ANG PANGARAP NG PANGIT NA

PRINSESA
 Tauhan:

 Chitrangada
 Jaya
 Arjuna
 Tagpuan:

 Manipur
 Sa isang malayong kaharian sa India na tinatawag na
Manipur, kung saan nakatira si Prinsesa Chitrangada na
magaling na mandirigma, mangabayo, mangaso at
magaling na namumuno sa kanilang kaharian. Pero,
kahit na siya ay kinakahangahan meron siyang
kapintasan, siya ay pangit. At siya na lang ang hindi pa
nakakapag-asawa dahil walang nangahas na umibig sa
kanya dahil sa taglay niyang kapangitan.
 Hinawakan ni Arjuna ang kamay ni Chitrangada at pinisil
niya ito ng mariin. Napatango si Chitrangada sa labis na
kaligayahan. Himalang sa oras ding yaon nawala ang
kapangitan ng prinsesa ng dahil sa paggalang at
pagmamahal ni Arjuna sa kanya, hindi lamang sa
sandaling yaon ang kagandahan niya kundi panghabang
panahon.
 Hinanap niya si Arjuna at natagpuan niya ito sa kubol ng
lonang itinirik nito sa gubat na kasalukuyan nagdidili-dili na
tinatawag na yoga ng mga taga-India. Nang binukas ni
Arjuna ang kanyang mga mata, isang magandang babae
ang nakita niya at sinabi niyang isa siyang diwata ng gubat.
Nasira ni Arjuna ang kanyang panata at sila ay naging
magkasintahan ng isang taon. Nalimutan ni Arjuna ang
kanyang yoga at nakaligtaan naman ni Jaya na siya isang
prinsesang amasona.
 Sa pagkawala ng kanilang prinsesa, ang kanilang bayan ay
muli na naman naligalig ng mga masasamang tao. Sa
kadahilanan na wala na silang taga-pagtangol sa mga
masasamang loob ay hinanap nila ang kanilang prinsesa.
Umigting ang paghahanap kay Chitrangada at nang
matanong nila si Arjuna, sinabi ni Arjuna na bakit babae ang
kanilang pinuno. Sinagot siya ng mga kawal na si
Chitrangada ay hindi pangkaraniwang babae dahil siya ay
isang diyosa na taga pagtangol at tunay na sinasamba nila.
 Binastos niya si Chitrangada at hindi niya nagustuhan
ang sagot ni Arjuna kaya alam niya na siya ay hindi
taga doon sa kanilang kaharian.Nang malaman ni
Chitrangada kung sino si Arjuna na prinsipe ng mga
Pandava, ang bantog na bayani at mandirigma na
hinahangaan niya sapul sa pagkabata niya.
 Nagpakilala si Arjuna sa kanya na may pagkasuya sa
kanyang pagsagot at sinabing may panata siyang
makakapagpakasakit at hindi sisiping sa sinumang
babae sa loob ng isang taon at kayang gapiin ang
alinman sa kanyang espada at kariktan. Pagkasabi
nito ay walang lingon na umalis na si Arjuna at naiwan
na naghihimagsik sa galit si Chitrangada dahil noon
lamang siya napahiya sa kanyang buhay.
 Samantala, may isang tanyag na mandirigma na
ang pangalan ay Arjuna. Siya ay namamanata ng
isang taong pagkakapasakit. Walang nakababatid
na siya iyon dahil siya ay naglakbay ng
nakabalatkayo.
 Sa paglalakbay nina Chitrangada at ang kanyang
mga kawal, nakita nila si Arjuna na natutulog sa
ilalim ng isang puno. Hindi nakilala ni Chitrangada
si Arjuna at inutos niya sa kanyang mga kawal na
gisingin siya. Bago nila magising si Arjuna ay
naka-akma na siya sa kanyang palaso at
napahinto ng makita niya si Chitrangada na
nakasuot ng damit panlalaki.
 Pag-uwi niya sa kanyang palasyo ay umiyak ng
umiyak. Napagtanto niya na kayang-kaya niyang
gapiin si Arjuna sa kanyang sandata ngunit ng
mapahiya siya nawala ang halaga ng kanyang
pagiging mandirigma. At ninais na niyang mamatay
dahil napahiya siya.
 Sa tulong ng kanyang pinakamatapat na dama
sinabihan siya na magtungo sa templo ng diyos ng
pag-ibig. Hiniling niya na siya ay maging mayumi at
kaakit-akit na babae sa loob ng isang taon para
masira niya ang panata ni Arjuna. Dininig naman siya
ng diyos ng pag-ibig at siya ay pinatulog. At nung
gumising na siya ay ibang tao na siya. Siya ay naging
maganda, malambot at mabini. Siya na si Jaya.