A.P.J.

Abdul Kalam memperoleh ijazahnya dari Institut Teknologi Madras pada tahun 1957 dan
menyertai Pertubuhan Pembangunan Penerbangan Pertahanan Pertubuhan Penyelidikan dan
Pertahanan Pertahanan (DRDO) sebagai seorang saintis pada tahun 1958.

Pada awal 1960-an, beliau bekerja dengan Jawatankuasa Kebangsaan India untuk Penyelidikan Angkasa
(INCOSPAR) di bawah ahli sains angkasa terkenal Vikram Sarabhai. Dia juga merancang hoverkor kecil di
DRDO.

Beliau melawat Pusat Penyelidikan Langley NASA di Hampton, Virginia; Goddard Space Flight Centre di
Greenbelt, Maryland; Dan Kemudahan Penerbangan Wallops pada tahun 1963-64. Diilhamkan oleh
lawatan ini, beliau mula mengerjakan projek roket yang diperkembangkan secara bebas di DRDO pada
tahun 1965.

Walau bagaimanapun, beliau tidak berpuas hati dengan kerjanya di DRDO dan dengan senang hati
dipindahkan ke Organisasi Penyelidikan Angkasa India (ISRO) pada tahun 1969. Di sana beliau
berkhidmat sebagai pengarah projek SLV-III, satelit pertama yang dihasilkan dan dihasilkan oleh India
Melancarkan kenderaan.

Pada tahun 1970-an, beliau mula membuat usaha untuk membangunkan Kenderaan Pelancaran Satelit
Polar (PSLV). Dibangunkan untuk membolehkan India melancarkan satelit Remote Sensing India (IRS) ke
orbit Sun-synchronous, projek PSLV negara adalah kejayaan yang akhirnya; Ia pertama kali dilancarkan
pada 20 September 1993.

A.P.J. Kalam juga mengarahkan beberapa projek lain, termasuk Project Devil, pada tahun 1970-an.
Project Devil adalah projek peluru berpandu cair awal yang bertujuan untuk menghasilkan peluru
berpandu permukaan ke udara yang jarak dekat. Projek ini tidak berjaya dalam jangka panjang dan
dihentikan pada tahun 1980-an. Walau bagaimanapun ia membawa kepada pembangunan peluru
berpandu Prithvi pada tahun 1980-an.

Beliau juga terlibat dengan Projek Valiant yang bertujuan untuk pembangunan peluru berpandu balistik
antara benua. Sama seperti Project Devil, projek ini juga tidak berjaya tetapi memainkan peranan dalam
pembangunan peluru berpandu Prithvi di kemudian hari.

Pada awal 1980-an, Program Pembangunan Peluru Berpandu Bersepadu Bersepadu (IGMDP), program
Kementerian Pertahanan India yang diuruskan oleh DRDO dengan perkongsian dengan organisasi
kerajaan lain dilancarkan. Kalam diminta memimpin projek itu dan dengan itu beliau kembali ke DRDO
sebagai Ketua Eksekutif IGMDP pada tahun 1983.

Program ini, yang mendapat sokongan politik yang besar, bertujuan untuk pembangunan serentak empat
projek: Peluru berpandu permukaan ke permukaan yang pendek (bernama Prithvi), peluru berpandu
permukaan ke udara yang rendah (kod yang bernama Trishul) , Serangan permukaan ke udara jarak jauh
(Akash berjenama kod) dan peluru berpandu anti-tangki generasi ketiga (nama kod yang bernama Nag).

IGMDP, di bawah kepimpinan Kalam terbukti menjadi kejayaan gemilang dan menghasilkan beberapa
peluru berpandu yang berjaya termasuk peluru berpandu Prithvi pertama pada tahun 1988 dan peluru
berpandu Agni pada tahun 1989. Akibat pencapaiannya sebagai pengarah IGMDP, A.P.J. Abdul Kalam
memperoleh nama samaran "Manusia Peluru".
Keterlibatan beliau dengan agensi-agensi kerajaan telah membawa kepada pelantikannya sebagai
Penasihat Saintifik kepada Menteri Pertahanan pada tahun 1992. Pada tahun 1999, beliau telah dilantik
sebagai Penasihat Saintifik Utama kepada Kerajaan India dengan pangkat menteri kabinet.

Pada akhir 1990-an, beliau memainkan peranan utama dalam menjalankan Pokhran-II, satu siri lima
letupan ujian bom nuklear di Tinjauan Pokhran Tentera India pada bulan Mei 1998. Berikutan kejayaan
ujian-ujian ini yang meningkatkan Kalam ke status Wira negara, Perdana Menteri ketika itu Atal Bihari
Vajpayee mengisytiharkan India sebuah negara nuklear sepenuhnya.

Di samping menjadi saintis cemerlang, A.P.J. Abdul Kalam juga berwawasan. Pada tahun 1998, beliau
mencadangkan satu pelan negara yang dikenali sebagai Teknologi Vision 2020 untuk bertindak sebagai
pelan tindakan untuk menjadikan India sebuah negara maju menjelang tahun 2020. Beliau
mengemukakan beberapa cadangan, termasuk pemberdayaan nuklear, inovasi teknologi, dan
peningkatan produktiviti pertanian untuk mencapai sama .

Pada tahun 2002, Perikatan Demokratik Negara (NDA) yang berkuasa pada masa itu, menyatakan
keputusannya untuk mencalonkan A.P.J. Abdul Kalam untuk Presiden India untuk menggantikan Presiden
K.R. Narayanan. Kedua-dua Parti Samajwadi dan Parti Kongres Nasionalis menyokong pencalonannya.
Kalam, menjadi tokoh nasional yang popular, dengan mudah memenangi pilihan raya presiden.