Talambuhay ni

Bienvenido Lumbera
Isinilang si Lumbera sa Lipa noong Abril 1, 1932. Noong halos
isang taon gulang pa lamang, ang kanyang ama na si Timoteo
Lumbera (isang tagapukol ng lokal na kuponan ng beysbol), ay
nahulog mula sa puno, nabali ang likod, at nabuhay habang
buhay (buhay pa nga ngayon eh). Pagkatapos ng ilang taon,
nagkasakit ang kanyang ina na si Carmen Lumbera sa
karamdaman na kanser at namatay. Sa taong limang taong
gulang, siya ay naulila. Siya at ang kanyang nakatatandang
kapatid na babae ay inampon ng kanilang pang-amang lola, Eusebia Teru.
Pumasok siya sa paaralan na may pagkabantulot. Sa unang araw, kinakailangan ni
Eusebia na hilahin siya papuntang Mababang Paaralan ng Padre Valerio Malabanan,
nagwawasiwas ng sangay ng puno. Sa totoo lamang, ang kabuuang unang taon ni
Lumbera sa paaralan ay kalunus-lunos. Naalala niya ang kanyang guro, Gng.
Contreras, na minsan pinapalo siya na may patpat nang dahil sa may inuulat na
kanyang kapilyuhan sa guro mula sa tiyak na tuta ng guro na may pangalang Angel.
Simula sa ikalawang baitang, gayumpaman, ang kanyang mabilis na pagtuto sa
pagbabasa ay nabigyan ng kakilanlan kay Lumbera bilang kinikilingang mag-aaral.
Mula't sapul, sinasabi nang pang-akademika, hinaharap ng paaralan ng ilang
kahirapan.
Pagkatapos ng digmaan, bumalik sina Lumbera at ang kanyang lola sa tahanan sa
Lipa. Si Eusebia, gayumpaman, ay kinabukasang sumakabilang-buhay dahil sa
katandaan at naulila na naman siya. Para sa kanyang mga bagong tagapangalaga,
pinagpipili siya sa mga dalagang tiyahin kung saan kinakailangan ng kanyang
nakatatandang kapatid na tumira kina Enrique at Amanda Lumbera, ang kanyang
nino't ninang. Sa huli ay wala silang anak na sarili at sinasabi ni Bienvenido, noong
labing-apat na taong gulang pa lamang siya, na pinili niya sila sapagka't "ipapadala
nila ako sa paaralan."
Para sa mataas na paaralan, lumipat si Lumbera sa paaralang pribado ng
Akademiyang Mabini, kung saan umusbong ang kanyang pag-ibig sa wika. Nagtapos
si Lumbera nag pangatlo at nagtalumpati ng mabulaklak na Klase sa Kasaysayan sa
araw ng pagtatapos.
Nagtapos si Lumbera ng dalubhasaang pamamahayag at Pantas ng Sining mula
sa Pamantasan ng Santo Tomas noong 1950, at kasunod ang Paham ng
Pilosopiya sa Panularang Panitikan sa Pamantasang Indiana noong 1967.
Nagturo
si
Lumbera
ng Panitikan, Araling
Pilipino at Malikhaing
Pagsusulat sa Pamantasang Ateneo de Manila, Pamantasang De La SalleMaynila, Pamantasan ng Pilipinas, at ang Pamantasan ng Santo Tomas. Inatasan siya
bilang panauhing-propesor ng Araling Pilipino sa Araling Panlabas ng Pamantasang

Osaka sa Hapon mula 1985 hanggang 1988 at kauna-unahang nagtatahang iskolar

sa Pamantasan ng Hawaii sa Manoa.
Pagkatapos ng pagkadeklara ni Pangulong Ferdinand Marcos, hinuli si Lumbera ng
Pilipinong militar noong Enero 1974. Lumabas sa kulungan noong Disyembre ng taong
din iyon. Sumulat si Cynthia Nograles, kanyang dating mag-aaral ng Pamantasang
Ateneo de Manila, kay Hen. Fidel Ramos para sa kanyang paglaya. Pagkatapos ng
ilang buwan, ikinasal ni Lumbera si Cynthia. Noong 1976, nagsimulang magturo si
Lumbera sa Kagawaran ng Pilipino at Panitikang Pilipino, Dalubhasaan ng Sining at
Panitik ng UP. Noong 1977, naging patnugot siya ng Diliman Review sa kahilingan ng
Dekanang Francisco Nemenzo ng Dalubhasaan ng Sining at Panitik. Ang paglalathala
ay bukas na lumalaban sa diktadurya nguni't naiwang mag-isa ng pamumuno ni
Marcos.
Sa kalagitnaan ng batas militar, nakapaghawak si Lumbera sa mga isang malikhaing
proyekto. Nagsimulang sumulat ng mga libreto para sa teatrong pangmusika. Sa
simula pa lamang, humiling ng Kapisanan ng Teatrong Pang-edukasyon ng
Pilipinas (PETA) sa kanya na maglikha ng pangmusikang Nasa Puso ang
Amerika mula kay Carlos Bulosan. Sa huli, naglikha si Lumbera ng mga dramang
pangmusika na may mataas na karangalan tulad ng mga Mga Kuwento ni
Manuvu; Rama, Hari; Bayani; Noli me Tangere: Pangmusika; at Hibik at Himagsik
Nina Victoria Laktaw. Sa Sariling Bayan: Apat na Dulang May Musika , isang
antolohiya ng dramang pamgmusika ni Lumbera, ay inilathala ng Palimbagan
ng Pamantasang De La Salle-Maynila noong 2004. Nakapag-akda si Lumbera ng mga
aklat, antolohiya at mga aklat-batayan tulad ng mga Muling Pagsusuri; Paghahanda
sa Pagtuturo; Panitikan ng Pilipinas: Isang Kasaysayan at Antolohiya ; Pagsusulat ng
mga Pilipino: Panitikang Pilipino mula sa mga Rehiyon ; at Paano Magbasa ng
Panitikang Filipino: Mga Babasahing Pangkolehiyo.
Itinatag din ni Lumbera ang kanyang pamumuno sa mga Pilipinong manunulat, artista
at mga tagapuna sa pamamagitan ng kapwa-pagkakatatag ng mga organisasyong
pangkultura
tulad
ng
mga Kapisanan
ng
Panularang
Panitikan
ng
Pilipinas (1969); Pamana ng Panitikan ng Pilipinas (1970); Kalipunan para sa mga
Panitikan ng Pilipinas (1975); Kapisanan ng Araling Pilipino ng Pilipinas (1984)
at Manunuri ng Pelikulang Pilipino (1976).
Si Lumbera ay kasalukuyang kinikilala nang malawakan bilang isa sa mga haligi ng
walang-kamatayang
Pilipinong panitikan, araling
pangkultura at pelikula,
nakapagsusulat
at
nakapagsaayos
sa
lathala
ng
mga
aklat
sa
pampanitikang kasaysayan, pampanitikang puna, at pelikula.
Nakatanggap din siya ng mga gawad na nagtutukoy sa kanyang ambag sa Pilipinong
panitik, karaniwan ay Gawad Palanca para sa Panitikan (1975); Gawad Ramon
Magsaysaypara sa Pamamahayag, Panitikan, at Malikhaing Sining Pangkomunikasyon
(1993); mga Gawad Pambansa sa Aklat mula sa Pangkat ng mga Tagapuna ng
Maynila; Parangal na Pampanitikang Sentenyal ng Pilipinas (1998); at Sanghayang
Sentenyal ng Sentrong Pangkultura ng Pilipinas para sa Sining (1999).

Siya ay kasalukuyang patnugot ng Sanghaya (Pambansang Komisyon sa Sining at

Kultura, Propesor sa Kagawaran ng Inggles sa Paaralan ng Katuruang
Pantao ng Pamantasang Ateneo de Manila, Propesor na Emeritus sa Kagawaran ng
Pilipino at Panitikang Pilipino, Dalubhasaan ng Sining at Panitikan, Pamantasan ng
Pilipinas-Diliman, at Propesor ng Panitikan sa Pamantasang De La Salle-Maynila. Sa
panahon lamang, naglingkod din siya bilang pangulo ng Alyansa ng mga Nagaalintana Guro (ACT), isang pambansang organisasyon na binubuo nang humigit sa
40,000 guro't manggagawa sa sektor ng edukasyon.