18

ตอนที่ 1701 เกรงว่าคนจะ...

“คนล่ะ?”

ั่ ไหว “อาเฉียวให ้คนจัดการพวกเขาทันที

หัวหน ้าหน่วยร่างกายสน
...ตอนนีเ้ กรงว่าจะ...”

พูดยังไม่ทันจบก็ถก
ู เตะโด่งสลบไป

ลูถ ี ว อวิน
่ งิ เซย ิ ถังลัง่ ใบหน ้าเปลีย
๋ เซน ่ นสรี บ
ี รุดวิง่ เข ้าไปด ้านใน

เพิง่ จะเข ้ามาถึงซากอาคารร ้างหน ้าสงิ่ ปลูกสร ้าง อวิน ิ ทีเ่ ดิมที
๋ เซน
สาวเท ้าฉั บไวอยูเ่ บือ
้ งหน ้าไม่รู ้คิดอะไรได ้ พลันหยุดชะงักฝี เท ้า นิว้ มือ
ั่ กําเป็ นหมัดแน่น
เกร็งสน

แต่ลถ ี วไม่ได ้หยุดตาม ผ่านหน ้าเขามุง่ หน ้าเดินต่อไป

ู่ งิ เซย

ลูถ ี วเดินห่างออกไปไกลมากแล ้ว อวิน

่ งิ เซย ิ ยังคงยืนอยูท
๋ เซน ่ เี่ ดิม
ไม่ไหวติง

ถังลัง่ หันกลับไปมองชายหนุ่มด ้านหลังแวบหนึง่ เหมือนคิดอะไร

ได ้ เหมือนเขาจะเห็นรางๆ ถึงนั ยน์ตาทีไ่ ม่เคยแยแสต่อสงิ่ ใดพริบตาเดียว
นั น ึ สบ
้ พลันสะท ้อนแววความรู ้สก ั สนทําอะไรไม่ถก
ู ทํานองนั น
้ ออกมา...

เขากําลัง...หวาดกลัว?

กลัวว่าอีกเดีย ิ ย์น ้องเล็กใชไ่ หม...

๋ วอาจจะได ้เห็น...ศพของศษ

ก่อนหน ้านีต
้ อนทีอ
่ วิน ิ สง่ ทีอ
๋ เซน ่ ยูใ่ ห ้ลูถ ี ว ถังลัง่ ก็ประหลาด
่ งิ เซย
ใจเป็ นอย่างมาก ในตอนนีเ้ หมือนจะได ้สติคน
ื มาแล ้ว
 หรือว่า...เรือ ี วเป่ าและหนิงซถ
่ งทีเ่ สย ี ก
ู ลักพาตัว อวิน ิ ไม่รู ้ไม่
๋ เซน
เห็นด ้วยเลย?

แม ้จะยังไม่ตด
ั ประเด็นความเป็ นไปได ้ทีเ่ ฉียวอีท
้ ําเรือ
่ งนีล
้ บ
ั หลัง
เขา แต่วา่ ลูถ ี วรู ้แน่ชด
่ งิ เซย ั ขนาดนีไ ื่ มั่นว่าอวิน
้ ด ้ยังไง อีกทัง้ ยังเชอ ิ จะ
๋ เซน
ชว่ ยพวกเราด ้วย?

เขารู ้จักผู ้ชายคนนีม ั ของเขาร ้อย

้ านาน ยังไม่กล ้าพูดว่าเข ้าใจนิสย
็ ต์ ชช
เปอร์เซน ี้ ด
ั ได ้ว่าเขาจะทําอะไร ไม่ทําอะไร...

......

ในทีส
่ ด
ุ ก็มาถึงซากอาคารร ้างทีป
่ รากฎในคลิปวีดโี อ กลิน
่ ดินปื น
ในอากาศระคนเคล ้ากับกลิน
่ เลือดเข ้มข ้น

หลังจากมาถึงทีน
่ ี่ ทุกคนต่างนิง่ อึง้

ซากอาคารร ้างแห่งนั น ี งลมพัดวืดก็ไม่ม ี

้ เงียบสงัด นอกจากเสย
ี งอะไรเล็ดลอดอีก
เสย

ทีป
่ ระหลาดกว่านั น
้ คือ ตามทางทีม
่ าพวกเขาเห็นทหารรับจ ้างเฝ้ า
รักษาการณ์จํานวนหนึง่ นอนกระจัดกระจายอยูบ
่ นพืน
้

ถังลัง่ เดินเข ้าไปตรวจสอบ พลันหัวใจกระตุกวูบ

“คนพวกนีต
้ ายหมดแล ้ว...”
 เดิมทีเห็นบนตัวคนพวกนีไ
้ ม่มรี อยแผลและรอยเลือด เขายังคิดว่า
เพียงแค่สลบไป แต่พอเดินเข ้ามาใกล ้ตรวจสอบครูห
่ นึง่ ถึงพบว่าพวกเขา
ต่างก็ไม่หายใจแล ้ว

ไม่เพียงเท่านี้ คนพวกนีต
้ ายเหมือนกันหมด ล ้วนได ้รับบาดเจ็บ
ิ้ ใจในทันที
ภายในสาหัส อวัยวะภายในร่างกายแหลกละเอียด สน

ในตอนนี้ ลูถ ี วรีบรุดมุง่ หน ้าตรงไปยังกองหินระเกะระกะ

่ งิ เซย

ข ้างกองหินระเกะระกะก็มศ
ี พทหารรับจ ้างสองคนนอนอยู่ ปื นใน
มือหล่นกระจายอยูบ
่ นพืน
้ บนพืน ี ดงข ้นทีย
้ ใกล ้ๆ มีรอยเลือดสแ ่ ังไม่แห ้ง
สนิทดี...

“เกิดอะไรขึน
้ ...” ถังลัง่ มองไปรอบด ้านอย่างระแวดระวัง

ในตอนนี้ อวิน ิ ก็ตามเข ้ามาแล ้ว แววตาจ ้องเขม็งไปทีร่ อย

๋ เซน
เลือดบนหินแตกละเอียดกองนั น
้ จากนั น
้ ก็มองไปทีศ
่ พทหารรับจ ้างพวก
นั น ี น ้าทวีความอึมครึม
้ สห

หลังจากสง่ สายตาให ้ลูกน ้องแล ้ว ก็มค

ี นรีบนํ าตัวหัวหน ้าหน่วยคน
นั น
้ เข ้ามา

“คนล่ะ?” อวิน ิ ถามด ้วยสห

๋ เซน ี น ้าเ**้ ้ยมเกรียม

หัวหน ้าหน่วยกวาดตามองโดยรอบ มองทหารรับจ ้างทีเ่ หมือนจะ

ตายแล ้วบนพืน ี น ้าประหลาดใจ “เมือ
้ สห ่ ครูย
่ ังอยูน
่ .ี่ ..ทําไมถึงเป็ นแบบนี้...
ั พวกเขาเป็ นพิเศษหลังจากจัดการเรียบร ้อยให ้สง่ ศพ...”
อาเฉียวยังกําชบ
 หัวหน ้าหน่วยแอบมองลูถ ี วแวบหนึง่ “สง่ ศพไปทีบ
่ งิ เซย ่ ้านสกุลลู่
...”

“มีคนเข ้ามาในนีห
้ รือเปล่า?” ลูถ ี วถาม
่ งิ เซย

หัวหน ้าหน่วยมองลูถ ี ว ไม่ได ้ตอบอะไร รู ้สก

่ งิ เซย ึ ว่าไม่ควรตอบ
ั รูหมายเลขหนึง่ ต่อหน ้าลูกพีใ่ หญ่ สุดท ้าย วินาทีตอ
คําถามศต ่ มาก็ถก
ู ลูกพี่
ใหญ่ของตัวเองเตะเข ้าให ้ทีหนึง่ “ไม่ได ้ยินหรือไง! นอกจากพวกเรามีคน
อืน
่ เข ้ามาอีกไหม?”

หัวหน ้าหน่วยรีบตอบ “ไม่มค

ี รับ! นอกจากพวกท่านไม่มค
ี นอืน
่ เข ้า
ิ ลีน
มาอีก! และไม่มใี ครออกไปด ้วย! ในรัศมีหลายสบ ้ ม ี นของเราคุมเชงิ ไว ้
ี้ ค
ทัง้ หมด หากมีคนเข ้ามา ผมจะต ้องรู ้ครับ!”

ตอนที่ 1702 ไม่รู ้ชะตากรรม

รอบด ้านมีคนรักษาการณ์ไว ้ทัง้ หมด กลับไม่มค
ี นพบว่ามีคนเข ้า
มาแล ้วออกไป?

ฟั งถึงตรงนี้ ลูถ ี ว อวิน

่ งิ เซย ิ ถังลัง่ ทัง้ สามพลันใบหน ้าเปลีย
๋ เซน ่ น
สี

“จากร่องรอยทีเ่ กิดเหตุและสภาพการตายทีเ่ หมือนกันทัง้ หมด

ของทหารรับจ ้างพวกนี้ อีกฝ่ ายมีเพียงคนเดียว คนคนนีส
้ ามารถหลบหลีก
คนรักษาการณ์มากมายขนาดนั น
้ ได ้ ทัง้ ยังฆ่าทหารรับจ ้างพวกนีอ
้ ย่าง
ี บไม่มใี ครรู ้ใครเห็น?”
เงียบเชย

ิ ย์น ้องเล็กและเสย
ถังลัง่ พูดแล ้วก็ขมวดคิว้ แน่น “ศษ ี วเป่ ามีความ
เป็ นไปได ้ว่าจะถูกเขาพาตัวไป...แต่อก ั รู?
ี ฝ่ ายเป็ นมิตรหรือเป็ นศต ทําไม
ต ้องพาพวกเขาไป?”

“ในความทรงจําฉั นไม่มค
ี นประเภทนี้...” อวิน ิ พึมพํา
๋ เซน

ี น ้าเคร่งขรึม “ฉั นถึงแปลกใจว่าเขาโผล่ออกมาจากไหน

ถังลัง่ สห
กันแน่ ต่อให ้เป็ นฉั นกับถังเยีย
่ ร่วมมือกัน ก็ไม่มท
ี างพาทัง้ สองคนออกไป
อย่างไร ้ร่องรอยภายใต ้การคุ ้มกันทีแ
่ น่นหนาขนาดนี้!”

“ทหารรับจ ้างพวกนีเ้ พิง่ จะตายไม่นาน อีกฝ่ ายจะต ้องยังอยูใ่ นเขต

แดนประเทศเอฟ แยกกันตามหา ค ้นหาแบบปูพรม” ลูถ ี วรีบสงั่ การ
่ งิ เซย
ลูกน ้องทัง้ หมดทีน
่ ํ ามา

“รวมคนของเราทัง้ หมด ค ้นทุกซอกทุกมุมของเมืองนีใ้ ห ้หมด!”

อวิน ิ ชก
๋ เซน ั สห
ี น ้าเข ้มพูดออกคําสงั่ บ ้าง

“ป้ ายเบิกทาง” ลูถ ี วมองชายหนุ่มผมสเี งินด ้านข ้างเอ่ยปาก

่ งิ เซย
ี งเย็นชา
เสย

ถ ้าไม่มป
ี ้ ายเบิกทาง คนของพวกเขาระหว่างทีก
่ ําลังค ้นหาพบเข ้า
กับคนของอวิน ิ ทัง้ สองฝ่ ายจะต ้องปะทะกัน ทําให ้เสย
๋ เซน ี เวลา
 อวิน ิ หันไปมองหัวหน ้าหน่วยแวบหนึง่ “มอบป้ ายเบิกทางให ้
๋ เซน
พวกเขา!”

หัวหน ้าหน่วยไม่กล ้ามีข ้อโต ้แย ้งใดๆ รีบแจกป้ ายเบิกทางให ้คนที่

ลูถ ี วนํ ามาด ้วยทัง้ หมด ในตอนนีเ้ ขามึนงงไปหมดแล ้ว ทัง้ สองคน
่ งิ เซย
่ ต
ไม่ใชศ ั รูคอ ื่ ฟั งคําสงั่ ของลูถ
ู่ าฆาตกันเหรอ? ทําไมลูกพีใ่ หญ่ถงึ เชอ ี ว
่ งิ เซย
แบบนี้?

อย่าว่าแต่หวั หน ้าหน่วยเลย แม ้แต่ถังลัง่ เห็นภาพทีแ

่ ปลก
ประหลาดนีก
้ ็อดขมับกระตุกไม่ได ้

หลังได ้ป้ ายเบิกทาง ลูถ ี วไม่รอชา้ นํ าคนจากไปทันที

่ งิ เซย

กองกําลังของทัง้ สองฝ่ ายไม่นานก็ครอบคลุมทั่วทุกมุมของเมือง

นี.้ ..

......

ประเทศหัว คฤหาสน์โบราณสกุลลู่

ในเวลานีล
้ ฉ
ู่ งซานกําลังนอนอยูบ
่ นเตียงในห ้องนอนอย่างอ่อนแรง
ทีม
่ อ
ื ให ้นํ้ าเกลืออยู่

สงิ อูร่ บ
ี ร ้อนผลักประตูเข ้ามา “นายท่าน...”

ี วมีขา่ วแล ้วใชไ่ หม?” ลูฉ

“ถิงเซย ่ งซานดิน
้ รนลุกขึน
้ นั่ ง

“นายท่าน หมอบอกว่าท่านยังลุกไม่ได ้!” สงิ อูร่ บ

ี เข ้าไปประคอง
เขา
 “อย่าโยกโย ้ รีบพูดมาเป็ นยังไงแล ้ว?” ลูฉ
่ งซานเร่งถาม

ี น ้าสงิ อูไ่ ม่คอ

สห ่ ยดี มีอาการลังเลคล ้ายไม่รู ้ว่าจะเอ่ยปากยังไง

ลูฉ ี น ้าสงิ อู่ ภายในใจสน

่ งซานเห็นสห ั่ สะท ้าน ร่างกายสน
ั่ เทิม
้
รุนแรง “หรือว่า...หรือว่า...พวกเขา...”

สงิ อูเ่ ห็นลูฉ ่ รับ

่ งซานเข ้าใจผิด รีบเอ่ยปากอธิบาย “ไม่ใชค
ี่ วซเี หมือนว่าจะหายตัวไป...”
คุณชายน ้อยและคุณเสย

“หาย...หายตัว? หายตัวไปได ้ยังไง!?” ลูฉ

่ งซานเต็มไปด ้วยความ
ฉงน

ั ข่าวทีค
“รายละเอียดผมก็ไม่แน่ชด ่ นสง่ มาเป็ นอย่างนีค
้ รับ บอกว่า
คุณชายใหญ่หาสถานทีท
่ ค
ี่ ณ ี่ วซถ
ุ ชายน ้อยและคุณเสย ี ก
ู ลักพาตัวไปได ้
ี่ วซ ี ตอนนีก
แล ้ว แต่พอไปถึงกลับไม่พบคุณชายน ้อยและคุณเสย ้ ําลังตาม
หาอยูท
่ ป
ี่ ระเทศเอฟ...”

สงิ อูพ
่ ด
ู แล ้วรีบปลอบประโลม “ความจริงหาคนไม่เจอก็ถอ
ื ว่าเป็ น
ข่าวดี อย่าง...อย่างน ้อยมีความไปได ้ว่าพวกเขายังมีชวี ต
ิ อยู!่ นายท่านไม่
ต ้องเป็ นห่วงแล ้วนะครับ ไม่อย่างนั น
้ อาจจะเกิดปั ญหากับท่านแน่ คุณชาย
ใหญ่ก็จะไม่มส
ี มาธิ...”

ี วเป่ าล่ะ! เสย

“เสย ี วเป่ าล่ะ! เสย
ี วเป่ ากลับมาหรือยัง ? ชว่ ยเสย
ี ว
เป่ ากลับมาได ้แล ้วหรือยัง? ฮะ?”
 สงิ อูก
่ ําลังพูดอยูก
่ บ
ั ลูฉ
่ งซาน เหยียนหรูอท
ี้ ฟ
ี่ ื้ นจากอาการสลบ
ี งดังปั ง
ด ้านหนึง่ เร่งเร ้าถาม พลางผลักประตูเดินเข ้ามาเสย
 ี วเป่ าของฉั นตายแล ้ว
ตอนที่ 1703 เสย
สงิ อูเ่ ห็นคนทีม
่ าพลันปวดหัวตุบ หมดกัน!

“นายหญิง...”

“สงิ อู่ ฉงซาน...เสย

ี วเป่ าล่ะ ? เสย
ี วเป่ าอยูท
่ ไี่ หน? พวกคุณไถ่ตวั
ี วเป่ ากลับมาได ้แล ้วใชไ่ หม?” เหยียนหรูอจ
เสย ่ ขนสงิ อูแ
ี้ ับไปทีแ ่ น่น มองลู่
ฉงซานทีน
่ อนอยูบ
่ นเตียง ใบหน ้าปรากฏความหวาดผวามหาศาลฉั บพลัน
“เกิดเรือ ี วเป่ าใชไ่ หม?
่ งกับเสย บอกฉั นส!ิ เกิดเรือ ี วเป่ าแล ้วใช ่
่ งกับเสย
ไหม!?”

ไม่อย่างนั น
้ ฉงซานจะอาการกําเริบได ้ยังไง?

ใบหน ้าลูฉ
่ งซานเต็มไปด ้วยความอิดโรย รีบเอ่ยปากปลอบ
ประโลม “หรูอ ี้ เธอใจเย็นก่อน! ไม่ม!ี ไม่ได ้เกิดเรือ ี วเป่ า...ถิง
่ งกับเสย
ี วไปชว่ ยเขาแล ้ว...”
เซย

่ งิ อูแ
พูดจบหันมองไปทีส ่ วบหนึง่

สงิ อูร่ ับแววตาขูเ่ ตือนจากลูฉ

่ งซาน รีบเอ่ยปากต่อว่า “นายท่านพูด
ถูกต ้องแล ้วครับ นายหญิง คุณชายใหญ่ไปไถ่ตวั แล ้ว! ไม่นานก็จะพาคน
กลับมาแล ้วครับ!”

“จริงเหรอ?” เหยียนหรูอส ี น ้าผ่อนคลายลง ยืน

ี้ ห ่ มือไปกุมที่
หน ้าอก “งัน ี วเป่ าถูกจับไป
้ ทําไม...ทําไมฉั นถึงยังวางใจไม่ลง...ตอนทีเ่ สย
ึ แบบนี.้ ..ถิงเซย
ครัง้ ก่อนฉั นก็รู ้สก ี วจะชว่ ยเสย
ี วเป่ าออกมาได ้ใชไ่ หม? จะ
ไม่เกิดเรือ ี วเป่ าใชไ่ หม?”
่ งกับเสย
 “ไม่มแ
ี น่นอนครับ! เมือ
่ อีกฝ่ ายยืน
่ ข ้อเสนอแลกเปลีย
่ นแล ้ว ขอ
เพียงพวกเราทําตามทีพ
่ วกเขาต ้องการ คุณชายน ้อยจะต ้องไม่เป็ นอะไร
ื่ ในตัวคุณชายใหญ่เหรอ
ครับ! นายหญิงอดใจรอก็พอครับ! ท่านยังไม่เชอ
ครับ?” สงิ อูน ี งเฉียบขาด
่ ํ้ าเสย

“ได ้...ได ้...ฉั นจะไปสวดมนต์...ฉั นจะไปขอให ้พระพุทธองค์

ี วเป่ าของพวกเรา...ยังมีแม่หนูคนนั น
คุ ้มครองเสย ้ ...” เหยียนหรูอพ
ี้ ยักหน ้า
ออกไปจากห ้องอย่างร่างไร ้วิญญาณ

หลังจากทีเ่ หยียนหรูอจ
ี้ ากไปแล ้ว ลูฉ
่ งซานหยิบมือถือเปิ ดคลิป
วีดโี อนั่ นขึน ่ งโหว่อะไรจากในนั น
้ อีกครัง้ หมายจะดูวา่ พอจะหาเบาะแสชอ ้
ี ดายแต่วา่ ยังคงคว ้านํ้ าเหลว
ได ้อีก เสย

ผ่านไปครูห
่ นึง่ เหยียนหรูอเี้ คาะประตูเข ้ามาอีกครัง้ ในมือยกชา
โสมแก ้วหนึง่ เข ้ามา “ฉงซาน คุณดืม ั หน่อยค่ะ”
่ ชาโสมสก

ลูฉ
่ งซานวางมือถือลง “ได ้ เธอไม่ต ้องทําแล ้ว พักผ่อนให ้มากๆ
เถอะ!”

“ฉั นไม่เป็ นไร...ฉั นไม่อยากว่าง...” ใบหน ้าของเหยียนหรูอย

ี้ ังคง
เต็มไปด ้วยอาการหวาดผวา เอ่ยปากกับลูฉ
่ งซานด ้วยใบหน ้าร ้อนรน “ฉง
ซาน คุณยังจําได ้ไหม ? พระอาจารย์เสวียนจิง้ บอกว่าแม่หนูคนนั น
้ คือ
ความสุขและโชคดีพร ้อมสรรพ สามารถเปลีย
่ นเรือ
่ งร ้ายให ้กลายเป็ นดี! แม่
หนูคนนั น ี วเป่ า
้ ก็ตามไปด ้วยแล ้ว! พลังโชคดีของเธอจะต ้องครอบคลุมเสย
ของพวกเรา! ดังนั น ี วเป่ าของพวกเราครัง้ นีจ
้ เสย ้ ะต ้องไม่เป็ นอะไรใชไ่ หม ?
ื่ เรือ
คุณอย่าไม่เชอ ้ ะ ในบางครัง้ สงิ่ เหล่านีก
่ งพวกนีน ั ดิส
้ ็ศก ิ ธิม
์ ท ์ ากนะคะ!”

่ งซานพยักหน ้าตามเธอ “ใช ่ จะต ้องไม่เป็ นไร! ฉั นไม่ได ้ไม่

ลูฉ
ื่ ! ฉั นเชอ
เชอ ื่ !”

น่าจะเพราะมีทพ ึ ดีขน
ี่ งึ่ ทางใจแล ้ว เหยียนหรูอรี้ ู ้สก ึ้ ไม่น ้อย ยก
แก ้วชาทีล
่ ฉ
ู่ งซานดืม
่ เสร็จเดินออกไป

่ งซานไม่ทันได ้สงั เกต ตอนทีเ่ หยียนหรูอย

ลูฉ ี้ กถ ้วยชาออกไป
แอบหยิบมือถือของเขาออกไปด ้วย...

รอจนลูฉ
่ งซานพบว่ามือถือหายไปก็ไม่ทันการแล ้ว

วินาทีตอ ี งกรีดร ้องตกใจกลัวจนถึงขีดสุด

่ มา นอกประตูเกิดเสย
ของภรรยาดังขึน ี งดัง „ตุบ‟ แล ้วเสย
้ ตามด ้วยเสย ี งก็เงียบหาย

ลูฉ
่ งซานรีบดึงเข็มออกล ้มลุกคลุกคลานวิง่ ออกไป จากนั น
้ ก็เห็น
ภรรยาเป็ นลมล ้มลง มือถือทีห
่ ล่นอยูข
่ ้างตัวกําลังฉายคลิปวีดโี อ
บันทึกภาพนั น
้

ถึงอย่างไรเหยียนหรูอก ื่ พวกเขา คาดว่าเมือ

ี้ ็ยังไม่เชอ ่ ครูค
่ งเห็น
เขาดูมอ
ื ถือ จึงขโมยมือถือเขาออกมาดู...

ิ รับ!” สงิ อูก

“นายหญิง! นายหญิงฟื้ นสค ่ ดจุดกึง่ กลางร่องใต ้จมูก
ของเหยียนหรูอ ี้
 เหยียนหรูอฟ
ี้ ื้ นตัวขึน ้ นั่ งบนพืน
้ ชาๆ ้ เย็บเฉียบอย่างเหม่อลอย
ึ สน
นั ยน์ตามืดมิดเต็มไปด ้วยความรู ้สก ั่ สะท ้านเย็นวาบไปทัง้ กระดูกสน
ั หลัง
ี วเป่ าตายแล ้ว...เสย
“เสย ี วเป่ าของฉั นตายแล ้ว...ใชไ่ หม...”
 ตอนที่ 1704 ฉั นจะฆ่าแก
่ รับนายหญิง...เรือ
“ไม่...ไม่ใชค ่ งไม่ได ้เป็ นอย่างทีท
่ า่ นเห็น...
แม ้ว่า...แต่ก็ไม่แน่วา่ จะ...ตายแล ้ว...” สงิ อูเ่ ริม
่ พูดไม่ออก

ใครก็รู ้ว่า ภายใต ้สถานการณ์รน

ุ แรงแบบนั น
้ ความเป็ นไปได ้ทีท
่ งั ้
สองจะรอดชวี ต
ิ มีน ้อยมาก โดยเฉพาะผู ้หญิงคนนั น
้

ี วเป่ าของฉั นตายแล ้ว...หลานรักของฉั น...เสย

“เสย ี วเป่ าตายแล ้ว
...” แววตาเหยียนหรูอวี้ า่ งเปล่า เอาแต่พม
ึ พําคํานีอ ้ แสดงส ี
้ อกมา จากนั น
หน ้าหวาดผวาทําอะไรไม่ถก
ู จนถึงขีดสุด

ี วเป่ าต ้อง
“ฉั นทําร ้ายเขา...ฉั นเป็ นคนทําร ้ายเขา...ฉั นทําให ้เสย
ี วเป่ ามาจากหนิงซด
ตาย...ทําไมฉั นต ้องอุ ้มเสย ี ้วย...ถ ้าตอนนั น
้ หนิงซเี ป็ น
ี วเป่ า...เสย
คนอุ ้มเสย ี วเป่ าจะต ้องไม่ถก
ู ชงิ ตัวไป...ฉั นเองทีไ่ ม่อุ ้มเสย
ี วเป่ า
ให ้ดี...ฉั นทีท ี วเป่ าถูกชงิ ตัวไป...ฉั นทีท
่ ําให ้เสย ี วเป่ า...ฉั นฆ่า
่ ําร ้ายเสย
ึ ...”
หลานของฉั นเอง...เป็ นฉั นเอง...ฮก

พูดถึงตรงนี้ เหยียนหรูอก
ี้ รีดร ้องทุบไปทีห
่ น ้าอกตัวเองโดยแรงไม่
ิ้ แล ้วทุกอย่าง ร ้องสะอึกสะอืน
หยุด อย่างคนใจสลายหมดสน ้ หายใจไม่ออก
ึ ...เสย
“ย่าทําร ้ายหลาน...ย่าเป็ นคนทําร ้ายหลาน...ฮก ี วเป่ าของฉั น...”

ลูฉ
่ งซานโอบภรรยาทีส ิ้ หวังพังทลายเข ้ามาในอ ้อมกอดแน่น
่ น
่ วามผิดเธอ! ไม่ใชค
“หรูอ!ี้ หรูอ!ี้ พอแล ้ว! ไม่ใชค ่ วามผิดเธอได ้ยินหรือ
เปล่า? เป็ นฉั น...เรือ
่ งทัง้ หมดเกิดขึน
้ เพราะฉั น...ถ ้าจะผิดก็คอ
ื ผิดทีฉ
่ ั น...
ขอโทษ...ขอโทษ...ฉั นทีผ
่ ด ี วเป่ า...”
ิ ต่อพวกเธอ...ขอโทษเสย
 ี งกวนจือ
“อาลู่ น ้าลู.่ ..เป็ นอะไรกันไปคะ ?” หน ้าประตูมเี สย ่ เหยา
ลอยมา ด ้านหลังยังมีพอ
่ แม่ รวมถึงกวนจือ
่ หาวพีช
่ ายของกวนจือ
่ เหยาด ้วย

เหยียนหรูอพ
ี้ อเห็นกวนจือ
่ เหยา นั ยน์ตาพลันระเบิดความเคือง
แค ้นมหาศาล ผลักลูฉ
่ งซานออก กระโจนเข ้าหากวนจือ
่ เหยา ตบไปที่
้
ใบหน ้าเธอเต็มแรง กระชากเสนผมของเธอ ผลักเธออย่างแรงจนล ้มลงบน
พืน
้

“นั งงูพษ ี วเป่ ามาให ้ฉั น! คืนเสย

ิ ! คืนเสย ี วเป่ ามาให ้ฉั น! ตอนนั น
้ ห
ี ว่ ยเสย
นิงซช ี วเป่ าออกมาได ้แล ้ว เธอมอบเสย
ี วเป่ าให ้แก! ทําไมแกไม่ขบ
ั
ี วเป่ าหนี! ทําไมถึงไม่ชว่ ยเสย
รถพาเสย ี วเป่ า! ทําไมต ้องสง่ หลานของฉั น
ให ้โจรพวกนั น ี วเป่ าของฉั น!”
้ ด ้วย! ทําไมต ้องทําร ้ายเสย

“โอ๊ย...เปล่านะคะ...คุณน ้าลูห
่ นูเปล่า...ตอนนั น
้ หนูแค่ตกใจยัง
ื่ หนู...”
ไม่ได ้สติ...หนูไม่ได ้มีตงั ้ ใจจริงๆ...โอ๊ย...คุณน ้าเชอ

“ฉั นจะฆ่าแก...ต ้องฆ่าแก...”

ั ดิข
ความสง่างามสูงศก ์ องเหยียนหรูอใี้ นตอนนีม ิ้ ไม่
้ ลายหายสน
เหลือแล ้ว ราวกับว่าเป็ นคนบ ้าคนหนึง่ จิกกวนจือ
่ เหยาไม่ยอมปล่อย

ครูใ่ หญ่คนอืน
่ ทีไ่ ด ้สติคน
ื กลับมาจากความตกตะลึง รีบเข ้าไปห ้าม
ปราบ เกิดเป็ นความโกลาหลขนาดย่อม...

“หมอ! รีบเรียกหมอมา! มาฉีดยาสงบสติอารมณ์ให ้นายหญิง!” ลู่

ี งดัง
ฉงซานตะโกนเสย
 วุน
่ วายอยูพ
่ ักใหญ่ ในทีส
่ ด
ุ เหยียนหรูอก
ี้ ็ถก
ู แยกออกมา จากนั น
้ ถูก
จับกดให ้หมอฉีดยาสงบสติอารมณ์ ถึงสงบนิง่ ลงได ้

แก ้มกวนจือ ื้ ผ ้าเต็ม
่ เหยาแดงบวม ผมเผ ้ายุง่ เหยิง ผิวหนั งนอกเสอ
ึ มีผู ้เป็ นแม่คอยประคอง ยืนอยูต
ไปด ้วยรอยเล็บมีเลือดไหลซม ่ รงนั น
้ ด ้วย
ความหวาดหวั่น “ขอโทษค่ะ...อาลู.่ ..ขอโทษ...หนูไม่ได ้ตัง้ ใจจริงๆ...เป็ น
ความผิดของหนูเอง...”

ลูฉ
่ งซานไม่มแ
ี รงจะปลอบโยนกวนจือ
่ เหยา เอ่ยปากด ้วยใบหน ้า
อ่อนล ้า “เกิดเรือ ี วเป่ า อารมณ์ของหรูอค
่ งกับเสย ี้ อ
่ นข ้างรุนแรง”

กวนรุย
่ แววตาพลันเปลีย
่ น รีบเดินเข ้าไปก ้าวหนึง่ ถามขึน
้ “เมือ
่ ครู่
คุณนายลูบ ี วเป่ าถูกทําร ้ายหมายความว่ายังไง?
่ อกว่าเสย ี วเป่ า
หรือว่าเสย
...”

ตอนที่ 1705 รอเป็ นคุณนาย

ี วเป่ าตายแล ้ว!?
หรือว่าเสย

ได ้ยินคําพูดนี้ กวนจือ
่ เหยา กวนจือ
่ หาว คุณนายกวนพลันมองไป
ทีล
่ ฉ
ู่ งซานโดยพร ้อมเพรียงกัน

ี น ้าลูฉ
สห ี ว
่ งซานเหยเก ตอบอย่างกํากวม “สถานการณ์ของเสย
เป่ าในตอนนีย ั ถิงเซย
้ ังไม่แน่ชด ี วออกไปหาคนแล ้ว”

ั ?
ยังไม่แน่ชด
 นั่ นก็หมายความว่า...ไม่รู ้เป็ นหรือตาย โอกาสรอดมีน ้อยกว่า?

นั ยน์ตากวนรุย
่ กะพริบวาบเล็กน ้อย เอ่ยปากด ้วยใบหน ้าเศร ้าสลด
“ต ้องโทษทีจ
่ อ
ื่ เหยาของเราเป็ นแค่เด็กผู ้หญิง ไม่มค
ี วามกล ้า ในตอนนั น
้
ชว่ ยอะไรพวกคุณไม่ได ้ หลังจากกลับมาก็เอาแต่โทษตัวเอง อย่างไรก็ไม่
วางใจถึงได ้ตรงมาหาเพือ
่ สอบถามข่าวคราว ต ้องขอโทษด ้วยจริงๆ!”

กวนจือ
่ หาวก็เอ่ยปากปลอบประโลม “อาลู่ เรือ ี วเป่ าพวก
่ งของเสย
ี ใจ ท่านต ้องดูแลสุขภาพให ้ดี ทัง้ สกุลลูแ
เราต่างก็เสย ่ ละบริษัทยังต ้อง
พึง่ พาท่านนะครับ! ถ ้ามีอะไรต ้องการให ้ผมชว่ ย อาลูเ่ อ่ยปากได ้เลยนะ
่ วกเราชว่ ยได ้เราจะชว่ ยอย่างสุดกําลังครับ!”
ครับ ถ ้ามีอะไรทีพ

“ขอบใจ แต่วา่ ตอนนีย

้ ังไม่ต ้อง ขอโทษด ้วย วันนีไ
้ ม่สะดวก
ิ ทุกท่านกลับไปเถอะ” ลูฉ
รับแขก ขอเชญ ่ งซานพูดด ้วยไม่กค
ี่ ํา จากนั น
้ ก็
สง่ แขกกลับไป

......

นอกประตูคฤหาสน์โบราณสกุลลู่

หลังจากขึน ่ นส ี ตรวจดูรอยแผลที่
้ รถ ผู ้เป็ นมารดาพลันหน ้าเปลีย
ตัวกวนจือ
่ เหยาอย่างเจ็บปวดใจ “เจ็บใจนั ก! นั งเหยียนหรูอน ี แรงที่
ี้ ั่ นเสย
ั ดิก
เกิดมาในชาติตระกูลผู ้ดี! มีตรงไหนทีเ่ ป็ นหญิงสูงศก ์ น
ั ? เป็ นผู ้หญิงส
ั ๆ! ดูส ิ ตีจอ
ถุนชด ื่ เหยาของพวกเราได ้ ลงมือร ้ายกาจเกินไปแล ้ว!”

“ชา่ งเถอะ หลานรักคนเดียวของพวกเขาตายแล ้ว จะคลุ ้มคลัง่

บ ้างก็เป็ นเรือ
่ งปกติ” กวนรุย ี งฟั งดูแล ้วอารมณ์ด ี
่ เอ่ยปาก นํ้ าเสย
 ั เจนไม่ใชเ่ หรอคะ?
“เขาบอกว่ายังไม่ชด คุณรู ้ได ้ยังไงว่าตาย
แล ้ว?” คุณนายกวนถาม

ั ของลูฉ
“เธอยังไม่รู ้จักนิสย ่ งซานหรือไง? เขาจะต ้องทําเพือ
่ รักษา
บริษัทไว ้ถ่วงเวลาปิ ดบังลูถ ี ว จากนั น
่ งิ เซย ้ ก็บบ
ี จนอีกฝ่ ายต ้องฆ่าตัวประกัน
ทิง้ ไม่อย่างนั น
้ เหยียนหรูอจ ี อาการถึงขนาดนั น
ี้ ะเสย ้ ได ้ยังไง ? จะต ้องเกิด
เรือ
่ งขึน
้ แน่ๆ ร ้ายมากกว่าดี!” กวนรุย
่ เอ่ยปากวิเคราะห์

“งัน ี ะ่ ?” กวนจือ
้ ...หนิงซล ี น ้าอึมครึมลูบไปทีแ
่ เหยาสห ่ ก ้มบวมแดง
ของตัวเอง จากนั น
้ ถาม

อีกด ้านกวนจือ
่ หาวเอ่ยปาก “รัชทายาทยังตายแล ้ว หล่อนเป็ นแค่
คนไม่สําคัญคนหนึง่ จะเก็บไว ้ทําไม? น่าจะตายไปก่อนแล ้ว!”

“แต่วา่ ผู ้หญิงคนนั น ้ เ่ ก่งมาก...จะทําเสย

้ มีฝีมือต่อสูที ี เรือ
่ งหรือ
เปล่า?” กวนจือ
่ เหยาเป็ นกังวล

กวนจือ
่ หาวเลิกคิว้ “เธอพูดล ้อเล่นอยูห
่ รือไง ? ผู ้หญิงคนนั น
้ ให ้
ิ หน ้ากับโจรกลุม
ร ้ายกาจแค่ไหนก็แค่ตวั คนเดียว ทัง้ ยังเป็ นผู ้หญิง เผชญ ่
หนึง่ จะทําอะไรได ้? เธอรอเป็ นนายหญิงสกุลลูข
่ องเธอเถอะ!”

“แต่วา่ เรือ
่ งในครัง้ นีท
้ ําให ้คุณน ้าลูม
่ รี ะยะห่างกับหนูขนาดนั น
้ ...”
กวนจือ
่ เหยาใบหน ้าเต็มไปด ้วยความกลัดกลุ ้ม

คุณแม่กวนเอ่ยปากอย่างไม่แยแส “เด็กโง่ ตอนนีห

้ ล่อนก็แค่
ี ใจเพราะสูญเสย
เสย ี หลานชาย เอาไว ้พอลูกมีหลานคนใหม่ให ้ หล่อนจะ
ยังไม่ชอบอีกได ้หรือไง? เดีย
๋ วก็ประคบประหงมลูกเป็ นลูกรักเอง! แม่ได ้ดี
ก็เพราะบุตร คําพูดนีไ ้ ้หมด!
้ ม่วา่ ทีไ่ หนก็ใชได

แม่ถงึ บอกว่าลูกนอกสมรสของลูถ ี วคนนีจ

่ งิ เซย ้ ะเก็บไว ้ไม่ได ้
เด็ดขาด! สกุลลูใ่ ห ้ความสําคัญเด็กคนนีม
้ ากเกินไป ต่อไปทรัพย์สมบัต ิ
ทัง้ หมดคงมอบให ้เขา แบบนีก
้ ารแต่งงานของเรากับสกุลลูก ี เปรียบแย่
่ ็เสย
ส ิ ต่อให ้ครัง้ นีเ้ ด็กคนนีไ
้ ม่เป็ นอะไร ภายหน ้าเราก็ต ้องคิดหาวิธก
ี ําจัด ครัง้ นี้
ถือได ้ว่าไม่เปลืองแรง แถมยังยิงปื นนั ดเดียวได ้นกสองตัว แม ้แต่ผู ้หญิงคน
นั น
้ ก็ถก
ู จัดการไปด ้วย!”

กวนจือ
่ หาวหัวเราะพูดว่า “แม่พด
ู ได ้ถูกต ้องทีส
่ ด
ุ น ้องพีอ
่ ย่าเป็ น
กังวลไปเลย คืนนีพ
้ วกเรากลับไปฉลองกันดีกว่า! พรุง่ นีน
้ ่าจะได ้ยิน „ข่าวดี‟
ของเจ ้าเด็กนอกคอกนั่ นแล ้ว!”

ตอนที่ 1706 แกคูค ่ วิน

่ วรกับแซอ ๋ เหรอ?
ณ ประเทศเอฟ

ลูถ ี วและอวิน
่ งิ เซย ิ สองคนรวมพลังกัน ปิ ดล ้อมประเทศเอฟ
๋ เซน
ออกตามหาจนแทบจะพลิกประเทศเอฟอยูแ ี ละเสย
่ ล ้ว แต่ก็ยังหาหนิงซแ ี ว
เป่ าไม่เจอ

ตามหลักการแล ้ว อีกฝ่ ายพาผู ้หญิงและเด็กไป เป้ าหมายใหญ่

มาก ไม่มท
ี างหายตัวอย่างไร ้ร่องรอยแบบนีไ
้ ด้
 เวลาค่อยๆ เดินผ่านไป ตอนนีถ ี เวลาไปหนึง่ วินาที หนิงซ ี
้ ้าเสย
และเด็กก็จะเป็ นอันตรายเพิม ้ อีกหนึง่ สว่ น
่ ขึน

อีกครึง่ ชวั่ โมงผ่านไป ลูถ ี วและอวิน

่ งิ เซย ิ นั ดเจอกันทีใ่ จกลาง
๋ เซน
่ กัน
เมือง ทัง้ สองสบตากัน รับรู ้ว่าอีกฝ่ ายต่างก็หาไม่เจอเชน

ผ่านไปครูหนึง่ บรรยากาศชะงักนิง่ งันถึงขีดสุด

ี อีก
ประเทศเอฟเล็กมาก เล็กกว่าบางจังหวัดของประเทศหัวเสย
เวลานานขนาดนีเ้ พียงพอให ้พวกเขาพลิกหากลับไปกลับมาได ้หลายรอบ
แต่ก็ยังไม่มรี อ
่ งรอยใดๆ เหมือนว่าอีกฝ่ ายหายวับไปในอากาศ

แอนนีถ
่ ก
ู อวิน ิ เรียกตัวมาแล ้ว ตอนนีต
๋ เซน ้ ามติดอยูด
่ ้านหลังอวิน
๋
ิ เผือ
เซน ี ละเสย
่ หลังจากเจอหนิงซแ ี วเป่ าแล ้วจะได ้ชว่ ยรักษาพวกเขาเป็ น
อย่างแรก

ลูถ ี วหันมองแอนนีแ
่ งิ เซย ่ วบหนึง่ “พวกเขายังทนไปได ้อีกนานแค่
ไหน?”

แอนนีไ ี น ้านิง่ ขรึม “เสย

่ ด ้ฟั งก็สห ี วเป่ าถูกพีซ ี อดไว ้ในอกตลอด
่ ก
ั เจน ดังนั น
มองไม่เห็นอาการบาดเจ็บชด ี้ ด
้ ฉั นไม่อาจชช ั ได ้ สําหรับพีซ
่ ี
น่อง ข ้อแขน หน ้าท ้องของเธอหลายแห่งถูกยิง ทีร่ ้ายแรงทีส
่ ด
ุ ก็คอ
ื ระเบิด
ลูกสุดท ้ายนั่ น ฉั นคาดว่า...อวัยวะภายในน่าจะได ้รับบาดเจ็บสาหัส...
บริเวณศรี ษะก็น่าจะได ้รับบาดเจ็บไม่น ้อย...”
 พูดถึงตรงนี้ แอนนีเ่ ริม
่ จะพูดต่อไปไม่ไหวแล ้ว “ต่อให ้โชคดีไม่
ตายในทีเ่ กิดเหตุ แต่ถ ้าไม่ได ้รับการรักษาเป็ นอันดับแรกอย่างทันท่วงที...
อาจจะ...ทนต่อไปได ้อีกไม่นาน...”

แอนนีไ
่ ม่ได ้ตอบลูถ ี วว่าจะทนได ้นานแค่ไหน เพราะจาก
่ งิ เซย
้ ของหนิงซ.ี ..ทัง้ ยังปล่อยเวลาล่วงเลย
สภาพอาการบาดเจ็บสาหัสขนาดนั น
มาถึงขนาดนี.้ ..เธออาจจะ...จากไปนานแล ้วก็ได ้...

หลังจากแอนนีพ
่ ด ี น ้าของชายหนุ่ม
ู จบ บรรยากาศเงียบสงัด สห
ทัง้ สองเหยเกถึงขีดสุด

หลังความนิง่ เงียบทุกทรมานครูห
่ นึง่ อยูๆ่ ลูถ ี วก็เอ่ยปาก
่ งิ เซย
“กลับไปสถานทีเ่ มือ
่ ครู”่

อวิน ิ นั ยน์ตาเป็ นประกาย “สถานทีเ่ มือ

๋ เซน ่ ครู่ ? ความหมายของ
นายคือ?”

ถังลัง่ พลันร ้องอุทาน “จริงด ้วย! พวกเราหาตัง้ นานก็หาไม่เจอ

หรือความจริงแล ้วอีกฝ่ ายไม่ได ้ออกมาจากตรงนั น
้ เลย?”

ด ้วยเหตุนี้ คนกลุม
่ หนึง่ ก็มงุ่ หน ้าไปยังสถานทีท
่ ห ี ละเสย
ี่ นิงซแ ี ว
่ ค ้นหาภายในสงิ่ ปลูกสร ้างและซากอาคาร
เป่ าหายตัวไปอย่างเอิกเกริก เริม
รกร ้างในทุกตารางนิว้ ...

ิ !”
“อาเซน
 ขณะทีล
่ ถ ี ว อวิน
ู่ งิ เซย ิ และคนอืน
๋ เซน ่ ๆ กําลังตามหาคนแข่งกับ
เวลาอยูน
่ ัน ี งเกรีย
้ เอง ด ้านหลังอยูๆ่ ก็มเี สย ้ วกราดหนึง่ ดังลอยมา

ี งนี้ อวิน
ได ้ยินเสย ิ หรีน
๋ เซน ่ ั ยน์ตาทัง้ สองลง หมุนตัวกลับไป
นั ยน์ตาสะท ้อนแววเย็นเยียบถึงกระดูก

ใบหน ้าเฉียวอีเ้ ต็มไปด ้วยโทสะ เดินสาวเท ้าก ้าวมาตรงหน ้าชาย

ิ ! แกบ ้าไปแล ้วหรือไง ? ไม่นั่งคุมบังเ**ยนบริษัท! มาทํา
หนุ่ม “อาเซน
อะไรอยูท
่ น
ี่ ี่? เหลวไหลทีส
่ ด
ุ !”

“ทําไมผมต ้องมาทีน ี ง
่ ี่ อาเฉียวยังไม่รู ้ ?” ชายหนุ่มถามด ้วยนํ้ าเสย
เยือกเย็น

ิ ! เรือ
“อาเซน ่ งครัง้ นีท ี่ ั นไม่ได ้บอกแกเพราะไม่อยากให ้สง่ ผล
้ ฉ
กระทบต่อแก ทีฉ
่ ั นทําทัง้ หมดก็เพือ ้ กกลับทําลายทุกสงิ่
่ แก! แต่ตอนนีแ
ทุกอย่างของพวกเรา! ฉั นขอสงั่ แก รีบกลับบริษัทไปเดีย
๋ วนี!้ ” เฉียวอีแ
้ ผด
ี งตวาด
เสย

อวิน ิ หัวเราะเสย
๋ เซน ี งตํา่ “เหอะ สงั่ ฉั น ? เฉียวอี.้ ..คิดว่าตัวเองเป็ น
อะไรกับฉั นหรือไง? คิดว่าตัวเองเป็ นใคร? เป็ นน ้าของฉั น? แกคูค
่ วร? แก
คิดว่าแกคูค ้ อ
่ วรใชแซ ่ วิน
๋ หรือไง?”

“อวิน ิ !” เฉียวอีห
๋ เซน ้ น ้าเปลีย ี ันใด โมโหเดือดดาล
่ นสท

ถังลัง่ ทีอ
่ ยูข
่ ้างอวิน ิ รวมถึงถังเยีย
๋ เซน ่ ทีอ
่ ยูข
่ ้างเฉียวอีไ้ ด ้ยินบท
ี น ้าประหลาดใจอย่างทีส
สนทนาของทัง้ สองคนเผยสห ่ ด
ุ ออกมา
อะไรนะ?

เฉียวอีก
้ ็คอ
ื ...น ้าชายของอวิน ิ ?
๋ เซน
 ตอนที่ 1707 ฉั นก็อยากเห็น ว่าใครกล ้ายุง่ กับเขา
ื่ ของเฉียวอีใ้ นโลกภายนอกคือถังอี้ มีแต่พวกเขากันเองทีร่ ู ้ว่า
ชอ
ื่ ทีแ
ชอ ่ ท ้จริงของเขาคือเฉียวอี้

แต่วา่ ตอนนีไ
้ ด ้ฟั งบทสนทนาของทัง้ คู่ พวกเขาถึงได ้ตกใจรู ้ว่า...
ความจริงเฉียวอีย
้ ังมีอก ื่ หนึง่ ยังมีอก
ี ชอ ี สถานะหนึง่ ?

เขากับอวิน ิ ...ยังมีความสม
๋ เซน ั พันธ์ทน
ี่ ่าตกตะลึงอีกขัน
้ หนึง่ ...

ี น ้าเฉียวอีก
สห ั เท่าไหร่ เคร่งขรึมอึมครึม “อวิน
้ ็ไม่ได ้ดีไปสก ิ !
๋ เซน
เพือ
่ ผู ้หญิงคนนั น
้ ...แกถึงกับพูดแบบนีก
้ บ
ั ฉั น! เพือ
่ ผู ้หญิงคนนั น
้ แกยอม
ทนเห็นสงิ่ ทีพ
่ วกเราสร ้างมานานหลายปี ต ้องพังทลายในก ้าวสุดท ้าย? แก
ลืมไปแล ้วใชไ่ หมว่าแม่แกตายยังไง? แกอยากให ้เธอต ้องอยูอ
่ ย่างไม่สงบ
ในปรโลกใชไ่ หม!”

ถังลัง่ ทีอ
่ ยูฝ
่ ั่ งตรงข ้ามยกมือแคะหู ค่อนขอดกับตัวเองในใจ จิ๊
ประโยคนีอ
้ ก
ี แล ้ว เขาฟั งจนหนอนจะงอกออกมาจากหูอยูแ
่ ล ้ว เปลีย
่ น
คําพูดอืน
่ บ ้างไม่ได ้หรือไง?

ได ้ยินคําพูดนีข
้ องเฉียวอี้ อวิน ิ ก ้มหน ้า หัวเราะเสย
๋ เซน ี งตํา่ “ใชส
่ ิ
...ถูกต ้อง...ก็เพือ
่ ผู ้หญิงคนหนึง่ ...”

ชายหนุ่มพูดถึงตรงนี้ พลันเก็บคืนรอยยิม
้ บนใบหน ้า นั ยน์ตาทีไ่ ม่
เคยแยแสต่อสงิ่ ใดมาโดยตลอดในตอนนีค
้ รอบคลุมไปด ้วยแววสงั หาร
อํามหิต “ฉั นเคยเตือนแกแล ้ว อย่างยุง่ กับเธอ!”
 เฉียวอีม ี น ้าบนใบหน ้าอวิน
้ องสห ิ ฝั่ งตรงข ้าม หัวใจพลันกระตุก
๋ เซน
วูบ อันทีจ ึ เสย
่ ริงเขารู ้สก ี ใจภายหลังแล ้ว

ั ของอวิน
เขารู ้จักนิสย ิ เป็ นทีส
๋ เซน ่ ด
ุ ยากนั กทีจ
่ ะมีใครเข ้ามาอยูใ่ น
ใจของเขาได ้ แต่เมือ
่ มีคนก ้าวเข ้าไปอยูใ่ นพืน
้ ทีข
่ องตัวเอง เขาก็จะจมอยู่
ิ้ เชงิ ไม่อนุญาตให ้ใครข ้องเกีย
ในขอบเขตของตัวเองอย่างสน ั นิด
่ วแม ้สก
เดียว

ครัง้ นีเ้ ขาอารมณ์ฉุนเฉียวเกินไป...แต่พอคิดถึงเรือ

่ งในอดีต พอ
เห็นใบหน ้านั น
้ ของลูฉ
่ งซาน เขาก็อดไม่ได ้จริงๆ แม ้แต่นังตัวดีเกลือเป็ น
หนอนก็จัดการไปพร ้อมกัน

ไม่คด
ิ ว่าปฏิกริ ย
ิ าของอวิน ิ จะรุนแรงกว่าทีเ่ ขาคาดคิดเอาไว ้
๋ เซน
ครัง้ นี้ แม ้แต่แม่ของเขาก็ควบคุมเขาไว ้ไม่ได ้แล ้ว

“อวิน ิ ก็แค่ผู ้หญิงคนหนึง่ ภายหน ้าแกจะมีเท่าไหร่ก็ได ้ คน

๋ เซน
หักหลังไม่มค
ี า่ พอให ้แกทําเพือ
่ หล่อนขนาดนี้! แกกลับไปกับฉั นตอนนีเ้ ลย
...พวกเรา...”

เฉียวอีพ
้ ด
ู มาได ้ครึง่ ทาง ลูถ ี วทีพ
่ งิ เซย ่ าคนสํารวจภายในสงิ่ ปลูก
สร ้างด ้านหลังเดินออกมาพอดี

เฉียวอีพ
้ ลันเปลีย ี น ้า รีบออกคําสงั่ กับลูกน ้องทัง้ หมด “จับ
่ นสห
ลูถ ี วมาให ้ได ้!”
่ งิ เซย

ลูถ ี วไม่แสดงอาการใดๆ เดินตรงมาหยุดเบือ

่ งิ เซย ้ งหน ้าเฉียวอี้
 เฉียวอีห ่ า่ งกล ้าหาญจริงๆ
้ วั เราะเย ้ยหยันเอ่ยปาก “ประธานลูช
สวรรค์มท
ี างไม่เดิน นรกไม่มป
ี ระตูยังจะทะลวงเข ้ามา!”

ระหว่างทีพ
่ ด
ู ลูถ ี วและลูกน ้องของเขาถูกคนของเฉียวอีล
่ งิ เซย ้ ้อม
ไว ้หมดแล ้ว

เจ็บใจนั ก ในเมือ
่ โน ้มน ้าวอวิน ิ ไม่ได ้ งัน
๋ เซน ้ ก็กําจัดลูถ ี วให ้
่ งิ เซย
ิ้ ซากไป จะได ้สบายสก
สน ั ที!

ตอนนีเ้ อง อวิน ิ ก ้าวเดินมาหาลูถ

๋ เซน ี วสองก ้าวอย่างไม่รบ
่ งิ เซย ี ไม่
ร ้อน กวาดตามองคนทัง้ หมดเอ่ยปากอย่างเกียจคร ้าน “ฉั นก็อยากเห็นว่า
ใครจะกล ้ายุง่ กับเขา!”

“แก! อวิน ิ ! แกเป็ นบ ้าไปจริงๆ แล ้วหรือไง! รู ้ไหมว่าแกกําลัง

๋ เซน
ทําอะไรอยู?่ ” มองดูคนทัง้ คูย
่ น
ื อยูด
่ ้วยกันฝั่ งตรงข ้าม เฉียวอีแ
้ ทบไม่
ื่
อยากจะเชอ

ื่ ว่าอวิน
ไม่อยากเชอ ิ จะชว่ ยลูถ
๋ เซน ี ว!
่ งิ เซย

ตอนนีล
้ ถ ี วตกมาอยูใ่ นถิน
ู่ งิ เซย ่ ของเขาแล ้ว เขาไม่อยากพลาด
โอกาสทีแ
่ ทบจะหาไม่ได ้นีอ
้ ก
ี เฉียวอีไ้ ม่เหลือเวลาให ้คิดแล ้ว รีบเอ่ยปาก
สงั่ การ “ทัง้ หมดจัดการเดีย
๋ วนี!้ ”

บรรดาลูกน ้องทีอ
่ ยูร่ อบๆ ต่างมองหน ้ากันไปมา ไม่มใี ครกล ้า
เคลือ
่ นไหว
 “แม ้แต่คําสงั่ ของฉั นพวกแกก็กล ้าไม่ฟังแล ้วใชไ่ หม!” เฉียวอี้
เดือดดาล

คนทีเ่ ขาพามาด ้วยล ้วนเป็ นคนสนิทของเขา ประเทศเอฟก็อยูใ่ น

การควบคุมของเขา ตอนนีค
้ นพวกนีก ื่ ฟั งคําสงั่ ของเขาแล ้ว!
้ ลับไม่เชอ
 ตอนที่ 1708 บุคคลลึกลับคือใคร
หน ้าอกของเฉียวอีก
้ ระเพือ
่ มขึน
้ ลง ใบหน ้าแสดงอาการไม่อยาก
ื่
เชอ

เพือ
่ ป้ องกันไม่ให ้เกิดเหตุการณ์ควบคุมอวิน ิ ไม่ได ้อย่างใน
๋ เซน
่ ําคัญมากจํานวนหนึง่
วันนี้ เขาลอบระดมพลและควบคุมกําลังคนทีส
สว่ นอวิน ิ ยามปกติดเู หมือนจะไม่สนใจเรือ
๋ เซน ่ งพวกนี้ ไม่เคยพูดอะไร
เกีย
่ วกับเรือ ื่ มั่นในตัวเขาทีส
่ งนี้ แสดงออกว่าเชอ ่ ด
ุ วางใจมอบทุกอย่างให ้
เขา

เขายังคิดว่าหลายปี มานีต
้ วั เองคือผู ้ควบคุมทุกอย่างโดยแท ้จริง
กระทั่งตอนนีถ
้ งึ รู ้ว่าตัวเองประเมินคนตรงหน ้าตํา่ เกินไป

อวิน ิ จัดระเบียบแขนเสอ
๋ เซน ื้ นั ยน์ตาฉายแววเอือมระอา เอ่ยปาก
เนิบนาบ “สง่ อาเฉียวกลับไปพักผ่อน อายุมากแล ้ว นอนดึกจะไม่ดต
ี อ
่
สุขภาพ!”

เห็นเฉียวอีถ
้ ก
ู ฝื นนํ าตัวออกไป เฟิ งจิน
้ ก ้มหน ้าไม่พด ั คํา
ู อะไรสก
่ ําคัญทีส
พยายามลดการมีตวั ตน เขาเป็ นหนึง่ ในคนสนิททีส ่ ด
ุ ของเฉียวอี้
เมือ
่ เฉียวอีแ
้ ละอวิน ิ มีปากเสย
๋ เซน ี งกัน คนทีอ
่ วิน ิ จะลงมือเป็ นคนแรกก็
๋ เซน
ต ้องเป็ นเขา

ถังเยีย
่ แม ้จะอยากเอ่ยปาก แต่ก็รู ้ว่าสถานการณ์ในตอนนีด
้ ้วย
กําลังของเขาคนเดียวคงไม่อาจเปลีย
่ นแปลงอะไร พูดมากไปอาจจะยั่ว
อารมณ์อวิน ิ จึงปิ ดปากเงียบ
๋ เซน
 ชายหนุ่มตรงหน ้าในเวลานีฉ
้ ีกขาดภาพลักษณ์ไม่แยแสทัง้ ไม่ม ี
อันตรายนั น ิ้ ความอํามหิตเ**้ ้ยมโหดกระทั่งความวิปลาสที่
้ ไปจนหมดสน
อยูภ ิ สาน ประหนึง่ ระเบิดทีไ่ ม่ได ้
่ ายในเผยออกมาอย่างกําเริบเสบ
กําหนดเวลาพร ้อมจะระเบิดออกมาทุกเมือ
่ ...

“ตามหาต่อไป! ภายในสามนาที ถ ้ายังหาคนไม่เจอ ทุกคนลง

หลุมไปพร ้อมกัน!”

สามนาที?

ค ้นหามาตัง้ นานยังไม่เจอร่องรอยแม ้แต่น ้อย ภายในสามนาทีจะ

หาเจอได ้ยังไง?

บรรยากาศอึมครึมในชวั่ พริบตา...

เห็นผู ้นํ าโหดตรงหน ้า เหล่าคนทีเ่ ข ้าร่วมปฏิบต

ั ก
ิ ารลักพาตัวใน
ี ใจจนไสเขี
ครัง้ นีใ้ นตอนนีเ้ สย ้ ยวไปหมดแล ้ว พวกเขาก็แค่เป็ นผู ้รับคําสงั่
เท่านั น
้ นะ...

ขณะทีท
่ ก
ุ คนถูกเงาทมึนแห่งความตายครอบคลุมอยูน
่ ัน
้ ลูถ
่ งิ
ี วทีก
เซย ่ ําลังควบคุมคอมพิวเตอร์ด ้วยความเร็วสูง หันไปทีช
่ ายหนุ่มเอ่ย
ี งเย็นชา “มานี”่
ปากนํ้ าเสย

“เรียกหมาหรือไง?” นั ยน์ตาผู ้นํ าโหดบางคนมีความไม่สบอารมณ์

พาดผ่าน แต่ก็ยังก ้าวเดินเข ้าไป

“รหัสอะไร” ลูถ ี วถาม

่ งิ เซย
 อวิน ิ มองดูหน ้าจอคอมพิวเตอร์ของลูถ
๋ เซน ี วแวบหนึง่
่ งิ เซย
นั ยน์ตาสะท ้อนแววประหลาดใจ “นายหาสงิ่ นีเ้ จอด ้วย...”

ประเทศเอฟเกือบทัง้ หมดแทบจะกลายเป็ นเมืองร ้างอยูแ

่ ล ้ว
กล ้องวงจรปิ ดในเมืองถูกทําลายแทบจะไม่เหลือ ทีล
่ ถ ี วหาเจอคือเว็บ
ู่ งิ เซย
กล ้องวงจรปิ ดตัวสุดท ้ายของซากอาคารร ้างแห่งนี้ และตอนทีเ่ ข ้ามา
ควบคุมประเทศเอฟ อวิน ิ ได ้ตัง้ รหัส CCTV ขึน
๋ เซน ้ ใหม่

“รหัส!” ลูถ ี วเร่งเร ้าด ้วยสห

่ งิ เซย ี น ้าหงุดหงิด

“วันเกิดของยายตัวดี” อวิน ิ เบะปาก

๋ เซน

“...” ลูถ ี วถึงกับชะงัก

่ งิ เซย

“...” ถังลัง่ และถังเยีย

่ ทีอ
่ ยูข
่ ้างๆ ต่างตกตะลึง

รหัสสําคัญขนาดนี้ คุณใชตั้ วเลขวันเกิดทีง่ า่ ยดายอย่างนีเ้ หรอ?

ไม่ส.ิ ..ทีส
่ ําคัญไม่ใชเ่ รือ
่ งนี.้ ..

่ ําคัญคือ เจ ้าหมอนีถ
ทีส ่ งึ กับใชวั้ นเกิดของศษ
ิ ย์น ้องเล็กเป็ นรหัส!

ั นิดว่าเจ ้าโรคจิตนีม
“โว๊ย! มองไม่ออกเลยสก ่ ห
ี วั ใจหนุ่มน ้อยแบบ
นั น ิ กระซาบข ้างหู
้ ด ้วย!” ถังลัง่ ยกสองมือกอดอก หันไปค่อนขอดกระซบ
ถังเยีย
่

ลูถ ี วเพียงหยุดชะงักเล็กน ้อย จากนั น

่ งิ เซย ี ใสว่ ันเกิดของหนิง
้ ก็รบ
ซ ี จากนั น
้ เลือกหากล ้องวงจรปิ ดในตอนนั น
้
 ั เจนในมือถือของลูฉ
เทียบกับบันทึกคลิปวีดโี อทีไ่ ม่ชด ่ งซาน
ตําแหน่งของกล ้องวงจรปิ ดนีจ
้ ับภาพไปทีซ
่ ากอาคารร ้างนีท
้ งั ้ หมด การ
ั เจน ประสท
ติดตัง้ มีความละเอียดสูง ตอนกลางคืนก็ยังชด ิ ธิภาพดีกว่าคลิป
ั เจน
วีดโี อนั่ นมาก แม ้แต่อารมณ์บนใบหน ้าก็เห็นได ้อย่างชด

ลูถ ี วรีบปรับเวลาไปตอนทีค
่ งิ เซย ้ เตรียมจะจัดการหนิงซ ี
่ นพวกนั น
จากนั น
้ มองดูวา่ ในตอนนั น
้ เกิดอะไรขึน
้ กันแน่ บุคคลลึกลับทีอ
่ ยูๆ่ ก็ปรากฏ
ตัวขึน
้ เป็ นใครกันแน่...
 ตอนที่ 1709 คนจะหนีไปได ้หรือไง?
ในภาพนั น ี ก
้ หนิงซถ ู ทหารรับจ ้างสองคนลากออกมาจากใต ้กอง
หินแตกละเอียด

หญิงสาวบาดเจ็บสาหัส ทัง้ ร่างมีแต่เลือด มองไม่ออกเลยว่าเป็ น

ี วเป่ าในอ ้อมกอดทัง้ ใบหน ้าและลําตัวก็มแ
หรือตาย เสย ี ต่เลือด ดูไม่ออกว่า
เป็ นเลือดของตัวเองหรือของหนิงซ ี

ทหารรับจ ้างหนึง่ ในนั น

้ เตะไปทีห ี ห
่ นิงซท ี นึง่ สง่ เสย
ี งสบถด่า “นั ง
ี พีน
ตัวดี! ทําให ้พวกเราต ้องเสย ่ ้องไปสองคน!”

ทหารรับจ ้างอีกคนข ้างๆ พูดอย่างหงุดหงิด “เลิกพูดมากได ้แล ้ว

้ งบนสงั่ มาให ้แล่เนือ
เบือ ิ้ ๆ! รีบลงมือ! ชก
้ เป็ นชน ั ชาอาจะเกิ
้ ดเรือ
่ งไม่
คาดคิด!”

“จุ๊ๆ การแล่เนือ
้ ทีน
่ ่าสนุกทีส
่ ด
ุ ก็คอ
ื จัดการตอนทีค
่ นยังมีสติ
ครบถ ้วน ให ้พวกมันได ้เห็นเนือ ิ้ ๆ กับตา
้ ของตัวเองถูกแล่ออกไปทีละชน
ิ้ ใจ ตอนนีไ
เหลือแค่เพียงกระดูก กระทั่งสน ้ ม่สนุกซะแล ้ว...แกว่าถ ้าลู่
ฉงซานเห็นหลานตัวเองกลายเป็ นเศษเนือ ี น ้ายังไง?”
้ กองหนึง่ จะมีสห

้ ว่ นใหญ่เป็ นพวกโรคจิต
ทหารรับจ ้างโหดเ**้ ้ยมอํามหิตพวกนีส
ชอบการเข่นฆ่า เห็นการทรมานคนเป็ นเรือ
่ งสนุก ในตอนนีส ี น ้าเต็มไป
้ ห
ด ้วยการรอคอย

ี ดายแต่หญิงงามขนาดนี้ ด ้วยฝี มือของเธอ ถ ้าทิง้ เจ ้าเด็กโง่นี้

“เสย
ไป ความจริงยังพอจะมีโอกาสรอด จุ๊ๆ...เลดีเ้ ฟิ รส
์ งัน
้ เริม
่ จากเธอก่อนแล ้ว
กัน...” ทหารรับจ ้างหยิบใบมีดสะท ้อนแสงเย็นวาบ ยิม
้ เยาะเข ้าไปใกล ้
หญิงสาว

ลูถ ี วและอวิน
่ งิ เซย ิ ทีก
๋ เซน ่ ําลังจับจ ้องไปทีห
่ น ้าจอพอเห็นภาพนี้
ใบหน ้าเปลีย ี ั บพลัน ภาพในวงจรปิ ดไม่ได ้ยินเสย
่ นสฉ ี ง แต่วา่ หลังจากซูม
ภาพเข ้าไปสามารถจับใจความโดยรวมจากการอ่านปากทีพ
่ วกเขาพูดคุย
กันได ้

้ เข ้าใกล ้หนิงซ ี เผยสห

ทหารรับจ ้างคนนั น ี น ้าเ**้ ้ยมเกรียมและ
ั ต์ ใชมี้ ดกรีดไปทีแ
สุขสน ่ ขนหนิงซรี อยหนึง่ เลือดสแ
ี ดงพลันทะลักออกมา

กําลังจะลงมือต่อ ทหารรับจ ้างไม่รู ้คิดอะไรขึน

้ ได ้ พลันหยุดการ
กระทํา คลําหาสงิ่ ของบางอย่างจากในอก

ของสงิ่ นั น ่ สเี งินขนาดเท่าหัวแม่มอ

้ คือขลุย ื ด ้านบนสลักลวดลาย
โบราณ

ขลุย
่ อันนีเ้ ขาค ้นออกมาได ้จากตัวเธอก่อนหน ้านี้ เพราะจําได ้ถึง
ทีม ้ จึงแอบเก็บเอาไว ้สว่ นตัว
่ าของลวดลายบนนั น

ทหารรับจ ้างมองดูลวดลายโทเทม แล ้วก็มองผู ้หญิงแวบหนึง่ ส ี

หน ้าเริม
่ มีความลังเล

ผู ้หญิงคนนีม ี งิ่ ของชน

้ ส ิ้ นีต
้ ด
ิ ตัวได ้ยังไง? เธอคงไม่ได ้...มีความ
เกีย
่ วข ้องกับตระกูลในตํานานนั น
้ หรอกนะ...

แต่วา่ จะเป็ นไปได ้ยังไงกัน...

 ถ ้าอย่างนี้ ทําไมของสงิ่ นีถ
้ งึ ปรากฏอยูท
่ ต
ี่ วั ผู ้หญิงคนนีไ
้ ด ้ล่ะ?

ั ลักษณ์โทเทมนีม
คนทีร่ ู ้สญ ้ น
ี ้อยมาก ไม่มท
ี างบังเอิญมาปรากฏ
อยูบ
่ นขลุย ้ ด ้ อีกอย่าง ของสงิ่ นี้ มีเอาไว ้เพือ
่ นีไ ่ อะไรกัน?

ทหารรับจ ้างยิง่ คิดยิง่ ประหลาดใจ ลองหยิบขลุย

่ อันนั น
้ ขึน
้ มาเป่ า
เบาๆ รูปร่างทีท
่ ํามันขึน
้ มาเป็ นขลุย ี งออกมาสก
่ อันหนึง่ แต่กลับไม่มเี สย ั นิด
ข ้างในคงจะตันแล ้ว

จากนั น
้ เขาลูบคลําขลุย
่ อันนั น
้ ทําการประเมินอย่างละเอียดต่อ...

“เฮ!้ โอ ้เอ ้อะไรอยู?่ ”

กระทั่งมีคนเร่งเร ้า ทหารรับจ ้างจึงเอาขลุย

่ นั น
้ ยัดกลับคืน “แม่ง!
เร่งอยูไ่ ด ้! จะรีบไปไหน! คนจะหนีไปได ้หรือไง?”

ชา่ งเถอะ ไม่วา่ แม่สาวคนนีจ

้ ะมีทม
ี่ ายังไง มีความเกีย
่ วข ้องอะไร
กับตระกูลนั น
้ ก็ตาม วันนีก
้ ็จะต ้องตาย! อีกอย่าง ตระกูลนั น
้ ก็แค่เรือ
่ งเล่า
ขานในตํานานเท่านั น
้ จะมีอยูจ
่ ริงได ้ยังไง...

หลังถูกขัดจังหวะครูห
่ นึง่ ทหารรับจ ้างหยิบมีดขึน
้ มาอีกครัง้ เข ้า
ไปใกล ้หญิงสาว...

ในตอนนีเ้ อง ทหารรับจ ้างทีใ่ บหน ้ามีแต่รอยยิม

้ อํามหิตพลัน
ถลึงตาโพลงทัง้ สองข ้าง ตัวแข็งตรงล ้มลงไป

“ใคร?!”

“เกิดอะไรขึน
้ !”
 ทหารรับจ ้างโดยรอบคนอืน
่ เห็นแบบนั น
้ ต่างยกอาวุธขึน
้ มองไป
ั ต่างทยอย
รอบด ้านอย่างระมัดระวัง ทว่า พวกเขาแม ้แต่เงาก็ยังเห็นไม่ชด
้ ย
กันล ้มครืนอย่างไร ้สุมเส ี ง กระทั่งซากอาคารร ้างเหลือเพียงความเงียบ
สงัด...
 ตอนที่ 1710 พวกแกใครเป็ นผู ้ชายของแม่สาวนี่
จากนั น
้ ในภาพก็ปรากฎคนผู ้หนึง่

้
ชายหนุ่มเสนผมดํ ายาวเป็ นแพ งดงามประหนึง่ ปี ศาจอันเย ้ายวน...

ชายหนุ่มล ้วงขลุย
่ ออกมาจากอกของทหารรับจ ้างหนึง่ ในนั น
้
้ เดินไปตรงหน ้าหนิงซ ี เผยอริมฝี ปากบางเล็กน ้อย พูดคําหนึง่ “ดวง
จากนั น
ดีจริงๆ...”

พูดจบก ้มตัวอุ ้มหญิงสาวขึน

้ กระโดดเพียงไม่กก
ี่ ้าวก็ลบ
ั หายไม่
เหลือแม ้แต่เงา

่ ต่างสง่ เสย
วินาทีหลังจากทีเ่ ห็นคนคนนี้ ถังลัง่ และถังเยีย ี งอุทาน
พร ้อมกัน

้ ทําไมถึงเป็ นเขา!”
“เฮย!

“เขานั่ นเอง!”

...

“พวกนายรู ้จัก?” อวิน ิ ถาม

๋ เซน

ลูถ ี วก็ยน
่ งิ เซย ่ หัวคิว้ ขลุย
่ นั น
้ เขาเคยเห็นอยูก ั หนิงซ ี ตอนนั น
่ บ ้ ห
ี อกว่าเป็ นผู ้มีวช
นิงซบ ิ าร ้ายกาจคนหนึง่ มอบให ้เธอเพราะติดค ้างหนีค
้ ณ
ุ บุญ
้ ก็จะมาชว่ ยเธอ แต่ดเู หมือนจะเกิดความผิดพลาด
เป่ าแล ้วยอดฝี มือคนนั น
ี ังไม่ทันคิดถึงขลุย
บางอย่าง หนิงซย ่ นี้ นํ าขึน
้ มาเป่ าได ้ทันเวลา ก็ถก
ู ทหาร
ี ก่อน
รับจ ้างค ้นเอาไปเสย
 กระทั่งชว่ งเวลาสุดท ้าย ทหารรับจ ้างคนนั น
้ กลับเป่ าขลุย
่ นั น
้ ขึน
้ มา
ด ้วยความบังเอิญทันเวลาพอดี และยอดฝี มอ
ื คนนั น
้ คาดว่าน่าจะอยูใ่ กล ้
แถวนั น
้ พอดี จึงมาถึงได ้ไวขนาดนี้...

ถึงว่าคนคนนั น
้ ถึงพูดว่า „ดวงดีจริงๆ‟ ออกมา...

ลูถ ี วแค่คด
่ งิ เซย ิ ถึงสงิ่ เหล่านีก ึ อกสน
้ ็รู ้สก ั่ ขวัญแขวนแล ้ว!

ยอดฝี มอ
ื ทีห ี อกตอนนี้ คงจะเป็ นชายหนุ่มทีป
่ นิงซบ ่ รากฏในภาพนี้
และอีกฝ่ ายในเมือ
่ ติดค ้างหนีบ ุ คุณหนิงซ ี แบบนีก
้ ญ ้ ็ควรจะเป็ นมิตรไม่ใช ่
ั รู
ศต

ถังลัง่ เอ่ยปากอย่างตืน
่ เต ้น “เจ ้าหมอนีก
่ ็คอ
ื คนทีม
่ าขัดจังหวะการ
ดวลกันของฉั นกับถังเยีย
่ ยังเล่นงานฉั นกับถังเยีย
่ ...”

เล่นงานจนกลัวแทบฉี่ราด...

“ตอนนั น
้ ฉั นกับถังเยีย
่ ร่วมมือกันยังเข ้าใกล ้ตัวเขาไม่ได ้เลย เขา
ั ว์ประหลาดชด
คือสต ั ๆ! เจ ้าหมอนีท
่ ําไมถึงปรากฎตัวชว่ ยศษ
ิ ย์น ้องเล็กทีน
่ ี่
ิ ย์น ้องเล็กไม่ได ้รู ้จักกันซก
ได ้ เขากับศษ ั หน่อย?”

“เรือ ้ ไม่สําคัญ เหมือนว่าเขาจะมุง่ หน ้าไปทางสุสาน...”

่ งนั น
ถังเยีย
่ เอ่ยปาก

“สุสาน?”

......
 พวกเขาไม่มเี วลาคิดมากแล ้ว รีบนํ าคนทัง้ หมดมุง่ หน ้าตรงไปยัง
สุสาน

สุสานอยูใ่ กล ้ทีน
่ ม
ี่ าก แต่เมือ
่ ครูค
่ นของพวกเขาตรวจหาจนทั่ว
แล ้ว ไม่มรี อ ั นิด!
่ งรอยใดๆ สก

ในทีส
่ ด
ุ คนกลุม ้ ็มาถึงสุสาน สํารวจตรวจหาโดยรอบอีกครัง้ หนึง่
่ นีก
เป็ นดังคาดยังคว ้านํ้ าเหลว

ี ง „เอี๊ ยดอ๊าด‟ น่าขนพอง

ในตอนนีเ้ อง ใต ้หลุมศพวังเวง เกิดเสย
สยองเกล ้าดังขึน
้ กะทันหัน

ั หลังแข็งเกร็งหันมองไปทางเสย
ทุกคนต่างยืดสน ี งนั น
้

ี งประหนึง่ บานประตูนรกเปิ ดออกดังขึน

หลังจากเสย ้ นั น
้ ในสุสาน
ี งเยือกเย็นของชายหนุ่มดังขึน
อยูๆ่ ก็มเี สย ้ “เฮ ้ พวกแก ใครเป็ นผู ้ชายของ
แม่สาวคนนี?้ ”

ลูถ ี ว อวิน
่ งิ เซย ิ ถังลัง่ ถังเยีย
๋ เซน ่ รวมถึงลูกน ้องกลุม
่ หนึง่ ทยอย
เดินตรงไปทีช
่ ายหนุ่ม พอเดินเข ้าไปใกล ้ ชายหนุ่มคือคนในกล ้องวงจรปิ ด
จริงๆ

ได ้ยินคําถามของชายหนุ่ม อวิน ิ ย่นหัวคิว้ “ฉั นเอง นายเป็ น

๋ เซน
ี ยูท
ใครกันแน่? ถังซอ ่ ไี่ หน?”

ชายหนุ่มย่นหัวคิว้ จากนั น ี น ้าจริงจัง “ฉั นเกลียด

้ เอ่ยปากด ้วยสห
การโกหก”
 อวิน ิ พลันสห
๋ เซน ี น ้ากระตุก เจ ้าหมอนี่ มีสท
ิ ธิอ
์ ะไรมาว่าเขาโกหก

ี น ้าไม่สบอารมณ์ของอวิน
ชายหนุ่มไม่ได ้สนใจสห ิ แววตาดุจ
๋ เซน
เหยีย
่ วมองตรงไปทีล
่ ถ ี ว “นายใชไ่ หม เจ ้าเด็กนั่ นหน ้าตาเหมือนนาย
ู่ งิ เซย
ไม่มผ
ี ด
ิ ”

“ฉั นเอง” ลูถ ี วไม่สนใจว่าอวิน

่ งิ เซย ิ จะมีสห
๋ เซน ี น ้ายังไง รีบเดินเข ้า
ไปหาชายหนุ่ม

ในตอนนีเ้ อง เห็นเพียงด ้านหลังชายหนุ่มปรากฎสุสานใต ้ดิน

โบราณ สองข ้างสว่างด ้วยคบเพลิงไฟ ลึกจนมองไม่เห็นด ้านล่าง

“ตามฉั นมา” ชายหนุ่มผมยาวเดินตรงลงไปข ้างล่าง

ลูถ ี วเพิง่ จะตามเข ้ามา ประตูบานนั น

่ งิ เซย ้ พลันปิ ดประกบกันอย่าง
สนิททันที กลืนหายไปบนพืน
้ หญ ้ายุง่ เหยิงอย่างไม่เหลือร่องรอย
 ี วเป่ าไม่เป็ นอะไร?
ตอนที่ 1711 คุณบอกว่าเสย
้
หลังจากเดินทะลุเสนทางยาวไกล จนมาถึงห ้องลับห ้องหนึง่

เห็นบนเตียงหินในห ้องลับนั น
้ มีคนตัวใหญ่กบ
ั คนตัวเล็กนอนอยู่
ซงึ่ ก็คอ ี ละเสย
ื หนิงซแ ี วเป่ า

หามาตัง้ นาน...ในทีส
่ ด
ุ ก็ได ้พบพวกเขา...

“พวกเขา...เป็ นยังไงบ ้าง...” ลูถ ี วเดินเข ้าไปใกล ้นํ้ าเสย

่ งิ เซย ี งสน
ั่
เครือ ยืน ั ผัส กลับไม่กล ้าสม
่ มือออกไปหมายจะสม ั ผัสหญิงสาวทีร่ า่ งเต็ม
ไปด ้วยรอยแผล

บาดแผลบนตัวหนิงซเี หมือนว่าจะได ้รับการรักษาแล ้ว แต่กลับ

ั ผัสไม่ได ้ถึงลมหายใจของเธอ ร่างกายของเสย
แทบจะสม ี วเป่ ายังพอ
มองเห็นการกระเพือ
่ มขึน
้ ลงบ ้าง

ชายหนุ่มตอบ “เด็กเล็กไม่เป็ นอะไร ฉั นไม่ถนั ดเข ้าหาเด็ก ก็เลย

ปล่อยให ้เขานอนไป สว่ นผู ้ใหญ่...”

“ผู ้ใหญ่เป็ นยังไง?” ลูถ ี วถามขึน

่ งิ เซย ้ อีกครัง้

ี น ้ามี
ชายหนุ่มมองหญิงสาวบนเตียงหิน ถอนหายใจเล็กน ้อย สห
ั สน ครูห
ความสบ ่ นึง่ จึงพิจารณาการใชถ้ ้อยคํา แล ้วเอ่ยปากว่า “ฉั นถนั ดแค่
แผลภายนอก ชว่ ยเธอได ้แค่ชวั่ คราว ตอนนีน
้ ายรีบพาเธอไปรักษาที่
โรงพยาบาล จะเป็ นหรือตายหลังจากนีฉ
้ ั นไม่กล ้ารับประกัน”
 คําพูดของชายหนุ่มทําให ้ในใจของลูถ ี วปรากฎลางร ้ายทีไ่ ม่
่ งิ เซย
อาจคาดเดาได ้ “ได ้! ขอบใจ!”

......

ประเทศหัว โรงพยาบาลตีต
้ ู

หลังการค ้นหาอย่างยากลําบากตลอดทัง้ คืน ในทีส

่ ด
ุ ลูถ ี วก็
่ งิ เซย
ี ละเสย
นํ าตัวหนิงซแ ี วเป่ ากลับมาได ้

อวิน ิ ไม่ได ้ไปโรงพยาบาลด ้วย เพียงแต่ให ้แอนนีค

๋ เซน ่ อยอยูท
่ น
ี่ ั่ น

เหยียนหรูอแ
ี้ ละลูฉ
่ งซานทีร่ อฟั งข่าวอยูท
่ บ
ี่ ้านมาตลอดมาถึง
โรงพยาบาลเป็ นคนแรก ลูจ
่ งิ หลีต
่ ามมาจากบริษัททีหลัง

ี ว! เสย
“ถิงเซย ี วเป่ าล่ะ! เสย
ี วเป่ าของแม่ละ่ ! เสย
ี วเป่ าอยูท
่ ไี่ หน ?”
เหยียนหรูอส ี น ้าซด
ี้ ห ี เซย
ี วทรุดโทรมอย่างมาก จิกเสอ
ื้ ของลูถ ี วแน่น
่ งิ เซย
้ อดสแ
ดวงตาทีเ่ ต็มไปด ้วยเสนเลื ี ดงถลึงโพลงเพราะความหวาดผวาเกิน
พิกด
ั

ลูฉ
่ งซานหายใจเหนือ ้ ้เท ้าพยุงตัวเดินเข ้ามา “เสย
่ ยหอบ ใชไม ี ว
เป่ าเป็ นยังไงบ ้าง? ฮะ?”

ลูจ
่ งิ หลีเ่ ห็นลูถ ี วยืนอยูห
่ งิ เซย ี น ้า
่ น ้าห ้องผ่าตัดอย่างน่าเวทนา สห
ว่างเปล่าเลือ ี วเป่ าคงไม่ได ้...”
่ นลอย นํ้ าตาพลันไหลรินลงมา “พี่ เสย

ผ่านไปครูใ่ หญ่ ลูถ ี วในทีส

่ งิ เซย ่ ด ี วเป่ าไม่เป็ น
ุ ก็เอ่ยปาก “เสย
อะไร”
 ได ้ยินคําพูดลูถ ี ว เหยียนหรูอ ี้ ลูฉ
่ งิ เซย ่ งซาน และลูจ
่ งิ หลีต
่ า่ งก็นงิ่
อึง้

ี วเมือ
“อะไรนะ? ถิงเซย ่ กีแ
้ กว่าอะไรนะ?”

“พีบ ี วเป่ าไม่เป็ นอะไร?”

่ อกว่าเสย

ี ว พูดความจริงกับแม่มา ไม่ต ้องปลอบใจแม่! เสย

“ถิงเซย ี วเป่ า
เป็ นยังไงกันแน่? ขอเพียงไม่ตาย! ต่อให ้เหลือแค่ลมหายใจสุดท ้าย แม่ก็
จะไม่หวังมากไปกว่านี้...”

......

ั ถาม อีกด ้านถังลัง่ ทีก

เห็นครอบครัวสกุลลูเ่ ร่งเร ้าซก ่ ําลังยืนพิง
ผนั งอย่างว ้าวุน
่ ใจเอ่ยปากว่า “เลิกโวยวายได ้แล ้ว ก็บอกแล ้วไงว่าไม่
ั ้ บน พวกคุณไปดูกน
เป็ นไร เขาอยูใ่ นห ้องผู ้ป่ วยชน ั เองเถอะ!”

ลูฉ
่ งซานและเหยียนหรูอห ั้
ี้ ลังจากได ้ยิน รีบเดินไปห ้องผู ้ป่ วยชน
บน โดยมีลจ
ู่ งิ หลีค
่ อยประคอง

่ ด
ทัง้ สามคนเพิง่ จะมาถึงห ้องผู ้ป่ วยก็เห็นหมอใสช ี าวคน
ุ กาวน์สข
หนึง่ เดินออกมาจากห ้องผู ้ป่ วย

ี วเป่ าของพวกเราเป็ นยังไงบ ้าง?”

“หมอ! หมอ! เสย

ี วเป่ าคือรองผู ้อํานวยการ พอเห็นทัง้ สองคน

คนทีใ่ ห ้การรักษาเสย
รีบเอ่ยปาก “คุณลู่ คุณนายลู่ ทัง้ สองท่านวางใจครับ หลานของท่าน
ปลอดภัยดีทก
ุ อย่าง เพียงแค่ได ้รับบาดเจ็บภายนอกนิดหน่อยเท่านั น
้
ตอนนีย
้ ังหลับอยู่ อีกไม่นานก็จะตืน
่ ครับ”

ได ้ยินคําพูดหมอ เหยียนหรูอพ
ี้ ลันตะลึงค ้างอยูต
่ รงนั น
้ แทบไม่
ื่ ในสงิ่ ทีห
อยากเชอ ่ ไู ด ้ยิน “หมอ...หมอ! เมือ
่ ครูค
่ ณ
ุ ว่าอะไรนะคะ ? คุณบอก
ี วเป่ าไม่เป็ นอะไร? คุณบอกว่าเสย
ว่าเสย ี วเป่ าของเราไม่เป็ นอะไร?”

่ รับ ตอนนีเ้ ข ้าเยีย

“ใชค ่ มได ้ คุณเข ้าไปดูเขาได ้ครับ” รอง
ผู ้อํานวยการปลอบประโลม

“ได ้...ได ้ๆ...ฉั นไปเดีย

๋ วนี!้ ไปเดีย
๋ วนี!้ ”

ทัง้ สามคนรีบเข ้าไปในห ้องผู ้ป่ วย ได ้เห็นเจ ้าตัวน ้อยกําลังนอน

หลับสบายอยูบ
่ นเตียงจริงๆ

เหยียนหรูอจ
ี้ ับมืออุน
่ ๆ ของซาลาเปาน ้อยแน่น แล ้วก็แตะไปหัวใจ
ทีก
่ ําลังเต ้น แตะไปทีป
่ ลายจมูกทีม
่ ล
ี มหายใจเข ้าออกตามจังหวะ ถึงได ้
ื่ ว่าคนตรงหน ้ายังมีชวี ต
ยอมเชอ ิ อยู.่ ..

ี วเป่ ายังมีชวี ต
“เสย ี วเป่ าของฉั นยังมีชวี ต
ิ อยู.่ ..เสย ิ ดีอยู.่ ..สวรรค์
คุ ้มครอง...สวรรค์คุ ้มครองแล ้ว...” เหยียนหรูอก
ี้ ลัน
้ ไม่อยูอ
่ ก
ี ต่อไป จับมือ
ี วเป่ าร ้องไห ้สะอึกสะอืน
เสย ้

อีกด ้านลูฉ
่ งซานดีใจจนนํ้ าตารืน
้ เดิมทีคด ี วเป่ า
ิ ว่าครัง้ นีเ้ สย
ี วเป่ าจะกลับมาได ้อย่าง
เคราะห์ร ้ายมากกว่าดี อย่างไรก็ไม่กล ้าคิดว่าเสย
ปลอดภัย กลับมาอยูข
่ ้างกายพวกเขา...
 มองดูพอ
่ แม่ทต
ี่ น
ื่ เต ้นตืน ี วเป่ าทีน
้ ตันและเสย ่ อนบนเตียงอย่าง
ี น ้าของลูจ
ปลอดภัย สห ่ งิ หลีท
่ อ
ี่ ยูด
่ ้านหลังกลับเหยเกขึน
้ เรือ
่ ยๆ

“พ่อ แม่...ผมจะไปดูพส
ี่ ะใภ ้ทีช ั ้ ล่าง...ไม่รู ้พีส
่ น ่ ะใภ ้เป็ นยังไงบ ้าง
...”
 ตอนที่ 1712 พวกเราพยายามชว่ ยชวี ต
ิ สุดความสามารถแล ้ว
“ใช ่ ยังมีแม่หนูคนนั น
้ ...” เหยียนหรูอพ
ี้ ลันนึกขึน
้ มาได ้

ี วเป่ า ฉั นจะลงไปดู” ลูฉ

“เธอดูแลเสย ี วเป่ าแวบหนึง่
่ งซานมองเสย
อย่างอาวรณ์ ลูบไปทีใ่ บหน ้าอุน
่ ๆของเจ ้าตัวน ้อย จึงยอมจากไปพร ้อมลู่
ั ้ ล่าง
จิงหลี่ มุง่ หน ้าลงไปยังชน

เหยียนหรูอม ี น ้า
ี้ องแผ่นหลังทัง้ สองคนจากไป ใบหน ้าเผยสห
กังวล

......

ขณะทีล
่ ฉ
ู่ งซานและลูจ
่ งิ หลีล ั ้ ล่าง ดวงไฟสแ
่ งมาถึงชน ี ดงของ
ี ังคงถูกชว่ ยชวี ต
ห ้องผ่าตัดเปิ ดสว่างอยู่ หนิงซย ิ อยูด
่ ้านใน

“อาการของแม่หนูคนนั น
้ เป็ นยังไงบ ้าง?” ลูฉ
่ งซานถาม

ลูถ ี วตัง้ แต่เมือ

่ งิ เซย ่ ครูก
่ ็เอาแต่นั่งอยูบ
่ นเก ้าอีต
้ วั ยาวเย็นเยียบ ก ้ม
หน ้าลงตํา่ ไม่เคลือ
่ นไหว ได ้ยินคําพูดของบิดา กลับไม่มป
ี ฏิกริ ย
ิ าใดๆ

ถังลัง่ ทีอ
่ ยูข
่ ้างๆ ตอบอย่างเย็นชาเยาะหยัน “แขน หน ้าท ้อง และ
้ กสว่ นถูกยิง กระดูกสะบักหักแตกละเอียด ซโี่ ครงหักสาม
น่องซายขวาทุ
ท่อน ทีห
่ วั ได ้รับ...”

ถังลัง่ พูดเพิม ี น ้าของลูฉ

่ หนึง่ คํา สห ้ หนึง่ สว่ น เขา
่ งซานก็ขาวขึน
เห็นอาการบาดเจ็บของแม่หนูคนนั น ั ได ้
้ จากคลิปวีดโี อกับตาจะไม่รู ้ชด
ยังไง
 ลูจ
่ งิ หลีไ่ ม่รู ้ว่าควรพูดอะไร ทําได ้เพียงเดินไปตรงหน ้าลูถ ี ว
่ งิ เซย
ฝ่ ามือประกบไปทีไ่ หล่แข็งตึงพูดปลอบใจเขา “พีส
่ ะใภ ้เป็ นคนโชคดี
จะต ้องไม่เป็ นอะไร!”

ลูถ ี วยังคงไร ้ซงึ่ ปฏิกริ ย

่ งิ เซย ิ าใดๆ

ลูจ
่ งิ หลีร่ ู ้ดีวา่ ในเวลานีเ้ ขาฟั งคําปลอบใจอะไรก็ไม่เข ้าหูทงั ้ นั น
้
หลังจากพูดเกลีย
้ กล่อมอีกสองสามคําก็ให ้เขาได ้อยูเ่ งียบๆ กับตัวเอง

พีช ู ไม่จา สว่ นถังลัง่ ก็เหมือนถังดินปื นทีพ

่ ายแท ้ๆ ไม่พด ่ ร ้อม
ระเบิดได ้ทุกเวลา ลูจ ึ ร ้อนรนกระวนกระวาย พอเห็นแอนนีใ่ นมุม
่ งิ หลีร่ ู ้สก
หนึง่ จึงรีบเดินเข ้าไปประหนึง่ เห็นดาวชว่ ยชวี ต
ิ “เฮ ้ เธอเป็ นเพือ
่ นของ
พีส
่ ะใภ ้ฉั น หมอเทวดาทีช ื่ แอนนีค
่ อ ้ ใชไ่ หม!”
่ นนั น

แอนนีพ ี น ้ามองดูเลือ
่ ยักหน ้า สห ่ นลอย จิตใจไม่อยูก
่ บ
ั เนือ
้ กับตัว

“พีส
่ ะใภ ้ฉั นเขา...เป็ นยังไงกันแน่? ่ ะต ้องไม่เป็ นไรใช ่
มีเธออยูจ
ไหม?” ลูจ
่ งิ หลีถ
่ ามด ้วยใบหน ้ากระตือรือร ้น

่ องเขาแวบหนึง่ ตอบอย่างราบเรียบ “ฉั นชว่ ยอะไรไม่ได ้

แอนนีม
มาก”

ต่อให ้ฝี มอ
ื เธอร ้ายกาจแค่ไหนก็ไม่อาจแทนทีร่ ะบบการแพทย์ใน
ปั จจุบน
ั ได ้ อีกอย่างบุคคลลึกลับทีร่ ักษาให ้พีซ ี ําได ้สมบูรณ์แบบแล ้ว เธอ
่ ท
ยอมรับว่าต่อให ้เป็ นเธอก็ทําได ้ไม่ดข
ี นาดนั น
้ ถ ้าตอนนั น ่ ไี ม่ได ้เจอคน
้ พีซ
คนนั น
้ ไม่มท
ี างทนมาได ้ถึงโรงพยาบาลแน่นอน
 พอพูดประโยคนีจ
้ บ หญิงสาวก็ไม่พด
ู อะไรอีก เอาแต่จับจ ้องมอง
ไปทีห
่ ้องผ่าตัดต่อ

ลูจ
่ งิ หลีม ี น ้าแอนนี่ มองเห็นลางร ้ายบางอย่างจากนั ยน์ตา
่ องดูสห
ลุม
่ ลึกนั น
้ อย่างประหลาด...

......

เวลาค่อยๆ เดินผ่านไป...

ิ้ สุด
การผ่าตัดตัง้ แต่กลางดึกจนถึงฟ้ าสางก็ยังไม่สน

ี งไฟสแ
เวลาหกโมงตรง „ติ๊ ง‟ เสย ี ดงห ้องผ่าตัดดับลง ประตูห ้อง
ผ่าตัดในทีส
่ ด
ุ ก็ถก
ู เปิ ดออกจากด ้านใน

่ จากผู ้ชว่ ยผ่าตัดสองคนเดินออกมาก่อน จากนั น

เริม ้ เป็ นหมอ
ผ่าตัด

ทัง้ เนือ
้ ทัง้ ตัวของหมอชโลมไปด ้วยเหงือ ่ ชุดผ่าตัดเปี ยกชน
่ ชุม ื้
แนบติดร่างกายหลังจากออกมา ก็ปลดผ ้าปิ ดปากบนใบหน ้าออก เผยส ี
หน ้าเศร ้าหมอง

ี น ้าของหมอ หัวใจของทุกคนพลันกระตุกวูบ
พอเห็นสห

ในตอนนีเ้ หยียนหรูอต
ี้ ามมาถึงแล ้ว กําลังพนมมือหลับตาสวดมนต์
อ ้อนวอน พอเห็นหมอออกมา ก็รบ ั ถาม “คุณหมอ การผ่าตัดเป็ น
ี เข ้าไปซก
ยังไงบ ้างคะ? แม่หนูคนนั น
้ เป็ นยังไงบ ้าง?”
 หมอแบกรับแววตาของทุกคน พิจารณาถ ้อยคําก่อนเอ่ยปาก “ขอ
โทษครับ พวกเราพยายามชว่ ยชวี ต
ิ สุดความสามารถแล ้ว การผ่าตัดสําเร็จ
ไปได ้ด ้วยดี แต่วา่ ผู ้ป่ วยบาดเจ็บสาหัส ยังไม่อาจฟื้ นขึน
้ มาได ้ ผู ้ป่ วย
ในตอนนีย
้ ังหายใจเองไม่ได ้ ปฏิกริ ย
ิ าตอบสนองของก ้านสมองและ
คลืน
่ ไฟฟ้ าสมองสูญหาย...”
 ตอนที่ 1713 หนิงซ ี โปรดให ้อภัยความเห็นแก่ตวั ของฉั น
ได ้ยินคําตอบของหมอ ทุกคนต่างนิง่ อึง้ อยูต
่ รงนั น
้ ผ่านไปเนิน
่
นานก็ยังไม่ได ้สติคน
ื กลับมา

ี งซก
ไม่รู ้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ถึงมีเสย ั ถามอย่างกระวีกระวาด
จากลูจ
่ งิ หลีด
่ งั ขึน
้ “อะไรคือหายใจเองไม่ได ้ อะไรคือปฏิกริ ย
ิ าตอบสนอง
สูญหาย...คําเปรียบเปรยบ ้าบอพวกนี.้ ..ไม่ได ้เป็ นคําเปรียบเทียบคนตาย
ั เจนกว่านีไ
หรือไง? หมอรบกวนคุณพูดให ้ชด ้ ด ้ไหมครับ?”

หมอผ่าตัดเป็ นผู ้อํานวยการโรงพยาบาล เขารู ้ว่าการผ่าตัดครัง้ นี้

สําคัญมากแค่ไหน แต่ในตอนนีจ
้ ําต ้องพูดแต่ความจริง “ผู ้ป่ วยตอนนีอ
้ ยูใ่ น
ภาวะโคม่ารุนแรง ในตอนนีพ ้ อ
้ วกเราทําได ้เพียงใชเครื ่ งชว่ ยหายใจและยา
ั ญาณชวี ต
รักษาประคองสญ ิ ของผู ้ป่ วย เมือ ่ งชว่ ยชวี ต
่ ดึงเครือ ิ ออก ผู ้ป่ วยก็
ี ชวี ต
จะเสย ิ ในทันทีครับ”

หลังจากคําพูดนั น ่ วามเงียบ
้ ของหมอ ระเบียงทางเดินจมดิง่ สูค
สงัด

เหยียนหรูอพ ี ล ้มนั่ งลงไปบนม ้านั่ งยาวข ้างๆ

ี้ ลันหน ้าขาวซด
“ทําไมถึงเป็ นแบบนี.้ ..ทําไมถึงเป็ นแบบนี.้ ..”

ลูถ ี วนั่ งอยูต

่ งิ เซย ่ รงนั น
้ ไม่ไหวติงประหนึง่ รูปสลัก

หมอพูดแล ้วหยุดชะงัก แววตามองไปทีล

่ ถ ี ว “ญาติผู ้ป่ วยทํา
ู่ งิ เซย
ใจด ้วยนะครับ ขอโทษด ้วยตอนนีผ
้ มต ้องถามตามระเบียบอีกประโยค คือ
 ้ ชวี ต
...จะให ้ยือ ่ งชว่ ยหายใจออก...ให ้
ิ ของผู ้ป่ วยต่อไป หรือว่า...ถอนเครือ
ผู ้ป่ วยได ้จากไปอย่างสงบ...”

้ ชวี ต
“ถ ้ายือ ิ ของผู ้ป่ วยต่อไปจะเป็ นยังไง?”

หลังจากนั น
้ ครูห ั ้ บรรยากาศเงียบสงบ ไม่มใี ครเอ่ยปาก
่ นึง่ ในชน
ั่ เครือประโยคหนึง่
พูด สุดท ้ายเป็ นถังลัง่ ทีเ่ อ่ยปากถามอย่างสน

้ ชวี ต
“ถ ้ายือ ิ ...ก็จะเป็ นเจ ้าหญิงนิทราอย่างทีค
่ นเรียกกัน อาจจะ
่ นเตียงไปตลอดชวี ต
ต ้องนอนอยูบ ้ อ
ิ โดยปกติแล ้ว แม ้จะใชเครื ่ งมือและยา
ิ กว่าปี เพราะเมือ
รักษาประคับประคอง อย่างมากก็ฝืนทนได ้แค่สบ ่
ื่ มถอย...” หมอตอบ
เวลานานเข ้าระบบในร่างกายผู ้ป่ วยก็จะค่อยๆ เสอ
ถอนหายใจครัง้ หนึง่ แม ้จะถือว่ายังมีชวี ต
ิ อยู่ ก็คอ
ื การอยูอ
่ ย่างทรมาน

ทุกครัง้ ทีห
่ มอพูดมาประโยคหนึง่ หัวใจของทุกคนก็เย็นวาบไป
หนึง่ สว่ น

“ต ้องให ้รักษาชวี ต
ิ อยูแ ั
่ ล ้ว ต่อให ้เป็ นเจ ้าหญิงนิทราก็ต ้องมีสก
วันทีฟ
่ ื้ นขึน
้ มาได ้!” ลูจ
่ งิ หลีร่ บ
ี เอ่ยขึน
้

หมอพยักหน ้าพูด “นั่ นก็ถก

ู ต ้องครับ แม ้โอกาสแบบนีจ
้ ะน ้อยมาก
แต่ก็เคยมีตวั อย่างให ้เห็น”

“งัน
้ จะถามอีกทําไม? ้ ชวี ต
ต ้องให ้ยือ ิ ต่อไปอยูแ
่ ล ้ว!” ลูจ
่ งิ หลี่
ิ ใจทันที
ตัดสน
 ี น ้าหมอมีความไม่มั่นใจ สุดท ้ายหันไปทางลูถ
สห ี ว เอ่ยปาก
่ งิ เซย
ถาม “ประธานลู่ คุณคิดว่ายังไงครับ...”

ลูจ ั ถามพีช
่ งิ หลีเ่ ห็นหมอยังจะซก ่ าย ร ้อนใจทนไม่ไหว ถามคําถาม
นีก
้ บ
ั พีช
่ ายเขา ไม่เท่ากับเอามีดแทงหัวใจเขาสดๆ หรือไง?

ไม่รู ้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ระเบียงทางเดินทีว่ า่ งเปล่า ในทีส

่ ด
ุ ก็ม ี
ี งแหบแห ้งฟั งไม่ได ้ศพ
เสย ั ท์ของชายหนุ่มดังขึน
้ “รักษาชวี ต
ิ ต่อไป”

“ครับ ผมเข ้าใจแล ้วครับ” หมอถอนหายใจเดินจากไป

......

ภายในห ้องผู ้ป่ วยวีไอพี

ในตอนนี้ หญิงสาวทีท
่ ะนงตัวรักอิสระดุจสายลมกําลังนอนอย่าง
สงบอยูบ ี ประสาทสม
่ นเตียง มีบาดแผลทั่วร่างกาย สูญเสย ั ผัสทัง้ หมด ต ้อง
ั เครือ
อาศย ่ งชว่ ยหายใจรักษาชวี ต
ิ ไว ้

ลูถ ี วนั่ งข ้างเตียงผู ้ป่ วยด ้วยใบหน ้าไร ้ความรู ้สก

่ งิ เซย ึ ยกมือทีเ่ ต็ม
ไปด ้วยบาดแผลยิบย่อยข ้างหนึง่ ของหญิงสาวขึน
้ อย่างระวัง ก ้มหน ้า
ประทับจูบลงไปอย่างแผ่วเบา คล ้ายกลัวว่าจะไปรบกวนเธอ แม ้จะรู ้ว่าเธอ
อาจจะไม่ฟื้นขึน
้ มาอีกแล ้ว

ี่ วซ.ี ..ขอโทษ...
เสย

โปรดอภัยในความเห็นแก่ตวั ของฉั น...

ฉั นให ้เธอจากไปไม่ได ้...

 ขอโทษ...

ด ้านนอกประตู เหยียนหรูอแ
ี้ ละลูฉ ึ ผิดและละอาย
่ งซานเพราะรู ้สก
ี น ้าเคร่งขรึมมองผ่านกระจกดูเหตุการณ์ภายใน
ใจจึงไม่ได ้ตามเข ้ามา สห
ห ้องผู ้ป่ วย

พวกเขาได ้เห็น ลูกชายทีแ

่ ต่ไหนแต่ไรมาเคร่งขรึมจริงจัง เย็นชา
ึ ต่อให ้เจอกับความลําบากมากแค่ไหนก็ไม่เคยหน ้าถอดส ี
ไร ้ความรู ้สก
ในตอนนีก ั่ ไหว...
้ ําลังกุมสองมือของหญิงสาว ซุกหน ้าลง หัวไหล่สน
ี ง...
ร ้องไห ้โดยไม่มเี สย
 ิ สอดก็แล ้วกัน
ตอนที่ 1714 ให ้เธอเป็ นสน
ทีผ
่ า่ นมา พวกเขาเข ้าใจแม่หนูคนนีผ
้ ด ั เธอ
ิ มาตลอด สงสย
ปฏิเสธสงิ่ ทีเ่ ธอทําเพือ ี วเป่ าทุกอย่าง คิดว่าเธอจะต ้องทําร ้ายเสย
่ เสย ี วเป่ า

แต่ท ้ายทีส
่ ด ี วเป่ าตกอยูใ่ นอันตราย มีเพียงเธอที่
ุ ตอนทีเ่ สย
ี วเป่ าอย่างไม่คด
ปกป้ องเสย ิ ชวี ต
ิ

ภายใต ้สถานการณ์แบบนั น ิ หน ้ากับเหล่าคนโฉด เธอ

้ เผชญ
ี วเป่ าไม่ให ้ได ้รับบาดเจ็บแม ้แต่น ้อย สว่ นตัวเองกลับบาดเจ็บ
ปกป้ องเสย
จนถึงขัน
้ นี้ และอาจจะไม่ฟื้นขึน
้ มาอีกแล ้ว...

ในสมองปรากฎภาพหญิงสาวทีแ ี ว
่ ม ้จะถูกปื นยิง แต่ก็ยังอุ ้มเสย
เป่ าวิง่ ไปอย่างเร็ว ปรากฎภาพวินาทีกอ
่ นหน ้าทีก
่ ระสุนปื นใหญ่จะพุง่ เข ้ามา
ปฏิกริ ย ี วเป่ าเอาไว ้ใต ้ร่างของเธอ
ิ าแรกของหญิงสาวยังเป็ นการปกป้ องเสย
อย่างแน่นหนา หัวใจของเหยียนหรูอป ี ดอย่างรุนแรงเพราะละอายใจ
ี้ วดเสย
ี ใจ
และเสย

ในตอนนั น
้ แม่หนูคนนีต
้ ้องแบกรับความทุกข์ทรมานเจ็บปวดขนาด
นั น ี วเป่ าไว ้ได ้
้ จึงปกป้ องความปลอดภัยของเสย

แม ้เธอจะไม่เข ้าใจ แต่ก็พอมองออกว่าหญิงสาวมีวช ้ ด

ิ าการต่อสูที ่ ี
ื ของเธอ หากไม่ใชเ่ พราะอุ ้มเสย
มาก ด ้วยฝี มอ ี วเป่ าอยู่ มีความเป็ นไปได ้ที่
ตัวเองจะหนีออกไปได ้ อีกทัง้ เคราะห์กรรมทัง้ หมดนีเ้ ดิมทีก็ไม่มอ
ี ะไร
เกีย
่ วข ้องกับเธอ เธอกลับทําเพือ ี วเป่ าได ้ถึงขัน
่ เสย ้ นี้

ี วเป่ าจริงๆ รักเสย

เธอชอบเสย ี วเป่ าจริงๆ...
 ความรักแบบนี้ ไม่ด ้อยไปกว่าความรักทีแ
่ ม่คนหนึง่ มีตอ
่ ลูกของ
ตัวเอง!

คนเป็ นแม่จะทําร ้ายลูกของตัวเองได ้ยังไงกัน?

เหยียนหรูอม
ี้ องหญิงสาวทีม
่ แ
ี ต่บาดแผลเต็มตัวในห ้องผู ้ป่ วย ร่าง
ี ใจกลืนกินจนจมหายไปแล ้ว “เป็ นความผิดของฉั นเอง
ทัง้ ร่างถูกความเสย
...ฉั นไม่น่าเข ้าใจแม่หนูคนนั น
้ ผิดเลย...คนทีถ ี วเชอ
่ งิ เซย ื่ ใจขนาดนั น
้ ...คน
ี วเป่ ารักขนาดนั น
ทีเ่ สย ้ ...ทําไมตอนนั น
้ ฉั นถึงไม่ลองทําความเข ้าใจเธอให ้
มากขึน
้ ...

ื่ ถิงเซย
ถ ้าฉั นเชอ ี วและเสย
ี วเป่ า...เชอ
ื่ แม่หนูคนนั น
้ ...ทัง้ หมดนีก
้ ็
จะไม่เกิดขึน
้ ...

ตอนนีแ
้ ม่หนูคนนั น
้ กลายเป็ นแบบนีไ ิ หน ้าถิง
้ ปแล ้ว...ฉั นจะเผชญ
ี วยังไง...พอเสย
เซย ี วเป่ าฟื้ นขึน ี วเป่ าว่ายังไง...”
้ มา...ฉั นจะอธิบายกับเสย

ี งสะอืน
ได ้ยินเสย ้ ของภรรยา ลูฉ
่ งซานยืนเหม่ออยูต
่ รงนั น
้ ไม่พด
ู
ั คํา ภายในคืนเดียวผมของเขากลายเป็ นสข
อะไรสก ี าวโพลนไปทัง้ หัว ราว
ิ ปี
กับแก่ไปอีกสบ

หลานชว่ ยกลับมาได ้...

แต่เมือ
่ เห็นหญิงสาวคนนั น
้ ในห ้องผู ้ป่ วย...

พวกเขาสกุลลูต
่ ด
ิ ค ้างผู ้หญิงคนนีม
้ ากมายเหลือเกิน ให ้พวกเขา
ทําทุกอย่างก็ไม่คงไม่อาจชดใชคื้ นได ้...
 ผิดก ้าวแรก ผิดซํ้าๆ เพราะความดือ
้ รัน
้ และอคติของตัวเอง
เกือบจะทําลายชวี ต
ิ ของหลาน สุดท ้ายกลับทําให ้คนทีไ่ ม่เกีย
่ วข ้องอีกคน
ต ้องมาแบกรับผลกรรมทัง้ หมด

ถ ้าเป็ นไปได ้ เขายอมแบกรับทัง้ หมดไว ้ด ้วยตัวเขาเอง แต่วา่

ตอนนี้ พูดอะไรก็ไม่อาจย ้อนคืนได ้แล ้ว...

......

สุดปลายทางระเบียงทางเดินทีเ่ งียบสงัด

แอนนีเ่ หม่อค ้างอยูเ่ ป็ นนาน ในทีส

่ ด
ุ ก็หยิบมือถือขึน
้ กดโทร
ั โหล...”
ออกไปเบอร์หนึง่ “ฮล

“เธอเป็ นยังไงบ ้าง?” ทีป ี งแหบตํา่ ของชายหนุ่ม

่ ลายสายเป็ นเสย
ดังลอยมา

แอนนีน ่ าน สว่ นคนทีป

่ งิ่ เงียบอยูน ่ ลายสายก็เงียบตามไปด ้วย
ไม่ได ้เร่งเร ้าอะไร

ครูใ่ หญ่ หญิงสาวจึงสูดลมหายใจเข ้าเอ่ยปาก “การผ่าตัดเพิง่

เสร็จค่ะ แม ้การผ่าตัดจะสําเร็จลุลว่ ง แต่อาการบาดเจ็บพีซ ี าหัสเกินไป
่ ส
ไม่อาจฟื้ นขึน
้ มาได ้ ในตอนนีจ ้ อ
้ ําต ้องใชเครื ่ งชว่ ยหายใจเพือ
่ รักษาชวี ต
ิ ไว ้
้ มา แต่ก็ไม่รู ้ว่าวันไหน และบางที...ชวี ต
ถ ้าโชคดีอาจจะฟื้ นขึน ิ นีอ
้ าจจะไม่
ฟื้ นอีกแล ้ว...”

ิ้ เสย
สน ี งหญิงสาว ปลายสายเงียบสงัด ไม่มก
ี ารตอบรับใดๆ...
 ิ ?” แอนนีน
“พีเ่ ซน ี งเป็ นกังวล
่ ํ้ าเสย

“ไม่เป็ นไร เธออยูท ี่ ั่ นเถอะ ถ ้าชว่ ยอะไรได ้ ก็ชว่ ย” ชายหนุ่มพูด

่ น
จบก็วางสาย

้
ท่ามกลางความมืดมิด ชายหนุ่มมองดูเสนกราฟยุ
ง่ เหยิงบนหน ้า
ี งตํา่ “เหอะ ของเล่น
จอคอมพิวเตอร์สว่างวาบอย่างเหม่อลอย พึมพําเสย
ิ สอดก็แล ้วกัน...ถ ้าเธอไม่ฟื้นขึน
พวกนี.้ ..ให ้เธอเป็ นค่าสน ี เปรียบ
้ มา ก็เสย
ผู ้หญิงคนอืน
่ แล ้ว...”
 ี วเป่ าฟื้ นแล ้ว
ตอนที่ 1715 เสย
่ งแสงเจิดจ ้าสาดสอ
พระอาทิตย์ลอยเด่น สอ ่ งไปทั่วทัง้ เมือง

ึ แย่งชงิ อํานาจทีด
ศก ่ เุ ดือดเลือดพล่านของลูกชายคนโตและลูก
นอกสมรสแห่งสกุลลู่ สงครามของลูซ ื่ กรุ๊ปและอีห
่ อ ้ ลานการลงทุน ปิ ดฉาก
ั ชนะของลูซ
ลงด ้วยชย ื่ กรุ๊ป
่ อ

อีห ่ งทุนสําคัญหลายตัวตกฮวบความ
้ ลานการลงทุนเพราะหุ ้นทีล
ี หายมหาศาล รวมถึงค่าผิดสญ
เสย ั ญาความร่วมมือทางธุรกิจก ้อนโต
จําเป็ นต ้องเทขายหุ ้นของลูซ ื่ กรุ๊ปในมือเพือ
่ อ ้ ้ ภายในเวลาคืนเดียว
่ ใชหนี
ถอยออกจากตําแหน่งกรรมการบริหารของลูซ ื่ กรุ๊ปไปโดยสน
่ อ ิ้ เชงิ

แต่วา่ เรือ
่ งนีอ ั่ คลอนถึงพืน
้ ย่างไรก็สน ้ รากของสกุลลู่ สงิ่ ทีเ่ หลือ
ให ้ต ้องเก็บกวาดยังมีอก
ี มาก และทางนั น
้ มีโอกาสทีจ
่ ะตะครุบกลับอีกครัง้
ได ้ทุกเมือ
่

ลูจ ้ ภายในชวั่ ข ้ามคืน หนุ่มเพลย์บอยทีเ่ อา

่ งิ หลีร่ าวกับเติบโตขึน
่ วเล่น ใชช้ วี ต
แต่เทีย ิ อย่างขอไปที ในตอนนีก
้ ลับเริม
่ แบกรับความ
รับผิดชอบทุกอย่างแล ้ว ทัง้ ครอบครัวทีบ
่ ้านแตกสาแหรกขาด ยังมีบริษัท
ทีเ่ กิดเรือ
่ งวุน
่ วายไม่หยุด...

ตัง้ แต่การผ่าตัดของหนิงซเี สร็จสน

ิ้ ลูถ ี วคอยอยูข
่ งิ เซย ่ ้างกาย
หญิงสาวไม่หา่ งแม ้เพียงก ้าวเดียว

ลูจ
่ งิ หลีเ่ บือนหน ้าหนี บดบังเบ ้าตาแดงเรือ
่ แล ้วหันมามองชาย
หนุ่มข ้างเตียงผู ้ป่ วย เอ่ยปากอย่างจริงจัง “พี่ ไม่ต ้องเป็ นห่วง ทีบ
่ ริษัทมี
ผม พ่อกับแม่ผมก็จะดูแลเอง...พี.่ ..แค่ดแ
ู ลพีส
่ ะใภ ้ให ้ดี...เรือ
่ งอืน
่ อะไรก็
ไม่ต ้องคิด...”

เขาเข ้าใจดีทส
ี่ ด
ุ เข ้าใจพีช ี ใจและทุกข์
่ ายของเขาว่าในตอนนีเ้ สย
ทรมานมากแค่ไหน

จนถึงตอนนีเ้ ขายังจําวินาทีกอ
่ นทีข
่ า่ วร ้ายจะมาถึงได ้ อยูๆ่ ลูถ
่ งิ
ี วก็บอกให ้เขาไปรับหนิงซม
เซย ี าอยูข
่ อบเขตสายตาของเขา

เกรงว่าในตอนนั น
้ เขาคงรับรู ้ได ้ถึงอันตรายนั น
้ แล ้ว...

ลูถ ี วกุมมือทัง้ สองของหญิงสาวแน่น มุมปากสะท ้อนความ

่ งิ เซย
ขมขืน
่

เหอะ มาอยูก
่ บ
ั เธอตอนนี.้ ..ยังจะมีประโยชน์อะไร...

แม ้เขาจะไม่อยากยอมรับ แต่เขารู ้แจ ้งแล ้วว่า รูปภาพพวกนั น

้
ความริษยาทีม
่ ต
ี อ
่ ชายคนนั น ี สติสม
้ สุดท ้ายแล ้วทําให ้เขาสูญเสย ั ปชญ
ั ญะ
ิ ใจ มุง่ แต่จะจัดการเรือ
และการตัดสน ่ งทัง้ หมด กลับมองข ้ามสงิ่ ทีส
่ ําคัญ
ทีส
่ ด
ุ ไป

เขาให ้เธอรอมาตลอด...รอให ้เรือ

่ งทุกอย่างจบลงด ้วยดี...

แต่ตอนนี้ เธอกลับมองไม่เห็นแล ้ว...

ถ ้าหากเขาพอจะคิดให ้รอบคอบกว่านีส ั หน่อย บางทีทงั ้ หมดนีก

้ ก ้ ็
จะไม่เกิดขึน
้ ...
 ิ้ หวังและโศกเศร ้ามหาศาลคล ้ายจะกลืน
พอคิดถึงตรงนี้ ความสน
กินเขาลงไปทัง้ ร่าง

เขากําลังคิดว่า ถ ้าในตอนนั น
้ เขาคิดให ้รอบคอบกว่านี้ ถ ้าเขาสงบ
นิง่ กว่านีไ
้ ม่ใจร ้อนแบบนั น
้ ถ ้าตัง้ แต่แรกเขาไม่ไปก่อกวนเธอ...ถ ้าเขาไม่
บีบบังคับพาเธอเข ้ามาอยูใ่ นโลกของตัวเอง...

เธอไม่ชอบกฎเกณฑ์ รักอิสระ ชอบความร ้อนแรง คนทีเ่ ธอชอบก็

เหมือนกับเธอ...

แต่เธอกลับค่อยๆ เก็บด ้านทีแ

่ หลมคมเพือ
่ เขา ค่อยๆ
่ นแปลงตัวเอง ยอมใต ้ตัวเองลําบาก กระทั่งแม ้แต่ชวี ต
เปลีย ี สละ
ิ ก็ยอมเสย
ได ้...

“บางที...ตัง้ แต่แรกฉั นก็ทําผิดแล ้ว...ฉั นไม่ควรบีบให ้เธอมาอยูก

่ บ
ั
ี งชายหนุ่มไร ้ซงึ่ ความเย่อหยิง่ เย็นชาทัง้ หมด
ฉั น...” ในตอนนี้ นํ้ าเสย
ั ผัสโดนก็จะแตกเป็ นเสย
อ่อนแอราวกับเพียงไปสม ี่ งๆ

ลูจ
่ งิ หลีไ่ ม่เคยเห็นลูถ ี วผู ้จองหองอ่อนแอเศร ้าหมองแบบนี้
่ งิ เซย
มาก่อน หัวใจพลันเจ็บแปลบ “พี่ พีพ
่ ด ี่ วซซ
ู เหลวไหลอะไร! เสย ี ช
ี อบพี่
ด ้วยใจจริงต่างหากล่ะ!”

ลูจ
่ งิ หลีใ่ บหน ้าเต็มไปด ้วยความกลัดกลุ ้ม กําลังพูดปลอบโยน มือ
ถืออยูๆ่ ก็ดงั ขึน
้ เป็ นเหยียนหรูอโี้ ทรมา

ั โหล แม่ มีอะไรครับ?”

“ฮล
 ั โหล จิงหลี่ ลูกมาทีน
“ฮล ่ ห
ี่ น่อย ทางทีด
่ ใี ห ้พีช
่ ายแกรีบมาด ้วยกัน
ี วเป่ าฟื้ นแล ้ว...” ทีป
เสย ี งประหม่าของเหยียนหรูอด
่ ลายสายมีเสย ี้ งั ลอยมา

ลูจ
่ งิ หลีส ี น ้าตืน
่ ห ่ เต ้นขึน ี วเป่ าฟื้ นแล ้ว ? ครับ ผมจะ
้ มาทันใด “เสย
ไปเดีย
๋ วนี!้ ”
 ตอนที่ 1716 นั่ นคือแม่ของเขา
ั ้ ล่าง ห ้องผู ้ป่ วยวีไอพี
ชน

ี วเป่ า...ฟื้ นแล ้วเหรอ...หิวหรือเปล่า ? อยากกินอะไร? ย่าจะ

“เสย
สงั่ ให ้คนไปทํา!”

ี วเป่ า ร่างกายมีตรงไหนไม่สบายหรือเปล่า? บอกปู่ นะ!”

“เสย

...

เหยียนหรูอแ
ี้ ละลูฉ ี วเป่ าลุกขึน
่ งซานประคองเสย ้ อย่างระมัดระวัง
ยืนอยูท
่ ข
ี่ ้างเตียง ทัง้ สองต่างเธอคําฉั นคําถามอย่างกระวนกระวาย

บนเตียงผู ้ป่ วย เจ ้าตัวน ้อยเปลีย

่ นเป็ นชุดผู ้ป่ วยทีส
่ ะอาดแล ้ว นั่ ง
นิง่ เงียบอยูต
่ รงนั น
้ แผลทีห
่ ลังมือมีพลาสเตอร์ยาขนาดจิว๋ แปะอยู่ ใบหน ้า
ี ขาวไม่มค
ซด ึ ใดๆ แววตาเซอ
ี วามรู ้สก ื่ งซม
ึ เหงาหงอยจับจ ้องไปที่ เหยียน
หรูอแ
ี้ ละลูฉ
่ งซานทีค
่ อยพูดกับเขาไม่หยุด

ตอนทีล
่ จ
ู่ งิ หลีแ
่ ละลูถ ี วมาถึง สงิ่ ทีไ่ ด ้เห็นก็คอ
่ งิ เซย ื ภาพนี้

ผู ้เฒ่าทัง้ สองคอยพูดกับเด็กน ้อยอย่างเป็ นห่วงเป็ นใยไม่หยุด

ี วเป่ าทีถ
เสย ่ ก
ู ล ้อมอยูต
่ รงกลางนั่ งสงบนิง่ อยูบ
่ นเตียง ใบหน ้าน ้อยๆ ไร ้
ึ แววตาประหนึง่ นํ้ านิง่ ในสระ ไม่มแ
อารมณ์ความรู ้สก ี ววสะท ้อน ประหนึง่
เป็ นเพียงเปลือกทีเ่ หลืออยูต
่ รงนั น
้
 ี ว...พวกลูกรีบมาดูเสย
“จิงหลี่ ถิงเซย ี วเป่ าเถอะ! เสย
ี วเป่ าเป็ น
อะไรกันแน่? พอฟื้ นขึน
้ ก็เอาแต่นั่งเหม่อลอย ไม่มป
ี ฏิกริ ย
ิ าอะไรเลย! ถาม
เขาก็ไม่ตอบ!” เหยียนหรูอส ี น ้าลนลาน
ี้ ห

ลูจ
่ งิ หลีเ่ ข ้าไปกอดเจ ้าตัวน ้อยแน่น ตบไปทีไ่ หล่ของเขาเบาๆ
ี วเป่ า ไม่ต ้องกลัว ไม่เป็ นอะไรแล ้ว หนูปลอดภัยดีแล ้ว ไม่มค
“เสย ี นร ้ายที่
ไหนทําร ้ายหนูได ้อีกแล ้ว! ดู คุณปู่ คุณย่า ยังมีพวกเราอยูท
่ น
ี่ ก
ี่ น
ั หมดนะ!
เราทุกคนจะปกป้ องหนูเอง!”

ู ผลักออก สงิ อูร่ บ

ในตอนนี้ ประตูถก ี ร ้อนถือกล่องข ้าวอัดแน่นเป็ น
ั ้ ๆ เข ้ามา “นายหญิง เตรียมอาหารเรียบร ้อยแล ้วครับ!”
ชน

“ดี รีบเอามา!” เหยียนหรูอรี้ บ ี วเป่ า ไม่ได ้กินอะไรตัง้

ี รับมา “เสย
นานจะต ้องหิวแน่ๆ กินอะไรหน่อยดีไหม?”

“ใชๆ่ ...กินอะไรหน่อยนะ!”

คนสองสามคนรุมกันอยูพ
่ ักหนึง่ แต่ไม่วา่ พวกเขาจะพูดอะไรทํา
อะไรเจ ้าตัวน ้อยบนเตียงก็มส ี น ้าแน่นงิ่ ไร ้ซงึ่ ปฏิกริ ย
ี ห ิ าตอบกลับใดๆ

มือทีย
่ กกล่องอาหารของเหยียนหรูอส ั่ เทิม
ี้ น ้ พลันร ้องไห ้ออกมา
“จะทํายังไงกันดี...”

ลูฉ
่ งซานหลับตาลง ใบหน ้าหดหู่

ี วเป่ า...
สุดท ้ายเขาก็ทําร ้ายเสย
 ่ องแม่หนูคนนั น
เดิมทีจากการดูแลเอาใจใสข ี วเป่ าฟื้ นตัวได ้
้ เสย
เป็ นปกติแล ้ว กลายเป็ นเด็กร่าเริงสดใสฉลาดทันคน ตอนนีก
้ ลับกลายมา
อยูใ่ นสภาพทีแ ี อีก...
่ ย่กว่าในตอนแรกเสย

ลูจ
่ งิ หลีพ
่ ด
ู ด ้วยเบ ้าตาแดงเรือ ี วเป่ าจะต ้องรู ้แล ้ว รู ้ว่าเสย
่ “เสย ี่ วซซ
ี ี
ทําเพือ
่ เขา...เขาไม่อยากฟื้ นขึน
้ มา แบบนีก ิ หน ้ากับเรือ
้ ็จะไม่ต ้องเผชญ ่ ง
พวกนั น
้ ...”

ในห ้องผู ้ป่ วย บรรยากาศชะงักงัน

ไม่รู ้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ลูถ ี วทีไ่ ม่เอ่ยปากมาโดยตลอด

่ งิ เซย
เดินไปข ้างเตียง มองแววตาว่างเปล่าของลูกชายอย่างนิง่ สงบ “พ่อจะพา
ลูกไปดูเธอ”

ี งตํา่ “ได ้ยังไงกัน!”

เหยียนหรูอไี้ ด ้ฟั งพลันร ้อนรน เอ่ยปากพูดเสย

ลูฉ
่ งซานก็มน ี วเป่ าตกใจมากขนาดนี้ ตอนนี้
ุ่ หัวคิว้ พูด “เสย
สถานการณ์ก็แย่พอแล ้ว ถ ้าเห็นแม่หนูคนนั น
้ ในสภาพนั น
้ ...”

ลูถ ี วโน ้มตัว อุ ้มลูกชายบนเตียงผู ้ป่ วยขึน

่ งิ เซย ้ วเขาก็ต ้อง
้ “ชาเร็
รับรู ้”

“แต่...มันโหดร ้ายเกินไป...” เหยียนหรูอแ

ี้ ม ้จะรู ้ว่าเรือ
่ งนีป
้ ิ ดบัง
ไม่ได ้ แต่อย่างไรก็ยังอดไม่ได ้

ลูถ ี วอุ ้มลูกชาย กลับมาทีห

่ งิ เซย ี น
่ ้องผู ้ป่ วยของหนิงซช ั ้ บน

เดินมาถึงหน ้าประตู ลูถ ี วค่อยๆ วางลูกชายลง

่ งิ เซย
 เจ ้าตัวน ้อยยืนอยูห
่ น ้าประตู แววตาหุน
่ ยนต์จับจ ้องไปทีเ่ ตียงผู ้ป่ วย
กลางห ้อง

ี น ้าซด
บนเตียงมีผู ้หญิงคนหนึง่ นอนอยู่ สห ี ขาว ทัง้ ร่างถูก
่ น ้ากากชว่ ยหายใจ บนตัวมีทอ
ผ ้าพันแผลพันเอาไว ้ ใบหน ้าใสห ่ และสาย
ระโยงระยางนั บไม่ถ ้วน แลดูน่ากลัวเหลือเกิน

คนทีน
่ อนอยูบ
่ นเตียงผู ้ป่ วยทีน
่ ่ากลัวคนนั น
้ ก็คอ
ื แม่ของเขา
 ตอนที่ 1717 แม่ต ้องการลูก
ลูฉ
่ งซาน เหยียนหรูอ ี้ ลูจ
่ งิ หลีท
่ ก ี วเป่ าอย่าง
ุ คนต่างมองไปทีเ่ สย
ร ้อนรนกระวนกระวาย กลัวว่าพอเห็นภาพนีจ
้ ะควบคุมอารมณ์ไม่ได ้ กระทั่ง
บอกให ้หมอเตรียมพร ้อมในด ้านต่างๆ ไว ้แล ้ว

ทว่า สงิ่ ทีร่ อพวกเขา กลับเป็ นสถานการณ์ทแ ิ้

ี่ ย่ยงิ่ กว่าอารมณ์สน
หวังพังทลาย

ี ล ้ว เจ ้าตัวน ้อยก็ยังไม่มป
ถึงแม ้จะเห็นหนิงซแ ี ฏิกริ ย
ิ าใดๆ ใบหน ้า
เหม่อลอยเหมือนกับเมือ
่ ครูไ่ ม่มผ
ี ด
ิ เพีย
้ น แทบจะไม่เปลีย
่ นแปลง

เรือ
่ งทีเ่ ขาเป็ นกังวลทีส
่ ด
ุ ...ก็ยังเกิดขึน
้ ...

ี ก
เด็กน ้อยเห็นหนิงซถ ู ยิงได ้รับบาดเจ็บกับตาตัวเอง ภายใต ้ลาง
สงั หรณ์ไม่ดแ ี าดจนสลบหมด
ี ละความหวาดกลัวถึงขีดสุดพลันถูกหนิงซฟ
สติไป กระทั่งเป็ นไปได ้ทีจ ้ มาในชวั่ วินาทีสด
่ ะสะลึมสะลือฟื้ นขึน ุ ท ้ายใน
อ ้อมกอดทีเ่ ต็มไปด ้วยเลือดของหนิงซ.ี ..

ในจิตใต ้สํานึกของเขา หนิงซอ

ี าจจะตายไปแล ้ว

ดังนั น
้ เขาก็เลยตามแม่ของเขาไปด ้วย ไปอยูใ่ นโลกใบนั น
้ ด ้วย
ตลอดกาล

มองเห็นหลานทีไ่ ร ้ปฏิกริ ย
ิ าตอบสนองกับโลกภายนอก ประหนึง่
ท่อนไม ้ไม่มอ ึ ลูฉ
ี ารมณ์ความรู ้สก ่ งซานและเหยียนหรูอใี้ บหน ้าเต็มไปด ้วย
ิ้ หวัง
ความสน
 ก่อนหน ้านีเ้ พราะว่าหนิงซ ี เสย
ี วเป่ าถึงเดินออกมาได ้

ี นิงซ ี จะมีใครพาเสย
แต่ในครัง้ นี้ ไม่มห ี วเป่ าออกมาจากเงามืดนั น
้
ได ้อีกเป็ นครัง้ ทีส
่ อง

ลูจ
่ งิ หลีท
่ อ
ี่ ยูด ี วเป่ า
่ ้านหลังทนไม่ไหว สาวเท ้าก ้าวเข ้าไป อุ ้มเสย
้ เดินมาตรงข ้างเตียงหนิงซ ี วางเสย
ขึน ี วเป่ าไว ้ขอบเตียงข ้างหนิงซ ี จับมือ
ั ผัสแผ่วเบาไปทีแ
เล็กๆ ของเขาสม ่ ก ้มของหนิงซ ี “หลานรัก ดูส ิ แม่ของหนู
ไง!”

ทว่า เจ ้าตัวน ้อยประหนึง่ หุน ั ใย ถูกจับวางเหมือน

่ กระบอกชก
หุน
่ ยนต์...

หัวใจของลูจ
่ งิ หลีห
่ ล่นวูบถึงก ้นเหวฉั บพลัน กอดเจ ้าตัวน ้อยไว ้ใน
ี วเป่ า หลานฟื้ นส.ิ ..”
อกอย่างเจ็บปวดใจ “เสย

ี งทุ ้มตํา่ เย็นเยียบของลูถ

ในตอนนี้ ในห ้องผู ้ป่ วยมีเสย ี วดังขึน
่ งิ เซย ้
“แขน หน ้าท ้อง ขาของเธอถูกยิง กระดูกสะบักหักแตกละเอียด ซโี่ ครงหัก
สามท่อน...”

ได ้ยินคําพูดนีข
้ องลูถ ี ว อีกด ้านเหยียนหรูอแ
่ งิ เซย ี้ ละลูฉ
่ งซานพลัน
ี น ้ากระวนกระวาย ไม่เข ้าใจว่าลูกชายทําไมต ้องกระตุ ้นเสย
เผยสห ี วเป่ า
แบบนีต
้ อ
่ อีก แอบเข ้าไปดึงรัง้ หมายจะหยุดยัง้ เขา

แต่ลถ ี วกลับเอ่ยปากพูดต่ออย่างไม่ลงั เล “สภาพในตอนนี้

ู่ งิ เซย
ของเธอคือ PVS หรือก็คอ
ื เจ ้าหญิงนิทรา เพราะบาดเจ็บสาหัส แม ้จะรักษา
ชวี ต
ิ ไว ้ได ้ แต่ชวี ต
ิ นีอ
้ าจจะไม่มวี ันฟื้ นขึน
้ มาอีกแล ้ว”
 พูดถึงตรงนี้ ลูถ ี วมองสน
่ งิ เซย ั หลังแข็งเกร็งขึน
้ เรือ
่ ยๆ ของลูกชาย
รู ้ว่าเขาได ้ยินคําพูดของตัวเอง “แน่นอน และก็เป็ นไปได ้ทีอ
่ ยูๆ่ ก็อาจจะ
้ มาในวันใดวันหนึง่ ซงึ่ จําเป็ นต ้องมีคนทีเ่ ธอใสใ่ จทีส
ฟื้ นขึน ่ ด
ุ สนิทสนม
ทีส
่ ด
ุ รักทีส
่ ด
ุ คอยอยูด
่ แ
ู ลเธอ เรียกเธอ ปกป้ องเธอ

แม่ของลูกพยายามขนาดนั น
้ ถึงปกป้ องลูกเอาไว ้ได ้ ถ ้าลูกทนเห็น
เธอนอนอยูต
่ รงนั น ่ งด ้วยชวี ต
้ ตลอดไปได ้ ถ ้าลูกจะยอมเป็ นคนไม่ได ้เรือ ิ ที่
เธอแลกมา งัน
้ ลูกก็อยูแ
่ บบนีต
้ อ
่ ไปเถอะ”

ลูถ ี วหยุดชะงัก จากนั น

่ งิ เซย ี วเป่ า แม่ต ้องการลูก”
้ เอ่ยปาก “เสย

วินาทีทส ิ้ เสย
ี่ น ี งลูถ ี ว แววตาว่างเปล่าของเจ ้าตัวน ้อย ใน
่ งิ เซย
ทีส
่ ด
ุ ก็เปลีย
่ นแปลง มือทีป
่ ระกบอยูบ ี อ
่ นแก ้มของหนิงซค ่ ยๆ เคลือ
่ นไหว

ี วเป่ าอยูๆ่ ก็จ ้องมาทีก

เหยียนหรูอเี้ ห็นเสย ่ ล่องข ้าวในมือตัวเอง รีบ
ี วเป่ า หลานอยากกินอะไรใชไ่ หม?”
เดินเข ้าไป “เสย

ี วเป่ าจ ้องอาหารในมือเหยียนหรูออ
เสย ี้ ย่างเหม่อลอย พยักหน ้า

ี วเป่ าในทีส
เห็นเสย ่ ด
ุ ก็มป
ี ฏิกริ ย
ิ า เหยียนหรูอป
ี้ ลาบปลืม
้ ใจแทบ
ี สติ ลูฉ
เสย ่ งซานและลูจ
่ งิ หลีก ื กใหญ่
่ ็ถอนหายใจโล่งอกเฮอ

ี วเป่ า กินโจ๊กก่อนนะ! โจ๊กนีต

“มา เสย ้ ้มได ้ทีแ
่ ล ้วก็หอมมาก!”

ี วเป่ ายกชามโจ๊กเอง กินหมดไปครึง่ ชามอย่างรวดเร็ว

เสย
เหมือนกับว่าหิวมาก

“ค่อยๆ กิน ยังมีอก

ี นะ...”
 ี วเป่ ากินรวดเดียวสองชามถึงหยุด จากนั น
เสย ้ รีบหมุนตัว ปี นขึน
้
ไปนอนข ้างตัวหนิงซ ี หยิบมือของแม่ขน
ึ้ ลูบไปทีพ
่ งุ น ้อยๆ ทีก
่ น
ิ จนกลมดิ๊
กของตัวเอง

หม่าม๊าครับ หม่าม๊าตืน ้ มาดูส ิ เสย

่ ขึน ี วเป่ าแข็งแรง เสย
ี วเป่ าเป็ น
เด็กดี...
 ตอนที่ 1718 กลัวแต่วา่ ยิง่ ผ่านไปนานจะเกิดการเปลีย
่ นแปลง
สกุลกวน

ื ได ้ความหรือยัง? เป็ นยังไงบ ้าง?” คุณแม่กวนเห็น

“ว่ายังไง? สบ
ลูกชายกลับมาก็รบ ั ถาม
ี ร ้อนซก

อีกด ้านกวนจือ
่ เหยาก็มองตามไปอย่างตืน ี วเป่ าและ
่ เต ้น “พี่ เสย
ผู ้หญิงคนนั น
้ เป็ นยังไงบ ้าง?”

ี น ้าไม่ด ี “ดวงดีอะไรอย่างนี้ ขนาดนี้

คุณแม่กวนพูดพึมพําด ้วยสห
แล ้วยังชว่ ยกลับมาได ้อีก!”

กวนรุย
่ นั่ งอยูต
่ รงนั น
้ อย่างไม่อนาทรร ้อนใจ “จะรีบร ้อนไปไหน
ฟั งจือ
่ หาวพูดก่อน!”

กวนจือ ื้ นอกออก ดืม

่ หาวถอดเสอ ่ ชาครึง่ แก ้ว เอ่ยปากตอบ “แม่
่ เหยา ไม่ต ้องเป็ นห่วง แม ้จะชว่ ยคนกลับมาได ้ แต่ผลลัพธ์ก็ไม่ได ้
จือ
แตกต่างอะไร ทัง้ สองคนล ้วนไม่เป็ นภัยคุกคามใดๆ กับพวกเราอีกแล ้ว!”

“ไม่เป็ นภัยคุกคามแล ้ว? ความหมายของลูกคือ...หรือว่าถูกคน

พวกนั น
้ เล่นงานจนสาหัส? ได ้ยินว่าคนพวกนั น
้ ฆ่าคนเป็ นผักปลา วิธก
ี าร
ทรมานคนพวกเขาถนั ดทีส
่ ด
ุ !” คุณแม่กวนเอ่ยถาม

“สาหัสกว่านั น
้ อีกครับ นั งปี ศาจจิง้ จอกนั่ นกลายเป็ นเจ ้าหญิงนิทรา
ไปแล ้ว สว่ นลูกนอกสมรสของลูถ ี ว ผมสอบถามจากคนใน
่ งิ เซย
โรงพยาบาลมา ได ้ยินว่าได ้รับความตกใจมากเกินไป หลังจากฟื้ นขึน
้ มาก็
ไม่พด
ู ไม่จาไม่กน
ิ ไม่ดม
ื่ ไม่ตา่ งอะไรกับท่อนไม ้ สถานการณ์รน
ุ แรงกว่า
เมือ ้
่ ก่อน ใชการอะไรไม่
ได ้แล ้ว!” กวนจือ
่ หาวอธิบายกับพวกเขาอย่าง
ละเอียด

ได ้ฟั งถึงตรงนี้ สองผู ้เฒ่าสกุลกวนต่างก็มส ี น ้าปี ต ิ “ทีแ

ี ห ่ กพูดมา
ื่ ถือได ้?”
เป็ นความจริง? ข่าวนีเ้ ชอ

ื่ ถือได ้แน่นอนครับ! อีกเดีย

“เชอ ๋ วพวกท่านเตรียมตัวไปเยีย
่ มไข ้
ติดตามสถานการณ์ทางนั น
้ ได ้เลย!” กวนจือ ี งเด็ดขาด
่ หาวพูดด ้วยนํ้ าเสย

กวนจือ ี น ้า แต่ก็ยังรู ้สก

่ เหยาได ้ยินถึงตรงนี้ พลันผ่อนคลายสห ึ เป็ น
กังวลอีกหลายสว่ น “ถ ้าเป็ นเจ ้าหญิงนิทราก็มค
ี วามเป็ นได ้ทีจ
่ ะฟื้ นขึน
้ มาได ้
ิ ะ?”
สค

่ กัน “นั่ นสๆิ ถ ้าผู ้หญิงคนนั น

คุณแม่กวนก็ร ้อนใจเชน ้ ฟื้ นขึน
้ มาจะ
ทํายังไง? นั งแพศยานั่ นหนั งเหนียวเป็ นทีส
่ ด ี ว
ุ ถ ้าหล่อนฟื้ น แล ้วกล่อมเสย
เป่ าจนหาย แบบนีค ู เปล่าน่ะส?ิ ”
้ วามพยายามก็สญ

กวนจือ
่ หาวเอ่ยปากอย่างไม่สนใจ “เจ ้าหญิงนิทราจะฟื้ นขึน
้ มาได ้
ง่ายๆ ทีไ่ หนกัน ? แล ้วผู ้หญิงคนนั น ็ ต์ทจ
้ ก็บาดเจ็บสาหัส เปอร์เซน ี่ ะฟื้ น
ขึน ิ ปี ให ้หลังก็
้ มาตํา่ มาก! ต่อให ้เธอโชคดีไม่แน่วา่ อาจจะเป็ นอีกแปดปี สบ
ได ้ ลูถ ี วก็ไม่ใชค
่ งิ เซย ่ นโง่ เขาจะยอมเสย
ี เวลามากมายเพือ
่ รอเจ ้าหญิง
นิทราคนหนึง่ เหรอ? ต่อให ้เขายอม ก็ต ้องดูวา่ ลูฉ
่ งซานและเหยียนหรูอจ
ี้ ะ
ยอมด ้วยหรือเปล่า!”

“กลัวแต่วา่ ...ยิง่ ผ่านไปนานจะเกิดการเปลีย

่ นแปลง...” กวนรุย
่
งึมงํา จากนั น
้ มองไปทีภ
่ รรยาและกวนจือ
่ เหยาแล ้วเอ่ยปากพูด “จือ
่ เหยา
ลูกไปโรงพยาบาลพร ้อมกับแม่ตอนนีเ้ ลย หนึง่ เพือ
่ ดูสถานการณ์ สองเพือ
่
ื ดูความคิดเห็นของทางนั น
สบ ้ !”

กวนจือ
่ เหยาพลันลูบไปทีร่ อยจิกข่วนทีย ี น ้า
่ ังไม่หายดีบนตัว สห
เคร่งขรึม เริม ึ ไม่ยน
่ รู ้สก ิ ดี “ไปตอนนีเ้ หรอคะ ? แต่คณ
ุ น ้าลูม
่ อ
ี คติกบ
ั หนู
ขนาดนั น
้ ครัง้ ก่อนยัง...”

คุณแม่กวนรีบดึงมือลูกสาวมาพูดโน ้มน ้าว “ครัง้ ก่อนแม่บอกลูกไป

แล ้วไม่ใชเ่ หรอ? นีเ่ ป็ นเพียงชวั่ คราวเท่านั น
้ รอให ้ลูกมีเด็กน ้อยตัวอ ้วนๆ
ให ้สกุลลูไ่ ด ้ อะไรก็จัดการได ้หมด! ตอนนีห
้ นูอดทนก่อน ไม่วา่ เหยียนหรูอ ี้
จะคิดยังไง ในชว่ งเวลานี้ เราต ้องแสดงท่าที ลูกต ้องทําให ้เธอเชอ
ื่ ว่า ลูก
ไม่ได ้ตัง้ ใจ และลูกก็ละอายใจมาก ห ้ามทําอะไรทีท ึ ว่าลูก
่ ําให ้เธอรู ้สก
ี วเป่ าเด็ดขาด...”
ตัง้ ใจจะทําร ้ายเสย

ั ว่าคุณแม่ของเธอก็รู ้ว่าจุดนีค
เห็นได ้ชด ื ข ้อห ้ามสําคัญของสกุลลู่
้ อ
ห ้ามแม ้แต่จะแตะต ้อง ไม่อย่างนั น
้ โอกาสเพียงนิดก็จะไม่เหลือ

กวนรุย
่ พยักหน ้า “แม่ลก
ู พูดมีเหตุผล จือ
่ เหยา ไปเถอะ ถ ้าไม่
อดทนกับเรือ ี งานใหญ่ได ้!”
่ งเล็กจะเสย

ในตอนนี้ กวนจือ
้ เฉินโผล่เข ้ามาในห ้อง “หนูไปด ้วยๆ! เจ ้าใบ ้นั่ น
กลายเป็ นเด็กเอ๋อไปแล ้วใชไ่ หม? หนูอยากไปดู!”

“อย่าหาเรือ
่ ง จะไปทําอะไร เดีย
๋ วก็ไปกระตุ ้นคนเขาอีก!”
 ตอนที่ 1719 ลูกสะใภ ้คนนีฉ
้ ั นยอมรับแล ้ว
ณ โรงพยาบาลตีต
้ ู

ประตูลฟ
ิ ต์เปิ ดออก กวนจือ
่ เหยาและมารดาเพิง่ จะออกมาจาก
็ นํ้ าตาอยูท
ลิฟต์ ก็เห็นใครคนหนึง่ ยืนเชด ่ รี่ ม
ิ ทางเดิน นั่ นก็คอ
ื เหยียนหรูอ ี้

“คุณพี!่ ไม่เป็ นไรนะคะ ?” คุณนายกวนเห็นแล ้วรีบเข ้าไปแสดง

ความห่วงใย

กวนจือ
่ เหยาไม่กล ้าเข ้าใกล ้มาเกินไป ยืนอยูห
่ ลังมารดา ใบหน ้า
ี ขาวเต็มไปด ้วยความละอายใจ “คุณน ้า เสย
ซด ี วเป่ าเป็ นยังไงบ ้างคะ?”

เหยียนหรูอรี้ บ ่ ห
ี เรียกนํ้ าตากลับคืน กลับเข ้าสูส ี น ้าปกติ มองทัง้
ี วเป่ าฟื้ นแล ้ว ยังดีไม่ได ้รับบาดเจ็บ แค่ได ้รับความ
สองคนแล ้วตอบ “เสย
ตกใจเล็กน ้อย”

เหยียนหรูอใี้ นตอนนีแ
้ ตกต่างกับภาพลักษณ์ของหญิงหยาบคาย
ป่ าเถือ
่ นคนเมือ ิ้ เชงิ กลับมาเป็ นนายหญิงผู ้สง่างามแห่ง
่ วานนีโ้ ดยสน
ั ดิค
ตระกูลสูงศก ์ นก่อนอีกครัง้

กวนจือ
่ เหยากับมารดาสบตากัน ได ้รับความตกใจ? จริงๆ ด ้วย...

“ขอแค่คนไม่เป็ นไรก็พอแล ้ว คนไม่เป็ นไรก็ด.ี ..” คุณนายกวนตบ

หน ้าอกใบหน ้าเต็มไปด ้วยความยินดี จากนั น
้ ก็ดงึ กวนจือ
่ เหยาออกมากล่าว
ขอโทษอีกครัง้ “คุณพี่ เรือ
่ งในครัง้ นีต
้ ้องขอโทษคุณด ้วยจริงๆ คุณกับพีล
่ ู่
จะตําหนิโทษยังไงก็ถก
ู ต ้องแล ้ว จือ ึ แย่มาตลอด หลังจาก
่ เหยาเองก็รู ้สก
กลับไปโทษตัวเองจนข ้าวปลาไม่ได ้กิน แม ้แต่นํ้ายังไม่ได ้ดืม ั หยด!”
่ สก
 ี น ้าซด
เห็นสห ี ขาวท่าทีอด
ิ โรยของกวนจือ
่ เหยา เหยียนหรูอถ
ี้ อน
ใจเอ่ยปากพูด “คนทีค
่ วรพูดขอโทษคือฉั น เมือ
่ วานฉั นหุนหันเกินไป จือ
่ เห
ยา ขอโทษนะ ยังเจ็บอยูห
่ รือเปล่า?”

เห็นเหยียนหรูอเี้ ปลีย
่ นแปลงท่าที นั ยน์ตากวนจือ
่ เหยาพลันลอบ
เปล่งประกาย “คุณน ้า หนูไม่เป็ นอะไร! ขอเพียงคุณน ้ายอมให ้อภัยหนู ให ้
หนูทําอะไรก็ยอมค่ะ! หนูจะชว่ ยดูแลเสย
ี วเป่ าให ้เอง!”

เหยียนหรูอพ
ี้ ด
ู ปฏิเสธโดยอ ้อม “ความมีนํ้าใจของหนูนน
ี้ ้าขอบใจ
ี วเป่ ามีคนดูแลเขาแล ้ว”
มาก แต่วา่ ไม่ต ้องแล ้ว ข ้างกายเสย

ได ้ยินท่าทีการตอบของเหยียนหรูอ ี้ กวนจือ
่ เหยาและมารดายิง่
ื่ มั่นในสถานการณ์ทพ
เชอ ี่ ช ื ข่าวมา
ี่ ายสบ

คุณนายกวนพูดปลอบประโลมเหยียนหรูออ
ี้ ก
ี สองสามประโยค
เห็นท่าทีเหยียนหรูอผ
ี้ อ ้ ยั่งเชงิ เอ่ยปาก “คุณพีค
่ นคลายลง ฉวยโอกาสนีห ่ ะ
โบราณว่าเมือ
่ รอดพ ้นจากเคราะห์กรรมหนั กจะเจอแต่ความโชคดี ตอนนี้
ี วเป่ าก็ชว่ ยมาได ้แล ้ว จากนีไ
บริษัทไม่เป็ นอะไรแล ้ว เสย ่ สงิ่ เลวร ้าย
้ ปเมือ
ดําเนินไปจนถึงทีส
่ ด
ุ ความสุขสวัสดียอ
่ มปรากฏขึน
้ ! แต่เกิดเรือ
่ งราวขึน
้ ตัง้
มากมาย อย่างไรก็ยังเหลือกลิน
่ อายอัปมงคล ต ้องนํ าเรือ
่ งมงคลมาชะล ้าง
ถึงจะถูก คุณพีว่ า่ ยังไงคะ?”

เหยียนหรูอไี้ ด ้ฟั งชะงักเล็กน ้อย พลันเข ้าใจความหมายของ

คุณนายกวนในทันที
 เดิมทีเรือ
่ งนีเ้ ธอยังคิดว่าภายหลังค่อยหาโอกาสเหมาะสมเอ่ยปาก
แต่ในเมือ
่ เธอเอ่ยออกมาแล ้ว เธอก็ไม่อยากยือ
้ ต่อไป

จากนั น
้ หลังจากเหยียนหรูอใี้ คร่ครวญครูห
่ นึง่ ก็มองไปทีค
่ ณ
ุ นาย
กวนแล ้วเอ่ยปากว่า “น ้องกวน ทีฉ
่ ั นไม่ตําหนิโทษจือ
่ เหยาแล ้ว เป็ นเพราะ
ไม่วา่ อย่างไรจือ
่ เหยากับเราก็ไม่มอ
ี ะไรเกีย
่ วข ้องกัน ฉั นไม่มส ิ ธิข
ี ท ์ อร ้อง
เธอทําเรือ
่ งใดๆ เพือ ี วเป่ าของพวกเรา สถานการณ์ในตอนนั น
่ เสย ้ ถ ้าจือ
่ เห
ยาทําอะไรลงไป แม ้แต่เธอก็อาจจะพลอยติดร่างแหไปด ้วย ดังนั น
้ ฉั นจึง
ไม่โทษเธอ”

้
ได ้ฟั งคําพูดเหยียนหรูอ ี้ คล ้ายว่าจะมีนัยขีดเสนความสมั พันธ์
ั เจน คุณนายกวนสห
อย่างชด ี น ้าพลันเปลีย
่ นไป กวนจือ
่ เหยาเริม
่ ขมวดคิว้
มุน
่

ี้ องทัง้ สองคน เอ่ยปากพูดต่อ “สว่ นแม่หนูหนิงซค

เหยียนหรูอม ี น
้ ...พูดได ้ว่า...ชวี ต
นั น ี วเป่ า...ในครัง้ นี้ เธอเป็ นคนชว่ ยเอาไว ้! เธอ
ิ ของเสย
ใชช้ วี ต
ิ ของตัวเองแลกคืนมา!”

เหยียนหรูอพ
ี้ ด
ู ไป นํ้ าตารืน
้ ขอบตาอย่างอดไม่ได ้ ปรับอารมณ์ลง
ี ธรรม ถ ้าถึงขนาดนีแ
แล ้วจึงพูดต่อว่า “เป็ นคนต ้องมีศล ้ ล ้ว ฉั นยังเข ้าใจเธอ
ผิด ห ้ามเธอคบหากับลูถ ี ว คงจะแล ้งนํ้ าใจเกินไปแล ้ว!”
่ งิ เซย

ี องกวนจือ
ท่ามกลางใบหน ้าถอดสข ่ เหยาและมารดา สุดท ้ายเห
ยียนหรูอพ
ี้ ด
ู ว่า “ดังนั น
้ ไม่วา่ แม่หนูคนนีจ
้ ะเป็ นยังไง จะฟื้ นขึน
้ มาหรือไม่
ลูกสะใภ ้คนนี้ ฉั นยอมรับแล ้ว!”
 ี งหัวใจสก
ตอนที่ 1720 อยากฟั งเสย ั ครัง้
หลังจากเหยียนหรูอพ
ี้ ด
ู คํานีจ
้ บ กวนจือ
่ เหยาและมารดาพลันนิง่
อึง้ อยูต
่ รงนั น ื่ คล ้ายจะไม่เชอ
้ ใบหน ้าเต็มไปด ้วยความไม่เชอ ื่ ว่าเหยียนหรู
อีจ
้ ะพูดแบบนีอ
้ อกมา

้ บาดเจ็บสาหัส ชวี ต
“บอกตามตรง แม่หนูคนนั น ิ นีอ
้ าจจะไม่ฟื้น
ขึน
้ มาอีกก็ได ้...”

ในตอนนีใ้ ห ้เธอไปบีบให ้ลูกชายแต่งงานกับผู ้หญิงคนอืน

่ ไม่
เท่ากับเป็ นการแทงมีดปั กกลางหัวใจของลูกชายหรือยังไง? เธอจะทนทํา
เรือ
่ งแบบนั น
้ ได ้ยังไง?

ต่อให ้ไม่ใชเ่ พือ

่ ลูกชาย เพือ ี วเป่ าเธอก็ทําแบบนั น
่ เสย ้ ไม่ได ้!

คุณนายกวนคิดไม่ถงึ เลยว่า เรือ

่ งในครัง้ นีจ
้ ะทําให ้ท่าทีของเห
ยียนหรูอเี้ ปลีย
่ นแปลงไปได ้มากขนาดนี้ ครูใ่ หญ่จงึ สงบสติอารมณ์ลงได ้
ี ว
เอ่ยปากพูด “คุณพี่ ฉั นเข ้าใจความคิดของคุณค่ะ แต่...คุณจะให ้ถิงเซย
ึ ผิด ตัดสน
แต่งกับเจ ้าหญิงนิทราเพราะความรู ้สก ิ ใจในสงิ่ ทีอ
่ าจจะทําร ้าย
ลูกชายไปตลอดชวี ต
ิ แบบนีไ
้ ม่ได ้!”

เหยียนหรูอฝ
ี้ ื นยิม
้ พูดว่า “ถ ้าฉั นบีบให ้เขาแต่งกับคนอืน
่ ใน
ชว่ งเวลานี้ นั่ นถึงจะเป็ นการทําร ้ายเขาไปทัง้ ชวี ต
ิ ...”

เหยียนหรูอพ
ี้ ด
ู ไปมองไปทีฝ
่ ั่ งตรงข ้ามแวบหนึง่ อย่างขอโทษ
“น ้องกวนก็รู ้ดี ฉั นชอบจือ
่ เหยามาโดยตลอด เดิมทีฉันคิดอยากให ้จือ
่ เหยา
ี วค่อยๆ สร ้างความสม
และถิงเซย ั พันธ์...แต่สด ี ดาย
ุ ท ้ายก็ยัง...ฉั นเองก็เสย
 ี วตอนนีม
มาก...ในใจของถิงเซย ้ แ
ี ต่แม่หนูคนนั น
้ ภายใต ้สถานการณ์แบบนี้
ี วฝื นมาคบหากับจือ
ให ้ถิงเซย ่ เหยาก็ดจ
ู ะเป็ นการไม่รับผิดชอบต่อจือ
่ เหยา
เกินไป!”

เหยียนหรูอพ
ี้ ด
ู แล ้วก็มองไปทีก
่ วนจือ
่ เหยา ถอนใจกล่าวว่า “จือ
่ เห
ยา หนูเป็ นเด็กทีด
่ ี สกุลลูข
่ องเราไม่มโี ชควาสนานี้!”

ี น ้ากวนจือ
สห ี ยิง่ กว่าเมือ
่ เหยาขาวซด ่ ครู่ กัดริมฝี ปาก ไม่พด
ู อะไร
ั คํา
สก

เหยียนหรูอถ ี วแต่งกับเจ ้าหญิงนิทราแต่ไม่ยอม

ี้ งึ กับยอมให ้ถิงเซย
ให ้แต่งกับเธอ?

ี ลายเป็ นแบบนีแ
หนิงซก ้ ล ้ว...เธอกลับยังแพ ้หล่อนได ้?

้ ชว่ ยเสย
แค่เพราะผู ้หญิงคนนั น ี วเป่ าใชไ่ หม?

คําพูดเหยียนหรูอพ
ี้ ด
ู มาถึงขนาดนีแ
้ ล ้ว คุณนายกวนย่อมร ้อนรน
“คุณพี่ เรือ
่ งบางอย่างฉั นคิดว่ายังไม่ควรสรุปง่ายๆ แบบนี้ คุณรู ้ได ้ยังไงว่า
ี วเป่ าถูกผู ้หญิงคนนั น
เสย ้ ชว่ ยเอาไว ้จริงๆ? ผู ้หญิงตัวคนเดียวแบบนั น
้ จะทํา
อะไรได ้? ฝื นตามไปด ้วยไม่เกะกะขวางทางก็ดม
ี ากแล ้ว!”

ี น ้าทีอ
ได ้ยินความแคลงใจของคุณนายกวน สห ่ อ
่ นโยนมาตลอด
ของเหยียนหรูอเี้ ริม
่ ไม่น่าดู “คุณน ้องวางใจได ้ เรือ
่ งนีฉ ั เจน
้ ั นตรวจสอบชด
แล ้ว!”
 เหยียนหรูอพ
ี้ ด
ู จบเยาะหยันตัวเองภายในใจ ในตอนนีเ้ ธอกําลังไม่
่ แคลงใจในตัวหนิงซ ี แต่ไม่คด
พอใจคนอืน ิ ว่า...เมือ
่ ก่อนคนทีน
่ ่าแคลงใจ
มาโดยตลอด ก็คอ
ื ตัวเธอเอง...

คุณนายกวนหาคําโต ้แย ้งอืน

่ ไม่ได ้ จําต ้องขมวดคิว้ แน่นเอ่ยปาก
“คุณพี่ เรือ
่ งนีฉ
้ ั นว่าคุณควรคิดให ้รอบคอบกว่านี้! อย่างไรเรือ
่ งนีก
้ ็เกีย
่ วข ้อง
กับความสุขทัง้ ชวี ต
ิ ของลูกชาย! ลูกชายเอาแต่ใจ คุณจะเอาแต่ใจตามไป
ด ้วยไม่ได ้!”

เหยียนหรูอห ้ ผลมาทัง้ ชวี ต

ี้ วั เราะร่วน “ฉั นใชเหตุ ิ แล ้ว บางครัง้ ก็
ี งหัวใจสก
อยากจะฟั งเสย ั ครัง้ คุณน ้อง จือ
่ เหยา ขอบใจพวกเธอทีอ ุ สา่ ห์
่ ต
ี วเป่ า ต ้องขอตัวนะ”
มาด ้วยความเป็ นห่วง ฉั นยังต ้องไปดูแลเสย

จนกระทั่งเหยียนหรูอเี้ อ่ยสง่ แขกทางอ ้อม คุณนายกวนถึงชก

ั สี
หน ้าไม่ยน
ิ ดีพากวนจือ
่ เหยาออกจากโรงพยาบาลไป

หลังจากสง่ คุณนายกวนและกวนจือ
่ เหยาแล ้ว เหยียนหรูอห
ี้ มุนตัว
กลับไป ก็เห็นลูฉ
่ งซานอยูด
่ ้านหลังตัวเองไม่ไกลออกไป

เห็นลูฉ
่ งซาน เหยียนหรูอก
ี้ ็ตกตะลึงเล็กน ้อย “คุณได ้ยิน
หมดแล ้ว?”

ลูฉ
่ งซานไม่พด
ู อะไร ถือว่ายอมรับกลายๆ

ี น ้าเหยียนหรูอพ
สห ี้ ลันเย็นวูบ มองเขาอย่างเยือกเย็น “ทําไมคะ ?
จะคาดโทษฉั น?”
 ลูฉ
่ งซานมองท่าทีภรรยาทีน
่ ้อยครัง้ จะแข็งนอกอ่อนในแบบนี้ ถอน
ื กใหญ่ “ในสายตาเธอ...ฉั นเป็ นคนไร ้หัวใจขนาดนั น
หายใจยาวเฮอ ้ หรือ
ไง?”

ตอนที่ 1721 ไม่อยากผิดเป็ นครัง้ ทีส

่ อง
“หรูอ ี้ เธอฉั นต่างก็เหมือนกัน ตอนนั น ื่ แม่หนูคนนั น
้ เพราะไม่เชอ ้
เพราะแค่เธอมีสถานะเป็ นนั กแสดง กังวลว่าเธอจะเป็ นเหมือนผู ้หญิงคน
ก่อน ทุกสงิ่ ทีท ี วเป่ าล ้วนจอมปลอมเป็ นเพียงการแสดง มีแต่ความ
่ ํากับเสย
ลวงหลอก..."

่ งซานพูดไป สา่ ยหน ้ายิม

ลูฉ ้ อย่างขมขืน
่ “ฉั นเกิดมาจนอายุปน
ู นี้
ี ว ลูกของเราพูดไม่ผด
ยังมองไม่ทะลุปรุโปร่งได ้เหมือนถิงเซย ิ สุดท ้ายคน
ทีท ี วเป่ า ไม่ใชค
่ ําร ้ายเสย ่ นอืน
่ กลับเป็ นฉั นทีใ่ ชคํ้ าว่ารักปกป้ องเสย
ี วเป่ า
ี วี ต
มากเกินเหตุ ฉั นมันคนแก่ครํ่าครึมช ิ อยูแ
่ ต่ในเงามืดของอดีตไม่ยอมเดิน
ออกมา...”

เหยียนหรูอห
ี้ ลับตาลง เธอเองก็เป็ นแบบนั น
้

“หมายความว่า...คุณเห็นด ้วยกับเด็กสองคนนั น
้ แล ้ว?” เหยียนหรู
อีถ
้ าม

ลูฉ
่ งซานได ้ฟั งนิง่ เงียบ ไม่ได ้ตอบในทันที
 เหยียนหรูอแ ี น ้าว่าเป็ นไปตามคาด เอ่ยปากไปตามตรง
ี้ สดงสห
“ฉั นไม่สนว่าคุณจะคิดยังไง ยังจะเป็ นห่วงหรือกังวลใจอะไร ครัง้ นี้ ฉั น
เพียงต ้องการเป็ นแม่คนหนึง่ ทีย
่ น
ื อยูข
่ ้างลูกชายเท่านั น
้ ”

ลูฉ
่ งซานมองไปทีห ี น ้าขมขืน
่ ้องผู ้ป่ วยอย่างเหม่อลอย เผยสห ่

ื ทอด เป็ นประธานกรรมการ เป็ นผู ้นํ าตระกูล ทําเพือ

เขาเป็ นผู ้สบ ่
สว่ นรวมมาทัง้ ชวี ต
ิ เพือ
่ บริษัท เพือ
่ คนในตระกูลทุกคน แต่กลับไม่เคยได ้
ทําเพือ
่ ตัวเอง

ี วเป่ า „ตาย‟ ต่อหน ้าต่อตาตัวเองในคลิป

กระทั่งวินาทีทเี่ ห็นเสย
วีดโี อ เขาถึงรู ้ว่าชวี ต
ิ นีเ้ ขาได ้พลาดอะไรไปบ ้าง

นีเ่ ป็ นบัญชาทีต
่ ด
ิ ตัวเขามาแต่กําเนิด ต่อให ้ให ้โอกาสเขาอีกครัง้
เขาก็จําต ้องเลือกแบบเดิม

แต่เขาผิดทีม
่ ั่นใจตัวเองเกินไป ดือ
้ รัน ื่ ในการ
้ เกินไป และเชอ
ิ ใจของตัวเองเกินไป
ตัดสน

้ จึงไม่อยากจะผิดซํ้าสองอีก
เขาผิดไปครัง้ หนึง่ แล ้ว ดังนั น

ื่ ลูกชายตัวเอง
ครัง้ นี้ เขาเลือกจะเชอ

ไม่รู ้ผ่านไปนานแค่ไหน ลูฉ

่ งซานในทีส
่ ด
ุ ก็เอ่ยปากงึมงํา “กลัวแต่
้ จะตกลงไม่ได ้ง่ายๆ ฉั นจะพยายามใชวิ้ ธท
ว่าสกุลกวนทางนั น ี ด
ี่ ก
ี บ
ั ทัง้ สอง
ี พวกเราก็ไร ้เหตุผลก่อน ถ ้าไม่ได ้จริงๆ ค่อยมอบ
ฝ่ าย อย่างไรเสย
้
บางอย่างเป็ นการชดใช...”
 หลังจากได ้ฟั งความคิดเห็นของลูฉ
่ งซาน เหยียนหรูออ
ี้ ดทีจ
่ ะเผย
ี น ้าประหลาดใจออกมาไม่ได ้...
สห

ไม่คด
ิ ว่า คนทีด
่ อ ้ เผด็จการมาทัง้ ชวี ต
ื้ รัน ิ จะมีวันทีย
่ อมก ้มหัว
ประนีประนอม...

......

ณ บ ้านสกุลกวน

“ว่าอะไรนะ?” ได ้ยินภรรยาบอกเล่าเรือ
่ งราวทัง้ หมดจนจบ กวนรุย
่
ทุบโต๊ะลุกขึน
้ ทันใด

กวนจือ
่ หาวทีอ
่ ยูบ ี น ้าเคร่งขรึมอึมครึม “พวกเขาเห็น
่ นโซฟาสห
สกุลกวนของเราเป็ นอะไร? บอกให ้มาก็มา บอกให ้ไปก็ไป!

อย่าลืมนะว่าตอนแรกพวกเขาทีม
่ าหาพวกเราถึงบ ้านเอง! ตอนนี้
ี หัวสง่ ? ทําแบบนีใ้ ชได
บริษัทไม่เป็ นอะไรแล ้ว พอบรรลุเป้ าหมายก็ถบ ้ ้ที่
ไหน!”

ี น ้าเต็มไปด ้วยโทสะ “ก็ใชน

คุณนายกวนโมโหสห ่ ่ะส!ิ ตอนทีฉ
่ ัน
ได ้ยินคําพูดเหยียนหรูอก
ี้ ็เกือบจะทนไม่ไหวด่าออกไปแล ้ว! หล่อนทําแบบ
นั น
้ หมายความว่ายังไง? ลูกสาวทีแ ้
่ สนดีของฉั นยังสูพวกเต ้นกินรํากินที่
นอนเป็ นผักอยูบ
่ นเตียงไม่ได ้? พวกคนสกุลลูร่ ังแกกันเกินไปแล ้ว! ไม่วา่
ยังไงฉั นก็ต ้องเรียกร ้องความเป็ นธรรมคืน! คุณกวน คุณพูดอะไรบ ้างส!ิ ”
 กวนรุย ี งเฉียบขาด “เรือ
่ เสย ่ งนีจ
้ ะให ้จบแบบนีไ
้ ม่ได ้ แต่เรือ
่ งราวยัง
ไม่ถงึ ขัน
้ นั น
้ อย่าเพิง่ ตีตนไปก่อนไข ้! ตอนนีเ้ ป็ นแค่คําพูดปากเปล่าของเห
ยียนหรูอเี้ ท่านั น
้ ผู ้หญิงไม่แปลกทีจ ั ้ หูเบาเชอ
่ ะสายตาสน ื่ คนง่าย อีกอย่าง
คําพูดของเธอก็ไม่สง่ ผลอะไร เรือ
่ งนีย
้ ังต ้องดูทา่ ทีของลูฉ
่ งซานเป็ น
หลัก!”

กวนจือ
่ เหยาขมวดคิว้ แน่น “หนูวา่ เรือ ้ ะสง่ ผลกระทบต่อ
่ งในครัง้ นีจ
อาลูแ
่ ละน ้าลูค
่ อ
่ นข ้างมาก ถ ้าอาลูเ่ ขาก็...”

กวนรุย ั ท์กดโทรออกไปสายหนึง่ ทันที “พ่อจะโทหาลู่

่ หยิบโทรศพ
ฉงซานเดีย
๋ วนี้ นั ดทัง้ สองครอบครัวออกมาพูดกันให ้รู ้เรือ
่ ง! พ่อจะถามลู่
ฉงซานเอง ว่าเขามีความคิดเห็นยังไง!”

ตอนที่ 1722 จะต ้องมีคําตอบทีแ ั

่ น่ชด
ณ โรงพยาบาลตีต
้ ู

ในทีส
่ ด
ุ ลูถ ี วก็ออกจากห ้องผู ้ป่ วย
่ งิ เซย

เหยียนหรูอม
ี้ องดูทา่ ทีอด
ิ โรยของลูกชาย ใบหน ้าเต็มไปด ้วย
ความเจ็บปวด พูดเกลีย ี ว ลูกอย่าเสย
้ กล่อม “ถิงเซย ี ใจเกินไปเลย ก่อน
หน ้านีล
้ ก
ู ยังเกลีย ี วเป่ าเลยไม่ใชเ่ หรอ?
้ กล่อมเสย ตัวลูกเองก็ต ้องดูแล
ตัวเอง! ตอนนีก ี่ วซอ
้ ารแพทย์พัฒนาไปมาก เสย ี าจจะมีโอกาสทีจ
่ ะฟื้ น
 ้ มา! สว่ นแม่และพ่อของลูก...แม ้ว่าพูดตอนนีจ
ขึน ้ ะสายไปแล ้ว...แม่รู ้ว่าใน
อดีตเป็ นความผิดของพวกเรา...เป็ นพวกเราทีเ่ ข ้าใจผิดแม่หนูคนนั น
้ ...”

เหยียนหรูอก ื่ รีบเอ่ยปากพูด “เมือ

ี้ ลัวว่าเขาจะไม่เชอ ่ กีค
้ นของ
ั เจนแล ้ว ความเห็นของพ่อก็เหมือนกัน
สกุลกวนมา แม่บอกกับพวกเขาชด
แต่อย่างไรก็คบหากันมานาน แม่กบ
ั พ่อแอบทําเรือ
่ งทีเ่ ราต ้องการเพียง
ฝ่ ายเดียวลับหลังลูกมากมาย ให ้จือ ี เวลาเปล่า
่ เหยาต ้องรอคอยอย่างเสย
อย่างไรก็ผด
ิ ต่อเขาจริงๆ แต่เรือ
่ งนีล
้ ก
ู ไม่ต ้องสนใจ พ่อกับแม่จะจัดการเอง
ึ ของสองครอบครัว...”
จะพยายามไม่ให ้กระทบต่อความรู ้สก

ลูฉ
่ งซานก็รู ้ว่าแม่หนูคนนั น ั
้ กลายมามีสภาพในตอนนี้ ด ้วยนิสย
ของลูกชาย เกรงว่าจะไม่มท
ี างยอมรับผู ้หญิงคนอืน
่ ได ้อีก ต่อให ้เวลาจะ
ั วันหนึง่ เขาอาจจะยินดีเริม
เยียวยาทุกอย่างได ้ สก ่ ต ้นใหม่ แต่ก็ไม่รู ้ว่าจะ
เป็ นเวลาอีกนานแค่ไหน...

ี ดายทีเ่ กีย
แม ้จะเสย ่ วดองกับสกุลกวนไม่สําเร็จ แต่สถานการณ์
ในตอนนีก
้ ็เห็นๆ กันอยู่ เขาจะผลัดไปเรือ
่ ยๆ ไม่ได ้ อย่างไรก็ต ้องพูดให ้
ั เจน
ชด

“ต่อให ้ไม่ได ้เกีย ั รู...” ลูฉ

่ วดองกัน ก็ไม่ควรจะเป็ นศต ่ งซานถอนใจ
ี งเพลงเรียกเข ้ามือถืออยูๆ่ ก็ดงั ขึน
กําลังจะพูดต่อ เสย ้

เห็นเบอร์ทโี่ ทรมา ลูฉ

่ งซานพลันขมวดคิว้ มุน
่ “เป็ นสายของสกุล
กวน”

“พูดกับเขาให ้ดีๆ...” เหยียนหรูอรี้ บ

ี เอ่ยปาก
 ลูฉ
่ งซานพยักน ้า จากนั น
้ เอ่ยปาก “น ้องกวน...”

ี งขุน
ปลายสายเป็ นเสย ่ เคืองของกวนรุย
่ ดังลอยมา “พีล
่ ู่ ผมเข ้าใจ
ว่าครัง้ นีส ่ ระสบเคราะห์กรรมครัง้ ใหญ่ และเห็นใจในสงิ่ ทีแ
้ กุลลูป ่ ม่หนูคน
นั น ้ ้คนคนหนึง่ มีวธิ ม
้ ประสบ แต่วา่ การจะชดใชให ี ากมาย จะเอาความสุข
ทัง้ ชวี ต
ิ ของเด็กสองคนมาแลกไม่ได ้!”

คําว่า „เด็กสองคน‟ ของกวนรุย ั ว่าหมายถึง

่ มีนัยแฝง เห็นได ้ชด
ลูถ ี วและกวนจือ
่ งิ เซย ่ เหยา

ลูฉ
่ งซานคาดเอาไว ้แล ้วว่ากวนรุย ั ท์มา ได ้ฟั งก็
่ จะต ้องโทรศพ
อธิบายอย่างจนปั ญญา “น ้องกวน ฟั งผมก่อนนะ เรือ
่ งนีพ
้ วกเราสกุลลูผ
่ ด
ิ
ต่อแม่หนูคนนั น
้ ตอนนีแ
้ ม่หนูคนนั น ี ว
้ กลายเป็ นแบบนี้ พวกเราจะให ้ถิงเซย
ไปแต่งกับคนอืน
่ ได ้เหรอ? เรือ
่ งอกตัญํูคนพวกนีไ
้ ม่วา่ ยังไงพวกเราสกุลลู่
ี วของเราก็เป็ นคนทีร่ ักใครรักจริง...
ก็ทําไม่ลงจริงๆ อีกอย่างถิงเซย
สําหรับจือ ี เวลาอีก...”
่ เหยา พวกเราไม่อยากให ้เธอต ้องเสย

กวนรุย
่ ไม่คด
ิ ว่าแม ้แต่ลฉ
ู่ งซานก็จะมีทา่ ทีแบบนี้ พลันยับยัง้ โทสะ
ไม่อยู่ “จือ ี เวลา ? แต่ตอนนีพ
่ เหยาเสย ี เวลาไปแล ้ว! พี่
้ วกคุณทําให ้เธอเสย
ี วกับผู ้หญิงคนนั น
ลู่ ตัง้ แต่ตอนแรก คุณก็บอกผมว่า ถิงเซย ้ เป็ นเพียงของ
เล่นสนุกชวั่ ครัง้ ชวั่ คราว ไม่มท
ี างสง่ ผลกระทบต่อจือ
่ เหยา และก็เป็ นพวก
คุณทีเ่ สนอจะจับคูใ่ ห ้จือ ี ว!
่ เหยาและถิงเซย

หลังกลับจากต่างประเทศ มีชายหนุ่มคุณสมบัตค
ิ รบถ ้วนมากมาย
่ อทาบทามกับสกุลกวน พวกเราบอกปั ดไปทัง้ หมด ก็เพราะคํา
มาสูข
 ั ญานีข
สญ ้ องคุณ สุดท ้ายเป็ นยังไง? รอจนตอนนี้ คุณกลับบอกว่า คุณยอม
ั ญาของตัวเองเพือ
ผิดคําสญ ั ้ ตํา่ แค่คนเดียว!
่ ผู ้หญิงชน

พีล
่ ู่ อย่างไรจือ
่ เหยาก็เป็ นไข่มก
ุ ลํ้าค่าในมือผม ผมประคบประ
ี วจริงๆ และ
หงมเหมือนไข่ในหินมาแต่เล็กแต่น ้อย เพราะว่าเธอชอบถิงเซย
ั พันธ์ของเราสองครอบครัว สําหรับเรือ
เพราะความสม ี วกับ
่ งของถิงเซย
ผู ้หญิงคนนั น
้ ผมถึงได ้ยอมปิ ดตาข ้างหนึง่ อดทนแล ้วอดทนอีก กระทั่งรัก
ี วเป่ าเหมือนเป็ นหลานแท ้ๆ ของตัวเอง!
และเอ็นดูเสย

แต่สกุลลูข
่ องพวกคุณล่ะ พวกคุณสกุลลูเ่ ห็นจือ
่ เหยาเป็ นอะไร ?
เป็ นสงิ่ ของทีอ
่ ยากได ้ก็เรียกมาไม่ต ้องการก็ผลักไสอย่างนั น
้ เหรอ? ยังไง
เรือ
่ งนีพ
้ วกคุณสกุลลูก
่ ็ต ้องมีคําตอบทีส
่ มเหตุสมผลให ้พวกเรา!”
 ตอนที่ 1723 รอดูเรือ
่ งสนุก
ลูฉ ี งหนั กแน่น “น ้องกวน
่ งซานรู ้ว่าเหตุผลไม่เพียงพอ จึงพูดเสย
เรือ
่ งนีเ้ ป็ นความบกพร่องของพวกเราสกุลลูจ
่ ริงๆ แต่ก็ไม่เกีย
่ วข ้องกับถิง
ี ว ผิดทีค
เซย ่ นเป็ นพ่ออย่างผมเองทีไ่ ม่ได ้จัดการให ้ดี ผลลัพธ์ทงั ้ หมด ผม
้
ขอแบกรับไว ้เอง จะให ้ชดใชอะไรผมก็ ...”

ลูฉ ี งขัดจังหวะของลูกชายจาก
่ งซานพูดถึงตรงนี้ อยูๆ่ ก็มเี สย
ด ้านหลัง

“ผมพูดกับประธานกวนเอง” ลูถ ี วเอ่ยปาก

่ งิ เซย

ลูฉ
่ งซานลังเลครูห ้ ก็สง่ มือถือให ้กับลูกชาย
่ นึง่ จากนั น

ลูถ ี วรับโทรศพ
่ งิ เซย ั ท์มา พูดด ้วยนํ้ าเสย
ี งเย็นชา “ท่านประธาน
กวน”

ได ้ยินคําเรียกทีห ี งของลูถ
่ า่ งเหินรวมถึงนํ้ าเสย ี วทีป
่ งิ เซย ่ ลายสาย
กวนรุย ี วเอ๊ย เป็ นเด็กทีด
่ หัวเราะเยาะหยันในทันที “ถิงเซย ่ จ
ี ริงๆ แม ้แต่อาก็
ไม่เรียกแล ้วเหรอ?”

ี งถากถางของกวนรุย
ได ้ยินเสย ี น ้าลูถ
่ สห ี วไม่เปลีย
่ งิ เซย ่ นไป
แม ้แต่น ้อย “ทีห ั ้ บนสุดโรงพยาบาลตีต
่ ้องรับรองชน ้ ู ผมจะมอบคําตอบให ้
ต่อหน ้าประธานกวนครับ”

กวนรุย ี งหึ “เหอะ จริงใจดีเหลือเกิน จะให ้คําตอบฉั น ไม่

่ แค่นเสย
มาหาฉั นด ้วยตัวเอง กลับจะให ้คนแก่อย่างฉั นต ้องไปสถานทีท
่ ม
ี่ ก
ี ลิน
่
อัปมงคลทีโ่ รงพยาบาล ได ้เลย ฉั นจะไป ฉั นก็อยากเห็นว่า สกุลลูข
่ องพวก
หลานจะให ้คําตอบยังไง!”

ี น ้าเป็ นกังวล “ถิง

หลังจากวางสาย เหยียนหรูอเี้ ดินไปเดินมาสห
ี ว ลูกจะให ้คําตอบสกุลกวนยังไง?”
เซย

ในตอนนี้ ลูจ ้
่ งิ หลีเ่ ดินออกมาจากห ้องผู ้ป่ วยแล ้ว ใชแขนโอบไหล่
ผู ้เป็ นแม่พลางเอ่ยปากว่า “เฮอ้ แม่ จะเป็ นกังวลไปทําไมครับ ? ท่านมีลก
ู
ชายทีห
่ ล่อฉลาดอย่างเราสองคนขนาดนี้ ยังต ้องกังวลอะไรอีก ? อีกเดีย
๋ ว
รอดูเรือ
่ งสนุกก็พอครับ!”

เหยียนหรูอด
ี้ เุ ขาด ้วยสายตา แล ้วก็พด
ู อย่างเป็ นกังวล “เรือ
่ งสนุก
อะไร? ลูกห ้ามก่อเรือ
่ งนะ!”

“ผมเคยก่อเรือ
่ งเมือ
่ ไหร่กน ื่ ผม แต่จะไม่เชอ
ั ! ต่อให ้แม่ไม่เชอ ื่ พี่
ด ้วยเหรอไง? ยังไงพวกท่านทัง้ สองก็ไม่ต ้องทําอะไรทัง้ นั น
้ ถึงเวลานั น
้ มา
อยูด
่ ้วยก็พอ!” ลูจ
่ งิ หลีน ี งเด็ดขาด
่ ํ้ าเสย

เหยียนหรูอแ
ี้ ละลูฉ
่ งซานสบตากัน ไม่รู ้ว่าสองคนนีเ้ ตรียมจะทํา
อะไร

ี วหลังจากโดนโจมตีกลับไม่ฉุนเฉียว ยังเสนอตัว
แต่วา่ เห็นถิงเซย
จะจัดการเรือ
่ งนีเ้ อง ก็ทําให ้พอเบาใจได ้บ ้าง

......
 ี วเป่ าคอยอยูก
เสย ั หนิงซใี นห ้องผู ้ป่ วยอย่างไม่ยอมห่างไปไหน
่ บ
มีแอนนีค
่ อยดูแลอยูข
่ ้างๆ

ลูฉ
่ งซาน เหยียนหรูอ ี้ และลูถ ี ว ยังมีลจ
่ งิ เซย ู่ งิ หลี่ กําลังเตรียมตัว
รอพบกับสกุลกวน

่ รึง่ ชวั่ โมง คนของสกุลกวนก็มาถึง

หลังจากรออยูค

“อาลู่ น ้าลู่ จิงหลี.่ ..” กวนจือ

่ เหยาทักทายทีละคน จากนั น
้ มองไป
ี ว...”
ยังชายหนุ่มทีไ่ ม่ได ้เจอหลายวันฝั่ งตรงข ้ามอย่างลังเล “ถิงเซย

คุณนายกวนเห็นปฏิกริ ย
ิ าเย็นชาของลูถ ี วก็ไม่พอใจเป็ นอย่าง
่ งิ เซย
มาก “พอแล ้วจือ
่ เหยา ลูกดีกบ
ั เขาไปมากเท่าไหร่ก็เท่านั น
้ คนบางคนก็ยัง
ถูกผู ้หญิงข ้างนอกปั่ นหัวจนแยกแยะไม่ได ้อยูด ้
่ ี แค่ใชแผนนิ
ดๆ หน่อยๆ ก็
ั สนจนไม่รู ้เหนือรู ้ใต ้แล ้ว!”
สบ

ึ ได ้ว่าชายหนุ่มทีเ่ ดิมทีเย่อหยิง่
คุณนายกวนเพิง่ จะพูดจบ ก็รู ้สก
ห่างเหินฝั่ งตรงข ้ามบรรยากาศรอบตัวพลันเปลีย ั เจน
่ นฉั บพลัน แม ้จะไม่ชด
แต่แรงกดล่องหนนั น
้ ประหนึง่ พลังงานมหาศาลห ้อมล ้อมร่างเอาไว ้จน
หายใจไม่ออก

ี งลง เอ่ยปากอย่าง
คุณนายกวนกระแอมคําหนึง่ ผ่อนคลายนํ้ าเสย
ี ว อย่าหาว่าน ้าว่าเลยนะ น ้าอายุมากแล ้ว เห็นอะไรมา
มีนัยแฝง “ถิงเซย
ั เจนกว่าหลานเยอะ หลานดูผู ้หญิงคนทีห
มาก เลยมองอะไรชด ่ ลานชอบส ิ
แล ้วมองดูจอ
ื่ เหยาของพวกเรา จือ ั ดิ์ ไม่วา่ จะ
่ เหยาของเราคือคุณหนูสงู ศก
 ึ ษาล ้วนไม่ต ้องพูดถึง นิสย
เป็ นรสนิยมหรือการศก ั ก็ออ
่ นโยนไร ้เดียงสาเป็ น
ทีส
่ ด
ุ พ่อกับแม่ของหลานเห็นจือ
่ เหยามาตัง้ แต่เล็กจนโต เข ้าใจดีทส
ี่ ด
ุ ...”

ยังไม่พด ิ หนิงซข
ู ถึงการตัดสน ี องคุณนายกวน มองแค่กวนจือ
่ เหยา
ลูฉ
่ งซานและเหยียนหรูอต ื่ ชมและพอใจอย่างไม่ต ้องสงสย
ี้ า่ งก็ยังคงชน ั
ในตอนนีส ี น ้าจึงอดทีจ
้ ห ่ ะละอายใจไม่ได ้

ตอนที่ 1724 หน้ามืดตาม ัว

ี น ้าละอายใจของลูฉ
เห็นสห ่ งซานและเหยียนหรูอ ี้ กวนรุย
่ รีบเอ่ย
ปากพูดต่อ “ผู ้หญิงคนนั น ้ ับพลัดจับผลูชว่ ยเสย
้ ครัง้ นีจ ี วเป่ าไว ้ได ้ พวกคุณ
้ ้ ผมก็พอจะเข ้าใจได ้ ก่อนหน ้านีผ
คิดจะชดใชให ้ มก็พด ั ท์แล ้ว
ู ทางโทรศพ
้ าได ้หลายวิธ ี แต่การยอมให ้ถิงเซย
การชดใชทํ ี วแต่งกับผู ้หญิงคนนี.้ ..

ความหมายของผมไม่ได ้จะบอกว่าตอนนีผ
้ ู ้หญิงคนนั น
้ เป็ นเจ ้า
หญิงนิทรา แต่ผู ้หญิงคนนั น ื่ เสย
้ เดิมทีชอ ี งก็แย่พออยูแ
่ ล ้ว...ก่อนหน ้านีท
้ งั ้
่ นไปทัง้ โลกออนไลน์ สง่ ผลกระทบอย่าง
ภาพอนาจาร คลิปวีดโี อ แชร์วอ
ื่ มเสย
เสอ ี ! สะใภ ้ใหญ่สกุลลู่ เป็ นนายหญิงหลักของสกุล จะเป็ นผู ้หญิง
แบบนีไ
้ ด ้ยังไง?”

เหยียนหรูอม
ี้ น
ุ่ หัวคิว้ “เรือ
่ งในครัง้ นีฉ
้ ั นพอรู ้มาบ ้าง ภายหลังก็ล ้าง
มลทินแล ้วว่าแม่หนูคนนั น
้ ถูกคนให ้ร ้าย คนในรูปภาพเป็ นดาราสาวอีกคนที่
ั ยกรรมให ้เหมือนเธอ...”
ศล
 ในตอนนี้ กวนจือ
่ หาวเอ่ยปากพูด “น ้าลู่ แมลงวันไม่กด
ั ไข่ทไี่ ม่ม ี
รอยปริ ตัวผู ้หญิงนั น
้ เองยังไงก็ต ้องมีปัญหา

ปกติทา่ นอาจจะไม่คอ
่ ยได ้สนใจเรือ
่ งในวงการบันเทิง ความจริง
ื่ เสย
ชอ ี งและคําวิพากษ์ วจิ ารณ์ของผู ้หญิงคนนีใ้ นวงการบันเทิงและโลก
ออนไลน์แย่มากครับ มีขา่ วลือไม่เว ้นแต่ละวัน มีแต่แอนตีแ
้ ฟนเต็มไปหมด!

ผู ้หญิงคนนี้ สําหรับผู ้ชายทีม

่ ฐ
ี านะอย่างพวกเรา เอาไว ้เล่นสนุก
คลายเหงาได ้ แต่จะแต่งเข ้าบ ้านไม่ได ้เด็ดขาด ต ้องรู ้ว่า แต่งกับผู ้หญิง
แบบนี้ สถานเบาคือถูกคนนินทา สถานหนั กคือสง่ ผลกระทบรุนแรงต่อหุ ้น
ของบริษัทครับ!”

ี น ้าของลูฉ
สห ่ งซานและเหยียนหรูอเี้ ริม
่ ตึงเครียด แม ้คําพูดของ
กวนจือ
่ หาวจะฟั งไม่เข ้าหู แต่ก็เป็ นความจริง แต่ครัง้ นีห ี ว่ ยเสย
้ นิงซช ี วเป่ า
ไว ้ พวกเขาเองก็เตรียมแบกรับผลลัพธ์เหล่านี้ ไว ้แล ้ว

คุณนายกวนพอใจกับปฏิกริ ย
ิ าของลูฉ
่ งซานและเหยียนหรูอม
ี้ าก
จึงพูดขึน
้ ด ้วยใบหน ้าลําพองต่อว่า “จือ
่ เหยาของพวกเราน่ะ เพราะว่า
ี วมาก เคารพนั บถือถิงเซย
ชอบถิงเซย ี ว แม ้เขาจะมีลก
ู ติดจือ
่ เหยาก็ไม่ถอ
ื
กลับกันเพือ
่ เด็กคนนีย
้ ังทุม
่ เทแรงกายแรงใจไปไม่รู ้เท่าไหร่!

ึ ษาเด็ก
พวกคุณคิดว่าเพราะเธอสนใจถึงไปเรียนจิตวิทยา การศก
อะไรพวกนั น
้ เหรอคะ ทัง้ หมดนีก
้ ็เพือ ี วเป่ าทัง้ นั น
่ เสย ี วล่ะ
้ ! แต่วา่ ถิงเซย
ิ้ ดี เอาผู ้หญิงเต ้นกินรํากิน
กลับเหยียบยํา่ นํ้ าใจของเธอทัง้ หมดไม่เหลือชน
 ั ้ ตํา่ มาหมิน
ชน ่ เกียรติเธอ! เขาทําแบบนีไ
้ ม่ละอายใจต่อจือ
่ เหยาและ
ั พันธ์ของพวกเราสองครอบครัวบ ้างหรือไง?
ความสม

ตอนนีแ
้ ม ้แต่พเี่ หยียน ยังมีพล
ี่ ู่ พวกคุณก็มาทําร ้ายจิตใจพวกเรา
...ฉั นไม่อาจ...”

คุณนายกวนยังพูดเป็ นต่อยหอยไม่หยุด แต่ละคําน ้อยเนือ

้ ตํา่ ใจ
แต่ละคําจริงใจโดนรังแก ลูจ
่ งิ หลีท
่ อ
ี่ ยูอ
่ ก
ี ด ้านล ้วงแคะขีห
้ อ
ู ย่างเหนือ
่ ย
ึ เยาะหยัน
หน่าย ใบหน ้าเต็มไปด ้วยความรู ้สก

ลูถ ี วทีไ่ ม่ได ้ขัดจังหวะคนนั น

่ งิ เซย ้ ฟ้ องทีคนนีฟ
้ ้ องทีของสกุลกวน
เลยตัง้ แต่ต ้นจนจบ กระทั่งในตอนนีถ ึ ว่า
้ งึ เอ่ยปากด ้วยใบหน ้าไร ้ความรู ้สก
“พูดจบหรือยัง?”

กวนรุย ี งหึ สห
่ แค่นเสย ี น ้าไม่พอใจเป็ นอย่างมาก “ทําไม ? หรือที่
พวกเราพูดมามีคําไหนไม่ถก
ู ต ้อง? ตอนนีค
้ รอบครัวพวกหลานอยูก
่ บ
ั พร ้อม
หน ้าแล ้ว คําตอบทีห
่ ลานบอกคืออะไรกัน ?”

ลูถ ี วกดโทรออกสายหนึง่ พูดอย่างเรียบง่ายกับอีกฝ่ ายสอง

่ งิ เซย
คํา “เข ้ามา”

วินาทีตอ
่ มา บอดีก
้ าร์ดชุดดําใบหน ้าเย็นชาสองคนลากชายคน
หนึง่ โยนเข ้ามาเหมือนลากถุงกระสอบ

ตอนทีค
่ นสกุลกวนมาบ ้านสกุลลูก
่ ็เคยพบคนคนนี้ ดังนั น
้ จึงจําได ้
นั่ นคือพ่อครัวสกุลลู่
 “นายท่าน นายหญิง คุณชายใหญ่...ผมผิดไปแล ้ว! ผมสํานึกผิด
แล ้วครับ! ผมหน ้ามืดตามัว!”

พ่อครัวครํ่าครวญนํ้ ามูกนํ้ าตาไหล คุกเข่าย ้ายไปตรงหน ้าลูถ

่ งิ
ี ว “คุณชายใหญ่! ไว ้ชวี ต
เซย ิ ผมด ้วย! ขอท่านเห็นแก่ทค
ี่ รัง้ นั น
้ คุณชายน ้อย
ไม่ได ้รับบาดเจ็บหนั กไว ้ชวี ต ั ครัง้ เถอะครับ! อีกฝ่ ายบอกให ้ผมใสย
ิ ผมสก ่ า
สองเท่า แต่ผมไม่กล ้า ผมเพียงแค่ถท
ู ก
ี่ ล่องข ้าวเล็กน ้อยเท่านั น
้ ผมไม่ได ้
คิดจะทําร ้ายคุณชายน ้อยจริงๆ ครับ...”

ตอนที่ 1725 ไม่อาจห ้ามแรงเย ้ายวน

คําพูดของพ่อครัว พูดถึงเรือ ี วเป่ าถูกวางยาพิษในอาหาร
่ งทีเ่ สย
ครัง้ ก่อน

เหยียนหรูอแ
ี้ ละลูฉ ่ นส ี พวกเขาคิดมาตลอด
่ งซานพลันหน ้าเปลีย
่ นิงซ ี แต่ยังไงก็คด
ว่าปั ญหาจะต ้องเกิดทีห ิ ไม่ถงึ ว่า ปั ญหาจะเกิดขึน
้ จาก
พวกเขา?

่ ค
ไม่ใชม ี นวางยาในอาหาร แต่เป็ นพ่อครัวทีล
่ งมือกับกล่องอาหาร
สว่ นตัวของเสย
ี วเป่ า!

กวนรุย
่ ดืม
่ ชาอย่างไม่รบ
ี ไม่ร ้อน จากนั น
้ เอ่ยปากพูด “ทีแ
่ ท ้ครัง้
ี วเป่ าถูกวางยาพิษ เป็ นพ่อครัวทีเ่ ป็ นคนลงมือ!”
ก่อนทีเ่ สย

กวนจือ
่ หาวหรีน
่ ั ยน์ตาทัง้ สองข ้าง “ตอนนีก
้ ําลังพูดถึงเรือ
่ งของ
พวกเราสองครอบครัว พาคนคนนีเ้ ข ้ามาทําอะไร?”
 ลูจ
่ งิ หลีห
่ วั เราะตาหยีเอ่ยปาก “คุณชายกวนอย่าเพิง่ ใจร ้อน ค่อยๆ
ดูตอ
่ ไป!”

เหยียนหรูอม ั่ “พ่อครัวเฉิน! คุณทํางาน

ี้ องพ่อครัว โมโหจนตัวสน
ิ กว่าปี แล ้ว สกุลลูข
กับพวกเรามาสบ ่ องเราดูแลคุณเป็ นอย่างดี เป็ นใครกัน
เขาให ้ผลประโยชน์มากเท่าไหร่ คุณถึงทําเรือ
่ งเ**้ ้ยมโหดอํามหิตแบบนี้
ี วเป่ าเป็ นชวี ต
ได ้! คุณก็รู ้ว่าเสย ิ ของฉั น!”

“นายหญิง...ขอโทษครับ...ขอโทษ...ผมขอโทษ...ขอโทษนาย
ท่าน...ผม...ผมลุม ี รับ...หนิงซค
่ หลงขาดสติ! เป็ นหนิงซค ี นนั น
้ เธอนอนกับ
ผมคืนหนึง่ ให ้เงินผมก ้อนหนึง่ เกลีย
้ กล่อมให ้ผมทําเรือ
่ งนี้ บอกว่าไม่ม ี
ื สาวมาถึงตัวผม ผม...ผมไม่อาจห ้ามแรงเย ้ายวนได ้ ถึงได ้เสย
ทางสบ ี่ งทํา
ลงไป...”

“แกว่าอะไรนะ!?” เหยียนหรูอพ ่ นส ี
ี้ ลันหน ้าเปลีย

ลูฉ ี น ้าเข ้มขึน

่ งซานสห ้ เล็กน ้อย แต่ก็ไม่ได ้มีปฏิกริ ย
ิ ารุนแรงอะไร
ยังคงนั่ งอย่างสงบนิง่ อยูต
่ รงนั น
้ ในเมือ ี วตัง้ ใจเรียกพ่อครัวเฉินเข ้า
่ ถิงเซย
มา แบบนีแ
้ ปลว่าเรือ
่ งจะต ้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

“นายหญิง นายท่าน ยังมีคณ

ุ ชายใหญ่ คําพูดของผมจริงแท ้
ี นนั น
แน่นอนครับ ผมไม่กล ้าพูดเท็จแม ้แต่คําเดียว! เป็ นหนิงซค ้ จริงๆ ที่
บอกให ้ทํา! ถ ้าผมโกหก ขอให ้ฟ้ าผ่าตาย! ต่อให ้ผมมีความกล ้าอีกร ้อยครัง้
ก็ไม่กล ้าพูดเท็จอีกแล ้วครับ!” พ่อครัวเฉินสาบถสาบาน
 คุณนายกวนได ้ฟั งพลันสา่ ยหน ้าเต็มไปด ้วยความเยาะเย ้ยถากถาง
“เพือ
่ ให ้บรรลุเป้ าหมายทําร ้ายได ้แม ้กระทั่งเด็กไม่วา่ แม ้แต่...แม ้แต่กบ
ั พ่อ
ครัวก็นอนด ้วย...ทําแบบนั น
้ มัน...”

ในตอนนีเ้ อง ประตูถก
ู เปิ ดออกอีกครัง้

ผู ้หญิงคนหนึง่ เดินเข ้ามา

้ ใชไ่ หม?” ลูถ

“คนนั น ี วเอ่ยปากถาม
่ งิ เซย

พ่อครัวจ ้องผู ้หญิงทีห

่ น ้าประตู พยักหน ้าหงึกทันที “เป็ นเธอ!
ดาราดังหนิงซ!ี ”

หลังจากเห็นผู ้หญิงทีห
่ น ้าประตู เหยียนหรูอแ
ี้ ละลูฉ
่ งซานพลันตก
ตะลึง หนิงซ?ี เป็ นไปได ้ยังไง?

ตอนนีห ี ังนอนไม่ได ้สติอยูบ

้ นิงซย ั ๆ!
่ นเตียงชด

ถ ้างัน
้ ผู ้หญิงคนนีค
้ อ
ื ...

เหยียนหรูอย
ี้ ้อนคิดครูห
่ นึง่ “ผู ้...ผู ้หญิงคนนีก
้ ็คอ
ื ซูอโี่ ม่ท ี่
ั ยกรรมเป็ นหนิงซใี ชไ่ หม?”
ศล

“ถูกต ้อง ก็คอ

ื เธอครับ” ลูจ
่ งิ หลีพ
่ ยักหน ้า

ในตอนนีเ้ หยียนหรูอถ ึ ว่า

ี้ งึ ตบหน ้าอกอย่างใจหาย “ถึงว่าฉั นรู ้สก
แววตาของผู ้หญิงคนนีผ
้ ด
ิ ปกติ...”

“แม่มต
ี าทิพย์ด ้วย!” ลูจ
่ งิ หลีเ่ ลือ
่ มใส
 “อย่ามาล ้อเลียน! ถ ้างัน ่ งั่ การพ่อครัว ความจริงก็คอ
้ คนทีส ื ซูอ ี่
โม่?” เหยียนหรูอถ
ี้ าม

ในตอนนี้ กวนจือ
่ หาวเอ่ยปากเนิบนาบ “มันก็ไม่แน่นะครับ! เพราะ
ทัง้ สองหน ้าตาเหมือนกันมาก จะไปแยกได ้ยังไงว่าใครเป็ นใคร ? ใครจะไป
่ ล ้างมลทินลบคําครหาให ้หนิงซ ี จงใจโยนความผิดไปที่
รู ้ว่าประธานลูเ่ พือ
ผู ้หญิงคนนีแ
้ ทน?”

ั ท์เรียกพวกเรามา ไม่
คุณนายกวนก็รว่ มสมทบ “พวกคุณโทรศพ
พูดประเด็นสําคัญ แต่ให ้พวกเรามาดูเรือ
่ งสกปรกโสมมพวกนี้ หมายความ
ว่ายังไงกันแน่?”

ลูถ ี วมองไปทีล
่ งิ เซย ่ จ
ู่ งิ หลีแ ่ งิ หลีไ่ ด ้รับการสง่ สายตา
่ วบหนึง่ ลูจ
จากพีช
่ าย หยิบมือถือขึน
้ จากนั น ี งหนึง่ “คลิปเสย
้ กดเปิ ดคลิปเสย ี งต่อไปนี้
อาจจะไม่เหมาะสําหรับเยาวชน...แต่ก็โอเค พวกเราทีน
่ ท
ี่ ก
ุ คนต่างบรรลุ
นิตภ
ิ าวะกันหมดแล ้ว...”
 ิ้ แล ้ว
ตอนที่ 1726 ทุกอย่างจบสน
วินาทีทล
ี่ จ
ู่ งิ หลีก ี ง ภายในห ้องพลันอัดแน่นไปด ้วย
่ ดเปิ ดคลิปเสย
ี งหอบพร่าและเสย
เสย ี งร่างกายบดเบียดกันของผู ้ชายและผู ้หญิง

ี ง แต่คนในทีน
แม ้จะมีเพียงแค่เสย ่ ัน
้ ต่างก็เป็ นผู ้ใหญ่ ฟั งออกได ้
ในทันทีวา่ ทัง้ สองคนกําลังทําอะไรกันอยู่

ี งนีท
“เจ ้าลูกคนนี้ ปล่อยคลิปเสย ้ ําไม!” เหยียนหรูอถ ่ ู่
ี้ ลึงตาใสล
จิงหลี่

กวนจือ
่ หาวทีอ
่ ยูต
่ รงข ้ามเริม
่ แรกยังฟั งอย่างเห็นเป็ นเรือ
่ งสนุก ฟั ง
ไปได ้ครูห
่ นึง่ กลับหน ้าเปลีย ี ั บพลัน แววตาอํามหิตมองไปทีซ
่ นสฉ ่ อ
ู โี่ ม่ท ี่
ื่
ห่อตัวในมุมหนึง่ อย่างไม่อยากเชอ

ในตอนทีเ่ หยียนหรูอห ่ งิ หลีเ่ ปิ ดต่อ ในมือถือก็สง่

ี้ ้ามปราบไม่ให ้ลูจ
ี งคุ ้นเคยหนึง่ ดังออกมา!
เสย

“จุ๊ ใจลอยขนาดนีเ้ ลย...ทําไม ? อ่อยลูถ ี วได ้แล ้ว ก็ไม่คด

่ งิ เซย ิ จะ
ยุง่ กับฉั นแล ้ว? เข ้าใจไว ้ด ้วยว่า เธอมันก็แค่ของปลอม คิดว่าตัวเองจะ
แทนทีต
่ วั จริงได ้หรือไง? ของเก๊อย่างเธอ นอกจากหน ้าตาแล ้ว ไปเป็ นคน
ี ังไม่คค
ถือรองเท ้าให ้หนิงซย ู่ วรเลย!”

“เรือ
่ งทีค ุ บอกให ้ฉั นชว่ ยทําฉั นก็ทําให ้หมดแล ้ว เพือ
่ ณ ่ ใสร่ ้ายหนิง
ซ ี ฉั นต ้องไปนอนกับคนมากมาย กระทั่งแม ้แต่พอ
่ ครัวน่าสะอิดสะเอียนก็
ต ้องไปนอนด ้วย ทําไมคุณถึงยังไม่ยอมปล่อยฉั นไปอีก ? ฉั นไม่อยาก
ทํางานให ้คุณอีกแล ้ว!”
 “หึ! ลูถ ี วไว ้หน ้าเธอไม่น ้อยสน
่ งิ เซย ิ ะ ครัง้ นีย
้ อมปล่อยเธอไปไม่
้
เล่นงานถึงตาย เธอก็เลยคิดจะใชใบหน ้านีก ่ ําแหน่งงัน
้ ้าวสูต ้ ส ิ ? อยากจะ
ถีบหัวฉั นสง่ แล ้วใชไ่ หม? จะบอกให ้นะ! ไม่มท ี เงิน
ี างเด็ดขาด! ฉั นเสย
มากมายให ้เธอไปทําใบหน ้านีม
้ า! คิดว่าจะหนีไปง่ายๆ เหรอ?”

“ตอนนีล
้ ถ ี วรู ้ถึงการมีตวั ตนของฉั นแล ้ว ทุกคนต่างรู ้ว่าฉั น
ู่ งิ เซย
ั ยกรรมเป็ นหนิงซ ี ฉั นถูกเปิ ดโปงแล ้ว! ทํางานให ้คุณไม่ได ้อีกแล ้ว! อีก
ศล
อย่างทางทีด
่ ค
ี ณ
ุ ก็อย่ามาหาฉั นอีก ถ ้าลูถ ี วพบเข ้าอย่าหาว่าฉั นไม่
่ งิ เซย
เตือน...”

...

ี งหายใจหอบพร่าของชายหญิงอีก แต่ฟังมาถึง
ด ้านหลังเป็ นเสย
ตรงนี้ ก็เพียงพอแล ้ว

ี งในคลิปเสย
เสย ี ง คือกวนจือ
่ หาว

ภายในห ้องเงียบสงัด

ั ว่า เสย
เห็นชด ี งทีเ่ ป็ นสว่ นตัวขนาดนี้ มีเพียงคนต ้นเรือ
่ งทีจ
่ ะ
บันทึกได ้

“นั งแพศยา! เธอกล ้า...” กวนจือ

่ หาวบันดาลโทสะถลึงตาพูด
่ อ
โพล่งใสซ ู โี่ ม่ จากนั น
้ พลันหุบปาก แววตาตืน
่ ตกใจรู ้ว่าตัวเองถูกเปิ ดโปง
แล ้ว
 ลูฉ
่ งซานและเหยียนหรูออ
ี้ ย่างไรก็คด
ิ ไม่ถงึ ว่า เรือ
่ งทัง้ หมดของ
ทัง้ หมดนี้ ตัง้ แต่ทห ี ก
ี่ นิงซถ ู ใสร่ ้ายป้ ายส ี จนถึงเสย
ี วเป่ าถูกวางยาพิษ ล ้วน
เป็ นกวนจือ
่ หาวทีเ่ ป็ นคนทํา ทัง้ สองจับจ ้องไปทีเ่ ด็กหนุ่มมาก
ความสามารถในความทรงจําของตัวเองด ้านตรงข ้าม มองคนสกุลกวน สติ
หลุดออกจากภวังค์...

กวนจือ
่ เหยากํามือแน่นอย่างลนลานทําอะไรไม่ถก
ู ในเวลา
เดียวกันก็มองพีช ื่
่ ายของตัวเองอย่างไม่อยากเชอ

ั เป็ นดิบดีให ้เขาจัดการเรือ

เธอกําชบ ่ งนีใ้ ห ้เรียบร ้อย เขาก็เลยทํา
่ งโหว่ใหญ่ขนาดนีเ้ อาไว ้!
แบบนี้? ทําอะไรบนเตียงกับซูอโี่ ม่? ยังทิง้ ชอ

เพราะตอนนีซ ู โี่ ม่มใี บหน ้าสวยงามนั่ นใชไ่ หม?

้ อ

แม ้แต่พช
ี่ ายของเขาก็ไม่อาจยับยัง้ แรงเย ้ายวนนีไ
้ ด ้!

ชวั่ พริบตา ใบหน ้าของกวนจือ

่ เหยาก็อม
ึ ขรึมถึงขีดสุด...

จบแล ้ว...ทุกอย่างจบแล ้ว...

ลูจ
่ งิ หลีเ่ ลิกคิว้ พูด “คุณชายกวน ตอนนีค
้ ณ
ุ ยังมีอะไรจะพูดไหม
ครับ?”

ลูฉ ั่ ไหว “จือ

่ งซานนิว้ มือสน ่ หาว! แกถึงกับ...”

ไม่รอให ้ลูฉ
่ งซานเอ่ยปาก กวนรุย
่ อยูๆ่ ก็ผลักเก ้าอีล
้ ก
ุ ขึน
้ ยืน ตบ
ไปทีห
่ น ้าของกวนจือ
่ หาวฉาดหนึง่ “เดรัจฉาน! แกทําเรือ
่ งแบบนีไ
้ ด ้ยังไง!”
 กวนรุย
่ ตบหน ้ากวนจือ
่ หาวเสร็จรีบหันไปเอ่ยปากกับลูฉ
่ งซานและ
เหยียนหรูอ ี้ “พีล
่ ู่ พีเ่ หยียน เรือ
่ งนีผ
้ มกับแม่ของเขาไม่รู ้เรือ ั นิด
่ งเลยสก
จือ
่ เหยายิง่ ไม่รู ้อะไรด ้วยเลย! ผมก็ไม่คด
ิ ว่าลับหลังผมเขาจะทําเรือ
่ งถึง
ขนาดนีไ
้ ด ้! จือ
่ หาวอย่างไรก็ยังเป็ นหนุ่มเลือดร ้อน เขาเพียงแค่เห็นจือ
่ เห
ยาไม่ได ้รับความเป็ นธรรม ถึงโมโหแทนแล ้วทําเรือ
่ งผิดพลาดพวกนีไ
้ ป
ี วเป่ า แต่โดยเนือ
กระทั่งทําร ้ายเสย ่ นแบบนีแ
้ แท ้เขาไม่ใชค ้ น่ๆ...”
 ี่ วซไี ป
ตอนที่ 1727 บอกว่าจะพาพีเ่ สย
ลูจ
่ งิ หลีฟ ึ ขัน “ตัง้ ใจสงั่ ให ้คนวางยาสองเท่า เนือ
่ ั งแล ้วรู ้สก ้ แท ้
ไม่ได ้เป็ นแบบนีเ้ หรอ?”

เรือ
่ งราวล่วงเลยมาถึงจุดนี้ ลูถ ี วไม่พด
่ งิ เซย ั คํา เขาลุกขึน
ู อะไรสก ้
่ ้องผู ้ป่ วยของหนิงซ ี เขาไม่อยากเสย
เดินกลับไปทีห ี เวลากับเรือ
่ งอืน
่ อีก
แล ้ว

สว่ นลูจ
่ งิ หลีห
่ วั เราะเหอะๆ หยิบมือถือขึน ี งอีก
้ มา กดเปิ ดคลิปเสย
้ “ไม่ต ้องแสดงแล ้ว ผมว่าพวกคุณไปชงิ รางวัลออสการ์ได ้
อันหนึง่ ขึน
แล ้ว!”

ี งคลิปนีท
เสย ้ ด
ี่ งั ขึน ี งของคุณนายกวน
้ เป็ นเสย

“เจ็บใจนั ก! นั งเหยียนหรูอน ี แรงทีเ่ กิดมาในชาติตระกูลผู ้ดี!

ี้ ั่ นเสย
ั ดิก
มีตรงไหนทีเ่ ป็ นหญิงสูงศก ์ น ั ๆ! ดูสต
ั ? เป็ นผู ้หญิงสถุนชด ิ จ
ี อ
ื่ เหยาของ
พวกเราได ้ ลงมือร ้ายกาจเกินไปแล ้ว!”

“ชา่ งเถอะ หลานรักคนเดียวของพวกเขาตายแล ้ว จะคลุ ้มคลัง่

บ ้างก็เป็ นเรือ
่ งปกติ” จากนั น ี งของกวนรุย
้ เป็ นเสย ่ ได ้ยินคําพูดพวกนี้
คุณนายกวนและกวนรุย ี
่ พลันหน ้าขาวซด

และทีท
่ ําให ้พวกเขาตกใจยิง่ กว่า ก็คอ
ื คําพูดต่อมาจากนั น
้ ...

“เด็กโง่ ตอนนีห ี ใจเพราะสูญเสย

้ ล่อนก็แค่เสย ี หลานชาย เอาไว ้
พอลูกมีหลานคนใหม่ให ้...แม่ถงึ บอกว่าลูกนอกสมรสของลูถ ี วคนนี้
่ งิ เซย
จะเก็บไว ้ไม่ได ้เด็ดขาด! สกุลลูใ่ ห ้ความสําคัญกับเด็กคนนีม
้ ากเกินไป
ต่อไปทรัพย์สมบัตท
ิ งั ้ หมดคงมอบให ้เขา แบบนีก
้ ารแต่งงานของเรากับ
สกุลลูก ี เปรียบแย่ส?ิ ต่อให ้ครัง้ นีเ้ ด็กคนนีไ
่ ็เสย ้ ม่เป็ นอะไร ภายหน ้าเราก็
ต ้องคิดหาวิธก
ี ําจัด...”

“แม่พด
ู ได ้ถูกต ้องทีส
่ ด
ุ น ้องพีอ
่ ย่าเป็ นกังวลไปเลย คืนนีพ
้ วกเรา
กลับไปฉลองกันดีกว่า! พรุง่ นีน
้ ่าจะได ้ยิน „ข่าวดี‟ ของเจ ้าเด็กนอกคอกนั่ น
แล ้ว!”

...

เหยียนหรูอแ ื่ ครอบครัวทีต
ี้ ทบไม่อยากเชอ ่ วั เองคบหาเหมือนเป็ น
ญาติสนิท จะมีจต
ิ ใจทีเ่ **้ ้ยมโหดแบบนี้ ทัง้ ครอบครัว ล ้วนอํามหิตได ้ถึง
ขนาดนี!้

“กวนรุย
่ ! แก...หลายปี ทผ
ี่ า่ นมาฉั นเห็นแกเป็ นเหมือนพีน
่ ้องมา
ตลอด...แกกลับ...” ลูฉ ี ดกําเริบ แม ้แต่สก
่ งซานกุมหน ้าอกทีเ่ จ็บเสย ั คําก็
พูดไม่ออกแล ้ว

ยังดีทน
ี่ เี่ ป็ นโรงพยาบาล คล ้ายว่าลูถ ี วก็เตรียมการไว ้นาน
่ งิ เซย
แล ้ว มีหมอเข ้ามาทําการรักษาฉุกเฉินทันที ระงับสถานการณ์ของลูฉ
่ งซาน
เอาไว ้ได ้

คนทีเ่ ขาเห็นเป็ นพีน

่ ้องและเพือ
่ นสนิท ลูกสะใภ ้ทีเ่ ขาเห็นดีด ้วยมา
ตลอด เขาดือ
้ รัน ั พันธ์ทล
้ คิดมาตลอดว่ามีความสม ึ ซงึ้ กับสกุลกวน รู ้ใจกัน
ี่ ก
เป็ นทีส
่ ด ่ ําคัญทีส
ุ ทีส ่ ด
ุ อย่างน ้อยก็ไม่มท ี วเป่ าเด็ดขาด และ
ี างทําร ้ายเสย
เมือ
่ ครูพ
่ วกเขาก็พด ี วเป่ า เห็นเสย
ู กับปากเองว่าจะรักใคร่เสย ี วเป่ าเป็ น
เหมือนหลานแท ้ๆ...

แต่ลบ
ั หลังล่ะ!

ยังไม่ทันแต่งเข ้ามาก็คด ี วเป่ ายังไง จะแย่ง

ิ แล ้วว่าจะจัดการเสย
ทรัพย์สมบัตย
ิ ังไง!

เหยียนหรูอถ
ี้ งึ กับคิดอย่างตกตะลึงว่า ในตอนนั น
้ กวนจือ
่ เหยา
ตกใจจริงๆ หรือว่าตัง้ ใจ? ความคิดแบบนีท ึ ขนพองสยองเกล ้า!
้ ําให ้เธอรู ้สก

ู น์แล ้ว พวกเขาผิดเอง ผิดซํ้าผิดซาก คนทีม

ความจริงพิสจ ่ องไม่
ี วเป่ าก็เป็ นพวกเขา
เห็นความจริงเป็ นพวกเขาเอง คนทีเ่ กือบจะทําร ้ายเสย

พวกเขาเองทีผ ี วเป่ าเข ้าสูก

่ ลักเสย ่ องไฟ!

ี แรงทีพ
เสย ึ ผิดว่าการแต่งงานครัง้ นีไ
่ วกเขาเอาแต่รู ้สก ้ ม่ประสบ
ความสําเร็จ คิดแต่วา่ จะชดใชยั้ งไง อีกฝ่ ายกลับคิดว่าจะเฉลิมฉลองยังไง
ในตอนทีค
่ รอบครัวพวกเขาประสบเคราะห์กรรม...

กวนรุย
่ เห็นทุกอย่างถูกเปิ ดโปง นั ยน์ตาเต็มไปด ้วยแววดุดน
ั เอ่ย
ี งเย็น “พีล
ปากเสย ่ ู่ จะโทษผมไม่ได ้นะ ต ้องโทษทีล
่ ก
ู ชายคุณตาบอด ทิง้
ั ้ ตํา่ คน
ลูกสาวทีเ่ พียบพร ้อมของผม กลับไปชอบพอผู ้หญิงเต ้นกินรํากินชน
นั น
้ !

พวกคุณถามใจตัวเองดู ถ ้าพวกเราสองครอบครัวได ้เกีย

่ วดองกัน
จะสมบูรณ์แบบแค่ไหน? สําหรับเสย
ี วเป่ า ขอเพียงถึงตอนนั น
้ คุณ
กําหนดให ้ลูกทีเ่ กิดกับจือ ื ทอด พวกเราย่อมไม่ถอ
่ เหยาทุกคนเป็ นผู ้สบ ื สา
กับเด็กคนหนึง่ อยูแ
่ ล ้ว! ตอนนีค
้ ณ ี ใจก็ยังทัน!”
ุ จะเสย

“แก...แกหุบปากเดีย
๋ วนี.้ ..” ลูฉ ี งดังลัน
่ งซานหายใจหอบตวาดเสย ่
ี งร ้องโวยวายของสงิ อู่
นอกประตูมเี สย

“นายท่าน นายหญิง คุณชายรอง! พวกท่านรีบออกไปดูหน่อย

ครับ! แย่แล ้ว! แย่แล ้ว! อยูๆ่ ก็มค
ี นพากันมามากมาย แถมยังสวม
เครือ ี่ วซไี ป!”
่ งแบบทหารด ้วยบอกว่าจะมาพาคุณเสย
 ตอนที่ 1728 มารับตัวคุณหนูของพวกเรา
ี่ วซไี ป?” เหยียนหรูอต
“ว่าอะไรนะ? จะมาพาเสย ี้ กใจจนหน ้าถอดส ี

“ใครกัน! กล ้ามาชงิ ตัวคนในพืน

้ ทีส
่ กุลลูข
่ องเราอย่างเปิ ดเผย!” ลู่
ี น ้าเข ้มขึน
ฉงซานสห ้ ทันที

ลูฉ
่ งซานและเหยียนหรูอไี้ ม่มเี วลาสนใจครอบครัวสกุลกวนแล ้ว
ทัง้ สองรีบออกไปตรวจสอบเหตุการณ์

กวนรุย
่ และคนอืน
่ ๆ ด ้านหลังมองกันแวบหนึง่ แล ้วตามออกไป
อย่างเงียบๆ...

ลูจ
่ งิ หลีย
่ น ี งเบา “ใสเ่ ครือ
่ หัวคิว้ พึมพําเสย ่ งแบบทหาร ? อย่าบอก
นะว่าเป็ น...”

้ ...ก็แย่นะส.ิ ..
เจ็บใจนั ก...ถ ้าเป็ นคนของทางนั น

เพิง่ จะเดินออกมาจากห ้องรับรอง ก็เห็นระเบียงทางเดินมี

นายทหารในเครือ ี น ้าขึงขังยืนเรียงหน ้ากระดานสองแถว
่ งแบบสห
ผู ้อํานวยการและรองผู ้อํานวยการโรงพยาบาลกําลังยืนอยูห
่ น ้าประตูห ้อง
ผู ้ป่ วยหนิงซ ี ทัง้ สองสห
ี น ้าลนลานทําอะไรไม่ถก
ู

ิ รับ...คนพวกนีอ
“คุณลู.่ ..คุณนายลู.่ ..ดูสค ้ ยูๆ่ ก็บก
ุ เข ้ามา...ยังบอก
ว่ารับคําสงั่ มาพาคุณหนิงไป...ผมจะห ้ามก็ห ้ามไม่อยู.่ ..” ผู ้อํานวยการมอง
คนเหล่านั น
้ ทีค
่ ล ้ายจะมาด ้วยเจตนาไม่ดอ
ี ย่างหวาดหวั่น
 ี อย่างพวกเขาเจอคนมาเยอะ ย่อมมองออกว่าคนทีม
อาชพ ่ าใน
วันนีไ ่ นธรรมดา และจะผิดใจไม่ได ้อย่างเด็ดขาด
้ ม่ใชค

“พวกคุณเป็ นใคร? แล ้วรับคําสงั่ ของใครมา?” ลูฉ

่ งซานตาขวาง
มองไปทีค
่ นพวกนั น ี งดุดน
้ ถามด ้วยเสย ั

นายทหารหนุ่มทีเ่ ป็ นหัวหน ้าคนหนึง่ ก ้าวเท ้ากระฉั บกระเฉงเดินมา

่ งซานและเหยียนหรูอ ี้ เอ่ยปากด ้วยใบหน ้านิง่ “กระผมรับคําสงั่
ตรงหน ้าลูฉ
จากนายพลจวง มารับตัวคุณหนูของพวกเราครับ!”

ิ้ เสย
สน ี งนายทหารหนุ่ม ลูฉ
่ งซานและเหยียนหรูอพ
ี้ ลันยืนตะลึง
ค ้าง

“นายพลจวง...?” เหยียนหรูอม ี น ้าตกตะลึง

ี้ องสามีตวั เองด ้วยสห

ี น ้าลูฉ
สห ่ งซานพลันเปลีย ั ซอน
่ นเป็ นความยุง่ เหยิงซบ ้ ดูทา่ เขาจะ
เดาไม่ผด
ิ เป็ นคนของสกุลจวงจริงๆ...

และก็มแ
ี ต่คนของสกุลจวงเท่านั น
้ ...

ไม่อย่างนั น
้ จะยังมีใครอุกอาจได ้อย่างนี้ กล ้ามาแย่งคนของสกุลลู่
ของพวกเขาถึงในโรงพยาบาลกลางวันแสกๆ แบบนี้?

ลูจ
่ งิ หลีก ี งตํา่ บัดซบ แย่แล ้ว! เป็ นคนของ
่ ระทืบเท ้าแอบสบถเสย
สกุลจวงจริงๆ ด ้วย...

อีกมุมหนึง่ ครอบครัวสกุลกวนทีย
่ น
ื หลบอยูต
่ รงประตูห ้องรับรอง
เห็นภาพนีต
้ า่ งหันหน ้ามองกัน ใบหน ้าเต็มไปด ้วยความตกตะลึง
 ี งตํา่
“นายพลจวง? นายพลจวงคนไหน?” คุณนายกวนพูดเสย

“ตีต
้ น
ู อกจากจวงเหลียวหยวน ยังจะมีนายพลจวงทีไ่ หนอีก!” กวน
รุย ี น ้าเริม
่ สห ่ อึมครึม

กวนจือ
่ เหยาขมวดคิว้ มุน
่ “นายทหารพวกนั น
้ หมายความว่ายังไง
อะไรคือมารับคุณหนูของพวกเขา? ี รอกนะ?
เขาคงไม่ได ้หมายถึงหนิงซห
ี ะมีความสม
หนิงซจ ั พันธ์กบ
ั สกุลจวงได ้ยังไง? พ่อ ตอนนั น ื แล ้ว
้ ท่านเคยสบ
นีค
่ ะ บอกว่าสถานะทีแ ี ็คอ
่ ท ้จริงของหนิงซก ื คนของสกุลหนิง เป็ นลูกสาว
ของหนิงเหย ้าหัวใชไ่ หมคะ?”

ื แล ้วจริงๆ เรือ
“พ่อเคยสบ ่ งนีไ
้ ม่มท
ี างผิดพลาดอย่างเด็ดขาด!
ภายหลังเรือ
่ งนีย
้ ังมีการทะเลาะกันบานปลายใหญ่โต” กวนรุย
่ ย่นหัวคิว้

กวนจือ
่ หาวขบเขีย
้ วเคีย
้ วฟั นใบหน ้าเต็มไปด ้วยความเ**้ ้ยม
ั ้ ตํา่ นั่ นจะมีความสม
เกรียม “นั งผู ้หญิงชน ั พันธ์กบ
ั สกุลจวงได ้ยังไง จุ๊ คง
ั พันธ์สกปรกกับจวงเหลียวหยวนหรอกนะ...”
ไม่ได ้มีความสม

่ น่ๆ! จะมีเหตุผลอะไรได ้อีก

คุณนายกวนรีบสมทบ “จะต ้องใชแ ?
ไม่อย่างนั น
้ ก็ต ้องก่อเรือ
่ งอะไรเอาไว ้!”

...

ในตอนนี้ ลูฉ
่ งซานได ้ยินคําตอบของอีกฝ่ าย หลังจากรู ้ว่าอีกฝ่ าย
ี งเข ้ม “น ้องชายคนนี้ รบกวนฝากไปบอก
คือคนของสกุลจวง ก็เอ่ยปากเสย
นายพลจวงด ้วย สําหรับคุณหนิง พวกเราสกุลลูจ
่ ะรับผิดชอบเองทัง้ หมด!”
 ี งทีแ
ในตอนนีเ้ องด ้านหลังของทุกคนมีเสย ่ ม ้จะมีความชราทว่า
กลับยังหนั กแน่นกังวานใส

“หึ! พวกคุณสกุลลูร่ ับผิดชอบเองทัง้ หมด ? ไม่ทราบว่าพวกคุณ

สกุลลูใ่ ชส้ ท
ิ ธิอ
์ ะไร และมีคณ
ุ สมบัตอ
ิ ะไร มารับผิดชอบหลานสาวของจวง
จงเหริน!”
 ั ้ สูง
ตอนที่ 1729 ตระกูลชนชน
สุดระเบียงทางเดิน ชายชราผมขาวโพลนทัง้ ศรี ษะแต่กลับมีทา่ ที
้ ้เท ้าคํ้ายันเดินเข ้ามา โดยมีจวงเหลียวหยวนประคอง
กระฉั บกระเฉงใชไม
เดินมาด ้วย

อีกด ้านของชายชรายังมีเด็กหนุ่มรูปร่างสูงยาวสง่าผ่าเผย นั ยน์ตา

เปล่งประกายเจิดจรัสเต็มไปด ้วยแรงโทสะถลึงตาจ ้องคนของสกุลลู่

ไม่เพียงเห็นแค่จวงเหลียวหยวน แม ้แต่อดีตผู ้บัญชาการอาวุโส

จวงจงเหรินก็มาด ้วยตัวเอง ลูฉ
่ งซานทีเ่ ดิมทีมส ี น ้าดุดน
ี ห ั พลันท่าทีออ
่ นลง
หลายสว่ น “ผู ้บัญชาการจวง ทําไมท่านมาด ้วยตัวเองได ้ครับ...”

ทว่าในเวลานี้ คนของสกุลกวนทีห
่ ลบอยูม
่ ม
ุ หนึง่ หลังจากได ้ยิน
คําว่า „หลานสาว‟ ของจวงจงเหริน ต่างก็แข็งค ้างอยูต
่ รงนั น
้

“หลานสาว...หลานสาวอะไร? หนิงซเี ป็ น...เป็ นหลานสาวของ

ี น ้าไม่อยากจะเชอ
จวงจงเหริน?!” คุณนายกวนพึมพําเหม่อลอย สห ื่

ี น ้ากวนจือ
สห ี ขาว “ไม่มท
่ เหยาซด ี ะเป็ นหลานสาวของ
ี าง! หนิงซจ
จวง...”

ี ง ฝื นหันหน ้าไป
พูดถึงตรงนี้ เธอไม่รู ้ว่าคิดอะไรได ้ พลันเงียบเสย
หาพ่อทีอ
่ ยูข ่ า่ นหามาได ้ก่อนหน ้านี้...แม่ของหนิงซ ี
่ ้างๆ “คุณพ่อ ข ้อมูลทีท
ื่ ว่าอะไรนะคะ? ใช.่ ..ใชแ
...ชอ ่ ซ.่ ..”

กวนรุย
่ ในตอนนีส ี น ้าเหยเกถึงขีดสุด “ถูกต ้อง แซจ
้ ห ่ วง จวงหลิ
งอวี!้ ”
 กวนจือ
่ หาวอ ้าปากค ้าง ครูห
่ นึง่ ถึงได ้สติคน
ื กลับมา “ภรรยาของห
นิงเหย ้าหัวก็คอ
ื คุณหนูสกุลจวง? เป็ นไปได ้ยังไง? ไม่เคยได ้ยินมาก่อน!”

กวนรุย
่ บีบหว่างคิว้ “พวกเราไม่อยูต
่ ต
ี้ ม
ู านานหลายปี มีขา่ ว
ั บวกกับหลังจากทีพ
มากมายทีไ่ ม่รู ้ชด ่ อ ื พบว่าพ่อแท ้ๆ ของหนิงซก
่ สบ ี ็
ื ต่อ อาจจะมีบางอย่างตกหล่นไปจริงๆ...
คือหนิงเหย ้าหัวก็ไม่ได ้ตามสบ
เกรงว่าสถานะของจวงหลิงอวีค
้ นนี้...จะไม่ธรรมดาจริงๆ...”

ี ตอนนีผ
อย่างไรเสย ้ ู ้บัญชาการอาวุโสจวงจงเหรินก็ออกมาพูดด ้วย
ี อ
ตัวเองแล ้วว่าหนิงซค ื หลานสาวของพวกเขา ไม่มท
ี างเป็ นเรือ
่ งเท็จ
เด็ดขาด!

กวนจือ ี น ้าเหม่อค ้างล่องลอย

่ เหยาได ้ยินคําพูดของพ่อ สห
ิ้ หวัง ยืนสน
นั ยน์ตาฉายแววสน ั หลังแข็งตรงอยูต
่ รงนั น
้ จ ้องมองภาพ
ตรงหน ้าเขม็ง...

ไม่มท
ี าง...

ไม่มท
ี าง...

ี ลายเป็ นเจ ้าหญิงนิทรา

เดิมทีเธอยังแอบมีความหวังริบหรี่ หนิงซก
แล ้ว สกุลลูต
่ อ
่ ให ้ละอายใจยังไง ลูถ ี วต่อให ้รักผู ้หญิงคนนั น
่ งิ เซย ้ แค่ไหน ก็
ี างรอเธอไปทัง้ ชวี ต
ไม่มท ิ จริงๆ อีกทัง้ ลูกนอกสมรสนั่ นก็แค่ครัง้ นีล
้ ้มเหลว
ยังมีโอกาสให ้ลงมือได ้ใหม่ สถานการณ์ของสกุลลูใ่ นตอนนีก
้ ็ยังไม่พ ้น
วิกฤตดี ดังนั น
้ สกุลกวนของพวกเขายังคงมีโอกาสพลิกตัวกลับ
 ั วันทีเ่ ขาจะพบว่ามีเพียงเธอถึงจะเป็ นคนที่
เธอคิดว่าต ้องมีสก
เหมาะสมกับเขาทีส
่ ด ั วันทีส
ุ ต ้องมีสก ่ กุลลูจ
่ ะยอมรับความเป็ นจริง ในทีส
่ ด
ุ
ก็ต ้องเลือกผลประโยชน์...

แต่ตอนนีไ
้ ม่คด ี ะเป็ นถึงจวงจงเหริน!
ิ เลยว่า ตาของหนิงซจ

ื ทอดมา
สกุลจวงเป็ นครอบครัวแบบไหน เป็ นตระกูลทหารสบ
หลายชวั่ อายุคน เป็ นตระกูลอันดับหนึง่ ของตีต ่ งิ่ ทีพ
้ ู ไม่ใชส ่ วกเขาจะ
เทียบเคียงได ้เลย เป็ นตระกูลเก่าแก่มป
ี ระวัตย
ิ าวนาน ต่อให ้เป็ นสกุลลูเ่ มือ
่
อยูต
่ อ
่ หน ้าสกุลจวงเกรงว่าก็ต ้องก ้มหัวให ้...

“ถ ้าฉั นไม่มา ชวี ต

ิ หลานสาวของฉั นคงไม่เหลือแล ้ว!”

ิ หน ้ากับคําตําหนิของจวงจงเหริน ลูฉ
เผชญ ่ งซานไม่กล ้าพูดแม ้
ี งอธิบาย “ท่านผู ้
เพียงคําเดียว และรู ้ตัวดีวา่ ผิดจริง จึงผ่อนคลายนํ้ าเสย
บัญชาการจวงครับ ครัง้ นีค
้ ณ ่ ชว่ ยเสย
ุ หนูหนิงได ้รับบาดเจ็บสาหัส เพือ ี ว
เป่ า เพือ
่ สกุลลูข ่ งั ้ หมดต่างก็ซาบซงึ้
่ องพวกเราจริงๆ ครับ พวกเราสกุลลูท
ในนํ้ าใจของคุณหนูหนิงเป็ นอย่างมาก ตอนนีพ ิ แพทย์เฉพาะ
้ วกเราได ้เชญ
่ ชว่ ยรักษาคุณหนูหนิงอย่างสุดความสามารถแล ้ว
ทางระดับหัวกะทิมาเพือ
ครับ! สรุปคือเรือ
่ งนีพ
้ วกเราสกุลลูจ
่ ะรับผิดชอบเองครับ! ขอท่านโปรด
วางใจ!”

ไม่รอให ้จวงจงเหรินเอ่ยปาก อีกด ้านจวงหรงกวงอดทนต่อไปไม่

ไหวแล ้ว โพล่งคําก่นด่าออกไปทันที...
 ตอนที่ 1730 พวกคุณสกุลลูล ่ นดี
่ ้วนไม่ใชค
นั ยน์ตาเด็กหนุ่มเต็มไปด ้วยไฟแค ้น หน ้าอกกระเพือ
่ มขึน
้ ลงรุนแรง
เพราะความเคืองแค ้น“รับผิดชอบบ ้าอะไร! พีส
่ าวฉั นถูกพวกคุณสกุลลูท
่ ํา
ร ้ายจนกลายเป็ นแบบนีแ
้ ล ้ว! พวกคุณยังจะโอหังไม่ปล่อยคน! คิดว่าพีส
่ าว
ี นหนุนหลังจริงๆ ใชไ่ หม? จะบอกให ้นะ วันนีย
ของฉั นตัวคนเดียวไม่มค ้ ังไง
พวกเราก็จะต ้องนํ าตัวพีส
่ าวฉั นกลับไป! ไม่อย่างนั น
้ ปล่อยทิง้ ไว ้กับพวก
คุณ ยังไม่รู ้ว่าจะถูกทําร ้ายจนกลายเป็ นแบบไหนอีก! พวกคุณสกุลลูล
่ ้วน
่ นดี!”
ไม่ใชค

วันนีก ื้ เสบียงนอกกรม จวงหรงกวงฉวยโอกาสนี้

้ องทัพออกมาซอ
แอบกลับมาทีบ
่ ้าน ไม่คด
ิ ว่าจะได ้ยินบทสนทนาของพ่อและปู่ เข ้าพอดี ถึง
ได ้รู ้ว่าเกิดเรือ
่ งใหญ่ขนาดนีก
้ บ ่ ี และยิง่ ได ้รู ้โดยบังเอิญว่าพีซ
ั พีซ ี อ
่ ค ื พีส
่ าว
ของเขาจริงๆ เป็ นลูกพีล
่ ก
ู น ้องแท ้ๆ ของเขา!

่ เี จ๋งขนาดนี!้ ทีแ
หึ! เขาว่าแล ้ว! พีซ ่ ท ้ก็เป็ นคนของสกุลจวงของ
พวกเขานีเ่ อง!

เขาจึงเล่นลูกไม ้ต่างๆ นาๆ จะมาโรงพยาบาลรับคนพร ้อมกับพ่อ

และปู่ ให ้ได ้

ตอนนีแ
้ ม่และพีส
่ าวกําลังรอฟั งข่าวอยูท
่ บ
ี่ ้าน ครัง้ นีไ
้ ม่วา่ ต ้องพูด
ยังไงก็ต ้องชว่ ยพีซ ี อกจากกองเพลิงนีไ
่ อ ้ ปให ้ได ้!
 เพราะต ้องรักษาฐานะ คําบางคําพ่อและปู่ ของเขาจึงไม่สะดวกที่
จะพูด งัน
้ ก็ให ้เขาด่าเอง ยังไงเขาก็เป็ นเด็กเกเรคนหนึง่ ถ ้าไม่มพ ี่ ี ตอนนี้
ี ซ
ไม่รู ้ว่าเขาจะไปก่อเรือ
่ งทะเลาะชกต่อยจีบสาวอยูท
่ ไี่ หนเลย!

หลังจากได ้ยินคําก่นด่าอย่างฉุนเฉียวของลูกชาย จวงเหลียว

้
หยวนเพียงใชการมองตั
กเตือนเขาแวบหนึง่ แต่นัยน์ตานั น
้ กลับไม่มก
ี าร
ั ว่าไม่พอใจสกุลลูถ
ตําหนิ เห็นได ้ชด ่ กัน
่ งึ ขีดสุดเชน

ลูฉ ี น ้าเริม
่ งซานถูกด่าสห ่ เหยเก แต่ก็จําต ้องอดกลัน
้ พูดด ้วยท่าที
อ่อนน ้อมต่อ “ในอดีตผมเข ้าใจคุณหนูหนิงผิดไป นีเ่ ป็ นความผิดของผม
จริงๆ ผมขอกล่าวคําขอโทษอย่างสุดซงึ้ ไว ้ ณ ทีน
่ ค
ี้ รับ! คุณหนูหนิงครัง้ นี้
ได ้ชว่ ยเสย
ี วเป่ าของพวกเราไว ้ เป็ นบุญคุณใหญ่หลวงของพวกเราสกุลลู่
ทัง้ ครอบครัว ผมพร ้อมทีจ
่ ะทําทุกอย่างชดเชยอย่างสุดความสามารถ จะ
ไปทําร ้ายเธออีกได ้ยังไง? ื่ มั่น
ขอท่านผู ้บัญชาการและนายพลจวงเชอ
พวกเราต ้องการจะชดใชด้ ้วยใจจริงครับ!”

ื่ คุณ!” จวงหรงกวงพูดอย่างไม่สบ
“รู ้หน ้าไม่รู ้ใจ ใครจะไปเชอ
อารมณ์

ในตอนนี้ จวงเหลียวหยวนทีไ่ ม่พด

ู อะไรมาโดยตลอดเอ่ยปากพูด
“ประธานลู่ เรือ ี่ วซพ
่ งชดเชยคงไม่ต ้องแล ้ว เสย ี น ื่ ว่าเรือ
ื้ ฐานจิตใจดี เชอ ่ ง
ชว่ ยคนก็เป็ นความยินยอมพร ้อมใจของเธอ ไม่เกีย
่ วข ้องกับคนอืน
่ และไม่
ี่ วซ ี พวกเราแค่ต ้องการรับ
จําเป็ นต ้องชดเชย ตอนนี้ ในฐานะญาติของเสย
ี่ วซไี ป ไม่ต ้องรบกวนให ้คนนอกมาดูแล เชอ
เสย ื่ ว่าคําขอนี้ ประธานลูค
่ งจะ
ิ ว่ามีปัญหาใชไ่ หม?”
ไม่คด
 ่ งโหว่ ประโยคเดียวปิ ด
จวงเหลียวหยวนพูดอย่างไม่เหลือชอ
คําพูดทัง้ หมดของลูฉ ี สนิท
่ งซานเสย

ตอนนีอ ี ฝ่ ายไม่ต ้องการการชดเชยของคุณ อีกทัง้ มารับตัวหนิงซ ี

้ ก
ไปในฐานะญาติของหนิงซ ี ไร ้ซงึ่ คําถามใดๆ อย่างไม่ต ้องสงสย
ั

ลูฉ ี้ ลันหันสบตากันแวบหนึง่ เข ้าสู่

่ งซานและเหยียนหรูอพ
สถานการณ์ยากลําบากฉั บพลัน

ี้ องสกุลจวง หลังจากรับหนิงซไี ปแล ้ว ไม่มท

เห็นท่าทีนข ี างให ้คน
ของสกุลลูอ ี ก
่ ย่างพวกเขาเข ้าใกล ้หนิงซอ ี อย่างเด็ดขาด

ี วเป่ าทีไ่ ม่ยอม

ลูกชายทีร่ ักเดียวใจเดียวกับแม่หนูคนนี้ ยังมีเสย
ั วินาทีเดียว...ถ ้าให ้พวกเขาพาหนิงซไี ปจริงๆ จะทํา
แยกจากเธอแม ้สก
ยังไง...

“ใครกัน? ทําลับๆ ล่อๆ ! ออกมา!” จวงหรงกวงแววตาฉั บไว พลัน

กระโดดไปด ้านหลัง กระชากใครคนหนึง่ ในห ้องรับรองออกมา

“โอ๊ย...เจ็บ..ปล่อยฉั น! ปล่อยฉั น...” กวนจือ

่ หาวเจ็บจนร ้อง
โวยวายลัน
่ พ่อแม่เขารวมถึงกวนจือ
่ เหยาก็รบ
ี ตามออกมา แย่งคนออกมา
จากมือจวงหรงกวงอย่างตกใจกลัว

พอเห็นว่าคนของสกุลกวนยังไม่ไป อีกทัง้ ยังถูกสกุลจวงพบเข ้า ส ี

หน ้าลูฉ
่ งซานยิง่ ดูไม่ได ้
 เดิมทีสกุลจวงก็ไม่พอใจพวกเขาอยูแ
่ ล ้ว คราวนีค
้ งจะเข ้าใจผิดขึน
้
ไปอีก...

เป็ นดังคาด จวงเหลียวหยวนกวาดตามองคนพวกนั น

้ สายตายิง่
ี่ วซย
เย็นเยียบ “ตอนนีเ้ สย ี ังหลับใหลไม่ได ้สติ เป็ นตายเท่ากัน พวกคุณ
ยังให ้คนพวกนีม ่ ี่ ชา่ งมีความจริงใจจริงๆ...”
้ าถึงทีน
 ้ มพิกด
ตอนที่ 1731 พลังการต่อสูเต็ ั
จวงหรงกวงบิดหมุนกวนจือ
่ หาว จากนั น
้ เตะอัดไปบนพืน
้ โมโหจน
อกจะระเบิดอยูแ
่ ล ้ว “ขอโทษอะไรกัน! ชดเชยด ้วยใจจริงเหรอ! คําลวง
หลอกทัง้ นั น
้ ! พีส
่ าวฉั นยังไม่ตายนะ! พวกคุณก็รบ
ี ร ้อนหาคนอืน
่ ให ้ลูกชาย
แล ้ว! ต่อไปคิดจะจัดพิธก
ี ราบไหว ้ฟ้ าดินหน ้าประตูห ้องผู ้ป่ วยเธอด ้วยหรือ
เปล่า!”

“โอ๊ย!” ข ้อมือกวนจือ ี งดัง

่ หาวถูกบิดจนเกือบหัก เจ็บจนร ้องเสย
่ “ไม่ใช!่ เรือ
ลัน ่ งนีไ
้ ม่เกีย
่ วกับพวกเรา! พวกสกุลลูผ
่ ด ั ญา เรียกพวก
ิ คําสญ
เราทัง้ หมดมาเพือ
่ ยกเลิกการหมัน
้ หมาย!”

อะไรนะ?

ยกเลิกการหมัน
้ หมาย?

ไม่เพียงสกุลจวง แม ้แต่ลฉ
ู่ งซานและเหยียนหรูอไี้ ด ้ยินคําพูดนีก
้ ็
นิง่ ค ้าง

กวนรุย ี น ้า
่ เจตนามองคนของสกุลจวงแวบหนึง่ พลันเผยสห
ผิดหวังออกมา เอ่ยปากเยาะหยัน “ผมพอจะรู ้แล ้วว่าทําไมพีล
่ ถ
ู่ งึ ไร ้หัวใจ
แบบนี.้ ..เป็ นอย่างนีน
้ เี่ อง...”

คุณนายกวนฉวยโอกาสนีเ้ อ่ยปากพล่ามขึน ี งแสบสน

้ ด ้วยนํ้ าเสย ั
“ดีเหลือเกินลูฉ ั ญาทีเ่ คยให ้ไว ้อย่างดิบดี ทําไมอยูๆ่ ก็
่ งซาน ถึงว่าคําสญ
อยากจะยกเลิกการหมัน
้ หมายกับพวกเรา! ทีแ
่ ท ้ก็เกาะคนทีส
่ งู กว่าไว ้แล ้ว!
หลานสาวของสกุลจวงแห่งตีต
้ ู ตระกูลเล็กๆ อย่างพวกเราย่อมเทียบเคียง
ไม่ได ้อยูแ
่ ล ้ว! ลูฉ
่ งซานคุณคิดคํานวนได ้รอบคอบดีจริงๆ”

เห็นสกุลกวนพูดจาเหลวไหล กลับผิดเป็ นถูก กวนจือ

่ เหยายัง
แสดงท่าทีไม่ได ้รับความเป็ นธรรมยืนอยูต
่ รงนั น
้ ทําเหมือนว่าถูกพวกเขา
สกุลลูร่ ังแกจริงๆ ลูฉ
่ งซานโมโหจนอาการเกือบจะกําเริบ ในเวลาเดียวกัน
ก็ถอ
ื ว่าเขาได ้เห็นธาตุแท ้ของครอบครัวนีอ
้ ย่างหมดจดแล ้ว

สว่ นเหยียนหรูอก
ี้ ลับยืนขึน
้ ในทันที ตบฉาดไปทีใ่ บหน ้าคุณนาย
ี วเป่ าของพวกเรา!”
กวน “ตบครัง้ นี้ ฉั นตบแทนเสย

ขาดคํา ก็ตบไปอีกหนึง่ ฉาด “ตบครัง้ นี้ ฉั นตบแทนแม่หนูซ!ี เสย

ี ง
แรงทีฉ
่ ั นกับฉงซานเห็นพวกเธอสกุลกวนเป็ นเพือ ื่ การ
่ นสนิท ถึงได ้เชอ
อบรมเลีย ี ธรรมของครอบครัวพวกเธอ กระทั่งไม่สนใจแม ้ถิง
้ งดูอย่างมีศล
ี วจะมีคนทีช
เซย ่ อบอยูแ ี วและลูกสาวเธอได ้คบ
่ ล ้ว พยายามจับคูใ่ ห ้ถิงเซย
หากันครัง้ แล ้วครัง้ เล่า!

ี วเอาหลักฐานออกมา
แล ้วพวกเธอล่ะ...จนถึงวันนี้ กระทั่งถิงเซย
เปิ ดโปงเรือ ื่ มั่นทีม
่ งทัง้ หมดฉั นถึงได ้รู ้ ความเชอ ่ ม
ี าตลอดของฉั นกับ
ฉงซานในหลายปี มานี้ คบหาพวกเธอเหมือนญาติสนิท แต่กลับกลายเป็ น
ครอบครัวลวงโลก!

พวกคุณปากพูดแต่วา่ จิตใจดีใสบริสท
ุ ธิ์ ลับหลังกลับทําแต่เรือ
่ ง
สกปรกโสมม ป้ ายสเี สย
ี่ วซ ี ทําร ้ายเสย
ี วเป่ า ยังไม่ทันแต่งเข ้ามาก็วางแผน
จะแย่งชงิ ทรัพย์สมบัตส ้ ังใสร่ ้ายว่าฉั นกับสกุลกวนมีการหมัน
ิ กุลลู่ ตอนนีย ้
หมายกันอีกเหรอ?

ตอนทีส
่ กุลลูเ่ จอปั ญหา ฉั นก็หวังจริงๆ ว่าสองครอบครัวจะมีงาน
แต่งงานอย่างเร็วทีส
่ ด ี วเฟ้ นหาผู ้หญิงให ้ กระทั่ง
ุ ได ้ ไม่เพียงปิ ดบังถิงเซย
ไปหาพวกเธอถึงบ ้านหลายครัง้ เพือ
่ ดูทา่ ทีของพวกเธอ แต่พวกเธอกลับ
ทําอะไร? เห็นตอนนั น
้ สกุลลูส ั เจน เอาแต่
่ ถานการณ์ไม่ชด
ผลัดวันประกันพรุง่ !

ตอนนีเ้ รือ ่ ชว่ ยเสย

่ งของบริษัทจัดการเรียบร ้อยแล ้ว เพือ ี วเป่ า
ี่ วซเี กือบจะต ้องแลกด ้วยชวี ต
เสย ิ ตัวเอง ในตอนนีพ
้ วกเธอคิดจะมาตักตวง
ผลประโยชน์ของคนอืน
่ พวกเธอเห็นพวกเราสกุลลูเ่ ป็ นคนโง่ไปหมดแล ้ว
จริงๆ ใชไ่ หม?

ฉั นจะบอกให ้นะ! อย่าว่าแต่ตอนนีแ

้ ม่หนูคนนั น
้ ยังหลับใหลไม่ได ้
สติ ต่อให ้ชาตินไ
ี้ ม่ฟื้นขึน
้ มาแล ้ว ฉั นเหยียนหรูอก
ี้ ็จะยอมรับเธอเป็ นสะใภ ้
เพียงคนเดียวเท่านั น
้ !”

คําพูดนีข
้ องเหยียนหรูอก
ี้ ้องกังวานไปทัง้ ทางเดิน...ดังสะท ้อนอยู่
นาน...

อีกด ้านลูจ
่ งิ หลีต ่ื ชมสรรเสริญ
่ าโตอ ้าปากค ้าง ชน

โฮ!่ พลังโจมตีของแม่ในวันนีเ้ ต็มพิกด

ั ไปเลย!
 ต ้องรู ้ว่า แม่ของเขาให ้ความสําคัญกับภาพลักษณ์อย่างทีส
่ ด ั
ุ นิสย
ก็ออ ี งดังน ้อยมาก ในตอนนีก
่ นโยนละมุนละไม ปกติยังพูดเสย ้ ลับร ้ายกาจ
ได ้ถึงขัน
้ นี.้ ..

สมกับคํากล่าวทีว่ า่ ...ผู ้หญิงเป็ นเพศทีอ

่ อ
่ นแอ เมือ
่ เป็ นแม่ก็จะ
แข็งแกร่ง...

“หรือว่ายังต ้องการให ้ฉั นปล่อยหลักฐานความโสมมพวกนั น

้ ของ
ครอบครัวเธอออกมาต่อหน ้าผู ้บัญชาการจวงและนายพลจวงอีกใชไ่ หม?”
เหยียนหรูอต ี งแข็ง จากนั น
ี้ วาดเสย ้ มองไปทีล
่ ก
ู ชายคนเล็ก “จิงหลี!่ ”
 ตอนที่ 1732 เป็ นคนเดียวทีต
่ าพอจะมีแวว
่ งิ หลีไ่ ด ้รับคําสงั่ รีบเปิ ดคลิปเสย
ลูจ ี งทันที

ี งดังขึน
หลังจากคลิปเสย ้ คนสกุลกวนพลันหน ้าถอดส ี ก่อนทีค
่ น
สกุลจวงจะได ้สติกลับมา รีบแย่งตัวกวนจือ
่ หาวมาจากมือจวงหรงกวง เผ่น
แน่บไม่เห็นฝุ่ น

หลังจากทีจ
่ วงหรงกวงได ้ฟั งเนือ ี งชด
้ หาในคลิปเสย ั เจน พลัน
โมโหเดือดดาล “พวกชวั่ ชาสารเลว!”
้

เรือ
่ งทีพ
่ ซ ี ก
ี่ ถ ู ใสร่ ้ายจนกลายเป็ นเรือ
่ งครึกโครมก่อนหน ้านี้ คนบง
การอยูเ่ บือ
้ งหลังกลับเป็ นพวกเขา

จวงหรงกวงทีก
่ ําลังจะไล่ตามไป คิดได ้ว่าวันนีย
้ ังมีเรือ ่ ําคัญ
่ งทีส
้ เอาไว ้ก่อน ชา่ งเถอะ ไม่รบ
กว่าต ้องทํา จึงอดกลัน ี ! คนพวกนีอ
้ ก
ี หน่อยยังมี
เวลาจัดการ!

“หึ ตอนนีเ้ พิง่ จะมารู ้ดีชวั่ มัวไปทําอะไรอยู!่ ” จวงหรงกวงแค่น

ี งหึพม
เสย ึ พํา “ฉั นว่าพวกคุณสกุลลู.่ ..มีแค่เจ ้าหมอนั่ นทีพ
่ ส
ี่ าวฉั นชอบที่
พอจะตามีแววบ ้าง...”

ลูจ
่ งิ หลีร่ บ ี้ วั เอง “นีๆ่ ตรงนีย
ี เลิกคิว้ ชต ้ ังมีคนตามีแววอีกคนนะ! ฉั น
คอยสนั บสนุนพีช
่ ายและพีส ิ เรียกผมว่าเทพ
่ ะใภ ้มาโดยตลอด! เชญ
กองหนุนหมายเลขสอง!”

หลังจากเรือ ี น ้าจวงเหลียวหยวน
่ งเข ้าใจผิดได ้รับความกระจ่าง สห
ก็ผอ
่ นคลายลง
 สําหรับคนของสกุลกวนทีพ
่ ด
ู ว่าสกุลลูห
่ มายจะเกาะพวกเขา จวง
เหลียวหยวนรู ้ดีวา่ ไม่มท
ี างเป็ นไปได ้

ก่อนหน ้านีเ้ พราะคุณพ่ออย่างไรก็ยังไม่อาจปล่อยวางเรือ

่ งของหลิ
งอวีไ้ ด ้ ดังนั น ี่ วซอ
้ จึงคอยดูแลเสย ี ย่างห่างๆ แต่ไม่ได ้ประกาศยอมรับเด็ก
้ อย่างเป็ นทางการ สว่ นเขาเพราะมีอคติกบ
คนนั น ั ลูถ ี ว ไม่อยากให ้
่ งิ เซย
ี่ วซค
เสย ี บหากับเจ ้าหน ้าอ่อนนั่ น ดังนั น
้ แม ้จะรู ้สถานการณ์ของสกุลลู่ รู ้ว่า
ี่ วซต
เสย ี ้องเผชญ
ิ กับสถานการณ์ทย
ี่ ากลําบาก กลับไม่ได ้ออกหน ้า กลับ
หวังให ้เธอรู ้ว่าไม่ดก
ี ็ถอยออกมาเอง สุดท ้ายกลับมามีผลลัพธ์แบบนี้...

เรือ ี ว่ นต ้องรับผิดชอบ...
่ งนี.้ ..พวกเขาก็มส

ี่ วซช
แม่หนูเสย ี ว่ ยพวกเขามากมายหลายครัง้ แต่พวกเขากลับ
ไม่ได ้ทําอะไรเพือ
่ เธอบ ้าง...

หลังจากคนของสกุลกวนหนีไป เหยียนหรูอเี้ ดินไปตรงหน ้าจวง

เหลียวหยวนและจวงจงเหรินเอ่ยปากด ้วยท่าทีจริงใจ “ผู ้บัญชาการจวง
นายพลจวง ความผิดทุกอย่างล ้วนเป็ นความผิดของพวกเราทีเ่ ป็ นพ่อแม่
ี่ วซผ
เพราะพวกเราดูคนไม่เป็ น แยกแยะคนไม่ออก เอาแต่เข ้าใจเสย ี ด
ิ มา
ี วกับแม่หนูคนนั น
ตลอด คอยขัดขวางการคบหากันของถิงเซย ้ ครัง้ แล ้วครัง้
ี วของเรารักเสย
เล่า! แต่วา่ ถิงเซย ี่ วซด
ี ้วยใจจริงแน่นอน!

ลูกคนนีห
้ วั รัน
้ แวบแรกก็ปักใจกับผู ้หญิงคนนี้ ไม่วา่ เราจะโน ้มน ้าว
ึ ทีเ่ ขามีให ้เสย
ยังไง ความรู ้สก ี่ วซไี ม่เคยสน
ั่ คลอนได ้เลย ไม่วา่ จะเป็ นงาน
เลีย
้ งดูตวั ครัง้ ก่อน หรือความคิดเรือ
่ งการแต่งงานกับสกุลกวน ทัง้ หมดฉั น
ิ ใจกันเองลับหลังเขา...”
และพ่อของเขาแอบตัดสน

ลูฉ
่ งซานหลับตาลง ถอนหายใจยาวเอ่ยปาก “ตอนนั น
้ ผมยืนยัน
ี วว่า เป็ นผู ้นํ าบริษัท
คัดค ้านเด็ดขาดไม่ให ้พวกเขาคบหากัน ผมบอกถิงเซย
และเป็ นผู ้นํ าของตระกูล การคัดเลือกคนมาเป็ นภรรยาไม่ใชเ่ รือ
่ งของเขา
เพียงคนเดียว แต่ในตอนนั น ี วพูดกับผมแค่ประโยคเดียว...เขาบอก
้ ถิงเซย
ว่า นอกจากผมและแม่ของเขา ไม่มใี ครจะมีอท ิ ใจของ
ิ ธิพลต่อการตัดสน
เขาได ้...”

ฟั งถึงตรงนี้ แววตาจวงเหลียวหยวนเปลีย
่ นเล็กน ้อย จวงจงเหริน
เองก็มส ี น ้าลังเลเริม
ี ห ึ ทอดถอนใจ
่ รู ้สก

ความจริง เมือ
่ สงบนิง่ ลงย ้อนกลับไปคิดดู พวกเขาก็ได ้เจอกับ
ลูถ ี วหลายครัง้ ยังเคยมากินข ้าวทีบ
่ งิ เซย ี่ วซ ี
่ ้าน ตอนทีเ่ ห็นภาพเขากับเสย
เข ้าหากัน พอจะมองเห็นว่าเด็กคนนั น
้ ปฏิบต
ั ต
ิ อ ี่ วซด
่ เสย ี ้วยใจจริง

ทีจ
่ วงเหลียวหยวนมีอคติกบ
ั เขา สาเหตุหลักมาจากครอบครัวของ
เขาปฏิบต
ั ต
ิ อ ี่ วซอ
่ เสย ี ย่างไม่เป็ นธรรม...

ลูฉ
่ งซานพูดไป ขอบตาเริม
่ แดงเรือ ี งสน
่ นํ้ าเสย ั่ เครือ “ถิงเซย
ี ว
เป็ นลูกทีก
่ ตัญํูมาก เขาเอาแต่หาวิธท
ี จ
ี่ ะดีกบ
ั ทัง้ สองฝ่ าย ความจริงก่อน
หน ้านีผ
้ มกับแม่ของเขาก็เริม
่ หวั่นไหวแล ้ว เตรียมจะปล่อยให ้เป็ นไปตาม
ธรรมชาติ กลับไม่คด
ิ ว่าสกุลลูจ
่ ะเกิดเรือ
่ งความโกลาหลแบบนีข
้ น
ึ้ ...
 ี วบอกผมว่าเขาสามารถจัดการทุกอย่าง
ก่อนหน ้านีเ้ จ็ดวัน ถิงเซย
ั ญากับผมภายในเวลาเจ็ดวัน แต่วา่ ...ผมกลับไม่เชอ
ได ้ ให ้คําสญ ื่ เขา...
เป็ นความผิดของผมเอง...”
 ตอนที่ 1733 วันนี้ ฉั นจะต ้องพาคนไป
จวงเหลียวหยวนหลังจากเงียบไปครูห
่ นึง่ หันไปสบตากับบิดาที่
อยูด
่ ้านข ้าง จากนั น
้ พิจารณาถ ้อยคําเอ่ยปากว่า “เรือ
่ งถูกผิดของพวกคุณ
สกุลลู่ พวกเราไม่สนใจใคร่รู ้ สงิ่ สําคัญก็คอ
ื เรือ
่ งราวกลายเป็ นแบบนีแ
้ ล ้ว
ี่ วซก
ให ้พูดอีกมากแค่ไหนเสย ี ็ไม่ฟื้นขึน
้ มา ตอนนีพ
้ วกเราแค่ต ้องการพา
ี่ วซไี ป”
เสย

ี น ไปรับคุณหนู” ไม่รอให ้ลูฉ

“หลินเชย ่ งซานและเหยียนหรูอเี้ อ่ย
ปาก จวงเหลียวหยวนผายมือออกคําสงั่ ลูกน ้อง เห็นชด
ั ว่าจะต ้องพาคนไป
ให ้ได ้

“ครับ!”

นายทหารหนุ่มคนเมือ ่ ลังจากได ้รับคําสงั่ รีบนํ าคนกลุม

่ ครูห ่ หนึง่
รวมถึงทีมแพทย์เฉพาะทางทีเ่ ตรียมพร ้อมอยูน
่ านแล ้ว มุง่ ตรงไปทีห
่ น ้า
ประตูห ้องผู ้ป่ วย อีกด ้านหมอและพยาบาลทีห ี ํามหิตจาก
่ วาดกลัวกับรังสอ
ตัวของเหล่าทหาร ถอยร่นไปหลบอยูอ
่ ก ั
ี ด ้าน ไม่มใี ครกล ้าออกมาขวางสก
คน...

นายทหารหนุ่มทีช ื่ หลินเชย
่ อ ี นคนนั น
้ เดินก ้าวเท ้ายาวมาถึงหน ้า
ประตูห ้องผู ้ป่ วยแล ้ว กําลังจะยืน
่ มือผลักประตู ในตอนนี้ อยูๆ่ ประตูห ้องก็
ถูกคนด ้านในเปิ ดออก

ี ําทัง้ ชุด ร่างกายสูงใหญ่ ใบหน ้าเย่อหยิง่ ยืน

ชายหนุ่มในชุดสูทสด
่ น ้าประตู เหล่มองด ้วยหางตา ท่วงท่าแข็งแกร่งทรงพลังและไอสงั หาร
อยูห
อย่างทีต ึ สงครามเป็ นหมืน
่ ้องเคยผ่านศก ่ เป็ นพันครัง้ ถึงจะมีได ้พลันปะทุ
ออกมา

ี นมีประสบการณ์ในสนามรบมายาวนานมีประสาทสม
หลินเชย ั ผัส
ไวต่ออันตราย พลันลูบคลําอาวุธบริเวณเอวอย่างระแวดระวัง ทัง้ ยังชะงัก
ฝี เท ้าไม่กล ้าเดินหน ้าต่อ

จวงเหลียวหยวนเห็นลูถ ี วปรากฎตัว กลิน

่ งิ เซย ่ อายรอบตัวพลัน
เย็นลง

่ ใกล ้เคียง ชวั่

ผู ้ชายสองคน ยืนประจันหน ้ากัน ท่วงท่าไล่เลีย
พริบตาเดียวบรรยากาศตึงเครียดถึงขีดสุด

้
จวงเหลียวหยวนริมฝี ปากบางเกร็งแน่นจนกลายเป็ นเสนตรง เอ่ย
ี งเย็นชา “ลูถ
ปากนํ้ าเสย ี ว ก่อนหน ้านีฉ
่ งิ เซย ้ ั นไม่เห็นด ้วยทีพ
่ วกเธอคบหา
ี่ วซใี สบริสท
กัน เพราะฉั นรู ้ดีวา่ เสย ุ ธิเ์ กินไป ตระกูลของพวกคุณ ไม่
เหมาะสมกับเธอ และความจริงก็พส
ิ จ
ู น์แล ้ว ทัง้ หมดเป็ นไปตามทีพ
่ ด
ู ไว ้
สถานการณ์อย่างนี้ มีครัง้ แรก ก็อาจจะมีครัง้ ทีส
่ อง

ฉั นแค ้นใจแค่ทต
ี่ อนนั น
้ ฉั นหยุดพวกคุณไว ้ไม่ทัน ถึงได ้เกิดเรือ
่ ง
แบบนีข
้ น
ึ้ ต ้องทนเห็นเธอกลายเป็ นอย่างในทุกวันนี้ ดังนั น
้ ขอโทษด ้วย
ี่ วซจ
วันนี้ ฉั นจะต ้องพาคนไป! ต่อไปเสย ี ะดีหรือร ้าย จะไม่เกีย
่ วข ้องกับ
พวกคุณสกุลลูอ
่ ก
ี !”

อีกด ้านจวงหรงกวงพยักหน ้ารับหงึกๆ สมทบ “ใช!่ ฉั นรู ้สก

ึ มาตัง้
นานแล ้วว่านายไม่คค
ู่ วรกับพีส
่ าวฉั น พีส
่ าวฉั นทัง้ สวยทัง้ แสนดี แต่งกับ
ใครไม่แต่ง ทําไมต ้องมาแต่งกับคนทีม
่ ล
ี ก
ู ติดด ้วย! ตอนนีพ
้ ส
ี่ าวฉั นเพือ
่
ชว่ ยลูกชายนาย แม ้แต่ชวี ต
ิ ก็เกือบเอาไม่รอด! ยังไม่พออีกหรือไง?”

จวงจงเหรินยืนอยูอ
่ ก
ี ด ้านไม่พด ั คํา แต่เห็นชด
ู อะไรสก ั ว่าก็เห็น
ิ ใจเด็ดขาดแล ้ว เตรียมจะให ้
ด ้วยกับคําพูดของจวงเหลียวหยวน และตัดสน
หลานสาวออกห่างจะบ ้านสกุลลู่

ลูถ ี วไม่ได ้ตอบจวงเหลียวหยวนและจวงหรงกวง แต่แววตา

่ งิ เซย
่ วั จวงจงเหริน “ผู ้บัญชาการจวง ขอคุยเป็ นการสว่ นตัวได ้ไหม
จับจ ้องไปทีต
ครับ?”

จวงหรงกวงได ้ยินก็ร ้อนรน “ขอบ ้าอะไรกัน! มีอะไรต ้องพูดอีก ?

นายพาลูกชายไปหาคุณหนูไฮโซสกุลอืน
่ มาเป็ นแม่เลีย
้ งเถอะ! เลิกมาทํา
ร ้ายพีส
่ าวฉั นได ้แล ้ว!”

ี น ้าขึงขังมองไปทีช
จวงจงเหรินสห ่ ายหนุ่มตรงข ้ามแวบหนึง่ อีก
ั่ ไหวแม ้แต่น ้อย
ฝ่ ายสบตาเขาด ้วยแววตาไม่สน

ครูต
่ อ
่ มา จวงจงเหรินเอ่ยปาก “ได ้”

“คุณปู่ ...”

ี ง จากนั น
จวงจงเหรินยกมือให ้หลานชายเงียบเสย ้ ตามลูถ ี ว
่ งิ เซย
่ พูดคุยเป็ นการสว่ นตัว
เดินตามระเบียงทางเดินออกไปไม่ไกลนั กเพือ
 จวงหรงกวงอยูด
่ ้านหลังร ้อนใจจนอกแทบระเบิด “พ่อ! ทําไมเมือ
่
กีพ
้ อ
่ ไม่ห ้ามไว ้ล่ะ! ถ ้าเกิดเจ ้าหมอนั่ นพูดจาปลิน ื่ จะทํา
้ ปล ้อนจนปู่ หลงเชอ
ยังไง?”

จวงเหลียวหยวนเหล่ตามองลูกชายแวบหนึง่ “ปู่ แกล่อลวงได ้

ง่ายๆ หรือไง?”

จวงหรงกวงสา่ ยหน ้า “มันก็จริง...”

 ตอนที่ 1734 ไม่ต ้องเกรงใจ ด่ามันให ้ยับเลย!
ี ง “หึ” แอบถูไม ้ถือมือ ปู่ ไม่ต ้องเกรงใจ ด่า
จวงหรงกวงแค่นเสย
มันให ้ยับเลย!

ลูฉ
่ งซานและเหยียนหรูอส
ี้ บตากันแวบหนึง่ ในใจเต็มไปด ้วยความ
ร ้อนรุม
่

ท่าทีของสกุลจวงเด็ดขาดแบบนั น ี วจะมีวธิ เี กลีย

้ ถิงเซย ้ กล่อมผู ้
บัญชาการจวงได ้จริงๆ เหรอ?

ถ ้าเกิดล ้มเหลวจะทํายังไง...

ี วเป่ าจะทํายังไง...
เสย

ทีส
่ ด
ุ ระเบียงทางเดิน

ี น ้าเย็นเยียบ ใบหน ้าดุจผลึกนํ้ าแข็ง ท่าทีเด็ดขาด

จวงจงเหรินสห
“คุณจะพูดอะไร พูดมาเถอะ แต่ฉันต ้องพูดให ้กระจ่างก่อน ไม่วา่ คุณจะพูด
้ ั นก็ต ้องพาแม่หนูซไี ป เพราะความลังเลไม่เด็ดขาดของ
อะไร ยังไงวันนีฉ
ี ้องได ้รับบาดเจ็บอีก
ฉั นทําให ้ผิดไปครัง้ หนึง่ แล ้ว จะไม่ยอมให ้แม่หนูซต
ครัง้ เมือ
่ ครูค ั หน่อย แต่
่ ําพูดของจวงหรงกวงอาจจะหยาบคายไปสก
เหตุผลครบถ ้วน แม่หนูซไี ม่ต ้องการให ้พวกคุณชดเชยอะไร ยิง่ ไม่ต ้องการ
ึ ผิดทีไ่ ร ้ความหมายของพวกคุณ คุณสามารถพาลูกชายไปเริม
ความรู ้สก ่ ต ้น
ใหม่ได ้ แต่แม่หนูซ.ี ..”

ี วเป่ าเป็ นเลือดเนือ

“เสย ื้ ไขของผมกับหนิงซค
้ เชอ ี รับ” ลูถ ี ว
่ งิ เซย
กล่าว
 คําพูดทีเ่ หลือของจวงจงเหรินพลันกระตุกค ้างอยูใ่ นลําคอ ใบหน ้า
่ ายหนุ่ม “คุณ...เมือ
ตกตะลึงถลึงตาใสช ่ ครูค
่ ณ
ุ พูดว่าอะไรนะ?”

ี วเป่ าเป็ นลูกทีเ่ กิดจากผมและหนิงซค

“เสย ี รับ” ลูถ ี วพูดซํ้า
่ งิ เซย
อีกรอบ

จวงจงเหรินทีเ่ คยผ่านมรสุมชวี ต
ิ น ้อยใหญ่มาแล ้ว ในตอนนีน
้ งิ่ ค ้าง
ครูใ่ หญ่ถงึ ได ้สติคน ี วเป่ าเป็ นลูกแท ้ๆ ของแม่
ื กลับมา “คุณว่า...คุณว่าเสย
หนูซ?ี !”

ี วเป่ าเป็ นลูกชายแท ้ๆ ของหนิงซ ี เป็ นเหลนของท่าน

“ครับ เสย
ครับ” ลูถ ี วตอบ
่ งิ เซย

่ ของหนิงซ ี จวงเข่อเอ๋อร์ จวงหรงกวง สว่ นใหญ่

สกุลจวงมาถึงรุน
ยังไม่มใี ครแต่งงาน ทีแ
่ ต่งงานแล ้วก็ยงุ่ อยูก
่ บ
ั การงานยังไม่มล
ี ก
ู ดังนั น
้ จวง
จงเหรินจึงยังไม่มห
ี ลานชายหลานสาวในรุน ี ดายกับเรือ
่ เหลน เขาเสย ่ งนีม
้ า
ตลอด คิดว่าก่อนตายตัวเองจะมีโอกาสได ้อุ ้มหลานรุน
่ ทีส ี่ องสกุลจวง
่ ข
หรือไม่...

ในตอนนีล
้ ถ ี วกลับมาบอกเขาว่า เขามีเหลนแล ้ว...
ู่ งิ เซย

นี.่ ..จะไม่ให ้เขาตกตะลึงพรึงเพริดได ้ยังไง?

นอกจากตกตะลึงแล ้ว...ก็คอ
ื ไม่อาจสะกดกลัน
้ ความตืน
่ เต ้นได ้...

“พ่อหนุ่มสกุลลู่ คุณพูดความจริง ? ไม่ได ้โกหกฉั น?” จวงจงเหริน

ั ถามด ้วยสห
ซก ี น ้าเคร่งขรึม
 ลูถ ี วสห
่ งิ เซย ี น ้าไม่สน
ั่ ไหวแม ้แต่น ้อย “ผมแอบทําการตรวจดีเอ็น
ี วเป่ าและหนิงซท
เอของเสย ี โี่ รงพยาบาลทหารตีต
้ เู รียบร ้อยแล ้วครับ ถ ้า
ื่ สามารถไปถามหมอเจิง้ ทีโ่ รงพยาบาลทหารตีต
ท่านไม่เชอ ้ ไู ด ้ ท่านกับ
ื่ ในทางกลับกัน
เขาสนิทสนมกันดี คิดว่าคําพูดของเขา ท่านจะต ้องเชอ
ต่อให ้ไม่มผ
ี ลตรวจดีเอ็นเอ แค่การคาดคะเนของผู ้บัญชาการ ท่านคิดว่า
ี วเป่ าไม่ควรจะเป็ นคนของสกุลจวงหรือครับ?”
เสย

ผู ้บัญชาการจวง เอ่ยปากอย่างไม่ต ้องคิดทันที “เด็กคนนีอ

้ ายุยัง
น ้อยแต่ฝีมอ
ื การยิงปื นเป็ นเลิศ มีพรสวรรค์ทเี่ หนือกว่าหรงกวงในตอนอายุ
เท่ากัน เป็ นคนสกุลจวงของเราก็ไม่เห็นจะแปลกตรงไหน?”

จวงจงเหรินพูดจบพบว่าตัวเองคล ้ายจะตกหลุมพรางของลูถ
่ งิ
ี วเข ้าแล ้ว แต่ก็ไม่มเี วลาสนใจเรือ
เซย ่ งอืน
่ ย ้อนคิดถึงตอนทีไ่ ด ้มี
ั พันธ์ชว่ งเวลาสน
ปฏิสม ั ้ ๆ กับเสย
ี วเป่ าในอดีต ยิง่ คิดก็ยงิ่ ตกใจ “เหมือน...
เหมือนมาก...ถึงว่าตอนนั น ึ แล ้วว่าเสย
้ ฉั นก็รู ้สก ี วเป่ าและแม่หนูซม
ี ห
ี ลาย
อย่างทีค
่ ล ้ายคลึงกัน...”

จวงจงเหรินพูดแล ้วหยุดชะงัก “ไม่ส.ิ ..เมือ

่ กีค
้ ณ
ุ ว่าอะไรนะ คุณไป
ทําการตรวจดีเอ็นเอถึงได ้รู ้เรือ ี ็ไม่รู ้เรือ
่ งนี้...หรือว่าแม่หนูซก ่ งนี้?”

ลูถ ี วสห
่ งิ เซย ี น ้าเคร่งขรึมลง พยักหน ้าพูด “ใชค
่ รับ เสย
ี่ วซต
ี อนนี้
ยังไม่รู ้เรือ
่ ง เรือ
่ งนีซ ั ซอนมาก
้ บ ้ ด ้านหนึง่ เป็ นความเห็นแก่ตวั ของผม อีก
ด ้านเรือ
่ งในตอนนั น ั หลายอย่างผมยังสบ
้ มีข ้อสงสย ื หาความจริงไม่ได ้ ไม่
กล ้าทําอะไรวูว่ าม เกรงจะแหวกหญ ้าให ้งูตน
ื่
 ทีน
่ ไ ่ ถานทีพ
ี่ ม่ใชส ่ ด
ู คุย เอาไว ้ผมจะบอกรายละเอียดให ้ท่านฟั ง
ั เจน แต่วา่ ผมอยากสบ
อย่างชด ื เรือ ั เจน ยังหวังว่าเรือ
่ งราวทัง้ หมดให ้ชด ่ ง
นีท
้ า่ นจะเก็บเอาไว ้เป็ นความลับก่อน”

จวงจงเหรินพยักหน ้ารับขึงขัง “เรือ

่ งนีฉ
้ ั นรู ้ว่าควรทํายังไง”

ั ถามขึน
พอพูดจบก็ซก ี น ้าเร่งเร ้าหลายสว่ น “แล ้วเสย
้ ด ้วยสห ี วเป่ า
ตอนนีอ
้ ยูท
่ ไี่ หน?”
 ตอนที่ 1735 ปรารถนาอย่างทีส
่ ด
ุ
ี วเป่ าอยูใ่ นห ้องผู ้ป่ วยกับเสย
“เสย ี่ วซค
ี รับ”

ลูถ ี วตอบ จากนั น

่ งิ เซย ้ เอ่ยปากต่อ “เรือ
่ งในครัง้ นีเ้ กิดเป็ นแรง
ึ ผิดในใจ ไม่อาจเผชญ
กระตุ ้นมหาศาล เพราะความรู ้สก ิ หน ้ากับความจริง
ี่ วซต
ทีว่ า่ เสย ี ายเพราะชว่ ยเขาไว ้ หลังจากเสย
ี วเป่ าฟื้ นขึน
้ มาก็ไม่สนใจ
ี งคนอืน
เสย ่ พูด ไม่กน
ิ ไม่ดม
ื่ และไม่พด
ู ไม่จา”

ี น ้า “ทําไมถึงเป็ นแบบนี้ ? ตอนนีเ้ ด็กเป็ น

จวงจงเหรินพลันเกร็งสห
ยังไงบ ้าง?”

ี่ วซใี นตอนนีห
“ต่อมาผมบอกเขาว่า เสย ้ ลับใหลไม่ฟื้น แต่แม่
ต ้องการเขา เขาถึงค่อยๆ ฟื้ นตัว คอยเฝ้ าอยูข
่ ้างกายแม่ไม่ยอมห่างโดย
ี วเป่ าตอนนีห
ตลอด เสย ื่ ว่า แม่ลก
้ า่ งจากแม่ไม่ได ้ และผมเชอ ื่ มใจ
ู ใจเชอ
ี วเป่ าเป็ นคนทีม
เสย ่ ค
ี วามเป็ นไปได ้มากทีส
่ ด
ุ ทีจ ี่ วซใี ห ้ฟื้ นขึน
่ ะปลุกเสย ้ มา”

จวงจงเหรินทีเ่ มือ
่ ครูย ่ ถ
่ ังถมึงทึงใสล ี วในตอนนีไ
ู่ งิ เซย ้ ด ้ฟั งพยัก
หน ้าหงึกๆ “ถูกต ้อง คุณพูดมีเหตุผลมาก! ในตอนนีจ ี วเป่ าออก
้ ะแยกเสย
จากแม่หนูซไี ม่ได ้เด็ดขาด!”

จวงจงเหรินพูดจบมองลูถ ี วแล ้วถาม “แล ้วคุณมีความคิดเห็น

่ งิ เซย
ว่ายังไงล่ะ?”

ลูถ ี วหยุดชะงัก จากนั น

่ งิ เซย ั่
้ เสนอคําแนะนํ า “ด ้วยคอนเนคชน
ของท่านอาวุโสจวง ย่อมสามารถแย่งชงิ โรงพยาบาลทีม
่ ค
ี วามพร ้อมได ้
ดีกว่าผม ดังนั น ี่ วซไี ป”
้ ผมสนั บสนุนให ้ท่านพาเสย
 จวงจงเหรินได ้ฟั งคําพูดของลูถ ี ว กลับไม่เหมือนกับพ่อแม่
่ งิ เซย
่ ะเก็บหนิงซเี อาไว ้ท่าเดียว ความรู ้สก
ของเขาทีจ ึ อยากระบายความแค ้นทีม
่ ี
ิ้ เผยสห
ต่อเขาสุดท ้ายพลันหายไปสน ี น ้าพึงพอใจ “นั บว่าคุณยังรู ้จักผิด
ชอบ”

ี วเป่ ากับเสย
“แต่วา่ เสย ี่ วซไี ม่มท
ี างแยกจากกัน ดังนั น ี ว
้ ก็ให ้เสย
เป่ าไปกับท่านด ้วย”

ี วเป่ า
จวงจงเหรินได ้ฟั ง เผยใบหน ้าสมดังความปรารถนา “ให ้เสย
ไปกับฉั นด ้วย? ย่อมเป็ นเรือ
่ งทีด
่ ท
ี ส
ี่ ด
ุ ! แต่วา่ เรือ
่ งนีค
้ ณ ิ ใจได ้?”
ุ ตัดสน

ลูถ ี วพยักหน ้า “พ่อกับแม่ผมจะต ้องเห็นด ้วยครับ ท่านวางใจ

่ งิ เซย
ได ้”

จวงจงเหรินรีบสรุปความ “ดี งัน

้ ก็วา่ ตามนีแ
้ หละ!”

......

ไม่ไกลออกไป จวงหรงกวงเห็นปู่ ของตัวเองพูดคุยกับอีกฝ่ ายอยู่

นานก็ยังไม่เสร็จ เริม
่ มีอาการร ้อนรน

ี งและไม่เห็นสห
ทัง้ สองหันหลังให ้พวกเขา ไม่ได ้ยินเสย ี น ้า และ
ไม่รู ้ว่าพูดเรือ
่ งอะไรกันแน่ถงึ ได ้นานขนาดนี้...

กําลังคิดจะกระแซะเข ้าไปแอบฟั ง ในตอนนี้ สองคนทีร่ ม

ิ ทางเดิน
ในทีส
่ ด
ุ ก็กลับมาแล ้ว
 ื่ คําพูดหว่านล ้อมของ
“คุณปู่ ! คุณปู่ กลับมาแล ้ว! ปู่ จะต ้องไม่เชอ
เจ ้าหมอนีใ่ ชไ่ หม?” จวงหรงกวงรีบเข ้าไปรับหน ้า แสดงสห
ี น ้ารอคอย

่ ลานชายแวบหนึง่ “พูดเหลวไหลอะไร?”
จวงจงเหรินถลึงตาใสห

จวงหรงกวงเข ้าไปบีบไหล่ประจบประแจง “ผมว่าแล ้วปู่ จะต ้องไม่

ื่ ! ตอนนีพ
เชอ ่ าวไปได ้แล ้วใชไ่ หม?”
้ วกเราพาพีส

จวงจงเหรินพยักหน ้า “อือ คนอย่างไรก็ต ้องพาไป”

ี น ้าดีใจ ลูฉ
จวงหรงกวงพลันสห ่ งซานและเหยียนหรูอท
ี้ อ
ี่ ยูต
่ รง
ี น ้ากลัดกลุ ้ม
ข ้ามปรากฎสห

ี น...”
“หลินเชย

จวงเหลียวหยวนกําลังจะออกคําสงั่ ให ้เข ้าไปพาคนออกมาอีกครัง้

จวงจงเหรินกลับตัดบทอย่างไม่พอใจ “เดีย
๋ วก่อน อย่าเพิง่ ขยับ ถอย
ออกไปทัง้ หมด พวกแกคนเยอะแบบนี้ ถ ้าทําให ้คนข ้างในตกใจจะทํา
ยังไง? ฉั นจะเข ้าไปเอง!”

จวงเหลียวหยวนมุน
่ หัวคิว้ จวงหรงกวงกลับทําหน ้าคลางแคลง
ตกใจ? พีซ ี ลบอยูไ่ ม่ใชเ่ หรอ! ตกใจใครกัน ?
่ ส

จวงจงเหรินเข ้าไปด ้วยตัวเอง ยิง่ ไม่มใี ครกล ้าขวาง

ด ้วยเหตุนี้ ทุกคนจึงได ้เห็นจวงจงเหรินเดินมุง่ ตรงไปทีห

่ ้องผู ้ป่ วย
ี ้วยสห
ของหนิงซด ี น ้าเคร่งขรึม
 หลังจากเข ้าไปในห ้องผู ้ป่ วย เห็นเพียงเจ ้าตัวน ้อยนุ่มนิม
่ คนหนึง่
กําลังเกาะอยูท ี่ ้างเตียงหนิงซ ี มือน ้อยๆ วางอยูบ
่ ข ่ นหัวใจของแม่ กะพริบ
ตาปริบๆ จับจ ้องเธอ ราวกับกลัวว่าเธอจะหายตัวไป ประหนึง่ ในดวงตาของ
เขา ในโลกของเขา มีเพียงเขาและแม่เท่านั น
้ ...

จวงจงเหรินมองภาพนีจ
้ นหวั่นไหว ขอบตาเริม
่ รืน
้ ไปด ้วยนํ้ าตา
ี ง กลัวจะทําให ้เจ ้าตัวน ้อยตกใจ “เสย
พยายามผ่อนคลายนํ้ าเสย ี วเป่ า...
ี วเป่ า มาหาตา...แค่กๆ...มาหาตาจวงตรงนีเ้ ร็ว...”
เสย
 ตอนที่ 1736 แกเรียกใครตัวกะเปี๊ ยก
คล ้ายว่าเจ ้าตัวน ้อยสงั เกตเห็นแล ้วว่ามีคนนอกรุกลํ้าเข ้ามา สห
ี น ้า
อาลัยรักทีม
่ องแม่พลันเปลีย
่ นแปลง ใบหน ้าอ่อนใสตกผลึกเป็ นนํ้ าแข็ง
ฉั บพลัน แววตาดุดน
ั กวาดมองคนนอกในห ้องผู ้ป่ วย

ั ว์ร ้ายตัวจิว๋ สะท ้อนกรงเล็บแวววาว แม ้จะยังอ่อนเยาว์

ประหนึง่ สต
แต่พลังกลับไม่ออ
่ นตามไปด ้วย

ี งโลหะเสย
„เอี๊ ยดอ๊าด‟ „เอี๊ ยดอ๊าด‟ อยูๆ่ ก็มเี สย ี ดสด
ี งั ขึน
้ อย่าง
ประหลาด ภายในห ้องชุดอยูๆ่ ก็มห
ี น
ุ่ ยนต์ทไี่ ม่รู ้ว่าโผล่ออกมาจากไหน
แถวหนึง่ ทีต
่ วั เครือ ื ชอ
่ งจักรกลสะท ้อนแสงไฟเย็นชด ่ งสด
ี ําสนิทบนแขน
เหล็กเล็งเป้ ามาที่ „ผู ้บุกรุก‟ พร ้อมกัน

“โอ ้ เดีย ี วเป่ าเอาของเล่นพวกนีม

๋ วนะ! เสย ้ าตอนไหน ?” ลูจ
่ งิ หลี่
ตกใจจนเกือบจะวิง่ หนีหวั ซุกหัวซุน รีบหาอะไรทีพ
่ อจะบดบังได ้ เลีย
่ ง
ไม่ให ้พลาดเป้ ามาโดนเขาตายแบบโง่ๆ

เห็นถึงความพร ้อมเพรียง แสดงว่าหุน ี นควบคุมสงั่ การ คน

่ ยนต์มค
ของสกุลจวงรวมถึงนายทหารนอกประตูเหล่านั น ี น ้าตกตะลึง
้ ต่างแสดงสห

จวงหรงกวงลูกตาดําใกล ้จะหลุดออกมาอยูแ
่ ล ้ว “เท่สด
ุ ๆ เลย! นี่
...อย่าบอกว่าหุน
่ ยนต์พวกนีค
้ วบคุมโดยเจ ้าเด็กตัวกะเปี๊ ยกคนนั น
้ นะ?”

ี วเป่ ามีบางสงิ่ ทีค

พอตัง้ ใจดู ฝ่ ามือของเสย ี ํา
่ ล ้ายแผงควบคุมสด
อันหนึง่ อยูจ
่ ริงๆ ด ้วย
 ี ! แกเรียกใครว่าเด็กตัวกะเปี๊ ยก ?” สน
“เจ ้าหลานปากเสย ิ้ เสย
ี งจวง
จงเหริน ก็ถก
ู จวงจงเหรินตีเข ้าทีก
่ ระหม่อมอย่างแรงทีหนึง่

จวงหรงกวงกุมหัวแน่นร ้องโอดโอย ถูกตีจนมึนงง “คุณปู่ ตีผม

ทําไม!”

จวงจงเหรินถลึงตาใสเ่ ขา จากนั น ื่ ชม
้ แววตาเต็มไปด ้วยความชน
มองเจ ้าตัวน ้อยทีป ี ้วยใบหน ้าดุดน
่ กป้ องหนิงซด ี งทวีความ
ั ตรงข ้าม นํ้ าเสย
ี วเป่ าเอ๊ย ไม่ต ้องตกใจ ไม่ต ้องกลัว พวกเราไม่ทําร ้าย
อ่อนโยนรักใคร่ “เสย
เธอ...พวกเรามาชว่ ยเธอ...”

ี น ้าเสย
สห ี วเป่ าไม่เปลีย ั นิด เต็มไปด ้วยความระแวดระวัง ใช ้
่ นสก
ร่างเล็กจิว๋ นั น ่ ้างตัวหนิงซ ี หุน
้ บังอยูข ่ ยนต์พวกนั น
้ ยังคงอยูใ่ นท่าทางรอฟั ง
คําสงั่

ี น ้าจนปั ญญา
จวงจงเหรินเผยสห

เวลานีเ้ อง ลูถ ี วเดินฝ่ าหุน

่ งิ เซย ่ ยนต์เหล่านั น ี ว
้ เดินมาตรงหน ้าเสย
เป่ า ย่อตัวลง จากนั น ี วเป่ า “อยากให ้แม่หายเร็วๆ
้ เอ่ยปากพูดกับเสย
ไหม?”

เจ ้าตัวน ้อยพลันถูกคําพูดนีเ้ บีย

่ งเบนความสนใจ หันมองไปทีล
่ ถ
ู่ งิ
ี ว
เซย

จากนั น
้ ลูถ ี วก็เอ่ยปากต่อ “คุณตาจวงคนนี้ ลูกเคยเจอ
่ งิ เซย
มาแล ้ว ตอนนั น
้ แม่ก็อยูด
่ ้วย จําได ้ไหม?”
 ได ้ยินคําว่าแม่ ซาลาเปาน ้อยพยายามคิดอย่างจริงจัง จากนั น
้
พยักหน ้า

ี น ้าปลาบ
จวงจงเหรินเห็นเจ ้าตัวน ้อยจําตัวเองได ้ พลันแสดงสห
ปลืม
้

“คุณตาจวงเป็ นเพือ
่ นของแม่ สามารถพาแม่ไปอยูโ่ รงพยาบาลที่
ดีกว่าได ้” ลูถ ี วเอ่ยปาก
่ งิ เซย

เจ ้าตัวน ้อยได ้ฟั ง แม ้จะผ่อนคลายลงแล ้ว แต่กลับยังไม่มท

ี า่ ที
อ่อนข ้อให ้

“หนูไปกับแม่ ไปกับคุณตาจวง ได ้ไหม?”

กระทั่งลูถ ี วพูดประโยคนี้ เสย

่ งิ เซย ี วเป่ าถึงยอมอ่อนลงอย่าง
ิ้ เชงิ จากนั น
สน ้ พยักหน ้า

ในเวลาเดียวกัน หุน
่ ยนต์ทข
ี่ วางอยูข
่ ้างเตียงผู ้ป่ วยเหล่านั น
้ ต่างก็
เก็บอาวุธทีแ
่ ขนลง แยกออกเป็ นสองแถว เปิ ดออกเป็ นทางเดิน

ลูจ
่ งิ หลีเ่ ห็นแบบนั น
้ ถึงตบหน ้าอกเดินออกมาจากด ้านหลังประตู
จากนั น
้ ก็งงงวย

เกิดอะไรขึน
้ กันแน่? พีช ี่ ว
่ ายเขาไม่เพียงให ้คนของสกุลจวงพาเสย
ี ไี ป แม ้แต่เสย
ซซ ี วเป่ าก็ให ้พวกเขาพาไปพร ้อมกันด ้วย?

่ ม่ใชเ่ สย
นี.่ ..นีไ ี ภรรยาแถมลูกเหรอ?
 ในตอนนี้ จวงจงเหรินสูดลมหายใจเข ้าลึก เอ่ยปากหยั่งเชงิ ขึน
้ อีก
ี วเป่ าเข ้ามาส ิ มาหาตา”
ครัง้ “เสย

ี วเป่ าลังเลครูห
เสย ่ นึง่ จากนั น
้ ในทีส
่ ด
ุ ก็เดินเข ้าหาจวงจงเหริน

จวงจงเหรินเห็นเด็กตัวน ้อยท่าทีปกป้ องแม่ด ้วยชวี ต

ิ มองดูเด็ก
น ้อยเดินมาหาตัวเองก ้าวหนึง่ แล ้วหันกลับไปมองครัง้ หนึง่ อย่างไม่มั่นใจ
ึ เจ็บปวดหัวใจแทน จากนั น
ทําให ้รู ้สก ้ เขาก็คอ
่ ยๆ อุ ้มเจ ้าตัวน ้อยขึน
้ อย่าง
ระมัดระวัง

ี วเป่ า จวงจงเหรินถึงออกคําสงั่ ให ้ทีม

หลังจากปลอบประโลมเสย
แพทย์ทต
ี่ ามมาด ้วย เคลือ
่ นย ้ายผู ้ป่ วยได ้
 ึ ไม่ได ้รับความเป็ นธรรมจนอยากจะแปลงร่าง
ตอนที่ 1737 รู ้สก
จวงจงเหรินอุ ้มเจ ้าตัวน ้อยนุ่มนิม
่ อยูใ่ นอ ้อมอก เกลีย
้ กล่อมอย่าง
ี วเป่ า ไม่ต ้องกลัว กลับบ ้านไปกับตา ตาจะดูแลแม่หนู
ไม่แหนงหน่าย “เสย
ให ้ดีเอง ตารับประกันกับหนูด ้วยว่าจะไม่อนุญาตให ้ใครแยกหนูกบ
ั แม่ออก
ี วเป่ าสามารถอยูข
จากกัน เสย ่ ้างๆ แม่ได ้ตลอดไป!”

ซาลาเปาน ้อยมองดูชายชราใจดีตรงหน ้า ความระแวดระวังบน

ื่ ฟั ง
ใบหน ้าอ่อนยวบลงไม่น ้อย พยักหน ้าอย่างเชอ

เห็นเจ ้าตัวน ้อยแสดงปฏิกริ ย

ิ ากับคําพูดของตัวเอง ทัง้ ยังพยักหน ้า
หงึกๆ จวงจงเหรินยินดีจนแทบเก็บไม่อยู่ “ดีๆ...งัน
้ เรากลับบ ้านเถอะ!”

จวงจงเหรินปฏิบต
ั ต
ิ อ
่ ลูกหลานรุน
่ หลังอย่างเคร่งครัดมาก บวกกับ
ดํารงตําแหน่งระดับสูงมาครึง่ ค่อนชวี ต
ิ ปฏิบต
ั ต
ิ วั ค่อนข ้างเข ้มงวด
หัวโบราณ ปกติเมือ
่ อยูต
่ อ
่ หน ้าเด็กรุน
่ หลังแม ้แต่รอยยิม
้ ยังได ้เห็นน ้อยครัง้
แต่ในตอนนีก
้ ลับปฏิบต
ั ต
ิ อ ี วเป่ าด ้วยความอ่อนโยนอย่างไม่น่าเชอ
่ เสย ื่

จวงหรงกวงเห็นปู่ ของตัวเองอุ ้มซาลาเปาน ้อยก ้อนนั น

้ ใบหน ้าเต็ม
ไปด ้วยความเอ็นดูรักใคร่ ถึงกับตาค ้าง รีบเดินไปตรงหน ้าจวงจงเหริน
“คุณปู่ นีห
่ มายความว่ายังไงครับ ? พาพีส
่ าวไปก็พอแล ้ว! ทําไมแม ้แต่เจ ้า
เด็กตัวกะ...แม ้แต่เจ ้าเด็กไม่เอาถ่านนีก
่ ็ต ้องพาไปด ้วย? ไม่มอ
ี ะไรทําไม
ท่านต ้องให ้เขาไปด ้วยล่ะ!”

ั พันธ์กบ
ไหนบอกว่าจะตัดขาดความสม ั สกุลลูแ
่ ล ้วไง? เจ ้าเด็ก
ซาลาเปาคนนีห
้ มายความว่าอะไรอีก!
 ี วเป่ า อีกด ้านถลึงตาใสจ
จวงจงเหรินด ้านหนึง่ ตบหลังปลอบเสย ่ วง
หรงกวงอย่างไม่พอใจ “ฉั นทําอะไรต ้องขอความเห็นชอบจากแกหรือไง ?
เลิกสร ้างความปั่ นป่ วนได ้แล ้ว แกอยากมาก็มาแล ้ว ยังไม่รบ
ี กลับกองทัพ
ไปอีก!”

“ปู่ ! ปู่ จะรับเจ ้าเด็กนีก

่ ลับบ ้าน แล ้วไล่ผมไปเหรอ! ผมยังเป็ น
หลานแท ้ๆ ของปู่ อยูห
่ รือเปล่าเนีย ึ ไม่ได ้รับความเป็ น
่ !” จวงหรงกวงรู ้สก
ธรรมจนอยากจะแปลงร่าง “พ่อ พ่อดูปสู่ !ิ ”

จวงเหลียวหยวนเม ้มริมฝี ปากแน่นไม่พด ั คํา แววตาเคร่งขรึม

ู สก
มองไปทีล
่ ถ ี วแวบหนึง่ เห็นได ้ชด
ู่ งิ เซย ั ว่าสห
ี น ้าไม่คอ
่ ยดี

ไม่รู ้ว่าเจ ้าหน ้าอ่อนคนนีพ

้ ด
ู อะไรกับพ่อกันแน่ ถึงกับทําให ้พ่อ
ยืนยันจะพาเด็กกลับไปด ้วย...

่ ําคัญไม่ใชพ
ทีส ่ าเด็กกลับไป แต่หลังจากทีพ
่ าเด็กไป กับสกุลลูก
่ ็
จะแยกกันไม่ขาดแล ้ว...

เจ็บใจนั ก ประเมินเจ ้าหน ้าอ่อนนีต

่ ํา่ ไปจริงๆ!

“ฉั นจะย ้ายแม่หนูซไี ปอยูส

่ ถานพยาบาลกองทัพเขตชานเมือง
สว่ นเสย
ี วเป่ า ฉั นสงสารทีเ่ ขาอายุยังน ้อย มีความสม
ั พันธ์ทด
ี่ ก ั แม่หนูซ ี
ี บ
ในตอนนีย
้ ังแยกจากเธอไม่ได ้ ดังนั น
้ ก็จะพาไปพร ้อมกัน พวกคุณมีใครไม่
เห็นด ้วย?” จวงจงเหรินมองลูฉ
่ งซานและเหยียนหรูอท
ี้ อ
ี่ ยูอ
่ ก
ี ด ้าน

จวงจงเหรินแม ้จะใชนํ้ ้ าเสย

ี งซก
ั ถาม แต่มอ ี วเป่ าแน่นไม่
ื กอดเสย
ั นิด เห็นได ้ชด
ยอมคลายสก ั ว่าตัดสน
ิ ใจแน่วแน่แล ้ว
 ลูฉ
่ งซานและเหยียนหรูอม
ี้ องตากันปริบๆ ไม่คด
ิ ว่าสุดท ้ายจะ
กลายเป็ นแบบนี้ พลันกลืนไม่เข ้าคายไม่ออก

ี วเป่ าและหนิงซไี ม่แยกจากกันย่อมเป็ นเรือ

เสย ่ งดี แต่วา่ ...ให ้คน
ี วเป่ าก็พาไปด ้วย...นี.่ ..
ของสกุลจวงแม ้แต่เสย

“ทําไม ยังเป็ นห่วงว่าพวกเราสกุลจวงจะทําร ้ายหลานของคุณหรือ

ั สห
ไง?” จวงจงเหรินพลันชก ี น ้า

ลูฉ
่ งซานมองลูกชายแวบหนึง่ รู ้ว่าคงจะเป็ นบทสรุปทีด
่ ท
ี ส
ี่ ด
ุ ทีล
่ ก
ู
ชายพอจะแย่งชงิ มาได ้ ทีถ ี วทําแบบนีจ
่ งิ เซย ้ ะต ้องมีจด
ุ ประสงค์ของเขา

อีกอย่าง คนอย่างสกุลจวง เมือ ี วเป่ าไปแล ้ว ย่อมต ้องดูแล

่ รับเสย
อย่างดี ความเป็ นห่วงของเขามากเกินเหตุจริงๆ

่ วั่ ครูล
ด ้วยเหตุนี้ หลังจากลังเลอยูช ่ ฉ
ู่ งซานก็เอ่ยปาก “ท่านอาวุโส
ี วเป่ าจะสร ้างความรําคาญ
จวงกล่าวเกินไปแล ้ว พวกเราแค่เป็ นห่วงว่าเสย
ให ้พวกท่านก็เท่านั น
้ !”

“ไม่รําคาญ” จวงจงเหรินได ้ยินกล่าวบทสรุปในทันที “เมือ

่ ไม่มข
ี ้อ
โต ้แย ้ง เรือ
่ งนีก
้ ็ให ้ว่าตามนี้”

้
“เฮ...ใครบอกไม่
มข ี งของจวงหรงกวงถูก
ี ้อโต ้แย ้ง...” เสย
ิ้ เชงิ ทันที
มองข ้ามไปอย่างสน
 ตอนที่ 1738 ไม่อยากให ้พ่อไป
ลูถ ี วมาสง่ คนถึงสถานพักฟื้ นกองทัพเขตชานเมือง
่ งิ เซย

สถานพักฟื้ นแห่งนีม
้ เี พียงผู ้นํ าระดับสูงของประเทศหรือเครือญาติ
เท่านั น
้ ถึงจะเข ้ามาได ้ อุปกรณ์การแพทย์ทงั ้ หมดล ้วนได ้มาตรฐานสูงสุด ที่
สําคัญทีส
่ ด
ุ คือโดยรอบมีทหารยามรักษาการแน่นหนา ทัง้ ปลอดภัยและ
ลึกลับ

ลูถ ี วโน ้มตัวประทับจูบไปทีห

่ งิ เซย ่ น ้าผากหญิงสาว มองเธออยู่
เนิน
่ นานถึงลุกขึน ี วเป่ า อยูก
้ ยืน เอ่ยปากกับลูกชายอีกด ้าน “เสย ่ บ ื่
ั แม่ เชอ
ฟั งอาจวงและคุณตาจวง เข ้าใจไหม?”

ี วเป่ ายืนอยูต
เสย ่ รงนั น
้ ก ้มหน ้าลง ไม่พด ั คํา
ู อะไรสก

“พ่อไปแล ้ว”

ี วเป่ ายังคงไม่เคลือ
เสย ่ นไหว ไม่มป
ี ฏิกริ ย
ิ าใดๆ

ลูถ ี วลอบถอนหายใจ ฝ่ ามือกว ้างตบแผ่วเบาไปทีห

่ งิ เซย ่ วั ของเจ ้า
ตัวน ้อย จากนั น
้ หมุนตัวจากไป

เพิง่ จะเดินไปได ้ไม่กก

ี่ ้าว ขาข ้างหนึง่ อ่อนยวบกะทันหัน

ลูถ ี วก ้มหน ้า มองลูกชายทีก

่ งิ เซย ่ ําลังกอดเขาแน่น แหงนหน ้า
้ มองเขา ไม่สง่ เสย
น ้อยๆ ขึน ี งใดๆ ออกมา ใบหน ้าจิม
้ ลิม
้ นั น
้ กลับเต็มไป
ด ้วยนํ้ าตา...
 ใช ่ เขาไม่ชอบพ่อ ไม่ชอบพ่อมาตลอด แต่วา่ เขาไม่อยากให ้พ่อ
ไป...

เห็นใบหน ้ารํ่าไห ้ของลูกชาย หัวใจลูถ ี วประหนึง่ ถูกแมลงนั บ

่ งิ เซย
พันนั บหมืน ึ เจ็บจี๊ ดไปทัง้ ร่าง รีบย่อตัวลง โอบร่างกระจิดริ
่ กัดแทะ รู ้สก
ดของลูกชายไว ้ในอ ้อมอก เลียนแบบท่าทีเวลาทีห ี ลอบประโลม
่ นิงซป
ี วเป่ า รีบตบหลังอย่างเบามือเป็ นพัลวัน “ไม่ร ้องนะ เป็ นอะไร?”
เสย

จวงจงเหรินทีอ
่ ยูห
่ น ้าประตูเริม ึ นํ้ าตารืน
่ รู ้สก ้ ทีเ่ บ ้าตา รีบเดินเข ้าไป
ี วเป่ าไม่ร ้องนะ ไม่ร ้อง! พ่อไม่ได ้ไปแล ้วก็จะ
เอ่ยปากปลอบประโลม “เสย
ไม่กลับมาอีก พ่อหนูกลับมาหาหนูและแม่ได ้ตลอดเวลา! ตารับรอง!”

เฮอ้ อย่างไรก็ยังเป็ นแค่เด็กคนหนึง่ เพิง่ จะถูกโจมตีมาอย่างหนั ก

หน่วง แม่ทรี่ ักทีส
่ ด ่ ชว่ ยเขาอาจจะไม่ฟื้นขึน
ุ เพือ ้ มาอีกแล ้ว ตอนนีพ
้ อ
่ ก็จะ
มาจากไป ต ้องมาอยูใ่ นสภาพแวดล ้อมแปลกหน ้าอย่างกะทันหัน จะไม่
หวาดกลัวได ้ยังไง!

เห็นเจ ้าตัวน ้อยร ้องไห ้ไม่สง่ เสย

ี งสก
ั แอะ จวงจงเหรินเจ็บปวดใจ
จนไม่รู ้จะทํายังไงดีแล ้ว จึงโพล่งปากออกไปว่า “เฮอ้ ถ ้างัน ี ว คืน
้ ...ถิงเซย
นีก
้ ็พักทีน
่ ส ั คืนแล ้วกัน ห ้องชุดนีก
ี่ ก ้ ็ใหญ่ เพียงพอให ้พวกคุณอยูอ ั คุณ
่ าศย
อยูก
่ บ ี วเป่ า รอให ้เสย
ั เสย ี วเป่ าปรับตัวได ้ก่อนค่อยว่ากัน อย่าเพิง่ รีบไปเลย!
ี ะไรสําคัญไปกว่าลูก ได ้ยินหรือยัง?”
ไม่มอ

ลูถ ี วกําลังเกลีย
่ งิ เซย ี วเป่ าอย่างอับจนปั ญญา เมือ
้ กล่อมเสย ่ ได ้ยิน
ก็พยักหน ้า “ครับ”
 พาลูกมาด ้วยก็ชา่ งเถอะ ตอนนีย
้ ังอนุญาตให ้ลูถ ี วเข ้าเยีย
่ งิ เซย ่ ม
ได ้ตามใจ กระทั่ง ให ้เขาพักอยูท
่ น
ี่ ด
ี่ ้วยเลย?

จวงเหลียวหยวนทีอ
่ ยูห
่ น ้าประตูไม่อาจพูดแทรกได ้เลย ยังไม่ทัน
ได ้ห ้ามปราบ ก็ต ้องทนเห็นเรือ
่ งราวดําเนินมาถึงขัน ี น ้าทมึนตึงถอนใจ
้ นี้ สห
อย่างแหนงหน่าย

......

ลูถ ี วจากไปในเชาวั
่ งิ เซย ้ นต่อมา

ตอนทีก
่ ลับมาถึงป๋ อจินตีก ื มีชายหนุ่มรูปร่างผอม
้ ง ในห ้องหนั งสอ
แห ้งสวมเครือ ี ําทัง้ ชุดเหมือนกันห ้าคนกําลังรออยู่ ทีไ่ ม่เหมือนกับ
่ งแบบสด
ห ้าคนนีก
้ ็คอ ่ ด
ื ถังลัง่ ใสช ี น
ุ สส ั ฉูดฉาดเหมือนสต
ี กใส ่ เสนผมกระเซ
้ งิ ยุง่
เหยิง กําลังนั่ งนิง่ อยูบ ี น ้าแลดูมค
่ นโซฟา สห ี วามอิดโรยหลายสว่ น

ื ชายหนุ่มเอ่ยปากด ้วยใบหน ้าดุจผลึกนํ้ าแข็ง

หน ้าโต๊ะหนั งสอ
“ปฏิบต
ั ก
ิ ารครัง้ นีม
้ ถ
ี ังลัง่ เป็ นคนบัญชาการหลัก มีข ้อโต ้แย ้งมัย
้ ?”

ทัง้ ห ้าคนรับคําพร ้อมกัน

ถังลัง่ ยกมือ มุมปากกระตุกพึมพํา “ฉั น? ผู ้บัญชาการหลัก?”

ลูถ ี วเหล่ตามองเขาแวบหนึง่ “มีปัญหา?”

่ งิ เซย

“ไม่...ไม่มป
ี ั ญหาทัง้ นั น ้
้ ! บอสเลือกใชคนเก่ ี น ้าอิดโรย
งจริงๆ!” สห
ิ้ นั ยน์ตาฉายแววเย็นเยียบ “จะไม่ทําให ้
ของถังลัง่ พลันมลายหายไปสน
ผิดหวังเด็ดขาด!”
 ตอนที่ 1739 มีคนทีจ
่ ะต ้องติดต่อได ้แน่นอน
ณ เซงิ่ ซอ
ื่ เอ็นเตอร์เทนเมนต์ ภายในห ้องทํางานหลินจือจือ

ี่ วเถาเคาะประตูเข ้ามาอย่างเหนือ
เสย ่ ยหอบ “พีจ
่ อ
ื จือ! ทีบ ่ ี
่ ้านพีซ
...สถานทีท
่ พ
ี่ ซ ี าจจะไปฉั นก็หาทั่วแล ้ว...ก็ยังหาคนไม่เจอ...”
ี่ อ

ี น ้าเข ้มขึน
“ไม่อยูเ่ ลย?” หลินจือจือได ้ยินสห ้ เล็กน ้อย

ชว่ งเวลานีห ี า่ ยหนั งต่อเนือ

้ นิงซถ ่ ง แทบจะไม่มเี วลาพักเลย
หลังจากเรือ ี ักยาวระยะหนึง่
่ งทีมจารชนพิฆาตปิ ดกล ้อง เธอก็ให ้หนิงซพ
ให ้เธอได ้พักผ่อนเต็มที่

แม ้จะอยูใ่ นชว่ งพัก แต่ก็เลีย

่ งไม่ได ้ทีจ
่ ะมีเรือ ั หนิง
่ งด่วน เธอกําชบ
ซเี ป็ นพิเศษเหมือนทีเ่ คยเป็ น โทรศพ
ั ท์มอ
ื ถือ เครือ ื่ สารทุกอย่าง
่ งมือสอ
จะต ้องสามารถติดต่อได ้

ในเรือ
่ งนีห ี อ
้ นิงซค ่ นข ้างรู ้อะไรควรไม่ควร โดยรวมไม่ทําให ้เธอ
ต ้องเป็ นห่วง ไม่คด
ิ ว่าครัง้ นีก
้ ลับเกิดปั ญหา

คืนนีเ้ รือ ั ้ เก ้าออกอากาศวันแรก เดิมทีเธอให ้เสย

่ งสรวงสวรรค์ชน ี่ ว
ั ท์หาหนิงซ ี ให ้หนิงซโี พสต์เวยป๋ อประชาสม
เถาโทรศพ ั พันธ์สร ้างกระแส
เรียกเรตติง้ ไม่คด ี ละโทรศพ
ิ ว่ามือถือของหนิงซแ ั ท์บ ้านล ้วนโทรไม่ตด
ิ
ี่ วเถาไม่วางใจไปหาหนิงซท
เสย ี บ
ี่ ้านก็ไม่เจอใคร ภายหลังแม ้แต่สถานทีท
่ ี่
เธอชอบไปก็ไร ้เงาของเธอ

ี่ วเถาปาดเหงือ
เสย ่ ะ่ ฉั นตามหาจนทั่วแล ้ว! ตอนนีจ
่ “ใชค ้ ะทํา
ยังไงดีคะพีจ
่ อ
ื จือ? คงไม่ได ้เกิดเรือ
่ งอะไรขึน
้ กันพีซ ี รอกนะคะ?”
่ ห
 “อย่าพูดเหลวไหล”

ี่ วเถารีบสงบปาก จากนั น
“เอ่อ...” เสย ้ ดวงตาเปล่งประกาย ลอง
พูดแนะนํ า “พีจ
่ อ ่ ไี ด ้แน่นอน!”
ื จือ มีคนคนหนึง่ ...จะต ้องติดต่อพีซ

“ใครกัน?”

ี่ วเถาพูดโพล่งออกมา “ไม่อย่างนั น
“บอสใหญ่ไงคะ!” เสย ้ เราโทร
ถามบอสดีไหมคะ?”

หลินจือจือแววตานิง่ ขรึม คนคนนั น

้ มีสถานะพิเศษมากเกินไป
สว่ นเธอเป็ นเพียงผู ้จัดการตัวเล็กๆ คนหนึง่ การโทรศพ
ั ท์ไปถามความ
เคลือ ี าจจะไม่เหมาะสม
่ นไหวของหนิงซอ

หลังจากคิดทบทวนซํ้าไปซํ้ามา หลินจือจือก็กดโทรศพ
ั ท์ออกไป
สายหนึง่

ี งโทรศพ
เสย ั ท์ดงั ประมาณเจ็ดแปดครัง้ ในทีส
่ ด
ุ อีกฝ่ ายก็กดรับ
ี งทีด
เสย ่ งั ลอยมาเต็มไปด ้วยความง่วงงุน “ผู ้จัดการหลิน...ถ ้าเธอไม่ม ี
เหตุผลทีเ่ หมาะสมสําหรับการโทรมาปลุกคุณชายอย่างฉั น...”

ี ายตัวไป คุณมีวธิ ต
“หนิงซห ี ด
ิ ต่อเธอไหม ?” หลินจือจือถาม
ออกไปตามตรงทันที

ปลายสายเงียบไปสองวินาที จากนั น ั ว่าเสย

้ เห็นได ้ชด ี งของชาย
หนุ่มมีสติขน ี ายไปหมายความว่ายังไง?”
ึ้ ไม่น ้อย “หนิงซห
 “คืนนีเ้ รือ ั ้ เก ้าออกอากาศเป็ นวันแรก เดิมทีฉันจะ
่ งสรวงสวรรค์ชน
ให ้เธอลงโพสต์ในเวยป๋ อ แต่โทรมือถือยังไงก็ไม่ตด
ิ ทีบ
่ ้านและสถานทีท
่ ี่
ชอบไปก็ไม่เจอเธอ” หลินจือจืออธิบายเรือ
่ งราวโดยเร็ว

ั จะแอบไปกินเหล ้าทีไ่ หนอีกแล ้ว

“จุ๊ ยายตัวดี...สงสย ? ไปดืม
่
ี งหึพม
เหล ้าแล ้วยังไม่เรียกฉั นด ้วย...” เจียงมูเ่ หย่แค่นเสย ึ พํา

“หนิงซไี ม่ใชค
่ นไม่รู ้อะไรควรไม่ควร” หลินจือจือเอ่ยปาก

“ขอร ้องล่ะ เรือ

่ งครัง้ ก่อนทีห
่ ล่อนไปเมาเละเทะในบาร์เหล ้าจน
เกือบจะเป็ นจลาจลย่อมๆ ของแฟนคลับเธอลืมไปแล ้ว ?” เจียงมูเ่ หย่
้ นที
สาวไสทั

“ฉั นแค่กลัวจะเกิดเรือ
่ งขึน
้ กับเธอ...”

“คิดมากไปแล ้ว ต่อให ้เกิดเรือ

่ ง เรือ
่ งก็เกิดกับคนอืน
่ โอเคไหม ?”
เจียงมูเ่ หย่คอ ี งร ้อนใจของหลินจือจือ
่ นขอดอย่างระอา ทีไ่ ด ้ยินนํ้ าเสย
้ ก็เอ่ยปากอย่างมีนํ้าใจ “เอาล่ะ ฉั นจะชว่ ยเธอตามหาให ้ก็แล ้วกัน!”
จากนั น

“ได ้ รบกวนคุณชว่ ยดูให ้หน่อย ว่าเธออยูก

่ บ
ั ประธานลูห
่ รือเปล่า”

“เอ่อ...” เจียงมูเ่ หย่เพิง่ พูดจบวินาทีตอ ้ เธอ...

่ มาก็ตะลึงงัน “เฮย!
เธอรู ้เรือ
่ งของหล่อนกับน ้าฉั นได ้ยังไง?"

“เรือ
่ งนีไ ่ ระเด็น”
้ ม่ใชป
 ่ ระเด็นได ้ยังไง ปั ดโถ่! ฉั นยังต ้องใชเรื
“จะไม่ใชป ้ อ่ งนีเ้ ป็ นจุดอ่อน
เอาไว ้บีบยายตัวดีนั่นนะ! หล่อนกลัวเธอจะรู ้เรือ
่ งนีร้ ู ้หรือเปล่า! คราวนีไ
้ ม่ม ี
ี งเจ็บปวดรวดร ้าว
อะไรให ้เล่นแล ้ว...” เจียงมูเ่ หย่เต็มไปด ้วยนํ้ าเสย

“...” หลินจือจือเงียบไปอย่างหมดคําพูด
 ี่ วซ ี
ตอนที่ 1740 ฉั นมาหาหนิงเสย
หลังจากวางสายหลินจือจือ เจียงมูเ่ หย่ไม่แม ้แต่จะเปลีย
่ นชุดนอน
่ ยู่ ใสช
ทีใ่ สอ ่ ด
ุ นอนลากรองเท ้าแตะวิง่ ไปบ ้านข ้างๆ ทันที

แม่ตวั ดีนั่นจะไปไหนได ้ นอกจากถ่ายหนั งแล ้ว ถ ้าไม่ได ้โชว์สวีท

ก็คอ
ื โชว์สวีท...

เดินมาถึงหน ้าประตูคฤหาสน์ลถ ี ว ฝั่ งตรงข ้ามอยูๆ่ ก็มใี ครคน

ู่ งิ เซย
หนึง่ วิง่ พรวดพราดไม่แม ้แต่จะมองทางเดินเข ้ามา ชนร่างเขาเข ้าอย่างจัง

“โอ๊ยอะไรเนีย
่ ! น ้ารอง...จะทําอะไร? ทําไมต ้องรีบร ้อนแบบนี!้ ”

ลูจ
่ งิ หลีเ่ ก็บเอกสารทีต
่ กหล่นบนพืน
้ กองหนึง่ ขึน
้ มา เร่งเร ้าถาม
“มาหาพีฉ
่ ั นทําไม ทําไมนายก็มาด ้วย?”

ี่ วซ!ี เมือ
“ฉั นมาหาหนิงเสย ่ กีห
้ ลินจือจือโทรมาบอกว่าอยูๆ่ ก็
ติดต่อเธอไม่ได ้!” เจียงมูเ่ หย่ตอบ

ื่ ของหนิงซ ี ลูจ
ได ้ยินชอ ่ งิ หลีพ ่ นส ี ยืนจังงังอยูต
่ ลันหน ้าเปลีย ่ รงนั น
้

ี น ้าลูจ
เจียงมูเ่ หย่เห็นสห ่ งิ หลีท
่ เี่ ปลีย
่ นไปอย่างฉั บพลัน ขมวดคิว้
มุน
่ “มีอะไร?”

ลูจ
่ งิ หลีบ
่ บ
ี หว่างคิว้ ไม่รู ้จะเอ่ยปากยังไง

ชว่ งนีเ้ กิดเรือ

่ งมากมาย วุน
่ วายปั่ นป่ วนไปทัง้ สกุลลู่ ทุกคนต่างยุง่
จนหัวหมุน กับสกุลจวงก็เพิง่ จะยุต ิ จากนีไ
้ ปยังมีเรือ
่ งอีกมากมายทีร่ อการ
สะสาง
 ่ ทีส
อย่างเชน ่ ําคัญทีส
่ ด
ุ ก็คอ ่ งงานของหนิงซ ี ทีจ
ื เรือ ่ ัดการได ้ยาก
มาก...

สภาพของหนิงซใี นตอนนี้ ยังไม่รู ้ว่าวันไหนถึงจะฟื้ นขึน

้ มา งาน
ของเธอจะทํายังไง? ื่ ว่า
จะให ้คําตอบกับคนภายนอกกับแฟนคลับกับสอ
ยังไง?

เจียงมูเ่ หย่ไม่เคยเห็นลูจ
่ งิ หลีม
่ อ
ี าการเคร่งขรึมจริงจังขนาดนีม
้ า
ก่อน พลันหน ้าถอดส ี “น ้ารอง เกิดอะไรขึน
้ กันแน่ ? เธอ...เธอคงไม่ได ้เลิก
กับน ้าผมไปแล ้วหรอกนะ?”

ลูจ
่ งิ หลีส
่ ด
ู ลมหายใจเข ้าลึก จากนั น ี่ วซซ
้ เอ่ยปาก “เสย ี เี ธอ...เกิด
เรือ ี วเป่ าถูกอีกฝ่ ายลักพาตัวไป...เพือ
่ ง...เสย ่ ชว่ ยเสย
ี วเป่ าทําให ้เธอได ้รับ
บาดเจ็บสาหัส...หลังการผ่าตัดก็ยังไม่ฟื้นขึน
้ มา...”

ี น ้าว่างเปล่า อย่างไรเขาก็ไม่คด
เจียงมูเ่ หย่พลันสห ิ เลยว่า จะเกิด
เรือ
่ งขึน ี ริงๆ
้ กับหนิงซจ

“อะ...อะไรคือยังไม่ฟื้นขึน ี งสน
้ มา?” เจียงมูเ่ หย่นํ้าเสย ั่ เครือ

“ภาวะโคม่า เป็ นเจ ้าหญิงนิทรา ตอนนีต ้ อ

้ ้องใชเครื ่ งชว่ ยหายใจ
รักษาชวี ต
ิ เอาไว ้”

“เป็ นไปได ้ยังไง...ทําไมถึงเป็ นแบบนี!้ นีม

่ ันเรือ
่ งตัง้ แต่เมือ
่ ไหร่ ?”
ื่ ความจริงนี้
เจียงมูเ่ หย่ยังคงไม่อาจเชอ
 “สองวันก่อนถูกชว่ ยออกมากลางดึก การผ่าตัดเสร็จสน
ิ้ เมือ
่ วาน
ตอนเชา้ ตอนนีค
้ นถูกสง่ ไปสถานพักฟื้ นกองทัพเขตชานเมือง...”

เจียงมูเ่ หย่ยน
ื เหม่อลอยนิง่ อึง้ อยูต
่ รงนั น ั คําก็พด
้ อ ้าปากค ้าง สก ู
ไม่ออก

สกุลลูป
่ ิ ดข่าวทุกอย่างทัง้ หมด เรือ
่ งใหญ่ขนาดนี้ ไม่มเี ล็ดลอด
ั นิดเดียว เขาเองก็เพิง่ จะรู ้ตอนนี!้
ออกมาสก

“พี!่ ” หางตาลูจ
่ งิ หลีเ่ ห็นลูถ ี วเดินออกมาจากในบ ้าน
่ งิ เซย

ลูถ ี วรับเอกสารจากมือลูจ
่ งิ เซย ี ํา
่ งิ หลี่ ในเวลาเดียวกัน รถยนต์สด
คันหนึง่ จอดเทียบอยูท
่ ห
ี่ น ้าประตู ลูถ ี วก ้าวขึน
่ งิ เซย ้ รถอย่างรวดร็ว ทิง้
ี่ วเถา สง่ พวกเธอไปสถานพักฟื้ น
ประโยคหนึง่ ไว ้ “ไปรับหลินจือจือและเสย
แล ้วฉั นจะตามไป”

เจียงมูเ่ หย่ได ้ฟั งรีบเอ่ยปาก “น ้า ให ้ผมไปรับพวกเธอนะ!”

ลูถ ี วมองเขาแวบหนึง่ ไม่ได ้ปฏิเสธ

่ งิ เซย

ลูจ
่ งิ หลีต
่ บไหล่เจียงมูเ่ หย่ “งัน
้ มูเ่ หย่ รบกวนนายด ้วย อีกอย่าง
อย่าลืมเก็บไว ้เป็ นความลับสุดยอด! เรือ
่ งนีพ
้ วกเรายังต ้องปรึกษากันให ้ดี
ก่อนว่าจะทํายังไง พยายามอย่าให ้สง่ ผลกระทบต่องานของเสย
ี่ วซซ
ี .ี ..”

เจียงมูเ่ หย่พยักหน ้าเหม่อลอย

หลังจากรถแล่นจากไป เจียงมูเ่ หย่ยังคงยืนทือ

่ อยูท
่ เี่ ดิม ไม่รู ้ผ่าน
ั ท์หาหลินจือจือด ้วยนํ้ าเสย
ไปนานแค่ไหน ถึงลูบหน ้าตัวเอง โทรศพ ี งแหบ
 ั โหล...จือจือ...ตอนนีเ้ ธอกับเสย
แห ้ง “ฮล ี่ วเถาอยูท
่ ไี่ หน ? ฉั นจะไปรับพวก
เธอ!”
 ตอนที่ 1741 เกรงว่าจะถ่วงไปได ้อีกไม่นาน
ณ สถานพักฟื้ นทหารเขตชานเมือง

ี ํามายบัคคันหนึง่ และรถยนต์เฟอรารีส
รถยนต์สด ี รอนซจ
่ บ ์ อดที่
หน ้าประตูพร ้อมกัน

“น ้า ผมรับคนมาแล ้วครับ!”

“ประธานลู!่ ”

“บอสใหญ่!”

หลังจากทักทายกันเสร็จ ทุกคนก็เดินมุง่ หน ้าไปทีส

่ ถานพักฟื้ น
พร ้อมกัน

ี่ วเถาถลึงตาโตมองดูสถานทีต
เสย ่ รงหน ้า เห็นทหารยามตัวสูง
ใหญ่ถอ
ื ปื นประจําการอยูห
่ น ้าประตู อีกด ้านก็มท
ี หารยามเหมือนกันอีกคน

นี.่ ..นีก ื สถานพักฟื้ นของกองทัพในตํานานใชไ่ หม?

่ ็คอ ว่ากันว่ามี
่ ําคัญของหน่วยกลางหรือเครือญาติถงึ จะมาพักรักษา
เพียงข ้าราชการทีส
ตัวทีน
่ ไ
ี่ ด ้!

ทําไมพีซ ี งึ มาอยูท
่ ถ ่ น
ี่ ไ
ี่ ด ้?

หรือประธานลูเ่ ป็ นคนจัดการ...

หลังจากมาถึงหน ้าประตู ลูถ ี วกดโทรออกไปสายหนึง่ “ฉั น

่ งิ เซย
ี่ วซ ี เป็ นผู ้จัดการและผู ้ชว่ ย
พาคนมาจํานวนหนึง่ ต ้องการมาพบหน ้าเสย
 ี่ วซ ี ปั ญหาเรือ
ของเสย ่ งการงานหลังจากนีข ี่ วซจ
้ องเสย ี ะต ้องจัดการให ้
เข ้ารูปเข ้ารอย ดังนั น
้ เรือ
่ งนีพ
้ วกเขาจําเป็ นต ้องรับรู ้”

ั ท์สน
หลังการพูดโทรศพ ั ้ ๆ ไม่นานก็มค
ี นจากข ้างในเดินออกมา

เป็ นนายทหารหนุ่มคนหนึง่

หลังจากเห็นนายทหารหนุ่มคนนั น
้ ทหารยามหน ้าประตูทําความ
เคารพพร ้อมกัน “ผู ้พันหลิน!”

“อือ เปิ ดประตู ให ้พวกเขาเข ้ามาได ้”

“ครับ”

ิ ” หลินเชย
“ประธานลูเ่ ชญ ี นพาคนทัง้ หมดเข ้ามาในสถานพักฟื้ น

ั ้ แรก ต ้องเดินเท ้าไปอีกประมาณสบ

หน ้าประตูเป็ นเพียงชน ิ นาที
ผ่านทหารรักษาเวรยามสองสามคน ในทีส
่ ด
ุ ก็มาถึงอาคารอิฐแดงหลังหนึง่
่ ลินเชย
ตัง้ ตระหง่านท่ามกลางต ้นไม ้ปกคลุมหนาทึบ ถ ้าไม่ใชห ี นนํ ามา
บุคคลทั่วไปไม่มท ั ้ นีไ
ี างเข ้ามาถึงชน ้ ด ้เด็ดขาด

เพราะไม่สะดวกให ้คนจํานวนมากเข ้าเยีย

่ ม ดังนั น
้ หลินจือจือ
เจียงมูเ่ หย่รวมถึงคนอืน
่ ๆ จําต ้องยืนดูผา่ นกระจกด ้านนอก

“กาลครัง้ หนึง่ นานมาแล ้วมีเด็กสาวน่ารักคนหนึง่ ใครเห็นใครก็รัก

แต่คนทีช
่ อบเธอทีส
่ ด
ุ ก็คอ
ื คุณยายของเธอ ไม่วา่ เธอจะต ้องการอะไรก็จะ
มอบสงิ่ นั น ี ดงทําจากไหมพรมใบ
้ ให ้เธอ มีครัง้ หนึง่ คุณยายมอบหมวกสแ
่ ยูบ
หนึง่ ให ้เธอ ใสอ ่ นหัวของเธอได ้อย่างเหมาะเจาะ ตัง้ แต่นัน
้ มา...”
 ี งนุ่มนวลของเด็กน ้อยสะท ้อนก ้องอยูภ
เสย ่ ายในห ้องผู ้ป่ วย

ลูถ ี วมองหญิงสาวและเสย
่ งิ เซย ี วเป่ าในห ้องผู ้ป่ วยเงียบๆ ใบหน ้า
เยือกเย็นค่อยๆ หลอมละลาย

ลูจ ึ หวั่นไหว “เสย

่ งิ หลีร่ ู ้สก ี วเป่ าพูดแล ้ว...”

ภายใต ้แสงตะวันอบอุน
่ ใบหน ้านิง่ สงบของเด็กน ้อย ในมือถือ
ื เล่มหนึง่ กําลังนั่ งนิง่ อยูบ
หนั งสอ ี งอ่อน
่ นหัวเตียง อ่านนิทานด ้วยนํ้ าเสย
ละมุน ประหนึง่ เทวดาตัวน ้อย

สว่ นหญิงสาวข ้างๆ เธอนอนสงบนิง่ อยูบ

่ นเตียงผู ้ป่ วย ทัง้ ตัวถูก
พันแน่นด ้วยผ ้าพันแผล ข ้างๆ เป็ นเครือ ั ซอน
่ งมือสลับซบ ้ สายท่อจํานวน
ื่ มต่อกับร่างกายของเธอ
นั บไม่ถ ้วนเชอ

เห็นเพียง เจียงมูเ่ หย่ทท

ี่ นดูตอ
่ ไปไม่ไหวแล ้ว รีบบดบังหางตาน่า
เวทนาของตัวเอง หมุนตัวจากไปอย่างเร็ว

ี น ้าเจ็บปวด ตอนทีอ
ใบหน ้าหลินจือจือก็เต็มไปด ้วยสห ่ ยูบ
่ นรถ
เจียงมูเ่ หย่เพียงแค่พด ั เจนกับเธอว่าสาหัสมาก แต่พอได ้มา
ู อย่างไม่ชด
ื่ ได ้ว่าจะแย่ถงึ ขนาดนี้
เห็นกับตาก็ยังไม่อาจเชอ

ี่ วเถายืนนิง่ อึง้ อยูข

เสย ี น ้าซด
่ ้างหลินจือจือ สห ี ขาว ร่างกายสน
ั่
่ .ี ..”
สะท ้าน “พีซ

“คุณหลิน ทางคุณสามารถถ่วงเวลาไว ้ได ้นานทีส

่ ด
ุ เท่าไหร่” ลูถ
่ งิ
ี วเอ่ยปากถามไปตามตรง
เซย
 หลินจือจือสูดลมหายใจเข ้าลึกทําให ้ตัวเองสงบนิง่ ลง จากนั น
้ เอ่ย
ปากตอบ “บอกตามตรง ฉั นไม่กล ้ารับรอง ถ ้าดูจากปฏิกริ ย
ิ าตอบรับของ
แฟนๆ แล ้ว ผลงานของหนิงซเี รือ ั ้ เก ้า เรือ
่ งสรวงสรรค์ชน ่ งมารดา เรือ
่ งทีม
จารชนพิฆาต ทัง้ สามเรือ
่ งนีจ ่ ายตาผู ้ชม ความโด่ง
้ ะทยอยออกอากาศสูส
ี ะต ้องทะยานถึงจุดสูงสุด โดยเฉพาะชว่ งเวลาต่อจากนีไ
ดังของหนิงซจ ้ ป
เดิมควรจะเป็ นชว่ งเวลาโปรโมทภาพยนตร์ทค
ี่ ก
ึ คักทีส ุ ของหนิงซ ี เธอ
่ ด
เป็ นถึงนั กแสดงนํ า น่าจะทุกกิจกรรมการโปรโมทต ้องการให ้เธอปรากฎตัว

ในสถานการณ์แบบนี้ ถ ้าหนิงซไี ม่ปรากฏตัวเลย ครัง้ สองครัง้ ก็ยัง

พอถูไถ แต่ถ ้าจํานวนครัง้ มากเกินไป เวลาผ่านไปนานเข ้า แฟนคลับและ
ื่ จะต ้องเกิดความแคลงใจได ้”
สอ

ี น ้าลําบากใจ “ฉั นทางนี.้ ..เกรงจะถ่วง

หลินจือจือเอ่ยปากด ้วยสห
ไปได ้อีกไม่นาน...”

ตอนที่ 1742 ขอโทษทีฉ

่ ั นทําร ้ายเธอ
ั ้ บรรยากาศพลันทวีความอึมครึม
ได ้ยินคําพูดหลินจือจือ ชน
ใบหน ้าของทุกคนต่างเคร่งเครียด

ทุกคนต่างรู ้ดีวา่ หนิงซรี ักหน ้าทีก

่ ารงานนีข
้ องเธอมากแค่ไหน ทัง้
ยังทุม ้
่ เทไปไม่น ้อย ต่อให ้พวกเขาต ้องใชความพยายามทั ง้ หมดก็ต ้องชว่ ย
เธอรักษาสงิ่ ลํ้าค่าทีเ่ ธอหวงแหนทีส
่ ด
ุ นีไ
้ ว้
 ลูถ ี วมองหญิงสาวด ้านหลังกระจกอย่างสงบนิง่ หลังความ
่ งิ เซย
เงียบงันยาวนาน เอ่ยปากว่า “หลังจากนีส ี่ วซย
้ ามเดือน ถ ้าเสย ี ังไม่ฟื้น
ขึน
้ มา ประกาศสถานการณ์ทแ
ี่ ท ้จริงของเธอ”

หลินจือจือได ้ฟั งก็ผงกศรี ษะ กําหนดเวลาทีล

่ ถ ี วให ้ตรงกับ
ู่ งิ เซย
เวลาทีเ่ ธอคาดว่าสามารถถ่วงเอาไว ้ได ้นานทีส
่ ด
ุ พอดี

“ชว่ งเวลานีฉ ื่ สงั คมออนไลน์แทนหนิงซเี อง จะ

้ ั นจะจัดการกับสอ
พยายามถ่วงเวลาให ้นานทีส
่ ด
ุ เท่าทีจ
่ ะสามารถทําได ้ จะต ้องรักษาความ
โด่งดังและกระแสของหนิงซเี อาไว ้ ถ ้าหนิงซส
ี ามารถฟื้ นขึน
้ มาได ้ย่อมดี
ทีส
่ ด
ุ แต่ถ ้า...สถานการณ์ไปถึงจุดทีไ่ ม่สามารถควบคุมได ้ ฉั นจะจัดงาน
แถลงข่าว เตรียมคําอธิบายทีส ี้ จงสถานการณ์ของหนิงซ ี
่ มเหตุสมผล ชแ
กับแฟนคลับ”

้ องหนิงซ ี ความ
หลินจือจือรู ้แจ ้งในใจดี สถานการณ์แบบนีข
เป็ นไปได ้ทีจ
่ ะฟื้ นขึน
้ มาริบหรีแ
่ ค่ไหน แต่ตอ
่ ให ้มีความหวังทีร่ บ
ิ หรี่ ก็ต ้อง
ั ตัง้
ลองดูสก

ยังดีวา่ ตอนนีห ี ักอยูใ่ นสถานพักฟื้ นของกองทัพ ไม่มท

้ นิงซพ ี ไี่ หน
เก็บรักษาความลับได ้แน่นหนาเท่าทีน
่ แ
ี่ ล ้ว สามารถปิ ดกัน
้ การรบกวนและ
ข่าวสารทีจ
่ ะเล็ดลอดออกไปได ้ทัง้ หมด

แต่วา่ เกิดเรือ
่ งอะไรขึน ี งึ ได ้บาดเจ็บ
้ กันแน่ ทําไมอยูๆ่ หนิงซถ
สาหัสขนาดนีไ
้ ด ้...
 หลินจือจือสงั เกตได ้อย่างรวดเร็วว่าคงจะเกีย
่ วพันถึงความลับของ
ตระกูลใหญ่ทไี่ ม่อาจบอกคนอืน ั ถามต่อ เธอเป็ นผู ้จัดการ
่ ได ้ ไม่ได ้ซก
ของหนิงซ ี เธอรู ้เพียงแค่ เธอต ้องพยายามทําทุกอย่างปกป้ องสงิ่ ทีห
่ นิงซ ี
พยายามทํามาจนถึงวันนีท
้ งั ้ หมด

“อืม” ลูถ ี วผงกศรี ษะ เห็นด ้วยกับการจัดการของหลินจือจือ

่ งิ เซย
้ ให ้หมายเลขสว่ นตัวของตัวเองกับหลินจือจือ
จากนั น

“เรือ
่ งทีเ่ กีย ี่ วซท
่ วข ้องกับเสย ี งั ้ หมด ให ้โทรมาหาผมโดยตรง”

“ค่ะ” หลินจือจือพยักหน ้า

ในตอนนี้ เธอพอจะเข ้าใจแล ้ว ผู ้หญิงทีร่ ักอิสระไม่ชอบกฎเกณฑ์

อย่างหนิงซ ี ทําไมถึงเลือกผู ้ชายตรงหน ้าคนนี้

ด ้วยฐานะหน ้าทีข
่ องลูถ ี ว หากชอบใครสก
่ งิ เซย ั คน ก็สามารถนํ า
เธอมาเลีย
้ งดู มอบทุกอย่างให ้เธอ ให ้เธอปฏิบต
ั ต
ิ ามความชอบและฐานะ
ของตัวเองได ้อย่างแน่นอน

ี ิ ดบังเรือ
แต่วา่ หนิงซป ่ งทีเ่ ธอคบหากับลูถ ี วมานานขนาดนี้
่ งิ เซย
เธอกลับไม่เคยสงั เกตเห็นเลยว่าเธอกําลังมีความรัก หนิงซย
ี ังบอกกับเธอ
ด ้วยว่า เคอหมิงอวีก
่ ็คอ
ื ลูถ ี ว
่ งิ เซย

ผู ้ชายคนนี้ รักเธอ กลับไม่บบ

ี บังคับเธอทําอะไร แต่กลับยืนอยู่
ข ้างเธอ เคารพเธอ โอนอ่อนผ่อนตามและปกป้ องเธอทุกอย่าง
 ตอนทีห
่ ลินจือจือกําลังปรึกษารายละเอียดปลีกย่อยกับลูถ ี ว
่ งิ เซย
ี่ วเถาทีเ่ อาแต่เหม่อลอยจับจ ้องหนิงซห
อีกด ้านเสย ี ลังบานกระจกด ้วย
ี ขาวมาตลอด
ใบหน ้าซด

่ เี ขา...ยังจะฟื้ นขึน
“พีซ ้ มาได ้อีกไหมคะ? เมือ
่ ไหร่จะฟื้ น? อีกสาม
เดือนก็จะฟื้ นใชไ่ หม?” เสย
ี่ วเถาซก
ั ถามเร่งเร ้า

ี งขมขืน
อีกด ้านตอบด ้วยนํ้ าเสย ่ “เรือ
่ งนีไ
้ ม่แน่ แม ้แต่หมอก็ไม่อาจ
รู ้ได ้ว่าเธอจะฟื้ นตอนไหน รวมถึง...จะฟื้ นขึน
้ มาได ้หรือเปล่า...”

“คุณจะบอกว่าชวี ต
ิ นีพ
้ ซ ี าจจะไม่ฟื้นขึน
ี่ อ ้ มาอีกแล ้ว?” ร่างกาย
ี่ วเถาสน
เสย ั่ ไหวรุนแรงขึน
้ เรือ
่ ยๆ

ลูจ
่ งิ หลีฝ
่ ื นยิม
้ “ไม่ตด
ั ความเป็ นไปได ้นี้...”

คําพูดนีข
้ องลูจ ่ ระหนึง่ สวิตชเ์ ปิ ดปิ ด อากัปกิรย
่ งิ หลีป ี่ ว
ิ าของเสย
เถาพลันพังทลาย เกาะกุมใบหน ้าทีเ่ ต็มไปด ้วยคราบนํ้ าตา „พลัก
่ ‟ หันหน ้า
ี ก
เข ้าหาหนิงซค ่ .ี ..
ุ เข่าให ้เธอ ร ้องไห ้ครํ่าครวญออกมาอย่างเจ็บปวด “พีซ
พีซ ี ั นผิดต่อพี.่ ..เป็ นฉั นทีท
่ ฉ ่ ําร ้ายพี.่ ..ฉั นทําร ้ายพี.่ ..ขอโทษ...ขอโทษ...”

ี่ วเถาทีอ
เห็นเสย ี การควบคุม หลินจื
่ ยูๆ่ ก็รํ่าไห ้คุกเข่าลงอย่างเสย
ี น ้าตกตะลึง รีบหันไปประคองเธอ “เสย
อจือสห ี่ วเถา เกิดอะไรขึน
้ ?”
 ตอนที่ 1743 หักหลัง
เห็นปฏิกริ ย ี่ วเถา ลูจ
ิ าของเสย ่ งิ หลีแ
่ ละลูถ ี วสบตากันแวบ
่ งิ เซย
หนึง่ ไม่ได ้เอ่ยปากพูด ทัง้ สองแววตาสงบนิง่ คล ้ายว่าจะคาดเอาไว ้นาน
แล ้ว

ี่ วเถา ลุกขึน
“เสย ้ มาก่อนค่อยพูด!”

ี่ วเถาสา่ ยหน ้าผลักหลินจือจือออกอย่างแรง ยืนยันทีจ

เสย ่ ะคุกเข่า
“ไม่! พีจ
่ อ
ื จือ! ฉั นไม่ลก
ุ ขึน
้ ! ฉั นเอง...ฉั นเองทีท ่ .ี ..ฉั นทีท
่ ําร ้ายพีซ ่ ี
่ ําให ้พีซ
กลายเป็ นแบบนี.้ ..พีซ ี ก
่ ด ี บ
ั ฉั นขนาดนี.้ ..ฉั นกลับทําร ้ายจนพีซ ี ลายเป็ น
่ ก
แบบนี.้ ..”

ี่ วเถา ใจเย็นๆ ก่อน เกิดเรือ

“เสย ่ งอะไรขึน ี น ้าหลินจื
้ กันแน่ ?” สห
อจือทวีความตึงเครียด

ี่ วเถาลนลานกระวนกระวาย เอาแต่พด
อารมณ์ของเสย ู ว่า „ฉั นทํา
่ ‟ี ไม่หยุด หลินจือจือคอยปลอบประโลมอยูข
ร ้ายพีซ ่ ้างๆ เป็ นนาน ในทีส
่ ด
ุ
ี่ วเถาก็สงบนิง่ ลง คุกเข่าอย่างเหม่อลอยอยูต
เสย ่ รงนั น ี งสน
้ พูดเสย ั่ เครือ
่ .ี ..พวก
“ฉั นรู ้...ฉั นรู ้มานานแล ้ว...ฉั นรู ้มานานแล ้วว่าจะมีคนลอบทําร ้ายพีซ
่ .ี ..ต ้องการชวี ต
เขาต ้องการทําร ้ายพีซ ่ .ี ..”
ิ พีซ

“อะไรนะ? มีคนต ้องการทําร ้ายหนิงซ?ี เธอรู ้ได ้ยังไง?” หลินจื

อจือเร่งเร ้าถาม
 ี่ วเถาเอ่ยปากอึกอัก “เพราะคนพวกนั น
เสย ้ มาหาฉั นตัง้ แต่แรก
แล ้ว! ตอนทีถ
่ า่ ยหนั งทีเ่ มืองชวน ปื นกระบอกนั น
้ ...ปื นกระบอกนั น
้ ฉั นเป็ น
คนเปลีย
่ นเอง! ฉั นเปลีย
่ นปื นปลอมกระบอกนั น
้ เป็ นปื นจริง!”

“เธอว่าอะไรนะ?” ี่ วเถา หลินจือจือตกตะลึงอยู่

ได ้ยินคําพูดเสย
ตรงนั น
้ คิดไม่ถงึ ว่าเรือ
่ งครัง้ ก่อนทีจ
่ นถึงตอนนีก
้ ็ยังระบุตวั คนไม่ได ้...กลับ
ี่ วเถา!
เป็ นเสย

ลูจ
่ งิ หลีม ี่ วเถาทีค
่ องเสย ่ ก
ุ เข่าอยูบ
่ นพืน
้ ถอนหายใจแผ่วเบา

ก่อนหน ้านีพ ื หาว่าใครเป็ นคนเปลีย

้ วกเขาสบ ่ นปื นกระบอกนั น
้ มา
ตลอด แต่ก็หาไม่พบ เหมือนกับว่าปื นจริงกระบอกนั น
้ ถูกเปลีย
่ นขึน
้ กลาง
อากาศ

แต่จะมีเรือ
่ งแบบนั น
้ ได ้ยังไง?

ถ ้าอย่างนั น
้ ...บางทีอาจจะเหลือความเป็ นไปได ้เดียวแล ้ว...

เรือ
่ งนีจ ิ ทีส
้ ะต ้องเป็ นคนทีใ่ กล ้ชด ่ ด ่ นิงซวี างใจทีส
ุ ทีห ่ ด
ุ ถึง
สามารถเปลีย
่ นปื นได ้โดยไม่มใี ครรู ้ใครเห็นและไม่ทงิ้ ร่องรอยใดๆ

และคนทีต
่ ด ่ ้างกายหนิงซใี นตอนนั น
ิ ตามอยูข ้ คนทีม
่ โี อกาส มี
ความเป็ นไปได ้มากทีส
่ ด
ุ ก็คอ ี่ วเถา
ื เสย

“ครัง้ ก่อนฉั นเกือบทําให ้พีซ ี าย! โชคดีพซ

่ ต ี ฝ
ี่ ม ี ี มอ
ื ดีถงึ ไม่เป็ น
ึ โชคดีนัน
อะไร! ฉั นเก็บความรู ้สก ้ ทําไม่สําเร็จ คน
้ ไว ้ คิดว่าหลังจากครัง้ นั น
พวกนั น ี่ งอีก ดังนั น
้ จะต ้องไม่กล ้าเสย ้ ฉั นก็เลยไม่พด ่ !ี
ู อะไร! ไม่ได ้เตือนพีซ
ไม่คด
ิ ว่าจะทําร ้ายพีซ ี นกลายเป็ นแบบนี.้ ..พีจ
่ จ ่ อ
ื จือขอโทษ...ประธานลูข
่ อ
โทษ...ฉั นทีท ่ .ี ..ประธานลู่ คุณจับฉั นไปเถอะ...” เสย
่ ําร ้ายพีซ ี่ วเถาฟุบ
หมอบลงกับพืน ี ไี่ ด ้รับบาดเจ็บทัง้ ตัวบนเตียง ร ้องไห ้ครํ่า
้ มองดูหนิงซท
ครวญ

ลูถ ี วสห
่ งิ เซย ี น ้าเคร่งขรึมมองหญิงสาวบนเตียงผู ้ป่ วยแวบหนึง่
ตอนนั น
้ เมือ ื พบว่าเป็ นเสย
่ เขาสบ ี่ วเถา ก็กลัวว่าหนิงซจ
ี ะรับไม่ได ้ จึงยัง
ไม่ได ้บอกเรือ
่ งนีก ั เธอ แต่สง่ คนลอบสะกดรอยตามจับตาดูเสย
้ บ ี่ วเถาไว ้

ทีพ
่ อจะมั่นใจได ้ก็คอ
ื คนทีบ ี่ วเถาหมายจะเอาชวี ต
่ งการเสย ิ หนิงซ ี
กับทางฝั่ งเฉียวอีจ ่ วกเดียวกันอย่างแน่นอน
้ ะต ้องไม่ใชพ

ี่ วเถาไม่เข ้าใจสถานการณ์ทงั ้ หมด คิดว่าครัง้ นีห

เสย ้ นิงซไี ด ้รับ
บาดเจ็บก็เป็ นคนเดียวกับทีบ
่ งการเธอครัง้ ก่อน ดังนั น
้ หลังจากทีเ่ ห็นสภาพ
ี ล ้วถึงสติกระเจิดกระเจิงขึน
ของหนิงซแ ้ มาทันที คิดว่าตัวเองทีท
่ ําร ้ายหนิง
ซ ี ภายใต ้ความรู ้สก
ึ ผิดจึงเปิ ดเผยทุกอย่างออกมา

ี่ วเถามา อย่างน ้อยๆ ก็หวังว่าเธอจะสารภาพ

ทีว่ ันนีเ้ ขาให ้เสย
ึ ของตัวเองออกมา
ความรู ้สก

ี่ วเถา ทําไมเธอต ้องทําแบบนี้ ? ใครทีส

“เสย ่ งั่ ให ้เธอทําแบบนี้?”
หลินจือจือเร่งเร ้าถาม

ี่ วเถาเต็มไปด ้วยอาการหวาดผวา “พีจ

เสย ่ อ
ื จือ พีก
่ ็รู ้ ฉั นมีน ้องชาย
ตอนนีเ้ รียนมหาวิทยาลัยอยูป
่ ระเทศเอ็ม คนพวกนั น
้ จับน ้องชายฉั นมาข่มขู่
บอกว่าถ ้าฉั นไม่ทําตามจะฆ่าเขา...ฉั นก็ไม่รู ้ว่าพวกเขาเป็ นใครกันแน่...รู ้
แต่วา่ พวกเขาพูดภาษาอังกฤษ...ข ้างๆ มีลา่ ม...น่าจะเป็ นคนประเทศหัว
...”
 ื่ ใครทัง้ นั น
ตอนที่ 1744 ไม่เชอ ้
“หลังจากนั น
้ คนพวกนั น
้ ยังมาหาเธออีกไหม?” อีกด ้านลูจ
่ งิ หลีเ่ อ่ย
ปากถาม

“หลังจากนั น
้ ไม่มแ ่ งสงั่ ให ้ฉั นทํา
ี ล ้ว...แต่พวกเขาบอกว่าจะมีเรือ
ได ้ทุกเมือ
่ ...คาดว่าคงกําลังรอโอกาสลงมือ...พวกเขายังข่มขูห
่ ้ามฉั นบอก
กับใคร...ไม่อย่างนั น
้ น ้องชายฉั นจะมีอน
ั ตรายได ้ทุกเมือ
่ ...”

ี่ วเถาพูดออกมาทัง้ หมด ด ้านหนึง่ เพราะหลังจากได ้เห็น

ทีว่ ันนีเ้ สย
สภาพของหนิงซ ี เกิดความรู ้สก
ึ ผิดรุนแรง ความรู ้สก
ึ แหลกสลาย

ึ ว่าทีน
อีกด ้านอย่างน ้อยๆ ก็เพราะรู ้สก ่ ป
ี่ ลอดภัยแน่นอน เธอถึง
ปล่อยวางได ้อย่างเต็มทีพ
่ ด
ู เรือ
่ งพวกนีอ
้ อกมา

คิดถึงหนิงซ ี เสย
ี่ วเถาก็ร ้องไห ้ครํ่าครวญ “พีซ ี ก
่ ด ี บ ื่
ั ฉั นขนาดนี้ เชอ
ั ฉั นเลย...ศล
ฉั นขนาดนี.้ ..แต่ไหนแต่ไรไม่เคยสงสย ิ ปิ นคนอืน
่ มีแต่จก
ิ หัว
เรียกใชผู้ ้ชว่ ย เวลาอารมณ์ไม่ดก
ี น
่ ด่าทุบตีก็ม ี แต่พซ ี อ
ี่ อ ่ นโยนกับฉั นมา
ตลอด ทุกครัง้ เวลามีอะไรอร่อยอะไรสนุกก็จะคิดถึงฉั น ฉั นเป็ นแค่ผู ้ชว่ ย
เท่านั น
้ แต่เธอมักกลัวฉั นเหนือ ้
่ ย งานสกปรกงานใชแรงไม่
ยอมให ้ฉั นแตะ
ต ้อง...

ชว่ งเวลาทีท
่ ํางานอยูข ่ ี เป็ นชว่ งเวลาทีฉ
่ ้างกายพีซ ่ ั นมีความสุข
ทีส
่ ด
ุ ถ ้าเป็ นไปได ้ ฉั นอยากจะ...อยากจะให ้ตัวเองได ้อยูต
่ ด ่ ี
ิ ตามพีซ
ด ้วยกันตลอดไป...”

แต่วา่ ...ไม่มโี อกาสนั น

้ อีกแล ้ว...
 ี่ วเถา หลินจือจือไม่รู ้จะพูดอะไร แม ้จะไม่
ได ้ยินคําพูดของเสย
ื่ ว่าคนทีห
อยากเชอ ่ ก ี ะเป็ นคนทีเ่ ธอเชอ
ั หลังหนิงซจ ื่ ใจทีส
่ ด
ุ แต่ด ้วย
ี่ วเถา เธอก็ไม่อาจตําหนิอะไรได ้
สถานการณ์ของเสย

ี่ วเถาสูดลมหายใจเข ้าลึก หยุดการครํ่าครวญ มองลูถ

เสย ี ว
่ งิ เซย
่ ละความเชอ
เอ่ยปากร ้องขอ “ประธานลู่ ฉั นทําผิดต่อการเอาใจใสแ ื่ ใจของ
่ ี ทําผิดต่อบริษัท ฉั นยินดีให ้คุณลงโทษทุกอย่าง! แต่ฉันกลัวแค่วา่
พีซ
หลังจากทีค
่ นพวกนั น
้ ได ้ข่าวของฉั นแล ้ว จะโมโหเคืองแค ้น จะเกิดเรือ
่ งกับ
น ้องชายฉั น...ฉั นรู ้ว่าคุณมีบารมีคบ
ั ฟ้ า คุณจะจัดการฉั นยังไงก็ได ้ แต่วา่
ฉั นอยากจะขอ...ให ้คุณชว่ ยน ้องชายฉั นด ้วย...”

ชวั่ พริบตา ทุกคนต่างหันมองไปทีล

่ ถ ี ว
ู่ งิ เซย

ลูถ ี วเอ่ยปาก “ฉั นจะไม่ทําอะไรเธอ เธอเป็ นคนของเสย

่ งิ เซย ี่ วซ ี
ี่ วซเี ป็ นคนตัดสน
ต่อให ้จัดการก็ต ้องให ้เสย ิ ใจเอง สว่ นน ้องชายเธอ ถ ้าเธอ
ื่ ฉั น ฉั นขอรับประกันความปลอดภัยของเขา แต่อน
เชอ ั ดับแรก เธอจะต ้อง
ื่ ฟั งการสงั่ การของฉั นทัง้ หมด”
เชอ

อีกด ้านลูจ
่ งิ หลีอ
่ ธิบาย “ความหมายก็คอ
ื ให ้เธอคิดซะว่าเรือ
่ งใน
วันนีไ
้ ม่มอ
ี ะไรเกิดขึน
้ ยังคงติดต่อกับคนทางนั น
้ ต่อไป จากนั น
้ เป็ นสายให ้
พวกเรา คนทางนั น
้ มีความเคลือ
่ นไหวอะไร เธอจะต ้องบอกกับเรา
ในทันที!”

ี่ วเถาเดิมทีเตรียมใจไปในทางทีร่ ้ายทีส
เสย ่ ด
ุ เอาไว ้แล ้ว กลับไม่
คิดเลยว่าผลลัพธ์ทรี่ อเธออยูจ
่ ะเป็ นแบบนี้
 รู ้ว่าลูถ ี วเห็นแก่หนิงซถ
่ งิ เซย ี งึ ให ้โอกาสเธออีกครัง้ เสย
ี่ วเถาพลัน
นํ้ าตาเอ่อทะลักล ้น พยักหน ้าหงึกๆ พูดว่า “ฉั นจะให ้ความร่วมมือพวกคุณ
ทุกอย่าง! ขอเพียงสามารถชดเชยความผิดของฉั นได ้!”

“สว่ นน ้องชายของเธอ คนอืน

่ จัดการได ้ ฉั นก็ทําได ้” ลูถ ี วพูด
่ งิ เซย
เสริมอีกประโยคหนึง่ ใบหน ้าดุจผลึกนํ้ าแข็ง

ั ว่า เขาไม่เชอ
เห็นชด ื่ ใครทัง้ นั น
้

ี่ วเถาแผ่นหลังสน
เสย ั่ เทิม ั่ ไหวราวกระชอน “ฉั นเข ้าใจ
้ ร่างกายสน
ฉั นเข ้าใจ...”

ี รัง้ หนึง่ เชอ

เธอรู ้ว่าตัวเองเคยหักหลังหนิงซค ื่ ถือไม่ได ้ เธอเข ้าใจ
การกระทําของประธานลูท
่ ก
ุ อย่าง

ั่ ขวัญแขวน สูเช
ถ ้าต ้องคอยเอาแต่อกสน ้ อ
ื่ ประธานลูเ่ สย
ี ยังดีกว่า
ต่อให ้ถูกประธานลูบ
่ บ
ี คัน
้ ก็ยังดีกว่าถูกคนพวกนั น
้ ข่มขู่

หลินจือจือเห็นวิธก
ี ารจัดการของลูถ ี วก็โล่งใจไม่น ้อย การ
่ งิ เซย
จัดการแบบนีน
้ ่าจะเหมาะสมทีส
่ ด
ุ แล ้ว ตอนนีห ี ยูใ่ นชว่ งเวลาพิเศษ
้ นิงซอ
่ นผู ้ชว่ ยทีท
ถ ้าอยูๆ่ เกิดการเปลีย ่ ํางานข ้างกายมานาน การเปลีย
่ นแปลงที่
ใหญ่มากนี้ เมือ
่ เปลีย
่ นเป็ นคนอืน
่ ไม่เพียงอธิบายกับอีกฝ่ ายไม่ได ้ เธอเอง
้
ก็ไม่อาจวางใจเลือกใช...
 ี วเป่ าปกป้ องแม่
ตอนที่ 1745 มังกรเสย
เห็นบรรยากาศน่าหวาดกลัวขึน
้ มา ลูจ ่ ง่ เสย
่ งิ หลีส ี งกระแอมทําการ
ประนีประนอม “พอแล ้วๆ ในเมือ
่ เรือ
่ งก็กระจ่างแล ้ว งัน
้ ก็วา่ ตามนีแ
้ หละ พี่
ั สห
อย่าเอาแต่ชก ี น ้าได ้ไหม พีร่ ู ้ไหมพีเ่ ป็ นแบบนีแ
้ ม ้แต่ผมยังตกใจจนฉี่จะ
ราดแล ้ว พีอ
่ ยูใ่ กล ้พีส ่ ะสง่ ผลกระทบต่อเธอได ้
่ ะใภ ้ขนาดนี้ ออร่าของพีจ
นะ!”

ได ้ยินคําสุดท ้าย ลูถ ี วถึงค่อยๆ ผ่อนคลายท่าทีลง

่ งิ เซย

พวกเขาเดินออกจากหน ้าประตูห ้องผู ้ป่ วยมายังสวน เห็นเจียงมู่

เหย่กําลังนั่ งยองๆ อยูใ่ ต ้ต ้นไม ้ใหญ่ ดวงตาแดงกํา่ มองดูแล ้วน่าจะเพิง่
ผ่านการร ้องไห ้มา

เห็นพวกเขาออกมาแล ้ว เจียงมูเ่ หย่จงึ ลุกขึน

้ เดินไปหยุดอยู่
ตรงหน ้าลูถ ี ว “ผมขอพูดคุยกับเธอเป็ นการสว่ นตัวสก
่ งิ เซย ั ครูไ่ ด ้ไหม?”

ด ้านหลังลูจ
่ งิ หลีม
่ ม
ุ ปากกระตุก จะเป็ นไปได ้ยังไงล่ะ...

“ไม่ได ้”

เป็ นดังคาด เพิง่ จะคิดแบบนี้ ลูจ

่ งิ หลีก
่ ็ได ้ยินคําตอบทีเ่ หมือนกัน
ของพีช
่ าย

เจียงมูเ่ หย่บบ
ี นิว้ มือแน่น

จากนั น
้ ลูถ ี วก็พด
่ งิ เซย ี วเป่ าอยู”่
ู ต่ออีกหนึง่ คํา “มีเสย
 ี วเป่ าอยูไ่ ม่
เจียงมูเ่ หย่ได ้ฟั งคล ้ายจะมีหวัง รีบเอ่ยปาก “เสย
เป็ นไร!”

ลูถ ี วไม่ได ้พูดอะไร เดินก ้าวเท ้าจากไปทันที ถือว่าอนุญาต

่ งิ เซย
แล ้ว

เจียงมูเ่ หย่รบ
ี พุง่ ทะยานเข ้าไปทันที

ื่ บือ
“หึ...เจียงมูเ่ หย่เจ ้าคนซอ ้ ...” ลูจ ้ สา่ ยหน ้า
่ งิ หลีเ่ ห็นแบบนั น
อย่างไม่รู ้จะหัวเราะหรือร ้องไห ้ดี

ี วเป่ าอยูจ
เสย ่ ะไม่เป็ นอะไรได ้ยังไง?

เจ ้าหมอนีค ี น
้ าดว่าเตรียมจะไปสารภาพความในใจกับหนิงซส ิ ะ...

อยูต
่ อ ี วเป่ า...
่ หน ้าเสย

สถานการณ์นัน
้ คงจะประหลาดพิลก
ึ ...

หลินจือจือมองดูแผ่นหลังทีพ
่ งุ่ ทะยานเข ้าไปโดยเร็วของเจียงมู่
ี น ้าเข ้าใจแจ่มแจ ้ง
เหย่ ใบหน ้าเผยสห

ี ใจภายหลังแล ้วสน
เขา...เสย ิ ะ...

หลายๆ ครัง้ เมือ ี สงิ่ นั น

่ ได ้สูญเสย ึ เสย
้ ไปแล ้ว คนเรามักจะรู ้สก ี ใจ
ึ เจ็บปวด ทําไมตอนนั น
ภายหลัง รู ้สก ้ ไม่พด
ู คํานั น
้ ไม่ทําแบบนั น
้ ออกไป...

......

ภายในห ้องผู ้ป่ วยของหนิงซ ี

 ี วเป่ าเพิง่ จะอ่านเรือ
เสย ี ั งจบ พบว่า
่ งหนูน ้อยหมวกแดงให ้หนิงซฟ
อยูๆ่ ก็มค
ี นเข ้ามารบกวน จึงมุน
่ หัวคิว้ อย่างไม่พอใจทันที

เจียงมูเ่ หย่รบ
ี อธิบาย “ฉั นแค่อยากจะพูดอะไรกับเธอสองสามคํา
พ่อหนูอนุญาตแล ้ว...”

ี วเป่ าไม่ได ้พูดอะไร และไม่ได ้สนใจเขา ยังคงนั่ งนิง่ อยูต

เสย ่ รงนั น
้

เจียงมูเ่ หย่สง่ เสย

ี งกระแอม ลองหยั่งเชงิ เอ่ยปาก “ดังนั น
้ คุณชาย
น ้อย ท่านพอจะหลบไปชวั่ ครูไ่ ด ้ไหมขอรับ ให ้กระผมได ้พูดกับเธอตาม
ลําพัง?”

ี วเป่ าทีเ่ ดิมมีสห

ได ้ยินคํานี้ เสย ี น ้าไม่แยแสพลันเย็นเยียบ
อุณหภูมภ
ิ ายในห ้องผู ้ป่ วยลดลงหลายองศา

เจียงมูเ่ หย่พลันหน ้าจ๋อย ในทีส

่ ด
ุ ก็รู ้แล ้วว่าทําไมลูถ ี วต ้องจง
่ งิ เซย
ี วเป่ าอยู‟่ ขึน
ใจพูดคําว่า „มีเสย ้ มา “ได ้ๆ ไม่ต ้องหลบ! ท่านไม่ต ้องหลบไป
ไหนครับ...”

คิดว่าอย่างไรเขาก็เป็ นแค่เด็กคนหนึง่ ไม่รู ้เรือ

่ งอะไร เจียงมูเ่ หย่
ไม่สนใจทีเ่ ขาอยูต
่ รงนีแ
้ ล ้ว ลากเก ้าอีม ่ ้างเตียงหนิงซ ี
้ านั่ งลงทีข

มองในระยะใกล ้ บาดแผลของหญิงสาวยิง่ ทวีความน่ากลัว ร่างทัง้

ร่างไร ้ชวี ต
ิ ชวี า ประหนึง่ ถูกดูดพลังชวี ต
ิ ไปจนหมด

เจียงมูเ่ หย่ลบ
ู ใบหน ้าตัวเอง มองดูหญิงสาวทีไ่ ม่เคลือ
่ นไหวบน
เตียง “บัดซบ...ไหนบอกจะไปเทีย
่ วให ้สุดขอบโลกกับฉั นไง..."
 หลังจากพูดคํานีจ
้ บ ก็มด
ุ หน ้าจมหายไปกับฝ่ ามือ

ผ่านไปครูห
่ นึง่ เจียงมูเ่ หย่พม
ึ พําขึน ี งขืน
้ ด ้วยนํ้ าเสย ่ ขม “รู ้แบบนี.้ ..
รู ้แบบนีจ
้ ะสนใจให ้มากมายทําไม...จะกังวลให ้มากมายทําไม...ฉั นจะไม่
สนว่าเธอคิดยังไง...ไม่สนว่าเธอชอบใคร...ไม่ต ้องไปสนเรือ ั ดิศ
่ งศก ์ รี
หน ้าตา...บัดซบ...ฉั น...ฉั นชอบ...”

เจียงมูเ่ หย่ยังพูดไม่จบ สายตาประหนึง่ สายลมเหนือพัดโหมรัด

ร่างของเขาเอาไว ้

จากนั น
้ อารมณ์ของเขาเพิง่ จะก่อตัว ก็เห็นซาลาเปาตัวน ้อยขาว
นุ่มก ้อนหนึง่ ข ้างเตียงกําลังแสดงท่าทีมังกรยักษ์ ปกป้ องสมบัตล
ิ ํ้าค่าของ
ตัวเองจ ้องเขม็งมาทีเ่ ขา

แววตาน ้อยๆ นั่ น...เ**้ ้ยมโหดดุร ้าย...

 ตอนที่ 1746 หลอกล่อออกมา
เขาถึงว่าทําไมใครบางคนถึงวางใจให ้เขามาเจอหนิงซไี ด ้...

ทีแ ี งิ่ นีร้ อเขาอยู.่ ..

่ ท ้ก็มส

สุดท ้าย ด ้วยสายตามังกรผยองตัวน ้อย ให ้ตายเจียงมูเ่ หย่ก็ไม่อาจ

พูดคําสองสามคํานั น
้ ออกมาได ้ ก ้มหน ้าห่อไหล่นั่งอยูต
่ รงนั น ิ้ หวัง
้ อย่างสน
ใบหน ้าหมดอาลัยตายอยาก “บ ้าเอ๊ย ชาติทแ
ี่ ล ้วฉั นไปพังศาลเจ ้าเฒ่า
จันทรามาหรือไง?”

้
เสนชะตารั กถึงได ้อาภัพแบบนี!้

......

กลางดึก ชายแดนประเทศเอฟ

ถังลัง่ ไม่รู ้ว่าดึงต ้นหญ ้าขึน

้ มาจากทีไ่ หน เอามาคาบไว ้ในปาก หัน
หน ้าไปเอ่ยปากกับคนข ้างๆ “ตอนนีเ้ ป็ นชว่ งเวลาทีผ
่ ู ้คุ ้มกันข ้างกาย
เป้ าหมายอ่อนแอทีส
่ ด
ุ คนเดียวทีต
่ ้องระวังก็คอ
ื คนทีส
่ วมแว่นตา เดีย
๋ วฉั น
จะไปล่อหลอก...เอ่อไม่ใช ่ หลอกล่อเขาออกมา!”

ชายชุดดําข ้างๆ ถึงกับพูดไม่ออก ล่อหลอกกับหลอกล่อสองคํานี้

มีอะไรแตกต่าง?

ี งไม่คอ
ชายชุดดําเอ่ยปากด ้วยนํ้ าเสย ่ ยมั่นใจ “แน่ใจว่าคนของ
ึ ว่ายังอันตรายเกินไป! อีกฝ่ ายเดิมทีก็เล่นอาวุธ
พวกเราเพียงพอ? ฉั นรู ้สก
สงคราม ถ ้าเกิดกําลังคนของอีกฝ่ าย...”
 “วางใจได ้เลย บอสบอกแล ้วไง คนทางนั น
้ ครัง้ นีไ
้ ม่มท
ี าง
้
แทรกแซงเด็ดขาด ไม่ต ้องกลัว ใชความกล ้าทําให ้เต็มที!่ ” ถังลัง่ เอ่ยปาก
ี งเด็ดขาด
ด ้วยนํ้ าเสย

ความจริงเดิมทีเขาก็เป็ นกังวล แต่ในเมือ

่ ลูถ ี วบอกแล ้วไม่ม ี
่ งิ เซย
ื่ ว่าจะต ้องไม่มป
ปั ญหา เขาเชอ ี ั ญหาแน่นอน ไม่ใชว่ า่ เขาหลับหูหลับตาเชอ
ื่
ลูถ ี ว...แต่เพราะ ยังไงก็ต ้องเชอ
่ งิ เซย ื่ ผีร ้ายนั่ น!

่ ครัง้ ก่อน ใครจะไปคิดว่าในวินาทีสําคัญลูถ

อย่างเชน ี วจะ
่ งิ เซย
ั ท์ไปหาซาตานโดยตรง สุดท ้ายซาตานก็รบ
โทรศพ ี บอกตําแหน่งอย่าง
ื่ ฟั งเขาทุกอย่าง...
แม่นยํากลับมาจริงๆ ทัง้ ยังเชอ

ื่ ในการชข
เท่าทีเ่ ขารู ้จักซาตานมา เขาเชอ ี้ าดของลูถ ี ว
่ งิ เซย
มากกว่า

หลังจากพูดจบ ถังลัง่ หยิบมือถือสง่ ข ้อความหาถังเยีย

่ อย่าง
ิ
สบายๆ : [ฉั นอยูใ่ นป่ าห่างจากนายออกมาแปดร ้อยเมตรทางทิศสบ
ิ เรือ
นาฬกา ่ งทีน
่ ายถามฉั นครัง้ ก่อน ตอนนีฉ
้ ั นจะบอกคําตอบกับนาย จะมา
ไหม?]

แทบจะเป็ นวินาทีทเี่ ขาสง่ ข ้อความออกไป ถังเยีย

่ ก็รบ
ี ตอบกลับ
เขาหนึง่ คําทันที : [ได ้]

หลอกล่อสําเร็จ หลังจากมองดูรา่ งทีค

่ ุ ้นเคยเดินออกมาจากใน
ห ้อง ถังลัง่ ชูนวิ้ เป็ นรูปโอเคให ้กับคนด ้านหลังอย่างลําพอง “เรียบร ้อย ลง
มือได ้!”
 ่ หนึง่ มุง่ หน ้าตรงเข ้าใกล ้ไปยังสงิ่ ปลูก
ยามรัตติกาล คนลึกลับกลุม
้ ย
สร ้างด ้านหน ้าอย่างไร ้สุมเส ี ง...

ในป่ าทึบ

ตอนทีถ
่ ังเยีย
่ มาถึง ถังลัง่ กําลังนั่ งอยูบ
่ นกิง่ ไม ้หนาบนต ้นไม ้ใหญ่
ต ้นหนึง่

่ า ก็กระโดดทิง้ ตัวลงไป “โฮ่ มาแล ้ว! เร็วขนาดนีเ้ ลย!”

เห็นคนทีม

“คําตอบ!” ถังเยีย ึ
่ มองคนตรงข ้ามใบหน ้าไร ้ความรู ้สก

ถังลัง่ ยักไหล่พด
ู “จุ๊ๆ นายก็รู ้แล ้วนี่ ทําไมต ้องมาถามฉั นอีกล่ะ?”

“ฉั นต ้องการฟั งจากปากนาย!” ถังลัง่ แววตาทวีความดุดน

ั

“แหม~ ได ้~ ฉั นจะพูดให ้ฟั งก็ได ้! มาสูกั้ นสก

ั ยก ถ ้าชนะฉั นจะ
บอก!” ถังลัง่ พูดแล ้วก็จโู่ จมเข ้าหา

ถังเยีย ี น ้าแน่นงิ่ เคลือ

่ สห ่ นไหวเล็กน ้อย หลบหลีกการโจมตีของ
เขา จากนั น
้ ทัง้ สองก็ฟัดกันนั วเนีย

ิ กระบวนท่าผ่านไป ถังลัง่ มองแว่นตากรอบสท

หลังจากสบ ี องของ
อีกฝ่ าย นั ยน์ตาฉายแววลุกวาวราวเปลวเพลิง “จุ๊ๆ ไม่ถอดแว่นตาด ้วย ? ดู
ถูกฉั นหรือไง?”

พูดจบ กระบวนท่าทวีความดุเดือด!
 ี งถังลัง่ ร ้องโหยหวนขึน
หลังจากหนึง่ ร ้อยกระบวนท่าผ่านไป เสย ้
ท่ามกลางป่ าทึบ “โว ้ย! ถังเยีย
่ เจ ้าคนโรคจิต!”

ยังเป็ นสุดยอดคนโรคจิตทีเ่ จอกับคนทีแ

่ ข็งแล ้วยิง่ แข็งกว่าจริงๆ
เพิง่ จะไม่เจอกันไปไม่นานเอง ถึงกับไม่ถอนแว่นตาแล ้ว ภายใต ้
สถานการณ์ไม่คลุ ้มคลัง่ สูกั้ บเขาอย่างสูส.ี ..

ถังเยีย
่ เมือ ่ ภาวะต่อสูจะไม่
่ เข ้าสูส ้ วอกแวกแม ้แต่น ้อย ไม่สนใจ
เรือ
่ งอืน
่ ใดภายนอก

่ ็เป็ นสงิ่ ทีถ

และนีก ่ ังลัง่ ต ้องการ

ไม่รู ้ว่าผ่านไปอีกกีก ั ญาณบรรลุเป้ าหมาย

่ ระบวนท่า ถังลัง่ เห็นสญ
ของปฏิบต
ั ก ี น ้าผ่อนคลายลง และในชวั่ พริบตานี้
ิ ารลับไม่ไกลออกไป สห
เอง เขาก็ถก
ู ถังเยีย
่ บีบเค ้นเข ้าทีจ
่ ด
ุ ตาย

ร่างกายถังลัง่ พลันโหมเข ้าใกล ้อีกฝ่ ายทันที ทว่าไม่ได ้จูโ่ จม แต่

เป็ นกอดอีกฝ่ ายฉั บพลัน เอ่ยงึมงําทีข ิ ย์พ ี่ ขอโทษ...”
่ ้างหูของอีกฝ่ าย “ศษ

ได ้ยินคําพูดนี้ ถังเยีย ้ นควัน หน ้าถอดสห

่ ได ้สติจากสภาวะต่อสูทั ี น
ั
มองไปยังทิศทางไม่ไกลออกไป “ถังลัง่ ! แก..."

เห็นถังเยีย ี งเย็นเยียบ
่ เตรียมจะตามไป ถังลัง่ เอ่ยปากด ้วยนํ้ าเสย
ิ ย์พ ี่ อย่าโทษฉั น ฉั นเคยบอกแล ้ว ฉั น
“ไม่ต ้องไปแล ้ว คนถูกพาไปแล ้ว ศษ
ั รูกบ
ไม่อยากเป็ นศต ั พี่ นีเ่ ป็ นวิธเี ดียวทีฉ
่ ั นพอจะคิดได ้”
 ตอนที่ 1747 งัน ิ จบเห่ไปคนเดียวเถอะ!
้ ก็เชญ
ณ คฤหาสน์ชานเมือง ประเทศหัว

เฟิ งจิน
้ กุมแผลปื นทีต
่ วั ล ้มลุกคลุกคลานเข ้ามาล ้มลงในห ้องมืด
สลัวหนึง่ “ซาตาน! อาเฉียวถูกคนของลูถ ี วชงิ ตัวไปแล ้ว! ท่านรีบ...
่ งิ เซย
รีบสง่ คนไปชว่ ยเขา! ไม่อย่างนั น
้ จะไม่ทันการ...ถ ้าให ้เขาตกอยูใ่ นมือลูถ
่ งิ
ี ว..."
เซย

บนเก ้าอีไ้ ม ้มะเกลือขนาดใหญ่ ชายหนุ่มผมสเี งินใบหน ้าไร ้ซงึ่ การ

เคลือ
่ นไหวใดๆ เอียงหัวเล็กน ้อย ยกถ ้วยชาบนโต๊ะขึน
้ จิบคําหนึง่ อย่างไม่
รีบไม่ร ้อน จากนั น ้
้ ชอนนั ยน์ตาเย็นชาทัง้ สองขึน
้ เอ่ยปากเนิบนาบ “เกีย
่ ว
อะไรกับฉั น?”

เฟิ งจิน
้ พลันใบหน ้าแข็งทือ ิ้ หวัง พูดอย่างร ้อน
่ เต็มไปด ้วยความสน
รน “ซาตาน! เรือ ่ ิ ดบังท่านก่อนหน ้านี้ อาเฉียวมีสว่ นผิด แต่ทอ
่ งทีป ี่ าเฉียว
ทําทุกอย่างก็เพือ
่ ท่านนะครับ! ต่อให ้ท่านโกรธเขายังไง ก็ไม่ควรทนเห็น
เขาตายได ้! เขากับท่านเป็ น...”

ถูกหางตาเย็นเยียบถึงกระดูกของชายหนุ่มกวาดมอง เฟิ งจิง้ ส ี

ี ขาว พลันเงียบเสย
หน ้าซด ี ง กลืนคําพูดสุดท ้ายนั น
้ กลับไป “ท่านประมุข
ท่านเห็นแก่หลายปี ทผ
ี่ า่ นมานีเ้ ขาคอยอยูข
่ ้างกายท่าน แม ้ไม่มผ
ี ลงานแต่ก็
มีความพยายาม...”

“เหอะ ตอนนีจ
้ ะมาร ้องขอความเห็นใจต่อหน ้าฉั นเหรอ ? ตอนที่
เห็นคําพูดของฉั นไร ้ความหมาย ทําไมไม่คด
ิ บ ้างว่าฉั นคือประมุข?”
 เฟิ งจิน
้ เองก็มค
ี ดีตอ ึ กินปูน
่ หน ้าพูดอย่างลับหลังทําอย่าง ยิง่ รู ้สก
ิ หน ้ากับเพลิงโทสะของอีกฝ่ ายในยามนี้ ทําได ้เพียงฝื น
ร ้อนท ้อง การเผชญ
แบกหน ้าขอร ้องต่อ “ถือว่าท่านเห็นแก่แม่ของท่านก็ได ้...”

ได ้ยินเฟิ งจิน
้ เอ่ยถึงแม่ตวั เอง อวิน ิ สห
๋ เซน ี น ้าทวีความเ**้ ้ยม
เกรียม “ใครสร ้างภาพหลอนให ้แก ว่าฉั นจิตใจดีขนาดนั น ื่
้ ? กับคนทีไ่ ม่เชอ
ฟั งฉั นจะยังให ้โอกาสซํ้าแล ้วซํ้าเล่าเหรอ?”

ิ ใจแล ้วว่าจะให ้เฉียวอีด

เห็นอีกฝ่ ายตัดสน ้ น
ิ้ รนด ้วยตัวเอง เฟิ งจิ้
นจึงร ้อนรน “อาเฉียวควบคุมเรือ
่ งราวของพวกเราเอาไว ้ในมือมากมาย ถ ้า
ไปตกอยูใ่ นมือลูถ ี วผลลัพธ์อาจจะไม่อาจคาดคิดได ้! เฮยหลงก็คอ
่ งิ เซย ื
บทเรียนของความล ้มเหลวทีด
่ ท
ี ส
ี่ ด
ุ !”

ก่อนหน ้านีพ
้ วกเขายังคิดว่าเฮยหลงไม่ได ้พูดอะไรจริงๆ สุดท ้าย
่ งทางใต ้ดินของพวกเขาถูกเปิ ดโปงทัง้ หมด ทําให ้พวกเขา
กลับพบว่าชอ
ี เปรียบอย่างสน
อยูใ่ นสถานการณ์เสย ิ้ เชงิ สูญเสย
ี กําลังคนจํานวนมากโดย
ไม่ได ้เตรียมการป้ องกันไว ้ก่อน

ี น ้าอวิน
สห ิ ฉาบไว ้ด ้วยความเย ้ยหยัน “เรือ
๋ เซน ่ งทีแ
่ กพูดมา ฉั น
บอกให ้เขายุตเิ รือ
่ งทัง้ หมดตัง้ แต่เมือ
่ หนึง่ ปี กอ
่ นแล ้ว แต่ลบ
ั หลังพวกแกไป
ทํายังไงกัน คิดว่าฉั นอะไรก็ไม่รู ้หรือไง?”

“ถ ้าตัดการค ้าพวกนั น ี แขนไปข ้าง

้ ทิง้ ไปจริงๆ เท่ากับว่าเราเสย
หนึง่ จะตอบโต ้กับสกุลลูไ่ ด ้ยังไง ? นีเ่ ป็ นแผนยุแยงตะแคงรั่วของลูถ
่ งิ
ี ว ท่านอย่าไปหลงกลเด็ดขาด! ถ ้าอาเฉียวถูกจับโยงเข ้าไปจริงๆ จะ
เซย
เกิดแรงกระเพือ
่ มในองค์กรมหาศาลแค่ไหนท่านคิดบ ้างหรือเปล่า ลูถ
่ งิ
ี วจัดการอาเฉียวเสร็จ คนต่อไปจะต ้องเป็ นท่าน!”
เซย

“งัน
้ เหรอ? ฉั นจะรอดู”

......

้ ฝื นโน ้มน ้าวไม่สําเร็จ สุดท ้ายจําต ้องถอยออกมาใบหน ้า

เฟิ งจิน
ิ้ หวัง
เต็มไปด ้วยความท ้อแท ้สน

ี วเซย
เฟิ งเซย ี วเอนตัวพิงอยูห ี น ้าเฟิ งจิน
่ น ้าประตู เห็นสห ้ ก็แสดงส ี
หน ้าว่าเป็ นไปตามคาด “ฉั นบอกแล ้วว่าไม่มป
ี ระโยชน์! นายคิดว่าเขายัง
เป็ นหุน ิ ให ้อาเฉียวควบคุมทุกอย่างเหมือนในอดีตหรือไง?”
่ เชด

“แต่ทอ
ี่ าเฉียวทําไปทัง้ หมดก็เพือ
่ เขา! ทําไมเขาถึงเป็ นคนเนรคุณ
คนแบบนีไ
้ ด ้!”

ี วเซย
เฟิ งเซย ี วกลอกตามองบน “เพือ
่ บ ้าอะไรกัน! เจ ้าหมอนั่ น
โมโหทีส
่ ด
ุ ก็คอ
ื เรือ
่ งนีแ ่ วกนายอวดฉลาดลักพาตัวเสย
้ หละ ถ ้าไม่ใชพ ี วเป่ า
มาโดยพลการ สงครามกับสกุลลูใ่ นครัง้ นีใ้ ครแพ ้ใครชนะก็ยังไม่แน่! เจ ้า
โรคจิตนั่ นรอคอยสงครามครัง้ นีก
้ บ
ั ลูถ ี วอย่างยากลําบาก ตอนทีก
่ งิ เซย ่ ําลัง
เข ้าด ้ายเข ้าเข็มก็ถก
ู พวกนายทําลายจนไม่เหลือ เขาจะไม่โมโหได ้ยังไง ?
ตอนนีด
้ แ
ี ล ้ว! ในเมือ
่ พวกนายเก่งนั ก งัน ิ จบเห่ไปคนเดียวเถอะ!”
้ ก็เชญ

เฟิ งจิน ี น ้ายิง่ แย่ ตอนทีเ่ ฉียวอีจ

้ ยิง่ ฟั งสห ้ ะจัดการหนิงซ ี เขาเคย
คิดกังวล แต่เขาคิดว่าอย่างมากซาตานก็แค่บน
ั ดาลโทสะออกมา ไม่วา่
ยังไงก็ไม่มท
ี างทําอะไรเฉียวอี้ แต่คด
ิ ไม่ถงึ ว่าจะมาถึงจุดแตกหักอย่าง
สมบูรณ์!

“ปั ญหาในตอนนีค
้ อ
ื จะพูดเกลีย
้ กล่อมท่านประมุขยังไง...”

“เลิกโลกสวยซะที ครัง้ นีไ

้ ปแตะโดนจุดหวงห ้ามของเขาแล ้ว ใคร
พูดก็ไม่มป
ี ระโยชน์ รอความตายไปเถอะ!”
 ตอนที่ 1748 นายต ้องการ**?**
“ดูอย่างถังเยีย
่ ฉลาดกว่านายเยอะ รู ้ว่าเป็ นไปไม่ได ้ จึงไม่คด
ิ จะ
โผล่หน ้ามาหาเจ ้าหมอนั่ นเลย!”

เอ่ยถึงถังเยีย
่ นั ยน์ตาเฟิ งจิน
้ ฉายประกายความหวัง “บางทีถังเยีย
่
อาจจะมีวธิ .ี ..”

ี วเซย
เฟิ งเซย ี วถอนหายใจ “จะมีวธิ อ
ี ะไรได ้ ? ครัง้ ก่อนพวกเรา
แม ้แต่เฮยหลงก็ชว่ ยออกมาไม่ได ้ ครัง้ นีย
้ ังหวังจะชว่ ยอาเฉียวออกมา ? ที่
จัดการได ้ยากยิง่ กว่าก็คอ
ื ครัง้ นีอ
้ ก
ี ฝ่ ายยังมีถังลัง่ ...”

ิ ย์ทรยศนั่ น!”
“อย่าเอ่ยถึงเจ ้าศษ

......

ภายในห ้องใต ้ดินโรงกลัน

่ ไวน์เครือสกุลลูแ
่ ห่งหนึง่ แถบชานเมือง

“อ๊าก!”

ภายในห ้องทีบ
่ ด ี งแน่นหนามีเสย
ุ ้วยผนั งเก็บเสย ี งร ้องโหยหวนจน
ั ดังขึน
ทําให ้ขนลุกชน ้ เป็ นระลอก...

“ฉั นพูด...ฉั นพูด...ฉั นพูดทัง้ หมด...”

ลูจ
่ งิ หลีเ่ บ ้ปาก “อะไรกัน ? เร็วขนาดนี?้ เฮยหลงน ้อยของพวกแก
ยังทนได ้ตัง้ สามวันเลยนะ!”

ลูถ ี วนั่ งอยูบ

่ งิ เซย ่ นโซฟา ใบหน ้าไร ้ซงึ่ ความรู ้สก
ึ ใดๆ
 ลูกสะบ ้าหัวเข่าทีม
่ เี ศษเนือ
้ ติดอยูข
่ องเฉียวอีถ
้ ก
ู คว ้านออกมาทัง้
ลูก นอนแน่นงิ่ อยูบ
่ นพืน
้ ประหนึง่ หมาตาย นั ยน์ตาเ**้ ้ยมโหดจ ้องเขม็ง
ไปทีช ั ดิบ
่ ายหนุ่มสูงศก ์ นโซฟาฝั่ งตรงข ้าม แต่วธิ ก
ี ารลงมือกลับน่ากลัวยิง่
กว่าปี ศาจร ้าย นั ยน์ตาเต็มไปด ้วยความหวาดกลัว

ี แรงทีเ่ ขาคิดว่าเฮยหลงจะอดทนไหว...
เสย

คิดว่าลูถ ี วเป็ นเพียงนั กธุรกิจหิวเงิน กลับไม่คด

่ งิ เซย ิ ว่าวิธก
ี ารของ
พวกเขาจะเกินกว่าคนประเภทเขาได ้ถึงขนาดนี้!

ด ้วยการทรมานแบบนี้ ต่อให ้เป็ นเทพก็ทนไม่ไหว...

เหอะ คนสกุลลูม
่ แ ั ้ ตํา่ จอมปลอมหน ้าไหว ้หลังหลอก!
ี ต่พวกชน

เขาจะตายไม่ได ้ เขาจะตายไม่ได ้เด็ดขาด! สกุลลูย

่ ังไม่พน
ิ าศ
ย่อยยับ! เขาจะตายอยูท
่ น
ี่ ี่ อยูใ่ นมือคนพวกนีไ
้ ด ้ยังไง!

ขอเพียงวันนีเ้ ขาเดินออกไปได ้ ไม่มวี ันปล่อยคนพวกนีไ

้ ป
เด็ดขาด!

ยังมีเจ ้าเดรัจฉานเนรคุณคนนั น
้ กล ้าปล่อยเขาให ้ตายไม่แยแส...

ได ้ฟั งเฉียวอีย
้ อมเอ่ยปาก ชายหนุ่มบนโซฟายังคงใบหน ้าไร ้
ึ “ทําต่อ”
ความรู ้สก

ลูจ
่ งิ หลีข
่ ยีห
้ วั “หา ? แต่เขายอมรับสารภาพแล ้วนะ? อ ้อ ก็ได ้
้ ะต ้องไม่ใชเ่ รือ
ยอมรับสารภาพเร็วขนาดนีจ ่ งจริงแน่! งัน
้ ทําต่อก็แล ้วกัน...”

......
 รุง่ อรุณคืบคลาน

่ ด
ชายหนุ่มใสช ี ําท่าทีขงึ ขังเหมือนทีเ่ คยเป็ น เดินออกมา
ุ สูทสด
จากในห ้อง ประหนึง่ เพิง่ ออกมาจากงานเลีย ั ้ สูงอะไรงานหนึง่ ไม่นับ
้ งชน
พลังสงั หารทีแ
่ ฝงอยูร่ อบตัวรวมถึงกลิน
่ คาวเลือดทีร่ ะคนคละคลุ ้ง

ลูจ
่ งิ หลีม
่ องพีช
่ ายข ้างๆ แวบหนึง่ อย่างเลือ
่ นลอย ไม่รู ้ทําไมในใจ
ึ สน
ไม่เพียงไม่รู ้สก ั่ สะท ้าน กลับรู ้สก
ึ อบอุน
่ มาก

เขายิง่ ชอบพีช
่ ายทีเ่ ป็ นแบบนี้

ตัวตนทีแ ่ ่ากลัวของเขา ไม่ใช ่

่ ท ้จริงของเขา กระทั่งอีกด ้านทีน
ท่าทีทเี่ ต็มไปด ้วยความสมบูรณ์จนไม่เหมือนมนุษย์คนหนึง่ ไม่ใชเ่ ขาทีเ่ อา
่ นด ้านมืดทัง้ หมดไว ้บนใบหน ้า
แต่หลบซอ

ถังลัง่ ทีน
่ ั่ งอยูบ ี งฝี เท ้าด ้านหลัง หันหน ้าไป
่ นบาร์เหล ้าได ้ยินเสย
ี น ้าหมองคลํ้าเล็กน ้อย “จัดการได ้แล ้ว?”
ด ้วยสห

ลูจ ิ การ์ดบันทึกเสย
่ งิ หลีโ่ บกซม ี งในมือ “เรียบร ้อย! เพียงพอจะถูก
ิ ประหารชวี ต
ตัดสน ิ !”

ี งเบา “ทําไมต ้องทําให ้ยุง่ ยาก

ถังลัง่ ได ้ฟั งเลิกคิว้ พูดพึมพําเสย
แบบนั น
้ ด ้วย? จัดการเขาเองก็หมดเรือ
่ งแล ้ว!”

ลูถ ี วหันมองเขาแวบหนึง่ อย่างเฉยชา “ถูกต ้องตาม

่ งิ เซย
กฎหมาย”
 ลูจ
่ งิ หลีเ่ ดินยกแก ้วเหล ้าเข ้ามาใบหนึง่ จิบคําหนึง่ โอบไหล่ถังลัง่
พูดอธิบาย “ความหมายของพีช
่ ายฉั นคือ พวกเราเป็ นพลเมืองดีทรี่ ักษา
กฎหมายบ ้านเมือง ย่อมต ้องรู ้กฎหมายเคารพกฎหมาย จัดการไปตาม
กฎหมายดีแล ้ว!”

่ ิ พวกนายรักษากฎหมายดีจริงๆ
ถังลัง่ ได ้ยินมุมปากกระตุก ใชส
เทียบกับพวกนายแล ้ว คุกก็คอ
ื แดนสวรรค์เลยล่ะ...

“นายต ้องการ?” ลูถ ี วมองเขา พลันถามขึน

่ งิ เซย ้ กะทันหัน

“หา? ต ้องการอะไร?” ถังลัง่ ยังไม่เข ้าใจความหมาย

ปลาคาร์ฟเครือ
่ งแปลภาษาบางคนแปลความหมายให ้ฟั งต่อ “พี่
ฉั นถามนายว่า นายต ้องการชวี ต
ิ ของตาแก่นั่นหรือเปล่า เดิมทีเตรียมจะ
มอบให ้กับแมวดํา ถ ้าหากนายต ้องการ ให ้นายก็ได ้! อย่างไรครัง้ นีก
้ ็เป็ น
เพราะนาย พวกเราถึงจับตาแก่นไ
ี่ ด ้!”

ิ้ เสย
สน ี ง ถังลัง่ สห
ี น ้าตะลึงเล็กน ้อย เงียบไปครูห
่ นึง่ จากนั น
้ ยัก
ไหล่เอ่ยปาก “ชา่ งเถอะ คุณพูดถูกต ้อง เราเป็ นพลเมืองดีรักษากฎหมาย
บ ้านเมืองเถอะ!”

ชา่ งเถอะ...ว่าตามนีแ
้ ล ้วกัน...

ถ ้าเขาฆ่าคนคนนั น ่ ตามฆ่าทัง้ ชวี ต

้ ด ้วยมือตัวเอง ได ้ถูกถังเยีย ิ แน่
...
 ่ ้องชายทีพ
ตอนที่ 1749 ใชน ่ รี่ ักทีส
่ ด
ุ หรือเปล่า
ออกจากโรงกลัน
่ ไวน์ใต ้ดิน

สายลมเย็นแห่งรุง่ อรุณ พัดกลิน

่ คาวเลือดตลบอบอวลบนร่างของ
คนทัง้ สองแผ่กระจาย

เหน็ ดเหนือ
่ ยมาหนึง่ วันหนึง่ คืน ลูจ
่ งิ หลีย
่ ด
ื ตัวบิดขีเ้ กียจงัวเงียตา
ปรือ อดค่อนขอดไม่ได ้ว่า “พี่ พีว่ า่ เจ ้าหมอนั่ นประหลาดดีไหม! ความลับ
สุดยอดอะไรก็บอกหมด...แต่พอถามว่าผู ้หญิงทีช ื่ อวิน
่ อ ๋ หลานมีทม
ี่ าทีไ่ ป
ยังไง...กลับไม่พด ั แอะ...พ่อของเราก็เหมือนกัน อะไรก็ไม่ยอมบอก
ู สก
พวกเรา!

ความจริงเรือ
่ งนีผ ั ให ้ความสําคัญ
้ มก็ไม่เข ้าใจมาตลอด ด ้วยนิสย
์ ระกูลมากของพ่อ ต่อให ้เจอผู ้หญิงทีช
กับครอบครัวและวงศต ่ อบจนห ้ามใจ
ไม่อยู่ ก็ไม่มท
ี างมีความคิดจะแต่งกับเธอเด็ดขาด! แต่ป้ายหลุมศพภรรยา
รักแผ่นนั น
้ เป็ นลายมือของเขาไม่ผด
ิ เพีย
้ น...ผมอยากรู ้จะตายอยูแ
่ ล ้ว! เรา
เค ้นถามกันอีกรอบดีไหม?”

“ไม่จําเป็ น”

้ ยากมีชวี ต
เฉียวอีอ ิ รอด ถึงยอมสารภาพทุกอย่างแต่โดยดี แต่
สําหรับเขาแล ้ว ยังมีสงิ่ ทีส
่ ําคัญยิง่ กว่าชวี ต
ิ

่ งราวความขัดแย ้งทัง้ หมดนี้ สําหรับเขาแล ้ว ไม่สําคัญ

แต่วา่ เรือ
อะไรเลย
 ลูถ ี วมองท ้องฟ้ าทีป
่ งิ เซย ่ ลายขอบฟ้ าค่อยๆ สว่างขึน
้ อยูน
่ าน ครู่
ต่อมา แววตาหันมองไปทีล
่ จ ี น ้าอ่อนละมุน “กลับไปพักผ่อนเถอะ”
ู่ งิ หลี่ สห

ลูจ
่ งิ หลีข
่ ยีต
้ าทีเ่ กือบจะลืมไม่ขน
ึ้ พยักหน ้า “เอ๋ แล ้วพีล
่ ะ่ ?”

“มีเรือ
่ งต ้องจัดการ”

ลูจ
่ งิ หลีไ่ ด ้ฟั งถลึงตาโตฉั บพลัน รีบพูด “ยังจะจัดการอีกเหรอ! ต่อ
ให ้เป็ นเรือ
่ งคอขาดบาดตายอย่างน ้อยพีก ั งีบค่อยว่ากันนะ!
่ ็ควรหลับสก
ตัง้ แต่พวกเราไปชว่ ยพีส ี วเป่ าวันนั น
่ ะใภ ้กับเสย ้ ผมยังไม่เห็นพีไ่ ด ้นอนเลย!”

“ไม่เป็ นไร”

“จะไม่เป็ นไรได ้ยังไง พี.่ ..”

ี งเพลงเรียกเข ้ามือถือลูถ
เวลานี้ เสย ี วพลันดังขึน
่ งิ เซย ้ เขาจึงยก
มือตัดบทคําพูดลูจ
่ งิ หลีแ
่ ล ้วกดรับสาย

ั โหล? อือ วันนี้ จองเทีย

“ฮล ่ วบินไฟลท์ทใี่ กล ้ทีส
่ ด
ุ ได ้”

ลูจ
่ งิ หลีแ ื่ “พีจ
่ ทบไม่อยากเชอ ่ ะบินไปไหนอีก ? พีไ่ ม่รักชวี ต
ิ แล ้ว
จริงๆ เหรอ! ถ ้าพีเ่ ป็ นอะไรขึน
้ มา พีส ี วเป่ าจะทํายังไง!”
่ ะใภ ้กับเสย

“ฉั นรู ้ว่าทําอะไรอยู”่

“พีร่ ู ้บ ้าอะไร! แม ้แต่ตวั พีย

่ ังเป็ นคนอยูพ
่ ก
ี่ ็ลม
ื ไปแล ้ว! ไม่ได ้ วันนี้
ยังไงพีก
่ ็ต ้องไปนอน! เดีย
๋ วนีท
้ ันที! ไม่อย่างนั น
้ วันนีพ
้ ไี่ ม่ต ้องไป...”
 ยังพูดไม่ทันจบ ลูจ
่ งิ หลีพ ึ เจ็บทีท
่ ลันรู ้สก ่ ้ายทอย จากนั น
้ ภาพ
ตรงหน ้าก็มด ึ คล ้ายว่าตัวเองถูกท่อน
ื มิด สติการรับรู ้ค่อยๆ เลือนราง รู ้สก
แขนขนาดใหญ่ประคองเขาไปอยูด
่ ้านหนึง่ ของรถ

“พี.่ ..”

ื่ ฉั น”
“เชอ

ลูจ
่ งิ หลีห
่ ลับตาลงอย่างไม่ยน ่ ารหลับใหล
ิ ยอม เข ้าสูก

บ ้าเอ๊ย! ไม่พด
ู พลํา่ ทําเพลงก็เอาแต่ทบ
ุ ผมจนสลบ!

ผมยังเป็ นน ้องชายทีพ
่ รี่ ักทีส
่ ด
ุ อยูห
่ รือเปล่า!

เรือ
่ งทีเ่ ขาเป็ นห่วงทีส
่ ด
ุ ได ้เกิดขึน ี่ วซซ
้ แล ้ว เขารู ้ดี...เสย ี ไี ม่อยู.่ ..
ใครก็เกลีย
้ กล่อมเขาไม่ได ้...

......

ในเวลาเดียวกัน

ื่ ต่างๆ ต่างกําลังรายงานละครฟอร์มยักษ์ แนวแฟนตาซย

สอ ี งิ่ ใหญ่
ตระการตาเรือ ั ้ เก ้า ละครทีท
่ งสรวงสวรรค์ชน ่ ก
ุ คนเฝ้ าจับตารอคอยมากทีส
่ ด
ุ
แห่งปี อย่างบ ้าคลัง่ ละครเรือ
่ งนีม
้ เี งินลงทุนห ้าร ้อยล ้าน ทัพนั กแสดงสุด
อลังการกับสองนั กแสดงนํ ารางวัลปาล์มทองคํา วันแรกทีอ
่ อกอากาศก็
ทําเรตติง้ สูงเป็ นอันดับหนึง่ ยอดผู ้ชมในโลกออนไลน์ทะลุหนึง่ ร ้อยล ้าน
ื อีค
อย่างสบายๆ เจียงมูเ่ หย่และเมิง่ ซอ ้ ข
ู่ วัญคูใ่ หม่ขน ิ
ึ้ เป็ นคําค ้นยอดฮต
อย่างรวดเร็ว
 เพราะชว่ งสองสามตอนแรกฉากของหนิงซม
ี ไี ม่มาก ดังนั น
้ กระแส
ความสนใจของเธอจึงยังไม่มาก

ึ โล่งอก จากนั น
แต่วา่ หลินจือจือกลับรู ้สก ้ แห ้งๆ สงิ่ ทีเ่ ป็ นกังวล
้ ยิม
ในตอนนีไ ่ ลัวว่าหนิงซจ
้ ม่ใชก ี ะไม่ดงั แต่กลัวว่าเธอจะดังมากเกินไป...

ื่ เวยป๋ อของหนิงซ ี เลียนแบบการพูดของหนิงซ ี

เธอล็อคอินเข ้าชอ
ั ้ ๆ เจียงมูเ่ หย่รบ
โพสต์ข ้อความโปรโมทสน ี ให ้ความร่วมมือแชร์ตอ
่ ฝั่ งแฟน
คลับในตอนนีเ้ ป็ นไปอย่างราบรืน
่ ไม่มใี ครพบความผิดปกติ

ตอนที่ 1750 ระวังไว ้บ ้างเถอะ!

ตอนทีล
่ จ
ู่ งิ หลีฟ
่ ื้ นขึน
้ มาฟ้ าด ้านนอกมืดสนิทแล ้ว

เขามุง่ ตรงไปหาพีช
่ ายเป็ นอย่างแรก เพิง่ จะออกจากประตูบ ้านมือ
ถือก็สง่ เสย
ี งดังขึน
้ แสดงสายทีโ่ ทรเข ้าเป็ นโม่หลิงเทียน

เจ ้าหมอนีโ่ ทรมาหาเขาตอนนีท
้ ําไม?

ลูจ
่ งิ หลีก ั “ฮล
่ ดรับอย่างสงสย ั โหล พีเ่ ทียนเหรอ! โทรหาผมมี
อะไร?”

ี งโม่หลิงเทียนฟั งดูแล ้วเคร่งเครียดมาก “จิงหลี่ เกิดอะไร

นํ้ าเสย
ขึน
้ กับพีช
่ ายนาย? ทําไมอยูๆ่ ถึงผิดใจกับสกุลกวนได ้?”
 “หืม? ผิดใจ? ก็ผด
ิ ใจกันไง! ผิดใจมานานแล ้ว! แต่พรี่ ู ้ได ้ยังไง ?”
ลูจ
่ งิ หลีถ
่ ามด ้วยความฉงน

“ฉั นจะไม่รู ้ได ้ยังไง? ตอนนีค

้ นทัง้ วงการรู ้หมดแล ้ว! โครงการใหญ่
ทีส
่ กุลกวนตกลงร่วมทํากับภาครัฐในประเทศเมือ
่ ไม่นานมานีถ
้ ก
ู แฉว่ามีการ
ิ บนก ้อนโต ไม่ใชก
ติดสน ่ ารแข่งขันอย่างสุจริต กวนรุย
่ ถูกนํ าตัวไปสอบสวน
สว่ นบริษัทจดทะเบียนตลาดหลักทรัพย์ในต่างประเทศของสกุลกวน
เกือบจะประสบภาวะล ้มละลายภายในคืนเดียว ตอนนีส ่ วหาเสน้
้ กุลกวนเทีย
สายร ้องขอความชว่ ยเหลือ แต่พช
ี่ ายนายประกาศไปทัง้ วงการเลยว่าถ ้า
ใครชว่ ยสกุลกวน คือเป็ นปรปั กษ์ กบ
ั เขา!” โม่หลิงเทียนอธิบายอย่าง
รวดเร็ว

ลูจ
่ งิ หลีต
่ าโตอ ้าปากค ้าง “หา! ฉั นแค่นอนหลับไปคืนเดียวเท่า
นั น
้ เอง...เขาก็เล่นงานสกุลกวนล ้มละลายไปแล ้ว?”

“ตอนนีฉ
้ ั นโทรหาพีน
่ ายยังไงก็โทรไม่ตด
ิ เลยต ้องโทรหานาย ตก
ลงว่าเกิดเรือ
่ งอะไรขึน ี งเข ้ม
้ กันแน่?” โม่หลิงเทียนเร่งเร ้านํ้ าเสย

ลูจ
่ งิ หลีเ่ บ ้ปาก “จิ๊ กวนจือ ่ ว่ ยล่ะส ิ ? พีเ่ ทียน
่ เหยาไปขอร ้องให ้พีช
เดีย
๋ วจะหาว่าฉั นไม่เตือนนะ เรือ
่ งนีท
้ างทีด
่ พ
ี อ
ี่ ย่ายุง่ ดีกว่า ไม่อย่างนั น
้
แม ้แต่จะเป็ นเพือ
่ นกับพีช
่ ายผมก็เป็ นไม่ได ้!”

“ฉั นจะต ้องรู ้เหตุผล!”

ลูจ
่ งิ หลีพ
่ ด ี งเย ้ยหยันดูแคลน “ก่อนทีผ
ู ด ้วยนํ้ าเสย ่ มจะบอกเหตุผล
กับพี่ ผมอยากรู ้ก่อนว่ากวนจือ
่ เหยาพูดกับพีย
่ ังไง”
 “เธอบอกว่าพีช ่ หนิงซ ี เหตุผลนี.้ ..สมเหตุสมผล แต่
่ ายนายทําเพือ
ู ต ้อง ถ ้าไม่ใชเ่ พราะเกิดเรือ
ก็ไม่ถก ่ งอะไรพิเศษจริงๆ เขาไม่มท
ี างทําถึงขัน
้
นี”้

ได ้ยินโม่หลิงเทียนทีย
่ ังนั บว่ามีสติอยูบ
่ ้าง ท่าทีลจ
ู่ งิ หลีจ
่ งึ โอน
อ่อนลง “โชคดีทพ
ี่ โี่ ทรหาผม ถ ้าไปหาพีช ั อย่างเขาคงไม่
่ ายผม ด ้วยนิสย
อธิบายอะไร แล ้วพอพีถ
่ ก ้
ู หล่อนใชกลยุ
ทธ์สาวงาม ร ้องไห ้บีบนํ้ าตา ไม่แน่
ั สนจริงๆ แน่! อีกเดีย
ว่าพีไ่ ด ้สบ ๋ วผมจะสง่ คลิปเสย
ี งสุดบันเทิงไปให ้พีส
่ อง
คลิป พีฟ
่ ั งเอาเองแล ้วกัน!”

ลูจ
่ งิ หลีพ
่ ด
ู จบ ถอนใจพูดว่า “พีเ่ ทียน ผมนั บถือพีท
่ ช
ี่ อบคนคน
หนึง่ อย่างหัวปั กหัวปํ ามาได ้นานขนาดนี้ เลือ
่ มใสในความแน่วแน่ แต่วา่
คนบางคน อาจไม่ได ้เป็ นเหมือนภายนอกอย่างทีพ
่ เี่ ห็น พีร่ ะวังไว ้บ ้าง
เถอะ!”

หลังจากโม่หลิงเทียนวางสายก็จมดิง่ นิง่ เงียบไปนาน

ี งเตือนได ้รับอีเมลฉบับใหม่ดงั ขึน

ไม่นาน เสย ้

่ วนหนึง่ หลังการลังเลชวั่ ครู่ กดปุ่ มเปิ ด มี

โม่หลิงเทียนจุดบุหรีม
ี งดังลอยออกมาจากด ้านใน สห
เสย ี น ้าพลันเหยเกดูไม่ได ้...

ไม่รู ้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ในทีส

่ ด
ุ โม่หลิงเทียนก็กลับมาทีห
่ ้อง
รับรอง

ภายในห ้องรับรอง กวนจือ

่ เหยาเห็นเขาก็เร่งเร ้าถามอย่างกระวน
ี วพูดว่ายังไง?”
กระวาย “หลิงเทียน ถิงเซย
 ั สนซบ
โม่หลิงเทียนมองฝ่ ายตรงข ้ามด ้วยแววตาสบ ั ซอนแวบหนึ
้ ง่
จากนั น ั ท์ถงิ เซย
้ เอ่ยปาก “โทรศพ ี วโทรไม่ตด ่ งิ หลี่ เขาสง่
ิ ฉั นโทรไปหาลูจ
ี งสองคลิปให ้ฉั น”
คลิปเสย

กวนจือ ี ง‟ พลันหน ้าซด

่ เหยาได ้ยินคําว่า „คลิปเสย ี ขาว

โม่หลิงเทียนจ ้องมองผู ้หญิงตรงหน ้าเขม็ง “จือ

่ เหยา เธอมีอะไร
ปิ ดบังฉั นอยูใ่ ชไ่ หม?”

กวนจือ
่ เหยาทรุดตัวนั่ งลงบนเก ้าอีย
้ าวด ้านหลัง รู ้ว่าปิ ดบังไม่ได ้
แล ้ว ฝื นยิม
้ แห ้งๆ เอ่ยปากว่า “คือ...พ่อแม่และพีช
่ ายฉั น...ทําเรือ
่ งที่
ผิดพลาดไป...แต่พวกเขาต่างก็ทําเพือ
่ ฉั น...เพือ
่ ความสุขของฉั น...ฉั น
ยอมแลกทุกอย่างกับความดือ
้ รัน
้ ของตัวเอง...แต่พวกเขาเป็ นผู ้บริสท
ุ ธิ.์ ..”

ตอนที่ 1751 ขับไล่เมฆหมอกร ้ายบนโลกนีไ

้ ปได ้ทัง้ หมด
“บริสท
ุ ธิ?์ จือ
่ เหยา เธอคิดว่า...พวกเขาเป็ นผู ้บริสท
ุ ธิจ์ ริงๆ
เหรอ?” โม่หลิงเทียนเปิ ดคลิปตัวทีส
่ องทันที คําพูดทีโ่ จ่งแจ ้งของคนสกุล
กวนพุง่ ทะลักอยูภ
่ ายในห ้องรับรองทีป
่ ิ ดสนิท

ี งจบลง ภายในห ้องรับรองเงียบสงัด

หลังคลิปเสย

“หลิงเทียน...”

ไม่รอให ้กวนจือ ี้ จง โม่หลิงเทียนเอ่ยปากขึน

่ เหยาชแ ้ ต่อว่า “ใน
งานเลีย
้ งวันเกิดพ่อฉั นครัง้ นั น
้ ทีห ี ก
่ นิงซถ ี ชวี ต
ู ผลักตกนํ้ าจนเกือบเสย ิ ก็
เป็ นพวกเธอเตรียมการไว ้ใชไ่ หม? เหอะ จนถึงตอนนีฉ ื่ เธอว่านั่ น
้ ั นยังเชอ
เป็ นเพียงอุบต
ั เิ หตุ...”

กวนจือ ึ พังทลาย “ไม่วา่

่ เหยาจ ้องชายหนุ่มตรงหน ้าด ้วยความรู ้สก
พวกเขาจะทําอะไร พวกเขาก็เป็ นพ่อของฉั น พีช
่ ายของฉั น! นายจะให ้ฉั น
ทํายังไง? จะให ้ฉั นทนดูสกุลกวนต ้องพังพินาศย่อยยับโดยไม่สนใจหรือ
ไง?”

ั หลังแข็งเกร็ง ดวงตาแดงกํา่ นั ยน์ตาสน

โม่หลิงเทียนสน ิ้ หวังและ
่ เหยา สําหรับเรือ
เย็นเยียบอย่างทีเ่ ธอไม่เคยเห็นมาก่อน “จือ ่ งทีค
่ นใน
ครอบครัวเธอทําทัง้ หมด เธอรู ้ทุกอย่าง ใชไ่ หม ? แต่เธอไม่เคยห ้าม
ปราม!”

ิ หน ้ากับข ้อสงสย
“เหอะ...” เผชญ ั ของโม่หลิงเทียน กวนจือ
่ เหยา
พลันสง่ เสย
ี งหัวเราะเย ้ยหยันเสย
ี งตํา่ ชอนนั
้ ยน์ตาจ ้องมองเขาเอ่ยปาก
ั ถ ้อยชด
อย่างชด ั คํา “ทําไมฉั นต ้องห ้าม ? ผู ้หญิงคนนั น
้ ไม่มอ
ี ะไรคูค
่ วร
ี ว! ถ ้าไม่เพราะถิงเซย
กับถิงเซย ี วถูกผู ้หญิงคนนั น
้ หลอกลวงยั่วยวน พวก
เราสองครอบครัวได ้เกีย
่ วดองกันไปนานแล ้ว ด ้วยอํานาจบารมีของสกุล
กวนของเรา เมือ
่ พวกเราร่วมมือกัน ก็ไม่ต ้องหวาดกลัวเจ ้าลูกนอกสมรสนั่ น
อีก แล ้วเรือ
่ งทัง้ หมดนีก
้ ็จะไม่เกิดขึน ี วเป่ าก็จะไม่ถก
้ เสย ู ลักพาตัว! แต่
ตอนนีถ ี วกลับไม่สนใจไยดี ต่อให ้บาดเจ็บทัง้ สองฝ่ ายอย่างไรก็
้ งิ เซย
จะต ้องล ้มสกุลกวนให ้ได ้! ทัง้ หมดนีเ้ ป็ นเพราะผู ้หญิงคนนั น
้ คนเดียว!”

ึ ไร ้เรีย
โม่หลิงเทียนมองผู ้หญิงตรงหน ้า ความรู ้สก ่ วแรงเอ่อทะลัก
ล ้นฉั บพลัน
 สําหรับความดือ
้ รัน ่ เหยา เขาชงิ ชงั อย่างถึงทีส
้ ของกวนจือ ่ ด
ุ กลับ
ั คํา เพราะว่า...สําหรับเขา เธอก็เป็ นแบบนีม
ไม่อาจว่ากล่าวเธอได ้สก ้ า
ตลอด

แม ้รู ้แก่ใจว่าไม่มท
ี างเป็ นไปได ้ รู ้แก่ใจว่าเธอมีคนทีช
่ อบแล ้ว ก็ยัง
ไม่อาจปล่อยมือ...

ในอดีตไม่วา่ จะเกิดเรือ ิ หน ้ากับสงิ่ ไหน ขอเพียงยัง

่ งอะไร เผชญ
ี งของเธอ เขาก็พอใจจนยากจะ
ได ้เห็นหน ้าเธอ ขอเพียงยังได ้ยินเสย
เปรียบเปรยแล ้ว ยอมทีจ
่ ะทําเพือ
่ เธอได ้ทุกอย่าง

ึ เหมือน
โดยเฉพาะหลังจากเธอกลับจากต่างประเทศมา เขารู ้สก
ตัวเองได ้ชวี ต
ิ ใหม่ ไม่วา่ ทําอะไรก็เต็มไปด ้วยพลังขับเคลือ
่ น พยายามทํา
ทุกวิถท
ี างเอาอกเอาใจเธอ แม ้จะไม่มอ
ี ะไรตอบกลับก็ยน
ิ ดีรับความขมขืน
่
นี้

แต่วา่ ตอนนี้ ทุกครัง้ ทีเ่ จอหน ้า มีแต่ทําให ้เขาอึดอัดจนหายใจไม่

ออก...

ผู ้หญิงในความทรงจําทีเ่ คยทําให ้เขาหัวใจเต ้นแรงได ้จากเขาไป

แสนไกล เลือนรางจนจับต ้องไม่ได ้ เขาแทบจะจําไม่ได ้แล ้วว่าผู ้หญิงคน
นั น
้ ทีเ่ ขาเคยชอบเป็ นยังไง ยังเป็ นคนเดียวกับคนตรงหน ้าหรือเปล่า?

หัวใจของโม่หลิงเทียนเจ็บแปลบอย่างไม่อาจสะกดกลัน
้

ั่ ไหวเล็กน ้อย เบอร์จากต่างประเทศเบอร์หนึง่

ในตอนนี้ มือถือสน
สง่ รูปภาพหนึง่ มาให ้เขา
 บนถนนเล็กๆ สงบเงียบสายหนึง่ หญิงสาวสวมชุดเดรสลายดอกส ี
่ ้างทาง กําลังหยอกล ้อเล่นกับลูกแมวอ ้วนกลมส ี
เขียวอ่อน นั่ งยองๆ อยูข
้ วหนึง่ ใบหน ้าอ่อนละมุนจนสามารถขับไล่เมฆหมอกร ้ายบนโลกนีไ
สมตั ้ ป
ได ้ทัง้ หมด แม ้แต่อาการหายใจไม่ออกทีร่ ม
ุ เร ้าเขาอยูใ่ นตอนนีก
้ ็มลาย
หายไป...

ิ ...
เทียนซน

ิ ...
เทียนซน

ื่ นีว้ นเวียนไปมา
พอได ้สติวา่ สมองของตัวเองอยูๆ่ ก็ปรากฎแต่ชอ
่ นส ี รีบร ้อนเก็บมือถือขึน
โม่หลิงเทียนพลันหน ้าเปลีย ้

คนทีเ่ ขาชอบคือจือ
่ เหยา คนทีเ่ ขารักก็คอ
ื จือ
่ เหยา เขาเคยสาบาน
ชาตินจ
ี้ ะชอบผู ้หญิงคนนีเ้ ท่านั น
้ แต่เขาในตอนนีก
้ ําลังทําอะไรอยู่!

ึ หักหลังตัวเองนีท
ความรู ้สก ้ ําให ้เขาทวีความทุกข์ระทม...

“หลิงเทียน เรือ ้ วกเรามีสว่ นผิดจริง ไม่วา่ ยังไงพีช

่ งในครัง้ นีพ ่ าย
ี วเป่ า แต่ยังดีทเี่ ขาไม่คด
ฉั นก็ไม่ควรลงมือกับเสย ี วเป่ า ตอน
ิ จะทําร ้ายเสย
นั น ี วเป่ าก็ไม่ได ้เป็ นอะไรมาก สว่ นผู ้หญิงคนนั น
้ เสย ้ ก็มถ ี วคอยปกป้ อง
ี งิ เซย
ี หายอะไรให ้เธอไม่ใชห
พวกเราไม่ได ้สร ้างความเสย ่ รือไง? ทีต
่ อนนีเ้ ธอ
ได ้รับบาดเจ็บก็ไม่เกีย ี วพาลไม่เลือก
่ วข ้องกับพวกเราสกุลกวน! ถิงเซย
แบบนี้ ไม่เกินไปหน่อยหรือไง! หลิงเทียน...”
 โม่หลิงเทียนสูดลมหายใจเข ้าลึก ตัดบทคําพูดเธอ “จือ
่ เหยา
่ งพ่อของเธอ ฉั นสามารถชว่ ยหาคนลดโทษให ้เป็ นสถานเบา แต่วา่
เรือ
เรือ
่ งบริษัท...ขอโทษ ฉั นไม่อาจแทรกแซง”

ตอนที่ 1752 ฉั นก็ตด

ั ใจแล ้ว
ได ้ยินโม่หลิงเทียนบอกว่าไม่อาจแทรกแซง กวนจือ
่ เหยาแสดง
ื่
ใบหน ้าเต็มไปด ้วยความไม่อยากเชอ

ผู ้ชายคนนี้ เพือ
่ เธอแล ้ว ไม่วา่ เรือ
่ งอะไรก็ยน
ิ ยอมทําทุกอย่าง ยิง่
ตอนนีเ้ ป็ นชว่ งเวลาทีเ่ ธอต ้องการความชว่ ยเหลือทีส
่ ด
ุ

ี วประกาศแบบนั น
“หลิงเทียน ถิงเซย ้ ออกไป ตอนนีค
้ นทีฉ
่ ัน
ขอร ้องได ้มีแต่นาย คนทีส ี วได ้ก็มแ
่ ามารถพูดต่อหน ้าถิงเซย ี ต่นาย ถ ้าฉั น
ไม่อบ
ั จนหนทาง ฉั นไม่มารบกวนเธอเด็ดขาด...”

ี น ้าตายด ้าน “จือ

โม่หลิงเทียนสห ่ เหยา พวกเราสามคนโตมา
ด ้วยกันตัง้ แต่เด็ก เธอเป็ นเพือ ี วก็เป็ นเพือ
่ นของฉั น แต่ถงิ เซย ่ นฉั น เรือ
่ งนี้
เดิมทีความผิดก็อยูท
่ พ ่ ั นสามารถชว่ ยเธอ
ี่ วกเธอสกุลกวน นีเ่ ป็ นขีดสุดทีฉ
ได ้แล ้ว และเป็ น...สงิ่ สุดท ้ายทีฉ
่ ั นจะทําเพือ
่ เธอ”

อีกอย่าง หนิงซไี ม่เพียงเป็ นคนรักของถิงเซย

ี ว ยังเป็ น...น ้องสาว
ิ ...
ของเทียนซน

กวนจือ
่ เหยาบีบนิว้ มือแน่นทันใด “นายหมายความว่ายังไง?”

โม่หลิงเทียนหลับตาลง จากนั น
้ เอ่ยปาก “จือ
่ เหยา ฉั นเข ้า
ี ว เพราะทีฉ
ใจความยึดติดทีเ่ ธอมีให ้ถิงเซย ่ ั นมีให ้เธอก็เป็ นแบบนั น
้ ”
 “หลิงเทียน ฉั นรู ้ว่านายต ้องเข ้าใจฉั น...”

ไม่รอให ้กวนจือ
่ เหยาพูดต่อ โม่หลิงเทียนตัดบทเธอ “แต่วา่ จือ
่ เห
ยา ฉั นชอบเธอ เป็ นการชอบเธออย่างเปิ ดเผย ตามจีบเธอ ไม่เคยทําร ้าย
เธอและคนข ้างกายเธอลับหลัง และไม่เคยบีบบังคับเธอไม่วา่ เรือ
่ งอะไร
ี ว ไม่ใชค
แต่ทเี่ ธอทํากับถิงเซย ่ วามชอบแล ้ว การชอบใครสก
ั คนจริงๆ
่ ารยอมทําทุกวิถท
ไม่ใชก ี างเพือ
่ ให ้ได ้ตัวเขามา! เธอเข ้าใจไหม?”

โม่หลิงเทียนไม่รู ้ว่าพูดคําพวกนีใ้ ห ้กวนจือ

่ เหยาฟั ง หรือให ้ตัวเอง
ฟั ง

เพียงแต่หลังจากพูดจบ ราวกับร่างกายได ้ปลดปล่อย

เขาคิดถึงคําทีล
่ จ
ู่ งิ หลีพ
่ ด
ู กับตัวเอง คนบางคน อาจไม่ได ้เป็ น
เหมือนภายนอกอย่างทีเ่ ขาเห็น...

เขาคิดมาตลอดว่าคนทีเ่ ขาชอบพิเศษทีส
่ ด
ุ เธอไม่เหมือนกับ
ื่ ว่าเธอ
ผู ้หญิงทัง้ หมด เธอมีเอกลักษณ์โดดเด่นจนต ้องเหลียวมอง เขาเชอ
ตัดใจลงอย่างสง่าผ่าเผยแล ้ว...

ื่ ว่าเธอก็คอ
เขาเชอ ื ผู ้หญิงในอุดมคติทอ ่ ายในใจ เขามีชวี ต
ี่ ยูภ ิ อยู่
ในความทรงจํา จมดิง่ อยูใ่ นโลกมายานั น
้ มาตลอด...

ความจริงเขาน่าจะสงั เกตได ้นานแล ้ว เธอทีเ่ อาแต่พด

ู ว่าตัดใจ อีก
ี วผ่านเขาไม่หยุด แต่ไหนแต่ไรมา
ด ้านกลับคอยหาโอกาสเข ้าใกล ้ถิงเซย
สําหรับเธอแล ้วเขาคงมีคา่ เพียงเป็ นเพือ
่ นสนิทของลูถ ี วเท่านั น
่ งิ เซย ้
่ นกับเธอก็ยังไม่ใช.่ ..
กระทั่งความเป็ นเพือ
 เขาเพียงไม่อยากคิดคํานึงถึงผู ้หญิงทีต
่ วั เองชอบในด ้านทีเ่ ลวร ้าย
ทีส
่ ด ื่ ว่าคนทีต
ุ และไม่อยากเชอ ่ วั เองชอบมานานจะเป็ นคนแบบทีเ่ ขา
ขยะแขยงทีส
่ ด
ุ ...

โม่หลิงเทียนพูดประโยคเหล่านีจ
้ บก็ลก
ุ ขึน
้ ยืนแล ้วผลักประตูเดิน
จากไป

กวนจือ
่ เหยานั่ งนิง่ ค ้างอยูต
่ รงนั น
้ มองไปทางทีช
่ ายหนุ่มจากไป
ึ ตัวแล ้วว่าตัวเองสูญเสย
คล ้ายจะรู ้สก ี อะไรไป...

วินาทีตอ
่ มา เธอรีบลุกขึน
้ ยืน วิง่ ตามโม่หลิงเทียนออกไป จับแขน
ี งสน
ของเขาไว ้แน่น นํ้ าเสย ั่ เครือ “หลิงเทียน...ขอโทษ...ฉั นรู ้ว่าฉั นทําให ้
นายผิดหวัง...ฉั นรู ้ว่าฉั นหลอกนาย...ฉั นไม่เคยล ้มเลิกเรือ
่ งของเขา...แต่
ฉั น...บังคับตัวเองไม่ได ้จริงๆ...ฉั นไม่อาจควบคุมตัวเองได ้...ฉั นรักเขา...
ฉั นไม่อาจทนเห็นสกุลกวนต ้องย่อยยับด ้วยนํ้ ามือของฉั น ขอร ้องล่ะ ครัง้ นี้
เท่านั น
้ ...ได ้ไหม? ครัง้ นีฉ
้ ั นตัดใจจริงๆ แล ้ว ฉั นจะไม่ไปรบกวนเขาอีก...”

โม่หลิงเทียนมองมือของหญิงสาว ไม่ได ้พูดอะไร

ครูต
่ อ
่ มา เขาถึงค่อยๆ ดึงนิว้ มือของหญิงสาวออกจากแขนตัวเอง
เอ่ยปากพูด “จือ
่ เหยา ฉั นก็ตด
ั ใจแล ้วเหมือนกัน”

กวนจือ ี
่ เหยาพลันหน ้าขาวซด

“เพือ
่ เธอ ฉั นทําเรือ
่ งผิดพลาดมากมาย ทําร ้ายคนมากมาย ดังนั น
้
ขอโทษ”
 ิ หรือเปล่า
ตอนที่ 1753 ไปหาเทียนซน
หลังจากนั น ั ดาห์
้ หนึง่ สป

ปากของลูจ
่ งิ หลีก ี ดสก
่ ็เต็มไปด ้วยแผลร ้อนใน เสย ี น
ั จนเนือ
้ แตก
ล ้วนเกิดขึน
้ มาจากทีห
่ ลายวันมานีเ้ ขาคอยเกลีย
้ กล่อมพีช
่ าย แต่พด
ู ยังไง
เขาก็ไม่ฟัง

เขาคิดถึงตอนทีม ี่ วซซ
่ เี สย ี อ
ี ยูด
่ ้วยใจจะขาด พูดเพียงคําเดียว ให ้
ื่ ฟั งอย่างทีส
ทําอะไรก็ทํา เชอ ่ ด
ุ ...

พอคิดถึงเรือ
่ งนี้ เขาก็อยากจะร ้องไห ้

ลูจ ่ ําลังทอดถอนใจด ้วยความโศกเศร ้า มือถือก็สง่ เสย

่ งิ หลีก ี งดัง
ขึน
้ เขาเหล่ตามองแวบหนึง่ พบว่าเป็ นสกุลโม่โทรเข ้ามา

ั โหล คุณป้ าโม่?”

“ฮล

ี งร ้อนรนกระวนกระวาย
เพิง่ จะรับสายมือถือ ปลายสายก็มเี สย
ุ่ ดังลอยมา “จิงหลี่ สองสามวันมานีห
ของคังซูฮย ้ ลานเจอหลิงเทียนบ ้าง
หรือเปล่า?”

“พีเ่ ทียน? ไม่นะครับ! มีอะไรครับ?”

“หลิงเทียนหายตัวไปหนึง่ อาทิตย์เต็มๆ แล ้ว! มือถือโทรติด แต่

ไม่มค
ี นรับสาย ป้ าตามหาไปทั่ว แต่ก็ไม่มใี ครรู ้ว่าเขาไปทีไ่ หน! ป้ าร ้อนใจ
จะตายแล ้ว!”
 “อะไรนะ? หายตัวไป?” ลูจ ่ น ้าถอดสเี ล็กน ้อย
่ งิ หลีห

ั ดาห์กอ
หนึง่ สป ่ น...

นั่ นเป็ นตอนทีเ่ ขาบอกความจริงกับพีเ่ ทียนไม่ใชเ่ หรอ?

่ ด
“คงไม่ใชค ิ ไม่ตกแล ้วเกิดเรือ
่ งอะไรขึน
้ หรอกนะ...” ลูจ
่ งิ หลี่
ี งโดยไม่รู ้ตัว
พึมพําออกเสย

ุ่ ได ้ยินร ้อนรนจนแทบบ ้า “จิงหลี!่ หลานพูดอะไร

คังซูฮย ? เกิด
เรือ
่ งอะไร? ่ งอะไรใชไ่ หม?
หลานรู ้เรือ หลานจะต ้องบอกป้ ามานะ!
ชว่ งเวลานีห
้ ลิงเทียนเขา...หลังจากเรือ ิ ครัง้ ก่อน...เขาอยูก
่ งของเทียนซน ่ บ
ั
ร่องกับรอยมาตลอด...กลับบ ้านตรงเวลาทุกวัน...แต่ไม่รู ้ทําไมจูๆ่ ถึงหาย
ตัวไปนานขนาดนี.้ ..”

ลูจ
่ งิ หลีก
่ ็เป็ นห่วงว่าจะเกิดเรือ
่ งอะไรขึน
้ จําต ้องพูดความจริง
ออกไป “หนึง่ อาทิตย์กอ
่ น พีเ่ ทียนมาถามผมว่าเกิดเรือ
่ งอะไรขึน
้ ระหว่างพี่
ผมกับสกุลกวน...”

“จากนั น
้ ล่ะ? ป้ าว่าแล ้วจะต ้องเกีย
่ วข ้องกับผู ้หญิงคนนั น
้ ! มีแต่
เรือ
่ งทีเ่ กีย
่ วกับเธอ เขาถึงเป็ นแบบนีไ
้ ด ้! ก่อนหน ้านีค
้ นของสกุลกวนยังมา
ขอร ้องพ่อของหลิงเทียนด ้วย แต่พวกเราไม่รู ้เรือ
่ งภายในดีพอ เลยไม่ได ้
แทรกแซง!”

“จากนั น
้ ผมก็พด
ู ไปตามตรง รวมๆ ก็คอ
ื สกุลกวนคอยวางแผนลับ
หลังทําร ้ายแฟนพีช ี ว
่ ายผมหลายต่อหลายครัง้ กระทั่งเกือบจะทําร ้ายเสย
เป่ าไปด ้วย...ผมเห็นว่าครัง้ นีพ
้ เี่ ทียนไม่ได ้ยืน
่ มือเข ้าแทรกแซงเรือ
่ งนีม
้ าก
เกินไป น่าจะคิดได ้แล ้ว เพียงแต่ยังทําใจไม่ได ้ในทันที...”

ลูจ
่ งิ หลีพ
่ ด
ู แล ้วก็รบ
ี พูดปลอบประโลม “แต่คณ
ุ ป้ าไม่ต ้องร ้อนใจ
ไป ผู ้ชายอกสามศอกแบบนั น
้ จะเกิดเรือ
่ งขึน
้ ง่ายๆ ได ้ยังไง คาดว่าเขาคง
จะเจ็บปวดหัวใจ หาทีอ
่ ยูเ่ งียบๆ คนเดียว ตอนทีผ
่ มไม่สบายใจ ก็เป็ นแบบ
นีเ้ หมือนกัน!”

“จริงนะ?”

“จริงครับ คุณน ้าวางใจได ้เลย ผมจะชว่ ยคุณน ้าตามหาด ้วยอีกแรง

ครับ!”

“ดี...ดี...ขอบใจนะจิงหลี.่ ..”

...

ั ท์เสร็จ คังซูฮย
หลังจากคุยโทรศพ ุ่ รีบบอกเรือ
่ งทัง้ หมดให ้โม่เจีย
้
นจางฟั ง

โม่เจีย ั สองสามวัน เธอ

้ นจางพูดพึมพํา “ก็ให ้เขาสงบจิตสงบใจสก
จะร ้อนใจทําไม?”

“ฉั นไม่ร ้อนใจได ้ยังไง! คุณเองก็รู ้ว่าลูกชายของเรารักผู ้หญิงคน

นั น
้ หัวปั กหัวปํ าแค่ไหน! ถ ้าครัง้ นีไ
้ ด ้รับแรงกระตุ ้นมากเกินไปจนปลงไม่ตก
ขึน
้ มาจริงๆ ล่ะ? นีก
่ ็เจ็ดวันเข ้าไปแล ้ว! หลานก็ไม่มแ
ี ล ้ว คุณจะให ้แม ้แต่ลก
ู
ี งึ จะมีความสุขใชไ่ หม?”
ชายก็ไม่มถ
 โม่เจีย
้ นจางเห็นภรรยายิง่ พูดก็ยงิ่ ไร ้เหตุผล จําต ้องรีบเอ่ยปาก “ก็
สง่ คนออกตามหาแล ้วไม่ใชห
่ รือไง! เธออดทนรอก่อนได ้ไหม ? ยังไม่รู ้ว่า
เจ ้าลูกตัวดีนั่นหายไปทีไ่ หนเลย! แม ้แต่ฉันยังหาเขาไม่เจอ!”

ุ่ ไม่รู ้ว่าคิดอะไรได ้ เอ่ยปากขึน

ในตอนนี้ คังซูฮย ้ มากะทันหัน “คุณ
ิ หรือ เปล่าคะ?"
ว่า...หลิงเทียนจะไปหาเทียนซน

ิ ?”
“เทียนซน โม่เจีย ี น ้าเข ้มเล็กน ้อย “เทียนซน
้ นจางสห ิ ไป
ต่างประเทศแล ้วไม่ใชเ่ หรอ?”

ตอนที่ 1754 ปล่อยวาง

ุ่ ยิง่ คิดก็ยงิ่ รู ้สก
คังซูฮย ึ เป็ นไปได ้ “ความจริงชว่ งนีฉ
้ ั นคอยดูอยู่
ึ ทีห
ห่างๆ ความรู ้สก ิ ไม่มท
่ ลิงเทียนมีให ้เทียนซน ึ อะไรเหมือนที่
ี างไม่รู ้สก
ึ ตัวเท่านั น
เขาคิดไปเอง เพียงแต่เจ ้าลูกตัวดียังไม่รู ้สก ้ คุณสงั เกตเห็นไหม
ิ จากไป เขาก็เอาแต่จต
ตัง้ แต่เทียนซน ิ ใจล่องลอยมาตลอด บวกกับแรง
กระตุ ้นในครัง้ นีข ิ จริงๆ ก็ได ้?”
้ องสกุลกวน ไม่แน่วา่ จะไปหาเทียนซน

โม่เจีย
้ นจางถูกพูดกล่อมจนเริม ่ ะ่ ?
่ ไหวเอน “แต่ถ ้าไม่ใชล เธอ
ผลีผลามเข ้าหาหญิงสาวแบบนั น
้ จะไม่เหมาะสมหรือเปล่า!”

ุ่ ลังเลครูใ่ หญ่ “ฉั นเองก็ไม่อยากไปรบกวนเทียนซน

คังซูฮย ิ และ
ี น ้าไปหาเธอด ้วย...ชา่ งเถอะ...พวกเรารอดูกอ
ไม่มห ่ นว่าพรุง่ นีจ
้ ะมีขา่ ว
อะไรไหม...”
 ......

หนึง่ คืนผ่านไป

ยังคงตามหาโม่หลิงเทียนไม่เจอ

ในทีส
่ ด ุ่ ก็สญ
ุ สภาพจิตใจของคังซูฮย ู สลาย ไม่สนใจอะไรอีกแล ้ว
ั ้ เทิม
นิว้ มือสน ิ ทีใ่ ห ้สามีสบ
้ กดเบอร์โทรต่างประเทศของหนิงเทียนซน ื หามา
ให ้

ั โหล?”
“ฮล

ี งอ่อนละมุนกังวานใสทีป
ได ้ยินเสย ุ่ ไม่อาจทน
่ ลายสาย คังซูฮย
ต่อไปได ้อีก พลันสง่ เสย
ี งรํ่าไห ้ “เทียนซน
ิ ...ฉั น...ฉั นคือแม่ของหลิงเทียน
...”

ี งตกใจเล็กน ้อย
“คุณนายโม่?” ปลายสายนํ้ าเสย

ุ่ กล่าวขออภัย
“ฉั นรบกวนการพักผ่อนของเธอหรือเปล่า?” คังซูฮย

“ไม่เลยค่ะ ตอนนีท
้ น ้
ี่ เี่ ป็ นเวลาบ่าย คุณต่างหาก...เชาขนาดนี
.้ ..มี
เรือ
่ งอะไรหรือเปล่าคะ?”

ได ้ยินท่าทีออ
่ นโยนมีมารยาทของหญิงสาวทีป
่ ลายสาย ใจ
ุ่ ยิง่ ทวีความละอายใจ ใบหน ้าร ้อนผ่าว ในตอนนีห
ของคังซูฮย ิ
้ ากเทียนซน
จะตัดสายของเธอทิง้ เธอก็เข ้าใจแต่โดยดี แต่จต
ิ ใจและความประพฤติด ี
ึ เข ้าไปอยูใ่ นกระดูกของหญิงสาวคนนี้ แม ้จะผ่านประสบการณ์
จนซม
มากมายก็ยังเป็ นเหมือนแรกเจอ
 ิ ขอโทษด ้วยทีร่ บกวนเธอ ฉั นถามแค่คําเดียวแล ้วจะ
“เทียนซน
วางสายทันที ไม่รู ้ว่าสองสามวันมานีห
้ ลิงเทียนได ้ไปหาเธอหรือเปล่า ?”
ุ่ ถามด ้วยความตืน
คังซูฮย ่ เต ้นกังวล

ื่ ของโม่หลิงเทียน ทีป
คงเพราะได ้ยินชอ ่ ลายสายเงียบหายไปหนึง่
วินาที จากนั น
้ เอ่ยปาก “ไม่นะคะ”

ุ่ สห
“ไม่ได ้ไป?” ความหวังสุดท ้ายไม่เหลือแล ้ว คังซูฮย ี น ้าแข็งทือ
่
่ ้วงผลึกนํ้ าแข็ง
ฉั บพลัน หัวใจประหนึง่ จมดิง่ สูห

ี งสะอืน
ได ้ยินเสย ้ ไห ้ของอีกฝ่ าย หญิงสาวรีบถาม “คุณนายโม่ ไม่
เป็ นอะไรนะคะ?”

“ฉั นไม่เป็ นไร...หลิงเทียนเขา...อยูๆ่ เขาก็หายตัวไป...ฉั นเป็ น

ห่วงว่าจะเกิดเรือ
่ งอะไรขึน
้ กับเขา...มือถือเขาโทรติด แต่ไม่มค
ี นรับสาย...
ถ ้าเป็ นไปได ้ รบกวนเธอโทรหาเขาได ้ไหม หรือจะสง่ ข ้อความหาเขาก็ได ้
...ถามหน่อยว่าเขาอยูท
่ ไี่ หน...ไม่แน่วา่ พอเธอโทรไป...เขาจะตอบกลับ
ุ่ รํ่าไห ้ขอร ้อง
...” คังซูฮย

“คือ...”

“ฉั นเข ้าใจว่าเธอลําบากใจ และรู ้ว่าตอนนีฉ

้ ั นอาจจะกระวนกระวาย
ใจไปเอง ถ ้าเธอไม่สะดวกก็ไม่เป็ นไร ไม่เป็ นไรเลย...”

“ฉั น จะลองดูแล ้วกันค่ะ แต่ฉันคิดว่า...คงชว่ ยอะไรไม่ได ้มาก...”

 ิ ! ไม่วา่ ยังไง
“จริงเหรอ? ดีจังเลย! ขอบใจนะ! ขอบใจนะเทียนซน
ก็ขอบใจเธอมาก!”

...

ประเทศเอ็ม เมืองลัว่

ิ วางสายโทรศพ
หนิงเทียนซน ั ท์ จากนั น
้ ก็นั่งลงบนม ้านั่ งยาว
ภายในสวนมหาวิทยาลัย จิตใจเหม่อลอย

เมือ ุ่ ไม่ได ้ เธอจึง

่ ครูเ่ พราะทนการครํ่าครวญขอร ้องของคังซูฮย
รับปาก

ึ ว่าเรือ
หลังจากสงบสติอารมณ์ลง ก็รู ้สก ่ งนีถ
้ ้าให ้เธอยืน
่ มือเข ้าไป
ยุง่ อาจจะไม่เหมาะสมเท่าไหร่...

ั ท์หาหนิงซ ี
หลังการใคร่ครวญ เธอโทรศพ

ั โหล เสย
“ฮล ี่ วซ.ี ..”

ั โหล สวัสดีคะ่ ฉั นหลินจือจือเป็ นผู ้จัดการหนิงซ ี คุณเป็ น

“ฮล
่ าวของหนิงซใี ชไ่ หมคะ?” เสย
พีส ี งทีป ่ นิงซ ี
่ ลายสายกลับไม่ใชห

่ ะ่ ”
“ใชค

“ขอโทษด ้วยนะคะ เธอกําลังทํางานอยู่ ตอนนีค

้ งไม่สะดวก
รับสาย ไว ้ฉั นจะบอกให ้เธอสง่ ข ้อความกลับได ้ไหมคะ?”
 ึ ผิดต่อใครก็พอ
ตอนที่ 1755 ทําไปตามหัวใจ ไม่รู ้สก
“อ๊ะ...ไม่เป็ นไรค่ะ ไม่ใชเ่ รือ
่ งด่วนอะไร ไม่ต ้องรบกวนเธอ”

ี ําลังยุง่ หนิงเทียนซน
เห็นหนิงซก ิ รีบวางสาย

่ นึง่ หญิงสาวพลันสา่ ยหน ้าเบาๆ รู ้สก

สงบนิง่ ครูห ึ ว่าตัวเองน่า
ขบขัน

อย่างไรก็ไม่เกีย
่ วข ้องกันนานแล ้ว ทําไมต ้องแคร์วา่ เขาจะคิด
ยังไง ทําไมต ้องสนว่าจะเหมาะสมหรือเปล่า?

ึ ผิดต่อใครก็พอ
ทําไปตามหัวใจ ไม่รู ้สก

ิ ปล่อยวาง เปิ ดวีแชท สง่ ข ้อความหนึง่ ไปอย่าง

หนิงเทียนซน
รวดเร็ว จากนั น ื อีกด ้าน เดินมุง่ หน ้าไปยังห ้องเรียน
้ หยิบหนั งสอ

......

ณ เมืองเอส บนเกาะแห่งหนึง่

เกาะเล็กๆ ตัง้ อยูอ

่ ย่างโดดเดีย
่ วท่ามกลางท ้องทะเล บนเกาะมี
คฤหาสน์รป
ู ทรงแปลกตาเป็ นพิเศษหลังหนึง่ ตัดขาดจากโลกภายนอก วิว
ทิวทัศน์ตระการตา

ทว่า ในตอนนี้ ภายในโรงบ่มไวน์กลับกระจัดกระจายไม่เป็ น

ระเบียบ
 ิ้ เชงิ
ผ ้าม่านหนาขนาดใหญ่บดบังแสงจากภายนอกได ้อย่างสน
ไวน์ในโรงบ่มถูกรือ
้ ค ้นออกไปจนเกือบหมด ขวดไวน์เปล่ากองระเกะระกะ
เต็มพืน
้ กลิน
่ แอลกอฮอล์ฉุนจมูกลอยอบอวล

ชายหนุ่มนอนอยูท
่ า่ มกลางขวดไวน์และเศษแก ้วเศษเล็กเศษน ้อย
ร่างกายซูบผอมไปเท่าหนึง่ แก ้มทีเ่ ต็มไปด ้วยหนวดเคราตอบยุบเข ้าไป
ิ้ หวังไร ้ซงึ่ แววเปล่งประกาย ประหนึง่ สต
ด ้านใน นั ยน์ตาสน ั ว์ทใี่ กล ้จะสน
ิ้ ใจ
...

ี ง มีบางครัง้ ทีห
มือถือข ้างๆ เปิ ดโหมดปิ ดเสย ่ ง
่ น ้าจอสว่างวาบ สอ
แสงไปทั่วห ้องทีม
่ ด
ื สลัว

ไม่รู ้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ชายหนุ่มยืนขึน

้ เหมือนหุน
่ ยนต์ หยิบ
ขวดไวน์ขน ั ้ เก็บไวน์ทห
ึ้ จากชน ั้
ี่ ายไปแล ้วกว่าครึง่ ชน

้
สนเท ้าไม่รู ้ว่าสะดุดอะไรเข ้า ล ้มทัง้ ยืนลงไปกองกับพืน
้

ชายหนุ่มไม่ได ้สนใจอะไร นอนทิง้ ตัวอยูต

่ รงนั น
้

่ งแสงสว่างขึน
ในตอนนี้ มือถือข ้างตัวสอ ้ อีกครัง้

นั ยน์ตาของชายหนุ่มคล ้ายว่าไม่เห็นอะไร แม ้แต่หางตาก็ไม่แล

มอง เพียงแต่ เหมือนจะรําคาญแสงสว่างทีส ่ งข ้างดวงตานั น
่ อ ้ เกะกะรกลูก
ตา ในทีส
่ ด ้ งทัง้ หมดทีม
ุ เขาก็ใชพลั ่ .ี ..
 วินาทีทน
ี่ วิ้ มือกดไปทีป
่ มโฮม
ุ่ ิ้ หวังตายด ้านพลันปะทุ
นั ยน์ตาสน
ขึน
้ ราวกับเปลวไฟ ร่างทัง้ ร่างกระเด ้งลุกขึน ื่ บนหน ้าจออย่างไม่
้ นั่ ง มองชอ
ื่ สายตา
อยากเชอ

ิ ...?
เทียนซน

่ น ้าจอเห็นเพียงคนสง่ ข ้อความ ไม่เห็นเนือ

เพราะทีห ้ ความข ้างใน
ั่ เทาแทบจะในทันที
โม่หลิงเทียนปลดล็อกมือถือด ้วยนิว้ มือสน

แต่ในตอนนีเ้ อง เพราะว่าแบตหมด มือถือจึงปิ ดเครือ

่ งอัตโนมัต ิ

“บ ้าเอ๊ย!”

ี งคนมาตลอดเจ็ดวันเจ็ดคืน มีเสย
โรงบ่มไวน์ทไี่ ม่มเี สย ี งสบถด่า
ของชายหนุ่มดังลอยมา

หาทั่วทัง้ คฤหาสน์ก็หาทีช
่ าร์ตแบตไม่เจอ

ชายหนุ่มรีบผลักประตูออกไป ขับเรือยอร์ช มุง่ หน ้าออกไปจาก

เกาะเล็กๆ

แผ่นดินใหญ่ทอ
ี่ ยูใ่ กล ้กับเกาะเล็กๆ ทีส
่ ด
ุ คือหมูบ
่ ้านชาวประมง
เขารีบพุง่ ตรงไปยังร ้านขายของชําไม่ไกลออกไปแห่งหนึง่

“เถ ้าแก่...ทีช
่ าร์ตแบต...มีหรือเปล่า ?”

ื้ ผ ้ารุง่ ริง่ หน ้าตาผมเผ ้ายุง่ เหยิง

เจ ้าของร ้านอยูๆ่ ก็เห็นชายหนุ่มเสอ
ตกใจสะดุ ้งโหยง “คุณ...”
 ไม่รอให ้เจ ้าของร ้านพูด โม่หลิงเทียนตบเงินหนึง่ ร ้อยดอลลาร์ลง
ไปบนโต๊ะ

“มี! มีอยูแ
่ ล ้ว! คุณต ้องการแบบไหนเราก็ม!ี ”

“ทีน
่ ช
ี่ าร์ตแบตได ้ไหม?”

ี่ ้างเท ้าคุณ ใช ่ ตรงนั น

“ได ้ครับ ดูทข ี บ!”
้ มีปลั๊กเสย

โม่หลิงเทียนรับทีช
่ าร์ตแบต หย่อนก ้นนั่ งลงบนพืน
้ ทันที จากนั น
้
ี บทีช
เสย ี บ
่ าร์ตเข ้าไปยังเต ้าเสย

ิ วินาที...
หนึง่ วินาที...ห ้าวินาที...สบ

้
“ทําไมชาแบบนี
?้ ”

“แหะๆ ทีน
่ อ
ี่ ยูห
่ ลังเขา จะเร็วไปไหนได ้ คุณรออีกเดีย
๋ วเถอะ!”
ชายวัยกลางคนเจ ้าของร ้านมองประเมินเขาอย่างแคลงใจไม่หยุด “พ่อ
่ รือเปล่า ? ให ้ฉั นชว่ ยแจ ้งความให ้
หนุ่ม เธอถูกพวกขายตรงหลอกมาใชห
ไหม?”

“ไม่ต ้อง” ดวงตาของโม่หลิงเทียนจ ้องมองแถบแสดงสถานะส ี

แดงสดบนหน ้าจอไม่วางตา

รอถึงสามนาทีเต็มๆ ในทีส
่ ด
ุ มือถือก็เปิ ดเครือ
่ งได ้

โม่หลิงเทียนกําลังจะกดเข ้าไปในวีแชท กลับต ้องชะงัก บีบนิว้ มือ

แน่นแล ้วคลายออก ซ้ําไปซํ้ามาไม่รู ้กีค
่ รัง้ ในทีส
่ ด
ุ ก็กดเปิ ดวีแชท เห็น
ข ้อความนั น
้ ...
 ตอนที่ 1756 สงิ่ เดียวทีส
่ ามารถทําให ้เธอได ้
ิ : คุณอยูท
[เทียนซน ่ ไี่ หน ? แม่คณ
ุ เป็ นห่วงมาก ถ ้าคุณอ่านแล ้ว
ั ท์หาท่านด ้วย]
โทรศพ

โม่หลิงเทียนมองดูข ้อความนั น
้ เลือดในร่างกายทีก
่ ําลังสูบฉีด
อารมณ์ทะลักล ้นไร ้การควบคุม พลันสงบนิง่ ลงในชวั่ พริบตา

่ าพลวงตา...
ไม่ใชภ

ทีแ ่ าพลวงตา...
่ ท ้ก็ไม่ใชภ

ั เพลงด ้านหนึง่ จัดร ้านไป

ชายวัยกลางคนเจ ้าของร ้านด ้านหนึง่ ฮม
ด ้วย หางตาเหลือบไปเห็นชายหนุ่มนั่ งชาร์ตแบตอยูข
่ ้างประตูของเขา และ
ไม่รู ้ว่าเกิดอะไรขึน ั หลังตัง้ เกร็ง นิว้ มือกําแน่น ก ้มหน ้าจ ้องมือถือ
้ กับเขา สน
เขม็ง ครูต
่ อ
่ มาก็มห
ี ยาดนํ้ าหยดติง๋ ๆ ลงบนหน ้าจอมือถือของเขา...

้ พ่อหนุ่ม เป็ นอะไรกันแน่ ? ไม่ต ้องการความชว่ ยเหลือจริงๆ

“เฮอ!
ใชไ่ หม?” ชายวัยกลางคนเข ้าไปสอบถามอย่างเป็ นกังวล

ชายหนุ่มไม่ได ้เงยหน ้า “ขอบุหรีซ

่ องหนึง่ ”

“คุณต ้องการแบบไหน? ทีน

่ ไ
ี่ ม่มบ
ี ห
ุ รีช ั ้ ดีอะไร ฉั นกลัวคุณจะไม่
่ น
คุ ้นเคย...”

“อะไรก็ได ้ ไม่เป็ นไร”

ชายวัยกลางคนด ้านหนึง่ มองประเมินเขา อีกด ้านหยิบบุหรีซ

่ อง
ั ้ วางให ้เขาอย่างลังเล พร ้อมกันนั น
หนึง่ จากชน ็ ให ้เขาอันหนึง่
้ ก็หยิบไฟแชก
 โม่หลิงเทียนจุดบุหรี่ สูบอัดเข ้าไปเต็มปอด พลันสําลักกลิน
่ ที่
ปะทะเข ้ามาในจมูกจนไอไม่หยุด

ชายวัยกลางคนเห็นแล ้วหัวเราะร่วน “สําลักสน

ิ ะ! บุหรีท
่ น
ี่ ม
ี่ แ
ี ต่รส
นี้ เข ้มดีไหมล่ะ!”

ชาวบ ้านทีน ื่ มีนํ้าใจ ชายวัยกลางคนคงกลัวจะเกิดเรือ

่ ใี่ สซอ ่ งกับ
เขา คอยชวนเขาพูดคุย คําพูดพรํ่าพรรณนาพวกนั น
้ ดังก ้องอยูข
่ ้างหูเขา
ผืนทะเลกว ้างไม่ไกลออกไป ท ้องฟ้ าค่อยๆ ทอแสงประกาย ลมทะเลที่
คละคลุ ้งไปด ้วยกลิน ื้ กระทบมาทีใ่ บหน ้า...
่ อายเค็มชน

้ ในมือถือ ซํ้าแล ้วซํ้าเล่า

โม่หลิงเทียนมองดูข ้อความนั น

ร่างกายคล ้ายมีบางสงิ่ อยูๆ่ ก็ถก

ู พลังมหาศาลครอบงํา พลัน
ทะลวงขึน
้ มาจากพืน
้ ดินมืดมิดไร ้แสงเดือนแสงตะวัน...

เวลาหมุนผ่านไปเงียบๆ...

ชายหนุ่มจ ้องมองข ้อความนั น

้ ไม่ขยับเขยือ ่ ง
้ น นิว้ มือแตะอยูใ่ นชอ
ตอบกลับ สุดท ้ายแล ้ว ก็ไม่ได ้ทําอะไร

รอจนแบตมือถือเพิม
่ ขึน
้ ในระดับหนึง่ โม่หลิงเทียนเลือ
่ นไปที่
บันทึกการโทร กดโทรออกหาคนทีบ
่ ้าน

ั โหล แม่...”
“ฮล

“หลิงเทียน...หลิงเทียน! เป็ นลูกจริงๆ! เจ ้าลูกไม่รักดี! แกหายหัว

ี งของแกเป็ นอะไร ?
ไปไหนมา? รู ้ไหมว่าทําแม่หวั ใจจะวายตายแล ้ว! เสย
ไม่สบายใชไ่ หม? ไม่สบายตรงไหน? ตอนนีล
้ ก
ู อยูท
่ ไี่ หน? หลายวันมานี้
ุ่ โยนคําถามออกมาเป็ นพรวน
หายไปไหนมา?” คังซูฮย

“แม่ ขอโทษ ผมจะกลับไปเดีย

๋ วนี้ ต่อไปจะไม่ทําให ้แม่เป็ นห่วง
อีก”

ี งแหบแห ้งห่อเ**้่ยวของลูกชายที่
“เจ ้าลูกคนนี.้ ..” ได ้ยินเสย
ุ่ ปวดใจแทบทนไม่ไหว
ปลายสาย คังซูฮย

ิ บอกว่าผมไม่เป็ นไร” ชาย

“แม่ รบกวนแม่ โทรกลับหาเทียนซน
หนุ่มเอ่ยปาก

ุ่ ทีป
คังซูฮย ิ
่ ลายสายพอได ้ยินคําพูดนี้ พลันตกตะลึง “เทียนซน
ติดต่อลูกไป? ทําไมลูกไม่บอกกับเธอเอง? หลิงเทียน บอกแม่มาตามตรง
ิ ...”
ลูกคิดกับเทียนซน

“แม่ ไม่ใช”่ นํ้ าเสย

ี งชายหนุ่มไม่มค
ี วามลังเลใดๆ จากนั น
้ เอ่ยปาก
“รบกวนแม่ตอบกลับแทนผมด ้วย มือถือผมแบตใกล ้หมดแล ้ว”

ุ่ ไม่สงสย
คังซูฮย ั อะไรเขาอีก บวกกับอยากพบหน ้าลูกชายเร็วๆ จึง
รีบเอ่ยปากพูด “อืมๆ ได ้...งัน
้ ลูกรีบกลับมานะ!”

“อือ”

...

สูบบุหรีห
่ มดมวน ชายหนุ่มจึงค่อยๆ ลุกขึน
้ ยืน “ขอบคุณ บุหรีน
่ ไ
ี่ ม่
เลว”
 ชายวัยกลางคนหัวเราะแหะๆ มองเขา “ใชไ่ หมล่ะ! บุหรีท
่ น
ี่ ใี่ คร
สูบก็บอกว่าดี! พ่อหนุ่ม คุณไปเจอเรือ ่ รือเปล่า ?”
่ งอะไรมา...ใชห

ชายหนุ่มมองท ้องทะเลไม่ไกลออกไปอย่างสงบนิง่ “ผมแค่เข ้าใจ

เรือ
่ งบางอย่างขึน
้ กะทันหันเท่านั น
้ ”

ในทีส ุ เขาก็เข ้าใจ และยอมรับว่า ชว่ งเวลาทีอ

่ ด ่ ยูเ่ คียงข ้างกันมา
ยาวนานนั่ น เขาหลงรักผู ้หญิงอีกคนหนึง่ แล ้ว

ึ ตัว ระหว่างพวกเขาก็ไม่มท
เพียงแต่ รอจนวินาทีทเี่ ขารู ้สก ี าง
เป็ นไปได ้อีกแล ้ว

สงิ่ เดียวทีฉ
่ ั นสามารถทําให ้เธอได ้ คงมีเพียงเรือ
่ งเดียว

ไม่รบกวน...

ี่ วซม
ตอนที่ 1757 เรียกเสย ี าด ้วย
บ ้านสกุลหนิง

“นายหญิง คุณหนูใหญ่กลับมาแล ้วค่ะ!”

ได ้ยินรายงานจากเด็กรับใช ้ จวงหลิงอวีท
้ น
ี่ ั่ งอยูบ
่ นโซฟาพลันลุก
ขึน ี น ้าปี ตย
้ ไปต ้อนรับด ้วยสห ิ น
ิ ดี

่ ลัว่ เอาถุงน ้อยใหญ่ในมือสง่ ให ้เด็กรับใชอี้ กด ้าน สง่ เสย

หนิงเสวีย ี ง
ร ้องหวานเลีย
่ น “แม่!”
 “จ ้า รีบเข ้ามาเร็ว! เหงือ
่ ท่วมตัวไปหมดแล ้ว วันๆ ลูกต ้องเข ้าออก
บริษัทของครอบครัว บริษัทของตัวเองก็เตรียมจะเข ้าตลาดหุ ้น ยุง่ ขนาดนี้
แล ้ว ยังจะมาทีน
่ อ
ี่ ก
ี ทําไม!”

“แม่ ก็หนูคด
ิ ถึงแม่ไงคะ! ขนมหนั งลา*และรังนกพวกนีห
้ นูฝากให ้
ั ้ เลิศ ปกติไม่ได ้เป็ นอะไรเอามากินบํารุง
คนนํ ามาให ้เป็ นพิเศษ คุณภาพชน
ร่างกายได ้ค่ะ!”

“ของพวกนีเ้ ก็บไว ้ให ้แม่สามีลก

ู เถอะ!”

“แม่สามีหนูก็มใี ห ้ค่ะ”

จวงหลิงอวีจ
้ ับมือเธออย่างห่วงใย “เป็ นยังไงบ ้าง ? ชว่ งนีอ
้ ยู่
สกุลซูสบายดีไหม? เจิง้ หมิน
่ จวินมีทา่ ทียังไงกับลูกบ ้าง?”

หนิงเสวีย
่ ลัว่ ฝื นยิม
้ ออกมา “แม ้จะเทียบกับเมือ
่ ก่อนไม่ได ้...แต่ก็ด ี
ขึน
้ มากแล ้ว...”

ี น ้าลูกสาวก็รู ้ว่าอยูบ
เห็นสห ่ ้านซูคงไม่ได ้รับความเป็ นธรรมแน่นอน
ี น ้าจวงหลิงอวีแ
สห ้ ย่ลงอย่างเลีย
่ งไม่ได ้

หนิงเสวีย
่ ลัว่ รีบเอ่ยปากพูด “แม่ ไม่ต ้องเป็ นห่วงหนูหรอกค่ะ หนู
ั ดิศ
จะพยายามทวงคืนศก ์ รีให ้ท่าน ให ้ทุกคนได ้รู ้ว่าแม่เลีย
้ งลูกสาวได ้เป็ น
อย่างดี!”
 คําพูดนีข
้ องหนิงเสวีย
่ ลัว่ แทงทะลุเข ้าไปกลางใจของเธออย่าง
ิ้ เชงิ จวงหลิงอวีพ
สน ้ ลันซาบซงึ้ ใจอย่างบอกไม่ถก
ู “เด็กดี เสวีย
่ ลัว่ ลูกดี
มากแล ้ว คนพวกนั น
้ ต่างหากทีต
่ าตํา่ แยกแยะคนไม่เป็ น!”

หนิงเสวีย
่ ลัว่ กําลังจะพูดต่อ เห็นหนิงจือ ้ ้เท ้าคํ้ายันเดิน
้ หย่วนใชไม
กลับเข ้ามาจากด ้านนอก รีบลุกขึน
้ ทักทาย “คุณปู่ !”

้ หย่วนผงกศรี ษะเล็กน ้อย ไม่ได ้พูดอะไรเพิม

“อืม” หนิงจือ ่ กําลัง
จะกลับเข ้าห ้อง ไม่รู ้คิดอะไรได ้ ชะงักฝี เท ้าเอ่ยปากพูด “คืนพรุง่ นีเ้ หวิ
นป๋ อกลับมาจากต่างประเทศ พวกเราครอบครัวก็มาพร ้อมหน ้าพร ้อมตากัน
ั หน่อย เธอเรียกเสย
สก ี่ วซม
ี าด ้วย”

จวงหลิงอวีพ ั ของ
้ ลันหน ้าคลํ้าลงฉั บพลัน “คุณพ่อ ท่านก็รู ้จักนิสย
ยายเด็กนั่ นดี ท่านลืมคําทีห
่ ล่อนเคยพูดไปแล ้วหรือคะ ? หล่อนไม่ต ้องการ
เกีย ั นิด! ทําไมพวกเรายังต ้องไปแคร์คน
่ วดองกับสกุลหนิงของพวกเราสก
แบบนั น
้ อีก!”

ในตอนนี้ หนิงเหย ้าหัวทีอ ่ ้านหลังก ้าวเดินเข ้ามา สง่ เสย

่ ยูด ี ง
กระแอมเอ่ยปากพูด “หลิงอวี้ เด็กพูดด ้วยอารมณ์ มีบางอย่างทีพ
่ วกเราก็
ทําไม่ถก ึ น ้อยใจอยูบ
ู ต ้อง ในใจของเธออย่างไรก็ต ้องรู ้สก ่ ้าง ครอบครัว
เดียวกันรักใคร่กลมเกลียวกันดีทส
ี่ ด
ุ ไม่เห็นต ้องเอาความกับเด็กเลย! ฉั น
ี่ วซม
ว่าคืนพรุง่ นีเ้ รียกเสย ี าด ้วยกันเถอะ!”

หนิงจือ
้ หย่วนถึงพยักหน ้าพอใจ จากนั น ื่ ใจเขา
้ เหมือนจะไม่เชอ
ยืนเอ่ยปากตรงนั น
้ ทันที “งัน ั ท์ไปตอนนีเ้ ลย”
้ ก็โทรศพ
 หนิงเหย ้าหัวสา่ ยหน ้าอย่างหมดหนทาง “พ่อ ยังไม่เชอ
ื่ ผมอีกหรือ
ไง? ผมจะโทรให ้เดีย
๋ วนีเ้ ลย!”

จวงหลิงอวีเ้ ห็นแบบนั น ้ มาทันใด สง่ สายตาให ้หนิง

้ ก็ร ้อนรนขึน
เหย ้าหัวไม่หยุด

ี งตํา่ พูดว่า “คุณพ่อสุขภาพไม่ด ี อย่าให ้เรือ

หนิงเหย ้าหัวกดเสย ่ งนี้
ทําให ้ท่านโมโห ก็แค่กน
ิ ข ้าวด ้วยกันมือ
้ หนึง่ เท่านั น
้ อีกอย่างต่อให ้พวกเรา
ิ ชวิ ถงก็จะต ้องเรียกเสย
ไม่เชญ ี่ วซม
ี าด ้วยอย่างแน่นอน ทําไมต ้องให ้เธอ
ได ้เป็ นคนดี ยุแยงครอบครัวของพวกเรา!”

อีกด ้านหนิงเสวีย
่ ลัว่ ได ้ยินคําว่า „ครอบครัว‟ หลุดออกจากปาก
หนิงเหย ้าหัว นั ยน์ตาสะท ้อนแววอาฆาต

ต่อหน ้านายผู ้เฒ่า จวงหลิงอวีไ้ ม่กล ้าพูดอะไรมาก ท่าทีของหนิง

เหย ้าหัวก็เด็ดเดีย
่ ว จึงต ้องจํายอมให ้เขากดโทรออกไป

ั โหล เสย
“ฮล ี่ วซ.ี ..คืนพรุง่ นีล
้ ก
ู ...”

หลังจากหนิงเหย ้าหัวโทรเบอร์มอ ี ด
ื ถือของหนิงซต ิ กําลังจะแสดง
ี งเหมือนเครือ
เป็ นคุณพ่อผู ้เปี่ ยมด ้วยรัก กลับถูกเสย ่ งตอบรับอัตโนมัตท
ิ ี่
ปลายสายตัดบท

ั โหล สวัสดีคะ่ ไม่ทราบว่าคุณเป็ นใครคะ ? ฉั นเป็ นผู ้จัดการ

“ฮล
ของหนิงซ ี เธอกําลังทํางาน ตอนนีไ
้ ม่สะดวกรับสายค่ะ”
 หนิงเหย ้าหัวชะงักงัน จากนั น ี งจองหอง “ฉั น
้ เอ่ยปากด ้วยนํ้ าเสย
เป็ นพ่อของเธอ ไปบอกเธอ เธอจะต ้องรับสาย”

ื่ เออเจียว เป็ นยาสมุนไพร

*ขนมหนั งลา (阿胶) รู ้หรือจักกันในชอ
จีนชนิดหนึง่ ทํามาจากหนั งของลาเอาไปต ้มเคีย
่ วจนได ้เป็ นนํ้ าเหนียวข ้น
มีสรรพคุณในการบํารุงเลือด ได ้รับขนานนามว่าเป็ นหนึง่ ในอัญมณีแห่งการ
บํารุง

ตอนที่ 1758 เกิดความคิดบางอย่าง

“คุณเป็ นพ่อบุญธรรมของเธอ คุณถังซา่ น?”

“พ่อบุญธรรมอะไร ฉั นเป็ นพ่อแท ้ๆ ของเธอ!”

“คุณผู ้ชายท่านนี้ เท่าทีฉ ี ด

่ ั นทราบ หนิงซต ั พันธ์กบ
ั ขาดความสม ั
พ่อแม่แท ้ๆ นานแล ้วค่ะ”

หนิงเหย ้าหัวเดินห่างออกมาเล็กน ้อย จากนั น ี งตํา่ “เสย

้ กดเสย ี แรง
ทีเ่ ธอเป็ นผู ้จัดการของหนิงซ ี ไปได ้ยินข่าวโคมลอยไร ้สาระพวกนีม
้ าจาก
ี่ วซม
ไหน เธอรีบไปบอกให ้เสย ี ารับสายเดีย
๋ วนี!้ ”
 ี ก
“ขอโทษค่ะ คุณผู ้ชายท่านนี้ คนสนิทข ้างกายหนิงซท ุ คนต่างรู ้
ว่าเวลาเธอทํางานจะไม่รับสายสว่ นตัวค่ะ”

...

ี งตัดสายจากมือถือทีป
ได ้ยินเสย ่ ลายสาย หนิงเหย ้าหัวโมโหจน
หน ้าดําไปทัง้ หน ้า

หนิงเสวีย ี น ้าเหยเก นั ยน์ตาฉายแววเปล่ง

่ ลัว่ เห็นหนิงเหย ้าหัวสห
ประกาย “คุณพ่อ เป็ นอะไรคะ?”

“ไม่มอ
ี ะไร...” หนิงเหย ้าหัวย่อมไม่มท
ี างพูดว่าตัวเองถูกอุดปาก
ั ท์ ถูกผู ้จัดการกระจอกคนหนึง่ หักหน ้า สง่ เสย
ในสายโทรศพ ี งกระแอมเอ่ย
ี่ วซก
ปากว่า “เสย ี ําลังยุง่ ไม่สะดวกรับสาย”

หนิงเสวีย ี น ้าเข ้าอกเข ้าใจ “ตอนนีพ

่ ลัว่ แสดงสห ้ ส
ี่ าวดังมาก ย่อม
ิ เธอมา คงไม่ใชเ่ รือ
ต ้องยุง่ เป็ นธรรมดา คิดจะเชญ ่ งง่าย...”

จวงหลิงอวีพ
้ ลันหัวเราะเยาะหยัน “แค่ถา่ ยหนั งไม่กเี่ รือ
่ งเท่านั น
้ ก็
ไม่รู ้จักฟ้ าสูงแผ่นดินตํา่ แล ้ว เมือ
่ ก่อนทีเ่ สวีย
่ ลัว่ ดังๆ หล่อนอยูต
่ รงไหนก็ยัง
ไม่รู ้! ตอนนีท
้ ําทุกวิถท
ี างวางแผนขับลูกออกจากวงการบันเทิง แย่งงาน
ทัง้ หมดของลูกไป นั งคนหน ้าไม่อาย ยังกล ้ามาวางท่าอวดดีตอ
่ หน ้าพวก
เรา?”

หนิงจือ
้ หย่วนกวาดตามองอย่างไม่สบอารมณ์แวบหนึง่ “พอแล ้ว
ี่ วซไี ม่วา่ งก็ชา่ งเถอะ โวยวายทําไม?
ถ ้าเสย
 ถ ้าตอนนั น
้ พวกแกประกาศเรือ ่ ลัว่ ตัง้ แต่แรก ไม่ใช ่
่ งของเสวีย
โกหกมาจนถึงตอนนี้ เสวีย
่ ลัว่ ก็คงไม่ต ้องเป็ นแบบนี้ ถ ้าพวกแกจัดการเรือ
่ ง
ั พันธ์กบ
ความสม ั บ ้านถังให ้เรียบร ้อย เรือ
่ งก็คงไม่บานปลายมาถึงขัน
้ นี้ ทํา
ให ้สกุลหนิงทัง้ หมดต ้องอับอายไปด ้วย

ผลลัพธ์ทงั ้ หมดนีพ
้ วกแกล ้วนสร ้างขึน
้ มาเองทัง้ นั น
้ อย่าเอาแต่
โยนเรือ
่ งไปทีต ี่ วซ!ี ”
่ วั เสย

อีกด ้านหนิงเหย ้าหัวรีบเอ่ยปาก “คุณพ่อ ใจเย็นๆ ก่อนครับ เรือ

่ งที่
ผ่านไปแล ้วก็อย่าเอ่ยถึงอีกเลย สว่ นงานชุมนุมครอบครัวคืนพรุง่ นี.้ ..เสย
ี่ วซ ี
อาจจะเข ้าใจผิดและมีอคติกบ ิ เธอคงจะไม่
ั พวกเราไปบ ้าง คาดว่าผมเชญ
มา แต่ถ ้าเป็ นชวิ ถงและเหวินป๋ อออกหน ้า เธอคงจะให ้เกียรติครับ”

นายผู ้เฒ่าทีย
่ น ่ ้างหนิงซเี สมอมา ก็ทําให ้จวงหลิงอวีไ้ ม่สบาย
ื อยูข
ใจมากแล ้ว ตอนนีเ้ ห็นหนิงเหย ้าหัวทีว่ ันนีเ้ อาแต่ออกหน ้าชว่ ยพูดแทนหนิง
ี ลอด ยิง่ ทําให ้ภายในใจเต็มไปด ้วยความขุน
ซต ่ เคือง

เธอเข ้าใจทุกอย่างดีทส
ี่ ด
ุ หนิงเหย ้าหัวไหนเลยจะเป็ นกังวลว่า
ั ๆ ว่าเขาเห็นนั งตัวดี
สุขภาพของนายผู ้เฒ่าจะรับแรงกระตุ ้นไม่ไหว เห็นชด
นั่ นเข ้าหาสกุลจวงได ้ จึงเกิดความคิดบางอย่างขึน
้

สกุลจวงเห็นแก่ตวั เห็นแก่ผลประโยชน์ทส
ี่ ด
ุ เพือ ื่ เสย
่ ชอ ี งของวงศ ์
ตระกูล ต่อให ้เป็ นเลือดเนือ ื้ ไขของตัวเองก็ทงิ้ ขว ้างไม่สนใจได ้ จะมา
้ เชอ
สนใจนั งตัวดีนั่นจริงๆ ได ้ยังไง?
 ถ ้าสกุลจวงยอมรับนั งตัวดีนั่นจริงๆ นั งตัวดีนั่นคงป่ าวประกาศให ้
คนทัง้ โลกรู ้ไปนานแล ้ว จะปิ ดเงียบแบบนีเ้ หรอ

......

คืนวันต่อมา

งานเลีย ้ งสว่ นตัว หนิงเหย ้าหัว หนิงเหย ้าปั ง

้ งภายในห ้องจัดเลีย
หนิงชวิ ถงสามพีน
่ ้องอยูก ั ครบ ข ้างๆ หนิงชวิ ถงคือกัวเหวินป๋ อทีเ่ พิง่
่ น
กลับมาจากต่างประเทศ หนิงเสวีย
่ ลัว่ และซูเหยีย
่ นเด็กรุน
่ หลังทัง้ สองก็อยู่
ด ้วย

ขณะทีใ่ กล ้จะเริม ่ ลัว่ ใชส้ ห

่ งาน หนิงเสวีย ี น ้าท่าทีหว่ งใย แสร ้งเอ่ย
ี่ วซเี หรอคะ?”
ปากถามอย่างไม่ตงั ้ ใจ “ไม่รอเสย

ได ้ยินคําพูดของหนิงเสวีย
่ ลัว่ อีกด ้านซูเหยีย ี น ้าตะลึงงัน
่ นสห
พลันหันมองไปทางประตูแวบหนึง่ อย่างไม่รู ้ตัว หลังจากงานปาล์มทองคํา
ครัง้ ก่อน นอกจากหน ้าจอทีวแ ื่ ต่างๆ เขาก็ไม่ได ้เจอเธออีก
ี ละข่าวจากสอ
เลย

หนิงชวิ ถงชอนนั
้ ี่ วซไี ม่มเี วลา วันนีไ
ยน์ตาพูด “เสย ้ ม่มาแล ้ว”
 ตอนที่ 1759 ยังมีใครเป็ นคนนอกอีก?
“เอ๋...” หนิงเสวีย ี น ้าแปลกใจ “คุณพ่อก็โทรศพ
่ ลัว่ แสดงสห ั ท์ไป
หาแล ้ว ผู ้จัดการของพีร่ ับสาย บอกว่าเธอกําลังยุง่ ฉั นยังนึกว่าถ ้าคุณน ้า
ชวน...พีจ
่ ะต ้องมาแน่นอน...”

จวงหลิงอวีห
้ วั เราะเยาะ “ตอนนีน
้ ั งตัวดีกําลังยุง่ กับการสร ้าง
ั พันธ์กบ
ความสม ั คนใหญ่โต จะจําพวกเราสกุลหนิงได ้ทีไ่ หนกันล่ะ!”

หนิงชวิ ถงคล ้ายจะไม่สนใจคํายุแยง แววตาเย็นชาตวัดมองเธอ

แวบหนึง่ “ถ ้าแม่หนูซไี ปได ้ดี ฉั นทีเ่ ป็ นอาย่อมดีใจไปกับเธอด ้วย ตอนนี้
ฉั นเดินไปไหน มีใครไม่ชมฉั นทีม
่ ห ้
ี ลานทัง้ สวยทัง้ เก่งบ ้าง ? ตัง้ แต่เชาจน
เย็น คุณหนูผู ้ดี ลูกเศรษฐีไฮโซตัง้ ไม่รู ้เท่าไหร่วงิ่ มาหาฉั น ฝากฉั นขอ
็ กับแม่หนูซ ี อยากไปเยีย
ลายเซน ่ มชมกองถ่ายของเธอ!”

ี น ้าหนิงเสวีย
ฟั งถึงตรงนี้ สห ่ ลัว่ เกือบจะรักษาไม่อยู่ เล็บมือแทง
เข ้ากลางฝ่ ามืออย่างแรง จวง หลิงอวีย ้ อดเขียวแทบจะ
้ งิ่ โมโหจนเสนเลื
ปูดโปนออกมา หนิงชวิ ถงคนนีค
้ อยเป็ นปรปั กษ์ กบ
ั เธอทุกทาง ทุกครัง้ ยัง
ทิม
่ เข ้ามายังจุดตายของเธอ

เธอรู ้แก่ใจว่าเสวีย
่ ลัว่ ออกจากวงการบันเทิงไปแล ้ว ยังเจตนาพูด
คําเหล่านีม
้ าทิม
่ แทงเธอ!

“พอแล ้ว กินข ้าวเถอะ!” กระทั่งนายผู ้เฒ่าสง่ เสย

ี งกระแอมเอ่ย
ปาก ควันสงครามครัง้ นีจ
้ งึ สลายตัวไปอย่างฝื นทน
 “เหวินป๋ อ กลับมาครัง้ นี้ เตรียมจะอยูน
่ านแค่ไหน ?” ระหว่างงาน
นายผู ้เฒ่าชวนพูดคุย

ี งอ่อนโยน “คงอยู่
กัวเหวินป๋ อวางตะเกียบลง เอ่ยปากด ้วยนํ้ าเสย
ไม่นานครับ ทีก ่ พบปะลูกค ้า และชว่ ยชวิ ถงสะสางเรือ
่ ลับมาหลักๆ เพือ ่ ง
บางอย่าง”

สะสางเรือ
่ งบางอย่าง?

ฟั งถึงตรงนี้ หนิงเหย ้าหัวหรีต

่ าลงทันที

้ ก็ได ้ยินหนิงชวิ ถงเอ่ยปาก “เหล่าเฉินฝ่ าย

เป็ นดังคาด จากนั น
การเงินจะเกษี ยณแล ้วไม่ใชเ่ หรอคะ? ตําแหน่งซเี อฟโอทีว่ า่ งลงจะต ้องหา
ี่ วชาญด ้านการเงินระดับสูงด ้วย
คนมาแทน หนูให ้เหวินป๋ อว่าจ ้างผู ้เชย
เงินเดือนสูงลิบจากต่างประเทศมาคนหนึง่ ค่ะ!”

ไม่รอให ้หนิงเหย ้าหัวพูด จวงหลิงอวีอ

้ ดทนต่อไปไม่ไหวแล ้ว
“ว่าจ ้างด ้วยเงินเดือนสูงลิบอะไรกัน? ฉั นว่าเป็ นคนของเธอนั่ นแหละ!
ตําแหน่งผอ.ด ้านการเงิน เหย ้าหัวเตรียมเก็บเอาไว ้ให ้เสวีย
่ ลัว่ นานแล ้ว
เสวีย ั ระยะหนึง่ ก็สามารถเข ้ารับตําแหน่งได ้ เธอเป็ น
่ ลัว่ ทําความคุ ้นเคยสก
กังวลเกินไปหรือเปล่า!”

หนิงชวิ ถงเอ่ยปากเนิบๆ “เป็ นกังวลเกินไป ? พีส

่ ะใภ ้ อย่าลืมนะคะ
ตอนนีแ ื หุ ้นสว่ นใหญ่
้ ม ้ฉั นจะไม่ได ้ดํารงตําแหน่งอะไรในบริษัท แต่ฉันก็ถอ
ทีส
่ ด
ุ ในเครือสกุลหนิง”
 ่ ลัว่ ไม่ได ้รับสว่ นแบ่งหุ ้น แม ้ว่าหนิงเหย ้าหัวจะโอนหุ ้นใน
หนิงเสวีย
มือตัวเองให ้เธอทัง้ หมด เธอก็มห ิ ห ้าเปอร์เซน
ี ุ ้นเพียงสบ ็ ต์เท่านั น
้

ิ เปอร์เซน
แต่หุ ้นสบ ็ ต์ในมือหนิงชวิ ถง บวกกับทีห
่ นิงซโี อนมอบให ้
ิ เปอร์เซน
อีกสบ ็ ต์ทงั ้ หมดรวมเป็ นหุ ้นยีส ิ เปอร์เซน
่ บ ็ ต์ เป็ นหุ ้นสว่ นทีใ่ หญ่
ทีส
่ ด
ุ ของบริษัทในตอนนีจ
้ ริงๆ

จวงหลิงอวีใ้ บหน ้าเต็มไปด ้วยความแค ้นเคือง “แต่เธอก็ไม่มส ิ ธิ์

ี ท
ิ ใจเองโดยพลการ! สง่ คนของตัวเองเข ้าดํารงตําแหน่งทีส
ตัดสน ่ ําคัญอย่าง
เปิ ดเผยแบบนี!้ ”

หนิงชวิ ถงเลิกคิว้ “เอ๋? พูดแบบนี้ หรือว่าพีม

่ แ
ี ล ้ว?”

จวงหลิงอวีแ ี งหึ “เสวีย

้ ค่นเสย ่ นนอก!”
่ ลัว่ ไม่ใชค

ื หนิงชวิ ถงเป็ นเพียงคนนอกคนหนึง่

ความหมายแฝงก็คอ

ได ้ยินคําพูดนี้ หนิงชวิ ถงพลันสง่ เสย

ี งหัวเราะออกมา “เหอะ...
พีส
่ ะใภ ้ พีก
่ ําลังเล่นตลกอยูห ่ นนอก แล ้วยังมีใครเป็ น
่ รือไง ? หล่อนไม่ใชค
คนนอกอีก?”

“หนิงชวิ ถง! อย่าให ้มันมากเกินไปนะ!”

หนิงเหย ้าหัวใบหน ้าเคร่งขรึม “ชวิ ถง เธอทําเกินไปแล ้วจริงๆ หุ ้น

ของเธอเยอะทีส
่ ด
ุ แต่ตอนนีฉ
้ ั นยังเป็ นประธานกรรมการ เรือ
่ งการโอนย ้าย
บุคคลในบริษัทยังไม่ต ้องให ้เธอเข ้ามาแทรกแซง!”
 ี น ้าหนิงชวิ ถงเปลีย
สห ่ นมาดุดน
ั ฉั บพลัน “เหอะ ประธานกรรมการ
ี เหลือเกิน ประธานกรรมการทีใ่ นมือไม่มห
ยิง่ ใหญ่เสย ั ตัวเดียว ? ฉั นจะ
ี ุ ้นสก
บอกให ้นะ ถ ้าไม่ใชว่้ าเสย
ี่ วซไี ม่อยากเข ้าบริษัท ต่อให ้ฉั นจับเธอเข ้ามา
ดํารงตําแหน่งนีล
้ อยๆ ฉั นก็มส ิ ธิ!์ ไม่เชอ
ี ท ื่ จะลองดูก็ได ้!”
 ตอนที่ 1760 แข่งขันอย่างยุตธิ รรม
ในเมือ ี่ วซม
่ เสย ี อบหุ ้นให ้เธอแล ้ว เธอย่อมไม่ทําให ้ความเชอ
ื่ มั่น
และการฝากฝั งของเธอต ้องสูญสลาย จะยอมให ้สงิ สาราสต
ั ว์พวกนีม
้ าเดิน
เพ่นพ่านในบริษัทง่ายๆ ได ้ยังไง

“เธอ...” หนิงเหย ้าหัวโมโหจนเกือบกระอักเลือด

หนิงเหย ้าปั งด ้านหนึง่ ดืม

่ เหล ้าด ้านหนึง่ คอยดูเรือ
่ งสนุกอยูอ
่ ก
ี ด ้าน
เงียบๆ ด ้วยความกรุ ้มกริม
่ ยินดี

ซูเหยีย ี น ้าเริม
่ นพูดแทรกไม่ทัน สห ่ กระอักกระอ่วน แต่สว่ นตัวที่
เขามาในวันนีก
้ ็เพราะมีจด
ุ ประสงค์อน
ื่ ในตอนนีจ
้ งึ นั่ งจิตใจเลือ
่ นลอย

ชว่ งเวลาแบบนีถ
้ ้าเป็ นเมือ ่ นจะต ้องออกมาชว่ ยหนุน
่ ก่อนซูเหยีย
หลังเธอ แต่ชายหนุ่มข ้างตัวเธอในตอนนีก
้ ลับไม่พด ิ้ หนิง
ู อะไรทัง้ สน
เสวีย ี น ้าน ้อยใจ แต่อก
่ ลัว่ กัดริมฝี ปากสห ี ฝ่ ายแม ้แต่ใบหน ้าน ้อยใจของเธอก็
มองไม่เห็น

ไม่รู ้ว่าเริม
่ ขึน
้ ตัง้ แต่เมือ
่ ไหร่ ความสนใจของเขาค่อยๆ เลือน
หายไปจากตัวเธอ

เธอย่อมคาดเดาความคิดของซูเหยีย
่ นออก เขาถูกนั งแพศยานั่ น
ยั่วยวนไม่ได ้สติไปแล ้ว...

ี งไม ้เท ้าเคาะพืน

„ปั งๆ‟ เสย ้ อย่างแรงดังขึน
้ หนิงจือ
้ หย่วนใบหน ้า
เต็มไปด ้วยความโกรธเกรีย
้ ว “พอได ้แล ้ว หุบปากให ้หมด! ฉั นยังไม่ตาย
พวกแกก็คด ่ งให ้บ ้านแตกสาแหรกขาดให ้ได ้ใชไ่ หม?”
ิ จะก่อเรือ
 ในห ้องจัดเลีย
้ งพลันเงียบสนิท

หนิงจือ
้ หย่วนหายใจหอบ ครูต
่ อ
่ มา สูดลมหายใจเข ้าลึกเอ่ยปาก
ี น ้าเคร่งขรึม “เสวีย
ด ้วยสห ่ ลัว่ ประสบการณ์ไม่เพียงพอ ภายในระยะเวลา
ั ้ เข ้าไปดํารงตําแหน่งนั น
อันสน ้ ยังไม่เหมาะสม และยากจะได ้รับการยอมรับ
่ วิ ถงเชญ
ผู ้ดูแลทีช ิ มาต่อให ้เก่งแค่ไหน ถ ้าไม่เข ้าใจสถานการณ์ของหนิง
ื่ จะมีประโยชน์อะไร?”
ซอ

“คุณพ่อ ท่านหมายความว่ายังไงกับแน่ครับ ?” อีกด ้านหนิงเหย ้า

ปั งถามขึน
้ อย่างต ้องการสร ้างความวุน
่ วาย

นายผู ้เฒ่าถลึงตามองหนิงเหย ้าปั งแวบหนึง่ จากนั น

้ เอ่ยปากต่อ
“ชวิ ถง เธอจะเชญ
ิ ใครเข ้ามาในบริษัทก็ได ้ แต่เหมือนกับเสวีย
่ ลัว่ ต ้อง
่ ต ้นจากศูนย์ ให ้คุ ้นเคยกับสภาพการณ์ของบริษัท สําหรับเหล่าเฉิน พ่อ
เริม
จะปรึกษากับเขา ให ้เขายืดเวลาเกษี ยณออกไป ถึงตอนนั น
้ ตําแหน่งนีใ้ คร
จะได ้ไป ชว่ งเวลานีพ
้ วกเธอไปแข่งขันกันอย่างยุตธิ รรมเอาเอง แสดง
ั ยภาพให ้ทุกคนประจักษ์ ด ้วยสายตา เมือ
ศก ่ ถึงเวลาจะจัดประชุมผู ้ถือหุ ้นให ้
ิ ”
ลงคะแนนโหวตตัดสน

นายผู ้เฒ่าพูดแบบนีอ
้ อกมา แม ้ทัง้ สองฝ่ ายจะไม่พอใจ แต่ตา่ งก็รู ้
ว่าในตอนนีใ้ ครก็ทําอะไรอีกฝ่ ายไม่ได ้ หนิงเหย ้าหัวและหนิงชวิ ถงต่างไม่
พูดอะไร ถือว่ายอมรับวิธข
ี องนายผู ้เฒ่าโดยปริยาย

ในทีส
่ ด
ุ อาหารมือ
้ นีก
้ ็ปิดฉากลง
 ระหว่างทางกลับบ ้าน จวงหลิงอวีย
้ ังแค ้นเคืองไม่หาย “แข่งขัน
ั ๆ ว่าคุณพ่อลําเอียงเข ้าข ้างชวิ ถง หนิงชวิ ถง
อย่างยุตธิ รรมอะไรกัน เห็นชด
ไม่เพียงกําหุ ้นจํานวนมากไว ้ในมือ ยังมีกวั เหวินป๋ อคอยหนุนหลัง! เสวีย
่ ลัว่
ของพวกเราจะเอาชนะหล่อนได ้ยังไง? ต ้องโทษนั งตัวดีนั่น ตอนนั น
้ คิดแต่
ั พวกเรา มอบหุ ้นในมือทัง้ หมดให ้หนิงชวิ ถง! ไม่อย่างนั น
จะเป็ นปรปั กษ์ กบ ้
พวกเราจะตกอยูใ่ นสถานการณ์นไ
ี้ ด ้ยังไง?”

หนิงเสวีย
่ ลัว่ เข ้าปลอบประโลม “แม่ อย่าโมโหไปเลยค่ะ พีเ่ หยีย
่ น
ก็จะชว่ ยหนู เนอะพีเ่ หยีย
่ น ใชไ่ หมคะ?”

จนถึงตอนนี้ ซูเหยีย
่ นทีเ่ อาแต่นงิ่ เงียบไม่พด
ู อะไรมาตลอดถึง
ค่อยผงกศรี ษะเอ่ยปาก “ต ้องเป็ นอย่างนั น
้ อยูแ
่ ล ้ว”

ี น ้าจวงหลิงอวีถ
สห ้ งึ ค่อยดีขน ้
ึ้ ดึงมือคนทัง้ สองมาวางซอนกั
น
“พวกเธอรักใคร่กน ่ ําคัญคือต ้องรีบมีลก
ั ดี ทีส ู ความสนใจของนายผู ้เฒ่าจะ
ได ้เอนเอียงมาทีพ
่ วกเธอทัง้ สอง!”

“คุณแม่ ทําไมพูดแบบนีล
้ ะ่ คะ!” หนิงเสวีย
่ ลัว่ ทําหน ้าเขินอาย

จวงหลิงอวีพ
้ ด
ู ตําหนิ “ทีแ
่ ม่พด
ู เป็ นเรือ ่ ําคัญทีส
่ งทีส ่ ด
ุ พวกเธอ
สองคนต ้องฟั งแม่ให ้ดี ซูเหยีย
่ น แม่ของลูกไม่ได ้เร่งเร ้าเหรอ?”

ซูเหยีย
่ นกระแอมเอ่ยปาก “แม่ผมไม่วา่ อะไรครับ ท่านเคารพการ
ิ ใจของพวกเรา”
ตัดสน
 ความจริงตอนทีเ่ ขายังไม่ได ้แต่งงานกับเสวีย
่ ลัว่ แม่ก็รบเร ้า
อยากจะอุ ้มหลานแล ้ว แต่วา่ หลังจากทีเ่ ขาแต่งงานกับเสวีย
่ ลัว่ แม่กลับ
เหมือนว่า...อยูๆ่ ก็เงียบไป...ไม่ได ้เร่งเร ้าพวกเขาอีก...
 ตอนที่ 1761 นีค
่ อ
ื ใต ้หล ้าทีข ้
่ ้าต่อสูมาเพื
อ ่ เจ ้า
กลางดึก ณ ป๋ อจินตีก ื สว่างจ ้า
้ ง ดวงไฟในห ้องหนั งสอ

ลูจ
่ งิ หลีม
่ องดูข ้อมูลในมือ แทบอยากจะเอาไม ้จิม
้ ฟั นมาถ่างหนั ง
ตาของตัวเองไว ้ แต่อมนุษย์บางตนกลับทําเหมือนไม่เป็ นอะไรทัง้ นั น
้ เอา
แต่จัดการกับกองเอกสารยุง่ เหยิงพวกนั น
้

หลายวันมานีเ้ ขาเอาแต่เฝ้ าดูไม่ให ้คลาดสายตา ในเมือ

่ โน ้มน ้าว
ไม่ได ้ จึงทําได ้เพียงจับตาดูยับยัง้ ไม่ให ้เกิดเรือ
่ งขึน
้ กับเขา

“พีค
่ รับ...พี.่ ..ผมรู ้...ผมรู ้พีร่ อว่าพอพีส
่ ะใภ ้ตืน
่ ขึน
้ มา...จะได ้มอบ
โลกทีส
่ งบสุขให ้เธอ...จากนั น
้ ก็พด
ู กับเธอว่า เห็นไหม นีค
่ อ
ื ใต ้หล ้าทีข
่ ้า
้
ต่อสูมาเพื
อ ่ เจ ้า! เหมือนเรือ ั ญาหมัน
่ งสญ ้ เขาเจียงซาน! โรแมนติกสุดๆ
ี่ ็ต ้องมีชวี ต
เลย! แต่พก ิ อยูร่ อวันทีพ
่ ส
ี่ ะใภ ้ฟื้ นขึน ่ รือเปล่า ?”
้ มาด ้วยใชห

ลูถ ี วชอนนั
่ งิ เซย ้ ยน์ตามองลูจ
่ งิ หลีท
่ น
ี่ อนแห ้งเ**้่ยวอยูบ
่ นโซฟา
แวบหนึง่

ลูจ
่ งิ หลีร่ บ
ี กุมท ้ายทอยตัวเองกะทันหัน “ทําไม ? คิดจะตีผมหรือ
ไง? ได ้...ได ้ๆ...ผมรู ้แล ้ว...ผมหุบปาก! ผมยังต ้องเก็บชวี ต
ิ ไว ้จับตาดูพ ี่
ี่ วซซ
แทนเสย ี !ี ”

ี งเพลงเรียกเข ้าจากมือถือลูถ
ในตอนนี้ เสย ี วสง่ เสย
่ งิ เซย ี งดังขึน
้

ชายหนุ่มกดรับสายเหมือนทีเ่ คยเป็ น
 “ประธานลู่ ชว่ งนีส ื่ และแฟนคลับยังเรียบร ้อยดีคะ่ เพียงแต่...
้ อ
่ าวของหนิงซโี ทรศพ
หลายวันก่อนพีส ั ท์มา ไม่ทราบว่ามีธรุ ะอะไรกับหนิงซ ี
้ นิงเหย ้าหัวและหนิงชวิ ถงอาของหนิงซก
วันนีห ี ็โทรศพ
ั ท์มา เหมือนว่าอา
ี ลับมาจากต่างประเทศ จัดงานรับประทานอาหารร่วมกัน
เขยของหนิงซก
ภายในครอบครัว ฉั นหาวิธบ ั อะไร”
ี อกปั ดไปแล ้ว พวกเขาไม่ได ้สงสย

หลินจือจือต่อสายถึงลูถ ี วอย่างเป็ นกิจวัตร รายงาน

่ งิ เซย
ี งั ้ หมด จากนั น
สถานการณ์ของหนิงซท ้ ขอคําแนะนํ า “คือว่า...กับคนพวกนี้
ก็ต ้องปิ ดบังทัง้ หมดใชไ่ หมคะ?”

“ยิง่ รู ้น ้อยคนยิง่ ดี” ลูถ ี วกล่าว

่ งิ เซย

หลินจือจือพยักหน ้า “ได ้ค่ะ ฉั นทราบแล ้ว”

เรือ ี่ วเถาครัง้ ก่อนถือเป็ นสญ

่ งของเสย ั ญาณเตือน สถานการณ์
ี งิ่ คนรู ้น ้อยยิง่ ปลอดภัย
ของหนิงซย

ลูถ ี วเพิง่ จะวางสาย ใครคนหนึง่ ผลักประตูเดินหุนหันเข ้ามา

่ งิ เซย
ถังลัง่ โน ้มตัวเอ่ยปากด ้วยลมหายใจหอบ

“บ ้าจริง! เฉียวอีถ
้ ก ึ่ คนถูกสง่ เข ้าซงั เตไปแล ้ว!
ู ปล ้นตัวไปแล ้ว! ฮย
่ นุษย์หรือเปล่า?”
ยังถูกเอาตัวไปได ้! เจ ้าบ ้านั่ นใชม

“อะไรนะ? ปล ้นคุกใชไ่ หม! โคตรเจ๋งเลย! เป็ นคนเดียวกับทีป

่ ล ้น
ตัวเฮยหลงออกไปหรือเปล่า?” ลูจ
่ งิ หลีพ
่ ลันกระปรีก
้ ระเปร่าขึน
้ มา
 ี ง “วิธก
ถังลัง่ คลายนํ้ าเสย ี ารลงมือแบบนี้ ฉั นคิดว่าน่าจะเป็ นคน
เดียวกัน! คนทางฝั่ งเฉียวอีเ้ หมือนจะยังคิดว่าครัง้ ก่อนเป็ นพวกเราเองที่
ปล่อยเฮยหลงออกมา ความจริงถูกปล ้นออกไปต่างหากล่ะ ตอนนีเ้ จ ้าบ ้า
นั่ นปรากฏตัวอีกแล ้ว!”

ลูจ
่ งิ หลีไ่ ม่เข ้าใจ “คนคนนั น
้ เป็ นใครมาจากไหนกันแน่ ? หรือ
แม ้แต่พวกเฉียวอีเ้ องก็ไม่รู ้? ดูแล ้ว พวกเขาน่าจะเป็ นพวกเดียวกันไม่ใช ่
หรือไง?”

ถังลัง่ ขยีห
้ วั หงุดหงิดงุน
่ ง่าน “เรือ
่ งนีค
้ วามจริงฉั นก็ไม่แน่ใจ แต่ฉัน
อยูใ่ นองค์กรมานานหลายปี ไม่รู ้เลยว่ามีคนแบบนีด
้ ้วย ถ ้ามี ต่อให ้ฉั นไม่รู ้
เจ ้าคนบ ้าพลังอย่างถังเยีย
่ จะไม่รู ้ได ้ยังไง?”

ลูจ
่ งิ หลีพ
่ ยักหน ้าหงึกๆ แสดงท่าที “ทีน
่ ายพูดก็มเี หตุผล”

ี ดายก็แต่วา่ ฉั นยังไม่เคยได ้ปะทะฝี มือกับคนคนนั น

“เสย ้ เลยทัง้
สองครัง้ ไม่อย่างนั น ี น ้า
้ อาจจะจําได ้บ ้าง!” ถังลัง่ พูดจบมองชายหนุ่มสห
เย็นชาหน ้าโต๊ะเอกสารอย่างปวดหัว “บอส ตอนนีจ
้ ะทํายังไงดี?”

ชายหนุ่มเอนตัวพิงเก ้าอีต
้ วั ใหญ่กว ้าง นั ยน์ตาดํามืดประหนึง่ หลุม
ดําลึกทีม
่ องไม่เห็นก ้น “รอ”

“หา? หมายความว่ายังไง?” ถังลัง่ ทําหน ้างง

ลูจ
่ งิ หลีห ี งเต็มไปด ้วย
่ วั เราะร่วนเดินเข ้าไปโอบไหล่ถังลัง่ นํ้ าเสย
ประสบการณ์สงู สง่ กระซบ
ิ เสย
ี งตํา่
 “ตอนทีเ่ จ ้าหมอนั่ นสลบไป พีฉ
่ ั นฉวยโอกาสตอนนั น ่ อง
้ ให ้ฉั นใสข
เล่นบางอย่าง...เข ้าไปในตัวเขา~”

ถังลัง่ เลิกคิว้ ประหลาดใจฉั บพลัน “พวกคุณใสเ่ ครือ

่ งติดตามไว ้ใน
ตัวเฉียวอี?้ ”
 ตอนที่ 1762 ความโด่งดังถึงขีดสุด
“งัน
้ ตอนนีพ
้ อจะรู ้ได ้หรือยังว่าคนไปอยูท
่ ไี่ หนแล ้ว?” ถังลัง่ ไม่ม ี
เวลาให ้คิดมาก ถามเร่งเร ้า

ลูจ
่ งิ หลีอ
่ ธิบายอย่างได ้ใจ “อย่าเพิง่ ใจร ้อน ถึงยังไงอีกฝ่ ายก็
่ นธรรมดา อาจจะคิดถึงแผนนีข
ไม่ใชค ้ องพวกเราก็ได ้ หากเครือ
่ งติดตาม
ี แรงเปล่าน่ะส ิ ? ดังนั น
ตัวถูกค ้นพบ แบบนีเ้ ราก็เสย ิ้ นีพ
้ ของเล่นชน ้ วกเรายัง
ไม่เปิ ดเครือ
่ ง รอเวลาทีพ
่ วกเขาคลายความหวาดระแวงค่อยระบุสถานที!่

อีกอย่าง ของสงิ่ นีย ี งและบันทึกภาพได ้ด ้วย!

้ ังสามารถบันทึกเสย
่ งสามารถโอนถ่ายข ้อมูลทัง้ หมดสง่ มาให ้พวกเรา หากถูก
วินาทีทเี่ ปิ ดเครือ
คนนอกทําลาย มันจะเปิ ดเครือ
่ งและถ่ายโอนข ้อมูลเองอัตโนมัต!ิ ”

ถังลัง่ มุมปากกระตุก เจ ้าสองคนนีส

้ มแล ้วทีเ่ ป็ นพีน
่ ้องกับเจ ้าหมอ
นั่ น...โรคจิตเหมือนกันหมด...

สถานการณ์อย่างในตอนนั น
้ เฉียวอีไ้ ม่เหลืออะไรให ้คุกคามได ้อีก
พวกเขากลับยังมีแผนสองเตรียมเอาไว ้

หรือจะคาดการณ์เอาไว ้แต่แรกแล ้วว่าคนคนนั น

้ จะต ้องปรากฎตัว
อีกครัง้ ?

้
“ความจริงเฉียวอีไ้ ม่เหลือพิษสงอะไรแล ้ว ต่อให ้หนีไปได ้ก็ใชการ
อะไรไม่ได ้อีก ครัง้ นีซ ิ้ เชงิ ล ้างสมองกําลังคน
้ าตานแตกหักกับเขาอย่างสน
ทัง้ หมดของเขาแล ้ว”
 ถังลัง่ พูดแล ้ว ก็มองชายหนุ่มทีแ ี น ้าเก็บซอ
่ สดงสห ่ นความลับ
เอาไว ้อย่างแน่นหนาหน ้าโต๊ะเอกสารแวบหนึง่

ตอนนีจ
้ ัดการเฉียวอีไ้ ด ้แล ้ว แบบนี้ ก ้าวต่อไป เป้ าหมายของเขา
...คงไม่ใชเ่ จ ้าหมอนั่ นหรอกนะ?

ถึงตอนนั น
้ จะไม่เป็ นสงครามทีน
่ ่าหวาดกลัวอีกครัง้ หรือไง?

......

เวลาพลันหมุนผ่าน ชวั่ พริบตาก็ผา่ นมาสามเดือนแล ้ว

ตีต
้ ส
ู งบเงียบมาโดยตลอด สงครามทีถ
่ ังลัง่ คิดไว ้ ไม่ได ้ปรากฎขึน
้

ปาฏิหาริยท
์ ท
ี่ ก
ุ คนรอคอยก็ไม่ได ้ปรากฎขึน
้

หญิงสาวรักอิสระไร ้กฎเกณฑ์ ยังคงนอนสงบนิง่ ในสถานพักฟื้ นตัว

ื เงียบสงบ มีผู ้คุ ้มกันอย่างแน่นหนา ไม่มวี แ
เย็นชด ี่ ววจะฟื้ นขึน ั นิด
้ มาเลยสก

ทีแ
่ ย่กว่านั น
้ คือ ภาพยนตร์เรือ
่ งมารดาทีห ี สดงนํ าเข ้าโรง
่ นิงซแ
ฉายแล ้ว และยังได ้รับรางวัลนั กแสดงนํ าหญิงยอดเยีย
่ มจากเวทีกวาง
ทองคําและเหยีย
่ วทองคําติดต่อกัน บวกกันรางวัลปาล์มทองคําก่อนหน ้า
นั น
้ เธอได ้รับรางวัลนั กแสดงนํ าหญิงจากสามเวทีทท
ี่ รงคุณค่าทรงอิทธิพล
ทีส
่ ด
ุ ในประเทศไปหมดแล ้ว รวมถึงรางวัลน ้อยใหญ่อน
ื่ ๆ พอเห็นว่าเธอ
ได ้รับรางวัลด ้านภาพยนตร์ภายในประเทศเกือบครบทุกเวทีแล ้ว เจียงสงิ
โจวก็ปล่อยข่าวอีกว่า ภาพยนตร์เรือ
่ งมารดายังได ้รับเลือกฉายในงาน
เทศกาลภาพยนตร์นานาชาติลอร์เรนอีกด ้วย
 ในเวลาเดียวกัน หลังจากเรือ ั ้ เก ้าออกฉาย ความ
่ งสรวงสวรรค์ชน
ี ็เพิม
โด่งดังของหนิงซก ่ สูงขึน ี เดียว
้ ตามแรงผลักของบทละคร ฉากเลิฟซน
ี ละเคอหมิงอวีส
ของหนิงซแ ิ ปี ของตีต
่ ร ้างสถิตเิ รตติง้ สูงสุดในรอบสบ ้ ู ยอด
ชมออนไลน์ก็สร ้างสถิตใิ หม่ครัง้ แล ้วครัง้ เล่า ชาวเน็ ตใชช้ อ
ื่ เดียวซํ้ากัน
ิ ธิต
มากมายรวมถึงเจ ้าของลิขสท ์ า่ งๆ เกิดขึน
้ เป็ นดอกเห็ด ทุกตรอกซอก
ซอย ทั่วทัง้ โลกออนไลน์ ภายในชว่ งเวลาสามเดือนนี้ ทัง้ เด็กผู ้หญิงคนแก่
ทุกคนต่างกล่าวขวัญถึงละครเรือ
่ งนี้

นั กแสดงนํ าตัวประกอบน ้อยใหญ่ของเรือ

่ งนีล
้ ้วนโด่งดังเป็ นทีร่ ู ้จัก
ี าศย
หนิงซอ ั ความโด่งดังและฝี มือทางการแสดงสะกดดาราเจ ้าบทบาท
ื่ อีล
สองรางวัลอย่างเมิง่ ซอ ื่ เข ้าชงิ
้ งได ้อย่างราบคาบ ได ้รับการเสนอชอ
รางวัลนั กแสดงนํ าหญิงด ้านโทรทัศน์ในเวทีกล ้วยไม ้ทองคํา

ั ทัง้ ละครและภาพยนตร์ของหนิงซใี นปี นล

อย่างไม่ต ้องสงสย ี้ ้วน
ื พิมพ์ นิตยสาร โลกออนไลน์ล ้วนมี
ได ้รับการตอบรับเป็ นอย่างดี ทัง้ หนั งสอ
ข่าวทีเ่ กีย ี งั ้ หมด
่ วกับหนิงซท

หนั งเรือ
่ งทีมจารชนพิฆาตยังอยูใ่ นกระบวนการหลังการถ่ายทําที่
ี าศย
ยาวนานจึงยังไม่เข ้าโรงฉาย หนิงซอ ั เพียงผลงานสองเรือ
่ งนีก
้ ็ดงั เป็ น
่ื เสย
พลุแตก ชอ ี งขจรขจาย โด่งดังไปทั่วทุกหัวระแหง ทัง้ วงการบันเทิงไม่
ื่ เสย
มีดาราหญิงคนไหนจะมีชอ ี งเทียบเคียงกับเธอได ้

ถ ้าจะพูดว่าเมือ ี ักจะถูกขนานนามให ้เป็ นผู ้สบ

่ ก่อนหนิงซม ื ทอด
ของเหลิงม่านอวิน
๋ แต่ในตอนนีท
้ ก ิ ย์ทเี่ ก่ง
ุ คนต่างกล่าวขวัญว่าเธอคือ „ศษ
กว่าครู‟ „คลืน ั แซงคลืน
่ ลูกหลังซด ่ ลูกหน ้า‟ „สมบัตล
ิ ํ้าค่าของวงการทีวแ
ี ละ
ภาพยนตร์‟ „นั กแสดงทีม
่ พ
ี รสวรรค์ทส
ี่ ด ิ าสตร์‟ „ซง่ หลินคนที่
ุ ในประวัตศ
สอง‟...
 ตอนที่ 1763 กดต่อไปไม่ไหวแล ้ว
ี ะลุถงึ เพดานแล ้ว และในตอนนี้ อาคาร
ความโด่งดังของหนิงซท
ใหญ่บริษัทเซงิ่ ซอ
ื่ เอ็นเตอร์เทนเมนต์ ภายในห ้องทํางานของหลินจือจือ
กลับเต็มไปด ้วยเมฆหมอก

ระยะหลังนีง้ านทีต ี อกงานด ้วยตัวเองมีมากมาย

่ ้องการให ้หนิงซอ
จริงๆ บางงานบอกปั ดได ้ แต่งานโปรโมทภาพยนตร์รอบปฐมทัศน์ งานรับ
รางวัลเวทีใหญ่เหล่านั น
้ ไม่อาจบอกปั ดได ้เลย

ตอนนีห ี าดการร่วมโปรโมทละครเรือ
้ นิงซข ่ งมารดาทัง้ หมด ทัง้ ยัง
งานประกาศรางวัลกล ้วยไม ้ทองคําและกวางทองคํา กระทั่งแม ้แต่งาน
เหยีย
่ วทองคําเมือ
่ คืนก็ไม่ได ้เข ้าร่วม

่ งมารดา เพราะเจียงสงิ โจวไม่ถอ

ด ้านกองละครเรือ ื สาหาความ
และมีซง่ หลินคอยชว่ ยพูดแทน ดังนั น
้ จึงพอจะถูไถไปบ ้าง รางวัลกล ้วยไม ้
ทองคําและกวางทองคําสามารถให ้ผู ้จัดการรับแทนได ้ แต่รางวัลเหยีย
่ ว
ทองคํากลับมีกฎ จะต ้องให ้เจ ้าตัวรับรางวัลด ้วยตัวเอง ไม่อย่างนั น
้ จะไม่
แจกรางวัล

ื่ ราชน
แม ้จะรักษาชอ ิ จ
ี อเงินไว ้ได ้ แต่การขาดการเข ้าร่วมงานที่
สําคัญแบบนี้ ล ้วนแต่เป็ นความทรงจําไม่ดท
ี เี่ หลือทิง้ ไว ้ให ้คณะกรรมการ
และแฟนคลับ

่ ู ้จัดการอย่างเธอคิดไว ้ให ้หนิงซ ี

ภายในสามเดือนนี้ แม ้เหตุผลทีผ
จะสมบูรณ์แบบทุกครัง้ แต่ภายใต ้สถานการณ์แบบนี้ ไม่วา่ เหตุผลจะ
สมบูรณ์แบบแค่ไหน แต่การไม่ปรากฎตัวสามเดือนเต็มๆ ไม่วา่ ยังไงก็ฟัง
ไม่ขน
ึ้ แล ้ว...

ั ท์ตงั ้ โต๊ะของหลินจือจือไม่ได ้
ในห ้องทํางาน มือถือและโทรศพ
ี่ วเถาในตอนนีท
หยุดพักเลย เสย ื่ บางสว่ นทีจ
้ ําได ้เพียงรับหน ้าสอ ่ ําเป็ น
เรือ
่ งอืน
่ เธอเป็ นคนจัดการด ้วยตัวเองทัง้ หมด

เห็นพาดหัวข่าวบันเทิงทีเ่ กีย ี ากมายล ้นหลาม ข ้างมือ

่ วกับหนิงซม
ิ เข ้าร่วมงานประกาศรางวัลใหญ่นับไม่ถ ้วน ยังมี
เต็มไปด ้วยบัตรเชญ
โฆษณา บทหนั งทีพ
่ รั่งพรูเข ้ามาเหมือนหิมะโปรย หลินจือจือดําดิง่ ไร ้
เรีย
่ วแรงกําลัง

ท ้ายทีส
่ ด ี ํา่ เกินไป...
ุ แล ้ว...เธอก็ประเมินหนิงซต

ครัง้ นี้ กดต่อไปไม่ไหวแล ้ว...

ทันใดนั น ี งเคาะประตูอย่างเร่งเร ้าดังขึน

้ „ก๊อกๆ‟ เสย ้

อีซ ่ งผู ้จัดการใหญ่เซงิ่ ซอ

้ วีต ื่ เอ็นเตอร์เทนเมนต์ผลักประตูเข ้ามา
ี น ้ายํา่ แย่จนถึงขีดสุด ไม่พด
ด ้วยสห ื หนาเป็ นตัง้ ไป
ู พรํ่าทําเพลงโยนหนั งสอ
บนโต๊ะทํางานหลินจือจืออย่างแรง “หลินจือจือ! คุณกําลังทําอะไรอยูก
่ น
ั
แน่? นีค
่ อ ิ ธิภาพการทํางานของคุณเหรอ? คนล่ะ! หนิงซล
ื ประสท ี ะ่ ?!”

ื พิมพ์และนิตยสารเหล่านั น
เห็นเพียงหน ้าหนั งสอ ้ ทัง้ หมดล ้วนพาด
ี าดการร่วมงานใหญ่ตา่ งๆ สอ
หัวข่าวหนิงซข ่ื และแฟนคลับย ้อนดูตารางงาน
ทัง้ หมดของหนิงซใี นชว่ งทีผ ี ายหน ้า
่ า่ นมา ต่างก็พบความจริงทีว่ า่ หนิงซห
ไปไม่ได ้ปรากฎตัวมานานถึงสามเดือนเต็มแล ้ว ตอนนีก
้ ารคาดคะเนต่างๆ
นาๆ ในโลกออนไลน์มด
ื ฟ้ ามัวดิน...

“ฉั นคิดว่าหลังจากเรือ
่ งของเหลิง่ ม่านอวิน
๋ อย่างน ้อยเธอคงได ้
บทเรียนบ ้าง แต่ครัง้ นีล ิ ปิ นในมือยังจัดการ
้ ะ่ ? ก็เข ้าอีหรอบเดิม! แม ้แต่ศล
ไม่ได ้ เธอยังจะเป็ นผู ้จัดการห่วยแตกอะไรได ้อีก!” อีซ
้ วีต
่ งบันดาลโทสะ

จะโทษอีซ
้ วีต
่ งทีเ่ ดือดดาลขนาดนีก
้ ็ไม่ได ้

ตอนนีห ี งั เป็ นพลุแตก ผลกําไรเกือบเก ้าสบ

้ นิงซด ิ เปอร์เซน
็ ต์ของ
ี นเดียว แต่ในเวลานีห
ทัง้ บริษัทล ้วนมาจากหนิงซค ี ลับหายตัวไป
้ นิงซก
ขาดการเข ้าร่วมงานสําคัญมากมายไม่วา่ ยังมีงานโฆษณาสําคัญอีกหลาย
ิ้ ทีต
ชน ่ ามมาไม่ขาดสาย นีม
่ ันเงินทัง้ นั น
้ นะ!

ก่อนหน ้านีล
้ จ
ู่ งิ หลีค ่ ยๆ ลดอํานาจ มอบเซงิ่ ซอ
่ อ ื่ มาไว ้ในมือเขา
ตอนนีจ
้ ากรองผู ้จัดการใหญ่เขาก ้าวขึน
้ มาเป็ นผู ้จัดการใหญ่แล ้ว จะยอมให ้
ตําแหน่งทีย ่ งโหว่ใหญ่ขนาดนีไ
่ ังยืนไม่มั่นคงของตัวเองนีเ้ กิดชอ ้ ด ้ยังไง

ิ ใบหน ้าทีเ่ ต็มไปด ้วยไฟโทสะของอีซ

เผชญ ้ วีต
่ ง หลินจือจือเม ้มริม
ฝี ปาก “ขอโทษค่ะ”

เธอเข ้าใจความโกรธเกรีย
้ วของอีซ
้ วีต
่ ง แต่เธอไม่อาจพูดความ
จริงได ้ ในตอนนีท
้ พ
ี่ ด
ู ได ้ มีเพียงแค่สองคํานีเ้ ท่านั น
้

อีซ
้ วีต
่ งเห็นท่าทางแบบนีข
้ องเธอยิง่ โมโหเดือดดาล “พูดขอโทษ
มีประโยชน์อะไร! คุณรีบตามคนให ้เจอส!ิ คุณคิดว่าพวกนั กลงทุนพวกคูค
่ ้า
่ ําคัญมีเวลารอคุณไปตลอดหรือไง?
ทีส จะบอกให ้นะ บริษัทไม่ต ้องการ
 ิ ปิ นทีล
ศล ั ญาอย่าง
่ ําพองเอาแต่ใจไม่สนใจบริษัทและกฎระเบียบข ้อสญ
หล่อน! ตอนนีค
้ ณ
ุ เอาบทหนั งและคูค ื่ หนิงซท
่ ้าในชอ ี งั ้ หมดรวบรวมเป็ น
แฟ้ มหนึง่ ให ้ฉั น! หล่อนไม่ทํา! มีคนอืน
่ ให ้ทํา!”
 ตอนที่ 1764 ไม่มเี ธออยูข
่ ้างกาย
“ทราบแล ้วค่ะ” หลินจือจือไม่ได ้แสดงความคิดเห็นใดๆ

สถานการณ์ของหนิงซใี นเวลานี้ สญ
ั ญาพวกนีม
้ แ ี อยู่
ี ต่จะเน่าเสย
กับเธอ อีซ
้ วีต
่ งจะต ้องคํานึงถึงหลักการผลประโยชน์ทค
ี่ ุ ้มค่าทีส
่ ด
ุ ให ้
ิ ปิ นคนอืน
ศล ่ รับหน ้าแทน จุดนีต
้ อ
่ ให ้เป็ นลูจ
่ งิ หลีม
่ าพูดด ้วยตัวเอง ก็ต ้องทํา
แบบนี้

กระทั่ง ถ ้าปล่อยให ้เป็ นแบบนีต

้ อ
่ ไป เกรงว่าไม่นานอีซ
้ วีต
่ งจะต ้อง
เตรียมปั น
้ คนใหม่ขน ้ องหนิงซ.ี ..
ึ้ มาแทนตําแหน่งนีข

ไม่อย่างนั น ี ากมายนีจ
้ งานในมือหนิงซม ้ ะต ้องสูญเปล่า...

เธอรอได ้ แต่อซ
ี้ วีต
่ งรอไม่ได ้

“หลินจือจือ ฉั นไม่สนว่าตอนนีเ้ ธอจะติดต่อหล่อนได ้หรือเปล่า

ฉั นขอบอกว่า เจ็ดวัน! ภายในเจ็ดวันถ ้าหล่อนยังไม่ปรากฎตัว! หล่อนก็ไม่
ต ้องมาบริษัทนีอ
้ ก
ี !”

อวีซ
้ วีต
่ งปล่อยระเบิดลูกใหญ่จากนั น
้ ก็เดินจากไป

......

ตอนทีห
่ ลินจือจือจัดเตรียมข ้อมูลคูค
่ ้าและบทหนั งทัง้ หมดเสร็จก็
ดึกมากแล ้ว
 ตอนทีเ่ ดินผ่านห ้องทํางานอีซ
้ วีต ี งคลุมเครือ
่ ง เธอได ้ยินเสย
พลอดรักกันของชายหญิงดังลอยออกมาจากด ้านใน...หัวคิว้ ย่นเข ้าหากัน
ทันใด

ี งหญิงสาว...คล ้ายเสย
ได ้ยินเสย ี งเด็กใหม่ทเี่ พิง่ เข ้าบริษัทไม่นาน
มานี.้ ..

คงเพราะเห็นว่าชว่ งนีร้ ป ิ ปิ นอย่างหนิงซโี ด่งดัง บริษัท

ู ลักษณ์ศล
จึงรับเด็กหน ้าใหม่ประเภทเดียวกันนีเ้ ข ้ามาจํานวนไม่น ้อย เด็กหน ้าใหม่คน
นีเ้ ป็ นหนึง่ ในคนทีม
่ รี ป
ู ลักษณ์ภายนอกดีทส
ี่ ด
ุ เลือกเข ้ามาตามแบบฉบับ
ี ย่างสน
ของหนิงซอ ิ้ เชงิ ใชหน
้ ้าตาเจริญรอยตาม แต่วา่ เพราะรัศมีของหนิง
ซเี จิดจ ้าเกินไป เด็กหน ้าใหม่ชด
ุ นีจ
้ งึ ไม่ได ้แจ ้งเกิดเต็มที่

ตอนนี้ โอกาสทีด
่ ข
ี นาดนีล
้ อยอยูต
่ รงหน ้า ไม่แปลกทีจ
่ ะมีคนใจ
ร ้อนรอไม่ไหว

่ งการแก่งแย่งชงิ ดี
วงการบันเทิงก็เป็ นแบบนี้ ไม่เคยหยุดหย่อนเรือ
ชงิ เด่น

หลินจือจือเพียงชะงักปลายเท ้าเล็กน ้อย ไม่นานก็ก ้าวถอยออกมา

ประหนึง่ ไม่มเี รือ
่ งอะไรเกิดขึน
้

......

รุง่ อรุณ

สถานพักฟื้ นในกองทัพเขตชานเมืองเงียบสงัด
 ลูถ ี วนั่ งอยูข
่ งิ เซย ่ ้างเตียงหนิงซเี งียบๆ นั่ งอยูอ
่ ย่างนั น
้ ตลอดทัง้ คืน

ชว่ งเวลาสามเดือนทีผ
่ า่ นมา เพียงพอให ้เขาจัดการเรือ
่ งทุกอย่าง
ทีพ ิ้ กระทั่ง เขาหาเรือ
่ อจะทําได ้เสร็จสน ่ งทีจ
่ ะทําให ้ตัวเองตายด ้านไม่ได ้
อีกแล ้ว

เวลาค่อยๆ เดินผ่านไป ในทีส ุ ก็ถงึ เวลาหกโมงเชา้

่ ด

เป็ นเวลาสามเดือนเต็มแล ้ว หลังจากทีห ี ลับใหลไม่ได ้สติ

่ นิงซห

ความจริงสภาพการณ์กอ ้ องหนิงซไี ม่อาจกําหนดชด

่ นหน ้านีข ั ได ้
ว่าเป็ นเจ ้าหญิงนิทรา เจ ้าหญิงนิทราคือถ ้าภายในสามเดือนยังไม่ฟื้นขึน
้ มา
...

เวลาสามเดือนคือชว่ งเวลาทีผ
่ ู ้ป่ วยมีโอกาสฟื้ นขึน
้ มามากทีส
่ ด
ุ
่ ผ่านชว่ งเวลานีไ
เมือ ้ ป แทบจะไม่มค
ี วามเป็ นไปได ้ทีจ
่ ะฟื้ นขึน
้ มาอีก

บนเตียง หญิงสาวนอนสงบนิง่ คล ้ายว่าเพียงแค่นอนหลับไป

ี วเป่ านอนอยูข
เสย ่ ้างตัวเธอหลับไปพร ้อมกับเธอ ราวกับว่าทุกอย่างเป็ น
เหมือนในอดีต ราวกับว่าอยูท
่ บ
ี่ ้าน ราวกับว่าทุกอย่างปกติสข
ุ ดี

แต่วา่ ความจริงทีโ่ หดร ้ายก็คอ

ื หญิงสาวทีเ่ ขารักทีส ุ ชวั่ ชวี ต
่ ด ิ นี้
อาจจะเอ่ยปากพูดไม่ได ้อีก อาจจะตอบสนองอะไรเขาไม่ได ้อีก อาจจะไม่
ฟื้ นขึน
้ มาอีก...
 ชายหนุ่มค่อยๆ ประคองมือของหญิงสาวขึน
้ บรรจงก ้มหัวไปที่
ี่ วซ.ี ..ขอโทษ...ฉั นอาจจะ...ไม่ได ้
หลังมือของเธอ พูดพึมพําแผ่วเบา “เสย
เข ้มแข็งเด็ดเดีย
่ วเหมือนทีเ่ ธอคิด...”

เธอไม่อยูข
่ ้างกายฉั น ฉั นถึงได ้รู ้ว่า ตัวฉั นไม่มค
ี า่ อะไรเลย...

ถึงพบว่า ฉั นมันคนอ่อนแอ...

ี งผลักประตู
„กึก‟ เสย

ลูจ
่ งิ หลีย
่ น
ื่ หัวเข ้ามาอยูห
่ น ้าประตู “ว่าแล ้วพีต
่ ้องอยูท
่ น
ี่ ี่...พี่ อย่า
ื้ อาหารเชามา
บอกว่าไม่ได ้นอนทัง้ คืนอีกแล ้วนะ? ผมซอ ้ รีบมากินเถอะ!”

ลูถ ี ววางนิว้ มือหญิงสาวลง ลุกขึน

่ งิ เซย ้ ยืน แต่วน
ิ าทีทล
ี่ ก
ุ ขึน
้ อยูๆ่
ี อย่างนั น
ก็ล ้มเซไปด ้านหลังเสย ้ !

“พี!่ ” ลูจ
่ งิ หลีต
่ กใจวิญญาณแทบออกจากร่าง รีบทะยานตัวเข ้าไป

ี วเป่ าถูกเสย
เสย ี งร ้องปลุกให ้ตืน
่ มองชายหนุ่มทีน
่ อนอยูบ
่ นพืน
้
ใบหน ้าเต็มไปด ้วยความหวาดกลัว
 ตอนที่ 1765 วิธท
ี ั่วไปไม่มท
ี างรักษาได ้
“ใครก็ได ้! เข ้ามาเร็ว! หมอ!”

หลังความวุน
่ วายโกลาหล ลูถ ี วถูกจัดเตรียมให ้อยูห
่ งิ เซย ่ ้องผู ้ป่ วย
ข ้างๆ ฝ่ ายสกุลจวงต่างก็ตกใจกับเรือ
่ งนี้

มองดูแพทย์ขมวดคิว้ มุน
่ ขณะตรวจร่างกายให ้ลูถ ี ว ลูจ
่ งิ เซย ่ งิ หลีท
่ ี่
อยูอ
่ ก
ี ด ้านร ้อนรนกระวนกระวาย “พีผ
่ มเป็ นอะไรกันแน่ ? เกิดปั ญหา
ตรงไหนกับเขากันแน่ครับ?”

ี่ วชาญทีด
ผู ้เชย ่ ม
ู อ ั หน่อยท่านนั น
ี ายุมากสก ้ วางหูฟังแพทย์ลง
ใบหน ้าตึงเครียดก่นด่าออกมาทันที “เหลวไหลทีส
่ ด
ุ ! มีใครทําร ้ายร่างกาย
ตัวเองแบบนีบ
้ ้าง? นายควรจะถามว่ามีตรงไหนทีไ่ ม่มป
ี ั ญหาบ ้าง! กระเพาะ
ทะลุไปถึงไหนแล ้ว อย่างน ้อยน่าจะสองเดือนได ้แล ้ว กลับไม่ทําการรักษา
ใชร่้ างกายเกินพิกด
ั แบบนี้ ผ่านไปอีกไม่กเี่ ดือน เขาก็จะไม่แตกต่างกับแม่
หนูทน
ี่ อนอยูบ
่ นเตียงห ้องข ้างๆ แน่นอน!”

ลูจ ี ขาว ร ้อนรนจนจะร ้องไห ้ออกมาแล ้ว “หลังจาก

่ งิ หลีใ่ บหน ้าซด
ี่ วซซ
ทีเ่ สย ี น
ี อนไม่ได ้สติ...พีผ
่ มก็แทบจะไม่ได ้นอนเลย...ผมพยายามเฝ้ าดู
เขาอย่างทีส
่ ด
ุ แล ้ว...กลัวจะเกิดเรือ
่ งขึน
้ กับเขา...แต่วา่ ผม...โน ้มน ้าวเขา
ไม่ได ้จริงๆ...และผมก็รู ้ว่าไม่มใี ครโน ้มน ้าวเขาได ้...เขาควบคุมตัวเอง
ไม่ได ้...”

ได ้ยินคําพูดลูจ ี่ วชาญท่านนั น
่ งิ หลี่ ผู ้เชย ้ รวมถึงจวงจงเหรินทีอ
่ ยู่
ด ้านหลังต่างทอดถอนใจ
 แม ้จวงเหลียวหยวนจะยังทําหน ้าขึงขัง แต่นัยน์ตาสะท ้อนแวว
กังวล

โดยเฉพาะเมือ ี น ้าเป็ นทุกข์ของเสย

่ เห็นสห ี วเป่ าทีเ่ ฝ้ าอยูข
่ ้างเตียง
พ่อ...

เริม
่ แรกเขามีอคติตอ
่ พ่อลูกคูน
่ จ
ี้ ริงๆ จนถึงกระทั่งไม่เข ้าใจการ
ิ ใจของพ่อ แต่ชว่ งระยะเวลาทีผ
ตัดสน ี ว
่ า่ นมา เขาได ้เห็นความตัง้ ใจทีเ่ สย
่ หนิงซ ี เห็นลูถ
เป่ ามีตอ ี วแม ้มองเผินๆ จะไม่มอ
่ งิ เซย ี ะไรเปลีย
่ นแปลง กลับ
ผ่ายผอมทรุดโทรมไปอย่างเร็ว กระทั่งมีสภาพอย่างในตอนนี้...

ความไม่พอใจในใจค่อยๆ จางหายไปไม่น ้อย

ี แรงทีเ่ สย
ไม่เสย ี่ วซรี ักเขา...

เขาในฐานะลุงของเธอ เป็ นญาติเธอ กลับไม่เคยทําอะไรเพือ

่ เธอ
ไม่มส ิ ธิต
ี ท ์ ําหนิการเลือกของเธอ

ลูจ
่ งิ หลีก
่ ลืนนํ้ าลาย “ความจริงผมรู ้มานานแล ้ว แม ้ภายนอกเขา
มองดูแล ้วเหมือนไม่เป็ นอะไร แต่ความจริงแค่ลมเป่ าก็สามารถล ้มได ้ทุก
เมือ
่ ...เขาทนไม่ไหวมานานแล ้ว...กลับเอาแต่...ทนมาจนถึงตอนนี.้ ..”

กระทั่งวันทีห ี อนไม่ได ้สติมาครบสามเดือนเต็ม เสนประสาท

่ นิงซน ้
สุดท ้ายทีพ ิ้ เชงิ
่ ยุงเขาเอาไว ้ พังทลายลงอย่างสน
 ชว่ งเวลานี้ สงิ่ ทีก ี น
่ ดดันเขาไม่ได ้มีแค่หนิงซท ี่ อนไม่ได ้สติ ที่
มากกว่านั น ึ ผิดและความเสย
้ คือความรู ้สก ี ใจทีซ ่ นลึกอยูใ่ นก ้นบึง้ หัวใจ
่ อ
ทุกเรือ ้ วี ต
่ งราวถาโถมกัดเซาะเสนช ิ และกระดูกทุกสว่ นของเขา...

ลูจ
่ งิ หลีก
่ ําหมัดแน่น ผุดลุกขึน
้ ยืน ก ้มตัวโค ้งคํานั บ “ผมต ้อง
รบกวนพวกคุณดูแลพีช
่ ายผมก่อน ผมจะรีบไปรีบมา!”

เขารู ้ นีเ่ ป็ นโรคทางใจ วิธท

ี ั่วไปไม่มท
ี างรักษาได ้

เขาจะต ้องคิด...คิดหาวิธใี ห ้ได ้...

ไม่อย่างนั น
้ ปล่อยให ้เป็ นแบบนีต
้ อ ี่ วซซ
่ ไป ไม่ทันทีเ่ สย ี จ
ี ะฟื้ น
ขึน
้ มา พีช
่ ายเขาคงได ้ล ้มไปก่อนแน่!

ลูจ
่ งิ หลีจ
่ ากไปไม่นาน ลูถ ี วก็ฟื้นขึน
่ งิ เซย ้ สงิ่ แรกทีท
้ มา จากนั น ่ ําก็
คือมองดูเวลาบนมือถือ

เห็นลูถ ี วอยูๆ่ ก็ลก

่ งิ เซย ุ ขึน
้ นั่ ง หมอชราทีอ
่ ยูข ั สห
่ ้างๆ รีบชก ี น ้า
เอ่ยปาก “นอนพักให ้สบายก่อน!”

หมอชราท่านนีค
้ อ ่ ว่ ยเขาตรวจดีเอ็นเอให ้หนิงซแ
ื หมอจ ้าวทีช ี ละ
ี วเป่ า
เสย

ลูถ ี วมุน
่ งิ เซย ่ หัวคิว้ ไม่แม ้แต่จะคิดถึงสภาพร่างกายของตัวเอง
และไม่ถามว่าทําไมตัวเองถึงมานอนตรงนีไ
้ ด ้ เอ่ยปากทันทีวา่ “วันนีม
้ น
ี ัด
ี่ วชาญตรวจร่างกายให ้เสย
ผู ้เชย ี่ วซอ
ี ก
ี ครัง้ !”
 หมอจ ้าวพูดอย่างไม่พอใจ “คุณนอนอยูต
่ รงนีแ
้ หละ ไม่มค
ี ณ
ุ พวก
เราจะตรวจร่างกายไม่ได ้หรือไง?”

“ขอโทษครับ” ลูถ ี วไม่ได ้โต ้แย ้ง แต่ดงึ สายนํ้ าเกลือทีม

่ งิ เซย ่ อ
ื
ออก เดินออกไปนอกประตูทันที
 ตอนที่ 1766 บทสรุปคําวินจ
ิ ฉั ย
“คุณ...ฉั นไม่เคยเจอผู ้ป่ วยทีด
่ อ
ื้ ด ้านขนาดนีอ
้ ย่างคุณมาก่อน! ไม่
รักชวี ต
ิ แล ้วใชไ่ หม!” หมอจ ้าวยืนกระทืบเท ้าใบหน ้าร ้อนรนอยูด
่ ้านหลัง
เห็นคนวิง่ หายลับไปต่อหน ้าต่อตา จําต ้องเดินตามไปห ้องข ้างๆ

เพราะวันนีเ้ ป็ นวันพิเศษ สกุลจวงยอมโอนอ่อน อนุญาตให ้ลู่

ฉงซานและเหยียนหรูอม
ี้ าด ้วย

ในเวลาเดียวกันทัง้ สองก็ได ้ยินข่าวลูกชายเป็ นลม ด ้านหนึง่ ตกใจ

ั่ ขวัญแขวน รีบสอบถามอาการ อีกด ้านก็รอคอยบทสรุปคําวินจ
อกสน ิ ฉั ย
ี ากผู ้เชย
ของหนิงซจ ี่ วชาญอย่างกระวนกระวาย

ี ว! ลูกไม่เป็ นอะไรนะ ? จิงหลีบ

“ถิงเซย ่ อกว่าลูกเป็ นลม เกิดอะไร
ขึน
้ ! เจ ้าลูกคนนี้ แม่บอกกีค ี ว
่ รัง้ แล ้วให ้ลูกถนอมร่างกาย ลูกรู ้จักบอกเสย
เป่ า ทําไมถึงไม่รู ้จักทําตัวเป็ นแบบอย่างบ ้าง! ลูกเป็ นแบบนีถ ี่ วซฟ
้ ้าเสย ี ื้ น
ขึน
้ มาจะเจ็บปวดใจแค่ไหน?”

“ไม่เป็ นไรครับ”

็ นํ้ าตา
“จะไม่เป็ นไรได ้ยังไง!” เหยียนหรูอรี้ ้อนรนเอาแต่เชด
จากนั น
้ หันมองไปทีห ี่ วซเี ป็ น
่ ้องผู ้ป่ วยแวบหนึง่ “สภาพร่างกายของเสย
ยังไงบ ้าง?”

ี่ วชาญว่ายังไง?” ลูฉ
“ผู ้เชย ่ งซานก็เร่งเร ้าถาม

ลูถ ี วยืนสงบนิง่ อยูต

่ งิ เซย ่ รงนั น
้ “รอผลการตรวจ”
 ......

หมอจ ้าวยืนอยูห
่ น ้าประตู มองดูเด็กหนุ่มคนนั น ั หลังตัง้ ตรง
้ ยืนสน
รอคอยคําวินจ
ิ ฉั ยอยูต ้ สา่ ยหน ้าทอดถอนใจ นั ยน์ตาสะท ้อนแววทน
่ รงนั น
ไม่ไหว

อีกด ้านจวงจงเหรินทีก
่ ระวนกระวายใจไม่แพ ้กันเห็นหมอจ ้าวถอน
ใจ พลันมุน
่ หัวคิว้ แน่น “เหล่าจ ้าว ไม่มอ
ี ะไรเทีย
่ วถอนใจทิง้ ทําไม ? หรือ
ี่ วซไี ม่ด?ี ”
อาการของเสย

หมอจ ้าวมองจวงจงเหรินแวบหนึง่ ไม่ได ้ปิ ดบังอะไร “ไม่ดอ

ี ย่างที่
คิด”

ี น ้าเข ้มขรึมลงฉั บพลัน

จวงจงเหรินได ้ฟั ง สห

ครูต
่ อ ี่ วชาญทําการตรวจร่างกายอย่างละเอียด
่ มา หลังจากผู ้เชย
ิ้ ก็ทําการเปิ ดประชุมเล็ก จากนั น
เสร็จสน ้ ในทีส
่ ด
ุ ก็เดินออกมาจากห ้อง
ผู ้ป่ วย

ทุกคนไม่มใี ครกล ้าพูด กลัน

้ หายใจเฝ้ ารอฟั งบทสรุปคําวินจ
ิ ฉั ย

ี่ วชาญคนหนึง่ ทีเ่ ป็ นหัวหน ้าเอ่ยปากด ้วยสห

ผู ้เชย ี น ้าเคร่งขรึม
“ชว่ งเวลานี้ สภาพการณ์ของผู ้ป่ วย...ไม่มอ
ี ะไรเปลีย
่ นแปลง...บทสรุปคํา
วินจ
ิ ฉั ยของพวกเรา เหมือนกับครัง้ ก่อน”

อะไรนะ?
 ี่ วซไี ม่ได ้ดีขน
รอมาถึงตอนนี้ บทสรุปกลับเหมือนกับครัง้ ก่อน เสย ึ้
ั นิด?
เลยสก

ี วเป่ าไว ้ในอ ้อมอกอย่างระมัดระวัง เดิมทีวันนี้

จวงจงเหรินกอดเสย
ี วเป่ าอยูร่ อฟั งด ้วย แต่เลีย
ไม่อยากให ้เสย ่ งไม่ได ้เด็กคนนีด
้ อ
ื้ รัน
้ เหมือนพ่อ
ของเขา พูดไม่ฟัง จากนั น ั ถาม “เสย
้ ก็เร่งเร ้าซก ี่ วซย
ี ังมีความเป็ นไปได ้ที่
จะฟื้ นขึน
้ มาหรือเปล่า?”

ี่ วชาญสห
หัวหน ้าผู ้เชย ี น ้าลําบากใจ ใชนํ้ ้ าเสย
ี งอ่อนน ้อมเอ่ยปาก
่ ้องพูดตามตรง สามเดือนคือชว่ งเวลาทีม
“ขออภัยทีต ่ ค
ี วามเป็ นไปได ้ว่าจะ
ฟื้ นขึน
้ มาได ้มากทีส
่ ด
ุ หลังจากสามเดือนนี้...ความเป็ นไปได ้ทีจ
่ ะฟื้ นขึน
้ มา
...มีน ้อยมาก...ระบบร่างกายของผู ้ป่ วยก็จะเริม ื่ มถอยลง...”
่ เสอ

ฟั งคําวินจ ี่ วชาญจบ ชน
ิ ฉั ยของผู ้เชย ั ้ บรรยากาศถูกครอบคลุมด ้วย
ความเงียบสงัด หัวใจของทุกคนจมดิง่ ตกผลึกแข็ง สงิ่ ทีร่ อคอยมาตลอด
ร่วงหล่นจากทีส ี่ งๆ
่ งู แตกละเอียดเป็ นเสย

ลูถ ี วยืนอยูต
่ งิ เซย ่ รงนั น
้ ไม่พด ั คํา เผชญ
ู อะไรสก ิ หน ้ากับบทสรุปนี้
ใบหน ้าไร ้ซงึ่ ความรู ้สก
ึ ใดๆ

ชว่ งเวลานีเ้ ขาพลิกอ่านหนั งสอ

ื การแพทย์และข ้อมูลต่างๆ แทบ
ี่ วชาญไปแล ้ว
จะเรียกได ้ว่าเป็ นกึง่ ผู ้เชย

ี่ วชาญเหมือนทีเ่ ขาคาดเอาไว ้ทุกประการ

บทสรุปของผู ้เชย

เขารู ้มานานแล ้ว
 เพียงแต่ยังต ้องการได ้ฟั งสงิ่ เหล่านีด
้ ้วยตัวเอง

ไม่ไกลออกไป ลูจ
่ งิ หลีท
่ เี่ พิง่ กลับมาได ้ฟั งคําพูดของเหล่า
ี่ วชาญพอดี จากนั น
ผู ้เชย ้ ก็เห็นพีช
่ ายร่างกายแข็งทือ
่ เย็นเยียบ ใบหน ้าไร ้
ชวี ต
ิ ชวี า เหมือนอีกวินาทีตอ
่ มาจะถูกดูดพลังชวี ต
ิ ออกไป เหลือเพียง
เปลือกหุ ้มว่างเปล่า

ลูจ ่ วั ใจกระตุกวูบอย่างแรง นิว้ มือบีบสงิ่ ของเย็นชด

่ งิ หลีห ื หนึง่ แน่น
สูดลมหายใจเข ้าลึก เดินเข ้าไปโดยเร็ว ดึงลากชายหนุ่มทีย
่ น
ื เหม่ออยูต
่ รง
นั น ี งเล่ม
้ มาอยูใ่ ต ้ต ้นไม ้ต ้นหนึง่ ในสวนไม่ไกลออกไป นํ าปากกาบันทึกเสย
่ อ
หนึง่ ยัดใสม ื เขา “พี!่ พีฟ
่ ั งนีน
่ ะ! ฟั งตอนนี้ เดีย
๋ วนี้ ทันที!”
 ตอนที่ 1767 ความจริงทีถ
่ ก
ู ปิ ดไว ้
เห็นลูถ ี วไม่มป
่ งิ เซย ี ฏิกริ ย
ิ าตอบสนอง ลูจ
่ งิ หลีร่ ้อนใจแทบทนไม่
ไหว กดปุ่ มเปิ ดสวิตซเ์ องทันที เปิ ดเครือ ี ง
่ งปากกาบันทึกเสย

หนิงซ ี : [เฮๆ้ ดืม

่ คนเดียวไม่รอฉั นเลยนะ?]

่ รือไง ? รอเธอก็ต ้องดืม

เจียงมูเ่ หย่ : [เธอจะเลิกเหล ้าไม่ใชห ่ คน
เดียวอยูด
่ !ี ]

หนิงซ ี : [ก็ได ้ ถือว่าฉั นไม่ได ้พูดแล ้วกัน นายดืม

่ ต่อเถอะ! สงั่ นํ้ า
ผลไม ้ให ้ฉั นหรือยัง?]

เจียงมูเ่ หย่ : [สงั่ บ ้าอะไร! ในร ้านเหล ้าจะมีนํ้าผลไม ้ทีไ่ หน!]

......

ี งมีเสย
กระทั่งปากกาบันทึกเสย ี งทีค ี งั ลอย
่ ุ ้นเคยของหนิงซด
ออกมา ความสนใจของลูถ ี วจึงหันมาทีป
่ งิ เซย ี งเล่มนั น
่ ากกาบันทึกเสย ้

ลูจ
่ งิ หลีถ ็ เหงือ
่ อนหายใจโล่งอก เชด ึ บนหน ้าผาก กดปุ่ มกรอ
่ ซม
สองสามครัง้ จากนั น ี งก็สง่ เสย
้ ปากกาบันทึกเสย ี งคําซก
ั ถามของหนิงซ ี
ออกมา…

[ฉั นถามหน่อย วันนั น

้ ...วันนั น
้ ลูถ ี วเขา...จูบฉั น...จริงๆ
่ งิ เซย
เหรอ?]

ลูจ
่ งิ หลีอ
่ ธิบายอยูด
่ ้านข ้างอย่างฉั บไว “พี่ พีย
่ ังจําปากกา
ี งนีไ
บันทึกเสย ้ ด ้ไหม? ตอนนีเ้ จียงมูเ่ หย่เพิง่ จะกลับจากต่างประเทศ กอง
ถ่ายเรือ ี่ จัดงานเลีย
่ งเทียนเซย ี่ วซซ
้ งต ้อนรับเขา ตอนทีง่ านเลิกพีไ่ ปรับเสย ี ี
ตอนนั น ี่ วซซ
้ เสย ี เี มาไม่ได ้สติ เจ ้าตัวดีเจียงมูเ่ หย่เห็นปุ๊บก็รู ้ว่ามีใจให ้เสย
ี่ ว
ี ี ถามพีต
ซซ ี่ วซซ
่ ามตรงว่าคิดยังไงกับเสย ี ก
ี น
ั แน่ จากนั น
้ พีก
่ ็จบ ี่ วซซ
ู เสย ี ต
ี อ
่
หน ้าต่อตาเขา

ต่อมา เจียงมูเ่ หย่ทนต่อไปไม่ไหวบอกเรือ

่ งนีก
้ บ ี่ วซซ
ั เสย ี ไี ปตาม
ตรง จากนั น ี่ วซซ
้ เสย ี ก
ี ็เลยนั ดเจียงมูเ่ หย่ออกมาเจอ ตอนนั น
้ ผมคิดว่าบท
สนทนาของพวกเขาในครัง้ นีจ
้ ะต ้องน่าสนใจ เลยทนไม่ได ้อยากไปแอบฟั ง
แต่ถก
ู พีห ี าปารัสซเี่ พือ
่ ้ามไว ้ แต่มป ่ หาข่าวใหญ่ลอบดักฟั งห ้องสว่ นตัวนั น
้
ี งด ้ามนีถ
ปากกาบันทึกเสย ้ ก
ู หัวหน ้าบก.ของพวกเขาทีเ่ ห็นแก่หน ้าผมห ้าม
เอาไว ้ สง่ มาให ้ผมแทน...

้ พีไ่ ม่อยากใชวิ้ ธน
ตอนนั น ี้ ว่ งรู ้ความเป็ นสว่ นตัวของเสย
ี ล ี่ วซซ
ี ก
ี ็เลย
ไม่ได ้ฟั ง แต่ผมแอบเก็บมันไว ้ มันก็คอ ี งด ้ามนีแ
ื ปากกาบันทึกเสย ้ หละ!”

เห็นแววตาลูถ ี วค่อยๆ ฟื้ นตัวรวมศูนย์ ดูทา่ น่าจะจําได ้แล ้ว ลู่

่ งิ เซย
ู อะไรต่อ รีบกรอไปยังจุดสําคัญทันที
จิงหลีไ่ ม่พด

หนิงซ ี : [ได ้ ในเมือ

่ นายถามฉั น ฉั นก็มเี รือ
่ งหนึง่ จะถามนาย!]

หนิงซ ี : [ฉั นถามหน่อย ถ ้านายเดินเข ้าไปในห ้อง เห็นผู ้หญิงที่

็ ส ์ ใสช
นายชอบถูกวางยาปลุกเซก ่ ด ี รู นอนอยูบ
ุ นอนซท ่ นเตียงคิงไซสโ์ รย
ี ดง นายจะทํายังไง?]
เต็มไปด ้วยกลีบกุหลาบสแ

หนิงซ ี : [นายรู ้ไหม ตอนเจอเหตุการณ์แบบนี้ ลูถ ี วทํา

่ งิ เซย
ยังไง?!]
 หนิงซ ี : [เขาไม่ทําอะไรทัง้ นั น
้ เขาปลอบใจฉั นว่าไม่ต ้องกลัว
ชวนฉั นคุยเพือ
่ เบีย
่ งเบนความสนใจ ตัง้ แต่ต ้นจนจบเขาไม่ได ้มีทา่ ทีจะ
ล่วงเกินฉั นแม ้แต่น ้อย เขาอยูเ่ งียบๆ เป็ นเพือ
่ นฉั นข ้ามผ่านคํา่ คืนทีแ
่ สน
ิ้ หนทางทีส
ยากลําบากและหมดสน ุ ในชวี ต
่ ด ิ ของฉั น]

หนิงซ ี : [นายคิดว่าลูถ ี วจะเป็ นคนแบบไหน ? แบบทีไ่ ม่ใช ่

่ งิ เซย
ผู ้ชาย? หรือแบบทีไ่ ม่ชอบฉั น?]

ื่ ว่าเขาชอบเธอ!]
เจียงมูเ่ หย่ : [...ฉั นเชอ

หนิงซ ี : [เดิมทีฉันไม่แน่ใจ และไม่กล ้าแน่ใจ ตอนนี้ ฉั นแน่ใจ

แล ้วว่าเขาชอบฉั น ดังนั น
้ ยังมีความเป็ นไปได ้ทีส
่ าม!]

เจียงมูเ่ หย่ : [อะไร?]

......

ฟั งถึงตรงนี้ ลูถ ี วเหมือนเจียงมูเ่ หย่ในตอนนั น

่ งิ เซย ้ กลัน
้ ลมหายใจ

จากนั น ี งมีเสย
้ ปากกาบันทึกเสย ี งถอนใจแผ่วเบาของหนิงซด
ี งั
ลอยมา : [ไม่ใชเ่ พราะว่าฉั นโง่ แต่เพราะเขาอยูใ่ นตําแหน่งทีส
่ งู เกินไป
การทีฉ ั นิด แล ้วก็ยน
่ ั นมีใจให ้เขา ความจริงฉั นไม่แปลกใจเลยสก ิ ดีด ้วย...]

วินาทีทห ี ด
ี่ นิงซพ ี น ้าลูถ
ู จบ สห ี วเกิดการเปลีย
่ งิ เซย ่ นแปลง
ั ซอนนั
ฉั บพลัน อารมณ์ซบ ้ บไม่ถ ้วนทะลักล ้นพรั่งพรู

จากนั น ี งสน
้ ตามมาด ้วยเสย ั่ เครือของเจียงมูเ่ หย่ : [เธอมีใจ...ให ้
เขาแล ้ว?]
 หนิงซ ี : [แม ้จะไม่อยากยอมรับ และหลบเลีย
่ งมานาน แต่ความ
จริงก็คอ
ื ความจริง]

......

ี งในมือแน่น ใบหน ้า
ฟั งถึงตรงนี้ ชายหนุ่มบีบปากกาบันทึกเสย
เลือ
่ นลอย ราวตกอยูใ่ นภวังค์...
 ตอนที่ 1768 ไม่มค
ี นอืน
่ เป็ นพี่
หลังจากนั น
้ เป็ นคําถามร ้อนรนอย่างทีส
่ ด
ุ ของเจียงมูเ่ หย่ : [หนิง
ซ!ี เธอเข ้าใจเขามากแค่ไหน ? เธอรู ้จักเขาดีแค่ไหน? ตอนนีเ้ ธอเห็นแค่
ด ้านจอมปลอมของเขาเท่านั น
้ ! เธอคิดว่าลูถ ี วเป็ นสุภาพบุรษ
่ งิ เซย ุ ผู ้
อ่อนโยนจริงๆ หรือไง ? เธอรู ้ไหมว่าเจียชงิ ชงิ ต ้องตายอยูก
่ ลางป่ ารกร ้าง?
เธอรู ้จุดจบในตอนนีข ี่ งเฉิงหรือเปล่า ?
้ องเจ ้าหมูจเู ซย เธอรู ้ไหมว่าเพียง
่ ทําลายฉากจูบเขาสงั่ การให ้เครือ
เพือ ่ งบินบินขึน
้ ไปทําฝนเทียม รวมถึง
เรือ
่ งทีบ
่ ้านฉั นเกิดเรือ
่ งกะทันหัน...ทัง้ หมดล ้วนเป็ นแผนการของเขา!]

ั ถามเหล่านั น
หลังจากข ้อซก ี น ้าทีแ
้ ของเจียงมูเ่ หย่ สห ่ ปรเปลีย
่ น
ของลูถ ี วพลันตึงเครียด
่ งิ เซย

[แต่วา่ เจียงมูเ่ หย่ เขาไม่เคยทําเรือ ี ใจมาก่อน ถ ้า

่ งให ้ฉั นต ้องเสย
ฉั นหวาดกลัวเขาเพราะเรือ
่ งพวกนั น
้ ออกห่างจากเขา ทอดทิง้ เขา มันไม่
ยุตธิ รรมสําหรับเขาเลย นายจะบอกว่าฉั นไม่แยกแยะถูกผิดก็ได ้ รนหาที่
ตายก็ได ้ ฉั นรู ้แต่วา่ เขาดีกบ
ั ฉั น ดีมาก ไม่เคยมีใครเป็ นเหมือนเขา คนทีด
่ ี
กับฉั นขนาดนี]้

จากนั น
้ เมือ
่ ลูถ ี วได ้ยินคําตอบจากหญิงสาว พลันดึงรัง้ เขา
่ งิ เซย
ั
กลับมาจากขอบหน ้าผาสูงชน

เธอพูดว่า ไม่เคยมีใครเป็ นเหมือนเขา คนทีด

่ ก
ี บ
ั เธอขนาดนี้...

คําพูดของหญิงสาวยังมีตอ
่ ...
 หนิงซ ี : [ฉั นเป็ นคนยังไง ฉั นรู ้แก่ใจดี มีใจไม่ได ้แปลว่าเสย
ี สติ
ฉั นรู ้ว่าฉั นทําอะไรอยู่ และควรทําอะไร]

หนิงซ ี : [เจียงมูเ่ หย่ ขอยืมใชคํ้ าทีน

่ ายเคยพูดก่อนหน ้านี้ นาย
เข ้าใจฉั นดีแค่ไหน? รู ้จักฉั นดีแค่ไหน? ตอนนีน
้ ายเห็นแต่ด ้านทีฉ
่ ั นอยาก
ให ้นายเห็น นายคิดว่าฉั นเป็ นคนอย่างทีฉ
่ ั นแสดงออกมานีท
้ งั ้ หมดหรือ
ไง?]

......

ี งทีบ
เสย ่ น ิ้ สุดเพียงเท่านี้
ั ทึกสน

ึ ของลูถ
แต่ความรู ้สก ี วถูกกระทบกระเทือนอย่างรุนแรงแล ้ว ส ี
่ งิ เซย
หน ้าตะลึงงันยืนแข็งทือ
่ อยูใ่ ต ้ต ้นไม ้ใหญ่เขียวชอุม
่ ต ้นนั น
้ ในทีส
่ ด
ุ ก็เข ้า
ใจความเป็ นมาเป็ นไปทัง้ หมดอย่างแจ่มแจ ้ง

การปฏิเสธทีเ่ ธอมีตอ
่ เขาตัง้ แต่แรกนั น
้ ล ้วนเป็ นเพราะปมในใจใน
อดีต และคนทีเ่ ธอบอกว่าชอบจริงๆ ความจริงเป็ นเพียงโล่กําบังเท่านั น
้

ลูจ
่ งิ หลีม ี น ้าพีช
่ องดูสห ึ แสบนั ยน์ตา “พี่ พีไ่ ด ้ยิน
่ าย เกิดความรู ้สก
หรือยัง? ไม่มถ
ี ้าหาก! ไม่มใี ครคนอืน
่ ทัง้ นั น ี่ วซซ
้ ! ตัง้ แต่แรกคนทีเ่ สย ี ช
ี อบ
มาตลอดก็คอ
ื พี!่ มีเพียงพี!่ ”

ลูถ ี วหลับตาลง ออกแรงบีบปากกาบันทึกเสย

่ งิ เซย ี ง ความทรง
จํานั บไม่ถ ้วนทยอยออกมาไม่ขาดสาย อัดแน่นอยูใ่ นสมองของเขาอย่าง
บ ้าคลัง่ ...
 ้ าทีหยิง่ ผยองพูดว่า เขาน่ะเหรอ...เขา
่ นิงซใี ชท่
เขานึกถึงตอนทีห
เป็ นคนน่าเกรงขามรอบรู ้ทุกด ้าน เก่งทัง้ วิชาการและการต่อสู ้ อ่อนโยนโร
แมนติก ฉลาดห ้าวหาญ ควบคุมอารมณ์ได ้ดีเด็ดเดีย
่ วกล ้าหาญ เด็ดขาด
แน่วแน่ มีพละกําลังมหาศาลพันปี ยากจะพบ วางกลอุบายแยบยลยอด
เยีย
่ มเกรียงไกรรูปงามดอกไม ้ยังต ้องหุบหนีเพราะอับอาย ดวงจันทร์ไม่
กล ้าเทียบรัศมี ฝูงปลายังต ้องจมนํ้ าฝูงนกถึงกับตกจากฟ้ าเพราะลืมหายใจ
รํ่าลือกันทั่วทัง้ เมือง เป็ นทีต
่ กตะลึง มีหน ้ามีตาเป็ นทีร่ ู ้จักไปทั่ว เหมือนกับ
ี องลอยมา! หึ ถ ้าคุณรู ้ว่าเขาเป็ นใคร จะต ้องไม่คด
เหยียบเมฆสท ิ ว่าฉั นพูด
เกินไป!

่ งิ เซยี ว ความจริง
ี งแน่วแน่ ลูถ
เขานึกถึงเธอทีเ่ คยพูดด ้วยนํ้ าเสย
ฉั นบอกคุณไปตัง้ แต่แรกแล ้ว ฉั นมีคนทีช
่ อบแล ้วมากๆ แบบมากๆ ชอบ
มากๆ แม ้ว่าจะเพราะหลายๆ เหตุผลทําให ้ฉั นไม่อาจอยูก ั เขาได ้ แต่ชวี ต
่ บ ิ
ี งิ่ ใดแทนทีเ่ ขาได ้ ไม่ม ี
นีเ้ ขาจะอยูใ่ นใจฉั นตลอดไป อย่างเต็มเปี่ ยม ไม่มส
ทีว่ า่ งเหลืออีกแล ้ว ต่อให ้คนคนนั น
้ ดีมากแค่ไหน สมบูรณ์แบบแค่ไหน ก็
ไม่มท ั หรือยังคะ?
ี าง คุณได ้ยินชด

เขานึกถึงคืนวันนั น
้ หลังจากทีเ่ ธอปฏิเสธตัวเองไม่นาน เขาอยูห
่ น ้า
ประตูห ้องจัดเลีย ่ ้างใน ฉั นคิดถึงคุณ คิดถึงคุณ
้ ง ได ้ยินเธอร ้องเพลงอยูข
มาก กลับหลอกตัวเอง ฉั นคิดถึงคุณ คิดถึงคุณมาก กลับเก็บไว ้เป็ นความ
่ นเอาไว ้สว่ นลึกของใจ...
รัก ฉั นคิดถึงคุณ คิดถึงคุณมาก เก็บซอ
 เขายังนึกขึน
้ ได ้ว่า เธอเคยโพสต์ลงในเวยป๋ อ...หากฉั นไม่เคยเจอ
แสงอาทิตย์ ฉั นคงทนรับกับความมืดมิดไม่ได ้ แต่เมือ ่ งไป
่ แสงอาทิตย์สอ
ทีค
่ วามเดียวดาย ความโดดเดีย
่ วของฉั นก็ปรากฏขึน ่ กัน
้ เชน

เขานึกขึน
้ ได ้ว่าเธอเคยพูดว่า เขาเป็ นแสงอาทิตย์ของเธอ...
 ตอนที่ 1769 เป็ นพยาน
คนคนนั น
้ ...คนทีเ่ ธอคิดมาตลอดว่าเธอรักเขาอย่างสุดหัวใจ คนที่
เขาคิดว่าเหมาะสมกับเธอมากกว่า ตัง้ แต่ต ้นจนจบ...กลับเป็ นตัวของเขา
เอง...

่ งโหว่ทช
มีชอ ั เจนมากมาย มีรอ
ี่ ด ั มากมาย...
่ งรอยทีเ่ ด่นชด

ทําไม...ทําไมเขาถึงเพิง่ มาค ้นพบตอนนี้...

ชายหนุ่มนั่ งลงบนม ้านั่ งไม ้ข ้างๆ ก ้มหัวลงตํา่ แน่นงิ่ ไม่เคลือ

่ นไหว
ลูจ
่ งิ หลีไ่ ม่เข ้าไปรบกวนเขา เดินห่างออกมาเงียบๆ ให ้เขาได ้อยูก
่ บ
ั ตัวเอง
ตามลําพัง

ไม่รู ้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ชายหนุ่มมองจ ้องไปทีป

่ ากกา
ี งด ้ามนั น
บันทึกเสย ้ จากนั น
้ หยิบมือถือออกมา โทรออกไปสายหนึง่ ด ้วย
ี งแหบแห ้ง “ฮล
นํ้ าเสย ั โหล คุณหลิน รบกวนคุณเตรียมลายเซน
็ ของหนิงซ ี
๋ วผมจะให ้ผู ้ชว่ ยเข ้าไปเอา”
ให ้ผมชุดหนึง่ อีกเดีย

จากนั น
้ ก็รบ
ี โทรออกไปสายทีส
่ อง “ไปทีห
่ ้องทํางานฉั นเดีย
๋ วนี้
เลย ชว่ ยเอาของบางอย่างมาให ้ฉั น ในลิน ั สุดท ้ายของโต๊ะทํางาน...ยัง
้ ชก
มี...”

ลูจ ั ท์อยูเ่ นิน

่ งิ หลีเ่ ห็นชายหนุ่มทีใ่ ต ้ต ้นไม ้พูดคุยโทรศพ ่ นาน
จากนั น
้ ก็นั่งสงบนิง่ อยูต
่ รงนั น
้ ต่อ

......
 ภายในห ้องผู ้ป่ วยของหนิงซ ี

บรรยากาศตึงเครียดอย่างไม่เคยเป็ นมาก่อน

ตอนนีจ
้ วงเข่อเอ๋อร์และจวงหรงกวงก็มาถึงแล ้ว จวงเข่อเอ๋อร์ฟบ
ุ
่ ้างเตียงหนิงซ ี เอาแต่ร ้องไห ้ ใบหน ้าของจวงหรงกวงก็เต็มไปด ้วย
อยูข
ความเศร ้าสลด

เหยียนหรูอห
ี้ ้ามใจไม่ไหวเดินเข ้าไปดูหญิงสาวบนเตียง “เป็ นเวร
กรรมทีพ
่ วกเราสกุลลูก
่ อ
่ ขึน
้ ทัง้ นั น
้ ...กลับต ้องทําให ้เด็กคนนีต
้ ้องลําบากไป
ด ้วย...พระอาจารย์เสวียนจิง้ บอกว่าเธอมีดวงชะตาเป็ นความสุข
้ ของตัวเองจนหมด...ถึงแลกชวี ต
พร ้อมสรรพ...เธอใชความโชคดี ี วเป่ า
ิ เสย
ของพวกเรามาได ้...”

ลูฉ
่ งซานรู ้ว่าตัวเองพูดอะไรไปก็ไร ้ประโยชน์ ทําได ้เพียงยืนนิง่
เงียบอยูต
่ รงนั น ู จาสงิ่ ใด
้ ไม่พด

จวงจงเหรินถอนหายใจยาว แม่หนูคนนีย
้ ังไม่รู ้เลยว่าแท ้ทีจ
่ ริง
ี วเป่ าก็คอ
เสย ื เลือดเนือ ื้ ไขของเธอ กลับยอมทําเพือ
้ เชอ ่ เด็กคนนีไ
้ ด ้ถึงขัน
้ นี้
จิตใจของเธอ...

ี น ้าเคร่งขรึม “ตอนนีเ้ รือ

จวงเหลียวหยวนสห ่ งกลายเป็ นแบบนีแ
้ ล ้ว
ี่ วซจ
พูดอะไรไปก็ไร ้ประโยชน์ ไม่วา่ เสย ี ะมีสภาพแบบไหน พวกเราจะดูแล
เธอไปตลอดชวี ต
ิ ”
 พูดจบมองไปทีเ่ หยียนหรูอแ
ี้ ละลูฉ
่ งซานแวบหนึง่ “สภาพการณ์
ี่ วซพ
ของเสย ี วกคุณก็เห็นแล ้ว ความรู ้สก
ึ ผิดของพวกคุณทีผ
่ า่ นมาพวกเราก็
ิ้ เพียงเท่านีเ้ ถอะ”
รับรู ้แล ้ว แต่ไม่จําเป็ นอีกต่อไป จบสน

ี่ วซก
สภาพการณ์ของเสย ี ็เห็นอยูต
่ รงหน ้าแล ้ว เรียกได ้ว่าชาตินไ
ี้ ม่
มีวันฟื้ นขึน ้
้ มาได ้อีกแล ้ว พวกเขาใชความรู ึ ผิดบีบรัดสกุลลู่ เรียกร ้องให ้
้สก
ลูถ ี วเอาชวี ต
่ งิ เซย ิ ทีเ่ หลือทิง้ ไว ้กับเจ ้าหญิงนิทราคนหนึง่ เพือ
่ ให ้ได ้
ประโยชน์อะไรขึน
้ มา?

ั ้ เพราะความรู ้สก
ตอนนีเ้ วลายังสน ึ ผิดพวกเขายังทําแบบนีไ
้ ด ้ แต่
จะมีอะไรทนการสูญสลายไปของกาลเวลาทีย
่ าวนานได ้?

ในขณะทีท
่ ก
ุ คนเงียบงันใบหน ้าเคร่งขรึมอยูน
่ ัน
้ ...

ี งฝี เท ้าดังลอยมา
ด ้านหลังมีเสย

ลูถ ี วและลูจ
่ งิ เซย ่ งิ หลี่ คนหนึง่ อยูห
่ น ้าคนหนึง่ ตามหลังเดินกันเข ้า
มา ด ้านหลังยังมีหลินจือจือและเฉิงเฟิ งผู ้ชว่ ยลูถ ี วตามมาด ้วย
่ งิ เซย

ไม่รู ้เพราะอะไร เห็นลูถ ี วในตอนนี้ พวกเขาต่างรู ้สก

่ งิ เซย ึ ว่าเขากับ
คนเมือ
่ ครูน ึ ทีไ่ ม่เหมือนกัน...
่ .ี้ ..ให ้ความรู ้สก

ลูถ ี วเดินมุง่ หน ้าเข ้ามาในห ้อง จากนั น

่ งิ เซย ้ สายตากวาดมองไปที่
ทุกคนในห ้อง เอ่ยปากพูด “วันนีถ
้ อ
ื โอกาสทีท
่ ก
ุ คนอยูพ
่ ร ้อมหน ้า หวังว่า
ทุกท่านจะร่วมเป็ นพยานให ้ผมเรือ
่ งหนึง่ ”

เป็ นพยาน?
 เรือ
่ งอะไร?

ทุกคนต่างหันหน ้ามองกัน ไม่รู ้ว่าลูถ ี วเตรียมจะทําอะไร

่ งิ เซย

แม ้แต่ลจ
ู่ งิ หลีก
่ ็ไม่รู ้ว่าเขาเตรียมจะทําอะไร เพียงแค่พอจะคาด
เดาอะไรรางๆ...

“เฉิงเฟิ ง”

ลูถ ี วหันไปทางผู ้ชว่ ยแล ้วสง่ เสย

่ งิ เซย ี งเรียก

ี ําสเี่ หลีย
เฉิงเฟิ งรีบเดินมาข ้างหน ้า หยิบกล่องสด ่ มจัตรุ ัสเล็กๆ ใบ
หนึง่ ออกมาจากกระเป๋ า มอบให ้กับมือลูถ ี วอย่างระมัดระวัง
่ งิ เซย

จากนั น
้ ทุกคนก็ได ้เห็น ลูถ ี วถือกล่องกํามะหยีส
่ งิ เซย ี ําเล็กๆ ใบ
่ ด
้ เดินไปข ้างเตียงผู ้ป่ วยของหนิงซ ี
นั น

ตอนที่ 1770 ภรรยาเพียงคนเดียวในชวี ต

ิ ของผม
นิว้ มือเรียวยาวของชายหนุ่มเปิ ดกล่องออก ด ้านในปรากฎเป็ น
แหวนคูช
่ ายหญิง รูปแบบทีเ่ รียบง่ายกะทัดรัด ด ้านในวงแหวนสลักอักษร
XX ไว ้รางๆ

วินาทีตอ
่ มา ท่ามกลางสายตาตกตะลึงของทุกคน ลูถ ี ว
่ งิ เซย
่ น
คุกเข่าลงข ้างหนึง่ นํ าแหวนผู ้ชายใสท ้
ี่ วิ้ นางข ้างซายของตั
วเอง จากนั น
้
นํ าแหวนอีกวงหนึง่ บรรจงใสไ่ ปทีน
่ วิ้ นางของหนิงซ ี
 เขา...เอ่อ...

นีค
่ อ
ื ...

จวงเหลียวหยวนและจวงจงเหรินเห็นแบบนั น
้ ต่างตกตะลึง จวง
เข่อเอ๋อร์และจวงหรงกวงยืนนิง่ อึง้ อยูต
่ รงนั น
้ เหยียนหรูอแ
ี้ ละลูฉ
่ งซานก็
ตะลึงงันจนพูดอะไรไม่ออก

ลูจ
่ งิ หลีห
่ ลังจากตกใจครูห ี น ้า
่ นึง่ แววตาพลันวูบไหว เผยสห
เป็ นไปอย่างทีค
่ าดไว ้

ลูถ ี วก ้มหน ้าประทับจูบลงยังนิว้ มือทีส

่ งิ เซย ่ วมแหวนของหญิงสาว
ี งแหบพร่า ดังก ้องเข ้าไปในโสตประสาทของทุกคนและภายในห ้อง
นํ้ าเสย
ื่ สต
ผู ้ป่ วยทีเ่ งียบสงบ “ผมยินดีรักเธอ ซอ ั ย์ตอ
่ เธอ ทัง้ ในยามยากจน
่ ้วยกันจนแก่เฒ่า จนกว่าชวี ต
เจ็บป่ วย ยามลําบาก ไม่ทอดทิง้ อยูด ิ จะหาไม่
หนิงซ ี ภรรยาคนเดียวในชวี ต
ิ ผม”

ี่ ก
แสงอาทิตย์ลอดผ่านซล ู กรงหน ้าต่างเข ้ามา ชายหนุ่มทีค
่ ก
ุ เข่า
ี น ้าเปี่ ยมไปด ้วยแรง
ข ้างหนึง่ ให ้คําสาบานเพียงลําพังอย่างเดียวดาย สห
ิ หน ้ากับความเชอ
ศรัทธาประหนึง่ เผชญ ื่ ตลอดทัง้ ชวี ต
ิ ทีผ
่ า่ นมา

จวงเข่อเอ๋อร์ขอบตาแดงกํา่ นํ้ าตาร่วงหล่นฉั บพลัน สะอึกสะอืน

้
ี งตํา่
เสย

สว่ นคนอืน
่ ๆ ทัง้ หมดทุกคนเริม
่ จากตกตะลึง ตะลึงงัน ในตอนนี้
ต่างดวงตาแดงกํา่ ...
 ครูต ่ มา เฉิงเฟิ งก ้าวเท ้าเดินเข ้าไป “บอส สงิ่ นีก
่ อ ้ ็จัดการเรียบร ้อย
แล ้วครับ”

ทีเ่ ฉิงเฟิ งยืน ี ดงสองเล่ม เห็นได ้ชด

่ ให ้เขา เป็ นสมุดเล่มเล็กสแ ั ว่า
คือ...สมุดทะเบียนสมรส

เฉิงเฟิ งหลังจากได ้รับสายจากลูถ ี ว รีบเตรียมเอกสาร

่ งิ เซย
ทัง้ หมดภายในเวลาทีเ่ ร็วทีส
่ ด
ุ จากนั น ้
้ หาเสนสายฝ่ ายทะเบียนราษฎร์
จัดการทุกอย่างให ้เรียบร ้อย

จวงเหลียวหยวนต่อให ้มีอคติกบ
ั ลูถ ี วมากแค่ไหน ในตอนนีก
่ งิ เซย ้ ็
พูดไม่ออกแล ้ว เขาคิดไม่ถงึ เลยว่า ลูถ ี วจะทําได ้ขึน
่ งิ เซย ้ ขัน
้ นี้

เหยียนหรูอแ
ี้ ละลูฉ ่ จากความตกตะลึง สุดท ้ายแสดงส ี
่ งซานเริม
หน ้าว่าเป็ นไปอย่างทีค
่ าดไว ้

ชา่ งเถอะ พวกเขาน่าจะรู ้มาก่อนหน ้านี.้ ..

เหยียนหรูอม ี น
ี้ องดูสมุดทะเบียนสมรสสส ั สดใส ใบหน ้าเต็มไป
ี ใจ ถ ้าพวกเขาไม่หวั รัน
ด ้วยความเสย ้ แบบนั น
้ ตัง้ แต่แรก ให ้เด็กสองคนนีไ
้ ด้
อยูด
่ ้วยกันเร็วกว่านี้ ในตอนนีค
้ รอบครัวของพวกเขาจะต ้องอยูก
่ น
ั อย่างมี
ความสุข คงไม่เป็ นแบบนี้

เพียงแต่ ต่อให ้พูดอะไรก็สายไปแล ้ว

 ี วเป่ าพอเห็นสงิ่ ของในมือเฉิงเฟิ งก็ทนต่อไปไม่ไหว รีบสะบัด
เสย
ออกจากอ ้อมอกของจวงจงเหริน วิง่ มาตรงหน ้าเฉิงเฟิ งด ้วยความเร็วสูง
แหงนหน ้าเร่งเร ้าจ ้องมองเขา

เฉิงเฟิ งรีบย่อตัวลง มอบสมุดทะเบียนสมรสในมือให ้เขา

เจ ้าตัวน ้อยใชมื้ อประคองไว ้อย่างระวัง เหมือนเป็ นสมบัตล

ิ ํ้าค่า
มองดูซํ้าไปซํ้ามา...

ลูจ
่ งิ หลีห
่ วั เราะแผ่วเบาเดินเข ้าไป อุ ้มเจ ้าตัวน ้อยขึน
้ ยังเจตนา
มองไปทีจ
่ วงหรงกวง จากนั น ี วเป่ า ดีใจไหม ? ต่อไปใครกล ้า
้ เอ่ยปาก “เสย
ี่ วซซ
พูดว่าเสย ี ไี ม่ใชแ
่ ม่ของหนู หนูก็เอาของสงิ่ นีแ
้ ขวนไว ้ทีค
่ อ! หน ้าหลัง
อย่างละอัน! ให ้พวกเขาได ้เห็นเต็มๆ ตา!”

ี วเป่ าได ้ฟั งผงกหัวเต็มแรง จากนั น

เสย ้ ยัดสมุดทะเบียนสมรสสอง
เล่มนั น
้ ไว ้ในอ ้อมอก

...

...

นอกห ้อง

หลินจือจือ ลูจ
่ งิ หลี่ และลูถ ี วยืนพูดคุยกันใต ้ซุมดอกไม
่ งิ เซย ้ ้ไม่
ไกลออกไป

หลินจือจือมองแหวนทีน
่ วิ้ ของลูถ ี วอย่างไม่รู ้ตัวแวบหนึง่ ส ี
่ งิ เซย
ึ ซาบซงึ้
หน ้านิง่ อึง้ เต็มไปด ้วยความรู ้สก
 ไม่คด
ิ ว่าวันนีจ
้ ะได ้เป็ นพยานได ้เห็นภาพนีก
้ บ
ั ตา ไม่คด
ิ ว่าทัง้ สอง
คนจะแต่งงานกันจริงๆ และยังเป็ นภายใต ้สถานการณ์แบบนี้

“ผู ้จัดการหลิน ลําบากคุณแล ้ว ตอนนีเ้ กรงว่าทางคุณ...คงใกล ้จะ

ิ ะ? เสย
พลิกฟ้ าได ้แล ้วสน ี่ วซซ
ี โี คตรเจ๋งสุดๆ ไปเลย!” ลูจ
่ งิ หลีย
่ ม
ิ้ แห ้งๆ
 ตอนที่ 1771 ไม่มใี ครแทนทีเ่ ธอได ้
่ ะ่ ! เสย
หลินจือจือถอนหายใจแผ่วเบา “ใชค ี่ วซเี กิดมาเพือ
่ เป็ น
นั กแสดงจริงๆ!”

ั ้ ก็ก ้าวมาได ้สูงถึงขัน

ภายในระยะเวลาอันสน ้ นี้ ไม่แปลกทีจ
่ ะทําให ้
ั่ สะเทือนได ้ถึงขนาดนี้
ทัง้ วงการบันเทิงสน

หลินจือจือพูดถึงตรงนี้ ลังเลครูห
่ นึง่ จากนั น
้ มองไปทีล
่ ถ ี ว
ู่ งิ เซย
เอ่ยปากว่า “ประธานลู่ สถานการณ์ในตอนนี.้ ..ปิ ดบังต่อไปไม่ได ้แล ้ว...
ควรจะทําตามทีว่ างแผนไว ้ก่อนหน ้านีห
้ รือเปล่าคะ? ควรจะประกาศ
ี รือเปล่าคะ?”
สภาพการณ์ของหนิงซห

ั ้ บรรยากาศพลันสงบเงียบ
หลังจากหลินจือจือพูดจบ ชน

ไม่รู ้ผ่านไปนานแค่ไหน เป็ นลูจ

่ งิ หลีท
่ ย
ี่ น
่ หัวคิว้ เอ่ยปากพูดก่อน
“ผมแนะนํ าว่าไม่ พี่ พีไ่ ม่เข ้าใจสถานการณ์ในวงการบันเทิง ดังนั น
้ ถึงคิดว่า
ั ของเสย
ด ้วยนิสย ี่ วซซ
ี ี ควรจะบอกความจริงกับแฟนคลับ

แต่วา่ ในความเป็ นจริง ตอนนีพ

้ วกเขายังไม่รู ้สถานการณ์ของ
ี่ วซซ
เสย ี จ
ี งึ ยังไม่เป็ นอะไร เมือ
่ พวกเขารู ้เรือ
่ งเจ ้าหญิงนิทรา รู ้ว่าเจ็บป่ วย
รุนแรงขนาดนี้ แล ้วความเจ็บป่ วยนีม
้ าได ้ยังไงล่ะ ? ี่ วซซ
ตอนนีเ้ สย ี อ
ี ยู่
ื่ และปาปารัสซจ
โรงพยาบาลไหน? พวกสอ ี่ ะต ้องขุดคุ ้ยอย่างบ ้าคลัง่ เหมือน
ฝูงตั๊กแตน กระทั่งแม ้แต่สถานพยาบาลแห่งนีก
้ ็มส ิ ธิท
ี ท ์ พ
ี่ วกเขาจะค ้นเจอ
ห ้อมล ้อมไว ้ตลอดวันตลอดคืน ถ ้าเรือ
่ งโยงใยไปถึงสกุลจวง ก็ยงิ่ จะบาน
ปลาย ข่าวลือน่ากลัวต่างๆ นาๆ ได ้ปลิวว่อนไปทั่วแน่ ...”
 ี น ้าเคร่งขรึม เอ่ยปากแผ่วเบา “คําพูดของคุณชาย
หลินจือจือสห
รองถูกต ้อง นีเ่ ป็ นสงิ่ ทีฉ
่ ั นเป็ นกังวลทีส
่ ด
ุ ดังนั น
้ ทีฉ
่ ั นมาวันนี้ ก็เพือ
่ จะมา
ปรึกษากับพวกคุณ”

ลูจ
่ งิ หลีพ ิ ารณาการใชถ้ ้อยคํา จากนั น
่ จ ้ มองไปทีล
่ ถ ี วแนะนํ า
ู่ งิ เซย
ว่า “พี่ จัดการเงียบๆ เถอะ พวกเราไม่ต ้องโต ้ตอบอะไร ให ้เวลาสยบข่าวนี้
ิ ปิ นระดับสูงทีอ
ไปเอง ศล ่ ยูใ่ นวงการบันเทิง อยูๆ่ หายตัวไปจากวงการ
บันเทิงก็ไม่ใชไ่ ม่เคยมี ชว่ งแรกย่อมอยูใ่ นกระแสความสนใจ แต่ความ
สนใจของประชาชนทั่วไปก็มข
ี ด
ี จํากัด เวลาผ่านไปนานเข ้า จะถูกเรือ
่ งอืน
่
เบีย
่ งเบนความสนใจไปเอง”

่ ะ่ เวลาผ่านไปนานเข ้าค ้นหาสาเหตุ

หลินจือจือพยักหน ้า “ใชค
้ นสว่ นใหญ่จะต ้องคิดว่าหนิงซอ
ไม่ได ้ แบบนีค ี อกจากวงการไปเงียบๆ ไม่
ว่าจะคาดเดาว่าเป็ นเหตุผลสว่ นตัวอะไร ผลลัพธ์ก็ไม่ร ้ายแรง”

ครูต
่ อ
่ มา ในทีส
่ ด
ุ ลูถ ี วก็เอ่ยปาก เห็นด ้วยกับคําแนะนํ าของ
่ งิ เซย
ทัง้ สองคน “ทําตามทีพ
่ วกคุณพูด”

หลินจือจือรีบผงกหัว “ค่ะ”

ทัง้ สามคนปรึกษาลงรายละเอียดกันอีกครูห
่ นึง่

ตัง้ แต่เมือ
่ ครูล
่ จ
ู่ งิ หลีก
่ ็มท
ี า่ ทางเหมือนมีเรือ
่ งในใจมาตลอด รอจน
ปรึกษาใกล ้จะเสร็จ ลังเลครูห
่ นึง่ ยังคงมองไปทางลูถ ี วเอ่ยปากพูด
่ งิ เซย
“พี่ ความจริง...ยังมีอก
ี วิธห
ี นึง่ ...”

ลูถ ี วและหลินจือจือได ้ฟั งหันไปหาลูจ

่ งิ เซย ่ งิ หลีพ
่ ร ้อมกัน
 ลูจ
่ งิ หลีเ่ อ่ยปากเตือน “พวกพีล
่ ม
ื ซูอโี่ ม่ทอ
ี่ ยูใ่ นคุกแล ้วเหรอ ?
ใบหน ้าของเธอแทบจะหลอกคนได ้จริงๆ เลยนะ ครัง้ ก่อนถ ้าพวกเราไม่จับ
้
เธอได ้ ทุกคนเกือบจะถูกเธอหลอกกันหมด ถ ้าหลอกใชเธอมาแทนที
ห ่ นิง
ี ระวิงเวลาไว ้สก
ซป ั ระยะหนึง่ ขอเพียงจัดการอย่างเหมาะสม ไม่มป
ี ั ญหา
แน่นอน”

หลินจือจือได ้ฟั งไม่ได ้พูดอะไร เพียงแค่มน

ุ่ หัวคิว้ เล็กน ้อย
คําแนะนํ าของลูจ
่ งิ หลีไ่ ม่มป
ี ั ญหาอะไรก็จริง แต่วา่ ...

วินาทีนัน
้ ลูจ
่ งิ หลีแ
่ ละหลินจือจือหันมองลูถ ี วทีน
่ งิ เซย ่ งิ่ เงียบอยู่
ิ ใจของเขา
รอคอยการตัดสน

ลูถ ี วหลุบนั ยน์ตาลง ลูบคลําแหวนทีน

่ งิ เซย ่ วิ้ แผ่วเบา ผ่านไปครู่
หนึง่ พูดเพียงประโยคเดียวว่า...

“ไม่มใี ครแทนทีเ่ ธอได ้”

วินาทีทส ิ้ เสย
ี่ น ี งชายหนุ่ม หัวใจของหลินจือจือถูกคําพูดนั น
้ ปะทะ
จนกระตุกวูบ

ลูจ
่ งิ หลีย
่ ม
ิ้ อ่อน ยักไหล่อย่างเข ้าใจ “ก็ได ้ๆ ผมว่าแล ้วพีต
่ ้องพูด
แบบนี้ ดังนั น
้ ก่อนหน ้านีผ
้ มถึงไม่ได ้พูดวิธน
ี ก
ี้ บ
ั พีม
่ าตลอด”

ลูจ
่ งิ หลีพ
่ ด ี น ้าขึงขัง “พีพ
ู ต่อด ้วยสห ่ ด
ู ถูก ไม่มใี ครแทนทีเ่ ธอได ้”
 ตอนที่ 1772 ไม่มส ั วันล ้มเลิกการรอคอย
ี ก
ฤดูหนาวผ่านพ ้นฤดูใบผลิเบ่งบาน

่ น ชวั่ พริบตาเดียว ก็ผา่ นไปหนึง่ ปี แล ้ว

วันเวลาหมุนเปลีย

รุง่ เชา้ การรักษาการณ์ภายในสถานพักฟื้ นเขตชานเมืองทีแ

่ น่น
หนายังคงเยือกเย็นหนาวเหน็ บเหมือนทีเ่ คยเป็ นมา

ใต ้ต ้นเมเปิ้ ลอายุเก่าแก่ต ้นหนึง่ โต๊ะม ้าหินอีกด ้านมีกระดานหมาก

รุกวางเรียงไว ้ ข ้างโต๊ะมีคนนั่ งอยูส
่ องคน

ี ํา แหวนที่
ชายหนุ่มฝั่ งตรงข ้ามจวงจงเหรินในมือกุมหมากสด
้
นิว้ นางข ้างซายสะท ้อนแสงอ่อนนุ่ม

ชายหนุ่มทีส
่ วมแต่ชด ี ําไม่เคยเปลีย
ุ สูทสด ื้ เชต
่ น เสอ ิ้ ติดกระดุม
จนถึงคออย่างเคร่งครัด รอบกายมีแต่ความเย็นเยียบดุดน
ั บีบคัน
้ ในตอนนี้
ราวกับหลังจากการรอคอยและเวลาทีย
่ าวนานหล่อหลอมจนกลิน
่ อายยิง่
หนั กแน่นลํ้าลึก มีนัยแฝงทีล ึ ซงึ้ ไม่อาจคาดเดา
่ ก

“เร็วจริงๆ...ผ่านไปหนึง่ ปี แล ้ว...” จวงจงเหรินทอดสายตามอง

กลุม ่ ลายฟ้ า สง่ เสย
่ เมฆทีป ี งทอดถอนหายใจ

ชายหนุ่มไม่ได ้เอ่ยปาก เพียงแต่นวิ้ มือทีบ

่ บ
ี หมากรุกพลัน
หยุดชะงักครูห
่ นึง่

ครูต
่ อ
่ มา จวงจงเหรินวางหมากในมือลง มองชายหนุ่มตรงข ้าม
เอ่ยถาม “พูดมาเถอะ ครัง้ นีม
้ าหาฉั น มีเรือ
่ งอะไร?”
 ชายหนุ่มทิง้ หมากในมือ จากนั น ี่ วซไี ป”
้ เอ่ยปาก “ผมอยากพาเสย

จวงจงเหรินได ้ฟั งก็มน

ุ่ หัวคิว้ หลังจากเงียบไปครูห
่ นึง่ สุดท ้ายก็
เอ่ยปากพูด “ชา่ งเถอะ ไปก็ไปเถอะ...เอาแต่อยูใ่ นทีเ่ ย็นๆ ชด
ื ๆ แบบนี้
ี งจะเบือ
ยายหนูซค ่ แย่แล ้ว”

ชว่ งเวลาหนึง่ ปี เพียงพอจะทําให ้ทุกอย่างตกตะกอน สอ

ื่ และ
ประชาชนเริม ั่ ประสาท ห ้อมล ้อมซก
่ จากคลุ ้มคลัง่ สน ั ถาม จนถึงตอนนี้ ไม่ม ี
ื่ ของเธอก็ไม่มใี ครเอ่ยถึงอีก
ใครสนใจอีก กระทั่งชอ

เพราะว่าถูกลืม เธอจึงไม่ถก
ู รบกวนจากโลกภายนอกอีก

่ หลังตรงหน ้าเป็ นนาน ชว่ งเวลาหนึง่ ปี ท ี่

จวงจงเหรินมองดูเด็กรุน
ผ่านมา เด็กหนุ่มคนนีไ
้ ม่มส ั วันทีจ
ี ก ี่ วซ ี ไม่มส
่ ะไม่อยูเ่ คียงข ้างเสย ั วันทีจ
ี ก ่ ะ
หยุดคิดหาวิธท
ี ําให ้เธอฟื้ นขึน
้ มา ไม่มส ั วันทีจ
ี ก ่ ะล ้มเลิกการรอคอย

แม ้สงิ่ ทีโ่ อบอุ ้มอยูจ

่ ะเป็ นเพียงความฝั นลมๆ แล ้งๆ

จวงจงเหรินอ ้าปากเล็กน ้อย เหมือนคิดจะพูดอะไร แต่ท ้ายทีส

่ ด
ุ ก็
ี งทอดถอนใจเท่านั น
กลายเป็ นเพียงเสย ้

......

สุดเขตแดนตีต
้ ู ตําบลเล็กๆ แห่งหนึง่ ทีไ่ ม่เคยถูกทําให ้เกิด
มลภาวะด ้วยนํ้ ามือมนุษย์มาก่อน

บ ้านเดีย
่ วสไตล์ตะวันตกงดงามประณีตหลังหนึง่ ตัง้ อยูม
่ ม
ุ หนึง่ ทาง
ทิศตะวันออกของตําบล บ ้านหลังน ้อยหันหลังให ้ภูเขา ข ้างๆ เป็ นสระนํ้ า
งดงามผืนใหญ่ ภายใต ้แสงอาทิตย์งดงามดุจดัง่ ก ้อนหยก มักจะมีกวาง
น ้อยกระต่ายน ้อยกระโดดออกมาจากป่ า เดินเล่นดืม
่ นํ้ าในละแวกใกล ้ๆ

เพราะตําบลเล็กๆ นีม
้ ก
ี วางอยูม
่ าก ดังนั น
้ ตําบลนีจ
้ งึ ถูกเรียกว่า
ตําบลกวางไปโดยปริยาย ทีน
่ งี่ ดงามประหนึง่ โลกในเทพนิยาย

ลูจ
่ งิ หลีพ
่ าลูถ ี วเดินดูบริเวณรอบๆ “พี่ ความจําดีเกินไปแล ้ว
่ งิ เซย
นะ ยังจําได ้ด ้วยว่าผมมีบ ้านหลังนีอ
้ ยูท
่ น
ี่ ี่ พีไ่ ม่พด
ู ผมเองก็เกือบลืมไปแล ้ว
แต่ตําบลเล็กๆ นีผ
้ ู ้คนเรียบง่ายจริงใจ แถมยังไม่มน
ี ั กท่องเทีย
่ ว เป็ นความ
เงียบสงบท่ามกลางความวุน
่ วาย

ิ ขับรถประมาณหนึง่ ชวั่ โมงได ้

ความห่างจากตัวเมือง ถ ้ารถไม่ตด
ทั่วทัง้ ตีต
้ ห
ู าสถานทีแ ่ องไม่ได ้อีกแล ้ว เหมาะสําหรับการ
่ บบนีเ้ ป็ นแห่งทีส
พักฟื้ นอย่างทีส
่ ด
ุ

ยังดีวา่ บ ้านหลังนีม
้ ค ้
ี นรับใชคอยดู
แลเก็บกวาดตลอด สถานทีก
่ ็
กว ้างขวาง เพียงพอจะรองรับเครือ
่ งมือแพทย์และพยาบาล พีล
่ องดูกอ
่ นถ ้า
ไม่มป
ี ั ญหาอะไร สามารถรับพีส
่ ะใภ ้มาอยูไ่ ด ้ทุกเมือ
่ ”

ลูจ
่ งิ หลีช
่ อบเทีย
่ ว ในอดีตท่องเทีย
่ วไปทั่ว เก็บสะสมบ ้านและ
ทีด
่ น
ิ ไว ้ไม่น ้อย

หลังจากดูจนทั่วแล ้ว ลูถ ี วพยักหน ้า “ใชได

่ งิ เซย ้ ้”

“ตกลงตามนี้ กุญแจนีม
้ อบให ้พีแ
่ ล ้วกัน” ลูจ
่ งิ หลีโ่ ยนกุญแจพวงนี้
ไปทันที
 ี่ วซซ
เสย ี น
ี อนไม่ได ้สติมาหนึง่ ปี เต็มแล ้ว ความจริง ทุกคนต่างรู ้ดี
ชายหนุ่มทีด
่ เู หมือนเข ้มแข็งเด็ดเดีย
่ วตรงหน ้าคนนี้ มีเพียงความหวังริบหรี่
คอยประคองเขาเอาไว ้

ลูจ
่ งิ หลีค
่ ด
ิ จะปลอบประโลมเขา กลับไม่รู ้ว่าจะเอ่ยปากยังไง

คําพูดปลอบประโลมทีเ่ ขาได ้ยินมา มากเกินพอแล ้ว

 ตอนที่ 1773 วันนีป
้ กติดท
ี ก
ุ อย่าง
หลังจากนั น ี ็ถก
้ หนิงซก ู ลูถ ี วรับตัวจากสถานพักฟื้ นมาอยู่
่ งิ เซย
ตําบลกวาง

ตีต
้ ท
ู ด
ี่ น
ิ ทุกตารางเมตรเป็ นเงินเป็ นทอง ตําบลเล็กๆ นีเ้ ดิมที
เหมือนกับทีอ
่ น
ื่ ๆ ต ้องถูกปรับผังวางโครงสร ้างใหม่ แต่วา่ ในตอนนั น
้
ชาวบ ้านในตําบลเล็กๆ แห่งนีต
้ า่ งรวมตัวกันคัดค ้าน บวกกับมีคนท ้องทีน
่ ัน
้
คนหนึง่ เป็ นนั กธรณีวท
ิ ยาทีม
่ ช ื่ เสย
ี อ ี งระดับโลก หลังจากข่าวแพร่สะพัด
ออกไป ตําบลเล็กๆ แห่งนีก
้ ็ถก
ู เก็บรักษาเป็ นมรดกทางวัฒนธรรม และเพือ
่
ปกป้ องทรัพยากรทางธรณีวท
ิ ยา จึงไม่เปิ ดให ้คนนอกเข ้าออก

พลบคํา่ แสงอาทิตย์อส ่ งไปทั่วทัง้ สวนดอกไม ้ ข ้างหู

ั ดงสาดสอ
ี งนกร ้องเสนาะหู นํ้ าค ้างบนกลีบดอกกุหลาบใต ้ซุมดอกไม
เป็ นเสย ้ ้สะท ้อน
แสงสรี ุ ้งงามจับตา

“คุณลู่ วันนีม
้ าเร็วจัง” ผู ้ดูแลเห็นคนเดินมาแต่ไกล รีบออกจาก
ื้ นอกจากมือชายหนุ่ม
ห ้องมาต ้อนรับ รับเสอ

“นายหญิงวันนีเ้ ป็ นยังไงบ ้าง?” ชายหนุ่มถามตามปกติ

“วันนีน
้ ายหญิงปกติดท
ี ก
ุ อย่างค่ะ” ผู ้ดูแลรีบตอบ

“อือ” ชายหนุ่มพยักหน ้า จากนั น

้ ก ้าวเท ้าเดินมุง่ ไปทีต
่ ก
ึ

สว่ นผู ้ดูแลต ้มนํ้ าร ้อนยกขึน

้ ไปอย่างคล่องแคล่วเหมือนทีเ่ คยทํา
จากนั น
้ ถอยออกมาจากห ้อง
 ี ทีถ
แม ้เธอจะเป็ นผู ้ดูแลมืออาชพ ่ ก
ู สกุลลูจ
่ ้างมาด ้วยเงินเดือนสูง
ลิบ แต่ในความเป็ นจริงงานของเธอน ้อยจนน่าเวทนา ชายหนุ่มคนนีเ้ รียนรู ้
ทักษะงานของผู ้ดูแลเป็ นแล ้วทัง้ หมด งานบํารุงดูแลทีเ่ กีย
่ วข ้องกับนาย
ี
หญิงทัง้ หมด เขาจะทําเองทัง้ หมด กระทั่งทําได ้ดีกว่าพนั กงานมืออาชพ
ี อีก
อย่างเธอเสย

ชว่ งเวลาหนึง่ ปี เต็ม ทําอย่างสมํา่ เสมอ ไม่เคยหยุดพัก

เธอเป็ นผู ้ดูแลมาหลายปี พบเจอความเปลีย

่ นแปรของมนุษย์
มากมาย โบราณกล่าวว่าพ่อแม่เจ็บป่ วยนานเข ้าลูกหลานหนีหา่ ง ทฤษฎีนี้
้ ้เหมือนกัน คนสว่ นใหญ่ชว่ งไม่กวี่ ันแรกอาจจะ
ระหว่างสามีภรรยาก็ใชได
ี ใจทําใจไม่ได ้ มาดูแลด ้วยตัวเอง แต่เมือ
เสย ่ เวลาผ่านไปนานเข ้า...คนที่
อยูเ่ คียงข ้างผู ้ป่ วยเหล่านี้ มักจะเหลือเพียงผู ้ดูแลอย่างพวกเธอเท่านั น
้

นีเ่ ป็ นครัง้ แรกทีเ่ ธอเห็นว่ามีผู ้ชายสามารถปฏิบต

ั ต
ิ อ
่ ภรรยาได ้ถึง
ขัน
้ นี.้ ..

ภายในห ้อง

ลูถ ี วพับแขนเสอ
่ งิ เซย ื้ ของตัวเองขึน
้ อย่างลวกๆ จากนั น
้ นํ า
ผ ้าขนหนูจม ่ บิดให ้แห ้ง จากนั น
ุ่ ในนํ้ าร ้อนจนชุม ้ เริม ็ ร่างกายให ้หญิง
่ เชด
สาวบนเตียง

แผลภายนอกบนตัวหนิงซใี นตอนนั น
้ ได ้ชายผมยาวลึกลับคนนั น
้
เป็ นคนจัดการให ้ ฝี มอ
ื การเย็บแผลของชายหนุ่มแม ้แต่หมอเย็บแผลทีเ่ ก่ง
ทีส
่ ด
ุ ของโรงพยาบาลประจํากองทัพเห็นแล ้วยังอุทานในผลงานวิจต
ิ รดัง่
เทพปั น
้ แต่ง

หลังการพักฟื้ นหนึง่ ปี เต็ม เสริมด ้วยยาลบรอยแผลเป็ น ร่างกาย

ี ทบจะมองไม่เห็นร่องรอยบาดแผลใดๆ แล ้ว
ของหนิงซแ

ตรงกันข ้าม เพราะอยูแ

่ ต่ในห ้องเป็ นเวลายาวนาน บวกกับได ้รับ
การบํารุงทะนุถนอมอย่างเต็มที่ ผิวพรรณของหญิงสาวจึงยิง่ ขาวผ่องมีนํ้ามี
นวล ท่วงท่าทีน
่ อนสงบนิง่ อยูบ
่ นเตียง ประหนึง่ วินาทีตอ
่ มาก็จะฟื้ นขึน
้ มา

ลูถ ี วเชด
่ งิ เซย ็ ตัวให ้หญิงสาวเรียบร ้อยแล ้ว ทาผลิตภัณฑ์บํารุงผิว
้
ชนิดต่างๆ ต่อมาก็หวีเสนผมดํ าเงาดุจนํ้ าตกให ้เธอ จากนั น
้ นวดตัวให ้เธอ
อย่างชํานาญ

ิ้ ชายหนุ่มนั่ งข ้างขอบเตียง ประทับ

หลังจากทําทุกอย่างเสร็จสน
จูบไปทีห
่ น ้าผากหญิงสาวแผ่วเบา

้ ตอน ทุกการกระทําวนซํ้าไปมาเหมือนกันทุกวัน
ทุกขัน

เวลานีเ้ อง ทีน ี งวิง่ ตุบๆ ขึน

่ อกประตูก็มเี สย ั ้ บนดังลอยมา ตัด
้ ชน
อารมณ์เลือ
่ นลอยของชายหนุ่ม จากนั น ี วเป่ าหอบดอกไม ้ที่
้ ก็ได ้เห็น เสย
่ ใหญ่ วิง่ ทะยานเข ้ามาในห ้อง
เพิง่ เด็ดมาในมือชอ

สุดท ้ายเพราะวิง่ เร็วเกินไป ตอนทีข

่ ้ามธรณีประตูไม่ได ้ระวัง เจ ้า
ตัวน ้อยพลันสะดุดล ้มอย่างแรงลงไปบนพืน
้ ดอกไม ้สดในมือกระจาย
เกลือ
่ นเต็มพืน
้
 ลูถ ี วรีบลุกขึน
่ งิ เซย ี วเป่ ายืนขึน
้ สาวเท ้าเดินเข ้าไปประคองเสย ้ มุน
่
หัวคิว้ มองหัวเข่าแดงชํ้าของเขา

“รอก่อนอย่าเพิง่ ขยับ พ่อจะไปเอายา” ลูถ ี วใบหน ้าขึงขังรีบ

่ งิ เซย
หมุนตัวไปหากล่องยา

ี วเป่ านั่ งอยูบ

ด ้านหลัง เสย ่ นพืน
้ มองบาดแผลทีห
่ วั เข่าตัวเองอย่าง
เลือ
่ นลอยไม่ได ้สติ

ลูถ ี วนํ ายานํ้ ามาทาให ้เขา เจ ้าตัวน ้อยยังคงจ ้องมองหัวเข่า

่ งิ เซย
ตัวเองอย่างเหม่อลอย ไม่พด
ู ไม่จา ไม่เบีย
่ งเบนสายตาเลยตัง้ แต่ต ้นจนจบ

“เป็ นอะไร?” ลูถ ี วมุน

่ งิ เซย ่ หัวคิว้ ถาม

เจ ้าตัวน ้อยลูบคลําแผลของตัวเอง เงยหน ้าขึน ้

้ ใชดวงตาดํ าสนิท
มองชายหนุ่มตอบว่า “หม่าม๊า...หม่าม๊าจะเป่ าเพีย ี วเป่ า...”
้ งๆ ให ้เสย

ลูถ ี วพลันสห
่ งิ เซย ี น ้าแข็งทือ
่ เปลือกนอกบอบบางทีห
่ อ
่ หุ ้มรอบ
กายเอาไว ้ราวกับถูกปะทะเข ้าอย่างจัง ร่างเต็มไปด ้วยรอยร ้าว

ครูต
่ อ
่ มา ชายหนุ่มถึงสงบสติอารมณ์ลงได ้ มองลูกชาย โน ้มตัว
เข ้าหา เป่ าหัวเข่าทีไ่ ด ้รับบาดเจ็บของลูกชายอย่างเก ้ๆ กังๆ “ยังเจ็บ
ไหม?”

ี วเป่ าขยีต
เสย ้ สา่ ยหน ้า “หนูไม่ใชเ่ ด็กอายุห ้าขวบอีก
้ า จากนั น
ต่อไปแล ้ว”
 ี วเป่ าอายุหกขวบแล ้ว และในอีกไม่กเี่ ดือน เสย
หม่าม๊า เสย ี วเป่ าก็
จะอายุครบเจ็ดขวบแล ้ว

หม่าม๊า พอหนูอายุเจ็ดขวบ หม่าม๊าจะฟื้ นขึน

้ มาไหม?

หม่าม๊า หนูรู ้ว่าหนูไม่ใชเ่ ด็กเล็กๆ แล ้ว

แต่วา่ หม่าม๊าครับ หนูคด

ิ ถึงหม่าม๊ามากจังเลย...
 ตอนที่ 1774 บ ้านไม่เป็ นบ ้าน
หลังอาหารคํา่ ไม่นาน อยูๆ่ มือถือลูถ ี วก็สง่ เสย
่ งิ เซย ี งดังเร่งเร ้าขึน
้

ั โหล?” ลูถ
“ฮล ี วกดรับสาย
่ งิ เซย

ั โหล! พี!่ แย่แล ้ว...พ่อ...พ่อเป็ นลมในบ ้าน..ตอนนีส

“ฮล ้ ง่ ไป
โรงพยาบาลแล ้ว...หมอบอกว่า...ครัง้ นี.้ ..อาจจะทนต่อไปไม่ไหวอีก...”
ี งติดๆ ขัดๆ ทีเ่ ห็นได ้ชด
ปลายสายเป็ นเสย ั ว่าทําอะไรไม่ถก
ู แล ้วของลูจ
่ งิ ห
ลีด
่ งั ลอยมา

ี น ้าหนั กอึง้ ประหนึง่ บ่อนํ้ าลึกฉั บพลัน “ฉั นจะไป

ชายหนุ่มสห
เดีย
๋ วนี”้

“รอเดีย
๋ ว! พี่ พีพ ี วเป่ ามาพร ้อมกันด ้วยนะ เผือ
่ าเสย ่ ว่าพ่อเขา...”
อย่างไรลูจ ่ ็ไม่อาจพูดสงิ่ ทีไ่ ม่คาดฝั นนั น
่ งิ หลีก ้ ออกมาจากปากได ้

ชายหนุ่มชะงักงัน “รู ้แล ้ว”

......

กลางดึก ณ โรงพยาบาลตีต
้ ู

ลูฉ ้ ชวี ต
่ งซานเพิง่ จะถูกยือ ี ู
ิ กลับมา กําลังนอนอยูใ่ นห ้องไอซย

“หมอคะ? สามีฉันเป็ นยังไงบ ้างคะ?”

ี น ้าตึงเครียด “ชว่ งทีผ

หมอเจ ้าของไข ้สห ่ า่ นมา สุขภาพของคุณลู่
ไม่ดม
ี าตลอด ครัง้ นีเ้ ข ้าขัน
้ วิกฤต เกรงว่าจะทนต่อไปอีกไม่ไหว...”
 เหยียนหรูอเี้ นือ ั่ เทา ฝื นยืนต่อไปไม่ไหว อ่อนยวบเข ้าหา
้ ตัวสน
อ ้อมอกลูจ ี ง
่ งิ หลี่ ร ้องไห ้จนไร ้เสย

“ฉงซาน...”

ั หน่อย! ตัง้ กีค

“แม่ อย่าเพิง่ ร ้องไห ้! พ่อยังไม่ได ้เป็ นอะไรสก ่ รัง้
แล ้วทีพ
่ อ
่ ยังฝื นทนมาได ้ วิกฤตรุนแรงเมือ
่ หกปี กอ
่ นยังผ่านมาได ้เลย พ่อ
ผ่านคลืน
่ ลมมรสุมมามากมาย ครัง้ นีจ
้ ะต ้องฝ่ าได ้อย่างแน่นอน!” ลูจ
่ งิ หลี่
ี งเด็ดเดีย
ปลอบประโลมด ้วยนํ้ าเสย ่ ว

หมอเองก็รบ
ี พูดปลอบใจ “ฝ่ ายพวกเราก็จะทําอย่างสุด
ความสามารถครับ”

ี วเป่ ามองชายชราในห ้องไอซย

เสย ี ผ
ู า่ นกระจกอย่างเหม่อลอย
ค่อยๆ ดึงมือคุณย่ามากําไว ้แน่น

เหยียนหรูอย
ี้ อ ี วเป่ าเอาไว ้แนบอก ประหนึง่
่ ตัวลง โอบกอดเสย
กอดขอนไม ้ลอยนํ้ าท่อนสุดท ้าย

อีกด ้านลูถ ี วทีไ่ ม่พด

่ งิ เซย ู อะไรเลยมองหมอแวบหนึง่ จากนั น
้ กด
ี งตํา่ เรียกเขาเดินห่างออกมา
เสย

“ผมต ้องการฟั งความจริง” ลูถ ี วพูดอย่างตรงไปตรงมา

่ งิ เซย

้ ตอบว่า “ความจริง สง่ิ สําคัญทีส

หมอฝื นยิม ่ ด
ุ อยูท
่ ก
ี่ ําลังใจทีจ
่ ะ
อยากอยูต
่ อ
่ ของผู ้ป่ วยเอง หนึง่ ปี ทผ
ี่ า่ นมาอาการของนายผู ้เฒ่าคุณก็เห็น
แล ้ว เขามีความกลัดกลุ ้มใจ เมือ
่ ขจัดไม่ได ้ จึงมีผลลัพธ์อย่างในตอนนี้
เป็ นเรือ
่ งทีส ั วันก็ต ้องเกิดขึน
่ ก ้ ...อาการป่ วยของเขา ได ้รับผลกระทบทาง
ใจสูงมาก...”

ความจริงพวกเขาคาดการณ์ลว่ งหน ้ามานานแล ้ว ตัง้ แต่งาน

ประชุมรวมญาติ มีเรือ
่ งโจมตีเข ้ามาไม่ขาดสาย หนึง่ ปี ทผ
ี่ า่ นมา ร่างกาย
ของลูฉ
่ งซาน ค่อยๆ ร่วงโรยไปทีละน ้อย...

“ทางเราจะพยายามเต็มทีค
่ รับ คนในครอบครัวอย่างพวกคุณ
ตอนนีท
้ ําอะไรไม่ได ้มาก พยายามปลอบประโลมเขา ให ้เขาทําใจให ้สบาย
บางทีอาจจะดีขน
ึ้ ” หมอพูดแบบนี้ กลับไม่ได ้คาดหวังอะไรมาก อย่างไร
หนึง่ ปี ทผ
ี่ า่ นมา เรือ
่ งกลัดกลุ ้มทีม
่ ถ
ี ้าแก ้ไขได ้คงแก ้ไขไปแล ้ว จะมาดีขน
ึ้
ั ้ ๆ ได ้ยังไง
ในระยะเวลาสน

“ทราบแล ้ว ขอบคุณมาก”

เหยียนหรูอรี้ ้องไห ้จนเหนือ

่ ย นั่ งนิง่ พึมพําบนม ้านั่ งยาว “พ่อของ
ลูกเขา...ปกติไม่พด
ู ไม่จา...แต่เขารู ้ดีวา่ ...ทัง้ หมดเพราะเขาทําร ้ายพวกแก
ี่ วซ.ี ..ทําร ้ายลูก...และทําร ้ายเสย
...ทําร ้ายเสย ี วเป่ า...เสย
ี่ วซต
ี ้องมานอน
้ ปทัง้ ชวี ต
บนเตียงอย่างนีไ ิ ...ชวี ต
ิ นีข ี วเป่ า...ไม่เหลืออะไรอีก
้ องลูกและเสย
แล ้ว...ครอบครัวของพวกเราก็ไม่เหลืออะไรแล ้ว...บ ้านไม่เป็ นบ ้านอีกแล ้ว
...”

ลูจ
่ งิ หลีแ
่ ละลูถ ี วยืนนิง่ เงียบอยูต
่ งิ เซย ่ รงนั น
้ ไม่มใี ครพูดออกมา

ี งสะอืน
ระเบียงทางเดินทีเ่ งียบสงัด เหลือเพียงเสย ้ ไห ้ของเหยียน
หรูอ ี้ เหมือนเมฆหมอกหนาครอบคลุมอยูเ่ หนือหัวทุกคน
 จากนั น
้ ลูฉ
่ งซานก็นอนทีโ่ รงพยาบาลมาตลอด

ี วเป่ าอยู่ อาการของลูฉ

มีเพียงตอนทีเ่ สย ่ งซานถึงดีขน
ึ้ บ ้าง ฝื นกิน
้ ชว่ งเวลานีเ้ สย
อาหารได ้หลายคําขึน ี วเป่ าจึงคอยอยูท
่ โี่ รงพยาบาลด ้วย

ข่าวอาการป่ วยขัน
้ โคม่าของลูฉ
่ งซานเล็ดลอดออกไป ญาติมต
ิ ร
จากทีต
่ า่ งๆ ทยอยกันเข ้ามาสอบถามข่าวทีต ี้ ู ชวั่ พริบตา ทัง้ ตระกูลและ
่ ต
บริษัทในเครือพลันเกิดความหวาดผวาขึน
้ อีกครัง้ ...
 ตอนที่ 1775 แสงแรกแห่งรุง่ อรุณ
ความมืดมิด...

ไม่มท
ี ส ิ้ สุด...
ี่ น

ราวกับว่าไม่มท ิ้ สุดของความมืดมิดได ้...

ี างเดินไปถึงจุดสน

เธอไม่รู ้ว่าตัวเองเดินมานานแค่ไหนแล ้ว และไม่รู ้ว่าตัวเองเดินมา

ไกลแค่ไหนแล ้ว...

้
รู ้เพียงว่า เสนทางนี ิ้ สุดได ้...
ร้ าวกับไม่มวี ันเดินไปถึงจุดสน

เหนือ
่ ยมาก...

เหนือ
่ ยเหลือเกิน...

ถ ้าอย่างนั น
้ ...

ก็เอนตัวอยูต
่ รงนีก
้ ็แล ้วกัน...

จิตสํานึกเธอค่อยๆ ถูกแยกออก ถูกความมืดค่อยๆ กลืนกินไปที

ละน ้อย...

แต่วา่ ทุกครัง้ ทีเ่ ธอกําลังจะถูกความมืดมิดดูดกลืนลงไปจนหมด

ิ้ ประหนึง่ โคลนเหลว ก็มักจะมีแสงริบหรีด
สน ่ วงหนึง่ คอยเปล่งแสงอยู่
ตรงหน ้าอย่างอ่อนแรงแต่ยน ี งทีไ่ พเราะ
ื หยัดมาตลอด ข ้างหูก็เหมือนมีเสย
อ่อนนุ่ม ดังไม่เคยหยุด คอยสง่ พลังงานเพิม
่ พลังให ้กับร่างกายของเธอ
ใหม่
 เธอปี นขึน
้ มาได ้อีกครัง้ เดินต่อไป เดินต่อไป...

เธอเหนือ
่ ยมาก เธอไม่รับรู ้อะไร ไม่อาจคิดอะไรได ้ทัง้ นั น
้ มีเรือ
่ ง
เดียวทีเ่ ธอจําได ้ไม่ลม
ื ทีป
่ ลายแสงริบหรีน ้ มีสงิ่ สําคัญ สงิ่ สําคัญมากสงิ่
่ ัน
หนึง่ กําลังรอเธออยู.่ ..

......

ซํ้าไปซํ้ามาแบบนี้ ไม่รู ้ว่าต่อเนือ

่ งไปนานแค่ไหนกีค
่ รัง้

ในทีส
่ ด
ุ แสงสว่างนั น
้ ก็คอ
่ ยๆ สว่างขึน
้ ...ค่อยๆ สว่างขึน
้ ...เหมือน
จะใกล ้เธอเข ้ามาแล ้ว ใกล ้เข ้ามาทุกที

้ งเฮอ
เธอใชพลั ื กสุดท ้าย พุง่ ปะทะเข ้าหาแสงสว่างนั น
้ อย่างแรง!

ี ง „ตูม‟ ดังขึน
เกิดเสย ้ !

ี าวแยงตาโอบล ้อมเธอเอาไว ้ทุกทิศทาง จากโลกทีม

แสงสข ่ ด
ื ดํา
ี าวสว่างจ ้า
สนิททัง้ ใบ กลายเป็ นสข

กลิน
่ ดอกไม ้หอมอบอวลเต็มห ้อง บนเตียงไม ้แกะสลักถูกตกแต่ง
สไตล์โบราณอย่างพิถพ
ี ถ ี าว นั ยน์ตาทีไ่ ม่ม ี
ิ ัน หญิงสาวสวมชุดนอนยาวสข
ปฏิกริ ย ั่ ไหวอยูภ
ิ าใดๆ มานานกําลังสน ่ ายใต ้เปลือกตาไม่หยุด

ไม่รู ้ผ่านไปนานแค่ไหน ดวงตาทัง้ สองนั น

้ ในทีส
่ ด
ุ ก็คอ
่ ยๆ ลืมขึน
้
ื้ กําลังกระพือปี กบิน
ทีละนิด ขนตาดุจผีเสอ

แสงแรกแห่งรุง่ อรุณ สาดกระทบเข ้ามายังนั ยน์ตาใสกระจ่างคูน

่ ัน
้
ื่
งดงามอย่างไม่น่าเชอ
 ี าวแสบตา ผ่านไปครูห
ดวงตามีแต่แสงสข ่ นึง่ การมองเห็นของเธอ
ในทีส
่ ด
ุ ก็ฟื้นคืน เธอมองเห็นทุกอย่างตรงหน ้าทัง้ หมดแล ้ว

เหนือศรี ษะคือฝ้ าเพดานลายดอกสไตล์วน

ิ เทจและม่านผ ้าคลุม
ลูกไม ้ ภายในห ้องตกแต่งอย่างเรียบง่ายสบายตา แจกันเซรามิกบนโต๊ะมี
่ หนึง่ ปั กอยู่ กระดิง่ หน ้าประตูสง่ เสย
ดอกไม ้ป่ างดงามชอ ี งกรุ๊งกริ๊ งกังวานใส
ตามสายลมเอือ
่ ย

นอกหน ้าต่าง ผิวนํ้ าในทะเลสาบเปล่งแสงระยิบระยับประหนึง่ อัญ

้ อศรี ษะ
มณีลํ้าค่า สะท ้อนภาพท ้องฟ้ าและแสงอาทิตย์ยามเชาเหนื

เหมือนอยูใ่ นโลกแห่งเทพนิยาย

เธอออกจากฝั นร ้าย มาอยูใ่ นฝั นหวาน?

ี ลอกกลิง้ แววตา ประเมินโดยรอบทัง้ หมดเสร็จแล ้ว

หนิงซก
จากนั น ้
้ ใชแขนพยุ
งร่างกาย ค่อยๆ ลุกขึน
้ นั่ ง

ร่างกายทีเ่ คยคล่องแคล่วไม่รู ้ทําไมแข็งตึงได ้ถึงขนาดนี้ เพียงแค่

ยกลําตัวขึน
้ เท่านั น
้ เธอกลับทําได ้อย่างยากลําบาก

่ งชว่ ยหายใจบนใบหน ้า สายท่อระโยงระยางบนตัว ยิง่

ยังมีเครือ
ทําให ้เธอไม่สบอารมณ์

ี ําตามความรู ้สก
หนิงซท ึ ดึงสงิ่ ต่างๆ ทัง้ หมดออก และใชเวลาอยู
้ ่
เป็ นนานกว่าจะปรับตัวให ้เข ้ากับร่างกายแข็งตึงนีไ
้ ด ้ ค่อยๆ ก ้าวลงจาก
เตียง เดินสะโหลสะเหลออกไปจากห ้องนอน
 ี ระหนึง่ เหยียบลงไปบนก ้อนเมฆ ล่องๆ ลอยๆ อย่างไม่
หนิงซป
ึ ตัว เดินมาถึงชน
รู ้สก ั ้ ล่าง เดินผ่านสวน เดินไกลออกไปอย่างไร ้ทิศทาง

หากนีย
่ ังเป็ นความฝั น เธอชอบความฝั นนี้

นานเกินไปแล ้ว เธอเห็นความมืดมิดจนพอแล ้ว

ความฝั นในตอนนี้ เธอยังมองเห็นได ้ ฟั งได ้ เดินได ้ เคลือ

่ นไหว
ได ้

ความฝั นนีด
้ จ
ี ริงๆ

เธอเดินไปเรือ
่ ยๆ...

กระทั่ง...

เธอเดินมาถึงร ้านขายของชําทีม
่ น
ี ต ื พิมพ์วางอยู่
ิ ยสารและหนั งสอ
เต็มหน ้าร ้าน

ในร ้าน ลุงคนหนึง่ กําลังนั่ งดูโทรทัศน์อยูด

่ ้านใน ในโทรทัศน์
ี งเศร ้าเสย
เหมือนกําลังเสนอข่าวบันเทิง มีเสย ี ดายของพิธก
ี รสาวดังลอยมา

“เฮอ้ นั กแสดงใหม่สคนรุ
ู้ น ่ เก่าไม่ได ้เลย ดูทา่ การย ้ายค่ายของ
่ เซวียนจะสง่ ผลกระทบร ้ายแรงต่อเซงิ่ ซอ
หานจือ ื่ เอ็นเตอร์เทนเมนต์ ทัง้ ที่
เคยเป็ นแถวหน ้าของวงการบันเทิงกลับยํา่ แย่เร็วแบบนี้ เกรงว่าอีกไม่นาน
จะต ้องปิ ดฉากลง...”
 ึ ตัวตืน
ตอนที่ 1776 รู ้สก ่
“เฮอ้ นั กแสดงใหม่สคนรุ
ู้ น ่ เก่าไม่ได ้เลย ดูทา่ การย ้ายค่ายของ
่ เซวียนจะสง่ ผลกระทบร ้ายแรงต่อเซงิ่ ซอ
หานจือ ื่ เอ็นเตอร์เทนเมนต์ ทัง้ ที่
เคยเป็ นแถวหน ้าของวงการบันเทิงกลับยํา่ แย่เร็วแบบนี้ เกรงว่าอีกไม่นาน
จะต ้องปิ ดฉากลง...”

ั ปชญ
สติสม ั ญะทีล
่ อ ี อ
่ งลอยเคว ้งคว ้างของหนิงซค ่ ยๆ ร่วงหล่นลง
มาตามข่าวบันเทิงนี้ กลับสูโ่ ลกแห่งความจริง

เธอก ้มหน ้านิง่ มองดูตวั เอง และมองตําบลเล็กๆ นีโ้ ดยรอบ

เธอไม่ได ้ฝั น?

แต่วา่ ...ทีน
่ ค
ี่ อ
ื ทีไ่ หน? ทําไมพอเธอฟื้ นถึงมาอยูท
่ น
ี่ ไ
ี่ ด ้? ลูถ ี ว
่ งิ เซย
ี วเป่ าล่ะ?
ล่ะ? เสย

ี วเป่ าถูกเฉียวอีล
เสย ั พาตัวไปไม่ใชเ่ หรอ?
้ ก

ี วเป่ าหนีไปด ้วยกัน หนีไม่หยุด...กระทั่งเกิดเสย

เธอพาเสย ี งดัง
สนั่ นขึน
้ แล ้วเธอก็สญ ิ้ สติสม
ู สน ั ปชญ
ั ญะทัง้ หมด

ี วเป่ าถูกชว่ ยมาแล ้ว?

เธอกับเสย

ึ เหมือนจริง...
แต่วา่ ทําไมถึงไม่รู ้สก

ั นิด?
ข่าวบันเทิงในโทรทัศน์เธอไม่เข ้าใจเลยสก

หานจือ
่ เซวียนเป็ นใคร?
 เซงิ่ ซอ
ื่ เอ็นเตอร์เทนเมนต์ยํา่ แย่ต ้องปิ ดฉากลง?

เธอเงยหน ้าดูโทรทัศน์ตอ
่ แต่ขา่ วบันเทิงในโทรทัศน์จบแล ้ว ลุง
เจ ้าของร ้านเปลีย ่ ง กําลังดูละครแนวแม่ยายลูกสะใภ ้อย่างออกรสออก
่ นชอ
ชาติ

ี ้องไปทีห
แววตาหนิงซจ ื กองหนึง่ บนแผงหนั งสอ
่ นั งสอ ื เอ่ยปาก
แผ่วเบา “เถ ้า...”

ี งก็แหบแห ้งประหนึง่ กระดาษทราย แม ้แต่เสน้

แค่เอ่ยปาก นํ้ าเสย
ี งเธอก็ได ้รับบาดเจ็บเหรอ?
เสย

“เถ ้าแก่...”

ี ดลองอีกครัง้ ครัง้ นีพ

หนิงซท ้ ด
ู ไหลลืน
่ กว่าเดิมมาก

ึ นี้ ไม่เหมือนได ้รับบาดเจ็บ แต่เหมือนไม่ได ้พูดเป็ น

ความรู ้สก
เวลานาน ทําให ้ปรับตัวเอ่ยปากไม่ทันกะทันหัน

ื้ อะไร ?”
“ว่าไง! จะซอ ลุงสูงอายุคนนั น
้ ย ้ายสายตามาจากหน ้า
โทรทัศน์อย่างอาวรณ์ มองมาทีห ื
่ ญิงสาวหน ้าแผงหนั งสอ

วินาทีตอ
่ มา เถ ้าแก่ก็นงิ่ อึง้ อยูต
่ รงนั น ่ ํ้ าชาจนเต็ม
้ แม ้แต่ถ ้วยทีใ่ สน
ึ ตัว จ ้องมองหนิงซอ
ในมือเอียงนํ้ าล ้นออกมายังไม่รู ้สก ี ย่างเหม่อลอย
เหมือนตกอยูใ่ นความฝั น...

หญิงสาวไม่ได ้แต่งหน ้าและไร ้ซงึ่ เครือ ้

่ งประดับ เสนผมยาวสลวย
ี าวทรงกว ้าง ชายกระโปรงและ
ถึงเอวประหนึง่ แพรไหม สวมกระโปรงสข
 ื้ ประดับด ้วยดอกไม ้กระจุม
ชายเสอ ๋ กระจิม
๋ ดอกไห่ถังเบ่งบานสะพรั่ง
ด ้านหลังหญิงสาวเป็ นแนวยาว กลับไม่อาจแย่งรัศมีของหญิงสาวไปได ้...

งด...งามเหลือเกิน...

ประหนึง่ นางฟ้ าร่วงลงมาจากสวรรค์...

“เถ ้าแก่?”

หนิงซรี ้องเรียกหลายครัง้ ลุงเจ ้าของร ้านถึงได ้สติคน

ื จากภวังค์
“เอ่อ...เธอ...คุณต ้องการอะไร?”

ื พิมพ์พวกนี้ ขอฉั น
“ขอโทษค่ะ ฉั นไม่ได ้เอาเงินออกมา...หนั งสอ
ดูหน่อยได ้ไหมคะ?”

“ได ้...ได ้! ได ้อยูแ

่ ล ้ว! คุณดู! ดูตามสบายเลย!”

“ขอบคุณค่ะ”

ี ยิบหนั งสอ
หนิงซห ื พิมพ์ฉบับบนสุดขึน
้ มา พลิกไปทีห
่ น ้าบันเทิง
ทันที

พาดหัวข่าวเป็ นภาพนิง่ ขนาดใหญ่ ผู ้หญิงในภาพสวมกระโปรงรัด

ี ดงสด นั่ งขัดสมาธิอยูบ
เอวแบบโบราณสแ ่ นหาดทรายกว ้าง ข ้างมือมีเหล ้า
ั ้ เลิศหนึง่ ไหวางอยู่ ริมฝี ปากสแ
นารีแดงชน ี ดงสด คิว้ โก่งงอนดัง่ คันศร
งดงามร ้อนแรงและอวดดี...

พาดหัวข่าวเขียนว่า „เรือ ี่ ฉบับละครโทรทัศน์ทก

่ งเทียนเซย ี่ วั ฉี่เซงิ่
ลงมือกํากับเอง หานจือ
่ เซวียนยืนยันรับแสดงในบทเมิง่ ฉางเกอ‟
 หานจือ
่ เซวียน...

ื่ นีอ
ชอ ้ ก
ี แล ้ว...

กัวฉี่เซงิ่ จะรีเมคเทียนเซย
ี่ เป็ นละครโทรทัศน์?

เป็ นไปได ้ยังไง?

เธอไม่เคยได ้ยินข่าวนีม
้ าก่อน!

ี ลิกดูหนั งสอ
หนิงซพ ื พิมพ์ฉบับอืน
่ อย่างไม่รอชา้ เธอพบว่าชอ
ื่ ของ
หานจือ
่ เซวียนปรากฎขึน
้ ด ้วยจํานวนครัง้ ทีม
่ ากทีส
่ ด ื พิมพ์นต
ุ หนั งสอ ิ ยสาร
น ้อยใหญ่ล ้วนมีแต่ขา่ วทีเ่ กีย
่ วกับเธอ

กระทั่งเธอยังเห็น หล่อนมีภาพข่าวถูกแอบถ่ายกับเจียงมูเ่ หย่...

ในภาพนั น
้ ทัง้ สองคนจูบกันในผับมืดสลัวแห่งหนึง่ แม ้ภาพจะไม่
ั เจน แต่สามารถมองเห็นได ้อย่างชด
ชด ั เจนว่าผู ้ชายในภาพก็คอ
ื เจียงมูเ่ หย่
ไม่ผด
ิ แน่...

เกิดเรือ
่ งอะไรขึน
้ กันแน่...

ึ ตัวตืน
พอรู ้สก ่ ขึน
้ มา...

โลกทัง้ ใบก็เปลีย
่ นไปแล ้ว...
 ึ ทีไ่ ม่เหมือนจริง
ตอนที่ 1777 ความรู ้สก
ื พิมพ์ หน ้านิตยสาร ข่าวสารนั บไม่ถ ้วนทะลักล ้น
บนหน ้าหนั งสอ
่ มอง หนิงซรี ู ้สก
เข ้าสูส ึ สมองตัวเองมึนตือ ั สนไปหมด
้ สบ

กระทั่ง...เธอได ้เห็นหัวข ้อข่าวหนึง่ อย่างไม่ตงั ้ ใจ...

ยังคงเป็ นข่าวทีเ่ กีย

่ วข ้องกับละครรีเมคเรือ ี่ ของกัวฉี่เซงิ่
่ งเทียนเซย
แต่หวั ข ้อความนีเ้ ขียนว่า ผ่านมาเกือบสองปี กัวฉี่เซงิ่ จึงนํ าเทียนเซย
ี่ มารี
เมคเป็ นละครโทรทัศน์!

ี ลันจับจ ้องไปทีอ
สายตาหนิงซพ ่ ก
ั ษรไม่กต
ี่ วั นั น
้ „ผ่านมาเกือบสอง
ปี ‟ ...

เวลาผ่านมาเกือบสองปี แล ้ว?

เป็ นไปได ้ยังไง?

ระยะห่างจากทีเ่ ธอถ่ายเรือ ี่ จบจนถึงตอนนีย

่ งเทียนเซย ้ ังไม่ถงึ หนึง่
ั ๆ!
ปี ชด

หรือบก.เขียนผิด?

ในตอนนีเ้ อง ในทีส ุ เธอก็สงั เกตเห็น วันทีบ

่ ด ื พิมพ์พวกนี้
่ นหนั งสอ
...

ปี 201X ?!

บก.อาจจะผิดพลาดได ้ แต่ไม่มท
ี างทีห ื พิมพ์พวกนีจ
่ นั งสอ ้ ะผิด
เหมือนกันทัง้ หมดได ้?
 ี งของหนิงซม
เสย ี ค ั่ เครือเล็กน ้อย “เถ ้าแก่...”
ี วามสน

“คุณครับ ยังต ้องการอะไรอีกครับ ?” ตัง้ แต่เมือ

่ ครูส
่ ายตาของเถ ้า
แก่ก็ไม่ได ้ไปจากผู ้หญิงตรงหน ้า ตอนนีพ
้ อได ้ยินเธอเรียกตัวเอง ก็เอ่ย
ปากถามอย่างกระตือรือร ้นทันที

“ไม่ทราบว่า...ตอนนี.้ ..เป็ นปี อะไรคะ?”

ี น ้าทีต
เถ ้าแก่ได ้ฟั ง สห ่ กตะลึงในความงามพลันชะงักงัน ในใจคิด
ผู ้หญิงทีส
่ วยขนาดนี้ หรือจะเป็ นสาวสติไม่สมประกอบ?

“เอ่อ คุณครับ คุณไม่ได ้เป็ นอะไรนะ ? ปี นค

ี้ อ
ื ปี 201X ไง...คุณ
ก่อนหน ้านีเ้ หมือนผมจะไม่เคยเห็นคุณในเมืองนีม
้ าก่อน คุณมาจากทีอ
่ น
ื่
...”

ู อะไร หนิงซไี ม่ได ้ยินอีกแล ้ว นิง่ อึง้ อยูต

ต่อมาเถ ้าแก่พด ่ รงนั น
้
ื่
อย่างไม่อยากเชอ

การหลับไปของเธอ หลับไปถึงปี กว่าเต็มๆ?

ถึงว่า...พอตืน
่ ขึน
้ มาทุกอย่างก็เปลีย
่ นไปหมด...

ข่าวบันเทิงมีแต่ใบหน ้าแปลกใหม่ทเี่ ธอไม่คุ ้นเคยนั บไม่ถ ้วน...

ในวงการบันเทิงนี้ ขึน ิ วันครึง่ เดือนก็

้ ๆ ลงๆ มาไวไปไว แค่เวลาสบ
มีเด็กใหม่โผล่หน ้าเข ้ามานั บไม่ถ ้วน ยิง่ ไม่ต ้องพูดถึงเวลายาวนานอย่าง
หนึง่ ปี ...
 ตอนทีห ี ําลังพูดกับเถ ้าแก่ร ้านนั น
่ นิงซก ้ ด ้านหลังเธอมีผู ้หญิงสอง
ั ้ มัธยมปลาย กําลังมองมาทีเ่ ธอด ้วยใบหน ้า
คนเหมือนเป็ นนั กเรียนระดับชน
ตกตะลึง

หนึง่ ในนั น
้ ดึงรัง้ เพือ
่ นของเธออย่างแรง “สวรรค์! เธอดูผู ้หญิงตรง
้ ส!ิ ทําไม...ทําไมเหมือนหนิงซอ
นั น ี ย่างนี้?”

“หนิงซ?ี ใครกัน?” เพือ

่ นไม่เข ้าใจ

“ก็หนิงซไี ง! ดาราทีฉ
่ ั นเคยชอบมากๆ เมือ
่ ก่อน!” นั กเรียนหญิง
อธิบายอย่างตืน
่ เต ้น

เพือ
่ นย ้อนคิดอยูเ่ ป็ นนาน คล ้ายว่าพอจะนึกขึน
้ ได ้แล ้ว “อ๋อ ตอน
ม.สองเหมือนเธอจะคลัง่ ไคล ้ดาราสาวคนหนึง่ ...เธอมองผิดแล ้วหรือเปล่า!
เธอบอกว่าหล่อนออกไปจากวงการเงียบๆ แล ้วไม่ใชเ่ หรอ?”

๊ ...ไม่ส.ิ ..ท่วงท่านี.้ ..มองดูแล ้ว

“แต่วา่ ...เหมือนมากจริงๆ นะ...อุบ
เหมือนจะมีตรงไหนไม่คอ ึ ทีไ่ ม่เหมือนจริง...”
่ ยเหมือนเดิม...เป็ นความรู ้สก

“เลิกคิดเพ ้อเจ ้อได ้แล ้ว เธอคงจะมองผิดไปนั่ นแหละ!”

“ก็ได ้...”

...

“ขอบคุณค่ะ”

ี ล่าวขอบคุณเถ ้าแก่ จากนั น

หนิงซก ้ ก็เดินกลับไปยังบ ้านสวน
ด ้านหลังทีต
่ วั เองเพิง่ เดินออกมาเมือ
่ ครู่
 ดูทา่ จะต ้องกลับไปหาคนแล ้วถามอย่างละเอียดก่อน

ั ้ สองของบ ้านสวน
ในเวลาเดียวกัน หน ้าประตูห ้องชน

ลูจ ้ วกราดดุจสงิ โตตัวหนึง่ เขาใกล ้จะเป็ นบ ้าแล ้ว

่ งิ หลีเ่ กรีย
“หายไปแล ้ว! อะไรคือหายไปแล ้ว ? คนทีน
่ อนอยูด
่ ๆี คนหนึง่ ทําไมถึง
หายไปอย่างไร ้ร่องรอยได ้?”

เวลานีผ
้ ู ้ดูแลตกใจจนทําอะไรไม่ถก
ู ตอบด ้วยเนือ ั่ เทา
้ ตัวสน
“คุณชายรอง...ฉั นไม่ทราบจริงๆ ค่ะ...ครีมทีค
่ ณ
ุ แอนนีผ
่ สมให ้ต ้องทาทุกๆ
สามชวั่ โมง เมือ
่ ครูฉ
่ ั นทําเหมือนกับทุกครัง้ เตรียมจะมาเปลีย
่ นยาให ้...
สุดท ้าย...สุดท ้ายก็พบว่าคนหายไปแล ้ว...”
 ตอนที่ 1778 ไม่เจอกันนาน
เจ ้าหญิงนิทราทีน
่ อนอยูบ
่ นเตียง เดินไม่ได ้กระโดดโลดเต ้นก็
ไม่ได ้คนนีท
้ ําไมถึงหายไปอย่างไร ้ร่องรอย เธอเองก็ไม่เข ้าใจว่าเกิดอะไร
ขึน
้

อีกด ้านชายหนุ่มชุดดําหลังจากทราบข่าวก็รบ ี น ้าซด

ี เร่งมา สห ี ขาว
ด ้วยความตืน
่ ตระหนก “คุณชายรอง เมือ
่ ครูผ
่ มติดต่อทุกคนไปหมดแล ้ว
ทางนั น
้ ไม่มอ
ี ะไรผิดปกติ...อีกอย่างผมตรวจสอบแล ้ว ทีน
่ ไ
ี่ ม่มรี อ
่ งรอยการ
เข ้าออกของคนอืน
่ ...”

ลูจ
่ งิ หลีม ่ งชว่ ยหายใจที่
่ องเตียงทีว่ า่ งเปล่า รวมถึงอุปกรณ์เครือ
ั ว่าถูกคนดึงออก เขาไม่อยากฟั งพวกเขาพูดอีกต่อไปแล ้ว กุมหัว
เห็นได ้ชด
ิ้ หวัง เอาแต่พด
ตัวเองใบหน ้าเต็มไปด ้วยความสน ู ซํ้าไปซํ้ามาไม่หยุด “แย่
แล ้ว...แย่แล ้ว...”

ี่ วซซ
ตอนนีเ้ สย ี เี ป็ นชวี ต
ิ ของพีช
่ ายเขานะ!

หากเกิดเรือ
่ งไม่คาดฝั นขึน
้ ...

ี วเป่ า...กระทั่งทัง้ สกุลลูไ่ ม่มท

พีเ่ ขา เสย ี างทนรับการโจมตีแบบนี้
ได ้แล ้ว...

ก่อนหน ้านีพ
้ ักรักษาอยูท
่ ส
ี่ ถานพักฟื้ นเขตกองทัพของตีต
้ ม
ู เี วรยาม
แน่นหนา และเพราะว่าแน่นหนาเกินไป ไม่มก
ี ลิน
่ อายของมนุษย์ ดังนั น
้
ี่ วซซ
พวกเขาถึงคิดจะให ้เสย ี เี ปลีย
่ นมาอยูใ่ นสภาพแวดล ้อมทีเ่ ป็ นกันเอง
 ั หน่อย หวังว่าจะมีสว่ นชว่ ยกับอาการป่ วยของเธอ ในบ ้านไม่มเี วร
กว่าสก
ยามมากมายวุน
่ วายเหมือนก่อน

ื่
เวลาก็ผา่ นมาหนึง่ ปี กว่าแล ้ว ทัง้ วงการบันเทิงแทบจะไม่ได ้ยินชอ
ี ก
ของหนิงซอ ี างมีใครขุดคุ ้ยข่าวของเธออีก สว่ นความเป็ นไปได ้อืน
ี ไม่มท ่
...

ชาวเมืองในตําบลเล็กๆ แห่งนีก
้ ็เรียบง่าย บวกกับพวกเขาวาง
้ ย่างลับๆ หากมีสงิ่ ผิดปกติหรือ
กําลังคนคอยเฝ้ าดูภายนอกตําบลเล็กๆ นีอ
ั เข ้าออก ทางนั น
บุคคลต ้องสงสย ้ จะต ้องมีปฏิกริ ย
ิ าตอบสนองแล ้ว

แบบนี้ เป็ นใครกันทีพ ี่ วซซ

่ าเสย ี ไี ป?

ใครกันทีส
่ ามารถนํ าตัวคนทัง้ เป็ นไปได ้อย่างไร ้ร่องรอยแบบนี้?

หรือจะเป็ นชายลึกลับครัง้ ก่อนคนนั น

้ ?

ความเป็ นไปได ้นั บไม่ถ ้วนจูโ่ จมก่อกวนอยูใ่ นสมองเขา ลูจ

่ งิ หลีข
่ ยี้
หัวตัวเองจนยุง่ เหยิง!

“หายไปแล ้ว! หายไปแล ้ว! หายไปแล ้ว! ทําไมถึงหายไปได ้!

ทําไมถึงหายไปอย่างไร ้ร่องรอยได ้? หรือเธอจะลุกจากเตียงด ้วยตัวเอง
แล ้ววิง่ ออกไปได ้เอง?

ถ ้ามีคนพาตัวไป ตอนนีน
้ ่าจะยังไม่ออกไปจากตําบลเล็กๆ นี่! หา!
๋ วนี!้ ให ้ทุกคนออกตามหา! ไม่วา่ จะใชวิ้ ธอ
รีบออกไปหาเดีย ี ะไร! จะต ้องนํ า
ตัวคนกลับมาอย่างครบถ ้วนสมบูรณ์กอ
่ นทีพ
่ ช
ี่ ายฉั นจะรู ้ข่าวนี้! ไปเร็ว!”
 ลูจ
่ งิ หลีแ ี งออกมาด ้วยหัวใจอันแหลกละเอียด นํ้ าเสย
่ ผดเสย ี งก ้อง
สะท ้อนอยูก
่ ลางอากาศภายในบ ้าน ไม่ไกลออกไป นกน ้อยตกใจจนบิน
ออกจากป่ าทะยานขึน
้ ฟ้ า

ในตอนนีเ้ อง...

ี งแหบแห ้งเกียจคร ้านหนึง่ ดังลอยมา…

ด ้านหลังมีเสย

“เอ่อ...หาอะไร? ฉั นเหรอ?”

วินาทีนัน
้ ...

ั ้ บรรยากาศเงียบสงัดเสมือนจุดเยือกแข็ง
ชน

ั หลังของลูจ
สน ่ งิ หลีป
่ ระหนึง่ กลายเป็ นหิน กลายเป็ นหินก ้อนหนึง่
อย่างสมบูรณ์ ไม่รู ้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ถึงค่อยๆ หันหลังกลับไปอย่าง
ื่ งชา้
เชอ

จากนั น ี าว นั ยน์ตา
้ เขาก็ได ้เห็น หญิงสาวผมดํากระโปรงสข
เปล่งแสงสุกสกาวมีชวี ต
ิ ชวี า กําลังอมยิม
้ ยืนนิง่ มองเขาอยูท
่ ห
ี่ น ้าประตู...

นอกหน ้าต่าง ลมเย็นอบอวลไปด ้วยกลิน

่ ดอกไม ้พัดโชยมา ปลาย
้
เสนผมที
เ่ อวของหญิงสาวและชายกระโปรงพลิว้ ไหวแผ่วเบาพร ้อมกัน...

พอเห็นหญิงสาวทีอ
่ ยูๆ่ ก็ปรากฎตัวทางด ้านหลัง ผู ้ดูแลและชาย
ชุดดําอีกด ้าน ลูกตาดําเกือบจะหลุดกระเด็นออกมาอยูแ
่ ล ้ว
 แต่ลจ
ู่ งิ หลีม
่ องคนตรงหน ้าอย่างเหม่อลอย เผยอปากค ้าง
ิ เข ้าครองร่าง สมองสูญเสย
ประหนึง่ ถูกปรสต ี การควบคุมโดยสน
ิ้ เชงิ ไม่
อาจมีปฏิกริ ย ิ้
ิ าตอบสนองใดๆ ได ้ทัง้ สน

หนิงซเี ห็นชายหนุ่มร่างแข็งค ้างใบหน ้านิง่ อึง้ ตรงหน ้า หัวเราะ

เบาๆ เอ่ยปากว่า “คุณชายรอง ไม่เจอกันซะนาน”

ดวงตาทีถ ่ งิ หลีเ่ ต็มไปด ้วยนํ้ าสใี สแวววาว นํ้ าตาพลัน

่ ลึงโตของลูจ
ี่ วซซ
ไหลริน “เสย ี .ี ..”
 ตอนที่ 1779 ปี ศาจสาวทีถ
่ ก
ู ถอนมนตร์สะกด
สมองของลูจ
่ งิ หลีเ่ หมือนกําลังจะระเบิดออก ไม่รู ้ว่าควรจะร ้องไห ้
่ วามจริง...ฉั นกําลังฝั น...ฉั นจะต ้องฝั นอยู่
หรือหัวเราะดี “นี.่ ..ต ้องไม่ใชค
แน่ๆ...”

ลูจ
่ งิ หลีพ
่ ด
ู ไปพลางยืน ั่ ระริกออกไปหาหนิงซ ี แต่ก็เก็บ
่ มือสน
กลับคืนโดยไว “อ๊ะ ไม่ได ้...พีไ่ ด ้ชกฉั นแน่...หยิกตัวเองก็แล ้วกัน...”

พูดจบก็หยิกไปทีข
่ าของตัวเองด ้วยแรงทัง้ หมดทีม
่ ี

ี งร ้องเจ็บปวด นํ้ าตาของลูจ

“โอ๊ย!” หลังจากเสย ่ งิ หลีไ่ หลหนั ก
ี สติ “พีส
กว่าเดิม ร ้องไห ้เหมือนกับคนเสย ่ ะใภ ้! เธอฟื้ นแล ้ว! เธอฟื้ นแล ้ว
จริงๆ! ฉั นไม่ได ้ฝั นไป! สวรรค์! ฉั นใกล ้จะบ ้าแล ้ว!”

ลูจ
่ งิ หลีว่ งิ่ วนอยูใ่ นบ ้านอย่างตืน
่ เต ้นดีใจ หลังจากนั น
้ ก็พงุ่ มา
ี ย่างฉั บพลัน ยืน
ตรงหน ้าหนิงซอ ่ นิว้ มือออกไป จิม
้ ไปบนตัวเธออย่าง
่ าพลวงตา...โอ๊ย...”
ระมัดระวัง “เป็ นความจริง...ไม่ใชภ

จิม
้ เสร็จก็คลุ ้มคลัง่ อยูใ่ นบ ้านอีกหนึง่ รอบ

รอจนสมองของลูจ
่ งิ หลีก ่ ภาวะปกติ ก็เป็ นเวลาหลังจาก
่ ลับคืนสูส
นั น ั พักหนึง่ แล ้ว
้ อีกสก

ในห ้อง เหลือเพียงลูจ

่ งิ หลีแ ี องคน
่ ละหนิงซส

ี ําหน ้าจนปั ญญา “พอได ้แล ้วตาบ๊อง เลิกหมุนซะที ฉั น

หนิงซท
ตาลายไปหมดแล ้ว รีบมาประคองฉั นหน่อย...ขาฉั นเริม
่ ชาแล ้ว...”
 พอลูจ ี วิง่ เข ้ามา เข ้ามาประคองหนิงซไี ปนั่ งที่
่ งิ หลีไ่ ด ้ยิน ก็รบ
่ งเต ้
โซฟา ด ้วยท่าประคองฮอ

“นั่ งลงก่อน ฉั นมีเรือ

่ งจะถามคุณ”

“อือ
้ ๆ...” ลูจ
่ งิ หลีร่ บ ื่ ฟั ง
ี นั่ งลงอย่างเชอ

ี ามคําถามทีต
“ฉั นไม่ได ้สติไปนานแค่ไหน?” หนิงซถ ่ วั เองเป็ นห่วง
ทีส
่ ด
ุ

“หนึง่ ปี กบ
ั อีกหนึง่ เดือนเต็ม!” ลูจ
่ งิ หลีต
่ อบทันควัน

ี ห
หนิงซส ี น ้าตะลึงงันขยับแขนขาร่างกาย “นีฉ
่ ั นหลับไปนานขนาด
นั น ึ ว่าร่างกายเหมือนไม่ใชข
้ เลย...ถึงว่าฉั นรู ้สก ่ องฉั นเอง เหมือนเป็ นมัมมี่
เวลาเดินกระทั่งการพูดก็กน
ิ แรงมาก...”

ลูจ
่ งิ หลีไ่ ด ้ฟั งจ ้องเธออย่างเกรีย
้ วกราด “ขอร ้องล่ะ! เธอนอนมา
่ นึง่ วัน ไม่ใชห
หนึง่ ปี นะ ไม่ใชห ่ นึง่ สป
ั ดาห์ และไม่ใชห
่ นึง่ เดือน! คนทีน
่ อน
หนึง่ ปี ฟื้นขึน
้ มาแค่ลก
ุ ขึน
้ ก็ลําบากแล ้ว มีใครเทีย
่ ววิง่ ไปทั่วเหมือนเธอบ ้าง ?
เธอรู ้ไหมว่าฉั นเกือบตกใจตายเพราะเธอ!”

ี ะพริบตาถี่ “อุบ
หนิงซก ั ้ ล่างออกไปแถวๆ นี้
๊ ...ฉั นแค่เดินลงมาชน
เอง...เพิง่ จะฟื้ นได ้สติกลับมา...นึกว่าตัวเองกําลังฝั น...เดินสะลึมสะลือ
ออกไป...”
 ั ้ ล่าง! ยังเดินออกไปข ้างนอก!” ลูจ
“เธอลงมาชน ่ งิ หลีม
่ องผู ้หญิง
ิ้ เชงิ จากนั น
ตรงหน ้าไร ้คําพูดโดยสน ้ ก็ถก
ู ผู ้หญิงตรงหน ้าทิม
่ แทงจนแทบ
ทนไม่ได ้

ี น
ถ ้าจะบอกว่าหนิงซท ี่ อนอยูค
่ อ
ื เจ ้าหญิงนิทรา แบบนีห ี ฟ
้ นิงซท ี่ ื้ น
ขึน
้ มาก็น่าจะเป็ นปี ศาจสาวทีถ
่ ก
ู ถอนมนตร์สะกด เทียบกับเมือ
่ ก่อน...เขา
ไม่รู ้จะหาคําไหนมาบรรยายความงามนี้!

ยาทีแ
่ อนนีจ
่ ัดให ้อัศจรรย์เกินไปแล ้วมัง้ ?

่ ชน
นอนมานานขนาดนี้ ผิวพรรณกลับยังนุ่มชุม ื้ ร่างกายแม ้จะแข็ง
ตึง แต่เทียบกับคนอืน
่ ทั่วไป ถือว่าดีกว่าไม่รู ้กีเ่ ท่าแล ้ว

่ ําคัญคือออร่าของเธอ ประหนึง่ ได ้ชําระล ้างเปลีย

ทีส ่ นร่างใหม่
ลอกคราบร่างเดิมออกไป

“จริงส ิ หานจือ ั คนหนึง่ หนิงซ ี

่ เซวียนคือใคร ?” กว่าจะเจอตัวสก
ั ก่อนหน ้าของตัวเองออกไปทันที
ถามข ้อสงสย

เธอต ้องการรู ้เรือ ั เจน เพือ

่ งราวบางอย่างให ้ชด ่ ยืนยันว่าตอนนี้
้ มาแล ้วจริงๆ มีชวี ต
ตัวเองฟื้ นขึน ิ อยูใ่ นโลกแห่งความจริง

ลูจ ื่ หานจือ
่ งิ หลีไ่ ด ้ฟั งประหลาดใจเล็กน ้อย “เธอรู ้ชอ ่ เซวียนนีไ
้ ด้
ยังไง?”

่ ครูเ่ ดินผ่านร ้านขายของชําใกล ้ๆ ฉั นเห็นบนหน ้า

“เมือ
ื พิมพ์” หนิงซต
หนั งสอ ี อบ
 ลูจ
่ งิ หลีม
่ องเธอแวบหนึง่ คล ้ายจะไม่คอ
่ ยอยากพูด ใคร่ครวญการ
ใชถ้ ้อยคําจากนั น
้ ถึงตอบว่า “หานจือ ิ ปิ นหญิงที่
่ เซวียน...จะพูดว่าเป็ นศล
ดังทีส
่ ด
ุ ในวงการบันเทิงตอนนีก
้ ็ได ้...”
 ตอนที่ 1780 ฉั นสุดยอดขนาดนีเ้ ลย
่ นเธอนอนไม่ได ้สติ ชว่ งสามเดือนแรก หลินจือจือคอย
“หนึง่ ปี กอ
ชว่ ยปิ ดบังให ้เธอ หวังจะชว่ ยยืดเวลาออกไปจนถึงวันทีเ่ ธอฟื้ น แต่วา่
สุดท ้ายก็ปิดเอาไว ้ไม่ได ้

เรือ ั ้ เก ้าและเรือ
่ งสรวงสวรรค์ชน ่ งมารดา ทยอยออกอากาศและเข ้า
โรงฉาย เธอดังมากจริงๆ ไม่วา่ จะรางวัลใหญ่ตา่ งๆ ถ ้อยคํายกย่องชมเชย
ต่างๆ ล ้วนเป็ นของเธอทัง้ หมด ทั่วทุกทีล
่ ้วนมีภาพหน ้าเธอแปะอยู่ ในกลุม
่
ิ ปิ นหญิงทั่วทัง้ วงการบันเทิง เธอเป็ นคนทีด
ศล ่ งั ทีส
่ ด
ุ ...”

ลูจ
่ งิ หลีก
่ ําลังพูดอย่างตืน ี ง มองเธออย่าง
่ เต ้น กลับรีบเงียบเสย
เป็ นกังวล กลัวเธอจะรับความแตกต่างในตอนนีไ
้ ม่ไหว

“ฉั นสุดยอดขนาดนีเ้ ลย...” หนิงซเี ท ้าคางฟั งอย่างออกรส พูดเร่ง

เร ้า “พูดต่อส!ิ จากนั น
้ ล่ะ? เรือ
่ งนีเ้ กีย
่ วอะไรกับหานจือ
่ เซวียน?”

ลูจ ี น ้าเธอไม่มอ
่ งิ หลีเ่ ห็นสห ี ะไรผิดปกติ ถึงเอ่ยปากพูดต่อ “และ
เพราะว่าเธอดังมากเกินไป ได ้รับการติดตามสูงเกินไป ดังนั น
้ เรือ
่ งทีเ่ ธอ
ิ ใจไม่แสดง
หายตัวไปก็เลยปิ ดไว ้ไม่อยู่ ต่อมาพวกเราปรึกษากัน ตัดสน
ปฏิกริ ย
ิ าตอบกลับใดๆ กับคนภายนอก ให ้เธอออกจากวงการไปเงียบๆ...”

ี ยักหน ้า สถานการณ์ในตอนนั น
หนิงซพ ้ ความเงียบเป็ นวิธท
ี ี่
เหมาะสมทีส
่ ด
ุ จริงๆ เพราะเพียงแค่มก
ี ารตอบกลับ ไม่วา่ จะตอบกลับใน
เรือ ื่ ก็จะตีวงล ้อมเข ้ามาอย่างบ ้าคลัง่ แสดงการคาดเดาต่างๆ นาๆ
่ งใด สอ
กระทั่งจงใจบิดเบือนให ้เข ้าใจผิด
 “หานจือ
่ เซวียนคนนี้ โผล่ออกมาตอนทีเ่ ธอออกจากวงการไป
เงียบๆ เดิมทีเธอเป็ นนั กแสดงหน ้าใหม่ของเซงิ่ ซอ
ื่ เอ็นเตอร์เทนเมนต์
้ เธอดังระเบิด เซงิ่ ซอ
ตอนนั น ื่ เอ็นเตอร์เทนเมนต์อยากจะปั น
้ เด็กทีม
่ ส
ี ไตล์
เหมือนเธอเพิม
่ ดังนั น
้ จึงเปิ ดรับเด็กใหม่ทม
ี่ รี ป
ู ร่างหน ้าตาดีเข ้ามาไม่น ้อย
ื่ เสย
แต่เพราะถูกชอ ี งของเธอกลบจนมิด เด็กใหม่พวกนีไ
้ ม่มใี ครได ้แจ ้งเกิด

พอเธอหายตัวไปกะทันหัน งานทีเ่ ธอรับไว ้ ความร่วมมืออีกเป็ น

กองทัง้ หมดต ้องถูกระงับไว ้ เซงิ่ ซอ
ื่ ย่อมนั่ งไม่ตด ิ ปิ นในสงั กัด
ิ ต ้องหาศล
คนอืน
่ มารับงานพวกนีแ
้ ทน

ตอนนั น ่ ริษัทใหญ่ชว่ ยพีช

้ ฉั นกลับมาอยูบ ่ ายฉั น งานทางฝั่ งเซงิ่
ื่ มอบหมายให ้อีซ
ซอ ้ วีต
่ งรับผิดชอบทัง้ หมด ภายหลังอีซ
้ วีต
่ งดันเด็กใหม่มา
รับชว่ งแทนเธอ ก็คอ
ื หานจือ
่ เซวียนคนนี!้

งานของเธอทัง้ หมด ถูกหล่อนรับชว่ งต่อไปเกือบทัง้ หมด ภายใต ้

สถานการณ์แบบนีต
้ อ
่ ให ้เป็ นท่อนไม ้ก็ยังดัง!”

“ถึงว่า...แล ้วการย ้ายค่ายล่ะเกิดอะไรขึน

้ ? อีซ
้ วีต
่ งดันเธอขนาดนั น
้
ทําไมเธอถึงต ้องย ้ายค่ายอีก?” หนิงซไี ม่เข ้าใจ ลูจ
่ งิ หลีห
่ วั เราะเยาะแล ้ว
ตอบ “เหอะๆ พีส ่ ก
่ ะใภ ้ ไม่ใชท ุ คนจะเหมือนเธอ ทีร่ ู ้จักสํานึกในบุญคุณ
ยอมบุกนํ้ าลุยไฟไม่มป
ี ริปาก ในวงการบันเทิงพวกเนรคุณคนมีเยอะแยะ
อีกอย่างอีซ
้ วีต
่ งกับหานจือ
่ เซวียนก็แค่มค ั พันธ์ลบ
ี วามสม ้ อน
ั ต่อกัน ใชเรื
ร่างแลกเงินก็เท่านั น
้
 เพราะงานของหานจือ
่ เซวียนเดิมทีล ้วนเป็ นของเธอทัง้ หมด แถม
้
เดินตามเสนทางของเธอทุ ่ ล่อนยังอยูใ่ นเซงิ่ ซอ
กอย่าง การทีห ื่ เอ็นเตอร์
เทนเมนต์ ก็จะต ้องอยูภ
่ ายใต ้รัศมีของเธอ ย่อมอยากจะหนีไปให ้ห่าง!

ิ ปิ นอีกกลุม
หล่อนไม่เพียงไปคนเดียว ยังไปพร ้อมกับศล ่ ใหญ่ของ
เซงิ่ ซอ
ื่ และผู ้จัดการสว่ นตัวของหล่อน ต่างย ้ายไปอยูก ั ซงิ ฮุยศต
่ บ ั รู
หมายเลขหนึง่ ของเซงิ่ ซอ
ื่ งานทีอ
่ ซ
ี้ วีต
่ งทุม
่ ให ้เธอทัง้ หมด ย่อมถูกนํ าไป
ด ้วยทัง้ หมด ขาดทุนอย่างมหาศาล!”

ลูจ
่ งิ หลีช
่ ะงักเล็กน ้อย จากนั น
้ แบมือเอ่ยปากพูดต่อ “สรุปคือ ตอน
นีเ้ ซงิ่ ซอ
ื่ เอ็นเตอร์เทนเมนต์ไม่เหมือนก่อนอีกแล ้ว ถูกซงิ ฮุยกดเอาไว ้จน
มิด

หลังจากเรือ
่ งเกิดขึน
้ ฉั นเคยเรียกอีซ
้ วีต
่ งมาคุยด ้วยครัง้ หนึง่ ให ้
เขาแบ่งกระจายงานทีค
่ อ ิ ปิ นทีไ่ ด ้มาตรฐานของ
่ นข ้างเร่งด่วนให ้กับศล
บริษัท งานไหนทีย
่ ด
ื ออกไปได ้ก็ยด
ื ออกไปก่อน โดยเฉพาะพวกต ้นฉบับ
หนั งดีๆ

แต่วา่ ต่อหน ้าฉั นเขาก็รับปากเป็ นมั่นเป็ นเหมาะ ลับหลังก็เอาไป

ให ้ผู ้หญิงคนนั น ื่
้ ทัง้ หมด พอถามก็โยนความผิดบอกว่าผู ้ลงทุนกําหนดชอ
เอง ฉั นไม่รู ้เลยว่าลับหลังฉั นเขาเล่นตุกติกอะไรบ ้าง?

ตอนนีก
้ ลายเป็ นแบบนี้ เจ ้าบ ้านั่ นยังมีหน ้ามาขอร ้องทีบ
่ ริษัทใหญ่
ยังจะขออะไรอีก!”
 ตอนที่ 1781 เพิง่ จะฟื้ นก็เล่นใหญ่ขนาดนี้
“เจ ้าโง่นั่น ทุม
่ เทแรงกายขนาดนีเ้ พือ ั ้ ตํา่ นั่ นมา สุดท ้าย
่ ได ้ของชน
ทําให ้บริษัทต ้องล่มสลายไปด ้วย!”

พูดถึงตอนนี้ ลูจ
่ งิ หลีย
่ งิ่ พูดก็ยงิ่ โมโหหนั ก

ี เี่ ป็ นคนต ้นเรือ

หนิงซท ี น ้าไม่แปลก
่ งกลับสงบนิง่ เอ่ยปากด ้วยสห
ใจ “ปลาใหญ่กน
ิ ปลาเล็ก ผลประโยชน์ต ้องมาก่อน วงการบันเทิงเดิมก็
เป็ นอย่างนีอ
้ ยูแ
่ ล ้ว”

ิ ปิ นเก ้าสบ
ต่อให ้ศล ิ เปอร์เซน
็ ต์ของทัง้ บริษัทรวมกันก็เทียบไม่ได ้
กับผลประโยชน์มหาศาลของการปั น
้ ซุปเปอร์สตาร์เพียงคนเดียว ไม่แปลก
ทีอ
่ ซ
ี้ วีต
่ งจะอยากลอกเลียนแบบตัวเธอขึน
้ มาอีกคน

ฟั งมาถึงตรงนี้ หัวใจทีล ่ นอากาศของหนิงซใี น

่ อยเคว ้งคว ้างอยูบ
ทีส
่ ด
ุ ก็รอ ่ น
่ นลงสูพ ั ที
ื้ สก

ความมิดมืดทีแ
่ สนไกลนั น
้ ในทีส
่ ด ิ้ ...
ุ ก็จบสน

ในทีส
่ ด
ุ เธอก็...ฟื้ นขึน
้ มาแล ้ว...

“พีช ี วเป่ าด ้วย? พวกเขาเป็ นยังไงบ ้าง?” หนิง

่ ายคุณล่ะ? ยังมีเสย
ี ามด ้วยนํ้ าเสย
ซถ ี งสน
ั่ เครือเล็กน ้อย

ลูจ
่ งิ หลีไ่ ม่อยากให ้เธอเป็ นกังวล จึงเล่าสถานการณ์ในตอนนั น
้ ให ้
ี วเป่ าเพิง่ ฟื้ นได ้รับความตกใจนิดหน่อย แต่
เธอฟั งทัง้ หมด “ตอนทีเ่ สย
ภายหลังก็ฟื้นตัวกลับมาได ้ เพราะรู ้ว่าเธอต ้องการเขา ก็เลยคอยดูแลอยู่
 ื ร ้องเพลงอยูก
ข ้างกายเธออย่างรู ้ความ ทุกวันจะคอยอ่านหนั งสอ ่ บ
ั เธอ แม ้
เธอจะมีสภาพเหมือนกันทุกวัน แต่ทก
ุ วันเขาจะวาดภาพให ้เธอภาพหนึง่
หลายวันมานีพ
้ อ
่ ฉั นไม่สบาย ทําให ้เวลาทีเ่ ขามาลดน ้อยลง...

สําหรับพีช
่ ายฉั น...เธอกลายเป็ นแบบนี้ เขาจะเป็ นอะไรได ้ พลัง
ชวี ต
ิ ทัง้ หมดเหือดแห ้งพังไม่เป็ นท่า เหลือเพียงความคิดสุดท ้ายทีฉ
่ ุดรัง้ ไว ้
รอเธอฟื้ นขึน
้ มา...”

ลูจ
่ งิ หลีพ
่ ด ้ “อ๊ะๆ! จริงส!ิ ฉั นต ้องรีบ
ู ถึงตรงนี้ พลันร ้องโวยวายขึน
บอกพีช
่ ายฉั นว่าเธอฟื้ นแล ้ว! พีฉ
่ ั นจะต ้องดีใจจนเป็ นบ ้าแน่!”

ลูจ
่ งิ หลีพ
่ ด
ู ไปกําลังจะกดโทรออก

หนิงซเี ห็นแบบนั น
้ กลับกดมือของเขา “เดีย
๋ วก่อน”

“มีอะไร?”

“พีช ี วเป่ าตอนนีอ

่ ายคุณและเสย ้ ยูท ี าม
่ ไี่ หน?” หนิงซถ

ลูจ
่ งิ หลีม ิ
่ องนาฬกาที
แ ่ ขวนอยูบ
่ นผนั ง ตอบว่า “ถ ้าเป็ นตอนนี้
ี วเป่ าจะต ้องเรียนหนั งสอ
เสย ื อยูท
่ โี่ รงเรียน สว่ นพีช
่ ายฉั น...เขาอยูท
่ ผ
ี่ ับ!”

หนิงซไี ด ้ฟั งสห

ี น ้าตะลึงงัน นึกว่าตัวเองฟั งผิด “ผับเหรอ ? เวลา
นีน
้ ่ะนะ?”

และลูถ ี วเป็ นคนทีไ่ ม่ดม

่ งิ เซย ื่ เหล ้า

ลูจ
่ งิ หลีพ
่ ยักหน ้า หัวเราะแหยๆ “เธอไม่รู ้หรอก หลังจากเธอนอน
ไม่ได ้สติ โรคนอนไม่หลับของพีช
่ ายฉั นก็ทวีความรุนแรงขึน
้ เรือ
่ ยๆ ตอน
หลังมาก็มเี พียงการดืม ี งดังวุน
่ เหล ้าจนเมามายในผับทีเ่ สย ่ วายทุกคืนถึงจะ
ทําให ้ดีขน
ึ้ ได ้

ฉั นรู ้ว่าถ ้าเป็ นแบบนีต

้ อ
่ ไปร่างกายเขาจะรับไม่ไหว แต่วา่ ถ ้าไม่ให ้
เขาได ้ระบายและให ้ความเจ็บปวดเป็ นอัมพาตชวั่ คราว เขาจะยิง่ ทนต่อไป
ไม่ไหว...ยังดี...ยังดีทใี่ นทีส
่ ด
ุ พีส
่ ะใภ ้ก็ฟื้นแล ้ว!”

“คุณชายรอง...”

ลูจ
่ งิ หลีก
่ ะพริบตาถีพ
่ ด
ู ว่า “พีส
่ ะใภ ้ เรียกฉั นจิงหลีเ่ ถอะ เรียกจิงห
ลี!่ ครอบครัวเดียวกันแล ้วไม่เห็นต ้องเรียกให ้ห่างเหินเลย!”

หนิงซไี ม่ได ้สนใจว่าคําพูดของลูจ

่ งิ หลีม
่ ป
ี ั ญหาตรงไหน เพราะ
อย่างไรเมือ
่ ก่อนเขาก็เรียกเธอว่าพีส
่ ะใภ ้บ่อยๆ เธอจึงเรียกเขาใหม่อก
ี ครัง้
ี วเป่ าเรียนหนั งสอ
“ก็ได ้ จิงหลี่ เสย ื อยู่ จะยังไม่ไปรบกวนเขา คุณพาฉั นไป
หาพีช
่ ายคุณก่อนเถอะ!”

ลูจ
่ งิ หลีต
่ กใจเล็กน ้อย “เอ๋ ? เธอจะไปหาพีช
่ ายฉั นเองเหรอ? เธอ
หมายความว่า...?”

“ฉั นอยากเซอร์ไพรสเ์ ขา” หนิงซเี อ่ยปาก นั ยน์ตาสะท ้อนแววตา

นางปี ศาจจิง้ จอก

ลูจ
่ งิ หลีม ุ ปากกระตุกพลัน “แค่ก...เธอแน่ใจว่าเป็ นเซอร์ไพรส ์ ?
่ ม
ึ ว่าพีช
ทําไมฉั นถึงรู ้สก ่ ายฉั นจะตกใจตายเพราะเธอมากกว่าล่ะ! พีส
่ ะใภ ้ เรา
ออมแรงไว ้ก่อนดีไหม? เพิง่ จะฟื้ นขึน
้ มาก็เล่นใหญ่ขนาดนี้ ไม่คอ
่ ยดีมงั ้ ?”
 ี รีล
นั ยน์ตาระยิบระยับของหนิงซห ่ งเล็กน ้อย “ฉั นนอนมาตัง้ หนึง่ ปี
แล ้ว กว่าจะฟื้ นขึน
้ มาได ้ ไม่ควรจะทําเรือ
่ งสนุกหน่อยหรือไง?”

เมือ
่ ครูน
่ ห ี ําให ้เขารู ้สก
ี้ นิงซท ึ ราวกับล่องลอยอยูใ่ นความฝั นจนเกิน
จริง ในตอนนีพ ี งอากัปกิรย
้ อเห็นนํ้ าเสย ิ าทีค
่ ุ ้นเคยของหญิงสาว ลูจ
่ งิ หลี่
ผงกหัวราวกับกลองป๋ องแป๋ ง “ได ้! ได ้ๆ! ได ้แน่นอน! นายหญิงพูดอะไรก็
ต ้องเป็ นแบบนั น
้ !”
 ตอนที่ 1782 ฉั นจะกินเขาได ้หรือไง**?**
ทีผ
่ ับ

ี งดนตรีดงั สนั่ น แสงไฟทีเ่ วทีสอ

เสย ่ งแสงล ้อเล่นไฟละลานตา
อย่างบ ้าคลัง่ ไปตามจังหวะเพลง

ลูจ
่ งิ หลีพ ี รงเข ้ามาในผับจากเสนทางพิ
่ าหนิงซต ้ เศษ คอยปกป้ อง
อยูข
่ ้างๆ อย่างระวัง

ตอนทีเ่ ดินมาถึงทางเข ้า อยูๆ่ ลูจ ่ ็หยุดฝี เท ้า เอ่ยปากด ้วยส ี

่ งิ หลีก
หน ้าขึงขัง “เดีย
๋ ว เดีย
๋ วก่อน...พีส
่ ะใภ ้ เราหาทีป
่ ิ ดหน ้าของเธอก่อนดีไหม!
เป็ นจุดสนใจเกินไป!”

พูดจบก็หยิบหน ้ากากกากเพชรทีป
่ ิ ดได ้ครึง่ หน ้าอันหนึง่ มาจาก
เคาน์เตอร์บาร์ใสใ่ ห ้หนิงซ ี ถึงได ้รู ้สก
ึ ปลอดภัยขึน
้ บ ้าง

ี องดูความวุน
หนิงซม ่ วายจอแจโดยรอบ พลันเข ้าใจได ้ทันทีทําไม
ลูถ ี วถึงต ้องมาเมามายทีน
่ งิ เซย ่ ี่

มีเพียงสถานทีแ
่ บบนีท
้ พ ึ ว่าตัวเองยังมีชวี ต
ี่ อจะทําให ้คนรู ้สก ิ อยู่
บนโลกนี้

ี ็เจ็บปวดยุบๆ ยิบๆ ราวกับถูกตัว

คิดถึงตรงนี้ หัวใจของหนิงซก
เพลีย
้ กัดแทะ

“พีฉ
่ ั นอยูข
่ ้างหน ้า” ลูจ
่ งิ หลีช ี้ น
่ ข ึ้ ไปทีห ั ้ สอง
่ นึง่ บนชน
 ั ้ หนึง่ เป็ นลานเต ้นครึกครืน
ชน ั ้ สองเป็ นห ้องสว่ นตัวแบบกึง่ ปิ ด
้ ชน
พิเศษสองสามห ้องตัง้ อยูบ ั ้ ลอย จากภายในห ้องสว่ นตัวสามารถ
่ นชน
ั ้ ล่างกลับไม่อาจมองเห็นภาพในห ้อง
มองเห็นด ้านล่างได ้ทัง้ หมด แต่ชน
สว่ นตัวได ้ชด
ั เจน ทัง้ สามารถมองเห็นทุกอย่างได ้ ยังไม่ต ้องถูกรบกวน
ด ้วย

“พีส
่ ะใภ ้...ความจริงแล ้ว...ฉั นคิดว่าเธอน่าจะอ่อนโยนกว่านีห
้ น่อย
่ ฉั น เมือ
...อย่างเชน ่ กีน
้ ฉ
ี้ ั นเกือบตกใจตายเพราะเธอจริงๆ นะ!” ลูจ
่ งิ หลีพ
่ ด
ู
ี น
ไปพลางประคองหนิงซข ึ้ ไปพลางพูดเกลีย
้ กล่อมไม่ยอมหยุด

“ฉั นไม่ออ
่ นโยน?”

“ไม่ๆ! ฉั นไม่ได ้หมายความอย่างนั น

้ ! ฉั นแค่อยากถาม เธอคิดจะ
์ ช
เตรียมเซอร์ไพรสพ ี่ ายฉั นยังไง? ฉั นจะได ้เตรียมใจไว ้ก่อน!”

ี ลอกตามองบน “ฉั นเซอร์ไพรสพ

หนิงซก ์ ช
ี่ ายคุณ คุณต ้องเตรียม
ตัวอะไร! เลิกโยกโย ้ได ้แล ้ว รีบนํ าทาง ฉั นจะกินเขาได ้หรือไง?”

“เอ่อ มันก็ไม่ได ้อยูแ

่ ล ้ว! พีส
่ ะใภ ้จะเป็ นคนแบบนั น
้ ได ้ยังไงล่ะ!” ลู่
จิงหลีร่ บ
ี พูด

“ใครบอกว่าไม่? แต่แค่รา่ งกายของฉั นตอนนีย

้ ังไม่แข็งแรง ไม่ม ี
แรงแทะก็เท่านั น ี ํานํ้ าเสย
้ !” หนิงซท ี งเสย
ี ดาย

“...” ลูจ
่ งิ หลีไ่ ด ้แต่อ ้าปากหวอ

......
 หนิงซรี ําคาญลูจ
่ งิ หลีท ่ เดินนํ าหน ้าไปยังห ้องสว่ นตัว
่ เี่ อาแต่บน
ลอยฟ้ า

บอดีก
้ าร์ดชุดดําร่างใหญ่หน ้าประตูพอเห็นคนมาก็รบ
ี ดึงหน ้าตึง
ขวางหน ้าห ้องไว ้เหมือนภูเขาลูกย่อมๆ “ไม่มก
ี จิ ห ้ามผ่าน”

ในตอนนี้ ลูจ
่ งิ หลีท
่ อ
ี่ ยูด
่ ้านหลังรีบเข ้ามาถาม “พีฉ
่ ั นอยูข
่ ้างในหรือ
เปล่า?”

บอดีก
้ าร์ดพอเห็นลูจ
่ งิ หลีก ี น ้าลง “เรียนคุณชายรอง อยู่
่ ็คลายสห
ด ้านในครับ”

“อืมๆ งัน
้ ก็ด ี นายหลบไปหน่อย ให ้เธอเข ้าไป” ลูจ
่ งิ หลีเ่ อ่ยปาก
ออกคําสงั่ ทันที

บอดีก
้ าร์ดประเมินหญิงสาวแปลกหน ้าสวมหน ้ากากมองเห็น
ั เจนตรงหน ้า เผยสห
หน ้าตาไม่ชด ี น ้าไม่มั่นใจ “คุณชายรอง คือ...”

่ งิ หลีโ่ บกมือใส ่
“พอแล ้ว หลีกๆ มีปัญหาฉั นรับผิดชอบเอง” ลูจ

บอดีก
้ าร์ดเห็นว่าเป็ นคนทีล
่ จ
ู่ งิ หลีพ ี งก็แน่ว
่ ามาด ้วยตัวเอง นํ้ าเสย
ั เจน ถึงยอมถอยไปอีกด ้าน
แน่ชด

พอลูจ
่ งิ หลีพ ู จบ กําลังจะเดินเข ้าไปด ้านในพร ้อมหนิงซ ี
่ ด

หนิงซเี ห็นแบบนั น
้ เลิกคิว้ ชะงักฝี เท ้า “คุณจะเข ้ามาด ้วยทําไม?”

ลูจ
่ งิ หลีท
่ ําหน ้าสอพลอ ทําการดิน
้ รนเป็ นครัง้ สุดท ้าย “คือว่านะ
ฉั นตามเข ้าไปก็ไม่สง่ ผลกระทบต่อการเซอร์ไพรสข
์ องเธอหรอก...”
 ี ม
หนิงซย ิ้ ทีม
่ ม
ุ ปาก “ถ ้าไม่กลัวถูกโชว์สวีทจะเข ้ามาก็ได ้ ร่างกาย
ของฉั นแม ้จะยังขับรถไม่ได ้ แต่ก็ยังพอโชว์สวีทได ้!”

วินาทีตอ
่ มา ลูจ
่ งิ หลีร่ บ
ี เปลีย
่ นคําพูดทันควัน! “พีส ิ เข ้าไป
่ ะใภ ้เชญ
เถอะ ฉั นจะคอยดูต ้นทางให ้ด ้านนอก!”

เฮอ้ รับผิดชอบ เขาจะรับผิดชอบอะไรได ้!

ี่ วซซ
ให ้ตายเถอะ เสย ี เี ล่นใหญ่ขนาดนี้ เขารับผิดชอบไม่ไหวแล ้ว!

แต่เขาก็ไม่มท ้ ้เขามีชวี ต
ี างเลือก ใครใชให ิ อยูใ่ นจุดตํา่ สุดของห่วง
่ าหารกันล่ะ!
โซอ

พี่ อย่าโทษผมนะ ผมเองก็ถก

ู บังคับ!

ตอนที่ 1783 คนดี ฉั นกลับมาแล ้ว!

ี ลักประตูเข ้าไป
หนิงซผ

การตกแต่งของห ้องสว่ นตัวเรียบง่ายมาก โต๊ะสด

ี ํามันวาวสะท ้อน
เงาคนได ้หนึง่ ตัว โซฟาหนั งแท ้หรูหรารูปครึง่ วงกลม เมือ
่ เดินผ่านรัว้ กัน
้
สไตล์ยโุ รป ความคึกคักอึกทึกทัง้ หมดด ้านล่างก็อยูภ
่ ายใต ้สายตา

ภายในห ้องสว่ นตัวสะอาดสะอ ้าน เรียบร ้อยสะอาดตา ไม่ได ้รก

เละเทะเหมือนทีเ่ ธอคิดไว ้

ี งดังอึกทึกของคนโดยรอบ สถานทีเ่ ล็กๆ นีก

กระทั่งเสย ้ ลับเหมือน
ึ เวทนาอย่างทีส
ตัดขาดจากโลกภายนอก ทําให ้เธอรู ้สก ่ ด
ุ
 สงิ่ ทีด
่ งึ ดูดสายตาทัง้ หมดของเธอ คือผู ้ชายทีน
่ ั่ งอยูบ
่ นโซฟา

้ หนิงซรี ู ้สก
วินาทีทเี่ ห็นคนคนนั น ึ แค่วา่ เสย
ี งหวีดร ้องทัง้ หมดมลาย
ี ะลานตาโดยรอบพลันมืดสนิท
หายไปจากหู แสงสล

ในสายตาเธอ โลกทัง้ ใบนี้ เหลือแค่เพียงประกายแสงดวงเดียว

เหลือเพียงคนตรงหน ้าคนนีเ้ ท่านั น
้

ี น ้าเยือกเย็น เม ้มริมฝี ปาก หลับตาลงเล็กน ้อย

ชายหนุ่มสห
ข ้อศอกข ้างหนึง่ วางอยูบ
่ นพนั กโซฟา หลังมือยันหน ้าผาก หากไม่ม ี
ขวดเหล ้าเปล่าจํานวนหนึง่ ข ้างๆ อาจทําให ้คนคิดว่าเขาเพียงแค่ครุน
่ คิด
และพักผ่อนอยู่

ผู ้ชายคนนี้ แม ้จะเมามายก็ยังมีระเบียบแบบแผน

ี ื นกลัน
หนิงซฝ ้ นํ้ าตาทีก
่ ําลังจะทะลักล ้น ยืนนิง่ อยูต
่ รงนั น
้ อมยิม
้
แล ้วเอ่ยปากพูด “คุณคะ ต ้องการบริการไหมคะ?”

ี งแหบแห ้งของหญิงสาวดังขึน
เสย ี งอึกทึก
้ ปะปนกับเสย

“ไสหัวไป”

วินาทีตอ
่ มา แก ้วเหล ้าใบหนึง่ แตกกระจายอยูท
่ ป
ี่ ลายเท ้าเธอ

แม ้แก ้วใบนั น
้ จะไม่ได ้ทําเธอบาดเจ็บ แต่ความเกรีย
้ วกราดและ
กลิน
่ อายเย็นยะเยือกบนตัวเขาประหนึง่ ของ ้าวของพญามัจจุราชตวัดรัด
ลําคอคน
 ึ รู ้สาถึงความอันตรายนีส
ทว่า หญิงสาวกลับไม่รู ้สก ั นิด ยังเดินเข ้า
้ ก
ไปหาชายหนุ่มต่อ “คุณคะ คุณแน่ใจ ? ฉั นคิดว่า คุณจะต ้องพอใจในตัวฉั น
แน่นอน”

“คิดอยากตาย?”

ชายหนุ่มบนโซฟาพลันลืมตาขึน ั สาดไป
้ แววตาดุจมีดแหลมซด
ด ้านตรงข ้าม

ี ระหนึง่ มีความคิดของตัวเอง
ในเวลาเดียวกัน สองขาของหนิงซป
เดินผ่านทุกอย่าง มองข ้ามทุกสงิ่ ก ้าวเดินไปทีช
่ ายหนุ่มอย่างไม่ลงั เล

่ ยากจะเซอร์ไพรสเ์ ขาเมือ
แผนการยุง่ เหยิงในสมองทีอ ่ ครู่
กลายเป็ นความคิดเดียวแล ้ว เข ้าใกล ้เขา! ครอบครองเขา! จูบเขา!

“คิดถึงคุณ...”

วินาทีตอ
่ มา หญิงสาวดึงหน ้ากากออก ร่างบอบบางดุจปุยเมฆ
่ ้อมกอดของชายหนุ่ม
ก ้อนหนึง่ ร่วงหล่นเข ้าสูอ

ในเวลาเดียวกัน ริมฝี ปากประหนึง่ กลีบดอกไม ้ประกบไปทีร่ ม

ิ
ฝี ปากชายหนุ่มอย่างไม่ลงั เล!

ยามเมือ
่ ใบหน ้าทีค ่ า่ นตา ยามเมือ
่ ุ ้นเคยผ่านเข ้าสูม ่ ร่างบอบบางนั น
้
ร่วงหล่นมาอยูใ่ นอ ้อมกอด ยามเมือ
่ กลิน
่ อายหอมหวานคละคลุ ้งอบอวล...

้
ร่างกายชายหนุ่มตัง้ แข็งเป็ นเสนตรง มือทัง้ สองทีเ่ ดิมทีกําลัง
แสดงท่าทีพลันไร ้การสงั่ การและลอยคว ้างอย่างไม่รู ้จะทําอย่างไรอยู่
กลางอากาศ นั่ งอยูต
่ รงนั น
้ โดยไม่ไหวเอน ถอยมือกลับ ยอมให ้หญิงสาว
จูบแต่โดยดี...

เห็นชายหนุ่มทีก
่ อ ้ ังเต็มไปด ้วยไอสงั หารประหนึง่ จะ
่ นหน ้านีย
ทําลายล ้างโลกใบนี้ ในตอนนีก ี เกราะกําบังทัง้ หมดเผยให ้เห็น
้ ลับสูญเสย
จุดอ่อนทัง้ หมดแทน หัวใจของเธอพลันเจ็บแปลบ

จากนั น
้ ออกแรงผลักชายหนุ่มล ้มไปบนโซฟา ด ้วยพลังทีม
่ ใี นมือ
้
เสนผมสลวยตกกระทบลงบน แผ่นอกของชายหนุ่ม...

นั ยน์ตาดัง่ สระนํ้ าลึกจนมองไม่เห็นก ้นสระของชายหนุ่มจ ้องเขม็ง

ไปทีห
่ ญิงสาวตรงหน ้า มือทีจ
่ ับเอวหญิงสาวไว ้หลวมๆ พลันบีบแน่น
ั่ ไหวจนไม่อาจทนได ้
ตามมาด ้วยความสน

“อ๊ะ อย่าบีบจนขาดนะ เดีย

๋ วคุณก็ปวดใจหรอก!” หญิงสาวเกาะ
อยูบ ี งเบา จากนั น
่ นอกชายหนุ่ม พูดเสย ้ กัดไปทีร่ ม
ิ ฝี ปากชายหนุ่มอย่าง
แรงคําหนึง่ “คนดี ฉั นกลับมาแล ้ว...”
 ตอนที่ 1784 อยูก
่ บ
ั ฉั นต่ออีกนิด ได ้ไหม**?**
รอยยิม
้ ...ทีร่ อคอยมาแสนนาน...

แสงสว่างแห่งชวี ต
ิ ...

ชวี ต
ิ ของเขา...

โลกทัง้ ใบของเขา...

กลับมาแล ้ว

นั ยน์ตาชายหนุ่มพลันเกิดเป็ นคลืน ั โหม ประกบศรี ษะหญิง

่ ยักษ์ ซด
สาวไว ้แน่น จูบเธออย่างไม่แยแสต่อสงิ่ ใด

หญิงสาวคว ้าลําคอชายหนุ่ม จูบกลับอย่างไม่ยอมแพ ้

ิ วินาที หนิงซก
ทว่า เพิง่ จะผ่านไปเพียงสบ ี ็รู ้สก
ึ หายใจติดขัด
พยายามเบีย
่ งหัวหลบ ฟุบอยูบ
่ นไหล่ของชายหนุ่มหายใจหอบไม่หยุด
“พัก...พักก่อน...ฉั นหายใจไม่ทัน...ทรมาน...”

ชายหนุ่มหน ้าเปลีย ี ั บพลัน ลุกขึน

่ นสฉ ้ นั่ งในทันที วางหญิงสาวลง
บนตักตัวเอง “ไม่สบายตรงไหน?”

ึ ว่ากําลังเมือ
“หือ ไม่เป็ นไรค่ะ แค่รู ้สก ่ เทียบกับเมือ
่ ก่อน ถดถอย
้ อุตสา่ ห์เตรียมความร ้อนแรงมาเต็มพิกด
ลงไปไม่น ้อย...เฮอ! ั ! แต่รา่ งกาย
กากไม่มช ิ้ ดี...”
ี น

ี น ้าชายหนุ่มพลันเคร่งขรึมลง “ใครอนุญาตให ้เธอมา?”

สห
 “ลูจ ี ก
่ งิ หลีไ่ งคะ! เขาพาฉั นมา!” หนิงซห ั หลังลูจ
่ งิ หลีอ
่ ย่างไม่
ั นิด แต่ก็ยังอธิบายอย่างมีนํ้าใจบ ้าง “แต่วา่ ฉั นเป็ นคนบังคับให ้เขา
ลังเลสด
์ ณ
พาฉั นมา เพราะอยากเซอร์ไพรสค ุ ”

หญิงสาวพูดพร ้อมกับนั ยน์ตาใสกระจ่างแฝงด ้วยรอยยิม

้ “คุณลู่
พอใจไหมคะ?”

รออยูน ี หงนหน ้าขึน

่ านก็ไม่ได ้รับการตอบรับจากชายหนุ่ม หนิงซแ ้
ั “ทําไมไม่พด
อย่างสงสย ู ล่ะคะ?”

ี งทุ ้มตํา่ ของชายหนุ่มดังลอยมา

“ความจริง...” ข ้างหูมเี สย

“เอ๋? อะไรคะ?” หนิงซไี ม่เข ้าใจ

“เป็ นครัง้ แรกทีฝ

่ ั นเหมือนจริงแบบนี้” ชายหนุ่มพูด

“...” ี ลันกระตุกวูบ จนถึงตอนนีเ้ ธอเพิง่ พบว่า

หัวใจหนิงซพ
นั ยน์ตาสลัวของชายหนุ่มไม่มจ
ี ด
ุ โฟกัส เขาเมาแล ้วจริงๆ

“อยูก
่ บ
ั ฉั นต่ออีกนิด ได ้ไหม?”

ิ ทิศ มีความสามารถรอบด ้านในสายตาเธอ

ชายหนุ่มผู ้ชนะสบ
ในตอนนีฟ
้ บ
ุ อยูท
่ ข ี งอ่อนบางประหนึง่ เพียงสม
ี่ ้างลําคอเธอ นํ้ าเสย ั ผัสก็จะ
แตกละเอียด

หนิงซเี ผยอปาก กลับไม่รู ้จะพูดอะไร สุดท ้ายเหลือเพียงเสย

ี ง
เดียว “ค่ะ”
 แขนของชายหนุ่มทีบ
่ บ
ี แน่น กลับกลัวว่าเธอจะเหมือนเม็ดทราย
ยิง่ บีบแน่นก็จะยิง่ หายไปเร็ว พลันคลายการเหนีย
่ วรัง้ เธอไว ้ ทําเพียงโอบ
กอดเธออย่างแผ่วเบาทีส
่ ด
ุ จูบไปทีร่ ม
ิ ฝี ปาก ไหปลาร ้าของเธออย่าง
ละเมียดละไม...

จากปฏิกริ ย
ิ าของลูถ ี วเมือ
่ งิ เซย ่ ครูก
่ ็รู ้ได ้ว่า ต่อให ้เขาดืม
่ เหล ้าจน
เมามาย สติก็ยังคงมีครบสมบูรณ์

แต่ในตอนนี้ ชายหนุ่มโอบเธอไว ้ในอ ้อมอก หลับตาพริม

้ ประหนึง่
เด็กทารก...

ในเวลาเดียวกัน นอกห ้องสว่ นตัว

ลูจ
่ งิ หลีย
่ น
ื แปะอยูห
่ น ้าประตูเหมือนตุก
๊ แก

ี ดาย เสย
น่าเสย ี งโดยรอบดังมากเกินไป เขาฟั งอะไรไม่ออกสก
ั คํา

บอดีก
้ าร์ดชุดดําอีกด ้านมุมปากกระตุกมองใครบางคนทีไ่ ม่รักษา
ภาพลักษณ์ของตัวเองแม ้แต่น ้อย ทําหน ้าพูดอะไรไม่ออก

ทัง้ สง่ ผู ้หญิงให ้บอสถึงห ้อง ทัง้ แอบฟั งพีช

่ ายของตัวเอง คิดจะทํา
อะไรกันแน่?

เวลาค่อยๆ เดินผ่านไป ลูจ

่ งิ หลีร่ ้อนใจจนแทบจะทึง้ ผมหมดหัว
แล ้ว

โอ๊ย! ข ้างในเกิดอะไรขึน
้ กันแน่ ? ทําไมนานขนาดนีย
้ ังไม่มก
ี าร
เคลือ
่ นไหว?
 ร ้อนใจจะตายแล ้ว...

ี่ วซซ
เสย ี บ
ี อกว่าร่างเล็กๆ ทีไ่ ม่แข็งแรงของเธอแทะไม่ไหวไม่ใช ่
เหรอ?

ลูจ
่ งิ หลีท
่ งั ้ เป็ นห่วงทัง้ กลัวว่าหากบุกเข ้าไปเวลานีจ
้ ะเจอกับภาพ
ร ้อนแรงอะไรทํานองนั น
้ ทําได ้เพียงร ้อนใจอยูด
่ ้านนอก

ผ่านไปอีกหนึง่ ชวั่ โมง ในทีส

่ ด
ุ ลูจ
่ งิ หลีก
่ ็อดทนต่อไปไม่ได ้อีก
ผลักประตูเข ้าไปเต็มแรง บุกเข ้าไปทันที

้ เขาก็ได ้เห็น ภายในห ้องสว่ นตัว ชายหนุ่มนั่ งอยูบ

จากนั น ่ นโซฟา
กอดหญิงสาวไว ้แนบกาย ทัง้ สองซบพิงอิงแอบ นอนหลับสนิท

ึ ได ้ว่ามีคนบุกรุกเข ้ามา ชายหนุ่มพลันตืน

เพราะรู ้สก ่ ขึน
้ มุน
่ หัวคิว้
ลืมตาอย่างไม่สบอารมณ์

นั ยน์ตาเย็นชายังไม่ทันได ้ทอดมองออกไป ร่างของชายหนุ่มก็

แข็งค ้าง ค่อยๆ ก ้มหัวลงไป...วินาทีตอ
่ มา ก็เห็นหญิงสาวในอ ้อมอก...

ตอนที่ 1785 ตกใจจนเอ๋อไปแล ้ว

“คุณคะ ต ้องการบริการไหมคะ?”

“คิดถึงคุณ...”

“คุณคะ แน่ใจนะคะ? ฉั นคิดว่า คุณจะต ้องพอใจฉั นแน่นอน”

“คนดี ฉั นกลับมาแล ้ว...”

 “ค่ะ ฉั นจะอยูก
่ บ
ั คุณ”

.....

ภาพความฝั นแต่ละฉากทะลักล ้นออกมาเหมือนกระแสนํ้ า

เขานึกว่าความเมตตามากทีส
่ ด
ุ ทีส
่ วรรค์มต
ี อ
่ เขา คือในทีส
่ ด
ุ ก็ให ้
เขาได ้เจอเธอในฝั นแล ้ว

ื่ ไปตลอดชวี ต
หากนีเ่ ป็ นความฝั น เขายินดีจะไม่ตน ิ

แม ้แต่คด
ิ เขาก็ยังไม่กล ้าคิด หลังจากตืน
่ ขึน
้ มา ทัง้ หมดนีก
้ ลับ
่ วามฝั น...แต่เป็ นความจริง...
ไม่ใชค

ี น ้ามึนงงของพีช
เห็นสห ่ าย ลูจ
่ งิ หลีก
่ ระแอมก่อนจะเอ่ยปาก “พี่
อย่าถามผม ถามเธอ!”

ในตอนนี้ หญิงสาวในอ ้อมกอดใชหั้ วกระแซะไปทีป

่ ลายคางของ
้
ชายหนุ่มเหมือนแมวน ้อยใชขนคลอเคลี
ย จากนั น
้ ก็อ ้าปากหาว ลืมตาขึน
้
อย่างสะลึมสะลือ จากนั น
้ จุ๊บไปทีร่ ม
ิ ฝี ปากชายหนุ่ม “เอ๋...คนดี! ตืน
่ แล ้ว
เหรอคะ? หลับสบายดีไหม?”

ี น
เห็นหนิงซต ื่ แล ้วลูจ
่ งิ หลีท
่ นไม่ไหวรีบค่อนขอดทันที “พีส
่ ะใภ ้
ทําฉั นตกใจหมดเลย! ตัง้ นานไม่ยอมออกมา! ฉั นยังนึกว่าเธอทําอะไรเขา
ไปแล ้ว! เธอพูดกับพีฉ ั เจนแล ้วหรือยัง?”
่ ั นชด
 ี ั่ งอยูบ
หนิงซน ่ นตัวลูถ ี วแกว่งขาไปมา โอบกระแซะไปที่
่ งิ เซย
่ จ
ลําคอเขา กลอกตาบนใสล ู่ งิ หลี่ “เห็นฉั นโง่หรือไง ? ฉั นต ้องพูดไปแล ้ว
ส!ิ ”

ลูจ
่ งิ หลีพ
่ ด
ู ไม่ออก “เธอพูดแล ้ว ทําไมพีฉ
่ ั นยังทําหน ้ามึนตึบ
้ แบบ
้ ะ่ ! ฉั นบอกแล ้วว่าเธออย่าทําเขาตกใจ เธอก็จะเซอร์ไพรสเ์ ขาอยูไ่ ด ้
นีล
ตอนนีเ้ ป็ นไงล่ะ! ตกใจจนเอ๋อไปแล ้ว!”

“เขาดืม
่ เหล ้าเมา คิดว่าตัวเองกําลังฝั นอยู่ ฉั นเห็นเขาเหนือ
่ ย
ขนาดนี้ เลยให ้เขาได ้นอนเต็มอิม
่ ก่อน! ฉั นทําเขาตกใจทีไ่ หน ? คนดี ฉั น
ทําคุณตกใจหรือเปล่าคะ? ฉั นอ่อนโยนมาก! คนดีบอกให ้ฉั นอยูด
่ ้วยฉั นก็
อยูด
่ ้วย คนดีบอกให ้ฉั นยิม
้ ฉั นก็ยม
ิ้ ให ้เขาดู คนดีบอกให ้ฉั นร ้องเพลงฉั นก็
ี สดงท่าทีราวกับกระต่ายน ้อยเชอ
ร ้องเพลง...” หนิงซแ ื่ งๆ

ลูจ
่ งิ หลีแ ื่ แม ้แต่คําเดียว “เชอ
่ สดงออกว่าไม่เชอ ื่ เธอก็บ ้าแล ้ว!”

......

ครูต
่ อ
่ มา สองคนทีม
่ ป ี งกันนั่ งลงบนโซฟาอย่างเป็ นระเบียบ
ี ากเสย
เรียบร ้อย

พูดให ้ถูกต ้องก็คอ

ื เป็ นลูจ
่ งิ หลีท
่ น
ี่ ั่ งบนโซฟาอย่างเรียบร ้อย

ี ค่บน
หนิงซแ ่ ว่าโซฟานั่ งไม่สบาย ก็ถก
ู ใครบางคนอุ ้มกลับไปนั่ ง
ั ้ หนึง่
บนขาอย่างระวัง ยังห่มผ ้าให ้อีกชน

ลูถ ี วสห
่ งิ เซย ี น ้าจริงจังขึงขัง “เรือ
่ งเป็ นมายังไงกันแน่?”
 ี ด
หนิงซพ ู สมทบ “เจ ้าทึม
่ คนดีให ้คุณอธิบายนะ!”

ลูจ ่ ําหน ้างง “เฮ ้ ทําไมถึงเป็ นฉั น! เธอเป็ นคนก่อเรือ

่ งิ หลีท ่ งเอง
ั ๆ! เป็ นเธอทีจ
ชด ่ งใจหาเรือ
่ ง!”

“คนดี ฉั นเจ็บคอ” หนิงซเี อ่ยเสย

ี งออดอ ้อน

“จิงหลี่ แกพูด” ลูถ ี วบอกกับน ้องชาย

่ งิ เซย

“...” ลูจ
่ งิ หลีถ
่ ก
ู ทารุณจนเกือบจะเอาหัวกระแทกพืน
้ จําต ้อง
ยอมรับชะตากรรมอธิบายเหตุการณ์ตงั ้ แต่ทห ี ื้ นขึน
ี่ นิงซฟ ้ มาให ้ลูถ ี วฟั ง
่ งิ เซย
อย่างละเอียดหนึง่ รอบ

ลูถ ี วพลันขมวดคิว้ แน่น “เธอไร ้เหตุผล แกก็ไม่มส

่ งิ เซย ี ติไปด ้วย?”

“ผมสํานึกผิดแล ้ว!” ลูจ

่ งิ หลีก
่ ้มหน ้ารับผิด เรือ
่ งนีเ้ ขามีความผิด
จริง ไม่ควรยอมให ้หล่อนทําเหลวไหล ก่อนหน ้านีเ้ ขาก็นก ี ใจแล ้ว
ึ เสย

“รีบสงั่ ให ้หมอทัง้ หมดมารอทีต

่ ําบลกวาง ติดต่อแอนนีด
่ ้วย” ลูถ
่ งิ
ี วรีบเอ่ยปากสงั่ การดุจรับมือกับข ้าศก
เซย ึ ใหญ่ทันที

“ได ้ครับ!”

ี อ
หนิงซท ี่ ยูอ
่ ก
ี ด ้านพูดงึมงําอย่างไม่ได ้รับความเป็ นธรรม “ฉั น
ไม่ได ้เหลวไหล หลังจากฟื้ นขึน
้ มาเรือ
่ งแรกทีท
่ ําก็คอ
ื ต ้องเจอคุณไง!”

“...” ลูจ
่ งิ หลีถ
่ งึ กับพูดไม่ออก
 หลับไปหนึง่ ปี เทคนิคการประจบสอพลอไม่ได ้ลดน ้อยถอยลงไป
เลย...

ลูถ ี วร่างกายสน
่ งิ เซย ั่ ไหว กอดหญิงสาวไว ้ในอ ้อมอก “เสย
ี่ วซ ี ฉั น
ี เธอไปเป็ นครัง้ ทีส
ไม่อาจเสย ่ องได ้อีก”

ตอนที่ 1786 ออกกําลังกายหนั กไม่ได ้

ณ บ ้านสวน ตําบลกวาง

่ มอทัง้ หมดได ้รับคําสงั่ ก็เข ้าประจําที่ เตรียมพร ้อม

หลังจากทีห
รับมือ

หนิงซเี มือ
่ ได ้เห็นชุดกาวน์และเครือ
่ งมือแพทย์มากมายเต็มห ้อง
ั ฉั บพลัน
ขนหัวตัง้ ชน

ลูถ ี วรับรู ้ได ้ถึงความรู ้สก

่ งิ เซย ึ ของหญิงสาว “ไม่ดอ
ื้ นะ ร่างกาย
ของเธอต ้องได ้รับการตรวจอย่างละเอียด ไม่นานหรอก”

ี ยักหน ้าอย่างเชอ
หนิงซพ ื่ ฟั ง

หลังการตรวจอย่างละเอียด

“เป็ นยังไงบ ้าง?” ริมฝี ปากลูถ ี วเกร็งจนกลายเป็ นเสนเดี

่ งิ เซย ้ ยว ลู่
จิงหลีท
่ อ
ี่ ยูอ
่ ก
ี ด ้านใบหน ้ามีแต่ความตืน
่ กังวล

หัวหน ้าทีมแพทย์ขยับแว่นตาทีส ั จมูก ใบหน ้าเต็มไปด ้วยความ

่ น
ตืน
่ เต ้นและยินดีมองลูถ ี วแล ้วตอบว่า “ค่ามวลรวมร่างกายของ
่ งิ เซย
คุณนายลูป
่ กติดท
ี ก
ุ อย่าง กระทั่งพูดได ้ว่าสามารถรักษาจนมีสภาพร่างกาย
อย่างตอนนีไ
้ ด ้ จะเรียกว่าปาฏิหาริยก
์ ็ไม่เกินไป ทัง้ หมดนีต
้ ้องยก
ความชอบให ้นายหญิงลูท
่ ม
ี่ พ
ี น
ื้ ฐานร่างกายดีเป็ นทุน ได ้รับการพยาบาลที่
่ ําคัญก็คอ
เหมาะสม ทีส ื ครีมทีห
่ มอเทวดาน ้อยคนนั น
้ ผสมให ้ มี
ิ ธิภาพอย่างน่ามหัศจรรย์!”
ประสท

ี งของผู ้เชย
นํ้ าเสย ี่ วชาญทีอ
่ ายุคอ
่ นข ้างมากท่านนีเ้ ต็มไปด ้วย
ความประหลาดใจ

ในตอนนั น
้ ตอนทีล
่ ถ ี วยืนยันเชอ
ู่ งิ เซย ื่ ในตัวสาวน ้อยคนนั น
้ ใชตั้ ว
ยาทีไ่ ม่รู ้ทีม ั เจนพวกนั น
่ าชด ้ รักษาให ้คนป่ วย เขาคัดค ้านอยูห
่ ลายครัง้
ึ ว่าบารมีของตัวเองถูกท ้าทาย
กระทั่งรู ้สก

ในตอนนี้ จําต ้องทอดถอนใจยอมรับ การแพทย์ไม่มท

ี ส ิ้ สุด โลก
ี่ น
ใบนีย
้ ังมียอดฝี มอ
ื และเรือ
่ งลีล
้ บ
ั ทีเ่ ขาไม่รู ้อีกมาก

ึ ร่างกายแข็งตึง ไม่มเี รีย

“ตอนนีเ้ ธอรู ้สก ึ
่ วแรง หายใจติดขัด รู ้สก
้ ย
ไม่สบายเสนเส ี ง แบบนีป
้ กติหรือเปล่า ?” ลูถ ี วถามทีละข ้อด ้วยสห
่ งิ เซย ี น ้า
ขึงขัง ไม่กล ้าพลัง้ เผลอข ้ามข ้อใดได ้เลย

ี งพูดปลอบใจว่า “คุณลู่ ผมตรวจ

หมอได ้ฟั งผ่อนคลายนํ้ าเสย
หมดแล ้ว ไม่มอ
ี ะไรร ้ายแรง อย่างไรก็นอนมานานขนาดนี้ นีน
่ ั บว่าเป็ นเรือ
่ ง
ปกติธรรมดา ไว ้ผมจะเตรียมแผนการฟื้ นฟูรา่ งกายครบสูตรมาให ้คุณนาย
ื่ ว่าด ้วยพืน
หนึง่ ชุด เชอ ้ ฐานร่างกายของคุณนาย ไม่นานจะต ้องฟื้ นคืนได ้
โดยไว
 เพียงแต่ ต ้องจําไว ้ว่าต ้องค่อยเป็ นค่อยไป จะทําอย่างใจร ้อน
ไม่ได ้ เพือ
่ เลีย ้
่ งไม่ให ้กระทบกับร่างกายของเธอ จะต ้องใชเวลาฟื ้ นฟู
ดูแล!”

ลูถ ี วจดจําทุกคําพูด “ขอบคุณครับ”

่ งิ เซย

่ .ี ..” ในตอนนี้ หน ้าประตูมเี สย

“พีซ ี งสน
ั่ เครือไม่อยากเชอ
ื่ ดังลอย
มา

“แอนนี!่ ”

ี งทีค
ได ้ยินเสย ี งจากเตียงกระโดดโลด
่ ุ ้นเคยของหญิงสาว หนิงซล
เต ้นไปทีห
่ น ้าประตูทันที

“พีซ ี อ
่ ค ่ ยๆ ค่ะ! ตอนนีพ
้ ย
ี่ ังออกกําลังกายหนั กไม่ได ้!” แอนนีเ่ ข ้า
ไปประคองคนอย่างตกอกตกใจ วินาทีตอ ่ ี พีฟ
่ มา ดวงตาก็แดงกํา่ “พีซ ่ ื้ น
แล ้วจริงๆ...ตอนทีค
่ ณ
ุ ชายรองโทรหาฉั น ฉั นยังนึกว่าฉั นฝั นไป!”

ี บ
หนิงซล ู หลังหญิงสาวแผ่วเบา “ไม่ต ้องร ้องแล ้ว ฉั นฟื้ นอย่าง
่ ง? แอนนี่ ชว่ งทีผ
ปกติแล ้วนีไ ่ า่ นมานีล
้ ําบากเธอแล ้วจริงๆ หมอบอกว่าครีม
ทีเ่ ธอผสมขึน ้ ้ผลดีมาก!”
้ มาใชได

่ า่ ยหน ้าเป็ นพัลวัน “พีซ

แอนนีส ่ ี ไม่ลําบาก ความจริงฉั นไม่ได ้ชว่ ย
อะไร ตอนนั น ่ อนไม่ได ้สติ ฉั นชว่ ยอะไรไม่ได ้เลย สง่ิ เดียวทีท
้ พีน ่ ําได ้ คือ
ื่ มถอยของระบบร่างกาย สว่ นเรือ
พยายามลดการเสอ ่ งการเก็บรวบรวม
สมุนไพร ยังมีการบํารุงดูแลร่างกายของพี่ คุณลูเ่ ป็ นคนคอยดูแลเอง
ทัง้ หมด”
 “แอนนี่ ต ้องรบกวนเธอชว่ ยจับชพ
ี จรให ้เสย
ี่ วซห
ี น่อย” อีกด ้าน
ลูถ ี วเอ่ยปาก
่ งิ เซย

แอนนีเ่ พิง่ นึกถึงเรือ ่ ําคัญทีส

่ งทีส ่ ด
ุ ขึน ี ั่ งลง
้ ได ้ รีบประคองหนิงซน
่ ี พีม
อีกด ้านหนึง่ “พีซ ่ านั่ งตรงนี้ ฉั นจะชว่ ยดูให ้!”

ี ั่ งลงข ้างโต๊ะ ยืน

“ได ้!” หนิงซน ่ มือออกมา

นิว้ มือแอนนีท ี จรของหนิงซ ี รวบรวมสมาธิจับชพ

่ าบไปบนจุดชพ ี
จร

ทุกคนต่างกลัน
้ หายใจมองแอนนี่ รอคอยการวินจ
ิ ฉั ยของเธอ
 ตอนที่ 1787 อยูข
่ ้างเธอมาตลอด
ผ่านไปครูใ่ หญ่

่ ําการตรวจซํ้าอีกหลายครัง้ ในทีส
แอนนีท ่ ด
ุ ก็ยอมถอนมือออก
กล่าววินจ ี่ วชาญด ้วยรอยยิม
ิ ฉั ยผลการตรวจเหมือนกับผู ้เชย ้ เปื้ อนหน ้า
ี จรของพีซ
“จากชพ ี อกจากการเต ้นทีช
่ น ้ อนแรงไปบ ้าง อย่างอืน
่ าอ่ ่ ก็เป็ น
ปกติด ี ตอนนีร้ ะบบต่างๆ ในร่างกายอาจจะยังไม่เข ้าทีเ่ ข ้าทาง แต่สงิ่
เหล่านีเ้ ป็ นปั ญหาด ้านเวลาเท่านั น
้ ค่อยๆ ฟื้ นบํารุง จะต ้องกลับมาได ้
เหมือนเดิมแน่!”

้
กระทั่งถึงตอนนี้ เสนประสาทเหยี ้ ดท ้ายในสมองลูถ
ยดตึงเสนสุ ่ งิ
ี วในทีส
เซย ่ ด
ุ ก็ยอมผ่อนคลายลงอย่างสมบูรณ์

ผู ้หญิงของเขา...

กลับมาอยูข
่ ้างเขาแล ้วจริงๆ...

วินาทีตอ
่ มา ลูถ ี วยืน
่ งิ เซย ่ สองมือออกไป กอดหญิงสาวไว ้ในอ ้อม
กอดเต็มแรง

ลูจ ่ ง่ สายตาให ้คนอืน

่ งิ หลีส ่ ๆ คนทัง้ หมดพลันถอยออกไปจากห ้อง
อย่างเงียบๆ

ชวั่ พริบตา ภายในห ้อง เหลือเพียงคนสองคนทีโ่ อบกอดกัน

ี อดเอวชายหนุ่มทีผ
หนิงซก ั
่ อมลงไปเท่าหนึง่ อย่างเห็นได ้ชด
เจ็บปวดสุดหัวใจ
 “คนดี ยังง่วงไหมคะ? อยากนอนอีกไหม?”

ชายหนุ่มจ ้องเธออย่างนิง่ สงบ “ไม่งว่ ง”

ตัง้ แต่วน
ิ าทีทไี่ ด ้สติ แววตาของชายหนุ่มก็ไม่ได ้ละจากหญิงสาว
ิ าบถ ทุกชว่ ง
ในอ ้อมกอดอีก ไม่อาจพลาดทุกคําพูดของเธอ ทุกอิรย
อารมณ์ กระทั่ง ทุกการขึน
้ ลงของร่างกายเวลาทีห
่ ายใจ

“ต่อไปอย่าดืม
่ เหล ้าเยอะแบบนีอ
้ ก
ี นะคะ”

“ได ้”

“ต ้องกินข ้าวให ้ดีๆ ด ้วย เจ ้าทึม

่ นั่ นบอกว่ากระเพาะคุณทะลุหลาย
ี มวดคิว้ แน่น
ครัง้ แล ้ว” หนิงซข

“ได ้”

“บุหรีก
่ ็เหมือนกัน”

“ได ้”

“ยังมี...”

ี เี รือ
เดิมทีหนิงซม ั สุดท ้าย กลับเก็บคืนทุก
่ งอีกเต็มท ้องจะกําชบ
อย่าง เหลือเพียงคําเดียว งึมงําพร ้อมหัวเราะแผ่วเบา

“ชา่ งเถอะ ยังไงจากนีไ

้ ปฉั นจะอยูเ่ คียงข ้างคุณตลอดไป”

ั แน่น ฟุบ
“อืม” แขนทัง้ สองข ้างทีโ่ อบกอดหญิงสาวไว ้พลันกระชบ
หน ้าลงข ้างลําคอเธอ
 ี ม
หนิงซส ั ผัสได ้ถึงนํ้ าตาอุน ื้ ของชายหนุ่มทีข
่ ชน ่ ้างลําคอ หัวใจดุจ
ถูกฝ่ ามือใหญ่บบ
ี แน่น “ขอโทษนะคะ ทีท
่ ําให ้คุณเป็ นห่วง”

ื่ เลย ชว่ งเวลายาวนานหนึง่ ปี เต็ม กับการรอคอยที่

เธอไม่อยากเชอ
ิ้ ศรัทธา เขาข ้ามผ่านแต่ละวันมาได ้ยังไง ข ้ามผ่านแต่ละคืนมาได ้
ไม่สน
ยังไง...

ลูถ ี วเป็ นห่วงร่างกายของหนิงซ ี ครูห

่ งิ เซย ี ั่ ง
่ นึง่ ก็ประคองหนิงซน
ลงบนเตียงอย่างระวัง “เรือ ้ ชว่ งทีผ
่ งทีเ่ กิดขึน ่ า่ นมา จิงหลีบ
่ อกเธอแล ้ว?”

ี ยักหน ้า “พอจะเข ้าใจโดยรวมแล ้ว แต่ไม่ได ้ถามอย่าง

หนิงซพ
ละเอียด รู ้แค่วา่ ตอนนั น
้ ในวงการบันเทิงเหมือนฉั นจะดังมาก?”

“ไม่มใี ครเทียบรัศมีเธอได ้” ลูถ ี วตอบ

่ งิ เซย

หนิงซไี ด ้ฟั งก็นงิ่ อึง้ คําพูดสน

ั ้ ๆ ของลูถ ี วจุดคบไฟในใจของ
่ งิ เซย
เธอขึน
้ ฉั บพลัน “คนดี คุณพูดเก่งเกินไปแล ้ว!”

“เรือ ี าม
่ งมารดาได ้รับรางวัลเหรอคะ?” หนิงซถ

“อืม รางวัลนั กแสดงนํ าหญิงยอดเยีย

่ มจากเวทีกวางทองคํา
นั กแสดงนํ าหญิงยอดเยีย
่ มจากเวทีเหยีย
่ วทองคํา รวมถึงนํ าแสดงนํ าหญิง
ยอดเยีย
่ มครัง้ ทีส
่ องจากเวทีปาล์มทองคําในปี ถัดมา รางวัลภาพยนตร์จน
ี
ยอดเยีย
่ มจากเทศกาลหนั งเบอร์ลน
ิ รางวัลนั กแสดงนํ าหญิงยอดเยีย
่ ม...”
ลูถ ี วบอกจํานวนรางวัลและเกียรติยศให ้หนิงซอ
่ งิ เซย ี ย่างละเอียด
 หนิงซไี ด ้ยินทัง้ หมดนี้ รู ้สก
ึ เหมือนไม่ใชค
่ วามจริงอย่างรุนแรง
ประหนึง่ กําลังฟั งเรือ
่ งของคนอืน
่ ถอนหายใจแผ่ว “ถือว่าไม่ทําลายความ
ื่ มั่นและความคาดหวังของผู ้กํากับเจียงแล ้ว”
เชอ

“เรือ ั ้ เก ้าก็ได ้รับรางวัลนั กแสดงนํ าหญิงยอดเยีย

่ งสรวงสวรรค์ชน ่ ม
สาขาโทรทัศน์และรางวัลบทละครยอดเยีย
่ ม ทําลายสถิตส ิ เจ็ด
ิ ามสบ
ิ ปิ นหญิงทีโ่ ด่งดังทีส
รายการ ทําให ้กลายเป็ นศล ่ ด
ุ ” ลูถ ี วพูดต่อ
่ งิ เซย

เรือ ื่ เสย
่ งหนึง่ ทําให ้เธอมีชอ ี งได ้อย่างน่ากลัว อีกเรือ
่ งหนึง่ ทําให ้
เธอกวาดรางวัลจนเกลีย
้ ง ทัง้ สองเรือ ่ ด
่ ง ผลักให ้เธอก ้าวเข ้าสูจ ุ สูงสุดของ
วงการบันเทิง

แต่ตอนนี.้ ..

ลูถ ี วมองเห็นนั ยน์ตาทีส

่ งิ เซย ่ ะท ้อนแววเศร ้าหมองเพียงชวั่ พริบตา
ของหญิงสาว “ออกจากวงการบันเทิงเงียบๆ ก็กลับเข ้ามาใหม่ได ้”

ี องชายหนุ่มตรงหน ้าทีไ่ ม่วา่ เวลาไหนก็จะคอยยืนอยูข

หนิงซม ่ ้าง
หลังเธอ

ลมเอือ
่ ยโชยพัดผ่านเมฆหมอกและทะเลสาบ ใบหน ้าหญิงสาวผลิ
้ สดใสไร ้ซงึ่ ความกังวลใดๆ “ไม่เป็ นไรค่ะ ออกแล ้วก็ออกเถอะ
แย ้มรอยยิม
ิ แปดปี ฉั นก็ไม่เคยได ้หยุดพัก ตอนนี้ ทีค
ตัง้ แต่อายุสบ ่ วรจะได ้รับฉั นก็ได ้
รับมาทัง้ หมดแล ้ว ไม่มอ ี ใจอีก และตอนนี้ ฉั นยังมีเรือ
ี ะไรต ้องเสย ่ ําคัญ
่ งทีส
กว่าความฝั น”
 ี วเป่ า
ตอนที่ 1788 คุณและเสย
นั ยน์ตาสุกสกาวของหญิงสาวเต็มไปด ้วยเงาของเขาทีส
่ ะท ้อน
ออกมา “และตอนนี้ ฉั นยังมีเรือ ่ ําคัญกว่าความฝั น”
่ งทีส

หัวใจของชายหนุ่ม ประหนึง่ ถูกสงิ่ ของหนั กอึง้ ปะทะเข ้าหา “เธอ

แน่ใจ?”

หญิงสาวหัวเราะแผ่วเบา “งานสําเร็จจักถอนตัว ถอดเสอ

ื้ เกราะใช ้
ชวี ต
ิ เยีย
่ งปุถช
ุ น ตอนนีฉ
้ ั นแค่อยากอยูด
่ แ ี วเป่ าให ้ดี”
ู ลคุณและเสย

หากเป็ นเธอในอดีต ต ้องออกจากจุดสูงสุดในวงการบันเทิง ไม่วา่

ึ เสย
ยังไงก็ต ้องรู ้สก ี ดาย แต่วา่ หลังจากเดินผ่านประตูนรกมาแล ้ว เธอก็รู ้
ั แจ ้งแล ้วว่า ในชวี ต
ชด ่ ําคัญทีส
ิ ของเธอ อะไรทีส ่ ด
ุ

ชายหนุ่มเอียงตัวจูบไปทีห ิ ใจ
่ น ้าผากหญิงสาว “ไม่วา่ เธอตัดสน
ี วเป่ าก็จะสนั บสนุนเธอ”
ยังไง ฉั นและเสย

ด ้วยสภาพร่างกายของหนิงซใี นตอนนี้ ทีต

่ ้องการมากทีส
่ ด
ุ ก็คอ
ื
การพักฟื้ นร่างกาย การจะทําให ้ร่างกายฟื้ นคืนได ้เหมือนเดิมไม่ใชเ่ รือ
่ งที่
จะสําเร็จได ้ในเวลาอันสน
ั้

สงิ่ ทีเ่ ขากังวลทีส

่ ด
ุ ก็คอ ี ื้ นขึน
ื หลังจากหนิงซฟ ้ มารับรู ้ทุกอย่างแล ้ว
จะทนรับสายตาและการถูกลืม ของทุกคนไม่ได ้ เป็ นความแตกต่างทีม
่ าก
เกินไป
 กลับไม่คด
ิ เลยว่า ผู ้หญิงของเขา จะทําให ้เขาประหลาดใจอีกครัง้

“อ๊ะ จริงส ิ เสย

ี วเป่ าน่าจะใกล ้เลิกเรียนแล ้วใชไ่ หมคะ ? เราไปรับ
ี วเป่ าทีโ่ รงเรียนเถอะ?”
เสย ี องดูเวลา จากนั น
หนิงซม ้ เอ่ยปากพูดอย่าง
ตืน
่ เต ้น

ลูถ ี วพยักหน ้า “ได ้ เราไปรับเสย

่ งิ เซย ี วเป่ ากัน”

“เดีย
๋ วก่อน ฉั นต ้องเปลีย ื้ ผ ้าก่อนค่อยไป ทีน
่ นเสอ ่ ม ื้ ผ ้าให ้ฉั น
ี่ เี สอ
เปลีย
่ นไหมคะ?” ก่อนหน ้านีร้ บ
ี ไปหาลูถ ี วเกินไป ไม่ทันได ้เปลีย
่ งิ เซย ่ น
ื้ ผ ้า แค่ใสเ่ สอ
เสอ ื้ นอกคลุมไว ้ตัวหนึง่ เท่านั น
้

“มี รอเดีย
๋ ว”

......

ครูต ่ มา หนิงซเี ปลีย

่ อ ่ ด
่ นมาใสช ี มพูออ
ุ เดรสลายดอกสช ่ น ผมยาว
เป็ นลอนอ่อนๆ คลุมสยายอยูด
่ ้านหลัง

“แบบนีโ้ อเคไหมคะ?”

“สวย”

“ทรงผมล่ะ?”

“สวยมาก”

หลังจากขึน
้ รถ
 ี ังคงตรวจสอบตัวเองไม่หยุด “ลูถ
หนิงซย ี ว คุณว่า เสย
่ งิ เซย ี วเป่ า
จะโกรธฉั นไหม? จะตําหนิฉันทีท
่ ําให ้เขารอนานขนาดนีห
้ รือเปล่า...”

ู หนิงซเี อาแต่กระสบ
คงเพราะยิง่ สนิทยิง่ ทําตัวไม่ถก ั กระสา่ ย
ตลอดทาง

“วางใจเถอะ ไม่หรอก” ลูถ ี วปลอบประโลม

่ งิ เซย

“ปี ทผ ี วเป่ าสบายดีไหมคะ?” หนิงซถ

ี่ า่ นมา...เสย ี ามอย่างลังเล

ื่ ฟั งมาก แต่แค่คด
“เขาเชอ ิ ถึงเธอเท่านั น
้ ”

ถึงอย่างไรเวลาก็ผา่ นมาตัง้ นาน หนิงซเี ต็มไปด ้วยความเป็ นกังวล

ี วเป่ าจะลืมฉั นหรือเปล่า...

เสย

จะห่างเหินกับฉั นหรือเปล่า...

ี วเป่ าสูงขึน
เสย ้ หรือยัง...

ี วเป่ าจะมีคณ
เสย ุ น ้าคนอืน
่ ทีช
่ อบมากกว่าแล ้วหรือเปล่า...

......

ท่ามกลางความคิดฟุ้ งซา่ นตลอดทาง ในทีส

่ ด
ุ รถก็ขบ
ั มาถึงหน ้า
โรงเรียนแล ้ว

ทีน ี่ ม่ใชโ่ รงเรียนอนุบาลในอดีตของเสย

่ ไ ี วเป่ า แต่เป็ นโรงเรียน
ี วเป่ าอยูช
ประถมแห่งหนึง่ เสย ั ้ ประถมหนึง่ แล ้ว
่ น
 ิ กว่านาทีก็จะเลิกเรียนแล ้ว รถยนต์ของลูถ
ตอนนีเ้ หลืออีกสบ ่ งิ
ี วจอดเทียบข ้างทางเงียบๆ
เซย

้
เวลาค่อยๆ เดินผ่านไปชาๆ...

กริ๊ ง~

ในทีส
่ ด ี งออดเลิกเรียนก็ดงั ขึน
ุ เสย ี งก ้องสะท ้อนอยูบ
้ เสย ั้
่ นชน
ี งแล ้วเสย
อากาศเหนือหัวเสย ี งเล่า…

ี งคนดังคึกคัก บรรดา
หน ้าประตูโรงเรียนทีเ่ งียบสนิทพลันเกิดเสย
เด็กๆ ต่างทยอยบินถลาออกจากห ้องเรียนอย่างเริงร่า...

ี องทะลุกลุม
หนิงซม ่ นั กเรียนและผู ้ปกครอง เฝ้ ารออย่างใจจดจ่อ
...

รออยูส ิ กว่านาที กระทั่งคนทีห

่ บ ่ น ้าประตูโรงเรียนเริม
่ เบาบาง ก็ยัง
ี วเป่ า
ไม่เห็นเสย

ี ดร ้อนใจไม่ได ้ “ทําไมเสย
หนิงซอ ี วเป่ ายังไม่ออกมาอีกคะ?”

รออีกครูห
่ นึง่ กระทั่งหน ้าประตูโรงเรียนไม่เหลือคนแล ้ว ในทีส
่ ด
ุ ห
ี ็ได ้เห็นร่างทีค
นิงซก ่ ุ ้นตาร่างหนึง่

เจ ้าตัวน ้อยสะพายกระเป๋ าเป้ ใบหน ้าไร ้ซงึ่ อารมณ์ใดๆ เหมือน

ก่อน ในมือถือกล่องสเี่ หลีย
่ มจัตรุ ัสใบหนึง่

ี ็ไหลทะลักออกมา
แทบจะวินาทีทเี่ ห็นเจ ้าตัวน ้อย นํ้ าตาหนิงซก
ี วเป่ าสูงขึน
“เสย ้ แล ้ว...”
“อือ สูงขึน
้ หกเซนแล ้ว”
 ตอนที่ 1789 ไม่เคยลืมเลย
ลูถ ี วพูดแล ้วก็ผลักประตูรถออก “ฉั นจะไปรับ เธออย่าออกมา
่ งิ เซย
เดิน ตรงนีค
้ นและรถเยอะ”

ี ับจ ้องเสย
“ค่ะ” สายตาของหนิงซจ ี วเป่ านอกหน ้าต่างรถไม่ไกล
ออกไปอย่างไม่วางตา พยักหน ้าเลือ
่ นลอย

ลูถ ี วเปิ ดประตูลงจากรถ เดินไปหาลูกชาย

่ งิ เซย

ี วเป่ าทีก
เสย ่ ําลังรออยูห
่ น ้าประตูเห็นคนทีม
่ า ก็เดินมาหาพ่อ
เหมือนทีเ่ คยทํา

ลูถ ี วขยีห
่ งิ เซย ้ วั ลูกชายเบาๆ “ทําไมวันนีอ ้
้ อกมาชา?”

ี วเป่ าก ้มหน ้ามองดูกล่องในมือ “วิชาศล

เสย ิ ปหัตถกรรม ทําเค ้ก
ิ้ หนึง่ ”
ทําให ้แม่ชน

ลูถ ี วมองเค ้กนั น

่ งิ เซย ้ แวบหนึง่ รับกล่องมา จากนั น
้ จูงมือลูกชาย
เดินตรงมาทีร่ ถยนต์

ทัง้ สองเดินผ่านแผงลอยหนึง่ บนแผงจัดวางของเล่น

กระจุม
๋ กระจิม ื้ ตั๊กแตน และสต
๋ มากมาย มีไม ้ไผ่สานเป็ นรูปผีเสอ ั ว์ตา่ งๆ

เจ ้าของแผงเห็นเด็กผู ้ชายตัวน ้อยผิวพรรณขาวผุดผ่องเอาแต่จ ้อง

มองสงิ่ ของบนแผงของเขา จึงเข ้าไปทักทายอย่างเป็ นกันเองทันที “หนู
ื้ ให ้หนูสก
น ้อย ชอบไหม? ให ้พ่อซอ ั ชน
ิ้ ส!ิ ”

ี วเป่ าหันหลังเดินจากไปทันที ไม่เหลือเยือ

เสย ั นิด
่ ใยสก
 ้ ทําไม่ได ้
สวยสูแม่

ี วเป่ าชะงักฝี เท ้าเอ่ยปาก “วันนีห

ตอนทีเ่ ดินใกล ้จะถึงตัวรถ เสย ้ นู
ต ้องไปหาคุณปู่ ชว่ ยเอาเค ้กนีใ้ ห ้หม่าม๊าหนูด ้วย”

ลูถ ี วได ้ฟั งไม่สง่ เสย

่ งิ เซย ี งตอบรับ

ี วเป่ ามุน
เสย ่ หัวคิว้ หันมองไปทีพ
่ อ
่

ี วเป่ าคิดว่าพ่อไม่ได ้ยิน กําลังจะพูดซํ้า

“หนู...” เสย

สุดท ้าย ลูถ ี วกลับเอ่ยปากตัดบทเขา “มอบให ้เธอเองเถอะ”

่ งิ เซย

พูดจบก็ยน
ื่ มือออกไปเปิ ดประตูหลัง

ี น ้าเสย
สห ี วเป่ าแทบจะเปลีย ี้ ววินาทีนัน
่ นไปในเสย ้ มองไปยังประตู
ื่ งชา้
หลังทีเ่ ปิ ดออกแล ้วอย่างเชอ

วินาทีตอ
่ มา เจ ้าตัวน ้อยประหนึง่ ได ้เห็นเรือ
่ งไม่คาดฝั นอย่างทีส
่ ด
ุ
บางอย่าง นิง่ อึง้ อยูต
่ รงนั น ึ กลายเป็ นตะลึงงัน
้ ใบหน ้าทีไ่ ร ้อารมณ์ความรู ้สก
ั คํา
ถึงขีดสุด เผยอปากออก กลับพูดอะไรไม่ออกสก

หนิงซไี ม่สนใจความรู ้สก

ึ ยุง่ เหยิงและความสงสย
ั ทีท
่ ะลักล ้น
เหล่านั น
้ แล ้ว ลงจากรถในทันที โน ้มตัวลงโอบเจ ้าตัวน ้อยเข ้ามาในอ ้อม
กอด “ลูกรัก...”

ี วเป่ าถูกอ ้อมกอดทีอ

เสย ่ อ
่ นนุ่มละมุนละไมโอบล ้อม ดวงตากลม
โตทีเ่ บิกโพลง ถูกปกคลุมด ้วยนํ้ าใสๆ ฉั บพลัน นํ้ าใสๆ นั น
้ กลายเป็ นนํ้ าตา
ไหลอาบสองแก ้มเป็ นสาย...
 เจ ้าตัวน ้อยในทีส
่ ด ี งสน
ุ ก็เปล่งเสย ั่ เครือหนึง่ ออกมา “หม่าม๊า...”

“ขอโทษ ทําให ้ลูกรักต ้องรอนานขนาดนี้”

“หม่าม๊า...”

“แม่อยูต
่ รงนี!้ ”

“หม่าม๊า...” เจ ้าตัวน ้อยพลันกอดคอของแม่แน่น ร ้องไห ้โฮ

การรอคอยทุกสงิ่ ความนึกคิดทุกอย่าง ทัง้ หมดถูกระบายออกมา

ี้ ววินาที
ในเสย

ี อดเสย
หนิงซก ี วเป่ าทีร่ ้องไห ้สะอึกสะอืน
้ อย่างหนั ก ทรมานเหมือน
หัวใจจะแตกสลาย “ขอโทษ...ขอโทษนะลูกรัก...”

ลูถ ี วยืนอยูอ
่ งิ เซย ่ ก
ี ด ้าน มองสองแม่ลก
ู กอดคอกันร ้องไห ้ด ้วยแวว
ี วเป่ าแผ่วเบา “มีของจะให ้แม่ไม่ใชเ่ หรอ?”
ตาอ่อนโยน พูดเตือนเสย

ี วเป่ าถึงยอมหยุดร ้องชวั่ ขณะ สะอึกสะอืน

เสย ้ รับกล่องมาจากมือ
ของพ่อ ยืน
่ ไปตรงหน ้าของแม่

ี าม
“ให ้แม่เหรอ?” หนิงซถ

ี วเป่ าพยักหน ้า
เสย

หนิงซเี ปิ ดกล่องออกอย่างระวัง เห็นเค ้กชน

ิ้ หนึง่ ในนั น
้ บนเค ้กมี
ภาพทีว่ าดด ้วยแยมผลไม ้ภาพหนึง่
 เป็ นการวาดเค ้าโครงภาพอย่างง่ายๆ รูปผู ้หญิงนอนอยูบ
่ นเตียง
ี วเป่ าของเธอ...
ข ้างๆ ผู ้หญิง มีรา่ งเล็กๆ ร่างหนึง่ นั่ งอยู.่ ..เสย

ไม่เคยจะลืมเธอเลย...

พอคิดว่าเจ ้าตัวน ้อยต ้องนั่ งอยูข

่ ้างเตียงอย่างเดียวดายรอเธอฟื้ น
้ มาในทุกวัน หัวใจหนิงซเี ต็มไปด ้วยความรู ้สก
ขึน ึ ละอายใจ ทําไมเธอถึงไม่
ฟื้ นขึน
้ มาให ้เร็วกว่านี้...เร็วขึน
้ กว่านี้

“ขอบใจนะจ๊ะ...แม่ชอบมาก...ขอบใจนะ...”

ตอนที่ 1790 ฉั นยังใจเย็นไม่พอ?

ณ อพาร์ทเมนต์หรูแห่งหนึง่ ของตีต
้ ู

ิ้ ดี
ภายในห ้องรับแขกกว ้างใหญ่โอ่โถงระเนระนาดไม่เป็ นชน

จอโทรทัศน์แขวนบนผนั งเต็มไปด ้วยรอยแตก มีสะเก็ดไฟแล่น

เปรี๊ ยะ เครือ
่ งควบคุมเกมมือถือถูกทุม ่ รอบรูปสง่ เสย
่ ใสก ี งดังสนั่ นหวั่นไหว

เหลยหมิงกุมหัวหลบอยูใ่ นมุมหนึง่ ร ้องไห ้ไม่มน

ี ํ้ าตาห ้ามปราม
“พ่อเจ ้าประคุณ! เลิกปาได ้แล ้ว...อย่าปาเลย...ขอร ้องใจเย็นก่อนเถอะ...”

“นีฉ
่ ั นยังใจเย็นไม่พอหรือไง!?” เจียงมูเ่ หย่แววตาแดงกํา่ ถีบโต๊ะ
หน ้าโซฟาเต็มแรงจนพลิกควํา่ สง่ิ ของบนโต๊ะกระจัดกระจายเต็มพืน
้
คอมพิวเตอร์โน ้ตบุก
๊ ก็ไม่อาจหลีกพ ้นภัยพิบต
ั น
ิ ี้
 แสงทีห
่ น ้าจอโน ้ตบุก ่ งให ้เห็นภาพข่าวซุบซบ
๊ สอ ิ เลือนรางข่าวหนึง่
ภาพนั น
้ ถูกขยายเต็มหน ้าจอ

ภายในผับมืดสลัว ชายหญิงคูห
่ นึง่ ท่าทีคลุมเครือ กําลังจูบกัน

สองคนในภาพก็คอ
ื เจียงมูเ่ หย่และหานจือ
่ เซวียนทีก
่ อ
่ นหน ้านีม
้ ี
ข่าวลือด ้วยกันไม่หยุด

พอภาพนีถ
้ ก
ู แฉออกมา ก็ยด
ึ ครองพืน
้ ทีห ื่ กลายเป็ นพาดหัว
่ น ้าสอ
ข่าวของทุกสํานั กพิมพ์ และเป็ นคําค ้นยอดฮต
ิ ในเวยป๋ อทันที

ิ ทัง้ หมดของทัง้ สองคนใน

ในเวลาเดียวกัน ข่าวลือและข่าวซุบซบ
อดีตก็ถก ื่ และเหล่าแฟนคลับ
ู บรรดาชาวเน็ ตขุดคุ ้ยออกมาไม่มเี หลือ สอ
ั พันธ์ของทัง้ คูไ่ ปต่างๆ นาๆ กระทั่งคิดว่าพวกเขาคบ
ต่างคาดเดาความสม
กันมานานแล ้ว

“ใชๆ่ ! นายแค่ระบายอารมณ์ในบ ้านเท่านั น

้ ถือว่าใจเย็นมากแล ้ว!”

เหลยหมิงพยายามปลอบประโลมเขา “มูเ่ หย่ อย่าว่าฉั นสอนเลย

นะ นายอยูใ่ นวงการบันเทิงนีม
้ าก็นานหลายปี แล ้ว กระแสข่าวอะไรก็เคย
เจอมาหมด ดาราหญิงทีเ่ กาะกระแสนายก็มไี ม่น ้อย เรือ
่ งเล็กแค่นอ
ี้ ย่าถือ
ี สุขภาพ
สาเลยได ้ไหม! ไม่เห็นต ้องระเบิดอารมณ์ขนาดนีเ้ ลย โมโหจนเสย
จะไม่คุ ้มเอานะ!”

“เกาะกระแสเขาเกาะกันแบบนีห
้ รือไง? ฉั นถูกเกาะจนตัวโยนไป
่ งชวั่ ๆ ทีไ่ ปทําลับหลังฉั น คิดว่าฉั นไม่รู ้เลยจริงๆ หรือไง
หมดแล ้ว! เรือ ?”
เจียงมูเ่ หย่ในตอนนีเ้ กรีย ี ์ ไม่อาจสะกดกัน
้ วกราดดุจราชสห ้ อารมณ์โกรธได ้
 “ใชๆ่ ...ตอนเริม ิ ปิ นของเซงิ่ ซอ
่ แรก หล่อนยังเป็ นศล ื่ ของเรา พวก
่ ริษัทเดียวกัน เธอชว่ ยดูแลเด็กใหม่ ก็เป็ นเรือ
เราอยูบ ่ งทีเ่ ลีย
่ งไม่ได ้ พวก
เขาอยากเกาะกระแส ก็เลยต ้องลืมตาข ้างหนึง่ หลับตาข ้างหนึง่

แต่วา่ ครัง้ นีอ

้ ก
ี ฝ่ ายไม่แม ้แต่จะแจ ้งพวกเราก่อน เจตนาปล่อยภาพ
ื่ ทําแบบนีเ้ กินกว่าเหตุไปจริงๆ!”
ออกมาให ้สอ

ี งเหลยหมิงก็ไม่พอใจ แต่เรือ
นํ้ าเสย ่ งเกิดขึน
้ แล ้ว ต ้องหาวิธแ
ี ก ้ไข
่ ง่ ผลกระทบน ้อยทีส
ทีส ่ ด
ุ

ี น ้าเคร่งขรึม “รีบแถลงการณ์ล ้างมลทินให ้ฉั น! ถ ้า

เจียงมูเ่ หย่สห
นายไม่ลงฉั นจะโพสต์เวยป๋ อเอง!”

“ไม่ได ้ๆ! พ่อเจ ้าประคุณของฉั น ห ้ามแตะต ้องเวยป๋ อเด็ดขาด!”

ด ้วยสถานการณ์ในตอนนีข
้ องเจียงมูเ่ หย่ ให ้เขาโพสต์เวยป๋ อ ไม่รู ้
ว่าจะก่อเรือ
่ งอะไรขึน
้ อีก

เหลยหมิงเกือบจะคุกเข่าให ้เขา พูดเกลีย

้ กล่อมปากเปี ยกปาก
แฉะ “มูเ่ หย่ นายลองคิดให ้ดีๆ ฝ่ ายหานจือ
่ เซวียนทําไมต ้องปล่อยภาพนี้
ออกมาในตอนนี้? เป็ นเพราะละครเรือ ี่ กําลังจะเปิ ดกล ้อง จึงคิด
่ งเทียนเซย
้
จะใชโอกาสนี
ป ้ ั่ นกระแส!

ี คติ การสร ้างข่าวแบบนี้ สําหรับหานจือ

พูดโดยไม่มอ ่ เซวียน
สําหรับพวกเรา สําหรับกองละคร เป็ นการวินๆ ทัง้ สามฝ่ าย!”
 “เหอะ นายหมายความว่าจะให ้ฉั นทนเหรอ ?” เจียงมูเ่ หย่หวั เราะ
ี สติ
เหมือนคนเสย

เดิมทีแม ้แต่เรือ ี่ เขาก็ไม่อยากรับ แต่เรือ

่ งเทียนเซย ี่ มี
่ งเทียนเซย
ความหมายทีพ ี าก เขาไม่อาจให ้คนพวกนั น
่ เิ ศษต่อหนิงซม ้ เข ้ามาหา
ผลประโยชน์ตามอําเภอใจได ้

เหลยหมิงกลืนนํ้ าลาย ในฐานะผู ้จัดการ เขาย่อมอยากให ้เขา

อดทน เรือ
่ งยิง่ น ้อยยิง่ ดี แต่เขาจะกล ้าพูดแบบนั น
้ ได ้ยังไง

ความจริงทีฝ
่ ่ ายหานจือ
่ เซวียนกล ้าทําอะไรฝ่ ายเดียวแบบนี้ ก็
เพราะคิดไว ้แล ้วว่าพวกเขาจะต ้องยอมกลํ้ากลืนฝื นทน
 ็ สญ
ตอนที่ 1791 พิธเี ซน ั ญา
ี ําลาวงการ
เหลยหมิงปวดหัวจนแทบระเบิดแล ้ว ตัง้ แต่หนิงซอ
บันเทิง และหลินจือจือก็ลาออกไป เขาเหมือนมีชวี ต
ิ อยูท
่ า่ มกลางความ
เดือดร ้อนวุน
่ วาย

่ ั นไม่ล ้างมลทินให ้ แต่ล ้างมลทินไม่ได ้จริงๆ! ละคร

“มูเ่ หย่ ไม่ใชฉ
ทีน
่ ายถ่ายกับหานจือ ั เข ้มงวดให ้ปิ ดเป็ น
่ เซวียน ทางกองละครกําชบ
ความลับ ถ ้าเพือ
่ ล ้างมลทินแถลงข่าวละครเรือ
่ งนีอ
้ อกไปก่อน ทางฝั่ ง
หานจือ
่ เซวียนไม่ต ้องรับผิดชอบอะไรทัง้ นั น
้ แค่บอกไปคําเดียวว่าไม่รู ้
เพราะอะไรภาพนีถ
้ งึ หลุดออกมาได ้ก็จบแล ้ว กลับเป็ นพวกเราทีต
่ ้องรับ
บาปนั น ิ่ เหมียน!”
้ ไว ้เอง! นีเ่ ป็ นเกมของเสน

ิ่ เหมียนยอม
ในความเป็ นจริง เจียงมูเ่ หย่เพียงแค่เห็นแก่หน ้าเสน
ิ ให ้ละครเรือ
เล่นเป็ นแขกรับเชญ ่ งนีเ้ ท่านั น
้ มีฉากน ้อยมาก การสร ้างข่าวนี้
คนทีไ่ ด ้รับประโยชน์สงู สุดก็คอ
ื หานจือ
่ เซวียน

็ สญ
“ใกล ้จะถึงวันเซน ั ญาของเทียนเซย
ี่ แล ้ว ถ ้าสร ้างเรือ
่ งยุง่
ี่ ก็ต ้องโดนหางเลขไปด ้วย ละครยังไม่ได ้
แม ้แต่กองละครของเทียนเซย
ถ่าย พระเอกนางเอกกลับมีปัญหาไม่ลงรอย จะให ้คนอืน
่ คิดยังไง ?” เหลย
หมิงใชกํ้ าลังความคิดทัง้ หมดเกลีย
้ กล่อมเขา

พอได ้ยินว่าจะกระทบกับเรือ ี่ เจียงมูเ่ หย่จงึ ค่อยยอม

่ งเทียนเซย
เปลีย
่ นท่าที
 เหลยหมิงรีบฉวยโอกาสนีโ้ น ้มน ้าว “รอให ้ละครแนวปั จจุบน
ั ของผู ้
ิ่ เปิ ดตัวอย่างเป็ นทางการ เรือ
กํากับเสน ี่ ก็เริม
่ งเทียนเซย ่ เดินกล ้อง ถึงตอน
นั น
้ เราค่อยล ้างมลทิน ก็จะไม่มเี รือ
่ งอะไรอีก นายอดทนอีกนิดนะ...”

......

......

ภายในชว่ งเวลาสน
ั ้ ๆ ข่าวลือของเจียงมูเ่ หย่และหานจือ
่ เซวียนยิง่
ร ้อนแรงขึน
้ ตามคาด แม ้แต่ละครรีเมคทีก
่ ําลังจะถ่ายทําเรือ ี่ ก็ถก
่ งเทียนเซย ู
ปั่ นกระแสไปด ้วย

ละครเรือ ี่ หลังจากแก ้ไขบท ซุนฮว่ นชงิ และเมิง่ ฉางเกอ

่ งเทียนเซย
นั กแสดงสมทบในภาพยนตร์ทโี่ ด่งดังจนได ้กลายเป็ นนั กแสดงนํ าของเรือ
่ ง
ถือเป็ นการชดเชยความคับข ้องใจของแฟนคลับจํานวนมาก ทําให ้ได ้รับ
ความสนใจ

คําวิพากษ์ วจิ ารณ์ตา่ งๆ ในโลกออนไลน์มไี ม่ขาดสาย

่ เซวียน ซุนฮว่ นชงิ เจียงมูเ่ หย่! เป็ น

“โอ ้โห! เมิง่ ฉางเกอ หานจือ
การจับคูท
่ น ึ ว่าจะต ้องดีกว่าต ้นฉบับ!”
ี่ ่ารอคอย! รู ้สก

่ ล ้ว ชวี ต
“แน่นอนอยูแ ิ จริงของพวกเขาก็เป็ นคูก
่ น
ั อยูแ
่ ล ้ว เล่นตาม
ชวี ต ิ ธิภาพทีด
ิ จริงต ้องได ้ประสท ่ ก
ี ว่า!”

ี ใจจัง เทพธิดามีเจ ้าของแล ้วจริงๆ ด ้วย! แต่ทําไมพวกเขาถึง

“เสย
ไม่เปิ ดตัวล่ะ? พวกเขาทัง้ คูเ่ หมือนจะมีขา่ วลือด ้วยกันมานานแล ้ว!”
 “เรือ
่ งแบบนี้ น่าจะมีสาเหตุมาจากฝ่ ายชายนะ? เธอก็รู ้!”

“ถ ้าเป็ นเพราะฝ่ ายชายไม่ยน

ิ ดีเปิ ดตัวจริงๆ แบบนีเ้ จียงมูเ่ หย่ก็อ
ั หน่อยแล ้ว คบกันมาตัง้ นานไม่ให ้สถานะกันบ ้าง?”
อกจะไร ้คุณธรรมไปสก

...

วันเดียวกัน โรงแรมหวงเจวีย
๋ ตีต
้ ู

็ สญ
งานแถลงข่าวและพิธเี ซน ั ญาเรือ ี่ ทีก
่ งเทียนเซย ่ ําลังได ้รับ
ความนิยมสูงสุดในตอนนีใ้ นทีส
่ ด
ุ ก็เริม
่ ขึน
้

ื่ เกือบทัง้ หมดต่างเคลือ
สอ ่ นทัพมา ทัง้ ห ้องเอนกประสงค์คลาคลํา่
ี ดยัดเยียด
แน่นขนั ด แม ้แต่ทางเดินยังแออัดไปด ้วยทัพนั กข่าวทีเ่ บียดเสย
กัน

หานจือ ี ดง เสนผมยาวดํ
่ เซวียนในชุดราตรีลําลองเข ้ารูปสแ ้ าขลับ
ขับผิวให ้ยิง่ ขาวผุดผ่อง บวกกับใบหน ้าทีง่ ดงามหมดจด วินาทีทป
ี่ รากฎตัว
ี งอุทานดังเซง็ แซ ่ ถูกกดบันทึกภาพนั บจํานวนไม่ได ้
เกิดเสย

“สวัสดีคะ่ ทุกคน!” หานจือ ื่ ทัง้ หมด

่ เซวียนแสดงการทักทายต่อสอ
อย่างมีมารยาท จากนั น
้ นั่ งลงในตําแหน่งทีม
่ ช ื่ ของตัวเองวางอยูบ
ี อ ่ นโต๊ะ
ยาว

่ ั่ งให ้กับผู ้กํากับกัวฉี่เซงิ่ ผู ้ชว่ ยผู ้กํากับหวังซวงไห่

บนโต๊ะแบ่งทีน
ผู ้อํานวยการสร ้างฉินอัน ผู ้เขียนบทเย่หลิงหลง ผู ้จัดการหานจือ
่ เซวียนเจิง้
อันหรู จากนั น
้ ก็เป็ นสองนั กแสดงนํ า หานจือ
่ เซวียน เจียงมูเ่ หย่
 ้ ทซา่ งกวนอิง้ หรง ฉู๋เป่ ยเฉินและคนอืน
ก่อนหน ้านีบ ่ ๆ ค่อยๆ ถูก
้
กําหนดเป็ นข่าวออกมา มีทงั ้ ใชคนใหม่ และใชนั้ กแสดงเดิมจากใน
ภาพยนตร์

ตอนนีเ้ หลือเพียงนั กแสดงนํ าหลักทีเ่ ป็ นทีเ่ ฝ้ าจับตาทีส

่ ด
ุ สองคนนี้
แล ้ว

ในตอนนี้ คนอืน
่ ๆ ต่างก็มาถึงหมดแล ้ว เหลือเพียงเจียงมูเ่ หย่และ
ผู ้จัดการทีย
่ ังมาไม่ถงึ
 ตอนที่ 1792 แค่เล่นเกมทัง้ คืนเท่านั น
้
งานแถลงข่าวเริม
่ ขึน ิ นาทีแล ้ว เจียงมูเ่ หย่ยังคงมาไม่ถงึ
้ สบ

หานจือ
่ เซวียนด ้านหนึง่ พูดทักทายกับผู ้กํากับและคนอืน
่ ๆ อีกด ้าน
คอยพูดคุยกับนั กข่าวอย่างเป็ นกันเองเบีย
่ งเบนความสนใจ ลดความ
กระอักกระอ่วนทีพ
่ ระเอกมาสายก่อขึน
้ อย่างเงียบๆ

“เจียงมูเ่ หย่วางมาดใหญ่โตเกินไปหน่อยแล ้ว? งานสําคัญแบบนี้

ยังมาสายได ้!”

“นั่ นนะส!ิ ยังให ้ผู ้หญิงตัวเล็กๆ มาคอยกู ้สถานการณ์!”

“เทพธิดาจือ
่ เซวียนแสนดีเหลือเกิน มีวฒ
ุ ภ
ิ าวะสูง!”

“ยุคสมัยนีศ ิ ปิ นหญิงทีส
้ ล ่ วยฉลาดแถมยังมีฝีมือการแสดงมีน ้อย
มากจริงๆ!”

...

ิ นาที ในทีส
ผ่านไปอีกสบ ่ ด
ุ เจียงมูเ่ หย่ก็มาถึงอย่างอืดอาด

“ขอโทษครับขอโทษ! รถติดมากครับ! ก็เลยมาสาย! ต ้องขอโทษ

ทีท
่ ําให ้ทุกท่านรอนาน!” เหลยหมิงยกมือขอขมาผู ้กํากับ ผู ้อํานวยการ
ื่ ต่างๆ ทีละคน มีแต่คําพูดไพเราะเป็ นชุดๆ แค่เห็นก็รู ้ว่ามี
สร ้าง ยังมีสอ
้ ย่างชํา่ ชอง
ประสบการณ์ในด ้านนีอ
 หลังจากพูดให ้ทุกคนคลายความโกรธลงได ้แล ้ว เหลยหมิงก็นํา
เจียงมูเ่ หย่มานั่ งในตําแหน่งของเขาอย่างเร็วรี่ ในทีส
่ ด
ุ ก็หายใจโล่งอกไป
ได ้เปราะหนึง่

เจียงมูเ่ หย่ดป
ู ๊ บก็
ุ รู ้ว่าเพิง่ ตืน ื้ ยืดสข
่ มาในชุดเสอ ี าวยับยูย
่ ต
ี่ าม
สบาย แยกขาลงนั่ งอย่างไม่สะทกสะท ้าน แขนวางพาดทีพ
่ นั กพิงเก ้าอี้
เอียงหัวเล็กน ้อย หรีน ้
่ ั ยน์ตาเจ ้าชู...

แต่ก็ชว่ ยไม่ได ้ หน ้าตาของเจียงมูเ่ หย่นโี้ ดดเด่นเกินไป แม ้จะอยู่

ในสภาพทีย
่ ับเยินแบบนีก
้ ็ยังคงหล่อจนแทบละลาย และด ้วยท่าทีเกียจ
ึ เซอ
คร ้านซม ื่ งนี้ ยิง่ มีเสน่หด
์ งึ ดูดมากกว่าท่าทีอย่างเป็ นทางการในอดีต

หานจือ
่ เซวียนเห็นสภาพนีข
้ องเจียงมูเ่ หย่ มุน
่ หัวคิว้ เอ่ยปากพูด
“เจียงมูเ่ หย่ คุณอ่านบทหนั งจนดึกอีกแล ้วใชไ่ หม ? ได ้ยินผู ้กํากับกัวบอก
ว่าคุณให ้ความสําคัญกับละครเรือ
่ งนีม
้ าก ดูทา่ จะเป็ นอย่างนั น
้ จริงๆ
อยากจะรีบร่วมงานกับคุณแล ้วส”ิ

้ งั ้ ชว่ ยกู ้หน ้าให ้เจียงมูเ่ หย่ และยกยอสง่ เสริมเขา

คําพูดนีท

คนทั่วไปจะต ้องตอบรับตามนํ้ าไป อีกทัง้ ตรงข ้ามยังเป็ นสาวงาม

ขนาดนี้ แต่นด
ี่ น
ั เป็ นเจียงมูเ่ หย่

เจียงมูเ่ หย่ไม่แม ้แต่จะลืมตาขึน

้ “คิดมากไปแล ้ว ก็แค่เล่นเกมทัง้
คืนเท่านั น
้ ”

“...” หานจือ
่ เซวียนถึงกับตะลึงงัน
 “...” เหลยหมิงได ้แต่บน
่ ในใจ อยากอัดให ้ตายนั ก!

ชา่ งเถอะๆ ยังดีนเี่ ป็ นเพียงการพูดคุยสว่ นตัว...

ในตอนนี้ อีกด ้านเกาเฉิงผู ้รับผิดชอบการแถลงการณ์ของกอง

ละครก็หยิบคําร่างออกมาเริม
่ กล่าว

“เอาล่ะครับ ในเมือ
่ ทุกคนมาพร ้อมแล ้ว ผมขอเริม
่ งานแถลงข่าว
ของเราเลยแล ้วกัน!

ื่ ทุกท่านทีใ่ ห ้ความ
อันดับแรก ต ้องขอขอบคุณแฟนคลับและสอ
ื่ ชอบเรือ
สนใจและชน ี่ วันนีท
่ งเทียนเซย ิ ทุกท่านมา สงิ่ สําคัญเลยเพือ
้ เี่ ชญ ่
่ ําคัญทีส
ประกาศสองนั กแสดงนํ าหลักทีส ่ ด
ุ ของเรือ
่ งนีข
้ องพวกเรา และจัด
็ สญ
พิธเี ซน ั ญาขึน
้

เพือ ื่ มั่นและทําให ้ทุกท่านต ้องผิดหวัง หลัง

่ ไม่ทําลายความเชอ
การคัดเลือกอย่างตัง้ อกตัง้ ใจนานสามเดือน ผู ้รับบทเมิง่ ฉางเกอและซุนฮ่
วนชงิ ในทีส
่ ด ่ ายตาแล ้ว
ุ ก็พร ้อมปรากฏสูส

พระเอกคือเจียงมูเ่ หย่ผู ้รับบทซุนฮว่ นชงิ จากเวอร์ชน

ั่ ก่อนทีพ
่ วก
เราคุ ้นเคยกันดีอยูแ
่ ล ้ว

นางเอกเคยแสดงเรือ
่ งแอบรัก บันทึกเถาหยวน จักรวรรดิสงคราม
และละครทีไ่ ด ้รับความนิยมอีกหลายเรือ
่ ง เป็ นเทพธิดาแห่งชาติทไี่ ด ้รับ
ื่ ชอบจากแฟนคลับอย่างล ้นหลาม หานจือ
ความชน ่ เซวียน!
 โดยเฉพาะหานจือ
่ เซวียนทีร่ ับบทองค์หญิงฉางอันในเรือ
่ ง
ื่ ว่าเธอสามารถตีบทเมิงฉางเกอแตกได ้
จักรวรรดิสงคราม ทําให ้ทุกคนเชอ
อย่างแน่นอน

ื่ ว่าหลังจากทุกคนได ้เห็นนั กแสดงทัง้ สองคนนี้ หัวใจทีล

เชอ ่ อย
คว ้างอยูน
่ ่าจะวางลงได ้แล ้ว...”

เกาเฉิงหลังจากกล่าวถ ้อยแถลงอย่างเป็ นทางการด ้วยมิตรไมตรี

้ ปเป็ นชว่ งเวลาซก
เอ่ยปากต่อว่า “จากนีไ ั ถามอย่างอิสระ ทุกท่านมีคําถาม
อะไร ตอนนีส
้ ามารถถามได ้แล ้วครับ!”

ในทีส ุ ก็ถงึ ชว่ งเวลาทีบ

่ ด ื่ รอคอยมาตลอด นั กข่าวทัง้ หมด
่ รรดาสอ
แย่งกันยกมือถามเป็ นพัลวันทันที
 ิ ธิเ์ ลือก?
ตอนที่ 1793 ฉั นมีสท
่ เลือกรีบเอ่ยปากถามทันควัน
นั กข่าวคนแรกทีไ่ ด ้รับการสุม
ื่ และแฟนคลับทีอ
“คําถามของฉั นน่าจะเป็ นตัวแทนของสอ ่ ยูท
่ น
ี่ ท
ี่ งั ้ หมด
่ เซวียนและมูเ่ หย่ พวกคุณคบกันแล ้วจริงๆ ใชไ่ หมคะ?”
จือ

พอคําถามนีถ
้ ก ี งอึกทึกไปทั่วทัง้ ห ้อง
ู ปล่อยออกมา เกิดเสย
เอนกประสงค์ทันที

ิ ทีด
อย่างไรก็เป็ นข่าวซุบซบ ่ งั กระฉ่อน สายตาแทบทุกคูเ่ ปล่ง
ประกายความอยากรู ้อยากเห็น

สว่ นเจียงมูเ่ หย่ทม

ี่ ส ี น ้าท่าทีเกียจคร ้านพลันแข็งค ้างเป็ นผลึก
ี ห
นํ้ าแข็ง...

คําถามแรกก็ร ้อนแรงขนาดนี้ เหลยหมิงตกใจจนเหงือ ึ ไปทัง้ ตัว

่ ซม
ั วินาทีเดียว กลัวเขาจะกลัน
จ ้องมองเจียงมูเ่ หย่ไม่กล ้าวางตาแม ้สก ้ ไม่อยู่
ระเบิดอารมณ์ออกมา

ในเวลาเดียวกัน เหลยหมิงรีบหัวเราะกลบเกลือ
่ น เอ่ยปากตอบ
“แหะๆ เป็ นเรือ
่ งเข ้าใจผิด ทุกคนอย่างเก็บไปคิดมากเลย!”

นั กข่าวจะยอมปล่อยผ่านเรือ
่ งนีไ
้ ปง่ายๆ ได ้ยังไง เค ้นถามต่อ “ใน
ั เจนขนาดนั น
รูปภาพชด ่ ค่การเข ้าใจผิดแล ้ว!”
้ เกรงว่าจะไม่ใชแ

เหลยหมิงกําลังจะเอ่ยปากพูด ตอบว่าไว ้ถึงเวลาย่อมมีคําอธิบาย

ทีเ่ หมาะสมให ้ทุกคนเอง แต่ในตอนนีเ้ จิง้ อันหรูผู ้จัดการของหานจือ
่ เซวีย
นกลับชงิ เอ่ยปากก่อน “ขอโทษด ้วย ฉั นเข ้าใจความเป็ นห่วงทีท
่ ก
ุ คนมี
ให ้จือ ี่ อยากให ้ทุกท่าน
่ เซวียน แต่วา่ วันนีเ้ ป็ นงานแถลงข่าวของเทียนเซย
ให ้ความสนใจกับคําถามทีเ่ กีย
่ วข ้องกับละครเรือ
่ งนี้!”

เหลยหมิงได ้ยินแบบนี้ ใบหน ้าพลันดํามืด

คนอืน
่ อาจจะฟั งไม่ออก เขาจะไม่รู ้ถึงแผนการทีซ ่ นอยูใ่ นคําพูด
่ อ
นีไ
้ ด ้ยังไง

มองดูแล ้วเหมือนเป็ นคนดีกระโดดออกมาแก ้สถานการณ์ แต่

คําพูดนีต
้ า่ งอะไรกับการยอมรับกลายๆ เหรอ?

เป็ นดังคาด บรรดานั กข่าวแม ้จะไม่ได ้เค ้นถามต่อ แต่แววตายิง่ ทวี

ั พันธ์ของคนทัง้ คูก
ความคลุมเครือ เห็นก็รู ้ว่ายอมรับความสม ่ น
ั ไปเองแล ้ว

นั กข่าวเริม
่ ถามต่อ

“จือ
่ เซวียน การแสดงครัง้ นีต
้ ้องมารับละครรีเมค กลัวหรือไม่วา่ จะ
ทําสูต้ ้นฉบับไม่ได ้?” นั กข่าวคนทีส
่ องตัง้ คําถาม

้ ําหรับศล
คําถามนีส ิ ปิ นทีแ
่ สดงละครรีเมค เป็ นคําถามทีต
่ อบยาก
ทีส
่ ด ั
ุ อย่างไม่ต ้องสงสย

หานจือ ี น ้าไม่เปลีย
่ เซวียนสห ี น ้าสงบ
่ นแม ้แต่น ้อย เอ่ยปากด ้วยสห
นิง่ “ไม่มส ู ้ ได ้ แต่ไม่ต ้องสูกั้ บใคร ฉั นก็คอ
ี ไม่ ื ฉั น”

ั ้ ๆ มีความเชอ
คําพูดเพียงสน ื่ มั่นและไม่อวดดีจนเกินไป สร ้าง
ึ ให ้กับนั กข่าวในงานฉั บพลัน
ความรู ้สก

เจียงมูเ่ หย่หรีต
่ ามองผู ้หญิงข ้างๆ แวบหนึง่ มุมปากโค ้งเยาะหยัน
 นั กข่าวคนทีส ั ถาม “มูเ่ หย่ ชว่ งเวลา
่ ามมองไปทีเ่ จียงมูเ่ หย่ ซก
ห่างกันเกือบสองปี การมารับบทซุนฮว่ นชงิ อีกครัง้ มีความรู ้สก
ึ อะไรที่
พิเศษไหม? คุณพอใจกับคูห
่ ค
ู นใหม่นไ
ี้ หมครับ ?”

เหลยหมิงแอบกางฝ่ ามือออก ให ้เจียงมูเ่ หย่มองคําตอบทีต

่ วั เอง
เตรียมมา

สุดท ้าย คําตอบของเจียงมูเ่ หย่คอ ิ ธิเ์ ลือก?”

ื “ฉั นมีสท

“...” เหลยหมิงชะงักงัน

ชา่ งเถอะ...คําตอบนีส
้ ําหรับเขา...ถือว่าอ่อนน ้อมมากแล ้ว...

“แหะๆ มูเ่ หย่ชอบล ้อเล่นทีส ุ สําหรับตัวเลือกทีท

่ ด ่ างทีมละครมือ
ี คัดเลือกกันนานถึงสามเดือน พวกเราย่อมต ้องพอใจ และรอคอยการ
อาชพ
่ ะได ้ร่วมงานกันนั บจากนี้” เหลยหมิงรีบชว่ ยพูดแก ้สถานการณ์
ทีจ

ไม่วา่ เกิดเรือ
่ งอะไร ใบหน ้าของหานจือ
่ เซวียนจะมีแต่รอยยิม
้
ประดับอยูต
่ ลอดเวลา อีกด ้านจิง้ อันหรูมองเจียงมูเ่ หย่ทใี่ บหน ้าตึงเครียด
อยูเ่ งียบๆ

ไม่นาน คําถามของทุกคนก็ทยอยได ้รับคําตอบกันไป

ชว่ งเวลาก่อนจบงาน เกาเฉิงพิธก

ี รเอ่ยปากพูด “เหลือโอกาสถาม
่ ด
เป็ นคําถามสุดท ้ายแล ้ว คนทีใ่ สช ุ แดงคนนั น
้ แล ้วกันครับ!”

ผู ้หญิงทีส ี ดงมองดูแล ้วคล ้ายมีความตืน

่ วมชุดสแ ่ เต ้น สูดลม
หายใจเข ้าแล ้วลุกขึน
้ ยืน มองไปทีห
่ านจือ ี น ้าจริงจัง
่ เซวียน เอ่ยปากด ้วยสห
“ทุกคนต่างรู ้ว่า เรือ ี่ เป็ นผลงานสร ้างชอ
่ งเทียนเซย ื่ ของดาราเจ ้าบทบาทห
นิงซ ี และเธอก็เคยได ้รับรางวัลนั กแสดงสมทบหญิงยอดเยีย
่ มจากเวที
ปาล์มทองคํา เธอแสดงบทเมิง่ ฉางเกอได ้อย่างยอดเยีย
่ ม เข ้าถึงอารมณ์”
 ตอนที่ 1794 ขนทองระเบิดอารมณ์
“สําหรับแฟนคลับเก่าแล ้ว การรับบทเมิง่ ฉางเกอของหนิงซค
ี อ
ื
ความศรัทธาและจิตวิญญาณของพวกเขา แม ้ฉากจบของภาพยนตร์จะไม่
ี ก็เป็ นความงามอย่างหนึง่ ฉั นอยากถามคุณจือ
สมหวัง แต่ความสูญเสย ่ เซ
วียน สําหรับความรู ้สก
ึ ของแฟนคลับดัง้ เดิมนี้ คุณคิดเห็นยังไงคะ?”

คําถามนีก
้ บ
ั คําถามแรกเป็ นการถามทีเ่ ปลีย
่ นวิธแ
ี ต่เป้ าหมาย
เดียวกัน ทว่ากลับยิง่ เพิม ื่ ทีแ
่ ความดุเดือด กระทั่งเอ่ยถึงชอ ่ ทบจะถูกลืมไป
แล ้วออกมา เจาะจงว่าหากหานจือ ้ งซไี ม่ได ้ จะทําให ้เสอ
่ เซวียนสูหนิ ื่ มเสย
ี
ไปถึงเมิง่ ฉางเกอในใจของแฟนคลับเก่า

ื่ นั น
ได ้ยินชอ ้ รวมถึงคําถามทีร่ ้อนแรงแบบนี้ หานจือ
่ เซวียนกลับไม่
มีปฏิกริ ย ้ สําหรับเธอแล ้วเป็ นเพียงชอ
ิ าอะไรพิเศษ ประหนึง่ ว่าคนคนนั น ื่ ที่
ไม่สลักสําคัญอะไรเลย

ในตอนนี้ เจิง้ อันหรูทอ

ี่ ยูอ
่ ก
ี ด ้านเอ่ยปาก “คําถามนี้ ฉั นขออนุญาต
ตอบแทนจือ
่ เซวียน”

เจิง้ อันหรูหยุดชะงัก จากนั น

้ เอ่ยปากต่อว่า “ทีฉ
่ ั นต ้องเป็ นคนตอบ
คําถามนี้ เพราะจือ ิ ปิ นชอ
่ เซวียนไม่ทราบและไม่รู ้จักศล ื่ หนิงซท
ี ค
ี่ ณ
ุ เอ่ย
ขึน
้ มา

เพือ
่ เลีย
่ งไม่ให ้ได ้รับผลกระทบจากของเดิม จือ
่ เซวียนจึงไม่เคยดู
ั ครัง้ เดียว เหมือนทีจ
ต ้นฉบับเดิมสก ่ อ
ื่ เซวียนตอบไปเมือ
่ ครู่ จือ
่ เซวียนไม่
จําเป็ นต ้องสูกั้ บใคร เธอเพียงทําหน ้าทีข
่ องตัวเองให ้ดีทส
ี่ ด
ุ ก็พอ”
 เหอะๆ ไม่ทราบ?

ไม่รู ้จัก...?

รัศมีการโก่งตัวเย ้ยหยันของมุมปากเจียงมูเ่ หย่ยกสูงขึน

้

ี า เลียนแบบสไตล์ทก
คนทีร่ ับงานทัง้ หมดของหนิงซม ุ อย่างของห
นิงซ ี แย่งแฟนคลับกว่าครึง่ ของ หนิงซไี ป เพือ
่ หลุดพ ้นจากรัศมีของหนิงซ ี
ั ญาทิง้ อย่างอํามหิตแล ้วออกไปจากบริษัท กระทั่งแม ้แต่การตอบ
ฉีกสญ
คําถามนั กข่าวก็ลอกเลียนแบบสไตล์ทะนงตนของหนิงซ.ี ..

นีเ่ รียกว่าไม่รู ้จัก?

ผู ้จัดการของหานจือ ี น ้าเริม
่ เซวียนพูดถึงตรงนี้ สห ่ ไม่สบอารมณ์
เอ่ยปากกับทุกคนต่อว่า “ตัง้ แต่จอ
ื่ เซวียนเข ้าวงการมา ผ่านการถูกทําร ้าย
ื่ เสย
ชอ ี งมาไม่รู ้กีค
่ รัง้ เพราะรูปลักษณ์ทเี่ ด่นสะดุดตา เคยถูกนํ ามา
เปรียบเทียบกับดาราหญิงทีส
่ วยแต่รป
ู มากมาย

แต่วา่ เวลาและความสามารถได ้พิสจ

ู น์แล ้ว จือ
่ เซวียนไม่อาจ
ั ้ ตํา่ ทีอ
นํ าไปเปรียบกับคนชน ั แต่หน ้าตาเรือนร่างถีบตัวเองขึน
่ าศย ้ มาได ้ นี่
ถือเป็ นการดูหมิน
่ จือ
่ เซวียน!”

ี้ ววินาทีทส
แทบจะเป็ นเสย ิ้ เสย
ี่ น ี งของเจิง้ อันหรู นั ยน์ตากึง่ ลืม
อย่างเกียจคร ้านมาตลอดของเจียงมูเ่ หย่พลันเบิกโพลง ความเยือกเย็นปก
คลุมแผ่กระจายไปทั่ว...
 สว่ นเหลยหมิงทีอ
่ ยูอ
่ ก
ี ด ้านตกใจกับคําพูดนีข
้ องเจิง้ อันหรูจนสติ
แตกกระเจิง!

เขาอยูก
่ บ
ั เจียงมูเ่ หย่มานานขนาดนี้ เขารู ้ดีวา่ อะไรคือขีดจํากัด
และจุดทีห ั ผัสถูกอย่างเด็ดขาดของเจียงมูเ่ หย่!
่ ้ามสม

ั หน ้าตาเรือนร่างถีบตัวเอง...เจิง้ อันหรูพด
อาศย ู แบบนีเ้ พราะ
ชว่ งแรกทีห
่ นิงซเี พิง่ จะเงียบหายไปนั น ั และจงใจกุขา่ วว่าห
้ หลายคนสงสย
ี ค
นิงซม ี นรับเลีย
้ งไปแล ้ว...

ั ว่าจงใจแสดงนั ยแอบแฝง
เจิง้ อันหรูเห็นชด

เหลยหมิงร ้อนใจจนเหงือ ึ ทั่วหน ้าผาก จ ้องเจียงมูเ่ หย่เขม็ง

่ ซม
กลัวว่าภายใต ้ความวูว่ ามเขาจะก่อเรือ
่ งอะไรขึน
้

หานจือ ิ ปิ นในสงั กัดเดียวกันคอยแต่จะเหยียบ

่ เซวียนทีเ่ คยเป็ นศล
ี น
ยํา่ หนิงซข ึ้ ไป ทัง้ ยังเกาะกระแสความดังของเจียงมูเ่ หย่เพือ ื่
่ สร ้างชอ
ในตอนนีย ั การถอนตัวจากวงการบันเทิงเงียบๆ ไม่มใี ครสนใจ
้ ังจะอาศย
ของหนิงซ ี พูดอย่างเต็มปากเต็มคํา กลับเรือ
่ งผิดเป็ นถูกอย่างไม่กลัวเกรง

“ในทีน ื่ ทุกท่าน หวังว่า

่ ี้ ฉั นจริงจังกับทุกความคิดเห็นของสอ
ต่อไปทุกท่านจะไม่เอ่ยถึงคําถามทีเ่ ข ้าข่ายดูหมิน
่ หยามเกียรติแบบนีอ
้ ก
ี !
ื่ ของจือ
และไม่ต ้องเอ่ยชอ ั ้ ตํา่ ไร ้ราคาแบบนั น
่ เซวียนพร ้อมกับคนชน ้ อีก!”
เจิง้ อันหรูพด ี งประโยคสรุปปิ ดท ้าย
ู เน ้นเสย
 ั่ เทิม
เหลยหมิงมือสน ้ ฉี่จะราดอยูแ
่ ล ้ว กลับเห็นเจียงมูเ่ หย่นั่งเล่น
มือถืออยูบ
่ นเก ้าอีอ
้ ย่างว่านอนสอนง่าย คล ้ายจะไม่ได ้สนใจคําพูดของเจิง้
อันหรู ทําให ้เขาถอนหายใจโล่งอกได ้เล็กน ้อย

ทว่า วินาทีทเี่ พิง่ จะถอนหายใจโล่งอก เจียงมูเ่ หย่ก็เก็บมือถือเข ้า

ไปในกระเป๋ า พลันลุกขึน
้ ยืนท่ามกลางสายตาทุกคู่ ก ้าวเดินลิว่ ออกไปทาง
ประตูทันที

ตอนทีเ่ หลยหมิงรวมถึงทีมงานกองละครและนั กข่าวทัง้ หมดต่างก็

มึนงงอยูน
่ ัน
้ ...

ั่ บ ้างสง่ เสย
ฉั บพลัน มือถือของทุกคนในงานบ ้างสน ี งร ้อง...

สําหรับเวยป๋ อของศล
ิ ปิ นคนสําคัญในวงการบันเทิง พวกเขาจะตัง้
ค่าเตือนพิเศษไว ้

จากนั น
้ ทุกคนก็ได ้เห็นวินาทีกอ
่ นหน ้านี้ เจียงมูเ่ หย่โพสต์
ข ้อความล่าสุดลงในเวยป๋ อ

เจียงมูเ่ หย่แชร์ขา่ วลือของตัวเองกับหานจือ

่ เซวียน ข่าวลือนั น
้ มีรป
ู
จูบของพวกเขาประกอบอยูด
่ ้วย อีกทัง้ ยังแต่งเรือ ้
่ งเสนทางความรั กของ
เจียงมูเ่ หย่และหานจือ
่ เซวียนเหมือนอยูใ่ ต ้เตียงดารา ทุกตัวอักษรล ้วนพูด
ว่าเจียงมูเ่ หย่หลงใหลหานจือ
่ เซวียนหัวปั กหัวปํ าแค่ไหน...

สว่ นเจียงมูเ่ หย่กลับแชร์โพสต์นัน

้ ด ้วยอักษรเพียงสามตัว [ไป
ตายซะ!]
 ตอนที่ 1795 เวลามากพอทีจ
่ ะอยูก
่ บ
ั พวกเขา
เหลยหมิงเห็นปฏิกริ ย
ิ าของนั กข่าวในงาน หัวใจพลันกระตุกวูบ
เกิดลางสงั หรณ์ไม่เป็ นมงคลขึน
้

ั่ ไหว สร ้างภาพหลอกตัวเองว่าเรือ
เขาล ้วงมือถือออกมาอย่างสน ่ ง
จะต ้องไม่แย่เหมือนทีเ่ ขาคิดไว ้ เขาปลอบใจตัวเอง ติดตามเจียงมูเ่ หย่มาก็
นาน เรือ
่ งราวใหญ่น ้อยมีอะไรไม่เคยผ่านมาบ ้าง...

สุดท ้าย พอเห็นอักษรสองตัวนั น

้ ชายอกสามศอกร่างพลันไหว
เอน นํ้ าตาเกือบจะไหลออกมา

พ่อเจ ้าประคุณ...

อยากให ้ฉั นตายหรือไง!

ในเวลาเดียวกัน เจิง้ อันหรู หานจือ

่ เซวียน รวมถึงทีมงานผู ้สร ้าง
ของกองละครเรือ ้ า่ งสง่ สายตาหากัน ฉั บพลันทุกคนก็ได ้เห็นโพสต์
่ งนีต
เมือ
่ ครูข
่ องเจียงมูเ่ หย่กน ี น ้าแต่ละคนดําคลํ้าจนดูไม่ได ้
ั หมด สห

หลังการตะลึงงันชวั่ ครูข
่ องกัวฉี่เซงิ่ เขาสา่ ยหน ้าฝื นยิม
้ แสดง
อาการแหนงหน่ายแต่ก็เป็ นไปตามทีค
่ าดออกมา

ตอนทีค
่ นพวกนั น ื่ หนิงซ ี เขาก็มล
้ เอ่ยชอ ี างสงั หรณ์ไม่ดแ
ี ล ้ว...

เป็ นดังคาด...
 หนึง่ ปี มานีเ้ จียงมูเ่ หย่เก็บอาการได ้มากขึน ึ ว่า
้ กระทั่งทําให ้คนรู ้สก
ั โผงผางไปแล ้วมีความสุขม
เขาเก็บนิสย ุ มากขึน
้ กลับลืมไปว่าเจียงมูเ่ หย่อ
ย่างไรก็ยังเป็ นเจียงมูเ่ หย่

ภายในห ้องจัดงาน หลังความเงียบสงัดอย่างประหลาดสองสาม

วินาที ทีมผู ้จัดงานแถลงข่าวถูกบรรดานั กข่าวห ้อมล ้อมไว ้ทันที คําถามนั บ
ไม่ถ ้วนถาโถมรุมเร ้าเข ้ามา

“ไม่ทราบว่าเกิดเรือ
่ งอะไรขึน
้ ?”

“ทําไมอยูๆ่ เจียงมูเ่ หย่ถงึ โพสต์เวยป๋ อแบบนี้!”

“ไม่ทราบว่านั กแสดงนํ าทัง้ สองไม่ลงรอยกันหรือเปล่า ?”

“เฮ ้ อย่าเพิง่ ไป รบกวนชว่ ยอธิบายหน่อย!”

...

ทีมผู ้จัดไม่คด
ิ เลยว่าจะเกิดเรือ
่ งใหญ่ขนาดนีข
้ น
ึ้ ได ้ พวกเขาไม่ทัน
ได ้เตรียมรับมือ จําต ้องให ้ทุกคนถอยออกไปก่อน หลบเลีย
่ งนั กข่าวทีบ
่ ้า
คลัง่

ชวั่ พริบตาก็เกิดความโกลาหลไปทั่ว

และผู ้ก่อเหตุจากไปไม่เหลือแม ้แต่เงานานแล ้ว

ั ถามของนั กข่าวพวกนั น
เหลยหมิงหนีรอดการรุมล ้อมซก ้ มาได ้
อย่างหวุดหวิด หลบอยูต ั ท์หาเจียงมูเ่ หย่อ
่ รงทางเดินทีไ่ ร ้ผู ้คนกดโทรศพ
ย่างคลุ ้มคลัง่
 มือถือของเจียงมูเ่ หย่กลับไม่อยูใ่ นเขตให ้บริการ...

สว่ นมือถือของเขากลับถูกคนกระหนํ่าโทรเข ้าจนสายไหม ้ แค่อซ

ี้ วี่
ิ สายแล ้ว
ตงก็โทรมาหลายสบ

อย่างไรตอนนีเ้ ซงิ่ ซอ
ื่ เอ็นเตอร์เทนเมนต์แทบจะทัง้ หมดต ้องอาศย
ั
เจียงมูเ่ หย่คอยประคับประคอง ตอนนีด
้ แ ้ ดท ้ายก็เกิดเรือ
ี ล ้ว ฟางเสนสุ ่ งอีก
่ ครัง้ ก็ไม่พอให ้ชําระล ้างความผิดนี้
ต่อให ้เขาตายหมืน

ก่อนหน ้านีต
้ อนทีห
่ ลินจือจือยังอยู่ อย่างไรคําพูดของเธอเจียงมู่
เหย่ก็ยังยอมฟั งบ ้าง แต่ตอนนี้ หนิงซไี ม่อยูแ
่ ล ้ว ลูจ
่ งิ หลีก
่ ็กลับไปอยูบ
่ ริษัท
ไม่ยงุ่ เกีย ี อนตัวอําลาวงการไป
่ วอีก แม ้แต่หลินจือจือหลังจากหนิงซถ
เงียบๆ ก็หายตัวไปด ้วย ตอนนีเ้ ขาหัวเดียวกระเทียมลีบแล ้วจริงๆ...

......

ณ ตําบลกวาง

ภายในห ้องนอนว่างเปล่า ไม่มเี งาของหญิงสาว

ลูถ ี วยกซุปโสมขึน
่ งิ เซย ้ มาถ ้วยหนึง่ ยืนอยูห
่ น ้าประตู ซุปถ ้วยนั น
้
พลันหลุดจากมือ ตกแตกอยูท
่ ป
ี่ ลายเท ้า

“อ๊ะ...คนดี เป็ นอะไรคะ? บาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”

ี งหญิงสาวดังลอยมาจากด ้านหลัง ลูถ

ได ้ยินเสย ี วพลันหัน
่ งิ เซย
หลังกลับ โอบหญิงสาวเข ้ามาในอ ้อมกอดแน่น
 หัวใจชายหนุ่มเต ้นเร็วกว่าปกติ หายใจหอบไม่เป็ นจังหวะ ลม
หายใจร ้อนราดรดมาทีล
่ ําคอหญิงสาว

วินาทีกอ
่ นทีห ี ะถูกรัง้ เข ้ามากอดเต็มแรง คล ้ายจะมองเห็น
่ นิงซจ
ี น ้าอ่อนแรงของลูถ
ใบหน ้าหวาดผวาและสห ี วอย่างทีเ่ ธอไม่เคยเห็น
่ งิ เซย
มาก่อน...

เพราะเมือ
่ ครูเ่ ธอออกไปครูห
่ นึง่ อยูๆ่ เขาก็เห็นว่าเธอไม่อยู่ ถึงได ้
ตืน
่ ตระหนกแบบนีเ้ หรอ?

หลังจากทีต
่ วั เองฟื้ นขึน
้ มา ลูถ ี วเหมือนจะเป็ นแบบนีต
่ งิ เซย ้ ลอด
เธอแค่หายไปจากขอบเขตสายตาของเขาเพียงเล็กน ้อย เขาก็ทําประหนึง่
นกทีห
่ วาดกลัวธนู

ี วเป่ าก็เหมือนกัน สก
เสย ั วินาทีเดียวก็ไม่ยอมไปจากเธอ

ไม่เป็ นไร เธอมีเวลามากพอ ทีจ

่ ะอยูก ั พวกเขา ชดเชยชว่ งเวลา
่ บ
แสนยาวนานทีห
่ ายไป...

ึ เหิมหน่อย!
ตอนที่ 1796 ไม่ได ้! ต ้องฮก
นอกจากนั น
้ หลังจากฟื้ นขึน
้ มา เธอยังมีเรือ ่ ําคัญมากๆ ต ้อง
่ งทีส
ทํา!
 ชว่ งเวลาหลังจากทีเ่ ธอนอนไม่ได ้สติ มีเรือ ี ใจทีส
่ งหนึง่ ทีเ่ ธอเสย ่ ด
ุ
ทีไ่ ม่ได ้ทํามันก่อน

ี ลอกลูกนั ยน์ตาดํา แกว่งมือลูถ

หนิงซก ี วเต็มแรง ใบหน ้า
่ งิ เซย
น ้อยๆ ทอแสงประกาย “คนดี คุณมากับฉั นหน่อย ฉั นเจอสถานทีท
่ วี่ วิ สวย
มากๆ ทีห
่ นึง่ เหมาะทีจ
่ ะให ้พลอดรักกัน ฉั นพาคุณไปดูดไี หม?”

ลูถ ี วไม่ลงั เลใจ นํ้ าเสย

่ งิ เซย ี งเต็มไปด ้วยความรักใคร่และโอนอ่อน
“ดี”

ลูถ ี วคลุมเสอ
่ งิ เซย ื้ นอกให ้หนิงซต
ี วั หนึง่ จากนั น
้ ทัง้ สองคนเดิน
เข ้าไปในป่ าทึบด ้านหลังทะเลสาบ

้
ตลอดเสนทาง ี ด
หนิงซพ ู พรํ่ากับลูถ ี วไปเรือ
่ งิ เซย ่ ยไม่หยุด ไม่วา่
เธอจะพูดอะไรลูถ ี วจะมีสมาธิตงั ้ ใจฟั งเธอ ตอบเธออย่างจริงจัง
่ งิ เซย

เดินผ่านเข ้ามายังป่ าทึบมาถึงจุดทีเ่ งียบสงบ ทิวทัศน์ก็งดงาม

สว่ นฝ่ ามือของหนิงซท
ี ก
ี่ ม
ุ มือลูถ ี วไว ้ค่อยๆ มีเหงือ
่ งิ เซย ึ เพราะความ
่ ไหลซม
ตืน
่ เต ้น...

ให ้ตายส ิ ทักษะจีบสาวชน
ั ้ ครูแล ้ว ทําไมพอถึงชว่ งเวลาสําคัญ
กลับห่วยแบบนี้?

ึ เหิมหน่อย!
ไม่ได ้! ต ้องฮก
 ทัง้ สองเดินด ้วยความยากลําบาก ผ่านป่ าทึบทีเ่ ต็มไปด ้วยกลิน
่
อายต ้นไม ้ใบหญ ้า ภาพเบือ
้ งหน ้าพลันเปิ ดกว ้าง ด ้านหน ้าคือทะเลดอกไม ้
ผืนใหญ่ ภายใต ้สายลมฤดูใบไม ้ผลิพัดเอือ
่ ยเกิดคลืน
่ ดอกไม ้เป็ นระลอก...

สถานทีน
่ เี้ ธอเจอตอนทีม
่ องออกมาจากนอกหน ้าต่าง เมือ
่ ครูท
่ ี่
แอบออกมาจากห ้องก็เพือ
่ เดินมาทีต
่ รงนี้

ลูถ ี วทีไ่ ด ้เห็นทะเลดอกไม ้ผืนกว ้างกะทันหัน ใบหน ้าปรากฎ

่ งิ เซย
ความตะลึงงันในความงาม

แม ้จะอยูท
่ น
ี่ ม
ี่ าหนึง่ เดือนกว่าแล ้ว แต่นอกจากบ ้านสวนทีเ่ ธอ
ั อยู่ สถานทีอ
อาศย ่ น
ื่ เขาไม่เคยย่างกายไป

“คนดี สวยไหมคะ?”

ลูถ ี วมองนั ยน์ตาทีส

่ งิ เซย ่ ะท ้อนภาพทะเลดอกไม ้ผืนใหญ่ของ
หญิงสาว “อือ”

ี หงนหน ้า มองชายหนุ่มตรงหน ้า “ลูถ

หนิงซแ ี ว...”
่ งิ เซย

หนิงซไี ม่เคยเรียกชอ
ื่ เขาอย่างจริงจังแบบนีม ้
้ าก่อน เสนประสาท
ลูถ ี วเหยียดตึงอย่างอดไม่ได ้ มองเธอเงียบๆ รอคอยคําพูดต่อมาของ
่ งิ เซย
เธอ

ี ด
หนิงซส ู ลมหายใจเข ้าลึก จากนั น
้ เอ่ยปาก “ก่อนทีจ
่ ะเจอคุณ ฉั น
มีชวี ต
ิ เพียงเพือ
่ อยูร่ อด เพือ ้ สว่ นทีว่ า่
่ ทําความฝั นให ้เป็ นความจริงเท่านั น
ิ้ แล ้ว ฉั นจะทําอะไรต่อ ชวี ต
หลังจากทําทุกอย่างเสร็จสน ิ ของฉั นยังมี
ความหมายอะไรต่อ ฉั นไม่เคยคิดมาก่อน ในตอนนีต
้ อ
่ ให ้ฉั นต ้องตายไป
ฉั นก็ไม่มอ
ี ะไรให ้ต ้องอาวรณ์และจดจํา”

ฟั งถึงตรงนี้ แววตาลูถ ี วหดเกร็ง

่ งิ เซย

ี วั เราะแผ่วเบา แววตาโฟกัสไปทีช
หนิงซห ่ ายหนุ่มตรงหน ้า เอ่ย
ี วเป่ า เป็ นครัง้ แรกทีฉ
ปากพูดต่อ “แต่วา่ ฉั นได ้เจอคุณ ได ้เจอเสย ่ ั นได ้รู ้ถึง
ึ ทีม
ความรู ้สก ่ ค ึ ของการได ้เป็ นโลก
ี นต ้องการ เป็ นครัง้ แรกทีร่ ับรู ้ความรู ้สก
ทัง้ ใบ เป็ นครัง้ แรกทีร่ ู ้ว่าฉั นสามารถอ่อนแอ สามารถเอาแต่ใจ สามารถเป็ น
ั คน มีชวี ต
ตัวฉั นเองได ้ และสามารถรักใครสก ิ เหมือนอย่างคนทั่วไปได ้...”

หญิงสาวเขย่งปลายเท ้า จูบริมฝี ปากชายหนุ่ม “ลูถ ี ว สายตา

่ งิ เซย
ทุกคูท
่ จ
ี่ ับจ ้อง ก็เทียบไม่ได ้กับการเป็ นหนึง่ เดียวในใจคุณ คุณคือความ
งดงาม ความอ่อนโยนทีส
่ ด ่ ั นเคยเจอมาในชวี ต
ุ ทีฉ ิ นี.้ ..

ลูถ ี ว...พวกเรา...แต่งงานกันเถอะ...”
่ งิ เซย

ทะเลดอกไม ้ไหวเอนขึน ื้ บินวนเวียนไป

้ ลงท่ามกลางสายลม ผีเสอ
ั ปชญ
มา สติสม ั ญะของลูถ ี วราวกับตกอยูใ่ นภวังค์ เขายืนแข็งทือ
่ งิ เซย ่ อยู่
ตรงนั น
้ ถูกหญิงสาวประทับจูบ ไม่เคลือ ี ความสามารถในการ
่ นไหว สูญเสย
ตอบสนองทัง้ หมด

เขา...ได ้ยินอะไร?

ชายหนุ่มไม่ยอมมีปฏิกริ ย ี อ
ิ าตอบกลับ หนิงซต ่ ให ้มีความ
ี่ วชาญแค่ไหน ในตอนนีก
เชย ้ ็ทนต่อไปไม่ไหว ฝ่ ามือมีเหงือ ึ ออกมา
่ ซม
“คุณยังไม่ได ้บอกคําตอบของคุณกับฉั น”
 ไม่รู ้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ในทีส
่ ด
ุ ชายหนุ่มคล ้ายจะได ้สติกลับมา
จากความยินดีมหาศาลทีแ ี งสน
่ ทบจะกลืนกินเขาเข ้าไป ตอบด ้วยนํ้ าเสย ั่
เครือ “คุณภรรยาครับ เกรงว่าผม...จะแต่งไม่ได ้...”

ตอนที่ 1797 ฉั นแต่งงานแล ้ว

เกรงว่าผมจะแต่งไม่ได ้...

แต่งไม่ได ้...

ี นใจเพียงคําพูดนีข
หนิงซส ้ องลูถ ี วเท่านั น
่ งิ เซย ี
้ ใบหน ้าพลันซด
ขาว นิง่ อึง้ อยูต
่ รงนั น
้

้ งการควบคุมทัง้ หมดทีม
เธอใชพลั ่ ถ
ี งึ ทําให ้ตัวเองใจเย็นลงได ้ ฝื น
เอ่ยปากถาม “เพราะอะไร?”

ลูถ ี วถอนมือของตัวเองออกจากมือหญิงสาว จากนั น

่ งิ เซย ้ ยกหลัง
มือขึน
้ แผ่หลังมือออกตรงหน ้าเธอ

ี องเห็นนิว้ นางของลูถ
ภายใต ้แสงอาทิตย์ หนิงซม ี วสวมห่วง
่ งิ เซย
ั เจน
โลหะเรียบง่ายวงหนึง่ อย่างชด

นีค
่ อ
ื ...แหวนแต่งงาน?

ชวั่ วินาทีเมือ ี ะท ้อนความเป็ นไปได ้นั บไม่

่ ครู่ สมองของหนิงซส
ถ ้วน กลับไม่คด
ิ ว่าผลลัพธ์จะเป็ นแบบนี้

ลูถ ี วเขา...แต่งงานแล ้ว?

่ งิ เซย
 แหวนแต่งงานนีเ้ รียบง่ายมากจริงๆ เธอกลับไม่เคยสงั เกตเห็น
เลย?

“คุณ...แต่งงานแล ้ว?” หนิงซไี ม่รู ้ว่าตัวเองถามคําถามนีอ

้ อกไปได ้
ยังไง

“ใช”่ ลูถ ี วมอบคําตอบทีแ

่ งิ เซย ั
่ น่ชด

ี ลันปล่อยพลังสงั หารดุดน
นั ยน์ตาหนิงซพ ั เธอคลุ ้มคลัง่ แล ้ว
“ผู ้หญิงคนนั น
้ เป็ นใคร?”

“เธอ...” ลูถ ี วหยุดชะงัก จากนั น

่ งิ เซย ้ สายตาจับจ ้องหญิงสาวเอ่ย
ปาก “เธอเป็ นผู ้หญิงทีน
่ ่ารักทีส
่ ด
ุ จิตใจดีทส
ี่ ด
ุ เย ้ายวนตาทีส
่ ด ่ วี ต
ุ ทีช ิ ของ
ฉั นเคยเจอมา...”

หญิงสาวตรงหน ้ากําหมัดแน่น ประหนึง่ กําลังจะแปลงร่าง

กลายเป็ นมังกรร ้าย

ั ว่าฉั นชอบผู ้ชายน่ารักมาก

“ตอนเจอเธอครัง้ แรก ท่าทีทเี่ ธอสงสย
ตอนทีฉ ่ ข ้อเสนอใชร่้ างกายตอบแทนบุญคุณ ท่าทีหลบเลีย
่ ั นยืน ่ งเป็ น
พัลวันของเธอน่ารักมาก ท่าทีทช
ี่ อบฉั นอยูแ
่ ก่ใจ กลับปากไม่ตรงกับใจ
น่ารักมาก...”

ี น ้าหนิงซพ
ฟั งถึงตรงนี้ สห ี ลันตะลึงงัน
 “ภรรยาของฉั น เวลาเรียกฉั นว่าลูถ ี วน่ารักมาก เวลาเรียก
่ งิ เซย
เจ ้านายน่ารักมาก เวลาเรียกคนดีก็น่ารักมาก ในตอนทีย
่ น
ื อยูต
่ รงหน ้าฉั น
ท่าทีเหมือนอยากจะกัดฉั นให ้ตาย ก็น่ารักมาก...”

ในทีส
่ ด ี ็นงิ่ อึง้ ไปแล ้วโดยสน
ุ หนิงซก ิ้ เชงิ ครูใ่ หญ่ถงึ หานํ้ าเสย
ี ง
ของตัวเองเจอ “คุณ...คุณหมายความว่า?”

ลูถ ี วล ้วงแหวนอีกวงออกมาจากกระเป๋ า สวมกลับคืนไปที่

่ งิ เซย
นิว้ นางของหญิงสาวแผ่วเบา “ฉั นแต่งงานแล ้ว กับเธอ”

ี ้องมองนิว้ มือทีอ
หนิงซจ ่ ยูๆ่ ก็มแ
ี หวนเพิม
่ ขึน ั ว่าเป็ น
้ มา เห็นได ้ชด
แหวนคูก
่ บ
ั ของลูถ ี ว
่ งิ เซย

อะไรนะ?

“ขอโทษด ้วย ก่อนหน ้านีร้ า่ งกายเธอบวมนํ้ า กลัวจะกระทบต่อการ

้ ฉั นเลยต ้องถอดแหวนออกมาก่อน สว่ นทะเบียน
ไหลเวียนของเลือด ดังนั น
สมรสของเราอยูท ี วเป่ า เขาต ้องนอนกอดทุกคืนถึงจะหลับได ้ ค่อยให ้
่ เี่ สย
ี วเป่ าเอามาให ้เธอดู”
เสย

อะไรนะ?

ทุกตัวอักษรทีล
่ ถ ี วพูดเธอรู ้จักหมด แต่พอมารวมเข ้าด ้วยกัน
ู่ งิ เซย
เธอกลับฟั งไม่เข ้าใจ?

หนิงซรี ู ้สก
ึ ว่าตัวเองเป็ นคนโง่ “เดีย
๋ ว...เดีย
๋ วก่อน! รอก่อน! คุณ
บอกว่า...คุณ...คุณแต่งงานแล ้ว? คนทีแ
่ ต่งงานด ้วยคือฉั น? และแม ้แต่
ทะเบียนสมรสเราก็มแ ี
ี ล ้ว? ทําไมฉั นถึงไม่รู ้อะไรเลยล่ะ? หรือฉั นสูญเสย
ความทรงจํา?”

“ตอนทีเ่ ธอนอนไม่ได ้สติไปสามเดือน หมอทําการตรวจให ้เธอ

อย่างครบถ ้วน บอกว่าเธอมีความเป็ นไปได ้ทีจ
่ ะไม่ฟื้นขึน
้ มาอีกแล ้ว วันนั น
้
ฉั นขอเธอแต่งงานทีข
่ ้างเตียง ดําเนินขัน
้ ตอนการแต่งงานกับเธอ” ลูถ
่ งิ
ี วอธิบายอย่างเป็ นขัน
เซย ้ เป็ นตอน

“...”

สรุปคือ เธอแต่งงานกับเขามาตัง้ นานแล ้ว?

เมือ ื่ บือ
่ ครูเ่ ธอยังจะซอ ้ พาเขามาขอแต่งงาน!?

ถึงว่าลูถ ี วถึงบอกว่าแต่งไม่ได ้...

่ งิ เซย

จริงส ิ ตัง้ แต่แรกเหมือนเขาก็เรียกเธอว่าภรรยาแล ้ว แต่เธอไม่ได ้

สนใจเอง ยังมีลจ
ู่ งิ หลี่ แม ้เมือ
่ ก่อนเขาจะเรียกตัวเองว่าพีส
่ ะใภ ้บ ้าง แต่พอ
ฟื้ นขึน
้ มาก็เอาแต่เรียกพีส
่ ะใภ ้ทุกคําไม่เปลีย
่ นคําเรียกอีก...

ี น
ในตอนนี้ หนิงซม ึ งงไปหมดแล ้ว

ตัง้ ใจมาพลอดรักและขอแต่งงานทีน
่ ี่ ตืน
่ เต ้นอยูต
่ งั ้ นาน สุดท ้ายคู่
ทีข
่ อแต่งงานด ้วยกลายเป็ นสามีของเธอนานแล ้ว?

ทําไมเธอน่าสงสารอย่างนี้...

ไม่ส ิ มีใครโชคดีสะเทือนฟ้ าสะเทือนดินแบบนีไ

้ หม?
 ตอนที่ 1798 ภรรยาพูดถูก
“ขอโทษด ้วย ไม่ได ้ขอความเห็นชอบจากเธอก่อน...”

ลูถ ี วกําลังจะพูดขอโทษ ไม่ได ้ขอความเห็นชอบจากเธอก็

่ งิ เซย
ิ ใจเองโดยพลการ
ตัดสน

ผลลัพธ์คอ
ื วินาทีตอ
่ มากลับเห็นหญิงสาวจับจ ้องแหวนบนนิว้ มือ
ดวงตาทัง้ สองเปล่งประกาย ร ้องอุทาน “โธ่! ฉั นโชคดีจนสะเทือนฟ้ าดิน
เกินไปแล ้ว! ตืน
่ เต ้นเพราะจะขอแต่งงานอยูต
่ งั ้ นาน สุดท ้ายคุณก็เป็ นของ
ฉั นนานแล ้ว?”

ลูถ ี วหัวเราะอย่างจนปั ญญา สาวน ้อยคนนี้ ความคิดไม่เคย

่ งิ เซย
เหมือนคนปกติทั่วไปจริงๆ

“แต่ฉันเกือบตกใจตายเพราะคุณแล ้ว ยังนึกว่าคุณแต่งงานกับ
ผู ้หญิงอืน ี น
่ ไปแล ้วจริงๆ ซะอีก!” หนิงซบ ่ โอดครวญ

ลูถ ี วมองผู ้หญิงตรงหน ้าเงียบๆ “ถ ้าฉั นแต่งงานกับผู ้หญิงคน

่ งิ เซย
อืน
่ ไปจริงๆ เธอจะทํายังไง?”

ี ลันเลิกคิว้ นั ยน์ตางดงามเปล่งแสงเย ้า
ได ้ฟั งคําถามนี้ หนิงซพ
ื่ ฟั ง สมองคุณต ้องถูก
ยวน “จะเป็ นไปได ้ยังไง ฉั นทัง้ จิตใจดีน่ารักและเชอ
ประตูหนีบก่อนถึงจะคิดแต่งกับผู ้หญิงคนอืน
่ !”
 ลูถ ี วมุมปากยกโค ้ง สง่ เสย
่ งิ เซย ี งหัวเราะทุ ้มตํา่ ออกมาจากทรวง
อก “อือ ภรรยาพูดถูก”

หนิงซไี ด ้ยินลูถ ี วพูดคําว่า „ภรรยา‟ บริเวณทีอ

่ งิ เซย ่ อ
่ นนุ่มทีส
่ ด
ุ ของ
หัวใจพลันอ่อนปวกเปี ยก กระโจนเข ้าไปโอบเขาไว ้อย่างมีความสุข “ฉั น
ชอบทีค
่ ณ ิ ะ...”
ุ เรียกฉั นว่าภรรยา เรียกอีกครัง้ สค

ลูถ ี วกระแอมเล็กน ้อย สห

่ งิ เซย ี น ้าเริม
่ ไม่เป็ นธรรมชาติ “ภรรยา”

ี งึ ได ้ยอมพอใจ แต่วา่ ไม่นานก็คด

หนิงซถ ิ ถึงปั ญหาสําคัญข ้อหนึง่
ได ้ เอ่ยปากถามอย่างจริงจัง “คงไม่มเี รือ
่ งอะไรทีฉ
่ ั นยังไม่รู ้อีกนะคะ?”

“ระหว่างทีเ่ ธอไม่ได ้สติ มีเรือ

่ งเกิดขึน
้ มากมายจริงๆ” ลูถ ี ว
่ งิ เซย
เอ่ยปาก

เพราะกลัวเธอเพิง่ ฟื้ นขึน

้ ต ้องมาได ้รับข่าวสารมากเกินไปในคราว
เดียวจะทําให ้สติกระเจิง เขาจึงไม่ได ้บอกข่าวเธอมากเกินไปในคราวเดียว

หนิงซรี บ
ี เร่งเร ้า “เรือ
่ งอะไรคะ? รีบบอกฉั นเร็ว!”

ทัง้ สองคนค่อยๆ เดินกลับ และพูดคุยกันไปด ้วย

“ยังมีเรือ
่ งทางฝ่ ายสกุลจวง”

“สกุลจวง? สกุลจวงมีอะไรคะ?” หนิงซไี ม่เข ้าใจ

“ตอนแรก สถานทีพ ่ น
่ ักฟื้ นของเธอไม่ใชท ี่ ี่ แต่เป็ นสถานพักฟื้ น
ของกองทัพตีต
้ ู ภายหลังฉั นกลัวเธอจะเบือ
่ ถึงได ้เปลีย
่ นมาเป็ นทีน
่ ี่ หวังว่า
จะมีสว่ นชว่ ยต่ออาการป่ วยของเธอ” ลูถ ี วตอบ
่ งิ เซย
 “ฉั นเข ้าไปอยูส
่ ถานพักฟื้ นของกองทัพ เพราะได ้สกุลจวงเป็ นธุระ
ี าม
ให ้?” หนิงซถ

“อือ คนของสกุลจวงต่างก็รู ้สถานะของเธอหมดแล ้ว และเห็นเธอ

ี่ า่ นมาคอยชว่ ยดูแลและคิดหาวิธท
เป็ นญาติคนหนึง่ หนึง่ ปี ทผ ี ําให ้เธอฟื้ น
ขึน
้ มา”

“เอ๋...” หนิงซไี ด ้ฟั งรู ้สก

ึ ประหลาดใจ “แม ้แต่เข่อเอ๋อร์และหรงก
วงก็รู ้เหรอคะ?”

“ใช”่ ลูถ ี วพยักหน ้า เขาไม่ได ้พูดเรือ

่ งิ เซย ่ งความขัดแย ้งใน
ชว่ งแรกของสกุลจวง เลีย
่ งไม่ให ้เธอเป็ นกังวล “ดังนั น
้ เรือ
่ งทีเ่ ธอฟื้ นขึน
้ มา
ยังต ้องปิ ดเป็ นความลับกับคนภายนอก แต่สําหรับสกุลจวง จะต ้องบอก
พวกเขา ฉั นให ้จิงหลีไ่ ปแจ ้งข่าวแล ้ว”

“อือๆ สมควรแล ้วค่ะ!” หนิงซรี บ

ี พยักหน ้า

เดิมทีหนิงซรี อให ้ลูถ ี วพูดต่อ กลับพบว่าลูถ

่ งิ เซย ี วไม่ได ้เอ่ย
่ งิ เซย
ปากอีก เธอจึงพิจารณาการใชถ้ ้อยคําแล ้วซก
ั ถามอีกครัง้ “ก่อนหน ้านีไ
้ ด้
ยินจิงหลีแ ี วเป่ าบอกว่า ชว่ งนีค
่ ละเสย ้ ณ
ุ พ่อคุณสุขภาพไม่คอ
่ ยดี?”

ลูถ ี วเงียบไปครูห
่ งิ เซย ่ นึง่ จากนั น
้ พยักหน ้า “สถานการณ์ไม่คอ
่ ยดี
ตอนนีอ ั ยาฝื นประคองไว ้ เธอชว่ ยเสย
้ าศย ี วเป่ า พ่อแม่ฉันซาบซงึ้ ใจมาก
ึ ผิดกับเธอมาตลอด”
และรู ้สก

นอกจากนี้ ลูถ ี วก็ไม่ได ้พูดอะไรเพิม

่ งิ เซย ่ อีก
 ตอนทีท
่ งั ้ สองคนเดินมาถึงหน ้าประตู ได ้เจอกับลูจ
่ งิ หลีท
่ ล
ี่ งจาก
รถกําลังเดินมาทีล
่ านหน ้าบ ้าน

ลูจ
่ งิ หลีเ่ ห็นทัง้ สองคน รีบวิง่ กระหืดกระหอบเข ้ามา “พี่ ผมแจ ้ง
ข่าวกับสกุลจวงแล ้ว พ่อกับแม่ก็รู ้เรือ
่ งแล ้ว!”

ลูจ
่ งิ หลีพ
่ ด ี วบหนึง่ เอ่ยปากด ้วยสห
ู จบ มองหนิงซแ ี น ้าลังเล “คือ
พ่อบอกว่า...อยากเจอหน ้าพีส
่ ะใภ ้...แม่ก็ด ้วย...บอกว่ามีของจะให ้พีส
่ ะใภ ้
...”

ตอนที่ 1799 ไว ้ชวี ต

ิ น ้อยๆ ของฉั นด ้วยเถอะ
ลูถ ี วมุน
่ งิ เซย ี อ
่ หัวคิว้ กําลังจะปฏิเสธ หนิงซท ี่ ยูอ
่ ก
ี ด ้านห ้ามเขาไว ้
เอ่ยปากพูด “พวกเขาเป็ นพ่อแม่คณ ่ ี ศาจกินคน แค่เจอหน ้ากัน
ุ ไม่ใชป
เท่านั น
้ ไม่มอ
ี ะไรต ้องเป็ นห่วง”

ตอนนีเ้ ธอกับลูถ ี วมีความสม

่ งิ เซย ั พันธ์แบบนีแ
้ ล ้ว เรือ
่ งบางอย่าง
จะหลบเลีย
่ งตลอดไปไม่ได ้

ลูจ
่ งิ หลีอ
่ ยูอ ี ด ้านพยักหน ้าไม่หยุด “ใชๆ่ ! พีส
่ ก ่ ะใภ ้ ตอนนีพ
้ อ
่ แม่
ฉั นดีขน
ึ้ มากแล ้ว พวกท่านขอบใจเธอมาก พ่อฉั นปฏิเสธคุณหนูไฮโซที่
ั พันธ์ด ้วยไปทัง้ หมด ยังมีแม่ฉัน หนึง่ ปี ทผ
เข ้ามาขอสานสม ี่ า่ นมา เพือ
่ ขอ
พรให ้กับพีส
่ ะใภ ้ ท่านเดินเข ้าออกวัดทั่วประเทศจนพืน ึ หมดแล ้ว!
้ สก

ิ ะ เรือ
เธอคงยังไม่รู ้สน ่ งทีก
่ วนจือ
่ เหยาแอบทําลับหลังถูกพีช
่ ายฉั น
ื รู ้และนํ าออกมาแฉต่อหน ้าพ่อแม่ ทัง้ เรือ
สบ ่ งทีซ
่ อ ั ยกรรม และ
ู โี่ ม่ทําศล
เรือ
่ งทีพ
่ อ ี วเป่ าในวันดูตวั ล ้วนเป็ นแผนชวั่ ของสกุลกวน
่ ครัววางยาเสย
่ วกเขาพูดคุยกันเป็ นการสว่ นตัวยังพูดว่า หลังจากแต่งเข ้า
กระทั่งตอนทีพ
มาแล ้วเรือ
่ งแรกก็คอ ี วเป่ า!
ื ต ้องลอบทําร ้ายเสย

จริงส ิ ยังมีตอนทีเ่ สย
ี วเป่ าเจออันตราย กวนจือ
่ เหยาจะต ้องเป็ น
ี วเป่ าถูกคนพวกนั น
เพราะเห็นแก่ตวั เลยจงใจปล่อยมือให ้เสย ้ จับไป
แน่นอน!

พ่อแม่ฉันสํานึกผิดแล ้ว รู ้ว่าตัวเองมองคนผิดไป พ่อฉั นเสย

ี ใจที่
ื่ พีช
ตอนแรกไม่เชอ ่ ายฉั น แม่ฉันก็เอาแต่ตําหนิตวั เองทีเ่ ข ้าใจพีส
่ ะใภ ้ผิด

เมือ
่ กีฉ
้ ั นไปบอกพวกเขาว่าเธอฟื้ นแล ้ว พ่อฉั นเดิมทีนอนไม่ไหว
ติงอยูบ
่ นเตียง แต่พอได ้ยินว่าเธอฟื้ น เขาก็ลก
ุ ขึน
้ นั่ งทันที ร ้องโวยวายจะ
มาดูเธอ แม่ฉันก็ยอ
ื้ ยุดฉุดกระชากจะตามฉั นมาด ้วยให ้ได ้...”

หนิงซไี ด ้ยินคําพูดของลูจ
่ งิ หลีไ่ ม่รู ้จะหัวเราะหรือร ้องไห ้ดี มีใคร
พูดถึงพ่อแม่ตวั เองแบบนีบ
้ ้าง?

“พีส ื่ ฉั นนะ ฉั นไม่แกล ้งเธอแน่นอน เจอได ้จริงๆ!” ลูจ

่ ะใภ ้ เชอ ่ งิ ห
ี น ้าขึงขัง
ลีเ่ อ่ยปากด ้วยสห

หนิงซไี ด ้ยินก็หรีด
่ วงตาทัง้ สองลง “ยังกล ้าบอกไม่แกล ้งฉั นอีก
เหรอ? ทําไมนายถึงไม่บอกฉั นก่อนว่าฉั นแต่งงานกับพีน
่ ายแล ้ว?”

“เอ่อ...” ลูจ
่ งิ หลีไ่ ด ้ฟั งก็ทําหน ้าเอ๋อ “จริงด ้วย เธอยังไม่รู ้...แต่วา่
...เรือ
่ งนีจ
้ ะโทษฉั นไม่ได ้นะ! ฉั นลืมคิดเรือ
่ งนีไ
้ ปเลยจริงๆ! เธอเป็ นพีส
่ ะใภ ้
ิ แล ้ว ไม่ได ้คิดถึงเรือ
ฉั นมาปี กว่าแล ้ว ฉั นชน ่ งนีเ้ ลยจริงๆ...”
 ลูจ
่ งิ หลีพ
่ ด
ู จบมองทัง้ สองคนอย่างระวังแวบหนึง่ “ทําไม ? เกิด
เรือ
่ งอะไรขึน
้ เหรอ?”

ี ค่นเสย
หนิงซแ ี งหึ “ฉั นเพิง่ จะพาพีช
่ ายคุณไปดูทะเลดอกไม ้สุดโร
แมนติกด ้านหลัง ยังทุม
่ พลังความคิดทัง้ หมดเตรียมคําพูดสารภาพรักชุด
ใหญ่ เพือ
่ ขอพีช
่ ายคุณแต่งงาน สุดท ้ายพีช
่ ายคุณบอกฉั นว่า ขอโทษด ้วย
แต่งไม่ได ้ เพราะเขาแต่งงานแล ้ว! นายรู ้ไหมว่าตอนนั น ึ ตกตะลึง
้ ฉั นรู ้สก
งงงวยยังไงบ ้าง?”

ลูจ
่ งิ หลีเ่ อ่ยปากอย่างไม่มท
ี างเลือก “งัน ึ ทีฉ
้ เธอรู ้ความรู ้สก ่ ั นถูก
พวกเธอโชว์สวีทจนเจ็บปวดปางตายตอนนีไ
้ หม? ขอร ้องล่ะไว ้ชวี ต
ิ น ้อยๆ
ของฉั นนีด
้ ้วยเถอะ!”

ิ ณ
“จริงสค ุ ชายจอมทึม
่ นายรีบบอกฉั นมา ตอนนั น
้ เกิดเรือ
่ งอะไร
ขึน
้ ทําไมพีน
่ ายถึงขอฉั นแต่งงาน ?” ไม่อาจได ้รายละเอียดจากปากลูถ
่ งิ
ี ว หนิงซรี บ
เซย ี จับลูจ
่ งิ หลีม
่ าเค ้นถาม

อีกด ้านลูถ ี วมองไปทีล

่ งิ เซย ่ จ
ู่ งิ หลี่ จากนั น
้ กระแอมออกมาทีหนึง่

ลูจ ่ ลับไม่ได ้สงั เกตสห

่ งิ หลีก ี น ้าของพีช
่ าย รีบขายเขาหมดเปลือก
“พีส ิ ะ ตอนนั น
่ ะใภ ้ยังไม่รู ้สน ้ ทุกคนต่างคิดว่าพีจ
่ ะต ้องไม่ฟื้นขึน
้ มาแล ้ว
สกุลจวงยังบอกพีช
่ ายฉั นให ้เขาไม่ต ้องรอแล ้ว พวกเขาจะดูแลเธอไปทัง้
ชวี ต
ิ เอง

สุดท ้าย พีฉ

่ ั นก็ล ้วงแหวนออกมาอย่างเท่ คุกเข่าทีข
่ ้างเตียงขอ
เธอแต่งงาน ตอนนั น
้ คนสกุลจวง พ่อแม่ฉัน ยังมีผู ้จัดการของเธอก็อยูก
่ น
ั
หมด พีฉ ั ย์สาบาน ขอเธอแต่งงานต่อหน ้าสก
่ ั นพูดคําสต ั ขีพยานทัง้ หมด
และสวมแหวนให ้เธอ แม ้แต่ทะเบียนสมรสยังสงั่ ให ้คนจัดการไว ้ก่อน
เรียบร ้อยแล ้ว...”
 ึ ว่าเธอหนาว
ตอนที่ 1800 แม่รู ้สก
ี ฟ
หนิงซท ี่ ั งด ้วยใบหน ้าเปื้ อนยิม
้ มาตลอด พอฟั งมาถึงตอนสุดท ้าย
ดวงตากลับมีนํ้าตาคลอ

“เฮ ้ พีส
่ ะใภ ้ทําไมถึงร ้องไห ้ล่ะ! ฉั นพูดผิดตรงไหนหรือเปล่า ?” ลู่
จิงหลีท
่ เี่ ดิมทีพด ื่ มืน
ู อย่างชน ่ เห็นแบบนีพ
้ ลันร ้อนใจ

ลูถ ี วก็หน ้าเปลีย

่ งิ เซย ่ นส ี “เป็ นอะไร?”

“ไม่มอ ี า่ ยหน ้า
ี ะไร” หนิงซส

เธอแค่...พอคิดว่าลูถ ี วต ้องทําเรือ
่ งิ เซย ่ งทีเ่ ดิมทีควรเป็ นคนสอง
คนทําร่วมกันเพียงลําพัง ในใจก็เจ็บปวดจนพูดไม่ออก

......

ทัง้ สามคนปรึกษากัน สุดท ้ายก็กําหนดงานพบปะสงั สรรค์เป็ นคืน

นี้

หลังจากลูจ ่ ากไป สงิ่ แรกทีห

่ งิ หลีจ ี ําคือไปหาเสย
่ นิงซท ี วเป่ าขอดู
ทะเบียนสมรส

เจ ้าตัวน ้อยจ ้องหนิงซไี ม่ยอมหลับตา ไม่ได ้นอนทัง้ คืน กระทั่ง

้ งหลับไป
ตอนเชาถึ

ี บ
หนิงซจ ู ใบหน ้าหลับพริม
้ ของเจ ้าตัวน ้อย จากนั น
้ ถามลูถ ี ว
่ งิ เซย
ี งเบา “อยูท
เสย ่ ไี่ หนคะ?”
 ลูถ ี วยกหัวลูกชายขึน
่ งิ เซย ้ เล็กน ้อย จากนั น ี ดงจาก
้ คลําหาสมุดสแ
ใต ้หมอนออกมาสองเล่ม

ี วเป่ ามุน
เสย ึ ได ้ถึงกลิน
่ หัวคิว้ แต่คงเพราะรู ้สก ่ อายคุ ้นเคยของแม่
กระแซะไปทีห
่ ลังมือของแม่นอนหลับตาพริม
้

หนิงซเี ปิ ดสมุดทะเบียนสมรสออกอย่างระวัง พลิกดูซํ้าไปมา

ี งจิ๊ จ๊ะไปด ้วย “เอ๋ นีค
หลายรอบ ดูไปพลางทําเสย ่ องปลอมนะคะ?”
่ งไม่ใชข

ี น ้าลูถ
สห ี วพลันมืดคลํ้า “ของจริง”
่ งิ เซย

ี องอย่างประหลาดใจอยูเ่ ป็ นนาน รู ้สก

หนิงซม ึ อัศจรรย์ทต
ี่ วั เองเพิง่
ฟื้ นขึน ี แล ้ว
้ มาก็แต่งงานเสย

ภาพคูเ่ ป็ นภาพสติ๊ กเกอร์ตอนทีเ่ ธอกับลูถ ี วออกไปนั ดเดทกัน

่ งิ เซย
็ ก็เป็ นของตัวเธอเองจริงๆ...
เอกสารเขามีวธิ เี อามาได ้ ลายเซน

“เธอแน่ใจนะว่าจะไปหาพวกเขา?” อีกด ้าน ลูถ ี วยังคงขมวด

่ งิ เซย
คิว้ ถามอีกครัง้

ี ิ ดสมุดทะเบียนสมรสในมือ มองชายหนุ่มตรงหน ้าเอ่ยปาก

หนิงซป
ี น ้าจริงจัง “ลูถ
ด ้วยสห ี ว ทีผ
่ งิ เซย ่ า่ นมา คุณมักบอกกับฉั น ให ้คุณเป็ นคน
จัดการทุกอย่างเอง แต่ตอนนี้ เราเป็ นสามีภรรยากัน ไม่วา่ ปั ญหาอะไร เรา
ิ หน ้าไปด ้วยกัน”
ก็ควรจะเผชญ

ี น ้าของชายหนุ่มผ่อน
แค่คําว่าเราเป็ นสามีภรรยากันก็ทําให ้สห
คลายลงในทันใด...
 ......

ตอนกลางคืน

หนิงซ ี ลูถ ี ว พาเสย

่ งิ เซย ี วเป่ า สามคนพ่อแม่ลก
ู กลับไปคฤหาสน์
โบราณด ้วยกัน

เพิง่ มาถึงหน ้าประตูก็เห็นคฤหาสน์โบราณและลานหน ้าบ ้านจัด

เปลีย ้ ้ามา
่ นใหม่ทงั ้ หมด รถเพิง่ จะจอดสนิท เหล่าพ่อบ ้านเด็กรับใชเข
ื่ มืน
ต ้อนรับอย่างชน ่ เอ่ยปากเรียกอย่างพร ้อมเพรียงว่า “คุณชายใหญ่
คุณชายน ้อย นายหญิงใหญ่!”

แค่ทา่ ทีของคนรับใชก็้ รู ้ได ้ว่าจะต ้องเป็ นการสงั่ การจากนายผู ้เฒ่า

ทัง้ สอง จากสงิ่ ทีไ่ ด ้เห็นบอกได ้ว่า ท่าทีของคนรับใชเป็
้ นสงิ่ ทีบ
่ ง่ บอกถึง
ท่าทีของสองผู ้เฒ่าได ้แล ้ว

ไม่นาน ก็มท
ี า่ นผู ้หญิงงามสง่าคนหนึง่ เดินออกมาจากในบ ้าน นั่ น
ก็คอ
ื เหยียนหรูอ ี้

เหยียนหรูอเี้ ห็นหนิงซ ี เริม

่ จากนิง่ อึง้ แล ้วดวงตาก็แดงกํา่ จากนั น
้
ี ย่างตืน
ก ้าวเท ้าเข ้าไปต ้อนรับ จูงมือหนิงซอ ี่ วซม
่ เต ้น “เสย ี าแล ้ว! ทําไมใส ่
ิ้ แบบนี?้ หนาวหรือเปล่า? ถิงเซย
มาน ้อยชน ี ว ทําไมไม่ให ้ภรรยาใสเ่ พิม
่ อีก
หน่อย ปลายฤดูใบไม ้ผลิ อากาศก็ยังเย็นอยูน
่ ะ!”

ลูถ ี วได ้ฟั งก็เห็นด ้วย จึงเพิม

่ งิ เซย ื้ คลุมอีกตัวของตัวเองคลุม
่ เสอ
ลงบนบ่าทีส ื้ มาอย่างมิดชด
่ วมเสอ ิ แล ้วของหนิงซ ี
 ลูจ
่ งิ หลีท
่ อ ่ ้านหลังสา่ ยหน ้าถอนหายใจ “มีความหนาวชนิดหนึง่
ี่ ยูด
ึ ว่าเธอหนาว‟ !”
เรียกว่า „แม่รู ้สก

เหยียนหรูอพ ้
ี้ ลันใชแววตาตํ าหนิลก
ู ชายคนเล็ก “ตอนนีพ
้ ส
ี่ ะใภ ้แก
ร่างกายยังอ่อนแอ ฉั นบอกแล ้วว่าฉั นไปเองก็ได ้ แกกลับไม่ให ้ฉั นไป! ถ ้า
ร่างกายไม่ไหวขึน
้ มาใครจะรับผิดชอบ?”

“...” ลูจ
่ งิ หลีท
่ อ
ี่ ยูเ่ ฉยๆ ก็ถก
ู ด่าทําหน ้าตะลึงงัน

ในบ ้านนีไ
้ ม่เหลือทีย
่ น
ื ให ้คนโสดอีกแล ้ว!

ี่ วซ ี มา รีบเข ้ามาดืม
“เสย ่ ซุปไก่อบอุน
่ ร่างกาย แม่เป็ นคนเข ้าครัว
ตุน ้
๋ ให ้กับมือ ใชไฟอ่
อนตุน ่ ลายชวั่ โมง!” เหยียนหรูอค
๋ อยูห ี้ ล ้องแขนหนิงซ ี
อย่างเป็ นกันเองพาเธอเข ้ามาในบ ้าน แม ้แต่ลก
ู ชายทัง้ สองของตัวเองก็ลม
ื
ิ้
ไปจนสน

ี วเป่ าทีฝ
มีเพียงเสย ี วเป่ า
่ ื นจําได ้บ ้าง เหยียนหรูอเี้ รียกคําหนึง่ “เสย
ก็รบ
ี เข ้ามานะ!”