Download from:aghalibrary.

com
 ‫د نړۍ کیسې‬
‫(لنډې کیسې)‬

‫‪Download from:aghalibrary.com‬‬

‫راټوولونکــی‪ :‬عیدمحمد عابد‬

 ‫د کتاب پېژندنه‬
‫د کتاب نوم‪ :‬د نړۍ کیسې (لنډې کیسې)‬

‫راټوولونکی‪ :‬عيدمحمد عابد‬

‫ډيزاین‪ :‬عیدمحمد عابد‬

‫کال‪۱۳۹۹ :‬‬

‫خپرندوی‪ :‬انلاين خپور شوی‬

‫زموږ د تلیګرام چینل‪https://t.me/ayapohizy:‬‬

‫انالین خپور شوی کتاب‬ ‫د نړۍ کیسې‬
‫ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ‬
‫قاتل خاوند‬

‫يو سړي غوښتل چي خپله مېرمن ووهي‪ ،‬نو په لکړه يې څو واره ووهل‪ ،‬خو ناڅاپه يې مېرمن مړه‬
‫سوه په دايس حال کي چي خاوند يې د وژلو قصد نه وو کړى‪ ،‬بلکي د نوموړي مقصد دا وو چي‬
‫تاديب ورکړي‪.‬‬
‫تر دې پېښي وروسته د مېرمني د کورنۍ (خرسګنۍ) څخه په بېره کي سو او د دې پېښي څخه‬
‫يې هيڅ حل الره و نه موندل‪.‬‬
‫نو د کور څخه راووتئ او خپل يو نژدې ملګري ته يې دا کيسه وکړه‪.‬‬
‫هغه ملګري يې ورته وويل‪:‬‬
‫د خالصون يوازنۍ الره دا ده چي ته يو ښايسته ځوان پيدا کړې او خپل کور ته يې د مېلمستيا په‬
‫بهانه راوبلې‪ ،‬بيا يې رس پرې کړه او جسد د خپيل مېرمني د جسد تر څنګ کښېږده او د مېرمني‬
‫کورنۍ ته ووايه‪:‬‬
‫ما دغه ځوان وليدئ چي زما د مېرمني رسه يې زنا کول‪ ،‬نو ما صرب نه سواى کوالى ځکه مي‬
‫دواړه ووژل‪.‬‬
‫کله چي دغه کس د خپل ملګري څخه دا حيله واورېدل نو د کور مخ ته کښېنستئ تر څو چي يو‬
‫ښايسته ځوان راغلئ‪ ،‬نو دغه قاتل ډېر ټينګار ورته وکړئ چي زما رسه کور ته والړ سه‪.‬‬
‫هر کله چي هغه ځوان د قاتل کور ته ننوتئ نو قاتل راوالړ سو او دغه ځوان يې هم قتل کړ‪.‬‬
‫هر کله چي د مېرمني قريبان راغلل او دوه جسدونه يې وليدل او دغه قاتل يعني د مېرمني‬
‫خاوند هغه درواغجنه کيسه ورته وکړل‪ ،‬نو هغوى بېرته والړل او څه يې و نه ويل‪.‬‬
‫خو هغه ملګرى چي دغه قاتل ته يې دا حيله ورښوولې وه‪ ،‬هغه يو زوى درلود‪ ،‬هغه زوى يې په‬
‫دغه ورځ کور ته نه راغلئ‪ .‬نو دغه پالر يې اندېښمن سو او د خپل قاتل ملګري کور ته والړئ‪.‬‬
‫د قاتل خاوند څخه يې پوښتنه وکړه چي آيا هغه حيله دي عميل کړه؟‬
‫هغه ورته وويل‪ :‬هو!‬
‫ملګري يې ورته وويل‪ :‬هغه ځوان راوښيه چي تا وژىل دئ‪.‬‬

‫(‪)1‬‬
‫راټوولونکی‪ :‬عیدمحمد عابد‬
‫انالین خپور شوی کتاب‬ ‫د نړۍ کیسې‬
‫ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ‬
‫هر کله چي دغه کس هغه وژل سوى ځوان وليدئ نو هغه يې خپل زوى وو‪ ،‬هغه زوى چي د ده د‬
‫حيلې په سبب وژل سوى وو‪.‬‬
‫همدا واقعه د حرضت عيل – ريض الله عنه‪ -‬د دې وينا مصداق ده‪:‬‬
‫څوک چي د خپل ورور لپاره څاه کيندي خپله به پکښي لوېږي‪.‬‬

‫منک حرامه باچا او وفاداره سپيان‬

‫يوه باچاه چې ډېر ظامل وو‪ ،‬لس سپيان يې درلودل‪.‬‬

‫هر وزير چې به په خپله دنده کې تېروتنه وکړه‪ ،‬باچا به سمدالسه سپيانو ته ور اچوه‪ ،‬هغوی به‬
‫رسه څېري کړ‪ ،‬او وبه يې خوړ‪ ،‬باچا به ددې صحنې سيل کاوه‪.‬‬
‫يوه ورځ د باچا آشپز‪/‬پخوونکي څخه پخلی خراب شو‪ ،‬باچا فورا أمر وکړ‪ ،‬چې سپيانو ته يې‬
‫واچوئ‪.‬‬
‫پخوونکي باچا ته وويل چې ‪ ۱۰‬ورځي وخت راکړه‪ ،‬وروسته زه خپله درته راځم‪.‬‬
‫اجازه ورکړل سوه او پخوونکی سيده د سپيانو ساتونکي ته ورغی د ساتونکي څخه يې وغوښتل‬
‫چي ‪ ۱۰‬ورځي به زه ستا دنده تر رسه او ته رخصتي وکړه هغه هم موافق سو پخوونکي دنده پيل او‬
‫هره ورځ يې سپيانو ته خواړه ورکول‪.‬‬
‫کله چي لس ورځي پورهشوې‪ ،‬پخوونکی د باچا حضور ته ورغی باچا هم أمر وکړ چې پخوونکی‬
‫سپيانو ته واچوئ!‬
‫کله چې يې پخوونکي ته سپيان ور ايله کړل‪ ،‬ګوري چې سپيانو د پخوونکي پښو ته رسونه ټيټ‬

‫(‪)2‬‬
‫راټوولونکی‪ :‬عیدمحمد عابد‬
‫انالین خپور شوی کتاب‬ ‫د نړۍ کیسې‬
‫ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ‬
‫کړ‬
‫پاچا وپوښتل چې دا سپي ويل پخوونکی نه خوري؟‬

‫چا ځواب ورنکړ‪.‬‬

‫باآلخره پخوونکي باچا ته وويل چې ما ‪ ۱۰‬کاله تاته چوپړ وکړ تا هر څه هېر کړل او په يوه‬
‫کوچنۍ تېروتنه دي د مرګ حکم را باندي جاري کړ‪،‬‬

‫اما د سپيانو مې ‪ ۱۰‬ورځي پالنه وکړه‪ ،‬هغوی مې خدمت هېر نه کړ!!!‬

‫باچا ورشمېد او د خپله کاره پښېامنه شو‪.‬‬

‫د قران کریم حفظ کول په خپل ناوې‬

‫يو زملي له واده وروسته غوښتل ناوې يې هم دده په څېر د قرآن کريم حفظ وکړي‪ ،‬ناوې يې په‬
‫مينه غوښتنه ومنله او له نوموړي يې د قرآن کريم د حفظ زدکړه پيل کړه‪ ،‬يوه ورځ زملي په کور‬
‫کې د يو يش لټه کوله نو يو داسې بکس يې ترسرتګو شو چې پخوا يې نه وليدلی‪ ،‬له پرانستلو‬
‫وروسته يې وليدل چې په بکس کې د قرآنکريم د حفظ شهادتنامې دي او د نوموړې د پېغيل نوم‬
‫پکې ليکلی دی‪ .‬په حريانتيا رسه يې له مېرمنې وپوښتل چې ويل دي زه پخوا نه خربومل چې‬
‫ستا قرآن کريم یاد دی؟‬

‫مېرمنې يې ځواب ورکړ چې ما غوښتل ستا له خويل يې بيا واورم‪ ،‬دا ځل يې له تا زده کړم‪ ،‬که‬
‫مې نيمګړتیا لرله‪ ،‬سمه به يې کړم‪ ،‬او که نه وه‪ ،‬ډاډ به راکړي او دا چې ته مې استاذ يش؛ نو‬
‫دواړه به يو ځای جنت ته الړ شو‪.‬‬

‫(‪)3‬‬
‫راټوولونکی‪ :‬عیدمحمد عابد‬
‫انالین خپور شوی کتاب‬ ‫د نړۍ کیسې‬
‫ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ‬

‫د تعمیراتو انجیرن‬

‫د تعمیراتو انجیرن ډېر کلونه په یوه کمپنۍ کې کار کوه په عمر چې پوخ شو نو نیت یې وکړ چې‬
‫نور به کار پرېږدي او خپلې کورنۍ رسه به ګډ ژوند کوي د کمپنۍ مرش ورته وویل‪:‬‬
‫سمه ده په یوه رشط رخصت درکوم هغه دا چې مونږ ته یو ښه کور جوړ کړه کله چې د کور‬
‫جوړول پای ته ورسېدل بیا تاته د رخصت اجازه ده‬

‫انجیرن هم له ناچارۍ په نه زړه خرب وررسه ومنله او په کور یې پیل وکړ په بیړه او بې پروایۍ یې‬
‫د کور کار روان کړ چې ژر له کاره ځان خالص کړي د بېړې او ځان خالصولو کار خو تش تپل‬
‫وي په کم وخت کې د کور جوړول پای ته ورسېدل او د کمپنۍ مرش ته یې وسپاره د کمپنۍ مرش‬
‫ورته موسکی شو او ورته یې وویل‪:‬‬
‫له کمپنۍ رسه ستا د زیات وخت تیرولو او اوږد کار د خدمت په بدل کې دا کور تاته په تحفه کې‬
‫درکوو‪ ،‬انجیرن ټکر وخوړ هک حیران پاتې شو او په خپل بیړه او بې خونده کار سخت پښیامنه‬
‫شو چې په خپل الس یې د ځان لپاره د ټول عمر کور څومره بې کاره جوړ کړ‪.‬‬

‫(‪)4‬‬
‫راټوولونکی‪ :‬عیدمحمد عابد‬
‫انالین خپور شوی کتاب‬ ‫د نړۍ کیسې‬
‫ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ‬
‫دوه ملګري‬

‫دوه ملګري چې د یو نوم خان او د بل نوم ساجد وو‪.‬‬

‫دغه دواړه ملګري ډېر زیات ګناهګار وو‪،‬‬

‫هرې ګناه ته به یې الس اچوه یوه ورځ خان خپل ملګري ساجد ته وویل‪ :‬ما د مسجد د امام له‬
‫ښځې رسه اړیکه جوړه کړې ده او نن ورځ یې له ما څخه رضوري غوښتنه کړې چې مازیګر باید‬
‫کور ته ورشم؛‬

‫خو زه وېرېږم هسې نه چې د مسجد امام (خاوند) یې راباندې رايش نو ته داسې وکړه چې له‬
‫ملانځه څخه وروسته له امام رسه کښینه او په خربو یې مرصوف وساته‬

‫ساجد همداسې وکړل له ملانځه وروسته له امام رسه کښیناست او تر ډیره وخته یې په خربو کې‬
‫بوخت وساته کله چې امام غوښتل پاڅيږي ساجد خپل ملګري خان ته زنګ وواهه او د امام له‬
‫ورتګ څخه یې خرب کړ خان هم په ډیره بیړه د ساجد څنګ ته را ورسید او څه یې چې کړي وه‬
‫ټوله کیسه یې ساجد ته وکړه‪.‬‬

‫دا کیسه تر ډیره وخته همداسې روانه وه ساجد به د مسجد امام په خربو مشغول ساته او خان به‬
‫له وخت څخه په استفادي ناروا اړیکې پاليل په همدې کې د مسجد د امام او ساجد د زیات‬
‫کښیناستلو له کبله د دواړو ترمنځ دوستي او ملګرتیا جوړه شوه تر دې پورې چې د ساجد زړه په‬
‫امام وسوځید او خپل ضمیر ته به سخت خجالت وو‬

‫یوه ورځ یې له ځان رسه کلک تصمیم ونیوه چې نن ورځ به امام ته ټوله کيسه کوي تر څو د‬
‫خپلې میرمن له خیانت څخه خرب يش‪.‬‬

‫کله چې د امام څنګه ته والړ ورته یې وویل‪ :‬زه ډیر تاسف کوم چې زما ناسته له تا رسه د الله‬
‫لپاره نه وه زه له تارسه ځکه کښیناستم چې خپل ملګري (خان) ته د ناروا اړېکو زمینه برابره کړم؛‬

‫(‪)5‬‬
‫راټوولونکی‪ :‬عیدمحمد عابد‬
‫انالین خپور شوی کتاب‬ ‫د نړۍ کیسې‬
‫ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ‬
‫ځکه هغه ستا له میرمن رسه ناوړه اړیکي لري د مسجد امام په ډېرې حیرانتیا رسه وویل‪ :‬ما خو تر‬
‫اوسه واده نه دی کړی نو ښځه مې له کومه کړه؟‬

‫دا خرب د ساجد په زړه د خنجر ګذار وو‪.‬‬

‫آیا تاسې پوه شوۍ چې‪ ،‬خان د چا کور ته ورتګ کوه؟‬

‫خان به هر مازیګر د ساجد کور ته ورتګ کاوه‪.‬‬

‫دسامل‬

‫هوا ښکلې وه نر باد لګېده‪ ،‬نه د ګرمۍ او نه هم د یخنۍ احساس کېده‪.‬‬

‫د پرسيل ورځې همداسې ښکلې او په زړه پورې هوا لري‪.‬‬

‫ورځې خپله ملن نغاړله شېبې د شپې په لور روانې وې‪،‬‬

‫ملر ورو‪ ،‬ورو له ځمکې خپلې وړانګې ټولولې‪،‬‬

‫سيوری هم د لويديز له خوا په ډېرېدو و‪.‬‬

‫له خپلې مينې رسه مې ژمنه کړې وه چې د ملر د لوېدو په وخت به يې باغ ته ورځم او يوه شېبه‬
‫به يې ديدن کوم‪.‬‬
‫ټاکلې نېټه را ورسېده‪ ،‬په ځمکه ځای‪ ،‬ځای د مازيګر سيوری پروت و‪.‬‬

‫(‪)6‬‬
‫راټوولونکی‪ :‬عیدمحمد عابد‬
‫انالین خپور شوی کتاب‬ ‫د نړۍ کیسې‬
‫ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ‬

‫په ټاکيل وخت روان شوم له هغې رسه د زړه خواله ته ناکراره وم غوښتل مې د زړه حال ورته‬
‫ووايم‪.‬‬

‫ورته ووايم چې نور يوازې او له دې پرته ژوند نه شم کوالی‪،‬‬

‫بايد چې ژر يو بل ته ورسېږو او تل د يو بل په څنګ کې خوشاله ژوند وکړو‪.‬‬

‫له خپلو سوچونو‪ ،‬وېرو او خوشاليو رسه يو ځای روان وم‪.‬‬

‫وېره ځکه وه‪ ،‬نه چې د دوی د کورنۍ او يا بل څوک مو وويني‪.‬‬

‫نو څه به وايي چې زه څوک يم او هلته څه کوم‪.‬‬

‫له خپل کيل څخه تېر شوم دوی له خپل کيل څخه لرې د خپلې ځمکې په يوه څنډه کې کور‬
‫جوړ کړی و‪.‬‬

‫زموږ او د دوی د کليو تر منځ يو سېند بهېږي چې سيمې ته يې يوه ځانګړې ښکال ورکړې‪.‬‬

‫د سېند دواړو لوريو ته زړه وړونکي شنه ځنګلونه والړ دي چې د انسان روح تازه کوي‪.‬‬
‫د پله الره اوږده ده نو ځکه مې د سېند په غاړه پايڅې پورته کړې‪ ،‬په کراره په اوبو کې ورښکته‬
‫شوم‪ ،‬لږ چې په کې الړم په يوه ښويه ډبره مې پښه وښويېده له امله مې يې دوه درې رسغوټې‬
‫وخوړې او په سختۍ راپورته شوم السونه مې نه شوای تکيه کوای ځکه چې السونه مې هم په‬
‫ښويو ډبرو ښويېدل د سېند غاړې ته مې ځان ورساوه‪ .‬په يوه شنه پوله ودرېدم چې له جامو مې‬
‫اوبه وبهېږي‪ ،‬رس تر پايه مې جامې لندې وې‪ .‬د دوی باغ هم سېند ته نژدې و‪ .‬جامې مې‬
‫نيښتېزلې چې په کړس کړس مې د خندا غږ واورېد‪ .‬غږ خوږ را باندې ولګېد ځکه چې هغه د ګل‬
‫پاڼې غږ و‪ ،‬هغه غږ و چې د نړۍ تر ټولو غږونو ماته خوږ و‪ .‬غږ يې زما زړه تازه کړ‪.‬‬
‫زه خرب نه وم چې دا به يې زما له پاره وروستۍ خندا او خوشايل وي‪ .‬ګل پاڼه په خپل رسه سالو‬
‫او سپني کميس کې د باغ د ونو د شنو پاڼو په منځ کې داسې ښکارېده لکه د ګل رسې پاڼې چې‬

‫(‪)7‬‬
‫راټوولونکی‪ :‬عیدمحمد عابد‬
‫انالین خپور شوی کتاب‬ ‫د نړۍ کیسې‬
‫ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ‬
‫په شنو پاڼو کې ښکاري‪.‬‬
‫څنګ ته يې ور روان شوم‪ ،‬دومره په مينه يې راته کتل چې د تاثري له امله يې دويم ځلې په پوله‬
‫وښويېدم او ټولې جامې مې په خاور ککړې شوې پښه مې په پوله وښويېده د پټي په ډنډ اوبو‬
‫کې ونښته له همدې امله دويم ځيل سيند ته الړم خو تر شا شا مې دې ته په مينه کتل او دې راته‬
‫خندل‪.‬‬
‫بېرته راغلم خو ډېر ورڅخه رشمېدم ځکه چې په مخ کې يې دوه ځله لوېدلی وم او دې مې په‬
‫سېند کې د لوېدو او ټولو غوټو ننداره کړې وه‪.‬‬
‫تر الس يې ونيوم‪ ،‬له ډېرې خوشالۍ يې خربې ګډې وډې کېدې‪ .‬ويل يې نژدې سېند رانه وړی‬
‫وې خو خدای ته شکر چې بېرته يې سالمت راکړې‪.‬‬
‫د باغ په منځ کې د اوبو نری لښتی بهېده چې سړې او پاکې اوبه په کې روانې وې‪ .‬دواړه د‬
‫لښتي يوې او بلې غاړې ته کېناستو راته ويې ويل‪:‬‬
‫‪-‬زمليه ډېره درنه خپه يم‪.‬‬
‫‪-‬ولې خدای دې مه رانه خپه کوه‪ .‬زه خو هېڅکله هم تا نه خپه کوم‪.‬‬
‫‪-‬ډېر وخت کېږي چې زما پوښتنه دې نه ده کړې‪.‬‬
‫‪-‬اکرب ماما مې هره ورځ مور ته را روان وي هغه دوه پښې په يوه موزه کړې دي وايي چې خامخا‬
‫به له موږ رسه خپلوي کوي‪.‬‬
‫له دې خربو رسه به يې له سرتګو يوه يوه اوښکه هم ګرېوانه ته پرېوته‪ ،‬ويل يې نه چې هېره کړې‬
‫مې وي او په بل چا مې زړه بايللی وي‪.‬‬
‫ومې ويل چې هېڅکله به هم داسې ونه يش‪ ،‬ته څه وايې زه له تا پرته يوه لحظه هم ژوند نه شم‬
‫کوالی‪ .‬خو درسونه مې را باندې زور شوي دي‪ .‬تېرو ورځو کې مې آزموينې وې چې په ښه نومره‬
‫په کې بريالی شوم‪ .‬په دې خربه مې ډېره خوشاله شوه‪ ،‬زما په بريا رسه يې اوښکې پاکې کړې او‬
‫مبارکي يې راکړه‪.‬‬
‫د ګل پاڼې ګيلې ال خالصې نه وې چې وړوکی ورور يې په مڼده راغی‪.‬‬
‫ګل پاڼې ته دلته څه کوې؟‬

‫(‪)8‬‬
‫راټوولونکی‪ :‬عیدمحمد عابد‬
‫انالین خپور شوی کتاب‬ ‫د نړۍ کیسې‬
‫ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ‬

‫ژر راشه چې کور کې مېلامنه دي‪.‬‬

‫‪-‬څوک دي ولې وارخطا يې؟‬
‫‪-‬اکرب ماما دی ستا دسامل وړي‪ ،‬مور ويل ژر راشه چې خربه خالصه ده‪.‬‬
‫‪-‬ګل پاڼې چيغه کړه‪.‬‬
‫‪-‬څه شی! دسامل!‬
‫مخ ته يې څپېړې ور واچولې‪ ،‬پوړنی ترې ولوېد‪ ،‬په چيغو شوه او په ځمکه بې حاله ولوېده‪.‬‬

‫شهيدې نکريزې‬

‫د خنداګانو او دريا له نرمو غږونو ډکه کال له د باندې نه داسې ښکارېده لکه نوی سپړېدلی‬
‫غاټول چې د حيواناتو له پښو الندې شوی او بيا يې رس پورته کړی وي‪.‬‬
‫سپينږيرې په خپله مېرمن غږ کړل‪ :‬وه بال! درې ځله يې ناره کړه‪ ،‬خو ټيټ غږ به يې په کال کې د‬
‫ماشومانو او مېرمنو په غږونو کې ورک شو او د سپني سارې مېرمنې تر کمزورو غوږونو نه رسېده‪.‬‬
‫بل ځل يې خپل ټول زور ستوين ته راټول کړ او په لوړ غږ يې ناره کړه‪ :‬کڼېېېېې!‬
‫مريمن يې غږ وپېژاند او په منډه يې مخ ته راغله‪.‬‬
‫– خري دی چې د کال منځ ته راغلی يې او نارې وهې؟ سپينږيری به يې خو کال له ښځو ده‪ ،‬يو‬
‫کوچنی به دې رااستولی وای‪.‬‬
‫– وال ښځې! له خوشحالۍ مې زړه داسې ډک دی چې هر څه يې رانه هري کړي دي‪ .‬خري‪ ،‬چا‬
‫رسه دې چې د ناوې کور ته په نکريزو د تلو وعده کړې ده‪ ،‬ژر يې تيارې کړه‪ ،‬موټر او سړي‬

‫(‪)9‬‬
‫راټوولونکی‪ :‬عیدمحمد عابد‬
‫انالین خپور شوی کتاب‬ ‫د نړۍ کیسې‬
‫ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ‬
‫تاسې ته انتظار دي‪.‬‬
‫– نه نه‪ ،‬موږ په پښو ځو‪ .‬ښځې وايي د نکريزو د شپې همدا خوند وي چې پر الره دريا ووهو‪.‬‬
‫– وه ښځې‪ ،‬شاوخوا پښتانه راچاپېر دي‪ ،‬دا مو کوم نوي رواجونه پيدا کړي دي‪ ،‬که خوشحالېږئ‬
‫او که خپه کيږئ‪ ،‬د پياده تګ اجازه نه درکوم‪.‬‬
‫شېبه وروسته موټران د ناوې د کور دروازې ته ودرېدل‪ .‬هلته پېغلو او سپني سارو ناوې ته السونه‬
‫رسه کول او دلته ډله ځوانانو زوم رانيولی و‪ ،‬چا ټوکې پرې کولې او ځينو يې دفاع کوله‪ .‬يو‬
‫نژدې ملګري يې په لوړ غږ وويل‪:‬‬
‫– خچه ګوته يې وررسه کړئ او په ورغوي يې زړه واچوئ‪ ،‬چې غشی ترې وتلی وي‪.‬‬
‫– دا څه وايې؟ اوس خو يې بايد زړه ټکور يش او ته غشی ترې باسې‪.‬‬
‫د ځوانانو ال د الس په رسه کېدو مشوره نه وه راغلې چې د زوم د ورور تليفون ته زنګ راغی‪،‬‬
‫نېکه يې و‪.‬‬
‫– موږ در روان يو‪ ،‬کور ته حال وکه چې شنې او تورې چاوې تيارې کړي‪.‬‬
‫– سمه ده حاجي الال‪ ،‬چاوې تيارې دي‪ ،‬تاسې دې خدای په خري راوي‪.‬‬
‫سپينږيري په يو زملکي غږ کړل‪ :‬ورشه هغه زمونږ ښځو ته وا تيارې شئ چې ځو‪ ،‬ناوخته دی‪.‬‬
‫د ناوې پالر لوړه وکړه‪ :‬حاجي الل په خدای که پل ال واخلې‪ ،‬دا د خوشحالۍ شپه به دلته‬
‫تېروئ‪ ،‬مه کوه چې ښځې خوشحايل وکړي‪ ،‬بيا يا الله يا نصيبه چې داسې خوشحايل مو نصيب‬
‫يش‪.‬‬
‫– تا ته نور تکليف نه درک… د چورلکو غږ يې خربه په خوله کې وچه کړه‪.‬‬
‫– يا الله ته خري پېښوې!‬
‫– خدای دې خري کړي‪ ،‬ورشه او ژر غږ پرې وکړه چې هسې کور ته ځان ورسوو‪ ،‬د کفر اوالد بيا‬
‫چورلکې راپورته کړې‪ ،‬چې د چا په کور به غم مېلمه کړي‪.‬‬
‫سپني ږيرې حاجي الال د اينګور په رنګارنګ ځونډو او زرينو چرمو اوبدلی دسامل په خپل سپني‬
‫پاج برسېره هوار کړ او په ترهېدلې ټيټ غږ يې وويل‪ :‬خدای دې راته مبارکه کړي‪.‬‬
‫موټرې ال کال ته نه وې رانژدې شوې چې له پاسه درز شو‪ ،‬له شاوخوا څخه هم ناتار ډزې وشوې او‬

‫(‪)10‬‬
‫راټوولونکی‪ :‬عیدمحمد عابد‬
‫انالین خپور شوی کتاب‬ ‫د نړۍ کیسې‬
‫ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ‬
‫د موټرو په اوسپنو د لګېدونکو وړو مرميو سپرغۍ د اسامن پر لور والوتلې‪ .‬هلته د کال له مهامن‬
‫خانې د بارودو رسې ملبې پورته شوې‪.‬‬
‫د سپينږيري سپني پاج په نژدې فصل کې ريتاړې ريتاړې پروت و او د ناوې دسامل د څنځلو په‬
‫خاردارو ښاخونو کې ټوټه ټوټه زړېده‪.‬‬
‫د هلمند د موسی کال د دې خړ کيل خلک له لومړي درز رسه وپوهېدل چې په کيل يې د ناټو‬
‫عسکرو او د هغوی د کورنيو ملګرو لخوا چاپه وهل شوې ده‪ .‬هيڅوک له کورونو نه راوتل‪ ،‬خو‬
‫عسکر يې کورونه ته ورتلل او يو يو يې ويشتل‪ ،‬له هوا نه پرې تورو چورلکو ټوله شپه مسلسله‬
‫مبباري کوله‪.‬‬
‫سهار ژوندي پاتې شوي کليوال ستړي ستومانه په کالګانو او فصلونو کې په جسدونو راټولولو لګيا‬
‫و‪ ،‬نيم کليوال هدېرې ته د قربونو کندلو لپاره تليل و‪.‬‬
‫څو تنه ځوانان چې د ستومانۍ له وجې د نکريزو په شپه د زوم کور ته نه و راغيل‪ ،‬هغه وخته‬
‫زبون وهيل شول چې د ځوانانو له وينو رسه ګډې شوې نکريزې يې د مهامنخانې په ديوالونو‬
‫پورې نښتې وليدلې‪.‬‬
‫يو ځوان د زوم د پرې شوي الس خپړه وليده چې په خچه ګوته يې نکريزې لګېدلې وې‪ ،‬ورو يې‬
‫له ځان رسه له غرېوه په ډک غږ وويل‪:‬‬
‫شهيدې نکريزې‪.‬‬

‫سوالګر‬

‫یو سوالګر د هندواڼو پلورونکي ته ودرېد او په خواره خوله یې وویل‪ :‬وروره غریب یم‪ ،‬څه نه لرم‪،‬‬
‫که د الله د رضا په خاطر یوه هندواڼه راکړې!!‬
‫دوکاندار په هندواڼو کې وکتل او هغه بې کاره هندواڼه چې‪ ،‬هیچا نه رانيول‪ ،‬مسکین ته‬
‫ورکړه‪...‬‬

‫(‪)11‬‬
‫راټوولونکی‪ :‬عیدمحمد عابد‬
‫انالین خپور شوی کتاب‬ ‫د نړۍ کیسې‬
‫ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ‬
‫سوالګر چي هندوانې ته وکتل‪ ،‬پوه شو چې د خوراک شی نه ده‪ ...‬په جیب اخته شو او شېبه پس‬
‫یې څو پېچيل نوټونه را وایستل‪ ،‬هندوانه پلورونکي ته یې ورکړل او ویې ویل‪ :‬ددې روپیو په‬
‫اندازه راته یوه بله هم راکړه‪...‬‬
‫دوکاندار په هندوانو کې یوه ښه سمه او روغه دانه را واخیستله او سړي ته یې ورکړه‪ ...‬سوالګر‬
‫دواړه هندوانې اسامن لوري ته ونیولې او ویې ویل‪ :‬الهي! ستا بنده ګان وګوره! ستا لپاره یې‬
‫راته دا خرابه او ورسته هندوانه راکړه او د پیسو له پاره یې دا روغه او خوږه هندوانه راکړه!!!‬

‫شهيده مينه‬

‫خندا اخيستی وم دومره خندا‪ ،‬چې هېڅ مې ځان نشو اداره کولی‪ .‬موبايل مې ورشنګېد ښې‬
‫جيب ته مې الس کړ خو موبايل مې کيڼ جيب کې و‪.‬‬
‫رنګ مې زيړ شو تندی مې راټول کړ په کيڼ الس مې سرتګې وسولولې‪( .‬مستعار نوم) اوهو څلور‬
‫کاله وروسته يې اړيکه نيولې وه‪.‬‬
‫له ملګرو مې فاصله واخيسته‪ ،‬سينه کې مې درزا وه ته وا دوهمه نړيواله جګړه پکې پيل ده ساه‬
‫مې نشوه اخيستی‪.‬‬
‫په نښتې او بنده ژبه_‬
‫حاحاحا هلوو!‬
‫بلې_ سالم عليکم‬
‫غږ نا اشنا و‪ ،‬زياته يې کړه ( زه يې دوسته يم‪ ،‬ناروغه شوې وه کينرس يې درلوده ويل يې چې‬
‫سرتګې مې پټې شوې دې شمېرې واال ته خرب ورکړه او څو شېبې وړاندې په داسې حال کې چې‬

‫(‪)12‬‬
‫راټوولونکی‪ :‬عیدمحمد عابد‬
‫انالین خپور شوی کتاب‬ ‫د نړۍ کیسې‬
‫ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ‬
‫ستا نوم يې اخيست ش شه ششش شهيده شوه)‪.‬‬
‫د وران برېک غږونه شول ډريور جمپ ته برېک ونيوه زما سرتګې ملدې وې د خيال نړۍ يې‬
‫راړنګه کړه‪ .‬اسويلی مې وکړ لوی سفر را تر غاړې و بيا لکه چې خوب وړی وم‪.‬‬

‫(‪)13‬‬
‫راټوولونکی‪ :‬عیدمحمد عابد‬
‫انالین خپور شوی کتاب‬ ‫د نړۍ کیسې‬
‫ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ‬

‫یادونه‬
‫د کیسو لیکواالن نه وه راته معلوم نو په‬

‫همدې خاطر مې وررسه ياداشت نه کړل‪،‬‬

‫همدا کیسې د بیالبیلو لیکواالنو دي‪.‬‬

‫(‪)14‬‬
‫راټوولونکی‪ :‬عیدمحمد عابد‬
‫انالین خپور شوی کتاب‬ ‫د نړۍ کیسې‬
‫ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ‬

‫د نورو مختلو ‪ pdf‬کتابونو د ترالسه کولو لپاره‬

‫زموږ د تلیګرام چینل څخه لیدنه وکړئ‪.‬‬

‫‪https://t.me/ayapohizy‬‬

‫ستاسو ورور عابد‬

‫‪Download from:aghalibrary.com‬‬
‫پاي‬

‫(‪)15‬‬
‫راټوولونکی‪ :‬عیدمحمد عابد‬