Pagsulat sa Filipino

sa Piling Larangan
Akademic

Ipinasa kay: Maricel Hagunos

Ipinasa ni: Marwin Valdez

September 2019
BIONOTE
 Marwin D. Valdez, Ipinanganak sa bayan ng Sanchez Mira at kasalukuyang naka

tira Lapaz, Masisit, Sanchez Mira Cagayan. Isinilang noong ika-dalawangput anim ng hunyo sa

taong 2001. Natapos ang kanyang elementarya sa Masisit elementary School, kasalukuyang nag-

aaral ng Senior High School sa Thoburn Memorial Academy (TMA) at Kasalukuyang tinatapos

ang General Academic Strand. Mahilig siyang maglaro ng ibat ibang mga palaro katulad ng

Basketball at Volleyball at mahilig din ito na mag laro ng mobile legends, kasama ang kanyang

mga kaklase at kaibigan sya ay nakapunta na sa ibat-ibang lugar dahil ditto. Naging kampeon sa

Laoag lapaz Ilocos Norte. Pagdating sa Senior High School ay hindi na masyadong naglalaro ng

Basketball at volleyball sa kadahilanang nagging abala na ito sa pag aaral at pati narin sa pag

aalaga sa kanyang minamahal na girlfriend.

ABSTRAK
 Ang Kalagayan ng Wikang Filipino sa Makabagong Panahon

Ang layunin ng pananaliksik na ito ay upang malaman ang kalagayan ng wikang

Filipino sa makabagong panahon ng mga estudyante ng ikalabing-isang taon ng Thoburn

Memorial Academy (TMA).

Ang mga baryabol na ginagamit dito upang malaman kung anon a talaga ang nangyari

sa ating wika sa ngayon. Ang pag-aaral na ito ay ginagamitan ng kwestyuner, para malaman ang

kalagayan ng atiing wika. May kabuuang 30 respondante, 10 lalake at 20 na babae.

Nalaman na ang may 24.98 pamantayang marka na mahalaga ang pagkakaroon ng

sariling wika. May 25.86 pamantayang ang paggamit ng wika sa social media. Ang pagtangkilik

ng ibang wika kaysa sa sariling wika ay mayroong 27.50 pamantayang marka. Sa huli ay may

18.28 pamantayang marka na lumawak ang wikang Filipino sa panahon ngayon.

Ang mga guro ay kailangan gumawa ng exercise na tungkol sa wikang Filipino.

Inerekomenda na ang guro ay gumawa ng batas na kailangang gumamit ng wikang Filipino sa

pagsasalita, lalo na sa asignaturang Filipino para mahasa sa paggamit ng ating sariliring wika.
TALUMPATI
 Wikang Filipino: Kilala mo ba?

Hello! Ola! Konnichiwa! Annyonghaseyo! Hindi ba’t napakagandang pakinggan. Mga

salita mula sa iba’t –ibang bansa, mga wika ,mula sa ibat-ibang kultura, batid kong kilala, mo

sila. Ang wikang Filipino, kilala mo rin kaya?

Isang pagbati ng magandang araw sa lahat ng mga manonood.

Korean, Japanese at ingles. Ilan lamang ito sa mga wikang gustong matutunan ng bawat Pilipino

lalong-lalo na ang mga kabataan. Pilit natin itong pinag-aaralan at kahit magkabuhul-buhol man

ang ating dila sa mga wikang ito ay paglalaanan paei natin ito ng laway at panahon. Hindi ba’t

kahangahanga tayong mga Pilipino! Sa kaunting determenasyon, panahon at k-dramas tiyak

kong matututo rin tayong magsalita ng ibang wika.

Ang tanong, kaya morin bang maglaan ng ganito sa ating wikang Filipino?

Kung karamihan sa atin ang siyang tatanungin, batid kong sasabihin kilala natin ang isang tao,

bagkus nangangailangan ito ng pagpapahalaga, pagsisikap ,pag-unawa at pagmamahal. Ganoon

din sa wikang Filipino. Hindi natin iti pinapahalagan, nilalaanan ng oras, inuunawa at

minamahal.

Pansinin niyo sa aspektong teknikal. Marami sa mga Pilipino ang nagkakamali parin sa

pagbaybay ng mga salita o sa pagbuo ng mga pangubgusap, maging ang wastong paggamit ng

mga bantas. Hindi rin tayo naglalaan ng panahon upang tumingin sa mga talasalitaan o

magsaliksik man lang tungkol sa ating wika. salungat sa tuwing tayo’y nag aaral ng ingles. Mas

pinagsisikapan nating maging wasto sa tuwing tayo’y nag susulat ng ingles kaysa sa tuwing

tayo’y nag susulat sa Filipino.

Hindi ko sinasabing masama mag-aral ng ibang wika dahil kung tutuusin ay magandang

pagkakataon ito upang makilala ang ibang bansa. Ngunit, kung mas pinapahalagahan natin ang

pagaaral ng sariling wika ay isang malaking kamalian. Lahat tayo ay mga filipinong binuklod ng

wikang filipinio at tungkulin nating paunlarin, mahalin at kilalanin ang wikang Filipino.

Ang hinihiling kolang sanay paunlarin natin sa ating sarili ang wikang Filipino hindi dahil sa

kailangan mo nang diploma hindi dahil sa isa kang Pilipino pag aralan mo ang Pilipino tulad ng

pagaaral mo ng ingles, kilalanin mo ang Pilipino tuload ng pagkilala mo sa iba pang wika. Dahil,

tandaan natin maraming kultura ang nagtatago sa bawat pangungusap ng wikang Pilipino.

Maraming buhay ang nagtatago sa bawat salita ng ating wikang Pilipino. At higit sa lahat,

maraming kalayaan na ang ibinigay ng tinig ng wikang Pilipino.

Pilipino ka kaya kilalanin mo ang wikang Filipino dahil ang wikang Filipino ang dahilan kung

bakit ka ngayon ay isang Pilipino.

REPLEKSIBONG
SANAYSAY
“Pamilya ay Pahalagahan isa itong yaman na di mananakaw

ninuman”

Ang magkaroon ng masaya at buong pamilya ay isang napakagandang biyaya na maaari

nating matanggap mula sa Diyos. Pamilya na gagabay sa ating tatahaking landas at pamilyang

tatanggap sa atin talikuran man tayo ng mundo. Ngunit paano na lamang kung ang pamilyang ito

ay magkawatak-watak at mawalan ng pagmamahalan sa isa’t isa? Kung ikaw ang tatanungin?

Kaya mo ba? Sa pelikulang “Anak” matututunan natin ang tunay na halaga ng pamilya.

Pinupunto sa storyang ito ang pagmamahal ng isang ina sa kanyang mga anak.

Nagsimula ang pamilya ni Josie sa masaya yung tipong walang problema at di na maghihiwa-

hiwalay dahil buo sila at samasama. Pero sabi nga nila walang perpektong relasyon kung kaya’t

kinailangan mag-abroad ng asawa nya para magtrabaho, pero di ito nag tagal dun kung kaya’t si

Josie na lang ang nangibang bansa. Nalayo siya sa pamilya nya lalong-lalo na sa mga anak niya.

Nagdaan ang mga panahon namatay ang asawa ni Josie ngunit ang masakit doon ay di siya

pinayagan ng amo na umuwi sa Pilipinas para man lang makita ang asawa. Masakit na masakit

man para sa kaniya pero wala siyang magawa. Kung kaya namatay ang asawa niya na wala siya

dito. Doon nagsimula ang pagkagalit ng mga anak sa kaniya. Umuwi siya sa Pinas na sira na ang

pamilya at ang masakit pa doon ay nag rebelde pa ang anak nito na si Carla. Masakit para kay

Josie bilang ina ang mga nangyari sa pamilya. Napatawad naman na siya ng kaniyang dalawang

anak na si Michael at Daday pero ang panganay niya na si Carla ay matigas ang puso mas pinili

nitong mag rebelde at sirain ang buhay. Ginawa ni Josie ang lahat dahil bilang ina mahirap na

makita na hindi kumpleto ang pamilya kaya ginawa niya ang lahat para mapatawad ni Carla.
Hanggang sa napagtanto ni Carla na kailangan niya ng patawarin ang ina at magbago. Sahuli

nagka ayos silang pamilya at namuhay ng maayos at tahimik.

Ang napagtanto ko sa pelikulang ito ay dapat matutunan natin ang magpatawad na kahit

gaano man kaliit o kalaki ang isang kasalanan gumagaan kapag natuto tayong pakawalan ito.

Dahil hindi habang buhay makakasama natin yung tao na gumawa sa atin ng mali, hindi natin

hawak ang oras at panahon kaya habang nandiyan pa siya nakakasama mo pa patawarin mo na.

At ang akin ring natutunan ay mahalin natin ang ating pamilya lalong-lalo na ang ating mga

magulang na siyang nagluwal at nagpalaki sa atin sa mundong ito. Huwag pairalin ang pride

dahil dadalhin lamang tayo nito sa ikasasama natin. Patuloy tayong mag patawad at magmahal

laong-lalo na kung para sa ating pamilya.

REPLEKSYON:

Ang pamilya ang isa sa pinaka importante sa buhay natin, kung wala ito wala tayo. Pero

paano na nga lang ba? Kung ang pinangarap mong isang masaya at buong pamilya ay maglaho

na parang bula? Yung pamilyang akala mo perpekto, yung pamilyang inakala mong sayo pero di

mo pinahalagahan kaya naglaho.

Sa loob ng pamilya kailangan ng bawat miyembro nito ang pagmamahalan dahil ang

pagmamahalan ay ang syang magiging pundasyn ng isang malakas at masayang pamilya. Pero

paano kung ang pundasyon mismo ang naglaho? Paan kung yung pagmamahal mismo ang

nawala? Simple lang, matuto tayong mag patawad matuto tayong mag move on at matuto tayong

ibalik uli ang pagmamahalan na nawala. Dahil kahit pag balik baliktarin man ang ng mundo
pamilya at pamilya pa rin tayo. Iwan man tayo ng lahat, talikuran man tayo ng mundo ang

pamilya nandyan sa likod natin para tanggapin pa rin tayo.

Kaya wag maging sarado ang mga puso gawin mo lahat ng makakaya mo para sa pamilya

dahil sinasabi ko nasa huli ang pag sisisi . baka mamalayan mo na lang na isang araw napagtanto

mo na dapat pala pinahalagahan mo na sila nung mga panahong nandyan pa sila.

 LAKBAY
SANAYSAY
 Marso 24, 2019 petsang hindi ko

malilimutan dahil sa pupuntahan naming sportfest sa

aming simbahan ito ang aking inaasam asam simula pa

noong bata palang ako hangang noon dahil iyon ang

aking kaunaunahan na dumayo sa isang lugar na

malayo at yun ding palarong yon ang mag babago sa

akin. Sa byahe palang di na ako mapakali sa excitement dahil hindi na ako makapaghintay

na makapaglaro. Nang nandun na kami nakakita agad ako nang bagong mga kaibagan. At nang

dumating na ang palaro ang una naming nakalaban ay pinili Ilocos Norte sa una nahirapan

kaming harapin sila pero di kami nagpatalo sa huli natapos ang laban sa 98-73. Lahat kami ay

nag diwang sa pagkapanalo. At sa ikalawang laban naman naming ay Bangui Ilocos Norte sa

ikalawang game na ito hindi nanaman nagging madali ang laban naming mag kakaibagan dahil

sa pagod narin sa unang game pero sa bandang huli laban lang kami ng laban at kami ay nanalo

sa score na 76-62 at pag dating sa championship ito na ang pinaka matagal konang inaasam diko

akalain na makakapasok kami sa finals kaya nang mag simula na kaming maglaro lahat kami ay

kinakabahan dahil sa sobrang lakas ng hiyaw ng mga tao sa loob ng gym at pati narin sa labas,

nang nag simula ang laban hindi naming matalo-talo ang kalaban sa una at ikalawang quarter

pero agad naman kaming bumawi sa ikatlo at ika-apat na quarter natapos ang laban sa score na

73-70 sa bandang huli kami ang itinuring na champion sa paligsahang iyon umuwi kami ng may

saya sa mga mata at pati sa mga labi sa byahe palamang pauwi kami ay hindi mapatahimik sa

pag diwang sa pagka panalo.

PHOTO
ESSAY