Fabian, Dorothy Week 4 -Activity 3 Kas 1-H

2022-12150 Page 1 of 4

Noon pa man ay talagang napapaisip na ako kung paano nagsimula dumami ang
tao sa mundo. Naging palaisipan din sa akin kung ano ang kanilang itsura noong dumating
sila sa Pilipinas at bakit sila tinawag na tao. Napapatanong din ako sa aking sarili kung
kailan sila dumating at paano sila nakarating sa Pilipinas. Gusto ko rin malaman kung
paano sila nabuhay araw-araw at kung ano ang kanilang pang-ekonomiya, pampulitika at
panlipunang kalagayan. Ngunit, lahat ng aking katanungan ay natuldukan no’ng nabasa ko
ang mga sanggunian para sa takdang aralin na ito.

Ayon sa sanggunian, Ang unang naninirahan o ang unang mga tao sa Pilipinas ay
sinabihang mga grupong Negrito mula sa mga 3000 BC. Ngunit noong taong 5,000 na ang
nakararaan, ang pinakamalaking pandarayuhan ng mga tao sa mundo ay kalaunan ay
pinamunuan ng mga ninuno ng mga makabagong Timog-silangang Asya na naglakbay sa
paglalayag. Sinasabi na ang mga unang taong ay lumabas sa Southern China, at matapos
maglakbay patungong Taiwan, sa wakas ay dumating na sa Pilipinas ang karamihan sa
hilagang parte ng bansa, sa Batanes. Ang mga taong ito ay nanirahan sa kapuluan nang
halos isang libong taon bago umalis papuntang Silangan o sa Eastern Island sa South
America at Madagascar sa kanlurang bahagi ng Africa. Kilala sila bilang mga Austronesian.

Kung no’ng una ay napapatanong ako kung bakit sila tinawag na mga tao ay
nasagot na ito. Walang gaanong dahilan kung bakit hindi sila tatawaging 'mga tao,' dahil
mayroon silang mga binti, braso, mata, tainga at ilong. Sa gayon, sila rin ay mga
tagapagsalita ng wikang matatagpuan sa maraming pulo sa Timog-silangang Asya at
Pasipiko, na kinabibilangan ng Pilipinas, Indonesia, Malaysia, at iba pa. Ngayon panahon,
pinagtatawanan lang natin ang salitang 'mongoloid' dahil ginagamit natin ito para tuksuhin
ang isang taong mukhang balat at katawatawa. Ngunit noong unang panahon, ang mga
mamamayang Austronesian ay tunay na kabilang ng Mongoloid. Gayunman, tila lumitaw
ang mga ito bilang kalokohan sa karamihan ng mga tao. Lamang ng isang maliit na
porsyento ng mga tao ay may admixtures ng mga antas na kahit na ang mga Polynesians
ay higit sa lahat ay mga mongoloid. May alamat na nagkukuwento na kung saan ang unang
mga Austronesian sa Pilipinas mula Taiwan noong mga 4,000 taon na ang nakararaan at
naglakbay sa Batanes at hilagang Luzon. Ang kanilang mga populasyon ay pumasok sa
tropikal na rehiyon ng mundo sa pamamagitan ng Pilipinas, kung saan kinailangan din
nilang pagbutihin ang kanilang paraan sa paglalayag sa dagat sa pamamagitan ng
paggawa ng mga kanue. Dumating sila sa Pilipinas sa pamamagitan ng bangka. Ang mga
mamamayang Austronesian ay bihasa sa paggagamit ng mga bangka at mariners.
Nakasaad din na lumikha rin sila ng teknolohiya na pang navigate at maglakbay sa
malawak na karagatan para makarating sa malayong kapuluan.
Page 2 of 4
 Bukod pa rito, ang mga sinaunang Austronesian ay nagsimulang gumamit ng mga
outrigger at layag sa Pilipinas upang maglayag sa kanilang mga bangka sa malalayong
distansya kung saan sila ay dadaan sa Pilipinas at papasok sa kanlurang Pasipiko. Upang
makapunta sa mga lokasyon tulad ng Polynesia, kung saan ang mga isla ay madalas na
libu-libong kilometro ang agwat, kinailangan nilang gumawa ng mas advanced o
makabagong teknolohiya dahil ang mga distansya sa pagitan ng mga isla ay lalong
lumalawak na. Madalas din na itinuro sa mga paaralan na ang mga ninuno ng mga
modernong Pilipino ay naglakbay sa pamamagitan ng mga tulay na lupa upang makarating
sa Pilipinas, ngunit ang ebidensya ngayon ay nagmumungkahi na sila ay naglakbay
patungong Taiwan sakay ng bangka mula sa timog Tsina.

Gayon pa man, ang kultura ng Pilipinas ay kinikilala sa paglalaro ng mahalagang

papel sa paglaganap ng mga wikang Austronesian sa panahon ng Neolithiko. Kasama ang
wika sa kanilang paksa, ang mga Austronesian ay nagkaroon ng kolonisadong mga isla sa
Timog Silangang Asya at Pasipiko. Mayroong 350 milyong tao sa mundo ang nagkakapag
salita ng isa sa humigit-kumulang 1,200 wikang Austronesian na ginagamit pa rin hanggang
ngayon. Gayundin, ang dagat at mga bangka ay lubhang mahalaga sa pananaw sa mundo
ng mga Austronesian. Ang larawan ng bangkang nagdadala ng namatay patungo sa
kabilang buhay ay inilalarawan sa isang banga ng libingan noong panahong Neolitiko na
natuklasan sa Kuweba ng Manunggul sa Palawan na kung saan ay ipinapakita kung paano
pinamunuan ng dagat ang buhay at kamatayan.

Matagal bago nila natutuhan ang tungkol sa Hinduismo, Budismo, Islam, o

pilosopiyang Kanluranin. Ang mga nagsasalita ng Austronesian ay may sariling sistema ng
paniniwala, na makikita sa kanilang gusali. Ang itaas na mundo o upper-world at ang ilalim
na mundo o underworld ay mga konseptong karaniwang natatagpuan sa Southeast Asia, at
makikita ang mga ito sa mga tradisyonal na tirahan ng mga taong nagsasalita ng
Austronesian. Ang mga bahay sa Pilipinas, Indonesia, at Malaysia ay naglalaman ng mga
silid sa gitna para sa mga tao, mga espasyo sa ibaba para sa mga hayop, at mga dambana
para sa pagsamba sa mga ninuno. Ang mga wikang sinasalita ng mga Austronesian ay
nagbabahagi rin ng iba pang mga kultural na katangian sa kabila ng kanilang heograpikal
na paghihiwalay, tumuturo sa isang pinagkaisang pinagmulan at nakaraan. Isa na rito ang
backstrap loom, na ginagamit sa paghabi ng tela at ang isang dulo ay nakakabit sa puno o
poste at ang isa naman ay nakakapit sa likod ng manghahabi. Ang ganitong uri ng paghabi
ay pinaniniwalaang ginamit ng mga ninunong Austronesian. Ang mga katutubong grupo sa
mga rehiyon ng mundo kung saan nakatira ang mga Austronesian ay madalas na
gumagamit ng maliwanag na hinabing backstrap na tela. Bukod pa rito, ibinabahagi nila ang
ibinahaging kaugaliang pangkultura na ginagawa pa rin sa ilang bahagi ng Timog-silangang
Asya na ang pagnguya ng betelnut tobacco. Mayroong madalas na mga batang ibon para
sa mga betelnut
Page 3 of 4

na nginunguya habang nabubuhay pa na siyang nagiging sanhi ng pamumula ng ngipin sa

mga taong nagsasalita ng Austronesian
 Dahil dito, maraming mga mananalaysay ang nag-aaral ng mga pinagmulan ng mga
Austronesian, sa pamamagitan ng ebidensiya sa wika at ebidensyang arkeolohiko sa anyo
ng mga artifact tulad ng bark cloth, stone adze, beaters, shell ornaments, at genetic
evidence tungkol sa pinagmulan ng mga tao mismo. Ang populasyon ng Pilipinas ay bahagi
ng malawak na ilog na dumadaloy sa panahon at espasyo. Dahil mayroon silang mga
bangka at maaaring maglakbay, ang mga unang Pilipino na nagsasalita ng Austronesia ay
nakipagkalakalan ng mga palamuti mula sa isang isla patungo sa isa pa at nagpakalat ng
nephrite na Jade artifact, tulad ng mga pulseras at hikaw na gawa sa nephrite sa buong
isla. Sa nakalipas na 5,000 taon, ang mamamayang Pilipino ay nabuhay nang
magkakasama sa kanilang mga kapitbahay bilang isang populasyon na nagsasalita ng
Austronesia at may karaniwang pre-history. Bukod pa roon, isang jade studio na inaakalang
umiral nang hindi bababa sa 3,000 taon na ang nakalilipas ay natuklasan sa mga saging ng
isang pangkat ng mga arkeologo na pinamumunuan ni Peter Bell. Nagkaroon ng
makabuluhang paglawak noong panahon na nagsimula ang pakikipag-ugnayan ng India at
Tsino sa mga isla sa timog-silangan. Sa oras na ito, ang mga tao ay gumagawa ng mga
hikaw galling sa jade na may mga matulis na projection, na kilala bilang ling-ling-o ng mga
arkeologo. Ang mga pabilog na alahas na ito ay sikat sa ilang mga pangkat etniko sa
Southeast Asia, kabilang ang mga Igorot sa rehiyon ng Cordillera. Ang ling-ling-o ay isang
nakikitang halimbawa ng ibinahaging sibilisasyong Austronesian na namamayani sa Timog
Silangang Asya mga 5,000 taon na ang nakalilipas.

Sa ngayon, daan-daang milyong tao sa isang malaking bahagi ng mundo ang

nagsasalita ng wikang Austronesian, kumpara sa daan-daang libo nang dumating si
Ferdinand Magellan sa Pilipinas. Karamihan sa atin ay naniniwala sa ideolohiya o
konseptong “natuklasan ang Pilipinas.” Subalit ang totoo, matagal nang umiral ang
Pilipinas, kailangan lang ng mga maninirahan. Malaki rin ang naging kontribusyon ng
Pilipinas sa paglaganap ng mga wikang Austronesian, ayon sa mga historyador at
arkeologo. Ipinakita rin nito na ang Pilipinas at mga kapitbahay nito ay may maunlad na
kultura at ruta ng kalakalan sa loob ng kahit isang libong taon. Ang mga tao sa Pilipinas,
Indonesia, Central Vietnam, Madagascar, at lahat ng mga Isla sa Pasipiko ay may iisang
kultural na likuran sa ating mga Pilipino, at dapat nating malaman ito. Napakahalaga nito
dahil ipinahihiwatig nito na maraming mamamayan sa Timog-silangang Asya ang may
magkatulad na pinagmulang kultura at linggwistika, at naniniwala ang ilang arkeologo na
ang pag-unawa dito ay makakatulong sa bawat isa na mas magkaunawaan sa hinaharap.

Page 4 of 4

Sanggunian:
[1] Nusantau, (2012) Austronesian Migration (Crossroads - Civilizations)
https://www.youtube.com/watch?v=LuDqAD2VtDQ