ვეფხისტყაოსანი

რომელმან შექმნა სამყარო ძალითა მით ძლიერია,

ზეგარდმო არსნი სულითა ყვნა ზეცით მონაბერითა,

ჩვენ, კაცთა, მოგვცა ქვეყანა, გვაქვს უთვალავი ფერითა,

მისგან არს ყოვლი ხელმწიფე სახითა მის მიერითა.

ვეფხისტყაოსანი, შოთა რუსთაველის, ჩვენამდე მოღწეული ერთ-ერთი პოემაა .

საინტერესოა ის თუ, რატომ დაიწყო ავტორმა, ეს უდიდესი ისტორია ამ სიტყვებით :
„რომელმან შექმნა სამყარო ძალითა მით ძლიერითა“.

იგი, პოემის პირველ სტროფში მიმართავს ღმერთს, რომელმაც შექმნა სიცოცხლე და

ადამიანებს უბოძა მრავალფეროვანი დედამიწა: „ზეგარდმო არსნი სულითა ყვნა ზეცით
მონაბერითა, ჩვენ, კაცთა, მოგვცა ქვეყანა, გვაქვს უთვალავი ფერითა,“. ყოველი სულიერი
არსება, მხოლოდ მისითაა მოვლენილი: „მისგან არს ყოვლი ხელმწიფე სახითა მის
მიერითა.“

სამწუხაროდ, მხოლოდ ამ პატარა მონაკვეთით ვერ შევძლებთ ბევრის გაგებას ,

ვეფხისტყაოსანზე და პოეტის ფიქრებზე, იმ დროს როდესაც ამ პოე მას წერდა.