You are on page 1of 6

ტოტალიტარული

და
დემოკრატიული
რეჟიმი
ნიკა ტურაშვილი
დემოკრატია
სახელმწიფოს მართვის ფორმა, როდესაც მთელი ძალაუფლება
უშუალოდ ხალხს ან მათ წარმომადგენლებს ეკუთვნით .
მმართველობის ისეთი ფორმა როცა ხალხი პირდაპირ და
უწყვეტად მართავს საკუთარ თავს პოლიტიკოსების და
სახელმწიფო მოხელეთა დაუხმარებლად .
დემოკრატია ორ ძირითად პრინციპს ეფუძნება:
„ინდივიდუალური ავტონომიის“ პრინციპი: რომ არავინ უნდა
დაექვემდებაროს წესებს, რომლებიც სხვათა მიერ არის
დაწესებული;
„თანასწორობის“ პრინციპი: რომ ყველას უნდა ჰქონდეს ერთნაირი
შესაძლებლობა, გავლენა მოახდინოს გადაწყვეტილებებზე ,
რომლებიც ეხება ადამიანებს საზოგადოებაში. დემოკრატიის
ყველაზე გავრცელებულ ფორმას ლიბერალური ან
წარმომადგენლობითი დემოკრატია წარმოადგენს , სადაც
მოქალაქეები ირჩევენ წარმომადგენლებს, რომლებიც ქმნიან
კანონებს და პოლიტიკას და ნიშნავენ სახელმწიფო მოხელეებს .
ტოტალიტარიზმი
სახელმწიფოს აბსოლუტური კონტროლი აქვს ცხოვრების ყველა
ასპექტზე, იქნება ეს საჯარო თუ კერძო. ტოტალიტარიზმს უწოდებენ
პოლიტიკურ სისტემას ან მმართველობის ფორმას, რომელიც არ უშვებს
პარტიულ ან ინდივიდუალურ ოპოზიციას სახელმწიფოსა და მისი
რწმენებისადმი, ტერმინი პირველად გამოიყენეს 1923 წელს, იტალიელი
პოლიტიკური მოღვაწის, ანტიფაშისტის ჯოვანი ამენდოლას მიერ, ბენიტო
მუსოლინის რეჟიმის კრიტიკული დახასიათებისთვის.
ტერმინმა „ტოტალიტარიზმი“ თანამედროვე გაგება შეიძინა
მეორე მსოფლიო ომის შემდგომ, ცივი ომის პერიოდში. ფაშიზმისა და
კომუნიზმის საერთო მახასიათებლების ძებნა და მათი ერთი საფუძვლის
ქვეშ გაერთიანება. ტოტალიტარიზმის
ფარგლებში, ძირითადად, ამაღლებულია მთავარი პოლიტიკური
პერსონაჟის ფიგურა, რომლის ძალა შეუზღუდავია და ვრცელდება ყველა
ეკონომიკურ, პოლიტიკურ და სოციალურ სფეროში
მემარჯვენე ტოტალიტარიზმი "მემარცხენე" ტოტალიტარიზმი ემყარება
ჩამოყალიბდა ფაშისტურ მარქსიზმ-ლენინიზმის იდეოლოგიას,
იტალიასა და ნაციონალ- რომელიც ამტკიცებს, რომ 1) შესაძლებელია
სოციალისტურ გერმანიაში, ხოლო კომუნისტური საზოგადოების აშენება,
მემარცხენე ტოტალიტარიზმი რომელიც მთლიანად დააკმაყოფილებს თავისი
საბჭოთა კავშირში, წევრების მოთხოვნილებებს; 2)
მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ აუცილებელია კერძო საკუთრების გაუქმება და
აღმოსავლეთ ევროპის ქვეყნებში გეგმიური, რეგულირებადი ეკონომიკის შექმნა; 3)
და აზიის რიგ ქვეყნებში პროლეტარიატის წამყვანი როლი; 4)
(ჩინეთი, ჩრდილოეთ კორეა, პროლეტარიატის დიქტატურის
ჩრდილოეთ ვიეტნამი) და მე-20 აუცილებლობა ახალ საზოგადოებაზე გადასვლის
საუკუნის 60-იან წლებში დროს; 5) ყოველ ქვეყანაში
კუბაზე. კომუნიზმის აშენების შესაძლებლობა.
გამოყენებული საიტები

https://www.freeuni.edu.ge
https://intermedia.ge
https://ka.wikipedia.org/
http://dictionary.css.ge
მადლობა!

You might also like