Professional Documents
Culture Documents
"ครับคุณลุง"
"ครับ คุณพ่อ"
เหตุการณ์ในวัยเด็กของผม วันที่ผมสูญเสียทุกอย่างและไม่
สามารถปฏิเสธความช่วยเหลือจากคนตรงหน้ าได้ วันในตอนนันเพี ้ ยง 7
ขวบ ผมต้ องมารับรู้อะไรที่มากเกินความเข้ าใจของเด็กคนหนึง่ ทําไมคน
ชุดดํากลุม่ นันต้
้ องซ่อมพ่อผม ทําไมแม่เหยียดยิ ้มตวาดกร้ าวเสียงดังใส่
นาทีที่เสียงคล้ ายประทัดดังขึ ้น ผมตกใจกลัวลนลานแล้ วคุณลุงคุ้นหน้ าคน
นี ้ก็กรูเข้ ามาช่วย ในขณะที่คนกลุม่ แรกวิ่งหนีออกไป แม่เหลือบมองผม
"แกมันเหมือนพ่อ อยู่นี่แหละฉันเกลียดพ่อแก...และก็เกลียดพ่อแกด้ วย"
ไม่!! ไหนแม่เคยบอกรักผมที่สดุ ...ทําไมแม่ต้องพูดกับผมอย่างนันด้้ วย
หรัญญ์
"เธอยอมเองหรื อพวกมึงบังคับ"
"งันเลย"
้
"พี่เอาหน่อยไหม”
"ไม่ มึงต่อกันเลย"
หรัญญ์
"พี่เอาหน่อยไหม”
"ไม่ มึงต่อกันเลย"
มันถามผมครับ แต่สภาพมันนี ้เสี ้ยนจนคุมเสียงไว้ ไม่อยู่
แล้ ว พอเห็นรูว่างก็อยากจัดต่อทันทีแต่ยงั มีกะใจถามผมก่อน ธรรมดาของ
ผู้ชายแบบเราๆ ทํางานตากเหงื่อตัวเหม็นคลุ้งทังวั้ น แถมไม่มีเวลาแน่นอน
ด้ วยสาวๆ ที่ไหนเค้ าจะมองครับ...เรามันแค่แกงค์เงินกู้หน้ าโหด ไม่ได้ หล่อ
เนี๊ยบสมบูรณ์แบบเหมือนใครที่ไหน ได้ มาเจออาหารเลิศรสแบบนี ้ก็บญ ุ
ปากแล้ วล่ะ
"เดี๋ยว!! นาย"
"เงินฉันก็จ่ายแล้ ว ถ้ าอย่างนันคื
้ นนี ้...เราไป
สนุกกันดีกว่า"
"ห๊ ะ!!"
"ไม่ซ!ิ ! อย่าพูดอย่างนัน"
้
"ผมไม่อยากเอาเปรี ยบคุณ"
"อยากก็ตามมา"
"นี่คณ
ุ !! รู้ตวั หรื อเปล่าว่ากําลังทําอะไร"
"คุณ!!"
"ทําไมค่ะ จะเฆี่ยนจะตี จะซาดิสขนาดไหนก็ได้ ...ตื่นเต้ น
ดี"
"นันซิ
้ ทําไม?"
"ออ.. ครับ"
"ไม่มีนะครับ"
"ครับ"
เสียงหวานเอ่ยถามในขณะที่มือหยิบเลือกผักผลไม้ ไปเรื่ อย
สีหน้ าตอนนี ้ของคุณหนูเนตรดาวดูสงบนิ่ง ใช่ความคิดอยู่กบั สิ่งที่คณ ุ ธีร์
ชอบ เธอเดินเลือกของสดหลายอย่างเพื่อนําไปประกอบอาหาร ท่าที
คล่องแคล่วบ่งบอกว่าเธอคุ้นชินกับของพวกนี ้อย่างดี แถมเมนูที่เธอคิดจะ
ทําใช้ ของแปลกๆ หลายอย่าง ทังเนื
้ ้อ ทังชี
้ ส อะไรที่ผมไม่ร้ ูจกั แม้ เธอจะ
ถามความคิดเห็น...ผมก็คงช่วยตอบไม่ได้
"Wow!! Congratulation"
(หรอ,ดีใจด้ วยนะ)
ประโยคสนทนาที่เธอพูดกับทําเอาผมกระดิกหูแปลตาม
แทบไม่ทนั สําเนียงเป๊ ะแบบสาวนักเรี ยนนอก...ฟั งรู้เรื่ องบ้ างไม่ร้ ูเรื่ องบ้ าง
แต่ผมก็ต้องเก็บข้ อมูลพวกนี ้ไว้
คุยเล่นไม่นานเพื่อนเธอก็แยกตัวออกไปเหลือผมกับเธอแค่
สองคน เสียงนิ่งเรี ยบในตอนแรกเปลี่ยนไปเป็ นเริ งสดใสอารมณ์ดี ใบหน้ า
ยิ ้มสดใสกว่าทุกวัน เธอคุยเล่นหยอกล้ อเหมือนผมเป็ นเพื่อนเป็ นพี่...ไม่ใช่
บอดี ้การ์ ดหน้ าโหดแบบตอนนี ้
"เมื่อยยังค่ะ เดินตามตังนานแล้
้ วจะไปหาที่นงั่ รอก็ได้ นะ
คะ"
เสียงใสอารมณ์ดีที่เธอสื่อออกมาทําเอาคนรอบกายผมมอง
เธอเป็ นตาเดียว ความมีเสน่ห์แบบไม่ได้ ปรุงแต่งสะท้ อนออกมาจากด้ าน
ใน ทําให้ เธอยิ่งน่ามองกว่าใครหลายคน แก้ วนํ ้าสีแดงสวยถูกยื่นส่งมาใส่
มือผม ลองนึกสภาพผู้ชายผมยาวละคอ รวบครึ่งหัวไว้ เพียงไม่ให้ ปกหน้ า
หนวดเคราครึม้ บล็อกหน้ าดุ สวมใส่เสื ้อผ้ าโทนดํามีสทู ทางการทับ ถือแก้ ว
นํ ้าสีแดงสดใสพร้ อมสาวสวยข้ างกาย...สภาพผมตอนนี ้เป็ นเป้าสายตา
สุดๆ ใครเห็นก็อดอมยิ ้มไม่ได้ เพราะมันไม่ได้ เข้ ากันเลยซักนิด
"นํ ้าอะไรครับ"
"สตรอเบอร์ รี่โซดาค่ะ"
RRrrrrrrrrrrrring!!
"มีไร"
"ดูหน่อยคงไม่เป็ นไรมัง"้
มือกดเปลี่ยนเองอัตโนมัติ ร่างหญิงสาวเปลือยกายปล่อย
ละอองนํ ้าไหลชโลมทัว่ ร่าง มือคลึงเค้ นสองก้ อนเด้ งเร้ าอารมณ์ ลูบลงเล่น
ส่วนสงวนตัวเองจนหน้ าเกร็งเสียว ผมกดซูมเพื่อดูเธอชัดๆ เสียงอื ้อกลันไม่ ้
ยอมปล่อยให้ เล็ดลอดออกมาตัดกับเสียงแจ๊ ะๆ จากที่ปลายนิ ้วสอดเข้ า
ออกไม่หยุด "คุณธีร์... คุณธีร์" กระเส่าเสียงครางเรี ยกชื่อคนที่คคู่ วร ทํา
อารมณ์ที่กลัดมันในตอนแรกวูบดับลงทันที
"โถ่เว้ ย!!" สบถเสียงถอนหายใจอย่างหัวเสีย ตอนนี ้สิ่งที่ผม
ต้ องการคือการปลดปล่อย มันอึดอัดอย่างบอกไม่ถกู พาตัวเองออกมา
สถานบันเทิงแห่งหนึง่ ผู้คนพลุกพล่านระรานตาไปหมด โชว์โป๊ เปลือยเต้ น
เร้ ายัว่ ประสาทอยู่บนเวที แสงสีค้ นุ เคยวูบไหวทัว่ ร้ าน แอลกอฮอร์ ฤทธิ์แรง
ยกมาเสิร์ฟแก้ วแล้ วแก้ วเล่า แม้ สวยน้ อยอรชรจะเอาใจบีบนวดอยู่ใกล้ ผม
แต่เธอไม่สามารถดึงสมองส่วนความจําของผมไป ภาพที่เห็นยังติดตา
จนถึงตอนนี ้แม้ แต่แอลกอฮอร์ ยงั ลบล้ างไม่ได้ ...ผมกําลังเป็ นอะไร
Continued
"พี่คะ่ รับเพิ่มอีกแก้ วไหมค่ะ เดี๋ยวหนูสงั่ ให้ "
"..."
"หรื ออยากขึ ้นไปพักผ่อนบนห้ องก็ได้ นะคะ หนูจดั การให้
ได้ "
"ได้ ค่ะ"
"โทษครับ"
"เดี๋ยว!!"
สาวร่างบางตัวเล็กกะทัดรัดคว้ าแขนผมไม่ยอมปล่อย เธอ
หมุนตัวดันร่างผมจนชิดกําแพงหนา แววตาฉํ่าวาวหลอกตาผ่านคอนเทค
เลนส์สวยไล่สะกดผม สองมือเธอกองอยู่แนบอกแกร่ง ลากขึ ้นเกลี่ยนิ ้วไล่
เส้ นผมปกหน้ าให้ เข้ าที่ ทุกจังหวะที่นิ ้วเรี ยวลากผ่านตราตรึงจนผมรู้สกึ
ตามสัมผัสนันไปด้
้ วย เพียงแต่คนในจินตนาการที่มองเห็นไม่ใช่เธอสาว
แปลกหน้ า...แต่เป็ นคุณหนูเนตรดาว
...ทําไมผมรู้สกึ แปลกอีกแล้ ว
ความกักขฬะอยากใคร่ทําผมลืมทุกอย่าง กระหนํ่าร่างแท่ง
สวนเข้ าออกจนร่างบางตรงหน้ าดีดดิ ้นร้ องเสียงหลง จังหวะเคลื่อนตัวถี่ปัก
เข้ าที่เดิมซํ ้าๆ ทําเธอหวีดเสียว
"เบาหน่อย...ฉันเจ็บ" ประโยคสองจากกลีบปากสวยทําผม
ยิ ้ม ใช่!! นี่แหละที่ผมต้ องการ อยากท้ าทายผู้ชายดีนกั มันต้ องเจออย่างนี ้
"กระจอก"
2
"เฮีย วันนี ้ไม่ออกไปไหนหรอ"
วงการธุรกิจเงินกู้ในประเทศเรา ไม่ใช่แค่รวยเงินเหลือเกิน
เหลือใช้ จะทําได้ นะครับ ต้ องมีบารมีมากพอลูกน้ องล้ อมหน้ าล้ อมหลังด้ วย
ถ้ าถามว่าเงินดีจริ งไหม...ไม่จริ งหรอกครับ? ที่ร้ ูๆ กันตามข่าวนัน่ ไม่จริ ง
เลย พอผมหันมาจับอาชีพนี ้เต็มตัวผมถึงได้ ร้ ูว่าเสี่ยเมตตามากขนาดไหน
ธุรกิจของเราไม่ใช่สีเทาเลยสักนิด อยากรู้ไหมครับว่ามันเป็ นอย่างไง...ผม
จะเล่าให้ ฟัง
การเดินทางของเงินก้ อนหนึง่
"คนนี ้หรอ...ที่เฮียหาอยู่นะ"
"เธอไม่ใช่เนตรดาว บวรทรัพย์"
"หาอะไรอีกไหมเฮีย"
"ไม่ต้องแล้ ว มึงจะไปไหนก็ไปเหอะ"
Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrring
"พี่หรัญญ์ งานปาร์ ตี ้วันนี ้เรี ยบร้ อยดีไหม"
"ครับ ผมเตรี ยมทุกอย่างที่คณ
ุ เตวิณสัง่ ไว้ เรี ยบร้ อยแล้ ว
ครับ"
"งันเดี
้ ๋ยวพี่เข้ ามาหาผมที่ออฟฟิ ตหน่อย"
ตังแต่
้ ติดกล้ องวงจรปิ ดท่าทีคณ ุ ธีร์กบั คุณเนตรดาวก็
เปลี่ยนไป ทังคู
้ ด่ เู ข้ ากันได้ ดีจนผมนึกว่าทังคู
้ เ่ สพสมกันแล้ ว อยู่ในช่วงข้ าว
ใหม่ปลามันยังไม่หมดโปรประมาณนัน้ คุณธีร์ไม่ใช่คนโง่คงผิดสังเกตจึง
ให้ ผมตามสืบ...ถ้ าอย่างนัน้ ในงานปาร์ ตี ้วันนี ้ต้ องมีอะไรสนุกๆ แน่
ภาพทังสองโผล่
้ เข้ ากอดจูบกันทําให้ ผมชาวูบทัว่ ร่าง ใจดํา
ดิ่งลงตํ่าพยายามแสร้ งหนีไม่มองภาพนัน้ จนเสียงหวานหูครางระทวย
เรี ยกร้ องความสนใจ ชุดเดรสดําถกโชว์เรี ยวขาสวย ผ้ าพลิ ้วถูกรวบกอง
เหนือเอว ซ้ ายขวาถูกขนาบด้ วยหญิงสาวไล่ซุกไซ้ เธอจากปลายเท้ าไล่ขึ ้น
สูงจนถึงเนินเนื ้อซอกขา ภาพความสวยงามตรงหน้ าบวกกับเสียงคราง
กระเส่าสร้ างภาพติดตามให้ ผมยิ่งจํา ความกระหายในร่างตีรวนไปหมด
แต่ผมไม่อาจละสายตาจากจุดนันได้ ้
ทุกครัง้ ที่คณ
ุ ธีร์ประกบปากปิ ดคลึง ดูดกลืนเสียงกระเส่าลง
คอ ผมรับรู้ได้ ว่าเค้ ากําลังตกอยู่ในห้ วงความรัก เรื่ องน่ายินดีแบบนี ้ควรจะ
ดีใจซิ!! แต่ทําไมมันร้ อนรนเหมือนคนอิจฉา จ้ องเก็บทุกรายละเอียดจน
เสียงสูงหวีดเสียว ดิ ้นตัวเสียดสีแม้ ร่างถูกวงแขนพันธนาการไว้
"กลับคอนโดเลยครับ"
"ครับ"
Continued
"นัง่ ด้ วย" เสียงไม่ค้ นุ หูพดู ห้ วนๆ แล้ วทิ ้งตัวลงข้ างผม
สถานที่เงียบเหมาะแก่การคลายเครี ยดคงไม่พ้นโรงแรมชัน้
ดีที่ไหนสักแห่ง เราคลอเคลียดื่มกินกันจนเมาได้ ที่ ร่างบางขอแยกตัวไป
อาบนํ ้าเหลือเพียงผมกับความมึนตึงในสมอง แม้ หลายอย่างรอบตัวดู
แปลกตาแต่ผมกลับคุ้นหน้ าเธอคนนี ้ "เนตรดาว บวรทรัพย์" เอกสารใน
กระเป๋ าถือเธอบอกผมแบบนัน้
"อาบนํ ้าก่อนไหมคุณ"
"เบาๆ ซิคณ
ุ !! นันมั
้ นเหล้ านะ ไม่ใช่นํ ้า"
"ผมก็ไม่ได้ น้อยไปกว่าคุณหรอก"
"ผมเบื่อคุณแล้ ว ดูสภาพคุณซิ...มีอะไรดีบ้าง"
"ยัยบ้ านี่!!"
"อ๊ ะ!! อ๊ ะ!! อืม.. ทําฉันซิ.. ใส่เข้ ามาเลย ทําซิ!! ฉันต้ องการ
นาย"
มือหนึง่ เปิ ดกลีบออกกว้ างโชว์สีชมพูหวาน กลีบในแดงเด่น
สดใส อีกมือคลึงเขี่ยเล่นเสียว ปากครางขอตามอารมณ์อยาก ผมยอมรับ
เลย...ถ้ าหลุดไปได้ พ่อจะจับอัดสุดแรงแบบไม่ต้องร้ องขอ คอยดู!!
"มีดีแค่นี ้เองหรอ"
"พอแล้ ว...เอาออกไป"
"นาย!! ปล่อย!!"
"โวยวายอะไรแต่เช้ าคุณ"
@เนตรดาว
Read 22.48 / Send you a photo
Read 22.48 / อยู่ไหน
ผมฉลาดพอจะเก็บภาพตอนที่เรานอนเปลือยกายกอดกัน
บนเตียงไว้ ดเู ล่น เผื่อวันไหนเธอมึนเบลอลืมไปว่าเคยรู้จกั กัน ผมจะได้ สง่
ให้ เธอดู ไม่น่าเชื่อว่ามุกนี ้จะได้ ใช้ จริ งๆ ถ้ าต้ องเลือกระหว่างตัวเธอกับเงิน
ของเธอ ผมอาจจะเลือกเงินก็ได้ ...ก็อย่างที่บอก ตัวได้ บอ่ ยแล้ ว(ได้ บอ่ ยๆ ก็
เบื่อ)
"ต้ องการอะไรก็ว่ามา"
"ใจเย็นซิคณ
ุ ผมไม่รีบ...คุณรี บหรอ"
"ไม่ต้องทําหน้ าสมเพชฉันแบบนันหรอก...ฉั
้ นไม่ได้ ร้ ูสกึ
อะไรสักหน่อย เจ็บแค่นี ้ยังไม่เท่าที่นายทําร้ ายร่างกายฉันเลย" เธอ
พยายามเค้ นเสียงเปลี่ยนเรื่ อง หน้ าเรี ยบตึงฝื นยิ ้มกว้ าง เธอทําเหมือนผม
เป็ นเด็กน้ อยหลอกง่ายไร้ ประสบการณ์ ในขณะที่ความจริ งอายุผมปานนี ้
แล้ ว...ผ่านอะไรมามากมายนัก
"อย่างยัยนัน้ มีอะไรดีกว่าฉันตรงไหน"
พูดวนไปวนมาเราก็จบที่ทะเลาะกันอีกจนได้ ผมล่ะเกลียด
เสียงเย้ ยเหยียด แววตามัน่ ใจตัวเองนันเหลื ้ อเกิน ถ้ าให้ นบั ข้ อดีระหว่าง
สองคนนี ้ แน่นอนคนที่ดีกว่าในสายตาผมคือคุณไอลีนอยู่แล้ ว เธอน่ารัก
ช่างเอาอกเอาใจ ทํางานก็เก่งขยันขันแข็ง เป็ นที่รักของคนในแผนก แถม
เรื่ องปรนนิบตั ิดแู ลคุณธีร์ก็ทําได้ ไม่ขาดตกบกพร่อง แม้ เธอจะถูกส่งมา
บรรณาการในฐานะนางบําเรอ แต่เธอก็เรี ยนรู้จะอยู่กบั มันอย่างมีความสุข
"ปากดี!!" วิธีเดียวที่จะหยุดคําดูแคลนนันได้
้ คือสวมร่าง
ซาดิสต์แล้ วเปลี่ยนจากบอดี ้การ์ ดกลายเป็ นคูข่ าเธอซะ ประกบปากบดจูบ
ทําโทษคนปากดีจนหนําใจ สองแขนบางไร้ เรี่ ยวแรงดีดดิ ้นทุบอกผมรัว
อาการขัดขืนไม่เต็มใจปล่อยออกมาต่อเนื่อง เธอดีดดิ ้นลุกหนีจนเกมส์
สนุกอย่างเคยๆ กลายเป็ นการข่มขืนเข้ าไปทุกที
"งันกี
้ ่ท่มุ ครับ"
"เดี๋ยวผมขับรถไปรับ"
"นี่คณ
ุ คิดจะทําอะไร"
"ฉันทําอะไร"
"ก็ที่ทําอยู่ไง อย่าหาว่าผมไม่เตือนนะ...คุณธีร์ไม่ใช่คน
ง่ายๆ แบบที่คณ
ุ เคยเจอมา”
"หรอ? จะยากสักแค่ไหนเชียว"
"ไม่เห็นหรื อไงว่าเค้ ารักไอลีนไม่ใช่คณ
ุ "
"งันคุ
้ ณบอดี ้การ์ ดก็คงลืมไปว่าเค้ าต้ องแต่งงานกับฉัน ไม่
ใช่ยยั ไอลีน”
"ปล่อยเค้ าสองคนไปเถอะ"
@ "Welcome Party"
งานปาร์ ตี ้ต้ อนรับเนตรดาวที่เธอบรรจงคัดสรรค์ทกุ อย่าง
ออกมาอย่างดี มันน่าจะเป็ นวันแสนสนุก อบอุ่นไปด้ วยมิตรภาพแต่เปล่า
เลย ร่างนางมารร้ ายกําลังถูกงัดออกมาใช้ เธอเปิ ดคลิปข้ อความที่เพื่อน
คุณไอลีนส่งมาให้ แรกๆ ทุกคนเงียบฟั งอย่างตื ้นตัน จนคลิปสุขเริ่ ม
กลายเป็ นคลิปเศร้ า ตราบาปในอดีตที่ผ้ หู ญิงคนหนึง่ ถูกฉุดไปหมายจะ
ข่มขืนครัง้ แล้ วครัง้ เล่า ถูกเธอบันทึกไว้ แววตาคุณธีร์ตอนนี ้โกรธจัดจน
แทบจะบีบเธอให้ แหลกไปต่อหน้ า แต่ติดที่ว่าเธอเป็ นผู้หญิงและเป็ นเพื่อน
ของไอลีน
“ไปกับผม”
“ตาบอดหรอคุณ ก็เห็นว่านายเดินไปกับเมียแล้ ว”
“เมียหรอ!! ฉันตังหาก.."
้
ห้ องสูทหรูตกแต่งโทนสีขาวสะอาดตา ประดับไฟสลัวดู
หรูหรากว่าโรงแรมธรรมดา หรื อห้ องเช่าราคาถูกที่เราเคยไปนอนกัน ทําให้
ฉันเกิดความสงสัยมองบรรยากาศรอบห้ องทุกอย่างถูกจัดวางไว้ อย่างดี
อุปกรณ์อํานวยความสะดวกพร้ อม เหมือนที่นี่เป็ นบ้ านพักประจํามากกว่า
ที่ค้างคืนชัว่ คราว
"ไม่ทําอะไรทังนั
้ นแหละ
้ ฉันจะกลับ!!" แผดเสียงดังเข้ าข่ม
@เช้ าวันใหม่
@ออฟฟิ ต
"ครับ"
ตังแต่
้ เดินเข้ าออฟฟิ ตมาทุกคนมองผมเป็ นตาเดียว เป็ น
ครัง้ แรกที่ผมมาสาย แค่นนยัั ้ งไม่พอเสื ้อคอกว้ างสไตล์เกาหลีไม่เข้ ากับ
หน้ านี่ก็ด้วย แม้ จะสวมสูททับมันก็ดไู ม่เข้ ากับรุ่นผมอยู่ดี อย่าถามว่าใคร
จัดให้ !! ก็เมียสุดหื่นของผมไง
"คือ เคลียกันดึกไปหน่อย"
"ไม่หน่อยมังพี
้ ่ ดูจากสภาพน่าจะเช้ า"
"..."
"ปั ญหามันเกิดจากคนสองคน เราทําได้ แค่ประครองอยู่
ห่างๆ"
"ช่วยยังไงครับ"
"ก็ดีนะครับ"
"งันเราไปเที
้ ่ยวกันไหม เดทคู่ 4 คน"
@ออฟฟิ ตปล่อยเงินกู้
ผมมองกิจกรรมบนเตียงที่พวกมันสี่คนรุมทึ ้งร่างสาวคน
หนึง่ ทังกั
้ กขฬะ หยาบโลน เหล้ าเข้ าปากได้ ก็เล่นโลดโผนกันจนสงสาร
ผู้หญิงคนนัน้
"ยอดเท่าไรวะนัน"
้
"สองหมื่นพี่"
วูบหนึง่ ตอนนันผมคิ
้ ดถึงคุณไอลีน ตราบาปที่เธอแบกไว้ แม้
ไม่เต็มใจนัก แต่เธอต้ องอยู่กลับมันให้ ได้ คงเหมือนผู้หญิงคนนี ้ไม่ได้ เต็มใจ
แต่ไม่มีทางเลือกอื่น
Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrring
"อยู่ไหนค่ะ"
"ออฟฟิ ต"
"ตื่นมาไม่เจอ นึกว่าเรื่ องเมื่อคืน...ฝั นไปซะอีก"
"งันผมต้
้ องยํ ้าอีกรอบซิ คุณจะได้ เชื่อว่าไม่ได้ ฝัน"
"งันคุ
้ ณลองเปิ ดตู้ฝั่งซ้ ายดูซิ"
เสียงหวานงัวเงียมาตามสายออดอ้ อนจนผมไม่มีกะใจ
ทํางานต่อ อารมณ์ห่างกันไม่ได้ มนั เป็ นอย่างนี ้นิเอง กังวลไปหมดว่าเค้ าจะ
ตื่นหรื อยัง? หิวไหม? จะหนีกลับบ้ านไปก่อนหรื อเปล่า?
...ไม่สมกับเป็ นผมเลย
"ไม่ดีหรื อไง"
"ใจจริ งผมก็ไม่อยากให้ คณ
ุ ใส่อะไรตอนอยู่กบั ผมหรอก แต่
พอเห็นแล้ วมันอดซื ้อไม่ได้ "
"นี่คณ
ุ !! จะพูดถึงยัยนันทํ
้ าไม"
"ห่วงฉัน"
"ยิ ้มอะไรค่ะ"
"หืม…”
"ความสุขมัง้ ผมว่า...ผมกําลังมีความสุข"
"เดินเร็วๆ ซิ จะมองอะไรนักหนา"
อยู่ภายนอกผมมักจะเจียมตัวเสมอ เพราะเราสองคน
ต่างกัน ทังอายุ
้ ทงฐานะทางสั
ั้ งคม ผมไม่เคยคิดจะแสดงความเป็ นเจ้ าของ
หรื อผูกมัดอะไรยัยคุณหนู จึงไม่เคยคิดว่าจะมีโอกาสได้ เดินจูงมือกันแบบ
นี ้
"คุณนี่ก็เว่อร์ "
"เหมือนกัน... งันใส่
้ สดุ เลยนะ" ไอลีนออกแรงกระแทกสวน
เด้ งตัวถี่สดุ แรงจนสองร่างกอดกันแน่น กระตุกเกร็งพร้ อมกัน
"คุณธีร์.."
"นาย.."
"ชอบไหมครับ"
"ชอบค่ะคุณธีร์"
"คุณล่ะ...ชอบไหม"
"ก็...สนุกดี"
จบเกมส์หื่นเราก็แยกกันนอนคนละมุม สองสาวเปลือยกาย
หลับสนิทอยู่ในอ้ อมกอด ผมไม่ร้ ูว่าคนอื่นเคยเล่นอะไรแบบนี ้ไหม แต่ผม
ไม่เคย...เป็ นครัง้ แรกที่ใจเต้ นแรงจัดราวจะหลุดออกมาด้ านนอก ถ้ าไม่ลอง
ผมคงไม่ร้ ูว่า...คนเราคิดอะไรได้ โลดโผนเหลือเกิน แถมสิ่งที่เราเห็นเทียบ
ไม่ได้ กบั ไม่ใช่สญ
ั ชาตญาณดิบที่ซ่อนอยู่
5
เนตรดาว
ผู้หญิงมีความอิจฉาอยู่ในส่วนลึกทุกคนแหละ เห็นใครสวยกว่า
เป็ นที่สนใจมากกว่าก็อดอิจฉาไม่ได้ ...แต่ฉนั ไม่เคยริ ษยาใคร ฉันไม่ได้
อยากให้ ชีวิตของเพื่อนรักต้ องตกตํ่าหรื ออยากเหยียบยํ่าเธอ เพราะถ้ าฉัน
คิดอย่างนันคงไม่
้ ช่วยเธอเอาไว้ กี่ครัง้ กี่หนแล้ วที่คําพูดมันสวนทางกับ
ความคิด ต่อหน้ าคนอื่นฉันอาจเป็ นเพียงลูกคุณหนูเรี ยบร้ อยแสนดี แต่ตอ่
หน้ าไอลีนฉันก็คือฉัน
"คิดอะไรอยู่"
"เปล่า"
"โกหก ก็ผมเห็นอยู่ว่าคุณคิด"
"เดี๋ยวนี ้ รู้ใจดาวดีเหลือเกินนะคะ"
"บอกมา...คิดจะทําอะไรอีก"
"คือ... ขอโทษ"
"อะไรนะ"
"ไม่ได้ ตงใจ
ั ้ แต่หกั หลังกันแบบนี ้เนี่ยนะ ไหนว่าจะลบคลิป
ให้ ไง"
"ใคร? คุณหรัญญ์นะหรอ"
"หึงเค้ า ว่างัน"
้
"เราไปเดินเล่นกันไหม"
"ตอนนี ้เนี่ยนะ"
"จะพาฉันเดินไปไหนเนี่ย"
"สวยจัง"
"ชอบไหม"
"อร่อยหรอ" เสียงพร่าถามเพราะท่าทางฉันดูเอร็ดอร่อย
เหลือเกิน
"อืม..หวานดี" ตอบไปอย่างนันหวั ้ งว่าเค้ าจะเข้ าใจ ว่า
จริ งๆ แล้ วนํ ้าคาวไม่ได้ หวานแต่เป็ นความรู้สกึ ในตอนนี ้ตังหาก
้ ที่หอม
หวานละมุนจนฉันหลงใหล
"อืมม.. นายเองก็เหมือนกัน"
6
หรัญญ์
“ไม่ต้องว่าแซวกู ว่าแต่เคลียยอดกันครบไหมพวกมึง ”
“งันพรุ
้ ่งนี ้เองไปเชิญเจ๊ เปิ ล้ มาพบหน่อย เดี๋ยวมาทํา
สัญญาปรับโครงสร้ างนี ้กันใหม่”
“นึกยังไงถามแบบนันวะ”
้
“ผมสงสารนํ ้าแข็ง”
“ใคร...เด็กผู้หญิงคนนันนะหรอ”
้
Rrrrrrrrrrrrrrring
“อยู่ไหนค่ะ”
“ออฟฟิ ต”
“เป็ นบ้ า”
“ผมควรดีใจใช่ไหมเนี่ย คุณหนูไฮโซสละเวลามันหาถึงที่
เนี่ย”
“ถ้ าขืนยังพูดมากนะคะ ผัวขา...คืนนี ้นอนนอกห้ อง!!”
“มากู้เงินหรอครับ”
“ออ แฟนเฮีย!!”
“ไหนค่ะงานคุณ มัวแต่แชทกับสาวไหนอยู่รึเปล่า”
“…”
“กลับจากโกอินเตอร์ มาไม่นาน เนตรดาว บวรทรัพย์ เข้ า
ประเดิมรันเวย์ไทยแล้ ว ไม่ร้ ูว่าเธอจะมากระชากหัวใจไฮโซคนไหนอีกรึ
เปล่า”
“อย่าหึงบ่อยนักนะคะ เดี๋ยวดาวจะหลงคุณมากกว่านี”้
“คุณ!!”
ร่างบางยังไม่หยุดเพียงแค่นนั ้ หลังจากหยอดมาอีกดอก
เธอก็ทิ ้งนํ ้าหนักตัวนัง่ ลงบนตักผม จงใจคลึงสะโพกผ่านเนื ้อผ้ าถูไถส่วนวูบ
ไหว ผมกลืนนํ ้าลายอึกใหญ่ไม่คิดว่าเธอจะกล้ ายัว่ กันขนาดนี ้ ไหล่เนียนพิง
ลงบนอกแกร่ง เชิดจมูกซุกไซ้ แถวซอกคอพร้ อมกระซิบเสียงหวานอีกหลาย
คํา อย่าถามว่าเธอพูดว่าอะไร...ผมไม่ร้ ู !! ก็ผมไม่ได้ ฟังเลยนะซิ
“ไม่ไหวและค่ะ ฉันอยาก”
“งันไปต่
้ อห้ องผมกัน”
รัง้ ชันในจิ
้ ๋วลงไปกองปลายเท้ า งัดเพียงท่อนเอ็นขึ ้นตังลํ
้ า
รอรับสาวร่างบางกดตัวลงมาครูดคลึง เสียบเข้ าไปช้ าๆ จนสุดความยาว
แช่ค้างไว้ อย่างนัน้ เริ่ มขยับแผ่วบดสะโพกใส่หน้ าขา ควงแท่งแข็งในร่างให้
เข้ าที่ แล้ วค่อยเร่งจังหวะโยกตัว
“ตื่นเต้ นดีไหมคุณ”
“งันผมไปก่
้ อนนะ”
“ไม่ต้อง!!”
“หึม..”
“เสร็จแล้ ว”
12.15 นาฬิกา
“เออ พาไปรอที่ห้องทํางานก่อน”
“สวัสดีครับ คุณ!!”
“แม่!!”
“จะหางานทําหรอ เดี๋ยวจะช่วยดูให้ ”
“ไม่เป็ นไรค่ะ หนูได้ งานพาร์ ทไทม์ร้านกาแฟใกล้ บ้านแล้ ว
หนูขอจ่ายเป็ นรายเดือนได้ ไหมค่ะ พอเงินเดือนออกหนูจะรี บเอามาจ่าย
เลย”
ทุกข์ของคนเป็ นลูกยังแสดงออกมาจนผมอดสงสารเธอ
ไม่ได้ อารมณ์เพียงวูบเดียวของคนเป็ นพ่อเป็ นแม่ทิ ้งตราบาปไว้ ในใจลูกได้
เสมอ เหมือนที่แม่พดู คํานันกั
้ บผม เหมือนที่นํ ้าแข็งกลัวถูกเอาไปเร่ขาย
เราสองคนกําลังทําสัญญาใจโดยการมองหน้ ากันนิ่งๆ ใช้ สีหน้ าแววตา
แทนปากกาเซ็นรับรอง
“จริ งนะ”
7
เนตรดาว
“เหลือซิ...ฉันยังเหลือแก แค่แกหาลูกคนรวยสักคน
แต่งงานด้ วย มันก็ช่วยครอบครัวเราได้ แล้ ว มัวแต่จมปลักควงไอ้ บอดี ้การ์ ด
กระจอกๆ อยู่ได้ แกไม่อายแต่ฉนั อาย”
“อืม!! เอาเลยเดี๋ยวฉันคอยช่วยอีกแรง”
Congratulation Day
วันแรกของการเปิ ดร้ านจัดเชิญเฉพาะเพื่อนในวงการไม่กี่
คน มีสื่อบางสํานักเข้ ามาเก็บภาพทําข่าว บรรดาเสี่ยๆ หุ้นส่วนของคุณพ่อ
ก็มาร่วมยินดีด้วย พี่ธีร์ประกบติดไอลีนไม่ยอมห่าง ส่วนคุณบอดี ้การ์ ดสุด
หื่นแทนที่จะอยู่ทําหน้ าที่ดแู ลเจ้ านาย กลับมาวิ่งวุน่ ยกเก้ าอี ้ ยกของ แขวน
เสื ้อผ้ าช่วยฉันซะนิ....น่ารักจริ งๆ เลย
“งานเริ่ มกี่โมงดาว”
“ฉลองแบบเราสี่คนอีกรึเปล่า”
“เปล่า!! แค่มีคนกวนประสาทนิดหน่อย”
“ฉันคนเดียวที่ไหนล่ะ เราก็ช่วยกันทุกคน”
“มีอะไรหรื อเปล่า”
“เปล่า!!”
อาการอยากรู้อยากเห็นเป็ นเรื่ องธรรมดาสําหรับผู้หญิง แต่
พอเวลาผ่านทําโน้ นทํานี่ก็ลืมจนถูกลากมาปาร์ ตี ้เลี ้ยงฉลองเราสี่คนนี่
แหละ งานเลี ้ยงสไตล์ที่พี่ธีร์ออกความจัดไม่เคยธรรมดาสักงาน วันนี ้ก็
เหมือนกันตรงกลางเป็ นอ่างจากุซชี่ขนาดใหญ่ แสงไฟสีนวลเฉพาะจุดส่อง
พอมองเห็นลางๆ กลิ่นหอมอโรม่าปลุกเร้ าให้ ร้ ูสกึ ผ่อนคลาย โต๊ ะเครื่ องดื่ม
ของว่างเตรี ยมไว้ พร้ อม แถมคุณบอดี ้การ์ ดวันนี ้แปลงร่างเป็ นเชฟ
ทําอาหารให้ พวกเราอีกด้ วย
อรรธรสของอาหารและการพูดคุยกลมกล่อมจนเราเริ่ มมึน
เมา ร่างกายเร้ าร้ อนราวถูกกระตุ้นอยู่ตลอดเวลา ทังฉั
้ นและไอลีนเหงื่อซึม
เปี ยกชื ้นจนสังเกตเห็นได้
“ร้ อนหรอค่ะ แช่นํ ้าหน่อยไหม” เสียงหวานกระซิบถามไอ
ลีน เธอพยักหน้ ารับมือแกร่งเข้ าประครองพาเธอเดินไปเปลี่ยนเสื ้อผ้ าตรง
โซฟาใกล้ ๆ ท่าทีเยื ้องย่างค่อยปลดทีละชิ ้นเหมือนภาพติดเรทฉายชัดเต็ม
สองตา ฉันจ้ องสัดส่วนเพื่อนสาวด้ วยอารมณ์ล้ นุ ระทึกในขณะที่ชายหนุ่ม
ข้ างกายยิ ้มเยาะพอใจ
“...”
สมองพร่ามัวควบคุมตัวเองไม่ได้ เหมือนร่างถูกโหม
กระแทกทุกทิศทาง ทังที ้ ่ความจริ งเราเพียงละเลียดจูบแผ่วเบาเท่านัน้
เสื ้อผ้ าหลุดออกจากร่างทีละชิ ้นๆ กองระเกะระกะไร้ ราคา เมื่อร่างฉันเปล่า
เปลือยชายหนุ่มสูงใหญ่ก็ช้อนมืออุ้มร่างฉันลงอ่าง
ไอลีนกับพี่ธีร์คลอเคลียกันไม่ยอมห่าง เสียงหวานกระเส่า
เล็ดลอดออกมาเป็ นระยะ พอเดาได้ ว่าตอนนี ้มือซุกซนคงอาสาล้ างห้ อง
เครื่ องให้ อยู่ สีหน้ าสุขสมของไอลีนยิ่งเพิ่มเสน่ห์ให้ ชวนมองเป็ นทวีคณ
ู
ทําไมนะตอนนี ้ฉันอยากลองทําอย่างนันบ้ ้ าง
ไวท์รสหวานยกมาเสิร์ฟพร้ อมร่างกํายําเปลือยเปล่าลงมา
แช่นํ ้า เค้ าเข้ ารวบร่างฉันไปกองไว้ ช่วงหว่างขา ใช้ ลําตัวเป็ นพนักพิงกดร่าง
ฉันลงไปซบอย่างนุ่มนวล อารมณ์ตอนนี ้ยากเกินจะอธิบายทังสบายสุ ้ ดๆ
ผ่อนคลายสุดๆ และอยากสุดๆ ในเวลาเดียวกัน
“ผัวจ๋า...”
“ใจเย็น...รอสนุกพร้ อมกัน”
“งันขอสั
้ ง่ ให้ มาแข่งกับผมอีกเกมส์หนึง่ รอบนี ้ถ้ าใครแพ้ จดั
ปาร์ ตี ้คราวหน้ าจ่ายตกลงไหม”
“ได้ !! จะแข่งอะไรว่ามาเลย”
“เข้ าที่”
“ระวัง”
“ไป!!”
“ผมชนะแล้ ว”
นัน่ ไอ้ พี่บ้าแพ้ แล้ วยังพาลอีก ผู้ชายท้ ากันเรื่ องแบบนี ้ได้ ที่
ไหนล่ะ มีหวังคืนนี ้คงแข่งวัดความอึดไม่ได้ หลับได้ นอนกันพอดี
“นี่คณ
ุ !! อยู่นิ่งๆ ซิค่ะ ฉันแต่งตัวเสร็จเรี ยบร้ อยแล้ วนะ”
“ก็ผมอดใจไม่ไหวนิ”
“ผัวะ!!”
“เฮ้ ย!!”
เสียงประตูไม้ ถกู ผลักพร้ อมเสียงหลงตกใจของเพื่อนสาว
ใจฉันสัน่ อย่างประหลาดเลือดสูบฉีดทัว่ ร่าง ยิ่งรู้ว่าเรื่ องลับๆ ของเรามีคน
จ้ องมองอยู่ยิ่งตื่นเต้ นเร้ าใจ เร่งโยกขยับสุดพลัง สวนทางกับริ มฝี ปากที่
ต้ องกลันคํ
้ าครางไว้ ไม่ให้ ปล่อยเสียงออกมา
หรัญญ์
“หลุด!! ทายาทคนสวยของผกก. ใหญ่ออกงานเคียงคูห่ นุ่ม
เซอร์ ดูไปดูมานี่มนั ลูกชายบ้ านเจ้ าสัวมงคลแน่นอน
......แจ๋วคอนเฟิ ร์ม”
“ตื่นเดี๋ยวนี ้นะ!! ฉันสัง่ ให้ ตื่นไงล่ะ”
“หืมม.. มีอารายแต่เช้ า”
“ยัยนี่เป็ นใคร”
“เคยอะไรพูดมานะ!!”
“หืม..คุณ!!”
“นี่จะบอกว่าได้ ทงลู
ั ้ กพี่ลกู น้ องเลยหรอ”
“พี่อ่านข่าวหรื อยัง”
“อ่านแล้ ว”
“แล้ วคุณตอบว่าไงครับ”
“คุณหรัญญ์”
แต่งตัวสวยหล่อออกจากบ้ านเพื่อพาเธอไปจดทะเบียน
สมรส แม้ ว่าเรื่ องมันจะรวบรัดข้ ามขันตอนไปหน่
้ อย แต่ผมคิดว่าผมมี
ความสุขที่ได้ ทําแบบนี ้ ชีวิตเด็กกําพร้ าอย่างผมโหยหาครอบครัวอบอุ่นมา
ตลอด ในเมื่อผมเจอมันอยู่ตรงหน้ าแล้ ว...ผมจะไม่ยอมเสียมันไป
“คุณแน่ใจแล้ วหรอค่ะ”
“แก่ที่ไหนกันค่ะ ฉันชอบแบบคุณนี่แหละ”
“งันผมถามใหม่
้ แน่ใจไหม...ที่จะแต่งงานกับคนมีอดีต
อย่างผม”
“อดีตของดาวคุณรับได้ ไหมค่ะ”
“ได้ แน่นอนอยู่แล้ ว”
“ดาวก็เหมือนกัน”
“ดาวขอบคุณคุณมากนะคะ ที่เห็นคุณค่าของดาว”
“ผมตังหากที่ต้องขอบคุณ...คุณหนูไฮโซที่ยอมมาคบกับ
บอดี ้การ์ ดอย่างผม”
“คุณหรัญญ์มาขอพบครับ”
“พูดอะไรอย่างนันลู
้ ก คนเป็ นพ่อเป็ นแม่ก็ต้องอยากเจอลูก
บ้ างเป็ นธรรมดา”
“ครับ”
“แต่ผม…”
“อย่าเพิ่งปฏิเสธ ไปลองคิดดูก่อนคนเราจะอดีตหรื อ
อนาคตยังไงมันก็หนังเรื่ องเดียวกัน”
ผู้มีพระคุณของผมท่านคิดแบบนันจริ ้ งหรอ!! อดีตมันลบ
ล้ างไม่ได้ ใช่ไหม ไม่วา่ ผมจะยอมรับและก้ าวข้ ามมันมาแล้ วแต่ความจริ งก็
คือความจริ ง ถ้ าอนาคตของผมมาจากผลการกระทําในอดีต ผมก็ต้องเป็ น
แกงค์ปล่อยเงินกู้ไปตลอดงันซิ ้ ? เป็ นบอดี ้การ์ ดแก่ๆ คอยคุ้มกันคุณธีร์ไป
จนตายงันหรอ?
้ ทําไมผมต้ องทําอย่างนัน...
้ เพราะเรื่ องในอดีตหรื อเพราะ
บุญคุณที่ต้องทดแทน
“คือผมคบกับ...”
“ครับ”
“ผมแค่ไม่อยากให้ ท่านผิดหวัง”
“ถ้ างันคนที
้ ่ผิดหวังก็จะเป็ นตัวพี่นะ ไม่สงสารตัวเองก็
สงสารดาวบ้ างเหอะ”
“ผมรู้”
“ข่าวไวจริ งๆ”
@ออฟฟิ ตปล่อยเงินกู้
“แต่งงาน!!”
“งันพวกผู
้ ้ ชายข้ างล่าง...ก็ลอ่ ลวงเธอมาเหมือนกันนะซิ
โถ่!! ไม่สวยแล้ วยังไม่ฉลาดอีก น่าสงสารพ่อแม่เธอจริ งๆ เลย” อยากรู้
นักเจอแบบนี ้เข้ าไป ยังตีหน้ าซื่อต่อได้ ไหม เสียงกรี ดร้ องกระทืบเท้ าเร้ าๆ
อย่างคนเก็บกดทําเอาฉันหลุดขํา ฝ่ ามืออีกฝ่ ายปรี่ เข้ ามาหมายจะตบหน้ า
ฉันโชคดีที่หลบทันแต่ก็ถกู อีกมือจิกหัวไว้
“ใครเมียคุณ!!”
“ก็ผ้ หู ญิงที่คณ
ุ ระรานเธออยู่นี่ไง”
“เมียหรอ ไฮโซแต่เปลือกอย่างเธอเป็ นได้ แค่นางบําเรอ
เท่านันแหละ
้ นี่คณ
ุ คงยังไม่ได้ คยุ กับคุณพ่อคุณซินะ ท่านมองว่าเรา
เหมาะสมกันและอยากให้ รีบแต่งงานกันด้ วย”
“คุณ!! ระวัง!!”
“เนตรดาว!!”
“เนตรดาว!!”
@โรงพยาบาล
เสียงชายหญิงคูน่ นขอตั
ั ้ วออกไปก่อน เหลือเพียงคนที่กมุ
มือฉันไว้ แน่น ทําไมคุ้นเคยกับสัมผัสอบอุ่นนี ้จังเลย หรื อว่าเค้ าจะเป็ นพ่อ
ของเรา เป็ นคนในครอบครัว เป็ นพี่ เป็ นเพื่อน หรื อเป็ นใคร?
“คือ...พี่ยงั ไหวครับ”
“ดาวก็เพื่อนไอลีนเหมือนกัน ไม่ต้องห่วงนะคะ”
เสียงผู้หญิงคนนันปลุ
้ กฉัน พร้ อมเอามือมาเขย่าจนแสร้ ง
หลับต่อไม่ไหว เห็นหน้ าเธอครัง้ แรกรู้สกึ อุ่นใจทันที เธอบอกว่าเป็ นเพื่อน...
แปลว่าฉันคงไว้ ใจเธอได้
“พักผ่อนนะ เดี๋ยวผมอยู่เฝ้าคุณเอง”
“วันนี ้ให้ ไอลีนเฝ้าเองดีกว่าค่ะ คุณธีร์กบั พี่หรัญญ์ไปพัก
เถอะ”
“แต่พี่อยากอยู่...”
“ครับ”
“อืม..”
“งันพอก่
้ อนเนอะ ดาวนอนเถอะ”
ฉันกลัวไม่กล้ าให้ ภาพความทรงจําพวกในไหลย้ อนมา กลัว
อะไรก็ไม่ร้ ู...ขนาดหลับตาลงไปแล้ วความรู้ตอนนันยั ้ งอยู่ในร่างฉัน แอบ
เอามือลูบไล้ สองเต้ าปลายยอดขึ ้นไตแข็ง เต้ ากลมนูนโชว์หวั สวยดันเสื ้อ
คนไข้ จนเห็นได้ ชดั บ้ าจริ ง!! ยิ่งลูบไล้ เหตุการณ์ในวันนันยิ
้ ่งหวนกลับมา
“คือพี่...ไม่ร้ ูจะไปไหนอะ”
“ทําไมไม่เข้ ามาล่ะค่ะ”
อิตาลุงคนนันอยู
้ ่นี่หรอ ฉันจะทํายังไงดี...อารมณ์ตอนนี ้
สับสนอยากเจอแต่ก็ไม่อยากเจอ มันแปลว่าอะไรนะ
10
หรัญญ์
ระยะเพียงหนึง่ ช่วงแขนเท่านันที
้ ่ผมคว้ าร่างเธอไว้ ไม่ได้ โชค
ดีที่รถแล่นมาไม่เร็วนักก่อนพุ่งชนร่างเธอ เธอล้ มลงหัวกระแทกพื ้นต่อหน้ า
ต่อตาผม คําตะโกนก้ องหยุดนิ่งกลางอากาศ ภาพสโลว์ช้าหยุดที่เลือดไหล
นองเต็มพื ้นถนน ผมทําอะไรต่อไม่ถกู โชคดีที่ไอ้ โอมโทรเรี ยกรถพยาบาล
ให้ โชคดีคนที่ขบั มาชนเป็ นหมอด้ วยจึงช่วยปฐมพยาบาลเบื ้องต้ น ผิดกับ
ผมยืนนิ่งไม่ได้ ช่วยอะไรเลย
“ขอดูอาการคนไข้ หน่อยนะคะ”
“เออ.. ครับ”
“ต่อไหม”
“โรคจิต!!”
“ไป!! ลุก”
“ไปไหน ไม่ไป!!”
“ไปล้ างซิคณ
ุ จะนอนทังสภาพนี
้ ้หรื อไง”
คําถามผมทําเธอเผลออ้ าปากโต้ ตอบ รู้นะ!! ผู้หญิงทุกคน
ถ้ าทําแล้ วไม่เสร็จมันจะอึดอัดขนาดไหน ตอนนี ้เธอคงรู้สกึ อึดอัดคัน่ เนื ้อ
คัน่ ตัวแปลกๆ ถ้ าอยากให้ ผมสานต่อผมก็ยินดี แม้ สถานที่และสภาพเราไม่
เอื ้ออํานวยก็เถอะ
“เดี๋ยว!! ลุงจะทําอะไรเนี่ย”
“ลุงหรอ”
ของเล่นหัวเตียงถูกหยิบมาร่วมในเกมส์รัก แท่งเอ็นยาง
ชมพูสวยเปิ ดเครื่ องส่ายหัวไปมาก่อนถูกดันเข้ าโพลงขรุขระ หน้ าเธอเจ็บ
จุกตามจังหวะที่เครื่ องเปิ ดทํางาน พร้ อมกระเส่าเสียงหวีดเสียว
“นี่แหละสิ่งที่คณ
ุ เคยชอบ”
“เดี๋ยว!! จะทําอะไร!!”
“แบบนี ้ไง ที่คณ
ุ เคยชอบนะ”
สองรูมาตรฐานถูกอาวุธเสียวยึดครองไว้ เอ็นยางยังทํางาน
แผ่วในร่องกลีบฉํ่า นิ ้วหนาผมกระแทกเข้ าออกรอเวลาให้ ร่างเธอพร้ อม ยิ่ง
เธอปากดีดา่ กลับเธอยิ่งหลุดความจริ งออกมา
“ไม่ชอบหรอที่รัก”
“ฉันจะคอยดูค่ะ ผัวจ๋า”
“บอกให้ เอาออกไป!!”
“เอาอะไรออกหรอจ๊ ะ เมียจ๋า..”
-จบ-