ARALIN 26

ANG SINUNGALING
SALIN NI JO SARROSA
(KUWENTONG-BAYAN NG VIETNAM)
TAUHAN
KIM- ANG SINUNGALING NA
BATA
TIYO- ANG TIYO NI KIM
TIYA-ANG TIYA NI KIM
 b

buod:
May isang lalaking nagngangalang Kim siya ay isang matalinong
bata. Ginagamit niya ang kanyang katalinuhan sa pagsisinungaling
kahit sa kaniyang tiyo at tiya niya ay pinagsisinungalingan niya
kaya binansagan siyang Kim Sinungaling. Isang araw ay abala ang
tiyo at tiyo niya habanggang siya naman ay nakaisip ng
mapanlinlang o masamang biro sa kanyang tiyo at tiya. Pumunta
siya ng bukid kung saan naroon ang kanyang tiyo na nagsasaka at
sinabing napahamak ang kanyang asawa habanggang ang kanyang
tiyo naman ay hindi na nakapag salita at kumaripas agad ng takbo
sa kanilang tahanan. At ang batang si kim naman ay dumaan sa
maikling daan para maunahan ang kaniyang tiyo sa pag uwi.
 Nang makauwi ito ay sinabi niya sa kaniyang tiya na inatake ng toro ang
kanyang asawa at kumaripas na din ito ng takbo. Habang tumatakbo ang dalawa ay
nagkasalabong sila napatingin sila sa isat isa dahil na linlang nanaman sila ni kim
galit na galit silang umuwi.
Pag kauwi nga mag-asawa nakita nila si kim sa ilalim ng mesa na nagtatago.
ikinulong ng mag-asawa si kim sa kulungang gawa sa kawayan. Kinulong si kim doon
maghapon at pagtapos ay ihuhulog naman siya sa ilog para hindi na
makapanglinlang ulit. Noong dinala na nila si kim sa ilog para ihulog ay humingin
muna siya ng isang kahilingan sa kanyang tiyo at tiya na kung maari ay isasama din
niya ang kanyang mga aklat sa kanyag paroroonan. At naniwala naman ang
magasawa kaya iniwan nila si kim at bumalik sa kanilang tahanan pero tinago ni kim
ang kanyang mga aklat sa ilalim ng aparador. Habang wala pa ang mag-asawa may
napadaan na bulag sa tabi ng ilog at humingi ng tulong si kim sa matandang bulag
na kapag pinakawalan niya si kim sa pagkakakulong ay ituturo ni kim kung pano ulit
siya makakakitang muli
 At kakapa kapa siyang pumunta kay kim para pakawalan ito habang
pinapakawalan niya ito ay tuwanng tuwa ang matanda dahil umasa siyang
makakakita siyang muli ngunit nilinlang pala siya ni kim. Nang makalaya si
kim ay agad agad siya tumakbo patungu sa makapal na pumumpong at
nakatagpu siya ng lumang palayok na punong puno ng ginto a iniuwi niya
ito. Nang yumaman sila ay napagisipan ng magasawa na pagasawan na si
kim baka sakaling magbago pa ang ugalit nito at pinakasal siya sa babaeng
naninirahan din sa kanilang baryo at napabago ito ng pagkasal nila.
Mkalipas ng ilang buwan ay sabay na nabawian ng buhay ang kanyang tiyo
at tiya t bumalik ulit siya sa pagiging sinungaling niya. Habang naglalakd si
kim sa gubat ay may nakita siyang bunsong tigre at napagkatuwaan niya
ito, isa isa niyan pinali ang paa ng mga bunsong tigre sa tindi ng sakit ay
nagiyakan ang mga bunsong tigre. Pagdating ng kanilang ina ay naawa ito
sakanyang mga anak kumuha ito ng dahon sa puno at itinapal niyan ito sa
kanyang mga anak at nawala ang mga pilay nga kanyang mga anak
Hinintay ni kim ang makalis ang mga tigre at binuhat ang puno papunta
sa kanilang bahay at sinabi niya sa asawa niya na alagan ang puno na
iyon at wag tatapunan ng anumang basura. At sa madalas na paalala ni
im sa kanang asawa ay nagsawa na ito sa pakikinig isip ng kanyang
asawa na mas mahal pa ni kim ang puno kesa kananiy. Nang kinausap
niya si kim ay hindi sila nagkaunawaan kaya inihagis ng asawa niya ang
mga basura sa puno at nabunot ang puno mula sa lupa at hindi na
mapigian ang magangat nito at pinigilan ni kim ang pagangat ngpuno
kaya hinawakan niya nito sa ugat subalit malakas ang puwersa ng puno
kaya nadala siya sa kataas taasan a buwan . Ngaynon, ayon sa
paniniwala ng mga Vietnamese kung maliwanag ang buwan,
mababanaag ang puno at si kim na nakaupo , nangungulila at nagsisi sa
labis niyang pagsisinungali