 Fayol (1916) yönetim süreçleri ile ilgili ilk

çalışmayı yapan kişidir.

Fayol, yönetim süreçlerini:
 Planlama (planning),
 Örgütleme (organization),
 Emretme (command),
 Eşgüdümleme (coordinating) ve
 Denetim (control) olarak gruplandırmıştır.
Gullick ve Urwick (1937) ise Fayolu’un beş yönetim
sürecini; yeniden oluşturmuşlar ve POSDCoRB
şeklinde formüle etmişlerdir.
 Planning (planlama)
 Organizing (örgütleme)
 Staffing (kadrolama)
 Directing (yöneltme)
 Coordinating (koordinasyon)
 Reporting (raporlama )
 Budgeting (bütçeleme )
Gregg (1957) ise yönetim süreçlerini,
 Karar verme,
 Planlama,
 Örgütleme,
 İletişim,
 Etkileme,
 Koordinasyon ve
 Değerlendirme olmak üzere yedi başlık altında
incelemiştir.
Gregg’in (1957) bu sınıflandırması en çok kullanılan
sınıflandırmalardan biridir.
 Karar verme, en basit anlatımı ile eyleme yönelik birden çok
seçenek arasından birinin seçilmesidir. Karar verme, sorun
çözme sürecidir.

 Karar verme, en önemli yönetim süreci olarak nitelendirilebilir.

Çünkü, karar verme, planlamanın ve yönetimin temel taşı,
yönetimin kalbi, diğer süreçlerin ise eksenidir.

 Etkili karar, sorunun çözümüne hizmet eden ve zamanında

verilen karardır.

 Algılama biçimi, duygular, irade ve bireysel beklentiler karar

sürecini etkileyen unsurlardır.
 1. Problemin (sorunun) anlaşılması
 2. Problemle (sorunla) ilgili bilgi toplanması
 3. Toplanan bilgilerin çözümlenmesi ve
yorumlanması
 4. Seçeneklerin değerlendirilmesi
 5. En iyi seçeneğin bulunması
 6. Uygulama
 7. Değerlendirme
 İçinde bulunulan örgütün amaçları, özellikleri,
yapısı, ve yasal metinleri iyi bilinmelidir.
 1. Bilgi eksikliği.
 2. Yetki karmaşası.
 3. Amaçların iyi anlaşılmamış ya da belirsiz olması.
 4. Değerlendirme ölçütlerinin yanlışlığı.
 5. Yetersiz zaman.
 6. Önceden verilen sözler ve taahhütler.
 7. Bireysel tercihler.
 8. Daha önceki karar örneklerinin izlenmesi alışkanlığı.
 9. Karara katılmaktan çekinmek.
 10. Üst yönetimin çalışanları karara katmak istememesi.
 11. Karar sürecindeki beklenmedik gelişmeler.
 12. Üst ya da alt basamaklardaki kişilerin eksik bilgilendirmesi / bilgi
saklaması.
 (Uyulması beklenen etik ilkeleri: Adalet, eşitlik, dürüstlük, ve doğruluk,
tarafsızlık, sorumluluk, insan hakları, hümanizm, bağlılık, hukukun üstünlüğü,
sevgi, hoşgörü, laiklik, saygı, tutumluluk, demokrasi, olumlu insan ilişkileri,
açıklık, hak ve özgürlükler, emeğin hakkını verme, ve yasa dışı emirlere karşı
direnme)
Yöneticilerin karar sürecinde uyması gereken ilkeler
şunlardır (Bursalıoğlu, 2000):
Çalışanların kendileri ile ilgili veya etki gösterebilecekleri
kararlarlara katılmalıdır.
 1. Grup dinamiğini anlamalı, ancak örgüt amaçları dışında
kullanmamalıdır.
 2. Motive eden, uzlaştıran, eşgüdümleyen olmalıdır.
 3. Astlarına ve karardan etkilenen kişilere karara katılma
imkânı vermelidir.
 4. Demokratik bir ortam oluşturmalıdır.
 5. Grup çalışmalarında amaçtan sapmamalıdır.
 6. Birlikte çalışmanın önemini bilmelidir.
 7. Kararlarda olabildiği kadar fikir birliği sağlamalıdır.
 8. Grubun değer ve davranışlarını dikkate almalıdır.
 9. Kamu yararını dikkate almalıdır.
 Plan, tutulacak yol ve davranış biçimidir.
 Planlama; neyin, nasıl, kim tarafından, ne zaman, nerede ve
hangi araçlarla yapılacağının kararlaştırılmasıdır.
Bu süreçte;
 “Ne”: yapılması gereken etkinlikler,

 “Nasıl”: etkinliklerin yapılış biçimi ve sırası,

 “Kim tarafından” etkinlikleri yerine getirecek kişiler, yetki

ve sorumlulukları,
 “Ne zaman”: etkinliklerin zamanlaması,

 “Nerede”: planın uygulama alanı,

 “Hangi araçlarla”: süreçte kullanılacak araç gereçler

 1. Planın tekliği ilkesi: Örgütte belirli bir
zamanda yalnızca tek bir plan uygulanmalıdır.
 2. Planın esnekliği ilkesi: Planlar değişikliklere
kolayca uyarlanabilir olmalıdır.
 3. Planın açıklığı ilkesi: Herkesin anlayabileceği
şekilde yazılmalıdır.
 1. Yasal metinlerle, genel planlarla uyumlu
 2. Anlaşılabilir, açık ve net
 3. Gerçekleştirilebilir bir amaca dönük
 4. Örgütün iç ve dış çevre koşullarına uyumlu
 5. En uygun süreyi kapsamalıdır.
 6. Örgütün ilke ve standartlarına uygun olmalıdır.
 7. Uygulayıcılar tarafından desteklenmelidir.
 1. Planlama zaman kazandırır.
 2. Örgütteki zaman, kaynak, enerji kaybını önler.
 3. Dikkatleri örgütün amaçlarına yöneltir.
 4. Diğer yönetim süreçlerinin uygulanmasını
kolaylaştırır.
 5. Varılmak istenen noktaya gidiş yolunu gösterir.
 6. Örgütteki günlük işlere hâkim olunmasını sağlar.
 7. İçinde bulunulan durum ile ilgili bilgi verir.
 8. Örgüte uzun süreli düşünme yeteneği sağlar.
 Örgütleme, örgütün amaçlarının
gerçekleştirilmesi için gerekli olan işlerin
görevler halinde düzenlenmesi, bu görevleri
yerine getirecek uygun kişilerin ve bu kişilerin
kullanacağı donanımın sağlanması sürecidir.
 Örgütleme süreci, yapıyı kurma, kadrolama ve
donatım olmak üzere üç temel etkinliği
gerektirmektedir.
 Yapıyı Kurma: Yapılacak islerin belirlenmesi,
bölümlere ayrılması, basamaklandırılması, yetki
ve sorumlulukların saptanmasıdır.
 Kadrolama: Yapıya uygun olarak, işleri yapacak
olan çalışanların seçimi, işe alınması,
yetiştirilmesidir.
 Donatım: Çalışanların, amaçları başarabilmesi
için gerekli olan çalışma ortamı ve araçların
sağlanmasıdır.
 Örgütte bulunan çeşitli birimler arasında ilişki ve
iş birliğinin sağlanması olarak tanımlanabilir.
 Eşgüdümleme sadece bir işbirliği süreci değil,
örgütleme sürecinde yapılan işbölümü sonucu
ortaya çıkan işlerin birleştirilmesi sürecidir.
 1. Örgütün ve örgütsel işlevlerin sürekliliğini sağlar.
 2. Üyeler arasında yardımlaşma ve işbirliği sağlar.
 3. Kaynakların etkili kullanılmasını sağlar.
 4. Kararların uygulamaya yansıtılmasını sağlar.
 5. Üyelerin birbirinden ve yaptıklarından haberdar
olmalarını sağlar.
 6. Örgütte yaşanan karışıklıklar ve tekrarlar
önlenebilir.
 İletişim, bir göndericiden alıcıya ya da alıcılara
bilgi aktarmadır.
 İletişim anlama, duyma ve duyurma, düşünme ve
düşündürme, bilgi alma ve bilgi vermedir.
 İletişim süreci, kişiler ve gruplar arası ilişkileri
geliştirmek, örgütte bir haberleşme ağı kurmak ve
koordinasyon sağlamak amacıyla
kullanılmaktadır.
 1. Sözsüz İletişim
A. Beden Dili
B. Simgesel İletişim
 2. Yazılı İletişim
 3. Sözel İletişim
 Etkileme, örgütün amaçlarının
gerçekleştirilmesi için çalışanların
davranışlarının örgütün amaçlarına
yöneltilmesi olarak tanımlanabilir.
 Yapılan çalışmaları denetlemek ve
değerlendirmek,
 Daha verimli hale gelmelerini sağlamak için
ilgililere önerilerde bulunmak,
 Kurumlardaki çalışanların çalışmalarında ve
yetişmelerinde rehberlik yolu ile yardımda
bulunmak
 Denetim, uygulamanın başarı derecesini tespit
etmektir.
 Denetim, planlanan örgütsel hedeflerden
sapmaları önlemek, örgütün işleyişini izlemek ve
düzeltmek amacıyla yerine getirilen bir
etkinliktir.
 Ortaklık İlkesi
 Açıklık ilkesi
 Güvenilirlik ilkesi
 Kapsamlılık ilkesi
 Türk Eğitim Sisteminde denetim etkinlikleri
“maarif müfettişleri” aracılığı ile
gerçekleştirilmektedir.
 Maarif müfettişleri denetim alt sisteminde, genel
olarak, bireysel ve kurumsal denetim, inceleme,
soruşturma, rehberlik ve iş başında yetiştirme
başlıkları altında toplanan benzer görevleri
yapmaktadır.
25212 sayılı İlköğretim Kurumları Yönetmeliği
5. kısım, madde 60 a göre Okul Müdürünün
görev ve sorumlulukları:

 Okul müdürü; ders okutmanın yanında kanun,

tüzük, yönetmelik, yönerge, program ve emirlere
uygun olarak görevlerini yürütmek, okulu düzene
koymak ve denetlemekle yetkilidir.