Professional Documents
Culture Documents
หนี้รักบัลลังก์แค้น เล่ม 1 PDF
หนี้รักบัลลังก์แค้น เล่ม 1 PDF
1
หนี้ รกั บัลลังก์แค้น
คำโปรย
2
เพื่อกอบกู้วงศ์ตระกูล ช่วยชี วิตคนในครอบครัวให้รอด
พ้นจากหายนะ
เปลี่ยนแปลงโชคชะตาในชาติก่อนมิให้ซา้ รอยเดิม...
3
1 อู๋เยวี่ยเสิ่น ล่มจมเดือนเจ็ด
ราวกับว่ายังได้ยินเสียงเด็กร้องเพลงเมื่อรัชศกเจิ้งเจาปี ที่
สามดังแว่วมา...
4
ใช่แล้ว นางรู้แล้ว มือน้ อยนุ่มนิ่มได้เตือนสตินาง ขณะนี้
อายุนางเพี ยงแค่ สิบสองขวบปี นางรับรู้ด้วยว่ า ขณะนี้ ไม่ใช่
เดื อนเจ็ดในรัชศกเจิ้งเจาปี ที่ ส าม แต่ เป็ นเดื อนสามในรัชศก
ฉางไท่ปีที่สามสิบห้า
ตระกูลเสิ่นในเวลานี้ มีเชื้อสายไปทัวทั
่ ง้ เหนื อใต้ ลาพัง
สายภรรยาเอกของตระกูลเสิ่น ก็ล้วนแต่กิตติศพั ท์โด่งดัง พร้อม
ที่ จะเจริญก้าวหน้ าในวงราชการทัง้ สิ้น ผู้คนต่างขนามนามว่าอู๋
เยวี่ยเสิ่น
เสิ่นหนิงจาได้ไม่ลืมว่าสิบสามปี ให้หลังของเดือนเจ็ดรัช
ศกเจิ้งเจาปี ที่ สามนั น้ เป็ นฝั นร้ายที่ นางไม่มีวนั ลืมตลอดชี วิต
ถึงแม้เกิดใหม่อีกชาติหนึ่ ง ก็ไม่สามารถลบเลือนไปได้ นางจา
ความโหดเหี้ ยมและความแค้นเมื่อเดือนเจ็ดที่ ทาลายทัง้ ชี วิต
ของนางได้ไม่มีวนั ลืม
7
วังเย็นฉางชุน เป็ นเช่นไรหรือ
กับข้าวเหม็นหืนข้าวเย็นชืดในแต่ละวัน ลมเย็นโชยจาก
ผนั ง ทรุ ด โทรมทั ง้ สี่ ด้ า น ผ้ า ห่ ม ผื น บางแค่ พ อคลุ ม ตั ว ค า
เหน็ บแนมเย้ยหยันที่ ไม่เคยสิ้นสุด แต่นางก็ได้อดทนกลา้ กลืน
จนผ่านมา อดทนจนถึงสิบเจ็ดปี
ข้าจะตายได้อย่างไร?! เสิ่นหนิงพึมพายิ้มบอกตัวเอง
8
ญาติของนาง ตระกูลของบิดา ลูกของนางได้ เขาต้องตายก่อน
เมื่อนัน้ นางถึงจะมีหน้ าไปพบพวกเขาได้
รัช ศกฉางไท่ ปี ที่ สี่ สิ บ ขุน นางซื อ เที ย นเฉิ นเสิ่ น อวี๋ เ ล่ อ
ทานายว่าตาหนักชินอันเตี้ยนจะเกิดเพลิงไหม้ครัง้ ใหญ่ เขาถือ
โอกาสฉวยป้ ายวิ ญ ญาณบรรพบุรุษ ออกมาจากกองเพลิ ง ได้
ถือเป็ นความกตัญญูอย่างยิ่ง ได้รบั แต่งตัง้ ให้เป็ นรัชทายาท
9
รัชศกฉางไท่ปีที่ สี่สิบสอง นายพลหล่งโย่วเหว่ยเสิ่นเจ๋อซื
อน าทหารสามร้ อ ย ช่ ว ยคุ้ ม ครองให้ เ ขาพ้ น ภัย จากการรบ
เป่ ยเจียงจนถูกธนูยิงตาย
รัช ศกเจิ้ ง เจาปี ที่ ห นึ่ ง เสิ่ นเจ๋ อ หรู ผู้ ช่ ว ยผู้ ต รวจการ
แผ่นดินแต่งหนังสือ “เจิ้งเจาสือลู่ (บันทึกความจริง)” ประกาศ
สิ่ งดี ง ามที่ เ ขามี โ ดยหลี ก เลี่ ย งสิ่ งเลวร้ า ยไม่ ใ ห้ รู้ ท าให้ ก าร
สืบราชสมบัติเป็ นไปโดยไม่มีข้อครหา
...และอื่นๆ อีกมากมาย
แต่แล้ว สุดท้ายสิ่งที่เขาตอบแทนตระกูลเสิ่นคืออะไร
10
ข้อหาก่อกบฎ ข้อหาทรยศชาติ ฆ่ าล้างตระกูลจนหมด
สิ้น ตระกูลเสิ่นทาคุณงามความดีมาหลายชัวคน ่ กลับเหลือไว้
แต่ ม ลทิ นที่ ไ ม่ ส ามารถลบล้ า งตลอดกัล ปาวสาน ผู้มี ฝี มื อ
ทัง้ ตระกูล สร้างผลงานขัน้ เอกอุ ทาไมถึงถูกลบล้างจนไม่เหลือ
ร่องรอย
นางยังจาได้ว่าตอนที่นางขอร้องวิงวอนให้เขารามือ เขา
โอบกอดหญิงคนนัน้ มองนางอย่างเฉยเมย ปากกล่าววาจาร้าย
กาจออกมาว่า ตระกูลเสิน่ คิดเป็ นกบฏทรยศชำติ ข้ำกลัวว่ำเขำ
เกิดออกมำแล้วก็จะโกรธแค้นเจ้ำทีม่ ำจำกตระกูลเสิน่
11
หญิงคนนัน้ ก็คลี่ยิ้มงามแสนเย้ายวนใจ งามจนแม้แต่ฟ้า
ดินยังมืดมน แต่ในสายตาเสิ่นหนิงนัน้ เปรียบเสมือนปี ศาจร้าย
ใช่แล้ว ความฝันครังใหญ่
้ ชาติก่อนชาตินี้
13
“คุณหนู คงฟั งนิทานของแม่น มหลิ่วเมื่ อตอนกลางวัน
แล้ ว กลัว จนเอามาฝั น ร้ า ยแน่ เลย แม่ น มหลิ่ ว ก็จ ริ ง ๆ เลย
คุณหนูยงั เล็กแค่นี้ ให้ ฟังเรื่องแบบนี้ ได้อย่างไร...” ชิวเกอย้าย
เชิงเทียนออกไปพลางบ่นพึมพาเบาๆ
14
กลับชอบที่จะเล่าเรื่องประหลาดสารพัดให้บรรดาสาวใช้ฟัง ทัง้
อารมณ์เยือกเย็น เป็ นที่นิยมชมชอบในหมู่สาวใช้
15
เสิ่นหนิงลอบบอกตัวเองในใจ ขอเพียงตระกูลเสิ่น อยู่
รอด ถึงจะปกป้ องพวกนางได้
17
ดังนัน้ เมื่อเอ่ยถึงเรื่องนัน้ ก็เป็ นได้โดยสมเหตุผล มี
เพี ยงเขาที่ ได้รบั ประโยชน์ สูงสุด โดยที่ คนตระกูลเสิ่นไม่มีใคร
รูต้ วั แม้แต่น้อย
19
2 แผนล้มกระดานหมาก
20
พลางส่งสายตาให้ชิวเกอออกไป ชิวเกอแอบพยักหน้ ารับ หลุบ
ตาก่อนจะค่อยๆ ถอยออกไป
แม่นมหลิ่วหวีและเกล้าผมมวยทรงเฟยเซียงอย่างง่ายๆ
ให้ เสิ่นหนิงตามความประสงค์ของนาง ปั กผมด้วยปิ่นดอกไม้
ทาจากไข่มุกและหยกงามวิจิตร ไม่ใส่ เครื่องประดับอื่ นใดอี ก
ขับเน้ นกระโปรงสีเขียวมรกต ผ้าคลุมไหล่โปร่งใสสีปีกจักจันบน
่
ร่ า งนาง สอดรับ กั บ การแต่ ง กายแบบเรี ย บง่ า ยของนาง
ตามปกติ ถึงแม้ใบหน้ านางยังไม่ดโู ตเต็มวัย แต่กม็ ีความน่ ารัก
น่ าเอ็นดูอีกแบบหนึ่ ง
21
ส่วนตงฟู่ ถึงแม้จะอายุสิบสองปี เหมือนกัน แต่กอ็ ่อนกว่า
ชิ ว เกอเล็ก น้ อ ย เป็ นสาวใช้ ที่ อ ายุน้ อ ยที่ สุ ด ในบรรดาสาวใช้
ชุนเซี่ยชิวตงทัง้ สี่คน อีกทัง้ ด้วยเพราะอุปนิสัยกระตือรือร้นเป็ น
ที่ สุด เสิ่นหนิงจึงมักจะได้รบั ข่าวสารที่ มีประโยชน์ มากมายจาก
คาพูดเจือ้ ยแจ้วของนาง
เสิ่นอวี๋ หง พี่รองของนางถึงแม้จะเฉลียวฉลาดมากเกิน
คนธรรมดา แต่กม็ ีนิสยั อยู่ไม่สขุ อย่างที่สดุ มักจะออกไปนาของ
ที่ น่ากินน่ าเล่นเล็กๆ น้ อยๆ มาให้นาง เนื่ องจากเสิ่นหนิงสนิท
กับเขามากที่สดุ
ดังนัน้ เมื่อนางเห็นเสิ่นอวี๋หงเอนตัวซบหัวเข่ามองดูนาง
อย่างน้ อยเนื้ อตา่ ใจ นางจึงอดไม่ได้ต้องยิ้มออกมา
23
“ที่แท้ องค์ชายห้าก็เป็ นคนดีเหมือนกันนี่ ” เสิ่นอวี๋หงเล่า
เรื่องให้น้องสาวจนจบแล้ว ก็ยงั ไม่วายพูดประโยคนี้ เสริมท้ าย
อีก
ข้ ำ จะต้ อ งตัด ควำมสัม พัน ธ์น้ ี ให้ ข ำด เสิ่ น หนิ งพูด กับ
ตัวเอง ไฟแค้ นค่ อยๆ ทุเลาลง ดูท่ ำ เขำจะยัง มี อิ ท ธิ พ ลต่ อข้ ำ
อย่ำงลึกซึ้งนัก และข้ำก็ยงั ไม่มีปัญญำจะทำอะไรได้เหมือนเดิม
เสิ่นหนิงยิ้มเยาะตัวเอง
26
ชาขิงต้ มเสร็จอย่างรวดเร็ว เสิ่นหนิงสังให้
่ ชุนสื อส่ งให้
เสิ่นอวี๋ซื่อมารดาหนึ่ งชาม แล้วให้เซี่ยฉื อกับตงฟู่ แบ่งไปให้เสิ่น
หวีซวนพี่ชายสามกับเสิ่นหวีโส่ วพี่ชายสี่ สุดท้ ายบอกว่าชามที่
เหลือนี่ อีกสักครูน่ างจะส่งไปที่พี่รอง ถึงอย่างไรทางไปงานเลี้ยง
ก็ต้องผ่านจวนเขาอยู่แล้ว สะดวกมาก
ส่วนแขกเหรื่อฝัง่ ผู้หญิงก็มีเสียงพูดคุยหัวเราะกันไม่ขาด
สาย เสิ่นอวี๋ซื่อเดินไปมาระหว่างโต๊ะ ทักทายบรรดาฮูหยิน
27
รองเสนาบดี กระทรวงโยธายิ้มไปพูดไป ถึงแม้อายุจะมากกว่า
เสิ่ นอวี๋ ซื่ อ อยู่ ม าก แต่ น้ า เสี ย งกลับ สนิ ทสนมยิ่ ง ใครใช้ ใ ห้
เจ้านายของสามีนางเป็ นพ่อสามีของเสิ่นอวี๋ซื่อเล่า ภรรยาเสิ่น
่ งแก่กรรมไปหลายปี แล้ว เรือนหลังของตระกูลเสิ่นใน
หวาซันถึ
เวลานี้ มีเสิ่นอวี๋ซื่อลูกสะใภ้ซึ่งเป็ นภรรยาเอกของบุตรชายคนโต
คอยควบคุมดูแล
“เสิ่นฮูหยินมีความสามารถจริงๆ อายุอานามเพียงน้ อย
นิ ดก็ส ามารถจัด การบ้ า นช่ อ งใหญ่ โ ตขนาดบ้ า นตระกูล เสิ่ น
ได้ อย่างเรียบร้อยไร้ที่ติ วันหลังคงต้ องขอให้ ช่วยสังสอนเสี
่ ย
หน่ อยแล้ว ข้าล่ะละอายจริงๆ ที่มิอาจสู้นางได้เลย” เสียงนัน้ ปน
หัวเราะเจือแววยกยอเล็กน้ อย แต่กไ็ ม่ทาให้ร้สู ึกไม่พอใจ นี่ คือ
ฮูหยิ น ของกู้จื่อเฉิงรองอธิบ ดี กรมการสอบ สามี น างกาลังจะ
เป็ นลูกน้ องของเสิ่นเจ๋อจิ้ง
28
ความสัม พัน ธ์ข องเรือ นหลัง ยัง ใช้ ไ ด้ ผ ลกว่ า เพื่ อ นร่ ว มส านั ก
ศึกษาเสียอีก เรือ่ งเหล่านี้ บรรดาฮูหยินทัง้ หลายย่อมรูอ้ ยู่แก่ใจ
เสิ่นอวี๋ซื่อพูดพลางยิ้มพลาง ทักทายฮูหยินของเว่ยจิ้นตู้
เสนาบดีกระทรวงการศึกษา และฮูหยินของเจิ้งผูฉุนเสนาบดี
กระทรวงการคลัง ว่ า ไม่ ต้ อ งเกรงใจ ขอบคุณ ที่ ใ ห้ เ กี ย รติ ทัง้
กล่ าวชมเชยหลานสาวที่ พวกนางพามาด้ วยว่าหน้ าตาจิ้มลิ้ม
พริ้มเพรา แค่ เห็นก็ชื่นชอบ แล้วลากเสิ่นหนิงที่ ตามอยู่ข้างๆ
บอกพวกนางว่า “ท่านดูสิ ข้าก็มีดวงใจอยู่แค่คนเดียว ดูรปู ร่าง
หน้ าตาสิ เทียบกับหลานสาวพวกท่านไม่ติดเลย”
ฟากอัน ซื่ อ ก็อุ้ม ท้ อ งโตก าลัง พูด คุย กับ กลุ่ ม สะใภ้ อ ายุ
น้ อย มีสะใภ้ใหม่เข้ามาลูบท้องนาง ทุกคนหัวเราะชอบใจกัน
30
ในเวลานี้ เอง ได้ยินเสี ยงฮือฮาจากฝั ง่ แขกผู้ชาย คล้าย
กับได้ยินคนพูดว่า องค์ชายห้า...
31
3 เรือ่ งราวแต่หนหลัง
32
ได้ยินเช่นนี้ เสิ่นหนิงจึงรู้แล้วว่าแผนการสาเร็จแล้ว นาง
จึงออกจากงานกลางคันแล้วไม่ได้กลับไป องค์ชายห้ ามาบ้าน
ตระกูลเสิ่นครึ่งหลังของงาน เมื่อเป็ นเช่ นนี้ เขาเห็นเสิ่นอวี๋หง
ไม่ อ ยู่ ก็ ค งไม่ มี ก ารเอ่ ย ปากเรื่ อ งที่ จ ะให้ เ สิ่ นอวี๋ ห งเข้ า รับ
ราชการ ในวังองค์ชายห้า
ใส่มำกไปหรือเปล่ำนะ น่ ำจะไม่มำกเกินไปหรอกกระมัง
องค์ชายห้ าซังกวนฉางจื
่ ้อ นั ง่ ลง ครัน้ มองไปรอบๆ ไม่
เห็นเสิ่นอวี๋หงก็แอบขมวดคิ้ว เขำไม่อยู่ แล้วต้องทำอย่ำงไรต่อ
วันนัน้ ส้ ิ นเปลืองสมองไปไม่น้อย เสิน่ อวีห๋ งทำไมถึงไม่อยู่ เสด็จ
พ่อให้ตนมำก็เพือ่ มำแสดงท่ำที ถ้ำหุนหันเอ่ยเรือ่ งให้เขำเข้ำมำ
เป็ นคนสนิทในวังของตน จะทำให้เสด็จพ่อรู้สึกว่ำตนกำลังใช้
พระเดชพระคุ ณ ซื้ อใจคนหรื อ เปล่ ำ หนอ ในใจเขาครุ่น คิ ด
33
มากมาย หาทางออกไม่ได้ หากแต่ใบหน้ ายังคงยิ้มแย้ม แสดง
ออกอย่างถ่อมตนและมี มารยาท ไม่ให้ คนรู้สึกห่ างเหิน แต่ ก็
ไม่ได้ใกล้ชิดเหล่าขุนนางจนเกินไป
35
เสิ่นอวี๋หงเปลี่ยนชุดคลุมฟ้ าเขียวอย่างรวดเร็ว ไม่ทนั ได้
สวมรัดเกล้ามัดผมก็พาเสิ่นหนิงออกไปแล้ว ส่วนผู้ติดตามนัน้
มีทิงเฟิงคนรับใช้ของตัวเองกับชิวเกอสาวใช้ของเสิ่นหนิง รวม
ทัง้ หมดสี่คน ต่างใส่ชดุ สบายๆ มุ่งหน้ าสู่ถนนเสียงเหอ
เมืองหลวงมีถนนสี่สิบแปดสายเก้าสิบหกซอย ประกอบ
เป็ นตลาดตะวันออกตรอกตะวันตกที่ชาวเมืองหลวงเรียกกัน
36
เสิ่นหนิงพาชิวเกอไปด้วยกัน รู้สึกว่าทุกอย่างดูน่าสนใจ
ไปหมด นี่ ก็ดู โน่ น ก็ถ าม เห็น อะไรน่ า สนุ ก ก็รี บ ตามไปดู จน
ค่อยๆ ออกห่างจากเส้นทางไปถนนเสียงเหอโดยไม่รตู้ วั
37
เขาจาได้ที่นี่มีซอยเล็กๆ ทะลุผ่านลัดไปถนนเสี ยงเหอ
ได้ จึงเรียกอีกสามคนที่เหลือให้เดินตามเขามา เสิ่นหนิงเดินยิ้ม
พลางตามเขาไป นางหันไปมองชิวเกอ เห็นนางผงกหัว ก็
เดินตามไปอย่างวางใจ
39
“ขอบพระคุณท่ านปู่ ที่ เป็ นห่ ว ง หลานไม่เ ป็ นไรแล้ ว ตี
เสือตายยังได้เลย” เสิ่นอวี๋หงตอบอย่างทะเล้น ทุกคนต่างรู้สึก
ขบขันขึน้ มาด้วย เสิ่นหวาซันมองคนใช้
่ ที่ติดตามมา จนอีกฝ่ าย
รู้ตวั ถอยห่ างออกไป เขาจึงพูดว่า “พูดมาสิ ดึกขนาดนี้ มีเรื่อง
อะไรถึงมาหาข้า”
40
นิ่งไปสักพัก เสิ่นเจ๋อจิ้งเป็ นฝ่ ายพูดก่อน “คิดว่าคงไม่มี
เรื่องอื่น นอกจากจะอยากให้เจ้าเข้าไปอยู่วงั องค์ชายห้ า ดูท่า
องค์ชายห้าคงคิดอยากดึงตระกูลเราไปเป็ นพวกเสียแล้ว”
เสิ่นหวาซันพยั
่ กหน้ า พูดเสริมว่า “ตอนนี้ เหตุการณ์ ยงั
ไม่ชดั เจน รัชทายาทร่างกายอ่อนแอ องค์ชายต่างๆ ล้วนมีฝีมือ
ในวงการขุนนางมีคนไหนบ้างที่ ไม่มีลูกหลานทางานอยู่ในวัง
องค์ชายต่ างๆ ลูกชายคนเล็กของเจิ้งผูฉุนเสนาบดี กระทรวง
การคลังดูเหมือนว่าจะดารงตาแหน่ งมหาดเล็กส่วนพระองค์ใน
วัง องค์ช ายสอง องค์ช ายห้ า อยากให้ เ จ้ า เข้ า วัง เขา คงไม่ มี
ความหมายเป็ นอื่นหรอก”
43
4 ดอกเหมยมาช้ายังคงหอม
“อะไรนะ เจ้าพูดอีกรอบซิ?!”
44
แม่นมหลิวเห็นดังนี้ แล้ วกลับหัวเราะออกมา ใจคิดว่า
คุณหนู โ ตขึ้น มาจากน้ านมของนาง ยัง จะมี อะไรที่ ต้ องปิดบัง
นางอี ก หรื อ แต่ ก็รู้สึ ก สะท้ อ นใจว่ า เด็ก สาวคนนี้ เ ริ่ ม โตแล้ ว
โดยเฉพาะหลังจากมาถึงเมืองหลวง การกระทาต่ างๆ ก็เริ่มมี
ความนึ กคิดของตัวเองขึ้นมาที ละน้ อย นี่ เป็ นเรื่องที่ ดี เด็กเริ่ม
โตเป็ นสาวแล้ว แม่นมหลิวไม่มีลูกเต้า เด็กผู้หญิงคนนี้ เป็ นเด็ก
ที่ นางทุ่มเทกายใจทะนุถนอมมา การเปลี่ยนแปลงของนางแม้
เพี ย งเล็ก น้ อ ย ความจริ ง แล้ ว นางล้ ว นเข้ า ใจดี ดัง นั ้น นางจึ ง
ตาหนิชิวเกอเพียงเล็กน้ อย
เสิ่นฉงซันเป็
่ นพี่ชายแท้ ๆ ร่วมมารดาเอกของเสิ่นหวา
่ เ้ ป็ นปู่ นาง เป็ นอัจฉริยะฟ้ าประทาน แต่กลับถูกกักขังอยู่ใน
ซันผู
สถานส านึ กผิ ด ของตระกูล ตัง้ แต่ เ มื่ อ หลายปี ก่ อ น ทว่ า เป็ น
เพราะสาเหตุอะไรกันแน่ นัน้ กลับไม่มีผ้ใู ดพูดออกมา รู้แต่ ว่า
เป็ นความผิ ด อย่ า งใหญ่ ห ลวง ความผิ ด ที่ น าภัย มาถึ ง คนทัง้
ตระกูลได้ ด้วยเหตุนี้จึงถูกขังถึงสามสิบกว่าปี เขาไม่เคยปรากฏ
ตัว ต่ อหน้ าผู้คน กระทัง่ ลูกหลานที่ มีอกั ษรอวี๋ ในชื่ อหลายคน
ของตระกูลเสิ่น ก็ยงั ไม่รวู้ ่ามีคนผูน้ ี้ อยู่ด้วย
46
ถึงกับต้องใช้จินอู๋เว่ย ดังนัน้ คนตระกูลเสิ่นที่ยงั เหลืออยู่กถ็ กู ฆ่า
ทัง้ หมดในคราวนัน้ เอง
เสิ่นหวาซันได้
่ รกั ษาความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับเสิ่นฉงซัน่
ตลอดมา สามสิบกว่าปี มานี้ เสิ่นหวาซันป ่ ิ ดบังทัง้ บิดาตัวเอง
และคนในตระกูล ให้ ค วามเคารพนั บ ถื อพี่ ชายที่ อยู่ในสถาน
สานักผิด ทัง้ ยังได้รบั อิทธิพลจากเขามากที่สุด ทว่าหลังจากถูก
จองจาก็ยงั นึ กเสี ยใจภายหลังไม่หาย เสี ยใจที่ ไม่ฟังคาทัดทาน
ของพี่ชายแต่แรก ช่วยเหลือให้ซงกวนฉางจื
ั่ อ้ ขึน้ ครองราชย์ ไม่
47
คิ ด ว่ า เขาจะอิ จ ฉาริ ษ ยาตระกูล เสิ่ น ที่ ใ หญ่ โ ต เริ่ ม ลงมื อ กับ
ตระกูลเสิ่นอย่างรวดเร็ว
49
ในชาตินี้ จะต้องขัดขวางการขึ้นครองราชย์ของซังกวน
่
ตอนโต จะต้องเปลี่ยนแปลงตอนจบของตระกูลเสิ่นล่มจมเดือน
เจ็ด นี่ สิ จึงจะเป็ นการเกิดใหม่ที่มีความหมาย!
หลังจากความตระหนกตกใจผ่านไป เสิ่นหนิงเริ่มมีความ
คิดที่จะต่อสู้อย่างแรงกล้า
50
วันต่ อมาก็เป็ นวันฟ้ าใสเช่ นกัน เสิ่นหนิงชอบวันฟ้ าใส
มาก หลัง จากที่ อยู่ในวังเย็นฉางชุนที่ มืดทึ บอับ ชื้ นหนาวเย็น
มาแล้วหลายปี เสิ่นหนิงก็ชอบที่จะเห็นแสงแดดยิ่งนัก ทาให้คน
รู้สึกอบอุ่นสบาย มีเพียงต้องผ่านช่วงเวลาอันมืดมนชัวน ่ ิ รันดร์
เท่ านั น้ ถึงจะรู้ว่าในแผ่นดินนี้ แสงตะวันที่ ไร้ความอยุติธรรม
เป็ นสิ่งที่น่าซาบซึ้งใจเพียงใด
52
บุปผำโรยยังหอมทัง้ ก่อนหลัง หิมะละลำยยังคงหนำวแม้
ไม่เห็น
กาแพงสูงที่ล้อมรอบสวน ยังมีกิ่งเหมยที่ยื่นกิ่งออกมา มี
ดอกเหมยติดอยู่หรอมแหรม ออกอาการเย้ายวน ชวนคนชื่ น
ชอบ นี่ กเ็ ข้าเดือนสามใบไม้ผลิแล้ว ดอกเหมยนี้ ยงั บานอยู่เลย
เสิ่นหนิงยังรูส้ ึกได้ถึงกลิ่นหอมของดอกเหมยที่โชยมา
ปู่ ใหญ่เสิ่นฉงซันไม่
่ อยู่แล้ว สถานสานึ กผิดสาหรับนางไม่
มีความหมายอีกแล้ว นางอยู่นอกประตู บรรลุเป้ าหมายการมา
ที่ นี่ นั น่ คื อการมาเพื่ อไว้ อาลัย เพื่ อปู่ ใหญ่ ที่ ด่ ว นจากไป หรือ
แม้กระทังเพื ่ ่อตัวเองซึ่งถูกขังในวังเย็นในชาติที่แล้ว
54
ดอกเหมยที ม่ ำช้ำยังคงหอม ก็ยงั ไม่นับว่ำสำยเกินไป ปู่
ใหญ่ ท่ ำนวำงใจเถอะ เสิ่นหนิงไม่ได้พดู แค่น้อมคารวะเสิ่นฉง
ซันในใจจนเสร็
่ จพิธี เพื่อยา้ เตื อนตัวเอง ทัง้ ยังเป็ นการยืนยัน
การตัดสินใจของตนเองด้วยเช่นกัน
55
5 น้ องสาวจากอี๋เหนี ยง
ถัด จากเสิ่ น อัน ซื่ อ ก็เ ป็ นเหออี๋ เ หนี ยงแห่ ง เรื อ นปี้ เหอ
อนุภรรยาคนที่ สองของเสิ่นเจ๋อจิ้ง นางกาลังคุยเสี ยงดัง พูดไว
ปากไว ทาให้ คนหัวเราะกันครื้นเครงอี ก เหออี๋ เหนี ยงนิสัยเถร
ตรง หน้ าตาจิ้มลิ้มสดใส นัยน์ ตาทัง้ คู่เหมือนคุยได้ ทุกคนเห็น
แล้วรู้สึกสบายใจ เสิ่นหวันลู ่ กสาวนางเพิ่งจะหกขวบ ผมถักเป็ น
เปี ยหลวมสองข้ า งแล้ ว ผูก ด้ ว ยผ้ า แถบสี ช มพู ใบหน้ า กลม ดู
อ่อนเยาว์น่ารัก
57
ครัน้ เห็นเสิ่นหนิงผลักประตูออกมา อี๋เหนี ยงสองคนกับ
น้ องสาว และสาวใช้ ช ราที่ อ ยู่ ข้ า งๆพวกนางล้ ว นลุ ก ขึ้ น มา
ทักทาย หลี่ อี๋เ หนี ย งยัง เปลี่ ย นที่ เพื่ อให้ เ สิ่ น หนิ งได้ นั ง่ ติดกับ
เสิ่นอวี๋ซื่อ เสิ่นอวี๋ซื่อมีลูกชายสี่คนติดกัน ถึงได้ลูกสาวออกมา
เป็ นเสิ่นหนิง ย่อมเป็ นสุดรักสุดหวงยิ่งนัก ดังนัน้ คนรอบข้างจึง
ยิ้มให้กบั เสิ่นหนิงอย่างผูร้ ตู้ ื้นลึกหนาบาง
ยัง ดี ที่ ว่ า ยัง ดี ที่ ว่ า ตอนนี้ เ ป็ นแค่ ปีที่ สามสิบ ห้ าเท่ านั น้
ตอนนี้ พวกนางยังอยู่ ยังร่วมกันหัวร่อต่ อกระซิกได้ เสิ่นหนิง
ซาบซึ้งใจอย่างยิ่ง พอนึ กถึงความเย็นชาที่ ตวั เองมีต่อน้ องสาว
ต่างมารดาเมื่อชาติที่แล้วขึน้ มา ความรู้สึกคับข้องใจที่ มีอยู่บ้าง
ได้หายไปหมดสิ้นตัง้ แต่ตอนถูกฆ่าล้างตระกูลแล้ว หมายความ
ว่าอย่างไร ในโลกนี้ นางยังมีน้องสาว ชาติที่แล้วทัง้ สองคนก็
เป็ นเหมือนนาง น้ องสาวที่ต้องทนทุกข์ทรมาน นางทัง้ หมดเกิด
จากบิดาคนเดียวกัน มีสายเลือดผูกพันเป็ นพี่น้องกัน
59
เสิ่นหนิงรู้สึกว่าดวงตาชื้นขึ้นมาเล็กน้ อย ยังมีเสิ่นอวี๋ซื่อ
นางมองมารดาตัวเองด้วยความเคารพและรักใคร่ มารดายังคง
สุขุมเหมือนเช่ นในความทรงจาของตน เวลานางมองตน ใน
สายตาเปี่ ยมด้วยแววแห่งความรักและอ่อนโยนอย่างปิดไม่อยู่
นี่ คือมารดาของนางนะ ถึงแม้ถ้านับอายุรวมทัง้ ชาติที่แล้วบวก
กับชาติปัจจุบนั อายุนางยังมากกว่าเสิ่นอวี๋ซื่อ แต่เสิ่นหนิงก็ยงั
อยากจะโผเข้าไปที่อกนาง ร้องไห้ให้พอใจ ขอให้นางปลอบโยน
คุ้มครองดูแล อ้อมกอดนี้ ช่วงที่อยู่วงั เย็นนางเฝ้ าถวิลหากี่วนั กี่
คืนตัง้ ไม่รเู้ ท่าไร วอนขอเพียงใดแต่กไ็ ม่เคยได้มา
60
เพี ย งคนในครอบครัว เสิ่ นเจ๋ อ จิ้ งพู ด คุ ย เรื่ อ งสั พ เพเหระ
บรรยากาศก็ดีไม่น้อย
เมื่อเสิ่นหนิงเห็นการกระทาของมารดา อดไม่ได้ที่จะต้อง
ชื่นชม ใช้ทงั ้ พระเดชพระคุณ ครัง้ นี้ มารดาทาได้ระดับสุดยอด
ฝี มือเลย เห็นมารดาเป็ นเช่นนี้ ยายสอนลูกสาวคงมีฝีมือระดับ
พอกัน มิน่าผูค้ นถึงได้ยกย่องชวีซนั หวีซื่อว่าเยี่ยมมาก
63
เสิ่ น หนิ งอยู่ห ลัง ฉากมองเห็น หนุ่ ม น้ อ ยถอยออกไป ก็
ทอดถอนใจ มารดาไม่ร้แู ต่นางรู้ หลานน้ าของหลี่อี๋เหนี ยง หนุ่ม
น้ อยที่ ชื่ อ เหยี ย นซางคนนี้ เป็ นอัจ ฉริ ย ะทางการค้ า ความ
ใหญ่โตที่เขาสร้างในอนาคตนัน้ ไม่มีใครคาดคิดถึง เวลานัน้ เขา
อายุแค่สามสิบกว่า ทุกคนกลับเรียกเขาว่า “พ่อค้าเหยียน” เสีย
แล้ว
64
คนเราเวลายากจนข้นแค้น สิ่งที่ ได้รบั ไม่ว่าเป็ นบุญคุณ
หรือดูถกู ไม่ว่าจะเล็กน้ อยแค่ไหนก็เก็บไว้ในใจ ภายหลังก็จะ
ขยายขึน้ เรือ่ ยๆ ตามประสบการณ์ชีวิต ไม่มีวนั ลืมเลือน
แม้นางจะไม่ได้ต้องการให้เขาจดจาบุญคุณ แต่แม่ลูกทัง้
สองคนทัง้ เป็ นหม้ายทัง้ กาพร้า ลาบากอย่างแท้จริง จะช่วยคนก็
ต้องช่วยถึงที่สดุ ในใจเสิ่นอวี๋ซื่อคิดเช่นนี้
65
เสิ่นเจ๋อจิ้งได้ยินดังนี้ รู้สึกว่าเสิ่นอวี๋ ซื่อไตร่ตรองอย่าง
รอบคอบ ปฏิ บัติ ต่ อ อนุ ภ รรยาอย่ า งใจกว้ า ง คิ ด ให้ ก ระทัง่
ผลประโยชน์ ที่พวกเขาจะได้รบั เขาตอบรับทันที อย่างพึงพอใจ
ว่า “เรื่องเล็กแค่นี้ เจ้าจัดการก็แล้วกัน ทาเช่นนี้ ดีแล้ว” ภรรยา
แสนประเสริฐเช่นนี้ ถือเป็ นวาสนาของเสิ่นเจ๋อจิ้งแล้ว ต่อแต่นี้
ไปเขาจะยิ่งรักยิ่งเห็นคุณค่าในตัวเสิ่นอวี๋ซื่อ นี่ คือคามันสั ่ ญญา
66
6 อิทธิพลของร้าน
67
เสิ่นเจ๋อหย่วนพบว่าเด็กหนุ่มเหยียนซางคนนี้ แม้จะเป็ น
คนที่ พี่ ส ะใภ้ ใ หญ่ แ นะน าเข้ า มา แต่ ก ลับ ปฎิ บ ตั ิ ต นอย่ า งรู้รุก
รู้ถ อย ทัง้ ยัง มี พ รสวรรค์ด้ า นการค้ า เหนื อ กว่ า คนทัง้ ปวง จึ ง
พอใจในตัวเขาเป็ นอย่างยิ่ง มักจะพาเขาติดตามไปไหนต่อไหน
ด้วยกัน วางแผนว่าจะปัน้ ให้เป็ นลูกศิษย์
เสิ่นหนิงรู้อย่างรวดเร็วว่าเหยียนซางติดตามอยู่ข้างกาย
เสิ่นเจ๋อหย่วน ไม่ต้องบอกก็ร้วู ่านี่ เป็ นฝี มือมารดา ท่ านแม่ ใจ
กุศลของท่ าน จะต้ องได้ รบั ผลตอบแทน การกระทาทุกอย่ าง
ล้วนเป็ นผลสื บเนื่ อง เสิ่นหนิงเชื่ อว่า ด้ วยน้ าใจอันดี งามของ
ท่านแม่ ในชาตินี้ สวรรค์คงไม่ให้ตระกูลเสิ่นต้องตกตระกาซา้
รอยเดิม
68
แม่นมหลิ่วเห็นเสิ่นหนิงกลับมา จึงเล่าเรื่องให้เสิ่นหนิง
ฟั ง เสิ่นหนิงจึงรู้ว่าเป็ นเรื่องอะไรกันแน่ ที่ แท้ ระยะนี้ เสิ่นหนิง
ชอบแสงแดดมาก ก็เลยให้คนย้ายสะดึงปั กผ้ามาไว้กลางลาน
เช่นนี้ นางก็ได้รบั แดดทัง้ ยังไม่เสียงานปักเย็บ ยิงปื นนัดเดียวได้
นกสองตัว
69
พวกเซี่ยฉื อเข้ามาหมดแล้ว ทาความเคารพเสิ่นหนิง ทุก
คนรู้สึกไม่สบายใจ หน้ าตาแลดูหงอยซึม ด้วยเข้าใจว่าเสิ่นหนิง
เรียกพวกนางเข้ามาเพื่อจะพูดเรือ่ งผ้าปักที่เพิ่งถูกทาสกปรก
70
ตอนแรกพวกชุน ซื อ เข้ า ใจว่ า จะได้ ยิ น เสิ่ น หนิ งต าหนิ
ไม่ได้คิดว่าเสิ่นหนิงจะพูดแบบนี้ เดิมที กแ็ ปลกใจ ตอนหลังถึง
ขนาดสันสะเทื
่ อน เจ้านายเห็นเราสาคัญมากขนาดนี้ มีใจให้เรา
ขนาดนี้ การปรนนิบัติเจ้านาย เป็ นหน้ าที่ของพวกนางอยู่แล้วนี่
นา ทาไมคุณหนู ถึงขนาดบอกว่าพวกนางเป็ นคนใกล้ ชิดนาง
มากที่ สุด นี่ ...แม้แต่ชิวเกอที่ รบั รู้การเปลี่ยนแปลงของเสิ่นหนิง
ได้อย่างลึกซึ้งที่ สุด ก็ยงั กลัน้ น้ าตาไว้ไม่อยู่ แม่นมหลิ่วเช็ดตา
ตัวเอง สะท้อนใจอี กครัง้ ว่าเด็กสาวคนนี้ ที่ดื่มนมตัวเองเติบโต
ขึน้ มาแล้ว
เสิ่นหนิงได้สติกลับมา นึ กออกแล้วว่าเรียกพวกนางเข้า
มาเพราะเรื่ อ งอัน ใด ใช่ แ ล้ ว แบ่ง งาน นางได้ เ ป็ นชายาองค์
รัชทายาทห้าปี เป็ นฮองเฮาอยู่สามปี คุ้นเคยกับเรือ่ งกฎระเบียบ
การท างานภายในวัง เป็ นที่ สุ ด นางแบ่ ง งานให้ พ วกนาง
ดัด แปลงมาจากสี่ กองงานสิ บ หกหน่ ว ยในวังได้ พ อดี นี่ ก็เ พื่ อ
บริหารเรือน ชิงจู๋ ป้ องกันไม่ให้เกิดกรณี คล้ายผ้าปักครังนี
้ ้
71
ที่ สาคัญกว่าก็คือ จะต้องฟูมฟั กคนทัง้ สี่ นี้ ฟูมฟั กให้พวก
นางมีความสามารถด้านหนึ่ งด้านใด เสิ่นหนิงต้องการจะสร้าง
อิทธิพลทัง้ ในบ้านตระกูลเสิ่น ทัง้ ในเมืองหลวงขึ้นมาที ละน้ อย
โดยอาศัยสี่คนนี้
ชิวเกอว่องไวปราดเปรียว คนในบ้านล้วนทางานอยู่ใน
บ้านตระกูลเสิ่น ให้ เป็ นจวี เหยี ยน รับผิดชอบงานทุกอย่างใน
เรือนชิงจู๋ที่ไม่เกี่ยวกับแขก แต่รวมถึงเรื่องการติดต่ อและออก
ข้างนอก นี่ คือซือเหยียน (หัวหน้ าฝ่ ายกวดขัน)
73
“งานของเรื อ นชิ ง จู๋ ไ ม่ ไ ด้ ม ากนั ก เวลาก็มี เ หลื อ เฟื อ
ดังนั น้ พวกเราค่อยๆ มาทาความคุ้นเคยกับเรื่องเหล่ านี้ การ
ทางานในเรือนให้ดีได้นัน้ ไม่ใช่เรื่องที่จะทาสาเร็จได้ในวันสอง
วัน พวกเจ้าก็ไม่ต้องวิตกกังวลนัก ขอให้ทางานของตัวเองให้ดี
สาเร็จลุล่วงได้ตามหน้ าที่ของตัวเอง ข้าย่อมไม่ตาหนิพวกเจ้า!”
ยังไม่ทนั ให้พวกนางได้ตงั ้ สติหลังจากจิตใจได้รบั ความกระทบ
กระเทือน เสิ่นหนิงก็ใช้คาพูดเหล่าเป็ นการสรุป ไม่สนใจว่าพวก
นางฟั งแล้วจะมีความคิดเช่นไร จากนี้ ไป เสิ่นหนิงจะเริ่มบริหาร
จัดการเรือนชิงจู๋ได้ มนคงดั
ั่ งถังเหล็ก ไม่มีน้ ารัวไหลแม้
่ เ พี ย ง
หยดเดียว
แม่นมหลิ่วกับบรรดาสาวใช้ต่างพากันไปใคร่ครวญงาน
ในหน้ าที่ ตวั เอง เสิ่นหนิงก็ไม่ได้อยู่เฉย ครุ่นคิดถึงการเดินก้าว
ต่อไป
75
ดัง นั ้น ชิ ว อู๋ก็ท ัก ทายเสิ่ น หนิ งตามมารยาท ถื อ โอกาสคุย กับ
ชิวเกอถึงเรือ่ งทางบ้าน
76
ชิ ว อู๋ที่ อ ยู่ข้ า งหลัง มองตามทางที่ เ สิ่ น หนิ งจากไปด้ ว ย
ความงงงัน ไม่เข้าใจว่าทาไมนางถึงเชื่ อใจเขายิ่งนั ก ทัง้ ยังคุย
กับเขาถึงข้อแรกข้อสองอะไรนัน่ อย่างไม่มีหวั เรื่องท้ายเรื่อง ซา้
ยังพูด ราวกับสมเหตุสมผลมาก เขาเป็ นคนรับ ใช้ ตระกูลเสิ่น
ไม่ใช่คนรับใช้นางเสียหน่ อย! สิ่งที่เขาไม่เข้าใจยิ่งกว่าคือ ตัวเอง
ก็ยงั จะทาตามข้อแรกกับข้อสองที่นางพูดจริงๆ ทัง้ ยังคิดว่าเป็ น
เรือ่ งสมเหตุสมผลยิ่ง คราวนี้ เขากุมขมับเดินวนวนอยู่ที่เดิม คิด
ว่ า ตัว เองท่ า จะเสี ย สติ ไปแล้ ว จริ ง ๆ แต่ ค นนั ้น กลับ ยัง เดิ น
ทอดน่ องอย่างสบายใจเฉิบ
77
7 ปรนนิบตั ิ ที่ห้องหนังสือ
เสิ่ นหนิ งไม่ ส นใจชิ วอู๋ ที่ อ ยู่ ข้ า งหลัง อี ก พาชิ วเกอไป
ทักทายเสิ่นอวี๋ซื่อที่เหอหมิงเชียน
78
เสิ่นเจ๋อจิ้งได้พบเสิ่นหนิงก็ดีใจมากเช่นกัน มองนางด้วย
รอยยิ้มเต็มหน้ า “หนิงเอ๋อร์ มาๆๆ...” รีบเรียกเสิ่นหนิงเข้ามา
อยู่ข้างตัว ลูบคลาศีรษะนาง พูดต่อว่า
79
ด้ ว ยเหตุ นี้ พวกลู ก ๆ จึ ง มัก จะให้ ค วามเคารพต่ อ เขา
ตลอดมา กระนั น้ กลับขาดความใกล้ชิด ไม่ต้องพูดถึงลูกชาย
แม้แต่ ลูกสาวของอนุ ภรรยาเห็นเขาก็ยงั กล้าๆ กลัวๆ มีเพี ยง
เสิ่นหนิง ลูกสาวคนนี้ คนเดียวที่ เหมือนไม่รบั รู้ถึงความดุดนั ที่
เขามี มักจะออดอ้อนออเซาะเขา ความใกล้ชิดสนิทสนมของ
พ่อกับลูกสาวคู่นี้เรียกได้ว่าลูกสาวอี กสองคนไม่อาจเที ยบได้
อี กทัง้ ลูกสาวคนนี้ ทงั ้ ฉลาดเฉลียวทัง้ รู้เดี ยงสาไปเสี ยทุกเรื่อง
ดังนัน้ เสิ่นเจ๋อจิ้งจึงทัง้ รักใคร่เอ็นดูทงั ้ ตามใจลูกสาวคนนี้ ตลอด
มามักเข้าข้างลูกสาวคนนี้
81
“ท่ านพ่อ หนิงเอ๋อร์อายุไม่น้อยแล้ว ท่ านพ่อวันๆ ก็อยู่
แต่ในห้องหนังสือ ไม่มีโอกาสได้ปรนนิบัติเลย สู้ให้เสิ่นหนิงไป
อยู่เป็ นเพื่อนด้วยดีหรือไม่เจ้าค่ะ”
82
เสิ่นเจ๋อจิ้งเดินยิ้มออกไป เสิ่นหนิงยังคงอยู่ที่เหอหมิง
เชี ยน เป็ นเพื่อนพูดคุยกับเสิ่นอวี๋ ซื่อ เช่ นถามพี่ สะใภ้ใหญ่ อีก
ไม่ กี่ ว นั ก็ค ลอดแล้ ว เป็ นต้ น เสิ่ น อวี๋ ซื่ อ เห็น นางคุย เรื่ อ งอื่ น
ก็ไม่ได้พดู มากเรื่องห้องหนังสืออีก เป็ นเช่นนี้ ปล่อยให้เสิ่นหนิง
สบช่องได้
รอจนเสิ่นเจ๋อจิ้งหัวเราะจบ เสิ่นหนิงเริ่มขอความรู้อย่าง
จริงจัง “ท่านพ่อ จิ่งตี้ฝากฝังนักปราชญ์ไว้กบั สนมลี่ ทาไมสนม
ลี่ ถึ ง ได้ โ กรธแล้ วพูดจาไม่บงั ควร” ถามอี กว่ า “สนมลี่ รบั โทษ
ราชวงศ์สมหวัง เรื่องทัง้ หมด เป็ นเพราะแผนการณ์ของราชวงศ์
หรือ” หน้ าเคร่งขรึม ตัง้ ใจขอรับความรูอ้ ย่างจริงจัง
85
ผ่านมาหลายวัน ขณะที่เสิ่นเจ๋อจิ้งเตรียมเข้ารับตาแหน่ ง
อธิบดีกรมการสอบ งานปรนนิบัติของเสิ่นหนิงในห้องหนังสือก็
คืบหน้ าไปมาก
“การสอบเลื่อนขัน้ ก็คือการปลดพวกไม่ทางานและให้
รางวัลผู้ที่มีผลงานอย่างไรล่ะ....” เสิ่นเจ๋อจิ้งเริ่มให้ ความรู้ลูก
สาวอีก อธิบายอย่างง่ายๆ เพื่อให้เสิ่นหนิงนึ กภาพรวมออก ใน
ระหว่างการสังสอน ่ ก็จะได้จดั ระบบความคิดตัวเอง เพื่อเข้าใจ
หน้ าที่ที่จะต้องรับผิดชอบอย่างถ่องแท้ เรื่องราวที่มาที่ ไปต่างๆ
เมื่อรับตาแหน่ งแล้ว แต่ละเรื่องเป็ นเช่นนี้ ต่อไปเสิ่นเจ๋อจิ้งเริ่ม
สอนเสิ่นหนิงอย่างตัง้ ใจในห้ องหนั งสือ ผู้ได้รบั ประโยชน์ มาก
ที่สดุ ย่อมเป็ นเสิ่นหนิงอย่างแน่ นอน
89
ตอนที่ 8 รับตาแหน่ งอธิบดีกรมการสอบ
90
ก็ตกเป็ นของเสิ่นเจ๋อจิ้ง แน่ นอนว่าเกิดจากการเตรียมการของ
เสิ่นหวาซันและอู
่ ่เยวี่ยเสิ่น
“ต่อไปพวกเราทางานด้วยกัน ต้องช่วยเหลือซึ่งกันและ
กัน ทางานของตัวเองให้ดี ไม่ต้องมากพิธีรีตอง” ตัวเสิ่นเจ๋อจิ้ง
เองก็นัง่ ลง เริ่มพิจารณาเหล่าขุนนางที่ จะต้ องทางานร่วมกัน
อย่างน้ อยหนึ่ งปี นับจากนี้
92
การเลื่อนตาแหน่ งขุนนางต้ องอาศัย ผลงานดี ผลงานร้าย ถ้า
เกิดปัญหาคงไม่ใช่เรือ่ งเล็กแน่ ขัน้ เบาสุดก็ต้องถูกปลด
กรมการสอบขึ้นกับกระทรวงขุนนาง ร่วมกับกรมเฟิง
กรมซวิ น เรี ย กรวมกัน ว่ า สามกรมแห่ ง กระทรวงขุ น นาง
งานหลัก คื อ รับ ผิ ด ชอบการลงโทษและประเมิ น ผลขุ น นาง
ทัง้ หลาย ความจริงก็คือตรวจสอบผลการปฎิบตั ิ ราชการของขุน
นาง ก าหนดกฎเกณฑ์ ค วามชอบความผิ ด ทั ง้ ยัง ต้ อ งท า
หลักฐานการเลื่อนลดระดับหรือการปลด ทัง้ หมดนี้ เสิ่นเจ๋อจิ้งรู้
อย่างแม่นยาทัง้ หมดแล้ว คนเราเมื่อเป็ นขุนนาง ขอเพียงท่ าน
มิใช่ ขุน นางระดับ สาม มี ผ้ใู ดบ้างไม่รู้จกั กรมการสอบ เพราะ
ฉะนัน้ ทัง้ หมดนี้ ไม่ใช่สิ่งที่เสิ่นเจ๋อจิ้งต้องการรู้
94
มา ปูพื้น ให้ เ ขารู้เ รื่ อ งแสนธรรมดาของกรมการสอบ เขารู้
ทัง้ หมดอยู่แล้วนี่ นา
95
คราววงในทัง้ ในสานักราชเลขาธิการและสานั กมุขมนตรีฝ่าย
ตรวจสอบอีกหลายเรือ่ ง
นี่ ก็ค นท าจริ ง กู้จื่ อ เฉิ งก็ป ระเมิ น ผลเสิ่ น เจ๋ อ จิ้ ง ในใจ
อย่างน้ อยก็ไม่ใช่พวกหลับหูหลับตา ก็มีความพอใจ
96
อย่ า งไม่ ล ัง เล สามคนนั ด แนะว่ า จะมาดื่ ม คุย กัน ในวัน หยุ ด
ประจาสัปดาห์เรียบร้อยแล้ว เสิ่นเจ๋อจิ้งจึงตามกู้จื่อเฉิงไปพบ
เฉินเซี่ยวไป๋อธิบดีกระทรวงขุนนาง ผูบ้ งั คับบัญชาของตน
ด้ ว ยการน าของเฉิ นเซี่ ย วไป๋ เสิ่ น เจ๋อ จิ้ ง ได้ พ บขุน นาง
กระทรวงขุนนางแต่ ละคน ในจานวนนั น้ บางคนเคยพบนาน
แล้ว บางคนธรรมดาก็ติดต่อบ่อยครัง้ แต่ส่วนใหญ่เพิ่งพบเป็ น
ครัง้ แรก ดังนัน้ จากการเข้าพบครังนี ้ ้ เสิ่นเจ๋อจิ้งจึงรูว้ ่าสวีโหย่วห
ยวนเสนาบดี กระทรวงขุนนางเป็ นชายชราที่ ทงั ้ สุภาพและใจ
เย็น ส่วนฉู่เยี่ยนเจ๋อรองเสนาบดีกระทรวงขุนนางมีความหยิ่ง
ยะโสเล็กน้ อย ก็เขามี ลูกสาวแต่ งงานกับน้ องชายฮ่ องเต้ ฉ าง
ไท่ตี้นี่ ถึงแม้เป็ นแค่พระสนม ก็ถือเป็ นพระญาติ ย่อมหนี ไม่พ้น
ต้องหยิ่งยโสบ้าง
97
วนไปหนึ่ งรอบ สุดท้ายเสิ่นเจ๋อจิ้งก็มาหยุดอยู่ที่เฉินเซี่ยว
ไป๋ ทัง้ คู่ยงั ไม่ได้เริ่มต้ นคุยกัน พอดีเสิ่นจิ้งหวาอธิบดีกระทรวง
ขุนนางอีกคนกลับมา เสิ่นเจ๋อจิ้งประสานมือคารวะเขา เสิ่นจิ้งห
วานัน้ เงียบขรึมสมชื่อ แต่เนื่ องจากแซ่เดียวกับเสิ่นเจ๋อจิ้ง ทาให้
เขาสนิทใจกับเสิ่นเจ๋อจิ้งอยู่หลายส่วน
98
เสิ่นจิ้งหวาที่ อยู่ข้างๆ ก็เสริมขึ้นมาด้วยเช่นกัน อธิบาย
เรื่องขุนนางที่ ทาให้ เกิดความผิดพลาดของการสอบเลื่อนขัน้
ถึงแม้ความผิดพลาดของขุนนางเหล่านั น้ ส่ วนใหญ่ จะเกิดขึ้น
โดยไม่ ไ ด้ ต ัง้ ใจ แต่ ค วามผิ ด พลาดก็ป รากฏให้ เ ห็ น เด่ น ชัด
โดยเฉพาะมักเกี่ ยวพันกับเรื่องกินสิน บาทคาดสินบนทัง้ ๆ ที่
เป็ นเรื่องต้องห้าม แต่กย็ งั เกิดขึ้นอยู่ดี จุดจบมีเพียงอย่างเดียว
คือปลดจากตาแหน่ งและถูกจาคุก ดีไม่ดีโดนริบทรัพย์สิน ที่เขา
พูดเช่นนี้ กเ็ พราะเห็นว่าเป็ นคนแซ่เดียวกัน จึงเตือนให้เสิ่นเจ๋อ
จิ้งระวังตัวไว้บา้ ง
คืนนัน้ เสิ่นเจ๋อจิ้งอยู่ในห้องหนังสือทบทวนการทางาน
ในกรมการสอบวันนี้ นึ กถึงคาพูดของเฉินเซี่ยวไป๋ พาให้ร้สู ึกว่า
หน้ าที่ ช่างหนักอึ้ง พร้อมกับครุ่นคิดว่าจะต้ องเตรียมการเรื่อง
99
งานกรมการสอบอย่างไร ทัง้ ยังคิดทบทวนเรื่องการสอบเลื่อน
ขัน้ เรื่ อ งใหญ่ ต รงหน้ า แต่ เ ขาเพิ่ ง รับ ต าแหน่ ง จึ ง รู้สึ กกดดัน
ไม่น้อย
เสิ่ น หนิ งเห็น เสิ่ น เจ๋อ จิ้ ง นั ง่ นิ่ งอยู่ ที่ โ ต๊ ะ ประเดี๋ ย วก็คิ้ ว
ขมวด ประเดี๋ ยวก็ผ่อนคลาย ใจคิดว่าเขาคงครุ่นคิดเรื่องการ
สอบเลื่อนขัน้ จึงไม่ได้ไปรบกวนเขาอย่างรู้กาลเทศะ หากแต่ใน
ใจนางร้อนรนอยู่บา้ ง
“ข้าลืมให้คนมาแจ้งคุณหนู เมื่อกี้เรือนลิ่วเหอมาแจ้งข่าว
ว่านายหญิงน้ อยเริ่มมีอาการ คงจะคลอดวันนี้ แล้ว นายหญิง
และอี๋ เหนี ยงทัง้ หมดไปอยู่ทางโน้ นแล้ว คุณหนูกลับไปที่ เรือน
ชิงจูร๋ อฟั งข่าวจะดีกว่า“ อวี๋มามาเพิ่งพูดจบ ไม่รอเสิ่นหนิงพูดก็
ถอยออกไป นายหญิงเพิ่งสังไว้ ่ ต้องรีบไปไหว้พระโพธิสตั ว์เพื่อ
เร่งคลอด เรือ่ งพวกนี้ ต้องรีบทาทัง้ นัน้
เร็วกว่าชาติที่แล้วหลายวันเลย เสิ่นหนิงจาวันเกิดของ
หลานชายคนแรกได้ เนื่ องจากเป็ นหลานชายคนแรก นางจึงจา
101
ได้แม่นยา ไม่ร้วู ่าเรือนลิ่วเหอปั จจุบนั เป็ นอย่างไร พี่สะใภ้ใหญ่
เป็ นอย่างไร เสิ่นหนิงเองนึ กเป็ นห่ วงอยู่บ้าง พอคิดถึงเรื่องนี้
ขึน้ มา นางจึงพาชิวเกอเดินไปทางเรือนลิ่วเหอ
102
แต่ แ ล้ ว ความเจ็บ ของการคลอดบุ ต รนั ้น เสิ่ นหนิ ง
ไม่มีโอกาสได้สมั ผัสมันอี กแล้ว เมื่อเด็กน้ อยคนนัน้ ถูกทาแท้ ง
ออกมา นางรู้สึกเจ็บปวดเหมือนกระดูกทุกชิ้นในร่างกายแหลก
สลายไปหมด หัวใจและอวัยวะทุกส่วนแตกสลาย ความเจ็บนี้
เมื่อเที ยบกับเจ็บจากการคลอด อย่างไหนจะเจ็บมากกว่ากัน
หนอ
นอกประตู กลุ่มเซี่ยสือกับหมู่สาวใช้กาลังปรึกษาเรื่องนี้
อยู่ ดูแ ล้ ว การคลอดของเสิ่ น อัน ซื่ อ เป็ นเรื่ อ งใหญ่ ข องบ้ า น
ตระกูลเสิ่นทัง้ หมด แม้แต่ในอากาศก็ดเู หมือนมีลมหายใจของ
ความหวังจับนิ่งอยู่
ได้ยินพวกสาวใช้เถียงกัน เสิ่นหนิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ
ออกมา เป็ นหลานชายแน่ นอนอยู่แล้ว นางยังรู้ด้วยว่าท่านปู่ ตัง้
104
ชื่ อ ว่ า ชิ่ ง เต๋ อ การเรื่ อ งรู้อ ะไรก่ อ นเช่ น นี้ ก็น าพาความสนุ ก
มาให้ได้มากเหมือนกัน
เป็ นดั ง ที่ เสิ่ นหนิ งรู้ ใ นชาติ ก่ อ น นี่ เป็ นตระกู ล เสิ่ น
รุ่น ที่ สี่ ค นแรก ทัง้ ยัง เป็ นลู ก หลานภรรยาเอกอี ก ด้ ว ย ย่ อ มมี
ความหมายพิเศษมากกว่าปกติ
105
รุ่งเรืองหรือไม่ย่อมต้ องดูจากจานวนสมาชิก ไม่เคยปรากฏว่า
ตระกูล ใดที่ มี ส มาชิ กเพี ย งน้ อยนิ ดจะเจริ ญ รุ่ ง เรื อ งได้ ไม่
เพียงแต่ ครอบครัว เผ่าพันธุ์ หรือแม้แต่แว่นแคว้นก็เป็ นเช่นนี้
ประวัติศาสตร์กล่าวถึงแคว้นฉินกับแคว้นจ้าวแย่งชิงอานาจกัน
ไป๋ฉี่ นายพลฉินฆ่าทหารจ้าวที่ยอมแพ้ถึงสี่แสนคน แคว้นจ้าวจึง
ไม่มีโอกาสฟื้ นคืนได้อีกจนกระทังส ่ ิ้ นชาติ เห็นได้ว่าจานวนคน
โดยเฉพาะผูช้ าย ในเวลานัน้ สาคัญมากเพียงใด
เสิ่นอันซื่อคลอดลูกชายคนโตของตระกูลเสิ่นรุ่นที่สี่ เป็ น
การแสดงว่ า ตระกูล เสิ่ น จะเจริ ญ รุ่ง เรื อ งยิ่ ง ขึ้ น ไป มี ค นเก่ ง
หนุ นเนื่ อง ไม่แปลกที่ เสิ่นหวาซันจะดี
่ อกดีใจมากมายขนาดนี้
แม้แต่ เสิ่นเจ๋อจิ้งเองก็เปลี่ยนจากที ท่าเคร่งขรึมจากที่ เคยเป็ น
มาเป็ นความปิติยินดีบนใบหน้ าที่ปิดไม่อยู่ ถึงแม้คนรับใช้จะทา
อะไรผิดพลาด ก็มิได้ดดุ ่าว่ากล่าว ยังคงหน้ าตาระรืน่ ยิ้มรับได้
หลังจากไปเยี่ยมหลานชายคนโตแล้ว เสิ่นเจ๋อจิ้งก็เริ่มวุ่น
กับงาน และเพื่อเป็ นการแสดงความตัง้ ใจจริง เขายังลงมือเขียน
จดหมายแจ้งข่าวดี ให้ม้าเร็วส่งไปที่ จวนผู้ว่าจี้โจวกับจวนผู้ว่า
หลู่โจว ปู่ ของเสิ่นอันซื่อคืออันจื่อสือผูว้ ่าจีโ้ จว ส่วนบิดานางเป็ น
จ่างสื่อในจวนผู้ว่าหลู่โจว เรื่องน่ ายินดีเช่นนี้ อันดับแรกก็ต้อง
แจ้งให้ทางบ้านลูกสะใภ้รบั รู้
106
แล้วเขาก็เขียนจดหมาย ให้คนส่งไปเซี ยงโจว แจ้งข่าวนี้
ให้เสิ่นอวี๋เสียนรู้ บอกว่าเขาตัง้ ชื่อให้แล้ว ยังบอกด้วยว่าเขาไม่
ต้องรีบร้อนกลับมา ที่บา้ นยังดีอยู่ รองานปี ใหม่ค่อยกลับมา
เสิ่นหนิงก็ไปเรือนลิ่วเหอเยี่ยมพี่สะใภ้ใหญ่กบั หลานชาย
ที่ เกิดใหม่ เสิ่นอันซื่ อร่างกายฟื้ นฟูได้พอสมควร หน้ าตาผ่อน
คลายสบาย แต่ ก่อนเป็ นห่ วงว่าที่ ตวั เองท้ องอยู่เป็ นหญิงหรือ
ชาย ตอนนี้ หมอกฝุ่ นจางหาย เป็ นไปดังหวัง ถึงแม้เพิ่งคลอด
หน้ าตาก็ยงั เปล่งประกายสดใส
เสิ่นหวาซันอายุ
่ ห้าสิบกว่าแล้ว แม้จะไม่เคร่งขรึมขนาด
เสิ่นเจ๋อจิ้ง ดูเป็ นกันเอง แต่กไ็ ม่ใช่เป็ นคนที่ มองข้ามไปได้ สง่า
ราศี ข องขุน นางชัน้ สาม ด้ ว ยอิ ท ธิ พ ลจากการที่ อ ยู่ใ นวงการ
ขุนนางหลายปี จึงพอจะโดดเด่นในหมู่ขนุ นางอยู่บา้ ง
108
เสิ่ น หวาซัน่ สื บ ต่ อ จากภรรยาเอกตระกูล เสิ่ น ผู้อ าวุโ ส
รุ่นเจียกับจีสองรุ่นทยอยชราภาพล่วงลับ เป็ นผู้อาวุโสสูงสุดใน
รุ่นซ่าง ทัง้ ยังดารงตาแหน่ งขุนนางสูงสุดในตระกูล ดังนัน้ จึงถือ
ว่าเสิ่นหวาซันเป็่ นหัวหน้ าตระกูลในเวลานัน้
เสิ่นหวาซันก็
่ มองหลานสาวภรรยาเอกคนนี้ เมื่อไม่นาน
มานี้ ได้ยินเสิ่นเจ๋อจิ้งลูกชายเล่าเรื่องนางมากมาย จึงพูดอย่าง
สนิทสนมว่า “ได้ยินว่าตอนนี้ เจ้าปรนนิบัติอยู่ห้องหนังสือหรือ
ได้อะไรหรือไม่“ เสิ่นหวาซันกล่่ าวถามหลานสาวคนนี้ หลายคา
109
เสิ่นหวาซันก็
่ พอใจอย่างยิ่ง ผงกศีรษะ ให้กาลังใจหลาว
คนนี้ ว่า “การดูแลพ่อแม่ พยายามเต็มที่ แม้ว่าไม่ได้เรียน ถือ
ว่าได้รา่ เรียนแล้ว นี่ กค็ ือได้อะไรแล้ว เจ้าเป็ นแบบนี้ ดีมาก”
เสิ่นหนิงยังจาได้ว่าเมื่อชาติที่แล้วเขาเพื่อนาง ไปถกเถียง
ผู้หญิงคนนั น้ ทัง้ ยังพานั กศึกษาสานั กกั ๋วจื่อเจี้ยนไปเยาะเย้ย
ถากถางหญิงคนนัน้ “แม่ไก่อยากเป็ นหงส์” แต่ทว่า สุดท้ายแล้ว
น้ องสาวที่ เขาตัง้ ใจปกป้ องกลับกลายเป็ นคน “ปฎิบตั ิ ผิดเพี้ยน
ไม่อยู่ในท านองคลองธรรม” โลกมนุ ษ ย์ผิด ถูกกลับตาลปั ตร
กลายเป็ นเช่นนี้
110
ยังมีพี่สี่เสิ่นอวี๋โส่ว มีนิสัยแบบเด็กๆ มาตลอด ดีจงั เลย
ตอนเขาเสียชีวิต ตระกูลเสิ่นยังไม่ล่มจม อุปนิสัยเดิมยังไม่ต้อง
โดนผลกระทบ ก็ถือเป็ นความโชคดีไป
เสิ่นหวาซันเด
่ ิ นมุ่งหน้ าไปเรื่อยๆ เสิ่นอวี๋ซวนสองคนคง
อยู่คุยต่ ออี กสองคากับเสิ่นหนิงแล้วค่ อยไป ตอนท้ ายเสิ่นอวี๋
โส่ วยังบอกนางว่าวันหลังจะพานางออกไปเที่ ยว พี่ ชายคนนี้ !
ยังคงนึ กถึงแต่เที่ยวเล่น พอคิดแล้ว เสิ่นหนิงก็รสู้ ึกขบขัน
**จัดขึ้นในวันที ส่ ำมหลังจากเด็กทารกคลอด*ออกมา มี
จุดประสงค์ทีจ่ ะชำระล้ำงควำมสกปรกต่ำงๆ เพือ่ ที ท่ ำรกจะได้
เริ ม่ ต้ น เผชิ ญ กับ โลกแห่ ง ควำมเป็ นจริ ง อย่ ำ งสะอำดบริ สุ ท ธิ ์
นอกจำกนี้ ยัง เชื อ่ ว่ ำ เป็ นกำรเพิ ่ม ควำมกล้ ำ หำญและเสริ ม
สุขภำพของเด็กๆอีกด้วย
111
10 พิธีสรงสามและการเริ่มต้นที่ดี
ถึงแม้เสิ่นอวี๋เสี้ยนจะไม่ได้อยู่เมืองหลวง แต่พิธีสรงสาม
ของเสิ่ น ชิ่ ง เต๋ อ ก็จ ดั ได้ อ ย่ า งครึก ครื้น แม้ ไ ม่ ไ ด้ เ ชิ ญ คนนอก
เชิญแค่เครือญาติของตัวเอง แต่กม็ ากันอย่างอุ่นหนาฝาคัง่
ครอบครัว เสิ่ น เจ๋ อ หย่ ว นยิ่ ง ไม่ ต้ อ งพูด วุ่น วายกัน แต่
เช้า เสิ่นเจ๋อหย่วนให้ความเห็นเรื่องพิธีสรงสามไม่น้อย สิ่งของ
ที่ ต้องการส่ งล่วงหน้ าไปที่ เสิ่นอวี๋ซื่อ ภรรยาเขาเสิ่นหูซื่อก็คุ้น
เคยกับเสิ่นอวี๋ซื่ออยู่เดิม เพราะว่าพวกนางล้วนเป็ นคนหางโจว
เพี ยงแต่ บ้านของเสิ่นหูซื่อทาการค้า เป็ นคนมี ความสามารถ
รอบด้าน นิสัยเถรตรง นางมาช่วยเสิ่นอวี๋ซื่อจัดการเรื่องต่างๆ
ที่ เ กี่ ย วข้ องแต่ เ ช้ า แม้ลูกชายทัง้ สามและลูกสาวทัง้ สามของ
พวกเขาจะมาช่วยด้วย ถึงจะบอกว่ามาช่วย แต่ความจริงถือว่า
มาร่วมสนุกเสียมากกว่า
พี่ น้องเสิ่นหวาซันสามคน
่ นอกจากตัวเขาแล้ว อี กสอง
คนที่ เหลือนัน้ อยู่ที่หางโจว น้ องชายคนรองเสิ่นไคซ่างเป็ นผู้ว่า
หางโจว น้ อ งชายคนที่ ส ามเสิ่ น เต๋ อ ซัน่ ดูแ ลกิ จ การที่ ห างโจว
ลูกหลานที่อยู่เมืองหลวง คงมีแค่เสิ่นเจ๋อหรูลูกชายคนรองของ
เสิ่นเต๋อซัน่ ดารงตาแหน่ งเลขาในสานักศึกษาสูงสุด
112
วันงาน เขามากับภรรยาเสิ่นเฉินซื่อ ยังนาภรรยาและลูก
ชายสามคนลูกสาวหนึ่ งคนมาด้วย ได้แก่ เสิ่นอวี๋ ผ ู เสิ่นอวี๋ ป๋อ
เสิ่นอวี๋สงและเสิ่นเหมย บ้านตระกูลเสิ่นที่ ถนนจิ่งไท่ พวกเขา
เองก็ไปมาหาสู่บ่อยๆ พวกเสิ่นอวี๋ผกู บั พวกเสิ่นอวี๋ซวนคุ้นเคย
กันมาก พี่น้องร่วมตระกูลจับกลุ่มแต่แรก พูดคุยกันถึงข่างสาร
เมื อ งหลวง ส่ ว นเสิ่ น เฉิ นซื่ อ ก็พ าเสิ่ น เหมยมาหาเสิ่ น อวี๋ ซื่ อ
กับเสิ่นหูซื่อคู่สะใภ้สองคน ดูว่ามีอะไรให้ช่วยเหลือบ้างหรือไม่
เพื่อเป็ นการเชื่อมไมตรี
ของขวัญ เที ย นเผิ น ที่ เ สิ่ น หนิ งให้ เ สิ่ น ชิ่ ง เต๋ อ คื อ ตุ๊ ก ตา
ทองค ามื อ ประคองตราตัง้ ที่ น างตัง้ ใจท าสุ ด ฝี มื อ บรรจุด้ ว ย
ความรู้สึกทางใจที่ นางมีต่อเสิ่นชิ่งเต๋อ คนอื่นๆก็ทยอยมาร่วม
เที ยนเผิน ล้วนเป็ นของเล็กน้ อยที่ มีความหมายทางมงคล ที่ มี
ความหมายมากที่สุดก็เป็ นชุดเสื้อผ้าเล็กๆ ที่เสิ่นมี่ลงมือทาเอง
ทาจากผ้าสาลีขาวชัน้ ดีสุด ประดับต้นหญ้าที่ ข้อมือกับปลายขา
กางเกง เป็ นผลงานที่ใช้ความตัง้ ใจทาเต็มร้อย เสิ่นอันซื่อก็ชอบ
มาก ยิ้ ม ขอบคุณ เสิ่ น มี่ เสิ่ น มี่ ห ลบอยู่ ห ลัง หลี่ อี๋ เ หนี ยงอย่ า ง
เอียงอาย
หลังเที่ยงมีการจัดโต๊ะเลี้ยงอาหาร เสิ่นหนิงรู้สึกสะเทือน
ใจอีกครัง้ ที่เห็นคนตระกูลเสิ่นมากมาย ไม่ต้องอื่นไกล เด็กสาว
114
ที่ โต๊ะนางก็มีเกือบสิบคน บ้านอารองมีเสิ่นเหยา เสิ่นเจีย เสิ่น
หุ้ย บ้านอาหกก็มีเสิ่นเหมย แล้วยังมีเด็กสาวหลายคนจากญาติ
ใกล้ชิดอี ก ทัง้ เด็กโตทัง้ เด็กเล็ก เป็ นเด็กสาวที่ อ่อนเยาว์มาอยู่
รวมกัน ส่งเสี ยงเจี๊ยวจ๊าว เรื่องคุยมากมาย ตัง้ แต่ กินจนเล่น ดู
เหมือนพูดเท่าไรก็ไม่หมด
116
สิ่งที่ ทาให้เสิ่นหนิงดีใจที่ สุด และหวังมากที่ สุดคืองานฝัง่
ชิวอู๋กม็ ีความคืบหน้ า วันก่อน เสิ่นหนิงอยากให้ ชิวอู๋หาพรรค
พวกที่ เ ชื่ อ ถื อ ได้ แ ละเก็บ ความลับ อยู่ ห ลายคน นางจะไว้ ใ ช้
ประโยชน์ ชิวอู๋ทาเรื่องนี้ เสร็จนานแล้ว เขาทาตามที่ เสิ่นหนิง
สังการ
่ จัดการแยกย้ ายพรรคพวกเหล่ านี้ ส่ งพวกเขาไปตาม
สถานที่ที่ต้องการเหมือนเดินหมากตามตาที่ควรเดิน
117
ดังนัน้ เมื่อขุนนางชัน้ ผู้ใหญ่เหล่านี้ มีความเคลื่อนไหวแม้
เพี ยงเล็กน้ อย เขาก็สามารถรับรู้ได้ อย่างรวดเร็ว เตรี ยมวาง
แผนการรับมือได้ ทัน กล่ าวได้ ว่ า เป็ นเพราะข่ าวสารจากคน
เหล่านี้ ทาให้ซงกวนฉางจื
ั่ อ้ สามารถยืนหยัดได้ทุกครัง้
วั น นี้ ชิ วอู๋ ม าแจ้ ง ว่ า เขาสื บ รู้ ม าว่ า หลั ว ซื่ อจิ้ งผู้ ว่ า
เมื อ งหลวงมี อ นุ ภ รรยาลับ ชื่ อ หลิ น ซื่ อ ทัง้ ยัง ลุ่ ม หลงหลิ น ซื่ อ
มาก หลัวซื่อจิ้งปิดเรื่องนี้ อย่างมิดชิด ไม่ให้มีคนรู้มาก บังเอิญ
ว่า พี่ชายของหลินซื่อรู้จกั กับพรรคพวกของชิวอู๋ ตอนดื่มเหล้า
เผลอหลุ ด ปากพู ด ออกมาครัง้ หนึ่ ง พวกมดงานก็เ ลยล่ ว งรู้
เนื่ องจาก เสิ่นหนิงเคยกาชับให้ ตามสังเกตเรื่องผู้ว่าเมือง
หลวง เลยรีบมาแจ้งข่าว
118
ความจริงที่ เสิ่นหนิงให้ ชิวอู๋คอยสังเกตผู้ว่าเมืองหลวง
ไม่ ใ ช่ เ พราะหลัว ซื่ อ จิ้ ง จะท าร้ า ยตระกูล นาง แต่ เ ป็ นเพราะ
ตาแหน่ งผู้ว่าเมืองหลวงนัน้ สาคัญยิ่ง ตระกูลเสิ่นอยู่เมืองหลวง
เรื่องธุรกิจต่างๆ มีด้านไหนที่ไม่ได้ขึน้ กับหลัวซื่อจิ้งบ้าง จะต้อง
อาศัยอิทธิพลของหลัวซื่อจิ้ง พวกเสิ่นเจ๋อหย่วนจึงจะทางานได้
สะดวก
เสิ่ นหนิ งหยุ ด คิ ด ครู่ ห นึ่ ง เมื่ อ จดจ าเรื่ อ งนี้ ไว้ ไ ด้ แ ล้ ว
ก็ใ ห้ ชิ ว อู๋ห าวิ ธี ปล่ อ ยผู้ร บั ใช้ เ ข้ า ไปท างานในจวนผู้ว่ า เมื อ ง
หลวงผ่ า นหลิ น ซื่ อ ไม่ ต้ อ งท าอะไรพิ เ ศษ แค่ ท าตามหน้ าที่
ตัวเองก็พอ
ทางฝั ง่ ผู้เ ป็ นพี่ ส าวก็พ ยัก หน้ า เป็ นนั ย ว่ า อย่ า งนี้ นี่ เอง
เสิ่ น อวี๋ ซื่ อ รัง้ ตัว ไว้ พ กั หนึ่ ง ทัง้ ให้ อ วี๋ ม ามาน าเงิ น มามอบให้
จะต้ องให้ นางรับ ว่าเป็ นการฉลองการย้ ายเข้ าบ้านใหม่ เป็ น
สินน้าใจเล็กน้ อยเท่านัน้
120
มาที่ เหอหมิงเชียนบ่อยครังราวกั
้ บไม่มีอะไรทา จึงแนะนาวิธี
ฆ่าเวลา ให้นาง
122
เหตุผลนี้ ก่อนที่เสิ่นอวี๋ซื่อจะออกเรือนก็ได้ตรึกตรองจน
ถ่องแท้แล้ว
123
11 เรือนปัน้ เสียนและวังองค์ชายห้า
เสิ่ น หนิ งได้ ยิ น เสิ่ น อวี๋ ซื่อกล่ าวเช่ น นี้ ก็หวนคิ ด ถึ ง เรื่ อ ง
น้ องสาวชาติ ที่ แ ล้ ว ขึ้ น มาต่ า งๆ นานา จึ ง ตั ด สิ นใจไปหา
น้ องสาวเพื่ อ เชื่ อ มสัม พัน ธ์ พวกนางยัง เด็ก มากขนาดนี้ จะ
แบ่งแยกไปทาไมกัน สายสัมพันธ์ของพี่สาวน้ องสาวมีอยู่แล้ว
ไม่ว่าอย่างไรเวลาก็เป็ นเครื่องพิสูจน์ ที่ดีที่สุด สิ่งที่ นางต้ องทา
คือ เป็ นฝ่ ายเริ่มต้ นก้าวออกไปเพื่อไปมาหาสู่กนั ดังนั น้ จึงมุ่ง
หน้ าไปยังเรือนปัน้ เสียนเรือนพักของเสิ่นมี่
124
พอเดินเข้าไปใกล้เรือนปั น้ เสี ยน เสิ่นหนิงก็ร้วู ่าเหตุใด
เสิ่นเจ๋อจิ้งจึงตัง้ ชื่อเรือนหลังนี้ ว่าเรือนปัน้ เสียน จริงดังชื่อ สวน
เล็กๆ สงบไร้ผ้คู น เงียบแต่ ไม่เปลี่ยว ตรงกลางมีสระน้ าเล็กๆ
รอบๆ สระทัง้ สองด้านปลูกต้ นอวี้หลาน (แมกโนเลีย) ไม่น้อย
ยามนี้ เป็ นช่ วงฤดูใบไม้ผลิพอดี ครัน้ ลมโชยมาจะได้กลิ่นหอม
ของดอกไม้อยู่จางๆ ด้านหลังต้นอวี้หลาน ยังมีกหุ ลาบป่ าพันธุ์
ใบใหญ่หลายต้ นกาลังบานสะพรัง่ ไกลออกไปอี กหน่ อยก็มีไม้
ดอกไม้ประดับอี กไม่น้อย ยังมี พนั ธุ์หญ้ าหนาแน่ น ได้ เห็นทัง้
ดอกไม้ กลิ่ น หอม สระน้ า ไม่ ต้ อ งพูด ถึ ง ตอนนี้ ต่ อ ให้ เ ป็ นฤดู
ร้อนจัดที่อากาศร้อนยิ่งกว่านี้ ก็ยงั รู้สึกร่มเย็นสุขสบาย ทิวทัศน์
งามตาเช่นนี้ จะ ช่วงชิงมาจากที่ใดได้บา้ ง
ค าว่ าหลี กหนี ชีวิ ต อัน วุ่น วาย ได้ หลบไปพักผ่อ นฟื้ นฟู
จิตใจคงเป็ นเช่นนี้ เอง
125
ฝ่ ายเสิ่นมี่เห็นใบหน้ ายิ้มแย้มของเสิ่นหนิงก็ทาอะไรไม่
ถูก ถึงแม้จะพยายามฉี กยิ้ม แต่ จนใจที่ เนื้ อแท้ของนางเป็ นคน
ขี้กลัว จึงได้แต่ยิ้มให้เสิ่นหนิงว่า
เรื อ นปั ้น เสี ย นกับ เรื อ นชิ ง จู๋ข องนางรูป แบบคล้ า ยกัน
เป็ นทางเข้าคู่ แต่ ห้องหับมีไม่มากนั ก ด้านหน้ าเป็ นที่ พกั ของ
สาวใช้เด็กๆ กับสาวใช้ชรา ด้านหลังเป็ นที่อยู่ของเสิ่นมี่กบั สาว
ใช้ ประจาตัวสองคน ส่ วนห้ องพิณกับห้ องหนั งสื ออยู่ด้านหลัง
ทัง้ หมด
เมื่ อ เสิ่ น หนิ งเห็น ว่ า หลี่ อี๋ เ หนี ยงก็อ ยู่ ด้ ว ย ก็ห้ า มหลี่ อี๋
เหนี ยงที่ กาลังตัง้ ท่าจะคารวะนางไว้ บอกว่า “ข้าแค่มาเล่นกับ
น้ องสาวเท่ านัน้ เอง ระยะนี้ ไม่เห็นน้ องสาวที่ บ้านท่ านแม่ ข้าก็
เลยมาหา” เสิ่นมี่จึงรู้ถึงจุดประสงค์ของนาง มองไปทางหลี่ อี๋
126
เหนี ยงแวบหนึ่ งแล้ ว เชิ ญเสิ่ นหนิ งนั ง่ ลง สัง่ สาวใช้ อ าวุ โ ส
หนันเอี้ยน รีบชงชา แล้วจึงนัง่ ลงคุยกับเสิ่นหนิง
เสิ่ น มี่ ถ ูก เสิ่ น หนิ งมองจนหน้ าร้ อ นผ่ า ว รู้สึ ก ขัด เขิ น
นัยน์ ตาแฝงแววยิ้ม เมื่อพูดถึงเรื่องปักผ้าที่นางชื่นชอบนางก็ไม่
ขี้อายอีกแล้ว เริ่มพูดคุยเสียงเล็กเสียงน้ อยกับเสิ่นหนิง ว่าภาพ
ปั ก นี้ เ พราะนางไปเห็น สิ น ค้ า ผ้ า ปั ก ของตระกูล อู๋เ จี ย งเฉี ยน
เข้าถึงได้เกิดแรงบันดาลใจขึน้ มา ความจริงแล้วนางก็แค่อาศัย
127
แบบของคนอื่นมาเท่ านัน้ เสิ่นหนิงเองก็ตอบว่าแค่นัน้ ก็เก่งไม่
เบาแล้ว ตัวนางยังปักไม่ได้สวยถึงขนาดนี้ เลยด้วยซา้
เวลาครึ่ง เช้ า ผ่า นไปโดยไม่ รู้ต ัว หลี่ อี๋ เ หนี ยงเตื อ นอยู่
ข้างๆ “ใกล้เวลาอาหารเที่ยงแล้ว” ทัง้ คู่จึงหยุด ส่งยิ้มให้กนั
ครัน้ มองดูเ สิ่ น หนิ งจากไปแล้ ว เสิ่ น มี่ ก็ย งั อดข้ อ งใจ
ไม่ได้ ถามหลี่อี๋เหนี ยงที่ยงั ไม่ไปว่า “หรือว่านางจะมาเล่นกับข้า
ฆ่าเวลาจริงๆ”
128
หลี่ อี๋เหนี ยงเองก็พูดไม่ถกู เงี ยบไปนานก่ อนจะบอกว่า
“ไม่ต้องคิดมากหรอก พวกเจ้าพี่น้องอยู่ด้วยกันให้ดีกแ็ ล้วกัน
พวกเราแม่ลูกสองคนก็ไม่มีอะไรให้คนจดจา แม่กแ็ ค่อยากให้
เจ้า...”
เสิ่นหนิงอิงแอบอยู่แนบอกมารดา ใจคิดว่าพี่หญิงใหญ่
คนนี้ เป็ นคนที่ คยุ ด้วยได้ดีทีเดียว แถมยังรู้เรื่องตัง้ มากมาย พี่
น้ องอยู่ด้วยกันดีๆ ดูเหมือนจะไม่ได้ยากเย็นอะไร...
สองพี่น้องคุยเรื่องราวตามประสาเด็กสาว อายุยงั น้ อย
ทัง้ ยังห่ างกันเพี ยงปี เดี ยว เรื่องที่ จะคุยก็มีมากมาย เต้ าหู้แห้ ง
ของร้านจือเว่ยไจที่ เสิ่นอวี๋หงให้ เด็กรับใช้ ส่งมา เสิ่นมี่กไ็ ด้ลิ้ม
ชิมแล้ว ซ้าเสิ่นมี่ยงั ได้พบภาพเขี ยนของเสิ่นโจวโดยบังเอิญที่
นั น่ ยังอุทานด้วยความดี ใจไปรอบหนึ่ ง ครัน้ เห็นเสิ่นหนิงปิด
ปากหัว เราะนางก็ไ ม่ เ ข้ า ใจ พอดู ใ ห้ ล ะเอี ย ด ที่ แ ท้ เ ป็ นภาพ
เลียนแบบ! นางสะเพร่าเกินไป จะว่าไปคิดแล้วก็ใช่ เวลานี้ ไหน
เลยจะมีของแท้ของเสิ่นโจวได้ นางอดหัวเราะออกมาอย่างขุ่น
เคืองไม่ได้ สองพี่น้องมีความสัมพันธ์แน่ นแฟ้ นขึน้ เรือ่ ยๆ
129
แม้แต่ หนั นจีกบั หนั นเอี้ยนสองสาวใช้ กบั พวกชุนเซี่ ย
ชิวตงก็มีเรือ่ งคุยมากขึน้ มีการไปมาหาสู่กนั
เสิ่นหวันยั
่ งเล็กเกินไป ขณะนี้ ยงั อาศัยอยู่ในเรือนปี้ เหอ
กับเหออี๋เหนี ยง ดังนัน้ เสิ่นหนิงจึงไม่ได้ไปหานาง เพียงแต่ เมื่อ
เสิ่นอวี๋หงนาพวกของกินของใช้เล็กๆ น้ อยๆ ก็จะให้คนแบ่งไป
ให้ เสิ่นหวันที
่ ่ เรือนปี้ เหอด้วย ทาให้ เสิ่นหวันที
่ ่ อายุยงั น้ อยเริ่ม
ชอบเสิ่นหนิงพี่สาวคนโตคนนี้ แล้ว
หลี่ อี๋ เ หนี ย งกับ เหออี๋ เ หนี ย งก็พ ลอยดี ใ จไปด้ ว ย ท าให้
พวกนางยิ่งเคารพยาเกรงต่อเสิ่นอวี๋ซื่อมากขึน้
130
ชีวิตประจาวันของเสิ่นหนิงก็เป็ นเช่นนี้ กลางวันไปเยี่ยน
เยี ย นเสิ่ น อวี๋ ซื่ อ กลางคื น ปรนนิ บัติ เ สิ่ น เจ๋อ จิ้ ง ที่ ห้ อ งหนั ง สื อ
ระหว่ า งนั ้น ยัง เชื่ อ มสัม พัน ธ์ ก ับ เหล่ า น้ องสาว ถื อ ว่ า ไม่ เ ลว
เพียงแต่นางไม่กล้าทาตัวเอ้อระเหย การเร่งรัดสังสอนสี ่ ่สาวใช้
ใหญ่กบั มดงานก็ดาเนินการไปอย่างช้ าๆ นอกจากให้ มดงาน
เฝ้ าสังเกตความเคลื่อนไหวของผู้ว่าเมืองหลวงกับองค์ชายห้ า
แล้ ว ตัว เองก็ ค อยร าลึ ก ถึ ง การกระท าของซัง่ กวนฉางจื้ อ
ครุน่ คิดแผนการรับมือที่เกี่ยวข้อง ไม่มีเวลาว่างแม้แต่นาที
132
“ขุนนางผูใ้ หญ่ระดับหัวหน้ าสามฝ่ ายสูงสุดไม่ถกู รวมเข้า
อยู่แล้ว ไต้ เท้ าซื่ออวี้สื่อกงหยูซี หลัวซื่อจิ้งผู้ว่าเมืองหลวงล้วน
แต่เป็ นที่ไว้วางใจของฮ่องเต้ตงั ้ แต่รชั ศกฉางไท่ยุคแรกๆ ความ
เชื่ อถือหลายสิ บ ปี ไม่ เ คยเปลี่ ย น เห็น ได้ ว่ าไม่ ค บหาองค์ช าย
ง่ายๆ ตระกูลเฉินจือเฮ่าเสนาบดีกลาโหมกับเจิ้งผูฉุนเสนาบดี
คลังก็ไม่ได้ยินว่าโอนเอียงไปทางไหน...” สวี่ซนั ซื อ วิเคราะห์
พลางคิ ด พลาง เห็น ซัง่ กวนฉางจื้อ นิ่ งเงี ย บ ก็ส่ ง สายตาแลก
เปลี่ยนไปที่หลี่เข่ออัน รอฟังความคิดเห็น
“ตระกูลเสิ่นมีฐานอยู่ที่อู่เยวี่ ย ตระกูลพ่อตาเสิ่นเจ๋อจิ้ง
เป็ นตระกูลอวี๋แห่ งซี ซนั อิทธิพลในเจียงหนั นดูแคลนไม่ได้ ได้
ยินว่าเยี่ ยเจิ้งฉุ นผู้ตรวจการเจี ยงหนั นมี ความสัมพันธ์ที่ดีกบั
ตระกูล เสิ่ นตระกูล อวี๋ เสิ่ นเจ๋ อ จิ้ ง ยัง เป็ นลู ก ศิ ษย์ เ ขาด้ ว ย
เพราะฉะนั น้ ข้าจึงตัง้ ใจคบหาเสิ่นอวี๋หง อิทธิพลขนาดนี้ ให้ ข้า
ใช้ ได้ จะดี ที่สุด ไม่เช่ นนั น้ จะกลายเป็ นภัยยิ่งใหญ่ ใกล้ตวั ” น้ า
เสียงซังกวนฉางจื
่ ้
้อฟั งดูเหี้ยมเกรี ยมอยู่บ้าง แต่หน้ าตาก็ยงั ยิ้ม
แย้มนุ่มนวล
133
“เสด็จพ่อมีพระประสงค์ให้เสนาบดี กลาโหมเกี่ยวดอง
กับองค์ชายสอง ตระกูลเฉินก็ไม่ต้องคิดแล้ว” ตอนท้ ายเขาก็
เพิ่มเติมข่าวลับที่ได้มาจากที่อื่น ถึงแม้ข่าวนี้ จะมีไม่กี่คนที่ รู้ แต่
ซังกวนฉางจื
่ อ้ ก็เป็ นหนึ่ งในไม่กี่คนนัน้
“ถ้าปล่อยให้องค์ชายสองได้รบั แรงหนุนจากตระกูลเฉิน
นัน่ ยิ่งไม่ใช่ติดปี กให้เสือหรือ อิทธิพลทางแม่เดิมก็มีไม่น้อยอยู่
แล้ว รีบถือโอกาสที่ เรื่องนี้ ยงั ไม่ประกาศ หาวิธีขดั ขวางถึงจะ
ถูก” สวี่ ซนั ซื อไม่ต้องคิดก็ร้แู ล้วว่าเรื่องนี้ ไม่มีประโยชน์ อนั ใด
ต่อ ซังกวนฉางจื
่ อ้ เลย
ซังกวนฉางจื
่ อ้ กับหลี่เข่ออันพยักหน้ ารับ การหารือของ
สามคนเริ่มเปลี่ยนจากเรื่องตระกูลเสิ่นไปเป็ นเรื่องที่ ว่าจะต้ อง
ขัด ขวางการแต่ ง งานขององค์ ช ายสองได้ อ ย่ า งไร อิ ท ธิ พล
ตระกูลแม่ขององค์ชายสองจนถึงเสนาบดีกลาโหมของตระกูล
เฉินมีมาแล้วหลายปี วิเคราะห์เฉินจือเฮ่าว่ามีหลานสาวภรรยา
เอกของเฉินจือเฮ่ าคนไหนมี ความเป็ นไปได้ ที่ จะแต่ ง งานกับ
องค์ชายสอง
“ลูกชายภรรยาเอกคนโตของเฉินจือเฮ่าแต่งงานมีเมีย
ก่อนหลังสองคน ลูกสาวก็มีอายุต่างกันไม่มาก คงต้ องรวมอยู่
ในนี้ ด้วย มีข่าวว่าภรรยาเฉินจือเฮ่ารักหลานสาวที่ เป็ นลูกของ
134
สะใภ้ ค นแรกเป็ นอัน มาก ดู แ ล้ ว ก็น่ าจะเป็ นคนนั ้น มี โ อกาส
มากกว่า” สวี่ซนั ซือหวนคิดถึงเรื่องตระกูลเฉิน คาดว่าคนที่ จะ
คู่กบั องค์ชายสองควรเป็ นเฉินหว่านโหยวหลานสาวคนนัน้ ไม่
ผิดแน่ นอน
“ถ้าไม่มีอะไรเกินคาด หลังเทศกาลบุปผาราชสานักก็คง
มีพระราชโองการพระราชทานสมรสออกมา” ซังกวนฉางจื ่ อ้ พูด
พึ ม พ า เทศกาลบุ ป ผาราชส านั ก ใช่ แ ล้ ว เทศกาลบุ ป ผาราช
สานัก ถ้าไม่มีอะไรเกินคาด เขาคิดว่าเขาหาวิธีรบั มือได้แล้ว
วันต่อมา ซังกวนฉางจื
่ อ้ เข้าวังตามปกติเพื่อทักทายหลี่
ผิน มารดา ราชวงศ์ต้ าหย่ ง กาหนดมานานแล้ วว่ า ถึ ง แม้ องค์
ชายจะแยกวังออกไปข้างนอก แต่ ทุกห้ าวันยังต้ องมาทักทาย
ฮองเฮากับพระมารดาของตัวเอง องค์ชายที่ แยกวังแล้วล้วน
ปฎิบตั ิ ตามกฎอย่างเคร่งครัด เข้าวังทุกห้าวัน เป็ นการทักทาย
แต่ที่มากกว่านัน้ คือเพื่อแลกเปลี่ยนข่าวสาร
135
ในวังชุนซี หลี่ ผินและซังกวนฉางจื
่ อกาลังคุยกัน คนที่
เหลืออยู่ล้วนเป็ นนางในที่ เชื่ อถือได้ หลี่ ผินอายุสามสิบกว่าปี
อายุไม่น้อยแล้ว แต่ บารุงรักษาได้ดี หน้ าตายังดูสดใสเช่นเดิม
แลดูน่ ุมนวลผ่อนคลายน่ าคบหา ดังนัน้ แม้แต่ซงกวนฉางจื
ั่ อ้ ซึ่ง
เป็ นโอรสนาง ก็ยงั แลดูเป็ นคนอบอุ่นอ่อนโยนด้วยเช่นกัน
136
12 เตรียมงานเทศกาลบุปผาราชสานัก
“เทศกาลบุปผาราชสานักรึ”
137
ทางด้ า นโน้ น เสิ่ น หูซื่ อ ก็ว่ า ปี ก่ อ นๆ ตระกูล เสิ่ น ไม่เ คย
ร่ ว มงานนี้ หนึ่ งคื อ ไม่ มี เ ด็ก สาวในวัย เหมาะสมที่ จ ะไปร่ ว ม
แข่งขัน สองคือเที ยบเชิญร่วมงานเทศกาลบุปผาราชสานั กไม่
เคยส่งมาที่บา้ นตระกูลเสิ่น ตระกูลเสิ่นจึงไม่เคยสนใจเรือ่ งนี้
ตระกูล เสิ่ นมี ห้ อ งตัด เย็บ กับ สาวตัด เย็บ ของตัว เอง
เสื้อผ้าสี่ฤดูกาล ก็มีการตระเตรียมเป็ นพิเศษ ไม่ใช่ว่าฝี มือพวก
นางไม่ดีพอ ที่เสิ่นอวี๋ซื่อเลือกเทียนอีเก๋อ หนึ่ งคือให้พวกนางได้
รู้จกั กระแสนิยมของเมืองหลวงให้มากขึ้น สองเพื่อจะได้ล่วงรู้
การแต่งตัวของบรรดาคุณหนูขนุ นางอื่นๆ เพื่อไม่ให้ซา้ จนเกิด
เคอะเขิน นี่ เป็ นการเปิดตัวครัง้ แรกของหญิงสาวตระกูลเสิ่นใน
เมืองหลวง เสิ่นอวี๋ซื่อไม่อยากให้มีอะไรผิดพลาด
140
ออกความเห็นด้วย หญิงทัง้ สองนางก็ไม่พูดคลุมเครือ เลือก
ชนิ ดผ้ าและแบบตัดเย็บตามวัยและบุ คลิ กของกลุ่ มเสิ่ น หนิ ง
เนื่ อ งจากทัง้ สามคนอายุ ย ัง น้ อย แม้ จ ะไม่ โ ดดเด่ น สะดุด ตา
โดยง่าย แต่กไ็ ม่น่าเกลียด
141
รู้สึกไม่เลว จึงจัดการจองไว้ รออี กเจ็ดวันตัดเสร็จส่งมา ลองดู
ว่ายังมีอะไรไม่ชอบที่จะต้องแก้เพิ่มเติมหรือไม่
เฉินหวันโหยวนั
่ น้ ทัง้ เรียบร้อยทัง้ นุ่ มนิ่มสมดังชื่ อเนื่ อง
จากมารดาด่ ว นจากไป อุ ป นิ สัย นอกจากเรี ย บร้ อ ยนุ่ มนิ่ ม
แล้ว ยังต้ องเพิ่มความอดทนและแข็งแกร่งอีกเล็กน้ อย เวลานี้
นางได้ยินผู้เป็ นย่าที่ ทงั ้ รักทัง้ ใกล้ชิดนางตลอดมาถามเช่นนี้ จึง
รีบยิ้มแล้วตอบว่า “ท่ านแม่ได้เตรียมไว้แล้ว ทุกอย่างเหมาะ
สม” ในงานใหญ่อย่างเทศกาลบุปผาราชสานั ก เฉินจ้าวซื่ อคง
ไม่ยอมให้ใครว่าได้ ทัง้ เสื้อผ้าเครื่องประดับต้ องเตรียม พร้อม
อยู่แล้ว
144
เฉินจ้าวซื่ อสันไปน
่ ิ ดหนึ่ ง เห็นหลี่ผินยิ้มอย่างเลศนัยใน
ดวงตา จึงรีบก้มศีรษะลง รอจนหลี่ผินกับเฉินหลินซื่อคุยจบจึง
ออกจากประตูวงั กลับบ้าน กลับมาจากทักทาย เฉินหลินซื่ อก็
เพลี ย แล้ ว สัง่ เฉินจ้าวซื่ อไม่ ต้องปรนนิบัติอยู่ข้ างๆ นางกลับ
ห้องจึงได้เห็นกระดาษแผ่นนัน้ ที่แขนเสื้อ
“เฉินหวันโหยวแต่
่ งองค์ชายรอง” หนังสือเจ็ดตัวนี้ บาด
ตานางจนเจ็บปวด
145
ในเวลาเดียวกัน เสิ่นหนิงก็กาลังนึ กเรื่องเทศกาลบุปผา
ราชสานัก เสื้อผ้าส่งมาแล้ว เครื่องประดับก็ลองสวมแล้ว ห่ าง
วันเทศกาลบุปผาราชสานักแค่สามวันแล้ว นางเกือบลืมไปว่า
ยังมีเรือ่ งงานเทศกาลบุปผาราชสานัก
146
เฉินหวันโหยวก็
่ ได้ฆ่าตัวตายหลังจากเทศกาลบุปผาราช
ส านั ก ไม่ น าน แค่ อุบ ตั ิ เ หตุค รัง้ เดี ย วเท่ า นั น้ ก็สูญ เสี ย ไปหนึ่ ง
ชีวิต
นางยังจาได้แม่นยา หลังจากซังกวนฉางจื
่ อ้ ได้รบั แต่งตัง้
เป็ นรัชทายาท รายชื่อสนมรองของรัชทายาท ก็มีคนหนึ่ งที่ ชื่อ
ว่าเฉินหวันหยู
่ นั น่ คื อน้ องสาวต่ างมารดาของเฉินหวันโหยว
่
หากพูดว่าภายในไม่มีสาเหตุเกี่ยวข้อง นางก็เสียชาติเกิดในครัง้
นี้ แล้ว
147
ที่ น่าเสี ยดายคือ นางไม่ได้ร่วมงานเลี้ยงในครัง้ นัน้ ไม่รู้
ต้ น สายปลายเหตุ ว่ า เรื่ อ งราวเป็ นอย่ า งไร อยู่ ดี ๆ เหตุ ใ ด
เฉินหวันโหยวจึ
่ งได้ตกน้าเล่า
148
13 “หมอดู” ในบ้านอารอง
149
ก็น้าลายยืด เสิ่นหนิงเห็นจนหัวเราะอยู่พกั ใหญ่ วันอันแสนหนัก
อึ้งหลายวันที่ผา่ นมาผ่อนคลายไปมาก
ภายในซงเฟิงเซวียน เสิ่นเจ๋อหย่วนกับเสิ่นหูซื่อกาลังคุย
เรื่องเทศกาลบุปผาราชสานัก ซงเฟิงเซวียนอยู่ในทิศตะวันตก
เฉี ยงเหนื อของบ้านเสิ่น เป็ นเรือนพักของพวกเขา สิ่งที่เสิ่นเจ๋อหย่
วน ชอบมากที่ สุดในชี วิตคือเสี ยงลมพัดผ่านทิวสน จึงตัง้ ชื่ อนี้
ขึน้ มา
ตัวเสิ่นเจ๋อหย่วนเองไม่มีพรสวรรค์ด้านเรียนหนังสือ ไม่
สนใจยศถาบรรดาศักด์ ิ อีกทัง้ ชอบคบค้าสมาคมกับผู้คนตัง้ แต่
151
เล็ก เรื่องกิจการค้ าต่ างๆ ก็สนใจเป็ นอย่ างมาก ทิ้งเรื่องเป็ น
ขุนนางไปนานนมแล้ว ตัง้ อกตัง้ ใจดูแลกิจการสายเสิ่นหวาซัน่
153
เสิ่นเจ๋อหย่ วนนึ กเรื่องที่ เสิ่นหูซื่อเพิ่ง ถามขึ้นมาได้ จึงตอบไป
สองคนก็คยุ ต่อเรือ่ งอื่นสักพักก่อนจะเข้านอน
วันต่อมา เสิ่นเหยาพาจืออวิ๋นสาวใช้ของตัวเองไปหาเสิ่น
หนิงที่เรือนชิงจู๋ หมายจะไปปรึกษานางเรื่องเทศกาลบุปผาราช
ส านั ก ทว่ า ไปได้ แ ค่ ค รึ่ ง ทางก็ถ กู เสิ่ น อวี๋ เ ล่ อ พี่ ช ายคนโตของ
ตัวเองขวางทางไว้ ท่าทางเคร่งขรึมคล้ายมีเรื่องสาคัญจะคุยกับ
นาง
154
“พี่ชาย หยุดเลย !” เสิ่นเหยาเห็นพี่ชายทาแบบนี้ ไม่
เข้าท่ า เกรงว่าเขาจะไปหาเสิ่นอวี๋ ซื่อจริงๆ รีบเรียกเขาหยุด
แม้แต่จืออวิ๋นสาวใช้กย็ งั ทาหน้ าแบบรู้เลยว่าจะพูดเรื่องนี้ เสิ่น
เหยานึ กถึงเรือ่ งที่ผา่ นๆ มาของพี่ชาย พูดเสียงดังว่า
จนเสิ่นเหยาทนไม่ไหวเดินจากไปไกล เขายังพึมพากับ
ตัวเอง “คาทานายบอกเช่นนี้ ไม่มีผิด ทาไมจึงไม่เชื่อข้านะ....”
155
เสิ่นเหยามาถึงเรือนชิงจู๋ อดไม่ได้บอกเสิ่นหนิงกับเสิ่นมี่
เรื่องพี่ชายขวางนางไว้ ซา้ ยังเล่าเรื่องนี้ เป็ นเรื่องตลก เสิ่นมี่ฟัง
แล้วก็แค่ปิดปากหัวเราะ แต่เสิ่นหนิงฟังแล้วถามออกไปเช่นนี้
156
แล้วก็นึกไปถึงเมื่อชาติก่อนที่ เขาเสี่ ยงทายว่าเกิดเพลิง
ไหม้ตาหนักชินอัน ซังกวนฉางจื
่ อ้ จึงได้เปรียบ
เสิ่ นเจ๋อหย่ วนนึ กถึ งพรุ่งนี้ จะต้ องให้ เหยี ยนซาง คุ้ม กัน
พวกนางไปที่งาน คิดอีกทีพรุ่งนี้ ยงั ไม่ไปหมู่บา้ นชานเมืองหลวง
157
อยู่บ้านรอพวกเขากลับจากงานเทศกาลบุปผาราชสานั กก่อน
ดีกว่า
158
คนเป็ นพ่อแม่วางแผนให้ลูกชายลูกสาว คนเป็ นปู่ ก็ต้อง
วางแผนให้ หลานชาย พวกบ่าวไพร่เห็นเสิ่นอวี๋ เล่อเป็ นเช่ นนี้
แค่หวั เราะผ่านไป แต่เสิ่นหวาซันเป็
่ นหัวหน้ าตระกูล ความคิด
คงไม่จบแค่นัน้
159
14 เทศกาลบุปผาราชสานัก
จนถึงวันที่สอง
พวกเสิ่ น อวี๋ ซื่ อ ตื่ น แต่ เ ช้ า เสิ่ น อวี๋ ซื่ อ ยัง สัง่ เป็ นพิ เ ศษ
ให้ อวี๋ มามาไปเรือนชิงจู๋ดูเสิ่นหนิงแต่ งหน้ าแต่ งตัว มิใช่ ว่าไม่
ไว้ใจแม่นมหลิ่ว เพียงแต่พวกชุนซืออายุยงั น้ อย แม่นมหลิ่วแต่
ไหนแต่ ไ รมาก็ไ ม่ ช อบการแต่ ง หน้ าแต่ ง ตัว มี ต าอี ก คู่ ย่ อ ม
ช่วยกันดูได้มากขึน้
160
จะกลับมาราวบ่ายๆ แล้วจะส่งเสิ่นเหยากลับไป รับรองสภาพ
สมบูร ณ์ แ บบ” ยัง พูด หยอกเสิ่ น หูซื่อ เล็ก น้ อ ย บรรยากาศจึ ง
แลดูมีชีวิตชีวาขึน้ มา สามสาวน้ อยก็ลดความเคอะเขินลงไป
หลังจากกาชับให้เสิ่นอันซื่ อตรวจดูประตูบ้านเรียบร้อย
แล้ว เสิ่นอวี๋ ซื่อก็พาพวกเสิ่นหนิงออกมาจากบ้าน เตรี ยมตัว
ออกเดินทาง
เสิ่นเจ๋อหย่วนเตรียมรถม้าให้พวกนางสี่คนั เสิ่นอวี๋ซื่อนัง่
คนเดียวหนึ่ งคัน เด็กสาวนัง่ ด้วยกันหนึ่ งคัน ส่วนที่ ตามหลังมา
อี กสองคันคือพวกคนรับใช้ กบั สาวใช้ ชรา ขบวนรถคล้ายคลึง
กับพวกฮูหยินคุณหนูในเมืองหลวงเวลาเดินทางในขณะนัน้ ไม่
นับว่ายิ่งใหญ่ เสิ่นเจ๋อหย่วนยังส่งเหยียนซางติดตามไป เสิ่นเจ๋อ
จิ้งก็ให้ชิวอู๋เด็กรับใช้ของตนตามไปด้วย เมื่อเป็ นดังนี้ คนนับว่า
ไม่น้อยแล้ว รถม้านาคนทัง้ หมด ไปยังสถานที่ จดั งานเทศกาล
บุปผาราชสานัก
162
เหอย่วนเลื่องชื่อว่ามีทิวทัศน์ สวยงาม อุดมสมบูรณ์ ด้วย
ธรรมชาติดงั ้ เดิม ได้ มีการก่ อสร้างเพิ่มเติมในรัชกาลต้ าหย่ ง
หลายครัง้ ความสวยงามของสิ่งปลูกสร้างก็งดงามจนผู้พบเห็น
่ าต่างชื่นชมอย่างยิ่ง ฉางไท่ฮ่องเต้คานึ งถึงความสัมพันธ์
ทัวหล้
ในวัย เยาว์ เ มื่ อ ครัง้ องค์ ห ญิ งยัง เด็ ก ที่ เ คยปกป้ องกั น จึ ง
พระราชทานให้ เป็ นของขวัญวันอภิเษก จากนั น้ มาเหอย่วนก็
เป็ นสวนป่ าส่วนตัวขององค์หญิงใหญ่ซู่เหอ
เสิ่นอวี๋ซื่อพาพวกเสิ่นหนิงยืนอยู่หน้ าประตูเหอย่วน รอ
นางในมาต้ อนรับเพราะรถม้าขับเข้าไปไม่ได้ เสิ่นหนิงมองดู
อักษร สิ่นหนิงมองดูอกั ษร “เหอย่วน” สองตัว ลายพู่กนั นัน้ เป็ น
ลายพระหัต ถ์ข องซัง่ กวนฝูต้ น รัช กาลต้ า หย่ ง แลดู ท รงพลัง
ยิ่ง นางจาได้ถึงความน่ าเกรงขามที่ไม่ซา้ แบบใคร
163
เหอย่วน นางเคยมาแล้วในช่วงสามปี นัน้ เมื่อครัง้ ยังเป็ น
ฮองเฮา ทุกปี จะได้มาที่ นี่หลายต่อหลายครัง้ เวลานัน้ องค์หญิง
ใหญ่ซู่เหอได้สิ้นชี พไปแล้ว เหอย่วนจึงถูกเรียกคืนจากตระกูล
เจิ้นหย่วนกงกลับคืนสู่ราชสานัก เป็ นที่พกั ผ่อนหย่อนใจของซัง่
กวนฉางจื้ อ นางยัง จ าได้ ว่ า นางเคยนั ง่ พิ ง บนม้ า ยาวริ ม สระ
น้าเซี่ยฉี่ ขับลานาราพัน “ทะเลสาบเจียงหูขนุ เขาหมื่นลี้...”
164
ดังฮ่าๆ ของหญิงสูงวัย จึงรูส้ ึกได้ถึงบรรยากาศความสนุกสนาน
ครึกครืน้ ของงานเทศกาลบุปผาราชสานัก
จ า ก นั ้ น ก็ ต า ม ม า ด้ ว ย ค ร อ บ ค รั ว ข อ ง เ ว่ ย ฟู่ ห ลี่
ผู้อานวยการราชวิทยาลัยระดับกั ๋วจื่อ ครอบครัวของเจิ้งผูฉุน
เสนาบดีกระทรวงการคลัง กับครอบครัวของเสนาบดีกลาโหมก็
มาตามกัน เรือนยงหย่าซานยิ่งครึกครืน้ ขึน้ จับกลุ่มกันสองคน
บ้างสามคนบ้าง เสียงพูดคุยไม่มีหยุด
ได้ยินนางในแจ้งว่าครอบครัวเสนาบดี กลาโหมมาแล้ว
เสิ่ นหนิ งรี บ เงยหน้ ามองคนที่ เ ข้ า มาด้ ว ยความสนใจทัน ที
เนื่ องจากอยู่ ค่ อ นข้ า งไกล แถมยัง มี ฮู ห ยิ น จ านวนไม่ น้ อย
คันกลางไว้
่ อยู่ จึ ง เห็น เพี ย งสาวน้ อยหลายคน แต่ ก็ไม่ ชดั นั ก
เสิ่นหนิงนึ กโยงไปถึงเรื่องของเฉินหวันโหยว ่ ถึงแม้จะเห็นไม่ชดั
แต่ ก็ค อยมองไปทางครอบครัว เสนาบดี ก ลาโหมโดยไม่ รู้ต ัว
เป็ นที่ผิดสังเกตของเสิ่นอวี๋ซื่อ
166
“ไม่มีอะไรเจ้าค่ะ งานเลี้ยงในบ้านคราวที่ แล้วไม่ได้พบ
หน้ าสาวบ้านตระกูลเฉิน ได้ยินพี่รองว่าคราวนี้ สาวบ้านนี้ ลง
แข่งกันหลายคน ข้าเลยอยากรู้บา้ งเท่านัน้ เองเจ้าค่ะ” เสิ่นหนิง
ใช้เสิ่นอวี๋หงเป็ นโล่ คิดว่าทาไมตนถึงได้ใจร้อนอย่างนี้ นักนะ
เสิ่นหนิงเพิ่งเห็นเฉินหวันโหยวได้
่ อย่างชัดเจน นางอ่อน
ช้ อ ยนุ่ มนวลสมชื่ อ เห็ น นางใส่ ชุ ด กระโปรงแพรอ่ อ นสี บ ัว
เสื้อสัน้ สีเขียวอ่อน เนื่ องจากถึงวัยอันควรแล้ว จึงไว้ผมมวยทรง
จิ้งเซี ยง ประดับด้ วยปิ่นดอกบัวบานสี ชมพู หน้ าตาเรียบร้อย
สวยงาม เข้ามายิ้มทักทายกับพวกนาง ท่ วงท่ างามสง่าราวกับ
167
ดอกบัวที่ ใกล้ บาน เฉินหวันโหยวนุ
่ ่ มนวลเรี ยบง่าย แค่ นี้กไ็ ด้
ความรู้สึกที่ ดีจากเด็กสาวทัง้ สามแล้ว แต่เมื่อเสิ่นหนิงมองเห็น
สาวใช้ประจาตัวของเฉินหวันโหยวก็่ ตกตะลึงไปเล็กน้ อย แล้ว
ยิ้มออกมา เป็ นนางเอง หงซิ่ว คนเก่าแก่…
น า ง ชื่ อ ห ง ซิ่ ว แ ต่ เ จ้ า น า ย ข อ ง น า ง ต อ น นั ้ น เ ป็ น
เฉินหวันหยู
่ มิใช่เฉินหวันโหยวเหมื
่ อนเช่นปัจจุบนั
170
15 ผ่านพ้นอย่างปลอดภัย
เสิ่ นหนิ งไม่ เ คยได้ อ ยู่ ร่ ว มกัน กับ นาง องค์ ห ญิ ง ใหญ่
ผู้ นี้ จะสิ้ นชี พ ในอี ก สองปี ให้ ห ลั ง เวลานี้ เมื่ อ ได้ เ ห็ น นาง
กระฉับกระเฉงถึงเพียงนี้ กร็ สู้ ึกเหลือเชื่อ ด้วยเพราะความตกตา่
ของจวนเจิ้ งหยวนกง จวบจนกระทั ง่ ซั ง่ กวนฉางจื้ อ ขึ้ น
ครองราชย์ ก็ไม่ค่อยมีใครเอ่ยถึงนางแล้ว ความทรงจาสิ่งเดียว
ที่ มี ต่ อ นางนั ้น เกิ ด จากซัง่ กวนฉางจื้ อ ซึ่ ง ก็ คื อ วัน ที่ เ ขาขึ้ น
ครองราชย์ เขาเมามายแล้วพูดว่า
172
เสิ่นหนิงยังให้ความสนใจเป็ นพิเศษกับผลงานเขียนพู่กนั
ภาพวาดของหยางมู่ชิวที่เสิ่นมี่พดู ถึง ในบรรดาหญิงสาว นางได้
สมญาเขียนพู่กนั วาดภาพเลอเลิศแห่งเมืองหลวง แต่ในสายตา
เสิ่นหนิงกลับรู้สึกผิดหวัง ไม่ใช่ เพราะตัวเสิ่นหนิงเองเขียนได้
เยี่ยมวาดได้ยอด แต่จากประสบการณ์ทงั ้ ชาติก่อนชาตินี้ ทาให้
สายตาเสิ่ น หนิ งมองการณ์ ไ กลกว่ า หญิ ง สาวทัง้ ปวง อี ก ทัง้
ตระกูลผู้เป็ นยายของนางคือตระกูลซีซนั อวี๋ แค่เที ยบเชิญอะไร
สักใบก็ยงั ดีกว่าหยางมู่ชิวเป็ นไหนๆ
173
ความจริงสิ่งที่ เสิ่นหนิงให้ชิวเกอทานัน้ ง่ายนิดเดี ยว แค่
ให้แอบกระซิบเตือนเฉินหวันโหยวว่
่ า “ระวังหงซิ่ว” เท่านัน้ เอง
ปั ญหาอยู่ที่ว่าจะหลบเลี่ยงหงซิ่วที่ ตามติดข้างกายแล้ว
บอกค านี้ ให้ เ ข้ า หู เ ฉิ นหวัน่ โหยวได้ อ ย่ า งไร งานเลี้ ย งเช่ น
เทศกาลบุป ผาราชส านั ก สาวใช้ ที่ พ ามาด้ ว ยย่ อ มต้ อ งเป็ นที่
สนิทไว้ใจอย่างที่สุด คิดว่าเฉินหวันโหยวจะต้
่ องไว้ใจในตัวหงซิ่
วอย่างไม่ต้องสงสัย
ในระยะนี้ ชิวเกอรับผิดชอบรวบรวมข่าวสารของคุณหนู
และสาวใช้ ในเมืองหลวง จึงพอจะรู้เรื่องหงซิ่วบ้าง อี กทัง้ กลุ่ม
สาวใช้กม็ ีสงั คมของพวกนาง มีสาวใช้ที่ค้นุ เคยที่อื่น แค่ทกั ทาย
พูด คุย ในระหว่ า งที่ น ายสาวแข่ ง ขัน ก็ย่ อ มได้ จึ ง แลกเปลี่ ย น
ข้อมูลกันเช่นนี้ เอง ชิวเกอกับกลุ่มสาวใช้ตระกูลเสิ่นจึงไปหาหง
ซิ่ว ฝ่ ายหงซิ่วเองก็เฉลียวฉลาด ตามพวกนางไปคุยด้วยเพียง
ไม่กี่คาก็กลับไปอยู่ข้างกายเฉินหวันโหยว่ วันนี้ นางมี ภารกิจ
พิเศษ จะอยู่ห่างไกลไม่ได้
เฉินหวันโหยวเห็
่ นหงซิ่วกลับมาก็จบั มือนาง ถามหงซิ่ว
ว่ า “นั น่ เป็ นสาวใช้ บ้ า นไหนกัน ” เมื่ อ ครู่ นี้ หลัง จากสาวใช้
กลุ่ม นี้ จ ากไป มี ค นหนึ่ ง เดิ น ตามหลัง หงซิ่ ว ค่ อ นข้ า งอยู่ ใ กล้
174
เฉินหวันโหยว
่ นางเห็นสาวใช้ คนนี้ อยู่ข้างหลังแบมือมี ค าว่ า
“หงซิ่ว”ตัวโตๆ เขียนไว้ที่ฝ่ามือ
เฉิ นหวันโหยวมองเห็
่ น หงซิ่ ว ยัง คงมี สี ห น้ า สงบเสงี่ ย ม
เช่นเคย ในอกกลับรู้สึกเหมือนไฟสุมทรวง นึ กถึงปี ที่ ผ่านๆ มา
นางทาดี ต่อหงซิ่วมากมาย คิดไม่ถึงว่านางจะทรยศเสี ยได้ ?!
นางเป็ นคนของคนนัน้ ?! นางสามารถมีชีวิตอยู่รอดปลอดภัย
ภายใต้ เ งื้ อ มมื อ เฉิ นจ้ า วซื่ อ ที่ ป ากซื่ อ ใจคด ทัง้ ยัง ได้ ร บั พระ
เมตตาจากเสด็จย่า อารมณ์ ความคิดย่อมเหนื อกว่าสติปัญญา
และน้าอดน้าทนเป็ นธรรมดา ถ้าไม่มีอกั ษรสี่คานัน้ นางก็คงไป
ตามนั น้ แล้ว จะเกิดเรื่องอะไรหรือ นางแค่คิดก็ร้สู ึ กเย็นจับจิต
เวลานี้ นางยังมีอะไรที่ไม่เข้าใจอีกหรือ?
175
เมื่อได้ยินคาหงซิ่ว เฉินหว่านโหยวไม่ได้ตอบ ไม่ได้พูด
ว่าจะไปหรือไม่ไป หงซิ่วเริ่มกระวนกระวาย รบเร้าอีกว่า “ไม่แน่
ว่าคุณหนูตระกูลเจิ้งอาจมีเรื่องอะไรก็เป็ นได้ คุณหนู เรารีบไป
กันเถอะเจ้าค่ะ”
176
จนกระทัง่ งานเลี้ย งสิ้ นสุด ทุกอย่ างปกติ ไม่ได้ ยิ น ว่ ามี
เหตุการณ์ อะไรเกิดขึ้น สายตาทุกคนเริ่มจับจ้องไปที่ ผ้ชู นะเลิศ
ศิลปะแขนงต่ างๆ เทศกาลบุปผาราชสานักครัง้ นี้ ปรากฏหญิง
สาวที่มีความสามารถจานวนไม่น้อย แม้แต่องค์หญิงใหญ่ซู่เหอ
ยังผงกศีรษะด้วยความพอใจ
ด้านเพลงเจียงหันเสวี่ยลูกสาวคนเล็กของรองเสนาบดี
กระทรวงการคลังเจียงเฉิงไห่ใช้เพลง”หันเจียงหลิง(ลานาธารา
เหมันต์)”คว้ารางวัลชนะเลิศ การเผชิญหน้ าความลาบากยากไร้
หนาวเย็นแต่กย็ งั มีอารมณ์สนุ ทรียก์ ย็ งั สัมผัสได้อยู่จนถึงเวลานี้
ฮูหยินตระกูลกงพูดอย่างถ่อมตัวว่า “ความจริงก็เพราะ
เห็นนางอ่อนแอแต่เล็ก ถึงได้ให้นางไปฝึ กขี่ม้ายิงธนูเพื่อบริหาร
ร่ า งกาย ไม่ นึ กว่ า กลับ ได้ พ บความก้ า วหน้ า นี่ เป็ นความดี
ความชอบของนิทานเรื่องจี้ชางเรียนธนู ไม่สมควรได้รบั ความ
ชื่นชมจากทุกคน...”
อย่างเฉินจ้าวซื่ อ หลังจากงานเทศกาลบุปผาราชสานั ก
จบสิ้ น นางก็สี ห น้ า เคร่ ง เครี ย ด จนกลับ ถึ ง บ้ า น ก็ย งั ไม่ ผ่ อ น
คลาย อุบตั ิ เหตุไม่ได้เกิดขึ้น หากรู้จะลงมือเองแต่แรก! เจ้าเด็ก
หงซิ่ วท างานไมได้ เ รื่ อ ง ปล่ อ ยให้ น างนั น่ พ้ น บ่ ว งกรรมไป
เสี ยดายนั ก จะหาโอกาสหน้ าก็ย ากแล้ว ในใจเฉินจ้าวซื่ อคิ ด
อย่างเคืองแค้น
แล้วก็อย่างเช่นหลี่ผินแห่งวังชุนซี เมื่อนางได้ยินนางใน
มาแจ้ ง ว่ า “เทศกาลบุ ป ผาราชส านั ก เป็ นไปอย่ า งราบรื่ น ดี
179
ฮ่องเต้ทรงพบองค์หญิงใหญ่ซู่เหอแล้ว” หน้ านางก็ตึงไปสักพัก
ก่อนจะหัวเราะอย่างนุ่มนวล
“องค์หญิงใหญ่ซู่เหอทางานรอบคอบ ทุกอย่างผ่านพ้น
ด้ ว ยดี ก็ดี แ ล้ ว ...” ในใจกลับ คิ ด ว่ า หรื อ เฉิ นจ้ า วซื่ อ ไม่ เ ห็น
กระดาษนัน้ ทาไมจึงไม่ได้ทาอะไร
180
“ไปสื บมา! ไปสื บมาว่าทาไมนางจึงไม่ได้ ไป!” ซังกวน
่
ฉางจือ้ ออกคาสังเป็
่ นชุดด้วยความโกรธเกรีย้ ว
181
16 รูแ้ จ้งและคานึ ง
“คุณ หนู เหตุใ ดท่ า นจึ ง รู้ว่ า หงซิ่ ว มี ปั ญ หาหรื อ เจ้ า คะ”
ชิ วเกอปรนนิ บัติ เสิ่ นหนิ งให้ น อนลง ถามความในใจที่ ห า
คาตอบไม่ได้ ถึงแม้นางปฎิบตั ิ ต ามค าสังเส ่ ิ่ น หนิง แต่ ก็ยงั ไม่
182
เข้าใจว่าทาไม คุณหนูดเู หมือนไม่ร้จู กั หงซิ่ว เหตุไฉนคุณหนูถึง
รูว้ ่าหงซิ่ว มีปัญหาได้
ความประทับใจของเสิ่นเหยาที่ มีต่อเทศกาลบุปผาราช
สานักจนวันที่สองยังไม่จางหาย หวนคิดถึงการแสดงศิลปะที่น่า
ตื่ นเต้ น อี กทัง้ ความงามของสวนเหอย่วน นางก็สุดแสนจะมี
ความสุข นึ กถึงวันก่ อนที่ เสิ่นอวี๋เล่อไม่ให้ นางไป ดี ที่ไม่ได้ ฟัง
พี่ ชายคนนี้ ไม่ อย่ างนั น้ คงเสี ย ดายแย่ คิ ด ถึง ตรงนี้ พลัน เกิด
ความคิดเด็กๆ ขึ้นมา นางไปหาเสิ่นหนิงที่ เรือนชิงจู๋ ลากเสิ่นมี่
ที่ ว่างอยู่เตรียมไปโวยเสิ่นอวี๋เล่อ ให้เขารู้สึกสานึ ก ไม่ใช่ วนั ๆ
เอาแต่ ท านายทายทัก แล้ ว ก็ท ายไม่ ถ ูก พาลให้ ค นอื่ น เสี ย
บรรยากาศหมด
183
ต่างกับสมาชิกตระกูลเสิ่นฝ่ ายหญิง ตระกูลเสิ่นฝ่ ายชาย
ล้วนอยู่เรือนด้ านหน้ า แต่ ละคนเมื่ออายุค รบหกขวบจึ ง แยก
จากมารดาและแม่นมไปอยู่ที่อื่น รอจนแต่งงานจึงจะแยกเรือน
ออกไป ดังเช่นเสิ่นอวี๋เสี้ยน ก่อนแต่งงานอยู่เรือนทิงเทา(เรือน
สดับ คลื่ น )ด้ า นหน้ า หลัง แต่ ง งานก็ย้ า ยไปอยู่ เ รื อ นลิ่ ว เหอ
กับเสิ่นอันซื่อด้านหลัง
185
เห็นเสิ่นอวี๋ เล่อตัง้ ใจรับฟั ง นางจึงไม่รอคาตอบ พูดอี ก
ว่ า “ข้ า มัก ได้ ยิ น ท่ า นพ่ อ กล่ า วว่ า เวลายากเข็ญ ยิ่ ง ต้ อ งมี ใ จ
มันคงจะได้
่ พ้นภัย จริงหรือไม่เจ้าคะ” ตอนท้ายถึงเป็ นจุดสาคัญ
นี่ สิจึงจะเป็ นวิธีแก้ไข คิดว่าด้วยความฉลาดของเสิ่นอวี๋เล่อ เขา
คงเข้าใจความหมายนี้
เสิ่ น อวี๋ เ ล่ อ ไม่ รู้ต ัว เลยว่ า พวกเสิ่ น หนิ งกลับ ไปตัง้ แต่
เมื่อไร เขาแค่ จมอยู่ในคาพูดที่ เสิ่นหนิงพูดออกมา ถึงจะเป็ น
คาง่ายๆ ไม่กี่คา แต่เหตุไฉนคิดแล้วถึงมีความหมายลึกซึ้งนัก
ณ เรื อ นอี้ เดื อ นห้ า ยัง มี ก ลิ่ น หอมสดชื่ น อยู่ เด็ก รับ ใช้
คล้ายกับจะหายไปหมด สรรพเสี ยงล้วนเงียบหาย ห้ องพักทัง้
เงียบทัง้ ว่างเปล่า ในความเงียบที่ เหมือนไม่เงียบเช่นนี้ เสิ่นอวี๋
เล่อคล้ายได้กลิ่นหอมบ้างไม่ได้กลิ่นบ้าง ส่วนเสิ่นอวี๋เล่อยังคง
อยู่ในท่ ายืนเดิม ในใจคล้ายได้ยินเสี ยงดังเปรี้ยง คล้ายเข้าใจ
186
อะไรบางอย่าง ไม่นานนั ก เสิ่นอวี๋เล่อก็หวั เราะเสี ยงดังขี้นมา
“ฮ่าๆ ที่อย่างนี้ นี่เอง อย่างนี้ นี่เอง”
ภายในเรือนอี้ ท่ามกลางความเงียบที่เหมือนไม่เงียบ ใน
ความหอมที่ เ หมื อ นไม่ ห อม เด็ก หนุ่ ม อายุ สิ บ เจ็ด เข้ า ใจสิ่ ง ที่
ตัวเองสงสัยมาตลอดได้ในที่ สุด สิ่งเหล่านี้ เขาเห็นในหนั งสื อ
นั บครัง้ ไม่ถ้วน แต่ ตวั เองมองข้าม จึงหาทางแก้ ความข้ องใจ
ไม่ได้
“มันคงรั
่ กษาความถูกต้ องแน่ วแน่ แม้ยากแค่ไหน ทาง
ฟ้ าหยินหยาง ทางดินโหยวกัง ทางมนุษย์เหยินอี้...” เขารูแ้ ล้วว่า
อะไรคื อเกี่ ยวกับกัว้ สื อ อะไรคื อไม่เกี่ ยวกับดี ร้าย จะต้ องเป็ น
ฟ้ าดินมนุษย์สามอย่างว่าพอเหมาะเข้ากันหรือไม่
187
อะไรคือคุ่นหัน่ อะไรคือเจี่ยเยา อะไรคือโจวอี้ อะไรคือต้า
เต้า !
จนถึ ง บัด นี้ เด็ก หนุ่ มคนนี้ เริ่ ม เข้ า ใจ เริ่ ม ก้ า วสู่ ป ระตู
ทางเข้าโจวอี้ต้าเต้ า นี่ คือความเข้าใจเดื อนห้ าแห่ งโจวอี้ เป็ น
พื้นฐานของคากล่าวการก่อตัง้ สานัก เป็ นพื้นฐานของการก้าว
เดิ น เขาก้ า วที ล ะก้ า วจนถึ ง จุด สู ง สุ ด ของต้ า เต้ า ที่ ศ กั ด์ ิ สิ ท ธ์ ิ
จากนั น้ ก็เ ริ่ ม ปล่ อ ยวางดัง ดอกไม้ ร่ว ง กลับ คื น สู่ม นุ ษ ย์ หยุ ด
การศึกษา เปิดไท่ผิง...
เมืองหลวงหลังจากงานเทศกาลบุปผาราชสานั ก เรื่อง
ใหญ่สุดเรื่องเดี ยวคืองานแต่ งงานขององค์ชายรองกับกับเฉิน
หวันโหยวหลานสาวเสนาบดี
่ กลาโหม
“ของว่างของเซี่ยสือเสร็จแล้วหรือยัง ข้าจะไปเยี่ยมท่าน
พ่ อ สัก หน่ อย...” เสิ่ น หนิ งเรี ย กเซี่ ย สื อ เตรี ย มไปปรนนิ บัติ
เสิ่นเจ๋อจิ้ง
189
ท่าทีต่อองค์ชายรอง เทียบกับเหล่าฮูหยินขุนนางในเมือง
หลวงแล้ว เหล่าขุนนางนัน้ นิ่งเงียบกว่ามาก แต่ ถึงแม้พวกเขา
จะไม่ได้แสดงออกมาให้เห็นก็จริง ภายในใจกาลังเปรียบเที ยบ
วัดผล สิ่งที่พวกเขาคิดนัน้ ไปไกลกว่าที่เหล่าฮูหยินคิดมากนัก
เสิ่นหวาซันยื
่ นอยู่ในห้องหนังสือ ผู้ดแู ลงานกับคนรับใช้
ที่ คอยปรนนิบัติออกไปนานแล้ว เขาต้องการครุ่นคิดคนเดี ยว
อยู่เงียบๆ
190
เสิ่ น ฉงซัน่ ถูก ลงโทษให้ อ ยู่ ใ นสถานส านึ ก ผิ ด ตัง้ แต่ ย งั
หนุ่มแน่ น แต่เสิ่นหวาซันมี
่ ความสัมพันธ์ดีที่สดุ กับเขามาตลอด
เคารพนับถือพี่ชายคนนี้ มากที่สุด ความสัมพันธ์พี่น้องเข้มข้น
191
แก้ข้อสงสัย ไม่มีใครมาร่วมหาวิธีรบั มือกับเขาอีกแล้ว เสิ่นหวา
ซันรู
่ ส้ ึกอ้างว้างอย่างลา้ ลึกจนน้าตาแทบร่วง
ดอกถังหลีบำนสะพรัง่ พรำวพร่ำงระยิบระยับ
192
17 หลบร้อนที่บา้ นสวน
193
เสิ่นอวี๋ซื่อเอ่ยขึ้น “ในบ้านนอกจากพวกที่ ต้องเข้าวังไป
ว่าราชการ ให้ เหลือแค่ หวั หน้ างานกับเด็กรับใช้ และสาวใช้ ที่
จาเป็ นคอยอยู่ปรนนิบัติ ส่ วนที่ เหลือให้ ไปพักร้อนที่ บ้านสวน
ตระกูลเสิ่นที่ ชานเมืองหลวง” พอคานี้ ออกมา ผู้ที่ดีใจที่ สุด ก็
เป็ นพวกลูกเล็กเด็กแดงทัง้ หญิงชาย ได้ไปบ้านสวนตระกูลเสิ่น
ชานเมืองหลวงทุกปี ที่ นัน่ เป็ นที่ ทงั ้ เหมาะกับการพักร้อนทัง้ ยัง
น่ าสนุกมาก แม้แต่คนอายุเริ่มมากอย่างเสิ่นอวี๋หงก็ยงั พลอยดี
อกดีใจไปด้วย
เสิ่ น อวี๋ ซื่ อ จัด แจงผู้ค นต่ า งๆ เพิ่ ม เติ ม เสิ่ น อัน ซื่ อ เพิ่ ง
คลอดไม่นาน เสิ่นชิ่งเต๋อยังเด็กเกินไป สองคนนี้ กอ็ ยู่บา้ น เสิ่น
หูซื่อก็ขออยู่บ้าน ช่วยเหลือเสิ่นอันซื่อเรื่องงานบ้าน เสิ่นอวี๋ซื่อ
ก็เห็นด้วย
เมื่ อ ยื น ยัน ข่ า วนี้ แ น่ น อนแล้ ว ตระกูล เสิ่ น ก็เ ริ่ ม ยุ่ ง ทัง้
ตระเตรี ย มข้ า วของ ทัง้ สัง่ เสี ย งานการ พวกอยู่ เ ฝ้ าก็ ต้ อ ง
คัดเลือกคนที่จะอยู่ด้วย
194
ณ เรือนชิงจู๋ เสิ่นหนิงกาลังหารือเรื่องที่ จะให้ใครอยู่เฝ้ า
ดูแลบ้านสวนและทางานจุกจิกต่ างๆ แม่นมหลิ่วต้ องอยู่เ ฝ้ า
นางอายุมากแล้ว ไม่อยากออกไปข้างนอกจึงบอกเสิ่นหนิงแต่
เนิ่นๆ แล้ว ส่วนสาวใช้ชนุ เซี่ยชิวตงสี่คนจะต้องเหลือไว้หนึ่ งคน
คอยส่งข่าว เมืองหลวงร้อนจัด ที่บา้ นสวนร่มเย็น ทิ้งใครไว้กไ็ ม่
ดี เสิ่นหนิงจึงลาบากใจอยู่บา้ ง
ขบวนรถม้ากาลังวิ่งบนทางไปบ้านสวน พวกเสิ่นอวี๋หงก
ลุ่มเด็กหนุ่ ม เคยผ่านการขี่ ม้ามา เคยเห็นภาพเรือกบ้านสวน
การเกษตร ไร่นาเขียวขจี ด้านข้างแซมด้วยดอกไม้ไม่ทราบชื่อ
บางครัง้ มี เป็ ดป่ าตัวสองตัววิ่งผ่านท้ องนา ในหมู่บ้านชาวนา
บางครัง้ เห็นควันกรุน่ ทิวทัศน์ ชนบท ทาให้เด็กเหล่านี้ ประทับใจ
แม้แต่ เสิ่นอวี๋ซวงซึ่ งปกติหน้ าตาเคร่งขรึมยังมีรอยยิ้ม เสิ่นอวี๋
ผิ ง เริ่ ม หัว สัน่ หัว คลอน ท่ อ งกลอนออกมา “ยื น มองผืน หญ้ า
ใบไม้รว่ งตามลาพัง ชาวป่ าไถตะวัน...”
เสิ่นหยวนผู้ดแู ลบ้านสวนได้เตรียมการทุกอย่างไว้แล้ว
รอเพียงเสิ่นอวี๋ซื่อมารดากับเหล่าคุณหนูคณ
ุ ชายมาถึง เมื่อได้
ยินเสียงรถม้า เขาและภรรยาตัวเองที่ทุกคนเรียกว่าฮูหยินสาม
คอยอยู่หน้ าบ้านสวนนานแล้ว
197
“นายหญิงลาบากแล้ว ข้าน้ อยได้เตรียมทุกอย่างพร้อม
แล้ว เชิญนายหญิงล้างหน้ าล้างตาก่อน แล้วค่ อยรับประทาน
อาหารเย็น พร้อมกับ คุณหนู คุณชายเจ้าค่ ะ ” เสี ย งฮูหยิ นสาม
ทัง้ ใกล้ชิดทัง้ เคารพ ทาให้ เสิ่นอวี๋ซื่อรู้สึกสบายใจ นั ง่ รถม้ามา
ครึ่ ง วัน เสิ่ น อวี๋ ซื่ อ ก็รู้สึ ก เพลี ย แล้ ว บอกว่ า “ล าบากพวกเจ้ า
แล้ว” ก็เตรียมตัวเข้าห้องจัดการธุระส่วนตัวสัก ระหว่างนัน้ ยัง
กาชับเสิ่นอวี๋หงกับเสิ่นหนิงหลายคา
198
เด็กโตเด็กเล็กกาลังอยู่ในวัยสนุกสนาน มีเรื่องคุยได้ไม่
หยุดปาก อาหารก็เป็ นผักผลไม้สดใหม่ ทุกคนยิ่งรู้สึกน่ าสนุ ก
เสิ่นอวี๋โส่วกับเสิ่นอวี๋อี้ที่อายุยงั น้ อยยิ่งมีเสียงชื่นชมแบบปิดไม่
อยู่ แม้แต่ เสิ่นหวันที ่ ่ เด็กสุดก็ยงั พูดอย่ างเป็ นงานเป็ นการว่ า
ผักหวานมีมากคงลาบากผูด้ แู ลแล้ว ทาให้ทุกคนหัวเราะออกมา
อาหารมือ้ นี้ จึงรูส้ ึกอร่อยเป็ นพิเศษ
ดังนัน้ เสิ่นหนิงจึงสามารถมองดูพี่ชายสองของตัวเองนา
กลุ่ ม พี่ น้ องวิ่ ง ไปมาด้ ว ยใบหน้ าที่ ยิ้ ม แย้ ม ประเดี๋ ย วก็ต กกุ้ง
แม่น้ า ประเดี๋ ย วก็ย่ างไก่ ป่ า บางที ก็ได้ ยิ น เสิ่ น อวี๋ ผิ ง ขับ โคลง
กลอน อีกทัง้ ได้ยินเสิ่นอวี๋เล่อพูดเรื่องทานายทายทัก กลับโดน
เสิ่นเหยาเอ็ดอย่างไม่ไว้หน้ า พลอยทาให้ ทุกคนเห็นว่าเขาไร้
สาระไปด้วย พากันหัวเราะครืน
บ้านพักบันดาลสุข ในใจกลับนิ่งสงบ
202
ถึงแม้ต้องทนหนำวเหน็ บทุกย่ำงก้ำว ยำกเย็นสำหัสกว่ำ
จะก้ำวได้ ก็ต้องจำไว้ว่ำทุกๆ ก้ำวล้วนมีควำมสุข... เสิ่นหนิง
ท่องคานี้ ของเสิ่นอวี๋หงอย่างเงียบๆ ยิ่งรู้สึกถึงความสงบนิ่งใน
ใจ สามเดือนที่ผ่านมา นางจาแม่นยาถึงความแค้นที่ ถกู ฆ่ าล้าง
ตระกูล หลังเกิดใหม่ พ่อแม่รกั ใคร่ พี่ชายปกป้ อง ทัง้ หมดนี้ คือ
สิ่งที่มีความสุขสูงสุดในชีวิต เป็ นแบบนี้ ใช่หรือไม่หนอ
203
18 ช่องทางหาคู่
เสิ่นอวี๋ซวนกับเสิ่นอวี๋ผิงเริ่มเรียนหนังสือแล้ว เสิ่นอวี๋เล่อก็
ตัง้ ใจศึกษาเรื่องเสี่ ยงทาย เสิ่นอวี๋โส่วกับเสิ่นอวี๋อี้ที่ยงั เด็กก็ยงั
อยากเล่น แต่ ทุกคนก็อยู่กนั อย่างสงบ พวกเขาสองคนเล่นอยู่
ได้ไม่กี่วนั ก็ชกั จะเบือ่ ก็เลิก
แต่แล้ววันนี้ กลับมีขบวนรถม้าผ่านบ้านสวนตระกูลเสิ่น
ขับเข้าไปยังบ้านสวนข้างๆ ขบวนนี้ มี รถม้าไม่น้อย ดูท่าน่ าจะ
เป็ นครอบครัวขุนนางในเมืองหลวงมาหลบร้อน แต่ นี่กเ็ ดือน
เจ็ดแล้ว นับว่ามาช้าไปหน่ อย เสิ่นหนิงให้เซี่ ยสือกับชิวเกอลอง
ไปสืบดูว่าบ้านสวนข้างๆ นี้ เป็ นของผู้ใด เพราะไม่แน่ ว่าอาจจะ
ได้ไปมาหาสู่กนั
206
ที่ นี่ก่อนแล้ว แต่ ตระกูลเฉิงยังต้ องส่งเที ยบเชิญมาก่อน นี่ เป็ น
เรือ่ งตามธรรมเนี ยมมารยาท
207
เฉิงฮูหยินอายุร่นุ ราวคราวเดียวกับเสิ่นอวี๋ซื่อ หน้ าตาอิ่ม
เอิบ ใบหน้ าประดับรอยยิ้ม แลดูเป็ นคนเข้าหาได้ง่าย นางมิได้
ลูกดกเหมือนเสิ่นอวี๋ ซื่อ มีแค่ลูกชายสองลูกสาวหนึ่ ง ลูกสาว
ฝ่ ายอนุภรรยามีหลายคน ลูกชายคนโตแต่งงานแล้ว ยังไม่มีลูก
ลูกสะใภ้คนโต คราวนี้ พวกนางก็ตามมาหลบร้อนด้วย
209
ในสมองครุน่ คิดถึงเฉิงฟางหยวนกับคนในตระกูลเฉิงคน
อื่นๆ จากที่ ได้สมั ผัสในวันนี้ เฉิงฮูหยินนัน้ ใจกว้าง รูปร่างอ้วน
ท้ วม คบหาได้ดี ถ้าเช่ นนั น้ เฉิงฟางหยวนเล่าจะเป็ นคนเช่ นไร
งานมงคลจะสาเร็จได้หรือไม่ ต้องลองปรึกษาเสิ่นเจ๋อจิ้งดูก่อน
210
เป็ นสิ่งสาคัญที่สดุ เรือ่ งอื่นไม่ได้จาเป็ นอะไร เมื่อเป็ นเช่นนี้ การ
้ ้ กน็ ่ าจะเป็ นไปได้
เกี่ยวดองครังนี
เสิ่นหวาซันได้
่ ยินคาพูดเสิ่นเจ๋อจิ้งแล้วครุ่นคิดสักพัก ก็
ตัดสินว่ า “เจ้าพิจารณาได้ รอบคอบแล้ ว การเกี่ ยวดองครานี้
น่ าจะเกิดขึน้ ได้ เจ้าส่งจดหมายไปลองเชิงดู ถ้าทาได้ กลับเมือง
หลวงแล้วค่อยส่ งแม่สื่อไปคุยเรื่องแต่ งงานที่ บ้าน” นี่ จึงนับว่า
เป็ นก้าวแรกของจัดการเรือ่ งแต่งงานให้เสิ่นอวี๋หงแล้ว
211
คดีสนามสอบรับสมัยฉางไท่ ปีที่ สิบหกที่ ถกู ใส่ความเพิ่ง
ผ่านไปเพี ยงสิบเก้ าปี เท่ านั น้ ทัง้ คู่ยงั จาได้ อย่างแม่นยา ปี นั น้
ทาลายชีวิตของบัณฑิตบุตรขุนนางมากมาย แค่คิดก็ยงั แหยง
เสิ่นเจ๋อจิ้งกลับไปห้องหนังสือตัวเอง นาความเห็นตัวเอง
กับเสิ่นหวาซันมารวมกั
่ นแล้วเขียนจดหมายให้เสิ่นอวี๋ซื่อว่าให้
ทาเรื่องนี้ ต่อไปได้ ให้นางลองหยังเช ่ ิ งบ้านตระกูลเฉิงก่อน ส่วน
ที่ เหลือรอกลับเมืองหลวงค่อยว่ากัน แล้วบอกเสิ่นหยวนให้พกั
ก่อน รุง่ ขึน้ ค่อยกลับบ้านสวน
212
เสิ่นเจ๋อจิ้งนึ กถึงขึ้นได้ว่าเสิ่นหวาซันรู
่ ้ประวัติขนุ นางใน
เมืองหลวงมากกว่าตัวเองที่เป็ นขุนนางกระทรวงขุนนางเสียอีก
จึงรู้สึกหดหู่ใจอยู่บ้าง ขณะเดียวกันก็ครุ่นคิดว่า พวกขุนนางใน
เมื องหลวง ยัง ไม่รวมขุนนางนอกเมืองหลวงอี กมากมาย จะ
เบื้อ งหลัง หรื อ วงศ์ต ระกูล ของทุ ก คนล้ ว นมี เ ส้ น ด้ า ยชนิ ดนี้
ผูกพันความสัมพันธ์อย่างแน่ นแฟ้ นใช่หรือไม่ ถึงแม้กระทรวง
ขุนนางจะมีบนั ทึกประวัติขนุ นางตัง้ แต่เริ่มต้นแต่กม็ ิ ได้ละเอียด
นัก เช่นเรื่องที่เฉิงฟางหยวนกับเว่ยฟู่ หลี่เป็ นศิษย์พี่น้องกัน เขา
เองก็ไม่รู้
ข้ำควรจะหำคนมำจัดกำรเรือ่ งเครือข่ำยควำมสัมพันธ์
เหล่ำนี้ ใช่หรือไม่ หรือแม้กระทังให้่ คอยบันทึกเรือ่ งรำวของขุน
นำงทุกเรือ่ ง? เสิ่นเจ๋อจิ้งยิ่งคิดยิ่งตกใจในตัวเอง ตรวจสอบขุน
นางโดยพลการถือว่าเป็ นความผิดอย่างใหญ่หลวง
---
213
* ชื่อเรียกผู้ที่สอบผ่านการสอบบรรจุรบั ราชการของจีน
และได้รบั การขึน้ บัญชีเพื่อรอการเรียกบรรจุเข้ารับราชการ
214
19 กลับสู่เมืองหลวง
เสิ่นอวี๋ซื่อได้รบั จดหมายตอบของเสิ่นเจ๋อจิ้งแล้วก็ถอน
หายใจโล่งอก นิสยั เฉิงเยี่ยนเยี่ยนอ่อนโยนน่ าคบหา ดูแล้วน่ าจะ
เลี้ยงลูกได้ดี นางพอใจมาก ตอนนี้ แม้แต่ เสิ่นเจ๋อจิ้งกับเสิ่นหวา
ซันก็
่ เห็นด้วย เท่านี้ นางก็เบาใจ
ผ่านไปอีกหลายวัน เสิ่นอวี๋ซื่อก็พาพวกเสิ่นหนิงไปเยือน
บ้านสวนตระกูลเฉิง ทัง้ ยังส่งพวกผักผลไม้ไปให้ไม่น้อย นางเอง
ก็คยุ กับเฉิงเอี๋ยนซื่อได้ถกู คอกันดี เมื่อเป็ นเช่นนี้ ทัง้ สองตระกูล
จึงไปมาหาสู่กนั บ่อยครัง้ ขึน้
เสิ่ น อวี๋ ซื่ อ ให้ เ สิ่ น หนิ งเชิ ญ เฉิ งเยี่ ย นเยี่ ย นมาเที่ ย วคน
เดี ย ว เพื่ อ สัง เกตดูกิ ริ ย าท่ า ทางว่ า เหมื อ นที่ เ คยเห็น หรื อ ไม่
จึ ง ยิ่ ง รู้สึ ก นิ สัย ใจคอของเฉิ งเยี่ ย นเยี่ ย นว่ า นางเป็ นอ่ อ นโยน
จริงๆ อยู่รว่ มกับทุกคนได้ไม่เลว จึงเริ่มเตรียมการอยู่ในใจ
215
“หนู เยี่ ยนเยี่ ยนคนนี้ ข้าเห็นแล้วชอบยิ่งนั ก ไม่รู้ว่าหง
เอ๋อร์ของข้าจะมีวาสนาหรือเปล่า” เสิ่นอวี๋ซื่อแสดงตัวว่าชอบ
เฉิ งเยี่ ย นเยี่ ย นมาก อยากขอมาเป็ นสะใภ้ ร อง สองตระกูล ก็
สนิทกันมากพอแล้ว นางจึงไม่ต้องปิดบัง เอ่ยถึงเรือ่ งนี้ ตรงๆ
เสิ่ น หนิ งเห็น อาการเสิ่ น อวี๋ ซื่ อ ก็รู้ว่ า เรื่ อ งเป็ นเหมื อน
ชาติ ที่ แล้ ว เฉิงเยี่ ย นเยี่ ย นต้ องเป็ นพี่ สะใภ้ รองของนางอย่ าง
แน่ น อน ชาติ ที่ แ ล้ ว ตระกูล เฉิ งไม่ ไ ด้ ม าหลบร้ อ นที่ บ้ า นสวน
ตอนหลังก็ย งั ได้ เกี่ ยวดองกับ ตระกูลเสิ่น ชาติ นี้ มาชานเมือง
216
หลวง ก็ย งั ได้ เ กี่ ย วดองกัน กับ ตระกูล เสิ่ น มาคนละทางแต่
บรรลุเ ป้ าหมายเดี ย วกัน หากไม่ มี ว าสนาลิ ขิ ต ผลลัพ ธ์จ ะยัง
เหมือนเดิมได้หรือ ถึงแม้วิธีการจะเปลี่ยน แต่ผลก็ยงั ไม่เปลี่ยน
ไม่อย่างนัน้ จะอธิบายเรื่องตระกูลเสิ่นกับตระกูลเฉิงได้อย่างไร
กัน
กลุ่มของเสิ่นอวี๋ซื่อไปกล่าวลาตระกูลเฉิงก่อน นั ดแนะ
ว่าจะไปเจอกันใหม่ที่เมืองหลวง แล้วเริ่มเก็บของทัง้ ใหญ่ทงั ้ เล็ก
บรรจุเป็ นหีบห่อ ไม่คิดว่าจะมีของมากกว่าเที่ยวมามากมาย สิ่ง
217
ที่เกินมาก็มีพวกพืชผักผลไม้และปลาสดใหม่จากสวน ของมีค่า
ที่ สุ ด ในบ้ า นสวนก็คื อ ของเหล่ า นี้ นี่ เอง เสิ่ นอวี๋ ซื่ อ ตัง้ ใจน า
กลับไปให้ เสิ่นหวาซันกั่ บเสิ่นเจ๋อจิ้งได้ลิ้มลองความสดใหม่ ก็
เลยน ากลับ ไปหมด ขบวนกลับ จึ ง ยิ่ ง ใหญ่ ก ว่ า เที่ ย วมา กลับ
เมืองหลวงกันอย่างเอิกเกริก
เสิ่ น หนิ งกับ เสิ่ น มี่ ม าหาเสิ่ น อัน ซื่ อ กล่ า วว่ า นางอยู่ ที่
เมืองหลวงลาบากแล้ว ก่อนจะทาความเคารพเสิ่นหูซื่อแล้วว่า
“ท่านอาสะใภ้เองก็ลาบากแล้ว” หวางอี๋เหนี ยงกับเสิ่นอวี๋เล่อก็
218
รุด มาเยี่ ย มมารดาใหญ่ ก บั มารดาของตน แต่ ล ะคนเล่ าเรื่อง
บ้านสวนกับเรื่องในบ้านกันเล็กน้ อย จนเสิ่นอวี๋ซื่อบอกว่าเพลีย
แล้ว ต่างคนจึงต่างแยกย้ายกันไป
จนทุกคนแยกกลับไปหมดแล้ว เสิ่นอวี๋ซื่อก็ไม่ได้อยู่ว่าง
ให้เสิ่นอันซื่ออยู่ก่อน สังว่ ่ าพืชผักผลไม้ยงั สดอยู่ ให้รีบส่งไปให้
บรรดาญาติมิตรเพื่อนเก่า ทัง้ ยังแนบสาสน์ เล็กๆ แผ่นหนึ่ งไป
ด้ ว ย กล่ า วว่ า เป็ นน้ า ใจเล็ก น้ อ ย แล้ ว บอกเสิ่ น อัน ซื่ อ ว่ า ของ
เหล่ านี้ ไม่ มีราคาก็จริง แต่ ท าให้ ค นรู้สึกสนิ ทใจ นี่ เ ป็ นเรื่องที่
มารดาใหญ่จะต้ องทา คือใช้ทุกโอกาสในการเชื่อมสัมพันธ์กนั
ให้ทุกตระกูลแน่ นแฟ้ นยิ่งขึน้
219
ถึงอย่างไรเวลาก็มิได้ทิ้งช่วงสัน้ นัก ถึงแม้ไม่มีเรื่องใหญ่
เกิดขึน้ เรือ่ งจิปาถะก็มีไม่น้อย เสิ่นอันซื่อเล่าบางเรือ่ งให้เสิ่นอวี๋
ซื่อรู้ เช่นมีสาสน์ มาจากรองเสนาบดีกระทรวงโยธา เชิญเสิ่นอวี๋
ซื่อกับบรรดาเด็กสาวไปเป็ นแขกที่บา้ นตระกูลหวงหลังเทศกาล
สารทจีน เสิ่นไช่ ซื่ออาสะใภ้สามส่งจดหมายมาจากหลิ่งหนาน
ทัง้ ยัง ส่ ง ผลไม้ จ าพวกฟั ก แฟง ล าไย และกล้ ว ยหอมจากหลิ่ง
หนานมามากมาย ส่ วนเซี่ ยหยาผอที่ อยู่เมืองหลวงก็มาเยี่ ยม
ครัง้ หนึ่ ง บอกว่าพวกคนรับใช้สาวใช้ที่ให้เตรียมไว้มีพร้อมแล้ว
... เสิ่นอวี๋ซื่อฟั งพลางตอบพลาง บ้านตระกูลหยวนนางต้ องไป
อยู่แล้ว ไว้ผ่านเทศกาลสารทจีนไปก่อน แล้วให้เสิ่นอันซื่อตอบ
จดหมายหลิ่งหนาน สุดท้ายจึงพูดว่าเรื่องสาวใช้นางไม่รีบ ไว้ดู
อีกที รอพักผ่อนเก็บข้าวของเรียบร้อยค่อยว่ากัน
220
ที่ เ รือ นชิ ง จู๋ เมื่ อ เสิ่ น หนิ งได้ พ บหลิ่ ว มาแล้ ว ก็เ ล่ า เรื่อง
สนุกในสวนมากมาย ทัง้ พืชผักแสนอร่อยในสวน เรื่องจิปาถะ
อีกมากมาย แล้วหลิ่วมาก็ขอตัวออกไป ในเวลานี้ ชุนซือจึงเริ่ม
รายงานเรื่องราวในบ้าน ส่วนใหญ่ที่ชุนซือรายงานคือเรื่องของ
เรือนชิงจู๋ เนื่ องจากเสิ่นหนิงไม่อยู่ ความจริงก็ไม่น่ามีเรือ่ งอะไร
มาก มี อยู่เ พี ย งเรื่องเดี ย วคื อ เมื่อสองวัน ก่ อนเฉินหวันโหยว ่
ครอบครัวเสนาบดีกลาโหมส่งของเล็กน้ อยบางอย่างกับสาสน์
มาเชิญเสิ่นหนิงกับเสิ่นเหยาไปเป็ นแขกที่ บ้าน ในวันที่ สิบแปด
เดือนเจ็ด หลังเทศกาลสารทจีนสามวัน
พ่อลูกสองคนคุยเรื่องบ้านสวนอยู่ครู่หนึ่ ง ก่อนที่ ต่ าง
คนต่ างแยกย้ายไปทางานตัวเอง เสิ่นเจ๋อจิ้งดารงตาแหน่ งใน
กรมการสอบมาได้ระยะหนึ่ งแล้ว เรื่องที่ ต้องไตร่ตรองย่อมมี
มากขึ้น จะต้ องทารายละเอียดการสอบเลื่อนให้แล้วเสร็จก่อน
ฤดูใบไม้ร่ว ง แล้ ว ยัง ต้ องรอให้ กระทรวงขุน นางกับมุข มนตรี
ฝ่ ายบริหารอนุมตั ิ อีก เวลาไม่ได้เหลือเฟื อ คิดเช่นนี้ ก็สงบใจได้
อย่างรวดเร็ว สะสางงานราชการต่อ
จนกระทังเขาหลุ
่ ดจากภวังค์เรื่องงาน มองนาฬิกาทราย
คา่ มากแล้ว นึ กขึ้นได้ว่าเสิ่นหนิงยังอยู่ในห้องหนังสือ ใจคิดว่า
ลูกสาวช่ างห่ วงใย จะให้กลับเรือนชิงจู๋ กลับสังเกตเห็นว่าเสิ่น
หนิงไม่ร้ตู วั ว่าเขาลุกขึ้นแล้ว นางยังคงอ่านหนังสืออย่างตัง้ อก
ตัง้ ใจ ดูไม่เหมือนหนังสือประวัติศาสตร์ที่เคยอ่าน จึงเดินเข้าไป
เงียบๆ
223
กระทังเส ่ ิ่ นเจ๋อจิ้งยืนอยู่ข้างเสิ่นหนิงแล้ว นางดูเหมือน
เพิ่งจะรูต้ วั ร้องอุทานด้วยสีหน้ าตกใจ “ท่านพ่อ...” เห็นเสิ่นเจ๋อ
จิ้งกาลังมองหนังสือของนาง จึงรีบยกให้ด้วยความนอบน้ อม
224
20 หรูหลิวชู่
“เฉินหวันโหยว
่ หลานสาวภรรยาเอกเสนาบดี กลาโหม
ชายาองค์ชายรอง มีแค้นกับมารดาเลี้ยงเฉินจ้าวซื่อ สาวใช้คือ
หงซิ่ว ถูกเนรเทศไปชายแดนเหนื อหลังจากเกิดเรือ่ ง...”
225
ไฉ่ เหวย ไฉ่ ฝู ไฉ่ มนั ่ ไฉ่ ผิง กงโจวบิดาของไฉ่ มนรั
ั ่ บใช้ กงหยูซี
เถาซื่อมารดาเก่งเย็บปัก...”
226
การวิเคราะห์และคาดเดาทาให้ เสิ่นเจ๋อจิ้งตกใจ อาศัย
ลูกสาวกับ สาวใช้ ไม่กี่ค น แค่ ใช้ ข้ อมูลลูกสาวภรรยาเอกของ
สองตระกูลนี้ กด็ อู อกถึงการรวมอิทธิพลของราชสานัก เด็กสาว
ในเหย้าในเรือนสามารถทาได้ขนาดนี้ เชียวหรือ เขายังไม่ร้วู ่าฮู
หยินของตระกูลกงกับตระกูลเว่ยมีความสัมพันธ์เก่าก่อน จน
คาดเดาไปถึงการสมรสของสองตระกูล
“ไม่มีคนสอนเจ้าค่ะ หลังจากเทศกาลบุปผาราชสานักลูก
ได้ รู้จกั คุณหนู ตระกูลอื่ นไม่ น้อย เลยคิ ดท าหนั งสื อแบบนี้ สกั
เล่ม ที หลังส่งของขวัญเยี่ยมเยียนจะได้ไม่ผิดพลาด อี กทัง้ สาว
227
ใช้ปกติ ก็มีแบบติดต่อมาก ก็ให้ชุนซือ ชิวจี๋พวกนี้ จดั การให้...”
เสิ่นหนิงตอบอย่างเกรงใจ
เสิ่นหนิงได้ยินคาถามเสิ่นเจ๋อจิ้งก็ตรึกตรองในใจครู่หนึ่ ง
นางเล่ าให้ เสิ่นเจ๋อจิ้งฟั งถึงการบริหารจัดการเรือนชิงจู๋อย่ าง
ละเอี ยดโดยปิดบังเรื่องมดงานไว้ไม่ได้พูดออกไป บอกความ
เคลื่อนไหวล่าสุดภายในเรือนชิงจู๋ของผู้รบั ผิดชอบสี่ ตาแหน่ ง
จวีเจิ้ง จวีจ้วน จวีเหยียน และจวีเจ๋อ ทัง้ บอกว่าหนังสือเล่มนัน้
เป็ นผลงานของจวีเหยียน
228
เสิ่นเจ๋อจิ้งฟั งจนอึ้งแล้วอึ้งอีก เรื่องสี่ฝ่ายสิบหกกองงาน
เขาก็รู้ ไม่คิดว่าลูกสาวคนนี้ จะถึงขัน้ นามาใช้จริง ใช้เรือนชิงจูท๋ ี่
มีโครงสร้างเรียบง่ายมาซ้อมมือ ความฉลาดลา้ นี้ ทาให้เขาต้อง
มองนางใหม่โดยแท้จริง
เสิ่นเจ๋อจิ้งฟังแล้วหัวเราะฮ่าๆ หลังจากได้สติจากหนังสือ
เล่มนัน้ ก็แอบเยาะเย้ยตัวเอง แม้แต่ลูกสาวตัวน้ อยยังทาเรื่องนี้
แต่ แรก เรายัง จะต้ องไปห่ ว งกัง วลอะไรอี ก จนคิ ด วิ ธี ออกมา
โดยเฉพาะเมื่อคนรับใช้ชิวอู๋บอกขอลาพักแล้ว เขายิ่งมันใจใน ่
สิ่งที่คิดไว้ เตรียมบอกความคิดของตัวเองให้เสิ่นหวาซันรั ่ บรู้
ตามที่เสิ่นหนิงสังไว้
่ ชิวอู๋ขอเสิ่นเจ๋อจิ้งลาพักว่า พรุง่ นี้ คน
รับใช้อธิบดีกระทรวงการคลังตระกูลจางแต่ งงาน เขากับพวก
คนอื่นๆ จะไปแสดงความยินดี เรื่องนี้ กม็ ีอยู่จริงๆ แต่โดยปกติ
แล้วต้องรอให้เจ้านายไม่มีธรุ ะ แล้วค่อยไปสังสรรค์แสดงความ
230
ยินดี พอเป็ นพิธี ไม่จาเป็ นต้ องลาพัก แต่ เมื่อได้รบั คาสังเช่
่ นนี้
มาจากเสิ่นหนิง ชิวอู๋เองก็ไม่ใคร่จะเข้าใจนัก
ขณะที่ เสิ่นอวี๋ซื่อกาลังเตรียมงานเทศกาลสารทจีนอย่าง
ขะมัก เขม้ น ที่ ห้ อ งหนั ง สื อ ของเสิ่ น หวาซัน่ หลายคนก าลัง
ปรึกษาเรื่องหนึ่ ง เรื่องนี้ อาจเกี่ ยวข้องกับอนาคตของตระกูล
เสิ่น พวกเขาคือเสิ่นหวาซัน่ เสิ่นเจ๋อจิ้งและเสิ่นอวี๋หง
231
“เหตุใดเจ้าถึงคิดจะทาเรื่องเช่ นนี้ ” เมื่อเสิ่นเจ๋อจิ้งบอก
ความคิดของเขาออกมา ความรู้สึกแรกนั น้ เสิ่นหวาซันไม่ ่ ได้
ตกใจ แต่อยากรู้ อยากรูว้ ่าทาไมลูกชายจึงคิดเรือ่ งเช่นนี้ ออกมา
แอบส ารวจขุ น นางเช่ น นี้ จะใจกล้ า ไปหน่ อยแล้ ว มัง้ โดน
อิทธิพลเสิ่นฉงซ่ างหลายสิบ ปี ที่ ผ่านมา ความรู้สึกหวาดกลัว
เต็มที่ กบั ความภักดีอย่างยิ่งต่ออานาจราชวงศ์ของเสิ่นหวาซัน่
ลดลงไปมากแล้ ว โดยไม่ รู้ต ัว มี ผ ลกระทบถึ ง ลู ก หลานด้ ว ย
ดังนั น้ ไม่เพียงแต่ เขาไม่ได้ตกใจ แม้แต่ เสิ่นอวี๋หงก็รอคาตอบ
เสิ่นเจ๋อจิ้งด้วยความ อยากรู้
เสิ่นเจ๋อจิ้งบอกเรื่องสมุดบันทึกของเสิ่นหนิงให้สองคนรู้
ด้วยเพราะอยากรู้ความรู้สึก ครัน้ เห็นทัง้ พ่อทัง้ ลูกไม่ได้ตกใจ
มากนั ก ก็รู้ สึ ก อึ ด อัด บอกว่ า “ท่ า นพ่ อ คิ ดว่ า เรื่ อ งนี้ ท าได้
หรือไม่” เขาอยากฟังความเห็นเสิ่นหวาซัน่ ไม่รวู้ ่าเขาสนับสนุน
หรือคัดค้าน พาให้รสู้ ึกใจคอไม่ดีนัก
เสิ่ น หวาซัน่ ฟั ง ที่ เ สิ่ น เจ๋อ จิ้ ง พูด แล้ ว รู้สึ ก เหมื อ นตกใน
ภวังค์ เป็ นไปเอง เขานึ กถึงเสิ่นฉงซ่าง เรื่องผ่านมาสามสิบกว่า
ปี มีการพูดถึงเรื่องนัน้ อีกครัง้ หนึ่ งในบ้านตระกูลเสิ่น อีกทัง้ คน
ผู้นี้ยงั เป็ นลูกชายคนโตของภรรยาเอกด้วย ถึงแม้จะเป็ นคนละ
เรื่องราว แต่ เ นื้ อในก็ค ล้ ายกัน นั น่ ก็คื อไม่ เ ชื่ อถื อในพระราช
อานาจของเบือ้ งสูง หรือพูดให้ถกู ต้องก็คือ คิดการเพื่อตระกูล
232
ตัวเองมากกว่าความเชื่อถือในพระราชอานาจของเบือ้ งสูง ซึ่ ง
หากตีความในอีกแง่หนึ่ ง ก็นับว่าเป็ นขุนนางชัวช้ ่ าที่คิดก่อกบฏ
ได้แล้ว หรือว่าตระกูลเสิ่นมีแต่ พวกคนที่ คิดเรื่องทรยศฟ้ าดิน
เช่นนี้ กนั หนอ? เดิมมีเสิ่นฉงซ่าง ตอนนี้ มีเสิ่นเจ๋อจิ้ง ไม่ร้ทู ีหลัง
จะมีใครอีก นี่ เป็ นเรือ่ งถูกหรือผิดกันแน่ ข้าจะต้องส่งลูกชายคน
โตของภรรยาเอกเข้าไปขังในสถานสานึ กผิดหลายสิบปี เลยหรือ
เขาทาผิดอะไร มีอะไรที่ผิดอย่างมหันต์หรือ
233
วิธีที่ดีที่สุดในการคืนความเป็ นธรรมก็คือ เดินไปตาม
ทางของเขา เพื่อพิสจู น์ ว่า ทางที่เขาว่านัน้ ถูกต้อง ถึงแม้ เสิ่น
หวาซันจะยั
่ งไม่แน่ ชดั ว่าจะนาตระกูลเสิ่นไปทิศทางใด แต่กเ็ ริ่ม
จัดเตรียมแผนการอนาคตให้ตระกูลเสิ่นแล้วโดยไม่ตงั ้ ใจ
เสิ่นเจ๋อจิ้งอาศัยหลักการตามวิธีการบริหารเรือนชิงจู๋
ของเสิ่ น หนิ ง ก าหนดหลัก เกณฑ์ พื้ น ฐานของหรูห ลิ ว ชู่ วาง
โครงสร้างพืน้ ฐานของหรูหลิวชู่ แบ่งหรูหลิวชู่ออกเป็ นหกหน่ วย
คือ งานนอก(ว่ายซื่อ) แขกนอก(เจียนเค่อ) สืบเสาะ(เตี๋ ยเป้ า)
ราษฏร์หลวง(เจิ้งซาง) ศิลปะวิทยาการ(อี้จี้) แลกเปลี่ยนสรุป
(หุ้ยจ้ง) ส่วนสมาชิกในหน่ วยจะทยอยเพิ่มเติม
ด้วยเหตุนี้ ต่อมาในรัชศกฉางไท่ปีที่สามสิบห้าเดือนเจ็ด
หรูห ลิ ว ชู่ ไ ด้ ท าคุ ณู ป การให้ แ ก่ ร าชวงศ์ต ระกูล เสิ่ น อย่ า งยิ่ ง
หน่ วยหรู ห ลิ ว ชู่ ที่ ไ ด้ ร ับ สมญานามว่ า เปรี ย บเสมื อ น “หนึ่ ง
กระดาษต้านทหารนับหมื่น” ก็ได้จดั ตัง้ ในตระกูลเสิ่นอย่างเป็ น
ทางการ
234
น้านิ่งไหลลึก หนึ่ งกระดาษต้านทหารนับหมื่น...
235
21 เทศกาลสารทจีนเซ่นไหว้ตวั เอง
พริบตาเดียวก็ถึงเทศกาลสารทจีนแล้ว
ตระกูลเสิ่นก็ไม่ได้ยกเว้น เสิ่นอวี๋ซื่อกับเสิ่นหูซื่อลงมือทา
ชุดผ้าดิบ ตระเตรียมทัง้ เหล้ายาปลาปิ้ง ขนมหวานและผลไม้
พร้ อ มสรรพ เสิ่ นอวี๋ ห งกับ พวกลู ก หลานชายตระกู ล เสิ่ น
พับกระดาษเงินกระดาษทองเอง เสิ่นหนิงกับพวกลูกหลานหญิง
ก็ทากระทงตะเกียงกันเอง เมืองหลวงมีธรรมเนี ยมลอยกระทง
ตะเกี ย งในเทศกาลสารทจี น จะต้ อ งเซ่ น ไหว้ ซ านกวนกับ
236
บรรพบุ รุ ษ ลอยกระทงตะเกี ย งในแม่ น้ า จึ ง จะนั บ ว่ า ผ่ า น
เทศกาลสารทจีน
237
เสิ่ น หนิ งก็ต ามสมาชิ ก ตระกูล เสิ่ น ทัง้ คุก เข่ า ทัง้ ค านั บ
น้าตาคลอเบ้า ทุกข์ทรมานพูดไม่ออก ชาติก่อนตระกูลเสิ่นโดน
ฆ่าล้างตระกูล ก็เป็ นช่วงเทศกาลสารทจีน นี่ เป็ นเทศกาลสารท
จี นแรกที่ นางเกิดใหม่ และเป็ นการเซ่ นไหว้ ค รัง้ แรกหลัง เกิด
ใหม่ ใจที่ กราบไหว้อธิษฐานท่ ามกลางความสงบ มิใช่ ว่านาง
ส ารวมรอบคอบต่ อผู้ว ายชนม์ แล้ ว ก็มิใช่ เ กรงกลัว ผี ส าง แต่
เพราะนางกาลังเซ่นไหว้สมาชิกตระกูลเสิ่นที่เสียชีวิตไปทัง้ หมด
เมื่อชาติ ที่ แล้ว เซ่นไหว้ชาติก่อนของตัวเอง ขอให้สมาชิก
ตระกูลเสิ่นเมื่อชาติที่แล้วได้พ้นทุกข์สู่สุขนิรันดร์ ขอให้สมาชิก
ตระกูลเสิ่นชาตินี้รม่ เย็นเป็ นสุข...
238
ไม่ น านนั ก พวกชุ น ซื อ ก็ ก ลับ มา บรรยายถึ ง ความ
สนุกสนานช่วงที่ ไปลอยกระทงที่ แม่น้า ยังกล่าวด้วยว่ากระทง
ตะเกียงของเสิ่นหวันนั ่ น้ เด่นที่ สุด พวกชาวบ้านริมแม่น้ าเมือง
หลวงมากมายต่างชื่นชม เสิ่นหนิงได้ยินแล้วก็ไม่ร้สู ึกแปลกใจ
ตัง้ แต่ที่นางจักสานตักแตนที
๊ ่บา้ นพักแล้ว เสิ่นหวันก็
่ ยิ่งชื่นชอบ
งานฝี มือประเภทนี้ พรสวรรค์ค่อยๆ ฉายชัดออกมา อายุยงั
น้ อยก็จริง ทว่าของเล็กๆน้ อยๆที่ทาออกมามักมีบางสิ่งอย่างที่
เหนื อกว่าคนอื่น
ความจริงบ้านเสนาบดีกลาโหมก็อยู่ถนนจิ่งไท่ เพียงแต่
บ้านเสิ่นอยู่ทางทิศใต้ บ้านเฉินอยู่ทางทิศเหนื อ ระยะไม่ไกลกัน
นัก
เฉิ นหวันโหยวต้
่ อ นรับ บรรดาเด็ก สาว แต่ มิ ไ ด้ ลื ม เสิ่ น
หนิ ง ที่ น างจัด งานสัง สรรค์ค รัง้ นี้ สาเหตุ ใ หญ่ เ นื่ องจากเสิ่ น
หนิง หนึ่ งคือเพื่อขอบคุณนาง สองเพราะอยากรู้ว่า เหตุใดนาง
จึง รู้ว่ าหงซิ่ว มี ปัญหา นึ กถึง หงซิ่ว นางรู้สึ กสลดใจไปพักหนึ่ ง
หงซิ่วอยู่ข้างตัวนางมากว่าหกเจ็ดปี เมื่อก่อนหงซิ่วยังเคยปิด
ความลับให้นาง ทัง้ สองคนสนิทเหมือนพี่น้อง นึ กไม่ถึงเลยว่า...
242
นางมองไปที่เสิ่นหนิง ฝัง่ ตรงข้ามดูเหมือนกาลังตัง้ ใจฟั ง
เด็กสาวคนอื่นคุยกัน อาจเพราะอายุยงั ไม่มาก ไม่ได้ประดับปิ่น
มุก แลดูใสซื่อบริสุทธ์ ิ นอกจากตาดาออกแววสดใสเป็ นพิเศษ
หน้ าตาก็ธรรมดา ดูไม่ออกว่ามีอะไรเหนื อกว่าคนอื่น
เสิ่นหนิงดูเหมือนรู้สึกว่าเฉินหวันโหยวก
่ าลังมอง ก็ถือ
โอกาสที่ สาวคนอื่นกาลังสนุก หันไปยิ้มให้นางอย่างไร้ร่องรอย
ให้คนอื่นเห็น พอนางยิ้มให้ เฉินหวันโหยวตั
่ ง้ สติได้ว่า คิดเพ้อ
เจ้ อ อะไรกัน ท าไมนางถึ ง รู้ว่ า หงซิ่ ว มี ปั ญ หา หาโอกาสถาม
ตรงๆ ดีกว่า
243
ต้ อนรับไม่ดี แล้วกล่าวว่านางมีกระโปรงสี ขาว ยังไม่เคยใส่ ให้
เสิ่นหนิงเปลี่ยนได้ ดังนัน้ จึงพาเสิ่นหนิงไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
ภายในห้ อง เฉินหวันโหยวไม่
่ ให้ สาวใช้ อยู่ด้วย พวกชิ
วเกอก็รออยู่ข้างนอก
244
แต่ ไม่ได้พบใคร ไม่ได้พูดอะไร แต่ เฉินหวันโหยวก็
่ ไม่สามารถ
ไปชายแดนเหนื อถามนางได้ ก็ต้องเชื่อเช่นนี้ แล้ว
สองคนก็ถือว่าได้เปิดใจแล้ว เฉินหวันโหยวขอบคุ
่ ณอี ก
สองสามครัง้ เร่งให้ เสิ่นหนิงเปลี่ ยนเสื้อผ้าแล้วรีบกลับไปงาน
ระหว่างนัน้ ยังบอกทุกคนว่า เดือนแปดวันที่หนึ่ ง เส้าฟู่ ซื่อ*ก็จะ
มาหมัน้ ด้วยท่าทีเอียงอาย เด็กสาวทัง้ หลายรีบแสดงความยินดี
ทัง้ ชื่นชม เสิ่นหนิงโล่งอกเบาๆ ตระกูลเฉิงดองกับองค์ชายรอง
เป็ นที่แน่ นอนแล้ว
---
245
22 ตระเตรียมผูม้ ีฝีมือ
จนถึงสิ้นเดือนเจ็ด เสิ่นอวี๋ซื่อพาพวกเสิ่นหนิงไปร่วมงาน
เลี้ ย งรองเสนาบดี ก ระทรวงโยธาตระกู ล หยวนกับ อธิ บดี
กระทรวงขุนนางตระกูลเฉิน กล่าวโดยรวมแล้ว งานเลี้ยงที่ จดั
ของเหล่าฮูหยินขุนนางเมืองหลวงก็ใกล้เคียงกัน ฟั งคณะละคร
ขับร้อง กินอาหารอร่อยตามฤดูกาล จุดประสงค์หลักคือเชื่อม
สัมพันธไมตรี เพิ่มความสัมพันธ์แต่ ละตระกูล เสิ่นหนิงก็รู้จกั
เด็กสาวตระกูลอื่นหลายคน แต่กแ็ ค่เพียงผิวเผิน ไม่มีอะไรมาก
อี กทัง้ เสิ่นอวี๋ ซื่อพักนี้ เบื่ออาหาร เที ยบเชิญที่ ได้ รบั มาตระกูล
เสิ่นล้วนตอบปฎิเสธไปหมด เสิ่นหนิงจึงรูส้ ึกสงบดี
246
เสิ่ น เจ๋อจิ้ง ได้ ยิ น ข่ าวก็ไ ม่ ได้ คิ ด อะไรมาก แค่ รู้สึ กดี ใ จ
อายุ ปูน นี้ ยัง ได้ ลู ก ชายหรื อ ลู ก สาวจากภรรยาเอก แสดงว่ า
ร่างกายยังแข็งแรง พาให้หน้ าตายิ้มแย้มแจ่มใสไปอีกหลายวัน
แม้แต่ขนุ นางกรมการสอบทุกคนยังรู้ว่าเหตุใดเขาจึงดีใจขนาด
นี้ เสิ่นอวี๋ซื่อที่ให้ลูกชายหญิงภรรยาเอกเสิ่นเจ๋อจิ้งแล้วห้าคนก็
ยังท้ องอี ก สมาชิกตระกูลเสิ่นช่ างเจริญดี จริง ๆ ขุนนางเมื อง
หลวงมีทงั ้ ชื่นชม มีทงั ้ อิจฉาริษยา มีคนแอบถามเสิ่นเจ๋อจิ้งว่ามี
ยาดีอะไร จนเขาพูดไม่ถกู
ดังนัน้ งานดูแลบ้านโดยส่วนใหญ่จึงให้เสิ่นอันซื่อรับช่วง
ต่ อ มี เ สิ่ น หูซื่อคอยช่ ว ยเหลื อ นอกเสี ย จากว่ ามี เรื่องสาคัญที่
เสิ่นอวี๋ซื่อต้องตัดสินใจ นอกนัน้ พวกนางทาเองได้หมด ยังดีว่า
ชิ่งเต๋ออายุหลายเดือนแล้ว เสิ่นอันซื่อยังรับได้ไหว
งานบ้านชิ้นแรกที่เสิ่นอันซื่อรับมาก็คือ เพิ่มคนรับใช้สาว
ใช้ให้บา้ นตระกูลเสิ่น เรือ่ งนี้ อนั ที่จริงแล้วเสิ่นอวี๋ซื่อต้องทานาน
แล้ว ตัง้ แต่ เสิ่นเจ๋อจิ้งมาอยู่เมืองหลวง มีพวกคนใช้ ที่ออกไป
เพราะเจ็บ ป่ วยหรื อ แก่ ช รามากแล้ ว ด้ ว ยเหตุ นี้ จึ ง ต้ อ งเพิ่ ม
คนทางาน เรื่องนี้ นางได้สงให้ ั ่ หยาผอตระกูลเซี่ ยที่ อยู่ในเมือง
หลวงคอยดูอยู่ก่อนแล้ว รอจนถึงเวลานี้ ค่อยจัดการ
เสิ่นอันซื่อเติบโตในจวนผู้ว่า เรื่องดูแลบ้านจึงคุ้นเคยยิ่ง
นั ก ช่ วงที่ รบั หน้ าที่ มาแรกๆ นางระมัดระวังมาก จึงไม่มีเรื่อง
ผิดพลาดอะไร วันที่ เซี่ ยหยาผอพาคนรับใช้สาวใช้มา นางเชิญ
คนของแต่ละเรือนให้พวกเขามาคัดเลือกเอง จะได้ไม่เกิดความ
ไม่พอใจ
248
เสิ่นอวี๋ หงจาเรื่องที่ เสิ่นหวาซันกั
่ บเสิ่นเจ๋อจิ้งสังไว้
่ ใส่ ใจ
คัดเลือกอย่างละเอียดรอบคอบ เลือกคนรับใช้ได้แปดคน เป็ น
เด็กคล่องแคล่วว่องไว ล้วนแต่ทาสัญญาอยู่จนตาย ส่วนเสิ่นอัน
ซื่ อก็ได้ รบั คาสังจากเส
่ ิ่ นเจ๋อจิ้งพ่อสามี ว่า ไม่ต้องยึ ดตามกฏ
ระเบียบเดิม ให้เสิ่นอวี๋หงเลือกเอง ด้วยรู้ว่าคนพวกนี้ ต้องมีงาน
สาคัญอื่น จึงไม่ได้ย่งุ เกี่ยวมาก
249
การคัดเลือกสาวใช้ ของตระกูลชัน้ สูงพิถีพิถนั มาก เป็ น
การทดสอบสายตาของผู้เ ป็ นนาย แววตาหลุ ก หลิ ก ไม่ ร ับ
แต่งหน้ าทาปากไม่รบั ไม่รหู้ นังสือไม่รบั มีอาการป่ วยไข้ไม่รบั ...
ส่วนเสิ่นอันซื่อก็เลือกคนรับใช้ สาวใช้และสาวใช้ชราให้
ตัวเองกับตระกูลเสิ่นอี กจานวนหนึ่ ง รวมทัง้ หมดยี่ สิบกว่าคน
ทาเอาเซี่ ยหยาผอดีใจจนบอกไม่ถกู ตระกูลเสิ่นคัดคนที เดี ยว
เกือบห้ าสิบคน เป็ นการค้าขายรายใหญ่จริงๆ หลายปี มานี้ ยงั
ไม่เคยเจอขนาดนี้ ครัง้ ที่ แล้วตอนที่ เสนาบดี กลาโหมตระกูล
เฉินเพิ่งมารับตาแหน่ งโน่ น เซี่ ยหยาผอถึงแม้พยายากลัน้ ยิ้ม
มากเพียงใด แต่ดวงตาก็ยงั ยิ้มดีใจจนตาหยี
นางแบ่งสาวใช้เล็กสี่คนให้ชุนเซี่ยชิวตงสี่คน ให้พวกนาง
ต่างคนต่างอบรมสังสอนส่ ิ่ งที่เป็ นหน้ าที่ ตวั เอง นับว่าเตรียมไว้
ส าหรับ เป็ นตัว ส ารองจวี เ จิ้ง จวี เ หยี ย นต่ อไป แล้ ว ตัง้ ชื่ อตาม
นามของพวกนางว่าชุนฉิน เซี่ ยฉี ชิวซูและตงฮว่า เหลือคนที่
เด็กสุด ซึ่ งจะเป็ นคนที่ นางพาติดตัวไปด้วย นางยังไม่ได้ตงั ้ ชื่อ
เรียกแค่เสี่ยวอู่ นอกจากพวกชุนซือสี่สาวใช้ใหญ่แล้ว ก็ไม่ค่อย
มีใครได้พบเห็นนาง รูแ้ ต่เพียงว่าข้างกายเสิ่นหนิงมีเด็กชื่อเสี่ยว
อู่
251
อัน ซื่ อ ถึ ง แม้ จ ะรู้สึ ก อับ โชค แต่ คิ ด ว่ า นายบ่ า วก็เ ป็ นวาสนา
ปลอบใจเสิ่นหนิงว่าไม่ต้องเสียใจจนเกินไป
“ใช่ พี่ชายบอกว่าอีกสองวันก็จะมีโอกาสส่งเข้าบ้านเฉิน
ซิวฉี ” ชิวเกอตอบ นายบ่าวสองวันนี้ กย็ ุ่งอยู่แต่เรื่องนี้ ต่างเป็ น
กังวลเรือ่ งผลลัพธ์ พอเสิ่นหนิงถาม ชิวเกอก็รีบตอบทันที
ได้ยินคาตอบของชิวเกอ เสิ่นหนิงจึงค่อยวางใจหลับลง
ได้
ท่ามกลางความเงียบงันยามดึกสงัด ตระกูลเสิ่นกาลังมี
ความเปลี่ยนแปลงอย่างเงียบๆ ความเปลี่ยนแปลงนี้ ครัง้ แรก
252
เกิดจากความคิดที่ อาจหาญของเสิ่นเจ๋อจิ้ง ระหว่างนัน้ ก็มีการ
ตัดสินใจที่ อาจหาญของเสิ่นหวาซัน่ เวลานี้ ได้ผ่านการบ่มเพาะ
และสังสมมาได้
่ ระยะหนึ่ ง พอมีรปู ร่างหน้ าตาที่ เป็ นจุดเริ่มต้ น
แล้ว นี่ คือการก่อตัง้ ของหน่ วยหรูหลิวชู่และการจัดวางกาลังคน
“คนเหล่านี้ มี ความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับตระกูลเสิ่นชนิด
แยกจากกัน ไม่ ไ ด้ คนในสถานส านึ ก ผิ ด มี ส ัก กี่ ค นที่ ไ ม่ ใ ช่ ค น
ส าคัญ ของตระกูล หรื อ คนรับ ใช้ ที่ อ ยู่ ม าหลายชัว่ อายุ ค น?
ไม่เช่นนัน้ ก็ขบั ไล่ออกจากตระกูลเสิ่นนานแล้ว หรือพูดอี กนัย
หนึ่ ง ว่ า เพื่ อปกป้ องพวกเขาจึง ไล่ พ วกเขาเข้ าไปอยู่ในสถาน
253
สานึ กผิด อาจจะพูดได้ว่า พวกเขาถึงเป็ นกองกาลังลับสุดยอด
ของตระกูลเสิ่น ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงไม่มีเหตุผลทรยศตระกูล
เสิ่น เจ้าลองดูนี่กจ็ ะรูเ้ อง”
เสิ่นหวาซันอธ ่ ิ บายความสงสัยของเสิ่นเจิอจิ้งเล็กน้ อย
พลางยื่นกองเอกสารหนาเตอะให้ เขาเล่มหนึ่ ง นี่ เป็ นสิ่งที่ เขา
ร่ว มกับ เสิ่ น ฉงซ่ า งสังสมตลอดหลายมานี
่ ้ เสิ่ น ฉงซ่ า งอยู่ใน
สถานสานึ กผิดถึงสามสิบกว่าปี ทุกคนในสถานสานึ กผิดเข้าไป
ด้วยเหตุใด อุปนิสัยเป็ นอย่างไร มีฝีมืออะไร เขาเข้าใจทัง้ หมด
แน่ นอน เสิ่นหวาซันก็ ่ เข้าใจ เหล่านี้ กค็ ือบันทึกของพวกเขาใน
สถานสานึ กผิด
254
“เสิ่นชู่ซ่าง อายุสี่สิบแปดปี เห็นด้วยกับบทความเสิ่นฉง
ซ่ า ง สัง่ สอนหลายครัง้ ไม่ แ ก้ ไ ขจนเข้ า สถานส านึ กผิ ด นิ สัย
หัวดื้อยึดหลักตายตัว เก่งทางเลียนแบบ โดยเฉพาะลายมือมี
พรสวรรค์ด้านเลียนแบบ...”
สิบหกคนนี้ ก็คือขุมพลังยุคแรกของหรูหลิวชู่...
256
23 ดารงตาแหน่ งที่กรมพิธีการทูต
257
ความสาคัญ เที ยบไม่ได้ เลยกับกระทรวงกลาโหม นั บว่ าเป็ น
หน่ วยงานที่โปร่งใส
ณ วังองค์ชายห้า ซังกวนฉางจื
่ ้อกาลังปรึกษากับหลี่เข่อ
อันและสวี่ซนั ซือเรือ่ งที่จะไปรับตาแหน่ งที่กรมพิธีการทูต
ซังกวนฉางซื
่ ่ อให้ เหล่ าขุนนางเข้ าพบทุกคน ตอนกลุ่ม
ล่ามแปลภาษาซ่ งหวาชิงมาพบนั น้ ยังถามคาแปลบางคาของ
ต้าหย่งกับซี เอี้ยน ทัง้ ยังพูดภาษาซีเอี้ยนได้หลายคา ทาให้กลุ่ม
ซ่ ง หวาชิ ง แอบผงกศี ร ษะ ใจคิ ด ได้ ยิ น ว่ า องค์ช ายห้ า เฉลี ย ว
ฉลาดเก่ ง ด้ านการศึ กษา เป็ นความจริง อี กทัง้ เห็น เขาสุภาพ
กันเอง ไม่เพียงต่อเจิ้งชิง ต่อไท่จ้หู รือทุกคนก็เหมือนกัน ไม่มีที
ท่ าองค์ชายที่ สูงส่ งให้ เห็นแม้แต่ นิดเดี ยว คิดแล้วองค์ชายห้ า
ต้ อ งเป็ นคนที่ เ ข้ า กับ ผู้ค นได้ ดี ถ้ า เช่ น นั ้น ช่ ว งที่ เ ขาด ารง
ตาแหน่ ง ทุกคนก็คง ไม่ต้องลาบากมาก กลุ่มขุนนางกรมพิธี
การทูตคิดเช่นนัน้
260
งานที่ ส าคั ญ ที่ สุ ด ของกรมพิ ธี ก ารทู ต ในเวลานี้ คื อ
เตรียมการรับรองคณะทูตซี เอี้ยนทูตซี เอี้ยนจะมาเยือนต้าหย่ง
หลังไหว้ พระจันทร์กาหนดแน่ นอนแล้ว เพราะฉะนั น้ กรมพิ ธี
การทูตได้เตรียมการที่ เกี่ยวข้องกับการต้อนรับเรียบร้อยแล้ว
การจัด การบุ ค ลากรสถานทู ต รูป แบบและพิ ธี ก ารงานเลี้ ย ง
ต้อนรับ หนังสือแลกเปลี่ยนทางการ ของขวัญ ใครเป็ นทูตเอก
ใครเป็ นผูช้ ่วยทูตอยู่ระหว่างเตรียมการ
ซีเอี้ยนอยู่ด้านทิศตะวันตกของต้าหย่ง ดินแดนติดกับต้า
หย่ง ถึงแม้จะไม่อดุ มสมบูรณ์เท่าต้าหย่งแต่กเ็ ป็ นแคว้นดินแดน
กว้างใหญ่ หลายสิบปี นี้ มีความแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น พยายาม
ขยายอิ ท ธิ พ ลออกไปภายนอก ที่ โ ดนก่ อ นใครๆคื อ ต้ า หย่ ง
ดังนัน้ สองแคว้น มักมีสงคราม
เนื่ องจากซังกวนฉางจื
่ อ้ ดารงตาแหน่ งในกรมพิธีการทูต
ดัง นั ้น การรับ รองครัง้ นี้ จึ ง เป็ นต าแหน่ งผู้ช่ ว ยทู ต ทู ต เอก
แน่ นอนว่าต้องเป็ นเส้าชิงฟางฉงเจ๋อ ว่ากันว่าในหนังสือที่ซีเอี้ย
นส่งมากล่าวว่า คณะทูตครังนี ้ ้ มีสมาชิกราชวงศ์ซีเอี้ยนร่วมด้วย
เพื่อให้สมน้าสมเนื้ อกัน เวลาต้อนรับจะได้พดู คุยกันได้
ซังกวนฉางซื
่ ่ อเองก็ใส่ ใจกับการเยือนของซี เอี้ยนครัง้ นี้
มาก เขาได้รบั ข่าวจากจงซูเสิ่งและหลี่ปินแล้วว่าการเยือนของ
ซี เ อี้ ย นครัง้ นี้ นอกจากเป็ นการเจริญสัมพัน ธไมตรี ต ามปกติ
แล้ว สิ่งสาคัญสุดคือ เพื่อเจรจากับต้าหย่งในการเปิดตลาดร่วม
ระหว่างแคว้นอีกครัง้ หนึ่ งที่ ซีหนิงเต้า ดังนัน้ คณะทูตรับรองใน
ครัง้ นี้ จึงมีเจียงเฉิงไห่ ฟู่ ปู้ซื่อหลางร่วมคณะด้วย ก็เพื่อเรือ่ งนี้
วัน ที่ ค ณะทู ต มาถึ ง เมื อ งหลวง เสิ่ นหนิ งได้ เ ห็ น พอดี
เนื่ องจากวันนั น้ ไม่มีอะไรทา หลังจากเสิ่นอวี๋ ซื่ออนุ ญาตแล้ว
เสิ่นอวี๋หงจึงพาเสิ่นหนิงกับเสิ่นมี่น้องสาวออกไปข้างนอกไปดู
คณะทูตซีเอี้ยน พี่น้องสามคนนัง่ อยู่ที่โรงน้าชาริมถนนเสียงเหอ
รวมทัง้ สาวใช้เด็กรับใช้ มองคณะทูตซี เอี้ยนเคลื่อนขบวนผ่าน
ไป
เสิ่นหนิงนิ่งเงียบไป เห็นคณะทูตแล้วก็ไม่ได้คิดมากอะไร
ได้ยินข่าวเรื่องคณะทูตซี เอี้ยนมาเยือน นางก็ร้แู ล้วว่าทาไมซัง่
กวนฉางจื้ อ จึ ง เลื อ กกรมพิ ธี ก ารทู ต เสนาบดี ก ลาโหมกับ
องค์ชายรองเกี่ยวดองกัน ไม่เกี่ยวข้องกับซังกวนฉางจื
่ อ้ อยู่แล้ว
พอดีซีเอี้ยนมาเยือน กรมพิธีการทูตย่อมต้องมีงานอะไรให้ทา
ดูแล้วเขาคงเห็นเฉี ยนถงซื่อมีความสาคัญพอสมควร
คอยดูสิว่ำเจ้ำจะสมหวังหรือไม่ เสิ่นหนิงยิ้มเล็กน้ อย นึ ก
ถึงขุนนางกรมพิธีการทูตเฉี ยนถงซื่อที่ ลื่นไหลจนจับไม่อยู่ที่ถกู
ท่านปู่ ขนานนามว่าเป็ น “ปลาไหลจิ้งจอก”อย่างเคืองแค้น คนผู้
นัน้ ไม่ใช่คนประเภทที่จะคบด้วยง่ายนักหรอกนะ....
---
266
24 คณะทูตประลอง
สุราเวียนผ่านไปสามรอบ เจิ้งชิงแห่งกรมพิธีการทูตเฉี ย
นถงซื่อเริ่มบรรยายถึงประวัติความสัมพันธ์อนั ดีของต้าหย่งกับ
ซี เอี้ยนอย่างเป็ นทางการ คาพูดที่ เขาบรรยายจนประทับใจว่า
ความสัม พัน ธ์ ข องต้ า หย่ ง กับ ซี เ อี้ ย นสนิ ทยิ่ ง กว่ า พี่ น้ องท้ อ ง
เดี ย วกัน ขุน นางของซี เ อี้ ย นกับ ต้ าหย่ ง ก็รู้สึ กเช่ น กัน ต่ างยก
แก้วดื่มให้กนั แม้แต่ฉางไท่ฮ่องเต้กไ็ ด้กล่าวต้อนรับพวกเขาเอง
ให้พวกเขาประทับใจในการมาเป็ นทูตที่ต้าหย่งครานี้
เห็นเขาปรบมือพลางลุกออกมาจากที่นัง่ หลังจากชมการ
แสดงระบาของต้าหย่งจนจบด้วยท่าที กะลิ้มกะเหลี่ย ออกปาก
ชมว่ า ระบ าต้ า หย่ ง สวยงามตระการตา ทัว่ หล้ า หาใดเหมื อ น
พวกเราอิจฉาอย่างยิ่ง อี กทัง้ พูดว่าด้านระบาซี เอี้ ยนสู้ต้าหย่ง
ไม่ได้แน่ นอน แล้วจึงเสริมต่ อไปว่า “ถือโอกาสนี้ พวกเราสอง
แคว้ น ไฉนไม่ ป ระลองฝี มื อ กัน สัก หน่ อ ย ต่ า งฝ่ ายต่ า งแสดง
ความสามารถเป็ นอย่างไร? ถือเสี ยว่าเป็ นการแสดงฝี มือของ
แคว้นตัวเองไปด้วยเลย...”
268
ดังนั น้ จึงตอบตกลงทันที ถือโอกาสที่ ทุกคนดื่ มกิน กัน
อย่างสนุกสนาน คณะทูตซี เอี้ยนกับขุนนางต้ าหย่งต่างร่วมกัน
ผลักดันเรื่องนี้ ด้วยใบหน้ ายิ้มระรื่น การประลองฝี มือด้านต่างๆ
นั ้น เป็ นสิ่ งลวง แท้ จ ริ ง แล้ ว นั ้น คื อ อยากให้ พ วกซี เ อี้ ย นได้
ประจักษ์ว่าต้าหย่งนัน้ มีคนเก่งอยู่มากมาย จะต้องตบหน้ าพวก
เขาโดยไม่ร้ตู วั ไม่ให้พวกเขาทะนงตนเกินไป นี่ เป็ นวิธีคิดตาม
แบบของขุนนางประเภทเฉี ย นถงซื่อ มาถึงบ้านคนอื่นยังจะมา
ท้าเจ้าของบ้านตีกนั ใครจะกลัวใคร ? ถ้าไม่สงสอนดี ั่ ๆ ก็คงไม่
้ ้ าสูงแผ่นดินตา่ เสียแล้ว
รูฟ
แม้แต่เสิ่นหวาซันกั
่ บเสิ่นเจ๋อจิ้งก็คิดเช่นนี้
269
ที่ แท้การประลองหัวข้อแรกที่ ซีเอี้ยนเสนอคือต่อกลอน
คู่ ทัง้ ยังเป็ นกลอนคู่ยาวอีกด้วย ได้ยินขุนนางซีเอี้ยนท่องว่า
จะของบ้ำนใครก็ไม่ใช่ของบ้ำนแกแล้วกัน...ขุนนางบาง
คนเอ่ ย พึ ม พ า ที่ ซี เ อี้ ย นโยนกลอนคู่นี้ อ อกมาตัง้ ใจจะสื่ อ ว่ า
ถึงแม้สองแคว้นจะสงบศึกกันแล้ว แต่ซีเอี้ยนก็ยงั คิดจะกดดัน
ฝัง่ ต้าหย่งอยู่ตลอดเวลา กลอนท่อนบนซังเหลี ่ ยงบ่งบอกว่าต้ า
หย่งเหมือนสาวในหอ ทัง้ ยังบ่งบอกว่าจันทร์กลางวารีจะเป็ น
ของซีเอี้ยน
270
ขุนนางที่ ร่วมงานขณะนัน้ มีสีหน้ าปั น้ ยาก นี่ มนั เหมือน
จะถูกตบหน้ า น่ าแค้นใจที่ซีเอี้ยนได้เตรียมพร้อมมา ยิ่งน่ าแค้น
ใจที่ กลอนคู่ยาวนี้ ยากที่ ต่อในเวลาอันสัน้ นี้ ได้ ความรู้สึกมัน...
ทาให้ คนลาบากใจยิ่งนั ก ขุนนางไม่น้อยแกล้ งทาเป็ นดื่ มสุรา
แอบด่าซีเอี้ยนไม่ไว้หน้ า ทัง้ พยายามคิดต่อกลอนคู่ท่อนล่าง
ซังกวนหยู
่ ชูรชั ทายาท ซังกวนเฉ
่ ิ งโย่วองค์ชายรอง ซัง่
กวนหย่งผิงองค์ชายสาม ซังกวนฉางจื ่ ้อองค์ชายห้าต่างก็กาลัง
ครุ่นคิด สี หน้ าไม่ใคร่จะสู้ดีนัก งานเลี้ยงอย่ างเป็ นทางการนี้
องค์ชายที่ โตแล้วมาร่วมด้วยทัง้ หมด โดยเฉพาะซังกวนฉางจื ่ อ้
เป็ นผู้ช่วยทูตที่ รบั รองคณะทูต ฟั งกลอนคู่ท่อนบนของคณะทูต
ซี เอี้ ยนแล้ ว ถอนใจที่ ซีเอี้ ยนมี คนที่ เ ก่ งกาจ แต่ ก็โกรธแค้ น ที่
ทาไมไม่เคยได้รบั ข่าวนี้ มาก่อน ไม่งนั ้ ก็คงไม่ต้องมาหมดท่าที่นี่
แล้ว เหล่าองค์ชายได้รบั การฝึ กอบรมจากวังก็จริง แต่ในสภาพ
อึกทึกเช่นนี้ ในเวลาอันสัน้ เช่นนี้ แสดงออกไม่ไหวจริงๆ
ที่แท้มีคนต่อกลอนคู่ท่อนล่างได้แล้ว ฟั งละเอียดถึงเนื้ อ
กลอนคู่ท่อนล่ าง เป็ นการตบหน้ าซี เอี้ ยนหนึ่ งฉาด เจ้ากบใน
กะลา ลิง ป่ าที่ วิ่ ง พล่ าน ใต้ ฟ้ าแม้ แต่ เ มฆหนึ่ ง ก้ อนก็ไม่ ได้ เป็ น
ของเจ้า มาจากทางไหนให้กลับไปทางนัน้ ทาเป็ นอวดดีอวดเก่ง
! ดูอีกที คนนัน้ ก็เลียนแบบทูตซี เอี้ยน มองไปทางทิศตะวันตก
ของพระราชวัง อย่ า งท้ า ทาย ปากยัง พูด ด้ ว ยความเคารพว่ า
“ฝี มือข้าอ่อนด้อยนัก ยอมรับๆ” หน้ าตาเรียบเฉยถ่อมตน เป็ น
สุภาพบุรษุ เต็มตัว
272
ซือหม่าเจินเห็นดังนัน้ ก็ไม่ได้พดู อะไร ใจคิดว่ากลอนคู่นี้
ทาให้ต้าหย่งลาบากเล็กน้ อย ก็ไม่ได้มีอะไรมากบอกว่า “ต้ าหย่ง
อุดมสมบูรณ์ พวกเราคณะทูตผ่านมาตลอดทาง ได้รบั ความรู้
เพิ่ มขึ้น ไม่ใช่ น้ อย แต่ พ วกเราซี เ อี้ ย นก็ไ ม่ ได้ น้ อยหน้ า มี ข อง
แปลกๆมากมาย มาครัง้ นี้ กน็ ามาถวายให้ฮ่องเต้ไม่น้อย”
เห็น ขุน นางต้ าหย่ ง มองหน้ ากัน แต่ ตอบไม่ ได้ ซื อหม่ า
เจินยิ้มเล็กน้ อย คงชนะกลับมาได้ หนึ่ งยก ดูแล้ วที่ ว่าต้ าหย่ ง
เห็นมากรูก้ ว้าง ก็ได้แค่นี้เอง
273
“ของนี้ เรียกทุเรียน เป็ นผลไม้ที่พวกเราต้าเอี้ยนเจี้ยงเห
ริ น เพิ่ ง ค้ น พบเร็ว ๆนี้ ” เขายิ้ ม อธิ บ ายแก้ ข้ อ สงสัย ให้ ขุน นาง
ต้ าหย่ง ยังว่าของนี้ ดมมีกลิ่นเหม็น เนื้ อกลับอร่อยสุดเวลากิน
เปลือกที่ แข็งนัน้ ก็มีผลทางยา มอบให้ต้าหย่ง เพื่อแสดงความ
เป็ นมิตร
แต่ ซงกวนฉางจื
ั่ ้อแน่ วแน่ ผิดปกติ ยืนยันไม่ให้เสด็จพ่อ
ผิดหวังอย่างแน่ นอน รอฉางไท่ฮ่องเต้ตดั สินใจ ก็ไม่ร้วู ่าฉางไท่
ฮ่ อ งเต้ พิ จ ารณาอย่ า งไร ก็ย งั อนุ ญ าตให้ ซัง่ กวนฉางจื้ อ ไปป
ระลอง ยังเตือนให้ระวังความปลอดภัยเป็ นอันดับแรก แพ้ชนะ
เป็ นอันดับรอง
275
ผลสุดท้ายกลับพลิกความคาดหมายของขุนนางต้าหย่ง
แม้แต่คณะทูตซีเอี้ยนก็ยงั ไม่เชื่อ ซังกวนฉางจื
่ อ้ เป็ นผู้ชนะ ก็ไม่
เห็น ซัง่ กวนฉางจื้ อ แข็ง แรงว่ อ งไวเหนื อมนุ ษ ย์ ม้ า ก็เ ป็ นม้ า
ศึกต้าหย่งธรรมดา ซังกวนฉางจื
่ อ้ ขับม้าวิ่งเร็ว ม้าศึกซีเอี้ยนตัว
นัน้ ก็พยายามวิ่งอยู่ ร่างสูงใหญ่กด็ ไู ม่เหนื่ อยล้า แต่กลับตามไม่
ทัน ม้ า ของซัง่ กวนฉางจื้ อ แม้ จ ะเพี ย งนิ ดเดี ย ว แต่ ก็ ย ัง ถึ ง
จุดหมายเร็วกว่าคนม้าของซี เอี้ยน ขุนนางต้ าหย่งแม้ไม่เข้าใจ
แต่กร็ ะเบิดเสี ยงตื่นเต้นดีใจ การเอาชนะซี เอี้ยนด้านขี่ม้า เป็ น
เรือ่ งที่ผคู้ นดีใจนักหนา
---
276
25 ถกเถียงเรือ่ งตลาดร่วมฟู่ ซื่อ
งานเลี้ยงหลวงผ่านไปหลายวันแล้ว เสิ่นหนิงรู้เหตุการณ์
คร่าวๆ ของงานเลี้ยงหลวงครัง้ นัน้ จากเสิ่นเจ๋อจิ้ง และรู้ว่าซัง่
กวนฉางจือ้ ได้รบั คาชมเชยเรื่องประลองขี่ม้าจากฉางไท่ฮ่องเต้
ถึงแม้จะรู้สึกอัดอัน้ แต่ กท็ าอะไรไม่ได้ นางอยากรู้ว่าซังกวน
่
ฉางจื้อทาอย่ างไรจึงชนะการขี่ ม้า แต่ มดงานก็สืบไม่ได้ ช่ าง
เถิด ยังดี ที่มดงานส่งข่าวมาว่า คนนัน้ ได้ส่งเข้าบ้านเฉินซิวฉี
แล้ว เสิ่นหนิงค่อยดีใจขึน้ มาบ้าง
ซังกวนฉางจื
่ ้อได้รบั คาชมเชยจากฉางไท่ ฮ่องเต้ คนไม่
น้ อยมีความคิดในใจ ซังกวนเฉ ่ ิ งโย่วองค์ชายรองเนื่ องจากจะ
ดองกับเสนาบดี กลาโหมปลายปี ก็ไม่เดือดร้อนนั ก นอกจาก
ไม่ค่อยสบายใจบ้าง นัน่ ยังดี ซังกวนหย่
่ งผิงองค์ชายสามสีหน้ า
ดูแย่มาก แช่งด่าอยู่คนเดียวในวัง “ปล่อยให้เจ้าห้าชนะจนได้ !
ถ้ารู้แต่ แรกว่าม้าซี เอี้ ยนอ่ อนขนาดนั น้ ข้าขอไปประลองแล้ว
ไม่แน่ ว่าตอนนี้ ข้าคงได้หน้ าไปแล้ว...” ทัง้ อิจฉาซังกวนฉางจื
่ ้
อที่ชนะ ทัง้ เสียดายที่ตวั เองไม่ได้ขอเข้าประลอง
ซังกวนฉางจื
่ ้อดูผิวเผินแค่เข้าร่วมเฉยๆ แต่ ความจริง
เขาคิ ดอยู่ ไ ม่ น้ อย ตลาดร่ ว มจะต้ อ งตัง้ อย่ า งไรจึ ง จะเป็ น
ประโยชน์ ก ับ ต้ า หย่ ง มากขึ้ น จวนองค์ช ายห้ า ก็ไ ม่ มี รูป แบบ
ออกมา เนื่ องจากหลี่เข่ออันกับสวี่ซานซือชานาญการวางแผน
เต็มรูปแบบ เรือ่ งเศรษฐกิจยังไม่มีวิธีใดที่จะทาให้ได้ผล
แต่เจียงเฉิงไห่รองเสนาบดีกระทรวงการคลังคิดมากว่า
นี้ ความหมายของซี เอี้ยนคือให้ทาตามแบบเมื่อก่อน เรื่องนัน้
เป็ นไปไม่ได้แน่ นอน เมื่อก่อนซีเอี้ยนอาศัยเงินทองของต้าหย่ง
ไปเปิดเหมืองแร่เหล็กขายเครื่องเหล็ก จึงได้ยิ่งวันยิ่งแข็งแกร่ง
279
จนกลายเป็ นคู่อริ แต่ถ้าใช้เงินไม่ได้ แล้วจะเอาอะไรมาใช้แทน
เงินเพื่อแลกเปลี่ ยนม้ากับเครื่องเหล็กมาได้ เขาเป็ นคนดูแล
คลังของแคว้น ไม่อยากจ่ายเงินแม้แต่ สตางค์แดงเดี ยวให้ ซี
เอี้ยน แต่จะใช้วิธีอะไรดี คิดกันจนหัวโตแล้ว
“ตลาดร่ ว มฟู่ ซื่ อ รึ ” คื น นี้ เสิ่ น เจ๋อ จิ้ ง ก็คุย กับ เสิ่ ย หนิ ง
เรื่องนี้ ด้วย ก็ไม่ใช่ว่าจะให้เสิ่นหนิงหาวีธีอะไร แต่ไม่ร้ทู าไม ก็
คุยกันถึงเรื่องนี้ ขนึ้ มา
ที่ แท้คณะทูตอยู่เมืองหลวงยาวนานก็เพราะเรื่องตลาด
ร่วมนี้ เอง ชาติที่แล้วไม่เคยรับรู้ข่าวตลาดร่วม ตอนหลังเกิด
สงครามซี เอี้ ยนกับต้ าหย่ งอี ก จนกระทังซั
่ งกวนฉางจื
่ ้อครอง
ราชย์ ตลาดร่วมที่ ซีหนิงเต้ าก็ยงั คงปิดอยู่ ชาตินี้การประชุม
เรื่องตลาดร่วมยังยันกันอยู่ คงจะยังไม่มีอะไรคืบหน้ า ไม่ร้วู ่า
ซังกวนฉางจื
่ อ้ มีแผนรับมืออย่างไร
เสิ่นหนิงคิดว่าซังกวนฉางจื
่ ้อจะต้องเรียกประชุมลูกน้ อง
เพื่อหาแผนรับมือแน่ นอน เขาจะต้ องใช้ โอกาสที่ ซี
เอี้ ย นมาต้ า หย่ ง ให้ เ ป็ นประโยชน์ ถึ ง แม้ ไ ด้ ร บั ค าชมเชยจาก
ฉางไท่ฮ่องเต้แล้ว แต่ต้องไม่ใช่เพียงแค่นี้ ไม่ได้ ข้าจะต้องแย่ง
เขาก่อน คิดวิธีตลาดร่วม ไม่ให้เขาสร้างผลงานได้อีก
282
เล่นอยู่ในเมืองหลวง การสืบหาข่าวคราวทาได้ง่ายมาก ไม่ได้
เป็ นที่สงั เกตของคนอื่นมากนัก
แต่สมองกลับตัน ชัวขณะนั
่ น้ เขากลับนึ กไม่ออกว่ามันมี
อะไรซ่อนอยู่ข้างในแน่
เสิ่นหนิงก็กาลังครุ่นคิดรายงานของมดงาน ดื่มชามาก
รึ เรื่องนี้ น่าจะไม่มีอะไรพิสดารนะ ไม่เช่นนัน้ ขุนนางต้าหย่งก็
น่ าจะรูก้ นั แล้ว ทาไมจนป่ านนี้ ยงั ไม่มีใครสนใจปัญหานี้ อีก
เสิ่นหนิงหลับได้ไม่ดีมาหลายวันติดกันแล้ว ชุนเซี่ยชิวตง
สี่ ส าวใช้ ใ หญ่ เ ห็น แล้ ว ก็ก ลุ้ ม ใจ ถึ ง แม้ ชิ ว เกอจะรู้ว่ า เสิ่ น หนิ ง
กาลังกังวลเรื่องอะไร แต่ ก็ช่วยอะไรไม่ได้ ที่ เหลือสามคนก็
ก าลั ง คิ ดว่ า หรื อ เพราะอากาศก าลัง เปลี่ ย นเข้ า ฤดู ใ บไม่
ร่วง นอนไม่ได้กินดื่มไม่ดี โดยเฉพาะเซี่ ยสือ พยายามอย่าง
284
เต็ ม ที่ ใ นห้ อ งครัว ท าอะไรบางอย่ า งที่ อ ร่ อ ยอย่ า งสุ ด แรง
เกิด เพื่อให้เสิ่นหนิงอยากกินบ้าง
ที่ แท้ เป็ นเช่ นนี้ เอง ใบชาท าให้ ค วามมั น หายไป
หมด เป็ นเช่นนี้ เอง เสิ่นหนิงเข้าใจถึงนิสยั ดื่มกินของคนซีเอี้ยน
ได้แล้ว และเข้าใจแล้วว่าทาไมความปัน่ ป่ วนชายแดนเหนื อทา
ให้ตลาดชาถูกปิดเมื่อชาติที่แล้ว อีกไม่นานซีเอี้ยนกับต้าหย่งก็
เกิดสงคราม
285
ทัน ใดนั ้น นางบอกว่ า ชอบรายการอาหารนี้ มาก สัง่
เซี่ยสือให้วนั ต่อมาทาอาหารนี้ ให้เสิ่นอวี๋ซื่อ เสิ่นเจ๋อจิ้ง เสิ่นหวา
ซันสามคน
่ ทัง้ กาชับคนส่งอาหารพูดทวนคาที่เซี่ยสือพูด “ใบชา
ทาให้ความมันของเป็ ดหายไปหมด อร่อยมากเลย...” กาชับว่า
จะต้องให้ทงั ้ สามคนได้ยินให้ได้
หลังจากนัน้ ก็รอผลต่อไป
286
26 เห็นชัดเมื่อฝุ่ นจาง
288
กลุ่มเฉี ยนถงซื่ อไม่ได้รีบ ไม่ได้ถกเถียงกับพวกเขาด้วย
พูดแบบไม่สามารถช่วยได้ว่า “นี่ เป็ นเรื่องที่ฮ่องเต้ของพวกเรา
สัง่ ไว้ แ ล้ ว พวกเราเป็ นขุน นาง มี แ ต่ ต้ อ งท าตาม ไม่ เ ช่ น นั ้น
ตลาดร่วมก็เปิดใหม่อีกไม่ได้” ในใจคิดว่า พวกเจ้าก็แกล้งทาไป
เถอะ ดูว่าจะยอมไม่ยอม ไพ่ใบสุดท้ ายที่ ถืออยู่ข้าก็รู้แล้ ว ขุน
นางต้าหย่งรู้จากฝ่ ายเวชโอสถแล้วว่า ใบชานี้ มีตวั ยา สามารถ
ละลายไขมันช่วยย่อยได้ เป็ นของที่ประเทศชอบกินเนื้ ออย่างซี
เอี้ยนขาดไม่ได้ เอาใบชามาแลก ซีเอี้ยนจะต้องตกลงแน่ นอน
289
ต้นทุน อะไรคือต้นทุน สุดท้ายแล้วก็ต้องกาหนดโดยต้าหย่งอยู่
ดีมิใช่หรือไร
290
หลายคนโล่งอก อย่างน้ อยพวกกรมพิธีการทูตก็ไม่ต้อง
ไปตีฝีปากกับใครอีกแล้ว กลับคืนสู่ความเงียบสงบดังเดิม
จากคาพูดของเสิ่นเจ๋อจิ้งพอรู้ว่า การมาของคณะทูตซี
เอี้ยนในครัง้ นี้ คนที่ได้รบั ประโยชน์ กม็ ีไม่น้อย
291
ซั ง่ กวนฉางซื่ อองค์ ช ายห้ าแส ดงออกเยี่ ย มมาก
ฉางไท่ฮ่องเต้พระราชทานข้าวของให้มากมาย
292
ส่ วนเหล่าขุนนางกรมพิธีการทูตยิ่งไม่ต้องพูด ไม่ทาให้
เสื่ อ มเสี ย พระยศทัง้ ยัง แก้ ปั ญ หาขัด แย้ ง ตลาดร่ ว มได้ ทัง้
เฉี ยนถงซื่ อ เจียงเฉิงไห่ ได้เลื่อนขึ้นอี กหนึ่ งระดับ แต่ รอปี หน้ า
หลังจากสอบเลื่อนขัน้ จึงเลื่อนให้ ยังได้รบั พระราชทานข้าวของ
อีกมากมาย
294
ตลาดร่วมไม่ใช่ จานวนเล็กน้ อย จะต้ องไปซี หนิงเต้ าสักเที่ ยว
แน่ นอน
“ลูกทราบแล้ว เมื่อคืนได้ส่งจดหมายไปเจียงหนานแล้ว
ข้ายังคิดว่าเที่ ยวนี้ จะให้เหยียนซางตามพ่อตาไปซี หนิงเต้าสัก
เที่ ย ว” ใช่ แ ล้ ว ใบชาเป็ นของส าคัญ สุ ด ที่ จ ะใช้ แ ลกม้ า จาก
ซี เ อี้ ย น หลงจิ่ ง ไจจะต้ อ งได้ ส่ ว นแบ่ ง ด้ ว ยแน่ นอน ไม่ แ น่ ว่ า
แม้แต่เสิ่นเต๋อซ่างก็ยงั ต้องส่งคนจากหางโจวไปซีหนิงเต้าด้วย
296
27 นัง่ อยู่ในใจฮ่องเต้
เสิ่ นหวาซั น่ ให้ เ สิ่ นเจ๋ อ จิ้ งอยู่ ต่ อ เพื่ อ คุ ย เรื่ อ งการ
แผ่ขยายอิทธิพลในเมืองหลวง หรือก็คือทิศทางของเมืองหลวง
เขามักมีลางสังหรณ์ ทางร้าย รู้สึกว่าราชวงศ์ต้าหย่ง ต่อนี้ ไปจะ
เกิดคลื่นลมแรง ขุนนางที่อยู่ใจกลางคลื่นลมยิ่ง ไม่มีโอกาสสงบ
ได้
“สุขภาพของรัชทายาท...” เสิ่นเจ๋อจิ้งเปิดหัวข้อสนทนา
แต่ แ ล้ ว ก็นิ่ งเงี ย บ ไม่ ไ ด้ พูด ต่ อ อี ก เสิ่ น หวาซัน่ ก็เ ข้ า ใจความ
หมายของเขาแล้ว
เสิ่ น เจ๋อ จิ้ ง เงี ย บไปสัก พัก ก็พูด เช่ น นี้ อ อกมา การด ารง
ตาแหน่ งในเมืองหลวงหลายเดือนมานี้ เขายิ่งเห็นทางน้ าไหล
ที่ซ่อนอยู่ภายใต้ผิวน้าที่นิ่งสงบได้อย่างชัดเจน
299
เช่นนี้ กจ็ ะยังคงดาเนินต่อไปอยู่ คนเป็ นขุนนางอย่างพวกเขาก็
จะยังตัดสินใจอะไรไม่ได้
300
“พวกท่ า นลองบอกมาสิ ว่ า จุ ด ประสงค์ที่ เ สด็จ พ่ อ ให้
แส้ ม้านี้ คืออะไร” ถึงแม้จะภูมิใจ แต่ ซงกวนฉางจื
ั่ ้อก็ยงั เดาไม่
ออกถึงความประสงค์ของฉางไท่ฮ่องเต้ว่าทรงต้ องการชมเชย
อย่างแท้จริงหรือจะให้เป็ นหนังหน้ าไฟ?
อี ก ทัง้ องค์ช ายห้ า นี้ ยัง เก่ ง ทัง้ บู๊ท ัง้ บุ๋ น เป็ นองค์ ช ายที่
สามารถสืบทอดเจตนารมณ์ราชวงค์ต้าหย่ง เขาต้องการให้ฉาง
ไท่ฮ่องเต้สนใจ ดังนัน้ เขาจะแพ้ไม่ได้
301
“ฮ่องเต้ฉลาดเฉลียว จะต้องมีวตั ถุประสงค์แน่ นอน” หลี่
เจ๋อ อัน คิ ด เชื่ อ ว่ า ฉางไท่ ฮ่ อ งเต้ ต้ อ งมี ว ตั ถุป ระสงค์อ ย่ า งอื่ น
แน่ นอน
303
อะไรนะ คนที่ ฮ่องเต้ หมายตาไว้ยงั มีคนอื่นอี กหรือ? จะ
เป็ นใครนะ? องค์ชายสิบ ? หรือองค์ชายสิบสอง ? แต่อายุพวก
เขายังน้ อยขนาดนั น้ เป็ นไปได้หรือ แต่ ถ้าการคาดเดานี้ เป็ น
จริง ถ้าเช่นนัน้ ...ถ้าเช่นนัน้ ...
304
ทาตามใจของฮ่องเต้ สิ่งที่ พวกเขาหวังก็สมปรารถนาด้วย นี่ สิ
จึงจะเป็ นสิ่งที่ควรทาของผูเ้ ป็ นขุนนาง
305
“องค์ ช ายไม่ ต้ อ งเป็ นห่ ว ง ข้ า น้ อยได้ ข่ า วจากฝ่ าย
เวชโอสถ สุ ข ภาพของรัช ทายาทยัง ทนได้ อี ก สามถึ ง ห้ า ปี ถ้ า
รัชทายาทยังอยู่ องค์ชายรององค์ชายสามก็ยงั ต้ องคอยอย่าง
สงบ ในหลายปี นี้ ก็เป็ นโอกาสขององค์ชายแล้ว ” แม้เสี ยงของ
คนผู้นั น้ จะแฝงแววหยอกเย้ า แต่ ก็ไ ม่ ไ ด้ ต อบค าถามของซัง่
กวนฉางจือ้ ตรงๆ
คาพูดของคนผู้นัน้ ทาให้ซงกวนฉางจื
ั่ ้อยิ้มออก นั ยน์ ตา
วาววับ แผนทั ง้ สามนี้ เป็ นแผนยอดเยี่ ย มที่ ไ ว้ ร ับ มื อกับ
สถานการณ์ที่เป็ นอยู่ขององค์ชายห้า !
“แค่ดาเนินการตามสามแผนนี้ ไม่ว่าฮ่องเต้จะมีความคิด
อะไรอยู่ในใจ ไม่ว่าสถานการณ์ จะดาเนินไปอย่างไร องค์ชาย
จะต้องสมปรารถนา นี่ เรียกว่าการเข้าไปนัง่ อยู่ในใจฮ่องเต้” คน
ผูน้ ัน้ ยิ้มเล็กน้ อย พูดสรุปปิดท้ายเช่นนี้ เอง
307
28 สถานการณ์ชายแดนเหนื อ
309
พอเหยี ยนลี่ เจิ้งพูดออกมา ขุนนางในราชสานั กต่ างตก
ตะลึ ง ไม่เข้าใจว่าทาไมเรื่องราวถึง ได้ หกั มุมรวดเร็วนั ก เดิม
เจี ย งป๋ อเหวิ น เสนอปลดกู่ต้ า จู่ แล้ ว เหยี ย นลี่ เ จิ้ ง ก็เ สนอปลด
เจี ย งป๋ อเหวิ น ถ้ า เช่ น นั ้น ใครถูก ใครผิ ด กัน แน่ เรื่ อ งราวมี
ความจริงเป็ นเช่ นไร สถานการณ์ ชายแดนเหนื อเป็ นอย่างไร
แน่
310
ความจริงฤดูใบไม้ร่วงม้าอ้วนท้วนแข็งแรงผักหญ้าอุดม
สมบู ร ณ์ ชนกลุ่ ม น้ อยถูเ จวี๋ ย กับ เซี ย นเปยที่ อ ยู่ น อกด่ า น
ชายแดนเหนื ออาศัย ช่ ว งฤดู ใ บไม้ ร่ ว ง เริ่ ม ต้ น การปล้ น ชิ ง
ประจาปี ชาวบ้านชายแดนเหนื อเดื อดร้ อนแสนสาหัส เมือง
หน้ าด่ านอันเป่ ยทาการปราบปรามทุกปี ก็ไม่เป็ นผลทุกปี จน
เสียงร้องทุกข์ของชาวบ้านออกมา จึงได้มีกรณี เสนอปลดกู่ต้าจู่
เกิดขึน้
311
เมื่อเป็ นดังนี้ ทาให้ สถานการณ์ ชายแดนเหนื อยิ่ ง ลี้ ลบั
สับสน ทาให้ขนุ นางเมืองหลวงสนใจชายแดนเหนื ออย่างมาก
ต่างพากันสอบถามข่าวคราวชายแดนเหนื อจากญาติสนิทมิตร
สหาย จากนั ้น มา ชายแดนเหนื อเริ่ ม เป็ นจุด ศูน ย์ก ลางราช
สานักต้าหย่ง
เสิ่นหนิงเห็นอาการกลัดกลุ้มของเสิ่นเจ๋อจิ้ง ถอนหายใจ
เบาๆ คิดว่า ยังเป็ นเช่นนี้ จริงๆ ความวุ่นวายชายแดนเหนื อเริ่ม
312
จากที่นี่จริงๆ เหมือนกับชาติที่แล้วเลย ดูแล้วแม้เราจะเกิดใหม่
เรือ่ งราวมากมายก็ยงั เดินไปตามเส้นทางเดิมอยู่
313
ที่ ผิ ด คาดมากสุ ด คื อ องค์ช ายสามซัง่ กวนหย่ ง ผิ ง เขา
ไม่ได้คาดคิดว่าความคลุมเครือของสถานการณ์ชายแดนเหนื อ
สุดท้ ายแล้วกลับมีเรื่องยินดี ที่ยิ่งใหญ่ตกมาสู่เขา องค์ชายคุม
ทัพ กากับดูแลกองทัพ ไม่ใช่หมายความว่าเมื่อเขาไปถึงเมือง
หน้ าด่านอันเป่ ย ไม่ใช่เขาใหญ่ที่สดุ แล้วหรือ
ไม่ต้องพูดถึงด้านเฉินจือเฮ่าที่ปลอบขวัญองค์ชายรองให้
สงบนิ่งไม่ต้องเร่งร้อน รอดูเหตุการณ์ให้แน่ ชดั ก่อนค่อยว่ากัน
316
ทางด้านวังองค์ชายห้า ซังกวนฉางจื
่ ้อก็กาลังจัดประชุม
กับ เหล่ า เสนาธิ การถึ ง เรื่ อ งองค์ ช ายสามเป็ นผู้ คุ ม ทหาร
ซังกวนฉางจื
่ ้อถอนใจแล้วพูดว่า “เสด็จพ่อเตรียมแผนให้องค์
ชายสามจริงๆ....”
คาพูดนี้ ทาให้ซงกวนฉางจื
ั่ อ้ รู้สึกชอบใจยิ่งนัก ก็ไม่ไปคิด
เรือ่ งองค์ชายสามอีกแล้ว ถ้าเทียบกันแล้ว เขาใส่ใจอีกเรือ่ งหนึ่ ง
มากกว่า
317
“เฉิ นจื อ เฮ่ า แต่ ไ หนแต่ ไ รไม่ ไ ด้ ส นิ ทกับ เจี ย งป๋ อเหวิ น
ท าไมคราวนี้ ถึ ง ได้ เ สนอร่ ว มกัน ได้ หรื อ ว่ า องค์ช ายรองกับ
ตระกูลเจียงได้ตกลงอะไรร่วมกันไว้ รัชทายาทร่างกายอ่อนแอ
ความเจริญรุ่งเรืองของตระกูลเจียงก็ต้องการดารงคงอยู่ ทุก
อย่ า งเป็ นไปได้ ท ัง้ นั ้น ” เสนาธิ การให้ ค วามเห็น โดยอาศัย
ข้อพิจารณาของซังกวนฉางจื
่ อ้ รู้สึกว่าถ้าตระกูลเจียงเลือกองค์
ชายรองก็ไ ม่ ใ ช่ จ ะเป็ นไปไม่ ไ ด้ หากตระกูล เจี ย งร่ ว มเป็ น
พัน ธมิ ต รกับ องค์ช ายรองจริ ง ๆ ก็จ ะเป็ นผลเสี ย ต่ อ องค์ช าย
อื่นๆ อย่างมาก
318
29 วางแผนชายแดนเหนื อ
“ใจฮ่องเต้คาดเดายากจริง...”
319
ความวุ่นวายของชายแดนเหนื อหากว่าเป็ นเพราะการรุก
ล ้า ของถูเ จวี๋ ย สู้ บ อกว่ า เกิ ด เพราะการแย่ ง ชิ ง ของราชส านั ก
น่ าจะถูกกว่า หรือพูดให้แน่ ชดั ก็เป็ นต้นเหตุจากการแย่งชิงของ
หล่งอิ้วเว่ ยกับกวนเน่ ยเว่ย จึงเป็ นสาเหตุที่แท้ จริงของความ
วุ่นวายชายแดนเหนื อ
เรื่องราวของชายแดนเหนื อผ่านพ้นไปตามความวุ่นวาย
รายวันของขุนนางเมืองหลวง คนที่ ยงั สนใจอยู่เริ่มมีน้อยลง มี
เพียงไม่กี่คนที่ ยงั กังวลเท่านัน้ ที่ สนใจ แม้แต่เรื่ององค์ชายสาม
320
ไปเมื อ งหน้ าด่ า นอัน เป่ ย ก็ย ัง ไม่ มี ใ ครสนใจมาก ขุน นางที่
สังสรรค์กย็ งั คงสังสรรค์ ที่ ทางานก็ยงั คงทางาน ทัง้ เมืองหลวง
มีความสงบชนิดหาได้ยากยิ่ง
ฉางไท่ปีที่สี่สิบสอง ซังกวนฉางจื
่ อ้ รับโองการปราบปราม
ชายแดนเหนื อ ใช้ฐานะรัชทายาทดารงตาแหน่ งเจาเถ่าสื่อ ไม่
คาดว่าขณะที่ กองทัพใหญ่ใกล้ถึงชายแดนเหนื อ หัวหน้ าหน่ วย
ตัน อิ นฮัน่ ก่ อ กบฏหน้ าทัพ เสิ่ นเจ๋ อ ซื อ นายพล หล่ ง อิ้ ว เว่ ย
ขณะนั ้น เร่ ง เดิ น ทางพัน ลี้ เ ข้ า ช่ ว ยเหลื อ ถูก ลู ก ธนู เ สี ย ชี วิ ต
321
ตระกูลเสิ่นสูญเสี ยกาลังยิ่งใหญ่สุดในกองทัพ จากนั น้ ถึงแม้มี
ลูกหลานในตระกูลเป็ นทหารไม่น้อย แต่ ไม่มีคนไหนเหมือน
เสิ่นเจ๋อซื อขึ้นถึงตาแหน่ งอี๋ เว่ ย ทาให้ การจัดการตระกูลเสิ่ น
ของซังกวนฉางจื
่ อ้ ทาได้สะดวกขึน้ มาก
322
“ท่ า นพ่ อ เมื อ งหน้ าด่ า นอัน เป่ ยไกลหรื อ ไม่ ระยะนี้
ได้ยินคนข้างนอกพูดถึงบ่อยนัก” เสิ่นหนิงถามเสิ่นเจ๋อจิ้ง ความ
จริ ง ก็ใ ช่ เกี่ ย วกับ ชายแดนเหนื อกับ เมื อ งหน้ าด่ า นอัน เป่ ย
ในช่ ว งก่ อ นหน้ านั ้ น แม้ แ ต่ ช าวบ้ า นธรรมดาก็ ย ั ง มี ก าร
วิพากษ์วิจารณ์ กนั ดังนัน้ การที่ เสิ่นหนิงถามเช่นนี้ เสิ่นเจ๋อจิ้งก็
ไม่รสู้ ึกประหลาด
เสิ่นเจ๋อจิ้งพูดอย่างคร่าวๆ ถึงการก่อกวนของชนกลุ่ม
น้ อยชายแดนเหนื อ สถานการณ์ชายแดนเหนื อ สิ่งที่เขารู้ ก็เป็ น
สิ่งที่ขนุ นางราชสานักรูก้ นั ทัวไปเช่
่ นกัน
323
เสิ่ น หนิ งมองดูแ ผนที่ นั น้ ไม่ ต้ อ งให้ เ สิ่ น เจ๋อ จิ้ ง อธิ บ าย
นางก็จาได้แม่นยา สมัยที่ ตระกูลเสิ่นยังไม่ได้ตกอับล่มจม นาง
มี ฉ ายา”เสี่ ย นลุ่ ย ”ผู้เ ห็ น การณ์ ไ กล มี ฉ ายาก่ อ นเกิ ด เป็ น
เกี ย รติ ย ศขนาดไหน นั น่ เป็ นเพราะนางเคยไม่ ห ลับ ไม่ น อน
พิจารณาแผนที่ กาหนดแผนการปราบปรามสามอ๋อง สิ่งเหล่านี้
ผ่ า นไปนานแล้ ว เหลื อ เพี ย งปั จ จุ บ ัน มี เ พี ย งปั จ จุ บ ัน ที่ จ ะ
วางแผนได้
324
ตามความคิดนาง ให้เสิ่นเจ๋อซือไปเมืองหน้ าด่านอันเป่ ยเป็ นสิ่ง
ที่ดีที่สดุ แล้ว เพียงแต่ไม่รวู้ ่าบิดากับปู่ ได้คิดถึงจุดนี้ หรือไม่
เสิ่นหวาซันเล่
่ าสถานการณ์ ชายแดนเหนื อให้ เขาฟั ง จะ
ให้ หรือไม่ให้ เสิ่นเจ๋อซื อไปชายแดนเหนื อ ให้ เสิ่นเต๋ อซันเป็
่ น
ผูต้ ดั สินใจ ตามความเคยชิน เขาคานวณอย่างรวดเร็วถึงความ
เสี่ยงและผลประโยชน์ ที่ได้รบั แต่เรื่องนี้ เกี่ยวกับลูกชายตัวเอง
เลยชักสับสน ตัดสินใจไม่ได้ง่าย
ภายในจวนผู้ว่าหางโจว เสิ่นไคซ่างได้ยินคาพูดของเสิ่น
่ ยงั ตัดสินใจยาก สิ่งที่ เขากังวลนั น้ เสิ่นหวาซันกั
เต๋อซันก็ ่ บเสิ่น
่ วิเคราะห์แล้ว เขาก็เกรงว่าถ้าทาไม่ดีจะทาให้เสิ่นเจ๋อ
เต๋อซันได้
ซือ ติดอยู่ที่ชายแดนเหนื อ
326
เสิ่ นเต๋ อ ซัน่ คุ ย กับ เสิ่ นไคซ่ า งถึ ง เรื่ อ งสัพ เพเหระใน
ครอบครัว ว่าวันก่อนได้ส่งคนไปเมืองหลวงจัดการเรือ่ งเสิ่นเจ๋อ
เอี่ยนไปซี หนิง อีกทัง้ ถามเงินทองที่จวนผู้ว่าต้องการใช้ในระยะ
นี้ แล้วจึงออกจากจวนผูว้ ่า
ไม่นานนัก เสิ่นเจ๋อจิ้งก็นัดโจวถิงเจินอธิบดีกลาโหมมา
สัง สรรค์ แลกเปลี่ ย นความเป็ นไปของกระทรวงขุน นางกับ
กระทรวงกลาโหม ตัง้ แต่เสิ่นเจ๋อจิ้งรับตาแหน่ งอธิบดีกรมการ
สอบ ทัง้ คู่ได้ร่วมดื่มด้วยกัน ครัง้ นี้ ทัง้ คู่รสนิยมตรงกัน ระหว่าง
327
นัน้ เสิ่นอวี๋ซื่อก็ได้ไปบ้านตระกูลฉื อครัง้ หนึ่ ง ยังส่งหน่ อไม้สดที่
เ สิ่ น เ ต๋ อ ซั น่ เ พิ่ ง ส่ ง ม า ใ ห้ ต ร ะ กู ล ฉื อ ทั ้ง ส อ ง ต ร ะ กู ล มี
ความสัมพันธ์ที่ดี
329
30 ใกล้ถึงปี ใหม่
เฉี ยนถงซื่อได้ยินคาของฟางฉงจื้อก็ลูบหนวดด้วยความ
เคยชิน ไม่ได้ พูดอะไร หากกล่าวด้วยใจเป็ นกลาง เขารู้อยู่ว่า
องค์ชายพระองค์นี้ อ่อนน้ อมถ่อมตน เที ยบกับองค์ชายสามที่
มักมองข้ามศีรษะคนอื่นแล้วดีกว่ามากมาย แน่ นอนว่าย่อมทา
ให้คนรูส้ ึกดีด้วยเป็ นธรรมดา
330
การมีมารยาทต่ อผู้อยู่เบื้องล่าง เป็ นคุณธรรมหนึ่ งที่ รชั
ทายาทจะต้ องมี เพียงแต่ ไม่ร้ถู ึงจุดประสงค์ของฮ่องเต้ แต่ คิด
อี ก ที พ วกคนเก่ า แก่ ที่ อ ยู่ เ มื อ งหลวงนานนมยัง ไม่ แ สดงที ท่ า
เลือกฝ่ าย เขาก็ยงั ไม่รีบ ค่อยๆ รอดูไปก่อน
331
งานมงคลสมรสขององค์ชายรองกับตระกูลเฉินมาถึงขัน้
กาหนดฤกษ์ แ ล้ ว ฝ่ ายซื อเที ยนไถเสี่ ยงทายออกมาได้ ปี หน้ า
เดือนหนึ่ งวันที่ ยี่สิบ ดูแล้วอิทธิพลเสนาบดีทหารต้ องเป็ นของ
องค์ชายรองเสี ยแล้ว ดูท่ากาลังฝั ง่ ตระกูลภรรยาเป็ นสิ่งที่ ขาด
ไม่ได้จริงๆ ในระหว่างที่ ซงกวนฉางจื
ั่ ้อกาลังทอดถอนใจ ก็ได้
ร่ว มประชุมกับ เสนาธิการถึงการปูท างด้ านตระกูลภรรยาใน
การวางแผนการต่อไป
ย่างเข้าเดือนสิบสอง เมืองหลวงมีหิมะตกหนักหลายครัง้
ถึงแม้อากาศจะเหน็ บหนาว ซา้ ระหว่างนัน้ ยังมีข่าวเรื่องขอทาน
กับคนร่อนเร่หนาวตายไม่น้อย แต่บรรยากาศเมืองหลวงก็เริ่ม
ครึกครื้นขึ้นมาอีก นัน่ เป็ นเพราะชาวเมืองหลวงเริ่มเตรียมตัว
ต้ อนรับปี ใหม่กนั แล้ว ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ปี เก่าใกล้สิ้นสุด ปี
ใหม่กาลังมา ย่อมต้องเฉลิมฉลองกัน
วันเวลาของเสิ่นหนิงก็เหมือนบรรยากาศเมืองหลวง มี
แต่ยินดี ครรภ์ของเสิ่นอวี๋ซื่อดูเหมือนคงที่แล้ว กินนอนได้ดี ไม่
มีเรื่องรบกวนจิปาถะ ดูดีขึน้ ทัง้ ร่างกายจิตใจ ถึงแม้จะท้องตอน
อายุมากเช่ นนี้ ก็ไม่รู้สึกลาบาก เรื่องราวในกรมการสอบของ
เสิ่ น เจ๋อจิ้ง ก็กาลัง ไปได้ ดี รายละเอี ย ดการสอบเลื่ อนขัน้ ก็ไ ด้
ผ่ า นการตรวจสอบของกระทรวงขุน นางกับ มุ ข มนตรี ฝ่ าย
บริหาร และกาลังส่งไปยังกรมอาลักษณ์ รอแค่ราชโองการฉาง
332
ไท่ ฮ่องเต้ ก็จะสามารถดาเนินการสอบเลื่ อนขัน้ ตามกาหนด
การที่วางไว้
333
ส่วนเสิ่นหูซื่อเนื่ องจากพวกเหยียนซางไปซี หนิงเต้า พัก
นี้ ต้องช่ วยเสิ่นเจ๋อเอี่ ยนดูแลงานสวนตระกูลเสิ่น ไม่สามารถ
เจียดเวลามาช่วยนางได้ ดังนัน้ เสิ่นอันซื่อจึงยุ่งจนเท้าไม่ติดพืน้
ทุกวัน จนกระทังวั ่ นนี้ แม่นมมารายงานว่าเสิ่นชิ่งเต๋อมีอาการ
หน้ ามีรอยแดงทัง้ ไอเล็กน้ อย นางจึงรู้ตวั ว่าได้ละเลยลูกชายไป
นางรูส้ ึกผิด จึงรีบตามหมอมา
ในใจยิ่งรู้สึกนับถือเสิ่นอวี๋ซื่อ เห็นนางเมื่อก่อนอยู่อย่าง
สบายๆ ยังนึ กว่าเรื่องดูแลบ้านนัน้ นางทาได้อย่างง่ายดายมาก
จนเมื่ อ ต้ อ งมาดู แ ลเอง จึ ง รู้ ว่ า เรื่ อ งนี้ ทัง้ กิ น แรงทัง้ วุ่ น วาย
มากมาย
337
ต่ อจากเรื่องความวุ่นวายนี้ กเ็ ป็ นการรอคอยอย่างสงบ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเสิ่นอันซื่ อ การกลับบ้านปี ใหม่ของเสิ่นอวี๋
เสี ยนได้กาหนดไว้ตงั ้ แต่ตอนเสิ่นชิ่งเต๋อเพิ่งคลอด เวลานี้ เสิ่น
ชิ่งเต๋ออายุแปดเดือนกว่าแล้ว เพิ่งจะรอถึงวันที่ เขาจะได้กลับ
เมืองหลวง นึ กถึงสามี ที่ไม่ได้ เจอกันเกื อบปี การรอคอยของ
เสิ่นอันซื่อมีทงั ้ ความดีใจและเขินอาย ความรักของสามีภรรยา
หน่ มสาวเป็ นความหวานชื่นที่พดู ไม่ออกบอกไม่ถกู ทัง้ นึ กถึงที่
ตัวเองคลอดแล้วร่างกายอวบขึน้ ไม่น้อย ทัง้ นึ กถึงที่พกั นี้ ตวั เอง
วุ่ น วายอยู่ ก ับ เรื่ อ งในบ้ า น ใบหน้ าจะดู ซี ด เซี ย วห่ อ เหี่ ย ว
หรือไม่ จึงรีบเรียกสาวใช้ใกล้ชิดมาปรึกษาเรือ่ งทะนุบารุงผิว
เสิ่นหวาซันเนื
่ ่ องจากกาลังมีเรื่องเสิ่นเจ๋อเกาลูกชายสาม
ใกล้กลับเมืองหลวง หลายวันมานี้ กม็ ีอารมณ์ ดีตลอด เขากับ
ภรรยามีบุตรชายอยู่เพี ยงสามคน ลูกสาวมีหนึ่ งคน ล้วนเกิด
จากอนุภรรยา แต่งงานไปไกลถึงเมืองฉู่ ขณะนี้ ทงั ้ เจ้าใหญ่เจ้า
สองก็อยู่ข้างกาย หากว่ามีใครที่ เขายังห่ วงอยู่ ก็คงจะเป็ นลูก
ชายคนเล็กที่ อยู่ไกลถึงหลิ่งหนาน ไม่ได้พบหน้ ากันแล้วถึงสาม
ปี กว่า ไม่ร้วู ่าลูกชายคนนี้ เป็ นอย่างไรบ้าง เขาเรียกเสิ่นอันซื่ อ
หลานสะใภ้คนนี้ มาถามถึงเรื่องบ้านพักสาหรับครอบครัวเจ้า
สามว่าได้เตรียมการเรียบร้อยแล้วหรือไม่
338
“เรียนท่ านปู่ เรือนซื อถังเชี ยนที่ เตรียมให้ อาสามอยู่ทา
การปัดกวาดสะอาดเรียบร้อยแล้ว ที่นอนทุกอย่างเป็ นของใหม่
สาวใช้ ป้ ารับใช้กไ็ ด้จดั เตรียมไว้แล้ว แค่รอครอบครัวอาสามก
ลับ เมื อ งหลวงเท่ า นั ้ น ” ความจริ ง เสิ่ นเจ๋ อ เกานั ้ น ถ้ า รวม
ลู ก พี่ ลู ก น้ องตระกู ล เสิ่ นแล้ ว ก็ อ ยู่ ใ นล าดั บ ที่ ห้ า แต่ ใน
ครอบครัวเสิ่นหวาซันก็ ่ เรียกอาสามจนชิน ทุกคนก็ร้วู ่าเป็ นเสิ่น
เจ๋อเกา
เสิ่นหวาซันได้
่ ยินคาตอบของเสิ่นอันซื่อก็พยักศีรษะด้วย
ความพอใจ หลานสะใภ้คนนี้ ถึงแม้อายุยงั น้ อย แต่ การทางาน
ไว้ใจได้ จึงให้นางกลับไป ยังคงรอเสิ่นเจ๋อเกากลับเมืองหลวง
พร้อมกับเสิ่นเจ๋อจิ้งและเสิ่นอวี๋หงด้วยอารมณ์ที่แจ่มใส
339
31 การกลับมาของอาสามและพี่ชายใหญ่
340
ญาติ ใ นเมื อ งหลวงมาร่ ว มสัง สรรค์ เพื่ อ เป็ นสัก ขี พ ยานและ
ฉลองการแต่งงานของเสิ่นอวี๋หง
ระหว่างนัน้ พี่น้องเสิ่นอวี๋หงหลายคนยังหยอกล้อเสิ่นอวี๋
หงที่ไปพักร้อนบ้านสวนกลับได้ภรรยาว่า เป็ นเพราะพรหมลิขิต
ฟ้ ากาหนด ไม่นึกว่าจะได้พบกันในบ้านสวนชานเมืองหลวง ทัง้
ยังให้ เสิ่นอวี๋ หงแต่ งงานแล้วจะต้ องไปขอบคุณบ้านสวนชาน
เมืองหลวง แม้แต่เสิ่นหนิงก็พลอยหัวเราะสัพหยอกด้วย
342
“นี่ เป็ นเรื่องน่ ายินดี มีอะไรต้ องให้ อภัย....” เสิ่นเจ๋อจิ้ง
พูด บอกให้เขาส่งคนมาบอกเสิ่นอวี๋ซื่อสักคาก็พอ ให้พวกเสิ่นเจ๋อ
เกาพักผ่อนก่อนค่อยว่ากัน พวกเสิ่นเจ๋อเกาก็เพลียกันมากแล้ว
แล้วกล่าวอี กว่าอี กวันสองวันค่อยพาพวกเสิ่นอวี๋เหวินเข้าพบ
พี่สะใภ้ใหญ่พี่สะใภ้รอง แล้วจึงไปพักผ่อนที่ซือถังเชียน
เสิ่ นอวี๋ ซื่ อ ยิ้ ม ไม่ ต อบ ก าลัง คิ ดจะพู ด เห็ น แม่ น มอวี๋
หน้ าตายินดีเข้ามารายงานว่า “เสิ่นอวี๋เสี้ยนกลับมาแล้ว กาลัง
พบหน้ าเสิ่นหวาซันกั ่ บเสิ่นเจ๋อจิ้งที่โถงด้านหน้ า อีกสักพักคงมา
เหอหมิงเชี ยน” ได้ยินข่าวนี้ เสิ่นอวี๋ ซื่อยินดี ยิ่งนั ก ลูกๆ ล้วน
343
เป็ นเลือดในอกแม่ โดยเฉพาะเสิ่นอวี๋ เสี้ ยนไม่ได้ พบหน้ ามาปี
กว่าแล้ว คราวนี้ เสิ่นอวี๋ซื่อยิ่งร้อนใจ อยากเจอลูกชายทันที เห็น
ดังนัน้ เสิ่นหูซื่อก็จากไปอย่างรูท้ นั
เมื่อได้ยินสามีถาม เสิ่นอันซื่อก็กระซิบให้สามีหายสงสัย
ว่า “ไม่มีอะไร ครึ่งปี กว่ านี้ นางมักเป็ นเช่ นนี้ พอเห็นใครแล้ ว
มักจะทาท่าสะเทือนใจอยู่รา่ ไป”
เสิ่นอวี๋เสี้ยนค่อยเบาใจลง มองไปทางเสิ่นหนิงด้วยความ
รัก ใจคิ ด ว่ าของที่ นามาจากเซี ยงโจว ต้ องคัด ที่ ดีๆ สักชิ้น ให้
น้ องเล็กคนนี้ จากนัน้ ก็หนั หน้ าไปดื่มกับเสิ่นหวาซัน่ เสิ่นเจ๋อจิ้ง
346
อยู่ด้วยกันกับครอบครัวก็สุขสบายแบบนี้ แม้จะเป็ นแค่อาหาร
มือ้ เย็นธรรมดา ก็รสู้ ึกครืน้ เครงกันดียิ่งนัก
เสิ่นอวี๋เหวินกับเสิ่นอวี๋เทาสนิทสนมกับเสิ่นอวี๋ซวนและ
เสิ่นอวี๋ผิงได้อย่างรวดเร็ว พวกเขาอายุใกล้เคียงกัน เป็ นเด็กโต
ใกล้ เ ข้ า สู่ ว ยั รุ่น กลุ่ม เด็ก ผู้ช ายนั ง่ ด้ ว ยกัน ก็มี เ รื่ อ งคุย ไม่ รู้จบ
พวกเสิ่นอวี๋โส่วก็ร่วมเข้ามาด้วย กลายเป็ นโต๊ะนี้ อึกทึกที่สุด ทัง้
เสียงหัวเราะเฮฮา ทัง้ เสียงดังโหวกเหวกไม่มีหยุด มารยาทเวลา
กินห้ามคุยทุกคนลืมไปหมด เสิ่นหวาซันก็ ่ ไม่ได้ปัน้ หน้ า หัวเราะ
คิกคัก มองดูลกู หลานเต็มบ้าน สุราก็ดื่มไปไม่น้อย ดีใจจริงๆ
เสิ่ นหนิ งก็ รู้ สึ ก ดี ใ จอย่ า งยิ่ งที่ อ าสามกับ พี่ ช ายใหญ่
กลับ มา หลัง งานเลี้ ย ง นางกับ เสิ่ น อวี๋ ซื่ อ และเสิ่ น หูซื่ อ อยู่ ที่
เหอหมิงเชี ยนประชุมเรื่องปี ใหม่อย่างออกรสออกชาติ คุยกับ
พี่สาวน้ องสาวอื่นๆ เรื่องเสื้อผ้า เครื่องประดับของปี ใหม่ เสิ่นมี่
กับเสิ่นหว่านสองสาวน้ อยดีใจมาก เสิ่นหว่านยังใช้ไหมเส้นเล็ก
ถักทอรูปภาพที่เป็ นมงคลไม่น้อย แม้แต่ดอกไม้ติดหน้ าต่างก็ยงั
ตัด เป็ นภาพดอกโบตั ๋น ท าให้ เ สิ่ น หนิ งกับ เสิ่ น มี่ ก ล่ า วชมเชย
ขนานใหญ่
348
ตอนสิ้ น ปี จ านวนมดงานเพิ่ ม ขึ้น เป็ นแปดคน ส าหรับ
เรื่องสายสื บ นั บว่าน้ อยไม่ได้แล้ว เสิ่นหนิงปฏิบตั ิ ต่อพวกเขา
เป็ นพิเศษ โดยเฉพาะเงินทองนัน้ นางมิได้ตระหนี่ แต่อย่างใด
ถึงแม้ไม่สามารถใช้เงินทองมาวัดผลงานพวกมดงาน แต่
นี่ เป็ นความตัง้ ใจของเสิ่นหนิงจริงๆ วันหน้ าย่อมไม่มีติดค้าง
กันแน่ นอน
349
32 งานปี ใหม่กบั เทศกาลหยวนเซียว
วัน สิ้ นปี เก่ า รัช ศกฉางไท่ ปี ที่ ส ามสิ บห้ า มาถึ ง อย่ า ง
รวดเร็ว ตระกูลเสิ่นได้ฉลองรวมญาติกนั อย่างอบอุ่น แม้แต่มอื้
รวมญาติ ของเสิ่ นเจ๋ อ หรู ก็กิ น กัน ที่ บ้ า นตระกูล เสิ่ นที่ ถ นน
จิ่งไท่
350
เรื่องที่เกิดขึน้ แล้วก็ผา่ นไปแล้ว เรื่องที่จะทาก็ยงั มาไม่ถึง
ภายใต้แสงตะวันไม่มีอะไรแปลกใหม่
เสิ่นหนิงก็ตามเสิ่นอวี๋ซื่อไปร่วมงานเลี้ยงผูต้ รวจการราช
สานักแซ่กง กงซินฉื ออายุมากกว่าเสิ่นหนิงหลายปี ปี ที่แล้ว ได้
หมัน้ หมายกับหลานสาวภรรยาเอกผูว้ ่าราชการเหอเน่ ยเต้าเว่ย
เหลียงฉา เดือนห้าก็จะแต่งงานแล้ว ตอนเสิ่นหนิงกับหญิงสาว
หลายตระกูล ไปบ้ า นตระกูล กง นางก าลัง ปั ก ชุ ด ที่ ใ ช้ ห ลัง
352
แต่งงาน สาวๆ อยู่ด้วยกันไม่มีเรือ่ งอื่นคุยมาก ที่มากสุดก็เรื่อง
งานแต่งงานกงซินฉื อ เสิ่นหนิงก็เออออไปบ้าง
353
โอกาสที่ พวกเขายังอยู่เมืองหลวง ก็จดั งานสังสรรค์ให้ เจอกัน
เท่านัน้
เสิ่ น อวี๋ เ หวิ น ทัง้ สองนึ กถึ ง เสิ่ น ไช่ ซื่ อ ที่ อ ยู่ ไ กลถึ ง หลิ่ ง
หนาน ทัง้ นึ กถึงชี วิตที่ ต้องปรับตัวในเมืองหลวง สมองวุ่นวาย
อลหม่าน ยิ่งไม่อยากให้ เสิ่นเจ๋อเกาจากไป ดูจนเสิ่นเจ๋อจิ้ง ก็
พลอยเศร้าไปด้วย รับปากเสิ่นเจ๋อเกาว่าจะต้องดูแลหลานชาย
ทัง้ สองอย่างดี ให้เขากับน้ องสะใภ้ไม่ต้องเป็ นห่วง
ตอนเสิ่ น อวี๋ เ สี้ ย นจากไป เสิ่ น เจ๋อจิ้ง ไม่ ได้ ส่ ง สิ่ ง ที่ ต้ อง
บอกก็บอกหมดแล้ว ชายข้าวเปลือกหญิง ข้ าวสาร ไม่จาเป็ น
ต้ องร้องห่มร้องไห้ จะเหมือนอะไร เขาจึงไปร่วมงานเลี้ยงเฉิน
เซี่ยวไป๋อย่างวางใจ
หลังจากจากเสิ่นเจ๋อเกากับเสิ่นเจ๋อเสี ยนออกจากเมือง
หลวงแล้วพวกเสิ่นหวาซันก็ ่ ไปราชสานัก บรรยากาศปี ใหม่เริ่ม
จางหายไป บ้านตระกูลเสิ่นเงียบไปไม่น้อย โดยเฉพาะเสิ่นอวี๋
ซื่อกับเสิ่นอันซื่อ หงอยเหงาติดต่อกันหลายวัน ผูร้ บั ใช้ทงั ้ หลาย
ก็พลอยเงียบเชี ยบตามนายไปด้วย ทัง้ เหอหมิงเชี ยนกับเรือน
ลิ่วเหอล้วนเงียบสงบ
พริบตาเดียวก็มาถึงเทศกาลหยวนเซียว เทศกาลหยวน
เซี ย วนี้ ที่ ต้ า หย่ ง ก็ เ รี ย กว่ า เทศกาลซั ง่ หยวน เป็ นวัน รวม
ญาติ และเป็ นวัน ส าหรับ หญิ ง ชายที่ ย ัง โสดด้ ว ย เพราะใน
วันนี้ ทัง้ ตลาดตะวันออกและตรอกตะวันตกมี จดั งานหยวน
เซี ย วแสดงโคมไฟ ให้ ห นุ่ มสาวไปร่ ว มงานกัน ความหมาย
ใกล้เคียงกับเทศกาลบุปผาราชสานัก
356
พอคานี้ ออกไป ทัง้ เสิ่นเหยากับเสิ่นเจียตาสว่างทันที ที่
แท้พวกนางมาเหอหมิงเชียนก็เพราะเรื่องนี้ พวกมารดาเล็กหลี่
เหออี๋ เหนี ยง เสิ่นมี่กบั เสิ่นหว่านที่ เพิ่งเข้ามาก็ได้ยินด้วย เด็ก
สาวสองคนกับสาวใช้ไม่ต้องพูดถึง แม้แต่สองมารดาเล็กกับป้ า
รับใช้กย็ งั ทาหน้ าแบบใฝ่ หา
357
เสิ่นอวี๋ซื่อบอกให้เล่นกับอากับน้ องดีๆ นางยิ่งพูดไม่ออก ได้แค่
ยิ้มรับปาก
358
จวบจนเวลาคา่ เสิ่นหูซื่อนากลุ่มผู้หญิงออกไปยังตลาด
ตะวัน ตก ยิ่ ง ใกล้ ถ นนเสี ย งเหอ คนก็ยิ่ ง แน่ น ทุ ก คนต่ า งใส่
เสื้อผ้าใหม่ๆกัน หนุ่มสาวถือโคมกันคนละอัน นี่ เป็ นของพิเศษ
มีเฉพาะในงานเทศกาลซังหยวน ่ หนุ่ มสาวแต่ งตัวแต่ งตากัน
สวยสด อายุราวสิบห้าสิบหก เพิ่งจะเริ่มหนุ่มสาวกัน ลักษณะ
เช่นนี้ ทาให้เสิ่นหนิงสะท้อนใจ ความรู้สึกของสาวแรกรุ่นแบบ
นี้ นางหายไปนานมากแล้ว
นางยืนอยู่ที่ถนนเสียงเหอมองดูผคู้ นล้นหลามผ่านไปมา
แส ง จากโ ค มไฟ ส่ อง ถ น น ใหญ่ ทั ้ง ส าย ส ว่ าง ไส ว ห ล า ก
สี ส ั น เหมื อ นเดิ นอยู่ ใ นปุ ย เมฆสดสวย ความครึ ก ครื้ น
เช่นนี้ ความงามเช่นนี้ เหมือนอยู่ในความทรงจา สวยงามสุด
จะบรรยาย เวลานัน้ ในเวลาที่ มีความงามเช่นนี้ นางเป็ นคนที่
ร่าเริงเบิกบาน ขณะที่ อยู่ในแสงไฟจากโคมบนถนนเสี ยงเหอนี้
เขามอบโคมให้ น างอัน หนึ่ ง มองดูโ คมที่ เ ขามอบให้ ใจนาง
หวามวาบจนยากที่ จ ะบรรยาย ในความเคลิ บ เคลิ้ ม นั ้น รู้สึ ก
ว่า ชาตินี้ มีแค่คนอย่างเขาเพียงคนเดียวก็พอใจแล้ว
360
33 พบเขาครังแรก
้
ตัง้ แต่กลับมาจากงานเทศกาลซังหยวน
่ หลังบ้านตระกูล
เสิ่นครืน้ เครงกันอยู่พกั ใหญ่
เสิ่ นหนิ งอดไม่ ไ ด้ ที่ จ ะต้ อ งชื่ น ชมฝี มื อ เสิ่ นหวัน่ นาง
ตกแต่ งในรูปแบบแปลกใหม่โดยการแบ่งโคมไฟเป็ นชัน้ นอก
ชัน้ ใน ชัน้ ในเป็ นไส้โคม ชัน้ นอกเป็ นผ้าแพรบางละเอียด ไม่ร้วู ่า
นางทาได้ อย่างไร ไส้ โคมไฟยังหมุนได้ ทาให้ รูปภาพทิวทัศน์
ภูเขาคนน้ าเคลื่ อนไหวได้ ราวกับเห็นปี กผีเ สื้ อกาลังขยับ ปี ก
ท่ามกลางดอกไม้ สุดยอดจริงๆ มิน่าเล่าหญิงสาวตามท้องถนน
ถึงพากันจ้องมองโคมไฟของนางด้วยความชื่นชมระคนอิจฉา
361
ในงานเทศกาลซังหยวน
่ ทัง้ หน่ วยงานราชการกับร้านค้า
ล้วนตัง้ ซุ้มทายปั ญหา นี่ กเ็ ป็ นธรรมเนี ย มปฏิบตั ิ ของ เมือง
หลวงอีกเช่นกัน หากทายถูก มักมีรางวัลให้ไม่น้อย ปกติ เสิ่นมี่
ไม่ได้มีฝีมือหรือความชอบอะไรมากนัก มีแต่ อ่านหนั งสื อวาด
ภาพกับเย็บปั กถักร้อย เรื่องทายปั ญหา คงเพราะอ่ านหนั งสื อ
มากก็เลยใช้ได้
หลี่อี๋เหนี ยงก็เลยมีเรื่องอวดท่ามกลางความสนุกสนาน
เ สิ่ น หู ซื่ อ ยิ่ ง ช ม ห ล า น ส า ว ค น นี้ ต ร ง ๆ ว่ า เ ยี่ ย ม ม า ก
ความสามารถนี้ ทาให้ กลุ่มเด็กผู้หญิงได้ของกลับมามากมาย
แม้แต่ เสิ่นอวี๋ซื่อก็ยงั ได้รบั ปิ่นปั กผมทองฝั งมุกลายดอกโบตั ๋น
จาก เสิ่นมี่
พิธีอภิเษกขององค์ชายรองใหญ่โตมโหฬาร หากพูดอย่าง
จริ ง จัง นี่ เป็ นพิ ธี แ ต่ ง งานที่ ใ หญ่ โ ตที่ สุ ด นั บ ตัง้ แต่ ง านของ
ฉางไท่ฮ่องเต้ แน่ นอนพิธีอภิเษกของฮ่องเต้กบั ฮองเฮาต้ องไม่
นับ
366
พร้อมกันนี้ เอง เสิ่นหนิงก็ได้พบซังกวนฉางจื
่ อ้ นี่ เป็ นครัง้
แรกที่ เ ห็ น เขาหลัง จากเกิ ด ใหม่ เห็ น เขาที่ อ ยู่ ใ นแถวยัง คง
อ่อนโยนเช่นเคย รอยยิ้มที่ทาให้คนอยากใกล้ชิด
เพียงเห็นแค่แวบเดียว ความรู้สึกเกลียดชังก็พลุ่งพล่าน
ขึ้นมาอย่างระงับไม่อยู่ อยากจะปรี่เข้าไปฉี กใบหน้ าที่ อ่อนโยน
นัน้ อยากจะสังหารเขาให้ตายไปเสีย...
367
แว่วเข้ามาในหูเสิ่นหนิง นางจึงรู้ตวั ว่าอยู่ที่ไหน สองมือกาแน่ น
จนรู้สึ กว่ าฝ่ ามื อทัง้ เจ็บ และเปี ยกชื้ น นางเก็บ กดความเคี ย ด
แค้นและประกายเย็นชาที่มี หันไปมองรัชทายาทกับพระชายา
ในสายตาของเสิ่นหนิงนัน้ รัชทายาทกับชายาไม่มีอะไร
น่ ากังวล รัชทายาทร่างกายอ่อนแอ พระชายาผ่านมาหลายปี ก็
ยังไม่มีทายาท
368
ซั ง่ กวนฉางจื้ อ กระพริ บตาปริ บๆ เขาก็ ม องเห็ น
เสิ่นอวี๋ ซื่อกับกลุ่มเด็กสาว เขารู้จกั กงซินฉื อ ตอนฟั งแนะน า
คนอายุน้อยสุดเป็ นตระกูลเสิ่น
เขาดูผิดไปหรือเปล่านะ ไฉนถึงรู้สึกว่ายามเด็กสาวคนนี้
มองเขาเหมือนมีความแค้นแสนสาหัส เขายังไม่เคยพบนางมา
ก่ อน ครัน้ ลองพินิจดูอย่ างละเอี ย ดอี กที ก็รู้สึกว่ าเด็กสาวยื น
สงบเสงี่ ย มอยู่ ต รงนั ้น หน้ าตางามกระจ่ า ง ไหนเลยจะมี
ความแค้นได้ เขาแอบหัวเราะกับตัวเอง คงเพราะคิดเรื่องงาน
แต่ งงานองค์ชายรองติดกันหลายวันมากเกินไป จากนัน้ เขาก็
นึ กถึงตาแหน่ งขุนนางของเสิ่นหวาซันกั่ บเสิ่นเจ๋อจิ้งขึน้ มาได้
369
พวกเสิ่ น อวี๋ ซื่ อ กลับ จากงานเลี้ ย งองค์ ช ายรองอย่ า ง
รวดเร็ว สาเหตุเพราะเด็กดิ้นแรงมาก ซา้ ยังรู้สึกวุ่นวายใจ จึง
เกิดเครียดขึน้ มา รีบกลับไปถนนจิ่งไท่แล้วตามหมอมาดู
370
“คุณหนู นี่ มนั ...” ชิวเกอสันเท ่ ิ้ มด้วยความตกใจจนพูดไม่
ออก ไม่ เ ข้ า ใจว่ า ท าไมเสิ่ น หนิ งจึ ง ได้ บ าดเจ็บ เช่ น นี้ กลับ มา
รอยแผลลึกนี้ จะต้องกาหมัดแน่ นขนาดไหนจึงเป็ นได้หนอ
371
ดีที่รอยแผลแม้จะดูน่ากลัว ด้วยการดูแลของชิวเกอ ไม่กี่
วันก็หายแล้ว เหลือแค่รอยแผลเป็ นสีขาว เชื่อว่าผ่านไปสักพัก
ก็คงหายหมด
372
34 เรือ่ งน่ ายินดีมากมาย
373
เสิ่ นอวี๋ ซื่ อ จึ ง ขอเสิ่ นหู ซื่ อ ให้ น างช่ ว ยดู แ ลบ้ า นสั ก
ระยะ จนกว่านางคลอดแล้วคอยกลับมาจัดการเรื่องดูแลบ้าน
และให้ เ สิ่ น หนิ งช่ ว ยเสิ่ น หูซื่ อ ดูแ ลบ้า นด้ ว ย ทุ ก อย่ า งจัด การ
เรียบร้อยแล้ว อี กไม่ถึงสองเดือนก็จะคลอดแล้ว ระยะเวลาไม่
ยาวนัก
374
ข่ าวดี เรื่องที่ สองคื อเสิ่น อวี๋ ซวนกับเสิ่ นอวี๋ ผิงสอบผ่าน
ส านั ก ศึ ก ษาสู ง สุ ด แล้ ว พร้อ มกับ เสิ่ น อวี๋ ผ ู เสิ่ น อวี๋ ป๋ อลู ก ชาย
เสิ่นเจ๋อหรู อีกไม่กี่วนั จะเข้าเรียนที่สานักศึกษาสูงสุด
375
แม้แต่ ผ้สู อนธรรมดาก็เป็ นนั กปราชญ์ที่มีชื่อเสี ยง การได้เป็ น
ศิษย์อาจารย์กบั คนเหล่านี้ ถือเป็ นวาสนา
380
เสิ่ น หนิ งก็พอคลับ คล้ ายคลับคลาว่ าพวกเหยี ยนซางมี
ผลงานมากมาย เสิ่นหูซื่อบอกโดยไม่ตงั ้ ใจรัวไหลให้
่ นางรู้บ้าง
นางย่อมดีใจด้วย คิดว่าฝี มือการค้าของอารองกับเหยียนซาง
จะต้องจัดการเรื่องเหล่านี้ ได้ดี ดังนัน้ นางจึงเบนสายตาไปที่อื่น
เฉลิมฉลองร่วมกับพี่น้องทัง้ เสิ่นมี่เสิ่นเหยา
ที่แท้เสิ่นหวันใกล้
่ เจ็ดขวบแล้ว หลังปี ใหม่เสิ่นอวี๋ซื่อบอก
ว่า จะแบ่งอาคารเล็กใกล้เรือนปี้ เหอให้เสิ่นหวัน่ จนถึงต้นเดือน
สองก็ซ่อมแซมเสร็จแล้ว หลายวันนี้ เสิ่นหวันก ่ าลังเตรียมตัว
ย้ายเข้าไปอยู่ เสิ่นหวันค่ ิ ดชื่ ออาคารนี้ ไว้แล้วแต่ แรก ยังให้ เสิ่น
เจ๋อจิ้ง เขียนให้ ตอนนี้ ป้ายชื่อ”เรือนจิงเฉี่ ยว(เรือนวิจิตร)”ได้ทา
เสร็จแล้ว แขวนไว้แล้วอย่างมันคงบนที ่ ่อยู่ใหม่ของนาง
---
382
***ตั น เซิ น (丹参) สมุ น ไพรจี น ช่ ว ยให้ เ ลื อ ดและ
ลมปราณไหลเวี ย นดี ดั บ ร้ อ นในเลื อ ด แก้ ฝี หนอง ปรับ
ประจาเดือน
383
35 งานราชการขุนนางปี ใหม่
เดือนสองวันที่เจ็ด รองเสนาบดีกระทรวงโยธาหยวนเค่อ
เจินกับอธิบดีกรมชลประทานกระทรวงโยธาเหอควนกราบทูล
ฮ่ อ งเต้ ให้ ป รับ ปรุง ชลประทาน ขุด ลอกแม่ น้ า ล าคลอง ขอ
ฮ่ องเต้ มีราชโองการให้ เขตเหอหนานเต้ า เจี ยงหนานเต้ า ขุด
ลอกแม่น้ าลาคลองที่ ตื้นเขินทัง้ หมด หลังจากไถหว่านชุนเกิง
แล้วให้เสริมความแข็งแรงคันเขื่อนแม่น้ าต่ างๆ เจ้าสานักการ
ขนส่งทางน้าหันตงก็รว่ มด้วย ทูลเรือ่ งนี้ เช่นกัน
384
หยวนเค่ อเจินขอปรึกษากับเสิ่นหวาซันแล้ ่ ว ได้ พบกับ
ขุนนางกรมชลประทานและสานั กขนส่ งทางน้ า ล้วนเห็นควร
ก าหนดวัน ด าเนิ นการ เจี ย งหนานเต้ า กับ เหอหนานเต้ า มี
เส้นทางน้ามากมาย ระบบชลประทานทัง้ ใหญ่ทงั ้ เล็กมีมากมาย
หากฤดูร้อนนี้ มีอทุ กภัยจริง งานต่างๆเหล่านี้ จะต้องดาเนินการ
ให้แล้วเสร็จ การจัดการชลประทาน ขุดลอกแม่น้าลาคลองเป็ น
สิ่งจาเป็ นที่ต้องดาเนินการ
ขุนนางไม่น้อยที่เปลี่ยนเป็ นมองเสิ่นเจ๋อจิ้งด้วยสายตาที่
แสนจะอบอุ่นใกล้ชิด เสิ่นเจ๋อจิ้งแม้จะพยายามทาตัวนิ่งไว้กย็ งั
รูส้ ึกหวาดหวันในใจ
่ ข้ำตัดสินได้คนเดียวเสียทีไ่ หนกันเล่ำ
386
ตามธรรมเนี ยมแต่ ก่อน ฉางไท่ ฮ่องเต้ แต่ งตัง้ ขุนนางที่
ผ่านการสอบเลื่ อนขัน้ โดยให้ กระทรวงขุนนางร่วมกับสานั ก
ผู้ตรวจการราชสานักจัดการเรื่องการสอบเลื่อนขัน้ ให้เสนาบดี
กระทรวงขุนนางสวีโหย่วหยวนกับผูต้ รวจการราชสานักกงหยูซี
เป็ นผู้กากับการสอบขุนนางเมืองหลวงกับผู้ดูแลการสอบขุน
นางเมืองหลวง
เสิ่นเจ๋อจิ้งรับผิดชอบการสอบเลื่อนขัน้ ของขุนนางเมือง
หลวงขั น้ เจ็ ด ขึ้ น ไปและขั น้ ห้ า ลงมา รองอธิ บดี ก้ ู ซิ งเฉิ ง
รับผิดชอบการสอบเลื่อนขัน้ ของขุนนางนอกเมืองหลวงขัน้ ห้า
ลงมา
387
วัด หากพบการทุจริตรับสินบนจะต้ องโดนอาญาหนั ก! จะต้ อง
จัดการเรื่องการสอบเลื่อนขัน้ ให้เรียบร้อย
อธิบดีกรมงบประมาณจางซีวนั ก่อนรวบรวมค่าใช้จ่ายที่
ต้ อ งการใช้ ใ นการจัด การน้ า ปี นี้ จ ากแต่ ล ะเต้ า แต่ ล ะโจวแล้ ว
ตกใจมาก สูงถึงห้าล้านกว่าชัง่ ตอนได้ยินตัวเลขนี้ ใจของเจียง
เฉิงไห่หยุดเต้นไปหลายจังหวะ เขาได้รบั เงินพระราชทานเพียง
ปี ละหนึ่ งพันสามร้อยกว่าชังเท่
่ านัน้ ถึงแม้กระทรวงการคลังจะ
ดู แ ลเงิ น ทองทัง้ ประเทศ แต่ จ ะให้ จ่ า ยทัน ที ห้ า ล้ า นกว่ า ชัง่
389
กระทรวงการคลังจะหาที่ ไหนมาจ่าย นี่ ไม่ใช่ แค่ห้าหมื่นชังห้
่ า
แสนชังเท่
่ านัน้ แต่เป็ นถึงห้าล้านชัง่
ที่ไม่ได้เรื่องคือ เสิ่นหวาซันก็
่ ไม่มีวิธีเหมือนกัน ที่จริงนี่ ก็
เป็ นเรือ่ งใหญ่ที่กระทรวงโยธากังวล ความยากในการจัดการน้ า
ความยากของอุ ท กภั ย ไม่ เ พี ยงแค่ กระทรวงโยธากั บ
390
กระทรวงการคลัง ที่ เกี่ยวข้องมากสุดคือระบบขุนนาง ปราชญ์
เก่าก่อนก็เคยพรา่ บ่นเรือ่ งนี้
ต าแหน่ งของสวี่ เ ซิ่ นสิ งอยู่ ร ะดับ เดี ย วกับ เสิ่ น เจ๋ อ จิ้ ง
ฮูหยินทัง้ สองก็รุ่นราวคราวเดี ยวกัน เรื่องคุยจึงมี มาก มักจะ
เป็ นเรื่องราวการตัง้ ครรภ์ของเสิ่นอวี๋ซื่อ สวี่ฮหู ยินชื่นชมวาสนา
ของเสิ่นอวี๋ซื่อ แต่นึกอีกที ตวั เองก็ไม่เลว มีลูกชายสามลูกสาว
หนึ่ ง ครัง้ นี้ กน็ าสวี่ เมิ่งเหยาลูกสาวมาด้วย ให้ สวี่ เมิ่งเหยาพบ
เสิ่นอวี๋ซื่อ คุยแลกเปลี่ยนชื่อกับเสิ่นหนิง
392
ปี ที่ แ ล้ ว ที่ เ สิ่ น หนิ งไปเป็ นแขกบ้ า นเสนาบดี ก ระทรวง
กลาโหมตระกูลเฉิน ก็เคยพบหน้ าสวี่เมิ่งเหยาครัง้ หนึ่ ง ครัง้ นี้
พบกัน อี ก ก็ย่ อ มมี เ รื่อ งคุย ไม่ น้ อ ย ทัง้ คู่คุย ถึ ง เฉิ นหวันโหยว
่
ชายาเอกองค์ชายรอง ว่าองค์ชายรองแต่ งอนุภรรยาเจียงซื่ อ ว่า
เฉินหวันโหยวยั
่ งไม่ได้ตงั ้ ครรภ์เป็ นต้น
จากการเชื้ อ เชิ ญ อย่ า งจริ ง จัง ของเสิ่ น อวี๋ ซื่ อ สวี่ ฮูห ยิ น
กับ สวี่ เ มิ่ ง เหยาได้ ร่ ว มรับ ประทานอาหารเที่ ย งด้ ว ย ระหว่ า ง
อาหารเสิ่ นอวี๋ ซื่ อ คล้ า ยพู ด โดยไม่ ต ั ง้ ใจว่ า “สามี บ อกว่ า
อธิบดีสวี่เป็ นคนกล้าทาเพื่อสิ่งถูกต้อง ดังนัน้ เรื่องเป็ นดังหวัง
แน่ ลาบากท่านต้องมาเที่ยวนี้ ขออภัยจริงๆ” สวี่ฮหู ยินก็ยิ้มรับ
อย่างรู้ใจ ความจริง เสิ่นเจ๋อจิ้งรับปากสวี่ เซิ่นสิงแต่ แรกแล้ ว
เพียงแต่สวี่เซิ่นสิงคิดว่าถึงอย่างไรก็ต้องมาพบสักครัง้
393
หนานหรือไม่ จางซู่ ให้ ค วามเคารพต่ อเสิ่ นหวาซัน่ มาก ตอบ
คาถามของเขาทัง้ หมดจนเสร็จสิ้น
394
36 บุญคุณสามแสนตาลึง (1)
395
รัชศกฉางไท่ ปีที่ สามสิบหกจวนผู้ว่าเมืองหลวงเคยเกิด
เรื่องอะไรใหญ่โตนะ ในความทรงจาไม่มีเลย ไม่ได้เกิดขึ้นหรือ
เสิ่นหนิงไม่รู้ นางได้แต่ฝากความหวังไว้กบั มดงานนัน้ แล้ว หวัง
ว่าเขาจะส่งข่าวออกมาได้ทนั เวลา
จวนผู้ว่าเมืองหลวงคล้ายมีความเคลื่อนไหว เคลื่อนไหว
อะไร หรูหลิวชู่ยงั สืบหาไม่ได้ เวลาก่อตัง้ ยังสัน้ ไป แค่ร้วู ่าจวน
ผู้ว่าเมืองหลวงอาจมีเรื่องใหญ่กต็ ้องเปลืองแรงมากมายจึงสื บ
ได้ ต้ องผ่านการติดต่ อหลายชัน้ จนเข้าใกล้ป้าเหอคนส่งผักให้
จวนผูว้ ่าจึงจะได้ข่าวนี้ มากกว่านี้ ไม่มีอีกแล้ว
เสิ่นอวี๋หงกับเสิ่นอวี๋อี้นิ่งเงียบ ความสาคัญของจวนผู้ว่า
เมืองหลวงพวกเขารู้อยู่ จุดสาคัญแรกสุดที่ หรูหลิวชู่สนใจ ก็คือ
397
จวนผู้ว่ าเมื องหลวง เวลานี้ สื บ ข่ าวมาได้ แล้ ว แต่ ก็ได้ แค่ ค รึ่ง
เดี ย ว อี ก ครึ่ ง ที่ ส าคัญ สุ ด ยัง หาไม่ ไ ด้ ผลลัพ ธ์ นี้ มัน ช่ า งน่ า
หงุดหงิดนัก !
398
ไม่ทนั รอให้ทงั ้ สองคนสรุปเรื่อง ก็มีคนหนึ่ งจากหรูหลิวชู่
เดิ นเข้ ามาอย่ างเร่ งร้ อน เขาเป็ นหนึ่ งในแปดคนที่ เสิ่ นอวี๋ หง
คัดเลือกเมื่อครัง้ ก่อน ชื่ อเหลียนซาน เขารายงานข่าวหนึ่ งให้
ทัง้ คู่ ผู้ว่าเมืองหลวงต้องการเงินสามแสนตาลึงอย่างเร่งด่วน!
ดังนัน้ จวนผูว้ ่าเมืองหลวงจึงได้เคร่งเครียดกัน
399
คนอื่ นบอกให้ เขาแอบสาบานว่าจะต้ องพยายามฝึ กฝนอย่าง
หนักเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของหรูหลิวชู่
วัน นี้ เป็ นวัน พัก ผ่ อ นของเสิ่ นหวาซั น่ พอดี ครัน้ เห็ น
หลานชายทัง้ สองวิ่งหน้ าตาตื่ นเข้ามา ก็รู้ว่าคงจะต้ องมี เ รื่อง
แน่ นอน แต่ พอได้ยินชัดว่าเป็ นเรื่องอะไรแล้ว ตอนแรกตกใจ
แล้วหัวเราะตามมา
402
เพื่ออะไร” เสิ่นหวาซันปลอบทั
่ ง้ สองคนให้คลายความตื่นตกใจ
เบี่ยงประเด็นหลักมาที่จวนผูว้ ่าเมืองหลวง
ชิวเกอบอกว่าได้แจ้งข่าวให้ คนข้างตัวคุณชายรองแล้ว
เรื่ อ งที่ เ หลื อ ก็ไ ม่ ใ ช่ ที่ น างจะต้ อ งท าต่ อ สุ ด ท้ า ยแล้ ว นางก็ย งั
ตัดสินใจปิดเรื่องมดงานไว้ก่อน จะต้องอาศัยรูปแบบนี้ ไปบอก
ให้เสิ่นอวี๋หงรู้ แต่ไม่ได้นึกว่าจะทาให้เสิ่นอวี๋หงตกใจรวมทัง้ การ
คาดคะเนของเสิ่นหวาซัน่ เวลานี้ นางกาลังคิดว่า เหตุใดผู้ว่า
เมืองหลวงจึงต้องการเงินจานวนมากถึงเพียงนี้
403
“บัดซบ! ทาไมถึงได้เลวทรามตา่ ช้าแบบนี้ ! ถึงกับกล้าใช้
เงินแผนกคลังถึงสามแสนตาลึง ทัง้ ยังใช้ จนหมดเกลี้ยง ทาไม
แกไม่ตายไปเสีย! ตระกูลหลัวของข้าโดนแกทาลายย่อยยับแน่ !
เงินตัง้ สามแสนตาลึง ข้าจะไปปล้นที่ ไหนมาให้ ข้าทางานอย่าง
ระมัดระวังตัวมาหลายสิบปี กาลังจะโดนแกทาลายหมดแล้ว แก
นึ กว่าขุนนางสายตรงเป็ นกันง่ายๆหรือ...”
ในห้องหนังสือผู้ว่าเมืองหลวง หลัวซื่อจิ้งผู้ว่าเมืองหลวง
เตะหลัวซื่อเฮิงน้ องชายอย่างแรง คิดแล้วก็ยงั ไม่หายแค้น เข้า
ไปเตะอี กหลายที ปากก็ย งั ด่ าอยู่ อยากจะเตะน้ องชายที่ เคย
ทุ่มเทความรักให้ให้ตายไปเสีย ไม่เหลือสายสัมพันธ์ในวันวาน
405
37 บุญคุณสามแสนตาลึง (2)
หลัวซื อ่ จ้ ิ ง หำกไม่ใช่เพรำะในมือเจ้ำมีทหำรรักษำเมือง
หลวงอยู่สองหมืน่ คน อีกทัง้ คุยโวว่ำเป็ นขุนนำงสำยตรงใจซือ่
มือสะอำด ข้ำก็คงไม่คิดหำวิธีลงมือทีน่ ้ องชำยเจ้ำหรอก เพรำะ
เจ้ำสอนน้ องไม่ดี โลภโมโทสัน แต่ ถ้ำไม่ได้ทำเช่ นนี้ ข้ำจะหำ
โอกำสทำดีต่อเจ้ำได้อย่ำงไรกัน เพือ่ จะได้ให้เจ้ำติดค้ำงบุญคุณ
ข้ำ ส่ วนเจ้ำหลัวซื อ่ เฮิง ก็ต้องโทษเจ้ำที ม่ ี พีช่ ำยเป็ นผู้ว่ำเมือง
หลวง ทัง้ ต้องโทษทีพ่ ีช่ ำยเจ้ำทัง้ รักทัง้ ห่วงเจ้ำจนเกินขนำด
ซังกวนฉางจื
่ ้อคิดเช่ นนี้ หรี่ตาลง สี หน้ าฉายแววชัวร้
่ าย
อย่างสังเกตเห็นได้ยาก
407
“เตรียมเงินสามแสนตาลึงไว้ รอให้ตระกูลหลัวตกใจอีก
สองวัน ให้ เขารู้สึกมืดแปดด้านหาที่ พึ่งอะไรไม่ได้ ก่อน จนถึง
ที่ สุดแล้วค่อยพบความหวัง เขาจะได้ยิ่งรู้สึกซาบซึ้งน้ าใจข้า รู้
ว่าที่ รอดตัวมาได้เพราะความช่วยเหลือจากข้า จึงจะหันเหมา
ทางข้าได้ ทหารรักษาเมืองหลวงสองหมื่นคนจึงจะเป็ นของข้า”
ซังกวนฉางจื
่ ่ ่เข่ออันว่า ให้ รอดูอีกสองวันค่ อยดาเนิน
้อ สังหลี
การต่อ เพื่อจะได้มีผลดีมากยิ่งขึน้
ส่วนเรื่องอื่นนัน้ รอให้ผ่านเรื่องจวนผู้ว่าเมืองหลวงก่อน
ค่อยปรึกษาหารือกัน
ในจุด นี้ ทัง้ เสิ่ น เจ๋อ จิ้ ง กับ เสิ่ น หนิ งพ่ อ ลู ก นิ สัย เดี ย วกัน
จะต้องซื้อใจผูว้ ่าเมืองหลวงก่อน เงินทองหาใหม่ได้ โอกาสนัน้ สิ
หายาก
408
ตอนได้ยินเสิ่นหวาซันบอกว่
่ าต้องการเงินสามแสนตาลึง
ด่วน ถามเสิ่นเจ๋อหย่วนว่าจะได้เมื่อไรนัน้ เสิ่นเจ๋อหย่วนตกใจ
มาก แม้ ไ ม่ ไ ด้ ตื่ น ตระหนก แต่ ไ ม่ เ ข้ า ใจแม้ แ ต่ นิ ด ท าไมจึ ง
ต้องการเงินจานวนมากขนาดนัน้
สามแสนสาหรับตระกูลเสิ่นถึงแม้จะไม่สะเทื อนถึงราก
แก้ว แต่ในเวลาสัน้ ขนาดนัน้ ก็ไม่ใช่จะรวบรวมได้ง่ายนัก อีกทัง้
เสิ่นหวาซันก็
่ ไม่ได้บอกว่าใช้ ทาอะไร แค่ ว่าต้ องการใช้ ด่วน
เร่งจนพาลให้เสิ่นเจ๋อหย่วนร้อนรนตามไปด้วย
เวลาเช้า ป้ าเหอคนส่งผักให้จวนผู้ว่าเมืองหลวงล้มป่ วย
หลานชายนางจึงมาส่งผักผลไม้สดแทน คนเฝ้ าประตูเห็นหนุ่ม
คนนี้ ท่าทางเรียบร้อย หน้ าดาคลา้ แถมมือหยาบกร้าน คงเป็ น
ลูกหลานคนยากจน เกิดความเห็นอกเห็นใจ ก็ไม่ได้สงสัย แค่
ตรวจเข่งผักดูคร่าวๆ ก็ปล่อยเข้าไป
ตอนหลานชายป้ าเหอส่งผักผลไม้ไปที่ครัวหลังบ้านหลัว
ไม่ รู้เ ป็ นอย่ า งไร เกิ ด ปวดเบาขึ้ น มา บอกหลัว ฟางคนดู แ ล
ห้องครัวขอใช้ห้องส้วม หลัวฟางชี้ทางให้ หลานเหอรีบขอบคุณ
แล้ววิ่งไปตามทางที่ ชี้ให้ จนเสร็จธุระเรียบร้อย กลับรู้สึกทาง
ทุกจุดเหมือนกันหมด เดินจนหลง เลี้ยวผิดเลี้ยวถูก พอดี เจอ
พ่อบ้านหลัวกาลังจะไปปรนนิบัติหลัวซื่ อจิ้ง หลานเหอพูดกับ
พ่อบ้านหลัวไม่กี่คา เห็นสี หน้ าพ่อบ้านหลัวเปลี่ยนไปเล็กน้ อย
410
บอกเด็ก รับ ใช้ ส องคนที่ ต ามมาว่ า “วัน ก่ อ นนายท่ า นว่ า ผัก
ผลไม้ พ กั นี้ ส ดมาก อยากให้ ร างวัล พอดี ห ลานนางมา ข้ า จะ
นาไปพบท่ าน เพื่อรับเงินรางวัล พวกเจ้าไม่ต้องตามมาด้ วย”
เด็กรับใช้สองคนผงกศีรษะแล้วถอยไป
หลานเหอรับกระดาษด้วยความเคารพเช่นเดิม ทาความ
เคารพหลัวซื่อจิ้ง แล้วจึงตามพ่อบ้านหลัวถอยออกไป
414
ควำมจริงตระกูลเสิน่ ไม่ร้เู รือ่ งหลัวซือ่ เฮิงเลยแม้แต่น้อย
้ อ เจ้ำคิดมำกเกินไปแล้ว
ซังกวนฉำงจื
่
415
38 ทายซิว่าข้าเป็ นใคร
กล่าวถึงเรื่องที่หลัวซื่อจิ้งนาเงินสามแสนตาลึงอุดรูรวให้ ั่
หลัวซื่อเฮิง หลังจากเรื่องราวเรียบร้อยแล้ว อาศัยความชา่ ชอง
ของผู้ว่ า เมื อ งหลวงท าให้ ส ติ ข องเขากลับ คื น มาได้ เขารู้จ กั
น้ องชายเขาดี ทาไมจึงใจกล้าทาเรือ่ งเช่นนี้ หากไม่รจู้ กั ดีกค็ งไม่
วางตัวเขาไว้ที่แผนกคลังแต่แรกแล้ว เมื่อคิดดังนี้ ได้ จึงรีบเรียก
หลัวซื่อเฮิงมาสอบถามความเป็ นมาโดยละเอียด
หลัวซื่อเฮิงเองก็มีเรื่องจะบอกหลัวซื่อจิ้งพอดี เขาไม่ใช่
คนโง่ หลังจากเอาเงินคื นกลับไปแล้ว ก็เริ่มทบทวนเรื่องราว
ตัง้ แต่ต้น เรื่องทัง้ หมดดูเหมือนจะเริ่มต้นขึน้ หลังจากที่คนผู้นัน้
ปรากฏตัว โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่าคนนัน้ คนที่ อยู่ข้างๆ ที่ คอยยุยง
ส่ ง เสริมให้ เ ขายักยอกเงิ นแผนกคลัง หายไปอย่ างลึ กลับแล้ ว
หลัวซื่อเฮิงก็ยิ่งประหลาดใจ จึงรีบมาบอกหลัวซื่อจิ้ง
416
คนที่ ส่งเงินสามแสนตาลึงมาก็เป็ นคนวางแผน แต่ ในตัวเขามี
ผลประโยชน์ อะไรให้เขาได้ เพราะอีกไม่กี่ปีเขาก็จะเกษี ยณแล้ว
หลัวซื่อจิ้งงุนงง ยิ่งพอเขาสืบผ่านหลายต่อหลายทอดจน
รู้ว่าคนข้างตัวหลัวซื่อเฮิงดูเหมือนรู้จกั กับหลี่เข่ออันเสนาธิการ
องค์ชายห้ าแล้ว นอกจากงุนงงแล้วก็ยงั เหงื่อตกด้วย การแย่ง
ชิงราชสมบัติแม้ยงั ไม่ชดั เจน แต่คลื่นใต้น้ า ทาไมเขาจะไม่ร้วู ่า
ถ้าสาหรับองค์ชายแล้ว ตัวเขามีผลประโยชน์ อนั ใด
เสิ่ น เจ๋อ จิ้ ง ยิ่ ง ไม่ ต้ อ งพูด จัด สรรหน้ า ที่ ใ ห้ เ จ้ า พนั ก งาน
ธุรการกับเจ้าพนักงานอาลักษณ์ หลายสิบคน จัดส่งพวกเขาไป
เจ็ดเต้ ารวบรวมการปฏิบตั ิ หน้ าที่ ของขุนนางต่ างๆ เนื่ องจาก
การไปครัง้ นี้ ต้องใช้เวลาหลายเดือน จึงกาชับทุกคนให้พวกเขา
รายงานแต่เรือ่ งจริง
บันทึกความผิดความชอบของขุนนาง จัดทาประเมินผล
จัด เป็ นเก้ า ระดับ ชัน้ ส่ ง ให้ ส านั ก มุ ข มนตรี ฝ่ ายตรวจสอบ
ลงทะเบียน เมื่อฮ่องเต้อนุมตั ิ การจัดระดับชัน้ แล้ว กระทรวงขุน
นางก็จะออก “ใบประกาศการสอบ” เพื่อเป็ นหลักฐาน การสอบ
เลื่อนขัน้ ก็ถือว่าสิ้นสุด ใช้เวลาร่วมปี
เสิ่นหวาซันกั ่ บเสิ่นเจ๋อหย่วนไม่มีเวลาเหลือมาดูแลงาน
หรูหลิวชู่ ดังนัน้ งานหรูหลิวชู่ทงั ้ หมดก็มอบหมายให้เสิ่นอวี๋หง
เสิ่นอวี๋อี้สองพี่ น้อง พวกเขาสองคนด้านหนึ่ งก็อยากยกระดับ
422
ความสามารถหรูหลิวชู่ อี กด้านหนึ่ งก็กาลังเล่น”ทายสิว่าข้า
เป็ นใคร” หลังจากคิดคะเนหลายวันไม่สาเร็จ เรือ่ งนี้ กก็ ลายเป็ น
การละเล่นของสองพี่น้อง
“อี้เอ๋อกับผิงเอ๋อไปเรียนหนังสือที่สานักศึกษาสูงสุดแล้ว
ยุ่งมากทุกวัน ไม่มีเวลามาสร้างอิทธิพลให้ ตวั เอง...ไม่ใช่ พวก
เขา...” เสิ่นอวี๋หงก็ขีดฆ่าชื่อสองคนนี้ ทิ้ง ทายไม่ถกู เลย
423
เรื่องเทศกาลบุปผาราชสานัก เรื่องจวนผู้ว่าเมืองหลวง
ทาให้ซงกวนฉางจื
ั่ ้อเกิดความระแวง สิ่งที่ เขาคิดยังทา ไม่
สาเร็จ ส่วนที่เตรียมไว้กย็ งั ถูกคนอื่นชิงตัดหน้ า เขารู้สึกคล้ายมี
ขัว้ อานาจบางอย่างที่ไม่เหมือนเดิมกาลังโลดแล่นในเมืองหลวง
อาศัยสัญชาตญาณ เขาเชื่ อว่าขัว้ อานาจนี้ เป็ นศัตรูไม่ใช่ มิตร
เป็ นไปได้ ว่ าพุ่ง เป้ ามาที่ เ ขา ไม่เ ช่ น นั น้ จะเหมาะเจาะพอดี ได้
อย่างไร เกิดติดต่ อกันทัง้ เทศกาลบุปผาราชสานักกับจวนผู้ว่า
เมื อ งหลวง วัง องค์ ช ายห้ า โดนสอดแนมแล้ ว หรื อ แต่ เ รื่ อ ง
ทัง้ หมดเขาทาอย่างมิดชิด มีไม่กี่คนที่รู้ หรือว่าในวังองค์ชายห้า
มีไส้ศึก
นึ กถึงว่าซังกวนเฉ
่ ิ งโย่วรับลูกสาวอนุภรรยารองเสนาบดี
กระทรวงพิธีการเจียงเสี่ ยนเป็ นชายารอง ยังอุตส่ าห์หลงใหล
เจี ย งซื่ อ เสี ย มากมาย พี่ ช ายสองคนนี้ โง่ เ ง่ า ยิ่ ง นั ก ทิ้ ง ขว้ า ง
หลานสาวภรรยาเอกของเสนาบดีกระทรวงกลาโหมไม่สนใจ ไป
424
หลงลู ก สาวอนุ ภ รรยารองเสนาบดี ก ระทรวงพิ ธี ก าร ไม่ ค ว้ า
อิทธิพลเสนาบดี กระทรวงกลาโหมไว้ให้ แน่ น กลับไปใกล้ ชิด
รองเสนาบดีกระทรวงพิธีการ จะเอาอะไรไปเทียบได้ เขาปัญญา
อ่อนหรือเปล่านะ นึ กถึงจุดนี้ เขาก็ร้สู ึกว่าพี่ชายสองที่ โง่เง่าคน
นี้ ไม่สามารถพอที่ จะสร้างอิทธิพลชนิดนี้ ได้ ถ้าเช่นนัน้ เป็ นใคร
กัน
425
“รอดูไปเถอะ ขอเพียงเป็ นพวกสุนัขจิ้งจอก จะต้ องโผล่
หางออกมาให้ เ ห็น แน่ พอมี เ รื่ อ งมากขึ้ น ก็ จ ะมี ร่ อ งรอยให้
ค้ น หาได้ ” สุ ด ท้ า ยแล้ ว ซัง่ กวนฉางจื้อ พูด ได้ เ พี ย งเท่ า นี้ คิ ด
ต่อไปก็ยงั คิดไม่ออก ทาได้เพียงรอเวลาเท่านัน้
426
39 การสืบทอดและเซ่นไหว้บรรพบุรษุ
คนตระกูลเสิ่นที่ กาลังยุ่งวุ่นวายอยู่ไม่ได้มีเพียงเสิ่นหวา
่ บเสิ่นเจ๋อจิ้งเท่านัน้ แม้แต่เสิ่นเจ๋อหย่วนกับเหยียนซางเอง
ซันกั
ก็ย่งุ ขึน้ มามาก
427
ดีที่เสิ่นหวาซันบอกว่
่ า การจัดงานครบขวบของเสิ่นชิ่ง
เต๋ อให้ ทาอย่ างง่ ายๆ ใกล้เคี ยงกับพิธีสรงสามก็พ อแล้ ว การ
ตัดสินใจนี้ ผ่านการไตร่ตรองอย่างดีแล้ว เมื่ออยู่ในระหว่างการ
สอบเลื่ อ นขัน้ เหล่ า ขุน นางก าลัง กลัด กลุ้ ม ที่ ไ ม่ มี โ อกาสให้
ของขวัญตระกูลเสิ่น สิ่งที่ตระกูลเสิ่นต้องทาเวลานี้ คือพยายาม
เงียบแล้วเงี ยบอี ก อี กทัง้ เสิ่นอวี๋ ซื่อก็ใกล้คลอดแล้ว เที ยบกับ
หลานภรรยาเอกที่ ค รบขวบ เสิ่ น เจ๋อ จิ้ ง สนใจมากว่ า เด็ก ใน
ครรภ์เสิ่นอวี๋ซื่อจะคลอดออกมาอย่างปลอดภัยหรือไม่
เสิ่ น อัน ซื่ อ สนั บ สนุ น การตัด สิ น ใจนี้ พัก นี้ น างแพ้ ท้ อ ง
อย่ างรุน แรง ไม่ มีใจไปรับ รองแขกเหรื่ อ สู้ท าอะไรง่ ายๆ อยู่
อย่างเงียบสงบจะดีกว่า กลับกลายเป็ นเสิ่นอวี๋ซื่อที่ร้สู ึกว่าทาให้
หลานชายน้ อยเกิ นไป แต่ น างก็ ท าอะไรไม่ ไ ด้ จ ริ ง ๆ จาก
ประสบการณ์ นางก็ร้วู ่าตัวเองใกล้คลอดแล้ว แค่ให้อวี๋มามาส่ง
ของขวัญครบรอบปี ที่มีค่าไปเรือนลิ่วเหอ ไว้ค่อยชดใช้ทีหลัง
ดังนัน้ งานครบขวบของเสิ่นชิ่งเต๋อจึงทาอย่างเรียบง่าย
แค่จดั โต๊ะเลี้ยงญาติๆ ภายในเพี ยงไม่กี่โต๊ะ พวกเสิ่นเจ๋อหรูก็
มาร่วมด้วย บ้านจางซู่กม็ าด้วย
พิธีเสี่ยงทายจับของครึกครืน้ ดี เสิ่นชิ่งเต๋อเดินได้มนคงดี
ั่
มากแล้ว พูดคาง่ายๆ ได้หลายคาแล้ว ประเดี๋ยวก็จบั เชือกแดง
428
ที่ ร้อยไว้ ประเดี๋ ยวก็คว้าพู่กนั แท่ งเล็กยาว ไม่ได้ชอบอะไรสัก
อย่างมากนั ก ตอนหลังหยิบหยกเขียวหรูอี้ ดี อกดี ใจพูด “พ่อ”
คาเดียว แล้วก็ไม่ยอมวางมืออีก เป็ นอันว่าจบพิธีเสี่ ยงทายจับ
ของ
429
นางรอฟั งข่าวที่ เรือนชิงจู๋อย่างสงบเสงี่ยม ยังเชิญเสิ่นมี่
เสิ่นหวันมาเป็
่ นเพื่อน ความจริงนางทัง้ ห่วงทัง้ ตื่ นเต้ น ต้ องให้
น้ องสาวสองคนมาช่วยคลายความกังวล
430
มากมาย ตอนนี้ เสิ่นหนิงรู้สึกใจคอเริ่มปกติ ยิ้มออกมาอย่าง
สบายใจ
เสิ่นหวาซันได้
่ ยินข่าวนี้ หน้ าตาที่ปกติกอ็ ่อนโยนอยู่แล้ว
ยิ่ ง เพิ่ ม ความอ่ อ นโยนเข้ า มาอี ก ยิ น ดี จ นตาหยี ท ัง้ สองข้ า ง
ลูกหลานเพิ่มพูน ดีมาก ดีเหลือเกิน ยิ่งรู้สึกพึงพอใจต่อเสิ่นอวี๋
ซื่อสะใภ้คนนี้ ทัง้ ค้นหนังสือโบราณทัง้ หนังสือประวัติศาสตร์ ตัง้
ชื่อหลานภรรยาเอกคนนี้ ว่าเสิ่นอวี๋เฉิน
การเลื อกคนท าได้ อย่ างง่ ายดาย เสิ่ นอวี๋ อี้ ก บั เสิ่ นอวี๋ ผิง
จะต้ องไปรายงานตัวที่ สานั กศึกษาสูงสุดทุกวัน เสิ่นอวี๋ เหวิน
กับเสิ่นอวี๋เทาก็ไปเรียนที่ โรงเรียนขุนนางเมืองหลวงแล้ว คนที่
ยังเหลือก็มีไม่มาก เสิ่นหวาซันกั่ บเสิ่นเจ๋อจิ้งคิดว่าให้เสิ่นอวี๋หง
พาเสิ่นอวี๋เล่อกับเสิ่นอวี๋โส่วไปหางโจว หนึ่ งเพื่อเซ่ นไหว้บรรพ
บุรษุ สองเพื่อเปิดหูเปิดตา เป็ นประโยชน์ ต่อพวกเขา
432
ความฝั น เสิ่ น อวี๋ เ ล่ อแต่ ไหนแต่ ไรมาก็อยากท่ องเที่ ย ว
ภูเขาแม่น้ า จะได้เปรียบเที ยบฮวงจุ้ย พิสูจน์ ของแท้ ของปลอม
ตามตารา ตอนนี้ มีโอกาสได้ เห็นกับตาตัวเอง อารามดี ใจรี บ
เตรี ย มอุป กรณ์ ท ัง้ กระดานแปดทิ ศ ไม้ ว ดั ห้ า กษัต ริ ย์ แผนที่
ต่ างๆ เสิ่นเหยาดูจนตาลาย พี่ ชายคนนี้ ! พวกเขาไปเซ่ นไหว้
บรรพบุรษุ ไม่ใช่ไปดูฮวงจุ้ยนะ...
เสิ่นอวี๋ ซื่อกับเสิ่นหูซื่อพอรู้ข่าวพวกเขาจะไปหางโจว ก็
ยังไม่ค่อยวางใจนัก คอยสังก ่ าชับกาชาให้ระวังความปลอดภัย
ถนนหนทาง อี กทัง้ สังให้ ่ ไปเยี่ ย มเยี ย นบ้านฝ่ ายแม่ ของฝาก
ต่ างๆได้จดั เตรียมไว้แล้ว พอเสิ่นอวี๋หงกับเสิ่นอวี๋เล่อเห็นของ
ฝาก กองใหญ่ แทบหน้ ามืด ทาไมถึงมากมายขนาดนี้ หนอ
...
433
ความรู้สึกพวกเสิ่นหนิงกับเสิ่นมี่ต่อการจากไปของพวก
เสิ่นอวี๋ หงมี ไม่มากนั ก สามคนนี้ คนหนึ่ งใช้ เวลาส่ วนใหญ่อยู่
เรื อ นหน้ า คนหนึ่ งปกติ ก็มี อ าการประหลาด อี ก คนก็อ อก
ท่าทางเด็กๆ จึงไม่มีผลกระทบอะไรนัก อย่างเดียวที่ ขาดไปคือ
ของกินกับของเล่นที่ จะนามาจากข้างนอกนั น้ ดูจะน้ อยลงไป
มาก
เสิ่นหนิงกาลังอยู่ที่เหอหมิงเชี ยนดูน้องชายคนเล็กสุด
เนื้ อตัวเสิ่นอวี๋เฉินที่อายุแค่ไม่กี่วนั ยังยับย่น ดูไม่ออกว่าเหมือน
ใคร ส่วนใหญ่นอนหลับทัง้ วัน ไม่ร้องไห้งอแง ดูแล้วเป็ นเด็กว่า
นอนสอนง่าย แม้แต่แม่นมก็ยงั ว่าได้ดแู ลเด็กคนนี้ สบายใจดี
434
หลี่อี๋เหนี ยงกับเหออี๋เหนี ยงรูส้ ึกอิจฉาเสิ่นอวี๋ซื่อ ในความ
อิจฉาก็มีค วามหวัง เจืออยู่ด้ ว ย ระหว่ างที่ เ สิ่ น อวี๋ ซื่อตัง้ ครรภ์
เสิ่นเจ๋อจิ้งค้างอยู่กบั พวกนางมากขึ้น เสิ่นอวี๋ซื่อยังมีครรภ์ตอน
แก่ได้ พวกนางต้ องคว้าโอกาสให้ดี ไม่แน่ ว่าอาจได้ลูกชายอยู่
ข้างกาย ความหวังอันซ่อนเร้นนี้ ทาให้ครัวเล็กของทัง้ คู่ต้มทัง้
ยาปรับมดลูกช่ วยตัง้ ครรภ์อยู่ไม่น้อย ปรนนิบัติเสิ่นเจ๋อจิ้งทัง้
ร้อนแรงทัง้ หวานละมุน จนเสิ่ น เจ๋อจิ้ง สู้ไ ม่ ไ หว งานกรมการ
สอบก็มีมากมาย เลยถือโอกาสค้างในห้องหนังสือ
436
40 ท่องวสันต์ที่วดั เทียนหนิง
เสิ่นอวี๋ซื่ออยู่เดือนอย่างสบายใจในเหอหมิงเชียน เสิ่นหู
ซื่ อ กลับ รู้สึ ก ล าบากใจ เนื่ องจากประเพณี ฤดู ใ บไม้ ผ ลิ ท่ อ ง
วสันต์*ประจาปี ใกล้จะมาถึงแล้ว
เสิ่ น หูซื่อคิ ด ดูแล้ ว ก็ส มเหตุผ ล ทุ กปี เสิ่ น อวี๋ ซื่อเป็ นคน
จัดการ ไปถามนางดีกว่า นางไปเหอหมิงเชียนคุยกับเสิ่นอวี๋ซื่อ
เรือ่ งนี้ ยังอุ้มเสิ่นอวี๋เฉินพลางลูบใบหน้ าอ่อนนุ่มของเขา เจ้าตัว
เล็กน่ ารักเสี ยจริง ทาให้ เสิ่นอันซื่ ออยากมี อีกคน แต่ คิดอี กที
กว่าจะลากพวกที่ มีอยู่โตขึ้นมาได้แทบแย่ ปี สองปี นี้ เพิ่งจะว่าง
อย่าหาเรือ่ งดีกว่า จึงล้มเลิกความคิดนี้ ทิ้ง
437
“ข้ายังนึ กว่าทาไมสองวันนี้ เจ้าจึงหน้ านิ่วคิ้วขมวด เรื่อง
นี้ ง่ายมาก! เจ้าพาพวกหนิงเอ๋อร์กบั เหยาเอ๋อร์ไปไหว้พระที่ วดั
เที ยนหนิงพร้อมกับท่องวสันต์ด้วยเลย ไหนๆ พวกท่านปู่ พักนี้
ก็มีงานราชการมาก พวกหงเอ๋อร์กก็ ลับหางโจว เจ้าพาพวกนาง
ไปสักวันครึ่งวัน ที่ นี่ข้ามีอวี๋มามากับแม่นม ก็ใช้ได้ ทาเช่นนี้ กด็ ี
แล้ว” เสิ่นอวี๋ซื่อกล่าว คิดว่าแม้ปีนี้ เสิ่นหวาซันมี
่ เรื่องกระทรวง
โยธา ส่วนเสิ่นเจ๋อจิ้งก็มีเรื่องการสอบเลื่อนขัน้ แต่ถึงอย่างไรก็
ต้องไปไหว้พระที่วดั เทียนหนิงให้สบายใจ
นางตัดสินใจพาพวกอี๋เหนี ยงกับพวกเด็กสาวไปไหว้พระ
ที่ ว ดั เที ยนหนิ ง แต่ ไม่วางใจที่ จะทิ้ งเสิ่ นอวี๋ ซื่อกับเสิ่ นอันซื่ อไว้
นาน จึ ง ตัด สิ น ใจไม่ค้ างคื น ที่ ว ดั เที ย นหนิ งดัง เช่ น ทุ กปี ตัง้ ใจ
กลับวันนัน้ เลย แม้แต่สมั ภาระก็ไม่นาติดตัวไป ทัง้ กลุ่มไปอย่าง
เบาตัวสบายกาย
ผู้ที่ไปไหว้พระวัดเทียนหนิงล้วนเป็ นหญิงตระกูลเสิ่น นา
โดยเสิ่นหูซื่อ ตามด้วยสามอี๋เหนี ยงกับหกสาวน้ อย เดินทางไป
ชานเมืองตะวันตก กลุ่มเสิ่นหูซื่อแสนจะร่าเริง
พระอาจารย์ฉางเจินอายุเจ็ดสิบกว่าแล้ว คบกับเสิ่นหวา
ซันมานานปี
่ คงเป็ นเพราะอากาศบนป่ าเขา ถึงแม้จะอายุมาก
แล้ว แต่ยงั ดูไม่แก่ ใบหน้ ามีเลือดฝาดหน้ าตาแจ่มใส หนวดขาว
เครายาว ชุด พระสงฆ์ที่ ส มถะพลิ้ว ไสวเบาๆกลางสายลมฤดู
ใบไม้ผลิ คล้ายกับจะถลาบินขึ้น ให้ความรู้สึกประดุจเป็ นเซี ยน
พวกเสิ่นหูซื่อกับเสิ่นหนิงรีบทาความเคารพตามแบบพุทธ แล้ว
440
เดินตามหลังพระอาจารย์ฉางเจินเข้าไปในวัดเที ยนหนิงด้ วย
ความเคารพ
442
อย่ำงไรก็ตำม ข้ำจะไม่ให้เสียชำติเกิด เสิ่นหนิงโขกศีรษะ
จนดังทัง้ สิ้นเก้าครัง้ แต่ละครัง้ ล้วนโขกเต็มแรง ไม่ร้เู ป็ นเพราะ
รูค้ ณ
ุ พระพุทธองค์หรือเป็ นเพราะสานึ กบาปเคราะห์ที่ทากันแน่
หลังทานอาหารเจ เสิ่นหูซื่อก็พาพวกเสิ่นหนิงไปกราบ
ลาพระอาจารย์ฉางเจิน นางยังห่วงเรื่องในบ้านตระกูลเสิ่น จึง
้ ่นาน
ไม่กล้ารังอยู
“ไม่ เ ป็ นไรๆ นี่ เป็ นเพื่ อ นสมัย เด็ก ของข้ า เอง คุณ ชาย
ตระกูล อิ ง ของชิ ง ผิ ง โหว นามหนานถู ส่ ว นนี่ เป็ นครอบครัว
ตระกูล เสิ่ น ของเสนาบดี ก ระทรวงโยธา...” อาจารย์ฉ างเจิ น
หัวเราะฮ่าๆ แนะนาชายหนุ่มคนนัน้ ให้พวกเสิ่นหูซื่อรู้จกั หนุ่ม
คนนั น้ ก็ยิ้มทักทายพวกเสิ่นหูซื่อ แล้วก็นัง่ ลงข้างพระอาจารย์
ฉางเจินไม่ได้พดู อีก
443
อิงหนานถู! เสิ่นหนิงที่ ก้มหน้ าอยู่เบิกตากว้างเล็กน้ อย
ก่อนจะเงยหน้ ามองหนุ่มคนนัน้ อย่างรวดเร็ว
ไม่ว่าในใจเสิ่นหนิงจะคาดเดาเรื่องราวของอิงหนานถูนับ
ร้อยรอบพันตลบอย่างไร ก็ยงั หาคาตอบออกมาไม่ได้อยู่ดี เสิ่น
มี่ เ ห็น เสิ่ น หนิ งแลดูใ จไม่ อ ยู่ ก ับ เนื้ อ กับ ตัว ก็แ ปลกใจยิ่ ง นั ก
ระหว่างทางกลับยังกระซิบถาม “พี่สาวเป็ นอะไรไปหรือเจ้าคะ”
ท่าทางกังวลเล็กน้ อย อยู่ด้วยกันมาเกือบหนึ่ งปี ความสัมพันธ์
ทัง้ สองดีมากแล้ว การที่เสิ่นมี่ถามเช่นนี้ นับเป็ นเรือ่ งสมควร
ในชาติ นี้ เว่ ย เหล่ า ไท่ จ วิ น ยัง จะมาวัด เที ย นหนิ งอี ก
หรือไม่ ในชาตินี้ ซังกวนฉางจื
่ อ้ จะหาใครมาประจบเหล่าไท่จวิน
ทาอย่างไรจึงจะให้ตระกูลเว่ยสนับสนุน เรื่องนี้ สาหรับนางแล้ว
ก็ยงั อยากรูม้ ากอยู่ดี
445
พวกเสิ่นอวี๋หงถึงหางโจวนานแล้ว เขียนจดหมายมาว่า
ได้เซ่นไหว้บรรพบุรษุ ได้เยี่ยมเยียนบ้านตายาย อีกทัง้ ยังกล่าว
ว่าทิวทัศน์ ทะเลสาบซี หไู ม่มีที่ไหนเปรียบได้ อยู่ข้างเนินเขาสุข
สบายทั ง้ กายใจ ยัง แนบกลอนที่ พ วกเขาแต่ ง ตอนอยู่ ริ ม
ทะเลสาบซี หมู าหลายบท สุดท้ ายแล้วยังขออนุ ญาตอยู่หางโจ
วต่ออีกสักพักค่อยกลับ เสิ่นเจ๋อจิ้งได้ตอบอนุญาตไป ยังวิจารณ์
ด้ ว ยว่ า รู้จกั ดิ น ฟ้ าอากาศดี แ ล้ ว สนั บ สนุ น ให้ พ วกเขาซึ ม ซับ
ธรรมชาติ มีจิตใจรับรูก้ ฎแห่งฟ้ า
---
446
41 เรือ่ งในบ้านกับเรือ่ งในบ้าน
ที่ แท้ ก่อนอาหารค ่ามี เ กี้ ย วหลัง หนึ่ ง ได้ หยุด ที่ หลัง บ้าน
ตระกูลเสิ่น มีหนังสือลายมือเสิ่นเจ๋อจิ้งแนบมา ให้คนเฝ้ าประตู
ปล่ อยผ่าน คนเฝ้ า ประตูเ ห็น หนั ง สื อเสิ่ น เจ๋อจิ้ง ก็ปล่ อยเกี้ ย ว
ผ่านเข้ามา พอเกี้ยวเข้ามาแล้ว ก็เห็นสาวน้ อยอรชรอ้อนแอ้น!
สาวคนนั น้ แจ้งว่ าผู้ดูแลกระทรวงยุติธรรมส่ งมาให้ ปรนนิบัติ
ท่านเสิ่นเจ๋อจิ้ง คนเฝ้ าประตูจึงรูว้ ่าเกิดเรือ่ งใหญ่
447
กอปรกับเมื่อคืนไปงานเลี้ยงกับเสิ่นเจ๋อจิ้งพอดี ก็เลยรีบ
มารายงานเสิ่ นหู ซื่ อ ตอนนี้ ทั ง้ เกี้ ย วทั ง้ สาวยัง อยู่ ที่ เ รื อ น
ด้านหน้ า หาเสิ่นเจ๋อจิ้งไม่พบและไม่ร้ตู ้ นสายปลายเหตุ จึงมา
รายงานเสิ่นอวี๋ซื่อ
449
คลื่นเล็กๆ ในตระกูลเสิ่นไม่ทนั ไรก็โดนกลบหายไปแล้ว
เสิ่นหนิงได้รเู้ รือ่ งนี้ จากชิวอู๋กร็ สู้ ึกขา นึ กถึงที่เสิ่นอวี๋ซื่อตัดสินใจ
เฉี ยบขาด นึ กสะท้ อ นใจ ใช่ แ ล้ ว ลู ก ชายห้ า ลู ก สาวหนึ่ ง คื อ
ต้นไม้ใหญ่ที่หนุนหลังเสิ่นอวี๋ซื่ออยู่ นางจะมีอะไรต้องเกรงกลัว
กัน
เริ่มจากซังกวนเฉ
่ ิ งโย่วหลงใหลในตัวนาง ตอนนี้ นางยัง
มีครรภ์ก่อนเฉินหวันโหยว
่ ทาให้เต๋อเฟยในวังทัง้ หวันทั
่ ง้ โกรธ
ถือโอกาสช่ วงที่ ซงกวนเฉ
ั่ ิ งโย่วโอรสของตนเข้ าวัง ไปทักทาย
ยามเช้าบันดาลโทสะ
“เสด็จแม่...ข้า...” ซังกวนเฉ
่ ิ งโย่วได้ยินคาจากเต๋อเฟย ก็
ไม่ร้จู ะพูดอย่างไร อยากชี้แจงก็พดู ไม่ออก เขารู้ว่าถ้าพูดแล้วจะ
ยิ่งทาให้นางโมโหมากขึน้
แต่งเข้าราชวงศ์เกิดในราชวงศ์ ทาผิดไม่ได้แม้เพียงก้าว
เดียว ถ้าผิดก็ถึงแก่ชีวิต คนธรรมดาพี่รกั น้ องน้ องเคารพพี่ คน
ธรรมดารัก กตัญ ญูด้ ว ยกัน ได้ แต่ ร าชวงศ์ท าไม่ ไ ด้ ! นี่ คื อ สิ่ ง
ชดเชยจากการที่ ได้รบั อานาจสูงสุด นางเข้าใจแต่ แรกแล้ว น่ า
เสียดายที่ลกู ชายคนนี้ ยงั ไม่เข้าใจ น้าตาหยุดไม่ได้เลย
452
“เสด็จแม่...” ซังกวนเฉ
่ ิ งโย่วพุ่งตัวเข้าไปห้ ามจางเต๋อเฟย
เห็นความทุกข์โศกของจางเต๋อเฟย สีหน้ าเขาเปลี่ยนจากเขียว
เป็ นซีดขาว นัยน์ ตาเบิกโพลง
454
นึ กถึงเต๋ อเฟยสนมหนึ่ งในสี่ คนกับตระกูลเดิ มที่ ลื อ ลัน่
ซังกวนฉางจื
่ ้อกับหลี่ก้ยุ ผินก็พลอยนิ่งเงียบ เป็ นคนที่ ต่อกรไม่
ง่ายเลย
455
เที ยบกับแต่ก่อน มีอะไรแตกต่างกันหรือ แค่เพื่อมีชีวิต
อยู่เหมือนชาวบ้าน ให้คนอื่นได้เห็น หญิงสาวที่วดั ฟู่ กั ๋วอิจฉาใน
วาสนานาง แล้ ว นางไม่ อิ จ ฉาหญิ ง สาวพวกนั ้น ที่ มี อิ ส ระเสรี
หรือไร ขอสิ่งใดก็ได้สิ่งนั น้ แล้ว นางไม่ควรเคืองแค้น เพียงแต่
โชควาสนาสุขสมคืออะไร นางมิอาจรูไ้ ด้
42 การไปอันเป่ ยขององค์ชายสาม
456
ไม่นานนั ก ตระกูลเสิ่ นจัดงานครบเดื อนของเสิ่ นอวี๋ เฉิ น
อย่างเรียบง่าย พวกเสิ่นอวี๋หงกับเสิ่นเจ๋อหย่วนออกจากเมือง
หลวงแล้ว
ก่อนเสิ่นอวี๋เฉินครบเดือน เสิ่นเจ๋อซือส่งจดหมายมาจาก
เมืองหน้ าด่านอันเป่ ย เขาไปอันเป่ ยสี่ เดือนกว่าแล้ว จดหมาย
เล่ า ถึ ง สิ่ ง ที่ เ ขาประสบมาหลายเดื อ น บรรยายสถานการณ์
ชายแดนเหนื อ บรรยายการกระทาของซังกวนหย่ ่ งผิงองค์ชาย
สามที่ เมืองหน้ าด่ านอันเป่ ย บอกว่าหลังจากองค์ชายสามมา
เมืองหน้ าด่านอันเป่ ยแล้วทาให้เหล่าทหารไม่พอใจ
457
การที่ ได้ดารงตาแหน่ งผู้คมุ ทหารเมืองหน้ าด่านอันเป่ ย
ซังกวนหย่
่ งผิงดีใจยิ่งนัก นึ กว่านี่ เป็ นเพราะฉางไท่ฮ่องเต้เห็นถึง
ความสาคัญของเขา
458
“ให้ตายสิ อีกไกลแค่ไหนจึงจะถึงเมืองหน้ าด่านอันเป่ ย”
ซังกวนหย่
่ งผิงพ่นทรายออกจากปาก ถามเช่นนี้ ให้ตายสิ ทาไม
มี พ ายุ ท รายมากมายนั ก ใช้ ผ้ า แพรตาละเอี ย ดคลุ ม ทัง้ ปาก
ทัง้ จมูกยังเข้ามาได้ นี่ มนั ดินฟ้ าอากาศอะไรกัน! เขาจะต้องทน
ดินฟ้ าอากาศบ้าบอแบบนี้ อีกนานแค่ไหน
พอความแปลกใหม่ระยะแรกผ่านไป การเดินทัพแต่ ละ
วันช่ างลาบากยากเข็ญและน่ าเบื่อ สถานที่ ผ่านไปแต่ ละวันก็
ซา้ ๆซากๆ มีแต่ภเู ขากับพายุทราย จิตใจซังกวนหย่
่ งผิงนับวัน
ก็ยิ่งร้อนรน รูส้ ึกร่างกายนับวันยิ่งหนาวเหน็บลงทุกที เมืองหน้ า
ด่านอันเป่ ยทาไมจึงไกลนักนะ?!
459
นี่ ไปชายแดนเหนื อไม่ใช่ไปเที่ ยว ไม่เหมือนเที่ ยวเล่นใน
เมืองหลวงแน่ นอน อี กทัง้ อากาศที่ รุนแรงในชายแดนเหนื อก็
ขึ้ น ชื่ อ ลื อ ชา โดยเฉพาะฤดู ห นาวพายุ ท รายมี ม าก อากาศ
โหดร้ายเดินทัพลาบาก นึ กถึงเรื่องนี้ เขาก็ชกั รู้สึกเห็นใจองค์
ชายสามที่ เคยอยู่แต่ เมืองหลวงไม่เคยลาบากมาก่อนคนนี้ จึง
ถามเรือ่ งนี้ วนั ละหลายครังว่
้ าเมื่อไรจะถึงอย่างไม่รสู้ ึกราคาญ
ได้ยินคาตอบของเสี่ยนเม่าซิ่น ซังกวนหย่
่ งผิงหมดอาลัย
ตายอยาก อี กตัง้ สามวัน เวลานี้ เขานึ กถึงความเป็ นอยู่ที่แสน
สุขสบายในเมืองหลวงอย่างที่ สุด ถ้ายังอยู่เมืองหลวง เขาคง
กาลังอาบน้าอุ่นดื่มซุปบารุงที่อ่นุ กาลังดีทีเดียวเชียว
กู่ต้าจู่รู้อยู่แล้วว่าองค์ชายสามใกล้จะมาถึง เขาไม่รู้สึก
อะไรกับการที่ ฉางไท่ฮ่องเต้แต่งตัง้ ผู้คมุ ทหารคนนี้ มาให้ ถึงแม้
ผู้คุม ทหารคนนี้ เ ป็ นถึ ง องค์ช าย แล้ ว จะท าไม จะท าอะไรได้
ตอนข้าอยู่ชายแดนเหนื อสูดพายุทรายเคี้ยวรากหญ้า เขายังไม่
รู้อยู่ที่ไหนเลย ผูค้ มุ ทหารเป็ นของเล่นอะไร! ใบหน้ าชัวร้
่ ายของ
กู่ต้าจู่มีรอยยิ้มหยันเล็กน้ อย บอกเจิ้งเสียนซึ่งเป็ นรองผู้พิทกั ษ์
เมืองทัง้ ยังเป็ นน้ องภรรยาด้วยว่า “สังการลงไปว่
่ า ให้ กองทัพ
เตรียมพร้อม ระยะนี้ ได้ข่าวว่าถูเจวี๋ยมีการเคลื่อนไหว พรุ่งนี้ ข้า
จะนาทัพไปปราบปราม ขุนนางประจาเมืองหน้ าด่านก็ติดตาม
ไปด้วยกัน!”
460
“ขอรับ!” ท่านผู้คุมทหาร ทิ้งเมืองหน้ าด่านว่างเปล่าให้
ท่ านจัดการ พอคิดถึงเรื่องนี้ ใบหน้ าเจิ้งเสี ยนปรากฎรอยยิ้ ม
น้ อยๆ ต่างกับกู่ต้าจู่ที่หน้ าตาขมึงทึง ใบหน้ าเขาเหมือนผูค้ งแก่
เรี ย น ดู ไ ม่ เ ป็ นนายพลฝ่ ายบู๊เ ลยสัก นิ ด แต่ เ หมื อ นขุ น นาง
ฝ่ ายบุน๋ มากกว่า ก็เป็ นเพราะรองผูพ้ ิ ทกั ษ์เมืองที่หน้ าตาเหมือน
ขุนนางบุน๋ คนนี้ เคยขับม้าพันลี้จ่โู จมฆ่าหัวหน้ าสาขาฮาซันอี้จี
ของฝ่ ายถูเจวี๋ย ได้ตาแหน่ งรองผู้พิทกั ษ์เมืองด้วยผลงานโดด
เด่นมากมาย แม้อายุยงั น้ อยแต่ เหล่าทหารยอมรับหน้ าชื่ นตา
บาน ไม่มีใครวิจารณ์เขาเรือ่ งความสัมพันธ์กบั กู่ต้าจู่
461
รู้ว่ากู่ต้าจู่ต้องการแสดงอานาจให้เห็น ข่าวที่ว่าเขากาลัง
จะมาถึงนัน้ ส่งให้ทหารลาดตระเวนของอันเป่ ยนานแล้ว ทาไม
ต้ องนาทหารออกไปกวาดล้ างชายแดนเวลานี้ ความลาบาก
เหน็ ดเหนื่ อยมาเดือนกว่ากับความโกรธตรงหน้ ารวมกันแล้ว
ซังกวนหย่
่ งผิงอยากฉี กร่างกูต้าจู่ออกเป็ นชิ้นๆ ที แรกยังคิดจะ
รับไว้ใช้ อย่างดี ไม่นึกว่าเจ้าไม่อยากได้พระคุณกลับอยากได้
พระเดช
ทหารแก่เห็นอาการซังกวนหย่
่ งผิง สายตาฉายแววดูถกู
คิดในใจว่ารอท่านผูพ้ ิ ทกั ษ์เมืองกลับมาค่อยจัดการกับเจ้ายังไม่
สาย ในสายตาทหารแก่ ร วมทัง้ ทหารชายแดนเหนื อ ทัง้ หมด
กู่ต้าจู่ที่อยู่ร่วมกันมายี่สิบกว่าปี ทัง้ สร้างผลงานให้ความสงบแก่
ชายแดนเหนื ออย่างมหาศาลย่อมสาคัญกว่าองค์ชายสามที่ อยู่
ข้างหน้ านี้ มากมายนั ก ความรู้สึกต่ อราชส านั กที่ อยู่ดี ๆ ก็ตงั ้
ตาแหน่ งผูค้ มุ ทหารให้เมืองหน้ าด่านอันเป่ ยจึงเป็ นไปในทางลบ
อย่างมาก
ช่วงท้ายของงานเลี้ยงจึงเมามายทรงตัวไม่ได้จนแทบจะ
ล้มกลิ้ง กู่ต้าจู่รีบสังทหารพยุ
่ งกลับไปพักที่ห้อง ยังกาชับให้ดแู ล
อย่างดี เสี่ ยนเม่าซิ่นกับพวกเสนาธิการองค์ชายสามก็พ อกัน
ดื่มหนักยิ่งนัก ต่างฟุบอยู่บนโต๊ะหลับกันหมด
464
พวกนี้ กู่ต้าจู่ร้ชู ดั เจนถึงความสาคัญ จะปล่อยให้คนอื่นกาเรื่อง
สาคัญไว้ได้อย่างไร จะต้องฉกชิงมาเป็ นอันดับแรก!
ซังกวนหย่
่ งผิงยังกล่าวด้วยว่าทาแทนฮ่องเต้ วันหน้ าจะ
จัดทัพอันเป่ ยผู้พิทกั ษ์ เมืองเสี ยใหม่ ให้ ก่ ตู ้ าจู่อนั เป่ ยผู้พิทกั ษ์
เมืองกับเจิ้งเสียนรองผูพ้ ิ ทกั ษ์เมืองร่วมกันสนับสนุน บอกชัดถึง
ความหมายของการรวบอานาจทหาร เดิมทีเขาคิดจะค่อยๆทา
ที หลัง แต่ เมื่อถูกลองดีเรื่องเสื้อผ้าอุปกรณ์ ทุกอย่างจึงเป็ นอัน
ลืมสิ้น
ซังกวนหย่
่ งผิงส่งพระราชโองการให้ทหารข้างๆ ใบหน้ า
เริ่ ม ปรากฏรอยยิ้ ม รู้สึ ก ว่ า ความอัด อัน้ ตัน ใจค่ อ ยๆ ละลาย
หายไป กู่ต้าจู่กบั เจิ้งเสียนได้แค่ทาตามความต้องการของเสด็จ
พ่อ รอให้ข้าจัดทัพห้าหมื่นคนนี้ ใหม่ แล้วเอาองครักษ์กบั จ๋างสื่อ
ของวังองค์ชายสามบรรจุเข้าไปในทัพผูพ้ ิ ทกั ษ์เมืองอันเป่ ย ข้าก็
จะรูค้ วามเคลื่อนไหวของห้าหมื่นคนนี้ แล้ว กู่ต้าจู่กค็ งไม่กล้าทา
อะไร นานวัน เข้ า ทัพ ห้ า หมื่ น คนนี้ ก็เ ป็ นของข้ า แล้ ว เขาคิ ด
อย่างเข้าข้างตัวเอง
466
กู่ต้ า จู่ก บั เจิ้ ง เสี ย นได้ แ ต่ ฟั ง อยู่ สี ห น้ า ไม่ แ สดงอาการ
ใดๆ
467
43 ซื้อใจทหาร
ไม่นานนัก กู่ต้าจู่เชิญซังกวนหย่
่ งผิงไปชมสนามฝึ กทหาร
กล่าวว่าเพื่อไปรับรู้ความห้าวหาญของทหาร เป็ นก้าวแรกของ
การคุ้นเคยกับค่ายทหารเมืองหน้ าด่านอันเป่ ย
ซังกวนหย่
่ งผิงพยักหน้ า ไม่ได้ พูด ถือว่าตกลงใจคิดว่า
กู่ต้ า จู่นั บ ว่ า รู้ท างลม รับ พระราชโองการไม่ ท ัน ไรก็เ ป็ นฝ่ าย
แสดงท่าทียอมรับแล้ว
468
ไม่ร้ทู าไม เสี่ ยนเม่าซิ่นรู้สึกเหมือนมีลางร้าย เขามองดู
คนอื่นที่ กาลังยิ้มแย้ม ใจนึ กว่าข้าคงคิดมากไปเอง แต่ ขออย่า
ให้เกิดเรือ่ งอะไรขึน้ มาเลยจะดีกว่า
“ไม่ ใ ช่ ป ระลอง แต่ เ ป็ นการฝึ กคู่. ..” เจิ้ ง เสี ย นหัว เราะ
พลางอธิบาย
469
เลือดคละคลุ้ง พอเห็นชัดเจนถึงของที่ตกอยู่ตรงหน้ าเขา สีหน้ า
พลันซี ดเผือด นัน่ คือร่างมนุษย์ที่เนื้ อตัวเละเทะ แขนขาหายไป
อย่างละข้าง กาลังกระอักเลือดอย่างหนั กติดๆ กันพลางร้อง
โหยหวน แขนขาที่ เหลืออย่างละข้างคล้ายกาลังกระตุกเล็กๆ
พอเขาลูบหน้ าแล้วเห็นเลือดในมือ ก็ถึงขนาดถอยไปหลายก้าว
ร้องเสียงสันว่
่ า
“ใช้ไม่ได้ คราวที่แล้วแขนขาหายหมดยังอยู่ได้อีกสองชัว่
ยามเลย...”
เขาอธิบายให้ซงกวนหย่
ั่ งผิงด้วยรอยยิ้มว่า ทัง้ หมดเป็ น
เชลยศึก ถูกทหารพิทกั ษ์เมืองใช้ เป็ นอุปกรณ์ การฝึ กจริง เพื่อ
เพิ่มประสิทธิภาพของทหารพิทกั ษ์เมือง การฝึ กคู่แบบนี้ มีวนั ละ
หลายครัง้ ไม่มีอะไรมาก
470
ทุกคนได้กินเนื้ อแล้ว!” น้าเสียงปกติธรรมดา คล้ายจะอยากให้
มีอีกด้วยซา้
เติมกับข้าวรึ ซังกวนฉางจื
่ อ้ นึ กถึงเนื้ อติดกระดูกเมื่อคืน
หน้ าที่ ข าวซี ด กลับ กลายเป็ นเขี ย วอ่ อ น ทนไม่ ไ หวอาเจี ย น
ออกมา รู้สึ ก หนาวเยื อ กไปทัง้ ตัว ครัน้ เห็น สี ห น้ า ท่ า ทางยิ้ ม
ระรื่ น ของเจิ้ ง เสี ย น รู้สึ ก ว่ า น่ ากลัว ยิ่ ง กว่ า ผี ร้ า ย พวกนี้ เป็ น
มนุษย์ประเภทไหนกันหนอ ความสยองผุดขึ้นมาในใจ เส้นขน
ตามแขนตามตัว ลุ ก ชัน ในสมองเกิ ด สว่ า งแวบขึ้น มา จนถึ ง
เวลานี้ เขาจึ ง นึ กขึ้ น ได้ ว่ า กู่ต้ า จู่ เมื อ งหน้ าด่ า นอัน เป่ ยที่ อ ยู่
ตรงหน้ าคนนี้ เคยฟั น ข้ า ศึ ก ล้ ม ตายมานั บ ไม่ ถ้ ว น สองมื อ
คละคลุ้ ง ด้ ว ยเลื อ ดสดๆ จนถูเ จวี๋ ย ตั ง้ สมญาว่ า “ยมบาล
อันเป่ ย”!
ซังกวนหย่
่ งผิงตัง้ สติกลับมา ข้ำจะเป็ นปรปั กษ์ก่ตู ้ ำจู่ได้
อย่ำงไร กู่ต้ำจู่ผำดโผนอยู่อนั เป่ ยยีส่ ิ บปี จะต้องมีทงั ้ บำรมีและ
อิ ท ธิ พ ลที อ่ ัน เป่ ยอย่ ำ งลึ ก ซึ้ ง ข้ ำ จะปะทะกับ เขำโดยตรงได้
อย่ำงไร วอนหำเรือ่ งเดือดร้อนใส่ตวั จริงๆ
เห็นซังกวนหย่
่ งผิงอาเจียนจนน้ าย่อยแทบออกมาด้วย
กู่ต้ า จู่ส บตาเจิ้ ง เสี ย นปราดหนึ่ ง ภายใต้ ร อยยิ้ ม ละไมนั ้น คื อ
จิตใจที่ ค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็ นเย็นเยียบ เวลานี้ ในใจพวกเขามี
ความโกรธที่คกุ รุน่ ไม่หยุด
472
ตระกูลกู่กบั ตระกูลเจิ้งอยู่เฝ้ าชายแดนเหนื อสามชัวคน ่
ทาศึกกับชนเผ่าถูเจวี๋ยและเซียนเปยมาถึงยี่สิบปี ลูกหลานตาย
ในการรบสามสิบกว่าคน ความเจ็บปวดถึงขัน้ ฝังกระดูกที่ แลก
มาคือความสงบสุขของประชาชนชายแดนเหนื อแสนห้ าหมื่น
คน องค์ชายคนหนึ่ งมาควบคุมทหาร ให้เขายืนอยู่บนแผ่นดิน
ชายแดนเหนื อได้กถ็ ือว่าอดทนมากแล้ว ก้นยังนั ง่ ไม่ทนั อุ่น ก็
คิดจะยึดอานาจทหาร นี่ จึงเป็ นสาเหตุที่ทาให้ก่ตู ้าจู่กบั เจิ้งเสียน
รูส้ ึกโกรธแค้นมาก
ใช้ของมีค่ำกับตั ๋วเงินไปซื้อใจขุนนำงกับทหำรเมืองหน้ ำ
ด่ำนอันเป่ ย นี่ คือวิธีที่ซงกวนหย่
ั่ งผิงคิดออกมาได้ ในเมืองหน้ า
ด่านอันเป่ ย มีขนุ นางคนไหนที่ซื้อได้บา้ งหนอ
คนแรกที่ซงกวนหย่
ั่ งผิงนึ กขึน้ ได้กค็ ือเสิ่นเจ๋อซือซือหม่า
ประจ าเมื อ งหน้ า ด่ า น เสิ่ น เจ๋อ ซื อ เพิ่ ง ย้ า ยมาเมื อ งหน้ าด่ า น
อันเป่ ยไม่นาน รับอิทธิพลจากกู่ต้าจู่ไม่มากนั ก อี กทัง้ เสิ่นเจ๋อ
474
ซือเป็ นลูกหลานตระกูลอู่เยวี่ยเสิ่น ตัวเองก็ร้จู กั ชื่อพวกตระกูล
เสิ่นอย่างเสิ่นหวาซันกั
่ บเสิ่นเจ๋อจิ้ง จึงพออ้างได้ว่ารูจ้ กั กัน
เสิ่นเจ๋อซื อตกตะลึงตอนเห็นซังกวนหย่
่ งผิงหยิบปึ กตั ๋ว
เงิ น กับ กองของมี ค่ า นี่ มัน เรื่อ งอะไรกัน ซื้ อ ตัว หรื อ อวดรวย
ได้ยินเสียงพูดอย่างใจนักเลงว่า
475
รนหาที่ ตายจริงๆ! แต่ รนหาที่ กอ็ ย่ามาหาข้าสิ! เสิ่นเจ๋อ
ซื อไม่เข้ าใจจริงๆ สายตาของเขาที่ มององค์ชายสามเหมือน
สายตาที่มองคนโง่ไม่มีผิด
476
เมื่ อ เป็ นเช่ น นี้ ภาพประหลาดปรากฏที่ เ มื อ งหน้ า ด่ า น
อันเป่ ย องค์ชายสามส่ งของมี ค่ากับตั ๋วเงิน ทหารอันเป่ ยเก็บ
ตั ๋วเงิน ทัง้ คนส่งกับคนรับต่างหัวเราะร่า
“เจียงป๋อเหวินกับอู๋เหนิงรวมหัวกันทัง้ ในและนอกราช
สานัก ฮ่องเต้ ส่งองค์ชายสามมาควบคุมทหาร แสดงว่าฮ่องเต้
เกิ ด ความสงสัย พวกเรากู่เ จิ้ ง สองตระกูล ไม่ มี ลู ก หลานอี ก
สามสิบกว่าคนที่จะพลีชีพอีกแล้ว...”
477
“ก็ เ พราะพวกเขาจงรัก ภัก ดี ภ ัก ดี ป กป้ องชายแดน
ประชาชนชายแดนเหนื อล้วนสานึ กบุญคุณกู่เจิ้งสองตระกูล ทัง้
สนับสนุนทัง้ ซาบซึ้งในตัวกู่ต้าจู่ ชายแดนเหนื อเวลานี้ ถึงขนาด
มีทหารที่ ร้จู กั แต่ ก่เู จิ้งไม่ร้จู กั ซังกวน
่ หรือว่านี่ จึงเป็ นเหตุผลที่
ฮ่ อ งเต้ ส่ ง องค์ช ายสามไปควบคุม ทหาร” เสิ่ น หวาซัน่ อาศัย
จดหมายของเสิ่นเจ๋อซือสรุปเรือ่ งได้เช่นนี้
478
44 เสนาบดีฝ่ายขวา
เจ้ากรมอาลักษณ์ เจ้าสานักมุขมนตรีฝ่ายตรวจสอบกับ
เสนาบดี ฝ่ ายซ้ า ยขวาถูก ขุ น นางต้ า หย่ ง แอบตัง้ สมญาว่ า
“สี่ขนุ นางแถวหน้ า” เห็นได้ถึงฐานะที่สูงส่งและสาคัญ อยู่เหนื อ
ขุนนางทัง้ ปวง
480
แต่คนอื่นไม่ได้อยู่สงบเหมือนเขา ต่างขวนขวายหาลู่ทาง
วางแผนทางลับ สืบหาว่าฮ่องเต้พอใจคนไหน นาเสนอขุนนาง
สายเดียวกับตัวเอง ปรากฏคลื่นลมทัง้ หน้ าบ้านหลังเรือน แต่ละ
คนล้วนแสดงออกสุดฝี มือในทางที่ ตวั เองถนัด ส่ วนที่ จะได้ผล
หรือไม่ ก็ต้องรอดูกนั ไป
“ท่านว่าเฉินจือเฮ่าเสนาบดีกลาโหม...” เต๋อเฟยกาลังคิด
จะพูดอะไร แต่ เห็นฉางไท่ฮ่องเต้มองที่ นางด้วยสายตาออกจะ
เคร่งเครียด สิ่งที่ นางคิดก็พูดไม่ออก รู้ว่าฉางไท่ ฮ่องเต้ เริ่มมี
โทสะ วังหลังห้ ามยุ่งการเมือง หากฉางไท่ ฮ่องเต้ เอาผิดขึ้นมา
จริงๆ นางก็หนี ไม่พ้น รู้สึกตกใจกลัว ดูแล้วเรื่องส่งเสริมเฉินจือ
เฮ่ าต้ องหาโอกาสหน้ าแล้ ว จึ ง รี บ แนบชิด เบี ย ดบนตัว ฮ่ องเต้
กระซิบว่ า “หม่อมฉั นลา้ เส้ นไปแล้ว...หม่อมฉั นขอปรนนิ บัติ
ฮ่องเต้...”
483
ไม่ว่าเหล่าสนมกับองค์ชายจะทาอะไรมากมาย แต่ กย็ งั
สื บรู้ไม่ได้ว่าฉางไท่ ฮ่องเต้ ตงั ้ ใจทาอะไร สานั กราชเลขาธิการ
กับ ส านั ก พระราชวัง ก็ไ ม่ มี ข่ า วอะไรออกมา แสดงว่ า ฉางไท่
ฮ่องเต้ยงั ไม่ได้ตดั สินใจขัน้ สุดท้าย
เมื่อเปรียบเทียบการกระทาของเหล่าพระญาติต้าหย่งกับ
ขุนนางระดับสูงแล้ว ความคิดของขุนนางเมืองหลวงง่ายดาย
กว่ามาก ระดับตาแหน่ งพวกเขายังตา่ เกินไป ไม่มีความใฝ่ ฝัน
484
ถึงตาแหน่ งเสนาบดีฝ่ายขวา ในเมืองหลวงนับไปนับมาก็มีคน
อยู่เท่ านี้ ไม่แน่ ว่าคนที่ เจ้าใกล้ชิดจะเป็ นคนสายฮ่ องเต้ รีบไป
เอาใจใกล้ชิดกับคนเหล่านัน้ เรียกว่าเป็ นการลงทุนเบือ้ งต้น
“ข้ า จะรู้ไ ด้ อ ย่ า งไร...” เสิ่ น หนิ งพูด ยิ้ ม ๆ แต่ ก ลับ รู้สึ ก
แปลกใจ ทาไมเกิดก่ อนล่วงหน้ านานนั ก ที่ จาได้ คือเสนาบดี
ฝ่ ายขวาต้ องปี หน้ าเดือนสามถึงจะป่ วยตาย ตอนนั น้ คนที่ ได้
ตาแหน่ งไม่ใช่เสนาบดีกระทรวงขุนนางสวีโหย่วหยวนที่ขนุ นาง
485
เมืองหลวงเห็น ว่ าเป็ นไปได้ สูง สุด แต่ เ ป็ นเสนาบดี กระทรวง
กลาโหมเฉินจือเฮ่า
เพียงแต่ไม่รวู้ ่าชาตินี้จะยังเหมือนเดิมหรือไม่
ฉางไท่ฮ่องเต้ไม่ปล่อยให้คนรอนานเกินไป ประกาศผูร้ บั
ตาแหน่ งต่ อจากกานหมิงเฉวี ยนอย่างรวดเร็วนอกเหนื อการ
คาดคะเนของทุกคน
486
การโยกย้ายครัง้ นี้ ไม่มีผลดีใดๆต่อองค์ชายทัง้ สาม ไม่มี
องค์ชายไหนได้รบั แรงสนับสนุนเพิ่มขึน้
องค์ชายห้าซังกวนฉางจื
่ อ้ แม้จะไม่พอใจกับผลการเลื่อน
ย้ายนี้ แต่กลับมาคิดอีกที ก็ยงั ดีกว่าเฉินจือเฮ่าได้เลื่อนขึน้ เยอะ
ตัวเองถึงแม้จะไม่ได้รบั ผลดี แต่องค์ชายรองกับองค์ชายสามก็
ไม่ได้รบั แรงสนับสนุนมากขึน้ ถือว่าทุกคนเสมอกัน
โดยเฉพาะองค์ชายรอง นับว่าวุ่นวายโดยเปล่าประโยชน์
แท้ๆ เขาได้ข่าวการเคลื่อนไหวของเต๋อเฟยกับองค์ชายรอง นึ ก
ถึงจุดนี้ ซังกวนฉางจื
่ อ้ ค่อยรู้สึกสบายใจขึ้นมาบ้าง เพียงแต่เขา
เคยชินกับการที่ ต้องป้ องกันไว้ก่อนแก้ หลังความสบายใจผ่าน
487
ไปก็สงพวกสวี
ั่ ่ซนั ซื อตระเตรียมข้อมูลทัง้ หมดของเยี่ ยเจิ้งฉุ น
รอแต่เพียงหลังจากเขาเข้ารับตาแหน่ งแล้วค่อยแสร้งพูดให้เขา
ถูกใจก็พอแล้ว
เทียบกับความผิดหวังขององค์ชายรอง ขุนนางสายเจียง
หนานต่ างดีใจ ในที่ สุดก็ได้ต้นไม้ใหญ่ไว้อาศัยร่มเงา เสิ่นหวา
ซัน่ กับ เสิ่ น เจ๋ อ จิ้ ง ก็ไ ม่ เ ว้ น จางซู่ ยิ่ ง ไม่ ต้ อ งพูด ถึ ง วิ่ ง ไปบ้ า น
ตระกูลเสิ่นแสดงความยินดี กบั พวกเสิ่นเจ๋อจิ้ง ด้ วยเหตุนี้ทงั ้
ลูก เขยกับ ลู ก ศิ ษ ย์เ ยี่ ย เจิ้ ง ฉุ น ทัง้ คู่ต่ า งดี ใ จจนเมามาย ถื อ ว่ า
แสดงความยินดีล่วงหน้ าที่พ่อตาของตนได้เลื่อนขัน้
488
สถานการณ์ ของขุนนางในเมืองหลวงเริ่มมีการเปลี่ ยน
แปลงอย่างเงียบๆ ต่อจากการเลื่อนตาแหน่ งของเยี่ยเจิ้งฉุนกับ
การลาออกของกานหมิงเฉวียน มีบางคนรู้สึกถึงเรื่องนี้ แต่กม็ ี
บางคนที่ไม่ได้รบั รูเ้ ลยแม้แต่น้อย...
489
45 ระลอกคลื่นที่ตามมา
490
คนนอกรู้เพี ยงว่ าเยี่ ยเจิ้งฉุ นเป็ นอาจารย์ของเสิ่นเจ๋อจิ้ง
แต่ไม่ร้วู ่าเสิ่นเจ๋อจิ้งเป็ นลูกศิษย์ที่เยี่ยเจิ้งฉุนภูมิใจมากที่ สุด จะ
ว่าไปก็แปลก ลูกศิษย์เยี่ยเจิ้งฉุนมีไม่น้อย แต่พอใจแค่เสิ่นเจ๋อ
จิ้ง คนเดียว ทุ่มเทกายใจสอนทุกอย่างที่รใู้ ห้แก่เขา ทว่าลูก
ศิษย์คนนี้ กลับไม่มีอะไรที่เหมือนเขาเลย ไม่ได้เรียนรู้อะไรจาก
เขาเลยสักนิด เยี่ยเจิ้งฉุนคิดอย่างอ่อนใจ
491
ความจริงการแย่งชิงเป็ นผูส้ ืบทอดอานาจนัน้ ชัดเจนมาก
แล้วว่าเป็ นเรื่องของสามคนนี้ ความจริงเขาก็คิดเช่ นเดี ยวกับ
บิ ด า พอสิ้ น รัชทายาท ภาพการช่ ว งชิงตาแหน่ งของสามองค์
ชาย ก็จะปรากฏออกมาทันที ความเปลี่ยนแปลงของขุนนางใน
เมืองหลวง เป็ นเพียงคลื่นระลอกแรกเท่านัน้
ไม่คิดว่าเสิ่นหนิงจะสันศรี
่ ษะ บอกว่าตอนนี้ ยงั ไม่ถึงเวลา
ความจริงนางยังไม่ร้วู ่าจะจัดการอย่างไรกับพวกเสิ่นอวี๋ หง ดู
เหมือนใช้ เหตุผลอะไรก็ไม่น่าจะใช่ อี กทัง้ เรื่องเยี่ ยเจิ้ง ฉุ น มา
เมืองหลวง ทัง้ เสิ่นหวาซันกั
่ บเสิ่นเจ๋อจิ้งมี เรื่องต้ องไตร่ต รอง
มากอยู่ นางไม่อยากเพิ่มเรือ่ งให้พวกเขาในเวลานี้
เยี่ยเจิ้งฉุนเข้าเมืองหลวงมีผลกระทบกับตระกูลเสิ่น เสิ่น
หนิงรูต้ งั ้ แต่ตอนแต่งตัง้ เสนาบดีฝ่ายขวา ปู่ กับบิดาอาจจะยังนึ ก
ไม่ทนั ซัง่ กวนฉางจื้อยิ่งต้ องหาวิธีลากตระกูลเสิ่นเข้าไปเป็ น
พวกให้ได้
494
“พี่ชายอยากให้ผิงเอ๋อร์แต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กบั ตระกูล
เสิ่น เพราะอะไรหรือ สมรสกับทางบ้านเยี่ยเจิ้งฉุ นโดยตรงไม่
ดี ก ว่ า หรื อ ข้ า จ าได้ ว่ า บ้ า นเขาก็มี ห ลานสาวที่ เ หมาะสมอยู่
เหมือนกัน ” โจวเสี ยนเฟยยังไม่ใคร่จะเข้าใจนั ก แม้อายุจะไม่
น้ อยแล้ว แต่ น้ าเสี ยงค่อนข้างเถรตรงไร้เดียงสา ซึ่ งสิ่งนี้ กเ็ ป็ น
สาเหตุที่นางได้รบั ความโปรดปรานจากฮ่องเต้ด้วยเช่นกัน
ความจริงการที่ สามารถอยู่รอดปลอดภัยในวังหลวงได้
ถึงเกือบยี่สิบปี ทัง้ ยังสามารถเลี้ยงลูกชายจนโตแยกวังออกไป
ได้ อี กทัง้ ได้รบั ความหลงใหลจากฮ่องเต้ โจวเสี ยนเฟยจะเป็ น
คนบริสุทธ์ ิ ไร้เดียงสาได้อย่างไร หลินซื่อก็ร้อู ยู่ ไม่กล้าละเลยได้
ต่อหน้ าน้ องสามีที่ถามมาตรงๆ ก็ไม่กล้าประมาท บอกผ่านคา
ของโจวหยางซี
496
ขวาเยี่ยเจิ้งฉุน ยิ่งเที ยบไม่ได้กบั ปี ที่ แล้วแล้วใหญ่ เขาก็เชื่ อว่า
เด็กสาวตระกูลเสิ่นเหมาะสมกับองค์ชายห้ามากกว่า
“เสิ่ น อวี๋ ห งยัง อยู่ห างโจว ลูก หลานเสิ่ น เจ๋อ จิ้ ง คนอื่ น ก็
ศึ กษาที่ ส านั กศึ กษาสูงสุดกับโรงเรี ยนขุน นาง จะหาโอกาสก็
ไม่ง่าย” หลี่เข่ออันค่อนข้างกลุ้ม นึ กไม่ออกว่าจะหาวิธีอะไรมา
โยงใยตระกูล เสิ่ น ที่ ไ ด้ ผ ลสุ ด คื อ การแต่ ง งาน แต่ อ งค์ ช าย
แต่ ง งาน ผู้ชี้ข าดต้ องเป็ นฮ่ องเต้ เรื่องนี้ ต้ องท าอย่ างไรจึ ง จะ
ผ่านฮ่องเต้ได้
“ส่งคนคอยสังเกตการเคลื่อนไหวครอบครัวตระกูลเสิ่น
หากมีการออกนอกบ้านให้ รีบมารายงาน โอกาสเกิดจากการ
สร้าง มัวแต่รอก็จะไม่ได้ มัวแต่คิดก็จะไม่ได้เหมือนกัน” ซังกวน
่
ฉางจือ้ พูดอย่างมีนัยว่า เขามีวิธีที่ดีแล้ว เพียงแต่ต้องรอโอกาส
เมื่อไม่สามารถติดต่อตระกูลเสิ่นผ่านเสิ่นอวี๋หง ก็ต้องลงมือกับ
ลูกสาวภรรยาเอกเสิ่นเจ๋อจิ้งโดยตรง
497
ราวกับนัดกันไว้ก่อน ตระกูลเสิ่นได้รบั ของขวัญจากโจว
เสียนเฟยกับหลี่ก้ยุ ผินก่อนหลังคลาดกันนิดเดียว โดยใช้ข้ออ้าง
เดี ย วกัน ว่ า ลู ก ชายคนเล็ก ของเสิ่ น อวี๋ ซื่ อ กับ เสิ่ น เจ๋อ จิ้ ง ครบ
เดือน จึงส่งของขวัญเล็กน้ อยจากวังอี้คุนกับวังชุนซี มาให้ด้วย
ใจ
นางกานัลที่ นาของขวัญมายังถ่ายทอดคาพูดของเหนี ยง
เหนี ยงทัง้ สองว่า ขอให้เสิ่นอวี๋ซื่อรักษาเนื้ อรักษาตัวให้ดีๆ เมื่อ
ร่างกายกลับคืนสภาพแล้วเชิญเข้าวังมาสนทนาปราศัยกัน
เสิ่นอวี๋ซื่อค่อนข้างงุนงง ไม่เข้าใจว่าเหตุไฉนถึงมีความ
ห่วงใยจากในวังส่งมา เหนี ยงเหนี ยงทัง้ สองยังให้นางกานัลคู่ใจ
มาส่งของขวัญให้ตระกูลเสิ่น น่ าแปลกยิ่งนัก อีกทัง้ เสิ่นอวี๋เฉิง
ครบเดื อ นก็ผ่า นไปนานพอสมควรแล้ ว จนนางเห็น รายการ
ของขวัญ ที่ อ วี๋ ม ามาน ามาให้ นางจึ ง ได้ รู้ว่ า เป็ นเพราะอะไร
ของขวัญ เหล่ า นั ้น นอกจากของที่ ผู้ห ญิ ง กับ เด็ก ใช้ ไ ด้ เ พี ย ง
เล็กน้ อย เช่นกุญแจทองอายุวฒ ั นะ นอกนัน้ ชัดเจนเลยว่าเป็ น
ของใช้เด็กสาวประเภทเครือ่ งประดับกับเครื่องสาอาง แม้แต่ลกู
บอลไหมทองที่เด็กสาวเมืองหลวงกาลังนิยมก็มีอยู่ด้วย
498
“ดูท่าตระกูลเสิ่นจะกลายเป็ นเนื้ อชิ้นโตเสี ยแล้ว” เสิ่น
เจ๋ อ จิ้ ง น าเรื่ อ งนี้ มาบอกเสิ่ น หวาซัน่ ตอนท้ า ยยัง เสริ ม ด้ ว ย
ประโยคนี้
“สังการลงไปว่
่ า ทุกคนในเรือนหลังช่ วงนี้ หากไม่มีธุระ
ห้ ามออกไป ให้ อยู่แต่ ในบ้าน” ทาเป็ นว่าไม่รู้เรื่องอะไรดี แล้ ว
499
อี กทัง้ เหนี ยงเหนี ยงทัง้ สองก็ไม่ได้ บอกอะไรตรงๆ ถือเสี ยว่ า
เป็ นเพียงความห่วงใยต่อภริยาข้าราชบริพารก็แล้วกัน
500
46 เข้าวังครังแรก
้
ข่าวการส่งของขวัญของโจวเสียนเฟยกับหลี่ก้ยุ ผินก็ได้ตง
ฟู่ นามาเล่าให้เสิ่นหนิงฟังอย่างรวดเร็ว
เสิ่นหนิงฟังแล้วรู้สึกแปลกใจอยู่บา้ ง วังองค์ชายห้าแสดง
ท่าที มา เรื่องนี้ นางรู้อยู่แต่แรกแล้ว แต่ทาไมยังมีองค์ชายสาม
อีก คิดว่าตอนนี้ ทงั ้ ท่านปู่ กับท่านพ่อคงเริ่มรู้สึกถึงแล้ว ตระกูล
เสิ่ น กลายเป็ นเนื้ อ โอชะชิ้ น ใหญ่ ใ นสายตาคนอื่ น โดยเฉพาะ
สาหรับพวกองค์ชาย อิทธิพลของตระกูลเสิ่นยิ่งดึงดูดใจ จาก
การเข้าดารงตาแหน่ งของเยี่ยเจิ้งฉุน ตระกูลเสิ่นจะต้ องถูกจัด
วางบนโต๊ะให้ประเมินด้วย นี่ ไม่ใช่เรื่องดีแน่ นอน ไม่ร้ทู งั ้ ท่านปู่
และท่านพ่อมีวิธีรบั มืออย่างไร
502
แต่ปีนี้ เป็ นปี ครบรอบแปดสิบของไทเฮา จึงไม่เหมือนทุก
ปี ฉางไท่ฮ่องเต้สงไท่
ั ่ ฉางซื่อกับเส้าฟู่ เจียนตระเตรียมงานฉลอง
งานเฉลิ ม พระชนมพรรษาตัง้ แต่ ต้ น ปี เพื่ อ ให้ เ ป็ นงานใหญ่
เอิกเกริก ขณะนี้ การตระเตรียมทุกอย่างเสร็จสิ้น แค่ รอเวลา
มาถึงเท่านัน้
ดี ที่ปกติเสิ่นอวี๋ซื่อคอยสังสอนเส
่ ิ่ นหนิงถึงพิธีการในวัง
ไม่น้อย พิธีคารวะทักทายย่อมต้องทาให้เป็ น แม้จะเป็ นครังแรก ้
ที่พาเสิ่นหนิงเข้าวัง กระนัน้ ก็ไม่ได้กงั วลอะไรมากนัก
504
ประเดี๋ยวคุกเข่า ประเดี๋ยวลุกขึ้น การทักทายตามแบบในวังทา
ได้ อย่ างถูกต้ องคล่ องแคล่วผิดธรรมดาราวกับฝึ กฝนมาแล้ ว
หลายปี แม้แต่ พวกสาวใหญ่ในวังก็ทาได้ไม่เท่ าไหร่ อวี๋ มามา
คิดถึงจุดนี้ แล้ว ทัง้ ยิ้มทัง้ พยักหน้ าด้วยความพอใจ
505
เสิ่นหนิงก้มศี รษะ นิ่งเงียบไม่พูด ตอนผ่านวังคุนหนิงก็
ยังเหลือบมองไป ทุกอย่างเหมือนในความทรงจาไม่มีผิดเพี้ยน
สิ่งก่ อสร้างเหมือนเดิม สงบเงียบเคร่งขรึมเหมือนเดิม แม้แต่
ต้ นไม้ใหญ่ที่ปลูกอยู่หน้ าวังคุนหนิงก็ยงั ร่มรื่นเหมือนเดิม ไม่รู้
ว่ารอยเลือดที่วงั คุนหนิงเมื่อชาติก่อนได้ล้างสะอาดแล้วหรือยัง
506
“นี่ คงเป็ นลูกสาวท่ านกระมัง หน้ าตาน่ ารักน่ าชื่นชม ข้า
เห็น แล้ ว ก็นึ กรัก มาๆๆ มาให้ ข้ า ดูห น่ อ ย” เรี ย กเสิ่ น หนิ งไป
ข้ า งหน้ า นาง มองนางอย่ า งยิ้ ม แย้ ม คล้ า ยผู้อ าวุโ สที่ เ มตตา
กาลังมองลูกหลานแสนรัก ดูน่าอบอุ่นน่ าใกล้ชิด
507
อ่อนแอเปราะบางตรงหน้ านี้ เลวร้ายสารพัดพิษเช่นเดียวกับซัง่
กวนฉางจือ้ เป็ นงูพิษโดยแท้
508
ครัน้ เห็นโจวเสี ยนเฟยมาพูดแทรก หลี่ก้ยุ ผินก็ร้วู ่ าที่ จะ
ถือโอกาสตอนบังเอิญพบเสิ่ นอวี๋ ซื่อคุยเรื่องสมรสกับตระกูล
เสิ่นคงต้องพับไว้ก่อน ไม่นึกว่าจะถูกนางมาขวางไว้
จุดประสงค์ของโจวเสียนเฟยก็เพื่อหยุดไม่ให้หลี่ก้ยุ ผินพูด
ต่อ ยามนี้ บรรลุจดุ ประสงค์แล้วจึงไม่พดู อะไรมาก ลอบประเมิน
เสิ่นหนิง เป็ นเด็กสาวที่สดใสคนนี้ น่ะหรือ หน้ าตาไม่เลว แต่เมื่อ
คิดถึงลูกชายที่ต้องการหญิงสาวหน้ าตางามหยาดเยิ้มแล้ว โจว
เสี ย นเฟยขมวดคิ้ ว ถ้ า จะให้ ลู ก ชายยอม คงต้ อ งเปลื อ งแรง
พอสมควร
509
เด็กสาวไม่น้อยถูกไทเฮาเรียกให้มานัง่ อยู่ข้างกาย ต่ าง
กาลัง พยายามหาวิธีให้ ไทเฮาสนุ ก ไทเฮามักจะหัวเราะเปล่ ง
เสี ยงออกมาเวลาฟั งเด็กสาวพูดจบ ตรัสว่าเด็กสาวเหล่านี้ ร้ใู จ
จริงๆ ทาให้เหล่าองค์หญิงที่ เป็ นลูกของสนมต่างๆ มีสีหน้ าปัน้
ยาก แต่ ถึงอย่ างไรก็เป็ นเสด็จย่ า รู้ว่าพระนางคงพูดไปอย่ าง
นัน้ เอง แต่ละคนพึมพากับเสด็จแม่ตวั เอง
เมื่อเสิ่นอวี๋ซื่อซึ มซับบรรยากาศสนุกสนานก็ผ่อนคลาย
ลง ท าความเคารพไทเฮาพร้ อ มกับ ถวายพระพรให้ ท รงมี
พระชนมายุยืนนาน จากนัน้ จึงกระซิบคุยกับฮูหยินขุนนางคน
อื่นๆ รอเวลางานเลี้ยงเริ่ม
510
47 ลอบสังหาร ณ วังฉื อหนิง
รายการแสดงในงานเฉลิมพระชนมพรรษามีมากมาย
คณะเต๋อชิ่งเตรียมการแสดงชุด “กวนอิมมิยอมไป”เป็ น
พิ เ ศษ ไทเฮาฟั ง แล้ ว ย่ อ มต้ อ งพอใจและดี ใ จยิ่ ง นั ก ให้ ค ณะ
เต๋อชิ่งมารับรางวัลเป็ นพิเศษวันนี้ คณะเต๋อชิ่งยังเตรียมระบา
อวยพรให้ไทเฮาอีกหนึ่ งชุด ได้ยินนักดนตรีที่บรรเลงเพลงระบา
นี้ บอกว่ า ระบ านี้ “มี เ พี ย งในสรวงสวรรค์ย ากที่ จ ะมี ใ นโลก
มนุษย์” ทาให้เหล่าสนมทัง้ ยศเฟยยศผินกับเหล่าฮูหยินตราตัง้
เฝ้ ารอดูกนั อยากมีโอกาสได้ชมการแสดง
ได้ ยิ นหมู่ ค นพู ด ถึ ง คณะเต๋ อ ชิ่ งนั ่น นี่ เสิ่ นหนิ งคิ ด
ร้อยแปด ทัง้ หมดเป็ นคนคุ้นเคย แต่ ไม่คิดว่าจะได้ เ จอกัน ใน
สถานการณ์เช่นนี้
511
ฟ้ า มิน่าที่ ฮ่องเต้ หลงใหลนักหนา แต่ การที่ จะอยู่อย่างรื่นรมย์
สุขสบายในวัง ไม่ใช่จะมีแค่เพียงความงามเท่านัน้ มู่เฟยเอ๋ย...
512
ขอให้ เสด็จแม่สุขภาพแข็งแรง อายุมนขวัั ่ ญยืน เสด็จแม่วนั นี้
จะต้องคอยชมรายการดีๆที่เส้าหู่เจีย้ นเตรียมมาให้”
ฉางไท่ฮ่องเต้ผงกศีรษะอย่างพอใจ กาลังจะพูด
ในกลุ่มหญิงสาวนั น้ มี อีกหลายคนชักดาบจากผ้าโปร่ง
ตามหญิงสาวผู้นัน้ ไล่ตามฮ่องเต้ ไป แต่ ละนางวิทยายุทธสูงส่ ง
พร้ อ มที่ จ ะฆ่ า เพี ย งไม่ กี่ ที กลุ่ ม ขัน ที ที่ ข วางหน้ า ฮ่ อ งเต้ ก็ถ ูก
สังหารล้มลงติดๆ กัน คงเหลือเพียงไม่กี่คนที่ คุ้มกันฮ่องเต้ ไป
ทางด้านหลัง
517
เจียงฮองเฮากับชายารัชทายาทคุ้มกันไทเฮา ถอยไปถึง
ประตู ว งั ฉื อ หนิ ง แม้ ปิ่ นปั ก ผมจะตกหล่ น เสื้ อ ผ้ า จะยับ ย่ น ก็
ไม่สนใจแล้ว วิ่งไปประตูวงั ฉื อหนิงด้วยความเร็วสุดชี วิต ปาก
ตะโกนว่า “มีมือสังหาร มีมือสังหาร...”
519
48 ร้อยแปดขุนนางออกโรง
520
เมื่อหญิงที่ เป็ นคนนาเห็นว่ามีคนขวางฮ่องเต้อีกครัง้ ทัง้
โกรธทัง้ รีบ กาลังคิดจะชักดาบที่ ปักร่างมู่เฟยออกมา นางกลับ
ทรุดล้มลงกับพื้นดังโครม หน้ าอกมีดาบเสียบทะลุออกมา นาง
ยังไม่ทนั ร้องก็ขาดใจ
521
โดยเฉพาะฉางไท่ฮ่องเต้ อุ้มประคองมู่เฟยที่ ใกล้จะหมด
สติ ใจคอหวาดหวัน่ มือเท้ าสันเทา ่ ความกลัวมาเป็ นระลอก
หากไม่มีม่เู ฟย คนที่แน่ นิ่งอยู่นี้กต็ ้องเป็ นเขาแล้ว!
หลังการฆ่าตัวตายของมือสังหาร พวกชายายศเฟยและ
ผิ น ฮู ห ยิ น ตราตัง้ ทัง้ จิ น อู๋ เ ว่ ย ล้ ว นสงบลง ในวัง ฉื อหนิ งที่
กว้างขวางได้ยินเพียงเสี ยงร้องโหยหวนอย่างใจสลายของฉาง
ไท่ฮ่องเต้ “รีบไปตามหัวหน้ าฝ่ ายเวชโอสถมา! ช่วยมู่เฟย!...”
ความจริงนางต้องอาศัยความชุลมุนวิ่งถอยกลับไปทาง
ฮ่องเต้ ทัง้ วิ่งเร็วกว่ามู่เฟยด้วย แต่กลับสะดุดถูกนางกานัล คน
นี้ ทาให้มู่เฟยชิงตัดหน้ า ช่วยฮ่องเต้จากสถานการณ์ คบั ขันได้
สาเร็จ!
522
คิดเช่นนี้ แล้ว หลี่ก้ยุ ผินก็มองนางกานัลคนนี้ อย่างเคียด
แค้นอีกครัง้ ทาไมมือสังหารไม่สงั หารนาง?! โอกาสดีที่หายาก
เช่นนี้ เดิมนางได้วางแผนเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ กลับกลายเป็ นมู่
เฟยที่ได้ความดีความชอบไป
523
เหล่าฮูหยินตราตัง้ พากันกลับบ้านตัวเองอย่างขวัญหนี ดี
ฝ่ อ บางคนถึงขนาดเสื้อผ้าหลุดลุ่ย เครื่องประดับมีค่าบนศีรษะ
ไม่รตู้ กหายไปไหน แต่กไ็ ม่มีใครมัวสนใจเรื่องนี้ นึ กถึงพวกขันที
ที่ ต ายไป รวมทัง้ มู่ เ ฟยที่ ย ัง สลบอยู่ รู้สึ ก ว่ า ที่ ต ัว เองยัง มี ล ม
หายใจอยู่กโ็ ชคดีแล้ว
524
ในคื น นี้ ขุน นางเมื อ งหลวงไม่ มี ใ ครหลับ ลง จากการ
บรรยายอย่างละเอี ยดของบรรดาฮูหยินตราตัง้ เหล่าขุนนาง
รู้สึกถึงภัยอันตรายตอนนั น้ อี กแค่เพี ยงนิดเดี ยว มือสังหารก็
ประสบความส าเร็จ หากฮ่ อ งเต้ บ าดเจ็บ ทัง้ ราชส านั ก ย่ อ ม
สันสะเทื
่ อน
ให้ ขุน นางต้ า หลี่ เ อี้ ย นคุม ขัง คณะเต๋ อ ชิ่ ง ทัง้ คณะ หาก
จ าเป็ นให้ ใ ช้ วิ ธี ท รมานเพื่ อ หาความจริ ง ! แค่ มี ล มหายใจ
เหลืออยู่ ก็จะต้องสอบถามเรื่องราวมือสังหารที่เป็ นนักแสดงให้
ได้ในเวลาที่สนั ้ ที่สุด โดยเฉพาะต้องถามให้ชดั เจนว่ามือสังหาร
เป็ นใคร มาจากไหน ทาไมต้องการลอบสังหารฮ่องเต้
525
ให้จินอู๋เว่ยขวาสนับสนุนทหารเมืองหลวงควบคุมประตู
เมื อ งทัง้ สี่ ด้ า น ตรวจสอบการเข้ า ออกของคนที่ น่ าสงสัย !
ตรวจสอบโรงเตี๊ ย มและโรงสุ ร าทุ ก แห่ ง ว่ า ระยะใกล้ นี้ มี
เหตุการณ์ ผิดปกติหรือไม่ สอบถามถึงสถานะถิ่นที่ อยู่เดิมของ
แขกที่พกั ผูต้ ้องสงสัยทัง้ หมดให้คมุ ขังในคุกเมืองหลวง
ขุนนางทุกกระทรวงทบวงกรมเคลื่อนไหวกันเต็มที่ เวลา
ที่ เครื่องจักรกลทัง้ หมดของแคว้นปฏิบตั ิ การอย่างรวดเร็วเพื่อ
เป้ าหมายเดียวกัน ผลลัพธ์ที่ได้น่าตกใจทีเดียว โดยเฉพาะเป็ น
เรือ่ งที่เกี่ยวข้องกับไทเฮา ฮ่องเต้ ปฏิบตั ิ การได้รวดเร็วชนิดที่ไม่
เคยปรากฎมาก่อน จากบนลงล่าง โดยเฉพาะพวกจินอู๋เว่ย ถือ
โอกาสระบายความคับ แค้ น และความหวาดหวัน่ ท าให้ เ กิ ด
กระแสทารุณกรรมในโรงเตี๊ยมและโรงสุราในเมืองหลวง
527
วันรุง่ ขึน้ เรือ่ งราวก็ตรวจสอบได้ชดั เจนในระดับเบือ้ งต้นตอนนี้
ห่างจากเวลาเกิดเหตุที่วงั ฉื อหนิงเพียงหนึ่ งวันหนึ่ งคืนเท่านัน้
528
โหลวชิงอี หวั หน้ าคณะเต๋ อชิ่งเล่าขัน้ ตอนการเข้ าคณะ
ของเสี่ ยวฮ่วน ว่าได้รบั เสี่ ยวฮ่วนเข้าคณะเมื่อต้ นปี ขณะที่ นาง
กาลังตกระกาลาบาก พบว่านางมีพรสวรรค์ด้านการระบา จึง
ตัง้ ใจฝึ กสอน เสี่ ยวฮ่ วนแจ้งว่าเป็ นชาวจื๋อลี่ พ่อแม่เครือญาติ
ล้วนตายหมดสิ้น ส่ วนเรื่องที่ นางมีวิทยายุทธ เบื้องหลังมีการ
ติดต่ อใครบ้างเขาไม่รู้เรื่องเลย หญิงสาวที่ เหลือ ไม่ได้ เข้ามา
พร้ อ มนาง บางคนถูก ขาย บางคนมาเอง หรื อ ไม่ ก็ แ ม่ ค้ า
นายหน้ าแนะนามา ทยอยเข้าคณะเต๋อชิ่งด้วยเหตุผลต่างกันไป
เขาไม่ร้วู ่าเสี่ยวฮ่วนรู้จกั กับพวกนาง บอกว่าถูกปรักปรา จึงไม่
มีข้อมูลที่มีประโยชน์ มากกว่านี้
529
จินอู๋เว่ยก็รายงานว่าระหว่างที่ เมืองหลวงประกาศภาวะ
ฉุ กเฉิน ได้ พ บคณะพ่ อค้ าจากก้ านโจว ประมาณยี่ สิ บ กว่ าคน
ระหว่างตรวจค้น คณะพ่อค้านี้ มีคนแสดงอาการตื่นตกใจ จินอู๋
เว่ยเกิดความสงสัย ตรวจค้นอย่างละเอียด จึงพบอาวุธมีดดาบ
ในสัมภาระของคณะพ่ อค้ านี้ ทัน ใดนั น้ ทัง้ ยี่ สิบ กว่าคนขัดขื น
เกิดการต่อสู้รนุ แรงกับจินอู๋เว่ย สุดท้ายแล้วทัง้ ยี่สิบกว่าคนบ้าง
สู้จนตัว ตาย บ้างฆ่ าตัว ตายจนหมดเกลี้ย ง ขุน นางกระทรวง
กลาโหมและกระทรวงบรรณาสารตรวจสอบแล้ว อาวุธที่ คณะ
พ่อค้านี้ ใช้กบั อาวุธที่มือสังหารใช้นัน้ เป็ นชนิดเดียวกัน
530
49 ความจริงค่อยๆปรากฏ
รวบรวมจากผลการสืบสวนนานาประการ มือสังหารมา
จากก้ า นโจว เริ่ ม จัด วางก าลัง ตัง้ แต่ ต้ น ปี อาวุธ ได้ จ ากกลุ่ ม
พ่อค้าก้านโจว ส่วนที่ ว่าทาไมจึงรอดพ้นการตรวจตราจากจินอู๋
เว่ ย จนน าเข้ า วัง ฉื อหนิ งได้ ก็เ นื่ องจากตอนที่ ค ณะนี้ เข้ า วัง
บัง เอิญเป็ นจังหวะเดี ยวกับที่ หวางกุ้ยเหรินของวัง ฉู่ ซิ่วมาหา
จิน อู๋เ ว่ ย ว่ าในวัง นางคล้ ายพบเงามนุ ษ ย์ ให้ พ วกจิน อู๋เ ว่ ย ไป
ตรวจสอบ ด้ ว ยเหตุ นี้ ตอนจิ น อู๋เ ว่ ย ตรวจคณะเต๋ อ ชิ่ ง จึ ง รี บ
เพราะคิดว่าเป็ นเพียงคณะการแสดง จึงตรวจสอบแค่หญิงสาว
ไม่กี่คนที่อยู่ข้างหน้ า ก็รีบปล่อยผ่าน
ฮองเฮาก็มารายงานว่า หวางกุ้ยเหรินของวังฉู่ซิ่วกับนาง
กานัลของนางผูกคอตาย จนร่างกายเย็นแล้ว จึงมีนางกานัลปัด
กวาดมาพบ ครัน้ ตรวจสอบโดยละเอี ยด พบว่าหวางกุ้ยเหริน
เป็ นตัว ปลอม ตัว จริ ง ได้ ต ายไปตัง้ แต่ ก่ อ นเข้ า วัง แล้ ว บิ ด า
หวางกุ้ย เหริ น เกรงความผิ ด อี ก ทัง้ เสี ย ดายลาภยศ จึ ง รับ
531
บุตรสาวบุญธรรมมาแทน บุตรสาวบุญธรรมเป็ นหญิงกาพร้าที่
ฮู ห ยิ น ของเขาช่ ว ยไว้ จึ ง คาดว่ า เขาเองก็ ค งไม่ รู้ ที่ ม าของ
บุตรสาวบุญธรรมว่าเป็ นพวกเดียวกับมือสังหาร
ร่องรอยทุกอย่างบ่งบอกว่าคดีลอบสังหารนี้ มาจากเซิ่ง
อ๋อง! เมื่อเป็ นเช่ นนี้ ก็เป็ นเรื่องภายในราชวงศ์ เกี่ ยวกับการ
แย่ ง ราชบัล ลัง ก์ เหล่ า ขุน นางก็ร ะวัง ตัว เงี ย บเสี ย ง รอฉางไท่
ฮ่องเต้ตดั สิน
533
เป็ นจริงดังนัน้ วันที่สอง ฉางไท่ฮ่องเต้ลงพระปรมาภิไธย
ราชโองการ ความว่า
“ข้ า กับ เซิ่ งอ๋ อ งเป็ นพี่ น้ องกัน แต่ ไ ม่ ส ามารถท าให้
เซิ่งอ๋องอยู่ในทานองคลองธรรม เวลานี้ เซิ่งอ๋องโหดร้ายทารุณ
ขุน นางไพร่ ฟ้ ารับ เคราะห์ ท าการเหิ ม เกริ ม ใช้ เ ล่ ห์ เ พทุ บ าย
โลหิ ต ไหลหลัง่ อับ อายต่ อ ฮ่ อ งเต้ อ งค์ก่ อ น...ไม่ อ าจปล่ อยไว้
ต้องรีบปราบปราม เรียกขวัญผูเ้ ป็ นธรรม”
ตระกูล หวางกุ้ย เหริ น ถูก จับ เข้ า คุก ทัง้ ตระกูล พ่ อ แม่
หวางกุ้ยเหรินจะถูกประหารหลังฤดูใบไม้ร่วง ลูกหลานตระกูล
หวงถูก เนรเทศไปท างานหนั ก ที่ ชายแดนเหนื อ ยึ ด ทรัพ ย์
ทัง้ หมดเป็ นของหลวง ผู้รบั ใช้วงั สังกัดสานักพระราชวังกับนาง
กานัลที่ ตรวจสอบเอกสารก็ถกู ข้อหาพัวพันกับคดีตระกูลหวาง
ถูกปลดไล่ออกจากวังไปไม่น้อย
การตรวจสอบอย่างเข้มข้นของจินอู๋เว่ยกับทหารเมือง
หลวง ตรวจพบโจรผู้ร้ายเมืองหลวงจานวนมาก เกี่ ยวพัน กับ
อิทธิพลมืดในเมืองหลวง จินอู๋เว่ยได้กวาดล้างปราบปรามจน
หมดสิ้น ประชาชนเมืองหลวงต่างชื่นชมยินดี เป็ นผลดีข้อเดียว
ของคดีลอบสังหารวังฉื อหนิง
535
ปักษ์แรกเดือนห้า เลือดในวังฉื อหนิงได้ถกู ชาระล้างจน
สะอาดนานแล้ว จิตใจเหล่าเฟยผินกับฮูหยิน ตราตัง้ เมืองหลวง
ก็เริ่มเข้าสู่ภาวะปกติ
ภาพที่ น่าประหวันพรั
่ นพรึ
่ งของการลอบสังหารดูเหมือน
ห่างไกลแล้ว แต่ สาหรับคนจานวนมาก เรื่องนี้ ยงั ไม่สงบง่ายๆ
อีกทัง้ มีผลต่อภายภาคหน้ าอย่างลึกซึ้ง
536
ร่างกายมู่เฟยอยู่ระหว่างพักฟื้ น ผลงานที่ช่วยชีวิตฮ่องเต้
ทาให้ ฉางไท่ ฮ่องเต้ ดูแลด้วยตัวเองอย่างใกล้ชิด ทัง้ ของบารุง
และยารักษานั บ ไม่ถ้ ว นถูกส่ ง เข้ าวัง เฉาตุน ของมู่เ ฟยไม่ขาด
สาย หมอหลวงตรวจชี พ จรวัน ละสามเวลา ติ ดตามการ
เปลี่ยนแปลงของร่างกายมู่เฟยตลอดเวลา
มู่เฟยส่งฮ่องเต้ด้วยรอยยิ้มที่น่าทะนุถนอม รอยยิ้มเช่นนี้
ทาให้ฮ่องเต้หลงใหล กาชับให้นางพักผ่อนมากๆ แล้วจึงไปราช
สานักอย่างเสียไม่ได้ สายตาส่งฮ่องเต้จากไป รอยยิ้มที่ น่าทะนุ
ถนอมค่อยๆ จางลง แทนที่ด้วยใบหน้ าที่ม่งุ มันและกระหย
่ ิ่ มใจ
537
ที่ ไม่มีวนั ลบเลือน แต่เมื่อเที ยบกับผลตอบแทนที่ ได้ ช่างคุ้มค่า
จริงๆ!
539
ออกไปนอกประตูวงั นานแล้ว คงเหลือเพียงแม่ลูกสองคนนี้ หนั
หน้ าชนกัน
ซังกวนฉางจื
่ ้อไม่เข้าใจหลายอย่าง แผนการที่ วางไว้ทุก
อย่างสมบูรณ์ แบบ คุณความดีที่ช่วยฮ่องเต้ต้องเป็ นของหลี่ก้ยุ
ผินจึงจะถูก ทาไมมู่เฟยจึงได้ไป?
หลังจากซังกวนฉางจื
่ ้อปวดศีรษะแล้ว ก็เริ่มคิดว่าไม่น่า
เลย ถ้ารู้แต่แรกก็ไม่ใช้เรื่องมือสังหารมาเป็ นแผน ไม่เช่นนัน้ ก็
คงไม่ตกอยู่ในสภาพลาบากแบบนี้
มือสังหารแทรกซึ มเข้าไปในคณะเต๋อชิ่งเพื่อสังหารฉาง
ไท่ฮ่องเต้ เป็ นข้อมูลที่สวี่ซนั ซือบังเอิญได้มา
ซังกวนฉางจื
่ อ้ เดิมทีจะบอกฉางไท่ฮ่องเต้ทนั ที แต่คิดอีก
ที ถ้ า บอกฮ่ อ งเต้ ไ ปเลย เขาจะได้ แ ค่ ค วามชอบที่ แ จ้ ง ข้ อ มู ล
นอกนัน้ ก็ไม่ได้อะไรอีกเลย เพื่อจะได้รบั ประโยชน์ สูงสุดจากมือ
สังหาร เขาจึงวางแผนให้หลี่ก้ยุ ผินบาดเจ็บสาหัสจากการช่วย
ฮ่ อ งเต้ เ พื่ อ จะได้ ร บั ความสงสารและการชดเชยจากฮ่ อ งเต้
ความชอบที่ยิ่งใหญ่นี้มีความสาคัญต่อซังกวนฉางจื่ อ้ เหลือคณา
นับ
541
เพื่อป้ องกันความผิดพลาด เขายังบอกเรื่องนี้ ให้สวีซ่าผู้
ใกล้ ชิ ด รู้ เพื่ อ ให้ เ ขาสามารถไปถึ ง วัง ฉื อหนิ งทัน เวลา ได้ ท า
ความชอบที่ ช่ ว ยฮ่ อ งเต้ ด้ ว ย แผนการนี้ เขากับ หลี่ เ ข่ อ อัน
ทบทวนหลายครัง้ จนเชื่ อได้ว่าไม่ผิดพลาด ทาไมสุดท้ ายแล้ว
กลายเป็ นมู่เฟยรับความชอบไปเสี ยได้ สวีซ่าก็ตื่นเต้นจนเผย
พิรธุ ให้คนสงสัย เวลานี้ ยงั ถูกคุมขังอยู่ที่ต้าหลี่ซื่อ
542
หนึ่ งปี ที่ ผ่านมา ใจคอชิวเกอค่อยๆ มันคงแข็
่ งแกร่ง แม้
จะมี ห ลายข่ า วที่ เ กี่ ย วข้ อ งกับ ความเป็ นความตาย นางก็
ไม่สอบถาม แค่บอกต่อตามที่เสิ่นหนิงสังอย่ ่ างเงียบๆ ดังเช่นที่
เสิ่นหนิงให้นางบอกต่อข่าวใหญ่ที่น่ากลัวให้ชิวอู๋ แม้สีหน้ านาง
จะเปลี่ยน แต่ยงั คงพูดจาชัดเจน
ข่าวยังว่ามือสังหารถูกจินอู๋เว่ยปล่อยเข้าไป คนดื่มชาพูด
ถึงขนาดว่า ได้ยินว่าสวีซ่า จงหลานเจีย้ งแห่งจินอู๋เว่ย วิ่งหน้ าตา
ตื่นเข้าส้วมหลายรอบ ต้องมีเรือ่ งปกปิดแน่ นอน...
544
ข่ าววุ่นวายสับสนเช่ นนี้ ลือกันอย่างจริงจัง แพร่สะพัด
เหมือนไฟไหม้ฟาง รูก้ นั ทัวเมื
่ องหลวงในทันใด
545
ฉางไท่ฮ่องเต้กไ็ ด้รบั ฟังข่าวนี้ เหมือนกัน
546
ข่าวลือรุนแรงมากขึ้น ผู้ว่าเมืองหลวงได้จบั คนดื่ มชาที่
เผยแพร่ข่าวลือหลายคน แต่ไม่มีข้อหาชัดเจน ขังเพียงไม่กี่วนั ก็
ปล่อยตัวออกมา
การสอบสวนไม่คืบหน้ า จินอู๋เว่ยกับต้าหลี่ซื่อไม่สามารถ
หาหลัก ฐานที่ ช ัด เจนมาชี้ ว่ า สวี ซ่ า มี ค วามเกี่ ย วข้ อ งกับ มื อ
สังหาร สวี ซ่าไม่เ คยไปก้ านโจว อายุข นาดเขา ไม่ส ามารถมี
ความสัมพันธ์กบั เซิ่งอ๋อง
548
ความโกรธยังไม่มีที่ระบาย พอดีต้าหลี่ซื่อชิงมารายงาน
เรื่องสวี ซ่า ใช้ หลักการขอฆ่ าพันคน ไม่ปล่อยแม้คนเดี ยว สัง่
ปลดแล้ ว ประหารสวี ซ่ า ! ท าเช่ น นี้ ท ัง้ ระบายความโกรธของ
ตัวเอง ทัง้ จัดการข่าวลือ
วัน นี้ ซัง่ กวนเฉิ งโย่ ว องค์ช ายรองนั ด เขาไปเฝ้ าฮ่ อ งเต้
ด้ ว ยกัน ที่ ต าหนั ก จื่ อ เฉิ งเพื่ อ แสดงความภัก ดี เขาตอบตกลง
สองพี่ น้ องสนิ ทสนม ดู ไ ม่ อ อกเลยว่ า ปกติ จะมี ปั ญ หาอะไร
พูดคุยหัวเราะกันจนถึงตาหนักจื่อเฉิง