Noli Me Tangere

buod at analisis ng mga

kabanata.

nestlene sinchioco mateo.

 ang prusisyon.
Alternatibong titulo sa Espanyol:
Ang procesion

kabanata 38.
mga bahagi.
 talasalitaan
 prusisyon
 paghampas
 pilosopo tasyo moment
 pagtatakip ng masama
 awit ni maria clara part 2
pagsusuri
 analisis,
buod. pagsusuri,
simbolism
o
  talasalitaan.

 Andas – karo ng Santo

 Inutil – mang-mang
Nagmumuni-muni – nag-iisip
Nakatutulig – nakabibingi
Sagabal – problema
 prusisyon.

“Paggabi, at ng nasisindi ng lahat ang mga parol sa mga bintana,

ginawa ang ika-apat na paglabas ng prusisyon, na sinasabayan ng
repique ng mga kampana at ng talastas ng dating mga putukan.”
 prusisyon.

Nag-simula na ang prusisyon na pinag-uusapan mula sa mga naunang Kabanata. Ang

mgastasos prusisyon na hindi mapigilan ng mga kabataan ng San Diego.

Kasama ni Ibarra sina Kapitan Heneral, kasama ang kaniyang mga kagawad, sina Kapitan
Tiyago, ang alkade, at ang alperes. Nais sana ni Ibarra na maka-sama si Maria Clara sa
panonood ngunit kailangan niyang samahan si Kapitan Heneral.
  paghampas.

“Ang pasimulà ng̃ procesió'y mg̃a "ciriales" na pílac, na taglay ng̃ tatlóng mg̃a
sacristáng nang̃acaguantes, sumúsunod ang mg̃a batá sa páaralang casáma ang
caniláng maestro; pagcatápos ay ang mg̃a batáng may daláng mg̃a farol na papel,
na ibá't ibá ang mg̃a cúlay at anyô,-”
“-Sa calaguitnaa'y nagpaparoo't parito ang mg̃a alguacil at mg̃a teniente ng̃
justicia, upáng pang̃asiwàang huwag magcáwatac-watác ang mg̃a hanáy at
huwág magcábuntón-buntón ang mg̃a tao, at sa ganitóng cadahilana'y
guinagawà niláng tagapamag-itan ang caniláng varas, sa pagcat sa mg̃a
panghahampas nila nito, na ipinamamahagui nila ng̃ ucol at catatagang lacas
nasusunduan nilá ang pagcáunlac at carikitan ng̃ mg̃a proceción, sa icababanal
ng̃ mg̃a cáluluwa at ininingning ng̃ mg̃a pagdiriwáng ng̃ religiôn!”
  paghampas.

Sa kalagitnaan raw ng prusisiyon, mayroong mga bata, at mga tao na umaalis o

napapahiwalay sa hanay. Pinapalo nila ang mga ito para sila’y ma-disiplina at para hindi
masira ang pagkabanal ng pagdiriwang.
omelas reference here please explain. :D

Isa rin itong madalas na pangyayari sa kasalukuyan kung saan ang mga
“banal” na tao’y gumagawa ng mga hindi kanais-nais na Gawain at
dinadahilanan nila na ito’y para sa ikaayos at pagpapa-banal ng kanilang buhay.
  paghampas.

Nabanggit rin ni Ibarra ang panga-abuso ng mga nangha-hampas.

 
” Guinoong Alcalde,—ani Ibarra, ng̃ sabing mahína,—guinagawá po bà ang
mg̃a pamamálong iyan upang mabigyáng caparusahán ang mg̃a
macasalanan, ó dahilán lámang na canilang naibigan?”

Narinig ng Kapitan Heneral ang tanong ni Ibarra at sinabi na ang Gawain na iyon ay dapat nang
matigil.
  pilosopo tasyo moment.

“”—¡Cúlang pálad!—ang ibinúbulong ng̃ filosofo Tasio, na pinanonóod ang

proseción mulà sa daan;—hindî macapagbibigay cagaling̃an sa iyo ang icáw ang
náunang nagsaysay ng̃ Magandang Balitá, at ang cahi't yumucód sa iyo si Jesús!
¡hindî nacapagbíbigay cagaling̃an sa iyo ang inyong malaking pananampalataya't
ang iyóng pagpapacahírap, at ang iyo man lámang pagcamatay dahil sa
pagwalanggaláng mo ng̃ catotohanan at ng̃ iyong pinananaligan; linilimot ang lahat
ng̃ itó ng̃ mg̃a tao, pagca waláng tagláy cung di ang sarîling mg̃a carapatán! Lalong
magaling pa ang magsermón sa mg̃a simbahán cay sa maguíng cawiliwiling tinig na
sumisigaw sa mg̃a iláng, nagpapakilala sa iyó ang mg̃a bágay na itó cung anò ang
Filipinas. Cung pano sána ang iyóng kináin at hindî mg̃a balang, cung ang dinamít
mo sana'y sutlà at hindî balat ng̃ mg̃a hayop, cung nakipánig cá sa isáng Capisánan
ng̃ mg̃a fraile....””
  pilosopo tasyo moment.

Nahinto man dahil paparating na ang karo ni San Fransisco, malinaw na

naiparating ng matanda ang nais niyang iparating. Sa kaniyang saglit na
talumpati, natalakay niya ang pagkukunwari o pagka-iprokito ng mga
“katoliko” sa ganapan na iyon (at mas malala pa daw yung mga prayle) at
ang pag-iisip na dahil lang mas ”banal” sila o mas ”mahirap ang kanilang
pinagdaanan” ay automatic na sila’y mas mabutbuti o mas nangingibabaw
na sa iba. Tinamaan niya rin ang mga tao na magarbo ang pamumuhay, na
may mga malalaking paghahanda, magandang kasuotan, at ang mga taong
nakikisama sa mga prayle.
  pagtatakip ng masama.

Sa mga santong ipinuprusisyon, nagunguna si San Juan Bautista, si San

Fransisco, si Maria Magdelena, at si San Diego de Alcala.

Nailarawan na ang mga karo ng mga santo ay magaganda kasama ang

kanilang mga kasuotan, tulad dito “si Santa María Magdalena, na
pagcagandagandang larawang may saganang buhóc, may panyong pinyang
bordado sa mg̃a daliring punô ng̃ mg̃a singsíng, at nararamtán ng̃ damit na
sutlang may pamuting mg̃a malalapad na guintó.”
  pagtatakip ng masama.

Ngunit naibanggit na halos walang dekorasyon at simpleng pananamit lamang ang mayroon
kay San Juan. Kaya nga’t minadali nila ang pagdaan ng karo, na halos ito’y kinahihiyan nila.

Isa ito sa mga sitwasyon kung saan ikinahihiya ang isang bagay, (o tao, lugar, status, etc) dahil
hindi ito ka-lebel ng mga kasama, o kapag ito’y hindi maringal, at ito’y mahirap lamang.

Gawain rin ito ng mga tao ngayon kung saan imbes na

pagandahin(ilutas) ang isang bagay(problema), ito na lamang ay
tinatakpan.
  awit ni Maria Clara part 2 .

“Ng̃ magdaan ang Virgen sa tapat ng̃ bahay ni cápitang Tiago'y isang awit-calang̃itan
ang sa canya'y bumati ng̃ mg̃a sinalita ng̃ Arcángel. Yao'y isang tinig na caayaaya,
matining, mataguinting, nagmamacaawa, itinatang̃is warî ang "Ave María" ni Gounod,
na sinasaliwan ng̃ pianong siya rin ang tumutugtóg at caacbay niyang dumadalang̃in.
Nagpacapipi ang música ng̃ procesión, huminto ang pagdarasal at tumiguil pati ni pari
Salvi. Nang̃ang̃atal ang voces at bumúbunglos ng̃ mg̃a luha: higuit sa isang pagbati,
ang sinasaysay niya'y isáng mataós na dalang̃in, isang caraing̃an.

Narinig ni Ibarra ang tínig mula sa kinálalagyang durung̃awan, at nanaog sa ibabaw

ng̃ canyang puso ang pang̃ing̃ilabot at calungcutan. Napagkilala niya ang sa
caluluwang iyong dinaramdam, na isinasaysay sa isang pag-awit, at nang̃anib siyang
magtanong sa sarili ng̃ cadahilanan ng̃ gayong pagpipighati.”
  awit ni Maria Clara part 2 .

Dumaan daw ang prusisyon sa bahay ni Kapitan Tiyago at rinig ang boses ng isang
dalaga na may kasamang piyano. Manghang-mangha ang mga tao na pinatigil nila ang
musika ng prusisyon para lamang marinig ang Ave Maria ni Maria. Damang-dama ng
dalaga ang kanta na napaisip si Ibarra kung ang lungkot at lubos na pananalangin ni
Maria Clara ay tila dahil sa kaniya. Dahil sa kanilang paghihiwalay.
  kundiman ni Maria Clara.

Mapanglaw at nag-iisip-isip ng̃ siya'y masumpong ng̃ Capitan General.

—Sasamahan ninyó acó sa pagcaín sa mesa; pagsasalitaanan nátin doon ang

nauucol sa mg̃a batang náng̃awala, ang sa canya'y sinabi.

—Acó caya baga ang pinagcacadahilanan?—ang ibinulóng ng̃ bìnata, na baga

man tinitingnán niya'y hindi niya nakikita ang Capitan General, na canyáng
sinundan ng̃ wala sa canyang loob.
  wala lang.

“Pacana ang caugaliang itó ni pari Damaso, na siyang may sabi:

"Hindî ang mg̃a matatandang babae ang kinalulugdan ng̃ Virgen cung di
ang mg̃a dalaga", bagây na isinasamà ng̃ mukha ng̃ maraming babaeng
mapag-anyong banál, ng̃uni't sumasang-ayon sila at ng̃ mapagbigyang
loob ang Virgen..”
 mapatid sana kayo sa
hagdan.

yoon lamang po at salamat sa pakikinig.

nestlene sinchioco mateo.