Jose V.

Palma
Isang Sundalo at Manunulat
Tondo, Manila
Hunyo 6, 1876
Siya ay kapatid ni Rafael Palma na naging pangulo ng
Unibersidad ng Pilipinas.
Nag-aral siya sa Ateneo Municipal de Manila
Sa edad ng labimpitong taong gulang siya ay kumatha ng
mga lirikong tula at pinahanga ang marami sa
pamamagitan ng pagpapalimbag ng isang aklat ng mga
tula.
Naging kaibigan niya si Gregorio del Pilar, ang
pinakabatang heneral sa hukbong manghihimagsik.
Marami siyang kinathang tula at awit. Ginamit niyang
sagisag-panulat ang Dapithapon.
Pagkatapos ng digmaang
Kastila at Amerikano ay
naging mamamahayag siya
sa El Comercio, La Moda
Filipina, La Patria, La Union
at Revista Catolica.
Pebrero 12, 1903, sa edad na
27, si Jose Palma ay namatay
sa sakit na tuberkolosis.
Melancholias (Mga Panimdim)
ito ang pamagat ng aklat na pinagtipunan niya ng
kanyang mga tula.

De Mi Jardin
ito ay isang tulang nagpapahiwatig ng pangungulila
sa minamahal.

Himno Nacional Filipina (Pambansang Awit ng Pilipinas)

ang mga titik nito ang pinakadakila niyang ambag sa
ating panitikan. Nilapatan ito ng musika ni Julian Felipe.
 Mula sa Aking Hardin
(De Mi Jardin)
ni Jose V. Palma

Huminga ka ng mga sampaguita, di kita bibigyan

Me pide sampaguitas, no te envio

Dahil nang puputulin ko na sa mga sanga’y

Porque al ir a cortarlas de la rama,

Nanginig ang aking kamay at ang dibdib ko’y

Senti temblar mis manos y mi pecho

Nanikip dahil sa awa.

prensado por la lastima.

Ayokong magdusa ang mga bulaklak na iyon,

No quiero que padezcan esas flores,

Gaya ng pagdurusa ng puso kong malayo sa iyo;

Como padece, lejos de ti, mi alma;

Ayokong sa sandaling hawakan ng aking kamay,

No quiero que al contacto de mis manos,

Iya’y malanta at mamatay.

perezcan marachitadas.
Tierra adorada, Bayang magiliw,
Hija del Sol De Oriente Perlas ng Silanganan
Su Fuego ardiente Alab ng puso
En ti latiendo esta. Sa dibdib mo’y buhay.

Patria de Amores Lupang hinirang

Del heroismo cuna, Duyan ka ng magiting.
Los invasores Sa manlulupig
No te holran jamas Di ka pasisiil.

En tu azul cielo, en tus auras Sa dagat at bundok, sa simoy

En tus montes y en tu mar, At sa langit mong bughaw
Esplende y late el poema May dilag ang tula at awit
De tu amada libertad. Sa Paglayang minamahal.

Tu pabellon, que en las lides Ang kislap ng watawat mo’y

La victoria ilumino, Tagumpay na nagniningning
No vera nunca apagados Ang bituin at araw niya
Sus estrellas y su sol Kailan pa ma’y di magdidilim.

Tirra de dichas, de sol y amores, Lupa ng araw, ng luwalhati’t pagsinta

Entu regazo dulce es vivir; Buhay ay langit sa piling mo;
Es una gloria para tus hijos, Aming ligaya na pag may mang-aapi,
Cuando te ofenden, por ti morir. Ang mamatay ng dahil sa iyo.