Obszary okołobiegunowe

Arktyka
 Położenie
Arktyka to obszary wokół
bieguna północnego. Obejmują
one Ocean Arktyczny, wyspy na
nim położone (Grenlandia) oraz
północne krańce trzech
kontynentów: Europy, Azji i
Ameryki Północnej.
 Umowna
granica
Za umowną granicę Arktyki
przyjmuje się koło
podbiegunowe północne.
Wygląd Arktyki

Zdecydowaną większość
Oceanu Arktycznego pokrywa
wieloletni pływający lód morski-
pak lodowy. Z kolei na
Grenlandii występuje lądolód.
Ma on powierzchnię ponad 1,8
mln km2 i grubość dochodzącą
do 3500m.
 Klimat Arktyki
Klimat Arktyki charakteryzuje się
niskimi wartościami
temperatury powietrza przez
znaczną część roku, a także
niewielkimi sumami opadów
atmosferycznych. Średnia
temperatura najchłodniejszego
miesiąca wynosi -50 C, a
najwyższego 10 C.
 Jak wygląda
lato w Arktyce?
Podczas krótkiego i chłodnego
lata zmniejsza się powierzchnia
paku lodowego, a ląd pokrywa
się skąpą roślinnością.
Częściowo topnieją też lodowce
górskie i lądolód grenlandzki.
Ich potężne fragmenty w postaci
gór lodowych dryfują po
Oceanie Arktycznym, niesione
prądami morskimi na południe
Jakie zwierzęta
zamieszkują
Arktykę?
Niepokryte lodem obszary
porasta tundra. W arktycznych
wodach żyją liczne gatunki ryb, a
także wieloryby, foki i morsy. Z
kolei na krach często można
spotkać niedźwiedzie polarne.
 Czy ludzie
mieszkają w
Arktyce?
Mimo niezwykle trudnych
warunków przyrodniczych na
niektórych obszarach Arktyki
mieszkają ludzie. Rdzenną
ludność tego regionu stanowią
między innymi Inuici, Lapończycy
oraz Nieńcy. Ludność tych
obszarów utrzymuje się głównie z
rybołówstwa, myślistwa oraz
hodowli reniferów.
 Topnienie
Arktyki
Arktyka jest regionem, w którym
pokrywa lodowa topnieje
wyjątkowo szybko.Istnieje
ryzyko, iż w drugiej połowie XXI
w. Arktyka zostanie w okresie
letnim pozbawiona morskiej
pokrywy lodowej. Lądolód
grenlandzki również szybko
topnieje.
Zanieczyszczenie
środowiska
Na obszarze Arktyki prowadzi
się działalność gospodarczą
m.in wydobywa się surowce
mineralne.Działalność kopalni
węgla kamiennego w
Brantensburgu negatywnie
oddziaływuje na stan
środowiska na Spitsbergenie.
 Prace
badawcze w
Arktyce
Zakresy badań:
● surowce mineralne i
możliwość ich wydobycia,
● lodowce górskie i lądolody,
● choroby na obszarach
polarnych,
● zmiany klimatu, a
środowisko przyrodnicze,
● dostosowywanie się ludzi do
trudnych warunków życia,
● rdzenna ludność Arktyki,
● zasoby wodne,
● pogoda i klimat,
● fauna i flora,
● charakterystyczne formy
rzeźby terenu,
 Status prawny
Arktyki
● Pakt Antarktyczny- Arktyka wg.
niego jest obszarem
międzynarodowym i jest objęta
zakazem wydobywania surowców
mineralnych. Dołączyło się do
niego ponad 50 krajów.
● Protokół Madrycki:
- zakaz wydobywania surowców
mineralnych,
- zakaz składowania odpadów,
- nakaz ochrony fauny i flory.
Antarktyka
 Położenie
Antarktyka- to część świata
obejmująca obszary wokół
bieguna południowego. Zalicza
się do niej kontynent Antarktydy
oraz otaczające go wody
Oceanu Południowego wraz z
wyspami.
 Umowna
granica
Za umowną granicę Antarktyki
uznaje się równoleżnik 60^S.
Łącznie Arktyka zajmuje
powierzchnię ponad 50 mln km2
 Wygląd
Antarktydy
Niemal jej całą powierzchnię pokrywa
lądolód, którego grubość miejscami
dochodzi do nawet 4800. Antarktyda
jest najwyżej położonym
kontynentem, a jej największym
szczytem jest Masyw Vinsona. ponad
lodową pokrywę Antarktydy wystają
nunataki( pojedyncze wzniesienia lub
grzbiety górskie).Pozbawione lodu są
wybrzeża oraz oazy, czyli obszary
charakteryzujące się łagodniejszym
klimatem.
 Klimat
Antarktyda leży w strefie Cechy klimatu:
klimatów okołobiegunowych.
Wnętrze kontynentu odznacza ● bardzo silne wiatry
się surowym klimatem ● niewielkie opady
kontynentalnym i jest tam przez atmosferyczne
● występuje zjawisko dnia i nocy
cały rok temperatura ujemna,
polarnej
natomiast klimat wybrzeży jest
nieco łagodniejszy i ma cechy
morskie.
Lato, roślinność
i zwierzęta
Antarktydy
Niewielkie fragmenty wybrzeża
Antarktydy, które latem są wolne
od śniegu, porasta roślinność
złożona głównie z mchów,
porostów i glonów. Zarówno
wybrzeża, jak i pobliskie wody
oceaniczne zamieszkiwane są
m.in. przez foki, pingwiny i
walenie.
Dziura ozonowa
nad Antarktydą
Od lat 70. XX w. obserwowany jest
spadek zawartości ozonu w atmosferze.
Za główną przyczynę jego spadku uznaje
się nadmierną emisję do atmosfery
związków węgla oraz freonów. Związki te
są stosowane w opakowaniach
aerozolowych oraz jako czynnik
chłodzący w lodówkach. Wielkość dziury
ozonowej z roku na rok się zmienia.
Największy spadek ozonu następuje w
czasie antarktycznej wiosny( od
września do listopada).
 Polski wkład w
badania obszarów
okołobiegunowych
● Marek Kamiński- jako
pierwszy człowiek, który w
ciągu jednego roku zdobył
dwa bieguny Ziemi
● Stacja “Arctowski’’- jedyna
polska stacja antarktyczna,
na której prowadzi się
badania przez cały rok
Prezentację wykonała Oliwia Makuch