Kookmin - Black Wine

BLACK WINE
@REAL_CORAL
1|Page
Name: Black Wine
Genre: Dram - Romance - Smut
writer: @Real_coral
Channel: @KFiction
Editors: Pianist;NoxTeam
***
‫ کوکمین‬:‫کاپل‬
‫اسمات‬.‫رمنس‬.‫ درام‬:‫ژانر‬
***
‫ فیک‬،‫ منبع فول فیک‬، ‫بازگردانی توسط چنل ارس فیکشن‬
‫ وانشات از بی تی اس‬،‫بازگردانی‬
@Ares_fiction
@Ares_Fiction Black Wine Pianist;NoxTeam

‫‪2|Page‬‬
‫توجه * اخطار×‬
‫‪ ‬تمامی حقوق داستان و نویسندگی متعلق به نویسنده عزیز هست‪..‬‬
‫‪ ‬کسب اجازه بازگردانی فقط برای استفاده چنل ارس فیکشن گرفته شده است‬
‫لذا بازگردانی بدون اجازه نویسنده و چنل ارس فیکشن مجاز نیست‪.‬‬
‫‪ ‬ممکن است در برخی فیکهای بازگردانی‪ ،‬سن‪ ،‬ملیت و‪ ...‬اعضا با اصل ان‬
‫متفاوت باشد‪.‬‬
‫‪ ‬ارس فیکشن فقط ادیت بازگردانی انجام داده ‪ ،‬و تغییری در اصل داستان‬
‫صورت نگرفته است‪.‬‬
‫‪ ‬هر گونه اشکال ویرایشی ‪ ،‬تایپی‪ ،‬چینش متن و‪ ..‬مربوط به نسخه اصلی هست و‬
‫ادیت بیشتر باعث بهم ریختگی فایل نهایی خواهد شد‪.‬‬
‫‪ ‬هرگونه کپی برداری فایل ها و نشر فیک ها بدون اجازه از چنل آرس ممنوع‬
‫هست و از ریدر های عزیز خواهشمندیم در صورت دیدن چنین مواردی به ما‬
‫اطالع بدن و فقط از طریق چنل تلگرامی اصلی فیکهارو دنبال کنند‪..‬‬
‫‪ ‬سایر ورژن ها برای کاپل های مختلف را در چنل ارس دنبال کنید‪:‬‬
‫‪http://t.me/ares_fiction‬‬
‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫‪3|Page‬‬
‫نهههههه بزار بره‬

‫چشماشو باز کرد به سقف خیره شد‬
‫نمیدونست چطور از شر کابوساش خالص شه‬
‫_جیمین‬
‫صدای مادرشو شنید لباش از لبخند پر شد عرق روی پیشونیشو‬
‫پاک کرد‬
‫تا وقتی مادرشو داشت از هیچ کابوسی نمیترسید‬
‫سمته دستشویی رفت و آبی به صورتش زد‬
‫از اتاقش بیرون اومد پله هارو پشت سر گذاشت‬
‫و به خونه ی خالی که جز خودش و چند تیکه اسباب کهنه‬
‫چیزی نداشت نگاه کرد‬
‫روی آخرین پله نشست و یاده اونشب افتاد‬
‫)جیمین(‬
‫‪+‬حق نداری پسرمو ببری‬
‫مرد با چشمای سرخش به جیمین خیره شد‬

‫‪4|Page‬‬
‫_از من میترسی کوچولو؟‬

‫جیمین با ترس پشت مادرش قایم شد‬
‫‪+‬بهت گفتم بدهیتو تا آخر ماه بهت پس میدم لطفا با پسرم کاری‬
‫نداشته باش‬
‫مرد پوزخند کثیفی زد که موجب لرزش تن جیمین شد‬
‫_من خیلی وقته بهت فرصت دادم ‪،‬االنم اون پسرت مال منه‬
‫شاید یه هرزه یا یه رقصنده بار بشه‬
‫با دیدن چشمای اشک آلود مادر جیمین لبخندی زد‬
‫پسرت از دخترا خوشکلتره حتی از خودتم بیشتر در میاره‬
‫زن چشماشو بست و روی هم فشار داد تا اشکاشو کنترل کنه‬
‫‪+‬اون ‪ 41‬سالشه‬
‫_پس وقت واسه آموزش زیاد داره‬
‫جیمین بیشتر از قبل پشت مادرش قایم شد‬
‫مادرش برگشت نگاه کوتاهی بهش انداخت و لبخند زیبایی زد‬
‫که با چشمای سرخش تضاد زیادی داشت‬

‫‪5|Page‬‬
‫مرد یه قدم جلو اومد و به جیمین خیره شد‬

‫‪+‬اون بچست جاش منو ببر‬
‫مرد بی اعتنا بهش سمته جیمین رفت بازوشو گرفت با وجود‬
‫مقاومت جیمین و مادرش اونو‬
‫سمته خودش کشید‬
‫=ولم‪ ...‬کننننن‬
‫جیمین با گریه داد کشید و سعی کرد دستشو از دستای محکم اون‬
‫مرد بیرون بیاره‬
‫برگشت و به مادرش که روی زمین نشسته و گریه میکردنگاه کرد‬
‫=مامان ‪..‬کمکم کن‪..‬‬
‫صدای گریه مادرش بلند تر شد‬
‫جیمین سمته در کشیده میشد و نا امیدانه سرشو پایین انداخت‬
‫یعنی ازین به بعد چه بالیی سرش میومد؟‬
‫این سوال به سرعت برق از سرش رد شد اما با صدای وحشتناک‬
‫پشت سرش‬

‫‪6|Page‬‬
‫برگشت و به مادرشو اسلحه توی دستش نگاه کرد‬

‫‪+‬ولش کن‬
‫مادر جیمین با اخم رو به مرد گفت‬
‫_پارک شی شجاع شدی!‬
‫‪+‬گفتم ولش کن‬
‫به سقف شلیککرد تا ثابت کنه جدیه‬
‫_تو فقط داری کار و سخت میکنی‬
‫مرد با اخم وحشتناکی گفت‬
‫و جیمین با ترس به مادرشو اسلحه ی مشکی توی دستش نگاه میکرد‬
‫‪+‬نمیزارم پسرمو ببری جئون ووک!‬
‫مرد که حاال جیمین فهمیده بود جئونه‪ ،‬چاقوی کوچیکی از جیبش‬
‫بیرون کشید‬
‫و خیلی سریع روی گردن جیمین گذاشت‬
‫_پس بشین مردن پسرتو ببین!‬

‫‪7|Page‬‬
‫جیمین گریش گرفته بود و هر لحظه چاقوی تیز بیشتر روی گردنش‬
‫فشرده میشد‬
‫‪+‬نهههههه بزار بره‬
‫_اسلحه تو بنداز تا ولش کنم‬
‫‪+‬چجوری بهت اعتماد کنم تو یه اشغالی‬
‫پوزخند سرد مرد ترسناکتر از همیشه بود‬
‫_اون تفنگو بزار پایین تا گلوی پسر کوچولوت پاره نشه‬
‫دو دل شده بود اما برای نجات پسرش اسلحه رو پایین انداخت‬
‫جئون چاقو رو از گلوی جیمین برداشت‬
‫_دیگه سعی نکن دنبال پسرت بیای اون االن مال منه‬
‫بدونگرفتن جواب با جیمین بیرون زد و اخرین نگاهای جیمین به‬
‫مادرشو ندید‬
‫سوار ماشین گرون قیمتش شد‬
‫و به ساختمون نیمه ساخته روبه روش نگاه کرد‬
‫گوشیشو در آورد و همزمان به جیمینم نگاه کرد‬

‫‪8|Page‬‬
‫_اومدم بیرون اون خونه رو نابود کن‬

‫تماسو قطع کرد‬
‫و به چشمای لرزون جیمین نگاه کرد پوزخندی زد و شمارشو آغاز‬
‫کرد‬
‫‪1‬‬
‫‪2‬‬
‫‪3‬‬
‫بالفاصله ساختمان جلوی چشماش منفجر شد‬
‫جیمین شوک زده به شعله های بلند خیره شد‬
‫‪+‬مامانم اونجاست!‬
‫مامانم داره میسوزه عوضییییییی‬
‫گریش گرفت و محکم دستاشو به شیشه ماشین میکوبید تا یه جوری‬
‫بیرون بره‬
‫‪+‬در و باز کنننن بااززشش کنن‬
‫ماماننن بیاا بیرووون‬
‫جئون ماشینو روشن کرد بدون مکث راه افتاد‬

‫‪9|Page‬‬
‫‪+‬وایسااا میخامم مامانمو نجات بدم وایسااا لطفاا‬

‫مرد بی اعتنا به جاده رو به روش خیره شده بود‬
‫‪+‬چرا تو اینقدر کثیفیی حالم ازتت بهم میخورهه‬
‫سیلی محکمی ساکتش کرد‬
‫_ادای پسرای خوبو در نیار خودت میدونی مادرت چیکاره بوده‬
‫هرزه ی بار!‬
‫باید بدهیشو پس میداد هم با تو هم با جونش‬
‫فهمیدی؟‬
‫مادرت یه آشغال بی ارزش بود جیمین‬
‫جیمین با نفرت بهش خیره شد‬
‫‪+‬یه روز منم عزیز ترین ادم زندگیتو جلو چشمات میکشم‬
‫تو هم یه جون به من بدهکار شدی جئون ووک!‬
‫با اتمام حرفش ضربه عجیبی به سرش خورد‬
‫که نا خودآگاه چشماش بسته شد‬
‫‪........................‬‬

‫‪10 | P a g e‬‬
‫صدای بوق ماشینیو شنید از خواب بیدار شد‬

‫جلوی یه رستوران بودن و خبری از جئون ووک نبود‬
‫در ماشین قفل بود و شیشه ها بسته‬
‫داخل رستورانو نگاه کرد ووک رو دید که با یه دختر الس میزنه‬
‫و انگار منتظره غذاش آماده شه‬
‫ووک مرد ‪ 14‬ساله با موهای جو گندمی و قد نسبتا بلند که جیمین‬
‫برای انتقام گرفتن ازش ثانیه شماری میکرد‬
‫بغض کرد _ نگران نباش مامان من نمیزارم راحت نفس بکشه‬
‫در ماشین باز شد و ووک سوار شد‬
‫‪+‬بیدار شدی؟‬
‫جیمین سری تکون داد‬
‫_باید برم دستشویی‬
‫ووک برگشت و نگاهی بهش انداخت‬
‫‪+‬نمیشه‬
‫_میگم میخام برم دستشویی نمیفهمی انگار‬

‫‪11 | P a g e‬‬
‫مرد پیاده شد در سمته جیمینو باز کرد‬

‫‪+‬زود بر میگردی من همینجام حواسم بهت هست پس کار اشتباهی‬
‫نکن‬
‫جیمین پیاده شد سمته دستشویی رفت‬
‫و نیم نگاهی به ووک انداخت‬
‫برعکس چند ساعت پیش که ازش میترسید‬
‫االن فقط حس انتقام داشت‬
‫زخم بزرگی روی قلبش شکل گرفته بود‬
‫و جیمین بجای دوا کردنش بیشتر میکندش تا فراموش نشه‬
‫قصد فرار داشت میخاست وقتی قوی شد برگرده‬
‫و با لذت اون عوضیو زجر بده‬
‫در آخرین دستشویی رو باز کرد و با دیدن پنجره کوچیک پشتش‬
‫نیش خندی زد‪..‬داخل شد و بعد از کمک گرفتن از دستاش از پنجره‬
‫بیرون اومد‬

‫‪12 | P a g e‬‬
‫از پشت دیوار نگاهی به ووک انداخت که به ساعتش نگاه میکرد و‬

‫قدماشو به زمین‬
‫میکوبید‬
‫از دیوار کوچیک جلوش باال رفت و زیاد طول نکشید تا‬
‫فریاد ووک بلند شه‬
‫‪+‬پارک جیمین بااالخرهه پیدااتت میکنممم‪...‬‬
‫)پایان فلش بک(‬
‫از روی پله بلند شد بغضشو قورت داد و سمته اشپزخونه رفت‬
‫یکم قهوه درست کرد و روی صندلی کهنه نشست‬
‫‪41‬سالش بود و حس میکرد دیگه وقتشه بره سراغ ووک‬
‫صدای در بلند شد و جیمین لبخندی زد‬
‫تنها دوستش به دیدنش اومده بود خوب میدونست کی پشت دره!‬
‫در و باز کرد و به رفیق قد کوتاهش نگاه کرد‬
‫_چطوری کوتوله ؟‬
‫کیونگ چمدونشو آورد تو و چشم غره ای بهش رفت‬

‫‪13 | P a g e‬‬
‫‪+‬حاال انگار خودت آمیتا باچانی‬

‫جیمین تک خندی زد‬
‫تنها دوستش و کسی که بعد مادرش براش مهم بود کیونگ بود‬
‫اونم مثل جیمین تنها بود و باهم کنار خیابونا بزرگ شدن تا تونستن‬
‫کم کم یه زندگی کوچیک‬
‫بسازن‬
‫_میدونستم برمیگردی فقط نمیدونم چرا وقتی قهر میکنی‬
‫اون چمدون زبون بسته رو هم با خودت میبری‬
‫کیونگ قهوه ی روی میز و برداشت و بی توجه به جیمین سر کشید‬
‫‪+‬اون مال من بوداا‬
‫_خب خوردمش‬
‫جیمین نگاه گنگی بهش کرد و دوباره برای خودش قهوه ریخت‬
‫‪+‬دیشب تولدم بود کیونگ‬
‫_میدونم‬
‫رو به روی کیونگ نشست و قهوه شو روی میز گذاشت‬

‫‪14 | P a g e‬‬
‫‪+‬واسه همین قهر کردی رفتی؟‬

‫_جیمین من نمیتونم درکت کنم هربار که تولدته از انتقام حرف‬
‫میزنی‬
‫به فرض اون مادرتو کشته تو چرا میخای برگردی ازش انتقام‬
‫بگیری؟‬
‫باور کن هر ادمی جواب کارای اشتباشو پس میده‬
‫ولی نه به دست منو تو‬
‫‪+‬میگی بیخیال مادرم شم؟‬
‫کیونگنفس عمیقی کشید‬
‫_نه نمیگم بیخیال مادرت شو میگم بیخیال اون مردک شو‬
‫‪+‬نمیتونم‬
‫کیونگ با عصبانیت بلند شد مشتشو روی میز کوبید‬
‫_قاچاق ادم میکنه قاچاق مواد میکنه ادمارو راحت میکشه‬
‫تو نباید بری جلوش چون تورم میکشه‬
‫من نمیخام دوباره تنها شم جیمین چرا درک نمیکنی‬

‫‪15 | P a g e‬‬
‫جئون ووک خیلی خطرناکه حاال قویتر از قبل شده‬

‫اسم خودشو پسرش هرجا میاد زلزله به پا میشه‬
‫دست توی جیبش کرد و دو تا عکس در آورد‬
‫و روی میز پرت کرد‬
‫_این جئون جونگ کوک پسر ووکه دسته راستشه‬
‫و خیلی از کارای باباشو انجام میده‬
‫االن دیگه فقط جئون ووک نیست االن دو نفرن دو تا ادم قوی‬
‫جیمین عکسارو برداشت بهشون نگاه کرد‬
‫پسری با موهای قرمز و چشمای درشت اما اصال شباهتی به‬
‫ووک نداشت‬
‫پوزخندی زد و به کیونگ خیره شد‬
‫‪+‬میخام پسرشو جلوش تیکه تیکه کنم‬
‫کیونگ چشماشو چرخوند و دستاشو تو هم گره زد‬
‫_نمیتونی پارک جیمین اصال راحت نیست ‪،‬راحتم باشه‬
‫نزار دستت به خون کسی آلوده شه‬

‫‪16 | P a g e‬‬
‫جیمین بی توجه به کیونگ عکسارو توی جیبش گذاشت‬

‫‪+‬از امروز شروع میکنم‪...‬‬
‫‪............................‬‬
‫جلوی ساختمون بزرگ وایستاد بهش خیره شد‬
‫چند تا نگهبان سیاه پوست جلوی در بودن‬
‫به تابلوی بزرگ روی ساختمون نگاه کرد‬
‫)هتل ‪ ۵‬ستاره جئون(‬
‫قدماشو اروم به داخل برداشت‬
‫_سالم خسته نباشید برای کار اومدم‬
‫دختر پشت میز نگاهی به جیمین انداخت‬
‫‪+‬برای چه کاری ؟‬
‫_نظافت یا هرچیزی همه کار انجام میدم‬
‫دختر با تعجب به جیمین نگاه کرد‬
‫‪+‬اسمتون لطفا‬
‫_پارک جیمین‬

‫‪17 | P a g e‬‬
‫‪+‬خب استخدام اینجا شرایط خاصی داره‪..‬لطفا اونجا بشنید‬

‫تا مدارکتونو بررسی کنیم‬
‫روی یکی از مبل های داخل سالن نشست و دستاشو بهم گره زد‪..‬‬
‫میدونست که قراره زیاد معطل شه‪..‬قطعا ووک به کارکناش سپرده‬
‫بود‬
‫هر کسی رو استخدام نکنن تا کارای کثیفش لو نره!‬
‫تقریبا بعد از ‪ ۲۰‬دقیقه ی حوصله سر بر منشی صداش کرد‬
‫‪+‬آقای پارک برای نظافتکاری خیلی سریع به نیروی جدید احتیاج‬
‫داریم‬
‫شما انجام میدید؟‬
‫جیمین با لبخند سری تکون داد‬
‫میتونست برای نزدیک شدن به ووک شانسشو امتحان کنه!‬
‫بعد از چک کردن مدارک و پر کردن فرم‬
‫جیمینو استخدام کرد‬
‫‪+‬لوهان‬

‫‪18 | P a g e‬‬
‫جیمین برگشت و به پسری که توسط منشی خطاب شده بود نگاه‬

‫کرد‬
‫یه پسر خیلی خوشکل با لباس فرم نظافتکاری‬
‫یهو لبخندش محو شد همیشه ادمای زیبا زجر میکشیدن مثل‬
‫مادرش!‬
‫‪+‬آقای پارک جیمین تازه استخدام شده بهش فرم بده‬
‫و کارارو براش توضیح بده‬
‫=باشه‬
‫پسر سمتی راه افتاد و جیمینم پشت سرش‬
‫داخل اتاقی شدن که پره لباسای فرم بود‬
‫‪+‬اینجا لباساتو عوض میکنی و واسه کاراهم بگم دست به لوازم‬
‫شخصی مردم نمیزنی‬
‫به هیچ وجه باهاشون بد برخورد نکن‬
‫احترام بزار و داخل اتاق جئون جونگ کوک نرو‬
‫جیمین ابرویی باال انداخت‬

‫‪19 | P a g e‬‬
‫_چرا مگه اونجا چخبره؟‬

‫لوهان کمی چشماشو باریک کرد انگار توی صورت جیمین دنبال‬
‫بی اعتمادی میگشت اما چهره پسر رو به روش فوق العاده صمیمی‬
‫بود و حس بدی‬
‫بهش نداشت‬
‫‪+‬چون جئون جونگ کوک خیلی وحشیه یبار یه نظافت چیو تا سر‬
‫حد مرگ کتک زد‬
‫_درست مثل بابای اشغالش‬
‫‪+‬چی؟‬
‫سری تکون داد_ هیچی پس اونجارو کی تمیز میکنه؟‬
‫‪+‬اونجا وقتی جونگ کوک نیست تمیز میکنن هرچند همه میترسن‬
‫برن باالخره باهم کنار میان‬
‫کی بره‬
‫_آها‬

‫‪20 | P a g e‬‬
‫‪+‬خب دیگه من میرم توهم زود کارتو شروع کن کمک خاستی‬

‫صدام کن‬
‫دستی به شونه جیمین زد و بیرون رفت‬
‫لباساشو سریع تنش کرد‬
‫و شروع به کار کرد‬
‫تقریبا سه ساعت گذشته بود و از حجم زیاده کار خسته بود‬
‫وایستاد کمری راست کرد که یهو صدای فریاد وحشتناکی تو راهرو‬
‫پیچید‬
‫با تعجب سمته صدا رفت جلوی در اتاقی وایستاد شماره‪14‬‬
‫شماره اتاق جونگ کوک بود‬
‫چند لحظه بعد یه پسر بیرون اومد و با صورت کبود شده‬
‫کل سالنو دویید‬
‫جیمین حواسش به پسر پرت شد‬
‫و جونگ کوکو که با تعجب و خشم به پسری که خیلی آشکار جلوی‬
‫در اتاقش وایستاده و‬

‫‪21 | P a g e‬‬
‫فوضولی میکرده رو ندید‬

‫جیمین برگشت تا خاست بکارش ادامه بده چشمش به جونگ کوک‬
‫که با رکابی و شلوارک مشکی وایستاده بود افتاد‬
‫محو جذابیت پسر رو به روش و اخماش شده بود‬
‫اصال شبیه ووک نبود‬
‫‪+‬بیا اتاق منو تمیز کن‬
‫_اینجا‪..‬رو تمیز کنم بعد‪...‬‬
‫‪+‬همین االن!‬
‫پوست جیمین هم رنگ گچ شده بود اما برای تابلو نبودن کارش‬
‫داخل رفت‬
‫و شروع کرد به وی کشیدن‬
‫جونگ کوک روی کاناپه نشست و نگاهش کرد‬
‫‪+‬تو دختری یا پسر‬
‫جیمین با تعجب برگشت بهش نگاه کرد اخماشو توهم کشید‬
‫_پسرم‬

‫‪22 | P a g e‬‬
‫‪+‬شبیه دخترایی‬
‫پوزخندی زد و دست به سینه به جیمین خیره شد‬
‫که هر لحظه قرمز تر میشد‬
‫_نیستم‬
‫جونگ کوک بلند شد و سمتش اومد تو فاصله ی ‪ ۲۰‬ثانتیش وایستاد‬
‫آروم لب زد ‪ +‬هستی حتی خوشکلتر‬
‫جیمین به سختی آب دهنشو قورت داد‬
‫‪+‬اون پسر قبل تو نتونست راضیم کنه بنظرت تو میتونی؟‬
‫جیمین گنگ بهش خیره شد‬
‫_منظ‪..‬ورتون چیه؟‬
‫جونگ کوک پوزخندی زد سرشو تو گردن جیمین برد‬
‫‪+‬یعنی میخام باهات حال کنم فقطم واسه یه شب‬
‫جیمین با ترس عقب اومد و بی توجه به جونگ کوک از اتاق خارج‬
‫شد‬

‫‪23 | P a g e‬‬
‫جلوی در آسانسور ایستاد و پشت سر هم دکمه ی کنار در و فشار‬

‫میداد‬
‫بغض گلوشو اذیت میکرد‪ ..‬اون حتی فکر نمیکرد جونگ کوک انقدر‬
‫وقیح باشه و این پیشنهاد شرم آور به یه پسر بده‪..‬‬
‫در آسانسور باز شد اما قبل از اینکه واردش شه صدای فریاد‬
‫معصومانه ی مادرشو شنید‪..‬‬
‫"نهههههه بزار بره"‬
‫دلیل اینجا بودنش مادرش بود‪...‬االن وقت فرار کردن نبود!‬
‫کیونگسو صبح بهش گفت هر آدمی جواب کارای اشتباهشو پس میده‬
‫اما اون جئون جونگ کوکی رو میدید که تو ناز و نعمت زندگی‬
‫میکنه‪...‬‬
‫در آسانسور بسته شد‪..‬‬
‫متوجه نشد چطور دستش رفت سمت چشمای سرشار از ترسشو‬
‫اون اشکای لعنتیشو پاک کرد و بی اختیار به سمت اتاق‪14‬‬
‫قدم برداشت‬

‫‪24 | P a g e‬‬
‫نمیدونست قراره چی پیش بیاد‪...‬اما مادرش چی؟‬

‫اون دیگه مادرشو نداشت پس به هر قیمتی که شده باید‬
‫جئون و نابود میکرد حتی با از بین رفتن خودش انتقامشو میگرفت‪..‬‬
‫به اتاق که رسید سعی کرد بی تفاوت به نظر برسه‬
‫_کی بیام اتاقت؟‬
‫جونگ کوک وسط اتاق دست به سینه ایستاده بود‬
‫و پوزخندش پر رنگ تر شد‬
‫‪+‬امشب اینجا باش !‪ ،‬و در ضمن بعدش حق نداری ادا در بیاری که‬
‫من فقط ازت استفاده کردم و باهات حال کردم‬
‫این هتل متعلق به منه و همه ی کارکناشم جزء اموال من محسوب‬
‫میشن!‬
‫_میدونم توهم مثل پدرت کثیفی‬
‫آروم لب زد و برگشت که به کارش ادامه بده‬
‫از اینکه همه چیز انقدر سریع به میلش پیش میرفت خوشحال بود‬
‫اما دلهره عجیبی داشت !سعی کرد به تنها چیزی که فکر میکنه‬

‫‪25 | P a g e‬‬
‫لحظه رسیدن به هدفش باشه که سال ها خودشو براش آماده کرده‬

‫پس به کارش مشغول شد و زیر لب گفت‬
‫_اما هنوز برای جشن گرفتن خیلی زوده‪...‬‬
‫‪-‬‬
‫__________________________________________‬
‫_____‬
‫‪Part 2‬‬
‫روی صندلی پالستیکی توی رختکن نشسته بود‬
‫و به لوهان که آماده رفتن بود نگاه میکرد‬
‫_چند وقته اینجا کار میکنی ؟‬
‫لوهان بی حس نگاش کرد و دو تا از انگشتاشو نشونش داد‬
‫_دو سال کار میکنی؟ پس حتما خوب اینجا و آدماشو میشناسی!‬
‫نمیدونست چرا اما فکر میکرد لوهان میتونه کمکش کنه!‬
‫حس میکرد لوهان چیزای زیادی از این هتل میدونه‬
‫و جیمین قطعا میدونست اینجا یه هتل معمولی نیست‬
‫یه جایی تو همین هتل جئون ووک و پسرش کارای کثیفی میکنن‬

‫‪26 | P a g e‬‬
‫و جیمین برای گرفتن انتقامش باید از اونا سر در میاورد‪...‬‬

‫لوهان کولشو برداشت و قدماشو سمته در خروجی برداشت‬
‫‪+‬پارک جیمین زیادی راجب اینجا و آدماش کنجکاو نباش‬
‫قبل از اینکه از در خارج شه برگشت و به جیمین نگاهی انداخت‬
‫‪+‬اینجا جهنمه‪ ..‬کسایی که بهش حکومت میکنن شیطانن!‬
‫و بعد بی توجه به گیج شدن جیمین از رختکن خارج شد‬
‫همونطور که حدس میزد لوهان یه چیزایی میدونست!‬
‫_شیاعو لوهان من خوب میدونم اینجا کجاست‪..‬مادر خودم‬
‫تو آتیش همین جهنم سوخت…‬
‫___________________‬
‫از راه روی بزرگ هتل رد میشد تا به اتاق ‪ 14‬برسه‬
‫نمیخاست با پسر عوضی ووک بخوابه حتی فکر بهش حالشو بهم میزد‬
‫میخاد به اون اتاق بره چون میدونه حتما مدارکی پیدا میشه‬
‫که از کارای کثیف جونگ کوک و پدرش سر در بیاره‬
‫جلوی اتاق جونگ کوک ایستاد و به شماره طالیی رنگ ‪ 14‬خیره شد‬

‫‪27 | P a g e‬‬
‫حاال حتی از این عدد هم متنفر بود‬

‫زنگ کنار در و فشار داد و زیاد طول نکشید تا هیکل نیمه لخت‬
‫پسر چشم درشت جلوش ظاهر شه‬
‫به سختی چشماشو از باالتنه لخت جونگ کوک برداشت و داخل شد‬
‫اتاقو زیر نظر گرفت هیچ فرقی با بقیه اتاقا نداشت‬
‫همون دیزاین طالیی مشکی‪..‬‬
‫روی کاناپه مشکی رنگ نشست و به جونگ کوک نگاه کرد‬
‫_میشه قبلش یکم مشروب بخوریم ؟‬
‫ابرو های جونگ کوک بهم نزدیک شد‬
‫‪+‬کی بهت اجازه داده انقدر راحت با من حرف بزنی؟‬
‫صدای دو رگه جونگ کوک تنشو به لرز مینداخت ولی نباید‬
‫میترسید!‬
‫باید سعی میکرد بهش نزدیک شه القل امشب‪..‬‬
‫بلند شد و قدمای تندشو سمته جونگ کوک کشید‬
‫زیاد طول نکشید که بهش برسه و دستاشو دور گردنش حلقه کنه‬

‫‪28 | P a g e‬‬
‫_وقتی مستم کارمو بهتر انجام میدم‬

‫با لحن تحریک کننده ای گفت و کمی بدنشو به پسر بزرگتر فشار داد‬
‫هرچند از این کار متنفر بود ولی باید خوب تو نقشش فرو میرفت‬
‫دستای جیمینو از دور گردنش باز کرد و عقب هولش داد‬
‫‪+‬بی اجازه من حق نداری لمسم کنی جایگاهتو فراموش نکن‬
‫تو یه نظافتچی اشغالی‬
‫لحنش سرد و تلخ بود اما جیمین هیچی نگفت‬
‫از قبل میدونست ممکنه این حرفارو بشنوه قبال اینارو از دهن‬
‫پدرش شنیده بود‪..‬‬
‫فلش بک‬
‫_ )ادای پسرای خوبو در نیار خودت میدونی مادرت چیکاره بوده‬
‫هرزه ی بار!‬
‫باید بدهیشو پس میداد هم با تو هم با جونش‬
‫فهمیدی؟‬
‫مادرت یه آشغال بی ارزش بود جیمین (پایان فلش بک‬

‫‪29 | P a g e‬‬
‫تک تک حرفای ووک تو سرش رژه میرفت و خون توی رگاشو‬

‫به جوش میاورد جونگ کوک درست مثل پدرش بود‬
‫همونقدر بی احساس و بی رحم‬
‫با برگشتن جونگ کوک افکارشو رها کرد‬
‫و به اون پسر که شاتشو پر میکرد نگاه کرد‬
‫یکی از شاتا رو جلوی جیمین گذاشت و خودشم مشغول شد‬
‫شاتو برداشت طوری رفتار کرد که انگار میخاد‬
‫ماده ای که توشه رو بخوره‬
‫حاال باید یه بهونه جور میکرد تا جونگ کوک چند لحظه اونجارو‬
‫ترک کنه‬
‫توی همین افکار به سر میبرد که صدای زنگ گوشی جونگ کوک‬
‫بلند شد‬
‫نتونست لبخندشو کنترل کنه‬
‫بدون اینکه کاری کنه بهونه جور شده بود‬
‫جونگ کوک گوشیشو از روی میز برداشت و سمته یکی از اتاقا رفت‬

‫‪30 | P a g e‬‬
‫نفس راحتی کشید و وقتی مطمئن شد جونگ کوک در اتاق و بسته‬

‫قرصای بیهوش کننده رو از جیبش در آورد و دو تا از اونارو داخل‬
‫شات جونگ کوک انداخت‬
‫قرصا زود باز شدن و جیمین سریع شات خودشو برداشت‬
‫و داخل گلدون روی میز خالی کرد االن وقت مست کردن نبود‪..‬‬
‫چند لحظه بعد در اتاق باز شد و جونگ کوک بیرون اومد‬
‫روی کاناپه روی به روی جیمین نشست و شاتشو تا ته خورد‬
‫چشمای جیمین برق میزد و لبخند بزرگی روی لباش شکل گرفت‬
‫جونگ کوک بلند شد و به سمتش اومد‬
‫یقه لباس جیمینو گرفت و بلندش کرد‬
‫قبل ازینکه جیمین بتونه کاری کنه لباشو رو لبای باریک پسر کوبید‬
‫و بوسه خشمگینی رو شروع کرد‬
‫جیمین به وضوح برقی که از بدنش رد شد و حس کرد‬
‫)یکم دیگه تحمل کن جیمین االن بی هوش میشه(‬
‫لب پایین جیمینو گاز گرفت با اینکه تمام تالششو میکرد‬

‫‪31 | P a g e‬‬
‫صدایی ایجاد نکنه با این کار جونگ کوک ناله کشیده ای کرد‬
‫و موجب شد جونگ کوک پایین تنشو به جیمین فشار بده‬
‫کم کم سمته یکی از اتاقا کشیده شد و وقتی روی تخت پرت شد‬
‫تازه متوجه شد چه اتفاقی داره میفته)نکنه قرصارو اشتباه آوردم(‬
‫جونگ کوک روش خیمه زد و سرشو داخل گردن بوسیدنی پسر کرد‬
‫پوست گردن پسر و بین لباش گیر انداخت و ناله ی پسر زیرش‬
‫بیشتر از قبل تحریکش کرد درست زمانی که جونگ کوک به‬
‫شلوارش‬
‫چنگ زد روی بدن پسر کوچیکتر افتاد‬
‫جیمین نفس عمیقی کشید‪ ..‬باالخره قرصا عمل کرده بودن‪..‬‬
‫تحریک شده بود و درد پایین تنش حالشو بهم میزد‬
‫به خاطر جئون جونگ کوک تحریک شده بود!‬
‫به خاطر پسرِ قاتل مادرش!‬
‫چی ازین کثیف تر؟‬
‫جونگ کوک و از روی خودش کنار زد‬

‫‪32 | P a g e‬‬
‫و یقه لباس خودشو مرتب کرد باید زود اینجا رو میگشت و میرفت‬
‫نفس کشیدن براش سخت شده بود‬
‫و بی اعتنا به درد پایین تنش از روی تخت بلند شد‬
‫کشوی کنار تخت جونگ کوکو باز کرد‬
‫و داخلش هیچی جز کاندوم و لوب‬
‫و چند تا عطر و اتکلن و خودکار پیدا نکرد‬
‫سمته کمد لباسا رفت یکی یکی کیفارو میگشت‬
‫هیچی دستگیرش نشد و اعصابش از قبلم بیشتر خورد شده بود‬
‫بعد از گشتن اتاق خواست بیرون بره که چشمش به چمدون‬
‫قهوه ای رنگ زیر تخت افتاد‬
‫به جونگ کوک نگاهی انداخت مطمئن بود به این زودی بهوش نمیاد‬
‫چمدون و بیرون آورد‬
‫و حاال درد سر تازه ای داشت اون کیف گنده لنتی رمزی بود‬
‫به جونگ کوک نگاه کرد و زیر لب بهش فوش میداد‬
‫)شاید تاریخ تولدش باشه یعنی چند سالشه؟ نه این پسر‬

‫‪33 | P a g e‬‬
‫زرنگ تر ازونه که تاریخ تولدشو بزاره حتما یه چیز سخت میزاره‬

‫تا کسی نتونه راحت بازش کنه(!‬
‫با صدای زنگ در اتاق چمدونو به طرف دیگه ای پرت کرد‬
‫قلبش تند میزد و چشماش تا آخرین حد باز شده بود‬
‫)کی میتونه این وقت شب اینجا باشه(‬
‫جونگ کوک هنوز بیهوش بود پس امیدشو از دست نداد‬
‫سمته در رفت دودل بود نمیدونست باید در و باز کنه یا نه‬
‫ولی باالخره این ریسکو پذیرفت و در و باز کرد‬
‫_لوهان!!!‬
‫حتی اگه رئیس جمهور و پشت در میدید تعجب نمیکرد‬
‫ولی لوهان غیر قابل باور بود‪..‬‬
‫‪+‬باید بیام تو تا کسی ندیده!‬
‫از جلوی در کنار رفت و لوهانو به داخل راه داد‬
‫کولشو در آورد و روی کاناپه انداخت سمته جیمین چرخید‬
‫‪+‬باید با هم حرف بزنیم‬

‫‪34 | P a g e‬‬
‫جیمین هنوز گیج بود با این حال رو به روی لوهان نشست‬

‫‪+‬جئون جونگ کوکو بیهوش کردی؟‬
‫_تو‪...‬تو از کجا میدونی؟‬
‫‪+‬من اون قرصا رو تو کیفت دیدم‬
‫سردی نگاهش جاشو به نگاه پر خواسته ای داد‬
‫‪+‬جیمین میدونم دلیل اینجا بودنت چی میتونه باشه‬
‫مطمئنم یجوری به تو هم آسیب زدن‬
‫_چطور اینارو میدونی ؟‬
‫لوهان لبخند غمگینی زد و روشو برگردوند‬
‫‪+‬چون منم قربانی شدم‪..‬منم تو همین جهنم گیر افتادم‬
‫دوباره نگاهشو به جیمین داد‬
‫‪+‬جئون ووک و پسرش کسی که همه ی زندگیم بود و کشتن!‬
‫جیمین گنگ نگاش کرد پس جئون فقط به مادر اون ظلم نکرده بود‬
‫_جلوی چشمام خونه ای که مادرم توش بود و منفجر کردن‬
‫من فقط ‪ 41‬سالم بود‪...‬‬

‫‪35 | P a g e‬‬
‫لوهان از رو به روی جیمین بلند شد و کناره جیمین قرار گرفت‬

‫‪+‬خودت میدونی تنهایی نمیتونی کاریو پیش ببری‬
‫اگه دو تا باشیم زمان بیشتری زنده میمونیم‬
‫_چجوری بهت اعتماد کنم لوهان؟ ما هنوز ‪1 ۲‬ساعتم نیست که‬
‫همو میشناسیم!‬
‫لوهان گوشیشو از جیبش خارج کرد و عکس جیمین گراندو به‬
‫جیمین نشون داد‬
‫‪+‬این دوس پسرم بود اوه سهون ‪ ..‬جونگ کوک پسر ووک تو بار‬
‫بهش شلیک کرد چون اوه سهون بازیو ازش برده بود!‬
‫من دو ساله دارم تالش میکنم از کاراشون چیزی بفهمم‬
‫یه چیزایی دستگیرم شده اما نه اونقدر که بتونم باهاش‬
‫کاری کنم مدارک بدردمون نمیخوره چون پلیسم با جئون همدسته‬
‫قبل از ما خیلیا خاستن دستشونو رو کنن ولی هر بار پلیس‬
‫شکایتشونو نصفه ول کرده یا کشتشون‬
‫_پس پلیسم با ما نیست‬

‫‪36 | P a g e‬‬
‫جیمین با لحن شکسته ای گفت و سرشو پایین انداخت‬

‫‪+‬جیمین نباید بشکنی راه پر خطری جلومونه‬
‫منم قبل از تو نا امید بودم ولی حاال که میبینم یکی مثل‬
‫من دنبال حقشه امیدوارم‬
‫جیمین سرشو باال آورد و به چشمای زیبای پسر کنارش خیره شد‬
‫_احمقانست ‪..‬من هیچی ازت نمیدونم ولی میخام بهت‬
‫اعتماد کنم!‬
‫لوهان دستشو جلو آورد‬
‫‪+‬من چیزی از تو نمیدونم پارک جیمین ولی بهت اعتماد دارم‬
‫جیمین دستشو به دست لوهان رسوند‬
‫و بعد از جا بلند شد‬
‫_باید قبل از بهوش اومدنش بریم بیرون ولی من هیچ مدرکی‬
‫پیدا نکردم‬
‫‪+‬جیمین بهت که گفتم مدرک به هیچ کارمون نمیاد‬
‫_میدونم اما بازم باید یه چیزی تو دستمون باشه‬

‫‪37 | P a g e‬‬
‫باید یه چیزی باشه که باهاش تهدیدشون کنیم‬

‫من نمیخام جئونو بکشم میخام ذره ذره عذاب بکشه و بمیره‬
‫تو آتیش جهنم خودش آروم آروم بسوزه‬
‫لوهان سری تکون داد و حرف جیمینو قبول کرد‬
‫_یه چمدون تو اتاقه که رمزیه حسم میگه چیزی که میخایم‬
‫اونجاست!‬
‫لوهان به سرعت از جا بلند شد و سمته اتاق رفت و جیمین‬
‫به دنبالش راه افتاد‬
‫‪+‬این چمدون بیشتر وقتا همراهشه چون زیاد سفر میره‬
‫_تو نمیدونی چه رمزی میزاره؟ فکر کنم بیشتر از من بشناسیش‬
‫لوهان اخمی کرد و به فکر فرو رفت‬
‫‪+‬آها فهمیدممم‪14‬‬
‫با ذوق گفت و لبخند بزرگی رو صورتش جا افتاد‬
‫؟_ ‪14‬‬

‫‪38 | P a g e‬‬
‫جیمین گنگ نگاهش کرد و لوهان تصمیم گرفت زودتر همدستشو‬

‫در جریان بزاره‬
‫‪14‬عددیه که جئون جونگ کوک زیاد ازش استفاده میکنه‪+‬‬
‫مثل شماره اتاقش عددی که روی بیشتر لباساش هست!‬
‫حتی یه گردنبند داره روش ‪ 14‬نوشته شده‬
‫ابرو های جیمین بهم گره خوردن و با تعجب به حرفای پسر گوش‬
‫میداد‬
‫_این عدد چرا انقدر براش مهم و کاربردیه؟‬
‫لوهان لبخندشو جمع کرد و صورت بی حسی به خودش گرفت‬
‫‪+‬بنظرت من چرا باید بدونم؟‬
‫جیمین بی اعتنا سمته چمدون رفت و عدد ‪ 14‬وارد کرد‬
‫با صدای تقی در چمدون باز شد و نگاه متعجب جیمین سمت‬
‫لوهان چرخید‬
‫_‬
‫باز شد!‬

‫‪39 | P a g e‬‬
‫لوهان دوباره لبخندی زد و کنار جیمین نشست‬

‫‪+‬زود باش بازش کن‬
‫بالفاصله جیمین در چمدون و باز کرد و چیزی که دید غیر قابل باور‬
‫بود‪...‬‬
‫________________________________‬
‫‪Part 3‬‬
‫حاضر بود قسم بخوره تو خوابشم این همه پول ندیده بود‬
‫دسته های دالری که روی هم چیده شده بودن و معلوم نبود‬
‫تو اون چمدون چیکار میکردن!‬
‫یکی از دسته ها رو برداشت و جلوی صورتش گرفت‬
‫لمس این همه پول لذت بخشه‬
‫اگه مادرش یکی از این دسته پوالرو داشت و اونروز به جئون ووک‬
‫میداد‬
‫االن زنده بود ‪..‬پس درست حدس زده بود اینجا جهنم بود‬
‫و این پوال خیلی ترسناک بنظر میومدن‪...‬‬
‫دستی روی شونش قرار گرفت و نگاهشو به صاحب دست داد‬

‫‪40 | P a g e‬‬
‫‪+‬جئون جونگ کوک داره به هوش میاد‬

‫باید بریم‬
‫نگاهشو از لوهان گرفت و به پسر ووک که روی تخت دراز کشیده‬
‫بود انداخت‬
‫_تو برو لوهان من اینجا میمونم‬
‫نگاه متعجب لوهانو نادیده گرفت و دوباره چمدونو قفل کرد‬
‫‪+‬تو دیوونه ای؟؟ اگه به هوش بیاد میکشت براش کاری نداره!‬
‫_اگه بیام بیرون شک میکنه لوهان !به خصوص من باید بازم‬
‫اینجا بیام‬
‫باید سر دریارم این همه پول از کجا اومده و به خاطر چه کاری اومده‬
‫لوهان تکخندی زد به اوراف اتاق نگاهی انداخت و دوباره به چشمای‬
‫جیمین خیره شد‬
‫‪+‬قتل و خونریزی آدم ربایی بازی های کثیف‪ ..‬قمار!‬
‫اینا چیزین که این همه پولو یه جا جمع کرده پارک جیمین‬
‫جیمین نگاه سردشو از لوهان گرفت و به جونگ کوک داد‬

‫‪41 | P a g e‬‬
‫_لوهان قبل ازینکه بیدار شه باید بری اینجا جای خوبی برا‬
‫حرفامون نیست‬
‫لب هاشو روی هم فشرد و به پسر خونسرد رو به روش خیره شد‬
‫‪+‬بیرون میبینمت‬
‫قدمای تندشو سمت در برداشت و جیمینو با اون قاتل تنها گذاشت‪...‬‬
‫_________________‬
‫چشماشو باز کرد و بعد از آنالیز کردن مکان روی تخت نشست‬
‫خوب دیشبو به یاد نمیاورد تنها تصویر کمرنگی از اون پسر نظافتچی‬
‫تو ذهنش بود که باهاش مشروب میخورد‬
‫کم کم تصاویر واضح تر شدن و بیاد آورد که قبل از سکس‬
‫یهو خوابش برده بود‬
‫به سمت صدا برگشت و همون پسر و بین در دید‬
‫‪+‬راستش میخاستم برم ولی گفتم بی ادبیه خداحافظی نکنم‬
‫صورت گنگش باالخره جاشو با اخم ترسناکش عوض کرد‬

‫‪42 | P a g e‬‬
‫پتو رو کنار زد و از روی تخت بلند شد‬

‫‪+‬هی چرا اخم میکنی سر صبحی با اون صورت پوف کردت‬
‫موهای شاخ شدت نمیاد‬
‫چشمای جونگ کوک از شدت عصبانیت رو به سرخی میرفت‬
‫اولین بار بود کسی انقدر گستاخانه باهاش حرف میزد‬
‫در واقع هیچکس جرعت حرف زدن باهاشو نداشت‬
‫_بیا نزدیک‬
‫با لحن سرد و خشداری گفت و پسر کوچیکتر برای چند لحظه‬
‫عمیق به چشماش نگاه کرد‬
‫)برو جلو جیمین نترس طبق نقشه ی ذهنت پیش برو(‬
‫قدماشو آروم سمت پسر مو شرابی برداشت اما قبل از اینکه‬
‫کامل رو به روش قرار بگیره‬
‫جونگ کوک انگشتاشو دور گردن زیبای پسر گره زد و محکم به‬
‫دیوار‬
‫پشتش کوبوند‬

‫‪43 | P a g e‬‬
‫_من جئون جونگ کوکم جئون جونگ کوک‬

‫جیمین دستاشو روی انگشتای بزرگ جونگ کوک قرار داد‬
‫و سعی کرد از خودش جدا کنه‬
‫‪+‬دار‪.......‬دارم‪.....‬خف‪...‬ه‪....‬میش‪.....‬م‬
‫پوزخند جونگ کوک حالشو بدتر میکرد‬
‫میتونست از خودش دفاع کنه اما نباید جونگ کوک به مهارتاش‬
‫پی میبرد ‪..‬باید جوری دیگه ای جونگ کوکو به دام مینداخت‬
‫تا سر از کاراشون در بیاره‬
‫‪+‬لطف‪....‬ا‪...‬ول‪..‬م‪..‬کن‬
‫چشماش رو به سفیدی میرفت و چیزی رو تا مرگش حس نمیکرد‬
‫_هیچوقت حق نداری باهام جوری حرف بزنی‬
‫که انگار دوس پسرتم!‬
‫تو یه اشغالی که افتخار خوابیدن با جئون جونگ کوکو داشتی‬
‫ولی شانس باهات یار نبود‬
‫البته یجورایی باید خوشحال باشی وگرنه دیشب جنازتو از این‬

‫‪44 | P a g e‬‬
‫اتاق بیرون میبردن!‬

‫گردن جیمینو ول کرد و بی اعتنا به سرفه های پشت سر همش‬
‫سمت چمدون قهوه ای رفت و بعد از وارد کردن رمزش‬
‫یه دسته دالر جلوی جیمین انداخت‬
‫_اینم پول هرزگی دیشبت که نصفه موند!‬
‫جیمین بعد از تموم شدن سرفه هاش نگاهی به دسته دالر‬
‫پرت شده جلوش انداخت‬
‫سرشو باال تر آورد و نگاهش به جونگ کوکی که با پوزخند کثیفش‬
‫به تاج تخت تکیه داده افتاد‬
‫‪+‬من میدونم تو جئون جونگ کوکی ‪.‬اره اینو خوب میدونم‬
‫مکثی کرد و نگاهشو از جونگ کوک گرفت‬
‫‪+‬تنها دلیل اینجا بودنم اینه که‪...‬اینه که دوست دارم‪..‬‬
‫میدونم با کسی وارد رابطه نمیشی و کلی آدمو تو همین اتاق‬
‫بفاک دادی ولی ته دلم یه امید داشتم که میتونم واسه یه شبم‬
‫داشته باشمت انقدر دوست دارم که اولین بوسمو دیشب با تو داشتم‬

‫‪45 | P a g e‬‬
‫سرشو دوباره باال آورد و به جونگ کوک که هنوزم چهره سردش‬

‫تغییری نکرده بود نگاه کرد‬
‫‪+‬اینم میدونم که اگه وارد رابطه هم بشی خیلیا هستن که‬
‫از من بهتر و پولدارترن و تو اونارو انتخاب میکنی!‬
‫با این وجود من خیلی وقته دوست دارم طوری که دیشب‬
‫باکره بودنمو زیر پام گذاشتم و اینجا اومدم!‬
‫حاال نگاه سرد جونگ کوک جاشو با کمی اخم عوض کرد‬
‫‪+‬اگه االنم بخای خودمو تمام و کمال در اختیارت میزارم‬
‫لطفا تو هم بهم فرصت بده‪..‬‬
‫برای یه مدت کوتاه دوس پسرت باشم‬
‫بعد برای همیشه از اینجا میرم طوری که دیگه منو نبینی!‬
‫بی هیچ پولی‬
‫من به این پوال احتیاج ندارم چیزی که میخام تویی جونگ کوک‬
‫از نگاه جونگ کوک چیزی خونده نمیشد‬
‫و جیمین از اینکه مجبور بود این حرفارو بگه خیلی عصبی بود‬

‫‪46 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک دستشو زیر بالشت برد و زیاد طول نکشید اسلحه ی‬
‫مشکی رنگشو به سمته جیمین هدف‬
‫بگیره‬
‫با ترس به جونگ کوک نگاه کرد و سعی کرد لرزش دستاشو متوقف‬
‫کنه‪...‬‬
‫_که منو دوس داری‪...‬میدونی پدرم همیشه بهم چی میگه؟‬
‫نگاه پر سوال و ترس جیمین پوزخندشو پر رنگ تر کرد‬
‫_اون میگه آدمای ضعیفو بکش تا آدم قوی بنظر بیای!‬
‫تو ضعیفی پسر کوچولو‪ ..‬کسی که عاشق بشه ضعیفه‬
‫چون یه نقطه ضعف داره!‬
‫بقیه راحت میتونن ازت سو استفاده کنن‬
‫‪+‬فکر میکنی عشق تو ضعیفم کرده؟‪..‬پس ماشه رو بکش‬
‫نگاه محکمشو به جونگ کوک دوخت‬
‫‪+‬میدونی مادرم همیشه چی میگفت؟‬
‫چشمای خون آلود جونگ کوکو نادیده گرفت و ادامه داد‬

‫‪47 | P a g e‬‬
‫‪+‬میگفت کسی که با کشتن آدمای ضعیف به قدرت میرسه‬

‫یه بازندس!‬
‫مثل دونده ای که برای برنده شدن بقیه رو هول میده‬
‫تا زمین بخورن و ببازن‪...‬وقتی خط پایانو رد میکنه‬
‫هیچ تماشاچی تشویقش نمیکنه‪ ..‬اون برنده شده ولی از نظر‬
‫بقیه یه بازنده متقلبه‪..‬‬
‫اما اونایی که اون عقب زمین خوردن با تشویق تماشاچیا بلند میشن!‪.‬‬
‫خیلیاشون نا امید به خونه هاشون برمیگردن‬
‫از این نمیترسی یکیشون بعد از بلند شدنش دوباره شروع به‬
‫دوییدن کنه؟‬
‫جونگ کوک گنگ نگاهش کرد کامال گیج شده بود و تک تک‬
‫کلمات‬
‫اون پسر تو ذهنش حرکت میکردن‬
‫)جئون جونگ کوک من همون دونده هستم که بلند شده‪..‬‬
‫قراره این راه و دوباره بدوئم تا به تو و پدرت برسم!‬

‫‪48 | P a g e‬‬
‫حتی اگه این آخرین بازی زندگیم باشه من تنها برندشم(‪..‬‬

‫‪Part 4‬‬
‫اسلحه رو پایین آورد نگاهشو از جیمین گرفت‬
‫و سمت پنجره اتاقش قدم برداشت‪..‬‬
‫حاال تمام شهر زیر پاش بود‬
‫پسر گستاخ پشت سرش با حرفاش جنگ بزرگی تو ذهنش‬
‫راه انداخته بود‬
‫‪+‬اگه یکی از اون دونده ها برگرده من میکشمش!‬
‫برگشت و به چهره ی زیبای پسر خیره شد‬
‫‪+‬اگه قراره یه بازنده باشم نمیزارم کسی دیگه ای برنده شه‬
‫درک حرفاش برای جیمین زیاد سخت نبود‬
‫جئون جونگ کوکم مثل پدرش خودخواه بود و حرفاش کثیف بودنشو‬
‫صد برابر بیشتر به رخ میکشید‪..‬‬
‫‪+‬کاری میکنم که بازنده شدن حکم برنده ی بازیو داشته باشه!‬
‫دوباره نگاهشو به منظره بیرون از پنجره داد‬

‫‪49 | P a g e‬‬
‫و دستاشو بهم گره زد‬

‫‪+‬میتونی بری‬
‫لحن سردش میگفت که نمیخاد حتی یه دقیقه دیگم جیمین‬
‫اونجا بمونه و برای شک نکردن جونگ کوک اتاق اون پسر خودخواه‬
‫رو ترک کرد‪....‬‬
‫__________________‬
‫وارد رختکن شد و لباسای کارشو تنش کرد‬
‫_سالم صبح بخیر‬
‫برگشت و لبخند کم جونی به دوست جدیدش زد‬
‫‪+‬سالم لوهان‪ ..‬صبح بخیر‬
‫همونطور که لباسای بیرونشو از تنش خارج میکرد پرسید‬
‫_جئون جونگ کوک ولت کرد؟فک کردم امروز قراره جنازه ی یه‬
‫نفر دیگه رو بیرون ببریم‬
‫با تعجب به لوهان خیره شد‬
‫‪+‬تا حاال کسیو کشته؟‬

‫‪50 | P a g e‬‬
‫لوهان تکخندی زد و بعد تیشرتشو تنش کرد‬

‫_یه بار یه زن‪ ۰ 1‬ساله رو انقدر کتک زد که به اورژانس نکشید‬
‫جیمین به زمین خیره شد و فکرشو مشغول حرف لوهان کرد‬
‫_به چی انقدر فکر میکنی؟‬
‫سرشو باال آورد و به چشمای زیبای پسر خیره شد‬
‫‪+‬چه دلیلی داشته که یه زن‪ ۰ 1‬ساله رو کتک بزنه؟‬
‫خیلی غیر طبیعیه حتی من که پسرمم کتک نزد‬
‫بعد بخواد روی یه زن دست بلند کنه؟‬
‫لوهان دستشو روی شونه جیمین گذاشت و نگاه آرومشو‬
‫بهش دوخت‬
‫_جیمین چند بار بهت بگم اونا شیطانن ! قاتالی حرفه این‬
‫خانوادگی این کارو میکنن ‪..‬تو زیاد حساسیت نشون میدی‬
‫بهتره یکم با فکر جلو بریم ببین منم دنبال انتقامم به خاطر‬
‫دوس پسرم اینجام‬
‫‪+‬تو دو ساله اینجا کار کردی با این بهونه که انتقام میگیری‬

‫‪51 | P a g e‬‬
‫دست لوهانو کنار زد و لحن محکمشو حفظ کرد‬

‫‪+‬تو این دو سال چی ازشون فهمیدی؟‬
‫فهمیدی چرا آدم میکشن؟ یا چرا آدمارو میفروشن؟‬
‫بهم بگو لوهان تو چی از کارشون میدونی؟‬
‫اخماشو در هم کشید و با فشردن دندوناش سعی داشت‬
‫صداشو پایین نگه داره‬
‫_جیمین اگه اینجوری پیش بری زود لو میریم!‬
‫مواد مصرف میکنی؟ چرا هرچی بهت میگم اونا خطرناکن نمفهمی؟‬
‫اصال مگه تو نمیخای جئون ووک عذاب بکشه؟!‬
‫جیمین سری تکون داد و لوهان ادامه داد‬
‫_پس جئون جونگ کوکو بکش و فرار کن!‬
‫جیمین لبخند تلخی زد و چند قدم عقب اومد‬
‫‪+‬من پسریم که مادرش جلوی چشماش به قتل رسید‬
‫اما صدای هیچکی در نیومد!‬
‫جئون جونگ کوک بمیره جئون ووک با یکی دیگه به کارای کثیفش‬

‫‪52 | P a g e‬‬
‫ادامه میده!‪..‬‬
‫لوهان خودتو بزار جای من خودتو بزار جای کسی که مثل من‬
‫ضربه خورده‪ ..‬اصال مگه نمیگی دوس پسرتو کشتن؟؟‬
‫پس چرا انقدر کوتاه فکر میکنی؟‬
‫اگه جونگ کوک بمیره ووک به کاراش ادامه میده‬
‫و این یعنی در آینده آدمای زیادی قربانی میشن!‬
‫کسایی که خانوادشون بهترین کسشون جلوش کشته میشه‬
‫اما نمیتونن کاری انجام بدن!‬
‫چون منو تو امروز کارمونو درست انجام ندادیم!‬
‫چند قدم سمت در برداشت و نزدیک در ایستاد‬
‫‪+‬اگه قرار نیست پشتم باشی‪ ..‬لطفا جلوم قرار نگیر‬
‫خاست بیرون بره که صدای لوهان متوقفش کرد‬
‫_اگه بخام کنارت باشم چی؟‬
‫برگشت و لبخند زیبایی تحویل اون پسر داد‬
‫‪+‬اینجوری خیلی خوبه اخه یه دوست بهم گفت وقتی‬

‫‪53 | P a g e‬‬
‫دو نفر باشیم دیر تر میمیریم!‬

‫_________________‬
‫با آستینش عرق پیشونیشو پاک کرد‬
‫کارای هتل خیلی سنگین بود و جیمین حتی یه لحظه ام‬
‫استراحت نکرده بود‬
‫باالخره کارش تموم شد نفس عمیقی کشید‬
‫و از اتاق خارج شد به امید اینکه حدقل بتونه یکمی‬
‫چرت بزنه یا چیزی بخوره‬
‫‪+‬پارک جیمین‬
‫سمت صدای سر پرست برگشت و تعظیم کوتاهی کرد‬
‫‪+‬برو اتاق رئیس جئون و تمیز کن‬
‫با شنیدن اسم رئیس جئون تمام خستگیش از بدنش خارج شد‬
‫)این عالیه میتونم کلی مدرک بدست بیارم(‬
‫_شماره اتاقشون چنده؟‬
‫زن نگاه کجی بهش انداخت‬

‫‪54 | P a g e‬‬
‫‪14‬قبال که بهت گفته بودم‪! +‬‬

‫)پس منظورش از رئیس جئون جونگ کوکه(!‬
‫_ببخشید فراموش کرده بودم‬
‫تعظیمی کرد و سمت اتاق منفور ‪ 14‬به راه افتاد‬
‫______________‬
‫وارد اتاق شد و اورافو نگاهی انداخت‬
‫همونطور که حدس میزد جونگ کوک اونجا نبود پس میتونست‬
‫دنبال مدرک بدرد بخوری بگرده‬
‫باید هرجور شده میفهمید اونا چرا با جون آدما بازی میکنن‬
‫سمت اتاق خواب رفت و آروم درشو باز کرد‬
‫بعد از مطمئن شدن از خالی بودن اتاق داخل شد‬
‫و زیر تخت و نگاهی انداخت‬
‫چمدون قهوه ای رنگ نبود و جیمین با نا امیدی به طرف کمد‬
‫لباسا رفت‬
‫هرچقدر وسایلو زیر و رو کرد‬

‫‪55 | P a g e‬‬
‫چیزی پیدا نشد و نا امید وسایل و سر جاشون قرار میداد‬

‫خاست در کمد و ببنده که چشمش به یه صندوقچه کوچیک افتاد‬
‫چشماش برق زدن و صندوقچه رو برداشت‬
‫یه صندوقچه قدیمی بدون هیچ رمزی فقط باید دنبال کلیدش‬
‫میگشت‬
‫)یعنی کلیدش تو همین اتاقه ؟(‬
‫صدای باز شدن در اومد و جیمین با ترس صندوقچه رو سر‬
‫جاش قرار داد اورافو نگاه کرد و جایی برای قایم شدن ندید‬
‫باالخره تصمیم گرفت بره زیر تخت ممکن بود جونگ کوک چمدونو‬
‫اون‬
‫زیر بزاره و ببینش اما تنها جای ممکن برای قایم شدن همونجا بود‬
‫_چند بار بهت بگم نمیخام انجامش بدم؟چرا دست از سرم‬
‫بر نمیداری؟‬
‫صدای جونگ کوکو شنید که کسیو مخاوب قرار میداد‬
‫‪+‬جونگ کوک عاقالنه فکر کن !میدونی چه قدر پول گیرمون میاد؟‬

‫‪56 | P a g e‬‬
‫_جئون ووک من اون پوالی کوفتیو نمیخام ‪..‬دیگه نمیخام بشنوم‬

‫کاری نکن مجبور شم لو‬
‫تون بدم!‬
‫)پس اون جئون ووکه؟؟ پدرشه !چرا بحث میکنن؟؟(‬
‫‪+‬جونگ کوک یادت نره وقتی بچه بودی کی از خیابونا جمعت کرد!‬
‫اینو هیچوقت فراموش نکن که هرچی خاستی در اختیارت قرار دادم‬
‫بدون اینکه بدونن کسی زیر تخت داره همه چیو میشنوه ادامه دادن‬
‫‪+‬من تمام زندگیمو گذاشتم تا تورو مثل پسر خودم بزرگ کنم‬
‫االن حق نداری بهم نه بگی !پای تو هم گیره‬
‫اگه لو بریم تو هم به جرم شریک جرم بودنت اعدام میشی‬
‫جونگ کوک پوزخندی زد و خودشو روی تخت پرت کرد‬
‫_پسر خودت؟ تو فقط یکیو بزرگ کردی که گند کاریاتو انجام بده‬
‫چرا به سهون نمیگی آدم بکشه؟ چون اون پسرِ لعنتی خودته!‬
‫ولی من یه بچه خیابونیم که ساختیش برای کثافت کاریات!‬
‫ووک سیگارشو روشن کرد و روی صندلی کنار اتاق نشست‬

‫‪57 | P a g e‬‬
‫‪+‬خودت که جایگاهتو میدونی پس نیاز نیست من چیزی بگم!‬

‫سیگارشو به لب رسوند و پک عمیقی گرفت به صورت حرصی‬
‫پسرش‬
‫لبخندی زد‬
‫‪+‬جونگ کوک تو مثل یه ربات میمونی!‬
‫رباتی که من ساختمش‪..‬از من دستور میگیری‬
‫فقط باید اجرا کنی ‪ ..‬نه سوال بپرسی نه بخای از زیر دستورات در‬
‫بری!‬
‫رباتی که من ساختم میتونه با یه دکمه برای همیشه خاموش شه‬
‫تورو من جئون جونگ کوک کردم ! با یه اشاره من اسمت روی‬
‫سنگ قبرت حک میشه‪..‬‬
‫سیگارش که حاال به ته رسیده بود و روی زمین انداخت‬
‫و زیر پاش لهش کرد‬
‫‪+‬پس پسرم به حرفام فکر کن ‪..‬تو باید کیم جونگینو بکشی‬
‫قبل از اینکه بخواد ما رو لو بده!‬

‫‪58 | P a g e‬‬
‫اون افسر تازه به دوران رسیده نمیدونه من کیم‪..‬‬

‫از جاش بلند شد و سمت جونگ کوک اومد‬
‫دستشو روی شونه پسرش قرار داد و پوزخندی تحویلش داد‬
‫‪+‬تا فردا وقت داری بکشیش‬
‫چند ضربه آروم روی شونش زد و اتاقو ترک کرد‬
‫نمیدونست چه قدر از رفتن پدر خوندش میگذره‬
‫ولی همونجور رو تخت نشسته بود و به زمین زول زده بود‬
‫جیمین گیج تر از جونگ کوک بود‬
‫حاال میدونست جونگ کوک پسر ووک نیست بلکه اونم‬
‫مثل خودشو لوهان یه قربانیه‬
‫بد تر از همه اینجا بود که سهون اسم دوس پسر لوهانم بود‬
‫و مدام با خودش میگفت این همون سهونه یا تشابه اسمیه!‬
‫افسر کیم جونگین باید پیداش میکرد قبل از اینکه جونگ کوک‬
‫پیداش کنه و یه تیر تو مغزش جیمینوبه‬
‫شاید میتونست ازش کمک بگیره!‬

‫‪59 | P a g e‬‬
‫با بلند شدن جونگ کوک از تخت افکارشو رها کرد‬

‫قدمای محکم جونگ کوک سمت در رفت و از اتاق خارج شد‬
‫خودشو از زیر اون تخت کذایی بیرون کشید و اتاق خوابوترک کرد‬
‫)امروز چیزای عجیبی فهمیدم باید به لوهان بگم(‬
‫سمت در خروجی رفت و هنوز چند قدم مونده بود به در برسه‬
‫که صدای پایی میخکوبش کرد!‬
‫لعنت جئون جونگ کوک حتما پشت سرش بود و فهمیده بود‬
‫زیر تخت خوابیده‬
‫بدون اینکه برگرده و به جونگ کوک نگاه کنه خاست راهشو ادامه‬
‫بده که‬
‫جسم جونگ کوک محکم از پشت بهش برخورد کرد و جیمینو به‬
‫در کوبوند‬
‫حاال جسم ظریف جیمین بین در و بدن قدرتمند جونگ کوک گیر‬
‫افتاده بود‬
‫سرشو به گوش جیمین چسبوند و با لحن خشنی گفت‬

‫‪60 | P a g e‬‬
‫_زیر تخت من چیکار میکردی؟‬

‫پایین تنشو به جیمین فشار دادو نفسای تندش به گردنش برخورد‬
‫میکرد‬
‫دستای جیمینو روی در پرس کرد‬
‫‪+‬عاااههه دستمم شکستتت‬
‫دستاشو باال تر برد و یکی از دستاشو وارد لباس جیمین کرد‬
‫‪+‬ولم کننن داری چه غلللطی میکنییی‬
‫داد کشید و تالش کرد خودشو از اسارت اون مرد در بیاره‬
‫_تو نگفتی زیر تختم چه غلطی میکردی!‬
‫لحن خشنش ترس بدی به تن جیمین انداخته بود‬
‫و حرکات بدن جونگ کوکو روی باسنش حس میکرد‬
‫‪+‬باشههه ‪..‬باشه میگم ولم کن‬
‫جیمینو برگردوند و دوباره دستاشو روی در اسیر کرد‬
‫_دیر شده کوچولو‬
‫فاصله صورتاشونو کم کرد و لبای باریک پسر و به دندون گرفت‬

‫‪61 | P a g e‬‬
‫بی توجه به تالش های جیمین برای رها شدنش‬

‫لباشو محکمتر مکید‬
‫سرشو عقب برد و به چشمای اشکی جیمین نگاه کرد‬
‫_نباید زیر تختم قایم میشدی !جای تو دقیقا رو تختمه‪..‬‬
‫و دوباه لبای جیمینو اسیر کرد‬
‫تحریک شده بود و با وجود جیمین و اون پوست سفیدش که تحریک‬
‫کننده تر بود کنترلی‬
‫روی رفتارش نداشت‬
‫لب پایین جیمینو به دندون گرفت و مک عمیقی بهش زد‬
‫دوباره عقب برگشت و به چشمای جیمین نگاه کرد‬
‫_چطوری انقدر خوشبویی؟‬
‫سرشو داخل گردن جیمین برد و عمیق بو میکشید‬
‫لرزش تن جیمین پوزخندی به لبای درشتش آورد‬
‫و پوست گردن پسر و به لب گرفت‬
‫حرکت لباش روی گردن جیمین دیوانه کننده بود‬

‫‪62 | P a g e‬‬
‫و هرچند جیمین میخاست اینو نشون نده نا موفق میشد‪..‬‬

‫‪+‬آه‪...‬لط‪..‬فا‪..‬ولم‪..‬کن‬
‫پوزخند جونگ کوک بیشتر شد و به چشمای خمار جیمین نگاهی‬
‫انداخت‬
‫_مطمئنی؟‬
‫جیمین تو نگاهش داد میزد که بیشتر میخاد‬
‫اما نمیخاست اینو نشون بده ساکت به جونگ کوک زل زد‬
‫چند لحظه به چشمای هم نگاه کردن‬
‫تا اینکه باالخره جیمین رام شد و سرشو جلو برد‬
‫اما قبل از اینکه لباش به لبای جونگ کوک برسه‬
‫اون خودشو عقب کشید و با پوزخند از جیمین رو برگردوند‬
‫__________________________________________‬
‫___‬
‫‪Part 5‬‬
‫خودشو روی کاناپه پرت کرد و نگاهشو به جیمین دوخت‬
‫جیمین شوکه جلوی در ایستاده بود و به پسر خشن‬

‫‪63 | P a g e‬‬
‫رو به روش نگاه میکرد‬

‫_زیر تختم چه غلطی میکردی؟‬
‫لحن جونگ کوک سرد بود و برای یه لحظه جیمین اتفاقات چند‬
‫دقیقه‬
‫پیش و فراموش کرد‪..‬االن دغدغش جوابی که باید به جونگ کوک‬
‫میداد بود‬
‫)بهش راستشو بگم؟؟اونم مثل من فریب ووک و خورده(‬
‫_قرار نیست تا ابد منتظر جوابت باشم!‬
‫)ولی اون هنوزم پسر ووکه‪ ..‬اما چی بگم(‬
‫‪+‬من میخاستم اتاق‪..‬اتاقو تمیز کنم ولی گفتن شما خدمه‬
‫هارو کتک میزنید ترسیدم و زیر تخت قایم شدم‪..‬‬
‫خودشم میدونست جونگ کوک ذره ای باورش نکرده اما با سر‬
‫تایید کرد‬
‫_خب اینو بگو چیا شنیدی؟‬
‫خواست بگه هیچی نشنیدم ولی مگه میشد زیر تخت باشه‬

‫‪64 | P a g e‬‬
‫و چیزی از بحث اونا نفهمه برای همین صادقانه جواب داد‬

‫‪+‬همه چیو‬
‫نگاه جونگ کوک تغییر کرد و این جیمینو میترسوند‬
‫چاقوی کوچیکی از روی میز برداشت و جلوی جیمین پرت کرد‬
‫_خودتو بُکش!‬
‫جیمین شوکه از حرف جونگ کوک چند بار پلک زد‬
‫_از هر وریقی‪...‬چاقو رو بزن تو شکمت یا رگتو پاره کن‬
‫یا حتی میتونی بزنیش وسط گلوت‬
‫بهت فرصت میدم خودکشی کنی قبل ازینکه من به ورز‬
‫وحشتناکی تیکه تیکت کنم!‬
‫نه این واقعیت نداشت زندگی جیمین به این زودی به آخر نمیرسید‬
‫‪+‬خودکشی؟؟ اینم یه قتل دیگس‪..‬‬
‫با بغض گفت و چاقو رو از زمین برداشت‬
‫‪+‬جونگ کوک من خاستم کمکت کنم ولی اون از تو ربات ساخته!‬
‫درست میگفت تو ساخته شدی تا دستوراتشو اجرا کنی‬

‫‪65 | P a g e‬‬
‫_دهنتو ببند کارتو زودتر تموم کن‬

‫به چاقوی تو دستش نگاهی کرد و دوباره نگاهشو به جونگ کوک‬
‫دوخت‬
‫‪+‬ولی من میتونم اینجا با همین چاقو بکشمت و کسی نفهمه!‬
‫_یه ربات هیچوقت نمیمیره!فقط از کار میفته و یکی دیگه‬
‫جاشو میگیره‪..‬‬
‫بغضشو توی گلوش کشت و چاقو رو روی رگ دستش کشید‬
‫سوزش شدیدی حس کرد و اخماشو در هم کشید‬
‫خون از دستش روی پارکت میریخت و جیمین چاقویی‬
‫که با خون دستش رنگ شده بود کنار انداخت‬
‫‪+‬من پارک جیمینم کسی که برای انتقام خون مادرش اینجا اومده‬
‫کسی که برای نجات جون هزاران نفر دیگه که قراره‬
‫بدست ووک کشته شن به اینجا اومده‪..‬‬
‫سرش گیج میرفت و میدونست زیاد دووم نمیاره‬
‫‪+‬میخاستم تو رو بکشم تا ووک عذاب بکشه‬

‫‪66 | P a g e‬‬
‫اما دیدم جونت براش ارزشی نداره!‬

‫جونگ کوک تو هم ‪...‬قربانی شدی‬
‫روی زانو افتاد و بی توجه به تار شدن چهره جونگ کوک ادامه داد‬
‫‪+‬جون تو برای من ارزش داره‪..‬جون همه ی بی گناه ها برای من‬
‫مهمه‪..‬‬
‫محکم به زمین خورد و سعی کرد آخرین کلماتو واضح تلفظ کنه‬
‫‪+‬جئون جونگ کوک‪ ..‬م‪...‬من امروز‪ ..‬این‪..‬اینجا‪..‬نمیمیرم‬
‫تو‪..‬تو منو‪..‬نجات‪..‬میدی‪..‬‬
‫ما‪ ..‬ب‪..‬هم‪..‬نیاز‪..‬داری‪..‬م‬
‫تاریکی همه جا رو فرا گرفت‪ ..‬اما این پایان کار نیست‬
‫به جهنم سیاه خوش اومدی‪..‬‬
‫___________‬
‫با نور آفتابی که به صورتش خورد پلک هاشو روی هم فشرد‬
‫بازوشو روی چشماش گذاشت‬

‫‪67 | P a g e‬‬
‫_لوهان اون پرده های کوفتیو بکش تا کور نشدم‬

‫لبخند کمرنگی زد و پرده هارو کشید‬
‫سمت تخت قدم برداشت و به جیمینی که حاال با چشمای باز‬
‫به سقف خیره شده بود نگاه کرد‬
‫‪+‬جیمین تو خیلی شجاعی ‪..‬اما شجاعت پیش جئون جونگ کوک‬
‫دیوونگیه !اگه دکتر یکم دیرتر میرسید االن اینجا نبودی‪...‬‬
‫_کی دکتر خبر کرد؟ ‪...‬اینجا کجاست؟‬
‫نفس عمیقی کشید و دست جیمینو گرفت‬
‫‪+‬تو سالن هتل بودم دیدم دکتر خانوادگی رئیس جئون‬
‫داره با عجله میره اتاق جئون جونگ کوک اولش نمیخاستم بیام‬
‫اونجا ولی بعد به بهونه اینکه دوستتم اومدم‬
‫دستشو بین اخمای درهم جیمین گذاشت و ادامه داد‬
‫‪+‬جئون جونگ کوک گذاشت بیام تو بعد ازم خواست تورو بیارم‬
‫خونه خودم‪..‬‬
‫جیمین دیگه نباید بری هتل!‬

‫‪68 | P a g e‬‬
‫شوکه چند بار پلک زد و نگاه گنگشو به لوهان دوخت‬

‫_میفهمی چی میگی؟؟؟ من اگه نرم هتل چطور به اون جئون‬
‫عوضی نزدیک شم؟‬
‫‪+‬جیمین آروم باش جئون جونگ کوک گفت میاد اینجا باهات‬
‫حرف بزنه‬
‫گفت میتونه کمکت کنه‬
‫اخمای جیمین به سرعت از بین رفت و تک خندی زد‬
‫_میاد اینجا؟؟؟‬
‫با صدای بلند زد زیر خنده و به لوهان که شوکه نگاش میکرد‬
‫اهمیت نداد‬
‫_بهمون کمک میکنه؟؟؟ واای خدایا باورم نمیشه‬
‫و دوباره زیر خنده زد‬
‫اینبار اون دست لوهانو گرفت و به چشمای زیبای دوستش نگاه کرد‬
‫_لوهان جونگ کوک پسر جئون ووک نیست‬
‫‪+‬چی؟ چطور فهمیدی؟‬

‫‪69 | P a g e‬‬
‫لبخند مغرورانه ای زد‬

‫_یواشکی تو اتاق جونگ کوک قایم شدم داشت با ووک بحث‬
‫میکرد شنیدم‬
‫جئون جونگ کوک فقط کسیه که مجبورش میکنه کاراشو انجام بده‬
‫اونم مثل ما قربانیه میتونیم بهش اعتماد کنیم‬
‫چشمای لوهان تا آخرین حد ممکن درشت شده بود‬
‫‪+‬این فوق العادس!‬
‫_ووک به جونگ کوک گفت یکیو بکشه!‬
‫اخم کرد و سعی کرد اسم اون فرد و به یاد بیاره‬
‫_اسمش کیم جونگین بود یه پلیسه باید قبل از اینکه‬
‫دیر بشه برم پیشش‬
‫لوهان اخمی کرد که با صورت ترسیدش تضاد جالبی نمیشد‬
‫‪+‬تو نباید بری بیرون باید استراحت کنی‬
‫_لوهان‪..‬کیم جونگین نباید بمیره‪ ..‬اون میتونه کمکمون کنه‬
‫نگاه آرومشو به چشمای دوست زیباش دوخت‬

‫‪70 | P a g e‬‬
‫_اون تنها پلیسی که با ماست خودت گفتی بقیه پلیسا‬

‫با ووک همکاری میکنن‬
‫لوهان سری تکون داد و با لحن محکمی که انتظارشو نداشت گفت‬
‫‪+‬پس تو خونه باش جونگ کوک میاد اینجا‬
‫من میرم پیش کیم جونگین پیدا کردنش کار سختی نیست‬
‫فقط کافیه برم بگم با افسر کیم جونگین کار دارم یا براش خبر مهمی‬
‫دارم‬
‫لبخندی زد که نشانه تشکرش از دوستش بود‬
‫_جونگ کوک کی میاد؟‬
‫‪+‬نمیدونم چیزی نگفت‬
‫_باشه‪...‬میتونم برم حموم؟‬
‫لوهان سری تکون داد و بلند شد‬
‫‪+‬اره حتما اینجا خونه ی خودته پارک جیمین‬
‫سمت در رفت و قبل از اینکه در و ببنده به جیمین نگاهی انداخت‬
‫‪+‬در ضمن‪ ..‬نگران نباش من میرم پیش کیم جونگین‬

‫‪71 | P a g e‬‬
‫در بسته شد و جیمین داخل اتاق دوست جدیدش تنها شد‬

‫_________________‬
‫داخل وان حموم خوابیده بود و به سوزش زخم دستش‬
‫پوزخند میزد‬
‫_دیدی نجاتم دادی جئون جونگ کوک!‬
‫میدونست نباید به این راحتی به جونگ کوک اعتماد کنه‬
‫به هر حال اونم تربیت شده ی ووک بود‬
‫اما برای نزدیک شدن به ووک تنها راه ممکن این بود‬
‫به هر حال قرار نبود به اون پسر اعتماد کنه فقط ازش استفاده‬
‫میکرد تا به جایی که میخاست برسه‬
‫جونگ کوکم باید مجازات میشد‪..‬‬
‫درسته اون از دستورات ووک پیروی میکرد ولی دستش به خون‬
‫آدمای بی گناه زیادی آلوده شده بود‬
‫از وان بیرون اومد و زیر دوش قرار گرفت‬
‫هیچوقت پدرشو ندیده بود میدونست که مادرش یه فاحشست‬

‫‪72 | P a g e‬‬
‫اما اینم میدونست برای زنده موندن مجبور به اینکار بود‬

‫)فلش بک ‪ ۷‬سال پیش(‬
‫)در خونه ی قدیمی نیم ساخته رو باز کرد‬
‫همیشه عادت داشت حضورشو اعالم کنه با گفتن مامان من اومدم‬
‫زن زیبای تو خونه رو مطلع از حضورش میکرد‬
‫اما امروز تولد مادرش بود و خواست اونو سوپرایز کنه‬
‫به دستبندی که با دستای خودش برای مادرش ساخته بود نگاه کرد‬
‫لبخند زیبایی زد و مسیر حیاط و وی کرد‬
‫‪+‬پولمو بده عوضیییییی‬
‫نزدیک در خشکش شد با صدای فریاد مادرش جلوی در موند‬
‫_خفه شو فاحشه دیگه بدنت ارزش نداره که پول بگیری‬
‫با صدای مرد غریبه سرشو پایین انداخت‬
‫دوباره مادرش با کسی خوابیده بود‬
‫‪+‬من اینکارو واسه پسرم میکنم وقتی رئیسایی مثل شما‬
‫به ما کار نمیدن واسه پر کردن شکم بچه هامون مجبوریم‬

‫‪73 | P a g e‬‬
‫_به من ربطی نداره شکم بچتو یجور دیگه سیر کن‪ ..‬اصال‬
‫باباش کجاست ؟؟؟؟ حتما اونم جای پول یه بچه برات گذاشته رفته‬
‫خنده ی کثیفی کرد و از در خونه بیرون زد‬
‫به جیمینی که با سر پایینگریه میکرد نگاه کرد و پوزخندی زد‬
‫_حرومزاده!‬
‫پسر کوچیکو به کناری هول داد و از اون خونه برای همیشه رفت‬
‫کفشاشو در آورد و وارد خونه شد مادرش دو زانو روی زمین‬
‫نشسته بود و به نقطه نامعلومی خیره بود‬
‫نزدیک مادرش شد و دستشو گرفت‬
‫دستبندو دور دستش انداخت و لبخند زیبایی تحویل چشمای‬
‫مادرش داد‬
‫‪+‬تولدت مبارک با ارزش ترین مادر دنیا(‪..‬‬
‫مرور خاطرات فقط وقتشو تموم میکرد و خاطرات بدش‬
‫انرژیشو خالی میکرد پس سعی کرد هرچی تو سرشه رو‬
‫بیرون بریزه و وقتی از حموم خارج شد دیگه به ذهنش نیان‬

‫‪74 | P a g e‬‬
‫حوله ی سفید رنگ لوهانو تنش کرد و از حموم بیرون زد‬

‫درست وقتی جلوی آینه قرار گرفت جونگ کوکو دید که روی‬
‫تخت دراز کشیده و دستشو روی چشماش قرار داده‬
‫‪+‬سالم‬
‫دستشو از روی چشماش برداشت و نگاهشو به پسری که‬
‫سالم کرد انداخت‬
‫_سالم‪..‬‬
‫زیر نگاه عجیب جونگ کوک معذب شده بود و خواست زود‬
‫از اون مخمسه نجات پیدا کنه‬
‫‪+‬تو گفتی کمکم میکنی!‬
‫با پوزخند جونگ کوک نگاه معذبش به نگاهی سرد تغییر کرد‬
‫و روی صندلی جلوی آینه نشست‬
‫_میبینم که تو هم عجله داری پارک جیمین!‬
‫‪+‬زود رفتم سر اصل مطلب که مجبور نشم وعنه هاتو بشنوم!‬
‫جونگ کوک سری تکون داد و سیگاری از جیبش خارج کرد‬

‫‪75 | P a g e‬‬
‫_ووک میخاد سهام کمپانی بی وی رو بدزده‬

‫سیگارشو روشن کرد و نگاه دوبارشو با اخماش به جیمین داد‬
‫_واسه اینکار آدمای زیادی کشته میشن!‬
‫تو نمیخای کسی بمیره و منم میخام از دست ووک در برم‬
‫پس فعال بدرد هم میخوریم‬
‫از جا بلند شد و سمت جیمین قدم برداشت‬
‫دستشو زیر فک پسر برد و به صورتش خیره شد‬
‫_این یه ماموریته هیچکی نباید ازش مطلع شه!‬
‫هیچکس حتی اون پسره دوستت یا هرکس دیگه‪..‬‬
‫اگه گیر افراد ووک افتادیم همو لو نمیدیم‬
‫دست جونگ کوکو کنار زد‬
‫‪+‬میدونم اگه دوتا باشیم دیر تر میمیریم ‪..‬این قانونه وبیعته‬
‫پوزخندی زد و سیگارشو توی جا سیگاری روی میز گذاشت‬
‫_اگه دو تا باشیم فقط درصد موفق شدنمون بیشتر میشه!‬
‫دیر تر نمیمیریم !خیلیا با یک تیر دو نشونو میزنن پارک‪..‬‬

‫‪76 | P a g e‬‬
‫حق با جونگ کوک بود و جیمین از هوش پسر رو به روش لذت‬

‫میبرد‬
‫_ما باید ازدواج کنیم!‬
‫جیمین چند لحظه شوکه به جونگ کوک نگاه کرد‬
‫‪+‬چییی؟؟؟؟‬
‫_ازدواج پارک !باید یه ازدواج سوری انجام بدیم‬
‫اینبار گنگ نگاه کرد‬
‫‪+‬چی میگی؟؟؟ همچین کاری اصال الزم نیست‬
‫همونطور که با گوشیش سرگرم بود جواب داد‬
‫_الزمه!‬
‫گوشیشو پایین آورد و به جیمین نگاه کرد‬
‫_ووک میخاد من با یه دختر پولدار ازدواج کنم و برم آمریکا‬
‫میدونی قراره اونجا چیکار کنم؟؟‬
‫تو غذاش سم میریزم و در عرض یه هفته کل بدنش فلج میشه!‬

‫‪77 | P a g e‬‬
‫جیمین شوکه چند بار پلک زد ) چطور میتونن با جون یه آدم بازی‬
‫کنن(‬
‫_ولی من بیخیال نمیشم و اون سم و بازم بخوردش میدم‬
‫در عرض دو هفته اون میمیره و همه اموالش به نام من میخوره‬
‫و کسی که از اون ثروت استفاده میکنه اوه ووکه!‬
‫‪+‬اوه ووک؟‬
‫لحن سوالیش جونگ کوکو وادار به جواب دادن کرد‬
‫_اسم اصلیش اوه ووکه ولی با اسم جئون ووک خالف میکنه‬
‫تا گیر نیفته!‬
‫‪+‬پس تو واقعا جئون جونگ کوکی؟‬
‫سری تکون داد و بی حوصله جواب داد‬
‫_اسم واقعیمه‬
‫‪+‬پدر و مادرت کجان؟‬
‫کنجکاو شده بود اما با جواب جونگ کوک فهمید نمیخاد دربارش‬

‫‪78 | P a g e‬‬
‫_به تو ربطی نداره!‬

‫از روی تخت بلند شد و پشت صندلی که جیمین روش نشسته بود‬
‫قرار گرفت‬
‫و از داخل آینه به جیمین نگاه کرد‬
‫_مطمئن باش باهات کاری ندارم اونقدرام خوب نیستی‬
‫که بترسی بالیی سرت بیارم‬
‫ابرو های جیمین بهم نزدیک شد و محکم جواب پسر بزرگتر و داد‬
‫‪+‬من نمیخام زیبا دیده بشم میخام یه آدم قوی باشم!‬
‫ابرو های جونگ کوک باال پریدن و پوزخند محوی زد‬
‫‪+‬ازدواج ما چه کمکی میکنه؟ اصال ووک قبول میکنه؟‬
‫صندلی جیمینو سمت خودش چرخوند و به چشمای جدی‬
‫پسر خیره شد‬
‫_من بهش میگم ما همو دوس داریم و میخایم ازدواج کنیم‬
‫اون با ازدواج من مشکلی نداره فوقش جای من یکی دیگه رو میفرسته‬
‫صورت جدی جیمین به صورت غمگینی تبدیل شد‬

‫‪79 | P a g e‬‬
‫‪+‬پس یعنی بازم اون دختر کشته میشه!‬

‫سری تکون داد و بی توجه به ناراحتی جیمین ادامه داد‬
‫_وقتایی که منو ووک میریم بیرون تو باید بری اتاقش و‬
‫چند تا مدارک مهم برداری ‪..‬اگه اونارو برداری قطعا حکمش‬
‫اعدامه هیچ پلیسی نمیتونه نجاتش بده!‬
‫البته برداشتن اون مدارک راحت نیست چون رمز در و حتی‬
‫رمز گاوصندوقشو کسی نمیدونه‬
‫ما حتی نمیدونیم تو اون اتاق چند تا قفل و رمز داره‬
‫نمیزاره کسی واردش شه تو باید حواستو خوب جمع کنی که گیر‬
‫نیفتی!‬
‫با سر تایید کرد‬
‫‪+‬بعدش چی؟؟کی جدا میشیم‬
‫چند قدم عقب برداشت و سمت کتش که روی تخت انداخته بود‬
‫رفت‬
‫_وقتی که اوه ووک و تو جهنم خودش سوزوندیم‪...‬‬

‫‪80 | P a g e‬‬
‫اون موقع جدا میشیم هرچند قرار نیست هیچوقت باهم باشیم‪..‬‬
‫کتشو تنش کرد و نگاه کوتاهی به جیمین انداخت‬
‫‪+‬فردا میام دنبالت که بریم کلیسا‬
‫_به این زودی؟‬
‫کتشو مرتب کرد و به جیمین نزدیک شد‬
‫‪+‬قرار نیست یه مهمونی بزرگ بگیریم که صبر کنیم ‪..‬فقط‬
‫خودمون‪...‬چون باید سند‬
‫ازدواجو داشته باشیم‬
‫دستشو روی شونه جیمین قرار داد‬
‫_نیاز نیست بترسی تا وقتی جئون جونگ کوک کنارته‬
‫باید نهایت استفاده رو از قدرتش ببری‪..‬‬
‫لبخندی زد که تضاد جالب و زیبایی با جئون جونگ کوک همیشگی‬
‫داشت‬
‫_اما اینو بدون اگه رو به روی جئون جونگ کوک قرار بگیری‬
‫از تمام قدرتش برای نابود کردنت استفاده میکنه‬

‫‪81 | P a g e‬‬
‫سمت در قدم برداشت اما قبل از اینکه خارج بشه جیمین صداش‬
‫کرد‬
‫‪+‬جونگ کوک!‬
‫برگشت و نگاهشو به پسر روبه روی آینه داد‬
‫‪+‬تا وقتی کنارم باشی کنارتم‪..‬‬
‫اما حتی بخای یه قدم جلوتر از من بری مجبورم رو به روت‬
‫قرار بگیرم‬
‫_پارک این یه فیلم نیست که پایان خوشی داشته باشه!‬
‫باالخره یکی قربانی میشه‪..‬‬
‫از اتاق خارج شد و جیمین و با یه دنیا سردرگمی تنها گذاشت‬
‫_________________________________________‬
‫‪Part 6‬‬
‫در آپارتمان کوچیکشو باز کرد و بدون اینکه کفشاشو در بیاره‬
‫وارد سالن نقلی خونه شد‬
‫شالشو از دور گردنش باز کرد و روی جا لباسی انداخت‬
‫_سالم لوهان خوش اومدی‬

‫‪82 | P a g e‬‬
‫اهمیتی به جیمین نداد و خودشو روی اولین کاناپه پرت کرد‬

‫_لوهان خوبی؟‬
‫از آشپزخونه بیرون اومد و پایین کاناپه ای که لوهان روش‬
‫خوابیده بود نشست‬
‫_لوهان لطفا !دارم نگران میشم‬
‫نگاه پر خشمی به دوستش انداخت‬
‫‪+‬رفتم پیش اون افسر‪..‬‬
‫مکثی کرد و سرشو پایین انداخت و لباشو بهم فشار داد‬
‫‪+‬نه نه نه بهتره بگیم اون مرتیکه روانی بیشور!‬
‫بهم گفت خرافاتی شدم و اصال جئون ووک و نمیشناسه‬
‫جیمین کمی جا خورد و با چهره ی گنگی به لوهان خیره شد‬
‫_مطمئنی؟ لوهان همه چیز و بهش گفتی؟‬
‫‪+‬آره جیمین آرهههه حتی گفتم اونا میخان بیان بکشنش‬
‫بهم پوزخند زد عوضیییی نشست مسخرم کرد‬

‫‪83 | P a g e‬‬
‫گفت سعی کن با خودت کنار بیای فردا صبح برو پارک سر کوچتون‬
‫حال و هوات عوض‬
‫شه عقلتو از دست ندی‬
‫شوکه شده بود و عصبانی‬
‫_لعنت بهش لعنتتتت بهشششش‬
‫فریاد عصبی زد و از کنار لوهان بلند شد‬
‫دور اتاق تند تند قدم میزد و به این فکر میکرد‬
‫حاال که کیم جونگینی وجود نداره باید چیکار کنه‬
‫با صدای زنگ گوشیش ایستاد‬
‫_الو‬
‫‪+‬پارک جیمین نمیخای از دوست قدیمیت خبر بگیری؟‬
‫با صدای ناراحت کیونگسو چند لحظه بغض کرد‬
‫_دلم برات تنگ شده کیونگسو‪..‬‬
‫‪+‬واسه همین زنگ نزدی ؟‬
‫سرشو پایین انداخت و اشک کنار چشمشو پاک کرد‬

‫‪84 | P a g e‬‬
‫کیونگسو تنها رفیق تنهاییاش بود ‪..‬اونا باهم سختیای زندگی و‬

‫تجربه کرده بودن‪..‬‬
‫هم خون نبودن اما نزدیک تر از دوتا برادر بهم بودن‬
‫اونا هم روح بودن‬
‫یک روح در دو جسم!‬
‫_متاسفم اتفاقای بدی برام افتاد نتونستم زنگ بزنم‬
‫‪+‬چییی؟؟‬
‫_نگران نباش االن خوبم‬
‫‪+‬آدرستو بفرست میام اونجا‬
‫_نمیخاد کیونگ‪..‬‬
‫‪+‬االن!‬
‫و صدای بوق پایان تماس تو گوشش پیچید‪..‬‬
‫_لوهان مشکلی نداره دوستم بیاد اینجا؟‬
‫‪+‬نه چرا مشکل داشته باشه!‬
‫لبخندی تحویل پسر زیبای رو به روش داد و آدرس و برای‬

‫‪85 | P a g e‬‬
‫بهترین دوستش فرستاد‬

‫____________‬
‫سر میز شام بودن که صدای زنگ در جیمینو از جا بلند کرد‬
‫تقریبا سمت در دویید و وقتی هیکل نحیف دوستشو پشت در دید‬
‫لبخند بزرگی روی لباش جا گرفت‬
‫جلو رفت تا دوستشو بغل کنه اما با مشتی که تو شکمش خورد‬
‫با درد کمی عقب رفت‬
‫‪+‬واسه من از این لوس بازیا نکن خوشم نمیاد‬
‫با چشمایی که درد و فریاد میزدن به کیونگسو نگاه کرد‬
‫_من زخمیم کیونگسو‪...‬‬
‫‪+‬چییییی؟؟؟زخمی؟؟؟ کو کجاست‬
‫لباس جیمینو باال زد و شکمشو نظاره کرد‬
‫‪+‬کی کتکت زده ها؟؟؟‬
‫با صدای خنده ی یه نفر سرشو کمی کج کرد تا صاحب صدا رو ببینه‬

‫‪86 | P a g e‬‬
‫یه پسر مو طالیی با چشمای زیبا که با خندش زیباییش چند برابر‬

‫شده بود‬
‫از پشت میز بلند شد و سمت جیمینو دوستش کیونگسو راه افتاد‬
‫‪.‬سالم کیونگسو من لوهانم‬
‫دستشو به دست لوهان داد و لبخند زد‬
‫‪+‬خوشبختم‬
‫_گشنمه بریم سر میز‬
‫از وسط دستای گره خورده ی لوهان و کیونگسو گذشت‬
‫و پشت میز شام نشست‬
‫‪.‬کیونگسو لطفا تو هم مارو همراهی کن‬
‫سری تکون داد و کنار لوهان جا گرفت‬
‫_من قراره با جئون جونگ کوک ازدواج کنم کیونگسو‬
‫اولین لقمش تو گلوش پرید و جیمین به سرعت براش آب ریخت‬
‫‪+‬جیمین باز مست کردی؟‬
‫_کامال جدیم کیونگسو‬

‫‪87 | P a g e‬‬
‫دستاشو بهم گره زد و با چهره جدیش به کیونگسو خیره شد‬

‫نگاه کیونگسو روی لوهان چرخید اما با تایید سر لوهان‬
‫فهمید قضیه جدی تر از اونیه که فکرشو میکنه‪..‬‬
‫‪+‬چرا ازدواج؟‬
‫_چون اینطوری ووک نابود میشه!‬
‫‪+‬یعنی چی ووک نابود میشه؟؟؟ جئون جونگ کوکم پسر همون‬
‫مرده!‬
‫_جونگ کوک پسر واقعیش نیست‪ ...‬پسر خوندشه‬
‫گیج شد اما عقب نکشید‬
‫‪+‬خب هر چی میخاد باشه بازم اون یه عوضیه‬
‫نفس عمیقی کشید و دو انگشتشو کنار سرش قرار داد‬
‫_کیونگ جونگ کوک با ماست نمیتونم بهت چیز زیادی بگم‬
‫من و اون قرار گذاشتیم همه چیز بین خودمون باشه‬
‫ولی اینم بدون اون بی خطره‬
‫تک خندی زد از جا بلند شد و دستشو بین موهای مشکی‬

‫‪88 | P a g e‬‬
‫سادش کشید‬
‫‪+‬جیمین تو واقعا مستی‬
‫دستاشو روی میز گذاشت و تو صورت جیمین خم شد‬
‫‪+‬تو این دو روز چجوری بهش اعتماد کردی؟‬
‫اون همونیه که آدم کشتن براش مثل وعده های غذاش میمونه!‬
‫اگه تو هم بکارش نیای میکشت‬
‫لوهان بلند شد و دستشو روی بازوی کیونگسو گذاشت‬
‫‪.‬آروم باش اتفاق بدی براش نمیفته‬
‫به لوهان نگاه کرد و دوباره روی صندلیش جا گرفت‬
‫_کیونگسو منو تو از بچگی با هم بزرگ شدیم وقتی همو پیدا کردیم‬
‫هیچ خانواده ای نداشتیم یادته؟‬
‫چشماشو بست و نفس عمیقی گرفت‬
‫_کیونگسو وقتی اون خونه منفجر شد منم اون تو بودم!‬
‫قلبم پیش مادرم بود اونم باهاش سوخت‪...‬‬
‫نگاه غمگین کیونگسو و لوهان حالشو میگرفت اما سعی کرد‬

‫‪89 | P a g e‬‬
‫حرفاشو تموم کنه‬

‫_توی سینه من بجای قلب نفرته که میتپه‬
‫قلبم مرده و نفرته که سرپام نگه داشته!‬
‫قطره اشکی از چشمش روی صورتش غلطید و فشار دندوناش‬
‫روی هم رگاشو به نمایش میزاشت‬
‫_من انتقاممو میگیرم حتی اگه یه ثانیه بعدش بمیرم‬
‫و نتونم لذت اون انتقامو تجربه کنم بازم انجامش میدم‬
‫کمی خودشو جلو کشید و دستای جیمینو داخل دستای گرمش جا داد‬
‫‪+‬جیمین بازم میگم‪ ..‬این راه پر از خطره تو داری با جونت‬
‫بازی میکنی !میدونم جز مادرت به چیز دیگه ای فکر نمیکنی‬
‫ولی مطمئن باش اونم دوس نداره تو وارد این بازی شی!‬
‫اینجور مواقع یکی باید پشتت باشه ولی جیمین تو کسیو نداری‪..‬‬
‫دستای جیمینو ول کرد و خودشو عقب کشید‬
‫‪+‬کسیو داری که کمکت کنه؟ منظورم از کسی منو لوهان نیستیم‬
‫یه آدم گردن کلفته که حرفش به جایی برسه‪..‬‬

‫‪90 | P a g e‬‬
‫‪.‬امروز جیمین منو فرستاد پیش کیم جونگین‪ ...‬یه پلیسه‬

‫لوهان با لحن دلخورانه ای میگفت و توجه کیونگسو رو جلب کرده بود‬
‫‪.‬رفتم اونجا بهش گفتم جئون جونگ کوک میخاد بیاد بکشت‬
‫ولی بهم خندید کلی مسخرم کرد اصال کارش در شان یه پلیس نبود!‬
‫صورت جدی کیونگسو نشون میداد سخت در حال فکر کردنه‬
‫‪+‬میشه بگی چیا بهت گفت؟‬
‫لوهان سری تکون داد و با دستمال دور لباشو تمیز کرد‬
‫‪.‬گفت سعی کن با خودت کنار بیای فردا صبح برو پارک سر کوچتون‬
‫حال و هوات عوض‬
‫شه عقلتو از دست ندی‬
‫_بیخیاله کیم جونگین‬
‫جیمین نا امیدگفت اما با جواب کیونگسو سرشو باال گرفت‬
‫‪+‬یعنی واقعا شما نمیفهمین این یه رمزه؟‬
‫داره راست بهتون میگه فردا صبح برید پارک مالقاتش کنید‬
‫با قیافه گنگ جیمین و لوهان چشماشو چرخوند‬

‫‪91 | P a g e‬‬
‫‪+‬حتما تو اتاقش دوربین مداربسته یا شنود کار گذاشتن‬

‫اونم واسه اینکه لو نرید اینجوری جوابتونو داده‬
‫‪.‬ای وای من چقدر فحشش دادم بیچاره رو‬
‫لوهان دستشو روی دهنش گذاشت و سرشو به چپ و راست تکون‬
‫داد‬
‫_تو واقعا باهوشی کیونگسو‬
‫جیمین با لبخند عجیبی گفت‬
‫_اما فردا لوهان میره سرکار منم باید برم کلیسا قراره صبح‬
‫ازدواج کنیم‪...‬‬
‫با این حرف اخمای کیونگسو دوباره رو پیشونیش جا گرفتن‬
‫_کیونگسو میشه تو به جای ما بری پیش کیم جونگین؟؟‬
‫همه چیز و بهش بگو و شماره منو بهش بده بگو بزودی میام‬
‫میبینمش‬
‫دیدنش‪..‬‬
‫نگاه سردی به جیمین انداخت و از پشت میز بلند شد‬

‫‪92 | P a g e‬‬
‫‪+‬جیمین منو وارد این بازیا نکن!‬

‫بزار اگه بعدا تو گیر افتادی من باشم که نجاتت بدم‬
‫نه دوتامونو باهم سالخی کنن!‬
‫‪.‬کیونگسو منو ببخش که دخالت میکنم ولی تو دوست جیمینی‪..‬‬
‫اون االن به کمکت احتیاج داره بعدا چه فایده ای داره؟‬
‫نگاهشو به لوهان انداخت و دوباره داخل افکارش غرق شد‬
‫_تو میری کیونگسو درسته؟‬
‫لباشو بهم فشرد و سرشو پایین انداخت‬
‫‪+‬لعنتییی ‪..‬باشه‪ ..‬میرم‬
‫بی توجه به لبخند جیمین و لوهان آشپز خونه رو ترک کرد‪...‬‬
‫_______‬
‫‪+‬جیمین پاشو ساعت هشته!‬
‫بالشتو روی سرش گذاشت تا صدای آزار دهنده لوهانو نشنوه‬
‫‪+‬پاشو جئون جونگ کوک زنگ زد گفت داره میاد!‬
‫سریع از جا پرید و بی توقف سمت حموم رفت‬

‫‪93 | P a g e‬‬
‫لباساشو از تنش کند و زیر دوش قرار گرفت‬

‫زندگیش از امروز عوض میشد شاید این یه ازدواج دروغیه‬
‫ولی همه فکر میکردن که اون یه مرد متاهله‬
‫)مامان یعنی باالخره میتونم انتقامتو از این آدمای پست بگیرم؟(‬
‫با همون افکار آشفته از حموم خارج شد‬
‫و یکی از کت شلوارایی که جونگ کوک براش فرستاده بود و پوشید‬
‫جلوی آینه قرار گرفت و سر تا پاشو نگاهی انداخت‬
‫کت شلوار سرمه ای و پیراهن سفید زیرش خیلی بهش میومد‬
‫جیمین از حموم اوم‪..‬‬
‫با ورودش به اتاق ادامه حرفشو خورد و محو تماشای دوستش شد‬
‫‪+‬کاش کیونگسو هم اینجا بود میدید چقد جذاب شدی‬
‫با لحن شیطونی گفت و سمته جیمین اومد‬
‫پاپیونشو درست کرد و صورت جیمین و تو دستش گرفت‬
‫‪+‬میترسم جئون جونگ کوک دیوونه عاشقت شه!‬
‫جیمین تک خندی زد و از لوهان فاصله گرفت‬

‫‪94 | P a g e‬‬
‫_کیونگسو رفت؟‬
‫‪+‬اره رفت پیش کیم جونگین امیدوارم اون بتونه کمکمون کنه‪..‬‬
‫_اون تنها ما رو داره تو این پرونده‪..‬کمکمون نمیکنه اون مجبوره‬
‫با ما همکاری کنه!‬
‫با صدای زنگ در لوهان از اتاق خارج شد‬
‫زیاد طول نکشید تا جونگ کوک با کت شلوار مشکی رنگش‬
‫جلوی در اتاق ظاهر شه‬
‫‪+‬آماده ای؟ بریم‬
‫لوهان با چهره ی حرصی به جونگ کوک نگاه میکرد و جیمین خوب‬
‫میدونست تو ذهنش چخبره‬
‫اما اینو هم خوب میدونست که این ازدواج دروغ محضه پس‬
‫قرار نیست مثل بقیه زوجا به هم کلمات عاشقانه بگن‬
‫یا از اینکه اون لباس خیلی تو تنشون زیباست چیزی بگن‬
‫از کنار لوهان رد شد و دستشو به بازوی دوستش کشید‬
‫تا کمی آرومش کرده باشه‬

‫‪95 | P a g e‬‬
‫از آپارتمان لوهان خارج شدن و حاال سوار ماشین گرون قیمت‬
‫جونگ کوک بودن‬
‫مطمئن بود این ماشینم با پوالی کثیف ووک گرفته شده‬
‫همون پوالیی که با جنایت و خالف بدست میومدن‬
‫حس نا آرومی داشت و مدام میلرزید‬
‫زیر چشمی جونگ کوکو که پشت فرمون بود نگاه میکرد‬
‫کی فکرشو میکرد پشت این چهره زیبا و جذاب یه قاتل قایم شده؟‬
‫‪+‬پیاده شو!‬
‫به خودش اومد و متوجه شد نزدیک یه کلیسا پارک کردن‬
‫بدون اینکه اینچی از جاش تکون بخوره فقط به اون کلیسا خیره شد‬
‫‪+‬چیه؟پشیمون شدی؟‬
‫با صورت سر درگم به جونگ کوک نگاه کرد‬
‫_اگه حرفات دروغ بود چی؟ اگه وسط راه دستمو ول کنی؟‬
‫من برای انتقامم خیلی تالش کردم جونگ کوک‬
‫از اینکه یه نفر یک شبه خرابش کنه میترسم!‬

‫‪96 | P a g e‬‬
‫نفس عمیقی کشید و به چشمای زیبای جیمین خیره شد‬

‫‪+‬منم برای انتقام اینکارو میکنم !از بچگیم تو جهنم سیاهه ووک‬
‫گیر افتادم همیشه دستوراتشو اجرا کردم‪..‬ولی االن میخام‬
‫برای خودم زندگی کنم !اگه ووک نباشه من میتونم برم دنبال‬
‫زندگی خودم دیگه مجبور نیستم آدم بکشم یا مواد جا به جا کنم‪...‬‬
‫کمربندشو باز کرد و از ماشین پیاده شد سمت جیمین اومد‬
‫و در ماشینو باز کرد‬
‫‪+‬اگه دنبال انتقامی باید جئون جیمین باشی‬
‫فقط یه جئون میتونه یه جئون دیگه رو شکست بده!‬
‫چون از افکار هم با خبرن‪..‬‬
‫اگه پارک جیمین باشی کشته میشی بدون اینکه کسی نبودتو‬
‫حس کنه‪..‬‬
‫اگه از این ماشین پیاده شی یه مسیر انتقام و وی میکنیم‬
‫اما اگه پیاده نشی تو هم تو جهنم ووک میسوزی!‬
‫مثل مادرت ‪..‬مثل من!‬

‫‪97 | P a g e‬‬
‫از ماشین دور شد و جلوی در کلیسا ایستاد‬

‫حاال همه چیز به جیمین بستگی داشت‪..‬‬
‫الزم بود برای این انتقام خودشو فدا کنه؟‬
‫از ماشین پیاده شد و همون جا وایستاد‪..‬نگاهش به نگاه جونگ کوک‬
‫گره خورد‬
‫خیلی دلش میخاست االن اونجا رو ترک کنه و دیگه هیچوقت‬
‫جئون جونگ کوک و پدر خوندشو نبینه‬
‫اما این شدنی نبود پس بهتر بود به جلو قدم برداره و‬
‫دیگه هیچوقت پشت سرشو نگاه نکنه‪...‬‬
‫قدمای محکمشو سمت جونگ کوک برداشت و با هم وارد کلیسا‬
‫شدن‪...‬‬
‫_________________________‬
‫یک ساعت گذشته بود و هنوز کسی به اسم کیم جونگین‬
‫اون اوراف پیدا نکرده بود‪..‬‬
‫با توجه به مشخصاتی که لوهان بهش داده بود‬

‫‪98 | P a g e‬‬
‫کیم جونگین یه مرد قد بلند با پوست برنزه و کت شلوار رسمیه!‬

‫اما تا حاال همچین کسیو ندیده بود و دیگه داشت نا امید میشد‬
‫‪ ۵‬دیقه گذشت و کالفه از جا بلند شد‬
‫هیچوقت فکر نمیکرد یه پلیس سرکارش بزاره‬
‫گوشیشو در آورد و همونطور که راه میرفت شروع به تایپ کرد‬
‫)جیمین کیم جونگین لعنتی نیومد(‪..‬‬
‫قبل از اینکه دکمه ارسال و بزنه با کسی برخورد کرد‬
‫و گوشیش پخش زمین شد‬
‫_ای واای گوشیم داغون شد حاال باز پول جمع کن گوشی بخر‬
‫خیلی بلند و بی اعصاب گفت روی زمین نشست و جنازه‬
‫مبایلشو جمع میکرد‬
‫‪+‬ببخشید تقصیر من بود‬
‫خواست بگه پس تقصیر کیه اما با دیدن فردی که جلوش نشسته‬
‫و خورده های گوشیشو جمع میکنه نفسش تو سینش حبس شد‬
‫)یعنی اون کیم جونگینه؟ پلیس به این جذابی مگه داریم(!‬

‫‪99 | P a g e‬‬
‫_ببخشید شما افسر کیم جونگین هستید؟‬

‫پسر لبخندی زد و به چشمای درشت کیونگ خیره شد‬
‫‪+‬بله خودمم‪ ..‬شما منو میشناسید؟‬
‫نفس عمیقی کشید و سعی کرد درست جواب بده‬
‫_من دو کیونگسو ام دوست پارک جیمین کسی که ازتون کمک‬
‫خواسته‬
‫اینبار اخمای جونگین در هم شد و لحن جدی تری رو برای صحبت‬
‫پیش گرفت‬
‫‪+‬پارک جیمین‪..‬درسته خودش کجاست؟ چرا دوستاشو سراغ من‬
‫میفرسته؟‬
‫_بیاید اینجا بشینید همه چیز و توضیح میدم‪...‬‬
‫________________‬
‫از کلیسا خارج شدن و سمت ماشین مشکی جونگ کوک قدم‬
‫برداشتن‬
‫پشت فرمون جا گرفت و بدون اینکه به پسر کنارش نگاه کنه‬

‫‪100 | P a g e‬‬
‫گفت‬
‫‪+‬از این به بعد تو خونه ی من زندگی میکنی تا کسی‬
‫شک نکنه‪..‬‬
‫_پس ووک چی؟‬
‫‪+‬ووک از ما جدا زندگی میکنه وقتایی که اون نیست‬
‫میریم اونجا تا مدارک مهمو برداریم‬
‫_پس بریم خونه ی لوهان وسایلمو بردارم‬
‫‪+‬نیاز نیست هر چیزی که الزم داشته باشی تو خونست‪..‬‬
‫دیگه دلیلی برای ادامه بحث نمیدید پس به منظره بیرون خیره شد‬
‫و تا مقصد هیچ مکالمه ای بینشون شکل نگرفت‪..‬‬
‫________________‬
‫_کل ماجرا همین بود اقای کیم‪..‬‬
‫جونگین تمام مدت با دقت گوش میداد و االن با وجود چیزایی‬
‫که شنیده بود داخل افکارش غرق شده بود‬
‫‪+‬من کی میتونم پارک جیمینو ببینم؟‬

‫‪101 | P a g e‬‬
‫دستاشو زیر فکش قرار داد و رو به کیونگسو گفت‬

‫_لطفا شمارتونو به من بدید من میگم جیمین باهاتون تماس بگیره‬
‫جونگین پوزخندی زد و حالت مظلومی به خودش گرفت‬
‫‪+‬گوشیت که شکست کجا میخای شماره بنویسی؟‬
‫با به یاد آوردن شکسته شدن گوشیش ابروهاش در هم شد‬
‫_پس شماره جیمینو به شما میدم شب باهاش تماس بگیرید‬
‫‪+‬باشه فکر خوبیه‬
‫شماره جیمینو داخل گوشیش سیو کرد و از جا بلند شد‬
‫‪+‬امیدوارم بازم همو ببینیم کیونگسو‪..‬‬
‫دستشو سمت دست پسر قد کوتاه دراز کرد‬
‫‪+‬لطفا دفعه بعد انقدر رسمی با من حرف نزن‬
‫هرچی باشه ما االن داریم با هم کار میکنیم!‬
‫کیونگسو با همون جدیت با جونگین دست داد‬
‫_دلیلی نمیبینم که رسمی برخورد نکنم‬
‫تعظیم کوتاهی کرد و پشت به جونگین راه افتاد‬

‫‪102 | P a g e‬‬
‫‪+‬ازش خوشم میاد‬

‫با لبخند عجیبی به پشت سر کیونگسو نگاه کرد و راه مخالفو وی‬
‫کرد‪...‬‬
‫_________‬
‫‪PART 7‬‬
‫وارد آپارتمان جونگ کوک شد و با نگاه عجیبی همه جارو بررسی‬
‫میکرد‬
‫_فکر میکردم یه عمارت داشته باشی !هر چند اینجام بد نیست‪..‬‬
‫کتشو روی کاناپه پرت کرد و دکمه اول یقشو باز کرد‬
‫‪+‬پارک جیمین تو منو با ووک اشتباه گرفتی‬
‫سمت یکی از اتاقا رفت‬
‫‪+‬اینجا اتاق توعه‬
‫وارد اتاق شد و جیمین پشت سرش راه افتاد‬
‫اتاقی با تم شرابی و سفید ‪..‬یه تخت بزرگ دو نفره‬
‫یه اتاق کامال مجزا‬

‫‪103 | P a g e‬‬
‫_چرا شرابی وسفید؟‬

‫متوجه درهم شدن صورت جونگ کوک شد‬
‫_ببخشید نیاز نیست بگی‪..‬‬
‫‪+‬اینجا اتاق منه کاری داشتی صدام کن‬
‫وارد اتاق خودش شد و به جیمین اجازه بیشتر حرف زدن و نداد‬
‫تصمیم گرفت اوراف خونه رو ببینه‬
‫قرار بود چند وقت اینجا زندگی کنه باید از همه چیز سر در میاورد‬
‫وارد سالن نسبتا بزرگ پذیرایی شد از کاناپه ها گرفته تا دیوار‬
‫همه شرابی و سفید بودن‬
‫)یعنی رنگ مورد عالقش شرابیو سفیده؟بهش نمیاد(‬
‫داخل آشپز خونه سرک کشید در یخچالو باز کرد و با دیدن‬
‫توت فرنگیای اون تو از خود بی خود شد‬
‫)اگه یکم از اونا بخورم زشت نیست؟؟(‬
‫کمی با خودش فکر کرد ولی بعد ظرفو از یخچال بیرون کشید‬
‫)زشتی نداره که من قراره اینجا زندگی کنم(!‬

‫‪104 | P a g e‬‬
‫هم زمان ‪ 1‬تا توت فرنگی و داخل دهنش برد‬

‫‪+‬من دارم میرم بیرون‬
‫با شنیدن صدای جونگ کوک به سرفه افتاد و سعی کرد توت فرنگی‬
‫ها از دهنش بیرون نریزه‬
‫‪+‬احتماال تا آخر شب نمیام پس اگه خواستی میتونی بیرون بری‬
‫بدون جواب از جیمین بیرون زد‬
‫_چه قدر مغرورِ احمق‬
‫توت فرنگی هارو داخل یخچال برگردوند‬
‫و سمت اتاقش قدم برداشت‬
‫اما با دیدن در نیمه باز اتاق جونگ کوک سر جاش میخکوب شد‬
‫)یعنی برم اونجارم ببینم؟(‬
‫به در اتاق نزدیک شد‬
‫)نه اگه بفهمه ممکنه ناراحت بشه لوهان میگفت دیوونست‬
‫نباید آتو بدم دستش اذیتم کنه(‬
‫وارد اتاق خودش که رو به روی اتاق جونگ کوک بود شد و‬

‫‪105 | P a g e‬‬
‫گوشیشو از جیبش بیرون آورد تا با کیونگسو تماس بگیره‬

‫با صدای اپراتور که از خاموش بودن مبایل دوستش اطالع میداد‬
‫اخم کرد و گوشیو روی میز کنار تخت قرار داد‬
‫خیلی دلش میخواست داخل کمدا یا حتی حموم و ببینه‬
‫اما تن خستش این اجازه رو بهش نداد‬
‫و تصمیم گرفت کمی استراحت کنه‬
‫با همون کت شلوار خودشو روی تخت پرت کرد‬
‫و زیاد طول نکشید تا چشماش بسته بشه‪...‬‬
‫_____________‬
‫دوباره جلوی همون بار بود‬
‫به نور قرمز که از ال به الی در کوچیک بار دیده میشد خیره شد‬
‫بیشتر شبای زندگیشو اینجا گذرونده بود‬
‫ووک همیشه نقشه هاشو اینجا عملی میکرد‬
‫‪+‬هی جونگ کوک رسیدی؟‬
‫با صدای سهون سرشو برگردوند و برادر خوندشو زیر نظر گرفت‬

‫‪106 | P a g e‬‬
‫_اونم اینجاس؟‬
‫سهون به نشانه تایید سرشو تکون داد و دستشو دور گردن جونگ‬
‫کوک انداخت‬
‫‪+‬بیا بریم تو بعدش باید جشن بگیریم‪..‬‬
‫با ورودشون به بار صدای موزیک کر کننده ای بلند شد‬
‫و جز ادمای مستی که با هم میرقصیدن چیز دیگه ای دیده نمیشد‬
‫سمت پله های زیر زمین رفتن و ازشون پایین اومدن‬
‫حاال صدای موزیک کمتر به گوش میرسید‬
‫سهون در یکی از اتاقارو باز کرد و همراه جونگ کوک داخل شدن‬
‫با ورودش به اتاق به دختر زیبای رو به روش نگاه کرد‬
‫روی میز بیلیارد نشسته بود و با نگاه سردش دوباره جونگ کوکو‬
‫دیوونه میکرد‬
‫تقریبا به سمتش پرواز کرد و قبل از اینکه دختر و در آغوش‬
‫بگیره سیلی محکمی خورد‬
‫‪+‬به من دست نزن!‬

‫‪107 | P a g e‬‬
‫شوکه به چشمای زیبای دختر نگاه کرد‬

‫_بهت دست نزنم؟‬
‫کمی عقب رفت و خنده هیستریکی رو شروع کرد‬
‫_قبال عاشق این بودی لمست کنم‬
‫نگاه سرد دختر تغییری نکرد و قلب جونگ کوک دوباره شکست‬
‫‪+‬بهت که گفتم من فقط به خاطر ووک پیشت بودم‬
‫هیچوقت دوست نداشتم جونگ کوک من مجبور بودم نقش بازی‬
‫کنم‬
‫چون ووک میخاست‬
‫_وووکک لعنتیییی چی میخاستتتت؟؟؟؟‬
‫عصبی فریاد کشید که با چشمای اشکیش تضاد بدی داشت‬
‫‪+‬صداتو بیار پایین تو داری با همسر جئون ووک حرف میزنی!‬
‫با شنیدن این حرف دختر تمام تمرکزشو روی نیفتادن جمع کرد‬
‫‪+‬ووک میخاست تورو امتحان کنه از من خواست بهش کمک کنم‬
‫تو امتحانتو خوب پاس کردی جونگ کوک پس بهتره خوشحال باشی‬

‫‪108 | P a g e‬‬
‫لحن سرد و متکبر دختر تنشو میلرزوند‬

‫_لیسا تو با من چیکار کردی؟‬
‫بغضشو قورت داد و با چشمای سرخش به لیسا خیره شد‬
‫_من تو این یه سال به هیچکس جز تو فکر نکردم‬
‫هربار که گفتی دوستم داری بیشتر عاشقت شدم چطور‬
‫باور کنم همه اینا دروغ بوده چطوررر؟؟‬
‫چطور باور کنم یه سال بازیچه دست بقیه بودم؟؟‬
‫‪.‬بیخیال دیگه جونگ کوک‬
‫سهون با لحن ترحم بر انگیزی گفت و به چشمای سرخ برادر‬
‫خوندش‬
‫خیره شد‬
‫_همه ی اینا تقصیر پدر توعه سهون‪..‬‬
‫به سهون نزدیک شد و یقشو گرفت‬
‫_ببین پدرت از من چی ساخته یه اسباببب بااازیییی‬
‫یقشو ول کرد‪ ..‬صندلی کنار سهون و برداشت و محکم به‬

‫‪109 | P a g e‬‬
‫دیوار کوبید‬
‫خشم تمام بدنشو کنترل میکرد و تنها تمرکزش روی این بود‬
‫که به لیسا دختر زیبایی که بهترین خاطره هارو باهاش ساخته‬
‫صدمه نزنه‬
‫لیسا از روی میز بیلیارد پایین اومد و با قدمای آرومش سمت‬
‫در خروجی رفت‬
‫_لیسا!‬
‫با صدای دو رگه جونگ کوک برگشت و به چشمای به خون نشسته‬
‫پسر خیره شد‬
‫_تو معشوقه ی ووکی‪ ...‬وقتی دیگه بدردش نخوری تورو هم میکشه‪..‬‬
‫همونطور که تهیونو کشت!‬
‫‪+‬جونگ کوک نگران خودت باش‪ ..‬چون قبلش ممکنه ازش بخام‬
‫تورو بکشه!‬
‫پوزخندش به جای ترسوندن جونگ کوک بیشتر به قلبش چنگ‬
‫میزد‬

‫‪110 | P a g e‬‬
‫از اتاق خارج شد و تنها چیزی که ازش موند خاطرات زیبایی‬

‫بود که حاال تاریک و دور دیده میشدن‪...‬‬
‫رو به سهون کرد و با همون صدای دو رگه گفت‬
‫_بریم جشن بگیریم!‬
‫___________________‬
‫با صدای شکستن چیزی از خواب بلند شد‬
‫هنوز نتونسته بود موقعیتشو آنالیز کنه که دوباره صدای‬
‫وحشتناکی تو خونه پیچید‬
‫سریع از اتاق خارج شد و خودشو به منبع صدا رسوند‬
‫با دیدن جونگ کوک عصبی که بین خورده شیشه ها ایستاده‬
‫شوکه شد‬
‫‪+‬داری چیکار میکنی؟‬
‫سرشو باال آورد و به جیمین خیره شد‬
‫_هنوز کت شلوارتو عوض نکردی؟‬
‫از ورز نگاه و لحن جونگ کوک ترسید و کمی عقب رفت‬

‫‪111 | P a g e‬‬
‫_فکر کردی این ازدواج واقعیه؟؟؟ منتظر بودی من بیام‬

‫کت و شلوارتو از تنت بکنم؟‬
‫پوزخندی زد و از کنار خورده شیشه ها رد شد‬
‫‪+‬تو حق نداری به من دست بزنی!‬
‫_ولی تو همسرمی مگه اینطور نیست؟‬
‫جلو تر اومد و جیمین با دیوار پشت سرش برخورد کرد‬
‫‪+‬تو مست کردی جونگ کوک‬
‫با نزدیک شدن تن پسر بزرگتر بهش متوجه بوی الکل شد‬
‫‪+‬این ازدواج دروغیه یادت نیست؟؟‬
‫دستاشو کنار جیمین روی دیوار قرار داد و سرشو داخل گردنش برد‬
‫_مشروب خوردم اما مست نیستم االن فقط تو میتونی آرومم کنی‬
‫کوچولو‬
‫گردن زیبای پسر و با دندوناش اسیر کرد‬
‫‪+‬وللممم کننن‬
‫جونگ کوک و به عقب هول داد و سمت اتاقش دویید‬

‫‪112 | P a g e‬‬
‫وارد اتاق شد اما قبل از بستن در جونگ کوک پاشو الی در قرار داد‬
‫‪+‬دسسستت از سرم بردارررر عووضیی‬
‫بغض کرده بود و نیروش برای نگه داشتن در داشت تموم میشد‬
‫با ضربه محکمی که جونگ کوک به در وارد کرد جیمین روی زمین‬
‫افتاد‪ ...‬باالی سر جیمین وایستاد و پوزخند ترسناکش با موهای‬
‫شرابیش تضاد جالبی درست کرده بود‬
‫‪+‬اصال به غلطی که میخای بکنی فکر کردی؟‬
‫روی زمین خودشو عقب میکشید و قدمای آروم اما ترسناک‬
‫جونگ کوک تنشو به لرز انداخته بود‬
‫_تو چی؟ تا کجا میخای فرار کنی؟ اینجا خونه منه و هرچیز و‬
‫هرکسی داخلشه به من تعلق داره به جئون جونگ کوک‬
‫اونم به من تعلق داشت اما ووک عوضی دزدیدشششش‬
‫با عصبانیت دست جیمینو گرفت و سمت تخت کشیدش‬
‫‪+‬عوضی ولمممم کننن ازت متنفرمممم‬
‫با وجود تالشای جیمین برای خالص شدن از دستش‬

‫‪113 | P a g e‬‬
‫کتشو از تنش خارج کرد و دکمه های پیراهن سفیدشو از جا کند‬

‫تن سفید جیمین برای بوسیده شدن آفریده شده بود‬
‫_میخاستم با هم دیگه خوش بگذرونیم ولی تو خودت ردش کردی‬
‫پس االن فقط من خوش میگذرونم!‬
‫با اتمام حرفش روی سینه جیمین خم شد و نیپالی صورتیشو‬
‫گاز محکمی گرفت‬
‫‪+‬عااااااااه عووووضییی ولللمم کننن‬
‫دستاشو باالی سرش روی تخت قفل کرد‬
‫_تنت حتی از تن لیسا هم سکسی تره‪ ..‬داری دیوونم میکنی‬
‫به شلوار جیمین چنگ زد اما قبل از اینکه بتونه زیپشو باز کنه‬
‫دست جیمین روی دستش قرار گرفت‬
‫‪+‬خواهش میکنم اینکارو نکن‬
‫با نگاه ملتمسش به پسر مو شرابی خیره شد‬
‫_منم بهش گفتم باهام اینکارو نکن ‪..‬بهش گفتم ترکم نکن‬
‫ولی لیسا اون پیرمرد و به من ترجیح داد!‬

‫‪114 | P a g e‬‬
‫امروز منم تنتو به چشمای خیست ترجیح میدم جیمین‬

‫شلوار جیمینو در آورد و به تن پسری که حاال حتی تالش برای‬
‫فرار کردن نمیکرد نگاه کرد‬
‫زیپ شلوارشو باز کرد و بدون در آوردن لباساش عضو تحریک‬
‫شده شو تو دستش گرفت‬
‫_دلم میخواست پوستتو لمس کنم‪..‬ولی تو لیسا نیستی!‬
‫عضوشو تا آخر واردش کرد و به چهره ی درهم جیمین خیره شد‬
‫ضربه های عمیق و محکمی داخل اون پسر میکوبید و به صدای‬
‫ناله های پر دردش مثل موسیقی دل نشینی گوش میداد‬
‫یه سال با لیسا بود دختری که با شیطنت هاش بهش زندگی‬
‫کردن و یاد داده بود کسی که مثل یه فرشته وارد جهنم سیاه‬
‫جونگ کوک شده بود‪...‬‬
‫باورش نمیشد تمام اون خاطرات شیرین یه بازی کثیف بوده‪...‬‬
‫حاال دیگه میخاست ووک و برای همیشه نابود کنه‬
‫دوباره لیسا رو پیش خودش برمیگردوند و عاشقش میکرد‬

‫‪115 | P a g e‬‬
‫ضربه های آخر و محکم تر وارد کرد و داخل جیمین به اوج رسید‬
‫کنار جیمین روی تخت افتاد و نفسای تندش با موهای پسر برخورد‬
‫میکرد‬
‫چشماشو بست و خودشو به یه خواب دعوت کرد‬
‫فعال نمیخاست به کاری که کرده فکر کنه‪...‬‬
‫سرشو باال آورد و با چشمای بسته جونگ کوک مواجه شد‬
‫بدنش به شدت درد میکرد‬
‫و از اینکه نتونسته بود خودشو از چنگ این پسر نجات بده‬
‫عصبی بود‬
‫جیمین گی بود ولی هیچوقت فکر نمیکرد اولین رابطش با‬
‫پسر دشمنش شکل بگیره‬
‫هرچند که اینکار در واقع یه تجاوز بود‬
‫دلش نمیخاست تو اون تخت با جونگ کوک بمونه‬
‫با وجود درد وحشتناک پایین تنش تخت و ترک کرد و لباساشو‬
‫از روی زمین برداشت‬

‫‪116 | P a g e‬‬
‫وارد اتاق خودش شد و تصمیم گرفت بدنشو از کثافتی که‬

‫روی تنش حس میکنه پاک کنه‬
‫تنش بوی سکس میداد و هر آن اون لحظات و بهش یاد آوری‬
‫میکرد‬
‫در حمومو باز کرد هنوز با این محیط آشنایی نداشت‬
‫وان و از آب پر کرد و داخلش نشست‬
‫)باهات مثل یه هرزه برخورد کرد جیمین‪..‬اون لیسای لعنتی‬
‫اون کیه که به خاطرش دیوونه شده بود(‬
‫افکارش اذیتش میکردن‬
‫نمیدونست االن باید پیش جونگ کوک بمونه و انتقامشو بگیره‬
‫یا ترکش کنه و تنهایی اینکارو انجام بده!‬
‫)اگه برم ممکنه به ووک بگه‪...‬اونا منو میکشن(‪..‬‬
‫درد پایین تنش بهتر شده بود اما هنوزم اون لحظات جلوی‬
‫چشماش رژه میرفتن‬
‫)باید زنده بمونی پارک جیمین‪ ..‬هنوز اول بازیه(‬

‫‪117 | P a g e‬‬
‫با وجود اینکه تمام افکارش بهش میگفتن که اینجارو ترک کنه‬
‫اما خودشو برای موندن راضی کرد و همه چیز و دست سرنوشت‬
‫سپرد‪...‬‬
‫از وان بیرون اومد و با حوله ی جونگ کوک از حموم خارج شد‬
‫نمیتونست درست راه بره و بغض بدی به گلوش چنگ میزد‬
‫قبل از اینکه وارد اتاقش شه به اتاق جونگ کوک نگاهی انداخت‬
‫پسر روی تخت خیلی آروم و بی پناه دیده میشد‬
‫وارد اتاق جونگ کوک شد و کنار تختش ایستاد‬
‫_وقتی میخوابی انگار وارد یه دنیای دیگه میشی‪..‬‬
‫اونجا به هم آسیب نمیزنن‪..‬‬
‫نمیدونست چرا اما با وجود تمام تنفری که از اون پسر داشت‬
‫دلش براش میسوخت‬
‫حس میکرد زندگی سختیو تجربه کرده‪...‬‬
‫)ولی لیسا اون پیرمرد و به من ترجیح داد(‪..‬‬
‫میتونست حرفای جونگ کوکو درک کنه‪..‬‬

‫‪118 | P a g e‬‬
‫)اونم به من تعلق داشت ولی ووک عوضی دزدیدش(‪..‬‬

‫درست مثل مادرش که ووک دزدیدش‪..‬برای همیشه!‬
‫هر چه قدر فکر میکرد بیشتر ناراحت میشد‬
‫یعنی لیسا کسی که جونگ کوک اینطور دیوانه بار عاشقش بود‬
‫االن با ووک رابطه داره؟‬
‫منظور جونگ کوک از پیرمرد همون پدر خوندشه؟‬
‫با اینکه لیسا رو ندیده بود اما ازش متنفر بود‪..‬‬
‫چون دیشب قربانی اون شده بود‬
‫دوباره به صورت جونگ کوک نگاه کرد‬
‫مطمئن بود اون پسر میتونه کمکش کنه‬
‫حتی اگه کارشون بازم به سکس میکشید براش مهم نبود‬
‫االن فقط انتقام خون مادرش از اوه ووک عوضی مهم بود‬
‫از اتاق جونگ کوک خارج شد و با همون حوله خودشو روی تخت‬
‫اتاقش پرت کرد‬
‫چشماشو بست و دعا کرد اون لحظات و تو خواب نبینه‪...‬‬

‫‪119 | P a g e‬‬
‫____________‬
‫با صدای زنگ گوشیش از خواب بیدار شد‬
‫مبایلشو از روی میز کنار تخت برداشت و با دیدن اسم"ووک"‬
‫رو صفحه ی گوشیش اخمی کرد‬
‫_الو‬
‫‪+‬شنیدم که ازدواج کردی پسرم!‬
‫بی توجه به لحن سرد ووک جواب داد‬
‫_خبرا زود به دستت میرسه‪..‬‬
‫پوزخند ووک و حتی از پشت مبایلش حس میکرد‬
‫‪+‬پدرتو خوب نشناختی جونگ کوک !من از همه چیز با خبرم‪..‬‬
‫نظرت چیه جیمینو بیاریش اینجا تا آشنا شیم؟‬
‫_پس اسمشم میدونی‬
‫پوزخندی زد و از روی تخت بلند شد‬
‫_بزودی آشناتون میکنم‪...‬پدر!‬
‫تماسو قطع کرد و به تخت نگاه کرد‬

‫‪120 | P a g e‬‬
‫داخل افکارش غرق شد و بعد از به یاد آوردن دیشب‬

‫دستشو روی موهاش کشید‬
‫دیگه مطمئن بود اون پسر از اینجا رفته‬
‫تمام افکارش داد میزد با کاری که کرده اون پسر و فراری داده‬
‫با به یاد آوردن تن زیبای پسر نا خوداگاه اخمی کرد‬
‫)من به خاطر لیسا باهاش خوابیدم به خاطر عصبانیتم(‪..‬‬
‫با همون چهره ی سنگی از اتاق بیرون اومد و وارد آشپز خونه شد‬
‫میل نداشت چیزی بخوره و بیخود پشت میز غذا خوری نشست‬
‫سرشو روی میز گذاشت و دستاشو دو طرف سرش قفل کرد‬
‫همیشه لیسا براش قهوه درست میکرد‪ ...‬رو پاهاش مینشست‬
‫و میبوسیدش )‪ ..‬دلم برات تنگ شده لیسای من(‬
‫دستی روی شونش قرار گرفت و با فکر اینکه لیسا باشه سرشو‬
‫باال آورد‬
‫‪+‬بهش فکر نکن جونگ کوک‪..‬‬
‫_تو هنوز اینجایی!‬

‫‪121 | P a g e‬‬
‫‪+‬میخای برم؟‬
‫جوابی نداد و جیمین رو به روش نشست‬
‫‪+‬بیا به اتفاق دیشب فکر نکنیم‪..‬من میزارم پای مست بودنت‬
‫و تو هم دیگه اون کار و نکن‪..‬هیچوقت!‪.‬‬
‫سرشو باال آورد و به چشمای درشت پسر خیره شد‬
‫‪+‬کمکت میکنم لیسارو فراموش کنی‪..‬‬
‫جونگ کوک پوزخند زد و کمی صندلیشو جلو کشید‬
‫_بی فایدس ‪ ..‬من خیلی وقته تالش میکنم فراموشش کنم‬
‫با کلی دختر و پسر خوابیدم‪ ...‬لیسا تنها کسیه که تو این دنیا‬
‫واقعا دوسش دارم‪..‬‬
‫از جا بلند شد و سمت در خروجی قدم برداشت‬
‫پشت به جیمین ایستاد و منتظر ادامه حرفش شد‬
‫حاال جیمینم ایستاده بود و خودشو برای محکم حرف زدن آماده‬
‫میکرد‬

‫‪122 | P a g e‬‬
‫‪+‬دخترایی مثل لیسا دنبال پول و قدرتن!‬

‫اون حتی ووکم دوس نداره‪..‬اگه یکی رو قدرتمند تر از ووک ببینه‬
‫اونو هم ترک میکنه‪...‬همونطور که تورو به خاطر ووک ترک کرد‬
‫سریع به سمت جیمین چرخید و با چشمای سرخش بهش خیره شد‬
‫با وجود حرفای منطقی جیمین باز هم نمیخاست با حقیقت‬
‫کنار بیاد‪..‬‬
‫_لیسا برمیگرده!‬
‫‪+‬جئون جونگ کوک بزار وقتی قدرتمند شدی و لیسا برگشت‬
‫بتونی تو صورتش پوزخند بزنی و با یه اشاره از اتاقت بیرونش کنی!‬
‫بغض به گلوش چنگ میزد اما کانسپت چهره سنگیشو حفظ کرد‬
‫جیمین واقعیت و تو صورتش کوبیده بود‪..‬‬
‫‪+‬من کمکت میکنم لیسا رو فراموش کنی و تو کمکم میکنی‬
‫انتقاممو بگیرم‪...‬بعدش دیگه هیچوقت همو نمیبینیم!‬
‫چاقوی بزرگی رو از روی میز برداشت و سمت جونگ کوک گرفت‬
‫‪+‬خودت گفتی عشق نقطه ضعف ماست !حتی گفتی خودمو بکشم‪..‬‬

‫‪123 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک تو هم عاشقی پس این چاقو رو بگیر و با منطق خودت‬

‫خودکشی کن!‬
‫با نگاه شوکه و عصبی جونگ کوک پوزخندی زد و چاقو رو وسط‬
‫میز غذا خوری فرود آورد‬
‫چاقو تا نصف وارد چوب میز شد و جیمین دستشو از روش‬
‫برداشت‬
‫‪+‬من ترجیح میدم کسی که عاشقش شدمو بکشم تا‬
‫اینکه‬
‫رگمو با چاقو بشکافم‪...‬‬
‫اینجوری نقطه ضعفم برای همیشه میمیره‪..‬‬
‫دوباره روی صندلی نشست و به چهره ی خشمگین جونگ کوک‬
‫خیره شد‬
‫_تالشتو بکن پارک جیمین‪..‬لیسا کسی نیست که بتونم‬
‫فراموشش کنم‪..‬‬
‫با قدمای سست آشپز خونه رو ترک کرد‬

‫‪124 | P a g e‬‬
‫‪+‬یه روز به خاطر اینکه نجاتت دادم ازم تشکر میکنی!‬

‫چاقو رو از وسط میز بیرون کشید و داخل سطل آشغال کوچیکه کنار‬
‫دیوار پرتش کرد‪..‬‬
‫________________________________________‬
‫‪Part 8‬‬
‫شیفتش تموم شده بود و باالخره آماده برگشتن بود‬
‫‪+‬خسته نباشی لوهان فردا میبینمت‬
‫لبخندی تحویل همکارش داد‬
‫_ممنونم میبینمت‬
‫از رختکن بیرون اومد و کوله نه چندان سنگینشو روی دوشش‬
‫انداخت‬
‫االن فقط به یه خواب طوالنی نیاز داشت‬
‫از هتل بیرون اومد و کمی جلو تر منتظر تاکسی ایستاد‬
‫صدای موزیک بلند ماشینی از پشت سر توجهشو جلب کرد‬
‫پوزخندی زد و به ماشین گرون قیمت خیره شد‬
‫)حتما اینم یکی از نوچه های ووکه(!‬

‫‪125 | P a g e‬‬
‫‪+‬هی لوهان جایی میری؟‬

‫سرشو برگردوند و با دیدن کیونگسو که پشت فرمون یه ماشین‬
‫مدل پایین نشسته لبخندی زد‬
‫_سالم‪ ..‬میرم خونه‬
‫‪+‬پس بیا باال‬
‫نمیخاست کیونگسو رو اذیت کنه اما انقدر خسته بود که‬
‫پیشنهادشو رد نکنه‬
‫سوار ماشین شد و از شیشه به همون ماشین گرون قیمت خیره شد‬
‫‪+‬اوه اونجا یه مبایل فروشیه؟‬
‫به جایی که کیونگسو اشاره کرده بود نگاه کرد‬
‫_اره چطور؟‬
‫‪+‬گوشیم شکسته‪..‬صبر کن زود برمیگردم‬
‫خسته بود اما نمیتونست به کیونگسو بگه لطفا منو برسون‬
‫و بعد برو گوشی بخر!‪..‬‬
‫_باشه منتظرتم‬

‫‪126 | P a g e‬‬
‫کیونگسو از ماشین پیاده شد و به سمت همون مبایل فروشی‬

‫راه افتاد‬
‫میتونست از پشت شیشه ببینه که کیونگسو داره چند تا‬
‫مبایلو نگاه میکنه‬
‫حوصلش سر رفته بود و دوباره نگاهشو روی همون ماشین‬
‫گرون قیمت انداخت اما این بار با پیاده شدن شخص پشت‬
‫فرمون چشماش تغییر سایز دادن و دستش جلوی دهنش قرار‬
‫گرفت‬
‫این غیر ممکن بود!‬
‫اون نمیتونست سهون باشه‪..‬‬
‫کسی که لوهان شاهد مرگش بود‬
‫و کسی که لوهان صادقانه عاشقش بود‪...‬‬
‫دو سال پیش جونگ کوک سهونو کشت حتی اون شب کذایی رو به‬
‫خاطر داشت‬
‫وقتی بی صدا گریه میکرد و کسی نبود تا اشکاشو پاک کنه‪..‬‬

‫‪127 | P a g e‬‬
‫‪+‬لوهان خوبی؟‬
‫با چشمای اشکیش سمت کیونگسو چرخید‬
‫‪+‬چیزی شده؟؟‬
‫زبونش قفل کرده بود و نمیدونست باید چی بگه‬
‫با دست به شیشه اشاره کرد و کیونگسو خم شد تا بیرونو ببینه‬
‫‪+‬چیزی نیست که!‬
‫برگشت و بیرونو نگاه کرد‬
‫اون نبود!‬
‫یعنی تمام مدت تو خیالش سهونو میدید؟‬
‫با نا امیدی به جای خالی ماشین گرون قیمت و پسری که شبیه‬
‫به سهونش بود خیره شد‬
‫‪+‬لوهان حالت خوبه؟‬
‫لبخندی زد که مصنوعی بودنش حتی از کیلو متر ها دور تر هم‬
‫دیده میشد‬
‫_خوبم‪ ..‬چیزی نیست فقط خستم باید استراحت کنم‬

‫‪128 | P a g e‬‬
‫کیونگسو سری تکون داد و ماشینو روشن کرد‬

‫خوب متوجه دروغ لوهان شده بود اما مثل همیشه تصمیم‬
‫گرفت دخالت نکنه‪..‬‬
‫_____________‬
‫جلوی عمارت زیبای قاتل مادرش ایستاده بود‬
‫عمارتی که ظاهرا بهشت طالیی بنظر میومد اما باطنا جهنم سیاه!‬
‫خیلی وقته منتظر این لحظه بود‪..‬لحظه ای که بتونه وارد این‬
‫جهنم بشه و شیطان درونشو شکست بده‪...‬‬
‫_وقتشه بریم داخل جیمین!‬
‫با صدای جونگ کوک از فکر بیرون اومد و به سمت درب ورودی‬
‫عمارت حرکت کرد‬
‫_صبر کن!‬
‫برگشت و به جونگ کوکی که از همیشه جذاب تر شده بود نگاه کرد‬
‫_دستمو بگیر ‪...‬باهم میریم داخل تا شک نکنه باید خیلی صمیمی‬
‫باشیم‪..‬‬

‫‪129 | P a g e‬‬
‫جلو اومد و دست زیبای پسر کوچک تر و بین دستای بزرگش گرفت‬
‫_حاال بریم!‬
‫با قدمای محکم وارد عمارت پدر خوندش شد و جیمین با اینکه‬
‫سعی میکرد اما نمیتونست جذبه ی جونگ کوکو نادیده بگیره‪..‬‬
‫‪.‬خوش اومدید لطفا کتتونو بدید به من‬
‫دلش به حال دختر ریز نقشی که ‪ ۲۰‬درجه خم شده بود‬
‫تا از اونا پذیرایی کنه میسوخت‬
‫‪+‬ممنونم‪ ..‬نیاز نیست من کتمو در نمیارم‬
‫لبخند زیبایی به صورت دختر پاشید که به لبای دختر‬
‫خدمتکار هم منتقل شد‬
‫کمی جلو تر اومدن و جیمین محو دیزاین طالیی عمارت شد‬
‫ووک و امثال اون تو بهشت زندگی میکردن اما جیمین و مادرش‬
‫تو یه خونه ی قدیمی نیم ساخته که قطره های بارون از سقفش‬
‫میچکید‪...‬‬
‫_اون یه خدمتکاره نیاز نیست بهش لبخند بزنی!‬

‫‪130 | P a g e‬‬
‫‪+‬خدمتکارم یه آدمه!‬
‫سریع جواب جونگ کوکو داد و به مردی که موهای سفیدشو از پشت‬
‫بسته بود و بهشون نزدیک میشد خیره شد‬
‫هر چه قدر نزدیک تر میشد چهره کثیفش بیشتر آشکار میشد‬
‫و جیمین و یاد بدترین لحظه های زندگیش مینداخت‪...‬‬
‫به دختر زیبایی که کنار مرد بود نگاه کرد‬
‫موهای مشکی بلند و چتریایی که صورتشو کوچک تر نشون میداد‬
‫متوجه لرزش دست جونگ کوک توی دستش شد‬
‫با انگشت شَست شروع به نوازش دست جونگ کوک کرد تا‬
‫آرومش کنه‬
‫‪+‬اوه ببین چه سعادتی پیدا کردم پسرم وهمسرش به دیدنم اومدن‬
‫دستاشو باز کرد و جونگ کوک و در آغوش گرفت‬
‫‪+‬پسرم چرا نگفتی جشن بگیریم؟‬
‫از آغوش جونگ کوک بیرون اومد و اینبار جیمینو در آغوش گرفت‬
‫‪...‬دستاشو دور مرد حلقه کرد اما با تمام نفرت وجودش!‬

‫‪131 | P a g e‬‬
‫_جیمین نخاست جشن آنچنانی بگیریم‪..‬دوتایی قشنگتر بود‬

‫ووک دوباره به سمت جیمین چرخید‬
‫‪+‬اسمت خیلی آشناس !حس میکنم جایی دیدمت پسرم‬
‫خواست بگه دهن کثیفتو ببند و منو پسرم صدا نزن‬
‫اما لبخند زیباشو دوباره رو لباش نشوند‬
‫_من سعادت دیدار با شمارو نداشتم آقای جئون‬
‫‪+‬پدر ‪ ...‬از امروز من پدرتم‪..‬‬
‫لبخندشو روی لباش حفظ کرد‬
‫_بله‪ ..‬پدر‬
‫با لبخند مرموز اون پیرمرد به سمت جونگ کوک چرخید اما‬
‫با دیدن نگاه خیره جونگ کوک روی اون دختر مطمئن شد اون‬
‫همون عشق نا فرجام جونگ کوکه که به خاطرش اونشب قربانی شد‪..‬‬
‫‪+‬با همسرم آشنا شو جیمین‪ ..‬لیسا‬
‫دستشو دور کمر لیسا حلقه کرد‬
‫_خوشبختم‬

‫‪132 | P a g e‬‬
‫با لیسا دست داد و سعی کرد پوزخندای عجیب اون دختر و تحمل‬
‫کنه‪...‬‬
‫‪+‬جونگ کوک خیلی ساکتی اتفاقی افتاده؟‬
‫لیسا با همون پوزخند مسخره رو به جونگ کوک گفت و جیمین‬
‫برای کم نیاوردن دستشو دور بازوی جونگ کوک حلقه کرد‬
‫_نه اتفاقی نیفتاده !فقط دیشب تا دیر وقت فیلم میدیدیم‬
‫جونگ کوک نتونست خوب بخوابه‪..‬‬
‫لیسا ابروهاشو باال انداخت و با لحن سوالی پرسید‬
‫‪+‬پس جونگ کوک جدیدا فیلمم میبینه!‬
‫با این حرف به جیمین فهموند که متوجه دروغش شده‬
‫_ما خودمون نقش اولش بودیم!‬
‫نمیدونست چطور تونست همچین چیزیو بگه و نمیدونست‬
‫چرا داره انقدر از جونگ کوک دفاع میکنه اما با دیدن چهره ی‬
‫عصبی‬
‫لیسا و خنده های ووک قرمز شد و سرشو پایین انداخت‬

‫‪133 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک با تعجب به پسری که اینطور بی پروا حرف میزد‬

‫و مثل یه همسر واقعی رفتار میکرد خیره شد‬
‫کامال مشخص بود که جیمین میخاد ازش دفاع کنه‬
‫اما براش قابل درک نبود که چرا اون پسر انقدر هواشو داره‬
‫‪+‬خب دیگه بریم سر میز شام‬
‫ووک با لبخند نه چندان قشنگش گفت و جلو تر از همه راه افتاد‬
‫وارد سالن جدیدی شدن که بی شباهت به قصر نبود‪..‬‬
‫میز مستطیل شکل بزرگ وسط سالن قرار داشت و انواع‬
‫غذاهای مختلف روش چیده شده بود‬
‫ووک سر میز نشست و جونگ کوک و جیمین کنار هم‬
‫لیسا درست روبه روی جونگ کوک نشسته بود و با نگاه های‬
‫آزار دهندش اونارو زیر نظر داشت‬
‫‪+‬خب جیمین تو هم شاغلی؟‬
‫قبل از اینکه بتونه جواب بده جونگ کوک دست به کار شد‬
‫_نه من بهش گفتم نیاز نیست کار کنه‪..‬به هر حال ما به‬

‫‪134 | P a g e‬‬
‫اندازه کافی پول داریم‪..‬‬

‫ووک سری تکون داد و دوباره همه مشغول غذا شدن‬
‫تکون خوردنای خفیف جونگ کوک توجهشو جلب کرد‬
‫و متوجه قرمز شدن صورت جونگ کوک شد‬
‫خواست ازش بپرسه حالش خوبه یا نه که متوجه نگاه عجیب‬
‫جونگ کوک به لیسا شد‬
‫چنگالشو پایین انداخت و بعد با گفتن ببخشید خم شد تا‬
‫چنگالو برداره و اما با دیدن پای لیسا که از قصد به پای جونگ کوک‬
‫برخورد میکرد اخم کرد‬
‫بلند شد و چنگالو روی میز گذاشت‬
‫رفتارای لیسا رو تک تک سلوالش رژه میرفتن‬
‫‪+‬آااخ‬
‫به پای لیسا لگد زد و با دیدن ریکشنش لبخند بزرگی روی‬
‫لباش شکل گرفت‬
‫_متاسفم لیسا شی فکر کنم پات اشتباهی به پای من خورد!‬

‫‪135 | P a g e‬‬
‫با دستمال لباشو تمیز کرد‬

‫و بی توجه به جو سنگین بینشون از جا بلند شد‬
‫_ممنونم بابت شام پدر‬
‫‪+‬بیشتر از خودت پذیرایی کن جیمین‬
‫_بازم ممنونم حتما دفعه بعد بیشتر همراهی تون میکنم‪..‬‬
‫دستشو رو شونه جونگ کوک گذاشت و بی اعتنا به نگاه متعجب‬
‫جونگ کوک و نگاه حرصی لیسا گفت‬
‫_عزیزم اتاقت کجاست؟ میخام یکم استراحت کنم‬
‫جونگ کوک از پشت میز بلند شد و تشکر کوتاهی کرد‬
‫‪+‬بریم بهت نشون میدم‬
‫کنار جونگ کوک قدم برمیداشت و بعد از پشت سر گذاشتن‬
‫پله ها باالخره وارد اتاق جونگ کوک شدن‬
‫با دیدن تم شرابی سفید متعجب به جونگ کوک نگاه کرد‬
‫_شرابی و سفید رنگمورد عالقته؟‬
‫سرشو به دو طرف تکون داد و خودشو روی تخت پرت کرد‬

‫‪136 | P a g e‬‬
‫‪+‬تخت خیلی بزرگه بیا تو هم اینجا بخواب‬

‫_مرسی من رو کاناپه میخوابم‬
‫دستاشو زیر سرش گذاشت و به سقف خیره شد‬
‫‪+‬پس هنوز بهم اعتماد نداری!‬
‫کتشو در آورد و روی کاناپه انداخت‬
‫_درسته‬
‫‪+‬پس چرا از من دفاع کردی؟‬
‫حاال نگاه پر سوالش به پسر کوتاه تر بود‬
‫و جیمین به دنبال جواب این سوال میگشت‬
‫_چون ما االن همکاریم !خورد شدن تو یعنی خورد شدن من‪..‬‬
‫روی کاناپه دراز کشید و با دستاش خودشو در آغوش گرفت‬
‫‪+‬تو آدم خوبی هستی جیمین‪...‬بهت نمیاد دنبال انتقام‪....‬‬
‫با باز شدن یهویی در اتاق حرفشو نصفه رها کرد‬
‫لیسا بین چارچوب در قرار گرفت‬
‫‪+‬اوه ببخشید حواسم نبود در بزنم‪..‬شما کنار هم نمیخوابید؟‬

‫‪137 | P a g e‬‬
‫با لحن تمسخر آمیز لیسا از روی کاناپه بلند شد و دکمه های‬
‫پیراهنشو باز کرد‬
‫_جوک میگی؟ معلومه که با هم میخوابیم ولی تو این وقت شب‬
‫تو اتاق منو همسرم چیکار میکنی؟‬
‫پیراهنشو در آورد و روی تخت کنار جونگ کوک نشست‬
‫حاال ابرو های لیسا در هم بود و چهرش فریاد میکشید‬
‫که دلشمیخاد جیمین و خفه کنه‬
‫‪+‬تنهاتون میزارم!‬
‫همزمان با محکم بسته شدن در توسط لیسا‪ ..‬جیمین زیر پتو‬
‫کنار جونگ کوک جا گرفت‬
‫با عصبانیت به جونگ کوک نگاه کرد‬
‫_ببین فقط به خاطر اون دختر هرز‪....‬‬
‫لباش بین لبای داغ پسر بزرگتر اسیر شد و شوکه چند بار پلک زد‬
‫به ارومی لبای باریک جیمینو می مکید‪..‬‬
‫دستشو روی گردن‬

‫‪138 | P a g e‬‬
‫پسر قرار داد تا راحت تر ببوسش‬

‫بوسه های داغی که جیمین تا به حال تجربه نکرده بود‪..‬‬
‫با همون بوسه های آروم وارد یه دنیای دیگه شده بود و‬
‫انگار پارک جیمین جدیدی ساخته شده بود‬
‫بر خالف خواستش دستشو روی بازوی جونگ کوک قرار داد‬
‫تا اونو از خودش جدا کنه‪..‬‬
‫بدون اینکه لباشو از لبای جیمین بکنه روش خیمه‬
‫زد و بعد لباشو به گوش پسر زیبای زیرش چسبوند‬
‫‪+‬لیسا داره از الی در مارو میبینه‪..‬‬
‫بوسه ای زیر گوشش زد و دوباره لباشو روی گوشش قرار داد‬
‫‪+‬تو هم باهام همکاری کن تا شک نکنه!‬
‫سمت گردن جیمین رفت و بوسه های ریزی روی پوست‬
‫زیبای جیمین میزاشت‬
‫‪+‬چطور انقدر زیبایی جیمینم؟‬
‫با شنیدن"جیمینم "ناخودآگاه لبخندی زد و چشماشو بست‬

‫‪139 | P a g e‬‬
‫سرشو عقب برد تا فضای بیشتری برای بوسه های جونگ کوک باز‬
‫کنه‬
‫حاال از دختر پشت در ممنون بود که این بهانه رو براش جور کرده‬
‫بود‪..‬‬
‫پوست ظریفشو کمی الی دندوناش فشرد که صدای‬
‫ناله ی کوتاه اما زیبای جیمینو بلند کرد‬
‫دستشو بین موهای شرابی رنگ جونگ کوک قرار داد و سرشو به‬
‫سمتی که میخواست لمس بشه هدایت کرد‬
‫منتظر بوسیده شدن اون قسمت از گردنش بود چند لحظه گذشت‬
‫و با حس نکردن لبای گرم جونگ کوک روی پوستش چشماشو باز‬
‫کرد‬
‫صورت جونگ کوک در ‪ ۲۰‬سانتی صورتش قرار داشت و دستاش‬
‫کنار سر جیمین تو تخت فرو شده بود‬
‫‪+‬لیسا‪..‬رفت‬
‫نفسای تندشو تو صورت پسر زیرش خالی میکرد‪..‬‬

‫‪140 | P a g e‬‬
‫صدای دو رگه و چشمای سرخش با تاریکی شب تضاد وحشی‬

‫پیدا کرده بود‬
‫_نیاز نبود‪..‬به خاطر اون دختر روانی اینکارو بکنی!‬
‫نفس عمیقی کشید و جونگ کوکو به عقب هول داد‬
‫‪+‬نمیخاستم اینکارو بکنم ولی نزدیک بود تو همه چیو لو بدی‬
‫مجبور شدم واسه ساکت کردنت از این راه استفاده کنم‬
‫کنار جیمین دراز کشید و چشماشو بست‬
‫‪+‬تو هم که بدت نیومد فکر کنم دوس داشتی لیسا بیشتر بمونه!‪..‬‬
‫حرصی به چشمای بسته جونگ کوک نگاه کرد و سرشو زیر پتو برد‬
‫_شب بخیر‬
‫با همون لحن حرصی گفت و پشتشو به جونگ کوک کرد‪...‬‬
‫____________‬
‫ساعت از دو گذشته بود اما هنوز نتونسته بود بخوابه‪..‬‬
‫هنوز به خوابیدن کنار یه غریبه عادت نکرده بود‬
‫به پسر مو شرابی کنارش که باز هم در خواب معصوم به نظر‬

‫‪141 | P a g e‬‬
‫میرسید خیره شد‬

‫در نگاه اول جئون جونگ کوک یه آدم بی رحم و عوضی دیده میشد‬
‫اما وقتی بیشتر بهش نزدیک میشدی متوجه قلب شکسته‬
‫و روح پاکش میشدی‪...‬‬
‫کمی خودشو جلو کشید تا صورت جونگ کوکو در تاریکی بهتر ببینه‬
‫فرم صورت‪ ..‬چشماش‪..‬بینیش‪...‬گونه های پرش و لباش‪..‬‬
‫محو لبای درشت جونگ کوک شده بود‪..‬‬
‫اینا همون لبایی بودن که چند ساعت قبل با ولع میبوسیدنش‪..‬‬
‫)کاش میتونستم هروقت که میخام ببوسمش(‪..‬‬
‫سرشو تکون داد تا این فکر مزخرفو بیرون کنه‬
‫اما وقتی به خودش اومد در فاصله‪ ۰ 4‬سانتی لبای جونگ کوک بود‬
‫خواست سرشو جلو تر ببره و اون لبارو صاحب شه‬
‫ولی با صدای پچ پچ از بیرون کارشو نا تموم رها کرد‬
‫آروم و بی سر و صدا تخت و ترک کرد و پشت در ایستاد‬
‫‪+‬باشه ‪..‬دیگه این موقع زنگ نزن!‬

‫‪142 | P a g e‬‬
‫مطمئن بود صدای همون دختر افریطست‬

‫‪+‬منم همینطور‪ ..‬شب بخیر‬
‫همزمان با قطع شدن تماسش جیمین از اتاق بیرون اومد و‬
‫با همون بدن نیمه برهنه جلوش قرار گرفت‬
‫_این موقع شب با تلفن حرف میزدین؟‬
‫‪+‬باید به تو توضیح بدم؟‬
‫با لحن محکمی گفت تا جیمینو ساکت کنه و بعد از کنارش گذشت‬
‫تا به اتاق مشترک خودش و ووک برسه‬
‫)جیمین باید حال این دختر و بگیری تا حاال به خاطر اون‬
‫خیلی اذیت شدی(!‬
‫_آقای جئون به من گفتن پدر صداشون کنم‪..‬‬
‫لیسا برگشت و با چهره ی پر سوالی نگاش کرد‬
‫_اما ایشون نگفتن تو رو مادر صدا کنم یا نه!‬
‫قدمای آرومشو سمت لیسا برداشت و پوزخند به لب جلوش قرار‬
‫گرفت‬

‫‪143 | P a g e‬‬
‫_حتی نا مادری بدجنس سیندرالم از تو زیبا تر بود!‬

‫‪+‬خوبه پس داستانای دخترونه هم زیاد میخونی!‬
‫حاال لیسا هم پوزخند زده بود و به چشمای پر نفرت پسر خیره شده‬
‫بود‬
‫‪+‬تو فکر کردی جونگ کوک دوستت داره؟‬
‫نمیدونست چرا اما با اومدن اسم جونگ کوک نفسش تو سینه حبس‬
‫شد‬
‫‪+‬جونگ کوک فقط منو دوس داره !قطعا منو به تو ترجیح میده‪..‬‬
‫دستاشو داخل هم گره زد و چهره متفکری به خودش گرفت‬
‫‪+‬تو واقعا نفهمیدی منو فراموش نکرده؟‬
‫اون هنوزم رنگ موهاش شرابیه!‬
‫اخمی کرد و بی توجه به پوزخند لیسا گفت‬
‫_رنگ موهاش به تو چه ربطی داره؟‬
‫پوزخندش پر رنگ تر شد و جلو تر اومد‬
‫‪+‬اوه ! پس هیچی نمیدونی ‪..‬خیلی برات ناراحتم جیمین‪..‬‬

‫‪144 | P a g e‬‬
‫شرابی رنگ مورد عالقه ی منه !کسی که به جونگ کوک گفت‬

‫موهاشو شرابی کنه من بودم !کسی که بهش گفت تمام وسایالی‬
‫خونشو شرابی بخره من بودم!‬
‫اون احمق هنوزم دوستم داره چون هیچکدوم ازینارو تغییر نداده!‬
‫حتی با رنگ مورد عالقه ی خودش ترکیب کرده‪..‬‬
‫حاال میفهمید چرا هر بار راجب دیزاین شرابی و سفید خونه‬
‫از جونگ کوک میپرسید جواب درستی تحویلش نمیداد‪...‬‬
‫‪+‬تو واقعی نیستی جیمین ‪..‬قبل از اینکه اون ولت کنه خودت برو‪..‬‬
‫من مثل شرابم ‪..‬اون احمقو به یه دنیای دیگه بردم و اونجا اسیرش‬
‫کردم‪..‬‬
‫وعم منو چشیده‪..‬دیگه نمیتونه ازم دست بکشه و تا ابد مست میمونه!‬
‫جیمین تک خندی زد و قدمای آرومشو به عقب برداشت‬
‫_شراب !پس بهتره بگیم تو واقعی نیستی‪..‬‬
‫انگشت شَستشو روی لبش کشید و پوزخند جذابشو به نمایش‬
‫گذاشت‬

‫‪145 | P a g e‬‬
‫_تو فقط برای یه مدت کوتاه مستش میکنی‪...‬‬

‫بعد اون به دنیای واقعی برمیگرده و فقط منو میبینه!‬
‫حاال جلوی در اتاق جونگ کوک ایستاده بود‬
‫_شب بخیر‪...‬مادر‬
‫بی اعتنا به دختر عصبی رو به روش وارد اتاق شد‬
‫و کنار جونگ کوک دراز کشید‬
‫به چشمای بسته ی پسر مو شرابی خیره شد‬
‫_بیا بازی کنیم جئون جونگ کوک!‬
‫__________________________________________‬
‫_____‬
‫‪Part 9‬‬
‫با باز کردن چشماش اولین چیزی که دید صورت زیبای همسر‬
‫دروغینش بود‪..‬‬
‫چهره ی ظریف جیمین میدرخشید و هربار با خودش میگفت‬
‫چطور این پسر میتونه زیبا و قوی باشه!‬
‫پارک جیمینی که به خاطر مادرش وارد بازی های نا عادالنه ی‬

‫‪146 | P a g e‬‬
‫ووک و امثالش شده بود‪...‬‬

‫تخت و ترک کرد و بعد از شستن دست و صورتش جلوی آینه قرار‬
‫گرفت‬
‫موهای شرابی رنگشو دوس داشت‪...‬‬
‫شاید خاطرات تلخی رو به نمایش میزاشت ولی اون خاطرات و‬
‫تنها برای یه بار و فقط با یه نفر تجربه کرده بود‪..‬‬
‫مطمئن بود دیگه نمیتونه عاشق بشه‪..‬‬
‫با ضربه ی محکمی که لیسا بهش زد از عشق متنفر شده بود‬
‫و تنها امیدش برگشتن لیسا و دوباره عاشق کردنش بود‪..‬‬
‫نمیتونست عاشق کس دیگه ای بشه و عشق و فقط با اون دختر‬
‫میخاست‪..‬‬
‫‪+‬صبح بخیر‬
‫به سمت صدا برگشت و به جیمینی که موهای قهوه ایش به ورز‬
‫بامزه ای بهم ریخته شده بود نگاه کرد‬
‫‪+‬چرا داری میخندی؟‬

‫‪147 | P a g e‬‬
‫سریع لباشو به حالت اول برگردوند و سعی کرد به چشمای‬

‫پوف کرده و صدای کلفت شده ی جیمین نخنده‬
‫_نخندیدم‪..‬من میرم پایین تو هم بیا صبحونه بخوریم‬
‫جیمین سری تکون داد و با چشمای خستش به پسری که‬
‫جلوی آینه لباسشو عوض میکرد خیره شد‬
‫سیکس پک‪..‬عضله چیزایی که جیمین همیشه حسرت شون رو‬
‫میخورد و جونگ کوک داشت‪..‬با فکر اینکه لیسای احمق یه پیرمرد و‬
‫به جونگ کوک ترجیح داده اخماش توی هم رفت‬
‫یعنی قدرت و ثروت انقدر ارزش داشت؟‬
‫با هر منطقی فکر میکرد بازم جوابی که تو ذهنش پدیدار میشد‬
‫بله بود‪..‬‬
‫اگه اونا هم پولدار و قدرتمند بودن مادر جیمین هیچوقت نمیمرد‪..‬‬
‫_من دارم میرم‬
‫از افکارش خارج شد و قبل از اینکه جونگ کوک اتاقو ترک کنه‬
‫گفت‬

‫‪148 | P a g e‬‬
‫‪+‬صبر کن منم دوش بگیرم با هم بریم‬

‫از دیشب تمام فکر و ذهنش این بود که جونگ کوک و از لیسا دور‬
‫کنه‬
‫اون دختر گستاخ باید مجازات میشد!‬
‫_خودت بیا!‬
‫بی توجه به جیمین اتاقو ترک کرد‪..‬‬
‫شوکه چند بار پلک زد و بعد با عصبانیت از تخت پایین اومد‬
‫اگه جونگ کوک و مطیع خودش نمیکرد موفق نمیشد‪..‬‬
‫قطعا جونگ کوک میتونست کمکای زیادی بهش بکنه‬
‫اما االن فقط از لج لیسا و آمریکا نرفتن باهاش ازدواج کرده بود‬
‫و مطمئن بود زیاد طول نمیکشه از اینجا پرتش کنن بیرون‪..‬‬
‫پس اول باید اعتماد اون پسر و بدست میاورد و بعد با قدرت‬
‫انتقامی که ‪ 1‬سال انتظارشو میکشید و میگرفت!‬
‫وارد حموم شد و متوجه صدای زنگ مبایلش نشد‪...‬‬
‫______________‬

‫‪149 | P a g e‬‬
‫‪+‬کیونگسو پاشو‪..‬گوشیت‪..‬زنگ میزنه‪..‬‬

‫با صدای خسته ی لوهان چشماشو باز کرد و گوشی جدیدشو‬
‫از زیر بالشت برداشت‬
‫_بله‬
‫‪+‬دو کیونگسو؟‬
‫_کیم جونگین!‬
‫پسر پشت خط تک خندی زد‬
‫‪+‬چه خوب شناختی‪..‬‬
‫با همون صدای خشدار جواب داد‬
‫_شماره ی منو چط‪...‬‬
‫قبل از اینکه حرفشو کامل کنه جونگین جواب داد‬
‫‪+‬من یه پلیسم شماره گیر آوردن برام مثل آب خوردن میمونه‬
‫دستشو روی چشماش گذاشت و اخمشو مخفی کرد‬
‫_خب حاال چرا زنگ زدی؟‬
‫‪+‬پارک جیمین گوشیشو جواب نمیده‬

‫‪150 | P a g e‬‬
‫_گفتم که اون پیش جئون جونگ کوکه‪..‬نمیتونه راحت حرف بزنه‬

‫خودش هروقت صالح بدونه تماس میگیره‬
‫‪+‬بنظرت با یه پلیس خیلی بی ادبانه حرف نمیزنی آقای دو؟‬
‫چشماشو چرخوند و بی توجه به صدای جدی اون پلیس دیوونه‬
‫گوشیو قطع کرد‬
‫نگاهی به لوهان انداخت و سری تکون داد‬
‫همیشه دور برش پر از ادمای دیوونه بود‬
‫جیمینی که ریسک میکرد و دنبال انتقام بود‬
‫لوهانی که دیشب به زور کیونگسو رو برده تو خونش و گفته‬
‫که یه روح دیده و میترسه‬
‫و االن کیم جونگینی که به عنوان یه پلیس زیادی بچه میزد‪...‬‬
‫_________‬
‫با حوله ی بزرگ جونگ کوک از حموم خارج شد‬
‫روی تخت نشست و گوشیشو از روی میز برداشت‬
‫با دیدن چند تماس بی پاسخ از کیونگسو و یه شماره ناشناس‬

‫‪151 | P a g e‬‬
‫هوفی کشید و دکمه تماس با کیونگسو رو لمس کرد‬

‫_جیمین چرا جواب این بچه پلیسو نمیدی؟‬
‫‪+‬سالم‬
‫با بی جواب موندن سالمش لبخندی زد و چهره ی عصبی کیونگسو‬
‫رو تو ذهنش تصور کرد‬
‫دوستش زیادی تخس و عصبی بود‪..‬‬
‫‪+‬حموم بودم کیونگ‪..‬بعدا بهش زنگ میزنم‬
‫_بهتره همین االن زنگ بزنی چون من حوصله ندارم گند کاریاتو‬
‫جمع کنم و جواب سر باال بهش بدم‬
‫با صدای بوق آزاد لبخندی زد و گوشیو کنار گذاشت‬
‫لباسای قبلیش زیادی مجلسی و سنگین بودن و از اونجا که قصد‬
‫رفتن از عمارت و نداشتن تصمیم گرفت لباسای جونگ کوکو تنش‬
‫کنه‬
‫در کمد و باز کرد و بعد از گشتن زیاد باالخره تونست یه شلوارک‬
‫و هودی مشکی پیدا کنه‬

‫‪152 | P a g e‬‬
‫بند شلوارکو چند بار گره زد تا اندازش بشه‬

‫هودی گشاد جونگ کوکو تنش کرد و جلوی آینه قرار گرفت‬
‫لباسای گشاد جونگ کوک سنشو کمتر نشون میداد و حس خوبی‬
‫بهشون داشت‬
‫خواست اتاقو ترک کنه اما با دیدن دری که به بالکن وصل میشد‬
‫سریع نظرش عوض شد‬
‫در و باز کرد و با دیدن منظره ی زیبای رو به روش نفس عمیقی‬
‫کشید‬
‫باغ زیبای پشت عمارت مثل یه تیکه بهشت وسط جهنم بود‬
‫دستاشو به نرده ها تکیه داد و با لبخند به درختای سبز و‬
‫گالی صورتی رنگ خیره شد‪..‬‬
‫دلش میخواست بره اونجا و کل راه سنگی دور باغ و بدوعه‬
‫سرشو برگردوند تا طرف دیگه باغ و ببینه اما با دیدن‬
‫جونگ کوک و لیسا پشت یکی از درختا نفسش تو سینش حبس شد‬
‫یعنی اونا هنوز رابطه دارن؟‬

‫‪153 | P a g e‬‬
‫جواب سوالشو وقتی گرفت که دستای لیسا دور گردن جونگ کوک‬
‫گره خورد و بوسه آرومیو شروع کردن‬
‫بی توجه به الیه نازک اشک داخل چشماش بالکن و ترک کرد‬
‫و خودشو روی تخت بزرگ جونگ کوک پرت کرد‬
‫شاید ازدواج اونا سوری بود اما با فکر به اینکه االن لیسا‬
‫فکر میکنه از جیمین برده چینی بین ابروهاش افتاد‬
‫حس میکرد اون دختر تمام غرورشو خورد کرده‬
‫و جیمین به تنها چیزی که فکر میکرد گرفتن حال لیسا بود‪...‬‬
‫از تخت پایین اومد و سمت در قدم برداشت‬
‫)تو فکر کردی جونگ کوک دوستت داره؟(‬
‫این جمله ی لیسا بار ها تو ذهنش تکرار شد‬
‫و قبل از اینکه به در برسه ایستاد‬
‫)اون هنوزم رنگ موهاش شرابیه(‬
‫کالفه از حرفای لیسا سرشو بین دستاش گرفت‬
‫اون میتونست بدون جونگ کوکم کاری که میخاد و انجام بده‬

‫‪154 | P a g e‬‬
‫چرا سعی داشت جونگ کوک و تو زمین خودش بِکِشه؟‬

‫"جیمین تو نباید پیش اون دختر احمق جلوه کنی‪..‬بهش نشون‬
‫بده چه کارایی از دستت بر میاد"‬
‫نگاه مصممی به در انداخت و با قدمای محکمش از اتاق خارج شد‬
‫______‬
‫‪+‬سالم هیونگ‬
‫طبق عادت همیشگیش دستشو دور گردن جونگ کوک انداخت‬
‫‪+‬شنیدم ازدواج کردی‪..‬‬
‫دست سهونو از دور گردنش پس زد و بی جواب سمت در ورودی‬
‫عمارت راه افتاد‬
‫برگشت و نگاه سردشو به برادر خوندش داد‬
‫‪+‬این کارا چیه ؟ چرا جوابمو نمیدی؟!‬
‫قدمای بلندشو سمت سهون برداشت و تو صورتش خم شد‬
‫_به خاطر پدر تو تن به یه ازدواج مسخره دادم‪..‬‬

‫‪155 | P a g e‬‬
‫دندوناشو روی هم فشار میداد تا بتونه خشمشو کنترل کنه‬

‫_میخام باباتو از زندگیم محو کنم سهون!‬
‫دستشو روی بازوی جونگ کوک کشید و با نگاه خون سرد‬
‫همیشگیش‬
‫بهش خیره شد‬
‫‪+‬هیونگ تو خیلی سخت گرفتی‪..‬لیسا نیست ولی ببین جیمین هست!‬
‫_خفه ش‪..‬‬
‫‪+‬هیونگ گوش کن !جای اینکه دنبال دردسر باشی‬
‫سعی کن از این زمان لذت ببری!‬
‫لیسا نباشه دختر و پسرای زیادی هستن‪...‬تو بلد نیستی‬
‫با پوالت خوش بگذرونی‪..‬‬
‫نگاه عصبیشو از سهون گرفت و پوزخندی زد‬
‫_من مثل تو نیستم!‬
‫تو اوه سهون پسر اوه ووکی‪..‬‬
‫سرشو باال گرفت و نگاه تیزشو به سهون داد‬

‫‪156 | P a g e‬‬
‫_ولی من جئون جونگ کوکم!‬

‫دستشو داخل جیبش برد و دوباره به سمت عمارت راه افتاد‬
‫‪+‬هیونگ‬
‫با ایستادن جونگ کوک جلو اومد و کنارش قرار گرفت‬
‫به نیمرخ جذاب برادرش خیره شد‬
‫‪+‬فراموش نکن تو هم جئون جونگ کوک پسر جئون ووکی!‬
‫با قدمای آروم وارد عمارت پدرش شد و متوجه نگاه سرد‬
‫جونگ کوک به پشت سرش نشد‪...‬‬
‫______‬
‫از پله ها پایین اومد و وارد سالن غذا خوری که دیروز اونجا‬
‫شام خورده بودن شد‬
‫_صبح بخیر پدر‬
‫ووک مثل دیروز سر میز نشسته بود‬
‫جونگ کوک به همراه یه پسر قد بلند دیگه که چهره ی آشنایی‬
‫داشت‬

‫‪157 | P a g e‬‬
‫رو به روی هم نشسته بودن و لیسایی که درست کنار جونگ کوک‬

‫نشسته بود!‬
‫‪.‬صبح بخیر پسرم بیا منتظرت بودیم‬
‫کنار همون پسر قد بلند جا گرفت و بی توجه به پوزخند لیسا‬
‫گفت‬
‫_من جیمینم و شما؟‬
‫پسر لبخند جذابی زد و دستشو جلو آورد‬
‫‪+‬من سهونم برادر جونگ کوک‬
‫سهون !مطمئن بود این اسمو یه جا شنیده ولی هر چه قدر‬
‫فکر میکرد بی نتیجه میموند‪..‬‬
‫چهره پسر جذاب رو به روش زیادی آشنا بود و از این قضیه‬
‫دلهره عجیبی داشت!‬
‫دست سهونو داخل دستش فشرد‬
‫_خوشبختم‬
‫مشغول صبحونه شدن و جیمین تمام مدت سعی میکرد‬

‫‪158 | P a g e‬‬
‫نگاهشو روی لیسا نگیره و به چشماش که باخت جیمینو‬

‫بلند فریاد میزدن نگاه نکنه‬
‫_عزیزم میشه امروز بریم بگردیم؟‬
‫همه به سمت جیمین چرخیدن اما نگاه اون فقط روی یه نفر‬
‫بود‪..‬جونگ کوک!‬
‫و اما جونگ کوک خیلی دلش میخاست بگه برای این مسخره بازیا‬
‫وقت ندارم و هیچوقت قرار نیست با تو بیرون برم‬
‫ولی مجبور بود بر خالف اینو بگه تا پدر خونده ی باهوشش‬
‫از دروغشون بویی نبره‬
‫‪+‬اتفاقا منم دلم میخاد بریم کل روز و بگردیم‬
‫لحنش سرد بود اما همین که جونگ کوک جلوی جمع‬
‫بهش توهین نکرده بود راضی بود‬
‫و دوباره مشغول صبحونش شد‬
‫با صدای ووک همه سرشونو باال گرفتن و به مرد سن باالیی که‬
‫هنوزم جذاب بود خیره شدن‬

‫‪159 | P a g e‬‬
‫‪.‬امروز تو هتل کارای زیادی دارم و از اونجا که جونگ کوک‬

‫تازه ازدواج کرده و میخاد وقت بیشتریو با جیمین بگذرونه‬
‫بهتره سهون با من بیاد‬
‫‪+‬اوووههه نههه امروز قرار دارم بابا‬
‫از پشت میز بلند شد و با باال اوردن دستش به سهون حق‬
‫اعتراض نداد‬
‫‪.‬یکم از برادرت یاد بگیر سهون !اون همیشه کارارو انجام میده‬
‫چه من باشم یا نه‪...‬‬
‫بهتره تو هم بیای کارای هتلو یاد بگیری‬
‫چهره ی سهون کالفه بودنو داد میزد اما میدونست‬
‫که رو حرف پدرش نمیشد نه بیاره‬
‫از پشت میز بلند شد و سمت اتاقش راه افتاد‬
‫‪+‬من میرم لباسامو عوض کنم‬
‫ووک سری تکون داد و سیگار باریکی و روشن کرد‬
‫‪.‬شما هم امروز خوش بگذرونید پسرا‬

‫‪160 | P a g e‬‬
‫_مرسی پدر‬
‫بر خالف جیمین که با گرمی جواب داد‬
‫جونگ کوک فقط سرشو تکون داد و از پشت میز بلند شد‬
‫‪+‬من میرم حاضر شم تو هم زودتر بیا‬
‫و بعد بدون شنیدن جواب سالن و ترک کرد و وارد اتاق جونگ‬
‫کوک شد و در و محکم بست‬
‫پوزخندای لیسا غیر قابل تحمل بود و جیمین از اینکه اون دختر‬
‫میتونه اینقدر راحت خونشو به جوش بیاره متنفر بود!‬
‫‪+‬لباسای من خیلی بهت میاد ولی دیگه بدون اجازه اونارو نپوش!‬
‫سریع به سمت منبع صدا چرخید و متوجه جونگ کوک که به‬
‫دیوار کنار تخت تکیه داد بود شد‬
‫_مجبور بودم وگرنه تنم نمیکردم‬
‫جونگ کوک بی توجه به اون وارد بالکن شد و جیمین از فرصت‬
‫برای پوشیدن لباسای خودش استفاده کرد‬
‫از پشت پنجره جونگ کوک و میدید که دقیقا به همون جایی‬

‫‪161 | P a g e‬‬
‫که لیسارو بوسید نگاه میکرد‬

‫وارد بالکن شد و پشت همسرش ایستاد‬
‫_من دیدم تو بوسیدیش‪..‬‬
‫با لحن آرومی گفت و سرشو پایین انداخت‬
‫جونگ کوک چرخید و به پسر کوتاه تر خیره شد‬
‫‪+‬تو ناراحتی؟‬
‫سرشو باال آورد و با چشمای غمگینش به جونگ کوک نگاه کرد‬
‫_اون دیشب با من حرف زد‪..‬میدونی منو مسخره میکنه؟‬
‫‪+‬چی بهت گفت؟‬
‫_حقیقت و گفت‬
‫جلو تر اومد و کنار جونگ کوک ایستاد و به منظره زیبای رو به‬
‫روش چشم دوخت‬
‫_گفت فکر کردی جونگ کوک دوستت داره‪ ..‬جونگ کوک فقط منو‬
‫دوست داره و نمیتونه فراموشم کنه‬
‫سرشو به سمت صورت پر جذبه ی پسر چرخوند‬

‫‪162 | P a g e‬‬
‫_من میدونم ازدواجمون واقعی نیست‪..‬اما اینکه جلوی کسی‬

‫خورد بشم و همه بخوان بهم بخندن و نمیتونم تحمل کنم‪..‬‬
‫‪+‬من اونو نبوسیدم خودش یهو اونکارو کرد‬
‫شاید تو رو دیده و خواسته اینطوری اذیتت کنه‬
‫پوزخند تلخی زد و به دوباره به همون قسمت باغ که لیسا‬
‫بوسیدش نگاه کرد‬
‫‪+‬میبینی؟ هنوزم به خاطر خودم دوستم نداره فقط به خاطر‬
‫مبارزه با تو اینکارا رو میکنه‬
‫نگاهشو به نیمرخ زیبای جونگ کوک دوخت و دستشو روی شونش‬
‫گذاشت‬
‫_بزودی همه چیز درست میشه‬
‫‪+‬فکر نکنم‪..‬‬
‫بدون اینکه منتظر واکنش از جیمین بمونه بالکن و ترک کرد‬
‫نگاه کوتاهی به باغ زیر پاش انداخت و پشت سر جونگ کوک‬
‫وارد اتاق شد‬

‫‪163 | P a g e‬‬
‫______‬
‫‪+‬کیونگسو درسته مدت زیادی نیست همو میشناسیم‬
‫ولی لطفا اینو بدون من متوهم یا دروغگو نیستم!‬
‫چشماشو چرخوند و روی لوهان نگهش داشت‬
‫_توقع داری باور کنم تو روح دیدی؟‬
‫لوهان با چشمای نگران بهش خیره شد‬
‫‪+‬نمیدونم ‪..‬نمیدونم چی بگم ولی مطمئنم خودش بود!‬
‫_شاید فقط شبیهش بوده‬
‫با التماس دستای کیونگسو رو گرفت‬
‫‪+‬چرا حرفامو باور نمیکنی؟ اونقدر شباهت غیر ممکنه!‬
‫نگاهشو از چشمای نگران لوهان گرفت و به دستاشون داد‬
‫_تو با چشمای خودت مرگشو دیدی‪..‬چطور حاال میگی خودش بود؟‬
‫با اتمام جمله ی کیونگسو دستاش شُل شد و یه الیه اشک تو‬
‫چشماش جا گرفت‬
‫‪+‬اون نمرد‪..‬من همیشه تو قلبم باهاش زندگی کردم‬

‫‪164 | P a g e‬‬
‫سرشو پایین انداخت و اشک مزاحم کنار چشمشو پاک کرد‬

‫‪+‬بیخیال شاید یه خواب بوده‬
‫از پشت میز بلند شد و به سمت اتاقش رفت‬
‫همزمان با بسته شدن در اتاق لوهان ‪ ،‬به فکر فرو رفت‬
‫میدونست که اون پسر بهش دروغ نمیگه چشمای لوهان‬
‫حقیقتو فریاد میزدن ‪..‬اینکه نمیتونست به دوست جدیدش‬
‫کمک کنه ناراحت کننده بود‪..‬‬
‫دستاشو دور فنجون قهوش چرخوند و کمی ازش نوشید‬
‫به قاب عکس کوچیک کنار میز نگاه کرد‬
‫لوهان و یه پسر قد بلند که شونه های پهنی داشت‬
‫هر دو تو عکس لبخند زده بودن و شاد بنظر میرسیدن‬
‫قاب عکسو برداشت و با دقت بهش خیره شد‬
‫نمیدونست چرا اما حس میکرد لبخند اون پسر که به گفته ی‬
‫لوهان اسمش سهونه واقعی به نظر نمیرسید‪..‬برعکس لوهان‬
‫که از ته دل لبخند زده بود و انگار از اون لحظه ها لذت میبرده‪..‬‬

‫‪165 | P a g e‬‬
‫قاب عکس و سر جاش قرار داد و بدون اینکه چشماشو‬

‫از روش برداره دوباره فنجونو تو دستش گرفت و کمی‬
‫ازش خورد‬
‫________‬
‫‪+‬بیشتر بیا اینجا جیمین‬
‫لبخند مصنوعی اما زیباشو حفظ کرد‬
‫_حتما پدر ‪..‬بابت پذیرایی خوبتون ممنونم‬
‫بعد از دست دادن با جیمین به داخل عمارت برگشت و چند ثانیه‬
‫بعد جیمین کنار جونگ کوک تو ماشین نشسته بود‬
‫به نیمرخ سرد پسر پشت فرمون نگاهی کرد‬
‫_امروز بریم بیرون؟‬
‫متعجب به سمت جیمین چرخید‬
‫‪+‬بریم بیرون؟؟ تو واقعا فکر میکنی من دوس پسرتم؟‬
‫و دوباره به جلوش خیره شد‬

‫‪166 | P a g e‬‬
‫_چه ربطی داره مگه هرکی بیرون میره باید حتما با دوس پسرش‬
‫بره!‬
‫با ناراحتی نگاهشو از جونگ کوک گرفت و به سمت شیشه کنارش‬
‫داد‬
‫_اینکه ما فقط منتظر فرصت باشیم تا ووک بره بیرون و‬
‫من دنبال مدارکا بگردم خیلی سادست‪..‬‬
‫خودت میدونی پیدا کردن مدرک درست حسابی زمان زیادی میبره!‬
‫به سمت جونگ کوک که با یک دست فرمون و هدایت میکرد‬
‫چرخید‬
‫_حاال که قراره مدت زیادی کنار هم باشیم چرا نمیای دوستای‬
‫خوبی بشیم هووم؟ اینجوری با هم راحت تر کنار میایم!‬
‫بدون اینکه نگاهشو از جلوش بگیره گفت‬
‫‪+‬با هرکی میخای بیرون برو‪...‬ولی من وقت گشت زدن با تو رو ندارم!‬
‫پاشو روی گاز فشرد تا سریعتر به آپارتمانش برسه و مجبور نشه‬
‫بیشتر از این حرفای جیمینو گوش کنه‪..‬‬

‫‪167 | P a g e‬‬
‫زیاد طول نکشید تا به مقصد برسه و بعد از پیاده کردن جیمین‬

‫دوباره از اونجا دور شه‪...‬‬
‫بی حوصله وارد خونه جدیدش شد و کتشو روی کاناپه پرت کرد‬
‫از اینکه نتونسته بود جونگ کوک و راضی کنه عصبانی بود‪..‬‬
‫نمیدونست اینکارا فقط برای دور کردن جونگ کوک از لیساست‬
‫یا دلیل دیگه ای داره ولی تنها بهانه ای که فعال داشت همین بود‬
‫رو به روی تی وی نشست و بعد از کلی کانال عوض کردن‬
‫هوفی کشید و کنترل و یه گوشه پرت کرد‬
‫)با هرکی میخای بیرون برو‬
‫)‪..‬‬
‫بالفاصله جرقه ای تو ذهنش زد و گوشیشو از جیب کتش در آورد‬
‫حاال که میتونست با دوستای خودش بیرون بره چه احتیاجی‬
‫به جونگ کوک بود؟‬
‫سریع شماره ی کیونگسو رو گرفت و بعد از چند تا بوق خوردن‬
‫صدای بهترین دوستش داخل گوشی پیچید‬

‫‪168 | P a g e‬‬
‫‪+‬باز چیشده‬
‫پوکر به تی وی نگاه کرد‬
‫_چرا تو هیچوقت سالم نمیکنی؟‬
‫‪+‬جیمین چرا زنگ زدی ؟ زود باش حوصله ندارم‬
‫_دقیقا زنگ زدم بگم حوصلم سر رفته بیا امشب بریم بار‬
‫‪+‬تو مگه خونه اون پسره نیستی؟‬
‫دستشو روی موهاش کشید و جواب داد‬
‫_اون به من کاری نداره‬
‫‪+‬منم خیلی وقته بیرون نرفتم فکر خوبیه اما بهتره لوهانم با‬
‫خودمون ببریم‬
‫_پس با لوهان صمیمی شدی!‬
‫با لحن دلخوری گفت و کیونگسو طبق عادت همیشگیش چشماشو‬
‫چرخوند‬
‫‪+‬دیشب جلوی هتل سوارش کردم وقتی رسیدیم منو بزور‬
‫نگه داشت گفت یه پسر و دیده که شبیه عشقش بوده‬

‫‪169 | P a g e‬‬
‫جیمین چند لحظه به فکر فرو رفت‪ ..‬هیچ حس خوبی نسبت‬

‫به دوس پسر لوهان نداشت‬
‫_پس اونم با خودت بیار یه بار نزدیک اینجا هست‬
‫ادرسشو میفرستم ساعت ‪ 44‬بیاید اونجا‬
‫‪+‬باشه‬
‫_فعال‬
‫گوشیو قطع کرد و با لبخند به تی وی خیره شد‬
‫باالخره بعد از چند روز میتونست یکم خوش بگذرونه‪..‬‬
‫‪+‬امشب اسلحه هارو میارن جونگ کوک ‪..‬رئیس دستور داده‬
‫منو تو اونارو بگیریم‬
‫به کریس دوست قد بلندش خیره شد‬
‫_یه ماموریت خطرناک دیگه رو انداخته گردن من؟‬
‫فکر میکردم حاال که ازدواج کردم باهام بهتر برخورد کنه!‬
‫از پشت میز اتاق کارش بلند شد و به سمت جونگ کوکی که روی‬
‫کاناپه ی مشکی رنگ دراز کشیده بود اومد‬

‫‪170 | P a g e‬‬
‫رو به روی جونگ کوک نشست و عینکشو از چشمش برداشت‬

‫‪+‬جونگ کوک‪..‬‬
‫تو که بهتر از من ووک و میشناسی !االن فقط میخاد اون اسلحه‬
‫هارو تو دستش بگیره و با قدرت به هر طرف خواست شلیک کنه!‬
‫چشمای خستشو بست و یکی از دستاشو زیر سرش قرار داد‬
‫_کیم جونگین و کشت؟‬
‫‪+‬نه فعال گفته باهاش کاری نداشته باشیم‬
‫عینکشو دوباره روی چشماش برگردوند‬
‫‪+‬باید امشب بریم همون بار همیشگی‪..‬محموله رو میارن زیر زمین‬
‫جونگ کوک با سر حرفشو تایید کرد و کریس دوباره پشت میز‬
‫کارش برگشت‪....‬‬
‫____‬
‫از دور کیونگسو و لوهان و دید که به سمت بار میان و براشون دست‬
‫تکون داد‬
‫_یه ساعته اینجا منتظرتونم!‬

‫‪171 | P a g e‬‬
‫کیونگسو کمی از لوهان عقب تر ایستاد و با چشماش به جیمین‬

‫فهموند چیزی نگه‬
‫‪+‬ترافیک بود ‪..‬خب این همون باریه که میگفتی؟‬
‫سری تکون داد و به تابلوی باالی در نگاه کرد‬
‫_اره چند روز پیش پیداش کردم‬
‫لوهان با ترس به تابلویی که عکس شراب سیاه بود نگاه کرد‬
‫‪.‬جیمین بیا از‪....‬‬
‫قبل از اینکه جملش کامل شه جیمین دستشو گرفت‬
‫و سه نفری وارد بار شدن‬
‫‪+‬چه جای خفنیه!‬
‫کیونگسو تقریبا داد کشید تا صداش بین موزیک بلند بار به گوش‬
‫دوستاش برسه‬
‫روی صندلی های بلند بار نشستن‬
‫_لوهان تو چی میخوری؟‬
‫با جواب نگرفتن از لوهان به طرف کیونگسو برگشت‬

‫‪172 | P a g e‬‬
‫_لوهان چش شده؟‬
‫با تاسف سرشو تکون داد و نگاه ریزی به لوهان کرد‬
‫‪+‬از دیشب همش تو خودشه‪..‬یکیو دیده شبیه دوس پسرش بوده‪..‬‬
‫جیمین سر تکون داد و به سمت لوهان چرخید‬
‫_لوها‪..‬‬
‫‪.‬اینجا کشتنش!‬
‫گنگ به نیمرخ لوهان خیره شد‬
‫_چی؟‬
‫به سمت جیمین برگشت و مویرگای سرخ چشماش لرز بدی‬
‫به تن جیمین انداخت‬
‫‪.‬سهونو اینجا کشت !جونگ کوک کسی که تو باهاش ازدواج کردی‬
‫سهون منو اینجا کشت!‬
‫به انتهای بار اشاره کرد‬
‫‪.‬اونجا رو میبینی؟ همه اونجا قمار میزنن‪..‬جونگ کوک به سهون‬
‫باخت‬

‫‪173 | P a g e‬‬
‫صداشو باالتر از حد معمول برد و صورتش از عصبانیت سرخ تر‬

‫میشد‬
‫‪.‬سهونو کشتتتت‪..‬بهش شلیک کررررددد‬
‫جیمین شوکه شده بود و به لوهان که از عصبانیت‬
‫قفسه ی سینش باال و پایین میشد نگاه کرد‬
‫‪+‬لوهان چرا با جیمین‪...‬‬
‫صدای شلیک تو کل بار پیچید و همه با ترس شروع به فرار کردن‬
‫_خدایا اینجا چخبره‪..‬زود باشید باید بریم بیرون‬
‫جیمین با بلند ترین صدای ممکن گفت و هر سه به سمت در‬
‫دوییدن‪..‬‬
‫باالخره تونستن از بار خارج شن‬
‫روی زانوهاشون خم شده بودن تا نفس بگیرن‬
‫‪+‬اینجا دیگه چه جهنمیه!‬
‫همونطور که نفس نفس میزد به کیونگسو نگاه کرد‬
‫_بیاید از اینجا دور شیم هنوزم داره صدای شلیک میاد‪..‬‬

‫‪174 | P a g e‬‬
‫‪+‬ماشین و بیرون کوچه پارک کردم زود باشید بریم‬

‫هر دو با قدمای تند از بار دور میشدن‬
‫که یهو کیونگسو وایستاد‬
‫‪+‬صبرکن جیمین‬
‫وایستاد و به طرف کیونگسو چرخید‬
‫‪+‬چرا لوهان با ما نمیاد؟‬
‫با سر به لوهانی که جلوی بار روی زانو افتاده بود و به نقطه نا معلومی‬
‫خیره شده بود اشاره کرد‬
‫_میرم بیارمش‬
‫سریع به عقب برگشت اما دستش تو دست کیونگسو اسیر شد‬
‫‪+‬صدای شلیک میاد منم باهات میام‬
‫سری تکون داد و هر دو به سمت لوهان دوییدن و کنارش زانو زدن‬
‫_لوهان پاشو بریم زود باش‬
‫دستشو زیر دست لوهان قرار داد تا بلندش کنه اما با کمک نکردن‬
‫کیونگسو‪ ،‬سرشو باال آورد و متوجه نگاه خیره کیونگم به همون‬

‫‪175 | P a g e‬‬
‫سمتی که لوهان نگاه میکرد شد‬

‫آروم و با شک سرشو برگردوند و به پسر قد بلند رو به روش‬
‫که کت چرم بلندی تنش بود خیره شد‬
‫کم کم تونست پازل و تو ذهنش بچینه و متوجه نگاه نا مفهوم‬
‫لوهان و کیونگسو به اون پسر بشه‬
‫سهون کسی که لوهان دیوانه وار عاشقش بود زنده و االن جلوش‬
‫ایستاده بود‪..‬‬
‫البته با اسلحه ی مشکی رنگی که به سمت لوهان‬
‫هدف گرفته شده بود!‪...‬‬
‫‪Part 10‬‬
‫به مرد چشم آبی رو به روش خیره شد‬
‫_اینا اون اسلحه هایی نیست که ما می خواستیم!‬
‫‪+‬باهوشی جونگ کوک‪..‬‬
‫به عقب تکیه داد و دستاشو بهم گره زد‬
‫_جَک تو االن تو دهن شیری‪..‬‬

‫‪176 | P a g e‬‬
‫یکی از ابروهاشو باال انداخت و با لحن تهدید آمیزی گفت‬

‫_بهتره همین االن زنگ بزنی به نوچه هات بگی اسلحه های‬
‫اصلیو بیارن!‬
‫جک تو صورت جونگ کوک خم شد و پوزخند کثیفیو به نمایش‬
‫گذاشت‬
‫‪+‬نه جونگ کوک‪..‬بهتره تو زنگ بزنی به اون رئیست بگی خودشو‬
‫نشون بده!‬
‫همیشه که نمیتونه پشت تو قایم شه‪..‬‬
‫جمله ی آخرشو محکم تو صورت جونگ کوک کوبید و‬
‫بهش فهموند که میدونه ووک فقط ازش سواستفاده میکنه!‬
‫قبل از اینکه بتونه واکنشی نشون بده‬
‫در اتاق با شدت باز شد و سهون بین چارچوب در قرار گرفت‬
‫صورت هر دو به طرف سهون چرخید و متعجب بهش خیره شدن‬
‫_سهون تو اینجا چیکار میکنی؟‬
‫‪.‬اومدم تسویه حساب کنم!‬

‫‪177 | P a g e‬‬
‫بالفاصله دستش و پشت کمرش برد و کُلت مشکیشو بیرون کشید‪..‬‬

‫اسلحه رو به سمت جک هدف گرفت و بدون لحظه ای مکث‬
‫چند بار پشت سر هم شلیک کرد‬
‫_دیووونه شدی؟؟‬
‫به سینه ی مرد آمریکایی که حاال با خون نقاشی شده بود نگاه کرد‬
‫‪+‬اون قاتل خواهرم بود باید میمرد!‬
‫با چشمای درشت شدش به سهون نگاه کرد باورش نمیشد‪..‬‬
‫سهونی که همیشه بیخیال و خوش گذرون بود حاال جلوی‬
‫چشماش یه نفر و کشته بود!‬
‫_تا افرادش نیومده باید بریم‬
‫سمت در دویید و دست سهونو کشید‬
‫_زود باش لعنتی‬
‫درست وسط راهروی باریک بار بودن که یه نفر از پشت به‬
‫جونگ کوک شلیک کرد‬

‫‪178 | P a g e‬‬
‫سهون گنگ برگشت و به جونگ کوکی که روی زانو هاش افتاده بود‬
‫نگاه کرد‬
‫‪+‬عوضیییی‬
‫داد کشید و چند تیر و داخل سر مرد پشت سرش خالی کرد‬
‫‪+‬جونگ کوک پاشو زود باش‬
‫پشت جونگ کوکو نگاه کرد تا بفهمه تیر کجا خورده و با دیدن کمر‬
‫زخمی جونگ کوک دستشو روش گذاشت‬
‫‪+‬لعنت همش تقصیر منه!‬
‫جونگ کوک پاشو بریم اگه افرادش برسن اینجا کارمون تمومه‪..‬‬
‫حرفش کامال برای یه ادم زخمی بی منطق بود اما جونگ کوک بی‬
‫توجه به درد وحشتناکش بلند شد‬
‫قوی تر از اون بود که بخواد تسلیم شه‪..‬‬
‫‪+‬دستتو بنداز دور گردنم‬
‫کاری که سهون گفتو انجام داد و باالخره تونستن از اون بار‬
‫نفرین شده خارج بشن‬

‫‪179 | P a g e‬‬
‫سمت ماشینش به راه افتاد و سعی کرد وزن جونگ کوکو یکم‬
‫بیشتر تحمل کنه‬
‫در عقب ماشینو باز کرد و کمک کرد جونگ کوک سوار شه‬
‫‪+‬تحمل کن جونگ کوک االن میریم بیمارستان‬
‫در و بست و ماشینو دور زد تا سوار شه‬
‫قبل از اینکه پشت فرمون جا بگیره برگشت تا مطمئن بشه‬
‫افراد جک دنبالش نیستن‬
‫توجهش به پسری که جلوی بار ایستاده بود جلب شد‬
‫پسر چند قدم جلوتر اومد و درست زیر نور ستون به زانو افتاد‪..‬‬
‫هیچوقت فکر نمیکرد دوباره لوهانو ببینه‪..‬اونم درست تو همچین‬
‫جهنمی‬
‫چشمای پسر رو به روش ترکیبی از غم و شوکه شدنو تو خودش‬
‫جا داده بود‪...‬‬
‫میدونست که لوهان چقدر دوسش داره اما نمیتونست ریسک کنه‪..‬‬
‫لوهانم فقط جزو نقشه های پدرش بود و االن که فهمیده بود‬

‫‪180 | P a g e‬‬
‫سهون زندست باید میمرد‪...‬‬

‫هر چیزی که سد راه پدرش بشه باید نابود شه‪..‬‬
‫اسلحه شو به سمت لوهان هدف گرفت!‬
‫به چشمای دل تنگ پسر خیره شد‬
‫اون روی لوهان اسلحه گرفته بود ولی اون پسر نگاه دل تنگشو‬
‫روی سهون هدف گرفته بود‪..‬یه بازی نا عادالنه ی دیگه‬
‫نمیدونست چطور سر و کله ی جیمین و یه پسر دیگه پیدا شد‬
‫_لوهان پاشو بریم زود باش‬
‫لوهان همچنان نگاهش روی سهون بود و توجه دوستاشم به‬
‫همون سمت جلب شد‬
‫بی توجه به نگاه دل تنگ لوهان و نگاه شوکه جیمین و اون پسر‬
‫به لوهان شلیک کرد‪...‬‬
‫جیمین چشماشو بست و سرشو پایین انداخت‬
‫این حق دوستش نبود که اینطوری بمیره‪...‬‬
‫مرگ بدست کسی که دوسش داری!‬

‫‪181 | P a g e‬‬
‫این واقعیت بود‪..‬عشق فقط تو قصه هاست اینجا ادما‬

‫بی رحمانه همو میکشن‪!..‬‬
‫بی توجه به بغض سنگینش سرشو باال گرفت و چشماشو باز کرد‬
‫اول به سهونی که سوار ماشین میشد و بعد به لوهان که کنارش‬
‫نشسته بود نگاه کرد‬
‫_چ‪..‬چیشد؟؟‬
‫از ترس به لکنت افتاده بود‬
‫‪+‬تفنگش خالی بود‪..‬‬
‫بعد از جواب کیونگسو چشماشو بست ونفس عمیقی کشید‪..‬‬
‫به لوهانی که هنوزم به جای خالی سهون‬
‫خیره بود نگاه کرد‬
‫باید از اینجا دور میشدن قبل از اینکه دوباره جونشون در خطر بیفته!‬
‫___________‬
‫_لعنتتت بههه منننن‬
‫داد زد و دستاشو محکم روی فرمون کوبید‬

‫‪182 | P a g e‬‬
‫نتونسته بود لوهان و بکشه و میترسید اون پسر براش دردسر درست‬
‫کنه‬
‫به عقب برگشت و به صورت خیس از عرق جونگ کوک نگاه کرد‬
‫_جونگ کوک لطفا نخواب االن میرسیم بیمارستان‬
‫هیچ صدایی از جونگ کوک نشنید و با حرص پاشو روی گاز فشرد‪..‬‬
‫با افتادن اسم پدرش روی صفحه گوشیش تماس و برقرار کرد‬
‫‪+‬این چه غلطی بود کردی احمق؟!‬
‫صدای محکم پدرش تو این مواقع خیلی ترسناک میشد‬
‫ولی سهون بهش عادت داشت!‬
‫_بابا تو داشتی با قاتل دخترت معامله میکردی؟‬
‫با بغض گفت و منتظر جواب سر باالی پدرش شد‬
‫‪+‬چند بار بگم مرگ سولی فقط یه اتفاق بود!‬
‫کسی سولیو نکشت سهون‪..‬‬
‫همونطور که حدس میزد حرفای همیشگی پدرش که مرگ خواهرشو‬
‫یه حادثه نشون میداد!‬

‫‪183 | P a g e‬‬
‫دستشو روی چشمای پر از اشکش کشید‬

‫‪+‬توی احمق به من کلی ضرر زدی به عالوه یه قتل دیگم‬
‫میندازن گردنمون و باید کلی پول خرج کنم تا دست از سرمون‬
‫بردارن‪..‬‬
‫واسه همینه کارارو میسپرم به جونگ کوک چون تو یه احمقی!‬
‫پوزخند تلخی زد و سعی کرد بغضشو قورت بده‬
‫_کسی که بهش کارارو سپردی االن تیر خورده دارم میبرمش‬
‫بیمارستان‬
‫چند لحظه سکوت برقرار شد و دوباره پدرش با صدای ضعیفی‬
‫به حرف اومد‬
‫‪+‬نه ! بیمارستان نرو‪..‬‬
‫خطی بین ابروهاش افتاد و مبایلشو به گوشش فشرد‬
‫_منظورت چیه بابا؟!‬
‫به وضوح صدای نفس عمیق پدرشو از پشت گوشی شنید‬
‫‪+‬سهون‪..‬سهون یکم فکر کن‪..‬اگه ببریش بیمارستان مجبوری‬

‫‪184 | P a g e‬‬
‫بگی کجا و چطور تیر خورده !اینجوری اسمو آوازمون همه جا میپیچه‬
‫پاشو محکم روی ترمز فشار داد‬
‫_یعنی بزارم بمیره؟ تو االن داشتی به وجودش افتخار میکردی‬
‫پس چیشد؟‬
‫‪+‬احساساتی برخورد نکن! تو پسر اوه ووکی‬
‫ببرش یه جا و تیر و در بیار اگه زنده موند من خودم باهاش حرف‬
‫میزنم‬
‫اگه مردم که چه بهتر!‬
‫دستشو جلوی دهنش گرفت و گوشیو قطع کرد‬
‫باید چیکار میکرد؟‬
‫از بچگی با جونگ کوک بزرگ شده بود و همیشه تو هر موقعیتی‬
‫اون پسر مثل یه برادر واقعی هواشو داشت‪..‬‬
‫حاال باید پدرشو انتخاب میکرد یا برادر خوندشو؟‬
‫(فلش بک ‪ ۵‬سال قبل)‬
‫(صدای قدمای ترسناک پدرش تو عمارت طالیی پیچید‬

‫‪185 | P a g e‬‬
‫_سهووووون‬
‫با صدای بلند پدرش سریع به اتاق برگشت و در و قفل کرد‪..‬‬
‫فکر نمیکرد فقط به خاطر اینکه به اون مهمونی نرفته پدرش‬
‫انقدر عصبی بشه‬
‫با تکون خوردن دستگیره در لزر وحشتناکی به تنش افتاد‬
‫_کلی پول از دست دادیم و اون شرکت دیگه با ما قرار داد نمی بنده‬
‫صدای پدرش باالتر رفت و سهون پشت در به گریه افتاد‬
‫_چطور جرعت کردی کاریو که گفتم انجام ندی؟؟؟‬
‫‪+‬چیشده بابا؟!‬
‫با صدای جونگ کوک چشماشو روی هم فشرد و از خدا خواست‬
‫تا برادرش بتونه پدرشو اروم کنه وگرنه میدونست چیز خوبی‬
‫در انتظارش نیست‪..‬‬
‫_چیه باز اومدی فرشته ی نجاتش بشی!؟‬
‫‪+‬سهون چیکار کرده؟‬
‫ووک دستشو مشت کرد و روی در کوبید‬

‫‪186 | P a g e‬‬
‫_به مهمونی کانگ نرفت و االن اون نمیخاد باهامون قرار داد ببنده!‬
‫حاال فهمیدی چه گندی زده؟‬
‫دوباره دستشو روی در کوبید و سهون با ترس منتظر بود‬
‫تا پدرش بیاد داخل و زیر مشت لگداش لهش کنه‪..‬‬
‫‪+‬منو به جاش تنبیه کن!‬
‫با صدای جونگ کوک گنگ به در خیره شد و ووک با پوزخند سمت‬
‫جونگ کوک برگشت‬
‫_پس درست گفتم‪..‬اومدی فرشته ی نجاتش بشی!‬
‫گلدون بزرگ کنار دیوار و برداشت و به سمت جونگ کوک پرتاب‬
‫کرد (‪....‬پایان فلش بک‬
‫به بیمارستانی که درست روبه روش قرار داشت خیره شد‬
‫بیمارستان جلوش و میتونست جون برادرشو نجات بده‬
‫پس چرا تکون نمیخورد؟‬
‫برگشت و به چشمای بسته و چهره سفیده شده جونگ کوک نگاه‬
‫کرد‬

‫‪187 | P a g e‬‬
‫(احساساتی برخورد نکن !تو پسر اوه ووکی)‬

‫(واسه همینه کارارو میسپرم به جونگ کوک چون تو یه احمقی)‬
‫میدونست داره با جون جونگ کوک بازی میکنه ولی میخاست‬
‫حتی یه بارم شده جلوی پدرش قوی دیده بشه!‬
‫دوباره ماشین و روشن کرد و از جلوی بیمارستان رد شد‪...‬‬
‫______‬
‫‪+‬جیمین یکم آب میوه بیار لوهان بخوره حالش بهتر میشه‬
‫سری تکون داد و وارد آشپز خونه شد‬
‫کیونگسو به لوهانی که هیچ شباهتی به ادم قبل نداشت نگاه کرد‬
‫و روی کاناپه ی شیک خونه ی مشترک جیمین و جونگ کوک‬
‫رو به روی لوهان نشست‬
‫‪+‬خوبی؟‬
‫بدون اینکه به کیونگسو نگاه کنه گفت‬
‫_عشقم زندس و میخواست منو بکشه‪...‬باید خوب باشم؟‬
‫سرشو پایین انداخت و انگشتاشو داخل هم فرو برد‬

‫‪188 | P a g e‬‬
‫نمیدونست چی باید بگه اتفاقی که برای لوهان افتاد واقعا‬

‫غیر قابل درک بود‪..‬‬
‫جیمین وارد پذیرایی شد و کنار لوهان نشست‬
‫‪+‬بیا برات آب میوه آوردم لوهانی‬
‫بی توجه به دست جیمین که یه لیوان آب میوه رو جلوش آورده بود‬
‫بلند شد و به سمت در خروجی راه افتاد‬
‫‪+‬کجا میری لوهان صبر کن منم باهات میام‬
‫قبل از اینکه کیونگسو و جیمین بلند شن به سمتشون برگشت‬
‫_میخام تنها باشم !من ادم ضعیفی نیستم قرار نیست‬
‫خودکشی کنم یا قرار نیست برم یه جا قایم شم ‪..‬فقط میخام‬
‫تنها باشم تا باخودم کنار بیام‬
‫‪+‬ولی ما نگرانت میشیم لوهان!‬
‫پوزخندی به جمله جیمین زد که تضاد عجیبی با چشمای‬
‫غمگینش داشت‬
‫‪+‬نیاز نیست نگران من باشی‪..‬‬

‫‪189 | P a g e‬‬
‫من دو بار مردم!‬

‫اولیش دوسال پیش بود وقتی که به سهون شلیک کردن‪...‬‬
‫دومیش وقتی بود که سهون به من شلیک کرد‪...‬‬
‫شاید اون اسلحه خالی بود ولی وقتی سهون اونو به سمتم گرفت منو‬
‫کشت‪...‬‬
‫با قدمای تندش از خونه بیرون زد و توی تاریکی شب گم شد‪...‬‬
‫_______‬
‫از ماشین پیاده شد و اورافو نگاهی انداخت‬
‫باید خیلی سریع قبل از اینکه کسی متوجهش بشه جونگ کوکو‬
‫داخل خونه میبرد‬
‫در عقبو باز کرد و دستای جونگ کوکو از پشت دور گردنش انداخت‬
‫جونگ کوک بلند تر و سنگین تر از سهون بود‬
‫اما تمام تالششو کرد تا بتونه تعادلشو حفظ کنه‪..‬‬
‫پاهای جونگ کوک روی زمین کشیده میشد و صدای ترسناکیو‬
‫داخل محووه ساکت آپارتمان به وجود آورده بود‬

‫‪190 | P a g e‬‬
‫وارد آسانسور شد و انگشتشو روی دکمه ‪ 1‬فشار داد‬

‫نگاهی به لباس جونگ کوک انداخت که از خون پر شده بود‬
‫حاال که جونگ کوکو به بیمارستان نبرده بود عذاب وجدان سختی‬
‫داشت‬
‫درسته که دلش میخواست پیش پدرش ادم قوی دیده بشه‬
‫اما نه به قیمت جون جونگ کوک!‬
‫برای زنده موندنش هرکاری میکرد‪..‬‬
‫در آسانسور باز شد و دوباره صدای پاهای جونگ کوک که روی‬
‫زمین‬
‫کشیده میشد اکو پیدا میکرد‬
‫رمز در خونه ی جونگ کوکو وارد کرد و داخل شد‬
‫_اوووه چیشده؟؟؟؟‬
‫به سمت صدا برگشت و به نگاه شوکه ی جیمین اخم کرد‬
‫‪+‬کمکم کن ببریمش تو اتاق‪..‬‬

‫‪191 | P a g e‬‬
‫سریع به طرف اونا اومد و دست دیگه ی جونگ کوکو دور گردنش‬
‫انداخت‬
‫سهون در اتاق جونگ کوکو با پا باز کرد و زیاد طول نکشید که اونو‬
‫روی‬
‫تخت قرار بدن‬
‫_باید میبردیش دکتر‬
‫دکمه های لباس جونگ کوکو باز کرد و به جیمین نگاه بدی انداخت‬
‫‪+‬نمیشه ما حق نداریم ببریمش دکتر!‬
‫نگاه گنگی به سهون انداخت‬
‫_منظورت چیه اون داره میمیره!‬
‫لباس جونگ کوکو از تنش در اورد و یه گوشه پرت کرد‬
‫‪+‬ادای همسرای خوبو در نیار‪..‬من میدونم ازدواجتون فقط‬
‫یه بازی مسخرست!‬
‫جونگ کوکو به پشت برگردوند و زخم کتفشو نگاه کرد‬
‫_تو هم ادای برادرای خوبو در نیار !جای اینکه ببریش دکتر‬

‫‪192 | P a g e‬‬
‫اوردیش اینجا و با اینکه میدونی اینطوری میمیره هیچکار نمیکنی!‬

‫بلند شد و سمت جیمین قدم برداشت‬
‫‪+‬لعنتییی دهنتووو بببنددد‬
‫‪.‬کِی تیر خورد؟‬
‫به پشت سر جیمین نگاهی انداخت‬
‫جیمین به سمت کیونگسو چرخید و دستشو گرفت و به طرف‬
‫تخت کشید‬
‫_کیونگسو تو دوره دیدی حتما میتونی کمکش کنی‬
‫لطفا یکاری کن اون نباید بمیره‪...‬‬
‫کیونگسو سرشو روی سینه جونگ کوک گذاشت‬
‫_قلبش هنوز میزنه ولی مشخصه خیلی خون ازش رفته‬
‫چند ساعته تیر خورده؟‬
‫سهون به پسری که حاال میدونست اسمش کیونگسوعه نگاهی‬
‫انداخت‬
‫‪+‬تقریبا یه ساعت‬

‫‪193 | P a g e‬‬
‫جیمین به سمت سهون چرخید و تو صورتش فریاد زد‬

‫_یههه ساعتت؟؟؟ یه ساعت کوفتی کجا بودی عوضیییی‬
‫‪+‬بهت گفتم خفه شو یا نهههه؟‬
‫کیونگسو بی اهمیت به اون دو تا از اتاق خارج شد‬
‫و بعد از چند ثانیه با وسایل مورد نیازش به اتاق برگشت‬
‫‪+‬من اجازه ندارم ببرمش بیمارستان و نیاز نمیبینم برات توضیح بدم‬
‫_برید بیرون‪..‬هر دوتون!‬
‫سهون نگاه گنگ و عصبیشو روی کیونگسو انداخت‬
‫‪+‬من هیچ جا نمیرم!‬
‫با دستمال دور زخمو تمیز کرد‬
‫_پس اگه میخاید اون زنده بمونه ساکت باشید‪..‬من میتونم نجاتش‬
‫بدم‬
‫زخمش خیلی عمیق نیست‬
‫ولی بحثای مسخرتون فقط حواسمو پرت میکنه‪..‬‬
‫هر دو ساکت شدن و کیونگسو شروع به در اوردن تیر کرد‬

‫‪194 | P a g e‬‬
‫همیشه دلش میخاست یه دکتر موفق بشه‬

‫ولی خرج دانشگاهش انقدر زیاد بود که اونو از ارزوهاش منصرف کنه‬
‫‪+‬وقتی بهوش بیاد خیلی درد داره تنهاش نزارید‬
‫جیمین سری تکون داد و از اتاق خارج شد‬
‫نمیدونست چرا دیدن جونگ کوک تو این وضعیت براش دردناک‬
‫بود‬
‫حق با سهون بود‪...‬ازدواجشون یه دروغ مسخره بود‬
‫ولی با این وجود جیمین نگران جونگ کوک بود‬
‫‪+‬من دارم میرم جیمین‬
‫از افکارش خارج شد و به سمت صدا برگشت‬
‫_کجا میری کیونگ منو با این پسره دیوونه تنها ن‪..‬‬
‫قبل از تموم شدن حرفش کیونگ بغلش کرد‬
‫کاری که زیاد انجامش نمیداد‪..‬‬
‫‪+‬جیمین عاشقش نشو‪..‬‬
‫_منظورتو نمیفهمم‬

‫‪195 | P a g e‬‬
‫سرشو عقب داد و به چهره ی خسته ی کیونگ نگاه کرد‬

‫_منظورت چیه؟!‬
‫لبخندی زد و دستشو روی شونه ی ظریف جیمین گذاشت‬
‫‪+‬هنوز اولشه ‪..‬نزار عاشقش شی اون برات خطرناکه!‬
‫دست کیونگو از روی شونش پس زد و خطی بین ابروهاش افتاد‬
‫_من عاشق پسر دشمنم نمیشم!‬
‫سرشو تکون داد و با قدمای ارومش از جیمین دور شد‬
‫‪( ..‬من قرار نیست عاشقش شم)‬
‫چند بار این جمله رو تو ذهنش تکرار کرد و وارد آشپز خونه شد‪..‬‬
‫روی صندلی کنار تخت نشست و به چهره ی بی روح برادرش خیره‬
‫شد‬
‫مشخص بود کیونگسو بیشتر از یه دکتر برای زنده موندنش تالش‬
‫کرده بود‬
‫جیمین وارد اتاق شد و پشت سر سهون ایستاد‬
‫_تو خودت میدونی پدرت چطور ادمیه ‪..‬اون دزدی میکنه‬

‫‪196 | P a g e‬‬
‫قمار میکنه‪..‬حتی ادم میکشه!‬

‫جلو تر اومد و باالی سر سهون ایستاد‬
‫_اگه جونگ کوک میمرد چطور خودتو میبخشیدی؟ اون مرد‬
‫ارزششو‬
‫داره به خاطرش برادرتو از دست بدی؟‬
‫سرشو باال اورد و به چهره ی سرد جیمین نگاه کرد‬
‫‪+‬یعنی میگی به خاطر برادرم از پدرم بگذرم؟‬
‫_نه منظور‪..‬‬
‫از جا بلند شد و رو به روی پسر کوتاه تر ایستاد‬
‫‪+‬تو کارای ما دخالت نکن‪...‬‬
‫کمی خم شد تا صورتش رو به روی صورت جیمین قرار بگیره‬
‫‪+‬اینم فراموش نکن تو فقط یکی از مهره های بازی جونگ کوکی!‬
‫با تو ازدواج کرد تا لیسا حسادت کنه و برگرده‪..‬خودت خوب میدونی‬
‫براش مهم نیستی‪..‬‬
‫تنه ای به جیمین زد و از اتاق خارج شد‬

‫‪197 | P a g e‬‬
‫با خشم به موهای شرابی جونگ کوک نگاه کرد‬

‫دلش میخاست راه انتقامشو پیش بگیره و منتظر شکستِ‬
‫ووک باشه اما این وسط کسایی بودن که حس مبارزشو تحریک‬
‫میکردن‬
‫دست جونگ کوکو بین دستاش گرفت و به چشمای بستش‬
‫پوزخندی زد‬
‫_ازت متنفرم جونگ کوک ولی بدستت میارم!‬
‫____‬
‫‪+‬بابا من باید پیش جونگ کوک باشم اون حالش زیاد خوب نیست‪..‬‬
‫_برگرد خونه سهون‪ ..‬امشب مهمون داریم حاال که جونگ کوک‬
‫نیست‬
‫باید تو جاشو بگیری!‬
‫متعجب مبایلشو از گوشش دور کرد و بهش نگاهی انداخت‬
‫‪+‬یعنی به جای جونگ کوک به من اعتماد میکنید؟‬
‫_دقیقا همینطوره پس تا نا امید نشدم بیا اینجا‪..‬‬

‫‪198 | P a g e‬‬
‫تماس قطع شد و لبخند بزرگی رو لبای سهون شکل گرفت‬

‫_داری میری؟‬
‫بی توجه به جیمین کت بلندشو تنش کرد‬
‫‪+‬مراقب جونگ کوک باش اگه چیزی شد به من زنگ بزن‬
‫سری تکون داد و با نفرت به پسری که امیدوار بود هیچوقت‬
‫الزم نباشه بهش زنگ بزنه خیره شد‬
‫_سهون قبل از اینکه بری به حرفام خوب گوش کن!‬
‫سهون متعجب به سمتش برگشت‬
‫_من میدونم تو با لوهان رابطه داشتی‪..‬اینو هم میدونم لوهان‬
‫حتما یکی از بازیچه های دست تو و پدرت بوده‪..‬‬
‫‪+‬وقتمو واسه اون پسره ی احمق میگیری؟‬
‫دستاشو بهم گره زد و جلوی سهون قرار گرفت‬
‫_لوهان دوست منه‪..‬فکر کشتنشو از سرت بیرون کن!‬
‫پوزخندی زد و دستشو روی دستگیره در گذاشت‬
‫‪+‬چجوری فکر کردی به خاطر تو نمیکشمش؟‬

‫‪199 | P a g e‬‬
‫اینبار جیمین پوزخند زد و به چشمای تاریک پسر ووک خیره شد‬

‫_به خاطر من نه‪..‬به خاطر خودت نمیکشیش!‬
‫دستشو روی شونه سهون گذاشت و چند ضربه ی اروم بهش زد‬
‫_اینجوری منم مجبور میشم به جونگ کوک تو کشتن پدرت کمک‬
‫کنم‪..‬‬
‫نگاه عصبیشو از جیمین گرفت و از اون اپارتمان لعنتی خارج شد‬
‫اولش که جیمینو دید فکر نمیکرد ادم خطرناکی باشه‬
‫اما با دیدن نفرت تو چشماش که نمیدونست از کجا سرچشمه میگیره‬
‫متوجه شد چرا جونگ کوک این پسر و کنار خودش نگهداشته!‬
‫اون پسر قرار بود قدرت جونگ کوک باشه‪...‬‬
‫____________‬
‫صدای زمزمه های کسیو میشنید‪...‬انگار بهش نزدیک بود‬
‫پس چرا نمیدیدش؟‬
‫با تمام وجود سعی کرد تاریکی و کنار بزنه‪..‬‬
‫کم کم چشماش باز و به دنیای عادی برگشت‪..‬‬

‫‪200 | P a g e‬‬
‫کمرش و کتفش درد میکرد و خوب یادش بود به خاطر سهون این‬
‫بال سرش اومده بود‬
‫سرشو برگردوند تا ببینه سهون تو اتاقه یا نه که چشمش به جیمین‬
‫افتاد‬
‫از پنجره به بیرون خیره بود و از بین لبای باریکش اهنگ زیبایی‬
‫بیرون میومد‬
‫پس صدای زیبای پسر تو خوابش متعلق به جیمین بود!‬
‫یه حسی درونش میگفت جیمین با تمام ادمایی که تو زندگیش دیده‬
‫متفاوته‪..‬‬
‫جیمین ادم ترسناکی نبود اون فقط میخاست انتقام خون مادرشو‬
‫از یه ادم ترسناک بگیره‪..‬‬
‫به دستای ظریف پسر که بهم گره خورده بودن خیره شد‬
‫شاید اگه اون جای جیمین بود جرعت نمیکرد برگرده و انتقام بگیره‪...‬‬
‫اهنگ به اوج رسیده بود و جونگ کوک حس کرد چشمای پسر‬
‫جلوی‬

‫‪201 | P a g e‬‬
‫پنجره خیسه‪..‬‬
‫‪+‬دلم برات تنگ شده مامان‪..‬‬
‫دستشو روی پنجره گذاشت و به اسمون ابری بیرون نگاه کرد‬
‫خیلی دلش میخاست بره پیش اون پسر و بگه دل مادرتم واسه‬
‫تو تنگ شده پس لبخند بزن و خوشحالش کن‪..‬‬
‫اما هر چه قدر فکر میکرد خوشحال بودن جیمین نه به نفعش بود‬
‫و نه به ضررش پس بهتر بود دخالت نکنه!‬
‫_سهو‪..‬سهون کجاست؟‬
‫تقریبا روی تخت نشست و جیمین متعجب به سمتش برگشت‬
‫‪+‬بهوش اومدی؟‬
‫_میخواستی بمیرم؟‬
‫سری تکون داد و از جلوی پنجره کنار رفت و پرده هارو کشید‬
‫‪+‬فکر کنم قراره بارون بیاد هوا سرد میشه تو باید استراحت کنی‬
‫به طرف جونگ کوک قدم برداشت و دستاشو روی بازوهای جونگ‬
‫کوک فشرد‬

‫‪202 | P a g e‬‬
‫‪+‬لطفا بخواب حتی فکرشم نکن تکون بخوری!‬

‫دراز کشید و جیمین پتو رو روش مرتب کرد به هر حال انقدر‬
‫درد داشت که مخالفت نکنه‪..‬‬
‫_کی تیر و در آورد؟‬
‫سمت کتابخونه ی جونگ کوک رفت و یکی از کتابارو برداشت‬
‫‪+‬کیونگسو دوست من اون تقریبا یه دکتره‪..‬‬
‫گنگ به جیمین نگاه کرد‬
‫_یعنی منو نبردین بیمارستان؟‬
‫سرشو به سمت جونگ کوک چرخوند و اخمی کرد‬
‫‪+‬سهون گفت اجازه نداره ببرت بیمارستان‪..‬من تمام تالشمو کردم‬
‫قانعش کنم ولی گفت تو کار شما دخالت نکنم‪..‬‬
‫با ناراحتی سری تکون داد‬
‫_گوشیمو برام میاری‪..‬؟‬

‫‪203 | P a g e‬‬
‫گوشی رو از کت آویزون جونگ کوک برداشت و قبل از اینکه اونو‬

‫بدست‬
‫جونگ کوک بده متوجه پس زمینه گوشی جونگ کوک شد‪..‬‬
‫عکس لیسا پس زمینه ی گوشی جونگ کوک بود و جیمین با حرص‬
‫از اتاق خارج شد‬
‫(جیمین عاشقش نشو)‪..‬‬
‫(هنوز اولشه‪..‬نزار عاشقش شی)‬
‫حرفای کیونگسو گیجش کرده بودن و از واکنشای مسخره و بچگانش‬
‫نسبت به جونگ کوک خوشش نمیومد‬
‫"اون االن با منه حداقل بقیه اینطور فکر میکنن‪..‬حق نداره‬
‫عاشق کس دیگه ای باشه "!‬
‫_______‬
‫_الو سهون‬
‫‪+‬اوه پس باالخره بهوش اومدی هیونگ‬
‫با صدای تمسخر آمیز سهون ابروهاش بهم نزدیک شد‬

‫‪204 | P a g e‬‬
‫_میخواستی منو بکشی؟‬

‫صدای خنده ی سهون بلند شد‬
‫‪+‬هیونگ حالت خوبه؟ در واقع من نجاتت دادم!‬
‫پتو رو کنار زد و بی توجه به زخمش از تخت بلند شد‬
‫_میدونم چرا خوشحالی اوه سهون‪...‬‬
‫‪+‬واقعا؟؟‬
‫جلوی پنجره قرار گرفت و پرده هارو کنار زد‬
‫_حتما تشویقت کرده و بهت نگفته احمق!‬
‫چند لحظه سکوت بر قرار شد و جونگ کوک با پوزخند واکنش‬
‫سهونو تو ذهنش تصور میکرد‬
‫_من فکر میکردم تو برادرمی !ولی یادم نبود تو پسر اون مردی‪..‬‬
‫بی توجه به درد زخمش ادامه داد‬
‫_دیگه منو تو هیچ نسبتی باهم نداریم ‪..‬از این به بعد‬
‫رو به روی هم قرار میگیریم!‬
‫گوشیو قطع کرد و بغض سنگینشو قورت داد‬

‫‪205 | P a g e‬‬
‫دیگه نمیخواست ناجی سهون باشه‪..‬‬

‫االن دیگه واقعا تنها بود ‪..‬لیسایی که به خاطر ووک ترکش کرد‬
‫و سهونی که به خاطر ووک‪ ،‬جونگ کوکو به سمت مرگ هول میداد‬
‫‪..‬‬
‫دستشو روی گلوش گذاشت و نگاهش به قطره های ریز بارون‬
‫پشت پنجره افتاد‬
‫_االن دیگه واقعا تنهایی جئون جونگ کوک‬
‫اروم زمزمه کرد و سرشو پایین انداخت‬
‫‪+‬از تختتتت اومدییی بیروووون‬
‫با فریاد جیمین اخم کرد و به سمتش برگشت‬
‫‪+‬اوه خدایا !زخمت داره خون میاد‪..‬‬
‫تقریبا به طرف جونگ کوک دویید و دستشو روی زخم جونگ کوک‬
‫گذاشت‬
‫‪+‬میدونی چقدر خون از دست دادی؟ اگه اینجوری پیش بره‬
‫میمیری!‬

‫‪206 | P a g e‬‬
‫بی توجه به پسر پشت سرش که دستشو محکم روی زخم دردناکش‬
‫میفشرد سمت کمد‬
‫رفت‬
‫_من باید برم بیرون کلی کار دارم‬
‫خودشو بین کمد و جونگ کوک قرار داد‬
‫‪+‬اجازه نمیدم بری بیرون !خونریزی داری باید استراحت کنی‪..‬‬
‫متعجب به پسر کوچیکتر نگاه کرد‬
‫_به تو چه ربطی داره اصال؟ زنده یا مرده بودنم چی بهت میده؟‬
‫حتی اگه بمیرمم به نفع توعه !کل این خونه میرسه به تو‬
‫کسی نمیدونه که ازدواجمون الکیه‪..‬‬
‫میتونی تا اخر عمرت خوش بگذرونی‪..‬پس مزاحم کارای من نشو‬
‫از جلوی کمد کنار رفت و پشت سر جونگ کوک ایستاد تا لباساشو‬
‫از کمد برداره‬
‫‪+‬ووک جوری بزرگت کرده که فکر کنی همه چی به پول بستگی‬
‫داره‪..‬‬

‫‪207 | P a g e‬‬
‫درسته پول خیلی خوبه میتونی باهاش کارای زیادی بکنی‬

‫جلو تر اومد و دستشو روی زخم جونگ کوک قرار داد‬
‫‪+‬ولی خودتم میدونی من دنبال پولت نیستم جونگ کوک‪..‬میخام‬
‫زخماتو درمون کنم!‬
‫میخوام تو این راه کنارم باشی و بفهمم که تنها نیستم‪...‬‬
‫میخوام وقتی ووک اسلحشو گرفت تو صورتم امید داشته باشم‬
‫که لحظه اخر تو میرسی و نجاتم میدی‪...‬‬
‫لباسای تو دستشو فشرد‪..‬تا به حال کسی اینجوری باهاش حرف نزده‬
‫بود‪..‬‬
‫_میشه نری؟ بزار زخمتو ببندم لطفا‪...‬‬
‫لباسارو انداخت و در کمد و بست بدون نگاه به جیمین دوباره‬
‫وارد تختش شد و روی شکم خوابید‬
‫جیمین لبخند پر رنگی زد‪..‬باالخره تونسته بود کمی اون پسر و نرم‬
‫کنه!‬
‫از داخل کشوی کنار تخت چند تا باند که کیونگسو اونجا گذاشته‬

‫‪208 | P a g e‬‬
‫بود و برداشت‬
‫‪+‬لطفا بشین میخوام باند و دور کمرت ببندم‬
‫بدون هیچ حرفی روی تخت نشست و جیمین رو به روش قرار گرفت‬
‫دستاشو دور بدن جونگ کوک حلقه کرد تا باندو دور سینه و کمرش‬
‫ببنده‬
‫نفسای پسر کوچیکتر به گردنش برخورد میکرد و دستای ظریفش‬
‫پوست تنشو به آتیش میکشید‪...‬‬
‫_لیسا هم وقتی زخمی میشدم زخمامو میپوشوند‪..‬‬
‫در واقع باید خوشحال میشد که جونگ کوک بهش اعتماد کرده و‬
‫خاطراتشو براش تعریف میکنه‬
‫اما با حرص باند و گره زد و به چشمای خمار پسر بزرگتر نگاه کرد‬
‫‪+‬ولی خودش یه زخم بزرگ روی قلبت گذاشت!‬
‫شوکه به چشمای مصمم جیمین نگاه کرد‬
‫چطور اون پسر میتونست درونشو ببینه؟‬

‫‪209 | P a g e‬‬
‫جیمین شبیه یه ناجی بود‪..‬با اینکه مدت زیادی نبود که همو‬

‫میشناختن‬
‫اما جیمین این حسو بهش میداد که میتونه تمام سختیارو‬
‫پشت سر بزاره و دوباره لبخند بزنه‪...‬‬
‫_میخوام بخوابم‬
‫دراز کشید و پشت به جیمین چشماشو بست‬
‫‪+‬اگه چیزی خواستی صدام کن‬
‫دستشو جلو برد تا بازوی جونگ کوکو لمس کنه و بهش این حسو بده‬
‫که تنها نیست اما با نزدیک شدن دستش به پوست جونگ کوک‬
‫لرزش خفیفی تو انگشتاش‬
‫ایجاد شد‬
‫و سریع دستشو عقب کشید‬
‫بدون گفتن چیزی از اتاق خارج شد و پشت در بسته ی اتاق جونگ‬
‫کوک‬
‫روی زانو افتاد‪..‬‬

‫‪210 | P a g e‬‬
‫میترسید‬
‫از اینکه اون پسر و لمس کنه‪..‬‬
‫از اینکه باهاش حرف بزنه‪..‬‬
‫از اینکه عاشقش بشه میترسید!‪..‬‬
‫اون میخواست جونگ کوکو از لیسا دور کنه و عاشق خودش کنه‬
‫ولی حاال حس میکرد خودشه که داره عاشق میشه و به لیسا‬
‫حسادت میکنه‪..‬‬
‫سعی کرد افکار بهم ریختشو جمع و جور کنه و به خودش بفهمونه‬
‫که این حس عجیب فقط یه وابستگی چند روزس‬
‫که به خاطر هم خونه شدنش با جونگ کوک بوجود اومده‪..‬‬
‫از روی زمین بلند شد و با فکر اینکه کمی سوپ برای جونگ کوک‬
‫درست کنه‬
‫وارد اشپزخونه شد‬
‫_________‬

‫‪211 | P a g e‬‬
‫تمام روز کارای پدرش تمومی نداشت و از شدت خستگی با شونه‬

‫های افتاده راه‬
‫میرفت‬
‫یعنی به خاطر اینکه پدرش بهش افتخار کنه ارزششو داشت‬
‫انقدر خستگیو تحمل کنه؟‬
‫با فکر به اینکه جونگ کوک چند ساله که مثل یه ربات تمام‬
‫دستورات‬
‫پدرشو اجرا میکرده و بدون اینکه به روش بیاره خسته شده‬
‫بازم همه کارارو انجام میداده کالفه سری تکون داد‬
‫وارد اتاقش شد و با دیدن لیسا جلوی پنجره با تعجب ایستاد‬
‫_اینجا چیکار داری؟‬
‫بدون اینکه برگرده و به سهون نگاه کنه موهاشو پشت گوشش‬
‫قرار داد‬
‫‪+‬اومدم یکم گپ بزنیم‬
‫و بعد به سمت سهون چرخید‬

‫‪212 | P a g e‬‬
‫‪+‬مشکلی داره؟‬
‫سهون سرشو به دو طرف تکون داد و دست به سینه رو به روی‬
‫لیسا قرار گرفت‬
‫_گوش میدم‬
‫پوزخند کمرنگی روی لبای لیسا شکل گرفت و دوباره به منظره‬
‫بیرون خیره شد‬
‫‪+‬میخوام یه نفر و بکشم و تو باید کمکم کنی سهون‬
‫متعجب به نیم رخ لیسا خیره شد‬
‫_یه نفرو بکشی؟ اونوقت چطور فکر کردی قراره کمکت کنم؟!‬
‫پوزخندش پر رنگ تر شد و نگاه تیزشو به سهون داد‬
‫‪+‬پارک جیمینو بکش سهون ‪..‬توهم خوب میدونی که جونگ کوک‬
‫دوسش نداره‬
‫فقط به خاطر اینکه منو ناراحت کنه باهاش ازدواج کرد!‬
‫_فکر کنم موفقم شده!‪..‬‬
‫پوزخند لیسا از بین رفت و نگاهشو به پنجره داد‬

‫‪213 | P a g e‬‬
‫‪+‬قدرت سهون!‬
‫من وقتی برای عاشق شدن ندارم فقط میخوام قدرتو تو دستام داشته‬
‫باشم‬
‫_پس چرا میخوای اونو بکشی؟ مگه چیکارت داره!‬
‫پوزخند دوبارش اخمای سهونو پر رنگ تر کرد‬
‫‪+‬چون اون پسر میخواد پدرتو نابود کنه‬
‫شاید متوجه نشی ولی اون میتونه خطرناک ترین دشمن پدرت باشه‬
‫سهون چند بار پلک زد و بعد شروع به خندیدن کرد‬
‫_اون همه ادم قدرتمند و با نفوذ نتونستن بالیی سر پدرم بیارن‬
‫اونوقت یه بچه که حتی پدر و مادرش معلوم نیست کین‬
‫میخواد پدرمو نابود کنه؟‬
‫لیسا سری تکون داد و از جلوی پنجره کنار رفت‬
‫‪+‬همونطور که پدرت میگه تو یه احمقی سهون‬
‫سهون با چشمای عصبیش دنبالش کرد و زمانی که لیسا روی‬
‫تختش نشست بهش خیره شد‬

‫‪214 | P a g e‬‬
‫‪+‬تو چشمای اونیکه بهش میگی بچه یه چیز ترسناک وجود داره‪..‬‬
‫انتقام!‬
‫کینه‪ ..‬انتقام وتقاص !میتونه ترسناک تر و قدرتمند تر از هر صالحی‬
‫باشه‬
‫روی تخت دراز کشید‪ ،‬دستشو زیر سرش گذاشت و به سهون‬
‫که حاال گنگ به زمین خیره شده بود نگاه کرد‬
‫‪+‬میخوای سلطنت پدرت نابود شه؟‬
‫اگه این اتفاق بیفته توهم نابود میشی سهون‬
‫تو هم پسرشی و باهاش سقوط میکنی!‬
‫پس تا دیر نشده اون پسر و از بازی بیرون بکش‬
‫بلند شد و به سمت در راه افتاد‬
‫دستشو روی دستگیره گذاشت و به سمت سهون برگشت‬
‫‪+‬هروقت تونستی با خودت کنار بیای بیا تا باهم حرف بزنیم‪..‬‬
‫من میتونم راه حالی قشنگی واسه حذف کردنش بهت بدم‬
‫از اتاق خارج شد و حاال سهون با افکار جدیدی که ذهنشو‬

‫‪215 | P a g e‬‬
‫آشفته کرده بودن تنها شده بود‪..‬‬

‫________‬
‫به بخار گرمی که از ظرف سوپ بلند میشد نگاه کرد و لبخند‬
‫کمرنگی زد‬
‫غذا درست کردنو از‬
‫کیونگسو یاد گرفته بود ‪ ،‬هر چند مطمئن بود‬
‫غذاهاش به اندازه غذا های کیونگ خوشمزه نیست‪..‬‬
‫ظرف رو داخل سینی گذاشت و بعد به سمت اتاق جونگ کوک راه‬
‫افتاد‬
‫چند ضربه به در زد و داخل شد‬
‫_سالم برات سوپ اوردم‬
‫گوشیشو کنار گذاشت و به جیمینی که با پیش بند اشپزی‬
‫و یه سینی روی دستاش شبیه سر اشپزا شده بود خیره شد‬
‫هیچوقت کسی براش غذا درست نکرده بود یا حتی به اتاقش نبرده‬
‫بود‬

‫‪216 | P a g e‬‬
‫حتی لیسا هم همیشه از بیرون غذا میگرفت و میگفت که از اشپزی‬

‫کردن خوشش نمیاد‬
‫تو افکارش فرو رفته بود که با قرار گرفتن سینی روی پاهاش‬
‫به زمان حال برگشت‬
‫_تا آخرش بخور‬
‫نمیدونست چرا باید سالمتیش انقدر برای جیمین مهم باشه‬
‫در حالی که یبار قصد داشت جون اون پسرو بگیره یا حتی بهش‬
‫تجاوز کرده بود‪!..‬‬
‫‪+‬ممنون‬
‫لحنش سرد و خشک بود اما همین برای جیمینی که قصد جلب‬
‫کردن توجه جونگ کوکو داشت کافی بود‬
‫لبخندی زد و به سمت در حرکت کرد‬
‫_دست پخت من خیلی خوبه پس سعی کن تا اخرش بخوری‬
‫از اتاق خارج شد و لبخند کمرنگ جونگ کوکو ندید‬

‫‪217 | P a g e‬‬
‫بوی سوپ بد جور با دلش بازی میکرد و تازه متوجه شده بود چقدر‬
‫گرسنس‪..‬‬
‫قاشقشو از سوپ پر کرد و با فکر به اخرین جمله ی جیمین‬
‫"دست پخت من خیلی خوبه پس سعی کن تا اخرش بخوری "‬
‫قاشقو تو دهنش گذاشت‪..‬‬
‫زیاد طول نکشید که با صورتی درهم سینی رو کنار بزاره‬
‫و پارچ آب و سر بکشه‪...‬‬
‫به جرعت میتونس بگه بدترین مزه ی دنیا رو چشیده‪...‬‬
‫به خودش سپرد دفعه بعد به جای چپوندن کلی غذا تو دهنش‬
‫اول یکم تستش کنه تا ببینه قابل خوردن هست یا نه!‬
‫"تا اخرش بخور "‬
‫خیلی دلش میخواست اون ظرف سوپو به دیوار بکوبه و کسی‬
‫که درستش کرده رو زیر مشت و لگداش لهش کنه‬
‫ولی وجدانش این اجازه رو نمیداد بخواد همچین دیوونه بازی‬
‫ای راه بندازه اونم با تنها کسی که به فکرش بود‪...‬‬

‫‪218 | P a g e‬‬
‫خوب میدونست که اگه جیمین اینجا نبود حتی همین سوپ بد مزه‬
‫رو‬
‫هم برای خوردن نداشت و کسی نبود تا ارومش کنه‪..‬‬
‫پتو رو کنار زد و اروم از تخت بلند شد ظرف سوپ رو برداشت‬
‫و داخل یکی از گلدونای کنار اتاق خالیش کرد‬
‫نمیخواست دل جیمینو بشکنه و با این منطق که فعال به اون‬
‫پسر نیاز داره تا کاراشو پیش ببره خودشو اروم کرد و دوباره‬
‫روی تخت دراز کشید‪..‬‬
‫________‬
‫با صدای زنگ گوشیش صدای تلویزیون رو کم کرد‬
‫و بی توجه به شماره ناشناس جواب داد‬
‫_الو‬
‫‪+‬سالم اقای پارک من کیم جونگینم افسر‪...‬‬
‫_اوه سالم متاسفم که دیر جوابتونو دادم اقای کیم‬
‫‪+‬مهم نیست‪..‬کی میتونم ببینمتون؟‬

‫‪219 | P a g e‬‬
‫به سرویس پله ها نگاه کرد تا مطمئن بشه جونگ کوک حرفاشو‬
‫نمیشنوه‬
‫_فردا ساعت‪ ۲ 4‬خوبه؟ متاسفم که انقدر وقت تلف میکنم‬
‫ولی اینجا وضعیت طوری نیس که بتونم زودتر به دیدنتون بیام‬
‫‪+‬اشکالی نداره فردا ساعت‪ ۲ 4‬بیاید به ادرسی که براتون میفرستم‬
‫_باشه حتما‪ ..‬میبینمتون‬
‫تماسو قطع کرد و دوباره به سرویس پله ها نگاه کرد‬
‫نمیدونست فردا جلوی کیم جونگین‪..‬جونگ کوکو ادم خوبی جلوه بده‬
‫یا یه گناهکار که مطیع حرفای پدر خوندشه‪!..‬‬
‫_________‬
‫جلوی پنجره ایستاده بود و بی توجه به اورافش به حرفای لیسا فکر‬
‫میکرد‪..‬‬
‫به اینکه اون دختر یه عوضی خیانتکارِ شکی نداشت‬
‫اما حرفاش اونقدرام دروغ بنظر نمیرسید‪..‬‬
‫جیمین ادم خطرناکی بود!‬

‫‪220 | P a g e‬‬
‫_ (اینجوری منم مجبور میشم به جونگ کوک تو کشتن پدرت‬

‫کمک کنم)‪..‬‬
‫نمیخواست باور کنه که برادر ناتنیش فکر کشتن پدرشو داره‬
‫یا حتی با کسی ازدواج کرده که دشمن پدرشه‪..‬‬
‫ولی تمام حواسشو به این موضوع پرت شده بود و نمیدونست‬
‫دقیقا باید چطوری ازشون خالص شه‪..‬‬
‫‪(+‬هروقت تونستی با خودت کنار بیای بیا تا باهم حرف بزنیم‪..‬‬
‫من میتونم راه حالی قشنگی واسه حذف کردنش بهت بدم)‬
‫باید به اون دختر اعتماد میکرد؟‬
‫همیشه دوس داشت پدرش تشویقش کنه و بهش افتخار کنه‬
‫اما با وجود جونگ کوک غیر ممکن بود‪..‬‬
‫بی توجه به قسمتی از درونش که میگفت همون اوه سهون پر شر و‬
‫شور قبلی باش و‬
‫به کارای بقیه اهمیت نده‬
‫به سمت تخت رفت و حاال بیشترِ درونش بهش دستور میداد‬

‫‪221 | P a g e‬‬
‫هم جونگ کوک و هم جیمین رو از بازی حذف کنه‪...‬‬

‫____‬
‫_باورم نمیشه همشو خوردی‬
‫جیمین با لحن متعجبی گفت و جونگ کوک به لبای باریکی که از هم‬
‫فاصله گرفته بودن خیره‬
‫شد‬
‫‪+‬خوب بود ممنون‪..‬‬
‫از اینکه جونگ کوک ازش تعریف کرده بود خوشحال بود‬
‫اما سعی کرد لبخندشو کنترل کنه‪..‬‬
‫_خوشحالم خوشت اومده‬
‫خواست از اتاق بیرون بره ولی صدای جونگ کوک متوقفش کرد‬
‫‪+‬میخوام برم حموم‪ ..‬میتونی کمکم کنی؟‬
‫به وضوح جمع شدن خون توی صورتشو حس میکرد‬
‫به سمت جونگ کوک برگشت و با مکث کوتاهی جواب داد‬
‫_حتما‪..‬ولی کاش میزاشتی زخمت بهتر بشه‬

‫‪222 | P a g e‬‬
‫پلکاشو روی هم فشرد و اخم کمرنگی بین ابروهاش جا گرفت‬

‫‪+‬حالم داره از خودم بهم میخوره همین االن باید برم حموم‬
‫سعی کرد با لحن عادی حرف بزنه تا هیجانی که درونش فوران‬
‫کرده بود دیده نشه‬
‫_باشه سینی رو میزارم میام‬
‫جونگ کوک سری تکون داد و جیمین از اتاق بیرون رفت‬
‫زخمش واقعا دردناک بود ولی تنها بهانه ای که برای حموم رفتن‬
‫داشت‬
‫این بود که نمیتونه عرق و خون‬
‫و روی تنش تحمل کنه‬
‫پس فکر انگشتای باریک جیمین که وقتی باندشو میبست روی‬
‫تنش کشیده میشدن رو از سرش بیرون کرد‪..‬‬
‫وارد حموم شد و منتظر شد تا وان پر بشه‬
‫_اینجایی؟‬
‫سری تکون داد و به آب داخل وان خیره شد‪..‬‬

‫‪223 | P a g e‬‬
‫پشت سر جونگ کوک ایستاده بود و نمیدونست دقیقا چطور باید‬

‫کمکش کنه!‬
‫باالتنه جونگ کوک لخت بود و جز باندی که دورش بسته شده بود‬
‫چیز دیگه ای تنش نبود‬
‫زیپ شلوارشو باز کرد و سعی کرد اونو از پاهاش خارج کنه‬
‫_می‪..‬میخوای کمکت کنم؟‬
‫لکنت گرفته بود و نمیخواست حتی به این فکر کنه که داره تحریک‬
‫میشه‪..‬‬
‫‪+‬نه خودم میتونم‬
‫شلوارشو در اورد و درست زمانی که میخواست باکسرشو در بیاره‬
‫صدای زنگ خونه بلند شد‬
‫_میرم ببینم کیه‪..‬‬
‫از حموم خارج شد و دستشو روی گردنش گذاشت‬
‫نمیدونست کی پشت درِ ولی حاضر بود هزار بار ازش تشکر کنه‬
‫که از این مخمسه نجاتش داده‬

‫‪224 | P a g e‬‬
‫چند بار نفس عمیق کشید و از پله ها پایین رفت‬

‫با صدای چرخیدن کلید توی در متعجب وسط پله ها ایستاد‬
‫یعنی کی غیر از جونگ کوک کلید اینجارو داشت؟‬
‫برای دیدن کسی که پشت درِ لحظه شماری میکرد‪..‬‬
‫زیاد طول نکشید تا شخصی با کفشای شرابی رنگ پاشنه بلند وارد‬
‫بشه‬
‫و با پوزخند مرموزش به چهره ی خشمگین جیمین نگاه کنه!‬
‫‪+‬نمیخوای دعوتم کنی بیام تو؟‬
‫به خودش و جمله ی مسخره ای که قبل از دیدن شخص پشت‬
‫در گفته بود لعنتی فرستاد‪..‬‬
‫هیچ فکرشو نمیکرد لیسا کلید خونه جونگ کوک رو داشته باشه‬
‫_خودت که بدون دعوت اومدی تو‬
‫لیسا جلوتر اومد و صدای تق تق کفشای پاشنه بلندش تو سر جیمین‬
‫میپیچید‬
‫کت پشمیشو در آورد و به دست جیمین داد‬

‫‪225 | P a g e‬‬
‫‪+‬جونگ کوک کجاست؟‬

‫کت لیسا رو روی کاناپه پرت کرد و با چهره ی بی تفاوتی جواب داد‬
‫_برای تو چه فرقی میکنه؟‬
‫روی کاناپه نشست و دستشو زیر فکش قرار داد‬
‫‪+‬شنیدم زخمی شده‪..‬نباید میومدم حال دوس پسر سابقمو بپرسم؟‬
‫کلمه ی دوس پسر هزار برابر بیشتر از کفشای مسخره ی لیسا‬
‫روی ذهن جیمین رژه میرفت‪..‬‬
‫_تو االن زن پدرشی ‪..‬اومدی پسرتو ببینی نه دوس پسرتو!‪..‬‬
‫بی توجه به لبخند حرصی لیسا به سمت پله ها رفت‬
‫و همونطور که اونارو پشت سر میزاشت خطاب به لیسا گفت‬
‫_جونگ کوک حمومه برای دیدنش باید یه ساعت صبر کنی!‬
‫وارد حموم شد و به جونگ کوکی که داخل وان دراز کشیده و‬
‫چشماشو‬
‫بسته بود خیره شد‬
‫واکنشش نسبت به لیسا زیادی مزخرف بود‬

‫‪226 | P a g e‬‬
‫جوری که داشت به خاطر ضعیف بودن احساساتش از خودش متنفر‬

‫میشد‬
‫‪+‬کی بود؟‬
‫بدون اینکه چشماشو باز کنه گفت و جیمینو از افکار بچگانش بیرون‬
‫کشید‬
‫_لیسا‪...‬اومده دیدنت‬
‫جونگ کوک سریع چشماشو باز کرد و به سرعت داخل وان نشست‬
‫که موجب درد گرفتن زخمش شد و صورتشو جمع کرد‬
‫_هی اروم باش‬
‫جلو رفت تا زخمشو چک کنه اما جونگ کوک با یه حرکت روی‬
‫زمین‬
‫پرتش کرد و از وان خارج شد‬
‫میدونست جونگ کوک لخته پس بدون اینکه سرشو باال بگیره و‬
‫بهش‬
‫نگاه کنه روی همون نقطه ای که زمین خورده بود نشست‬

‫‪227 | P a g e‬‬
‫و به صدای قدم های تند جونگ کوک که از حموم خارج میشد‬

‫گوش داد‪..‬‬
‫حس بدی بهش دست داده بود‪..‬‬
‫جونگ کوک کامال عاشق لیسا بود جوری که نمیتونست احساسات‬
‫خودشو کنترل کنه‬
‫باید سریع تر جونگ کوکو عاشق خودش میکرد‬
‫وگرنه اون دختر میتونست کاری کنه که جونگ کوک از انتقام و‬
‫کمک‬
‫کردن به جیمین منصرف بشه و درست مثل االن زمینش بزنه‪..‬‬
‫بی توجه به لباسش که کمی خیس شده بود بلند شد‬
‫و از حموم بیرون زد‪..‬‬
‫متوجه جونگ کوک که با لباسای بهم ریخته از پله ها پایین میومد‬
‫شد‬
‫و پوزخند کمرنگی زد‬

‫‪228 | P a g e‬‬
‫قبل از اینکه جونگ کوک اخرین پله رو پایین بیاد به سمتش رفت و‬
‫دستاشو دورش حلقه کرد‬
‫_جیمین گفت باید یه ساعت منتظرت بشینم ولی میدونستم‬
‫زود میای منو ببینی!‬
‫دست لیسا رو از دور کمرش باز کرد و سعی کرد صدای لرزونشو‬
‫کنترل کنه‬
‫‪+‬فکر نمیکردم اینجا ببینمت‬
‫_فراموش کردی کلیدارو دارم؟‬
‫پوزخندی زد و از کنار لیسا رد شد‬
‫‪+‬رمز در و یادت رفته که مجبور شدی از کلیدا استفاده کنی؟‬
‫روی کاناپه نشست و به جونگ کوک که با یه بطری شراب به‬
‫سمتش میومد خیره شد‬
‫_انقدر احمق نیستم که نفهمم بعد از ازدواجت رمز و در و عوض‬
‫میکنی!‬
‫لبخند تلخی زد و گیالس لیسا رو پر کرد‬

‫‪229 | P a g e‬‬
‫‪+‬احمق‪..‬رمزو عوض نکردم هنوزم تاریخ تولدته!‬

‫میدونست که جونگ کوک عاشقشه ولی فکر نمیکرد انقدر راحت‬
‫جلوش بشینه شراب مورد عالقش رو بیاره و از تاریخ‬
‫تولدش که هنوز رمز درِ صحبت کنه‬
‫جیمین باالی پله ها ایستاده بود و یواشکی به مکالمه اونا گوش میداد‬
‫خوب حرفای جونگ کوک رو وقتی بهش گفت عشق نقطه ضعف‬
‫ادماس‬
‫رو به یاد داشت و حاال باورش داشت‬
‫عشق لیسا از جونگ کوک یه ادم ضعیف ساخته بود که احساساتشو‬
‫راحت بروز میده‪..‬‬
‫‪+‬یه گیالس دیگه؟‬
‫_نه میخام برم‬
‫‪+‬پس فقط برای همین اومدی که داغون بودنمو تماشا کنی؟‬
‫متعجب به جونگ کوک نگاه کرد و سرشو با افسوس تکون داد‬
‫_انقدر بی جنبه شدی که ظرفیتت تو مشروب خوردن اومده پایین‬

‫‪230 | P a g e‬‬
‫‪+‬تو با من اینکارو کردی‪..‬لیسا‬

‫سکسکه ای کرد و دوباره گیالسشو پر کرد‬
‫_دیگه بیشتر از این نمیتونم حقیر بودنتو تماشا کنم!‬
‫بلند شد و کتشو روی شونه هاش انداخت‬
‫جیمین خیلی دلش میخواست پایین بیاد و با یه جمله دندون شکن‬
‫جواب لیسارو بده اما خوب میدونست که االن وقت مناسبی‬
‫برای خالی کردن حرصش نیست و بهتره یه روز دیگه رو انتخاب‬
‫کنه‪..‬‬
‫‪+‬نگو که اومده بودی خوشبختی منو با همسرم ببینی!‬
‫با لحن مستی گفت و بعد بلند زیر خنده زد‬
‫لیسا بدون حرف از خونه بیرون زد و جیمین به خودش اجازه داد تا‬
‫از پله ها پایین بره‬
‫_چرا انقدر زود مست کردی؟‬
‫با سکوت جونگ کوک بهش نزدیک شد و بطری رو از دستش‬
‫گرفت‬

‫‪231 | P a g e‬‬
‫_بهت نمیاد انقدر زود مست کنی جئون جونگ کوک‬

‫پوزخندی به جیمین زد و به کاناپه تکیه داد‬
‫‪+‬خودت چی؟‬
‫_من مست نمیکنم و حتی اگه مست کنم شبیه احمقا نمیشم!‬
‫‪+‬جدی؟‬
‫توی صورت جونگ کوک خم شد و به چشمای خمارش خیره شد‬
‫_اره‪....‬میخوای امتحانش کنی؟‬
‫‪+‬جالبه‪..‬این بطری که تو دستته رو تا اخر بخور‬
‫بلند خندید و به بطری نگاهی انداخت‬
‫_فقط همین؟ شوخیت گرفته!‬
‫‪+‬درصد الکلش باالست و اون گرون ترین شرابیه که تو عمرت‬
‫میبینی‬
‫معروفه به شراب سیاه !اصلِ اصل‬
‫دوباره به بطری نگاهی انداخت و زیاد طول نکشید تا بطریو سر بکشه‬
‫هر چند مزه ی اون شراب فوق العاده بود اما به وضوح سوختن‬

‫‪232 | P a g e‬‬
‫گلوشو موقع قورت دادن حس میکرد‬

‫و مجبور بود چشماشو ببنده تا دردشو کمتر حس کنه‬
‫تقریبا روی کاناپه لم داده و به عکس العمالی جیمین میخندید که‬
‫متوجه لیز خوردن قطره‬
‫شرابی از کنار لب جیمین شد‪..‬‬
‫قطره های بعدی هم راه خودشونو پیدا کردن و روی پوست‬
‫سفید جیمین پایین تر میرفتنو وارد پیراهن سفیدش میشدن‬
‫جوری که جونگ کوک دلش میخواست اون لحظه جای اون قطره ها‬
‫باشه و روی گردنو لب و ترقوه جیمین حرکت کنه‪...‬‬
‫بطری رو پایین اورد و خودشو روی کاناپه ی رو به روی جونگ‬
‫کوک انداخت‬
‫تند تند نفس میکشید و حس میکرد هر ان ممکنه قلبش از سینش‬
‫بیرون بزنه‬
‫_تموم شد‬
‫‪+‬افرین‬

‫‪233 | P a g e‬‬
‫_پس چرا مست نمیشم؟‬

‫به گونه های سرخ و لبای خیس جیمین نگاه کرد و پوزخندی زد‬
‫‪+‬همین االنم مست شدی‬
‫جیمین اخمی کرد و بطریو کنار انداخت‬
‫_نه مست نشدم‬
‫‪+‬مستی‬
‫بلند شد و بین پاهای جیمین نشست‬
‫دستشو از روی شلوار روی عضو جیمین گذاشت و شروع به حرکت‬
‫دادنش کرد‬
‫‪+‬خوشت میاد؟‬
‫به انگشتای کشیده جیمین که جلوی دهنش قرار گرفته بودن‬
‫و چشمای پر خواستش خیره شد‬
‫_آ‪..‬آره‬
‫پوزخندش از بین رفت و فشار محکمی به عضو جیمین داد‬
‫_عااااهههه لنتی‬

‫‪234 | P a g e‬‬
‫‪+‬ببین انقدر مست شدی که میزاری لمست کنم!‬

‫بلند شد و به سمت پله ها حرکت کرد‬
‫نمیدونست چرا اما دلش نمیخواست یه بار دیگه به اون پسر تجاوز‬
‫کنه‬
‫_مست نیستم خودم اینو میخام!‬
‫برگشت و به جیمینی که حاال ایستاده بود نگاه کرد‬
‫_لمسم کن منم اینو میخام‪..‬‬
‫‪+‬ولی من نمیخام!‬
‫برگشت تا از پله ها باال بره که جیمین به دستش چنگ زد‬
‫_چرا توهم بهش نیاز داری !‪..‬ولی همه ذهنتو با اون دختر پر کردی‬
‫چرا قلبتو برای یه ادم جدید باز نمیکنی؟‬
‫دست جیمینو کنار زد و با خشم از پله ها باال رفت‬
‫_اونشب به من تجاوز کردی ولی امشب خودم میخام باهات بخوابم‬
‫پس چرا داری فرار میکنی!‬
‫وارد اتاقش شد و قبل از اینکه در و ببنده جیمین هم داخل شد‬

‫‪235 | P a g e‬‬
‫به چشمای سرد جونگ کوک خیره شد و اروم اروم جلو اومد‬
‫_از من فرار نکن جونگ کوک من تنها کسیم که تورو میفهمه‬
‫‪+‬به من نگو جونگ کوک!‬
‫_چرا یه فرصت جدید به خودت نمیدی؟‬
‫‪+‬گمشو بیرون‬
‫دست جونگ کوکو گرفت و روی پیراهنش گذاشت‬
‫_دکمه هامو باز کن یا اگه دوس داری مثل اون شب لباسمو پاره کن‬
‫‪+‬پسره ی احمق میخااای بهت تجاوز کنمممم؟‬
‫بلند داد کشید و جیمینو به دیوار پشت سرش کوبید‬
‫‪+‬میخای با اینکارات به چی برسی؟‬
‫به چشمای وحشی جونگ کوک خیره شد‬
‫_به تو‬
‫‪+‬چرا انقدر زود مست شدی پارک جیمین؟‬
‫لباشو روی لبای جیمین کوبید و بوسه ی خشنی رو شروع کرد‬

‫‪236 | P a g e‬‬
‫دستای جیمین دور گردن جونگ کوک حلقه شد و با بوسه های‬

‫داغش‬
‫اون رو همراهی میکرد‬
‫دیگه نمیتونست به خودش دروغ بگه که عاشق جونگ کوک نیست‬
‫ولی اینو خوب میدونست که جونگ کوک حرفاشو باور نکرده‬
‫و فقط پای مستیش گذاشته‪...‬‬
‫پاهای جیمین رو دور کمرش حلقه کرد و بدون اینکه بوسه رو قطع‬
‫کنه‬
‫جیمینو روی تخت گذاشت‬
‫سرشو عقب برد و به چشمای جیمین که کامال میشد مستی رو ازش‬
‫خوند نگاه کرد‬
‫دوباره پایین اومد و پوست گردن جیمینو بین لباش گیر انداخت‬
‫صدای ناله های خفیف جیمینو میشنید و کامال متوجه عضو‬
‫برامده ی جیمین شده بود‬
‫_داری دیوونم‪..‬میکنی‪..‬جونگ کوک‬

‫‪237 | P a g e‬‬
‫با اتمام جمله ی جیمین متوقف شد و یهو یاد لیسا افتاد‪.‬‬

‫(تو منو دیوونه میکنی جونگ کوک)‬
‫بار ها بار ها تو ذهنش تکرار شد و انقدر ادامه پیدا کرد‬
‫تا جونگ کوکو عصبی کنه‪..‬‬
‫‪+‬گمشو از اتاقم بیرون!‬
‫جیمین متعجب به چشمای سرخ جونگ کوک خیره شد‬
‫_منظورت چیه؟‬
‫‪+‬گفتم گمشو بیروووون‬
‫بلند داد زد بازوی جیمین رو گرفت و به سمت در کشید‬
‫_تو چرا نمیفهمییی میخاممم کمکت کنممممم چرااا چراا مثل‬
‫بچه ها رفتار میکنی جونگ کوک‬
‫جیمین رو از اتاق بیرون انداخت و محکم در و بست‬
‫‪+‬من به کمک تو احتیاج ندارم درواقع تو به من احتیاج داری‬

‫‪238 | P a g e‬‬
‫پس اگه میخای از ووک انتقام بگیری باید دهنتو ببندی و تو‬
‫کارای من دخالت نکنی وگرنه همه چیو به ووک میگم‬
‫اونوقت میبینی چه بالیی سرت میاره!‬
‫دستاشو مشت کرد و روی در اتاق جونگ کوک کوبید‬
‫_تو یه عوضیییی درست مثل ووکککک‬
‫بی توجه به زجه های جیمین پشت در سیگاری روشن کرد‬
‫و پشت پنجره ایستاد‬
‫‪+‬درسته من یه عوضیم اما نه مثل ووک!‪..‬‬
‫_______‬
‫به ادرسی که کیم جونگین براش ارسال کرده بود نگاه کرد‬
‫و وارد رستوران شد‬
‫‪+‬سالم شما مهمون اقای کیم هستید؟‬
‫تعظیم کوتاهی به گارسون کرد‬
‫_بله‬
‫‪+‬بفرمایید‬

‫‪239 | P a g e‬‬
‫به دنبال گارسون به طبقه ی باال رفت و به مرد خوش قیافه ای‬
‫که منتظرش ایستاده بود تعظیم کرد‬
‫‪+‬سالم من افسر کیم جونگینم‬
‫دستشو جلو اورد و با لبخند کوچیکی از جیمین استقبال کرد‬
‫_خوشبختم‪...‬من پارک جیمینم‬
‫‪+‬بشین لطفا‬
‫رو به روی همدیگه نشستن و جونگین فنجون قهوه شو دستش گرفت‬
‫‪+‬اینجا رستوران پدرمه و فکر کردم که میتونه جای امنی‬
‫برای صحبتامون باشه‬
‫جیمین لبخند کوتاهی زد و دستاشو توهم گره زد‬
‫_من میخام دست جئون ووکو رو کنم و به کمک یکی مثل شما‬
‫احتیاج دارم اقای کیم‬
‫جونگین دستشو باال اورد و جیمینو ساکت کرد‬
‫‪+‬قبلش بیا چیزی سفارش بدیم‬
‫متعجب به اون افسر جوون خیره شد‪..‬‬

‫‪240 | P a g e‬‬
‫خیلی خونسرد بنظر میرسید و جیمین از همین ویژگی بدش میومد‪..‬‬

‫‪+‬میدونم برات عجیبم ولی باید بگم نابود کردن جئون ووک به این‬
‫راحتیا نیست چون اون همه جا ادمای خودشو داره‬
‫و هر لحظه ممکنه مارو بکشه‬
‫پس باید حواسمونو جمع کنیم و اینکه هر روز خوب بخوریم‬
‫تا اگه ووک به سرش زد مارو بکشه حداقل گشنه از این دنیا نریم‪..‬‬
‫دهن جیمین باز مونده بود و پلک زدنای پشت سر همش‬
‫جونگینو به خنده انداخت‬
‫‪+‬من دارم جدی میگم وارد بازیای جئون ووک شدن مساویه‬
‫با مرگ !پس ما االن داریم سر زندگیامون شرط میبندیم‬
‫_اقای کیم اگه انقدر راحت برخورد کنید نمیتونیم شکستشون بدیم!‬
‫یکی از ابروهاشو باال داد و فنجون رو روی میز گذاشت‬
‫‪+‬راحت برخورد میکنم چون نمیخام تو اینکار بهت استرس وارد کنم‬
‫‪..‬‬
‫من یه پلیسم خوب میدونم وقتی پای زندگی و جون ادم وسط میاد‬

‫‪241 | P a g e‬‬
‫به هیچ چیز دیگه ای فکر نمیکنه!‬

‫با صورت مصممش به جونگین خیره شد‬
‫_اقای کیم من هیچ استرسی ندارم و حتی زندگی و جونمم برام‬
‫مهم نیست !چهار سال پیش جئون ووک مادرمو کشت‪..‬‬
‫منو هم با خودش برد ولی فرار کردم و تو این ‪ 1‬سال خودمو برای‬
‫انتقام اماده کردم‪..‬‬
‫به جلو خم شد و به صورت جونگین که حاال جدی تر شده بود نگاه‬
‫کرد‬
‫_من االن فقط میخام نابودی جئون ووکو ببینم و تو تنها پلیسی‬
‫هستی که میتونه به من کمک کنه‬
‫جونگین فنجون قهوه اش رو برداشت و کمی ازش خورد‬
‫‪+‬خوشحالم که انقدر مصمم و محکم میبینمت ادمایی مثل تو‬
‫خیلی کم پیدا میشن پارک جیمین‪..‬‬
‫جیمین کمی سرشو به نشانه احترام خم کرد و جونگین منوی غذا رو‬
‫برداشت‬

‫‪242 | P a g e‬‬
‫_خب از اول برام تعریف کن که چجوری جئون ووکو شناختی‬

‫حتی جزئیات رو هم بگو‪...‬‬
‫جیمین سری تکون داد و شروع کرد‬
‫_مادرم به جئون ووک بدهکار بود و‪....‬‬
‫___________________‬
‫با استرس وارد اتاق جیمین شد و در کمد هارو باز کرد‬
‫کل خونه رو دنبال اون پسر سرخود گشته بود و با فکر اینکه‬
‫ممکنه ناراحت شده باشه و فرار کرده باشه خودشو به اتاق جیمین‬
‫رسوند‪..‬‬
‫وقتی لباسای جیمین رو داخل کمد دید نفس عمیقی کشید و روی‬
‫تخت نشست‬
‫نمیدونست چه حسی به اون پسر داره که انقدر بودو نبودش براش‬
‫مهمه‬
‫اما اینو خوب میدونست که نسبت به جیمین مسئولیت داره‬
‫چون هر آن ممکنه افراد پدرش اونو شناسایی کنن و بکشنش‪...‬‬

‫‪243 | P a g e‬‬
‫صدای مبایلشو از پذیرایی شنید و از اتاق جیمین خارج شد‬

‫به ساعت که ‪ 4‬و نیم رو نشون میداد نگاه کرد و به خاطر زیاد‬
‫خوابیدنش‬
‫سری از افسوس تکون داد‬
‫اسم" جئون ووک "روی صفحه گوشیش افتاده بود و بی درنگ‬
‫جواب داد‬
‫_فکر نمیکردم دیگه بهم زنگ بزنی!‬
‫‪+‬این چه حرفیه تو پسرمی‬
‫پوزخندی زد و منتظر ادامه ی حرفاش شد‬
‫‪+‬جونگ کوک اگه حالت بهتر شده برگرد بهت نیاز داریم‬
‫_اوه واقعا؟؟ اما کسی که بهش نیاز داری رو نزدیک بود به کشتن‬
‫بدی‬
‫‪+‬متاسفم خودت میدونی که شرایط کار ما اینه!‬
‫_شرایط کارمون یا دزدیامون؟‬
‫‪+‬هر اسمی که دوس داری روش بزار ولی سریع بیا اینجا‬

‫‪244 | P a g e‬‬
‫سمت اتاقش رفت تا لباساشو اماده کنه‬

‫_فکر کردم همه چیز و به سهون سپردی!‬
‫صدای نفس عمیق ووک رو از پشت گوشی شنید و پوزخندش پر‬
‫رنگ تر شد‬
‫‪+‬خودت میدونی که اون یه احمق بیشتر نیست پس تا کارارو خراب‬
‫نکرده برگرد پسرم‬
‫گوشیو قطع کرد و به خودش تو آینه نگاهی انداخت‬
‫_حاال شدم پسرش‪..‬‬
‫با اینکه هنوز زخمش درد میکرد ولی نمیخاست شانس خورد کردن‬
‫سهون رو از خودش بگیره‪...‬‬
‫لباساشو تنش کرد و به سرعت از خونه بیرون زد‬
‫____‬
‫‪+‬متاسفم‬
‫جیمین سرشو به دو طرف تکون داد و لبخندی زد‬
‫_چرا باید تو متاسف باشی؟ اون اوه ووکه که باید متاسف باشه!‬

‫‪245 | P a g e‬‬
‫‪+‬میدونستم ووک یه عوضیه ولی نه انقدر که به یه بچه ‪ 41‬ساله هم‬

‫رحم نکنه!‬
‫جیمین بلند شد و دستشو به سمت جونگین دراز کرد‬
‫_اگه زیاد بیرون باشم جونگ کوک شک میکنه مرسی که کمکم‬
‫میکنید اقای کیم‬
‫‪+‬هیونگ‬
‫متعجب به جونگین نگاه کرد‬
‫‪+‬هیونگ صدام کن اینجوری راحت تریم هر دومون‬
‫لبخندی به صورت جونگین پاشید‬
‫_ممنونم هیونگ‬
‫دستشو چند بار به بازوی جیمین زد‬
‫‪+‬هروقت خواستی بری خونه ی جئون وو ‪..‬ببخشید اوه ووک‬
‫قبلش بهم خبر بده تا برات تجهیزات آماده کنم‬
‫_حتما‬
‫تعظیم کوتاهی کرد و از کنار جونگین گذشت‬

‫‪246 | P a g e‬‬
‫از رستوران بیرون رفت و راه خونه رو در پیش گرفت‬

‫امید بزرگی به قلبش اومده بود و از فکر به اینکه باالخره یه روز‬
‫اوه ووک تقاص کاراشو پس میده لبخند بزرگی روی لب هاش‬
‫نشسته بود‪...‬‬
‫____‬
‫‪+‬فقط تو یه لحظه کارشو تموم میکنی چرا فقط مثل قبل انجامش‬
‫نمیدی؟‬
‫جونگ کوک تک خندی زد و به چشمای ترسناک پدر خوندش نگاه‬
‫کرد‬
‫_اصال متوجه حرفات هستی؟‬
‫چجوری تو شهربازی یه نفر و بکشم؟‬
‫‪+‬همونطور که همیشه انجامش میدی!‬
‫از روی صندلی بلند شد و دستاشو روی میز کوبید‬
‫_اونجا پر آدمه‪..‬چجوری یه نفرو جلوی چشم صد تا بچه یا حتی‬
‫بچه ی خودش بکشم؟؟‬

‫‪247 | P a g e‬‬
‫ووک سیگارشو کنار لبش قرار داد و روشنش کرد‬

‫‪+‬جونگ کوک جوری حرف میزنی که انگار از اینکارا نکردی!‬
‫با اتمام جمله ی ووک چند لحظه مکث کرد و به خودش لعنتی‬
‫فرستاد‬
‫‪+‬از وقتی ازدواج کردی رفتارت به کل عوض شده‪..‬نگو که اینا‬
‫تاثیرات اون پسرس!‬
‫پوک عمیقی از سیگارش گرفت و با چشمایی که حاال بین دود‬
‫سیگار ترسناک تر دیده میشد به جونگ کوک نگاه کرد‬
‫‪+‬پسرم خودت میدونی که هرچی بخواد تو رو ازم دور کنه رو‬
‫نابود میکنم درسته؟‬
‫هرچند که سعی کرد خودشو بی تفاوت نشون بده اما حس میکرد‬
‫صدای کوبش قلبش کامال به گوش پدر خوندش میرسه‬
‫‪+‬منظورم از هرچیزی میتونه ماشین یا خونه و پول باشه‬
‫و یا میتونه یه انسان باشه!‬
‫آب دهنشو قورت داد وبه سیگاری که حاال از بین دستای اوه ووک‬

‫‪248 | P a g e‬‬
‫کنار افتاده بود خیره شد‪..‬‬

‫میترسید‪..‬‬
‫از خودش!‬
‫حس اشنایی داشت که قبال تجربش کرده بود‪..‬‬
‫چیزی شبیه به عشق یا وابستگی که به خاطرش درد زیادی کشیده‬
‫بود‪..‬‬
‫نمیخاست به این فکر کنه که لیسارو کنار گذاشته و حاال قلبشو‬
‫به جیمین تقدیم کرده پس سعی کرد از اون جو متشنج خودشو‬
‫بیرون بکشه‪..‬‬
‫_فردا تو شهربازی کیم مینسوکو میکشم‬
‫ووک پوزخندی زد و جونگ کوک‬
‫بدون شنیدن حرف دیگه ای از اون جهنم بیرون رفت‪..‬‬
‫______‬
‫رمز در که هنوزم تاریخ تولد لیسا بود رو وارد کرد و در به سرعت‬
‫باز شد‬

‫‪249 | P a g e‬‬
‫با اولین قدمی که داخل گذاشت مشامش از بوی خوب غذا پر شد‬
‫و حس گرسنگیشو تحریک کرد‪..‬‬
‫کمی جلوتر اومد و جیمین رو داخل آشپز خونه دید‪..‬‬
‫یکی از تیشرتای سفید جونگ کوکو تنش کرده بود و مدام یقه ی‬
‫گشاد‬
‫لباسو از روی شونه هاش باال میکشید‪..‬‬
‫جونگ کوک به دیوار تکیه داد و دست به سینه به جیمینی که‬
‫انگشتای‬
‫روغنیشو لیس میزد خیره شد‬
‫تابه رو برداشت و بعد از انداختن سوسیسا داخلش ‪..‬شروع به تکون‬
‫دادنش روی شعله‬
‫های گاز کرد‬
‫‪+‬عاااخ روغن عوضی نپر!‬
‫تقریبا با سر انگشتاش تابه رو نگه داشته بود و بدنشو نیم متر‬
‫دور گرفته بود تا روغن روی پوستش نیفته‪..‬‬

‫‪250 | P a g e‬‬
‫‪+‬عهههه لعنتی داغههههه‪..‬‬

‫تابه رو انداخت و اینبار با قاشق به جون سوسیسا افتاد‪..‬‬
‫جونگ کوک با خنده ای که به زور نگهش داشته بود به جیمینی که‬
‫با تابه و سوسیس داخلش‬
‫جنگ میکرد خیره شده بود‬
‫و حاضر بود قسم بخوره که دلش میخواد از خنده به دیوارا چنگ‬
‫بزنه‪..‬‬
‫‪+‬عااااااااااااه سووووختممممممم‬
‫با صدای فریاد جیمین از حالو هوای خنده بیرون کشیده شد‬
‫و سریع وارد آشپز خونه شد‬
‫_چیشده؟؟؟؟‬
‫دست جیمینو گرفت و به سوختگی کوچیک کنار انگشتش خیره شد‬
‫_به خاطر این اینجوری داد زدی؟‬
‫جیمین خجالت زده دستشو از دست جونگ کوک بیرون اورد و یقه‬
‫ی‬

‫‪251 | P a g e‬‬
‫لباسشو که روی شونش افتاده بود باال کشید‬

‫‪+‬خب‪ ..‬هول کردم‪..‬تو کی اومدی؟‬
‫_همین االن‬
‫از آشپزخونه بیرون رفت و جیمین متعجب بهش خیره شد‬
‫"چه بی ادب حتی درست حالمو نپرسید "!‬
‫سری تکون داد و زیر تابه رو خاموش کرد‬
‫_بیا اینجا‬
‫به سمت صدا برگشت و متوجه جونگ کوک با جعبه ی کمک های‬
‫اولیه توی دستش شد‬
‫لبخند کمرنگی زد و پشت میز غذا خوری نشست‬
‫_دوباره لباس منو تنت کردی؟ مگه لباسای خودتو دوس نداری؟‬
‫دست جیمینو گرفت و پماد سوختگیو آروم روی انگشتش مالید‬
‫‪+‬خب راستش لباسای تو چون بزرگترن خنک ترن ولی لباسای من‬
‫همشون تنگن‬
‫_پس یعنی میخای همیشه لباسای منو بپوشی؟‬

‫‪252 | P a g e‬‬
‫‪+‬اوه معلومه که نه‪..‬‬

‫حرکت نرم دست بزرگ جونگ کوک روی انگشتاش دیوونه کننده‬
‫بود‬
‫و حاضر بود به خاطر دوباره تجربه کردنش تمام انگشتاشو بسوزونه‪..‬‬
‫_وقتی بلد نیستی چیزی بپزی بهتره سفارش بدی‪..‬‬
‫پمادو داخل جعبه گذاشت و درشو بست‬
‫‪+‬نه بلدم این دفعه اینجوری شد همیشه که قرار نیست گند بزنم‪..‬‬
‫لبخند کمرنگی روی لبای جونگ کوک نقش بست و جعبه رو کنار‬
‫گذاشت‬
‫_پس بهتره غذا رو بیاری چون خیلی گشنمه‬
‫بلند شد و با ذوق چیزی که درست کرده بود رو روی میز گذاشت‬
‫و خودش رو به روی جونگ کوک نشست‬
‫‪+‬کی قراره بریم خونه ی ووکو بگردیم؟‬
‫بدون اینکه سرشو باال بیاره جواب داد‬

‫‪253 | P a g e‬‬
‫_یه نقشه هایی دارم که اگه عملی بشن میتونیم راحت اونجارو‬
‫بگردیم‬
‫جیمین سری تکون داد و دوباره مشغول شد‬
‫جونگ کوک دستشو دراز کرد تا سس رو از وسط میز برداره که‬
‫همون موقع هم‬
‫جیمین دستشو دراز کرد و روی دست جونگ کوک گذاشت‬
‫جونگ کوک متعجب سرشو بلند کرد و به مردمکای لرزون چشمای‬
‫یقه ی لباسش نصف سینه و کتف سفیدشو بیرون انداخته بود‬
‫و لبای مرووب جیمین از همیشه سرخ تر بنظر میرسید‬
‫جونگ کوک به وضوح تحریک شدنشو حس میکرد‬
‫و تمام تالششو‬
‫میکرد تا نفساشو منظم نگهداره‬
‫‪+‬میخواستم ‪..‬سس رو بردارم‪..‬‬

‫‪254 | P a g e‬‬
‫دستشو از روی دست جونگ کوک برداشت و آروم شروع به‬

‫خوردن کرد‬
‫اما جونگ کوک هنوز نگاه پر از شهوتش روی جیمین بود‪..‬‬
‫_لباستو درست کن!‬
‫گنگ به جونگ کوک نگاه کرد و متوجه نگاه حریصش روی کتفش‬
‫شد‬
‫حاال کامال متوجه تحریک شدن اون پسر شده بود‬
‫و اینو فرصتی دونست برای نزدیک کردن خودش به جونگ کوک‪!..‬‬
‫"میتونم کاری کنم از لیسا دور شه و فقط مال خودم باشه "‪..‬‬
‫کف پاشو از زیر میز روی عضو جونگ کوک گذاشت و با تکون‬
‫خوردن‬
‫یهویی پسر پوزخندی زد‪..‬‬
‫‪+‬اوه من تورو تحریک کردم!‬
‫پای جیمینو کنار زد و نگاه عصبیشو بهش داد‬
‫_چه غلطی میکنی؟‬

‫‪255 | P a g e‬‬
‫از روی صندلی بلند شد و چهار دستو پا روی میز نه چندان بزرگ‬
‫غذا خوری قرار گرفت‬
‫‪+‬چند روزه سکس نداشتی؟‬
‫آب دهنشو قورت داد و به یقه ی باز جیمین که کامال سینه ها و‬
‫شکمشو به نمایش گذاشته بود خیره شد‪..‬‬
‫جیمین جلو تر اومد و صورتشو در ‪ ۵‬سانتی صورت جونگ کوک‬
‫جوری که دمای بدن همدیگه رو حس میکردن‬
‫‪+‬خودت میدونی ما هیچوقت عاشق هم نمیشیم‪..‬پس بیا القل‬
‫یکم باهم خوش بگذرونیم هووم؟‬
‫نمیدونست دقیقا باید چیکار کنه‪..‬جیمین با کلماتی که از بین‬
‫لبای سرخش خارج میشد بدجور دلبری میکرد و جونگ کوک حس‬
‫میکرد‬
‫دیگه بیشتر از این نمیتونه خودشو کنترل کنه‪..‬‬
‫لباشو روی لبای نرم و باریک جیمین کوبید و با ومع خاصی اونارو‬

‫‪256 | P a g e‬‬
‫بین لباش میفشرد‬

‫دستاشو کنار گردن جیمین قرار داد و همراه با بوسه‪ ،‬صورت نرم‬
‫جیمینو نوازش میکرد‬
‫جیمین میدونس که به جونگ کوک عالقمند شده اما نمیدونس که‬
‫همون حس رو هم جونگ کوک بهش پیدا کرده و هنوز به خودش‬
‫هم اعتراف نکرده‪..‬‬
‫جونگ کوک یهویی بوسه ی شیرینشونو شکست و از پشت میز بلند‬
‫شد و اروم اروم عقب‬
‫رفت‬
‫جیمین متعجب بهش خیره شد و از روی میز پایین اومد‬
‫‪+‬چیشده؟؟؟‬
‫_تو داری منو میترسونی جیمین!‬
‫جیمین کمی جلوتر اومد و در چند سانتی جونگ کوک قرار گرفت‬
‫‪+‬چرا؟؟‬
‫_میترسم ببوسمت و دیگه نتونم ازت دست بکشم‪..‬‬

‫‪257 | P a g e‬‬
‫‪+‬پس ازم دست نکش!‬

‫قبل از اینکه منتظر ریکشن جونگ کوک بمونه لباشو به دندون گرفت‬
‫و مک عمیقی به لب پایین جونگ کوک زد‬
‫قلب هر دو تند میزد و هیجان درونش با قدرت میکوبید‬
‫دستشو داخل موهای شرابی جونگ کوک فرو کرد و زبونش به‬
‫داخل دهن‬
‫جونگ کوک راه پیدا کرده بود‬
‫بوسه عمیقتر و عمیقتر میشد و هر دو مصمم تر از چند لحظه قبل‬
‫همدیگه رو میبوسیدن‪..‬‬
‫جونگ کوک لباشو از لبای جیمین جدا کرد و به چشمای مست شده‬
‫جیمین پوزخند زد‬
‫هر چی که روی میز غذا خوری بود رو به زمین انداخت‬
‫و جیمینو به سمت میز هدایت کرد‬
‫لباشو به گردن جیمین چسبوند و با بوسه های ارومش جیمینو روی‬
‫میز خوابوند و روش خیمه زد‬

‫‪258 | P a g e‬‬
‫‪+‬همه چیو ریختی پایین تا منو بجای غذات بخوری؟‬

‫با لبخند شیطونی گفت و جونگ کوک رو از هر لحظه حریص تر‬
‫میکرد‬
‫_تو از همه ی اون غذا ها خوش مزه تری!‬
‫دوباره سرشو داخل گردن جیمین برد و مک عمیقی گرفت‬
‫طوری که صدای ناله جیمین بلند شد و عضو تحریک شدش رو به‬
‫عضو جونگ کوک فشار داد‬
‫تیشرت رو از تن جیمین خارج کرد و لباشو بین سینه های جیمین‬
‫گذاشت‪..‬‬
‫بوسه های عمیقیو روی پوست بلوری جیمین به جا میزاشت و هر بار‬
‫هر نقطه از تن جیمین‬
‫رو که دوس داشت مارک میکرد‬
‫دستشو روی لباس جونگ کوک گذاشت تا دکمه هاشو باز کنه‬
‫ولی با اسیر شدن مشتاش بین انگشتای جونگ کوک متوقف شد‬
‫_خودم لباسامو در میارم سعی کن زیاد لمسم نکنی‬

‫‪259 | P a g e‬‬
‫هیچ سوالی برای پرسیدن وجود نداشت‬

‫چون جیمین خیلی خوب میدونست که تمام وسواسای جونگ کوک‬
‫به خاطر‬
‫رابطش با لیسا بوده‪..‬‬
‫هر چند که حس حسادت تمام وجود جیمین رو میسوزوند ولی‬
‫برای اینکه بتونه تاثیر خودشو روی جونگ کوک بزاره باید تمام‬
‫خاطرات مربوط به لیسا رو از ذهنش پاک میکرد‪..‬‬
‫با قرار گرفتن دست جونگ کوک روی شلوارش از فکر بیرون اومد‬
‫و با استرس منتظر ادامه ی کار جونگ کوک شد‬
‫باالخره شلوارشو در اورد و حاال کامال لخت جلوی چشمای‬
‫پر از شهوت جونگ کوک دراز کشیده بود‬
‫جونگ کوک دکمه های لباسشو باز کرد و پیراهنو از تنش خارج‬
‫کردم‬
‫قبل از اینکه کمربندشو باز کنه دست جیمین روی دستش قرار‬
‫گرفت‬

‫‪260 | P a g e‬‬
‫و با نگاه پر از خواهشش به جونگ کوک خیره شد‬

‫‪+‬لطفا بزار من انجامش بدم‬
‫_اما‪..‬‬
‫‪+‬لطفا بزار اینکارو بکنم‪..‬‬
‫دستشو از روی شلوارش برداشت و دست جیمین شروع به بازکردن‬
‫کمربند و زیپ شلوارش کرد‬
‫زیاد طول نکشید تا عضو بزرگ جونگ کوکو تو دستش بگیره‬
‫و کامال ناگهانی داخل دهنش فرو ببره‬
‫با گرمای یهویی دهن جیمین روی عضوش عاهی کشید و سرشو باال‬
‫انداخت‬
‫_لعنت‪..‬‬
‫اولین تجربه ی جیمین بود و سعی کرد بدون زدن دندوناش روی‬
‫عضو پارتنرش براش ساک بزنه‪..‬‬
‫با چشمای خمارش به جونگ کوک که کنترلشو از دست داده بود‬

‫‪261 | P a g e‬‬
‫خیره شده بود و زبونشو از زیر عضو جونگ کوک تا سرش میکشید‬
‫و به لرزش بدن جونگ کوک پوزخند‬
‫میزد‬
‫_لعنتی‪ ..‬کافیه‪..‬‬
‫جیمین دوباره روی میز دراز کشید و جونگ کوک بین پاهاش قرار‬
‫گرفت‬
‫بدنشو کمی روی جیمین انداخت و به چشمای پر از خواستش خیره‬
‫شد‬
‫_اگه نمیخوای همینجا تمومش میکنیم‪..‬‬
‫بدون توجه به جونگ کوک که گفته بود بهش دست نزنه‪،‬دستاشو‬
‫دور گردنش‬
‫حلقه کرد و با بوسه ی کوتاهی به جونگ کوک فهموند که ادامه بده‬
‫"برام مهم نیست اگه نزاری ل‬
‫مست کنم جئون جونگ کوک‪..‬‬
‫من با استاندارای خودم پیش میرم "‪..‬‬

‫‪262 | P a g e‬‬
‫عضوشو کمی داخل جیمین برد و بعد از مکث کوتاهی تا اخر واردش‬
‫شد‬
‫نفسای تند جیمین لبای از همه فاصله گرفتش و اخمی که به خاطر‬
‫درد روی پیشونیش افتاده‬
‫بود منظره ی جذابی رو ساخته بود‬
‫که جونگ کوکو مجبور کرد لبای نیمه باز جیمینو بوسه بارون کنه و‬
‫محکم تر داخلش بکوبه‪..‬‬
‫صدای ناله های بلند جیمین و جیرجیر کردن پایه های میز تضاد‬
‫سکسی رو ایجاد کرده بود و هر دوشون بین دنیای بنفش رنگی‬
‫که برای هم ساخته بودن غرق شده بودن‪..‬‬
‫عضوشو خارج کرد و جیمینو از روی میز بلند کردو تقریبا به‬
‫اپن کوبید‬
‫پشت جیمین قرار گرفت ‪..‬دوباره عضوشو واردش کرد و از پشت‬
‫جیمینو تو بغلش گرفت‬
‫جونگ کوک به الله ی گوشش مک میزد و تند تر داخلش میکوبید‪..‬‬

‫‪263 | P a g e‬‬
‫‪+‬عااه‪....‬فک‪..‬ر کنم‪..‬دارم‪...‬میاام‬
‫بوسه ی عمیقی به گردن جیمین زد و عضوشو داخل دستاش گرفت‬
‫با حرکات تند دستش روی عضو جیمین صدای ناله های جیمین‬
‫بلندتر شد‬
‫و هر دو با هم به ارگاسم رسیدن‪..‬‬
‫تمام انرژی که داشتن خالی شده بود و حاال بین کلی غذا و ظرف‬
‫ریخته شده دراز کشیده بودن‪..‬‬
‫نفساشون تازه منظم شده بود هر کدوم یه طرف آشپزخونه دراز‬
‫کشیده بودن‬
‫خیلی دلش میخواست االن بین بازوهای قدرتمند جونگ کوک باشه‬
‫و باهم از سکسی که داشتن حرف بزنن ولی خوب میدونس‬
‫که چنین چیزی ممکن نیست‪..‬‬
‫تیشرت جونگ کوکو برداشت و بدون شلوار تنش کرد انقدر بلند بود‬
‫که باسنشو بپوشونه‪..‬‬
‫خواست از آشپزخونه خارج شه که صدای جونگ کوک متوقفش کرد‬

‫‪264 | P a g e‬‬
‫_ممنون‪..‬خیلی خوب بودی‬

‫بدون اینکه به سمت جونگ کوک برگرده لباشو به دندون گرفت‬
‫و لبخندی زد‬
‫‪+‬توهم همینطور‪..‬‬
‫از اشپزخونه بیرون رفت و جونگ کوک با ذوق به چیزی که چند‬
‫لحظه‬
‫قبل تجربه کرده بود فکر میکرد‪..‬‬
‫هیچوقت رابطه توی آشپزخونه رو با لیسا تجربه نکرده بود‬
‫و همه رابطه هاشون برمیگشت به اتاق و تخت خواب‪..‬‬
‫لیسا هیچوقت براش ساک نزده بود و میگفت که از اینکار بدش میاد‬
‫اما جیمین طوری عضوشو بین لبای گرمش میکشید که انگار‬
‫میخواست دیوونش کنه و بنظرش موفق هم شده بود‪..‬‬
‫با صدای پیام گوشیش بلند شد و گوشیشو از داخل جیب شلوارش‬
‫در اورد‬
‫به متن پیام نگاه کرد و تمام چیزای خوبی که تجربه کرده بود‬

‫‪265 | P a g e‬‬
‫به سرعت از سرش پرید‪..‬‬

‫(فردا ساعت‪ 1‬و نیم شب تو شهربازی آماده باش)‬
‫فردا‪..‬‬
‫یه روز دیگه‪..‬‬
‫و یه قتل دیگه‪..‬‬
‫تاوان یه روز لبخند زدن‪ ،‬یه عمر اشک ریختنه‪...‬‬
‫و این قانون زندگیه!‪..‬‬
‫‪----------------------‬‬
‫تقریبا تا صبح نخوابیده و به سقف خیره شده بود‪..‬‬
‫تمام فکرش درگیر کاری بود که امروز میخواست انجام بده‬
‫هیچوقت برای ادم کشتن انقدر دو دل نبود‪ ،‬با اینکه دلش نمیخواست‬
‫انجامش بده ولی با فکر کردن به اینکه کسیو تو زندگی نداره‬

‫‪266 | P a g e‬‬
‫و اگه گیر بیفته فقط جون خودشه که گرفته میشه راحت ادمارو‬
‫میکشت‬
‫و به دستور پدر خوندش عمل میکرد!‬
‫لیسا همیشه برای اینکار تشویقش میکرد و میگفت که اینطوری‬
‫مثل یه مرد مغرور و بی رحم دیده میشه‪..‬‬
‫اما قطعا اگه جیمین میفهمید قراره یه نفرو جلوی صد تا بچه بکشه‬
‫جلوشو میگرفت!‬
‫صدای پیام گوشیشو شنید و با ترس به گوشی سیاهش نگاه کرد‬
‫یعنی بازم ووک بود؟ دوباره میخواست چه دستوری بده؟‬
‫با دو دلی خم شد و گوشیو از روی کشوی کنار تخت برداشت‬
‫و پیامی که از طرف ووک براش اومده بودو باز کرد‬
‫(امروز جیمینو هم با خودت به شهربازی ببر‪..‬کیم جونگین اونجا رو‬
‫زیر نظر داره اگه‬
‫تنهایی بری و زد و خورد راه بندازی‬
‫میتونه راحت گیرت بندازه)‬

‫‪267 | P a g e‬‬
‫پلکاشو روی هم فشرد و گوشیو به طرفی پرت کرد‬

‫اگه جیمینو نمیبرد راحت بهش شک میکردن پس باید محتاوانه‬
‫برخورد میکرد‪..‬‬
‫‪+‬جونگ کوک صبحونه نمیخوری؟‬
‫صدای بلند جیمینو از طبقه پایین شنید و ناخوداگاه به یاد دیشب‬
‫افتاد‪..‬‬
‫انقدر به شهربازی لعنتی فکر کرده بود که یادش رفته بود‬
‫دیشب یکی از بهترین حسای دنیا رو تجربه کرده‪..‬‬
‫لبخند تلخی زد و تختشو ترک کرد‪..‬‬
‫با دیدن جونگ کوک که از پله ها پایین میومد سعی کرد طبیعی‬
‫رفتار کنه‬
‫و خجالت کشیدنو کنار بزاره‪..‬‬
‫‪+‬صبح بخیر‬
‫_االن که ظهره!‬
‫پشت میز غذا خوری نشست دقیقا همونجایی که دیروز کارشون‬

‫‪268 | P a g e‬‬
‫به سکس ختم شده بود‪..‬‬

‫جیمین تخم مرغایی که درست کرده بودو وسط میز گذاشت‬
‫و به وضوح جمع شدن صورت جونگ کوکو دید‬
‫_از سوسیسای دیشب نداریم؟‬
‫آب دهنشو قورت داد و سعی کرد به هرجایی غیر از چشمای‬
‫درشت جونگ کوک نگاه کنه‬
‫‪+‬دیشب همشونو ریختی رو زمین‬
‫با حرف جیمین گوشاش قرمز شد و دوباره یاد دیشب افتاد‬
‫که چجوری کنترلشو از دست داد و همه چیو زمین ریختو‬
‫روی همین میز اون پسر لعنتیو بفاک داد‪..‬‬
‫یکی از ظرفارو جلوی خودش گذاشت و مشغول شد‪..‬‬
‫_بیا امروز بریم شهربازی‬
‫جیمین متعجب به جونگ کوک نگاه کرد‬
‫‪+‬تو که گفتی قرار نیست باهم جایی بریم!‬

‫‪269 | P a g e‬‬
‫بدون اینکه به جیمین نگاه کنه لیوان اب پرتغالشو برداشت و کمی‬

‫ازش خورد‬
‫_خب راستش قراره‪..‬‬
‫"اگه بهش بگم قراره ادم بکشم حتما جلومو میگیره و اونوقت‬
‫جونش در خطر میفته "‬
‫ووک عوضی تر ازین حرفا بود که به همسر پسرش رحم کنه‬
‫پس نباید ریسک میکرد‬
‫نمیدونست چرا انقدر به جیمین اهمیت میده ولی همینقدر‬
‫میدونست که باید ازش محافظت کنه‪...‬‬
‫_خب راستش حوصلم سر رفته و کسیو ندارم باهاش بیرون برم‬
‫مگه خودت نگفتی که باهم خوش بگذرونیم؟‬
‫با سرخ شدن گونه های جیمین پوزخندی زد و دوباره لیوان آب‬
‫پرتغالشو بدست گرفت‬
‫جیمین نمیفهمید چرا حرفایی که خودش راحت زده بود االن‬
‫انقدرخجالت اور و بی شرمانه بود‬

‫‪270 | P a g e‬‬
‫سعی کرد بیشتر به خودش مصمم باشه و عادی برخورد کنه‬

‫و به درد پایین تنش اهمیت نده‪..‬‬
‫‪+‬باشه بریم منم حوصلم سر رفته‪..‬‬
‫______‬
‫_اوه فکر نمیکردم دوباره ببینمت ‪..‬اونم تو شهربازی‬
‫کیونگسو به طرف صدا چرخید و با دیدن اون افسر دیوونه کیم‬
‫جونگین پووفی کرد‬
‫‪+‬من اینجا کار میکنم و االن شیفتمه و طبیعیه که اینجا باشم!‬
‫تو که پلیسی چرا انقدر بیکاری که اومدی شهربازی؟‬
‫ابرویی باال انداخت و با پوزخند سر تا پای کیونگسو رو از نظر گذروند‬
‫_از لباسی که تنت کردی مشخصه که اینجا کار میکنی‬
‫پوکر به جونگین و بعد به لباسی که تن خودش بود نگاه کرد‬
‫و دوباره نگاهش به سرعت روی جونگین برگشت‬
‫‪+‬تف به ذاتت کیم جونگین همین امروز که این لباس مسخره رو‬
‫تنم کردم باید سرو کله نحست پیدا میشد!‬

‫‪271 | P a g e‬‬
‫جونگین تک خندی زد و لباشو جمع کرد‬

‫_حتما از مغازه خانوم کیم چی خرید میکنم ‪..‬البته وقتی ماموریتم‬
‫اینجا تموم شد‪..‬‬
‫پوزخند جذابی زد و از کنار کیونگسو و لباس پنگوئن شکلی که‬
‫روش نوشته بود "لطفا از مغازه خانوم کیم چی خرید کنید "رد شد‬
‫با حرص به پشت سر جونگین خیره شد و لگدای محکمشو نثار زمین‬
‫کرد‬
‫حتی به جیمینم نگفته بود که همچین چیزایی رو تنش میکنه‬
‫تا پول در بیاره‪..‬‬
‫همیشه میترسید غرورش پیش بقیه خورد بشه و االن که کیم جونگین‬
‫تو این وضع دیده بودش حس مردن داشت و حاضر بود‬
‫تمام عمرشو بده تا ‪ ۵‬دیقه به عقب برگرده و اون لباس مسخره رو از‬
‫تنش در بیاره‪..‬‬
‫‪+‬دو کیونگسو بیا اینجا‬
‫به پیرزن بد اخالقی که صاحب کارش بود نگاه کرد‬

‫‪272 | P a g e‬‬
‫و با قدمای اروم به سمتش رفت‬

‫_بله خانوم کیم چی‬
‫‪+‬چرا اون تابلو که بهش بادکنک چسبونده بودمو نگرفتی تو دستت؟‬
‫پوکر به پیرزن خیره شد و نفس عمیقی کشید‬
‫_خانوم کیم چی شما روی لباسم نوشتید"لطفا از مغازه ی خانوم کیم‬
‫چی خرید کنید"‬
‫روی تابلو هم همونو نوشتید خب چرا‪...‬‬
‫‪+‬رو حرف من حرف نزن پسره ی خود سر!‬
‫تابلو رو برداشت و به سینه ی کیونگسو کوبید‬
‫‪+‬ببینم دستت نیس از حقوقت کم میکنم‪..‬‬
‫انگشت اشارشو تهدید وار باال اورد و دوباره به مغاز‬
‫ش برگشت‬
‫_ببینم دستت نیس از حقوقت کم میکنم‬
‫با لحن مسخره ای حرف پیرزنو تکرار کرد و تابلو رو دو دستی باال‬
‫گرفت‬

‫‪273 | P a g e‬‬
‫_دیگه از این بدبخت تر نمیشم!‬

‫نگاهشو بین مردم میچرخوند که چشمش به چهره ی آشنایی افتاد‬
‫و زیاد طول نکشید که تشخیص بده اون شخص جیمینه و داره‬
‫با خوشحالی به سمتش میاد‬
‫_چرا از این بدبخت ترم میشم!‬
‫تابلو رو زمین گذاشت و با قدمای تند پشت به جیمین راه افتاد‬
‫‪+‬کیونگسو وایستاااا‬
‫با تند شدن قدمای دوستش سری تکون داد و به جونگ کوک نگاه‬
‫کرد‬
‫‪+‬اون خیلی مغروره لطفا به خاطر لباسی که تنشه مسخرش نکن‬
‫نمیخوام غرورش خورد بشه‪..‬‬
‫گفت و سریع سمت کیونگسو دوید‬
‫"چجوری میتونه انقدر خوب باشه که به فکر غرور دوستش باشه؟‬
‫"‬

‫‪274 | P a g e‬‬
‫به سرعت از ذهن جونگ کوک گذشت و به جیمینی که حاال‬

‫کیونگسو رو بغل کرده بود خیره‬
‫شد‬
‫اون پسر شبیه فرشته ها نیست‪..‬اون واقعا یه فرشتس‪..‬‬
‫‪+‬تو باید از برادرت خجالت بکشی به خاطر شغلت؟‬
‫خیلی احمقی کیونگ‬
‫کیونگسو سرشو پایین انداخت و اروم جواب داد‬
‫_نمیخواستم به خاطر اینکه نتونستم درسمو ادامه بدم سرزنشم کنی‬
‫به خاطر همین هیچوقت بهت نگفتم‪..‬‬
‫دستشو روی بازوی دوستش گذاشت و لبخند زیباشو تحویلش داد‬
‫‪+‬کیونگی اتفاقا خیلیم کیوت شدی کاش زودتر میفهمیدم‬
‫پوکر به جیمین نگاه کرد‬
‫_من کیوت نیستم‬
‫‪+‬ای بابا باز که شدی همون ادم مزخرف همیشگی‬
‫کیونگسو که منتظر شنیدن همین حرف بود لبخندی زد‬

‫‪275 | P a g e‬‬
‫_با اون پسره جئون جونگ کوک اومدی شهربازی؟‬

‫‪+‬اره رابطمون بهتر شده‪..‬فکر کنم زیاد منتظرش گذاشتم من برم‬
‫دیگه‬
‫قدمای تندشو به سمت جونگ کوک برداشت ولی وسط راه متوقف‬
‫شد‬
‫و به طرف کیونگسو برگشت‬
‫‪+‬باهات تماس میگیرم‪..‬‬
‫سری تکون داد و به دوستش که سمتِ جونگ کوک میدویید خیره‬
‫شد‪..‬‬
‫حدس میزد که رابطه ی اونا فراتر رفته باشه اما نه انقدر که‬
‫که کارشون به سکس بکشه!‬
‫‪+‬پسره ی چش سفید چرا تابلو رو انداختی زمینننن؟؟؟‬
‫نفس عمیقی کشید و تعظیم نود درجه ای به خانوم کیم چی کرد‬
‫_متاسفم دیگه تکرار نمیشه‪..‬‬

‫‪276 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک به هر سمت که نگاه میکرد خاطراتی که لیسا براش‬

‫ساخته بود رو میدید‬
‫وقتی با لیسا چرخ و فلک سوار شدن و یا وقتی ترن هوایی سوار شدن‬
‫و لیسا با هیجان اسمشو فریاد میزد‪..‬‬
‫خاطراتی که فقط یه بار تجربه کرد و مطمئن بود دیگه هیچوقت‬
‫نمیتونه با کسی اونارو تجربه‬
‫کنه‪..‬‬
‫با کشیده شدن دستش توسط جیمین از خاطرات شیرینش که حاال‬
‫به تلخی ازش یاد میکرد‬
‫بیرون کشیده شد‬
‫و به نیم رخ پسر کوچیکتر خیره شد‬
‫‪+‬واااای بیا سوار ترن هوایی بشیم‬
‫با ذوق گفت و به چشمای سرد جونگ کوک نگاهی انداخت و ایستاد‬
‫‪+‬چرا اینطوری نگاه میکنی؟ من تا حاال شهربازی نیومدم خب‪..‬‬

‫‪277 | P a g e‬‬
‫یکی از ابرو های جونگ کوک باال پرید و با حالت سوالی به جیمین‬
‫خیره شد‬
‫‪+‬مامانم به اندازه کافی پول نداشت‪..‬تا منو اینجور جاها بیاره‬
‫با لحن عادی گفت و جونگ کوک با ترحم بهش نگاه کرد‬
‫از ورز نگاه جونگ کوک خوشش نیومد پس دستشو ول کرد و پشت‬
‫به جونگ کوک راه افتاد‬
‫_هی کجا داری میری؟؟‬
‫برگشت و با بغضی که به زور نگهش داشته بود تو صورت جونگ‬
‫کوک داد زد‬
‫‪+‬من به ترحم تو احتیاج ندارم دیگه حق نداری اونجور‪...‬‬
‫_اروم باش بقیه دارن نگامون میکنن‬
‫‪+‬بدرکککک‪..‬‬
‫به سمت در خروجی دویید و جونگ کوک متعجب به پشت سرش‬
‫نگاه میکرد‬
‫نمیدونست بره دنبالش یا نه‪..‬‬

‫‪278 | P a g e‬‬
‫مسلما جیمین نمیدونست که جونگ کوک چه نقشه کثیفی تو سرشه‬

‫و برای همین باهاش به‬
‫اینجا اومده بود اما االن باید چیکار میکرد؟‬
‫دنبالش میرفت یا همینجا منتظر کیم مینسوک مینشست تا بعد از‬
‫اومدنش بکشش؟‬
‫عقلش میگفت که جیمینو برگردونه تا کسی بهش شک نکنه و راحت‬
‫کیم مینسوکو بکشه‬
‫ولی قلبش میگفت جیمینو برگردونه و یه روز خوبو بهش هدیه بده‪...‬‬
‫دستشو تو موهاش فرو کرد و نفس عمیقی کشید‬
‫_اگه خودش برنگرده دنبالش نمیرم!‬
‫با عجله اشکای لعنتی که جلوی دیدشو گرفته بود پاک کرد و به‬
‫مردمی که با تعجب نگاش‬
‫میکردن اهمیت نمیداد‬
‫از اینکه کسی براش دل بسوزونه متنفر بود و جوری که جونگ کوک‬
‫نگاهش کرده بود دقیقا‬

‫‪279 | P a g e‬‬
‫همون حس کوچیک بودنو بهش منتقل کرده بود‪..‬‬

‫وسط پیاده رو ایستاد و به چرخ فلک بزرگی که حتی از اونجا هم‬
‫دیده میشد خیره شد‪..‬‬
‫شاید جونگ کوک توی پیاده روی سرنوشتش فقط یه رهگذر بود و‬
‫قرار نبود باهاش هم قدم‬
‫بشه‪...‬‬
‫_هی تو بچه‬
‫با تعجب به سمت صدا برگشت و به جونگ کوکی که نفس نفس‬
‫میزد خیره شد‬
‫_چجوری با پاهای کوچیکت انقدر تند راه میری؟ آخ نفسم برید‪..‬‬
‫دستشو روی قلبش گذاشت و پلکاشو رو هم فشرد‬
‫_اوال من اصال بهت ترحم نکردم ‪..‬اونجوری نگات کردم چون یاد‬
‫بچگیای خودم افتادم‪..‬‬
‫مکثی کرد و پشت گردنشو خاروند‬

‫‪280 | P a g e‬‬
‫_دوما من هر جور بخام نگاه میکنم االنم برمیگردم تو شهربازی‬

‫تنهایی خوش میگذرونم‬
‫اگه نیای پشیمون میشی!‬
‫نفهمید چجوری کلماتو کنار هم قرار داد و چرا انقدر جلوی اون پسر‬
‫دستو پاشو گم کرد ولی‬
‫سریع به سمت شهربازی راه افتاد و سعی کرد چهره ی سرد‬
‫همیشگیشو به خودش‬
‫بگیره‪..‬‬
‫‪+‬اگه قرار باشه انقدر تند راه بری هیچوقت بهت نمیرسم دراز‬
‫دستشو توی دست جونگ کوک حلقه کرد و هر دو با قدمای‬
‫آرومشون وارد‬
‫شهربازی شدن‪..‬‬
‫_خب گفتی بریم ترن هوایی سوار شیم نه؟‬
‫با لبخند به جونگ کوک نگاه کرد و اروم لب زد‬
‫‪+‬اره‪..‬‬

‫‪281 | P a g e‬‬
‫_تو برو تو صف وایستا من بلیط‪..‬‬

‫نگاهشو از ترن هوایی گرفت و به جیمین داد اما با لبخند زیبای‬
‫جیمین که گونه هاشو به رخ‬
‫میکشیدن و چشمای درخشانش که تمام چراغای شهربازی رو داخل‬
‫خودشون جا داده‬
‫بودن ساکت شدو محو اون زیبایی شد‪..‬‬
‫هوای نارنجی رنگی که پوست جیمینو پر از حرارت نشون میداد و‬
‫قلب جونگ کوک رو به آتیش‬
‫میکشید‪..‬‬
‫‪+‬چیشده؟‬
‫با صدای جیمین افکارشو پس زد و سرشو به دو طرف تکون داد‬
‫_هیچی من برم بلیط بگیرم‬
‫هیچ حوصله نداشت برای دو تا بلیط پشت سر ده پونزده نفر ادم‬
‫وایسته‬

‫‪282 | P a g e‬‬
‫پس مقدار زیادی پول از جیبش در اورد و جلوتر از همه راه افتادو‬
‫داخل جیب مردی که‬
‫توی دکه بود گذاشت‬
‫_دو تا‬
‫مرد بلیط فروش به سرعت دوتا بلیطو داخل دستش گذاشت و‬
‫جونگ کوک بی توجه به‬
‫اعتراض ادمای تو صف به سمت ترن هوایی راه افتاد‬
‫‪+‬کارت اصال درست نبود!‬
‫با تعجب به جیمین نگاه کرد و یکی از ابرو هاشو باال انداخت‬
‫_یعنی اگه تو اون صف پشت ‪ ۲۰‬تا ادم وای میستادم کارم درست‬
‫بود؟‬
‫جیمین اخمی کرد و دستاشو داخل جیبش برد‬
‫‪+‬اون همه ادم تو اون صف وایستادن چرا فقط مثل ادمای عادی‬
‫برخورد نمیکنی؟‬
‫همش میخوای ادای ووکو‪...‬‬

‫‪283 | P a g e‬‬
‫حرفش کامل نشده بود که جونگ کوک روشو برگردوند و به سمت‬

‫ترن هوایی راه افتاد‬
‫"عمرا برم دنبالش‪..‬پسره ی از خود راضی "‬
‫چند لحظه مکث کرد تا جونگ کوک برگرده و ازش عذرخواهی کنه‬
‫ولی وقتی جونگ کوک سوار ترن شد نتونست خودشو نگهداره‬
‫و به سرعت سمت مردی که بلیطارو جمع میکرد دویید‬
‫‪+‬صبر کنید بلیط من دست همسرمه‬
‫با انگشت اشاره جونگ کوکو هدف گرفت و اهمیتی به نگاه عجیب‬
‫مردم نداد‪..‬‬
‫اما جونگ کوک متعجب بهش خیره شد و این فکر که "چقدر‬
‫شجاعانه پیش همه یه پسرو‬
‫همسرم خطاب کرد "از ذهنش گذشت‬
‫حتی لیسا با اینکه دختر بود گاهی اوقات جونگ کوکو فقط دوستش‬
‫معرفی میکرد‬

‫‪284 | P a g e‬‬
‫ولی جیمین بدون در نظر گرفتن فکر و عقاید مردم راحت از‬
‫واژه"همسرم"استفاده‬
‫کرده بود‪..‬‬
‫باالخره جیمین کنارش قرار گرفت و با هیجان کمربندشو بست‬
‫‪+‬چقدر خوب ردیف اول گرفتی اینجوری خیلی هیجان داره‬
‫جونگ کوک سری تکون داد و کمربندشو بست‬
‫جیمین درست مثل بچه های ‪ 1‬ساله بود که هروقت به پارک میرن‬
‫ذوق زده میشن و‬
‫بازی میکنن‬
‫و این چهره ی جیمین رو جونگ کوک هیچوقت ندیده بود‬
‫با حرکت آروم ترن صدای هیجان زده ی همه بلند شد و جیمینم‬
‫برای همراهی اونا‬
‫شروع به داد و فریاد کرد‬
‫_هی اروم باش هنوز که چیزی نشده‬
‫‪+‬من خیلی خوشحالم فقط دارم خوشحالیمو بروز میدم‬

‫‪285 | P a g e‬‬
‫با لبخند کمرنگی به لبای براق و موهای قهوه ای رنگ جیمین که تو‬
‫هوا پخش شده بودن‬
‫چجوری این پسر فقط با یه ترن هوایی خوشحال میشد ؟‬
‫چرا هیچوقت لیسا به خاطر اینجا اومدن بهش لبخند نزده بود؟‬
‫سرباالیی شروع شد و جیمین با استرس دستشو روی دست جونگ‬
‫کوک گذاشت‬
‫_تو میترسی ؟‬
‫اخمی کرد و چشم غره ای به جونگ کوک رفت‬
‫‪+‬اصال و هرگز فقط هیجان زدم‬
‫_پس ناخوناتو فرو نکن تو دستم‬
‫پوزخندی زد و جیمین با اخمی که بزور نگهش داشته بود دستشو از‬
‫روی دست جونگ کوک‬
‫برداشت‬

‫‪286 | P a g e‬‬
‫به سر پایینی نزدیک شده بودن و جونگ کوک با لبخند شیطانی‬

‫منتظر ریکشن جیمین بود‬
‫مطمئن بود هیچوقت تو عمرش انقدر به رفتارای کسی توجه نکرده‬
‫بود‪..‬‬
‫جیمین مدام به خودش سرکوفت میزد که چرا دستشو روی دست‬
‫جونگ کوک گذاشته و چرا‬
‫نمیتونه درست هیجانشو کنترل کنه؟‬
‫به خودش قول داد که نه فریاد بزنه و نه جونگ کوکو لمس کنه‬
‫ولی با سرازیر شدن ترن هوایی و فریاد ادمای پشت سرش باالخره‬
‫کم اورد‬
‫با بیشترین حد ممکن اسم جونگ کوکو فریاد زد‬
‫‪+‬نههههههههه اان میترسمممممممم‬
‫اصال براش مهم نبود که بین زمینو آسمون قرار داره‬
‫فقط نیمرخ وحشت زده ی جیمین بود که تمام حواسشو پرت کرده‬
‫بود‬

‫‪287 | P a g e‬‬
‫و صدای نازکش که جونگ کوکو صدا میکرد‬

‫‪+‬حالمم داره بد میشههه جونگ کوک‬
‫به دست جونگ کوک چنگ زد و جونگ کوک هم دست جیمین‬
‫داخل دست بزرگش فشرد‬
‫_االن تموم میشه‬
‫چشماشو بست و سرشو به عقب تکیه داد‬
‫‪+‬تموم شو دیگه لعنتییییییی‬
‫جونگ کوک بی صدا خندش گرفت و دست جیمینو محکم تر فشرد‬
‫حاضر بود صد بار دیگم سوار این ترن هوایی بشه تا ریکشن جیمینو‬
‫دوباره ببینه‬
‫باالخره ترن ایستاد و اولین کسی که بیرون پرید جیمین بود‬
‫‪+‬باورم نمیشه تموم شد فکر کردم اون باال میمیرم‬
‫_فکر کنم گفته بودی نمیترسی‬
‫کالفه به جونگ کوک نگاه کرد‬
‫‪+‬میشه ادا در نیاری؟؟ قبول کن توهم ترسیدی این یه امر طبیعیه!‬

‫‪288 | P a g e‬‬
‫_من نترسیدم چون‪..‬‬

‫خواست بگه تمام مدت به نیمرخ تو خیره شده بودم و حواسم از همه‬
‫جا پرت بود‬
‫ولی خب جیمین چه فکری میکرد؟ اینکه جونگ کوک عاشقش شده‬
‫و دوباره عاشق شدن دیوونگی محض بود‪..‬‬
‫_من نترسیدم چون زیاد اینجا اومدم!‬
‫‪+‬دیدی حاال‪ ..‬منم چند بار دیگه بیام برام عادی میشه‬
‫دستشو تو موهاش کشید تا حالتشونو درست کنه و بعد به سمت‬
‫دیگه ای اشاره کرد‬
‫‪+‬بریم چرخ و فلک؟‬
‫جونگ کوک بدون اینکه نگاهشو از جیمین بگیره گفت‬
‫_بریم‬
‫‪+‬ایندفه خودم بلیط میگیرم تو صفو رعایت نمیکنی !برو یکم بستنی‬
‫توت فرنگی بخر‬
‫بد‬

‫‪289 | P a g e‬‬
‫ون اینکه منتظر جواب جونگ کوک بمونه رفت و داخل صف ایستاد‬
‫باورش نمیشد اون پسر راحت بهش دستور بده که بره بستنی بگیره‬
‫اونم با وعم توت‬
‫فرنگی!‬
‫تقریبا بعد از ‪ ۵‬دیقه جیمین با بلیط از صف بیرون اومد‬
‫و جونگ کوک با دوتا بستنی جلوش قرار گرفت‬
‫‪+‬توهم مگه بستنی میخوری جونگ کوک؟‬
‫متعجب به جیمین خیره شد و سری از افسوس تکون داد‬
‫_نکنه فکر کردی فقط خودت بستنی میخوری!‬
‫‪+‬نه خب به شونه های پهنت نمیاد‬
‫بستنیو از دست جونگ کوک بیرون کشید و وارد کابین چرخ و فلک‬
‫شد‬
‫و جونگ کوک با پوزخند عجیبی پشت سرش وارد شد و در و بست‬
‫_تو االن از هیکل من تعریف کردی ولی چجوری ربطش دادی به‬
‫بستنی؟‬

‫‪290 | P a g e‬‬
‫تقریبا نصف بستنیشو گاز کند و به بیرون خیره شد‬

‫‪+‬اگه ربط نداشته باشه بهم ربطش میدم‪..‬‬
‫جونگ کوک بستنیشو نصفه داخل سطل اشغال کوچیک توی کابین‬
‫انداخت و روی صندلی‬
‫نشست‬
‫_چه جذاب‪..‬بنظرت جذاب بودن این باال یکم خطرناک نیست؟‬
‫متعجب به سمت جونگ کوک برگشت و رو به روش نشست‬
‫‪+‬من عاشق خطر کردنم‪..‬خودت میدونی جونگ کوک شاید سیکس‬
‫پک‬
‫نداشته باشم‪..‬شاید بدنم ظریف باشه ولی اینکه من ادم خطرناکیم یه‬
‫حقیقت بزرگه‪..‬‬
‫جونگ کوک پوزخندی زد و کمی جلو اومد‬
‫_تو فکر میکنی خطرناکی؟ ووک خطرناک ترین ادمیه که تو‬
‫زندگیم دیدم‪..‬‬

‫‪291 | P a g e‬‬
‫اینبار جیمین هم سرشو جلو تر اورد و در ‪ ۲۰‬سانتی جونگ کوک‬

‫قرار گرفت‬
‫‪+‬خودت بگو تا حاال چند نفر برگشتن تا از ووک انتقام بگیرن؟‬
‫پوزخند جونگ کوک از بین رفت و نگاه جدی جاشو گرفت‬
‫_بهتره بپرسی چند نفر موفق شدن تا از ووک انتقام بگیرن جیمین!‬
‫اینبار جیمین هم نگاه جدیشو به جونگ کوک بخشید و مکث کوتاه‬
‫مدتی بینشون ایجاد شد‬
‫‪+‬من قراره اولین و آخرین کسی بشم که از ووک انتقام میگیره!‬
‫چون بعد کاری که باهاش بکنم دیگه ووکی وجود نداره‪..‬‬
‫با صدای زنگ گوشی جونگ کوک هر دو عقب برگشتن و جونگ‬
‫کوک گوشیشو از جیبش در اورد‬
‫_الو‬
‫‪+‬جونگ کوک رفتی اونجا خوش بگذرونی؟‬
‫با صدای بلند ووک کمی تو جاش تکون خورد و اروم جواب داد‬

‫‪292 | P a g e‬‬
‫_اومدم کاری که خواستیو انجام بدم ولی فکر نمیکردم برام‬

‫جاسوس بزاری!‬
‫‪+‬کیم مینسوک نیم ساعته وارد اون شهربازی مسخره شده جای‬
‫اینکه زود تمومش کنی‬
‫وقتو تلف میکنی!؟‬
‫_گفتم که انجامش میدم دیگه زنگ نزن‬
‫گوشیو قطع کرد و نگاه سوالی جیمین رو نادیده گرفت‬
‫_از این باال میتونیم تمام چراغای شهرو ببینیم‪..‬‬
‫جیمین هم بیرونو نگاه انداخت و نفس عمیقی کشید‬
‫‪+‬اول که سوارش شدیم با ذوق بیرونو نگاه کردم‪..‬فکر کردم دارم‬
‫مثل یه پرنده پرواز‬
‫میکنم‪..‬‬
‫نگاهشو روی جونگ کوک انداخت و دستاشو بهم گره زد‬
‫‪+‬ولی وقتی نتونستم جلوتر برم فهمیدم که نمیتونم پرواز کنم فقط‬
‫مثل یه پرنده توی‬

‫‪293 | P a g e‬‬
‫قفس شدم که صاحبش اسیرش کرده‪..‬‬

‫نگاه غمگینشو بین دوتا چشمای جونگ کوک سرگردون کرد و اروم‬
‫گفت‬
‫‪+‬چراغای شهر و غروب‪..‬پرنده و قفس ‪..‬اینا همش از دور قشنگه‬
‫چون ما نه میتونیم تو اون خونه ها باشیم که مشکالت بقیه رو ببینیم‬
‫و نه میتونیم توی‬
‫قفس اسیر باشیم تا حس پرنده هارو بفهمیم‪..‬‬
‫_ولی تو جوری حرف میزنی که انگار تو تک تک اون خونه ها و‬
‫قفس ها اسیر شدی‬
‫جیمین‬
‫باالخره دور چرخ و فلک تموم شد وجیمین بلند شد و در کابینو باز‬
‫کرد‬
‫‪+‬برای اینکه دردشو حس کنی الزم نیست همشو امتحان کنی یدونه‬
‫کافیه‪..‬من تو یکی‬
‫ازون خونه ها بودم جونگ کوک!‬

‫‪294 | P a g e‬‬
‫از کابین بیرون رفت و جونگ کوک سردرگم از جواب جیمین به‬
‫ارومی از کابین خارج شد‪...‬‬
‫پیامی که دستیار ووک براش فرستاده بود رو باز کرد‬
‫(کیم مینسوک نزدیک‪ ۰ 1‬دیقس وارد شهربازی شده دوتا از‬
‫دختراش همراهشن ‪..‬برو‬
‫توی سرویس بهداشتی یه اسلحه پشت آینس فقط کافیه برش داری‬
‫و بری تو اخرین‬
‫دسشویی‪..‬‬
‫اونجا یه پنجره کوچیک هست که میتونی راحت هدف بگیری‬
‫بعد از اتمام کارت اسلحه رو بنداز توی دسشویی و فرار کن)‬
‫حس میکرد کار درستی نبوده که جیمین رو اینجا اورده چون جیمین‬
‫از اینکه ادمای بی گناه‬
‫کشته بشن خیلی ناراحت میشد‬
‫و حتی جونگ کوک نمیخواست به این فکر کنه که چرا انقدر‬
‫ناراحت یا خوشحال بودن جیمین‬

‫‪295 | P a g e‬‬
‫براش مهم شده‪...‬‬

‫باالخره بعد از کلی کلنجار رفتن تصمیم گرفت جیمینو با غذا سرگرم‬
‫کنه و خودش بی سر و‬
‫صدا کاری که به خاطرش اینجا بودو تموم کنه‪..‬‬
‫_جیمین نظرت چیه پیتزا بخوریم؟‬
‫جیمین بدون اینکه نگاهشو از بازی هیجان انگیز رو به روش بگیره‬
‫گفت‬
‫‪+‬نه هنوز که خیلی زوده بیا بازی کنیم‬
‫جونگ کوک کالفه نگاهی به ساعتش انداخت و مجبور شد به دست‬
‫جیمین چنگ بزنه‬
‫_من واقعا گشنمه بیا اول یه چیزی بخوریم بعد سوار تک تک اینا‬
‫میشیم‬
‫جیمین پوزخندی زد و نگاه شیطنت آمیزشو به نیمرخ جونگ کوک‬
‫داد‬

‫‪296 | P a g e‬‬
‫‪+‬اووه چه مهربون شدی مستر جئون اوکی چون تو میخوای بریم اول‬
‫غذا بخوریم‬
‫جونگ کوک نفس راحتی کشید و پشت میز غذا خوری که کنار یه‬
‫بوفه ی کوچیک بود نشست‬
‫_دوتا پیتزا لطفا‬
‫جیمین با هیجان به بچه ها و ادمای شادی که همه در حال خوش‬
‫گذروندن بودن نگاه‬
‫میکرد و نا خوداگاه لبخند های کوچیکی روی لبش مینشست‬
‫‪+‬باورم نمیشه با تو اومدم شهربازی و هیچ اتفاق بدی نیفتاده‬
‫جونگ کوک بدون اینکه متوجه حرف‬
‫جیمین بشه پیامی که از طرف دستیار ووک فرستاده شده بود رو‬
‫میخوند‬
‫‪+‬جونگ کوک تا حاال شده به این فکر کنی که عاشق یکی دیگه‬
‫بشی؟‬

‫‪297 | P a g e‬‬
‫خیلی دلش میخواست جواب جونگ کوکو بشنوه و بدونه شانسی داره‬
‫یا نه‬
‫اما با اومدن گارسون و قرار گرفتن پیتزاها رو میز سوالش بی جواب‬
‫موند‬
‫_من باید برم دسشویی تو مشغول شو زود برمیگردم‬
‫ذره ای از حرفای جیمین رو متوجه نشده بود و فقط به صفحه‬
‫گوشیش خیره شده بود‪..‬‬
‫وارد سرویس بهداشتی شد و نگاه کالفشو به آینه داد‬
‫باید صبر میکرد تا دو مردی که دستاشونو میشستن از اونجا خارج‬
‫شن و بعد دست بکار‬
‫شه‪..‬‬
‫برگشت و نگاه کوتاهی به جیمین که در حال خوردن پیتزا بود‬
‫انداخت‬
‫و شک و دو دلی تمام وجودشو در بر گرفت‬

‫‪298 | P a g e‬‬
‫"اینم مثل قبلیا انجامش بده‪..‬سریع انجامش بده جونگ کوک اگه‬
‫نمیخوای جیمین آسیب‬
‫ببینه اینکارو زودتر تمومش کن "‪..‬‬
‫سعی کرد برای چند لحظم شده همون آدم سابق بشه و بدون‬
‫دردسر کیم مینسوک و‬
‫بکشه‪..‬‬
‫با خروج دو مرد‪ ،‬دسشویی ها رو چک کرد و بعد به سمت آینه رفت‬
‫و کنارش زد ساک‬
‫مشکی رنگو برداشت و بعد از تنظیم کردن آینه وارد آخرین‬
‫دسشویی شد‬
‫زیپ ساک رو باز کرد و بی توجه به استرسش قطعات اسلحه ی‬
‫نسبتا بزرگو بیرون آورد‬
‫و سرهم کرد‬
‫به پنجره کوچیکی که هواکش از کار افتاده ای وسطش بود نگاه کرد‬
‫و نوک اسلحه رو جوری‬

‫‪299 | P a g e‬‬
‫تنظیم کرد تا از الی هواکش بیرون بره‬

‫یکی از چشماشو بست و اون یکی چشمشو به دوربین اسلحه نزدیک‬
‫کرد‬
‫دستیار پدرش گفته بود وقتی کیم مینسوک زیر چرخ و فلک ایستاد‬
‫همونجا بهش شلیک کنه‬
‫و جونگ کوک دقیقا دوربینو جوری زوم کرده بود که محووه ی زیر‬
‫چرخ فلک کامال تو دیدش‬
‫باشه‪...‬‬
‫عرق از شقیقه هاش پایین میریخت و مویرگای سرخ چشمش هر‬
‫لحظه بیشتر نمایان‬
‫میشد‬
‫اولین باری که یه جسدو دید‪ ۲ 4‬سالش بود‪..‬‬
‫اون موقع که اوه ووک سعی داشت ازش یه قاتل بسازه جلوی جونگ‬
‫کوک اسلحشو تو سر‬

‫‪300 | P a g e‬‬
‫نظافتچی خالی کرده بود و دقیقا همونجا بود که جونگ کوک فهمید‬
‫این مرد از توی خیابونا‬
‫نجاتش داده تا توی جهنم خودش بسوزونتش‪..‬‬
‫و البته که موفقم شد و ازش یه قاتل حرفه ای ساخت‬
‫کسی که بدون هیچ احساس گناهی ادمای گناهکار و بی گناه زیادیو‬
‫کشت‬
‫و اهمیت نداد خانواده ی اون افراد چه بالیی سرشون میاد‪..‬‬
‫دلش میخواست از این کابوس فرار کنه و باالخره زندگی منحصر به‬
‫فرد خودشو بسازه و‬
‫اون لیسارو فرشته ای میدید که همیشه ارزوشو داشت‪..‬نمیدونست‬
‫که اون هم یه قاتل‬
‫حرفه ایه و انقدر بی رحمانه قلب و روحشو میکشه و میره‪..‬‬
‫باالخره کیم مینسوک و دختراش توی کادر دوربین ظاهر شدن و‬
‫دست جونگ کوک روی ماشه‬
‫قرار گرفت‪..‬‬

‫‪301 | P a g e‬‬
‫جیمین چی؟ اون پسر میتونست بهش کمک کنه؟میتونست‬

‫زندگیشو تغییر بده؟‬
‫واقعا دوسش داشت یا اونم مثل لیسا فقط یه قاتله که میخاد با عقلو‬
‫دلش بازی کنه؟‬
‫روی کیم مینسوک هدف گرفت و دستشو روی ماشه فشار داد‪...‬‬
‫‪+‬نهههههه‬
‫با صدای فریاد پشت سرش دستش لرزید و تیر به بازوی کیم‬
‫مینسوک برخورد کرد‬
‫با وحشت برگشت و با دیدن صورت رنگ پریده ی جیمین شوکه‬
‫شد‪..‬‬
‫‪+‬جونگ کوک چرا اینکارو میکنی اخه چراااااا؟؟‬
‫صدای فریاد جیمین ال به الی هیاهوی مردم که سعی داشتن از‬
‫شهربازی خارج بشن گم‬
‫شد‪..‬‬
‫_لعنت بهت نتونستم بکشمش جواب اون ووک عوضیو چی بدممم؟‬

‫‪302 | P a g e‬‬
‫به موهاش چنگ زد و دوباره به سمت اسلحه چرخید ولی جیمین‬

‫جلو تر از اون وارد‬
‫دسشویی شد و قطعات اسلحه رو از هم جدا کرد‬
‫_روانی ووک مارو میکشه مهم تر از همه تورو میکشه‬
‫جیمین بدون حرفی اسلحه رو داخل دسشویی انداخت و سیفونو کشید‬
‫‪+‬زود باش بریم تا پلیسا نریختن اینجا!‬
‫_بهتتتت مییییگم ووک مااااارو مییییکشه احمققققق‬
‫با عصبانیت داد زد اما با قرار گرفتن دست جیمین روی یقش ساکت‬
‫شد‬
‫‪+‬اگه ووک مارو نکشه پلیسا مارو میکشن !پس بیا از اینجا فرار کنیم‬
‫االن وقت نداریم‬
‫حرف بزنیم‬
‫دست جونگ کوکو گرفت و سریع از سرویس بهداشتی بیرون دویدن‬
‫جونگ کوک به سمت کیم مینسوک چرخید ولی با وجود افراد‬
‫زیادی که دورش جمع شده بودن‬

‫‪303 | P a g e‬‬
‫هیچی دیده نمیشد‪..‬‬

‫حاال چی میشد؟‬
‫باید چجوری خودشو توجیه میکرد؟‬
‫اگه میگفت جیمین اومده و جلوشو گرفته صد درصد ووک بهش‬
‫رحم نمیکرد‪..‬‬
‫جیمین همونطور که دست جونگ کوکو محکم گرفته بود با دست‬
‫دیگش بقیه رو کنار میزد تا‬
‫بتونه از شلوغی رد شه و از این شهربازی که حاال حس میکرد از‬
‫جهنمم وحشتناکتره خارج‬
‫بشه‪..‬‬
‫____‬
‫با عصبانیت گوشیشو زمین انداخت و سیگار جدیدی رو روشن کرد‬
‫_جونگ کوک نتونسته کیم مینسوکو بکشه عَههههه‬
‫مشت محکمی به میزش زد و سیگاری که هنوز بهش لب نزده بود‬
‫رو روی میز فشار داد‬

‫‪304 | P a g e‬‬
‫_حاال کیم مینسوک میتونه تو این رای گیری همه چیزو به نفع‬
‫خودش تموم کنه‪..‬‬
‫‪+‬اروم باش عزیزم‬
‫لیسا روی میز نشست و دستشو روی بازوی ووک قرار داد‬
‫_این اولین باره که جونگ کوک شکست میخوره‪..‬هیچوقت اینطوری‬
‫نشده بود!‬
‫‪+‬عزیزم کامال مشخصه که چرا این وضع پیش اومده!‬
‫نگاه گنگشو به لیسا داد و لیسا پوزخند کمرنگی زد‬
‫‪+‬از وقتی اون پسره جیمین وارد زندگی جونگ کوک شده همه چیز‬
‫تغییر کرده‪..‬‬
‫_چه ربطی به اون داره؟‬
‫لیسا از روی میز بلند شد و یه سیگار از توی جیب پیراهن ووک‬
‫برداشت‬
‫‪+‬جونگ کوک دیگه اون ادم قبل نیست انگار یکی کنترلش میکنه‪..‬و‬
‫این کامال مشخصه که اون‬

‫‪305 | P a g e‬‬
‫شخص جیمینه!‬
‫دقت نکردی که خیلی وقتا از زیر کارای سنگین فرار میکنه؟‬
‫سیگارشو با فندکی که ووک جلوش گرفته بود روشن کرد و کامی‬
‫ازش گرفت‪..‬‬
‫‪+‬قبال جونگ کوک بدون چونو چرا همه کارارو میکرد و خیلی‬
‫طبیعی رفتار میکرد اما االن باید‬
‫ازش خواهش کنی یا تهدیدش کنی تا کاری که میخوای و انجام بده‪..‬‬
‫ووک متفکر سری تکون داد و به سیگار بین انگشتای لیسا خیره شد‬
‫_االن دیگه از من پیروی نمیکنه‬
‫لیسا جلو اومد و روی پاهاش نشست‬
‫‪+‬االن از جیمین پیروی میکنه ‪..‬باید رباتتو از اون پسر بچه پس‬
‫بگیری عزیزم‪..‬‬
‫بوسه ی کوتاهی رو لبای ووک نشوند و با فکر به اینکه به زودی از‬
‫شر جیمین خالص‬
‫میشه لبخند بزرگی روی لباش نشست‪...‬‬

‫‪306 | P a g e‬‬
‫___‬
‫باالخره جلوی خونه ی جونگ کوک ترمز گرفت و سرشو روی‬
‫فرمون گذاشت‬
‫‪+‬من خیلی احمقم مگه نه؟‬
‫بدون اینکه سرشو از روی فرمون برداره گفت و جونگ کوک بدون‬
‫هیچ جوابی فقط نگاش‬
‫کرد‬
‫‪+‬معلومه که احمقم ‪..‬فکر کردم یه جای اون قلب لعنتیت جا باز‬
‫کردم!‬
‫فکر کردم میخوای منو ببری اونجا تا خوشحالم کنی!‪..‬‬
‫چند بار اروم سرشو روی فرمون کوبوند و تک خندی زد‬
‫‪+‬چقدر احمقانه حسمو بهت گفتم فکر میکردم برات مهمه‪..‬‬
‫جونگ کوک بدون حرفی نگاه تاریکشو روی جیمین نگهداشته بود‬
‫ولی با باال اومدن سر جیمین و برق اشکای تو چشماش یهو شوکه شد‬
‫و دستشو به‬

‫‪307 | P a g e‬‬
‫سمت صورتش دراز کرد‬

‫‪+‬به مننننن دسسسست نزننننن!‬
‫خودشو عقب کشید و دست جونگ کوک توی هوا خشک شد‪..‬‬
‫‪+‬بهت گفتم که از ترحم بدم میاد بهت گفته بودم عوضییییی‬
‫اشکی که هنوز از چشمش نیفتاده بود رو پاک کرد و نفس عمیقی‬
‫کشید‬
‫‪+‬چرا من باید بین این همه ادم تو دنیا عاشق تو بشم؟ چرا چرااا‬
‫چرااااااا؟؟؟؟‬
‫جونگ کوک دستشو پایین اورد و نگاهشو از جیمین گرفت و به‬
‫شیشه داد‬
‫_این کارِ منه جیمین ‪..‬من بزرگ شدم تا هرکی سَد راه ووک شده‬
‫رو بکشم‪..‬‬
‫دوس ندارم اینکارو انجام بدم ولی مجبورم‪..‬‬
‫اگه اینکارو نکنم ووک اول تورو بعد منو میکشه!‬
‫من نمیخوام تو بمیری چرا نمیفهمی؟‬

‫‪308 | P a g e‬‬
‫نگاه خستشو به جیمین داد و بغض تو گلوشو قورت داد‬

‫_نمیگم عاشقت شدم ولی دارم عاشقت میشم‪..‬‬
‫تو تمام خاطراتی که با لیسا داشتمو برام تغییر دادی‪..‬‬
‫همه ی آخرین بار هایی که با لیسا داشتم االن شده اولین ها با تو‪..‬‬
‫دستشو سمت جیمین دراز کرد و اشکاشو پاک کرد‬
‫_اگه یکم دیگه بهم فرصت بدی قول میدم عاشقت بشم‬
‫جیمین دست جونگ کوک رو کنار زد و پوزخند دردناکی زد‬
‫‪+‬داری ترحم میکنی مشخصه‪..‬‬
‫_اینطور نیست‬
‫‪+‬پس چطوریه؟‬
‫جونگ کوک تو صورتش خم شد و بوسه ی کوتاهی روی لباش‬
‫نشوند و پیشونیش رو به‬
‫پیشونی جیمین تکیه داد‬
‫_بعد از رفتن لیسا با ادمای زیادی خوابیدم فقط به خاطر اینکه‬
‫فراموشش کنم‪..‬‬

‫‪309 | P a g e‬‬
‫فرقی نمیکرد دختر باشن یا پسر سنشون زیاد باشه یا کم!‪..‬‬

‫اما هیچکدوم نتونستن حسی که به لیسا داشتمو از بین ببرن!‪..‬‬
‫وقتی با تو ازدواج کردم فقط به خاطر انتقام از ووک بود‪..‬بخودم گفتم‬
‫تو هم یکی مثل بقیه‬
‫ای‪..‬‬
‫ولی تو با همه فرق داری‪..‬‬
‫جیمین تو تنها کسی هستی که کنارت میتونم از خاطرات لیسا دور‬
‫بشم!‬
‫من مطمئنم که دارم عاشقت میشم‪..‬‬
‫بوسه ای به پیشونی جیمین زد و عقب اومد‬
‫‪+‬چطوری بهت اعتماد کنم؟ جونگ کوک بهم قول بده یه روز فقط‬
‫برای من میشی‬
‫بهم قول بده دیگه نمیزاری اون دختر لمست کنه‬
‫بهم قول بده تحت تاثیر حرفاش قرار نمیگیری‪..‬‬

‫‪310 | P a g e‬‬
‫به مردمکای لرزون جیمین خیره شد و دستشو نوازش وار روی‬

‫صورتش کشید‪..‬‬
‫_بهت قول میدم‪..‬‬
‫‪---------------------‬‬
‫خب تعریف کن جونگ کوک!‬
‫کنار سهون نشست و سعی کرد ترسشو از چشماش بیرون بریزه‬
‫_دستم لرزید نتونستم درست بهش شلیک کنم نمیدونم چرا ضعف‬
‫ووک چند لحظه بی حس به جونگ کوک خیره شد و بعد خنده ی‬
‫بلندیو سر داد‬
‫‪+‬دروغ خنده داری بود!‬
‫جونگ کوک دستاشو تو هم گره زد و نگاه کالفشو به سهون که با‬
‫پوزخند نگاش میکرد داد‬
‫‪+‬تقریبا کل افرادمون میدونن که اگه جئون جونگ کوک تو آستانه‬
‫ی مرگ باشه باز هم‬

‫‪311 | P a g e‬‬
‫تیرش به خطا نمیره!‪..‬‬

‫از پشت میزش بلند شد و قدمای ارومشو سمت جونگ کوک‬
‫برداشت‬
‫‪+‬کی جلوتو گرفت؟‬
‫_هیچکس‬
‫‪+‬گففففتمممم کییییی؟‬
‫با صدای فریاد وحشتناک ووک اخمی کرد و از روی صندلیش بلند‬
‫شد‬
‫_این همه سال کاراتو بدون خطا انجام دادم حاال که یه بار خراب‬
‫شده با من اینطوری‬
‫برخورد میکنی؟‬
‫ووک ابروهاشو باال انداخت و با حالت مسخره ای به جونگ کوک‬
‫خیره شد‬
‫‪+‬ادمایی که بدردم نخورن رو دور میندازم‪..‬جونگ کوک تو سهون‬
‫نیستی که هرطور شد پیش‬

‫‪312 | P a g e‬‬
‫خودم نگهت دارم‬

‫اگه تا االن زنده موندی فقط به خاطر کارایی بوده که بی خطا انجام‬
‫میدادی‬
‫انگشتشو بین اخمای کمرنگش کشید و چشماشو بست‬
‫‪+‬دفعه ی دیگه اگه اشتباه کنی جیمینو از دست میدی!‪..‬‬
‫دفعه بعدش اگه خطا کردی جونتو از دست میدی!‪..‬‬
‫پس مراقب باش دفعه ی دیگه دستت نلرزه جئون جونگ کوک!‬
‫لباشو محکم روی هم فشار داد تا بتونه جوابی که ووک میخواد بشنوه‬
‫رو تلفظ کنه‬
‫_باشه‬
‫ووک پوزخندی زد و یکی از فنجونای قهوه رو به دست جونگ کوک‬
‫داد‪..‬‬
‫____‬
‫تقریبا نزدیک یه ربع بود که جیمین و کیونگسو به رستوران پدر‬
‫جونگین اومده بودن‬

‫‪313 | P a g e‬‬
‫و بدون حرف زدن منتظر جونگین نشسته بودن‪..‬‬

‫‪+‬یه پلیس باید انقدر وقت نشناس باشه؟‬
‫جیمین نفس عمیقی کشید و نگاه کالفشو به کیونگ داد‬
‫_هنوز یه ربعه‪ ،‬خوبه خودتم میدونی اون پلیسه و سرش شلوغه !‬
‫عین منو تو بیکار‬
‫نیست بیاد اینجا‪..‬‬
‫تقریبا کیونگسو با عصبانیت تو صورت جیمین توپید‬
‫‪+‬گفت ساعت ‪ ۲‬بیایم اینجا االن یه ربع شده و هنوز نیومده!‬
‫اگه از آمیتاب باچان درخواست میکردیم بیاد اینجا زودتر میومد!‬
‫جیمین چشماشو بست و تو دلش بخودش لعنت فرستاد که چرا‬
‫کیونگسو رو با خودش به‬
‫اینجا اورده‪..‬‬
‫‪+‬راستی از لوهان خبر داری؟‬
‫بدون اینکه چشماشو باز کنه سرشو به نشونه ی منفی تکون داد‬
‫‪+‬گوشیشو جواب نمیده!‬

‫‪314 | P a g e‬‬
‫_منم رفتم در خونش ولی کسی اونجا نبود!‪..‬‬

‫اخم کمرنگی روی پیشونی کیونگسو نشست و به فکر فرو رفت‬
‫‪+‬نکنه بالیی سر خودش بیاره؟ اون هنوزم هضم نکرده که سهون‬
‫زندس و میخواسته‬
‫بکشتش‪..‬‬
‫جیمین چشماشو باز کرد و به جلو خم شد‬
‫_اونشب گفت که نیاز داره تنها باشه‪..‬حتما رفته یه جایی که ما‬
‫نتونیم بریم تنهاییشو بهم‬
‫بزنیم‪..‬‬
‫باید بهش فرصت بدیم‬
‫‪+‬درسته‬
‫با ورود کیم جونگین جیمین از روی صندلیش بلند شد و تعظیم‬
‫کوتاهی کرد‬
‫_سالم جونگین هیونگ‬
‫×سالم سالم متاسفم که دیر کردم رئیسم ولم نمیکرد بیام‬

‫‪315 | P a g e‬‬
‫کیونگسو بدون اینکه از جاش بلند شه پوزخند صدا داری زد و به‬

‫سمت جونگین چرخید‬
‫‪+‬اوه پس توهم رئیس داری؟‬
‫جونگین و جیمین رو به روی کیونگسو نشستن‬
‫×بله‪ ..‬البته رییس من یه پیرزن غرغرو که فامیلش کیمچی باشه‬

‫نیست!‬
‫با لبخند رو به کیونگسو گفت و به سمت جیمین چرخید‬
‫×جیمین من دعوتت کردم به اینجا که چند تا سوال ازت بپرسم‬

‫جیمین که حدس میزد سواالی جونگین در چه مورد باشه سر تکون‬
‫داد‪..‬‬
‫×دیروز توهم تو شهربازی بودی درسته؟‬

‫_همینطوره‬
‫جونگین سری تکون داد و دستاشو تو هم گره زد‬
‫×پس باید بدونی کی به کیم مینسوک شلیک کرد!‬

‫جیمین برای چند لحظه با دو دلی به چشمای جونگین خیره شد‬

‫‪316 | P a g e‬‬
‫اگه اسمی از جونگ کوک میبرد قطعا دستگیرش میکردن و البته که‬
‫برای ووک مهم نیست چه‬
‫بالیی سر جونگ کوک بیاد!‬
‫_من نمیدونم هیو‪..‬‬
‫×اوکی‬
‫جونگین به سرعت گفت و گوشیشو رو به روی جیمین گرفت‬
‫×اینا فیلم دوربینای مدار بستس‪..‬اینم جئون جونگ کوک پسر‬

‫خونده ی اوه ووک و همسر‬
‫توعه‬
‫جیمین شوکه به فیلمی که پخش میشد نگاه میکرد و دقیقا حسی که‬
‫اون موقع داشت‬
‫دوباره به وجودش راه پیدا کرده بود‪..‬‬
‫×من میدونم جونگ کوک فقط دستورات ووک رو اجرا میکنه ولی‬
‫تو به من قول داده‬
‫بودی دروغ نگی‪..‬‬

‫‪317 | P a g e‬‬
‫فیلمارو برای خودم برداشتم و از سیستمای اصلی پاک کردم تا کسی‬

‫نفهمه کار‬
‫جونگ کوکه‪..‬ولی تو باید بهم قول بدی دروغ نگی‬
‫اگه میخوای ووک شکست بخوره نباید بهم دروغ بگی‪..‬‬
‫جیمین نگاه شرمنده ای به جونگین انداخت‬
‫_متاسفم ولی من ترسیدم بالیی سر جونگ کوک بیاد‪..‬‬
‫‪+‬جونگ کوک به تو چه ربطی داره؟ ازدواج شما که واقعی نیست!‬
‫کیونگسو با لحن بی اهمیتی گفت و‬
‫جیمین با استرس بهش خیره شد و لیوان آبی که روی میز بود رو‬
‫برداشتو نوشید‬
‫_واقعیه‬
‫اروم گفت و کیونگسو کمی شوکه به جلو خم شد‬
‫‪+‬واقعی؟‬
‫خنده ی هیستریکی کرد و ادامه داد‬

‫‪318 | P a g e‬‬
‫‪+‬میدونستم از قبل میدونستم که اون عوضی اینجوری باهات بازی‬

‫میکنه‬
‫_نه کیونگ اون باهام بازی نمیکنه خودشم وضعیتش از من بدتره!‬
‫‪+‬جیمین فقط خفه شو تو با پسر خونده ی قاتل مادرت ازدواج‬
‫کردی و االنم که میگی‬
‫عاشقش شدی‬
‫شرط میزارم اون با ووک این نقشه هارو کشیده تا تورو بازی بدن و‬
‫بعد مثل بقیه ادما‬
‫زیر پاشون لهت کنن‬
‫_گفتممممم اینطوررر نیسست‬
‫صدای قیژ صندلی که توسط جیمین روی زمین کشیده شده بود تو‬
‫رستوران نسبتا بزرگ‬
‫پیچید‬
‫و صدای فریاد جیمین رو داخل خودش حَل کرد‪..‬‬
‫_همیشه به همه چیز بد بینی چرا فقط این رفتارتو تموم نمیکنی؟‬

‫‪319 | P a g e‬‬
‫کیونگسو با نگاه متعجبش به جیمین که از همیشه عصبانی تر بود‬

‫خیره شده و فنجون قهوشو‬
‫توی دستش فشار میداد‬
‫_من اونو دوس دارم توهم باید بهش احترام بزاری !دیگه حق‬
‫نداری بهش بگی‬
‫عوضی!‬
‫×جیمین تو بهتره بری خونه من بعدا باهات تماس میگیرم‬

‫جونگین اروم گفت و بعد بازوی جیمین رو گرفتو از کیونگسو دورش‬
‫کرد‪..‬‬
‫باالخره تونست جیمین رو با یه تاکسی به خونه بفرسته و به رستوران‬
‫برگرده‬
‫با دیدن کیونگسو که به مرکز میز خیره شده و انگشتاش از فشاری‬
‫که به فنجون وارد‬
‫میکردن سفید شده بود سرشو با افسوس تکون داد و کنارش نشست‬
‫_ناراحت نباش‪..‬بین دوستا اینچیزا زیاد اتفاق میفته‬

‫‪320 | P a g e‬‬
‫‪+‬ما فقط دوست نیستیم‪..‬‬

‫به سمت جونگین چرخید و اروم لب زد‬
‫‪+‬ما برادریم!‬
‫دستشو روی شونه کیونگسو انداخت و لبخند زیبایی زد‬
‫_اون عصبی بود ‪..‬توقع داشت درکش کنی!‬
‫عشق که گناه نیست نه؟‬
‫کیونگسو نگاه بدی به جونگین انداخت و تقریبا تو صورتش فریاد‬
‫کشید‬
‫‪+‬عششق مااال بچچچچه هاسسسست‬
‫قطره اشکی که از کنار چشمش به بیرون راه پیدا کرده بود رو پاک‬
‫کرد‬
‫‪+‬ببین چقدر عاشقش شده که نمیگفت میخواسته یه ادمو بکشه!‬
‫انقدر حواسش به اون پسره پرت شده که یادش رفته برای چی‬
‫باهاش ازدواج کرده!‬

‫‪321 | P a g e‬‬
‫جونگین نگران سرشو تکون داد و با فکر اینکه چطوری کیونگسو رو‬
‫اروم کنه بلند شد‪..‬‬
‫_میای بریم بیرون؟ قراره برای خونه جدیدم خرید کنم اگه باهام‬
‫بیای حتما حال و‬
‫هوات عوض میشه‬
‫‪+‬اخه خونه ی تو به من چه رب‪..‬‬
‫هنوز جملش کامل نشده بود که جونگین بزور بلندش کرد و به‬
‫سمت در خروجی حرکت‬
‫کرد‬
‫_غر نزن اینجوری برا خودت بهتره‪!..‬‬
‫______‬
‫‪+‬قراره منو سهون فردا بریم ژاپن جونگ کوک‪..‬‬
‫دستشو داخل موهای لیسا که روی پاش نشسته بود برد و سیگارشو‬
‫توی جا سیگاری‬
‫قدیمیش خاموش کرد‬

‫‪322 | P a g e‬‬
‫‪+‬تو این مدت که نیستم کارای هتل و کارخونه هارو به تو میسپرم‬

‫جونگ کوک سری تکون داد و با فکر به اینکه باالخره میتونه با‬
‫جیمین بر علیه ووک مدرک‬
‫جمع کنه لبخند کوتاهی زد‬
‫_چرا میری ژاپن مگه کارای اونجا تموم نشد؟‬
‫‪+‬نه باید با تاشی صحبت کنم‪..‬هنوز معاملمون نشده!‬
‫_باشه من حواسم به اینجا هست‬
‫ووک سری تکون داد و لیسا از روی پاش بلند شد و بغلش کرد‬
‫‪+‬عزیزم کاش منم باهات میومدم دلم برات تنگ میشه‬
‫_زود برمیگردم خیلی طول بکشه یه هفتس‬
‫لیسا خم شد تا ببوستش ولی ووک با برگردوندن سرش متوجهش‬
‫کرد که نمیخاد‬
‫ببوستش‪..‬‬
‫جونگ کوک با پوزخند به لیسا که شوکه شده بود نگاه کرد‪..‬‬

‫‪323 | P a g e‬‬
‫خوب میدونست که همه ی دخترا برای ووک فقط یه دوره دارن و‬

‫بعد جوری پس زده‬
‫میشن که انگار از اول وجود نداشتن‪!...‬‬
‫بلند شد و کاله کپ مشکیشو سرش کرد‬
‫_من دیگه میرم‬
‫ووک سری تکون داد و مثل همیشه لبخند دروغینشو روی صورتش‬
‫نشوند‬
‫‪+‬میبینمت پسرم‬
‫___‬
‫جیمین زمانی که سوار تاکسی شده بود به سرش زد تا به بار قدیمی‬
‫که همیشه با کیونگسو‬
‫میرفت بره‬
‫و االن نیمه هوشیار شات دیگه ای رو تموم کرده بود‪..‬‬
‫‪+‬ی‪..‬یه بطر‪..‬ی دیگه لطفا‬
‫بارمن با نگاه تاسف باری نگاش کرد و سرشو تکون داد‬

‫‪324 | P a g e‬‬
‫_نیم ساعت دیگه در اینجارو میبندن پاشو برو خونتون‬

‫جیمین قیافشو جمع کرد و با لحن مستی گفت‬
‫‪+‬گف‪..‬گفتم یک‪..‬یکی دیگه‬
‫_جنبه نداری چرا تا خرخره میخوری؟‬
‫گوشی جیمین رو از روی میز برداشت و به تنها شماره اضطراری که‬
‫"کیونگی "سیو شده‬
‫بود تماس گرفت‬
‫_الو‬
‫‪+‬سالم آقا دوستتون‪..‬‬
‫_اوه چن تویی؟‬
‫بارمن با تعجب به گوشی نگاهی انداخت و دوباره به گوشش چسبوند‬
‫‪+‬بله من چنم ولی شما از کجا منو میشناسید؟‬
‫_من دو کیونگسو عم همون که شبا با دوستش میومد اونجا آخرشم‬
‫کولش میکرد‬
‫میبردش‪..‬‬

‫‪325 | P a g e‬‬
‫چن نگاه شوکشو به جیمین داد و بعد از آنالیز کردن زیاد تونست‬
‫اونو به یاد بیاره‪..‬‬
‫‪+‬اوه چرا دیگه اینجا نمیای؟ این دوست دیوونت باز مست کرده!‬
‫_فعال سرم شلوغه ولی شاید فردا بیام‬
‫‪+‬باشه ولی دوستتو چیکار کنم؟‬
‫_ادرس خونشو میفرستم با تاکسی بفرستش خونه‬
‫_میبینمت‬
‫گوشیو قطع کرد و به یاد کیونگسو افتاد که چجوری جیمین رو زیر‬
‫سن قانونی به اینجا میاورد‬
‫و آخر شب روی کولش مینداخت و میبردش‪..‬‬
‫لبخند کوتاهی زد و بطری های مشروب رو از جلوی جیمین که حاال‬
‫غش کرده بود جمع‬
‫کرد‪...‬‬
‫___‬

‫‪326 | P a g e‬‬
‫‪+‬کی بود ؟‬
‫_از بار زنگ زده بودن جیمین مست کرده‪..‬‬
‫جونگین اخم کوتاهی کرد و لیوان شیر موزشو کنار داد‬
‫‪+‬این پسرِ چقدر لجبازه درست مثل خودت‬
‫کیونگسو با نگاه بی اهمیتی بهش خیره شد و دستاشو بهم گره زد‬
‫_خب دیگه خریداتو کردی حاال منو تا خونه برسون بعد برو‬
‫جونگین دوباره کمی از شیر موزش خورد و به ته لیوان خیره شد‬
‫‪+‬تا خونه برسونمت برم؟ این همه برات خرید کردم نمیخوای‬
‫دعوتم کنی به خونت؟‬
‫کیونگسو مردمک چشماشو چرخوند و روی جونگین نگهشون داشت‬
‫_من نگفتم چیزی برام بخری و قرار نیست اونارو به خونه ببرم‬
‫لیوان پالستیکی شیر موز رو تو دستش فشرد‬
‫_منو میبری خونه یا خودم برم ؟‬
‫با لحن حرصی گفت و دندوناشو روی هم فشرد‬
‫‪+‬خب حاال عصبی میشی چرا بزار برسونمت‪..‬‬

‫‪327 | P a g e‬‬
‫اروم گفت و بعد از حساب کردن نوشیدنی هاشون دست کیونگسو‬

‫رو گرفت و بیرون زد‬
‫به هیچ وجه دلش نمیخواست از اون پسر بی اعصاب جدا شه و با‬
‫فکر به اینکه باید یه‬
‫بهونه جور کنه تا بیشتر کیونگسو رو ببینه سوار ماشینش شد‪...‬‬
‫___‬
‫ساعت از ‪ 44‬شب گذشته بود و جیمین هنوز خونه نیومده بود‬
‫نزدیک‪ ۰ 4‬بار باهاش تماس گرفته بود اما هیچکی جواب نداده بود و‬
‫این نگرانش میکرد‬
‫(نکنه ووک لعنتی گرفتش؟)‬
‫به سرعت از فکرش رد شد و با دو دلی به ساعت خیره شد‬
‫(چرا شماره اون دوستشو نگرفتم شاید با اونه)‬
‫چنگی به موهاش زد و مدام فاصله ی بین پله ها تا در رو قدم میزد‪..‬‬
‫_کجایی لعنتی کجاااایی؟‬
‫با فریاد بلندش سکوت خونه رو شکست و به سمت در راه افتاد‬

‫‪328 | P a g e‬‬
‫بدون اینکه در خونه رو ببنده سوار آسانسور شد و سرشو به دیوار‬

‫آینه شکل تکیه داد‪..‬‬
‫اولین بار بود که انقدر بی تاب بود و میترسید‪..‬‬
‫حسی که به جیمین داشت خیلی شبیه عشق بود درسته که عشق‬
‫نقطه ضعف ادما بود و‬
‫جونگ کوک قول داده بود دیگه عاشق کسی نشه‬
‫اما نتونست پای این قولش بمونه و دوباره اشتباهِ قبلنشو تکرار کرد‪...‬‬
‫(لعنتی من واقعا عاشقش شدم)‬
‫آسانسور ایستاد و به سرعت ازش خارج شد‬
‫خواست به سمت پارکینگ بره که متوجه تاکسی که جلوی در بود‬
‫شد‬
‫همونطور که به تاکسی نگاه میکرد صدای زنگ گوشیش بلند شد و‬
‫بعد از دیدن شماره‬
‫ناشناس با گنگی جواب داد‬
‫_بله‬

‫‪329 | P a g e‬‬
‫‪+‬سالم من دوستتونو اوردم لطفا‪..‬‬

‫تماسو قطع کرد و به سمت تاکسی دویید و بعد از دیدن جیمین روی‬
‫صندلی عقب‬
‫نفس راحتی کشید‪..‬‬
‫‪+‬مست کرده بودن ادرس اینجارو دادن منم اوردمشون‬
‫جونگ کوک سری تکون داد و بدون اینکه نگاهشو از روی جیمین‬
‫برداره دستشو داخل جیبش برد‬
‫و هرچقدر در اومد رو به راننده داد‪..‬‬
‫‪+‬آقا این خیلی زیاده!‬
‫بدون توجه به راننده در ماشینو باز کرد و جیمین رو روی دوتا‬
‫دستاش بلند کرد‬
‫‪+‬میخواید کمکتون کنم؟‬
‫_نه‬
‫همونطور که به صورت زیبای جیمین نگاه میکرد وارد ساختمون شد‪..‬‬

‫‪330 | P a g e‬‬
‫سرشو توی گردن جیمین برد و بوی بدنشو که حاال با بوی الکل‬
‫مخلوط شده بود رو استشمام‬
‫کرد‪..‬‬
‫بدن ظریف جیمین روی دستای جونگ کوک درست مثل پر سبک‬
‫بود و ناله های آرومش‬
‫که نشون از مستیش بود هر چند ثانیه از بین لبای نرمش خارج‬
‫میشد‪..‬‬
‫باالخره آسانسور رو هم پشت سر گذاشت‬
‫و خوشحال از اینکه در خونشو باز گذاشته وارد شد‪..‬‬
‫‪+‬من‪..‬دوسش دارم‪..‬‬
‫متعجب به صورت عرق کرده ی جیمین نگاه کرد و اروم روی‬
‫تختش گذاشت‬
‫‪+‬دوسش‪..‬دارم‪ ..‬بهش احترام بزار!‪..‬‬
‫با فکر به اینکه جیمین کس دیگه ای رو دوس داره و به خاطرش‬
‫هذیون میگه اخم کرد و‬

‫‪331 | P a g e‬‬
‫بلند شد تا از اتاق بیرون بره‪..‬‬

‫‪+‬کجا میری؟ پیش من نمی خوابی؟‬
‫گنگ به طرف جیمین چرخید و چشمای خمارشو هدف گرفت‬
‫_اونی که دوسش داری کیه جیمین؟‬
‫جیمین با نگاه مستانش بهش خیره شد و دستشو به سمتش دراز کرد‬
‫‪+‬بیا اینجا جونگ کوک‪..‬وقتی بهم میگی جیمین ‪..‬بیشتر از قبل‬
‫عاشقت میشم‬
‫با لبخند بزرگی سمت جیمین دویید و بغلش کرد‬
‫_تو هم وقتی جونگ کوک صدام میکنی دیوونه میشم‪..‬‬
‫جیمین لباشو آویزون کرد و برای اینکه خودشو تو بغل جونگ کوک‬
‫کیپ کنه باالتر اومد‪..‬‬
‫‪+‬چه فایده‪..‬تو گفتی نه جونگ کوک صدات کنم‬
‫سکسکه ی کوتاهی کرد و چشماشو بست‬
‫‪+‬نه لمست کنم‪..‬‬

‫‪332 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک با ناراحتی دستشو توی موهای جیمین برد و بهمشون‬

‫ریخت‬
‫_باید بیشتر بهم فرصت بدی خودت میدونی که روحم چقدر‬
‫زخمیه‪..‬‬
‫‪+‬اما لیسا به من گفت تو رو ‪..‬با عشقش مست کرده گفت جونگ‬
‫کوک مال تو نمیشه‪..‬‬
‫چون کل قلبشو پیش من گذاشته‪..‬‬
‫با فکر به اینکه لیسا همچین حرفایی به جیمین زده دندوناشو روی‬
‫هم فشرد و به خودش‬
‫قول داد در اولین فرصت حال اون دخترو بگیره‪..‬‬
‫_اون درست میگه قلبمو گذاشتم پیشش جیمین‪..‬‬
‫جیمین سریع روی تخت نشست و با مردمکای لرزونش به جونگ‬
‫کوک خیره شد‪..‬‬
‫_قلبی که اون کثیفش کرده بود دیگه بدردم نمیخورد‪..‬االن تو قلب‬
‫منی جیمین‪!..‬‬

‫‪333 | P a g e‬‬
‫نفهمید چطور خودشو تو آغوش گرم جونگ کوک پرت کرد و چطور‬
‫لباشون همدیگه رو لمس‬
‫کردن فقط میدونست که میخواد تا ابد همینجا بمونه‪...‬‬
‫سرشو اروم عقب اورد و به چشمای درشت پسر بزرگتر خیره شد‬
‫‪+‬از بچگیم کلی سختی کشیدم‪..‬میخوام بعد از شکست دادن ووک‬
‫باهم از اینجا بریم‪..‬‬
‫سرشو روی سینه جونگ کوک قرار داد و دستاشو دورش محکمتر‬
‫کرد‬
‫‪+‬بریم یه جای دور که همه خاطره های بدمون از بین برن و فقط‬
‫خاطره های جدید‬
‫بسازیم‪..‬‬
‫سرشو باال اورد و دوباره چشمای مشکی رنگ جونگ کوکو هدف‬
‫گرفت‬
‫‪+‬همش حس میکنم ووک مارو میکشه یا لیسا سعی میکنه جدامون‬
‫کنه!‬

‫‪334 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک پوزخندی زد و سر جیمین رو به سینش چسبوند‬

‫_اونا هرچقدرم پولدار و قدرتمند باشن بازم نمیتونن مارو از هم جدا‬
‫کنن‪..‬‬
‫چون من با قلبم لیسا رو میخواستم ولی تورو با تمام وجودم میخوام‪..‬‬
‫حتی اگه آخرش بمیریم هم من باهات میمونم‪..‬‬
‫بوسه ای به موهای نرم جیمین زد و دراز کشید‬
‫_بیا تو بغلم بخواب فردا که مستی از سرت بپره مخت منفجر میشه‬
‫تک خندی زد و جیمین رو که مثل بچه ها اروم گرفته بود توی‬
‫بغلش کشید‬
‫دیگه نمیخواست جیمین رو از دست بده تنها امیدی که داشت همین‬
‫پسر بود و قرار‬
‫نبود اونو مثل لیسا راحت ببازه‪..‬‬
‫___‬
‫با حس سر درد شدیدی از خواب بیدار شد و صورتشو جمع کرد‬
‫‪+‬آخخ سرم داره میترکه‪..‬‬

‫‪335 | P a g e‬‬
‫با عاه و ناله جملشو تموم کرد و باالخره چشماشو باز کردو صورت‬
‫غرق خواب جونگ کوک رو‬
‫جلوش دید‪..‬‬
‫تصاویر کمرنگی از شب گذشته تو ذهنش بود و سعی داشت تا با‬
‫نگاه کردن به صورت‬
‫جونگ کوک اونارو به یاد بیاره‪..‬‬
‫دستشو ناخوداگاه روی چشمای جونگ کوک گذاشت و اروم به‬
‫سمت لبش برد‪..‬‬
‫‪+‬از کی تا حاال انقدر برام مهم شدی؟ اصال چیشد که انقدر برام‬
‫مهم شدی؟‬
‫مگه قرارمون این نبود انتقام بگیریم و بعد راه خودمونو بریم؟‬
‫پس چرا من حس میکنم دوباره یه قلب تو سینم دارم؟‬
‫خم شد و بوسه ی کوتاهی روی پیشونی جونگ کوک گذاشت‬
‫_کی بیدار شدی؟‬
‫با صدای خشدار جونگ کوک کمی عقب رفت و لبخند زیبایی زد‬

‫‪336 | P a g e‬‬
‫‪+‬زیاد نیست‪..‬به خاطر سر دردم بیدار شدم ولی صورتت حواسمو‬

‫پرت کرد‪..‬‬
‫جونگ کوک پوزخندی زد و دوباره چشماشو بست‬
‫_دیگه حق نداری دیر بیای خونه!‬
‫جیمین متعجب به چشمای بستش خیره شد و اخم کمرنگی روی‬
‫پیشونیش جا گرفت‬
‫‪+‬تو داری منو کنترل میکنی؟؟‬
‫جونگ کوک سریع چشماشو باز کرد و روی تخت نشست‬
‫_اسمشو هرچی میخوای بزار !من دیشب خیلی ترسیدم‬
‫همش فکر میکردم ووک یه بالیی سرت اورده!‪..‬‬
‫دستشو زیر چونه ی جیمین گذاشت و با انگشت شستش گونشو‬
‫نوازش کرد‪..‬‬
‫_من از انتظار متنفرم‪..‬گذاشتم روزا بری بیرون اما نگفتم شبا نیا‬
‫خونه!‪..‬‬
‫یا خودت زودتر برمیگردی یا دیگه نمیزارم تنها بیرون بری!‬

‫‪337 | P a g e‬‬
‫جیمین خواست دست جونگ کوکو پس بزنه و بگه که دوس نداره‬

‫کنترلش کنه اما تمام‬
‫حرفای جونگ کوک پشتشون"نگرانی"پنهان شده بود و بهش حق‬
‫میداد که انقدر سختگیر باشه‪..‬‬
‫اینکه جونگ کوک نگرانش بود نشون میداد که حاال جیمین هم در‬
‫جایگاه مهمی از زندگی‬
‫جونگ کوک جا گرفته و قطعا این حس خوبی بهش میداد‪...‬‬
‫‪+‬نگران نباش قول میدم از این به بعد زودتر برگردم‪..‬‬
‫جونگ کوک لبخند کمرنگی زد و موهای بهم ریخته ی جیمین رو از‬
‫روی پیشونیش کنار زد‬
‫_بهتره بریم یه چیزی بخوریم چون قراره بریم عمارت ووک!‪..‬‬
‫_____‬
‫دوباره جیمین جلوی عمارت با شکوه اوه ووک قرار گرفته بود و به‬
‫ادم های بی گناهی‬
‫که کشته شدن تا این عمارت بنا بشه فکر میکرد‪..‬‬

‫‪338 | P a g e‬‬
‫_چرا هروقت میایم اینجا چند دقیقه به بیرون عمارت خیره میشی؟‬
‫نگاه کوتاهی به جونگ کوک انداخت و دوباره به عمارت خیره شد‬
‫‪+‬خودت جوابشو میدونی پس چرا میپرسی؟‬
‫جونگ کوک دستاشو داخل جیب شلوار مشکی رنگش برد و نفس‬
‫عمیقی کشید‬
‫_شاید چون میخوام به این بهانه صداتو بیشتر بشنوم‪..‬‬
‫نگاه براقشو روی جونگ کوک ثابت کرد و دستشو دور بازوی‬
‫همسرش انداخت‬
‫‪+‬قبل از اینکه عشقو عاشقی حواستو پرت کنه بهتره بریم داخل جئون‬
‫جونگ کوک‪..‬‬
‫با لحن شوخی گفت و پسر بزرگترو به دنبال خودش کشید‬
‫‪+‬تو و سهون قبال رابطه ی خوبی داشتید نه؟‬
‫اروم پرسید و بدون اینکه نگاهشو از رو به روش بگیره ادامه داد‬
‫‪+‬چرا حس میکنم االن سرد شدین؟‬
‫_ووک!‬

‫‪339 | P a g e‬‬
‫نگاه غمگینشو به جیمین داد و اروم گفت‬

‫_ووک کاری کرد که سهون حس کنه از من کمتر و ضعیف تره‪...‬‬
‫سهونم به مرور زمان عوض شد و به جای برادر جای رقیبمو گرفت!‬
‫جیمین به زمین خیره شد و همینطور که قدم زنان باغ بزرگ رو‬
‫پشت سر میگذاشتن تا‬
‫به عمارت برسن پرسید‪:‬‬
‫‪+‬میخوای کمکت کنم تا دوباره رابطتون مثل قبل بشه؟‬
‫جونگ کوک سریع ایستاد و به بازوی جیمین چنگ زد‬
‫_هیچوقت اینکارو نکن!‪..‬‬
‫با لحن محکمی گفت و موجب شد تا جیمین متعجب بهش خیره بشه‬
‫_اون ممکنه بهت صدمه بزنه دیگه نمیشه کنترلش کرد‪..‬سهون‬
‫خیلی وقته عوض شده و‬
‫من نمیخوام به خاطر داشتن اون تورو از دست بدم!‪..‬‬
‫دستشو از بازوی جیمین جدا کرد و کتشو مرتب کرد‬

‫‪340 | P a g e‬‬
‫_بیا فقط به کاری که به خاطرش به اینجا اومدیم فکر کنیم جیمین‬

‫!‪..‬‬
‫جیمین اروم سرشو تکون داد‬
‫و با قدمای کوتاهش پشت سر جونگ کوک راه افتاد‪..‬‬
‫"جونگ کوک تمام فکرش محافظت از منه‪..‬‬
‫از اینکه به خاطر من به خطر بیفته میترسم "‪..‬‬
‫___‬
‫لیسا رو به روی پنجره ایستاده بود و به جونگ کوک و جیمین که به‬
‫سمت عمارت قدم‬
‫برمیداشتن نگاه میکرد‬
‫سیگار باریکشو روی شیشه ی پنجره خاموش کرد و به سمت‬
‫خواهرش چرخید‪..‬‬
‫‪+‬جونگ کوک اینجاست‪..‬با اون پسره‬
‫_جیمین؟‬
‫لیسا سری تکون داد و پرده هارو کشید‪..‬‬

‫‪341 | P a g e‬‬
‫‪+‬ووک بزودی از من جدا میشه جیسو‪...‬‬

‫جیسو متعجب بهش خیره شد و از روی تخت بلند شد‬
‫_شوخی میکنی لیسا؟‬
‫سرشو به نشونه نه تکون داد و به سمت پیانوی گوشه اتاق رفت و‬
‫دستشو از یه طرف‬
‫روش کشید که موجب شد صدای دل نشینی ازش بلند بشه‪..‬‬
‫‪+‬تازگیا زیاد باهام حرف نمیزنه حتی پیشم نمیخوابه‪..‬من جونگ‬
‫کوک و ول کردم تا با ووک‬
‫به قدرت برسم‪..‬‬
‫مشتشو روی دکمه های پیانو کوبید و با حرص فریاد زد‬
‫‪+‬ولی اگه ووک ولم کنه دیگه هیچی نیستم هیچییییییییی‪...‬‬
‫جیسو جلوتر اومد و دستشو روی بازوی خواهر کوچیکترش قرار داد‬
‫_با شناختی که از ووک دارم مطمئنم ازش همچین کاری برمیاد‬
‫ولی تو به این راحتی‬
‫ازین خانواده جدا نمیشی‪..‬‬

‫‪342 | P a g e‬‬
‫سرشو باال اورد و با حالت سوالی به جیسو خیره شد‪..‬‬

‫_باید دوباره جونگ کوک رو بدست بیاری یا سهونو عاشق خودت‬
‫کنی!!‬
‫لیسا گنگ سرشو پایین انداخت و به نقطه‬
‫نا معلومی خیره شد‬
‫‪+‬سهون خیلی احمقه من نمیتونم باهاش قدرتمند بشم‪..‬جونگ کوکم‬
‫حواسش به اون پسره‬
‫ی کودن پرته‪..‬‬
‫نگاه درموندشو به جیسو داد و نفس عمیقی کشید‬
‫‪+‬فکر کنم تنها راهی که برام باقی مونده حذف کردن جیمین باشه!‪..‬‬
‫____‬
‫لباسای راحتیشو تنش کرد و به جونگ کوک که کت شلوار مشکی‬
‫رنگشو تنش میکرد خیره شد‪..‬‬
‫‪+‬کی میتونم اتاق ووک و بگردم؟‬

‫‪343 | P a g e‬‬
‫پرسید و از روی تخت بلند شد و به سمت جونگ کوک که‬

‫کراواتشو میبست قدم برداشت‬
‫_تا وقتی لیسا تو این عمارته باید حواسمونو جمع کنیم جیمین!‬
‫اینجا پر دوربینه پس سرخود کاری نکن تا من نگفتم هیچ جارو نگرد‬
‫‪..‬‬
‫جیمین دستشو دور گردن جونگ کوک انداخت و کراواتشو مرتب‬
‫کرد‬
‫‪+‬باشه من مراقبم‪..‬‬
‫جونگ کوک لبخندی زد و بوسه ی کوتاهی کنار لبش گذاشت و‬
‫باعث شد جیمین به عقب‬
‫بره‪..‬‬
‫_هنوز ازم خجالت میکشی؟‬
‫با پوزخند گفت و ساعتشو دور دستش بست‬
‫‪+‬نه چرا باید خجالت بکشم؟؟‬
‫با لحن حرصی گفت و خنده ی جونگ کوک معذب ترش کرد‬

‫‪344 | P a g e‬‬
‫_من امروز میرم شرکت مسخره ی ووک کارارو انجام میدم و شب‬
‫برمیگردم اینجا‪..‬‬
‫‪+‬خب؟‬
‫کمی خم شد و به چشمای عصبی جیمین خیره شد‬
‫_بعدش توی کوچولو باید تو همین تخت خستگیمو در کنی‪..‬‬
‫جیمین بی توجه به قرمز شدن گوشاش دستشو بلند کرد اما قبل از‬
‫برخورد دستش به‬
‫بازوی جونگ کوک‪..‬اون از اتاق خارج شد و جیمین رو با یه لبخند‬
‫تنها گذاشت‪...‬‬
‫___‬
‫هیچ فکرشو نمیکرد یه روز پشت یه میز رو به روی لیسا و خواهرش‬
‫بشینه و باهاشون‬
‫کارت بازی کنه‪..‬‬
‫در واقع هیچ وقت فکر نمیکرد یه روز بتونه وارد عمارت ووک بشه‬
‫و برای انتقامش‬

‫‪345 | P a g e‬‬
‫بجنگه!‪...‬‬
‫‪+‬این دور سومه که میبازی جیمین‪..‬‬
‫با صدای جیسو خواهرِ لیسا به خودش اومد و به دست سومی که‬
‫باخته بود نگاه کرد‪..‬‬
‫‪+‬تا حاال بازی نکردی نه؟‬
‫لیسا با پوزخند گفت و به صندلیش تکیه داد‬
‫_هیچوقت‪..‬‬
‫با لحن سردی گفت و تمام کارتای توی دستشو روی میز پرت کرد‬
‫_خسته شدم من میرم‪..‬‬
‫بدون جواب گرفتن از اون دوتا خواهر مرموز که روی تک تک‬
‫سلوالش رژه میرفتن‬
‫بلند شد و به سمت پله های با شکوه عمارت قدم برداشت‪..‬‬
‫‪+‬بهتره منم برگردم خونه‬
‫جیسو گفت و زیاد طول نکشید تا لیسا به بدرقه ی خواهرش بره‪..‬‬

‫‪346 | P a g e‬‬
‫جیمین خواست به سمت اتاق مشترکش با جونگ کوک بره ولی در‬
‫مشکی رنگی که ته راهرو‬
‫بود توجهشو جلب کرد و اروم به سمتش قدم برداشت‪..‬‬
‫(حتما اونجا اتاق ووکه وگرنه چرا باید رنگش متفاوت باشه؟)‬
‫به پشت سرش نگاه کرد تا مطمئن بشه کسی نمیبینتش و بعد دوباره‬
‫به راهش ادامه‬
‫داد‪..‬‬
‫زیاد نمونده بود تا به اتاق برسه ولی با دیدن دوربین مدار بسته ی‬
‫باالی در با استرس‬
‫چند قدم به عقب برداشت‪..‬‬
‫(واای اگه فیلمو ببینن چی؟)‬
‫_ "تا وقتی لیسا تو این عمارته باید حواسمونو جمع کنیم جیمین!‬
‫اینجا پر دوربینه پس سرخود کاری نکن تا من نگفتم هیچ جارو نگرد‬
‫"‪..‬‬

‫‪347 | P a g e‬‬
‫حتی جونگ کوک هم بهش گفته بود که اینجا دوربین داره و حتی‬
‫ممکن بود لیسا هر لحظه سر‬
‫برسه و اونو جلوی اتاق ووک ببینه‪..‬‬
‫(باید حواسمو جمع کنم قبل از اینکه خودمو جونگ کوکو به خطر‬
‫بندازم)‬
‫قدمای سریعشو به سمت اتاق جونگ کوک برداشت و بعد از وارد‬
‫شدن به اتاق در و قفل‬
‫کرد‪..‬‬
‫خوب میدونست که لیسا به خونش تشنس و ممکنه هر لحظه‬
‫آدماشو بفرسته سرش !پس‬
‫نباید ریسک میکرد‪..‬‬
‫دلش نمیخواست به حریم شخصی جونگ کوک تجاوز کنه اما‬
‫کنجکاویش اونو به سمت جعبه ی‬
‫قرمز رنگ زیر تخت میکشوند‪..‬‬

‫‪348 | P a g e‬‬
‫از وقتی به اینجا اومده بود متوجه اون جعبه شده بود ولی نتونسته‬
‫بود راجبش با جونگ کوک‬
‫حرف بزنه‪..‬‬
‫باالخره با یه حرکت زانو زد و جعبه رو که کمی خاک روش نشسته‬
‫بود دستش گرفت!‪.‬‬
‫جعبه کارتونی بود و تنها با یه پاپیون سفید رنگ تزئین شده بود‬
‫بدون معطلی درشو باز کرد و با دیدن عکس جونگ کوک و لیسا‬
‫کنار یه دریاچه بغض بدی به‬
‫گلوش چنگ زد‬
‫با اینکه میدونست این عکس قدیمیه ولی بازم نمیتونست تصور کنه‬
‫که جونگ کوک قبل اون‬
‫یکی دیگه رو دوس داشته و شاید االنم یکی دیگه رو دوس داشته‬
‫باشه!‪..‬‬
‫نگاه دوبارشو به جعبه داد و یه دفترچه کوچیک سفید رنگو ازش‬
‫بیرون آورد‬

‫‪349 | P a g e‬‬
‫حاضر بود قسم بخوره که حتما این دفترچه از عشقی که جونگ‬

‫کوک به لیسا داشته پر شده ولی‬
‫با ورق زدن دفترچه متعجب به صفحات سفیدی که هیچی درشون‬
‫نوشته نشده بود خیره‬
‫شد‪..‬‬
‫"یعنی چی؟ چرا باید خالی باشه؟ "‬
‫کنجکاو تر از قبل دفترچه رو رو به پنجره گرفت تا ببینه چیزی توش‬
‫پیدا میشه یا نه اما‬
‫بازم چیزی دستگیرش نشد و کالفه دفترچه رو داخل جعبه گذاشت‪..‬‬
‫"شاید کسی بهش هدیه داده و دلش نخواسته چیزی توش بنویسه!‪.‬‬
‫یا شایدم هدیه ی لیساس "!!!‬
‫در جعبه رو بست و عکس لیسا جونگ کوک رو تو دستاش مچاله‬
‫کرد‪..‬‬
‫باید هر چیزی که به لیسا مربوط میشد رو از زندگی جونگ کوک‬
‫دور مینداخت‪..‬‬

‫‪350 | P a g e‬‬
‫و اول هم از اتاق شروع میکرد‪..‬‬

‫خوب میدونست که شرابی رنگ مورد عالقه ی لیساس پس باید‬
‫دیزاین اتاقو تغییر‬
‫میداد‪..‬با این فکر پوزخندی روی لبش نشست و گوشیش رو از‬
‫جیبش در اورد‬
‫هرچه سعی تر عمل میکرد زودتر به نتیجه میرسید‪..‬‬
‫______‬
‫خسته تر از همیشه وارد عمارت شد و بی توجه به خدمتکاری که‬
‫برای گرفتن کتش‬
‫اومده بود راهشو به سمت اتاقش ادامه داد‪..‬‬
‫با وجود اینکه زیادی خسته بود اما قدماشو سریع برمیداشت تا لیسا‬
‫سر راهش سبز نشه‪..‬‬
‫باالخره به اتاقش رسید و قبل از اینکه بتونه در رو باز کنه جیمین‬
‫زودتر درو باز کرد و‬
‫لبخند زیبایی تحویلش داد‪..‬‬

‫‪351 | P a g e‬‬
‫‪+‬خسته نباشی مستر جئون‬

‫جونگ کوک پوزخندی زد و کراواتشو کمی شُل کرد‬
‫_اتفاقا خیلی خستم مستر پارک!‬
‫جیمین درو کامل باز کرد و جونگ کوک تازه متوجه عوض شدن‬
‫کاغذ دیواری های اتاق و بقیه‬
‫وسایلش شد‪..‬‬
‫جیمین دیزاین شرابی رنگ اتاق رو به سفید و سیاه تغییر داده بود و‬
‫حتی بقیه وسایل‬
‫هارو ترکیبی از رنگ سیاه و سفید گرفته بود‪..‬‬
‫_کی بهت اجازه داد رنگ دیوارا وسایال رو عوض کنی؟؟‬
‫خش ترسناکی تو صداش افتاده بود و البته که جیمین منتظر همچین‬
‫واکنشی بود‪..‬‬
‫‪+‬اون رنگ تورو یاد خاطرات بدت مینداخت واسه همین اینکارو‬

‫‪352 | P a g e‬‬
‫صدای کشیده شدن دندونای جونگ کوک روی همدیگه رو حس‬

‫میکرد و رگای گردنش از‬
‫همیشه برجسته تر شده بودن‪..‬‬
‫_تو‪ ..‬چطوری جرعت کردی بدون اجازه ی من همه چیز اتاقمو‬
‫تغییر بدی؟‬
‫جیمین اب دهنشو قورت داد و با ترس به دستای جونگ کوک که‬
‫مشت میشد خیره شد‪..‬‬
‫با اینکه میدونست جونگ کوک ممکنه عصبی بشه اما فکر نمیکرد‬
‫در این حد باهاش بد برخورد‬
‫کنه‪..‬‬
‫_گفتم چطور جرعت کردیییییییی؟؟؟‬
‫با صدای فریاد جونگ کوک تکون ارومی خورد و با استرس به در‬
‫‪+‬اروم باش لیسا میفهمه!‬

‫‪353 | P a g e‬‬
‫با دردی که تو استخوناش پیچید متوجه شد که جونگ کوک به‬

‫دیوار کوبوندش و انقدر این‬
‫واکنش سریع بود که جیمین نفهمید چطور این اتفاق افتاد‪..‬‬
‫دستشو روی گلوی جیمین فشرد و کمی باال کشید‬
‫_چون گفتم دارم عاشقت میشم بخودت جرعت دادی تمام خاطره‬
‫های قشنگی که اینجا‬
‫با لیسا ساختمو پاک کنی اره؟؟؟‬
‫جیمین همونطور که برای نفس کشیدن تالش میکرد سرشو به دو‬
‫طرف تکون داد و به‬
‫دستای جونگ کوک چنگ زد‬
‫‪+‬جونگ کوک‪ ..‬دار‪..‬م خفه‪...‬میش‪..‬م‬
‫عصبانیت و خشم همه وجود جونگ کوک رو فرا گرفته بود و با‬
‫اینکه میدونست قراره بعدا کلی‬
‫پشیمون شه‪ ..‬بازم دستشو روی جیمین بلند کرده بود‪..‬‬

‫‪354 | P a g e‬‬
‫جیمین حس میکرد اگه یکم دیگه تو همون حالت بمونه ممکنه خفه‬
‫بشه پس تصمیم‬
‫گرفت از خودش دفاع کنه‬
‫سعی کرد حرکاتی که تو ‪ 1‬سال گذشته آموزش دیده بود رو به یاد‬
‫بیاره تا بتونه از چنگ‬
‫جونگ کوک خالص شه‬
‫و با اینکه امیدی نداشت بتونه جونگ کوک رو کنار بزنه اما موفق‬
‫شد‪..‬‬
‫جونگ کوک تو یه حرکت به زمین افتاد ولی قبل از اینکه بتونه بلند‬
‫شه جیمین روی پایین‬
‫تنش نشست‬
‫‪+‬خوب گوش کن جئون جونگ کوک‪..‬‬
‫دستاشو کنار سر جونگ کوک گذاشت و به چشمای متعجب اما‬
‫سرخ جونگ کوک خیره شد‬

‫‪355 | P a g e‬‬
‫‪+‬تو قبال رو اون تخت خواب شرابی رنگ نفرین شدت شبای هاتی‬
‫رو با دوس‬
‫دخترت میگذروندی ‪..‬و اسمشونو گذاشتی خاطره‪!..‬‬
‫خم شد و لباشو به گوش جونگ کوک چسبوند‬
‫‪+‬اما رو این تخت قراره خاطره های جدیدی برات بسازم‪..‬‬
‫زبونشو روی گوش جونگ کوک کشید و الله ی گوششو به دندون‬
‫گرفت‬
‫‪+‬دیگه حق نداری به کسی غیر از من فکر کنی!‬
‫من برای تو‬
‫و تو برای منی جئون جونگ کوک‪...‬‬
‫لباشو روی لبای جونگ کوک کوبید و بوسه عمیقی رو شروع کرد‪...‬‬
‫دستشو داخل پیراهن جونگ کوک جا داد و لبِ پایین جونگ کوک‬
‫رو به دندون گرفت‪..‬‬
‫باالخره دستای جونگ کوک هم به زیر لباسش راه پیدا کردن و‬
‫انگشتای داغش روی پوست‬

‫‪356 | P a g e‬‬
‫جیمین فرود اومدن‪..‬‬

‫_لعنتی‪..‬میخوای دیوونم کنی؟‬
‫صدای جونگ کوک هم زمان با نفس های تندش تضاد سکسی رو‬
‫ساخته بود و باعث شد‬
‫جیمین زودتر از همیشه تحریک بشه‪..‬‬
‫سرشو داخل گردن جونگ کوک فرو برد و اروم لب زد‪..‬‬
‫‪+‬رنگ مورد عالقت سفیده مگه نه؟‬
‫جونگ کوک همچنان دستش زیر لباس جیمین میچرخید و‬
‫نمیدونست چرا جیمین باید تو این‬
‫موقعیت همچین سواالیی بپرسه!‬
‫‪+‬به خاطر لیسا میخواستی منو خفه کنی؟ چون سعی کردم گذشتتو‬
‫پاک کنم؟‬
‫انگشتای باریکشو روی دکمه های پیراهن جونگ کوک حرکت میداد‬
‫و یکی یکی بازشون میکرد‪..‬‬

‫‪357 | P a g e‬‬
‫‪+‬ولی ببین من کار خودمو کردم‪..‬رنگی که دوس داشتی رو با رنگ‬

‫مورد عالقم ترکیب‬
‫سرشو باال اورد و به چشمای خمار جونگ کوک خیره شد‪..‬‬
‫‪+‬سیاه و سفید‪..‬بنظرت خیلی سکسی نیس؟‬
‫با این حرف جونگ کوک به سرعت جاشو با جیمین عوض کرد و‬
‫حاال اون بود که روی جیمین‬
‫قرار گرفته بود‪..‬‬
‫_یعنی انقدر دوستم داری؟‬
‫زبونشو روی لبای باریک جیمین کشید و پوزخندی زد‬
‫_چه قدر دوستم داری جیمین؟‬
‫جیمین نگاه پر از حسشو به جونگ کوک دوخت و تمام صداقتشو‬
‫توی چشماش ریخت‪..‬‬
‫‪+‬خودت چی جونگ کوک؟ هنوزم منو دوس نداری !ولی میگی بهت‬
‫فرصت بدم تا عاشقم‬

‫‪358 | P a g e‬‬
‫بشی !‪..‬اما بعد میخوای منو با دستات خفه کنی‪...‬‬

‫دستاشو دور گردن جونگ کوک انداخت و بوسه ی کوتاهی به لباش‬
‫زد‬
‫‪+‬بهم قول بده یه روز همین قدر که من دوست دارم‪..‬دوستم داشته‬
‫باشی‪..‬‬
‫همین قدر که من عاشقتم‪..‬عاشقم بشی‪..‬‬
‫زود باش جونگ کوک!‬
‫از نگاه گنگ جونگ کوک چیزی سر در نمیاورد و فقط به چهره ی‬
‫غرق در فکرش خیره شد‪..‬‬
‫_االن فقط میخوام عشقبازی کنیم!‬
‫منتظر ریکشن جیمین نموند و با یه حرکت بغلش کرد و روی تخت‬
‫گذاشتش‬
‫جیمین با اینکه حس میکرد تمام غرورش خورد شده اما سعی کرد‬
‫به هیچی فکر نکنه و یه‬
‫شب فوق العاده رو‬

‫‪359 | P a g e‬‬
‫به جونگ کوک هدیه بده‪..‬‬

‫قبل از اینکه جونگ کوک روش خیمه بزنه از تخت پایین اومد و‬
‫دستشو روی شلوار جونگ کوک‬
‫‪+‬بهم بدش!‬
‫جونگ کوک نتونست در برابر نگاه پر خواسته پسر سکسیِ جلوش‬
‫مقاومت کنه و دست جیمین‬
‫رو روی کمربندش گذاشت‪..‬‬
‫_بهش نشون بده چه قدر پسر بدی هستی!‬
‫زیاد طول نکشید تا کمربند و زیپ جونگ کوک رو باز کنه و چیزی‬
‫که میخواستو به دست بگیره‪..‬‬
‫با چشمای خمارش به جونگ کوک نگاه میکرد و دستشو روی عضو‬
‫جونگ کوک حرکت میداد‬
‫منقبض شدن بدن جونگ کوک رو حس میکرد و از اینکه تاثیر‬
‫زیادی روش گذاشته بود‬

‫‪360 | P a g e‬‬
‫خوشحال بود‪..‬‬
‫بوسه ی ارومی به عضو جونگ کوک زد و سر عضوشو داخل دهنش‬
‫برد‪..‬‬
‫اینکارو اروم انجام میداد تا جونگ کوکو کالفه کنه و موفقم شد!‬
‫_عهه لعنتی زود باش!‬
‫جیمین تک خندی زد و ارومتر از قبل عضو پسر بزگتر و داخل‬
‫دهنش میبرد ‪..‬جونگ کوک‬
‫کالفه به موهای جیمین چنگ زد و خودش شروع به ضربه زدن‬
‫داخل دهن جیمین کرد‪..‬‬
‫با اینکه عضو جونگ کوک زیادی بزرگ بود و نفس کشیدنو براش‬
‫سخت کرده بود اما با صدای‬
‫ناله های اروم جونگ کوک که نشون از لذت بردنش بود تصمیم‬
‫گرفت عقب نکشه و کاری‬
‫کنه که پسر رو به روش تمام مدتی که پیششه رو خوش بگذرونه‪..‬‬

‫‪361 | P a g e‬‬
‫باالخره جونگ کوک عقب کشید و عضوشو از دهن جیمین بیرون‬

‫اورد‬
‫_جیمین حتی نمیتونی حدس بزنی چقدر دیوونم کردی‪..‬‬
‫جیمین با وجود اینکه انرژی زیادی ازش گرفته شده بود پوزخندی‬
‫زد و دوباره به تخت‬
‫برگشت‪..‬‬
‫پیراهن جونگ کوک رو از تنش در اورد و شلوارشو تا زانو پایین زد‬
‫بی توجه به تیشرت زرد رنگی که تنش بود فقط شلوارشو در اورد‬
‫جونگ کوک به تاج تخت تکیه داد و جیمین اروم عضوشو وارد‬
‫خودش کرد‪..‬‬
‫روی عضو جونگ کوک نشسته بود و دستاشو دور گردن مردی که‬
‫دوسش داشت حلقه کرده‬
‫بود‪..‬‬
‫بدون اینکه اهمیتی به درد بده خودشو روی عضو جونگ کوک‬
‫حرکت داد و از شدت درد سرشو به‬

‫‪362 | P a g e‬‬
‫عقب خم کرد‬
‫بوسه های گرم جونگ کوک روی گردنش حواسشو پرت میکردن و‬
‫باعث میشد جیمین تند تر‬
‫و محکم تر روی عضو جونگ کوک فرود بیاد‪..‬‬
‫صدای ناله های بلندش کل اتاق رو برداشته بود و نفس های تند و‬
‫ناله های اروم‬
‫جونگ کوک وادارش میکرد تند تر از قبل خودشو روی عضو جونگ‬
‫کوک بکوبه‪..‬‬
‫‪+‬عااااه‪..‬جونگ کوک‪...‬دوس‪..‬ت دارم‬
‫جونگ کوک سرشو از گردن جیمین بیرون برد و به مارک هایی که‬
‫روی گردن سفیدش به جا‬
‫گذاشته بود پوزخند زد‪..‬‬
‫_عاه چطور انقدر خوبی؟؟؟‬
‫بین نفسای تندش گفت و متوجه خیس شدن شکمش شد‪..‬‬

‫‪363 | P a g e‬‬
‫جیمین روی شکمش ارضا شده بود ولی همچنان خودشو روی عضو‬
‫جونگ کوک میکوبید تا اونو‬
‫هم زودتر به اوج برسونه‪..‬‬
‫_االن‪ ..‬میاام‬
‫جیمین سریع از روی عضو جونگ کوک بلند شد و دوباره پایین‬
‫تخت نشست‬
‫_چیکار میکنی؟‬
‫جونگ کوک متعجب پرسید ولی زمانی که جیمین دستشو دور‬
‫عضوش حرکت داد و مایع سفید‬
‫رنگی کل صورتشو خط خطی کرد به جواب رسید‪..‬‬
‫همونطور که عضو جونگ کوک رو روی صورتش خالی میکرد با‬
‫زبونش انگشتای کشیدش که‬
‫حاصل عشقبازیشون روش ریخته بود رو لیس میزد و جونگ کوک‬
‫رو مجبور میکرد که به این فکر‬
‫کنه هیچوقت توی زندگیش همچین منظره ی زیبایی رو ندیده‪..‬‬

‫‪364 | P a g e‬‬
‫‪+‬خوشمزس‪..‬‬
‫جونگ کوک به سرعت دستمالی برداشت و باهاش صورت جیمین‬
‫رو پاک کرد‬
‫‪+‬خوابم میاد جونگ کوک بغلم کن تا بخوابم‪..‬‬
‫دستاشو زیر بغل جیمین برد و اونو روی تخت خوابوند‬
‫کامال مشخص بود که هیچ انرژی تو بدن جیمین نمونده و به‬
‫استراحت زیادی احتیاج داره‬
‫انقدر که جیمین بهش لذت داده بود دیگه هیچ جا و با هیچکس‬
‫نمیتونست تجربه کنه !پس‬
‫برای تشکر تنها کاری که میتونست انجام بده در آغوش گرفتنش‬
‫بود‪...‬‬
‫‪----------------------‬‬
‫سه روز از اومدنشون به عمارت ووک گذشته بود و حاال جیمین و‬
‫جونگ کوک توی بالکن ‪،‬به‬
‫باغی که از برگای نارنجی پوشیده شده بود نگاه میکردن‪..‬‬

‫‪365 | P a g e‬‬
‫_امروز باالخره میتونی وارد اون اتاق شی جیمین‪!..‬‬

‫جیمین خودشو داخل بغل جونگ کوک کیپ کرد و نفس عمیقی‬
‫کشید‪..‬‬
‫‪+‬مطمئنی میخوای لیسا رو ببری بیرون؟‬
‫جونگ کوک فقط سر تکون داد و جیمین با حسادت به باغ زیر پاش‬
‫خیره شد‪..‬‬
‫‪+‬نمیشد یه جور دیگه بپیچونیش؟ البته میدونم دارم بچگونه برخورد‬
‫میکنم اما وقتی فکر‬
‫میکنم تو و لیسا تا شب باهم بیرونید دیوونه میشم‪..‬‬
‫دستاشو دور تن جیمین فشرد و بوسه ی ارومی روی موهاش نشوند‪..‬‬
‫_ببین اون زرنگ تر از این حرفاس حتی به منم شک میکنه ولی‬
‫تنها راه بیرون‬
‫کشیدنش از عمارت همینه‪..‬اینجوری توهم میتونی وارد اتاق ووک شی‬
‫‪+‬اما به این آسونیا نیست!‬
‫جیمین نگران گفت و از بغل جونگ کوک بیرون اومد‬

‫‪366 | P a g e‬‬
‫_ببین جیمین میدونم راحت نیست ولی نمیشه که دست روی‬

‫دست بزاریم !تا ساعت‪1‬‬
‫شب هیچکی دوربینارو چک نمیکنه چون امروز میرن مرخصی‪..‬‬
‫بعدش خودم میام فیلمارو پاک میکنم نگران نباش‪..‬‬
‫با اینکه هنوزم حس خوبی نداشت اما تصمیم گرفت به حرف جونگ‬
‫کوک گوش بده و‬
‫ترساشو دور بریزه‪..‬‬
‫____‬
‫_اوه لیسا اولین باره که میبینم داری روزنامه میخونی!‪..‬‬
‫جونگ کوک روی کاناپه ی رو به روی لیسا نشست و قهوش رو‬
‫بدست گرفت‬
‫‪+‬وقتی زنِ سر دسته ی مافیا باشی بایدم از همه چیز با خبر باشی!‬
‫جونگ کوک تک خندی زد و لیسا روزنامشو کنار گذاشت و بهش‬
‫خیره شد‬
‫‪+‬خب؟‬

‫‪367 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک یکی از ابروهاشو باال انداخت و با تعجب پرسید‬

‫_خب؟‬
‫‪+‬هووم‪..‬تو بی دلیل نمیای رو به روی من بشینی قهوه بخوری پس‬
‫نظرت چیه بری‬
‫سر اصل مطلب؟‬
‫جونگ کوک پوزخندی زد و قهوشو کنار گذاشت‬
‫_خوب منو میشناسی‪..‬حتی بهتر از خودم!‬
‫لیسا بی توجه به وعنه ی جونگ کوک‪..‬لبخندی زد و جونگ کوک‬
‫خوب میدونست که لیسا سعی داره‬
‫با لبخندش اونو یاد خاطراتشون بندازه‪..‬‬
‫_نظرت چیه یکم بیرون بگردیم؟‬
‫لیسا با تعجب بهش نگاه کرد و خنده ی هیستریکی کرد‬
‫‪+‬باهم دیگه؟ یعنی دوتایی؟‬
‫_اره فقط ما‪..‬دوتایی‬
‫‪+‬جیمین نمیا‪..‬‬

‫‪368 | P a g e‬‬
‫_نه حوصلشو ندارم‪..‬‬

‫با اینکه تمام اینا نقشه بود و جونگ کوک به خوبی نقش خودشو اجرا‬
‫میکرد‪..‬اما برای جیمینی‬
‫که از پشت در به حرفاشون گوش میداد بازم سخت بود که این‬
‫چیزارو بشنوه و ساکت‬
‫بمونه‪..‬‬
‫_دلم برات تنگ شده ! لیسا تو هم همینطوری نه؟‬
‫لیسا شوکه به جونگ کوک خیره شد و بعد نگاهشو به قهوه ی روی‬
‫میز داد‬
‫‪+‬فکر میکردم از من بدت میاد!‬
‫(بدون اینکه من کاری کنم جونگ کوک خودش به سمتم میاد‪..‬این‬
‫عالیه)‬
‫به سرعت از ذهنش گذشت و پوزخند مرموزی روی لبش نشوند‬
‫_کی میتونه از دختر جذابی مثل تو بدش بیاد؟‬

‫‪369 | P a g e‬‬
‫این حرف جونگ کوک مثل تیغی به قلب جیمین فرو رفت و باعث‬
‫بغض کردنش شد‪..‬‬
‫لیسا پاهاشو روی هم انداخت و سیگار باریکی رو روشن کرد و به‬
‫سمت دوس پسر‬
‫سابقش گرفت‪..‬‬
‫‪+‬سیگار؟‬
‫جونگ کوک بدون هیچ حرفی سیگارو از دستش گرفت و داخل‬
‫فنجون قهوه خاموش کرد‪..‬‬
‫_بهتره زودتر حاضر شی تا بریم بیرون سیگار بمونه برای بعد!‪..‬‬
‫لیسا زود بلند شد و به سمت اتاقش راه افتاد‪..‬‬
‫جونگ کوک پوزخندی به جای خالی لیسا زد و به کاناپه تکیه داد‪..‬‬
‫خیلی خوشحال بود‪..‬دیگه با نگاه کردن به لیسا یاد خاطراتی که باهم‬
‫داشتن نمیفتاد و فقط‬
‫خاطره هایی که جیمین بهش بخشیده بود رو میدید‪..‬‬

‫‪370 | P a g e‬‬
‫(لیسا خاطراتت هرچند شیرین بود اما با رفتنت بد ترین وعم دنیا‬
‫رو به خودش‬
‫گرفت‪..‬تو بهم اولین خاطرات عاشقانه رو دادی ولی جیمین بهم اولین‬
‫خاطرات بعد از‬
‫یه عشق نا فرجام رو داد و اونا شاید تلخ بنظر برسن اما شیرین ترین‬
‫لحظه های زندگیمو‬
‫رقم زدن)‪...‬‬
‫جیمین زمانی که از پله ها باال میومد تا به اتاق جونگ کوک بره به‬
‫خودش قول داده بود که‬
‫بغض‪،‬گریه و حسادتو کنار بزاره و به جونگ کوک کسی که مطمئن‬
‫بود عاشقشه اعتماد کنه‪..‬‬
‫به سمت پنجره ای که پشتش به بالکن متصل میشد رفت و به‬
‫بیرون خیره شد‬
‫برگای نارنجی رنگ درختا بهش میفهموندن که زمان چقدر زود‬
‫میگذره و چقدر زود لحظه‬

‫‪371 | P a g e‬‬
‫های خوبی که میتونه با جونگ کوک بسازه رو از دست میده‪..‬‬

‫(مامان من مطمئنم که عاشق جونگ کوکم اینم خوب میدونم که‬
‫اون منو دوس داره‪..‬بهش‬
‫حق میدم اگه سخت به زبون بیاره چون اون روزای سختی رو پشت‬
‫سر گذاشته‪..‬‬
‫مامان من عاشقش شدم و اینو میدونم که بدترین نقطه ضعف ادما‬
‫عشقه ‪..‬من‬
‫میخواستم قوی باشم و انتقام تورو از ادمای عوضی ای که این دنیا رو‬
‫به جهنم تبدیل‬
‫کردن بگیرم‪..‬ولی حاال به خاطر حرف زدن اون با یه دختر بغض‬
‫میکنم‪..‬من ضعیف شدم‬
‫مامان؟‬
‫عشق یعنی ضعف ولی چرا وقتی با جونگ کوکم حس قدرتمندی‬
‫دارم؟‬
‫چرا حس میکنم اون منو قوی تر میکنه؟‬

‫‪372 | P a g e‬‬
‫مامان من خیلی دوسش دارم‪..‬راستش االن اونو اندازه ی تو دوس‬

‫دارم و نمیخوام از‬
‫دستش بدم‪..‬‬
‫ولی قول میدم با اون انتقامتو بگیریم‪..‬بهت قول میدم ووک تقاصشو‬
‫پس بده و تو به‬
‫منو جونگ کوک افتخار کنی‪..‬‬
‫طول کشید اما یه روز آرامشو بهت برمیگردونم)‪...‬‬
‫با صدای گوشیش نگاهی به پیامی که از طرف" یه قاتل "داشت‬
‫انداخت و نفس‬
‫عمیقی کشید‬
‫"منو لیسا رفتیم بیرون احتماال ا‬
‫ز شهر خارج میشیم تا ساعت ‪ 1‬وقت داری اتاق ووک و بقیه اتاقارو‬
‫بگردی "‪..‬‬
‫بعد از خوندن پیام جونگ کوک باالخره سعی کرد تمام حواسشو رو‬
‫کاری که میخواست انجام بده‬

‫‪373 | P a g e‬‬
‫بزاره و به هیچکس جز مادرش فکر نکنه‪...‬‬

‫______‬
‫‪+‬هی داری از شهر خارج میشی!؟‬
‫لیسا شکاک پرسید و جونگ کوک پاشو روی گاز فشرد‬
‫_چیشده نکنه میترسی؟‬
‫‪+‬چرا باید بترسم؟‬
‫جونگ کوک پوزخندی زد و سرعتشو بیشتر کرد‬
‫_همسر اوه ووک‪..‬یا بهتره بگم همسر جئون ووک هیچوقت نباید‬
‫بترسه!‬
‫لیسا مرموز نگاش کرد و دستاشو بهم قفل کرد‪..‬‬
‫‪+‬جیمین میدونه با من اومدی بیرون؟‬
‫_معلومه که نه!‬
‫‪+‬عجیبه که یهو دلت خواست با من بیرون بیای اصال منطقی نیست‬
‫جونگ کوک‪..‬‬

‫‪374 | P a g e‬‬
‫با اینکه از جونگ کوک صدا کردن لیسا متنفر بود ولی تمام تالششو‬
‫کرد خون سردیشو حفظ کنه و‬
‫نقششو خوب بازی کنه‪..‬‬
‫_فقط دلم برات تنگ شده بود هرچی باشه من خیلی از اولینارو با تو‬
‫تجربه کردم‬
‫عزیزم‪..‬‬
‫لیسا دستشو روی شیشه ماشین گذاشت و خطوط نامشخصی رو با‬
‫انگشتاش روش‬
‫میکشید‪..‬‬
‫‪+‬تو عاشق جیمینی مگه نه؟‬
‫_بیا راجب خودمون حرف بزنیم لیسا!‬
‫نگاه جونگ کوک کامال جدی بود و همین لیسا رو وادار کرد که‬
‫بحث رو شروع نشده تموم کنه‪..‬‬
‫(تو با یه احمق طرف نیستی جونگ کوک‪..‬اما اگه اینو میخای من‬
‫برات نقش یه احمقو بازی‬

‫‪375 | P a g e‬‬
‫میکنم)!‬
‫پوزخند کمرنگی به افکارش زد و به نیمرخ جدی جونگ کوک خیره‬
‫شد‪...‬‬
‫____‬
‫قدمای اروم اما مصممش رو به سمت اتاق ووک برداشت و با اینکه‬
‫میدونست کسی‬
‫خونه نیست‪..‬اما باز هم اروم راه میرفت تا از هر خطری جلوگیری‬
‫کنه‪..‬‬
‫جلوی در مشکی رنگ قرار گرفت و با استرس انگشتشو برای وارد‬
‫کردن رمز جلو برد‬
‫(رمزش چی میتونه باشه؟ خدایا اگه سه بار اشتباه بزنم آژیر روشن‬
‫میشه باید چیکار کنم؟)‬
‫دستشو پایین اورد و کالفه گوشیشو از جیبش در اورد‪..‬‬
‫(مطمئنم جونگ کوکم هیچی از رمز نمیدونه که تا حاال بهم نگفته)‬

‫‪376 | P a g e‬‬
‫نمیدونست دقیقا باید چیکار کنه و از اینکه به جونگ کوک زنگ‬

‫بزنه وحشت داشت‪..‬‬
‫(اگه لیسا بفهمه ما نابود میشیم)‪...‬‬
‫با وجود تمام استرسی که داشت باالخره تصمیم گرفت به جونگ‬
‫کوک پیام بده شاید اون‬
‫میتونست کمکش کنه‪...‬‬
‫"جونگ کوک رمز درو بلدی؟ "‬
‫قبل از اینکه پشیمون بشه فرستاد و هنوز چند ثانیم نگذشته بود که‬
‫صدای پیام گوشیش‬
‫بلند شد‪...‬‬
‫"‪" 134687‬‬
‫با دیدن پیام جونگ کوک لبخند بزرگی روی لبش جا گرفت و رمز‬
‫در و وارد کرد‬
‫صدای قیژ باز شدن در موهای تنش رو سیخ کرده بود و تضاد‬
‫ترسناکیو با شرایطش ساخته‬

‫‪377 | P a g e‬‬
‫بود‬
‫(چرا تا حاال رمزو بهم نگفته بود؟ غیر ممکنه که یادش رفته باشه)‪...‬‬
‫قدمای لرزونشو به داخل اتاق کشوند و سعی کرد افکار آزار دهنده و‬
‫ترسناکشو از خودش‬
‫دور کنه‪..‬‬
‫(انقدر فکرش درگیر بود که یادش نبود اینجا رمز داره مطمئنم)‪...‬‬
‫تنها نوری که داخل اتاق بود پرتوهای خورشید بود که از الی کرکره‬
‫ها به زور به داخل راه‬
‫پیدا کرده بودن و این برای جیمین اصال عجیب نبود که ادمی مثل‬
‫ووک تو همچین جای‬
‫دلگیری نقشه های کثیفشو بکشه‪..‬‬
‫برقارو روشن کرد و اولین چیزی که چشمشو گرفت تابلوی بزرگی‬
‫روی دیوار بود‬
‫عکسی که ووک داخلش لبخند عمیقی زده بود و کامال مشخص بود‬
‫که متعلق به‪ ۵ 4‬یا ‪۲۰‬‬

‫‪378 | P a g e‬‬
‫سال پیشه‪..‬‬
‫دقیقا شبیه پسرش بود‪..‬همونقدر جذاب و قد بلند درست مثل سهون‬
‫‪..‬‬
‫حتی داخل عکسم موهاشو از پشت بسته بود و میشد فهمید که‬
‫عالقه ی خاصی به بلند‬
‫بودن مو و بستنشون داره‪..‬‬
‫بعد از چند دقیقه زل زدن به عکس باالخره به خودش اومد و به‬
‫سمت گاوصندوقی که‬
‫خوب میدونست چیزی که دنبالشه رو فقط اونجا پیدا میکنه‪،‬رفت‪..‬‬
‫گاوصندوق بزرگ و زیادی شیک بود!‬
‫اما حواس جیمین هنوزم به رمز در پرت بود و نمیتونست هضم کنه‬
‫که چطور جونگ کوک‬
‫انقدر سریع و راحت رمز و بهش داده و از کجا رمز درستو‬
‫میدونسته؟!‬
‫(یعنی ممکنه رمز گاوصندوقو هم بدونه؟)‬

‫‪379 | P a g e‬‬
‫هنوز دو دل و شکاک بود که صدای پیام گوشیش اونو از افکارش‬

‫"رمز گاوصندوقم همون رمز دره‪..‬لیسا رو مست کردم و ازش حرف‬
‫کشیدم "‪..‬‬
‫حاال خیالش راحت شده بود و بهتر میتونست به جستجو ادامه بده ‪..‬‬
‫با اینکه هنوز حس خوبی‬
‫نداشت اما به جونگ کوک اعتماد کامل داشت پس جای هیچ‬
‫نگرانی ای نبود‪..‬‬
‫رمز گاوصندوق رو وارد کرد و بدون مکث هرچیزی که داخلش بود‬
‫رو بیرون ریخت‪..‬‬
‫روی زمین نشست و به کاغذا و پوالیی که دورش ریخته شده بود‬
‫پوزخند زد‬
‫(کارت تمومه اوه ووک)‬
‫________‬
‫_موهامو برام مشکی کن‬

‫‪380 | P a g e‬‬
‫خیره به آینه گفت و لوهان متعجب بهش خیره شد‬

‫‪+‬مطمئنی جونگ کوک؟ تو که عاشق شرابی بودی‪..‬‬
‫بدون اینکه نگاهشو از آینه بگیره گفت‪:‬‬
‫_از این به بعد عاشق مشکیم‪..‬پس موهامو برام مشکی کن لوهان!‬
‫لوهان بعد از مکث کوتاهی رنگ رو آماده کرد و باالی سرش قرار‬
‫گرفت‬
‫‪+‬عاشق جیمین شدی؟‬
‫با بی جواب موندن نگاه عمیقی به پسری که داخل آینه به خودش‬
‫خیره شده بود انداخت‬
‫و موهاش رو به رنگ آغشته کرد‪..‬‬
‫_باید امروز بریم چین!‬
‫‪+‬چی؟؟ چرا ؟‬
‫جونگ کوک از داخل آینه به لوهان نگاه کرد و همون نگاه کافی بود‬
‫تا لوهان همه چیز رو تا‬
‫آخرش بفهمه‪..‬‬

‫‪381 | P a g e‬‬
‫‪+‬نگو که جون جیمین تو خطره‪!!!...‬‬

‫_______‬
‫تقریبا تمام مدارک و اوراق های بدرد بخور و جمع کرده بود و‬
‫هرچند که دلش برای تمام‬
‫اون ادمای بی گناه که کشته شدن بودن میسوخت اما هیچ وقتی‬
‫برای احساساتی شدن‬
‫نداشت پس پوالرو داخل گاوصندوق برگردوند و با مدارک از اتاق‬
‫خارج شد‪..‬‬
‫تمام راهرو رو دویید تا به اتاق جونگ کوک برسه و بعد با تمام‬
‫ذوقی که داشت مدارکو توی‬
‫کوله پشتیِ مشکی انداخت و روی تخت نشست‪..‬‬
‫(مامان ببین باالخره دارم انتقامتو ازش میگیرم‪..‬مدارکی که ازش‬
‫جمع کردم خیلی سنگینه‬
‫اون باالخره تقاص پس میده)‪...‬‬

‫‪382 | P a g e‬‬
‫با فکر به اینکه باالخره میتونه با جونگ کوک بره یه جای دور و‬
‫زندگی شیرینی رو شروع کنه لبخند‬
‫بزرگی روی لبش نشست و روی تخت دراز کشید‪..‬‬
‫چشماشو بست و به آیندش با جونگ کوک فکر کرد‪..‬به اینکه دیگه‬
‫نه لیسایی وجود داره تا‬
‫جونگ کوکو ازش بگیره و نه ووکی وجود داره که مادرشو ازش‬
‫بگیره‪..‬‬
‫این زندگی چیزی بود که مدت ها آرزوشو داشت‪..‬‬
‫گوشیشو بدست گرفت و با جونگ کوک تماس گرفت چند ثانیه‬
‫پشت خط منتظر موند و بعد‬
‫صدای دو رگه ی جونگ کوک توی گوشش پیچید‪.‬‬
‫_الو‬
‫‪+‬سالم جونگ کوک من همه مدارکو برداشتم‪..‬‬
‫لحنش پر از ذوق بود و حتی لبخندشو از پشت گوشی میشد حس‬
‫کرد ولی با صدای جونگ کوک‬

‫‪383 | P a g e‬‬
‫وحشت زده از روی تخت بلند و به در خیره شد‪..‬‬

‫_ما لو رفتیم جیمین اونا االن دنبالمونن‪..‬‬
‫‪+‬منظورت چیه ؟ کی مارو لو داده؟‬
‫_نمیدونم جیمین بهتره وسایلتو جمع کنی و زود فرار کنی‬
‫جیمین کالفه به سمت کمد رفت و تمام پس اندازی که داشت و به‬
‫همراه کارت‬
‫بانکی که جونگ کوک بهش داده بود داخل کوله انداخت‪..‬‬
‫‪+‬من لعننننتی بببببدون تو کجججججا برررررم؟؟؟‬
‫وحشت و استرس همه وجودشو پر کرده بود و هیچ کنترلی رو‬
‫صداش نداشت‪..‬‬
‫_من پیدات میکنم جیمین فرار کن و گوشیتو خاموش کن زود باش‪..‬‬
‫به پنجره نگاهی انداخت و با دیدن آدمای مسلحی که تو حیاط بودن‬
‫بغض بدی به گلوش‬
‫چنگ زد‬

‫‪384 | P a g e‬‬
‫‪+‬دیگه دیر شده جونگ کوک ‪..‬افراد ووک اینجان کل عمارت رو‬
‫محاصره کردن‪..‬‬
‫_نهههههه لعنت به همشون‪..‬‬
‫‪+‬بهشون نگو تو بهم کمک کردی‪..‬من همه چیزو به گردن میگیرم‬
‫با سکوت جونگ کوک قطره اشکی از چشمش چکید و اروم گفت‪..‬‬
‫‪+‬دوست دارم جونگ کوک‪..‬‬
‫من به خاطر تو بود که تونستم خوشحالی رو تجربه کنم‪،‬به خاطر تو‬
‫بود که تونستم نفس بکشم‬
‫اونم تو شهری که بوی مردگی میداد‪...‬من از مرگ متنفر بودم چون‬
‫مادرمو ازم گرفت‬
‫ولی االن عاشقشم چون تورو بهم داد‪..‬‬
‫بی توجه به اشکایی که میریختن به ادمای مسلح بیرون خیره شد و با‬
‫خودش فکر کرد که‬
‫چقدر زود تمام رویا های شیرینی که چند لحظه پیش تو ذهنش‬
‫ساخته بود به خاکستر تبدیل‬

‫‪385 | P a g e‬‬
‫شد‪..‬‬
‫_تو میتونستی بهتر زندگی کنی جیمین‪..‬اگه به فکر انتقام نمیفتادی‪..‬‬
‫صدای جونگ کوک کامال سرد بود و هیچ حسیو بهش منتقل نمیکرد‬
‫و همین باعث شد‬
‫بغضش بیشتر به گلوش فشار بیاره‪..‬‬
‫‪+‬جونگ کوک اونطوری هیچوقت نمیتونستم لبخند بزنم‪..‬اونطوری‬
‫مثل یه ادم ترسو میشدم که‬
‫از واقعیت فرار میکنه‪..‬‬
‫_جیمین من دوست‪......‬‬
‫قبل از اینکه حرف جونگ کوک رو کامل بشنوه در محکم باز شد و‬
‫چند نفر از افراد ووک به‬
‫سرعت دورش حلقه زدن‪..‬‬
‫نمیدونست باید با اون همه ادم اسلحه بدست چجوری برخورد کنه‬
‫ولی با شنیدن صدای‬

‫‪386 | P a g e‬‬
‫تق تق کفشای آشنایی به در نگاه کرد و زیاد طول نکشید تا لیسا و‬

‫سهون با هم وارد‬
‫اتاق بشن‪..‬‬
‫‪+‬نظرت چیه بریم مسافرت پارک جیمین؟‬
‫هنوز نتونسته بود حرف لیسا رو درک کنه که با برخورد چیزی به‬
‫سرش درد وحشتناکی درش‬
‫پیچید و تاریکی تمام دنیای جیمین رو فرا گرفت‪...‬‬
‫تمام دنیایی که تازه رنگ گرفته بود‪..‬‬
‫_هی بلند شو احمق‪..‬‬
‫‪+‬زود ببرش تا رئیس عصبی نشده‬
‫_گفتم بلند شو عوضی‬
‫بطری آبی که دستش بود رو روی صورت جیمین خالی کرد و هنوز‬
‫چند ثانیه نگذشته بود‬
‫که جیمین با سرفه های پشت سر هم‪..‬چشماشو باز کرد‬

‫‪387 | P a g e‬‬
‫بی توجه به دو مرد سیاه پوستی که رو به روش ایستاده بودن به‬

‫اوراف نگاه کرد و زیاد‬
‫سخت نبود تا بفهمه توی یک کارگاه بزرگ اسیرش کردن‪..‬‬
‫‪+‬کمکککککککک جونگ کوک‬
‫مرد سیاه پوست سیلی بدی بهش زد و به زبون انگلیسی چیزایی رو‬
‫بلند تو صورتش‬
‫گفت‬
‫_دهنتو ببند اینجا کسی صداتو نمیشنوه تمام این زمینا مال رئیسه‬
‫پس کسی برای نجات‬
‫دادنت نمیاد!‬
‫جیمین که حاال بهتر موقعیتو درک میکرد متوجه بسته بودن دست و‬
‫پاش به صندلی کثیفی شد‬
‫و تنها کاری که میتونست بکنه تف کردن تو صورت عوضی رو به‬
‫روش بود‪!...‬‬

‫‪388 | P a g e‬‬
‫‪+‬جونگ کوک میاد اینجا‪..‬اون بهم کمک میکنه از دست آشغاالیی‬

‫مثل تو برای همیشه‬
‫خالص شم‪..‬‬
‫از قصد انگلیسی گفت تا به مرد رو به روش بفهمونه هیچ ترسی تو‬
‫وجودش نداره‪..‬‬
‫با مشت سنگینی که کنار لبش خورد هجوم خون تو دهنشو حس‬
‫کرد و جلوی پای مرد دیگه‬
‫تف کرد‪..‬‬
‫اونا زیادی قوی بودن و جیمین میدونست حتی اگه دستو پاشم باز‬
‫بود بازم برای مقابله‬
‫با همچین آدمایی هیچ شانسی نداشت‪..‬‬
‫_فعال ببریمش پیش رئیس بعدا به حسابش میرسیم مایکل‪..‬‬
‫مردی سیاه پوستی که عقب ایستاده بود گفت و مردی که حاال‬
‫جیمین میدونست اسمش‬
‫مایکله چاقویی در اورد‬

‫‪389 | P a g e‬‬
‫و تمام چسب هایی که باهاش جیمین رو بسته بود باز کرد‪..‬‬

‫مایکل و مرد دیگه کنار جیمین ایستادن و با گرفتن بازوهاش کشون‬
‫کشون به سمت‬
‫اتاقی که طرف دیگه کارگاه بود رفتن‪..‬‬
‫جیمین نمیدونست تو اون اتاق چخبره و چه اتفاقی ممکنه براش بیفته‬
‫پس کامال طبیعی‬
‫بود که وحشت داشته باشه‪..‬‬
‫مایکل چند ضربه به در زد و با صدای ووک که اجازه ی ورودشونو‬
‫داد در اتاق رو باز کرد‪..‬‬
‫هیچ دلش نمیخواست وارد اون اتاق تاریک و ساکت بشه اما با‬
‫فشاری که به بازوش‬
‫وارد شد باالخره اولین قدمشو داخل اون اتاق کذایی گذاشت‪..‬‬
‫طبق معمول ووک پشت میز بزرگی نشسته بود و به دود سیگارش‬
‫که اروم اروم پخش‬
‫میشد نگاه میکرد‪..‬‬

‫‪390 | P a g e‬‬
‫هر دو مرد سیاهپوست جلوی در ایستادن و اسلحه هاشونو به سمت‬

‫جیمین هدف گرفتن‬
‫_چرا لبت زخمی شده پسرم؟‬
‫‪+‬من پسر تو نیستم‪..‬پسر کسیم که ‪ 1‬سال پیش کشتیش!‬
‫ووک تک خندی زد و کام عمیقی از سیگارش گرفت‬
‫_منظورت همون زنِ فاحشس؟‬
‫جیمین از شدت عصبانیت دستاشو مشت کرد و نگاه پر از خشمشو‬
‫به ووک دوخت‪..‬‬
‫‪+‬اون فاحشه نیست تو فاحشه ای‪..‬اون با تنش پول در میاورد تا‬
‫بچشو نجات بده ولی‬
‫تو با بدن بقیه پول در میاری تا خودتو نجات بدی!‬
‫صورت ووک هیچ حسی رو نشون نمیداد و باعث میشد جیمین‬
‫مطیع تر از قبل ادامه‬
‫بده‪..‬‬

‫‪391 | P a g e‬‬
‫‪+‬واقعا تاسف آوره که هیچکس دوست نداره اوه ووک‪..‬همه فقط به‬
‫خاطر پوالیی که دور‬
‫خودت جمع کردی بهت احترام میزارن‪..‬‬
‫پوزخندی زد و با انگشت شَستش خونی که کنار لبش بود رو پاک‬
‫کرد‬
‫‪+‬حتی لیسا هم تورو دوست نداره مطمئنم داره نقشه میکشه تا سر‬
‫به نیستت کنه و‬
‫قدرتو به دست بگیره!‬
‫ووک عصبانی از جاش بلند شد و قدمای محکمشو به سمت جیمین‬
‫برداشت‪..‬‬
‫_تو رو کی دوست داره پارک جیمین؟‬
‫رو به روی جیمین ایستاد و دستشو روی بازوی پسر گذاشت‬
‫_زود باش زانو بزن‬
‫جیمین پوزخندشو پر رنگ تر کرد و دست ووک رو پس زد‬
‫‪+‬قطعا اگه تو نبودی دنیا جای قشنگتری واسه زندگی بود ووک!‬

‫‪392 | P a g e‬‬
‫دستشو روی بازوی ووک گذاشت و چند ضربه ی اروم بهش زد‬
‫_و اینکه جونگ کوک بزودی میاد اینجا‪..‬کاری میکنه که تو زانو‬
‫بزنی‪..‬نه من!‬
‫ووک دستشو روی صورت جیمین گذاشت و با کشیدن دو طرف‬
‫لبش جیمینو وادار کرد‬
‫لبخند بزنه‬
‫_تو فکر میکنی جونگ کوک دوستت داره؟‬
‫‪+‬فکر نمیکنم مطعمنم‬
‫ووک چند قدم عقب اومد و به میزش تکیه داد‬
‫_شجاعت خوبه جیمین‪..‬ولی نه وقتی که توی یه کشور غریبه باشی‬
‫و یه ادم خطرناک رو‬
‫به روت باشه‪..‬‬
‫جیمین متعجب بهش خیره شد و باعث بلند خندیدن ووک شد‬
‫_خیلی خب اونطوری بهم زل نزن احمق !بهت میگم‪..‬‬
‫ما االن توی چینیم ‪..‬وقتی بیهوش بودی تورو به اینجا آوردن‪..‬‬

‫‪393 | P a g e‬‬
‫حتی جونگ کوکم اینجاست!‬

‫جیمین باورش نمیشد که االن توی چین باشه و بدتر از همه باورش‬
‫نمیشد جونگ کوک رو‬
‫هم گیر انداخته باشن‪..‬‬
‫‪+‬جونگ کوک کجاست؟؟؟ چه بالیی سرش آوردی عوضی؟‬
‫_اگه میخوای بدونی زانو بزن‪..‬‬
‫‪+‬هرگز‪...‬‬
‫ووک به مایکل و مرد دیگه که جلوی در ایستاده بودن عالمت داد و‬
‫زیاد طول نکشید تا‬
‫خودشونو به جیمین برسونن‪..‬‬
‫اسلحه هاشونو روی سر جیمین گرفتن و با لگد دردناکی که به‬
‫زانوش زدن مجبورش کردن تا‬
‫روی زانو هاش سقوط کنه‪..‬‬
‫ووک جلو اومد و بدون اینکه پوزخندشو از روی لبش کنار بزنه‬
‫سیگارشو روی زخم کنار لبِ‬

‫‪394 | P a g e‬‬
‫جیمین گذاشت‪..‬‬
‫صدای فریاد جیمین حتی پنجره هارو لرزوند و ووک به تنها چیزی‬
‫که فکر میکرد‪،‬چجوری‬
‫کشتن جیمین بود‪..‬‬
‫_اینجا رئیس منم حتی اگه بهت بگم بمیر باید بمیری!‬
‫جیمین بلند خندید و با وجود اینکه بدنش زیادی کوفته شده بود‬
‫سعی کرد سرشو باال‬
‫نگهداره‪..‬‬
‫‪+‬تو فکر کردی رئیسی احمق؟؟‬
‫خندش از بین رفت و اخم ریزی بین ابروهاش جا گرفت‬
‫‪+‬تو فقط یه ترسویی که پشت جونگ کوک قایم شده!همه ی کاراتو‬
‫جونگ کوک عملی میکنه تو‬
‫بدونِ اون هیچی هیچ‪..‬در واقع اون رئیسه اونِ که تورو به اینجا‪...‬‬
‫ووک مشت بدی به چشمش زد و باعث نصفه موندن حرف جیمین‬
‫شد‬

‫‪395 | P a g e‬‬
‫_که رئیس جونگ کوکه!؟ پس اینجارو خوب تماشا کن پسر کوچولو‬

‫دکمه ای که روی میز بود رو فشار داد و بعد از چند ثانیه در اتاق‬
‫باز شد‬
‫_انقدر کارای بزرگ رو سرم ریخته بودن که به تو یه درصدم فکر‬
‫نمیکردم‪..‬ولی میدونی‬
‫کی تورو لو داد؟ میدونی کی بهم گفت تو کی هستی؟‬
‫جیمین گنگ بهش نگاه میکرد و ووک با دستش به در اشاره کرد‬
‫جیمین بی صبرانه منتظر بود تا ببینه کی تمام نقشه هاشو خراب‬
‫کرده و زیاد طول نکشید که پسری با موهای مشکی وارد اتاق بشه‬
‫_میدونی جیمین تو زیادی احمق بودی واقعا فکر کردی جونگ‬
‫کوک دوست داره؟‪..‬‬
‫با اینکه ووک پشت سر هم حرف میزد ولی دنیای جیمین زخمی تو‬
‫سکوت فرو رفته بود‬
‫و به تنها چیزی که احتیاج داشت این بود که بفهمه تمام اینا یه‬
‫خواب بوده‪..‬‬

‫‪396 | P a g e‬‬
‫باورش نمیشد کسی که با موهای مشکی و چشمای سردش اونجا‬

‫ایستاده جونگ کوکه‪..‬‬
‫باورش نمیشد تموم این مدت بازیچه ی دست اون پسر بوده و مثل‬
‫یه احمق عاشق‬
‫دشمنش شده‪..‬‬
‫در کسری از ثانیه همه ی تصوراتش از جونگ کوک تغییر کرده بود‬
‫و حاال فقط چشمای اشک‬
‫آلودش بودن که به جونگ کوک نگاه میکردن‪..‬‬
‫(موهاشو مشکی کرده‪..‬رنگی که من دوس دارم !یعنی واقعا همه‬
‫چیزش دروغ بود؟ همه‬
‫ی حرفاش دروغ بود؟ حتی رنگ موهاشم دروغ بود)!‬
‫_اوه داری گریه میکنی پسرم؟‬
‫ووک با پوزخند گفت و کنار جونگ کوک ایستاد‬
‫_گریه نکن وقتی تو بمیری جونگ کوک برات یه قطره اشکم‬
‫نمیریزه ‪..‬چه پایان دردناکی‪..‬ولی‬

‫‪397 | P a g e‬‬
‫خوبیش اینه به تو فهموند کی رئیسه!‬

‫پشت میزش قرار گرفت و دکمه ی روی میز رو دوباره فشرد‬
‫با وارد شدن لوهان به اتاق جیمین قطره اشکی از چشمش چکید و با‬
‫خونی که از زیر‬
‫چشم و کنار لبش میرفت مخلوط شد‪..‬‬
‫_شیاعو لوهان اونم یکی از افراد ماست و در واقع اون یه آرایشگره!‬
‫جیمین زیادی احمقانه بازی کرده بود‪..‬باید از همون اول میفهمید که‬
‫چطور لوهان انقدر‬
‫راحت باهاش دوست شد و چطور جونگ کوک انقدر راحت بهش‬
‫پیشنهاد ازدواج داد‪!..‬‬
‫دوستش و کسی که عاشقش بود بهش خیانت کرده بودن و این حتی‬
‫از مرگ مادرشم‬
‫دردناکتر بود‪!..‬‬
‫_آخرین حرفتو بگو جیمین چون وقتی از اینجا بری بیرون یه اسلحه‬
‫رو تو سرت خالی‬

‫‪398 | P a g e‬‬
‫میکنن و جز یه جسم بی روح چیزی ازت نمیمونه‪..‬‬

‫‪+‬از‪..‬از همتون متنفرم!‬
‫بغضش مکثی بین کلماتش انداخت و چشمای خیسش جز جونگ‬
‫کوک به هیچکس دیگه ای‬
‫نگاه نمیکرد‪..‬‬
‫_اگه ‪ 1‬سال پیش فرار نمیکردی و باهام میومدی شاید االن با خالی‬
‫شدن ‪ ۷‬تا گلوله‬
‫توی مغزت کشته نمیشدی‪..‬‬
‫‪+‬گلوله ها آدم نمیکشن‪..‬آدمان که آدم میکشن !و من خیلی وقت‬
‫پیش مردم وقتی تو‬
‫مادرمو کشتی‪..‬از اون ‪ ۷‬تا گلوله ممنونم که جسم پر از نفرتمو نجات‬
‫میدن!‬
‫ووک پوزخندی زد و شونه ای باال انداخت‬
‫_ببریدش‬

‫‪399 | P a g e‬‬
‫دو مرد سیاهپوست به زور بلندش کردن و به سمت باغ کوچیکی که‬
‫پشت کارگاه بود‬
‫بردنش‪..‬‬
‫باورش نمیشد که اینجا آخر خط باشه و این پایان براش رقم خورده‬
‫باشه‪..‬‬
‫)متاسفم مامان من نتونستم انتقامتو بگیرم‪..‬من عاشق شده بودم ‪..‬یه‬
‫نقطه ضعف بزرگ‬
‫داشتم‪..‬منو ببخش(‪...‬‬
‫‪-------------------------‬‬
‫هیچوقت فکر نمیکرد بدون گرفتن انتقام و انقدر سریع بمیره!‪..‬‬
‫به مادرش قول داده بود انتقامشو بگیره و به خاطرش ‪ 1‬سال صبر و‬
‫تالش کرده بود اما حاال‬
‫وسط یه باغ کوچیک ایستاده بود و منتظر اولین گلوله بود‪..‬‬
‫به چشمای ترسناک مرد سیاهپوست که اسلحشو به سمتش هدف‬
‫گرفته بود خیره شد‬

‫‪400 | P a g e‬‬
‫‪+‬نمیخوای ماشه رو بکشی؟‬

‫صدای خنده ی مرد بلند شد و اسلحشو پایین اورد‬
‫_رئیس گفت اول باهات خوش بگذرونیم کوچولو‪..‬‬
‫لبخند کثیفی زد و اسلحشو توی کمربندش جا داد‬
‫_دلت میخواد قبل از مرگت یکم خوش بگذرونی؟‬
‫‪+‬معلومه‪..‬‬
‫لبخند زیبایی زد و قدماشو به سمت مرد سیاهپوست برداشت‬
‫‪+‬ولی اینجا مارو از دوربینا میبینن!‬
‫مایکل پشت جیمین قرار گرفت و دستشو روی باسن جیمین گذاشت‬
‫اما جیمین بی توجه‬
‫به اون دستاشو دور گردن مردِ دیگه انداخت و با حالت لوسی گفت‪:‬‬
‫‪+‬یعنی اینجا یه اتاقم نداره؟‬
‫به خوبی متوجه منقبض شدن بدن مرد شد و همین رو فرصتی‬
‫دونست برای برداشتن‬
‫اسلحه از پشت کمربند مرد‪!..‬‬

‫‪401 | P a g e‬‬
‫اسلحه رو برداشت و فقط تیر های پشت سر هم بود که تو بدن‬

‫مایکل و مرد‬
‫سیاهپوستِ دیگه خالی میشد‪..‬‬
‫اسلحه ی خالی شده رو کنار جنازه اون دوتا پرت کرد و خونی که‬
‫توی صورت دردناکش‬
‫پاشیده بود رو پاک کرد‪..‬‬
‫با دیدن ماشین قدیمی که کنار باغ پارک شده بود به سمتش دویید‬
‫و درست همون لحظه‬
‫سر و کله ی افراد ووکم پیدا شد!‬
‫سوئیچ ماشین روش بود و جیمین رو برای فرار مصمم تر میکرد‪..‬‬
‫در خروجی بسته بود ولی با هجوم شلیک اسلحه های افراد ووک به‬
‫سمتش تنها کاری که‬
‫تونست انجام بده گاز دادن و شکستن در بود!‪..‬‬
‫از کارگاه خارج شد و بدون اینکه بدونه داره کجا میره پاشو روی‬
‫پدال گاز فشرد‪..‬‬

‫‪402 | P a g e‬‬
‫متوجه ماشین مشکی رنگی که تعقیبش میکرد شده بود و بی توجه به‬
‫صدای تپش های بلند‬
‫قلبش وسط یه خرابه پاشو بیشتر روی گاز فشار میداد‬
‫(باید فرار کنم‪ ..‬نمیخوام به دست ووک و افرادش کشته بشم)‪...‬‬
‫صدای شلیک گلوله رو شنید و دوباره به عقب نگاه کرد‪..‬با دیدن‬
‫جونگ کوک پشت فرمون‬
‫اون ماشین مشکی رنگ سست شد و گلوله ی بعدی شیشه ی‬
‫ماشینشو فرو ریخت‪..‬‬
‫(اون اومده تا منو بکشه؟ چجوری عاشقش شدم؟)‬
‫با دیدن پرتگاهی که جلوش بود پاشو روی ترمز فشرد‬
‫و با تمام دردی که تو بدنش حس میکرد سعی کرد سرپا بمونه و از‬
‫ماشین پیاده بشه‪..‬‬
‫نزدیک پرتگاه ایستاد و با دیدن دریایی که از همیشه آبی تر دیده‬
‫میشد پوزخندی زد‪..‬‬

‫‪403 | P a g e‬‬
‫حاال که میخواست بمیره همه چیز زیباتر شده بود‪..‬انگار دنیا هم‬
‫رفتنشو جشن میگرفت‪..‬‬
‫_جیمین بیا عقب‪..‬‬
‫با صدای جونگ کوک به سمتش چرخید و به مردی که موهای‬
‫مشکیش از همیشه جذاب تر‬
‫نشونش میداد لبخند زد‪..‬‬
‫‪+‬چرا بیام عقب؟ میترسی خودمو پرت کنم تو آب؟‬
‫جونگ کوک با ترس به پسر زیبای رو به روش خیره شد و اروم‬
‫چند قدم جلو اومد‬
‫‪+‬همممونجا وااایسا‪..‬‬
‫با صدای فریاد جیمین قدماش خشک شد و بی حرکت سر جاش‬
‫ایستاد‬
‫‪+‬چرا مثل احمقا هرچی که گفتی رو باور کردم؟‬
‫با بی جواب موندن از جونگ کوک پوزخندی زد و دستشو توی‬
‫موهاش کشید‪..‬‬

‫‪404 | P a g e‬‬
‫‪+‬چجوری بهت اعتماد کردم؟ چجوری عاشقت شدم؟‬

‫_جیمین من‪..‬‬
‫‪+‬ساکت باش جونگ کوک‪..‬بزار اینارو بهت بگم سنگینیشو روی قلبم‬
‫حس میکنم‪..‬‬
‫نگاهشو به دریا داد تا بغضی که چشماشو خیس میکرد رو جونگ‬
‫کوک نبینه‪..‬‬
‫‪ ۵+‬دیقه طول کشید تا منو با تمام عشقی که بهت داشتم به ووک‬
‫بفروشی‪..‬‬
‫_نه جیمین بزار توضیح بدم‪..‬‬
‫‪+‬چههههه تووووضیییحی؟؟؟‬
‫فریاد بلندش بین موج های اروم دریا گم شد و قطره اشکی روی‬
‫صورتش لیز خورد‪..‬‬
‫‪+‬هیچ توضیحی نمونده‪..‬تو به من خیانت کردی‪..‬منو بازیچه خودتو‬
‫ووک کردی‪..‬تمام‬
‫اعتمادی که بهت داشتمو از بین بردی‬

‫‪405 | P a g e‬‬
‫توعه لعنتی به من صدمه زدیییییییی‪..‬‬

‫_گوش کن جیمین خواهش میکنم من مجبور بودم‪...‬‬
‫صدای خنده های هیستریک جیمین بلند شد و اشکای داغی که بین‬
‫خنده هاش پایین‬
‫میریخت تضاد غمگینی با دریای آبی رنگ پشت سرش ساخته بود‪..‬‬
‫‪+‬جئون جونگ کوک میخوای خودتو توجیه کنی؟؟لعنتی حتی‬
‫نمیتونی بفهمی چه بالیی سرم‬
‫اوردی‪ ..‬توضیح دادنت هیچی رو عوض نمیکنه‪..‬‬
‫خنده هاش از بین رفت و نگاه اشک آلودشو به همسر قد بلندش داد‬
‫‪+‬تو قلبمو خورد کردی جونگ کوک ‪..‬هیچی مثل یه قلب نمیشکنه!‪..‬‬
‫جونگ کوک دستشو روی گردنش کشید و بغضی که بین گلوش‬
‫گیر کرده بود رو فشار داد‪..‬چه‬
‫بالیی سر این پسر اورده بود؟‬
‫‪+‬خیلی خنده داره نه؟؟ ما قرار بود آینده هم باشیم ولی االن فقط تو‬
‫گذشته ی هم جا‬

‫‪406 | P a g e‬‬
‫گرفتیم‪..‬‬
‫اروم اروم به سمت عقب رفت و به لبه ی پرتگاه نزدیکتر شد‪..‬‬
‫_جیمین داری چیکار میکنی؟؟؟‬
‫با ترس به جیمینی که با لبخند و چشمای خیسش عقب میرفت‬
‫گفت و یه قدم جلو تر‬
‫اومد‪..‬‬
‫‪+‬گفتم همونجا که هستی وایسا!!!‬
‫من نمیتونم بدست تو یا ووک کشته بشم‪..‬هیچوقت دلم نخواسته‬
‫بدست قاتالی مادرم‬
‫کشته بشم‪..‬من بهش قول دادم که انتقامشو بگیرم ولی تو همه چیو‬
‫خراب کردی!‬
‫ترجیح میدم خودم این قلب لعنتیو که خیلی وقته به خاطر تو میتپه‬
‫له کنم‪..‬‬
‫_خواهش میکنم جیمین من همه چیو درست میکنم‪..‬بزار از اول تا‬
‫اخرش برات توضیح‬

‫‪407 | P a g e‬‬
‫بدم مطمئنم توهم درکم میکنی!‬

‫جیمین بی توجه به التماس های جونگ کوک عقب تر رفت و تقریبا‬
‫یه قدم کوچیک دیگه‬
‫الزم بود تا برای همیشه از این دنیا محو بشه‪..‬‬
‫‪+‬جونگ کوک منو خوب ببین این اخرین نگاهیه که از من تو یادت‬
‫میمونه !‪..‬قراره سال ها‬
‫اذیتت کنه قراره تا ابد باهات بمونه و هر روز خوردت کنه‪...‬‬
‫حاال صورت جونگ کوک هم خیس شده بود و به چشمای پر از درد‬
‫جیمین نگاه میکرد‪..‬‬
‫‪+‬از آخرین دیدارمون فقط یه نگاه باقی میمونه‪...‬‬
‫با قدم سریعی که برداشت صدای فریاد جونگ کوک بلند شد و به‬
‫سرعت سمتِ پرتگاه دویید‬
‫_نهههههههه جیمین‬
‫کنار پرتگاه زانو زد و به پایین که اثری از جیمین نبود خیره شد‬
‫منتظر بود تا جیمین سرشو از‬

‫‪408 | P a g e‬‬
‫آب بیرون بیاره ولی با گذشت ‪ ۵‬دیقه هیچ اتفاقی نیفتاد و تنها اخرین‬
‫جمله ی جیمین بود‬
‫که توی سرش پلی میشد‪..‬‬
‫‪" +‬از آخرین دیدارمون فقط یه نگاه باقی میمونه "‪...‬‬
‫باور اینکه دیگه جیمینی وجود نداره و دیگه هیچوقت نمیتونه صورت‬
‫زیباشو ببینه دیوونش‬
‫میکرد و بی توجه به صدای ماشینی که نزدیکش میشد درون افکار‬
‫دیوونه کنندش غرق شد‪..‬‬
‫‪+‬چیشده جونگ کوک؟‬
‫با قرار گرفتن لوهان کنارش اشکاشو پاک کرد و به کشتی که از دور‬
‫دست ها دیده میشد‬

‫‪409 | P a g e‬‬
‫_همش یه لحظه بود لوهان‪..‬‬

‫با گنگی گفت و لوهان به بازوش چنگ زد‬
‫‪+‬جونگ کوک درست بگو چیشده؟؟؟‬
‫به چشمای اروم لوهان نگاه کرد و بغضشو قورت داد‬
‫_خودشو جلوی چشمای من پرت کرد پایین تنها چیزی که ازش‬
‫موند یه نگاه پر از درد‬
‫بود لوهان‬
‫به یقه لوهان چنگ زد و چند بار تکونش داد‬
‫_خواهش میکنم بگو اینا همش یه دروغهههه‪..‬ازت خواهشششش‬
‫میکنم لوهههههان‬
‫لوهان شوکه به چشمای خیس جونگ کوک خیره شد و زیاد طول‬
‫نکشید تا اونم روی زانوهاش‬
‫فرود بیاد‪..‬‬
‫‪+‬باید زنگ بزنیم بیان اینجا رو بگردن حتی شده جسدشم باید پیدا‬
‫کنیم‪..‬‬

‫‪410 | P a g e‬‬
‫با فکر به اینکه جسد بی جون عشقشو ببینه لباشو بهم فشرد و اشکای‬
‫جدیدی راهشونو به‬
‫بیرون پیدا کردن‪..‬‬
‫‪+‬جونگ کوک باید انتقام جیمین رو کامل کنیم‪..‬این اخرین کاریه که‬
‫میتونیم به خاطر ارامشش انجام‬
‫بدیم!‬
‫_ولی از کجا مطمئنی که اون مرده ؟‬
‫نگاه خستشو به جونگ کوک دوخت و به دریا اشاره کرد‪..‬‬
‫‪+‬خودت بهتر میدونی عمق اینجا چقدر زیاده و‪..‬‬
‫جونگ کوک دستشو باال اورد تا مانع حرف لوهان بشه‬
‫_زنگ بزن لوهان !بگو بیان کل این منطقه رو بگردن‪..‬حتی شده کل‬
‫دریارو بگردن اما‬
‫جیمین منو نجات بدن‬
‫لوهان با اینکه نگران جونگ کوک بود اما نباید وقت رو بیشتر از این‬
‫تلف میکرد‪..‬‬

‫‪411 | P a g e‬‬
‫_____‬
‫_هیچ جسدی پیدا نکردیم غواصای ما اینجارو خوب گشتن اما هیچ‬
‫اثری از پارک جیمین‬
‫نبود‪..‬‬
‫مرد با لحن متاسفی به لوهان گفت و بعد از چند لحظه اونجارو ترک‬
‫کرد‪..‬‬
‫‪+‬وقتشه برگردیم‪..‬‬
‫جونگ کوک همونطور که به ماشینش تکیه داده بود نگاه تاریکشو به‬
‫لوهان داد‬
‫_به کیم جونگین زنگ بزن لوهان‪..‬‬
‫لوهان متعجب بهش خیره شد و جونگ کوک سیگاری که خیلی‬
‫وقت بود به ته رسیده بود رو‬
‫زمین انداخت‬
‫_میخوام مدارکی که جیمین جمع کرده رو بدم بهش‪..‬اون ادم‬
‫باهوشیه قطعا کار ووک رو‬

‫‪412 | P a g e‬‬
‫تموم میکنه‪..‬‬
‫‪+‬مطمئنی جونگ کوک؟‬
‫نگاه سردشو به غروب دریا دوخت و دستاشو بهم گره زد‪..‬‬
‫_کاش زودتر مطمئن میشدم‪..‬‬
‫__________‬
‫هیچوقت فکرشو نمیکرد که به خونه ی کیم جونگین بزرگترین‬
‫دشمن پدر خوندش بیاد و‬
‫تمام کارای کثیفشو لو بده‪..‬‬
‫‪+‬جونگ کوک مدارکی که داری جرمش خیلی سنگینه و حکمش‬
‫برای ووک اعدامه‪..‬اما پای‬
‫توهم این وسط گیره و ممکنه ‪ ۵‬سال زندانیت کنن‬
‫جونگ کوک به مدارک روی میز خیره شد و دستاشو بهم گره زد‬
‫_مهم نیست‪..‬من میخوام اوه ووک نابود شه حتی اگه به قیمت نابود‬
‫کردن خودم تموم‬
‫شه!‬

‫‪413 | P a g e‬‬
‫لوهان که تا حاال ساکت بود دستشو روی بازوی جونگ کوک‬

‫گذاشت و نگاه غمگینشو به کیم‬
‫جونگین دوخت‬
‫‪+‬ما هممون مجبور بودیم به حرف ووک گوش بدیم‪..‬به منو جونگ‬
‫کوک گفت بریم چین و‬
‫جوری برخورد کنیم که انگار جیمین رو بازی دادیم‪..‬‬
‫نفس عمیقی کشید و ادامه داد‬
‫‪+‬منو جونگ کوک اولش نمیخواستیم قبول کنیم ولی گفتیم اگه‬
‫تظاهر کنیم‪..‬میتونیم جیمین رو‬
‫نجات بدیم‪..‬چون اگه مارو میکشتن شانس زنده موندن جیمین هم‬
‫کمتر میشد‪..‬‬
‫جونگین با اینکه هنوز باور نکرده بود جیمین مرده اما با چیزایی که‬
‫شنیده بود چاره ای جز‬
‫قبول کردنش نداشت‪..‬‬
‫‪+‬لوهان قراره دوست جیمین بیاد اینجا‬

‫‪414 | P a g e‬‬
‫_کیونگسو؟‬
‫جونگین سری تکون داد و سرشو پایین انداخت‬
‫‪+‬در واقع قرار بود امروز هم جیمین و هم کیونگسو بیان اینجا‪..‬من‬
‫نمیتونم بهش بگم‬
‫دیگه جیمین زنده نیست پس لطفا تو بهش بگو‪..‬‬
‫_الزم نیست کسی چیزی بگه خودم همشو شنیدم!‬
‫باشنیدن صدای کیونگسو سکوت عمیقی کل خونه رو فرا گرفت و‬
‫تنها کسی به سمتش‬
‫چرخید و چهره ی بی روحشو دید‪ ،‬جونگین بود‪...‬‬
‫________‬
‫دو ماه بعد‪...‬‬
‫سعی کرد چشماشو باز کنه ولی پلکاش انقدر سنگین بودن که تنها‬
‫تونست کمی اونارو از‬
‫هم فاصله بده‪..‬‬
‫به اورافش نگاهی انداخت و دوباره چشماشو بست‪..‬‬

‫‪415 | P a g e‬‬
‫با صدای در اتاق دوباره کمی چشماشو باز کرد و به دختری که وارد‬
‫اتاق شده بود نگاه‬
‫کرد‪..‬‬
‫‪+‬اوووو‬
‫ه باالاااخرهه چشماااشوووو باز کرررررد‬
‫دختر با فریاد گفت و درست چند ثانیه بعد پسر خوش قیافه ای وارد‬
‫اتاق شد‬
‫_خدایا این یه معجزست!‬
‫پسر با حالت متعجبی گفت و باالی سر جیمین قرار گرفت‬
‫_سالم حالت خوبه؟‬
‫با بی جواب موندن سوالش به سمت دختر نگاه عجیبی انداخت و‬
‫دوباره به پسری که‬
‫تازه به هوش اومده بود خیره شد‬
‫_صدای منو میشنوی؟‬
‫‪+‬آ‪...‬آره‬

‫‪416 | P a g e‬‬
‫حرف زدن براش سخت بود و حتی حس میکرد لباش خیلی وقته که‬
‫خشک شدن‪..‬‬
‫_وااااای باورم نمیشههههه‬
‫پسر به سمت دختر دویید و هر دو همدیگه رو بغل کردن‬
‫_جیمین یادته چه اتفاقی برات افتاد؟‬
‫‪+ ..‬جیمین‪..‬جیمین؟‬
‫_اره اسم تو جیمینه‪..‬وقتی رفته بودم دریا نوردی تو رو بیهوش روی‬
‫آب پیدا کردم و‬
‫اوردمت به خونم‪..‬تو دو ماه توی کما بودی و دکترا گفتن وقتی به‬
‫هوش بیای ممکنه‬
‫فراموشی بگیری‪..‬‬
‫االن چیزی یادته؟‬
‫جیمین اروم سرشو به دو طرف تکون داد و پسر بهش لبخند ارامش‬
‫بخشی زد‬
‫_من کیم جونمیونم‪..‬همه سوهو صدام میکنن‬

‫‪417 | P a g e‬‬
‫و اینکه اینجا مثل خونه ی خودته و اصال نیاز نیست احساس نا امنی‬
‫بکنی تو مثل برادر‬
‫کوچیک خودمی و تا هروقت که همه چیز رو یادت بیاد میتونی اینجا‬
‫بمونی‬
‫جیمین تنها سر تکون داد و سوهو دستشو به طرف دختر کنار اتاق‬
‫گرفت‬
‫_اون آیرینه‪..‬پرستاره و تو این دوماه خیلی ازت مراقبت کرده‪..‬‬
‫‪+‬م‪..‬ممنون‬
‫جیمین اروم تشکر کرد و آیرین لبخند کوتاهی زد‬
‫_خوشحالم که چشماتو باز کردی جیمین‬
‫‪+‬از‪..‬کجا‪..‬میدونید‪..‬اسم‪..‬من جیمین‪..‬جیمینه؟‬
‫_از این‪..‬‬
‫سوهو دستبندی رو به سمت جیمین گرفت‬
‫_توی دستبندت نوشته از طرف کیونگسو برای جیمین‪..‬کیونگسو‬
‫دوستت بوده؟‬

‫‪418 | P a g e‬‬
‫اخم کمرنگی بین ابروهای جیمین جا گرفت و سرشو به دو طرف‬

‫‪+‬من یادم نمیاد‪..‬هیچی یادم نیست‪ ..‬حتی‪...‬حتی اسم خودمو هم‬
‫یادم‪..‬نیست‬
‫سوهو دست جیمین رو داخل دستش گرفت و لبخندی روی لباش‬
‫نشوند‬
‫_باشه نگران نباش دکترا گفتن ممکنه بعد دو سه ماه حافظتو‬
‫بدست بیاری پس الزم‬
‫نیست به خودت فشار بیاری‪..‬‬
‫‪+‬میخوام بخوابم‬
‫سوهو سری تکون داد و به آیرین عالمت داد تا از اتاق خارج بشه‬
‫_چیزی خواستی زنگی که کنار تختته رو فشار بده‬
‫جیمین بی توجه به حرف سوهو به پنجره ای که دریا رو اون طرفش‬
‫به نمایش گذاشته بود‬
‫خیره شد و زیاد طول نکشید تا سوهو و آیرین تو اتاق تنهاش بزارن‪..‬‬

‫‪419 | P a g e‬‬
‫)اینجا دیگه کجاست؟‪..‬من کیم‪..‬؟(‬

‫‪-------------------‬‬
‫دو ماه از مرگ جیمین گذشته بود‬
‫و حاال کیونگسو با چمدونِ تو دستش خونه ی مشترکش با بهترین‬
‫دوستش رو ترک‬
‫چیز زیادی برای بردن نداشت و تمام وسایلش تو یه چمدون‬
‫کوچیک جا گرفته بود‪..‬‬
‫‪+‬دیگه نمیتونم اینجا بمونم‪..‬مدام تو این خونه صدای تورو میشنوم‬
‫جیمین‪..‬‬
‫بی توجه به اشکایی که پلکاشو خیس میکرد روی زمین زانو زد و با‬
‫تمام توان فریاد زد‬
‫‪+‬لعنتییییی بهتتتت گفتهههه بودممممم ووک آددددم‬
‫خطرناکیههههه‪..‬بهت گفتتته بودددم‬
‫بیخیییال انتقامممم شو‪..‬حاال من بدون تو چیکار کنم؟؟؟‬

‫‪420 | P a g e‬‬
‫هق هق هاش توی خونه ی خالی اکو پیدا میکرد و تنها کسی که‬
‫اونارو میشنید پسر پشت‬
‫در بود‪..‬‬
‫‪+‬دیگه نمیتونم اینجا بمونم نمیخوام دیگه صداتو بشنوم ازت‬
‫متنفرمممممم جیمین‬
‫جونگین با شنیدن دومین فریاد کیونگسو وارد خونه شد و دستاشو‬
‫دور پسر غمگین حلقه کرد‬
‫_بیا بریم دیگه کافیه‬
‫بهش کمک کرد تا بلند بشه و بعد از کمی مکث کیونگ رو به سمت‬
‫در هدایت کرد‬
‫تو این دوماه تمام مدت کیونگسو رو خونه ی خودش نگهداشته بود و‬
‫مثل یه پدر ازش‬
‫مراقبت کرده بود‪..‬باالخره بعد از کلی خواهش و تمنا تونسته بود‬
‫راضیش کنه که بیاد و‬
‫پیشش زندگی کنه‪...‬‬

‫‪421 | P a g e‬‬
‫خوب میدونست که عاشق کیونگسو شده اما مطمئن بود که اون پسر‬
‫هیچوقت عشقشو‬
‫قبول نمیکنه و تنها کاری که میتونست انجام بده این بود که مثل یه‬
‫دوست کنارش‬
‫بمونه‪..‬‬
‫_دو ماه گذشته دیگه نباید گریه کنی!مطمئن باش جیمینم اینو‬
‫نمیخواد‪..‬‬
‫کیونگسو اشکایی که دوباره به چشماش راه پیدا کرده بودن رو پاک‬
‫کرد و سرشو به عالمت‬
‫تایید تکون داد‬
‫‪+‬متاسفم‪..‬دلم براش تنگ شده‪..‬‬
‫_________‬
‫هیچوقت فکر نمیکرد جونگ کوک رو پشت میله های زندان ببینه و‬
‫این برای لوهانی که از‬
‫بچگی باهاش دوست بود خیلی سخت بود‪..‬‬

‫‪422 | P a g e‬‬
‫‪+‬چرا صورتت کبود شده جونگ کوک؟‬

‫_دعوا کردم‪..‬‬
‫لوهان با افسوس سری تکون داد و جونگ کوک به نقطه نا معلومی‬
‫خیره شد‬
‫‪+‬صدبار بهت گفتم تو زندان دعوا نکن !اونا دیوونن میکشنت‪..‬‬
‫جونگ کوک پوزخندی زد و نگاه برندشو به لوهان دوخت‬
‫_فکر کردی برام مهمه؟ بعد جیمین من چرا باید زنده بمونم ؟‬
‫لوهان هیچ حرفی برای گفتن نداشت و تنها کاری که از دستش بر‬
‫میومد نگاه نگرانش‬
‫بود‬
‫_سهونو نگرفتن؟‬
‫‪+‬نه هنوز پیداش نکردن‪..‬جوری که معلومه مقدار زیادی پول و‬
‫برداشته و با لیسا فرار کرده‪..‬‬
‫اخمی روی پیشونی جونگ کوک جا گرفت و ایندفه لوهان بود که‬
‫سوال میپرسید‪..‬‬

‫‪423 | P a g e‬‬
‫‪+‬ووک رو کی اعدام میکنن؟‬

‫_فکر کنم فردا‬
‫لوهان سری تکون داد و لبخند بزرگی روی لباش نشوند‬
‫‪+‬نگران نباش کیم جونگین برات یه وکیل خوب گرفته‪..‬زود از اینجا‬
‫میاریمت بیرون‬
‫_مهم نیست‪..‬‬
‫پشتشو به لوهان کرد و قدمای ارومشو به سمت سربازی که کنار در‬
‫بود برداشت‬
‫لوهان بغضشو قورت داد و به دستبندی که دور دستای جونگ کوک‬
‫بسته میشد خیره شد‪..‬‬
‫خوب میدونست که چقدر حال اون پسر بدِ چقدر فشار روشه و‬
‫چقدر عذاب وجدان‬
‫داره‪..‬اما هیچکاری از دستش بر نمیومد و مجبور بود ذره ذره خورد‬
‫شدن و سقوط کردن‬
‫جونگ کوک رو تماشا کنه‪...‬‬

‫‪424 | P a g e‬‬
‫_____‬
‫با سر و صدایی که از بیرون میومد بیدار شد و چشمش به پرستاری‬
‫که روی صندلی‬
‫خوابش برده بود افتاد‪..‬‬
‫تنها چیزی که ذهنش به یاد میاورد این بود که چند ساعت قبل با‬
‫پسری به اسم سوهو‬
‫آشنا شده بود و بهش گفته بود که حافظشو از دست داده‪..‬‬
‫با فکر به اینکه ممکنه یه جای دنیا کسی منتظرش باشه سرش تیر‬
‫کشید و همین باعث‬
‫شد صدای ناله ی ارومی ازش بلند بشه‪..‬‬
‫‪+‬اوه بیدار شدی جیمین؟‬
‫پرستار اروم پرسید و سرمی که تموم شده بود رو از دستش جدا کرد‬
‫‪+‬زیادی نخوابیدی؟ پاشو یکم راه برو بدنت خشک شده‬
‫جیمین بدون حرفی اروم بلند شد‪ ،‬صدای تق تق استخوناش بهش‬
‫میفهموند که مدت‬

‫‪425 | P a g e‬‬
‫زیادیه اینجا خوابیده پس بی توجه به درد کمی که تو بدنش میپیچید‬

‫روی پاهاش ایستاد‪..‬‬
‫_صدا‪..‬صدای سر و صدا از چیه؟‬
‫‪+‬اهنگ مورد عالقه ی برادر رئیسه‪..‬‬
‫جیمین گنگ پرسید‬
‫_رئیس؟‬
‫پرستار سری تکون داد و به جیمین کمک کرد تا بهش تکیه بده‪..‬‬
‫‪+‬همونی که نجاتت داده‬
‫_سوهو؟‬
‫پرستار سری تکون داد و اروم جیمین رو به طرف در هدایت کرد‬
‫‪+‬برادر رئیس مرده‪..‬چند سال پیش تو دریا غرق شد !اون درست‬
‫همسن تو بود برای‬
‫همین رئیس خیلی بهت اهمیت میده‪..‬‬
‫جیمین با ناراحتی سر تکون داد و همراه آیرین‪ ،‬پرستارش از اتاق‬
‫خارج شد‬

‫‪426 | P a g e‬‬
‫به کمک پرستار از پله ها پایین اومد و تازه متوجه شد که تو چه‬

‫عمارت با شکوهیه‪..‬‬
‫_سوهو چیکارست؟ چرا انقدر خونش بزرگه؟‬
‫‪+‬تجارت تو همه چیز !‪..‬وقتی کارش تو چین رونق گرفت اومد اینجا‬
‫و االن کل تجارت‬
‫چینو بدست گرفته‪..‬هرچی که کمپانی اون تولید کنه پر فروش ترین‬
‫جنس سال میشه!‬
‫جیمین متعجب به اوراف عمارت نگاهی انداخت و باالخره چشمش‬
‫به سوهو که پشت‬
‫لب تاپش نشسته بود افتاد‬
‫_سالم‬
‫سوهو به سمتش برگشت و لبخند بزرگی تحویلش داد‬
‫‪+‬بیا اینجا داداش کوچولو‬
‫جیمین گنگ به سمتش رفت و کنارش روی کاناپه جا گرفت‬
‫‪+‬خوشحالم که باالخره سالم میبینمت‪..‬‬

‫‪427 | P a g e‬‬
‫_ممنون‬
‫سوهو دوباره سرشو به سمت لب تاپش چرخوند و بعد از چند ثانیه‬
‫عکس کسی که جیمین‬
‫گراندش بود رو‬
‫به سمت جیمین گرفت‬
‫‪+‬این برادر کوچیکترمه‪..‬بنظرت شبیه تو نیست؟‬
‫جیمین با دقت به عکس نگاه کرد و اروم لب زد‬
‫_شبیهِ‬
‫‪+‬اسمش تیانگه ‪.. 41‬سالشه و خیلی مغرور و شیطونه!‬
‫جیمین با دلسوزی سری تکون داد و به آیرین که کنارش ایستاده‬
‫بود نگاه کوتاهی‬
‫انداخت‬
‫‪+‬خب تو بگو‪..‬هیچی یادت نمیاد درسته؟‬
‫با تعجب به سوهو که حتی ذره ای ناراحت به نظر نمیرسید خیره شد‬
‫و سرشو به دو طرف‬

‫‪428 | P a g e‬‬
‫‪+‬اشکال نداره میتونی همیشه اینجا‪...‬‬
‫_لطفا برام خانوادمو پیدا کن!‬
‫با اینکه احساسات سوهو جریحه دار شده بود ولی لبخندشو حفظ‬
‫کرد و اروم گفت‬
‫‪+‬تمام تالشمو‪..‬میکنم اما اینکار راحت نیست‬
‫جیمین دست سوهو رو داخل دستاش گرفت و با نگاه ملتمسش‬
‫بهش خیره شد‬
‫_مطمئنم اونا منتظرمن‪..‬خواهش میکنم اونارو پیدا کن هیونگ‪..‬‬
‫با شنیدن هیونگ از جیمین لبخند عمیقی روی لباش نشست و با‬
‫اینکه تلخ و درد آور‬
‫بود اما جیمین اونو یاد برادر کوچولوش مینداخت‪..‬بیشتر از‬
‫صورتاشون‪،‬رفتار و حرفاشون‬
‫شبیه بود‪..‬تیانگ همیشه هیونگ صداش میکرد و خیلی وقت بود که‬
‫صدای قشنگش‬

‫‪429 | P a g e‬‬
‫داخل این عمارت نپیچیده بود‪...‬‬

‫________‬
‫گوشه ی سلولش خودشو جمع کرده بود و به صدای فریاد و دعوای‬
‫ادمای اورافش گوش‬
‫میداد‪..‬‬
‫به خاطر دعوایی که شب قبل راه انداخته بود تنبیهش کردن و تو یه‬
‫سلول کثیف اسیرش‬
‫کرده بودن‬
‫با اینکه همه ی اینا عذاب آور بود اما هنوز فکر جیمین از سرش‬
‫بیرون نرفته بود و‬
‫این دیوونش میکرد‪..‬‬
‫)از آخرین دیدارمون فقط یه نگاه باقی میمونه(‬
‫آخرین جمله ی جیمین هر دیقه و هر ثانیه تیکه تیکش میکرد و‬
‫جونگ کوک هر لحظه برای‬
‫مردنش دعا میکرد!‪..‬‬

‫‪430 | P a g e‬‬
‫وقتی چشماشو میبست چشمای پر از اشک و درد جیمین رو میدید و‬

‫بغضی که سعی در‬
‫پنهان کردنش داشت‪..‬‬
‫)خیلی خنده داره نه؟ ما قرار بود آینده ی هم باشیم ولی االن فقط تو‬
‫گذشته ی هم جا‬
‫گرفتیم(‪...‬‬
‫آینده ای که جونگ کوک قاتلش بود‪..‬‬
‫تمام خاطراتی که جیمین براش ساخته بود توی ذهنش پر رنگ تر‬
‫میشد‪..‬‬
‫تمام روزایی که سعی داشت جای لیسارو بگیره و جونگ کوک چه‬
‫احمقانه ازش خواسته بود تا‬
‫بهش وقت بده‪...‬‬
‫"هیچوقت نمیدونستم انقدر دوست دارم جیمین‪..‬بزار حداقل یه بار‬
‫دیگه ببینمت باید‬

‫‪431 | P a g e‬‬
‫اینارو بهت بگم‪ ..‬تو اومدی و خاطرات لیسارو از بین بردی اما با‬
‫چیزایی که از خودت بجا‬
‫گذاشتی صد برابر بیشتر زجر میکشم"‪...‬‬
‫تو این دوماه انقدر گریه کرده بود که حاال حتی اشکی برای ریختن‬
‫نداشت و تنها کاری که‬
‫ازش بر میومد خیره شدن به دیوار رو به روش بود که زندانی ها با‬
‫نوشته هاشون اونو‬
‫کثیف کرده بودن‪..‬‬
‫کی به اینجا رسید؟ کی مجبور شد دست اون پسر و ول کنه و به‬
‫اینجا برسه؟‬
‫هیچوقت هیچکس نخواسته بودش و تنها کسی که دوستش داشت‬
‫دیگه نفس نمیکشید‪..‬‬
‫قلب شکستش دیگه نمیتپید و جونگ کوک خودشو مقصر این اوضاع‬
‫میدید‪..‬‬
‫درد کشیدن تنها راه تقاص پس دادن بود‪..‬‬

‫‪432 | P a g e‬‬
‫دو سال بعد‪..‬‬

‫صدای خنده های بلندش کل عمارت رو پر کرده بود و حاال سوهو با‬
‫لبخند روی لبش به‬
‫برادر کوچیکش خیره شده بود‪..‬‬
‫_یااا جیمین تو به من میخندی؟‬
‫‪+‬هیوووونگ اخه کی اونجوری خواستگاری میکنه؟؟؟‬
‫دوباره خنده ی بلندیو سر داد و گوشیشو به طرف سوهو پرت کرد‪..‬‬
‫‪+‬هیونگ نظرت چیه بهش زنگ بزنی عذرخواهی کنی؟‬
‫_عمرا‪...‬زنگ نمیزنم‬
‫جیمین پوزخندی زد و دستاشو بهم گره زد‬
‫‪+‬مگه تو آیرینو دوس نداری؟ پس چرا باید بری شیشه خونشو‬
‫بشکنی و داد بزنی‬
‫دوسش داریو فرار کنی؟‬
‫سوهو دستشو محکم به پیشونیش کوبید و هووفی کشید‬
‫_هی یادم نیار چه بچه بازی ای در اوردم‬

‫‪433 | P a g e‬‬
‫جیمین روی کاناپه کنار سوهو نشست و دستشو دور گردنش انداخت‬
‫‪+‬خسیس بازی در نیار هیونگ‪..‬پاشو یه رستورانی چیزی دعوتش کن‬
‫منم میرم به کارای‬
‫شرکت برسم‪..‬‬
‫سوهو با اینکه خجالت زده بود ولی لبخندی به روی برادرش پاشید و‬
‫از جا بلند شد‬
‫_اگه آیرین زنم بشه قول میدم بزارم با دوستات بری سفر‬
‫جیمین چشماشو خمار کرد و با حالت سکسی ای گفت‬
‫‪+‬اگه آیرین زنت نشه خودم زنت میشم اصال‪..‬نمیزارم بترشی‬
‫هیونگ مطمئن باش‬
‫سوهو ضربه ی ارومی به پشت سر جیمین زد و باالخره از پذیرایی‬
‫خارج شد‪..‬‬
‫دو سال گذشته بود و باالخره جیمین وقتی هیونگش بهش گفت که‬
‫خانوادش توی‬

‫‪434 | P a g e‬‬
‫تصادف کشته شدن تصمیم گرفته بود پیش سوهو بمونه و جای‬
‫برادر از دست رفتشو‬
‫براش پر کنه‪..‬‬
‫سوهو مثل یه پدر همیشه مراقبش بود و حتی یکی از شرکت های‬
‫بزرگشو به جیمین‬
‫سپرده بود‪..‬بدون اینکه نگران ورشکست شدنش بشه‪..‬‬
‫و تنها چیزی که بهش گفته بود این بود که تا میتونه از زندگیش‬
‫لذت ببره و هیچوقت‬
‫ترکش نکنه‪..‬‬
‫از عمارت بیرون زد و به سمت ماشین لوکسش قدم برداشت‬
‫با اینکه سوهو میخواست براش راننده بزاره اما مخالفتای جیمین‬
‫منصرفش کرده بود و حاال‬
‫کسی که پشت فرمون مرسدس بنز آلبالویی رنگ مینشست‪..‬جیمین‬
‫بود‪..‬‬

‫‪435 | P a g e‬‬
‫بعد از پشت سر گذاشتن خیابونای شلوغ و ترافیک باالخره به‬

‫مقصدش رسید و وارد‬
‫شرکت شد‬
‫برعکس رئیس های دیگه جیمین نه کت شلواری تنش میکرد نه‬
‫کراواتی میبست هرجور‬
‫که دلش میخواست میپوشید و رفتار میکرد‬
‫چون هیونگش بهش گفته بود جوری که دوس داره زندگی کنه نه‬
‫جوری که مردم دوس‬
‫دارن‪..‬‬
‫لباسای اسپرت آبیش با اینکه برای یه رئیس زیادی زننده بود اما‬
‫همه کارمندا عادت‬
‫کرده بودن و تنها چیزی که براشون مهم بود باهوش بودن رئیس کم‬
‫سن و سالشون‬
‫بود‪..‬‬
‫‪+‬خوش اومدین رئیس کیم‬

‫‪436 | P a g e‬‬
‫جیمین سری تکون داد و چشمکی به منشی زیباش زد‬

‫_پرونده های مربوط به سهامدارا رو بیار‬
‫منشی تعظیم کوتاهی کرد و جیمین وارد اتاقش شد‬
‫دوتا از دیوارای اتاق کامال شیشه ای بودن و کل شهر زیر پای‬
‫جیمین میدرخشید‪..‬‬
‫قهوه ای که از قبل براش آماده کرده بودن رو برداشت و کمی ازش‬
‫خورد‪..‬‬
‫به ساختمون های بلندی که جلوی دیدشو گرفته بودن لعنتی فرستاد‬
‫و به ادمایی که از باال‬
‫مثل یه نقطه دیده میشدن خیره شد‪...‬‬
‫هیچوقت هیچیو به یاد نیاورده بود و هردفعه فکر میکرد اگه سوهو‬
‫هیونگش نبود االن تو چه‬
‫وضعی زندگی میکرد‪...‬‬
‫با صدای در و وارد شدن منشیش قهوشو کنار گذاشت و روی‬
‫صندلیش نشست‬

‫‪437 | P a g e‬‬
‫_قربان آقای جانگ میخوان سهامشونو بفروشن به کره ای ها‬

‫لبخند بزرگی روی لبش جا گرفت و پرونده ی جانگو باز کرد‬
‫‪+‬بهتر‪..‬بهش بگید زودتر بفروشه‪..‬‬
‫منشی با تعجب به رئیسش خیره شد‬
‫_قربان شما مطمئنید میخواید با کره ای ها همکاری کنید؟ فکر‬
‫میکردم چین رو ترجیح‬
‫بدید‪..‬‬
‫با نگاه جدی جیمین دختر آب دهنشو قورت داد و کمی سرشو به‬
‫پایین خم کرد‬
‫‪+‬مثل اینکه یادت رفته منم کره ایم نه؟ و فکر کنم اینم یادت رفته‬
‫که کل این شرکتارو‬
‫رئیس کیم سوهو ساخته و اونم کره ایه!‬
‫_متاسفم قربان‬
‫دختر تعظیم ‪ ۲۰‬درجه ای کرد و سریع از اتاق خارج شد‬

‫‪438 | P a g e‬‬
‫پرونده ی سهامدار جدید رو باز کرد و با دیدم عکس و اسم اون فرد‬
‫اخم ریزی بین‬
‫ابروهاش جا گرفت‪..‬‬
‫نام ‪ :‬جئون جونگ کوک‬
‫سن ‪۲۵:‬‬
‫ملیت ‪:‬کره جنوبی‪..‬‬
‫اسم و عکس پسر زیادی آشنا بود و حس میکرد یجایی اونو دیده !‬
‫باالخره بعد از کمی فکر‬
‫کردن نفس عمیقی کشید و پرونده رو بست‪..‬‬
‫هیچ حوصله ی شک کردن های مزخرفشو نداشت و ترجیح داد زیاد‬
‫فکرشو درگیر نکنه‪..‬‬
‫تلفنو برداشت و با منشی تماس گرفت‬
‫_بگو برام یه قهوه دیگه بیارن‪..‬‬
‫______‬

‫‪439 | P a g e‬‬
‫بعد از دو سال باالخره پاشو فراتر از در زندان گذاشته بود و به‬

‫لوهان و جونگین که با‬
‫لبخند به سمتش میومدن خیره شد‪..‬‬
‫‪+‬باورم نمیشه باالخره آزاد شدی‪..‬‬
‫لوهان اروم گفت و جونگ کوکو بغل کرد‪..‬‬
‫اینبار جونگین دستشو جلو آورد و لبخند پر از جذبشو روی صورتش‬
‫نشوند‬
‫‪+‬تبریک میگم جونگ کوک‬
‫_تو این دو سال خیلی کمکم کردین نمیدونم چجوری ازتون تشکر‬
‫کنم‪..‬‬
‫با اینکه زیاد از آزادیش خوشحال نبود ولی برای ناراحت نکردن بقیه‬
‫مجبور بود تشکر کنه و‬
‫هیچی نگه‪..‬‬
‫‪+‬خواهش میکنم من اینکارو به خاطر جیمین کردم چون اون همیشه‬
‫به من میگفت تو بی‬

‫‪440 | P a g e‬‬
‫گناهی‪...‬‬
‫جونگ کوک با شنیدن اسم جیمین دوباره از اول شکست و فقط‬
‫لوهان بود که از حس‬
‫درونش با خبر بود‪...‬‬
‫برای اینکه زودتر جونگ کوک رو اروم کنه به بازوش چنگ زد و به‬
‫سمت ماشین کشوندش‪..‬‬
‫‪+‬خب دیگه بهتره بریم خونه‬
‫_منم میرم خونه‪..‬قراره کیونگسو رو ببرم بیرون‬
‫لوهان تک خندی زد و با لحن شادی گفت‬
‫‪+‬خووش بگذرهههه‬
‫جونگین با خنده سری تکون داد و به سمت ماشین خودش رفت‪..‬‬
‫‪ ۰4‬دقیقه از زمانی که حرکت کرده بودن گذشته بود و االن پشت‬
‫چراغ قرمز منتظر ایستاده‬
‫بودن‪..‬‬
‫‪+‬جونگ کوک‬

‫‪441 | P a g e‬‬
‫_هووم؟‬
‫به سمت جونگ کوک چرخید و نیمرخ غمگینش خیره شد‬
‫‪+‬جونگ کوک نمیخوام ناراحتت کنم ولی بنظرم دیگه بهتره خودتو‬
‫جمع جور کنی‪..‬‬
‫جونگ کوک بدون هیچ حسی به چراغ قرمز رنگ خیره شد و لوهان‬
‫با کمی صداشو باالتر برد‬
‫‪+‬لعنتی میفهمی چی میگم؟ باید تمومش کنی دو ساله که تو فکر اون‬
‫پسری !میدونم‬
‫برات سخته ولی بفهم‪..‬اون مرده‪..‬اون مرده خیلی وقت پیش خودکشی‬
‫کرد‪..‬اون‬
‫_خفهههه شووووو‬
‫همزمان با سبز شدن چراغ صدای جونگ کوک بلند شد و بوق های‬
‫ماشین های دیگه بود که‬
‫لوهان رو مجبور کرد ماشین رو حرکت بده‪..‬‬

‫‪442 | P a g e‬‬
‫_خودم میدونم اون مرده ولی چیکار کنم؟ هرکار میکنم تصویرش و‬
‫حرفاش تو ذهن و‬
‫قلبمه‪..‬لوهان منو ببین‪..‬‬
‫لوهان نگاه کوتاهشو به جونگ کوک داد‬
‫_شبیه بازنده هام نه؟‬
‫‪+‬نه‪...‬جونگ کوک‪...‬‬
‫_داری میبینی که من شکستم خوب ببین !من باختم من بازی رو‬
‫باختم شاید ازش‬
‫زنده بیرون اومدم ولی دست خالی برگشتم‪..‬‬
‫دیگه هیچی نمیتونه نجاتم بده‪!..‬‬
‫لوهان سرشو با افسوس تکون داد و سعی کرد قاوعانه برای جونگ‬
‫کوک توضیح بده‪..‬‬
‫‪+‬جونگ کوک تو هنوز سنی نداری‪..‬میتونی دوباره عاشق یکی بشی‬
‫حتی میتونی ازدواج‬

‫‪443 | P a g e‬‬
‫کنی‪..‬میدونم با حرفام حالتو بدتر میکنم ولی تو باید با واقعیت رو به‬

‫رو شی‪..‬‬
‫نفس عمیقی کشید و کنار خیابون پارک کرد و به سمت جونگ‬
‫کوک چرخید‬
‫‪+‬خودت میدونی کیم جونگین نزاشت چیزایی که به نام تو هستو‬
‫مصادره کنن‪..‬هنوز کلی‬
‫پول داری و حتی خونه و ماشین !تو االن برای هر کسی یه مرد ایده‬
‫آلی‪..‬فقط بهتره‬
‫گذشتتو کنار بزاری و زندگی جدیدی بسازی‪..‬‬
‫اشکی که تو چشمای جونگ کوک جمع شده بود باالخره به بیرون‬
‫راه پیدا کرد و با وجود اینکه‬
‫سرشو به شیشه ی سرد چسبونده بود اما داغیِ اشکایی که رو‬
‫پوستش سر میخوردن رو‬
‫حس میکرد‪..‬‬

‫‪444 | P a g e‬‬
‫لوهان دستشو روی بازوی جونگ کوک گذاشت و چند ضربه ی‬

‫اروم بهش زد‪..‬‬
‫_دلم براش تنگ شده‪..‬‬
‫بین هق هق های ارومش گفت و چشمای لوهان رو خیس کرد‬
‫_نمیتونم لوهان !‪..‬شاید بتونم بخندم و جوری نشون بدم که همه‬
‫چیز عالی پیش میره‬
‫ولی نمیتونم بهش فکر نکنم‪..‬‬
‫‪+‬جونگ کوک من یه کاری کردم‪..‬‬
‫با استرس گفت و دستشو روی دست دوست غمگینش گذاشت‪..‬‬
‫‪+‬با پدر یکی از دوستای چینیم حرف زدم‪..‬اون گفت میخواد سهامشو‬
‫بفروشه و به پول‬
‫احتیاج داره منم با پولی که تو حسابت بود سهامشو به نام تو خریدم ‪..‬‬
‫البته جونگینم یجورایی‬
‫کمکم کرد مراحل قانونیشو حل کنم وگرنه به این راحتیا نمیشد‪..‬‬

‫‪445 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک بدون هیچ حسی بهش خیره شد و لوهان وادار شد تا‬
‫ادامه بده‪..‬‬
‫‪+‬باید بریم چین حداقل تا دو روز دیگه کمپانی کِی اس میدونی‬
‫چقدر معروفه؟‬
‫اگه بریم اونجا میتونی دیگه راحتی‪..‬هم یه کار خوب گیرت اومده و‬
‫هم کمتر به گذشته فکر‬
‫میکنی‪..‬‬
‫باز هم با سکوت جونگ کوک رو به رو شد و کالفه سری تکون داد‬
‫‪+‬اگه سختته من میتونم کنارت باشم به عنوان مشاورت باهات کار‬
‫کنم اینجوری دیگه‬
‫کسی با تو کار نداره‪..‬‬
‫_هرکار دوس داری بکن‪..‬من نمیتونم به هیچی جز جیمین فکر کنم‬
‫پس اگه تو فکر‬
‫میکنی این کار درسته انجامش بده‪...‬‬
‫_____‬

‫‪446 | P a g e‬‬
‫دو روز بعد‪..‬‬

‫زیر چشمی به سوهو و آیرین که دستپاچه تر از همیشه به نظر‬
‫میرسیدن نگاه کرد و پوزخند‬
‫شیطونشو روی لباش نشوند‬
‫_هیونگ این فقط یه صبحانست چرا انقدر استرس داری؟ اصال‬
‫شبیه کسایی که تازه‬
‫نامزد کردن نیستید‪..‬‬
‫آیرین با سرفه های پشت سر همش به جیمین چشم غره رفت و‬
‫سوهو زود برای‬
‫نامزدش یه لیوان آب ریخت‪..‬‬
‫‪+‬صبحانه رو کوفتمون کردی جیمین‪..‬همش به ما نگاه میکنی انگار‬
‫کار شاخی کردیم‪..‬بابا نامزد‬
‫کردیم دیگه این بچه بازیا چیه در میاری؟‬
‫جیمین با لحن پر از حرص هیونگش به خنده افتاد و کمی از آب‬
‫پرتقالش نوشید‪..‬‬

‫‪447 | P a g e‬‬
‫_هیونگ خودتو بیچاره کردی این دختری که اینجوری به من چشم‬

‫غره میره بعد از‬
‫ازدواجتون ممکنه حتی تورو کتک بزنه!‬
‫سوهو با حالت گنگی به جیمین خیره شد و آیرین چنگال تو دستشو‬
‫به طرف جیمین پرت کرد‪..‬‬
‫‪+‬باورم نمیشه قراره تا اخر عمرم تورو تحمل کنم!‬
‫جیمین تک خندی زد و با دستمال لباشو تمیز کرد‬
‫_خب دیگه بیشتر از این حالتونو نمیگیرم‪..‬امروز قراره سهامدار‬
‫جدید بیاد باید برم شرکت‬
‫آیرین و سوهو نفس راحتی کشیدن و جیمین با پوزخند شیطانیش‬
‫اونجا رو ترک کرد‪...‬‬
‫__‬
‫‪+‬زشته االن رئیس میاد یکم اخماتو باز کن جونگ کوک‬
‫لوهان ضربه ی ارومی به بازوی جونگ کوک زد و صدای فریاد‬
‫جونگ کوک بلند شد‬

‫‪448 | P a g e‬‬
‫_االن نیم ساعته تو اتاق لعنتیش نشستیم این دیگه چه رئیسیه؟‬

‫چرا نمیاد من حوصله‬
‫ندارم گفتم که نمیخوام بیام!‬
‫لوهان با استرس به در نگاه کرد و دستاشو به نشونه ی سکوت باال‬
‫آورد‪..‬‬
‫‪+‬خیلی خب اروم باش لطفا‪ ،‬اصال بزار فقط من حرف بزنم‪..‬‬
‫جونگ کوک کالفه کراواتشو شُل کرد و به منظره ی بیرون از دیوار‬
‫شیشه ای اتاق خیره شد‬
‫تقریبا ‪ ۵‬دقیقه‬
‫گذشت که در باز شد و بوی عطر رئیس جوان داخل اتاق پیچید‬
‫_ببخشید که منتظرتون گذاشتم‪..‬‬
‫با شنیدن صدای آشنایی برگشت و زیاد طول نکشید تا شوکه از‬
‫جاش بلند شه و به پسری‬
‫که با لبخند بهش نگاه میکنه خیره بشه‪..‬‬
‫این غیر ممکن بود!‬

‫‪449 | P a g e‬‬
‫اون پسر با موهای بلوندش نمیتونست جیمین باشه!‬

‫لوهان هم وضعیت جونگ کوک رو داشت و همون نگاهای عجیبشون‬
‫به رئیسی که تازه وارد‬
‫اتاق شده بود حس بدی رو انتقال میداد‪...‬‬
‫_چیزی شده؟‬
‫با شنیدن دوباره ی صدای جیمین بغض بدی به گلوی جونگ کوک‬
‫چنگ زد و قدمای لرزونش‬
‫به سمت جیمین کشیده شدن‪..‬‬
‫‪+‬جیمین‪...‬جیمین؟‬
‫جیمین متعجب به پسری که به سمتش میومد خیره شد‬
‫‪+‬کیم جیمین !من رئیس این کمپانی هستم‪..‬‬
‫قدمای جونگ کوک خشک شد و صدای ترک ترک شدن قلبش رو‬
‫برای چند هزارمین بار‬
‫شنید‪..‬‬

‫‪450 | P a g e‬‬
‫درست زمانی که امید گرفته بود‪ ،‬سقوط کرده بود و حاال نمیدونست‬
‫باید چجوری با پسری‬
‫که شبیه عشقشه رفتار کنه‪...‬‬
‫_ببخشید رئیس کیم ‪،‬من شیاعو لوهان مشاور سهامدار جدیدتون‬
‫هستم‪..‬‬
‫جلو اومد و با اینکه هنوز شوکه بود دستشو داخل دست رئیسش‬
‫‪+‬خوشبختم‪..‬شما منو میشناسید؟‬
‫جیمین رو به جونگ کوک گفت ولی نگاه خیره ی جونگ کوک به‬
‫زمین باعث شد لوهان با صدای‬
‫ارومی کنار گوش جیمین بگه‪..‬‬
‫‪+‬متاسفم اون دو سال پیش همسرشو از دست داد‪ ،‬شما خیلی شبیه‬
‫همسرشید‪..‬‬
‫جیمین _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ با فکر به اینکه دوتا پسر باهم ازدواج کردن‬
‫اخماشو توهم کشید و به حالت چندشی‬

‫‪451 | P a g e‬‬
‫به جونگ کوک نگاه کرد‪..‬‬

‫‪+‬بهتره بشینیم‪..‬‬
‫روی صندلیش جا گرفت و لوهان به زور جونگ کوکی که انگار به یه‬
‫مجسمه تبدیل شده بود رو‬
‫کنار خودش نشوند‬
‫تلفنشو برداشت و بعد از درخواست سه تا قهوه ‪،‬به سهامدار جدیدش‬
‫که به ورز عجیبی‬
‫بهش خیره بود نگاه کرد‬
‫‪+‬آقای جئون‬
‫با بی جواب موندنش مجبور به دوباره صدا کردنش شد اما بازم تنها‬
‫کسی که جواب داد‬
‫مشاور خوش چهره ی پسر بود‪..‬‬
‫_رئیس کیم بهتره با من حرف بزنید اون االن حالش خوب نیست‪..‬‬
‫‪+‬من میخوام با کسی که سهامو خریده حرف بزنم!‬

‫‪452 | P a g e‬‬
‫پرونده ی روی میز رو جلوی جونگ کوک هُل داد و لوهان از زیر‬
‫میز پای جونگ کوک رو فشرد‪..‬‬
‫‪+‬اقای جئون شما دیگه االن سهامدار اینجا هستین‪..‬و اینجا یه کمپانی‬
‫کوچیک نیست بهتره‬
‫حواستونو بیشتر جمع کنید و روی کارتون متمرکز بشید در غیر این‬
‫صورت مجبورم کل‬
‫سهام رو ازتون بخرم‪..‬‬
‫جونگ کوک با شنیدن جمله ی اخر جیمین سریع سرشو به دو‬
‫طرف تکون داد‬
‫_متاسفم من امروز حالم زیاد خوب نیس اما همیشه که قرار نیست‬
‫این شکلی باشم‪..‬‬
‫‪+‬امیدوارم‬
‫لوهان از حرفای جونگ کوک متعجب شده بود اما زیاد سخت نبود‬
‫که بفهمه جونگ کوک دوس‬
‫داره پیش کسی که شبیه همسرشه بمونه‪..‬‬

‫‪453 | P a g e‬‬
‫____‬
‫_انقدر شباهت غیر ممکنه لوهان !چطور ممکنه دو نفر انقدر شبیه‬
‫باشن؟‬
‫لوهان کالفه شاتی که تازه پر کرده بود رو باال داد و به دوستش که‬
‫دور اتاق قدم میزد‬
‫‪+‬جونگ کوک تو باید اینو تو مخت فرو کنی‪..‬جیمین دو سال پیش‬
‫مرد‪..‬خودشو کشت میفهمی؟‬
‫قدمای جونگ کوک سست شد و به نقطه ی نامعلومی خیره شده‪..‬‬
‫_چرا جسدشو پیدا نکردن؟ لوهان هیچی ازش پیدا نشد کی گفته‬
‫که اون مرده‪..‬؟‬
‫‪+‬من میگم اون مرده‬
‫_چطور انقدر مطمئنی؟‬
‫لوهان واقعا نمیدونست چجوری به جونگ کوک بفهمونه که دیگه‬
‫جیمینی وجود نداره و همین‬

‫‪454 | P a g e‬‬
‫باعث شد تا صداشو بلند کنه‪..‬‬

‫‪+‬چرا خودتو زدی به کوری؟؟؟؟ جلوی چشمای خودت از اونجا‬
‫پرید مگه نمیگی پریده‬
‫هااا؟؟؟حتی اگه از اون باالم نمیپرید بازم مرده بود جونگ کوک‬
‫‪..‬منو تو کشتیمش‪..‬‬
‫شات جدیدش رو باال داد و اشکای داغی که پلکاشو میسوزوند رو‬
‫پاک کرد‬
‫‪+‬ما بهش خیانت کردیم اون بهمون اعتماد کرد ولی ما ‪..‬ما بهش‬
‫دروغ گفتیم‪..‬‬
‫نگاه غمگینشو به زمین دوخت و با لحن ارومی گفت‪..‬‬
‫کاش میتونستم یبار دیگه ببینمش و بهش بگم که حرفایی که تو‬
‫دوران کوتاه دوستیمون‬
‫زدم واقعیت بود و خیانتی که در حقش کردم فقط به خاطر تهدیدای‬
‫ووک بود‪..‬‬
‫حاال جونگ کوک هم گوشه ی دیوار زانو هاشو بغل کرده بود‪..‬‬

‫‪455 | P a g e‬‬
‫_منم باید حتما یبار دیگه ببینمش لوهان‪..‬باید خیلی چیزارو بهش‬
‫بگم‪..‬حاضرم به خاطر یه بار‬
‫دیگه دیدنش میلیون ها بار خودمو زخمی کنم!‬
‫بدون اینکه گریه کنه فقط به رو به روش خیره شده بود و همین‬
‫لوهان که مست شده‬
‫بود رو وادار کرد به سمتش بره‪..‬‬
‫‪+‬جونگ کوک‬
‫دستشو روی شونه ی جونگ کوک گذاشت و لبخندی بهش زد‬
‫‪+‬نگران نباش‪..‬اگه اون واقعا جیمین باشه باالخره میفهمیم فقط‬
‫خواهش میکنم تو‬
‫ناراحت نباش‪..‬‬
‫با اینکه درونش از غم و ناراحتی پر شده بود ولی دستشو روی دست‬
‫لوهان گذاشت و‬
‫لبخند دردناکی زد‪..‬‬
‫_ممنونم‪..‬‬

‫‪456 | P a g e‬‬
‫______‬
‫ماشینشو وسط حیاط بزرگ عمارت جئون کرد و به سرعت به سمت‬
‫عمارت دویید‪..‬‬
‫_هیووووووووووووونگگگگگگگگ‬
‫آیرین با شنیدن صدای جیمین سری تکون داد و به تی وی خیره شد‬
‫‪+‬کاش کارمندات اینجا بودن میدیدن چه رئیس دیوونه ای دارن‪..‬‬
‫جیمین بی توجه به تیکه آیرین از پله ها باال رفت و به سمت اتاق‬
‫کار هیونگش دویید‬
‫بدون اینکه در بزنه وارد شد و به هیونگش که با پرونده های روی‬
‫میزش مشغول بود‬
‫‪+‬خب خب کی رئیس کیم جیمین رو انقدر هیجان زده کرده که‬
‫باعث شده تا اینجا‬
‫بدوعه؟‬
‫_سهامدار جدیدمون‬

‫‪457 | P a g e‬‬
‫جیمین با لحن پر ذوقی گفت و سوهو بدون اینکه سرشو از پروندش‬

‫بیرون بیاره پرسید‬
‫‪+‬نکنه یه دختر خوشکل سهامو خریده که انقدر هیجان داری‪..‬‬
‫جیمین گنگ به سمت برادرش اومد و روی صندلی نشست‬
‫_در واقع اون یه مرد بود و چون خیلی عجیب و غریب بود من‬
‫خیلی هیجانزده‬
‫شدم‪..‬یجوری بود شبیه ادمای افسرده بود اما خیلی جذاب بنظر‬
‫میرسید‪..‬‬
‫سوهو عینکشو برداشت و به جیمین که با لبخند بزرگی تو فکر رفته‬
‫بود خیره شد‪..‬‬
‫‪+‬نگو که عاشق یه پسر شدی!‬
‫با لحن جدی سوهو به خودش اومد و‬
‫لبخندشو جمع کرد‬
‫_نه این چه حرفیه هیونگ‪..‬دختر کمه مگه عاشق پسرا بشم‪..‬بعدم به‬
‫این سرعت مگه‬

‫‪458 | P a g e‬‬
‫میشه؟‬
‫‪+‬سعی کن زیاد بهش فکر نکنی و اینو بدون تو باید مثل خیلی از‬
‫ادما زندگی عادی ای‬
‫داشته باشی!‪..‬‬
‫_میدونم هیونگ‬
‫‪+‬خوبه‬
‫عینکشو روی چشماش قرار داد و دوباره به پرونده ی جلوش خیره‬
‫شد‬
‫_من میرم لباسامو عوض کنم هیونگ‬
‫‪+‬یکمم استراحت کن‬
‫جیمین با لبخند سری تکون داد و از اتاق خارج شد‪..‬‬
‫(هنوز ‪1 ۲‬ساعتم نشده که جئون جونگ کوکو دیدم بعد هیونگ میگه‬
‫عاشقش شدی؟‪!..‬عمرا‬
‫عاشق یه پسر بشم)‬
‫توی ذهنش گفت و وارد اتاق خودش شد‪..‬‬

‫‪459 | P a g e‬‬
‫لباساشو در اورد و داخل وان دراز کشید‪..‬‬

‫هرچه قدر سعی میکرد به کارایی که امروز کرده فکر کنه نمیشد و‬
‫فقط چهره ی جئون‬
‫جونگ کوک رو میدید که سعی میکرد کارشو با دقت انجام بده تا‬
‫جیمین رو عصبانی نکنه‪..‬‬
‫پوزخندی زد و با فکر به اینکه سهامدار جدیدش از پسرا خوشش‬
‫میاد فکرای شیطانی به‬
‫سرش زد‪..‬‬
‫(فکر کنم یه سرگرمی جدید پیدا کردم)‪..‬‬
‫تقریبا نیم ساعت بود که از حموم بیرون اومده بود و حاال پشت میز‬
‫غذای مورد عالقشو‬
‫میخورد‪..‬‬
‫‪+‬باید یه مراسم بگیریم به همه اعالم کنیم که نامزد کردیم‪..‬من‬
‫دیگه تحمل نگاه منشیتو‬
‫ندارم‪...‬‬

‫‪460 | P a g e‬‬
‫آیرین با لحن ناراحتی به سوهو گفت ولی جیمین زودتر از برادرش‬

‫جواب داد‪..‬‬
‫_منشی به اون خوشکلی چرا انقدر حسودی؟‬
‫‪+‬خفههههه شووووو خدایا من نمیتونم این عوضیو تحمل کنم‪..‬‬
‫جیمین پوزخندی به لحن پر حرص آیرین زد و سوهو طبق معمول‬
‫جز خنده کار دیگه ای‬
‫انجام نداد‪..‬‬
‫_ولی زیاد بدم نمیگه ها هیونگ‪..‬باالخره منشی خوشکلت باید بفهمه‬
‫که تو دیگه قاوی‬
‫مرغا شدی و وقتشه مخ منو بزنه نه تورو‪...‬‬
‫آیرین بشقاب ساالد رو به سمت جیمین پرت کرد و با دیدن صورت‬
‫پر سُس جیمین زیر‬
‫خنده زد‬
‫‪+‬من اگه جای اون منشی بودم هیچوقت نمیومدم مخ یه پسر که‬
‫صورتشو سس سفید‬

‫‪461 | P a g e‬‬
‫پوشونده بزنم‪..‬‬
‫_بی جنبه گند زدی به هیکلم‪..‬‬
‫آیرین شونه ای باال انداخت و سوهو که تا االن ساکت بود به حرف‬
‫اومد‬
‫‪+‬فردا شب جشن میگیریم عزیزم‪..‬یه جشن بزرگ میخوام همه‬
‫بفهمن که حاال من یه‬
‫ملکه دارم‪..‬‬
‫_ملکه؟؟؟؟‬
‫جیمین با لحن متعجبی گفت و بلند زیر خنده زد‬
‫_هیونگگ‪..‬هیو‪..‬نگ‪...‬‬
‫دوباره زیر خنده زد و آیرین اینبار بدون توجه به جیمین به نامزد‬
‫مهربونش نگاه کرد‬
‫‪+‬یه جشن خانوادگیم کافیه نمیخام زیاد اذیتت کنم‬
‫_وقتی همسری به زیبایی تو دارم چرا باید از بقیه قایمش کنم؟‬

‫‪462 | P a g e‬‬
‫جیمین دوباره زیر خنده زد و با دستمال سس های روی صورتشو‬

‫پاک کرد‬
‫_ببوسین همو دیگه این سکانس یه بوسه الزم داره‪..‬‬
‫سوهو با لبخند شیطانی از جا بلند شد و پشت سر جیمین قرار گرفت‬
‫‪+‬تو حاال منو اذیت میکنی بچه جون؟‬
‫پارچ آب رو از روی میز برداشت و روی سر جیمین خالی کرد‬
‫_هیووووووووونگ‬
‫‪+‬فکر کنم بهتره دوباره حموم کنی‬
‫جیمین با حالت چندشی از جا بلند شد و به سمت پله ها دویید‬
‫با اینکه هیونگشو نامزدش زیادی اذیتش کرده بودن اما خیلی‬
‫دوسشون داشت‪..‬‬
‫حاال که قرار بود آیرین با هیونگش ازدواج کنه یه خانواده ی گرمو‬
‫تشکیل میدادن و‬
‫خاطرات زیبایی رو با هم میساختن‪..‬‬
‫اما همه چیز اونجور که میخواست پیش میرفت؟‬

‫‪463 | P a g e‬‬
‫هیچ مانعی جلوشون قرار نمیگرفت؟‬

‫ساعتشو دور مچ دستش بست و کراواتشو مرتب کرد‪..‬‬
‫امروز دومین روزی بود که به شرکت میرفت و تنها چیزی که‬
‫وادارش کرده بود ساعت‬
‫‪ ۷‬صبح بیدار شه و توی سرما از خونه بیرون بزنه‪..‬رئیس شرکت بود‬
‫که شبیه جیمینش‬
‫بود و همین دلیل قانع کننده ای بود تا بی اهمیت به هوا به محل‬
‫کارش بره‪..‬‬
‫شب قبل لوهان بیش از حد مشروب خورده بود و جونگ کوک‬
‫میدونست که وقتی بیدار بشه‬
‫سر درد وحشتناکی به سراغش میاد پس ترجیح داد امروز رو بدون‬
‫دوستش سپری کنه‪..‬‬
‫نزدیک دو سال بود که رانندگی نکرده بود پس بی توجه به ماشین‬
‫گرون قیمتش که توی‬

‫‪464 | P a g e‬‬
‫پارکینگ خونش جا خشک کرده بود یه تاکسی گرفت و ادرس‬

‫شرکت رو بهش داد‪..‬‬
‫از شیشه به خیابونای شلوغ چین نگاه میکرد و خوب میدونست که‬
‫دلش برای کشورش‬
‫تنگ شده‪..‬‬
‫اما الزم بود برای فراموش کردن خیلی چیز ها و پیشرفت کردن به‬
‫چین بیاد و همه ی‬
‫اینارو مدیون دوستش لوهان بود‪..‬‬
‫تقریبا بعد از ‪ ۲۰‬دقیقه به شرکت رسید و به خاطر بارونی که اروم‬
‫اروم میبارید مجبور شد به‬
‫داخل بدوعه‪..‬‬
‫‪+‬شما همیشه با تاکسی میاید آقای جئون؟‬
‫به طرف صدا چرخید و با رئیسش که چترشو میبست رو به رو شد‬
‫_اوه‪..‬خب نه من خیلی وقته رانندگی نکردم‪..‬‬
‫‪+‬میترسی؟‬

‫‪465 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک به سرعت اخماشو تو هم کشید‬

‫_نه!‬
‫وارد آسانسور شدن و جونگ کوک نگاه سردشو به رو به روش داد‬
‫(قیافشو نگاه کن هرکی ندونه فکر میکنه این رئیسه‪..‬از خود راضی)!‬
‫به سرعت از ذهن جیمین گذشت و به همون سرعت هم فکر پلیدی‬
‫به ذهنش‬
‫رسید‪..‬‬
‫(قبال با یه پسر ازدواج کرده بوده؟ کیم جیمین نیستم اگه حالشو‬
‫نگیرم)!‬
‫از پهلو کمی به جونگ کوک چسبید و کنار گوشش زمزمه کرد‬
‫‪+‬راستی !مشاورتون کجان؟ اسمشون چی بود؟ اوووم‪...‬‬
‫جونگ کوک خودشو کنار کشید و سعی کرد طوری که تابلو نباشه‬
‫گرمایی که روی گوشش نشسته‬
‫بود رو پاک کنه‪..‬‬
‫‪+‬شیاعو لوهان !ایشون کجان؟‬

‫‪466 | P a g e‬‬
‫_خسته بود نتونست بیاد!‬

‫جیمین با لحن محکم جونگ کوک کمی جا خورد و پسر با باز شدن‬
‫در آسانسور به‬
‫سرعت ازش بیرون رفت‪..‬‬
‫(اون چرا انقدر عجیب رفتار میکنه؟ از خداشم باشه با رئیسش الس‬
‫بزنه)!‬
‫با حرص به سمت اتاقش که رو به روی اتاق جونگ کوک بود رفت‬
‫و کیفشو روی مبل قهوه‬
‫ای رنگ کنار اتاقش پرت کرد‪..‬‬
‫‪+‬هنوز نیومده فکر میکنه خیلی رئیسه !اصلنم جذاب نیست لعنتی‪..‬‬
‫عادت داشت همیشه بلند با خودش حرف بزنه و این برای منشیش‬
‫که نزدیک یه سال‬
‫رئیسش رو میشناخت عادی بود‪..‬‬
‫‪+‬قربان پرونده هارو براتون اوردم‬

‫‪467 | P a g e‬‬
‫به سمت منشیش که همیشه مثل روح ظاهر میشد برگشت و به‬
‫پرونده های توی‬
‫دستش خیره شد‬
‫_چند تان؟‬
‫منشی با تعجب به جیمین نگاه کرد و بعد نگاه گنگشو به پرونده ها‬
‫داد‬
‫‪+‬فکر کنم‪ ۰ 1‬تا‬
‫پوزخند شیطانی روی لب جیمین نشست و زیاد طول نکشید تا منشی‬
‫با پرونده های توی‬
‫دستش پشت در اتاق جونگ کوک ظاهر بشه‪..‬‬
‫تقه ای به در زد و با اجازه ی جونگ کوک وارد اتاقش شد‪..‬‬
‫‪+‬قربان رئیس گفتن این پرونده هارو تا یه ساعت دیگه ترجمه کنید‪..‬‬
‫بدون اینکه به قیافه هنگ کرده جونگ کوک نگاه کنه پرونده هارو‬
‫روی میز گذاشت و از اتاق‬
‫بیرون رفت‬

‫‪468 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک متعجب به پرونده هایی که میزشو شلوغ کرده بودن‬

‫نگاه کرد و با عصبانیتی که سعی‬
‫داشت کنترلش کنه یکیشونو برداشت‪..‬‬
‫(این دیگه چیه؟ تولید دیلدو؟ یعنی این کمپانی به این بزرگی یه‬
‫مترجم نداره که به من‬
‫دستور میده)!‬
‫پرونده هارو در یک حرکت برداشت و از اتاق خارج شد‬
‫و نگاه پر از خشمشو به منشی داد‪..‬‬
‫_به رئیس بگو میخوام ببینمش‬
‫‪+‬نمیشه ایشون جلسه‪...‬‬
‫جونگ کوک بدون توجه به سمت اتاق جیمین رفت و با لگد در و‬
‫باز کرد‬
‫_هی تو!‬
‫‪+‬قربان من بهشون گفتم جلسه دارین اما‪..‬‬

‫‪469 | P a g e‬‬
‫جیمین با دستش عالمت داد تا منشی از اتاق بیرون بره و بعد با‬
‫پوزخند به جونگ کوک‬
‫عصبانی خیره شد‪..‬‬
‫‪+‬خب اقای جئون داشتید میگفتید‪..‬هی من؟‬
‫_منم یکی از سهامدارای اصلیم نه مترجم که‪ ۰۰ 4‬تا پرونده رو‬
‫ترجمه کنم!‬
‫پرونده هارو روی میز کوبوند و توی صورت جیمین خم شد‬
‫_ترجمه ی تولیدات دیلدو؟ هرگز!‬
‫پشتشو به جیمین کرد تا از اتاق خارج بشه اما با صدای رئیسش‬
‫متوقف شد‬
‫‪+‬اگه تو سهامدار اصلی منم رئیس این شرکتم و اینکه کمپانی ما‬
‫همه چیز تولید میکنه!‬
‫هرچیزی که فروش خوبی داشته باشه حاال میخواد عروسک باشه‬
‫ماشین باشه یا دیلدو!‬
‫از پشت میز بیرون اومد و رو به روی جونگ کوک ایستاد‪..‬‬

‫‪470 | P a g e‬‬
‫‪+‬اقای جئون تو مجبوری اینارو ترجمه کنی!‬

‫_اگه انقدر از دیلدو خوشت میاد چرا خودت نمینویسی؟‬
‫گونه های جیمین رنگ گرفت و همین باعث پوزخند جونگ کوک‬
‫شد‪..‬‬
‫_تو فقط قیافت و اسمت شبیه کسیه که دوسش دارم اما اخالق و‬
‫رفتارت اصال‬
‫شبیهش نیست!‬
‫توی صورت جیمین خم شد و با پوزخند تمسخر آمیزی گفت‬
‫_و این یبار دیگه به من ثابت کرد که اون یه ادم خاصه و هیچکسی‬
‫شبیهش نیست!‬
‫محکم کلماتشو تو صورت جیمین کوبید و بعد از برداشتن پرونده ها‬
‫از روی میز جیمین رو‬
‫شوکه وسط اتاق ترک کرد‪...‬‬
‫___‬

‫‪471 | P a g e‬‬
‫یه ساعت گذشته بود و جیمین هنوز جمله ای که سهامدار عوضیش‬

‫بهش گفته بود رو‬
‫هضم نکرده بود‪..‬‬
‫_ "تو فقط قیافت و اسمت شبیه کسیه که دوسش دارم اما اخالق و‬
‫رفتارت اصال‬
‫شبیه‬
‫ش نیست !و این یبار دیگه به من ثابت کرد که اون یه ادم خاصه و‬
‫هیچکی شبیهش‬
‫نیست "!‬
‫با عصبانیت دستشو روی میز کشید و هرچی روش بود رو زمین‬
‫انداخت‬
‫(چطوری جرعت کرد منو با یکی دیگه مقایسه کنه؟؟؟)‬
‫با حرص از صندلیش بلند شد و از دیوار شیشه ای به بیرون خیره‬
‫شد‪..‬‬
‫(اصال چرا باید انقدر به حرفش اهمیت بدم؟)‬

‫‪472 | P a g e‬‬
‫دستشو روی شیشه گذاشت و به قطره های ریزی که شیشه رو‬

‫پوشونده بودن نگاه کرد‪..‬‬
‫(نمیخام بهش اهمیت بدم ولی باید حالشو بگیرم تا بفهمه با رئیسش‬
‫چجوری حرف‬
‫بزنه)!‬
‫کیفشو از روی مبل برداشت و به سرعت از اتاق بیرون زد‬
‫نگاه بدی به در بسته ی اتاق جئون جونگ کوک انداخت و بدون‬
‫اینکه چشماشو ازش برداره‬
‫به منشیش گفت‬
‫_امروز جشن نامزدی برادرمه همه ی سهامدارا رو واسه ساعت ‪1‬‬
‫دعوت کن به‬
‫عمارت!‬
‫‪+‬بله قربان‬
‫جیمین قدمای سریعشو به سمت آسانسور برداشت و زیاد طول‬
‫نکشید تا از شرکت‬

‫‪473 | P a g e‬‬
‫بیرون بزنه‪..‬‬
‫_____‬
‫‪+‬سرم خیلی درد میکنه حتما باید بریم؟‬
‫جونگ کوک همونطور که کتشو تنش میکرد سرشو به نشونه ی‬
‫تایید تکون داد و لوهان کالفه‬
‫ساعتشو دور مچش انداخت‪..‬‬
‫‪+‬اصال چرا من قبول کردم مشاور تو باشم؟ دیوونگی محض بود‪..‬‬
‫_اگه بخوایم بفهمیم اون جیمینه یا نه باید بریم خانوادشو ببینیم‪..‬‬
‫لوهان با اینکه مطمئن بود جیمین مرده اما برای ناراحت نکردن‬
‫دوستش چیزی نگفت‬
‫و کنارش راه افتاد‪..‬‬
‫‪+‬نمیخوای پشت فرمون بشینی جونگ کوک؟‬
‫_فعال نه‬
‫‪+‬چرا؟‬

‫‪474 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک نگاهی که خیلی وقت بود تاریک و بی روح بود رو به‬
‫لوهان داد‬
‫_خاطرات خوبی رو به یادم نمیاره‪..‬‬
‫لوهان اروم سر تکون داد و پشت فرمون جا گرفت‪..‬‬
‫تقریبا ‪ ۲۰‬دقیقه گذشته بود و جونگ کوک خیره به شیشه ی ماشین‬
‫خاطرات کوتاهش با جیمین‬
‫رو برای هزارمین بار به یاد میاورد‪..‬‬
‫‪+‬جونگ کوک‪...‬‬
‫با صدای دوستش به سمتش برگشت و لوهان جلوی عمارتی که‬
‫مشخص بود داخلش‬
‫مهمونی بزرگی برگزار شده ایستاد‪..‬‬
‫‪+‬نباید انقدر مطمئن باشی‪..‬آمادگی هرچیزی رو داشته باش‪..‬شاید‬
‫اون پارک جیمین‬
‫نیست و واقعا کیم جیمینه!‬

‫‪475 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک در ماشینو باز کرد تا پیاده بشه اما با قرار گرفتن دست‬
‫لوهان روی بازوش‬
‫متوقف شد‬
‫‪+‬تو باید باهاش کنار بیای میفهمی؟‬
‫دست لوهان رو پس زد و از ماشین پیاده شد‪..‬‬
‫_بهتره بریم داخل!‪..‬‬
‫_‬
‫نیم ساعت بود که مهمونی شروع شده بود و جیمین منتظر بود تا اون‬
‫پسر از خود راضی‬
‫با مشاور کودنش از در وارد بشه‪..‬‬
‫‪( +‬چرا نمیاد پس؟)‬
‫نگاه مضطربشو به سوهو و آیرین که باهم میرقصیدن داد و دوباره به‬
‫در خیره شد‬
‫‪(+‬جئون جونگ کوک حتی نمیتونی فکرشو بکنی که امشب چه‬
‫بالهایی قراره سرت بیاد)!‬

‫‪476 | P a g e‬‬
‫پوزخند شیطانی زد و گیالسشو باال داد‪..‬‬

‫‪(+‬بهت نشون میدم که من با ادمای دیگه چقدر فرق دارم)!‬
‫_باز چه فکری تو سرته؟‬
‫با قرار گرفتن دست سوهو روی شونش اخم ریزی کرد‬
‫‪+‬هیونگ چرا اینجوری حرف میزنی؟ کدوم فکر؟‬
‫سوهو گیالس جیمین رو از دستش گرفت و روی میز گذاشت‬
‫_وقتی اینجوری با پوزخند به در خیره میشی حتما یه فکر‬
‫وحشتناک تو سرته‪..‬‬
‫جیمین لبخند بزرگی به برادر باهوشش زد و برای اینکه صداش از‬
‫بین همهمه ها به‬
‫گوش هیونگش برسه بهش نزدیک تر شد‬
‫‪+..‬منتظر سهامدار جدیدمونم‬
‫سوهو گنگ نگاش کرد و جیمین دوباره کنار گوشش زمزمه کرد‬
‫‪+‬امروز باهاش بحثم شد میخوام یه کوچولو حالشو بگیرم!‬
‫_ببین جیمین امشبو بیخیال شو‪..‬‬

‫‪477 | P a g e‬‬
‫سوهو با لحن ترسیده ای گفت و باعث خنده ی جیمین شد‬

‫‪+‬نگران نباش شب تورو خراب نمیکنم‪...‬اووه اوناهاش اومد‬
‫سوهو به سمتی که جیمین اشاره کرد برگشت و با دیدن پسری که‬
‫از در وارد شد‬
‫نفسشو تو سینش حبس کرد‪..‬‬
‫_اسم‪..‬اسمش چیه؟‬
‫‪+‬جئون جونگ کوک!‬
‫باورش نمیشد که اون پسر و اینجا میبینه‪..‬همسرِ سابق جیمین !کسی‬
‫که هیچوقت از وجود‬
‫داشتنش به جیمین چیزی نگفته بود‪...‬‬
‫و االن با ترس به جذابی که به سمتش میومد خیره شده بود‬
‫(این غیر ممکنه)‪..‬‬
‫‪+‬هیونگ چیزی شده؟‬
‫سریع به سمت جیمین برگشت و سرشو به دو طرف تکون داد‬
‫_نه فقط یه لحظه حواسم پرت شد‪..‬‬

‫‪478 | P a g e‬‬
‫‪+‬اره لعنتی خیلی جذابه معلومه حواست پرت میشه!‬

‫نگران به چشمای براق جیمین و پوزخند پر از شیطنتی که روی لباش‬
‫بود نگاه کرد‪..‬‬
‫(نه جیمین نباید بفهمه که قبال با جونگ کوک ازدواج کرده و جونگ‬
‫کوک هم هیچوقت نباید‬
‫بفهمه که جیمین همون همسرشه)!‬
‫نمیتونست برای بار دوم برادرشو از دست بده‪..‬جیمین جای تیانگ رو‬
‫پر کرده بود و‬
‫سوهو هرگز اجازه نمیداد ترکش کنه!‬
‫‪+‬هیونگ حواست کجاست؟‬
‫با صدای جیمین از فکر بیرون اومد و به دستی که به سمتش دراز‬
‫شده بود نگاه کرد‬
‫_من جئون جونگ کوکم سهامدار جدید‪..‬‬
‫سوهو سعی کرد نقاب لبخندشو روی چهرش بزاره و اروم برخورد‬
‫کنه‪..‬‬

‫‪479 | P a g e‬‬
‫‪+‬کیم سوهو‪..‬از آشناییتون خوشبختم آقای جئون!‬

‫اینبار لوهان دستشو داخل دست سوهو گذاشت‪..‬‬
‫_شیاعو لوهان مشاور اقای جئون‪..‬خوشبختم‬
‫‪+‬همچنین‪..‬‬
‫جیمین گیالس شرابشو برداشت و با نگاه مرموزش به جونگ کوک‪،‬‬
‫کمی ازش نوشید‬
‫‪+‬لطفا از خودتون پذیرایی کنید‬
‫سوهو با لبخند گرمی گفت و بعد از اونا دور شد‬
‫نمیتونست بیشتر از چند ثانیه پیش اونا بمونه‪..‬حس بدی بهش دست‬
‫داده بود و‬
‫نمیتونست کنار هم دیدن جیمین و اون پسرو تحمل کنه‪..‬‬
‫با اینکه خیلی میترسید جیمین همه چیزو درباره ی گذشتش به یاد‬
‫بیاره اما مجبور بود اروم‬
‫و طبیعی برخورد کنه تا شرایط رو سخت تر و شکاک تر از این نکنه‪..‬‬
‫(باید یجوری جونگ کوکو از جیمین دور کنم)‪...‬‬

‫‪480 | P a g e‬‬
‫جیمین خوب متوجه نگاه های زیر چشمی و یواشکی سهامدار‬

‫جدیدش شده بود و همین‬
‫اونو برای بازی کردن بیشتر تشویق میکرد‪..‬‬
‫به دختری که از قبل بهش سپرده بود کنار سالن به ایسته عالمت‬
‫داد تا بیاد و زیاد طول‬
‫نکشید تا دختر رو به روی جونگ کوک قرار بگیره‪..‬‬
‫‪+‬میشه باهام برقصید؟ من تنهام‬
‫جونگ کوک نگاه متعجبشو به دختر داد و سرشو به دو طرف تکون‬
‫داد‬
‫_متاسفم من از رقص خوشم نمیاد‬
‫جیمین پوزخندی زد و دخترو به جلو هُل داد‬
‫‪+‬چرا باهاش نمیرقصی اقای جئون؟خیلی زشته درخواست دختر به‬
‫این زیبایی رو رد‬
‫کنی!‬
‫جونگ کوک نگاه کالفشو به رئیسش داد و نفس عمیقی کشید‬

‫‪481 | P a g e‬‬
‫_ولی من از رقص‪...‬‬
‫با دیدن نگاه عجیب لوهان که به دختر اشاره میکرد حرفشو نصفه‬
‫رها کرد و با حالت بی‬
‫اهمیتی گفت‪..‬‬
‫_باشه مشکلی نیست‬
‫دختر با خوشحالی دست جونگ کوکو گرفت و همراه هم به وسط‬
‫سالن رفتن‪..‬‬
‫اهنگ ارومی پخش میشد و با اینکه دختر خودشو به جونگ کوک‬
‫چسبونده بود اما جونگ کوک مدام‬
‫خودشو عقب میکشید و این از چشمای تیز جیمین دور نموند!‬
‫_اقای کیم یه سوال ازتون بپرسم؟‬
‫جیمین گیالسشو روی میز گذاشت و به سمت لوهان برگشت‬
‫‪+‬حتما‬
‫_اع‪..‬شما‪...‬‬
‫حرفشو نصفه رها کرد و با استرس به رئیسش خیره شد‬

‫‪482 | P a g e‬‬
‫‪+‬نگران نباشید راحت حرفتونو بزنید‬

‫لوهان کمی جرعت گرفت و جلو تر رفت‬
‫_شما برادر واقعی کیم سوهو هستی؟‬
‫جیمین شوکه به مهمونا نگاه کرد و با اخم به سمت لوهان برگشت‬
‫(یعنی کسی بهش گفته من برادر واقعی سوهو نیستم که این سوالو‬
‫میپرسه ؟)‬
‫‪+‬معلومه که من برادر واقعیشم !سوالتون خیلی مسخره بود!‪..‬‬
‫_واقعا متاسفم قصدِ‪..‬‬
‫بی توجه به اون احمق که داشت ازش عذرخواهی میکرد گوشیشو‬
‫بدست گرفت و پیامک‬
‫"آماده باش "رو برای خدمتکاری که از قبل باهاش هماهنگ کرده‬
‫بود ارسال کرد‪..‬‬
‫‪+‬مهم نیست نمیخواد دیگه بهش فکر کنید‪..‬‬
‫با لحن ارومی به لوهان گفت و دستشو داخل جیبش برد و فلشی رو‬
‫ازش بیرون آورد‬

‫‪483 | P a g e‬‬
‫‪+‬من باید این فلشو امروز به منشیم میدادم ولی یادم رفت‪..‬االن بهم‬
‫پیام داد و باید‬
‫هرچه سریعتر اینو بدستش برسونم اما خب نمیتونم امشب برادرمو‬
‫تنها بزارم‪..‬‬
‫فلش رو به سمت لوهان گرفت و با نگاه پر از التماسی بهش خیره شد‬
‫‪+‬میدونم درخواست زشتیه اما میشه اینو ببری خونه ی منشیم؟‬
‫لوهان دو دل بود و نگاه گیجشو به جونگ کوک که مشخص بود‬
‫بزور میرقصه داد‬
‫_خب بدین به راننده ای خدمتکاری که اینکارو انجام بده من‬
‫نمیتونم دوستمو تنها‬
‫بزارم‪..‬‬
‫‪+‬امشب خدمت کارا خیلی سرشون شلوغه و راننده هم ندارم‪..‬بیخیال‬
‫به هر حال‬
‫ممنونم‬
‫_من اینکارو انجام میدم ولی لطفا شما حواستون به اون باشه‪..‬‬

‫‪484 | P a g e‬‬
‫با سر به جونگ کوک اشاره کرد و نگران گفت‬

‫_دست خودش نیست ممکنه یهو زیادی مشروب بخوره‪..‬من اینجام‬
‫تا ازش مراقبت‬
‫کنم خواهش میکنم تو این زمانی که نیستم مراقبش باشید اون‬
‫افسردگی داره‪..‬‬
‫‪+‬نگران نباش من مراقبشم‪..‬‬
‫با اینکه لحن جیمین خیلی گرم و صمیمی بود اما هیچی از نگرانی‬
‫های لوهان کم نکرد و‬
‫اگه مجبور نبود اصال از اون عمارت بدون جونگ کوک بیرون‬
‫نمیرفت‪..‬‬
‫حاال که لوهان رفته بود جیمین راحت تر میتونست نقشه هاشو اجرا‬
‫کنه و دیگه هیچ‬
‫مزاحم و مانعی سر راهش نبود!‬
‫با دیدن پیشخدمتی که به سمت جونگ کوک میرفت پوزخندی زد‬
‫و فقط چند ثانیه کافی بود تا‬

‫‪485 | P a g e‬‬
‫لباس جونگ کوک‪ ،‬از انواع مشروباتی که روش ریخته شده بود‬
‫رنگ بگیره‪..‬‬
‫‪+‬متاسفم آقا بزارید کمکتون کنم‬
‫پیشخدمت با ترس گفت و سعی کرد با دستمال کاغذی لباس جونگ‬
‫کوک رو تمیز کنه‬
‫_مهم نیست‪..‬‬
‫جونگ کوک اروم گفت و با انگشتش قسمت خیس لباس رو از تنش‬
‫فاصله داد‬
‫در واقع از اون پیشخدمت دست و پا چلفتی ممنون بود که از‬
‫رقصیدن نجاتش داده اما‬
‫دیگه نمیتونست با اون لباسا اونجا بمونه پس به سمت در خروجی‬
‫قدم برداشت‪..‬‬
‫‪+‬آقای جئون؟‬
‫به سمت رئیس دیوونش برگشت و نفس عمیقی کشید‬

‫‪486 | P a g e‬‬
‫‪+‬بابت اینکه لباستون کثیف شد متاسفم‪..‬ولی کجا میرید به این‬

‫سرعت؟‬
‫_میخوام برگردم‬
‫جیمین دستشو روی بازوی جونگ کوک گذاشت و با چشمای‬
‫براقش بهش خیره شد‬
‫‪+‬مشاورتون برای کاری که بهش سپردم رفت بیرون و فکر نکنم‬
‫درست باشه شما با‬
‫تاکسی برگردین‬
‫جونگ کوک تمام مدت به لباش خیره شده بود و جیمین برای کنار‬
‫هم چیدن کلمات‬
‫استرس گرفته بود‪..‬‬
‫(اون اصال شبیه جیمین نیست‪..‬احساس میکنم واقعا خودشه‪ ،‬کاش‬
‫میشد راحت بدون‬
‫ترسیدن از اینکه ممکنه کس دیگه ای باشه بغلش کنم و لباشو‬
‫ببوسم)‪...‬‬

‫‪487 | P a g e‬‬
‫‪+‬نظرتون چیه بیاید اتاق من تا مهمونی تموم شد شمارو برسونم؟‬

‫_نمیخوام مزاحم بشم خودم با تاکسی‪..‬‬
‫بازوی جونگ کوک رو گرفت و با پوزخند روی لبش ‪،‬به زور اون‬
‫پسرو دنبال خودش کشوند‬
‫‪+‬نه مزاحم نیستید بیاید بریم اتاقم اونجا لباساتونو در بیارید تا یکم‬
‫خشک شه و بعد از‬
‫اتمام مهمونی میرسونمتون‪..‬‬
‫جونگ کوک به بازوش که بین انگشتای کشیده ی رئیسش اسیر‬
‫شده بود خیره شد و لبخند‬
‫دردناکی زد‬
‫(حتی دستاشم شبیه دستای جیمینه)‪...‬‬
‫‪+‬اینجا اتاق منه‬
‫سرشو بلند کرد و به اوراف اتاق نگاهی انداخت‬
‫_ممنونم رئیس!‬

‫‪488 | P a g e‬‬
‫جیمین لبخند کمرنگی زد و جونگ کوک رو به سمت تخت هدایت‬

‫کرد‬
‫‪+‬من تنهات میزارم تا بتونی لباساتو در بیاری و استراحت کنی‬
‫با اینکه رئیسش زیادی مهربون شده بود اما ترجیح داد به چیزای بد‬
‫فکر نکنه و کاری که‬
‫رئیسش میگه رو انجام بده!‬
‫_بازم ممنونم‬
‫جیمین چشمکی زد و زیاد طول نکشید تا پشت در بسته ی اتاق‬
‫پنهان بشه‪..‬‬
‫کراواتشو باز کرد و کتشو از تنش بیرون اورد پیرهن سفید رنگی که‬
‫با رنگ شراب قرمز‬
‫شده بود رو از تنش کند و گوشه ی اتاق انداخت‪..‬‬
‫زیادی خسته بود و به تنها چیزی که احتیاج داشت کمی استراحت‬
‫بود‪..‬‬

‫‪489 | P a g e‬‬
‫خودشو روی تخت انداخت و بوی عطر تند رئیسش که روی بالشت‬
‫نشسته بود رو‬
‫استشمام کرد‬
‫(جیمین هیچوقت بوی عطرای گرونو نمیداد‪..‬همیشه عطر بدن‬
‫خودش بود که دیوونم‬
‫میکرد)‪...‬‬
‫دستاشو زیر سرش گذاشت و پلکای خستشو برای چند ثانیه بست‪..‬‬
‫تمام تالششو کرد که بی توجه به سر و صدای بیرون و صدای بلند‬
‫موزیک به خواب بره‬
‫اما موفق نشد و دوباره چشماشو باز کرد‪..‬‬
‫به اوراف اتاق نگاهی انداخت و با فکری که یهویی به سرش هجوم‬
‫اورده بود سریع از‬
‫جا بلند شد‪..‬‬
‫(اگه اون واقعا جیمین باشه حتما یه سر نخی ازش پیدا میشه)!‬

‫‪490 | P a g e‬‬
‫با اینکه ممکن بود اینکارش خیلی احمقانه و زشت باشه اما تصمیم‬
‫گرفت کل اتاق رو‬
‫بگرده و به اینکه رئیسش چه فکری دربارش میکنه فکر نکنه‪...‬‬
‫______________________‬
‫بعد از بدرقه کردن مهمونا به سرعت به سمت اتاقش رفت و بی‬
‫صبرانه منتظر بود تا‬
‫حال سهامدار از خود راضیشو بگیره‪..‬‬
‫(بهت نشون میدم که من با همه فرق دارم جئون جونگ کوک)!‬
‫پوزخندی به در بسته ی اتاقش زد و بعد از مرتب کردن کراواتش‬
‫وارد شد‪..‬‬
‫جونگ کوک با باال تنه ی لخت وسط اتاق ایستاده بود و از ظاهر‬
‫اتاق میشد فهمید که یکی‬
‫اونجارو گشته‪..‬‬
‫_این کیه؟؟؟‬

‫‪491 | P a g e‬‬
‫قاب عکسی که دستش بود رو به سمت جیمین شوکه ای که بین در‬

‫ایستاده بود گرفت‬
‫خیلی دلش میخواست به جونگ کوک بگه چرا اتاقشو گشته و اصال‬
‫چطور جرعت کرده اینکارو بکنه‬
‫اما فعال نقشه های دیگه ای تو سرش بود و مجبور بود اروم برخورد‬
‫کنه‪..‬‬
‫‪+‬اون برادرمه‪..‬تیانگ‬
‫جونگ کوک دوباره به عکس خیره شد و با لحن سر درگمی پرسید‬
‫_اون االن کجاست؟‬
‫‪+‬مرده‪..‬تو دریا غرق شده!‬
‫ذهن جونگ کوک ناخوداگاه به سمت جیمین و پرتگاهی که اونو‬
‫برای همیشه ازش گرفته بود‬
‫رفت و غمگینتر از همیشه سرشو پایین انداخت‪..‬‬
‫_متاسفم که اتاقتو بهم ریختم‪..‬میخاستم مطمئن بشم که تو جیمینی‬
‫یا نه‪..‬‬

‫‪492 | P a g e‬‬
‫جیمین چند قدم جلوتر اومد و دستشو روی بازوی جونگ کوک قرار‬
‫داد‬
‫‪+‬من جیمینم‪..‬‬
‫جونگ کوک با تعجب به سمتش برگشت و جیمین لبخند زیبایی زد‬
‫‪+‬تو واقعا منو نشناختی جونگ کوک؟‬
‫_اما چجوری‪..‬اما‪..‬چط‪...‬‬
‫جیمین دستاشو دورش حلقه کرد و سرشو به سینش تکیه داد‬
‫‪+‬دلم برات تنگ شده بود جونگ کوکم‪..‬‬
‫جونگ کوک ناخوداگاه دستاشو دور جیمین حلقه کرد و به اشکایی‬
‫که از پلکاش سقوط میکردن‬
‫_باورم نمیشه جیمین‪..‬باورم نمیشه که االن تو آغوشمی‪..‬‬
‫دستاشو محکمتر کرد و در یه حرکت سرشو داخل گردن جیمین‬
‫برد‪..‬نفس عمیقی کشید و‬
‫چشماشو بست‬

‫‪493 | P a g e‬‬
‫_اما تو اینجا چیکار میکنی جیمین؟ نکنه من دارم دوباره خواب‬

‫میبینم؟‬
‫‪+‬نه جونگ کوک به چشمام نگاه کن‪..‬ببین من واقعیم‬
‫لبخندی که زده بود با بوسه ی عمیقی که جونگ کوک یهوسی‬
‫شروعش کرده بود از بین رفت‬
‫و جیمین شوکه به چشمای بسته ی جونگ کوک نگاه کرد‪..‬‬
‫حرکت نرم اما عمیق لب های جونگ کوک روی لب هاش اونو‬
‫وسوسه میکرد که‬
‫همراهیش کنه اما جیمین باید نقشی که کل شب اجراش میکرد و به‬
‫پایان برسونه و به‬
‫اون مرد از خود راضی بفهمونه که چقدر متفاوته‪..‬‬
‫جونگ کوک رو به عقب هُل داد و با پشت دستش لباشو پاک کرد‬
‫‪+‬فکر نمیکردم پشت قیافه ی مغرورت یه مرد احساسی پنهان شده‬
‫باشه!‬

‫‪494 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک متعجب بهش خیره شد و پوزخند تمسخر آمیزی روی‬

‫لبای براق جیمین نشست‬
‫‪+‬دیوونه ای؟ بنظرت کسی که مرده یهو بعد دو سال زنده میشه؟‬
‫دستاشو داخل جیبش برد و قدمای ارومشو به سمت جونگ کوک‬
‫برداشت‪..‬‬
‫‪+‬یه چیزی رو خوب یادت باشه جئون جونگ کوک‬
‫رو به روی جونگ کوک ایستاد و لباشو به گوشش نزدیک کرد‬
‫‪+‬هیچوقت جرعت نکن کیم جیمین رو با بقیه مقایسه کنی‪..‬چون اون‬
‫با همون کسایی که‬
‫مقایسش کردی خوردت میکنه!‬
‫چند قدم عقب رفت و دستاشو باز کرد‬
‫‪+‬خوب منو ببین‪..‬من یه رئیسم !و تو مجبوری ازم اواعت کنی‬
‫نفرتی که توی چشمای جونگ کوک بود زیر الیه ی اشکی پنهان‬
‫شده بود و قدمای سستش‬
‫به سمت رئیس عوضیش کشیده میشدن‪..‬‬

‫‪495 | P a g e‬‬
‫_تو هرکی میخوای باش !رئیس باش اصال خدا باش ولی بازم تو‬
‫ناقصی چون پارک‬
‫جیمین نیستی!‬
‫اشکای لعنتی که جلوی دیدش رو تار کرده بودن پاک کرد و انگشت‬
‫اشارشو روی سینه ی‬
‫سمت چپ جیمین گذاشت‪..‬‬
‫_تو باید به اون عوضی که داره اون تو میتپه یاد بدی با احساسات‬
‫کسی که زندگیشو‬
‫باخته بازی نکنه‪...‬این چیزیه که جیمین با مرگش به من یاد داد!‬
‫قدمای سردرگمشو عقب کشید و برای برداشتن کتش خم شد‬
‫_عوضی و کثیف بودن رو همه بلدن !اگه جرعت داری ادم خوبی‬
‫باش کیم جیمین‪..‬‬
‫کتشو تنش کرد و بدون اینکه سرشو باال بیاره به زمین خیره شد‬
‫_متاسفم که برای چند لحظه حس کردم تو واقعا جیمینی‪..‬متاسفم‬
‫که اونو با تو مقایسه‬

‫‪496 | P a g e‬‬
‫کردم!‪..‬‬
‫به سمت در رفت و قبل از خروجش به جیمینی که وسط اتاق با اخم‬
‫ایستاده بود نگاه‬
‫کرد‬
‫_درد داشت‪..‬انگار که یکی کمکت کنه تا قله رو فتح کنی و بعد با‬
‫لگد به پایین پرتت‬
‫کنه!‪..‬‬
‫از اتاق بیرون رفت و جیمین با اخمی که پیشونیشو درد آورده بود به‬
‫سمت تختش‬
‫رفت‪..‬‬
‫اون باید االن از کاری که با جونگ کوک کرده بود خوشحال میشد‬
‫پس چرا حس میکرد که‬
‫عذاب وجدان داره؟‬
‫(یعنی زیادی ناراحتش کردم؟)‬

‫‪497 | P a g e‬‬
‫کراواتشو شُل کرد و به عکس تیانگ که وسط اتاق افتاده بود نگاه‬
‫کرد‬
‫(پس چرا خوشحال نیستم؟؟ لعنت بهم چرا خوشحال نمیشم من که‬
‫حالشو گرفتم)‬
‫هر چقدر تالش کرد تا بی اهمیت به حرفا و چشمای اشک آلود اون‬
‫پسر خوشحال بشه‬
‫موفق نمیشد و حس گناهی که درونش به وجود اومده بود پر رنگتر‬
‫میشد‬
‫_ "تو باید به اون عوضی که داره اون تو میتپه یاد بدی با‬
‫احساسات کسی که زندگیشو‬
‫باخته بازی نکنه‪...‬این چیزیه که جیمین با مرگش به من یاد داد "‬
‫این جمله ی جونگ کوک پشت سر هم تو ذهنش پلی میشد و تا‬
‫مرز دیوونه کردنش پیش‬
‫میرفت‬
‫(من نباید اینکارو باهاش میکردم)‬

‫‪498 | P a g e‬‬
‫به موهاش چنگ زد و عصبانی به عکس تیانگ خیره شد‪..‬‬

‫(اخه کدوم عوضیِ لعنت شده ای با کسی که مُرده بازی میکنه؟)‬
‫با عصبانیت عکس تیانگ رو برداشت و روی کشوی کنار تختش‬
‫(حتی اگه سوهو هیونگم بفهمه خیلی ناراحت میشه‪..‬مخصوصا اگه‬
‫بفهمه که همسر جئون‬
‫جونگ کوک مرده)‪...‬‬
‫کالفه تر از همیشه به سمت حموم قدم برداشت تا بتونه ذهنشو اروم‬
‫کنه که با پیرهن‬
‫سفید جونگ کوک جلوی در حموم افتاده بود مواجه شد‪..‬‬
‫اونو برداشت و به رنگ شرابی که قسمتی ازش رو کثیف کرده بود‬
‫نگاه کرد‪..‬‬
‫(حتما خیلی ناراحت بوده که پیرهنشو جا گذاشته)‬
‫لباس رو به بینیش نزدیک کرد و بوی عطری که روش نشسته بود‬
‫رو استشمام کرد‬

‫‪499 | P a g e‬‬
‫ذهنش ناخوداگاه به سمت لبای جونگ کوک وقتی میبوسیدنش‬

‫رفت و موجب شد تا چشماشو‬
‫ببنده‪..‬‬
‫زمانی که جونگ کوک تو گردنش نفس میکشید تنش به رعشه‬
‫افتاده بود و تو دلش التماس‬
‫میکرد تا جونگ کوک گردنشو ببوسه‪..‬‬
‫اما لبای جونگ کوک لباشو شکار کرده بودن و جیمین از اینکه‬
‫مجبور بود اونارو پس بزنه‬
‫ناراحت بود‪...‬‬
‫چشماشو باز کرد و سرشو تکون داد تا افکارشو ازش خارج کنه لباس‬
‫جونگ کوک رو کنار تختش‬
‫انداخت و بعد از چند لحظه خیره نگاهش کردن وارد حموم شد‪...‬‬
‫________________________________‬
‫بی توجه به دکمه ی باز کتش و سوز هوا که تنشو میلرزوند‪،‬قدمای‬
‫آرومشو به سمت‬

‫‪500 | P a g e‬‬
‫خونه برمیداشت و تنها کسی که همراهیش میکرد‪ ،‬نور چراغای‬

‫خیابون بود‪..‬‬
‫نفس عمیقی کشید و به بخاری که از بین نفسای گرمش خارج میشد‬
‫نگاه کرد‪..‬‬
‫دستشو داخل جیبش برد تا سیگارشو در بیاره اما با برخورد‬
‫انگشتاش توی جای خالی‪..‬متوجه‬
‫شد که به خاطر مهمونی سیگارشو همراش نیاورده و فقط کالفه‬
‫دستشو داخل جیبش برد‪..‬‬
‫همه ی مغازه ها بسته بودن و حتی یه نفرم بیرون نبود‪..‬خنده دار بود‬
‫که این موقع شب‬
‫پیاده به سمت خونش میرفت‪..‬‬
‫برای یلحظه خوشحال شده بود‪..‬فکر کرد جیمین واقعا زندست !‬
‫میتونه بهش بگه که چقدر‬
‫دوستش داره و میتونه بگه که چقدر دل تنگشه‪..‬‬

‫‪501 | P a g e‬‬
‫اینکه چرا رئیسش اینطوری بازیش داده بود رو درک نمیکرد و حتی‬
‫نمیخواست بهش فکر‬
‫کنه‪..‬‬
‫این دنیا شبیه یه تاس بزرگ بود که یه روز با شیش گرفتن تو رو‬
‫حاکم بازی میکنه و یه‬
‫روز با همون شیش تورو از بازی خارج میکنه‪..‬‬
‫پس حاال دور جونگ کوک تموم شده بود و نوبت بقیه بود تا اونو‬
‫اذیت کنن!‬
‫پاهاش درد گرفته بود اما بازم به راهش ادامه میداد و به خاطراتی‬
‫که قلبشو تیکه تیکه‬
‫میکردن فکر میکرد‪...‬‬
‫_ "اگه یکم دیگه بهم فرصت بدی قول میدم عاشقت بشم‬
‫جیمین دست جونگ کوک رو کنار زد و پوزخند دردناکی زد‬
‫‪+‬داری ترحم میکنی مشخصه " ‪..‬‬
‫ایستاد و به آسمون نگاه کرد‪..‬‬

‫‪502 | P a g e‬‬
‫(بهت گفتم اگه یکم بهم فرصت بدی قول میدم عاشقت بشم‪...‬ولی‬
‫جیمین چطوری این‬
‫همه فرصت دادی؟ وقتش نیست این بازیو تموم کنی؟)‬
‫به دونه های برف ریزی که تازه شروع به باریدن کردن نگاه کرد و‬
‫لبخند دردناکی زد‬
‫(دو سال فرصت خیلی زیادی بود جیمین‪..‬من االن حتی خیلی بیشتر‬
‫از چیزی که باید‬
‫دوست دارم !تو فکر میکردی بهت ترحم میکنم ولی من واقعا‬
‫عاشقت بودم فقط یاد‬
‫نگرفته بودم که اعترافش کنم)‪...‬‬
‫الیه ی نازکی از برف زمین رو پوشونده بود و جونگ کوک دکمه ی‬
‫کتشو بست‪..‬‬
‫(ما میتونستیم االن باهم زیر این برف قدم بزنیم‪..‬میتونستیم آدم‬
‫برفی درست کنیم و‬

‫‪503 | P a g e‬‬
‫باهم برف بازی کنیم‪..‬می تونستیم به بهونه ی گرم کردن‬

‫هم‪،‬همدیگه رو بغل کنیم‪...‬ولی‬
‫حاال چی؟)‬
‫دوباره نگاهشو به آسمون داد و به قطره های برفی که روی پوستش‬
‫میریخت اهمیت‬
‫نداد‪..‬‬
‫(حاال من باید اینجا هر لحظه به تو فکر کنم‪..‬هر لحظه پشیمون بشم‬
‫که چرا نگفتم دوست‬
‫دارم‪..‬هرلحظه پشیمون بشم که چرا اونروز به حرف ووک گوش‬
‫دادم‪..‬االن دیگه نه ووکی‬
‫هست نه لیسا و سهونی‪..‬تو هم دیگه نیستی جیمین‪..‬آرزو میکنم یبار‬
‫دیگه ببینمت بهت لبخند‬
‫بزنم و تو اسممو با شوق صدا کنی)‪...‬‬
‫‪+‬جئون جونگ کوک‪...‬‬

‫‪504 | P a g e‬‬
‫متعجب به سمت صدا برگشت و با رئیسش که کامال مشخص بود‬

‫دنبالش دوییده رو به رو‬
‫شد!‬
‫‪+‬اوه خدای من‪..‬چه پاهای درازی داری!‪..‬‬
‫_اینجا چیکار میکنی؟‬
‫جونگ کوک با لحن سردی گفت و جیمین خجالت زده جلو اومد‬
‫‪+‬من‪..‬خب من اومدم عذرخواهی کنم‪..‬‬
‫جونگ کوک یکی از ابروهاشو باال داد و جیمین تعظیم کوتاهی کرد‬
‫‪+‬کاری که کردم خیلی زشت و بچگانه بود و متاسفم‪..‬‬
‫_بیخیال دیگه تموم شد‪..‬‬
‫جونگ کوک اروم گفت و بعد برگشت تا به راهش ادامه بده‬
‫‪+‬میخوای کل این خیابونو پیاده بری خونه؟‬
‫جونگ کوک به سمتش برگشت و لبخندی زد‪..‬چیزی که جیمین‬
‫هیچوقت ازش ندیده بود!‬
‫_خونه نمیرم‪..‬میرم مالقات کسی که دوسش دارم!‬

‫‪505 | P a g e‬‬
‫جیمین متعجب نگاش کرد و جونگ کوک خنده ی ارومیو سر داد‬

‫_دوس داری باهام بیای رئیس؟‬
‫اولش خواست سرد رفتار کنه و حال رئیسشو جا بیاره اما با دیدن‬
‫موهای خیس و قیافه‬
‫ی ناراحتش تصمیمشو عوض کرد و ترجیح داد عذرخواهیشو قبول‬
‫کنه‪..‬‬
‫جیمین از اینکه این روی جونگ کوک رو میدید خیلی خوشحال بود‬
‫اما نمیدونست که باید‬
‫باهاش بره یا نه‪..‬‬
‫‪+‬خب من مزاحمت نشم یه وقتی…‬
‫_من دارم یخ میزنم برو ماشینتو بیار‪..‬باید اول منو برسونی پیش‬
‫همسرم بعدشم‬
‫برسونی خونه‪..‬‬
‫جیمین با خوشحالی سر تکون داد و برای آوردن ماشینش راهی که‬
‫اومده بود رو‬

‫‪506 | P a g e‬‬
‫برگشت‪..‬‬
‫جونگ کوک به رئیسش که مثل دیوونه ها میدویید نگاه کرد و بلند‬
‫زیر خنده زد‬
‫_اون واقعا دیوونس‪...‬‬
‫___________________________‬
‫تقریبا ‪ ۵‬دیقه بود که به ماشینش تکیه داده بود و به جونگ کوکی‬
‫که جلوی یه پرتگاه ایستاده بود‬
‫نگاه میکرد‬
‫برف هنوزم آروم آروم میبارید و حاال که رو به روی دریا ایستاده‬
‫بودن‪،‬سرمای بیشتری‬
‫رو احساس میکردن‪..‬‬
‫باالخره قدماشو به سمت سهامدارش برداشت و کنارش ایستاد‬
‫‪+‬اینجا کجاست آقای جئون؟‬
‫جونگ کوک دستاشو داخل جیبش برد و به دور ترین نقطه ای که‬
‫میشد خیره شد‪..‬‬

‫‪507 | P a g e‬‬
‫_اینجا جاییِ که همسرمو از دست دادم‬

‫‪+‬جیمین رو؟‬
‫جونگ کوک سری تکون داد و جیمین با ناراحتی گفت‬
‫‪+‬متاسفم‪..‬حتما خیلی دوسش داشتی‬
‫جونگ کوک اروم سر تکون داد و یکی از دستاشو جلوی جیمین‬
‫گرفت‬
‫_سیگار داری؟‬
‫جیمین سیگاری از جیبش در اورد و به دست جونگ کوک داد‬
‫‪+‬نمیخوام فضولی کنم اما اون چطوری اینجا مرد؟‬
‫جونگ کوک سیگارشو روشن کرد و پک عمیقی گرفت‬
‫_خودکشی کرد ‪..‬از اینجا خودشو پایین پرت کرد‪..‬‬
‫درد وحشتناکی توی سر جیمین پیچید و باعث شد به عقب قدم‬
‫برداره‬
‫_چیزی شده؟‬
‫جیمین سرشو به دو طرف تکون داد و شروع به ماساژ دادنش کرد‬

‫‪508 | P a g e‬‬
‫‪+‬نه فکر کنم به خاطر سردیِ هواست‪..‬‬

‫_متاسفم که انقدر معطلت کردم‪..‬بهتره برگردیم‬
‫جیمین اروم سر تکون داد و چند لحظه بعد هر دوی اونا تو ماشین‬
‫بودن‬
‫‪+‬هوا داره روشن میشه آقای جئون‪..‬شما نتونستین خوب استراحت‬
‫کنید پس حتما فردا‬
‫رو استراحت کنید‪..‬نیاز نیست به شرکت بیاید‬
‫_ممنون رئیس‬
‫‪+‬جیمین‬
‫جونگ کوک متعجب به نیم رخ رئیسش که پشت فرمون زیادی‬
‫جذاب شده بود نگاه کرد‬
‫‪+‬جیمین صدام کن وقتی رئیس صدام میکنی خندم میگیره‪..‬‬
‫_پس توهم جونگ کوک صدام کن نه آقای جئون !حس مردای‪۰ 1‬‬
‫ساله رو بهم میده‪..‬‬
‫جیمین خنده ی ارومی کرد و به سمت جونگ کوک چرخید‬

‫‪509 | P a g e‬‬
‫‪+‬من واقعا دیشب اذیتت کردم‪..‬امیدوارم همشونو فراموش کنی‬

‫جونگ کوک به چشمای براق و زیبای رئیسش خیره شد‬
‫_من فقط دارم تقاص گناهایی که در گذشته کردمو پس میدم‪..‬به‬
‫عذرخواهی نیازی‬
‫نیست‪..‬‬
‫جیمین با اینکه زیادی کنجکاو شده بود و دلش میخواست سواالی‬
‫زیادی رو از جونگ کوک‬
‫بپرسه‪..‬اما بازم سکوت رو ترجیح داد و تصمیم گرفت زیادی تو کار‬
‫ادمی که کنارش نشسته‬
‫دخالت نکنه‪..‬‬
‫_مرسی همینجاست‬
‫جیمین به خونه ای که متعلق به جونگ کوک بود نگاه کرد و سوتی‬
‫کشید‬
‫‪+‬عجب قصری!‬
‫جونگ کوک تک خندی زد و از ماشین پیاده شد‪..‬‬

‫‪510 | P a g e‬‬
‫_در برابر قصر شما اون صفره‬

‫‪+‬اونجا قصر هیونگمه نه من‪..‬‬
‫هر دو باهم زیر خنده زدن و جونگ کوک دو دل به جیمین نگاه کرد‬
‫_خیلی دلم میخواد دعوتت کنم بیای باال رئیس‪..‬ولی خب میدونم‬
‫که خوابت میاد و عمرا‬
‫بیای!‬
‫جیمین نگاه شیطنت آمیزشو به جونگ کوک داد و پوزخندی زد‬
‫‪+‬آفرین خوب منو شناختی‪..‬ولی گفتم که رئیس صدام نکن‬
‫_باشه رئیس‪..‬‬
‫دوباره زیر خنده زدن و جونگ کوک دستشو از روی شیشه برداشت‬
‫‪..‬‬
‫_مراقب خودت باش‪..‬فعال‬
‫جیمین شیشه رو باال و دستی تکون داد‬
‫پاشو روی گاز فشرد و به سرعت از اونجا دور شد‪..‬‬
‫خیلی خوشحال بود که تونسته بود از سهامدارش عذرخواهی کنه‪.‬‬

‫‪511 | P a g e‬‬
‫حاال حس بهتری نسبت بهش داشت و میتونست با خیال راحت به‬

‫خونش بره و یه‬
‫دل سیر بخوابه‪...‬‬
‫رمز در رو وارد کرد و بی سر و صدا وارد شد‬
‫با دیدن لوهان که روی کاناپه خوابش برده بود لبخندی زد و به‬
‫سمتش رفت‪..‬‬
‫این موقعیت و احترامی که داشت بدون لوهان هیچوقت بدست‬
‫نمیومد‪..‬و قطعا جونگ کوک‬
‫زندگیشو مدیون همین پسر بود‪..‬‬
‫خوب یادش بود که چطور با سهون‪،‬لوهان رو بازی دادن و چطوری‬
‫غرور و عشقشو خورد‬
‫کردن اما بازم تنها کسی که کنارش موند لوهان بود و کسی که فرار‬
‫کرده بود سهون بود‪..‬‬
‫پتو رو روی لوهان مرتب کرد و بعد به سمت اتاقش رفت‪..‬‬

‫‪512 | P a g e‬‬
‫با کاری که دیشب رئیسش انجام داده بود حس میکرد غمگین ترین‬
‫و احمق ترین ادم‬
‫روی زمینه‪ ،‬اما وقتی رئیسش دنبالش دوییده بود و ازش معذرت‬
‫خواست‬
‫جونگ کوک از همه ی ناراحتیاش فرار کرد و دوباره بعد از مدت ها‬
‫لبخند زد‪!..‬‬
‫با همون کت شلوار خودشو روی تخت پرت کرد و با فکر به رئیس‬
‫نه چندان عاقلش به‬
‫خواب رفت‪...‬‬
‫_________________________‬
‫دور اتاق قدم میزد و با حرص به عکسی که توی گوشیش بود نگاه‬
‫_اون جئون جونگ کوک عوضی اگه بفهمه جیمین زندست هر طور‬
‫شده اونو از من میگیره!‬

‫‪513 | P a g e‬‬
‫نگاه پر از درد و خشمشو به پسر قد بلندی که پشت میز نشسته بود‬

‫داد‬
‫_من کلی تحقیق کردم تا تونستم تورو پیدا کنم اوه سهون!‬
‫سهون قهوشو بدست گرفت و بی توجه به سوهو ازش نوشید‬
‫_میفهمی چی میگم لعنتی؟؟ تو جونگ کوکو میشناسی باهاش‬
‫بزرگ شدی !تو االن میدونی‬
‫تو فکرش چیه نه؟‬
‫سهون قهوشو روی میز گذاشت و دستاشو بهم گره زد‬
‫‪+‬اون نمیدونه که کیم جیمین همون پارک جیمینه !اگه میدونست تا‬
‫االن از چنگت‬
‫درش اورده بود‪..‬‬
‫سوهو وسط اتاق ایستاد و پلکاشو روی هم فشرد‬
‫_نه دیگه نمیتونم‪..‬جیمین جای تیانگ رو پر کرده‪..‬من دیگه تحمل‬
‫ندارم برادرمو از دست بدم هرطور شده نگهش میدارم حتی اگه‬
‫مجبور بشم جونگ کوکو بکشم!‬

‫‪514 | P a g e‬‬
‫سهون پوزخندی زد و به دختری که روی میز نشسته بود نگاه کرد‬

‫‪+‬وقتشه تو بازیو بدست بگیری لیسا!‬
‫لیسا گیالسشو باال اورد و با پوزخند به سوهو خیره شد‬
‫_چرا انقدر نگرانی کیم سوهو؟ قراره بهمون خوش بگذره‪..‬دلم برای‬
‫جونگ کوک تنگ شده!‬
‫____________________‬
‫تمام مدت توی اتاقش به دیوار زل زده بود و هر از گاهی لبخند‬
‫خجالت زده ای روی‬
‫لبش مینشست‪..‬‬
‫(چطوری انقدر خوب میبوسید؟ یعنی جیمین رو همینطوری‬
‫میبوسیده؟)‬
‫از اینکه داشت به یه آدم مرده حسودی میکرد کالفه بود و از اینکه‬
‫دلیل حسودیشو‬
‫نمیدونست کالفه تر‪...‬‬

‫‪515 | P a g e‬‬
‫(این همه دخترو بوسیدم ولی چرا اون با تموم بوسه هام فرق‬
‫میکرد؟)‬
‫لبشو به دندون گرفت و خجالت زده تو افکارش غرق شده بود که‬
‫در باز شد‪..‬‬
‫‪+‬جیمین‬
‫_چقدر زود برگشتی هیونگ‪..‬چیزی شده؟‬
‫سوهو سرشو به دو طرف تکون داد و اروم پرسید‬
‫‪+‬چخبر؟ عااا دیشب تنها بودی؟ بیرون نرفتی یا کسیو خونه‬
‫نیاوردی؟‬
‫جیمین متعجب نگاهش کرد و سوهو با استرس گفت‬
‫‪+‬خب نگرانت شده بودم‪..‬‬
‫_دلیلی نداره نگران باشی هیونگ‪..‬بچه که نیستم!‬
‫سوهو سرشو به نشونه ی تایید تکون داد و روی تخت کنار جیمین‬
‫نشست‬
‫‪+‬تو فکر چی بودی؟‬

‫‪516 | P a g e‬‬
‫جیمین خجالت زده سرشو پایین انداخت و سوهو شروع به قلقلک‬

‫کردنش داد‬
‫_عااای هیونگ ولم کن بدم میاد‬
‫‪+‬پس زود باش بگو تو فکر چی بودی‬
‫جیمین با خنده خودشو عقب کشید و شروع به بازی با ناخوناش کرد‬
‫_یادته دیشب گفتم میخوام حال سهامدارمونو بگیرم؟‬
‫سوهو لبخند دروغینشو روی چهرش حفظ کرد و سر تکون داد‬
‫‪+‬خب؟‬
‫_من دیشب کلی بهش توهین کردم‪..‬اونم یه سری چیزا بهم گفت‬
‫که از کاری که کردم‬
‫خجالت زده شدم‪...‬‬
‫زانوهاشو بغل گرفت و خیره به عکس تیانگ ادامه داد‬
‫_بعدش که رفت نتونستم تحمل بیارم رفتم دنبالش ازش‬
‫عذرخواهی کردم اونم بدون‬
‫هیچ معطلی قبول کرد و بعد ازم خواست که ببرمش یه جایی‪..‬‬

‫‪517 | P a g e‬‬
‫‪+‬کجا؟‬
‫نفس عمیقی کشید و نگاه غمگینشو به سوهو داد‬
‫_جایی که همسرشو از دست داده !هیونگ وقتی اونجا بودم یهو‬
‫سرم درد گرفت حس‬
‫کردم یه چیزایی داره به ذهنم فشار میاره واسه همین زود اونجارو‬
‫ترک کردم‪..‬‬
‫سوهو با نگاه پر از ترسش به برادرش که تو فکر فرو رفته بود خیره‬
‫شد‬
‫‪+‬هی پسر بس کن‪..‬انقدر به ذهنت فشار نیار‪..‬با اون سهامدار دیوونم‬
‫نچرخ کامال‬
‫مشخصه افسردگی داره تورم تحت تاثیر قرار میده!‬
‫جیمین متعجب از لحن تند هیونگش و رنگ پریدش پرسید‬
‫_چیزی شده هیونگ ؟ حالت خوبه؟‬
‫‪+‬اره‪..‬اره ولی باید اون سهامو از جئون جونگ کوک بخری!‬
‫_چی؟ چرا هیونگ؟‬

‫‪518 | P a g e‬‬
‫سوهو از روی تخت بلند شد و پشتشو به جیمین کرد‬

‫‪+‬نمیخوام یه ادم افسرده کنارت باشه !میخوام مراقبت باشم‪..‬‬
‫_اما هیونگ‪..‬‬
‫‪+‬همین که گفتم!‬
‫تقریبا فریاد کشید و بعد از اتاق بیرون زد‪..‬جیمین با ناراحتی به در‬
‫بسته ی اتاقش خیره‬
‫شد و نفس عمیقی کشید‬
‫_چرا هیونگ اینجوری شده؟‪...‬‬
‫_______________________________‬
‫‪+‬جونگ کوک حالت خوبه؟‬
‫با لحن سوالی لوهان نگاهشو از تی وی گرفت و به دوستش که‬
‫کنارش نشسته بود داد‪..‬‬
‫_اره چطور؟‬
‫‪+‬از وقتی بیدار شدی یه لبخند گنده رو لباته !به فیلم ترسناکم لبخند‬
‫میزنی؟‬

‫‪519 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک دستشو توی پاپ کرن لوهان فرو کرد و مشتشو پر‬
‫کرد‪..‬لوهان متعجب از رفتار‬
‫دوستش به دنبال جواب برای اینکه چرا جونگ کوک انقدر تغییر‬
‫کرده میگشت‪..‬‬
‫‪+‬یعنی باور کنم حالت خوبه؟‬
‫جونگ کوک پاپ کرن رو توی دهنش خالی کرد و نگاهشو به تی‬
‫وی داد‪..‬‬
‫_چیه؟ دوس نداری من خوشحال باشم؟‬
‫‪+‬نه اتفاقا خیلیم دوس دارم‪..‬اما کی تونسته خوشحالت کنه؟‬
‫جونگ کوک متعجب به سمتش چرخید و پاپ کرن رو از دست‬
‫لوهان گرفت‬
‫_کی میتونه منو خوشحال کنه؟ خودم دلم میخواد امروز لبخند بزنم‬
‫‪..‬‬
‫لوهان نگاه عمیقی بهش انداخت و به سمت تی وی برگشت‬
‫‪+‬حتما با کیم جیمین خوابیدی!‬

‫‪520 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک بشدت به سرفه افتاد و ظرف پاپ کرن رو روی میز‬
‫پرت کرد‬
‫_مزخرف‪...‬نگو‪...‬‬
‫بین حرفاش سرفه میکرد و لوهان به خنده افتاده بود‬
‫‪+‬خب حاال شوخی کردم خفه نشی‬
‫چند ضربه ی محکم به کمر دوستش زد که سرفه هاشو شدید تر‬
‫کرد‪..‬‬
‫جونگ کوک بلند شد و به سرعت به سمت اتاقش دویید‬
‫درو محکم بست و بهش تکیه داد‬
‫!(حتما با کیم جیمین خوابیدی)‬
‫این جمله اونو یاد بوسه ی هاتش با رئیسش مینداخت و اینکه بهش‬
‫حس خیانتکاری رو‬
‫میداد که داره به عشقش خیانت میکنه‪..‬‬
‫"من عاشق جیمینم نباید کس دیگه رو تو زندگیم راه بدم "‪..‬‬

‫‪521 | P a g e‬‬
‫چشماشو بست و سعی کرد وعم لبای رئیسشو فراموش کنه‪..‬اما‬

‫صحنه ها پررنگتر میشدن و‬
‫جونگ کوک دلش میخواست خیلی بیشتر از بوسه رو با رئیسش‬
‫تجربه کنه‪...‬‬
‫"نه اون فقط شبیه جیمینه‪ ..‬نباید تسلیمش بشم‪!..‬من فقط جیمین رو‬
‫دوس دارم "‪..‬‬
‫با حس درد شدیدی تو پایین تنش متوجه تحریک شدنش شد و این‬
‫اصال برای جونگ کوکی‬
‫که دو ساله سکس نداشته عجیب نبود‪..‬‬
‫تمام سلوالی تنش اسم جیمین رو فریاد میزدن و جونگ کوک سعی‬
‫کرد مثل همیشه با به‬
‫یاد آوردن سکس هاش با جیمین‪..‬به ارگاسم برسه اما تنها تصویری‬
‫که تو ذهنش میومد‬
‫بوسش با رئیسش بود و این بیشتر عذابش میداد‪..‬‬

‫‪522 | P a g e‬‬
‫در اتاقش رو قفل کرد و روی تختش دراز کشید‪..‬عضوشو بدست‬

‫گرفت و شروع به‬
‫حرکت دادن دستش داد‪..‬‬
‫_عااه اون لعنتی‪..‬خیلی بیشتر از یه بوسه میخوام‪!..‬‬
‫عرقای شقیشو پاک کرد و حرکت دستشو تند تر کرد‬
‫_ایندفه لباساشو در میارم‪...‬انقدر‪...‬انقدر میبوسمش تا بیهوش بشه‪...‬‬
‫حتی تصور اینکه بدنشو روی پوست داغ اون پسر بکشه دیوونه‬
‫کننده بود و جونگ کوک بی قرار‬
‫تر از همیشه شده بود‬
‫_کاش‪..‬االن اینجا بودی ‪...‬عوضی‪..‬‬
‫کم کم به اوج نزدیک میشد و با فکر به اینکه داخل رئیسش ضربه‬
‫میزنه‪..‬روی شکم‬
‫خودش به ارگاسم رسید‪..‬‬
‫با عذاب وجدان به سقف خیره شد و توی دلش به خودش هزاربار‬
‫لعنت فرستاد‬

‫‪523 | P a g e‬‬
‫"به خاطر اون داری به جیمینت پشت میکنی؟ اون اصال شبیه‬
‫جیمین نیست‪..‬جیمین زیبا‬
‫و شجاع بود تنها کسی بود که رو به روی ووک قرار گرفت "‪..‬‬
‫سرشو توی دستاش گرفت و پلکاشو محکم روی هم فشرد‪..‬‬
‫"وقتی کنار اونم حس میکنم پیش توام‪..‬انگار که دارم با تو حرف‬
‫میزنم دارم تورو‬
‫میبوسم‪..‬‬
‫تو منو میبخشی نه؟ منو به خاطر تمام دوست دارم هایی که بهت‬
‫نگفتم ببخش جیمین "‪..‬‬
‫_____________________________‬
‫وارد آسانسور شد و ساعتشو چک کرد‪..‬‬
‫برای دوباره دیدن رئیسش لحظه شماری میکرد و بی توجه به لوهان‬
‫که بهش مشکوک‬
‫شده بود لبخند بزرگی روی لبش جا داده بود‪..‬‬
‫‪+‬این چه لبخندیه؟‬

‫‪524 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک نگاه بدی بهش انداخت و لوهان دستاشو بهم گره زد‬
‫‪+‬اینجا محل کارته نباید نیشتو باز کنی جئون!‬
‫جونگ کوک بی توجه بهش از آسانسور خارج شد و لوهان پشت‬
‫سرش سری تکون داد‬
‫_آقای جئون رئیس گفتن به محض ورودتون بگم برید به اتاق‬
‫ایشون‪..‬‬
‫منشی سریع گفت و جونگ کوک به سرعت به سمت اتاق رئیسش‬
‫رفت‪..‬‬
‫بعد از چند ضربه به در‪ ،‬همراه لوهان وارد شد و به پسری که پشت‬
‫بهش ایستاده بود‬
‫‪+‬خوش اومدین‪..‬لطفا بشینید‬
‫با شنیدن صدای شخص دیگه ای جونگ کوک کمی اخماشو توهم‬
‫کشید و کنار لوهان روی مبل‬
‫جا گرفت‬

‫‪525 | P a g e‬‬
‫مرد به سمتشون چرخید و لبخند بزرگی زد‬

‫‪+‬من کیم سوهو برادر جیمین هستم‪..‬فکر کنم منو به یاد داشته باشید‬
‫‪..‬‬
‫_بله ولی چرا خواستید مارو ببینید؟‬
‫لوهان پرسید و قبل از اینکه سوهو جوابشو بده منشی با یه سینی‬
‫قهوه وارد شد‪..‬‬
‫بعد از گذاشتن قهوه ها روی میز از اتاق خارج شد و سوهو رو به‬
‫روی جونگ کوک و لوهان‬
‫نشست‬
‫‪+‬خب‪..‬من رئیس سابق اینجام‪..‬دیشب با برادرم حرف میزدیم که به‬
‫این نتیجه رسیدیم‬
‫تمام سهام اینجارو بخریم!‬
‫جونگ کوک شوکه به سمت لوهان برگشت و سوهو به بخاری که از‬
‫فنجون قهوش بیرون‬
‫میرفت نگاه کرد‬

‫‪526 | P a g e‬‬
‫‪+‬میدونم که بدون اطالع شما این تصمیمو گرفتیم و کامال زشته‪..‬اما‬

‫میخوام درک کنید و‬
‫سهام رو به من بفروشید‪..‬‬
‫جونگ کوک با عصبانیت بلند شد و به لبخند مسخره ی کیم سوهو‬
‫خیره شد‬
‫_خودت داری میگی کامال زشت‪..‬بدون پرسیدن تصمیم ما اومدی‬
‫میگی میخوام سهامو‬
‫بخرم؟‬
‫لوهان بدست جونگ کوک چنگ زد و کنار گوشش زمزمه کرد‬
‫‪+‬اروم باش جونگ کوک‪..‬‬
‫جونگ کوک کالفه دستاشو داخل جیبش برد و نگاه خشمگینشو به‬
‫سوهو داد‬
‫_من سهاممو نمیفروشم!‬
‫‪+‬بهتر نیست صداتونو بیارید پایین آقای جئون؟‬

‫‪527 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک خیلی دلش میخواست گردن اون پسرو الی دستاش‬
‫نگهداره و خورد کنه اما اون‬
‫برادر رئیسش بود و هیچکاری ازش برنمیومد‪..‬‬
‫لوهان قبل از اینکه جو بدتر بشه سر حرفو بدست گرفت‬
‫_آقای کیم به من ربطی نداره که چرا شما یهو به سرتون زد این‬
‫سهامو بخرید ولی‬
‫خب باید قبلش با ما هماهنگ میکردین‪..‬چون ما روی این سهام‬
‫برنامه های زیادی‬
‫ریختیم!‬
‫سوهو هنوز نگاه پر از حرصش روی جونگ کوک بود و لوهان سعی‬
‫میکرد بحث رو اروم پیش‬
‫ببره‪...‬‬
‫‪+‬این کمپانی برادرمه و من حق دارم راجبش هرطور که بخوام‬
‫تصمیم بگیرم!‬
‫سوهو با لحن محکمی گفت و جونگ کوک پوزخند پر رنگی زد‬

‫‪528 | P a g e‬‬
‫_منم سهاممو نمیفروشم !تالشتو بکن کیم سوهو‪..‬‬

‫با قدمای محکمش از اتاق خارج شد و زیاد طول نکشید تا لوهان هم‬
‫پشت سرش‬
‫چشماشو باز کرد و به اورافش نگاهی انداخت ‪ ..‬توی همون اتاق وی‬
‫ای پی بود که دیشب با جونگ کوک اومده بود و خوب به یاد‬
‫نداشت‬
‫که بعدش چه اتفاقی افتاده بود ‪ ..‬باالخره عجیر تر شد و با حس‬
‫کردن کسی کنارش‪ ،‬گردنشو چرخوند ‪ ..‬جونگ کوک پشت بهش‬
‫لخت خوابیده بود و پتو تا روی کمرش کشیده شده بود‬
‫متعجب به خودش نگاه کرد و متوجه مارک های زیادی رو سینه و‬
‫ترقوهش شد ‪ ..‬نمیتونست باور کنه با سهامدار شرکتش که حتی‬
‫پسرم هست خوابیده ‪ ..‬خواست بلند بشه که با پیچیدن درد‬
‫وحشتناکی تو پایین تنش دوباره سر جاش قرار گرفت‬
‫و به شونه های پهن مردی که کنارش خوابیده بود نگاه کرد‬

‫‪529 | P a g e‬‬
‫(من دیشب کلی نوشیدم و با چند تا دختر رقصیدم بعدشم اومدیم‬

‫تو وی ای پی)‪..‬‬
‫اصال سابقه نداشت که بعد از مستی اتفاقایی که افتاده رو فراموش‬
‫کنه و همین وادارش‬
‫کرد تا میتونه به ذهنش فشار بیاره ( ‪ ..‬بعد من گفتم یه دختر بیاد ) !‬
‫دوباره نگاه متعجبشو به جونگ کوک داد‬
‫(اره اون انداختش بیرون و بعدم )‪ ...‬کم کم پازل تو ذهنش چیده شد‬
‫و جیمین تک تک کارایی که انجام داده بودنو به یاد‬
‫آورد ‪ ..‬با عصبانیت و بی توجه به دردش از تخت بیرون زد و‬
‫لباسایی که هر کدوم یه جا پرت‬
‫شده بودن رو برداشت و تنش کرد ‪ ..‬نمیدونست باید چه ریکشنی‬
‫نشون بده !تا حاال با یه پسر رابطه نداشته بود و نمیتونست‬
‫راحت از کنارش بگذره ‪ ..‬خواست گوشیشو از روی تخت برداره که‬
‫همزمان دستش توی دست جونگ کوک اسیر شد _ ‪ ..‬نرو جیمین‬
‫بزار برات توضیح بدم‬

‫‪530 | P a g e‬‬
‫‪+‬خفه شو عوضی‪ ،‬فقط خفه شو !‪ ..‬سعی کرد دستشو از دست‬

‫سهامدار عوضیش بیرون بکشه اما اون خیلی قویتر بود و موفق‬
‫نشد‬
‫‪+‬ولم کن _ ! بزار حرف بزنیم اول‬
‫‪+‬گفتممممممم ولممم کننننن!‬
‫فریاد کشید و جونگ کوک دستشو آزاد کرد‬
‫به محض اینکه از چنگ دستای جونگ کوک فرار کرد چاقوی‬
‫کوچیکی رو از روی میز برداشت و‬
‫بدون اینکه کنترلی رو کاری که میخواست انجام بده داشته‬
‫باشه‪..‬چاقو رو توی سینه ی‬
‫جونگ کوک فرو کرد‬
‫نفهمید چطور اینکارو کرد و فقط به خونی که دستاشو کثیف کرده‬
‫بود نگاه کرد‬
‫‪+‬من‪...‬من‪..‬چیکار ‪ ...‬آشفته تر از همیشه روی زانو هاش سقوط کرد و‬
‫به جونگ کوکی که روی تخت افتاده بود‬

‫‪531 | P a g e‬‬
‫نگاه کرد ‪ ...‬جونگ کوک بدون هیچ حرفی فقط بهش خیره شده بود‬
‫و جیمین رو میترسوند‬
‫_نترس ‪ ..‬صدای جونگ کوک پر از درد و خواهش بود و همین‬
‫باعث شد جیمین سرشو جلوتر ببره‬
‫‪+‬االن زنگ میزنم اورژانس لطفا چشماتو نبند‪..‬نفهمیدم‪...‬نفهمیدم چرا‬
‫یهو اینکارو کردم ! با اینکه درد زیادی داشت و نمیتونست درست‬
‫حرف بزنه اما برای ناراحت ندیدن‬
‫رئیسش باید یه چیزایی رو بهش میگفت _ ‪ ..‬تقصیر تو‪...‬نیست‪!...‬یه‬
‫روز من‪...‬یه روز من یه چاقو‪..‬دادم دست جیمین‪..‬بهش گفتم‬
‫رگشو‪..‬بزنه‬
‫جیمین متعجب بهش خیره شد و جونگ کوک مکث کوتاهی کرد‬
‫_اون به خاطر‪ ..‬من‪ ..‬رگشو‪..‬زد‪....‬دارم تقاص اونروزو‪...‬االن‪..‬پس میدم‬
‫‪... +‬متاسفم‪..‬‬
‫جونگ کوک لبخند دردناکی به صورت ترسیده و اشک آلود‬
‫رئیسش زد و بعد اروم‪ ،‬پلکاشو روی‬

‫‪532 | P a g e‬‬
‫هم گذاشت ‪ ... ____ +‬هیونگ‬

‫با دیدن هیونگش که به سمتش میومد بلند گفت و خودشو تو‬
‫آغوشش پرت کرد‬
‫_اروم باش جیمین ‪ ..‬سر جیمین رو نوازش کرد و بعد به صورتش‬
‫خیره شد‬
‫_تو زدیش؟‬
‫جیمین سرشو پایین انداخت و سوهو کنار گوشش زمزمه کرد‬
‫_اشکالی نداره جیمین‪..‬اگه بمیره هم تو نمیوفتی زندان من اجازه‬
‫نمیدم ! جیمین متعجب از رفتار هیونگش به عقب قدم برداشت و‬
‫سوهو به اتاقی که داخلش‬
‫جونگ کوک رو عمل میکردن نگاه کرد‬
‫‪+‬هیونگ‪..‬تو اصال میفهمی چی میگی؟‬
‫سوهو عصبی به بازوی جیمین چنگ زد‬
‫_خودت چی جیمین؟ چرا بهش چاقو زدی؟‬

‫‪533 | P a g e‬‬
‫‪+‬من‪..‬من ‪ ..‬جیمین دوباره سرشو پایین انداخت و اشکای جدیدش به‬

‫بیرون راه پیدا کردن‬
‫_تو چی جیمین؟‬
‫نمیدونست که باید حقیقت رو به هیونگش بگه یا نه‪..‬از اینکه ادم‬
‫ضعیفی دیده بشه‬
‫خوشش نمیومد و نمیخواست بقیه همچین وجهه ای رو ازش ببینن‬
‫‪+‬من مست بودم‪..‬هیچ کنتر ‪ ..‬قبل از اینکه حرفش کامل بشه دست‬
‫سوهو به سمت گردنش رفت و یقه لباسشو پایین‬
‫داد‬
‫_اون اینکارو کرده؟‬
‫‪+‬نه هیونگ _ ‪ ..‬اون عوضی بهت تجاوز کرده؟‬
‫گریه ی جیمین شدیدتر شد و سوهو کالفه به موهاش چنگ زد‬
‫_گفته بودم اون خطرناکه بهت گفتم اون دیوونست‪..‬لعنت بهش‬
‫خودم میکشمش ! قدماشو سریع به سمت پلیسی که جلوی در اتاق‬
‫جونگ کوک بود برداشت اما با اسیر شدن‬

‫‪534 | P a g e‬‬
‫دستش توی دستای برادر کوچیکترش متوقف شد‬

‫‪+‬هیونگ لطفا چیزی نگو اگه من برات مهمم به کسی چیزی نگو‬
‫_ولی همه باید بفهمن اون چه اشغالیه ‪ ! +‬اینطوری هیچی برای من‬
‫نمیمونه ‪ ...‬به دیوار بیمارستان تکیه داد و چشماشو بست خوب‬
‫میدونست که هیونگش به خاطر اون به‬
‫کسی چیزی نمیگه پس با خیال راحت چشماشو بست و سوهو‬
‫سردرگم روی صندلی‬
‫نشست‪...‬‬
‫_رئیس کیم‬
‫با شنیدن صدای آشنای مشاور جونگ کوک چشماشو باز کرد و با‬
‫ترس بهش خیره شد‬
‫_کی این بال رو سر جونگ کوک اورده؟ حالش چطوره؟‬
‫جیمین سردرگم به لوهان که تند تند ازش سوال میپرسید خیره شد‬
‫‪+‬من‪..‬من‪..‬مست بودم نفهمیدم دارم چیکار میکنم ‪ ..‬قبل از اینکه‬
‫لوهان سرش داد بزنه دکتر از اتاق بیرون اومد و همه به جز سوهو به‬

‫‪535 | P a g e‬‬
‫سمتش دوییدن‬
‫_چیشد؟ حالش خوبه؟‬
‫لوهان سریع پرسید و دکتر لبخند کمرنگی زد‬
‫شما چه نسبتی باهاش دارید؟‬
‫_من دوستشم‬
‫‪+‬خوشبختانه آسیب جدی ندیدن‪..‬زخمش زیاد عمیق نیست‬
‫لوهان و جیمین نفس راحتی کشیدن و سوهو کالفه سرشو بین‬
‫دستاش گرفت‬
‫(جئون جونگ کوک عوضی بهتر بود بمیری _ )‪ ..‬کی میتونم‬
‫ببینمش؟‬
‫‪+‬هنوز بهوش نیومده هروقت بهوش اومد فقط ‪ ۵‬دیقه میتونید‬
‫ببینیدش‬
‫لوهان تعظیم ‪ ۲۰‬درجه ای کرد و بعد از کلی تشکر از دکتر به طرف‬
‫جیمین چرخید‬

‫‪536 | P a g e‬‬
‫_تکلیف توهم وقتی جونگ کوک بهوش بیاد روشن میشه ! لوهان با‬
‫عصبانیت گفت و سوهو کنار جیمین ایستاد‬
‫‪+‬بهتره دهنتو ببندی وقتی از چیزی خبر نداری ‪ ! +‬هیونگ ولش کن‬
‫‪..‬جیمین‪،‬سوهورو به زور به طرف دیگه ای برد و لوهان با عصبانیت‬
‫روی صندلی نشست‬
‫‪_____ +‬مطمئنید از کسی شکایت ندارید آقای جئون؟‬
‫_بله‪..‬مست بودم خودمو زخمی کردم‬
‫‪+‬باشه پس امیدوارم زودتر خوب بشید و دیگه همچین جایی شمارو‬
‫مالقات نکنیم‬
‫جونگ کوک بزور لبخندی زد و زیاد طول نکشید تا پلیسای تو‬
‫اتاقش تنهاش بزارن ‪ ...‬قبال وقتی تو دار و دسته ی ووک بود زیاد‬
‫زخمی شده بود و این دردا زیاد براش مهم‬
‫نبود‪..‬تنها چیزی که عذابش میداد حسی که جیمین االن بهش داره‬
‫بود و به خاطرش از‬

‫‪537 | P a g e‬‬
‫خودش متنفر بود ( ‪ ..‬میدونم اون مست بود اما نتونستم خودمو‬
‫کنترل کنم‪..‬اون زیادی شبیه جیمینه و منم‬
‫زیادی دل تنگ جیمینم )‪ ...‬زیاد طول نکشید تا سکوت اتاق با ورود‬
‫لوهان شکسته بشه ‪ .. +‬حالت خوبه؟‬
‫جونگ کوک فقط سر تکون داد و لوهان کنار تختش نشست‬
‫‪+‬چرا از کیم جیمین شکایت نکردی؟‬
‫هیچ جوابی از جونگ کوک دریافت نکرد و عصبی به طرف دیگه‬
‫‪+‬واقعا عجیبه !اگه اون چاقوی لعنتی یکم باالتر خورده بود تو االن‬
‫مرده بودی‪!..‬ولی‬
‫هنوزم از اون عوضی دفاع میکنی‬
‫_من بهش تجاوز کردم !‪ ..‬جونگ کوک بدون اینکه به لوهان نگاه‬
‫کنه گفت‬
‫_وقتی مست بود بهش تجاوز کردم ‪ ..‬لوهان متعجب از روی تخت‬
‫بلند شد‬

‫‪538 | P a g e‬‬
‫‪+‬باورم نمیشه همچین کاری کردی _ ‪ ..‬میخوام ببینمش‬

‫اروم گفت و لوهان خنده ی هیستریکی رو سر داد‬
‫‪+‬داری میگی بهش تجاوز کردی‪..‬تجاااوز !چطوری روت میشه تو‬
‫چشماش نگاه کنی؟‬
‫جونگ کوک بغضی که به گلوش چنگ زده بود رو قورت داد و‬
‫چشماشو بست‬
‫_خواهش میکنم هرطور شده راضیش کن‪..‬باید باهاش حرف بزنم !‬
‫‪+‬تالشمو میکنم ‪ ..‬از اتاق بیرون زد و جونگ کوک به خودش اجازه‬
‫داد اولین قطره اشکش از الی پلکاش آزاد‬
‫بشه‪..‬‬
‫قدمای سستشو به سمت جیمینی که کنار هیونگش نشسته بود‬
‫برداشت و رو به روشون‬
‫ایستاد‬
‫_بابت رفتار چند ساعت پیشم عذر میخوام‪.. +‬‬
‫حالش چطوره؟‬

‫‪539 | P a g e‬‬
‫جیمین اروم پرسید و لوهان لبخند کمرنگی زد‬

‫_خوبه‬
‫‪ .. +‬پس بهتره من برم ‪ ..‬از روی صندلی بلند شد تا زودتر از اون‬
‫جهنم بیرون بزنه اما لوهان مانعش شد‬
‫_رئیس کیم لطفا قبل از رفتنتون برید ببینیدش‪..‬میخواد باهاتون‬
‫‪+‬به هیچ عنوان اجازه نمیدم جیمین پاشو تو اون اتاق بزاره ! سوهو‬
‫سریع گفت و به دست جیمین چنگ زد‬
‫‪+‬بریم ! با لحن محکمی گفت و چند دقیقه بعد همراه جیمین از‬
‫بیمارستان خارج شده بودن ‪ ..‬لوهان کالفه وارد اتاق جونگ کوک‬
‫شد و با لحن سردی گفت _ ‪ ..‬نمیاد‪..‬برادرش نذاشت _ ____ !‬
‫آقای دکتر من که بهتون گفتم حالم خوبه‪..‬چرا مرخصم نمیکنید؟‬
‫‪+‬انقدر لجبازی نکن اقای جئون !درسته که آسیب جدی ندیدی اما‬
‫هنوز خطر رفع‬

‫‪540 | P a g e‬‬
‫نشده ‪ ..‬جونگ کوک کالفه به پرستاری که سرنگ رو داخل سرمش‬

‫خالی میکرد نگاه کرد و نفس عمیقی‬
‫کشید‬
‫_دوستم کجاست؟‬
‫‪+‬وقتی شما خواب بودین رفت‪..‬گفت که بهتون بگم یه جایی کار داره‬
‫و زود برمیگرده ‪ ..‬جونگ کوک عصبی نگاهشو به ساعت داد‬
‫(مطمئنم داره سهامو میده به اون کیم سوهوی لعنتی )‪ ..‬دکتر و‬
‫پرستار از اتاقش خارج شدن و جونگ کوک با عصبانیت به در بسته‬
‫ی اتاق خیره شد‬
‫_نباید سهامو بفروشی لوهان ‪ ..‬اروم گفت و پلکاشو روی هم فشرد‬
‫(تنها بهونه ای که میتونم باهاش کیم جیمین رو ببینم ازم نگیر )‪ ..‬با‬
‫دوباره باز شدن در اتاق‪ ،‬پلکاشو بسته نگهداشت‪..‬حوصله ی جر و‬
‫بحث با پرستارایی که‬

‫‪541 | P a g e‬‬
‫بزور ازش میخواستن غذاشو کامل بخوره نداشت و سعی کرد‬

‫خودشو به خواب بزنه ‪ ..‬صدای تق تق کفشای پاشنه بلند شخصی که‬
‫تو اتاق بود بهش نزدیکتر میشد و جونگ کوک‬
‫خوب این صدارو میشناخت !! سریع چشماشو باز کرد و به دختری‬
‫که رو به روش ایستاده بود خیره شد‬
‫_لیسا ! عینک آفتابیشو برداشت و مثل همیشه لبخند شیطانیشو‬
‫روی لباش نشوند‪..‬‬
‫‪+‬خیلی وقته ندیدمت جونگ کوک ______ ! روی تختش نشسته‬
‫و زانوهاشو بغل کرده بود ‪ ..‬تمام ذهنش از اتفاقای دیشب پر شده‬
‫بود و جیمین نمیدونست چرا به خاطر زخمی کردن‬
‫اون متجاوز‪ ،‬احساس گناه میکنه ‪ ..‬توی افکارش اسیر شده بود که با‬
‫ورود سوهو به اتاقش سریع به سمت در چرخید و نگاه‬
‫ترسیدشو بهش داد ‪ .. +‬هیونگ تو مگه شرکت نبودی؟‬
‫سوهو کنارش روی تخت نشست و لبخند کمرنگی زد‬

‫‪542 | P a g e‬‬
‫_اره تازه برگشتم‪..‬این لباس کیه پوشیدی؟ چقدر برات بزرگه ! با‬
‫اتمام جمله ی سوهو ‪ ،‬جیمین به لباس توی تنش نگاه کرد و تازه‬
‫یادش اومد پیرهنی‬
‫که جونگ کوک جا گذاشته رو پوشیده ‪ .. +‬خب‪..‬خب این لباس جئون‬
‫جونگ کوکه‪..‬شب نامزدی جا گذ‬
‫اشت منم چون خنکه تنم میکنم _ ‪ ..‬جیمین‬
‫مردمکای لرزونشو از سوهو گرفت و به نقطه نا معلومی داد‬
‫_به من نگاه کن جیمین ‪..‬تو عاشقش شدی؟‬
‫‪+‬نه غیر ممکنه ! سوهو کالفه به دو بازوی جیمین چنگ زد و اروم‬
‫تکونش داد‬
‫_تو چشمام نگاه کن و بگو دوسش نداری ! یه الیه اشک لعنتی تو‬
‫چشماش جمع شده بود و قبل از اینکه بتونه مخفیش کنه سوهو‬
‫سیلی محکمی بهش زد _ ‪ ..‬پس عاشقش شدی‪...‬بهتتتت گفففتممم‬
‫یهههه زندددگی عااادی داشتهههه باااش‬
‫لعنتتتتی ‪ ..‬سوهو فریاد کشید و اشکای جیمین صورتشو خیس کردن‬

‫‪543 | P a g e‬‬
‫_تو نمیتونی با اون باشی جیمین !اون پسر یه شیاده‪..‬یه خیانتکاره !‬

‫جیمین متعجب به سمت هیونگش چرخید‬
‫‪+‬منظورت چیه؟ اون به کی خیانت کرده؟‬
‫_نمیخواستم هیچوقت واقعیت رو بهت بگم‪..‬اما امروز برای نجات‬
‫دادنت مجبورم‬
‫اینکارو بکنم ! به سمت عکس تیانگ رفت و بهش خیره شد _ ‪..‬‬
‫جیمین من دو سال پیش گشتم تا خانوادتو پیدا کنم‪..‬ولی تنها چیزی‬
‫که دستگیرم شد‬
‫این بود که تو پسر یه فاحشه ای و مشخص نیست پدر واقعیت کیه !‬
‫جیمین متعجب از حرفای سوهو خنده ی هیستریکی کرد و با لحن‬
‫مسخره ای گفت‬
‫‪+‬هیونگ شوخیت گرفته؟‬
‫_میتونم بهت ثابت کنم ! دوباره روی تخت نشست و به چشمای‬
‫سردرگم جیمین خیره شد‬

‫‪544 | P a g e‬‬
‫_وقتی تو ‪ 41‬سالت بوده پدر جئون جونگ کوک مادرتو میکشه‪..‬اونم‬

‫به بدترین شکل ممکن ! خونه ای که مادرت توش بوده رو منفجر‬
‫میکنه و بعد تورو میدزده ! جیمین بدون هیچ حرفی به هیونگش‬
‫خیره شده بود و سوهو مصمم تر از قبل ادامه داد‬
‫_تو از دستش فرار میکنی تا زندگی ارومی رو شروع کنی ولی ‪ 1‬سال‬
‫بعدشجئون‬
‫جونگ کوک‪..‬پسر جئون ووک قاتل مادرت تورو پیدا میکنه و سعی‬
‫میکنه بهت نزدیک شه ! وقتی خوب بهش اعتماد کردی باهات‬
‫ازدواج میکنه در صورتیکه یه دوس دختر به اسم‬
‫لیسا داشته و خیلیم عاشقش بوده ‪ ! +‬باورم نمیشه ‪ ..‬جیمین با گیجی‬
‫گفت و به تاج تخت تکیه داد‬
‫‪+‬من هیچی یادم نمیاد ! سوهو نفس راحتی کشید و دست جیمینو تو‬
‫دستش گرفت‬
‫_شاید بهتره که هیچی یادت نیاد‪...‬جئون جونگ کوک که حاال با تو‬
‫ازدواج کرده بود‪ ،‬تورو پیش‬

‫‪545 | P a g e‬‬
‫پدرش میبره و فکر کن چی میشه!؟‬

‫جیمین متعجب به هیونگش خیره شد‬
‫_جئون ووک سعی میکنه تورو بکشه ولی موفق نمیشه پس حاال تنها‬
‫کسی که میتونست‬
‫کار نا تموم پدرشو تموم کنه جئون جونگ کوک بود که اون تورو از‬
‫یه دره پرت میکنه پایین!‬
‫ولی اونروزم شانس با تو بوده و من پیدات کردمو نزاشتم بمیری‪..‬‬
‫من نجاتت دادم جیمین ‪ ! +‬هیو‪..‬هیونگ‪..‬من نمیتونم باور کنم‬
‫سوهو پوزخندی زد و به طرف کمد لباسا قدم برداشت _ ‪ ..‬اگه باور‬
‫نداری برو با چشمای خودت ببین ! لباسای جیمین رو ازش بیرون‬
‫اورد و روی تخت پرت کرد‬
‫_دوس دختر جئون جونگ کوک االن تو بیمارستانه‪..‬بهتره عجله‬
‫کنی ‪ ! _______ +‬خیلی وقته ندیدمت جونگ کوک ! جونگ کوک‬
‫خواست از روی تخت بلند شه اما دردی که تو سینش پیچید دوباره‬
‫سر جای قبل‬

‫‪546 | P a g e‬‬
‫برگردوندش و نفسای دردناکش رو بیرون داد‬

‫‪+‬اروم باش پسر‪..‬من همینجام _ ‪ ..‬تو چرا نمیمیری لیسا؟ چرا‬
‫نمیییمیییری؟‬
‫لیسا دستشو باال آورد و اروم گفت‬
‫‪+‬هیس‪..‬اینجا بیمارستانه جونگ کوکا _ ! چرا اومدی اینجا؟‬
‫با لحن عصبی گفت و لیسا روی صندلی کنار تخت جونگ کوک‬
‫نشست‬
‫‪+‬اومدم دوس پسرمو ببینم!‬
‫جونگ کوک پوزخندی زد و به چشمای مشکی دختر عوضی رو به‬
‫روش خیره شد‬
‫_اشتباه اومدی ‪ .. +‬نه کامال درسته ‪ ..‬خم شد روی تخت و ناخون‬
‫تیزشو روی سینه ی جونگ کوک فشرد‬
‫‪+‬فراموش نکن که اسم من توی قلبت حک شده ‪ ..‬صورتشو به‬
‫صورت جونگ کوک نزدیک کرد و اروم گفت‬
‫‪+‬دلت برای بوسیدنم تنگ نشده؟‬

‫‪547 | P a g e‬‬
‫لباشو روی لبای جونگ کوک گذاشت و بوسه ی یکطرفه و عمیقی رو‬
‫شروع کرد‬
‫تمام چراغ قرمزارو رد کرده بود و تمام راهروی بیمارستان رو‬
‫دوییده بود تا به اتاق جونگ کوک‬
‫برسه ‪ ..‬به در اتاق که نیمه باز بود نزدیکتر شد و از الی در به داخل‬
‫نگاه کرد ‪ ..‬با دیدن صحنه ی رو به روش بود بغض وحشتناکی به‬
‫گلوش چنگ زد و دستشو به دیوار‬
‫تکیه داد ‪ ..‬همونطور که هیونگش گفته بود دوس دختر جئون جونگ‬
‫کوک اونجا بود و اونا داشتن همو‬
‫میبوسیدن ! قدماشو به عقب برداشت و بی توجه به کسایی که‬
‫باهاشون برخورد میکرد به گریه افتاد ( ‪ ..‬اون قاتل مادرمه‪..‬اون به‬
‫من تجاوز کرد ‪..‬اون میخواسته منو بکشه )! هضم همه ی چیزایی که‬
‫امروز دیده و شنیده بود براش سخت بود و غمگین تر از‬
‫همیشه از بیمارستان خارج شد ‪ ..‬لیسا رو به عقب هُل داد و با‬
‫آستینش لباشو پاک کرد‬

‫‪548 | P a g e‬‬
‫_خوش شانسی لیسا ‪..‬اگه االن روی این تخت نبودم امروز آخرین‬
‫روز زندگیت میشد ! لیسا تکخندی زد و کیفشو از روی صندلی‬
‫برداشت‬
‫‪+‬تو نمیتونی منو بکشی‪..‬قلبت بهت این اجازه رو نمیده عزیزم‬
‫جونگ کوک پوزخندی به لیسا که اروم اروم به سمت در میرفت زد‬
‫_قلبی که تو توش بودیو انداختم دور ‪ ..‬اخم جذابی کرد و با لحن پر‬
‫از رضایتی گفت‬
‫_فکر میکردم پیدا کردن یکی خیلی سخت باشه !اما من جیمینو پیدا‬
‫کردم ‪ .. +‬جیمین مرده‬
‫پوزخند جونگ کوک پر رنگ تر شد و به گالیی که لیسا کنار تختش‬
‫گذاشته بود خیره شد‬
‫_درسته‪..‬قبل از اینکه بدستش بیارم از دست دادمش‪..‬و من دیگه‬
‫هیچی برای از دست‬
‫دادن ندارم !پس قول میدم دفعه ی دیگه که دیدمت آخرین روز‬
‫زندگیتو بهت بدم !حتی اگه مجبور‬

‫‪549 | P a g e‬‬
‫باشم بهاشو با جونم پرداخت کنم ‪ ..‬لیسا بی توجه به جمله ی آخر‬

‫جونگ کوک لباشو غنچه کرد و از دور بوس فرستاد‬
‫‪+‬پس تا اون موقع مراقب خودت باش عشقم‬
‫_توهم‪..‬عزیزم‪..‬‬
‫با تعجب به کیم جیمین که از بیمارستان بیرون میزد خیره شد‬
‫(چرا داره گریه میکنه؟ ) تا زمانی که جیمین سوار ماشینش نشد‪،‬‬
‫لوهان ازش چشم بر نداشت و بعد از رفتن‬
‫رئیسش سردرگم وارد بیمارستان شد ( ‪ ..‬یعنی اومده بود جونگ‬
‫کوکو ببینه؟ ) دکمه ی کتشو باز کرد و به سمت اتاق جونگ کوک‬
‫راه افتاد‬
‫درست اول راهرو بود که در اتاق جونگ کوک باز شد و دختر شیک‬
‫پوشی ازش خارج شد ‪ ..‬با وجود اینکه عینک آفتابی دختر زیادی‬
‫بزرگ بود و بیشتر صورتشو پوشونده بود ‪ ،‬اما‬
‫شناختنش برای لوهان زیادی سخت نبود ‪ ..‬با عصبانیت جلوی راه‬
‫لیسا قرار گرفت و به بازوش چنگ زد‬

‫‪550 | P a g e‬‬
‫‪+‬چطوری جرعت کردی بیای اینجا؟‬

‫لیسا دستشو از دست لوهان بیرون کشید و اخم ریزی کرد‬
‫_فکر نمیکنم در حدی باشی که بخوای اینو از من بپرسی ! لوهان با‬
‫حرص دندوناشو روی هم فشرد و دستاشو مشت کرد‬
‫‪+‬چرا بعد دو سال سر و کلت پیدا شده؟ باز چی تو سرته؟ دست از‬
‫سر جونگ کوک بردار ! لیسا پوزخندی زد و دستشو روی شونه ی‬
‫لوهان گذاشت‬
‫_چرا انقدر غصه ی بقیه رو میخوری؟ در هر صورت تو بازیچه ای‬
‫شیاعو لوهان !از اولم‬
‫اسباب بازیِ جونگ کوکو سهون بودی‪..‬جونگ کوک وقتی دوباره‬
‫قدرتمند بشه تورو مثل قبل دور‬
‫میندازه ! با کوبیدن جمله هاش توی صورت لوهان چند ضربه ی‬
‫اروم به شونه اش زد و بعد از‬
‫کنارش رد شد‬
‫‪ .. +‬صبر کن!‬

‫‪551 | P a g e‬‬
‫لوهان بلند گفت و لیسا عینکشو برداشت و به سمتش برگشت‬

‫‪+‬میخوام بهت یادآوری کنم توهم یکی از اون ادمایی هستی که هم‬
‫جونگ کوک و هم ووک‬
‫دورش انداختن !‪ ..‬پوزخندی به چهره ی عصبی لیسا زد و بعد قدمای‬
‫سریعشو به سمت اتاق جونگ کوک‬
‫برداشت ‪ ..‬وارد اتاقی که جونگ کوک توش بستری بود شد و‬
‫لبخندی زد‬
‫‪+‬حالت خوبه؟ درد نداری؟‬
‫جونگ کوک سرشو به دو طرف تکون داد و به پنجره ی اتاق خیره‬
‫شد‬
‫_لیسا اومده بود اینجا ‪ ! +‬دیدمش ‪ ..‬به سمت پنجره رفت و پرده‬
‫هارو کنار زد تا جونگ کوک بهتر بیرونو ببینه _ ‪ ..‬نمیدونم چرا‬
‫اومده بود اینجا هیچ حرف خاصیم نزد‪..‬‬
‫سردرگم به لوهان نگاه کرد‬

‫‪552 | P a g e‬‬
‫_حس بدی دارم لوهان‪..‬فکر میکنم قراره یه اتفاقی بیفته ! لوهان با‬
‫اخم به فکر فرو رفت و دستاشو بهم گره زد‬
‫‪+‬قبل از اینکه لیسا رو ببینم کیم جیمینو دیدم که با گریه از‬
‫بیمارستان میومد بیرون!‬
‫اومده بود دیدنت؟‬
‫جونگ کوک متعجب به نقطه ی نا معلومی خیره شد و بعد با شک‬
‫پرسید‬
‫_مطمئنی کیم جیمین بود؟‬
‫‪+‬اره حتی با ماشین خودش بود‬
‫جونگ کوک چنگی به موهاش زد و پلکاشو روی هم فشرد‬
‫_نکنه وقتی لیسا منو میبوسید اومده اینجا و دیدمون؟‬
‫لوهان با تعجب به سمتش اومد‬
‫‪+‬لیسا تورو بوسید؟‬
‫_اره ‪ ...‬لوهان کنار تخت نشست و به فکر فرو رفت‬
‫‪+‬تو گفتی لیسا چیز خاصی بهت نگفته؟‬

‫‪553 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک تند تند سر تکون داد و لوهان کالفه داخل افکارش‬
‫غرق شد‬
‫‪+‬جونگ کوک من حس میکنم اینا همش تله اس _ ‪ ..‬منم حدس‬
‫میزنم ! جونگ کوک اروم گفت و به گالیی که لیسا آورده بود خیره‬
‫شد‬
‫_هیچ دلیلی نداشت لیسا بیاد اینجا‪..‬هیچ حرف مهمی برای زدن‬
‫نداشت فقط منو‬
‫بوسید ‪ ..‬نگاه پر از خشمشو به لوهان داد و از بین دندونای چفت‬
‫شدش گفت‬
‫_اون فقط میخواسته کیم جیمین مارو تو اون وضع ببینه ! لوهان‬
‫متفکر سر تکون داد و جونگ کوک به گالی کنار تختش اشاره کرد‬
‫_اونارو لیسا آورده‪..‬بندازشون دور !دیگه نمیخوام ببینمشون ‪ ..‬لوهان‬
‫بلند شد و دسته گل رو توی دستش گرفت و به سمت در رفت ‪..‬‬
‫همینطوری که توی فکر بود یهو با شَک به سمت جونگ کوک‬
‫چرخید‬

‫‪554 | P a g e‬‬
‫‪+‬جونگ کوک همه چیز خیلی عجیبه ! نگاه سوالی جونگ کوک‬
‫دنبال جواب بود و لوهان دوباره به سمت تخت جونگ کوک قدم‬
‫برداشت‬
‫‪+‬یه چیزی این وسط اشتباهه !برادر کیم جیمین‪ ،‬سوهو اصال چرا‬
‫میخواد بزور سهامو‬
‫ازمون بخوره؟ اون کلی کمپانی بزرگتر داره به این سهام احتیاجی‬
‫نداره ! چرا دقیقا االن که توی بیمارستانی بعد دو سال لیسا برگشته؟‬
‫و درست زمانی که جیمین‬
‫اومده اینجا تورو بوسیده ! دسته گل رو توی سطل اشغال کنار تخت‬
‫پرت کرد و به جونگ کوک خیره شد ‪ .. +‬اونا دارن یه چیزیو پنهان‬
‫میکنن______ ‪..‬‬
‫_من که بهت گفتم جیمین !گفتم اون یه عوضیه بهت گفته بودم که‬
‫‪... +‬بسسسسسس کنننننن تنهاااام بزااااار‬
‫هنوز جمله ی هیونگش تموم نشده بود که جیمین سرش فریاد زد و‬
‫سوهو عصبی از‬

‫‪555 | P a g e‬‬
‫اتاق بیرون زد‬

‫جیمین با خشم به لباس مچاله شده ی جونگ کوک کنار تختش‬
‫خیره شد و بعد با عصبانیت اونو‬
‫پایین انداخت‬
‫‪+‬عووووووضیییییی ‪ ...‬اشکای مزاحمشو پاک کرد و دستشو روی‬
‫چشماش گذاشت‬
‫(حاال باید باهات چیکار کنم؟ ) کالفه توی ذهنش گفت و روی‬
‫تخت دراز کشید‬
‫(من باید با کسی که قاتل مادرمه و قصد کشتنمو داشته و بهم‬
‫تجاوز کرده چیکار کنم؟ ) سواالیی که توی ذهنش بوجود اومده بود‬
‫دیوونش میکرد و جیمین از اینکه نمیدونست‬
‫باید چیکار کنه کالفه بود ( ‪ ..‬ازش شکایت کنم؟‪..‬بکشمش؟‪..‬خدایا‬
‫من باید دقیقا چیکار کنم؟ ) به سقف خیره شد و آخرین قطره‬
‫اشکشو از روی پوستش پاک کرد‬

‫‪556 | P a g e‬‬
‫(چجوری تو این مدت کم هم عاشقش شدم و هم ازش متنفر شدم؟‬

‫چجوری باهاش‬
‫کنار بیام؟)‬
‫خسته تر از همیشه چشماشو بست ( ‪ ..‬هیونگ همه ی گذشتمو برام‬
‫تعریف کرد پس چرا من هنوز هیچی یادم ن‬
‫میاد؟ چرا حس میکنم جئون جونگ کوک بی گناهه )‪ ..‬نفس عمیقی‬
‫کشید و دوباره چشماشو باز کرد‬
‫‪+‬باید همه چیزو به یاد بیارم ____ ‪ ..‬بعد از دو ساعت خوابیدن‬
‫چشماشو توی تاریکی باز کرد و از روی تخت بلند شد‬
‫ساعت ‪ 1‬شب رو نشون میداد و جیمین با اینکه خسته بود اما مجبور‬
‫بود برای شام پایین‬
‫بره و با هیونگشو همسرش وقت بگذرونه ‪ ..‬پلیور مشکیشو تنش کرد‬
‫و قدمای بی انرژیشو به سمت در برداشت و از اتاقش بیرون‬
‫زد ‪ ..‬خواست از پله ها پایین بره که متوجه صدای عجیبی از اتاق‬
‫هیونگش شد و پشت در‬

‫‪557 | P a g e‬‬
‫ایستاد ‪ ..‬با اینکه از فضولی کردن خوشش نمیومد اما کنجکاو شده‬
‫بود تا از اتفاقایی که تو اتاق کار‬
‫برادرش میفته با خبر بشه و گوششو به در چسبوند‬
‫_این اسلحه بدرد نمیخوره‪..‬صداش خیلی بلنده‬
‫‪+‬قربان این اسلحه بی صداست میخواید اینو امتحان کنید؟‬
‫_بدش من‬
‫جیمین متعجب به مکالمه ی سوهو و شخص دیگه ای که توی اتاق‬
‫بود گوش میداد‬
‫(چرا هیونگ اسلحه میخواد؟ _ ) همین خوبه‪..‬با همین کارشو تموم‬
‫کن !چند نفرو همرات میفرستم نگران نباش‬
‫جیمین شوکه دستشو روی سینش گذاشت و سعی کرد نفساشو‬
‫کنترل کنه‪..‬هیونگ اون‬
‫قاتل نبود‪..‬مطمئن بود هیونگش قاتل نیست پس االن دستور قتل کیو‬
‫میداد؟‬
‫‪+‬مطمئنید قربان؟‬

‫‪558 | P a g e‬‬
‫_ارههههه اون جئون جونگ کوک عوضی باید بمیره خیلی قبلتر‬
‫ازینا باید اینکارو میکردم‪..‬تا‬
‫جیمین حقیقت رو نفهمیده باید تمومش کنیم‪..‬از همون اول که‬
‫دیدمش ترسیدم جیمین‬
‫همه چیزو بفهمه و اگه حافظشو دوباره بدست بیاره من دیگه هیچ‬
‫شانسی واسه‬
‫نگهداشتنش ندارم ‪ ..‬شوکه از چیزایی که شنیده بود چند قدم به‬
‫عقب برداشت و به نقطه نامعلومی خیره شد ( ‪ ..‬یعنی من همون‬
‫کسیم که جونگ کوک ازش حرف میزنه؟؟؟؟ ) نمیتونست باور کنه‬
‫که این همه مدت بازیچه بوده و مثل یه احمق گولش زدن اما االن‬
‫وقتی برای ناراحت شدن نداشت ‪ ..‬با ترس به سمت پله ها دویید و‬
‫نفهمید چطور عمارت رو پشت سر گذاشتو سوار‬
‫ماشینش شد ‪ ..‬یه حسی بهش میگفت باید جونگ کوک رو نجات‬
‫بده ‪ .. +‬خدایا من باید چیکار کنم؟؟ نباید بزارم هیونگم قاتل شه و‬
‫نباید بزارم جئون جونگ کوک‬

‫‪559 | P a g e‬‬
‫بمیره‪...‬اون میتونه کمکم کنه گذشته ای که سوهو ازم قایمش کرده‬

‫رو به یاد بیارم‬
‫با اینکه میدونست هیونگش بهش دروغ گفته اما هنوزم به فکرش‬
‫بود و از اینکه بی‬
‫جهت دلسوزی میکرد متنفر بود ‪ ..‬پاشو روی گاز فشرد تا قبل از‬
‫رسیدن ادمای هیونگش جونگ کوک رو فراری بده و مدام‬
‫پشت سرشو نگاه میکرد تا مطمئن بشه کسی تعقیبش نمیکنه ‪ ..‬کمتر‬
‫از یه ربع به بیمارستان رسید و بدون اینکه سوار آسانسور شه کل‬
‫پله هارو باال دویید‬
‫باالخره به اتاق جونگ کوک رسید و با ضرب در و باز کرد ‪ ..‬جونگ‬
‫کوک و لوهان متعجب به سمتش چرخیدن و جیمین چند نفس‬
‫عمیق پشت سر هم‬
‫کشید ‪ ... +‬باید‪...‬فرار‪..‬کنی‬
‫_چی؟ چرا؟‬
‫جونگ کوک شوکه پرسید و جیمین وارد اتاق شد‬

‫‪560 | P a g e‬‬
‫‪+‬ادمای هیونگم دارن میان اینجا میخوان تورو بکشن ‪ ..‬لوهان با‬
‫ترس به جونگ کوک که بیخیال به نظر میرسید نگاه کرد و سرم رو‬
‫سریع از دستش‬
‫_آااخ چیکار میکنی؟؟؟‬
‫‪+‬زود باش فرار کن جونگ کوک باید بری ‪ ...‬سعی کرد به جونگ‬
‫کوک کمک کنه تا بلند شه اما دوستش با تعجب پسش زد‬
‫_چیکار میکنی لوهان؟ خب میخوان منو بکشن بزار بیان !چرا مثل‬
‫یه ترسو فرار کنم؟‬
‫جیمین نگاهی به بیرون انداخت و به سمت جونگ کوک دویید‬
‫‪+‬زوددد بااش عوضیی االن میرسن‬
‫در یه حرکت جونگ کوک رو بلند کرد و لوهان نگاه مضطربشو به‬
‫جیمین داد‬
‫‪ .. +‬لطفا تو ببرش یه جای امن‪..‬من دست به سرشون میکنم‬

‫‪561 | P a g e‬‬
‫_نه لوهان تو هم باید با ما بیای ! جونگ کوک عصبی گفت و لوهان‬

‫دستشو روی بازوی جونگ کوک گذاشت‬
‫‪+‬ببین جونگ کوک تو باید سریع بری اونا با من کاری ندارن‪..‬اما‬
‫اینجا موندن تو خودکشیه پس‬
‫باید هر چه زودتر بری ‪ ..‬جیمین بدون معطلی به دست جونگ کوک‬
‫چنگ زد و به دنبال خودش از اتاق بیرون‬
‫کشیدش و مردمکای لرزون لوهان تا لحظه ای که از دیدش خارج‬
‫میشدن همراهیشون‬
‫کرد _______ ‪ ...‬با صدای پیامک گوشیش سریع برداشتش و به‬
‫امید اینکه خبر کشته شدن جونگ کوک رو بشنوه‬
‫پیامک رو باز کرد‬
‫(قربان نتونستیم بکشیمش فرار کرده )‪ ..‬گوشیو تو دستش فشرد و‬
‫به ظرف غذاش خیره شد‬
‫‪+‬عزیزم چیزی شده؟‬
‫لبخند کمرنگی زد و به آیرین نگاه کرد‬

‫‪562 | P a g e‬‬
‫_نه عزیزم در مورد کاره ‪ ..‬آیرین سری تکون داد و سوهو سعی‬
‫کرد طبیعی برخورد کنه‬
‫_جیمین کجاست؟ چرا نمیاد سر میز؟‬
‫‪+‬چند دقیقه پیش دیدمش دویید رفت بیرون‪..‬خیلی عجله داشت‬
‫هرچی صداش زدم‬
‫نشنید ‪ ..‬سوهو دوباره گوشیشو برداشت و پیامی رو برای آدمی که‬
‫عجیر کرده بود فرستاد ( ‪ ..‬به احتمال زیاد با جیمینه‪..‬همه جارو‬
‫دنبالشون بگردین‪ ..‬برادرم نباید آسیب ببینه ‪!) _______ +‬‬
‫خونریزی داری؟‬
‫جونگ کوک با درد سر تکون داد و دستشو روی لباس پر از خونش‬
‫فشرد‬
‫_دکتر بهم گفت نباید تحرک داشته باشم‪..‬ممکنه‪..‬بخیه ها باز بشه ‪..‬‬
‫جیمین کالفه با یه دست فرمون رو گرفته بود و یه دستشو توی‬
‫موهاش فرو کرده بود و‬
‫فکر میکرد‬

‫‪563 | P a g e‬‬
‫‪+‬االن میرسیم ویال اونجا یه نگاهی به زخمت میندازم‪..‬‬

‫جونگ کوک به نیمرخ زیبای جیمین خیره شد‬
‫_چه ویل‬
‫ایی؟ برادرت پیدامون میکنه به هر حال !نمیفهمم چرا داریم فرار‬
‫میکنیم‬
‫‪+‬فرار نمیکنیم فرار میکنی !اون ویالیی هم که میریم تازه خریدم و‬
‫هیونگم ازش خبری‬
‫نداره‪..‬پس نمیتونه پیدامون کنه ! جیمین با حرص گفت و جونگ‬
‫کوک به تابلویی که روش نوشته بود " از شهر خارج میشوید"‬
‫نگاه کرد _ ‪ ..‬چرا داری کمکم میکنی؟‬
‫نگاه کوتاهی به جونگ کوک انداخت و دوباره به جلوش خیره شد‬
‫‪+‬چون هم میخوام هیونگمو نجات بدم‪..‬و هم حقیقت رو بشنوم _ ‪..‬‬
‫چه حقیقت‪...‬آااخ‬
‫دستشو روی سینش فشرد و به خونی که از بین انگشتاش بیرون‬
‫میزد نگاه کرد‬

‫‪564 | P a g e‬‬
‫‪+‬حرف نزن اینجوری خونریزیت بیشتر میشه‪..‬یکم دیگه واقت بیار‬

‫داریم میرسیم‪..‬‬
‫باالخره به ویال رسیدن و جیمین دست جونگ کوک رو دور گردنش‬
‫انداخت تا بتونه تو راه‬
‫رفتن بهش کمک کنه ‪ .. +‬دکتر گفت زخمت عمیق نیست پس این‬
‫همه خون از کجا میاد؟‬
‫جونگ کوک ریز خندید و به کمک جیمین روی تخت دراز کشید‬
‫‪+‬داری میمیری بدبخت خندیدنت چیه ؟‬
‫جعبه ی کمک های اولیه رو آورد و شروع کرد به باز کردن دکمه‬
‫های پیرهن جونگ کوک ‪ ..‬هرچی پایینتر میرفت دستاش لرزش‬
‫خفیفی میگرفتن و ناخوداگاه ذهنش سمت شبی‬
‫میرفت که با جونگ کوک خوابیده بود ‪ ..‬باالخره دکمه هارو باز کرد‬
‫و اوراف زخمو تمیز کرد‬
‫‪+‬یکی دو تاشون باز شده باید زنگ بزنم دکتر بیاد ‪ ..‬چشمای جونگ‬
‫کوک نیمه باز بودن و عرق تمام بدنشو پوشونده بود ‪ ..‬چنگی به‬

‫‪565 | P a g e‬‬
‫موهاش زد و شروع کرد به قدم زدن دور اتاق ‪ .. +‬اگه زنگ بزنم‬
‫دکتر ‪ ،‬سوهو جامونو پیدا کنه چی؟‬
‫کالفه به سمت جونگ کوک چرخید و با دیدن چشمای بستش به‬
‫سمتش دویید و دستشو‬
‫گرفت‬
‫‪+‬جونگ کوک؟ جونگ کوک چشماتو باز کن ‪ ..‬حتی نمیتونست به‬
‫لوهان زنگ بزنه‪..‬مطمئن بود که برادرش تماساشو کنترل میکنه تا‬
‫جونگ کوکو پیدا کنه‪..‬پس نمیتونست ریسک کنه ( ! باید برم بیرون‬
‫یه دکتر بیارم‪..‬ممکنه گوشی منم کنترل بشه ) ول کردن جونگ‬
‫کوک زخمی اونم تو یه خونه تنها ‪ ،‬اصال درست نبود اما تنها راه برای‬
‫جیمین همین بود و اگه مجبور نبود‪..‬مسلما انجامش نمیداد___ ‪...‬‬
‫سهون با پوزخند به سوهو که عصبی با گوشیش ور میرفت نگاه‬
‫میکرد و اروم اروم از‬
‫قهوش مینوشید‬
‫_لعنت بهش‪..‬گوشیشو خاموش کرده‬

‫‪566 | P a g e‬‬
‫‪+‬معلومه که خاموش میکنه ! سهون ریلکس گفت و سوهو رو به‬

‫روش نشست‬
‫_چرا باید به جونگ کوک کمک کنه؟ نکنه همه چیزو یادش اومده‬
‫!سهون قهوشو روی میز گذاشت و دست به سینه بهش خیره شد‬
‫‪+‬اشتباه از خودت بود کیم سوهو !واسه کشتن جونگ کوک عجله‬
‫داشتی و اگه منم جای‬
‫جیمین بودم بهت شک میکردم ‪ ..‬سوهو نگاه درموندشو به فنجون‬
‫قهوش داد‬
‫_حاال چجوری پیداشون کنم؟ دارم دیوونه میشم میترسم جیمین‬
‫همه چیزو بفهمه ‪ ..‬نگاهشو به سهون داد و نفس عمیقی کشید‬
‫_و من دوباره برادرمو از دست میدم ‪ .. +‬سعی میکنم پیداشون‬
‫کنم‪..‬اما زمان میبره‬
‫سهون اروم گفت و سوهو سرشو بین دستاش گرفت‬
‫_باید قبل از اینکه جیمین حقیقت رو بفهمه پیداشون کنیم ‪!..‬‬
‫______‬

‫‪567 | P a g e‬‬
‫_نگران نباشید زخمشو بستم زود خوب میشه ‪ ..‬دکتر همونطور که‬
‫دستکش های خونیشو در میاورد گفت و جیمین به چشمای بسته ی‬
‫جونگ کوک نگاه کرد‬
‫‪+‬یادتون نره کسی نباید بفهمه که منو مالقات کردین _ ‪ ..‬حواسم‬
‫هست آقای کیم ‪ ..‬برای بدرقه ی دکتر تا دم در باهاش رفت و بعد‬
‫کالفه به سمت اتاق جونگ کوک برگشت‬
‫به باال تنه ی لختش و زخمی که بسته شده بود نگاه کرد و با عذاب‬
‫وجدان کنار تخت‬
‫نشست‬
‫‪+‬شاید اگه ازم میخواستی باهات بخوابم قبول میکردم ‪ ..‬اروم زمزمه‬
‫کرد و دستشو روی دست جونگ کوک گذاشت‬
‫‪+‬میدونم عجیبه ولی من از همون اول که دیدمت حس کردم خیلی‬
‫وقته که‬
‫میشناسمت ‪ ..‬تو باید زود خوب شی جونگ کوک‪..‬باید حقیقت و‬
‫بهت بگم‪..‬میخوام بهت بگم که من جیمین‬

‫‪568 | P a g e‬‬
‫توام ‪ ..‬کنار جونگ کوک دراز کشید و خیره به نیمرخش گفت‬

‫خیلی دلم میخواد خود واقعیمو بشناسم‪..‬میخوام باهاش رو به رو بشم‬
‫‪...‬چشماشو بست و پیشونیشو به بازوی جونگ کوک چسبوند‬
‫‪+‬میخوام تورو بشناسم‪..‬هیچی از گذشتم به یاد ندارم گاهی وقتا‬
‫تصویر نا واضحی رو‬
‫میبینم‪..‬از یه پسر مو شرابی از یه دختر با موهای چتری‪..‬اما‬
‫هیچکدومو نمیشناسم!‬
‫خودشو بیشتر به جونگ کوک چسبوند و انگشتاشو بین انگشتای‬
‫بزرگ جونگ کوک جا داد‬
‫‪+‬یادم نمیاد چه گذشته ای باهم داشتیم‪..‬اما یادمه خیلی دوست‬
‫داشتم ____ ‪ ..‬با حس کردن جای خالی جونگ کوک چشماشو باز‬
‫کرد و متعجب به اوراف نگاه کرد‬
‫(نکنه رفته؟ ) سریع از روی تخت بلند شد و از اتاق بیرون زد‬
‫‪+‬جونگ کوک؟‬
‫هیچکس جوابشو نداد و نگران به سمت اتاقای دیگه دوید‬

‫‪569 | P a g e‬‬
‫(اگه رفته باشه چی؟ سوهو اونو میکشه )!!! تمام اتاق ها خالی بودن و‬
‫جیمین با استرس به سمت حیاط رفت‬
‫‪+‬جونگ کوک لعنتی کجایی؟‬
‫حتی توی حیاط هم پیداش نکرد و ضربان قلبش تند تر میشد‬
‫(اون نیست‪ ..‬نیست حاال چیکار کنم؟ سوهو اونو میکشه )‪ ...‬همزمان‬
‫با صدای قلبش که تند تر میشد قدماش هم سریع تر میشد و تقریبا‬
‫کل ویال رو‬
‫دور زد تا تونست جونگ کوک رو که کنار استخر ایستاده بود ‪ ،‬پیدا‬
‫کنه ‪ ... +‬توی حرومزاده ی عوضی همونجا که هستی وایسا چون‬
‫میخوام بکشمت ! جونگ کوک متعجب به پسر عصبی که به سمتش‬
‫میدویید نگاه کرد و زیاد طول نکشید تا هر دو‬
‫باهم توی استخر بیفتن ‪ ..‬بعد از چند ثانیه جیمین سرشو از آب‬
‫بیرون آورد و نفسای عمیقی پشت سر هم کشید‬
‫( ‪..‬پس چرا جونگ کوک از آب نمیاد بیرون؟ ) دوباره استرس‬
‫وحشتناکی بهش هجوم آورد‬

‫‪570 | P a g e‬‬
‫(نکنه شنا بلد نیست؟ اون عوضی زخمیه )‪ ..‬دوباره زیر آب رفت و‬
‫بعد از چند لحظه همراه جونگ کوک ازش بیرون اومد‬
‫‪+‬هی پسر خوبی؟‬
‫چشمای جونگ کوک بسته بود و جیمین وحشت زده تالش کرد تا‬
‫جسم بزرگ جونگ کوک رو از‬
‫آب بیرون بکشه ‪ .. +‬آااخ لعنت بهت چقدر سنگینی ‪ ..‬با هر زحمتی‬
‫که بود جونگ کوک و از استخر بیرون آورد و با حرکات دستش‬
‫روی قفسه سینه‬
‫ی سهامدارش سعی کرد تا اونو به هوش بیا‬
‫ره ‪ .. +‬خواهش میکنم چشماتو باز کن ‪ ...‬چند بار این حرکتو انجام‬
‫داد اما هیچ تغییری تو حال جونگ کوک به وجود نیومد و جیمین‬
‫ناخودآگاه لباشو روی لبای جونگ کوک گذاشت ‪ ..‬با برخورد لباش‬
‫به لبای درشت جونگ کوک لرزش خفیفی تو دستاش به وجود اومد‬
‫و جیمین‬

‫‪571 | P a g e‬‬
‫فراموش کرد که اینکارو به خاطر نفس مصنوعی دادن انجام داده ‪..‬‬
‫چشماشو بست وشروع کرد به مکیدن لبای خوش وعم جونگ کوک‬
‫‪..‬از اینکار لذت میبرد و هر از گاهی زبونشو روی لبای مرووب جونگ‬
‫کوک میکشید‬
‫لب پایین پسر بزرگتر و به دندون گرفت و همونطور که سرشو عقب‬
‫میبرد لب جونگ کوک‬
‫هم بین دندوناش کشیده میشد ‪ ..‬چشمای خمارشو باز کرد و با‬
‫چشمای درشت جونگ کوک رو به رو شد ‪ ..‬هنوز لب پایین جونگ‬
‫کوک بین دندوناش بود و جیمین شوکه از کاری که کرده بود به‬
‫چشمای‬
‫جونگ کوک خیره شد‬
‫(رسما داشتم لباشو میکندم‪..‬حاال چیکار کنم؟ ) تو همین فکر بود که‬
‫جونگ کوک چشمک شیطنت آمیزی بهش زد و جیمین عصبی لبشو‬
‫گاز‬

‫‪572 | P a g e‬‬
‫محکمی گرفت و ول کرد _ ‪ ..‬آخ لبمو پاره کردی وحشی ‪ ..‬جیمین‬

‫بلند شد و دست به کمر باالی سر جونگ کوکی که جلوی دهنشو‬
‫گرفته بود ایستاد‬
‫‪+‬چرا بدون اینکه بهم بگی اومدی اینجا؟ میدونی چقدر ترسیدم؟ در‬
‫به در دنبالت‬
‫میگشتم ! جونگ کوک بدون هیچ حرفی بلند شد و رو به روی‬
‫جیمین ایستاد‬
‫_مگه منو آوردی اینجا ‪ ...‬با سوزش لبش ‪ ،‬پلکاشو روی هم فشرد و‬
‫جلوی دهنشو گرفت‬
‫‪+‬لبت داره خون میاد!‬
‫دستشو جلو برد تا زخم لب جونگ کوک و چک کنه اما با پس زده‬
‫شدن دستش عصبی فریاد‬
‫زد‬
‫‪+‬فککککر کرددددی نمیدووووونم خودتووو زدیییی به غششش‬
‫کردنننن‬

‫‪573 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک متعجب نگاهش کرد و بعد پوزخندی زد که لب‬

‫زخمیشو به درد میاورد _ ‪ ..‬عع واقعا میدونستی؟ واسه همینه که منو‬
‫بوسیدی؟‬
‫جیمین دستاشو مشت کرد و به جونگ کوک نزدیکتر شد‬
‫‪+‬من نبوسیدمت فقط میخواستم بهت نفس مصنوعی بدم _ ‪ ..‬اوه‬
‫برای تنفس مصنوعی باید سه بار لب باالرو لیس بزنی چهار بارم لب‬
‫پایینو بمکی‬
‫و بعد با دندونات جرشون بدی؟‬
‫جیمین با اینکه خجالت زده شده بود اما برای کم نیاوردن به چشمای‬
‫جونگ کوک خیره شد و‬
‫‪+‬میبینم که همشونو شمردی ! جونگ کوک تو صورتش خم شد‬
‫_میخوای همینکارو با لبای خوشکل خودت بکنم تا توهم‬
‫بشماریشون؟‬
‫‪+‬خفه شو ‪ ..‬جونگ کوک و به عقب هُل داد و به سمت ویال راه افتاد‬

‫‪574 | P a g e‬‬
‫_حاال چرا قهر کردی رئیس کوچولو؟ تو داشتی حین بیهوشی به من‬
‫تجاوز میکردی من‬
‫باید قهر کنم نه تو ‪ !..‬جیمین بدون اینکه متوقف بشه سری از‬
‫افسوس تکون داد و جونگ کوک باپوزخند پشت‬
‫سرش راه افتاد ‪ .. ______ +‬هنوزم گوشیش خاموشه ‪ ..‬سوهو با‬
‫نگرانی گفت و سهون متفکر نگاهش کرد‬
‫_بنظرم زنگ زدنو تمومش کن‪..‬اون پسر انقدرام احمق نیست که‬
‫گوشیشو روشن بزاره‬
‫تا ما پیداشون کنیم ‪ ! +‬پس باید چیکار کنم؟ تماشا کنم چجوری‬
‫برادرمو از دست میدم؟‬
‫سرشو بین دستاش گرفت و از بین دندونای چفت شدش گفت‬
‫‪+‬تمام این دو سال حقیقت و ازش مخفی کردم‪..‬دو روز پیشم بهش‬
‫دروغ گفتم تا از‬
‫جونگ کوک متنفرش کنم ‪..‬اگه حقیقت و بفهمه دیگه هیچوقت منو‬
‫نمیبخشه ‪ ..‬سهون انگشتاشو بین هم جا داد و به جلو خم شد‬

‫‪575 | P a g e‬‬
‫_من جونگ کوک و دوس داشتم اما ازش متنفر بودم‪..‬همیشه پدرم‬
‫روی اون حساب‬
‫میکرد هیچوقت کاراشو به من نمیگفت‪..‬دلیلشم این بود که من‬
‫نمیتونستم مثل جونگ کوک‬
‫زیرکانه عمل کنم ‪ ..‬نفس عمیقی کشید و سرشو پایین انداخت‬
‫_توهم مثل منی سوهو‪..‬نمیدونی چجوری بازی کنی !حرفایی که‬
‫میزنی جای اینکه دشمنتو‬
‫نابود کنه خودتو گرفتار میکنه‪..‬‬
‫در برابر جونگ کوک هیچ راهی جز تسلیم شدن نداری‪..‬ببین جیمین‬
‫حرف تورو باور نکرده و‬
‫فراریش داده تا حقیقت و از زبون اون بشنوه ! سوهو سر درگم به‬
‫گلدون روی میز خیره شد و سهون اروم گفت‬
‫_هرچقدرم جلو باشیم جونگ کوک همیشه یه قدم ازمون جلوتره‪..‬‬
‫_لوهان میدونه من اینجام؟‬
‫جونگ کوک نگران پرسید و جیمین سرشو به دو طرف تکون داد‬

‫‪576 | P a g e‬‬
‫‪+‬نه‪..‬گوشیمو خاموش کردم تا پیدامون نکنن _ ‪ ...‬اگه بالیی سرش‬

‫بیارن چی؟ من باید برم‬
‫سریع بلند شد و به سمت در قدم برداشت‬
‫‪+‬هیچ بالیی سرش نمیارن‪..‬مشکل هیونگم تویی نه اون ! جونگ‬
‫کوک بی توجه از در بیرون زد و جیمین با پوزخند به در بسته خیره‬
‫شد ‪ ..‬شاید اگه کس دیگه ای جونگ کوک رو با اون همه نگرانی‬
‫میدید تعجب میکرد‪..‬اما برای‬
‫جیمینی که میدونست لوهان ارزش بیشتری از یه دوست رو برای‬
‫جونگ کوک داره زیاد‬
‫عجیب نبود ‪ ..‬دوتا فنجون قهوه روی میز گذاشت و روی صندلی‬
‫نشست ( ‪ ..‬وقتشه بیای تو آقای جئون )‪ ..‬دقیقا بعد از گذشتن همین‬
‫جمله از ذهنش جونگ کوک با خشم وارد خونه شد و جلوی در‬
‫ایستاد‪..‬‬
‫‪+‬اوه اومدی؟ بیا برات قهوه درست کردم _ ‪ ..‬توی عوضی چرا این‬
‫شلوارک و دادی من بپوشم؟‬

‫‪577 | P a g e‬‬
‫کمی از قهوش نوشید و بعد با نگاه بی تفاوتی به جونگ کوک‬

‫خشمگین خیره شد‬
‫‪+‬خب لباسای من که اندازت نمیشه‪..‬این تنها چیزی بود که کِش‬
‫میاورد تنت میشد ! جونگ کوک به شلوارک تو پاش چنگ زد و‬
‫قدمای تندشو به سمت جیمین برداشت‬
‫_آخه کی شلوارک گل گلی پاش میکنه میره بیرون ؟‬
‫‪+‬اووم‪..‬تو؟‬
‫جونگ کوک دستاشو مشت کرد و با حرص به قیافه خونسرد‬
‫جیمین نگاه کرد‬
‫_من باید برم زودباش یه چیزی بیار تنم کنم‬
‫جیمین از پشت میز بلند شد و رو به روی جونگ کوک ایستاد‬
‫‪+‬خب متاسفانه باید بگم با لباسای بیمارستان دزدیدمت اوردمت‬
‫اینجا پس هیچ لباسی‬
‫همراهت نیست _ ‪ ..‬ولی من باید برم ‪ ! +‬ولی نمیتونی ! به سمت در‬
‫رفت و قفلش کرد و کلید و توی جیبش گذاشت‬

‫‪578 | P a g e‬‬
‫_به چه حقی در و قفل میکنی؟‬

‫‪+‬احمق نباش جئون جونگ کوک‪..‬اینکارو برای خودت انجام میدم !‬
‫سوهو هیونگ تورو‬
‫میکشه!‪..‬‬
‫جونگ کوک توی صورت جیمین خم شد و با لحن محکمی گفت‬
‫_اگه خیلی نگرانمی بهتره به هیونگت بگی که من بهت تجاوز نکردم‬
‫و تو خودتم اینو‬
‫میخواستی ! جیمین سیلی محکمی بهش زد و با نفرت به نیمرخش‬
‫خیره شد‬
‫‪+‬توی عوضی چقدر میتونی پست باشی‪!..‬تو بهم تجاوز کردی _ !‬
‫خبببب ارررره کههههه چییییی؟؟ خودددتم دوووس داشتیششش‬
‫انقدددر اداااا در نیاااار‬
‫جونگ کوک فریاد کشید و جیمین با عصبانیت به بازوی جونگ‬
‫کوک چنگ زد‬

‫‪579 | P a g e‬‬
‫‪+‬اهمیتی به چرتو پرتات نمیدم‪..‬ولی االن مشکل فقط این نیست _ ‪..‬‬
‫اره مشکل کال منم‪..‬از همون اولم مشکل بودم !از وقتی بدنیا اومدم‬
‫اینجوری‬
‫بودم‪..‬حتی پدر و مادرمم منو نخواستن شبا تو خیابونا میخوابیدم !!!‬
‫بعدشم ووک منو پیدا کرد‬
‫بهم پناه داد درست جایی که فکر کردم دیگه خوشبختی بهم رو‬
‫آورده مجبورم کرد کارای‬
‫کثیفشو انجام بدم ‪ ..‬پشت سر هم تند تند گفت و به چهره ی جیمین‬
‫که ارومتر شده بود نگاه کرد و چند قدم‬
‫به عقب رفت _ ‪ ..‬من واسه همه یه مشکل بزرگ بودم‪..‬لیسا که‬
‫عاشقش شدم بعد فهمیدم مثل یه‬
‫نردبون ازم استفاده کرده تا به قدرت ووک برسه‪..‬یا جیمین که همه‬
‫چیزای تلخ زندگیمو‬
‫ازم گرفت و تلخیای خودشو بهش اضافه کرد ‪ ..‬به دیوار پشت سرش‬
‫تکیه داد و همزمان با قطره اشکی که از بین پلکاش فرار میکرد‬

‫‪580 | P a g e‬‬
‫خنده هیستریکی کرد‪..‬‬

‫_میدونی چرا؟ چون من بدون اینکه بدونم دردسر خیلیا بودم‪..‬چون‬
‫من هدف نبودم‬
‫فقط راهی بودم که میتونستن برای رسیدن به مقصد ازش رد شن ‪...‬‬
‫بدون اینکه اشکاشو پاک کنه روی زانو هاش نشست و چشماشو‬
‫بست‬
‫_هیونگت میخواد منو بکشه؟ پس فقط بزار انجامش بده چون داره‬
‫بهم لطف بزرگی‬
‫میکنه‪..‬من بعد از جیمین دیگه نتونستم لبخند بزنم‪..‬وقتی فکر میکردم‬
‫همه چی تموم شده‬
‫تورو دیدم‪ ،‬احساس کردم دوباره جیمین برگشته‪..‬گفتم دوباره میتونم‬
‫ببوسمش و لمسش‬
‫کنم ‪ ..‬چشماشو باز کرد و به حلقه ی تو دستش خیره شد‪..‬روزی که‬
‫این حلقه هارو میگرفت فکر‬

‫‪581 | P a g e‬‬
‫میکرد فقط یه ازدواج سوری انجام میده و بعد درش میاره اما حاال‬
‫بعد از دو سال هنوزم‬
‫توی دستش میدرخشید و ثابت میکرد که جونگ کوک واقعا دلتنگه‬
‫همسرشه _ ‪ ..‬گفتم میتونم دوست دارمی که ازش مخفی کردمو‬
‫بهش بگم‪..‬تا به خاطر شنیدنش عذاب‬
‫نکشه ! جیمین بغضی که به گلوش چنگ زده بود رو قورت داد و‬
‫قدمای آرومشو به سمت‬
‫جونگ کوک برداشت و روی زانوهاش نشست ‪ .. +‬خب پس چرا‬
‫بهش نمیگی؟‬
‫جونگ کوک گنگ به قطره اشکی که روی پوست درخشان جیمین‬
‫لیز میخورد نگاه کرد‬
‫_اون مرده ‪ .. +‬نه اون زندست !درست رو به روته ‪ ..‬جونگ کوک‬
‫خنده ی بلندی و سر داد و وسط خنده هاش شروع به دست زدن‬
‫کرد‬
‫_تالشت ستودنیه‪..‬اما‪...‬امااا‬

‫‪582 | P a g e‬‬
‫دوباره به خنده افتاد و دستشو روی شونه ی جیمین گذاشت‬

‫_اما دیگه این حقه ات تکراری شده ‪ ..‬ذهن جیمین به سمت شبی‬
‫که جونگ کوک و مسخره کرده بود کشیده شد و نا امید از کار‬
‫خودش سرشو پایین انداخت‬
‫‪+‬ایندفه جدیه جونگ کوکه _ ‪ ..‬اوکی اوکی‬
‫‪+‬لعنتی میگم دارم حقیقت و میگم بفهم ! گفت و به صورت بی حس‬
‫جونگ کوک خیره شد‬
‫‪+‬میدونم باورش برات سخته اما من خودمم تازه دیروز فهمیدم _ ‪..‬‬
‫ثابت کن ! هر دو به چشمای هم خیره شدن و برای مدت طوالنی ای‬
‫نگاهشونو از روی هم بر‬
‫نداشتن‬
‫‪+‬تو مگه عاشق جیمین نبودی؟ پس باید بشناسیش _ ‪ ..‬من عاشق‬
‫جیمین قدرتمند و شجاعی بودم که بدون ترس رو به روی یه‬
‫عوضی ایستاد‪..‬نه تویی که با احساسات بقیه بازی میکنی ! چشمای‬
‫هر دو از گریه سرخ و صداشون گرفته شده بود ‪ .. +‬خوبه که تو‬

‫‪583 | P a g e‬‬
‫میدونی کیو دوس داشتی‪..‬من حتی تورو خوب نمیشناسم اما میدونم‬
‫که یه‬
‫زمانی عاشقت بودم ‪ ..‬جیمین با لبخند تلخی گفت و به حلقه ی توی‬
‫دست جونگ کوک خیره شد‬
‫‪+‬من یه چیزی دارم که بهت ثابت میکنه من جیمینم ‪ ..‬دستشو توی‬
‫جیبش برد و دستبندی ازش بیرون آورد‬
‫‪+‬اینو وقتی نجاتم دادن دور دستم بوده‬
‫جونگ کوک به دستبند چنگ زد و به نوشته های روش نگاه کرد‬
‫روی دستبند اسم جیمین و کیونگسو حک شده بود و با اینکه اینو‬
‫زیاد دست جیمین ندیده‬
‫بود خوب یادش بود که کیونگسو بهش هدیه داده بود‬
‫_این‪..‬ااینو کیونگسو ‪ ..‬جونگ کوک با بغض گفت و جیمین تند تند‬
‫سر تکون داد‬

‫‪584 | P a g e‬‬
‫زیاد طول نکشید تا همدیگه رو بغل کنن و صدای هق هق بلندشون‬

‫تو خونه بپیچه _ ‪ ..‬خدایا نمیتونم باور کنم ‪ ...‬صورت جیمین و تو‬
‫دستاش گرفت و با اینکه اشکاش مزاحم دیدنش میشدن بهشون‬
‫_این همه مدت کنارم بودی و من احمق نفهمیدم ‪ ..‬جیمین خنده ی‬
‫ریزی کرد و اشکاشو پاک کرد‬
‫‪+‬باید خیلی چیزارو یادم بیاری جونگ کوک___ ‪..‬‬
‫سیگارشو توی جاسیگاری رها کرد و به سهون که توی فکر فرو رفته‬
‫بود نگاه کرد _ ‪ ..‬توهم داری به همون چیزی که من بهش فکر‬
‫میکنم فکر میکنی؟‬
‫سهون سرشو به نشونه تایید تکون داد و لیسا دستشو زیر چونش‬
‫گذاشت‬
‫_درست فکر میکنی‪..‬جونگ کوک دیگه منو دوس نداره ‪ ! +‬غیر‬
‫ممکنه‪..‬به خاطر تو با جیمین ازدواج کرد حاال چطوری عاشقش شده؟‬
‫سهون عصبی پرسید و لیسا سیگار جدیدی رو روشن کرد‬

‫‪585 | P a g e‬‬
‫_میدونی سهون‪..‬وقتی میریم دنبال یه ادم جدید نباید توقع داشته‬

‫باشیم اون ادم‬
‫قدیمی منتظرمون بمونه ‪ ..‬پک عمیقی از سیگارش گرفت و بین‬
‫دودش به صورت سهون خیره شد‬
‫_اونم میره سراغ یه ادم جدید ‪ .. +‬ولی هرطور شده باید اونارو از‬
‫هم جدا کنیم‪..‬به خاطر اینکه سوهو اون چک لعنتیو امضا کنه‬
‫مجبوریم از هم جداشون کنیم ‪ ..‬لیسا به اسلحه ی روی میز اشاره کرد‬
‫_اگه دنبال پولی فقط کافیه جونگ کوک و بکشی ‪ ..‬سهون نفس‬
‫عمیقی کشید و شروع کرد به ماساژ دادن پیشونیش‬
‫‪+‬نمیتونم‪..‬قبلنم خواستم بکشمش اما خاطرات بچگیمون وقتی به‬
‫خاطر من کتک میخوردو‬
‫گریه نمیکرد از جلو چشمم کنار نمیره ‪ ..‬نگاه درموندشو به لیسا داد و‬
‫نفس عمیقی کشید‬

‫‪586 | P a g e‬‬
‫‪+‬من نمیتونم اونو بکشم _ ! پس زمان تصمیم میگیره که ما برنده‬

‫میشیم یا میبازیم ! با شنیدن صدای در ‪،‬سهون اجازه ی ورود داد و‬
‫مرد قد بلندی وارد اتاق شد‬
‫‪+‬قربان پیداشون کردیم _ _____ ‪ ..‬همش همین بود جیمین‪..‬باور‬
‫کن اونروز ووک منو لوهانو مجبور کرد طوری رفتار کنیم که‬
‫تو فکر کنی بهت خیانت کردیم‪..‬گفت اگه اینکارو نکنیم هممونو‬
‫میکشه !ماهم به خاطر همین‬
‫سعی کردیم نقش بازی کنیم تا جون تورو نجات بدیم ‪ ...‬جیمین بی‬
‫توجه به اشکایی صورتشو میسوزوندن به جونگ کوک نگاه کرد و‬
‫اروم گفت‬
‫‪+‬من‪..‬تمام‪..‬این مدت دروغای هیونگمو باور کرده بودم ‪ ...‬پلکاشو‬
‫روی هم فشرد و دستشو جلوی دهنش قرار داد‪ ،‬جونگ کوک سرشو‬
‫تو آغوشش‬
‫گرفت و شروع به نوازش کردن موهاش کرد _ ‪ ..‬جیمین مهم اینه‬
‫االن تو اینجایی و حالت خوبه‪..‬مهم اینه من میتونم هر روز چندین بار‬

‫‪587 | P a g e‬‬
‫بهت بگم دوست دارم ‪ ..‬بیا از چین بریم !برگردیم کره اونجا‬
‫کیونگسو منتظرته ‪ .. +‬دلم براش تنگ شده ‪ ..‬دستاشو دور جونگ‬
‫کوک حلقه کرد و هق هق های بلندش سکوت خونه رو شکست‪..‬‬
‫_جیمین خواهش میکنم عزیزم‪..‬خواهش میکنم بیا از اینجا بریم‬
‫صورت جیمین رو تو دستاش گرفت و اشکاشو پاک کرد‬
‫_قبل از اینکه دوباره از دست بدمت بیا از اینجا بریم ‪ ...‬جیمین تند‬
‫تند سر تکون داد و جونگ کوک بوسه ای به لباش زد‬
‫پیشونیشو به پیشونی جیمین چسبوند و چشماشو بست‬
‫_میترسم چشمامو باز کنم ببینم داشتم خواب میدیدم‪..‬میترسم همه‬
‫چیز یه رویا باشه‬
‫جیمین ‪ ..‬جیمین مچ دستای جونگ کوکو گرفت و بین گریه های‬
‫دردناکش لبخندی زد‬
‫‪+‬میریم جونگ کوک‪..‬نگران نباش میریم‪..‬ما االن حسمون بهم قویتر‬
‫شده ‪ ،‬دیگه اجازه نمیدیم‬

‫‪588 | P a g e‬‬
‫ادمای عوضی زندگیمون مارو بازیچه ی خواسته هاشون کنن ‪..‬‬

‫همدیگه رو محکم بغل کردن تا تمام این دو سال دوری و جبران‬
‫کنن ‪ ..‬شاید جیمین حافظشو از دست داده بود و کسیو نمیشناخت اما‬
‫گاهی اوقات دلتنگ کسی‬
‫که به یادش نمیاورد میشد و این حس بدی بهش میداد ‪ ..‬حداقل‬
‫بقیه میدونستن که دلتنگ کی هستن اما جیمین حتی اسم کسی که‬
‫دلتنگش بود رو‬
‫به یاد نمیاورد و این وحشتناک ترین حسی بود که تجربش کرده بود‬
‫‪...‬خوشحال بود که ووک به جزاش رسیده و اعدام شده بود پس‬
‫باالخره تونسته بود انتقام‬
‫خون مادرشو از اون پست فطرت بگیره ‪ ..‬با شنیدن صدای فریاد از‬
‫بیرون متعجب از آغوش هم بیرون اومدن و جونگ کوک قدماشو‬
‫به سمت پنجره کشید‬
‫_اوه لوهان اون بیرونه ‪ ..‬جیمین کنارش قرار گرفت و گوشه ی پرده‬
‫رو کنار زد‬

‫‪589 | P a g e‬‬
‫‪+‬چجوری جامونو پیدا کرده؟‬

‫_نمیدونم‪..‬بهتره در و باز کنیم بیاد تو‬
‫جونگ کوک با لحن نگرانی گفت و جیمین متفکر بهش خیره شد‬
‫‪+‬اگه این یه تله باشه چی؟ ممکنه از لوهان استفاده کرده باشن تا‬
‫جای مارو پیدا کنن ‪ ..‬با اتمام جمله‬
‫ی جیمین جونگ کوک چند لحظه به فکر فرو رفت و بعد دوباره‬
‫جیمین رو به آغوش کشید‬
‫_اگه یه وقت گیر افتادیم تو نگو که همه چیو یادت اومده‪..‬اینجوری‬
‫جون توهم تو خطر‬
‫میوفته فقط بگو که نمیخاستی سوهو قاتل شه ‪ ..‬جیمین بغض‬
‫دردناکشو قورت داد و سرشو به سینه ی جونگ کوک فشرد‬
‫‪+‬نباید تسلیم شی جونگ کوک‪..‬دوتایی فرار میکنیم همه چیز درست‬
‫میشه ‪ ..‬اینبار صدای زنگ آیفون به صدا در اومد و جیمین با‬
‫استرس در و باز کرد‬
‫لوهان طول حیاطو دویید و سریع وارد خونه شد‬

‫‪590 | P a g e‬‬
‫‪+‬پیداتون کردن‪..‬دارن میان اینجا‬

‫بدون اینکه نفس بگیره گفت و جونگ کوک چنگی به موهاش زد ‪..‬‬
‫جیمین سریع به سمت اتاقش دویید و بعد از برداشتن چند تا از‬
‫وسایلش دوباره پیش‬
‫جونگ کوک که سردرگم بنظر میرسید برگشت‬
‫‪+‬زود باش جونگ کوک باید بریم _ ‪ ..‬کجا؟‬
‫‪+‬برمیگردیم کره ! لوهان با اینکه از تالشای جیمین برای نجات‬
‫دادن جونگ کوک متعجب شده بود اما تصمیم‬
‫گرفت حرف زدنو به وقت دیگه ای موکول کنه و سریعتر از اونجا‬
‫فراریشون بده‪...‬‬
‫‪+‬قربان کل ویال رو گشتیم ولی اونجا نبودن _ ‪ ..‬یعنی چی که اونجا‬
‫نبودن؟‬
‫سوهو عصبی پرسید و مرد قد بلند با استرس جواب داد‬
‫‪+‬فکر کنم قبل از رسیدن ما فرار کردن _ ‪ ..‬احمقای بی‬
‫خاصیت‪..‬گمشو بیرون‬

‫‪591 | P a g e‬‬
‫مرد بی معطلی از اتاق خارج شد و سهون پوزخندی به سوهو و لیسا‬

‫زد‬
‫‪+‬این یعنی جیمین حقیقت و فهمیده و باهاش فرار کرده‪..‬و جونگ‬
‫کوکم واقعا لیسارو گذاشته کنار ‪ ..‬لیسا توی صورت سهون خم شد و‬
‫از بین دندونای چفت شدش گفت‬
‫_جونگ کوک فقط عاشق منه‪..‬فقط منو دوس داره اینو بفهم سهون !‬
‫عصبی از اتاق بیرون زد و سوهو به در بسته ی اتاق خیره شد‬
‫‪+‬یعنی به همین راحتی جیمین و از دست دادم؟ درست مثل تیانگ‬
‫‪..‬خنده ی هیستریکی کرد و بی توجه به بغضی که گلوشو به درد‬
‫آورده بود گفت‬
‫‪+‬تیانگ گفت میرم با دوستام خوش میگذرونم و زود برمیگردم‪..‬اما‬
‫هیچوقت برنگشت ! با چشمای سرخش به سهون که توی فکر فرو‬
‫رفته بود نگاه کرد و اروم گفت‬

‫‪592 | P a g e‬‬
‫‪+‬نا عادالنست که جیمین بدون هیچ حرفی ترکم میکنه _ ‪ ...‬باید اول‬
‫ببینیم اونا کجان ‪..‬بعد یه فکری براش میکنیم ‪ ..‬سهون خونسرد گفت‬
‫و سوهو سرشو بین دستای بی انرژیش گرفت‬
‫‪+‬به محض اینکه جاشونو فهمیدم جونگ کوک و میکشم ‪..‬‬
‫_______باالخره بعد از دو سال به کشورش برگشته بود‪..‬کشوری‬
‫که جز خاطرات تلخ چیزی ازش به‬
‫یاد نداشت و از اینکه دوباره بین همون مردم قرار گرفته بود‪،‬‬
‫میترسید ‪ ..‬جونگ کوک دستشو دور جیمین انداخت و لبخندی زد‬
‫_به خونه خوش اومدی‬
‫جیمین با لبخند به چشمای مرد جذابی که با عشق بهش خیره شده‬
‫بود نگاه کرد‬
‫‪+‬دستمو میگیری؟ استرس دارم‪..‬میترسم گم شم‬
‫دست جیمین و بین دستای گرمش گرفت‬
‫_تو هیچوقت گم نمیشی پارک جیمین‪..‬من هردفعه دنبالت میگردم‬
‫و پیدات میکنم‬

‫‪593 | P a g e‬‬
‫درست مثل االن ‪ ..‬جیمین خجالت زده سرشو خاروند و به لوهان که‬
‫با پوزخند نگاشون میکرد خیره شد‬
‫‪+‬چرا اینجا وایستادیم؟ بریم خونه دیگه‬
‫_خونه ی اینجارو فروختیم که بیایم چین‬
‫لوهان گفت و جلوتر از جیمین و جونگ کوک راه افتاد‬
‫_االن میریم یه جای دیگه‬
‫‪+‬کجا؟‬
‫لوهان چشمکی زد و اروم جواب داد‬
‫_این یه سورپرایزه ‪ ..‬کنار جونگ کوک تو تاکسی قرار گرفت و با‬
‫کنجکاوی به منظره ی بیرون نگاه کرد‬
‫‪+‬خیلی وقته اینجارو ندیدم‪..‬اما انگار چیزی عوض نشده‬
‫جیمین با تعجب گفت و جونگ کوک با لحن غمگینی جواب داد‬
‫_کال دو سال بوده‪..‬البته این دو سال برای من خیلی بیشتر از چیزی‬
‫که باید گذشت ‪ ..‬من تو این دو سال زندانی بودم و روز شماری‬
‫میکردم تا یه روز بیام بیرون و پیدات‬

‫‪594 | P a g e‬‬
‫کنم ‪ .. +‬و پیدام کردی ‪ ..‬با لبخند بهم خیره شدن که صدای لوهان از‬
‫جلوی ماشین بلند شد‬
‫_البته این وسط من بودم که جونگ کوک و اوردم تو شرکتِ‬
‫جیمین یادتون نره ‪ ..‬هر سه نفر زیر خنده زدن و بعد جیمین متفکر از‬
‫شیشه به بیرون خیره شد‬
‫‪+‬شرکت و ول کردم سوهو رو ول کردم‪..‬هیونگ تو این دو سال‬
‫خیلی برام تالش‬
‫کرد ‪ ..‬نگاه درموندشو به جونگ کوک داد‬
‫‪+‬بنظرت عادالنست که اینجوری ولش کنم؟‬
‫دست جیمین و بین دستاش فشرد و لبخندی زد‬
‫_بنظرت این عادالنست که اون بخواد همسرمو ازم بگیره؟‬
‫‪+‬نه خب ببین ‪ ..‬بین حرف جیمین پرید و با لحن جدی گفت‬
‫_سوهو تورو فقط برای خودش میخواد‪..‬مشکلش حسادته شاید به‬
‫خاطر همینه که من‬

‫‪595 | P a g e‬‬
‫مشکلشم ‪ ..‬جیمین بدون حرفی دوباره سرشو به سمت شیشه‬

‫چرخوند و کالفه از افکاری که ذهنشو‬
‫آشفته کرده بودن هوفی کشید‬
‫شاید بهتر بود فعال از کنار جونگ کوک بودن لذت میبرد و به افکار‬
‫آزار دهنده اجازه ی تاثیر‬
‫گذاشتن نمیداد _ ‪ ...‬رسیدیم‬
‫لوهان گفت و از ماشین پیاده شد جیمین متعجب از ماشین بیرون‬
‫اومد و به عمارت‬
‫رو به روش خیره شد‬
‫‪+‬اینجا کجاست؟‬
‫_االن خودت میفهمی ‪ ..‬لوهان سریع زنگ در و زد و زیاد طول‬
‫نکشید تا مرد نسبتا پیری در و براش باز کنه‪..‬‬
‫‪+‬سالم آقای کانگ‬
‫_سالم پسرم خوش اومدی‬
‫مرد با لبخند به داخل دعوتشون کرد و گفت‬

‫‪596 | P a g e‬‬
‫_خیلی وقته اینجا نیومدی پسرم ‪ .. +‬رفته بودم چین ‪ ..‬به جونگ‬
‫کوک و جیمین عالمت داد‬
‫‪+‬اونام دوستامن جونگ کوک و جیمین‬
‫پیرمرد با لبخند عجیبی بهشون خیره شد و جیمین خجالت زده‬
‫دست بزرگ جونگ کوک رو فشرد‬
‫‪+‬بفرمایید داخل‪..‬رئیس با دیدنتون خوشحال میشه‬
‫جیمین که نمیدونست منظور پیرمرد از رئیس کیه با کنجکاوی به‬
‫اوراف نگاه میکرد و‬
‫همراه جونگ کوک وارد عمارت شد‬
‫بی صبرانه منتظر بود صاحب این عمارتو ببینه و با ذوق به سمت‬
‫لوهان چرخید‬
‫‪+‬پس چرا نمیاد صاحب اینجا؟‬
‫_همیشه تو همین تایم کارش تموم میشد و برمیگشت بهتره‬
‫منتظرش بمونیم ‪ ..‬لوهان راحت گفت و روی یکی از مبل های‬
‫سلطنتی جا گرفت‬

‫‪597 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک و جیمین رو به روش نشستن و به اوراف نگاهی انداختن‬

‫_چقدر آدم موفقی شده‪..‬این عمارت خیلی برازندشه ‪ ..‬جونگ کوک‬
‫با افتخار گفت و لوهان لبخندی زد‬
‫‪+‬اون واقعا تو کارش بهترینه‪..‬خودت یادته که چقدر به خاطر تو‬
‫تالش کرد‪..‬‬
‫با شنیدن صدای پا هر سه به سمت مردی که دستاشو تو جیب‬
‫پالتوی بلندش فرو کرده‬
‫و هدفون زده بود برگشتن و جیمین با به یاد آوردن اون شخص با‬
‫هیجان از جاش بلند‬
‫شد ‪ ..‬مرد به سمتشون برگشت و بعد از مکث کوتاهی هدف‬
‫ونشو در آورد‬
‫_جیمین؟‬
‫با تعجب پرسید و جیمین با بغض به سمتش دویید‬
‫‪+‬جونگین هیونگ ‪ ...‬همدیگه رو در آغوش گرفتن و جونگین بی‬
‫توجه به بقیه اجازه داد اشکای داغش از بین‬

‫‪598 | P a g e‬‬
‫پلکای سردش بیرون برن‬

‫_تو زنده ای پسر‪..‬این همه مدت کجا بودی؟‬
‫از هم جدا شدن و جیمین با لبخند دردناکی گفت‬
‫‪+‬قضیش مفصله _ ‪ ..‬من هنوزم باورم نمیشه این تویی ‪ ..‬جونگین‬
‫سردرگم گفت و همراه جیمین وارد پذیرایی شد‬
‫‪+‬شماهم اینجایید؟‬
‫_اره جیمین و پیدا کردیم و آوردیمش ‪ ..‬هم لوهان و هم جونگ‬
‫کوک رو در آغوش گرفت و بعد روی یکی از مبل ها نشست‬
‫‪+‬چطوری جیمین و پیدا کردین؟‬
‫_به سختی ‪ ..‬تنها جواب جونگ کوک بود و جونگین به خنده افتاد‬
‫‪+‬پس باالخره موفق شدی جئون جونگ کوک ‪ ..‬جونگین با لبخند‬
‫گفت و جونگ کوک دستشو دور گردن جیمین انداخت‬
‫_به کمک تو و لوهان‪..‬تو چی موفق شدی عشقتو بهش ابراز کنی؟‬
‫جونگین به ارومی سر تکون داد و جیمین متعجب به سمت جونگ‬
‫کوک چرخید ‪ .. +‬جونگین هیونگ کسیو دوس داره؟‬

‫‪599 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک سر تکون داد و جونگین با لحن غمگینی گفت‬

‫_اره من یکیو دوس دارم که هیچ عشقی بهم نداره ‪ ..‬با دیدن نگاه‬
‫سردرگم جیمین به گلدونی که روی میز بود خیره شد و دستشو زیر‬
‫چونش‬
‫گذاشت‬
‫_االن دو ساله که عاشق کیونگسوام حتی ما باهم زندگی میکنیم و‬
‫میدونه که دیوانه وار‬
‫دوسش دارم‪..‬اما میگه فقط میخواد دوست همدیگه باشیم ‪ ..‬لبخند‬
‫دردناکی زد و جیمین شوکه پرسید ‪ .. +‬تو‪..‬با کیونگسو‪..‬زندگی میکنی؟‬
‫جونگین سر تکون داد و جیمین اروم گفت‬
‫‪+‬اون االن کجاست؟‬
‫_تو اتاقشه بیشتر وقتشو اونجا میگذرونه‪..‬از وقتی تو رفتی یه آدم‬
‫دیگه شده ‪ ..‬جیمین از جاش بلند شد و به اتاقی که جونگین بهش‬
‫اشاره میکرد نگاه کرد‬

‫‪600 | P a g e‬‬
‫‪+‬نگران نباش من هرطور شده راضیش میکنم تا ‪ ..‬قبل از اینکه جمله‬

‫ی جیمین تموم شه جونگین از جا بلند شد و سریع دستشو به نشونه‬
‫ی نه تکون داد‬
‫_نه خواهش میکنم بهش چیزی نگو‪..‬نمیخوام تحت فشار‬
‫بزارمش‪..‬درسته که من عاشقشم ولی وقتی اون نمیخواد با من باشه‬
‫چرا باید اذیتش کنم؟‬
‫رو به روی جیمین قرار گرفت و دستشو روی شونش گذاشت‬
‫_مهم اینه که اون همیشه همین جاست‪..‬حتی اگه تا آخر عمرم منو‬
‫پس بزنه مهم نیست چون همینکه اینجاس منو خوشحال‬
‫میکنه‪..‬بهتره زودتر بری پیشش چون خیلی دلتنگته‬
‫جیمین با بغض لبخندی زد و خوشحال از تفکر جونگین هیونگش به‬
‫سمت اتاق بهترین و‬
‫تنها دوستش راه افتاد ‪ ..‬تو این دو سال کیونگسو چقدر عوض شده‬
‫بود؟‬

‫‪601 | P a g e‬‬
‫به دستبندش که اسم خودش و کیونگسو روش حک شده بود نگاهی‬

‫انداخت و بعد از در‬
‫زدن وارد اتاق شد ‪ ..‬کیونگسو پشت بهش شطرنج بازی میکرد و‬
‫جیمین خوب میدونست که دوستش توی این‬
‫بازی مهارتای خاصی داره‬
‫_گفتم که چیزی نمیخوام‪..‬برو بیرون هروقت گرسنم باشه خودم‬
‫میام یه چیزی میخورم ‪ ..‬مهره ی اسبشو حرکت داد و جیمین با‬
‫عالقه به بازی هیونگش خیره شد‬
‫‪+‬پس هنوزم تنهایی شطرنج بازی میکنی ‪ ..‬کیونگسو قبل از اینکه‬
‫بتونه مهره جدیدشو تکون بده مکثی کرد و جیمین با لبخند گفت ‪..‬‬
‫جلو اومد و به روی کیونگسو که الغرتر از همیشه بنظر میومد‬
‫نشست ‪ .. +‬خسته نشدی انقدر تنهایی با خودت بازی کردی؟ بیا‬
‫باهم بازی کنیم‬
‫کیونگسو با حرص صفحه شطرنجو بهم ریخت و به جیمین خیره شد‬

‫‪602 | P a g e‬‬
‫_من با عوضی که دو ساله منتظرم گذاشته بازی نمیکنم ‪ .. +‬شاید‬

‫باورت نشه ولی این عوضی تازه خودشو شناخته ‪ ..‬کیونگسو قبل از‬
‫اینکه اشکش از بین پلکاش فرار کنه پاکش کرد و دستاشو بهم گره‬
‫زد‬
‫_بعد دو سال برگشتی که چی؟‬
‫جیمین به جلو خم شد و با پوزخند شیطانی گفت‬
‫‪+‬اومدم دو کیونگسو رو اذیت کنم؟‬
‫_گمشو برو همونجایی که دو سال بودی ‪ ..‬کیونگسو با نفرت گفت و‬
‫جیمین از جا بلند شد‬
‫‪+‬اوکی ‪ ..‬قدماشو به سمت در کشوند‬
‫‪+‬دارم میرم کیونگ ‪ ..‬کیونگسو پشت بهش دست به سینه نشسته‬
‫بود و هیچ عکس العملی نشون نمیداد ‪ .. +‬واقعا دارم میرما‪..‬‬
‫بازم هیچ چیز تغییر نکرد و جیمین نا امید گفت‬
‫‪+‬ایندفه اگه برم دیگه برنمیگردم ‪ ..‬خواست از اتاق خارج بشه که‬
‫کیونگسو به دستش چنگ زد و چند دقیقه بعد هر دو همدیگه‬

‫‪603 | P a g e‬‬
‫رو در آغوش گرفته بودن _ ‪ ..‬چطور تونستی این همه مدت دروغ‬
‫بگی که مُردی ‪ ... +‬دروغ نگفتم فقط همه چیو فراموش کرده بودم ‪..‬‬
‫به سمت بالکن زیبای اتاق کیونگسو رفت و در و باز کرد‬
‫‪+‬من حتی خودمم نمیشناختم _ ‪ ..‬این همه مدت کجا زندگی‬
‫میکردی؟‬
‫کنار جیمین ایستاد و به موهای بلوندش خیره شد‬
‫_چقدر تغییر کردی ‪ ..‬جیمین دستشو دور گردن بهترین دوستش‬
‫انداخت و با لبخند به آقای کانگ که جلوی در‬
‫نگهبانی میداد خیره شد‬
‫‪+‬از جونگ کوک و لوهان عصبی بودم انقدر که به خودم صدمه‬
‫بزنم ‪..‬پریدم تو دریا و وقتی‬
‫چشمامو باز کردم و به خودم اومدم دیدم رئیس یه کمپانی بزرگم و‬
‫برادر کوچیک کیم‬
‫سوهو بزرگترین تاجر چینم _ !‪ ..‬اون باهات نیومده اینجا؟‬
‫جیمین سرشو به دو طرف تکون داد و نفس عمیقی کشید‬

‫‪604 | P a g e‬‬
‫‪+‬سوهو چند سال پیش برادرشو که یجورایی شبیه من بوده از دست‬

‫داده و بعد از نجات‬
‫دادن من میخواست جایگزین تیانگ بشم _ ‪ ..‬تو قبول کردی؟‬
‫جیمین با لبخند به چهره ی شکسته ی کیو‬
‫نگسو نگاه کرد‬
‫‪+‬بهش گفتم خانوادمو برام پیدا کن اونم قول داد اونارو برام پیدا‬
‫کنه‪..‬ولی بعد گفت که‬
‫من خانواده ای ندارم و همشون مردن ‪..‬با خودم فکر کردم حاال که‬
‫خانواده ای ندارم و‬
‫حتی ثروتی ندارم چرا باید برگردم کره؟ پس پیش سوهو هیونگ‬
‫میمونم ‪ ..‬کیونگسو با بغض سر تکون داد و دست جیمین و تو دستش‬
‫گرفت _ ‪ ..‬متاسفم که باهات بد حرف زدم‪..‬فقط زیادی دلتنگت شده‬
‫بودم ‪ ..‬جیمین موهای کیونگسو رو که از همیشه بلند تر شده بود بهم‬
‫ریخت و کیونگسو طبق‬

‫‪605 | P a g e‬‬
‫عادت قدیمیش با اخم عقب رفت _ ‪ ..‬ول کن موهامو بدم میاد ‪..‬‬
‫جیمین زیر خنده زد و بعد به قطرات بارون که تازه شروع به باریدن‬
‫کرده بودن خیره شد‬
‫‪+‬تا اینکه جونگ کوک اومد و همه چیو بهم گفت‪..‬باالخره من یادم‬
‫اومد که واقعا کیم ‪..‬اما یه‬
‫مشکلی هست _ ‪ ..‬چه مشکلی؟‬
‫‪+‬سوهو هیونگ میخواد جونگ کوک و بکشه ‪ ..‬کیونگسو به فکر فرو‬
‫رفت و جیمین روی زانو هاش نشست و به دیوار تکیه داد‬
‫‪+‬خیلی ناراحت کنندس من بین یه دو راهی سخت قرار گرفتم‪..‬یا‬
‫باید پارک جیمینو‬
‫انتخاب کنم یا کیم جیمینو‪..‬انتخاب سختیه _ ‪ ..‬اگه پارک جیمین و‬
‫انتخاب نکنی دیگه نه منو لوهانو داری نه جونگ کوک و‬
‫جونگینو‪..‬امیدوارم‬
‫یکم حس دلسوزی بهمون نشون بدی چون ما هممون دو سال‬
‫منتظرت بودیم ‪ .. ____ +‬این خیلی خطرناکه جونگ کوک _ ‪..‬‬

‫‪606 | P a g e‬‬
‫میدونم اما اجازه نمیدم هیچی منو از جیمین جدا کنه ترجیح میدم‬
‫خطر کنم و هرطور‬
‫شده کنارم نگهش دارم تا اینکه دوباره گمش کنم ‪ ..‬جونگین متفکر‬
‫سری تکون داد و جونگ کوک فنجون گرم قهوشو بین دستاش‬
‫گرفت _ ‪ ..‬حاال که لیسا برگشته مطمئنا سهونم همراهشه ‪ .. +‬و هر‬
‫دوی اونا طرف سوهوان ‪ ..‬لوهان کالفه گفت و جونگین با اخم ریزی‬
‫به جونگ کوک نگاه کرد‬
‫‪+‬این اصال خوب نیست‪..‬ممکنه قبل از اینکه سوهو کاری کنه لیسا و‬
‫سهون بکشنت ‪ ..‬جونگ کوک قهوشو با آرامش روی میز گذاشت‬
‫_سهون که مطمئنم همچین کاری نمیکنه‪..‬اون از اولم از آدم کشتن‬
‫خوشش نمیومد‬
‫واسه همین تو کارای پدرش دخالت نمیکرد‪..‬لیسا هم در حدی نیست‬
‫که بخواد بالیی سرم‬
‫بیاره‬

‫‪607 | P a g e‬‬
‫‪+‬اتفاقا اون دختر از همه خطرناکتره‪..‬انقدر تو گوش سهون خوند که‬

‫باهات دشمنش‬
‫کرد ‪ ..‬لوهان با حرص گفت و جونگین انگشتاشو توهم گره زد‬
‫‪+‬راه خطرناکیو پیش گرفتی جونگ کوک‪..‬ولی درکت میکنم اگه‬
‫تسلیم شی جیمین و از دست‬
‫میدی پس من تنها کاری که میتونم بکنم اینه که چند نفرو بیارم‬
‫دور عمارت نگهبانی‬
‫بدن _ ‪ ..‬لطف بزرگی در حق منو جیمین میکنی‪..‬هیچوقت فراموش‬
‫نمیکنیم‪..‬‬
‫ساعت از‪ ۲ 4‬شب گذشته بود و جیمین بعد از درد و دل کردن با‬
‫کیونگسو به اتاق‬
‫مشترکی که با جونگ کوک بهش داده بودن برگشت _ ‪ ..‬کمکم‬
‫میکنی لباسمو عوض کنم ؟‬
‫جونگ کوک گفت و به زخم روی سینش اشاره کرد‪..‬جیمین اروم به‬
‫سمتش رفت و کمک‬

‫‪608 | P a g e‬‬
‫کرد تا آستین لباسو از دستش در بیاره _ ‪ ..‬میبینی چه بالیی سرم‬

‫آوردی؟ حتی نمیتونم لباس عوض کنم‬
‫‪+‬حقته‪..‬دفعه دیگه یاد میگیری بزور با کسی نخوابی _ ‪ ..‬تو هرکسی‬
‫نیستی تو تنها کسی هستی که باهاش میخوابم ‪ ..‬جیمین چند لحظه به‬
‫چشمای خمار جونگ کوک خیره شد و با حس کردن گرما زیر‬
‫پوستش سریع‬
‫سرشو پایین انداخت و آستین دیگه ی لباس رو هم در آورد ‪ .. +‬چی‬
‫تنت میکنی؟‬
‫_هیچی ‪ ..‬با شلوارک مشکی که از جونگین گرفته بود روی تخت‬
‫دراز کشید و دستشو روی چشماش‬
‫گذاشت‪..‬جیمین متعجب روی تخت دراز کشید و آباژور و خاموش‬
‫کرد ‪ ..‬جونگ کوک هیچ عکس العملی نشون نداد و جیمین عصبی‬
‫پتو رو روی خودش کشید‬

‫‪609 | P a g e‬‬
‫(لعنتی دلم واسه عشقبازیامون تنگ شده‪..‬چرا داری انقدر زود‬

‫میخوابی )‪ ..‬سریع از ذهن جیمین گذشت و دلخور پشتشو به جونگ‬
‫کوک کرد‬
‫(زود باش بیا بغلم کن گردنمو ببوس زودباش جونگ کوک )‪..‬‬
‫انگشتشو توی دهنش برد و شروع کرد به جویدن ناخونش ( ‪ ..‬قبل از‬
‫اینکه خوابش ببره باید یکاری کنم ‪ ) +‬عههه چقدر گرمه اینجا ‪ ..‬بلند‬
‫گفت و پتو رو کنار انداختو تیشرتشو در آورد ‪ ..‬با باال تنه ی لخت‬
‫روی تخت دراز کشید و سعی کرد خودشو به جونگ کوک نزدیک‬
‫تر کنه ( ‪ ..‬زود باش لمسم کن عوضی )‪ ..‬کمرشو به بازوی لخت‬
‫جونگ کوک چسبوند و زیر لب به جونگ کوکی که هیچ عکس‬
‫العملی نشون‬
‫نمیداد فحش داد‬
‫‪+‬جونگ کوک خوابیدی؟‬
‫هیچ صدایی از جونگ کوک بلند نشد و جیمین کالفه به سمتش‬
‫چرخید‬

‫‪610 | P a g e‬‬
‫‪+‬جونگ کوک بیدار شو ‪ ..‬چند ضربه به دست پسر خواب آلود زد و‬

‫بعد کالفه به نیمرخش خیره شد‬
‫‪+‬لعنتی خودتو زدی به خواب؟‬
‫هیچ جوابی نگرفت و با پوزخند بلند شد‬
‫‪+‬اوکی خودم چیزی که میخوامو ازت میگیرم ‪ ...‬شلوارشو و شرتشو‬
‫همزمان در آورد و روی پای جونگ کوک نشست‬
‫با دیدن لبخند کمرنگی که روی لبای جونگ کوک نشسته بود‬
‫پوزخندی زد و باسنشو روی عضو‬
‫جونگ کوک حرکت میداد‬
‫‪+‬شاید تو بتونی خودتو به خواب بزنی اما این عوضی کوچولو خیلی‬
‫زود بیدار میشه ‪ ..‬روی جونگ کوک خم شد و شروع به بوسیدنش‬
‫کرد‪..‬با اینکه جونگ کوک خودشو به خواب زده بود‬
‫اما از لرزش لباش کامال مشخص بود که نمیتونه زیاد تو این شرایط‬
‫بمونه ‪ ..‬جیمین با پوزخند شیطانیش از روی جونگ کوک بلند شد و‬
‫لباسشو از روی زمین برداشت ( ‪ ..‬حاال که خودتو به خواب زدی‬

‫‪611 | P a g e‬‬
‫وقتشه تنبیه شی )‪ ..‬دستای جونگ کوک و به تاج تخت بست و‬

‫جونگ کوک با تعجب چشماشو باز کرد‬
‫_هی _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ چرا دستامو بستی؟‬
‫‪+‬چون میخوام تنبیهت کنم جئون جونگ کوک ‪ ..‬لبای درشت جونگ‬
‫کوک و به دندون گرفت و بوسه ی عمیقی رو شروع کرد ‪ ..‬جونگ‬
‫کوک با اینکه دستاش به تخت بسته شده بود اما بی توجه بهشون‬
‫لب پایین جیمینو‬
‫میمکید و زبونشو توی دهنش حرکت میداد ‪ ..‬باالخره بعد از یه بوسه‬
‫طوالنی جیمین سرشو تو گردن جونگ کوک برد و بوسه های ارومی‬
‫رو‬
‫روی پوستش گذاشت‪..‬‬
‫زبونشو روی لبای جونگ کوک کشید و دوباره روی پاهاش نشست ‪..‬‬
‫‪+‬اوه اینجارو ‪..‬هم خودت هم این عوضی بیدار شدین _ ‪ ..‬جیمین‬
‫دستامو باز کن‬
‫‪+‬چرا؟ دوس داری دیکتو فرو کنی تو سوراخم؟‬

‫‪612 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک بشدت عرق کرده بود و کامال مشخص بود که از‬
‫جیمین عصبانیه _ ‪ ..‬لعنتی دستامو باز کن تا یجوری بفاکت بدم که‬
‫هروقت یادش افتادی گریه کنی ‪ ..‬بی توجه به حرف جونگ کوک‬
‫زیپ شلوارکشو باز کرد و زبونشو روی عضو جونگ کوک کشید‬
‫‪+‬اوووم‪..‬اوکی دستاتو باز میکنم ولی قبلش دیوونت میکنم _ ‪..‬‬
‫دستامو باز کن لعنتییی آاااخ‬
‫جیمین مک عمیقی به عضوش زد و پوزخندی به بدن منقبض شده‬
‫ی جونگ کوک زد‬
‫‪+‬این همه بهم تجاوز کردی تا حاال ‪ ...‬دوباره زبونشو روی عضو‬
‫جونگ کوک کشید‬
‫‪+‬حاال نوبت منه که یکم اذیتت کنم ‪ ..‬شروع کرد به خوردن عضو‬
‫جونگ کوک و به پلکاش که روی هم فشرده میشدن نگاه کرد‬
‫‪+‬عمرا بتونی خودتو به خواب بزنی وقتی من این لعنتیتو بین لبام‬
‫حرکتش میدم‬

‫‪613 | P a g e‬‬
‫بوسه ای به عضو جونگ کوک زد و آروم روش قرار گرفت با دوتا‬

‫از انگشتاش عضو جونگ کوکو وارد‬
‫خودش کرد و چشماشو بست ‪ .. +‬عااه چقدر داغه‪..‬‬
‫_جیمین دستامو باز کن‪..‬میخوام ‪ ...‬جیمین اروم شروع به حرکت‬
‫روی عضو جونگ کوک کرد و جونگ کوک با حرص به پسری که‬
‫روی‬
‫عضوش سواری میکرد خیره شد‬
‫_دستامو باز کن میخوام لمست کنم ‪ ... +‬اوه واقعا ؟ یادته اوایل‬
‫نمیزاشتی لمست کنم؟ گفتم که حاال نوبت منه پس مثل یه‬
‫پسر خوب بشین و تماشا کن ! دستاشو روی سینه ی جونگ کوک‬
‫گذاشت و بی توجه به زخم جونگ کوک خودشو محکم روی عضو‬
‫جونگ کوک پرت میکرد‬
‫‪+‬عاااااه لعنتی دلم براش تنگ شده بود‬
‫تند تند روی عضو جونگ کوک حرکت میکرد و پسر بزرگتر با لذت‬
‫پلکاشو روی هم میفشرد‬

‫‪614 | P a g e‬‬
‫_آفرین جیمین ‪ ..‬جیمین حرکاتشو سریعتر کرد و سرشو بین گردن‬

‫جونگ کوک پنهان کرد‬
‫‪+‬عااااه خسته شدم _ ‪ ..‬دستامو باز کن بزار کمکت کنم‬
‫‪+‬نمیخوام ‪ ..‬جیمین اروم گفت و جونگ کوک شروع به حرکت دادن‬
‫پایین تنش کرد‬
‫_وقتی دستام باز بشه میکشمت ‪ .. +‬عاااای تندتر جونگ کوک‬
‫_دستامو باز کن تا نشونت بدم ‪ ..‬جیمین تکخ‬
‫ندی زد و دوباره همون کلمه ی تکراری رو گفت‬
‫‪+‬نمیخوام ‪ ..‬حرکات جونگ کوک تند تر شدن و جیمین باالخره به‬
‫ارگاسم رسید و از روی عضو جونگ کوک بلند‬
‫شد‬
‫_دارم میام جیمین ‪ ..‬بعد از اتمام جمله ی جونگ کوک جیمین‬
‫دستشو روی عضو جونگ کوک گذاشت و پوزخندی زد‬
‫‪+‬تا وقتی من نخوام اجازه نداری ارضا شی ! جونگ کوک شروع به‬
‫تکون داد بدنش کرد و با عصبانیت داد کشید‬

‫‪615 | P a g e‬‬
‫_لعععنتتیی درد دارممممم دست کوفتیتوووو برداااار‬

‫جیمین با نگاه شیطانیش زبونشو روی عضو جونگ کوک کشید و‬
‫بدون اینکه دستشو برداره گفت‬
‫‪+‬نمیخوام _ ‪ ..‬میکشمتتتتت دستااااای لعنتیییمو که باالااخره باز‬
‫میکنننییی قسممم میخورم‬
‫میکشششششمت ‪ ..‬جیمین با پوزخند به جفتک زدنای جونگ کوک‬
‫‪+‬به شروی دستمو برمیدارم _ ‪ ..‬شرط کوفتیتو بگووو‬
‫جیمین قیافه مظلومی به خودش گرفت‬
‫‪+‬وقتی کارمون تموم شد دستاتو باز کردم اذیتم نکنی‬
‫_بااااشه لعنتتییی دستتو بردااار ‪ ..‬جیمین دستشو از روی عضو جونگ‬
‫کوک برداشت و جونگ کوک توی صورت جیمین خالی شد ‪.. +‬‬
‫اووووم خیلی خوشمزس ‪ ..‬شروع کرد به لیس زدن انگشتاش و جونگ‬
‫کوک بی انرژی بهش خیره شد‬

‫‪616 | P a g e‬‬
‫_دستامو باز کن ‪ .. +‬نمیخوام ‪ ..‬انگشتاشو لیس زد و بعد با دستمال‬

‫تمام صورتشو تمیز کردو کنار جونگ کوک دراز کشید‬
‫‪+‬هروقت عصبانیتت خوابید دستاتو باز میکنم‬
‫_عصبانی نیستم‬
‫‪+‬دروغگو‬
‫جیمین با پوزخند گفت و جونگ کوک با نگاه پر از تشویقی بهش‬
‫خیره شد‬
‫_فکر نمیکردم انقدر خوب کارتو بلد باشی ‪ .. +‬منم فکر نمیکردم‬
‫یروز به خاطر لمس کردنم التماس کنی _ ‪ ..‬ولی من التماس نکردم ‪..‬‬
‫جونگ کوک با اخم گفت و جیمین سرشو روی سینه ی جونگ کوک‬
‫گذاشت‬
‫‪+‬ولی چشمات چیز دیگه ای میگفتن‪..‬من به حرفی که چشمات‬
‫میزنن بیشتر از حرفی که‬

‫‪617 | P a g e‬‬
‫لبات میزنن اعتماد دارم _ _____ ‪ ..‬همشون االن رفتن کره‪..‬تو‬

‫خونه ی کیم جونگین ! سهون با اخم غلیظی گفت و سوهو سریع از‬
‫روی صندلی بلند شد‬
‫‪+‬پس بهتره منم برم _ ‪ ...‬منم باهات میام‬
‫سوهو با تعجب به سمت لیسا برگشت و سهون عصبی سری تکون‬
‫داد‬
‫‪+‬تو هیچ جا نمیری لیسا _ ‪ ..‬ولی من میرم‪..‬با دستای خودم جونگ‬
‫کوک و میکشم ‪ .. +‬منظورت چیه؟‬
‫سوهو متعجب پرسید و لیسا پوزخندی زد‬
‫_کسی که جرعت کرده منو فراموش کنه بهتره دیگه نفس نکشه ‪..‬‬
‫‪+‬اها چون با اینکارش به جذبه ی تو توهین کرده؟‬
‫سهون با پوزخند تمسخر آمیزی گفت و لیسا نگاه بی اهمیتی بهش‬
‫انداخت‬
‫_خوشحال باش تو لیست مردایی که قراره سر به نیستشون کنم‬
‫نیستی اوه‬

‫‪618 | P a g e‬‬
‫سهون‪..‬وگرنه االن پیش پدرت بودی‪...‬‬

‫_______‬
‫_جیمین گمشو از اون اتاق بیا بیرون‬
‫با شنیدن صدای فریاد کیونگسو چشماشو باز کرد و از بین بازوهای‬
‫جونگ کوک بیرون رفت ‪ .. +‬باز من برگشتم تو این خراب شده ‪..‬‬
‫عصبی زیر لب گفت و قبل از اینکه از تخت بلند بشه درد وحشتناکی‬
‫رو تو گردنش‬
‫احساس کرد‬
‫‪+‬وااای روانی شدی؟؟‬
‫با خشم به جونگ کوکی که گردنشو گاز گرفته بود گفت و‬
‫پسربزرگتر پوزخندی بهش زد‬
‫_اینم تالفی کارای دیشبت ‪ ..‬جیمین نگاه بدی بهش انداخت و از‬
‫روی تخت بلند شد‬

‫‪619 | P a g e‬‬
‫‪+‬اون از کیونگسو که سر صبحی داد و فریاد میکنه اینم از توی‬

‫وحشی _ ! عزیزم ساعت ‪ 44‬ظهره ‪ ..‬با عصبانیت تیشرتشو تنش کرد‬
‫و قبل از اینکه از اتاق بیرون بزنه به سمت جونگ کوک‬
‫چرخید‬
‫‪+‬نمیای بریم بیرون؟‬
‫_یه دوش میگیرم میام_____ ‪..‬‬
‫_جونگین صبح زود رفت گفت خیلی کار داره ‪ ..‬لوهان اروم به‬
‫جیمینی که با اخم سر میز نشسته بود گفت و کیونگسو که از وقتی‬
‫جیمین‬
‫و دیده بود دوباره حالش بهتر شده بود با حالت سوالی به لوهان نگاه‬
‫کرد _ ‪ ..‬چیزی شده جیمین؟‬
‫‪+‬نه‬
‫در جواب لوهان گفت و دوباره مشغول غذاش شد‬
‫_چه سوال مسخره ای میپرسی لوهان ‪..‬کامال مشخصه چه اتفاقایی‬
‫افتاده‪..‬حتما نگرانه‬

‫‪620 | P a g e‬‬
‫سوهو جاشو پیدا کنه ‪ ..‬کیونگسو با لحن خشکی گفت و جیمین به‬
‫سمتش برگشت‬
‫‪+‬حس بدی دارم‪..‬بیشتر از خودم برای جونگ کوک نگرانم _ ‪ ..‬چرا‬
‫با سوهو حرف نمیزنی؟ مال و اموالشو پس بده و بگو میخوای به‬
‫زندگی که بهش‬
‫تعلق داری برسی ‪ .. +‬همه چیز به این راحتی که میگی نیست کیونگ‬
‫‪..‬کیونگسو کالفه به صندلیش تکیه داد‬
‫_چرا این بازی مسخره تموم نمیشه؟ چرا نمیتونیم مثل بقیه عادی‬
‫زندگی کنیم بدون‬
‫دغدغه ‪ ..‬هیچکدوم هیچ جوابی براش نداشتن و تنها کاری که از‬
‫دستشون برمیومد‪..‬سکوت کردن‬
‫بود‪..‬‬
‫‪+‬سوهو هیونگ آدم بدی نبود‪..‬بیشتر از یه برادر منو حمایت‬
‫کرد‪..‬فقط یه چیزی منو‬
‫میترسونه _ ‪ ..‬چی؟‬

‫‪621 | P a g e‬‬
‫لوهان پرسید و جیمین دست به سینه به صندلیش تکیه داد‬

‫‪+‬اون االن عصبانیه‪..‬اینکه نمیدونم تو عصبانیت ممکنه چقدر‬
‫خطرناک بشه منو میترسونه ‪ ..‬لوهان از سر میز بلند شد و به چهره‬
‫ی درهم جیمین خیره شد‬
‫_گاهی وقتا حاضری خودت صدمه ببینی اما کوچیک ترین آزاری‬
‫به کسی که دوسش‬
‫داری نرسه‪..‬اگه تنها ضررش به خودت میرسید مطمئنا انقدر نگران‬
‫نبودی ‪ ..‬جیمین با بغض سر تکون داد و کیونگسو دستشو روی‬
‫بازوش گذاشت‬
‫_بیا فعال نگران اتفاقی که نیفتاده نباشیم ‪ .. +‬چون هنوز اتفاق نیفتاده‬
‫ترسناکه ___ ‪ ...‬بعد از یه دوش آب گرم از حموم بیرون اومد و‬
‫حوله ی سفیدی رو دور کمرش‬
‫بست ‪ ..‬جلوی آینه قرار گرفت و شروع به سشوار کشیدن موهاش‬
‫کرد‬

‫‪622 | P a g e‬‬
‫(حاال که دوباره جیمین برگشته میتونیم یه جشن بزرگ بگیریم )‪..‬‬

‫سریع از فکر جونگ کوک گذشت و با لبخند عمیقی تیشرت‬
‫مشکیشو تنش کرد‪..‬‬
‫(میتونیم بعدش بریم مسافرت‪..‬یه جایی مثل پاریس )‪ ..‬با شنیدن‬
‫صدای پیامک گوشی جدیدش متعجب به سمتش رفت‬
‫و بعد از خوندن متن پیام چنگی به موهاش زد و روی تخت نشست‬
‫" ‪..‬سالم جونگ کوکا‪..‬حاال که دوباره برگشتی به کشورت نظرت‬
‫چیه بیای به عمارت قدیمی ووک‬
‫تا باهم شام بخوریم؟ من مطمئنم تو میای وگرنه مجبور میشیم‬
‫همدیگه رو توی عمارت‬
‫کیم جونگین کنار جسد جیمین مالقات کنیم) !لیسا _ ") هرزه دست‬
‫از سرمممم برداااار ‪ ..‬با عصبانیت فریاد کشید و گوشیشو روی زمین‬
‫پرت کرد‬

‫‪623 | P a g e‬‬
‫_از زندگیییی مننننن گممششوووو بییییروووون ‪ ..‬سینش از خشم‬

‫باال و پایین میشد و جونگ کوک نمیدونست کی قراره از این‬
‫مخمصه خالص‬
‫بشه‪..‬درست زمانی که به جشن گرفتن فکر میکرد همه چیز بدتر‬
‫میشد و اینکه نمیتونست‬
‫اتفاقایی که قرار بود بیفته رو کنترل کنه عصبانیش میکرد ‪ ..‬سرشو‬
‫بین دستاش گرفته و به فکر فرو رفته بود که جیمین وارد اتاق شد‬
‫‪+‬حالت خوبه جونگ کوک؟‬
‫جونگ کوک بدون هیچ حرفی سرشو باال و پایین داد و جیمین‬
‫کنارش جا گرفت‬
‫‪+‬چیشده؟ چرا نیومدی پیش ما‬
‫_میخواستم بیام اما ‪ .. +‬اوه راستی میخوام یه چیزی بهت بگم ‪..‬‬
‫وسط حرف جونگ کوک پرید و با ذوق گفت‪..‬‬
‫‪+‬امشب قراره همگی بریم بیرون‪..‬میخوایم کلی خوش بگذرونیم‬

‫‪624 | P a g e‬‬
‫_عالیه‪..‬میخوام یه چیزی بهت ‪ ..‬قبل از کامل شدن جملش جیمین‬

‫لباشو به لبای درشت جونگ کوک چسبوند و بوسه ی‬
‫عمیق اما کوتاهی ازش گرفت ‪ .. +‬میدونم دوستم داری‪..‬خیلی‬
‫خوشحالم که باالخره شنیدمش ‪ ..‬وقتی برمیگردم به گذشته نگاه‬
‫میکنم میبینم موقعیتای سختی و پشت سر گذاشتیم‪..‬هیچوقتم‬
‫پایانی نداشتن همیشه بعد از یه دردسر‪ ،‬مشکل بزرگتری به‬
‫سراغمون میومد ‪ ..‬با چشمایی که از اشک پوشیده شده بودن به‬
‫جونگ کوک نگاه کرد و اروم گفت‬
‫‪+‬حاال که تازه دارم حس میکنم برات مهمم‪..‬اونا میخوان تورو ازم‬
‫بگیرن‪..‬همش‬
‫میترسم که اونا بیان اینجا و جلوی چشمام همه چیزو نابود کنن ‪..‬‬
‫پلکای داغ جیمین و بوسید و دستاشو دورش حلقه کرد _ ‪ ..‬من‬
‫هیچوقت فکر نمیکردم که یه روز یه نفر به خاطر دوس داشتنم‬
‫اشک بریزه ‪ ..‬سرشو توی موهای جیمین فرو کرد و عطرشو استشمام‬
‫کرد‬

‫‪625 | P a g e‬‬
‫_هیچوقت فکر نمیکردم واسه یه نفر انقدر مهم بشم ‪ ..‬میدونی‬

‫جیمین همیشه فکر میکردم که برده ی ووک میمونم ولی تو مثل یه‬
‫قهرمان‬
‫اومدی تو زندگیمو منو نجات دادی ‪ ..‬جیمین خنده ی ریزی کرد و‬
‫خودشو بیشتر به جونگ کوک فشرد‬
‫‪+‬من قهرمانتم؟‬
‫جونگ کوک با لبخند سر تکون داد و موهاشو بهم ریخت‬
‫_من فقط میخواستم نجات پیدا کنم‪..‬نسبت به همه کارایی که انجام‬
‫میدادم سرد و بی‬
‫اهمیت شده بودم !فقط میخواستم یکی منو از اون تاریکی نجات بده ‪..‬‬
‫‪+‬و بعدش منو زیر تختت پیدا کردی و مجبورم کردی رگمو بزنم ‪..‬‬
‫جیمین با شیطنت گفت اما جونگ کوک خجالت زده سرشو پایین‬
‫انداخت‬
‫_به آدمای زیادی آسیب زدم اما وقتی تو به خاطر من به خودت‬
‫آسیب زدی نظرم‬

‫‪626 | P a g e‬‬
‫راجبت عوض شد‪..‬با خودم گفتم این همونیه که قراره منو نجات بده‬
‫‪..‬بوسه ای به موهای ابریشمی جیمین زد و از جا بلند شد‬
‫_تو فقط قرار بود ناجی من باشی اما به مرور زمان یه عوضی دزدم‬
‫شدی ! جیمین متعجب بهش خیره شد و جونگ کوک دستشو روی‬
‫زخمش گذاشت _ ‪ ..‬قلبمو دزدیدی و جای زخمش هنوز درد میکنه‬
‫‪..‬جیمین با پوزخند نگاش کرد و جونگ کوک چشمکی بهش زد‬
‫‪+‬جالبه‪..‬من قرار بود تورو همراه ووک بکشم اما االن خودم دارم‬
‫باهات زندگی میکنم‬
‫جیمین گفت و بلند زیر خنده زد جونگ کوک خیره به لبای زیبای‬
‫جیمین به فکر فرو رفت ( ‪ ..‬اگه بهش بگم میرم دیدن لیسا حتما‬
‫نگران میشه بعدشم دنبالم راه میفته میاد و جونش‬
‫تو خطر میفته ‪..‬اصال دلم نمیخواد سر خنده هاش ریسک کنم)‪..‬‬
‫_من میرم پیش جونگین یه سر ‪ ..‬گفت و کت مشکیشو تنش کرد‬
‫‪+‬پیش جونگین؟ جونگ کوک از عمارت بیرون نرو خطرناکه _ ‪..‬‬
‫نگران نباش زود برمیگردم ‪ ..‬جیمین نگران به سمتش اومد‬

‫‪627 | P a g e‬‬
‫‪+‬اصال چرا میری پیش اون؟ دلیلت چیه؟‬

‫جونگ کوک به مردمکای لرزون جیمین خیره شد و سعی کرد با‬
‫شوخی حواسشو پرت کنه‬
‫_میخوام برم ازت شکایت کنم‪..‬به جرم تجاوز ‪ ..‬جیمین پوکر‬
‫نگاهش کرد و جونگ کوک همونطوری بهش خیره شد‬
‫_مثل اینکه یادت رفته دیشب دستامو بستی بزور نشستی رو دیکم‬
‫‪+‬خب حاال همینو تا آخر عمرت بگو ‪ ..‬جونگ کوک زیر خنده زد و‬
‫بعد از بوسیدن گوشه ی لب جیمین و زمزمه کردن "دوست دارم"‬
‫کنار گوشش‪ ،‬از اتاق خارج شد ____ ‪ ...‬رو به روی عمارتی که تمام‬
‫بچگیشو درش گذرونده بود ایستاد و نفس عمیقی کشید‬
‫(اوه ووک ببین‪..‬من دوباره جلوی همین خونه ی قدیمی ایستادم ولی‬
‫تو دیگه حتی‬
‫نمیتونی از دور نگاهش کنی)‪..‬‬
‫هنوزم همونقدر با شکوه بود اما سکوت مرگباری اورافشو گرفته بود و‬
‫همین بهش ثابت‬

‫‪628 | P a g e‬‬
‫میکرد دیگه ووکی وجود نداره تا دور عمارت و از بادیگارداش پر‬

‫کنه ‪ ..‬قدمای محکمشو به داخل برداشت و با اینکه میدونست ممکنه‬
‫دیگه هیچوقت نتونه برگرده‬
‫اما بدون ترس به راهش ادامه داد و باالخره وارد عمارت شد ‪.. +‬‬
‫اومدی عزیزم‬
‫لیسا با لباس دکلته مشکی رنگی و آرایش غلیظی رو به روش قرار‬
‫گرفت و جونگ کوک قبل‬
‫از اینکه لیسا بغلش کنه دستشو باال آورد _ ‪ ..‬بهم نزدیک نشو ‪.. +‬‬
‫اوه چقدر عصبی ‪ ..‬با لحن دلخوری گفت و جلوتر از جونگ کوک راه‬
‫افتاد‬
‫‪+‬خیلی خوب شد که اومدی البته یکم دیر کردی میخواستم خودم‬
‫بیام اونجا _ ‪ ..‬حاال که اومدم ‪ ..‬لیسا در اتاق کارِ ووک رو باز کرد و‬
‫همراه جونگ کوک واردش شد ‪ .. +‬این اتاق برای من پر از خاطره‬
‫است ‪ ..‬لیسا با لبخند گفت و روی صندلی ووک‪ ،‬پشت میز نشست‬

‫‪629 | P a g e‬‬
‫‪+‬واای حاال که روی این صندلی نشستم احساس میکنم یه رئیسم ‪..‬‬
‫_رئیسی که به عاقبت اوه ووک دچار میشه ‪ ..‬جونگ کوک گفت و‬
‫رو به روش نشست و سیگاری از جیبش در آورد‬
‫_میدونی نصف خاطراتی که اینجا داری چیه؟‬
‫لیسا با حالت سوالی بهش خیره شد و جونگ کوک پوزخند زد‬
‫_یا داشتی مخ منو میزدی یا داشتی مخ ووک و میزدی‪..‬البته در‬
‫رابطه با من موفق‬
‫شدی اما ووک زرنگتر از این حرفا بود که بهت اعتماد کنه ‪ ..‬به جلو‬
‫خم شد و دود سیگارشو توی صورت لیسا خالی کرد‬
‫_مثل یه تیکه آشغال دورت انداخت ‪ ..‬لیسا سری تکون داد و جونگ‬
‫کوک با اینکه از خونسردیش متعجب شده بود اما هیچی نگفت‬
‫‪+‬دیر عاشقت شدم جونگ کوک ‪ ..‬اروم گفت و به انگشتری که‬
‫زمانی جونگ کوک بهش هدیه داده بود خیره شد‬
‫‪+‬دوباره بهم یه فرصت بده‪..‬من دوست دارم‬

‫‪630 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک خنده ی هیستریکی کرد و سیگارشو روی زمین انداخت‬

‫و زیر پاش له کرد _ ‪ ..‬اشتباه گرفتی لیسا‪..‬من دیگه اون احمق سابق‬
‫نیستم !یه احمق جدیدم ‪ ..‬به صندلیش تکیه داد و اسلحشو از پشتش‬
‫در آورد‬
‫_یه احمق که باید ازش بترسی ‪ ..‬لیسا با پوزخند بهش خیره شد و‬
‫اونم اسلحشو به سمت جونگ کوک نشونه گرفت ‪ .. +‬تو منو پس‬
‫میزنی؟‬
‫_دقیقا‬
‫هر دو اسلحه هاشونو به سمت هم هدف گرفته بودن و تنها صدایی‬
‫که شنیده میشد‪،‬تیک‬
‫تاک ساعت بود _ ‪ ..‬تو هیچوقت منو نخواستی‪..‬در واقع تو هیچکسو‬
‫نخواستی همیشه فقط به قدرت و ثروت‬
‫فکر کردی ‪ .. +‬من میخواستم" اولین "باشم ‪ ..‬جونگ کوک ابرویی‬
‫باال انداخت و اروم خندید‬

‫‪631 | P a g e‬‬
‫_یه مدت زن پولدار ترین آدم کره بودی‪..‬به اندازه کافی عقده هات‬
‫خالی شد؟‬
‫‪+‬من االن دنبال عشقم ‪ ..‬لیسا گفت و با نگاه سردش به جونگ کوک‬
‫خیره شد‬
‫‪+‬توهم هنوز منو دوس داری‪..‬من مطمئنم‬
‫_اوه حاال میفهمم ‪ ...‬بلند زیر خنده زد و به چشمای پر از اشک‪ ،‬اما‬
‫سرد دختر رو به روش خیره شد‬
‫_از اینکه جیمین کاری کرد تورو فراموش کنم ناراحتی ‪ ..‬قطره‬
‫اشکی از چشمای درشت لیسا لیز خورد و جونگ کوک بدون اینکه‬
‫به احساسا‬
‫ت دختر رو به روش اهمیت بده گفت‬
‫_تو فقط میخواستی مطمئن باشی کسی جاتو نمیگیره‪..‬اما حاال با‬
‫وجود جیمین تمام نقشه‬
‫هات خراب شده ‪ .. +‬من به خودم اجازه ی عاشق شدن ندادم چون‬
‫دنبال هدفم بودم _ ‪ ..‬گرفتن قدرت و ثروت یه نفر دیگه هدفت بود؟‬

‫‪632 | P a g e‬‬
‫لیسا اشکایی که روی صورتش لیز میخوردن و پاک کرد و جونگ‬

‫کوک به صندلیش تکیه داد‬
‫_تو الیق بخشیده شدن نیستی لیسا‪..‬آدمای زیادی رو بازی دادی و‬
‫خیلیارو مثل من‬
‫درست وقتی که بهت احتیاج داشتن ول کردی ‪ .. +‬این یعنی من به‬
‫یه پسر بچه باختم؟‬
‫لیسا با بغض گفت و هر دو از روی صندلی هاشونن بلند شدن‬
‫_درسته‪..‬و تو یه بازنده ای !‪ ..‬نزدیک جونگ کوک اومد و اسلحشو‬
‫روی قلب جونگ کوک گذاشت‬
‫‪+‬پس قبل از اینکه باختم قطعی بشه بازی رو بهم میریزم ‪ ..‬جونگ‬
‫کوک اسلحشو وسط پیشونی لیسا گذاشت و به رژلب قرمزش خیره‬
‫شد‬
‫_دیگه نمیتونی فرار کنی‪..‬مطمئنم هیچوقت فکر نمیکردی اینطوریه‬
‫رو به روی هم بایستیم‬

‫‪633 | P a g e‬‬
‫و اسلحه هامونو به سمت همدیگه نشونه بگیریم ‪ .. +‬قبل از اینکه اون‬

‫تیرو تو مخ من خالیش کنی قلبی که جیمین توش زندگی میکنه رو‬
‫پاره میکنم ! لیسا با نفرت گفت و اسلحه رو بیشتر روی سینه ی‬
‫جونگ کوک فشرد _ ‪ ..‬پس شلیک کن‪..‬بهت گفته بودم که دفعه‬
‫بعد آخرین روز زندگیتو بهت میدم‪..‬پس اگه‬
‫میخوای زنده بمونی بهم شلیک کن ‪ ..‬صورت لیسا از اشک خیس‬
‫شده بود و چشماشو بست و بدون معطلی ماشه رو کشید ‪ ..‬پلکاشو از‬
‫هم فاصله داد و جونگ کوک بلند زیر خنده زد‪..‬‬
‫_ببین اسلحت خالیه‪..‬حتی دنیام داره تورو مثل یه آشغال پس میزنه‬
‫‪..‬لیسا شوکه روی زانو هاش سقوط کرد و به نوک کفشای جونگ‬
‫کوک خیره شد ‪ ..‬اینجا آخر راه بود و حق با جونگ کوک بود‪..‬اون‬
‫حاال یه بازنده بود _ ‪ ..‬یادمه روز آخر بهت گفتم چرا منو ول میکنی‬
‫و میری؟ تو هیچی نگفتی و فقط بغلم‬
‫کردی‪!..‬همونجا فهمیدم که من فقط اسباب بازیت بودم ‪..‬انقدر داغون‬
‫شدم که همه به‬

‫‪634 | P a g e‬‬
‫چشم یه هیوال نگام میکردن و بهم نزدیک نمیشدن ‪ ..‬اسلحشو روی‬

‫سر لیسا گرفت و پوزخندی زد‬
‫_یه روز جیمین بهم گفت انقدر قدرتمند بشو که وقتی لیسا برگشت‬
‫پیشت یه پوزخند‬
‫بزنی و با یه اشاره از اتاقت بیرونش کنی‪..‬ولی خب میدونی من دیگه‬
‫نمیخوام ریسک‬
‫کنم برای همیشه با یه شلیک از دنیا بیرونت میکنم ‪ ..‬ماشه رو کشید‬
‫و چند ثانیه بعد جسم بی جون دختر روی پارکت افتاد ‪ ..‬اسلحه رو‬
‫کنارش پرت کرد و قبل از اینکه بتونه از اتاق خارج شه سوهو و‬
‫افرادش‬
‫جلوش قرار گرفتن ‪ .. +‬تو‪..‬تو اونو کشتی؟‬
‫سوهو با تعجب پرسید و به خونی که روی صورت جونگ کوک‬
‫پاشیده شده بود نگاه کرد ‪ .. +‬کارت تمومه جئون جونگ کوک‪..‬‬
‫‪+‬نباید میزاشتی بره بیرون _ ‪ ..‬ولی به من گفت میاد تورو ببینه‬
‫نمیتونستم که تو خونه زندانیش کنم!‬

‫‪635 | P a g e‬‬
‫جیمین خطاب به جونگین گفت و همونطور که ناخوناشو میجویید از‬

‫پنجره به بیرون خیره شد‬
‫_یعنی االن کجاست؟ نکنه بالیی سرش اورده باشن‪..‬گوشیشو هم با‬
‫خودش نبرده حاال‬
‫چیکار کنم ‪ ..‬کیونگسو بهش نزدیک شد و چند ضربه ی اروم به‬
‫بازوش زد ‪ .. +‬نگران نباش جیمین باالخره که میاد‪..‬جونگ کوک که‬
‫بچه نیست _ ‪ ..‬نه قضیه مشکوکه کیونگسو ! جونگین محکم گفت و‬
‫به ساعت نگاهی انداخت‬
‫_بهتون دروغ گفته که میاد منو ببینه ولی جای منم نیومده و این‬
‫یعنی اون یه چیزیو‬
‫ازمون مخفی کرده !‪..‬االنم ساعت ‪ 44‬شبه اگه قرار بود بیاد تا االن‬
‫پیداش میشد ‪ .. +‬حاال باید چیکار کنیم؟‬
‫جیمین با استرس گفت و لوهانو کیونگسو هم به جونگین نگاه سوالی‬
‫انداختن _ ‪ ..‬باید جاشو پیدا کنیم‪..‬من خودم چند تا از افرادمو آماده‬

‫‪636 | P a g e‬‬
‫میکنم تا بگردن ‪ .. +‬یعنی بدون اینکه به کسی بگی جونگ کوک‬

‫گمشده خودت دنبالش میگردی؟‬
‫لوهان متعجب پرسید و جونگین سر تکون داد‬
‫_مجبورم‪..‬باید حداقل ‪1 ۲‬ساعت گذشته باشه تا دنبال جونگ کوک‬
‫بگردن و حتی اگه بگردنم‬
‫چیز زیادی دستگیرشون نمیشه‪!..‬پس خودم چند تا از افراد خوبمو‬
‫میفرستم جلو ! جیمین با بغض روی کاناپه کنار لوهان نشست و‬
‫جونگین برای چک کردن وسایل جونگ کوک‬
‫به اتاقشون رفت‪..‬‬
‫جونگ کوک چیز زیادی با خودش نیاورده بود و تنها چیزی که‬
‫تونست ازش پیدا کنه گوشیش‬
‫بود ‪ ..‬از اتاق بیرون اومد و به سمت جیمین که وسط لوهان و‬
‫کیونگسو نشسته بود قدم‬
‫برداشت _ ‪ ..‬تو رمز گوشیشو بلدی جیمین؟‬

‫‪637 | P a g e‬‬
‫جیمین اروم سر تکون داد و رمز و باز کرد و به پیامی که روی‬

‫صفحه بود خیره شد " ‪ ..‬سالم جونگ کوکا‪..‬حاال که دوباره برگشتی‬
‫به کشورت نظرت چیه بیای به عمارت قدیمی ووک‬
‫تا باهم شام بخوریم؟ من مطمئنم تو میای وگرنه مجبور میشیم‬
‫همدیگه رو توی عمارت‬
‫کیم جونگین کنار جسد جیمین مالقات کنیم) !لیسا ‪ )" +‬یه‪..‬یه‬
‫پیام‪..‬از طرف لیسا داشته ‪ ..‬با اتمام جمله جیمین‪ ،‬جونگین گوشی رو‬
‫از دستش چنگ زد و با عصبانیت متن و خوند _ ‪ ..‬رفته عمارت‬
‫ووک ‪..‬سریع افرادمو میبرم اونجا ‪ ! +‬منم باهات میام ! جیمین گفت و‬
‫با جمله ی جونگین بغضش شکسته شده‬
‫_نه هیچکی با من نمیاد ‪ ! +‬ولی من باید بیام من نگرانشم لعنتی‬
‫بفهممممممم ‪ ..‬فریاد کشید و قبل از اینکه روی زانوهاش بشینه‬
‫کیونگسو و لوهان نگهش داشتن‬

‫‪638 | P a g e‬‬
‫_اروم باش جیمین خود جونگ کوکم دوس نداره تو بری اونجا ‪..‬‬
‫کیونگسو گفت و سعی کرد جیمین و اروم کنه ‪ .. +‬نمیتونم بیخیال‬
‫باشم نمیتوننمممممم‬
‫_هر چقدر میخوای دادو فریاد بزن ولی من با خودم نمیبرمت !‬
‫جونگین سریع از عمارت خارج شد و جیمین همونطور که بین‬
‫دستای لوهان و کیونگ‬
‫اسیر شده بود‪ ،‬فریاد میزد تا برگرده ____ ‪ ...‬نمیدونست چند ساعته‬
‫که تو اتاق ووک به صندلی بستنش و تنها دلگرمی که داشت این‬
‫بود جیمین پیش جونگین جاش امنه ‪ ..‬به شدت تشنش شده بود و از‬
‫اینکه نمیتونست خودشو نجات بده عصبی بود _ ‪ ..‬لعنت بهت کیم‬
‫سوهو ‪ ..‬زیر لب گفت و با تعجب به در که باز میشد خیره شد _ ‪..‬‬
‫وااو ببین کی اینجاست‪..‬اوه سهون تنها پسر اوه ووک‪..‬یه مشت ترسو‬
‫خوب کنار هم‬
‫ارتش ساختین ‪ ! +‬جونگ کوک بهتره دهنتو ببندی وقتی زنده و‬
‫مرده بودنت به همین ادمای ترسو بستگی‬

‫‪639 | P a g e‬‬
‫داره ‪ !..‬جونگ کوک با چشمای سرخش بهش خیره شد و سهون یکی‬

‫از صندلی هارو رو به روش‬
‫گذاشت و نشست ‪ .. +‬چرا لیسا رو کشتی؟‬
‫_چون نمیخواستم کشته شم ! سریع گفت و سهون دست به سینه‬
‫به صندلیش تکیه داد و به خونِ لیسا که بعد از بردن‬
‫جسدش از اتاق روی زمین چکیده بود نگاه کرد ‪ .. +‬نتونست از‬
‫زندگیش لذت ببره _ ‪ ..‬خب که چی؟ با این حرفات روحش آرامش‬
‫پیدا نمیکنه ! جونگ کوک سرد گفت و سهون پوزخندی زد‬
‫‪+‬نمیترسی؟‬
‫_نه ‪ ! +‬من که هنوز نگفتم از چی _ !‪ ..‬فرقی نداره سهون‪..‬شما ها‬
‫شبیه دلقکایید‪..‬هرچقدرم سعی کنید ترسناک بنظر بیاید ولی‬
‫بازم فقط خنده دارید ! دستشو مشت کرد و توی صورت جونگ‬
‫کوک کوبید‬

‫‪640 | P a g e‬‬
‫‪+‬خفه شو ‪ ..‬جونگ کوک سریع زیر خنده زد و خونی که تو دهنش‬

‫جمع شده بود و بیرون پرت کرد _ ‪ ..‬احمق ‪ ..‬بین خنده هاش گفت و‬
‫وقتی سهون با عصبانیت تنهاش گذاشت خندش از بین‬
‫رفت _ ‪ ..‬برو به جهنم ! هیچ چیزی تو اتاق وجود نداشت که بتونه‬
‫باهاش وناب و باز کنه و چاره ای جز صبر‬
‫کردن نداشت‪..‬بزودی مشخص میشد که چه چیزی در انتظارشه ‪...‬‬
‫_ _______بهتره بری بخوابی جیمین‬
‫کیونگسو گفت و جیمین بی توجه بهش روی کاناپه دراز کشید‬
‫‪+‬منتظرش میمونم _ ‪ ..‬اما ‪ ...‬قبل از اینکه بتونه جملشو کامل کنه‬
‫لوهان بهش عالمت داد تا سکوت کنه و کیونگسو‬
‫کالفه پشت پنجره ایستاد ‪ .. +‬اگه جونگین نتونه نجاتش بده چی؟‬
‫_این حرفو نزن جیمین تو که انقدر ضعیف نبودی‪..‬ببین جونگ‬
‫کوک با اینکه همه میگفتن تو‬
‫مُردی ولی دو سال منتظرت موند ! لوهان قبل از اینکه قهوشو بخوره‬
‫گفت و جیمین با درد پلکاشو روی هم فشرد‬

‫‪641 | P a g e‬‬
‫‪+‬من سر جونگ کوک نمیتونم منطق داشته باشم‪..‬همش نگرانشم و‬

‫نمیتونم این حسو کنترل‬
‫کنم‬
‫قطره اشکی از چشمش چکید و کیونگسو تمام تالششو کرد که‬
‫بغضشو قورت بده‪.. +‬‬
‫اگه جونگین نتونه نجاتش بده من اینکارو میکنم‪..‬خودش گفت که من‬
‫قهرمان زندگیشم ‪ ..‬اروم خندید و دستشو روی پلکای خیسش‬
‫گذاشت‬
‫‪+‬اگه اینطوره پس دوباره و دوباره نجاتش میدم ___ ‪ ..‬جونگین‬
‫شیشه ی ماشینو پایین داد و به افرادی که دور عمارت ووک‬
‫میچرخیدن خیره‬
‫شد _ ‪ ..‬چند نفرن؟‬
‫‪+‬قربان فقط تو حیاط ‪ ۵۰‬نفر نگهبانی میدن‪..‬از داخل اطالعی نداریم‬
‫باورش نمیشد که لیسا بتونه این امپراطوری رو بسازه‪..‬قابل باور نبود‬
‫و ناخودآگاه ذهنش‬

‫‪642 | P a g e‬‬
‫سمت کیم سوهو میرفت ( ‪ ..‬لیسا و سهون جرعت اینکارارو ندارن‬

‫مطمئنم کار کیم سوهوعه _ )! به یکی ازون نگهبانا پول زیادی رو‬
‫پیشنهاد بدید تا بهمون بگه االن کی تو اون‬
‫عمارت ساکنه‪..‬اگه قبول نکرد با خانوادش تهدیدش کنید ‪ ! +‬بله‬
‫قربان‬
‫جونگین عینک آفتابیشو روی چشماش گذاشت و با لحن محکمی‬
‫گفت‬
‫_یه نفرم بزار بمونه ببینه کیا اینجا رفت و امد میکنن ‪ ..‬شیشه رو‬
‫باال داد و پاشو روی گاز فشرد ( ‪ ..‬حتما جونگ کوک و اون تو نگه‬
‫میدارن که انقدر آدم بیرون گذاشتن )‪ ..‬دستی به موهاش کشید و‬
‫کالفه به چراغ قرمز جلوش نگاه کرد‬
‫(اگه قبل از اینکه نجاتش بدیم بکشنش خیلی بد میشه ‪..) ___ +‬‬
‫جیمین تو هنوز نخوابیدی؟‬
‫لوهان متعجب از پسری که جلوی پنجره منتظر بود پرسید و جیمین‬
‫بدون اینکه به سمتش‬

‫‪643 | P a g e‬‬
‫برگرده گفت _ ‪ ..‬گفتم که منتظرش میمونم ! لوهان با دلسوزی به‬

‫کیونگسو که روی کاناپه خوابش برده بود نگاه کرد و قدماشو به‬
‫سمت‬
‫جیمین برداشت و کنارش قرار گرفت‬
‫‪+‬درک میکنم که نگرانش باشی ولی االن باید استراحت کنی _ ‪..‬‬
‫نمیتونم لوهان ‪ ..‬قبل از اینکه لوهان چیزی بگه جیمین با ذوق به‬
‫ماشین جونگین نگاه کرد و شروع به فریاد‬
‫زدن کرد‬
‫_اونااا اومدنننن‬
‫کیونگسو از خواب بیدار شد و لوهانو جیمین سریع به سمت در‬
‫دوییدن ‪ ..‬با نزدیک شدن به ماشین جونگین ‪،‬قدماشون سست شد و‬
‫جیمین با نگرانی گفت‬
‫_پس جونگ کوک کو؟‬
‫جونگین از ماشین بیرون اومد و شرمنده به دو پسری که جلوش‬
‫استاده بودن خیره شد‬

‫‪644 | P a g e‬‬
‫‪+‬نتونستیم وارد عمارت بشیم تعدادشون زیاد بود _ ‪ ..‬یعنی چی؟‬

‫جیمین سردرگم پرسید و جونگین رو به روش قرار گرفت‬
‫‪+‬فعال نمیتونیم کاری کنیم جیمین _ ‪ ..‬منظورت چیه؟‬
‫جونگین بدون هیچ حرفی جیمین و بغل کرد و زیاد طول نکشید تا‬
‫دوباره پلکاش خیس‬
‫بشن‬
‫_همونجا ولش کردی اومدی؟‬
‫‪+‬باید صبر کنیم جیمین‬
‫جیمین زیر خنده زد و لوهان با بغض به سمت عمارت دویید‬
‫_انقدر راحت‪..‬ولش کردی؟‪..‬باورم نمیشه ‪ ..‬بین خنده هاش گفت و‬
‫بعد به ورز وحشتناکی خنده هاش از بین رفت و جاشونو به چهره‬
‫ی سرد جیمین دادن _ ‪ ..‬چراااا با خوددددت نیاوردیییش؟؟ ‪!! +‬‬
‫جیمین چرا نمیخوای‪..‬‬
‫_بههه ایننن فکککر کرددی ممکنهههه بکشنششش؟؟‬
‫جونگین کالفه از فریادای جیمین جلوتر اومد و به بازوهاش چنگ زد‬

‫‪645 | P a g e‬‬
‫‪+‬چرااا لعنتییی بههش فککر کردمم ولی حق ندارم بدون اجازه کاری‬
‫کنم _ ! پس خودم میرم و با جونگ کوک برمیگردم !! از جونگین رد‬
‫شد و قدمای محکمشو به سمت در برداشت‬
‫‪+‬جیمین دیوونه بازی در نیار همین االن برگرد ! بی توجه به‬
‫جونگین به راهش ادامه داد‬
‫‪+‬اوکی خودت خواستی ! قبل از اینکه بتونه از عمارت خارج بشه‬
‫درد وحشتناکی توی گردنش پیچید و زیاد طول‬
‫نکشید تا توی بغل جونگین سقوط کنه و چشماشمو ببنده ‪ ..‬جیمین و‬
‫روی تخت گذاشت و کیونگسو شوکه پرسید‬
‫‪+‬چیکارش کردی؟‬
‫_بیهوش ! خونسرد گفت و از اتاق بیرون اومد‬
‫_حق ندارین در و به روش باز کنید ‪ ! +‬چرا در و قفل میکنی‬
‫میخوای اون تو بمیره؟‬

‫‪646 | P a g e‬‬
‫بی توجه به لوهان در و قفل کرد و به سمت پذیرایی قدم برداشت ‪..‬‬
‫_اینجوری برای خودش بهتره با این دیوونه بازیاش خودشو به‬
‫کشتن میده!‬
‫جونگین خطاب به لوهان گفت و کالفه روی کاناپه نشست‬
‫_فقط بیرون ‪ ۵۰‬نفر و گذاشتن‪..‬معلوم نیست داخل چند نفره و حتی‬
‫حدس میزنم‬
‫بیشترم باشن ‪ ! +‬کار لیسا و سهونه؟‬
‫کیونگسو با شَک پرسید و جونگین سرشو به دو طرف تکون داد‬
‫_فکر نمیکنم اونا همچین قدرتی داشته باشن‪..‬احتمال میدم کار کیم‬
‫سوهو باشه چون‬
‫اون هم ثروتمنده و هم با ادمای بزرگ چین دوسته !شاید پشتش به‬
‫اونا گرمه که اینکارو‬
‫کرده ‪ ..‬اروم گفت و به فکر فرو رفت‬
‫‪+‬حاال میخوای چیکار کنی؟‬
‫نگاهشو به کیونگسو داد و نفس عمیقی کشید‬

‫‪647 | P a g e‬‬
‫_اول باید مطمئن بشم کار کیم سوهوعه بعدش حکم ورود به‬
‫عمارت و میگیرم و با‬
‫افرادم میرم اونجا ‪ .. +‬اینایی که میگی زیادی طول میکشه جونگین ‪..‬‬
‫کیونگسو همونطور که به میز خیره شده بود گفت و لوهان قبل از‬
‫اینکه به اتاقش بره به‬
‫سمت جونگین برگشت‬
‫‪+‬امیدوارم حین انجام دادن اینکارا بالیی سر جونگ کوک نیاد‪..‬‬
‫_لعنتیااااا تشنمه‬
‫هوا رو به روشنی میزد و جونگ کوک از شدت تشنگی نتونسته بود‬
‫بخوابه ‪ ..‬ونابی که دورش بسته شده بود اذیتش میکرد و مطمئن بود‬
‫مچ دستاش زخمی شده ‪ ..‬با نزدیک شدن صدای قدمای کسی به در‬
‫خیره شد و بعد از ورود سهون پوزخندی زد‬
‫_بازم که تو !پس چرا اون کیم سوهوی لعنتی خودشو نشون نمیده ‪..‬‬
‫‪+‬خیلی خوش شانسی جونگ کوک‪..‬دقیقا تو همین موقعیت که سوهو‬
‫به کشتنت فکر میکنه‬

‫‪648 | P a g e‬‬
‫بهش خبر دادن حال همسرش بده و مجبور شد به چین برگرده ‪..‬‬
‫اروم گفت و لیوان آب توی دستشو به سمت لبای جونگ کوک برد‬
‫با حس کردن سردیِ آب تو دهنش لبخند کمرنگی زد و به سهون‬
‫که رو به روش‬
‫مینشست خیره شد‬
‫_چرا منو نگهداشته؟ میتونست خیلی راحت به تو یا یکی دیگه از‬
‫نوچه هاش بگه منو‬
‫بکشن ‪ ..‬سهون طبق عادت همیشگیش انگشتاشو بین همه جا داد و‬
‫شونه ای باال انداخت‬
‫‪+‬بهتره وقتی برای کشتنت اومد از خودش بپرسی ‪ ..‬جونگ کوک‬
‫بدون هیچ حرفی به نقطه ی نا معلومی خیره شد و سهون به جلو خم‬
‫شد‬
‫‪+‬نگران جیمینی؟‬
‫_چرا باید با تو درد و دل کنم؟‬
‫جونگ کوک سرد گفت و سهون پوزخندی زد‬

‫‪649 | P a g e‬‬
‫‪+‬به هرحال ما برادریم‪..‬‬

‫جونگ کوک خنده ی هیستریکی کرد‬
‫_از کدوم برادری حرف میزنی؟‬
‫‪+‬بیخیال جونگ کوک‬
‫اروم از روی صندلی بلند شد و قدماشو به سمت در کشوند‬
‫_اگه حتی یه درصد منو برادر خودت میدونی بزار از اینجا برم ‪ ..‬با‬
‫اتمام جمله ی جونگ کوک چند لحظه ایستاد و به فکر فرو رفت ‪..‬‬
‫جونگ کوک به شونه های پهنش که افتاده تر از همیشه بنظر‬
‫میرسیدن خیره شد و توی دلش‬
‫هزاران بار التماس کرد تا از اونجا خالص بشه ‪ .. +‬متاسفم هیونگ ‪..‬‬
‫از اتاق بیرون زد و بغضی که جونگ کوک بزور نگهش داشته بود‬
‫شکسته شد‬
‫(امیدوارم قبل از اینکه بمیرم برای آخرینبار لبخند زیباتو ببینم‬
‫جیمین ____ )‪ ..‬پشت پنجره ی اتاقش نشسته و به برفایی که زمین‬
‫و میپوشوندن خیره شده بود‬

‫‪650 | P a g e‬‬
‫‪+‬کریسمس نزدیکه جونگ کوک‪..‬دوس داشتم باهم درخت و تزئین‬

‫کنیم ‪ ....‬پلکای خیسشو پاک کرد و از پشت پنجره کنار رفت‬
‫‪+‬دلم میخواست بیام اونجا دستتو بگیرم و بزور برت گردونم بدون‬
‫اینکه از کسی بترسم ‪ ..‬جلوی آینه ایستاد و به پلکای سرخ و ورم‬
‫کردش پوزخند زد‬
‫‪+‬اما حاال باید تو یه اتاق تنهایی با خودم بجنگم ! برای هزارمین بار‬
‫توی روز به سمت در رفت و مشتای پشت سر همشو روش خالی‬
‫کرد‬
‫‪+‬در و باز کنیددددددد من میخوامم برم پیش جونگ کوک ‪..‬‬
‫کیونگسو ساعت ها پشت در نشسته بود و جیمین بدون اینکه‬
‫متوجهش بشه مدام داد و‬
‫فریاد میزد ‪ ... +‬جونننگینننننن کیونگسووووووو خواهش میکنم یکی‬
‫این درو باز کنه ‪ ..‬با گریه روی زمین افتاد و سرشو به در تکیه داد‬
‫‪+‬خواهش میکنم‪..‬در و باز کنید‬
‫کیونگ دستشو روی دهنش فشرد تا جیمین صدای گریه هاشو نشنوه‬

‫‪651 | P a g e‬‬
‫‪+‬خواهش میکنم از اینجا منو بیارید بیرون دارم میمیرم ‪ ...‬بیشتر از‬
‫این نتونست تحمل کنه و بلند شد تا در و برای جیمین باز کنه که‬
‫دست لوهان‬
‫روی دستش قرار گرفت و اروم کنار گوشش زمزمه کرد‬
‫_اگه درو باز کنی میره پیش سوهو‪..‬یا میکشنش یا مجبور میشه‬
‫دوباره به عنوان کیم‬
‫جیمین به چین برگرده ‪ ..‬کیونگسو کالفه خودشو توی آغوش لوهان‬
‫انداخت و گریه هاش شدید تر شدن‪..‬با اینکه از‬
‫گریه کردن خوشش نمیومد ولی امروز نمیتونست کنترلشون کنه ‪..‬‬
‫__‬
‫‪+‬من همینجا میمونم تا وقتی غذاتو بخوری جیمین _ ! چی باعث شد‬
‫فکر کنی با اینجا موندنت من غذا میخورم کیونگ؟‬
‫جیمین کالفه گفت و روی تختش دراز کشید‬
‫_فقط وقتی میخورم که بزاری از این خراب شده برم بیرون ‪! +‬‬
‫هرگز ! کیونگسو عصبی گفت و ظرف سوپشو روی زمین انداخت ‪.. +‬‬

‫‪652 | P a g e‬‬
‫اگه قرار نیست تو غذا بخوری پس منم نمیخورم ! جیمین روشو از‬
‫کیونگسو برگردوند و پتو رو تا گردنش باال کشید‬
‫_برو بیرون ‪ ..‬کیونگسو هیچی نگفت و جیمین پلکایی که دوباره‬
‫خیس میشدن و روی هم فشرد _ ‪ ..‬چرا بهم توجه میکنی کیونگسو؟‬
‫من رقت انگیزم؟‬
‫‪+‬نه جیمین من فقط میخوام کنارت باشم _ ‪ ..‬ولی من نمیخوام ‪..‬‬
‫روی تخت نشست و به سمت کیونگسو چرخید‬
‫_اگه میخوای واقعا کنارم باشی منو اینجا حبس نکن ‪ ..‬کیونگسو با‬
‫دیدن چشمای خیس جیمین دوباره بغض کرد و سرشو پایین انداخت‬
‫‪+‬دلم میخواست اینکارو بکنم اما حق با جونگینه‪..‬اونا معلوم نیس چه‬
‫بالیی سرت بیارن _ ‪ ..‬منو ببین کیونگسو !خوب منو ببین‬
‫به بازوهای دوستش چنگ زد و سرشو باال آورد‬
‫_ببین دیگه چقدر بال قراره سر من بیاد؟ انگار که اینجا جهنمه و‬
‫من مدام شکنجه‬

‫‪653 | P a g e‬‬
‫میشم‪..‬اینجوری حال من خوب نمیشه !‪ ..‬عقب رفت و سرشو به دو‬

‫طرف تکون داد‬
‫_وقتی نمیدونم جونگ کوک زندس یا مرده حالم خوب نمیشه ‪..‬‬
‫کیونگسو بلند شد و به سمت در قدم برداشت ‪..‬دیگه نمیتونست‬
‫حرفای دردناک دوستشو‬
‫تحمل کنه و ترجیح میداد تو تنهایی گریه کنه _ ‪ ..‬اگه جونگ کوکو‬
‫بکشن من هیچوقت شمارو نمیبخشم ‪ ..‬جیمین قبل از خروج کیونگسو‬
‫گفت و دوباره روی تختش دراز کشیدو و چشماشو بست ‪.. +‬‬
‫همونطور که حدس میزدم همه چیز زیر سر کیم سوهوعه ! جونگین‬
‫با عصبانیت گفت و لوهان پوزخندی زد‬
‫_از اولم مشخص بود ! کیونگسو هم وارد اتاق شد و متعجب بهشون‬
‫خیره شد‬
‫‪+‬چیزی شده؟‬
‫_کیم سوهو !جونگ کوک و تو یه اتاق زندانی کرده ‪ ..‬جونگین‬
‫همونطور که دور اتاق قدم میزد گفت و کیونگسو نفس عمیقی کشید‬

‫‪654 | P a g e‬‬
‫‪+‬اوه خوبه پس هنوز زندست ‪ ..‬لوهان نگاه بدی بهش انداخت و‬

‫کیونگ با استرس کنارش نشست ‪ .. +‬منظور بدی نداشتم ‪ ..‬لوهان‬
‫فقط سر تکون داد و جونگین پشت میز کارش قرار گرفت‬
‫_جونگ کوک دیروز لیسارو کشته ‪ .. +‬چی؟ چطوری؟؟؟‬
‫لوهان متعجب پرسید و جونگین شروع به ماساژ دادن سرش کرد‬
‫_با اسلحه کشتش‪..‬به یکی از افرادشون سپردیم که هر اتفاقی افتاد‬
‫بهمون بگه‪..‬امروز‬
‫صبح سوهو میخواسته جونگ کوک و بکشه ولی مجبور میشه برگرده‬
‫چین ‪ ..! +‬حاال باید چیکار کنیم؟‬
‫جونگین نفس عمیقی کشید و به کیونگسو خیره شد‬
‫_من منتظرم حکم بیاد تا کیم سوهو رو بازداشت کنم ‪ .. +‬اما طول‬
‫میکشه _ ! خب چیکار کنم؟ بدون قانون که نمیشه بریم جلو‬
‫اینجوری پای خودمونم گیره ! جونگین عصبی گفت و لوهان از روی‬
‫صندلی بلند شد‬

‫‪655 | P a g e‬‬
‫‪+‬اگه بخوایم منتظر اون قانون مسخره ای که ازش حرف میزنی‬

‫باشیم فقط میتونیم‬
‫جنازه جونگ کوکو از اون عمارت کوفتی بیرون بیاریم ! لوهان محکم‬
‫حرفشو توی صورت جونگین کوبید و زیاد طول نکشید تا از اتاق‬
‫_چرا همه فکر میکنن من دشمن جونگ کوکم؟ من دارم همه‬
‫تالشمو میکنم تا نجاتش‬
‫بدم ‪ ! +‬اونا همه نگرانن درکشون کن ‪ ..‬کیونگسو آروم گفت و از جا‬
‫بلند شد‬
‫‪+‬بهتره توهم یکم استراحت کنی جونگین‪ ..‬تمام شب بیدار بودی ‪..‬‬
‫قبل از اینکه بتونه قدم برداره جونگین دستشو گرفت و کیونگسو سر‬
‫جاش خشک شد‬
‫_تو هنوزم منو دوس نداری؟‬
‫با بی جواب موندنش پوزخندی زد و به دست اسیر شده ی کیونگ‬
‫بین دستاش خیره شد‬

‫‪656 | P a g e‬‬
‫_وقتی میبینم جیمین انقدر برای جونگ کوک بی تابی میکنه‬

‫حسودیم میشه‪..‬من یه مردِ ‪۲۰‬‬
‫سالم و خیلی چیزارو درک میکنم اما بازم گاهی اوقات مثل یه بچه‬
‫ی ‪ ۵‬ساله حسودی‬
‫میکنم ‪ .. +‬من نمیتونم عاشقت بشم جونگین‪..‬من با تو فرق دارم هیچ‬
‫حسی بهت ندارم‪..‬بهتره‬
‫توهم بری دنبال کسی که دوست داره ‪ ..‬کیونگسو اروم گفت و‬
‫دستشو از بین دستای جونگین بیرون آورد و از اتاق خارج شد _ ‪..‬‬
‫اشکالی نداره عزیزم‪..‬اینجا دنیای واقعیه !داستان نیست که منتظر‬
‫باشم آخرش همه‬
‫چیز خوب تموم شه‪..‬عشقی که بهت دارم ممکنه یه روز کمرنگ بشه‬
‫اما همیشه به خاطرم‬
‫میمونه ‪ ..‬خیره به جای خالی کیونگسو گفت و زیاد طول نکشید تا از‬
‫اتاقش بیرون بزنه‪..‬‬

‫‪657 | P a g e‬‬
‫___چهار روز بعد ‪ ..‬سینی پر از غذاهای مختلف و به دست لوهان‬

‫داد‬
‫_بیا غذاشو براش ببر ‪ .. +‬خودتم که میدونی نمیخوره کیونگسو ‪...‬‬
‫سینی رو روی میز گذاشت و کالفه به محتویاتش خیره شد‬
‫‪+‬االن چهار روزه درست حسابی غذا نخورده‪..‬رسما میخواد خودکشی‬
‫کنه _ ! برو در و باز کن بگو بیاد سر میز با ما نهار بخوره ‪ ..‬لوهان‬
‫متعجب از حرف کیونگسو بلند شد‬
‫‪+‬پس جونگین _ ‪ ...‬جونگین االن اینجا نیست پس برو بیارش‪..‬زنده‬
‫موندن جیمین مهمتر از دستوراته‬
‫جونگینه ‪ !..‬لوهان سریع سر تکون و به سمت اتاق جیمین دویید‪..‬اونم‬
‫اصال دلش نمیخواست جیمین‬
‫اونجا زندونی بشه و اگه پای جونش وسط نبود حتی نمیزاشت یه‬
‫ثانیم اون تو بمونه ‪ .. +‬جیمین بیا با ما نهار بخور‬
‫با لبخند گفت و به جیمینی که جلوی پنجره زانوهاشو بغل کرده بود‬
‫خیره شد _ ‪ ..‬داری بهم میگی باالخره از اینجا بیام بیرون؟‬

‫‪658 | P a g e‬‬
‫لوهان شرمنده سر تکون داد و جیمین قدمای سستشو به سمتش‬

‫برداشت _ ‪ ..‬باالخره از اینجا میام بیرون ‪ ..‬از اتاق بیرون زد و همراه‬
‫لوهان وارد آشپزخونه شد‬
‫_چقدر غذا ‪ ..‬رو به روی کیونگسو نشست و لوهان کنارش جا‬
‫گرفت ‪ .. +‬خیلی ضعیف شدی‪..‬میدونی یه دوستی بهم میگفت تحت‬
‫هر شرایطی نباید با شکمت‬
‫قهر کنی ‪ ..‬کیونگسو با پوزخند گفت و جیمین خوب یادش بود که‬
‫این جمله رو خودش بارها به‬
‫کیونگسو گفته بود _ ‪ ..‬اون موقع دوستت تحت هر شرایطی قرار‬
‫نگرفته بود ! اروم گفت و شروع به خوردن غذاش کرد‬
‫‪+‬دو هفته دیگه کریسمسه _ ‪ ..‬اوه واقعا؟‬
‫با حالت سوالی به لوهان خیره شد و بعد پوزخندی زد‬
‫_وقتی جونگ کوک اینجا نیست چجوری روت میشه از کریسمس‬
‫حرف بزنی؟‬
‫‪+‬منظورت چیه جیمین؟‬

‫‪659 | P a g e‬‬
‫لوهان شوکه پرسید و از سر میز بلند شد‬

‫‪+‬فکر کردی فقط تو نگران جونگ کوکی؟ مطمئن باش منم همونقدر‬
‫که تو نگرانی نگرانشم!‬
‫بهتره اینو بدونی من دو سال کنارش بودم مثل برادر ازش مراقبت‬
‫کردم !کمک کردم‬
‫تا افسردگیش درمان بشه و دوباره یه زندگی جدید برای خودش‬
‫بسازه من بودم که _ ‪ ...‬اوکی فهمیدم لوهان !تو اندازه من نگرانشی‬
‫ولی نمیتونی بری نجاتش بدی ! جیمین وسط حرف لوهان پرید و‬
‫کیونگسو از جو بوجود اومده اصال راضی نبود ‪ .. +‬بهتره تمومش کنید‬
‫!لوهان دوباره سر جاش نشست و هر سه در سکوت مشغول‬
‫غذاشون شدن _ ‪ ..‬من میخوام یه کاری کنم ‪ ..‬جیمین اروم گفت و از‬
‫سر میز بلند شد‬
‫‪+‬چیکار میخوای بکنی جیمین؟‬
‫_میرم جونگ کوک و برمیگردونم و هیچکسم نمیتونه جلومو بگیره !‬
‫سریع به سمت در دویید و کیونگسو و لوهان چند لحظه شوکه بهم‬

‫‪660 | P a g e‬‬
‫خیره شدن ‪ ..‬جیمین سریع حیاط عمارتو پشت سر گذاشت و از در‬

‫بیرون زد ‪ ..‬لوهان پشت سر جیمین میدویید و کیونگسو با دستای‬
‫لرزونش شماره ی جونگینو‬
‫میگرفت ‪ ..‬برف تمام خیابون و پوشونده بود و ه‬
‫وا از همیشه سردتر شده بود ‪ .. +‬جیمین صببببر کننننن لعنتتییییی‬
‫لوهان پشت سرش فریاد زد و روی زانوهاش خم شد‪...‬‬
‫جیمین هنوزم به دوییدن ادامه میداد و به اینکه تمام بدنش یخ زده‬
‫بود اهمیتی نمیداد ( ‪ ..‬من میام جونگ کوک )‪ ..‬قدرت پاهاش هر‬
‫لحظه کمتر میشد و سرگیجه ی شدیدی بهش هجوم میاورد ( ‪..‬‬
‫هیچی نمیتونه جلومو بگیره ) همونطور که سیاهی جلوی چشماشو‬
‫میپوشوند اروم اروم ایستاد و با حس کردن دونه های‬
‫برف روی پوستش‪ ،‬تنش لرزید و روی زانوهاش فرود اومد ( ‪ ..‬من‬
‫تمام این راه و میدوئم‪..‬انقدر میدوئم تا بهت برسم جونگ کوک )‪..‬‬
‫پلکاش بسته شد و محکم روی زمین افتاد ‪ ..‬لوهان با ترس به سمتش‬

‫‪661 | P a g e‬‬
‫دویید و کیونگسو شروع به اشک ریختن کرد ‪ ..‬جیمینو بغل کردن و‬

‫روی صندلی عقب ماشین خوابوندنش‪ ،‬بدون اینکه بدونن اون پسر‬
‫توی رویاهاش‪..‬هنوز در حال دوییدنه‪..‬‬
‫به خون خشک شده ی لیسا روی پارکت خیره بود و بدون اینکه به‬
‫سهون که تازه وارد‬
‫اتاق شده بود نگاه کنه گفت _ ‪ ..‬حالش چطوره؟‬
‫‪+‬تو بیمارستانه ! سریع به سمتش برگشت و با نگرانی پرسید‬
‫_چیشده چه بالیی سرش آوردین؟؟؟‬
‫سهون دوباره رو به روش نشست و پاهاشو روی هم انداخت‬
‫‪+‬ما کاری نکردیم جونگ کوک !یه نفرو فرستادم بره ببینه حالش‬
‫چطوره میگن چند روزی غذا‬
‫نخورده و بدنش ضعیف شده ‪ ..‬جونگ کوک عصبی تو صورت سهون‬
‫فریاد زد‬
‫_لعنتتتت بهتوننن اگههه میخوایددد منو بکشیددد چرا فقططط‬
‫انجامش نمیدییین؟‬

‫‪662 | P a g e‬‬
‫نفسای عمیقی پشت سر هم کشید و شروع کرد به تکون دادن‬

‫بدنش تا بتونه خودشو از‬
‫شر وناب مسخره ای که دورش پیچیده شد بود خالص کنه‬
‫_من دیگه خسته شدم سهون کمکم کن از اینجا برم بیرون‪..‬یا هم‬
‫منو بکش تا حداقل از‬
‫فکر جیمین بیام بیرون‪..‬چون داره دیوونم میکنه ! سهون با لحن‬
‫دردناک جونگ کوک چند لحظه به فکر فرو رفت و بعد شروع به‬
‫باز کردن وناب‬
‫ها کرد‪..‬دیگه نمیتونست درد کشیدن جونگ کوک و تحمل کنه !این‬
‫‪1‬روز زیادی فکر کرده بود و‬
‫آخرم به این نتیجه میرسید که بی انصافی بزرگی در حق هیونگش‬
‫کرده‪..‬و باالخره وقتش‬
‫بود راه درست و پیش بگیره ‪ ..! +‬بیا با این بازش کن‬
‫با صدای شخص دیگه ای هردو سرشونو به سمت در چرخوندن و با‬
‫سوهو که چاقویی رو‬

‫‪663 | P a g e‬‬
‫به سمتشون گرفته بود رو به رو شدن _ ‪ ..‬پس تو میخواستی کمکش‬

‫کنی فرار کنه ! سهون شوکه از روی زانوهاش بلند شد و به چهره ی‬
‫جدی سوهو خیره شد ‪ .. +‬بزار بره _ ‪ ..‬میخوای ادای فرشته هارو در‬
‫بیاری؟ مگه خودت نبودی که به خاطر کشتنش بهم اسلحه‬
‫دادی!؟‬
‫جونگ کوک خنده ی هیستریکی کرد و سهون قدماشو به سمت‬
‫سوهو برداشت ‪ .. +‬خودتم میدونی که جیمین جونگ کوکو دوست‬
‫داره !چرا داری جلوی خوشحال بودنشو‬
‫میگیری ! سوهو تنه ای به سهون زد و رو به روی جونگ کوک قرار‬
‫گرفت _ ‪ ..‬تو چقدر جیمین و دوست داری؟‬
‫جونگ کوک هیچ جوابی نداد و سوهو فریاد کشید‬
‫_گفتم چقدر دوستششش داری؟‬
‫‪+‬نمیییدونمممم لعنتییی نمیدونممم ‪ ..‬سوهو زیر خنده زد و به سهون‬
‫نگاهی انداخت‬

‫‪664 | P a g e‬‬
‫_نمیدونه ‪ ... +‬نمیدونم چون نمیتونم کلماتو کنار هم بچینم‪..‬من‬

‫جیمینو دوسش دارم انقدر که وقتی‬
‫همه معتقد بودن مُرده من دنبالش میگشتم ! سوهو با عصبانیت چاقو‬
‫رو زیر گلوی جونگ کوک گذاشت و سهون چند قدم به سمتش‬
‫برداشت‬
‫_جیمین برادر کوچیکتر منه ‪ ! +‬اگه چاقو رو بیشتر از این به گلوم‬
‫فشار بدی همون برادر کوچیکترت تفم تو صورتت‬
‫نمیندازه!‬
‫سوهو با حرص چاقو رو روی گلوی جونگ کوک فشرد و سهون‬
‫سریع به سمتش دویید ‪ ..‬قبل از اینکه آسیب جدی به جونگ کوک‬
‫بزنه سهون به عقب هُلش داد و هر دو باهم درگیر‬
‫شدن ‪ ..‬جونگ کوک پشت سر هم سرفه میکرد و سهون مشتای‬
‫محکمشو تو صورت سوهو خالی میکرد‬
‫‪+‬جیمین‪..‬االن تو بیمارستانه‬
‫از روی سوهو بلند شد و خونی که از کنار لبش میومدو پاک کرد‬

‫‪665 | P a g e‬‬
‫‪+‬به خاطر جونگ کوک چند روزه غذا نخورده انقدر حالش بده که‬
‫از دیروز بردنش بیمارستان هنوز‬
‫بهوش نیومده ! سوهو بی توجه به صورت دردناکش از جا بلند شد و‬
‫قبل از اینکه به سمت در بره سهون‬
‫به بازوش چنگ زد‬
‫‪+‬میری دیدنش؟ این کاریه که تو باهاش کردی حاال راضی شدی؟‬
‫_دهنتو ببند ‪ ..‬بازوشو از بین انگشتای سهون بیرون کشید و از اتاق‬
‫خارج شد و درو به روی جونگ کوک و‬
‫سهون قفل کرد ‪ ..‬سهون ونابو باز کرد و جونگ کوک به مچ های‬
‫زخمیش نگاهی انداخت _ ‪ ..‬چرا بهم کمک کردی سهون؟ تو که ازم‬
‫متنفری ‪ ..‬به زخم نه چندان عمیق گلوی جونگ کوک نگاه کرد و‬
‫‪+‬نمیدونم چرا فقط کاری که فکر میکردم درسته رو انجام دادم‪..‬‬
‫__همه با تعجب بهش نگاه میکردن و سوهو بی توجه بهشون به‬
‫سمت اتاق برادرش قدم‬

‫‪666 | P a g e‬‬
‫برداشت ‪ ..‬سهون تمام صورتشو زخمی و کبود کرده بود و زیادم‬

‫عجیب نبود اگه همه با حالت چندشی‬
‫بهش خیره میشدن ‪ ..‬این روزا بیشتر وقتشو توی بیمارستان‬
‫میگذروند و از اینکه هر روز باید شاهد بیمار شدن‬
‫عزیزاش باشه اصال راضی نبود ‪ ..‬لوهان با دیدنش شوکه کنار گوشِ‬
‫کیونگسو چیزیو زمزمه کرد و بعد با عصبانیت به سمتش‬
‫اومد‬
‫_عوضی چرا اومدی اینجا؟‬
‫به یقش چنگ زد و از بین دندونای چفت شدش گفت‬
‫_اگه بالیی سر جونگ کوک آورده باشی زندگیتو برات جهنم میکنم‬
‫!بدون هیچ حسی به لوهان خیره شد و یقشو آزاد کرد ‪ .. +‬اومدم‬
‫برادرمو ببینم از سر راهم برو کنار ! کیونگسو دست لوهانو گرفت و‬
‫کنار کشیدش _ ‪ ..‬بزار بره لوهان‪..‬اگه خیلی دوس داره عذاب‬
‫کشیدن برادرشو ببینه چرا جلوشو میگیری؟‬

‫‪667 | P a g e‬‬
‫سوهو سریع وارد اتاق شد و به جیمین که از همیشه الغرتر شده بود‬

‫_جیمین؟‬
‫جیمین اروم پلکاشو از هم فاصله داد و با دیدن سوهو بغض‬
‫وحشتناکی به گلوش چنگ زد‬
‫‪+‬چ‪..‬چرا‪..‬اومدی‪...‬اینجا؟‬
‫اروم اروم گفت و بین هر کلمه مکث کوتاهی میکرد _ ‪ ..‬دلم برات‬
‫تنگ شده بود‬
‫جلو اومد و قبل از اینکه بتونه دستشو روی دست برادرش بزاره‪،‬‬
‫جیمین سریع دستشو‬
‫عقب کشید و اخم ریزی کرد‬
‫‪+‬به‪..‬من دست‪...‬نزن‬
‫_جیمین من ‪ ... +‬جونگ کوک‪..‬جونگ کوک کجاست؟‬
‫با شنیدن اسم جونگ کوک از بین لبای جیمین‪ ،‬بغضی که خیلی وقت‬
‫بود نگهش داشته بود‬

‫‪668 | P a g e‬‬
‫شکست و شروع به اشک ریختن کرد‬

‫_اون پیش منه ‪ .. +‬اذیتش‪..‬کردی؟‬
‫سوهو سرشو به دو طرف تکون داد و به اشکایی که زخمای صورتشو‬
‫میسوزوندن اهمیت‬
‫نداد‬
‫_انقدر دوستش داری؟ اون قبال خیلی تورو اذیت کرده جیمین !‬
‫خودتم میدونی که چقدر‬
‫عذابت داده‪..‬ولی من تو این دو سال نزاشتم لبخند از روی لبات‬
‫بره‪..‬حاال اونو بیشتر از‬
‫من دوس داری؟‬
‫قطره اشکی از گوشه ی چشمای جیمین لیز خورد و عالمت داد تا‬
‫سوهو بهش نزدیکتر‬
‫بشه‪..‬سوهو خم شد و جیمین کنار گوشش اروم زمزمه کرد ‪ .. +‬اون‬
‫یه ‪..‬عوضیه‪ ..‬که منو معتاد خودش کرده ‪ ..‬تکخندی زد و دوباره ادامه‬
‫داد‬

‫‪669 | P a g e‬‬
‫‪+‬من دردی‪..‬که به خاطر دوست داشتنش‪..‬میکشمو ‪ ..‬اخم ریزی کرد‬

‫و نفس عمیقی کشید تا راحتتر حرف بزنه‬
‫‪+‬من دردی که میکشمو دوست دارم‪..‬چون لذتبخشه ‪ ..‬سوهو سرشو‬
‫عقب آورد و به چشمای خندون جیمین خیره شد _ ‪ ..‬از من چی‬
‫میخوای جیمین؟‬
‫‪+‬ولش کن‪..‬من تمام چیزای که‪..‬بهم دادیو پس میدم‪!..‬میخوام با کسی‬
‫که دوسش‬
‫دارم‪..‬در ارامش‪..‬زندگی کنم‬
‫جیمین اروم گفت و سوهو اشکاشو پاک کرد‬
‫_حتی اگه بهت درد بده؟‬
‫جیمین سرشو به نشونه ی تایید تکون داد و لبخندی زد‬
‫‪+‬تا وقتی جونگ کوک‪..‬درمانم میکنه‪..‬مهم نیست چقدر درد بکشم ‪...‬‬
‫سوهو دستی به موهاش کشید و خم شد و پیشونی و جیمین و بوسید‬
‫‪+‬نیاز نیست چیزیو پس بدی‪..‬اونا سهم تیانگ بودن‪..‬حاال هم مال‬
‫توعه ‪ ..‬اروم اروم عقب اومد و لبخند دردناکی زد‬

‫‪670 | P a g e‬‬
‫‪+‬از زندگیت میرم بیرون برای همیشه فقط قول بده که شاد زندگی‬
‫کنی _ ‪ ..‬قول میدی جونگ کوکو‪..‬ولش کنی؟‬
‫جیمین با لحن غمگینی گفت و سوهو دستشو روی دستگیره ی در‬
‫گذاشت ‪ .. +‬قول میدم‪..‬وقتی تو در هر شرایطی اونو انتخاب میکنی‬
‫من نمیتونم نگهش دارم‪..‬‬
‫اولویت من تو بودی جیمین اما اولویت تو جونگ کوکه‪...‬حداقل من‬
‫کاری که تو در حقم میکنی‬
‫رو در حقت نمیکنم ! از اتاق بیرون رفت و پلکای جیمین رو هم‬
‫فشرده شدن _ ‪ ..‬ممنونم هیونگ ___ ‪ ..‬کنار هم نشسته بودن و به‬
‫دیوار پشت سرشون تکیه داده بودن _ ‪ ..‬حاال سوهو هر دوتامونو‬
‫باهم میکشه ! جونگ کوک با پوزخند گفت و هردو زیر خنده زدن ‪..‬‬
‫‪+‬وقتی با لیسا میومدیم کره فکرشم نمیکردیم که کشته بشیم !‬
‫سهون اروم گفت و جونگ کوک به فکر فرو رفت _ ‪ ..‬تو و لیسا تو‬
‫این مدت چیکار میکردین؟‬
‫‪+‬کالهبرداری ‪ ..‬سهون خونسرد گفت و دوباره هر دو زیر خنده زدن‬

‫‪671 | P a g e‬‬
‫_کالهبرداری؟ البته از لیسا انتظار میرفت اما به تو نمیاد اینکارا ‪.. +‬‬
‫مثل اینکه یادت رفته من پسر اوه ووکم _ ‪ ..‬نه اتفاقا خوب میدونم‬
‫پسر اون عوضی ‪ ..‬سهون پوزخندی زد و به نیمرخ جونگ کوک خیره‬
‫شد‬
‫‪+‬خیلی دلم میخواد مثل تو فیلما مشت بکوبم تو دهنت بگم راجب‬
‫پدرم درست صحبت‬
‫کن‪..‬اما خب زندگی منو هم با کاراش خراب کرد پس هیچکار از‬
‫دستم بر نمیاد ‪ ...‬هر دوبه رو به روشون خیره شدن و با شنیدن‬
‫صدای چرخیدن کلید تو قفل در از جاشون‬
‫پا شدن ‪ ..‬سوهو با شونه های افتاده وارد اتاق شد‬
‫‪+‬میتونید برید _ ‪ ..‬بریم؟‬
‫جونگ کوک متعجب پرسید و سوهو ابرویی باال انداخت‬
‫‪+‬مگه دوس نداشتی از اینجا بری بیرون؟ خب برو دیگه‬
‫_باز چه نقشه ای تو سرته؟ نکنه بالیی سر جیمین اوردی‬

‫‪672 | P a g e‬‬
‫جونگ کوک عصبی گفت و سوهو کلیدای تو دستشو گوشه ای پرت‬

‫کرد‬
‫‪+‬حوصله چرت و پرتاتو ندارم گمشو بیرون اگه میخوای جیمین رو‬
‫ببینی زودتر برو ! جونگ کوک و سهون متعجب از اتاق بیرون زدن‬
‫و از پله ها پایین رفتن ‪ ..‬هر دو منتظر بودن تا یکی بهشون شلیک‬
‫کنه و به زندگیشون پایان بده اما هیچکدوم از‬
‫افراد سوهو تو عمارت نبودن و همین متعجب ترشون میکرد ‪..‬‬
‫باالخره به در خروجی رسیدن و با هم ازش بیرون رفتن ‪ .. +‬هی پسر‬
‫ما جدی جدی زنده بیرون اومدیم ‪ ..‬سهون با خنده گفت و کف‬
‫دستاشو بهم کوبید‬
‫_باورم نمیشه ‪ .. +‬منم _ ! فکر کنم اینجا دیگه راهمون از هم جدا‬
‫میشه ‪ ..‬جونگ کوک با لبخند کمرنگی گفت و سهون با سر تایید کرد‬
‫‪+‬من برمیگردم چین ‪ ..‬سهون اروم گفت و جونگ کوک پوزخندی زد‬
‫_توقع نداشته باش بعد از اینهمه دردسری که تو پدرت برام‬
‫درست کردین بغلت‬

‫‪673 | P a g e‬‬
‫کنم ‪ ..‬سهون تکخندی زد و سرشو پایین انداخت‬

‫‪+‬امیدوارم دیگه هیچوقت نبینمت و دیگه هیچوقت مجبور نشم رو‬
‫به روت قرار بگیرم _ ‪ ..‬منم همینطور ‪ ..‬سهون همونطور که به نوک‬
‫کفشاش خیره شده بود اروم گفت‬
‫‪+‬خداحافظ جونگ کوک _ ‪ ..‬خدا نگهدار‪..‬‬
‫هر دو راه مخالف همو پیش گرفتن و بدون اینکه برگردن تا بهم‬
‫نگاهی بندازن ‪،‬دور و‬
‫دورتر شدن _ ‪ ..‬پلکاشو از هم فاصله داد و به دستی که موهاشو‬
‫نوازش میکرد نگاه کرد‬
‫‪+‬جونگ کوک _ ‪ ..‬سالم قهرمان‬
‫تکخندی زد و دست جونگ کوکو بین دستاش گرفت‬
‫‪+‬دوباره نجاتت دادم؟‬
‫جونگ کوک لبخند بزرگی زد و با افتخار سر تکون داد‬

‫‪674 | P a g e‬‬
‫_اره‪..‬هرچند من نقش مزخرفی دارم ولی تو نقش خفنی داری ‪! +‬‬

‫دیوونه ‪ ..‬هردو باهم خندیدن و جونگ کوک انگشتشو روی لبای بی‬
‫رنگ جیمین کشید‬
‫_چرا غذا نمیخوردی؟‬
‫‪+‬نمیدونستم تو چه وضعی هستی‪..‬چطور غذا میخوردم؟‬
‫به چشمای درخشان جیمین خیره شد و دستشو بوسید‬
‫_با اینکه من مقصر نبودم ولی عذر میخوام که نگرانت کردم‪..‬االنم به‬
‫خاطر جبرانش میرم‬
‫یواشکی برات البستر میارم چون میدونم غذاهای بیمارستان بدتر‬
‫گند میزنن به حالت ‪ ..‬جونگ کوک کنار گوشش زمزمه کرد و‬
‫جیمین پوزخندی زد‬
‫‪+‬پس زودباش تا از گشنگی تورو نخوردم برو _ ‪ ..‬باشه ولی بزار اول‬
‫بوست کنم ‪ ..‬توی صورتش خم شد ولی جیمین روشو برگردوند و‬
‫لبای جونگ کوک روی گونش نشستن ‪ .. +‬خیلی صورتم بی رنگ و‬
‫رو شده چطور دلت میاد منو بوس کنی؟‬

‫‪675 | P a g e‬‬
‫لبای جونگ کوک روی لباش نشستن و بوسه ی عمیقی رو شروع‬

‫کرد‪..‬جیمین نتونست زیاد‬
‫همراهیش کنه و جونگ کوک سرشو عقب اورد و به لبای صورتیش‬
‫زل زد‬
‫_حاال رنگ گرفتن ‪ ..‬دوتایی زیر خنده زدن و کاش میتونستن زمان‬
‫و تو همین لحظه متوقف کنن __ ‪ ..‬دوماه بعد ‪ .. +‬ازت خواهش‬
‫میکنم جونگ کوک بیا با هم بریم چین ‪ ..‬جیمین تمام ناراحتیشو تو‬
‫جملش خالی کرد و تنها جوابی که از جونگ کوک گرفت‪..‬عوض‬
‫کردن کانال تی وی بود‪..‬‬
‫‪+‬چرا اینجوری برخورد میکنی؟ سوهو سروان داره دکترا گفتن سه‬
‫ماه دیگه بیشتر وقت‬
‫نداره از آیرین خواسته حداقل برای آخرینبار برم ببینمش‪..‬انقدر بی‬
‫رحم نباش‬
‫جونگ کوک عصبی کنترل و کنار انداخت‬

‫‪676 | P a g e‬‬
‫_میفهمی چی میگی جیمین؟ این مرد همونیه که دو ماه پیش چاقو‬

‫گذاشت رو گلوم‬
‫میخواست منو بکشه !میخواست مارو از هم جدا کنه حاال چجوری‬
‫پاشم برم عیادتش؟‬
‫جیمین کالفه چشماشو چرخوند و قدمای محکمشو به سمت جونگ‬
‫کوک برداشت‬
‫‪+‬تو هیونگ و نمیشناسی اون آدم خوبیه‪..‬اصال اون چیزی که تو‬
‫دیدی نیست !اونا‬
‫همش یه جنون بود _ ‪ ..‬به من ربطی نداره تو هیچ جا نمیری ! جیمین‬
‫روی پاش نشست و دستاشو دور گردنش انداخت‬
‫‪+‬جونگ کوک لطفا بیا بریم فقط سه ماه دیگه زندست‪..‬اون دو سال‬
‫کنارم بود میدونم که با‬
‫دروغ منو پیش خودش نگهداشته بود اما باالخره کمکم کرد زندگی‬
‫راحتی داشته باشم‪..‬بی‬
‫رحمانس اگه االن تنهاش بزارم‬

‫‪677 | P a g e‬‬
‫سرشو به سینه ی جونگ کوک چسبوند و با بغض گفت‬

‫‪+‬به خاطر منم شده این سه ماه و تحمل کن بیا بریم چین ‪ ..‬دستاشو‬
‫دور بدن جیمین قفل کرد و بوسه ای به گردنش زد‬
‫_باشه جیمین اما بهم قول بده که بعد از اون سه ماه لعنتی برگردیم‬
‫کره ‪ .. +‬معلومه که برمیگردیم‪..‬خونه ی ما اینجاست ! لباشو روی‬
‫لبای جونگ کوک گذاشت و اروم بوسیدش‬
‫‪+‬ما هرجا هم بریم آخرش به خونمون برمیگردیم جونگ کوک ‪..‬‬
‫قدمای سستشو به داخل فرودگاه کشوند و جیمین جلوتر ازش‬
‫حرکت میکرد ‪ .. +‬خوب شد رسیدیم ‪ ۵..‬دقیقه دیگه پرواز داریم‬
‫جونگ کوک بدون هیچ حرفی دنبالش میرفت و درست زمانی که‬
‫پروازشون اعالم شد‬
‫پاهاش از حرکت ایستادن ‪ ..‬جیمین چند قدم جلوتر متوجه جونگ‬
‫کوک شد و به سمتش برگشت‬
‫‪+‬بیا دیگه جونگ کوک‬
‫_نمیتونم جیمین‪..‬حس خوبی به این سفر ندارم‬

‫‪678 | P a g e‬‬
‫جیمین بهش نزدیک شد و جونگ کوک نگران به چشمای دلخور‬

‫_اگه همه اینا یه نقشه باشه چی؟ اگه دوباره بخواد تورو از من بگیره‬
‫چی؟‬
‫‪+‬تمومش کن جونگ کوک !سوهو سروان داره بفهم ‪..‬خودت نتایج‬
‫ازمایششو دیدی ‪ !!..‬جیمین کالفه گفت و جونگ کوک خواست‬
‫دستشو بگیره که جیمین عقب کشید ‪ .. +‬اصال معنی این کاراتو‬
‫نمیفهمم تو خونه گفتی باهام میای اما االن داری میزنی زیر‬
‫همه چیز ‪ ..‬با اعالم شدن اسمشون جیمین چمدونشو از دست جونگ‬
‫کوک گرفت‬
‫‪+‬تو همیشه بهم میگی تحت هر شرایطی کنارم میمونی‪..‬ولی انگار‬
‫حرفات دروغ بوده _ ‪ ..‬گوش کن جیمین‪..‬‬
‫دستشو به نشونه ی سکوت باال آورد و به چشمای نگران جونگ‬
‫کوک خیره شد‬

‫‪679 | P a g e‬‬
‫‪+‬من میرم جونگ کوک‪..‬هروقت واقعا حس کردی که دوستم داری‬

‫و نمیتونی بدون من‬
‫زندگی کنی بیا دنبالم ‪ ...‬با قدمای محکمش از جونگ کوک دور شد‬
‫و چند لحظه بعد جونگ کوک به هواپیمایی که جیمین‬
‫داخلش بود و دورتر میشد خیره شد‬
‫کالفه روی صندلی نشست و به فکر فرو رفت‬
‫(من میتونم بدون جیمین زندگی کنم؟ ) حتی با فکر بهش انگار تمام‬
‫زندگیش متالشی میشد ( ‪ ..‬چرا هیچ حس خوبی ندارم‪..‬چرا همش‬
‫میترسم یه اتفاقی برامون بیفته؟ ) پلکاشو روی هم فشرد و سرشو‬
‫بین دستاش گرفت ( ‪ ..‬حتی اگه این آخرین سفری باشه که میرم‬
‫مهم نیست ‪ ..‬مهم نیست کجا و تو شرایطی باشه من میخوام تا‬
‫آخرین لحظه کنارش بمونم )‪ ..‬از روی صندلی بلند شد و به سمت‬
‫یکی از کارمند ها قدم برداشت _ ‪ ..‬اولین پرواز به چین لطفا‪..‬‬
‫سخن پایانی‬
‫سالم به همگی‬

‫‪680 | P a g e‬‬
‫من کارالم نویسنده ی شراب سیاه ^ _^ خب این اولین کار من بود و‬

‫مطمئنم که اشکاالی خودشو داشته‪..‬اما از همه کسایی که با‬
‫تمام ضعف هاش اونو خوندن تشکر میکنم ♡ من تمام تالشمو کردم‬
‫تا فضای واقعی رو به داستانم ببخشم و مثل بقیه نویسنده ها‬
‫سختگیری نکردم ‪..‬ازتون نخواستم کامنت بزارید یا تو واتپد دنبالش‬
‫کنید تنها چیزی که برام مهمه این بود که حتی اگه تعداد کمی اونو‬
‫خوندن ازش لذت ببرن ‪ ..‬ایده ی شراب سیاه وقتی به ذهنم اومد که‬
‫تو اوج سقوط و ناراحتی بودم‪..‬تمام چیزی که‬
‫احساس میکردم و نوشتم و به شراب سیاه تبدیلش کردم ‪ ..‬به‬
‫احتمال زیاد دیگه فیکی نمینویسم چون میخوام رو درسم تمرکز کنم‬
‫‪..‬اگه نظر و انتقادی دارین میتونید به آیدی تلگرام من پیام بدین و‬
‫اگه سوالی هم داشتید‬
‫خوشحال میشم بهش جواب بدم " ‪ ... " @real _ coral‬مراقب‬
‫خودتون باشید و خدا نگهدار‪... (:‬‬

‫‪681 | P a g e‬‬
‫من حتی با بال های شکسته هم میتونم با تو‪..‬تا دور دست ها پرواز‬
‫کنم‪..‬‬

Kookmin - Black Wine

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Kookmin - Black Wine

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

BLACK WINE

Name: Black Wine

Genre: Dram - Romance - Smut

@Ares_Fiction Black Wine Pianist;NoxTeam

‫‪ ‬تمامی حقوق داستان و نویسندگی متعلق به نویسنده عزیز هست‪..‬‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫نهههههه بزار بره‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫_از من میترسی کوچولو؟‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫مرد یه قدم جلو اومد و به جیمین خیره شد‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫برگشت و به مادرشو اسلحه توی دستش نگاه کرد‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫_اومدم بیرون اون خونه رو نابود کن‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫‪+‬وایسااا میخامم مامانمو نجات بدم وایسااا لطفاا‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫صدای بوق ماشینیو شنید از خواب بیدار شد‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫مرد پیاده شد در سمته جیمینو باز کرد‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫از پشت دیوار نگاهی به ووک انداخت که به ساعتش نگاه میکرد و‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫‪+‬حاال انگار خودت آمیتا باچانی‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫‪+‬واسه همین قهر کردی رفتی؟‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫جئون ووک خیلی خطرناکه حاال قویتر از قبل شده‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫جیمین بی توجه به کیونگ عکسارو توی جیبش گذاشت‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫‪+‬خب استخدام اینجا شرایط خاصی داره‪..‬لطفا اونجا بشنید‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫جیمین برگشت و به پسری که توسط منشی خطاب شده بود نگاه‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫_چرا مگه اونجا چخبره؟‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫‪+‬خب دیگه من میرم توهم زود کارتو شروع کن کمک خاستی‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫فوضولی میکرده رو ندید‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫جلوی در آسانسور ایستاد و پشت سر هم دکمه ی کنار در و فشار‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫نمیدونست قراره چی پیش بیاد‪...‬اما مادرش چی؟‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫لحظه رسیدن به هدفش باشه که سال ها خودشو براش آماده کرده‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫و جیمین برای گرفتن انتقامش باید از اونا سر در میاورد‪...‬‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫حاال حتی از این عدد هم متنفر بود‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫_وقتی مستم کارمو بهتر انجام میدم‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫تک تک حرفای ووک تو سرش رژه میرفت و خون توی رگاشو‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫نفس راحتی کشید و وقتی مطمئن شد جونگ کوک در اتاق و بسته‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫‪@Ares_Fiction‬‬ ‫‪Black Wine‬‬ ‫‪Pianist;NoxTeam‬‬

‫زرنگ تر ازونه که تاریخ تولدشو بزاره حتما یه چیز سخت میزاره‬