rama geodezyjna. • Jest to osnowa w kształcie prostokąta związanego geometrycznie z układem osi konstrukcyjnych obiektu budowlanego. • Wymiary i kształt ramy geodezyjnej zależą od: - wymiarów, kształtu i wysokości obiektu budowlanego, - przeznaczenia, metody tyczenia, zakresu i metod pomiarów powykonawczych, - warunków terenowych na placu budowy. • Tyczenie ramy geodezyjnej realizowane jest w dwóch etapach.
• W pierwszym etapie dokonuje się
przybliżonego wytyczenia punktów ramy. • Drugi etap polega na pomiarze wcześniej założonych punktów, obliczeniu poprawek i wyznaczeniu właściwego położenia wierzchołków ramy. • Tyczenie ramy geodezyjnej rozpoczyna się od zlokalizowania w terenie punktu A. • Następnie wzdłuż znanego kierunku głównego ramy (AK) należy odłożyć długość a • W ten sposób wyznaczamy przybliżone położenie punktu B →B’. • Po zastabilizowaniu słupem betonowym (z płytką metalową) wyznaczonego wierzchołka ramy należy obliczyć poprawkę tyczenia (trasowania) dla punktu B’. dy = a – AB’ • Wielkość AB’ uzyskuje się poprzez wielokrotny pomiar wyznaczonego w terenie odcinka. • W zależności od znaku poprawki dy odkłada się ją na metalowej płytce w prawo lub w lewo wzdłuż kierunku głównego AK i zaznacza rylcem. • Z wierzchołków ramy A i B należy odłożyć kąty proste. Na ramionach tych kątów odkłada się odległość b. W ten sposób otrzymamy przybliżone położenie punktów C i D → C’ i D’. • Dalej należy starannie pomierzyć odłożone kąty i wyznaczyć różnicę pomiędzy ich wartościami nominalnymi, a wynikami pomiaru. Δα = α’ – 90˚ Δβ = β’ – 90˚
• Poprawki liniowe dyC i dyD oblicza się ze
wzorów: dyC = b* Δβ/ρ dyD = b* Δα/ρ • Po odłożeniu poprawek liniowych dyC i dyD , zaznacza się punkty C” i D”. • Kolejne czynności to pomiar odległości BC” i AD” oraz obliczenie poprawek: dxC = b – BC” dxD = b – AD” • Po odłożeniu poprawek należy „zaznaczyć” właściwe położenie punktów C i D. • Dla kontroli obliczamy wielkości: CD oraz przekątne AC i BD i porównujemy je z wielkościami wytyczonymi.