You are on page 1of 84

WPROWADZENIE DO TECHNIKI

Grupa Ip1-T, Ip2-T


Wykład 6 godzin
Ćwiczenie 6 godzin
Przedmiot kończy się:
1.Zaliczeniem z ćwiczeń
2.Egzaminem z wykładów
dr inż. Domagalski
adres email jacekd101@wp.pl
WPROWADZENIE DO
TECHNIKI
Temat 2:
Typologia systemów.
Cykl życia systemów technicznych i
socjotechnicznych.
dr inż. Domagalski 3
Typologia jest to nauka o systematyzacji, polegająca między innymi na grupowaniu,
porządkowaniu i podziale określonych kategorii, w tym przypadku systemów według
określonych kryteriów

Źródło
http://www.sms.am.put.poznan.pl/eskrypty_pl
iki/inzynieriasystemow dostęp: 10.09.2013

dr inż. Domagalski 4
Najbardziej ogólne, interdyscyplinarne podziały podstawowe
systemów to:

1. systemy abstrakcyjne i fizyczne; abstrakcyjne to np. systemy


pojęć, reguł, modeli, sposobów działań, systemy fizyczne:
zbudowane z materii i/lub energii.
2.systemy statyczne i dynamiczne; system statyczny jest
niezmienny w czasie, może być abstrakcyjny lub fizyczny; system
dynamiczny to taki, w którym zmiana w jednej części wpływa na
pozostałe; największy dynamiczny system fizyczny to
Wszechświat.
3.systemy otwarte, zamknięte i autonomiczne; ten podział w
zastosowaniu do systemów fizycznych jest subiektywny i
przybliżony, choć często używany; systemy zamknięte są
przeważnie abstrakcyjne; systemem otwartym i autonomicznym
jest np. każdy organizm żywy

dr inż. Domagalski 5
dr inż. Domagalski 6
INŻYNIERIA SYSTEMÓW

1. ZE WZGLĘDU NA LICZBĘ SPRZĘŻEŃ


− proste
− złożone
− szczególnie złożone
2. ZE WZGLĘDU NA POWIĄZANIA Z OTOCZENIEM
− otwarte
− zamknięte
− izolowane
3. ZE WZGLĘDU NA POCHODZENIE
− naturalne
− sztuczne
4. ZE WZGLĘDU NA WYNIK DZIAŁANIA
− konkretne
− abstrakcyjne
dr inż. Domagalski jaced101@wp.pl 7
INŻYNIERIA SYSTEMÓW

5. ZE WZGLĘDU NA ZACHOWANIE
− celowe, niecelowe
− adaptacyjne, nieadaptacyjne
− statyczne, dynamiczne
− deterministyczne, probabilistyczne
6. ZE WZGLĘDU NA AKTYWNOŚĆ
− konfiguracyjne
− działaniowe
7. ZE WZGLĘDU NA TWORZYWO (TREŚĆ)
− materialne
− energetyczne
− informacyjne
− rzeczywiste, fizyczne
− symboliczne, abstrakcyjne, koncepcyjne.
dr inż. Domagalski jaced101@wp.pl 8
SYSTEMY FIZYCZNE (empiryczne)
Systemy złożone z rzeczywistych elementów.

SYSTEMY KONCEPTUALNE (abstrakcyjne)


Atrybuty systemu reprezentowane przez symbole.
Elementami mogą być plany, hipotezy, idee.
Przykładem może być zbiór planów i specyfikacji dla
powoływanego do życia systemu fizycznego.

dr inż. Domagalski jaced101@wp.pl 9


SYSTEMY NATURALNE
Powstałe w wyniku naturalnych procesów, wykazują
wysoki stopień uporządkowania i równowagę.
Organizmy adaptują się aby utrzymać równowagę ze
środowiskiem. Każde zdarzenie w naturze jest
związane właściwą adaptacją np. wobec cykliczności
(sezonowości) przyrody.
SYSTEMY SZTUCZNE
Systemy te są dziełem człowieka, są zakorzenione w
środowisku naturalnym, stąd też często istnieje
wzajemne oddziaływanie tych systemów z systemami
naturalnymi.
dr inż. Domagalski jaced101@wp.pl 10
SYSTEMY STATYCZNE
Systemy posiadający nieaktywną strukturę np. most.
System statyczny ale tylko w ograniczonym
układzie odniesienia. Np. jest konstruowany przez
pewien okres czasu, a to jest proces dynamiczny.
Następnie jest utrzymywany, a być może i zmieniany aby
spełnić zamierzony cel w pełni.
SYSTEMY DYNAMICZNE
System zawiera elementy strukturalne zmieniające
się czasie. Zmienność systemu może dotyczyć zmian
samej struktury jak i zmian samego procesu w
ramach ustalonej struktury.
dr inż. Domagalski jaced101@wp.pl 11
SYSTEMY DETERMINISTYCZNE
Systemy których zachowanie jest dokładnie
przewidywalne. Dany zbiór wejść determinuje określone
wyjście.
SYSTEMY STOCHASTYCZNE (probabilistyczne)
Systemy prognozowalne tylko probabilistycznie
(mające losowe właściwości). W prawie wszystkich
systemach wejścia, procesy i wyjścia mogą być opisane
tylko w kategoriach statystycznych. Niepewność
dotyczy często zarówno liczby wejść i jak i rozkładu
tych wejść w czasie.
dr inż. Domagalski jaced101@wp.pl 12
SYSTEMY DETERMINISTYCZNE
SYSTEMYSystemy których zachowanie
STOCHASTYCZNE jest dokładnie
(probabilistyczne)
przewidywalne.
Systemy Dany zbiór wejśćtylko
prognozowalne determinuje określone
probabilistycznie
SYSTEMY OTWARTE
wyjście.
(mające losowe właściwości). W prawie wszystkich
SYSTEMYSystemy wymieniający materię, energię i informację z
ZAMKNIĘTE
systemach wejścia, procesy i wyjścia mogą być opisane
otoczeniem np. rośliny, systemy ekologiczne,
tylko wSystemykategoriach statystycznych.
bez istotnego oddziaływaniaNiepewność
z otoczeniem.
przedsiębiorstwa itp. Wykazują one charakterystyczny
dotyczyOtoczenie
często stanowi
zarówno
tylkoliczby wejść
kontekst i jak
dla i rozkładu
systemu.
stan równowagi gdzie dynamiczne oddziaływanie
tych
Systemy w czasie.
wejść takie wykazują charakterystyczną równowagę
elementów systemu dostraja się do zmian w
będącą rezultatem wewnętrznej „sztywności”, która
otoczeniu.
utrzymuje system pomimo wpływów z zewnątrz.

dr inż. Domagalski jaced101@wp.pl 13


System techniczny jest własnością układu sprzężonych
środków technicznych umożliwiających przekształcenia
masy, energii i informacji. W takim ujęciu definicja obejmuje
własności wszelkich układów, w których są realizowane
złożone działania przekształcające, np.

System socjotechniczny odnosi się do teorii dotyczących


kwestii relacji społecznych z technicznymi aspektami procesów i
struktury organizacyjnej. . Koncentruje się na procedurach i
wiedzy z nimi związanej. System odnosi się do wzajemnego
powiązania społecznych i technicznych aspektów organizacji lub
społeczeństwa jako całości.

dr inż. Domagalski 14
System socjotechniczny w rozwoju organizacyjnym jest
podejściem do złożonego projektu organizacji pracy w sposób
uwzględniający interakcje między ludźmi a technologią. Termin
ten odnosi się do interakcji pomiędzy społeczną złożoną
infrastrukturą oraz zachowaniami ludzkimi. W tym sensie samo
społeczeństwo jak i jego podgrupy są złożonymi systemami
socjotechnicznymi.

Teoria socjotechniczna mówi zatem o wspólnej optymalizacji, z


naciskiem na osiągnięcie zarówno doskonałości technicznej
wykonania, jak i jakości życia ludzi pracy.
Teoria socjotechniczna, w odróżnieniu od systemów
socjotechnicznych, umożliwiła zaproponowanie szereg różnych
sposobów realizacji wspólnych optymalizacji. Zazwyczaj są one
oparte na projektowaniu różnego rodzaju organizacji, w których
relacje między elementami społeczno-technicznymi prowadzić
mogą do osiągnięcia wysokiej wydajności i dobrego
samopoczucia[5].
dr inż. Domagalski 15
Cykl życia produktu oznacza okres w którym
produkt jest obecny na rynku i znajduje dla siebie
nabywcę zaspakajając jego potrzeby.

Każdy produkt ma własny cykl życia: od


narodzin, poprzez okres dojrzewania, dojrzałości
aż do starości gdy schodzi z rynku.

Product Manager jest osobą która planuje cały


cykl życia produktu- strategia rozwoju produktu
musi już na samym początku uwzględniać
wszystkie działania marketingowe w każdej fazie
cyklu życia produktu.
dr inż. Domagalski 16
Cykl życia produktu składa się z 5 etapów:
wprowadzenie produktu, wzrost, dojrzałość,
nasycenie, schyłek.

Każdy z tych etapów reprezentuje inne nakłady na


produkt, inną wielkość sprzedaży i zysków
płynących z oferowania produktu klientom.

ETAP I: WPROWADZENIE PRODUKTU NA


RYNEK

-Wysokie koszty związane z wprowadzeniem,


-Niski poziom sprzedaży,
-Brak konkurencji
dr inż. Domagalski
-Brak zysku. 17
ETAP II: WZROST

-Koszty spadają
-Wzrasta sprzedaż produktu (świadomość produktu)
-Pojawia się konkurencja
-Cena dopasowana do poziomu gwarantującego jak największy
udział w rynku

ETAP III: DOJRZAŁOŚĆ:

-Koszty osiągają najniższy poziom (obniżono nakłady na


reklamę i promocję)
-Sprzedaż osiąga maksimum
-Silna konkurencja
-Spadek cen produktu
ETAP IV: NASYCENIE

-koszty produkcji optymalne


-Sprzedaż zaczyna powoli maleć
-Cena maleje
-Wielkość sprzedaży i marża zaczynają spadać
-Maksymalna konkurencja
-Pojawia się potrzeba ulepszenia produktu (nowe opakowania,
polepszenie jakości)

ETAP V: SCHYŁEK

-Sprzedaż spada dramatycznie


-Koszty wzrastają na skutek zmian ryku
-Koszty wsparcia sprzedaży rosną
-Marża spada
-Produkt zaczyna być wycofywany z rynku o ile
przygotowywany jest już nowy produkt.
Najlepszym rozwiązaniem dla firm jest posiadanie kilku
różnych produktów o różnych cyklach życia, wówczas cykle
te się uzupełniają i firma w dłuższym okresie czasu nie
notuje większych spadków dochodu.
Rynkowy cykl życia produktu oparty jest
na koncepcji zakładającej, że każdy oferowany
produkt pojawia się na rynku, zdobywa
dojrzałość i znika z rynku.
W cyklu życia produktu:

• 1. Długość życia produktu jest ograniczona w czasie i


zależy od wielu czynników mikro oraz makrootoczenia
marketingowego
• 2. Sprzedaż produktu, struktura kosztów i zysków
podlega wahaniom i powiązana jest ściśle z fazami
życia produktu.
• 3. Poziom zysków firmy wzrasta i obniża się w
kolejnych fazach cyklu życia.
• 4. W różnych fazach cyklu życia produktu inne muszą
być strategie i programy działania firmy np.
marketingowe, produkcyjne, finansowe, sprzedażowe,
kadrowe.
Przykład cyklu życia produktu
Drukarki 3D, są w fazie wprowadzania,
kolorowe drukarki laserowe, wcześniej
wprowadzone na rynek, przemieszczają się do
fazy wzrostu, zwykłe drukarki laserowe i
atramentowe przesuwają się do fazy
dojrzałości, drukarki igłowe są już w fazie
spadkowej (dostępne jeszcze w handlu).
Dokładny koszt krzywej cyklu życia
zmienia się zależnie od produktu, ale
najważniejszą zmienną jest wartość sprzedaży
oraz czas oferowania produktu na rynku.
Rozwój nowego produktu może trwać od
kilku miesięcy (proste produkty gospodarstwa
domowego) do kilkunastu lat (złożone
konstrukcje techniczne np. samolot
pasażerski), dlatego jego planowanie w
przedsiębiorstwie powinno się rozpocząć
zanim nowy produkt będzie rzeczywiście
potrzebny.
W praktyce firmy posiadają ofertę
produktową w różnych fazach cyklu
życia.
Za zróżnicowaną ofertę można przyjąć
następującą strukturę produktu-mix:
• -5-10% produktów znajduje się w fazie
wprowadzania produktu na rynek
• -15-20% produktów znajduje się w fazie
wzrostu
• -50-60% produktów znajduje się w fazie
dojrzewania i nasycenia
• -5-10% produktów znajduje się w fazie spadku
W zakresie wyboru odpowiedniego momentu
wprowadzenia nowego produktu na rynek
należy wziąć pod uwagę jedną z trzech
możliwości:
• 1. Wprowadzić nowy produkt zanim uczyni to
konkurencja (korzyści przypadają inicjatorom)
• 2. Wprowadzić nowy produkt równolegle z
konkurencją (korzyści podziału kosztów na firmy
konkurencyjne)
• 3. Wprowadzić nowy produkt po uczynieniu tego
przez konkurencję (korzyści uniknięcia kosztów
zapoznania rynku z produktem, możliwość
uniknięcia niedostrzeżonych wad, pozyskanie
informacji o wielkości rynku)
Przedsiębiorstwo musi zdecydować czy
sprzedawać produkt na rynku lokalnym,
regionalnym, ponadregionalnym, krajowym
czy międzynarodowym. Atrakcyjną i
bezpieczną dla firmy strategią geograficzną
jest stopniowa ekspansja. W tym przypadku
przedsiębiorstwo wprowadza produkt na
coraz to nowe obszary, biorąc pod uwagę
potencjał rynku, koszty dystrybucji, promocji,
intensywność konkurencji na danym obszarze.
Optymalne cechy przyszłych klientów
to: odbiorcy wcześnie akceptujący nowy
produkt, kupujący często i w dużych ilościach,
koszty dotarcia do odbiorców są relatywnie
niskie.
Warianty krzywych rynkowego życia
produktu
Odchylenia kształtu krzywych dotyczą
zróżnicowanego okresu trwania
poszczególnych faz. Zdarza się, że faza
wprowadzania na rynek oraz wzrostu jest
bardzo długa, natomiast faza dojrzałości ulega
gwałtownemu skróceniu. Taka sytuacja jest
mało korzystna dla firmy bowiem ogranicza
zyski czerpane ze sprzedaży.
Zdecydowanie lepsza jest sytuacja gdy
fazy wprowadzenia i wzrostu trwają krótko,
natomiast fazy dojrzałości i nasycenia ulegają
wydłużeniu. Umożliwia to utrzymanie
wysokiego poziomu zysku i obrotu w długim
okresie.
Otwarty i zamknięty cykl
życia produktu
Cykl życia produktu w
ujęciu globalnym
Znajomość cyklu życia produktu ułatwia
porównywanie sytuacji firmy z otoczeniem
konkurencyjnym. Jeśli produkt na rynku
znajduje się w fazie wzrostu, a sprzedaż w
firmie maleje, to oznacza, że konkurenci lepiej
zaspokajają potrzeby klientów i konieczne jest
dokonanie wewnętrznej analizy sytuacji firmy.
Monitorowanie, analizowanie i planowanie
produktów w nawiązaniu do cyklu ich życia
jest bardzo istotne z punktu widzenia
dynamiki rozwoju firmy.
Bibliografia

• W. Mantura, „Marketing przedsiębiorstw


przemysłowych”, Wydawnictwo Politechniki
Poznańskiej; str. 85-88
• Michael J. Thomas, „Podręcznik marketingu”; PWN, str.
285-287
• Bielski, „Podstawy Marketingu” ; str. 198-204
• H. Mruk, B. Pilarczyk, B. Sojkin „Podstawy Marketingu”
str. 194-152
• Ireneusz P. Rutkowski. „Strategie produktu”; str. 264-
288
• E. Pająk, „ Zarządzanie produkcją”; PWN; str. 57-69
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMU

Niemniej dla obu tych kategorii można zauważyć zbieżność, jeśli


wyróżnić jedynie trzy fazy życia:
Efektywność
systemu
faza II faza III

•faza I -powstawanie i ujawnianie się systemu


faza I •faza II – dojrzałość systemu
•faza III – stopniowe bądź nagłe wycofanie
(koniec) systemu

wzgledny czas zycia systemu


Trzy fazy życia systemów (naturalnych i sztucznych)
dr inż. Domagalski 40
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW NATURALNYCH

Systemy naturalne to systemy otwarte, z wymianą masy,


energii i informacji, żyjące w trzech kolejnych
charakterystycznych etapach:

1. Wyodrębnienie ze środowiska (otoczenia),


2. Życie i współdziałanie z otoczeniem przy pełnej
efektywności,
3. Stopniowa utrata efektywności i powrót do środowiska.

W systemach naturalnych mamy wielopoziomowy zamknięty


cykl życia typu „środowisko – środowisko”.
dr inż. Domagalski 41
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW


NATURALNYCH
Fazy życia (etapy istnienia) systemów naturalnych:
1.Formułowanie systemu
2.Czas życia i współdziałania
3.Zamieranie systemu

dr inż. Domagalski 42
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW


NATURALNYCH
Im bardziej złożony jest system tym bardziej wyróżniają się
etapy pierwszy i końcowy cyklu
EFEKTYWNOŚĆ

SYSTEMY SYSTEMY
OŻYWIONE NIEOŻYWIONE

2 2
1 3

1 3

WZGLĘDNY WIEK
dr inż. Domagalski 43
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW


SZTUCZNYCH

Systemy sztuczne - tworzone przez człowieka dla


zaspokojenia swych potrzeb

1. Systemy techniczne
2. Systemy antropotechniczne
3. Systemy socjotechniczne
4. Systemy symboliczne

Cykl życia systemu sztucznego zamyka się w pętli


Użytkownik-użytkownik
dr inż. Domagalski 44
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW


SZTUCZNYCH
Cykl życia systemów tworzonych przez człowieka

dr inż. Domagalski 45
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW


SZTUCZNYCH

dr inż. Domagalski 46
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW


SZTUCZNYCH
Modele cyklu życia systemów.

Inżynieria systemów jest Tak, więc na potrzeby inżynierii


dyscypliną, której zadaniem systemów właściwym będzie
jest tworzenie i realizacja przyjęcie następującej definicji.
interdyscyplinarnego Cykl życia systemu
procesu zapewniającego (business system life cycle) –
spełnienia potrzeb klienta
strukturalne podejście do
zgodnie z planem, przy
zapewnieniu wysokiej zadania opracowania
jakości, właściwego kosztu w systemu dla
trakcie całego cyklu życia przedsiębiorstwa.
systemu.
dr inż. Domagalski 47
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW


SZTUCZNYCH
Modele cyklu życia systemów.

Istnieje wiele modeli cyklu


życia systemu . Metodyka
tworzenia systemów ciągle się
rozwija i co rok powstają nowe
koncepcje w tym zakresie. W
klasycznym modelu, zwanym
też modelem kaskadowym lub
modelem wodospadu cykl życia
systemu dzieli się na
następujące fazy:

dr inż. Domagalski 48
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW


SZTUCZNYCH
Modele cyklu życia systemów.
Proces SIMILAR
Model ten jest ogólnym przedstawieniem
sekwencji działań niezbędnych do realizacji
systemu ( produktu). Na każdym etapie
zaleca się wykonywanie ocen podjętych
działań i zwykle iteracyjne ich powtarzanie
Proces ten obejmuje zwykle siedem zadań
(nie koniecznie wykonywanych
sekwencyjnie):

dr inż. Domagalski 49
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW


SZTUCZNYCH
Modele cyklu życia systemów.

dr inż. Domagalski 50
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW


SZTUCZNYCH
Modele cyklu życia systemów.

dr inż. Domagalski 51
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW


SZTUCZNYCH
Modele cyklu życia systemów.

dr inż. Domagalski 52
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW


SZTUCZNYCH
Modele cyklu życia systemów.
Projekt Projekt
Projekt Operacje systemu Wycofanie
wstępny szczegółowy i Produkcja
koncepcyjny ( eksploatacja ) systemu
systemu rozwój

Zdolności produkcyjne

Projekt Wykorzystanie

Zdolności wspierające systemu

Projekt Wykorzystanie ( utrzymanie ruchu )

Cykl życia systemu produkcji samochodów

dr inż. Domagalski 53
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA


SYSTEMOWA
Cykl życia systemów tworzonych przez człowieka

SPECYFIKACJA PRODUKCJA/ OCENA WDROŻENIE


PLANOWANIE BADANIA PROJEKTOWANIE KONSTRUOWANIE POMIARY SYSTEMU
WYMAGAŃ
I EKSPLOATACJA

REUŻYTKOWANIE/
UTYLIZACJA

UŻYTKOWNIK PRODUCENT UŻYTKOWNIK

dr inż. Domagalski 54
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW


SZTUCZNYCH
Pod pojęciem cyklu życia systemu należy
rozumieć określoną koncepcję rozłożenia w
czasie czynności odbywających się podczas
pracy nad opracowaniem i wyprodukowaniem
systemu określonego typu oraz jego
eksploatacji. Podstawowe elementy składowe
cyklu życia systemu to:
1. Cykl rozwojowy
2. cykl eksploatacyjny.

dr inż. Domagalski 55
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW


SZTUCZNYCH

dr inż. Domagalski 56
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA


SYSTEMOWA
CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW
Cykl rozwojowy pomaga:
1.zdefiniować czynności które trzeba wykonać podczas
projektowania i budowy systemu;
2.ujednolicić (w ramach firmy) sposób realizacji przedsięwzięć;
3.zaplanować punkty kontroli stopnia realizacji systemu.

Cykl, który opisuje realizację skomplikowanych procesów,


dzielony jest na mniejsze jednostki nazywane zwykle etapami.

dr inż. Domagalski 57
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA


SYSTEMOWA
CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW
Na sposób podziału cyklu życia systemu na etapy, nakładają się
sposoby realizacji tych etapów w kontekście całości projektu. W
efekcie otrzymujemy tzw. strategie cyklu rozwojowego.
Najczęściej spotykane strategie cyklu rozwojowego to:
1.totalna;
2.ewolucyjna;
3.przyrostowa.

dr inż. Domagalski 58
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA


SYSTEMOWA
CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW
Strategia totalna polega na:
1.Przeprowadzeniu całościowej analizy systemu dziedzinowego i
wykonaniu całościowego projektu systemowego.
2.Podziale systemu na podsystemy mogące stanowić przedmiot
samodzielnego cyklu rozwojowego (współbieżność
międzykomponentową).
3.Realizacji cyklu rozwojowego każdego z podsystemów
sekwencyjnie etapami, traktując jako warunek rozpoczęcia
każdego etapu odbiór produktów wytworzonych w etapie
poprzednim.
dr inż. Domagalski 59
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA


SYSTEMOWA
CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW
4. Integracji systemu z podsystemów i wykonaniu testów
kwalifikacyjnych.
5. Instalacji i wdrażaniu systemu w pełnym zakresie funkcji
określonych w wymaganiach.

dr inż. Domagalski 60
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA


SYSTEMOWA
CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW
Strategia przyrostowa polega na:
1.Przeprowadzeniu całościowej analizy systemu dziedzinowego i
wykonaniu całościowego projektu systemowego. Projekt
powinien być wykonany w pełnym zakresie wymagań, z
rzetelnością zapewniającą jego stabilność w czasie trwania
pełnego cyklu rozwojowego.
2.Podziale systemu na podsystemy mogące stanowić przedmiot
samodzielnego cyklu rozwojowego (współbieżność
międzykomponentowa).

dr inż. Domagalski 61
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA


SYSTEMOWA
CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW
3. Zdefiniowaniu segmentów wdrożeniowych. Segmentem
wdrożeniowym nazywa się taki fragment systemu, który
zawiera część funkcji określonych w wymaganiach i ujętych w
projekcie systemowym a jednocześnie może być
przedmiotem dobrze zdefiniowanego cyklu rozwojowego oraz
samodzielnego odbioru i wdrożenia.
4. Realizacji cyklu rozwojowego każdego segmentu
sekwencyjnie etapami, traktując jako warunek rozpoczęcia
każdego etapu odbiór produktów wytworzonych w etapie
poprzednim (według strategii totalnej).
dr inż. Domagalski 62
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA


SYSTEMOWA
CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW
5. Integracji segmentu z wdrożoną częścią systemu
(segmentami) i wykonaniu testów integracyjnych lub
kwalifikacyjnych - zależnie od ustaleń kontraktu.
6. Testowaniu kwalifikacyjnym systemu w całości po
zainstalowaniu ostatniego segmentu wdrożeniowego.

dr inż. Domagalski 63
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA


SYSTEMOWA
Strategia ewolucyjna polega na:
1.Przeprowadzeniu wstępnej całościowej analizy systemu dziedzinowego w
celu identyfikacji obszaru aplikacji spełniających następujące warunki:
informatyzacja przyniesie maksymalny (w danej sytuacji) efekt
użytkowy;
wymagania na system mogą być zdefiniowane w sposób kompletny,
jednoznaczny, spójny i weryfikowalny w krótkim czasie, bez
kosztownych analiz i eksperymentów, a w szczególności niezależnie od
rozwiązań informatycznych przewidywanych w przyszłości dla innych
obszarów aplikacji;
niezbędne do realizacji cyklu rozwojowego zasoby ludzkie i
techniczne, budżet i czas zmieszczą się w oczekiwanych granicach.

dr inż. Domagalski 64
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA


SYSTEMOWA

2. Zrealizowaniu pełnego cyklu rozwojowego segmentu wdrożeniowego w


zakresie potrzeb wybranego obszaru aplikacji zgodnie ze strategią
totalną lub przyrostową.
3. Integracji wytworzonego segmentu wdrożeniowego z istniejącym
systemem i wykonaniu testowania kwalifikacyjnego.
4. Cyklicznym powtarzaniu sekwencji 1 - 3 do osiągnięcia stanu, w
którym:
użytkownik zacznie się bronić przed ciągłymi zmianami
naruszającymi jego komfort psychiczny i prowadzącymi do
destruktywnych stresów, lub
inwestor straci zdolność lub chęć inwestowania cyklicznie
powtarzanego przedsięwzięcia, którego zakończenia nie widać;
wszystkie trzy uczestniczące w procesie strony zgodnie stwierdzą
zadowalający stan informatyzacji.
dr inż. Domagalski 65
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA


SYSTEMOWA
CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW

Struktura ewaluacyjna życia systemu

dr inż. Domagalski 66
CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW SZTUCZNYCH
OCENA RYZYKA,
OKREŚLENIE
OPRACOWANIE
CELÓW,
ALTERNATYW
STRATEGII

K A
ZY
RY
NA
CE
O PY
RO T O TY
P
WYMAGANIA,
PLAN CYKLU WYMAGANIA
ŻYCIA

OCENA PROJEKTOWANIE
PLAN WYMAGAŃ PROJEKTOW-
PRODUKCJI KODOWANIE
ANIE OGÓLNE

PLAN
WERYFIKACJA
INTEGRACJI, TESTY MODUŁÓW
PROJEKTU
TESTÓW
INTEGRACJA

TESTOWANIE OPRACOWANIE I
PLANOWANIE
WERYFIKACJA WERSJI
NASTĘPNYCH FAZ WDRAŻANIE PRODUKTU

Ryszard Zadrąg
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA


SYSTEMOWA
CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW

Podstawowe cechy strategii cyklu rozwojowego


dr inż. Domagalski 68
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW


SZTUCZNYCH
Metody, narzędzia, technologie wspomagające procesy
Inżynierii Systemów
Zarządzanie
Główny strumień
informacji Inżynieria systemów (IS)
systemami Wtórny strumień,
informacja zwrotna
dostarcza metodologii, metod,
technik i narzędzi, które
Trzy poziomy zagadnień

wspomagają cały cykl życia


Inżynierii Systemów

Procesy

tworzonych i/lub
eksploatowanych systemów.
Produkty Wspomaganie to odnosi się do:
1.zarządzania systemami,
2.zarządzania procesami,
Metody i Technologie Metody i Technologie

3.zarządzania produktami.
Metody i Technologie
wspomagania zarządzania wspomagania procesów wspomagania produktu

dr inż. Domagalski 69
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW


SZTUCZNYCH
Metody, narzędzia, technologie wspomagające procesy
Inżynierii Systemów
Zasadniczo całe podejście metodologiczne
Badania , Testy , Oceny
Akwizycja
IS oparte jest na koncepcji cyklu życia
Co jest możliwe ? systemu. W zależności od konkretnego
Planowanie i Marketing


Badania i analizy
Testowanie


Co jest możliwe ?
Co może być nabyte lub
przypadku systemu oraz przyjętej metodyki
 Ocena wyprodukowane ? 

Co jest możliwe
Co może być
?
realizowania systemu, stosowane są różne
zbudowane ? modele cyklu życia systemu – modele te
 Co będzie zbywalne na
rynku ? przedstawiono wcześniej.
Podstawowe trzy rodzaje cyklów życia
Cykl życia
systemów dotyczą trzech stadiów w ich
Cykl życia Cykl życia Procesu Planowania i życiu, które nazwiemy:
Marketingu
Procesu 1.badaniem i rozwojem,
Akwizycji
2.akwizycją,
Procesu Badania i Rozwój
3.planowaniem i marketingiem

dr inż. Domagalski 70
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW


SZTUCZNYCH
Kosztów procesów w cyklu życia systemu

100%

75%

50%

25%

Góra lodowa ukrytych kosztów Koszty cyklu życia i możliwości ich redukcji
procesów w cyklu życia systemu wg Blanchard [1].
dr inż. Domagalski 71
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW


SZTUCZNYCH
Kosztów procesów w cyklu życia systemu

Zastosowanie analiz kosztów cyklu życia

dr inż. Domagalski 72
INŻYNIERIA SYSTEMÓW I ANALIZA WYŻSZA SZKOŁA
SYSTEMOWA BANKOWA

CYKL ŻYCIA SYSTEMÓW


SZTUCZNYCH
Bibliografia

B. S. Blanchard, System engineering management, fourth ed., John Wiley & Sons, Hoboken,
New Jersey, 2008
Mo Jamshidi, System of systems engineering – Innovations for the 21st century, John Wiley
& Sons, Inc., 2009
C. Cempel, Teoria i inżynieria systemów – zasady i zastosowania myślenia systemowego,
Wyd. ITE, Radom, 2008
neur.am.put.poznan.pl/systemy/systemy.htm, C. Cempel, Teoria i inżynieria systemów –
zasady i zastosowania myślenia systemowego
neur.am.put.poznan.pl/is/, C. Cempel, Materiały wykładowe dla wydziału Budowy Maszyn i
Zarządzania Politechniki Poznańskiej
P. A. Sage i W. B. Rouse, Handbook of Systems Engineering and Management, New York:
John Wiley & Sons, 2009.

dr inż. Domagalski 73
Dziękujemy za uwagę
WPROWADZENIE DO TECHNIKI

dr inż. Domagalski 77
WPROWADZENIE DO TECHNIKI

dr inż. Domagalski 78
WPROWADZENIE DO TECHNIKI

dr inż. Domagalski 79
WPROWADZENIE DO TECHNIKI

dr inż. Domagalski 80
WPROWADZENIE DO
TECHNIKI

Temat 1: Wprowadzenie do
przedmiotu
WPROWADZENIE DO
TECHNIKI
Temat 1: Wprowadzenie do
przedmiotu
•NAUKA I TECHNIKA W SPOŁECZEŃSTWIE
PODSTAWOWE WIELKOŚCI STOSOWANE W
TECHNICE
•PODSTAWOWE POJĘCIA STOSOWANE W
TECHNICE
•Proces planowania oraz przygotowania
produkcji

•Etapy procesu planowania


WPROWADZENIE DO TECHNIKI

Celem wykładu jest przedstawienie podstawowych zagadnień


związanych z rozwojem techniki

dr inż. Domagalski 1
Procesy produkcyjne

Pytania

dr inż. Domagalski 84

You might also like