KIRMA KUSURLARI

Göz Küresindeki Yapılar

NORMAL GÖZÜN OPTİĞİ
Normal bir gözde sonsuzdan gelen ışınların retinada odaklanmasında 4 önemli faktör vardır.
Bunlar;
1. Korneal güç (Ortalama +43.00 D)
2. Ön kamara derinliği (Ortalama 3,4 mm)
3. Lensin kırma gücü (Ortalama +21.00 D)
4. Gözün ön arka uzunluğu (Ortalama 24 mm)’dur.
LENS
◦ Lens, kornea ile birlikte ışığın retinaya
iletimini sağlayan bikonveks ve şeffaf
yapıdır.
AKOMODASYON
◦ Lens, siliyer kasların yardımıyla şekil değiştirebilir,
böylece görüntüyü retina üzerinde net bir
odak haline getirir. Nesnenin yakınlığı veya uzaklığına
göre yapılan bu ayara akomodasyon denir.
KIRMA KUSURLARI
◦ Miyopi

◦ Hipermetropi

◦ Astigmatizm

◦ Presbiyopi
MİYOPİ
◦ Miyopi, akomodasyon
yapmayan gözde göze
sonsuzdan paralel olarak
gelen ışınların retinal
düzlemin önünde
odaklanmasıdır. Eğer
kusur -6 dioptri’den fazla
ise yüksek miyopi olarak
adlandırılır.
 MİYOPİ BULGULARI
• Uzağı bulanık görme: Bir kısım miyoplar bunun farkında değildir. Yakını net olarak
görmektedirler ve cisimlerin uzaklaştıkça bulanık görülmesinin doğal olduğunu sanırlar.

• Gözleri kısma: “iğne deliği” (pin hole) etkisi oluşturarak görmede netlik oluşturmak için yapılır.

• Baş ağrıları: Hipermetropi ve astigmatizmaya göre daha az olmakla birlikte göz çevresinde ve
alın bölgesinde ağrılar ortaya çıkabilir.
MİYOPİ TÜRLERİ
Miyopi başlıca 3’e ayrılabilir;
1. Basit Miyopi: Basit miyopi, genellikle okul
çağında başlar ve ergenlik çağına kadar artış
gösterir. Yalnız miyopi ne kadar artarsa artsın
göz sağlıklıdır ve düzeltme ile görme
keskinliği tamdır. Yakındaki objelerden gelen
ışınlar retina düzleminde odaklaşarak net
olarak görülürler. Basit miyopide göz dibinde
çok önemli bir patoloji gözlenmez.
Basit Miyopi Tipleri
◦ Eksensel miyopi, göz küresinin antero-
posterior uzunluğunun artması sonucu
meydana gelir.
◦ Kurvatural miyopi; kornea, lens veya her
ikisinin birden eğriliğinin artmasıyla oluşur.
◦ İndis miyopi, nükleer kataraktta lensin
kırıcılık indisindeki artıştan kaynaklanır.
MİYOPİ TÜRLERİ
2. Konjenital (Doğumsal) Yüksek Miyopi: Genellikle 2-3 yaşlarında anlaşılır. (-10.00) D veya
daha fazla bir miyopi vardır. Genellikle ilerleyici değildir. Önemli olan erken teşhisi ve
düzeltilmesidir.
MİYOPİ TÜRLERİ
3. Dejeneratif Miyopi: Özellikle gözün arka Dejeneratif miyopi ile ilişkili sendromlar;
bölgesinde dejeneratif değişiklikler vardır. Ön ◦ Down Sendromu
arka uzunluk belirgin olarak artmıştır ve ◦ Stickler Sendromu
uzunluk artışı ilerleyicidir. Görme keskinliği ◦ Marfan Sendromu
düzeltmeyle bile tam düzeye ulaşmaz.
◦ Prematürelik
◦ Noonan Sendromu
◦ Ehlers-Danlos Sendromu (Tip 6)
◦ Pierre-Robin Sendromu
Dejeneratif Miyopinin Bulguları

Soluk mozaik görünüm Fokal Koryoretinal Atrofi Anormal Optik Sinir Başı
Büyük koroidal damarların görünürlüğü ile
birlikte retinal pigment epitelinin
zayıflamasıdır.
Dejeneratif Miyopinin Bulguları

Lacquer Çatlakları Coin Hemoraji Fuchs Noktası

Subretinal kanamanın makuladan emilmesi
sonucu gelişen kabarık dairesel pigmente
lezyon
Dejeneratif Miyopinin Komplikasyonları
• Retina dekolmanı
• Koroidal hemorajiler
• Makula deliği
• Katarakt
• Primer açık açılı glokom
MİYOPİYE YOL AÇABİLEN DİĞER
DURUMLAR
• Hiperglisemi: Kan şekerinin yükselmesiyle lenste şeker ve su oranının artar. Buna bağlı olarak lens
genişler ve kırma gücü artar. Sonuçta miyopi bulguları oluşur. Diabetik hastalarda kan glukoz değerlerinin
etkili olabileceği düşünülerek refraksiyon muayenesi hastanın kan şekeri normal düzeye geldikten sonra
yapılmalıdır.

• Yetersiz Işık: Tüm refraksiyon kusurları (presbiyopi de dahil) gece daha da kötüleşir. Pupillanın
genişlemesi sonucu odak derinliği küçülecektir. Ayrıca genişlemiş pupillada lensin kenar bölgesi de
fonksiyon göreceği için miyopiye kayma olacaktır. Bu nedenle miyoplara geceleri araba sürerken
kullanmaları için kendi ihtiyaçlarından daha yüksek diyoptrili miyopik gözlükler verilebilir.
GEÇİCİ MİYOPİLER
Herhangi bir etkene bağlı olarak ortaya çıkarlar. Etken ortadan kalktıktan sonra miyopide
düzelme olur. Bu grup altında incelenebilecek durumlar şunlardır;
• Kimyasal ajanlar
• Diyabet (hiperglisemi)
• Göz cerrahisi sonrası (genellikle ön kamara sığlaşması ve lensin öne doğru yer değiştirmesi
sonucu ortaya çıkar)
• Retina kriyopeksisi (retinaya soğuk tedavisi uygulanması) ve panretinal fotokoagülasyon
(retinaya lazer tedavisi uygulanması) sonrasında akomodasyon kaybı ve geçici miyopi gelişebilir.
Bu durum tedaviye gerek kalmadan birkaç hafta içinde düzelmektedir.
• Künt travma: Siliyer spazm sonucu gelişebilir. Ayrıca siliyer cisim ödemi sonucu da gelişebilir.
MİYOPİNİN TEDAVİSİ
• Miyopinin tedavisinde sferik özellikte (-) değerli
konkav lensler kullanılır.
• Bunun dışında cerrahi olarak PRK (Fotorefraktif
keratektomi), LASİK (Laser in situ
keratomileusis) ve SMİLE (Small incision
lenticule extraction) yöntemleriyle de miyopi
düzeltilebilir.
• Katarakt cerrahisi olacak olan yüksek miyopili
olgularda cerrahi ile birlikte lens değişikliği de
yapılarak miyopi giderilebilir.
HİPERMETROPİ
• Hipermetropi; akomodasyon yapmayan bir gözde sonsuzdan
optik eksene paralel olarak gelen ışık ışınlarının retina
düzleminin arkasında odaklaşmasıdır.

• Çok yüksek olmayan hipermetropilerde retina arkasındaki

görüntü akomodasyon (uyum) ile retina düzlemine getirilerek
netleştirilebilir. Bu nedenle akomodasyonun güçlü olduğu
genç yaşlarda hipermetropi bulgu vermeyebilir.
HİPERMETROPİ TÜRLERİ
Hipermetropi çeşitli başlıklar altında incelenebilir.
• Eksenel Hipermetropi: En sık görülen tiptir. Gözün ön arka uzunluğunun normalden kısa
olmasına bağlıdır. Yeni doğanda genellikle hipermetropi bulunmasının da nedeni budur.

• Eğim (Kurvatür) Hipermetropisi: Gözün kırıcı ortamları olan kornea ve lensin yüzey
değişikliklerine bağlıdır. Ön kamaranın normalden daha derin olması da aynı şekilde etki edebilir.

• İndis Hipermetropisi: Lensin kırılma indisindeki değişikliklere bağlı olarak gelişen

hipermetropidir. Yaşlılık ve diabet ile ilgili olarak gelişebilir.
HİPERMETROPİ
Hipermetropi; basit ve patolojik hipermetropi olarak da incelenebilir.

• Basit Hipermetropi: Gözün optik sistemini oluşturan komponentlerden çoğu normal olduğu
halde, yukarıdaki nedenlerden birine bağlı olarak ortaya çıkan hipermetropidir. Aşağıdaki
şekilde tipleri olabilir;
• Latent (gizli) Hipermetropi: Akomodasyon gücü ile düzeltilebilen hipermetropi miktarıdır. Sadece Latent
hipermetropisi olanlarda Akomodasyon bu durumu düzelttiği için konveks merceklere gerek kalmadan net görme
sağlanır. Hatta konveks mercekler görmeyi bulandırabilir. Sikloplejik refraksiyon ile ölçülen toplam hipermetropiden,
manifest (belirgin) hipermetropinin çıkarılması ile bulunur.
• Manifest (belirgin) Hipermetropi: İki ayrı tipi vardır.
• Manifest Fakültatif Hipermetropi: Akomodasyon gücü, düzeltici mercekler veya her ikisi ile düzeltilebilen
hipermetropi miktarıdır.
• Manifest Absolü Hipermetropi: Akomodasyon ile düzeltilemeyen hipermetropidir.
• Total Hipermetropi: Latent ve manifest hipermetropinin toplamıdır. Sikloplejik refraksiyon ile belirlenir.
HİPERMETROPİ
2. Patolojik Hipermetropi: Nadir görülür. Göz küresinin bir deformasyonu sonucu oluşur.
Bu deformasyon genelde ön arka uzunluğun kısalmasına, bazen de kornea’nın
düzleşmesine neden olur. Ön arka uzunlukta 1 mm’lik kısalma 3 D hipermetropiye
neden olur. Bir gelişim anomalisi olan mikroftalmide (küçük göz) gözler genellikle
hipermetropiktir. Orbital tümörler veya psödotümörler, arka kutupta yer alan göz içi
tümörleri, papilla ödemi, retina dekolmanı ön arka uzunluğu kısaltarak hipermetropiye
yol açabilir.
HİPERMETROPİ BULGULARI
Hipermetrop kişilerin akomodasyonla düzeltemedikleri veya devamlı akomodasyon
yaparak düzelttikleri kusurları sebebiyle çeşitli yakınmaları olur. Bu belirtiler;

• Alın bölgesinde baş ağrıları: Uzun süreli yakın bakışta ve günün ilerleyen saatlerinde olur.
• Göz ağrısı: Akomodasyonun daha yoğun olmasına bağlı olarak yakın çalışma durumlarında
daha çabuk gelişir.
• Uzak görmede bulanıklık: Düşük diyoptrili hipermetropide akomodasyonla uzak görme
normal olabilir. Akomodasyonun hipermetropiyi düzeltemediği durumda uzak görme de
bozuktur.
• Presbiyopinin daha erken yaşta başlaması
HİPERMETROPİ BULGULARI
• Işığa aşırı duyarlılık: Renkli camlar vermeye gerek yoktur, hipermetropinin düzeltilmesi ile bu durum da
düzelir.
• Aralıklı olarak görmenin aniden bulanıklaşması: Akomodasyonun sürekli yapılmasına bağlıdır. Bu
durumda yalancı miyopi oluşur.
• Gözde çaprazlaşma hissi: Gözlerde gizli içe kayması olan hastalarda aşırı akomodasyon olmasına bağlıdır.
Akomodasyon-konverjans refleksi hastanın gözlerinde çaprazlaşma hissi duymasına neden olur.
HİPERMETROPİNİN TEDAVİSİ
• Hipermetropinin tedavisinde sferik özellikte (+)
değerli konveks lensler kullanılır.
• Bunun dışında düşük ve orta hipermetropi
varlığında PRK (Fotorefraktif keratektomi),
LASİK (Laser in situ keratomileusis)
uygulanabilir.
ASTİGMATİZMA
Kornea ön yüzünün küreselliğini kaybedip silindirik olması astigmatizmaya sebep olur.

Kornea ön yüzü dikey ekseni, yatay ekseninden 0,5 diyoptri daha fazladır (fizyolojik astigmatizma)
Sonuçta hastalar şekilleri daha basık, uzamış ya da çarpılmış görüyorlar. Bu da astigmatizmanın hayatta
karşımıza çıkan sonucu.
Hafif astigmatizmada yorgunluk ve baş ağrısı (astenopi)şikayetleri olur.
>1.50 d olursa dik ve yatay çizgilerde bulanıklık olur.
Yüksek astigmatizmada ise daireler oval görülür.
ASTİGMATİZMA
Örneğin aynı korneanın 90 derecedeki eğimi ya da başka
deyişle dikliği, 180 derecedeki eğiminden fazla olabiliyor
dolayısı ile ışığı 90 derecede daha fazla kırıyor, aynı ışığın 90
dereceden gelen kısmı 180 dereceden gelene göre daha önde
odaklanıyor ve retinada istenilen keskin odak yerine çizgisel
bir odak ya da dağınık bir odak oluşuyor.
ASTİGMATİZMA TÜRLERİ
• Düzenli astigmatizma: Görüntü, iki ayrı düzlemde birbirine dik iki çizgi şeklinde oluşur.
• Düzensiz astigmatizma: Kornea ön yüzünün düzeni bozulmuştur. Birbirine dik iki meridyen yerine çok
sayıda odaklaşma çizgilerinin olduğunu görürüz bu nedenle düzensiz astigmatizmada görme keskinliği
ileri derecede düşmüştür.
• Nefelyon
• Lökom
• Ödem
• İnflamasyon
• Vaskularizasyon
PRESBİYOPİ
Presbiyopi aslında bir kurma kusuru olmasa da gözün akomodasyon yeteneğinin fizyolojik
olarak azalması sonucu yakını görme kabiliyetinin etkilenmesidir.
Genellikle 40 yaşından sonra ortaya çıkar.
Kaynakça;
• Kanski’s Clinical Ophtalmology

r
• Refractive Errors - Surendran Radjou

k ü r l e
ş e k
çi n Te
ni z i Hazırlayanlar:

i ği
led
• Kadir Dikmen - 18270070

İz
• Beril Özsoy - 18270073