at malungkot. Lalo na pag naiisip mo ang mga mahal mo sa buhay na malayo saiyo. Pero kailangang tiisin para sa kinabukasan nilang lahat. Q2. Ilang taon kanang nagtratrabaho sa abroad?
Labin-tatlong(13) taon na akong nagtra-
trabaho sa abroad sa isang empleyado. Sila ay Chinese at sila ay may apat(4) na anak. Ang pinakamatanda ay labin-tatlong gulang at ang pinaka bata ay pitong taon. Q3.Ano ang naranasan mo sa iyong empleyado?
Sa labin-tatlong taon kong pagtratrabaho sa
kanila ay naranasan ko na tumiis sa hirap ng pagiging “Yaya” sa mga bata at pagkupkop sa hirap at mga hamon sa pang araw-araw na buhay. Sa paglipas ng mga taon ay gumanda ang aking pakikisama sa kanila at tinatrato rin nila ako na kabilang sa kanilang malaking pamilya.
Sa Pilipinas naman ay lumaki na ang aking
nagiisang-batang anak at ako ay sobrang nasayahan, na kahit sa paghihirap ko, Ito naman ay nag-bunga nang isang magandang buhay sa aking minamahal na anak. Q1.Ano ang buhay mo sa abroad?
Ang buhay OFW ay mahirap, kahit pagod kana
kailangan mo paring kumayod at magtrabaho para sa pamilya doon sa pinas. Q2.Ilang taon kanang nagtratrabaho abroad?
Labin limang taon na akong
nagtratrabaho sa abroad. Q3.Ano ang karanasan ng pagiging isang OFW?
Naranasan ko sa labin taon kung pagtratrabaho sa
abroad ay ang hirap sa pag aruga ng anak na di mo ka ano-ano at mahirap isipin na mas ma-alagaan mo Sila kumpara sa pagkukulang ko sa pagmahal at pag- aruga sa aking sariling mga anak doon sa pinas. Sobrang mahirap dahil dapat kumayod ng kumayod dahil kung hindi ako kakayod gugutom ang aking pamilya. Sa huli ang pinakamahirap ay kung magka- sipon ka o ubo ay walang tutulong sayo kundi ang iyong sarili lamang, Ang iyong kaagapay sa oras ng pangangailangan at kalungkutan, Pero kahit ito’y mahirap hindi ako susuko dahil gusto ko silang magkaroon ng magandang buhay.