Author's Note

Before you read!

Please note: Expect errors (grammar, spelling, punctuation, etc.)

I'm not a real writer. I work and I have a social life. It is just my way of stress
reliever. Please do understand.

So kung perfectionist ka at naaalibadbaran o naasar ka sa simpleng kulang na tuldok

sa sentence, o nagkulang na isang letter sa isang word. May maling grammar-------
just don't read.

At kung nandito ka lang sa profile ko para mang bash! Sinasabi ko na. Hindi kita
kailangan dito. Hindi ko kailangan ng readers na akala mo editor kung magpuna ng
mali. Tapos demanding pa. Uso po ang magtanong ng maayos at uso ang gumamit ng po
at opo.

Hindi po ito hardbound na na-edit or nareview ng isang editor. Don't ever compare a
wattpad story to a published book.The option is on you (readers).

Readers, full responsibility must be assumed.

_______________

Sacred-Maria

Part 1

I am Cassandra Cristina Carlos. A twenty Six years old. Successful and famous
Fashion Designer, not just in Asia but all over the world who hide myself in a name
of CC. I hate limelight. Ang dahilan ko ay, mga gawa ko dapat ang bida sa lahat ng
mga pahina ng magazine, television, newspaper and even in social media.

People respect my decision when it comes to my privacy. Walang kahit na anong

picture ko ang lumalabas. Hindi ko alam kung paanong nagawan iyon ng paraan ni
Heracio, sa pamilya niya, pero Hera pag kami nalang mga kaibigan niya ang kaharap.
Isa sa mga kaibigan ko at siya na ding naging personal secretary ko, manager etc.

Dati maliit lang ang CC Couture Shop. Pero ngayon marami na itong branches within
the Philippines. Bakit wala sa ibang bansa? Ayoko at hindi na kaya ng schedule ko.
Pero ang factory namin ay nasa Dubai. Doon din nang gagaling lahat ng mga materials
at mga tela.

Dati iyon ang pangarap ko, ang magtayo ng branches sa buong mundo. Pero ng Nawala
si Mamang ko Nawala na rin ang pangarap ko na magkaroon ng branch ang CC Couture
Shop sa iba't ibang bansa.

Kaya kahit na anong pilit ng mga kaibigan ko at ng mga kasamahan ko sa fashion

industry. Isa lang ang sagot ko. It's a big no!
Tumatanggap naman ako ng mga offer outside the country. Iyon nga lang sila pa ang
pumupunta sa Pilipinas. Demanding na kung demanding. But that is my thing. Wala
naman silang problema doon, as long as nasasatisfy sila sa gawa ko.

"Okay naba lahat ng iyan?" tanong ni Clara isa sa staff at kaibigan ko. Ang self
proclaim na girlfriend ni Hera.

"Opo Miss Clara." Sabi naman ng isa sa mga sales staff ko sa botique.

Nilapitan ko sila at tiningnan ulit ang mga damit na gagamitin sa isang photo
shoot.

Naging usapan din ito ng mga empleyado ko dahil sa mga gwapo, macho at mayayaman
daw ang mga magsusuot ng mga damit na gawa ko. Hindi naman ako interesado kaya
hinayaan ko nalang sila.

Nagkaproblema lang ako ng mga nag away away pa sila kung sino lang ang dapat kong
isama. Super volunteer naman kase lahat sila to the point na nag away away na sila
at walang gustong maiwan sa shop.

Kaya ang ginawa ko puro lalaki ang isinama ko at nag request nalang ako sa
production team na sakanila nalang ako kukuha ng babaeng mag aassist. So far so
good.

"Wala na bang magiging problema dito Clara? Okay na lahat? Ayokong mapahiya kay
Lola Margs at kay Mrs. Alonso." sabi ko sa kanila.

"Relax Cass, everything is under control. Hindi ka mapapahiya kay Doña Margs." pag
assure pa sa akin ni Clara. Tumango nalang ako.

Hindi ko sana tatanggapin ang pag dadamit sa photoshoot na iyon. Kaya lang si Lola
Margs na ang nag offer sa akin kaya hindi ko magawang tumanggi.

Malaki ang utang na loob ko sa Doña lalo na nung nag uumpisa palang ako sa
industriya. Aksidente niya lang nadiskubre ang Shop namin ni Mamang ng minsang
maligaw sila ng driver niya. Nakita daw niya ang mga gawa namin na naka display sa
glass window.

Simula noon kami na ni Mamang ang gumagawa lahat ng isinusuot niya tuwing may
pupuntahan siyang events and parties. Even her corporate attire in her office. Even
her son suits, corporate attires, tuxedo's and even her daughter in-laws kami ang
gumagawa.

Kahit ang mga uniform ng mga empleyado ng hotels and restaurants ng anak na lalaki
nito ay kami ang nagsusupply. They are the reason why I became a renowned fashion
designer all over the world.

Hindi naman na iba sa akin si Doña Margs. Lola Margs na nga ang tawag ko sa kanya
dahil iyon ang gusto niyang itawag ko sa kanya. Kahit si Sir ST na anak nito at ang
manugang na si Ma'am Corset ang tawag ko na rin sa kanila ay Mama at Papa.

Dati lahat ng mayaman para sa akin ay masasama ang ugali, matapober. But I was
wrong when I met their Family. They change my views in a rich family, na hindi
naman lahat ng mga mayayaman ay masasama at matapobre. Meron pa rin namang super
down to earth like Lola Marg's Family. They proved me that already. Iyon nga ay
nang hindi nila kami itinuring na iba ni Mamang lalo na ako.

Minsan nga pag kasama ako ng dalawang babae ay niloloko nila ako sa apo niya na
ipapakilala ako. Tuwing sasabihin naman nila iyon sa akin ay tatawanan ko lang.

Wala naman kase akong panahon sa love life.

"Cass, malungkot ka na naman. Iniisip mo na naman ba si Mamang?" nag aalalang

tanong sa akin ni Clara. Umiling lang ako.

"Alam mo hindi ka talaga magaling magsingungaling. Kitang kita dyan sa mga mata
mo." Sabi pa nito.

"Clara." Saway ko dito.

"Hindi mo ako madadaan sa ganyang boses Cassandra. Kung si Heracio pa lalo ang
nagsalita sayo." Sabi niya at hinawakan ang kamay ko. "Sister, kahit ako
nalulungkot pa rin sa pagkamatay ni Mamang, pero you need to move on. It's been a
year already. Tingin mo matutuwa si Mamang na makita kang malungkot?" Umiling ako.

"Gusto mong malungkot si Mamang?" tanong niya ulit. Umiling lang ulit ako.

"Iyon naman pala. So smile na." sabi pa niya. I just rolled my eyes.

Kahit pilit ay ngumiti ako. "Happy?"

"Pwede na kahit pilit." sabi niya pa.

Pinagpatuloy ko nalang ang ginagawa ko. Nang masigurado ko na okay na ang lahat ay
pinadala ko na ito sa service van.

"Clara let's go. You know I hate being late." Yakad ko kay Clara.

Sumimangot naman siya na ikinatawa ko.

"You hate being late? Sana sa byaheng pag-ibig hindi ka rin ma late." Hirit niya pa

"Clara!" I hissed. Inirapan niya lang ako at sumakay na rin sa service van.

Pag-ibig? Love? Yeah right! I know it was not for me.

I was bored, that's why I call for a break. Hindi ko alam kung anong pumasok sa
kokote ng nanay ni Gabriel para kami ang gawing cover ng magazine ng pamilya nila.
Actually lima kaming magkakaibigan. Puro lalaki at lahat ay nag iisang anak at taga
pagmana.

Wala namang problema sa akin. Sanay naman na akong macover ng kung anu anong
business magazine. Kaya lang I was really bored. At iniisip at pinaghahandaan ko pa
rin ang pagdating ng Lola Margarita ko mamaya.

I miss her. Really. But, there is one thing that I really hate. Iyon ay ang
pakikialam nito sa love life ko. The last time I checked, kung kani kanino niya ako
idinate.

That was three weeks ago. Hindi naman ako makatanggi dahil ayokong sumama ang loob
nito sa akin.

Lagi niyang iginigiit sa akin na I'm not getting any younger. Like what? I'm just
only twenty nine for Pete's sake!

I hate relationships. Love is not my calling. Babae ang lumalapit sa akin. Why
would I date such a Maria Clara? I get laid whenever I want and that's all the
matter. And I love my freedom.

And there's another one. I have a big. I mean huge company to taking care off. I'm
talking about my Empire. And a year later, mas madadagdagan pa ang responsibilidad
ko dahil ipapasa na sa akin ni Papa ang pamamahalan sa chain of hotels and
restaurants business nito. Pwera pa and Export business ni Mama.

"Sir magpalit na po kayo." Sabi sa akin ng isa sa mga production team. Tumango lang
ako.

I'm not afraid of big responsibility. Mas nachachallenge pa nga ako. And I was glad
and happy dahil mas lalawak ang emperyo ko. It was only mean one thing. More power.

After finishing my MBA. Hindi ko pinamahalaan ang company ni Lola Margs. Tinanggap
ko lang ang pagiging CEO sa companya nito ng maging successful ang business na
itinayo ko.

I build my own empire. Sa una mahirap. Pero nasa dugo na yata naming mga Fontanilla
ang pagiging business minded. After a year or two. My shipping line business was
boom. Now it was known all around the globe. Thanks for the influence of my
Surname.

Before, it was just a small kingdom like Gabriel always says, but now. It was a
Huge Empire. And my friends help me to build it. That's why I owe them a lot. And
people in the business world called me The Green Eyed Emperor.

I like it. No! Actually I love it! I love the name that they gave to me. It was
screaming of power and hotness. Napangisi lang ako sa naisip ko.

Nawala lang ako sa kalokohan ko ng magsalita ang babaeng nag aayos sa suit ko.

"Miss Cassandra medyo maluwag po yata itong suit ni Emperor." sabi ng isang
production staff na nag aayos sa akin. "Di ba po?" tanong pa nito sa akin.

"Yeah. Kinda." sabi ko nalang.

Lumapit naman ang tinawag nitong Cassandra. I just stared at her when she walked
and come near me. The first thing that caught my attention is her height. I think
she was too tall for a Filipina. I think she's about 5'8 or 5'9.

She's quit gorgeous even without a trace of makeup. Simply gorgeous I must say. I
looked at her from head to toe. A super model body.

Sexy!

I groaned when I felt my thing starting to awake. And she's smells like heaven.
Gorgeous face and sexy body. My weakness. Napasipol ako bigla.

Nakasimangot naman itong tumingin sa akin. I winked at her. She just rolled her
eyes. At inasikaso na nito ang suit ko. Pinataas niya pa ang mga kamay ko at
hinapit ang suot kong long sleeve at pants.

"Maluwag nga." Sabi naman nito sa babaeng kausap niya.

"Naku, Miss Cassandra, magagawan pa ba ng paraan yan? Ito lang talaga ang ibinigay
nilang schedule na available silang lahat? Paano na yan? Mapapagalitan tayong lahat
nito." tarantang sabi noong maliit na babae.

Tiningnan ko ang babaeng nag ngangalang Cassandra. Blanko lang ang expression ng
muka nito.

"Relax Heart. Gagawan ko ng paraan, madali lang ito. Doon kana sige na. Ako pa ang
mas natataranta sayo." pagtataboy nito sa tinawag na Heart.

"Sure?" paninigurado nito.

"Yeah. I'm not CC for nothing." sabi nito at umalis na nga si Heart.

Hinapit na naman niya ang suot ko. Sinusundan ko lang ng tingin ang ginagawa niya.
Napasipol na naman ako ng bumaba ito at tumapat kay JunJun.

Napipikon ako nitong tiningnan.

"Pervert!" mahinang bulong nito pero nakaabot sa pandinig ko.

I just winked at her again. And again she just rolled her eyes. I find her sexy
doing that.

"What's your name?" tanong ko dito. Hindi niya ako pinansin.

"Hey! I'm talking to you. What's your name?" ulit ko sa tanong ko kanina. Hindi pa
rin ito kumibo.

Maya-maya ay may kung anu ano itong itinusok sa suot ko. Napadaing ako ng may isang
tumusok sa gawing puwetan ko.

"What the fuck is that?" I hissed. She just winked at me.

"Done." masayang sabi pa nito.

Humalukipkip ako at tiningnan ko siya ng masama.

"It's not yet done. Ayusin mo." I commanded.

"Alin ang aayusin ko? Ayos na. Hindi na maluwag. It's perfect ally fits you"
nakakunot nuong sabi naman nito sa akin.

Maganda at sexy sana, masungit at suplada naman. Sino ba siya sa tingin niya? Damn
this girl!

"It's not even tuck in." sabi ko pa. I evilly grinned at her.

"It's not my problem anymore!" she hissed.

"You don't know me?" I asked in my most intimidating tone.

"Do I need to know?" balik tanong niya sa akin at akmang tatalikuran na ako.

Fuck it! Who is she think of herself? She didn't know me? I'm The Green Eyed
Emperor? Damn! Nang gigigil ako!

"Hindi mo kaya?" I dared her.

She just clenched her fist at walang pagdadalawang isip na Itinack in nga ang suot
ko. Napasinghap ito ng my hindi dapat ito mahawakan. Ngumisi lang ako.

Nang matapos ito ay wala siyang kaabog abog na nilayasan ako. Hindi ko alam na
pinapanuod na pala kami ng ibang production staff, even the demonic Gabriel is
watching us. I just smirked at Gabriel's direction.

I looked at her direction. She seems like she really don't care at all. Tinawag ko
ang isa sa mga production staff. Agad naman itong lumapit sa akin.

"Who is she?" nakakunot nuong tanong ko.

"C-cassandra C-Cristina Carlos po, Emperor." kandautal na sagot nito sa akin.

Tumango lang ako at lumapit na sa area kung saan ginaganap ang photo shoot. Naupo
ako sa isa sa limang benches na ginawa talaga para sa photo shoot na yun.

Lumapit sa akin ang ngingisi ngising si Gabriel. Sumipol sipol pa ito.

"What?" supladong tanong ko dito.

"I think I saw Cupid earlier with that owww, so gorgeous sexy lady." He teased.

"Ulol!" sabi ko nalang dito.

Napangiwi ako ng makita ko ang muka ni Gabriel na may inginunguso sa akin.

Napailing nalang ako at sinundan ko ang itinituro nito.

Napakunot ang nuo ko ng kausap ito ni Mattheo ay nakangiti at nakikipagtawanan pa

ito habang inaayos ang suot ni Mattheo.

"What the fuck?!" inis na sabi ko. Narinig kong tumawa si Gabriel. Sinuntok ko lang
ito sa braso.

"Matt, you know her?" wala sa sariling tanong ko kay Matt ng nakalapit na ito sa
amin.

"Who?" balik tanong nito sa akin habang inaayos ang stethoscope na nakasabit sa
leeg nito at naupo sa tabi ko.

"The sexy, gorgeous lady na kausap mo kanina." Si Gabriel ang sumagot. May ngisi sa
labi nito. His trade mark.

Gabriel Alfonso Alonso Jr. He's also a business man. Katulad ko ay naka suit din
siya. Matt or Matteo Andew Sebastian Sr. A Physician to be exact. His Family is on
Medical field. He and his father is our family doctor. Of course, he wears a
doctor's outfit.

"Why? Type ni Emperor?" tanong naman ni Hermes.

Hermes Samuel Montes. A retired military officer. His Father is the AFP Chief.
While his mother is a retired Air force officer. His wearing his military uniform.
Hawak hawak nito ang paboritong niyang laruan. His L115A3 AWM Sniper Rifle.

"I'm only asking Matt. Hindi kayo!" pagsusuplado ko sa mga ito.

"Someone is guilty." pasaring ni Mikhael.

Mikhael James Cruz. The best chef in the whole universe as he said. Katulad namin
ay suot suot niya rin ang chef uniform niya tanda ng mga profession naming lima.

"Si Cassandra ba?" tanong sa akin ni Matt. Tumango lang ako.

"I used to date her before." Bale walang sabi nito.

Sabay sabay namin siyang binalingan ng tingin. Natatawang nagtaas ito ng mga kamay.
Napakunot nuo lang ako.

"Don't tell me Matt naka home base ka?" nanlalaking mata ni Gabriel.

"Shut up Gab!" inis na baling ko dito. Ngumisi lang siya sa akin.

"Duh! I'm not like you Gabriel. Cassandra is different." Sagot ni Matt.

"Bakit iba? Virgin ba?" tanong naman ni Mikhael.

"Isa kapa!" sabi ko dito and I gave him a deadly glance kaya tumahimik nalang din
ito at nagsisikuhan sila ni Gabriel.

"Bakit used? As in past tense?" si Hermes naman. Napasapo nalang ako sa nuo ko.

"Yeah something like that. I only date her once. After that hindi na nasundan."
Sabi ni Matt at tumingin sa direksyon ni Cassandra na ngayon ay palabas ng silid.

Kumaway pa ito kay Matt na sinuklian naman ng huli. Napasimangot lang ako.

"Bakit sayo ang bait niya?" I said out of nowhere.

"Sinungitan ka niya?" parang di makapaniwalang tanong sa akin ni Matt.

"Yeah, something like that." sagot ko.

"Anong something like that? Matt, don't believe him. Sinungitan talaga siya kitang
kita ng kagwapuhan ko na mataas pa sa sikat ng araw." Daldal ni Gab and then they
grinned at me. I just smirked.

"Well that was new. Hindi naman nagsusungit si Cassandra. Actually she is the most
kind hearted woman that I ever met next to my beloved mother, of course." seryosong
sabi nito.

"Mama's boy!" nakangisi kong sabi dito.

"Lola's boy!" sabi naman nito sa akin.

"Duh, we all knew that." Balewala kong sagot.

"Why?" Ako na ang nagtanong.

"Shut Up!" Sabay sabay namang sinabi nila Gabriel sa akin. Sinamaan ko lang sila ng
tingin.

"Go on Matteo." sabi ko nalang kay Matt.

"Why why?" nakakunot nuong tanong niya sa akin.

"I mean, why you didn't pursue courting her?" curious na tanong ko.

He just clear his throat before continuing his story.

"She just told me that she don't like me. That's it." Sabi nito.

"Fucking shit! Basted ka?" tanong pa ni Gabriel. Kinutusan lang ito ni Matt.
"Bibig mo! Natawag ka pa namang Jr. ni Tito Gabriel." napapailing pa si Matt.

"Seriously?" tanong naman ni Hermes. Kahit ako nacurious. Si Matt? Basted?

Tumango lang ito at nahihiyang nagkamot sa batok.

"Baka Tomboy?" sabi naman ni Mikhael.

Umiling lang si Matt. "Nah. She's a girl in every way."

"Kung hindi siya tomboy. Bakit inayawan ka niya? Sa gwapo mong yan?" hindi pa rin
makapaniwalang sabi ni Gabriel.

"Basta! Bakit ba ang dami nyong tanong?" naiinis na nitong sabi sa amin.

"Hindi naman kami ang unang nagtanong." Depensa agad ni Hermes.

"Yang katabi mo ang tanungin mo?" tinuro pa ako ni Mikhael.

"Are you interested, Emperor?" nakangising tanong sa akin ni Matt.

"Kinda." simpleng sagot ko na binigyan ko rin siya ng nakakakilabot na ngisi. Bigla

naman sumeryoso ang muka nito.

"I warn you Simon. Don't hurt her. She's still in pain." Sabi nito sa akin.

"Why?" tanong ko.

"Just find out by yourself. But please don't hurt her." Makahulugang sabi nito sa
akin.

Well, let's see! I will get that girl's heart!

Part 2

Palabas na sana ako ng bahay ng tawagin ako ng Lola. Akala ko pa naman matatakasan
ko siya. Maaga pa naman sana akong aalis ng bahay kung bakit naman kase nagkayayaan
pa kaming mag inuman ng mga sira ulo kong kaibigan. Na late tuloy ako ng gising.

"Where do you think you're going my favorite grandson?" may ngiti sa mga labi ng
Lola Margs ko ng balingan ko ito. That kind of smile gave me Goosebumps. I know
Lola was planning something.

"Good morning to the most beautiful Lola in the World." Saka ko ito hinalikan sa
pisngi. "I need to go La. I'm going to be late." Palusot ko. Pero hinatak lang ako
nito pa puntang dinning area.

"Oh, I already called your secretaries that you're going to be late. Come, come.
Join the breakfast Thirdy." Ang ngiti ko ay napalitan ng ngiwi.

Thirdy? What the fuck? Hindi na ako bata!

"La, I'm already twenty nine years old. Ang tanda tanda ko na. You still calling me
Thirdy? Nakakahiya." Reklamo ko pa.

"Shut up! Kung matanda ka na bakit hanggang ngayon hindi ka pa nag aasawa? Aba,
nang ganyang edad ang Papa mo ipinagbubutis kana ng Mama mo." Sabi pa nito.

"Pa, si Lola oh?" parang batang sumbong ko kay Papa na may hawak hawak na news
paper. Nginisihan lang ako ni Papa kaya si Mama naman ang binalingan ko.

"Ma, si Lola oh?" sabi ko rin dito at humalik ako sa pisngi ng parents ko.

"Tama naman kase ang Lola Margs mo. You're not getting any younger Simon Timothy
Elvin. We already wanted a grandchild." Sabi pa ni Mama.

Napasimangot na naman ako.

Nagsama sama na naman sila at pinagtutulungan ako. Kahit twenty nine na ako hindi
ako pinayagan ng parents ko na lumipat ng bahay. Tutal naman daw hindi sila dito
naglalagi at ako lang ang anak nila. Bakit pa daw ako aalis. Well I agreed to them,
pero bumili pa rin ako ng pad ko at doon ko dinadala lahat ng babae ko.

Mahirap na pag sa bahay at makita nila Mama o lalo na ni Lola, sigudong

maipapakasal ako ng hindi oras. Desperada pa naman ang Lola na maikasal na ako.

"Apo lang pala ang gusto niyo. Hindi nyo naman agad sinabi." I joke.

Piningot lang ni Lola ang isang tenga ko.

"Aray!" daing ko.

"I want a grandchild, yes! Pero hindi sa kung sinu sino lang babae. I want the best
woman for you apo. I want a decent woman, hindi yung nakuha mo lang sa bar at club
na pinupuntahan nyong magkakaibigan." Sabi pa ni Lola.

"La, I don't want to get married. It is not my calling. I get laid when and
wherever I want. I'm still young for God's sake!" giit ko pa. Nanlaki naman ang
mata ni Mama at Lola sa sinabi ko.

"Simon Timothy Elvin Fontanilla III!" sabi ni Lola at Mama sa buong pangalan ko.
Napangiwi ako.

"Pa, ipagtanggol mo naman ang paborito mong anak." Sabi ko pa kay Papa.

"Ikaw lang ang anak ko Simon." sabi naman ni Papa at humigop ng kape. Napasimangot
nalang ako.

"Kasalanan mo itong lahat ST. Manang mana sayo iyang anak mo!" sisi ni Mama kay
Papa.

Napangisi nalang ako at tiningnan ko si Papa.

"Why me? Namana lang sa akin ng anak mo ang kagwapuhan ko at hotness." Sabi naman
ni Papa kay Mama.

"ST!" sabi ni Mama ng may panlalaki pa ng mga mata. Binalingan naman ako agad ni
Papa.

"Simon, anak. Tama si Mama mo kailangan mo nang mag asawa at bigyan kami ng
maraming apo. Past tense anak. Past tense. Hindi naman magkakaganyan ang Mama at
Lola mo kung may steady girlfriend ka. Kaso wala. Kahit isang babae wala kang
ipinapakilala sa amin. Unless." Sabi pa ni Mama.

"Woah! Woah! Hold on Pops! I'm not gay if all of you thinking that way." Depensa ko
agad.

Lola sighed just like Mama.

"Apo, gusto lang naman namin ng parents mo na bago ako mawala sa mundong ibabaw ay
makita ko man lang na may babaeng talagang mag aalaga sayo. Magmamahal sayo." I
made a face when I heared the word love.

Sinenyasan lang ako ni Papa. Kaya umayos naman ako. I clear my throat.

"A lady that will love you not just about your looks and money-"

"And hotness La, before you forget." Hirit ko pa. Ngumisi naman sa akin si Papa and
Mama just rolled her eyes.

It reminds me of that lady.

"Okay, your hotness. Hindi ka rin conceited apo ano?" Natatawang sabi ni Lola.

"Well La, I'm just telling the truth. I'm a Fontanilla you know." Nakangising sabi
ko kay Lola.

"Yeah, yeah. Like I was saying. Ayokong mamatay ng hindi man lang kita nakikitang
naikakasal. Sabi pa naman ng doctor ko mahina na daw ang puso ko." Pag dadrama pa
nito sa akin at umaktong parang hihimatayin. Hinawakan naman agad ito ni Mama.

"La, malakas ka pa sa kalabaw. And I already asked Matt and his father, wala ka
namang sakit sa puso." Sabi ko dito.

Umayos naman ito ng upo na parang walang nangyari. Nahuli ko kase sila ni Mama na
nagpapractice kung paanong atakihin sa puso nang minsang madalaw ako sa Hacienda.

I slice a piece of bacon when Lola talked again.

"Thirdy, I want you to meet someone later at dinner."

Naka hang ang sanay isusubo kong piraso ng bacon.

Napatingin ako kay Papa na parang sinasabi ko na. AGAIN? Nagkibit balikat lang
naman si Papa.

"La you know-" hindi ko na naituloy ang sasabihin ng nagsalita na si Lola.

"You know apo." saka hinaplos pa ang isang pisngi ko. "I will not take no for an
answer. Kung ayaw mong magtampo ako sayo. Pupunta ka mamaya. I'll text you the
place, apo." Sabi ni Lola ng hindi ako tinitingnan.

"O....kay" I say just to end the conversation.

I just sighed. Wala naman akong magagawa. Ayokong magtampo sa akin si Lola, kaya
umoo nalang ako ng tapos na ang usapan. Sigurado naman akong may ipapakilala lang
siya na babae na apo nung kung sinong amiga nito.

"And Simon, I don't want you to be late. Kasama ako at ang Papa mo ng Lola mo. Pag
na late ka itatapang kabayo ko si Flash." sabi sa akin ni Mama na ang tinutukoy ay
ang alaga kong kabayo na nasa hacienda.

Napanganga naman ako. Alam kong pag si Mama ang nagsalita gagawin niya.
"Ma naman. Don't used Flash just to get what you want." Angal ko pa.

"So, you are planning not to go to the dinner?" nakataas kilay na tanong sa akin ni
Mama.

Napakamot nalang ako sa ulo sa sinabi ni Mama.

"I'm telling you Simon!" sabi pa ni Mama.

"La, pinagbabantaan ni Mama si Flash!" sabi ko kay Lola.

"Hay naku Thirdy, ako mismo ang magtatapa kay Flash pag hindi ka pumunta."
Sinamahan pa iyon ni Lola ng panglalaki ng mata.

"Pa!" baling ko kay Papa.

"Just go. It's not a blind date if that's what you think. They just want you to
meet their favorite designer." Sabi pa ni Papa.

Hindi daw blind date pero my ipapakilala. Bago pa sumama ang araw ko ay nagpaalam
na akong papasok sa office.

"Thirdy, don't be late and don't be rude later. Kung hindi, alam mo na ang
mangyayari kay Flash." Habol pa ni Lola.

I made a face and drove to my office. Kasunod ko ang dalawa kong bodyguards. Yes I
have a body guards kahit hindi naman kailangan.

Night have come, and I already received a text from my Mom. Sa pinakamalapit na
branch ng restaurant ni Papa sila nag decide na mag dinner. Sigurado kaya niya lang
dun pinili ni Lola para Sigurado na makakapunta ako.

It's already 6:30 pm at ako nalang ang nasa office. May balak pa naman sana kami
nila Matt na magpuntang subic just to get away from stress and paper works. Tutal
naman tomorrow is Saturday.

I get my coat at drove to the restaurant. I already see them when I entered the
resto. And when I walked I know that all the women inside the restaurant are
looking at me.

Napangisi ako sa isipan.

I kissed my Mom and Lola. Kaya nahinto lang sila sa kung anong pinaguusapan. Tumabi
ako kay Lola.

"Oh, I thought makakakain na kami ng Lola mo ng tapang kabayo." Sabi sa akin ni

Mama. Sumimangot lang ako.

"Mom, leave Flash alone!" I hissed. Tinawanan lang nila ako. "So, what are we
waiting for, let eats oldies." Sabi ko sa kanila.

Pinalo lang ni Lola ang braso ko.

"Sinong oldies?" mataray na tanong ni Lola.

Niyakap ko lang ito at hinalikan ulit sa pisngi. "Joke lang La. Love yah!" sabi ko
pa.

Napapalatak naman si Papa sa ginawa ko. "Are you really my son?" sabi pa ni Papa.
My Mom just rolled her eyes again and talked. "Magtatanong kapa. Ganyang ganya ka
rin naman kay Mama. Kaugaling kaugali mo pa. Play boy. Naku ST kung hindi ka lang
tumino noon. Iniwan na kita. Tapos magtataka ka pa kung anak mo yan? Kitang kita.
Matang mata palang Fontanilla na." Sabi pa ni Mama kay Papa.

"Oh, Hon huminga ka." sabi ni Papa.

Pinalo lang ni Mama ito sa Braso. Napailing nalang ako.

"Apo, hindi kaba naiinggit sa Mama at Papa mo?" pabulong na tanong sa akin ni Lola.

"Saan? Sa Pambubugbog ni Mama kay Papa?" nakangising tanong ko kay Lola at

tiningnan ko ulit ang parents ko. Sinasakal naman na ngayon ni Mama si Papa.

"Ahm, kasali na yun." Napangiwi pa si Lola bago nagsalita ulit. "But looked at
them. They seems really in love with each other. Just like me and your Lolo when
his still alive. I hope one of this days, you will find your match." Sabi pa ni
Lola.

"La, are we still waiting for someone?" pag iiba ko sa usapan.

"Yes, she said she's on her way. Na traffic lang siya." Sagot naman ni Mama.

Tumahimik nalang ako at baka kung anu ano pa ang sabihin sa akin ni Lola. I rested
my head on the chair with my arms on it. Tinapik naman ako ni Lola kaya umayos ako.

Kung hindi lang dahil kay Flash, hindi ako Pupunta sa dinner na ito.

"La, ang tagal naman ng hinihintay natin." Angal ko.

"Thirdy, tumahimik ka nga. At ayusin mo iyang sarili mo. I don't want you to be
rude. Nakakahiya sa ipapakilala ko sayo. And besides, it's still too early. Napaaga
lang kami." Sabi ni Lola at binalingan si Papa.

"ST pagsabihan mo itong binata mo. Kung hindi ipapakasal ko yan sa ayaw at sa gusto
niya." Sabi ni Lola.

"La, don't be too harsh on me." Sabi ko naman kay Lola.

"Simon, zip your mouth. Kilala mo ang Lola mo." Sabi sa akin ni Papa.

"And you know what Simon, I know you will like her." Sabi ni Mama sabay kindat sa
akin.

I made a face. Pinalo na naman ako ni Lola sa braso. Magsasalita pa sana ako ng
biglang excited na nagsalita si Mama at Lola.

"Oh, she's here!" masayang masaya sabi ni Lola na napapalakpak pa.

Habang si Mama naman ay tumayo at sinalubong ang bagong dating.

Hindi ko naman tiningnan ang tinitingnan nila. Simply because I don't care. Nang
tingnan ko si Papa ay nakangisi siyang nakatingin sa akin. Si Lola naman ay nag
niningning ang mga mata.

I suddenly stiffened for a moment when someone is standing by my side. Her scent is
somehow felt familiar to me.
"Good evening Papa ST." sabi ng bagong dating.

Papa ST? The hell? Kelan pa ako nagkaroon ng kapatid? Duh!

"Looking good as ever, my daughter in law." Tumayo naman si Papa at hinalikan ito
sa pisngi.

Again? My mouth parted. Daughter in law? What the fuck? Kaya binalingan ko ito.
Binati naman nito si Lola.

"Good evening Lola Margs. I'm so sorry for being late." Sabi nito kay Lola at
nakipag beso.

"Oh, it's really okay, Apo." Sabi naman ni Lola.

I looked at her from head to foot and foot to head. I stared at her for a moment.
Muntik na akong malaglag sa kinauupuan ko nang makilala ko ang tinatawag nila Lola
at Papa na daughter in law.

It was Cassandra! The woman who can resist my charm. Napatuwid ako nang upo nang
pagmasdan ko ulit ito.

All I can say is, she's really gorgeous. Halos pinagtitinginan na nga siya ng mga
customer ng restaurant lalo na ng mga lalaki.

Sinong hindi mapapalingon? She's wearing a sexy black dress na hindi man lang
umabot sa tuhod nito, kaya litaw na litaw ang mahaba at makinis na legs nito. Those
curve that on the right places. She's like a goddess! No doubt about it. Damn! It's
already awaking my thing between my legs. I groaned.

My father just clear his throat and grinned at me. Parang alam ko na ang iniisip
ngayon ng Papa ko.

"Cassandra, I would like you to meet my only son. Simon Timothy Elvin Fontanilla
III." Pagpapakilala sa akin ni Papa. Saka lang ako binalingan ni Cassandra. "Simon,
this is Cassandra Cristine Carlos our favorite designer and hope to be my daughter
in law." She just blush.

Napangisi ako ng titigan niya ako at halatang nabigla. Pero bumalik lang ulit ang
pagiging poker face nito.

"It's nice to finally meet my future wife." sabi ko dito at kinuha ang isang kamay
niya at hinalikan ko iyon.

Mukang hindi nito inaasahan ang sinabi at ginawa ko Agad naman nitong binawi ang
kamay na hawak ko.

"Oh, it's seems that my son is attracted to you." Kinikilig na sabi ni Mama.

"Easy hon." Sabi naman ni Papa.

"Shut up ST!" Hinampas lang ito ni Mama sa braso saka binalingan kami. "Cassandra I
would like to talk to you more, but my husband and I were needed to attend an
emergency meeting. Kaya maiwan na muna namin kayo nila Mama." Sabi ni Mama.

"Do we-" hindi na natuloy ni Papa ang sasabihin ng hatakin ito ni Mama palabas ng
restaurant.

"Have a sit Cassandra." Saka ako siniko ni Lola. "Be a gentleman Thirdy." bulong sa
akin ni Lola.
Tumayo ako agad at pinaghila ito ng upuan.

"Thank you." she's still poker face.

"Lola Margs, can we-" hindi na nito natuloy ang sasabihin kay Lola ng unahan ito ng
huli.

"Cassandra, I was really happy na pumayag kang makipag dinner sa amin." Panimula ni
Lola.

"It's okay Lola Margs, wala naman po masyadong ginagawa ngayon." She smile a bit
and continue talking.

"About nga po pala sa mga designs na ipinakita ko sa inyo ni Mama Corset. Wala na
po ba kayong gustong ipabago sa design?" tanong nito sa Lola ko na parang hindi ako
nag eexist sa mundo.

Hinayaan ko nalang silang magusap. Tutal nalilibang naman ako na titigan siya.
She's really gorgeous. Hindi na masama kung siya ang makakadate ko. Napangisi ako
sa isipan.

"Don't worry too much hija, I trusted you and your work." Nakangiting sabi ni Lola.
"By the way I need to go. May emergency din akong dapat puntahan. Ang apo ko na ang
bahala sayo."

Binalinga ako ni Lola. "Thirdy apo, take care of Cassandra. Naipahanda ko naman na
ang dinner sa rooftop nitong restaurant. Doon mo nalang siya dalin para makapag
usap kayong mabuti. I set up everything para wala na kayong maging problema. All
you have to do is enjoy the night." Saka ako pasimpleng binulungan ni Lola.
"Ayokong mawalan ng designer kaya behave Thirdy kung ayaw mong mawala si Flash."

I took a glimpse of her and I saw her delicate lips was a bite parted. Gusto kong
matawa sa reaction niya.

"You don't have to worry La. I will surely take care of her." I winked at her. I
just saw her rolled her eyes.

Halos masira na ang damit na suot ko sa kaka hila ko pababa. I'm wearing a sexy
black dress na hindi umabot sa mga tuhod ko. Pinagsuot pa nila ako ng 3 inches red
stiletto. Kinulot at minake upan din nila ako.

Inis kong binalingang si Heracio at Clara. They are smiling from ear to ear. Mukang
gustong gusto nila ang kinalabasan ng make over nila sa akin.

Oo at fashion designer ako at kailan ito minsan pag umaattend ako ng mga party at
event. Malakas ang loob kong mag suot ng mga sexy dress at long gown dahil wala
namang nakakakilala sa akin except sa mga kasamahan ko sa industry.

But now, suot ko ay isa sa mga gawa at product sa botique. Pero hindi ako
komportable na nagsusuot ng sexy at nag aayos specially in public place. Powder at
lip gloss lang ay okay na sa akin.

Hindi ko alam kung anong naisip ng dalawa, samantalang makikipag dinner lang naman
ako kay Lola Margs at sa anak at asawa nito na dati ko namang ginagawa.

"I hate it!" Nakasimangot na sabi ko sa kanila.

Napanganga naman ang mga empleyado ko na hanggang ngayon ay nasa shop sa sinabi ko.
Si Heracio naman ay kulang nalang ay sabunutan ako pero mukang nagtitimpi lang ng
galit.

"Oh, kalma." sabi ko nalang habang hinihila ko ulit ang laylayan ng suot kong
damit.

"Cass naman. You're hurting my feelings. Pag katapos kitang pagandahing lalo. All I
can hear from you is I hate it? Nasaan ang hustisya!" histerical pa na sabi nito at
hinila ang isa sa mga empleyado ko.

"Isay! Look at your boss! Anong masasabi mo? Gandahan mo ang sagot baka hilahin ko
iyang false eye lashes mo" banta pa nito.

"Sir-"

"Gaga! Wag mo akong ma Sir Sir. Ano sumagot ka nang Maganda dyan!" sabi pa ulit
nito. Si Clara naman ay parang kiti kiti lang sa tabi ni Heracio.

"Isa lang po ang masasabi ko Miss Cass. Pak na Pak!" sabi ni Isay at humagikgik pa.
I just rolled my eyes.

"Oh, pak na pak daw. Wag ka na kaseng magreklamo Cass. Ang ganda ganda ng pagkaka
make up sayo ni Heracio dear. Parang natural lang." sabi pa ni Clara.

"See! See!" pinanlakihan pa ako nito ng mga mata. "Mahiya ka naman kay Doña Margs
kung makikipag kita ka na naman sa kanila na mukang haggard na haggard at suot suot
ang mala Maria Clara mong outfit. O to the M to the G!" saka pa nag paypay sa muka.

"What's wrong with my dress? Desente naman ang suot ko pag nakikipag kita ako sa
kanila ah?" sabi ko pa.

"Wala ngang problema doon Cass. What if ipakilala sayo ang nag iisang apo ni Doña,
nakakahiya! Ang gwapo gwapo pa naman non. From head to toe. Nag huhumiyaw ng
kwapuhan at kasexyhan!" napatili pa ito kasabay ng mga empleyado ko pati si Clara.

Sinimangutan ko lang sila at naupo ulit ako. Nakakangawit kase ang suot kong heels.
Hindi ko nga alam kung lisensyado ba ito. Baka kase makapatay sa sobrang tulis ng
heels.

"Did you see those green eyes? Those sexy smiles? Shit! I'm so wet!" sabi pa nito
at nagtititili na naman sila.

"I'm jealous Hera." atungal ni Clara. Binatukan naman ito ng huli.

"Gaga! Bakit ka magseselos? E sa gwapo at hot naman talaga si Emperor. Hindi ka

aagree sa akin?" tanong nito kay Clara.

"E, gwapo talaga yun. Pero para kase sa akin ikaw ang-"

"Okay Clara. Stop right there, don't you dare!" sabi nito kay Clara.

Pinapanuod ko lang naman sila sa diskusyon nila. Hindi ko naman kase Kilala kung
sino ang pinag uusapan nila. Emperor? Is that even a name?

"Hoy, Cassandra Cristina! No violent reaction?" takang tanong nito sa akin.

"Ha? Hindi ko naman Kilala kung sino iyang pinag uusapan nyo." I pouted my lips.
Napabuntong hininga nalang silang lahat.
"Clara paki sapak mo nga yang si Cassandra. Napaka naïve." Sabi nito kay Clara.

"Ha?" sabi lang ni Clara.

"Wala!" at bigla ako nitong binalingan kaya napaiktad pa ako. "At ikaw! Bakit hindi
mo Kilala si Green Eyed Emperor! Trending na trending siya all over the world and
even in social media. My God Cass!" histerical na sabi nito sa akin.

"Do I need to know him?" parang wala sa sariling na tanong ko.

Napaiktad na naman ako ng tumili it.

"Cassandra what are you doing on your entire life of existing?!" frustrated na
tanong niya.

"Ahm, designing clothes and make it real?" alanganin kong sagot. Lalo lang itong
nagtitili.

"What his problem?" baling ko kay Clara.

"Hindi mo kase Kilala ang ultimate crush niya." Bulong nito sa akin at nakatingin
kay Heracio na nagtititili pa rin. Natawa nalang ako.

"Tatawa tawa kapa dyan, malalate kana pag hindi kapa umalis." Paalala ni Clara.

Nuon lang ako napatayo. Nakalimutan ko na ang dinner. Nagmamadali akong tumayo.
Inabot pa sa akin ni Clara ang clutch bag ko at nagmamadali na akong lumabas ng
shop.

Pag labas ko ay may nakaabang nang taxi sa akin. Nakita kong nakaabang na si Manong
Jaime na guard din sa botique. Siguradong siya ang tumawag sa taxi kaya
nagpasalamat ako.

Pero bago ako sumakay ay humirit pa si Manong.

"Lalo tayong gumanda Miss Cass ah? May date?" sabi pa nito sa akin. Nginitian ko
lang siya at nagpasalamat.

Hindi naman malayo ang shop ko sa isa sa mga restaurant na pag aari ng pamilya
Fontanilla. Pero dahil traffic mukang malalate pa ako.

While looking outside the window of the car, I remembered a certain face. Those
green eyes. Sexy lips. Pointed nose. A perfect face of a man. Parang may kamuka nga
siya nung nakita ko ang berdeng mga mata niya. I sighed.

I don't know why I remembered him. Siguro dahil sa inis ako sa ugali niya. Akala mo
kung sino kung makapag utos. Maniac pa. Kahit muka namang hindi. After all wala
naman ako paki alam. His just a man. A handsome man.

"Ma'am nandito na po tayo" anunsyon ng taxi driver.

Agad akong nagbayad at nagmamadaling pumasok sa restaurant. Kilala naman na ako

doon kaya itinuro nalang sa akin ng isa sa mga waiter doon kung saan ang table nila
Lola Margs.

Mukang kanina pa nila ako hinihintay at napansin ko na my kasama sila. Hindi ko

lang makita kung sino dahil nakatalikod ito sa akin.
Nang makita naman ako ni Mama Corset ay tumayo ito at sinalubong ako. Nakipag beso
ako dito.

"I'm sorry po kung late ako." I apologize.

"It's okay hija." sabi ng ginang at nginitian pa ako ng pagkatamis tamis.

Pinasadahan pa ako ng tingin from head to toe. "You're really gorgeous Cassandra.
Bagay na bagay talaga kayo ng anak ko." Ngumiti nalang ako.

"Come! I want you to meet someone that is very close to my heart." Inaya niya ako
sa table nila. Binati ko naman agad si papa ST nang makalapit kami.

"Good evening Papa ST." sabi ko.

"Looking good as ever, my daughter in law." Tumayo naman si Papa at hinalikan ako
sa pisngi.

Ngumiti nalang din ako sa sinabi nito. Sanay na ako sa mga biro ng mag asawa at kay
Lola Margs, tuwing tinutukso nila ako sa kanilang anak at sinasabing gagawin nila
akong asawa ng anak nila. Lagi ko lang naman silang tinatawanan.

"Good evening Lola Margs. I'm so sorry for being late." Baling ko kay Lola at
nakipag beso.

"Oh, it's really okay, Apo." Sabi naman ni Lola.

I hear Papa ST clear his throat and then spoke.

"Cassandra, I would like you to meet my only son. Simon Timothy Elvin Fontanilla
III." Pagpapakilala sa akin ni Papa ST sa anak niya. Binalingan ko naman ang
pinakilala nitong anak.

"Simon, this is Cassandra Cristina Carlos our favorite designer and I hope to be my
daughter in law." I blushed when Papa ST said that in front of his son.

I stared at the man in front of me. Nagulat ako nang makilala ko ito. Pero nakabawi
ako kaya binalik ko nalang ulit ako pagiging poker face.

"It's nice to finally meet my future wife." sabi nito sa akin at kinuha ang isang
kamay ko at hinalikan iyon.
Hindi ko inaasahan ang ginawa niya kaya nagulat ako sa ginawa niya kaya agad kong
binawi ang kamay ko.

"Oh, it's seems that my son is attracted to you." Kinikilig na sabi ng Mama niya sa
akin.

"Easy hon." Sabi naman ni Papa ST kay Mama Corset.

"Shut up ST!" Hinampas lang ito ng Mama niya sa braso saka binalingan kami.
"Cassandra I would like to talk you more, but my husband and I were needed to
attend an emergency meeting. Kaya maiwan na muna namin kayo nila Mama" Sabi ng Mama
niya.

"Do we-" hindi na natuloy ni Papa ST ang sasabihin ng hatakin ito ni Mama palabas
ng restaurant.

Nasundan ko nalang tuloy sila nang tingin.

"Have a sit Cassandra." Sabi sa akin ni Lola Margs.

Tumayo agad ang apo ni Lola at pinaghila ako ng upuan.

"Thank you." as I said while I remained poker face.

"Lola Margs, can we-" hindi ko na natuloy ang sasabihin kay Lola ng unahan ako
nitong magsalita.

"Cassandra, I was really happy na pumayag kang makipag dinner sa amin." Panimula ni
Lola.

"It's okay Lola Margs, wala naman po masyadong ginagawa ngayon." I smile a bit and
continue talking.

"About nga po pala sa mga designs na ipinakita ko sa inyo ni Mama Corset. Wala na
po ba kayong gustong ipabago sa design?" tanong ko kay Lola Margs nang hindi ko
manlang pinapansin ang apo nito na katabi niya lang naman. Pero alam kong
nakatingin siya sa akin. And it gives me goose bumps.

"Don't worry too much hija, I trusted you and your work." Nakangiting sabi ni Lola.

"By the way I need to go. My emergency din akong dapat puntahan. Ang apo ko na ang
bahal sayo." Binalinga ito ni Lola.

"Thirdy apo, take care of Cassandra. Naipahanda ko naman na ang dinner sa rooftop
nitong restaurant. Doon mo nalang siya dalin para makapag usap kayong mabuti. I set
up everything para wala na kayong maging problema. All you have to do is enjoy the
night." Bilin nito sa apo.

Napanganga nalang ako sa usapan nila. Kung bilinan nito ang apo ay parang wala ako
sa harapan nila.

"You don't have to worry La. I will surely take care of her." He winked at me. I
just rolled my eyes.

I think it's going to be a long night.

Part 3

Nakangisi lang ako ng makita kong masama ang tingin sa akin ni Cassandra na ngayon
ay nakaupo na sa harapan ko.

Nakarating nga kami sa rooftop ng resto at tulad ng sabi ni Lola everything was
settled.

Gusto ko nalang matawa. Daig ko pa ang magpropropose sa ginawang set up nila.

A nice night. A sky full of stars. A candle light dinner. Rose petals all over the
area. Violist. Very romantic ambiance. Seriously? They really plan this?

"What?" nakairap niyang tanong sa akin.

"You're really gorgeous." sabi ko dito.

She just rolled her eyes.

Sexy and hot! Sigaw ng bahagi ng isang isip ko.

"Come on, Mr. Fontanilla. You don't need to say those things. I know it right." And
then she smirked.

I find her smirk sexy. Actually everything about in this woman was sexy and hot.
Looking at her sexy lips, I wanted to kissed her and make her mine tonight.

"Don't look at me like...like." Alanganin niyang sabi.

"Like what?" hamon ko dito saka ako sumimsim ng alak sa kopita ko.

"Wala!" saka siya umismid.

"Like I wanted to kiss your delicate lips and make you mine tonight. Looking at
your body right now giving me a hard on, Babe." I said.

Nanlalaking mata niya na lumingon sa akin.

"Maniac!" she hissed and her cheeks blushed.

"I'm just telling you the truth. I'm not maniac as you say. I'm just a man who can
appreciate a beauty in front of me." Sabi ko.

Sinimangutan na naman niya ako.

"Yeah right. Let's eat para matapos na ang gabing to." Sabi niya.

Pero bago siya kumain ay tinawag niya muna ang waiter na nasa isang tabi lang at
naghihintay ng utos namin. Kung anu ano pa ang inorder niya at saka kumain.

"Seriously? Take out order in the middle of a date?" di makapaniwalang tanong ko

dito.

"So? Sayo na nga nang galing it's a date. So it only mean, libre. Buti nga pumayag
pa akong maka date ka." nakaingos na sabi niya.

Napakunot ang nuo ko sa inaakto niya na para talagang wala siyang interes sa akin.
No one dared to ignores me. I'm the Emperor.

People, especially women kneel in front of me just to give them a freaking glimpse.
But this woman. And that's it. I was pissed right now.

"You don't like me. Do you?" tanong ko sa kanya. Tumigil naman siya sa pagkain at
tiningnan ako. Seryoso.

"Alam mo naman pala tinatanong mo pa ako." Masungit niyang sabi at Pinagpatuloy ang
pagkain.

Naka hang ang karne sanang isusubo nito ng hawakan ko ng mahigpit ang braso nito.

"No one dare ignores me. And no one dislikes me Miss Carlos." Madiin kong sabi.

I looked at her in her eyes. Trying to intimidate her. Pero sinalubong niya ang
tingin ko. Giving me the same look.

"Well, ibahin mo ako sa lahat ng babaeng nakilala mo. I'm not one of them. I hate
your guts. I hate the way you talked. I hate your face. I hate everything about
you. So let go of my arms. I'm eating Mr Fontanilla III." Sabi nito sa akin sabay
hila ng braso niya.

Shocked wasn't the right term in my reaction right now. Me? The handsome and hot
man that alive. Talking like that by a certain woman? What the fuck?! First time in
my entire life na wala akong masabi. Now, I'm starting to hate this woman.

Nakabusangot nalang din na kumain ako. Nakita ko naman tumaas ang sulok ng isang
labi nito. Sinamaan ko lang siya ng tingin. Hanggang sa matapos kami ay hindi kami
nagsasalita. Maya maya ay may inabot na paper bag ang waiter sakanya.

"Let's call it a night Mr. Fontanilla. I have to go. Thanks for the dinner. Ciao!"
saka ito nagmamadaling umalis.

Again my mouth was parted. Ganun nalang siya kabilis na nawala? At tingin niya
hahayaan ko lang siya? We're not yet done.

Sinundan ko ito at naabutan ko itong pasakay na ng taxi.

"Cassandra!" tawag ko sa kanya.

Nilingon niya ako saka dinilaan at sumakay na sa taxi.

"Damn that lady!" Napailing nalang ako.

"Rogelio! Nardo!" tawag ko sa dalawang body guards ko.

Nagkukumahog naman silang dalawa na lumapit sa akin.

"Yes, Emperor!" sagot naman nilang dalawa.

"Follow her!" utos ko sa mga ito nagmamadali naman nilang sinundan ang taxi na
sinakyan ni Cassandra.

Sumakay na rin ako sa kotche ko. Tinawagan naman ako agad ng dalawa at sinabing
nasa luneta park si Cassandra.

"What hell is she doing in that place? Is she crazing? Wearing only those piece of
clothes?" naiinis na kausap ko sa sarili.

Gusto ko rin matawa sa sarili ko. Kanina naiinis ako sakanya pero ngayon pinasundan
ko siya sa mga body guards ko at pupuntahan ko pa siya? What is happening to me
right now?

Nagmamadali akong bumaba ng sasakyan ng makapag park ako. Agad akong sinalubong ng
body guards ko at iginaya ako kung nasaan si Cassandra.

Lalapitan ko na sana agad ito pero napatigil ako ng makita kong may mga bata itong
kausap. Street children I think. Mga lima siguro ang batang nasa harap nito at
nagsisikain.

"Ate ganda, salamat sa laging pagdadala sa amin ng pagkain ha?" sabi nung isang
batang babae kay Cassandra.

Ginulo lang nito ang buhok ng bata.

"Mimi, Ate Cassandra nalang. Wag nang Ate Ganda." sabi nito.

Napakamot nalang sa ulo yung bata.

"Maganda ka kase, kaya Ate Ganda ang tawag namin sayo. Katulad ngayon ang ganda
ganda mo Ate para kang model. Katulad nung mga nasa billboard. Tapos ang bait bait
mo pa po. Isang linggo muna kaming pinupuntahan tuwing gabi dito para bigyan lang
kami ng pagkain." Sabi naman ng isang batang lalaki.

Isang linggo? It means Cassandra is going here every damn night just to bring foods
to those kids? I can't believe this. Hindi ba niya alam na delikado ang ginagawa
niya?

"Ate ganda, hindi ka ba napapagod na lagi kang pumupuntan dito?" tanong nung isang
batang lalaki.

Umiling lang si Cassandra na katulad ng mga bata ay nakasalampak sa damuhan.

"Hinding hindi. Kase gusto ko kayong bigyan ng bagong tahanan." malumanay na sagot
nito.

"Ate! Ate Ganda! Pag ba sumama kami sa iyo, marami din doong pagkain?" tanong nung
matabang batang babae. Natawa naman si Cassandra.

"Oo naman Esang. At saka maaalagaan nila kayo doon ng mabuti. Marami rin mga bagong
laruan at damit sa Orphanage. Marami rin kayong makikilalang bagong kaibigan at
kalaro." Paliwanag naman nito sa mga bata.

Napakunot ang nuo ko. Orphanage? Nacurious tuloy akong lalo kung ano ang meron sa
babaeng ito.

"Talaga?" tanong nung bata habang kagat kagat ang karne ng baboy.

"Oo, talagang talaga." Natatawang sagot naman ni Cassandra sa mga ito.

"Mabibigyan din po ba kami doon ng Nanay at Tatay?" inosenteng tanong nung batang
lalaki.

Natamik naman si Cassandra sa tanong nung bata. Pero sumagot rin ito.

"Oo naman. Ihahanap nila kayo ng magiging Nanay at Tatay nyo. Katulad ko." Sabi
nito.

She sounds so sad when she said it. Alam kong marami pa akong dapat malaman kay
Cassandra. Hinubad ko ang coat ko at ipinatong ko sa balikat nito. Nag angat ito ng
muka at nanlalaki ang mata nang makita niya ako. I just smiled at her. A genuine
smile. At tumabi ako sa kanya Napatanga nalang ito sa akin.

"Ay, may pogi!" sabi nung batang babae at humagikgik pa. Nginitian ko lang sila.

"Masarap ba?" tukoy ko sa pagkain na kinakain nila.

Sabay sabay namang nagsitango ang mga ito. At nagpakilala isa isa. Si Mimi iyong
batang tumawag sa akin ng pogi.

"Kuyang pogi, alam mo po ba saan ito nabibili? Ang sarap kase. Pang mayaman." Sabi
noong batang lalaking mataba. Si Eboy. Natawa naman ako.

"Luto yan sa restaurant ng Papa ko." Sabi ko sa mga ito.

"Wow! Mayaman din si Kuyang pogi!" sabi naman ni Esang.

"You could say that." Sabi ko sa mga ito. Nanlalaking mata naman nila na binalingan
ako.

"Kuya porenger ka?" sabi nung isang batang lalaki. Si Muymuy.

"Anong porenger?" tanong ko sa mga ito.

"Iyong mga blonde hair. Tapos English ng English. Tapos iba kulay ng mga mata.
Katulad ng inyo. Kulay green. Iyong iba naman kulay asul." Paliwanag ni Eson.
Napatango tango naman ako.

"A foreigner." Sabi ko sa mga ito. Nagsitango naman silang lahat.

"I'm not a foreigner." Sabi ko sa mga ito.

"Weh? Bakit green mata mo tapos nag eenglish ka pa?" tanong ni Mimi.

Napakamot nalang ako sa ulo ko.

"How can I explain this?" tanong ko at binalingan ko si Cassandra na ngayon ay

nakangiti sa akin.

Seeing her smile makes my heart jump out from my chest and it beat so fast than the
usual. Na parang hindi na ako makahinga. Napahawak ako bigla sa parte na iyon ng
dibdib ko. Napatitig ako sa kanya.

"Ayiii!"

Umiwas siya ng tingin ng magsalita si Mimi. Ako naman ay napaubo nalang.

"Ate Ganda syota mo?" tanong ni Eboy kay Cassandra. Agad naman itong umiling.

"Oo!"

"Hindi."

Sabay naming sabi. Napakamot nalang ang mga bata sa ulo. Pati ako ay napakamot
nalang ng ulo. Hindi ba ako boyfriend material? The last time I checked qualified
na qualified ako.

"Ate, payag na akong sumama sayo." Sabi bigla ni Eson.

"Talaga?" masayang masayang tanong ni Cassandra.

"Oo Ate." sabi nito.

Pati sila Eson, Mimi, Esang at Eboy ay pumayag.

Kaya agad agad nitong tinawag ang tauhan sa Orphanage at pinasundo agad ang mga
bata. Ako naman ay pinagmamasdan lang siya.

Nilapitan ako ni Mimi at kinalabit. Tiningnan ko naman siya.

"Kuyang pogi gusto mo ba ang Ate Cassandra?" inosenteng tanong niya sa akin. Natawa
nalang ako.

"Why did you asked?" tanong ko rin sa kanya at pinantayan ko ito. Napakamot lang
ito sa ulo at Sumimangot.
"Kuyang pogi, tagalong lang. Hindi ko naiintindihan iyong English mo." Natawa ulit
ako.

"Sabi ko bakit mo tinatanong kung gusto ko si Ate Cassandra mo?" Tila ba nag iisip
ito bago sumagot.

"Iyon lang ang sinabi mo sa English tapos ang haba haba sa tagalong? Ang galing!
Gusto ko rin matutong mag English." Tuwang tuwang sabi nito.

"Matututo kang mag English basta mag aral kang mabuti." Sabi ko sa kanya. Tumango
tango naman siya.

"Alam mo Kuya gusto kitang maging syota ni Ate Cassandra. Bagay kayo. Pogi ka tapos
maganda siya mabait pa. Hindi katulad ng mga ibang magaganda, masusungit tapos
matapober pa. Si Ate Cassandra hindi. Tapos hindi pa siya nandidiri sa amin kahit
madungis kami." Tuloy tuloy na sabi nito.

Sang ayon ako sa sinabi niya.

Cassandra was really kind person. Malaman ko palang na isang lingo siyang
pumupuntan dito para lang mapapayag ang mga batang ito. She was something.
Napangiti nalang ako.

"Bagay talaga kami?" tanong ko dito.

"Oo ah. Bagay na bagay!" kinindatan pa ako nito at nag thumbs up.

"At dahil dyan ililibre ko kayo ng masarap na pagkain bukas. Sabihin mo sa kanila."
Sabi ko sakanya at agad naman itong nagtatakbo sa mga kasama niya.

Maya maya lang ay dumating na nga ang mga tauhan ng Orphanage at isinakay na ang
mga ito sa service van. Nilapitan ko lang si Cassandra at inaayos ko sa balikat
nito ang coat ko.

"Thank you!" sabi niya sa akin.

"For what?" tanong ko sakanya. I glanced at her.

Nakatingin pala siya sa akin at nang mapalingon ako sa kanya ay ngumiti na naman
siya sa akin.

It may sound so gay, pero bumilis na naman ang tibok ng puso ko ng ngitian niya
ako. Suddenly, I felt the world revolving in a much slower pace. Pakiramdam ko ay
dahan-dahang humihinto ang lahat ng bagay sa paligid ko. Parang nagliwanag ang
madilim na gabi. What the fuck happened?

"Don't smile at me like that, you're making me fall for you." sabay iwas ko ng
tingin.

Natawa naman ito at nagsimula nang maglakad.

"Huwag mo na akong bolahin Elvin. Sanay na ako sa mga Katulad mo." Sabi pa niya sa
akin.

"What did you called me?" tanong ko dito at hinabol siya sa paglalakad.

"Elvin." simpleng sagot niya. "O mas gusto mong Mr. Fontanilla?" tanong niya.
Umiling lang ako.
"My Family and friends used to call me Simon. And you are the first person who
called me in my third name. And its sounds so different. Why do you called me
Elvin?" Sabi ko dito.

"Sabi mo nga sanay kang tinatawad na Simon. For a change I called you Elvin, sounds
like evil." Natatawa niyang sabi at naupo sa nadaanan naming benches na nandun
Napasimangot naman ako sa sinabi niya.

"Evil? Sa gwapo kong ito?" tinuro ko pa ang sarili ko at tumabi sakanya.

"Just kidding. Nakakainis ka naman kasi. Para kang hari kung makapag utos ng una
kitang makita." Sabi niya sa akin.

"Sorry 'bout that. Hindi lang ako sanay ng hindi ako pinapansin. What I mean is,
everyone's attention was only on me. Especially women. They are dying just to have
a glance from me. And then you. Lagi mo akong sinusungitan." Paghihimutok ko.

"Sorry. Ayoko lang kase na parang pinararamdam mo na mas nakakaangat ka. I really
hate it. I'm sorry if you feel that way, I didn't mean too." And then she sighed.

Gustong gusto ko siyang hawakan pero hindi ko magawa.

"You don't really know me?" tanong ko sa kanya. Umiling muna siya bago sumagot.

"I don't have any idea. All I know was to designed and create beautiful dresses and
gowns. I don't know anything about people around me. Si Hera naman kase ang
nakikiharap sa kanila hindi ako." Sabi niya sa akin habang tinatanggal ang suot
niyang high heels. "Are you some kinda celebrity or what?" tanong niya sa akin.
"Damn this heels!" she hissed.

"Well, kinda." hinubad ko rin ang sarili kong sapatos at ako na mismo ang nagsuot
sa kanya. Mahina akong natawa ng masyadong malaki ito dahil sapatos na panlalaki.

"Wha-what are you doing?" tanong niya sa akin. Kinuha ko naman ang high heels niya
at binitbit.

"I know your feet are hurts." Sabi ko pa at nagkibit balikat.

"Pero naka medyas ka lang." sabi pa niya sa akin.

"Well, I don't mind. O mas gusto mo na buhatin nalang kita?" I asked her and then I
winked at her. She just blushed. Hindi ko napigilan at pinisil ko ang ilong nito.

"Come on, I'll take you home. It's getting late." Sabay abot ko ng isang kamay
niya. Tumango naman siya at naglakad na kami pa puntang kotche ko.

Naramdaman kong humigpit ang hawak niya sa kamay ko. At napansin kong nakatingin
siya sa dalawang body guards ko na papalapit sa amin.

"Emperor, ako na po ang magbibitbit niyan." Sabi sa akin ni Nardo. Umiling lang
ako.

"Nah, I can handle it." Saka ko sinenyasan ang mga ito. Agad naman itong lumayo sa
amin.

"Who are they?" tanong nito sa akin.

"Body guards. You don't have to feel afraid." Natatawang sabi ko sa kanya. Tumango
tango naman ito.
"Akin na ang heels ko. Pinagtitinginan kana ng mga tao." Sabi niya sa akin at pilit
kinukuha ang high heels niya na bitbit ko. Pero hindi ko ibinigay sa kanya.
Hinawakan ko lang ulit ang kamay niya at nagpatuloy kami sa paglalakad.

"Don't mind them. They're just jealous." Sabi ko dito.

"Jealous of what?" inosenteng tanong niya sa akin. Such a naïve girl.

"Because I'm kinda sweet?" tatawa tawa kong sabi sakanya. Tinampal niya lang ako sa
braso.

"So conceited." Sabi niya sa akin.

Hinalikan ko lang ang kamay niya at pinasakay na siya sa kotche.

Nakita ko pa ang dalawang body guards ko na nag thumbs up sa akin. Napailing na

lang ako.

First my family. Now my body guards. Who's next? My friends? Cassandra was really
something. She's something to keep.

Part4

When I arrived at home, nagtataka pa ako na nakabukas pa ang lahat ng ilaw sa

mansion. Inihagis ko lang ang susi ng kotche ko kay Rogelio at tuloy tuloy na
pumasok sa mansion. Sisipol sipol pa akong pumasok.

Pagpasok sa bahay, napatalon pa ako sa gulat ng magsalita si Lola at Mama na

nakaupo sa sofa. They are wearing their PJ's.

"Simon, how's the date?" excited na tanong nito sa akin.

"What the hell Ma?" inis na sabi ko dahil sa sobrang gulat.

"Ano kamusta ang date?" excited na tanong ulit ni Mama at lumapit pa sa akin. She
giggled like a teenager.

"Nagustuhan ka ba ni Cassandra? Girlfriend mo na? Kelan kayo magpapakasal?" sunod

sunod na tanong sa akin ni Lola.

"Ano? Kelan ang kasal?" singit ni Mama.

Nagpalipat lipat lang ako ng tingin sa kanila na hindi matapos tapos ang
pagtatanong. I raise my left hand to stop them. Tumigil naman sila pero hindi
nababawasan ang excitement sa muka nilang dalawa.

"The date with Casey went well." Simpleng sagot ko. Napatili naman si Mama at si
Lola ay napapalakpak pa. Napakamot nalang ako sa noo ko.

"Did you hear that Mama?" tanong ni Mama kay Lola.

"Yes, yes. Very loud and clear Corset. And he called her Casey." Masayang masayang
sabi pa ni Lola.

Napailing nalang ako sa dalawa na halatang hindi pa natutulog at inabangan talaga

ako para lang maitanong kung kamusta ang date ko.
"Apo maupo ka muna. Magkwento kapa." sabi pa sa akin ni Lola at iginaya pa ako
paupo sa sofa at tinabihan nila ako ni Mama.

"And then after the dinner, what happened?" tanong ulit ni Mama.

"After that, I drive her home." Simpleng sagot ko just to end the conversation.

"Yun lang?" Mukang disappointed ang mga ito. Tumayo ako para pumunta na sa silid
ko.

"Simon comeback here! Hindi kapa tapos mag kwento." Sabi sa akin ni Mama.

"Why don't you two go back to sleep. Alam ba ni Papa na-" hindi ko natuloy ang
sasabihin ko ng lumabas si Papa galing kusina dala dala ang isang tasang kape.

Napapalatak nalang ako. Just like Mom and Lola, Dad also wearing his PJ's, same
design with them.

"Pagbigyan muna ang Lola at Mama mo. Excited lang silang malaman kung nagustuhan mo
ba si Cassandra." Sabi ni Papa sa akin at humigok ng kape.

I grinned at him. My dad gave me the same reaction.

"Ano? Nagustuhan mo ba siya anak?" tanong ni Mama. Binalingan ko ito.

"Well, she seems so interesting. So yeah. I guess I like her. Hindi na ako lugi,
because she's gorgeous enough. For a handsome man like me." Sabi ko sa pagitan ng
pag akyat sa hagdan. Napatili pa si Mama sa sinabi ko.

"So conceited Thirdy." I made a face when I heard that name that my Lola's used to
call me.

Napatigil ako sa pag akyat at bumaling lang ulit ako sa kanila ng tawagin ulit ako
ni Mama.

"What is it this time Ma?" inis na tanong ko.

"Oh, don't used that tone on me Simon. Your PJ's is on your bed. Wear that. Your
Lola brought that for us." Sabi ni Mama sa akin. Napatingin ako kay Lola na preteng
nakaupo sa sofa at nakangisi sa akin.

"Seriously?" di ko maiwasang ibulalas.

Sinong hindi masisira ang gabi? For God sake they are all wearing spongebob PJ's.
Minsan hindi ko maiwasan isipin kung may Sapak ba ang pamilya ko o ano. Si Papa at
Mama naman, laging pinapatulan ang gusto ng Lola ko.

"Just wear it Simon so it will end the discussion. Hindi ka naman mananalo sa Lola
mo." Sabi sa akin ni Papa. Sinimangutan ko lang sila.

"I know what you feel. Just shut up and wear that even though it was disgusting."
Bulong ni Papa sa huling salita pero nakaabot yata yun sa pandinig ni Mama kay
piningot lang ni Mama ang tenga nito.

Napailing nalang ako na pumunta sa kwarto. Hinubad ko lahat ng suot ko nang

makarating ako sa kwarto at inabot ang cellphone ko. I dialed one of my friends
number.
"Fuck you Simon! What do you want?" inis na sagot ni Hermes sa kabilang linya.

"Find everything about Cassandra Cristina Carlos. I need it asap." Sabi ko sa

kabilang linya. Ngayon palang ay naiimagine ko na ang ngisi ni Hermes.

"The High and mighty Green Eyed Emperor was really interested on that lady huh?"
sabi nito sa kabilang linya.

"Oh, shut up your mouth about this Hermes!" I hissed.

"Then shut me up!" hamon nito sa akin.

I sighed. "What do you want?" tanong ko.

"My baby was sad. So yeah, she need a company-" pinutol ko na ang sasabihin nito ng
magsalita ako.

"Considered it done, moron! Need it asap! And don't forget to shut up your mouth!"
I said and end the call.

I don't know what is happening to me. All I know is that I'm really interested on
her. And I'm seriously like her. Nakatulugan ko na ang pag iisip kay Casey, that's
what I call her. My sweet and innocent Casey.

Nagising ako ng may mabigat na dumagan sa akin at itinulak ako pabagsak sa kama.
Nagkukumahog akong tumayo. Only to find out that my fucking friends are here. They
are all grinning like a lunatic.

"Okay guys, what do you want? It's fucking early." Naiinis na sabi ko sa kanila.

"Easy Simon, were just here to visit you." Sagot naman sa akin ni Gabriel.

"Oh cut the crop! Hindi kayo magsisipunta dito kung wala kayong kailangan. Depende
nalang kung tinawagan kayong lahat ni Mama o Lola." sabi ko at nagtuloy tuloy sa
bath room.

"You didn't tell us that you had a date with Cassandra." Sabi sa akin ni Matt ng
makalabas ako ng CR.

"How did you all knew that?" takang tanong ko sa kanila at lumabas ng kwarto
kasunod ko pa rin sila.

"Dude, it's all over the news and social media." Sagot ni Gab.

"And the press seems that the two of you was their subject for the whole month. I
think they are now on their way finding who was your date last night." Seryosong
paliwanag sa akin ni Matt.

"Hindi pa ba kayo sanay?" bale wala kong sagot.

"Man, it was different this time. We're talking about Cassandra in this matter."
Giit ni Matt sa akin. Huminto ako at binalingan silang dalawa.

"What's the difference? Now tell me." sagot ko. Matt sighed.

"Cassandra value her privacy so dam much. Magugulo ang buhay niya pag nalaman ng
mga taga media kung sino talaga siya lalo na kung madiscover nila na si Cassandra
ay si CC. The famous designer. And you know how they work. Hindi nila titigilan
kung sino siya at ano siya sa buhay mo. So if you're not really serious about her,
stop seeing her." Tuloy tuloy na paliwanag sa akin ni Matt.

"So, what is your point?" naghikab pa ako. Siniko naman ni Matt si Gab.

"What?" sabi namin niya.

"What what? Tell him what a press can do to Cassandra, you moron!" inis na sabi ni
Matt kay Gab na seryosong nakatingin sa akin.

Pero nang tingnan ko ito ay hindi pala sa akin nakatingin kundi sa suot kong PJ's.

"Ahm, Simon, where did you buy that pajama. It looks cute. I think if I wear that I
will look hot and sexy with my girls." Seryoso pang pagkakasabi ni Gabriel sa akin.

Napailing nalang kami ni Matt kay Gabriel. Kahit Kelan naman walang seneryoso itong
si Gab.

"Simon!" tawag pa rin sa akin ni Matt habang pababa ng hagdan. Itinaas ko lang ang
isang kamay ko.

"Matt stop. Okay? I get it. I will tell Arthuro to have a media blackout about on
this issue. Now, calm down." Sabi ko dito.

Natahimik naman ito. And then it hits me. Nakakunot nuong binalingan ko ito.

"Why do you care about her so much? Do you still like her?" seryosong tanong ko sa
kanya. Nagkibit balikat lang siya at sinundan si Gabriel sa dining area ng mansion.

"She's a very important friend to me Simon, that's why I care about her. Especially
her safety." Sagot niya.

"It's that all?" di makapaniwalang tanong ko.

"Yeah. Why do you even care if I have a special feelings for her?" tanong niya.

"Matt you're one of my important friends and I don't want to hurt you, but
Cassandra was only mine. Do you understand?" I clenched my fist. Ngumisi lang siya
sa akin.

"So, the news was right. The Emperor already found his match." tinapik niya ako sa
balikat at nilagpasan.

Napailing na lang ako at sinundan sila. Naabutan ko si Lola at Papa na nakaupo na

kasama si Gabriel at Matt. I greeted them and sat beside my grandmother.

"Where's Mom?" tanong ko sa kanila.

"Your Mom was cooking our breakfast with Mikhael." sagot ni Papa sa akin.

Hindi nalang ako kumibo at binuksan ko ang instagram ko. I hissed when I saw a
photo of me and Cassandra at Luneta park. Holding her hands in my right hand while
carrying her heels in my left hand. It was just a stolen shot at medyo malabo pa
ang pagkakakuha ng larawan.

I don't care about the caption. I read the comments. Napangiti nalang ako ng mabasa
ko ang mga comment. They find it really sweet.

Nag angat ako ng tingin at Ganun nalang ang gulat ko ng nasa likod ko pala silang
lahat at nakikibasa sa binabasa ko.
"They actually look good together, Matt!" komento ni Gabriel.

"I hate to admit it, but it was true." Sabi naman ni Matt.

"My son looks so sweet." sabi naman ni Papa at napahimas pa sa baba niya.

"HHWW" sabi pa ni Gabriel.

"HHWW?" sabay sabay na ulit namin. Ngumisi naman siya sa amin.

"Holding hands while walking. Like duh?" sabi pa nito.

"Can you all mind your own business?" inis na sabi ko sakanila.

Sinamaan ko lang sila ng tingin pero Nginisihan lang nila akong lahat at nagsibalik
sa kanya kanyang upuan na parang walang nangyari.

"Ngayon ko lang nalaman Simon, my pagka sweet ka pala sa katawan." Nakangiting sabi
sa akin ni Lola. I just grinned.

"Ma, kay nino paba magmamana yang apo nyo?" tanong naman ni Papa.

"Wala na akong sinabi." sabi naman ni Lola.

Maya maya ay sumulpot sa harap namin si Hermes na may dalang plato na puno ng hot
dog at bacon. Nakita kong napailing nalang si Matt. Kasunod nito si Mama at si
Mikhael.

"Emperor, I have what you need." Makahulugang sabi sa akin ni Hermes at dinalawang
kagat lang ang hotdog na hawak. Napangiwi ako.

"I'll get that later." Sabi ko nalang.

"Mukang masarap ang breakfast natin Lola Margs." Bulalas ni Gab.

"Sarap na sarap nga si Hermes" sarkastikong sabi ni Matt.

"Hindi ako matakaw, Matt." supladong sagot naman ni Hermes.

"Okay, kids stop it. Masamang pinag hihintay ang grasya." Saway ni Mikhael sa mga
ito.

Habang kumakain ay si Gabriel, Mama at Lola lang ang bumabangka sa kwentuhan.

"Before I forgot mga apo. Malapit na ang birthday ko. Wag kayong mawawala." Sabi ni
Lola sa mga ito.

"Basta ba maraming pagkain Lola. Hindi talaga ako mawawala." Sagot naman ni Hermes.

"Hermes apo. Maraming pagkain at si Mikhael ang head chef." Sagot naman ni Lola at
nagning ning naman ang mata ni Hermes sa tinura ni Lola.

"Can I bring my girlfriend Lola?" tanong naman ni Gab. Tumango lang si Lola.

"How about you Matt and Mikhael, you can also bring you girlfriends with you." Sabi
ni Mama. Umiling lang si Mikhael.

"Tita, I want too, but for now I don't have a girlfriend." Nakangiting sabi ni
Mikhael.

"How about you Matt?" tanong naman ni Papa.

"Well, kung isasama ko po siya sa party, mawawalan ng date ang anak nyo Tito ST."
nakangising sagot ni Matt.

Muntik ko nang maibuga ang iniinom ko sa sinabi nito. Lahat kami ay natutok ang
tingin dito. Bumunghalik lang ito nga tawa at sinabing.

"Just kidding Simon. Don't give me that deadly looks. Cassandra is all yours."
Sagot nito.

Lumipat naman ang tingin ng mga ito sa akin. Nang balingan ko ang Lola ko ay
ngiting ngiti ito.

"What with that looks La?" saka ako nag iwas ng tingin at Pinagpatuloy ang pagkain.

"Nothing Thirdy." Masayang sabi ni Lola. "I just discover something."saka nito
binalingan si Mama.

"I told you Corset." Makahulugang sabi nito kay Mama.

Hindi ko naman maintindihan ang palitan ng salita ng Mama at Lola ko. Binalingan ko
ang mga kaibigan ko na mukang katulad ko ay wala ring idea kung ano ang pinag
uusapan ng Mama at Lola ko.

"By the way, may mga isusuot naba kayo sa party?" tanong ni Mama sa mga kaibigan
ko. Sabay sabay naman nag si iling ang mga ito.

"Great. Why don't you come with me today? I will ask Cassandra to make the five of
you a suit or tux for my birthday party." Sabi naman ni Lola.

"You mean Cassandra Cristina Carlos Lola Margs?" excited na tanong ni Gab. Tumango
naman si Lola.

"Sama kaming lahat Lola!" sabi ni Mikhael. Sinamaan ko lang silang lahat ng tingin.

"No, hindi kayo pwedeng sumama kay Lola." Madiin kong sabi. Tumawa si Papa sa
sinabi ko pero tumahimik lang ulit.

"Wag kang KJ Simon. Ipapagawa nga daw kaming tux ni Lola." Sabi ni Matt. I made a
face.

Nagpaalam saglit si Mama ng mag ring ang phone nito.

"Anak, stop giving them a deadly glance. Why don't you come with them ng hindi ka
naghihimutok dyan." Natatawang sabi ni Papa.

"Pa, why are you saying that to me?" maktol ko sa Papa ko.

"Halata namang ayaw mong ipakita si Cassandra sa mga kaibigan mo." Nakangising sabi
ni Papa sa akin. Binalinga ko si Lola.

"La, ipagtanggol mo ang apo mo." Sabi ko dito. But Lola just rolled her eyes.

"Oh, shut up Thirdy. You will come with me, with your friends. So you can date
Cassandra again." Then she winked at me. Napasapo nalang ako sa ulo ko.
Patuloy ang pang aasar nila sa akin ng tawagin sandali ni Mama si Hermes. I smell
something. Saglit lang yun at agad na lumapit si Mama kay Lola at may ipinakita ito
sa Lola ko sa cell phone niya.

"They look perfect for each other, Mama." sabi ni Mama kay Lola.

"Can't wait to see them in the altar." Parang nangangarap pang sabi ni Lola.

"And Ma, inutusan ko ang secretary ko na tayuan ng fans club ang loveteam na
Calvin." And then my mother giggled like a teenager.

Nakatingin lang naman kaming lahat sa kanila. Dahil hindi namin alam kung ano ang
pinag uusapan nilang dalawa.

"Calvin?" curious na singit ni Gabriel.

"Oh, you hear it right. Calvin. Means Cassandra and Elvin love team." Masayang
masayang sabi pa ni Mama.

Napanganga kaming lahat. Like, what the fuck? Calvin? Love team? Ano kami teenager?
Unang nakabawi sa pagkabigla si Gabriel at bumunghalit ng tawa.

"The fuck dude!" tatawa tawang sabi ni Gab tinampal naman ni Mama ang braso nito.

"Don't swear Gabriel!" saway ni Mama dito.

"Sorry Tita, can't help it. Dinaig pa nila ang Aldub at Lizquen. God! Calvin?" saka
ulit ito tumawa ng tumawa. Napailing nalang ako.

"Iship the Calvin loveteam." Sabi naman ng nakangising si Mikhael. I gave him a
dirty finger.

"Baka mahigitan niyo pa ang ilang million na tweets ng Aldub. Magagalit sa inyo si
Lola Nidora" napapailing na sabi ni Matt.

"Matt nanunuod ka ng kalye serye?" di makapaniwalang tanong dito ni Gab.

"Yeah. Yan kase ang laging palabas sa canteen ng hospital twing maglulunch ako
kasama ng mga staff ko." balewalang sagot nito.

"I'm done eating. Maliligo na ako at nang makasama ako kay Lola." Naiinis akong
tumayo at lumabas ng dining area.

Habol habol pa nila ako ng panunukso.

"Burn Simon! Burn!" Hirit pa sa akin ni Gabriel.

"Oh shut up!" I hissed.

Part 5

Kagaya nga ng gusto ni Lola. Wala akong nagawa kundi sumama sakanya kasama ng buong
barkada.

Isang sasakyan lang kami nakasakay ngayon at si Gabriel ang naging driver. Kasunod
naman namin ang mga body guards namin. At ang body guards ni Lola.

Hindi ko alam kung anong trip naman ni Lola ngayon. Dahil my kasama lang naman
kaming 12 PSG.

Ang sabi ko nga kay Lola bakit PSG ang tawag niya. Hindi naman siya presidente.

Isa lang naman ang sagot niya sa akin. Hindi daw ba pwedeng maging ang ibig sabihin
ng PSG ay Personal Security Group.

Daig pa niya ang Presidente ng Pilipinas. Mahihiya si Emelda Marcos sa pinag

gagagawa niya.

"Lola Margs ang cool mo talaga!" sabi naman ni Gabriel dito na ang tinutukoy ay ang
mga kinuhang alipores ni Lola.

"I know it right?" nakataas kilay na sabi pa ni Lola. Napailing nalang ako at
siniko si Hermes na siyang katabi ko.

"What do you know about this?" tanong ko kay Hermes na out of nowhere ay naglabas
ng sandwich at coke in can. Napatanga nalang ako.

"Matagal na niyang sinasabi sa akin yan. Ngayon ko lang napagbigyan." Sagot ni

Hermes sa pagitan ng panguya.

"Pinatulan mo naman?" bulong ko pa rin dito. Nagkibit balikat lang ito at

ipinagpatuloy ang pagkain.

"Wala namang masama. Kayang kaya naman ni Lolang paswelduhin kahit dalawang dosena
pa ng PSG ang ipadala ko. Hayaan mo nalang si Lola Margs." sabi nito.

"Sabagay, mayaman naman si Lola." napapailing kong komento.

"Where did you get that?" tanong ko ulit dito na ang tinutukoy ay ang dala niyang
pagkain.

"Binigay ni Tita Corset baunin ko daw. Mukang gutom na gutom pa daw ako. You know
me. Hindi ako tumatangi sa grasya." Sagot niya pa.

Napailing nalang ako at binalinga si Matt at Mikhael na busy sa kung anong

kinakatikot sa kani kanilang cell phone.

"Mik, I need a hand" sabi ni Matt kay Mikhael. "Thanks man!" sabi pa nito.

"Oh, you're welcome." sagot naman ni Mikhael.

Sinilip ko kung ano ang ginagawa nila at napatampal nalang ako sa nuo ko nang
makita kong township ang nilalaro ng dalawa.

Tinawagan ko nalang si Arthuro ng may alala akong ipagawa dito. Tinanong ko muna
ito kung nakita na niya ang news about sa akin.

Alanganin pa nga itong sumagot ng OO. At nang sinabi niyang nakita na niya sinabi
ko agad dito na alam na niya ang dapat gawin at ibinilin ko na makipag usap sa
Orphanage para makapag set ng dinner together with those five kids.

Sinabi ko na din ito kay Gabriel at gumagawa na rin ng paraan ang kompanya nito
para mawala agad ang issue. After all they own a telecommunication company.
"Hermes, I need your help." Seryosong sabi ko dito. Tumingin naman siya sa akin at
itinigil ang pagkain.

"I need you to cover up everything about her." Sabi ko na pabulong ulit at baka
madinig ng matalas na pandinig ng Lola ko.

"Man, I already did. That is the reason why your mother called me earlier. She
asked me to do that. And it was already done." Nakangisi niyang sabi pero maya maya
ay sumeryoso rin.

"Nabasa mo na?" tukoy niya sa impormasyong ibinigay niya sa akin kanina.

"Not yet. Why?" seryoso rin tanong ko sa kanya.

"Konti lang iyong impormation na nakuha ko. Ayaw kaseng magbigay ng impormasyon ang
ampunan. Tikom ang bibig nila. Confidential daw ang files. I don't know. I think
kay Cassandra lang kase they need to protect her identity for being the famous
designer." Bulong din nito sa akin. Sa lahat ng sinabi nito isa lang ang rumihistro
sa isip ko.

"Ampunan?" gulat na tanong ko. Tumango naman ito.

"Lola didn't tell you about it? Lumaki siya sa ampunan." Sabi pa nito.

Napatango tango nalang ako.

"That's why." sabi ko.

"Why? Did you discover something?" tanong pa nito sa akin.

"Nothing." sabay iling.

Kaya pala Ganun nalang siya ka attached sa mga street children. That's explained
everything. Isama pa na talagang natural na matulungin at mabait ang babae. Plus
points.

"Ano pang hinihintay mo dyan Thirdy?" tanong sa akin ni Lola ng pagbuksan siya ng
pintuan ng sasakyan ng isa sa mga alipores niya.

Nakalabas na pala silang lahat ng hindi ko namamalayan dahil sa lalim ng iniisip

ko.

"Don't tell me apo natotorpe ka?" nakangising tanong sa akin ni Lola.

Umiling lang ako at bumaba na.

Inalalayan naman ito ng mga alipores nito at naunang pumasok kasunod kaming lima.
Sinalubong naman agad ito ng isang matangkad na lalaki na pakendeng kendeng.

Napansin kong Napangiwi si Mikhael ng sulyapan ko ito.

"Madame, hindi naman po kayo nag inform na darating kayo." Sabi agad nito kay Lola.

"Oh, no need for that. I'm just here because I want Cassandra to design and make
their tux for my upcoming birthday." Paliwanag dito ni Lola. Npabaling naman ang
tingin nito sa amin at Napasinghap.

"This is Gabriel, Mikhael, Matt, Hermes and of course my only grandchild Simon."
Pakilala sa amin ni Lola.

"I-It's my pleasure to meet the Big Five." nagniningning ang mga mata nitong sabi
sa amin.

Isa isa naman kaming kinamayan nito at iginaya sa isang kwarto ng natural botique.

Hindi magkandaugaga ang mga taong nandoon kung paano kami aasikasuhin. Kahit ang
ilang mga costumer na naabutan namin sa naturang botique ay pinag titinginan kami.
Pero ang mga kasama kong lalaki ay parang walang pakiaalam sa mundo at kanya
kanyang hawak na ngayon ang cellphone.

Dinala kami nito sa isang kwarto na naroon. I think this is their visitor lounge.

"Madame, wala naman sigurong martial law hanoh po?" alanganing tanong nito kay Lola
pero sa mga nagkalat na body guards sa labas nakatingin.

"Palabiro ka talaga Heracio." natatawang sabi naman dito ni Lola.

"Madame, Hera nalang." nakangiwing sagot nito.

"Where is Casey?" tanong ko bigla at ginaya ko pa ang mata ko sa kabuuan ng lugar.

Kita kase sa kinaroroonan namin ang buong shop o botique ni Casey dahil gawa ito sa
salamin.

"Casey?" ulit noong tinawag ni Lola na Heracio.

"Casey means Cassandra. Isn't his sweet? Did you see the news Hera?" tanong pa dito
ni Lola. Nag ningning naman ang mata nito sa sinabi ni Lola at Tumango.

"Where is she?" ulit na tanong ko. I want to see her.

"Uy, may atat!" simpleng Hirit ni Gab.

"Excited!" bulong naman ni Matt

"Ayaw pa niyan sumama." sabi naman ni Mikhael.

"Oh, all of you just shut up!" I groaned.

"Oh, kids. Stop that!" saway naman agad sa amin ni Lola.

"Excuse me, do you have any foods here?" tanong ni Hermes sa isang empleyado dun.

Sunod sunod naman Tumango ito at iginiya sa kung saan si Hermes.

Nang balinga ko ulit si Hera ay nakatanga na ito sa amin na para kaming isang
palabas sa tv.

"Hera, just kindly call Cassandra. Excited ng makita ng apo ko ang kaibigan mo."
Nakatawang sabi ni Lola.

Nagkukumahog naman itong pumunta sa kung saan.

"Mga apo, alam ko namang mga gwapo kayo kaya lang huwag niyo namang tarantahin ang
mga tauhan ni Cassandra dito ha?" sabi ni Lola sa mga kaibigan ko.

Nang hindi na ako makatagal ay sinundan ko kung saan pumunta si Hera.

"Thirdy, where are you going?" habol sa akin ni Lola.

"I hate waiting. It's killing me." sabi ko at tuloy tuloy sa paglalakad.

Wala naman pumigil sa akin dahil ang mga empleyado roon ay busy sa pag dadaydream.
Nahinto ako sa nag iisang glass door na naroon.

Walang katok katok na binuksan ko ito. And there she is, sitting on her chair, sexy
and gorgeous as she is. May hawak itong lapis at sketch pad. Kausap nito si Hera at
may isa pang babae na kasama nito. I clear my throat. Kaya nabaling ang atensyon
nilang tatlo sa akin.

"Elvin?" paninigurado pa sa akin ni Casey.

Tumango naman ako at nginitian siya.

"What are you doing here?" nakangiti rin niyang tanong sa akin at nilapitan ako.

Napapikit nalang ako. Again my heart was beating so fast. Damn! This is not really
good.

"I'm here with my friends and with Lola. Ipapagawa niya daw kami ng susuotin para
sa birthday party niya." Sabi ko dito.

Napatango tango naman ito at lumabas na ng opisina niya marahil iyon at Iniwan ang
dalawa niyang kaibigan na nakatulala lang sa amin.

"Where are they?" tanong nito sa akin.

"In your visitor's lounge" simpleng sagot ko at sumunod dito.

Nang makita naman nito si Lola ay binati nito agad at nakipag beso pa.

"Matt!"

Nang makita nito si Matt ay akma sanang hahalikan ni Matt sa pisngi si Casey tanda
ng pagbati pero pumagitna ako bigla sa kanila at binulungan ko silang apat.

"Ako nga kiss lang sa kamay tapos ikaw sa cheeks? Subukan nyo lang." banta ko pa sa
mga ito. At binalingan si Casey na binigyan lang ako ng nagtatakang tingin.

"Eherm!" I heard a fake cough.

"Apo, bago ka mag selos why don't you introduce your friends with your lady."
Nanlalaking mata sa akin ni Lola.

"Don't be so rude. Bawas pogi points yan. Be nice." bulong pa sa akin ni Lola. Kaya
kahit labag sa loob ko ipinakilala ko sila isa isa.

"Because you already knew Matt. Let's just skip him." Sinamaan ko lang ng tingin si
Matt.

"Fine." sabi naman nito.

"This is Gabriel. The very playboy one." Pakilala ko kay Gabriel.

"I'm not playboy. I just love girls." Nakipaghand shake ito.

"This is Mikhael. His also playboy." Pakilala ko kay Mikhael.

"Look who's talking." He rolled his eyes at nakipag kamay din ito kay Casey.
"And that Hermes turo ko sa kaibigan ko na kausap iyong isang babae na hinarang
niya at binibigyan siya ngayon ng pagkain. Napangiwi nalang ako. "Just don't mind
him." Sabi ko nalang.

Nakangiti lang siya sa akin.

"Is it true Lola Margs that I will make them a tux?" baling nito kay Lola.

"Tux would be fine. Please Cassandra I want them to look good on my birthday." Sabi
ni Lola.

"Don't worry Lola." And she winked at my Lola. Ako naman ay nakatitig lang sa
kanya.

Unang sinukatan ang mga kaibigan ko. Binulungan ko si Lola kaya binalingan nito si
Cassandra na tahimik lang.

"Cassardra can you make me a favor?" Tanong nito.

"Ano po iyon?" magalang nitong tanong kay Lola.

"Gusto ko sanang ikaw ang mag asikaso sa apo ko. Kung okay lang naman sayo?" mukang
nabigla ito sa sinabi ni Lola pero tumango nalang.

Pinagmasdan ko ito sa ginagawa. She's just wearing a casual dress. Ni walang make
up ang muka nito.

Natural na natural. She was really a simple woman.

"What's wrong?" tanong niya sa akin.

"Nagagandahan lang ako sayo." She just blushed at pinagpatuloy ang ginagawa.

"Can I invite you for dinner?" tanong ko sa kanya.

Pero ngumiti lang siya sa akin.

Napansin ko na tuwing ngumingiti siya ay hindi iyon umabot sa mga mata nito. Tuwing
tititigan ko ito sa mata ay parang laging malalim ang iniisip niya.

"Silence means Yes" sabi ko pa.

"Elvin, sorry. Marami kase akong ginagawa dito sa shop." Sabi niya sa akin. Habang
may isinusulat na kung ano sa hawak nitong papel.

"Maybe next time?" Hirit ko pa.

Umiling lang siya at tinalikuran na ako.

Natahimik ako pati na ang ilang tauhan niya na naroon at nakikinig sa amin. Hindi
nalang ako umimik hanggang sa pauwi na kami. Pero bago sumakay ng sasakyan ay
humirit pa ako.

"Tomorrow. Dinner. Same place. I will bring the kids. I want you to be there.
Susunduin nalang kita." Sabi ko sa kanya.

"Ay Emperor. Susunod nalang siya." Si Hera na ang sumagot.

"I want you to be there." sabi ko ulit at hindi ko na hinintay na sumagot siya.

Playing hard to get huh?

Ilang minuto na ang nakakalipas ng makaalis sila Elvin. Pero hanggang ngayon ay
nakatanga kami ni Hera sa labas ng shop. Sa totoo lang hindi ko alam kung ano ang
nangyari.

"Hera what's just happened?" wala sa sariling tanong ko sa katabi ko.

"He invited you for dinner tomorrow and you can't say no." wala rin sa sariling
sagot nito.

"Ha?" napapatanga kong tanong at binalingan ito.

He blinked his eyes so many times. I gasped when I heard his loud voice.

Nagtititili itong pumasok ng shop kaya sumunod ako. Nakita ko nalang na

nagtatatalon at nagtititili ang mga empleyado ko sa pangunguna ni Hera.

"Anong meron?" singit ni Clara sa mga ito.

"Si Miss Cass, may date bukas!" masayang masayang sagot ni Isay.

"Ako? May date?" parang ewan na tanong ko at itinuro ko pa ang sarili ko.

"May date sila ni Emperor!" dagdag ni Mara. Pati si Clara ay nakitalon at nakitili
sa mga ito.

"Ay! Success!" tili rin ni Clara.

"Magkakajowa na ang amo niyo!" masayang anunsyo ni Hera.

Nagtiliian na naman ang mga ito.

"Tange! Date palang jowa na agad?" sabay batok ni Clara dito.

"Miss Clara ganun na din iyon!" singit ni Isay.

Napabuntong hininga nalang ako sa pinag gagagawa nila.

"Tama na yan. Balik na sa trabaho." sabi ko sa mga ito.

"Cass ano kaba? Hindi ka ba excited?" naiiling na tanong sa akin ni Hera.

"Bakit? Kailangan ba? Si Elvin lang naman iyon at kasama pa namin ang mga bata."
bale wala kong sagot at dumeretcho sa private office ko.

"Si Elvin lang?! Ni lalang mo lang siya?!" di makapaniwalang sabi ni Hera sa akin
na talagang sinundan pa ako.

"What is special about him?" tanong ko at pinagpatuloy ang kaninang ginagawa kong
pag dedesign bago dumating ang mga Fontanilla.

"Letche! Cass, Simon Timothy Elvin Fontanilla III nilalang mo? Nababaliw ka na ba?
Tinanggihan mo siya kanina sa pag yayaya sa iyo ng date!" inis na inis sabi nito sa
akin.

"Ni hindi nga siya nakaimik." nakaismid na sabi ko.

"Paanong makakaimik iyong tao e pinahiya mo sa harapan pa lahat ng empleyado mo na
halos lahat ay sambahin siya. Tapos ikaw na immortal tinanggihan mo siya?"
histerical na sabi nito sa akin.

"So?" wala pa ring sa sariling tanong ko. At sinipat sipat ko pa ang ginagawa ko.

"O!M!G! Cassandra Cristina Carlos! Anong so?!"

Nang gigigil na sabi niya sa buong pangalan ko at kinuha ang sketch pad ko kaya
napilitan ko siyang balingan. Napangiwi ako sa galit na itsura nito.

"Don't cha know na halos lahat ng babae kulang nalang lumuhod bigyan lang sila ng
kahit sulyap ni Emperor samantalang ikaw! Ikaw na walang paki alam sa kagwapuhan.
Kamatchohan-"

"Wala naman talaga akong interes." putol ko sa iba pa niyang sasabihin.

Napasabunot nalang ito sa sariling buhok at hinawakan ako sa balikat ko at inalog

alog.

"Friend, gumising ka sa kabaliwan mo. Emperor is a good catch. He is a boyfriend

material. NO!No!No! He is a husband material. Ikaw lang ang inaya niya ng date!
Gusto ka niya! Manhid ka ba?!" Napangiwi nalang ako.

"Oo, gusto niya ako. Alam ko." sabi ko dito.

"Iyon naman pala! Ano pang inaarte mo?" nakatikwas ang kilay na tanong nito sa
akin.

"Hindi ako maarte. Gusto niya ako. Gusto niya akong ibilang sa mga babaeng naikama
niya." sagot ko at naupo ulit ako. Napanganga nalang ito sa sinabi ko.

"Ano naman? Atleast maranasan mo namang magka love life. My God Cass! Ayokong
tumanda kang dalaga. Hindi bagay sa ganda mo kung sasayangin mo lang." parang
nahahapo itong naupo sa harapan ko.

Katahimikan...........

"Hindi ka talaga interesado?" paninigurado nito.

"You know my answer." sagot ko.

"Pero anong tingin mo sa kanya?" pangungulit nito.

"What do you mean na anong tingin ko?" balik tanong ko.

"You know, kung pogi ba? Kung matcho ba etc?" napatango tango nalang ako.

"Ah." tanging nasabi ko.

"Anong ah? Sungal ngalin kita ng lapis dyan!" naiinis na sabi nito sa akin.

Natawa nalang ako at sinagot ang tanong niya.

"Pogi, oo. Halata naman. Macho? I don't know." Tipid kong sagot.

"Pwede na. Anong una mong napansin sa kanya?" pasimpleng tanong nito.
"I think his green eyes. Kakaiba kase. Basta!" sagot ko. Nakita ko namang ngumisi
si Hera.

"E bakit ayaw mo sa kanya?" tanong pa ulit nito.

"Seriously?" seryosong tanong ko.

Tumango ito at sumeryoso rin.

"Simple lang. Ang mga kagaya niyang lalaki alam kong hindi niya kayang magseryoso.
Bakit? Kase nga gwapo siya, hot like what you are always saying. Maraming babaeng
naghahabol doon. Ayokong matulad sa ibang babae na bigla nalang my sasabunot sa
akin pag kasama ko siya. Alam mong ayoko ng magulong buhay. One more thing you said
that his famous. It only means, MEDIA! REPORTERS! PICTURES!NEWS! You know I hate
that. I value my privacy." seryosong paliwanag ko.

Tila naman nag iisip ito sa mga sinabi ko.

"Pero friend, hindi ba at iyan rin ang sinabi mo sa akin ng idate ka rin ni Matteo
Sebastian kase gwapo rin yun at mayaman?" alanganin niyang sabi.

"Pare pareho lang naman sila hindi ba?" bale wala kong sagot.

"Sige na. Sige na. Basta pumunta ka nalang bukas para sa mga bata."

Tumango lang ako ng matapos na ang usapan.

Sa totoo lang sinong nga bang hindi gugustuhin ang isang Fontanilla? They have
everything. Siguro nga manhid ako o tanga. Pero para kase sa akin ang katulad kong
babae na hindi alam kung anong pinagmulan ay hindi nararapat sa mundo niya.
Magkaibang magkaiba kami.

Alam ko na ang mga kagaya niyang lalaki ay thrill o past time lang ang hanap. At
ang tipo kong babae ay hindi nabibilang sa mundong ginagalawan niya.

Kahit sabihin nilang lahat na bagay kami. Para sa akin hindi pwede at hindi dapat.

Aaminin ko nung una ko pa lang siyang nakita, hindi ko alam pero bumilis ang tibok
ng puso ko. It felt so different. It's something that I know I should be afraid of.
I don't want to fall inlove. Pero base sa naramdaman ko hindi imposible na
magustuhan ko siya. Lalo na nàng makita ko na malapit din siya sa mga bata.

Hinayaan ko ang sarili ko na makilala ang ibang bahagi ng pagkatao niya. Isang
maliit na bahagi palang yun ng pagkatao niya what if makilala ko pa siya ng buong
buo? I might fall for him. Hard and deep.

At naiinis ako sa sarili ko dahil doon at dahil nagustuhan ko kung paano niya ako
ngitian at bigyan ng pansin. His sweet gesture makes my heart melt.

Kaya nang gabing matapos niya akong maihatid sa bahay ay pinatay ko na sa oras din
yun kung ano ang nag uumpisa palang na nararamdaman ko para sa kanya.

Ayokong maranas muli ang kutyain. Ayokong maramdaman kung paanong ang mga kagaya ko
na lumaki sa isang ampunan ay ganun nalang ako layuan at husgahan na parang kilala
nila ang buo kong pagkatao. Ayokong maramdaman na ipahiya sa buong mundo at
maliitin. Ayokong masaktan.

Isa lang ang taong nagpaintindi at nagturo sa akin kung paano ang maging mabuting
tao. Isa lang ang taong nagbigay sa akin ng tunay na pagmamahal pero iniwan niya
rin ako.

Tama na ang hirap at pasakit na naranasan ko habang lumalaki. All I can say is,
life was really unfair.

Part 6

"Steve!" tawag ko sa manager ng main branch ng restaurant ni Papa

Agad naman itong lumapit sa akin.

"Emperor." magalang na bati nito sa akin at bahagya pang yumukod.

Napangisi nalang ako.

"Kindly assist those kids. Ipakain mo sa kanila ang lahat ng gusto nilang kainin.
Pag hindi sila nasatisfy I will fire you. Do you understand?" Napalunok ito at
sunod sunod na tumango.

Tinawag naman agad nito ang isa sa mga waiter ng resto at inasikaso ang limang bata
na kasama ko. Napangisi nalang ako ng mga nakanganga ang reaksyon ng mga ito.

"Parang hari. Tapos tawag sayo Emperor." hangang hangang sabi sa akin ni Mimi.

"Kuyang green ang mga mata, sa Papa mo po talaga 'to?" di makapaniwalang tanong sa
akin ni Esang habang iginagala ang mata sa kabuuan ng resto.

Nakangiting tumango lang ako.

"Wow!" sabay sabay nilang bulalas.

"Just order what you want. And eat as long as you want. It's my treat." nakangiting
sabi ko sakanila ng iabot dito ni Steve ang menu.

Sabay sabay naman silang nagkamot ng ulo.

"Kuyang Pogi, di ba sabi ko tagalog lang? Hindi nga kase namin alam iyong english.
Hindi naman kami nakapag aral. Tagalog lang." angal agad ni Mimi. Napailing nalang
ako.

"Sabi ko pili na kayo ng gusto niyo. Kahit ano, kase libre ko naman." paliwanag ko
sa kanila.

"Talaga?" di makapaniwalang tanong ni Eboy sa akin. Tumango lang ako.

"Pwedeng mag uwi din Kuya?" tanong naman sa akin ni Muymuy.

"Oo. Kahit mag uwi pa kayo para makatikim iyong mga bago niyong kaibigan sa
Orphanage." Tumango tango naman sila.

"Oh, sabi ni Kuya pili na daw tayo ng kakainin." sabi ni Eson at kung anu ano ang
basta nalang itinuro sa menu.

Ginaya naman ito ng mga kasama niya. Hindi tuloy magkanda ugaga si Steve at ang
isang waiter na kasama niya. Inulit nila ang order ng mga bata at napanganga na
naman ang mga ito.
"Wow!" sabay sabay ulit nilang sabi.
Hindi ko na napigilan ang sarili ko na matawa.

Napatingin tuloy sa akin si Steve at ang waiter na abalang nagsulat ng order ng

limang bata.

I clear my throat to compose myself. Umalis naman agad ang dalawa para asikasuhin
ang order ng mga ito.

Napatigil lang kami sa kwentuhan ng lumapit sa amin si Papa. I stand up to great my

father.

"Pa!" bati ko kay Papa.

"So, it's true, that you're here and with...kids." sabi niya sa akin at tumingin sa
mga bata. "Hello kids!"bati niya kila Mimi.

Nabaling naman ang tingin ng lima dito. Nanlalaking mata naman ni Mimi at itinuro
pa si Papa.

"Hala! Kamuka nya si Kuyang Pogi pati kulay ng mata." Nanlalaking mata na sabi nito
kay Papa.

Napatingin naman sa akin ang Papa ko na nakangiti. Nagkibit balikat lang ako.

"Because I'm his father." paliwanag naman ni Papa at nakiupo sa table namin.

"Englisero din." sabi naman ni Muymuy.

"Father? Di ba ama ang ibig sabihin non Eboy?" tanong ni Esang kay Eboy.

Tumango naman si Eboy.

"Ibig sabihin siya ang Tatay mo Kuyang Pogi?" baling sa akin ni Eson.

"Kids, siya ang tatay ko. Siya ang may ari nitong restaurant." Paliwanag ko
sakanila.

Nanlalaking mata naman nila itong tiningnan.

"Wah! Ibig sabihin mayaman pala ang Tatay mo Kuyang Pogi! Ang galing!" hangang
hangang sabi ni Mimi.

"Pwede po bang ampunin nyo nalang ako Mamang Pogi para maging mayaman din ako tapos
magkaroon din akong katulad na ganito na restaurant para hindi ako magutom?" tuloy
tuloy na sabi nito sa Papa ko.

Natawa lang si Papa. "Pwede."

"Naku Mamang pogi pasensya na po kayo kay Esang matakaw lang po talaga siya." Sabi
naman ni Muymuy.

"Eh, sabi naman ni Mamang Pogi pwede naman daw." katwiran ni Esang.

"Edi iiwanan mo kami sa Orphanage? Akala ko ba walang iwanan?" naiinis na sabi ni

Mimi dito.

Napakamot nalang si Esang sa ulo saka binalingan ulit ang nakangiting si Papa.
"Mamang Pogi, huwag na po pala kase maiiwan sila Muymuy sa Orphanage kawawa naman
sila." seryosong sabi nito kay Papa.

Natawa lang ang Papa ko at ginulo ang buhok nito.

"Sige hindi na. But why did you called me Mamang Pogi and to my son is Kuyang
Pogi?" curious na tanong dito ni Papa.

Tumili na naman si Mimi at humalukipkip. "Ih! Wag nga po kaseng english hindi po
namin naiintindihan." and she pouted her lips.

"Huwag mong awayin Mimi baka hindi na tayo pakainin niyan." bulong dito ni Eson.

"Pa, tagalog lang." simpleng bulong ko kay Papa.

"Okay, my bad. Ang tanong ko bakit ang tawag niyo sa akin ay Mamang Pogi tapos sa
anak ko Kuyang Pogi?" nakangiting paliwanag ni Papa.

"Ah, iyon po ba? Kase po si Kuya mas bata kaya Kuya. Tapos kayo naman medyo matanda
na kaya Mamang Pogi. At saka magkamuka po kase kayo. Parehong pogi tapos pareho
pang kulay ng mata. Kulay green. Parang sa mga porenger." Paliwanag ni Eboy.

"Porenger?" ulit ni Papa. Napatawa nalang ako at pasulyapsulyap sa hawak kong

cellphone.

"Kuya kaw na nga pong magsabi. Nakakapagod naman magpaliwanag sa inyo." kakamot
kamot sa ulong sabi ni Mimi.

"Pa, Foreigner." iiling iling na paliwanag ko kay Papa.

Natawa nalang si Papa at tatango tango.

Maya maya ay dumating na ang mga order ng mga ito at nagsimula ng magsikain.
Nagpaalam naman na si Papa at marami pa raw siyang dapat gawin.

"Kuya bakit wala pa si Ate?" tanong sa akin ni Eson sa pagitan ng pagnguya

"Sabi ni Casey malapit na daw siya." sagot ko.

"Kuya tawagan muna." sugsog sa akin ni Mimi.

Tumango nalang ako at sinubukang tawagan ito. Ilang ring lang ay sinagot na nito
ang tawag.

"Yes, hello?" sagot nito.

Biglang hindi ako mapakali at bumilis na naman ang tibok ng puso ko pagkarinig ng
boses nito.

I clear my throat first and speak.

"Ahm, I-I'm. I mean they. Yeah that's right. They asking where are you now?" gusto
kong suntukin ang sarili ko sa pagiging tense ko.

Natawa naman si Casey sa kabilang linya.

"Hey, you looked tense. I'm already here. Just look at to your right."
Wala sa sariling napalingon ako sa kanan ko.
There she is, walking towards me with a sweet smile on her face.

Again for the 2nd time around. My world stop. Everthing went into slow motion.
Parang lahat ng ilaw ay nagpatay sindi. At tangin siya lang ang nakikita ko.

She really have a face of an angel and a body of a goddess. Eventhough she's just
wearing a simple dress and a flat shoes.

Bumalik lang ako sa sarili ko ng my kumalabit sa akin at ng mabalingan ko ay si

Mimi pala at inabutan ako ng table napkin. Nagtataka ko siyang tiningnan. Si Muymuy
ang sumagot.

"Tulo laway kana kase Kuya." sabi nito at naghagikgikan sila. Wala sa sariling
naipahid ko ang tissue sa bibig ko.

"Ate si Kuyang Pogi tulo-" hindi na natuloy ang sasabihin ni Mimi ng takpan ko ang
bibig nito.

"Huwag kayong maingay." bulong ko sa mga ito.

Nakangisi naman silang nagsitango. Agad akong tumayo at ipinaghila ng silya si

Casey.

Napabuntong hininga nalang ako ng makita ko na naman ang ngiti ni Casey.

"Anong pinag uusapan niyo?" tanong niya sa akin.

"Wala naman. May itinatanong lang sila sa akin." simpleng sagot ko.

Laking pasalamat ko ng hindi na ito nagtanong at nagsimula nang kumain. In the

whole duration of our dinner I just stared at her.

Hanggang sa matapos ang dinner at naipahatid ko na ang mga bata pabalik ng

Orphanage. Napabuntong hininga nalang ako.

This feeling was something. This is the first time I felt this way.

First, my world stop everytime she smiles at me. Second, my heart beats fast
whenever she's around. Third, I felt selfish and possessive when it comes to her.

And for a guy like me. I know this is not a good sign. I know I'm on trouble. A big
big trouble. Again I sighed.

"Ang lalim naman nun." biro niya sa akin.

"I think I like you." I say out of nowhere.

Tiningnan ko lang siya ng seryoso. Mukang nailangan naman ito sa tingin ko.

"Where here." anunsyo ko sa kanya. Agad ko siyang pinigilan ng akmang bababa siya
ng sasakyan.

"Look, I said I think I like you. Oh. Let me correct it. I really like you Casey."
seryoso kong sabi sa kanya.

Nanlalaking mata niya akong binalingan. Pero agad din siyang sumeryoso.

"Look Elvin, if you are playing a games. 'Wag ako ang gawin mong laruan. I'm just
here with you because of those kids. Nothing else. And I DON'T LIKE you!" itinuro
niya pa ako.

"I'm not one of your women who would do everything just to get you. I don't have
time on this shit! Just look for another frey. Not me. So if you don't mine I have
a lot of things to do."

Napahigpit ang hawak ko sa manibela ng kotche. Hindi na niya ko hinintay na

pagbuksan siya ng pinto ng kotche agad siyang bumaba ng sasakyan.

Sinundan ko siya at hinaklin ko ang braso niya. Hindi ko na siya hinintay na

magsalita inunahan ko na agad siya.

"This is the first time I felt this way. So, wheather you like it or not you will
going to love me. It's a promise of forever Babe." I winked at her and kissed her
hand.

I leave without saying goodbye. Dahil babalik at babalik ako hanggang hindi
napapasa akin ang puso ni Casey. She will going to be mine.

Itaga nyo man sa Malacañia ni Duterte!

Hindi ako sa mansion dumeretcho kundi sa condo unit ko. Ayokong my mangungulit sa
akin. I clenched my fist because of annoyance.

For the fucking first time may umayaw sa aking babae. At harap harapan akong
tinanggihan. It was really fucking annoying and... devastating on my part.

Seriously, it was my first time to feel this thing towards a girl.

You say you like her but you just be rejected? Ilang beses na ba niya akong
tinanggihan? Shit!

Hindi ko napigilan ang sarili ko at pinaghahagis ko lahat ng bagay na madampot ko.

"Fuck! Fucking shit!" galit na galit ako ngayon.

Pati couch na nasa sala ay itinaob ko sa sobrang inis ko. Pati coffee table ay
sinipa ko.

"Fuck! Fuck! Fuck!" patuloy ako sa pagwawala.

Ang mga body guards ko naman ay walang imik na nakatingin lang sa akin. Binalingan
ko silang dalawa.

Napapitlag pa ang mga ito.

"Nardo! Tell me the truth! I want to hear the truth!" Namewang ako at huminga ng
malalim para pakalmahin ang sarili ko.

"Ano pa bang ayaw sa akin ng babaeng iyon?" inis kong tanong.

Nagkatinginan ang dalawang bodyguards ko at nagkamot sa ulo.

"Emperor, hindi naman sa ganon siguro. Wala namang babae ang hindi kayo
magugustuhan." Sagot ni Rogelio.

"Pero ayaw niya sa akin. Ilang beses na niya akong tinanggihan." inis na inis na
giit ko.
"Emperor, baka naman kase my kulang. Alam nyo na?" sabi naman ni Nardo.

May kulang? Anong magiging kulang? Gwapo ako. Hindi lang gwapo ubod ng gwapo at hot
pa. Mayaman ako. Sikat. Lahat nasa akin na. Ano pang kulang?

"Then what is it? Tell me!" sabi ko sa mga ito.

Nagkatinginan na naman ang mga ito.

"Alam nyo ba Emperor ang salitang panliligaw?" tanong sa akin ni Nardo.

"Courtship? Oh, ano naman ang panliligaw? Bakit nasama sa usapan?" tanong ko sa mga
ito at naupo ako sa couch na inayos muli ni Rogelio.

Lumagay naman sa likod ko si Nardo at sinimulan akong masahihin.

"Yoon ang kulang sa inyo Emperor. Huwag nyo namang mamasamain, Emperor. Kaya lang,
iyan ang hirap sa mga gwapo hindi alam ang salitang ligaw." Paliwanag nito. Kumunot
ang nuo ko.

"Kailangan ko siyang ligawan, ganon? Where already in the fucking 21st century. Why
would I need to court her?" Di makapaniwalang tanong ko.

Umalis sandali si Rogelio at pagbalik nito ay may dala nang bote ng alak at tatlong
baso. Sinalinan nito ang isang baso at ibinigay sa akin.

"Base kase sa klaseng babae ni Miss Casey-" Sinamaan ko si Rogelio ng tingin.

"Don't called her Casey. Ako lang ang may karapatang tawagin siya." Masungit kong
sabi.

Nagtawanan lang ang mga ito.

"Pasensya na Emperor. Yoon nga, Base sa klaseng babae ni Miss Cassandra. Siya iyong
Maria Clara sa panahon natin. Alam nyo yun?"

"Maria Clara? The lover's of Crisostomo Ibarra?" takang tanong ko.

"Emperor hindi iyon. Maria Clara. Conservative hindi liberated. Neber bin touch,
Neber bin kiss. Ganon yon, Emperor." paliwanag ni Nardo at uminom sa baso niya.

Napatango tango nalang ako at inabutan ko rin ng baso ng alak si Rogelio. Umupo
naman ito sa harap ko katabi si Nardo.

"So you mean, I need to court her?" tanong ko muli. Nangalumbaba pa ako.

"Oo Emperor, iyon ay kung gusto mo talaga si Miss Cassandra. At kung talagang
seryoso kayo sa kanya." Sagot naman sa akin ni Nardo.

"Ang klase niya kaseng babae ang hinahanap Emperor, ay iyong pang matagalan at pang
seryosohang relasyon." Dagdag ni Rogelio.

"Ang tanong Emperor. Seryoso nga ba kayo kay Miss Cassandra o baka naman na excite
lang kayo dahil siya lang ang babaeng tumangi sayo?"

Napabaling ako dito at Tumango tango ako. Tinitimbang ko ang mga sinasabi nila sa
akin.
"I don't know." sagot ko.

"Pero Emperor, kung ako ang tatanungin bagay kayo. Bilib nga ako dyan kay Miss
Cassandra, hindi siya Katulad ng mga babae nyo na agad agad bumibigay wala pa man
kayong sinasabi." Sabi ni Rogelio. Sumang ayon naman dito si Nardo.

"Hindi ba she's just playing hard to get?" tanong ko ulit.

Sabay namang Umiling ang mga ito.

"Hindi siguro Emperor." Sagot ni Nardo.

"How did you know?" tanong ko ulit.

Sinalinan muna ulit ni Nardo ang baso ko bago sumagot.

"Alam nyo Emperor, sa tagal namin kayong nakasama at sa dami ng nakasalamuha naming
mga naging babae ninyo. Tingin palang namin, alam na namin kung sino ang
nagsisinungaling at umaarte lang. Sa parte ni Miss Cassandra. Masakit man Emperor
na aminin. Pero mukang tagilid talaga ang lagay nyo." Seryosong sagot ni Nardo.

Hindi ako kumibo. Pinag iisipan ko lahat ng sinabi nila sa akin.

Nagkatinginan lang ang mga ito.

"Emperor kung hindi niyo naman mamasamain. Pero ano ba talagang nararamdaman niyo
sa kanya?" alangang tanong ni Rgelio.

"I don't know. Basta gusto ko siya. She seems so interesting." Sagot ko.

Napakamot nalang sila sa ulo.

"Ganito nalang Emperor. Nandoon na tayo sa punto na gusto nyo siya. Pero wala ba
kayong ibang nararamdaman. Katulad ng selos?" dagdag ni Nardo.

Nag isip ulit ako at Napakunot ang nuo ko nang maalala ko si Matt.

"I don't know if I'm jelous, but whenever she smile and the way she talked to Matt.
Naiinis ako." Seryosong sagot.

Tumango tango naman ang mag ito.

"Wala ba kayong nararamdaman na kakaiba?" tanong pa ulit ni Nardo.

"Kakaiba?" nag isip ulit ako.

"It might sound so gay, but whenever she smiles at me my world turn into a slow
motion. Alam nyo iyon? Basta!" sabi ko pa.

Nag apiran ang mga ito at ngumising bumaling sa akin.

"Konpirm Emperor. In love nga kayo sa kanya!" masayang masayang sagot ni Rogelio.

Nakakunot ang nuo ko nang balingan ko sila. "Who says about love?"

Mabilis naman umiling ang dalawa.

"Tuloy nyo lang po." sagot ni Nardo.

"Inamin ko na sa sarili ko, kahit sa kanya sinabi ko rin na gusto ko siya pero
hindi niya daw ako gusto. And she hates everything about me!" I hissed.

Sumama na naman ang mood ko ng maalala ko ang nangyari kanina.

"Emperor, ligawan nyo kase. Ang alam namin sa inyo hindi kayo basta basta nalang
sumusuko." Sabi ni Rogelio.

"Okay. Nandoon na tayo sa part na liligawan ko nga siya eventhough I don't know how
I will do it. Pero what if she turn me down again?" tanong ko ulit.

"Alam nyo Emperor, iyong kasabihang try and try until you die?" seryoso pang tanong
sa akin ni Rogelio.

Binatukan lang ito ni Nardo.

"Try and try until you saksid! Yun yon!" sabi naman ni Nardo. Napailing nalang ako.

"So?"

"Iyon nga Emperor, huwag kang susuko kahit anong mangyari." Sulsol ni Nardo.

"I am maybe a failure but I am not a quiter." Seryoso kong sagot.

"Yun naman pala. Don't worry Emperor. Tutulungan ka namin." Sabi naman ni Nardo.

"Lalo na ngayon nahanap niyo na ang icing sa ibabaw ng cupcake nyo." Sabi pa ni
Rogelio.

Napailing nalang ako sa kanilang dalawa.

I must say, ready your heart Casey Babe. Baka magkaheart attack ka sa kilig sa
gagawin ko. Galawang Fontanilla ito.

Part 7

"Emperor" iniaabot sa akin ni Rogelio ang cordless phone. "May tawag kayo. Si
Madame M."

Hindi ako kumikilos sa kinauupuan habang nakatukod ang isang siko sa kitchen table.
Wala talaga ako sa mood na maging mabait sa kahit na sinong kakausap sa akin
ngayon.

"Sinong Madame M?" saka pa ako naghikab.

"Si Doña Margarita." simpleng sagot ni Rogelio.

"Kelan pa naging Madame M si Lola?" Nagkibit balikat lang ito at umalis na.

Nakakunot nuo kong kinuha ang cordless phone.

"Hello, La. Napatawag kayo?"

"Where did you slept last night?"

"At Kelan kapa La, naging Madame M?"

"Isn't amazing?" I just groaned.

"Yeah right. Saan mo na naman napulot yan La?"

"Oh, stupid, don't change the topic. Where did you slept last night? Hindi ka umuwi
dito sa mansion? Thirdy ha? Baka nagkaray ka na naman ng babae sa kung saang hotel
natin. I swear, baka kung anong magawa-"

"La, chill. Wala akong babaeng kasama kagabi. Kahit itanong niyo pa sa mga body
guards ko." Putol ko sa iba pa nitong sasabihin.

"Okay, okay. I believe in you. Pero saan ka natulog kagabi?" tanong pa rin nito.
Napabuntong hininga nalang ako.

"In my condo." simpleng sagot ko.

"Bakit may condo ka? At bakit dyan ka umuwi? Alam mo namang babalik na ako sa
hacienda mamaya!" mataray na sabi ni Lola.

Napangiwi ako. Kahit hindi ko ito nakikita alam kong nakataas ang isang kilay nito.

Hindi ko naman pwedeng sabihing kaya hindi ako umuwi sa mansion ay dahil sa bad
mood ako at hindi ako makakapagwala kung doon ako uuwi. Hindi ko mailalabas ang
frustration ko kagabi dahil kay Casey.

"Oh, sorry La. I forgot. I will be there. Just give me an hour." Sabi ko ng matapos
na ang pagtatanong nito.

"Okay, just bring Cassandra with you. Magluluto kami ng Lunch ng Mama mo. I already
asked Cassandra in behalf of you. Just pick her up in her house. I know you know
where she lives. So no worries Thirdy. You can thank your Lola later. Love you apo.
Take care. Bye!" Tuloy tuloy na sabi nito at binabaan na ako ng telepono.

Napatanga nalang ako at napatitig sa cordless phone na hawak ko. Like what? I'm not
ready to face her.

"Rogelio! Nardo!" tawag ko sa dalawang body guards ko.

Nagkukumahog naman lumapit sa akin ang dalawa.

"Emperor!" sabay na sabi ng dalawa.

"What is the first thing to do on courting a woman?" tanong ko sa dalawa.

Nagkatinginan muna ang dalawa.

"Bulaklak. Ibili nyo ng bulaklak o padeliveran nyo ng bulaklak!" sagot ni Rogelio.

Tumango tango ako.

"Okay. Call the best flower shop on metro." Sabi ko sa kanila. Ngumisi naman ang
mga ito sa akin.

"Tapos na Emperor." Si Nardo ang sumagot.

"Ah, okay." Napatango tango pa ako.

"Just buy me some flowers para ibibigay ko mamaya."

"Tapos na rin Emperor"

"O.....kay" iyon lang ang tanging nasabi ko at dumiretcho na ako sa bathroom para
maligo.

Alam ko namang maaasahan ko itong dalawa. Pero ang alam ko tuturuan nila akong
manligaw hindi sila ang gagawa ng lahat ng iyon. Oh, nevermind!

"Emperor, saka nga pala bawal pinaghihintay ang babae sa date." habol sa akin ni
Rogelio.

I just took a quick shower. Mabilisan lang. Pag labas ko ng bathroom ay nakahanda
na ang isusuot ko.

Binilisan ko lang, dahil ang bilin nga ni Rogelio bawal pinaghihintay ang date.

Speaking of date. Hindi naman halata na masyado akong excited. At gaya ng sabi ng
dalawa nakahanda na ang bulaklak na ibibigay ko. Nakalagay na nga sa kotche ko.

At katulad ng sabi ni Lola sunduin ko daw sa bahay niya si Cassandra. Pero gusto ko
na namang magwala ng sabihin ng kaibigan nito na kaninang umaga pa wala sa bahay
ang kaibigan niya at ayon dito ay nasa orphanage ang babae.

Sinabi naman agad nito sa akin kung saan ang address ng Orphanage kung saan naroon
si Cassandra.

Daig ko pa ang kasali sa fast and the furious movie, dahil sa bilis ng pagpapatakbo
ko ng sasakyan.

Kasunod ko ang Isang itim na SUV na sinasakyan ng mga bodyguards ko. Pag baba ko ay
pinayungan agad ang ni Nardo.

Ayon sa guard ay nasa loob nga ang babae kaya agad akong nagtuloy sa loob.
Sinalubong naman ako ng isang madre at iginaya sa isang kwarto. Mukang ito ang
opisina nila.

"Good afternoon po Sister. I'm Simon Timothy Elvin-" hindi ko na natuloy sasabihin
ko ng dugtungan ito ni sister.

"Fontanilla. Kilala na kita hijo. Ako si Sister Grace. Anong maipaglilingkod ko

sayo Mr. Fontanilla?"

"Simon nalang po. Nandyan po ba si Cassandra?" magalang kong tanong at nagpalinga

linga pa ako sa paligid.

"Ah, oo. Bakit mo siya hinahanap Hijo?" sagot nito pagkatapos makaupo.

"Susunduin ko lang po siya. May lunch po kase sa bahay." Binaba niya ang salamin
sa mata at Tiningnan niya ako.

"Mr. Fontanilla, huwag mo sanang mamasamain. Pero ano bang relasyon ninyo ni
Cassandra? Dahil nitong nakaraang araw ay laman siya ng balita. Kahit malabo ang
mga larawan ay alam kong siya iyon." tanong nito. I clear my throat at Umayos ako
ng upo.

"I'm her suitor Sister." sinsero kong sagot. Ngumiti naman ito.

"Hindi ko inaasahan na ang isang kagaya mo ay liligawan si Cassandra."

Napakunot ang nuo sa sinabi ng madre.

"Ahm, sister, huwag naman po sana kayong magagalit sa sasabihin ko. Pero ano po
bang klase ng lalaki ang inaasahan nyong manliligaw kay Cassandra. At ano ho ang
ibig nyong sabihin na kagaya ko?" Seryoso kong tanong.

Sumeryoso rin ito.

"Ang ayaw ko lang naman Mr. Fontanilla ay masaktan ang pinakamamahal naming si
Cassndra. Gusto lang namin sa kanya ay iyong lalaking aalagaan siya at hindi
sasaktan. At sa tingin ko hindi ikaw iyon Mr. Fontanilla." Sagot nito.

Lalong nangunot ang nuo ko sa sinabi nito.

"I won't hurt her. Hindi ho ba masamang maging judgemental? Kung iniisip nyo po na
lolokohin ko lang si Cassandra nagkakamali po kayo. I like her. Really. I really
like her. That's why I am courting her, because a woman like her deserves to be
respect. Alam ko rin ho sister na hindi maganda ang image ko pag dating sa
pakikipagrelasyon. But I am really serious about her. " tuloy tuloy na sabi ko.

"Siguro nga po sa tingin nyo hindi ako ang lalaking para kay Cassandra pero hindi
po kayo ang magdedesisyon sa bagay na iyan. And I will do everything to deserve
her."

Tinitigan akong mabuti nito at maya maya ay ngumiti sa akin.

"Very well said Mr. Fontanilla. Let's go." saka ito tumayo. Sinundan ko nalang
siya.

"Where are we going?" tanong ko habang nakasunod ako dito.

Nakarating kami sa auditorium ng Orphanage. Lahat ng mga bata ay naroon. Kaya pala
pagpasok ko kanina ay tahimik ang buong lugar. Nagtataka kong tiningnan ang madre.

"We have a bible study, kaya nandito lahat ng mga bata. Pero matatapos na rin sila.
Lapitan mo nalang si Cassandra. Hayun siya oh."

Sinundan ko naman ng tingin ang itinuro nito sa akin. At ayun nga si Cassandra at
tahimik na nakikinig kasama ng mga bata.

"Maiwan na kita rito Mr. Fontanilla." sabi sa akin nito.

"Thank you." Tumango lang ito at umalis na.

Ako naman ay tiningnan muli kung nasaan si Cassandra. Nakita ko pa itong nakangiti.
But her smile seems really different. Hindi manlang ito umabot sa mga mata niya.

I just stared at her in distance.

Patutunayan ko kay Sister Grace na karapat dapat ako kay Cassadra. Inamin ko na ng
maluwag sa sarili ko na gusto ko siya. It may sounds so gay but I want me to be the
reason to bring back the light on her smile.

Hindi naman nagtagal ay natapos na nga ang mga ito. Bawat batang dumadaan ay
napapatingin sa akin.

Nginingitian ko lang sila. Nakita ako nila Mimi kaya Nilapitan nila ako.

"Kuyang Pogi!" tawag nito sa akin. "Bakit nandito ka?" tanong nito.
"Susunduin ko lang si Ate Cassandra nyo." Nakangiting sagot ko dito.

"Mimi tara na!" tawag nung isang bata dito.

"Kuya lapitan mo nalang si Ate. Tinatawag na ako e." Tumango lang ako.

Nagtatatakbo namang umalis ito sa harap ko.

May mga kausap pang bata si Cassandra ng lapitan ko ang mga ito. Actually hindi na
mga bata. Mga teenager na siguro ang mga ito.

"Hey!" agaw pansin ko sa mga ito.

Lumingon naman sila sa akin.

Gumuhit ang gulat sa muka nito.

"W-what are you doing here?" nakakunot nuong tanong nito sa akin.

"Sinusundo ka. Lunch in the mansion remember?" paalala ko dito.

Napangiwi naman ito.

"Oh, I forgot. Tumawag nga pala kanina si Lola Margs." Saka Tumango tango pa ito.

"Ate sino siya?" tanong sa akin nung batang lalaki na kausap niya.

"Ay, Iggy. Siya si Kuya Elvin mo." pakilala sa akin ni Cassandra. "Si Iggy, Jonas
at Nick." pakilala niya sa akin sa tatlo.

Kinamayan ko naman sila isa isa. Pero kung tingnan nila ako ay parang kakatayin
nila. Napangisi nalang ako.

"Nililigawan mo ba Ate namin?" masungit na tanong ni Nick sa akin.

"Yes!" walang pag aatubili kong sagot.

Lalong sumama ang muka ng tatlo. Tinakpan naman ni Cassandra ang bibig ko at
inilayo ako sa mga ito.

"Nag jojoke lang ang Kuya Elvin nyo. Sige na aalis na rin kami magpapaalam lang ako
kay Sister. See you next week boys!" Kumaway pa ito at kinaladkad na ako palabas.
Dinala ako nito sa isang sulok.

"Hindi mo naman sinabi Casey na gusto mo akong masolo agad." biro ko dito at akmang
yayakapin ko siya.

Pero itinulak niya lang ako sa muka.

"Ouch!" daing ko. She just rolled her eyes.

"Muka mo. Tigil tigilan mo nga ako Elvin sa mga banat mo. Bakit pinuntahan mo ako
dito?"

"Sinusundo ka. Di ba nga may date tayo sa mansion courtesy of Lola Margs." I
winked at her.

Kinurot naman niya ako sa tagliran.

"Aray naman!" angal ko.

"Marunong palang umaray ang mga mayayaman." napapailing niyang sabi sa akin.

"Oo naman. Pogi lang ako pero marunong din akong masaktan. Let's go? Hinihintay na
tayo." Sabi ko dito.

She just sighed.

"Magpapaalam lang ako kay Sister." Sabi nito. Tumango lang ako at inakay na ito.

"Bakit may pahawak hawak ka pa?" sita niya sa akin.

"Baka mawala ako." Dahilan ko.

Kinirot na naman niya ako sa tagliran. I gasped.

"Babe masakit ha? Kung hindi lang kita gusto naku." Sabi ko pa dito.

"A-ano?" nanlalaking mata niya sa akin at napahinto.

"B-bitiwan mo nga ang kamay ko."

"Ayoko nga!" masungit kong sabi.

"Bitiwan mo sabi!" giit niya.

Umiling lang ako at ngumiti dito. She just blushed at iniwas ang tingin sa akin.

Maraming bata at volunteer na nga ang nakatingin sa amin. And then idea came into
my head.

"Elvin, ano ba? Ang daming nakatingin." Sabi pa nito at pilit na hinihila ang kamay
niya.

"Huwag kang makulit, Babe." Sabi ko

"Huwag mo akong ma babe babe dyan Di ba napag usapan na natin ito kagabi?" she
hissed.

"Nasabi ko na rin ang gusto kong sabihin." Sagot ko naman.

Napabuntong hininga nalang ito.

"Elvin look-" hindi ko pinatapos ang gustong sabihin nito. I clear my throat.

"Everyone! My I have your attention please." Napatigil naman lahat ng mga tao sa
paligid namin.

Nanlalaking mata ni Cassandra ng balingan ko.

"Elvin ano ba!?" sabi niya sa akin.

"You know her right? Cassandra Cristina Carlos. This is the woman that I really
like. As in gustong gusto ko siya. Kaya papayag ba kayo na ligawan ko siya?" tanong
ko sa mga ito.

Nagtilian naman ang mga tao na nakapaligid sa amin at nagpalakpak. Pati si Sister
ay napalabas ng office niya ay pumalakpak sa akin.
"I guess it's a yes." Nakangisi kong binalingan si Cassandra na napatakip nalang sa
muka.

Inakay ko na siya para makapagpaalam kay Sister Grace.

Paglabas namin ng Orphanage ay sinalubong agad ako ni Rogelio at dala dala ang
payong at pinayungan kami ni Cassandra na tahimik lang.

"Why did you do that?" tanong nito sa akin nang nasa sasakyan na kami.

"Did what?" maang na tanong ko.

"You know what I am talking about. Nakakahiya. Huwag mo nang gagawin yun. Nag usap
na tayo tungkol dito di ba? Ayoko sayo!" Sabi pa nito.

Itinigil ko ang sasakyan sa gilid ng daan. At hinarap ko ito.

"Napag usap na rin natin na sa ayaw at sa gusto mo mamahalin mo ako di ba? At kahit
na anong sabihin mo hindi kita titigilan." Seryoso kong sabi.

"Kung gusto mo ng nililigawan gagawin ko. Because I'm so damn serious about you.
Please, just give me a chance. Hindi kita lolokohin at hindi ka lang isang pang
palipas oras para sa akin kung iyon ang iniisip mo." Sabi ko pa.

Tahimik lang ito na nakatingin sa akin. Hinawakan ko ang kamay nito.

"Casey, let's make a try. Kung hindi magwowork. Promise lalayuan na kita. Just....
just give me a chance?" alanganin ko pang tanong.

Napabuntong hininga naman ito.

"Kung hindi mag wowork. Lalayuan muna ako. Maliwanag?" sagot naman niya. Napangiti
nalang ako at Tumango.

"Ahm, I can't promise that."

Sinimangutan niya lang ako. "Okay, okay. I promise." itinaas ko pa ang kanang kamay
ko.

"Oo na." sagot niya.

"Seriously?" paninigurado ko.

Tumango naman ito. Sa tuwa ko ay nayakap ko ito. Agad naman niya akong inilayo sa
kanya.

"Hep! Hep! Hep! May nanliligaw bang yumayakap?" masungit na tanong niya sa akin.

"Sorry 'bout that." Napakamot nalang ako sa ulo ko.

"Elvin." nahihiya niyang tawag sa akin. Napangiti naman ako at sinulyapan siya.

"Yes, Babe?" malambing kong sagot.

"Sa bahay muna tayo, magpapalit lang ako." Sabi niya pa.

"As you wish!" I winked at her. I saw her smile.

Napabuntong hininga nalang ako. My heart beats so fast.

Not a good sign Fontanilla III. Not a good sign.

Part 8

"Upo ka muna." sabi ko kay Elvin ng makapasok kami sa bahay.

His just standing almighty in the middle of my living room.

Nakapamewang pa ito at ipinalibot ang paningin niya.

"Nah, I'm okay. Just do want you needed to do. Don't mind me here." Nakangiti
niyang sabi.

Nagkibit balikat nalang ako at dumiretcho na sa kwarto ko.

Naabutan ko dito si Hera at Clara na pinagdidiskitahan ang mga damit ko sa closet.

"Anong ginagawa nyo sa mga damit ko?" tanong ko sa mga ito at Nilapitan ko sila.

Alanganing ngumiti sa akin ang dalawa. Pinamewangan ko lang sila.

"Ahm, friend tumawag kase dito si Sister Grace baka daw may mga pinaglumaan kang
mga damit idonate mo nalang daw." Si Clara ang sumagot.

"Wala namang nasabi sa akin kanina si Sister Grace?" takang sagot ko.

"Nakalimutan lang noon. Alam mo naman, ma shonda na." sabi naman ni Hera. Tumango
nalang ako.

"Ganun ba? Sige kayo na ang bahala. Maliligo lang ako sandali at pinapapunta ako ni
Lola Margs sa Mansion para daw mag lunch." Sabi ko.

Tumango naman ang dalawa.

Mabilisan lang akong naligo at Nagulat pa ako ng naka abang si Hera sa labas ng
pinto ng bathroom.

"Ano ba Heracio?! Sinabi ko nang huwag mo akong ginugulat." Sabi ko dito.

"Gaga, bakit hindi mo sinabing my kasama kang Adonis?" nangigigil niyang tanong sa
akin.

"Si Elvin ba?" paninigurado ko.

"Oo. Sino pa ba? May ibang lalaki ka pa bang Iniwan kanina sa baba?" maarteng
tanong nito sa akin.

"Oo na. Lumabas ka nga muna at magbibihis ako." Pagtataboy ko dito.

"Lantod! Kaya nga ako nandito para pilian ka ng isusuot. Makikipag lunch ka sa isa
sa pinaka mayaman at sikat na pamilya sa bansa. Ayokong mag muka ka na namang
sasamba sa simbahan sa isusuot mo." Lintanya nito sa akin.

Itinaas ko nalang ang dalawang kamay ko tanda ng pagsuko. Hindi naman kase ako
mananalo dito sa kaibigan ko kahit na anong gawin ko.

"But please Hera. Not the too sexy outfit." Pakiusap ko.

Nginisihan niya lang ako. Inabot niya sa akin ang isang simpleng white dress na
turtle neck. Umiling ako.

"Hera, I designed that. Kaya alam ko kung ano ang itsura ng likod ng damit na yan."

"Oh, crap that girl. Hindi naman makikita kase mahaba naman ang hairlalu mo. Come
on. Naghihintay si Emperor."

Wala na akong nagawa ng sapilitan nitong pinasuot sa akin ang damit.

Tama nga si Hera hindi naman nakikita ang likod ko dahil natatakpan naman ito ng
buhok ko.

"Oh, di ba? You look elegant now." Sabi pa nito at inikutan pa ako.

May kinuha ito sa ilalim ng kama at inabot sa akin. Napasimangot naman ako ng
makita ko na isang valentino pumps ang nakalagay sa kahon.

"Hera, ayokong mag heels!" angal ko. Hinila naman nito ang buhok ko.

"Gaga, anung isusuot mo? Ang mga flat shoes mo? Mahina ka naman sa kasama mo. Ang
gwapo gwapo. Magmumuka kang basahan. My God!" sabi pa nito at nagpaypay pa sa muka.

"Oo na."

"Good. Madali ka naman palang kausap. Aayusan na kita." Sabi niya pa.

"Hera. Lunch ang pupuntahan ko hindi ako makikipag date. No need to wear make ups."
Sabi ko

Nag lagay lang ako ng baby powder at lip gloss. Sinuklay ko lang din ang mahaba
kong buhok.

"Cassandra, friend. Kahit lipstick manlang lagyan natin iyang muka mo." Hirit niya
pa at sinundan ako.

"No!" tanggi ko.

"How about blush on?" pangungulit niya pa rin

"No!" Umiling iling pa ako.

Nakita kong kausap ni Elvin si Clara.

Nakatalikod sa akin si Elvin kaya hindi niya ako napansin agad.

"Hayan na pala siya." Sabi ni Clara.

Unti unti itong humarap sa akin.

Nawala ang ngiti sa labi nito ng makita ako. Bigla pa itong napatayo. He looked at
me from head to toe. Nailang ako.

"Sorry kung nainip ka. Si Hera kase ang kulit." Sabi ko.
"Ang ganda niya noh?" singit ni Hera. Hindi ito nakasagot.

Naconscious tuloy ako sa paraan ng pag tingin nito sa akin. "Okay ka lang ba?"
alanganin kong tanong.

Kitang kita ko ang pag galawa ng adams apple nito at ngumiti ulit sa akin.

"Sorry, I'm just mesmerize by your beauty. Lets go?" yaya niya sa akin.

Tumango ako at inalalayan naman niya ako palabas nang bahay. Narinig ko pang
nagtititili si Clara at Hera.

Nilingon ko sila at pinanlakihan ng mata. Tumahimik nga sila pero Nginisihan naman
nila ako.

"Pasensya ka na sa dalawa kong kaibigan ha?" sabi ko dito.

"It's okay. Nakakatuwa ngang kausap si Clara. Sila lang ba ang kasama mo sa bahay?"
tanong niya sa akin.

"Oo. Kasama kong lumaki sa apunan si Clara. Tapos nakilala ko lang si Hera nung nag
aral ako ng collage." Sagot ko.

"Nasaan na ang umampon sayo? Iyong lalaking nasa picture?" tanong niya. Hindi agad
ako nakasagot.

"Patay na." simpleng sagot ko. Parang may bumiking sa lalamunan ko ng sinabi ko
yun.

"I'm sorry."

"It's okay." Sagot ko

Walang nagtatangkang magsalita sa amin dalawa.

"Hihintayin ko kung kelan kana handang magkwento tungkol sa kanya. Handa akong
makinig." sabi niya sa akin.

Hindi ako kumibo. Ramdam ko pa rin ang kirot sa puso ko.

"Hey, don't be sad. I'm just here. I can be your friend at the same time."
Tiningnan ko siya. Ngumiti lang siya sa akin. Tumango lang ako.

Hanggang sa nakarating kami sa mansion ay hindi na kami nagusap. Alam kong

naramdaman niya na ayokong magsalita kaya siguro hinayaan niya lang ako. Hanggang
ngayon nalulungkot pa rin ako sa pagkawala ni Mamang.

Nawala lang ako sa malalim na pag iisip ng pagbuksan ako ng pinto ng kotche ni
Elvin. Nakarating na pala kami sa mansion nila.

Hindi ko maiwasang humanga sa ganda ng bahay. Hindi ko masabi kong mansion nga ito
o palasyo sa sobrang laki.

Ngayon lang ako nakarating sa bahay ng mga Fontanilla.

"Wow! Ang ganda." hindi ko maiwasang ibulalas.

"Don't worry Casey. In the near future dito ka rin titira......Kasama ko." Hirit
nito.
"Let see!" iyon lang ang tangi kong nasabi.

Kung ano ang ikinaganda ng mansion sa labas ay lalo na ang loob ng kabahayan.
Manghang mangha ako sa chandelier. Pwede akong magsalamin sa kinang.

"Ang yaman nyo pala talaga." sabi ko dito.

"Not me. Si Lola lang." pahumble na sagot nito.

"Sus, sayo din naman ito mapupunta ikaw lang kaya ang apo ni Lola Margs." Sabi ko.
He just smirk.

Napalingon kami ng may biglang Nagtilian. Nang lingunin namin ay Lola at Mama niya.

"My God! Cassandra ang ganda ganda mo talaga!" salubong sa amin ng Lola ni Elvin.

Kasunod nito ang Mama ni Elvin na nakangiti rin sa akin. Inalalayan naman agad ni
Elvin ang Lola niya.

Binati ko ang mga ito.

"Buti naman hija at pumayag ka. Marami pa naman kaming ikwekwento sayo ni Mama."
Sabi pa sa akin ni Mama Corset.

Ngumiti lamang ako.

"Kamusta na nga pala kayo ng apo ko Cassandra?" biglang tanong sa akin ng Lola
niya.

"La, wag nyo naman takutin si Cassandra. Pumayag na nga siyang ligawan ko." Sabi
naman ni Elvin.

Halatang Nagulat ang mga ito dahil mga natahimik.

"Elvin!" mahinang saway ko dito.

Nahihiya kase ako lalo na at nasa harap ko lang ang Mama at Lola niya.

"Pasensya na po kayo sa sinasabi ng apo nyo." Nahihiya kong paumanhin sa mga ito.

Pinanlakihan ko pa ng mga mata si Elvin.

"What?" maang na tanong nito. "Totoo naman hindi ba?" sabi pa nito.

"Totoo ba yun Cassandra?" tanong sa akin ni Lola Margs.

Nahihiya akong tumango.

Sa pagkabigla ko ay nagtitili ang dalawa at kung may anung pinag uusapan. May
naririnig pa akong wedding planner. Simbahan. Apo.

Napangiwi akong lumingon kay Elvin pero nagkibit balikat lang siya sa akin at
hinatak ako kung saan.

"Saan mo ako dadalin?" tanong ko dito ng hilahin ako nito .

"Sa puso ko. Para makita mo kung gaano ka kaespesyal dito." banat nito.
Nakagat ko ang ibabang labi ko para pigilin ko ang pagngiti ko.

"Corny mo." tangi ko nalang nasabi.

"Kinilig ka naman! " tudyok pa nito.

"Hindi ah!" I hissed.

"Sabagay, hindi na ako magtataka sa gwapo at hot ko nato?" sabi pa nito.

"Oo na pogi kana!" nakalabing sabi ko.

"Uy, si Casey kinikilig!" hirit niya pa rin at sinundot pa nito ang tagliran ko.

I gasped. Pinalo ko ito sa braso pero nahuli nito ang kamay ko. Tiningnan ko siya
pero agad rin akong nagbawi ng tingin.

Hinawakan niya lang ang baba ko at pilit na pinaharap sakanya. I met his gaze.

Napalunok ako. Seryosong seryoso kase siyang nakatingin sa akin.

Napahawak akong bigla sa puso ko. Ang bilis kase ng tibok nito. Hindi na ako
magtataka kung pati si Elvin ay naririnig ito.

"Casey." he whispered my name. It sounds really sweet.

Sa paningin ko parang mas lalong naging magandang lalaki ito. I hear a wedding bell
and everything went into a slow motion. Pati paglapit ng muka niya sa muka ko.

"Emperor! Emperor!" tawag kay Elvin.

Kaya agad akong lumayo sa kanya. Pero hinawakan niya naman ang kamay ko. Naiinis na
nilingon nito ang istorbo.

"What?!" iritable nitong tanong.

"Emperor pinatatawag kase ng Mama nyo si Ms. Cassandra." kakamot kamot sa ulo na
sagot ng isa sa mga bodyguards nito.

"Why?" tanong pa rin nito at napahimas pa sa batok.

"Wala pong sinabi. Basta pinapupunta lang po niya sa kusina. Si Ms. Cassandra lang
daw po Emperor bilin ni Madame M." dagdag pa nung isa.

He smirked. "Si Lola talaga-"

Sasagot pa sana si Elvin ng tapikin ko ang braso niya.

"It's okay." nakangiti kong sabi dito.

Tumango lang siya sa akin at pinasamahan ako sa isa sa mga body guard niya na ang
pangalan ay Rogelio.

Hindi ko maiwasang matawa ng mahina sa pangalan nito. Kapangalan kase nito ang mga
bodyguards sa pinapanuod nila Clarang tv show pag tanghali.

Naulinigan ko pa na kausap ni Elvin nang nagngangalang Nardo.

"Emperor, bawal ang kiss sa lips. Number 1 rule iyan sa panliligaw. Hanggang beso
lang. Muntik nyo nang halikan si Ms. Cassandra. Mabubusted kayo niyan sa ginagawa
nyo e." sabi nito.

"Okay, bawal ang kiss." Sagot naman ni Elvin.

Napangiti ako sa sunod na sinabi nito.

"Teka! Teka! Parang ang hirap naman yata non. Bawal ang kiss sa lips?"

Manliligaw Cassandra. Bawal ang kiss sa lips.

At hindi ko maitatanggi na there's a spark between us.

Part 9

"Pasensya kana kila Lola. Palabiro lang talaga sila." nahihiyang sabi ko kay
Cassandra ng ihahatid ko na ito pauwi.

Natawa naman ito saka umiling.

Her laughter is like a music to my ears.

"Ano ka ba? Okay lang, sanay naman na ako sa kanila. Matagal ka naman ng ibenebenta
sa akin ng Mama at Lola mo." natatawang sabi nito.

I smirked.

"Matagal na pala. Bakit hanggang ngayon hindi mo pa ako binibili?" biro ko rin
dito.

Nagkibit balikat lang ito at hindi na umimik.

Kahit kelan walang mahabang sinabi ito. Bilang na bilang ang salita.

"Elvin, where are we going?" tanong nito sa akin ng mapansin na hindi patungo sa
bahay niya ang tinatahak naming daan.

"It's too early to go home. May papasyalan lang tayo." Sagot ko.

"Why?" tanong pa rin nito.

"Because I want to spent more time with you. Hindi kita nasolo kanina. Istorbo sila
Mama." Nakangisi kong sagot.

She just rolled her eyes.

"I have a lot of things to do." dahilan nito.

"It's Sunday Babe. Just relax. May mga tauhan ka naman na nag aasikaso. Saglit lang
tayo." sabi ko pa rin.

"But Elvin."

"Casey, I thought you will give me a chance?" napapabuntong hiningang tanong ko

dito.
"Oo nga."she pouted.

"Iyon naman pala. Just give me some of your time. I want you to know me better than
what you are expected." seryosong sabi ko.

"Why? Ano ba sa tingin mo ang tingin ko sayo?" inosente niyang tanong.

Pinanggigilan ko muna ang ilong nito at sinagot ang tanong niya.

"Babaero. Happy go lucky guy, something like that. Am I right?" sabi ko.

Again she just pouted her lips. Napalunok ako.

"Casey, Babe. Stop pouting your sexy lips. Baka hindi ko mapigilan ang sarili ko,
mahalikan kita." seryosong sabi ko.

"Elvin!" parang naiiskandalo niyang sabi sa akin.

"What? I'm just telling you the truth. And another thing I want to spent more time
with you." Seryosong sabi ko.

Napabuntong hininga nalang ito saka itinaas ang dalawang kamay tanda ng pagsuko.

Hindi na rin ito kumibo hanggang sa makarating kami.

"Where here!" masayang anunsyo ko at agad akong bumaba ng kotche at pinagbuksan

siya ng pintuan.

"Come!" yaya ko sa kanya at

hinawakan ang kamay niya.

"Wow! Ang ganda naman dito!" masayang sabi nito.

Napalingon ako sakanya. Nakangiti ito at titig na titig sa magandang tanawin sa

harap namin. Hindi ko maiwasang mapangiti rin at tinanaw ang magandang paligid
dahil kita dito ang buong metro.

"You know what, lagi ako dito pag gusto kong mapag isa at mag isip." Kwento ko.

Ramdam ko ang pagtingin niya sa akin. Kaya nilingon ko siya at nginitian. Nag iwas
naman ito ng tingin at nagblushed.

"Emperor okay na po!" anunsyo sa akin ni Nardo.

Tumango lang ako at inaya si Casey sa inilatag na sapin ng mga ito sa damuhan at
inihanda ang meriendang pinabaon ni Mama.

"Bakit mo ako dinala dito?" tanong niya sa akin ng nakaupo na kami.

"Sabi ko nga gusto ko na makilala mo naman ang ibang bahagi ng pagkatao ko." Saka
ko pinisil ang kamay nito.

"Inaamin ko naman na lapitin ako ng babae. But believe me Casey, simula ng makilala
kita hindi ko na magawang tumingin pa sa iba. Siguro ginayuma mo ako noh?" biro ko
dito.

"Bakit naman kita gagayumahin? Ayaw ko nga sayo." nakairap niyang sagot sa akin.

"Casey naman, you're hurting my feelings." paawang sagot ko dito.

"Sorry." sagot naman nito.

Natawa nalang ako. She was really pure and innocent.

Iba ang kabog ng dibdib ko pag kasama siya. Tulad ngayon. I sighed. Bahala na kung
saan mapunta ang nararamdaman ko na ito sa kanya.

"Bakit ba kase ako pa?" biglang tanong nito sa akin.

"I don't know. Really. Basta masaya akong kasama ka, because your sweet and
innocent. Parang pagkasama kase kita payapa ang buong pagkatao ko." Sagot ko.

"Payapa? Bakit naman?"

"Basta. At isa pa, your different from other women that I used to know. Because
your just you. Simple but gorgeous. And you really have a kind heart. Kung hindi,
bakit pupuntahan mo gabi gabi sila Mimi sa luneta at suyuin kung hindi ka mabuting
tao? Doon palang napahanga muna ako. Iyong ibang magaganda kaseng babae masyadong
maarte." Seryosong sagot ko. Tumango tango naman ito.

Katahimikan.

"Nakikita ko kase ang sarili ko sa kanila." Sagot nito bigla.

Kaya napalingon ako sakanya. Malungkot na ngumiti siya sa akin. Hindi ako nagsalita
nakatingin lang ako sa kanya.

"Alam kong alam mo na kung saan ako nang galing at lumaki." Sabi nito at nilingon
ako. Para namang nabasa niya ang nasa isip ko.

"Alam ko na pinaimbestigahan mo ako." Napatanga ako dito.

"Huwag mo nang alamin kung paano ko nalaman. But don't worry hindi ako galit. Pero
isa lang ang tanong ko. Bakit mo ginawa iyon?" seryoso niyang tanong. Napalunok
ako. Kinabahan ako bigla.

"Don't get me wrong. I just did that because I want to know everything about you.
Pero limitado lang ang nakuha nilang impormasyon. I'm sorry about that. I didn't
mean to offend you or something." paliwanag ko.

Napakamot nalang ako sa batok ko. Alam kung hindi tama ang ginawa ko pero gusto ko
lang talagang malaman ang lahat ng tungkol sa kanya.

"So ikaw nga iyon?" nakataas kilay niyang tanong. Nahihiya akong tumango.

"Sorry." tangi kong nasabi.

"Okay lang. " walang emosyon na sagot nito.

"Hindi ka galit?" tanong ko ulit.

"Why would I? Lahat naman yata ng taong makilala ako curious sa pagkataong meron
ako. Sanay na ako. Isa lang naman ang kinakatakot ko. Ayokong mahusgahan kung sino
ako base lang sa pinagmulan ko." Malungkot niyang paliwanag.

"Cassandra." malungkot na pinisil ko ang kamay niya na hawak ko. Damang dama ko ang
lungkot niya.
"Kaya nga walang nakakakilala kung sino talaga si CC na designer, ayokong husgahan
ako dahil laki lang ako sa ampunan. Hindi naman sa nahihiya ako. Natatakot lang ako
na madamay ang lugar at mga taong nag alaga at nagpalaki sa akin. Mahal ko sila at
proprotektahan ko sila hangga't kaya ko. Malaman nga lang ng ibang tao na ampon
lang ako ni Mamang, kung pag usapan nila ako parang masama akong tao dahil lang sa
iniwan ako ng mga tunay kong magulang sa orphanage. Si Mamang lang talaga ang
tumanggap sa akin maliban sa mga tao sa ampunan." Paliwanag niya sa akin. Hindi ako
kumibo. Tahimik lang akong nakikinig

"Buong akala ko noon tatanda na ako sa orphanage pero dumating si Mamang at inampon
ako. Itinuring niya akong parang tunay niyang anak. He gave me everything. Pero ang
mas ipinag pasalamat ko, binigyan niya ako ng matatawag kong tahanan at sariling
pamilya. Kahit isang binabae si Mamang hindi naging hadlang iyon para bigyan niya
ako ng maginhawang buhay kaya ang kapalit nuon ay pinagbuti ko ang pag aaral ko.
His my inspiration. Siya ang dahilan kung bakit ako nakarating kung nasaan ako
ngayon." Hindi na nito napigilan ang sarili. Umiyak na ito.

"Cassandra it's okay. You don't need to do this." sabi ko dito habang pinupunasan
ko ang mga luha sa mata nito. Parang sumikip rin ang dibdib ko ng makita kong
umiiyak ito.

"No! You need to know something about me. Di ba gusto mong makilala ang pagkatao
ko. So let me." tumango nalang ako.

"Sabay kaming bumuo ng pangarap. Siya ang nagturo sa akin kung paanong maging
mabuting tao. Kaya kahit anong pambubully ang ginagawa sa akin nuon sa eskwelahan
dahil ampon nga ako. Hindi ako nasasaktan. Kase ang turo niya sa akin huwag akong
magtatanim ng galit o sama ng loob sa ibang tao dahil hindi naman daw nila alam ang
ginagawa nila. Ang turo niya sa akin nuon pag may nambubully sa akin ay ipagdasal
ko nalang daw. Kaya iyon ang lagi kong ginagawa nuon. Isa pa bakit sasama ang loob
ko, totoo naman na hindi niya ako tunay na anak? Pero kahit ganun hindi ko
naramdaman na ampon ako." She sighed and continue talking.

Niyakap ko siya dahil alam ko na iyon lang ang magagawa ko para mapagaan ang loob
niya.

"Kaya ng mawala siya sa akin para na rin akong namatay. Hindi ko alam kung paano
ang gagawin ko buti nalang nandyan si Clara at Hera. Sila nalang ang meron ako
ngayon. Hindi ko alam kung sasaya pa ako. Sobra na akong nasaktan sa pagkawala ni
Mamang. I don't want to experience more pain."

Hindi ko naman alam ang sasabihin ko o kung paano ko papagaanin ang loob niya. This
is a sign na hinayaan na niya akong makapasok sa buhay niya.

"Casey, hindi naman masamang matakot at masaktan. It's part of growing up. Pero
sana huwag mong limitahan ang sarili mo o ilayo mo ang sarili mo sa ibang tao.
Hindi naman lahat ay huhusgahan at sasaktan ka. Merong tatanggap sayo ng buong buo
kung sino ka. Katulad nalang ng pamilya ko. Nang mga kaibigan mo..... at ako. I
don't know what you've been through on your life. But life is beautiful Casey. All
you need to do is open your heart and yourself to others." Paliwanag ko dito.

"Paano kung katulad nila saktan mo lang din ako?" Umiling ako.

"I am not like them. Infact, I salute you. You are very strong woman. Alam kong
nalulungkot ka sa pagkawala ng Mamang mo. Pero tingin mo ba natutuwa siya na
malungkot ka ngayon?" tanong ko sa kanya habang yakap pa rin siya. Naramdaman kong
umiling ito.

"See? Huwag ka nang malungkot kase alam mo malulungkot din siya. Sabi sa akin noon
ni Lola wag daw akong malungkot sa pagkawala ng Lolo ko because he is now in a
peaceful place. His happy wherever he is. It's same with your Mamang. Gusto niya na
maging masaya ka kahit wala na siya. So, stop crying Casey." sabi ko dito.

Tumango siya sa akin. Tinuyo ko ang luha niya gamit ang mga daliri ko at masuyo
siyang nginitian.

"Stop crying okay. Malulungkot si Mamang mo pag nakita niyang malungkot ka rin."
Ngumiti naman ito sa akin. Napabuntong hininga nalang ako.

"Oh, my sweet and innocent Cassandra." Saka niyakap ko ulit ito.

"Elvin, thank you for listening." sabi nito sa akin at gumanti rin ito ng yakap sa
akin. It feels so good when she's in my arms.

"Its okay." sabi ko.

Hindi ko alam na ganito pala kasarap sa pakiramdam na mayakap siya.

"Thank you Elvin." sabi nito. "Ahm, Elvin." tawag niya sa akin.

"Hmmm?" sagot ko habang pasimple kong inaamoy ang buhok nito.

"You can let me go now." Sabi nito.

"No, your not okay. Lets stay this way. Alam kong hindi ka pa okay." sagot ko
habang yakap pa rin siya.

Tumawa lang ito. I sighed. Bahala na nga kung saan mapunta itong nararamdaman ko.
Wala naman sigurong masama. Saka ko na iisip pag nasa sitwasyon na na iyon na ako.

Part 10

Nagulat ako ng isang hapon ay bigla nalang dumating si Elvin sa shop ko.

Kaya pala nagkakagulo ang mga tauhan ko ay dumating ito.

"Oh, napadalaw ka?" natatawa kong tanong sa kanya ng labasin ko ito.

"Namimiss ko lang ang nililigawan ko. Masama na ba?" masungit niyang sagot.

Impit naman na nagtilian ang mga tauhan ko. Hindi ko maiwasang mapangiti.

Tuwing umaga kase ay lagi niya akong inihahatid dito sa shop at tuwing hapon naman
ay susunduin niya ako para sabay kaming magdinner.

Lagi rin ako nito tinatawagan at tinetext. Lagi rin itong nagpapadala ng mga
bulaklak. Minsan nga napagalitan ko ito ng muntik ng magmukang flower shop ang
botique ko.

Pero hindi naman ito nawawalan ng dahilan kaya hinayaan ko nalang.

Inaya ko ito sa private office ko dahil kung dito kami sa visitor lounge mag-uusap
siguradong pag chichismisan lang kami ng mga tauhan ko.

Pinanlakihan ko ng mga mata si Hera at Clara ng akmang susunod ito sa amin.

"Ang aga mo namang pumunta dito?" tanong ko sa kanya.

Padabog na naupo ito sa sofa na naroon. Umupo ako sa tapat nito.

"Namiss nga kase kita. Hindi pa ba sapat na dahilan iyon?" nakalabi niyang sabi sa
akin. Ngumiti lang ako.

"Kanina lang kausap mo ako sa phone, hindi ba?" sumimangot ito.

"Your voice is not enough. I want to see you personally. Mukang marami ka yatang
ginagawa? Nakakaistorbo ba ako?" alanganing tanong nito ng makita ang magulo kong
working table. Napangiwi ko.

"Medyo marami kase akong tinatapos na designs. Bukas nga dadating na ang mga gowns
at suits nyo na gagamitin para sa birthday party ni Lola Margs. Pero marami pa ring
adjustment na dapat gawin." Sagot ko.

"Don't tell me hindi ka pupunta sa birthday ni Lola?!" nanlalaking matang tanong

niya sa akin. Umiling ako.

"I'm not sure. Lagi naman kaseng si Hera ang umaattend sa mga event na kagaya ng
ganyan." Paliwanag ko agad. Umiling ito.

"Aattend ka sa birthday ni Lola. Isasama kita sa hacienda whether you like it or

not. Kung kailangang buhatin kita, gagawin ko Cassandra." seryosong sabi nito.

"I can't promise that Elvin." Seryoso ring sagot ko.

"No! Basta sasama ka. And that's final!" sabi nito.

Napabuga nalang ako ng hangin at tumango. Alam ko naman na hindi ako mananalo rito.
Nangislap naman ang mga berdeng mata nito kaya napangiti ako.

"Sinabi mo na yan ha?" masayang paninigurado niya sa akin.

"Oo. Sasama na ako." natatawa kong sagot.

"Babe." tawag sa akin ni Elvin.

Nasanay na rin ako sa endearment niya na Babe.

"Hmmm?"

"Hindi kita maihahatid at masusundo for three days." sabi nito sa akin. Bigla akong
mapalingon sa kanya.

"W-why? W-what I mean, it's okay." kabadong sagot ko.

Para namang nabasa nito ang nasa isip ko. Lumapit ito sa akin at hinawakan ang mga
kamay ko.

"Hey, don't think too much. May business conference lang akong pupuntahan sa
Singapore. Iiwan ko naman si Nardo at Rogelio para bantayan ka habang wala ako."
Paliwanag nito.

"Bakit nagpapaliwanag ka sa akin?"

"I don't know. Gusto ko lang magpaalam sayo at gusto ko na alam mo kung nasaan ako.
Tatawagan naman kita palagi." Sagot nito.

"Kelan ang alis mo?" tanong ko pa rin.

Parang hindi yata ako mapakali bigla ng malaman ko na aalis ito.

"Mamaya na. Biglaan. Hindi kase pwede si Papa kaya ako ang pinapapunta niya."
nahihiyang sagot nito.

"Hindi tayo makakapagdinner?" parang batang nalungkot na tanong ko. Ngumiti siya sa
akin. Napabuntong hininga nalang ako.

"I'm sorry Babe, but my flight is five pm. Pag dating ko babawi ako sayo. Promise.
Don't worry wala akong ibang babaeng titingnan. Ikaw lang. Kaya wala kang dapat
ipagselos."
I just rolled my eyes.

"Wala naman talaga akong dapat ipagselos. Pero mag iingat ka doon." sabi ko.

"I will. Mamahalin mo pa kaya ako." sabi nito. Pinalo ko siya sa braso pero
tinawanan niya lang ako. Inaamin ko hindi ko maiwasang kiligin.

"I need to go, Babe. Dumaan lang talaga ako para mag paalam sayo." Sabi nito habang
hinatid ko siya hanggang labas.

"Hindi mo naman kailangan gawin yon. Hindi mo naman ako girlfriend." Sabi ko sa
kanya.

"Edi sagutin mo na ako para boyfriend mo na ako." sabi naman nito sabay kindat.

"Bakit? Naiinip ka na ba?" tanong ko dito. Umiling naman ito.

"Of course not. Willing na willing akong maghintay." nakangiting sabi nito. "I
better get going. Baka hindi ako makaalis." sabi nito sa akin at hinalikan ako sa
kamay.

"Take care okay?" bilin ko dito. Tumango naman siya at tinitigan ako.

"Why?" takang tanong ko dito. Nagulat pa ako ng hawakan nito ang muka ko.

"You know what? I really wanted to kiss you. Pero pinipigilan ko iyong sarili ko,
dahil inirerespeto kita. I will kiss you on your lips in time." Seryosong sabi nito
sa akin.

Hindi ko mapangalanan kung anong damdamin ang nakita kong nagdaan sa mga mata nito.
Napalunok nalang ako.

"But can I kiss you even on your forehead?" Tumango nalang ako dahil wala akong
masabi.

Ngumiti naman nito at hinalikan ako sa noo. Gusto kong mapasimangot.

Ano ito? Halik Lola? Tili ng kontrabidang isip ko.

Pero bago pa ako mapasimangot ay hinalikan naman niya ako sa pisngi. Matagal.
Napatanga nalang ako dito.

"I'll see you after three days. I'll call you once I arrived in Singapore. Ihahatid
at sundo ka nalang ng mga bodyguards ko." tuloy tuloy na sabi nito sa akin.
Napatango nalang ako dahil hanggang ngayon ay shocked pa rin ako. First time kung
may humalik sa akin kahit sabihing sa pisngi lang.

Hanggang sa makaalis ito ay nakatulala pa rin ako. Hindi pa ako matatauhan kung
hindi nagtilian ang mga tauhan ko na nakasilip pala sa amin, sa pangunguna ni Hera
at kinaladkad ako papasok ng shop.

"Bakla! Dalaga ka na!" tuwang tuwang sabi nito at inalog ako.

Parang akong nahilo sa ginawa nito kaya lumayo ako.

"Hera, huwag ka ngang maingay!" saway ko dito.

"May lovelife na ang amo nyo!" deklara naman ni Clara.

Napasapo nalang ako sa nuo ko ng mag tilian na naman ang mga ito.

"Totoo bang hinalikan niya ako?" paninigurado ko kay Hera.

"Gaga! Oo hinalikan ka niya. Sa kamay. Sa noo. Sa pisngi! Hinalikan ka niya!"

tuwang tuwang sabi nito.

"Eh, Sir Hera, halik na ba yun? Di ba dapat sa lips?" reklamo naman ni Isay.

"Isay! Ang ganda ko tapos Sir pa rin ang tawag mo sa akin? Sabutan kita dyan e."
Reklamo nito. "Saka, halik na sa amo nyo yun. Huwag kayong ano dyan. Sa amo nyong
saksakan ng pagka conservative. Halik na yun. Dalaga na talaga siya!" paliwanag
naman nito.

"Eh boyfriend mo na ba Miss Cassandra si Emperor?" kinikilig na tanong ni Mara.

"Hindi." Sagot ko.

Napatanga silang lahat sa sagot ko kaya natatawa akong tumalikod. Pero bago ako
pumasok sa private office ko ay nagsalita ako sa kanila.

"Hindi ko siya boyfriend. Hindi pa sa ngayon. Pero malapit na. So go back to work!"
natatawang anunsyo ko sa mga ito.

Nagtititili at nagtatatalon na naman sila sa sinabi ko. Hahabol pa sana ng comment

ang mga ito ng tuluyan na akong pumasok at nilock ang pinto.

Wala sa sariling nahawakan ko ang pisngi ko pag katapos ang dibdib ko.

Ang bilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko mapigilan ang sarili ko na magtitili rin.

Sa totoo lang kilig na kilig talaga ako. First time kong maranasan lahat ng kilig
na nararamdaman ko.

Hanggang sa umabot ang gabi at mag uwian ay hindi mawala ang ngiti ko. Nagulat pa
nga ako ng makita ko ang dalawang bodyguards ni Elvin.

"Miss Cassandra ihahatid na po namin kayo. Bilin po kase sa amin ni Emperor na

bantayan kayong mabuti." sabi sa akin nung isa na sa pagkakatanda ko ay si Rogelio.

"Ganun ba? Salamat" nakangiti kong sabi. "Pero hindi ba nakakahiya?" alanganin kong
tanong nagkamot pa ako sa ulo. Umiling naman sila pareho.
"Hindi po. Kabilin bilinan po kayo sa amin ni Emperor. Kaya hayaan nyo na po kami,
baka po mapagalitan kami pag hindi namin kayo nabantayan." Sabi nung isa.

Tumango nalang ako. Pinagbuksan naman nila ako ng pintuan ng kotche. Kasabay ko
sana si Clara kaya lang ay may pupuntahan pa raw ito.

Hindi nagsasalita ang dalawa kung hindi ko sila tatanungin. Napag alaman ko na ang
pangalan ng isa ay Nardo. Parang Narda.

Tinatanong ko sila tungkol sa amo nila. Sinasagot naman nila ko pero pag medyo
private na tanong na ay tikom na ang bibig ng dalawa.

Nagtext naman ito sa akin na nasa Singapore na siya.

Babe, I'm already here. Hindi na kita tinawagan, alam kong tulog kana. I miss you!
Goodnight my sweet and innocent Casey. 😘😍

Natawa nalang ako ng may emoticon pa ito sa huli. But I find it sweet not corny.
Everyday with him is a learning process.

Madami akong nadidiskubre sa kanya. Lalo na ang pagiging touchy nito at sweet.
Sobrang seloso din nito.

Napatingin lang ako minsan sa isang lalaki ng hindi sinasadya ay nagsungit na ito.

Hangggang sa pagtulog ko ay masaya ako. Hindi ko na nga namalayan ng madaling araw

na pala ako natulog.

Madami kase kong tinatapos. Kaya pag gising ko ay masama ang pakiramdaman ko.

"Cass, okay ka lang? Ang putla mo. Nagpuyat ka na naman siguro." nag-aalalang
tanong sa akin ni Clara habang nag aalmusal kami.

"Okay lang ako. Kailangan ko kaseng matapos ang ibang designs. Nasaan nga pala si
Hera?" tanong ko dito.

Sumimangot ito at umismid.

"Hindi umuwi. Baka pinuntahan na naman ang jowa niya. Kulit kulit ng bakla na yun.
Pineperahan lang siya ng lalaking iyon. Nandito naman ako, tanggap na tanggap siya,
kahit tagilid ang pagkatao niya." Nakasimangot na lintanya nito.

"Clara, seryoso? Gusto mo talaga si Heracio?" seryosong tanong ko dito.

"Cassandra, kilala mo ako. Sabay tayong lumaki sa ampunan. Hindi ko lang gusto si
Heracio, mahal ko siya kahit bakla siya." Seryosong sabi niya sa akin.

Napangiti nalang ako. Alam kung hindi ito nagsisinungaling dahil sabi nga nito
sabay kaming lumaki, pero unlike me. Wala ng umampon sa kanya kaya ng lumakas ang
kita ng shop ni Mamang ay sinabi ko dito na kuhanin din si Clara.

Hindi naman ito tumutol. Pero bago pa pala iyon ay talagang balak na niyang kunin
si Clara. Ito daw ang sopresa niya sa akin nung 18th birthday ko dahil hindi niya
ako mabigyan ng isang birthday party. Ganun kabait si Mamang.

"Clara, hindi naman masamang magmahal. Pero alam mo naman na iba ang gusto ni
Heracio. Masasaktan ka lang. Wala kang makukuhang kapalit." sabi ko sa kanya.
Umiling lang siya.
"Cassandra, hindi ako nagmamahal kung hindi ako masasaktan. Kung magmamahal ka,
kasama na roon ang masaktan. Handa naman ako doon. At ang pagmamahal walang
hinihinging kapalit kusang ibinibigay iyon." paliwanag niya sa akin. Hindi ako
kumibo. Natahimik ako.

"Cass, huwag kang matakot magmahal. Ano kung masaktan ka? Madapa ka? Edi bumangon
ka and move on. At least you've learned your lesson."

Hinawakan nito ang kamay ko kaya napatingin ako sakanya.

"Let go of the past, Cass. Hindi ka mabubuhay at sasaya kung may takot dyan sa puso
mo. Masayang magmahal kahit walang kapalit. Kaya hayaan mo nang makapasok sa puso
mo si Emperor. Huwag mong isipin ang mga-"

"Clara, please stop. I don't want to talk about them." Pag iwas ko dito.

Nakakaintindi naman itong tumango at hindi na umimik. Tahimik lang kaming kumain.

Let go of the past? Easy to say but hard to do. Madali sa kanilang sabihin pero
wala silang alam sa dinanas kong sakit sa mga nangyari sa nakaraan ko.

Hanggang sa matapos kumain ay hindi na ako umimik. Nagulat pa kami ni Clara ng

naghihintay na sa labas ang dalawang bodyguards ni Elvin.

Napahawak ako kay Clara ng biglang may pumitik sa sentido ko.

"Cass, okay ka lang ba talaga?" nag aalala nang tanong sa akin ni Clara.

"Huwag mo akong intindihin. Marami tayong dapat tapusin ngayon. At saka ngayon ang
dating ng damit ni Lola Margs at Mama Corset. Kailangan pa non ng finishing touch."

Tumango nalang ito at hindi na kumibo. Kinalabit ako nito habang sakay kami ng
sasakyan.

"Bongga mo pala Cass pag napangasawa mo si Emperor. Ngayon palang na nililigawan

ka, sobra ng pagbabantay sayo. Paano pa pag girlfriend ka na talaga? Dinaig mo pa
ang first lady ng America." biro nito sa akin.

"Clara, nakakahiya sa kanila." Saway ko dito.

"Naku Miss Cassandra okay lang po. Okay na okay nga po kayo sa amin para sa amo
namin." Sabi naman ni Nardo.

"Oh, kitams. Approve na approve sila sayo. Ganda mo girl. Haba ng hair oh, parang
si Rapunzel." Sabi pa nito sa akin. Kinalabit pa ni Clara si Nardo.

"Kuya, paki sabi sa amo nyo malapit ng sagutin ng kaibigan ko siya." anunsyo nito.

Nanlaki ang mata ko sa sinabi nito. Nakita kong ngumisi ang dalawa.
Napahilot nalang ako sa sentido ko.

"Clara, bakit mo naman sinabi yon?" sita ko dito ng makarating na kami sa factory.

"Abah, bakit? Talaga naman ah? Sagutin mo na kase si Emperor ilang buwan ng
nanliligaw sayo iyong tao. Maawa ka naman. Ang daming babaeng nagkakadarapa dyan sa
masugid mong manliligaw, tapos ikaw ayaw mo pang sagutin. Ano ba yan!?" sabi pa
nito.

"Miss Cassandra ipinagbilin nga pala ni Emperor." sabay abot sa akin ni Rogelio ng
isang bungkos ng puting rosas.

"Salamat." sabi ko sa mga ito.

Ibinaba ko muna ang mga bulaklak sa mesa at sinimulan ko ng ikutin ang factory. Isa
isa kong cheneck ang mga tahi ng mga ito. Kasama ko si Clara ng nagtatakenote sa
lahat mg sinasabi ko.

Ako kase mismo ang nagmomonitor ng mga gawa nito araw araw bago ako magtuloy sa
botique.

Nang matapos ako ay nagpahatid na kami sa shop.

Sinimulan ko namang asikasuhin ang mga gown na gagamitin ni Lola Margs sa birthday
nito. Nakalimutan ko nang mag lunch sa sobrang dami kong ginagawa. Namalayan ko
nalang nga na gabi na pala. Kinatok lang ako ni Clara.

"Cass, may tawag ka." Sabi sa akin ni Clara sabay abot ng cordless phone.

"Sino daw? Pakisabi marami akong ginagawa." sabi ko dito habang patuloy ako sa
ginagawa ko.

"Si Emperor. Kanina ka pa daw tinatawagan pero hindi mo sinasagot." sabi nito.

Napabuntong hininga akong kinuha ang phone. Sinenyasan ko si Clara na lumabas na.
Nahahapo akong umupo.

"H-hello?"

"Casey Babe." simpleng pagtawag nito sa akin ay bumibilis na ang tibok ng puso ko.

"Hindi mo sinasagot ang tawag ko. Akala ko kung ano na ang nangyari sayo. I'm so
worried about you." Sabi nito.

"Sorry, madami kase akong ginagawa hindi ko na napansin." Sabi ko dito. Narinig
kong napabuntong hininga ito.

"Baka naman masyado mong pinapagod ang sarili mo? Sabi ng mga tauhan ko hindi ka
daw lumalabas ng office mo? Nakakain ka ba ng lunch?" sunod sunod na tanong niya sa
akin.

Napatingin ako sa pagkain na nasa lamesa na hindi ko manlang napansin.

"Don't worry I'm fine. Kamusta ka ba dyan?" pag iiba ko ng usapan.

"Eto namimiss kita." paglalambing nito

"Elvin naman eh." hindi ko maiwang mapangiti.

Napapadyak pa ako para maibsan ang kilig ko. Landi much Cassandra?

"What? Namimiss naman talaga kita. I know kinikilig ka." sabi pa nito.

Hindi ko na maiwasang matawa.

"So conceited Elvin."

"Don't worry, two days nalang nandyan na ulit ako." Parang batang sabi nito. "Kung
pwede lang na umuwi ako agad."
"Sabi mo nga two days nalang naman. May utang ka pa ngang dinner sa akin, hindi
ba?" sabi ko dito.

"Yeah, hindi ko nakakalimutan yun. Dapat pala isinama nalang kita dito para hindi
kita namimiss." sabi pa nito.

"You know I can't come with you. Hindi ko pwedeng iwan ang shop." Sabi ko dito.

"Kelan kaya mangyayari na ako naman ang piliin mo?" sabi nito.

Natahimik ako. May narinig akong tumawag sa pangalan nito.

"Tinatawag ka na yata." pagiiba ko ng usapan.

"Casey, umiiwas ka na naman."

"Hindi naman sa ganon. Uuwi na rin ako. Sige na. Bye Elvin. Ingat ka dyan."

Hindi ko na hinintay na sumagot ito at ibinaba ko na agad ang phone.

Oo nga. Kelan ba darating ang pagkakataon na siya ang pipiliin ko? Na darating ang
panahon na bubuksan ko ang puso ko sa iba?

Hindi ko masasabi. Pero isa lang ang alam ko. Mahirap kalimutan ang mga bagay na
nagbigay sayo ng sakit.

Kinabukasan ng magising ako ay mabigat talaga ang pakiramdam ko pero pinilit ko ang
sarili ko na bumangon.

"Cass, kahapon ka pa maputla. Okay ka lang ba talaga?" tanong sa akin ni Clara.

"I'm fine. Huwag mo akong intindihin. Puyat lang ako." Sagot ko.

Sinalat ako nito sa leeg at noo.

"Hindi ka okay. Ang init init mo." Sabi nito sa akin.

"Si Heracio? Hindi pa rin umuuwi?" Umiling ito.

"Cass, huwag ka na kayang pumasok? Magpahinga ka nalang. Ako na ang bahala." sabi
ni Clara.

Sunod sunod akong umiling. Wala naman itong nagawa kaya hinayaan nalang niya ako at
pinainom ng gamot.

Bago kami umalis ng bahay ay tumawag sa akin si Elvin.

"Goodmorning Babe!" masiglang bati nito sa akin.

Napangiti nalang ako. Mukang wala na ang pagtatampo nito

"Goodmorning to you too Elvin." sagot ko. Nakita kong ngumisi sa akin si Clara.

"Hey, are you okay?" may pag aalala sa tono nito.

"I'm fine, don't worry. May konting ubo lang ako." palusot ko.

Sinenyasan ko si Clara na sumunod na sa akin sa sasakyan.

"Uminom ka na ba ng gamot? Gusto mo padala na kita sa ospital?" tanong nito sa
akin.

"No, okay lang talaga ako. Bukas na pala ang uwi mo." sabi ko dito.

"Yes, and I'm really excited to see you. I terribly missing you." madamdaming sabi
nito.

"Sige na, bukas na tayo magusap." sabi ko dito para hindi nito mahalata na may
dinaramdam ako.

"Ako ba hindi mo namimiss? Gusto pa kitang kausapin." Paglalambing nito.

"Aw!" mahina kong daing ng pumintig na naman ang sentido ko.

"Babe, okay ka lang ba talaga? Tell me the truth." seryoso na ang boses nito.

"I'm good. Really. Sige na bukas nalang Elvin. Magkikita naman tayo."

Napabuntong hininga ito.

"Okay, okay. Bye"

Magsasalita pa sana ako ng tinapos na nito ang tawag. Naguguilty naman ako. Alam ko
na masama ang loob niya.

Inaamin ko naman na namimiss ko si Elvin. Hindi ko lang alam kung paano ko

ipapakita ang bagay na iyon at isa pa ayokong mag alala siya sa akin na baka
malaman niya na may sakit ako.

Napabuntong hininga nalang ako. Babawi nalang ako sa kanya bukas pagkauwi niya. I
will cook for him.

"Cass, hindi masamang ipakita mo na namimiss mo siya. Show your feelings, wala
namang mawawala. Huwag mong limitahan ang sarili mo at huwag kang mahihiya." Payo
sa akin ni Clara. Nginitian ko siya.

"Thank you." tumango lang siya sa akin.

Sa shop nalang kami tumuloy dahil sabi ni Clara ay siya nalang ang maglilibot sa
factory para rin daw makapagpahinga ako.

Pero dahil mapilit ako ay tinapos ko pa rin ang mga dapat gawin. Pero this time
hindi ako nito hinayaang hindi kumain ng lunch at pinainom niya rin ako ng gamot.
Hindi ko na nga namalayan na hapon na pala dahil nakatulog ako.

Mas napasama pa yata ang pagkakatulog ko dahil mas sumama ang pakiramdam ko.

Hilong hilo ako at nasusuka pa ako. Pero pinilit kong maglakad para hanapin si
Clara dahil hindi ko na kaya.

"C-Clara!" mahinang tawag ko sa kaibigan ko.

"Miss Cassandra okay lang ba kayo?" nag aalalang tanong sa akin ni Isay.
Inalalayan niya ako.

Umiling ako. "Si Clara." nang hihinang sabi ko.

"Miss Clara! Si Miss Cassandra!"

"Ay!!!! Tulong! Tulong!"

That is the last thing I heard and everything went blank.

Part 11

"Rogelio! Nardo!" Tawag ko sa dalawa. Agad naman silang lumapit sa akin.

"Kayo na ang bahala kay Casey. Inform me from time to time. Walang reporter o kahit
na sinong press ang pwedeng lumapit sa kanya. You know how she value her privacy.
Ayokong may kumalat na namang mga pictures namin o kahit na siya. If ever, just
call Arthuro o Miss P. Basta kayo na ang bahala. At higit sa lahat huwag na huwag
nyong palalapitin ang kahit na sinong lalaking sa kanya. Nagkakaintindihan ba
tayo?" mahabang bilin ko sa mga ito.
Nagtumbs ups at tumango pa ang mga ito.
"Good!" kontento kong sabi.
"Emperor!" sigaw sa akin ni Gabriel at parang batang dinamba ako sa likod. Tinulak
ko lang siya.
"Damn it Gab! Para kang bata!" I hissed at inayos ko ang nagulong damit ko. He just
grinned.
"Namiss lang kita." sabi pa nito. I smirked.
"Tigilan mo ako Gab. Bakit ba nandito ka?"naiinis kong tanong dito ng papunta na
ako sa private plane na sasakyan namin.
"Ako ang pinadala ni Papa." nakasimangot na sagot nito habang nakasunod sa akin.
"Akala ko ba wala kang interest sa kompanya ng Papa mo?" tanong ko dito.
"Wala nga. No choice naman ako dahil ako lang ang anak nila. Mas gusto ko nang
hawakan ang kompanya niya kesa naman ipakasal niya ako sa babaeng gusto niya para
sa akin. At lalong lalo na ang pakikialam niya sa buhay ko. No way dude!" sabi pa
nito sa akin.
"Stop fooling around Gab. Ang babait ng parents mo pero lagi mong binibigyan ng
sakit ng ulo." sabi ko dito.
Napamura nalang ako ng may dumamba na naman sa likod ko at hinalikan pa ako sa
pisngi. At nang lingunin ko ito ay si Mikhael pala kasama si Matt.
"Can you all grown ups. Sinisira nyo ang style ko!" reklamo ko sa mga ito.
"Looked whose talking?" sabi sa akin ni Matt.
"Teka nga." tawag ko sa mga ito.
Nakangising lumingon naman sa akin ang mga ito.
"Bakit?" tanong ni Mikhael.
"Sa pagkakaalam ko. Si Matt at Hermes lang ang kasama ko. Bakit nandito kayong
dalawa?" tanong ko sa mga ito.
"Bakit? Kayo lang ba ang businessman?" pabalik tanong ni Mikhael at binatukan si
Gab at nagtatakbo palayo. Hinabol naman ito ni Gab.
"Damn it Mik Mik!" sigaw ni Gab.
"Don't call me Mik Mik! You're not Samantha!" balik sigaw ni Mikhael at naghabulan
ang dalawa na parang bata. Napailing nalang kami ni Matt.
"Where is Hermes?" tanong sa akin ni Matt.
"Nasa bulsa ko nagkakape." nakangising sagot ko. Sinamaan lang ako nito ng tingin.
"Chill Matt. You're too serious. Sigurado nasa plane nayun at kumakain." Sagot ko
at nauna na ako.
Pagpasok ko sa plane ay naabutan ko si Gab, Mikhael at Hermes na nagsisikain nga.
"I told you so." sabi ko kay Matt.
"Kayo nga palang dalawa saan nyo nalaman ang pag alis namin?" tanong ni Matt sa
dalawa.
Sabay namang tinuro ng mga ito si Hermes.
"Sorry, masarap ang pagkain ni Mikhael eh." sagot ni Hermes.
"Emperor, ganda ng stewardes mo ah. Pwedeng mahiram?" tanong sa akin ni Gab sa
pagitan ng pagnguya.
"Gab leave them alone." Saway ko dito.
Gusto ko sanang magpahinga pero hindi ko magawa dahil sa ingay ng mga kasama ko.
Kaya ayaw naming ipaalam ni Matt dahil panigurado ganito nga ang posibleng
mangyari.
Habang papuntang hotel ay pinag iisipan ko kung ano ang itetext ko dito. Gusto ko
sana siyang tawagan kaya lang baka tulog na ito at maistorbo ko pa.
"Babe, I miss you!" malakas na pagbabasa ni Gab sa text ko sana.
Nakasilip pala silang apat sa cellphone ko.
"Ang baduy mo naman." komento agad ni Mikhael. Napasimangot ako.
"Babe? Bakit? Kayo na ba ni Cassandra?" curious na tanong ni Matt.
"Oo, bakit?" mayabang na sabi ko.
"Owss?" sabay sabay na sabi ng mga ito.
"Magtatanong tanong kayo tapos hindi naman pala kayo maniniwala." sabi ko sa mga
ito.
Pinagtuunan ko nalang ng pansin ang pagcocompose ng text. I admit, I am not good at
this.
"Tinanong namin ang bodyguards mo, manliligaw ka pa rin hanggang ngayon." Tatawa
tawang sabi sa akin ni Gab.
"Hindi ka rin chismoso noh?" sarkastikong sabi ko.
"Kelan ka kaya babastedin ng nililigawan mo?" tanong ni Hermes.
"Kumain ka nalang Hermes. Huwag ka nalang magsalita." sabi ko. He just grinned.
"Just shut up! All of you!" sabi ko.
Inakbayan pa ako ni Gab at nakiusyoso na naman sa cellphone ko.
"Gusto mo turuan kita. Ganito lang yun." may itinype ito sa cellphone ko at
ipinakita sa akin.
"Kita mo kilig na kilig yan." mayabang pang sabi nito.
Gusto kong pukpukin ito ng cellphone ng makita ko kung ano ang tinype.
"Damn it Gab! Sasapakin na talaga kita. Huwag nga kayong makialam!" naiinis na sabi
ko at nauna na akong lumabas ng sasakyan.
Kinuha ko lang ang card key ng hotel room ko at nagpatiuna na ako. Nang nasa kwarto
na ako ay seryoso akong bumuo ng text message.
Babe, I'm already here. Hindi na kita tinawagan, alam kong tulog kana. I miss you!
Goodnight my sweet innocent Casey. 😘😍
Nilagyan ko pa ito ng emoticon. Napailing nalang ako sa mga itinuturo sa akin ng
mga bodyguards ko. Pero mukang effective naman.
Kahit paunti unti kase nakikita ko na ang resulta. Kahit papaano ay kakakitaan na
ng emosyon ang muka ni Cassandra. Hindi katulad ng dati na poker face lang ito
lagi.
Habang nakahiga ako ay hindi ko maiwasan tingnan ang wall paper ng cellphone ko. It
was a stolen shot of her and me. Bodyguard ko pa ang kumaha nito.
Napakamot nalang ako ng ulo. Ngayon lang ako nakaramdam ng ganito. I don't know if
it's a good sign or not.
"My sweet and innocent Cassandra." wala sa sariling sabi ko.
Dinalaw na ako ng antok siguro dahil na rin sa pagod.
Kinabukasan ay pagkagising ko palang ay tinawagan ko na agad si Casey. Pero
nakakailang ring na ako ay wala pa ring sumasagot.
Napapakunot na ang nuo ko sa inis. Tinawagan ko nalang si Nardo. Ilang ring palang
ay narinig ko na agad ang boses nito sa kabilang linya.
"Emperor!" sagot agad nito.
"Where is Cassandra?"
"Nasa factory na po sila ni Miss Clara. Nabilan na rin po namin siya ng bulaklak."
Sagot nito. Napatango tango ako.
"Hindi niya sinasagot ang mga tawag ko." Sabi ko agad.
"Emperor baka busy lang po. Narinig ko po kase na pinag uusapan nila ni Miss Clara
na ichecheck nila ang mga gawa ng mga mananahi. Sasabihin nalang po namin na
tumatawag kayo."
"Nah. Its okay. I will just call her later. Don't forget to buy her lunch. Kukunin
nyo nalang yun sa resto ni Mikhael. Make sure na gagawin nyo lahat ng mga ibinilin
ko sa inyo."
"Yes Emperor!" sagot nito.
Kung ano ano pa ang ibinilin ko sa mga ito. Maghapon kong inabala ang sarili ko sa
pakikipag usap sa kung kani kaninong business man.
Nang magkaroon ako ng pagkakataon ay pumunta ako sa garden ng hotel kung saan
ginaganap ang event.
Napangiti ako ng makita ko ang wallpaper. Nagmamadaling nag dial ako. Pero katulad
kanina ay walang sumasagot.
Tinawagan ko ulit si Nardo para itanong kung anong landline ng shop ni Casey. Nang
ibigay nito ang number ay agad kong tinawagan ito.
"CC Couture shop, Good evening. How can I help you?" magalang na sabi ng nasa
kahilang linya. Tumikhim muna ako.
"Can I talk to Casey?" tanong ko.
"Whose on the line please?"
"Elvin." simpleng sagot ko.
Narinig kong napasinghap ang nasa kahilang linya.
"E-emperor, sandali lang po at tatawagin ko."
"What's your name?" tanong ko sa kausap ko.
"Si Clara po Emperor."
"Ah, okay Clara. Sorry to disturb you, pero hindi kase sinasagot ng kaibigan mo ang
mga tawag ko. Nag aalala ako na baka kung ano na ang nangyari sa kanya."
"Pasensya na kayo. Siguro marami lang pong tinatapos. Wait lang po Emperor
tatawagin ko lang siya."
"Okay. Thank you." sabi ko.
Hindi naman nagtagal ay narinig ko na ang magandang boses nito sa kabilang linya.
"H-hello?"
Simpleng salita nito ay parang may naghahabulan na naman sa dibdib ko.
"Casey Babe!" masiglang bati ko.
"Hindi mo sinasagot ang tawag ko. Akala ko kung ano na ang nangyari sayo. I'm so
worried about you." Sabi ko.
"Sorry, madami kase akong ginagawa hindi ko na napansin." Sagot nito. I just
sighed.
"Baka naman masyado mong pinapagod ang sarili mo? Sabi ng mga tauhan ko hindi ka
daw lumalabas ng office mo? Nakakain ka ba ng lunch?" sunod sunod na tanong ko.
"Don't worry I'm fine. Kamusta ka ba dyan?" pag iiba nito ng usapan.
"Eto namimis kita." malambing kong sagot.
"Elvin naman eh." hindi ko maiwang mapangiti sa sagot nito.
"What? Namimiss naman talaga kita. I know kinikilig ka." biro ko dito. Tumawa lang
ito sa sinabi ko.
"So conceited Elvin." Masungit niyang sagot.
"Don't worry, two days nalang nandyan na ulit ako." Parang batang sabi ko. "Kung
pwede lang na umuwi ako agad."
"Sabi mo nga two days nalang naman. May utang ka pa ngang dinner sa akin, hindi
ba?"
"Yeah, hindi ko nakakalimutan yun. Dapat pala isinama nalang kita dito para hindi
kita namimiss." sagot ko naman dito.
"You know I can't come with you. Hindi ko pwedeng iwan ang botique."
"Kelan kaya mangyayari na ako naman ang piliin mo?" nagtatampong tanong ko dito.
Natahimik ito.
Hindi ko maiwasang magtampo dito. Parang ang hirap hirap ditong magpakita ng
emosyon.
"Simon! Nandito ka lang-" sinenyasan ko si Gab na tumahimik.
"Tinatawag ka na yata." pagiiba nito ng usapan
"Casey, umiiwas ka na naman." Seryosong sabi ko.
"Hindi naman sa ganun. Uuwi na rin ako. Sige na. Bye Elvin. Ingat ka dyan."
Hindi na ako nakasagot ng busy tone nalang ang narinig ko. I sighed. Muntik ko nang
ibato ang cellphone na hawak ko.
Napamura nalang ako dahil sa frustration. First time ko na maramdaman na hindi ako
priority ng isang babae. And it was really annoying.
"Where are you going?" habol sa akin ni Gab.
"Leave me alone Gabrielle! I wanted to be alone! Alone!" masungit kong sabi at
nagtuloy tuloy ako sa elevator.
"What happened?" narinig ko pang tanong ni Matt habang naghihintay ako na bumukas
ito.
"Basted!" narinig kong sagot nito.
Napaismid nalang ako. Hindi ako basted pero parang ganun na nga ang nararamdaman
ko.
Nilunod ko nalang ang sarili ko sa alak. Kinabukasan ay tinatamad akong bumangon
dahil sa sakit ng ulo. Agad na hinagilap ko ay ang cellphone ko.
Ilang ring lang ay sinagot na nito ang tawag.
"Goodmorning Babe!" masiglang bati ko kahit masakit ang sentido ko dahil sa alak.
"Goodmorning to you too Elvin." sagot niyo.
Nang marinig ko ang boses nito ay parang nagkaroon ng enerhiya ang buong katawan
ko.
"Hey, are you okay?" nag aalalang tanong ko. Umubo kase ito at medyo malat ang
boses.
"I'm fine, don't worry. May konting ubo lang ako." sagot nito.
"Uminom ka na ba ng gamot? Gusto mo padala na kita sa ospital?" sunod sunod na
tanong ko.
"No, okay lang talaga ako. Bukas na pala ang uwi mo." sabi bigla nito.
"Yes, and I'm really excited to see you. I terribly missing you." Malambing kong
sabi.
Gusto kong matawa sa sarili ko dahil first time kong maglambing ng ganito sa isang
babae except kay Lola and Mama.
"Sige na, bukas na tayo magusap." sabi nito bigla.
"Ako ba hindi mo namimiss? Gusto pa kitang kausapin." Paglalambing ko pa rin.
"Aw!" mahinang daing nito pero narinig ko pa rin.
Then it hits me. I know she's not fine.
"Babe, okay ka lang ba talaga? Tell me the truth." seryoso kong tanong.
"I'm good. Really. Sige na bukas nalang Elvin. Magkikita naman tayo."
Napabuntong hininga nalang ako. Sa inis ko ay nagpaalam ako agad.
"Okay, okay. Bye!"
Sa inis ko na ay ibinato ko ang cellphone na hawak ko. Lasog lasog itong bumagsak
sa sahig. I sighed.
Nagiging hobby ko na yata ang pag buntong hininga. Inaamin ko na hindi ako sanay sa
mga ganitong bagay. Bago sa akin ang lahat ng nararamdaman ko.
Hindi naman ako makatiis na hindi malaman kung ano ang ginagawa nito. Hindi ko rin
maiwasan na hindi mag alala dahil sabi ni Nardo ay may sakit nga daw ito.
Maghapong okupado ni Cassandra ang isip ko. Hindi ako makapag concentrate sa mga
kausap ko at sa nangyayari sa paligid ko.
Nagpapasalamat din ako dahil tahimik ang mga kaibigan ko. Pagdating naman kase sa
trabaho at negosyo ay seryoso ang mga ito.
Maghahapon na nang makatanggap ako ng tawag mula kay Nardo. Emegency call daw
galing Pilipinas sabi ng namamahala ng event.
"Oh?" wala sa sariling sagot ko.
"Emperor, si Miss Cassandra isinugod namin sa ospital-"
Hindi ko na pinatapos ito sa sinasabi. Agad akong tumayo. Hinanap ko si Matt at
nakihiram ng cellphone. Agad kong tinawagan si Arthuro.
"Arthuro, ready my plane! Now!" utos ko at hindi ko na ito hinintay na sumagot.
"Simon, where are you going?" nakasunod pala sa akin si Matt.
Ibinalik ko dito ang cellphone nito.
"I need to go back in the Philippines. Casey is on the hospital right now." Sabi ko
habang kinukuha ko ang mga gamit ko.
"But what about this conference?" sabi nito sa akin.
"The hell I care!" I heard him sighed.
"Okay. Kami nang bahala." sagot nito.
Tumango lang ako at nagmamadali akong umalis ng hotel.
Habang sakay ng private plane ko ay hindi ako mapakali. Ngayon lang ako nakaramdam
ng ganitong klaseng takot at pag aalala.
The last time I felt this way ay ng isugod namin sa ospital si Lolo.
Paglabas ko ng airport ay sinalubong agad ako ni Nardo at Rogelio.
"What happened?"
"Hindi po namin alam, Emperor. Bigla nalang pong nawalan ng malay si Miss
Cassandra. Sabi naman po ng doctor okay na siya." imporma sa akin ni Rogelio.
Nakahinga naman ako ng maluwag sa sinabi nito.
"Where is she now?"
"Nasa Sebastian's Medical po siya"
"Take me to her." utos ko.
Tumango naman ang mga ito. Tahimik lang ako hanggang sa makarating kami. Dinala
naman nila ako agad sa private room na pinaglipatan kay Cassandra.
Naabutan ko dito si Clara at isang empleyado nila. Nagulat pa ang mga ito sa
pagdating ko.
"E-emperor!" sabay na sabi nito.
Tumango lang ako at agad na nilapitan si Cassandra at umupo sa tabi nito. Hinawi ko
ang ilang hibla ng buhok nito na tumatabing sa muka niya. Tinitigan ko ito.
Halatang halata ang pagod sa muka nito. Maputla rin ang kulay nito.
"Clara, how is she?" tanong ko agad.
"Okay na siya Emperor. Wala na tayong dapat ipag alala." Nakangiting sabi nito sa
akin.
"Sige na Isay, umuwi kana. Ako nang bahala kay Cassandra." Sabi nito sa
nakatulalang tauhan.
"Sige po Miss Clara. Sasabihin ko nalang din po sa mga kasamahan ko na okay na si
Miss Cassandra."
"Sige salamat."
Hinintay ko munang makaalis si Isay bago ko kinausap si Clara.
"What the doctor say?"
"Over fatigue. Sinabayan pa ng mataas na lagnat at ubo." Napapabuntong hiningang
sagot nito.
"Ayaw ko na siyang papasukin kanina. Pero matigas ang ulo, nagpumilit pa rin at
sabi pa ng mga tauhan niya nagtrabaho pa rin daw kaninang maga. Nag ikot po kase
ako sa factory. Kaninang tanghali ko lang siya nabantayan. Tapos kanina, bigla
nalang hinimatay. Buti nandoon ang mga bodyguards niyo. Nadala agad namin dito si
Cassandra."
"Where is your other friend?" tanong ko.
Nakita kong umismid ito. "Lulubog lilitaw naman yun." sagot nito.
Napalingon lang kami ng umungol si Cassandra.
"Huwag!" mahinang daing nito.
"Cass!" nag aalalang lumapit dito si Clara. "Cass!" pilit na ginigising ito ni
Clara.
"Huwag!" impit na humikbi ito.
Nagkatinginan kami ni Clara.
"Call the doctor. Hurry!" tarantang utos ko.
Dali dali naman itong lumabas.
"Casey Babe, wake up." hinalos haplos ko pa ang muka nito.
Naliligo na ito ng pawis at putlang putla.
"Huwag! Parang awa mo na po wag!"
"Casey! Wake up, Babe!" nag aalala na ako.
"Wag!" biglang bangon nito at tinabig ako.
Muntik na akong malaglag sa kama kung hindi lang mabilis ang reflexes ko.
"Parang awa nyo na po. Wag!" umiiyak na pagmamakaawa nito sa akin at niyakap ang
sarili.
Mukang nagdidiliryo ito. Unti unti ko itong nilapitan.
"Babe, it's me. Elvin." Itinuro ko pa ang sarili ko. "I will not going to hurt
you." matagal niya akong tinitigan. Muka namang natauhan ito.
"Elvin?" paninigurado pa niya.
Alanganing ngumiti ako at dahan dahang nilapitan siya. Agad na yumakap ito sa akin
ng makalapit ako. Iyak ito ng iyak.
"Shhh... No one will going to hurt you. I'm here. I will going to protect you." pag
aalo ko dito.
"Sasaktan niya ako." parang batang sumbong nito sa akin.
"Stop crying Babe. I'm here." Walang tigil ito sa pagiyak kahit dumating na ang
doctor.
Ayaw nitong palapitin ang kahit na sino. Nakayakap lang ito sa akin.
Kung hindi pa ito sinaksakan ng gamot pangpatulog ay hindi ito kakalma.
Sabi naman ng doctor ay wala nang dapat ipagalala. Hinayaan kong si Clara ang
kumausap dito. Ayokong iwan si Cassandra. Ayokong umalis sa tabi niya.
Sobrang pag aalala ang naramdaman ko kanina. Alam kong may nangyari dito. Hindi ito
magkakaganun kung wala itong masamang karanasan. She was too vulnerable right now.
Nang masigurado kong okay na si Cassandra ay hinarap ko ang kaibigan nito na
tahimik lang na nakaupo sa kabilang side ng kama.
"Care to tell me what was going on Miss Clara?" seryoso kong tanong. Naging mailap
ang tingin nito at hindi umimik. I sighed.
"Clara, I wanted to help her. Pero hindi ko matutulungan ang kaibigan mo kung hindi
mo sasabihin sa akin kung anong nangyari. Alam kong may kinalaman ito sa nakaraan
niya."
Nananatiling tikom ang bibig nito.
"Did you see her face? Takot na takot siya. Hindi ka ba nag aalala sa kanya?"
"Nag aalala kaya -" hindi nito natuloy ang sasabihin ng padaskol na pumasok si
Hera. Bigla nalang itong umiyak.
"Cass, friend wag mo akong iiwan. Alam mo naman na ikaw lang ang nagmamahal sa
akin." Hinila naman ito ni Clara palayo.
"Wag ka ngang maingay nakita mong nagpapahinga si Cass at hindi pa siya mamamatay."
Masungit na sabi nito.
"Thank God!" maarteng sabi nito. Napasinghap ito ng makita ako.
"Emperor!" tumango lang ako at tinitigan si Clara. Bumuntong hininga ito at
nagbulungan sila ni Hera.
"He need to know!" mariing sabi ni Hera.
"Wala tao sa lugar para sabihin ang bagay na yun!" sagot naman ni Clara.
"Pero karapatan niyang malaman!" katwiran pa ni Hera.
"Ikaw ang magsabi kung gusto mo." sagot naman ni Clara.
"Bakit ako? Ako ba ang kasama simula pagkabata?" sabi pa ni Hera.
"Guys! Stop. You don't need to fight." Saway ko sa dalawa.
"Tama ka. He has the right to know." sabi ni Clara at umupo ulit sa tabi ni Casey.
Nakakabinging katahimikan ang namagitan sa amin. Si Clara ang nagsalita.
"Alam nyo naman siguro na parehas kaming laki sa ampunan?" tanong sa akin ni Clara.
Tumango ako at hinaplos ang muka ni Cassandra.
"Bata palang, kami na ang magkasama kahit saan. Hindi naman siya ganyan dati. I
mean, hindi siya tahimik. Hindi siya mailap. Actually lahat nang nakikita mo sa
kanya ay kabaliktaran ng pagkataon niya. She was very loving, friendly and very
bubbly person before. Kahit na hindi niya nakilala ang mga magulang niya, lagi
niyang sinasabi sa akin noon na everything happens for a reason. May magandang
balak daw ang Diyos kaya kami nasa ampunan. Nakatakda daw siguro kami na magpasaya
ng isang pamilya." Bumuntong hininga muna ito bago nagpatuloy.
"But everything changed. Natatandaan ko 8 years old kami pareho ng may isang
pamilya ang umampon sakanya. Actual lalaki lang ang umampon sakanya. Masayang
masaya ako para sa kanya nuon. Simple lang naman kase ang pangarap niya hindi
katulad ng ibang mga bata. Pangarap lang niyang magkaroon ng buong pamilya. Lagi
niyang kinekwento sa akin noon na mabait ang umampon sa kaniya pero hindi ang asawa
nitong babae pero hindi naman daw siya sinasaktan. Ilang buwan din siyang nanatili
doon. Pero namatay sa aksidente si Mr. Carlos naiwan siya sa asawa nito. Dahil din
doon hindi na nakakadalaw ng madalas sa amin si Cassandra. Pero isang araw inuwi
siya sa orphanage nila Sister Grace na may mga benda sa katawan." Seryosong sabi
nito at huminga ng malalim.
"Ilang buwan siyang hindi nakikipag usap sa iba o nagsasalita. Kahit si sister ayaw
niyang kausapin o sabihin kung ano talaga ang nangyari. Tuwing gabi naman
magigising kaming kasama niya sa kwarto dahil bigla nalang siyang magsisisigaw at
magwawala. Hanggang isang araw aksidente kong narinig kay sister na pinagmalupitan
at tinangkang patayin siya ni Mrs. Carlos" Malungot na sabi ni Clara.
I clenched my fist. How dare them hurt her? And how old is she? Only Eight years
old? At naranasan niya lahat ng pagmamalupit na yun sa murang edad.
"Bakit ginawa niya yun kay Cassandra?" di ko maiwasang itanong.
"Money." si Hera ang sumagot.
"Kay Cassandra kase lahat ipinamana lahat ng ari arian ni Mr. Carlos. Nalaman kase
ng matanda na matagal na pala siyang niloloko ng asawa. Kaya niya inampon si
Cassandra dahilan para hindi mapunta sa masamang babaeng yun ang lahat ng
pinaghirapan niya." Paliwanag ni Hera.
"Muntik na siyang patayin kung hindi lang surpresang dumalaw si Attorney Saavedra.
At naabutan nga nito ang kung anong ginagawa kay Cassandra. Si Attorney Saavedra na
din mismo ang nagpakulong sa babae." dagdag ni Clara.
"What happened after that?"
"Nakulong si Mrs Carlos. At lahat ng pera at ari arian na ipinamana kay Cassandra
ay sila Sister Grace ang nangangalaga. Ayaw niya kaseng paki alaman ang bagay na
yun. Lahat rin ginawa nila para walang makaalam na kahit sino kung sino si
Cassandra." Sagot ni Clara.
Tumango tango ako. Kaya naman pala limitado lang ang impormasyon na nakuha ko
tungkol dito.
"Kaya hanggang ngayon may trauma siya. Ganyan siya lagi nuon kahit na inampon na
siya ni Mamang. Hindi siya nagsasalita. Tango at iling lang siya. Two years din
bago siya nagsalita ulit. Nakatulong rin siguro ang psychiatrist at pag mamahal
nila Mamang at Sister. Buhat nuon ganyan na siya. Hirap na siyang magtiwala at ilag
sa mga tao." Patuloy ni Clara.
"You still don't know what really happened to her?" tanong ko pa rin. Umiling si
Clara at Hera.
"Hanggang ngayon ayaw niyang ikwento. Hinayaan nalang namin dahil kahit anong gawin
kong pilit tikom ang bibig niya." Sagot ni Hera.
"Kaya sana Emperor. Isa lang ang pinapakiusap ko sa inyo. Huwag na wag nyong
sasaktan si Cassandra. Madami na siyang pinagdaanan na masasakit na pang yayari sa
buhay niya."
"You don't need to say that. Wala akong balak saktan siya. Ngayon pa na
naiintindihan ko na kung bakit siya ganyan." nakangiti kong sabi sa kanila.
Sabay naman nagpasalamat ang dalawa sa akin. Pinauwi ko na silang dalawa at
sinabing ako nalang ang magbabantay. Hating gabi na rin kase.
Ayaw pa nga nilang pumayag dahil nakakahiya naman daw. Sinabi ko nalang na may
pinapunta na akong makakasama kong magbabantay.
Tinawagan ko ang dalawang bodyguards ko at inutusan ang mga ito na kumuha ng gamit
ko at bumili ng kung ano anong pwedeng kainin ni Cassandra pag nagising ito at pati
prutas.
Tinitigan ko itong mabuti at hinawakan ang isang kamay. I kissed her hand. I'll
promise to myself to protect her.
Now that I know what really happened to her. Mas lalong nadagdagan ang pag hanga ko
dito. She was really a strong woman.
Hindi ko alam kung tama pa ba itong nararamdaman ko. Pero isa lang ang maliwanag. I
can't live without her.

Part 12

"Ano!? Hindi mo pipirmahan ha!" sabi sa akin ni Mama at inginudngod ako sa sahig.

"T-tama na po Mama! W-wag po!" umiiyak na pagmamakaawa ko.

Lalo lang niyang idiniin ang muka ko sa sahig. Hindi pa ito nakuntento ay inuumpog
naman ako nito sa pader.

Pakiramdam ko ay nalasog ang buong katawan ko sa ginawa niya. Hindi pa ako

nakakahuma ay hinawakan na naman ako nito sa buhok at pilit na ipinasusulat nito sa
papel ang pangalan ko.

"Pirmahan mo sabi!" galit na galit na utos nito sa akin.

Wala akong mahingan ng tulong dahil wala naman ng mga kasambahay. Pinalayas na
niyang lahat. Tapos lagi niya pa akong kinukulong sa kwarto at sinasaktan.

"Ayoko po!" umiling iling pa ako.

Bilin kase sa akin ni Papa na wag na wag akong pipirma nang kahit na anong papeles
na ipapapirma sa akin ni Mama o nang kahit na sino.

"Ayaw mo?!" nanlilisik ang mga mata nito ng balibagin naman ako ng flower base na
nahawak nito.

Itinakip ko ang dalawang kamay ko para matakpan ang muka ko.

"M-mama t-tama na po. M-maawa po kayo sa akin!" pagmamakaawa ko sa pagitan ng pag

iyak.

"Wag mo sabi akong tinatawag na Mama! Ampon ka lang! Ampon! Hindi kita anak at
kahit kelan hindi kita matatanggap!" histerikal na sabi nito sa akin at lumabas ng
silid.

Wala akong nagawa kundi ang umiyak lang ng umiyak.

Hindi ko na maidilit ang isang mata ko dahil sa bugbog. Ngayon ay manhid na rin ang
katawan ko. Pakiramdam ko ay ano mang oras ay mamamatay na ako.

Akala ko ay hindi na babalik si Mama pero pag balik naman nito ay may dala dala
itong plancha. Nakangisi itong tumingin sa akin. Itinaas ko ang dalawang kamay ko.

"M-mama w-wag po! Wag parang awa nyo na. W-wag po!" pagmamakaawa ko at pilit akong
lumalayo dito.

"Hindi ito masakit. Parang kagat lang ng langgam! Langgam na malaking malaki!"
nakangising sabi nito sa akin.

"P-parang awa nyo na po. M-masakit yan! W-wag po! W-wag!" iyak ako ng iyak.

"Hindi ito masakit. Trust me. Masakit na masakit lang." sabi pa nito at nanlilisik
ang mapupulang mga mata.

Napaatras na naman ako sa sobrang takot.

"M-maawa po kayo. G-gagawin ko ang l-lahat wag nyo l-lang po akong saktan!"
nahihintakutan kong sabi.

"Madali ka naman palang kausap" sabi nito at inilayo sa akin ang plancha.

Nagsindi naman ito ng sigarilyo at nagpalakad lakad sa harapan ko at initcha ang

isang papel na hindi ko maintindihan ang nakasulat at isang ballpen.

"Pirmahan mo!" sigaw nito sa akin.

"I-iba nalang po Mama. B-bilin po sa akin ni Papa wag ako-ahhhhhh!" sigaw ko ng
pasuin ako nito ng sigarilyo sa braso.

"Gusto mo isama kita sa hukay ng Papa mong inutil?!" tanong nito sa akin.

"Ahhhhh! T-tama na po!" sigaw ko ng pasuin na naman ako nito sa braso.

"Huwag!" sigaw ko.

Napabangon ako at tumingin sa paligid. Nakita ko ito sa harapan ko.

"W-wag! T-tama na po! Wag!" sigaw ko.

May yumugyog sa akin at ng lingunin ko ito ay ang nag aalalang muka ng isang
gwapong lalaki with a pair of green eyes. I blinked five times. Nang masiguro kong
si Elvin nga ang nasa harapan ko ay yumakap ako dito.

Takot na takot ako ngayon. Bumabalik na naman siya. The nightmare on my past is
still hunting me. Kelan ba ako makakatakas sa multo ng nakaraan ko?

Hindi ko alam kung gaano ako katagal na nakayakap dito at iyak ng iyak. Ayokong
lumayo siya. Pakiramdam ko ay walang makakasakit sa akin habang yakap niya ako. Mas
lalo kong hinigpitan ang yakap dito.

"Huwag please!" pamamakaawa ko ng pilit nitong binabaklas ang mga braso ko na

nakayakap sa kanya.

"Cassandra. It's okay. No one will going to hurt you. I'm just here. I will protect
you." Sabi nito sa akin.

There's a sincerity on his voice. And when I look into those green pair of eyes. It
melt my fears. Hinawakan nito ang muka ko at pinahid ang mga luha ko.

"Stop crying. I'm just here. Hindi kita iiwan." Nakangiting sabi nito sa akin.

Tumango ako. Pero nananatiling nakahawak ako sa kanya. Pakiramdam ko ngayon ay

bumalik ako sa pagkabata. The eight years old CC. There still fears in my heart.
Pakiramdam ko ay wasak na wasak ako ngayon katulad ng dati.

"Elvin, please don't hurt me." pakiusap ko. Ngumiti siya sa akin na nakapagpagaan
ng loob ko.

"I will not going to hurt you, Babe. So, please take a rest. Pag gising mo nandito
pa rin ako. Hindi ako aalis sa tabi mo. So don't be afraid, okay?" Tumango ako at
hinila ang kamay niya.

"Please, hold me. It makes me calm." pakiusap ko. Hinawakan nito ang kamay ko at
hinaplos ang muka ko. Hinalikan niya pa ako sa nuo.

"Take a rest now, Babe." tumango ako at ipinikit ang mga mata ko.

Pag mulat ko ng mga mata ay agad na hinanap ng mga mata ko si Elvin. Pero wala ito
sa tabi ko. Bigla akong nagpanic.

"E-elvin! Elvin! Elvinnnnn!" frantic na sigaw ko.

Bababa na sana ako ng hospital bed ng makita ko itong nagmamadaling lumabas ng

banyo. Tumutulo pa ang buhok nito ng lapitan ako. Agad akong yumakap dito.
"What's wrong? What happened? May masakit ba sayo?" sunod sunod na tanong nito sa
akin. Umiling ako.

"A-akala ko umalis ka. Natakot ako." seryosong sagot ko.

Bumitiw siya sa akin at pinaayos ulit akong humiga sa kama. Ngayon ko lang napansin
na naka boxer lang siya. Basa pa ang buong katawan nito at tumutulo pa ang basang
buhok.
Mukang naliligo ito ng tawagin ko. At sa pagmamadali siguro nito ay boxer lang ang
isinuot. Hindi ko maiwasang pagmasdan ang magandang katawan nito.

From his broad shoulder, biceps, triceps and those 8 packs abs and his v line.
Parang nanuyo ang lalamunan ko.

"T-tubig." namamaos na sabi ko.

Agad naman niya akong binigyan ng isang basong tubig at agad ko iyong naubos.
Umiwas ako ng tingin ng titigan niya ako.

"Please wear something." Nahihiya kong utos.

"Oh, I'm sorry." hinging paumanhin nito at pumasok ulit sa bathroom.

Paglabas nito ay nakasuot na ito ng jeans at isang puting polo shirt. Nagsusuot na
ito ngayon ng sapatos.

I stared at him and I sighed after that. Napalingon naman ito sa akin at kinindatan
niya lang ako. Hindi ko maiwasang mapangiti.

"Bakit ako nandito?" tanong ko dito.

"Overfatigue kaya ka nila isinugod dito. Nawalan ka daw ng malay. Sabi ko sayo
huwag mong pinapagod ang sarili mo." seryosong sabi nito sa akin.

"Sorry. Pati tuloy ikaw naabala." Napayuko nalang ako.

"Babe, kahit kelan hindi ka abala sa akin. Buti mga at napabantayan kita kila Nardo
kung hindi, hindi ko malalaman na naospital ka pala. Buti tinawagan nila ako kaya
nakauwi agad ako."

Nanlalaking mata na nilingon ko ito.

"U-umuwi ka agad?" di makapaniwalang tanong ko. Nakangiting tumango ito sa akin.

"I will do everything for you."

"Pero paano ang trabaho mo?" tanong ko.

"You are much important than anybody or anything else. Saka nandoon naman ang mga
kaibigan ko. Sila na ang bahala. The important thing is, you are safe now."

Napabuntong hininga nalang ako. Dahil sa totoo lang gusto kong lagi lang siya sa
tabi ko. Magaan ang loob ko. At higit sa lahat masaya ako. Hindi ko maiwasang
mapangiti.

"Thank you for always be here." sabi ko.

Sasagot sana ito ng pumasok ang isang doctor at dalawang nurse sa room ko. Chineck
ako ng doctor habang may ibinibilin ito sa mga nurse na nakay Elvin naman ang
tingin.

"Mr. Fontanilla. Pwede nyo na siyang ilabas bukas. Okay naman na siya. Hinihintay
nalang namin ang ilang resulta ng examination to make sure. Pero next time huwag
mong masyadong pinapagod ang girlfriend mo. Bantayan mo siyang maigi."

Nakatingin lang ako sa doctor at kung anu ano pang binibilin kay Elvin. Kung anu
ano pa ang tinanong ni Elvin sa doctor bago hinayaan na makaalis. Napasimangot lang
ako ng bumalik ang dalawang nurse at nakikiusap na magpapicture dito.

Pasimple akong tiningnan ni Elvin ng nakakunot ang nuo pero nagkibit balikat lang
ako.

"Hindi ba dapat pag aasikaso sa pasyente ang trabaho nyo? Hindi ang magpapapicture
kung kaninong lalake?" masungit na sabi nito sa dalawang nurse.

"Sorry Sir." nakayukong sabi ng dalawa at dali daling umalis.

"Bakit mo namang sinungitan?" maang na tanong ko dito. Lumapit lang ito sa akin at
pinagbalat ako ng mansanas.

"I don't want to be rude, pero tama naman ako di ba?"

"Sabi mo e."

"Alam mo, ang tipid tipid mong magsalita? Kelan ka ba magkwekwento tungkol sa buhay
mo?"

Bigla akong napalingon dito. Sa tingin ko ay may laman ang tanong niya sa akin.

"Naikwento ko na sayo lahat." pagsisinungaling ko.

"Kaya ba may trauma ka hanggang ngayon?" seryosong tanong nito. Nag iwas ako ng
tingin.

"What are you talking about?" maang kong tanong.

"Oh, nothing. Just forget about it." sabi nito at bumuntong hininga pa.

Hindi na ito umimik ng hindi na rin ako nagsalita. Hindi ko alam kung kailangan ko
bang harapin at alalaanin ang madilim kong nakaraan para lang makawala ako sa
takot.

Hindi ko alam kung kelan ako magiging handa para ikwento dito lahat lahat ng
tungkol sa akin.

Inaamin ko na natatakot ako sa posibilidad na harapin ko ulit siya. Natatakot ako

na masaktan kung hindi ako kayang tanggapin ni Elvin dahil sa nakaraan ko.

Natatakot ako dahil alam ko unti unti na siyang nagkakapuwang sa puso ko. And I
can't do anything about it.

_____________

Hingal na hingal ako ng magising. Parang kelan lang dahil hanggang ngayon sariwa pa
rin sa akin ang nangyari. Parang pinipiga ang puso ko tuwing maaalala ko ang
nangyari sa nakaraan.
It's still hunting me. Parang kahit saan ako pumunta o kahit ilang beses kong
kalimutan ay pabalik balik lang. This is also one of my reasons kung bakit hirap na
akong magtiwala at ilag ako sa tao.

Kahit matagal na panahon na ang lumipas. Kahit ilang surgery ang pagdaanan ko para
lang
matanggal ang mga pilat sa katawan ko ay hindi sapat para mawala rin ang sugat ng
nakaraan ko.

Nagpunta ako sa kusina para kumuha ng tubig dahil nakaramdam ako bigla ng uhaw.
Napasinghap ako ng makita ko si Elvin na mukang hirap na hirap sa pagkakahiga sa
sofa at ang dalawang bodyguards nito na nakahiga naman sa sahig.

Napangiti nalang ako ng maalala ko na ayaw niya talagang umuwi kanina ng mailabas
na ako sa hospital kanina. Gusto daw niya akong bantayan. I chucked. I can't help
it. Kinikilig kase ako.

Dahan dahan akong naglakad papunta sa kusina para sana hindi magising ang mga ito.
Pero nakakaisang hakbang palang ako ng alistong nagising si Nardo at si Rogelio.

"Ah, kayo lang pala Miss Cassandra." sabi ni Nardo.

"Sorry. Nagising pa tuloy kayo. Kukuha lang sana ako ng tubig. Sige na magsibalik
na kayo sa pagtulog alam kong pagod kayo." Saka ko sila nginitian.

Tumango lang sila sa akin at tumuloy na ulit sa pagtulog. Nakakailang hakbang

palang ako papuntang kusina ay kasunod ko naman agad si Elvin.

"Hey, where are you going?" naghihikab na kasunod ko ito.

"Kukuha lang sana ako ng tubig." sabi ko dito.

Umupo ito sa upuan na naroon at pinanuod ako sa pagkuha ng tubig. Naiilang ako
dahil alam kong titig na titig siya sa akin.

"What?" tanong ko dito.

He just smiled. Hindi ko tuloy maiwasang magblush. Pag ngumingiti kase ito ay
nakangiti rin ang mga mata.

"You look sexy with your messy hair." sabi nito sa akin.

Kinapa ko agad ang buhok ko at dali dali kong sinuklay gamit ang mga kamay ko.

"Sorry." yun lang ang tangin lumabas sa bibig ko at umupo ako sa harapan nito.

"Bakit ka bumangon? Hindi ka makatulog noh?" He just shrugged his shoulders.

"Not really. Naamoy kita kaya alam kong ikaw iyong pumunta dito. Nagising na ako."
Muntik na akong masamid sa sinabi nito.

"Ano ka? Aso?" di ko maiwasang ibulalas dito. He just grinned.

"You can say that. Ikaw? Bakit ka nagising?"

"Nauhaw lang ako." sabi ko dito.

"Nauhaw or having a nightmares... again?" nakakunot nuong tanong nito sa akin.

"Both." sabi ko nalang.

What is the used of hiding it from him? Di ba nga at nakita na ako nito in my worst
situation.

I heard him sighed. Lumipat siya ng upuan at lumapit sa akin. Napalunok ako ng
magkatitigan kami. He was really serious right now.

"Casey, you can tell me." Panimula nito.

Napakagat ako ng labi para pigilan ang emosyon ko. Umiling pa ako.

Ayokong ayokong ikwento kung ano ang nangyari. Hinawakan nito ang dalawang kamay
ko.

"Casey, I can protect you. Just. Just tell me the truth. You can trust me."
Seryosong saad nito sa akin.

"Elvin,please. Ayoko ng alalahanin ang nakaraan. I-I want to forget everything in

my past. J-just don't force me to talk." Nanginginig ang boses na sabi ko dito.

"How can I help you if you don't want to talk about it?" Umiling ako. "Cassandra,
you can't just run away about it. You have to face the monster on your past if you
want to forget. If you want to be happy."

"E-elvin. Please" sabi ko dito.

Tumayo na ako pero pinigil niya lang ako sa braso at pilit na pinaharap sa kanya.

"Cassandra ayaw mo bang sumaya?" tanong nito sa akin.

I bit my lower lips. "G-gusto." mahina kong sabi.

"Iyon naman pala. Cassandra gusto rin kitang sumaya kasama ko. But that won't
happened if you are still stuck on your past. You need to move on. Paano ka sasaya
kung nandyan ang takot mo? Life is so cruel. All the time. You need to face the
reality." Sabi nito.

Tinitigan ko siya. Mababasa ko sa berdeng mga mata nito ang sinseridad sa sinabi
niya. Pero handa na nga ba akong sabihin?

Tinitimbang ko ang isip at puso ko.

"Natatakot ako." sabi ko.

"You don't have to be afraid. I will not going to judge you. I will not going to
hurt you. I will never live you. And if you are alone. I'll be your shadow. If you
want to cry. I'll be your shoulder. If you are not happy. I'll be your smile. If
you need me. I'll always be here." Sabi nito

Sa sinabi nito ay yumakap ako sa kanya at doon ako umiyak ng umiyak.

Hinayaan niya lang ako. Hindi ko makontrol ang emosyon ko pag si Elvin ang kausap
ko. Sobrang dali kong sabihin dito kung ano ang gustong malaman nito.

Dahil iyon ang sinasabi ng puso ko.

____________
Because finally after Mamang, may tao ulit akong pinagkatiwalaan tungkol sa
nakaraan ko.

"Di ba sinabi kong ayokong maabutan ka pa dito sa bahay?!" sigaw sa akin ni Mama
Chona.

Asawa siya ni Papa Adolf. Ang taong umampon sa akin. Katatapos lang ilibing ni Papa
at nanatili ako dito sa bahay nila dahil iyon ang hiling ni Papa bago ito mawalan
ng buhay.

"Bakit nandidito pa yan?!" tanong nito kay Manang Idang.

"Madame, bilin po kase ni Attorney Saavedra na kailangan nandidito si CC. At yun po

kase ang huling habilin ni Don Adolf bago ito mamatay."

Magalang na paliwanag ni Manang Idang.

"M-mama." tangi kong nasabi. Nanlalaking mata na binalingan ako nito.

"Wag na wag mo akong matawag tawag na Mama dahil hindi kita anak! Ampon ka lang!
Ampon! Naiintindihan mo yun?! Ampon!" Hinawakan pa ako nito sa muka. Napangiwi ako
sa sakit.

"Naiintindihan mo ba?!" gigil na tanong nito sa akin at sinakal naman ako. Hindi
ako makahinga.

"Madame tama na po!" awat dito ni Manang Idang.

Pag kasabi nun ay padaskol ako nitong binitiwan dahilan para masubsob ako sa sahig.
Dinaluhan agad ako ni Manang. Napahikbi ako.

Sa totoo lang gusto ko ng umalis sa bahay na ito. Pero ang hiling sa akin ni Papa
wag na wag akong aalis kahit na anong mangyari. Hindi ko na napigilan ang paglakas
ng iyak ko. Sa mura kong edad ay naranasan ko na ang mga ganitong bagay. Wala naman
akong ginawang masama. Lagi naman akong sumusunod sa lahat ng inuutos niya.

Nung una mabait siya sa akin lalo na pag kaharap si Papa. Pero pag wala na si Papa
lagi niya akong pinag iinitan. Lagi niya akong pinapalo. Hindi ako makapagsumbong
dahil sinabi niya na papatayin niya ako pati na sila Sister.

Takot na takot ako. Hindi ko alam kung ano ang tamang gawin kaya nanahimik nalang
ako. Hindi ko alam bakit niya iyon ginagawa sa akin. Ang gusto ko lang naman ay
magkaroon nang masaya at buong pamilya tulad ng ibang mga bata. Kahit simpleng
buhay lang basta puno ng pagmamahalan.

Ang inaakala kong tutupad sa pangarap ko ay siya palang magbibigay ng matinding

sakit sa buong pagkatao ko.

"CC wag ka nang umiyak. Baka lalo lang magalit si Madame. " alo sa akin ni Manang.

"Manang ayoko na po dito." Sabi ko dito at umiling iling pa ako.

"CC hija, alam mong hindi pwede. Di ba ang bilin sayo ni Don Adolf wag na wag kang
aalis dito?"paalala nito sa akin.

"Pero sinasaktan niya po ako Manang. Natatakot ako." sumbong ko dito.

"Anong turo sayo ni Sister Grace? Ipagdasal mo nalang si Madame kase hindi niya
alam ang ginagawa niya." sabi nito sa akin at ngumiti.
Tumango nalang ako. Maya maya lang ay dumating na si Mr. Saavedra. Minsan ko na
itong nakita ng minsang isama ako ni Papa at ipinasulat nito ang pangalan ko.

Nginitian ako nito ng makita ako. Ngumiti lang din ako ng kimi.

"Hello CC. How are you?" masuyong tanong nito sa akin.

Hindi ako kumibo. Tumingin naman ito kay Manang. Umiling lang ang matanda.

"Okay ka lang ba talaga dito?" seryosong tanong nito.

Napipilitan akong tumango. I heard him sighed. At inaya niya ako sa library ng
bahay. Pinatawag din nito si Mama.

Natatakot akong kumapit kay Mr. Saavedra ng dumating si Mama. Nagtatakang tiningnan
lang ako ng abogado.

"Bakit nandito yan Attoryney!?" sigaw sa akin ni Mama. Napapitlag ako.

"Mrs. Carlos she need to hear everything." Malumanay na panimula ni Attorney.

"And why?" mataray na tanong nito.

"As far as you know bago mamatay si Don Adolf ipinabago niya ang last will niya."
Sabi nito sabay abot ng isang papel kay Mama.

Mataray namang binasa ni Mama ang hawak na papel. Nagtatakang tiningnan ko lang si
Attorney. Ginulo lang nito ang buhok ko at ngumiti.

"I-is this some kinda of a joke?" di makapaniwalang tanong ni Mama.

"I'm sorry but it is not. Ipinabago niya ang last will bago maganap ang aksidente.
Kaya ang lehitimong tagapagmana ni Don Adolf ng lahat mg ari arian niya at pati
negosyo ay walang iba kundi si Cassandra."

Sukat sa sinabi ni attorney ay nagwala si Mama.

"Hindi pwepwede! Ako ang asawa! Sa akin dapat lahat yan! Ampon lang ang batang
yan!" sigaw sa akin ni Mama at pilit akong hinihila palayo kay Attorney.

Sinakmal na naman ako ng takot ng makita kong nanlilisik ang mga mata nito. Hindi
ko napigilan ang maiyak at yumakap ako kay Attorney. Pilit akong binabaklas ni Mama
pero pinigilan ito ni attorney.

"Mrs. Carlos. Don't you dare hurt her or I will sue you!" banta dito ni Attorney.

After hearing that, Mama just walked out. Naiwan akong iyak ng iyak. Pilit akong
pinapatahan ni Attorney. Kinuwentuhan ako nito kaya tumahan ako.

"You now what? I have a son. He's just four years older than you. Gusto ko makilala
mo siya. Sigurado magugustuhan ka niya. He's name is Dencio, pero ayaw niya ng
tinatawag na Dencio mas gusto niya iyong Dennis" Sabi nito.

"Totoong anak mo po?"humihikbing tanong ko. Tumango ito. "Hindi katulad ko na

ampon?"

"CC hindi ka man tunay na kadugo ni Don Aldolf alam ko sa mahikling panahon na
kasama mo siya itinuring at minahal ka niya na parang tunay na anak. Kaya wag mong
iisipin na ampon ka." paliwanag nito.

"Bakit si Mama hindi niya akong magawang tanggapin? Nagpapakabait naman ako
Attorney".

"May mga bagay sa mundo na Diyos lang ang nakakaalam ng sagot. Siguro sa ngayon
hindi ka niya matanggap pero pasasaan ba at tatanggapin ka din niya basta wag kang
mapapagod. Be a good girl CC." Bilin nito sa akin.

"K-kelan po kayo babalik?" biglang tanong ko dito ng ihatid ko ito palabas.

"I'll be back tomorrow para makausap ko ng mabuti ang Mama mo. Magpakabait ka ha?"
he said while patting my head.

"Opo." magalang na sabi ko. Nagpalingalinga ito bago may ibulong sa akin.

"Itong tatandaan mo hija. Wag na wag kang magsusulat ng pangalan kahit na anong
mangyari, okay?" nakangiting bilin nito sa akin. Katulad kanina ay tumango lang
ako.

Lumipas ang maghapon na hindi pa rin ako pinapansin ni Mama. Siguro nalulungkot
lang siya sa pagkawala ni Papa Adolf.

Kahit naman ako hanggang ngayon nalulungkot pa din. Pero alam ko masaya na siya
kung nasaan man siya ngayon tulad ng sabi sa akin ni Sister Grace. Dumating ang
kinabukasan at hinihintay ko si Attorney pero hindi na siya bumalik. Tapos lahat ng
kasambahay ay pinaalis na ni Mama. Iyak ako ng iyak ng pati si Manang ay pinaalis
na ni Mama. Nang hindi ako tumitigil kakaiyak ay ikinulong ako nito sa kwarto ko.
Minsan hindi ako nito pinapakain. Tapos paglilinisin at paglalabahin ako nito.

Akala ko sa fairy tale lang nangyayari iyon pero hindi pala. Daig ko pa si
Cinderalla. Pero si Cinderella ay hindi naman sinasakatan ng step mother niya. Pero
ako sinasaktan niya. Isang beses na nasunod ko ang damit na pinapaplancha niya ay
inginudngod ako nito sa nakasinding kalan at pinalo ako ng pinalo. Buti nalang
hindi niya itinuloy na idarang ako sa apoy. Hindi niya pa ako pinakain ng hapunan.

Wala akong magawa kung hindi umiyak lang ng umiyak. Gusto ko nang umalis sa bahay
na ito pero hindi ko magawa. Hindi ko rin magawang magsumbong dahil sabi nito ay
papatayin niya ako pati sila sister.

Kulang nalang ay gawin ako nitong punching bag dahil sa pasa at bugbug sa katawan
ko. Minsan sa sobrang inis nito sa akin ay pinaso ako ng plancha sa hita. Akala ko
huli na yun pero hindi pa pala.

Isang gabi na umuwi ito ng lasing na lasing at pulang pula ang mata. Katatapos lang
nito sa akin kanina na pasuin ako ng upos ng sigarilyo at bugbugin ako. Tapos heto
na naman siya. May dalang latigo ang Mama ko. Hirap ko siyang maaninag dahil sa
pamamaga ng isang mata ko.

"W-wag p-po." nanginginig na sabi ko dito. Pilit kong idinidilat ang mata ko at
pilit akong lumalayo dito.

"Alam mo bang dahil sayo nawala lahat ng pinaghirapan ko?! Ha!" sigaw nito sa akin
sabay hampas ng latigo.

"Ahhhhhh!" hiyaw ko ng maramdaman kong tumama ang bagay na iyon sa balat ko.

"M-mama t-tama na p-po. A-ayoko na!" pagmamakaawa ko at gumapang ako palayo rito.
"Bakit? Natatakot ka?" saka ito tumawa ng nakakatakot. At hinagupit na naman ako.

"T-tama na p-po. W-wala naman po a-akong kasalanan." sukat sa sinabi ko ay

hinagupit ako nito ng hinagupit. Pakiramdam ko ay manhid na manhid na sa sakit ang
buong katawan ko.

"Wala kang kasalanan? Ha?!" sabay tapak sa kamay ko at sinabunutan ako nito. "Alam
mo bang dahil sayo? Nawala lahat ng dapat ay sa akin?! Kinuha mong lahat!" saka ako
nito pinagsasampal.

Hindi na ako makakilos dahil wala na akong lakas para ipagtanggol pa ang sarili ko.
Dahil alam ko na kahit naman anong gawin ko. Sasaktan at sasaktan niya pa rin ako.
Pero alam ko hindi ako pababayaan ni Lord, yan ang laging sabi sa akin ni Sister.
Ang magagawa ko lang ngayon ay magdasal at ipagdasal si Mama.

"Kung wala rin naman akong mapapakinabangan. Mabuting pati ikaw ay masama nalang
din sa hukay kagaya ng ginawa ko sa matandang umampon sayo." Sabi nito at tinutukan
ako ng baril.

"P-pinatay m-mo s-si......P-papa?" di nakapaniwalang tanong ko dito.

"Oo. At isusunod na kita!" saka nito pinutok ang hawak na baril.

Naramdaman ko nalang na may mainit na bagay ang tumama sa akin. At ang huli kong
natatandaan ay nakita ko pa si Attorney. After that everything went blank.

Nang magmulat ako ng mga mata ay puting kisame agad ang bumungad sa akin at ang mga
nagkakagulong mga tao na nakasuot ng puti. Akala ko nuong una ay nasa langit na ako
pero hindi pala. Nasa ospital lang ako.

Ilang linggo na akong tulog dahil na coma daw ako ayon kay Sister Grace. Buti daw
at nailigtas agad ako ni attorney Saavedra. Nakakulong na rin daw si Mama Chona.

Di ba dapat ang reaksyon ko ay umiyak? Pero hindi. Hindi ako umiyak. Tahimik lang
ako. Hindi ko magawang magsalita. Hindi ko alam kung bakit para bang manhid lang
ang pakiramdam ko. Kahit si Attorney Saavedra ang kumausap sa akin hindi ako
nagsasalita. Blanko lang ang isipan ko. Iling at tango lang ang sagot ko.

Ilang buwan din ako sa ospital dahil ipinagamot pa nila sister lahat ng sugat ko.
Ipinabura nila lahat ng peklat sa katawan ko.

Pero alam ko na kahit ilang beses pang matanggal ang mga peklat ko sa katawan hindi
mawawala ang takot at pilat ko sa puso.

Sa mura kong edad nalaman ko na masyadong malupit ang mundong ginagalawan ko.
Iniisip ko nalang minsan kung bakit sa dinami rami ng tao sa mundo. Bakit sa akin
pa nangyari ang lahat ng ito? Ginusto ko lang naman magkaroon ng matatawag kong
sariling pamilya? Masama na ba ang maghangad na maging masaya?

Makatapos ang ilang buwan kong pagpapagaling sa ospital ay inuwi na ako nila sister
Grace sa orphanage. Masasabi kong hindi na ako katulad ng dati. Tahimik nalang ako
at gusto ko laging mapag isa. Ayokong may mga tao o batang nakalapit sa akin.

Tuwing gabi naman lagi ko nalang siyang napapanaginip at lahat ng pananakit na

ginawa niya sa akin. Lagi naman akong nagdadasal sa kanya. Siguro nga ganito nalang
ako habang buhay. Kakambal ko na ang takot sa nakaraan ko.

Hanggang isang umaga. Pinatawag ako ni sister. Pagpasok ko sa opisina niya ay may
isang lalaki siyang kausap. Hindi ko alam kung lalaki nga ba siya. May nakalagay
kase sa muka niya na tinatawag nilang make up. Tapos kulay pink pa ang mga labi
niya. Hindi nga siya nakadamit pangbabae pero ang kilos naman niya parang babae.

Lagi ko siyang nakikita dito sa orphanage na laging nakatingin sa amin. Lagi rin
siyang kausap nila sister Grace.

"CC, come here." nakangiting tawag sa akin ni sister. Lumapit ako dito at naupo ako
sa upuan na itinuro nito sa akin.

"Ang ganda ganda niya talaga sister. Bagay na bagay maging anak ko. Ako nga pala si
Ces. Mamang nalang ang itawag mo sa akin." masayang sabi ng taong kaharap ko.
Nakatingin lang ako sa kanya na ngiting ngiti sa akin.

"CC hija, siya na ang magiging bago mong pamilya." Sukat sa sinabi ni sister ay
napabaling ako dito. Bagong pamilya?

Umiling ako ng umiling. Bigla akong dinagsa ng takot. Ayoko na. Baka saktan niya
lang ako. Katulad niya.

"Anak hindi kita sasaktan. Hindi ko gagawin ang ginawa nila sayo. Mamahalin kita na
parang tunay na anak na alam kong kahit kelan ay hindi ako magkakaroon." Sabi sa
akin ng taong kaharap ko.

Tumingin ako kay Sister at umiling saka ako nagtatakbong lumabas ng kwarto.

Part 13

Napakunot ang nuo ko ng tawagin ako ni Arthuro sa kalagitnaan ng meeting ko sa

buong board. I know it's emergency. Hindi ako nito iistorbohin sa meeting kung
hindi importante.

Agad kong tinapos ang meeting at dali dali akong lumabas ng conference room.
Sinalubong ako ng dalawang secretary ko.

"What is it?" tanong ko sa kanila habang papunta kami sa office ni Lola na ngayon
ay office ko na. Ako na kase ang bagong CEO ng company nito.

"You need to watch the news Emperor." sagot ni Arthuro.

"What about it?"

"It's all about Miss Cassandra." sagot naman ni Miss P.

Napahinto at napapihit ako paharap sa mga ito.

"What?!" I exclaimed.

"She revealed herself as CC." sagot naman ni Arthuro.

Sukat sa sinabi nito ay tuloy tuloy ako sa office. Naabutan kong naka on na ang tv
na naroroon at kasalukuyan ibinabalita ang tungkol sa paglabas ng katauhan ni
Cassandra.

"Damn!" I hissed ng hindi ito sumasagot sa tawag ko.

Hindi ako nakapunta sa fashion show nito dahil sa sobrang hectic ng schedule ko.
Kaya naman pala nag pa organize agad ito ng event ay dahil may gagawin itong
nakakasorpresa. Agad kong tinawagan ang dalawang bodyguards ko.

"Nardo, secure her. Now!" tarantang utos ko.

"Emperor, kanina pa po kami dito sa botique niya ng malaman namin ang balita."
Narinig ko ang ingay sa kabilang linya.

"What is it?"

"Nagkakagulo po ang mga taga media." Sagot nito.

"Huwag na wag nyo siyang hahayaang lumabas ng botique. Papunta na ako dyan."

"Copy!" sagot nito.

"Arthuro, you know what to do." sabi ko dito.

Tumango ito sabay labas ng office. Binalingan ko naman si Miss P.

"Miss P. Cancel all my appointments. And hold all my calls."

"Yes Emperor." saka lumabas na din ito.

I gathered all my things. But before leaving in my office I called them, because I
know they can help me.

After a few seconds. Lumabas sa screen ng tv ang muka ng nakangising si Gabriel at

mukang busy sa kung ano ang ginagawa nito.

"Yow!" Nakangising bati nito. Hindi ko ito sinagot sa halip ay tinawagan ko din si
Hermes.

"Anong meron?" Tanong agad nito sa amin. Inginuso ako ni Gabriel.

"I want you two, to full some string." Sabi ko sa dalawa.

Umayos ng upo si Gabriel at sumeryoso. Alam nilang hindi ako hihingi ng tulong kung
hindi seryosong bagay.

"What?" Sabay na tanong nilang dalawa.

"Cassandra already revealed herself in front of the
the flavor of the month. I want you Gab to minimize
natin mawawala ang issue. Just minimize it. And you
information. You know what I mean." Utos ko. Nakita
laptop na nasa table nila. They both sighed.
media. And now she was already
the issue. Alam kong hindi
Hermes to protect her private
kong binuksan nilang dalawa ang

"What is she thinking?" Seryosong tanong ni Gabriel. Umiling ako.

"I don't know. Hindi ko pa siya nakakausap. That happened last night on her
fashion show. And now, sabi ng mga body guards ko pinagkakaguluhan si Cassandra sa
botique niya."

"Sabagay, kahit sinong reporter magkakainterest sa buhay niya. She's gorgeous and
sexy. Plus the fact that she is still single." pang aasar ni Gabriel sa akin.

"She's not single! I'm going to be her boyfriend!" I hissed.

"When?" Asar pa rin nito sa akin. Nakita kong napailing nalang si Hermes.

"Soon!" I hissed again.

Talaga naman malapit na niya akong maging boyfriend. Nararamdaman ko yun.

"Baka kamo basted ka na naman!"

Nakatikim lang ito ng katakot takot na mura sa akin na tinawanan lang nito. Kahit
kelan napaka pang asar nito.

"And one more thing Gabriel. Tell the press that I am her boyfriend. Fuck you!"
Sabi ko pa.

"Oo na. Oo na." Sabi nalang nito ng matigil na siguro ako. Binalingan ko ang
tahimik lang na si Hermes.

"Hermes, I'm counting on you. And please bring some security in her house and on
her botique. I want her to be safe." Bilin ko kay Hermes.

"Considered it done Emperor." sagot ni Hermes.

"Iba na yata yan Emperor!" Hirit pa ni Gab.

"Fuck off Gab! I'm counting on you!"

Hindi ko na hinintay na makasagot ito at agad kong tinapos ang tawag at nagmamadali
akong lumabas ng building. Paglabas ko ay nakahanda na ang sasakyan ko. Kulang
nalang ay paliparin ko ang sasakyan makarating lang agad ako sa shop nito.

I'm trying to call her pero hindi niya sinasagot ang tawag ko. Napamura nalang ako.
Sinagot ko agad ang tawag ng mag ring ang cellphone ko.

"Hello!"

"Simon, your Lola Called me. Did you see the news?" bungad sa akin ni Mama.

"Yes. And I'm on my way now to see her. I know she needs me."

"Good. I'll tell your Lola about it. Just take care of her." bilin nito.

"I will Ma. I will."

Ito na yata ang pinakamatagal na byahe sa buong buhay ko. When I finally came.
Natutok lahat ng atensyon sa akin ng press. Naroon na rin ang ilang security na
hiningi ko kay Hermes. Naging alisto naman agad ang dalawang bodyguards ko na
mukang kanina pa ako inaabangan.

"Where is she?" tanong ko agad sa isang empleyado nito.

"Nasa office niya po."

Tumango ako at dirediretchong pumasok sa office nito. Hindi na ako kumatok.

Naabutan ko itong nakahiga sa couch na naroon at himbing na himbing sa

pagkakatulog. Binalingan ko ang dalawang kaibigan nito na mukang gulat na gulat sa
pagdating ko.

"Is she okay?" tanong ko agad kay Clara. I sat beside her and I stared at her
beautiful face. Mukang wala naman akong dapat ipag alala.

"Okay lang siya Emperor. Napagod lang siya. Hindi kami nakauwi sa bahay kagabi kaya
dito nalang kami dumiretcho. Masyadong maraming reporters na nakaabang." paliwanag
ni Clara.

"Did the two of you know about this?"

Sabay na umiling ang dalawa. Si Hera ang nagsalita.

"Wala siyang sinabi sa amin. Basta pina set niya lang biglaan ang event na yun.
Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip niyang si Cassandra kung bakit niya ito
ginagawa. She value her privacy for a long time and then sa isang iglap lang
mawawala lahat ng effort ko sa pagtatago ng identity niya. At isa hindi rin namin
expect na ganito ang effect niya sa media." nakasimangot na sabi ni Hera.

"Ang kinakatakot lang namin ni Hera na baka dahil sa ginawa niya, maungkat lahat ng
itinatago niya. Ayaw na namin masaktang si Cassandra. She suffered too much. We
respect her decision na magpakilala na. Kaya lang, kami nga na kaibigan niya
nagulantang sa ginawa niya. Paano pa ang buong mundo?" sabi no Clara.

"That is the result Clara. Hayan sa labas ng shop. Hindi mo ba nakikita?

Nagkakagulo ang media. Did you see the news? Lahat siya ang laman." lintanya pa rin
ni Hera.

"Pabayaan muna. Nandito na tayo. All we can do is to support her decision. Hindi
naman siguro tatagal ang balita."

"Don't worry. Just leave it to me." Nagkatinginan ang dalawa saka sabay na tumango.
"Nakakain na ba siya ng breakfast?"

"Actualy Emperor. Lahat kami hindi pa kumakain. Hindi kami makalabas at makaorder.
Kanina coffee at burger lang ang napadeliver namin sa isang fastfood chain."

Tumango ako at saglit na tinawag si Rogelio. Binilinan ko ito na tumawag kay

Mikhael at magpadala ng pagkain. Pagbalik ko sa office nito ay gising na si
Cassandra. Iniwan kami ni Hera at Clara. Nakatingin lang ito sa akin.

Lumapit ako dito at naghila ng upuan paharap dito. I sighed at seryoso ko siyang
tiningnan. She remained poker face as usual.

"Why did you do that?" seryosong tanong ko dito.

Nagyuko ito ng ulo at hindi nagsalita. I lift her chin using my fingers. So I can
see her eyes.

"Are you mad at me?" parang maiiyak na tanong nito sa akin.

Umiling ako saka ko inayos ang ilang hibla ng buhok nitong nakatabing sa muka niya.

"I am not mad at you. I'm just worried about you and your safety. Lalo na at wala
ako kagabi. Kung hindi pa dahil sa secretary ko hindi ko malalaman ang balita. Why
did you do that, Babe?" malumanay na na tanong ko.

Matagal bago ito nakasagot.

"I just did it because I know, that is the right thing to do. No more hiding. No
more fears. No more what ifs. I want to take a risk. I want to be out of the shadow
from my past. Like you always told me. Let go of my past. Then I'm starting to let
it go. I'm starting to face the reality of life." Seryoso niyang sabi sa akin.

I sighed. "Hindi kaba natatakot na malaman nila kung ano anu ang mga tinatago mo?"
Umiling ito.

"Kung lagi akong matatakot. Paano ako sasaya?" balik tanong niya sa akin. Natahimik
ako.

"You don't have to worry about me. I'm fine. I know what I am doing. I'm not scared
because I know you will always be there for me. Like you always promise to me."

"But did you see the news? They starting to dig deeper about you. We can't control
what other people think and say about you. They can criticize you. They can say
harsh word about you. Ayoko lang masaktan ka."

"Elvin, you're the one who taught me how to be a fighter. All I need now is your
support. Gusto kong sumaya kasama kayo....... Kasama ka." Desidido niyang sagot sa
akin.

Tinitigan ko itong mabuti at alam kong desidido nga siya sa ginawa niyang desisyon.
Pero ang mas nakaagaw ng pansin ko ay ang huling sinabi nito.

"W-what did you say?" Gusto mong sumaya K-kasama ko?" paninigurado ko. Itinuro ko
pa ang sarili ko.

"Yes. Kasama ka." ulit nito at nagtataka akong tiningnan.

Lalong bumilis ang tibok ng puso ko sa sinabi niya. Napapikit nalang ako ng
haplusin nito ang pisngi ko. Hinawakan ko lang ang kamay niya at dinala ko sa labi
ko. Dinampian ko ito ng masuyong halik.

I don't know. Pero pag siya ang kasama at kausap ko. Parang pakiramdam ko amin lang
ang mundo. Parang hindi makukumpleto ang buhay ko kung wala siya.

"Can you support me all the way to our happiness?" tanong nito sa akin. I sighed
and shrugged my shoulder.

"I will. As long as you are with me."

"Thank you for being here with me Elvin." nakangiti niyang sabi sa akin.

With that smile. My fears and worries are all gone. Nawala na parang bula.

"Why do you have this effect on me? Are you some kind of drugs?" tanong ko dito.
Tinaasan niya lang ako ng kilay.

"Kase nakakaadict ako? Ganon ba yon?" Umiling ako at ngumiti sa kanya.

"This is not some kind of a pick up lines."

"Then what is it?"

"Lagi kitang hinahanap hanap. Lagi kitang gustong makita at makasama. You always
make my heart beats so fast by just thinking about you. What kind of feeling is
this Cassandra?".

"Elvin."

"And whenever you say my name. It's sounds so different." Hindi ito nakasagot ng
bigla nalang may istorbong pumasok. I smirked when I saw Mikhael.

Nakangisi itong nakatingin sa amin at kasunod ang dalawang body guards ko na may
dalang paperbag na hula ko ay pagkain ang laman.

"Istorbo." I hissed at Mikhael.

Siniko naman ako ni Cassandra at pinanlakihan ng mga mata. Nginitian ko lang siya.

"So it's true that the Emperor is here." Nakangising sabi nito sa akin.

"Hindi! Konsensya ko lang ito, matagal na kase tayong hindi nag-uusap." sarkastiko
kong sagot.

He just shrugged his shoulder at nilapitan ang tahimik na si Cassandra na nasa

harapan ko.

"Hi Miss CC. It's nice to meet you again. Do you still remembered me?" nakangiting
tanong nito kay Cassandra.

I know his smile. Siguradong may binabalak itong si Mikhael. And I know I will not
like it. Tatabihan sana nito si Cassandra pero hinatak ko na ito palayo at
tiningnan ko siya ng masama.

"Don't you dare Mikhael!" pabulong na sabi ko dito.

"Napakaseloso mo naman pala Simon pag naiinlove." nakangising sabi nito sa akin.

"What did you say?" nakakunot nuong tanong ko dito.

"Wala. Tumabi ka nga kinakausap ko si Casey Babe." Pang aasar pa nito.

"Okay go ahead." sabi ko dito.

Gusto kong sapakin si Mikhael ng tabihan nga nito si Cassandra at kausapin. Kinuha
ko ang cellphone ko na nasa bulsa at nagdial. Ilang ring lang ay sumagot na ang
nasa kabilang linya.

"Emperor." bati ng nasa kabilang linya.

"Samantha where are you now?"

Nilakasan ko talaga ang boses ko para marinig ni Mikhael. At hindi nga ako
nagkakamali agad na nabaling ang atensyon nito sa akin at sinamaan ako ng tingin.
Ako naman ang ngumisi sa kanya ngayon.

"Somewhere." simpleng sagot ng nasa kabilang linya.

"Did you know that Mik-" Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng agawin sa akin ni
Mikhael ang cellphone ko.

"Damn it Simon! Why did you called her?" inis na tanong sa akin ni Mikhael.

"You know that I hate someone touching my property." balewala kong sagot.

"Nag aaway ba kayo?" nag aalalang tanong sa amin ni Casey ng lapitan kami nito.

"Oh, no Babe. We're just talking something that is not really important." Sabi ko
kay Casey at inaya na itong kumain. Iiling iling na isinuli sa akin ni Mikhael ang
cellphone ko at walang salita na umalis ito.

"Anong ginawa mo sa kaibigan mo? Bakit parang galit?" tanong nito sa akin. Umiling
ako at binuksan ang mga pagkain.

"Wala. Namimiss niya lang si Samantha." sagot ko.

"Girlfriend niya?"

"Something like that."

"May ganun ba?" iiling iling na tanong nito sa akin.

"Let's not talked about them. You need to eat and take a rest habang iniisip ko
kung paano kita ilalabas dito sa shop mo at ng makauwi na kayo ng mga kaibigan mo
para makapagpahinga ka ng mabuti."

"You don't have to do that. Wala naman siguro silang gagawing masama. Magpapatawag
nalang ako ng press con one of this days para matigil na Sila."

"What? Don't do that Casey." nag aalala kong pigil ko dito.

"Why? Di ba yun naman ang ipinunta nila dito? Para masagot lahat ng tanong nila.
Yoon lang naman ang gusto nila." Sabi nito.

"But Casey, hindi sila agad agad titigil kahit na nasagot mo na lahat ng tanong
nila." paliwanag ko dito. Umiling lang siya.

"Elvin, I have to do this."

Wala akong nagawa kundi ang pumayag nalang sa gusto nito.

"Okay. If that's what you want. But please Casey let me handle it. Just trust me."
Tumango lang siya.

"When do you want to do it?"

"This evening. If possible"

My mouth parted. Literally. This woman is really impossible.

"Seriously? Agad agad?"

"Yes. Agad agad. Gusto ko ng matapos lahat ng ito."

"Okay. This evening. As you wish" napipilitang sagot ko.

______________

"Simon may bayad itong ginawa mong pangangarag sa akin." sabi sa akin ni Gab.

Kanina pa ito angal ng angal dahil kung sino sino kase ang pinatatawagan ko dito.
Ang isa pa nitong inaangal sa akin ay ng papuntahin ko pa siya dito.

"Kanina ka pa angal ng angal Gab. Oo at babayaran kita. Name your price."

"You know I don't need your money. I'm rich enough." pagyayabang nito sa akin.

I smirked. "Then what do you want?"

"Pinag iisipan ko pa. Don't worry makakabawi ka rin sa akin." saka ito tumawa.
Napailing nalang ako at si Hermes.

"How about you Hermes. What do you want?" baling ko sa tahimik na si Hermes.

"Except from guns, of course!" dagdag ko pa.

"You know what I want Emperor." Seryosong sagot nito.

"Ano? Pagkain na naman?" nakangising sabad ni Gab sa usapan. Hermes and I made a
face.

"Bless Elizabeth." bulong nito.

Pero nakarating na pandinig ko. Napabuntong hininga ako at binalingan ito. Tinapik
tapik ko pa ito sa balikat.

"You know you still need to wait. In time Hermes. In time." makahulugan kong sagot.

"I know. But until when? Two freaking years without her is hell." sagot nito.

I saw him clenched his fist. Napakamot nalang ako sa nuo.

"I hate to say this. But Hermes you know it's your fault."

Bagsak ang mga balikat na tumango nalang ito at hindi na sumagot.

"Baka gusto nyo akong isali sa bulungan nyong dalawa?" sarkastikong tanong sa amin
ni Gab.

"Wag na pang gulo ka lang." sagot ni Hermes dito.

"Duh! Nagsungit na naman ang matandang binata. Palibhasa may lumot na iyang iyo.
Kulang sa sex!" asar dito ni Gabriel. Napailing nalang ako.

"Atleast I still have an erection. How about you?" balik asar dito ni Hermes.

"Hermes don't worry malapit na ulit makibaka ang alaga ko. I already found my mate"

Nagkatinginan kami Hermes when we saw his signature grin. We both knew what does it
mean. And it only means trouble. Goodluck to that girl.

"Don't you think Gab it's time for you to settled down?" biglang tanong dito ni
Hermes.

Natawa lang ito. Tawang mala demonyo.

"Not in my dictionary man! Never!"

"Baka kainin mo yang sinabi mo."

Nabaling lang ang atensyon ko ng makita kong papalapit sa amin si Liway. Tito
Alfonso's secretary. Gabriel's father.

"Goodevening Emperor. Sir Hermes." magalang na bati nito sa amin. Tinanguan ko lang
siya.

"Already done?" Tanong dito ni Gab. Tumango ito.

"Good. Now, wait 'till this press con was over. Just take your dinner first." utos
nito. Tumango lang ulit ito at walang salita na tumalikod.

Tinitigan kong mabuti si Gabriel. I know that look. Sa ilang taon ko itong kaibigan
kabisado ko ang kapilyuhan nito. Lalo na ang kalokohan nito sa babae. And I know
who is his next target.

"Gabriel, I know that look." bulong dito ni Hermes at kay Liway nakatingin.

"What?"

"You're planning something. Not her. Gabriel. Alam mong magagalit sayo si Tito
Alfonso. Lalo na ang Mama mo pag iyang si Liway ang nawala." seryosong sabi nito
kay Gab.

"I am not planning anything. Masama na bang tingnan si Liway?" Depensa agad nito.

"Oh, cut the crap! Don't make her your mate." bulong ko din dito.
Napailing nalang ito sa aming dalawa.

"You make me laugh Emperor. Look at her!" sabay turo pa nito sa nakalayo nang si
Liway. "She's look like Betty Lafea with the twist of Maria Clara. Tingin nyo
gugustuhin ko siya? And you two know that I hate virgin. They are really clingy."

"You're so judgemental Gabriel. She's the type of girl that is for keeps." sabi ni
Hermes.

"Talking thru experience Hermes, huh?"

Sinamaan ito ng tingin ni Hermes. Sinamaan din ito ng tingin ni Gabriel. Pumagitna
na ako sa dalawa ng mahalata ko na may namumuong tensyon sa pagitan ng dalawa.

"Okay, guys. That's enough."

"Give me a call if you need anything Emperor. I better leave." paalam ni Gabriel
at agad na naglakad palabas ng function hall.

"I hope he will find his karma." sabi ni Hermes. Natawa nalang ako dito.

"I hope so too. Gab's karma!" saka kami nagtawanan ni Hermes.

Maya maya ay may tumawag dito. Sinenyasan ako nito na magready because any minute
dadating na daw si Cassandra.

Pagpasok palang nito sa function hall ay kanya kanya ng kislapan ng camera na

nakatutok dito. Nasa likod nito si Clara at Hera kasama ang dalawang bodyguards ko
at ang mga security na nirequest ko kay Hermes. Tinanguan ko lang siya ng ngitian
niya ako. I sighed.

I can't blame the reporters. Cassandra's life was really interesting. At gaya nga
ng sabi ni Gabriel. She is gorgeous and sexy. Plus the fact that she is still
single.

I clentched my fist of the idea. But soon, I know she will be my girl.

I let Hermes handle her security. Nakatayo lang kami sa isang sulok ni Hermes kung
saan hindi agad kami mapapansin habang ginaganap ang press con. Napapangiwi nalang
ako sa sunod sunod na tanong ng mga ito. Looking at Cassandra. I know what she
feels right know. She really hate the attention. Asiwang asiwa ito ngayon.

But what really caught my attention was the last question of one of the reporters.
Napatuwid ako ng tayo at napasulyap ako sa katabi kong si Hermes na nakangisi
ngayon sa akin.

"Miss CC. Maraming nagtatanong ngayon, specially sa social media. Lalo na ang mga
boys out there. Are you still single?" tanong ng reporter dito.

"Y-yes?" alanganing sagot nito.

Napakunot ako ng nuo ng tawanan at tapikin ni Hermes ang balikat ko.

"Condolence Emperor. Pero mukang ngayon palang marami ka nang magiging karibal."

"Oh, shut up! Just remain quiet. Mabuti pang tahimik ka." masungit na sabi ko dito.
Tumawa lang ulit ito.

"But I am seeing someone right now." Dugtong nito. Napangiti ako.

Napabaling ulit ang atensyon namin dito ni Hermes. Ako naman ang ngumisi sa kanya
ngayon. He just made a face.

"Actually his the reason why I revealed myself. He gave me hope. He taught me how
to become a fighter. No more fears in life. No more hiding." Nakangiting sabi nito
sa mga press. Lalong nagkagulo ang media sa sinabi nito.

"Emperor, haba ng hair mo!" tatawa tawang sabi sa akin ni Hermes.

"Ulol!" sagot ko dito.

"According to a reliable source Miss CC. Is it true that you are the secret girl of
Mr. Simon Timothy Elvin Fontanilla III?"

Nanlalaking mata na napabaling sa akin ang tingin ni Cassandra. Kaya napabaling din
ang tingin sa akin ng mga reporters. Lalong nagkaingay. I just shrugged my shoulder
and smiled at her.

She clear her throath first. "I am not someone's girl. Actually Mr. Fontanilla and
I are still dating. We're not a boyfriend girlfriend thing. Actually not yet."

"Pero may plano na po ba kayong sagutin si Emperor?"

"Ahm, were taking it slow. That's all I can say."

Nakita kong sinenyasan nito si Hera. Kahit umaangal pa ang mga ibang reporters ay
wala silang nagawa ng lumabas na ng function hall si Cassandra.

Narinig kong napapalatak si Hermes kaya binalingan ko ito.

"What?" I asked him.

"You have it bad."

"What?" I asked him again.

Hermes eyed me like I was a specimen under a microscope then he grinned.

"Just figure it out." makahulugan niyang sabi sa akin pagkatapos ay tinalikuran na

ako nito at naglakad palabas ng function hall. Susundan ko na sana si Cassandra
pero hinarang naman ako ng ibang reporters.

"Emperor is it true that you and Miss CC are dating? O tinatago nyo lang ang
relasyon niyo at kayo na talaga?"

"Wala kaming itinatago ni Cassandra. Yes. We are dating for almost two months.
We're not yet official. But I know we're getting there." sagot ko.

"What is your opinion ng irevealed na niya ang sarili niya as CC?"

"Actually I don't know what to think or how to react. Actually I am surprised of

what she did. And I salute her for that. She was really a brave woman for doing
that. Because I know, how she really value her privacy. But I respect her
decision."

"What do you think of this press con?"

"Honestly, I really hate the idea. I hate this press con. I am against on her
decision. Pero ano bang magagawa ko kung iyon ang ikakasaya niya? I will just
support her all the way. So if you will excuse me. I need to see her. Have a good
night everyone."

Nagkakagulo pa rin ang mga ito pero hindi na nakalapit sa akin ng harangin ito ng
mga security. Agad akong sumakay ng kotche ng makalabas ako ng hotel.

____________________

"Hey Ma!" bati ko sa kabilang linya ng sagutin ko ang tawag ni Mama. I'm on my way
papunta sa bahay ni Cassandra.

"I watch the news this morning. You two are really dating huh, Simon?" tanong ni
Mama.

"Yeah. What's the matter with that?"

"Oh, nothing my son. Bilis bilisan mo lang ang kilos ngayong nakilala na siya ng
buong mundo. Tingin mo ikaw nalang ang manliligaw ngayon sa kanya? Did you see how
pretty and gorgeous she is on the television? Siguradong pagkakaguluhan siya ng mga
lalaki. Anak, I like her for you. Bagay na bagay kayo. Simon, gusto ko ng magka
apo!" ungot nito sa akin.

"Woh! Woh! Stop right there Ma. Whose talking about grandchild? I'm still courting
her. Why the hurry?"

"Oh, Simon. We're not getting any younger. Kaya bilisan mo! Me and your Lola are
really excited about your lovelife. Alam ko namang pag napasagot mo si Cassandra sa
simbahan din ang tuloy nyong dalawa kaya ngayon palang pinagpaplanuhan na namin yan
ng Lola mo. We want it to be the wedding of the century. After the wedding bigyan
mo na agad kami ng apo. Para naman maging masaya dito sa hacienda. Oh, di ba
exciting?"

Napangiwi nalang ako ng nakikinita ko ang reaksyon ni Mama habang nagsasalita.

"Ma, if you watch the news were not yet official. At alam nyong ayoko ng kasal. Cut
that excitement. I'm not into that thing."

"Stupid-"
"Ma watch your word!"

"I'm sorry, but like I was saying huwag mo ng patagalin anak. Ano pa bang hahanapin
mo sa isang babae? Na kay Cassandra na lahat. Maganda, sexy, talented, mabait and
everything. She's way too perfect. Wala sa pamilya Fontanilla ang hindi nakukuha
ang gusto niya. Kung hindi mo maidaan sa santong dasalan idaan mo sa santong
paspasan. Kung kailangang pikutin mo siya gawin mo. Magaling ka naman -"

"Mama! Anong pikutin ang pinag sasasabi mo? I am way better than that. At hindi ako
namimilit ng babae unless gusto nila."

"That's exactly my point! You are way better than what I think it is. Anak ka naman
ng tatay mo. Isa lang ang likaw ng bituka nyo kaya alam mo na ang gagawin. Gwapo ka
naman anak. I mean gwapong gwapo at hot katulad ng lagi mong ibinabandera sa buong
mundo. Gamitin mo yang ipinagmamalaki mong kagwapuhan para magustuhan ka ni
Cassandra. Naiinip na kami ng Lola mo."

"Teka nga Ma. Kayo pa ang nainip ni Lola kesa sa akin? Wow! Just wow!" di ko
maiwasang ikomento.

"Cut it out Simon! Basta galingan mo anak. Ikaw ang manok namin ng Lola mo. Itayo
mo ang bandera ng pamilya natin. Itayo mo ang bandera ng Fontanilla!"

"Ma, I am not a kid anymore. Alam ko ang ginagawa ko. No need to say those things."
angal ko.

"Whatever Simon! And one more thing. Naka score ka na ba anak?" hirit pa nito. I
sighed.

"Ma!" I hissed. Tumawa lang ito sa kabilang linya.

"Siguro anak hindi pa ano? Samantala ang Papa mo nuon hindi pa kami halik na ng
halik and the-" she teased me.

"Ma, that was too much information!" I hissed.

"What? I'm just saying." tatawa tawang sabi pa nito.

"Ma I need to go. Bye. Love you Ma. And say hello for me kay Lola. Bye Ma!"

Hindi ko na ito hinintay na sumagot dahil alam kong hindi ako nito titigilan ng
kakatanong. Hindi ko nga alam kung saan nagmana ang Mama ko. Minsan nga parang ang
anak pa ni Lola ay si Mama kaysa kay Papa. Parehong pareho kaseng mag isip ang
dalawa.

And now, siguro wala na namang magawa ang mga ito kaya ako na naman ang
binubuliglig. Napakamot nalang ako sa ulo ko.

"Emperor nandito na po tayo." anunsyo ni Nardo ng pagbuksan ako ng pintuan.

Napakurap pa ako ng maraming beses ng makita ko na nasa harapan na pala kami ng

bahay nila Cassandra. Agad akong bumaba. Natanaw ko agad ito na nakatanaw sa
bintana ng bahay nito at mukang may hinihintay.

"Babe!" tawag ko dito. Nilingon ako nito at saka ngumiti sa akin.

Kinawayan ko ito. She mouthed the words I'm coming.

"Nardo!" tawag ko sa body guard ko.

"Emperor?"

"Bakit sa halip na si Casey ang dapat pabilisin ko ang tibok ng puso. Bakit mukang
nagkabaliktad naman yata? Because I'm the one experiencing a fast heart beat?" wala
sa sariling tanong ko kay Nardo habang hinihintay ko si Cassandra.

"Naku Emperor iba na yan." sagot naman nito.

Itatanong ko pa sana kung anong ibig sabihin nito ng dumating na si Cassandra.

Natawa pa ito at saka itinuro sa akin ang suot ko. Napangisi ako ng makuha ko ang
ibig nitong sabihin. We have the same get up.

We both wearing white polo shirt, black jeans and white sneakers.

"I think were destined for each other." she just shrugged her shoulder and smiled
at me. Nilapitan ko ito. I cupped her face and kissed her cheeks.

"Goodmorning Babe." I greeted her.

Mukang hindi naman na ito nagulat sa ginawa ko. She just smiled at me and greeted
me back.

"Goodmorning Emperor." after saying those word. She just giggled and I find it
really cute.

"Emperor huh?" hindi ko pa rin tinatanggal ang kamay ko sa pisngi nito.

"Yeah, it's really suits you. Just like your eyes."

Lalong lumawak ang pagkakangiti ko sa sinabi nito. Parang gusto ko tuloy

pasalamatan ang Papa ko dahil sa berdeng mga mata namin. I blinked my eyes. Tumawa
naman ito sa ginawa ko.

"Para kang bata!" sabi nito sabay palo sa braso ko. Hinuli ko lang ang kamay nito.

Right now, I really wanted to kiss her. I wanted to taste those sexy lips. Kaya
tinawid ko ang pagitan naming dalawa. Pero hindi pa man lumalapat ang labi ko sa
labi nito ng makarinig kami ng tili. Kunot nuong nilingon ko ito. Just to see her
two friends. Napakamot nalang ako sa batok ko.

"Ay, sorry!" hinging paumanhin ni Clara.

"Naku Emperor, ituloy nyo lang yan. Kunwari hindi kami dumating. Go!" sabi naman ni
Hera at kinaray na si Clara pabalik sa loob ng bahay. Nagkatinginan at nagtawanan
nalang kami ni Casey.

"Let's go?" yaya ko dito at inilahad ko ang palad ko na tinaggap naman niya.

"Let's go!"

Ako na ang nagbukas ng sasakyan para dito. Habang nasa sasakyan ay hindi ko
binibitawan ang kamay nito. Hindi naman ito nagrereklamo.

"Elvin, where are we going?" maya maya ay tanong nito sa akin.

"It's a surprise." sagot ko dito.

"Elvin." tawag nito sa akin nakangiting lumingon ako dito.

"Yes Babe?"

"Thank you for everything you've done for me."

"Anything for my Empress. Nag breakfast ka na ba?" tanong ko dito. Nahihiyang

sumagot ito.

"Not yet. Medyo nalate ako ng gising. May tinapos pa kase ako kagabi."
I sighed at mas lalo kong hinigpitan ang hawak ko sa kamay niya.

"Baka pinapagod mo na naman ang sarili mo?" she just pouted her lips.

"Last night lang. Tinapos ko lang ang isusuot ko para sa birthday party ni Lola
Margs." sagot nito.

"Rogelio. Just stop in a nearest restaurant na madadaanan natin." baling ko kay

Rogelio. Tumango naman ito.

"Coffee would be fine Elvin." sabi naman ni Casey.

"Did you hear that Rogelio?"

"Yes Emperor." Hindi na ako umimik.

"Are you mad, Elvin?" tanong nito sa akin.

Tinitigan ko itong mabuti. Inalis ko ang ilang hibla ng buhok na tumatabing sa muka
nito.

"I'm not mad.At kahit anong mangyari hindi ko magagawang magalit sayo. I'm just
worried about you. Baka kung mapaano ka na naman. Ayoko lang na inaabuso mo ang
sarili mo." She pouted her lips.

"Hindi naman kase. Di ba sabi mo kase kailangan kong sumama sa birthday ni Lola
Margs? Wala naman kase talaga akong balak sumama kaya hindi ako nakapagready ng
susuotin. But you asked me to come with you. Kaya pumayag ako. I can't say no to
you." paliwanag niya sa akin.

I smirked para mabawasan ang kabog ng dibdib ko. Hindi ako sumagot.

"Elvin, huwag ka ng magalit."

"Hindi ako galit." kunwari ay masungit kong sagot at nagiwas ako ng tingin.
Pinipigilan ko ang ngiti ko.

"I know you're mad at me. Your eyes can't lie."

Hindi pa rin ako sumagot. I stiffened for a moment ng sumandig siya sa balikat ko
at pinaglaruan ang palad ko ng mga daliri niya.

"Elvin, talk to me please. I promise it won't happened again." sabi pa nito.

Pinakawalan ko na ang kanina ko pa pinipigil na ngiti. I pull her closer to me.

She's smell so good. I groaned when I felt it. Cassandra was a temptation.

"Elvin?" she said and look at me. I smiled.

"Okay, okay. But don't do that again. Ayoko ng napapahamak ka. " she just nodded at
me.

"One more thing Babe." sabi ko dito.

"What?"

"Kelan mo ako sasagutin?" I asked her out of no where.

She just raised her eyebrows at lumayo sa akin ng konti.

"Bakit? Naiinip kana?" Agad akong umiling.

"Hindi! Ikaw naman. Nagtatanong lang baka makalusot." sabi ko pa.

"Sabihin mo kung naiinip kana." dagdag pa nito at humalukipkip.

"Babe, I was just asking. Ikaw naman oh?" saka ko ulit siya hinila palapit sa akin.

"Elvin ha, chansing na yan." tatawa tawang sabi nito sa akin ng halos yakapin ko na
siya.

"Pagbigyan mo na ako. Malapit mo naman na akong maging boyfriend."

"So conceited. Parang siguradong sigurado ka naman." I winked at her.

"Of course! I know one of this days hindi mo na mareresist ang kagwapuhan at
hotnest ko sa katawan..Aray!" daing ko ng kurutin nito ako sa tagliran. "Babe
naman!" angal ko.

"Ang yabang mo talaga!" nakaismid na sabi nito sa akin.

Natawa nalang ako at mas hinigpitan ko ang yakap dito. Natigil lang ang paguusap
namin ng ihinto ni Rogelio ang sasakyan sa isang coffe shop. Agad kaming
pinagbukasan ni Nardo.

Bumaba ako at agad na inalalayan si Casey sa pagbaba hanggang sa makapasok kami sa

coffe shop.

Pagpasok palang namin ay agad na natuon ang atensyon ng mga tao na naroon. I sign
my bodyguards. Muka nakuha naman ng mga ito ang ibig kong sabihin. Agad na naging
alisto ang dalawa. I felt that any minute ay may makakakilala kay Casey at sa akin.
Pero mukang ako lang ang nag iisip ng ganito at si Casey ay mukang walang kaalam
alam. Masaya pa itong umorder sa counter.

"Elvin, what do you want?"baling nito sa akin.

"Anything would be fine." sagot ko at nagpalinga linga ako.

"Hurry up, Babe." bulong ko kay Casey.

Nagtataka niya lang akong tiningnan. Pasimple ko naman itinuro sa kanya ang buong
coffeshop.

"What's the matter?" tanong pa nito.

I sighed. She was really naive and innocent. I pull her closer to me and I kissed
her head and whispered to her.

"They already regcognize you. Sigurado any minute may lalapit na sayo. So we need
to hurry. Okay?" Tumango ito sa akin.

Bumaling ako sa counter at agad na nagbayad. Nakatulala pa nga ito sa amin. I clear
my throat and wave my hand to the lady. Mukang may hindi nakatiis na customer ng
coffeeshop at lumapit pa ito sa amin ni Casey.

"Miss kayo po ba si Miss CC?" Tanong nito kay Casey.

Lumingon muna sa akin si Casey at saka tumango sa babae.

"Ang ganda nyo po pala talaga sa personal. Pwede pong magpapicture sa inyo ni
Emperor?"

For the record kahit na ayoko ay wala akong nagawa ng tumango si Casey. Agad na
nagpasalamat ang babae at umalis na. Mukang magsusunuran pa ang iba ng hilahin ko
na ito palabas ng coffee shop.

"Teka, yung kape ko!" sabi nito.

"Nardo can take care of that."

Nakahinga lang ako ng maluwag ng maisakay ko na ito sa sasakyan. Nagulat pa ako ng

punasan nito ng panyo ang nuo ko. Napalayo ako bigla.

"W-what are you doing?" I cursed my self for stammering.

"Pinupunasan ko lang ang pawis mo sa nuo." Inosenteng sagot nito sa akin.

I can't help but to smile at her.

"Why you're looking at me like that?" takang tanong pa nito sa akin.

"Wala, kinikilig kase ako sayo!"

"Elvin ha!" Sagot nito

Umiling lang ako at inabot ang inorder namin na dala dala ni Nardo.

"Bakit nga pala agad tayong umalis?" tanong nito sa akin habang sumisimsim ng kape.

"Can't you see? Pagkakaguluhan ka nila doon."

"Ako ba o ikaw? Kita mo nga yung babae kanina kung makangiti sayo." sabi nito.

"Are you jelous?" natatawa kong tanong.

Umismid ito. "Hindi kaya!"

"Nagseselos ka noh?" tukso ko pa. Umiling ito.

I saw her cheeks turn into red. She's blushing. Hindi na ako umimik para hindi na
ito mahiya. Tatawa tawa nalang ako habang nasa byahe kami.

My sweet innocent Cassandra!

Part 14

"Hey Ma!" bati ko sa kabilang linya ng sagutin ko ang tawag ni Mama. I'm on my way
papunta sa bahay ni Cassandra.

"I watch the news this morning. You two are really dating huh, Simon?" tanong ni
Mama.

"Yeah. What's the matter with that?"

"Oh, nothing my son. I'm just really happy right now. Bilis bilisan mo lang ang
kilos ngayong nakilala na siya ng buong mundo. Tingin mo ikaw nalang ang manliligaw
ngayon sa kanya? Did you see how pretty and gorgeous she is in the television?
Siguradong pagkakaguluhan siya ng mga lalaki. Anak, I like her for you. Bagay na
bagay kayo. Simon, gusto ko ng magka apo!" ungot nito sa akin.

"Woh! Woh! Stop right there Ma. Whose talking about grandchild? I'm still courting
her. Why the hurry?"
Napaupo ako ng tuwid.

"Oh, Simon. Were not getting any younger. Kaya bilisan ko. Me and your Lola are
really excited about your lovelife. Alam ko namang pag napasagot mo si Cassandra sa
simbahan din ang tuloy nyong dalawa. Kaya ngayon palang pinagpaplanuhan na namin
yan ng Lola mo. We want it to be the wedding of the century. And after the wedding
bigyan mo na agad kami ng apo. Para naman maging masaya dito sa hacienda. Oh, di ba
exciting?"

Napangiwi nalang ako ng nakikinita ko ang reaksyon ni Mama habang nagsasalita.

"Ma, if you watch the news were not yet official. At alam nyong ayoko ng kasal. Cut
that excitement. I'm not into that thing."

"Stupid-"

"Ma watch your word!" saway ko.

"I'm sorry! But like I was saying wag mo ng patagalin anak. Ano pa bang hahanapin
mo sa isang babae? Na kay Cassandra na lahat. Maganda, sexy, talented, mabait and
everything. She's way too perfect. Wala sa pamilya Fontanilla ang hindi nakukuha
ang gusto niya. Kung hindi mo maidaan sa santong dasalan idaan mo sa santong
paspasan. Kung kailangang pikutin mo siya gawin mo. Magaling ka naman -"

"Mama! Anong pikutin ang pinagsasasabi mo? I am way better than that. At hindi ako
namimilit ng babae unless gusto nila."

"Yoon na nga. You are way better than what I think it is. Anak ka naman ng tatay
mo. Isa lang ang likaw ng bituka nyo kaya alam mo na ang gagawin. Gwapo ka naman
anak. I mean gwapong gwapo at hot katulad ng lagi mong ibinabandera sa buong mundo.
Gamitin mo yang ipinagmamalaki mong kagwapuhan para magustuhan ka ni Cassandra.
Naiinip na kami ng Lola mo."

"Teka nga Ma. Kayo pa ang nainip ni Lola kesa sa akin? Wow!" di ko maiwasang
ikomento.

"Cut it out Simon. Basta galingan mo anak. Ikaw ang manok namin ng Lola mo. Itayo
mo ang bandera ng pamilya natin. Itayo mo ang bandera ng Fontanilla!"

"Ma, I am not a kid anymore. Alam ko ang ginagawa ko. No need to say those things!"
angal ko.
"Whatever Simon. And one more thing. Naka score kanaba anak?" hirit pa nito.

"Ma!" I hissed.

Tumawa lang ito sa kabilang linya.

"Siguro anak hindi pa ano? Samantala ang Papa mo nuon hindi pa kami halik na ng
halik and the-" she tease me.

"Ma, that was too much information!" I hissed.

"What? I'm just saying." tatawa tawang sabi pa nito.

"Ma I need to go. Love you Ma'am . And say hello for me kay Lola. Bye Ma!"

Hindi ko na ito hinintay na sumagot dahil alam kong hindi ako nito titigilan ng
kakatanong.

Hindi ko nga alam kung saan nagmana ang Mama ko. Minsan nga parang ang anak pa ni
Lola ay si Mama kaysa kay Papa. Parehong pareho kaseng mag isip ang dalawa.

And now, siguro wala na namang magawa ang mga ito kaya ako na naman ang
binubuliglig. Napakamot nalang ako sa ulo ko.

"Emperor nandito na po tayo" anunsyo ni Nardo ng pagbuksan ako ng pintuan.

Napakurap pa ako ng maraming beses ng makita ko na nasa harapan na pala kami ng

bahay nila Cassandra. Agad akong bumaba.

Natanaw ko agad ito na nakatanaw sa bintana ng bahay nito at mukang may hinihintay.

"Babe!" tawag ko dito. Nilingon ako nito at saka ngumiti sa akin.

Kinawayan ko ito. She mouthed the word I'm coming.

"Nardo!" tawag ko sa body guard ko.

"Emperor?"

"Bakit sa halip na si Casey ang dapat pabilisin ko ang tibok ng puso. Bakit mukang
nagkabaliktad naman yata? Because I'm the one experiencing a fast heart beat?" wala
sa sariling tanong ko kay Nardo habang hinihintay ko si Cassandra.

"Naku Amo iba na yan." sagot naman nito.

Itatanong ko pa sana kung anong ibig sabihin nito ng dumating na si Cassandra.

Natawa pa ito at saka itinuro sa akin ang suot ko. Napangisi ako ng makuha ko ang
ibig nitong sabihin. We have the same get up.

We both wearing white polo shirt, black jeans and white sneakers.

"I think were destine for each other." she just shrugged her shoulder and smile at
me.

Nilapitan ko ito. I cupped her face and kiss her cheeks.

"Goodmorning Babe!" I greeted her.

Mukang hindi naman na ito nagulat sa ginawa ko. She just smile at me and greeted me
back.

"Goodmorning Emperor!" after saying those word. She just giggled.

"Emperor huh?" hindi ko pa rin tinatanggal ang kamay ko sa pisngi nito.

"Yeah, its really suits you. Just like your eyes."

Lalong lumawak ang pagkakangiti ko sa sinabi nito. Para gusto ko tuloy pasalamatan
ang Papa ko dahil sa berdeng mga mata namin. I blinked my eyes like a baby. Tumawa
naman ito sa ginawa ko.

"Para kang bata." sabi nito sabay palo sa braso ko. Hinuli ko lang ang kamay nito.

Right now, I really wanted to kiss her. I wanted to taste those sexy lips. Kaya
tinawid ko ang pagitan naming dalawa. Pero hindi pa man lumalapat ang labi ko sa
labi nito ng makarinig kami ng tili.

Kunot nuong nilingon ko ito. Just to see her two friends. Napakamot nalang ako sa
batok ko.

"Ay, sorry!" hinging paumanhin ni Clara.

"Naku Emperor, ituloy nyo lang yan. Kunwari hindi kami dumating. Go!" sabi naman ni
Hera at kinaray na si Clara pabalik sa loob ng bahay.

Nagkatinginan at nagtawanan nalang kami ni Casey.

"Let's go?" yaya ko dito at inilahad ko ang palad ko na tinaggap naman niya.

"Let's go!"

Ako na ang nagbukas ng sasakyan para dito. Habang nasa sasakyan ay hindi ko
binibitawan ang kamay nito. Hindi naman ito nagrereklamo.

"Elvin, where are we going?" maya maya ay tanong nito sa akin.

"Its a surprise." sagot ko dito.

"Elvin." tawag nito sa akin nakangiting lumingon ako dito.

"Yes Babe?"

"Thank you for everything you've done for me."

"Anything for my Empress. Nag breakfast kana ba?" tanong ko dito.

Nahihiyang sumagot ito.

"Not yet. Medyo nalate ako ng gising. May tinapos pa kase ako kagabi."

I sighed at mas lalo kong hinigpitan ang hawak ko sa kamay niya.

"Baka pinapagod mo na naman ang sarili mo?" she just pouted her lips.

"Last night lang. Tinapos ko lang ang isusuot ko para sa birthday party ni Lola
Margs." sagot nito.
"Rogelio. Just stop in a nearest restaurant na madadaanan natin" baling ko kay
Rogelio. Tumango naman ito.

"Coffee would be fine Elvin." sabi naman ni Casey.

"Did you hear that Rogelio?"

"Yes Emperor." Hindi na ako umimik.

"Are you mad, Elvin?" tanong nito sa akin.

Tinitigan ko itong mabuti. Inalis ko ang ilang hibla ng buhok na tumatabing sa muka
nito.

"I'm not mad. I'm just worried about you. Baka kung mapaano ka na naman. Ayoko lang
na inaabuso mo ang sarili mo."

She pouted her lips.

"Hindi naman kase. Di ba sabi mo kase kailangan kong sumama sa birthday ni Lola
Margs? Wala naman kase talaga akong balak sumama kaya hindi ako nakapagready ng
susuutin. But you asked me to come with you. Kaya pumayag ako. I can't say no to
you." paliwanag niya sa akin.

I smirked para mabawasan ang kabog ng dibdib ko. Hindi ako sumagot.

"Elvin, wag ka ng magalit."

"Hindi ako galit." kunwari ay masungit kong sagot at nagiwas ako ng tingin.
Pinipigilan ko ang ngiti ko.

"I know you're mad at me. Your eyes can't lie."

Hindi pa rin ako sumagot. I stiffened for a moment ng sumandig siya sa balikat ko
at pinaglaruan ang palad ko ng mga daliri niya.

"Elvin, talk to me please. I promise it won't happened again." sabi pa nito.

Pinakawalan ko na ang kanina ko pa pinipigil na ngiti. I pull her closer to me.

She's smell so good. I groaned when I felt it. Cassandra was a temptation.

"Elvin?" she said and look at me. I smile.

"Okay, okay. But don't do that again. Ayoko ng napapahamak ka. " she nodded at me.

"One more thing Babe." sabi ko dito.

"What it is?"

"Kelan mo ako sasagutin?" I asked her out of nowhere.

She just raise her eyebrows at lumayo sa akin ng konti. "Bakit? Naiinip kana?"

Agad akong umiling. "Hindi. Ikaw naman. Nagtatanong lang baka makalusot." sabi ko
pa.

"Sabihin mo kung naiinip kana." dagdag pa nito at humalukipkip.

"Babe, I was just asking. Ikaw naman oh?" saka ko ulit siya hinila palapit sa akin.

"Elvin ha, chansing na yan." tatawa tawang sabi nito sa akin ng halos yakapin ko na
siya.

"Pagbigyan mo na ako. Malapit mo naman na akong maging boyfriend."

"So conceited. Parang siguradong sigurado ka naman." I winked at her.

"Of course! I know one of this days hindi mo na mareresist ang kagwapuhan at
hotness ko sa katawan..Aray!" daing ko ng kurutin nito ako sa tagliran. "Babe
naman!" angal ko.

"Ang yabang mo talaga." nakaismid na sabi nito sa akin.

Natawa nalang ako at mas hinigpitan ko ang yakap dito.

Natigil lang ang paguusap namin ng ihinto ni Rogelio ang sasakyan sa isang coffe
shop. Agad kaming pinagbukasan ni Nardo.

Bumaba ako at agad na inalalayan si Casey sa pagbaba hanggang sa makapasok kami sa

coffe shop.
Pagpasok palang namin ay agad na natuon ang atensyon ng mga tao na naroon. I signal
my bodyguards. Muka nakuha naman ng mga ito ang ibig kong sabihin. Agad na naging
alisto ang dalawa. I felt that anyminute ay may makakakilala kay Casey at sa akin.
Pero mukang ako lang ang nagiisip ng ganito at si Casey ay mukang walang kaalam
alam. Masaya pa itong umorder sa counter.

"Elvin, what do you want?"baling nito sa akin.

"Anything would be fine." sagot ko at nagpalinga linga ako.

"Hurry up Babe." bulong ko kay Casey.

Nagtataka niya lang akong tiningnan. Pasimple ko naman itinuro sa kanya ang buong
coffeshop.

"What's the matter?" tanong pa nito.

I sighed. She was really naive and innocent. I pull her closer to me and I kissed
her head and whispered to her.

"They already recognize you. Sigurado any minute may lalapit na sayo. So we need to
hurry. Okay?" Tumango ito sa akin.

Bumaling ako sa counter at agad na nagbayad. Nakatulala pa nga ito sa amin. I clear
my throat and wave my hand to the lady. Mukang may hindi nakatiis na customer ng
coffeeshop at lumapit pa ito sa amin ni Casey.

"Miss kayo po ba si Miss CC.?" Tanong nito kay Casey.

Lumingon muna sa akin si Casey at saka tumango sa babae.

"Ang ganda nyo po pala talaga sa personal. Pwede pong magpapicture sa inyo ni
Emperor?" tanong nito kay Casey pero sa akin nakatingin. Napailing nalang ako.

For the record kahit na ayoko ay wala akong nagawa ng tumango si Casey. Agad na
nagpasalamat ang babae at umalis na.
Mukang magsusunuran pa ang iba ng hilahin ko na ito palabas ng coffee shop.

"Teka, yung kape ko!" sabi nito.

"Nardo can take care of that."

Nakahinga lang ako ng maluwag ng maisakay ko na ito sa sasakyan. Nagulat pa ako ng
punasan nito ng panyo ang nuo ko. Napalayo ako bigla.

"W-what are you doing?" I curse my self for stammering.

"Pinupunasan ko lang ang pawis mo sa nuo." Inosenteng sagot nito sa akin. I can't
help but to smile at her.

"Why you're looking at me like that?" takang tanong pa nito sa akin.

Umiling lang ako at inabot ang inorder namin na dala dala ni Nardo.

"Bakit nga pala agad tayong umalis?" tanong nito sa akin habang sumisimsim ng kape.

"Can't you see? Pagkakaguluhan kanila doon."

"Ako ba o ikaw? Kita mo nga yung babae kanina kung makangiti sayo." sabi nito.

"Are you jelous?" natatawa kong tanong.

Umismid ito. "Hindi kaya."

"Nagseselos ka noh?" tukso ko pa. Umiling ito.

I saw her cheeks turn into red. She's blushing. Hindi na ako umimik para hindi na
ito mahiya. Tatawa tawa nalang ako habang nasa byahe kami.

_______________

After an hour of travelling we are finally reach out destination. Maang na

napatingin pa ako sa katabi ko ng sa Enchanted Kingdom kami nakarating.

"Don't tell me hindi ka pa nakakarating dito?" di ko makapaniwalang tanong.

He just shrugged his shoulder. Di makapaniwalang tinitigan ko ito.

"Ang yaman yaman nyo. Enchanted Kingdom lang hindi ka pa nakakarating?"

"Well, that is the problem of being rich. Pag nag aaya ako kay Papa o kay Mama
dito. We will just end up going to Disneyland." He sighed.

"Baka Star City hindi ka pa rin nakakarating?" tanong ko pa rin habang hinihintay
namin si Nardo na bumili ng ticket.

"Still no." tatawa tawa nitong sagot.

"Mahirap din palang maging mayaman noh? Akala ko lahat nagagawa mo at nabibili mo."
He just smiled.

"You could say that. Here, wear this." sabay suot sa akin nito ng baseballcap.

Mukang ayaw nitong pag usapan ang pagiging mayaman niya. Pati ito ay nagsuot ng
sobrero at shades.
"Para saan ito?" Tanong ko habang papasok kami sa amusement park.

"Para hindi mangyari ang nangyari kanina sa coffeshop. We can't date just like
that. I want this day to be memorable. This is our first date without expensive
resto or wine. We were just having fun today."

"You really wanted to experience an ordinary life? But how can we enjoy this day if
we have a paparazzi?" biro ko sabay turo kay Nardo na may dalang camera. Kasunod pa
rin namin ang dalawa.

"Oh, just don't mind them. Let's rock and roll!" sigaw nito na parang bata.

"Huwag ka ngang maingay! Para kang bata!" saway ko dito.

"Babe, don't be such a baby. Hindi naman nila tayo makikilala. Okay lang yan. Just
loosen up a bit. You're so stiff." I just rolled my eyes.

Hinila na ako nito sa kung saan at nakipila pila na kami sa sakayan ng rides habang
pati ang dalawang bodyguards nito ay apura ang kuha sa amin ng pictures todo pose
naman ang amo nila. Natawa nalang ako sa kakulitan nito.

Sinong mag aakala na ang isang sikat at isa sa pinakamayaman na businessman sa

bansa ay may itanatago palang ganito sa katawan?

Napailing nalang ako ng akbayan ako nito at pinaharap kay Nardo na may dala dalang
camera.

"Smile, Babe!" masayang bulong pa nito sa akin.

Nahawa ako sa kasiyahan nito kaya sinakyan ko nalang kung anong trip nito. Ang una
namin pinilahan ay ang carousel nila.

"Seriously?" tanong ko dito ng nakapila na kami at itinuro ko pa ang naturang

rides.

Karamihan sa mga kasama namin sa pila ang mga bata kasama ng mga magulang ng mga
ito.

"Wag kang maingay naman, Babe. Nakakahiya sa mga bata." bulong nito sa akin at
hinila ako palapit sa kanya.

"Huwag ka ring chansing Mr. Fontanilla III. Kanina ka pa. Nakakarami ka na ha!"

"Sus, hindi kaya. Ayoko lang mawala ka sa paningin ko at baka mawala ka. Alam mo
naman I can't live without you." itinaas pa nito ang shades at kumindat.

"Ang corny mo. Saan mo ba napag lalaman ang mga yan?"

"Wala naman. Let's go! I'm so excited and I just can't hide it!" pakantang sabi
nito.

"Hindi ka pa nakakasakay dito?" maang na tanong ko sa kanya ng alalayan ako nitong

makasakay sa artipisyal na kabayo.

"Nope!" umiling pa ito at Sumampa na rin ito pagkatapos akong alalayan. Natawa ako.
He made a face.

"Wag mo naman akong pagtawanan, Babe. It's my first time, yes. Matagal ko ng
gustong sumakay dito bata palang ako." Kwento nito habang hindi pa umaandra ang
rides.

"Bakit hindi ka sumakay? Ang dami dami mong pera kaya nyong magpagawa ng ganito ano
mang oras."

"Ayaw ni Papa. Nang minsan akong mag aya na sumakay dito ayaw niyang pumayag."

"Why?" curious na tanong ko.

"Bakit daw ako sasakay sa ganito kung pwede namang totoong kabayo ang sakyan ko.
Iyak ako noon ng iyak kase naiinggit ako sa ibang classmate ko. Pero pinagalitan
lang ako ni Lolo, because real men don't cry daw. Ibibili niya daw ako kahit ilan
ang gusto ko basta wag akong sumasakay sa mga ganito. Kaya kinabukasan binili agad
ako ng tunay na kabayo. Ewan ko ba. Strikto kase si Lolo sa amin ni Papa nuon."

"Bakit nung lumaki ka hindi ka pa rin pumupunta sa mga ganitong lugar?"

"I don't know. Nawala na rin sa isip ko. Siguro I was busy building my empire.
Ngayon ko nalang ulit naisip simula ng nakilala ka." sabi nito sa akin habang titig
na titig siya kahit na hindi ko nakikita ang mga mata niya dahil sa shades na suot
ay nanunuot pa rin ang mga titig nito sa akin.

Nag iwas ako ng tingin.

"Bakit ako?"

"Dunno. All I know is you bring out the best in me. Titig mo palang nga kinikilig
na ako." sabi nito sa akin sabay ngiti.

"Wag ka ngang ganya." sabi ko dito.

"Wag akong ano?"

"Yang ganyan. Ngingitian mo ako na parang ang ganda ganda ko."sabay sundot ko dito
sa pisngi.

"Bakit? Talaga namang maganda ka. Lalo na sa paningin ko."

"Binola mo pa ako Elvin."

"Hindi naman kaya. Babe hayan na gumagalaw na!" tuwang tuwang sabi nito.

I smile at the sight. I will treasure this memories for the rest of my life. I
admit it that this man was already own my heart.

Wala naman akong makapang pagsisisi because Elvin was a wonderful person. Everyday
being with him is a learning process. I discover a lot about him. He was really a
selfless guy. Swerte ang babaeng makakasama nito habang buhay.

Parang may pumiga sa puso ko ng maisip ko na may iba itong makakasamang babae.

"Babe?"

"Ha?"

"Parang ang lalim naman ng iniisip mo. Okay ka lang ba?" tanong nito ng alalayan
akong makababa.
"Okay lang ako. May naisip lang ako bigla. Tara, sa space shuttle tayo!" yaya ko
dito.

Hila hila ko ito ng mapansin kong parang natigilan ito. Nang tingnan ko ito ay
nakatingin ito sa rides na nasa harapan namin.

"A-are you sure a-about this Babe?" paninigurado nito.

Gusto kong matawa dito. Pinunasan ko ang muka niya ng makita kong pinagpapawisan.

"Babe, ano na? Let's go. Masarap dyan. Muka lang nakakatakot pero hindi." Tatawa
tawa kong yaya dito.

"Wait. You called me B-babe?" nanlalaki ang mata nito ng alisin ang shades niya.

Kahit ako ay natigilan sa sinabi ko. Pinamewangan ko nalang ito at sinungitan.

"Oh, eh. Ano naman? Tinawag nga kita. Bakit ayaw mo?" nakahalukipkip na tanong ko.

Umiling ito at pinakatitigan ako saka ngumiti sa akin. I sighed.

Heart, stop beating so fast. Baka mahalata ako. Piping kausap ko sa sarili.

"Ano na? Tara na. Pipila pa tayo."

"Wait!"

Naghintay ako ng ilang minuto pero hindi pa rin ito kumikilos.

"Tagal! Don't tell me you're afraid of heights?"

"Shh! Wag kang magulo, Babe!"

"Bakit?"

"Ninanamnam ko pa ang sinabi mo. Kinikilig ako!" sabi pa nito.

Napailing nalang ako at hinila na ito patungo sa rides. Tawa ako ng tawa habang
nakasakay kami. Kulang nalang ay yakapin ako nito sa taas. Takot pala ito kaya
ganun.

"Babe, sabi mo hindi nakakatakot? Parang luluwa ang puso ko sa sinakyan natin.
Ayoko na!" umiling iling pa ito. I giggled.

"Ang cute mo kaya!" tatawa tawa ko pang sabi. He made a face.

"I'm not cute. I'm hot!" hirit pa nito.

"Ganun din yun. Nakachansing ka naman sa akin. Nananamantala ka naman kanina. Apura
yakap mo!" sita ko dito.

"Natatakot lang ako Babe na baka mahulog ka." katwiran nito at naglakad na kami.

"Paano ako mahuhulog? My safety belt naman sila?"

Napatingin ako sa kamay namin na magkahugpong. Inihilig ko ang ulo ko sa balikat

nito. Napahinto ito. Kaya tiningala ko siya. Umiling ito at umakbay sa akin. I felt
that she kissed my temple.
"Nagugutom ka na? Gusto mong magmirienda?" tanong nito habang naglalakad kami.

Umiling ako. Tahimik lang kami habang naglalakad. Mukang katulad ko ay nilalasap
ang magic moment sa pagitan namin. Nang makakita ito ng bench na naroon ay inaya
ako nitong maupo.

"Napagod ako, Babe. Let's just take a rest for a while".

Tahimik lang kaming nakamasid sa mga taong nagdaraan sa harapan namin.

"You know what? I never imagine myself being with someone like you." sabi nito
bigla sa akin.

I glared at him. "Ako din. I never imagine myself dating a womanizer."

"That was too harsh. I am not a womanizer. Hindi ko naman kasalanan na gwapo at hot
ako. Plus the fact that I have money. Casey, lalake ako at hindi ko maiiwasan kung
mismong mga babae na ang lumalapit sa akin."

"You admitted that you're a playboy?"

"You can say that. Pero nuon yon nang hindi pa kita nakikilala. Pero ngayon
maniwala ka man o hindi ikaw lang ang dinadate ko."

"Ows?"

"Oo nga. May mga lumalapit pa rin, yes. Pero hindi ko naman kase sila masisisi.
Gwapong gwapo at silaw na silaw sila sa hotness na mer...Aray! Babe naman!" angal
nito ng kurutin ko siya sa tagrilan.

"So conceited Elvin. Oo na gwapo kana at hot!" sabi ko sabay irap. He just grinned.

"Like I was saying. Lumalapit lang naman pero hindi ko sila pinapansin. Ilang huwan
na nga akong walang se-" tinakpan ko agad ang bibig nito at pinanlakihan ko siya ng
mga mata.

"Don't you dare say those things!" I hissed.

Tatawa tawa ito na niyakap na naman ako. Pinalo ko lang ang braso niyang nakayakap
sa akin.

"Oh, my sweet innocent Casey!" tumatawa nitong sabi.

I sighed. I really like the feeling when he hugs me. Wala na. Wala ng pag asa ang
puso ko. Hulog na hulog na. I hope he won't hurt me. Bigtime.

"Talagang lagi mo silang kasama noh?" tukoy ni Casey sa dalawang bodyguards ko na

nakatayo di kalayuan sa amin.

We"re sitting on one of the benches in this amusement park. Inabot na kami ng gabi
dito, dahil lahat ng rides ay sinakyan namin. Hinihintay kase namin ang fireworks
display.

Kumakain ito ng nabili naming burger at fries. Siyang siya naman ako dahil
sinusubuan ako nito.

"Yeah. Simula palang college student ako kasama ko na sila." Sagot ko naman sa
pagitan ng panguya.
"Kaya naman pala. Bodyguards slash yaya." Tumango lang ako.

"Ikaw, hindi kaba natatakot sa kanila?" tanong ko dito.

"Not really. Nuong una lang siguro. Still remembered in the Luneta park?" tumango
ako. "Bigla bigla nalang kase silang lumalapit".

"Bakit hindi ka natatakot sa kanila?" I tooked a glimps of her to see her reaction.

"Why would I? Mababait naman sila. And I am not that judgemental, base lang sa
nakikita ko. Masama kaya yun. Saka I owe them something dahil sila ang nagdala sa
akin sa ospital nuon."

Tumango tango ako. She was really kind hearted woman.

"Saan mo nga pala sila nakilala?" tanong nito maya maya.

Umayos ako ng upo at humarap sakanya.

"When I was in college, nagkatuwaan kaming magkakaibigan na magrace. Medyo nakainom

pa kami. You know teenagers. Katuwaan lang naman tapos yun nahuli kami ng mga
highway patrols. Actually ako lang ang nahuli. And then I sent in jail and then
Doon ko sila nakilala."

"Sabi mo kayong magkakaibigan bakit ikaw lang ang nakulong?"

"Kaming lima sana yun. Pero pinatakas ko sila lalo na si Gabriel. Siya kase ang
pinakabata at isip bata sa aming lima. Sigurado pag nalaman ni Tito Alfonso na
gumawa na naman ng kalokohan ang anak niya lalong papagalitan si Gabriel. Lalo
naman magrerebelde si Gab. Kaya para hindi sila madamay inako ko lahat. Alam ko
naman na hindi ako papabayaan nila Papa. Iyon nga lang kinabukasan pa nila ako
nailabas ng presinto." paliwanag ko.

"Sa loob ng presinto mo sila nakilala?" tukoy ko kay Nardo at Rogelio.

"Yep. Sila kase ang nag asikaso sa akin habang nasa loob ako ng kulungan. Kaya ng
makalabas ako tinulungan ko silang magbagong buhay. Binigyan ko sila ng trabaho.
Kahit hindi ko kailangan ng body guards. Actually apat sila. Na kay Hermes si Apeng
at Tikong."

"Apeng at Tikong? Tapos Nardo at Rogelio?" tanong nito. Tumango ako.

"Natatawa ako pag tinatawag mo si Rogelio. Naaalala ko yung pinapanuod nila Clara
sa tv pag tanghali."

"Ah that Show. I hear that also on Matt." sabi ko pa. Tumango tango ako.

"You know what Elvin. That was plus pogi points for me. Looked at them now. May
maganda na silang trabaho dahil sayo." umiling ako.

"Nah. Tinulungan ko lang sila. Pero desisyon pa rin nila na magbagong buhay. Paano
kung tutulungan ko nga sila tapos ayaw naman nilang tulungan ang sarili nila. Di
wala rin hindi ba?"

"Yeah, your right. But how about your friends? Matagal mo na silang kaibigan?" I
nodded.

"Since I was a kid. Matt, Hermes and Mikhael. Were classmate since prep plus the
fact that our parents are friend with each other. Magkakabusiness partners din
sila. Nakilala lang namin si Gabriel nung maging kapitbahay namin sila sa dati
naming bahay. Siguro nagkasundo kaming lima dahil pare pareho kaming walang mga
kapatid."

"Nabasa ko nga." Sagot nito. Napakunot ang nuo ko.

"Nabasa? Where?"

"Sa magazine. Yung business magazine na kayong lima ang cover?" napatango tango
ako.

"Ah, that magazine. Matagal naming pinagtatawanang magkakaibigan ang magazine na

yun. Nakakatawa kase ang muka namin sa cover."

She pouted her lips. "Ano naman ang nakakatawa doon? Ang gagwapo nyo nga. Kaya nga
nagkagulo ang buong pilipinas dahil sa magazine na yun. Lalo na ang mga babae."
sabi nito.

"Sabi nga ni Tita. Tumaas daw ang sales nila dahil doon. Nagrerequest pa nga ang
kompanya nila na icover kami isa isa."

"Pumayag ka?" nanlalaking mata na baling nito sa akin.

"Not yet. Why? Ayaw mo ba?" tanong ko dito.

"Hindi naman."

"Ano lang?"

"Wala." sabi nito.

"Meron. I know. Ayaw mo ba?" pangungulit ko.

"Sino naman ako para pagbawalan ka? Hindi mo naman ako girlfriend o asawa?"

"Edi sagutin mo na ako para you all have the rights." I said while I wiggled my
eyebrows.

Tumawa lang ito. "Pag iisipan ko pa." I made a face.

Magsasalita pa sana ako ng magliwanag na ang buong kalangitan.

"Wow! It's was amazing!" manghang manghang sambit nito habang sa maliwanag na
kalangitan nakatingin.

Tinitigan ko ito. "Yeah. It's really enchanting." di ko maiwasang ikomento pero kay
Casey ako nakatingin.

Niyakap ko ito mula sa likod. Hinilig naman nito ang ulo sa dibdib ko. I whispered
to her.

"I am happy when I'm with you. Just don't leave me no matter what Casey."

Lumingon ito sa akin at ngumiti. I smiled back. Inaamin ko na ang babaeng katabi ko
ngayon ay may malaking pitak na sa puso ko. I am not sorry for what I felt for her.
Basta ang mahalaga sa akin. Makita ko lang siyang nakangiti masaya na ang buong
pagkatao ko.
Part 15

I thank God that everything is falling into their places. No more fears. No more
hiding. I choose to be happy.

Maaga akong gumising para ipag bake ng cup cakes si Elvin. I want to surprise him.
I will go to his condo unit. Sabi ng bodyguards nito wala daw sa mansion ang amo
nila. Sa condo unit daw nito ito umuwi kagabi.

Balak ko na sana siyang sagutin ngayon. Matagal na niya akong kinukulit kung kelan
ko siya sasagutin. Now is the right time.

Siya lang pala ang kailangan ko at gigising sa akin para bumalik ang dating ako na
nawala sa mahabang panahon dahil sa takot.

"Cass, ang aga mo namang nagising. May ano?" tanong sa akin ng kagigising na si
Clara.

"Wala lang. Gusto ko lang ipagbake ng cupcakes si Elvin. I want to surprise him."
Masayang sabi ko. Tinaasan ako nito ng kilay.

"I smell something fishy. May binabalak ka noh? Kilala kita Cass." sabi nito. I
just rolled my eyes.

"Wala. Masaya lang ako. Basta! Wag kang ano." tatawa tawang sabi ko at umakyat na
ako sa kwarto ko para maligo at makapagbihis.

Dadaan muna ako sa shop para macheck ko ang mga for deliveries na mga gowns. Hindi
ko na hinintay si Clara at Hera. Nauna na ako. Masaya kong binati ang mga empleyado
ko. Nagtataka siguro sila dahil ngayon lang nila ako nakitang masayang masaya. May
inayos lang akong ilang papeles at mga pinirmahan for deliveries.

Paalis na sana ako ng tawagin ako ng isang staff ko dahil may naghahanap daw sa
aking importanteng tao. Pag labas ko ng office ay nagtaka pa ako ng makita ko ang
tinutukoy nilang importanteng tao ay isa sa mga kaibigan ni Elvin.

I know him. His Gabriel Alfonso Alonso Jr. One of the big five. I know them dahil
pinabasa ni Clara sa akin ang bagong issue ng mgazine kung saan silang lima nila
Elvin ang cover.

"Goodmorning. How may I help you Mr. Alonso?"

"Goodmorning Casey Babe!" masayang masayang bati nito na parang close kami.

Tinaasan ko lang siya ng kilay.

"Sa pag kakaalam ko Mr. Alonso si Elvin lang ang tumatawag nyan sa akin."

He just smirked.

"Binobola ka lang nun." maangas na sabi nito. I remained poker face.

"Joke lang Cassandra. Chill, baka isumbong mo pa ako kay Emperor. Can you do me a
favor?" tanong nito sa akin.

"What kind of favor?"

"Can you turn her into a swan?" bulong nito sa akin sabay turo sa babaeng nakaupo
sa couch.

Sinundan ko lang ng tingin ang itinuro nito sa akin. Pinakatitigan ko ang babaeng
simpleng nakaupo sa couch at binalingan ko si Gabriel.

"What's wrong?" takang tanong ko dito.

"Looked at her. Everything is wrong. The way she looks. The way she dress. Masakit
sa mata."

"There's nothing wrong with her. She's beautiful enough." nakakunot nuong sagot ko.

Gulat na gulat namang lumingon ito sa akin.

"What?" Hindi ko mapigilang matawa dahil sa reaksyon ng muka nito.

"What what? Looked at her. Titigan mo siyang mabuti! She looks like an old lady na
kulang sa roman-"

I raise my right hand to stop him from talking.

"Okay. Okay. I get it Mr. Alonso."

"Gab or Gabriel would be fine. No need to be too formal." I nodded

"Okay. Gab. First of all I am not a fairy Godmother and she is not Cinderella. I
can't turn her into a beautiful lady because she's already beautiful. Looked at
her." sabay turo ko sa babaeng kasama nito.

"She's unique. The most important thing is, you look into her heart not on her
beautiful face or sexy body." sabi ko dito.

He just smirked. Napailing nalang ako dito ng makita kong maghilot ito ng sentido.

"Okay. I get it Cassandra. But in our society, looks is very important. I hope you
get it.". Tumango nalang ako.

"What do you want me to do except in turning her into swan?"

"I want you to make her a dress for Lola Margs Birthday party. She will be my date.
Can you do it?"

Napakagat ako ng labi sa sinabi nito.

"Lola Margs Birthday is two weeks from now. I don't think I have much time to make
one." Paliwanag ko.

"You can to do it! I will triple the price, just do it!"

Umiling ako. "Nah. I'm serious Gab. I'm sorry!"

He just pouted his lips. I found it cute. Kaya natawa ako. Nagtatakang tiningnan
ako nito.

"I just find it cute pouting your lips like that. Sa laking tao mo na yan."
natatawang sabi ko.

"Cassandra kung hindi ka lang binakuran ni Emperor ako manliligaw sayo."

nakangising saad nito sa akin.

Napailing nalang ako. "Enough of that thing Gabriel. I don't have a thing on
womanizer." Biro ko dito.

He just made a face. "Bakit si Emperor? Babaero rin ang isang yun."

I just shrugged my shoulder.

"Cassandra naman. Ikaw lang ang alam kong pinakamahusay na designer na alam kong
mapapaganda siya dahil sa suot na damit. Please just this one? Tatanawin kong utang
na loob ito."

I sighed. Mukang katulad ni Elvin matigas din ang ulo nitong kaibigan niya.

"Okay. Just this one okay?" sunod sunod na tumango ito.

Napangiti nalang ako ng makita kong nagningning ang asul nitong mga mata. Naalala
ko tuloy si Elvin. How I missed him. Kailangan ko ng magmadali at pupuntahan ko pa
pala ito.

"Liway! Come here!" tawag nito sa kasamang babae.

Nagmamadali naman itong lumapit sa amin.

"Yes Sir?" tarantang sagot nito.

"This is Cassandra." Pakilala nito sa akin.

"Hello?" magiliw kong sabi dito at kinamayan ito. Nanlalaking mata na tinitigan ako
nito.

"Kayo po si CC?" Tumango ako.

"And you are?"

"Liwayway po. Liway nalang Miss CC." sagot nito.

"Sige na Gab. Ako na ang bahala. Hintayin mo nalang siya dito."

Tumango ito kaya inaya ko na si Liway sa office ko. Inumpisahan ko ng kuhanin ang
sukat ng katawan nito.

"Miss CC, para saan po ba ito?" tanong niya sa akin ng matapos kami.

"Gabriel want me to make you a dress for Lola Margs party."

"Ha?!" she exclaimed. Nagtatakang tiningnan ko ito.

"Why?"

"Hindi ako nainform." bulong nito pero narinig ko. Natawa ako.

"Sabi ni Gab ikaw daw ang date niya sa birthday ni Lola Margs."
Sabi ko habang palabas kami ng office. Hindi ito kumibo.

"Miss CC pwedeng pa authograph? Favorite ko kase lahat ng creations mo kahit hindi

halata sa akin." Nahihiyang sabi nito.
Inabot nito ang isang magazine na may stolen picture ko at pinirmahan ko iyon.

"Thank you Miss CC."

Nginitian ko lang siya.

Nilapitan kami agad ni Gabriel ng makita kami.

"Thank you Cassandra!" nakangiting sabi nito sa akin. Tumango lang ako.
Nagtaka siguro si Gabriel ng nakasunod ako sa kanilang lumabas ng shop.

"Where are you going?" takang tanong nito sa akin

"Elvin's condo. I will just gave this to him." alanganin kong sagot.

"Hatid ka na namin." sabi nito.

"No need! Mag tataxi nalang ako."

"Come on. Saka baka hindi ka papasukin. Mahigpit ang security ng buong building."

"Talaga ba?"

Tumango ito.

"Come. Doon din naman ang way namin ni Liway." sabi nito.

Tumango nalang ako at sumunod sa kanila.

Buong byahe ay tahimik lang ako. Sasagot lang ako pag may itinatanong ito sa akin.
I observed him and Liway. I know there is something going on with them. But it is
not my story to tell.

Nang makarating kami sa Montes Tower kung saan ang condo unit ni Elvin ay sinamahan
muna ako ni Gabriel hanggang lobby ng building.

"Sir Gabriel!" magiliw na bati dito ng receptionist.

"Hi Cindy!"

I just rolled my eyes ng makita kong kindatan nito ang receptionist.

"Cassandra come here!" sabi nito sa akin.

Tahimik akong lumapit. Nakita ko pang tinaasan ako ng receptionist ng kilay. I just
ignored it. I used to it.

"Cindy this is Emperor's girl. Kaya pag pupunta siya dito papasukin mo siya. Pag
may hihingin o kailangan siya. Ibibigay mo, okay?" sunod sunod naman tumango ang
babae.

Binalingan ako ni Cindy at nginitian.

"Just go to the last floor Madame. Penthouse. Doon po ang unit ni Emperor at ni Sir
Hermes. Makikita nyo naman po ang unit niya dahil may nakalagay naman po na name sa
pintuan ng unit." Paliwanag nito.

"Thank you!"

"Welcome Madame!" sabi nito at binalingan ulit si Gabriel.

Tinaasan ko lang ng kilay si Gabriel. Nagpasalamat na rin ako dito at nagpaalam.

"Gusto mo ihatid na kita?" tanong nito sa akin.

Umiling ako. "No need. I can handle. Thank you for bringing me here."

"It's my pleasure Empress." natawa nalang ako sa sinabi nito.

"Empress huh?"

"Yeah. Doon din naman ang tuloy nyang paglalaro nyo." I just shook my head.

"I gotta go. Take care Gabriel." sabi ko dito.

Humalik lang ito sa pisngi ko at umalis na din. Ako naman ay tinungo ang elevator.
Hindi ko maiwasang ma excite. Nakapaskil na ang magandang ngiti sa aking labi.

Habang nasa loob ng elevator hindi ko maiwasang kabahan. I touch my chest. Kanina
pa mabilis ang tibok ng puso ko. Napangiti nalang ako. Ano kaya ang magiging
reaksyon nito pag sinagot ko na siya?

I giggled of the idea. Siguradong matutuwa ito dahil matagal na ako nitong
tinatanong kung kelan ko siya sasagutin.

Nang tumunog ang signal ng floor na pupuntahan ko ay handa na sana akong lumabas ng
elevator. But to my surprise. I saw a sexy woman kissing Elvin. Sa labas pa mismo
ng pinto ng unit nito. And Elvin was half naked. Nawala ang ngiti ko.

My mouth parted and I feel so numb. Namanhid ang buong katawan ko sa nakikita ko. I
closed my eyes. Hindi ko kayang makita. Ayokong makita. I don't know how to react.
Napatutop nalang ako sa bibig ko. Parang hinihiwa ang puso ko sa nakikita ko. At
hindi ako makakilos. Para akong itinulos na kandila.

Kaya bago pa man ako makita ng mga ito ay pinindot ko agad ang lobby button.
Nanginginig na napahawak ako sa dingding ng elevator na parang dito ako kumukuha ng
balanse. My body is shaking. I put my hand on my chest where the heart is located.
I can't breath.

I don't know what to think anymore. Wala sa sarili na naglakad ako palabas ng
elevator.

"Madame ang bilis nyo naman yata?" bati pa sa akin ng guard ng building.

"Sayo nalang Kuya." wala sa sarili na inabot ko dito ang dala kong cupcakes.

"Salamat Ma'am!"

Tumango nalang ako dito. At wala sa sarili na pumara ako ng taxi. Hanggang sa
makarating ako sa bahay ay tulala lang ako.

Pinakawalan ko lang ang kanina ko pa pinipigil na iyak ng makarating ako sa kwarto

ko. Napasapo ako sa bibig ko ng palakas ng palakas ang hikbi ko. Hindi ko
mapigilan. Parang sasabog ang dibdib ko sa sobrang sama ng loob.

I cried my heart. I feel the pain. Ang sakit sakit. Ramdam na ramdam ko. Tagos
tagos sa buong pagkatao ko. Masakit pa ang nararamdaman ko ngayon kasya sa mga
sugat at bugbog ko na naranasan ko sa nakaraan. Parang sinasakal ang puso ko at
hindi ako makahinga.
Pakiramdam ko sinaksak ng isang daang beses ang puso ko. I feel so broken. Ito ang
unang beses na nakaramdam ako na umiiyak at dumudugo ang puso ko sa sobrang sakit.
Mas dumodoble ang sakit tuwing maaalala ko ang nakita ko kanina. Ang inakala kong
masayang araw para sa akin siya palang araw kung kailan pinatay ang puso ko. He
murdered my heart.

The person who gave me hopes. Ang inakala kong taong magmamahal at tatanggap sa
akin ng buong buo ay siya palang taong mananakit sa akin ng sobra sobra. One time
big time.

Ipinagkatiwala ko sa kanya ang buong pagkatao ko. Pati ang puso ko. Kung kailan
mahal ko na siya? Mahal na mahal ko na siya? I trusted him but he cheated on me.

Napatawa ako ng pagak sa naisip ko. Were not yet official. Tili ng isip ko.

"Bakit? Bakit ang sakit sakit?" tanong ko sa sarili ko.

Pinahid ko ang luha sa mga mata ko pero wala pa ring tigil ito sa pagpatak. I
breath in and out. Pero hindi manlang gumaan ang pakiramdam ko.

Ayokong isipin na pinaglalaruan niya lang ako. Pero nakita ko na ang dapat makita.
I think that is the reason kung bakit madalang na niya akong bisitahin. Because I
know from the start that a man like him will only sees me as a challenge or thrill
in life.

Sana nag stick nalang ako sa instinct ko nuon na hindi ang lalaking kagaya niya ang
seseryoso sa akin. Because I'm plain and boring.

Life is not a fairytale. There is no fairy Godmother with magic. It was a disaster.
And life was really so cruel! And I hate it! I really hate it!

Part 16

Wala sa sarili akong lumabas ng bahay. Nakasalubong ko si Clara pagbaba ko sa

kwarto. Tinawag ako nito pero hindi ko siya pinansin.

Tuloy tuloy lang ako sa paglabas. Pinipigilan ako nito ng sakyan ko ang kotche pero
hindi ko siya pinansin. Nakarating ako sa isang kilalang mall. Maghapon akong
naglalakad sa loob nito. Paikot ikot lang ako. Parang wala akong patutunguhan.

Wala akong pakialam kung ano ang itsura ko o kung may makakilala sa akin ngayon.
Basta ang gusto ko lang ay mapag isa at makapag isip. Inabot na ako ng pagsasara ng
mall kaya lang ako umalis. Wala sa sariling pumara ako ng taxi at nagpahatid sa
address na sinabi ko.

Manhid na manhid ang pakiramdam ko. Walang akong ginawa kundi ang umiyak. Mugtong
mugto ang mga mata ko. Ngayon lang ulit nangyari ang bagay na ito sa akin. I was
really hurt so bad na parang hindi ko na kakayaning mabuhay.

Napakurap ako ng sabihin ng taxi driver na nandito na kami. Agad akong nagbayad at
agad na bumaba ng sasakyan. Matagal kong tinitigan ang bahay na nasa harapan ko.
Kinapa ko ang susi sa bulsa ng pantalon ko.

Tahimik kong binuksan ang nakalock na gate at pinto ng bahay. Maingat akong
pumasok. Kinapa ko ang switch at nagliwanag ang buong paligid.
I sighed. Ipinalibot ko ang paningin ko sa kabuuan ng bahay. It's still the same.
Walang pinagbago. Kahit ang mga kagamitan sa loob ay ganun pa rin.

Sa pagkakaalam ko ay ipinalilinis ito ni Sister Grace at may namamahala dito. Naupo

ako sa isang sulok. The memories in this house flash back into my head.

Tinakpan ko ang bibig ko para pigilan ang paghikbi ko pero ang luha sa mga mata ko
ay nag una unahang naglandas. I clenched my fist.

Bakit sa dinami rami ng tao sa mundo. Bakit sa akin pa nangyayari ang lahat ng
bagay na ito? Bakit ako pa ang nakakadanas lahat ng ito?

"Why me?" di ko maiwasang itanong sa kawalan.

Hindi pa ba sapat ang paghihirap na dinanas ko at kailangan ko pang masaktan ng

ganito? May nagawa ba akong mali? Naging mabuti naman akong tao. Wala ba akong
karapatan na sumaya kagaya ng iba? Bakit ang hirap maging masaya? Bakit ang hirap
hirap?

Napahawak ako sa ulo dahil bigla itong sumakit. Tuwing maaalala ko ang nakita ko
kanina ay hindi ko na na namang mapigil ang pagdaloy ng masasaganang luha sa mga
mata ko.

Bakit ako pa ang napili niyang saktan ng ganito? Bakit ako pa ang pinaglaruan niya
ng ganito? Wala naman akong alam na ginawang masama sa kanya.

Hindi ko maiwasang magalit hindi lang kay Elvin kundi sa sarili ko. Hinayaan ko na
naman ang sarili ko na masaktan ng iba. Kaya ayokong magtiwala dahil katulad nito
lang ang mangyayari. Nasasaktan lang ako ng walang katapusan.

"Bakit?!" galit na sigaw ko at ibinato ko ang nahawakan kong flower base.

Matagal kong tinitigan ang ibinato kong flower base. Hilam sa luha ang mga mata ko
ng hinawakan ko ang isang piraso ng nasirang base. Tiningnan ko ito at ang pala
pulsuhan ko.

Siguro, mas mainam pang mawala nalang ako kesa ganito ang nararamdaman kong sakit.
Para na rin kase akong pinapatay ng unti unti.

Siguro kung mamamatay ako, mawawala na rin ang sakit na nararamdaman ko. Para akong
natauhan ng may kamay na tumabig sa hawak ko. Nabitawan ko ito. Nilingon ko kung
sino ang pangahas.

"Diyos ko CC, ano bang binabalak mong bata ka!" sabi sa akin ni Manang Idang.

"Manang!" para akong nakahanap ng kakampi.

Para kong nauupos na kandila na napaupo sa sahig at umiyak ako ng umiyak sa harapan
nito.

"CC ano bang nangyayari sayo? Bakit ka nandito? Bakit ba iyak ka ng iyak?" sunod
sunod na tanong nito sa akin.

Umiling lang ako at mas lalong lumakas ang iyak ko.

"Ang sakit Manang! Gusto ko ng mamatay!" sigaw ko sa pagitan ng pag iyak at pilit
kong inaabot ang nabitawan kong bubug kanina.
"Ay, Diyos ko! Masama yan anak! Tama na! Ano bang nangyayari sayo?!" pigil nito sa
akin. "Domeng! Domeng! Tulungan mo ako dito!"

Pilit akong nagpupumiglas sa pagkakahawak nilang dalawa sa akin. Hindi ko na kaya

ang sakit. Gusto ko nang mawala itong nararamdaman ko. Para nang sasabog ang puso
ko. Hindi ko kaya! Hindi ko na kaya!

"Bitiwan nyo ako! Gusto ko ng mamatay! Ayoko na!" pagmamakaawa ko.

"Ano bang nangyayari sayo anak? Huwag mong sabihin yan. Masama iyang iniisip mo.
Nandito si Manang hindi na kita iiwan tulad ng dati. Kumalma ka!" sabi nito sa akin
at niyugyog pa ako sa balikat.

"Manang ayoko na po!" sigaw ko pa din.

Sa pagpupumiglas ko ay nakawala ako pero pagtayo ko ay bigla nalang nagdilim ang

paningin ko and everything went blank.

Pagmulat ko ng mga mata ay puting kisame ang bumungad sa akin at dalawang pamilyar
na muka.

I blinked my eyes. It's still the same. I felt so empty just like before. Just like
the old times. Same white walls and ceiling. Same scenario. But different story to
tell.

"Hija, how are you feeling?" tanong sa akin ng psychiatrist ko na si Mrs.

Sebastian. Hindi ako kumibo.

"Why did you do that CC? Hindi ko naisip na sa ganitong sitwasyon tayo ulit
magkikita." Sabi sa akin ni Attorney Saavedra.

Hindi ako nagsalita. Tinitigan ko lang sila at nag iwas ako ng tingin. I don't want
to look into their eyes. Alam kong nakakaawa na naman ang sitwasyon ko pero ayokong
ayoko na kinaawaan ako. I heard them sighed.

"What happened Doctora?" narinig kong tanong ni Attorney Saavedra.

"Something bad happened to her. That is the reason kung bakit nag
trigger ang sakit niya."

Marami pang sinasabi ito pero wala akong maintindihan. I touched my heart. Ramdam
ko na umiiyak pa din ito.

Dapat wala naman akong maramdaman na ganito. Dapat kaya kong kontrolin ang emosyon
ko. Iyon naman ako dati. Bakit hindi ko magawa ngayon? Bakit ramdam na ramdam ko
ang sakit? Ganito ko ba siya kamahal? Pero bakit?

"Bakit?" tanong ko sa sarili ko.

Paulit ulit na tanong ko pero walang bumabalik na sagot sa akin. Laging dead end.

"CC, look at me. Are you okay?" tanong sa akin ni Doctora. Sinulyapan ko lang siya.

"I'm fine. J-just leave me alone." Sabi ko nalang ng hindi na nila ako kulitin.

Nakita kong tiningnan muna ni Attorney si Doctora.

"Hindi ako magpapakamatay. Don't worry." Dagdag ko pa.

Walang nagawa ang dalawa kundi ang lumabas. Pero hindi pa man nakakalabas ang
dalawa ng humahangos na pumasok ang isang tao na ayokong makita sa oras nato.

"Casey, what happened to you? Are you okay? Kanina ka pa namin hinahanap. I was
worried about you."sabi sa akin ni Elvin.

Gusto ko siyang sigawan! Gusto ko siyang sumbatan! Gusto kong sabihin sa kanya na
ang sakit sakit ng ginawa niya sa akin! Ginawa niya akong tanga! Ang galing galing
niyang umarte na parang alalang alala siya sa kalagayan ko.

Tinitigan ko siya. Mata sa mata. I clenched my fist. I inhale sharply. I know my

eyes are burning right now. Napaatras ito sa paraan ng pagtitig ko sa kanya.

"C-cassandra?" di makapaniwalang tawag niya sa pangalan ko.

"Leave!" I hissed.

"Casey?" ulit niya.

I can't help myself but remembered the scene this morning. I can't help myself but
to cry my heart again. In front of the man who broke me into pieces. Naramdaman ko
ang mga bisig niya na niyakap ako. Lalong tumindi ang sakit na nararamdaman ko kaya
itinulak ko ito.

"Just leave! Leave me alone!" I said between my sobbed. "Please, leave! Please!"

"Emperor, Let her be." Sabi ng kaibigan nito.

"But Casey!" apila nito.

"Leave! I don't want to see your face ever again!" sigaw ko.

Nakita kong nasaktan ang reaksyon nito sa sinabi ko. Napahawak ako sa ulo ko ng
sumakit ito.

"Simon, just go. I think you're the reason kung bakit siya nagkakaganyan. Let's
talk later." Sabi dito ni doctora kaya lang ito lumabas.

"I will talk to you later CC." Pahabol na bilin sa akin ni Doctora.

Narinig kong bumukas sara ang pinto. Katahimikan ang namayani sa paligid. Ang
naririnig ko lang ngayon ay ang mga hikbi ko at ang tunog ng aircon na nakasindi.

I squeeze my heart. It's still crying. I can't breath.

"Please stop. I can't breath. Please!" kausap ko sa sarili ko.

Part 17

Nagising ako sa sunod sunod na tunog ng doorbell. Masakit ang ulo na bungayon ako
sa pagkakahiga.

"Nardo! Rogelio!" tawag ko sa dalawa.

Pero nakakailang tawag na ako ay wala pa ring sumasagot. Napatampal nalang ako sa
nuo ko ng maalala ko na pinag dayoff ko nga pala ang dalawa.
"Fuck!" napamura nalang ako ng pumitik na naman ang sentido ko at sumabay pa ang
walang tigil na tunog ng doorbell.

Tinatamad na nagsuot lang ako ng jeans at tinungo ko ang pintuan ng hindi manlang
tinitingnan sa monitor kung sino. Hihilot hilot ako sa ulo ng buksan ko ito.
Napakunot ang nuo ko ng mapagbuksan ko kung sino ito.

"What are you doing here Ysabell?"

"Namimiss na kita Emperor." sabi nito sa akin at hinalikan ako.

Sa pagkagulat ko ay hindi ako agad nakakilos. I blinked my eyes. At biglang lumitaw

sa isip ko ang muka ni Cassandra. Bigla ko itong naitulak.

"Simon naman, hindi mo ba manlang ako namiss? Paano na tayo? Ang mga nangyari sa
atin?" maarteng tanong nito sa akin at pilit akong hinahalikan.

Pilit namang akong lumalayo at binabaklas ang pagkakayapos nito sa leeg ko.

"Ysabell, what are you talking about? There was never an us!" sabi ko dito ng
tuluyan kong mabaklas ang mga braso nitong nakalingkis sa akin.

"Simon, mahal na mahal kita. Alam ko naguguluhan ka lang ngayon sa nararamdaman mo.
Those magazines and tv interviews was all a lie." Sabi nito sa akin.

Lalapit na naman sana ito sa akin ng lumayo ako. Pero yumapos lang ito sa akin.
Pilit akong lumalayo dito. Naguguluhan ko lang siyang tiningnan. I don't know what
is happening right now.

"We only dated once Ysabell at pinagbigyan ko lang ang Mama mo. At alam mong walang
nangyari sa atin. Anong pinagsasasabi mo? Are you insane?" di ko maiwasang
ibulalas. Pinanlisikan ako nito ng mga mata.

"Why you always insisted na walang nangyari sa atin? Meron! I will do anything
mahalin mo lang ako. Kase ako mahal na mahal kita simula palang ng mga bata tayo."
parang baliw na sabi nito.

"Just go home. Nababaliw ka na ba?" di makapaniwalang tanong ko dito.

Sa sinabi ko ay nagwala ito. Nanlalaking mata na lumayo ako dito.

"Hindi ako baliw! Sinong nag sabing baliw ako?! Hindi ako baliw!" histerical na
sabi nito.

Sa totoo lang gulong gulo ako sa nangyayari ngayon. Ysabell was one of my
classmates way back in my elementary days. Hindi ko siya masyadong pinapasin noon
because she was really weird. Napilitan lang akong idate ito ng makiusap sa akin
ang Mama nito na kaibigan naman ni Lola.

Isang beses ko lang itong naidate at pagkatapos noon ay hindi na ako nagkainteres
na kitain ito o tawagan manlang. Sa mga body guards ko nalang ito ipinahatid
pagkatapos ng date namin. Maganda naman si Ysabell but I am not really interest on
her.

Tatawag na sana ako ng security ng saktong lumabas si Apeng at Tikong sa unit ni

Hermes na katabi lang ng unit ko. Sinenyasan ko ang dalawa na ilayo sa akin si
Ysabell na nag wawala ngayon sa hindi ko malamang kadahilanan.
"Saan nyo ako dadalin?! Bitawan nyo ako! Simon darling, tell them to let go of me.
Simon! Simon!" sabi pa rin nito habang hawak ng dalawa at pilit na isinasakay sa
elevator.

Napailing nalang ako sa nangyari.

"What a scene!" I smirked.

"I think she's crazy."

Napabaling ako sa nagsalita at nakita ko si Hermes na nakasandal sa hamba ng

pintuan ng unit nito.

"Yeah, I think so too. I don't want this thing to happened again Hermes. Paano
nakapasok dito yun?" sita ko dito.

"I talked to them later. It won't never happened again. I'll make sure of that."
Seryosong sabi nito.

Tumango lang ako at pumasok na sa unit ko.

Nahiga lang ulit ako sa kama at napahilot sa ulo ko na lalo yatang sumakit sa
nangyari kanina. Inaalala ko si Cassandra kung malalaman niya ang nangyari. Lalong
sumakit ang ulo ko sa iniisip kong magiging reaksyon nito.

Kailangan kong sabihin ito sa kanya dahil ayokong maglihim. Ayokong isipin niya na
niloloko ko siya. Na pinaglalaruan ko lang siya o kahit na anong negatibong bagay.

I sighed. I am planning to see her later. Naging busy pa naman ako these fast few
days. Hindi ko na ito madalas bisitahin. Lalong naging hectic ang schedule ko dahil
sa kompanya ni Lola. Isama pa na ipinasa na din sa akin ni Mama ang pamamahala ng
export business nito.

And now I am terribly missing her.

Napahilot na naman ako sa sentido ko ng parang may pumitik na naman dito. Masama
talaga ang pakiramdam ko dahil sa hang over. Nasobrahan kami kagabi ng inom nila
Mikhael at Gabriel. Hindi ko na namalayan na nakatulog pala ako.

Nagising lang ako sa tunog ng telepono. Pikit matang kinapa ko ito sa bedside table
at sinagot. Ang phone na ito ay gumagana lang sa buong building.

"Hello."

"911!" sabi ng nasa kabilang linya. Bigla akong napatayo.

"Speak up!" utos ko.

"Cassandra was missing." Imporma nito sa akin.

Muntik ko ng mailaglag ang cordless phone na hawak ko.

"W-what?"

"Cassandra is missing." ulit nito.

"Kanina ka pa tinatawagan ni Arthuro at Miss P. Pero nakapatay ang cellphone mo,

kaya ako ang tinawag -"

"Where are you?" tanong ko dito at tarantang nagbihis ako.

"Outside your unit."

Pagkasabi nito ay dali dali akong lumabas ng unit at nakita ko itong nakatayo doon
kasama sila Nardo. Hinagis ko dito ang susi ng kotche ko.

"What happened?" tanong ko habang pasakay kami ng elevator.

"Fuck!" mura ko nang makita ko ang oras.

"I don't have the details yet. Sinundo lang kita para ikaw mismo ang umalam kung
ano ang nangyari dahil itinawag lang din sa akin ni Arthuro." Sabi nito.

Paglabas namin ng lobby ay sinalubong agad ako ni Athuro. I signal him to speak.

"One of her friend called me. She's looking for you Emperor. Miss Cassandra is
missing. Kaninang tanghali pa daw po nila ito huling nakita at hanggang ngayon ay
hindi pa ito umuuwi. Baka daw po kasama nyo ito o alam nyo kung saan nagpunta. They
calling you on your private number but unfortunately your phone was out of
coverage."

I clenched my fist. At binalingan ko ang tahimik na si Hermes. Sinenyasan ko ito.

Tumango lang ito at umalis na kasama ang dalawang body guard nito. Ako naman ay
binalingan ko si Nardo at Rogelio.

"Let's go to there house." Sabi ko sa dalawa. Binalingan ko naman si Arthuro.

"You can go home Athuro." sabi ko dito. Tumango lang ito at umalis na.

Nagmamadali kaming makarating sa bahay nila Cassandra. Hustong pag hinto ng

sasakyan ay bumaba agad ako. Sinalubong ako ng nag aalalang si Clara. Kasama nito
ang kaibigang si Hera.

"What happened Clara?" nag aalalang tanong ko agad dito.

"H-hindi ko din alam. Kaninang pag uwi ko ng tanghali dito nakasalubong ko siyang
palabas ng bahay sinakyan niya pa ang sasakyan ko. Sinubukan ko siyang pigilan pero
hindi niya ako pinansin, parang, parang wala siya sa sarili niya. Hanggang ngayon
hindi pa siya bumabalik. Maghahating gabi na Emperor baka kung napano na ang
kaibigan ko." bigla nalang itong humagulgol ng iyak.

"Clara stop it! Hindi makakatulong yang pag iyak mo!" saway dito ni Hera.

"Emperor please help us to find her. Alam namin na ikaw lang ang makakahanap sa
kanya." pagmamakaawa ni Hera.

Hindi ako makapagsalita. Kung anu ano kaseng eksena ang pumapasok sa isip ko.
Napatanga nalang ako. Paano kung may nangyari ng masama dito?

"Emperor!" tawag sa akin ni Nardo kaya napabaling ako ng tingin dito. Sinenyas nito
sa akin ang nag iingay kong cellphone. Agad kong sinagot ang tawag ng makita kong
si Hermes ito.

"We already found her car, but not her." Sabi agad nito.

"What do you mean her car at hindi siya?" napadiin ang hawak ko sa cellphone ko.

"Where trying to review the CCTV footage in this mall. Sumakay siya ng taxi at
iniwan niya ang sasakyan. I'll call you again pag nakausap na namin ang driver ng
sinakyan niyang taxi." Sabi nito at nawala na sa kabilang linya.

Dali dali akong sumakay ng kotche. Susunod sana ang dalawang bodyguards ko ng
pigilan ko ang mga ito.

"Stay here. Tawagan nyo ako kung sakaling umuwi na siya dito. I'll try to look for
her." sabi ko sa mga ito.

Pinaharurot ko ang sasakyan palayo. Ilang minuto ko ng sinusuyod ang buong metro ng
makatanggap ako ng tawag galing kay Hermes.

"Emperor, Casey is at Sebastian Medical-"

Hindi ko na pinakinggan ang ibang sinasabi ni Hermes. Agad kong iniliko ang kotche
papunta sa ospital. Pagkababa ko ng sasakyan ay sinalubong agad ako nito at
sinenyasan na sumunod dito. Ito na ang nagbukas ng pinto ng kwarto para sa akin.

Nang makita kong nakahiga si Cassandra sa hospital bed ay dalidali ko itong

nilapitan.

"Casey, what happened to you? Are you okay? Kanina ka pa namin hinahanap. I was
worried about you." Nag aalalang tanong ko dito.

Seeing her right now, lying in a hospital bed parang pinipiga ang puso ko. I was
worried about her. Hindi ko alam ang gagawin ko kung may nangyaring masama dito.

Tinitigan ako nito. Mata sa mata. I saw how she clenched her fist. At ng ibalik ko
ang tingin dito ay napaatras ako sa paraan ng pagtitig nito sa akin. Her eyes are
burning with so much anger and hatred? For whom?

"C-cassandra?" di makapaniwalang ko dito.

"Leave!" she hissed. And then she pointed the door.

"Casey?" ulit ko dahil baka naghahallucinate na naman ito kagaya ng dati.

I tried to hug her to make her calm pero itinulak niya lang ako. Nasasaktan ako
ngayong nakikita ko siyang umiiyak. Parang sinasakal ang puso ko.

"Just leave! Leave me alone!" sabi nito sa pagitan ng pag iyak. "Please, leave!
Please!"

"Emperor, let her be." Sabi sa akin ni Hermes at sinusubukan akong ilabas.

"But Casey!" apila ko pa din.

"Leave! I don't want to see your face ever again!" sigaw nito sa akin.

My mouth parted. Bumalatay sa muka ko ang sakit. Parang hiniwa sa dalawa ang puso
ko sa sinabi nito.

"Simon, just go. I think you're the reason kung bakit siya nagkakaganyan. Let's
talk later." Sabi sa akin ni Tita Ezra.

Wala akong nagawa kundi ang sumunod nalang dito kahit mabigat sa loob ko na iwan si
Casey.

"I will talk to you later CC." Sabi dito ni Doctora.

Sinenyasan kami ni Tita na sumunod dito at pinapasok sa clinic nito na nagsisilbing
office din nito. Ngayon ko lang din napansin ang isang lalake in his mid 50's. I
know him.

"Attorney Saavedra?" paninigurado ko. Tumango lang ito.

"What happened to her Tita Ezra?" baling ko sa nanay ni Matt. She sighed.

"Dinala siya dito ng mga tauhan ni Mr. Saavedra." Panimula nito.

"She tried to kill herself." Napabaling ang tingin ko kay Attormey.

"Why would she do that? Hindi kayang gawin yun ni Cassandra sa sarili niya!" giit
ko.

"But she already did, kung hindi lang dumating ang caretaker ng bahay." Sagot ni
Attorney.

"B-but why?" di makapaniwalang tanong ko.

"We don't know the reason yet. Kakausapin ko pa siya mamaya. And I have a hint. Can
I Asked you a personal question Simon?" tanong sa akin ni Tita Ezra. Tumango ako.
Actually she was Matt's mother.

"Nag away ba kayo ni CC?" direktang tanong nito sa akin. Umiling ako.

"No Tita, how can you say that? W-wala. Wala akong natatandaan na nag away kami.
The last time I checked. Okay na okay kami." Sabi ko dito.

I heard the two sighed at nagpalitan ng makahulugang tingin. Matama lang akong
nakikinig sa ipinapaliwanag sa amin ni Tita Ezra. Ipinapaliwanag nito kung bakit
ganoon nalang ang reaksyon ni Cassandra. Kahit ako ay nagulat sa naging reaksyon
nito.

Kung anu ano pa ang itinanong nito sa akin. I honestly answered all her questions
about me and Cassandra. Kahit hindi ko naman maintindihan kung para saan ito.
Napatuon lang ang atensyon ko sa sinasabi nito.

"Is it the same problem?" narinig kong tanong ni Attorney.

"Yes, pero ngayon nalang nagtrigger PTSD niya. Ulit. I know there is a big reason
behind it. Hindi niya nakayanan ang stress, which lead her para tangkain niyang
magpakamay."

"What do you mean by PTSD Tita?" di ko mapigilang itanong.

"Post Traumatic Stress Disorder. Alam mo naman sigu-"

"Doctora Sebastian!" pigil agad ni Attorney sa iba pa nitong sasabihin. Binalingan

ko si Attorney.

"I know everything about her past. She already told me everything. No need to worry
Attorney Saavedra." Sabi ko dito. Tumango lang ito kaya nagpatuloy ang
pagpapaliwanag sa akin ni Tita Ezra.

Napatingin ako sa pintuan ng pumasok dito dito si Matt.

"Mom?" tawag nito sa Ina.

"Bantayan mo iyang kaibigan mo. I need to checked on her." Bilin nito sa anak.
"Come with me Attorney."

"Bakit siya pwedeng sumama? Bakit ako hindi?" apila ko. Tita Ezra just rolled her
eyes and walked away with Attorney.

"Just listen to her. Hindi ka naman mananalo kay Mama." Sabi sa akin ni Matt.

I stood up and walked back and forth infront of them. Si Hermes ay tahimik lang na
nakamasid sa amin sa isang tabi. Ngayon ako lalong hindi mapakali lalo na sa mga
sinabi ni Tita.

"Simon, pwede bang maupo ka lang sa isang tabi nahihilo ako sa kakaparit parito mo.
Calm down, man." Sabi sa akin ni Matt.

"Mattheo I can't just sit here and wait for your Mom's signal kung pwede ko na
siyang makita. Kailangan ako ni Cassandra sa tabi niya. Lalo na ngayon! Did you
understand that?" I hissed.

Hindi ito kumibo. Sabay pa kaming napatingin sa pintuan ng humahangos na pumasok

dito ang Mama ni Matt. Bigla akong kinabahan. Nakaramdam ako ng kakaibang takot.

"She's nowhere to be found." Sabi nito.

"What?!" sabay sabay naming reaksyon.

"She's missing." Ulit nito.

"Damn it!" I hissed. "Hermes!" malakas na tawag ko sa kaibigan ko.

Nagtatakbo kaming lumabas ng ospital. Pasakay na ako ng sasakyan ng makatanggap ako

ng tawag kay Nardo.

"Emperor, nandito na si Miss Cassandra." Imporma nito sa akin.

Parang nauupos na kandila akong napaupo sa sementadong parking lot. God! What is
happening? Mababaliw na yata ako sa mga nangyayari. Napasabunot nalang ako sa ulo
ko. Sinenyasan ko si Hermes. Ito na ang tumawag kay Matt.

"Doon nalang daw pupuntahan ni Tita Ezra si Cassandra. Let's go Emperor. You need
to be there."

Tumango ako at ito na ang pinag drive ko dahil para akong hinang hina.

This is the longest day and night in my entire existing.

Part 18

"Seriously? Bakit hindi ako pwedemg lumapit sa kanya?! Wala akong matandaan na
ginawang masama kay Casey!" Paghihimutok ko.

Magkakasama kami ngayon dito sa yate ko pagkatapos kong makipag diskusyon kay Tita
Ezra at Attorney Saavedra. Dalawang araw na akong sumusubok makapuslit makita si
Casey pero hindi ko magawa dahil nakabantay dito si Tita Ezra at Attorney.

Simula ng gabing tumakas ito sa ospital ay hindi ko pa ito nakakausap o nakikita

manlang. And it's killing me. Hanggang ngayon ay bawal ko pa rin itong makita.
Dahil ako daw ang dahilan bakit nagka ganito ito.

Dito kami nakarating sa Subic kasama ng mga kaibigan ko.

"The fuck!" I hissed.

"Makinig ka nalang kay Mama. Pansamantala lang naman. Ilang araw lang. Maging
stable lang ulit ang emosyon niya." Paliwanag sa akin ni Matt.

"Ilang araw? It's already two fucking days, Matt?! Two fucking days! Do you
understand that?" nangigigil na sabi ko.

"Ngayon niya ako mas kailangan. I don't want her to feel that she's alone just like
before. I want her to feel that I'm just here for her no matter what. I promise her
to never leave at her side and protect her from harm. Damn it! Damn that PTSD!
Inilalayo niya sa akin si Casey ko!" inis na inis akong tumayo at tumanaw sa
madilim na karagatan na nasa harapan ko.

"I am The Great and Mighty Green eyed Emperor, pero wala akong magawa para kay
Cassandra. I have a lots of money. What would I do with my money kung hindi ko
naman siya makausap o makita manlang? Shit! I hate it! I hate it! I hate it!" sigaw
ko.

I heared them sighed.

"Bakit ba nagkakaganyan ka? Ano naman kung hindi mo siya makita? Correct me if I'm
mistaken. You just court her because you just thrill about her. Bakit iba na yata
ngayon?" biglang tanong ni Mikhael.

"I'm not asking for your opinion Mikhael." Masungit kong sabi. He just smirked.

"I'm just trying here to help you to figure out something." Dagdag nito.

"You're not helping. Your trying to confuse me."

"Ay, ewan sayo Simon." Sabi nalang nito.

"What his trying to say is, what is really going on between you and Casey." Sabad
ni Matt. Sinamaan ko ito ng tingin.

"Don't call her Casey. Ako lang ang pwedeng tumawag niyan sakanya." Madiin sabi ko
kay Matt. Nagtaas lang ito ng dalawang kamay.

"Okay. Okay. Just chill. Jelousy is in the air." Sabi pa nito. I just made a face.

Nagulo ang usapan namin ng may biglang dumamba sa akin. Muntik na akong malaglag
kung hindi lang ako nakakapit ng mabuti sa railing. Nang lingunin ko ito ay ang
nakangising si Gabriel.

"Damn it Gabriel! Umayos ka nga! Lagi mo nalang ginagawa yan!" I hissed.

Sinimangutan lang ako nito. Lagi nalang nitong ginagawa yon sa akin.

"Bakit ngayon ka lang? Dalawang araw ka ng absent." tanong dito ni Mikhael.

"Bakit? Namiss mo agad ang kgwapuhan ko, Mik-Mik?" binato lang ito ng kutchara ni
Mikhael.
"Gago!"

"Ulol!"

"Can you please stop? It's kinda annoying!" sabi ko sa dalawa.

Nginisihan lang ako ng mga ito.

"Bakit mainit ulo nyan?" narinig kong tanong nito kay Matt.

"Cassandra." Simpleng sagot nito.

"Na naman? Bakit nabasted na ba ng tuluyan? Di ba pinuntahan pa siya sa condo

niya?"

Sa sinabi ni Gabriel ako napabaling dito.

"What did you say? Pumunta si Casey sa Condo ko? Kelan?" sunod sunod na tanong ko.

"Kita mo bilis ng reakyon pag narinig ang pangalang Cassandra." Bubulong bulong na
sabi nito.

"I'm waiting Gabriel." Napipikang banta ko dito.

"Kiss muna." Sabi pa nito. At nginisihan ako ng nakakalokoha like he get laid last
night. Sinamaan ko ito ng tingin.

"Oo na! Sasabihin ko na. Chill ka lang. Masyado kang excited. Hihinga muna ako.
Pwede ba yon?" sabi pa nito at uminom muna ng inumin.

"Pumunta siya. Ako pa nga ang naghatid. Hanggang lobby nga lang." Sabi nito. Lalong
kumunot ang nuo ko sa sinabi nito.

"Paano mo siya nakasama?" tanong naman ni Mikhael dito.

"Dumaan lang ako sa botique niya. Tapos sabi niya nga pupunta siya sa unit mo kaya
hinatid ko na. Sigurado naman hindi siya makakaakyat sa unit mo kung hindi ko siya
sinamahan."

"Bakit? Anong ginagawa mo sa botique niya?" tanong naman ni Mikhael.

"Basta! Haist! Bakit ba ang dami nyong tanong. Basta pumunta si Cassandra sa condo
ni Emperor. Tapos. Period. End. Pak! Ganern!"

"When is that, Gabriel?" tanong ko dito. Nag isip muna ito bago sumagot.

"Last Tuesday, I guess? Bakit? Hindi ba kayo nag kita?"

Napatingin ako kay Hermes. Ganun din ito sa akin. Nagpalitan kami ng makahulugang
tingin. Nagkibit balikat lang naman ito.

"Hermes, get the cctv footage on that day. Footage in our floor and lobby area
only. And even on the elevator. ASAP! I need it now!" utos ko. Tumango lang ito.

Naguguluhan namang nakatingin lang sa amin si Matt, Gabriel at Mikhael.

"What time is that?" tanong ko ulit kay Gabriel.

"I think between 9 to 10 am."

"Did you here that Hermes?"

"Yes." Sagot naman nito at nagdial agad sa cellphone.

"Uy, nandyan ka pala Hermes? Akala ko figurine ka lang dyan." Asar dito ni Gab.
Hermes just gave him a middle finger.

I let Hermes do his job. Nagpalakad lakad ako. Hindi ako mapakali. Ayokong
makumpirma ang hinala ko. Kung totoo man. Alam ko na kung bakit sinasabi ni Tita
Ezra na ako ang dahilan bakit natrigger ang sakit nito. I hope she never see me and
Ysabell. Kung hindi baka kung ano ang magawa ko sa huli.

"Emperor." Tawag nito sa akin. Agad akong lumapit dito at inabot ang cellphone na
hawak nito.

"See for yourself."

Habang pinapanuod ko ang footage ay hindi ko maiwasang kabahan. Parang may karerang
nagaganap dito sa dibdib ko. Pakiramdam ko ay sesentensyahan ako anumang oras. At
bitay ang ipinatong sa akin. Nanlalamig ang kamay ko at pinagpapawisan ako ng
malamig.

Muntik ko nang maibato ang cellphone na hawak ko ng makumpirma ko ang hinala.

"Damn it! I will going to kill that bitch!" inis na inis na sabi ko.

"Calm down!" sabi sa akin ni Hermes.

Kinuha naman sa akin ni Gabriel at Mikhael ang cellphone at pinanuod ito.

"You're dead man!" sabi sa akin ni Mikhael.

"Basted!" sabi naman ni Gabriel.

"Shut up!" I yelled. Tumahimik ang mga ito.

"I need to talked to her!" tarantang sabi ko.

Hindi ko alam ang gagawin ko. Kung aalis ako at pipilitin kong makausap ito o ano.
I can't think straight right now. I don't know what to do. Ngayon lang nangyari sa
akin na hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin.

"Ano ba talagang nararamdaman mo sakanya?" biglang tanong ni Hermes sa akin.

Lahat kami ay napabaling ang atensyon dito.

"What is your truelly intention on her? What is your real feelings about her?"
tanong pa rin nito.

"What do you mean?"

"You know what I mean, Emperor. You're reaction right now is not you. It's the
reaction of a man falling so deep." Sabi pa nito.

"Are you telling me that I'm falling for her?"

"Hindi ako makakasagot niyan. It's up to you." Preteng sabi nito at uminom sa
inumin nitong hawak.
"I am not falling for her! That is not my thing." giit ko. "I like her. Yes! No
doubt about it. But falling for her? Nah. I don't think so!"

"You say so." Sabay sabay na sabi nila sa akin. Na parang hindi kumbinsido sa sagot
ko.

"If you're not really sure about on how you feel about her. Then stay here. Just
figure it out first. Wag mo nang palalain ang sitwasyon nyo. Saka mo siya kausapin
pag okay na ang lahat." Payo ni Hermes.

Wala akong masabi. I am confuse right now. Nagdadabog na naupo nalang ako sa tabi
ng mga ito. Tinapik naman ako sa balikat ni Hermes.

"I already experience your confusion. All you need was time."

Tumango nalang ako kahit hindi ako sigurado.

"Dear, Papa Hermes papalitan mo na ba si Papa Jack at Papa Dudut?" Sabad ni

Gabriel.

"Epal." Sagot naman dito bi Hermes.

"Minsan ka lang magsalita ang tindi pa ng hugot mo. Love na kita." Sabi pa dito ni
Mikhael at akmang yayakapin si Hermes ng itulak lang ito.

"Mik Mik! Akala ko ba tayo ang love team. Bakit pinagpapalit mo na ako! Mga
taksil!" arte ni Gabriel.

Napailing nalang ako sa kaingayan ng mga ito. But right now, they all I need.

"Everything will going to be okay." Sabi sa akin ni Matt. "You need time and space
to think about it."
Tumango nalang ako.

"Pag isipan mo na rin kung paano mo sakanya ipapaliwanag ang nangyari." dagdag pa
nito.

Tumango lang ulit ako.

"Come on guys, I have a game. Napanuod ko lang kahapon. It was all over the
internet. Let's try it." Yaya sa amin ni Mikhael.

Napailing nalang ako ng tawagin nito ang isa sa bodyguards ko at may itinuturo
dito.

"Ano na namang kalokohan ito?" tanong ko ng pinapanuod na namin DAW ang larong
gagawin namin. I smirked.

"Guys! Don't be such a baby. Come on. Wag kayong kill joy." Dagdag pa ni Mikhael.

"Ow, I will just watch you guys." Sabi ni Hermes.

Pero hinila lang ni Mikhael at Gabriel ito patayo. Wala kaming nagawa ng kami naman
ang balingan nito. Halatang may mga tama na sa nainom.

Napakamot nalang ako sa ulo ko ng ituro nito kung paano ang gagawin namin.
Senenyasan ko si Hermes at Matt. Mukang nakuha naman nito ang gusto ko.
"Pak ganern, ganern!" sabi pa ni Gabriel.

Nang magkamali ito ay itinulak namin ito kasama si Mikhael. Kaya nalaglag ang mga
ito sa dagat.

"Damn it! Bakit kasama ako!?" sigaw ni Mikhael.

"Burn!" sigaw naming tatlo pabalik dito.

"The Emperor is here!" sabi ng bodyguard ni Papa.

"I repeat! The Emperor is here!"

Agad naman sumunod sa akin ang dalawa. Napailing nalang ako.

Napasugod ako bigla dito dahil hindi ako matatahimik hanggat hindi ko nakukuha ang
sagot sa kung ano ang tawag dito sa nararamdaman ko katulad ng tanong sa akin ni
Hermes. Hindi ako mapakali. Isang tao lang ang makakatulong sa akin ngayon.

"Goodmorning Emperor!" bati sa akin ng lahat ng empleyadong nakakasalubong ko.

Tinatanguan ko lang sila bilang sagot. Wala ako sa mood para magpakabait ngayon.
Malaki ang problema ko.

"E-emperor!" gulat na bati sa akin ng secretary niya.

"Hold all his calls!" utos ko.

Sunod sunod namang tumango ito sa akin.

Walang Sali salita na pumasok ako sa opisina nito ng hindi manlang kumakatok.

"Pa, can I ask you something?" seryosong tanong ko agad kay Papa.

Lumingon naman siya sa akin ng seryoso ring muka. Hindi ko maiwasang mapangiwi
tuwing tititigan ko siya. Magkamukang magkamuka kase kami and it's giving me
goosebumps.

"Wow! Goodmorning to you too my son!" napapailing na sabi sa akin ni Papa.

"Pa!" I remained having a serious face.

"I heared what happened to Cassandra. Is she okay now?"

"I think so?" di ko siguradong sagot at sinimangutan ko ito.

"Relax! You're too serious my son. Bakit? Nabasted ka ba?" nakangising pang aasar
pa nito sa akin.

Nalukot naman ang muka ko sa sinabi nito. Napasimangot tuloy akong lalo ng maalala
ko kung paano ako nito iwasan. O mas tamang sabihing pinagtataguan ako nito.

Okay naman na daw kase ito sabi ni Tita Ezra at pinayagan na ako nitong makita si
Cassandra. Pero ito naman ang nagtatago sa akin. And it's killing me.

"I don't know. Hindi ko na alam ang gagawin ko Pa!" ginulo ko pa ang buhok ko sa
sobrang inis.

Tinitigan lang ako ni Papa at malakas na tumawa.

"Pa, I have a serious problem here. Don't laugh at me. That woman is making me
crazy!" I hissed.

Tumikhim muna ito bago nagsalita.

"Okay, tell me what's the real problem!"

Hindi ko maiwasang kumunot ang nuo. Dahil kitang kita ko kung paanong nagpipigil ng
ngiti ang ama ko.

"She's avoiding me and I know the reason why. I want to explain, but she don't want
to hear my side. Okay naman kami. That was before the problem appear. She's opening
up herself to me. She's letting me in, in her life. But now. I don't know. Ilang
araw na niya akong iniiwasan -"

"O mas tamang sabihing tinataguan ka ng manugang kong hilaw?" tanong ni Papa.

I just smirked. Natawa na naman siya.

"Oh, well. I guess that's it"

"Baka naman nahuli kang may babae?" biro pa ni Papa.

"Pa, simula ng ligawan ko si Casey wala na akong babaeng kinikita o nakakasex.

Except tha fact na nakita niya si Ysabell na hinalikan ako. Ilang buwan na nga
akong wala-"

"Okay son, stop. I get it. And whose Ysabell?" Nakangiwing putol nito sa iba ko
pang sasabihin.

Ako naman ngayon ang ngumisi sa kanya. Pero maya maya ay sumeryoso ito.

"Daughter of Mayor Esquevel." Simpleng sagot ko.

"Oh, that lady?" Tumango ako.

"She's the reason why I have this problem with Casey."

"Anak, ano ba talagang balak mo kay Cassandra? I want an honest answer." seryosong
tanong nito sa akin.

Bumuntong hininga ako saka tumayo. Lumapit ako sa glass window nito. Kitang kita ko
ngayon ang buong metro. Hindi ako makakibo. I heard him sighed.

"Simon, kung hindi ka naman seryoso kay Cassandra, tigilan mo na siya. Hindi siya
katulad ng mga babaeng nakilala mo. Spare her if you are not really serious. Gusto
ko man siya para sayo. Pero kung sasaktan mo lang din naman siya anak. Huwag
nalang." Seryosong sabi ni Papa.

"I'm serious about her. Hindi naman ako manliligaw Pa kung hindi ako seryoso. You
know that courting is not my thing. But for her I am willing to do everything and
anything." Seryoso ko rin sagot.

"Okay, I get it. But let me rephrase it. What is your true feelings about her. I'm
your father, I know whenever you are lying."

Pumamulsa ako at nag isip mabuti. And then I sighed again.

"Honestly Pa, I like her. I really like her." sagot ko.

"You like her or you just thrill about her? That was two different word. You know
what I mean. Hindi mo siya madala sa kagwapuhan mo at hindi mo siya maakit dyan sa
berdeng mga mata mo."

"Maybe yes? Maybe not? I don't know what I am feeling right know. All I know Pa is
whenever she smiles at me, everything went into slow motion. It may sounds so gay.
But everytime she's with me my heart beats so fast and there's likes a butterfly on
my stomach. And when she's talking to other guy." I sighed. " I felt jelous.
Seriously? Is that even normal?" I hissed.

Sa gilalas ko ay tumawa lang si Papa at tinapik ako sa balikat.

"And then now, mababaliw na ako kakaisip kung paano ko siya makakausap at ng
makapagpaliwanag ako na hindi totoo ang nakita niya. Kahit saan hinanap ko na siya
pero di ko siya makita. Pag sa shop niya ako pumunta laging sinasabi ng mga tauhan
niya na wala siya doon kahit alam kong naroon siya. Ayaw niya akong kausapin. And
it gives me frustration. Isang araw ko lang siyang hindi makita at makausap para na
akong mababaliw. Ngayon pa na ilang linggo na hindi ko pa rin ito nakikita. Hindi
ko na alam ang gagawin ko." parang batang pagsusumbong ko.

"Why don't you try to talk to her friends." Suhensyon niya.

Napalingon ako kay Papa na nakangisi sa akin. Maliwanag na maliwanag kase ang
berdeng mata nito kaya alam kong may alam siya na hindi ko alam.

"You think, they can help me with Casey?" alanganing tanong ko.

"Walang mawawala kung susubukan mo. Sabi mo nga you will do everything and anything
for her."

"But Pa, is this feeling is even normal?" Tumango naman ito.

"You're just inlove. And that is freaking normal, Simon." nakatawang sagot ni Papa.

Nanlalaking matang nilingon ko siya.

"W-what did you say Pa?" kandautal kong tanong.

Inlove? No way! Sigaw ng isang bahagi ng isip ko.

"Your just inlove with Cassandra." ulit na sagot ni Papa.

"No way! That's insane!" saka ako padabog na naupo sa couch na nandoon.

"Yes, you are!" tinuro pa ako nito.

Si Papa naman ay tatawa tawang naupo sa swivel chair niya. Saka hinimas himas ang
baba niya. Parang siyang siya ang Papa ko sa nangyayari sa akin.

"That is the same reaction ng malaman ko na mahal ko na pala ang Mama mo. You know,
just like you I don't believe in love before. Take some time to think. Matatanggap
mo rin yan." Payo nito sa akin.
Umiling ako.

"I know I'm not inlove! May ibang tawag dito sa nararamdaman ko." giit ko pa rin.

"Then what is it?" hamon sa akin ni Papa.

Natahimik ako. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko tulad ng tanong sa akin ni
Hermes.

"See, wala kang maisagot sa tanong ko. Think about it. Kung hindi mo matanggap na
nabali ang prinsipyo mo na hindi ka magmamahal. Then be it. Itanggit itanggi mo man
Simon, isa lang ang kakalabasan niyan. Nagmamahal ka na." Sabi nito.
Hindi ako umimik. May point kase siya.

"Pero anak, kung mahal mo nga si Cassandra. Talk to her and say it. Kung basted ka.
Try ka lang ng try. Wala namang mawawala." Sabi pa nito.

"But I'm not inlove with her!" giit ko pa rin.

Alam ko naman ang posibilidad na mahal ko na siya. But the mere fact na mang galing
mismo iyon sa ibang tao at sa mismong ama ko. I can't easily accept it.

"Okay, you say so. Then stop chasing her. He deserved someone better. A man that
will truely love her. Layuan mo na siya hangga't maaga kung hindi mo naman pala
siya kayang mahalin." Giit din nito sa akin.
Bigla akong napatayo.

"No! I can't do that Papa. She's mine and mine alone. Walang pwedeng lumapit o
umangkin sa kanya. There's no one better than me, because I'm the best for her.
Cassandra is mine!" turo ko pa sa sarili ko.

Nagkibit balikat lang Papa ko.

"Anak kung gusto mong ariin siya. Alam mo kung ano ang dapat mong gawin. Accept the
fact that you are inlove with her. Dahil kung hindi walang mangyayari. Masasaktan
mo lang siya. Actually nasaktan mo na nga siya." Sabi pa rin nito.

Tinitigan ko si Papa. Isipin ko palang kase na may ibang mamahalin si Cassandra.

Naninikip ang dibdib ko. Parang hindi ako makahinga at baka mapatay ko pa kung sino
ang lalaking yun.

"Think about it, Simon. Masarap magmahal anak. Accept it that you already found
your match." sabi pa ni Papa.

"What if she rejected me? I don't what to get hurt." sabi ko kay Papa.

"Simon, kasama sa paglaki ang masaktan. Hindi ka sasaya kung hindi ka masasaktan.
Love is a gamble. At Kung talagang mahal mo siya, kahit ilang beses ka pang
masaktan. Susuyuin at susuyuin mo siya hangga't makuha mo siya. Ganon ako sa Mama
mo noon." Tumango nalang ako.

"Thank you Pa." sabi ko.

Tumango naman ito. Kakatalikod ko lang ng marinig ko na may kausap agad sa phone si
Papa.

"Honey! Your son is inlove! Finall-"

"Pa!" I hissed.

Sinenyasan lang ako nito na umalis na at pinagpatuloy ang pagbabalita kay Mama.
Napailing nalang ako.

Now, all I need to do is to talk to her. Explain everything. And confess what I
feel. Tanggap ko na. Nagmamahal na nga ako.

Wala naman akong makapang pagsisisi na si Cassandra ang napili ng puso ko.

Cassandra now owns The Emperor's Heart.

Part 19

Ilang linggo ko na ring iniiwasan si Elvin buhat ng nakita ko ito na may kahalikan
sa labas ng condo unit niya at buhat nang nangyari ang tagpo sa ospital.

Ngayon stable na naman ako, ay hindi ko pa rin ito hinaharap. Para sa akin tapos na
ang lahat lahat sa pagitan namin.

Oo na, inaamin ko naman na mahal ko siya. Mahal na mahal ko siya kaya ako
nasasaktan ng ganito kahit wala naman KAMING dalawa.

Naiinis ako sa sarili ko, na sana sinunod ko nalang ang instinct ko at nag stick
nalang ako na hindi nga ang kagaya niyang lalaki ang babagay sa kagaya ko.

Nililigawan palang niya ako pero may iba na siyang kinahuhumalingan. Baka nga
girlfriend niya na iyong babaeng iyon at isa lang ako sa mga pinaglilibangan niya.

At siguro nga na thrill lang siya sa akin dahil iba ako sa mga babae niyang
nakilala. Actually ibang iba. I was plain and boring.

Gusto kong pagalitan ang sarili ko sa kagagahan ko. Naniwala na naman kase ako na
there is a happy ending between me and him. At ang nakakaloka pang isipin ay
nakikita ko na siya bilang forever. Pero walang forever.

Bitter much? Tili ng isip ko.

Nag init na naman ang sulok ng mga mata ko sa naisip ko. Nanikip ang dibdib ko.
Ngayon lang ulit ako nakaramdam ng ganito pagkatapos mamatay ni Mamang. Ngayon lang
ulit ako nawala sa sarili.

Sinusubukan ko siyang iwaksi sa isip ko. Hindi ito makakabuti sa akin. Baka hindi
ko na naman makayanan ang stress at saan na naman ako makarating.

Pinahid ko agad ang mga luha sa mata ko ng may mahinang katok akong narinig.

"Pasok." sagot ko sabay talikod sa may pintuan.

"Miss Cass, may bisita po kayo." Sabi sa akin ni Mara.

"Sino?" tanong ko ng hindi ko ito nililingon.

"Ako."

Agad akong napabaling sa may pintuan ng opisina. Those deep and and baritone voice.
Sinalubong agad ako ng isang pares ng berdeng mga mata. Iniwas ko ang tingin ko at
nagkunwaring inaayos ang mga papeles sa ibabaw ng table ko.

"Anong ginagawa mo dito?" masungit kong tanong.

"Ilang linggo mo na akong iniiwasan. May problema ba tayo?" tanong nito sa akin.
"W-wala." simpleng sagot ko.

Hindi ko alam kung napapansin niya ang panginginig ng kamay ko at ng boses ko.

Napansin ko na may pumatak na likido sa sketch pad ko na hawak. Agad kong pinahid
ang luha ko at tumalikod.

"U-umalis ka na." sabi ko sabay turo sa pintuan.

"Hey, are you crying?"

Sinubukan nitong hawakan ako pero tinabig ko lang ang mga kamay niya.

Seeing him again, standing infront of me, bringing back my feelings for him and
bringing back those happy memories with him and that hurtful memories infront of
his condo unit.

Kaya ayoko siyang makita dahil baka magpakatanga ako at kalimutan ko ang nakita ko.
Dahil isang tingin ko lang sa kanya nalusaw na agad ang galit at sama ng loob ko
dito.

Umiling ako. "Just go." Malamig kong sabi.

"Babe, what's wrong?" tanong nito at sapilitan akong pinaharap sa kanya.

Sinalubong ko siya ng isang malutong na sampal.

"W-what? W-why did you do that?" di makapaniwalang tanong nito at nakahawak sa

nasampal na pisngi.

Parang gusto kong pag sisihan ang ginawa ko. Kitang kita kase sa makinis na muka
nito ang marka ng pagkakasampal ko. I bit my lower lips.

"Tinatanong mo kung bakit ko ginawa yan?" I burst out crying. "Niloko mo ako!" I
yelled.

"Anong niloko? What did I do?" gulong gulo niyang tanong sa akin. Humikbi lang ako.

"Babe, stop crying. Calm down. Let's talk about this. Let me explain." sinubukan
niya akong hawakan pero tinabig ko lang ang kamay niya.

"Don't touch me! I hate the moment I met you! I hate everything about you! I hate
you!" I saw pain in his eyes.

But I don't care! Mas masakit ang ginawa niya sa akin na hindi ko kinaya ang sakit.
At halos ikabaliw ko na. I walked out in tears.

Tuloy tuloy akong lumabas ng shop ko. Wala akong paki alam kung pinagtitinginan ako
ng mga empleyado ko. Hindi ako nakalayo ng harangin ako ni Nardo at Rogelio.
Tiningnan ko sila.

"Tabi!" nanggigigil na utos ko.

Pero hindi manlang natinag ang dalawa.

"Pasensya na Miss Cassandra, pero kailangan nyong mag usap ni Emperor." sabi ni
Nardo at nakatingin sa likod ko.
"Babe, what did I do wrong for you to hate me? Please stop crying. Tell me what's
wrong? Ayoko ng ganito tayo." nag aalala na nitong tanong sa akin pero hindi niya
naman ako nilalapitan.

"I still hate you!" I hissed. Inabutan naman ako ng tissue ni Rogelio.

"Thank you!" sabi ko dito. Tumango lang ito.

"Babe, huwag naman ganyan. Don't hurt my feelings." malungkot na sabi nito.

"Look who's talking?" pagtataray ko sa pagitan ng pag iyak.

"Ano ba ang problema? Just straight to the point."mahinahon ng tanong nito.

"I saw you kissing another girl!" sigaw ko at napaiyak na naman ako.

Lumakas lalo ang hikbi ko. Inabutan ulit ako ng tissue ni Rogelio.

"What? When? Where? Bakit hindi ko alam. Hindi ako na inform." sabi nito at
nakangiti pa sa akin.

"Bwusit ka! May gana ka pang ngumiti pag katapos mo akong lokohin. Pagkatapos ng
lahat ng nangyari sa akin. Muntik na akong mabaliw ng dahil sayo!" naiinis na
bulalas ko.

"Sumama ka sa akin may ipapakita ako sayo." Sa halip na sabi nito.

Umiling ako.

"Ayoko! Niloloko mo lang ako!" sigaw ko pa rin.

Pero humakbang na siya palapit sa akin.

"Huwag kang lalapit!" pagbabanta ko pero patuloy pa rin siya sa paglapit sa akin.
Hindi naman ako malayo dahil nakaharang sa daraanan ko ang bodyguards nito.

"Sinabing nang---- Ahhhhh!!!" napatili ako ng buhatin niya ako.

"Bitawan mo ako! Manloloko ka! I hate you! I hate you!" pinagbabayo ko ang likod
nito.

"Babe, don't say you hate me. Nasasaktan ako." Sabi niya.

"I hate you! You're a monster! You asshole! Put me down! I don't want to be with
you anymore! Put me down!" patuloy ako sa pagsuntok sa likod niya.

"Wag kang malikot!" Sabi nito sabay palo sa pwet ko.

Napasinghap ako at lalo kong pinagbabayo ang likod nito. Tili ako ng tili.

"Pervert! Maniac! Put me down!"

Tumigil lang ako ng mahilo hilo na ako at idiniposito niya ako sa passenger seat ng
kotche niya. Patuloy naman sa pagpatak ang luha ko.

"I hate you! Isinusumpa ko na nakilala kita. Isinusumpa ko na binigyan kita ng

chance! Ayoko sayo! You hurt me big time. Ang sakit sakit eh." Sabi ko sa pagitan
ng pag iyak.
"Hey, don't say that. Just calm down. Magpapaliwanag ako. Basta sumama ka lang sa
akin."

"Paano akong maniniwala sa paliwanag mo? Kitang kita ng dalawang mata ko. Hindi ako
bulag Elvin! Mas lalong hindi ako tanga!" I hissed.

"Okay, okay. Alam kong hindi ka makikinig." Iiling iling na sabi nito.

"Iyon naman pala bakit nandito ka pa? Buksan mo itong pinto! Ayaw na kitang
makita!" sabi ko at sinubukan kong buksan ang pinto pero nakalock.

"Open this damn door!" I hissed.

Sobrang galit ang nararamdaman ko ngayon.

Kahit bilin sa akin ni Mamang na juwag basta basta magalit at huwag magtatanim ng
sama ng loob sa ibang tao ay hindi ko magawang hindi magalit ngayon. Nasasaktan
ako! How can I control my anger?

"Pag hindi ka tumahimik hahalikan na kita." banta niya sa akin.

Humagulgol lang ako ng iyak. Naririnig lang sa sasakyan ay ang pag iyak ko at ang
buntong hininga niya.

Tuwing tinatangka niya akong hawakan ay tinatabig ko lang ang kamay niya. Si
Rogelio naman ay patuloy ang pag abot sa akin ng tissue.

Hindi ko namalayan na huminto na pala ang sinasakyan namin sa Quirino Grand Stand.
Madilim na madilim ang buong paligid.
Narinig kong nagclick ang lock ng pintuan.

Hindi ko na hinintay na pag buksan niya ako, bumaba agad ako. Pero hindi ako
nakalayo dahil hinarang na naman ako ni Nardo at Rogelio.

"Kayong dalawa! Hindi niyo ba ako padadaanin? Ibubuhol ko kaya sa buntot ng amo
nyo." napaatras ang dalawa sa taas ng boses ko.

Dahil siguro sa ngayon lang nila ako nakitang nagtaas ng boses at nakasigaw pa.
Hindi ko maiwasan. Dahil ang nasa isip ko lang ngayon ay makalayo ako kay Elvin. At
sa sakit na nararamdaman ko.

Naramdaman ko nalang na may yumakap sa likod ko. Pumigsi ako. Pero lalo niya lang
hinigpitan ang pagyakap sa akin.

"Casey Babe. Calm down. Let me explain." sabi sa akin ni Elvin habang yakap ako.
Hindi ako kumibo. Lalong lumakas ang iyak ko.

"Ano ang ipapaliwanag mo?" umiiyak na tanong ko.

Pinihit naman niya ako paharap sa kanya at pinahid ang mga luha ko sa mata.

Bakit pag si Elvin ang bilis bumaba ng depensa ko sa sarili? Agad niya akong
napapasunod sa gusto niya. Wala pa man itong sinasabi ay gusto na agad maniwala ng
puso ko?

"Hey, stop crying. It breaks my heart, Babe. Just listen to me, okay?" tanong niya
sa akin. Tumango ako. Hinalikan niya muna ako sa noo.

"First, wala akong natatandaan na may hinalikan akong ibang babae simula ng
makilala kita. Wala akong nakasamang ibang babae simula ng dumating ka sa buhay ko.
At lalong wala akong ibang nililigawan simula ng inamin ko sa sarili ko na gusto
kita. Second, alam kong nakita mo si Ysabell ng halikan niya ako. Siya ang humalik
Casey, hindi ako.-"

"Paano mo nalaman yun?" takang tanong ko at parang umurong ang luha ko.

"Sinabi sa akin ni Gabriel. Hinatid ka daw niya ng araw na yon. And I watch the
cctv footage. If you want, I can show you the footage para malaman mo na hindi kita
niloloko. Wala akong hinalikan na babae. At wala akong ibang gusto halikan kundi
ikaw lang. Si Ysabell ang humalik sa akin." nakangiti niyang paliwanag sa akin.

Hindi ako makaimik dahil parang may bumara sa lalamunan ko.

"I know I was mean when they say you're crying because you thought that I was
cheating on you. But I can't help myself to feel so happy. Kase hindi mo ako
iiyakan kung wala kang nararamdaman sa akin. Hindi ka makakaramdam ng selos. Now
tell me Casey, are you jealous?" tanong nito sa akin.

"Bakit naman ako magseselos?" balik tanong ko. Ngumiti lang siya sa akin.

"Oh, my sweet and innocent Cassandra. Don't lie to me. You're jealous." Giit niya
pa rin.

Umiling ako. Bumuntong hininga naman siya.

"Casey, hindi ka pa rin ba naniniwala?" tanong niya sa akin.

"Anong ginagawa niya sa condo mo? Bakit ka niya hinalikan? Bakit?" tanong ko naman.

"Hindi ko alam paano nalaman ni Ysabell kung saan ang condo ko. I admit, matagal na
siyang may gusto sa akin. Isa siya sa mga nakadate ko. Pero I only dated her once
at hindi na nasundan. She kissed me because she thinks she can seduce me. Pero wala
akong ibang nakikita kundi ikaw. Ikaw lang. If I could give you one thing in life,
I would give you the ability to see yourself through my eyes, only then would you
realize how special you are to me." seryosong sabi nito sa akin.

Napaiyak na naman ako. Bawat salita ni Elvin ramdam ko ang sensiridad. Alam kong
tanga na maniwala ako agad pero di ba ganun naman pag mahal mo ang isang tao?
Papaniwalaan at magtitiwala ka sa lahat ng sinasabi niya?

Niyakap niya lang ako at inakay sa kung saan. Nakarating kami sa gitna ng madilim
na Quirino Grand stand.

"Teka, bakit tayo nandito? Natatakot ako! Elvin!" sabi ko sakanya.

"Don't be afraid. I won't let anything bad happen to you. I will protect you." Sabi
niya sa akin.

Naramdaman ko na nawala nalang siya bigla sa tabi ko. Kinabahan ako.

"Elvin!" tawag ko dito pero walang sumasagot.

"Elvin! Wag mo akong biruin ng ganito! Natatakot na ako!" pero wala pa rin
sumasagot.

All of a sudden bigla nalang nagliwanag ang stage na nasa harapan ko pala. Natuon
ang atensyon ko sa stage na naroon. Nanlaki ang mga mata ko ng makita ko sila Iggy,
Nick at Jonas. Hawak ang kanya kanya nilang intrumento. And then Iggy started to
sing.

Through the window

I see you waiting
You are smiling
'Cause I'm coming
Your eyes are a story
An ocean of memories
Pictures of faces and places
And all of the things
That make us feel like we have it all
All of the times
That make us realize
We have it all
We have it all

Life is beautiful
Life is beautiful

Natuon ang atensyon ko sa wide screen na nasa kabilang side lang ng stage. Those
are my photos. Actually it was all a stolen shot ng minsang magdate kami sa isang
amusement park.

Shocked ako. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari. Bakit? Bakit? Yan ang tanong sa
isip ko ngayon.

"What is happening?" wala sa sariling tanong ko.

Living and dying

Laughing or crying
If we have the whole world or have nothing
I know there are long nights
But we'll make it
With every sunrise comes a new light
And all of the things
That make us feel like we have it all

And then it hits me. I remembered this song. Elvin always singing this to me.

But where he is? And then suddenly Iggy stop singing. Napalitan ang boses nito.
Hinanap ko sa madilim na paligid kung nasaan si Elvin.

All of the times

That make us realize
We have it all
We have it all

Life is beautiful
Life is beautiful
Life is beautiful

And then, there he is standing a few meters away from me. Holding a microphone.
Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko ngayon. Gulong gulo ako. Ano ba talagang
nangyayari?

A father's love
A wedding dance
New Year's dreams
A toast with friends
A soldier coming home from war
The faith the hope of so much more
A brand new life, a mother's prayer
Shooting stars, ocean air
A lover's kiss, and hard goodbyes
Fireworks, Christmas lights

These are things that make us feel alive

These are the times that make us realize
Life is beautiful
Life is beautiful
Life is beautiful

Nagliwanag ang buong paligid at bigla nalang umulan ng mga talugtog ng mga rosas
galing sa langit. Napatingala ako.

"Wow! Beautiful!" Hindi ko maiwasan ibulalas.

"Yes! It was beatiful!"

Pag baling ko ulit ng tingin kay Elvin ay may hawak na itong isang bouquet of
flowers. Nakita ko pa na inabot ito ni Nardo. Hindi ko maiwasang mapangiti.

"Hindi ka talaga mabubuhay ng wala ang mga bodyguards mo noh?" biro ko sakanya.

"Sort of. Pero mas hindi ko kayang mabuhay ng wala ka." Hirit niya pa. Napatawa
ako.

Lumapit naman siya sa akin at ibinigay ang hawak niyang mga bulaklak.

"Anong meron?" hindi ko maiwasang itanong sa kanya.

"It was my surprise for you. Kaya lang nagdrama ka kaya napalitan kitang isama
dito. Come with me."

Sabi niya sa akin at inakay niya ako paakyat ng stage kung nasaan sila Iggy kanina
na ngayon ay wala na roon. Pero mayroon pa ring kumakanta hindi ko lang alam kung
saan ngayon nagmumula.

Nang nasa itaas na kami ng stage ay siya namang naglabasan ang mga bata sa
Orphanage. Alam ko na sila iyon dahil nakita ko si Esang kasama sila Sister Grace.
At Attorney Saavedra?

Nandoon rin ang kaibigan at mga empleyado ko pati na rin ang mga kaibigan at
pamilya ni Elvin. Nag form sila ng isang malaking heart at may kanya kanya silang
hawak na isang malaking placard at isang dilaw na balloon.

"What is happening Elvin?" di ko maiwasang itanong.

"Cassandra Cristina Carlos, do you remember the first time that we met?" Tumango
ako.

"Sobrang inis ko sayo noon kase hindi mo manlang ako pinansin. Like duh? I'm the
most handsome and hottest man on earth-" naputol ang sasabihin nito ng magsalita
ang isa sa mga kaibigan nito.

"Hoy Simon! Gwapo rin kami. Huwag mong akuin lahat." Sigaw ni Gabriel.

"Oh shut up Gab!" ganting sigaw ni Elvin. Natawa ako. Binalingan niya ulit ako.
"Don't mind him. May malaking problema lang yan." Sabi niya sa akin.

"Anak huwag mo nang patagalin." sigaw ng Mama nito.

"Oo nga Apo. Ang dami mo pang sat sat. Sabihin mo na!" sigaw rin ng Lola Nito.

Nang Tingnan ko ito ay nakabusangot na ang gwapong muka nito. Napangiti ako at
hinaplos ko ang nuo nito na nakakunot.

"Wag kang sumimangot. Papanget ka." biro ko sa kanya.

Nagawa ko pang magbiro kahit na ang lakas at ang bilis bilis ng tibok ng puso ko.

"I am trying to be romantic. Pero panira sila."

"Hey, it's okay." sabi ko dito.

Hinawakan nito ang isang kamay ko at dinala sa dibdib niya. Ramdam ko ang bilis ng
tibok ng puso niya. Maang na napatingin ako dito.

"Listen to me very carefully Babe." Tumango naman ako.

"When I met you I know you will have a very big part of my life. Because everytime
you smiles at me, my world turn into a slow motion. You give colors to my boring
life. Inaamin ko nuong una na thrill lang ako sayo dahil ikaw lang ang babaeng
umayaw sa akin. But every second, every minute and every day when I'm with you
nakikilala kita kung sino ka. And I can't help myself but to fall so deep." Huminga
muna ito ng malalim bago nagpatuloy.

Nag init ang mga mata ko. Hindi ko mapigilan ang mapaluha.

"You're a woman with not just a beautiful face and sexy body to die for, you also
have a kind heart. You're so sweet, pure and innocent. Hindi ka nangingimi na
tumulong kung may nangangailangan. Sobrang bait mo sa kahit na sino. You are
beautiful inside and out. Ramdam ko rin ang lungkot mo dahil sa pagkawala ng
pinakaimportanteng tao sa buhay mo. But I am here now. You don't need to feel
lonely and sad. Everyone wants to be the sun that lights up your life. But I'd
rather be your moon, so I can shine on you during your darkest hour when your sun
isn't around. Stop crying, Babe." sabi niya pa at pinahid ang mga luha sa mata ko.

"Cassandra the truth is. I didn't plan on falling so deep, and I doubt if you
planned the same way. But once we met, it was clear that neither of us could
control what was happening to us. Love was not in my vocabulary. I don't know why,
pero habang lumalaki kase ako ay nakikita ko kung ano ang realidad. Woman will only
love men because of looks and money." Umiling lang ako.

Hindi ako makapagsalita sa tuwang nararamdaman ko.

"Cassandra Babe. If you are alone. I'll be your shadow. If you want to cry. I'll be
your shoulder. If you are not happy. I'll be your smile. If you need me. I'll
always be there. Still remembered that?" tanong niya sa akin. Tumango ako.

"Why are you doing all of this?" umiiyak na tanong ko sa kanya.

"Because you are very important to me."

"Why are you saying those things, those words to me?"

"It's simply because I love you, Cassandra. I love you so much. Mahal na mahal
kita. Seryoso walang halong biro. Pak Ganern!" Sabi nito at natawa ko sa huling
salita na sinabi nito.

"Bongga!" Sigaw ng mga kaibigan nito.

Itinuro niya ang mga taong nasa harapan namin. At binasa ko ang nabuong salita sa
mga letter na hawak ng mga ito.

I love you so much Cassandra Cristina!

Will you be my girlfriend? Just say Yes and I'll be yours!

Napahagulgol na ako sa tuwa at Niyakap siya ng mahigpit. Hindi ko alam na ganito na

pala ang nararamdaman niya sa akin. Natakot akong aminin sa kanya because I doubted
his feelings for me. Na hindi naman pala dapat.

And that woman who kissed him and trying to steal him from me. I don't care
anymore.

"Babe, will you be my girl?" tanong niya sa akin.

Hindi agad ako nakasagot. Patuloy lang ang pag agos ng luha ko sa mga mata.

"B-babe?" tila natatarantang tanong nito. Napangiti ako.

"Y-yes! And I love you too Elvin. I love you. Mahal na mahal din kita!" sabi ko sa
pagitan ng pag iyak.

"It's a yes!" sigaw nito.

Nagsigawan naman ang mga naroon at pinakawalan ang hawak na mga lobo. Kasabay ng
kaguluhang yun ay ang pagliwanag ng madilim na kalangitan. It's a fireworks!

"Can I finally say now that you are my girlfriend?" nakangiti niyang tanong sa
akin.

"Yes!" sagot ko.

"Then can I claim now my kiss?" he even wiggled his eyebrows. Natatawa akong
tumango at ipinikit ang aking mga mata.

That night, he seal it with a sweet kiss. I can finally say that I own The
Emperor's Heart.

Part 20

"Goodmorning Babe!" masayang bati ko kay Elvin and I gave him a quick kissed on the
lips.

Natawa ako sa reaksyon ng muka niya ng sorpresahin ko ito sa condo unit niya. Isang
linggo na rin ang nakakaraan ng sagutin ko ito.

Madami akong nadidiskubre sa ugali niya habang tumatagal. He was too clingy and
touchy. Lagi nalang itong nasa tabi ko at laging nakayakap. Kulang nalang ay
bantayan din ako nito sa pagtulog. But it was fine with me. Actually, I find it
sweet. Being with a guy like him is a never ending learning process.

Binuksan ko ang kurtina na nasa kwarto nito. I giggled ng makita kong nakatanga pa
rin ito sa akin. Pinamewangan ko ito.

"Babe?" untag ko dito. Hindi pa rin ito kumikilos sa pagkakahiga.

Napailing nalang akong pumunta sa kusina nito at nag umpisa ipagluto ito ng
almusal.

"B-babe?" di makapaniwalang tawag sa akin ni Elvin. I flashed my sweetest smile.

"Yes?"

"Why are you here?" alanganing tanong nito sa akin. I just raised one of my
eyebrows.

"Ayaw mo?" agad naman itong umiling.

"Gusto ko! Gustong gusto ko, pero hindi ba ako nakaka abala sayo?" tanong nito sa
akin. Umiling ako.

"Nah, okay lang. Wala naman akong ibang gagawin. Saka gusto kong asikasuhin ang
boyfriend ko." Paglalambing ko.

He just smiled at me. I sighed. Kinikilig na naman kase ako. Kahit kagigising nito
ay napakagwapo talaga. Humalukipkip ako ng pagmasdan ko ang suot nito. He just
wearing boxer shorts. Sinundan naman nito ang tinitingnan ko pagkatapos ay
nginisihan niya ako.

"You like it?" he teased me.

Napapalatak nalang ako. At itinuro ko ang nakasarang kwarto nito.

"Why don't you take a bath first bago ka magpacute sa akin?" kunwari ay masungit
kong sabi dito at inasikaso ko na ang ginagawa ko.

"Babe naman, mamaya na. Paakap muna ako!" Parang batang sabi nito.

"Ayaw! Maligo kana muna. Ikikiss na rin kita pagkatapos mo." Sabi ko dito.

Pero pag harap ko ay wala na ito

Natawa nalang ako at ipinagpatuloy ang pagluluto. Sometimes he was so childish.
Katulad nalang ngayon nakarinig lang ng salitang kiss ang bilis kumilos.

I bit my lower lips ng lumitaw sa isip ko kung gaano kaganda ang katawan nito. Napa
sign of the cross pa ako.

"Forgive me for what I've seen." Sabi ko pa.

Nagmusic nalang ako ng malibang naman ako. Sakto naman nakatapos na akong maghanda
ng almusal nito ng lumabas ito sa kwarto. Bihis na bihis ito. Napakunot tuloy ang
nuo ko.

"May lakad ka?" tanong ko. Alanganing tumango ito sa akin.

"Pinatatawag ako ng buong board member. I'm sorry, Babe." And then he sighed.
Nilapitan ko ito.
"Don't be sorry, it's okay. I will just wait for you. Wala naman akong gagawin sa
botique kaya dito nalang muna ako. If it's okay with you?" nagliwanag ang muka nito
sa mga sinabi ko.

"I'll make it up to you later." Tumango ako at niyaya ko na itong mag almusal.

Inasikaso ko muna ito bago ako naupo sa tabi nito. Tinitigan ko ito habang sumusubo
ng pagkain.

"What do you think? Masarap ba?" tanong ko. Nag thumbs up lang ito at pinagpatuloy
ang pagkain.

Nangalumbaba akong pinagmasdan ito. Ang sarap talaga nitong titigan. Hindi
nakakasawa, lalo na ang mga mata nito. Bagay na bagay dito. Ang gwapo gwapo.

"Babe, gwapong gwapo ka na naman sa akin." Nakangising pagyayabang nito sa akin.

Sinimangutan ko lang siya.

"So conceited, Thirdy." Pang aasar ko dito at ginaya ang tono ng Lola niya. Ito
naman ang nalukot ang muka.

"Babe, masakit sa tenga." Sabi pa nito. I just pouted my lips. "You should eat
too."

Ipinaglagay naman ako nito ng pagkain sa plato. Kung anu anong kalokohan ang
pinagsasasabi nito habang kumakain kami. Napapailing nalang ako. Napaka pilyo kase
nito.

"Sige na. Sige na. Malalate kana." Sabi ko dito at pinagtutulakan ko ng umalis ito.

"Nasaan nga pala sila Rogelio?" tanong bigla nito.

"Pinagdayoff ko muna. Maawa ka naman sa dalawa. Lagi nalang nakabuntot sayo. Baka
di na makapag asawa iyong dalawa sa ginagawa mo." Natatawa kong sabi. He just
shrugged his shoulder.

"Babe, just wait for me, okay? Huwag na huwag kang lalabas ng walang kasama. Call
me if you need anything." Bilin nito. Kanina pa ito paulit ulit.

"I get it! Go! I'll wait for you. Be on time. Ipagluluto ulit kita." And I winked
at him. I laugh when I saw his reaction.

"Saan mo natutuhan yan?" tanong nito sa akin at hinapit niya ako palapit sakanya.
Niyakap ko lang naman ang mga braso ko sa batok nito.

"Sayo. Saan pa ba?"

"How about this one?" tanong nito at bigla akong hinalikan.

I closed my eyes. He kissed me deeply and passionately. Tinugon ko ang mapusok at

mainit nitong halik. Mas humigpit ang yakap ko sa leeg nito dahil parang nanlambot
ang mga tuhod ko. Mas lalong hinigpitan naman nito ang yakap sa akin. Naramdaman ko
rin ang kamay nito na humahaplos sa likod ko.

Handa na ako sa susunod na pwedeng mangyari ng ito na mismo ang pumutol ng halik.

"I need to go." Parang nahihirapang bulong nito sa akin at hinalikhalikan ako.

"Yes, you need to go. Baka pagalitan ka pa ng Papa mo." Pabulong ko rin na
pagkakasabi at bahagya akong lumayo. Hinayaan naman niya ako.

"I love you! Mahal na mahal kita Cassandra."

"Mahal na mahal din kita, Elvin." And I smiled at him he did the same. He kissed me
again and walked away.

"Babye Babe. Text me if you're already arrived at the office." I say while waving
my hands. Natawa ako ng mag flying kiss pa ito bago sumara ang elevator.

Napahawak nalang ako sa dibdib ko ng sobrang lakas pala ng kabog nito at wala sa
sariling napahawak ako sa labi ko. Nagtitili ako sa kilig. Daig ko pa ang teenager.
Napailing ako sa kabaliwan ko. Mahirap din pala ang loveless tapos bigla nalang
magkakalove life. Madami akong hindi alam. Nakakabangenge. I smirked.

Matagal akong nakatanga at nakatanaw lang sa veranda. Napapatili nalang ako minsan
sa kilig tuwing maaalala ko si Elvin. Dali dali kong sinagot ang tawag ng makita
kong siya ang caller.

"Babe, I'm already here and I already miss you." Malambing na sabi nito sa akin. I
bit my lower lips.

"Wag ka nga! Kinikilig ako!" Sabi ko dito at tumawa lang ito.

"Gusto mo araw araw kitang pakikiligin." Hirit pa nito. I rolled my eyes. Nagyabang
na naman kase. Narinig kong may tumawag dito.

"I need to hang up. Love you!" sabi nito.

"Love you Babe! Mwuah!" sabi ko pa and I ended the called.

Inabala ko nalang ang sarili ko sa paghahalungkat ng ingredients sa lulutuin ko

para sa tanghalian. Inilagay ko muna sa fridge ang mga cupcakes kong dala. Gumawa
na din ako ng fruit salad para mamaya.
Pero ng makita kong kulang ang ingredients na para sana sa lulutuin ko mamaya ay
nagpasya nalang akong mag groceries. Tutal may nakita naman akong malapit lang na
grocery store malapit dito.

Naglista muna ako ng mga dapat lang bilin at agad akong lumabas. Agad ko namang
nabili ang mga kailangan ko kaya mabilis lang ako natapos kahit medyo nagkaroon ng
konting kaguluhan dahil nakilala ako ng mga naroroon.

Napabuntong hininga ako ng makalimutan ko na wala nga pala akong susing dala. Hindi
ko naman alam ang code nito at kung sakaling alam ko nga kailangan pa ng finger
print. Nakalimutan ko naman ang cellphone ko. Wala pa naman ang mga bodyguards ni
Elvin. Hindi naman ako sigurado kung makakahiram ako ng spare key sa front desk.
Nakita ko kaseng hindi na si Cindy ang nasa reception kaya baka hindi ako nito
pahiramin. Pero susubukan ko pa rin.

Iniwan ko na ang mga grocery bags na dala sa labas ng unit ni Elvin. Hindi naman
siguro ito mawawala. Dali dali akong sumakay ng elevator.

"Miss, can I borrowed the spare key on the penthouse? Nakalimutan ko kaseng hingin
kay Emperor." Paliwanag ko dito.

Tinaasan lang ako nito ng kilay at tahasan akong pinasadahan ng tingin mula ulo
hanggang paa.

"Ano ka ni Emperor?" masungit na tanong nito sa akin. I just sighed. Nginitian ko

pa rin ito kahit papaano.

"I'm his girlfriend." Napabuntong hininga na naman ako ng ngisihan lang ako nito.

"I'm sorry Ma'am, pero mahigpit po na bilin ng management na bawal kaming

magpahiram ng spare key sa kahit na sino except kung may bilin po ang may ari ng
unit." Sabi nito. Nakakaintinding tumango nalang ako.

"Okay, I understand. Thank you anyway." Sabi ko.

"Ambisyosa! Girlfriend daw!" Narinig ko pang komento nito.

Pinalagpas ko nalang ang komento nito at lulugo lugo akong naglakad pasakay ng
elevator. Iniisip ko kung paano ako nito makakapagluto.

Tahimik nalang akong naupo sa tapat ng unit nito at isinandal ko ang likod ko sa
pader. I guess mahaba habang paghihintay ang gagawin ko.

Nagmamadali akong sumakay ng elevator at pinindot ang button kung saang floor ang
unit ko. Kanina pa ako kating kating makauwi dahil sabi ni Casey kaninang bago ako
pumasok ng office ay ipagluluto niya ako ng lunch. Saka miss na miss ko na ito. It
weirds, pero ito talaga ang nararamdaman ko.

Kaya ng agad matapos ang meeting ko with the board members ay mabilis pa sa alas
kwartro na umuwi ako. Napakunot ang nuo ko ng makita ko si Casey na tahimik na
nakaupo sa labas ng unit ko at kumakain ng chitchira.

Malalaking hakbang na nilapitan ko ito. Tumayo naman agad ito ng makita ako at
nginitian.

"Anong ginagawa mo dito sa labas?" she just shrugged her shoulders. Agad ko itong
inalalayan at ipinasok ko ang mga groceries bag sa loob.

"Hindi ako makapasok. May binili lang akong ilang ingredients sa groceries.
Nakalimutan ko wala nga pala akong dalang susi tapos Nakalimutan ko naman ang
cellphone ko sa loob kaya hindi kita matawagan o kahil sila Nardo." Paliwanag nito.

"Bakit hindi ka nanghiram ng spare key sa front desk?" Tanong ko dito ng ilapag ko
ang mga pinamili nito sa kitchen table. She just pouted her lips.

"Hindi daw pwede pag walang bilin ng unit owner. Wala kase si Cindy. Mukang bago
iyong nasa reception." Lalong kumunot ang nuo ko.

"I understand them. Policy nila yun. Naninigurado lang sila. Oh, nakakunot na naman
yang nuo mo." Sabi nito sa akin at hinaplos agad nito ang nakakunot na nuo ko. I
just kissed her head.

"I'm sorry hindi agad ako nakapagluto. Promise mabilis lang ito. Makakapaghintay ka
ba o magpadeliver nalang tayo?" Umiling ako.

"I'm willing to wait. May kakausapin lang ako sandali." Sabi ko dito at kinintalan
ko ito ng halik sa labi. Nakangiting tumango lang ito.

I clenched my fist. Napatiim baga akong lumabas ulit ng unit at nagtungo sa lobby
ng building. Ako mismo ang kakausap sa kanila. I don't like what happened earlier.
Madilim ang muka ko ng bumaling ako sa reception desk. Magsasalita sana ito ng
unahan ko.

"You!" Itinuro ko ito. Napapitlag ito sa taas ng boses ko at namutla. "Come with
me! Hep!Hep! I don't want to hear a word from you!" masungit na sabi ko dito at
dirediretcho akong pumunta sa office ng Manager nito.

Walang katok katok akong pumasok dito. Bakas ang pagkabigla sa muka ni Mrs. Simson
ng makita ako. Ang Manager ng buong building.

"G-goodmorning Emperor." Bahagya pa itong yumuko. "Upo po kayo." Sabi nito at

itinuro ang visitor's chair.

"I don't have time for this. Just call all the employee's on this building. And get
the footage this morning on the lobby. I want it with audio. Now!" utos ko. Namutla
ito.

Hindi ko sila masisisi dahil ngayon lang nila ako nakita ng ganito. Napalunok pa
ito ng makita nito ang receptionist na nasa likod ko.

"W-what's the matter Emperor?" kandautal na tanong nito sa akin. Sinamaan ko ito ng
tingin.

"Do I need to repeat myself?" and then I smirked.

Mukang hindi pa rin ito makahuma dahil sa pagkabigla. I tapped my foot on the
floor.

"I'm waiting!" matigas na sabi ko.

"For a while Emperor!" Nagmamadali naman itong lumabas ng office.

Binalingan ko ang receptionist na nasa likod ko. Lalong sumama ang mood ko kung
paano nito tratuhin si Cassandra ko. My sweet and innocent Casey. Hindi ba nito
nakilala ang babae?

Hindi ko mapapalagpas ang ginawa ng babae na ito. She don't have the rights. I read
her name on her nameplate.

"Diane." I smirked. Nakita kong napalunok nalang ito at nagyuko.

Ilang minuto lang ang nakakalipas ng pumasok ulit ang natatarantang si Mrs. Simson.

"E-emperor, they are already at the lobby." Imporma nito sa akin.

"Good. Where's the video?" tanong ko.

"I'm the head security Emperor." Sabi sa akin ng isa sa mga kasama ni Mrs. Simson.

"Good. Play it on the lobby. I want it loud and clear!" madiin kong utos.

Tumango naman ito. Inabot ko dito ang cellphone ko.

"I want you to show that video and picture on the monitor. Just wait for my
signal." Tumango lang ulit ito.

Agad akong lumabas at pumunta sa lobby. Nakasunod sa akin ang apat. Nakita kong
nakahilera ng maayos ang mga empleyado na naroon. Humilera rin ang tatlong kasunod
ko except kay Mrs. Simson. Sinenyasan ko ito.

Ilang sandali lang ay nagplay na ito sa malaking monitor na naroon na nakadikit sa

ding ding. Napasinghap ang mga naroroon at umugong ang bulong bulungan.

Lalong nagdilim ang itsura ko sa nakikita at naririnig ko. Napatiim baga ako sa
narinig kong sinabi nito. Nagliliyab sa galit ang mga mata kong tumutok sa babae.

"You don't have the rights to say those words to anyone! Lalo na sa girlfriend ko!"
Madiing sabi ko sa babae.

Halos mangiyak ngiyak na ang reaksyon nito. But I don't care. She needs to pay for
her action.

"Sino ang nakakakilala sa inyo kay CC?" malakas na tanong ko. Walang ibig sumagot.

"Kung wala, ipapakilala ko siya sa inyo." Sinenyasan ko ulit ang Manager.

Napasinghap na naman ang mga tao doon ng makita ng mga ito ang picture ni Cassandra
at nagplaplay ngayon and video nang magpropose ako dito para maging official na
kami.

"That woman on the monitor is Cassandra Cristina Carlos." Sabay turo ko sa monitor.
"She is the woman I love and my girlfriend. MY GIRLFRIEND!" pinagdiinan ko talaga
ang salita. "Hindi siya ambisyosa! Naiintidihan nyo?" Sunod sunod namang tumango
ang mga ito.

"She's just telling the truth. She is my Empress. Kaya kung ayaw nyong mawalan ng
trabaho. Katulad niya." Sabay turo ko sa babae kanina. Tuluyan na itong umiyak sa
sinabi ko.

"You all should respect her the way you respect me. Kung may hinihingi siya sa inyo
na kahit na ano o may iuutos siya. Gagawin nyo kahit na gaano pa kaimportante ang
ginagawa nyo. Susundin nyo siya! Nagkakaintindihan ba tayo?!" I yelled at them.
Tahimik pa rin ang mga ito.

"Sagot!" masungit kong sabi.

"Yes Emperor!" sunod sunod na sabi ng mga ito.

"Good! Oras na mangyari ulit ito. Sinisigurado ko, walang ni isang matitira sa inyo
dito. I will going to fire everyone on this building. I will make your life a
living hell. Wag na wag si Cassandra. Nagkakaintindihan ba tayong lahat?" I heard
them gasped.

"Sagot!" I hissed.

"Yes Emperor!" sunod sunod na sabi ng mga ito.

"Now, go back to work!" Utos ko. Mabilis namang nagpulasan ang mga ito.

"Emperor, but that was our policy-" baling sa akin ng Manager. Nagtitimping
binalingan ko ito.

"The hell with that policy! Hindi nyo ba alam na ilang oras na nakaupo ang
girlfriend ko sa labas ng unit ko?! She is just sitting on a fucking ground. Do you
fucking understand that?" I asked them with so much anger on my voice. Natahimik
ito.

"I am the co-owner of this building. O mas gusto nyo pang iparating ko ito kay
Hermes? Kung ayaw mong mawalan rin ng trabaho. Better do what I want you to do Mrs.
Simson. Fire her! Beacuse I don't want to see her face here. Ever again. Wag nyo
kong susubukan!"

"Y-yes Emperor!" Napipilitang sagot nito.

"Good!" after saying that I walked away.

I sighed. Hindi ko gawaing mamahiya ng tao pero sobrang galit ko sa ginawa nito.
Serves her right. Hindi kinaya ng puso ko ng makita ko ito nakasalampak sa sahig.
My God! Ganoon ko nalang itong sambahin tapos tratratuhin lang nilang parang kawawa
ang Casey ko? She is my Empress. They should treat her one.

Kumalma lang ako ng makita ko itong busy sa pagluluto. Naramdaman siguro nito na
may nakatingin dito at Lumingon ito sa akin.

"Nakasimangot ka na naman." Sita sa akin ni Casey ng puntahan ko ito sa kusina. I

just hug her.

"I love you Babe." Sabi ko dito.

"Naglambing na naman. I love you more." Nakangiting sagot nito sa akin. "Bakit ang
tagal mo? Malapit na itong maluto. Maupo ka na." Sabi nito sa akin.

"Wala. May kinausap lang ako. Come here." Sabi ko dito at tinapik tapik ko ang hita
ko.

"May niluluto po ako." Sabi nito. Pero hinila ko lang siya paupo sa kandungan ko at
ibinaon ko ang muka ko sa leeg nito. I groaned.

"Wag na kaya tayong kumain?" bulong ko dito.

"Ha?"

"Gawa nalang tayong bata--Aray! Babe naman!" Kinurot niya lang ako sa tagliran.

"Anong bata? Ang landi mo Mr. Fontanilla. Umayos ka nga." Namumula ang muka na sabi
nito sa akin.

Natawa ako sa reaksyon nito. Such an innocent and naive lady.

"You look hot on that apron, by the way." And I winked at her. She just blushed
again.

"Bakit nagbublush ka?" tudyo ko dito.

"Wag ka! Iyong niluluto ko baka masunog." Pag iwas nito sa usapan.

Pinakawalan ko naman ito. Nagkatinginan pa kami ng may magdoorbell.

"May bisita ka?" tanong nito. Umiling ako.

"I never expect anyone." Sagot ko at tinungo ko ang pintuan. I smirked ng makita ko
sa monitor na mga kaibigan ko ang nasa labas. I pushed the button.

"What the hell are you all doing here?" inis kong tanong at hindi ko pa rin sila
pinagbuksan.

"Namimiss ka lang namin Emperor! Love you!" sagot ni Gabriel at humalik pa sa

monitor.

"You're so disgusting Gabriel!" Sagot ko.

"Binibisita ka lang namin. May ginawa ka na naman daw kalokohan sabi ni Hermes."
Sabi naman ni Matt.

"You should be in the hospital Matt."

"Di pwedeng mag dayoff? Aba, kahit doctor nag day day off din. Napapagot din kami
ah." Sagot nito.

"Sinong kausap mo?" biglang sulpot ni Casey sa likod ko. Pasimple kong tinakpan ang
monitor.

"Wala. Mga asungot lang." Sagot ko at aakayin ko na sana ito pabalik sa loob ng
sabay sabay na tinawag ito ng mga kaibigan ko.

"Casey Babe!" hinawi naman ako nito at sinilip ang nasa monitor.

"Wow, they are here! Why don't you invite them. Marami naman akong niluto."
Masayang baling nito sa akin.

Napasimangot ako. "Istorbo lang sila. Wag na! Hindi kita masosolo." bale wala kong
sabi.

"Iyang boyfriend mo Cassandra walang utang na loob! Walang puso! Walang

balunbalunan! Walang atay! Wala!" himutok ni Mikhael.

Natawa naman si Cassandra sa kalokohang sinabi nito.

"Shut up!" I hissed at them. Pinamewangan naman ako ni Cassandra.

"They are your friends.-"

"Oo nga!" sabi ng mga ito.

"Tinulungan ka nila sa proposal mo. So let them in." Sabi nito.

"Tama!" Sabay sabay na sang ayon ng mga ito.

"Ayoko! Iistorbohin lang nila tayo. Gusto kitang masolo. Bakit ba?" Sabi ko pa dito
at niyakap ko ulit.

"Elvin!" seryoso nang sabi nito.

I made a face.Tumango nalang ako. Pag tinawag pa naman ako nito sa pangalan ko ay
seryoso na ito. Sa loob ng isang linggo na halos ayaw ko ng humiwalay dito ay mas
lalo ko itong nakikilala. She was really kind and caring. Kahit alam kong napaka
clingy ko na ngayon ko lang din nadiscover, ay hindi ito nagrereklamo. Lagi lang
itong nakangiti sa akin. Lagi niya pa akong inaasikaso kahit na marami din itong
ginagawa sa shop niya.

Nakayakap pa rin ako dito ng buksan nito ang pintuan. Nakangising mga muka ng
kaibigan ko ang sumalubong sa amin sa pangunguna ni Gabriel. At nag una unahang
pumasok. Si Hermes lang ang hindi nakikigulo sa mga ito.

"Pasalamat kayo mabait si Casey." Sabi ko sa mga ito. They just rolled their eyes.
And looked at me with a disgusting looks on their face.

"So clingy Emperor. Yuck!" sabi sa akin ni Mikhael. Binelatan ko lang ito.

Nakita kong nakatingin si Matt kay Casey kaya itinago ko ito sa likod ko.
"Wag mo ngang tinititigan si Casey ko. Akin lang siya!" Asar kong sabi kay Matt.
Pinalo naman ako sa likod ni Casey.

"Sorry 'bout that Mattheo!" Sabi no Casey dito. Napailing nalang ito.

"Bago siya naging iyo! Naging akin din siya! Una siyang naging akin!" Hirit pa
nito. Sinamaan ko lang ito ng tingin. Ngumisi lang ito.

"Nice one, Doc!" Sabi ni Mikhael at nakipag high five pa.

"Hindi ka lang pala clingy. Possessive ka pa." Tatawa tawang komento ni Hermes.

"Oh, just shut up guys!" sabi ko nalang.

"Join us for lunch. Madami naman akong nailuto." Masayang yaya sa mga ito ni
Cassandra.

"Hindi ako tatanggi." Sagot ni Hermes at nauna na itong pumunta sa kusina.

"Kami din!" sagot ni Gabriel.

Sabay sabay na kaming pumunta sa komedor. Nagkanya kanyang upo na ang mga ito.
Tinulak ko si Gabriel ng uupo ito sa tabi ko.

"Doon ka! Si Cassandra dito." Sabi ko dito.

"Hopeless!" sagot naman nito.

"Atleast my lovelife." Nakangising sagot ko. He smirked.

"You know how I hate lovelife. I love sexlife!" nakangising sagot naman nito.
Napailing kaming lahat.

"So si Liway ang sexlife mo ngayon." Sabi ni Hermes. Napatingin kaming lahat kay
Gabriel.

"What?!" Sabay sabay naming sabi. Binatukan namin ito.

"What was that for?" Angal nito sa ginawa ko.

"What was that for?" I mimicked. "Para yan, para matauhan ka. Gabriel, secretary
siya ng Papa mo. Siya ang pinakamatagal na secretary ng Papa mo. She is a decent
woman!" Giit ko.

"Hayaan nyo ako. Alam ko ang ginagawa ko." Pagsusungit nito. Binatukan ko lang ulit
ito.

"Don't used that tone on me. Matanda pa rin ako sayo." Sabi ko dito.

"Pabayaan nyo nalang kase ako." Giit pa rin nito.

"Bahala ka. Wag ka sanang paglaruan ni Kupido sa ginagawa mo. Hindi ka namin
tutulungan." Sabi dito ni Matt.

"Sus! That won't never happened. Mga panget!" Nakangising sagot nito.

Inulan lang ito ng mura sa amin.

"Children, quiet." Saway ni Casey sa amin. Tumahimik naman ang mga ito pero
nagsisipaan naman kami sa ilalim ng lamesa.

Napasimangot ako ng asikasuhin kami nitong lahat. Dapat ako lang ang inaasikaso
nito. Istorbo talaga ang mga kaibagan ko kahit kelan.

"Are you okay?" tanong sa akin ni Cassandra habang nilalagyan nito ng pagkain ang
plato ko.

"I'm fine. Subuan mo ako." nakangiting sabi ko dito. Tiningnan ako nito na parang
tinitimbang ako sinabi ko. "Please?" Sabi ko pa.

"Yucks!"

"Sucks!"

Sabi ng mga ito. Sinipa ko lang sila sa ilalim ng mesa kaya nagsitahimik ang mga
ito.

Hindi naman ako nabigo ng subuan nga ako nito. Nakatulala lang ang mga ito sa amin
ni Casey. Parang hindi sila makapaniwala sa nakikita nila.

"Fuck! What is happening on this fucking world?" Mikhael and Gabriel hissed.

"Don't swear!" Saway agad dito ni Casey.

Tumahimik nalang din ang mga ito. Sa isang plato lang din kami kumakain ni Casey.
Panakanaka ay sinusubuan ko rin ito.

Masarap talaga sa pakiramdam na inaalagaan ako nito.

Natutuwa ako tuwing nakikita ko itong masaya at nakangiti.

Habang kumakain kami ay tawa ito ng tawa sa kalokohan ni Mikhael at Gabriel.
Pinakita pa ni Mikhael ang video nang gabing nasa yate kami ni Hermes. Tawa ng tawa
si Casey ng mapanuod ito.

"Alam mo ba may ginawa na naman kalokahan yang boyfriend mo." Sabi bigla dito ni
Mikhael.

Kunot nuong tiningnan ako ni Casey at binalingan si Mikhael. Sinamaan ko lang ng

tingin ito.

"What is it?"

"Senesante niya iyong receptionist." Si Matt ang sumagot.

"Totoo ba?" tanong ni Casey. Napipilitan akong tumango. "Why did you do that?"
gulat na tanong nito sa akin.

"Pinaghintay ka niya sa labas ng unit ko ng ilang oras. Masakit para sa aking

maabutan kitang nakasalampak sa sahig. At pinagsalitaan ka niya ng di magandang
bagay. I don't want you to feel those bad things again. You're my Empress they
should treat you well. Ako nga iniingatan kita tapos sila gaganunin ka lang? Damn!
I won't tolerate her attitude." I yelled.

Tumahimik ang mga naroon. Alam nila kung paano ako magalit kaya walang ni isa sa
kanila ang sumagot sa akin. Lumamlam ang mga mata nitong nakatingin sa akin.
Kumalma ako ng hawakan nito ang kamay ko.

"I just don't like what she did to you, Babe." Mahinahon ko ng sagot.
"Pero hindi pa rin tama na tinanggal mo siya sa trabaho." Sagot nito. Umiling ako.

"Babe, kahit gaano pa kasama ang sinabi niya. Naiintindihan ko naman siya dahil
sinusunod niya lang ang policy. You don't have to do that."

"No. She deserves that!" giit ko.

"No. Alam kong may mali siya, pero naisip mo ba na tinanggal mo siya sa trabaho,
paano kung sa kanya lang umaasa ang pamilya niya? Paano kung ito lang ang source of
income nila? Paano na sila ngayon na wala na siyang trabaho? Ang hirap pa naman
makahanap ng trabaho sa panahon ngayon." paliwanag nito.

"Still, she deserved that. Saka sana inisip niya yan bago niya ginawa ang bagay na
iyon sayo." Pinal na sabi ko. Binalingan nito si Hermes.

"Hermes, I want to talk to that lady and to her Manager if possible. I want it
right now."

"Babe!" I hissed.

Tiningnan lang ako ni Hermes na parang nanghihingi ng abiso. Umiling ako.

"Babe, just this one. Let me handle this. Kawawa naman kase siya kung mawawalan ng
trabaho dahil lang sa akin." Hindi ako umimik.

"Walang pwedeng kumawawa sayo. Do you understand my point?" di ko maiwasang mainis.

Ngumiti lang ito sa akin.

"I know. And I am thankful to HIM that HE gave me a guy like you na mamahalin ako.
Just this one Babe?" pilit nito. Hindi ako sumagot.

"Babe, please?" pakiusap nito.

Wala akong nagawa kundi umoo lang dito. Dali dali naman nitong inaya si Hermes.
Tinanguan ko lang ito bilang pagsang ayon kahit labag sa kalooban ko.

"Such a lucky bastard!" sabi sa akin ni Gabriel.

"Anghel sa lupa. Demonyo sa tabi ko." Pakantang sabi ni Mikhael. Binatukan ko lang
ito.

"Sinong Demonyo?" inis kong tanong dito.

"Wala! Baka si Matt." Sagot naman nito.

"Bakit nga ba pinatulan ka ni Cassandra?" iiling iling na tanong sa akin ni Matt.

"Inggit lang kayo!" sabi ko sa mga ito.

Hindi ako mapakali kaya susundan ko ang mga ito. Ayokong nawawala sa paningin ko si
Casey. Nakakaramdam ako ng kakaibang takot.

"Hoy! Kayo maghugas ng pinagkainan!" utos ko sa mga kaibigan ko bago lumabas ng

unit.
Part 21

"Babe, huwag ka ngang malandi! Ang landi landi mo!" Natatawang saway ko kay Elvin.

Kanina pa kase ito yakap ng yakap sa akin. Halos sa amin nalang nakafocus ang
atensyon ng mga empleyado ko. Hindi tuloy makakilos ng maayos ang mga ito. Akala
siguro ng mga ito ay nanunuod sila ng teleserye. At hinihintay ang office kiss
namin na parang rooftop kiss ng JaDine.

"I just missed you. Masama na bang mamiss ang girlfriend ko?" sabi nito sa akin at
hinalikan pa ako sa leeg. I giggled kase nakikiliti ako. Tinampal ko nga ang braso
nito.

"Namiss din naman kita, kaya lang wag ka ngang PDA. Saka may ginagawa ako. Paano ko
matatapos agad ito kung nakalingkis ka ng nakalingkis." He just smirked.

"Kiss mo muna ako." Parang batang sabi nito at ngumuso sa akin.

"Ikaw talaga, para kang bata." Natatawang sabi ko at binigyan ko ito ng mabilisang
halik.

But Elvin will always be Elvin, hindi nito hinayaan na makalayo ako. He just pulled
me closer to him and kissed me like there's no tomorrow. Naghiwalay lang kami ng
kapusin kami pareho ng hininga. When I open my eyes I saw a mischievous grin on his
face.

"Okay na? Pwede na akong magtrabaho?" sabi ko dito. Tumango ito pero hindi pa rin
ako pinapakawalan.

"Pwede isa pa?" hirit pa nito. Pabirong itinulak ko lang ito.

"Nah! That's enough." Umiling pa ako sabay turo sa pinto ng office ko. "Now, go to
my office and wait for me. Wag ng matigas ang ulo."

Umiiling naman pumunta ito sa private office ko. Napapangiti nalang ako.

"Uy, si Miss Cassandra!" tudyo sa akin ng mga empleyado ko ng makalayo si Elvin.

Pinanlakihan ko lang sila ng mata.

"Nakakaiingit naman si Miss Cass!" tili pa ni Isay.

"Tahimik!" sabi ko sa mga ito. Pero patuloy pa rin ang mga ito.

"Ang sweet sweet ni Emperor. Hindi pa kami nakakaget over sa proposal niya tapos
kung maglambing sayo Miss Cass. Ihhhh!!!!" tili ni Mara. Napailing nalang ako sa
mga ito.

"Umalis na nga kayo ni Emperor dito! Iniinggit nyo lang ang mga tao dito!" pabirong
pagtataboy sa akin ni Clara. I just made a face.

"Tapusin nyo na iyang mga dadalin. Nang maaga kayong matapos sa mga dapat nyong
asikasukin" Pagtataboy ko sa mga ito.

"Sus, iniiba mo lang usapan. Doon ka na nga sa jowa mo. Tatawagin ka nalang namin
pag okay na. At ng makaalis na rin kayo ng maaga." Sabi sa akin ni Clara.

Aapila pa sana ako ng ipagtulakan ako nito papunta sa office ko. Ngayon kase ang
alis namin ni Elvin papunta sa Hacienda nila. Pinilit ako nito na magbakasyon na
rin daw kami doon. Hindi naman ako makatanggi dito at baka magtampo na naman sa
akin.

Pagpasok ko ay nakita ko itong nakatayo sa working table ko at may kung anong

hawak. Nilapitan ko ito napalunok ako ng makita kung anong hawak nito.

"B-babe?" untag ko dito. Parang gusto kong kumaripas ng takbo ng makita ko na

madilim ang ekspresyon ng muka nito.

"What is the meaning of this?" tanong nito while holding those piece of paper. I
bit my lower lips.

"Hindi pa naman ako pumapayag." Paliwanag ko agad. He smirked.

Nanlaki ang mga mata ko ng pagpirapirasuhin nito ang hawak na papel at basta nalang
inihagis kung saan.

"Kelan mo balak sabihin sa akin ito?" I shiver when I hear his deadly voice.

"Hindi naman ako pumayag kaya hindi ko na nabanggit sayo." Depensa ko agad.

Hindi ako makalapit dito. Nakakatakot kase ang mga mata nito. It has a dark shade
of green. At parang nag aapoy sa galit.

"Kahit pumayag ka. Hindi pwede! Ayoko! Ayoko! Hindi ako papayag!" madiing sabi
nito.

Napayuko nalang ako. Nakakatakot kase ang mga berdeng mata nito na nakatingin sa
akin. It was burning.

"Tinanggihan ko naman na sila. Pero kinukulit pa rin nila ako."

Hindi ito sumagot kaya tiningnan ko na siya. Seryoso pa rin ang gwapong muka nito.

"Are you mad?" Biglang tanong ko.

He sighed. He stared at me for a while. Lumambot naman ang ekspresyon ng mata nito
pero seryoso pa ring nakatingin sa akin. I swallowed hard.

"No. Nag aalala lang ako sa pwepwedeng mangyari kung pumayag ka. You are already
famous. You don't need those magazines. Ginagamit ka lang nila dahil ngayon mas
nacurious ang tao kung sino ka talaga."

Tumango lang ako. Naiintindihan ko naman ito. At wala naman talaga akong balak na
pumayag na maging cover ng isang international magazine. Ayokong magulo ang buhay
ko. Nagulo na nga ito minsan. Buti nalang nandyan si Elvin.

"Come here." Sabi nito sa akin. Agad akong lumapit dito at yumakap.

"I'm sorry kung hindi ko nasabi sayo. Akala ko okay lang dahil hindi naman ako
pumayag."

"Shhh, it's okay. I understand. Ayoko lang mas magulo ang buhay mo. Alam ko na
gusto mo lang namang gumawa ng magagandang damit. That is part of your life."

"I'm really sorry." Sabi ko pa din.

"I said it's okay, Babe. I'm sorry if I scared you. I just. I just don't like the
idea. I don't like sharing you to others. Ayokong tinitingnan ka nila. Kung pwede
lang kitang itago at laging nasa tabi ko ginawa ko na. Ayokong may mangyaring
masama sayo. Hindi ko kaya."

"Don't worry I won't do it without your approval." Tumango ito at niyakap ako ng
mahigpit.

Napalingon kami sa pintuan ng makita kong pumasok si Clara. Ngingiti ngiti itong
nakatingin sa amin. Agad akong humiwalay kay Elvin pero hindi niya ako hinayaan.

"Okay na ang lahat. Susunod nalang kami ni Hera the day before the party."

"Thank you Clara. Sa lahat lahat." Umiling ito.

"Sus, yun lang ba naman Cass? Masaya ako na makitang masaya ka." Binalingan nito si
Elvin.

"Take care of her. Ngayon lang mawawalay sa amin ang kaibigan namin ng matagal
tagal."

Tumango si Elvin at inakay na ako palabas ng shop. Agad akong pinagbuksan ng pinto
ni Rogelio. Nakarating kami sa rooftop ng building ng pag aari ng pamilya nito kung
saan naghihintay sa amin ang isang chopper.

Kinausap sandali nito ang piloto. Bumalik ito sa akin at Inalalayan ako nitong
makasakay. Ipinakilala ako nito sa piloto habang ikinakabit nito sa akin ang
seatbelt.

"Thunder, my Empress. Cassandra." Pakilala nito. "Babe, that's Thunder Lagdameo.

Hermes's cousin. He already married with two kids. So that's it." Sabi nito.

Makikipagkamay sana ako pero pinigilan ako ni Elvin. Napailing nalang ang tinawag
nitong Thunder.

"Nice to meet you." Iyon nalang ang tanging nasabi ko. Ngumiti lang ito.

"So that's CC. My Wife and sister's talking about." Tumango tango pa ito. "You got
a decent lady now Emperor. Pagsuotin mo ng helmet, baka matauhan." Nakangising sabi
nito. Elvin just made a face.

"Yeah right." Sabi nalang nito.

"Okay, hold on folks." Sabi ng Piloto namin. Elvin just smiled at me.

"You can take a nap. Medyo mahaba ang byahe natin." Tumango lang ako. Elvin hugged
me and he even kissed my head and I fell asleep.

Nagising ako na para akong dinuduyan. Nasilaw ako sa sinag ng araw na tumatama sa
muka ko. Napaangat ako ng tingin. Buhat buhat pala ako ni Elvin. Tinapik ko ito sa
balikat. He smiled at me. Bumilis na naman ang tibok ng puso ko.

"Put me down, Babe." Nag aalangan pa ito pero tumango lang ako.

Agad naman ako nitong ibinaba. Pinagmasdan ko ang nasa paligid ko. Puro berdeng
damuhan ang nakapaligid. Sa gitna ng maluwang na lupain ay ang isang puting
mansion. Na sa sobrang laki ay mapagkakamalang kastilo. Lalo na ang disenyo nito.
Ang kinatatayuan pa namin ay katabi ang olympic size pool at helipad. Namamanghang
binalingan ko si Elvin.

"Is this hacienda Margarita?" bulalas ko. Nakangiting tumango ito sa akin. Sumaludo
pa ito sa papalayong chopper.
"Wow! It was enchanting to be here. Ang ganda ganda ng paligid. Para akong nasa
ibang bansa" Sabi ko dito. I heard him chuckled.

"I told you magugustuhan mo dito. Come. Hinihintay na tayo nila Lola. Lalo na
ikaw."

Nagpatianod nalang ako dito habang pinagmamasdan ko pa rin ang paligid. Napahinto
ako ng may maalala ako.

"Teka yung mga damit!" biglang sabi ko kay Elvin.

"Nardo and Rogelio already take care of that. Iyong dala naman natin naipasok na sa
loob ng mga maids. Don't worry too much. Were here for vacation not for work,
Babe." Napapailing na sabi nito at nagtuloy kami sa loob.

Lalo akong namangha ng pagpasok namin sa loob ng mansion. Alam na alam na mayaman
ang nakatira dahil halatang halata sa kagamitan ng buong bahay. Nagsusumigaw ng
karangyaan.

Napatingin ako kay Elvin ng abutan na namin dito ang mga kaibigan niya na preteng
nakaupo sa sofa na naroon.

"They also here for short vacation." He whispered to me. I just nodded.

"Casey Babe!" sabay sabay na sabi ng mga kaibigan ni Elvin. Napangiti ako. Elvin
made at face.

"Hello guys!" masayang bati ko sa mga ito.

Sinalubong naman agad kami ng Lola at Mama nito ng makita kami. Binati nito ang
Mama at Lola niya. I did the same.

"Napakaganda talaga ng mamanugangin namin ni Mama." Sabi ni Mama Corset. I blushed.

"Salamat po." Nahihiya kong pagpapasalamat.

"Hija, kelan ba kayo magpapakasal nitong apo ko? Para naman maibigay na namin ang
go signal sa wedding planner ni Corset." biglang tanong ni Lola Margs. Nasamid ako
sa sinabi nito.

"La! Wag nyo namang takutin si Casey. Baka tumakbo pauwi ng metro yan." Saway ni
Elvin sa Lola niya.

"Bakit? Hindi ba doon din naman ang tuloy nyo?" mataray na sabi nito kay Elvin.
Kakamot kamot nalang sa ulo si Elvin. Napangiti nalang ako.

"Wala pa po sa plano namin ni Elvin ang kasal. Ineenjoy lang po namin kung ano ang
meron kami ngayon." Magalang kong sagot.

"Cassandra Hija, hindi na uso ang ganya. Alam kong sa simbahan din kayo tutuloy
pinatatagal nyo pa." Dagdag pa nito. Nakangiti lang ako.

"Bebang, iyong mga gamit ni Cassandra sa kwarto ng Señorito Simon nyo dalin. Para
makagawa na sila ng apo namin. Naiinip na kami ng Mama." Sabi ni Mama Corset.

Napasinghap ako. I saw Elvin mouth was literally open. Kahit ang mga kaibigan nito
na tahimik ay napatanga sa sinabi ng Mama ni Elvin. Pero bumanat na naman ang Mama
nito.
"Just kidding!" sabi bigla nito. "Sa guest room sa tabi ng kwarto ng Señorito nyo
dalin. Dali!" pumalakpak pa ito. Dali dali namang nagpulasan ang mga maids.

Napapalunok akong napatingin kay Elvin. Hinigpitan lang nito ang hawak sa kamay ko.

"Ma naman. Wag nyong binibigla si Casey. Hindi siya sanay sa topak nyo ni Lola."
Saway dito ni Elvin at hinila ako palapit sakanya. Pero pinigilan ito ng Mama niya.

"Ipahiram mo naman sa amin si Cassandra. Lagi na kayong magkasama. Magbobonding

naman kami." Sabi ni Lola Margs.

"La naman! Ayokong nawawala sa paningin ko si Casey." Sagot naman ni Elvin.

"Ihhh!" tumili na naman ang Mama at Lola nito. Pero binalingan ulit si Elvin.

"Basta. Dito ka kasama ng mga kaibigan mo. Magbobonding lang kami ng mga Lola mo,
sa Garden lang kami."

"Madonna, pakidala sa garden lahat ng photo album ng Señorito Simon nyo." Sabi dito
ni Mama Corset at tinangay ako ng dalawa kung saan.

"Babe!" tawag pa ni Elvin.

"I'll be fine Babe." Sabi ko kay Elvin at kumaway pa ako.

Nakasimangot akong naupo katabi ng mga kaibigan ko. Kinaray kase nila Mama at Lola
si Casey. Binalingan ko ang mga kaibigan ko na nakangisi sa akin.

"What?" inis na tanong ko sa mga ito.

"Hindi mo pa kaya itali dyan sa bewang mo si Cassandra?" sabi sa akin ni Mikhael. I

smirked.

"Kung pwede lang ginawa ko na." Sagot ko naman.

"You're nuts Simon." Iiling iling na sagot ni Matt.

"I'm just inlove." Sagot ko naman. They made a face. I just grinned.

"Where's Gab and Hermes?" takang tanong ko.

"Hermes. Nasa kusina." Simpleng sagot ni Matt. "Gabriel. I don't have any idea.
Susunod nalang daw siya." Nagkibit balikat nalang ako.

"Speaking of the devil." Sabi ni Mikhael. Sinundan ko ang tinitingnan nito at

nakita ko si Gabriel na papalapit sa amin.

Napabaling lahat ng atensyon namin dito ng makita naming may kasunod itong
magandang babae. Nagtatakang binalingan ko si Mikhael. He just sighed.

"Liway!" bulong nito.

"Ah!" sabay na sabi namin ni Matt.

"What the fuck?!" I hissed. Sabay pa kami ng reaksyon ni Matt.

"I know! That's the same reaksyon ng una ko silang makitang magkasama." Sagot nito.
Napailing nalang ako.

"Still the hard headed Gabriel. But they are look good together eh?" sabi ko.

"Yeah, I agree with you on that Emperor." Sagot sa akin ni Matt.

"Emperor!"

Nagulat ako ng dambahin ako ni Gabriel. Dinaganan ako nito sa upuan. Itinulak ko
lang ito.

"What the fuck?! Umayos ka nga Gabriel!" Inis kong itinulak ito.

Patay malisya naman itong tumayo. At binalingan nito si Mikhael at ginawa ang
kanina.

Napailing nalang ako. Binalingan namin ni Matt ang mukang naestatwang si Liway.

"Liway!" Bati dito ni Matt.

"Sir Matt, goodmorning po. Goodmorning Emperor." Bati nito sa amin at bahagya pang
yumukod.

Napangisi ako ng magbago ang ekspresyon ng muka ni Gabriel ng lapitan ni Matt si

Liway. Pero bago pa man makalapit si Matt ay hinila na nito palayo ang babae.

"Don't you dare, Mattheo!" Banta dito ni Gabriel. Iiling iling nalang na nagtaas ng
kamay si Matt.

"Nasaan sila Lola?" Baling sa akin ni Gabriel.

"Nasa garden." Simpleng sagot ko.

Walang sali salita na kinaray nito si Liwayway papunta sa kung saan.

"Karma is on the way!" Sumipol sipol pa si Matt. Napailing nalang kami ni Mikhael.

"He got it bad!" Napapailing na komento ko.

"Got what?" Sabay na tanong ni Matt at Mikhael.

"Secret!" Nakangisi kong sabi sa dalawa. They just made a face. Ako naman ay
ngingisi ngisi lang.

Nawala ang ngisi ko ng makita ko kung sino ang kasama ng isa sa mga maid ni Lola.
Agad akong napatayo.

"What are you doing here Bitch?!" I hissed.

Napatayo na rin ang mga kaibigan ko.

Walang paki alam na ngumiti pa ito sa akin.

"Hello Simon!" Bati nito sa akin.

Hinawakan ko ito sa braso bago pa man ito makalapit sa akin.

"Sinabi ng anong ginagawa mo dito?"

"Binibisita ka! Nandito ka daw. Kasama ko si Lola don't worry." Nakangising sabi
nito sa akin.

Binitawan ko lang ito nang makita ko nga na kasunod nito ang Lola nito na kaibigan
ng Lola ko.

"Hello Hijo." Bati sa akin ng Lola nito. Binati ko lang din ito bilang pag galang
at ipinakilala ko si Mikhael at Matt.

"Where is your Lola?" Tanong nito at nagpalinga linga pa.

"Nasa garden po." Simpleng sagot ko.

Tumango lang ito at binalingan ang sariling apo. Nakamasid lang naman sa amin ang
dalawang kaibigan ko.

"Tamang tama kasama ko itong apo kong si Ysabell. Kelan nyo ba balak magdate ulit?"
Masayang sabi pa nito. Kumapit naman agad sa braso ko si Ysabell.

"Oo nga naman Simon. Kelan mo ba ako ulit idadate. Hinihintay ko pa naman lagi ang
tawag mo." Maarteng sabi nito.

Gusto kong itulak ito pero ayoko lang maging bastos sa harapan ng Lola nito. I just
smirked at pasimple kong tinatanggal ang pagkakakapit nito sa braso ko.

"I'm sorry Señora Letizia, but I-" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng marinig
ko ang boses ni Casey. Kasunod nito sila Liway.

She was really looked happy holding a photo album. Nakatuon ang atensyon nito sa
hawak habang naglalakad papunta sa akin.

"Babe! Look at this photo-"

Hindi na nito natapos ang sasabihin at napahinto ito sa paglapit sa akin ng makita
si Ysabell. Nagbago agad ang reaksyon nito ng makita ang babae. Nakita kong ngumisi
si Ysabell dito. Agad kong binaklas ang braso nito na nakalingkis sa akin at
nilapitan ko si Casey.

"Babe!" Napalunok ako ng titigan ako nito.

Sa totoo lang natatakot ako sa reaksyon ni Casey. Hindi ko kase mabasa kung ano ang
tumatakbo sa isip nito. I was a bit shocked when she gave me a quicked kiss on my
lips.

"I love you, Babe!" She even smiled at me. I just hugged her.

"Mas mahal kita Casey." Sabi ko dito.

Naghiwalay lang kami ng marinig ko ang impit na tili ni Lola na nakasunod din pala.
Napabaling lang ang atensyon namin ng makarinig kami ng tikim. It was Señora
Letizia.

"Letizia!" Bati dito ni Lola ng mapansin ito at nakipag beso beso.

"Hindi nyo naman nasabing pupunta pala kayo dito nitong apo mong si Ysabell." Sabi
ni Lola sa mga ito.

"Sa kusina lang ako Mama." Paalam bigla ni Mama.

Alam ko na kahit kelan ay ayaw na ayaw nitong nakakausap ang alin man sa mag anak
na Santos.

Naramdaman kong humigpit ang hawak ni Casey sa kamay ko. Hinaplos ko lang ang muka
nito at nginitian ko.

"Ipapadate ko sana ulit sa apo mo ang apo ko. Kaya lang mukang hindi na pwede."

Nakataas kilay na sabi nito at pinasadahan ng tingin si Cassandra mula ulo hanggang
paa. I clenched my fist. Nag iinit na naman ang ulo ko. Ayokong ayoko na halatang
minamata nito ni Cassandra. Baka makapatay ako ng matanda.

"It's okay Babe." Bulong sa akin ni Casey.

"Naku, hindi na talaga pwede." Pinalakihan ako ng mata ni Lola. "Simon ipakilala mo
naman ang mamanugangin namin ng Mama mo."
Binalingan ko ang matanda.

"Señora Letizia, meet my girlfriend and the only woman I love. Cassandra Cristina
Carlos." Pakilala ko sa Lola ni Ysabell.

Gusto kong mapangisi ng makita ko ang reaksyon nito na gulat na gulat. Si Ysabell
naman ay hindi maipinta ang muka.

"La, ipapakilala ko lang si Flash kay Casey." Paalam ko kay Lola.

"Sure!" Masayang sabi pa ni Lola.

"Why don't you come with them Ysabell?" Sabi bigla ng Lola nito.

Binalingan ko si Lola na parang nanghihingi ng saklolo. Mukang nakuha naman nito

ang gusto kong sabihin.

"No! No! No Ysabell. Mamaya na, marami pa tayong pagkwekwentuhan. Sige na Simon."
Sabi ni Lola.

Agad kong kinaray si Casey palayo sa mga ito. Napakunot ang nuo ko ng kasunod din
namin sila Matt.

"Bakit nakasunod na naman kayo sa amin?" Pagsusungit ko sa mga ito.

"At ano? Iiwan mo kami doon sa babaeng yun?" Matt hissed at me.

"Sama kami syempre noh? Di ba Casey Babes?" Baling nito kay Cassandra. Casey just
smiled at them.

I just made a face. Nagiging hobby na nila ang pagtawag dito na Casey Babes.
Tiningnan ko naman si Liway at Gabriel.

"Ikaw anong drama mo?" Baling ko kay Gabriel.

"Wala makiki uso! Pak Ganern!" Sabi nito.

I saw Liway parted her mouth. Si Casey naman na nasa tabi ko ay bumungisngis.
Nakipag high five pa ito kay Mikhael. Napailing nalang ako.

"Seriously, akala ko mapapaaway na ako. For the first time." Sabi ni Cassandra
habang papunta kaming livery stable kung nasaan si Flash at ang mga alagang kabayo
rin nila Matt.
"Hindi bagay sayo Empress. Masyado kang mabait para manakit ng iba." Sabat ni
Mikhael. Itinulak ko ito palayo.

"Doon ka nga. Hindi naman ikaw ang kausap ni Casey."

"Possessive!" Mikhael just made a face at si Matt naman ang napagdiskitahan.

"But Babe, seriously speaking. I was a bit shocked when you kissed me in front of
my family and friends." Huminto ito at humarap sa akin.

"Why not? I'm just marking my property. And you!" Dinutdot pa nito ang dibdib ko.
"You are mine Mr. Fontanilla III. Ayoko ng nilalapitan ka ng babaeng iyon.
Nahihighblood ako. Do you understand?" I just grinned. And pull her closer to me.

"Loud and clear my Empress. I'm all yours. And you are mine also." I winked at her
she just blushed. I chuckled.

"Tapos na kayo?" Tanong nila Matt sa amin.

"Hindi pa. Bakit?" Asar na balik tanong ko.

"Wala! Gabriel, kayo naman ni Liway ang papanourin namin ni Matt." Baling nito kay
Gabriel at Liway.

"Oh, Liway kiss mo ako. Para tayo naman ang bida. Hindi puro kwento nila Emperor
ang hinahanap ng readers!" Sabi ni Gabriel at may ibinulong kay Liway. Liway just
blushed.

Hindi naman maipinta ang muka ni Mikhael at Matt sa nakikita. Gabriel was really a
flirt.

"Matt!" Tawag ni Mikhael dito.

"Oh?"

"Mauna na tayo! Masusuka na ako ng rainbow sa nangyayari dito." Sabi nito at nauna
nang maglakad palayo. Kasunod nito ang iiling iling na si Matt.

"Remind me Babe why I have a friends like them." Iiling iling na tanong ko kay
Cassandra. She just giggled.

"Because they are hot and handsome like you?"

"Oh, that was really obvious. Isn't?"

"You are really humble." And she smirked.

"Kahit kelan lagi mo akong binabara. Kaya mahal na mahal kita." Natatawang niyakap
ko pa ito.

"Masyado ka kasemg honest kaya mas mahal na mahal kita." I smiled at her.

I can say that Casey was my everything right now. She was all I need and all I
want.

Part 22
Napapailing nalang ako habang inaalalayan ako ni Elvin pasakay kay Flash. Ayaw
kaseng maniwala nito na marunong akong mangabayo. Mamamasyal daw kase kami kasama
ng mga kaibigan niya.
"Babe, I'm fine. Really." Natatawang sabi ko dito.
"Tayo nalang kaseng dalawa dyan." Pangungulit pa rin nito. Inirapan ko lang ito.
"Ayoko! Manananching ka lang." Napakamot naman ito sa ulo.
"Babe, kasama na dun yon. Alam mo na yun." He winked at me. I just rolled my eyes.
"Gusto mo dun nalang ako kay Wonderstruck?" tanong ko dito at itinuro ko ang puting
kabayo ng Papa nito. Umiling ito.
"Nah! Mas kampante ako pag kay Flash ka sumakay. Alam kong hindi ka niya
ipapahamak." Sabi nito at hinamas himas pa ang alagang hayop nito.
"Sigurado ka ba talaga na marunong ka?" tanong na naman nito.
I rolled my eyes and I kicked the horse to make it moved. Inikutan ko si Elvin na
nakatanga sa akin. I winked at her. Hinila naman nito ang renda ng kabayo para
huminto.
"Nainlove ka na naman sa akin." Biro ko dito and I smile widely at him. He just
sighed and kissed my hand.
"No doubt about that. Mahal na mahal naman talaga kita. Alam mo bagay na bagay ka
dito sa hacienda. Parang ikaw ang diwata dito." I blushed.
"Parang sa buhay ko bagay na bagay ka sa kagwapuhan at hotness na meron ako." Pero
napaingos nalang ako ng bumanat na naman ito at pinangalandakan na naman ang
kagwapuhan niya.
"Babe pakiss naman ako." Hirit nito. Inirapan ko lang siya.
"Ayaw! Nagyabang ka na naman dyan."
"Babe please!" sabi pa nito at ngumuso sa akin.
Nanlaki ang mata ko ng muntik na itong masubsub dahil pinalo ito sa likod ni
Mikhael. Sinamaan ko ito ng tingin. Nakatawang nag peace sign lang ito.
"Damn it Mikhael!" he hissed. Inayos nito ang nagulong damit.
"Landi much!" sabi dito ni Gabriel na kasakay si Liway. Ngumiti lang ako sa babae.
"Taya!" biglang sabi ng kadadating na si Hermes at tinampal sa balikat si Elvin
saka pinaktakbo ang kanya kanyang kabayo palayo dito.
"Make it run Cassandra!" sigaw ng paparating na si Matt sakay ang itim na itim na
kabayo at ng makapit sa akin ay hinila ang renda ni Flash. Napakapit nalang ako sa
renda ng tumakbo rin ito ng mabilis.
"Ibalik mo si Casey!" Elvin hissed.
"No!" Ganting sigaw nito.
"I will make you pay for this Mattheo!" Elvin screamed in annoyance. I just laugh
with Matt.
"Itatanan ko na si Cassandra! And we will live happily ever after!" Matt teased him
and he laugh evilly. Nilingon ko si Elvin ng pasakay na rin ito ng kabayo.
"No!" Elvin yelled.
"Wala ka ng lovelife! Wala ka pang Casey Babe!" pang aasar pa ni Gabriel.
Malapit na kami nitong maabutan kaya binitawan na ni Matt ang renda ni Flash at
hinayaan ako.
"Make him chase you." Bilin sa akin ni Matt. Natatawa akong tumango at mas
binilisan ko ang pagpapatakbo kay Flash.
Tawanan lang kami ng tawanan habang pilit kaming hinahabol ni Elvin. Inis na inis
naman ito sa mga kaibigan. Napahinto lang ang mga ito ng may makasalubong kaming
dalawang kalalalakihan na sakay rin ng mga kabayo.
"Gotcha!" nagulat pa ako ng hawakan ni Elvin ang kamay ko.
"Who are they?" tanong ko kay Elvin at inginuso ang mga lalakeng kausap nila Matt
sa di kalayuan.
"Business colleagues." Simpleng sagot nito. "Bakit pinahirapan mo ako?" tanong
nito. I chuckled and I gave him a quick kissed on his lips. Ngumiti ito sa akin.
"Whoo! They are here?" sabi bigla ni Gabriel. At bumaba sa kabayo. "Just stay put
Liway!" sabi nito sa kasama at nagtatakbo palapit doon sa mga bagong dating.
"Emperor!" tawag ni Mikhael dito at kumaway pa.
"Go! I'll be fine with Liway." Nakangiting sabi ko dito.
"Wait for me here. Ayaw kitang ipakilala baka agawin ka pa. Mga babaero pa naman
ang mga yun." Nakangising sabi nito at binalingan si Liway.
"Bantayan mo si Casey, Liway. Baka mawala." Biro nito sa babae. I just smirked at
pinagmasdan ito papalayo.
"Pasensya kana kay Elvin. Minsan paranoid." Nakangiting sabi ko kay Liway. Ngumiti
lang ng kime ito.
"Naku wala po yun Miss Cassandra. Ayos lang po." Tila nahihiyang sabi nito.
Naninibago pa rin ako sa itsura nito pero ipinagkibit balikat ko nalang.
"Cass nalang o Cassandra." Pakli ko dito.
"Nakakahiya naman po kung tatawagin ko kayong Cassandra lang."
"Ano ka ba?! Okay lang yun. Friends?" tanong ko dito at inabot ko pa ang kamay ko.
Tinaggap naman nito.
Nagulat nalang kaming dalawa ng Dumating si Ysabell sakay ang isang brown na
kabayo. Nakangisi itong lumapit sa amin ni Liway.
"Can we talk?" maarteng tanong nito sa akin. Napataas ang kilay ko dito. "Nang tayo
lang dalawa." Sabi nito at lumayo ng bahagya sa lugar namin ni Liway. I sighed.
Kanina lang nakita ko ito. Tapos ngayon na naman? Mukang kailangan ko talaga itong
harapin at ipakita na hindi niya makukuha sa akin si Elvin kahit na anong mangyari.
Kahit na magkamatayan kami ngayon. Ipaglalaban ko si Elvin, dahil alam kong mahal
ako nito. And that love would be enough for me to fight for him. No matter what it
takes.
"Miss Cass, huwag!" pigil sa akin bigla ni Liway at bumaba ito sa sinasakyang
hayop. I just smiled at her.
"I'll be fine. Don't worry. Ipapamuka ko lang sa kanya na akin si Elvin. At kahit
na anong gawin niya hindi niya ito makukuha sa akin." paliwanag ko.
"Pero Miss Cass, baka mapahamak kayo. Mukang may binabalak pa naman siya sayo."
Ngumiti lang ako dito. Wala itong nagawa ng sundan ko si Ysabell sakay si Flash.
"What do you want from me?" Tanong ko dito ng makalapit ako dito. She laugh like an
evil witch. At tumalim ang tingin nito sa akin.
"Simple lang. Si Simon!" Sinamaan ako nito ng tingin kaya sinamaan ko din ito ng
tingin. I won't back down.
"Elvin is not a thing na kukunin mo nalang basta basta. Mahal ko siya! At sa tingin
mo ba pipiliin ka niya? " tanong ko. Nginisihan ako nito. I sighed.
"Ysabell, you're beautiful and sexy. Maraming iba dyan. Ayokong makipag away sayo."
Malumanay na sabi ko dito.
Hindi ito umimik at tinitigan lang ako ng matagal.
"Mahal ko din siya! Dapat mawala ka sa landas namin! Kung hindi ka niya nakilala
dapat kaming dalawa ngayon ang magkasama. Umeksena ka lang sa amin! Ipaglalaban ko
siya kahit patayin pa kita ngayon." Madiing sabi nito.
I clenched my fist. I sighed, I'm trying to calm myself. Ayokong ayoko pa naman ng
nakikipag away. Pinaaalalahanan ko ang sarili ko na hindi nito alam ang sinasabi
dahil nabubulagan lang ito ng selos. At sa kagustuhan nitong makuha si Elvin.
Tatalikuran ko na sana ito dahil siguradong wala namang patutunguhan ang pag uusap
namin ng bigla na naman itong magsalita.
"Tingin mo, bagay kayo ni Emperor?" sabi bigla ni Ysabell. Kunot nuong napabaling
ako dito.
"At sino sa tingin mo ang bagay sakanya, ikaw? Don't make me laugh." di ko
maiwasang sungitan na ito.
Tuwing maaalala ko pa naman ang ginawang gulo nito sa amin ni Elvin ay kumukulo ang
dugo ko. Pinapakalma ko lang ang sarili ko. Pero sumosobra na yata ito at talagang
sinusubukan ang pasensya ko. Sinasagad nito ang pagtitimpi ko.
"Akala ko ba mabait ka? May pagkamaldita ka rin pala. Mahinhin kunwari nasa loob
rin pala ang kulo." She even chuckled. "At nagtataray kana ngayon sa akin? Bakit?
Hindi mo makaya ang mga sinasabi ko?" Mataray na tanong nito at tumawa.
"Nawawala rin ang kabaitan ko kung demonyita ang kaharap ko." Kalmado pero madiin
kong sagot. Napatigil ito sa pagtawa.
"What did you say?" nanggagagalaiting tanong nito.
"You hear it, right. I don't want to repeat myself."
"Kung hindi ka umeksena sa amin ni Simon. Kami sanang dalawa ngayon." She hissed.
Inismiran ko ito.
"Paulit ulit? Unlimited?" Asar ko dito.
"Argh!! I will surely going to kill you mother fucker! Akin si Simon!" She yelled
at me.
Nanlaki ang mata ko ng gumalawa si Flash. Mukang nagulat ito sa pagsigaw ng kausap
ko. Hinimas himas ko ito para kumalma.
"FYI lang Ysabell, sa pagkakaaalam ko. Minsan ka lang naidate ng boyfriend ko. At
gusto mo bang isampal ko pa sayo na hindi mo siya pag aari." Binigyang diin ko ang
salitang boyfriend. "Sa pagkakatanda ko rin hindi na nasundan ang date nyo.
Pinahatid ka pa nga daw ni Elvin sa mga bodyguards niya. Kaya kahit hindi niya ako
nakilala. Kahit kelan hindi ka niya pipiliin." Gusto kong matawa sa reaksyon nito.
Sa gulat ko ay sumigaw ito.
"Don't yelled at me. Natatakot sayo si Flash." Saway ko dito.
"Sisigaw ako kung kelan ko gusto!" sabi nito.
"Ano ba Ysabell! Kung si Elvin ang pinagkakaganyan mo. Hinding hindi mo siya
makukuha sa akin!"
"That's not true! Kukuhanin ko siya sayo! Hindi mo ba nakita ng halikan ko siya, he
responsed to my kisses!" nanlilisik ang mga mata nito. Napatawa ako. Natigilan ito.
"Why are you laughing?" inis na tanong nito.
"Nakakatawa ka kase. Nagresponsed siya sa halik mo? Are you that sick? Napanuod ko
ang cctv footage. Hindi siya nagresponse! Ayaw niya sayo dahil ako lang ang mahal
ni Elvin! Kung pwede Ysabell tigilan mo ako. Ayaw kitang patulan." Nakairap na sabi
ko dito.
"Ah, ganon?! Such a coward!"
"Yeah right. I'm done with it. Have a good day to you." Sabi ko dito at hinila ko
ang renda ni Flash para makalayo dito.
Nakita ko namang parating sila Elvin. Pero nanlaki ang mga mata ko ng bigla nalang
tumakbo ng mabilis si Flash. Napakapit ako sa renda nito ng mahigpit. Hindi ko alam
ang gagawin ko para pahintuin ito dahil nataranta ako bigla. But I'm trying to calm
myself. Kahit na anong gawin ko ay ayaw nitong huminto sa pagtakbo.
"Flash, calm down!" Kausap ko sa alaga ni Elvin. Pero hindi ito tumigil sa
pagtakbo. Nakaramdam na ako ng matinding takot para sa sarili ko.
"Elvin!" tili ko ng makabitiw ako sa renda ng magwala ito.
The next thing I knew was I was lying on the grass. My body was numb. Ang sakit
sakit ng balikat ko. Iyon lang ang tangin nararamdaman ko ngayon. Naramdaman ko
nalang na umangat ang katawan ko sa damuhan. At ang nag aalalang muka ni Elvin ang
nakikita ko.
"Babe! Cassandra! Stay awake!" Yun ang tangin naririnig ko. I can't even say a
single word.
"I will count from 1 to 3 Cassandra." Narinig kong sabi ni Matt.
"1! 2!" bilang nito. Pero wala pa sa tatlo ng maramdaman ko ang matinding sakit sa
balikat ko.
"Ahhhhhhh!!!" sigaw ko. Napakapit ako sa taong nakayakap sa akin and everything
went blank.

Part 23

"The Green Eyed Emperor is here!" Nakangising sabi ni Dennis Saavedra. Kasama nito
si Macario Stewart. Sa kabila lang kase ang farm ng mga Stewart.
Sa pagkakaalam ko rin mga dati itong kapitbahay ni Gabriel sa dati nilang village.
And Dennis Saavedra was the son of Mr. Deonisio Saavedra ang abogado ni Cassandra.
Hindi ko lang alam kung magkakilala ang dalawa.
"Malamang, Hacienda ng Lola ko ito." Nakangising saad ko. He smirked.
"Oh, Edi ikaw na mayaman. Ikaw na hiredero. Etong korona oh. Mas gwapo naman ako
sayo." Asar nito. I just made a face.
"Gago! Mas gwapo ako sayo!" sabad ni Gabriel.
"You just have a blue eyes like Thunder. Pero mas malakas pa rin ang sex appeal ko
sayo!" giit nito.
"O edi kayo na!" sabad ng kasama nito.
"Where are the others?" tanong ni Mikhael kay Macario. Nagkibit balikat lang ang
huli. Nabaling ulit ang tingin ko kay Dennis nang sumipol ito.
"Who are they?" tukoy nito kay Cassandra at Liway na nasa di kalayuan. Nawala ang
ngisi ko sa muka at sumeryoso ako. Nakipag high five naman ito sa kasama.
"So the rumor was true. That the High and Mighty Green Eyed Emperor was already
found his match! What a love sick disease!" Saad ni Macario. I smirked.
"Don't looked at her. Baka mausog." Masungit kong saway sa mga ito.
"Possessive!" sabay sabay nilang sabi.
"Sino ba dun?" narinig kong bulong ni Mac kay Hermes dahil ito ang mas malapit
dito. Itinuro naman ni Hermes si Cassandra. Nanlaki ang mata ko.
"Kaya naman pala. Iyong isa kanino?" si Dennis naman ang nagtanong.
Itinuro naman nito si Gabriel. Sabay sabay kaming napasipol. Sinamaan lang kami
nito ng tingin.
"Sige Gabriel, hindi na. Iyong isa nalang." Pang asar ni Dennis. I evilly grinned
at them. Natahimik sila.
"Wanna see the hell Attorney Saavedra?" Seryosong tanong ko. Nagtaas ito ng
dalawang kamay tanda ng pagsuko.
"Just kidding!" Sabi naman nito. "Kahit kelan hindi ka mabiro." Dagdag pa nito. I
snorted.
"Magbiro kana sa lahat huwag na huwag lang ang tungkol kay Cassandra." Sinimangutan
ko pa ito. They just smirked.
"Cassandra eh? Nice name!" Sabi ni Mac.
"Guys! Stop teasing the Emperor! Magbeast mode na naman yan!" natatawang saway ni
Matt.
Napailing nalang ako sa mga ito. Napalingon lang kami nang makarinig kami ng tili.
"Shit!" sabay sabay namin mura ng makita naming nagtatakbo ng mabilis si Flash
sakay si Casey. Agad kaming nagpulasan at hinabol ito. Nakita ko pa na nakalugmok
sa damuhan si..... Ysabell?
"Sir Simon!" Dinaluhan naman ni Gabriel si Liway na sigaw ng sigaw.
"Elvin!" Tili ni Casey.
"Damn!" I hissed at pinatakbo ko ng mabilis si Wonderstuck para mahabol si Flash.
Kasama ko si Matt, Mikhael at Hermes. Even Dennis and Mac.
"Save the Empress!" sigaw ko. Tumango ang mga ito.
"Fuck! Fuck!" mura ko habang hindi namin maabutan si Flash.
"Damn it! It's too fast!" sigaw ni Matt.
"No!" I screamed.
Parang huminto ang mundo ko ng makita kong magwala si Flash at malaglag si Cassadra
dito. Parang naging slow motion lahat sa paligid ko. Parang tinakasan ako ng lakas.
Dali dali akong bumaba at nilapitan ito. Hindi ako napigilan ng mga ito ng buhatin
ko si Cassandra kahit pinipigilan ako ni Matt. All I can think was to be able to
bring her to the nearest hospital.
Agad ko itong isinakay kay Wonderstruck at pinatakbo ito papunta sa mansion.
Pagdating ko ay nakaready na ang sasakyan. Inalalayan naman ako nila Matt. Narinig
ko pa ang pagpapanic nila Mama at Lola.
"Babe! Cassandra! Stay awake!" tawag ko dito. Napahigpit ang yakap ko dito kaya
umigik ito. Gusto kong sapakin si Matt ng hawakan nito sa balikat at pisilin.
Napahiyaw ito sa sakit.
"Ahhhhhh!!!" She screamed.
"Fucking leave her alone Mattheo!" I hissed. Seryoso ako nitong tiningnan.
"I am the doctor here Simon. Hinayaan na nga kita ng buhatin mo siya kanina kahit
na malaki ang posibilidad na mas marami siyang matamong injuries." Seryosong sabi
nito.
"Now let me check her." Hindi na ako nakapagsalita.
Sa totoo lang para kong hinang hina. Hindi ko alam kung paano ang gagawin ko.
Naiiyak na ako dahil hindi ito makapagsalita. Umuungol lang ito lalo na ng hawakan
ulit ni Matt ang balikat nito.
"Babe, I'm just here. Please don't leave me." Mangiyak ngiyak na sabi ko dito. Para
akong bibitayin ngayon.
"Damn it! Malayo pa ba tayo, Hermes!" sigaw ko dito.
"Calm down Simon. Where almost there." Sabi sa akin ni Matt.
"How can I calm down? I can't calm down! Kakalma lang ako kung sasabihin mong okay
na siya!" I hissed.
Tumahimik ang mga ito. Binalingan ko si Cassandra na nasa bisig ko.
"Babe, just stay awake. Malapit na tayo. Just hold on." Kausap ko dito.
Pagdating namin ng ospital ay may mga nakaabang ng medical staff. Maingat kong
ibinaba sa stetcher na naroon si Casey. Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay nito.
"Babe, I'm just here. I will never going to leave you." Hinarangan ako ng nasa
emergency room na nurse. Binalingan ko si Matt.
"Kapag hindi mo ako pinapasok, gigibain ko ang buong ospital na ito. Huwag na huwag
nyo akong susubukan." Seryosong saad ko kay Matt.
Binalingan ko ang dalawang nurse na humarang sa akin at sinamaan sila ng tingin.
"Fucking let me through!" I hissed.
Agad naman lumihis ito sa daraanan ko at nilapitan ko si Casey.
May sinasabi si Matt pero wala akong naiintindihan basta natatakot ako sa pwedeng
mangyari kay Cassandra.
"I will count from 1 to 3 Cassandra." Narinig kong sabi ni Matt.
"1! 2!" bilang nito.
Pero wala pa sa tatlo ng marinig ko ang sigaw ni Casey. Napayakap pa ito sa akin.
Seeing her in pain makes me lose myself. Parang pati ako ay napanawan ng ulirat.
"Fuck it!" I hissed.

Part 24

Seryoso kaming nakikinig nila Matt sa sinasabi ni Hermes sa akin tungkol sa

nangyari. Dito kami nagusap usap sa living room ng hospital room na kinuha ko para
kay Cassandra.
Alam ko na hindi magwawala si Flash ng ganoon kung walang nangyari dito. At
kinumpirma ni Hermes ang hinala ko. May nakatusok sa bandang likod nito na malaking
karayom dahilan kaya ito nagwala. Ito pa yata ang karayom na pangtahi ng sako ng
palay.
Ang hindi ko maintindihan ay kung sino ang may gawa nito at bakit ginawa nito ang
bagay nayon kay Cassandra. At kung bakit pati si Ysabell ay naroon. Maayos naman na
din ang lagay nito katulad ni Casey at nakasling din daw ang braso nito ayon kay
Hermes.
Hinihintay pa namin ang resulta kung kaninong finger print ang nasa karayom.
I clenched my fist. Sisiguraduhin kong makukulong ang may kagagawan nito kay
Cassandra. Hindi ako titigil hangga't hindi ko nalalaman kung sino. Ayokong isipin
na si Ysabell ang may gawa nito pero malaki ang posibilidad. Huwag ko lang
makukumpirma ang hinala ko at baka mapatay ko ito.
"I think it was Ysabell." Biglang sabi ni Hermes. Napaangat ang tingin ko dito.
"Bakit naman niya gagawin yun kay Cassandra?" Tanong dito ni Mikhael. Itinuro ako
nito.
"Because she was really obsess with the Emperor. In the first place, anong ginagawa
nya doon? Nakikipag heart to heart talk kay Cassandra? We all knew that she really
likes you, Emperor." He sighed. "I already did my investigation about her. And I
dig a deeper secret of her family. She got a mental disorder simula palang
pagkabata." Kumunot lalo ang nuo ko sa sinabi nito.
"Itinago ng pamilya niya ang sakit niya dahil ayaw nilang masira ang magandang
imahe ng buong angkan nila." Patuloy ni Hermes.
"Kaya hindi malabong mangyari na siya ang may gawa nito kay Cassandra." Dugtong ni
Mikhael. Tumango si Hermes.
"How sure are you?" Seryosong tanong ko.
"8 out of 10. I'm still waiting for the finger print result." He sighed.
I clenched my fist. Napasinghap silang lahat ng suntukin ko ang pader sa tabi ko.
Wala akong pakialam kung may mabaling buto sa kamay ko o magdugo ito.
"Stay calm Simon." Sabi sa akin ni Matt at hawakan ang braso ko. I glared at him.
"Hindi ako kakalma hangga't hindi ko nalalaman kung sino ang may gawa nito kay
Cassandra." Madiing sabi ko at sinipa ko ang silya na naroon at tumilapon ito sa
dingding.
"Hindi pa tayo sigurado kung siya nga!" Matt hissed at me.
Pati si Mikhael ay hinawakan na ako sa kabilang braso. Pumiksi lang ako.
"Putang ina! Siya lang ang naroon! She got a fucking mental disorder! She was a
fucking crazy bitch! She was fucking obsess with me! Ano pang hindi sigurado
doon?!" I yelled at them.
Nagtaas baba ang dibdib ko sa nararamdamang galit.
"Lower your voice Simon. Magigising si Cassandra!" Saway sa akin ni Matt.
Pagkarinig ko sa pangalan nito ay saka lang ako kumalma. Nanghihina akong napaupo
sa couch na naroon. I sighed.
Napabaling kami sa pintuan ng iluwa nito si Gabriel na karay karay si Liway.
Padabog na inupo ito ni Gabriel paharap sa akin.
"Speak now Liway!" utos ni Gabriel kay Liway. Nanginginig na tumingin ito sa akin.
"S-si Miss Y-ysabell po." Mangiyak ngiyak na sagot nito. "S-siya po. Kase" hindi
nito matuloy tuloy ang sasabihin at bigla nalang humagulgol.
Napatiim baga ako ng marinig ko ang pangalan nito. Tiningnan ko si Hermes ng
makahulugan. Tumango ito at may kinausap sa cellphone. He know what he needs to do.
Seryoso at madilim ang muka ko na nakatingin lang dito. Alam kong pinakikiramdaman
lang ako ng mga kaibigan ko na tahimik lang sa isang tabi.
"Liway! Speak! Wag mo akong iyakan!" napipikong sabi dito ni Gab kaya lalong
humagulgol ito. Tinapik lang ito sa balikat ni Mikhael.
"Don't shout at her. Lalong hindi makakapagsalita yan. Tinatakot mo." Sabi dito ni
Mikhael. Napailing nalang si Gabriel.
"Speak Liway. You don't have to be afraid." Sabi ko na dito. Noon lang ito tumingin
sa akin.
"N-nakita ko po kase si Miss Ysabell na may itinusok na bagay sa likod ng kabayong
sinasakyan ni Miss Cassandra. Tapos nagpatihulog din siya sa kabayo niya. S-sorry
E-emperor hindi ko siya nabantayan." Umiiyak pa rin nitong paliwanag.
Parang dumilim ang paningin ko. All I can see right now is pure red. Madilim na
madilim ang ekspresyon ng muka ko at magkalapat na magkalapat ang mga labi ko.
Sinipa ko ang coffee table na naroon. I was so damn mad right now that I wanted to
kill that bitch. Pinalagpas ko ang ginawa nito dati. But not this time. Lalo na at
sinaktan niya ang Cassandra ko.
"I got the result. It's positive." Imporma ni Hermes.
"Calm down Simon." Sabi sa akin ni Mikhael. Hindi ako kumibo. Sa halip ay tiningnan
ko si Matt na tahimik lang ding nakamasid.
"Stay here Matt. Call me if she's already awake." Tumango lang ito. Binalingan ko
ang umiiyak pa ring si Liway.
"Stop crying Liway. Okay na si Cassandra. Bantayan mo nalang siya. Aalis lang ako
sandali." Bilin ko dito. Tumango lang din ito.
Malalaking hakbang na lumabas ako ng ospital. Tahimik lang na nakasunod sa akin
sila Hermes. I know that they know what's going into my head. Hanggang byahe ay
walang nagreklamo sa mga ito kahit na halos paliparin ko na ang sasakyan sa bilis
ng pagpapatakbo ko. No one dare to speak or complain.
Pabalibag kong isinara ang pintuan ng kotche at walang sabi sabi akong pumasok sa
bahay ng mga ito. Sinalubong ako ng maid. Nanginginig ako nitong hinarap.
"S-señorito S-simon!" Nahihintakutan na banggit nito sa pangalan ko.
"Simon!" naikuyom ko ang palad ko na makilala ko ang boses ng tumawag sa akin.
Tiningnan ko rin ang nakasling na braso nito. Napakagaling talagang umarte nito.
Talagang sinaktan pa nito ang sarili para lang magmukang makatotohanan. Malas niya
lang at nakita siya ni Liway. Agad ako nitong niyakap ng makita ako.
"S-simon takot na takot talaga ako kanina. Akala ko mamamatay na ako. Si Cassandra!
Kasalanan niya lahat!" Umiiyak na sabi nito.
Lalong nadagdagan ang galit ko dito. Hindi ko napigilan ang sarili ko at hinawakan
ko ito sa leeg at inilayo sa akin. Nanlalaking mata na tumingin ito sa akin.
Namumutla din ito.
"S-simon. I-I can't b-bre-ath."
Right now, all I wanted to do is to kill this bitch for hurting and for trying to
kill my Cassandra.
"How dare you saying those words! I will going to kill you right now! I will going
to bury you six feet below the ground!" pabulong pero madiin kong sabi dito.
Lalong nanlaki ang mga mata nito at pilit kumakawala sa pagkakasakal ko. Lalo kong
diniinan ang pagkakahawak dito.
"Simon, enough!" Awat sa akin ni Hermes.
Pero hindi ako nakinig. Nanginginig ang buong katawan ko sa sobrang galit. Inangat
ko ito. I will kill her softly. Para ramdam na ramdam niya ang sakit.
"Simon!" Mikhael hissed.
"Simon, stop!" si Gabriel at hinawakan na nila ako ni Hermes sa magkabilang braso.
Pabalya ko itong binitiwan. Habol ang hininga nito ng daluhan ito ng Mama nito na
kakarating lang.
"Simon! What did you do to my daughter?" galit na sita sa akin ni Mrs. Santos.
Dinuro ko ang anak nito.
"Tinatanong nyo ako kung bakit ko yan ginawa sa anak nyo?! The right question is
what did she do to my girlfriend!? She tried to killed her!" I yelled.
Pulang pula ang muka ko sa galit. Kahit sino hindi ko sasantuhin sa ginawa nila sa
Cassandra ko.
"Hindi yun gagawin ng anak ko!" giit nito.
"Ginawa na niya!" binalingan ko si Ysabell na nakangisi na sa akin ngayon. Tumawa
ito ng malakas.
"Akala ko pa naman napatay ko na siya. Hindi pa pala! Sayang! Pero next time I will
make sure na sa sementeryo na ang bagsak niya!" napailing iling pa ito.
"You! Bitch! Ako ang papatay sayo ngayon!" Kung hindi lang ako napigilan nila
Hermes ay inabot na naman sa akin ang babaeng ito.
"Simon, alam ko na pag nawala siya sayo magiging akin ka! Kaya dapat mawala siya sa
landas natin! Dapat ako ang nasa kalagayan niya! Inagaw ka niya sa akin! Dapat akin
ka lang! Akin lang! Simon! Kaya dapat hindi siya mabuhay!"
Hindi na ako napigilan ng mga kaibigan ko at inabot na ito sa akin. Sinampal ko ito
ng malakas at hinawakan ang muka nito ng mariin.
"Ito ang tatandaan mo! Kahit na anong gawin mo hindi ako magiging iyo! Si Cassandra
lang ang mahal ko! Siya lang!" at sinampal ko pa ito ng isang beses.
"One more hit to my daughter. Hindi ako mangingimi na ipakulong ka!" banta sa akin
ng kararating lang na si Mayor Esquevel Santos. Ang ama ni Ysabell.
Nasa likod nito ang apat na bodyguards niya. Akmang tututukan kami nito ng mga
baril ng unahan ito nila Hermes. Madilim ang ekspresyon ng mga muka ng kaibigan ko
habang nakatutok sa mga ito ang kanya kanyang baril. Kasunod pala namin ang
dalawang body guards ni Hermes.
"Don't you dare point a gun on the Emperor!" Seryosong saad ni Mikhael.
"Wanna see the hell guys?" Nakangising tanong ni Gabriel sa mga ito. Namutla ang
mga ito. Hermes smirked.
Pumagitna sa amin ang Mama nito na parang itinulos na kandila kanina sa isang tabi.
Inutusan nito ang mga katulong na ilayo sa akin ang anak nito na nagwawala.
I evilly grinned at them. And looked into their eyes. Nakita kong namutla ang mag
asawa.
"Go ahead. Magkita kita tayo sa korte! Ipapakulong ko iyang baliw nyong anak dahil
sa ginawa niya sa girlfriend ko! Tingin nyo takot ako sa pamilya nyo? Ipapaalala ko
lang PO! Sayo Mayor Santos na hawak ng pamilya ko ang buhay nyo!" Pinagdiinan ko
talaga ang PO.
"Wala kayo sa posisyon kung nasaan kayo kung hindi dahil sa pamilya ko! Lalo na
malapit na naman ang eleksyon. You need my Family's influence right now." namutla
ito lalo.
Napangisi akong lalo. Now, they know who they are dealing with. They are dealing
with the Demon right now.
"We can talk about this, Simon. We can settled this." Sabi bigla ni Mayor Santos. I
smirked.
"No!" I said and signal Hermes.
Tumango lang ito at lumabas na ito ng bahay. I also walked away. Kasunod ko sila
Mikhael.
Siya namang pagdating ng mga pulis. Naupo ako sa hood ng sasakyan ko at sinigurado
ko muna na madadala ng mga ito si Ysabell. I smirked ng makita kong pilit na
nagpupumiglas ito sa mga pulis. Binalingan ako nito sa nanlilisik na mga mata ng
makita ako.
"Remember this Simon, akin ka lang! Gagawin ko lahat maging akin ka lang! I will
going to kill that bitch for stealing you from me! Papatayin ko siya! Tandaan mo
yan!" banta nito bago maisakay sa pulis mobile.
Napailing nalang ako at mga kaibigan ko.
"Simon, please don't do this to my daughter. Promise it won't happened again. Maawa
ka sa anak ko. May sakit lang siya sa pag iisip kaya niya nagagawa ang mga bagay na
yun." Pagmamakaawa ng Mama nito. I snorted.
"May sakit naman pala siya. Bakit hindi nyo siya ipasok sa mental?" napipikang
tanong ko.
"You know I can't do that. Masisira ang reputasyon ng pamilya namin. Lalo na ng
pangalan ko." Sagot ng ama nito. "Simon. Please, let's talk about this."
Pagmamakaawa ng akalde.
"Just talk to my lawyer." Balewala kong sabi at sumakay na ako sa kotche.
Kasunod ang mga kaibigan ko na tahimik pa rin hanggang ngayon.
Nang makarating ako sa ospital ay nandito na rin sila Mama at Lola.
"She's still asleep." Imporma sa akin ni Matt.
"Pwede ko na ba siyang iuwi pag nagising na siya? Mas kampante ako kung nasa
hacienda siya." tanong ko kay Matt at naupo ako sa tabi ng hospital bed ni
Cassandra.
"Oo. Ako na ang bahala sa lahat. Buti nalang at minor injuries lang ang natamo
niya. Hindi masama ang naging pagbagsak niya. Okay naman na lahat ng results ng
examination niya." Sabi nito sa akin.
Tumango lang ako. Hindi ko alam kung paano ko papasalamatan ang mga kaibigan ko sa
tulong at supporta ng mga ito sa akin. Binalingan ko si Casey na mahimbing na
natutulog. Payapang payapa ang magandang muka nito.
Hinaplos ko ang pisngi nito. Kanina ng makita ko kung papaano ito nahulog sa
sinasakyang si Flash ay parang tumigil ang mundo ko at hindi ko alam kung paano ang
gagawin ko. Sobrang takot at pag aaalala ang naramdaman ko para dito.
Hindi ko alam bakit napakalapitin nito sa disgrasya. Gusto kong bugbugin ang sarili
ko ng hindi ko ito naprotektahan tulad ng pangako ko dito.
Parang pinipiga ang puso ko ng makita ko itong umiiyak sa sakit. Hindi kaya ng puso
ko. Lalong hindi ko kayang mawala ito sa akin. Hindi ko kaya.
Napabaling ang atensyon ko ng marinig ko ang hikbi ni Mama at Lola na matiim palang
nakatitig sa akin.
"What?" kunot nuong tanong ko sa dalawa. "She's fine. Wag na kayong mag alala kay
Casey. Ma, La." Sabi ko sa mga ito.
Ngumiti silang dalawa sa akin at sa gulat ko ay niyakap nila akong dalawa. At bigla
nalang lumabas ng kwarto. Narinig ko pa ang tili ng dalawa. Napailing nalang ako.
Napakawirdo talaga ng Mama at Lola ko. Iiyak tapos titili. Napailing ako.
"They're just happy." Sabay tapik sa balikat ko ni Mikhael.
"For what?" maang kong tanong.
"Basta!" sabi naman nito.
Tiningnan ko si Gabriel na matiim na nakatitig kay Liway na tahimik lang sa isang
sulok. Inginuso ko ito kay Matt.
"Gab, iuwi mo na si Liway sa Hacienda. She needs to rest." Sabi ni Matt. Tumango
lang ito at inakay ang tahimik na si Liway.
"Kayo? Hindi pa kayo uuwi? I can take care of her." Sabi ko sa mga ito.
"Baka kailanganin mo kami. Dito nalang muna kami. Wala pa naman ang mga dakilang
bodyguards slash alalay mo." Sagot ni Mikhael at naupo sa isang hospital bed kung
saan nakahiga rin si Hermes. Nagtulakan ang dalawa.
"Matt, paki gapos mo nga iyang dalawa." Napapailing kong utos kay Matt.
"Kids quiet. Nagpapahinga si Cassandra." Sabi sa dalawa. "Simon aasikasuhin ko lang
ang paglabas ni Cassandra." Tumango ako dito. Umalis naman na ito.
"Hermes, make sure she will rot in jail." Bilin ko kay Hermes. Nag thumbs up lang
ito sa akin.
"I need Apeng and Tikong." Biglang napatayo si Hermes sa sinabi ko.
"Pwede iba nalang?" Alanganing tanong nito.
I sighed. I know what he feels. He can't let go of them. Dahil alam ko kagaya nila
Rogelio ay itinuring na ring pamilya ni Hermes ang dalawa lalo na ng umalis si
Liza.
"The Empress needs a body guards when we get back to metro. Silang apat lang nila
Rogelio ako may tiwala. I need them to protect her pag wala ako. Gusto kong
manigurado. I don't want to risk her safety." He sighed and nodded to me.
"No problem about that. I will tell them. How about you?" Tanong nito.
"Yaya ang kailangan niya hindi bodyguards!" Natatawang sabad ni Mikhael.
"No need." Sagot ko. Umiling si Hermes.
"The Emperor needs it. Two or three servant. I'll give you my most trusted men.
Don't worry 'bout that." Napailing nalang ako dito.
"One more thing." Habol ko.
May sinabi ako sa dalawa na ikinabigla ng mga ito. Napatanga ang mga ito sa akin. I
just grinned at them. Kahit ako, I never imagine myself doing that thing.
I kissed Cassandra's forehead. I smile sweetly at her. I sighed. Because of the
accident. I discovered something.

Part 25

Nang idilat ko ang mga mata ko ay puting kisama ang nabungaran ko. Sigurado akong
ospital na naman itong nagisnan ko. Nangangamoy kaseng alcohol.
Nararamdaman ko ang kirot sa kaliwang balikat ko. Lagi nalang ganito ang nangyayari
sa akin. Laging ospital ang bagsak ko. Kundi bugbog sarado, wala sa sarili. Am I
that really weak? I sighed.
"Babe." Napabaling ang tingin ko sa nagsalita.
"How are you feeling?" masuyong tanong nito habang hinahaplos ang buhok ko. Pinilit
kong ngumiti sa kanya.
"Ayos na ako. You don't have to worry." Hinaplos ko ang muka nito.
Halatang halata ang pag aalala sa gwapong muka nito. Hinawakan lang nito ang kamay
ko at dinala niya sa labi niya. I giggled kahit may masakit sa akin. He winked at
me.
"Ayos kana nga. Kinikilig ka na naman sa kagwapuhan ko noh?" he even wiggled his
eyebrows. I chuckled.
"Oo, ang gwapo gwapo mo kase. Nakakainlove." He sighed. Noon ko lang napansin na
nakabenda ang kamay nito.
"What happened?" tanong ko dito. Umiling lang ito.
"Sinuntok niya yung pader. Akala niya siya si Incredible Hulk. Kaso hindi. Iyan ang
napala." Sagot ni Mikhael na nakahiga sa isang hospital bed na naroon at may kung
anong pinagkakaabalahan sa cellphone.
"Shut the Fuck up!" Elvin hissed.
"Babe, don't swear. At bakit mo ba sinuntok yung pader? Nagkasugat tuloy yang kamay
mo." Hindi ito kumibo.
I feel tension on the air. Katahimikan ang sumunod.
"Where is Ysabell?" tanong ko.
Nakita ko kaseng nalaglag din ito sa sinasakyang hayop. Kahit naman masama ang
ugali nito ay nag aalala pa rin ako sa nangyari sa kanya.
"What was really happened back there?" tanong din nito.
Biglang sumeryoso ang muka nito. His eyes has darker shades of green. It was darker
and darker while you staring at him. Magkalapat na magkalapat din ang labi nito. I
know right now that he is so damn mad. Ngayon ko lang nakita itong ganito. I
swallowed hard.
Ikinuwento ko dito ang nangyari at napag usapan namin ni Ysabell. Habang patuloy
ako sa pagkwekwento lalong nagdidilim ang muka nito. Nakakatakot ito ngayon. Kahit
ang mga kaibigan nito na kanina ay nakahiga lang. Ngayon ay lumapit ito kay Elvin
at mukang pinakikiramdaman ito.
"Hindi ko alam bakit nagwala nalang ng ganun si Flash. Kahit anong gawin ko ayaw
niyang tumigil. Hanggang sa malaglag ako. Yun lang ang huling natatandaan ko."
"She was really dead now." Narinig kong kumento ni Hermes.
"Yeah. Good luck to her. She messed up with the wrong person." sabi naman ni
Mikhael.
"Ano bang sinasabi nila?" naguguluhang tanong ko kay Elvin.
"Ysabell is on jail now." Sa halip na sagot nito. Nanlaki ang mata ko sa sinabi
nito.
"Why? She got an accident too. Nakita ko siya."
"She was the reason behind your accident. Sinadya ang aksidente mo. Nakita siya ni
Liway." Lalong nangunot ang nuo ko.
"Why would she do that?"
"She wants you dead, because she was really obsess with him. Magaling siyang umarte
na kahit buhay niya ilalagay niya sa panganib paniwalaan lang siya." Si Hermes ang
sumagot at itinuro si Elvin.
"Obsess? What do you mean? But she always insist that she was inlove with Elvin.
Kaya galit na galit siya kanina sa akin. Akala niya inagaw ko sa kanya si Elvin."
Sabi ko sa mga ito. Umiling si Elvin.
"She's not inlove with me. She was obsess by the fact that she was inlove with me.
Because she is fucking crazy. She got a mental disorder Cassandra." Seryosong sagot
ni Elvin. I gasped.
"No matter what, don't ever leave me. Baka ikamatay ko." Dagdag nito. Umiling ako
at hinawakan ko ang muka nito.
"Hindi kita ibibigay sa kanya kahit anong mangyari. Lalong lalong hindi kita iiwan.
Kahit magkamatayan kami ipaglalaban kita. Kase mahal na mahal kita, Elvin. You gave
color to my boring life. You gave me the happiness na akala ko hindi ko
mararanasan. I will fight for you. Hindi ang kagaya niya ang makakasira sa atin."
Matatag na sabi ko.
This time he smiled at me. Maaliwalas na rin ang muka nito. Kahit ako ay napangiti
dito.
"I-pack up mo na kase iyang Maria Clara mo, Cassandra. Sa panahon ngayon si
Gretchen Barreto ang kailangan mo. Kami ng bahala sa red stilleto mo." Sabi ni
Mikhael. Napakunot nuo ako dito.
"No other woman lang?" Natatawang tanong ko dito. Ngumisi ito sa akin.
"Wag nyo ngang isinasama sa kalokohan nyo si Cassandra." Masungit na saway dito ni
Elvin. I just rolled my eyes.
Napabaling kami sa pintuan ng iluwa nun si Matt.
"How are you feeling Cassandra?" tanong sa akin nito ng makalapit at akmang
hahawakan ako ng pigilan ito ni Elvin.
"Not too close, Matt. Not too close. And she's fine. No need to touch her." Sabi
dito ni Elvin. Napailing nalang si Matt. I just smiled at him.
"I'm good. Masakit lang ang katawan ko. Lalo na ang balikat ko." Sabi ko dito.
Tumango ito.
"Matt kailan tatanggalin itong cast sa balikat ko?" Tanong ko dito.
"After two weeks Cassandra." Sagot nito. Nanlaki ang mga mata ko.
"Two weeks? Bakit ang tagal? Hindi ko maasikaso ang mga damit ni Lola pag hindi ito
natanggal before her birthday party." Napapailing nalang na sagot ko.
"Babe, nandoon naman sila Hera at Clara. They can take care of that. Mas
importanteng gumaling ka." Sabi ni Elvin.
"Pero kase-"
"No more buts Cassandra. Sila na ang bahala sa mga yun. And that's final!"
Seryosong sabi ni Elvin. Napatango nalang ako.
Nag-iiba kase ang dating ni Elvin pag seryoso. Nakakatakot kaya napapa oo nalang
ako dito.
Sinabi ni Matt na pwede na akong iuwi ni Elvin. Mas kampante daw kase siya kung sa
hacienda nalang ako magpapagaling. Todo asikaso sa akin ang Mama at Lola nito.
Natutuwa ako sa kanila dahil tanggap na tanggap ako sa pamilya niya.
Hanggang sa pagtulog ay inasikaso ako ng mga ito. Hindi ko alam kung anong nagawa
ko to deserved them.
"Simon, what are you still doing there?" Tanong ng Mama nito ng hindi ito sumunod
na lumabas ng kwarto.
"I will stay here Ma. Dito nalang ako matutulog." Sabi nito.
Pinanlakihan ito ng mga mata ng Mama niya at nilapitan. Nakamasid lang naman ako sa
kanila.
"No! You sleep on your room. Bawal ka dito. Girlfriend mo palang naman siya. Hindi
magandang tingnan." Sabi nito at pilit hinihila palabas ang anak niya.
"Ma naman. We're already at the 21st century. Hindi na uso yan. Wala ngang relasyon
nag-" natawa ako ng takpan ng Mama niya ang bibig ni Simon.
"Simon!" His Mama hissed. Pilit na kumakawala si Elvin sa Mama niya.
"Ma! I will sleep here with Casey. And that's final."
"No!" Her Mama yelled. Elvin just made a funny face.
"Akala ko ba gusto mo nang magka apo? I will sleep here with Casey so we can make
you a grand child. A lot of grand child Ma! Isn't exciting Mama?" Nakangising
tanong nito sa Ina.
Napangiwi ako ng makita ko ang ningning sa mata ng Mama nito at nakangiti akong
tiningnan.
"Yes it was exciting!" Nakangiting sabi nito. Pero pinalo lang nito ang braso ng
anak. "Wag mo akong utuin Simon, basta doon ka matutulog sa kwarto mo!" Sabi nito
at hinila palabas si Elvin.
Humawak ito sa hamba ng pintuan ng pilit itong hinihila palabas.
"Ma hindi pa ako nakakapag goodnight kiss kay Casey. Mauna kana kase." Hirit pa
nito.
"Still no Simon. Mauubos na ang labi ni Cassandra kakahalik mo. Matulog kana.
Kailangan na din niyang magpahinga." Namula ako sa sinabi ng Mama nito.
"Goodnight Babe. Love yah!" Nagflying kiss pa ito sa akin. I giggled.
"Cassandra magpahinga kana. Goodnight." Mama Corset said and winked at me at inoff
na ang ilaw at lumabas ng kwarto.
Nakapikit lang ako pero hindi naman ako dalawin ng antok.
Napadilat ako ng biglang magliwanag ang kwarto. Nang lumingon ako sa pinto ay ang
nakangiting muka ni Elvin ang bumungad sa akin kasunod nito si Nardo at Rogelio.
Kadarating lang ng dalawa kaninang makauwi kami galing ospital.
Natawa ako ng makita kong may hila hila si Nardo na foam at si Rogelio naman ay
dalawang unan at kumot.
"Bakit may dala kayo niyan?" Natatawang tanong ko.
"Shh!" Saway nito. Natawa akong lalo. Pinanlakihan ako nito ng mga mata. I bit my
lower lip. "Wag kang maingay Babe, baka magising sila Mama. Dito ko matutulog."
Mahinang sabi nito.
"Emperor, saan po namin ito ipwepwesto?" Tanong ni Nardo. Itinuro nito ang sahig
katabi sa kamang hinihigaan ko.
"Dyan nalang." Sabi nito sa dalawa.
Hindi ko na napigilan ang humalakhak ng ayusin pa ng dalawa ang hihigaan nito.
"Locked the door when you two leave." Tumango ang dalawa. Pagkatapos ay maingat na
umalis ang mga ito.
"Why are you laughing, Babe?" Kunot nuong tanong nito sa akin at naupo sa tabi ko.
Hinaplos nito ang buhok ko.
"Nakakatuwa lang kase kayo. Hindi ka talaga mabubuhay nang wala sila. Talagang
hanggang sa pagpuslit mo dito kasama sila." Napangiti ito.
"Ayaw kase ni Mama na dito ko matulog. Akala naman nila may gagawin ako na hindi mo
gusto. Sabi sila ng sabi na gusto na nila ng apo ayaw naman akong patulugin sa tabi
mo. Gusto mo gawa na tayo ng baby?" Tuloy tuloy na sabi nito. I smiled at him.
"Ikaw talaga. Hindi naman kase magandang tingnan na magkasama ang babae at lalake
sa iisang kwarto lalo na at hindi naman sila mag asawa." Paliwanag ko dito. Nalukot
ang gwapong muka nito.
"Pananagutan naman kita ah?" Sabi nito. Natawa na naman ako. "Pero seryoso Babe, I
want to sleep here not on that reason. Hindi kase ako mapakali, gusto ko bantayan
kita hanggang pagtulog. Baka may kumuha sayo. Kanina nga lang na makita kitang
maaksidente para akong sisintensyahan."
I felt a warm hand touched my heart. Elvin was really sweet and caring.
"Sino naman ang kukuha sa akin?"
"Basta. Just go to sleep. Dito lang ako. Lilipat nalang ako sa baba pag tulog kana.
I want to watch you sleeping. It makes my whole soul calm."
"You can sleep here with me." Tiningala ko pa ito. His eyes widen in disbelief.
"Seriously?" Natatawang tumango ako.
"Wala ka namang gagawin sa akin di ba?" Nakataas kilay na tanong ko dito. Napakamot
ito sa ulo.
"Babe, I can't promise you that. You know how much I love you-"
"Sige dyan ka na sa baba." Pigil ko sa iba pa nitong sasabihin.
"Joke! Tabi na tayo!"
Napamaang ako dito ng kunin nito ang dalawaang unan na nasa ibaba at dali daling
tumabi sa akin kung saan walang cast ang braso ko
"Goodnight Babe. I love you!" He gave me a quicked kiss on my lips. Pagkatapos ay
Yumakap ito sa akin.
"Goodnight My Emperor. I love you." I also said.
"Please, don't fucking leave me Casey. Promise me that." Bulong nito.
"I promise Babe."
Naramdaman kong humigpit ang yakap nito sa akin. Mas nagsumiksik ako dito. Being
with him like this. Making me feel so safe. Wala na akong mahihiling na iba pa.

Part 26

Nagising ako sa mga haplos sa buhok ko. Pagdilat ko ay ang nakangiting muka ni
Elvin.

"Did I wake you up?" Nakangiti niyang tanong umiling ako. He kissed my forehead.

"Goodmorning, Babe!" He greeted me.

"Goodmorning, Babe. I love you!" I said. Tinitigan ako nito. "Why?" I asked him. He
just shake his head.

"Kinikilig ako pag sinasabihan mo akong I love you. Mas mahal na mahal kita
Cassandra." Nakangising sagot nito. I just rolled my eyes.

"Where are you going?" Takang tanong nito ng akmang tatayo ako.

"Bathroom." Simpleng sagot ko.

Tinulungan ako nitong makapasok sa bathroom.

"Sigurado ka, kaya mo?" Alanganing tanong nito. I just nodded.

"Oo naman. Isang balikat lang naman ang naka cast sa akin." Mukang nag aalangan pa
itong lumabas. "I'm fine Babe. Tatawagin kita pag kailangan ko ng tulong."
Paninigurado ko dito. Kaya lang ito lumabas.

Ginawa ko lang ang morning ritual ko. Nag toothbrush. Naghilamos saka nagsuklay ng
buhok. Paglabas ko ng bathroom ay nakita kong pasilip silip sa labas ng kwarto si
Elvin. Napailing nalang ako.

"What are you doing, Babe?" Natatawang tanong ko dito.

"Tinitingnan ko si Mama, baka bigla nalang akong hanapin." Sabi nito at sumilip
ulit sa labas.

"Simon!" I chucked ng biglang makarinig ako ng matinis na tili na nang gagaling sa

labas ng kwarto. Nakangiwi itong humarap sa akin.

"That's Mom." Nakangiwing sagot nito.

"Lagot ka!" Pananakot ko dito. Napakamot ito sa ulo.

"Babe naman!" Angal nito.

"Simon!" Sabay katok sa pintuan. "Simon! I know, nandyan ka at gising na kayo. I

saw you!"

Tiningnan ako nito. I just shrugged my shoulders.

"Ma, leave us alone! Susunod na kami!" Sabi nito sa kabilang pinto.

"No! Open this door o gusto mong magalit ang Mama. You choose!" Elvin just pouted
his lips.

Wala itong nagawa kundi ang buksan ang pintuan ng kwarto at iniluwa ang Mama nito
kasunod si Rogelio at Nardo.

"What are you doing here in Cassandra's room in this early morning, Simon?"
Nakapamewang na tanong ng Mama nito sakanya.

"Ma naman, wala pa naman kaming ginagawa. Gusto ko lang bantayan si Cassandra."
Dahilan nito.

"Wala pa? Ang hina mo naman anak." Napapalatak na sabi nito at biglang umiling.
"Ay! Teka nga! Wag mo akong inuuto. Ikaw talaga. Pumunta ka na nga sa kwarto mo at
mag ayos. Malapit ng mag almusal." Sabi nito sa anak.

"Oo na Ma. Susunod na kami ni Casey." Sagot nito.

Pinanlakihan ito ng mga mata ng Mama niya at tiningnan ang higaan na nasa sahig.
Piningot nito si Elvin.

"Awww!" Daing nito.

"Bakit dito ka natulog? Di ba sinabi kong hindi ka pwedeng matulog dito? Sinong
katulong mong tumakas? Siguro kayong dalawa?" Sabay turo nito kay Nardo at Rogelio
na napakamot nalang sa ulo.

"Ma, we know what we're doing. Matatanda na kami." Dahilan nito. I chuckled.

"Okay lang po Mama Corset. Wala naman pong ginawa sa akin ang anak nyo. Natulog
lang talaga siya dito." Paliwanag ko.

Tinitigan ako nito at ngumiti sa akin. At hinila ako palabas ng kwarto.

"Cassandra, pagpapasensyahan mo na itong anak ko ha? Medyo isip bata lang yan pero
mahal ka niya. Kelan nyo ba talaga balak-"

"Ma naman! Saan nyo na naman dadalin si Casey ko?!" Angal ni Elvin at nakasunod sa
amin. Binalingan ito ng Mama niya.

"Shut up, Simon! Look at yourself? Mag ayos ka nga bago ka bumaba. Hindi kana
nahiya kay Cassandra. Mamaya kana magpacute pag nakaligo kana." Sabi nito.

"Okay, okay! Geezz!" Sabi nito at nagtaas pa ng kamay bilang pagsuko at binalingan
ako. "Babe, just wait for me okay?"

Tumango ako at hinalikan muna ako nito sa pisngi bago tumalikod. Kami naman ni Mama
Corset ay nagtuloy sa dining area. Naabutan namin dito si Liway at Lola Margs na
naghahanda ng mga plato sa mesa katulong ang tatlong maid ng Fontanilla. I greeted
Lola and Liway.

Tutulong sana ako pero ayaw ng Mama ni Elvin. Maupo nalang daw ako at hintayin ang
iba.

"Miss Cassandra." Mahinang tawag sa akin ni Liway ng maiwan kaming dalawa. Ngumiti
ako dito.

"Sorry sa nangyari." Nakayukong sabi nito. I held her hand. Tumingin ito sa akin.

"Why saying sorry? Wala ka namang kasalanan?" Umiling ito.

"Hindi kita nabantayan."

"It was an accident. Wag mong sisihin ang sarili mo. Okay lang ako. Hindi naman ako
namatay." Biro ko pa dito. "Saka di ba sabi ko Cassandra nalang?" Napakamot ito sa
ulo.

"Para naman kaseng ang hirap. Your the Empress now. Pero susubukan ko." Sabi nito.
I chucked. Ngumiti na din ito sa akin.

Nahinto lang kami sa kwentuhan ng isa isang dumating ang mga kaibigan ni Elvin.
Wala pa ang Papa ni Elvin dahil may inaasikaso pa daw ito sa metro bago umuwi.

Naging magana ang almusal namin. Hanggang sa living room ay kanya kanya ng
kwentuhan ang mga ito. Ako naman ay nakikinig lang. Napapatawa nalang ako sa
asaran nila Elvin. Hanggang sa dumating ang dalawang maid ni Lola Margs na may mga
dalang paper bags na may mga pangalan pa namin.

"Oh ow!" Narinig kong bulong ni Elvin. Napalingon tuloy ako dito.

"Bakit?" Maang na tanong ko.

"Just wait." Iiling iling na sagot nito.

"Okay, children listen."

Pumalakpak pa si Lola Margs para makuha ang atensyon naming lahat. Tapos isa isa
kaming binigyan ng paper bag ng maid nito.

"Fuck!" Elvin hissed.

Tinampal ko ang braso nito at pinanlikahan ng mga mata.

"I told you, don't swear it front of me!" Inirapan ko pa ito.

"Looked at this. Paanong hindi ako mapapamura." Tila inis na inis na sabi nito at
ipinakita sa akin ang laman ng paper bag niya. "It was a cartoon character! Again!"
Mahinang bulong nito sa akin.

Natawa ako ng makita ko ang sinasabi nito. PJ's pala ang laman ng paper bag namin
at sa aming mga babae ay si Dora ang naka print. Sa lalaki naman ay si Diego.

"Seriously?" Narinig kong bulong ni Matt.

"God! I think it was a wrong decision to have a vacation here, Simon." Bulong ni
Hermes kay Elvin.

"Do you have any idea about this Emperor?" Lukot ang mukang bulong ni Mikhael.
Simon made a face.

"Tingin nyo kung alam ko. Pupunta ako ng maaga dito?" Simon hissed at them at
binalingan ang Lola nito na nakangisi sa amin.

"La naman, ano na naman ba ito?" Inis na tanong nito sa Lola niya.

"PJ's, Pajama. Isn't cute? Bagay na bagay sa inyo. We will have a pajama party this
evening. Dapat kagabi pa yan. Kaya lang Cassandra's happened. So, I need to
postponed the party. Kaya mamaya nalang. Isn't amazing?" Tanong pa nito.

"Yeah, I think so?" Alanganin kong sagot. Kaya napabaling ang tingin ng mga ito sa
akin. Natatawang nag iwas lang ako ng tingin.

"Babe naman, wag mo nang sakyan ang toyo ni Lola." Pakiusap ni Elvin sa akin. I
just winked at him.

"See? How about you Liway, hija?" Baling nito sa tahimik na si Liway.

"Okay naman po." Alanganing sagot din nito.

"God!" Sabay sabay na sabi nila Elvin.

"Come on Guys! It was really awesome. Don't be such a kill joy!" Sagot naman ni
Gabriel.

"It seattled then. Maiwan ko na kayo at mamimili pa kami ng Tita Corset nyo ng mga
kakailanganin mamaya. Ciao!" Sabi ni Lola Margs at naiwan kaming nakatanga lahat
dito.

"PJ's party Later!" Pahabol pa nito.

______________

Kaninang umaga pa umalis sila Elvin pero malapit ng maghapon ng hindi pa ito
bumabalik kasama ng mga kaibigan nito.

Pag gising ko kanina ay wala na ito sa tabi ko at nag iwan lang ng note sa bedside
table na nagsasabing may aayusin lang ito sa metro at babalik din daw siya mamayang
hapon. Si Liway nalang daw ang bahala sa akin. Kung gusto ko naman daw maglibot ay
si Nardo at Rogelio ang bahala.

Tinanghali na nga ako ng gising dahil halos madaling araw na kaming nakatulog dahil
sa PJ's party ni Lola. Nagkainuman din sila dahil dumating kahapon ang Papa ni
Elvin.
Ang Lola at Mama naman nito ay may inaasikaso sa bayan para sa nalalapit na
kaarawan ni Lola. Kasama ang asawa ni Mama Corset. Kaya kami lang ang naiwan ni
Liway sa hacienda. Nagtataka man ako bakit si Nardo at Rogelio ay todo bantay sa
akin kasama pa si Apeng at Tikong, ay hindi nalang ako kumibo. Sigurado naman na
utos ito ni Elvin.

Hindi ko na rin naitanong kung anong nangyari kay Ysabell, dahil tuwing mababanggit
ko ang pangalan nito ay nag iiba ang timpla ni Elvin. Nag iiba ang itsura nito.

May isang maid din na laging nakasunod sa amin. Sabi ko na okay lang kami at iwanan
nalang ay hayaan nalang daw siya dahil yun ang utos ng Doña Margarita.

"Bakit kaya ang tagal nilang bumalik, Liway?" Tanong ko dito ng nasa Green house
kami ng hacienda habang umiinom ng tsaa. Nagkibit balikat lang ito.

"Marami lang siguro talagang inaasikaso, Cassandra. Narinig ko kase silang naguusap
kagabi. Mukang may biglang problema sa emperyo kaya kailangan talaga nilang bumalik
sa metro." Sagot naman nito. Napatango tango ako.

"Tingin mo malaking problema? Kase kailangan pang silang Lima ang pumunta?" Tanong
ko pa rin.

"Hindi naman siguro. Naiinip ka noh?" Biro nito sa akin. Ngumiti ako.

"Namimiss ko na si Elvin." Nangalumbaba pa ako gamit ang braso ko na walang cast.

"Mahal na mahal mo talaga si Emperor." Nakangiting pahayag sa akin ni Liway.

Tumango ako.

"Sobra sobra. Kaya naiinis ako kay Ysabell bakit niya nagawa sa akin ang bagay na
ito. Nag alala tuloy sa akin si Elvin." I sighed.

"Sobrang desperada na niya siguro na makuha si Sir Simon sayo. Baliw pa naman daw
sabi ni Gabriel." Sabi nito.

"Sabi nga ni Elvin kaya hindi ko magawang magalit kase alam ko na may sakit siya.
Naiinis lang ako. Pero hinding hindi niya makukuha si Elvin sa akin." I even pouted
my lips.

"Sa totoo lang, naiinggit nga ako sayo. Kase halatang halata na mahal na mahal ka
ni Sir Simon." Malungkot na pahayag nito kaya nabaling ang atensyon ko dito.

"Bakit? Si Gabriel ba?" Maang na tanong ko dito. She smiled bitterly at me.

"Sinasabi niya na mahal niya ako. Pero parang hindi naman yata?"

"How can you say that?"

"The way he looks at me. Parang may kulang. I can't tell. Pero parang may mali.
Basta." Naguguluhang sagot nito.

"I can't say anything to you Liway. The truth is, this is the first time I fell
inlove. Hindi ko nga alam kay Elvin bakit ako pa ang nagustuhan." Biro ko dito.

"Kahit sino naman siguro gugustuhin ka. You we're really different. Hindi lang
dahil maganda ka. Sigurado may nakita sayo si Emperor na talagang minahal niya. E
ako yata minahal ni Gabriel kase gumanda ako." Biro din nito. Napailing nalang ako.
"Hindi naman siguro." Sabi ko dito. "Pero Liway kung hindi ka sigurado. At alam mo
sa bandang huli ikaw lang ang masasaktan. Run while you still can." She sighed.
Kahit ako ay parang namoblema dito.

Katahimikan ang namayani sa amin at tanging buntong hininga lang ng isa't isa ang
naririnig namin.

"Di ba namimiss mo na kamo si Emperor?" Tanong bigla nito. Tumango ako. "May alam
akong paraan." Pilyang ngumiti pa ito.

"Ano?" Tanong ko.

Nilapitan ako nito at binulungan. Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi nito.

"Sigurado ka?" Alanganing tanong ko.

"Oo. Akong bahala sayo." She even winked at me.

"Grabe! Ngayon ko lang nalaman Simon, napakadiwara mo pala." Asar na sabi sa akin
ni Mikhael. Nginisihan ko lang siya.

"Sino ba kaseng nagsabing magsisama kayong lahat? Si Hermes lang ang kasama ko.
Sumama naman kayong lahat." Sabi ko sa mga ito.

"Bakit si Matt?" Turo dito ni Gab.

"Sumabay lang ako at pinatawag ako ni Papa." Sagot naman nito.

"Pero Emperor, are you really sure about this? Pwede pang magbackout. Hindi pa
naman niya alam." Hirit ni Gab.

"Surprise nga. Paanong malalaman. Gago!" Sabi ni Mikhael dito.

"You know what Mik Mik? Mahal na mahal mo ako noh?" Asar na sabi dito ni Gab.

Napailing nalang ako sa kakulitan nito.

"Tawagan nyo na nga si Thunder ng makabalik na tayo sa Hacienda. I already miss my

Casey." Utos ko sa mga ito. They just rolled their eyes. I smirked.

Then all of a sudden my phone rang. I immidiately answered it when I saw the
caller. Bigla akong kinabahan.

"What?"

"The Empress and the sunshine are missing, Emperor." Bungad sa akin ni Nardo.

"Fuck!" I hissed. Biglang napalingon sa akin ang mga kaibigan kong nagkukulitan.

"Ready the chopper! We need to go back to the Farm ASAP! Cassandra and Liway was
fucking missing!"

"Damn! Bakit pati si Liway?!" Gabriel hissed. I glared at him. Kaya lang ito
tumahimik.

Agad inasikaso ng mga ito na makabalik kami sa hacienda. Hustong paglapag ng

chopper ay nakaabang na sa akin ang apat na bodyguards ni Casey. Hinarap ko ang mga
ito agad.
"All of you only got one thing to do. That is to protect the Empress! Hindi nyo pa
nagawa!" I yelled at them.

Napahawak ako sa sentido ko dahil baka mapatay ko ang mga bodyguards nito.

"Babe!"

Napaangat ako ng tingin ng makita ko si Casey na akay akay ni Liway papunta sa

akin. Patakbo ko itong nilapitan at agad na niyakap. I cupped her face.

"God! Where have you been? Are you okay? Wala bang masakit sayo? Alalang alala ako
sayo. Alam mo ba yon?" niyakap ko ulit ito. She chuckled.

"Wag ka nang mag alala. I'm good. Saka wag ka nang magalit kila Nardo. Inutusan ko
lang sila na sabihin sayo na nawawala ako para umuwi kana." She even pouted her
lips. I sighed. Napahilot nalang ako sa sentido ko.

"Guys, leave us alone." Utos ko.

Nagpulasan naman ang mga ito at naiwan kaming dalawa sa living room. Nanghihina
akong napaupo. Tinapit ko ang espasyo sa tabi ko. Agad naman itong naupo.

"Babe, Alam mo bang para kong mamamatay sa kaba ng sinabi ni Nardo na nawawala ka?
Nagpakalat na ng mga check point si Hermes dahil akala ko may kumuha sayo? Hindi
naman si Ysabell dahil sabi ni Hermes hindi naman siya nakatakas sa kulungan.
Bantay sarado siya ng mga tauhan nito. Why did you do that?" Seryosong tanong ko.

"Namimiss lang naman kita. Kaninang maga ka pa kase wala. Tapos hapon na hindi ka
pa umuuwi. Wala naman kaming ibang mapaglibangan ni Liway dito." Paliwanag nito.
Hindi ako kumibo.

"I'm sorry, hindi ko dapat yun ginawa. I know I'm wrong. It won't happened again,
Babe. Promise." Nakayukong sabi nito. I pulled her closer to me.

"Bakit ba hindi ko magawang magalit sayo?" Napapailing na tanong ko.

"Because you love me?" Tiningala niya pa ako. I smiled at her.

"Sobra sobrang mahal kita Cassandra. Please don't do that again. Baka mamatay agad
ako. Hindi pa nga tayo kinakasal. Gusto ko pang magkaroon ng anak sayo."

Tinawanan niya lang naman ako sa sinabi ko. I sighed. Seryoso naman ako sa sinasabi
ko, pero parang biro lang sa kanya.

"Paano kung ayokong magpakasal sayo?" Taas kilay na tanong niya. I clenched my
fist.

"Please, don't say that, Babe. Don't break my heart." She giggled.

Tumayo ito sa harapan ko. Namewang gamit ang braso niyang walang cast. I smirked
when I saw a mischievous smile in her face.

"The Emperor's downfall." She chuckled and walked away.

"Babe! Come back here!" I hissed.

Tinawanan niya lang ako at binelatan.

"Love you Elvin! Don't worry, ikaw lang ang gusto kong pakasalan." She even winked
at me.
Part 27

<---------- Makeshift stage ni Lola Margs! Hahaha.

_______________

May pagtataka sa isip ko kung bakit laging sa akin nakatutok ang camera ng
videographer na nagcocover ng birthday party ni Lola Margs. Kanina kung anu ano ang
tinanong nito sa akin na wala namang kinalaman sa Lola ni Elvin. Meron man ay
kakaunti lang. Laging puro tungkol sa amin ni Elvin.

"Liway, hindi ka ba nagtataka?" tanong ko kay Liway ng tinutulungan ako nitong

isuot ang gown.

Dahil hanggang ngayon ay nakacast pa rin ang kaliwang braso ko. Sabi ni Matt next
next week pa daw pwedeng tanggalin. Kaya ang nag aasikaso ngayon sa susuotin ni
Lola ay sila Clara at Hera.

"Saan Cassandra?"

"Kase hindi naman ako ang may birthday. Hindi rin naman ako ang apo, pero bakit sa
akin laging nakatutok yung camera? Tapos kanina may interview pa?" napakamot nalang
ito sa ulo.

"Hindi ko rin alam Cassandra. Nagagandahan lang siguro sila. Saka di ba, alam na
nila kung sino ka talaga? Baka yun ang dahilan." Sabi pa nito at bahagyang itinaas
ang damit niya.

Natawa ako ng makita kong hindi talaga ito kumportable sa mga damit na medyo sexy.

"Hindi ka talaga sanay noh?" puna ko dito.

Nagyuko ito ng ulo. Sa totoo lang napakaganda nito at sexy. Lalo na at wala na ang
makapal na salamin sa mga mata nito. At wala na ang braces sa ngipin nito. Kaya
hindi ako magtataka kung bakit nagustuhan ito ni Gabriel.

"Pasensyan na Cassandra. Alam kong pinaghirapan mong gawin 'to, kaya lang hindi
lang talaga ako sanay. Ngayon lang ako nagsuot ng ganito kaganda damit.
Nakakailang. Kung hindi lang dahil kay Gabriel, Hindi ko ito isusuot."
Nakakaintinding tumango nalang ako.

"Kung hindi kita kilala. Iisipin ko ikaw si Miss White Roses." Sabi ko dito.
Mabilis na nag angat ito ng ulo.

"H-ha? S-sino yun?"

"Online writer siya. Parang diary. Basta. Basahin mo minsan. Magkamuka kase kayo ng
sitwasyon." Makahulugan kong sabi dito.

Sabay pa kaming napalingon ng may Kumatok sa pintuan ng kwarto. Nang pagbuksan ito
ni Liway ay si Gabriel.

I chuckled ng makita kong bahagya itong natigilan at tinitigan ng matagal si Liway.

"She's gorgeous, isn't?" Tanong ko kay Gabriel.

Nabaling naman ang atensyon nito sa akin. Ngumiti pa ako ng matamis.

"Thank you!" Sabi nito sa akin.

"Walang anuman po." Biro ko pa dito. "Nasaan nga pala si Elvin?" Tanong ko dito. He
just shrugged his shoulder.

"Hindi pa tapos mag papogi. Ayaw pumayag na mas gwapo ako sa kanya." Nakangising
sabi nito.

"Speaking of the devil!" Malakas na sabi ni Gabriel.

"Handsome Devil Gabriel. Handsome." Sabi ng kadarating. Hindi ko ito makita dahil
nakaharang si Gabriel sa pintuan.

"Tumabi ka nga. Nakaharang ka sa daraanan ko."

Natawa ako ng hinawi nito si Gabriel para makapasok sa kwarto.

"Wow! Ikaw na! Makatulak ka! Bahala kang mag isa mo mamaya!" Asar na sabi nito kay
Elvin at binalingan si Liway.

"Let's go my Dear Liway. Hayaan natin dito ang mga hopeless romantic." Sabi nito at
hinila palabas si Liway. Nginitian ko lang si Liway ng kawayan ako nito.

Tinitigan ko si Elvin na nakatingin din pala sa akin. Unti unting sumilay ang ngiti
ko ng pagmasdan ko itong mabuti.

"Hey Handsome!" Nakangiti kong bati dito. I even winked at him.

"Hey, gorgeous!" He winked at me too.

Lumapit ito sa akin. He touch my face. I just smiled at him. Hinawi nito ang ilang
hibla ng buhok na nakatakas sa pagkakabun.

"Ang gwapo gwapo mo. Alam mo ba yon?" Sabi ko dito. His eyes was sparkling with a
misterious glow.

"Alam mo rin ba na mas lalo kang gumanda ngayon? Parang ayoko na ngang lumabas kase
ayokong tingnan ka ng ibang lalake. Baka mapasalvage ko kila Mando." Biro nito.

"Ikaw talaga, binola mo pa ako." I chuckled.

"I'm just telling you the truth. I love you Cassandra with all my heart." Seryoso
niyang sabi sa akin.

I also touch her face using my free hand. Inabot ko ang batok nito upang mas
mapalapit sa akin. I rubbed my nose to his.

"I love you Emperor, with all my heart and soul. I am really so inlove with you."
Nakangiting sabi ko dito.

He cupped my face and claimed my lips. Then his tongue did all the wonders in my
mouth. It was unlike the first time we did it. It hotter yet gentle. It was
something different. It was more passionate. It was really full of love. We stop
when someone spoke.

"Ehem! Mamaya na yan. Naghihintay na ang Lola." Nakangising saad ni Matt. Kasama
nito sila Hermes at Mikhael na parehong nakangisi sa amin.

"Istorbo!" Elvin hissed. I chuckled.

"Mamaya na yan, pag sigurado na." Mikhael said while grinning. Elvin just shake his
head and turn to me.

"Shall we, my Empress?" Then he offered his right hand to me. I nodded and take his
hand.

"Yeah. Always. As long as it's you." Nakangiti kong sagot.

_____________

"Babe, where are you going?" Tanong sa akin ni Casey ng akmang aalis ako sa tabi
nito.

Kasama namin sa table ang mga kaibigan ko. Pasimple kong tiningnan ang mga ito.
Tumango naman sila.

"I need to go to the bathroom." Palusot ko.

"Just hurry up. Padating na daw si Lola." Bilin nito.

"Yeah. I'll be quick." I kissed her head before I walked away.

Pasimple sumunod din ang mga kaibigan ko. Sila Mama at Papa kase ang nag aasikaso
ng mga bisita ni Lola hangga't hindi pa ito lumalabas.

"Damn! I'm so fucking nervous!" I hissed.

I walked back in forth in the living room as I waited for the right time. Narinig
kong nagtawanan ang mga kaibigan ko.

"What?!" I hissed at them.

"You looked constipated." Nakangising saad ni Matt.

"Oh, shut the fuck up, Mattheo!" I yelled. Lalo lang silang nagtawanan.

"You'd been in front of poweful people pero hindi ka kinakabahan. Ngayon pa?" Sabad
ni Hermes. I just gave him a middle finger.

"Fuck you!" Again, they just laugh.

"I think you need this." Sabi sa akin ni Mikhael sabay abot ng tissue.

Padabog kong kinuha ito at pinunasan ang pawis sa nuo ko.

"Your face right now was really epic." Asar ni Gabriel sa akin. Sinamaan ko lang
siya ng tingin.

"God! This is torture. Matagal pa ba si Lola?" Naasar kong tanong sa isang maid na
nakahilera pagbaba ng hagdan.

"What the hell all of you doing here? Di ba dapat nasa labas kayo at nag aasikaso
ng bisita?"

Hindi na sila nakasagot ng marinig ko ang isa sa mga bodyguards ni Lola. Nag siayos
naman ang higit dalawang dosena sigurong maids at bodyguards nito. Nagsilinya sila
sa magkabilang side na akala mo ay dadaan ang isang reyna.

Napatanga nalang ako sa Lola ko ng may kasama itong isang lalake at nakasuot na
akala mo isang butler. Ito ang naka alalay dito.

" 'Tang na! Kelan pa nagkaroon ng butler ang Lola Margs?" Gulat na tanong ni
Gabriel.

"Reyna ang peg!" Sabi naman ni Mikhael.

"Yan ang Lola Margs!" Nakangising sabi ni Hermes.

"Pinapatulan nyo naman kase ang kalokohan ng Lola. Lalo kana Hermes. Binigyan mo ng
isang katutak na bodyguards. Samantalang nandito lang naman siya sa Hacienda."
Hermes just grinned at me and shrugged his shoulders.

Napatakip nalang ako sa muka ko. Kahit kelan agaw eksena ang Lola. Anong kalokohan
na naman kaya ang naisip nito? God!

Ngiting ngiti ito habang pababa ng staircase. Akala niya siguro siya si Cinderella
at aattend siya ng royal ball. I smirked. Napailing nalang din ako. Agad ko itong
nilapitan at binulungan.

"La naman, ano na namang kalokohan ito?" Inis na tanong ko. She just rolled her
eyes at me.

"Birthday ko. Bakit? Mamaya aagawan mo na ako ng eksena. Kaya bago yun. Ako muna."
Mataray na tanong nito at pinamewangan pa ako.

Pumalakpak ito at nagsiayos na naman ang mga katulong at bodyguards nito.

Binalingan nito ang photographer at sumenyas.

"Okay guys! I need the photo to be serious!" Sabi nito.

Napasapo nalang ako sa noo ko sa pinag gagagawa ng Lola ko. Napatayo ako ng tuwid
ng paluin ako nito sa likod.

"Umayos ka Thirdy!" Pinandilatan pa ako nito ng mga mata. "I want it to be fierce."
Bulong pa nito.

"Kung hindi lang kita mahal, 'La. Iisipin ko ampon ako." Bulong ko din. Kinurot
lang ako nito sa tagliran.

Sumunod nalang ako dahil hindi naman ako mananalo dito. Mahihiya ang royal Family
sa ginagawa nito ngayon. Inaya din nito sila Matt, natatawa tawa.

"Last photo! I want it to be wacky!" Nakangising saad nito.

Nang matapos ang photo session nito ay seryoso ako nitong binalingan. I sighed.

"It's time Thirdy. Are you ready?" Tanong nito. I nodded.

"Always, 'La." I sighed and hugged my Lola. "Thank you for everything. No words can
express how blessed and thankful that I have a grandmother like you, kahit malakas
ang toyo mo, 'La. Mahal na mahal kita. Happy Birthday. Love you La." Sabi ko dito
and I kissed her cheek.

Lumayo ito sa akin at hinaplos ang muka ko. Mangiyak ngiyak ito. I chucked.
"Oh, my favorite apo. I am the one who is truelly blessed for having a grandchild
like you. You gave me the most memorable gift ever."

"Mamaya ka na umiyak, La. Wala pa naman." Sabi ko dito. She also chuckled.

Inalalayan ko itong makalabas ng mansion. Patungo sa hardin kung saan ginaganap ang
party nito. Inalalayan ko itong makarating sa makeshift stage na ginawa para sa
naturang event.

Agad na hinanap ng mga mata ko ang nag iisang babaeng nagmamay ari ng puso ko. At
nang makita ko ito ay agad akong ngumiti dito. She did the same. She even wave her
hand. I mouthed I love you to her. Hindi ko alam kung saan ko pa ilalagay ang
pagmamahal ko dito dahil nag uumapaw na.

Pagkatapos magbigay ng konting speech ay inalalayan ko agad itong makababa. Siya

naman ang pag play ng video sa wide screen na naroon. Tutok na tutok ang atensyon
doon ni Casey. Na akala siguro nito ay simpleng kuha lang sa kanya kanina. Habang
tumatagal ay kumukunot ang nuo nito.

Interviewer: Kelan po kayo nagkakilala ni Emperor?

Casey: It was the pictorial for that prominent magazine. Yung magazine kung saan
silang limang magkakaibigan ang cover. I will never forget that day because He was
the most conceited, egoistic and annoying man that I ever met.

*laughter at the background.

I: Paano po kayo napunta sa venue na yun?

C: Kami kase ang wardrobe designer ng nasabing magazine.

I: Doon na po ba nag start ang love story nyo?

Cassadra shaked her head.

C: Nope. I can't say that, na noon nagstart yung love story namin. (She chuckled).
But the day after kase, sinet up kami ng date ng Mama at Lola niya. Na we both
don't knew about that. I really hate him that time. Saka wala naman kase sa isip ko
ang magkaroon ng love life.

I: Then, how did you fall inlove with him? How the hate turn into love?

C: I felt inlove with him Because Elvin was really caring and very sweet person. I
found something on him that make me fall inlove with him. Every seconds, every
minute, hour and everyday. Hindi na yata ako mabubuhay kung hindi ko manlang siya
nakikita o nakakausap kahit saglit lang. He was really determined to own my heart.
I still remembered what he told me that night that I turn him down. (She giggled).

I: What is it? Pwede nyo po bang i share?

Casey nodded.

C: He said that, that is the first time he felt that thing towards a woman. So,
wheather I like it or not. I will going to love him. He even said that its a
promise of forever.

I: Last-
C: Wait. Birthday ko ba? Bakit puro tanong sa amin ni Elvin? Di ba dapat kay Lola
kase siya ang may birthday?

*laughter at the background.

And the video suddenly stop. Napalitan ito ng pagkanta ng isang sikat na banda
inimbita pa talaga ni Lola.

And this is how we run

And it's how we fall

What if we run
Would we get to choose
What if we fight
What have we got to lose
What if we run
What if we run

I wanna feel closer

I need to be closer
I wanna feel closer
Closer to you

And my friends started to gave her a roses. Halatang takang taka ito sa nangyayari.
Ako naman ay umakyat sa makeshift stage at hinawakan ng mahigpit ang mic na inabot
sa akin ni Lola.

Burn the bridge I made

Wish that I had stayed

What if we run
Would we get to choose
What if we fight
What have we got to lose
What if we run
What if we run

I wanna feel closer

I need to be closer
I wanna feel closer
Closer to you

I saw her. Inalalayan ito ni Hermes at Matt para madala sa akin. I tooked a deep
breath as I held her hand.

What if we run
Would we get to choose
What if we fight
What have we got to lose
What if we run
Would we get to choose
What if we fight
What have we got to lose
What if we run
What if we run

"Ano na naman to, Babe?" Parang naiilang na bulong nito. Nginitian ko lang siya at
binalingan ang mga nagtatakang bisita.
"Goodevening everyone. I want you all to meet the love of my life. Cassandra
Cristina Carlos." Nagpalakpakan naman ang mga tao.

I sighed and looked at her. I just smiled at her ng makita ko ang pagtatanong sa
mga mata nito.

"I still remembered the first time I met her. She was wearing a simple shirt,
rugged jeans and a pair of rubber shoes. Hindi niya ako pinapansin, basta focus
lang siya sa ginagawa niya. I even asked her name but she just ignores me. Like
what the fuck? I am one of the most powerful, handsome and hottest bachellor in
this country." Nagtawanan ang mga bisita. She just pouted her lips at irapan ako.
Nagpatuloy ako.

"When our eyes met for the first time, my heart skipped a beat. During that time I
have no idea or I didn't expect that she would be my girlfriend, imagine back then.
Women always chasing me not the other way around. Before, I am just chasing her but
now she was already my girl. Take note everyone, ilang buwan akong nanligaw na
kahit kelan ay hindi sumagi sa isip ko na gagawin ko. Like duh? Ako kaya ang
nililigawan ng mga babae." Natawa ako ng kurutin ako nito sa tagliran at irapan na
naman.

"Kita nyo yan? Siya lang nakakagawa sa akin na saktan saktan ako. Tinatawanan ko pa
ang Mama at Papa ko, dahil kung hindi sinasakal ng Mama ko si Papa, Kinukurot naman
nito lagi. Pero ganun din pala ako.- Aray!" daing ko na pasimpleng kinurot na naman
ako at pinandilatan ako ng mga mata.

Nagtawanan lang ang mga naroon. Napabaling ang atensyon ko sa mga naroon at nakita
ko ang Mama at Lola ko na umiiyak. Binalingan ko lang ulit si Casey at Nginitian ko
lang siya at hinalikan ang kamay nito. I looked into her eyes.

"Babe, you know what? Kahit ilang beses mo akong kurutin, irapan at pandilatan ng
mga mata. Kahit gawin mo ang ginagawa ng Mama ko sa Papa ko sa akin. Hinding hindi
magbabago ang pagmamahal ko sayo. Alam mo ng makita kitang malaglag kay Flash,
parang huminto ang buong mundo ko. Hindi mo alam kung ano takot ang naramdaman ko
nang makita ko ang eksenang yun na hanggang ngayon ay hindi mawala sa isip ko. That
is the same time na alam ko na hindi kita kayang mawala sa buhay ko." Pinahid ko
ang luha na nalaglag sa mga mata nito.

"Hey, why are you crying? Hindi pa ako tapos."

"I don't know. Just continue." Sabi nito sa pagitan ng paghikbi. I sighed and
continue talking.

"You can say that I'm Lola's and Mama's Boy. I am not ashamed of it. Why? Because
of them I found where I belong. I found my match. I found my destiny. I found the
woman who taught me what real love is. And that is you Casey. I can't face another
morning without seeing you. I cannot even think of living without you. Baka mabaliw
ako pag nawala ka pa sa buhay ko."

I took a deep breath. I got to my one knee and looked up at her.

Napalakas ang hikbi nito, lalo na ng ilabas ko mula sa bulsa ng suot kong tuxido
ang kinalalagyan ng engagement ring na binigay sa akin ni Lola at ang engagement
ring na binili ko sa metro.

Ito ang dahilan bakit kami pumunta ng metro ng isang araw akong mawala kasama ng
mga kaibigan ko.

"You are the one I wanted to find, to tell that I need you all my life. You taught
me the real meaning of love. When I am with you I found myself. I love you the same
way I learned to ride a bike, frightened but reckless. I want to see your wrinkled
face sitting right across my chair, reading a book. I would rather spend one
lifetime with you - than face all the ages of this world alone." And then I opened
the box.

"Cassandra Cristina Carlos would you be my Empress? For real and for lifetime? Will
you make me the happiest man alive? Will you marry me?" tanong ko dito.

Hindi agad ito nagsalita. Tinitigan ako nito. I just smiled at her, kahit na kabang
kaba ang pakiramdam ko. Lalong lumakas ang iyak nito.

Bigla akong nataranta ng hindi ito kumibo at iyak lang ng iyak. Tinitigan ako nito
ng matagal.

"B-babe?" Kinakabahan tanong ko dito.

"The Emperor's downfall." Seryoso niyang sabi. Nanlaki ang mga mata ko. Para akong
nanghina bigla.

"Char!" Sabi bigla nito. My mouth parted. She cupped my face.

"Y-yes! I will marry you Elvin!" Tumango tango pa ito.

"What?" Tila nagulan kong tanong.

"Yes! I want to be your Empress for real and for lifetime." Nakangiting sagot nito.

"She said yes!" I shouted

Nagpalakpakan ang mga taong naroon. Pagkatapos ay nagmamadali kong isinuot ang
singsing sa daliri nito. Baka kase magbago pa ang isip nito. And I pulled her
closer.

"My soon to be Mrs. Fontanilla." And I wiggled my eyebrows. Natawa ito sa akin. I
wipped her tears.

"I love you Elvin!"

"Mahal na mahal kita Casey. You made me the happiest man alive right now."

"So, do I?"

Ito na mismo ang humalik sa akin. Buong puso ko namang tinugon ang halik nito.
Narinig namin ang ingay ng mga tao sa paligid namin at ang pagliwanag ng madilim na
kalangitan.

Napasimangot akong hinarap ang mga nagkakagulong tao sa harap namin.

"Corset! Success! Magkakaapo na tayo!" narinig ko pang sigaw ni Lola.

"Mama, nagbunga ang pagbebenta natin kay Simon!" Nagtatatalon pang sabi ni Mama at
niyugyog sa balikat si Papa.

"Gabriel, nagtext si Kupido susunod ka na daw!" Mikhael shouted.

"Gago! Hindi!" sigaw naman ni Gabriel. Nakita nito si Liway na palapit. Hinila agad
ito ni Gabriel.
"Liway! Where have you been? Kanina pa kita hinahanap. Di ba sabi ko wag kang aalis
sa tabi ko?"

"Hindi daw!" sabay sabay naming sabi kay Gab. He smirked.

"He got it bad! Gab's karma." biglang sabi ni Casey sa tabi ko.

"You think so?" tanong ko naman dito.

Nakangiting tumango ito sa akin.

I just hugged her and watch the commotion in front of me and Casey. Palalagpasin ko
ang kakulitan nila ngayon dahil sobrang saya ko.

Tinilungan naman nila ako sa proposal ko. I simply whispered to Casey's ear.
Nanlalaking mata na binalingan ako nito.

"Ang landi mo!" sabi nito sa akin. I winked at her at hinila ko ito paalis sa
nagkakagulong mga tao.

"Thirdy! Saan mo dadalin si Cassandra?!" My Lola hissed at me at hinarangan ang

daraanan namin.

"Gagawa na kaming apo nyo!" Nakangising saad ko sa mga ito.

"Ah, ganun ba? Di mo agad sinabi.O sige. Humayo kayo at magpakarami!" Sabi ni Lola
at pinadaan kami.

Napailing nalang ako. Pero malaki ang pasasalamat ko kay Mama at Lola. Because of
them, I found my sweet and innocent Cassandra.

Part 28 (Extra)

"What are we all doing here?" Tanong ko kila Papa.

Nandito kase kaming lahat sa office ni Papa. Kasama ng mga kaibigan ko. Pinatawag
kaming lahat nito pagkatapos mag almusal. Ang naiwang kasama lang ni Cassandra ay
si Liway.
"Ano itong nakarating sa akin na ipinag uuutos mo kay Athuro?" Nakataas kilay na
tanong ni Lola sa akin.
"How did you know?" Takang tanong ko dito. Ngumisi lang sa akin si Lola.
"I'm Madame M. Of course! I know everything!" Mataray na sabi nito. I just smirked.
"It was just a business matter 'La. And stop saying that you're Madame M. It's
nuts!" Napapailing na sagot ko.
"Hindi iyon ang sabi sa amin ni Arthuro. At huwag mo na ngang pinakiki alaman ang
gusto ng Lola mo." Dagdag ni Mama.
"Ma naman, wala nga yon. Saka ko na sasabihin pag okay na ang lahat " dahilan ko.
"No! Gusto kong malaman ngayon din!" Utos ni Lola. Umiling ako.
"No!" Giit ko.
"Kahit itapang kabayo ko si Flash?" Pananakot nito. I just grinned.
"Kahit ipasalvage nyo pa si Flash." Sagot ko pa.
"Kahit tanggalan pa kita ng Mana?" Dagdag ni Lola. I smirked.
"Kahit tanggalan nyo pa ako ng Mana."
"Kahit sabihin ko kay Cassandra na hiwalayan ka?" Tanong ni Mama.
"Kahit sabihin nyo pa na hiwalayan ako ni Ca-" bigla akong napatayo. "Ma, that's
unfair! Cassandra loves me." Nakasimangot na sagot ko.
"How sure are you, Simon?" Singit ni Papa. Lalo akong napasimangot.
"Pa naman, kampihan mo naman ako!" Sabi ko kay Papa. Umiling lang ito.
"Sasabihin mo o hindi?" Tanong ni Lola. Humalukipkip ako at umiling.
"Still no!"
My eyes widen ng bigla nalang bumulagta si Lola sa sahig. Agad nilang dinaluhan
ito. Napailing nalang ako. Hindi ko ito nilapitan baka nagbibiro na naman ito at
walang magawa sa buhay. Pero nagpanic na rin ako ng sumigaw si Matt. At humagulgol
naman si Mama.
"Damn it! We need to bring her to the hospital!" Frantic na sigaw ko at hinawakan
ko si Lola.
Akmang bubuhatin ko ito ng pigilan niya ako at hawakan ng mahigpit sa kamay.
"Thirdy, apo!" Hirap na sabi nito.
"Please Lola, hold on!" Umiiyak na sabi ni Mama.
"La, don't talk please. We will bring you to the hospital!" Nagpapanic na ako. "Dad
what are you doing?" I hissed to my father.
Nakatayo lang kase ito sa isang tabi at matiim kaming pinagmamasdan.
"We already called an ambulance! Makinig ka sa Lola mo." Sabi nito.
"What?" Naguguluhang tanong ko.
"Pakinggan mo ang huling habilin ng Lola mo!" Pinanlakihan pa ako ng mga mata ni
Mama.
"Anong huling habilin, Ma?! Hindi pa mamamatay si Lola!" Sagot ko.
"Thirdy apo, promise me... Promise me." Hirap na sabi nito at humigpit ang hawak sa
kamay ko.
"Promise you what La?"
"Promise me you will going to marry her." Hirap na hirap na sabi nito. Hinigpitan
ko ang hawak sa kamay nito.
"La, kahit hindi mo sabihin gagawin ko naman yun. I will going to marry her.
Magpropropose na nga ako sakanya sa mismong birthday mo. So please hold on. Hindi
ka pwedeng mamatay! Iiyak ka pa sa proposal ko para sa kanya." Mangiyak ngiyak na
sabi ko dito.
Tutulo na sana ang luha ko ng bigla nalang itong tumayo sa pagkakahiga na parang
walang nangyari at naupo sa swivel chair na naroon at ngumiti ng pagkatamis tamis
sa akin. My mouth parted.
Katahimikan...
Narinig ko ang biglang hagalpakan ng tawa ng mga kaibigan ko. Kasama ang mga
magulang ko.
"Your face was epic, Emperor!" Tawa ng tawang sabi ni Mikhael.
"It was priceless!" Sabi naman ni Gabriel.
"It was really fun!" Komento naman ni Hermes.
"You did a great job Lola Margs!" Nagthumbs up pang sabi ni Matt. My Lola just
flipped her hair.
"I know it right?" Nakataas kilay na sabi nito.
"Nakakatawa ka kanina anak! Kung nakita mo lang ang reaksyon mo! It was OMG!"
Tatawa tawang sabi ni Mama at Papa.
"Hindi ko naman alam na ganyan mo pala kamahal ang Lola mo, Thirdy." Nakangising
sabi sa akin ni Lola.
Nalukot ang muka ko ng magsink in sa utak ko ang ginawa ng mga ito sa akin mapaamin
lang ako sa itinatago kong proposal para kay Casey. Sa mga kaibigan ko lang ito
sinabi ng yayain ko silang samahan akong bumili ng engagement ring sa metro.
Sigurado kase ako na pag nalaman ng mga magulang ko ang gagawin ko ay mangingialam
na naman ang mga ito.
Napatampal nalang ako sa nuo ko sa pinag gagawa ng mga ito. Nagbunga rin ang
pagprapractice nito at ni Mama. Kahit kelan. What Lola wants, Lola gets. She won't
be Lola Margs for nothing.
"Seriously? You did all of this just to know what I am planning for? Nuts!" Asar na
sabi ko sa mga ito. Tumawa na naman sila. I made a face.
"Okay you got me with that. Hindi nasayang ang pagprapratice nyo ni Mama. But La,
how can you do this to your favorite grandchild?" Asar ko pa ring tanong. Lola just
raised one of her eyebrows.
"Your my only grandchild, Thirdy." I snorted ng tawagin na naman ako nitong Thirdy.
" At kelan mo balak sabihin sa amin? Sa mismong araw na ng birthday ko? Buti nalang
naikwento ni Hermes ang balak mo."
Sinamaan ko ng tingin si Hermes. Ngumisi lang ito sa akin.
"Masarap kase paella ni Lola. Napahaba tuloy ang kwentuhan namin." Nakangising
dahilan nito.
I just shake my head at binalingan ko ang tatawa tawa pa ring sila Matt.
"Talagang nakisali kayo sa show ni Lola?" Napapailing kong tanong sa mga ito. Hindi
sila kumibo pero nagtawanan na naman sila.
Lumapit sa akin si Mama at may ibinigay sa aking velvet box. Takang tiningnan ko
ito. Si Papa ang sumagot.
"It was a engagement ring from your Lola. Yan din ang engagement ring na ibinigay
ko sa Mama mo ng magprop-"
"Nagpropose ka ba? Wala akong natatandaan?" Singit ni Mama.
"Nagpropose ako, hindi mo lang matandaan!" Sabi ni Papa dito. Umismid lang si Mama.
"Like I was saying before your weird mothe- Aray!!" Hinila ni Mama ang tenga nito.
"Sinong weird?" Angil nito kay Papa.
"Ikaw! I mean. Wala!" Palusot nito.
"Anong wala? Meron akong narinig." Giit ni Mama. Sinimangutan ito ni Papa.
"Gusto mo bang magkaapo o ano?" Biglang umamo si Mama sa sinabi nito. Napailing
nalang si Papa.
"Like I was saying, son. Engagement ring pa iyan ng Lola mo. Because you are my
only child at lalake pa, yan ang gamitin mo sa pag propropose sa kanya." Sabi ni
Papa.
"But I already bought an engagement ring for her." Sabi ko.
"It was a tradition Simon. Sa Lola pa ng Lolo mo galing ang singsing na yan." She
signal me to open the little box.
Napamaang ako sa ganda ng singsing. It was a blue diamond engagement ring.
"It was beautiful Lola." Di ko maiwasang ibulalas. Ngumiti ito sa akin.
"Bagay na bagay sa kanya hindi ba?" Tanong nito.
"Yeah. Bagay na bagay La." Sabi ko at sa singsing ako nakatingin.
"Apo, alam mo bang ibinigay mo ngayon sa akin ang pinakamagandang regalo para sa
birthday ko?" Umiling ako.
"Because finally you've already found the right woman for you. Hindi na kami
matatakot ng Mama at Papa mo dahil alam namin na may mag aalaga na sayo at
magmamahal sayo ng tunay. Dahil mahal ka at walang ibang rason." Mangiyak ngiyak na
sabi nito at niyakap ako.
"Thank you Lola for everything." Gumanti ako ng yakap dito. Niyakap ko rin ang Mama
at Papa ko.
"You already have our blessings, anak. Just make sure she will say yes." Sabi sa
akin ni Papa. Ngumiti ako.
"So it settled then. Ipaubaya mo na sa amin ng Mama mo ang lahat. With the same
occasion ang engagement party nyo! Isn't amazing?" Tanong pa nito.
Napalingon tuloy ako sa mga kaibigan ko na nag una unahan ng lumabas ng library. I
smirked.
"La, hindi pa nga ako sigurado kung papayag na agad siyang pakasalan ako."
Napakamot pa ako sa batok.
"Thirdy, make sure she will say yes. Naku, gusto na namin ng apo ng Mama mo. Hala,
hanapin mo na nga si Cassandra at umpisahan nyo na ang pag gawa ng apo namin para
sigurado na rin na pumayag siyang magpakasal sayo." Tuloy tuloy na lintanya sa akin
ni Lola. Napailing nalang ako.
"ST, turuan mo iyang anak mo. Naturingang III, saksakan naman pala ang hinang
dumiskarte. Abay, nung ikaw yan. Hindi pa man tayo ikinakasal nakaka home run
kana!" Dagdag ni Mama. Nanlaki ang mata ko sa mga sinabi nito.
"Ma, that was too much impormation!" I hissed. Sinimangutan ako nito.
"Lumabas kana nga Simon at may tatawagin at aasikasuhin pa kami ng Lola mo para sa
engagement party mo at sa nalalapit mong kasal."
Tila nangangarap pa nitong sabi at nagtitili na naman sila ni Lola. They giggled
like a teenager. Hinila ako ni Papa palabas ng Library.
"Pa, remind me why I have a family like them." Natawa lang si Papa sa sinabi ko.
"That is the same question I wanted to asked you." Tatawa tawang sabi nito.
Pareho lang kami napailing.
______________
Agaw eksena lang sila. Hindi papakabog si Madame M.
Rogelio! Rogelio! Rogelio!
#FamiliaFontanilla

Part 29

"Congratulation Miss Cassandra!"salubong sa akin ng mga tauhan ko sa botique.

Napangiti ako sa kanila.
May party poppers. May mga decorations pa sa buong botique. Si Clara naman ay
inabutan ako ng bouquet of roses.
"Salamat!" Sabi ko sa kanilang lahat.
"Babe- Wohhh! Sinong may birthday?" Tanong ni Elvin na nakasunod pala sa akin.
"Congratulation Emperor!" Sabay sabay na bati ng mga empleyado ko dito.
"Wow! Thank you! Pero malayo pa ang birthday ko." Nakangiting sabi nito sa mga
empleyado ko.
"Hindi po birthday. Para po sa nalalapit nyong kasal." Sabi dito ni Mara. Tumango
tango pa ito.
"Well. Thank you again!" Sabay ngiti ulit nito. I just rolled my eyes.
Nagtilian naman sila sa pangunguna ni Hera. Napailing nalang ako at hinarap si
Elvin.
"May nakalimutan ka?" Tanong ko dito. Tumango ito. "Ano?"
"Iyong puso ko." Hirit nito. I just rolled my eyes.
"Ikaw talaga. Pero ano nga?"
"Wala, sunduin kita mamaya ha? Date tayo!" He even winked at me. I blushed.
"Oo na. I'll wait for you. Love you!" Sabi ko dito. I cupped his face. Idinikit ko
pa ang ilong ko sa ilong nito.
"I...Love...You...so...much... my soon to be Mrs. Fontanilla." He said and claimed
my lips. It was just a quicked kiss.
"See you later, Babe!" He even gave me a flying kissed before he walked away.
"Ayiiii!!!" Tili ng mga empleyado ko kaya napabaling ako sa mga ito.
"Ikakasal na ang amo nyo! Hindi na siya virgin!" Tili ni Hera. Pinalo lang ito ni
Clara sa braso.
"Gaga! Anong hindi na virgin! Bibig mo!" Angil ni Clara dito.
"Bakit? Virgin ka pa Cass?" Tanong sa akin ni Hera. I smirked.
"Elvin respect me so much. May honeymoon naman daw pagkatapos ng kasal. Kaya niya
pa naman daw maghintay." Paliwanag ko sa mga ito.
"Ay, virgin pa nga. Nag explained ka talaga teh?" Asar na sabi sa akin ni Hera.
Inirapan ko lang siya at nagpunta na ako sa office ko. Kasunod ko si Hera at si
Clara.
"Miss Cass, may kapatid pa ba si Emperor?" Habol ni Isay.
"Wala. Nag-iisa lang siya." Natatawang sabi ko sa mga ito.
Kinuha ko ang isang sketch pad na dala dala ko at inabot ko yun kay Hera at Clara.
I chuckled ng namilog ang mga mata ng mga ito.
"OMG! This is it! Totoong totoo na siya! Todo na 'to!" Nagtatatalon pa si Hera sa
saya.
"Kailangan na itong madala sa Dubai. Hindi pwepwedeng hindi ito umpisahan ngayon
din!" Deklara ni Clara.
"Diyos miyo me amiga! Ihahanda ko na rin ang gown na isusuot ko!" Sabi ni Hera.
"Baliw. Mag gogown ka? Imbitado ang parents mo? Sure ka?" Asar na tanong dito ni
Clara.
"Oh, edi wow!" Sagot nito kay Clara. "Mag email kana sa office natin doon.
Kailangan na iyang gawin para hindi marush."
"Sige." Binalingan ako ni Clara. "May date na ba ang kasal nyo, Cass?" Napakamot
ako sa ulo.
"That's the problem. Two months from now." Alanganing sabi ko sa mga ito. They jaw
dropped.
"What?!" Sabay na bulalas nila.
"Problem. Isn't?" Tumango silang dalawa.
"Alam mong matagal gawin ang isang couture wedding gown. Kasama pa sigurado ang
gown na gagamitin ng pamilya ni Emperor. Tapos buong entourage. Tapos two months
lang?" Napailing ito. "Pero kaya naman. Kaya lang hindi muna tayo tatanggap ng
ibang gawa. Ito lang talaga ang pag tutuunan ng pansin ng mga tauhan natin."
Paliwanag nito. Tumango ako.
"Kayo ng bahala. Basta matapos sa tamang oras. May tiwala ako sa inyong dalawa."
Sabi ko sa kanila. Seryoso silang tumango at lumabas na ng private office. I
sighed.
Ngayon ko lang naisip na napakahirap palang mag ayos ng isang kasal. Damit na damit
palang matrabaho na. Napahilot ako sa sentido ko. This is going to be a roller
coaster ride.
_________
Nagpalinga linga muna ako bago nagbayad at bumaba ng taxi. Baka kase kasunod ko na
naman ang apat kong bodyguards. Tinakasan ko ang mga ito ng maisipan kong puntahan
si Elvin sa opisina nito. Hindi kase ako sanay na may laging nakabuntot sa akin,
kahit saan ako magpunta.
Dati si Rogelio at Nardo lang. Pero dinagdagan pa ito ni Elvin. Kaya apat sila na
laging nakabantay sa akin sa hindi ko malamang kadahilanan. Baka mag away lang kami
ni Elvin pag sinabi ko na ayoko ng bodyguards. And I don't want him to be mad. Kaya
tinakasan ko nalang sila.
Pupuntahan ko ito dahil Hindi daw kase kami makakapaglunch ng sabay dahil madami
itong natambak na trabaho sa opisina. Kaya ako nalang ang magdadala ng lunch dito.
Nagtagal pa kase kami ng limang araw sa hacienda dahil nagfinalize pa kami ng mga
kailangan sa kasal namin. I giggled.
Sa totoo lang hindi ko naisip na ikakasal ako dito. Pero hindi ko maiwasang ma
excite. I chuckled. Umayos lang ako ng papasok na ako sa lobby. Binati ako guard ng
makapasok ako.
"Good morning Ma'am!"
"Good morning din Manong!" Masayang bati ko dito. I even waved my hand. Natawa si
Manong Guard.
Hindi ko maiwasang igala ang tingin ko sa buong paligid ng building. I sighed. No
doubt about it. Sobrang yaman ng pamilya Fontanilla. Kahit saang lugar ako mapunta
na pag aari ng pamilya nito ay talagang hahangaan ng kahit na sino. Even this
office building. Daig pa ang palasyo sa ganda. Mapapagkamalang isang five star
hotel ang lobby.
Para tuloy nahiya ako sa suot ko. Napahinto ako at sinipat ang sarili ko. I'm just
wearing a simple white dress na tinernohan ko lang ng doll shoes na itim. I shake
my head. This is not the time to feel insecure.
I took a deep breath. Tuloy tuloy ako sa reception desk.
"Excuse me." Agaw pansin ko sa mga ito.
"Yes?" Taas kilay na tanong sa akin ng isa sa tatlong receptionist na naroon. I
smiled at her.
"Can I ask where is the office of the Emperor?" Magalang kong tanong. Ngumiti pa
ako dito.
"Do you have an appointment with the Emperor?" Tanong nito sa akin.
Hindi nakaligtas sa akin ang tinging ibinibigay nito. Naagaw din ang atensyon ng
dalawang kasama nito ng marinig ang sinabi ko.
"None. Pero kailangan-" hindi na ako nito pinatapos sa ibang sasabihin ko.
"I'm sorry Ma'am but you need to set an appointment with the Emperor." Sabi ng
kausap ko.
"Wala naman pala. Alam naman niya siguro na kailangan magkaroon ng appointment para
makausap ang Emperador." Bulong ng katabi nito. I sighed.
"Try to call him. I'm Cas-" hindi na naman ako nito pinatapos sa sasabihin ko.
"Sorry again Ma'am, but the Emperor is at the important meeting as of this time.
Balik nalang kayo sa ibang araw." Pagtataray na nito sa akin. Napakamot nalang ako
sa ulo ko.
"Sige hihintayin ko nalang siya dito sa lobby." Sabi ko nalang dito.
"Hin-" pinigilan ito ng isa niyang kasama.
"Sige po Ma'am. Hintayin nyo nalang po siya. Upo po muna kayo. I will try to call
one of his secretaries." Salita ng isa na nag ngangalang Karen. Mukang ito lang ang
mabait sa tatlo.
"Thank you Karen." Nakangiting pasasalamat ko dito.
Tahimik akong naupo sa mga coach na naroon. Nilibang ko ang sarili ko. Pero aabutan
na yata ako ng lunch break ay nandito pa din ako sa lobby. Nakalimutan ko naman ang
cellphone ko kaya hindi ko ito maitext. I sighed.
Lagi nalang ganito ang nangyayari sa akin. Pangalawang beses na 'to. Baka pag
sinabi ko naman na girlfriend ako ni Elvin, pagtawanan at insultuhin na naman ako
ng mga ito katulad ng nangyari sa condo nito months ago na ikinagalit ni Elvin. And
I don't want that to happened again.
_____________
"Thank you for the trust, Simon." Sabi sa akin ng Papa ni Matt habang nakasakay
kami sa elevator.
"It's nothing Tito. Sigurado matutuwa din si Papa." Sabi ko dito.
Sumabay na kase akong lumabas dito. Dahil pupuntahan ko si Casey. Tutal ay natapos
ko naman na ang ginagawa ko na akala ko ay hindi ko matatapos kaya nagtext ako
kanina na hindi ako makakaalis ng kompanya.
"Is that Cassandra, Simon?" Napabaling ang atensyon ko sa itinuro nito.
Napakunot ang nuo ko ng makita ko nga si Cassandra na nakaupo sa isa sa mga couch
na naroon. Malalaking hakbang na nilapitan ko ito. Nag angat naman ito ng muka at
tiningnan ako. Tumayo agad ito at ngumiti sa akin. I kissed her on her lips.
"Hey, What are you doing here?" Tanong ko dito.
"Sabi mo kase hindi ka makakaalis sa office kaya ako nalang ang pumunta." Sabi
nito.
May itatanong pa ako dito ng may tumapik sa balikat ko. Nang balingan ko ay ang
Papa ni Matt. Nakalimutan ko na ito kanina ng makita ko si Casey.
"Hello Hija. How are you? Busy na ba sa paghahanda ng kasal nyo ni Simon?"
Nakangiting tanong nito.
Kilala na ng mga ito si Casey dahil naroon ang mga ito sa birthday ni Lola.
Naipakilala ko din naman si Casey sa mga ito bago ko nakapagpropose.
"Medyo lang po. Sila Mama Corset at Lola Margs po ang nag aasikaso ng lahat."
Paliwanag nito.
"Mukang excited pa sa inyo ang pamilya mo, Simon. Especially, Doña Margarita."
Natatawang sabi nito. Natawa nalang din ako.
"Sinabi mo pa Tito. Gusto nga sana namin ni Casey na kaming dalawa ang mag asikaso
ng kasal namin. But you know how Lola wants, Lola Gets. Kaya hinayaan nalang
namin." Natatawang sabi ko dito.
"I better go. Mukang may date pa kayong dalawa. Kailangan ko na rin bumalik ng
ospital. Baka hinahanap na ako ng Tita Ezra mo."
"Ingat po kayo." Bilin dito ni Casey.
"I will hija." Sabi nito at tuluyan ng umalis.
Binalingan ko naman ulit si Casey. Ngayon ko lang napansin na may dala dala pala
itong paper bag. Kinuha ko iyon sa kanya at inabot kay Arthuro na nakatingin lang
sa amin.
"Kanina ka pa ba dito?" Kunot nuong tanong ko. Napakamot ito ng ulo at hindi
kumibo.
"Bakit hindi ka pumunta sa office? Bakit hindi mo ako tinawagan?" Sunod sunod na
tanong ko.
"Nakalimutan ko kase iypng cellphone ko. Tapos hindi ko naman alam kung saan floor
ang office mo." She just pouted her lips.
I sighed. "Kanina ka pa dito? Iyong totoo Cassandra?" Seryosong tanong ko.
Napangiwi ito.
"Slight lang. Hayaan mo na yun. I prepared lunch for us." Masayang sabi pa nito.
I stared at her. I took a deep breath. Not this time again. I know something
happened on this lobby. And I need to know it. I glared at the reception desk.
Nakita kong namutla ang tatlong receptionist na naroon.
"Babe, mauna ka na sa office. May kakausapin lang ako sandali." Malambing na sabi
ko dito. She nodded.
"Miss P. Pakisamahan si Casey papunta sa office ko. May kakausapin lang ako."
Tumango ito.
Nang masiguro ko na nakasakay na ang dalawa sa elevator. Seryosong binalingan ko si
Arthuro. He swallowed hard. Mabibigat ang bawat hakbang ko papunta sa reception
desk. I grinned ng makita ko ang takot sa mga mata ng mga empleyado ko.
"Sinong may sabi sa inyo na paghintayin nyo dito si Cassandra?!"
Dumadagundong ang boses ko sa buong lobby. Kahit ang mga tao na nandito ay
napahinto at napatingin sa amin. Walang sumasagot ni isa sa mga ito. I sighed.
Binalingan ko si Arthuro.
"Arthuro get that damn footage!" Madiing utos ko. Tumango ito. I glared at the
three receptionist in front of me.
"No one will speak?!" I hissed. Pero nakayuko lang ang mga ito. "We will talked
later. Infront of everyone." I said through gritted teeth.
Tiningnan ko pa sila ng isang beses bago ako naglakad palayo. Baka masaktan ko ang
mga ito. Ngayon palang nagdidilim na naman ang tingin ko. Ayokong ayoko na
binabaliwala nila si Cassandra lalo na ngayon na magiging asawa ko na ito. I
clenched my fist. They will going to pay for it. Magtutuos kami ng mga ito mamaya.
Bago ako pumasok sa opisina ko ay binalingan ko ulit si Arthuro.
"Arthuro, gathered all my employees. Give a memo to all the department on this damn
company, that we will be having a meeting at exactly one pm. Especially, those
three receptionist. I wanted to talked to them later." Mahigpit na bilin ko.
Nanginginig na tumango ito.
"And one more thing. Don't you dare mention this to Lola and Mama." Tulad kanina ay
tumango lang ito.
I took a deep breath bago ko pumasok sa private office ko. Si Casey na inihahanda
ang pagkaing dala dala nito. Katulong si Miss P. Dahil hanggang nagayon ay nakacast
pa ang isang braso nito.
Binalingan ko naman si Miss P.
"Cancel all my appointments this afternoon, hold all my calls. Casey is here, ayoko
ng may iistorbo sa amin." Tumango ito.
"Lunch is ready!" Masayang sabi nito sa akin. At binalingan si Miss P.
"Thank you for helping me Miss P." At may ibinigay na dalawang tupper ware dito na
may lamang pagkain. "This one is for you and the other one is for Arthuro."
Tumingin muna ito sa akin. Tumango ako kaya lang kinuha ang ibinigay ni Casey.
"Thank you Miss Cassandra. Enjoy your lunch with the Emperor." Magalang na sabi
nito at lumabas na.
Nilapitan ko si Casey ng makalabas si Miss P. And I hugged her from behind. Ibinaon
ko ang muka ko sa leeg nito. I inhaled her scent.
"Babe, what's wrong?" Nag aaalalang tanong nito sa akin. Umiling ako.
"Nothing. Namiss lang kita." Bulong ko dito. She giggled.
"Mamaya na yan Mr. Fontanilla. Kumain muna tayo." Sabi nito.
Tumango nalang ako. Nakikinig lang ako sa kwento nito habang kumakain kami.
Napakunot ang nuo ko ng may maalala ako.
"Nasaan nga pala ang mga bodyguards mo?" Kunot nuong tanong ko. Ngumiti lang ito ng
ubod ng tamis sa akin. Lalong lumalim ang kunot ng nuo ko.
"Babe, where are they? Wag mo akong idaan sa ngiti. I'm serious." Umayos ito ng upo
at sumeryoso.
"Tinakasan ko." Simpleng sagot nito. Napailing nalang ako.
"Why did you do that? Paano nalang kung may masamang nangyari sayo papunta dito?
Kaya nga sila kasakasama mo para pag wala ako sa tabi mo may magproprotekta sayo."
Paliwanag ko dito. Napangiwi ito.
"Babe, I know that. Pero nag iingat naman ako. Saka wala namang mangyayari sa aking
masama. I don't need them. Naiilang kase ako pag nakasunod silang apat kahit saan
ako magpunta." Nakangusong dahilan nito. I shake my head.
"Babe, masanay kana. You will soon be the Empress of my entire Empire. It's normal
to have a bodyguards. Buti nga apat lang yan. Hindi isang dosena kagaya ng kay
Lola." Sabi ko dito.
"Babe, hindi ko naman talaga sila kailangan. Kaya-"
"I don't want to argue about this issue. They will looked for you 24/7. No more
buts. No more arguments. Please." Seryosong sabi ko dito. Tumango nalang ito. I
sighed and touch her face.
"Babe, I'm doing this for your own safety. Paano nalang kung maulit ang ginawa sayo
ni Ysabell? Cassandra, hindi ko kakayanin na makita na naman kita na nakahiga sa
hospital bed. Baka makapatay na ako ng tao." She sighed.
"Sige na payag na ako. My soon to be husband." She said and smiled at me.
Parang nawala lahat ng pagod ko sa ginawa nitong pag ngiti sa akin.
Nagkwekwento pa ito ng may kumatok sa may pintuan. Tatayo sana ito sa
pagkakakandong sa akin ng pigilan ko ito.
"Stay still." Sabi ko dito. "Come in!"
Bumukas naman agad ang pintuan at iniluwa ang dalawang secretaries ko.
"Emperor, its time." Imporma ni Arthuro.
"Good! Where are they?" Tanong ko.
"They already at the function hall." Sagot naman ni Miss P. Tumango ako.
"Wow! May function hall dito? Kaw na mayaman." Sabi sa akin ni Casey. I just winked
at her.
"Your talking to a Fontanilla." She just rolled her eyes.
Inalalayan ko itong makatayo sa pagkakakandong sa akin.
"Gaano kalaki ang function hall nyo dito?" Parang batang tanong nito kay Miss P.
"Same as one of the function halls on Fontanilla's hotel, Empress." Magalang na
sagot ni Arthuro dito.
Namimilog ang mga mata na tumingin sa akin si Casey. I just shrugged my shoulders.
"Babe, wait for me here. My meeting lang ako. Sandaling sandali lang." Sabi ko
dito.
"Okay. Take your time. Dito lang ako." Nakangiting sabi nito at naupo sa swivel
chair ko at dumekwatro.
"Sayang wala sila Rogelio dito. Para pa naman akong Doña sa pagkakaupo ko dito."
Sabi nito.
"Why?" Kunot nuong tanong ko.
"Sasabihin ko sa kanila. Rogelio! Rogelio! Rogelio! Tawagin si Yayadub!" She even
giggled.
I shake my head. Sinapian yata si Casey ko ni Mikhael at Gabriel.
I heard Arthuro and Miss P. Chuckled. Tumigil lang sa pagtawa ang dalawa ng tingnan
ko sila.
"Stay here, okay?" Bilin ko pa dito. Nagtumbs up lang siya sa akin.
Nang makalabas ako ng private office ko ay binilinan ko ang apat kong bodyguards na
bantayang mabuti si Cassandra. Pagkatapos ay Inaya ko na si Miss P at Arthuro sa
function hall kung saan naghihintay ang lahat ng empleyado ko.
Nang pumasok kami ay nag kakaingay pa ang mga ito. Pero ng makita nila ako ay
tumahimik ang buong paligid. Agad akong pumunta sa harapan. Inabot sa akin ni Miss
P ang wireless microphone.
"May I have your attention everyone! Nagtataka siguro kayo bakit pinatawag ko
kayong lahat dito." Nahagip ng mata ko ang tatlong receptionist. Napahigpit ang
hawak ko sa mic.
"But before that, I want you all to watch this video." Sabi ko.
Sinenyasan ko si Arthuro. Namatay ang lahat ng ilaw at tanging liwanag lang sa
projector at wide screen ang nagbibigag liwanag sa buong function hall. Ilang
segundo lang ay nag play na ang proposal video ko kay Cassandra. Same day edit.
Nagkaingay ang mga ito nga matapos nilang panuorin. Ayoko sanang ilabas ang
proposal video ko kay Cassandra. Kahit nga ang media ay walang alam sa naging
proposal ko dito. Dahil ayokong magulo ang buhay nito at pagkaguluhan na naman ng
mga reporters. Pero kailangan nilang malaman kung sino si Cassandra lalo na sa
buhay ko.
"Quiet!" I hissed. Nagsitahimik naman silang lahat.
"Di'ba siya iyong sikat na designer? Sa pagkakaalam ko nagdadate na sila ni Emperor
dati pa. Ikakasal na pala sila ngayon." Sabi nung isa.
"Hindi siguro nakilala nila CJ. Kung sabagay, bigla kaseng nahinto ang balita sa
kanilang dalawa. Pinagtawanan pa naman nila saka pinaghintay ng matagal kanina. E
fianceè na pala ng Big Boss." Narinig kong dagdag ng isa.
"Quiet!" I hissed. Nagsitahimik naman silang lahat.
Sinenyasan ko ang narinig kong huling nagsalita na lumapit sa akin. Nanginginig
naman itong naglakad palapit.
"What did you say?" Galit kong tanong at itinuro ang tatlong receptionist na parang
itinulos na kandila sa kinatatayuan.
"Pinagtawanan at pinaghintay? Nino?" Madiing tanong ko. Hindi ito kumibo.
"Sagot!" I yelled.
Napasinghap ang lahat ng naroon dahil dumadagundong ang galit kong boses sa buong
function hall.
"Gusto mong pati ikaw mawalan ng trabaho?!" Umiling ito sabay turo sa tatlo.
"Sila po!" Sagot nito. Senenyasan ko si Arthuro. Tumango naman ito.
"Ito lang ang tatandaan nyong lahat! If this thing will happened again. I will fire
each and one of you! Wala akong ititira! At sinisigurado kong gagawin kong
miserable ang buhay ng bawat isa sa inyo! Nagkakaintindihan ba tayo?!" Gigil kong
sabi. Nanatiling tahimik ang mga ito.
"Answer me! Damn it!" I hissed. At ibinato ko ang mic na hawak ko.
"Y-yes, Emperor!" Takot nilang sagot.
"Good! And Remember that beautiful face. Because she is going to be the Empress of
this entire Empire. You will respect and treat her the way you treat me!
Understood?!"
"Y-yes Emperor!"
"This meeting is adjourned. Go back to work!"
Agad namang nagpulasan ang mga ito. Lahat ay nagmamadaling lumabas at makalayo sa
akin. Binalingan ko si Miss P.
"Where are they?" Tanong ko.
"They are now at the HR office, Emperor"
Agad akong nagtungo kung saang floor nandoon ang tatlo. Padabog akong pumasok at
nakita ko ang tatlong receptionist na nakatayo at nakahilera.
"Mr. Baldo. I want them out of this company!" Sabi ko sa head ng HR. Tumango ito.
"Good!" At binalingan ko ang tatlo.
"Anong karapatan nyo na gawin ang bagay na yun sa babaeng mahal ko? Hindi nyo ba
siya nakilala?" Inis na tanong ko. Umiling sila ng sabay sabay. I smirked.
"Now, you know her. She is my Fiancee!"
"Emperor, sinunod lang naman po namin ang company policy." Lakas loob na dahilan
nung isa. I glared at her.
"Sinunod nyo nga. But Cassandra was an exemption to that rule." Sagot ko.
"But E-" I raised my hand to stop her from talking.
"One more fucking word and I will wreck your damn neck!" I hissed.
Bago ko lumabas ay binalingan ko ulit ang Head ng HR.
"Ban them in all the companies in this damn country." Madiing utos ko.
Tiningnan ko pa sila ng isang beses and I grinned at them when I saw how miserable
and scared they are.

Part 30

"Emperor!" Bati ni Mikhael sa akin sabay yakap. Tinulak ko ito.

"Gago ka talaga! Huwag mo akong isama sa bromance nyo ni Gabriel. It's disgusting."
Inis kong sabi dito at padabog akong naupo sa tabi ng mga ito.
"Napaka hard mo talaga. Buti nagustuhan ka ni Cassandra no?" Iiling iling na sabi
nito at inabutan ako ng canned beer.
"Gwapo ako. 'Lam na yun!" Asar ko dito. They all just made a face.
Pagkatapos kong maihatid si Cassandra ay inaya ko ang mga ito sa yatch club sa
subic. Si Matt lang ang wala dahil may emergency sa hospital.
"You know what? Ikaw lang ang kilala namin na magpapakasal na hindi busy. Yung
totoo? Ikakasal ka ba?" Asar sa akin ni Gabriel. I just grinned at him.
"I'm a Fontanilla, what are you expecting? And you know how Lola and my Mama really
wants to prepared this wedding. Feeling nila sila ang ikakasal. Kaya hinayaan na
namin sila ni Casey. Hindi naman ako mananalo kay Lola." Sabi ko sa mga ito.
"What Lola wants, Lola gets." Sabay sabay na sabi nila. I smirked.
I sighed. Napainom nalang ako sa canned beer na hawak ko.
"What is it this time, Emperor?" Tanong ni Hermes.
"It's about her." Sumeryoso naman sila. "Remember what happened in my condo a
months ago?" Tumango ang mga ito.
"Alin sa dalawa? Iyong kay Ysabell o doon sa receptionist?" Tanong ni Gabriel.
"The last one." Sagot ko. "It happened again. Same scenario. Take note in my own
damn company." I hissed.
"Bakit nangyari yun? Nasaan ang mga bodyguards niya?" Tanong ni Hermes. Napahilot
ako sa sentido ko sa tanong ni Hermes.
"Tinakasan niya kanina." Sagot ko. Napasipol sila sa sagot ko.
"Hindi ko alam. May kapilyahan din pala itong si Cassandra." Nakangising saad ni
Mikhael.
"Sinabi mo pa. Hindi ko alam kung nasaniban mo ba o ni Gabriel. And it creeps me
out. Paano kung napahamak siya? God! I can't stand seeing her again laying in a
hospital bed." I frustratedly sighed.
"If you won't like that scenario to happened again. And again. Bakit kase hindi mo
ibroadcast sa buong mundo na magpapakasal na kayo ni Cassandra? Para makilala nila
ang magiging Emperatris ng buong emperyo." Suhensyon ni Gabriel. I shaked my head.
"Naisip ko na din yan. But, I'm thinking about the reporters and media. Sigurado
pagkakaguluhan na naman siya. Baka yun pa ang ikapahamak niya. And I won't risk her
safety." Sagot ko. They sighed.
"She got a bodyguards with her. And us. She got us. Kung magiging asawa mo na siya.
Hindi nalang ikaw ang proprotektahan namin, Simon. Kasama na doon si Cassandra."
Sagot ni Hermes.
"Hindi naman tatagal yung issue. Gagawin pa rin natin yung ginawa natin nung
lumabas siya sa public as the famous designer CC. Don't worry about the media. I
got them all. I won't be the heir of the Alonso television and communication
company for nothing." Nakangising dagdag ni Gabriel.
"Yabang! Ikaw na." Sagot ni Mikhael.
"You think, it's the best idea?" Alanganing tanong ko.
"Kung gusto mong hindi na maulit sa ikatlong beses ang nangyari. It is." Sagot ni
Mikhael. Nagthumbs up din si Gabriel at Hermes.
"Kung gusto mo naman. Ipapacover kita sa isa sa mga magazine ng companya ni Mama.
For the next month issue. Yung matagal ng kinukulit sayo ni Papa at Mama. Atleast
doon ikaw lang ang nakafront. Para na rin malaman ng lahat ng lalake na ikakasal
na sayo si Cassandra." Dagdag ni Gabriel. Napatango tango ako.
"Is that The Bachellor's Mag?" Tanong ko. Tumango si Gabriel.
"I think so. Mamili ka nalang sa dalawa kung anong gusto mo."
"May utak ka din pala, Gab. Hindi puro sex ang iniisip mo." Asar dito ni Mikhael.
Gabriel just made a face.
"Magpaalam ka muna sa fiancee mo kung papayag siya." Sabi ni Hermes.
"Yeah. I know." Napapaisip na sagot ko.
I sighed. This is going to be a tough decision.
____________
"Babe, what do you want for breakfast?" Tanong sa akin ni Casey ng maaga ko siyang
puntahan sa bahay nila.
"Can I have you for meal?" She just blushed. Inirapan pa ako nito.
"Ay! Ang sweet!" Hirit ni Hera ng mapadaan ito sa kusina kung nasaan kami ni Casey.
Gumagawa si Cassandra ng sandwich katulong si Rogelio na naka apron pa ng
bulaklakin at kulay pink. Napapangiwi ako tuwing pagmamasdan ko ang isa sa mga
bodyguards ko na bodyguard na ngayon ni Cassandra. Hanggang ngayon kase ay nakacast
pa ang isang braso nito. Sabi ni Matt next week pa ito aalisin.
Kumuha si Hera ng sandwich. Pinalo lang ito ni Cassandra sa kamay.
"Inggit much!" Dagdag naman ni Clara. At kumuha rin ng sandwich.
"Magsipasok na nga kayo. Susunod nalang ako." Pagtataboy nito sa dalawang kaibigan.
"Sus, kahit di kana pumasok. Wala ka namang ginagawa sa botique kung hindi mag
daydream. At mang inggit ng mga taong loveless. Haba ng hair!" Sabi ni Hera. "Clara
baka maapakan mo!" Asar nito kay Cassandra.
Kunwari naman ay kinuha ni Clara ang mahabang buhok kuno nito. I chuckled.
"Wala ka naman kaseng ginawa kundi ang titigan iyang singsing mo tapos ngingiti
kang mag isa." Dagdag ni Clara.
"Heracio! Clararita!" She yelled. Agad naman nagtatakbo palabas ang mga kaibigan
nito.
"Bye, Emperor!" Paalam nila sa akin. Tumango lang ako sa mga ito.
"Ganyan ba talaga kayo tuwing umaga?" Tanong ko dito.
"Alin? Iyong nag aasaran?" Tanong nito habang inuutusan si Rogelio kung ano ang
dapat gawin.
"Yeah. Something like that."
"Minsan. Minsan naman seryoso. Minsan naman hindi na kami nagkikita kita dito sa
bahay lalo na pag maraming ginagawa sa botique. Si Hera kase laging wala dito sa
bansa. Lagi siyang nasa Dubai. Siya ang namamahala ng botique namin doon. Tapos
nandoon pa ang factory. Minsan silang dalawa ni Clara. Ako lang ang naiiwang mag
isa dito. Kaya pag ganun, sa orphanage ako tumutuloy." Mahabang paliwanag nito.
"Atleast nakakasabay mo pa rin silang kumain minsan. Unlike me and my childhood.
Minsan ko lang makasama ang Mama at Papa ko, espeacially on breakfast." Sabi ko
bigla. Binalingan nito si Rogelio.
"Kumain na din kayo. Kaya ko na dito." Sabi nito kay Rogelio. Tumango lang ito at
lumabas na.
"Bakit minsan lang?" Tanong nito at kumandong sa akin. I just shrugged my
shoulders.
"Busy with works. But I don't mind. Hindi naman sila nagkulang sa akin. Atleast I
have my friends with me. Kaya kami magkakasundo. Pare pareho kame ng dilemmang
magkakaibigan." Tumango tango siya.
"Halata namang close kayong lahat. Lalo na ni Hermes." Sabi nito habang nilalagyan
ng pagkain ang plato ko at sinimulan akong subuan. Nilunok ko muna ang kinakain ko
bago ako nag salita.
"You can say that. Ewan ko ba kung sa akin o sa pagkaing niluluto ni Mama siya
close." Natatawang sabi ko dito. She chuckled.
"Bakit nga ba ang hilig kumain nun. Hindi naman tumataba. Matcho pa din. May abs
pa." She even giggled. Napakunot ang nuo ko at ito naman ang sinubuan ko. Ganito
kami lagi.
"Matcho at my abs din ako, Babe. Pero seriously, he's not like that before.
Lumalakas lang siyang kumain pag may iniisip siya o pag naaalala niya si Liza."
Sagot ko dito. Kumunot ang nuo nito. Pero hindi naman nagtanong. Katahimikan ang
sumunod.
I took a deep breath. This is it!
"Babe, can I asked you something?" Tumango ito. "Is it okay with you to take our
relationship in public?" Napakunot ang nuo nito at binitiwan ang hawak na
kubyertos.
"Why suddenly asked about that? Hindi pa ba nila alam? Doon palang sa proposal mo
sa Quirino grand stand pak na pak na. Tapos isasama mo pa iyong sa hacienda.
Impossible namang walang nakarating sa reporters ng nangyari ng gabing yun."
Umiling ako.
"Seriously?" Di makapaniwalang tanong niya. Tumango ako. Napatanga ito at uminom ng
tubig.
"What? I mean how? How did you do that?"
"Gabriel's magic." Simpleng sagot ko.
"Kaya ba sabi nila Hera sa akin bakit wala ni isang balita sa ginawa mong
pagpropropose?" Nakangising tumango lang ako. Pero sumeryoso ulit ako.
"Babe, can we?" Tanong ko ulit.
"Why?"
"Because I want them to show how lucky I am for having you as my fiancee. I want to
show them that you are only mine. The most important thing is to know them who owns
The Emperor's Heart." Paliwanag ko dito. Napangiwi ito.
"Babe, don't worry about the press, reporters, media, name it. We got it. We have a
control to them. Pumayag kana. Gusto kong malaman ng buong mundo na magpapakasal na
tayo." Pilit ko dito.
Napakamot ito sa ulo at matagal lang na nakatingin sa akin.
"Is this because of what happened yesterday?" Umiling ako.
"Bakit? May nangyari ba na hindi ko alam?" Kunwari ay tanong ko. She just rolled
her eyes.
"Don't lie to me, Babe. I know when you are lying or not. Alam ko rin ang ginawa mo
kahapon. And I don't like it. This is the second time na nagsesante ka ng tao dahil
lang sa akin. Worst ipinaban mo sila sa lahat ng kompanya dito sa pilipinas."
Seryosong sabi nito sa akin. Napalunok ako. Seryosong seryoso ang muka nito.
"How did you know that?" Lakas loob na tanong ko. Sa totoo lang natatakot ako kay
Cassandra ngayon.
"Just like you. I have my ways. Dahil wala na silang mapapasukang ibang trabaho
tinaggap ko sila sa botique ko." Tiningnan nito ang oras sa cellphone. "At this
time, I think kausap na sila nila Clara." Dagdag pa nito. My mouth parted.
"What?!" I hissed. Tinaasan niya lang ako ng kilay.
"What what? Ayokong may masirang buhay ng dahil lang sa akin. Pasalamat ka nga
mahal kita. Kung hindi, I will kicked your ass."
"Babe, what got into your head?! Ginawan kana nila ng masama nagagawa mo pa silang
tulungan? Geezz! Damn! That's insane!" I hissed. Tinakpan niya ang bibig ko at
Inirapan niya lang ako.
"Hindi dahil ginawan nila ako ng masama kailangan ko rin silang gantihan." She
sighed and touch my face. "Babe, alam ko na ginawa mo lang ang bagay na yun dahil
concern ka sa akin. Ayaw mong binabalewala ako ng ibang tao. But we can't please
everybody to like me or accept me. That is the reality of life. That's the human
nature. Okay na sa akin na ikaw. Tanggap at mahal ako kung ano at sino ako. Your
love is enough."
"But Babe-" tinapat nito ang hintuturo sa labi ko.
"Please, leave it to me. I can handle them. Papayag na ako sa sinasabi mo. Basta
wag mo na silang pakikialamang tatlo. Ako na ang bahala. Please?" Pakiusap nito. I
sighed. I pulled her closer to me.
"You don't need to begged. Empress don't begged, Babe. Always remember that." She
just pouted her lips. I chuckled.
"Oh, my sweet and innocent Cassandra. Why are you so kind? I hate it sometimes."
She just giggled and hugged me.
"Babe, get dress. Where going somewhere." Sabi ko dito.
"Magdadate tayo?" Parang batang tanong nito. I just grinned at her.
"Okey dokey!" Sabi nito at nagmamadaling umakyat sa taas.
"Babe! Babe!" She yelled. Agad akong naglakad sa pinanggagalingan ng boses nito.
Natawa ako ng nagmamadali itong bumaba ng hagdan at nilundag ako.
"Wohh! Easy! Baka lalong hindi matanggal yang cast sa braso mo." Natatawang sabi ko
dito. She just wrapped her left arms around my neck.
"I love you so so so much, Elvin. To the moon and back." And she gave me a quicked
kissed.
Kung gaano kabilis itong yumakap sa akin ay ganoon din ito kabilis nawala sa
paningin ko. Napailing nalang ako.
"I Love you my sweet and innocent Cassandra. My soon to be wife." Sigaw ko para
marinig nito.
Tatalikod na sana ako ng sumungaw ito sa hagdanan. Nakatapis lang ito ngayon ng
puting tuwalya. Napamaang ako. Ramdam ko na nagkaroon ng flag ceremony. I swallowed
hard. She was a big tease! Is she trying to seduce me? Lalo akong natulala dito ng
kumanta ito.
"When you're ready come and get it
Na-na-na-na. Na-na-na-na. Na-na-na-na." Kanta nito sabay kindat sa akin at
nagtatakbo papasok sa kwarto niya.
Lalong nagkaroon ng flag ceremony! Lahat yata ng ng natagong hormones ko sa katawan
sa loob ng ilang buwan ay gustong kumawala.
"Cassandra Cristina Carlos!" I screamed.
____________
"You need to see this." Sabay abot nito sa babae ng isang magazine. She clenched
her fist when she saw whose the cover of the said magazine.
It was none other than Simon Timothy Elvin Fontanilla III and his bitchy fiancee
Cassandra. Agad niya itong binasa. Nanlilisik ang mga mata na tumingin ito sa
kaharap. Ikakasal na ito at si Simon!
"Kelan pa ito? Bakit hindi nababanggit sa akin nila Mama na ikakasal na siya? Bakit
siya ikakasal sa hampas lupang babaeng ito? Hindi ako makakapayag! Sa akin
magpapakasal si Simon." Madiing sabi nito. Napangisi nalang ang kaharap.
"Paano mo gagawin yon kung nandito ka sa loob ng kulungan?" Taas kilay ng kaharap.
Ngumisi naman ito.
"Ikaw! Itatakas mo ako dito." Sagot nito. Nanlaki ang mga mata ng pinsan sa gulat.
"No way!" Hinaklit nito sa braso ang babae.
"Yes way! Gusto mong makuha si Gabriel, hindi ba?" Tumango ito.
"Kung itatakas mo ako dito. I'll help you get him. In exchange for that. Itatakas
mo ako dito. Hindi ako papayag na matuloy ang kasal nila! Akin lang si Simon!"
Galit na sabi nito at marahas na binitiwan ang braso ng babae.
"Paano ko gagawin yon? Bantay sarado ka nga dito." Inis na sagot naman nito.
"Couz, hindi naman ako nagmamadali. Basta magisip ka kung paano mo ako itatakas
dito. Pero for now, kailangan mo munang alamin ang lahat ng tungkol sa babaeng
'to." Sabay turo sa muka ni Cassandra na nasa magazine.
"Masyadong mabait ang babaeng yan kaya ginusto ni Simon. Anong ibang malalaman kong
iba dyan? E ikaw? Paano ka niyang gugustuhin. May sayad kana nga, tatanga tanga ka
pa." Sabi nito. Sinampal nito ang pinsan sa sinabi.
"Kung hindi ako nakakulong ngayon dito, akin na sana siya! Kaya tutulungan mo ako
sa ayaw at sa gusto mo!" Madiing sabi nito.
"Ayokong madamay sa gulong pinasok mo. Ayokong makulong." Iling ng kausap.
"Hindi ka makukulong kung magtutulungan tayong dalawa. Anong ginagawa ng pera ng
mga pamilya natin? Lahat ng tao nasusuhulan ng pera. Gawan mo ng paraan makapuslit
ako dito." Giit nito.
"Paano kung mahuli tayo?" Kinakabahang bulong nito.
"Trust me. Madami akong koneksyon." Sabi nito sabay bulong sa pinsan. "Find them.
They are my men. Tutulungan ka nila. Kausapin mo sila. Hindi lang si Simon ang
mapapasa akin. Makukuha mo rin si Gabriel. Hindi ba iyon ang matagal mo nang
gusto?" Nakangising tanong nito. Ngumisi rin ang kausap niya.
"Okay, payag na ako. Basta tutulungan mo ako kay Gabriel." Tumango ito.
"Tapos na ang oras ng dalaw!" Sigaw ng bantay na pulis. Tumango ito sa pinsan.
"I better go. Hahanapin ko pa sila para makausap." Sabi nito at agad na lumabas ng
kulungan.
Napangisi nalang ito. |She clenched her fist at pinunit nito ang magazine kung
nasaan ang muka ni Cassandra at pinag pira piraso ito.
"Sinisigurado ko na makukuha ko si Simon sayo. Papatayin kita dahil ikaw ang sumira
ng buhay ko na dapat ay kasama ko siya. You will pay for every single day I spent
in this freaking jail! I will going to kill you. At sinisigurado kong sa sementeryo
ang bagsak mo! Papatayin kita Cassandra Cristina Carlos." Saka ito tumawa ng
nakakaloko.
Napailing nalang ang pulis na naghatid dito sa loob ng kulungan.

Part 31

Dumating ang Mama at Lola ni Elvin dito sa Manila tatlong araw bago ang kasal. Sabi
ng mga ito ay naghanda sila ng bridal shower para sa akin.
Sinabi ko naman na hindi na kailangan pero mapilit sila. Tapos nang dumating sila
kaninang maga ay kinaray na ako ng pamilya nito sa isa sa mga hotel ng Fontanilla.
Hindi daw kase pwewedeng makita ako ng groom three days from now. Masama daw yun.
Kahit daw mag usap ay hindi pwede.
Galit na galit kanina si Elvin, pero wala itong nagawa. Lalo na ng itakas ako ng
Lola nito. Napapailing nalang ako sa klase ng trip ng Lola at Mama nito.
Katulad ngayon ay pumunta kami sa isang kilalang mall na alam kong mayayaman lang
talaga ang pumupunta. Napapatawa nalang ako dahil daig pa namin ang presidente ng
pilipinas sa dami ng Body guards ni Lola Margs.
Nawala ang ngiti ko sa labi ng pumasok kami sa botique kung saan pulos underwear
and lingerie's ang items.
"What is your body size, anak?" Tanong sa akin ni Mama Corset na akala mo nagtanong
lang kung nasaan ang suklay nito sa buhok. Napakamot ako sa ulo.
"Ma, marami pa naman po akong mga bagong underwear sa bahay." Sabi ko dito. Umiling
ito.
"No, you won't need that. Itong mga ito ang kailangan mo para sa honeymoon nyo ng
anak ko." Masayang sabi pa nito. Hindi ako umimik. Kumunot ang nuo nito.
"Don't tell me, hindi mo alam ang bagay na yun?"
"Kailangan po ba na mga lacey bra's and panties pag naghohoneymoon?" Inosenteng
tanong ko. Nanlaki ang mga mata nito.
"Oh holly mother of God! You're still a virgin?" Di makapaniwalang tanong nito.
Namula ang pisngi ko at hindi ako kumibo. Nagyuko lang ako ng ulo sa tanong nito.
"It means, wala pa talagang nangyayari sa inyo ng anak ko?" Tila problemadong
tanong nito. Tumango lang ako.
"He said that he respect me." Nahihiyang sagot ko. Umingos ito.
"Naku, makukurot ko sa singit si Simon. Anong respect respect? Hindi na uso ngayon
yan! Go na kung go! Kailangan na namin ng apo. Buka kung buka. Ganon! Bigay kung
bigay. Pak!" Napangiwi ako sa sinabi nito.
"Cassandra, apo. Halika at tingnan mo ito. Siguradong magkakaapo agad kami pag ito
ang isinuot mo sa honeymoon nyo ni Thirdy."
Tuwang tuwang lumapit sa amin ang Lola ni Elvin kasunod ang apat na sales lady na
may dala dalang iba't ibang klase ng designs at kulay. Itinapat sa katawan ko ang
hawak nitong lingerie na color black.
Nanlaki ang mga mata ko ng makita ko itong mabuti. Napalunok ako. Bakit pa ako
magsusuot nitong tinatawag na lingerie kung wala din naman pala akong itatago?
"Ma, matagal pa tayong magkakaapo." Malungkot na imporma dito ni Mama Corset.
Nanlaki ang mga mata nito.
"What? Why?" Biglang nag alalang tanong nito at tumingin sa akin.
"Hanggang ngayon virgin pa siya." Sabi ni Mama Corset. Alanganin akong ngumiti sa
matanda ng titigan ako.
"Huwag kang mag alala Corset. Sinisigurado kong pagkatapos ng honeymoon nila ni
Thirdy may laman na ang tyan nitong si Cassandra. Hindi ba hija?" Nakangiting
tanong pa sa akin ng matanda. Napipilitan akong tumango.
"See? Kaya nga tayo nandito ay kailangan natin siyang tulungan sa bagay na ito."
Dagdag nito sa sinabi at patuloy na namili ng kung anu ano.
"Now you mention that. Cassandra, mas kakailanganin mo nga talaga ang mga ito hija.
Kailangan mong maging sexy sa paningin ng asawa mo. Kaya kung sa honeymoon at
nahihiya pa ang anak ko. Ikaw na ang gumawa ng first move. Hubad kung hubad. Be
aggressive." Sabi pa sa akin nito.
"Be aggressive." Ulit ko.
"Tama!"
Tango lang ako ng tango sa lahat ng sinasabi nito.
Gabi na ng makarating kami sa hotel. Sa sobrang pagod ko ay agad akong nakatulog.
Kinabukasan naman ay pagkatapos namin mag breakfast ay agad kaming pumunta sa salon
at spa. Hapon na ng makatapos kami.
Magpahinga daw muna ako sandali at maya maya ay dadating na ang make up artist para
ayusan ako sa gaganaping bridal shower ko. Akala ko ay nakalimutan na nila yun pero
hindi pala at talagang pinaghandaan nila.
Sinabi ko na pupunta lang ako sandali sa coffeeshop na nasa baba lang ng hotel para
bumili ng kape. Ayaw pa nga akong payagan ng mga ito at magpadeliver nalang daw ako
tutal ay magiging may ari na rin daw ako ng naturang hotel. Pero sinabi ko na
kasama ko naman ang mga bodyguards ko kaya lang sila pumayag. At talagang
dinagdagan pa nila ng anim ang nagbabantay sa akin.
Pinagtitinginan tuloy ako ng mga guest ng hotel ng makalabas ako ng elevator at
paligiran ako ng bodyguards.
Nang makapasok ako sa coffeeshop ay susunod pa talaga silang lahat sa loob.
"Pwede silang apat nalang sa loob? Dito nalang kayo?" Tanong ko sa anim.
"Okay, Empress." Sagot naman ng mga ito. I sighed. Sinabi ko kay Rogelio kung ano
ang dapat orderin.
Agad naman akong pinaupo ni Apeng sa isa sa mga bakanteng couch na naroon. Daig ko
pa ang isang prinsesa. Lahat tuloy ng staff ay nagkagulo dahil marahil ay nakilala
ako. Ang isa ngang waiter ay lumapit sa akin at kinuha ang order ko kahit sinabi ko
na nakapila naman na ang isa sa mga bodyguards ko para iorder ako. But they insist.
I sighed. I will never get used to it. The attention and what so ever.
"Nardo, pwede bang tawagan mo si Elvin?" Tanong ko dito. Umiling ito.
"I'm sorry, Empress. Pero mahigpit pong bilin ni Madame M. Na hindi kayo pwedeng
magkita at mag usap ni Emperor ngayon." Sagot nito. I just pouted my lips.
"Hindi mo naman sasabihin kay Lola Margs. I just really wanted to talked to him.
Namimiss ko na kase siya." Malungkot na sabi ko at nangalumbaba pa ako sa table at
pinaglaruan ang cake na nasa harap ko.
I heard my bodyguards sighed. Pasimple nila akong tinabingan sa anim na bodyguards
ni Lola na nakamasid sa labas. At pasimpleng inabot sa akin ni Tikong ang isang
cellphone. Agad akong nagdial at tinawagan si Elvin. Ilang ring lang ay sumagot na
ito.
"Saan nyo dinala nila Lola ang Fiancee ko!" Dumadagundong ang galit na boses ni
Elvin sa kabilang linya. Nailayo ko tuloy ang cellphone sa tenga ko.
"Babe, it's me. Cassandra." Sagot ko. Tumahimik ito sa kabilang linya.
"Babe, where are you? I'm so worried about you. Saan ka ba dinala nila Lola!
Kahapon ka pa namin hinahanap pero hindi ka namin makita. Are you okay?" Tanong
nito.
"I'm good!" Napahikbi ako.
"H-hey? Are you really okay? Oh, God! You're not okay. Why are you crying? Damn it!
Where are you? Pupuntahan kita." Nagpapanic na sunod sunod na tanong nito. Lalo
akong napahikbi.
"Babe, I'm really fine. Namimiss lang kita. Gustong gusto na kitang makita." I said
between sobbing.
"Where are you?" Tanong ulit nito.
"Hindi daw tayo pwedeng magkita sabi ni Lola." Sabi ko dito.
"The hell with that tradition. Basta pupuntahan kita. Just wait for me." Tumango
ako kahit alam kong hindi ako nito nakikita. At sinabi ko kung saang hotel ako
dinala ng mga ito.
"I need to see him." Sabi ko kila Rogelio ng makatapos kong kausapin si Elvin.
Tumango naman ang mga ito. Inginuso ko ang anim na bodyguards na nasa labas ng
coffeeshop. Nagtumbs up lang sila sa akin.
"Thank you!" Tuwang tuwang sabi ko sa mga ito. Tumango lang sila. Napatingin ako sa
hawak kong cellphone ng mag ring ito. Agad ko itong sinagot.
"Babe, I'm here at the lady's room." Sabi nito.
"I'm coming." Sabi ko sabay tayo.
Halos takbuhin ko na ang rest room ng naturang coffeeshop. Napatili ako ng may
biglang magtakip ng bibig ko at naglock ng CR.
Pagharap ko ay sinalubong agad ako ng mainit na halik ni Elvin. Habol ang hininga
naming dalawa ng maghiwalay ang labi namin. Naiiyak na yumakap ako ng mahigpit dito
na akala mo isang taon kaming hindi nagkita.
"Miss na Miss na kita, Elvin." Umiiyak na na sabi ko dito. Humigpit ang yakap nito
sa akin.
"Shh..Stop crying, Babe. It breaks my heart. I'm already here. Akala mo ba hindi
ako mapakali hangga't hindi ko nalalaman kung nasaan ka? Kahit kasama mo sila Lola.
Nag aalala pa rin ako sayo." Sabi nito. Mas nagsumiksik ako dito.
We just stayed like that for a minute. Nang maging okay na ako ay ako na mismo ang
lumayo dito.
"Alam ba ni Lola na nakausap mo ako sa phone?" Tanong nito sa akin. Umiling ako.
Binuhat niya ako paupo sa bathroom sink at pinunasan ng tissue ang muka ko. Inipit
nito sa tenga ko ang ilang hibla ng buhok na tumabing sa muka ko.
"Ano lang?" Tanong pa rin nito.
"Tumakas ako katulong nila Nardo." He chuckled.
Nahinto ito sa pagtawa ng may kumatok sa CR. Nayayamot na binuksan nito ang pinto
at bumungad sa amin ang isang staff ng coffeeshop.
"Emperor." Gulat ito ng makita si Elvin.
"What?" Masungit na tanong dito ni Elvin. Agad na umiling ang staff. "Tell them,
this lady's room is out of order. Nag uusap pa kami ng fiancee ko. Maliwanag?"
Sunod sunod na tumango ito at agad na umalis. Nilock ulit ni Elvin ang pinto. I
giggled.
"Hobby mo nang manakot ng mga tao, noh?" Tanong ko dito. He just shrugged his
shoulder at lumapit ulit sa akin. He kissed me on my forehead.
"Tell me, anong ginawa nyo kahapon nila Mama?" Tanong nito. Nag isip muna ako bago
ko sinabihin dito.
"Secret e. Pero sige sasabihin ko na sayo." Sabi ko dito. Tumawa lang ito.
"What's funny?" Tanong ko dito umiling ito. Kagat nito ang ibabang labi para siguro
pigilan nito ang matawa. I made a face.
"Babe, what is that secret?" Pigil ang ngiting tanong nito.
"Pumunta kase kami sa mall. Tapos bumili kami ng mga lacey panties and bra's. And
then a lingerie. Iyon daw kase ang ginagamit sa honey moon. Those lingerie was
really horrible. Susuotin ko pa ba yun? Parang wala din namang itinago." Sumbong ko
dito. Hindi na nito napigilan ang humalakhak. Napanguso nalang ako.
"Why would I need to wear those panties and bra's kung huhubarin mo lang din? What
the used of it? Di ba pag nag mamake love nakahubad lang?" Nanlaki ang mga mata
nito. "Tapos sabi ni Mama Corset pag first time daw masakit, totoo ba?" Inosenteng
tanong ko. Lalong nanlaki ang mga berdeng mata nito.
"My God! Isang buong araw mo palang nakakasama sila Mama, ganyan kana. They tinted
your innocent mind. Oh, my Cassandra." Napasapo nalang ito sa muka na parang
namoblema.
Nagtataka lang naman akong nakatingin sa kanya. May nasabi ba akong masama dito?
"Did I say something wrong?" Maang kong tanong. He just shaked his head.
"Listen to me, Babe. No matter what my Mama and Lola says. Huwag kang maniniwala
okay. Basta sumang ayon ka nalang." Tumango ako. "Geez! What they have done to
you?" Bulong nito.
"Empress, hinahanap na kayo ni Madame M." Katok ni Rogelio sa labas ng pintuan.
Napatingin ako kay Elvin. He sighed.
"Kung kelan malapit na ang kasal daig pa natin si Romeo and Juliet." napapailing na
komento nito at binuhat ako pababa ng bathroom sink. Inayos pa nito ang nagulo kong
bestida bago binuksan ang pintuan.
"Take care of her. Bantayan nyo siyang mabuti. Ayoko na may ibang lalaking lalapit
kay Cassandra. Naiintindihan mo Rogelio?" Tumango ito.
"Loud and clear, Emperor."
"Good!" Hinarap ulit ako nito. "Take care of yourself, Babe. See you at the altar.
I love you."
"Mas mahal kita." Ngumiti ito sa akin.
And he claimed my lips. Mabilis lang. I hugged him one last time. Tumango ito sa
akin ng alalayan ako ni Rogelio palabas ng coffee shop. Lumingon pa ako ng isang
beses pero wala na ito doon. I sighed. Naiinip na tuloy ako. Gusto ko na agad na
makasal na ng makasama ko na ito.

Part 32

Sinalubong agad ako ng anim kong bodyguards ng makalabas ako ng hotel. Agad akong
pinagbukasan ng pinto ng sasakyan ng isa sa mga ito. Ang isa naman ay inabot sa
akin ang isang cellphone ko ng makasakay ako.
Nang buksan ko ito ay tumambad sa akin ang 128 missed calls from Hermes. Nababaliw
na naman siguro. I call him.
"Damn it, Simon! Where have you been?! Kanina pa kita kinokontak. Hindi mo
sinasagot ang tawag ko!" He hissed.
"Nakipagkita ako kay Cassandra. What's the problem?" Seryosong tanong ko.
"Better be here at my condo." Sabi nito. Hindi na ako nakapagtanong ng busy tone
nalang ang narinig ko.
"The weird Hermes again." Sabi ko.
Sinabi ko sa driver ko na dalin ako sa condo ko. Magkatabi lang naman kami ng unit
nito.
Hindi ko na kailangang magdoorbell dahil naghihintay na ito sa labas ng unit niya.
I smirked.
"What?" Tanong ko.
Ngumisi ito at sinenyasan ang mga bodyguards ko. Hinawakan ako ng dalawa sa
magkabilang braso at inilagay ang kamay ko sa likod at pinosasan.
"Damn it, Hermes! What was this all about?" Tanong ko ng piringan pa ako ng mga
ito. Tinapik ako nito sa likod.
"Wag ka nang umangal. May bridal shower nga ang fiancee mo. So we prepared a stag
party for you, ma' friend." Kahit hindi ko ito nakikita ay alam ko na nakangisi ito
ngayon sa akin.
"Stag party!" I mimicked and smirked. "You know I don't need this. I love my
fiancee." I hissed. Sumipol lang si Hermes.
"Pumayag ka na. Masarap ang hinandang pagkain ni Mikhael." Bulong nito. I snorted.
"Lintik ka Hermes! Pagkain lang pala ang ipinunta mo dito. Hindi babae." Narinig
kong sabi ni Gabriel. At pinaupo ako.
"Fuck!" I hissed ng pati paa ko ay iposas ng nga ito sa inuupuan ko.
"The Emperor is here! Let's start the party boys!" Sigaw naman ni Mikhael at
pumailanlang ang isang maharot na tugtugin.
"Damn it! Can someone get this fucking blind fold out of my eyes!" I yelled. May
nagtanggal naman nito.
I blinked my eyes many times. Nang masanay ang mata ko sa ilaw ay Napamura nalang
ako ng makita ko ang tatlong babae na nasa harapan ko at gumigiling.
Hinagilap ko agad ang mga kaibigan ko na preteng nakaupo at nagsisiinom ng alak na
akala mo ay nanunuod lang sila ng isang action movie.
"Don't you dare!" I said to the girl who tried to touch me. Napaatras ito.
"Simon, huwag mong takutin! Just enjoy the show. The other day, tapos na ang
maliligayang araw mo. Sasakalin kana!" Nakangising saad sa akin ni Dennis Saavedra.
"Mamili kana ng Chick! Baka unahan pa kita." Nakangising saad sa akin ni Mac.
"What are you all doin' here?" Inis na tanong ko sa kanila.
Kasama nito sila Cupid, Thunder, Danny and even Dastan De Cordova! And Tadaka Kuni
of Daishi Enterprise.
"Si Thunder lang ang tinawagan ko pero sumama silang lahat." Sumbong ni Hermes na
ngayon ay kumakain ng fried chicken.
"Did your wives know about this?!" Inis na tanong ko at pilit akong lumalayo sa mga
babaeng nagsasayaw sa harap ko na ang tanging suot nalang ngayon ay panty at bra.
"Put something on!" I yelled at sinamaan ko ng tingin ang tatlong babae sa harapan
ko.
Pero hindi ako pinansin ng mga ito at kumandong pa sa akin ang isa at sumayaw. Kung
ako pa ang dating Emperor baka natuwa pa ako sa mga ginagawa ng mga ito. But I am
not. Dahil kahit saan ako tumingin ay ang magandang muka lang ni Cassandra ang
nakikita ko. Nanlaki ang mga mata ko ng dakmain ng isa ang harap ng pantalon ko.
"Fucking shit! Oras na makawala ako dito. I swear, sasabihin ko sa mga asawa nyo-"
hindi na pinatapos ni Thunder ang sasabihin ko ng magkasa ito ng baril at itutok sa
mga babae.
"Leave! Now!" Sabi nito sa nanginginig na mga babae at itinuro ang pintuan gamit
ang baril.
"The show is over ladies." Inakay ni Mikhael ang mga ito palabas ng pintuan at
inabutan ng pera.
Nang kami kami nalang ay sinamaan lang nila ako ng tingin. I just grinned at them.
Napapailing nalang si Matt ng tanggalin nito ang posas sa kamay at paa ko.
"Panira ka ng moment." Inis na sabi nito.
"Wow! Just wow, Mattheo! Ngayon ko lang nalaman may interest ka pala sa babae?
Akala ko santo ka?" Asar ko dito.
He just smirked at inabutan ako ng baso na may lamang alak.
"Kahit santo tinitigasan din!" Sigaw ni Danny sa pinsan. Matt just gave his cousin
a middle finger.
"May lumot na yan! Baka may agiw na rin! Bata baka mag gamot kana niyan!" Dag dag
ni Dennis.
Parang sumakit ang ulo ko sa ingay nila. Maingay na nga si Mikhael at Gabriel.
Idagdag pa sila Dennis.
"You don't like to be here." Sabi sa akin ni Dastan at naupo sa tabi ko. Itinaas pa
nito ang dalawang paa sa coffee table. At home na at home ang loko.
"Yeah." Simpleng sagot ko at inabot ko ang bote ng alak na nasa tabi nito. "Buti
pinayagan kayo ng mga asawa nyo?" Tanong ko dito. He just shrugged his shoulder.
"Nasa bridal shower naman sila ng Fiancee mo. Your mother invited them. Kasama pa
ang Mama at byanan ko. Like duh? Hindi ko alam, pero mukang tuamatandang paurong
ang Mama ko." Sabi nito. I chuckled.
"Same dilemma about family eh?" Tumango lang ito.
Ilang minuto pa ay si Dennis, Mac, Gabriel at Mikhael na ang nagsasayaw sa harapan.
Napailing nalang ako. Mukang nagkasundo ang mga ito. Ang magpinsan Matt at Danny
naman ay may hawak na video cam. Saka nagtatawanan. Mukang may mga tama na ang mga
ito dahil sa nainom. Si Hermes at Thunder naman ay masinsinan na naguusap sa isang
tabi.
"Remind me why I have friends like them." Sabi ko kay Dastan.
"Like wise." Sabi nito sabay taas ng baso. "Cheers!" Sabi nito sa akin.
"Damn!" Mura ko ng iwasiwas ni Cupid sa era ang hawak na bote ng alak na punong
puno pa ng laman at nagsigawan sila na parang mga baliw.
Napahinto ang mga ito ng ioff ni Hermes ang speaker. At nagmamadaling lumabas ng
condo si Thunder.
"Nakatakas si Ysabell sa kulungan!" He hissed. Agad akong napatayo.
"What?! How that happened?! Mahigpit ang security niya?! Paano siyang makakalabas?"
I yelled at nagmamadali akong lumabas ng condo kasunod ang mga ito.
"What is happening, Gabriel?" Narinig ko pang tanong ni Dennis na nagsusuot na
ngayon ng T'shirt kasunod namin ang iba pa nitong kaibigan.
"I already alert my team. Nagpakalat na rin si Thunder ng check point sa buong
Luzon. Now get your balls. And alert Cassandra's bodyguards." Sabi nito.
Tinawagan ko agad si Nardo at sinabi dito ang nangyari. Alam na nito ang gagawin.
Binilinan ko ito na huwag na huwag sasabihin kila Mama at Cassandra ang nangyayari
dahil ayokong mag alala ito at mastress. Bawal na bawal pa naman dito ang sobrang
pag iisip.
Kahit nagtataka ang lahat ay walang nagsalita sa mga ito. Nag isang sasakyan lang
kami at si Hermes ang driver kasunod ng mga bodyguards nito at bodyguards ko.
"Shit! Hermes, can you make it fast?" I hissed. He glared at me.
"Ano pabang ginagawa ko? I am not one of the avengers. Duh!" Inis na sagot nito.
"Damn! I will going to kill that woman this time! Huwag na wag niyang mahawakan
kahit dulo ng buhok ni Cassandra!" Gigil na gigil na sabi ko.
"Guys! Care to tell us, what was happening?!" Singit ni Dennis na nasa likod ng
Van.
"Your wives are on danger right now." Preteng sagot ni Mikhael.
Napamura ang mga ito. Kinapa ko ang baril na nasa bewang ko. Agad akong bumaba ng
makarating kami sa hotel. Sinalubong ako ng isa sa mga bodyguards ni Lola.
Malalaking hakbang na dumiretcho akong sumakay ng elevator. Hindi ko na hinintay
ang mga kasama ko at agad kong pinindot ang button pasara.
I need to see her right now. Hindi ako matatahimik hangga't hindi ko ito nakikita
at madala sa isang safe na lugar. Siguradong ikakamatay ko kung may mangyaring
hindi maganda dito.
Para makatakas si Ysabell sa kulungan. It was something. May malaking tao sa likod
ng pagtakas nito. Sa sobrang higpit ng security team ni Hermes siguradong may
malaking tao sa likod nito.
Malaman ko lang na may kinalaman dito ang pamilya ni Ysabell. Napatiim baga ako. I
will open the gate of hell on them!
Nang bumukas ang elevator ay agad akong lumabas. Nakita ko ang mga bodyguards nila
Lola na nakakalat sa buong floor pati si Thunder na nasa tabi ng pintuan. Tinanguan
ako nito. Agad kong binuksan ang pintuan.
"Hayan na siya!" Narinig ko pang sigaw ng Lola ko.
Hinagilap ko ang switch ng ilaw at in on ko. Bumungad sa akin ang dismayadong muka
ng Lola at Mama ko. Pero hindi ko sila pinansin.
Agad kong nilapitan si Cassandra na nakapiring at nakatali ang mga kamay sa isang
silya. Tinanggal ko ang blind fold nito sa mata.
"Babe!" Sabi ko dito. Pumikit pikit ito at tinitigan akong mabuti. Kinalag ko ang
pagkakatali nito.
"Babe!" Saka niya ako niyakap. Nabuwal tuloy kaming dalawa. But I don't mind. I
hugged her tight.
"Your safe now. I'm already here. No one will harm you." Bulong ko dito. Nagtataka
niya akong tiningnan.
"Wala naman silang ginawa sa akin ah?" Maang na tanong nito. Umiling lang ako at
Inalalayan ko itong makatayo. For now, I need to bring her to Hacienda. Hangga't
hindi pa namin nahuhuli si Ysabell.
Ilang sandali lang din ay kasunod ko na sila Gabriel at grupo nila Dennis. Kanya
kanya itong yakap sa mga asawa. Ako naman ay pasimpleng nilapitan ang Lola ko.
"Thirdy, what's going on?" Taas kilay na tanong nito.
"You all need to go back to Hacienda Margarita, Lola. Nakatakas si Ysabell sa
kulungan. At sigurado kami nila Hermes na si Cassandra ang una niyang pupuntahan.
So, please Lola. Keep her safe. May mga security ng pinadala si Hermes sa Hacienda.
Nakaready na ang dalawang chopper sa rooftop. Doon nalang kayo magparty kung isa ka
sa mga pabebe girls. Hindi ka magpapapigil. And please Lola, huwag mong ipapahalata
na may nangyayaring hindi maganda." Seryosong sabi ko dito. Tumango ito at kinausap
ang mga naroon.
Binalingan ko si Thunder na katabi ang asawa.
"Thunder?" Tanong ko dito. Tumango ito.
"Where is the other pilot?" Tanong ko.
"My wife. She knows how to fly that thing." Sagot nito. Tumango ako.
"Babe, bakit sa hacienda naman ngayon? Ano ba talagang nangyayari?" Tanong nito
habang papunta kaming rooftop.
"Nothing. May surprise daw ulit sayo si Lola." Dahilan ko. Naramdaman kong humigpit
ang hawak nito sa kamay ko.
"There is something going on. I can feel it." Umiling ako.
"Wala. Be a good girl there, Babe. No other boys." Kunwa ay biro ko dito. She
pouted her lips.
"Kanina nga sabi ni Lola my matcho dancer daw. Kaya nga ako nakablind fold saka
itinali nila ako sa upuan. Kase ayoko." Bulong nito. I chuckled.
"Huwag mong intindihin si Lola. Matanda na kase." Sabi ko dito habang inalalayan ko
itong makasakay.
"I can heard that, Thirdy." Sagot ni Lolo. Napangiwi ako. Pero sumeryoso din ako
silang hinarap ni Mama.
"Take care of her Ma, 'La."
"Be safe, anak! Bibigyan mo pa ako ng mga apo." Bilin nito. Tumango ako.
Lumayo ako ng senyasan ako ni Thunder. I took another glimpse of her. She wave her
hand. Sinenyasan ko si Nardo.
"Takecare of the other guest. And make sure to keep them safe. Pag nadala na silang
lahat sa hacienda. Sumunod na kayo. You all need to protect the Empress no matter
what." Tumango ang mga ito.
"Paano kayo, boss?" Tanong sa akin nito.
"We will take care of everything from here. Just do what I say." After that I
walked away. Kasunod ko si Gabriel at Mikhael.
"Where is Hermes and Matt?" Tanong ko sa dalawa.
"They are at the security department." Sagot bi Mikhael.
Agad kaming pumunta doon. Sinalubong agad ako ng tauhan ni Hermes at itinuro ang
control room kung nasaan ang cctv ng buong hotel.
Nagulat pa ako ng pati ang Tatay ni Hermes ay naroon. Tinanungan ako nito. Kasunod
pa namin ang grupo nila Dennis.
"Akala namin umalis na kayo?" Tanong dito ni Mikhael.
"Wala kaming ginagawa kaya tutulong na kami." Sabi ni Cupid.
"Ikaw? Bakit nandito ka pa, Emperor? Di ba dapat kasama ka ni Cassandra!" Hermes
hissed.
"Cassandra and my family are safe now. Ako ang dahilan kaya gustong patayin ni
Ysabell si Casey. Kaya ako ang haharap sa kanya." Seryosong sagot ko.
"Kaya na namin dito, Simon. We can take care of everything here. It was only
Ysabell." Giit ni Matt.
"If it's only Ysabell, bakit nandito si Tito Samuel? Don't fool me guys. I know it
was something serious." Sagot ko. Hindi sila nakaimik. "Whose behind this, Tito?"
Sasagot sana si Hermes ng tapikin ito sa balikat ng Papa niya.
"She was part of a big drug syndicate. Sila ang may gawa kaya nakatakas sa kulungan
si Ysabell. Umamin na rin sa amin ang pinsan niya na hawak nga si Ysabell ng isang
sendikato. That's why me and my men are here." Tumango ako.
Sabi ng butihing heneral at nakakalat na raw sa buong paligid ng hotel ang mga tao
nito. They need to be extra carefull dahil narin sa mga guest ng hotel. But I don't
give a damn. All I care right now is to captured Ysabell.
"There! There she is!" Narinig kong sigaw ni Hermes. At nakaturo sa
screen."Comfirmed she's here. And he got six men with her. Pero hindi pa natin
sigurado kung anim lang nga ang kasama niya. They are at room 602." Paliwanag nito.
"Okay, men! Move!" Utos ng papa ni Hermes. "Make sure to capture her alive."
Susunod sana kami ng magsalita si Tito Samuel.
"Kids stay here. Let my men do they work. Especially you, Simon. Ikakasal ka pa
naman. Baka mapurnada pa. Nakahanda na ang tuxedo ko at gown ng Tita mo. Ayokong
masayang. Halos libutin pa naman ng Tita mo ang buong France makakita lang ng
magandang susuotin." Sabi nito.
"Pa! This is not the time for jokes. Your men are on danger." Hermes hissed at his
father.
"Relax, my son. Your too serious. It's just a piece of cake for them." Sabi nito sa
anak at preteng naupo sa swivel chair na naroon. I smirked. Mukang katulad ko ay
may sapak din ang pamilya ni Hermes.
I sighed. Gusto ko ng matapos ang lahat ng ito. I really wanted to see my Casey.
Tatlong oras pa kaming naghintay bago sinabi ng mga ito na nahuli na nila si
Ysabell at nasa CIDG ang mga ito. Agad kaming sumunod.
Sabi ng Papa ni Hermes ay nasa interrogation room ito dinala. Pinipigilan ako ng
mga tauhan nito pero hindi ako nagpaawat. Pigil pigil ako sa magkabilang braso ni
Hermes at Matt.
"Let me go! I won't do anything to her!" I hissed.
"We know you, Simon. Pag nagalit ka wala ka nang sinasanto. Baka mapatay mo pa
siya." Sagot ni Matt. I snorted.
"Look at your eyes. It looks like the hell of gate will open anytime soon. It was
burning. We know you and your capability. Kaya nga ikaw ang Emperador. But this is
not the time for that. Kailangan siya nila Papa." Sabi ni Hermes.
"I will just going to talked to her!" Giit ko.
"Talked to her or threatened her life. Or worst your going to killed her with your
bare hands." Sabi ni Matt. I sighed.
"Relax. I will really try to be nice to her. You know me. You have my words." I
said while grinning. Itinaas ko pa ang dalawang kamay ko. Napaatras silang dalawa.
"The hell of gate is already opened Ma friends!"
Wala silang nagawa kundi ang sundan nalang ako papasok sa interrogation room.
Napatiim baga ako ng makita ko ito na nakaupo sa silya at nakaposas ang dalawang
kamay. Ngumisi ito sa akin ng makita ako.
"Oh, Hello there my love. Don't looked at me like you wanted to kill me. My heart
is crying!" She said while laughing. I clenched my fist. Ikinasa ko ang baril at
itinutok dito. Pero mukang hindi ito natakot. Tumawa lang ito lalo. Kinuha sa akin
ni Hermes ang baril.
"I failed for the second time around. Maybe by the third attempt, Baka madali ko na
siya. So we can leave ....happily.... ever... after..." Sabi nito. "I will going to
kill her softly. Para ramdam mo ang sakit na ginagawa mo ngayon sa akin! Papatayin
ko siya! Hindi man ngayon. Pero sinisigurado ko na papatayin ko siya! Lagi mong
tatandaan iyan, Simon."
Hindi ako napigil ng mga kaibigan ko ng abutin ito sa akin. Sinakal ko ito.
Nakangisi lang sa akin ito habang sakal sakal ko. Inawat ako ng mga tauhan ni Tito
Samuel. Uubo ubo ito ng bitiwan ko.
"Remember this crazy woman. No matter what you do, hinding hindi kita hahayaan na
makalapit kay Cassandra. Bago mo magawa yun. I will make sure, I will bury you six
feet below the ground!" Sabi ko habang pilit kong inaabot ito.
"Is that what you've got?" She laugh. "You just came her just to tell me that shit?
Kasama mo pa angmga kaibigan mong mga sunod sunuran sayo na parang mga tuta! All of
you was a bunch of moron!" Sigaw nito.
Napakurap ako ng sampalin ito ni Gabriel. Nakangising tumingin ito sa amin.
"Oh, sorry 'bout that. Nacarried away lang." Sabi nito. Sinamaan ito ng tingin ng
babae saka nginisihan.
"Nagustuhan mo ba ang regalo namin sayo ni Beanca, Gabriel? Oh mas gusto mo pa ng
mas malala?" Nakangising saad nito. Napakunot ang nuo ko sa sinabi nito.
"Ikaw ang kasama niyang may gawa non?" Gigil na tanong dito ni Gabriel. Ngumisi
lang ito kay Gabriel.
Sinampal pa ng isang beses nito ang babae.
"Putang ina mo ka! Ako na mismo ang papatay sayo! How dare you!" Galit na sigaw
dito ni Gabriel.
Sapilitan na itong inilabas ng tauhan ng Papa ni Hermes. Pati ako ay sapilitan na
din inilabas ng mga ito. Pero bago yun ay nagsalita pa si Ysabell.
"Habang nabuhuhay ako, Simon. Hinding hindi ko kayo patatahimikin dahil akin ka.
Hahayaan ko kayo ngayon. Pero babawiin kita! Enjoy everything while it last. Dahil
darating ang panahon na mawawala na siya ng tuluyan sayo. Hindi ko siya titigilan
hangga't hindi ko siya napapatay." And she evilly laugh. I just shake my head.
"We will take care of everything from here, Simon. Go home and take a rest. Kami na
ang bahala." Sabi sa akin ni Tito Samuel.
Tumango ako. "Thank you, Tito. And please, huwag nyo na siyang hahayaang makalabas
ng kulungan. Kung hindi, wala ng mga taga pulisya o militar ang makakapigil sa
akin." Ngumisi ito.
"Anak ka nga ni ST. Don't worry. Ako na ang bahala."
Tumango ako at nagpaalam na kaming magkakaibigan dito. Nakita pa namin na nasa
parking lot at preteng umiinom ng alak ang magkakaibigang Dennis. I sighed at
tumabi ako sa mga ito na nakasalampak lang sa sementadong parking lot.
Inabutan naman kami isa isa ni Dastan ng bote ng alak. Pare pareho kaming
napabuntong hininga.
"Grabe naman pala mga babae mo, Emperor. Nababaliw sa pag-ibig sayo." Nakangising
saad nito. I just gave him a middle finger na tinawanan lang nito.
"Ngayon lang ako naka attend ng stag party na may ganito. Grabe! Sa parking lot ng
CIDG? Ikaw na talaga!" Sabad ni Dennis.
"Kesa naman sa ospital! Huwag ganun, boy!" Sabad ni Mikhael.
"Mga gago kayo! Wala manlang kayong pagkaing dala?" Si Hermes.
"Bakit di mo itanong kay Matt?" Sagot ni Mac.
"Fuck you! Doctor ako hindi taga luto!" Sagot nito.
"Puta naman! May agiw na nga iyang iyo, hindi ka pa marunong magluto!" Cupid
hissed.
"Gago, move on na!"
Napailing nalang ako. Maingay na nga mga kaibigan ko. Dinagdagan pa ng grupo nila
Dennis. The fuck!
I looked at the building in front of me. Sinisigurado ko na oras na makalabas pa
sa kulungan ulit si Ysabell. I swear, I will really going to kill her.
Part 33

"Fuck you, Emperor! Nakakabakla ka! Ang gwapo mo! Fuck! Shit! Pahalik nga!" Sabi sa
akin ni Mikhael. Itinulak ko lang ito sa muka.
"Napakaharsh mo talaga. Kaya mahal na mahal kita." Asar na sabi nito. I gave him a
middle finger.
"Ang anak ko lang ang gwapo? Samantalang ako ang original version." Sabi ni Papa.
Napailing nalang ako.
"Hayaan nyo na Tito, kasal naman niya. Pagbigyan nyo na. Para magkaapo agad kayo."
Nakangising saad dito ni Gabriel. "Payuhan nyo nalang paano makabuo agad."
"Oh, well. Atleast sana babae ang maging apo ko. Para may prinsesa naman kami sa
Hacienda." Sagot naman nito.
"May prinsesa naman kayo. Si Mama at Lola." Sagot ko saka ngumisi kay Papa. He just
did the same.
"Gusto ko, bata. Hindi isip bata. Alam mo naman ang Mama at Lola mo. Tumatandang
paurong. Nagmumurang kamyas."
"Prinepresure kana ng Papa mo, Emperor." Sabad ni Hermes at may hawak na isang
platong ubas. I smirked.
"Yung totoo, Hermes? Kasal ko ang ipinunta mo o ang kainan?" He just made a face.
"Both. Hayaan mo na ako. Kinakabahan ako." Masungit na sabi nito.
"Wow! Ikaw pa ang kinabahan? Ikaw ikakasal?" Asar dito ni Matt. Umingos lang ito.
"You all knew what I am talking about." He said then walked away.
"Nagwalked out tuloy ang best man." Sabad ni Mikhael.
Hindi ko pinansin ang mga ito sa pag-aasaran. Sa totoo lang kinakabahan ako ngayon.
I have many what ifs right now. Kung hindi ito sumipot sa kasal dahil nagbago ang
isip nito? O Baka may mangyaring masama dito papuntang simbahan. Baka mamaya may
dumukot dito para hindi makarating sa simbahan. I shake my head.
"Nervous?" Tanong sa akin ni Papa. At isinuot ang tuxido sa akin.
"Yeah. Is this even normal?" I asked. He grinned at me at tinapik tapik ako sa
balikat.
"Don't worry my son. Kung hindi ka siputin ni Cassandra. Better luck next time."
"Pa!" I hissed. He just laugh at me.
"Emperor, kailangan na po tayong pumunta sa simbahan." Agaw pansin sa amin ng head
photographer. Tumango ako.
"Guys! Let's rock and roll!" Sigaw ni Gabriel.
"To the world!" Dugtong ni Mikhael.
Hanggang sa simbahan ay walang tigil ang mga kaibigan ko sa kakaasar sa akin. Kahit
sa pagkuha ng picture at video ay parang may mga topak ito.
Maraming reporters at press na galiNg sa iba't ibang network pero mahigpit ang
security na walang pwedeng pumasok sa loob. At may ilang meter ang layo nito sa
mismong simbahan.
"Huwag kang sapaw Mik Mik, alam kong gwapo na ako pero huwag mo akong hinaharangan
sa video. FC!" sabi ni Gabriel.
"Fuck you! Gwapo ka lang. Period! Ako! Malakas ang sex appeal!" Sagot naman dito ni
Mikhael.
"Edi kayo na!" Asar na sabat dito ni Matt. Binalingan ito ng dalawa.
"Lumot!" Gabriel hissed.
"Agiw!" Mikhael hissed.
Nalukot ang muka ni Matt sa sinabi ng dalawa.
"Hermes, pigilan mo ako. Masasapak ko na iyang dalawa!" Sabi Matt.
"Go head! Beat them! Muka namang ibuburol na sila sa suot nila." Sagot naman ni
Hermes.
"Isa ka ring may Lumot!" Sigaw ni Gabriel dito.
Pinagtitinginan na kami ng mga bisita na nandito sa simbahan dahil sa sobrang ingay
nilang apat. I sighed.
"Shut the fuck up!" I yelled at itinuro ko silang apat. "Quiet! You, four! If you
will not zip your annoying mouth. I will open the gate of hell." Gigil na saway ko
sa kanila. Nginisihan nila ako.
Lumapit sa akin si Mikhael at Gabriel at inakbayan ako. At tinapik tapik sa likod.
"Ikaw naman, Emperor. Chill! Relax! It's your wedding day!" Sabi ni Gabriel sa
akin.
"Rogelio! Rogelio! Rogelio! Ang pang BP ng Emperador. Ihanda nyo!" Sabi ni Mikhael.
Sinamaan ko ito ng tingin. Pasimple akong tinapik nito sa tyan.
"The bride is here!" Sigaw ni Mama.
Bigla tuloy akong kinabahan. Napapunas nalang ako sa nuo ko kahit wala namang
pawis.
"Oh, nandyan na daw si Cassandra. Linya na boys!" Sabi dito ni Lola kaya lang ako
nilubayan ng mga kaibigan ko.
"Linya na daw." Sabi ni Matt at tinapik ako sa balikat.
"Empero, wala daw si Cassandra. Hindi kana daw sisiputin sa kasal." Sabi sa akin ni
Gabriel.
"Fuck you!" Sagot ko lang dito. At pinapwesto na kami ng wedding coordinator.
Hindi naman mainit pero, talagang pinagpapawisan ako dahil sa kaba. Sa kaba ng
kasiyahan at excitement.
"Someone will get laid tonight." Pasipol sipol na pasaring ni Hermes at humarap sa
akin. Ngumisi lang ako.
Nasa unahan ko ito dahil ito ang bestman ko.
Napabaling ako sa kanan ko ng tumabi sa akin si Mama na sisigok sigok. Binalingan
ko naman si Papa na nagkibit balikat lang.
"Ma, why are you crying? Hindi pa nga nag uumpisa yung kasal. Mamaya ka na umiyak."
Biro ko dito. "Tingnan mo si Lola." Sabay turo kay Lola na nakatayo malapit sa
harapan ng altar. "Hindi pa naguumpisang magdrama." Pinalo lang ako nito sa braso.
Ang buong simbahan ay napapaligiran ng mga bodyguards nito. Mahirap na, baka may
gawin na namang kalokohan si Ysabell.
"Never in my wildest dream that you will get married, Simon. Lagi mo kasing
sinasabi na ayaw mong mag asawa. Buti nalang nakilala mo si Cassandra." Sabi nito.
I kissed my mother on her forehead.
"And I will be forever greatful sa inyo ni Lola. Dahil sa inyo nakilala ko siya.
Thank you for everything Ma." Ngumiti lang ito sa akin.
Nagumpisa na ang wedding march. Ang Mama ko ay walang humpay ang iyak habang
lumalakad kami. Pinagtatawanan lang naman ito ni Papa.
Tinapik ko si Hermes ng makita nito kung sino ang partner ni Matt. Ngumisi ito sa
akin.
"Sa tamang panahon." Sabi pa nito.
"Damn! I'm fucking nervous!" I hissed.
"Simon, don't swear. Nasa loob tayo ng simbahan. Behave!" Pinanlakihan pa ako ng
mga mata ni Mama. I made a face.
Napatutok ang mata ko sa pinto ng simbahan ng mag iba ang kanta. Kasabay ng intro
ng kanta ay ang dahang dahang pagbukas ng dalawang pintuan. Natutok ang mga buong
atensyon ko dito.
The day we met,
Frozen I held my breath
Right from the start
I knew that I'd found a home for my heart...
... beats fast
Colors and promises
How to be brave?
How can I love when I'm afraid to fall?
But watching you stand alone
All of my doubt suddenly goes away somehow
One step closer...
Just like the first time I saw her entering in the restaurant, walking towards me.
Everything went into a slow motion. All I can see is her. My Cassandra. Nagreflect
pa ang sunlight na nang gagaling sa labas. Nagmuka tuloy itong anghel na nainip sa
langit at bumaba sa lupa.
She was indeed an angel. A beautiful angel sent from above. Napatinga tuloy ako.
"Thank you for giving her for me." Mahinang kausap ko sa KANYA.
I have died everyday waiting for you
Darling don't be afraid I have loved you
For a thousand years
I'll love you for a thousand more
Hearing that song bring back all the memories. From the first day I saw her. The
first day I met her. The first day she captured my interest and also I think that
is the same day she owns my heart and my soul.
Time stands still
Beauty in all she is
I will be brave
I will not let anything take away
What's standing in front of me
Every breath
Every hour has come to this
One step closer
I can't help myself from crying. I don't know why. I can't contained it anymore.
Siguro sa sobrang tuwa ang nararamdaman ko ngayon. That finally, my Casey will soon
be Mrs. Fontanilla any minute from now.
I have died everyday waiting for you
Darling don't be afraid I have loved you
For a thousand years
I'll love you for a thousand more
I know, from the start that She belong with me. That Cassandra made for me. Only
for me.
And all along I believed I would find you
Time has brought your heart to me
I have loved you for a thousand years
I'll love you for a thousand more...
I'll love you for a thousand more...
Cassandra stop in front of me. Si Sister Grace at Attorney Saavedra ang kasama
nito. I blinked my eyes. Nagmano ako sa dalawa. Inabot sa akin ni Attorney ang
kamay ni Cassandra.
"Takecare of her, Simon." Bilin nito.
"I will, Sir. I will."
Dahan dahan kong inabot ang kamay nito. And kissed her hand. I saw her smile. I did
the same. I stared at her for a moment. She was really stunning. No words can
express how beautiful and gorgeous she is right now.
"Anak, mamaya mo na titigan ng titigan si Cassandra. Naghihintay ang pari." Tapik
sa akin ni Mama.
Kaya lang ako natauhan at inalalayan ko ito papunta sa altar.
"We're you crying?" Tanong nito sa akin.
"Short of. I just can't contained my happiness right now. I love you, Cassandra."
Madamdaming sabi ko dito.
One step closer
I have died everyday waiting for you
Darling don't be afraid I have loved you
For a thousand years
I'll love you for a thousand more
And all along I believed I would find you
Time has brought your heart to me
I have loved you for a thousand years
I'll love you for a thousand more
"I love you, Elvin." She said and touch my face. Napapikit ako sa haplos nito.
The priest clear his throat. Me and Cassandra just chuckled. And the priest started
the ceremony. And when the time came to say our wedding vows. Again, I can't
contained my feelings. I started to cry. Hindi pa man ako nakakapagsalita.
"Cassandra, you know that our love story didn't start at once upon a time. It
didn't start with hi and hello. It start with hate and confusion. Your the first
ever lady who looked at me with this "I don't care who you are." On your eyes.
Like, duh? I'm just the most handsome and hottest man that ever alive on this
planet. And you don't know me?" My friends cheered when I say that. I just smirked.
"But kidding aside. From the moment our path crossed, you've surprised me,
distracted me, captivated me, and challenged me in a way that no human being ever
has. I've falling inlove with you again and again, countless times, without
reservation, and still can't believe that today I will going to marry you."
It may sounds gay, but seriously. I was crying again. For Pete's sake, I'm a guy.
Guy don't cry. Nasa umpisa pa nga lang ako ng wedding vow ko. Pero daig ko pa si
Cassandra kung makaiyak ako. I smiled when I stared at my lovely bride. She started
to cry too. I took a deep breath and wipe my tears. And continue talking.
"Seems right now that all I've ever done in my life is making my way here to you. I
wanna marry you because you're the first person I wanna look at when I woke up in
the morning, and the only one I wanna kiss goodnight. Because the first time that I
saw these hands, I could imagine not being able to hold them. You are everything
that I wished for, now that I have you. I promise nothing has change between us. I
will continue to love you unconditionally and forever be in love with you." I held
her hand.
"It's more than just dates, holding hands and kissing. It's about accepting each
other's weirdness and flaws. It's about being yourself and finding happiness
together. It's about seeing imperfect person perfectly." I took one of the ring and
put on her finger.
"I promise to always love you. As sure as the stars shine at night. I will always
love you. Your love is like a water. Formless. Shapeless. It is peaceful, strong
and always just what I need. You are my heart. I promise to honor you. I promise to
support you. And I promise that if there is ever a zombie apocalypse, you can count
on my axe." The crowd laugh. I can't help myself to hugged her. Pinaalalahanan lang
ako ng pari na magsasalita pa si Cassandra. Napakamot nalang ako sa ulo. Ako na ang
naghawak ng mic para kay Cassandra.
"Elvin, you're right. That our love story didn't start once upon a time. It is not
like in the fairytale books. It start with "I don't really like your guts". Because
back then, I truly hate you and your guts. Your full of yourself. I admit, Just
like the song of Taylor Swift. Your so tall and handsome as hell. Your so bad but
you does it so well." I winked at her as she looked at me. She just chuckled. I
weap her tears.
"But behind those attitude of yours, I see who you really are. I won't tell what is
it, because I don't want those lady to know it. Baka may makaagaw pa ako. Ayoko
nun. You are mine to begin with. You are willing to sacrifices so much just to make
me happy. Every day I spend with you, I reminded how lucky I am to be with you. You
even told me its a promise of forever."
"But to be honest, sometimes I still have this doubt about your feelings for me.
Because before, I was really afraid of falling in love. But When I walking down the
aisle to finally meet you. I've finally be sure of our love. Now we are here in the
church."
She took the other ring and put it on my finger.
"I promise to remember that neither of us is perfect. But strive to remind myself
of the ways we are perfect for each other." She took a deep breath.
"I promise to take care of you when your old, but the first time you hit me with
your cane, I'll wash your dentures in toilet water." I laugh when she says that.
This woman makes me smile, cried and now laugh.
"I promise to fight by your side in the zombie apocalypse. And if should you turn
into one. I promise to let you bite me, so I can be one too." Again, the crowd
laugh.
"But seriously, When you came into my life everything has change. I change. You
made me believe that there is a love worth living and fighting for. And then I
realize you're the reason why God didn't let me have any relationships before,
Because he wanted to prepared me for you. Only you."
Napatingala ako dahil, namumuo na naman ang mga luha sa mata ko.
"And I'd choose you, in a hundred lifetimes, in a hundred worlds, in any version of
reality. I'd find you and I'd choose you. Because I love you with all my heart and
soul."
Humarap ulit kami sa pari at nakinig sa iba pa nitong sasabihin.
"Simon Timothy Elvin Fontanilla III, do you take Cassandra to be your true and
wedded wife; and do you solemnly promise before God and these witnesses to LOVE,
CHERISH, HONOR AND PROTECT HER: to forsake all others for her sake; to cleave unto
her, and her only, until death-" hindi ko na pinatapos ang pari, sa iba pa nitong
sasabihin.
"I do father! I do! I very much do." The crowd laugh and my friends cheered at me.
I just grinned.
"Cassandra Cristina Carlos do you take Elvin to be your true and wedded husband;
and do you solemnly promise before God and these witnesses to LOVE, CHERISH, HONOR
AND PROTECT HIM, to forsake all others for his sake; to cleave unto him and him
only, and him forever until death shall part you?"
"I do!" She said.
The priest kindly smiled. "By the power vested in me, I pronounce you as husband
and wife in the name of the Father, and of the Son, and of the
The Holly Spirit."
"Amen."
Hinihintay ko ang iba pang sasabihin nito. Inip na inip na ako. The priest clear
his throat and smile widely at me.
"You may now kiss the bride." Sa wakas ay sabi nito.
Itinaas ko ang dalawang kamay ko at pinagkiskis ito. I smiled widely. She just
giggled.
"It's time, Emperor! Hayan na ang hinihintay mo!" Sigaw ni Mikhael.
"Banatan mo na, Emperor!" Sigaw naman ni Gabriel.
"Honeymoon! It's been waiting for you!" Sigaw naman ni Matt.
"Thirdy! Ang apo namin, huwag mong kakalimutan!" Sigaw naman ni Lola. Nagtawanan na
naman ang mga tao.
Nakangisi ko silang nilingon at hinarap si Cassandra. I slowly put up her vail,
cupped her face, and my one hand slid down and grabbed her waist. Impit itong
napatili ng bahagya ko itong ihiga. I winked at her and reached for her lips.
I closed my eyes. Naramdaman ko ang pagyakap nito sa akin. The crowd cheered and
clapped their hands. Doon na kami naghiwalay ni Cassandra at humarap sa mga tao.
"I present to you, Mr. And Mrs. Fontanilla."
Mas lumakas ang palakpakan mula sa mga bisita, kamag anak at kaibigan namin. I
looked at my wife. I stared at her for a moment and kissed her again.
I can say that, I already found my happy ever after. And that is with my Cassandra.

Epilogue

First of all, salamat sa lahat ng sumoporta sa story ni Elvin at Cassandra. I hope

ganyan nyo rin suportahan si Gabriel at Liway. Pati ang story nila Hermes.
Thank you po sa lahat ng mga navovotes and nagcocoment. Thank you sa inyo. Kase
namomotivate ako pag nakakabasa ako ng mga nakakatawang comments at mataas ang
votes.
So hayun.. see you at Gab's Karma.
________________
Akala nyo makakasilip kayo sa honeymoon nung dalawa noh!? At akala nyo may
epilogue. Wala! Kase may part II! Hahahahaha.
See you at the book II of The Emperor's Heart. Andoon ang BS sa honeymoon. See the
media! Ciao!
Love,
Sacred-Maria