Mazur

Polski taniec narodowy 
Pochodzenie 

Nazwa pochodzi od staropolskiego określenia mieszkańca Mazowsza – Mazura – i pojawiła

się w momencie, w którym taniec zyskał popularność wśród szlachty. Powszechnie
przyjmuje się chłopskie pochodzenie tańca, który na wsi miał jakoby funkcjonować pod
nazwą „mazurek”. Jednak już w momencie pojawienia się pierwszych opisów tańca na wsi
mazowieckiej funkcjonowały jedynie zanikające elementy ruchowe znane nam ze
szlacheckiego mazura, które określano jako taniec drobny, samo zaś określenie „mazurek”
poza warstwą szlachecką stosowano niemal wyłącznie wobec form blisko spokrewnionych z
oberkiem i to wyłącznie poza historycznym Mazowszem. Kwestia pochodzenia nie jest więc
sprawą oczywistą.
Charakter tańca
Mazur jest tańcem parowym w takcie na 3/4 o charakterystycznym rytmie. Zawiera kroki
posuwiste i skoczne, wir wolno splecionych par i szybkie przebiegi. W mazurze akcenty są
porozmieszczane w różnych częściach taktu, najczęściej jednak na trzeciej części. Dlatego jest
to jeden z najbardziej rozbudowanych i jednocześnie najtrudniejszych polskich tańców
narodowych.

Mazur jest żywiołowy i dostojny jednocześnie, pełen kontrastów. Istnieją dwa rodzaje mazura
– tańczony w mundurach mazur ułański oraz mazur szlachecki – kontuszowy, które różnią się
charakterem. Mazur kontuszowy jest bardziej żywiołowy i  zawadiacki, zarówno w
wykoŹnaniu tancerzy, jak i tancerek – jest wspomnieniem dawnej, wielkiej świetności i
przepychu Rzeczpospolitej szlacheckiej. Mazur ułański natomiast ma charakter salonowy –
jest to popis męskiej zręczności i temperamentu, a zarazem elegancji, gracji i wdzięku kobiet.
Taniec ten łączy podobieństwo z mazurkiem  i oberkiem  (w szybszym tempie)
oraz kujawiakiem  (powolnym). Charakteryzuje się on tendencją do akcentowania drugiej i
trzeciej części taktu  oraz figurą rytmiczną  o 4-sylabowej grupie, która jest złożona z
dwóch ósemek   i z dwóch ćwierćnut  na przemian z grupą trzech ćwierćnut . W postaci
stylizowanej występuje pod nazwą mazurek . Jest wesołym, dynamicznym tańcem, który
często tańczony był na szlacheckich dworach. Mężczyzna prowadzący w mazurze
to wodzirej .
Popularność mazura wśród tańców salonowych przypada na wiek XIX. Znany i tańczony
był w całej Europie. We Francji i później w innych krajach przyjął się w zmienionej wersji
pod nazwą mazurka , przez co w literaturze zachodniej mylony jest z mazurkiem .
Mazur wykazuje podobieństwa do kadryla , gdyż jego figury były układane przez
tancmistrzów inspirujących się figurami kadryla. W zależności od wielkości sali mazura
tańczy się z odpowiednim zestawem figur, o
nazwach okrężna, namiotowa, łańcuchowa, arkadowa. Od XIX w. popularny na dworach
szlacheckich.
Mazura tańczy się w polskim stroju narodowym ( kunsztownym), ewentualnie w
sukniach empirowych  i mundurach z czasów Księstwa Warszawskiego  lub w stroju
wieczorowym.
Przykłady jak się go tańczy 

https://youtu.be/5jwJsUs-pG8 
https://www.youtube.com/watch?v=KtQb_awM8g8
Dziękuję za uwagę 
Przygotowali: 
Oliwier Krakowski I Oliwier Makuch.