ASADYAAN

MAKABAGONG EDEN GARDEN TULAD NG MGA ALI NA! ALI NA! HINDI
PAG-AARAL PARA FARM SA HIBLA NG ABAKA MALILIMUTANG
SA BAGONG DAVAO:TUNAY KAPISTAHAN
NORMAL NA NAKAKAWOW!

01 02 04 07 08
https://fineartamerica.com/featured/pyesta-pilipinas-paul-hilario.html
 ASADYAAN
K
TUNGKOL SA PAMAGAT
Ang salitang Kasadyaan ay wari sa salitang ugat na "kasadya" na
nanggaling sa wikang Cebuano na nangangahulugang "masayang
masaya".
Ang salitang ito ay madalas na nauugnay sa mga piyesta o
pagdiriwang gaya ng Kasadyaan Festival sa Tacloban at Kasadya
Christmas Festival sa Surallah South Cotabato. Sa magasing ito
naglalayon ang mga awtor na panatilihing buhay ang "kasadyahan" sa
puso't diwa ng mambabasa taliwas sa pinagdaraanang krisis ng mundo
na dulot ng virus outbreak.

TUNGKOL SA PABALAT
Ang pabalat ay isang obra maestra ng pintor
na si Paul Hilario na pinamagatang "Piyesta
Pilipinas". Ang isinisimbolo ng imahe na makikita
sa pabalat ng Kasadya ay ang mga kababaihan na
ipnagdidiriwang ang mga iba’t ibang piyestang
ginugunita sa bansang Pilipinas. Makikita sa
imahe ang siyam na mga kababaihan na
sumisimbolo rin ny siyam na iba’t ibang piyesta
ginugunita sa bansang Pilipinas.
Ipiniagmalaki rito ang mga kultura at
relihiyon, dalawa rin sa siyam na piyesta makikita
sa imahe ang hindi kaugnay sa relihiyon.
Ipinapakita niya ang kagandahan ng kultura at
ang iba’t ibang kasuotan ng mga kababihan na
isinisayaw bilang simbolo ng kanilang tradisyon.
 TALAAN
NG MGA

NILALAMAN

MAKABAGONG PAG-AARAL
NGAYON BAGONG NORMAL 1
EDEN NATURE PARK: TUNAY
NA NAKAKA-WOW! 2
NAKABIBIGHANING GANDA
NG PEARL FARM RESORT 3
TULAD NG MGA HIBLA NG
ABAKA
4

6
PAKIKIBAKA BITBIT ANG
ABAKA

ALI NA! ALI NA!

7
HINDI MALILIMUTANG
KAPISTAHAN
8
 MAKABAGONG PAG-AARAL
PARA SA BAGONG NORMAL
ni Adrian Louise Gultiano

M ahirap man ang makabagong

normal at hindi man makapagkamustahan
at makapagturo nang personal,nagagawa
naman nitong maiwasan ang pagkalat ng
sakit ngayong pandemya, hindi tulad ng
harap- harapang klase sa paaralan.

Kung dati ang mga matang nais matuto ay

nakatutok sa harap ng isang pisara ngayon
ay nakatuon na ito sa screen ng bawat
gadyet na hawak ng mga estudyante.

Alam naman nating marami ang naging

pagbabago sa kalbaryo ng
mgaestudyanteng puno ng pangarap at
dedikasyon. Hindi maiwawaksi ang ideya
na baka hindi na maipag-patuloy ang
taong ito sa paaralan.

Ngunit, may isang tulay na nais tulungan

ang mga estudyanteng namamahala sa
mga problema. Buti na lamang at may
internet, isa ito sa mga
pinakaimportanteng sangkap sa
kasagsagan ng pandemya. Tulay ito hindi
lamang sa pag- aaral gaya ngayon, kundi
tulay rin ito tungong pagbabago

01 PICTORIAL ESSAY KASADYAAN

Bida Marista: Pag-akap sa Bagong Normal
 EDEN NATURE PARK
sa Davao:
Tunay na NakakaWOW!
ni Richel Mae Sunga
Ang Eden Nature Park ay isa sa mga kilalang
hiyas sa lungsod ng Davao City pagdating sa
turismo. Tampok sa pasyalang ito ang makapigil-
hiningang mga tanawin. Makikita rito ang iba’t
ibang atraksyon na pinapamalagian ng mga tao
tuwing buwan ng bakasyon.

Maipagmalaki rin nila ang ganda ng isa sa mga

atraksyon ng lugar na tinatawag ng Tinubdan.
Pinapasilip ng lugar ng Tinubdan sa mga turista
ang nakamamanghang pamumuhay ng mga
katutubong Lumad na isa sa kilalang minoridad
sa pulo ng Mindanao. Ang pangalang "Tinubdan"
ay nanggaling sa salitang-ugat na “tubod” o sa
tagalog ay "tubig ng balon".

Bukod sa mga magagandang tanawin, marami

ring panlibangan ang Eden Nature Park kung
saan mas masisiyahan ka sa iyong pamamalagi.
Kabilang sa mga sikat na libangan sa resort ang
mga rides nito. Isa sa mga pinagkakaguluhan ng
mga turista ang Skycyle, na kung saan ay
magbibisekleta sa isang kable na may habang
200 meters.

SANGGUNIAN:
https://www.edennaturepark.com.ph/
02 LAKBAY-SANAYSAY KASADYAAN https://www.edennaturepark.com.ph/
https://www.edennaturepark.com.ph/
Lakbay -Pilipinas: Turismo bilang Tugon sa Pagbangon
 Nakabibighaning ganda ng
PEARL FARM RESORT
ni Richel Mae Sunga

Ang resort na ito ay isa mga pinakamahal na

Hotel Resort sa Samal at kung may budyet ka
naman, dito kana sa Pearl Farm Resort kung
saan ay may magagarbong silid at may mga
magagandang tanawin. Para din ito sa mga
exclusibong pampamilyang bakasyon na
makikita niyo sa Samal Island

Ang Pearl Farm Beach Resort ay hango sa ganda

ng mga nagsisidlakang mga perlas na
nakapalibot sa resort na ito. Maayos ang
pasilidad at maganda ang pakikitungo ng mga
tao rito. Tampok rin sa mga silid nito ang
napakayamang kultura ng mga taga-Mindanao
pamamagitan ng mga kasangkapan at mga
disenyong nakapaloob.

Agaw pansin din ang mga handog na aktibidad

katulad na lamang ng Aqua Sports, Taklobo and
Coral Tours, at Mandaya Sports Bar and Gym.
Hindi naman magpapahuli ang resort
pagdating sa kainan, pinagmamalaki rin nila
ang kanilang mga seafood at mga exotic food na
kanilang specialty.

SANGGUNIAN:
https://guidetothephilippines.ph/articles/ultimate-
03 LAKBAY-SANAYSAY KASADYAAN guides/samal-island-davao-guide
https://winkstudio.ph/blog/2017/9/aqua-sports-
Lakbay -Pilipinas: Turismo bilang Tugon sa Pagbangon activities-to-try-in-pearl-farm-beach-resort-1
 TULAD NG MGA HIBLA
NG ABAKA
ni Francis E. Rendon

K ung ang katatagan ng loob ang tanging pamantayan para sa tagumpay, maaaring matagal nang
pinarangalan si Christian. Ngunit, sa kabila ng kalupitan ng realidad ng mundo, ang mga negosyante lamang
ang umuunlad. Ito ang huling pahayag ni Kara David tungkol kay Christian at sa kanyang pamilya, na
nakapanayam niya sa probinsya ng Aklan. Ang kanyang mga komento ay kinuha mula sa dokumentaryo ng I-
Witness, na nagpaisip sa akin sa masakit na katotohanan na ang Pilipinas ay may malawak na hanay ng mga
antas ng socioeconomic. Sila ay hindi gaanong maluwalhati kaysa sa indibidwal na nasa mas mababang antas
sa mga tuntunin ng buhay, paniniwala, personalidad, at kaugalian. Bilang isang middle-class na Filipino,
nahihiya ako sa aking sarili sa buong oras na ako ay nagbubulungan dahil hindi ako makuntento sa mga bagay
na ibinigay sa akin ng aking mga magulang, at iba pang maliliit na isyu ay hindi maihahambing sa mga
pagdurusa na kinakaharap ng ibang tao sa ating bansa...

Maraming mga mag-aaral ang nagkakaproblema sa pag-adjust sa kanilang bagong normal sa kasalukuyang
senaryo ng mga mag-aaral.Bigyang-pansin ang mga aralin, dahil ang ilang mga tao ay nawawalan ng gana at
pag-asa sa hinaharap dahil sa kakulangan ng magandang edukasyon. Nang makita ko ang buhay ni Christian,
naging inspirasyon ko ito na patuloy na mag-aral hindi lamang para sa sarili kong kinabukasan kundi para din
sa mga pag-asa at layunin ng aking pamilya at mga kamag-anak. Ang pagsisikap ni Christian na mag-ani ng
abaka at ibenta ito sa bayan upang maitaguyod ang kanyang mga magulang at maisulong ang kanyang pag-
aaral. Tulad ng pagharap niya sa matinding agos ng rumaragasang ilog na may lamang balsa, napakahirap ng
mga panganib sa sitwasyon, ngunit kailangan pa rin niyang magpatuloy at palakasin ang loob dahil alam niya
na gaano man kahirap ang kanyang pagdaan. , ang kanyang pagdurusa ay masusuklian sa huli.

SANGGUNIAN:
https://www.youtube.com/watch
04 REPLEKTIBONG SANAYSAY KASADYAAN ?v=zr-u6BNA0Xc
Abakang Pera
 S i Christian ay isa pang halimbawa ng isang kabataang Pilipino na pinagkaitan ng pagkakataong
makapag-aral dahil sa kahirapan. Tanging ang Kristiyano ng pangarap at ang kanyang pamilya ang may
pananagutan sa bawat ani ng hibla ng abaka. Sa scenario na ito, batid ko rin na hindi palaging nasa tabi ko
ang mundo. Dahil kung mahirap pa rin ang mga tunay na nagsisikap at nagsusumikap, sila ang patuloy na
binabalewala at pinararangalan ang nakararami. Ang mga negosyante lamang ang nakakakuha mula sa
kadalubhasaan at debosyon ng mga indibidwal tulad ng Kristiyano sa totoong mundo. Kung hindi dahil sa
hirap ng mga empleyadong Pilipino, ibang-iba na ang bansa ngayon Walang suplay ng mga materyales
para sa mga pangunahing kumpanyang nagpapatakbo ng ekonomiya, na napapabayaan ng gobyerno at ng
pangkalahatang mamamayan. Para bang pera ang tanging tanda ng kayamanan - sa likod ng mga papel na
ito, na inaabangan nating lahat, ang matinding pagod, pawis, at dugo ng mga empleyado ay hindi
kailanman nahati sa yaman na kanilang isinakripisyo at pinagsikapang makuha.

Lahat tayo gustong mamuhay nang masaya. Gayunpaman, hindi tayo dapat maging tamad, dahil
masisira nito ang ating pangarap. Ang katamaran ay kung ano ang pumipigil, humahadlang, o nagpapahina
sa atin sa pagkamit ng ating mga layunin. Kung ikaw ay matagumpay. Kung ito ang kaso, dapat nating
tanggalin ang katamaran sa ating buhay at huwag hayaang umiral ito dahil makakasama ito sa ating
kinabukasan. Bilang mga tinedyer, dapat nating palaging ipakita ang ating kapanahunan sa lahat ng oras at
sa lahat ng sitwasyon. Panatilihin ang pagiging matiyaga sa lahat ng gawain ngunit dapat nating laging
tandaan na sa isang gawain, makakaranas tayo ng kahirapan, pisikal at mental na pagkahapo, mga hamon,
at makabuluhang mga hadlang, ngunit hindi tayo dapat sumuko sa mga ganitong sitwasyon. Tulad ng mga
hibla ng isang abaka, tayo ay dapat na maging matatag sa pakikibaka sa rumaragasang ilog ng buhay dahil
ang pagsuko ay katumbas ng kaduwagan.

SANGGUNIAN:
https://www.youtube.com/watch
05 REPLEKTIBONG SANAYSAY KASADYAAN ?v=zr-u6BNA0Xc
Abakang Pera
 PAKIKIBAKA BITBIT
ANG ABAKA
ni Nisan Jade N. Batislaon

I tinampok ng dokumentaryong "Abakang Pera" ang mahirap ngunit nakamamanghang pamumuhay

ng mga mang-aabaka mula sa probinsya ng Aklan. Ang buong storyang nakapaloob sa nasabing
dokumentaryo ay nakapalibot sa kuwento ng isang 19-anyos na binatang si Christian. Sa kabila ng kahirapang
bumabalot sa kanyang pangaraw-araw na pamumuhay, malinaw sa mga mata ng binata ang kumikinang na
pag-asang balang-araw ay kaniya ring makakamtan ang pinapangarap na pagtatapos ng pag-aaral.

"Kahit mahirap, titiisin na lang",ang sabi Christian na siyang sinabayan ng kanyang mga ngiting tila
nahahaluan ng lungkot. Bilang isang mang-aabaka sa isang napakalilib na lugar, tulad ng kasalukuyang
tinitirahan ng binata, hindi maipagkakaila ang hirap at pagod sa paggawa ng bawat hibla ng abakang nais
maisagawa. Mula sa pagputol ng mismong puno ng abaka hanggang sa pagtawid sa rumaragasang ilog na
syang nagtatahi sa kanilang landas patungo sa bayan—bawat yugto ay may kanya-kanyang suliranin na siya
namang magdadala sa iyo sa pagkabahala bilang manonood. Ngunit sa kabila nito, lubos na nakamamangha
ang katatagan ng mga mang-aabaka, partikular na ang binatang si Christian, sa pakikibaka sa mga nasabing
nakakapanindig-balahibong mga suliran.

Lubos na naantig ang aking damdamin sa kuwento ng binatang si Christian. Napukaw ,hindi lamang ang
aking isipan, pati na rin ang aking puso tungkol sa mga kaganapang ito na siyang patuloy na nararanasan ng
nakararami sa atin. Ang kuwento ni Christian ay isang paalala na ang bawat isa sa atin ay tiyak na haharap sa
mga iba't ibang suliranin sa buhay. Sa kabila nito, patuloy tayong maging matatag at matapang nang sa gayon,
sa kabila ng mga suliranin, patuloy nating mabibitbit sa ating mga balikat ang ating mga pangarap , na sa
pamamagitan ng pagsisikap, ay ating matatamasa sa hinaharap.

SANGGUNIAN:
https://www.youtube.com/watch
06 REPLEKTIBONG SANAYSAY KASADYAAN ?v=zr-u6BNA0Xc
Abakang Pera
 Ali Na! Ali Na!
ni Francis E. Rendon

Ali na! Ali na!

Humayo na’t magsiya.
Pagkat naririto na,
Kinasasabikang piyesta.

Mga banderitas na nagsisiganda,

Sa mga pisi ay pumipila.
Tila ba’t hinahalina
Mga sabik na turista.

Mga mesa’y napuno na,

Sari-saring mga handa.
May lechon baboy, Afritada,
Huwag kalimutan ang humba.

Nariyan na! Nariyan na!

masigasig na parada.
Tunay na mapapasabay ka
Sa mga himig na sadyang kay sigla.

Makulay, masaya
Pagdiriwang ng aming piyesta.
Ikaw riya’y huwag nang tumunganga.
Ali na! Ali na!

SANGGUNIAN:
https://www.youtube.com/watch
07 TULA KASADYAAN ?v=zr-u6BNA0Xc
Ali Na! Ali Na!
 HINDI MALILIMUTANG
KAPISTAHAN
ni Nisan Jade N. Batislaon

B oom! Boom! Boom! —ito ang malalakas na hiyaw ng mga tambol sa parada habang sabay-sabay itong
hinahalikan ng mga pamalong bitbit ng mga tambolero. Sinabayan ito ng magaspang ngunit nakahuhumaling
na tunog ng koro ng mga trumpeta. Huwag nating kalimutan ang walang-humpay na sigawan ng mga
mamamayan at piling mga mananayaw na siya namang nagpapatingkad lalo sa panaganong bumabalot sa
buong lungsod.
Napuno sa samu’t-saring mga tunog ang bawat sulok ng lungsod ngayon. Ang mga tunog na ito, himig man
o ingay, ay wala nang iba pang nais na ipabatid ngunit ang ipasiwalat ang sigasig at ganda ng kapistahang
pinagdidiriwang. Ang mga ito man ay pawang nakabibingi na sa pandinig ng nakararami, hindi ko pa rin
maipagkakaila ang mga ngiting ginuguhit nito sa aking mga labi.
Gayunpaman, pawang iba ang ingay ng kapistahan ngayon kumpara sa idinaos noong nakaraang taon—
ito ay mas mahina nang makalawa.
Hindi ko mabatid kung ano ang dahilan ng kaganapang ito. Marahil ito ay hatid ng kadahilanang mas
kakaunti lamang ang mga aktibidades at patimpalak ngayon kumpara sa nakaraang taon, na ayon sa mga usap-
usapan ay ninakaw raw ng alkalde ang kaban ng lungsod. Hindi naman kaya’y ako lamang ang nag-iisip nito at
patuloy na tumatalon sa ganitong walang kabuluhang pagsasapantaha kahit hindi ko naman lubos na maalala
kung ano ang mga kaganapan noong nakaraang kapistahan. Kaya nga paikot-ikot ako ngayon sa liwasan ng
lungsod upang makabili ng bagong banig matapos kong makalimutang dalhin ang aking hinanda sa bahay
papunta rito.

SANGGUNIAN:
https://www.google.com/search?
08 MAIKLING KUWENTO KASADYAAN q=philippine+festival+drums&tb
m=isch&ved
Hindi Malilimutang Kapistahan
 L iko sa kanan…liko sa kaliwa…pakanan muli…Naligaw na yata ako! Binunot ko ang selpon mula sa aking
bulsa at dali-daling tumawag sa aking ina.
“Ma, sa’n nga ulit ‘yung tiyangge na sinabi mo?”, ang aking tanong.
“Hay naku, anak! Kalimutan mo nalang ‘yung shortcut na sinabi ko sa’yo kanina”, aniya na pawang nairita
na sa aking pagiging makakalimutin.
“Basta, sa gilid ng malaking puno ng narra d’yaan sa may kanto, may makikita kang pulang
establisyemento riyan…’yun.. ‘yun na ‘yun”, sunod niyang isinambit.
“Sige”, ang maikli kong sagot sa kanyang halos isang kabanatang pagtatalak.
“Huwag na huwag mo ‘yang kalilimutan!” malasigaw niyang paalala sakin bago niya pinatay ang linya.
Matapos ang halos isang oras ng walang humpay na paglalakad, sa wakas, narating ko na rin ang pulang
tiyanggeng nasa gilid ng malaking narra dito sa may kanto.
Agadakong naghanap ng banig. Kailangan kong makahanap ng malapad na banig kung saan kakasiya
kami ng aking ina at bunso kong kapatid.

Habang ako ay dali-daling naglakad patungo sa aking ina, biglang sumikip ang ang aking dibdib.
Tinamaan yata ako ng masamang hangin nang biglaan. Huling beses kong naranasan ang ganitong damdamin
ay noong bago ako paluin ng tsinelas ng aking ina matapos kong makalimutan na ibaba ang pindutan ng
aming rice cooker.
Siguro ay naman ay walang naghihintay na tsinelas sa akin mamaya. ‘Di ko alam kung paano ko itataas ang
aking noo kung papagalitan ako ni mama sa harap ng maraming ta—
BOOM!
Isang malatambol na tunog ang biglang bumalot sa buong liwasan. Ito ay napakalakas at sabay na
nagsiliparan ang mga mayang kanina pang nakikisabay sa huni ng parada.
Matapos ang ilang segundo ng di-mawaring katahimikan, biglang nagsitakbuhan ang mga tao papunta sa
direksyon ko. Biglang nagbago ang panagano ng buong liwasan. Ito ay napuno ng mga hiyaw ng mga
mamamayang dumalo, ngunit hindi kagaya kanina, takot at pagkabahala ang namutawi sa mga tinig nila.
Biglang may humila sa maliit kong braso...Si Mama! Mahigpit niyang hinawakan sa kabilang kamay ang
aking kapatid na abot langit ang pag-iyak.
Sa awa ng Diyos, mabilis kaming nakapara ng tricycle malapit sa tiyanggeng pinagbilhan ko ng banig para
sana sa amin.
Habang nasa biyahe pauwi ng bahay, walang ni-isang salita ang lumabas sa aking bibig. ‘Di ko lubos na
matanto kung ano ang nasa aking isipan sa pagkakataong ito, maliban na lamang sa isang bagay—hinding-
hindi ko malilimutan ang kapistahang ito.

SANGGUNIAN:
https://www.google.com/search?
09 MAIKLING KUWENTO KASADYAAN q=philippine+festival+drums&tb
m=isch&ved
Hindi Malilimutang Kapistahan
 Si Shaheen U. Al-Otaibi ay isinilang noong ika-31 ng Agosto ttaong 2003 sa
Davao City. Siya ang panganay na anak nina G. Abdullah Saud Al-Otaibi at Gg.
Elyn U. Al-Otaibi. Nagtapos siya ng kanyang primaryang edukasyon sa intitusyon
ng Southern Baptist College Inc. M'lang. At pinagpatuloy niya rin ang kanyang
sekondaryang edukasyon sa parehong paaralan. Sa ngayon, siya ay nasa ika-12 na
baitang sa Notre Dame of Dadiangas University at kinuhang akademikong strand
track ay STEM strand.

Si Keith Rowson T. Banas ay isang estudyante ng baitang 12 Senior High

School saNotre Dame of Dadiangas University. Anak siya nina Ana Rowena T.
Geraldo at Rommel B. Geraldo siya'y labing-walong taong gulang at bunso siya sa
tatlong magkakapatid. Ipinanganak siya sa General Santos City noong Enero
dalawampu't Apat, dalawang libo't tatlo. Mahilig si Keith makinig ng mga musika
at manood ng mga "Make up video". Ang nais niyang makamit sa buhay ay ang
maging isang propesyonal na Doctora dahil bata pa lamang siya ay hilig niya
nang mag alaga ng mga tao lalo na't bata.

Si Nisan Jade N. Batislaon ay ipinanganak noong ika-26 ng Mayo, 2004. Siya

ay kasalukuyang 17 taong gulang na. Anak siya ni G. Gerardo S. Batislaon at Gg.
Rhodora N. Batislaon. Si Nisan ay nagtapos ng elementarya sa Bula Central
Elementary School bilang 1st Honorable Mentioned. Nagkamit naman siya ng
parangal bilang isa sa mga estudyanteng pinarangalan ng With High Honors
noong siya ay nagtapos sa paaralang sekundarya ng Bula Nationa School of
Fisheries. Ngayon, si Nisan ay isang mag-aaral sa ika-12 na baitang ng Notre
Dame of Dadiangas University sa ilalim ng STEM strand.

Si Nicolette Alexis Inong ay isang Senior Highschool na nag aaral sa Notre

Dame of Dadiangas University, sya ay labing pitong taong gulang na nag iisang
anak ni Jenilyn Guno at Philip Michael Inong. Ang Dalawa sa mga Tagumpay sa
buhay ni Nicolette ay nung nakatanggap ng Tansong Medalya nung siya ay
sumali ng Tses sa Marist Meet nung taong 2016-17. Si Nicolette ay tahimik na bata
pero, kung alam ninyo kung paano lapitan si Nicolette para makipag-usap o kung
kasama niya ang kanyang grupo ng mga Kaibigan, siya ay madaldal at makulit.

05 BIONOTE KASADYAAN
 Si Francis John E. Rendon ay ipinanganak noong Disyembre 28, 2002 sa Jose Catolico Sr,
family planning & maternity center, lungsod ng Heneral Santos. Nakapagtapos siya ng
elementarya sa Katangawan Central Elementary school sa Heneral Santos. Nakapagtapos
din siya ng Junior high school sa Jhonny Ang National High School at siya ay nakakuha ng
gantimpala sa kanyang mataas na markang nakuha. Kasalukuyan siya ay nag-aaral bilang
isang senior high school sa Notre Dame of Dadiangas University. Ipinagpatuloy niya ang
kanyang pag- aaral upang makapagtapos ng kolehiyo at makamit ang pangarap na maging
isang inhenyero para matulungan niya ang aking mga magulang at makapunta sa iba’t
ibang lugar.

Si Richel Mae D. Sunga ay ipinanganak Hunyo 16, 2004 sa lungsod ng Heneral Santos.
Siya ay nag iisang anak nina Reynaldo B. Sunga at Emmalyn D. Sunga. Nakapagtapos siya
ng elementary sa Stratford International School taong 2016 at sekondarya naman sa Holy
Trinity College of General Santos City. Kasalukuyang siyang nag aaral ng senior high sa
Notre Dame of Dadiangas University.

Hilig niya ang mamasyal sa iba't ibang lugar. Ngayon ay inaaral at hinuhusayan niya
ang pagguhit at pagpinta dahil balak niyang kunin ang kursong Arkitekto pag dating sa
Kolehiyo.

Ang isang mag-aaral na nagngangalang Adrian Louise G. Gultiano ay labing-pitong

gulang na mamamayan ng Heneral Santos City. Ipinanganak noong Pebrero 7, taong 2004.
Siya ay nag-aral at nagtapos ng kanyang Primarya sa Lagao Elementary school , tumutong
ng high school sa paaralang NDDU-IBED LAGAO High School at kasulukayang tinatapos
ang school year 2020-2021 na kabilang sa ika-12 baitang sa institusyon ng Notre Dame of
Dadiangas Univeristy. Napiling strand niya ay STEM sapagkat ito ang naaayon sa ninanais
niyang kurso na kukunin sa kolehiyo, ang kursong BS Architecture. Nais niyang
maisakatuparan ang kursong kanyang napili sa maayos na kolehiyo at gayunman
makapagtapos at kumayod upang maabot ang mga nais sa buhay.

06 BIONOTE KASADYAAN
KASADYAAN
MISSION
As a Catholic Educational Institution, NDDU shares in the Church’s
mission of evangelization by integrating life and faith;
As a Filipino Institution, NDDU seeks to preserve Filipino Culture
and propagate love of country and its people;
As an Institution of Quality Education, NDDU aims leadership in
Curricular Programs, Multi-Disciplinary Programs, Research, and
Community Services;
As a Marist Institution, NDDU promotes the core values of Family
Spirit, Marian Spirit, Simplicity, Presence, Preference for the Least
Favored, Love of Work, and Integrity of Creation; and
As a Community-Oriented Institution NDDU aims to respond to the
challenges of the locality it is serving: South Cotabato, Sultan Kudarat,
Sarangani Province and, General Santos City (SOCCSKSARGEN Area).

VISION
Notre Dame of Dadiangas University is a Catholic, Filipino
Institution of Academic Excellence established by the Marist Brothers
of the Schools (F M.S. -Fratres Maristae a Scholis) characterized by St.
Marcellin Champagnat’s ideals of simplicity humility and quiet zeal
for God’s work as inspired by the Blessed Virgin Mary. The school is
dedicated to the formation of persons in all levels of learning, who, as
Christian Leaders, Competent Professionals, Community-Oriented
Citizens and Culture Sensitive Individuals will actively participate in
building a peaceful and progressive nation.