Professional Documents
Culture Documents
Zeian Ibong Adarna
Zeian Ibong Adarna
Adarna
Saknong 359-399
Myembro ng Pangalawang
Grupo
Zeian Ezekiel S. Carbonell
Harii F. Marquez
Sa pagtatapos ng awit ng
ibong Adarna ay doon
isisiwalat nya sa Hari ang
mga nangyari sa bunso
niyang anak.
Saknong 375
“Sa habag ng Poong
Diyos
sa prinsipe ay dumulog
ng isang uugod- ugod
na matandang
manggagamot.”
Paliwanag:
Saknong 375
Nagdasal si Don Juan dahil
sa kanyang kalunos lunos
na sinapit. Humingi siya ng
tulong sa Poong Diyos sa
pamamagitan ng isang
matandang mangagamot.
Saknong 376
“Ang matanda ay
nahabag
sa daing ng iyong anak,
kaya kahit anong hirap
ang prinsipe ay
hinanap.”
Paliwanag: Saknong 376
Ang matanda ay naawa sa
kalunos lunos na sinapit ni
Don Juan. Dahil diyan ay
hinanap ng matandang
ermitanyo ang kaaawa
awang si Don Juan.
Saknong 377
“Sa parang nang
matagpuan
ang anyo ay tila
bangkay,
buong suyong
pinagyaman
Paliwanag:
Saknong 377
Nadatnan ng matandang
ermitanyo si Don Juan na
tila halos buto’t balat na.
Agad niya itong tinulungan
at ginamot ang kanyang
karamdaman.
Saknong 378
“Sa himala po ng Langit
Matapos ang ilang saglit,
Si Don Juan ay
nakatindig
Malakas na’t walang
sakit.”
Paliwanag:
Saknong 378
Noong nagamot na si Don
Juan ng matandang
Ermitanyo ay parang
himala ng langit na biglang
gumaling ang prinsipe. Ito
ay biglang lumakas at
biglang nawala ang
Jan Harvey Nolasco
Saknong 379
“Tuluyan nang umuwi
na
Dito sa reynong
Berbanya,
Ang nasa ay makita
kang
Saknong 379
Paliwanag:
Tuluyan na ngang umuwi
ang ibong Adarna sa
kaharian ng Berbanya
dalangin na sana ay
makitang buhay pa rin at
masigla ang Hari.
Saknong 380
“Ang sinapit ni Don
Jua’y
dinamdam ko, Haring
mahal,
kaya nga po gayon na
lang
Paliwanag:
Saknong 380
Dahil sa nangyari kay Don
Juan ay lubos na nalungkot
ang ibong Adarna.
Saknong 381
“Kaya rin nga
namasdan mong
ako’y laging nanlulugo,
ni kumain ay ayoko
O maringgan ng awit
ko.”
Paliwanag:
Saknong 381
Dahil sa sobrang
kalungkutan ng Ibong
Adarna ay ni hindi na siya
makakain at hindi na rin
siya nakakaawit dahil sa
nangyari kay Don Juan.
Saknong 382
“Pagkat di pa
dumarating
ang may-ari po sa akin,
ayoko sa mga taksil
na anak mo pong
masasakim.”
Saknong 382
Paliwanag: Dahil sa hindi pa
dumarating ang tunay na
nagmamay-ari at tunay na
nakahuli sa Ibong
Adarnaay ayaw nitong
umawit. Ayaw niya sa mga
anak nitong mga taksil at
Saknong 383
“Yamang ngayo’y
natapos mo
ang matapat at ang lilo
kay Don Juan, o Hari
ko,
ipamana itong reyno.”
Saknong 383
Paliwanag: Dahil sa mga nalaman ay
minabuti ng Ibong Adarna
na kumbinsihin ang Hari
upang ibigay ito at
ipamana kay Don Juan.
Saknong 384
“Nang matapos na ang
awit
Hari’y tila nanaginip,
Nagbalikwas na sa banig
Parang hindi
nagkasakit.”
Saknong 384
Paliwanag: Nang matapos ang awit ng
Ibong Adarna upang
isiwalat ang mga nangyari
kay Don Juan, napatayo na
sa pagkakahiga ang Hari
na tila ba hindi ito
nagkasakit.
Saknong 385
“Ang Adarna’y nilapitan
at niyakap si Don Juan,
ibo’t anak ay hniagkan
sa laki ng katuwaan.”
Saknong 385
Paliwanag:
Dahil sa katuwaan, ilapitan
ng hari ang ibong Adarna
at si Don Juan upang ang
mga ito ay yakapin.
Saknong 386
“Nang balingan ang
dalawang
Katabi noon ng ina,
Nangamutla at
nangamba sa darating
na parusa.”
Saknong 386
Paliwanag: Nang tingnan ng Hri ang
daalwang prinsipe na
katabi ng kanilang ina ay
agad silang namutla. Alam
nilang dahil sa kanilang
nagawa ay mapaparusahan
sila ng matindi ng Hari.
Saknong 387
“Gayon na lamang ang
poot
Sa dalawang
nagbalakyot,
At kung walang Diyos
Ang talaga’y ipasunod.”
Saknong 387
Paliwanag: Gayon na lamang ang galit
ng kanilang amang Hri sa
dalawa nitong mga anak.
Sa sobrang galit nito at
kung hindi lang ito
natatakot sa Diyos ay
marahil nakitil na ng Hari
Saknong 388
“Pinulong kara- karaka
lahat ng kagawad niya,
inilagda ang parusang
ipatapon ang dalawa.”
Paliwanag: Saknong 388
Tinipon ng Hari ang
kanyang mga kawal at
iniutos nito na itapon ang
mga anak niyang prinsipe
sa malayong lugar.
Kate Ellaika Mayes
Saknong 389
“Ipatapon at bawian
ng lahat ng Karapatan,
upang hindi pamarisan
ng pinuno’t
mamamayan.”
Saknong 389
Paliwanag:
Ipatapon at tanggalan ng
Karapatan ang dalawang
prinsipe upang hindi ito
gayahin ng mga tao at mga
namumuno.
Saknong 390
“Ang hatol nang
maigawad
Si Don Juan ay nahabag,
Sa ama agad humarap
At hiningi ang
Saknong 390
Paliwanag:
Nang marinig ni Don Juan
ang hatol ng kanyang ama
sa kanyang mga kapatid ay
agad itong humingi ng
kapatawaran sa kanilang
amang Hari.
Saknong 391
“Lumuluha nang
sabihing
O, ama kong ginigiliw,
ang puso mong
mahabagin
Sa kanila’y buksan mo
Saknong 391
Paliwanag:
Humihingi si Don Juan ng
habag at kapatawaran na
para sa kaniyang mga
kapatid.
Saknong 392
“Malaki man po ang
sala
sa aki’y nagawa nila,
yaon po ay natapos na’t
dapat kaming
Saknong 392
Paliwanag:
Kahit Malaki ang kasalan
na nagawa sa kanya ng
kanyang mga kapatid kay
Don Juan ay ito ay
nakalipas na kung kaya’y
dapat na itong kalimutan .
Saknong 393
“Ako naman ay narito
buhay pa ri’t kapiling
mo
wala rin ngang
nababago
Paliwanag: Saknong 393
Dapat ng patawarin ng
Hari ang kanyang mga
anak sa nagawa nila sa
kanilang kapatid dahil ito
naman ay maayos at
walang nagbago sa
Samahan nilang tatlo ng
Saknong 394
“Sila’y aking minamahal
Karugtong ng aking
buhay,
Kami’y pawang anak
naman
Saknong 394
Paliwanag:
Mahal na mahal niya ang
kayang mga kapatid at
kagaya niya, sila rin ay
naghahanap din ng kalinga
at pagmamahal na galing
sa kanilang ama.
Saknong 395
“Hindi ko po
mababatang
sa aki’y malayo sila,
kaya po ibigay mo na
ang patawad sa kanila.”
Saknong 395
Paliwanag:
Hindi ko matitiis na
malayo ang aking mga
kapatid saakin kung
kaya’t sanay maibigay ng
mahal na Hari ang aking
kahilingang patawarin sila.
Saknong 396
“Haring noon ay may
galit
nabagbagan din ng
dibdib,
ang dalawang napipiit
sa palasyo’y
Saknong 396
Paliwanag:
Dahil dito ay unti unting
Nawala ang galit ng Hari
kung kya’t pinuntahan
niya sa palasyo ang
kanyang mga anak na
nakakulong.
Saknong 397
“Haring ama’y nagsalita
mabalasik yaong
mukha:
kayo ngayon ay lalaya,
sa pangakong
magtatanda.”
Saknong 397
Paliwanag: Galit ang mukha ng hari na
nagsalita upang mapalaya
ang dalawang mga anak
ngunit sa kundisyong ang
mga ito ay magtatanda.
Saknong 398
“Sa araw na kayo muli
magkasala kahit munti,
patawarin kayo’y hindi
sinuman nga ang
humingi.”
Saknong 398
Paliwanag:
Sa oras na kayong dalawa
ulit ay magkasala kahit
sino pa man ang humingi
ng tawad para sainyo ay
hinding hindi ko na kayo
mapagbibigyan.
Saknong 399
“Kaya nga pakaingatan,
Sasabihin ko’y tandaan:
Magkasala’y minsan
lamang,
Pag umulit, kamatayan!
”
Saknong 399
Paliwanag:
Kaya nga’t magingat dahil
ang pagkakamali ay
minsan lamang dahil kapag
ito ay naulit pa siguradong
kamatayan ang kapalit
nito.
Pag-usapan Natin:
Sagutin ang mga
sumusunod na mga tanong
sa pahina 478-479 ng
librong Pinagyaman Ng
Pluma.
Maraming Salamat sa
Inyong pakikinig