Ibong Nalulungkot

Salin mula sa Dulang Noh sa Bansang Hap

 Dulang Noh
Ang Noh ( 能 , Nō, nagmula sa salitang Sino-Japanese para sa "kasanayan" o "talento") ay
isang pangunahing anyo ng klasikal na Japanese dance-drama na ginanap mula noong ika-14
na siglo. Binuo ni Kan'ami at ng kanyang anak na si Zeami, ito ang pinakamatandang
pangunahing sining ng teatro na regular pa ring ginaganap ngayon. Bagama't ang mga
terminong Noh at nōgaku ay minsang ginagamit nang palitan, ang nōgaku ay sumasaklaw sa
parehong Noh at kyōgen. Ayon sa kaugalian, ang isang buong programa ng nōgaku ay may
kasamang ilang Noh play na may mga comedic kyōgen play sa pagitan; isang pinaikling
programa ng dalawang Noh play na may isang kyōgen piece ay naging karaniwan na ngayon.
Opsyonal, ang ritwal na pagganap na Okina ay maaaring iharap sa pinakasimula ng
presentasyon ng nōgaku.

Ang Noh ay kadalasang batay sa mga kuwento mula sa tradisyonal na panitikan na may
supernatural na nilalang na binago sa anyo ng tao bilang isang bayaning nagsasalaysay ng
isang kuwento. Isinasama ni Noh ang mga maskara, kasuotan at iba't ibang props sa isang
performance na nakabatay sa sayaw, na nangangailangan ng mga lubos na sinanay na aktor at
musikero. Ang mga emosyon ay pangunahing ipinahahatid sa pamamagitan ng mga naka-
istilong kumbensyonal na kilos habang ang mga iconic na maskara ay kumakatawan sa mga
tungkulin tulad ng mga multo, babae, diyos, at demonyo. Isinulat sa huling bahagi ng gitnang
Hapon, ang teksto ay "malinaw na naglalarawan sa mga ordinaryong tao noong ikalabindalawa
hanggang ikalabing-anim na siglo".
BANSANG HAPON
Ang Bansang Hapon ay kilala sa pagiging malikhain sa
larangan ng sining at panitikan. Bagama”t itinuturing na
pinakamoderno and bansa sa larangan ng teknolohiya,
napapanatili nila ang impluwensiya ng kanilang kultura at
tradisyon sa kanilang pamumuhay. Masasalamin sa
kanilang mga dulaan ang karaniwang pamumuhay ng
mga mamamayan doon. Mayaman ito sa mga
pangyayaring nasasaksihan sa pangaraw-araw nilang
buhay.
Takeyama o Takayama
 Ang Takayama ay isang lungsod sa bulubunduking rehiyon ng Hida ng Gifu
Prefecture. Upang maiiba ito sa ibang mga lugar na pinangalanang Takayama, ang
lungsod ay karaniwang tinutukoy din bilang Hida-Takayama. Napanatili ng Takayama
ang isang tradisyunal na katangian tulad ng ilang iba pang mga lungsod sa Japan,
lalo na sa maganda nitong napreserbang lumang bayan. Nagra-rank ito bilang
pangunahing kandidato sa mga manlalakbay na nagnanais na magdagdag ng
elemento sa kanayunan sa kanilang mga itineraryo.

 Nagkamit ng kahalagahan ang Takayama bilang pinagmumulan ng mataas na

kalidad na troso at napakahusay na mga karpintero noong panahon ng pyudal. Para
sa mga mahahalagang mapagkukunang ito, ang lungsod ay inilagay sa ilalim ng
direktang kontrol ng shogun at nasiyahan ng kaunting kasaganaan kung isasaalang-
alang ang malayong lokasyon nito sa bundok. Ang Takayama Festival, na gaganapin
sa tagsibol at taglagas, ay itinuturing na isa sa mga pinakamahusay na pagdiriwang
ng Japan.
TAUHAN
 IsangMongha Budismo
 Ang Multong Naghahanap ng Patay
 Ang Asawa ng Mangangaso
 Mga Taganayon
 Koro
TALASALITAAN
 Impiyerno
 Taglagas
 Alay
 Dumadaloy
 Tagsibol
IMPIYERNO
Isang malaking apoy na mapanganib na wala sa kontrol

TAGLAGAS
Ang panahon sa pagitan ng tag-araw at taglamig na binubuo sa
hilagang hemisphere ay karaniwang mga buwan ng
Setyembre, Oktubre, at Nobyembre o bilang astronomically
na umaabot mula sa September equinox hanggang sa
December solstice. tinatawag ding pagkahulog. : isang
panahon ng kapanahunan o nagsisimulang pagbaba.
ALAY
 Isang bagay na inaalok, lalo na bilang regalo o kontribusyon.

DUMADALOY
 Umaagos
TAGSIBOL
 Ang panahon pagkatapos ng taglamig at bago ang tag-araw,
kung saan nagsisimulang lumitaw ang mga halaman, sa
hilagang hating-globo mula Marso hanggang Mayo at sa
katimugang hemisphere mula Setyembre hanggang
Nobyembre.