻨﻮن ﭼﻪ ﻧﺸﺴﺘﻬﺎ ‪ ،‬ﺧﺎﻣﻮﺷﻴﻬﺎﺳﺖ‬
‫ﺗﻮ ﻣﭙﻨﺪار ﻛﻪ ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ ﻣﻦ‬
‫ﻫﺴﺖ ﺑﺮﻫﺎن ﻓﺮاﻧﻤﻮﺷﻲ ﻣﻦ‬
‫ﻣﻦ اﮔﺮ ﺑﺮﺧﻴﺰم‬

‫‪- 15 -‬‬ ‫!‪This is the.. Zoon‬‬ ‫ﻛﺘﺎﺑﻬﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ زون‬

 ‫ﺗﻮ اﮔﺮ ﺑﺮﺧﻴﺰي‬
‫ﻫﻤﻪ ﺑﺮﻣﻲ ﺧﻴﺰﻧﺪ‬

‫آذر ‪ ،‬دي ‪1343‬‬

‫‪Zoon.ir‬‬

‫‪- 16 -‬‬ ‫!‪This is the.. Zoon‬‬ ‫ﻛﺘﺎﺑﻬﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ زون‬