Scent Project

BLACK DIAMOND มังกรซ่อนเพชร

Story by Ex-SoulL
Cover by คิมจีฮยอน
Artwork by Enfer De Hell
Book Design by escstudio
Proofreading by FaCai Novels
First published in December 2019

พิมพ์ค รั ้งนี้ไ ด ้รั บอนุญาตจากเจ ้าของลิข ส ท ิ ธิ์ต ามกฎหมายแล ้ว

 สงวนลิขสท ิ ธิต์ ามพระราชบัญญัติลขิ สทิ ธิ์ (ฉบับ เพิม่ เติม ) พ.ศ. 2558
ไม่อนุญาตให ้สแกนหนังสือ หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนหนึ่งส่วนใด
เพือ่ สร ้างฐานขอ้ มูลอิเล็กทรอนิกส์ เว ้นแต่จะได ้รับอนุญาต
เป็ นลายลัก ษณ์อัก ษรจากส�านักพิมพ์และเจ ้าของลิขสทิ ธิแ์ ล ้วเท่านัน้

Published by FaCai Novels

publisher of Fin Publishing Limited Partnership
Facebook : @Facai.Publishing
Twitter : @FaCai_Novels
Email : facainovels@hotmail.com
Shop : www.facainovels.com

ข้อมูลทางบรรณานุก รมของหอสมุด แห่งชาติ

เอ็กโซลแอล.
Black diamond มังกรซอ่ นเพชร.-- อ่างทอง : ฟิ น พับลิชชงิ่ , 2562.
448 หน ้า.
1. นวนิยายไทย. I. คิมจีฮยอน, ผู ้วาดภาพประกอบ. II. ชอื่ เรื่อง.
895.913
ISBN 978-616-93443-4-6
 Black Diamond

เพชรสีดำiจะเป็ นเพชรทีม่ ีต ำiหนิเสมอด ำ้วยธรรมชำตำ้ิ ของตำ้ัวมันเอง

ยำกต้ำ้ อกำรเจียระไน กำรข้ัดำเงำก้็ ทiใหเก้ิ ดำควำมสวยงำมไดำ้ไมดำ้ีน ัก
แต้ำ้ก้็ มีควำมแข็ งแกรงมำ และทนตำ้อแรงกดำดำ้ันไดำ้ มำกกวำเพชรช อนๆ
กทสดำ นดำ

บำงครัง้ ควำมแตำกตำ้ำงอำจไมไดำ้ทiใหพิเศษแตำ้ทiใหไรคำ
Ex - SoulL

่
แนะนำเรือง

SCENT : BLACK DIAMOND

[OMEGAVERSE]

ALPHA X OMEGA

[Zhang Fenglong x Wang

Lixing]

5
 Black Diamond

้ ันมำกนักนี่ สมใจหรือยัง"
"อยำกไดฉ

"...ออกไป"

่
"อย่ำลืมไปบอกไหน่ ไนให ้เลือนงำนแต่
้ ะ"
งให ้เร็วขึนล่

"บอกให ้ออกไป"

่ ไม่
"เมือกี ้ เห็นจะไล่แบบนี "้

"..."

"มีแต่อ ้อนวอนให ้ฉันเข ้ำไป...ในตัวเธ

อ"

๊
เพียะ!

"ถำ้ คุณไม่ออก ผมไปเอง"

Ex-SoulL
6
Ex - SoulL

: Black Diamond :

1.

ว่ำกันว่ำคนประเภททีสู่ งส่งกว่ำใครอืนคื
่ อ อล ั
่ นอัลฟ่ ำทีมี
ฟ่า ยิงเป็ ่ สำยเลือดบริสุทธิซึ์ งทั
่ งแข็
้
่ ้รับกำรยกย่องเชิดชู
งแกร่งและเก่งกำจ ยิงได

่ ง เกิดในตระกูลทีใครๆ
หว ัง ลีชิ ่
ต่ำงก็บอกว่ำคืออัลฟ่ ำชันสู ้ ง
่ บหน้ำถือตำของคนในสังคม...ทุกคนมี
เป็ นทีนั
สำยเลือดบริสท ุ ธิ ์ มีควำมแข็งแกร่ง
มีควำมเก่งกำจ

ทุกคนยกเว ้นเขำเพียงผู ้เดียว

‘แม่ฮะ
ทำไมผมถึงเป็ นโอเมก ้ำคนเดียวในตระกูล?’

7
 Black Diamond

่ งเอ่ยถำมคุณแม่เมื่อครำวเป็ นเด็ก
เด็กน้อยลีชิ
่
มันเป็ นเพียงควำมอยำกรู ้อันใสซือจำกกำรที ไ่
ด ้ยินใครต่อใครในบ ้ำนพูดกันบ่อยๆ

่ ก็ยมเศร
ขณะทีแม่ ิ้ ้ำสร ้อยแล ้วลูบหัวคนเป็ นลูก
ด ้วยควำมอ่อนโยน

‘ชิงชิง...ไม่ว่ำจะเป็ นอะไรลูกก็มีค่ำในตัวเองเส
มอ’

่ งไม่เข ้ำใจประโยคนั้นนักจึงพึม
‘เหรอฮะ’ ลีชิ
พำออกไปตำมประสำ

้ ้เวลำนอนแล ้ว
‘จ ้ะ ตอนนี ได
เรำมำฟังนิ ทำนกันดีกว่ำนะ’

ได ้ยินคำว่ำนิทำนเด็กน้อยก็พลิกตัวไปซุกอกแ
ม่
ยำมเสียงหวำนใสเริมต่ ้นเล่ำเรืองรำวดวงตำเรี
่
ยวรีก็ปิดลง
ไม่นำนนักก็หลุดเข ้ำห ้วงนิ ทรำพร ้อมฝันแสนห
วำน

่
ฝันทีพอโตขึ ้ ค ้นพบว่ำมันไม่มีอยู่จริง
นก็

8
Ex - SoulL

่ ง อยู่กบั ควำมแตกต่ำงนั้นจนเคยชิน
หวัง ลีชิ
เขำเติบโตมำด ้วยกำรละเลยของคนเป็ นพ่อ
กำรเฉยชำจำกญำติมิตร
กำรปฏิบต ั อ
ิ ย่ำงแตกต่ำงของคนในบ ้ำน

่ งผ่ำนมันมำได ้เพรำะคนเพียงคนเดียวทีอยู
ลีชิ ่ ่เ
่
คียงข ้ำง ผู ้ให ้กำเนิ ดทีเขำเรี
ยกว่ำ...แม่

ก๊อก ก๊อก

่ นสำรวจตัวเองอยู่ห
เสียงเคำะประตูทำให ้คนทียื
น้ำกระจกชะงัก
่
ทว่ำก็ยงั หมุนตัวซ ้ำยขวำอีกรอบเพือควำมแน่ ใ
จ จำกนั้นค่อยเดินไปเปิ ด

“ได ้เวลำไปฉลองให ้คนเก่งของแม่กนั แล ้ว”

ใบหน้ำและคำพูดอ่อนโยนปรำกฏอยู่ตรงหน้ำเ
หมือนทุกวัน
่ อผ
จะแตกต่ำงหน่ อยก็ตรงทีเสื ้ ้ำหน้ำผมของอีก
ฝ่ ำยนั้นดูสวยกว่ำปกติ

9
 Black Diamond

ิ้
“ครับ” คนเก่งของแม่ยมรับบำงๆ

กำรฉลองเนื่ องในโอกำสเรียนจบมีเพียงลีชิ
่ งกั
บแม่
บนโต๊ะดินเนอร ์หรูจงึ แทบไม่ต่ำงจำกกำรทำน
อำหำรอยู่บ ้ำน
ไม่เหมือนกันแค่เพียงบรรยำกำศ

“เรียนจบแล ้วลูกอยำกทำงำนด ้ำนไหนหืม ”

่
คำถำมของแม่มำจำกปริญญำบัตรสำมใบทีเป็
้ ง
นคนละด ้ำนกันอย่ำงสินเชิ

“ผมยังไม่ได ้คิด”

้
ลลิตำระบำยยิมให ้กับคำตอบ

้ กก็ค่อยๆ ใช ้เวลำค ้นหำตัวเอง

“งันลู
่ อยำกท
แล ้วเลือกในสิงที ่ ำนะ”
่ วเ
เธอไม่เคยบังคับให ้ลูกเดินไปตำมเส ้นทำงทีตั
องขีดเขียน
่ งได ้อิสระในกำรใช ้ชีวต
ลีชิ ิ มำเสมอ
้ ยว
และก็ไม่เคยทำให ้ผิดหวังเลยแมแ้ ต่ครังเดี

“ครับ”
10
Ex - SoulL

“อ ้อ
นี่ ลูกเตรียมชุดสำหรับงำนเดือนหน้ำของตระกู
ลจำงหรือยัง”

“งำนเดือนหน้ำ?”
กำรทวนคำพูดด ้วยน้ำเสียงและสีหน้ำฉงนนั้น
ทำให ้ลลิตำรู ้ทันทีว่ำลูกจำไม่ได ้

“ก็งำนวันเกิดคุณยำย จำง ผิง ไงจ๊ะ”

กึก

่ อมีดกับส ้อมอยู่ชะงัก
มือเรียวทีถื
้
ก่อนรอยยิมขมขื ่
นจะเกิ ้
ดขึนบนใบหน้
ำสวย

่
“งำนทีเรำต ้องไปเพรำะบ ้ำนนั้นบังเอิญไม่ว่ำงน่
ะเหรอครับ”

คนเป็ นแม่มส
ี ห ่
ี น้ำจืดเจือน
้
มือบำงเอือมไปแตะบนหลั งมือของคนเป็ นลูกแ
ผ่วเบำ

“ชิงชิง...”

11
 Black Diamond

“ผมไม่เป็ นไรหรอก
ยังไงก็คงขัดป๊ ำไม่ได ้อยู่แล ้ว”

“...”

“แค่ไปเดินตำมหลังป๊ ำให ้เขำรู ้ว่ำครอบครัวเรำ

ไป แค่น้นเองนี
ั ่ นำ”

้
ยิมของลี ่ งไปไม่ถงึ ดวงตำ
ชิ
แมจ้ ำกนั้นเจ ้ำตัวจะทำนข ้ำวต่อด ้วยสีหน้ำรำบ
่ นด
เรียบ พูดเรืองอื ่ ้วยท่ำทีเป็ นปกติ
แต่คนเป็ นแม่ย่อมรู ้ดีว่ำแผลในใจลูกถูกสะกิดใ
ห ้เจ็บแปลบ

่ ำให ้ลูกต ้องเป็ นแบบนี ้

เธอผิดเอง...ผิดเองทีท

--

่ ง เป็ นลูกครึงไทย-จี
ลีชิ ่ น
อำศัยอยู่ประเทศไทยเป็ นหลักเพรำะบรรพบุรุษ
้ นฐำนที
ย ้ำยมำตังถิ ่ ่ ่
นี
และนั่นคือสำเหตุทท ่ี ำให ้ป๊ ำได ้เจอกับแม่แล ้วมีเ
ขำออกมำ

12
Ex - SoulL

่ เคยสนใจใยดีตงแต่
ป๊ ำทีไม่ ้ั วน ั คลอดทีรู่ ้ว่ำลูกข
้ ใช่อลั ฟ่ ำ
องเมียหลวงคนนี ไม่

ดวงตำเรียวรีตำมสัญชำติครึงหนึ่ ่ งเหม่อมองไ
ฟจรำจรตรงหน้ำอย่ำงว่ำงเปล่ำ
กระทั่งสีแดงเปลียนเป็
่ นสีเขียวจึงสลัดควำมฟุ้ ง
้
ซ่ำนทิงไปแล ่
้วขับรถต่อจนถึงทีหมำย

“สวัสดีค่ะคุณลีชิ่ ง”
พนักงำนรีบปรีเข่ ้ำมำต ้อนรับเมื่อลูกค ้ำคนสำ
คัญเดินเข ้ำมำในร ้ำน
่ งกดหน้ำลงรับคำทักทำยขณะเดินตำมอีก
ลีชิ
ฝ่ ำยเข ้ำไปในห ้องรับรองของแขกวีไอพี
จำกนั้นเจ ้ำของห ้องเสือก็
้ ออกมำต ้อนรับด ้วยตั
วเอง

่ คุ
“เป็ นเกียรติอย่ำงยิงที ่ ณลีชิ
่ งเลือกสวมใส่แบร
นด ์เรำในงำนสำคัญ”

่
“ผมขอดูคอลเลคชันใหม่ ่ี งไม่มีใครได ้ใส่”
ทยั

“ได ้เลยครับ”
้ บส่งสัญญำณให ้พนักงำนนำ
เจ ้ำของห ้องเสือรี
้ ้ำคอลเลคชันใหม่
เสือผ ่ เข ้ำมำ

13
 Black Diamond

ร่ำงเพรียวนั่งฟังกำรพรีเซนต ์ชุดแต่ละชุดด ้วย

สีหน้ำรำบเรียบ
ยอมรับในควำมสวยงำมประณีตแต่ยงั ไม่รู ้สึกว่
ำมีชด ่ ดตำ
ุ ไหนทีสะดุ

“ยังไม่มีชด ่
ุ ไหนทีผมชอบ”

“คิดไว ้อยู่แล ้ว...จินเลยเตรียมชุดพิเศษไว ้ให ้คุ

่ ง รับรองว่ำต ้องชอบแน่ นอน”
ณลีชิ

แล ้วชุดในถุงคลุมสีทองก็ถูกนำออกมำเป็ นชุด
สุดท ้ำย มันถูกปกปิ ดเอำไว ้อย่ำงมิดชิด
กระทั่งซิปถูกเลือนลง
่
่ี นหรำก็ปะทะเข ้ำกับสำยตำ
สีทเด่

้ นผ ้ำกำมะหยีน
“ตัวนี เป็ ่ ำเข ้ำจำกฝรังเศษ
่
่ แดงเกินไปแล ้วก็ไม่ออกเข ้มเกิน
เป็ นสีแดงทีไม่
ไป
้
เหมำะสำหรับใส่ไปงำนีมำกเพรำะไม่ ได ้ดูเป็ นท
ำงกำรเกิน
่
มีกระดุมสำมเม็ ดเพือให ้
้ตรงคอเสือแหวกลงมำ
พอประมำณ
สีของมันน่ ำจะตัดกับสีผวิ คุณลีชิ่ งได ้ดี
ส่วนกำงเกงก็จะเข ้ำรูปแล ้วก็เป็ นขำเต่อนิ ดนึ ง
ครับ”
14
Ex - SoulL

่
แววตำทีฉำยควำมถู กใจทำให ้คนทีคิ่ ดไว ้แล ้วยิ ้
้
มกว ้ำง ร่ำงสูงเพรียวลุกขึนไปจั ้ ้ำ
บเนื อผ
และเดินสำรวจโดยรอบ

“เอำชุดนี ”้

้
พนักงำนทุกคนระบำยยิมออกมำพร ้อมกัน

้ ญทีห
“งันเชิ ่ ้องลองเลยครับ”

่ งเดินตำมพนักงำนออกไป
ลีชิ
่ ้สึกถูกใจมำกกว่ำตอนที่
ยำมได ้สวมใส่แล ้วยิงรู
แค่มอง
สีของชุดมันตัดกับสีผวิ ขำวซีดของเขำอย่ำงที่
อีกฝ่ ำยว่ำ

หมุนตัวมองทุกด ้ำนแล ้วพบว่ำชุดยังหลวมอยู่เ

่
ล็กน้อยจึงเปิ ดประตูห ้องลองออกไปเพือให ้ทุก
คนดู

ปึ ง

่ ทน
แรงปะทะทีไม่ ้ วทำให ้ร่ำงกำยเซไปเล็กน้
ั ตังตั
อย

15
 Black Diamond

้ ได ้ลีชิ
พอตังสติ ่ งก็เลือนสำยตำขึ
่ ้
นมองคนที ่
เดิ
นชน

“ขอโทษครับ...ตุ ้ยปู้ ฉี่”แกเรนรีบเอ่ยคำขอโท

ษแต่เมื่อเงยหน้ำขึนมองแล
้ ่
้วจำต ้องเปลียนภำ
่ ้สือสำร
ษำทีใช ่

“ไม่เป็ นไรครับ”

่ งกล่ำวอย่ำงไม่ถอ
ลีชิ ื สำ
แมด้ วงตำสีชมพูทตั ่ี ดกับผมยำวสีทองของอีก
ฝ่ ำยจะแสนสะดุดตำแต่ก็เลือกจะเดินออกจำก
้
ห ้องลองเสือไปโดยทิ ้
งใครบำงคนได ้แต่มองตำ
ม

แกเรนมองจนอีกฝ่ ำยหำยลับไปจำกสำยตำ
้
ควำมรู ้สึกบำงอย่ำงถูกสะกิดจนรู ้สึกอยำกรังเอ
ำไว ้
่ งรัดก็ไม่เปิ ดโอกำสให ้ได ้ทำอย่ำง
ทว่ำเวลำทีเร่
นั้น

เขำมองนำฬก ิ ำข ้อมืออย่ำงหัวเสีย
จำกนั้นจึงตัดใจเดินเข ้ำห ้องลองชุดก่อนทีตั ่ วเ
องจะไปงำนในอีกสองชัวโมงข่ ้ ทน
้ำงหน้ำนี ไม่ ั

16
Ex - SoulL

--

้
งำนเลียงเนื ่ องในวันเกิด จำง ผิง
่
มีเฉพำะทีคนสนิ ทมำร่วมงำน
หำกพูดถึงในทำงธุรกิจแล ้วหญิงอำวุโสผู ้นี อำ้
จไม่ได ้มีควำมสำคัญมำกนัก
่ ถู
ทว่ำสิงที ่ กให ้ควำมสำคัญคือเธอเป็ นภรรยำข
อง จำง จิวฝู เป็ นแม่ของ จำง เฟยหง
และปัจจุบน ั เป็ นย่ำของ จำง ชำงหลง และ จาง
เฟิ งหลง

้
ทังหมดคื อทำยำทตระกูลจำงผู ้ทรงอิทธิพลใน
่
อุตสำหกรรมสือของฮ่ องกงและเมืองไทย
่ งต่อควำมสำเร็จจำกรุน
ซึงส่ ่ สู่รน ่
ุ ่ ได ้อย่ำงยิงให
ญ่และมั่นคง

เสียงดนตรีทดั่ี งคลออยู่รอบงำนมำจำกกำรบร
รเลงของนักดนตรีระดับโลก
ขลับให ้บรรยำกำศดูผ่อนคลำย
ใบหน้ำของคนทีมำร่ ่ วมงำนล ้วนมีแต่รอยยิม้
้
ทว่ำแท ้จริงแล ้วทังหมดนั ้นคือหน้ำกำกทีทุ
่ กคน
่
ต่ำงหยิบยกมำสวมเพือปกปิ ดควำมคิดอันแท ้จ
ริง

่ ง...
เช่นเดียวกันกับลีชิ

17
 Black Diamond

“อ ้ำว มิสเตอรหวั์ ง”
เสียงทักทำยซึงดั่ งขึนตั
้ งแต่
้ ก ้ำวเท ้ำเข ้ำงำนทำ
้ หั
ให ้คนทังสี ่ นไปมอง

“สวัสดีคุณชิดชัย คุณงำมตำ”
้
คนถูกทักหันไปหำคนทังสองพร ้ ำวทั
้อมทังกล่
่ อไปจับตำมธรรมเนี ยม
กทำยและยืนมื

“วันก่อนทีเพิ่ งเจอกั
่ ้
บอีเฟยยั
งพูดถึงคุณอยู่เลย
ว่ำแต่วน ้ เฟยกั
ั นี อี ้ ่ นไปไหนล่ะ”
บลีหลิ

่ งลอบถอนหำยใจเมื่อได ้ยินชือของพี
ลีชิ ่ น้่ องต่
ำงแม่
ท่ำทำงนั้นไม่อำจรอดพ ้นสำยตำของลลิตำจน
มือบำงต ้องขยับไปแตะมือลูกเบำๆ
อย่ำงปลอบโยน

่ เฟยป่
“น่ ำเสียดำยทีอี ้ วย
่ นก็ตด
ส่วนลีหลิ ่ นกะทันหัน”
ิ งำนทีจี

“น่ ำเสียดำยจริงๆ...ว่ำแต่น่ ันคุณลลิตำกับลีชิ

่ ง
ใช่ไหม”

้
คนถูกพูดถึงทังสองยิ ้
มรับและโค ้งหัวให ้อีกฝ่ ำย
ตำมมำรยำท
18
Ex - SoulL

่
ปกปิ ดควำมเบือหน่ ำยเอำไว ้ภำยใต ้หน้ำกำกแ
้
ห่งรอยยิมอย่ ำงมิดชิด

“อืม”

่ ยงตอบรับในลำคอแบบขอไปทีของบิ
ก่อนทีเสี
่ งเบือนสำยตำหนี ไปทำงอืน
ดำจะทำให ้ลีชิ ่

้ พู
ทุกครังที ่ ดถึงเขำกับแม่
ป๊ ำมักจะมีท่ำทีไม่เต็มใจเสมอ

“ไม่ได ้เจอกันบ่อยผมก็หลงลืมไปตำมประสำค
นแก่ อย่ำถือสำกันเลยนะ มำๆ
ขนแก ้วกันสักหน่ อย”
่ มบนถำดที
แก ้วเครืองดื ่ ่ กรนำมำเสิร ์ฟถูกแจ
บริ
กจ่ำยให ้กับทุกคน
้
พลันเสียงแก ้วกระทบกันจะดังขึนแผ่ วเบำพร ้อ
มคำว่ำเชียรส์
ตำมมำด ้วยบทสนทนำเรืองอื่ นก่
่ อนจะแยกย ้ำย
่ ะของครอบครัวใครมัน
ไปทีโต๊

่ งไม่สนใจแมก้ ระทั่งตอนเจ ้ำของวันเกิดขึน้

ลีชิ
พูดบนเวที
ด ้วยเพรำะนั่งหันหลังจึงทำเป็ นไม่สนใจได ้

19
 Black Diamond

ถึงจะได ้รับสำยตำดุๆ จำกคนเป็ นพ่อ

ทว่ำก็ทำเป็ นมองไม่เห็น

“จะไปไหน”

้ นทีทลุ
เสียงทุ ้มรำบเรียบถำมขึนทั ี่ กขึนยื
้ น

“เข ้ำห ้องน้ำ”

๋
“รีบไปรีบกลับ เดียวต ้องเข ้ำไปพบคุณจำง ผิง
อีก”

่ งไม่ตอบรับ ทำเพียงเลือนเก
ลีชิ ่ ้ ้ชิดโต๊ะ
้ำอีให
เตรียมหมุนตัวก ้ำวไปทำงห ้องน้ำ

่
“ให ้แม่ไปเป็ นเพือนไหม”

“ถ ้ำคุณไม่อยำกเข ้ำก็ไม่ต ้องไป”

่
ดวงตำเรียวปรำยมองคนทีแทรกขึ ้ อน
นก่
จำกนั้นจึงหันไปตอบคนเป็ นแม่

“ไม่เป็ นไรครับแม่ ผมไปเองได ้”

20
Ex - SoulL

ร่ำงเพรียวในชุดสูทสีแดงเลือดหมูก ้ำวออกจำ
กโต๊ะไปท่ำมกลำงสำยตำของใครหลำยคนเนื่
่
องจำกหน้ำตำและรูปร่ำงทีแสนจะดึ งดูด
ทว่ำคนถูกพูดถึงไม่ได ้สนใจแมจ้ ะสัมผัสได ้

่ งถอนหำยใจหนักๆ
ลีชิ
เมื่อเดินมำถึงหน้ำห ้องน้ำ
ยำมสูดลมหำยใจเข ้ำก็รู ้สึกรำวกับอำกำศรอบ
่
กำยมีเพิมมำกขึ น้
พลันควำมอึดอัดก ้อนใหญ่ในอกก็ลดน้อยลง

ช่วงเวลำแห่งควำมสุขมักผ่ำนไปเร็ว
่ วเป็ นทวีคูณในเวลำนี ้
และยิงเร็

นำฬก ้
ิ ำข ้อมือรำคำแพงไม่อำจยือเวลำให ้เดิน
ช ้ำลง
ในควำมรู ้สึกเหมือนผ่ำนไปนำทีเดียวทว่ำควำ
มเป็ นจริงกลับผ่ำนไปแล ้วสิบห ้ำนำที

่ งคงจะอยู่ตรงนี จนงำนจบหำกไม่
ลีชิ ้ รู ้อยู่แล ้วว่ำ
อะไรจะตำมมำอย่ำงแน่ นอน

้ คงจะโดนว่ำไม่นอ้ ย
แค่นีก็

21
 Black Diamond

ดวงตำเรียวรีหลับลง
ลมหำยใจแห่งควำมหนักอึงถู ้ กสูดเข ้ำและพรูอ
อกเฮือกใหญ่ ก่อนจะลืมตำขึน้
่
กลบควำมเบือหน่ ำยด ้วยสำยตำรำบเรียบ
แล ้วหมุนตัวเดินกลับไปทำงเดิม

ปึ ก เฮือก!

แรงปะทะกับร่ำงของใครสักคนไม่ได ้มำกมำยนั
่ น
กแต่ควำมรู ้สึกกลับรุนแรงเหมือนถูกเครืองบิ
ชน

่ งไม่รู ้ว่ำเกิดอะไรขึน้
ลีชิ
่ ล ้มลงไปเพรำะมือใหญ่เอื ้
ไม่รู ้เลยสักนิ ดว่ำทีไม่
้
อมมำรังแขนเอำไว ้

ภำพตรงหน้ำพร่ำมัว
แผ่นอกสะท ้ำนไหวเพรำะแรงหำยใจ
่ ทรำบทีมำถำโถมเข
ควำมรู ้สึกซึงไม่ ่ ้ำหำดั่งถูก
พำยุลูกใหญ่สำดซัด

่
กลิน...

่
กลินหอมเย็ นจำกคนตรงหน้ำมันรุนแรงจนร่ำง
กำยสั่นสะท ้ำน น้ำตำไหลมำคลอหน่ วย
22
Ex - SoulL

ดั่งช่องว่ำงเล็กๆ
ของชีวต ิ ถูกเติมเต็มในวินำทีนี้
รำวกับได ้พบเจอสิงที่ ไม่
่ เคยรู ้เลยว่ำใจกำลังรอ
คอย

“ระวังหน่ อย”
้ ทล่
เสียงทุ ้มรำบเรียบฉุ ดรังสติ ่ี องลอยให ้ค่อยๆ
่ ้ำทำง
กลับเข ้ำทีเข
กระทั่งสำยตำของลีชิ ่ งเริมโฟกั
่ ส
เห็นคนตรงหน้ำเป็ นรูปเป็ นร่ำงมำกขึนก็้ ตอนที่
น้ำตำร่วงหล่นจำกหำงตำ

ท่ำทำงนั้นทำให ้ จาง เฟิ งหลง ขมวดคิว้

อีกฝ่ ำยดูเหมือนคนไม่สบำยจนไม่กล ้ำปล่อยมื
อ

ถึงจะไม่อยำกแตะต ้องขนำดไหนแต่เขำก็ยงั มี
ควำมเป็ นคนหลงเหลืออยู่ในจิตสำนึ ก

“คุณ...” เสียงนั้นบำงเบำดั่งขนนกทีไร่ ้น้ำหนัก

เฟิ งหลงได ้ยินเป็ นเพียงเสียงในลำคอ
่
ขณะทีคนพู ้
ดเหมือนใช ้แรงทังหมดที ่ เปล่งออ
มี
กไป

23
 Black Diamond

่ งไม่เข ้ำใจควำมรู ้สึกของตัวเองแต่พอจะเดำ

ลีชิ
่ ก
ได ้ว่ำสิงที ่ ำลังเป็ นคืออะไร

คู ่แห่งโชคชะตา

้
ทังหมดมั ้ ด แมจ้ ะไม่มีอำกำรฮีทแต่ควำมรู ้
นชีชั
่
สึกก็ชดั เจนอย่ำงไม่อำจเป็ นอืน

มันมีอยู่จริง...มันมีอยู่จริงๆ

่ งลืมเลือนเรืองรู
ลีชิ ่ ปร่ำงหน้ำตำ
มีเพียงควำมรู ้สึกโหยหำ อยำกสัมผัส
อยำกแตะต ้อง
ต่ำงจำกอีกฝ่ ำยทียื่ นมองด ้วยสำยตำรำบเรียบเ
จือควำมขุ่นเคือง

ยำมฝ่ ำมือใหญ่ผละออกจำกแขนควำมวูบโหว
้
งลูกใหญ่ก็เกิดขึนในอก

ทุกควำมรู ้สึกนั้นช่ำงรุนแรงเหลือเกิน

่
“ถ ้ำไม่สบำยก็อย่ำฝื นเพรำะยิงจะท ่
ำให ้คนอืน
ลำบำก”
เฟิ งหลงพูดเพียงเท่ำนั้นก่อนจะเดินผ่ำนคนทีไ่
่ งจุดสูบบุหรี่
ม่รู ้จักเพือไปยั
24
Ex - SoulL

่ งผวำจะก ้ำวตำมแต่แข ้งขำกลับอ่อนแรงเกิ

ลีชิ
นกว่ำจะสำมำรถทำอย่ำงนั้น
ร่ำงกำยทรุดฮวบลงกับพืน้
่ี นมำตำม
สร ้ำงควำมตกใจให ้กับคนเป็ นแม่ทเดิ
พอดี

่ ง! เป็ นอะไรหรือเปล่ำ”
“ลีชิ
ลลิตำถลำไปหำคนเป็ นลูก
สัมผัสใบหน้ำเรียวขำวซีดด ้วยมือ
่
แตะต ้องไปตำมร่ำงกำยอย่ำงร ้อนรนเพือตรวจ
หำควำมผิดปกติ

“มะ แม่”
่ บจ ้องเพียงทำงทีอี
สำยตำซึงจั ่ กคนเดินไปค่อย
ๆ ถูกดึงกลับยำมเรียกคนเป็ นแม่เสียงสั่น

“ไม่สบำยตรงไหนหรือเปล่ำ”
่ งทำได ้เพียงส่ำยหน้ำ
ลีชิ
ก่อนลลิตำจะรีบถำมต่อ “แล ้วลูกเป็ นอะไร”

“...” ไม่มีคำตอบใดหลุดรอด
มีเพียงกำรส่ำยหน้ำไปมำเช่นเดิม

่ ง” ลลิตำเอ่ยเรียกลูกตัวเอง
“ลีชิ
น้ำเสียงมีควำมฉงน ไม่เข ้ำใจ
25
 Black Diamond

“เขำ...”
่ งเปล่งเสียงอันแผ่วเบำได ้เพียงเท่ำนั้น
ลีชิ
คำพูดต่อจำกนั้นถูกหยุดทีเพี
่ ยงลำคอ
ในหัวหวนนึกเพียงร่ำงสูงใหญ่เมื่อครู ่

่ โชคชะตำก
เขำคือสิงที ่ ำหนดไว ้

เป็ นเขำ...

“แม่ว่ำเรำไปนั่งพักก่อนดีกว่ำ”
ร่ำงบอบบำงค่อยๆ
ประคองลูกให ้ลุกขึนแล ้ ้วพำไปนั่งบนเก ้ำอีซึ้ งตั
่ ้
งอยู่อก
ี มุม
ลลิตำบีบนวดมือทีเย็่ นเยียบให ้เลือดไหลเวียน
จนอุณหภูมิของมือลีชิ ่ งเปลียนเป็
่ นอุน่ ขึน้
่
ใบหน้ำขำวซีดก็เริมกลั บมำมีสเี ลือด

ึ้
“ดีขนไหมลู ก”

่ งพยักหน้ำรับยำมกำลังสูดลมหำยใจเข ้ำออ
ลีชิ
กช ้ำๆ

ตึก ตึก

“ให ้มำตำม ไม่ใช่ให ้มำนั่งกันอยู่ตรงนี ”้

26
Ex - SoulL

ประโยคและน้ำเสียงทีเจื
่ อควำมตำหนิ ดงั ขึนหลั
้
่ ยงฝี เท ้ำหนักๆ หยุดลง
งจำกทีเสี

้
คนทังสองหั นไปมองคนพูด
่ ชิ
ก่อนทีลี ่ งจะเบือนหน้ำหนี

่ งไม่สบำยค่ะ”
“ลีชิ
่ ยอธิบำยให ้คงฟังขมวดคิวแล
เป็ นลลิตำทีเอ่ ้ ้วก
วำดสำยตำมองใบหน้ำทีมี ่ ส่วนคลำยคลึงกับตั
วเองอย่ำงจับสังเกต

“เป็ นอะไร?”

“...” คนถูกถำมไม่ตอบ
้ งไม่มองหน้ำจนคนถำมรู ้สึกหงุ ดหงิด
ทังยั

“ถ ้ำไม่ได ้เป็ นอะไรมำกก็กลับโต๊ะได ้แล ้ว

จะได ้เวลำเข ้ำไปพบคุณจำง ผิงแล ้ว” หวัง
้ ง พูดจบก็หมุนตัวกลับไปทำงทีเดิ
อีหย่ ่ นมำ
ทิงให้ ้สองแม่ลูกนั่งมองหน้ำกันด ้วยควำมรู ้สึก
่
ทีแตกต่ ำง

คนหนึ่ งเบือหน่
่ ำย คนหนึ่ งเห็นใจ

27
 Black Diamond

“อดทนหน่ อยนะชิงชิง พบคุณจำง

ผิงแล ้วเรำก็จะได ้กลับกัน”

่ งเลือนสำยตำลงมองมื
ลีชิ ่ ่ ำลังถูกลูบ
อตัวเองทีก
้ อให
ไล ้ไปมำก่อนจะพยำยำมยิมเพื ่ ้คนตรงหน้ำ
สบำยใจ

“ลูกโอเคแล ้วนะ?”

“ครับ”

้
“งันกลั
บโต๊ะกัน”
้
ลลิตำผุดลุกขึนพลำงจั
บแขนเรียวเอำไว ้เป็ นก
ำรช่วยพยุง

่ งหันมองทำงทีใครบำงคนเดิ
ลีชิ ่ นผ่ำนไปอีกครั้
่ มไปด ้วยควำมโหยหำ
งด ้วยใจทีเต็
อำกำรภำยนอกดีขนทว่ ึ้ ำภำยในกลับยังเหมือ
นเดิม

อยำกเจอ อยำกพูดคุย อยำกสัมผัส

อยำกแตะต ้อง
่ รู ้จักแมแ้ ต่ชอทว่
คนทีไม่ ่ื ำใจกลับเชือมั
่ ่นไปแล ้
้
วทังหมด

28
Ex - SoulL

่ ้ำพบเจ ้ำของวันเกิด
หลังจำกทีเข
เขำหมำยมั่นว่ำจะต ้องตำมหำเขำคนนั้นให ้เจอ
อีกครัง้

ผู ช ่
้ ายร่างสู งใหญ่ในชุดสู ทสีดาก ับกลิน
คู ่แห่งโชคชะตา

กลับมำนั่งทีโต๊ ่ ะควำมอึดอัดอันน่ ำเบือหน่

่ ำยก็
กลับมำเล่นงำนอีกครัง้
หำกแต่ก็เบำบำงลงเนื่ องจำกลีชิ ่ งเอำแต่วนเวีย
นคิดถึงคนทีเพิ ่ งเจอ
่
สำยตำกวำดมองไปทั่วอย่ำงหวังว่ำจะได ้พบ
่
แมร้ ู ้ดีว่ำกำรไม่ได ้กลินอะไรบ่ งบอกว่ำอีกฝ่ ำยไ
ม่ได ้อยู่ในระยะอันใกล ้

“เชิญตระกูลหวัง”

หญิงสำวในชุดสุภำพสีดำเดินมำบอกพร ้อมทัง้
โค ้งหัวลงให ้
ก่อนทีอี่ หย่
้ งจะลุกขึนเต็
้ มควำมสูงอย่ำงกระตือ
รือร ้น

29
 Black Diamond

ถึงจะไม่อยำกลุกแต่ลชิ ่ี งก็ไม่อำจขัดเจ ้ำของสำ

่ งมำให ้
ยตำดุๆ ทีส่
้
จึงทำได ้เพียงลุกขึนแล ้
้วเดินตำมหลังคนทังสอ
งไปยังห ้องสำหรับเข ้ำพบคนทีส่ ำคัญทีสุ ่ ดในวั
นนี ้

ระหว่ำงทำงเต็มไปด ้วยหน่ วยรักษำควำมปลอด

ภัย
่ สร
ทว่ำสิงที ่ ้ำงควำมแปลกใจให ้ลีชิ
่ งกลับไม่ใช่
ตรงนั้น

่ มผัสได ้จำงๆ
ควำมรู ้สึกทีสั
่ นแรงขึนตำมกำรย่
เริมรุ ้ ำงก ้ำว
กระทั่งเห็นประตูบำนใหญ่ซงสลั ่ึ กรูปมังกรเด่น
หรำอยู่ในระยะสำยตำยิงท ่ ำให ้มั่นใจในควำมรู ้
สึกมำกขึน้

สัญชำตญำณร ้องบอก
่
สองมือทีวำงอยู ่ข ้ำงกำยกำเข ้ำหำกันแน่ นจนสั่
นระริก
่ มเต
ใจทีเริ ่ ้นถีถู
่ กพยำยำมทำให ้มันสงบลง

กึก

แอ๊ด
30
Ex - SoulL

“เชิญครับ”

ประตูเปิ ดออกพร ้อมเสียงเชือเชิ้ ญ

เมื่อก ้ำวเข ้ำไปในห ้องนั้นร่ำงกำยลีชิ
่ งก็โงนเงน
้
จนต ้องเอือมมื อไปจับแขนแม่เอำไว ้

ลลิตำหันมองลูก
ควำมผิดปกติทได ่ี ้เห็นผ่ำนทำงสำยตำส่งผลใ
่ ้อนรนอย่ำงกลัวว่ำลูกจะเป็ นอะไร
ห ้เธอเริมร

“ยินดีเหลือเกินทีได่ ้พบกัน”
หญิงชรำผู ้นั่งอยูบ
่ นเก ้ำลำยมังกรเอ่ยกับ หวัง
้ ง
อีหย่
ทว่ำสำยตำกลับมองเลยไปยังคนด ้ำนหลัง

่ ได ้สนใจเธอเลยแมแ้ ต่นอ้ ยเนื่ องจำกเอ

คนทีไม่
่ ่ งอยู่ฝ่ ังซ ้ำยมือ
ำแต่จบั จ ้องเพียงคนทีนั

“เช่นกันครับคุณยำยจำง”
้ งรีบรับคำพลำงค ้อมหัวลงให ้ผู ้อำวุโสตรง
อีหย่
หน้ำ

“เชิญนั่งเถิด”

31
 Black Diamond

เมื่อได ้รับคำเชิญเก ้ำอีส้ ำหรับแขกจึงถูกจับจอ

งตำมลำดับ

่ งนั่งถัดจำกคนเป็ นแม่
ลีชิ
ตรงหน้ำใครคนนั้นทีนั ่ ่ งห่ำงด ้วยระยะประมำณ
หนึ่ งเมตร

เพียงหนึ่ งเมตรเท่ำนั้น...

แมพ
้ ยำยำมควบคุมอำกำรแค่ไหนแต่มน
ั ก็ไม่อ
ำจรอดพ ้นสำยตำคนมอง

จำง เฟิ งหลง

ขมวดคิวมุ้ ่นเมื่อเด็กทีเจอหน้
่ ำห ้องน้ำคือคนข
องตระกูลหวังทีไม่่ เคยเจอมำก่อน
อำกำรของอีกฝ่ ำยดูเหมือนจะยังไม่ดข ึ้
ี น
้
แผ่นอกสะท ้อนขึนลงบ่ งบอกถึงจังหวะหำยใจถี่
แมไ้ ม่อยำกสนใจแต่ด ้วยสำยตำทีเอำแต่่ จบั จ ้อ
งเขำก็ทำให ้ต ้องมองกลับ

หน้ำเขำมันมีอะไร เด็กนั่นถึงได ้มองไม่หยุด

“สุขสันต ์วันเกิดครับ
หวังว่ำจะพอใจของขวัญจำกตระกูลหวัง”

32
Ex - SoulL

จำง ผิง
่
ทีลอบมองคนทั ้
งสองอยู ั กลับมำสนใจคนที่
่หน
้
พูดขึนพลำงยิ ้ บตำมมำรยำท
มรั

่ นนี ”้
“แน่ นอนว่ำต ้องพอใจ ขอบคุณทีมำในวั

่
สำยตำของหญิงชรำเหลือบไปทีใครบำงคนใน
้ นำทีหนึ่ ง
เสียววิ

่
ขอบคุณทีมำ

่ ตระกู
“เป็ นเกียรติอย่ำงยิงที ่ ลหวังได ้รับเชิญ”

กำรพูดคุยตำมมำรยำทยังคงดำเนิ นไปเรือยๆ ่
โดยทีลี ่ ชิ
่ งไม่ได ้รับรู ้อะไรเลยแมแ้ ต่ตอนทีถู
่ กแ
นะนำตัว
รู ้เพียงแค่อยำกให ้ผู ้เป็ นพ่อพูดคุยกับอีกฝ่ ำยใ
่
ห ้นำนเท่ำทีจะนำนได ้

่
ควำมรู ้สึกทีเขำเคยว่ ่ ้
ำไว ้มันเป็ นอย่ำงไรเพิงได
พำนพบ

่ นตนำกำรเอำไว ้หลำยเท่ำ
เกินกว่ำทีจิ

33
 Black Diamond

่
“ว่ำแต่...เรืองเวลำโฆษณำเฟิ งหลงว่ำยังไงบ ้ำง
”

้ ใช่เวลำทีจะมำพู
“ผมคิดว่ำเวลำนีไม่ ่ ่
ดเรืองงำน
”

่ งขึนเรี
เสียงทุ ้มทีดั ้ ยกให ้ลีชิ
่ งกลับมำอยู่บทสน
ทนำตรงหน้ำ
ขณะทีอี ่ หย่
้ งก็มองหน้ำคนพูดด ้วยควำมไม่พอ
ใจนิ ดๆ แต่ต ้องเก็บอำกำรเอำไว ้

่ บรถยนต ์
ตระกูลหวังทำธุรกิจเกียวกั
เป็ นหนึ่ งในสปอนเซอร ์ของช่องโทรทัศน์ทตระ
่ี
กูลจำงบริหำรอยู่

“เฟิ งหลงคงกำลังคิดให ้รอบคอบ

้ งก็รอสักหน่ อยนะ”
ยังไงคุณอีหย่

จำง ผิง
่
เป็ นผู ้คลีคลำยสถำนกำรณ์ กอ ่
่ นจะเปลียนไปคุ
่ นเพรำะรู
ยเรืองอื ่ ้จักหลำนชำยตัวเองดีว่ำเป็ นอ
ย่ำงไร

่ ชิ
ช่วงเวลำทีลี ่ งไม่อยำกให ้ผ่ำนไปกลับผ่ำนไป
อย่ำงรวดเร็ว ไม่ทน ั ไรก็ถงึ ครำวบอกลำ

34
Ex - SoulL

้ นเพือโค
พอผู ้ให ้กำเนิ ดลุกขึนยื ่ ้งคำนับตำมมำ
รยำทก็ต ้องขยับลุกตำม

ควำมอำลัยอำวรณ์ไม่อยำกไปอำบล ้น
กำรต ้องดึงสำยตำกลับจำกใครคนนั้นยำกเย็น
เหมือนดึงเหล็กให ้ขำดด ้วยมือเปล่ำ
ทว่ำด ้วยไม่มีเหตุใดจะอยู่ต่อจึงจำต ้องหมุนตัว
ตำมพ่อแม่ไป

๋
“เดียวก่
อน”

่ งขึนรั
ถ ้อยคำทีดั ้ งให
้ ้คนทีก
่ ำลังจะก ้ำวเท ้ำออก
จำกห ้องหันกลับไป

่ จะคุ
“ฉันมีเรืองที ่ ยกับ...ลีชิ
่ งสักหน่ อย”

ประโยคนั้นไม่เพียงแต่ทำให ้ หวัง อีหย่

้ ง กับ
่ งเองงงวยไม่ต่ำงกัน
ลลิตำงงงวย แต่ก็ทำให ้ลีชิ

่
สำยตำเลือนไปมองหญิ งชรำตรงหน้ำ
เมื่อสบสำยตำกันชัดๆ คิวก็
้ ขมวดมุ่น
มั่นใจว่ำไม่เคยพบเจอหรือรู ้จักกันมำก่อน
่
เหตุของกำรจะคุยคือเรืองใดลี ่ งไม่อำจรู ้
ชิ

้ งกับภรรยำด ้วย”
“ขออนุ ญำตคุณอีหย่
35
 Black Diamond

้ งมองหน้ำภรรยำทีมี
อีหย่ ่ แววตำไม่ต่ำงกัน
จำกนั้นจึงมองคนเป็ นลูก
สงสัยจนอยำกจะเอ่ยถำม จำง ผิง กลับ
ทว่ำก็เลือกจะเก็บควำมสงสัยไว ้แล ้วตอบกลับไ
ป

“เชิญครับ”

่ งมองหน้ำพ่อกับแม่ทค่
ลีชิ ี่ อยๆ
เดินออกจำกห ้องไปกระทั่งประตูบำนใหญ่ปิดล
ง รอบกำยจึงหลงเหลือเพียงคนของตระกูลจำง

้
“ทังหมดออกไป”

คำสั่งนั้นทำให ้เฟิ งหลงทีมองผู

่ ้เป็ นย่ำอย่ำงมี
่
คำถำมอยู่แล ้วยิงสงสั ยหนักขึน้

ย่ำเขำกับเด็กนั่นไปรู ้จักกันตอนไหน

“ไหน่ ไน”

“อำเฟิ งด ้วย”

36
Ex - SoulL

“ทำไม?” เฟิ งหลงถำมกลับทันควัน

ตวัดสำยตำไปมองคนทียื ่ นอยูต
่ รงหน้ำอย่ำงไม่
เข ้ำใจ ก่อนจะดึงสำยตำกลับไปทีย่่ ำของตัวเอง

่
“ย่ำมีเรืองจะคุ ่ ง”
ยกับลีชิ

่
“เรืองอะไร ทำไมผมถึงอยูไ่ ม่ได ้”

่ ำคัญ” ท่ำทำงของ จำง ผิง

“เรืองส
รำบเรียบหำกแต่เต็มไปด ้วยควำมเด็ดขำด
่ เดินออกไปตังแต่
คนอืนๆ ้ คำสั่งแรก
้
ในเวลำนี ในห ้องจึงเหลือเพียงคนสำมคน

่ มฝ่
ดวงตำทีเริ ่ ำฟำงตำมประสำคนแก่ทอแววห
นักแน่ นในคำสั่งจนท ้ำยทีสุ
่ ดแล ้วเฟิ งหลงก็ต ้อง
หยัดกำยลุกขึน้

่ งยืนตัวแข็งค ้ำงเมื่อร่ำงสูงใหญ่เดินมำเรือย
ลีชิ ่
ๆ และกำลังจะผ่ำนหน้ำไป
่ ได ้มำกนักทำให ้กลินของอี
ระยะห่ำงทีไม่ ่ กฝ่ ำย
ส่งผลต่อใจเกินจะต ้ำนทำน
่
ร่ำงกำยพลันไร ้เรียวแรงจนต ้องคว ้ำพนักเก ้ำอี ้
่ อบจะสุดเอือมมื
ทีเกื ้ อเอำไว ้

แกร ๊ก
37
 Black Diamond

เมื่อประตูปิดลงลีชิ ่ งก็ไม่รกั ษำท่ำที

้ ้ด ้วยมือทังสองข
คว ้ำเก ้ำอีไว ้ ้ำง
หำยใจหอบจนตัวโยน

หญิงชรำค่อยๆ
้ ้วไปพยุงคนทีร่่ ำงกำยกำลังอ่อ
ลุกจำกเก ้ำอีแล
นแรงให ้นั่งลง

่ งสับสนมึนงง
ลีชิ
หลำกหลำยควำมรู ้สึกเกินกว่ำจะปฏิเสธกำรช่
วยเหลือนั้น

้ เด็
ทังที ่ กกว่ำมำกมำยแต่ในเวลำนี อี
้ กฝ่ ำยกลับ
ดูแข็งแรงกว่ำหลำยเท่ำ

“นั่งพักก่อนเถิด”

เมื่อลีชิ
่ งนั่งลงบนเก ้ำอีแล
้ ้ว จำง ผิง
ก็เดินกลับมำนั่งทีเดิ
่ ม
ทอดมองคนรุน ่ งคงมีอำกำรด ้วยสำย
่ เหลนซึงยั
้ นดู
ตำเอือเอ็

“ได้เจอก ันส ักที...ฉันรอพบเธอมานานเ

หลือเกิน”

38
Ex - SoulL

2.

“ได้เจอก ันส ักที...ฉันรอพบเธอมานานเ

หลือเกิน”

ลมหำยใจถีรั ่ วเพิงจะเริ
่ ่
มกลับมำเป็ นจังหวะปก
่ เคยพำนพบเพิงจะค่
ติ ควำมรู ้สึกทีไม่ ่ อยๆ
สงบลง
แต่แล ้วคำพูดของผู ้อำวุโสก็ทำให ้เกิดควำมสับ
สนอีกครัง้

้
รอพบงันเหรอ

“คุณ จำง ผิง หมำยควำมว่ำยังไงครับ”

้ ้รูปขมวดเข ้ำหำกันยำมมองหน้ำอีกฝ่ ำย
คิวได
ด ้วยควำมเคลือบแคลง

คนถูกถำมยิมรับ้
แต่ก็ไม่ได ้เฉลยควำมสงสัยนั้นให ้ได ้รู ้

่
“ได ้พบแล ้วสินะ คนทีเธอรอคอย”

่
ดวงตำเรียวสวยไหวสันระริ
กยำมนึ กถึงใครบำง

39
 Black Diamond

้ งงุ นงงกับคำพูดทีรำวกั
คน ทังยั ่ บล่วงรู ้
ขนอ่อนในกำยลุกชันโดยไม่ทรำบสำเหตุ

“จำง เฟิ งหลง หลำนชำยของฉันเอง”

“ทำไม...”

“ทำไมฉันถึงรู ้น่ ะหรือ”

ประโยคคำถำมของลีชิ ่ งยังไม่ทน
ั ถูกเอ่ยจนจบ
หญิงชรำก็พูดขึนต่ ้ อ

้ อยๆของ จำง ผิง

สีหน้ำและรอยยิมน้
ดูอ่อนโยน
แต่ดวงตำคู่น้ันกลับทำให ้คนมองรู ้สึกถึงได ้ถึง
พลังบำงอย่ำง

่ งบอกว่ำไม่มีเรืองใดที
พลังทีบ่ ่ ่ รู ้
ไม่

่
“ทุกเรืองรำวมี ่
เหตุผลและทีมำ
คือลิขต ่ อำจเลียง
ิ ทีไม่ ่ ”

“...”

่ งหลงไม่รู ้สึกเหมือนเธออยู่แ
“เธอรู ้เหตุผลทีเฟิ
ล ้วใช่ไหม”
40
Ex - SoulL

อำกำรของคนเป็ นหลำนแตกต่ำงจำกลีชิ ่ งอย่ำ

งชัดเจน ไร ้ควำมรู ้สึก
้ ตำมธรรมชำติ
ไร ้ท่ำทีใดทังที ่ แล ้วไม่ควรจะเป็ น
แบบนั้น

กำรเจอคู่แห่งโชคชะตำ
่
กลินของอี กฝ่ ำยมักจะรุนแรงต่อควำมรู ้สึกจนย
ำกจะควบคุม

่
“คงเป็ นเหตุผลเดียวกับทีเธอไม่ มีอำกำรฮีท”

จำง ผิง ไม่รู ้ถึงเหตุผลนั้น

และคนทีรู่ ้มีเพียงลีชิ
่ ง

ั ถำมเพรำะไม่ใช่หน้ำที่
คนแก่ไม่ซก
่
ขณะทีคนรู ้นั้นหลุบสำยตำลงมองพืน้
่
สองมือกำเข ้ำหำกันเพือลดควำมสั ่นไหว

เดิมทีเพียงแค่คด
ิ ยังไม่แน่ ใจ
่ ดนั้
แต่คำพูดของผู ้อำวุโสบ่งบอกว่ำเหตุผลทีคิ
นอำจถูกต ้อง

“ในเมื่อไม่รู ้สึกก็ต ้องทำให ้รู ้สึก”

่ งเลือนสำยตำขึ
ลีชิ ่ ้
นมองคนพู ดพลำงทวนประโ
41
 Black Diamond

ยคเมื่อครูใ่ นหัวอีกครัง้

“ทำ?”

“ถ ้ำฉันจะสู่ขอให ้เธอมำเป็ นคนของตระกูลจำง

...เธอจะว่ำยังไง”

คนถูกถำมชะงักค ้ำง หูออขึ ื ้ นมำฉั

้ บพลัน
สมองประมวลผลคำพูดนั้นซำๆ ้
อย่ำงไม่แน่ ใจว่ำเข ้ำใจถูกหรือไม่
ก่อนคนตรงหน้ำจะพูดต่อ ตอกยำให ้ ้แน่ ใจ

่ งก็ไม่เลวเลยนะ”
“จำง ลีชิ

จำง ผิง
้
พูดพร ้อมทังระบำยยิ ้
มกว ้ำงให ้คนมองรู ้สึกอยำ
้
กยิมตำม

่ ง”
“จำง ลีชิ

่ งพึมพำเสียงเบำ
ลีชิ
่ ฟั
แมจ้ ะเป็ นสิงที ่ งดูไม่คุ ้นชินแต่ควำมรู ้สึกกลับไ
ม่ตด ่
ิ ขัดสิงใด รำวกับว่ำนี่ คือสิงที
่ ถู่ กต ้องแล ้ว

่ ง...
จำง ลีชิ
42
Ex - SoulL

้
“หมันหมำยกั
นไว ้แล ้วค่อยแต่งงำน”

้
หัวใจดวงน้อยพองโตขึนมำเพรำะคำสุดท ้ำย

แต่งงำน

ในหัวพลันจินตนำกำรไปถึงภำพกำรได ้เคียงคู่
ใช ้เวลำทุกวินำทีและมีควำมสุขไปกับอีกคน
ก่อนควำมจริงทีว่่ ำ จำง เฟิ งหลง
่
ไม่รู ้สึกถึงกลินของคู ่แห่งโชคชะตำจะพังทลำย
ฝันอันแสนหวำนนั้นลง

่ อควำมสุขค่อยๆ
ใบหน้ำทีเจื
่
เปลียนเป็ นหม่นหมอง

้
“เขำ...จะยอมงันเหรอ”

“ฉันมีวธิ ”ี

“แบบนั้นมันก็เป็ นกำรบังคับ”
่ งพูดด ้วยน้ำเสียงอันแผ่วเบำ
ลีชิ

“ไม่มีใครฝื นโชคชะตำไปได ้”
้ อยๆ
ควำมอ่อนโยนและรอยยิมน้
่ นตำมวัยไม่มีเลือนลง
บนใบหน้ำเหียวย่
43
 Black Diamond

ดวงตำทีไร่ ้ควำมสันไหวใดท
่ ่ งสง
ำให ้ใจของลีชิ
บนิ่ งมำกขึน้

้ ออีกสำมเดือนข ้ำงหน้ำ
“ฤกษ ์หมันคื
เตรียมตัวเอำไว ้เถิด”

้ ดๆ กับสิงที
ตำเรียวรีเบิกขึนนิ ่ ได ่ ้ยิน
อำกำรซึงมั ่ กจะเก็บได ้ดีไม่ว่ำจะสถำนกำรณ์ไ
ิ ้ เมื่ออยู่กบั ผู ้อำวุโสทีรำวกั
หนหลุดรุย่ ไม่มีชนดี ่
บหยั่งรู ้เหตุกำรณ์ล่วงหน้ำ

ต่อให ้พยำยำมปั้นหน้ำนิ่ งแบบทีมั

่ กทำเสมออีก
ฝ่ ำยก็คงรู ้ได ้อยู่ดี

“คุณยำย...”

่ งหลงเรียกเถอะ”
“เรียกฉันว่ำไหน่ ไนแบบทีเฟิ

่
“ไหน่ ไน...รู ้เรืองรำวทั ้
งหมดอยู ่แล ้วเหรอครับ”
ทุกอย่ำงเหมือนถูกเตรียมพร ้อมไว ้หมดแล ้วจน
่ งอดถำมออกไปไม่ได ้
ลีชิ
แล ้วก็ได ้รับคำตอบเป็ นกำรกดหน้ำลงรับ

“ถึงได ้บอกว่ำฉันรอพบเธอมำนำนเหลือเกิน”
ปลำยหำงเสียงมีควำมสั่นพร่ำ
44
Ex - SoulL

้
อีกทังดวงตำฝ่ ำฟำงยังไหวสั่นระริกโดยทีคนฟั
่
งไม่ได ้สังเกต

“เฟิ งหลงไม่มีทำงหนี หวั ใจตัวเองได ้

้
เพรำะเธอทังสองคื อคู่แห่งโชคชะตำ”

แกร ๊ก

ประตูซงถู่ึ กเปิ ดออกในทีสุ

่ ดทำให ้ทุกคนทีอยู
่ ห ่
น้ำห ้องหันมองอย่ำงพร ้อมเพรียง
่ ผลกับคนถูกมองทีสุ
ทว่ำทีมี ่ ดคือสำยตำคมดุร
ำบเรียบทีตวั่ ดมำคล ้ำยกับกำลังจับผิด

้
มือบำงทังสองข ้ำงกำแน่ น
ลมหำยใจถูกสูดเข ้ำออกช ้ำๆ
่
เพือลดอำกำรของตั วเอง
่
ก่อนทีอำกำรทำงกำยจะดี ึ้
ขนเพรำะร่
ำงสูงใหญ่
ก ้ำวเข ้ำไปในห ้องอย่ำงรวดเร็ว
้ ยงควำมวูบโหวงในอกเอำไว ้แทน
ทิงเพี

“ลีชิ่ ง” ลลิตำลุกขึนไปหำลู
้ ก
้
เอือมไปจั บฝ่ ำมือบำงเอำไว ้แล ้วลูบไล ้
จำกนั้นจึงระบำยยิมพลำงสอดมื
้ อประสำนแล ้ว
45
 Black Diamond

้ ้คนเป็ นลูกก ้ำวตำม

รังให

่ งไม่อยำกเดินออกจำกตรงนั้น
ลีชิ
อยำกอยู่ใกล ้ใครอีกคน
่ิ ท
แต่สงที ่ ำได ้คือกำรก ้ำวตำมพ่อและแม่กลับไป
ยังโต๊ะ

สถำนกำรณ์ต่อจำกนั้นมีเพียงควำมเงียบ
่
คลืนแห่ งควำมสงสัยถูกสะกดให ้อยู่นิ่งเพือรอเว
่
ลำถำม
่ งสัมผัสได ้เพียงแต่ไม่ได ้สนใจอะไรนอกจำ
ลีชิ
กบทสนทนำทีเกิ ่ ดขึนภำยในห
้ ้อง

กระทั่งช่วงเวลำสุดท ้ำยของงำนมำถึง
้
เจ ้ำของงำนวันเกิดขึนกล่ ่
ำวบนเวทีเพือขอบคุ
ณแขกทุกคนอีกครัง้
โดยครำวนี ลี้ ชิ
่ งหันไปมองทำงเวทีไม่วำงตำ
่
จับจ ้องทีใครนั ้นด ้วยสำยตำซึงเต็
่ มไปด ้วยควำ
มรู ้สึกตำมสัญชำตญำณ

จำง เฟิ งหลง

ยืนอยู่เคียงข ้ำงผู ้เป็ นย่ำด ้วยใบหน้ำเรียบนิ่ ง

ื ตระหง่ำนเต็มควำมสูงหนึ่ งร ้อยเ
ร่ำงสูงใหญ่ยน
ก ้ำสิบสองเซนติเมตร
46
Ex - SoulL

้ ตสี
กำรแต่งกำยด ้วยชุดเสือเชิ ้ ขำว
สูทและกำงเกงสแล็คสีดำอย่ำงเรียบง่ำยกลับ
่
ทำให ้ดูดแี บบทีใครหลำยคนไม่ อำจละสำยตำ

่ บลีชิ
ยิงกั ่ งแล ้ว...ไม่ละไปไหนเลยสักวินำที
่ กคนก ้ำวลงจำกเวทียงั ยืดคอตำ
แมแ้ ต่ตอนทีอี
มน้อยๆ

้ นเกิดจบลง
งำนเลียงวั
่
หลำยคนยังอยู่พูดคุยกันต่อเพือสร ้ำงคอนเนค
่ กว่ำจะได ้กลับบ ้ำนจริงๆ
ชัน
จึงเป็ นเวลำเกือบห ้ำทุม
่

“ขอแวะเข ้ำห ้องน้ำหน่ อยนะคะ”

้ งปรำยตำมองผู ้เป็ นภรรยำ

อีหย่
แล ้วก็ทำเพียงรับคำในลำคอ

่ งไปกับแม่ไหม”
“ลีชิ

คนถูกถำมพยักหน้ำรับทันใด

สองแม่ลก ู เดินเคียงข ้ำงกันไปยังห ้องน้ำ

ทว่ำเมื่อถึงด ้ำนหน้ำกลับหยุดนิ่ ง
ไม่มีท่ำทีว่ำจะเข ้ำห ้องน้ำแต่อย่ำงใด
47
 Black Diamond

“ลูกรู ้จักกับคุณยำยผิงด ้วยเหรอหืม ”

่ งลอบสูดลมหำยใจให ้กับคำถำมนั้นพลำงส่
ลีชิ
ำยหน้ำไปมำช ้ำๆ

“แล ้วทำไม...”

“ผมก็ไม่รู ้”

่
“บอกแม่ได ้ไหมว่ำเขำคุยเรืองอะไร”

่ งส่ำยหน้ำอีกครังให
ลีชิ ้ ้คนเป็ นแม่ทำเพียงยิมรั
้
บบำงๆ

้
“งันไม่ เป็ นไร...เรำเข ้ำห ้องน้ำกันดีว่ำนะ”

่ึ
ดวงตำเรียวรีซงแตกต่ ำงจำกดวงตำกลมสวยคู่
ตรงหน้ำทอดมองผู ้ให ้กำเนิ ดอย่ำงซำบซึง้

่
แม่ไม่เคยบังคับเลย ไม่ว่ำจะเรืองอะไร

้
คนทังสองเดิ นไปกันคนละฝั่ง
่
จัดกำรธุระของตัวเองเรียบร ้อยก็ออกมำรอทีจุ
่ งยังไม่เห็นแม่จงึ ยืนรอ
ดเดิม ลีชิ

48
Ex - SoulL

“ขอโทษนะครับ”

เสียงทักนั้นทำให ้สำยตำทีมองตรงไปยั
่ งห ้องน้ำ
หญิงถูกดึงกลับมำข ้ำงตัว
่ งก็ได ้พบกับผู ้ชำยทีหน้
แล ้วลีชิ ่ ำตำบ่งบอกถึงสั
ญชำติฝ่ ังยุโรป รูปร่ำงสูงเพรียวพอกันๆ
แต่อกี ฝ่ ำยน่ ำจะสูงกว่ำเล็กน้อย

ู่ ั้น เห็นเพียงครังเดี
ตำสีชมพูคน ้ ยวก็จำได ้

่ ร่ ้ำนเสือ้
คนทีเขำเคยชนที

่ งเอ่ยถำมว่ำมีอะไรผ่ำนทำงสำยตำ
ลีชิ

่ ้องลองเสือ”
“เรำเคยเจอกันแล ้ว ผมชนคุณทีห ้

“ครับ”

“แนะนำตัวก่อน ผมแกเรน นี่ นำมบัตร”

้ ทด ้ำนในแล ้วหยิบกระด
อีกฝ่ ำยล ้วงเข ้ำในเสือสู
ำษสีเดียวกับดวงตำส่งมำให ้

“ไม่ทรำบว่ำคุณ...”

49
 Black Diamond

่ งครับ”
“ลีชิ
่ งตอบพร ้อมทังรั
ลีชิ ้ บนำมบัตรนั้นมำ

่ ง...พอดีตอนนี เรำก
“คุณลีชิ ้ ำลังจะเปิ ดโมเดลลิ่
่
ง คุณสนใจทีจะเป็ นนำยแบบบ ้ำงไหม”

“นำยแบบ?”

่ งทวนคำเสียงฉงน
ลีชิ
่
ยำมทีดวงตำก็ กวำดมองรำยละเอียดต่ำงๆ
่
ก่อนจะเลือนขึ ้
นมองหน้ ำอีกฝ่ ำย
่ี
แมส้ ำยตำจะสะดุดอยู่ทปลอกคอนั ้นเล็กน้อยแ
ต่ก็ไม่มองให ้เสียมำรยำท

“ใช่ บอกตรงๆ
่
ว่ำรูปร่ำงหน้ำตำคุณมันตรงกับทีเรำต ้องกำร”

“...” ดวงตำเรียวรีจบั จ ้องหน้ำคนพูด

บำงอย่ำงในดวงตำสีชมพูคู่น้ันมันบ่งบอกถึงค
วำมจริงใจ
้ เพียงพอทีจะให
ทว่ำเท่ำนีไม่ ่ ่
้เชือใจได ้

้
ถึงกำรได ้เข ้ำมำอยู่ในงำนนี จะกำรั นตีเจ ้ำตัวไป
่ ่ ง แต่ก็ยงั ไม่ทำให ้ลีชิ
แล ้วครึงหนึ ่ งรู ้สึกวำงใจ

50
Ex - SoulL

“ถ ้ำคุณไม่ม่นใจในตั
ั วผม
่ เป็
โมเดลลิงนี ้ นกำรลงทุนของ อำร ์เธอร ์ จำง”
่
แกเรนเห็นกระแสควำมไม่เชือใจในดวงตำคน
่
ตรงหน้ำจึงพูดถึงส่วนทีสำมำรถเพิ ่
มควำมน่ ำเ
่ อให ้ตัวเองได ้
ชือถื

กึก

แล ้วมันก็ได ้ผลเมื่อคนฟังชะงัก
แววตำแปรเปลียน ่

“อำร ์เธอร ์ จำง?”

“หรือว่ำ จำง เฟิ งหลง นั่นเอง”

เมื่อแน่ ใจ
่ งก็เปลียนไปทั
สีหน้ำและควำมรู ้สึกของลีชิ ่ ้
งหม
ด

“...คุณเฟิ งหลงดูแลอยู่เหรอครับ”

แกเรนแปลกใจกับคำถำมนั้น
แต่ก็ไม่ได ้แสดงควำมรู ้สึกนั้นออกไป
่
ทำเพียงเอ่ยตอบเท่ำทีจะสำมำรถเปิ ดเผยข ้อมู
ลได ้
51
 Black Diamond

“ครับ ดูแลในส่วนกำรลงทุน
้
แต่ระบบงำนทังหมดจะเป็ ่ แล”
นผมทีดู

่ งก่อนหน้ำนีตี
ควำมไม่สนใจของลีชิ ้ โค ้งกลับจ
นหำกเป็ นรถคงเกือบจะพลิกคว่ำ

“ผมจะลองคิดดู”

แกเรนมีสห ่ ขนเมื
ี น้ำทีดี ึ ้ ่อได ้ฟังคำตอบทีดู
่ มีโอ
กำส

“ถ ้ำตัดสินใจยังไงก็ตด
ิ ต่อผมมำได ้
่ ญญำกันก่อนก็ได ้”
เรำลองมำคุยเรืองสั

“ครับ”

“ถ ้ำอย่ำงนั้นผมไม่รบกวนเวลำแล ้ว...หวังว่ำจะ
ได ้รับกำรติดต่อจำกคุณ”

แกเรนพยักหน้ำให ้เล็กน้อยเป็ นกำรบอกลำ

ก่อนลีชิ่ งจะทำแบบเดียวกันกลับ
แล ้วร่ำงสูงเพรียวในชุดสีน้ำเงินก็เดินผ่ำนหน้ำ
ไป สวนทำงกับคนทีลี ่ ชิ
่ งยืนรอ

“คนรู ้จักของลูกเหรอ?”
52
Ex - SoulL

ลลิตำถำมขึนเมื้ ่อเดินมำถึงตัวลูก
้
เธอเห็นว่ำทังสองยื ้ เดินออกมำถึ
นคุยกันตังแต่
งหน้ำห ้องน้ำ

“เปล่ำครับ”

้ ่สวยเลิกขึนอย่
คิวคู ้ ำงแปลกใจกับคำตอบ

“เอ๊
้ กคุยแต่กบั คนทีไม่
ทำไมวันนีลู ่ รู ้จักทังนั
้ ้นเลย”
้ วเรำะ
คนเป็ นแม่เอ่ยด ้วยเสียงกลัวหั

่ งหลุดหัวเรำะตำมน้อยๆ
“ไม่รู ้สิครับ” ลีชิ
จำกนั้นจึงอธิบำยต่อ
“แต่คนเมื่อกีเป็้ นเอเจนซีมำติ
่ ดต่อให ้เป็ นนำยแ
บบ”

่ ง
“นำยแบบ?” ลลิตำทวนคำเดียวกันกับลีชิ
ควำมแปลกใจฉำยชัดอยู่บนหน้ำ
แต่ก็มลำยหำยไปเมื่อกวำดสำยตำมองคนเป็ น
ลูก

่ งเป็ นโอเมก ้ำทีตั

ลีชิ ่ วสูงเพรียว ผิวขำวจัด
ดวงตำเรียวเฉี่ ยวตำมเชือชำติ
้ ของผู ้เป็ นพ่อ
้
วันนี ผมสี น้ำตำลเข ้มทียำวเกื
่ อบจะถึงกลำงหลั
53
 Black Diamond

งถูกทำทรงให ้หยักน้อยๆ

“แล ้วลูกสนใจไหม?”

“ก็คด
ิ อยู่...ถ ้ำสนใจ แม่จะว่ำยังไง”

้
คนถูกถำมระบำยยิมบำงๆ

่ ำลูกจะทำได ้ดีแน่ นอน”

“จะว่ำยังไงล่ะ ก็เชือว่
่ งยิมตำม
พอเห็นลีชิ ้
ลลิตำก็ชวนกลับบ ้ำนไปพักผ่อน “ปะ
กลับบ ้ำนกันดีกว่ำ”

ใบหน้ำเรียวกดลงรับ
จำกนั้นจึงเดินกลับไปจุดทีคนเป็่ นพ่อรออยู่
และเมื่อขึนรถลี
้ ่ งก็ชงิ ปิ ดเปลือกตำลงเพือปิ
ชิ ่ ด
้
กันกำรถู กถำมในทุกเรือง ่
โดยมีคนเป็ นแม่แก ้ต่ำงให ้ว่ำเมื่อคืนนอนดึก

๋
“เดียว”

ทว่ำตอนลงจำกรถก็ไม่อำจหนี พ ้น
คนทีถู่ กรังเอำไว
้ ้หยุดนิ่ ง
ลมหำยใจแห่งควำมเบือหน่ ่ ำยถูกพรูออกช ้ำๆ
แล ้วคนเรียกก็ก ้ำวมำหยุดอยู่ตรงหน้ำ
54
Ex - SoulL

่
“สรุปว่ำคุยกับคุณจำง ผิง เรืองอะไร”

“ไม่มีอะไร”

่ ง” หวัง อีหย่
“หวัง ลีชิ ้ ง
่
เรียกชือคนเป็ ่ นกำรเตือนว่ำ
นลูกเต็มยศเพือเป็
่ เขำต
ให ้ตอบในสิงที ่ ้องกำรฟัง

ขณะทีลี่ ชิ
่ งก็ยงปรั
่ิ บแววตำให ้แข็งกระด ้ำง
่ ดใจอีกฝ่ ำยยิงกว่
เอ่ยพูดด ้วยถ ้อยคำทีขั ่ ำ

่ ยวกั
“มันไม่มีอะไรทีเกี ่ บป๊ ำ”

“แต่แกเป็ นลูกฉัน
่ ยวกั
อะไรทีเกี ่ บแกก็คอ ่ บฉัน”
ื เกียวกั
น้ำเสียงคนพูดกดต่ำลงอย่ำงแสดงถึงอำนำจ

ลลิตำมองหน้ำสำมีและลูกสลับไปมำด ้วยควำม
หวั่นใจ

่
“เพิงจะมำอยำกเกี ่
ยวอะไรตอนนี ”้
่ งตอบกลับด ้วยสีหน้ำรำบเรียบ
ลีชิ
แต่มน ่
ั ยิงกลำยเป็ นกำรโหมไฟกรุน ่ โกรธจำกค
นเป็ นพ่อให ้ลุกโชน เสียงเรียกชือดั่ งจนร่ำงบอ
บบำงสะดุ ้ง
55
 Black Diamond

่ ง!”
“ลีชิ

่
ทว่ำเจ ้ำของชือกลับไม่สะทกสะท ้ำน
่
ดวงตำเรียวทีถอดแบบจำกคนพู ดทอควำมรำ
่
บเรียบเย็นชำ ไร ้ซึงควำมหวำดกลั ว

่
“ผมบอกว่ำไม่เกียวก็ คอ ่
ื ไม่เกียว
่
ไม่มีผลประโยชน์อะไรทีจะให ้ป๊ ำฉกฉวยได ้ทัง้
นั้น”

พูดจบร่ำงสูงเพรียวก็หมุนตัวไปทำงบ ้ำนหลังเ
ล็กของตัวเองโดยไม่สนใจเสียงกัมปนำททีดั่ งต
ำมหลัง

--

่
ด ้ำนบ ้ำนของตระกูลจำงก็มีคนทีอยำกรู ่
้เรืองรำ
่ ง
วของกำรคุยกกันระหว่ำง จำง ผิง กับ ลีชิ
เช่นเดียวกัน

“ไหน่ ไนจะไม่บอกผมจริงหรือว่ำคุยอะไรกับเด็
กคนนั้น”

้
ร่ำงสูงใหญ่ถำมขึนหลั ่
งจำกทีประคองผู ้เป็ นย่ำ
นั่งลงบนโซฟำในห ้องนอน
56
Ex - SoulL

“แล ้วอำเฟิ งจะอยำกรู ้ไปทำไม”

่ ดตัวนั่งลงข ้ำงกันไม่ตอบอะไร
“...” คนทีทรุ

“สนใจเขำหรือ”

“เปล่ำ”
คำปฏิเสธนั้นดังขึนทั้ นควันจนคนแก่หลุดยิม้
แล ้วเฟิ งหลงก็รบี อธิบำยต่ออย่ำงกลัวอีกฝ่ ำยจ
ะเข ้ำใจผิดว่ำเขำสนใจเด็กทีดู ่ เหมือนกำลังไม่
สบำยคนนั้น
“ก็แค่อยำกรู ้ว่ำไหน่ ไนไปรู ้จักเด็กนั่นตอนไหน
”

่ ง”
“ลีชิ

“?”
่ ไม่
ชือที ่ เคยได ้ยินทำให ้คิวเข
้ ้มขมวดเข ้ำหำกัน

“เขำชือ่ หวัง ลีชิ

่ ง”

“ผมไม่ได ้อยำกรู ้”
เฟิ งหลงตอบกลับเมื่อรู ้ว่ำผู ้เป็ นย่ำเอ่ยถึงชือใค
่
ร

57
 Black Diamond

“จำเป็ นต ้องรู ้”

้ วคิวเกื
ครำวนี หั ้ อบจรดชนกันเพรำะคำพูดทีสื
่ อ่
ควำมหมำยบำงอย่ำง

“ทำไมถึงจำเป็ น”

้
จำง ผิง ยังคงมีรอยยิมบนใบหน้
ำ
มองหลำนชำยคนโปรดด ้วยสำยตำอ่อนโยน

“ไหน่ ไนอยำกพักผ่อน
เอำไว ้วันหลังค่อยคุยกัน”
ทว่ำประโยคต่อมำกลับไม่ใช่คำตอบ
้ งเปลียนเป็
ทังยั ่ ่
นอีกเรืองอย่ ำงตัดบทสนทนำ

่ รอ่ งรอยตำมอำยุ
เฟิ งหลงจ ้องมองใบหน้ำซึงมี
ก่อนจะถอนหำยใจแล ้วขยับไปกอดร่ำงอวบอิม ่
เอำไว ้
้ ำวคำอวยพรสำหรับวันพิเศษนี ้
พร ้อมทังกล่

“สุขสันต ์วันเกิดอีกครัง้ แล ้วก็ฝันดีครับ”

จำง ผิง ตบแผ่นหลังกว ้ำงเบำๆ

เป็ นกำรตอบรับ
จำกนั้นเฟิ งหลงจึงผละออกแล ้วลุกขึนยื
้ น

58
Ex - SoulL

่ อ
ปล่อยให ้คนดูแลของย่ำได ้ทำหน้ำทีต่

่ ง
หวัง ลีชิ

ถึงปำกจะบอกว่ำไม่สนใจ
ื่ กลั
แต่ชอนี ้ บวนเวียนอยู่ในหัวไม่ไปไหน

--

่ งอยู
บ ้ำนหลังเล็กซึงตั ้ ่ในสวนอย่ำงเงียบสงบมีเ
พียงสองแม่ลูกและคนดูแลคนหนึ่ งอำศัยอยู่
ถึงอย่ำงนั้นระบบรักษำควำมปลอดภัยก็แน่ นห
นำ
ไม่มีใครสำมำรถเข ้ำออกได ้หำกไม่ได ้รับอนุ ญ
ำตจำกเจ ้ำของบ ้ำน

อำกำศยำมเช ้ำตรูใ่ นช่วงหน้ำฝนชุม่ ฉ่ ำและเย็

่
นสบำยพอทีจะไม่ ต ้องเปิ ดแอร ์
่
หน้ำต่ำงทุกบำนถูกเปิ ดออกรับกลินอำยต ้นไม ้
ใบหญ ้ำ
่
สร ้ำงควำมสดชืนให ้ อ
้คนได ้สัมผัสจนรอยยิมน้
ยๆ แต่งแต ้มอยู่บนใบหน้ำ

“ป้ ำหมักหมูเรียบร ้อยแล ้วนะคะ”

59
 Black Diamond

่ นมำบอกพลำงยิมรั
ลลิตำหันไปหำแม่บ ้ำนทีเดิ ้
บ ร่ำงบอบบำงก ้ำวตรงไปยังห ้องครัว
เช็กวัตถุดบ ่ กเตรียมไว ้แล ้วครบก็หยิบหมอ้
ิ ทีถู
้
ขนำดกลำงมำตังบนเตำแก๊ ส เทน้ำใส่ครึงหม
่ อ้

่
“นึ กยังไงถึงทำโจ๊กไข่เยียวม ำ้ คะ”

่ งบ่นว่ำอยำกกินค่ะ
“ลีชิ
่ ออำหำรไทย”
คงจะเริมเบื ่
ลลิตำตอบพร ้อมรอยยิม้

่
ด ้วยควำมเกิดและเติบโตทีไทยลี ่ งจึงชอบอำ
ชิ
หำรไทยมำกกว่ำ
ทว่ำก็มบ ้ เรี
ี ำงครังที ่ ยกร ้องจะทำนอำหำรจีน
เช่นในวันนี ้

“บอกว่ำอยำกกินแต่สุดท ้ำยก็คงทำนแต่ปำท่อ
งโก๋อก ี ตำมเคย”
แม่บ ้ำนวัยชรำกล่ำวพลำงโคลงหัวไปมำ
ขณะทีลลิ ่ ตำก็หวั เรำะๆ น้อยอย่ำงเห็นด ้วย

่
ซีโครงหมู ่ี กจัดเตรียมไว ้ถูกนำลงหมอ้ เมื่อ
ทถู
น้ำเดือดได ้ที่

๋
“เดียวที ่ อลินจัดกำรต่อเอง
เหลื
60
Ex - SoulL

่
ป้ ำเหมยไปทำอย่ำงอืนเถอะค่ ะ”

้ ยวป้
“งันเดี ๋ ำไปซักผ ้ำก่อนนะคะ”

ลลิตำพยักหน้ำรับ
จำกนั้นแม่บ ้ำนคนสนิ ทก็เดินออกจำกห ้องครัว
ไป
จึงเหลือเพียงเธอทีง่่ วนกับกำรทำมือเช
้ ้ำอยู่คน
เดียว

่
โจ๊กไข่เยียวม ้ั
ำ้ หรือผีตนโจวใช ้เวลำทำไม่นำน
นัก เมื่อเสร็จเรียบร ้อยก็จด ้ ะอำหำร
ั ขึนโต๊
หน้ำทีต่่ อไปคือปลุกคนทียั ่ งไม่ตนให
่ื ้ลุกมำทำ
้ ้ำ
นมือเช

่ งถูกเปิ ดเข ้ำไปอย่ำงเงีย

ประตูห ้องนอนของลีชิ
บเชียบ
่ั
แอร ์คอนดิชนเนอร ่ สิ
์ถูกเปิ ดไว ้ทียี ่ บเจ็ดองศำ
ส่งผลให ้อำกำศภำยในห ้องเย็นสบำย
แต่คนบนเตียงกลับห่มผ ้ำจนเกือบมิดหัว

“ชิงชิง”
่ นทีคนเป็
ชือเล่ ่ ้
นแม่ชอบเรียกดังขึนพร ้อมกับผ ้
่ กรัง้
ำห่มทีถู
่ี งคนนอนหลั
เอ่ยเรียกอยู่ไม่กครั ้ บก็ขยับตัว
61
 Black Diamond

้ ้ำๆ
เปลือกตำปรือเปิ ดขึนช

“ได ้เวลำทำนข ้ำวเช ้ำแล ้ว”

่ งมีอำกำรไม่อยำกตืนเช่
ลีชิ ่ นทุกวัน
ตำทีลื่ มขึนปิ
้ ดลง
้ งพลิกตัวหนี ไปอีกด ้ำนให ้ลลิตำต ้องขยับต
ทังยั
ำม

่
“ตืนมำทำนข ้ำวแล ้วค่อยนอนต่อนะ”
ฝ่ ำมือบำงลูบไล ้ไหล่ของลูกผ่ำนผ ้ำห่มผืนหนำ
ทำอยู่อย่ำงนั้นกระทั่งลีชิ
่ งเริมขยั
่ บตัวอีกครัง้
่ ดท ้ำยจะค่อยๆ ลุกขึนนั
ก่อนทีสุ ้ ่ง

“ง่วง”

่
“แม่รู ้ แต่ลูกต ้องตืนมำทำนข ้ำว”
ลลิตำปลอบโยน
ขณะทีมื ่ อก็จด ่ เป็ นทรงให ้เข ้ำทีเข
ั ผมทีไม่ ่ ้ำทำง

่ งแน่ นิ่งอยูส
“...” ลีชิ ่ ก
ั พักก็ค่อยๆ ลืมตำ
้
สองมือขยีตำน้ อยๆ เหมือนเด็ก
จำกนั้นจึงขยับลงจำกเตียงอย่ำงโงนเงน
หำยเข ้ำไปห ้องน้ำเพือล ่ ้ำงหน้ำล ้ำงตำอยู่ห ้ำนำ
ทีก็กลับออกมำ
62
Ex - SoulL

“เมื่อคืนนอนดึกเหรอหืม”
้
ลลิตำถำมขึนในตอนที ่ ่ งลงบนเก ้ำอีโต๊
นั ้ ะอำหำ
ร ด ้ำนคนถูกถำมก็พยักหน้ำรับอย่ำงเดียว

ปำท่องโก๋ทถู่ี กเตรียมไว ้ถูกลีชิ

่ งหยิบมำกินเป็ น
อย่ำงแรกตำมนิสยั
คนเป็ นแม่เลยต ้องกระตุ ้นให ้ทำนโจ๊กในถ ้วย
่
แต่สุดท ้ำยคนทีบอกว่ ำอยำกกินก็ทำนไปไม่ถงึ
ครึง่
่
ทีหมดเห็ นจะเป็ นปำท่องโก๋บนจำนเพียงเท่ำนั้
น

้ ้ำผ่ำนไปอย่ำงเรียบง่ำยและรวดเร็ว
มือเช
่ งก็เดินกลับห ้องนอน
กินเสร็จลีชิ
่ ตำนั้นเตรียมตัวออกไปดูร ้ำนจัดดอก
ขณะทีลลิ
ไมข้ องตัวเองเช่นทุกวัน

่
ในแต่ละวันจะมีลูกค ้ำเข ้ำมำเรือยๆ
โดยจะเยอะเป็ นพิเศษในช่วงเทศกำล

ดอกไมน้ ำนำพรรณถูกจัดตกแต่งอยู่แต่ละมุม
อย่ำงสวยงำม
่
กลินดอกไม ้หอมอ่อนจึงลอยอบอวลอยู่ภำยใน
ร ้ำน
่ ดประตูเข ้ำมำรู ้สึกผ่อนคลำย
ขลับให ้ลูกค ้ำทีเปิ
63
 Black Diamond

่ ห
เสียงกระดิงที ่ ้องอยูห ้ นสัญญำ
่ น้ำร ้ำนดังขึนเป็
ณว่ำมีลูกค ้ำคนแรกของวันนี แล ้ ้ว

“สวัสดะ...คุณยำย”
ประโยคต ้อนรับยังไม่ทน
ั ถูกเอ่ยจนจบคำทักอย่
้ อน
ำงแปลกใจก็ดงั ขึนก่

“ฉันอยำกจะได ้ดอกไม ้สักช่อ”

“...เป็ นดอกอะไรดีคะ”
ลลิตำถำมต่อแมค้ วำมแปลกใจจะยังไม่คลำยล
ง

้
เธอเปิ ดร ้ำนนี มำเกื อบสิบปี แต่กลับไม่เคยเห็นคุ
ณยำย จำง ผิง มำทีร่ ้ำน
กระทั่งในงำนเลียงวั ้ นเกิดอำทิตย ์ก่อนทีอี ่ กฝ่ ำ
ยทำรำวกับรู ้จักลีชิ ่ ง
ควำมบังเอิญทีดู ่ จะมำกเกินไปก็เกิดขึนในวั
้ นนี ้

“พอจะมีอะไรแนะนำฉันไหมล่ะ”

“ต ้องขออนุ ญำตถำมว่ำจะใช ้เนื่ องในโอกำสอะ

ไรคะ”

่ นอยำกซือเฉยๆ”
“โอกำสทีฉั ้
64
Ex - SoulL

้ อยๆ
ผู ้อำวุโสตอบพร ้อมรอยยิมน้
หำกไม่มส ่ อนโยนเจือควำมเย ้ำหยอก
ี ำยตำทีอ่
ลลิตำคงคิดว่ำอีกฝ่ ำยกำลังก่อกวน

“เอำอะไรก็ได ้มำสักช่อ
ฉันว่ำจะเอำไปใส่ไว ้ในแจกันห ้องนอนด ้วย”

“ได ้ค่ะ...เชิญคุณยำยนั่งก่อนนะคะ”

ลลิตำผำยมือเชิญ เมื่อคุณยำยจำง
ผิงถูกคนดูแลประคองไปนั่งลงบนโซฟำเรียบร ้
อยจึงเดินเข ้ำไปหลังร ้ำน
ครุน ่ ดดอกไมช
่ คิดถึงไอเดียทีจะจั ้ ส
้ อ่ นี อยู ่ ก
ั พัก

“ลูกค ้ำสั่งดอกไมอ้ ะไร

และกำรจัดช่อแบบไหนคะ”
่ หน้ำทีในกำรช่
ลูกมือซึงมี ่ วยจัดดอกไมเ้ อ่ยถำ
มขึน้

๋
“ไม่เป็ นไรจ ้ะ เดียวออเดอร ้ นจัดกำรเอง”
์นี ฉั

คนฟังรับคำพลำงค ้อมหัวลงให ้
ทว่ำก็ยงั คอยสังเกตอยูไ่ ม่ห่ำงว่ำเจ ้ำของร ้ำนจะ
จัดดอกไมแ้ บบไหน

65
 Black Diamond

คุณลลิตำเป็ นคนจัดดอกไมเ้ ก่งและสวยมำก

ทุกเทคนิ คและไอเดียเผือแผ่ ่ มำถึงพนักงำนทุก
คนเสมอ
แต่ถงึ อย่ำงนั้นก็ยงั ไม่มีใครทีสำมำรถท
่ ำได ้สม
บูรณ์แบบดั่งทีเจ่ ้ำตัวทำ

้ ์ว่ำใช ้ดอกอะไรดี”
“ลูกค ้ำเป็ นคนมีอำยุ มินต
่
ลลิตำเอ่ยถำมเพือให ้หญิงสำวได ้ลองคิด

“อืม...ดอกกุหลำบสีเหลืองดีไหมคะ”

“ฉันก็คด ิ ไว ้อย่ำงนั้น
๋
แต่วำ่ เดียวจะมี ้ั เหลือง ส ้มอ่อน
ทงสี
และมีสข ี ำวดอกเล็กๆ ให ้ดูสุภำพหน่ อย
แล ้วก็แซมด ้วยดอกไลเซนทัส ดอกเยอบีรำ่
่
ดอกคำร ์เนชันสเปรย ์ แล ้วก็ใบยูคำลิปตัส”

“เพรำะดอกไมห้ ลำกชนิ ดจะทำให ้ช่อดอกไมด้ ู

สดใสขึน้ ใช่ไหมคะ”

“ใช่แล ้วจ ้ะ”

้ ่อรู ้สึกดีใจทีตั
มินทิรำระบำยยิมเมื ่ วเองตอบเหตุ
ผลของกำรจัดดอกไมช ้ อ่ นั้นถูก

66
Ex - SoulL

่ ่ งรออยูด
ด ้ำนคนทีนั ่ ้ำนนอกก็สำรวจร ้ำนดอกไ
่ี ขนำดไม่เล็กไม่ใหญ่ด ้วยใจทีเป็
มท้ มี ่ นสุข
่
ควำมสดชืนภำยในร ่ี ค่อยไ
้ำนทำให ้คนแก่ทไม่
ด ้ออกไปไหนรู ้สึกสดชืนตำม ่

น้ำกลินกุ
่ หลำบทีถู่ กนำมำเสิร ์ฟถูกยกขึนจิ
้ บเรื่
อยๆ
่ รู ้สึกว่ำนำนเลยแมแ้ ต่นอ้ ย
เป็ นกำรรอคอยทีไม่

“เรียบร ้อยแล ้วค่ะ”

ลลิตำเป็ นคนนำดอกไมอ้ อกมำให ้ด ้วยตัวเอง

จำง ผิง
้ ้กับช่อดอกไม ้ทีดู
เลิกคิวให ่ สดใสทว่ำยังคงควำ
มสุภำพอย่ำงถูกใจ

ในช่อนั้นมีจดุ เด่นอยูท ่ี
่ ดอกกุ หลำบสีเหลืองแล
ะส ้ม แซมด ้วยดอกกุหลำบเล็กๆ สีขำว
และดอกไมอ้ นที ่ื มี
่ ทงสี
้ั เหลืองและเขียว
ห่อช่อข ้ำงในด ้วยกระดำษสีส ้มอ่อน
ข ้ำงนอกเป็ นกระดำษสีขำวมุก
้ น้ำเงินเข ้ม
ผูกด ้วยริบบินสี

“สวย ฉันชอบมำก”
่ นยืนไปรับมำชืนชมใกล
มือเหียวย่ ่ ้ๆ
67
 Black Diamond

ก่อนจะสั่งให ้คนไปจ่ำยค่ำเสียหำยให ้เรียบร ้อย

“จะว่ำอะไรไหมถ ้ำฉันจะรบกวนเวลำ
คุยกับเธอสักหน่ อย”

คนถูกถำมชะงักไปเล็กน้อย

“ได ้ค่ะ”

่ ยกับตัวเอง
ลลิตำไม่รู ้ว่ำอีกฝ่ ำยมีอะไรทีจะคุ
่ เกี
แต่บำงอย่ำงในใจมันบอกว่ำต ้องเป็ นเรืองที ่ ย่
่ ง
วกับลีขิ

มุมนั่งเล่นเล็กๆ
่
ข ้ำงร ้ำนถูกใช ้เป็ นสถำนทีในกำรนั ่ งคุย
น้ำและขนมถูกนำมำเสิร ์ฟ
ก่อนทีร่่ ำงบอบบำงจะนั่งลงฝั่งตรงข ้ำม
้
รอให ้คนแก่พูดขึนโดยไม่ เร่งเร ้ำ

่ นมำหำในวันนี ”้
“เธอคงแปลกใจทีฉั

“...” คนฟังตอบคำถำมด ้วยแววตำและสีหน้ำ

้
“จำกนี เรำคงได ้
้เจอกันบ่อยขึน”

68
Ex - SoulL

“คุณยำยหมำยควำมว่ำยังไงคะ?”

่ นนั้น
“เรืองวั
่ งได ้เล่ำอะไรให ้ฟังบ ้ำงหรือเปล่ำ”
ลีชิ

ลลิตำส่ำยหน้ำไปมำช ้ำๆ
และมันเป็ นคำตอบทีไม่ ่ ได ้แปลกจำกทีคนถำม
่
คิดเอำไว ้ จำง ผิง จึงพูดต่อ

่
“บำงอย่ำงก็ต ้องรอจนถึงเวลำทีเหมำะสม
โดยเฉพำะคู่ของกันและกัน...กำรอยู่กบั คนทีไ่
ม่ใช่คู่แห่งโชคชะตำมันยำก เธอว่ำไหม”

แววตำคนฟังไหวสั่นระริกเมื่อประโยคนั้นกระแ
ทกใจเข ้ำอย่ำงจัง

ใช่
่ ใช่คู่แห่งโชค
เธอรู ้ดีเลยล่ะว่ำกำรอยู่กบั คนทีไม่
ชะตำมันยำกขนำดไหน

“ค่ะ มันยำก” ลลิตำตอบออกไปเสียงแผ่ว

“แต่หำกเป็ นคู่กน ่
ั มันจะเป็ นควำมยำกทีเรำพร ้
อมจะฝ่ ำฝัน
เป็ นควำมยำกทีมี่ ควำมสุข...ฉันอยำกให ้หลำ
69
 Black Diamond

นชำยของฉัน
ได ้ใช ้เวลำแห่งควำมสุขนั้นมำกทีสุ
่ ดเท่ำทีจะ
่
ทำได ้”

่
เรืองของตั ้
วเองถูกสลัดทิงยำมคำว่ำหลำนชำย
และควำมหมำยของประโยคดูมีอะไรซ่อนอยูท่ เ่ี
่ บลีชิ
หมือนจะเกียวกั ่ ง

“คุณยำยจะบอกว่ำ...”

“ตระกูลจำงกับตระกูลหวังกำลังจะเป็ นทองแผ่
นเดียวกัน”

่ ไม่
ลลิตำเบิกตำกว ้ำงกับสิงที ่ คำดคิด
ขณะทีสี ่ หน้ำของคนพูดไม่มีแววเปลียนไปเลย
่
แมแ้ ต่นอ้ ย

“ฉันได ้แต่เฝ้ ำรอคอย ไม่อำจเร่งเร ้ำโชคชะตำ

เพรำะทุกอย่ำงมีเวลำของมัน
และเวลำนั้นก็มำถึงแล ้ว”

“...”

้ อในอีกสำมเดือนข ้ำงหน้ำ
“ฤกษ ์หมันคื
่
เรืองกำรเตรี ้ ดกำรเองไม่ต ้องเ
ยมงำนทำงนี จะจั
70
Ex - SoulL

ป็ นห่วง”

้ เพียงแต่ตำทีเบิ
ครำวนี ไม่ ่ กกว ้ำงแต่ปำกยังอ ้ำค ้
ำง ลลิตำรู ้สึกตำมทุกอย่ำงไม่ทน
ั
่ ้นทำควำมเข ้ำใ
มึนงงไปหมดจนไม่รู ้ว่ำจะเริมต
่ ดไหน
จทีจุ

้
“ละ ฤกษ ์หมันหรื
อคะ”
่ พึ
สิงที ่ มพำออกไปได ้รับคำตอบเป็ นกำรพยักห
น้ำยืนยัน “ทำไมมันเร็วไปหมด”

“บำงอย่ำงก็แบบนี ้ ไม่ทน ้ ว
ั ให ้เรำได ้ตังตั
แต่กบั บำงอย่ำงก็ต ้องรอหน่ อย
อย่ำงเช่น...ฤกษ ์แต่งน่ ะ”

คนเป็ นแม่ใจหำยวูบกับคำว่ำแต่ง...

่
ควำมคิดกระหวัดไปถึงลูกชำยของตัวเองซึงจะ
อำยุครบ22 ในปี นี ้

่ คนอืนม
สำหรับเธอแล ้วช่ำงเร็วเหลือเกินทีจะมี ่
่ งแทน
ำดูแลลีชิ

่ งรู ้เรืองทั
“...ลีชิ ่ งหมดนี
้ ้ ้วหรือคะ”
แล

71
 Black Diamond

“อืม”

“มันอำจจะมีบำงอย่ำงทีไม่ ่ เหมือนกับปกติ
แต่ยงั ไงสุดท ้ำยก็จะเข ้ำร่องเข ้ำรอยในแบบของ
มัน”

ลลิตำไม่ค่อยเข ้ำใจประโยคนั้น
คำพูดของผู ้อำวุโสบำงครำก็กว ้ำงเกินกว่ำจะเ
ข ้ำใจ
ทว่ำสัญชำตญำณในกำยกลับร ้องบอกว่ำให ้เ
่ งที
ชือสิ ่ คนตรงหน้
่ ำพูด

3.

ธุรกิจของตระกูลจำงหลักๆ
่
จะเกียวกั บอุตสำหกรรมสือ ่
้
ทังในฮ่ องกงและไทย เช่น สถำนี โทรทัศน์
นิ ตยสำร หรือกำรทำหนัง
่
โดยเน้นไปทีกำรเป็ นผู ้ลงทุนรำยใหญ่
นอกจำกนั้นยังมีธรุ กิจยิบย่อยในเครืออีกมำก
72
Ex - SoulL

มำย
โดยงำนในประเทศไทยจะอยู่ภำยใต ้กำรดูแลข
อง จำง เฟิ งหลง ทำยำทอันดับสองของตระกูล

ครืด ครืด

โทรศัพท ์ส่วนตัวสำหรับคุยงำนทีวำงอยู่ บ
่ นโต๊ะ
่ งก
ทำให ้เจ ้ำของเครืองซึ ่ ำลังเซ็นเอกสำรชะงัก
มือ
ดวงตำคมรำบเรียบตวัดไปมองชือคนที ่ ่
โทรเข ้ำ
้
พอเห็นว่ำเป็ นใครก็เอือมไปหยิ บมำกดรับ

“อืม”

“ว่ำงหรือเปล่ำ
่
ผมมีเรืองงำนจะคุ ยด ้วยนิ ดหน่ อย”

“ก็พอได ้”

้
“งันผมเข ้ำไปเลยนะ”

เฟิ งหลงรับคำในลำคอจำกนั้นโทรศัพท ์ในมือ

่ ม
ก็ถูกวำงลงทีเดิ
่ ดไปถูกดำเนิ นต่อ
กำรทำงำนซึงหยุ

73
 Black Diamond

ระหว่ำงนั้นก็เอ่ยปำกบอกคนสนิ ททียื
่ นอยูไ่ ม่ห่
ำง

๋
“เดียวแกเรนจะเข ้ำมำ
บอกคนข ้ำงนอกไว ้ด ้วย”

“ครับ”

่
เฉิ นค ้อมหัวแล ้วเดินออกไปจำกห ้องเพือแจ ้งใ
ห ้คนอืนๆ่ ทรำบ ขณะทีเฟิ่ งหลงยังคงนั่งทำงำน
เซ็นเอกสำรทีต ่ ้องเซ็น
้
ดูผลประกอบกำรของเดือนนี และแผนงำนต่ ำง
ๆ ของธุรกิจหลักอย่ำงถีถ ่ ้วน

ก๊อก ก๊อก

“เชิญ”

้ ดเสียงอนุ ญำตประตูลำยมังกรทีเป็
สินสุ ่ นควำม
หมำยของชือ่ จำง เฟิ งหลง
่ี
และเป็ นสัญลักษณ์ทแสดงออกถึ ่
งควำมยิงให
ญ่ก็ถูกเปิ ดเข ้ำมำ

74
Ex - SoulL

ร่ำงเพรียวแต่ลน
ี ตำมประสำนำยแบบเก่ำก ้ำวต
รงมำนั่งลงบนเก ้ำอีโดยไม่
้ จำเป็ นต ้องให ้เจ ้ำขอ
งห ้องเอ่ยปำกเชิญ

“มีอะไร”

้ สำยตำยั
เฟิ งหลงเอ่ยถำมทังที ่ งคงจับจ ้องอยู่ทเี่
อกสำรตรงหน้ำ
ปำกกำในมือตวัดวงตรงนั้นตรงนี ้
ใช ้ควำมคิดในกำรทำงำนและคุยกับแกเรนไป
พร ้อมกัน

“ผมเจอเพชรเม็ ดงำมสำหรับกำรเปิ ดตัวของ S

CENT แล ้ว”

สำยตำคมเลือนขึ ่ ้
นมองคนพู ้ น้
ดพลำงเลิกคิวขึ
บ่งบอกถึงควำมสนใจ
แต่ก็เพียงครูเ่ ดียวควำมสนใจนั้นก็ถูกดึงกลับไ
่
ปทีงำนเช่ นเดิม

“นำยว่ำยังไงก็ตำมนั้น”

“ไม่สนใจจะถำมหน่ อยเหรอว่ำเขำเป็ นยังไง”

75
 Black Diamond

่
“ฉันเชือสำยตำนำย
อีกอย่ำงนี่ ก็เป็ นงำนของนำย”

้ นแกเรนทีชะงั
ครำวนี เป็ ่ ก
เข ้ำใจท่ำทีของคนตรงหน้ำอย่ำงแจ่มแจ ้ง

เฟิ งหลงให ้เกียรติในกำรตัดสินใจเพรำะ SCE

NTModelling Agency คือสิงที ่ เขำสร
่ ้ำง
คืองำนของเขำ
่ กฝ่ ำยให ้ควำมช่วยเหลือในเรืองของเงิ
โดยทีอี ่
นลงทุนเท่ำนั้น

ถ ้ำไม่มีเฟิ งหลงก็ไม่รู ้เลยว่ำชีวต

ิ จะเป็ นอย่ำงไร

“ถ ้ำชอบก็เอำเลย”
เจ ้ำของเงินลงทุนมหำศำลบอกเพียงเท่ำนั้น

“แต่ไม่รู ้ว่ำจะได ้ไหม”

“ทำไม”

“เขำดูจะไม่ได ้สนใจสักเท่ำไหร่
คงตำมประสำคนทีไม่ ่ ได ้เดือดร ้อนเรืองเงิ
่ น”

“แล ้วเขำว่ำยังไงบ ้ำง”

76
Ex - SoulL

พรึบ่

้ กปิ ดลงก่อนทีมื
เอกสำรแฟ้ มนี ถู ่ อหนำจะเอือมไ
้
ปหยิบแฟ้ มใหม่มำเปิ ด

“บอกว่ำจะลองคิดดู”

“ก็ลองเสนอผลประโยชน์
้ จะเล่นตัวนิ ด
ส่วนมำกมักไม่ปฏิเสธกับตรงนี แต่
่ ยกร ้องมำกขึน”
หน่ อยเพือเรี ้

“ผ่ำนมำสัปดำห ์หนึ่ งแล ้วแต่ยงั เงียบกริบ

ถ ้ำอีกสัปดำห ์ยังไม่ได ้รับกำรติดต่อผมว่ำอำจจ
ะต ้องรบกวนคุณ”

“รบกวนฉัน?”

“ถ ้ำเป็ นคุณเขำคงไม่ปฏิเสธ”

ประโยคนั้นเรียกควำมสนใจจำกคนฟัง
้ ้มเลิกขึนเล็
คิวเข ้ กน้อยก่อนจะถำม

่
“ใคร ชืออะไร”

“วะ...”
77
 Black Diamond

คำตอบนั้นถูกหยุดเอำไว ้ด ้วยฝ่ ำมือหนำทียกขึ

่ ้
นเป็ นสัญญำณ
จำกนั้นเฟิ งหลงก็หยิบโทรศัพท ์ออกมำจำกกร
้ ทแล ้วกดรับสำย
ะเป๋ ำด ้ำนในของเสือสู

่ ที
โทรศัพท ์เครืองนี ้ มี
่ ไว ้เฉพำะคนสำคัญ

“อำเฟิ ง”

“ครับ”

“อยู่บริษท
ั หรือเปล่ำ
้
ไหน่ ไนผ่ำนมำแถวนี พอดีก็เลยว่ำจะแวะไปหำ”

“อยู่ครับ”

แมแ้ ต่ตอนกำลังจะคุยโทรศัพท ์กับคนสำคัญส

ำยตำและมือของเฟิ งหลงก็ยงั คงทำงำนตรงหน้
ำไปด ้วย

้
“ไหน่ ไนกำลังจะขึนไป”

้ ่นกับสิงที
คนฟังขมวดคิวมุ ่ ได่ ้ยิน

“มำถึงแล ้วเหรอ”
78
Ex - SoulL

“ใช่”

“โอเคครับ ไว ้เจอกัน”

โทรศัพท ์รำคำแพงถูกเก็บเข ้ำทีเดิ ่ ม พร ้อมๆ

กับแฟ้ มเอกสำรอันใหม่ทถู ี่ กปิ ดลง
ปำกกำในมือหนำถูกเสียบไว ้กับแท่นของมันเ
ป็ นกำรบอกให ้รู ้ว่ำกำรทำงำนจะถูกหยุดเอำไว ้

่
แกเรนพอจะเดำได ้ว่ำคนทีโทรมำคื
อใคร

่
คนทีสำมำรถท ่ ำลังทำ
ำให ้เฟิ งหลงหยุดงำนทีก
ไว ้ได ้มีเพียงคนเดียวเท่ำนั้น

ไหน่ ไน จำง ผิง

่
“เรืองงำนของนำยก็ ตำมนั้น
ถ ้ำอำทิตย ์หน้ำเขำยังไม่ตดิ ต่อมำฉันจะลองคุย
่
ให ้ ส่วนเป็ นใครหรือชืออะไรก็ เอำไว ้ทีหลัง
้
ตอนนี ไหน่ ้
ไนกำลังจะขึนมำ”

“ขอบคุณมำก...ถ ้ำอย่ำงนั้นทักทำยไหน่ ไนเส

ร็จผมค่อยกลับแล ้วกัน”

79
 Black Diamond

ใบหน้ำคมกดลงรับ
่
มือกดปุ่ มอินเตอร ์คอมเพือแจ ้งคนด ้ำนนอกเอำ
ไว ้แต่ดูเหมือนจะไม่ทน
ั กำรณ์เพรำะประตูถูกเค
ำะสองสำมครังก่ ้ อนจะเปิ ดเข ้ำมำ
โดยทีร่่ ำงสูงใหญ่ก็ถลำไปหำทันใด

่ ่ ได ้”
“ไหน่ ไนไปไหนมำ ทำไมมำถึงทีนี

่ ถูกประคองไปนั่งลงบนโ
ร่ำงอวบอิมของคนแก่
ซฟำ ขณะคนเป็ นหลำนก็ทรุดตัวลงข ้ำงๆ

“ไปร ้ำนดอกไม”้

“ร ้ำนดอกไม?้ ” เฟิ งหลงทวนคำด ้วยเสียงฉงน

“อืม นั่นไง สวยไหม”

ช่อดอกไมใ้ นมือคนติดตำมถูกชีหุ้ คนถำมดู
่
“ไหน่ ไนเบือจะอยู ่ ้ำนเลยออกไปนั่งรถเล่น
บ
เห็นร ้ำนดอกไมเ้ ลยแวะเข ้ำไป
แล ้วก็ได ้นี่ ติดมือมำ...เดียวให
๋ ้คนเอำไปจัดใส่แ
จกัน ห ้องทำงำนจะได ้ดูสดชืนขึ ่ นบ ้ ้ำง”

เฟิ งหลงขมวดคิวเข ้ ้ำหำกัน

่
แมไ้ ม่เข ้ำใจเรืองรำวเท่ ำไหร่นักแต่ก็พยักหน้ำใ

80
Ex - SoulL

่ ้เป็ นย่ำต ้องก

ห ้คนของตัวเองจัดกำรต่อตำมทีผู
ำร

“สวัสดีครับไหน่ ไน”

แกเรนก ้ำวเข ้ำไปหำผู ้อำวุโสพลำงค ้อมหัวลงใ

ห้

้
“สวัสดีจ ้ะ ไหน่ ไนมำรบกวนทังสองหรื
อเปล่ำ”

“เปล่ำเลยครับ ผมกำลังจะกลับแล ้ว”

้ ”
“ไม่อยำกอยู่กบั ไหน่ ไนงันรึ

คนแก่เย ้ำหยอกให ้แกเรนต ้องรีบปฏิเสธ

“เปล่ำนะครับ พอดีผมมีธรุ ะต ้องไปต่อ”

้
คำว่ำธุระทำให ้คนฟังทังสองเข ้ำใจถึงควำมสำ
คัญ

้ อยๆ
จำง ผิง จึงระบำยยิมน้

้ รบี ไปเถอะ”
“งันก็

81
 Black Diamond

้
แกเรนยิมรับ จำกนั้นจึงหันไปเอ่ยกับเฟิ งหลง

่
“เรืองงำนเดี ๋
ยวผมโทรหำอี
กที”

“อืม”

“ลำนะครับไหน่ ไน”

“จ ้ะ”

แล ้วคนเป็ นนำยแบบเก่ำก็เดินออกไปจำกห ้อง

ทำงำน
่
ก่อนทีคนติ ดตำมและคนดูแลทุกคนจะทยอยอ
อกจำกห ้องตำมอย่ำงให ้ควำมเป็ นส่วนตัวกับผู ้
เป็ นนำย

“ไหน่ ไนมำหำผมมีอะไรหรือเปล่ำ”

้ ดอะไรไหม ไหนไน่ มีเรืองจะคุ

“เย็นนี ติ ่ ยด ้วย
จะได ้ถือโอกำสไปทำนข ้ำวนอกบ ้ำนกัน”

เฟิ งหลงแปลกใจกับกำรถูกชวนไปทำนข ้ำวน

อกบ ้ำน
แต่ทสิ่ี งรู
่ ้สึกแปลกใจกว่ำคือคำว่ำมีเรืองจะคุ
่ ยด ้
วย
82
Ex - SoulL

่
“เรืองอะไรครั
บ”

“เอำไว ้ค่อยคุย”

“จริงๆ ก็ตด
ิ นิ ดหน่ อยแต่ผมเคลียรได
์ ้”

้
“งันอำเฟิ งทำงำนเถอะ
ไหน่ ไนจะออกไปเดินเล่นรอบๆ
บริษทั สักหน่ อย ไม่ได ้มำนำนแล ้ว”

จำง ผิง ในวัยแปดสิบห ้ำหมำดๆ

่ งแรง
ยังคงมีสุขภำพทีแข็
สำมำรถเดินเหินไปไหนมำไหนได ้อย่ำงสะดวก

ด ้ำนเฟิ งหลงก็ไม่คด ิ ห ้ำมคนแก่เพรำะถือว่ำจะไ

ด ้ให ้ผู ้เป็ นย่ำออกกำลังกำยไปในตัว
้ งมีพยำบำลพิเศษคอยดูแลอยู่ตลอดจึง
อีกทังยั
วำงใจ

--

บรรยำกำศกำรมำดินเนอรกั์ นสองต่อสองของ
ผู ้เป็ นย่ำและหลำนเต็มไปด ้วยควำมสุขใจ
บรรยำกำศของภัตตำคำรภำยในห ้องอำหำรส่
วนตัวซึงมี ่ เสียงเพลงเปิ ดคลอขลับให ้คนทีท
่ ำง

83
 Black Diamond

ำนหนักแทบจะตลอดเวลำรู ้สึกผ่อนคลำย
่ ่อเห็นคนทีตั
ยิงเมื ่ วเองรักนั่งยิมแย
้ ้มรับประทำน
่ ควำมสุข
อำหำรได ้เยอะกว่ำปกติ เฟิ งหลงยิงมี

ิ เขำมีเพียงเท่ำนี ้
ชีวต
หลังจำกทีพ่่ อและแม่จำกไปด ้วยอุบต ั เิ หตุทำงร
ถยนต ์เมื่อห ้ำปี ก่อนก็มีเพียงย่ำทีเป็
่ นทังหมดข้
องชีวต ่
ิ ไม่นับพีชำยเพรำะ จำง ชำงหลง
สำมำรถดูแลตัวเองได ้

้
“วันนี ไหน่ ไนดูมีควำมสุข”

้
คนถูกทักเลิกคิวพร ้ อยๆ
้อมรอยยิมน้
พลันวำงช ้อนจำกของหวำนอย่ำงสำลีตุ่ ๋นลำไย
ลงเนื่ องจำกไม่อำจทำนเยอะได ้

“อย่ำงนั้นหรือ”

“มีอะไรพิเศษหรือเปล่ำครับ”

่ พิ
“สิงที ่ เศษก็คอ
ื กำรได ้ออกมำดินเนอร ์กับอำเ
ฟิ งไง”

้
ริมฝี ปำกได ้รูปยกขึนให ่
้กับประโยคทีรำวกั
บจะ
หยอด
84
Ex - SoulL

่ เกียวพั
หำกเป็ นสำวสวยทีไม่ ่ นกันทำงสำยเลือ
ดเฟิ งหลงก็คด
ิ ว่ำตัวเองกำลังถูกจีบ

่ ไหน่
“สรุปว่ำเรืองที ่ ่
ไนจะคุยกับผมคือเรืองอะไร
” มือหนำวำงช ้อนลงบนจำนเล็กๆ
เป็ นกำรบอกว่ำทำนของหวำนอิมแล ่ ้ว
่ อยำกรู
ก่อนจะเอ่ยเข ้ำเรืองที ่ ้

จำง ผิง ยังคงยิม้

้
แววตำอ่อนแสงลงยำมเอือมไปจั
บมือหนำเอำไ
ว้

้
“อำเฟิ ง...ห ้ำปี มำนี ไหนไน่ รู ้ว่ำหลำนทำงำนอย่
่
ำงหนักเพือตระกู ลของเรำ
พำธุรกิจในประเทศไทยประสบควำมสำเร็จมำ
กมำย”

“...”
่ ท
กำรเปิ ดประเด็นด ้วยเรืองนี ้ ำให ้คนฟังรู ้สึกแป
ลกใจเล็กน้อย
สัญชำตญำณร ้องเตือนว่ำสิงที ่ ไหน่
่ ไนกำลังจะ
่ ไม่
พูดอำจเป็ นเรืองที ่ น่ำพอใจ

85
 Black Diamond

้ อำเฟิ
“ของขวัญวันเกิดปี นี ที ่ งถำมว่ำอยำกได ้อ
ะไร...ไหน่ ไนอยำกให ้อำเฟิ งได ้ใช ้ชีวต ่ วเ
ิ เพือตั
องบ ้ำง”

่
“ไหน่ ไนจะพูดเรืองอะไรกั
นแน่ ?”

“มีครอบครัว แต่งงำน
้
มีลูก...มีหลำนให ้ไหน่ ไนเลียงเหมื อนอำชำงนะ
”

เฟิ งหลงนิ่ งงันไปชัววิ

่ นำที
ต่อมำเสียงแค่นหัวเรำะก็ดงั ขึน้

“ผมจะมีหลำนให ้ไหน่ ไนได ้ยังไงในเมื่อยังไม่เจ

อคนทีถู ่ กใจ”
สำมสิบสำมปี ทีผ่่ ำนมำเขำเจอเพียงคนทีถู่ กกำ
ย
ไม่มีใครสำมำรถทำให ้รู ้สึกว่ำถูกใจจนอยำกใ
ช ้ชีวต
ิ ด ้วย
่ ่แห่งโชคชะตำก็ไร ้สำระสินดี
ส่วนเรืองคู ้
่ เขำยิ
และสิงที ่ นดีเป็ นอย่ำงมำกคือตัวเองไม่ มีพ ั
นธะอะไรแบบนั้น

่
“แต่ไหน่ ไนมีคนทีอยำกให ้อำเฟิ งถูกใจ”

86
Ex - SoulL

้
เฟิ งหลงชะงัก คิวขมวดเข ้ำหำกัน
มองหำร่องรอยควำมล ้อเล่นบนใบหน้ำคนพูดแ
ต่กลับพบว่ำไม่มี

“ใคร?”

่ ง”
“ลีชิ

“ลีชิ่ ง?!”
คนทีถู ่ กสอนให ้เก็บอำกำรและเก็บควำมรู ้สึกม
ำตลอดไม่อำจรักษำท่ำทีเอำไว ้ได ้เมื่อได ้ยินชือ่
ทีจ่ ำได ้เป็ นอย่ำงดี

“ใช่ หวัง
่ ง...ไหน่ ไนอยำกให ้อำเฟิ งแต่งงำนกับลีชิ
ลีชิ ่ ง”

่ ำกับคำว่ำแต่งงำนทีออก
แล ้วก็ต ้องตกใจยิงกว่ ่
จำกปำกของผู ้เป็ นย่ำ

โดยไม่ต ้องคิด
ปำกเอ่ยคำปฏิเสธด ้วยเสียงอันหนักแน่ นไปทัน
ใด

“ไม่!”

87
 Black Diamond

“เฟิ งหลง ฟังไหน่ ไน...”

“เด็กนั่นเป็ นใคร มีดอ

ี ะไร หรือหลอกล่อยังไง
่ ”้
ทำไมไหน่ ไนถึงได ้คิดเรืองนี
เฟิ งหลงมองย่ำตัวเองด ้วยควำมไม่เข ้ำใจ
จำกนั้นจึงพูดต่อ
“เด็กนั่นอำจจะอยำกใช ้ควำมสูงศักดิของเรำช
์
่
ะล ้ำงควำมเป็ นโอเมก ้ำเพือยกระดับตัวเองให ้ใ
ครๆ ยอมรับ”

่
เรืองควำมเป็ นโอเมก ้ำเพียงคนเดียวในตระกูล
่ งลอยเข ้ำหูมำบ ้ำง
ของลีชิ
และนั่นคือสิงที
่ วำบเข
่ ้ำมำในหัวทันใด

คงอยำกได ้รับกำรยอมรับจำกทุกคนสินะ

“จำง เฟิ งหลง

ไหน่ ไนไม่เคยสอนให ้หลำนดูถูกใคร”

จำง ผิงเอ่ยพูดด ้วยสีหน้ำและน้ำเสียงรำบเรียบ

ควำมอ่อนโยนก่อนหน้ำแปรเปลียนเป็ ่ นเด็ดขำ
ด
ถึงจะเป็ นผู ้หญิงแต่สำยเลือดบริสท ุ ธิก็์ ไหลเวีย
นอยู่ในกำยอย่ำงเข ้มข ้น
ควำมมีอำนำจแผ่ออกมำแมจ้ ะอยู่ในวัยแก่ชรำ
88
Ex - SoulL

้
เธอเลียงเฟิ ่ ยงลู
งหลงมำกับมือเหมือนทีเลี ้ กตัวเ
อง
่
พรำสอนทุ กอย่ำงและมั่นใจว่ำกำรดูถูกคนอืนไ ่
ม่เคยถูกปลูกฝังลงไปในตัวหลำน
เพรำะถือคติว่ำเมื่อไหร่ทเรำดู
่ี ่
ถูกคนอืนหรื อคิ
่ เรำนั่นแหละคือผู ้แพ ้
ดว่ำอยู่เหนื อคนอืน

้
แมว้ ่ำระบบชนชันและเรื ่
องของสำยเลื
อดบริสุท
์
ธิจะเป็ ่ ไม่
นสิงที ่ อำจปฏิเสธ
ทว่ำตระกูลจำงก็ไม่เคยดูถูกเหยียดหยำมชนชั้
นอืน่

ใครจะคิดอย่ำงไรก็ชำ่ ง
ิ แบบนั้น
แต่ลูกหลำนตระกูลจำงต ้องไม่คด

“ผมไม่ได ้ดูถูกแต่พูดควำมจริง
หรือบำงทีทำงนั้นอำจจะกำลังวำงแผนอะไรโด
่
ยทีไหน่ ่
ไนไม่รู ้แล ้วก็เชือใจเด็ กนั่นไปแบบนั้น”

่
“คิดว่ำไหน่ ไนเชือคนง่ ำยอย่ำงนั้นหรือ”

“...” เฟิ งหลงพูดไม่ออกเมื่อถูกถำม

่ งกำ
อัลฟ่ ำเกิดมำพร ้อมควำมเก่งกำจและยิงเก่
จมำกเมื่อเป็ นสำยเลือดบริสุทธิ ์
89
 Black Diamond

้ ง...ไหน่ ไนก็เช่
ตระกูลเขำทุกคนคืออัลฟ่ ำชันสู
นกัน

คำถำมนั้นยำเตื
้ อนควำมจริงข ้อนี ที
้ ท่ ำให ้เฟิ งห
ลงไม่กล ้ำเถียง

่ ไหน่
“เฟิ งหลงรู ้ดีใช่ไหมว่ำทุกสิงที ่ ไนเลือกให ้คื
่ ดี
อสิงที ่ ทสุ
่ี ดสำหรับหลำน” จำง ผิง
เอ่ยด ้วยน้ำเสียงอ่อนลง
เจือด ้วยควำมรักและควำมเป็ นห่วงอยู่เต็มเปี่ ย
ม

“...แต่เด็กนั่นไม่ใช่สงที
่ิ ดี
่ ทสุ
่ี ด”
เฟิ งหลงกล่ำวด ้วยเสียงรอดไรฟัน
ดวงตำคมเบือนหนี ไปทำงอืน ่

“แล ้วเฟิ งหลงรู ้ได ้อย่ำงไร

ตัดสินเขำจำกอะไร...จำคำสอนของเย๋เย่ทว่่ี ำค
่ ดสินอะไรจำกอำรมณ์ไม่ใช่คนฉลำดได ้ไ
นทีตั
หม”

กรำมแกร่งบดเข ้ำหำกันแน่ น
่
ก่อนทีใบหน้ ่ อควำมขุ่นเคืองจะหันกลั
ำคมทีเจื
บไปหำคนเป็ นย่ำ

90
Ex - SoulL

“ถ ้ำอย่ำงนั้นผมกับเด็กนั่นก็ต ้องใช ้เวลำศึกษำ

กันและกัน”
่
ข ้อต่อรองถูกยืนออกไปเพื ่
อให ้อย่ำงน้อยได ้มีเ
วลำในกำรจัดกำรกับเด็กนั่น

“ก็ศก ่ นคูห
ึ ษำระหว่ำงทีเป็ ้
่ มัน...ฤกษ ้ ออี
์หมันคื
กสำมเดือนข ้ำงหน้ำ”

่ ย่
ทว่ำสิงที ่ ำตอบกลับมำกลับทำให ้ยิงขุ
่ ่นเคือง
่ ยคำปฏิเสธดังก ้องไปทั่วห ้อง
เสียงทีเอ่

้
“ผมไม่หมัน!!”

่ โกรธไม่อำจทำลำยควำมตั้
ท่ำทำงรุม่ ร ้อนกรุน
งใจของ จำง ผิง
่ นตำมอำยุเชิดขึน้
ใบหน้ำเหียวย่
พลันเอ่ยด ้วยแววตำและสีหน้ำอันเด็ดขำด

“ถ ้ำไหน่ ไนขอไม่ได ้ นี่ ก็คอ

ื คำสั่ง”

“...”
ดวงตำคมไหวสั่นอย่ำงไม่เข ้ำใจสิงที ่ ผู
่ ้เป็ นย่ำ
กำลังคิด
ถึงอย่ำงนั้นเฟิ งหลงก็รู ้ว่ำหนทำงกำรไม่ยอมรับ
่ ของตั
เรืองนี ้ วเองกำลังจะหมดลง
91
 Black Diamond

“เฟิ งหลงจะขัดคำสั่งย่ำไหม”

่ ต ้องกำรคำต
แล ้วมันก็หมดลงด ้วยคำถำมทีไม่
อบนี ้

หำกไหน่ ไนบอกว่ำมันคือคำสั่ง
นั่นคือสิงที
่ ไม่
่ อำจมีใครปฏิเสธได ้

สำหรับเฟิ งหลงแล ้ว
ไหน่ ไนไม่เคยใช ้คำว่ำสั่ง...กระทั่งตอนนี ที
้ เอ่
่ ย
มันออกมำอย่ำงเต็มปำกเต็มคำด ้วยน้ำเสียงเรี
ยบเย็น
แสดงออกถึงอำนำจแบบทีไม่ ่ เคยใช ้กับเขำมำ
ก่อน

คำสั่งทีเป็
่ นเรืองของเด็
่ กนั่น!

--

ลลิตำกลับมำถึงบ ้ำนในตอนค่ำ
้ ชิ
วันนี ลี ่ งไม่ได ้ออกไปหำทีร่ ้ำนเนื่ องจำกต ้อง
ทำงำนอยู่บ ้ำน

้ อทำงำนอยู่ไม่กนำที
เสียงแท่นสแกนนิ วมื ่ี ประตู
ก็ปลดล็อก
92
Ex - SoulL

้
มือเอือมไปเปิ ดแล ้วปล่อยหันมันปิ ดลงเองโดย
อัตโนมัติ
่ี ้ยินมำจำกห ้องนั่งเล่นทำให ้
เสียงโทรทัศน์ทได
่ งจะกลั
คนทีเพิ ่ บเลือกก ้ำวตรงไป

่ งนั่งชันเข่ำกอดหมอนดูหนังอ
แล ้วก็ได ้เห็นลีชิ
ยู่ พอรู ้ตัวก็หน
ั หน้ำมำหำ

่
ใบหน้ำขำวใสไร ้สิงใดแต่ งแต ้ม
่ ดเอำไว ้หลวมๆ
ผมทีมั
เผยให ้เห็นรอยสักรูปเพชรเล็กๆ ตรงหลังหู

่ ชิ
เพชรสีดำทีลี ่ งหลงใหลในควำมหมำย

“กลับมำแล ้วเหรอ
ไม่ได ้ยินเสียงเปิ ดประตูเลย”

“ก็ลูกจดจ่ออยู่กบั หนั งซะขนำดนี ”้

้ มน้
ลลิตำพูดพร ้อมทังยิ ้ อยๆ
ก่อนจะทรุดตัวนั่งลงข ้ำงคนเป็ นลูก

“กำลังสนุ ก...แม่ทำนข ้ำวหรือยัง”

คนถูกถำมส่ำยหน้ำไปมำ
่ ส่วนคล ้ำยคลึงกับตัวเองด ้ว
ทอดมองใบหน้ำทีมี
93
 Black Diamond

ยควำมรัก
จำกนั้นจึงเริมต
่ ้นพูดเรืองส
่ ำคัญทีเพิ
่ งรั
่ บรู ้มำใ
นวันนี ้

่
“แม่มีเรืองจะคุ ยกับลูกสักหน่ อย”

่
“เรือง?”

่ ณยำยผิงกับเฟิ งหลง”
“เรืองคุ

คำตอบนั้นทำให ้ลีชิ่ งชะงัก

่ วใจก็กระตุกวูบ
เพียงแค่ได ้ยินชือหั
่ึ
สมำธิซงจดจ่ ออยู่กบั หนังถูกกระชำกจนพังยับ
เยิน

“วันนี คุ้ ณยำยมำหำแม่ทร่ี ้ำน

่
เล่ำเรืองรำวให ้ฟัง...วันนั้นทีลู
่ กมีอำกำรแปลก
ๆ
เพรำะสัญชำตญำณของคู่แห่งโชคชะตำใช่ไห
ม”

่ ่นไหวค่อยๆ
ดวงตำทีสั
่
เลือนมำสบกั บคนเป็ นแม่
่
ซึงอำกำรนั ้นเป็ นคำตอบได ้ดีว่ำใช่

94
Ex - SoulL

่ี งไม่ใช่คนทีอ่
ปกติลชิ ่ อนไหวต่ออะไรง่ำยๆ

่
“เรืองกำรหมั ้
น...”

“...”
ริมฝี ปำกบำงถูกขบกัดเมื่อแม่เกรินถึ
่ งเรืองนี
่ ้

“มันคงจะยำกในช่วงแรกเพรำะเฟิ งหลงไม่ได ้ก
่ ก
ลินลู
เขำไม่รู ้เหมือนอย่ำงทีลู ่ กรู ้...กำรต ้องหมันกั
้ บค
่ วเองไม่ได ้รู ้สึกมันเป็ นเรืองที
นทีตั ่ ล่ ำบำกใจ
แต่คนทีจะล่ ำบำกกว่ำคือชิงชิง”

“ผมทนได ้”
้ งแผ่วแต่มน
แมเ้ สียงนี จะดั ้ นใดเพรำะเ
ั ก็ดงั ขึนทั
่ แม่
ข ้ำใจสิงที ่ กำลังต ้องกำรสือสำร
่

ดูจำกปฏิกริ ยิ ำในวันนั้น
อีกฝ่ ำยเหมือนจะมีควำมไม่ค่อยชอบใจเป็ นทุน
เดิม
่
หำกรู ้เรืองกำรหมั ้
นคนที ่ ่เหนื อคนอืนมำตล
อยู ่
อดแบบนั้นคงไม่มีทำงพอใจนักกับกำรถูกควบ
่ ไม่
คุมให ้ทำในสิงที ่ ต ้องกำร

95
 Black Diamond

่
และจะเป็ นเขำทีทรมำนกั
บปฏิกริ ยิ ำของอีกฝ่ ำ
ย

่ ง”
“ลีชิ
้
ลลิตำเอ่ยเรียกลูกพร ้อมทังยกมื ้ บแก ้มข
อขึนลู
ำวเนี ยนอย่ำงปลอบโยน

“ถ้าเขาไม่รู ้สึกก็ตอ
้ งทาให้รู ้สึก”

ประโยคจำกคุณยำย จำง ผิง

ทีจ่ ำได ้ขึนใจถู
้ กเอ่ยออกไปเป็ นกำรสร ้ำงควำม
่ ่นให ้คนเป็ นแม่และตัวเอง
เชือมั
ดวงตำเรียวมีควำมหมำยมั่นขึนมำเล็้ กน้อย

“ผมจะทำให ้เขำรัก
แมเ้ ขำจะไม่รู ้ว่ำผมคือคู่แห่งโชคชะตำก็ตำม”

ถึงไม่เคยรับรู ้ถึงควำมรู ้สึกนั้นแต่ลลิตำก็จน

ิ ตน
่ พั
ำกำรได ้ว่ำสิงที ่ นธนำกำรหัวใจของคนสองค
นเอำไว ้อย่ำงไม่อำจปฏิเสธส่งผลให ้รู ้สึกรุนแรง
เพียงใด

เธอไม่อำจขัดลูกเพรำะฉะนั้นสิงที
่ ต ่ ้องทำคือก
ำรให ้กำลังใจ

96
Ex - SoulL

้
ร่ำงเพรียวถูกรังเอำมำกอดไว ้แน่ น

“แม่จะอยู่ตรงนี ้ เป็ นกำลังใจให ้ลูกเสมอ”

--

หลังจำกวันทีคุ ่ ยเรืองนั
่ ้นในร ้ำนอำหำรสถำนก
ำรณ์ระหว่ำงย่ำหลำนก็เปลียนไป ่
่
เป็ นรอยร ้ำวทีใหญ่ ้
กว่ำครังไหน
พำให ้คนในบ ้ำนต่ำงอึดอัด
บรรยำกำศทีเจื ่ อด ้วยควำมอบอุน ่ กลำยเป็ นเย็
นเยียบ
บนโต๊ะอำหำรมีเพียงเสียงตะเกียบกระทบกับถ ้
วยจำนเบำๆ ไร ้เสียงพูดคุยเป็ นระยะอย่ำงเคย

“เย็นวันศุกร ์ของอำทิตย ์หน้ำต ้องไปทำนข ้ำวกั

่ ง”
บลีชิ

พอ จำง ผิง
เอ่ยจบคนเป็ นหลำนก็วำงตะเกียบในมือลงบน
จำนจนเกิดเสียง

แกร ๊ก

97
 Black Diamond

“ถ ้ำผมปฏิเสธ
ไหน่ ไนก็คงจะบอกว่ำเป็ นคำสั่งอีกใช่ไหม”
เฟิ งหลงตอบกลับด ้วยสีหน้ำรำบเรียบแต่ในคำ
พูดกลับเจือควำมประชดประชันเอำไว ้

หญิงชรำมองหน้ำหลำนรักพลำงถอนหำยใจแ
ผ่วเบำ

“อำเฟิ ง...เปิ ดใจสักหน่ อย

แค่ลองทำควำมรู ้จักกันมันไม่ได ้เสียหำยขนำด
นั้น”

“ผมไม่อยำกรู ้จัก”

ครำวนี ้ จำง ผิง ถอนหำยใจออกมำหนักๆ

้ จะเกิดขึนในอี
“อย่ำงไรแล ้วงำนหมันก็ ้ กสองเดื
อนกว่ำๆ ข ้ำงหน้ำ”

“...”
เฟิ งหลงแสดงควำมไม่พอใจและผิดหวังผ่ำนท
ำงแววตำ
้ น
กรำมแกร่งบดเข ้ำหำกันจนกรอบหน้ำขึนเป็
สัน

98
Ex - SoulL

่
“เรืองทำนข ้ำว ไหน่ ไนก็ไปด ้วย
ไม่ต ้องเป็ นห่วง”
้
ดูเหมือนประโยคนี จะไม่ ค่อยช่วยอะไรเพรำะร่ำ
งสูงใหญ่ลุกพรวด
้ ททีพำดอยู
คว ้ำเสือสู ่ บ ้ ้วเดินจำ
่ นพนักเก ้ำอีแล
กห ้องทำนข ้ำวไปโดยไม่ ฟังอะไรอีกทังสิ ้ น้

้ วลงอย่ำงเหนื่ อยใจ
จำง ผิง ทิงตั
ผ่ำนมำกว่ำอำทิตย ์แต่ท่ำทีของเฟิ งหลงยังไม่อ่
อนลง
ถึงอย่ำงนั้นก็ยงั บอกตัวเองว่ำแล ้ววันหนึ่ งเจ ้ำตั
วจะขอบคุณเธอทีบั ่ งคับให ้ทำแบบนี ้

่ งหลงรู ้ซึงว่
วันทีเฟิ ้ ำเวลำของกำรได ้อยู่ด ้วยกัน
มันมีค่ำเพียงใด

อำรมณ์ของเฟิ งหลงส่งผลให ้ลูกน้องหวำดผวำ

กับกำรพูดคุย ยำมเจอคู่ค ้ำ
้
อำกำรหงุ ดหงิดทังหมดจะถู กกดเก็บเอำไว ้
ทว่ำทุกคนก็ยงั สัมผัสถึงควำมรู ้สึกอันรุนแรงนั้
นได ้

99
 Black Diamond

้ กน้อยเมื่อบรรยำกำศหน้ำห ้
แกเรนขมวดคิวเล็
องทำงำนของเฟิ งหลงดูอม ึ ครึมกว่ำปกติ
่
และยิงมำกขึ ้ ่อก ้ำวขำเข ้ำไปข ้ำงใน
นเมื

ร่ำงสูงใหญ่น่ ังหน้ำนิ่ วคิวขมวดอยู

้ ห ่ ลังโต๊ะทำง
ำน
ดูเหมือนปำกกำจะถูกลงน้ำหนักเกินไปถึงได ้เ
กิดเสียงเวลำทีมื่ อหนำตวัดเซ็น

ปึ ก!

แมแ้ ต่เสียงวำงแฟ้ มยังฟังดูรุนแรง

“นั่งสิ”
้ ่อคนมำหำยังคงยืน
เสียงทุ ้มรำบเรียบเอ่ยขึนเมื
นิ่ ง

่ ้รับคำเชิญก็ค่อยๆ เดินไปนั่งลง
ด ้ำนคนทีได

ทุกอย่ำงเหมือนวันนั้น
แตกต่ำงเพียงอำรมณ์ของเจ ้ำของห ้อง

“หงุ ดหงิดอะไรมำ”
่ ทสนมและผ่ำนอะไรกันมำในระ
ด ้วยควำมทีสนิ
ดับหนึ่ งทำให ้แกเรนกล ้ำถำมออกไป
100
Ex - SoulL

“นำยมีธรุ ะอะไรก็ว่ำมำเถอะ”

แต่แล ้วคำถำมนั้นก็ถูกเฟิ งหลงบอกปัดด ้วยปร

ะโยคอืน ่ บ่งบอกว่ำเจ ้ำตัวไม่อยำกเล่ำให ้ฟัง

แกเรนก็ไม่คด ้
ิ จะเซ ้ำซีเพรำะรู ้นิ สยั อีกฝ่ ำยดี
จึงเอ่ยสำเหตุของกำรต ้องมำทีนี ่ ่ ออกไป

่
“เรืองนำยแบบคนนั ้น เขำยังไม่ตด
ิ ต่อมำ”

“แล ้วนำยลองติดต่อเขำไปหรือยัง”

้ งพิงกับพนักเก ้ำอีก่
คนถูกถำมทิงหลั ้ อนตอบ
คำถำม

“ไม่มีคนรับสำย”
ลองโทรไปเมื่อสำมและสองวันก่อนก็ไร ้กำรตอ
่ แน่ ใจว่ำเบอร ์โทรศัพท ์บนนำมบั
บรับจนเริมไม่
ตรนั้นถูกต ้องหรือไม่

“แล ้วฉันโทรไปเขำจะรับหรือไง”

“ผมก็ไม่ได ้จะให ้คุณโทร

แต่จะบอกว่ำถ ้ำเจอเขำก็ชว่ ยคุยให ้หน่ อย”

101
 Black Diamond

้ ขมวดเข
คิวที ่ ่
้ำหำกันอยู่แล ้วยิงขมวดหนั ก
แฟ้ มเอกสำรถูกวำงลงบนกองทีเสร็ ่ จแล ้ว
่
ก่อนเฟิ งหลงจะเลือนสำยตำไปมองคนที ่ ่ งอยู่
นั
ตรงหน้ำพลำงเอ่ยถำมขึน้

“แล ้วทำไมฉันถึงจะเจอเขำ”

่
“ก็ผมเจอเขำทีงำนวั นเกิดของไหน่ ไน
่ ณรู ้จัก”
น่ ำจะเป็ นลูกหลำนของคนทีคุ

่ จำกนั้นจึงถำมต่อ
ดวงตำคมหรีลง

่
“ชืออะไร?”

่ ง”
“หวัง ลีชิ

ปึ ง

“นี่ มันเรืองบ
่ ้ำอะไรกัน!ทำไมเด็กนั่นถึงได ้เข ้ำห
ำคนทีอยู่ ่รอบตัวฉันทุกคน!”

่ ดขึนรวดเร็
ท่ำทำงทีเกิ ้ วและรุนแรงดั่งสึนำมิทไ่ี
ม่มส
ี ญ
ั ญำณเตือนทำให ้คนทีไม่่ รู ้เรืองรำวอย่
่ ำ
งแกเรนสะดุ ้งเพรำะควำมตกใจ
ตำมมำด ้วยควำมรู ้สึกมึนงง
102
Ex - SoulL

ดวงตำสีชมพูมองอีกคนอย่ำงไม่เข ้ำใจว่ำอยู่ดี
้
ๆ ทำไมถึงได ้เกรียวกรำดขึ ้
นมำ

่
“คุณพูดเรืองอะไร ้
รู ้จักเขำงันเหรอ?”

“...”
คำตอบทีได่ ้รับมีเพียงควำมเงียบกับสีหน้ำแวว
่ อนจะฆ่ำคนได ้
ตำทีเหมื

่ งหลงพูดเมื่อครูอ่ ก
แกเรนทบทวนประโยคทีเฟิ ี
้ อนจะสะดุดกับบำงคำ
ครังก่

่ ่รอบตัวคุณ?”
“เข ้ำหำคนทีอยู

“ไม่มีอะไร”
เฟิ งหลงเอ่ยตอบอย่ำงพยำยำมทำเสียงให ้รำบเ
รียบ
หำกแต่สำหรับคนฟังกลับรู ้สึกว่ำมันควำมสะก
้
ดกันอำรมณ์ อยูไ่ ม่นอ้ ย

แกเรนลอบสังเกตท่ำทำงนั้น
ทว่ำสุดท ้ำยก็ยอมปล่อยเลยยำมเลย
้
ทิงควำมสงสั ยเอำไว ้ด ้ำนหลัง
่ ส
แล ้วพูดถึงเรืองที ่ ำคัญนีต่
้ อ

103
 Black Diamond

“ยังไงถ ้ำเจอเขำก็ชว่ ยคุยให ้หน่ อย

่
ผมก็เกรงใจทีเอำแต่ รบกวนคุณหมดทุกอย่ำง
แต่ว่ำคนนี ถู้ กใจมำกจริงๆ”
ตลอดระยะเวลำสองอำทิตย ์ใช่ว่ำเขำอยู่เฉย
เฝ้ ำไปตำมแหล่งทีวั่ ยรุน ่ ชอบไป
ไม่ว่ำจะเป็ นห ้ำง สถำนทีช็ ่ อปปิ ้ ง ร ้ำนอำหำร
หรือแมก้ ระทั่งโรงแรม
้
แต่ว่ำทังหมดกลั บเป็ นกำรคว ้ำน้ำเหลว
ไม่มีใครทีท ่ ำให ้สะดุดและมองเห็นประกำยบำง
อย่ำงในตัวได ้อย่ำงลีชิ ่ ง

่
“เป็ นคนอืนไม่ ได ้เลยหรือไง”
น้ำเสียงนั้นเต็มไปด ้วยควำมหงุ ดหงิด

่ งเท่
“กับกำรเปิ ดตัวของ SCENT...ต ้องเป็ นลีชิ
ำนั้น”

่
ไม่อำจเป็ นอืน

SCENTModelling Agency คือโมเดลลิง่

่
คืองำนทีเขำทุ
ม ้
่ เททังแรงกำยและแรงใจไปทั ้
งห
มด
ช่วงเวลำอันแสนสำคัญอย่ำงกำรเปิ ดตัวซึงจะต ่
รำตรึงใจทุกคนให ้SCENT เป็ นทีรู่ ้จักจึงไม่ใช่
ใครก็ได ้
104
Ex - SoulL

“เด็กนั่นเป็ นโอเมก ้ำ นำยรู ้หรือเปล่ำ”

แกเรนขมวดคิวเมื ้ ่อได ้ยินเฟิ งหลงพูดในสิงที

่ ดู
่
่
จะไม่เกียวเนื ่ องกัน
ถึงจะแปลกใจทีบนล ่ ำคอระหงของลีชิ ่ งไม่มป
ี ล
อกคออย่ำงโอเมก ้ำทั่วไปแต่น่ ันก็ไม่ใช่ปัญหำ

่ ำให ้หลำยคนย
“ผมก็เป็ นโอเมก ้ำ...โอเมก ้ำทีท
อมรับเพรำะควำมสำมำรถ”

คนทีรู่ ้ดีอย่ำงเฟิ งหลงถอนหำยใจ

้
แผ่นหลังกว ้ำงทิงลงพิ งพนักเก ้ำอี ้
้
มือถูกยกขึนมำคลึ งขมับไปมำ

“มันไม่เหมือนกัน”

่ กนั่นเข ้ำมำวนเวียนอยู่รอบตัวยิงตอก
กำรทีเด็ ่
้
ยำควำมคิ ดทีว่่ ำอีกฝ่ ำยมีแผนกำรอะไรบำงอย่
ำงให ้ชัดเจนขึน้
แตกต่ำงจำกตอนรู ้จักแกเรนทีมี ่ แต่ควำมจริงใ
จให ้กัน

“ไม่เหมือนยังไง...ผมชักสงสัยแล ้ว
่ ง?”
สรุปว่ำคุณรู ้จักกับลีชิ
่ งตงิดใจกับเรืองนี
คนทียั ่ ถำมขึ
้ น้
105
 Black Diamond

“พูดตรงๆ
่ นจะคุยให ้นำยเดียวนี
ถ ้ำเป็ นคนอืนฉั ๋ ้
เลย”

“ผมชอบคนนี เฟิ้ ง”
่
แกเรนยืนยันเช่นเดิมเพรำะเชือในสำยตำและค
่ น
วำมรู ้สึกของตัวเองมำกกว่ำเรืองอื ่

“Holy sh*t”

เสียงสบถคำหยำบอันแผ่วเบำดังเข ้ำหูให ้แกเร

่
นยิงสงสั
ยทุกอย่ำงไปกว่ำเดิม

“ทำไมต ้องหงุ ดหงิดขนำดนี ”้

ลมหำยใจแห่งควำมหงุ ดหงิดถูกพ่นออก
เปลือกตำหนำปิ ดลงแล ้วลืมขึน้
้
ก่อนเฟิ งหลงจะกลันใจพู ดออกไป
่ ยงไม่
โดยทีเลี ่ ตอบคำถำมเช่นเดิม

“เอำไว ้ฉันจะคุยให ้ แต่ไม่รบั ปำกว่ำจะสำเร็จ”

้
แกเรนยิมให ้กับคำตอบรับนั้นเล็กน้อย

“ถ ้ำคุณพูดมันต ้องสำเร็จแน่ นอน”

106
Ex - SoulL

“อย่ำคำดหวังเลยแกรน
ถ ้ำเด็กนั่นจะปฏิเสธฉันก็จนปัญญำ”
ท ้ำยประโยค
น้ำเสียงและแววตำของคนพูดเปลียนไปเล็
่ กน้อ
ยเนื่ องจำกคิดอะไรขึนมำได
้ ้

ถ ้ำเขำคุยแล ้วแต่เด็กนั่นยังปฏิเสธ
ยังไงแกเรนก็ไม่อำจดึงดันต่อไปได ้

“ถ ้ำสุดท ้ำยมันไม่สำเร็จจริงๆ ผมก็คงจะ...”

แกเรนเว ้นวรรคไปสักเล็กน้อยแล ้วถอนหำยใจ
ออกมำ “เสียดำยมำก”

่ ง
เขำเห็นตัวเองบำงอย่ำงในตัวของลีชิ

่
ยิงพอรู ้ว่ำอีกฝ่ ำยเป็ นโอเมก ้ำยิงท่ ำให ้นึ กถึงเรื่
องรำวในอดีตของตัวเอง
จริงอยู่ททุ ่ี กวันนีสั
้ งคมเปิ ดกว ้ำงมำกขึน้
มีกำรยอมรับกันและกันมำกขึน้
แต่ในควำมเป็ นจริงลึกๆ
แล ้วกลับยังคงมีควำมเหลือมล ่ ำ้

สัญชำตญำณมันกำลังร ้องบอกว่ำลีชิ ่ งจะสำม

้ ้ทุกคนรู ้ว่ำโอเมก ้ำก็มีควำมสำม
ำรถตอกยำให
ำรถเช่นเดียวกัน
107
 Black Diamond

4.

ร่ำงเพรียวนั่งอยู่รมิ หน้ำต่ำง
้
เบืองหน้ ำคือสวนดอกไมท้ ส่ ่ี งกลินหอมอ่
่ อนโช
่
ยมำเอือยๆ
แสงอำทิตย ์ในตอนสำยขลับให ้ทุกอย่ำงสว่ำงส
ดใส
ทว่ำภำพอันสวยงำมไม่ได ้อยู่ในสำยตำของลีชิ ่
งเมื่อสติไม่ได ้จดจ่อกับสิงตรงหน้
่ ำ
มันล่องลอยอย่ำงไร ้กำรโฟกัส
มีเพียงควำมคิดซึงชั ่ ดเจนว่ำอยู่กบั สิงใด
่

“ถ ้ำเขำไม่รู ้สึกก็ต ้องทำให ้รู ้สึก”

้ ใจกลั
พูดออกไปแล ้วทังที ่ ่ ่นใจใด
บไร ้ซึงควำมมั

108
Ex - SoulL

จะเป็ นคู ่แห่งโชคชะตาได้อย่างไร

่
ในเมือคนหนึ ่งรู ้สึกแทบบ้าตายแต่อก
ี คน
กลับไม่รู ้สึกอะไรเลย

่
ดวงตำเรียวเลือนกลั ่ ้วยำตรงห
บมำจับจ ้องทีแก
้
น้ำ ก่อนจะยิมอย่ ่
ำงขืนขมให ้กับตัวเอง

้ ำงยิงใหญ่
บททดสอบจำกสวรรค ์นี ช่ ่ เหลือเกิน

“ยังไม่ทำนยำอีกเหรอหืม”

เสียงของคนเป็ นแม่ทำให ้ลีชิ่ งสะดุ ้งเล็กน้อย

ขณะคนทีนั่ ่ งลงฝั่งตรงข ้ำมเหลือบมองสิงที ่ อยู
่ ่ใ
นมือของลูก

กระดำษแผ่นเล็กถูกวำงลง
่ ชิ
ก่อนทีลี ่ งจะหยิบแก ้วยำมำกรอกเข ้ำปำก
หยิบแก ้วน้ำขึนมำดื
้ ่
มตำมจนหมดแล ้ววำงลง

่
“ลูกสนใจทีจะเป็ นนำยแบบหรือ”
คำถำมนั้นไม่ถูกตอบแต่สำยตำของคนถูกถำ
มก็ทำให ้ลลิตำรู ้ได ้
“สนใจเพรำะว่ำอยำกทำจริงๆ
หรือสนใจเพรำะเฟิ งหลง”

109
 Black Diamond

่ งรุน
ลีชิ ่ั ่
่ คิดกับตัวเองอยุ่ชวครู
จำกนั้นปำกจึงค่อยๆ ขยับตอบ

“ถ ้ำเป็ นเพรำะอย่ำงหลังจะผิดไหม”
ใครอีกคนมีผลต่อควำมรู ้สึกตำมสัญชำตญำ
ณ อะไรทีเกี่ ยวข
่ ้องกับเขำ
แมเ้ พียงเล็กน้อยก็ส่งผลด ้วยเสมอ

“มันก็ไม่ผด ิ แต่ชงิ ชิงต ้องคิดให ้ดี

กำรทำงำนมันเป็ นเรืองที ่ หนั่ ก
ถ ้ำไม่รกั ไม่ชอบจริงๆ
เรำจะฝื นทำไปได ้สักแค่ไหน”
คนเป็ นแม่เอ่ยเตือน

“...”

“คิดดีๆ แล ้วค่อยตัดสินใจ”

่ งเงียบไปรำวกับคิดเรืองกำรเป็
ลีชิ ่ นนำยแบบต่
อกับตัวเอง
่ พู
หำกแต่เรืองที ่ ดถึงในนำทีต่อมำกลับกลำยเป็
่ นจนลลิ
นเรืองอื ่ ตำแทบตำมไม่ทน ั

้
“แม่ว่ำวันศุกร ์นี ...เขำจะมำไหม”
่ ณยำยจำง
ดินเนอร ์ทีคุ

110
Ex - SoulL

ผิงนัดแนะคือเรืองที่ วนเวี
่ ยนอยู่ในหัวตลอดเวล
ำ ใจเกิดกำรรอคอยทุกวินำที
้ ไม่
ทังที ่ รู ้ว่ำอีกคนจะยอมมำหรือไม่

“ไม่มีใครตอบได ้จนกว่ำเวลำนั้นจะมำถึง”
ลลิตำไม่อยำกพูดในสิงที ่ ตั ่ วเองไม่รู ้จึงเอ่ยคำต
อบแบบปลำยเปิ ด
่
“ไม่ต ้องกังวลถึงเรืองในอนำคต
่
คิดแค่เรืองในปั จจุบน ้ พอนะ”
ั นี ก็

ดวงหน้ำอ่อนหวำนระบำยยิมให้ ้กำลังใจลูก
อำจจะช่วยคนกำลังคิดมำกได ้ไม่มำก
ึ ้ กน้อย
แต่อย่ำงน้อยก็ทำให ้บรรยำกำศดีขนเล็

“แม่ไม่อยำกให ้ลูกเครียด มันไม่ดตี ่อร่ำงกำย”

ลลิตำโน้มตัวไปลูบหลังมือของลีชิ่ งไปมำอย่ำง
อ่อนโยน สำยตำเจือควำมเป็ นห่วงมำกล ้น

่ งจึงผ่อนลมหำยใจออกช ้ำๆ
ลีชิ
่
เพือลดควำมอึ ้
ดอัดข ้ำงในแล ้วส่งยิมกลั
บไปบำ
งเบำ

--

111
 Black Diamond

เวลำนัดคือหกโมงเย็น
ไม่รู ้ว่ำด ้วยกลัวรถติดหรือเป็ นเพรำะควำมรีบร ้
อนของใจทีท ่ ำให ้ลีชิ
่ งเลือกจะออกเดินทำงไปยั
งร ้ำนอำหำรตังแต่ ้ บ่ำยสำม

่
กำรจรำจรของกรุงเทพในเย็นวันศุกร ์คือเรืองน่
ำขยำด
้
แมต้ อนนี จะไม่ ใช่เวลำเลิกงำนแต่บนท ้องถนน
ก็ยงั คลำคล่ำไปด ้วยรถ

ดวงตำเรียวรีเหม่อมองออกไปนอกกระจก
มองรถคันนั้นคันนี และวิ
้ วข ้ำงทำง
ขณะทีมื ่ อบนตักบีบกันไปมำแสดงออกถึงควำ
มว ้ำวุ่นในใจ

่ อำกำรแบบทีไม่
ลลิตำลอบมองลูกทีมี ่ เคยเป็ นด ้
วยควำมเห็นใจ

ภำยนอกลีชิ ่ งจะดูม่นใจในตั
ั วเอง ดูเข ้ำถึงยำก
้ ทมี
ทว่ำตังแต่ ่ี เรืองเฟิ
่ งหลงเข ้ำมำก็หลุดตัวตนที่
แท ้จริงออกมำมำกขึน้

้
“เพลงนี เพลงโปรดลู กนี่ ”
่ ยเมื่อเพลงทีเปิ
คนเป็ นแม่หำเรืองคุ ่ ดคลอในรถ
รันมำถึงเพลงโปรดของคนเป็ นลูก
112
Ex - SoulL

่ งหลุดออกจำกควำมคิดตัวเองพลำงหันหน้
ลีชิ
ำไปหำคนทีนั่ ่ งอยู่ข ้ำงกำย

“อืม”

่ ง”
“ลีชิ

้
“อือ?” ้ น้
คนถูกเรียกขำนรับพร ้อมเลิกคิวขึ

่
“ลีแปลว่ ำน่ ำรัก
้
ชิงคำนี แปลว่ ้ ชิ
ำนุ่ มนวล...พอโตขึนลี ่ งอำจจะมี
หลำยมุมสำหรับหลำยสถำนกำรณ์
แต่สำหรับแม่แล ้วลูกยังเป็ นเด็กน้อยทีน่่ ำรักแล ้
วก็นุ่มนวลอยู่เสมอ” คนพูดแย ้มยิมน้้ อยๆ
ยำมเอ่ยพูดแล ้วในหัวนึ กย ้อนกลับไปถึงเด็กตัว
น้อยในวันนั้น

“...”
่ งจะไม่เข ้ำใจนักว่ำทำไมแม่ถงึ พูดเรืองนี
ถึงลีชิ ่ ้
แต่ใจทีว่ ้ำวุ่นก่อนหน้ำก็ค่อยๆ สงบลง

แม่เป็ นทุกอย่ำงเลยจริงๆ

่ งก็พอนะลูก”
“อย่ำกังวล แค่เป็ นลีชิ

113
 Black Diamond

คนถูกปลอบเอือมไปจั้ บมือแม่เอำไว ้แล ้วกระชั

บแน่ น
้ วลงพิงกับไหล่เล็กทีเป็
ก่อนจะทิงหั ่ นแหล่งพึงพิ
่
่ บสองปี เปลือกตำสีอ่อนปิ ดลง
งให ้มำตลอดยีสิ
ให ้ไออุ่นจำกผู ้ให ้กำเนิ ดปลอบประโลมทุกควำ
มกังวล

แค่เป็ นตัวเอง...

ร ้ำนอำหำรไทยเก่ำแก่ขนชื ึ ้ อคื
่ อสถำนทีนั ่ ดใน
วันนี ้ จำง ผิง คิดว่ำตัวเองมำถึงเร็วแล ้ว
แต่ยงั ไม่เท่ำสองแม่ลูกทีมำถึ่ ่ วโม
งก่อนถึงครึงชั่
ง

“ฉันคิดว่ำฉันมำเร็วแล ้วนะ”
้
หญิงชรำเอ่ยขึนหลั ่ กทำยกันเสร็จเรีย
งจำกทีทั
บร ้อย

“กลัวว่ำรถจะติดน่ ะค่ะ”
ลลิตำตอบคำถำมนั้นทังที ้ เหตุ
่ ผลทีแท
่ ้จริงคือค
วำมใจร ้อนของลูกตัวเอง

114
Ex - SoulL

่
“ขนำดฉันออกมำเร็วก็ยงั ใช ้เวลำเป็ นชัวโมง...
เฟิ งหลงก็กำลังออกมำแล ้วล่ะ”

่
แววตำทีฉำบด ้วยควำมมั่นคงก่อนหน้ำวูบไหว
ไปทันใดเมื่อได ้ยินชือนั
่ ้น
่ งสูดลมหำยใจเข ้ำ
ลีชิ
พยำยำมดึงสีหน้ำรำบเรียบมำใช ้อย่ำงทีท ่ ำเป็ น
ประจำ
้
แมต้ อนนี จะได ้ผลแต่ก็อดคิดไม่ได ้ว่ำเมื่ออีกค
นอยู่ตรงหน้ำจะอดทนได ้หรือไม่

่ ฉั
“สิงที ่ นจะบอกคือเฟิ งหลงอำจจะมีท่ำทำงไม่
พอใจอยู่บ ้ำง อย่ำถือสำเลยนะ”

ประโยคนั้นทำให ้สองแม่ลูกเหลือบมองหน้ำกัน
้
ควำมไม่สบำยใจเกิดขึนในอก
่ ดออกไปเสียงเบำ
เป็ นลลิตำทีพู

“คงไม่เต็มใจเลยสินะคะ”

ท่ำทำงองอำจ
สำยตำรำบเรียบทีเต็่ มไปด ้วยควำมอำนำจ
บ่งบอกได ้ชัดถึงกำรไม่ยอมโอนอ่อนต่อคำสั่ง
ของคนอืน่ อีกทังจำง
้

115
 Black Diamond

่
เฟิ งหลงไม่รบั รู ้ถึงกลินของคู ่โชคชะตำ
กำรต่อต ้ำนจึงคงมีไม่นอ้ ย

“วิธก
ี ำรของฉันมันอำจจะผิดอยู่บ ้ำง
่
แต่เชือเถอะว่ ่ี ด”
ำสุดท ้ำยแล ้วมันดีทสุ

้
“...” คนทังสองไม่ เอ่ยอะไร
ครุน
่ คิดกับเองเพียงเงียบๆ

่ ยวทีเป็
ด ้ำนลลิตำสิงเดี ่ นห่วงคือควำมรู ้สึกของ
ลูก
ด ้ำนลีชิ่ งคือหวั่นกลัวกับท่ำทำงของอีกคนทีจะ ่
มีต่อตัวเอง
เพรำะไร ้ควำมมั่นใจว่ำจะสำมำรถทำให ้เฟิ งหล
งรู ้สึกอะไรได ้

“เวลำมันมีค่ำมำกจนฉันไม่อยำกให ้หลำนชำ
้ นไปเปล่ำๆ
ยทิงมั
่ ด”
เขำควร...ได ้ใช ้มันอย่ำงคุ ้มค่ำทีสุ
ท ้ำยประโยคจำง ผิง เอ่ยด ้วยเสียงแหบพร่ำ
ดวงตำฝ่ ำฟำงทอดมองใบหน้ำของลีชิ ่ งด ้วยสำ
่
ยตำทีคนถู กมองขมวดคิว้

มันมีแววของควำมเสียใจ...

116
Ex - SoulL

่
“เอำล่ะ เรำมำคุยเรืองงำนหมั ้ นพลำงๆ
นกั
ดีกว่ำ”

่
เพียงชัวพริ บตำอำรมณ์ของหญิงชรำก็ถก ู ปิ ด
จนมิด
่ งได ้ค ้นหำอะไรไปมำกกว่ำนั้น
ไม่อำจให ้ลีชิ
่ ตำก็รู ้สึกเช่นเดียวกัน
โดยทีลลิ

่
เหมือนคุณยำยผิงมีเรืองบำงอย่ ำงซ่อนอยู่

่ี งคงอยู่ในชุดทำงำนเต็มยศก ้ำว
ร่ำงสูงใหญ่ทยั
ตรงไปทำงห ้องวีอพ ี ด
ี ้วยสีหน้ำรำบเรียบเย็นชำ
แผ่ไอเย็นออกมำกรุน ่ รอบกำยจนหลำยคนทีล ่
อบมองรู ้สึกขนลุกซู่
กอปรกับมีคนชุดดำเดินประกบทังสองข ้ ้ำงยิง่
พำให ้บรรยำกำศในร ้ำนแปรเปลียนเป็ ่ นอีกแบ
บ

“เชิญค่ะ”

พนักงำนสำวก ้มหน้ำลงแล ้วผำยมือเชิญยำมเ

ปิ ดประตูออกให ้

117
 Black Diamond

ดวงตำคมกลำยเป็ นสีดำสนิ ท
ลมหำยใจแห่งควำมไม่พอใจถูกสูดเข ้ำลึกเพือ ่
ระงับมันให ้หยุดนิ่ ง
จำกนั้นเท ้ำแกร่งก็ก ้ำวเข ้ำไปเผชิญหน้ำกับคน
้
ทังสำม

จำง ผิง
มองหน้ำหลำนชำยตัวเองทีมำถึ ่ งตำมเวลำนัดไ
ม่ขำดไม่เกินด ้วยควำมพึงพอใจ
ขณะทีลี่ ชิ
่ งต ้องวำงมือลงบนขอบเก ้ำอีข
้ ้ำงตัว
่ งมือเพือ
ออกแรงกำแน่ นจนเห็นเส ้นเลือดทีหลั ่
ระบำยควำมสั่นไหวของใจ

ดวงตำเรียวพยำยำมดึงหนีไปทำงอืนแต่่ มนั ไม่เ

ป็ นผลเมื่อร่ำงกำยเชือฟั
่ งคำสั่งของใจมำกกว่ำ

้
เสียงฝี เท ้ำหนักๆ ดังขึนในควำมเงี ยบ
เฟิ งหลงเดินไปนั่งลงข ้ำงผู ้เป็ นย่ำโดยไม่มองห
น้ำใคร
่ ท
โดยสิงที ่ ำให ้หงุ ดหงิดมำกทีสุ ่ ดคือสำยตำทีเอ
่
ำแต่จบั จ ้องมำไม่หยุดจำกบำงคน
จนสุดท ้ำยแล ้วต ้องตวัดหำงตำไปตำหนิ ถงึ ควำ
มไร ้มำรยำท

118
Ex - SoulL

กึก

่ งตัวแข็งค ้ำงยำมถูกมองเล็กน้อย
ลีชิ
่
เหมือนมีกระแสไฟฟ้ ำวิงพล่ ำนทั่วร่ำง
่
ชัวงเวลำเพี ้ นำทีกลับตรึงให ้ควำมรู ้สึก
ยงเสียววิ
่ี
อยู่ทดวงตำสี นิลคู่น้นอย่
ั ำงยำวนำน

่
แผ่นอกเริมขยั ้
บขึนลงถี ่
เพรำะแรงหำยใจ
กระทั่งคนเป็ นแม่ทนัี่ ่ งอยู่ต ้องเอือมมำจั
้ บมือเอำ
ไว ้แล ้วลูบไปมำ

“รถติดหรือเปล่ำ” จำง ผิง

เอ่ยถำมเฟิ งหลงขึน้

“ติดครับ” คนถูกถำมตอบด ้วยน้ำเสียงเย็นชำ

“เสิร ์ฟอำหำรเลย...จะได ้รีบกินแล ้วรีบกลับ”
หันไปบอกพนักงำนทียื ่ นอยู่มุมห ้องแล ้วก็หยิบ
่ มลงบนตัก
ผ ้ำมำคลีคลุ

จำง ผิง
ลอบถอนหำยใจให ้กับท่ำทำงนั้นก่อนจะหันไป
่ นยันคำสั่ง
พนักหน้ำให ้พนักงำนเพือยื

ด ้ำนลลิตำก็ลอบมองเฟิ งหลงและลูกของตัวเอง
อย่ำงเป็ นกังวล
119
 Black Diamond

เห็นท่ำทีน้ันแล ้วก็อดเป็ นห่วงควำมรู ้สึกของลีชิ

่
งตำมประสำแม่คนไม่ได ้

ไม่นำนนักอำหำรก็ทยอยมำเสิร ์ฟ
พอผู ้อำวุโสตักอำหำรคำแรกเข ้ำปำกทุกคนจึง
่
ได ้เริมขยั
บช ้อนซ ้อมในมือตัวเอง

“ตักอำหำรให ้น้องหน่ อยสิ”

เฟิ งหลงหันขวับไปมองผู ้เป็ นย่ำ

้ ้มขมวดมุ่น
คิวเข
สำยตำเต็มไปด ้วยควำมไม่พอใจ
ทว่ำสุดท ้ำยก็ไม่อำจสู ้กับสำยตำรำบเรียบเด็ด
ขำดนั้นได ้

เสียงถอนหำยใจดังขึนอย่ ้ ำงไม่ปกปิ ด
่
ก่อนอำหำรซึงใกล ่ ดจะถูกตักไปวำงใส่จ
้มือทีสุ
่ ่ งอยู่ฝ่ ังตรงข ้ำมโดยไม่แมแ้ ต่จะม
ำนของคนทีนั
องหน้ำ

แต่เพียงเท่ำนั้นก็ทำให ้ลีชิ
่ งลอบดีใจกับตัวเอง
้ ไม่
หัวใจมันฟูฟ่องทังที ่ ได ้ดูน่ำยินดีสก
ั เท่ำไหร่
เพรำะสีหน้ำอีกคนแสดงออกถึงควำมฝื นใจอย่
ำงชัดเจน

120
Ex - SoulL

“เฟิ งหลงชอบกินปลำนะ”

ดวงตำเรียวเลือนขึ่ ้
นมองหน้ำคุณยำยผิง
เมื่อเห็นสัญญำณบำงอย่ำงจึงหันไปมองหน้ำค
นทีนั่ ่ งทำนข ้ำวเหมือนอำหำรไม่อร่อยแล ้วกลัน
้
้
ใจเอือมไปตั กปลำช่อนลุยสวนให ้ด ้วยเพรำะใจ
อยำกทำ

แกร ๊ก

่
“ผมอิมแล ้ว”

้
เนื อปลำคำนั้นไม่ถูกแตะต ้อง
้ ำงสูงยังวำงช ้อนซ ้อมลงทันใดรำวกับรังเกี
ซำร่
ยจกัน

่ งกลืนควำมเสียใจลงคออย่ำงยำกลำบำก
ลีชิ
่ ้ว่ำอยำกร ้องไห ้ขน
พยำยำมไม่แสดงให ้คนอืนรู
ำดไหน

้ ไม่
อยำกร ้องไห ้ทังที ่ ร ้องมำตังแต่
้ จำควำมได ้...

เพรำะเป็ นคู่แห่งโชคชะตำ
กำรกระทำเพียงน้อยนิ ดก็ส่งผลต่อควำมรู ้สึกไ
ด ้อย่ำงมหำศำล
121
 Black Diamond

“เฟิ งหลง” จำง

่
ผิงเรียกชือหลำนชำยเสี ยงเย็นเยียบเป็ นกำรเตื
่ ไม่
อนว่ำกำลังทำในสิงที ่ สมควร

“ทำนข ้ำวแล ้วก็กลับได ้แล ้วใช่ไหม”

นอกจำกไม่ร ักษำน้ำใจลีชิ
่ งแล ้วยังหยัดกำยลุก
้ มควำมสูง
ขึนเต็
บ่งบอกควำมไม่อยำกอยู่เต็มแก่

่
“อำร ์เธอร ์...อย่ำเสียมำรยำทกับคุณน้ำและลีชิ
ง”

่ เอำไว
กำรเรียกด ้วยชือที ่ ่ อ
้ให ้สำหรับคนอืนคื
่ ำให ้ดวงตำสีดำสนิ ทไ
คำเตือนจำกผู ้เป็ นย่ำทีท
หวสั่น เฟิ งหลงมองหน้ำย่ำตัวเอง
เอ่ยเรียกด ้วยน้ำเสียงผิดหวัง

“ไหน่ ไน”

“...” คนถูกเรียกไม่ตอบอะไร
่ื
แต่สอสำรผ่ ่ ดขำด
ำนทำงสำยตำทีเด็

ฝ่ ำมือหนำกำแน่ นเข ้ำหำกัน

่ สำด
จำกนั้นจึงตวัดสำยตำไปมองหน้ำเด็กนัน
122
Ex - SoulL

ซัดควำมกรุน่ โกรธใส่จนคนถูกมองรู ้สึกร ้อนๆ

่
ทีปลำยจมู ก

่ งต ้องรีบเบือนสำยตำหนี กอ
ลีชิ ่ นตัวเองจะแสดง
อำกำรจะร ้องไห ้ออกไป

“ถ ้ำอย่ำงนั้นผมก็มีเรืองจะคุ
่ ยกับเด็กคนนี ”้

่ ง”
“เรียกน้องว่ำลีชิ

หำกสำยตำเฟิ งหลงคือเปลวเพลิง
้ นคงเป็ นไฟกองใหญ่ทสำมำรถแผดเผ
เวลำนี มั ่ี
้ ้กลำยเป็ นเพียงเถ ้ำถ่ำนได ้
ำห ้องนี ให

ลลิตำจับมือลูกเอำไว ้แน่ น
่
ให ้กำลังใจเท่ำทีสำมำรถจะท ำได ้
พลำงมองหน้ำคนทียื ่ นอยู่อย่ำงหวำดหวันกั
่ บก
ำรจะให ้ลูกออกไปคุยด ้วย

่
“ผมมีเรืองจะคุ ่ ง!”
ยกับ...ลีชิ

สรรพนำมทีใช ่ ้เรียกเป็ นไปตำมที่ จำง

ผิงต ้องกำร
แต่น้ำเสียงกลับกระแทกกระทันรุ้ นแรงพอๆ

123
 Black Diamond

่ ้ำวออกจำกห ้องไปให ้คนทังส

กับเสียงฝี เท ้ำทีก ้
ำมได ้แต่มองตำม

“ฉันขอโทษแทนเฟิ งหลงด ้วยนะ” จำง ผิง

้
กล่ำวกับคนทังสองจำกใจจริง

“ดูท่ำแล ้วเฟิ งหลงคงจะ...ไม่พอใจมำก

้
งำนหมันจะสำมำรถเกิ ้
ดขึนได ้จริงๆ หรือคะ”

คนถูกถำมยังคงพยักหน้ำยืนยันให ้ลลิตำถอน
หำยใจออกมำเบำๆ
จำกนั้นจึงเหลือบมองหน้ำลีชิ่ งซึงนั
่ ่ งก ้มหน้ำม
องเพียงมือตัวเองนิ่ ง
่ งคงจับกันอยู่กระชับแน่ น
มือทียั

่ ง”
“อดทนหน่ อยนะลีชิ

่ งค่อยๆ เงยหน้ำขึนมองคุ
ลีชิ ้ ณยำยผิง
แมใ้ จจะเหมือนสู ้แทบไม่ไหวแต่เสียงเล็กๆ
ในส่วนลึกก็ส่งให
ั ้ลองพยำยำม
คำตอบจึงเป็ นกำรพยักหน้ำรับ

“ผมจะอดทน”
่ ำทีใช
คำเพียงสีค ่ ้บอกตัวมำตลอดชีวต
ิ ถูกเอ่ย
ขึน้
124
Ex - SoulL

่ งแปรเปลียนไปเมื
แววตำของลีชิ ่ ่อคิดว่ำจะลอง
อดทนจนกว่ำจะไม่อำจทนไหว

ถึงเวลำนั้นอำจต ้องยอมฝื นโชคชะตำ...

่
ควำมหงุ ดหงิดทีหำทำงออกไม่ ได ้ถูกระบำยออ
กด ้วยบุหรี่
หวังให ้นิ โคตินดับควำมร ้อนรุม
่ ในใจ
่
แต่ผ่ำนไปแล ้วครึงมวนกลั บไม่ชว่ ยอะไรจนมัน
ถูกปำลงบนพืน้
ปลำยรองเท ้ำหนังรำคำแพงขยีเปลวไฟให้ ้ดับม
้
อดทว่ำกลับรุนแรงจนเหมือนตังใจจะให ้มันให ้
แหลกลำญ

พรึบ

่
เสียงของกำรเคลือนไหวเรี ยกให ้เฟิ งหลงหันไป
หำ
เมื่อเห็นคนทีเป็
่ นสำเหตุของอำกำรหงุ ดหงิดทัง้
่ิ คูณ
หมดควำมร ้อนในกำยก็ยงทวี

่ งกัดฟันแน่ นแล ้วเชิดหน้ำขึนทั

ลีชิ ้ งที
้ ข
่ ้ำงในสั่น
ไหววูบโหวง แทบยืนไม่อยู่
125
 Black Diamond

อดทน...

“เธอมีแผนกำรอะไรกันแน่ ”

ไม่เพียงแต่พูดเปล่ำ
ร่ำงสูงปรำดมำใกล ้แล ้วคว ้ำต ้นแขนเอำไว ้พร ้อ
มออกแรงบีบโดยไม่ออมมือ
่ งกัดฟันกลันควำมเจ็
ลีชิ ้ บ
มำกกว่ำควำมเจ็บทำงร่ำงกำยคือควำมเจ็บปว
ดทำงใจ

่
“หลอกล่อไหนไน่ ให ้เชือใจเพื ่ จะจั
อที ่ บฉันด ้วย
วิธก
ี ำรไหน เข ้ำหำแกเรนยังไง พูด!!”

แรงเขย่ำส่งผลให ้ร่ำงเพรียวสั่นคลอน
่ี อบจะหลุดเสียงร ้องเพรำะควำมเจ็บต
วินำทีทเกื
่ งก็กด
รงต ้นแขนลีชิ ั ริมฝี ปำกเอำไว ้
จองใบหน้ำคนพูด
่ ำ
ก่อนจะเก็บซ่อนทุกควำมรู ้สึกเหมือนอย่ำงทีท
มำตลอดเกือบทังชี้ วต ิ

่ ง
ซ่อนมันลงไปให ้ได ้ลีชิ

126
Ex - SoulL

่ ณพูด”
“ผมไม่ได ้ทำอะไรทีคุ
น้ำเสียงถูกพยำยำมทำให ้รำบเรียบเช่นเดียวกั
บสีหน้ำ

่
“ฉันไม่เชือ”

“นั่นมันก็เป็ นเรืองของคุ
่ ณ”

่ งค ้นพบว่ำตัวเองเก่งไม่นอ้ ยกับกำรปั้นหน้ำ
ลีชิ
ไม่ให ้อีกคนรู ้ว่ำกำลังเจ็บปวดและเสียใจได ้แบ
บแนบเนี ยน

ในสำยตำคุณเฟิ งหลง
่ แค่ไหนกัน
เขำเป็ นคนทีแย่

ขณะทีเฟิ่ งหลงมองคำพูดและท่ำทำงทีแสนหยิ
่ ่
่ นอ้ ยกว่ำถึงสิบเอ็ดปี อย่ำง
งยะโสของเด็กทีอำยุ
ไม่พอใจ
่ บอยูบ
มือทีจั ่ นแขนนั้นออกแรงมำกขึนโดยไม่
้ รู ้
ตัว
ก่อนสำยตำจะสะดุดเข ้ำกับลำคอบำงทีว่่ ำงเปล่
ำ

่ องกันก
ปกติโอเมก ้ำจะใส่ปลอกคอเอำไว ้เพือป้
้
ำรถูกกัดโดยไม่ได ้ตังใจ
127
 Black Diamond

“เหตุผลของนำยก็คอ ื กำรอยำกลบภำพควำมเ
ป็ นโอเมก ้ำของตัวเองสินะ”
เสียงทุ ้มเจือควำมเย ้ยหยัน
่
“อยำกจับฉันเพือจะอั ปเกรดตัวเองให ้ทุกคนย
อมรับ”

ควำมเจ็บตรงแขนและริมฝี ปำกเกินคำว่ำเจ็บจ
นเป็ นควำมชำ ทว่ำหัวใจกลับไม่เป็ นแบบนั้น
้
มันเจ็บซำแล ้ ำ
้วซำเล่
่
เหมือนมีมือทีมองไม่ ้ วใจซำไปซ
เห็นบีบขยีหั ้ ้
ำม
ำ

่
“หวังว่ำจะไม่ทำตัวน่ ำรังเกียจถึงขนำดทีวำงแ
ผนมำฮีทใส่ฉันล่ะ”

ิ้
แล ้วก็ใช ้มีดจ ้วงแทนจนมันแหลกสลำยไม่มีชน
ดี

้ วเรำะหยัน
เฟิ งหลงพูดพร ้อมทังหั
จำกนั้นก็สะบัดมือออกอย่ำงไม่อยำกแตะต ้องอี
กต่อไป

เมื่อไร ้กำรถูกรังเอำไว
้ ่ งก็เตรียมตัวจะไปจำ
้ลีชิ
กตรงนี ให ้ ้เร็วทีสุ่ ด

128
Ex - SoulL

่ คุ
“ถ ้ำเรืองที ่ ณจะคุยคือเรืองพวกนี
่ ้ ผมขอตัว”
ร่ำงเพรียวหมุนตัวแล ้วก ้ำวยำวๆ
ทว่ำเสียงกัมปนำทก็ดงั ตำมมำให ้กำรเดินชะงัก

๋
“เดียว!” ่ งรอว่ำอีกฝ่ ำยจะพูดอะไรต่อ
ลีชิ
่
“โทรไปปฏิเสธแกเรนเรืองกำรเป็ นนำยแบบซะ
”

่
ฟันซีขำวกั ่
ดปำดข ้ำงในจนได ้กลินคำวเลื อด
นิ สยั ไม่ยอมคนกำลังถูกกระตุ ้นให ้ทำงำน

้
ไม่อยำกให ้เขำทำงันเหรอ

“ได ้ ผมจะโทรไป”

“...”
ึ้
เฟิ งหลงรู ้สึกดีขนมำอยู ่ กนั่นจะยอมทำ
่บ ้ำงทีเด็
่ บอก
ตำมสิงที ่

่
“เพือบอกว่
าตกลง”

แต่แล ้ววินำทีต่อควำมรู ้สึกดีเล็กๆ

นั้นก็เปลียนเป็
่ นควำมโมโหอย่ำงขีดสุด
มองคนทีเดิ ่ นกลับเข ้ำไปในร ้ำนอย่ำงอยำกกระ

129
 Black Diamond

้
ชำกมำเขย่ำแล ้วเค ้นถำมว่ำวำงแผนทังหมดนี ้
่
ไปเพืออะไร

ั แต่งงำนกับเด็กร ้ำยกำจนี่ !
เขำไม่มวี น

่ งไม่อำจกลับเข ้ำไปในห ้องอำหำร

ลีชิ
ลับสำยตำคนใจร ้ำยมำได ้ก็เดินอย่ำงซวนเซไป
่
ทีรถ
่
สภำพทีจวนเจี ยนจะร ้องไห ้อยู่รอมร่อทำให ้คน
่
ขับรถตืนตระหนก
จำกนั้นจึงรีบเปิ ดประตูรถให ้

่
“โทรบอกแม่ด ้วยว่ำฉันมำรอทีรถแล ้ว”
พูดเพียงเท่ำนั้นก็ปิดเปลือกตำลง
เมม้ ปำกแน่ น
ปล่อยน้ำตำให ้ไหลลงแบบทีไม่่ เคยเป็ นมำก่อน

่
“หวังว่ำจะไม่ทำตัวน่ ำรังเกียจถึงขนำดทีวำงแ
ผนมำฮีทใส่ฉันล่ะ”

130
Ex - SoulL

เพรำะมันเป็ นคำพูดจำกคนคนนั้น
่ นคู่แห่งโชคชะตำ
คนทีเป็
จึงรุนแรงกว่ำใครพูดหลำยเท่ำ

้ ำว่ำอดทนก็แตกกระจำยไปคนละ
เพียงเท่ำนี ค
ทิศทำง เหมือนใจจะทนไม่ไหวทังที้ เพิ
่ งเริ
่ มต
่ ้น

่ มเท่
เพิงเริ ่ ำนั้นเองหรือ

ครืด

่ ง”
“ลีชิ
้
เสียงประตูรถดังขึนพร ้อมกับเสียงของคนเป็ นแ
่ งก็โถมตัวเข ้ำหำแหล่งพึงพิ
ม่ แล ้วลีชิ ่ งเดียวทีมี
่
้ ยงสะอืนเอำไว
กลันเสี ้ ้สุดควำมสำมำรถ

ลลิตำน้ำตำคลอด ้วยควำมสงสำรลูกจับใจ
มือคอยลูบไล ้แผ่นหลังบำงไปมำ
กระซิบคำปลอบโยนอยู่อย่ำงนั้น

ต ้องโทษใครทีท่ ำให ้เป็ นแบบนี ้

่ ดทีสุ
หรืออำจเป็ นเธอทีผิ ่ ด

่ ำให ้ลีชิ
ผิดทีท ่ งเกิดมำเป็ นแบบนี ้

131
 Black Diamond

--

“อำเฟิ งพูดอะไรกับน้อง
ทำไมลีชิ่ งถึงได ้กลับไปเลยแบบนั้น”

จำง ผิง เอ่ยถำมทันทีกลั ่ บมำถึงบ ้ำน

มองร่ำงสูงใหญ่ข ้ำงหน้ำด ้วยสำยตำขุ่นเคืองเมื่
่ หลำนชำยเรี
อเดำได ้ว่ำเรืองที ่ ยกลีชิ ่ งออกไปคุ
่ ไม่
ยต ้องเป็ นเรืองที ่ ดน
ี ัก

“ผมก็พูดปกติ”
เฟิ งหลงหมุนตัวกลับไปตอบผู ้เป็ นย่ำ

“ปกติทว่่ี ำคือเรืองอะไร”
่

“...”

“จำง เฟิ งหลง” จำง

่
ผิงเรียกชืออย่ ่
ำงเต็มยศเพือบอกให ้เฟิ งหลงพูด
มันออกมำ

่
“ผมไม่เข ้ำใจว่ำทำไมไหน่ ไนถึงเชือใจเด็ กคน
นั้นแล ้วก็ยด
ั เยียดให ้ผมแต่งงำนด ้วย
ไหน่ ไนไม่รู ้สึกว่ำมันแปลก

132
Ex - SoulL

่ งอะไรนั่นกำลังมีแผนอยู่หรื
หรือไม่ได ้คิดว่ำลีชิ
อไง”

คนถูกเค ้นถำมไม่ตอบประเด็นก่อนหน้ำ
่
หลบเลียงด ่ น
้วยกำรพูดเรืองอื ่

จำง ผิง
มองใบหน้ำทีคล่ ้ำยคลึงกับสำมีและลูกชำยตัวเ
องนิ่ ง ควำมเสียใจถูกเก็บเอำไว ้ในส่วนลึก
จำกนั้นจึงตอบออกไปเสียงแผ่ว

่
“ไหน่ ไนเชือเพรำะไหน่ ่ อำเฟิ
ไนรู ้ในสิงที ่ งไม่รู ้”

้ ้มขมวดมุ่น
“รู ้อะไร” คิวเข

่ ำควำมรู ้จักกับลีชิ
“เปิ ดใจทีจะท ่ งหน่ อยไม่ได ้เล
ยหรือ”

้ นคนแก่กว่ำทีเลี
ครำวนี เป็ ่ ยงกำรตอบค
่ ำถำม
แมน้ ้ำเสียงจะเจือควำมขอร ้องแต่คนฟังกลับไม่
คิดจะใจอ่อน

“ผมไม่อยำกรู ้จัก...ถ ้ำไหน่ ไนอยำกให ้ผมมีลูก

ผมก็จะมีให ้แต่ไม่ใช่กบั คนนี ”้

133
 Black Diamond

่ ได
จำง ผิง เบิกตำกว ้ำงกับสิงที ่ ้ยิน
ควำมคิดของเฟิ งหลงสร ้ำงควำมหวั่นใจให ้จน
ต ้องพูดออกไป

่ี งไหน่ ไนไม่เอำ”
“ถ ้ำไม่ใช่ลชิ

“...” สองย่ำหลำนต่อสู ้กันด ้วยสำยตำ

“ถ ้ำอำเฟิ งคิดจะทำ
อยำกจะให ้ไหน่ ไนใจช็อกตำยก็เอำ”
ควำมตำยถูกยกมำเป็ นคำขู่ทงที ้ั ไม่
่ อยำกทำ
แล ้วมันก็ดูเหมือนจะได ้ผลเมื่อเสียงเรียกเพรำะ
ควำมตกใจดังตำมมำทันใด

“ไหน่ ไน!”

สำยตำของจำง ผิง
เต็มไปด ้วยควำมรักและควำมหวังดี
้
ทว่ำเวลำนี คนที
ก ่ ำลังเข ้ำใจผิดเหมือนจะไม่รบั
รู ้

“แล ้ววันหนึ่ งเฟิ งหลงจะเสียใจทีท

่ ำร ้ำยลีชิ
่ งวัน
นี ”้ คนเป็ นย่ำเอ่ยเตือน
ก่อนจะหมุนตัวไปทำงห ้องนอน
โดยมีพยำบำลพิเศษเข ้ำมำช่วยประคอง
134
Ex - SoulL

้ ้เฟิ งหลงยืนไม่เข ้ำใจเรืองรำวทุ

ทิงให ่ กอย่ำงอยู่
อย่ำงนั้น

้
เสียใจงันเหรอ เขำจะเสียใจทำไมกัน

้
ฝ่ ำมือทังสองข ้
้ำงถูกยกขึนมำจั
บจ ้องให ้รู ้สึกไม่
่ ำว่ำยกขึนท
เข ้ำใจยิงกว่ ้ ำไม

ก็แค่ฝ่ำมือทีบี่ บแขนเด็กนันอย่
่ ำงไม่ออมแรง

--

หลังจำกวันนั้นลีชิ่ งก็มีท่ำทำงเซืองซึ
่ ม
เก็บตัวอยู่ในบ ้ำน
มีท่ำทำงเหม่อลอยรำวกับครุน ่ คิดอะไรบำงอย่ำ
งตลอดเวลำจนคนเป็ นแม่รู ้สึกเป็ นกังวล

“ชิงชิง”

้ บเป็ นกำรบอกว่ำรับรู ้
คนถูกเรียกเลิกคิวรั

้
“วันอำทิตย ์นี ไปบ ้ำนคุณยำยกับแม่ไหม”
้
ลลิตำถำมขึนระหว่ ำงกำลังนั่งทำนผลไม ้หลังมื ้
ออำหำรเย็น

135
 Black Diamond

่ งอุด
เหตุผลของกำรชวนลูกคือไม่อยำกให ้ลีชิ
่
อู ้ วนเวียนคิดแต่เรืองเดิ
มๆ

“ไป...” ใบหน้ำเรียวกดลงรับช ้ำๆ “แม่”

“หืม” ลลิตำขำนรับเมื่ออยู่ดๆี ลีชิ

่ งก็เอ่ยเรียก
พอรอฟังเจ ้ำตัวก็มีสห
ี น้ำลังเล
หลำยวินำทีกว่ำจะพูดอะไรออกมำด ้วยเสียงแผ่
วเบำ

“จะสู ้ต่อดีไหม”

ประโยคนั้นไม่พ ้นเรืองที
่ เดำเอำไว
่ ้

คนเป็ นแม่สูดลมหำยใจเข ้ำช ้ำๆ

จำกนั้นจึงลองถำมกลับ

“แล ้วใจลูกมันบอกว่ำยังไง”

คนถูกถำมนิ่ งคิดทังที
้ คิ่ ดกับตัวเองมำเป็ นร ้อยร
อบ ริมฝี ปำกบำงถูกขบกัด
่ี บลงเพือครุ
ก่อนดวงตำเรียวรีทหลุ ่ น
่ คิดกับตัวเ
้
องจะช ้อนขึนมองหน้ ำแม่

“เรำ...ให ้หมอปรับยำได ้หรือเปล่ำ”

136
Ex - SoulL

ลลิตำชะงักไปเล็กน้อย

“เรำคงต ้องถำมคุณหมอดู
แต่แม่ว่ำ...มันเป็ นบททดสอบทีดี่ อยู่เหมือนกัน
ถ ้ำเฟิ งหลงสำมำรถรักลูกได ้โดยปรำศจำกกลิ่
นของคู่โชคชะตำ
นั่นหมำยควำมว่ำลูกทังสองไม่
้ ได ้ถูกกำหนดไ
้
ว ้ด ้วยเบืองบนเพี ยงเท่ำนั้น”

“...”
่ งได ้แต่เงียบเนื่ องจำกกำลังคิดตำมสิงที
ลีชิ ่ ผู่ ้ให ้
กำเนิ ดพูด

“ควำมจริงแม่ไม่อยำกให ้ลูกต ้องอดทน

ไม่อยำกให ้ต ้องเสียใจ
่ นคู่แท ้คงเป็ นเรืองที
แต่ว่ำกำรได ้รักกับคนทีเป็ ่ วิ่
เศษมำก”

่ ว่ำทุกคนจะมีคอ
ควำมรู ้สึกทีใช่ ่ ท
ื สิงที ่ ำให ้ลลิต
ำอยำกให ้ลูกไม่ยอมแพ ้
เธอได ้เรียนรู ้จำกชีวต ่ี ้ควำมรักของตัวเอง
ิ คู่ทไร
ได ้เข ้ำใจว่ำมันคงดีไม่นอ้ ยหำกคนสองคนอยู่ด ้
่
วยกันด ้วยควำมรู ้สึกทีสวยงำม
่
ไม่ใช่ควำมขืนขมจำกกำรต ้องแต่งงำนกันเพร
ำะผลประโยชน์ของครอบครัว

137
 Black Diamond

่ ้ำเป็ นคู่แห่งโชคชะตำกันแล ้ว
ยิงถ
่ งดงำมที
คงเป็ นเรืองที ่ ่ ด
สุ

่ งก็สูดลมหำยใจเข ้ำลึกเพือปั
ด ้ำนลีชิ ่ ดเป่ ำควำ
มวูบโหวงในอกให ้ออกไป
่ ม่นคงมี
คำพูดของแม่ส่งผลให ้ใจทีไม่ ั ควำมหนั
กแน่ นมำกขึน้

“...จะลองดู”

“เฟิ งหลงทำแบบนั้นเพรำะเขำไม่ได ้กลินอะไร ่

อยู่ดๆี
่
ก็ถูกบอกให ้แต่งงำนกับใครทีไหนไม่ รู ้ก็คงคิด
่
มำกเป็ นเรืองปกติ ่ งจะต ้องเข ้ำใจตรงนั้น
ลีชิ
ไม่ว่ำเฟิ งหลงจะพูดหรือทำอะไรก็ต ้องปล่อยวำ
ง เข ้ำใจไหมลูก”

พอแม่พูดให ้ได ้ตระหนักคิดแล ้ว

้
ควำมหนักอึงในอกก็ เหมือนจะบรรเทำลง

นั่นสินะ อีกฝ่ ำยไม่ได ้กลิน

่
่
ไม่รู ้เรืองอะไรเลยนี ่ นำ

่ ำสุดท ้ำยแล ้วลูกจะทำให ้เฟิ งหลง

“แม่เองก็เชือว่
รู ้สึกได ้”
138
Ex - SoulL

่
“ลูกก็จะเชือ”

้
แล ้วสองแม่ลูกส่งยิมอย่ ำงให ้กำลังใจกันและกัน

ดวงตำเรียวรีเป็ นประกำยกว่ำทุกวันเมื่อควำม
่ อนหน้ำนี ลั
คิดทีก่ ้ งเลมีคำตอบทีชั
่ ดเจนแล ้ว

--

หน้ำจอโทรศัพท ์ปรำกฏเบอร ์โทรสิบหลักทีเห ่

ลือเพียงแต่กำรกดปุ่ มโทรออก
่ งจับจ ้องมันอยู่อย่ำงนั้นกระทั่งเวลำผ่ำนไปเ
ลีชิ
กือบสิบนำที
สุดท ้ำยแล ้วจึงสูดลมหำยใจเข ้ำลึก
้
ก่อนจะแตะนิ วลงบนปุ่ มสีเขียว
้
ยกโทรศัพท ์ขึนแนบหู
รอสำยสัญญำณอยู่สก ั พักก็มีคนรับ

“สวัสดีครับ แกเรนพูด”

่ งเงียบไปชัวอึ
ลีชิ ่ ดใจ
ทบทวนสิงที่ ตั
่ วจะพูดแล ้วตอบกลับด ้วยเสียงฟั
งชัด

139
 Black Diamond

่ ง”
“สวัสดีครับ ผม...หวัง ลีชิ

ปลำยสำยเงียบไปเล็กน้อย

่
“ดีใจทีในที
สุ่ ดคุณก็ตด ิ ต่อกลับมำ
ผมหวังว่ำจะไม่ได ้เป็ นกำรโทรมำปฏิเสธ”

น้ำเสียงของปลำยสำยมีควำมยินดีระคนตืนเต
่ ้
นเจืออยู่จนสัมผัสได ้

“ผม...”

“...”

่
“สนใจทีจะเป็ ่ ณ”
นนำยแบบโมเดลลิงคุ

พูดออกไปแล ้วก็เหมือนได ้ยินเพียงควำมเงียบ

อยู่รำวๆ สิบวินำที
แล ้วก็ตำมมำด ้วยเสียงบำงอย่ำงหล่นกระทบพื ้
่ ยงอุทำนดังขึน้
น พร ้อมกับทีเสี

“Awesome!
่ ยรำยละเอียดเมื่อไหร่ด!ี !”
เรำจะเจอกันเพือคุ

140
Ex - SoulL

5.

ดวงตำเรียวรีจ ้องมองช่องว่ำงสำหรับกำรเซ็นชื่
อตัวเองนิ่ ง
ด ้วยเพรำะไม่เคยคิดว่ำจะเริมต ่ ้นชีวต
ิ กำรทำงำ
นสำยนี จึ้ งรู ้สึกไม่รู ้สึกมั่นใจ
แต่เมื่อหันไปหำแม่ซงมำเซ็ ่ึ นเป็ นพยำน
ปลำยปำกกำก็ค่อยๆ ตวัดลงไป
เป็ นอันว่ำชีวต ิ กำรเป็ นนำยแบบได ้เริมต ่ ้นขึน้

ชีวต ่
ิ ทีจะเปลี ่
ยนไปนั ้ วน
บตังแต่ ั นี ้

่ งเตรียมตัวสำมเดือน
“เรำจะให ้เวลำลีชิ
่
ให ้ไปเรียนเรืองกำรเดิ น กำรโพสต ์ท่ำ
และอินเนอร ์ต่ำงๆ ทีส่ ำคัญคือเรืองของบอดี
่ ้
่ งก็ดอ
จริงๆ ร่ำงกำยลีชิ ี ยู่แล ้ว
้
เพียงแต่เรำจะทำให ้ดีมำกขึน...เวลำมั นอำจจะ
้
กระชันหน่ อยเพรำะว่ำอีกสีเดื ่ อนจะมีกำรแคสง
ำนสำคัญ ถ ้ำได ้ก็ถอ ้ ”
ื ว่ำเป็ นใบเบิกทำงชันดี

่ งพยักหน้ำรับช ้ำๆ
ลีชิ

141
 Black Diamond

๋
“เดียวอำทิ ตย ์หน้ำเรำจะมีกำรถ่ำยรูปโปรไฟล ์เ
่ ้ก่อน
ผือไว
้
แล ้วหลังจำกสำมเดือนนี เรำจะถ่ ำยกันอีกทีสำ
่
หรับทำ portfolio เพือเอำไว ้เสนองำน...สำหรั
้
บวันนี เอำแค่ ้ อน”
เท่ำนีก่

่
“...ขอบคุณทีมองเห็ นอะไรในตัวผม”

แกเรนเลิกคิวขึ้ นก่
้ อนจะตอบกลับด ้วยควำมสั
่
ตย ์จริง ไม่พูดเพียงเพือเอำใจ

“จริงๆ ถึงไม่มองก็เห็น”

นอกจำกรูปร่ำงทีต ่ ้องมำเป็ นอันดับหนึ่ งแล ้ว

่ ำคัญไม่แพ ้กันเนื่ องจำกนำยแ
ดวงตำก็เป็ นสิงส
บบพรีเซนต ์ทุกอย่ำงผ่ำนสองสิงที ่ ว่่ ำนี ้

่ งมีรูปร่ำงเพรียว
ลีชิ
้ งแต่ก็ไม่เตีย้
ถึงจะไม่สูงเท่ำอัลฟ่ ำชันสู
ดวงตำเรียวเฉี่ ยวตำมเชือชำติ
้ คอ ื เอกลักษณ์
สำคัญ ผมยำวสลวยเกือบถึงกลำงหลัง
กอปรกับท่ำทำงทีดู ่ ไม่สนใจใครแล ้วยิงท ่ ำให ้น่
ำค ้นหำ

“ตอนแรกผมนึ กว่ำจะพลำดคุณไปซะแล ้ว”

142
Ex - SoulL

่
“มันเป็ นงำนทียำก ก็เลยต ้องใช ้เวลำคิด”

้
“ผมเข ้ำใจ” แกเรนพูดพร ้อมทังพยั กหน้ำรับ
๋
“เดียวเย็ ้ งตำรำงออกกำลังกำยไปให ้
นนี จะส่
่
เริมพรุ ้
ง่ นี เลยไหวไหม”

่ งตอบรับอย่ำงหนักแน่ น
“ไหว” ลีชิ

่
“แล ้วเรืองอำหำรจะจั ดกำรเองหรือว่ำให ้ฉันจัด
กำรให ้”
่ นผู ้ช่วยของแกเรนเอ่ยถำมขึน้
เกรซผู ้ซึงเป็

่ ้นเดียวแม่
“เรืองนั ๋ ชว่ ยดูแลเอง
แล ้วก็ทบ่ี ้ำนมีแม่บ ้ำนอยู่แล ้วค่ะ”
้
ลลิตำพูดด ้วยยิมบำงๆ

้
พำให ้คนมองทังสองรู ้
้สึกอยำกยิมตำม
่ ำงกันของแม่กบั ลูก
แมจ้ ะแปลกใจถึงบุคลิกทีต่
อยู่เล็กน้อย

“ดีเลยค่ะ
ถ ้ำอย่ำงนั้นเรืองอำหำรเดี
่ ๋
ยวเกรซจะให ้เทรนเน
อร ์เป็ นคนแนะนำอีกที”

143
 Black Diamond

่ ่ งอยู่ตรงหน้ำ
แกเรนทอดสำยตำมองคนทีนั
มุมปำกยกขึน้

่ ท
ควำมรู ้สึกถูกชะตำคือสิงที ่ ำให ้อยำกได ้ตัวลี่
ชิงมำเป็ นนำยแบบในโมเดลลิงยิ ่ งกว่
่ ำสิงใด
่
เมื่อรู ้ประวัตค
ิ ร่ำวๆ
่ิ ้สึกถูกชะตำมำกขึนไปอี
ก็ยงรู ้ ก

่ งเป็ นนำยแบบโอเมก ้ำทีประสบ

เขำจะดันให ้ลีชิ ่
ควำมสำเร็จเหมือนกับตัวเอง

“ยินดีมำกจริงๆ ที่ SCENTModelling

Agency จะมีนำยแบบคนแรกเป็ น หวัง
่ ง” แกเรนยืนมื
ลีชิ ่ อไปตรงหน้ำ
ขณะทีลี่ ชิ
่ งก็เลือนสำยตำลงมองมื
่ อนั้นก่อนจะเ
้
อือมไปจั บ

่ี ้รับเกียรติน้ันเช่นกัน”
“ยินดีทได

--

แกเรนทอดมองเอกสำรสัญญำในมือด ้วยสีหน้
ำเป็ นสุข
ในหัวพลันจินตนำกำรไปถึงควำมสำเร็จของโ

144
Ex - SoulL

่ ตั
มเดลลิงที ่ วเองลงแรงลงใจไปทังหมด ้
กระทั่งผู ้ช่วยคนสนิ ทซึงนั
่ ่ งอยู่ข ้ำงกันเอ่ยขึน้

่ ำลีชิ
“ไม่น่ำเชือว่ ่ งจะตกลง”

แกเรนหลุดอกจำกภวังค ์

“นั่นน่ ะสิ...หรือว่ำเฟิ งจะไปคุยให ้แล ้ว”

ประโยคหลังเป็ นเสียงพึมพำเมื่อกำลังครุน ่ คิดกั
บตัวเอง แต่ถงึ อย่ำงนั้นคนทีนั ่ ่ งอยู่ข ้ำงๆ
ก็ยงั ได ้ยิน

“คุณอำร ์เธอร ์น่ ะเหรอ”

้
เกรซเลิกคิวถำมอย่ ำงแปลกใจ

้ ้จักกัน”
“เหมือนสองคนนี จะรู
แกเรนพูดพลำงครุน่ คิดกับตัวเองถึงท่ำทีและ
คำพูดของเฟิ งหลงในวันนั้น

ด ้ำนคนฟังก็เบิกตำกว ้ำง
คำว่ำรู ้จักกันทำให ้คิดไกล

“รู ้จักแบบไหน หรือว่ำมีซมั ติง”

้ นหูเล่นตำ
เกรซถำมพร ้อมทังเล่
่
สีหน้ำมีควำมตืนเต ้น
145
 Black Diamond

“ไม่น่ำจะ เฟิ งหลงดู...ไม่ค่อยชอบลีชิ่ ง”

้
แกเรนพูดช ้ำๆ คิวขมวดเข ้ำหำกันเล็กน้อย

แมท้ ่ำทำงของเฟิ งหลงจะเป็ นอย่ำงนั้น

แต่มนั กลับเหมือนมีอะไรบำงอย่ำงมำกกว่ำคว
ำมไม่ชอบ
บำงอย่ำงทีรู่ ้สึกว่ำคนทังสองเหมำะสมกั
้ น

“อ ้ำว อุตส่ำห ์ลุ ้น...ดูๆ ไปแล ้วก็เหมำะสมกันดี

อีกอย่ำงก็ไม่เคยเห็นคุณอำร ์เธอร ์จะมีใครเป็ น
ตัวเป็ นตน”

เกรซบ่นออกมำด ้วยควำมเสียดำย
้
พร ้อมทังอยำกเห็ นว่ำสุดท ้ำยใครคือคนที่
อำร ์เธอร ์ จำง จะเลือก

่
ใครทีจะโชคดี ่ งหล่
ได ้คนทีทั ้ อ รวย
และมีชำติตระกูลไปครอง

--

พรึบ

ร่ำงสูงใหญ่ทรุดตัวนั่งลงบนเก ้ำอีท้ ำงำนหลังจำ

่
กเพิงออกจำกห ่ นเวลำไปเกือบทัง้
้องประชุมทีกิ
146
Ex - SoulL

วัน
่
ลมหำยใจถูกสูดเข ้ำแล ้วพ่นออกเพือระบำยคว
ำมเหนื่ อยล ้ำ
แล ้ววินำทีต่อมำก็หยัดกำยขึนนั้ ่ งหลังตรง
่
งำนมำกมำยทีรออยู ไ่ ม่ปล่อยให ้ได ้พักนำนกว่
ำนั้น

โทรมือถือทีจ่ ำได ้ว่ำมันสันตอนอยู

่ ่ในห ้องประชุ
่
มถูกล ้วงออกมำเช็กควำมเคลือนไหว
มีสำยเข ้ำจำกแกเรน เพือน ่ และคู่ค ้ำบำงคน
่ิ ท
แต่สงที ่ ำให ้เฟิ งหลงกำโทรศัพท ์แน่ นคือข ้อค
วำมจำกแกเรน

Garen
่ งเซ็นสัญญำเป็ นนำยแบบกับผมแล ้ว
: ลีชิ
ไม่รู ้ว่ำคุณไปคุยให ้หรือเปล่ำ
ถ ้ำใช่ก็ขอบคุณมำก

ปึ ก!

่ ำโทรศัพท ์ทุบลงบนโต๊ะ
มือข ้ำงทีก
กรำมแกร่งบดเข ้ำหำกัน
ดวงตำสั่นระริกเพรำะควำมไม่พอใจ

147
 Black Diamond

เฟิ งหลงรู ้สึกโมโหพอๆ

กับตอนทีรู่ ้ว่ำหุ ้นบริษท
ั ตก

เด็กนั่นกำลังจะลองดีกบั เขำ!

--

แรกเริม่
่ งไม่ค่อยคุ ้นชินกับกิจวัตรและพฤติกรรมชีวิ
ลีชิ
ตทีต่ ้องมีกำรเปลียนแปลงไปหลำยอย่
่ ำง
ทว่ำผ่ำนไปหนึ่ งสัปดำห ์ก็เริมรู
่ ้สึกคุ ้นเคย

กำรถ่ำยรูปโปรไฟล ์ผ่ำนพ ้นไปได ้ด ้วยดี

้ งมีโอกำสได ้รู ้จักทีมงำนของโมเดลลิงอี
ทังยั ่ กห
ลำยคน
่ มี
และถึงแมจ้ ะไม่ได ้เป็ นโมเดลลิงที ่ ขนำดใหญ่
มำกนัก
้
แต่ก็เห็นถึงควำมตังใจและมื ออำชีพของทุกๆ
คน

่ บดูม่นใจ
“ดูหยิงกั ั ไม่เหมือนกัน
เพรำะฉะนั้นเวลำเดินอย่ำเชิดหน้ำมำกเกินไป”

148
Ex - SoulL

่
ใบหน้ำทีแหงนเชิ ดถูกดันลง
แผ่นหลังถูกแตะเป็ นกำรบอกให ้ยืดขึน้
่ ยงนับจังหวะดังอยู่ตลอด
ขณะทีเสี

่ งเคยคิดว่ำกำรเดินแบบไม่ใช่เรืองยำก
ลีชิ ่
แค่ก ้ำวขำแล ้วเดินไป
แต่ตอนนี ต้ ้องเปลียนควำมคิ
่ ด
ทุกอย่ำงมีควำมยำกในแบบของมัน

“เป็ นยังไงบ ้ำงหืม”

คำถำมจำกคนเป็ นแม่มำพร ้อมกับเครืองดื่ มเส่
่ งจะไม่ค่อยอยำกดืมแต่
ริมโปรตีนทีถึ ่ ก็ต ้องรับมั
นมำ

“เหนื่ อย”
่ งเอ่ยตอบพลำงทิงหลั
ลีชิ ้ งพิงกับเบำะรถ
เปลือกตำปิ ดลง

“เหนื่ อยแล ้วสู ้ไหม”

ใบหน้ำเรียวพยักรับทังที้ ยั
่ งหลับตำ
ก่อนจะได ้รับคำชมพร ้อมสัมผัสอ่อนโยนบริเว
ณศีรษะ “ดีมำก”

้
คนถูกชมถอนหำยใจเฮือกพลำงลืมตำขึนแล ้ว
่ มในมื
กระดกเครืองดื ่ อจนหมด
149
 Black Diamond

มันไม่อำจทนแทนควำมรู ้สึกอยำกกินน้ำหวำน
หรือขนม
แต่ถงึ อย่ำงนั้นก็ชว่ ยเพิมพลั
่ งให ้กับร่ำงกำยได ้

“อ ้อ คุณยำยผิงนัดทำนข ้ำว
่
แม่ก็เลยนัดเป็ นวันทีไปหำหมอพอดี
วันนั้นลูกมีแค่ต ้องเข ้ำฟิ ตเนสตอนเย็น”

“อืม” คำว่ำนัดทำนข ้ำวทำให ้หวนนึ กไปถึงกำ

รทำนข ้ำวเมื่อสองสัปดำห ์ก่อนทีค
่ ำพูดของใค
รบำงคนได ้สร ้ำงรอยแผลลึกเอำไว ้ในใจ

่ งทำให ้ลลิตำเอ่ยปลอบเสียงอ่อน
แววตำของลีชิ
โยน

“ไม่มีเฟิ งหลง ลูกไม่ต ้องห่วง”

้ ควรจะยิ
ทังที ่ นดีทว่ำใจกลับรู ้สึกวูบโหวง
ควำมอยำกเจอเหมือนจะมีมำกกว่ำ

่ งก็พยักหน้ำรับ
สุดท ้ำยแล ้วลีชิ
จำกนั้นจึงหลับตำลงเอำแรงระหว่ำงทีรถก ่ ำลัง
่
มุ่งหน้ำไปยังฟิ ตเนสเพือออกก ำลังกำยต่อ

--
150
Ex - SoulL

่
“เรืองกำรท ำงำน
่
หมออยำกให ้เน้นในเรืองกำรพั กผ่อนด ้วย
่
เรืองกำรออกก ำลังกำยและอำหำรคือดีมำกเล
ย เป็ นห่วงก็แค่เวลำนอน
ถ ้ำหำกเป็ นนำยแบบเต็มตัวแล ้วตรงนี น่้ ำจะลำ
บำกขึน้
อย่ำลืมว่ำกำรพักผ่อนอย่ำงเพียงพอก็เป็ นปัจจั
ยสำคัญของสุขภำพ”

่
“ส่วนเรืองกำรปรับยำ ๋
...เดียวหมอจะลองให ้ทำ
นยำทีมี่ ฤทธิรุ์ นแรงน้อยลง
่
ซึงผลข ่ นอนคือจะเริมมี
้ำงเคียงทีแน่ ่ อำกำรฮีท
หมอจะให ้ยำระงับกำรฮีทไปด ้วย
้
ขันแรกจะฮี ทอ่อนๆ ถ ้ำทนไหวก็ไม่ต ้องกินยำ
แล ้วเรำก็ต ้องมำฟอลโล่วอัปอำกำร
จำกสองเดือนครังเป็ ้ นเดือนละครัง้
ถ ้ำเกิดร่ำงกำยโอเค ก็จะลองลดยำไปเรือยๆ ่
จนกระทังถึ ่ งจุดทีร่่ ำงกำยเริมไม่
่ ไหว”

ดวงตำเรียวรีเหม่อมองออกไปนอกรถขณะกำ
่ นัดทำนข ้ำ
ลังเดินทำงไปยังร ้ำนอำหำรตำมทีมี
ว คำพูดของหมอดังวนเวียนอยู่ในหัว
้ ำภำวนำขอให ้ร่ำงกำยโอเคกับยำที่
พร ้อมทังค
่
มีกำรปรับเปลียนใหม่

151
 Black Diamond

่
กำรเดินทำงใช ้เวลำรำวสองชัวโมงเนื ่ องจำกโร
งพยำบำลและร ้ำนอำหำรอยู่ไกลกัน
เมื่อมำถึงร ้ำนคุณยำยผิงก็น่ ังรออยู่กอ
่ นแล ้ว

“คุณยำยมำถึงนำนหรือยังคะ”
่ ำควำมเคำรพผู ้อำวุ
ลลิตำเอ่ยถำมหลังจำกทีท
โวแล ้วกำลังจะนั่งลง

่
“เพิงมำถึ ่ งเป็ นยังไงบ ้ำงหืม”
งเหมือนกัน...ลีชิ

่ งมองหน้ำคนถำม ยิมบำงๆ
ลีชิ ้ ก่อนจะเอ่ยตอบ

“สบำยดีครับ”

“แล ้วใจสบำยดีไหม”

“...” คำถำมต่อมำทำให ้คนถูกถำมชะงัก

ไม่มีคำตอบใดหลุดออกจำกปำกเพรำะไม่อำจ
โกหกผู ้ใหญ่ และดูเหมือนคนถำมก็รู ้คำตอบดี

้
“จะบ่ำยโมงแล ้ว งันเรำทำนข ้ำวกันเลยดีกว่ำ”

่ นอย่
จำง ผิง พูดไปถึงเรืองอื ่ ำงไม่คดิ จะทูซ ี้
่ ถำม
เมื่ออำหำรมำเสิรฟบรรยำกำศก็
์ ผ่อนคลำยลง

152
Ex - SoulL

่ ่วไป
บทสนทนำเป็ นเรืองทั
ไม่พูดถึงเฟิ งหลงให ้ทุกคนต ้องอึดอัด

่
“เรืองงพิ ธห ้ จะรบกวนในส่วนทีบ
ี มันก็ ่ ้ำนอีกฝั่ง
ต ้องเตรียมตำมประเพณีนะ
่ อเดียวทำงนี
ทีเหลื ๋ ้ ดกำรเอง”
จะจั

หัวข ้อกำรพูดคุยหลังทำนอำหำรหนี ไม่พ ้นเรือ่

่
งเกียวกำรงำนหมั ้ จะมี
นที ่ ขนในอี
ึ้ กสองเดือนข ้
ำงหน้ำ โดย คุณยำยจำง ผิง
่
ยืนยันเสียงหนักแน่ นว่ำไม่มีอะไรเปลียนแปลง

“คุณยำยคะ
้
เฟิ งหลงจะยอมหมันแน่ ใช่ไหมคะ”
ลลิตำเหลือบมองหน้ำลูกพลำงเอ่ยถำมด ้วยสีห
น้ำไม่ม่นใจ
ั

“แน่ ส”ิ

“เขำจะไม่พงั งำนใช่ไหมคะ”

่ ได
จำง ผิง หลุดหัวเรำะให ้กับสิงที ่ ้ยิน
จำกนั้นจึงตอบออกไปด ้วยเสียงเรียบเรือย ่

153
 Black Diamond

“ถึงจะโมโหร ้ำยแค่ไหนแต่เฟิ งหลงก็ถอ ่

ื เรืองมำ
่ นใด”
รยำทเหนื อสิงอื ่
ั นั้นจะมีเสียมำรยำทไปบ ้ำงแต่ถงึ ขนำดพั
แมว้ น
้
งงำนหมันเธอคิ ดว่ำคนอย่ำง จำง เฟิ งหลง
ไม่มีวนั ทำ

่
แต่หำกถำมว่ำเฟิ งหลงจะมีแผนกำรอะไรให ้ลีชิ
้
งต ้องถอนหมันหรื อเปล่ำ
อันนั้นตอบได ้เลยว่ำมี

“ถ ้ำฝั่งนี จะมี
้ แค่ลน ่ ง จะเป็ นอะไรไหมคะ”
ิ กับลีชิ
ลลิตำถำมออกไปเสียงแผ่วเมื่อตังใจจะให ้ ่
้เรือง
้
กำรหมันหมำยเป็ นควำมลับต่อสำมี
เนื่ องจำกไม่อยำกให ้ชีวต ่ งวุ่นวำย
ิ ลีชิ

ถึงวันแต่งค่อยบอกทีเดียว

่
“ไม่เป็ นไรหรอก เอำทีสบำยใจกั นได ้เลย” จำง
ผิงกล่ำวพร ้อมรอยยิม้
พลำงมองหน้ำคนทีนั ่ ่ งอยู่เงียบๆ
้ นดู “อดทนหน่ อยนะลีชิ
อย่ำงเอือเอ็ ่ ง”

่ งพยักหน้ำรับพร ้อมระบำยยิมจำงๆ
ลีชิ ้

“ครับ”
154
Ex - SoulL

“คู่กน
ั แล ้วย่อมไม่แคล ้วกันหรอก”

่ นตำมวัยมีรอยยิมประดั
ใบหน้ำเหียวย่ ้ บอยู่
่
ขณะทีดวงตำก็ ทอประกำยให ้คนมองรู ้สึกอุ่นใ
จว่ำทุกอย่ำงจะเป็ นไปตำมนั้น

คู่กนั แล ้วย่อมไม่แคล ้วกัน

--

บรรยำกำศบนโต๊ะอำหำรทีบ ่ ้ำนตระกูลจำงเป็ น
ไปอย่ำงเงียบเชียบ
มีเพียงเสียงตะเกียบกระทบถ ้วยและจำนเป็ นระ
ยะ
้
ครันจะมี ั จะเป็ นเสียงพูดคุยทีไ่
เสียงพูดคุยก็มก
ม่สบอำรมณ์กน ้
ั ทังสองฝ่ ำย

“ผมจะไปดูงำนทีฮ่่ องกงสองเดือน”

้ ำให ้จำง ผิงชะงัก

เสียงทุ ้มรำบเรียบดังขึนท
ดวงตำฝ่ ำฟำงเหลือบมองหน้ำหลำนชำยทีไม่ ่ ไ
ด ้มองมำ พลันตะเกียบในมือก็ถูกวำงลง
แก ้วน้ำถูกยกขึนจิ
้ บ
ตำมด ้วยกำรหยิบผ ้ำมำซับปำก

155
 Black Diamond

่ บฤก
“ให ้อำชำงดูแทนไปก่อน...มันคำบเกียวกั
้ จำง ผิง
ษ ์หมัน”
ตอบกลับด ้วยน้ำเสียงและท่ำทำงทีรำบเรี
่ ยบไม่
ต่ำงกัน

่
ด ้ำนเฟิ งหลงก็ลอบสูดลมหำยใจเพือสะกดกลั ้
นอำรมณ์ทเริ ่ี มหงุ
่ ดหงิดของตัวเอง

่ งคโปร”์
“ชำงเกอไปดูงำนทีสิ

่
“ก็ให ้คนอืนไปแทน”

คำตอบนั้นทำให ้คนทีมั
่ กเก็บอำกำรได ้ดีหลุดแ
สดงควำมรู ้สึกออกมำทีละนิ ด

่
“ให ้คนอืนไปแทนไม่ ได ้”

้ ไม่ต ้องไปเลย”
“งันก็

“ไหน่ ไนจะให ้ผมยกเลิกงำน

ั เสียหำยอย่ำงนั้นหรือ”
ยอมให ้บริษท
้ ้มเลิกขึนยำมเอ่
คิวเข ้ ยถำม
่
ยกเรืองผลกระทบของบริ ษทั มำอ ้ำง

156
Ex - SoulL

้
“ไม่ยอมหรอกถ ้ำมันไม่ใช่ควำมตังใจที ่ ำยเ
จะบ่
่
บียงงำนหมั
น”้

เฟิ งหลงชะงักไปเล็กน้อยเมื่อคนเป็ นย่ำพูดออ

กมำอย่ำงตรงประเด็น

“ผมต ้องไปทำงำน”
แต่ถงึ อย่ำงนั้นก็ยงั ดึงดันจะเฉไฉต่อ

“ถ ้ำอย่ำงนั้นก็กลับมำหมันแล
้ ้วค่อยกลับไปทำ
งำน”

่
มือหนำทีวำงอยู ่บนขอบโต๊ะกำเข ้ำหำกัน
ลมหำยใจร ้อนผ่ำวด ้วยควำมกรุน่ โกรธ
่
สุดท ้ำยทุกอย่ำงก็จบลงทีประโยคเดิ ม

้ เฟิ งหลงเค ้นเสียงพูดช ้ำๆ

“ผมไม่อยำกหมัน”
ชัดๆ

“เฟิ งหลง” จำง ผิง

่
เรียกชือหลำนเป็ นกำรปรำม
แต่ดูเหมือนมันจะไม่ได ้ผลเมื่อเฟิ งหลงเอ่ยประโ
ยคถัดมำดังขึน้
แววตำแข็งกร ้ำวแสดงออกถึงกำรต่อต ้ำน

157
 Black Diamond

้ บเด็กนั่น!”
“ผมไม่อยำกหมันกั

“...”
่
คนเป็ นย่ำเงียบเพือให ่ ำลังร ้อนค่อยๆ
้คนทีก
สงบลงเอง ดวงตำฝ่ ำฟำงทำเพียงแค่มองนิ่ ง

้ กทำไมไม่หมันเองล่
“ถ ้ำไหน่ ไนอยำกให ้หมันนั ้
ะ”

“อำร ์เธอร ์ จำง!”

่ ้นดังขึนอย่
เสียงเรียกชือนั ้ ำงสุดจะอดทน
แววตำของจำง ผิงไหวสันระริ่ ก
่ ไ่
มันเต็มไปด ้วยควำมเสียใจและผิดหวังกับสิงที
ด ้ยิน มำกมำยจนรู ้สึกจุกแน่ นในอก
ลมหำยใจเริมติ ่ ดขัด ภำพตรงหน้ำค่อยๆ
พร่ำเลือน

“ไหน่ ไน!”
่ ่ งโงนเงน
เฟิ งหลงปรำดเข ้ำไปรับตัวผู ้เป็ นย่ำทีนั
อยู่บนเก ้ำอี ้
่ พู
ควำมรู ้สึกจำกสิงที ่ ดออกไปยังไม่เท่ำกับกำร
ทำให ้ย่ำมีอำกำรเช่นนี ้

เสียงตะโกนเรียกดังก ้องไปทั่วห ้องอำหำร

เหตุกำรณ์หลังจำกนั้นเกิดขึนอย่
้ ำงรวดเร็ว

158
Ex - SoulL

ถึงจำง ผิงจะถูกนำตัวส่งโรงพยำบำลในทันที
แต่สำหรับคนเป็ นต ้นเหตุกลับเหมือนทุกวินำที
้ มนำฬก
ช่ำงช ้ำเหมือนมีใครมำรังเข็ ิ ำเอำไว ้

่ นไว ้ไม่ปล่
ระหว่ำงเดินทำงเฟิ งหลงกุมมือเหียวย่
อย หัวใจหนำวเหน็ บไปด ้วยควำมหวำดกลัว
่ ยคำขอโทษในใจ
พรำเอ่
สวดมนต ์และวอนขอสิงศั่ กดิสิ์ ทธิไม่
์ หยุด

่
อย่ำให ้คนทีเขำรั ่ ดเป็ นอะไรเลย
กทีสุ

--

ผลข ้ำงเคียงของกำรปรับยำคือรู ้สึกร่ำงกำยอ่อ

นเพลียกว่ำปกติ
แต่ก็ไม่ได ้มำกมำยจนกระทบกับกิจวัตรประจำ
วัน
่ งยังคงวนเวียนอยู่กบั กำรออกกำลังกำยและ
ลีชิ
กำรเรียน
้ ต ้องเข ้ำคลินิกเพือดู
บำงครังก็ ่ แลผิวหน้ำและผิ
วกำย
หลำยอย่ำงต ้องฝื นทำและอดทนเพือให ่ ้พร ้อม
สำหรับกำรเป็ นนำยแบบ

159
 Black Diamond

่ งของแม่ดูดข
“ลีชิ ึ้
ี นมำกเลยนะเนี ้
ย”
่ งตัวเสร็จแล ้วพลำงวำงจำ
ลลิตำเอ่ยชมลูกทีแต่
่ นโปรตีนและผักเป็ นหลักไปใ
นอำหำรเช ้ำทีเน้
ห ้ตรงหน้ำ

“ปกติไม่ดูดเี หรอ”

่ งแสร ้งพูดหน้ำตำย
ลีชิ
เรียกเสียงหัวเรำะจำกคนเป็ นแม่และป้ ำเหมยที่
ยืนอยู่ไม่ห่ำงให ้ดังขึน้
โดยทีลลิ่ ตำไม่คด ิ ตอบคำถำมนั้นเพรำะเจ ้ำตัว
ก็รู ้คำตอบดี

สองแม่ลก ู นั่งทำนข ้ำวด ้วยกันพลำงคุยถึงเรือง

่
นั้นเรืองนี
่ ้
่ ำนไปอย่ำงเรียบง่ำยเช่นทุกวัน
เป็ นเวลำเช ้ำทีผ่
แต่แล ้วกลับกลำยเป็ นกำรเริมต ่ ้นวันทีไม่
่ ดนี ักเ
มื่อใครบำงคนมำทีบ ่ ้ำน

“คุณมีธรุ ะอะไรหรือเปล่ำคะ”
ลลิตำเอ่ยถำมคนทีก ่ ำลังจะเดินเข ้ำบ ้ำนขณะที่
เธอและลูกกำลังเดินไปขึนรถ้

“ถ ้ำไม่มีจะมำไม่ได ้หรือยังไง”

160
Ex - SoulL

่ ยขึนลี
เพียงประโยคแรกทีเอ่ ้ ชิ่ งก็เบือนสำยตำห
่ นที
นี ไปทำงอืนทั
่ ้นของวันอย่ำงสดใสกลำยเป็ นไม่มีคว
กำรเริมต
ำมหมำย ซำยั้ งเหมือนจะขมุกขมัวไปทังวั้ น

“ฉันกับลูกกำลังจะออกไปข ้ำงนอกค่ะ”

“ไปไหน?”

“ไปทำอะไรตำมประสำแม่ลก ู
สรุปว่ำมีอะไรหรือเปล่ำคะ”
้ อย
ลลิตำเอ่ยตอบเสียงรำบเรียบพลำงแย ้มยิมน้
่ วยให ้คำพูดไม่ดูห ้วนเกินไปนัก
ๆ เพือช่

้ นออกจำกบ ้ำนแทบทุกวัน
“ช่วงนี เห็
่ งกำลังทำอะไร”
ก็แค่อยำกรู ้ว่ำคุณกับลีชิ

้
“ไม่ได ้ทำอะไรค่ะ” รอยยิมบำงๆ
่ ไม่
ยังคงถูกยกมำปกปิ ดเรืองที ่ อยำกเล่ำ
สำมีภรรยำสบตำกันนิ่ ง ก่อนลลิตำจะเอ่ยขึน้
“ถ ้ำไม่มีอะไรแล ้วขอตัวก่อนนะคะ”

มือบำงแตะแขนลีชิ ่ งเบำๆ
เป็ นกำรบอกให ้เดินต่อ

161
 Black Diamond

้
ทว่ำทังสองต ่ งมำ
้องหยุดชะงักเพรำะคำพูดทีดั
ตำมหลัง

“อย่ำคิดว่ำจะปกปิ ดไปได ้ตลอด”

“มันก็ไม่ได ้มีควำมจำเป็ นทีป๊่ ำต ้องรู ้อะไร”

่ งทีหั
และเป็ นลีชิ ่ นไปตอบกลับ

่ ง” คนเป็ นพ่อเอ่ยเรียกชือคนพู
“ลีชิ ่ ดเสียงต่ำ
่
ดวงตำเรียวทีถอดแบบกั นมำสบกันนิ่ ง
แววตำไม่มีใครยอมใครจนต่ำงฝ่ ำยรำวกับเห็น
เงำกันและกัน

่ ้ำนนี เพื
“ถ ้ำป๊ ำจะมำทีบ ้ อถำมเรื
่ ่
องแค่ ้ คอ
นีก็ ื มัน
ไม่มีอะไร
่ นให
ได ้คำตอบแล ้วก็อย่ำพูดเรืองอื ่ ้เรำไม่สบำย
ใจ และป๊ ำก็ไม่สบำยใจ มันดีตรงไหน”
น้ำเสียงทีพู
่ ดออกไปไม่มีควำมกระด ้ำง
ไม่มีควำมประชดประชัน
แต่เต็มไปด ้วยควำมไม่เข ้ำจำกใจจริงจนคนฟัง
นิ่ งงัน

่ งไม่ได ้รอว่ำอีกฝ่ ำยจะพูดอะไร

ลีชิ
้
ทำเพียงเอือมมื อไปรังข้ ้อมือแม่ให ้เดินตรงไปที่
รถ
162
Ex - SoulL

้
ทิงแขกที ่
มำหำในยำมเช ้ำให ้ได ้คิดอะไรกับตัวเ
องไว ้ข ้ำงหลัง

่ งมำถึงสตูดโิ อก่อนเวลำนัดรำวๆ
ลีชิ
หนึ่ งชัวโมง
่
้ อกำรถ่ำยรูปเพือใช
งำนของวันนี คื ่ ้ในกำรเริมโ่
ปรโมทโมเดลลิง่
จำกนั้นจึงค่อยมำถ่ำยอีกครังตอนใกล
้ ้จะเปิ ดตั
ว

“นั่งรอก่อนนะ
ทีมงำนยังเซ็ตฉำกไม่เรียบร ้อยเท่ำไหร่”
เกรซเอ่ยบอกหลังจำกทีลี ่ ชิ
่ งแต่งหน้ำและเปลีย
่
นชุดแล ้วเรียบร ้อย
่
ขณะทีแกเรนก ำลังเช็กกำรเซ็ตฉำกและไฟอยู่

“ไม่เป็ นไรครับ รอได ้”

“มีของว่ำงทำงนี นะ้ มีพวกขนมธัญพืชด ้วย

่ งทำนได ้” ลีชิ
ลีชิ ่ งพยักหน้ำรับ
ทว่ำก็ไม่ได ้คิดจะแตะต ้องขนมแต่อย่ำงใด

163
 Black Diamond

พอทีมงำนจัดกำรทุกอย่ำงเรียบร ้อยนำยแบบก็
ถูกเรียกให ้ไปเตรียมตัวหน้ำเซ็ต
อำรมณ์และธีมของภำพถูกอธิบำยโดยช่ำงภำ
พ
้ ำงำนลีชิ
ยำมเลนส ์กล ้องเริมท ่ งก็ถ่ำยทอดอำร
มณ์ทถู่ี กบรีฟมำออกไป

่ ่ งอยู่หลังฉำกระบำยยิมเมื
ลลิตำซึงนั ้ ่อเห็นพัฒ
นำกำรของลูก
วินัยและกำรฝึ กฝนนั้นเกิดผลไม่เสียเปล่ำ
่
โดยทีคนอื ่
นๆ
ก็คด ่
ิ แบบเดียวกันและชืนชมอยู ่ในใจ

กำรถ่ำยภำพใช ้เวลำไปพอสมควร
มันดูไม่นำนเกินไปนัก ไม่ได ้หำมรุง่ หำมค่ำ
หำกแต่กำรปรับยำของลีชิ ่ งก็ส่งผลให ้รู ้สึกอ่อ
นล ้ำเล็กน้อย
่ คด
ขนมทีไม่ ิ จะแตะต ้องถูกเอำเข ้ำปำกเพือเพิ ่ ม ่
กำลัง

“โอเคไหมหืม”
่ี
คนเป็ นแม่ทคอยดู แลอยู่ไม่ห่ำงถำมขึน้
แล ้วก็ได ้รับคำตอบเป็ นกำรพยักหน้ำรับ

164
Ex - SoulL

่ งไม่สบำยหรือเปล่ำ”
“ลีชิ
แกเรนเดินเข ้ำมำถำม

“จริงๆ
แล ้วร่ำงกำยลีชิ ่ ง...มันไม่เหมือนคนทั่วไปอยู่นิ
ดหน่ อย
พอดีมีกำรปรับยำทำนก็เลยเหนื่ อยง่ำยกว่ำปก
ติ แต่ก็ไม่ได ้เป็ นอะไรมำกหรอกจ ้ะ”
่ ควรจะบอกแกเรนเอ
ด ้วยเพรำะคิดว่ำเป็ นเรืองที ่
ำไว ้ลลิตำจึงเล่ำให ้ฟังอย่ำงไม่ลงรำยละเอียด
ด ้ำนแกเรนก็มองหน้ำลีชิ ่ งด ้วยควำมแปลกใจ
ก่อนทีวิ่ นำทีต่อมำจะพยักหน้ำพร ้อมยิมรั ้ บ

“โอเค ถ ้ำไม่ไหวก็บอกนะ”
แกเรนไม่คด ิ จะถำมอะไรมำกกว่ำนั้นเพรำะถือ
ว่ำอีกฝ่ ำยอยำกให ้รู ้แค่ไหนก็เล่ำแค่น้ัน
้ ำทำงของลีชิ
อีกทังท่ ่ งไม่ได ้ดูแย่ขนำดทีต ่ ้องเป็
นกังวล

พอได ้นั่งพักระหว่ำงรอถ่ำยเซ็ตต่อไปคนทีเพลี
่
ยเล็กน้อยก็กลับมำมีพลัง
สำมำรถทำงำนต่อได ้จนทุกอย่ำงลุล่วงไปอย่ำง
สมบูรณ์แบบ

165
 Black Diamond

้ ได ้ออกกำลังกำยก็กลับไปพักผ่อนนะ
“วันนี ไม่
๋ ปเสร็จเมื่อไหร่จะรีบส่งให ้ดู”
ไว ้เดียวรู
้
เกรซเอ่ยขึนระหว่ ำงกำลังช่วยลีชิ่ งเปลียนชุ
่ ด
น้ำเสียงและสีหน้ำมีควำมตืนเต่ ่ ำคนถ่ำ
้นยิงกว่
ยแบบ

แกร ๊ก

“เกรซ เสร็จหรือยัง
๋
เดียวไปช่
วยดูข ้ำงนอกหน่ อย...ฉันอำจจะต ้อง
รีบไป”
แกเรนโผล่หน้ำมำตำมผู ้ช่วยของตัวเอง

“จะรีบไปไหน?”

“ย่ำของเฟิ งหลงเข ้ำโรงพยำบำล

่
ว่ำจะแวะไปเยียมสักหน่ อย”

“คุณยำยผิงเป็ นอะไร?”
เกรซถำมด ้วยควำมตกใจ
่
แต่ควำมจริงแล ้วกลับมีคนสองคนทีตกใจยิ ่
งกว่
ำ

่ งลอบมองหน้ำกัน
ลลิตำกับลีชิ
่ ก็ลอบฟังบทสนทนำนั้นอย่ำงตังใจ
ขณะทีหู ้

166
Ex - SoulL

้
“เห็นว่ำควำมดันขึน”

้
“งันเหรอ” เกรซพึมพำ
ปำกทีก่ ำลังจะขยับถำมข ้อมูลเพิมถู
่ กขัดด ้วยป
ระโยคเอ่ยเร่ง

่ งเปลียนเสื
“เสร็จแล ้วก็รบี มำเลย...ลีชิ ่ อผ้ ้ำแล ้ว
ก็กลับได ้เลยนะ”

่ งยิมรับบำงๆ
ลีชิ ้
ซ่อนควำมสงสัยและไม่สบำยใจเอำไว ้
และเพรำะในห ้องแต่งตัวยังมีฝ่ำยคอสตูมซึงก ่ ำ
่ เอำไปคุ
ลังเก็บของอยู่จงึ ต ้องเก็บเรืองนี ้ ยกันบ
นรถ

่
“แม่ว่ำ...สำเหตุจะมำจำกเรืองของเรำไหม”
่
คนทีอดคิ ดมำกไม่ได ้ถำมคนเป็ นแม่เสียงเบำ
่ คุ
เรืองที ่ ณยำยผิงเข ้ำโรงพยำบำลยังคงติดอยู่ใ
นหัว

“ลีชิ่ งอย่ำคิดมำกเลยลูก
๋
เดียวเอำไว ่
้เรำหำเวลำไปเยียมคุ ณยำยผิงกันน
ะ” ลลิตำปลอบคนคิดมำก

167
 Black Diamond

่
ขณะทีดวงตำเรี ่
ยวรีเลือนออกไปมองนอกรถ
ครุน
่ คิดอะไรอยู่กบั ตัวเองเงียบๆ
ไปจนกระทั่งถึงบ ้ำน

--

“อำกำรโดยรวมก็ไม่มีอะไรน่ ำเป็ นห่วงแล ้วนะค

รับ
่
แต่ว่ำยังไงก็ขอเช็กเพือควำมมั่นใจอีกสักสอง
คืน
แล ้วก็คุณยำยผิงจะได ้ตรวจสุขภำพไปด ้วย”

คุณหมอประจำตัวรำยงำนอำกำรคนป่ วยพร ้อ
้ อยๆ
มรอยยิมน้
หลังจำกไม่มีอะไรก็ออกจำกห ้องไปพร ้อมกับพ
ยำบำล
้ นก็
ไม่นำนนักอำหำรของคนป่ วยสำหรับมือเย็
ถูกนำมำส่ง

เฟิ งหลงรับหน้ำทีป้่ อนข ้ำวแทนพยำบำลประจำ

ตัวคนเป็ นย่ำ
แมจ้ ะไม่มีอำกำรขัดขืนแต่คนป่ วยก็ไร ้ปฏิกริ ยิ
่
ำอืนใด ่
ทำเพียงอ ้ำปำกรับข ้ำวไปเรือยๆ
กระทั่งอิมก็
่ เบือนหน้ำหนี

168
Ex - SoulL

นั่งรออำหำรย่อยสักพักพยำบำลก็นำยำมำให ้
ทำนพร ้อมแก ้วน้ำ
จำกนั้นเฟิ งหลงก็เอำใจย่ำด ้วยกำรนำผลไมม้ ำ
ป้ อน

“เพ็ญ”

“คะคุณยำย”

“ฉันไม่อยำกกินผลไม ้”
คนป่ วยพูดขึนด ้ ้วยเสียงรำบเรียบ
่ งหลงก็เหลือบลงมองจำนผลไมใ้ นมือ
โดยทีเฟิ
่
ตัวเองแล ้วยืนให ้
้พยำบำลเอำไปเก็บพร ้อมทังพ
ยักหน้ำให ้เป็ นกำรบอกว่ำตำมนั้น

่
เพ็ญพรรณเปลียนจำกผลไม เ้ ป็ นรังนก
พอคุณยำยผิงทำนเสร็จเรียบร ้อยเธอจึงเดินออ
กไปอยู่อก
ี ห ้อง

“ไหน่ ไน”
้ ่ งเล่นแล ้วเดินไปหำค
ร่ำงสูงลุกขึนจำกโซฟำนั
นบนเตียง

“...” คนถูกเรียกนิ่ งเงียบ

่
กดรีโมทในมือเพือหำอะไรดู ่
ไปเรือยๆ
169
 Black Diamond

“ผมขอโทษ”
เฟิ งหลงเอ่ยพูดด ้วยสีหน้ำและน้ำเสียงทีรู่ ้สึกผิ
ด “ขอโทษทีพู ่ ดจำแย่ๆ แบบนั้นออกไป”

่ ยใจเพรำะคนพูดไม่คด
ใช่เพียงแต่คนฟังทีเสี ิ ก็เ
สียใจไม่ต่ำงกัน

นั่นเป็ นประโยคทีร่ ้ำยแรงทีสุ

่ ดทีเขำพู
่ ดกับไหน่
ไน
ประโยคทีท ่ ำให ้คนเป็ นย่ำถึงขันต
้ ้องเข ้ำโรงพย
ำบำล

“ไหน่ ไนเสียใจ...มำก” จำง ผิง

สะกดกลันน้ ้ำตำทีไหลมำคลอหน่
่ วยเอำไว ้โดย
ไม่มองหน้ำคนทียื่ นอยู่ข ้ำงเตียง
คำพูดนั้นยังดังอยู่ในหัว
ใจเจ็บปวดจนเกินจะบรรยำย

“ขอโทษครับ ผมจะไม่มีวนั พูดแบบนั้นอีก”

่
เฟิ งหลงหลับตำลงเพือปกปิ ่
ดดวงตำทีแดงเรื ่
อเ
ช่นเดียวกัน

่ นทียั
ฝ่ ำมือใหญ่วำงทับลงบนหลังมือเหียวย่ ่ งคง
มีเข็มของสำยน้ำเกลือเจำะอยู่

170
Ex - SoulL

่ บปวดไม่แพ ้
สัมผัสมันเพียงแผ่วเบำด ้วยใจทีเจ็
คนบนเตียง

“...ไหน่ ไนจะไม่บงั คับอำร ์เธอร ์แล ้ว”

แมค้ วรจะดีใจกับประโยคนั้นแต่เฟิ งหลงกลับไ

ม่รู ้สึกแบบนั้น
สรรพนำมทีย่่ ำเรียกบ่งบอกถึงควำมห่ำงเหิน

“ถ ้ำไม่อยำกหมัน ้ ไม่อยำกแต่งงำนกับลีชิ
่ ง
้
ก็ไม่ต ้อง” ครำวนี ดวงตำของจำง
่
ผิงเลือนไปมองหน้ ำหลำนชำย
ขณะทีน ่ ้ำตำจวนเจียนจะหยดลง
“อำร ์เธอร ์อยำกทำอะไรก็ทำ
ไม่อยำกทำอะไรก็ไม่ต ้องทำ”

น้ำเสียงนั้นหนักแน่ น เด็ดขำด
แมแ้ ววตำจะสั่นไหว

เฟิ งหลงกลืนน้ำลำยก ้อนเหนี ยวลงคอ

เปลือกตำปิ ดลง กรำมบดเข ้ำหำกัน
เมื่อลืมตำขึนอี
้ กครังจึ
้ งเอ่ยพูดในสิงที
่ ตั่ ดสินใจ

้ บลีชิ
“ผม...จะหมันกั ่ ง”

171
 Black Diamond

หวังว่ำประโยคนั้นจะทำให ้ย่ำพอใจ
ั กลับไม่เป็ นอย่ำงนั้นเมื่อสิงที
แต่มน ่ ได่ ้มีเพียงค
วำมเฉยเมย

“ไม่ต ้องฝื นใจ

เพรำะสุดท ้ำยเฟิ งหลงก็จะแสดงอำรมณ์แย่ๆ
ออกมำให ้คนรอบข ้ำงรู ้สึกแย่ไปด ้วย”

่ ได
สิงที ่ ้กลับมำไม่ใช่รอยยิมแบบที
้ ่
คำดหวั
ง
เป็ นคำพูดทีท่ ำให ้คนฟังถึงกับสะอึก

“...”

่ งและแม่ของเขำ
“ไหน่ ไนรู ้สึกผิดต่อลีชิ
่ เฟิ
สิงที ่ งหลงพูด สิงที
่ เฟิ
่ งหลงทำ
มันทำให ้เขำสองคนเสียใจมำก”

“ผมขอถำมอะไรหน่ อยได ้ไหม”

เฟิ งหลงเม ้มปำกเป็ นเส ้นตรง
่ อยำกรู
ถำมสิงที ่ ้อย่ำงจริงจัง
“ทำไมไหน่ ไนถึงอยำกให ้ผมแต่งงำนกับดะ...ลี่
ชิง”

่
สรรพนำมคุ ้นปำกถูกเปลียนกระทั นหันเมื่อคิด
ว่ำคนเป็ นย่ำคงไม่อยำกได ้ยิน

172
Ex - SoulL

“คำตอบของคำถำมมันจะชัดเจนถ ้ำเฟิ งหลงแ

่ ง
ค่เพียงเปิ ดใจเรียนรู ้ลีชิ
แต่ตอนนี มั้ นไม่จำเป็ นแล ้ว
้ ดขึน”
จะไม่มีงำนหมันเกิ ้ จำง
ผิงยังคงยืนยันควำมต ้องกำรของตัวเอง
จำกนั้นจึงเลือนสำยตำไปอี
่ กทำง

“มน ้ั
ั จะเกิด...เพราะผมจะหมน”ทว่ ำเฟิ งหล
งก็ยงั ยืนคำเดิมเช่นเดียวกัน

“...”

่ ไนแนะนำ”
“ผมจะลองเปิ ดใจอย่ำงทีไหน่

6.

เสียงเปิ ดประตูดงั เข ้ำหูแว่วๆ

่ ำลังนอนดูโทรทัศน์อย่ำงเรือ่
ให ้คนคนป่ วยซึงก
173
 Black Diamond

ยเปื่ อยหันไปมอง
่
พลันสีหน้ำเบือหน่ ่
ำยก็เปลียนเป็ ้ ่อ
นมีรอยยิมเมื
เห็นคนมำเยียม่

่ ่ งทำงำนอยูม
เฟิ งหลงทีนั ่ ุมโซฟำรับแขกลอบถ
อนหำยใจ
ยำมสำยตำสบกับใครบำงคนทิฐก ิ ็กำเริบ
ควำมไม่ชอบใจยังคงมีอยู่
แต่ถงึ อย่ำงนั้นก็ยงั มีมำรยำทพอจะลุกขึนไหว้ ้แ
ม่ของอีกฝ่ ำย

ลลิตำรับไหว ้พร ้อมรอยยิม้

จำกนั้นจึงเดินไปข ้ำงเตียงคนป่ วย

“สวัสดีค่ะคุณยำย เป็ นยังไงบ ้ำงคะ”

“สวัสดีๆ ไม่เป็ นไรแล ้วล่ะ

้ กลับบ ้ำนได ้...ว่ำแต่น่ ันหอบอะไรมำ”
พรุง่ นี ก็

“ผลไมค้ ่ะ”

“ครำวหลังมำแต่ตวั ก็พอนะ” จำง ผิง

รับกระเช ้ำผลไม ้มำก่อนจะบอกให ้พยำบำลประ
่ บไปปลอกใส่จำนให ้เรียบร ้อย
จำตัวทีมำรั

174
Ex - SoulL

่ ่อวำนโดนปฏิเสธใส่ว่ำไม่อยำกกินผลไ
คนทีเมื
มม้ องตำมอย่ำงขุ่นเคือง

“หำยเร็วๆ นะครับ”
่ งพูดกับคนบนเตียงเสียงแผ่ว
ลีชิ
ผลมำจำกใครบำงคนทีนั ่ ่ งอยูม
่ ุมห ้อง
แมอ้ ก
ี ฝ่ ำยจะไม่ได ้สนใจกันแต่แค่ได ้เห็นหน้ำหั
วใจก็เต ้นถีรั่ ว
สมองลืมเลือนควำมใจร ้ำยครังก่ ้ อนไปอย่ำงง่ำ
ยดำย

“ขอบใจ...ลีชิ่ งตัดผมใหม่หรือ” จำง ผิง

่
สังเกตเห็นควำมเปลียนแปลงของร่ ำงเพรียว
้ องรู
ทังเรื ่ ปร่ำง และผิวพรรณ
โดยทีเด่่ นชัดคือผมซึงเหมื
่ อนจะสันลง ้
ขลับให ้ควำมดูดท ่ี มำกอยู่แล ้วยิงมี
ี มี ่ มำกขึน้

“ครับ พอดีรู ้สึกว่ำมันยำวมำกแล ้ว”

“ดีๆ น่ ำรักเชียว”

คำชมนั้นทำให ้คนทีนั
่ ่ งทำงำนอยูห
่ ยุดมือแล ้วเ
่
ลือนสำยตำไปมองเพื ่ ้ำนอยู่ในใจ
อค
ทว่ำพอได ้เห็นเต็มตำคำปฏิเสธกลับไม่ดงั ขึน้
้ อยๆ
รอยยิมน้
175
 Black Diamond

่ กจะหยิงยโสดู
รับคำชมส่งผลให ้ใบหน้ำซึงมั ่ น่ำ
มอง

เฟิ งหลงถอนหำยใจเพือตั่ งสติ

้ ให ้กับควำมคิดที่
แวบเข ้ำมำในหัว
่
อำจเพรำะกลินหอมอ่ ่ รู ้ทีมำมอมเมำส
อนซึงไม่ ่
ติให ้ค่อยๆ สับสนมึนงง

่
กลินอะไรกั
น...

้
คนทังสำมสนทนำกั ่
นไปเรือยๆ
มีเสียงพูดคุยและเสียงหัวเรำะดังแผ่ว
รบกวนสมำธิคนทีก ่ ำลังทำงำนจนต ้องหยัดกำ
ยลุกขึน้

“อำเฟิ งจะไปไหน” จำง

ผิงเอ่ยถำมคนเป็ นหลำน

“ร ้ำนกำแฟ ไหน่ ไนจะเอำอะไรหรือเปล่ำ”

“พำน้องไปด ้วยสิ”

่ ำหมำยถึง
เฟิ งหลงเหลือบมองหน้ำน้องทีย่
่ งทีมองหน้
เช่นเดียวกับลีชิ ่ ำคนจะไปร ้ำนกำแฟ
่
โดยทีปำกเตรี ยมขยับเอ่ยคำปฏิเสธ
176
Ex - SoulL

“อยำกมำก็ตำมมำ”

ร่ำงสูงก ้ำวยำวๆ
ออกไปทิงให ้ ้คนทังสำมชะงั
้ กกับคำพูดนั้น
มีอำกำรมำกสุดคงไม่พ ้นลีชิ ่ งทียื
่ นตัวแข็งทือ
่
้
ใจเต ้นรัว ตำเบิกขึนอย่ ำงลืมเก็บอำกำร

“ไปสิลชิี่ ง”
คนป่ วยบนเตียงเอ่ยเร่งด ้วยใบหน้ำเปื ้ อนยิม้
ด ้ำนลลิตำก็พยักหน้ำให ้ลูก
คนถูกส่งเสริมจึงสูดลมหำยใจเข ้ำลึก
้ั
ค ้อมหัวลงให ้ผู ้ใหญ่ทงสองก่
อนจะรีบเดินตำม
บำงคนออกไป

ร่ำงสูงไม่ได ้ยืนรอ
่ งจึงต ้องเร่งจังหวะกำรก ้ำวเดิน
ลีชิ
โชคดีทว่่ี ำอีกฝ่ ำยรอลิฟต ์อยู่จงึ ตำมทัน

ดวงตำเรียวรีเหลือบมองคนทีสู ่ งกว่ำ
พยำยำมปั้นหน้ำนิ่ ง
่
ซ่อนควำมตืนเต ่
้นและเป็ นสุขเอำไว ้ให ้มำกทีสุ
ด

่ สห
ขณะคนทีมี ี น้ำรำบเรียบก็กำลังหน้ำนิ่ วคิวข
้
่
มวดเพรำะกลินหอมอ่ อนๆ รบกวนไม่หยุด
177
 Black Diamond

่ ยิ
กลินที ่ งสู
่ ดดมยิงให่ ้ควำมรู ้สึกผ่อนคลำย...แล ้
วก็ได ้รู ้สำเหตุเมื่อหันไปหำคนข ้ำงกำย

่ มำจำกเด็
เป็ นกลินที ่ กนี่ นี่ เอง

ติง๊

้ นสัญญำณของกำรมำถึง
เสียงลิฟต ์ดังขึนเป็
่
ประตูค่อยๆ เลือนออก
เมื่อคนทังสองก
้ ้ำวเข ้ำไปมันก็ปิดลง
้
กักกันให ้คนสองคนอยู่ในพืนที ้ เดี
่ ยวกันอย่ำงเ
ป็ นส่วนตัว

ระยะห่ำงคนละมุมลิฟต ์ไม่ได ้มำกมำยนัก

่ งยืนกำมือแล ้วคลำยออกเพือลดอำกำรสั
ลีชิ ่ ่
นไ
หว
่
ดวงตำจ ้องมองหน้ำจอทีบอกเลขชั ้
นแทบไม่ กะ
้
พริบ นำลำยก ้อนเหนี ยวถูกกลืนลงคอช ้ำๆ

ระหว่ำงทำงไม่มีใครกดลิฟต ์รำวกับเป็ นใจให ้ค

วำมใกล ้ชิด
ห ้องโดยสำรแคบมีเพียงควำมเงียบหำกแต่ก ้อ
นควำมสุขเล็กๆ กลับเติบโตได ้เป็ นอย่ำงดี

178
Ex - SoulL

่ งสูดลมหำยใจเข ้ำลึกเมื่อลิฟต ์พำมำถึงชัน้

ลีชิ
่
ทีหมำย
พอร่ำงสูงกว่ำก ้ำวออกไปจึงค่อยก ้ำวตำม
้
ทิงระยะห่ ำงไว ้หนึ่ งก ้ำว
้ ตสี
ทอดมองแผ่นหลังกว ้ำงภำยใต ้เสือเชิ ้ ขำวอ
ย่ำงหลงใหล

่
กว่ำจะรู ้ว่ำเผลอมองนำนแค่ไหนก็เป็ นตอนทีเกื
อบจะชนคนข ้ำงหน้ำทีหยุ่ ดเดิน

่ งเพิงมี
ลีชิ ่ สติกวำดสำยตำมองรอบตัว
แล ้วก็พบว่ำตรงหน้ำคือร ้ำนกำแฟ

“รับอะไรดีครับ”

“อเมริกำโน่ เย็น Grande Sizeกับ...”

อีกแก ้วถูกเว ้นเอำไว ้
้
ใบหน้ำคมเอียวไปด ้ำนหลัง แล ้วใช ้สำยตำถำม

ด ้ำนคนถูกถำมทีไม่่ รู ้เรืองรำวก็
่ ยนื นิ่ ง
มองหน้ำอีกคนด ้วยสำยตำรำบเรียบทังที ้ ปลำย
่
เล็บเท ้ำจิกแน่ น

“เอำอะไร?”

179
 Black Diamond

“ช็อกโกแลตเฟรปเป้ ซีร ัปหนึ่ งช็อต Grande

่ งตอบไปด ้วยสมองทีว่่ ำงเปล่ำ
Size” ลีชิ
ด ้วยไม่คำดคิดว่ำอีกคนจะคุยด ้วยจึงไม่ทนั ได ้
้ ว
ตังตั
ถึงอย่ำงนั้นก็คำดหวังว่ำตัวเองจะเก็บสีหน้ำได ้
ทัน

“อเมริกำโน่ เย็น Grand Size กับ

ช็อกโกแลตเฟรปเป้ ซีรปั หนึ่ งช็อต Grande
Size” เฟิ งหลงหันกลับไปสั่งเครืองดื
่ ม ่
พนักงำนทวนรำยกำรอีกครังแล ้ ้วแจ ้งยอดทีต
่ ้อ
งชำระ จำกนั้นกำร ์ดสีดำก็ถูกยืนไปให
่ ้

ดวงตำเรียวรีลอบสังเกตกำรกระทำของคนร่ำง
สูงอยู่เงียบๆ ไม่คด
ั ค ้ำนหรือถำมอะไร
โดยในใจเต็มไปด ้วยควำมเป็ นสุข

คุณเฟิ งสั่งเครืองดื
่ มแล่ ้วก็จำ่ ยให ้ด ้วย

ระหว่ำงยืนรอลีชิ่ งก็กวำดสำยตำมองไปทั่ว
ทว่ำสุดท ้ำยแล ้วก็มก ่ นหลังกว ้ำ
ั จะมำจบลงทีแผ่
งของคนตรงหน้ำ

“อเมริกำโน่ เย็นกับช็อกโกแลตเฟรปเป้ ค่ำ”

180
Ex - SoulL

้
เฟิ งหลงเอือมไปหยิ บแก ้วอเมริกำโนของตัวเอง
ก่อนจะขมวดคิวมุ้ ่นเมื่อคนด ้ำนหลังยังคงนิ่ ง
้ ่อย่ำงนั้นจนต ้องหันกลับ
แก ้วช็อกโกแลตตังอยู
ไปมอง แล ้วก็ได ้เห็นว่ำอีกคนกำลังยืนเหม่อ

“ชำเขียวค่ำ” กระทั่งรำยกำรต่อไปถูกวำงลง
้
มือหนำจึงเอือมไปหยิ บแก ้วช็อกโกแลตปั่นมำ
กระแอมไอเรียกสติรำ่ งเพรียว
กดดันทำงสำยตำว่ำให ้รับมันไป

กึก

ด ้วยเพรำะลนลำนลีชิ่ งจึงจับแก ้วสะเปะสะปะ

่ นำทีทปลำยนิ
ชัววิ ่ี ้ มผัสกับปลำยนิ วแกร่
วสั ้ งก็รู ้
สึกรำวกับมีกระแสไฟฟ้ ำแล่นไปทั่วร่ำงจนเกือ
บจะปล่อยแก ้วร่วงหล่น ยังดีทก่ี ำเอำไว ้ได ้ทัน

่ งหลงก็รู ้สึกถึงควำมอุน
ขณะทีเฟิ ่ ตรงปลำยนิ ว้
มำกจนต ้องกำมือเข ้ำหำกัน ควำมรู ้สึกแปลกๆ
้
ทำให ้หัวคิวขมวดมุ ่น
เหลือบสำยตำมองเจ ้ำของสัมผัสนั้นอย่ำงไม่เข ้
ำใจ

ควำมรู ้สึกมัน...

181
 Black Diamond

“ขอโทษนะคะ”
่
เสียงเอ่ยเพือขอทำงท ำให ้เฟิ งหลงดึงสติแล ้วก ้ำ
่
วเท ้ำออกจำกร ้ำนเพือให ื้ ส
้มีพนที ่ ำหรับคนอืน่
โดยมีคนทีดู่ ดช็อกโกแลตเฟรปเป้ ก ้ำวตำมเงีย
บๆ

้
กลับขึนมำถึ งห ้องพักของคนป่ วยด ้วยกำรสน
ทนำกันเพียงหนึ่ งประโยคถ ้วน
่ งเท่ำนีก็
สำหรับลีชิ ้ ยงกว่
่ิ ำเพียงพอ
ดีกว่ำคุยกันหลำยประโยคแต่เต็มไปด ้วยถ ้อย
คำร ้ำยๆ

จำง ผิง และ ลลิตำ

้
ลอบสังเกตอำกำรคนทังสองอยู ่เงียบๆ
้ อย
แล ้วมองหน้ำกันพร ้อมรอยยิมน้

จำกนั้นคนมำเยียมก็
่ ขอตัวกลับ
ไม่รบกวนเวลำของคนป่ วยนำนไปมำกกว่ำนี ้

เมื่อห ้องพักเหลือเพียงสองคน จำง ผิง

ก็เลือกจะหยิบหนังสือขึนมำอ่ ้ ำน
ไม่ถำมหรือพูดถึงเหตุกำรณ์ระหว่ำงคนสองคน
่
ให ้เฟิ งหลงรู ้สึกอึดอัดทีจะตอบ

ปล่อยให ้ทุกอย่ำงค่อยๆ ซึมซับไปดีกว่ำ

182
Ex - SoulL

--

“มะ แม่พูดว่ำยังไงนะ”
่ งเอ่ยถำมเสียงสั่นเมื่อแม่เล่ำบำงอย่ำงให ้ฟัง
ลีชิ
ในตอนขึนรถ ้
ไม่เพียงแค่เสียงแต่มือยังสั่นจนต ้องบีบกันเอำไ
ว้

“คุณยำยผิงบอกว่ำเฟิ งหลงยอมหมัน”้
ลลิตำพูดแต่ละคำช ้ำๆ ชัดๆ
ให ้คนฟังมั่นใจว่ำไม่ได ้ฟังผิด

เมื่อชัดเจนสำหรับลีชิ
่ งปลำยจมูกก็รส
ู ก
ึ ร ้อนผ่ำ
ว ดวงตำค่อยๆ มีน้ำมำคลอหน่ วย ใจเต ้นระรัว

้
คุณเฟิ งจะหมัน...จะยอมหมั ้ บเขำ
นกั

น้ำตำหยดสวยๆ ค่อยกลิงลงจำกตรงหำงตำ
้

“แม่...ไม่ได ้โกหกใช่ไหม”

้
ลลิตำเอือมไปจั ้
บมือลูกเอำไว ้ทังสองข ้ำง

183
 Black Diamond

“คุณยำยผิงบอกว่ำเฟิ งหลงพูดแบบนั้นจริงๆ
้
อีกอย่ำงวันนี เขำก็ ยอมให ้ลูกลงไปร ้ำนกำแฟด ้
วยนะ คงกำลังเปิ ดใจอย่ำงทีพู ่ ด”

คนเป็ นแม่เล่ำพร ้อมรอยยิม้

ใจรู ้สึกเป็ นสุขไม่ ต่ำงจำกคนเป็ นลูก

่ งมีควำมสุขเธอก็มีควำมสุขด ้วยเช่นกัน
ลีชิ

“กำลังเปิ ดใจ...”

“ลูกเองก็ต ้องเปิ ดใจให ้เขำได ้รู ้จักเหมือนกัน ”

่ รอยน้ำตำจำงๆ
“...” ใบหน้ำเรียวทีมี
พยักหน้ำรับหงึกหงัก

“หลังจำกงำนหมันแล ้ ้วยังมีเวลำให ้ได ้เรียนรู ้กั

นอีกเยอะ ถึงเวลำนั้นก็ไม่ต ้องรีบร ้อนแล ้วนะ
ค่อยๆ เป็ นค่อยๆ ไป
่
ให ้ทุกก ้ำวไปอย่ำงเชืองช ้ำแต่ม่นคง”
ั

้
“อือ”

่ งยิมรับทั
ลีชิ ้ งน้ ้ำตำด ้วยกำยทีเต็
่ มเปี่ ยมไปด ้วย
กำลังใจในกำรต่อสู ้กับทุกอย่ำง
184
Ex - SoulL

่
แก ้วช็อกโกแลตทีวำงอยู ่ข ้ำงมือถูกจับจ ้อง
่ ่งและจ่ำยเงินให ้
พลันหัวก็นึกไปถึงคนทีสั
คิดย ้อนไปถึงเหตุกำรณ์ทได่ี ้อยู่ด ้วยกันเพียง
ลำพังซำๆ้ พร ้อมกับคำว่ำหมันที
้ ดั ่ งซำไปมำ
้

้ นวันทีดี
วันนี เป็ ่ ทสุ
่ี ดเลย

--

่ งยังคงอยู่ในช่วงเวลำเตรียมตัวเองเพือกำร
ลีชิ ่
ทำงำนอย่ำงมุ่งมั่น
พลังใจส่งผลให ้มีพลังกำยเต็มเปี่ ยม
่
ควำมอ่อนล ้ำจำกกำรเปลียนยำไม่ อำจส่งผลใ
ห ้รู ้สึกอะไรอีกต่อไป

้ มขึ
“เปอร ์เซ็นกล ้ำมเนื อเพิ ่ น้
่
อยู่ในเกณฑ ์ดีมำกๆ...เยียมมำก”

่
ใบหน้ำทีแดงเรื ่
อจำกกำรออกก ำลังอย่ำงหนัก
หน่ วงพยักรับ
สำยตำแสดงออกถึงควำมพอใจในสิงที ่ ได
่ ้ยิน
ก่อนจะหันกลับไปสำรวจร่ำงกำยตัวเองในกระ
จก

185
 Black Diamond

ควำมพยำยำมไม่เคยสูญเปล่ำ
่ งเห็นมันได ้ชัดเจนจำกร่ำงกำยและผิวพรร
ลีชิ
ณทีดู่ แลมำอย่ำงดีตลอดระยะเวลำเกือบสองเดื
อน

Rrrr

โทรศัพท ์ทีดั่ งขึนขณะก

้ ำลังรอรถมำรับทำให ้คิ ้
วได ้รูปขมวดเข ้ำหำกัน
เมื่อเห็นชือของคนที
่ ่
โทรเข ้ำมันก็คลำยออก
ใจเต ้นไปก่อนโดยอัตโนมัตท ้ั ไม่
ิ งที ่ รู ้ว่ำผู ้อำวุโ
่
สโทรมำด ้วยเรืองใด

“สวัสดีครับ”
่ งรับสำยขณะทีสำยตำก็
ลีชิ ่ มองเห็นรถประจำตั
วกำลังแล่นมำอยู่ไกลๆ

่ งว่ำงอยู่หรือเปล่ำ”
“ลีชิ

้ ...ว่ำงครับ”
“ตอนนี ก็

่ ำงหรือเปล่ำ
“แล ้ววันอืนว่
ฉันอยำกจะชวนมำกินข ้ำวทีบ ่ ้ำนตระกูลจำงสั
่
กหน่ อย จะได ้มำคุยกันเรืองงำนหมั ้ ้วย”
นด

186
Ex - SoulL

ริมฝี ปำกบำงเม ้มเข ้ำหำกัน

จิตใจโฟกัสอยู่ตรงคำว่ำบ ้ำนตระกูลจำงและงำ
นหมัน ้ นึกไปถึงใบหน้ำคร ้ำมคมรำบเรียบ
นำนกระทั่งได ้ยินเสียงเรียกชืออี
่ กครังจึ
้ งได ้สติ
แล ้วตอบกลับไป

“ผมยังไม่แน่ ใจ”

“ถ ้ำอย่ำงนั้นว่ำงวันไหนก็บอกนะ”

“ครับ”

“ฝำกบอกแม่เธอด ้วย
พอดีฉันอยำกคุยกับเธอเลยไม่ได ้โทรบอกลิน
ก่อน”

่ น ยังไงผมจะโทรบอกอีกที”
“ได ้ครับ...เรืองวั

“ได ้ๆ”

“สวัสดีครับ”

บทสนทนำทีไม่ ่ ยำวมำกนักจบลงพร ้อมๆ

่
กับทีรถแล่นมำจอดอยู่ตรงหน้ำ
ประตูถูกเปิ ดออก
187
 Black Diamond

้ ่ งโดยทีโทรศั
ขำเรียวจึงก ้ำวขึนไปนั ่ พท ์ยังคงอ
ยู่ในมือ

“เมื่อกีคุ้ ณยำยผิงโทรมำชวนไปกินข ้ำวทีบ

่ ้ำน
่
แล ้วก็...จะคุยเรืองงำนหมั
น”้
่ งเอ่ยบอกคนเป็ นแม่
ลีชิ
เรียกสีหน้ำแปลกใจระคนตกใจจำกคนฟัง

้
“งันหรื อ ไม่เห็นคุณยำยโทรหำแม่”
ลลิตำรู ้สึกแปลกใจแต่ก็ไม่ได ้มำกมำยหรือรู ้สึก
่ ดปกติ
ว่ำเป็ นเรืองผิ
้ ยวแม่
“งันเดี ๋ ดูตำรำงลูกอีกทีแล ้วจะโทรไปบอก
คุณยำยเอง”

้ ลีชิ
“อืม” ่ งรับคำในลำคอ
ก่อนจะหันหน้ำไปมองวิวนอกกระจก
่
ปล่อยควำมคิดให ้ล่องลอยไปกับเรืองเดิ ม
สักพักจึงหันกลับเมื่อแม่พด ่ นด
ู คุยเรืองอื ่ ้วย
กระทั่งถึงจุดหมำย

่ งสวยขึนอี
“ไม่เจอกันแค่สำมวันแต่รู ้สึกว่ำลีชิ ้ ก
แล ้ว”
เกรซเอ่ยชมยำมใช ้สำยตำสำรวจลีชิ ่ งไปด ้วย

188
Ex - SoulL

่
กำรเปลียนแปลงอำจไม่ ได ้มำกมำยหรือเห็นผ
ลชัดเจน
แต่เมื่อเล็กน้อยรวมกันก็ขลับให ้ร่ำงเพรียวมีอ
อร่ำมำกขึน้
จำกทีดู ่ ดมี ำกอยู่แล ้วกลำยเป็ นแทบละสำยตำไ
ม่ได ้

เข ้ำใจแล ้วว่ำทำไมแกเรนถึงอยำกได ้มำเป็ นนำ

ยแบบคนแรกของ SCENT

้
“เกรซก็สวยขึนนะ”

้
“อันนี แกล ้งชม
้ ไม่ใจดี
รู ้หรอก...แต่ถงึ ยังไงวันนี ก็
แกเรนบอกให ้ประเมินหนักๆ
ว่ำฝี มือเป็ นยังไงบ ้ำงแล ้ว”

่ งลอบสูดลมหำยใจพลำงหันไปหำแม่ทยื
ลีชิ ่ี นยิ ้
มอยู่ข ้ำงตัว
่ มไปด ้วยกำลังใจกลับ
แล ้วก็ได ้รับสำยตำซึงเต็
มำ

่
แกเรนกับเกรซจะมีกำรเช็กพัฒนำกำรในเรือง
่ ยนอยู่เสมอเพือติ
ทีเรี ่ ดตำมผล

189
 Black Diamond

หำกไม่สำมำรถพัฒนำไปตำมเกณฑ ์ได ้ก็ต ้อง

่ น้
มีควำมพยำยำมทีมำกขึ

่ ้นด ้วยกำรเดิน
เริมต
ดนตรีถูกเปิ ดเป็ นจังหวะช ้ำๆ
โดยธีมของกำรพรีเซนต ์ถูกบรีฟโดยครูผู ้สอน

ขำเรียวก ้ำวตำมจังหวะ
สำยตำรำบเรียบแต่ส่งควำมรู ้สึกตำมสิงที่ ถู
่ ก
กำหนด เมื่อเดินมำถึงตรงกลำงก็ยน ื นิ่ ง
จำกนั้นจึงขยับไปทำงด ้ำนซ ้ำยและขวำ
่
ก่อนจะกลับมำทีตรงกลำงอี ้ ้วหมุนตัวก
กครังแล
ลับไป

จบกำรจำกเดินก็เป็ นกำรโพสต ์ท่ำถ่ำยรูป

่ หลักกำรสำคัญคือกำรจัดท่ำทำงร่ำงกำย
ซึงมี
และควำมรู ้สึกทำงดวงตำ

เมื่อทุกอย่ำงเสร็จสินลง
้
่ ้เห็น
เกรซจะแจ ้งและอธิบำยภำพรวมทีได

“สำหรับเกรซทีเป็ ่ นคนดูนะ...ลีชิ่ งสือสำรควำม

่
ึ้
รู ้สึกได ้ดีขน
แต่มน ้ กนิ ดหนึ่ ง
ั ยังต ้องชัดเจนกว่ำนี อี
้
ทังกำรเดิ นและกำรถ่ำยแบบเลย
190
Ex - SoulL

่
แล ้วจะทำให ้สินค ้ำทีเรำพรีเซนต ์ดูมีอะไรมำกจ
นคนดูหรือคนมองต ้องสนใจ
้ นดีมำกเลย แต่ก็ยงั ดีได ้มำกกว่ำนี อี
ตอนนี มั ้ ก”
เกรซอธิบำยต่อจำกสิงที ่ ครู
่ ผู ้สอนบอกกับลีชิ ่ ง

“อืม...”

“อย่ำลืมว่ำกำรเป็ นนำยแบบคือเรำพรีเซนต ์ผ
ลิตภัณฑ ์
๋
ไม่ใช่พรีเซนต ์ตัวเอง...เดียวคลำสวั ้ จะเน้
นนีครู
นตรงนี ให้ ้เข ้มข ้นขึน้
่
อย่ำงทีเกรซบอกว่ ำตอนนีท ้ ำดีมำกแล ้ว
เทียบเท่ำนำยแบบมืออำชีพเลย
่ี งยังดีได ้มำกกว่ำนี ้
แต่ลชิ
สำมำรถเป็ นนำยแบบแถวหน้ำได ้”

ควำมมั่นใจทีมี ่ ไม่เต็มเม็ ดเต็มหน่ วยถูกเติมเต็ม

ด ้วยคนรอบข ้ำงทีคอยให่ ้กำลังใจและคำแนะ
่ งรู ้สึกพร ้อมทีจะไปต่
นำจนลีชิ ่ อ
โดยใช ้ควำมอดทน ควำมพยำยำม
และควำมมุ่งมั่นตังใจมำพั
้ ึ้
ฒนำตัวเองให ้ดีขนไ
่
ปเรือยๆ

--

191
 Black Diamond

“ไปไงมำไงถึงได ้แวะมำหำฉันได ้”
้
แกเรนเลิกคิวถำมหลั งจำกทีร่่ ำงสูงใหญ่ของจำ
ง เฟิ งหลงนั่งลงบนเก ้ำอีหน้
้ ำโต๊ะทำงำน

สตูดโิ อของ SCENT คือตึกมีขนำดไม่เล็กไม่

ใหญ่ มันดูพอดีสำหรับกำรทำงำน
้ บดูเล็กไปถนัดตำเพรำะคนตัวโ
แต่ในเวลำนี กลั
่
ตชุดดำเดินวนเวียนไปมำอยู่สำมสีคน

่
“นำยบอกว่ำมีเรืองอยำกจะคุ ย”

“ก็นึกว่ำผมต ้องเป็ นฝ่ ำยไปหำ”

่ อะไรให ้ช่วย”
“เผือมี

้ ดเี ลย...จะให ้ช่วยดูภำพโปรโมทเซ็ตแรก

“งันก็
่ ำลังจะปล่อยไปเรียกน้ำย่อยหน่ อย”
ทีก
่
แฟ้ มภำพทีวำงอยู ่
่ข ้ำงมือถูกเลือนไปวำงตรงห
น้ำอีกฝ่ ำย
พอดวงตำรำบเรียบมองเป็ นเชิงถำมก็พยักหน้
ำให ้ลองเปิ ดดู

ด ้ำนเฟิ งหลงก็เปิ ดแฟ้ มออกแล ้วกวำดสำยตำม

องแต่ละภำพช ้ำๆ

192
Ex - SoulL

้
ทังหมดล ่ เห็นหน้ำของคนถูกถ่
้วนเป็ นภำพทีไม่
ำย
เผยให ้เห็นบำงส่วนของร่ำงกำยนำยแบบเพียงเ
สียว ้
แต่มูด้ แอนด ์โทนกลับดึงดูดจนเผลอทอดมอง
นิ่ ง
โดยเฉพำะภำพสะโพกด ้ำนข ้ำงทีท ่ ำให ้รู ้ว่ำคน
ในรูปไม่ได ้สวมใส่อะไรปกปิ ด

“เป็ นไง”

คำถำมนั้นเรียกสติทเผลอไผลไปกั
่ี บรูปให ้กลั
บมำอยู่ตรงหน้ำ
่ บจ ้องอยู่บนรูปเหล่ำนั้นถูกเลือนขึ
สำยตำทีจั ่ น้
ไปหำคนทีนั่ ่ งอยู่ฝ่ ังตรงข ้ำม

“ก็ด”ี

“ชอบไหม”

คนถูกถำมชะงักเมื่อเผลอคิดไปว่ำแกเรนถำม
ถึงรูปหรือว่ำคนในรูป

“ถ ้ำเป็ นรูป...ก็ชอบ”

193
 Black Diamond

้
แกเรนยิมให ้กับคำตอบอย่ำงพึงพอใจเพรำะหำ
กคนอย่ำงเฟิ งหลงบอกว่ำชอบนั่นหมำยถึงมัน
ดีในระดับมำก

นอกจำกเรืองรู่ ปแล ้วก็ยงั มีกำรคุยกันในเรืองอื

่ ่
นๆ
์
แมเ้ ฟิ งหลงจะให ้สิทธิในกำรตั ดสินใจทุกอย่ำง
่
แต่เจ ้ำตัวก็สมควรจะได ้รับรู ้เรืองของกำรท ำงำ
นในฐำนะคนลงทุนซึงเป็ ่ นส่วนทีส ่ ำคัญกับSC
ENTAgency Modelling เกือบจะทีสุ ่ ด

ึ้
“ไหน่ ไนดีขนมำกแล ้วใช่ไหม”
้
แกเรนถำมขึนระหว่ ่ นลงมำส่งเฟิ งหลงข ้
ำงทีเดิ
ำงล่ำง

“อืม ปกติแล ้ว”

้ ดแี ล ้ว ไว ้ว่ำงๆ
“งันก็
่
ผมจะไปเยียมท่ ำนทีบ่ ้ำนนะ ช่วงนียุ้ ่งๆ
เลยยังไม่ได ้ไป”
่
หลังจำกไปเยียมที ่
โรงพยำบำลก็ ยงั ไม่ได ้แวะไ
่
ปเยียมย่ ำของเฟิ งหลงอีกเลย

“ไม่เป็ นไร นำยทำงำนไปเถอะ”

194
Ex - SoulL

้
แกเรนยิมรับ
่ ยงเปิ ดประตูหน้ำตึกจะทำให ้ต ้องหันไ
ก่อนทีเสี
ปมอง
แล ้วก็ได ้เห็นร่ำงเพรียวเดินเข ้ำมำพร ้อมแม่ขอ
งเจ ้ำตัวและผู ้ช่วยของตัวเอง

่
ขณะทีกำรพบกั นแบบไม่คำดคิดก็ทำให ้ลีชิ ่ งช
ะงักงัน กำรเดินผิดจังหวะไปเล็กน้อย
่
สำยตำทีประสำนกั นในวินำทีหนึ่ งทำให ้หัวใจสั่
นไหวอย่ำงไม่อำจควบคุม

“อ ้ำว มำแล ้วเหรอ” แกเรนร ้องทักคนทังสำม ้

พลำงเหลือบมองคนข ้ำงตัว
๋
“เดียวแนะน ำกันเลยแล ้วกัน นี่ เฟิ งหลง
เป็ นคนลงทุนให ้กับ SCENTส่วนนี่ ก็ลชิ ่ี งทีเป็
่
นนำยแบบคนแรกของโมฯ
่ ง”
แล ้วก็คุณลินแม่ของลีชิ

้ พอจะรู
ทังที ่ ้
้ว่ำทังสองฝ่ ำยรู ้จักกันอยู่แล ้วแต่แก
เรนก็แนะนำตำมมำรยำท

่ งจำต ้องค ้อมหัวทักทำยร่ำงสูงก่อนเพรำะตัว

ลีชิ
เองอำยุนอ้ ยกว่ำ
่ งหลงก็ค ้อมหัวให ้คนทีเป็
โดยทีเฟิ ่ นผู ้ใหญ่กว่ำ
อีกที
195
 Black Diamond

“ฉันกลับเลยแล ้วกัน
๋
เดียวต ้องไปพบลูกค ้ำต่อ”
เฟิ งหลงหันไปเอ่ยกับแกเรน

“โอเค ไว ้คุยกัน”

บทสนทนำทีบ่ ่ งบอกถึงควำมสนิ ทสนมทำให ้ค

นทียื่ นฟังอยู่รู ้สึกวูบโหวงในอก
เป็ นควำมรู ้สึกอัตโนมัตข ิ องกำรเป็ นเจ ้ำของใค
รสักคนแต่ไม่เคยได ้รับควำมสำคัญและไม่อำจ
แสดงออกได ้

่ งเก็บอำกำรเอำไว ้ภำยใต ้ควำมนิ่ งเฉยเมื่อร่

ลีชิ
ำงสูงใหญ่เดินผ่ำนหน้ำไปโดยไม่แมแ้ ต่จะชำย
ตำมอง

ไม่ชน ้ สมควรจะชิ
ิ กับกำรถูกหมำงเมินทังที ่ น

้
“งันเรำขึ ้
นไปคุ ยกันข ้ำงบนเถอะ”
แกเรนหันมำพูดกับทุกคน
จำกนั้นจึงเดินนำขึนไปยั
้ งห ้องทำงำนของตัวเอ
ง โดยมีเกรซเดินตำมและลีชิ ่ งกับแม่เดินรังท
้ ้ำย

้
ลลิตำเอือมไปจั ้ ำงให ้
บมือลูกแล ้วระบำยยิมอย่
ิ้
กำลังใจ พลันคนเป็ นลูกก็ยมกลับมำบำงๆ
196
Ex - SoulL

่ นไปขึนรถก็
ด ้ำนคนทีเดิ ้ มองเข ้ำไปในตึกรำวกั
บสำมำรถมองทะลุกระจกซึงติ ่ ดฟิ ล ์มดำเกือบส
นิ ทไปได ้

่ งเจอกั
เฟิ งหลงนึ กถึงคนทีเพิ ่ ่ งกรุ
บกลินซึ ่ น่ ติดป
ลำยจมูกด ้วยควำมไม่เข ้ำใจ

่
กลินของลี ่ งเป็ นกลินที
ชิ ่ อธิ
่ บำยไม่ถูก
รู ้เพียงมันรบกวนควำมคิดและจิตใจเล็กๆ
่
ทำให ้ต ้องนึ กถึงเจ ้ำของกลินกำยนั ้น

้ เคย
มันต ้องมีบำงอย่ำงผิดปกติ...ก่อนหน้ำนีไม่
่ จำกตั
จะได ้กลินนี ้ วเด็กนั่นเลย

--

คฤหำสน์ตระกูลจำงใหญ่โตโออ่ำ
หน้ำบ ้ำนประดับด ้วยน้ำพุขนำดใหญ่
่ บให ้บรรยำกำศดูรม
รอบด ้ำนคือต ้นไม ้ซึงขลั ่ เย็
น
่ ท
ทว่ำสิงที ่ ำให ้คนมำครังแรกตื
้ ่
นเต ่ิ
้นไม่ใช่สงก่
อสร ้ำงเหล่ำนั้น

197
 Black Diamond

่ งสูดลมหำยใจเข ้ำออกช ้ำๆ

ลีชิ
่
ควบคุมควำมสันไหวยำมรถจอดนิ ่ งสนิทอยู่หน้
ำเทอร ์เรซ ประตูรถถูกเปิ ดออก
เมื่อก ้ำวตำมแม่ลงไปก็มีแม่บ ้ำนมำเชิญเข ้ำไป
ข ้ำงใน

“มำพอดีเลย” จำง ผิง หันมำพูดพร ้อมรอยยิม้

้
ก่อนจะรับไหว ้จำกคนทังสอง ่ งมำนี่มำ”
“ลีชิ

คนถูกเรียกเดินช ้ำๆ ไปนั่งลงข ้ำงผู ้อำวุโส

่
เหลือบมองกล่องเครืองประดั ่ สร ้อยคอ
บทีมี
สร ้อยข ้อมือ และแหวน อย่ำงสงสัย

“ชอบไหม”

่ บจ ้องอยู่ทเครื
สำยตำซึงจั ่ี องประดั
่ ่
บเลือนไปมอ
้ ้รูปขมวดเข ้ำหำกันน้อยๆ
งหน้ำคนถำม คิวได

“ก็สวยดีครับ”

้ นชุดเครืองเพชรที
“อันนี เป็ ่ ่ กออกแบบมำให ้ใ
ถู
้ ้หญิงและผู ้ชำย
ส่ได ้ทังผู
ฉันว่ำมันเหมำะกับเธอ”
่ นหยิบสร ้อยคอขึนมำเที
มือเหียวย่ ้ ยบกับลำคอ

198
Ex - SoulL

้ บตัวเอง
บำงพลำงมองภำพโดยรวมแล ้วยิมกั
“ลองใส่ดูส”ิ

ได ้ยินดังนั้นลีชิ
่ งก็ส่ำยหน้ำไปมำช ้ำๆ
่
ดวงตำมีแววตืนตระหนกเล็ กน้อย

“ผมว่ำ...มันคงไม่เหมำะ”

้ นถำม
“ไม่เหมำะยังไง” คนแก่เลิกคิวขึ ้

“ไหน่ ไนคะ
่
เครืองเพชรนี ้ มูลค่ำเกินไปสำหรับลีชิ
มี ่ ง”
ลลิตำอธิบำยช่วยลูก
สีหน้ำมีควำมลำบำกเมื่อรู ้ว่ำคุณยำยผิงจะมอบ
่
เครืองประดั ้ ้ลีชิ
บชุดนี ให ่ ง

“ไม่มีอะไรมำกเกินหรอก
ฉันเก็บไว ้ก็ไม่มีประโยชน์อะไร
้
จะให ้หลำนชำยทังสองก็ ดูจะไม่เข ้ำกัน” จำง
ผิง
้
มองหน้ำคนทังสองที ่
แสดงออกถึ งควำมลำบำก
ใจด ้วยควำมเอ็นดู “มันเหมำะกับเธอจริงๆ”

199
 Black Diamond

ตะขอของสร ้อยถูกปลด
จำกนั้นก็ถูกคล ้องลงบนลำคอของลีชิ ่ งแล ้วใส่
กลับ ไม่ปล่อยให ้ร่ำงเพรียวได ้ปฏิเสธอีกต่อไป

“ดูส ิ เหมำะจริงๆ เห็นไหม”

คนแก่หน ั ไปพูดกับลลิตำ

“ไหน่ ไน” ลลิตำเอ่ยเรียกเสียงอ่อน

่ งเพรำะรู ้ว่
ทว่ำสุดท ้ำยก็จำต ้องพยักหน้ำให ้ลีชิ
ำต่อให ้ปฏิเสธอย่ำงไรคนอยำกให ้ก็คงจะเอำใ
ห ้ให ้ได ้

“ขอบคุณครับ”
เมื่อปฏิเสธไม่ได ้ลีชิ
่ งก็ทำได ้เพียงยกมือขึนไห
้
ว ้พร ้อมกล่ำวคำขอบคุณด ้วยควำมเกรงใจทีท่ ่
่
วมท ้นอก ก ้มลงมองเครืองประดั บบนคอตัวเอง
ไม่ปฏิเสธถึงควำมสวยงำมและถูกใจ
ทว่ำก็ยงั ไม่ค่อยอยำกรับมำ

“อีกหน่ อยก็จะเป็ นคนของตระกูลจำง

่
เครืองประดับแค่นีมั้ นเล็กน้อย”

ริมฝี ปำกบำงถูกเม ้มเข ้ำหำกัน

ใจสั่นไหวกับคำว่ำคนของตระกูลจำง

200
Ex - SoulL

่
ในหัวนึ กไปถึงงำนสำคัญทีจะเกิ
ดในอีกเดือนก
ว่ำๆ ข ้ำงหน้ำ

“เอำล่ะ ไปทำนข ้ำวกันเถอะ” จำง ผิง

่
หันไปบอกให ้คนเอำกล่องเครืองประดั บเก็บไว ้
้ ่งให ้คนไปเชิญเฟิ งหลง
ก่อนพร ้อมทังสั
จำกนั้นจึงเดินนำคนทังสองไปยั
้ งโต๊ะอำหำรซึง่
เตรียมทุกอย่ำงไว ้แล ้วเรียบร ้อย

้ บยกภัตตำคำรหรูมำตัง้
อำหำรในวันนี รำวกั
ี่ ้วำงอะไรได ้
บนโต๊ะอำหำรแบบหมุนได ้ไม่มีทให
อีกต่อไป

ตึก ตึก

เสียงฝี เท ้ำหนักๆ
่ งขึนเรี
ทีดั ้ ยกควำมสนใจจำกคนทังสำม ้
เฟิ งหลงก ้ำวมำนั่งลงบนเก ้ำอีประจ
้ ำตำแหน่ ง
้
ยกมือขึนไหว ่ งตำมมำรยำท
้แม่ของลีชิ
พลันสำยตำก็ไปสะดุดกับสร ้อยเพชรบนลำคอ
ขำวซึงจ่ ำได ้ว่ำเป็ นของย่ำตัวเอง

้ ้มขมวดเข ้ำหำกัน
คิวเข
้ นใด
ควำมไม่พอใจเกิดขึนทั

201
 Black Diamond

้
มืออำหำรเริ ่ ้นด ้วยผู ้ทีอำวุ
มต ่ โสทีสุ่ ด
บรรยำกำศบนโต๊ะดำเนิ นไปอย่ำงเรียบเรือย ่
้ อน
ไม่ขมุกขมัวให ้ต ้องรู ้สึกอึดอัดเหมือนครังก่
โดยมีบทสนทนำดังขึนเป็ ้ นระยะ

“เฟิ งหลงพำน้องไปเดินเล่นในสวนย่อยอำหำร
ไป” จำง ผิง
ทำหน้ำทีเชื่ อมควำมสั
่ มพันธ ์เช่นเดิมเมื่อมืออำ
้
หำรผ่ำนพ ้นไป
้
แล ้วก็ต ้องระบำยยิมออกมำเมื ่อคนเป็ นหลำนรั
บคำอย่ำงง่ำยดำย

“ครับ”

่ งต ้องใช ้ควำมพยำยำมเป็ นอย่ำงมำกกับกำ

ลีชิ
รปั้นหน้ำให ้เรียบนิ่ ง
เมื่อสำยตำคมปรำยมำมองก็ค่อยๆ ลุกขึน้
มองหน้ำแม่และคุณยำยผิง
ก่อนจะเดินตำมคนตัวโตกว่ำออกไปจำกห ้องท
ำนอำหำร

้ ได
เป็ นอีกครังที ่ ้มีโอกำสมองแผ่นหลังกว ้ำงอยู่
ตรงหน้ำ
่ งทอดมองอยูอย่ำงนั้นและเดินตำมอีกคนไป
ลีชิ
่
เรือยๆ
202
Ex - SoulL

จนกระทั่งถึงสวนทีมี
่ ทงต
้ั ้นไมแ้ ละดอกไม ้
้ งมีเรือนกระจกตังอยู
ทังยั ้ ่

กึก

่ ่อคนตรงหน้ำหยุดเ
ขำเรียวต ้องหยุดอยู่กบั ทีเมื
ดินแล ้วหันมำมอง

่ ้ำหำคุณย่ำ...เพรำะสมบัต”ิ
“หรือทีเข
่ คิ
เฟิ งหลงพูดตำมสิงที ่ ด เข ้ำเรืองโดยไม่
่ รรี อ

ด ้ำนคนฟังก็มองสร ้อยบนคอตัวเองตำมอีกคน
อำรมณ์กอ ่ นหน้ำปลิวหำย
กลำยเป็ นควำมผิดหวังและวูบโหวงเข ้ำมำแทน
ที่ ลีชิ
่ งสูดลมหำยใจเข ้ำ
ซ่อนควำมเสียใจเอำไว ้อย่ำงแนบเนี ยนแบบทีเ่
คยทำ
่
ท่องในใจว่ำอีกฝ่ ำยไม่ได ้กลินของตั วเอง
ไม่รู ้สึกถึงกำรเป็ นคู่แห่งโชคชะตำจึงไม่ผด ่
ิ ทีจะ
คิด

้ ยงสันๆ
“ไม่ใช่” คำปฏิเสธดังขึนเพี ้
แล ้วคำอธิบำยค่อยถูกเอ่ยต่อ
“ตระกูลหวังไม่ได ้จน”

203
 Black Diamond

คำพูดนั้นฟังดูถอ
ื ดี
สีหน้ำและแววตำคนพูดก็เช่นเดียวกัน

“ควำมโลภไม่เข ้ำใครออกใคร”

“ถ ้ำอย่ำงนั้น...ก็มีคนทีรวยกว่
่ ำตระกูลจำง”

กรำมแกร่งบดแน่ นเข ้ำหำกัน

่ อนถูกตบหน้ำเบำๆ
สะอึกกับควำมจริงทีเหมื
่ งด ้วยปร
ดวงตำคมจ ้องมองใบหน้ำสวยของลีชิ
ะกำยแห่งควำมขุ่นเคือง

แมจ้ ะพยำยำมเปิ ดใจ ไม่ใช ้อำรมณ์

่ิ เห็
แต่สงที ่ นก็ทำให ้คิด สงสัย
อย่ำงไม่อำจวำงใจ

ไม่ทน ่
ั ไรก็ทำให ้ไหน่ ไนยกเครืองเพชรให ้แล ้ว
ต่อไปจะยกอะไรให ้อีก

่
“ผมไม่ได ้เข ้ำหำไหน่ ไนเพือหวังผลประโยชน์อ
้ ้น จำกตัวคุณก็ด ้วย”
ะไรทังนั
่ งยำจุ
ลีชิ ้ ดประสงค ์ของตัวเองด ้วยเสียงทีรำบเรี
่
ยบ

้
“งันเธอเข ่
้ำมำเพือหวั
งอะไร”
204
Ex - SoulL

“เรำสำมำรถเข ้ำหำคนอืน ่
โดยไม่ต ้องหวังอะไรได ้”
คำพูดนั้นเหมือนเด็กกำลังสอนผู ้ใหญ่
จำกนั้นลีชิ
่ งยังพูดต่อ
“สังคมของนักธุรกิจไม่จำเป็ นต ้องใช ้กับสังคม
่
อืน”

“ไม่มห ่ หวังผลประโยชน์อะไร”
ี รอก คนทีไม่
้ นควันตำมประสบกำรณ์ทีพำ
เฟิ งหลงพูดขึนทั ่
นพบมำสำมสิบกว่ำปี
มองคนตรงหน้ำด ้วยสำยตำทีแสร่ ้งเอ็นดูในคว
ำมคิดอันใสซือ่

่
“คุณเคยมีเพือนที ่ งใจกับคุณไหม
จริ
หรือว่ำไม่มีเลยคิดว่ำมันต ้องเป็ นแบบนั้น”

กึก

ฝ่ ำมือใหญ่กำแน่ นเข ้ำหำกัน

่ รบกวนสม
ขำแกร่งขยับไปชิดคนพูดให ้กลินที ่
ำธิรุนแรงขึน้
นึ กอยำกจะบีบคนตรงหน้ำให ้กระอักเลือดเพร
่ นเด็กนั่น
ำะคำพูดทีเกิ

205
 Black Diamond

“หวัง ลีชิ่ ง”
่ นกำรเตือนว่ำควำมอด
เสียงทุ ้มเอ่ยเรียกชือเป็
ทนกำลังลดต่ำลง

“อย่ำเอำควำมคิดแคบๆ
ของคุณมำตัดสินคนอืน” ่
แมใ้ จจะไหวสั่นเพรำะควำมเสียใจแต่น้ำเสียงแ
่
ละสีหน้ำยังแสดงออกได ้ดีอย่ำงน่ ำชืนชม

่ ฉั
“ฉันตัดสินจำกสิงที ่ นเห็น”

่ เห็
“สิงที ่ นก็ไม่ได ้เป็ นอย่ำงทีคิ
่ ดไปทุกอย่ำง...ไ
ม่ยกั จะรู ้ว่ำนักธุรกิจแบบคุณ
ตัดสินอะไรง่ำยดำยแบบนี ”้

ประโยคนั้นเป็ นเหมือนคำดูถูกว่ำคิดและมองอะ
้
ไรตืนๆ
อย่ำงไม่สมกับจุดทีตั ่ วเองยืนอยู่จนเฟิ งหลงต ้อ
งเอ่ยด ้วยเสียงรอดไรฟัน
้ ้ร่ำงเพรียวรู ้ถึงอำยุของตัวเอง
ยำให

“อย่ำลืมว่ำตัวเองอำยุนอ้ ยกว่ำฉันเป็ นสิบปี ”

“ผมไม่ลม
ื
่ มหรือเปล่ำว่ำไม่ว่ำใครจะอำยุเ
คุณต่ำงหำกทีลื
206
Ex - SoulL

ท่ำไหร่ก็สมควรให ้เกียรติ
่ ดกับคุณแบบทีคุ
ลองคิดดูว่ำถ ้ำเป็ นผมทีพู ่ ณพู
ดตลอดมำ คุณจะพอใจไหม”

“...”

“สุดท ้ำยแล ้วคุณก็ไม่ได ้เปิ ดใจอย่ำงทีว่่ ำเอำไว ้

”

่ นำทีหนึ่ งลีชิ
ชัววิ ่ งไม่อำจทนเก็บควำมผิดหวังเ
อำไว ้ได ้จนเผลอแสดงออกทำงแววตำ
่ี
แมจ้ ะหมุนตัวกลับแล ้วเดินหนี ออกมำทันทีทพู
ดจบแต่ก็ยงั ปกปิ ดไว ้ไม่ทน
ั

เฟิ งหลงยืนค ้ำงอยู่ตรงนั้น

มองแผ่นหลังบำงห่ำงออกไปจนลับสำยตำ
มือยังคงกำแน่ นพร ้อมควำมเสียใจในดวงตำเรี
ี่
ยวรีทรบกวนควำมคิ ดมำอีกหนึ่ งอย่ำง

7.
207
 Black Diamond

่ กำรปล่อยภำพแล ้วก็ให ้ดำรำกับเซเลปโ

“เริมมี
ปรโมทแล ้วนะ กระแสดีเลยล่ะ...ลีชิ ่ ง”
แกเรนเรียกชือลี่ ชิ่ งเมื่ออีกคนมีท่ำทีเหมือนจะไ
่ เพิ
ม่ได ้ฟังในสิงที ่ งพู
่ ดไป

“หืม?” คนถูกเรียกขำนรับเมื่อได ้สติ

“คิดอะไรอยู่?”

่
“...ก็เรืองงำน” ่ งตอบด ้วยสีหน้ำรำบเรียบ
ลีชิ

้ ยงั เตรียมตัวไปเรือยๆ
“ช่วงนี ก็ ่ เหมือนเดิมนะ
๋
แล ้วก็เดียวมะรื ่ คทีจะปรั
นเข ้ำมำคุยกันเรืองลุ ่ บ
จะมีหวั หน้ำสไตล ์ลิสประจำโมฯ
่ งกลั
ทีเพิ ่ บจำกเทียวมำช่
่ วยดูด ้วย”

“อืม”

“แล ้วก็สร ้ำงแอคเคำท ์ไอจีด ้วย

่ ้องมี”
มันจำเป็ นทีจะต

่ งพยักหน้ำรับโดยควำมคิดบำงส่วนยกคงก
ลีชิ
่
ระหวัดถึงเรืองเดิ
มในหัว
208
Ex - SoulL

้ มีเท่ำนี แหละ
“วันนี ก็ ้ กลับไปพักผ่อนได ้”
แกเรนบอกคนทีเพิ ่ งกลั
่ บมำจำกฟิ ตเนส
ก่อนทีลี่ ชิ
่ งจะพยักหน้ำรับแล ้วกล่ำวคำบอกลำ
จำกนั้นจึงเดินออกจำกห ้องไปพร ้อมทังโทรบอ
้
กคนขับรถให ้มำรับ

้ ชิ
“ช่วงนี ลี ่ งเหมือนมีเรืองอะไรในใจ”
่
เกรซพูดขึนทั ้ นทีทประตู
่ี ห ้องปิ ดลง

่
“ทุกคนก็มีเรืองในใจกั ้ ้น”
นทังนั
่ ำ
แกเรนตอบกลับอย่ำงไม่ใส่ใจนักเพรำะเชือว่
่ วนตัวให ้ต ้องคิด
ทุกคนต่ำงมีเรืองส่

“นั่นสิเนอะ”
ผู ้ช่วยคนสนิทอย่ำงเกรซพยักหน้ำด ้วยควำมเ
ห็นด ้วยพลำงถอนหำยใจกับปัญหำส่วนตัวเล็ก
ๆ ทีตั่ วเองก็กำลังเผชิญ

“ชิงชิง”

คนถูกเรียกละสำยตำจำกวิวข ้ำงทำงกลับมำห
่ึ ่ งอยู่ข ้ำงตัวพร ้อมเลิกคิวถำม
ำคนเป็ นแม่ซงนั ้

209
 Black Diamond

่ เฟิ
“ยังไม่เลิกคิดถึงสิงที ่ งหลงพูดวันนั้นอีกเหร
อหืม”

“...กับคนสำคัญ
แค่คำเดียวยังเก็บมำคิดเลย”

้
ลลิตำระบำยยิมบำงอย่ ำงเข ้ำใจคนเป็ นลูก

“วันหนึ่ งเฟิ งหลงจะได ้รู ้จักลูก

จะได ้เข ้ำใจถึงเหตุผลของลูก
่
แล ้วก็จะได ้รู ้ทุกเรืองรำว”

่ งผ่อนควำมหนักอึงในอกออกมำผ่
ลีชิ ้ ำนลมหำ
ยใจ ก่อนจะพูดออกมำด ้วยน้ำเสียงแผ่วเบำ

“กว่ำจะถึงวันนั้นคงต ้องผ่ำนควำมใจร ้ำยของเ

ขำไปอีกมำกมำย”
้ ดขึนบนใบหน้
รอยยิมเกิ ้ ำสวย
แต่กลับไม่ได ้ขลับให ้ดูเป็ นสุขเนื่ องจำกเป็ นรอ
้ มี
ยยิมที ่ ควำมขืนขม
่

่ บอก
“อย่ำงทีแม่
่
เป็ นเรืองธรรมดำที ่
เขำจะคิ ด...อดทนนะ
แล ้วควำมอดทนจะตอบแทนเรำ
อย่ำงน้อยในตอนนี ก็ ้ เป็ นเรืองที
่ เฟิ่ งหลงยอมห

210
Ex - SoulL

้ มือบำงเอือมไปลู
มัน” ้ ่ งเบำๆ
บแก ้มลีชิ
แววตำเต็มไปด ้วยควำมอ่อนโยน
่ เล็กๆ ในปัญหำให ้เจอ
“มองหำเรืองดี
แล ้วควำมทุกข ์ใจก็จะเบำบำงลง”

แต่ในควำมอ่อนโยนกลับมีควำมเข ้มแข็งจนค
่ งนอกแต่อ่อนปวกเปี ยกข ้ำงในอย่ำงลีชิ
นทีแข็ ่ ง
่
นึ กชืนชม
ดวงตำเรียวทอดมองใบหน้ำสวยหวำนของแม่
่ ผู
นึ กถึงสิงที ่ ้หญิงคนนี ท
้ ำมำตลอดแล ้วเอ่ยคำ
พูดได ้เพียงประโยคเดียว

“แม่เก่งจัง”

้ บแล ้วตอบกลับ
คนถูกชมยิมรั

“ลูกก็เหมือนกัน”

--

้ บน้องมำลองชุดทีบ
“พรุง่ นี ไปรั ่ ้ำนเรำหน่ อยนะ
” จำง ผิง
้
พูดขึนระหว่ ้ นกับหลำนชำย
ำงกำลังทำนมือเย็
ทว่ำเฟิ งหลงกลับนั่งนิ่ งจนต ้องเอ่ยเรียก
“เฟิ งหลง”
211
 Black Diamond

“ครับ”
กำรตอบรับนั้นเป็ นทังกำรขำนรั
้ บและรับคำ

คนแก่ทอดมองใบหน้ำคร ้ำมคมทีคล่ ้ำยคลึงกับ

สำมีตวั เองพลำงถอนหำยใจแล ้วเอ่ยพูดด ้วย
น้ำเสียงเรียบเรือย
่
ไม่ให ้ฟังดูเหมือนกำลังตำหนิ

“กำรทีเฟิ่ งหลงยอมหมัน้
ไม่ได ้หมำยควำมว่ำจะพูดหรือทำอะไรไม่ให ้เกี
ยรติอก ี ฝ่ ำยก็ได ้”

“...”

“ไม่ใช่แค่เรำทีต่ ้องอดทน
เขำก็ต ้องใช ้ควำมอดทนมำกเหมือนกัน”

“ดะ ลีชิ่ งเล่ำให ้ไหน่ ไนฟังเหรอครับ”

้ เกื
เป็ นอีกครังที ่ อบจะเผลอหลุดสรรพนำมกำรเ
่ งในแบบของตัวเอง
รียกลีชิ
แต่ก็ยงั สำมำรถเปลียนได ่ ้ทัน

่ งมันบอก”
“เปล่ำ แต่ท่ำทำงของเรำกับลีชิ

“ผมก็ไม่ได ้พูดอะไรมำก”
212
Ex - SoulL

“ไม่ได ้มำกมำยแล ้วรุนแรงต่อคนฟังหรือเปล่ำ

เรำคุยกันดีๆ
ด ้วยเหตุและผลได ้เพรำะโตกันแล ้ว”

่ ยมจะขยับเถียงเปลียนเป็
ปำกทีเตรี ่ นเม ้มเข ้ำหำ
กันเมื่อนึ กถึงผลทีจะตำมมำ
่
่
ภำพทีไหน่ ้
ไนโงนเงนอยู่บนเก ้ำอีเพรำะค ำพูด
นั้นยังตรำตรึง
่
เฟิ งหลงสูดลมหำยใจเข ้ำลึกเพือลดควำมกรุ น
่
ร ้อนในอก จำกนั้นจึงทำเพียงรับคำสันๆ ้

“...ครับ”

“อีกเดือนเดียวก็ถงึ งำนหมัน้
ใจดีกบั น้องหน่ อยอำเฟิ ง”

่ งมำลองชุดทีบ
“ยังไงผมจะไปรับ...ลีชิ ่ ้ำนก็แล ้ว
กัน”
่ ท
เฟิ งหลงเลือกทำในสิงที ่ ำให ้คนตรงหน้ำสบำ
ยใจ
ถึงแมค้ วำมไม่พอใจจะยังมีอยูไ่ ม่นอ้ ยก็ตำม

--

213
 Black Diamond

เมื่อรู ้ว่ำมีคนจะมำรับแทนรถประจำตัวลีชิ ่ งก็ไม่

ได ้รู ้สึกดีใจมำกมำย
เหตุกำรณ์ในครังก่ ้ อนยังคงตรำตรึงอยู่ในควำ
มรู ้สึก
ควำมจริงทีว่่ ำอีกคนไม่ได ้เปิ ดใจให ้กันเลยแมแ้
ต่นอ้ ยตอกยำว่ ้ ำฝ่ ำยนั้นมองตัวเองเป็ นคนอย่ำ
งไร

หำกแต่เมื่อรถคันหรูมำจอดอยู่ตรงหน้ำแล ้วกร
ะจกรถถูกลดต่ำลงก็รู ้สึกแปลกใจอยู่บ ้ำงทีคน
่
อย่ำงอำร ์เธอร ์ จำงขับรถมำรับด ้วยตัวเอง

้
“ขึนมำ”

่ งเปิ ดประตูแล ้วสอดตัวเข ้ำไปนั่งในรถแบบเงี

ลีชิ
ยบเชียบ หันหน้ำออกนอกหน้ำต่ำง
่ อยู
มองสิงที ่ น ่
่ อกรถแบบทีชอบท ำ

กำรจรำจรในบ่ำยวันศุกร ์ย่ำแย่จนเฟิ งหลงรู ้สึก

หงุ ดหงิด
ทว่ำเมื่อเหลือบไปมองคนข ้ำงกำยแล ้วได ้กลิน่
หอมอ่อนๆ
ลอยเข ้ำจมูกอำรมณ์ก็เหมือนจะเย็นลงโดยไม่
ทรำบสำเหตุ

214
Ex - SoulL

ระหว่ำงทำงไม่มีบทสนทนำ
มันเงียบและน่ ำอึดอัด
เมื่อรถจอดนิ่ งยำมถึงทีหมำยร่
่ ำงเพรียวก็เปิ ดป
ระตูลงไปโดยไม่รรี อ
้ ้คนขับรถได ้แต่มองตำม
ทิงให

่
พอกลินหอมนั ้นหำยไปเฟิ งหลงก็รู ้สึกเหมือนค
วำมหงุ ดหงิดตีรวนกลับมำ
ไหนจะท่ำทีป้ันปึ งใส่กน
ั ของอีกฝ่ ำย

คิดว่ำเขำจะเอ่ยคำขอโทษหรือยังไง

ร่ำงสูงใหญ่ก ้ำวลงจำกรถโดยไม่สนใจแมแ้ ต่จะ

ปิ ดประตู จำกนั้นก็ก ้ำวตำมลีชิ
่ งเข ้ำไปในบ ้ำน

“นี่ ชุดของคุณอำร ์เธอร ์

แล ้วนี่ ก็ชด ่ ง”
ุ ของคุณลีชิ

้
ชุดทังสองในถุ งคลุมแขวนอยู่บนรำวเล็กๆ
่ มงำนเตรียมมำ
ทีที
้
ทังสองเป็ ่ กออกแบบมำให ้คล
นชุดสูทสีขำวทีถู
ำยคลึงกัน
มีกม ่ นสีมงคลของค
ิ มิคลวดลำยเป็ นสีแดงซึงเป็
นจีนเล็กน้อย ขลับให ้ตัวชุดดูมีอะไรมำกขึน้

215
 Black Diamond

“โอเคหรือเปล่ำคะ”

เฟิ งหลงพยักหน้ำส่งๆ
ขณะทีลี ่ ชิ
่ งสำรวจชุดอยูส
่ ก
ั พักก็พยักหน้ำรับใ
้
ห ้ทีมงำนระบำยยิมอย่ ำงดีใจ

้ ญลองได ้เลยค่ะ”
“งันเชิ

้
ทีมงำนถือชุดตำมคนทังสองไปยั งห ้องน้ำคนล
ะฝั่ง
่ งก็กลับมำเจอกัน
ผ่ำนไปสักพักเฟิ งหลงและลีชิ
่ หลำยคนรอดูอยู่
ตรงห ้องรับแขกซึงมี

่ งชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเห็นอีกคนอยู่ในชุดม
ลีชิ
งคลเต็มตำ ไม่ต่ำงจำกเฟิ งหลง
ทว่ำต่ำงฝ่ ำยต่ำงเก็บอำกำรไว ้ภำยใต ้สีหน้ำเรี
ยบนิ่ ง

“อืม ไหน่ ไนว่ำดูดี ลินว่ำยังไง” จำง ผิง

หันไปถำมควำมคิดเห็นจำกแม่ของลีชิ ่ งขณะม
้
องคนทังสองอย่ ำงพึงพอใจ

“ดูดค
ี ่ะ
่ งเหมือนจะหลวมอยู่หน่ อยเพรำะผอ
แต่ของลีชิ
มลงจำกวันทีวั่ ดตัว”
216
Ex - SoulL

“ถ ้ำอย่ำงนั้นก็ให ้ช่ำงเขำดูแล ้วกัน”

ทีมงำนขยับเข ้ำไปเช็กตำมจุดต่ำงๆ
จำกนั้นจึงสรุปในสิงที
่ ทั ่ งสองชุ
้ ดต ้องแก ้
เมื่อพูดคุยกันเสร็จเรียบร ้อยก็กลับไปเพือเตรี
่ ย
มชุดต่อ
่
ในห ้องรับแขกทีเคยวุ ่นวำยจึงเหลือเพียงคนสีค่
น

่
“เรืองของมงคลทำงฝั ่ งนั้นเป็ นอย่ำงไร
มีอะไรให ้ช่วยไหม”

“เรียบร ้อยดีค่ะ กำลังเตรียมกันอยู่”

้
ลลิตำเอ่ยตอบพร ้อมรอยยิมบำงๆ

้ เรียบร ้อย”
“ดีๆ ทำงนี ก็

้ั
ผู ้ใหญ่ทงสองพู ่ บของต่ำงๆ
ดคุยเกียวกั
และพิธท ี ต ่ี ้องเตรียมอีกเล็กน้อยก็ถงึ เวลำทำน
ข ้ำวเย็น
้
มืออำหำรผ่ ำนพ ้นไปด ้วยบรรยำกำศตึงๆ
จำกคนทังสอง ้

๋ ำกับลินมีเรืองจะคุ
“เดียวย่ ่ ยกัน
อำเฟิ งดูแลน้องด ้วยนะ” จำง
217
 Black Diamond

้ งใจและไม่
ผิงทังตั ้ ้
ได ้ตังใจที ่
จะเปิ ดโอกำสให ้เฟิ
งหลงกับลีชิ ่ งอยู่ด ้วยกัน
่ จะคุ
เพรำะเรืองที ่ ยคือเรืองสิ่ นสอดทองหมันจึ้ งเ
่
ป็ นเรืองของผู ้ใหญ่
กำรเปิ ดโอกำสให ้ได ้อยู่ด ้วยกันจึงเป็ นผลพลอ
ยได ้

บรรยำกำศในห ้องอำหำรมีเพียงควำมเงียบเมื่อ
ไม่มีใครเอ่ยพูดอะไร
่ ยมจะพูดแต่แล ้วแรงสั่นตรงก
เป็ นเฟิ งหลงทีเตรี
ระเป๋ ำกำงเกงก็ทำให ้ชะงัก
้
เอือมมื อล ้วงโทรศัพท ์ออกมำดูจงึ พบว่ำเป็ นสำ
ยจำกแกเรน

“ว่ำไงแกรน”

กึก

สรรพนำมนั้นทำให ้คนทีนั่ ่ งอยู่ฝ่ ังตรงข ้ำมชะงั

ก
ควำมหวงพุ่งพล่ำนให ้อกจนไม่อยำกให ้อีกฝ่ ำ
ยคุย แต่ควำมเป็ นจริงไม่อำจทำอะไรได ้
จึงทำเพียงพำตัวเองไปจำกตรงนี ก่ ้ อนจะเผลอ
แสดงอำหำรออกไป

218
Ex - SoulL

ิ ธิ ์ คำนั้นดังขึนมำในหั
ไม่มีสท ้ ว

่ งเหลือบมองคนทีคุ
ลีชิ ่ ยโทรศัพท ์อยู่ตรงหน้ำอ
ย่ำงน้อยใจ จำกนั้นจึงหยัดกำยลุกขึน้

ครืด ปึ ก

้ อนเรี
เสียงเก ้ำอีเลื ่ ยกสำยตำของเฟิ งหลงให ้หัน
ไปสนใจ
่ ำให ้ต ้องเอ่ยวำงสำย
จึงได ้เห็นภำพต่อมำทีท
ร่ำงกำยลุกพรวดไปหำคนทีล่ ้มไม่เป็ นท่ำลงบน
้
พืนตำมสั ญชำตญำณ

“ทำไมไม่ระวัง” น้ำเสียงนั้นทังเข
้ ้มและดุ
ใบหน้ำคร ้ำมคมมีควำมหงุ ดหงิดรำวกับรำคำ
ญ
่ ดขำโต๊ะจึงขยับหนี แล ้วลุกขึนเพื
คนทีสะดุ ้ อเดิ
่
นออกจำกตรงนี ้

“ระวัง!”
เฟิ งหลงตะโกนขึนเมื ้ ่อร่ำงเพรียวซวนเซจำกก
ำรทีข ่ ้อเท ้ำไม่อำจรับน้ำหนักได ้
ร่ำงทีก ่ ำลังจะล ้มไปกระแทกกับโต๊ะอำหำรถูกค
ว ้ำเอวเอำไว ้
กว่ำทีลี ่ ชิ
่ งจะรู ้ว่ำเกิดอะไรขึนก็
้ เป็ นตอนทีกลิ
่ น ่

219
 Black Diamond

ของอีกคนปะทะเข ้ำกับจมูกอย่ำงรุนแรง
สัมผัสแนบชิดส่งผลต่อใจอย่ำงมหำศำล
มำกจนหำยใจหอบ

ขณะทีเฟิ ่ งหลงก็ตวั แข็งทือ ่

คำทีตั่ งใจจะต่
้ อว่ำไม่ พ ้นลำคอ
่
กลินหอมอ่ ้
อนรุนแรงขึนเพรำะควำมใกล ้ชิด
ร่ำงกำยส่วนทีสั ่ มผัสกับลีชิ่ งรู ้สึกได ้ถึงควำมวูบ
วำบ

่
ดวงตำคมเลือนลงมองคนในอ ้อมแขน
้ ้มขมวดเข ้ำหำกัน
คิวเข
เมื่ออีกคนช ้อนสำยตำขึนมองควำมรู
้ ้สึกแปลก
ๆ ก็จโู่ จมในอกจนรับรู ้ได ้

่ งเงยหน้ำเข ้ำหำเฟิ งหลงตำมควำมต ้องกำร

ลีชิ
ของใจทีไม่ ่ อำจปฏิเสธ
้
ระยะห่ำงระหว่ำงใบหน้ำทังสองลดน้ อยลง
ขณะทีเฟิ่ งหลงกำลังสับสนระหว่ำงกำรปล่อยใ
้
ห ้เกิดขึนหรื อหยุดมันเอำไว ้

่ี ดสินใจได ้กลับเป็ นวินำทีทริ่ี มฝี ป

ทว่ำวินำทีทตั
ำกบำงแนบชิดเข ้ำหำ
้
ควำมตังใจจะปฏิ เสธถูกซัดปลิวหำยไปทันใด

220
Ex - SoulL

ริมฝี ปำกสองคู่บดเบียดเข ้ำหำ

้
เรียวลินสอดเข ่ นและกัน
้ำไปเกำะเกียวกั
้
ลึกซึงจนเกิดเสียงดังแผ่ว
่ น
ลมหำยใจเริมกรุ ่ ร ้อนตำมอำรมณ์

่ งทำทุกอย่ำงไปตำมควำมรู ้สึก
ลีชิ
่ ย่
สะเปะสะปะไม่ค่อยเป็ นท่ำต่ำงจำกอีกคนทีเชี
วชำญจนกลำยเป็ นฝ่ ำยนำ
ควำมต ้องกำรในใจถูกแสดงออกผ่ำนทำงสัมผั
ส

วินำหนึ่ งเฟิ งหลงรู ้สึกหงุ ดหงิดทีตรงนี

่ ้ ใช่ห ้อ
ไม่
งนอนทีไม่่ อำจทำอะไรได ้มำกกว่ำจูบ...

“ว๊ำย”

เสียงอุทำนเพรำะควำมตกใจทีลลิ ่ ตำห ้ำมเอำไ

ว ้ไม่ทน ้
ั ทำให ้คนทังสองผละออกจำกกั น
่ งหันไปมองต ้นเสียงอย่ำงเลิกลั
ลีชิ ่ ่ก
่
ก่อนทีดวงตำจะเบิ ้ ่อเห็นผู ้ใหญ่ทง้ั
กกว ้ำงขึนเมื
สอง

ด ้ำนเฟิ งหลงก็เก็บทุกอย่ำงเอำไว ้ภำยใต ้สีหน้ำ

เรียบเฉย

221
 Black Diamond

้ ้องกันจะดีกว่ำนะ”
“ไหน่ ไนว่ำขึนห

้
คนทังสองมี สห
ี น้ำกลืนไม่เข ้ำคลำยไม่ออกกับ
่ กเอ่ยด ้วยน้ำเสียงและสีหน้ำเย ้ำหย
ประโยคทีถู
อก บรรยำกำศมึนตึงเล็กๆ
้
ก่อนหน้ำไม่หลงเหลือในตอนนี เลยแม แ้ ต่นอ้ ย

่ งจะค ้ำงทีนี
“ลีชิ ่ ่ เลยหรือเปล่ำ” จำง ผิง
ถำมอย่ำงจริงจังผสมกับกำรตังใจจะเย้ ้ำหยอก
แมจ้ ะแปลกใจกับภำพทีเห็ ่ นแต่ก็รู ้สึกยินดีโดย
ไม่จำเป็ นต ้องถำมหำทีมำ ่

้
เห็นทังสองใกล ้ เบำใจ
้ชิดกันได ้แบบนี ก็

“มะ ไม่ครับ”
่ งรีบปฏิเสธพร ้อมส่ำยหน้ำหวือ
ลีชิ
กระดำกอำยต่อผู ้ใหญ่จนต ้องหลุบตำลงมองพื ้
่ ั จ่ ำกนั้นจึงค่อยๆ
น ยึกยักอยู่ชวครู
เดินไปหำแม่เพือเอ่่ ยชวนกลับบ ้ำน
แต่ควำมเจ็บตรงข ้อเท ้ำก็ทำให ้ต ้องคว ้ำขอบโ
ต๊ะแล ้วเขย่งเดินไป

“แล ้วเป็ นอะไรล่ะนั่น”

“เมื่อกีผมสะดุ
้ ดล ้ม สงสัยข ้อเท ้ำจะแพลง”
222
Ex - SoulL

้ งหลงอุ ้มน้องไปนั่งบนเก ้ำอีหน่

“งันเฟิ ้ อยไป”
จำง ผิง
เสนอทำงออกพร ้อมทังก ้ ้ำวเข ้ำไปดูด ้วยควำมเ
้ ต ้องกลับหรอก
ป็ นห่วง “แบบนี ไม่
่ ่ เลยดีกว่ำ จะได ้ไม่ต ้องเดินมำก”
ค ้ำงทีนี

“ผมกลับบ ้ำนจะดีกว่ำ”
่ งรีบส่งสำยตำไปหำคนเป็ นแม่ทยื
ลีชิ ่ี นอมยิมอ
้
ยู่โดยไม่ทำอะไร

้
“เอำงันหรือ แต่ห ้องเฟิ งหลงก็ออกจำกกว ้ำง
ไม่ลำบำกสำหรับกำรนอนสองคนหรอก”
คนแก่ยงั คงไม่หยุดกำรเย ้ำหยอกจนเฟิ งหลงต ้
องเอ่ยเรียกเสียงเข ้ม

“ไหน่ ไน...บ ้ำนเรำมีห ้องรับแขก”

“ก็จะให ้แม่บ ้ำนทำควำมสะอำดให ้เหนื่ อยไปทำ

ไม”

เฟิ งหลงถอนหำยใจใส่ย่ำตัวเองแทนประโยคที่
จะพูด
่
เหลือบมองคนทีเอำแต่ ก ้มหน้ำแล ้วก็รู ้สึกอยำก
ขมวดคิว้

223
 Black Diamond

เป็ นฝ่ ำยจูบเขำเองแล ้วจะมำเขินอะไรกัน

่ งกลับบ ้ำนดีกว่ำค่ะ
“ให ้ลีชิ
้ ธรุ ะแต่เช ้ำด ้วย”
พรุง่ นี มี
ลลิตำพูดขึนเพื ้ อช่
่ วยคนเป็ นลูกทียื
่ นตัวลีบ
จำง
้
ผิงจึงหยุดกำรแกล ้งคนทังสองเอำไว ้เท่ำนั้นแล ้
วหันไปบอกเฟิ งหลงอย่ำงจริงจัง

“ถ ้ำอย่ำงนั้นอำเฟิ งก็อุ ้มน้องไปขึนรถหน่

้ อยไป
”

ลีชิ่ งเตรียมจะหันไปบอกว่ำไม่เป็ นไรแต่แล ้วร่ำง

กำยก็ลอยขึนเหนื้ อพืน้
่
รู ้สึกถึงกำรเคลือนไหวโดยที ่ วเองไม่ได ้ขยับ
ตั
่ ำลังก ้ำวเท ้ำยำวๆ
เป็ นคนอุ ้มทีก
ออกจำกห ้องทำนอำหำร
่
ปำกบำงเม ้มเข ้ำหำกันเพือสะกดกลั ้
นควำมสั ่
น
ไหว
ใบหน้ำเห่อร ้อนเมื่อเผลอนึ กถึงเหตุกำรณ์เมื่อ
ครู ่ ลืมเลือนควำมน้อยใจไปจนหมดสิน้

้ั
ผู ้ใหญ่ทงสองที ่ นตำมหลังลอบมองหน้ำกันแ
เดิ
้
ล ้วยิมอยู ่เงียบๆ

224
Ex - SoulL

เมื่อลีชิ
่ งถูกวำงลงบนเบำะรถทีจอดรออยู
่ ่แล ้วล
ลิตำก็หน ั ไปขอบคุณเฟิ งหลง

้ นกับลีชิ
“งันลิ ่ งกลับแล ้วนะคะ”

่ งก็หำยไวๆ ล่ะ
“อืม ลีชิ
อำกำรเป็ นยังไงก็บอกฉันด ้วย”

ลลิตำรับคำก่อนจะยกมือไหว ้คนตรงหน้ำและรั
บไหว ้จำกร่ำงสูง
่ งก็ไหว ้คุณยำยผิงจำกในรถ
ด ้ำนลีชิ
้ งยกมือไหว ้คนทีอำยุ
ทังยั ่ มำกกว่ำอีกคน
่ งหลงก็รบั ไหว ้อย่ำงงุ นงงเล็กๆ
โดยทีเฟิ

เมื่อรถของแขกเคลือนตั
่ วออกจำกบ ้ำนไป จำง
ผิง
ก็หน ่ ำลังเตรียมตัวจะเดิ
ั ไปหำคนเป็ นหลำนทีก
นหนี

“อำเฟิ ง”

“...” คนถูกเรียกชะงัก

๋
“อดทนหน่ อย อีกเดียวก็ ้
ถงึ งำนหมันแล ้ว”

225
 Black Diamond

“ผมไม่ได ้จะทำอะไร”
เฟิ งหลงหันกลับไปเถียงทันควัน

้
“งันหรื
อ”

่
แล ้วคำพูดทีมำพร ้
้อมกำรเลิกคิวถำมด ้วยสำย
่ อนรู ้ทุกอย่ำงก็ทำให ้ได ้แต่เรียกคนเป็ นย่
ทีเหมื
ำเสียงอ่อนใจ

“ไหน่ ไน”

่ ำก็อ่อนโยนกับน้อง
“ไม่ทำก็ไม่ทำ...วันไหนทีท
หน่ อยแล ้วกัน”

เฟิ งหลงเตรียมตัวจะเถียงแต่คนพูดกลับไม่อยู่
ฟัง ร่ำงท ้วมหมุนตัวเดินกลับเข ้ำไปในบ ้ำน
้
ทิงคนที ่ ำลังจะแก ้ตัวให ้ยืนค ้ำงอยู่แบบนั้น
ก

้
มือหนำยกขึนเสยผมเมื ่อนึ กถึงสิงที
่ เกิ
่ ดขึนก่
้ อ
นหน้ำนี ้
อธิบำยไม่ถูกกับควำมรู ้สึกและกำรกระทำของ
ตัวเอง
โดยไม่อำจปฏิเสธได ้ว่ำควำมนุ่ มละมุนยังติดอ
ยู่บนริมฝี ปำกจนเผลอนึ กถึงร่ำงเพรียว

226
Ex - SoulL

่ เป็
กลินที ่ นเอกลักษณ์กรุน ้
่ ขึนมำในจมู กรำวกั
บเจ ้ำตัวยังคงอยู่ใกล ้ๆ

้
ถ ้ำไหน่ ไนไม่เข ้ำมำก็ไม่รู ้ว่ำจะเลยเถิดไปถึงขัน
ไหน

--

“อยำกเล่ำให ้แม่ฟังไหม”
ลลิตำถำมขึนพร ้ ้
้อมรอยยิมขณะก ำลังนั่งประค
่ ง
บข ้อเท ้ำให ้ลีชิ
ด ้ำนคนถูกถำมก็ส่ำยหน้ำไปมำช ้ำๆ
่ องถึงเหตุผลทีไม่
แก ้มแดงเรือฟ้ ่ อยำกเล่ำ

่ งเขินเกินกว่ำจะพูดมันออกมำ
ลีชิ

“เห็นไหมว่ำมันมีรำงวัลสำหรับควำมอดทน”

“...แม่”

“หืม”

่ รู ้สึกอะไรได ้ไหม”
“คนเรำ...จูบกันโดยทีไม่
้ ้กับคำถำมเล็กน้อย
ลลิตำเลิกคิวให

227
 Black Diamond

“มันก็ได ้
่ บมันจะบอกเรำเอง”
ควำมรู ้สึกตอนทีจู

“...”
่ งเงียบเพรำะกำลังนึ กย ้อนไปถึงควำมรู ้สึกใ
ลีชิ
นตอนนั้น

ปำกได ้รูปขบเม ้มดูดดึงกลับ ไร ้ท่ำทีจะปฏิเสธ

่
มันเพียงพอทีจะสรุ ปได ้ไหมว่ำอีกคนรู ้สึกอะไร
หรืออำจเป็ นเพรำะสัญชำตญำณคู่แห่งโชคละ
ตำ

“ยังไม่ต ้องคิดอะไร
ไม่ต ้องหำเหตุผลหรือข ้อสรุป
ปล่อยให ้ทุกอย่ำงมันค่อยเป็ นค่อยไปดีกว่ำนะ”

คนทีก ่ ำลังคิดอะไรกับตัวเองหลุดออกจำกภวัง
ค ์ ก่อนจะพยักหน้ำรับช ้ำๆ

้ นก็เป็ นสัญญำณทีดี
“อย่ำงน้อยตอนนี มั ่ ”

คนเป็ นแม่ยมกวิ้ ้ำงพลำงหันไปหยิบหลอดยำม

่
ำทำเพือให ้กำรบวมเล็กๆ
ตรงข ้อเท ้ำเรียวบรรเทำลง
ระหว่ำงนั้นลีชิ ่ งก็ครุน
่ คิดอะไรบำงอย่ำงเงียบๆ

228
Ex - SoulL

กับตัวเอง
่ ำให ้ต ้องกลันยิ
บำงอย่ำงทีท ้ มเอำไว
้ ้ไม่ให ้แม่เห็
น

จูบแรกของเขาและเป็ นจูบแรกของเรา

--

“รู ้สึกเป็ นยังไงบ ้ำง”

คุณหมอเอ่ยถำมด ้วยเสียงนุ่ มนวล

่ อก็เปิ ดแฟ้ มประวัตก
ขณะทีมื ิ ำรรักษำ
กวำดสำยตำอ่ำนข ้อมูลบนหน้ำกระดำษแล ้วม
องหน้ำคนไข ้ประจำทีดู ่ แลมำตังแต่
้ เด็ก

“ช่วงแรกๆ ก็รู ้สึกเพลียบ ้ำงแต่ไม่มำก

่
อย่ำงอืนโดยรวมก็ ปกติด”ี

“อืม ถือว่ำดีเลย แต่ยงั ไม่มีอำกำรฮีทใช่ไหม”

่ งส่ำยหน้ำเป็ นคำตอบ
“...” ลีชิ

้ ยวหมอจะปรับยำลงอี
“โอเค งันเดี ๋ ก
อำจจะรู ้สึกเพลียมำกขึน้
แล ้วก็จะมีกำรฮีทอ่อนๆ
229
 Black Diamond

อีกสองสำมเดือนจำกนีลี ้ ชิ
่ งอำจจะต ้องใส่ปลอ
กคอแล ้วนะเพรำะตอนนั้นจะฮีทมำกขึน้
่
จำเป็ นทีจะต ้องป้ องกันเอำไว ้ก่อน”

่ งหันไปมองหน้ำแม่กอ
ลีชิ ้
่ นจะได ้รับรอยยิมแห่ ง
กำลังใจกลับมำ

ปลอกคอคือสิงที ่ บ่่ งบอกถึงควำมเป็ นโอเมก ้ำ

เขำไม่เคยใส่มน ั เพรำะจะไม่มท ี ำงฮีทฉะนั้นจึงมี
โอกำสโดนกัดคอน้อย
วันหนึ่ งต ้องมำใส่ก็รู ้สึกไม่ค่อยคุ ้นชิน

จำกนั้นคุณหมอก็ตรวจเลือด
เช็กทุกอย่ำงทีเลื่ อดสำมำรถแสดงผลได ้แล ้วบ
้
อกให ้รู ้ว่ำทังหมดอยู ่
่ในเกณฑ ์ทีดี

หำหมอเสร็จลีชิ่ งก็เดินทำงไปยังสตูดโิ อของ S

CENTเพือคุ่ ยเรืองลุ
่ ค
่ี ดประตูห ้องประชุมเข ้ำไปก็เจอกับแกเ
ทันทีทเปิ
่
รนและเกรซทีรออยู ่กอ
่ นแล ้ว

“ถ ้ำไม่ถงึ เวลำเป๊ ะ ฮำนะจะยังไม่มำ

๋
เดียวเรำคุ ยกันไปพลำงๆ ก่อนนะ”

230
Ex - SoulL

่ งพยักหน้ำรับพลำงเงยหน้ำฟังในสิงที
ลีชิ ่ ที
่ มงำ
่ ด
นสไตล ์ลิสเริมพู
สิบนำทีผ่ำนไปเสียงเคำะประตูก็ดงั ขึนแล้ ้วถูกเ
ปิ ดออก
ก่อนทีร่่ ำงเล็กแต่ดม
ู ีน้ำมีนวลจะเดินเข ้ำมำ

“Hi~”

อีกฝ่ ำยโบกมือทักทำยทุกคนอย่ำงร่ำเริง
้
ขีแมลงวั นตรงใต ้ตำขลับให ้เจ ้ำตัวดูน่ำมองมำ
้
กขึนไปอี ก
กำรแต่งตัวและท่ำทำงนั้นสมแล ้วทีเป็่ นหัวหน้ำ
สไตล ์ลิส

ดูนอ้ ยแต่มำก

“ไหนของฝำก”

“เอำไว ้ก่อนน่ ำ
่
มำคุยเรืองงำนกั นก่อนดีกว่ำ...นี่ ใช่ไหมลีชิ
่ ง
่
ฉันฮำนะ” มือเล็กยืนมำตรงหน้ ำ
่ งจึงยืนไปจั
ลีชิ ่ บเป็ นกำรทักทำยกลับ
่
“สมแล ้วทีแกเรนเลื อก”

231
 Black Diamond

คนพูดพยักหน้ำกับตัวเอง
่
สำยตำเต็มไปด ้วยควำมชืนชม

่ นเลยดีกว่ำ สำหรับนำย
“มำเข ้ำเรืองกั
คิดว่ำอยำกให ้ลุคลีชิ ่ งออกมำแบบไหน”
แกเรนเกรินเข่ ่
้ำเรืองงำนเป็ นคนแรก
่ กแต่ด ้วยควำมสำมำรถก็
แมจ้ ะไม่ใช่หน้ำทีหลั
ทำให ้แกเรนเลือกให ้มำช่วยตัดสินใจ

้
“ช่วยยืนขึนแล ้วก็เดินให ้ดูหน่ อย”

่ งขมวดคิวเล็
ลีชิ ้ กน้อย
ทว่ำก็ยอมทำตำมทีอี ่ กฝ่ ำยบอก
ก่อนจะยืนนิ่ งเพือรอฟั
่ ง

“มีทุนมำเยอะ
ท่ำทำงโดยธรรมชำติก็ดูน่ำสนใจอยู่แล ้ว
่
เรำคงไม่เปลียนในสิ ่ ลี
งที ่ ชิ
่ งเป็ นเพรำะอันนั้นมั
นคือกำรฝื นหรือกำรแสดง...ก็จะดึงควำมเป็ นธ
รรมชำติออกมำให ้เด่นและชัดเจนขึน้
ปรับลุคภำยนอกให ้เข ้ำกับภำยในมำกกว่ำนี ”้

่ นคิดไว ้ ก็จะประมำณ...”
“ทีฉั
นำยแบบเก่ำผู ้มำกประสบกำรณ์อย่ำงแกเรนเริ่
มต ้นไอเดีย
232
Ex - SoulL

้
ไม่เพียงแค่คนทังสองแต่ ้
เป็ นทีมงำนแทบทังหม
ดใน SCENT ทีมำร่ ่ วมพูดคุยกัน

กำรประชุมเรืองลุ ่ คทีจะใช
่ ้เป็ นคำแรคเตอร ์ถูก
้ องอำรมณ์
คุยอย่ำงจริงจัง ทังเรื ่ ่
กำรสือสำร
และรูปลักษณ์ภำยนอก
้ บ่ำยไปจนกระทั่งถึงเย็น
ใช ้เวลำตังแต่
เมื่อได ้ข ้อสรุปและรำยละเอียดลีชิ่ งก็ไปเรียนแล
ะออกกำลังกำยต่อจนถึงดึก

--

่
ยิงเวลำหมุ นไปเท่ำไหร่กำรเตรียมตัวสำหรับเป็
นนำยแบบยิงเข่ ้มข ้นขึน้
มำกกว่ำนั้นคือพิธห ้ กระชั
ี มันที ่ ้ ้ำมำอย่ำงรว
นเข
้ วแทบไม่ทน
ดเร็วจนตังตั ั
่
เวลำทีเคยยำวไกลกลำยเป็ นจ่ออยู่ตรงหน้ำ

หลังจำกวันนั้นลีชิ่ งก็ได ้เจออีกคนบ ้ำงเวลำแวะ

ไปทีบ่ ้ำนตระกูลจำง
ทว่ำก็ไม่ค่อยมีเวลำอยู่ด ้วยกันสองต่อสองเพร
ำะต่ำงฝ่ ำยต่ำงยุ่งกับงำนของตัวเอง

233
 Black Diamond

“คุณยำยผิงบอกว่ำวันนี เฟิ ้ งหลงจะรับลูกไปทำ

้
นข ้ำว...งันแม่ กลับไปรอทีบ ่ ้ำนเลยนะ”
้
ลลิตำเอ่ยขึนขณะที ่
มำส่ ่ งทีฟิ
งลีชิ ่ ตเนส

“เขำ...จะมำรับจริงเหรอ”
น้ำเสียงและสีหน้ำยำมเอ่ยถำมเต็มไปด ้วยควำ
มมั่นใจ
แมค้ ุณยำยผิงจะโทรมำบอกตัวเองแล ้วเช่นกัน

“คุณยำยพูดก็แสดงว่ำจริงสิ
ยังไงถ ้ำเฟิ งหลงมำรับแล ้วลูกก็ไลน์มำบอกแม่
หน่ อยนะ”

“ถ ้ำเขำไม่มำจะไลน์ให ้แม่มำรับ”

คนเป็ นแม่หลุดหัวเรำะ ก่อนจะรับคำ

่ ้ำนนะ”
“จ ้ะ เจอกันทีบ

้ ลีชิ
“อืม” ่ งโบกมือลำแม่แล ้วก ้ำวลงจำกรถ
ใช ้เวลำในกำรออกกำลังกำยสองชัวโมง ่
เมื่อเสร็จเรียบร ้อยก็อำบน้ำและเปลียนชุ
่ ด
รอใครบำงคนบำงคนมำรับด ้วยใจทีสั ่ ่นไหว

234
Ex - SoulL

มือบำงเผลอยกขึนจั ้ บริมฝี ปำกยำมนั่งรอและคิ

่
ดอะไรไปเรือยเปื ่ อย
กระทั่งเสียงโทรศัพท ์ดังขึนเรี
้ ยกให ้หลุดออกจำ
กภวังค ์
ใจเต ้นไม่เป็ นจังหวะเมื่อเห็นชือของคนที
่ ่
โทรม
ำ

“สวัสดีครับ”
่ งเลือกจะรับสำยด ้วยถ ้อยคำสุภำพ
ลีชิ

(รออยู่ข ้ำงหน้ำแล ้ว)

้
“ครับ” รับคำเพียงสันๆ
้ นแล ้วเปิ ดประตูฟิตเนสออกไป
พลำงลุกขึนยื

คนชุดดำร่ำงสูงใหญ่ยน ื รออยู่ข ้ำงรถ

้
ก่อนจะเปิ ดประตูให ้ก ้ำวขึนไปนั ่ งพร ้อมทังปิ
้ ดป
ระตูให ้เสร็จสรรพ จำกนั้นรถก็ค่อยๆ
่
เคลือนตั วออกไป

่ งลอบสังเกตคนทีนั
ลีชิ ่ ่ งอยู่ข ้ำงกำย
พบว่ำอีกฝ่ ำยมีสห ี น้ำรำบเรียบ
้ งหรือดูหงุ ดหงิดอะไร
หำกแต่ก็ไม่ได ้บึงตึ

235
 Black Diamond

ระหว่ำงทำงไม่มีบทสนทนำอย่ำงเคย
ภำยในรถมีเพียงควำมเงียบ
กระทั่งถึงร ้ำนอำหำรและเดินไปถึงโต๊ะก็ยงั ไร ้ซึ่
งเสียงพูดคุยระหว่ำงกัน

่ งออกก
คนทีเพิ ่ ำลังกำยมำเหมือนหลงเหลือพลั
งงำนอยู่ไม่มำก
หลังจำกสั่งอำหำรเสร็จแล ้วรออำหำรลีชิ
่ งก็รู ้สึ
กว่ำหนังตำมันหนักๆ
จนต ้องพยำยำมเบิกเอำไว ้
่
ฝื นควำมอ่อนเพลียไปเรือยๆ
กระทั่งอำหำรมำเสิร ์ฟ

้ ่อกว่ำอีกคนกินอำหำรด ้วย
เฟิ งหลงขมวดคิวเมื
่
ท่ำทำงเชืองช ้ำ
้
มืออำหำรที ่
ควรจะจบสิ ้
นลงภำยในหนึ ่ งชัวโมง
่
กลับเลยไปอีกเกือบเท่ำตัว

้ อกลั
พอจะลุกขึนเพื ่ ื นิ่ ง
บร่ำงเพรียวก็ยน
มือกำขอบโต๊ะเอำไว ้แน่ น

“เป็ นอะไร”

แล ้วประโยคสนทนำแรกก็ดงั ขึน้

236
Ex - SoulL

่ อจะปิ ดเลือนไปมองหน้
ดวงตำเรียวทีปรื ่ ำคนถำ
ม

“ผม...รู ้สึกไม่ค่อยสบำย”
คนฟังขมวดคิวมุ ้ ่นพลำงก ้ำวเข ้ำไปหำ

เด็กนี่ ไม่สบำยบ่อยจริง

เฟิ งหลงบ่นอยู่ในใจ
่ งเอำไว ้เพรำ
ก่อนจะต ้องขยับเข ้ำไปประคองลีชิ
ะเจ ้ำตัวกำลังยืนโงนเงน
กลัวว่ำหำกล ้มลงไปคนทังร้ ้ำนจะแตกตืน่

“จะไปหำหมอหรือเปล่ำ”

ใบหน้ำเรียวส่ำยหน้ำไปมำช ้ำๆ

“แค่ แค่พำกลับบ ้ำนก็พอ”

ลีชิ่ งยังพอมีสติแต่ไม่อำจควบคุมร่ำงกำยตัวเอ
ง
้ ้ำหนักเข ้ำหำร่ำงสูงใหญ่แต่ก็ร ้ั
รู ้ว่ำกำลังจะทิงน
งไว ้ไม่ได ้

่
เฟิ งหลงก ้มลงมองคนทีซบหน้ ำอยู่กบั อกตัวเอง
่
ควำมใกล ้ชิดส่งผลให ้กลินกำยหอมอ่ อนปะทะเ
237
 Black Diamond

ข ้ำกับจมูก
มืออยำกดันอีกฝ่ ำยออกทว่ำจมูกกลับรำร ่ ้องจ
ะก ้มลงสูดดม
่ ่งกำรให ้กระชับร่ำงเพรียวเ
ส่งผลไปยังสมองทีสั
ข ้ำหำตัว

่ ท
กลินที ่ ำให ้รู ้สึกผ่อนคลำย

ร่ำงสูงใหญ่ประคองร่ำงทีไร ่ ้เรียวแรงลงไปยั
่ งรถ
่ งนั่งตัวตรง
จับให ้ลีชิ
แต่ไม่นำนนักไหล่ก็รู ้สึกได ้ถึงน้ำหนักทีทิ
่ งลงม
้
ำ
่ ยงซบมำด ้ำนขวำเปิ ดเผยให ้ได ้เห็น
ใบหน้ำทีเอี
ลำคอด ้ำนซ ้ำย
แล ้วดวงตำคมก็สะดุดเข ้ำกับรอยสักรูปเพชรเล็
กๆ ตรงหลังหูน่ ัน

้
สักด ้วยงันหรื
อ...

เฟิ งหลงครุน ่ คิด

้
จับจ ้องรอยสักและเสียวหน้ำของอีกคนไปจนก
ระทั่งถึงบ ้ำนตระกูลหวัง

238
Ex - SoulL

“บอกไปว่ำมำส่งลีชิ ่ ง”
เสียงทุ ้มเอ่ยสั่งคนขับรถเมื่อมำถึงหน่ วยรักษำ
ควำมปลอดภัย

แน่ นอนว่ำเหตุผลเพียงเท่ำนั้นไม่อำจทำให ้อีก

ฝ่ ำยเชือ่
่
เฟิ งหลงเลยต ้องเปิ ดกระจกข ้ำงตัวออกเพือให ้เ
ห็นหน้ำคนทีก่ ำลังพิงไหล่ตวั เองอยู่

“ทำงนั้นครับ”

หน่ วยรักษำควำมปลอดภัยผำยมือไปด ้ำนซ ้ำย

เมื่อรถแล่นไปเรือยๆ
่ ก็ถงึ หน้ำบ ้ำนหลังเล็กๆ
หลังหนึ่ ง
่
จังหวะทีคนขั บกำลังจะหันมำถำมผู ้เป็ นนำยปร
ะตูก็ถูกเปิ ดออกโดยอัตโนมัติ

ลลิตำก ้ำวเร็วๆ มำรอทีหน้่ ำบ ้ำน

เมื่อรถจอดนิ่ งสนิ ทแล ้วประตูเปิ ดออกก็เบิกตำ
กว ้ำงกับภำพทีได่ ้เห็น

้ งตกใจกับท่ำทีไร ้
แปลกใจกับควำมใกล ้ชิดทังยั
่
เรียวแรงของคนเป็ นลูก

239
 Black Diamond

่ งไม่สบำย”
“ลีชิ
เฟิ งหลงอธิบำยพร ้อมทังดั ้ นคนหลับให ้นั่งตัวต
รง
จำกนั้นจึงขยับตัวแล ้วช ้อนร่ำงเพรียวลงจำกร
่
ถ จำเป็ นทีจะต ้องทำตำมมำรยำท
ตำมสถำนะทีก ่ ำลังจะเป็ น

้ พำขึนห
“งันก็ ้ ้องเลยจ ้ะ” ลลิตำเป็ นฝ่ ำยก ้ำวนำ
่ นคุณหนู โดนอุ ้มผ่ำนหน้ำไป
ด ้ำนป้ ำเหมยทีเห็
ก็เบิกตำกว ้ำง
กำรกระทำนั้นบ่งบอกถึงควำมใกล ้ชิดระหว่ำง
้
คนทังสอง
ทำให ้คนทีไม่่ รู ้เรืองรำวแปลกใจเหลื
่ อหลำย

ห ้องนอนของลีชิ ่ งอยู่ชนสอง
ั้
ประตูห ้องถูกเปิ ดออกรอด ้วยคนเป็ นแม่
ก่อนเจ ้ำของห ้องจะถูกอุ ้มไปวำงลงบนเตียง

“ขอบใจเฟิ งหลงมำกนะจ๊ะ
่
แล ้วก็ขอโทษด ้วยทีรบกวน
้ ชิ
พอดีชว่ งนี ลี ่ งไม่ค่อยสบำยเท่ำไหร่”

“ไม่เป็ นไรครับ
ถ ้ำอย่ำงนั้นผมกลับเลยแล ้วกัน”
้
เฟิ งหลงยกมือขึนไหว ้ผู ้ใหญ่ตรงหน้ำ
240
Ex - SoulL

้ นำทีหนึ่ งก็เหลือบสำยตำไปมองคนทีนอ
เสียววิ ่
นนิ่ งอยู่บนเตียง

“จ ้ะ”

ร่ำงสูงใหญ่ค ้อมหัวลงรับจำกนั้นจึงก ้ำวออกจำ

่ มไปด ้วยกลินของลี
กห ้องทีเต็ ่ ่ งด ้วยควำมรู ้สึก
ชิ
่
ทีรำวกั บอยำกอยูต่ ่ออีกสักหน่ อย

่
ด ้ำนลลิตำทีมองตำมอี กคนจนลับสำยตำก็หน
ั
กลับมำมองหน้ำลูก ค่อยๆ
ทรุดตัวนั่งลงตรงข ้ำงเตียง
่ งอย่ำงแผ่วเบำ
สัมผัสแก ้มเนี ยนของลีชิ

“ควำมอดทนกำลังตอบแทนลูกอยูน
่ ะ”

่
แววตำคมทีเธอลอบมองอยู ่ตลอดมีควำมรู ้สึก
บำงอย่ำงเจืออยู่จำงๆ
่ ำนโลกมำมำกแอบยิมแทนลู
จนคนทีผ่ ้ กตัวเอง

แมว้ น ้
ั นี จะเป็ ่ งเบำเบำ
นควำมรู ้สึกทียั
แต่วน ั หนึ่ งมันจะหนักแน่ นและชัดเจนในทีสุ
่ ด

่ี งอดทนเท่ำนั้น
ขอเพียงแค่ลชิ

241
 Black Diamond

8.

่
ตำมควำมเชือและประเพณี ้ั
ทงสองฝ่ ำยห ้ำมเจอ
กันหนึ่ งสัปดำห ์ก่อนงำนหมัน้
หลังจำกทีเฟิ่ งหลงรับลีชิ
่ งไปทำนข ้ำวก็จะได ้เจ
ออีกทีในวันพิธ ี

่ งข่มตำนอนไม่หลับ
คืนก่อนวันงำนลีชิ
ใจเอำแต่พะวักพะวงถึงวันพรุง่ นี ้ ทังกั
้ งวล
่
ตืนเต ้น และมีควำมสุข
่
หลำกหลำยควำมรู ้สึกทีผสมปนเปท ำให ้ใจสั่น
ไหวจนไม่สำมำรถหลับลงได ้

เมื่อเวลำทีต่ ้องตืนมำถึ
่ งหน้ำตำจึงค่อนข ้ำงซีดเ
ซียว
่ นทำงไปบ ้ำนตระกูลจำงสองมือบน
ระหว่ำงทีเดิ
ตักก็บบี เข ้ำหำกันแน่ น
่
แมค้ นเป็ นแม่จะพยำยำมหำเรืองมำคุ ยก็ไม่อำจ
ลดควำมตืนเต ่ ่ ลงได ้
้นทีมี

242
Ex - SoulL

่ งถูกพำไปอีกห ้องโดยไม่ให ้ได ้เจอกันก่อนถึ

ลีชิ
งเวลำ
่
ต่ำงฝ่ ำยต่ำงเตรียมตัวโดยเริมจำกกำรแต่ งหน้
ำ

่ ำงแต่งหน้ำชือดั
ขณะทีช่ ่ งลงมือดวงตำเรียวรีก็เ
่ กแขวนไว ้เป็ นระยะ
หลือบมองชุดทีถู
่
มือเอำแต่หยิกตัวเองเพือทดสอบว่ ำนี่ ไม่ใช่ควำ
มฝัน

้
ขนำดเป็ นเพียงงำนหมันงำนยกน ้ำชำกันตำม
่
ธรรมเนี ยมยังตืนเต ้นขนำดนี ้
หำกวันแต่งมำถึงคงพูดอะไรไม่ออก

กำรแต่งหน้ำผู ้ชำยเหมือนจะไม่มีอะไรมำกมำย
้
ทว่ำช่ำงก็ละเมียดละไมทุกขันตอนจนใช ้เวลำเ
่
ป็ นชัวโมง จำกนั้นก็ได ้เวลำทำผม
้
วันนี ผมที ่
ตรงยำวเกื อบถึงกลำงหลังถูกทำเป็ น
ลอนเบำๆ ให ้ดูมีอะไร
ปิ ดท ้ำยด ้วยกำรฉี ดสเปรย ์ล็อกทรง
่
แล ้วก็ได ้เวลำเปลียนชุ ด

่ งยืนมองตัวเองในกระจก
ลีชิ
้ หวั จรดเท ้ำ
กวำดมองตังแต่
ดวงตำเป็ นประกำยกว่ำทุกวันโดยไม่รู ้ตัว
243
 Black Diamond

ลมหำยใจแห่งควำมตืนเต ่ ้นถูกสูดเข ้ำปอดลึก

ก่อนจะก ้ำวออกจำกห ้องน้ำ
่ี นยิมรออยู
แล ้วก็ได ้เห็นแม่ทยื ้ ่

“ชิงชิงดูดม
ี ำก ดูดท ่ี ดเลย” คนถูกชมยิมรับ
ี สุ ้

่
“ตืนเต ้น”

“ทุกอย่ำงจะผ่ำนไปด ้วยดี”
้
ลลิตำเอือมไปจั ้
บมือทังสองข ้ำงแล ้วบีบเบำๆ
่ ชิ
โดยทีลี ่ งก็พยักหน้ำรับ

อีกประมำณครึงชั่ วโมงใครบำงคนก็
่ ต ้องมำรับ
ลงไปข ้ำงล่ำง ระหว่ำงนั้นก็เป็ นเวลำทำนข ้ำว
้
โดยลินแทบไม่ รู ้รส
ทำเพียงแค่ทำนเพือให ่ ้ท ้องไม่ว่ำงเพรำะต ้องทำ
นยำ

่ ดลอดเข ้ำมำแผ่วเบำเป็
เสียงจำกหน้ำห ้องทีเล็
นสัญญำณว่ำมีคนมำถึง
ไม่นำนนักมันก็ถูกเคำะ แล ้วถูกเปิ ดออก
่ี ชิ
วินำทีทลี ่ งเห็นอีกฝ่ ำยเต็มตำลมหำยใจก็สะดุ
ดกึก

244
Ex - SoulL

ใบหน้ำคร ้ำมคมถูกแต่งบำงๆ
้ นทรง
ทรงผมถูกเซ็ตขึนเป็
ขลับให ้คุณเฟิ งดูดจี นแทบไม่อยำกละสำยตำ

้
ด ้ำนเฟิ งหลงก็ขมวดคิวเพรำะกลิ ่
นหอมอ่ อนดู
จะรุนแรงกว่ำวันไหน
รุนแรงจนดึงดูดให ้สองขำก ้ำวตรงไปหำ
เสียงพูดของผู ้เป็ นย่ำถูกตัดออกจำกโสตประส
ำท

่
ช่อดอกไมใ้ นมือทีโดนบั ่
งคับให ้ถือมำถูกยืนไป
่ ่ งอยู่โดยไม่รู ้ตัว
ให ้คนทีนั

ลีชิ่ งรับมันมำด ้วยใจทีเต ่ ้นโครมครำม

มือทีถื ่ อดอกไม ้สั่นระริก
เหตุกำรณ์หลังจำกนั้นเกิดขึนอย่ ้ ำงล่องลอย
คล ้ำยควำมฝัน
รู ้ตัวอีกทีก็น่ ังอยูห ้
่ น้ำผู ้ใหญ่ของทังสองฝั ่ง
บทสนทนำของผู ้ใหญ่แทบไม่เข ้ำหู
สิงที่ ดึ
่ งสติกลับมำคงเป็ นตอนทีมื ่ อถูกรังไปเพื
้ อ ่
จะสวมแหวน

่ งสวมแหวนให ้เฟิ งเกอสิลูก”

“ลีชิ

245
 Black Diamond

เพรำะมัวแต่มองแหวนทีประดั ่ ้ งเผล
บอยู่บนนิ วจึ
อนิ่ งงันจนแม่ต ้องเอ่ยเรียก
แหวนทีถู ่ กยืนมำให
่ ้ถูกรับมำแบบงงๆ
้
ช ้อนสำยตำขึนมองคนที ่ สห
มี ่ ่
ี น้ำรำบเรียบซึงยื
นมือมำรอลีชิ ่ งก็สวมแหวนให ้อีกฝ่ ำยอย่ำงเลือ ่
นลอย

ต่ำงฝ่ ำยต่ำงมีแหวนประดับอยู่บนนิ ว้
แหวนทีเป็่ นสิงบอกว่
่ ำเรำมีเจ ้ำของ

่ ดท ้ำยในพิธก
สิงสุ ี ำรคือกำรกินบัวลอยไข่ไก่
่ งทอดมองอีกคนทีกิ
ลีชิ ่ นด ้วยท่ำทีน่ิ งเฉย
ก่อนจะตำมด ้วยตัวเองทีต ่ ้องอ ้ำปำกจนสุดเพือ
่
้ั
กินไข่ไก่ทงฟองให ้หมดเพียงครังเดี้ ยว

“เป็ นคนของตระกูลจำงแล ้วนะ” จำง ผิง

้
พูดขึนยำมที ่ ชิ
ลี ่ งก ้มลงกรำบ
ิ ้ บขณะทีดวงตำไหวสั
ด ้ำนคนฟังก็ยมรั ่ ่
นระริ
ก

้ ธก
พอจบสินพิ ้ ยง
ี ็เป็ นเวลำของมือเที ่
่
โดยทีอำหำรบนโต๊ ะก็มีควำมหมำยในแต่ละอย่
่ งมีแม่คอยตักอำหำรให ้ทังหมด
ำง โดยของลีชิ ้

หลังจำกนั้นก็เป็ นอันว่ำพิธยี กน้ำชำเสร็จสิน้

246
Ex - SoulL

่ งดูเหมำะกันดีนะ” จำง
“เฮ ้ นำยกับลีชิ
่ นพีชำยของเฟิ
ชำงหลงผู ้ซึงเป็ ่ งหลงกล่ำวชมอี
กครัง้

ตอนไหน่ ไนบอกว่ำเฟิ งหลงจะหมันคนเป็ ้ ่

นพีต
่
กใจไม่นอ้ ยแมจ้ ะพอรู ้เรืองรำวอยู ่บ ้ำง
เมื่อวันนีได
้ ้มำร่วมพิธก
ี ็เข ้ำใจว่ำทำไม

้
ทังสองดู มบ ่ ้ำกันทังที
ี ำงอย่ำงทีเข ้ แทบไม่
่ ได ้พูด
คุยหรือแสดงท่ำทีอะไรออกมำ
มันออกจะรำบเรียบนิ่ งเฉย
แต่ในควำมรำบเรียบนั้นกลับมีควำมพิเศษเจือ
อยู่

้
“เหมำะไม่เหมำะก็หมันไปแล ้ว”

“พูดอะไรแบบนั้น”

เฟิ งหลงไม่ตอบอะไร
ทำเพียงแค่มองลีชิ ่ งทีอยู
่ ่กบั แม่ของเจ ้ำตัวและไ
่ ่ งอยู่ตรงห ้องนั่งเล่น
หน่ ไนทีนั

--

247
 Black Diamond

ข ้อตกลงคือหลังจำกงำนหมันลี ้ ชิ ่ งจะยังคงอยู่ท่ี
บ ้ำนตัวเอง
ไม่ย ้ำยไปอยูบ ่ ้ำนตระกูลจำงเพรำะไม่สะดวกห
ลำยอย่ำง โดยทีจำง ่ ผิงก็ไม่คด ิ ขัด
แต่ถงึ อย่ำงนั้นก็ยงั มีแผนให ้ทังสองได
้ ้ใช ้เวลำร่
วมกัน หวังกระชับควำมสัมพันธ ์ให ้ใกล ้ชิด

่ งยังคงทำงำนของตัวเอง
ลีชิ
อีกคนก็เช่นเดียวกัน
้
แหวนบนนิวจะถู กถอดเก็บเอำไว ้เวลำทำงำน
ไม่ใช่ด ้วยเหตุผลว่ำกลัวใครจะรู ้
แต่เป็ นเพรำะกลัวมันหำย

๋ แหวนนี่ ใส่เป็ นเครืองประดั

“เดียว ่ บหรืออะไร”
่
เกรซซึงตำดี ้
แอบเห็นแหวนบนนิ วนำงข ้ำงซ ้ำย
ของลีชิ่ งเอ่ยท ้วงขึนทั
้ นทีโดยไม่สนใจสิงที
่ แกเ
่
รนพูดอยู่
ประโยคนั้นทำให ้ทุกสำยตำจับจ ้องไปทีร่่ ำงเพรี
ยว ด ้ำนคนถูกท ้วงก็ลดมือลงวำงบนตัก

“ไม่มีอะไร”

้
“แน่ เหรอ แต่เพชรทังวงเลยนะ
่ งใส่เครืองประดั
ปกติไม่เคยเห็นลีชิ ่ บ”

248
Ex - SoulL

“...คุยงำนกันต่อเถอะ”

ทุกคนลอบมองหน้ำกันเงียบๆ
เมื่อเจ ้ำตัวไม่อยำกพูดอะไรก็ไม่เซ ้ำซีต่้ อ
ทว่ำกลับพยำยำมมองมือของลีชิ ่ งยำมมีโอกำ
ส
่ งไม่ได ้คิดจะถอด
แล ้วก็ได ้เห็นเต็มตำเพรำะลีชิ
ออกหรือปกปิ ด เพชรน้ำงำมเม็ ดเล็กๆ
่
ทีวำงเรี ยงกันเป็ นวงส่องประกำยจนหลำยคนอ
ยำกรู ้มูลค่ำของมัน

ตอนเย็นลีชิ ่ งต ้องไปทำผม
่
เปลียนลุ คภำยนอกเพือเตรี ่ ยมตัวถ่ำยรูปสำหรั
บใช ้เปิ ดตัวและใช ้เป็ นโปรไฟล ์
ในส่วนของPR ได ้มีกำรทยอยโปรโมทภำพชุ
ดแรกจนหลำยคนเริมพู ่ ดถึง
อินสตำแกรมและทวิตเตอรออฟฟิ เชียล
ของ SCENT Modeling
Agency มีคนติดตำมแล ้วหลำยพันคน

“เป็ นยังไงบ ้ำงหืม”

ลลิตำคอยถำมไถ่ลูกเป็ นระยะ

249
 Black Diamond

่ งจะเหนื่ อยจนหลับไปแบบวันทีเ่
ด ้วยกลัวว่ำลีชิ
ฟิ งหลงต ้องอุ ้มมำส่งอีก

“ยังโอเค” ควำมเหนื่ อยล ้ำมีบ ้ำงเป็ นปกติ

้ ้สึกไม่ไหว
แต่ยงั ไม่ถงึ ขันรู
อำจเพรำะตำรำงกำรออกกำลังกำยก็มีกำรปรั
บตำมทีแจ ่ ้งไปจึงไม่เหนื่ อยเท่ำไหร่นัก

่
“ตืนเต ้นเหมือนกันนะ
แม่ไม่เคยเห็นลูกทำสีผมเลย”

่ื
“ผมก็ตนเต ้น รู ้สึกแปลกๆ”

“แต่มน
ั ต ้องออกมำดีแน่ ๆ”

่ งยิมรับบำงๆ
ลีชิ ้
้ วเองไปมำพลำงนึ กถึงค
มือลูบไล ้แหวนบนนิ วตั
่
นทีสวมใส่ มน
ั ให ้

เขำได ้เจอคุณเฟิ งเมื่อวันอำทิตย ์ก่อนเพรำะต ้อ

งไปทำนข ้ำวทีบ ่ ้ำนตระกูลจำงทุกเย็นวันอำทิต
้ นมะรืนนี ้
ย ์ แล ้วก็จะได ้เจอกันอีกครังวั

250
Ex - SoulL

ถึงอีกคนจะไม่ได ้มีท่ำทีทดู ่ี พเิ ศษ

แต่กำรไม่พูดจำร ้ำยๆ
ใส่กนั ก็ถอ ่ ดี
ื ว่ำเป็ นเรืองที ่ สำหรับลีชิ่ งแล ้ว

“ถึงแล ้ว”
่ งก ้ำวลงจำกรถตำมคนเป็ นแม่โดยทีแกเรน
ลีชิ ่
่ บรถนำมำยืนรออยู่
ซึงขั
จำกนั้นก็ตรงขึนไปยงร
้ ้ำนทำผมในห ้ำงใจกลำ
งเมือง

“นี่ ไง คนทีจะท
่ ำ”

แกเรนชีมื้ อไปทำงลีชิ
่ ง
เมื่อช่ำงทำผมระดับประเทศหันไปเห็นก็เบิกตำ
ขึน้

“ดีมำก งำนดีมำก หน้ำแบบนี ้

้ ำสีเขียวยังปัง”
รูปร่ำงแบบนีท

“ก็ไม่ต ้องขนำดนั้น”

แกเรนโคลงหัวไปมำ
ก่อนจะบอกลีชิ ่ งให ้เดินตำมช่ำงทำผมไป
ระหว่ำงนั้นก็น่ ังคุยกับแม่ของลีชิ
่ งและคอยเข ้ำไ
้
ปเช็กทุกขันตอนเป็ นระยะ
251
 Black Diamond

่ วโมงผมที
ใช ้เวลำอยู่สำมสีชั ่ ่
เคยเป็ นสีน้ำตำลเ
ข ้มตำมธรรมชำติก็กลำยเป็ นสีเทำไล่ระดับ
ตรงปลำยกลำยเป็ นสีเทำเข ้ม
่ งดูน่ำมองอย่ำงทีช่
ขลับให ้ลีชิ ่ ำงคำดกำรเอำไว ้

“เป็ นไง”

้
“ดี” แกเรนตอบสันๆ
้
ใช ้สำยตำตอบคำถำมแทนทังหมด

่ งมองตัวเองในกระจกอย่ำงไม่คุ ้นชิน
ลีชิ
่ี กหน้ำกลับมำให ้แล ้วก็
หันไปมองหน้ำแม่ทพยั
มองคนตรงหน้ำอีกครัง้

แปลกตำแต่คงไม่ดูแย่เท่ำไหร่

้ ยวเจอกั
“งันเดี ๋ นวันจันทร ์นะ”

่ งพยักหน้ำรับขณะยืนอยูห
“อืม” ลีชิ ่ น้ำร ้ำน

“สวัสดีครับคุณแม่ ”

“สวัสดีจ ้ะ”

252
Ex - SoulL

เมื่อแกเรนจำกไปสองแม่ลูกก็ไปทำนข ้ำวกันต่
อ
ถือโอกำสดินเนอรนอกบ
์ ้ำนกันตำมประสำแม่
ลูกเป็ นกำรผ่อนคลำยจำกกำรเตรียมตัวอย่ำง
หนักหน่ วงไปในตัว

่ งถำมแม่ขนอี
“มันโอเคใช่ไหม” ลีชิ ึ ้ กครัง้

“โอเคมำก แม่พด
ู จริงๆ”

“ไม่ชน
ิ เลย”

“อีกหน่ อยก็ชน
ิ ลูกแม่ดูดท ่ี ด”
ี สุ

้
คนเป็ นลูกยิมแบบเชื ่ งไม่
อครึ ่ เชือครึ
่ ง่
แต่สุดท ้ำยก็ปัดเป่ ำควำมไม่ชน ิ ออกจำกหัวแล ้
วลงมือทำนข ้ำวโดยไม่คด ่ นอี
ิ เรืองอื ่ ก

--

่ งทำสีผมใหม่หรือ” จำง ผิง

“ลีชิ
้ นทีเจอหน้
ทักขึนทั ่ ำ

“ครับ”

253
 Black Diamond

“เข ้ำกับหน้ำดีนะ...เฟิ งหลงว่ำยังไง”

คนถูกถำมทีนั ่ ่ งอยู่ไม่ห่ำงปรำยตำมองคนทีท
่ ำ
่
สีผมใหม่ ก่อนจะเอ่ยตอบเพียงสันๆ ้
ด ้วยน้ำเสียงรำบเรียบ

“ก็ด”ี

คำตอบกลำงๆ
่ ไม่แย่หรือดีทำให ้ลีชิ
ทีดู ่ งโล่งใจไปเล็กน้อยเนื่ อ
งจำกกลัวว่ำคำตอบจำกริมฝี ปำกได ้รูปจะเป็ น
่ ฟั
อืนที ่ งแล ้วยิงใจเสี
่ ยมำกกว่ำนี ้

มืออำหำรผ่ำนพ ้นไปอย่ำงเรียบง่ำยเช่นทุกครัง้
หลังจำกทำนข ้ำวเสร็จผู ้ใหญ่ก็เปิ ดโอกำสให ้ค
้
นทังสองได ้อยูด
่ ้วยกัน
้ ยจจะปฏิเสธจึงยกงำนไปทำในสว
เฟิ งหลงขีเกี
น โดยมีลชิ่ี งนั่งอ่ำนหนังสืออยู่ไม่ห่ำง

้ อปลู
เรือนกระจกถูกสร ้ำงขึนเพื ่ ่ เ
กดอกไม ้ทีไม่
หมำะกับสภำพอำกำศของเมืองไทย
้
อำกำศข ้ำงในเย็นชืนจนลี ่ งเผลอลูบแขนตัวเ
ชิ
องอยู่หลำยครัง้

254
Ex - SoulL

กระทั่งเฟิ งหลงทนไม่ไหว
หยิบหมอนใบใหญ่ของตัวเองวำงลงบนตักให ้

ไม่ได ้เป็ นห่วง แต่กำรขยับกำยบ่อยๆ

ทำให ้เขำเสียสมำธิในกำรทำงำน

“...ขอบคุณ”
่ งกล่ำวเสียงเบำพลำงกระชับหมอนเข ้ำหำตั
ลีชิ
ว
่
สอดแขนไว ้ด ้ำนใต ้เพือให ้หมอนรับควำมเย็นแ
ทนแขนตัวเอง
พยำยำมทำเป็ นอ่ำนหนังสือทังที้ สมำธิ
่ จดจ่ออ
ยู่กบั คนข ้ำงกำย
สำยตำเผลอเหลือบมองบ่อยครังจนต ้ ้องเตือน
ตัวเองว่ำอย่ำแสดงท่ำทีอะไรออกไปให ้อีกคนรู ้
ตัว

ครืด ครืด

้
เสียงฟ้ ำร ้องทำให ้เฟิ งหลงแหงนหน้ำขึนมองท ้อ
งฟ้ ำ
ประกำยแปลบปลำบทีเกิ ่ ดขึนเรี
้ ยกเสียงถอนห
ำยใจ
งำนตรงหน้ำทีท ่ ำไปได ้ไม่เท่ำไหร่เป็ นอันต ้องห
ยุดลง
255
 Black Diamond

“ต ้องกลับเข ้ำบ ้ำน ฝนกำลังจะตก”

แล็ปท็อปถูกพับปิ ด
แฟ้ มเอกสำรถูกรวบเข ้ำหำกัน
ก่อนร่ำงสูงจะหยัดกำยลุกขึน้
พยักหน้ำให ้ลูกน้องเข ้ำมำจัดกำรต่อ
่ ชิ
โดยทีลี ่ งก็รบี เดินตำมออกจำกเรือนกระจกนี ้
ไป

ี่ นเข ้ำไปในบ ้ำนฝนก็เทกระหน่ ำลงมำ

ทันทีทเดิ

“ไหน่ ไนกำลังจะให ้คนไปตำมพอดี”

“ผมเห็นฟ้ ำร ้องก็เลยรีบเข ้ำบ ้ำน”

“ถ ้ำอย่ำงนั้นลีชิ
่ งกับลินก็รอให ้ฝนซำก่อนค่อย
กลับนะ”

“ค่ะคุณยำย”

้
คนทังสำมนั่ งดูโทรทัศน์และคุยกันอยู่ทห
่ี ้องนั่งเ
ล่น
่ งหลงนั้นขึนไปท
โดยทีเฟิ ้ ำงำนต่อบนห ้องทำงำ
น

256
Ex - SoulL

“ทำงำนแบบนี เฟิ ้ งหลงจะมักเรียกหำโกโก ้เย็น

กับบิสกิต
่ งเอำขึนไปให
ไหน่ ไนว่ำลีชิ ้ ่
้พีเขำหน่ อยนะ”
จำง ผิง
้
หำช่องทำงให ้คนทังสองได ้ใกล ้ชิดกันอีกครัง้

“จะไม่โดนว่ำเหรอครับ”
่ งเอ่ยถำมด ้วยสีหน้ำทีเจื
ลีชิ ่ อควำมกังวล

“ไม่ว่ำหรอก”

จำง ผิง ตอบอย่ำงมั่นใจ

ก่อนจะหันไปสั่งแม่บ ้ำนให ้พำลีชิ
่ งไปยังห ้องครั
่ ้องทำงำนของเฟิ งหลง
วและให ้พำไปส่งทีห

แขนเรียวประคองถำดในมือเอำไว ้
้
มีแม่บ ้ำนยืนยิมให ้กำลังใจอยู่ข ้ำงๆ
่
ควำมสันไหวถู กสูดเข ้ำ
ก่อนมือบำงจะยกขึนเคำะแล้ ้วค่อยๆ
เปิ ดประตูเข ้ำไป

้
เฟิ งหลงละสำยตำจำกคอมพิวเตอร ์ขึนมองคน
่
ทีมำรบกวนกำรท ำงำน กำลังจะขยับปำกต่อว่ำ
่
แต่กลินหอมอ่ ่
อนจำกร่ำงเพรียวและกลินของโ
กโก ้กลับหยุดทุกคำพูดเอำไว ้
257
 Black Diamond

“ไหน่ ไนบอกว่ำเวลำทำงำนคุณชอบทำนโกโ
ก ้เย็นกับบิสกิต”

แก ้วโกโก ้เย็นทรงสูงและจำนบิสกิตถูกวำงลงบ
นโต๊ะทำงำนอย่ำงระมัดระวัง
้ ้ห่ำงจำกเอกสำรทังหมด
ตังให ้

“อืม” เฟิ งหลงรับคำ

้
เอือมมื ่ มแก
อไปหยิบเครืองดื ่ ้
้วโปรดมำลิมรส
รสชำติเข ้มข ้นของโกโก ้อบอวลอยู่ในปำก
หวำนน้อยแบบทีชอบ่
้ งมีกลินหอมของกุ
ทังยั ่ หลำบจำงๆ
่ ง
สร ้ำงควำมแปลกใจให ้จนต ้องมองหน้ำลีชิ

“ใครทำ?”

“ผมเอง”

่ หลำบลงไป?”
“ใส่กลินกุ

ใบหน้ำเรียวกดลงรับช ้ำๆ

“หอมดี”

258
Ex - SoulL

่ งก ้มหน้ำลงเพือกลั
ลีชิ ่ ้
นรอยยิ ม้
เมื่อไม่ถูกติให ้ยกกลับจึงหมุนตัวก ้ำวออกจำก
ห ้อง

๋
“เดียว”

คนถูกเรียกเอำไว ้หันกลับไปหำคนเรียก
เห็นใบหน้ำคร ้ำมคมหน้ำนิ่ วคิวขมวดแล
้ ้วก็ขม
้
วดคิวตำม

“มำดูตวั เลขตรงนี ให ้ ้หน่ อย”

เฟิ งหลงเม ้มปำกเข ้ำหำกันเมื่อพูดจบ
่ ทน
ข ้ออ ้ำงทีไม่ ้
ั ได ้คิดหลุดถูกเอ่ยขึนเพรำะกลิ ่
นหอมอ่อนทีเคลื ่ อนห่
่ ำงออกไป
้
พำให ้ควำมรู ้สึกหนักอึงจำกงำนถู กซัดกลับมำ
จนต ้องรังเจ้ ้ำของกลินเอำไว
่ ้

่
เขำทำเพืองำน ่
ไม่ใช่เพืออย่ ่
ำงอืน

ขณะทีลี ่ ชิ
่ งก็เลิกคิวด
้ ้วยควำมแปลกใจ
แต่ถงึ อย่ำงนั้นก็เอำถำดวำงลงบนโต๊ะนั่งเล่นแ
ล ้วเดินตรงไปหำคนทีจะให ่ ้ช่วยทำงำน

“ตรวจดูตวั เลขว่ำมันตรงไหม...แค่คด
ิ เลข
คงจะทำได ้นะ”
259
 Black Diamond

แมค้ ำพูดท ้ำยๆ

จะไม่ค่อยน่ ำฟังนักแต่ลชิ ่ี งก็พยำยำมไม่ถอ
ื สำ
เอกสำรทีมี ่ ตวั เลขมำกมำกถูกขยับมำตรงหน้ำ
้
พร ้อมทังเครื ่ ดเลข ดินสอ และกระดำษ
องคิ
่ ำก็กลำยเป็ นจมจ่อจนแทบไม่ได ้สน
พอได ้เริมท
ใจร่ำงสูงทีนั่ ่ งอยู่ตรงข ้ำมกัน

“คุณใช ้ทศนิ ยมสำมตำแหน่ งแบบไม่ปัดใช่ไห

้
ม” แมแ้ ต่ตอนเอ่ยถำมยังไม่เงยหน้ำขึนมอง
สำยตำสำละวนอยู่กบั เอกสำร

“อืม”

่
กลับกลำยเป็ นเฟิ งหลงทีลอบมองลี
ชิ่ ง
้
สีหน้ำอีกคนดูเคร่งเครียดตังใจ
่
มือทีกดเครื ่ ดเลขขยับว่องไวรำวกับเคยทำ
องคิ
งำนบัญชี
่ แปลกตำจนสำยตำคมเลือนมองห
เป็ นภำพทีดู ่
ลำยครัง้

่
โกโก ้ในแก ้วถูกดืมจนหมดตั ้ ห ้ำนำทีแรก
งแต่
่ งจะละสำยตำขึนมองก็
กว่ำลีชิ ้ ่ ้ำแข็
เป็ นตอนทีน
งในแก ้วละลำยไปกว่ำครึง่

“คุณ...จะรับโกโก ้อีกหรือเปล่ำ”
260
Ex - SoulL

“ไม่เป็ นไร”
้ ใจยั
เฟิ งหลงปฏิเสธทังที ่ งอยำกดืมอี
่ กเพรำะไม่
อยำกให ้คนทำเหลิงว่ำตัวเองชอบ

ขณะทีลี ่ ชิ
่ งก็วำงมือจำกงำนทีได
่ ้รับมอบหมำย
่
ชัวครำวแล ้วหยิบแก ้วไปวำงไว ้บนถำดกันอย่ำ
งไม่ให ้เกะกะบนโต๊ะ
จำกนั้นก็เดินกลับมำนั่งทำงำนเช่นเดิม

ต่ำงฝ่ ำยต่ำงทำงำนไปเงียบๆ
กระทั่งลีชิ
่ งตรวจดูตวั เลขจนเสร็จพร ้อมกับทีเฟิ
่
งหลงเสร็จงำนของตัวเอง
ฝนด ้ำนนอกก็ยงั ไม่หยุดตก

“แน่ ใจว่ำไม่มีอะไรผิดพลำด”

“แน่ ใจ คุณจะตรวจดูอก ี รอบก็ได ้”

่ งยืนยันพลำงรวบกระดำษทดเข ้ำหำกันเพือ
ลีชิ ่
เอำไปทิง้ “ถ ้ำไม่มีอะไรแล ้วงันผมขอตั
้ ว”

“อืม”
่
เฟิ งหลงรับคำขณะทียกมื ้
อขึนนวดขมั ่
บเพือค
ลำยควำมเมื่อยล ้ำ

261
 Black Diamond

่ งเห็นภำพนั้นก็เกิดควำมลังเล
ลีชิ
่ ่ งอยู่มอ
คิดว่ำจะพูดหรือไม่พูดออกไปจนคนทีนั
งหน้ำเป็ นเชิงถำมว่ำทำไมยังไม่ไป

“ให ้ผมนวดไหล่ให ้หรือเปล่ำ”

“นวดเป็ น?”

“ก็พอได ้”

่
“คงไม่ใช่แผนทีอยำกใกล ้ชิดฉันหรอกนะ”

ประโยคกึงค ่ ำถำมทำให ้คนฟังหน้ำตึง

มองคนถำมอย่ำงหมั่นไส ้เพรำะควำมมั่นใจใน
ตัวเองนั้น
ก่อนจะตอบออกไปด ้วยสีหน้ำรำบเรียบ

“ถ ้ำคุณคิดแบบนั้นผมก็ขอตัว”

๋
“เดียว...ถ ้ำทำเป็ นก็ทำ”

คนทีก่ ำลังจะเปิ ดประตูออกไปถูกรังเอำไว

้ ้
โดยทีลี่ ชิ
่ งอยำกหันไปตอบว่ำไม่ทำแล ้ว
่
แต่สุดท ้ำยก็พำ่ ยแพ ้ให ้กับใบหน้ำคร ้ำมคมทีมี
ร่องรอยของควำมเหนื่ อยล ้ำอย่ำงปิ ดไม่มิด
262
Ex - SoulL

ถำดขนมถูกวำงลงทีเดิ ่ ม
ก่อนจะก ้ำวไปทำงด ้ำนหลังคนตัวโต
้
วำงมือลงบนไหล่กว ้ำงทังสองของแล ้วออกแล ้ว
บีบไล่ไปตำมแต่ละจุด

เฟิ งหลงพิงหลังกับพนักเก ้ำอี ้

ปิ ดเปลือกตำลงรับควำมรู ้สึกสบำยตัว
ควำมเกร็งบนบ่ำถูกผ่อนลงด ้วยน้ำหนักจำกมื
อบำง
่ นควำมคำดหมำยมำพร ้อมกลิน
ควำมรู ้สึกทีเกิ ่
่
ทีชวนให ้เคลิบเคลิม้

่ นนำยแบบ
“ทีเป็
เพรำะประชดฉันอย่ำงนั้นเหรอ”
่ แวบเข
เรืองที ่ ้ำมำในหัวถูกเอ่ยออกไป
เป็ นควำมอยำกรู ้โดยแท ้
่ ้ำเสียงค่อนขอด
ไร ้ซึงน

“ไม่ใช่เพรำะอยำกประชด”
่ี งก็ตอ
แมจ้ ะแปลกใจกับหัวข ้อบทสนทนำแต่ลชิ
บกลับ

้ ำไม?”
“งันท

“...ผมก็แค่อยำกลองทำ”
263
 Black Diamond

คำตอบนั้น สันง่
้ ำย ไม่มีอะไรมำกมำย
้
ทว่ำคนฟังกลับเข ้ำใจได ้เพรำะบำงครังกำรตั
ด
สินใจในหลำยอย่ำงก็มำจำกเพียงแค่คำว่ำอยำ
กลอง

“แบบนั้นก็ด”ี

่ งไม่ตอบอะไรกลับ
ลีชิ
่ ้ำหนักมือ
ให ้ควำมสำคัญเพียงเรืองน
ทอดมองใบหน้ำอีกคนจำกด ้ำนบน
เผยควำมรู ้สึกทำงแววตำโดยไม่ปิดบัง
่ มน้
ริมฝี ปำกคลียิ ้ อยๆ
ให ้กับควำมใกล ้ชิดในเวลำนี ้

่ มดี
มันเป็ นสัญญำณทีเริ ่ ขนเรื
ึ ้ อยๆ
่

จ ้องมองนำนเข ้ำควำมโหยหำของใจก็พำให ้ใ
บหน้ำโน้มต่ำลง มือเริมเคลื
่ ่
อนไหวเชื ่
องช ้ำ
ริมฝี ปำกห่ำงกันจนเหลือเพียงคืบ
่ ไม่
กว่ำจะรู ้ตัวว่ำกำลังทำในสิงที ่ สมควรก็เป็ นต
่
อนทีดวงตำคมลื ้
มขึนพรึ บ

เฮือก

264
Ex - SoulL

่ งสะดุ ้งแล ้วขยับหนี อย่ำงลนลำน

ลีชิ
้
ด ้ำนเฟิ งหลงก็ลุกขึนพรวด
ยืนประจันหน้ำอย่ำงเอำเรือง ่
ย่ำงสำมขุมเข ้ำหำคนทีก ่ ำลังจะลักหลับตัวเอง
่ กฝ่ ำยก็ขยับหนีไปจนแผ่นหลังชิดกำแ
โดยทีอี
พง

“เธอยั่วฉันเป็ นครังที
้ สองแล
่ ้วนะ”

่ งกลืนน้ำลำยก ้อนเหนี ยวลงคอ

“...” ลีชิ
ไม่อำจเถียงอะไรได ้สักคำ

่ ้ำมำในห ้องนี่ ก็เพรำะหวังเรืองแบบนั

“ทีเข ่ ้นรึไง
”

ใบหน้ำคร ้ำมคมและเสียงทุ ้มนั้นไม่ถงึ กับดูถูก

่ อควำมค่อนขอดอยู่ไ
เป็ นควำมสงสัยใคร่รู ้ทีเจื
ม่นอ้ ย

้ ชิ
“ไม่ใช่” ครำวนี ลี ่ งปฏิเสธได ้เต็มปำกเต็มคำ

“ถ ้ำไม่ใช่แล ้วเมื่อกีจะท
้ ำอะไร”
้ ้มเลิกขึนถำม
คิวเข ้
คำตอบทีได ่ ้รับมีเพียงควำมว่ำงเปล่ำ

265
 Black Diamond

จึงโน้มหน้ำลงไปแล ้วถำมยำ้
่ งมำกขึน้ “ว่ำยังไง”
ใช ้สำยตำกดดันลีชิ

ทว่ำกำรทำแบบนั้นกลับเป็ นควำมผิดพลำด
่
กลินหอมอ่ อนทีพั่ ดผ่ำนจมูกส่งผลให ้ริมฝี ปำก
สีสดทีก ่ ำลังเพิงคลำยออกจำกกำรเม
่ ม้ ดูน่ำบด
ขยีขึ้ นมำ
้
ควำมรู ้สึกจำกครังที ้ แล
่ ้วฉำยวำบในควำมทรง
จำ

้ ่อควำมอดทนเริมลดต
ดวงตำคมเข ้มขึนเมื ่ ่ำลง

เด็กนี่ ใช ้น้ำหอมกลินอะไรกั
่ น!

“ผมจะกลับแล ้ว”
ทำงออกเดียวทีจะท ่ ำให ้รอดคือกำรหนีไปจำก
ตรงนี ้ ลีชิ
่ งเบียงตั
่ วออกจำกคนตัวใหญ่
แล ้ววินำทีต่อมำก็ต ้องส่งเสียงอุทำนเพรำะแรง
กระชำกตรงแขน
แผ่นหลังรับรู ้ได ้ถึงแรงปะทะแข็งๆ จำกผนัง

“ถ ้ำเธออยำกได ้
ฉันก็จะให ้...แลกกับโกโก ้แก ้วนั้น”

266
Ex - SoulL

แล ้วริมฝี ปำกได ้รูปก็ฉกวูบลงมำบดเบียดแนบ

่ งยืนตัวแข็งค ้ำง หัวใจเต ้นถี่
ชิด ลีชิ
แทบแยกไม่ออกว่ำนี่ เป็ นควำมฝันหรือควำมจริ
ง

่ ้ำยอยู่ไ
แมป้ ระโยคก่อนหน้ำจะเป็ นคำพูดทีใจร
ม่นอ้ ย
ทว่ำก็ถูกลืมเลือนไปด ้วยสัมผัสวำบหวำมตรงริ
มฝี ปำก เปลือกตำสีอ่อนหลับลง
สองแขนค่อยๆ
้
ยกขึนคล ้
้องลำคอแกร่งแล ้วตอบสนองจูบนี กลั
บ

่ งทำตำมควำมรู ้สึกของตัวเอง
ลีชิ
แล ้วสุดท ้ำยก็ไปตำมทีถู่ กอีกคนชักนำ
่
ลมหำยใจทีแทบหลอมรวมเป็ นหนึ่ งเริมหอบกร
่
ะชัน้
แทบไม่รู ้ตัวเลยว่ำฝ่ ำมือหนำกำลังลูบไล ้ร่ำงกำ
ยอยู่

่ งหลงก็โทษว่ำทุกอย่ำงเป็ นเพรำะธรร
ขณะทีเฟิ
มชำติของอำรมณ์
ไม่ใช่ควำมต ้องกำรจำกใจของตัวเอง

267
 Black Diamond

้ บทีดู
ทังจู ่ ดดึงขบเมม้ อย่ำงร ้อนแรง
ฝ่ ำมือทีรู่ ปไล ้ไปตำมร่ำงเพรียวอย่ำงเพลินเพลิ
น

้
ทังหมดเป็ ิ เท่ำนั้ น...
นธรรมชำติของอำรมณ์ดบ

“อือ”
เสียงครำงในลำคอเป็ นดั่งเชือเพลิ
่ ่ ำให ้ไฟร ้
งทีท
อนโหมกระหน่ ำ
่ งทีบิ
ร่ำงกำยของลีชิ ่ ดเร่ำน้อยๆ
กลำยเป็ นขยับถูไถ ปลุกบำงอย่ำงให ้ค่อยๆ
่ น้
ตืนขึ

้
เปรียง!

เฮือก

่ งสะดุ ้งกับเสียงฟ้ ำร ้องจนเผลอขยับหนี จำก

ลีชิ
ควำมใกล ้ชิด ทุกอย่ำงชะงักกึก
เมื่อช ้อนสำยตำขึนมองคนตรงหน้
้ ำก็ได ้เห็นดว
งตำคมทีเจอด ่ ้วยแรงอำรมณ์

่ งก็รบี ขยับหนี โดย

พอรู ้ตัวว่ำอยู่ในท่ำทำงใดลีชิ
อัตโนมัติ

268
Ex - SoulL

“ผมจะกลับ”

มืออยำกคว ้ำร่ำงคนทีก ่ ำลังจะหนี ไว ้แต่ใจก็ทำใ

้
ห ้ชะงักด ้วยกำรถำมว่ำแล ้วจะรังเอำไว ้ทำไม
ต ้องกำรลีชิ่ งถึงขนำดนั้นเลยหรือ

แกร ๊ก

เฟิ งหลงมองประตูทปิ่ี ดลงแล ้วยกมือขึนเสยผม

้
อย่ำงหัวเสีย
ลมหำยใจร ้อนกรุน ้ ำเดิมเพรำะควำมหงุ
่ ขึนกว่
ดหงิด อะไรทีร่ ำๆ
่
จะแข็งขืนส่งผลให ้รู ้สึกอึดอัดเล็กน้อย

เด็กบ ้ำ เป็ นฝ่ ำยมำยั่วแล ้วจะหนีไปทำไม!

“ทำไมหน้ำตำตืนแบบนั ่ ้นหืม”
ประโยคเอ่ยทักจำกคนเป็ นแม่ทำให ้คนทีร่ ้อนร
่ ้อนรนกว่ำเดิม
นอยู่แล ้วยิงร
้ั
ทำเอำผู ้ใหญ่ทงสองลอบมองหน้ ำกันแล ้วอมยิ ้
ม

269
 Black Diamond

้
หำยขึนไปนำนขนำดนั ้น
แล ้วลงมำในสภำพหำกบอกว่ำไม่มีอะไรเกิดขึ ้
นคงเชือได่ ้ยำก

“คุณเฟิ งหลงแค่...ให ้ช่วยทำงำน”

้
“งันหรื
อ”

่ งเม ้มปำกเข ้ำหำกันเพรำะคำพูดพร ้อมรอย

ลีชิ
้
ยิมของจำงคุ ณยำยผิง

“ผมเผ ้ำไม่เป็ นทรงเชียว”

ผมยำวสลวยถูกจัดทรงให ้เรียบร ้อยโดยคนเป็
นแม่ ขณะทีลี ่ ชิ
่ งก็ก ้มหน้ำงุ ด
ภำพเหตุกำรณ์เมื่อครูย่ งั คงฉำยชัดอยู่ในหัว
เผลอจินตนำกำรไปว่ำหำกมันเลยเถิดไปจนสุ
ดท ้ำยจะเป็ นอย่ำงไร

--

้ ้ำมำกจริงๆ”
“สีผมนี เข

เมื่อเดินทำงมำถึงสตูดโิ อสำหรับกำรถ่ำยแบบใ
้ ชิ
นวันนี ลี ่ งก็ได ้ยินประโยคเทือกๆ
นั้นนับครังไม่
้ ถ ้วนจนเริมท
่ ำหน้ำไม่ถูก

270
Ex - SoulL

ถึงอย่ำงนั้นก็ยงั รู ้สึกยินดี
ควำมไม่ม่นใจกั
ั ่
บกำรเปลียนแปลงถู กปัดตกจ
นไม่มีเหลือ

้
“เซตต่อไปต ้องถอดเสือนะ”

่ งพยักหน้ำรับสิงที
ลีชิ ่ ฮำนะพู
่ ดขณะกำลังนั่งนิ่ ง
ให ้ทีมงำนปรับกำรแต่งหน้ำและจัดผม
เสร็จเรียบร ้อยจึงเดินไปหน้ำฉำก
เมื่อตำกล ้องส่งสัญญำณเสือคลุ
้ มก็ถูกถอดออ
่ งให ้ทีมงำน
กแล ้วยืนส่

ทุกคนในสตูดโิ อจ ้องมองไปทีร่่ ำงเพรียวตำไม่

้
กะพริบ บำงคนถึงขันเผลอกลื นน้ำลำย

่ งไม่มีท่ำทีขด
ลีชิ ั เขินยำมก ้ำวลงไปในอ่ำงอำบ
น้ำ สีหน้ำและแววตำเปลียนไปทั
่ นใด
มีควำมเย ้ำยวนทีเด็่ ดขำด
ลึกลับอย่ำงน่ ำค ้นหำ
ดึงดูดให ้คนมองอยำกทำควำมรู ้จักมำกกว่ำนั้
น

แกเรนยืนมองภำพนั้นอย่ำงพึงพอใจ
่ งขลับให ้ทุกอย่ำงส
ร่ำงกำยและอำรมณ์ของลีชิ

271
 Black Diamond

่ จนแทบจะใช ้ได ้ทุกรูป

มบูรณ์แบบ ไร ้ทีติ
เห็นแล ้วเผลอนึ กย ้อนไปถึงตัวเองในอดีต

่ งดีขนมำกเลยเนอะ
“หุ่นลีชิ ึ้
เพรียวบำงแต่ไม่มำกเกิน เข ้ำรูปแล ้วก็กระชับ”
เกรซหันไปกระซิบกับแกเรน

“ควำมมีวน
ิ ัยน่ ะ”

“ให ้ฉันทำแบบนั้นคงใจขำดตำย
อยำกกินหมูกระทะใจจะขำด”

“แน่ ส ิ มีสำมีแล ้วจะกินแบบไหนก็ได ้นี่ ”

แกเรนหันไปเลิกคิวพลำงยิ้ ้ ้วยควำมหมั่นไส ้
มด
ใส่คนข ้ำงตัว
่
ขณะทีเกรซก็ หวั เรำะคิกคักอย่ำงถูกใจ
่ งส่
นึ กถึงคนทีเพิ ่ งไลน์มำบอกว่ำคิดถึงเมื่อชัวโ ่
มงก่อนแล ้วบนใบหน้ำก็ปรำกฏรอยยิมกว ้ ้ำง

“ก็ใช่น่ะสิ”

้
แล ้วทังสองก็
หน ่ ชิ
ั กลับไปสนใจทีลี ่ งและภำพบ
่ ำยแบบโคลสอัปแต่ล
นจอเพรำะช่ำงกล ้องเริมถ่
่
ะส่วน เริมจำกเสี ้
ยวหน้ำ และใบหู
โฟกัสรอยสักรูปเพชรให ้เด่นชัด
272
Ex - SoulL

เมื่อเรือยลงมำถึ
่ งแผ่นอกบำงทุกคนก็เมม้ ปำกเ
ข ้ำหำกัน
ควำมขำวอมชมพูของบำงส่วนทีชู ่ ชนั ไม่ได ้ถูก
่
กล ้องถ่ำยให ้เห็นมำกนักเพือควำมเหมำะสม
ถึงอย่ำงนั้นก็ทำให ้คนทีเห็
่ นด ้วยสำยตำเผลอคิ
ดไม่ดี

นอกจำกนั้นยังมีชว่ งเอวบำงและขำเรียวทีกว่
่ ำ
จะถ่ำยเสร็จก็เล่นเอำบำงคนเผลอคิดไปถึงไห
นต่อไหน

หลังกำรถ่ำยแบบเสร็จสินลี ้ ชิ
่ งก็ถูกห่อด ้วยเสือ้
ตัวใหญ่และผ ้ำห่มผืนหนำ
ฉำกในวันนีมี้ น้ำกอปรกับแอร ์ในสตูดโิ อเย็น
ฉ่ ำ กว่ำงำนจะผ่ำนพ ้นไปปำกก็ซด ี
่ น
่
ตัวก็เริมสั
ร ้อนถึงคนเป็ นแม่ต ้องรีบให ้ควำมอบอุ่นกับลูก

่ นภำพนั้นก็ขมวดคิวน้
เกรซทีเห็ ้ อยๆ

่ งโอเคหรือเปล่ำ”
“ลีชิ

273
 Black Diamond

“อือ” เสียงตอบรับในลำคอสั่นพร่ำ
่
ก่อนแกเรนจะเปิ ดประตูเข ้ำมำเพือเอำนมอุ ่นๆ
มำให ้

มือบำงรับมำถือไว ้เมื่อให ้ควำมอบอุ่นกับร่ำงกำ

่ สม
ย สักพักแก ้มก็เริมมี ี ำกขึน้

่ งเป็ นคนเลือดน้อย
“ลีชิ
ก็เลยทนกับอำกำศเย็นๆ ได ้ไม่ดน ี ักน่ ะจ ้ะ”
้
ลลิตำหันไปเล่ำให ้คนทังสองฟั ง

้ ให ้แช่น้ำนำนเลย”
“โทษทีนะ วันนี ก็

“ไม่เป็ นไร มันเป็ นงำน”

“แต่รูปออกมำดีมำก
่ งไม่แต่งเลยนะ”
ขนำดเป็ นรูปทียั
้
เกรซพูดพร ้อมทังเอำมื ่ ำอก
อประกบกันไว ้ทีหน้
สีหน้ำและแววตำเป็ นประกำยยำมนึ กถึงภำพที่
ตัวเองได ้เห็น

่ งมีวน
“ลีชิ ิ ัยมำก ทุกอย่ำงออกมำดีมำกจริงๆ”
่
แกเรนกล่ำวชืนชมเด็ กตรงหน้ำจำกใจจริง
่
ร่ำงกำยและอำรมณ์ในกำรสือสำรของวั ้
นนี เป็
นผลพวงมำจำกวินัยทีลี ่ ชิ
่ งมี

274
Ex - SoulL

่ ทุ
สิงที ่ กคนเห็นมันบ่งบอกชัดว่ำเจ ้ำตัวมีควำม
พยำยำมและอดทนมำกขนำดไหน

้ บบำงๆ
ด ้ำนคนถูกชมก็ทำเพียงยิมรั
้
โดยมีคนเป็ นแม่ระบำยยิมกว ่
้ำงรับคำชืนชมนั ้
นแทน

9.

ภำพโปรโมทเซตทีสองถู ่ กเผยออกไปโดยให ้เ
่ งเพียงครึงหนึ
ห็นใบหน้ำลีชิ ่ ่ง
่ กพูดถึงเป็ นอย่ำงมำกคือสีผม ผิวขำวเนี ยน
ทีถู
และรอยสักรูปเพชรตรงหลังใบหู
้ อใครทุกค
ด ้วยเพรำะยังไม่รู ้ว่ำนำยแบบคนนี คื
่ นไปก่อน
นจึงเรียกว่ำ‘เพชร’เป็ นชือเล่

‘ผมยำวด ้วย จะเซอรหรื

์ อจะสวยกันนะ’

‘ขำวมำกค่ะขำวมำก’

275
 Black Diamond

่ ง่
‘มีใครเผลอลูบหน้ำจอแบบนีมั
้ ม!’
โดยเฉพำะตรงขำอ่อนนะ อือหื

‘อยำกเห็นหน้ำแล ้วครับ’

‘รูปสวยมำก มูด้ แอนด ์โทนดีมำก’

‘นำยแบบกับตำกล ้องเก่งสุดๆ’

“คนรีทวิตไปเยอะมำก
ในไอจีก็มีคอมเมนต ์เป็ นร ้อยเลยนะ
่
ยอดฟอลก็เกือบหมืนแล ้วด ้วย”

ลีชิ่ งมองหน้ำจอไอแพดทีเกรซยื
่ ่
นมำให ้ดู
่
เห็นคอมเมนต ์ทีปรำกฏขึ ้
นมำบำงส่ วน
รู ้สึกแปลกไม่นอ้ ยกับกำรถูกพูดถึงและให ้ควำ
มสนใจ
้ ถอ
เพียงเท่ำนี ก็ ่ ง
ื ว่ำมำกมำยแล ้วสำหรับคนทียั
่ ยง
ไม่ได ้ชือเสี

“ถือว่ำกระแสดีเลย
่ มโอกำสที
ยิงเพิ ่ ่
จะแคสงำนในวั ้ ำน”
นมะรืนนี ผ่
แกเรนพูดด ้วยสีหน้ำมำดมั่น

้ ปังแน่ ”
“ถ ้ำได ้งำนนี นะ
276
Ex - SoulL

“วันเปิ ดตัวโมเดลลิง่ ก็จะได ้ประกำศไปด ้วย

่
คนก็จะยิงสนใจมำกขึ ้
น”

“ถ ้ำไม่ได ้ล่ะ”
คำถำมจำกลีชิ ่ งทำให ้ทุกคนชะงัก

“มันต ้องได ้สิ” ดวงตำสีชมพูเป็ นประกำยกล ้ำ

ทอควำมมั่นใจทีลี ่ ชิ
่ งยังไม่มีให ้ตัวเอง
เหลือบมองหน้ำแม่อย่ำงกลัวว่ำจะทำให ้ทุกคน
พลำดหวัง
้
ก่อนจะได ้รับรอยยิมแห่ งกำลังใจกลับมำ

่ ้ว่ำลีชิ
“ไหน่ ไนเพิงรู ่ งจะเป็ นนำยแบบทีโมเดลลิ
่ ่
้
งของแกเรน” จำง ผิง เอ่ยขึนบนโต๊ ะอำหำร
้
ด ้ำนคนฟังก็ชะงักแล ้วเงยหน้ำขึนมองผู ้เป็ นย่ำ

่
“แกเรนเป็ นคนตัดสินใจ ไม่เกียวกั
บผม”

“ไหน่ ไนรู ้...แกเรนตำถึง

่ งทำงำนได ้ดีมำก”
ลีชิ

277
 Black Diamond

เฟิ งหลงขมวดคิว้ สงสัยถึงทีมำที

่ ท ่ ำให ้ไหน่ ไนรู ้
และควำมสงสัยนั้นก็แสดงออกทำงสีหน้ำ จำง
ผิงจึงเอ่ยถำมอย่ำงแปลกใจ

“อำเฟิ งยังไม่เห็นรูปเหรอ”

“รูป?”

เมื่อท่ำทำงของคนเป็ นหลำนบ่งบอกชัดว่ำไม่รู ้เ
่ จำง ผิง จึงหันไปเรียกพยำบำลคนสนิ ท
รือง

“เพ็ญ เอำรูปมำให ้อำเฟิ งดูหน่ อยสิ”

เพ็ญหำยออกจำกห ้องครัวแล ้วกลับมำพร ้อมไ

อแพดในมือ จำกนั้นก็ยนให
่ื ่ งไม่เห็นรูป
้คนทียั

เฟิ งหลงวำงตะเกียบในมือลงแล ้วรับมำดู

ด ้วยหน้ำจอขนำดใหญ่จงึ ทำให ้เห็นภำพได ้ชัด
เจน
ควำมขำวเนี ยนปะทะเข ้ำกับสำยตำเป็ นอันดับ
แรก

“รูปโปรโมทโมเดิลลิงไง ่
่
ลองเลือนดู
ส.ิ ..ดูดเี ชียว มิน่ำล่ะ
เวลำมำทำนข ้ำวทีบ ่ ้ำนลีชิ
่ งถึงได ้กินน้อยนัก”

278
Ex - SoulL

แมภ ่ ำ
้ ำพจะเห็นเพียงครึงหน้
่
แต่ดวงตำและสีผมทีแสนเป็ นเอกลักษณ์ก็ทำใ
่ ง
ห ้จำง ผิงจำได ้ทันทีว่ำคือลีชิ

เธอพอจะรู ้จำกลลิตำมำบ ้ำงว่ำลีชิ ่ งกำลังสนใจ

่
ทีจะเป็ นนำยแบบ
ทว่ำกลับไม่คด ่
ิ ว่ำจะเป็ นโมเดลลิงของแกเรน
้ งจะเป็ นเต็มตัวขนำดนี ้
ทังยั

“ไหน่ ไนไม่รู ้สึกว่ำมันโป๊ หรือยังไง”

เฟิ งหลงเอ่ยถำมโดยทีไม่ ่ รู ้ตัวว่ำกำลังขมวดคิว้
้ อสไลด ์หน้ำจอเลือนภำพรำวสี
นิ วมื ่ ่ ้ำภำพไป
ห
่
มำ ไม่สนเรืองควำมอำร ์ตหรือควำมสวยงำม
่ สนใจมี
สิงที ่ เพียงคนในรูปทีเหมื ่ อนกำลังเปลือ
้ ้ำ
ยเปล่ำ ไม่ได ้ใส่เสือผ

รูปเซตแรกว่ำวำบหวิวแล ้ว
้ งมำกกว่
รูปเซตนียิ ่ ำ

“มันเป็ นศิลปะ”
คนแก่กล่ำวด ้วยน้ำเสียงไม่ถอ ื สำ
ต่ำงจำกคนเด็กกว่ำทียื ่ นไอแพดคื
่ นพยำบำลข
องผู ้เป็ นย่ำด ้วยสีหน้ำไม่เข ้ำใจ

279
 Black Diamond

จำง ผิง
ลอบมองท่ำทำงของหลำนตัวเองพลำงซ่อนรอ
้
ยยิมเอำไว ้

--

้
กำรแคสงำนครังแรกของลี ่ งคือกำรจะได ้เป็ น
ชิ
แบรนด ์แอมบำสเดอร ์ของปลอกคอยีห ่ ้อทีเป็
่ น
่ ยมมำกทีสุ
ทีนิ ่ ด ขึนชื
้ อในเรื
่ ่
องควำมปลอดภั ย
ดีไซน์สวยงำม
และมีควำมหลำกหลำยสำหรับโอเมก ้ำหลำยระ
ดับ

ร่ำงเพรียวนั่งอยู่หน้ำห ้องท่ำมกลำงดำรำและน
ำยแบบมืออำชีพหลำยคน
ทุกคนต่ำงให ้ควำมสนใจกับนำยแบบหน้ำใหม่
่ เคยเห็นหน้ำค่ำตำ
ทีไม่
ผมสีคุ ้นตำทีเป็่ นกระแสอยู่ในโลกโซเชียลทำใ
ห ้บำงคนรู ้ว่ำนำยแบบคนแรกของ SCENT
Modeling Agencyคือใคร เมื่อรู ้
ผู ้จัดกำรของนำยแบบคนอืนๆ ่
่ ้สึกหวั่นใจ
ก็เริมรู
อดีตนำยแบบชือดั ่ งผันตัวมำเปิ ดโมเดลลิง่
้ เพชรเม็ ดแรกทีงำมขนำดนี
ทังมี ่ ้
กำรแคสงำนวันนีคงเรี ้ ้
ยกว่ำอยู่ในเงือมมื อ

280
Ex - SoulL

“อึดอัดไหมลูก”
่ ปลอกคอจริงจังเป็ นครั้
ลลิตำหันไปตำมคนทีใส่
งแรก

่
“นิ ดหน่ อย แต่ไม่ได ้มำก...ตืนเต ้นมำกกว่ำ”

ี่ ดก็พอนะ”
“ทำให ้ดีทสุ

่ งยิมพลำงพยั
ลีชิ ้ กหน้ำรับ
รอคอยคนนั้นคนนี ออกมำ
้
กระทั่งตัวเองโดนเรียกชือ่

“เป็ นตัวเองนะลีชิ ่ ง… just be yourself.”

แกเรนเอ่ยบอกก่อนจะเดินไปส่งทีหน้ ่ ำประตู
เมื่อลีชิ
่ งเดินเข ้ำไปแล ้วประตูปิดลงคนทังสองก็
้
นั่งรอลุ ้นอยู่ข ้ำงนอก

่
“ผม...มีเรืองจะถำมคุ ณแม่หน่ อยได ้ไหมครับ”

“ถ ้ำตอบได ้แม่จะตอบนะ”
้
ลลิตำหันไปตอบแกเรนพร ้อมรอยยิมบำงตำม
สไตล ์

281
 Black Diamond

คนมีคำถำมลังเลอยู่หลำยวินำที
แต่สุดท ้ำยก็เอ่ยคำถำมออกไปเพรำะจำเป็ นทีจ่
ะต ้องรู ้เอำไว ้

่ งถึงไม่ได ้ใส่ปลอกคอ”
“ทำไมลีชิ

คนถูกถำมนิ่ งไปเล็กน้อย
้
รอยยิมลดน้ อยลงจำกเดิมทว่ำไม่ถงึ กับเลือนห
ำย จำกนั้นก็ค่อยๆ
่
สูดลมหำยใจเข ้ำยำมตัดสินใจทีจะเล่ ำให ้แกเร
นฟัง

“แม่จะบอกแกเรนเพรำะจะได ้ช่วยดูแลลีชิ ่ งระห

ว่ำงทำงำนด ้วย”
ลลิตำเว ้นวรรคไปครูห ่ นึ่ งก่อนจะเล่ำต่อ
่
“อย่ำงทีเคยบอกว่ ำร่ำงกำยลีชิ ่ งไม่ค่อยแข็งแร
้ เกิด
ง เป็ นมำตังแต่
แล ้วเขำก็เข ้ำใจว่ำตัวเองเป็ นอัลฟ่ ำมำตลอด
จนกระทั่งวันทีได่ ้รู ้...มันเป็ นควำมไม่ค่อยชินกั
บกำรต ้องใช ้ชีวติ ด ้วยควำมรู ้สึกอีกแบบ
้
อีกทังผลพวงจำกร่ ำงกำยทีไม่ ่ แข็งแรงนั้นทำใ
่ งจะไม่มีอำกำรฮีท
ห ้ลีชิ
ก็เลยไม่ได ้ใส่ปลอกคอเหมือนโอเมก ้ำคนอืนๆ ่
”

282
Ex - SoulL

้ ่ เอง”
“เป็ นอย่ำงนี นี
่ งรู
คนทีเพิ ่ ้เหตุผลพูดอย่ำงแผ่วเบำพลำงนึ กย ้อ
นไปถึงท่ำทีอ่อนแรงของลีชิ่ งทีเคยได
่ ้เห็น

้ คงจะเริมใส่
“แต่ต่อจำกนี ก็ ่ แล ้วล่ะ”

แกเรนมองหน้ำคนพูด
ใจอยำกถำมต่อถึงเหตุผลแต่เมื่ออีกฝ่ ำยพูดเพี
ยงเท่ำนั้นก็เลือกทีจะรั
่ บรู ้เพียงเท่ำนั้น

่
บังเอิญเสียจริงทีงำนแรกของลี
ชิ่ งก็เป็ นงำนแบ
รนด ์แอมบำสเดอร ์ปลอกคอพอดี

“ถ ้ำมีอะไรก็บอกผมได ้นะครับ
่ งมำกขึน้
จะได ้ดูงำนให ้เหมำะสมกับสุขภำพลีชิ
”

“จ ้ะ ขอบคุณแกเรนมำกนะ”

แกเรนพยักหน้ำรับ
จำกนั้นก็พูดคุยเรืองงำนต่
่ อ
กระทั่งประตูกถูกเปิ ด
ร่ำงเพรียวก ้ำวออกมำท่ำมกลำงสำยตำของใค
รหลำยคน

283
 Black Diamond

“เป็ นยังไงบ ้ำงหืม” ลลิตำลุกพรวดไปถำมลูก

“ไม่รู ้ว่ำเป็ นยังไง เขำก็แค่ถำม

ให ้เดินพรีเซนต ์ปลอกคอทีใส่ ่ อยู”่

“แล ้วเขำว่ำยังไงบ ้ำง” แกเรนถำมต่อ

“ไม่ว่ำยังไงเลย ก็พยักหน้ำ คุยกันเบำๆ

แล ้วก ้มลงไปเขียนอะไรสักอย่ำง”

“อืม...ยังไงก็ผ่ำนไปแล ้ว
เหลือแต่ฟังผลเท่ำนั้น”

่
“ผลมันอำจจะไม่ได ้เป็ นแบบทีเรำคำดหวั
ง”
่ งยังคงยำเพื
ลีชิ ้ อให่ ่
้แกเรนเผือใจ

“ไม่มีใครรู ้นอกจำกคนในห ้องนั้น...กลับกันดี

้
กว่ำ แล ้วพรุง่ นี มำลุ ่
้นกันทีออฟฟิ ศ”

--

โทรศัพท ์ของแกเรนถูกวำงไว ้กลำงโต๊ะ

ทุกคนต่ำงรอคอยให ้เสียงของมันดังขึน้
บ ้ำงก็จบั จ ้องไม่ละสำยตำ

284
Ex - SoulL

บ ้ำงก็เหลือบมองเป็ นระยะ
บ ้ำงก็เล่นโทรศัพท ์รอแบบไม่ค่อยสนใจ

“นี่ มันจะห ้ำโมงเย็นแล ้วนะ”

เกรซเอ่ยพูดด ้วยเสียงอ่อนอ่อย
ควำมหวังทีมี ่ เริมริ
่ บหรีลงเนื
่ ่ องจำกหำกลีชิ
่ งแค
สงำนผ่ำน
ทีมงำนจะต ้องโทรมำบอกตอนประมำณสีโมงเ ่
ย็น

“เขำอำจจะใช ้เวลำตัดสินใจนำน”
ใครสักคนปลอบใจกันขึน้

Rrrrr

พรึบ!

เมื่อโทรศัพท ์ส่งเสียงทุกคนก็พร ้อมใจกันพรว

่ งกับแม่ได ้แต่น่ ังมองหน้ำกัน
ดเข ้ำไปมุง ลีชิ

“เฟิ งหลงโทรมำ”

หลำยคนส่งเสียงร ้องด ้วยควำมผิดหวัง

่ี งกลับชะงักไปด ้วยใจทีวู่ บโหวง
แต่ลชิ
ยำมเห็นแกเรนคว ้ำโทรศัพท ์ไปรับสำยแล ้วเดิน
285
 Black Diamond

ออกจำกห ้องไป ในใจก็อยำกจะก ้ำวตำม

ควำมรู ้สึกรุนแรงตำมสัญชำตญำณจนต ้องบีบ
มือเข ้ำหำกัน

่
ลลิตำลูบหลังมือคนเป็ นลูกแผ่วเบำเพือปลอบ
ประโลม

แกเรนหำยไปสักพักก็กลับเข ้ำมำพร ้อมกับสีห

น้ำผิดหวัง

้ งไม่มีใครโทรมำ คงหมดหวังแล ้วล่ะ”

“ป่ ำนนี ยั
เกรซพูดด ้วยน้ำเสียงเศร ้ำสร ้อย

“ใครว่ำเขำยังไม่โทรมำ”

“...”
่ ยนไปท
คำพูดของแกเรนและแววตำทีเปลี ่ ำให ้
่ ่ในสภำพหมดหวังลุกขึนมำนั
ทุกคนซึงอยู ้ ่ง
รอฟังประโยคต่อไป

“ทีมงำนโทรมำตอนทีผมคุ่ ยกับเฟิ ง
่ งเป็ นแบรนด ์แอมบำสเด
บอกว่ำ...เขำเลือกลีชิ
อร ์!”

286
Ex - SoulL

เสียงโหวกเหวกโวยวำยด ้วยควำมดีใจดังลั่นขึ ้
น ขณะทีลี่ ชิ
่ งก็ค่อยๆ คลียิ
่ ม้
ควำมดีใจปริมล ่ ้นไม่ต่ำงจำกทุกคน
่ บกระชับมือของแม่สนระริ
มือทีบี ่ั ก

เขำทำได ้...

่ ง”
“เก่งมำกเลยนะลีชิ

คำชมจำกแกเรนและทุกคนเรียกให ้ดวงตำเรีย
วร ้อนผ่ำว
้ นใจจนพูดแทบไม่ออกเมื่อประโยคนี ออก
ตืนตั ้
่ ไม่
มำจำกปำกของคนอืนที ่ ใช่แค่แม่คนเดียว

“ทุกคนก็เหมือนกัน”
หำกไม่มีกำรร่วมมือร่วมใจจำกทุกคนก็คงไม่มี
วันนี ้

่ งรู ้ดีว่ำนอกจำกตัวเองแล ้วคนอืนก็

ลีชิ ่ ทมุ่ เทแล
้
ะพยำยำมกับงำนนี มำกมำย

้ นนี เรำต
“งันวั ้ ้องฉลองกันแล ้ว”

287
 Black Diamond

่
แกเรนหันไปหำทีมงำนทีตะโกนขึ ้
นมำ
ก่อนจะพูดด ้วยสีหน้ำอ่อนใจ
ทว่ำก็เต็มไปด ้วยควำมเป็ นสุข

“โอเคๆ อยำกกินอะไรก็ส่งมำั
๋ ่งมำกินทีนี
เดียวสั ่ ่ แหละ”

“เย่!”

“ฉลองแด่งำนแรก
่ กโปรเจกต
และเป็ นงำนทีบิ ๊ ์มำก!!”

่ งทอดมองภำพนั้นอย่ำงสุขใจ
ลีชิ
่ เคยพำนพบทำให ้ใบหน้ำทีมั
ควำมรู ้สึกทีไม่ ่ กเรี
ยบนิ่ งเผยควำมรู ้สึกข ้ำงในออกมำ
้ หุบ
ริมฝี ปำกบำงระบำยยิมไม่
ดวงตำเป็ นประกำยสุกใส

่
ลลิตำทีลอบมองลู ิ้
กอยู่ก็ยมตำม
ลูบหัวลีชิ่ งแผ่วเบำด ้วยควำมรัก

กำรทีลี ่ ชิ
่ งก ้ำวมำทำงำนตรงนี มั ้ นทำให ้ลีชิ
่ งมีส ั
งคมอืน ่ ได ้พบเจอผู ้คน
ได ้เรียนรู ้กำรใช ้ชีวต ้
ิ อีกแบบ...วันนี เธอคิ ดว่ำก
ำรทีลู่ กตัดสินใจมำอยูต ้ นถูกต ้องแล ้ว
่ รงนี มั
288
Ex - SoulL

กว่ำจะฉลองกันเสร็จแล ้วแยกย ้ำยก็เป็ นเวลำดึ

่ ตลอดทำงกลับบ ้ำนลีชิ
กดืน ่ งมีแต่รอยยิม้
่ ดคลออยูบ
ฮัมเพลงทีเปิ ่ นรถไปตลอดทำง
กระทั่งลงจำกรถแล ้วพบว่ำมีใครทีอยู
่ ่ในบ ้ำน

“ไม่คดิ จะบอกฉันเลยใช่ไหม
่
เรืองเป็ นนำยแบบอะไรนั่น”

่
ใบหน้ำทีฉำยควำมสุ ้ นเปลียนไป
ขมำเกือบทังวั ่
ทันใด

่
“ฉันหำโอกำสทีจะบอกอยู ่ค่ะ
้ ณไม่อยู่บ ้ำนนี่ คะ”
แต่เดือนนี คุ

“แล ้วโทรศัพท ์มีไว ้ทำไม?”

้ ณก็รู ้แล ้วว่ำลูกเป็ นนำยแบบ”

“ยังไงตอนนี คุ

้
“ฉันไม่ชอบ อำชีพขำยเนื อหนั งมังสำ
่ ้ำนไม่มีกน
ทำเหมือนทีบ ิ จนต ้องไปทำอะไรแบบ
นั้น”

289
 Black Diamond

่ งสะกดกลันควำมไม่
ลีชิ ้ พอใจเอำไว ้ข ้ำงใน
ถึงอย่ำงนั้นแววตำทีมองคนพู
่ ดก็ปิดไม่มิด

“มันเป็ นศิลปะทีป๊่ ำไม่เข ้ำใจ”

“ใช่ ฉันไม่เข ้ำใจ แล ้วก็ไม่อยำกให ้ทำ

่
คนอืนได ้นินทำไปทั่วว่ำลูกหลำนตระกูลหวังไ
ม่มีควำมสำมำรถพอทีท ่ ำอย่ำงอืน”
่

“ใครนิ นทำแล ้วมันทำไม

คนในบ ้ำนยังนิ นทำกันเองแล ้วจะไปถือสำคนอื่
นทำไมกัน”
้
ใบหน้ำเรียวแหงนขึนยำมเอ่ ยพูดด ้วยน้ำเสียงค่
อนขอด

่ ง” หวัง อีหย่
“ลีชิ ้ งเรียกชือลู
่ กเสียงรอดไรฟัน

้ อยคุยกัน”
“คุณคะ กลับไปเถอะค่ะ แล ้วพรุง่ นี ค่
ลลิตำก ้ำวไปตรงผู ้เป็ นสำมี
ใช ้น้ำเสียงและสีหน้ำอ่อนโยนเข ้ำช่วย

“ก็เอำแต่ถอ ้ กก็เลยทำอะไรไม่เ
ื หำงกันแบบนีลู
ห็นหัวฉัน”

290
Ex - SoulL

แมค้ ำพูดและน้ำเสียงจะเกรียวกรำดแต่
้ รำ่ งสูงใ
หญ่ก็ยอมเดินกลับบ ้ำนไป
้
โดยทิงบรรยำกำศขมุ กขมัวไม่เป็ นสุขเอำไว ้แ
่
ทนตัวเอง จนคนทีเจอแต่ ่ ๆ
เรืองดี
้
ในวันนี ถอนหำยใจอย่ ำงเหนื่ อยหน่ ำย

“อย่ำถือสำป๊ ำเลยนะลูก”

่ งไม่ตอบ
“...” ลีชิ
่ บอยู่บนไหล่เป็ นต
ทำเพียงแค่ลูบหลังมือบำงทีจั
อบกลับ

้ ้ยังไง
บำงทีก็สงสัยว่ำแม่ทนมำขนำดนีได

--

“วันงำนอย่ำลืมไปล่ะ”

่ ่ งอยู่ฝ่ ังตรงข ้ำม

แกเรนเอ่ยบอกคนทีนั
ด ้วยเพรำะออกมำทำธุระแถวเดียวกันจึงนัดเฟิ
้ นเพือที
งหลงมำทำนมือเย็ ่ จะย
่ ำเรื ้ องงำนเปิ
่ ดตัว
่ ใจกลำงห
โมเดลลิงที ่ ่ ง
้ำงชือดั

“ไม่ลม
ื หรอกน่ ำ”

291
 Black Diamond

“ผมมองคนไม่ผด ิ จริงๆ
่ งมีวน
ลีชิ ิ ัยและควำมพยำยำมมำก
่ งมำกๆ”
เป็ นเด็กทีเก่

“...”
่
คำพูดและสีหน้ำชืนชมของแกเรนท ำให ้เฟิ งหล
้ กน้อยเพรำะแกเรนไม่ได ้เอ่ยชมใค
งขมวดคิวเล็
รบ่อยนัก

่ื
เขำไม่เข ้ำใจว่ำทำไมทุกคนล ้วนแต่ชนชมเด็ ก
นั่น

“ผมมองเห็นตัวเองในตัวเขำ”

“นำยเก่งกว่ำนั้นแกรน”

“แต่ลชิ่ี งก็เรียนจบด ้วยปริญญำสำมใบ

คุณรู ้หรือเปล่ำ”

้ เพิ
ข ้อมูลนีที ่ งได
่ ้รู ้สร ้ำงควำมแปลกใจให ้กับคน
ฟัง ถึงจะรู ้สึกสนใจแต่ปำกกลับพูดไปอีกอย่ำง
หยิบแก ้วน้ำขึนมำจิ
้ บด ้วยท่ำทีไม่แยแส

“ทำไมฉันต ้องรู ้”

292
Ex - SoulL

่
“ก็เผือจะมี ข่ำวจำกวงใน”

“ไม่ม”ี

“คุณก็รู ้
โอเมก ้ำไม่ได ้เกิดมำพร ้อมควำมเก่งกำจแบบพ
วกคุณ
่ ชิ
กำรทีลี ่ งประสบควำมสำเร็จในด ้ำนกำรเรียน
ขนำดนั้นมันก็บ่งบอกชัดว่ำเขำมีควำมพยำยำ
มขนำดไหน”

่ แกเรนพู
สิงที ่ ดดังเข ้ำหัวช ้ำๆ
่ ชิ
พลันภำพทีลี ่ งนั่งทำงำนในวันนั้นก็วำบขึนม
้
ำ

้
ตัวเลขทังหมดไม่ มผ
ี ด ้
ิ เพียนจริ
งๆ

“ทีส่ ำคัญคือผมเห็นด ้วยตำของตัวเอง...คุณเอ

งก็เห็น
กำรได ้รับเลือกเป็ นแบรนด ์แอมบำสเดอร ์ของ
่ ำย”
YbXz มันไม่ใช่เรืองง่
แกเรนพูดอย่ำงหนักแน่ นมั่นคง
่
ดวงตำสีชมพูทอควำมชืนชมคนที ่ ได ้อยู่ตรง
ไม่
้ ำงมำกมำย
นี อย่

293
 Black Diamond

“ดูท่ำนำยจะชอบเด็กนั่นมำก”

่ งจะต่ำงกับผมมำก
“แน่ นอน ถึงฐำนะของลีชิ
่ ยำกล
แต่เขำก็พยำยำมในเรืองที ่ ำบำกบนเส ้น
ทำงของตัวเองเช่นเดียวกัน”
่
ดวงตำของคนทีเผลอนึ กย ้อนไปถึงตัวเองในอ
้
ดีตมีแววเจ็บปวดขึนมำวู บหนึ่ ง
่ อยำกให ้แกเรนนึ กถึงนักจึงเปลียน
เฟิ งหลงทีไม่ ่
่ น
ไปพูดเรืองอื ่

“เอำเถอะ
วันงำนฉันจะพยำยำมไปให ้ได ้แล ้วกัน”

“ไม่ใช่จะพยำยำม แต่ต ้องไป

คุณเป็ นผู ้ลงทุนรำยใหญ่นะเฟิ ง”
่ี
เฟิ งหลงยักไหล่รำวกับไม่ยหระ
แกเรนกำลังจะโวยวำยต่อทว่ำสำยตำกลับไปส
่
ะดุดทีอะไรบำงอย่ ๋
ำงเสียก่อน “เดียวนะ
แหวนบนนิวคุ ้ ณ”

่
คนถูกทักทีเผลอยกมื ้
อขึนมำวำงบนโต๊ ่
ะเลือน
มือลงวำงบนตักเช่นเดิม

เฟิ งหลงถูกผู ้เป็ นย่ำบังคับเพรำะไม่ค่อยใส่แหว

นหมัน ้

294
Ex - SoulL

แล ้วพอเมื่อเช ้ำใส่ตำมคำสั่งก็ลม
ื ถอดออกในที่
สุด

“ไม่มีอะไร”

่
“แน่ ใจเหรอเฟิ ง” แกเรนหรีตำลง
ทอดมองใบหน้ำคร ้ำมคมทีเป็ ่ นพำรทเนอร
์ ์ในชี
วิตหลำยเรืองนิ่ ่ง
แล ้วก็ได ้เห็นควำมไม่ม่นคงในดวงตำคมคู
ั ่นั้น

่
เฟิ งหลงมีเรืองปกปิ ดเขำ

“แน่ ใจ” คนถูกซักตอบเหมือนเดิม

พลำงหยิบแก ้วน้ำขึนมำจิ
้ บอีกครัง้

้
“ทำไมช่วงนี รอบตั ้
วผมมีแต่คนใส่แหวนนิ วนำง
ข ้ำงซ ้ำย
่ งก็คนนึ ง...บังเอิญด ้วยนะทีแหวนคล
ลีชิ ่ ้ำยๆ
กัน”
แมข ้ องเฟิ งหลงจะมีเพชรเพียงเม็ ดเดียวแต่รปู ท
รงของแหวนกลับดูคล ้ำยคลึงกันอย่ำงบอกไม่
ถูก

่
แกเรนรู ้สึกตงิดกับเรืองของสองคนนี ้
่ ง้
แล ้วมันก็เป็ นควำมบังเอิญอย่ำงเหลือร ้ำยทีทั
295
 Black Diamond

่ วนำงข
สองสวมแหวนทีนิ ้ ้ำงซ ้ำยในช่วงเวลำใก
ล ้เคียงกัน

“ฉันหิวแล ้ว จะสั่งอำหำรหรือยัง”

่
กำรเบียงประเด็ ่ นคำยืนยัน
นของเฟิ งหลงยิงเป็
้ ว่ำมันมีอะไรในกอไผ่
ชันดี

--

“ขอโทษนะครับไหน่ ไน
่ ้นบอกยังไง”
ผมแค่ไม่รู ้จะเริมต

่ งยกมือขึนไหว
ลีชิ ้ ้คนตรงหน้ำเมื่อไหน่ ไนมีสหี
่ เพิ
น้ำเง ้ำงอนเรืองที ่ งรู
่ ้ว่ำเป็ นนำยแบบของSCE
NT Modeling
Agency ก่อนคนถูกไหว ้จะหลุดยิม้
สำยตำทีแสร่ ่
้งทำเป็ นขุ่นเคืองเปลียนเป็ นควำม
้ นดู
เอือเอ็

“ถึงจะงอนอยู่นิดหน่ อยแต่ไหน่ ไนก็เข ้ำใจ”

่ งสับสนอยู่เล็กน้อย
ลีชิ
ใช ้เวลำประมวลผลอยูส ่ ก
ั พัก”

296
Ex - SoulL

“ไหน่ ไนแค่แกล ้งเหรอครับ”

จำง ผิง พยักหน้ำรับ

่ ตำก็ระบำยยิมตำม
ขณะทีลลิ ้

“วันงำนเปิ ดตัว ไหน่ ไนจะไปรึเปล่ำคะ”

“ไปแน่ นอนสิ
ต ้องไปแสดงควำมยินดีกบั ลีชิ่ งแล ้วก็แกเรนด ้ว
ย”
ตอบคำถำมแล ้วก็หน ั มำถำมคนทีนั่ ่ งอยู่ข ้ำงกำ
้ คงยุ่งมำกเลยใช่ไหม”
ย “ช่วงนี ก็

่ งเอ่ยตอบ
“ครับ ยุ่งมำก” ลีชิ

หลังจำกได ้รับกำรยืนยันว่ำได ้เป็ นแบรนด ์แอม

บำสเดอร ์ของ YbXzก็มีต ้องเข ้ำไปคุยรำยละเ
้ องสั
อียด ทังเรื ่ ญญำและกำรทำงำน
นอกจำกนั้นก็ยงั ต ้องเตรียมตัวสำหรับงำนเปิ ด
้ งมีงำนเดินแบบเป็ นงำนถัดไป
ตัว อีกทังยั

“ไหน่ ไนดีใจด ้วยนะ

เห็นคนพูดถึงลีชิ่ งเต็มไปหมด” จำง
ผิงแตะแก ้มเนี ยนเบำๆ
่
ยำมทีดวงตำเต็ มไปด ้วยควำมยินดี
297
 Black Diamond

แมจ้ ะไม่ถนัดเล่นเทคโนโลยีแต่ก็คอยให ้เพ็ญเ

ปิ ดดูและเล่ำให ้ฟังอยู่เสมอ
้ ชิ
จึงได ้รู ้ว่ำตอนนี ลี ่ งเริมเป็
่ นทีพู
่ ดถึงจำกรูปภำ
่ กปล่อยออกมำ
พทีถู

“ขอบคุณครับ”

้ เลยสั่งอำหำรจำกภัตตำคำรมำ
“วันนี ก็
ถือว่ำฉลองให ้กับคนเก่ง
ทำนเยอะสักวันหนึ่ งนะ”

่ งหลุดยิม้ ก่อนจะรับคำ
ลีชิ

“ครับ”

“ว่ำยังไงกิมหลง” จำง
่ นเข ้ำมำแล ้วนั่งลง
ผิงหันไปถำมแม่บ ้ำนทีเดิ

“คุณเฟิ งหลงสั่งให ้ทำโกโก ้กุหลำบไปให ้ค่ะ

่ ำก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยถูกปำกนัก
แต่คนอืนท
รบกวนคุณลีชิ่ งหน่ อยได ้ไหมคะ”

้
ใจคนฟังฟูฟ่องขึนมำเหมื อนลูกโป่ ง
้
จะเผลอยิมกว ้
้ำงจนต ้องพยำยำมกลันเอำไว ้
เหลือบมองหน้ำไหน่ ไนและคนเป็ นแม่ก็ได ้เห็น
298
Ex - SoulL

้
รอยยิมจำกคนทั ้
งสอง
้
พร ้อมทังกำรพยั
กหน้ำว่ำให ้รีบไป

“ครับ” ลีชิ่ งรับคำ

จำกนั้นก็ลุกขึนแล้ ้วเดินตรงไปทำงครัว
่
ชงโกโก ้และเตรียมบิสกิตเพือเอำออกไปให ้คน
่ ่ งทำงำนในตอนบ่ำยอยู่ในสวนอย่ำงตังใจ
ทีนั ้

้ นวันอำทิตย ์ซึงเป็
เพรำะวันนี เป็ ่ นวันหยุดตำมธ
รรมเนี ยมของตระกูล
เฟิ งหลงเลยต ้องทำงำนอยู่ทบ ี่ ้ำน
ให ้บรรยำกำศร่มเย็นในสวนช่วยทำให ้รู ้สึกผ่อ
นคลำย
แต่สภำพอำกำศของเมืองไทยก็ทำให ้รู ้สึกกระ
หำยน้ำอยู่ตลอดเวลำจนต ้องเรียกให ้คนไปทำเ
่ มแก
ครืองดื ่ ้วโปรดมำให ้

่ จ่ ำได ้ดี
เสียงฝี เท ้ำใกล ้เข ้ำมำพร ้อมกับกลินที
เมื่อเงยหน้ำขึนก็
้ พบเข ้ำกับร่ำงเพรียวทีเดิ่ นมำ
พร ้อมถำดเครืองดื่ มและขนม
่

่ งวำงสิงที
ลีชิ ่ ถื่ อมำอย่ำงระมัดระวังเช่นครังก่ ้ อน
เหลือบมองหน้ำคนทีนั ่ ่ งอยู่แล ้วจึงเอ่ยพูด

299
 Black Diamond

“เห็นแม่บ ้ำนบอกว่ำคุณอยำกกินโกโก ้กุหลำ

บ”

“อืม”

“ผมทำไว ้ให ้ในตู ้เย็นอีกหนึ่ งขวด

่
เผืออยำกทำนอี ก”

เฟิ งหลงทำเพียงรับคำในลำคอ
จำกนั้นก็เลือนสำยตำให
่ ้กลับมำจดจ่ออยู่กบั ง
้ สมำธิ
ำน ทังที ่ ยงั จดจ่ออยู่กบั คนตรงหน้ำ

่ ง
ด ้ำนลีชิ
เมื่อเห็นว่ำอีกคนทำงำนก็หมุนตัวกลับไปพร ้อ
มถำดเปล่ำเพือไม่่ ให ้เป็ นกำรรบกวน
โดยไม่รู ้เลยว่ำมีสำยตำมมองตำมหลัง
้
อีกทังโกโก ้แก ้วนั้นยังถูกดืมหมดในทั
่ นที

้
บนโต๊ะอำหำรวันนี บรรยำกำศดู ครึกครืน้
่
เสียงพูดคุยเรืองกำรท ำงำนของลีชิ ่ งดังขึนไม่
้ ห
ยุดหย่อน
พลอยให ้คนทีนั ่ ่ งร่วมโต๊ะอยู่ด ้วยรับรู ้ทุกเรืองรำ
่
ว

300
Ex - SoulL

่
“ไหน่ ไนมีเรืองจะบอกเฟิ ่ ง”
งหลงกับลีชิ

่ งชะงัก
“?” เฟิ งหลงและลีชิ
แสดงออกถึงควำมสงสัยผ่ำนสีหน้ำเมื่อได ้ยินไ
้
หน่ ไนพูดขึนขณะที ่ นเวลำของของหวำนหลั
เป็
งจำกทีกิ่ นของคำวเสร็จ

้
“ไหน่ ไนอยำกให ้ทังสองได ้มีเวลำอยู่ด ้วยกัน
เลยคิดว่ำจะให ้ย ้ำยไปอยู่คอนโด”

“ทำไมต ้องไป”
เฟิ งหลงถำมขึนทั ้ นควันพลำงเหลือบสำยตำม
องคนทีนั่ ่ งอยู่ฝ่ ังตรงข ้ำม
น้ำเสียงมีควำมไม่เข ้ำใจระคนไม่พอใจ

้ นแล ้ว อยู่ห่ำงกันแบบนี ้
“เป็ นคู่หมันกั
ได ้เจอกันสัปดำห ์ละครัง้ มันใช ้ได ้ซะทีไหน”
่

เหตุผลนั้นทำให ้เฟิ งหลงถอนหำยใจ

่ สมเหตุ
ไม่รู ้จะปฏิเสธคำไหนจึงยกสิงที ่ สมผมที่
สุดขึนมำ้

“ถ ้ำไปแล ้วใครจะดูแลไหน่ ไน”

301
 Black Diamond

“ไหน่ ไนไม่ได ้ให ้ไปอยู่เลย

ไปอยู่แค่สปั ดำห ์ละสองวัน
เสำร ์อำทิตย ์เท่ำนั้น” จำง ผิง
พูดด ้วยสีหน้ำและท่ำทำงเรียบเรือย ่
“ไว ้ถึงวันแต่ง ก็ค่อยย ้ำยเข ้ำบ ้ำนตระกูลจำง
่ งเป็ นห่วงลินก็ให ้ย ้ำยมำอยู่ด ้วยกันหมด
ถ ้ำลีชิ
นี่ แหละ”

่ งหันมองหน้ำแม่ทนั
ลีชิ ่ี ่ งอยู่ข ้ำงๆ
พอเห็นสำยตำทีบ่่ งบอกว่ำรู ้เรืองอยู
่ ่แล ้วก็เหลือ
่
บไปมองทีใครอี กคน

สำยตำคมมีควำมไม่เต็มใจเจืออยู่

้
“ช่วงนี ผมยั
งงำนยุ่ง”

“ไหน่ ไนก็ไม่ได ้จะให ้ย ้ำยไปทันที

้ ชิ
ช่วงนี ลี ่ งเองก็งำนยุ่ง
สักประมำณสินเดื ้ อนหรือต ้นเดือนถัดๆ
ไปแล ้วกัน”

เฟิ งหลงลอบถอนหำยใจเมื่อดูท่ำแล ้วคงไม่สม

ำรถปฏิเสธได ้เช่นเคย

“ตำมใจไหน่ ไนแล ้วกัน”

302
Ex - SoulL

่ งว่ำยังไง” จำง ผิง หันไปถำมร่ำงเพรียว

“ลีชิ

“ครับ”

คำตอบรับสันๆ้
่ ้ซึงกำรทั
ทีไร ่ กท ้วงใดทำให ้เฟิ งหลงตวัดสำยตำ
ไปมอง สองสำยตำประสำนกันเงียบๆ

คนหนึ่ งรำบเรียบขุ่นเคือง
คนหนึ่ งรำบเรียบแบบปกปิ ดควำมรู ้สึกตัวเอง

--

งำนเปิ ดตัว SCENT Modeling

Agencyถูกจัดขึนที ้ ลำนกิ
่ จกรรมของห ้ำงใจก
ลำงเมือง มีนำยแบบ นำงแบบ
และเซเลปถูกเชิญมำมำกมำย
นอกจำกนี ้ YbXz ยังร่วมกันใช ้งำนนี เป็
้ นกำรเ
ปิ ดตัวแบรนด ์แอมบำสเดอร ์อย่ำงเป็ นทำงกำร
จึงทำให ้มีนักข่ำวมำทำข่ำวจำนวนไม่นอ้ ย

ทุกคนต่ำงมำในชุดสีขำวตำมธีมทีก ่ ำหนด
โดยจะมีคนสำคัญทีสุ ่ ดของงำนอย่ำง หวัง ลีชิ
่ ง
้ วเพียงคนเดียว
สวมชุดสีดำสนิ ททังตั

303
 Black Diamond

“ไม่เคยต ้องเป็ นจุดสนใจขนำดนี มำก่ ้ อนเลย”

่ งทีเตรี
ลีชิ ่ ยมขึนเวที
้ เมื่อถึงคิวตัวเองเอ่ยพูดกับ
แม่
ดวงตำเรียวรีทมั ่ี กแสดงออกถึงควำมมั่นใจตอ
้ บกำลังวูบไหว
นนี กลั

“ไม่เป็ นไรนะ
้ ชิ
จำกนี ลี ่ งต ้องเป็ นทีสนใจของคนอี
่ กมำก”

ลลิตำคอยให ้กำลังลูกอยู่ไม่ห่ำง
กระทั่งถึงเวลำทีที
่ มงำนมำเชิญไปสแตนด ์บำย

่ งสูดลมหำยใจเข ้ำออกช ้ำๆ

ลีชิ
ทวนตำแหน่ งกำรเดินทีซ ่ ้อมมำในหัวเพือไม่
่ ให ้
ผิดพลำด
แล ้ววินำทีทที่ี มงำนส่งสัญญำณโดยกำรผำยมื
อเชิญให ้ก ้ำวออกไป ควำมไม่ม่นใจ ั กังวล
่
และตืนเต ้นก็ถูกกดเก็บเอำไว ้จนมิด
ดวงตำแสดงเพียงอำรมณ์รำบเรียบมั่นใจ
ใบหน้ำเชิดขึน้
จังหวะทีก่ ้ำวออกไปมีเพียงควำมมั่นคง

แสงไฟและแสงแฟลชรัวใส่ตำ
่ นพร่
ทำให ้สิงอื ่ ำมัว
ลดควำมตืนเต ่ ้นข ้ำงในลงไปได ้อีก
304
Ex - SoulL

่ งแสดงออกถึงสิงที
ลีชิ ่ ตั
่ วเองฝึ กฝนและพยำยำ
มมำตลอดหลำยเดือน
่
ทำมันอย่ำงเต็มทีในทุ กย่ำงก ้ำว
ทุกกำรขยับกำย ทุกกำรทอดมอง

ปลอกคอทีมี ่ เพชรสีดำประดับอยู่ตรงกลำง
ล ้อมด ้วยเพชรน้ำงำมทังเส
้ ้นส่องแสงระยิบระยั
บ เมื่อเดินมำถึงตรงกลำงร่ำงเพรียวก็หยุด
แหงนหน้ำขึนแล ้ ้วเอียงหน้ำไปด ้ำนซ ้ำย
่
ไล ้มือไปตำมลำคอตัวเองเพือพรี ่ สว
เซนต ์สิงที ่
มใส่

แค่เพียงเท่ำนั้นทว่ำกลับสะกดสำยตำคนทังงำ
้
น

“และนี่ ก็คอ
ื นำยแบบคนแรกของ SCENT
Modeling Agency และ
แบรนด ์แอมบำสเดอร ์คนใหม่ของ YbXz ...
่ ง!”
หวัง ลีชิ

เสียงปรบมือดังเกรียวกรำวพอๆ กับแสงแฟลช
่ นำทีหนึ่ งทีลี
ชัววิ ่ ชิ
่ งเผลอสบตำเข ้ำกับดวงตำค
มกริบของคนทีนั ่ ่ งอยู่หน้ำเวทีควำมไม่ม่นใจก็
ั วู
บเข ้ำหำ ก่อนจะถูกปัดออกไปได ้อย่ำงรวดเร็ว

305
 Black Diamond

่ งดูดม
“ลีชิ ี ำก อำเฟิ งว่ำอย่ำงนั้นไหม” จำง ผิง
หันไปกระซิบถำมหลำนชำยทีนั ่ ่ งอยู่ข ้ำงกัน

“ก็ดค
ี รับ” คำตอบยังไม่ยน ิ ดียน
ิ ร ้ำยเช่นเดิม
แต่ควำมรู ้สึกข ้ำงนั้นยำกแท ้หยั่งถึงจนแมแ้ ต่ค
นพูดเองยังไม่รู ้ตัว

้
จำง ผิงเลิกคิวพลำงโคลงหั
วไปมำ

่
สำยตำทีแทบไม่ ละจำกร่ำงเพรียวบนเวทีเป็ น
่
คำตอบได ้มำกกว่ำคำพูดทีออกจำกปำกของเ
ฟิ งหลงเสียอีก

บนเวทีมีกำรสัมภำษณ์ลชิ ี่ งทังเรื
้ องกำรเป็
่ นนำ
่
ยแบบและเรืองกำรเป็ นแบรนด ์แอมบำสเดอร ์ข
องปลอกคอยีห ่ ้อดัง
ปิ ดท ้ำยด ้วยกำรถ่ำยรูปรวม
จำกนั้นก็มส ี ม
ั ภำษณ์ทแบ็ ี่ กดร็อป
โดยเฟิ งหลงก็มีควิ ให ้สัมภำษณ์ในฐำนะนักลง
ทุนหลัก
่ ถู
หำกแต่เรืองที ่ กให ้ควำมสนใจยิงกว่ ่ ำก็คอ ื แห
้
วนบนนิ วนำงข ่ กบังคับให ้สวมใส่
้ำงซ ้ำยทีถู

306
Ex - SoulL

่
“คุยเรืองงำนแล ้ว
้
ตอนนี ขออนุ ญำตถำมถึงแหวนบนนิ วนำงข้ ้ำง
่ เป็
ซ ้ำยหน่ อยนะคะ...ไม่ทรำบว่ำเป็ นแหวนทีใส่
่
นเครืองประดั บเฉยๆ หรือว่ำยังไงคะ”

มือข ้ำงซ ้ำยถูกกำเข ้ำหำกันเมื่อไม่คด

ิ ว่ำจะถูก
ถำมถึงประเด็นนี ้

“ไม่มีอะไร”

้
“เป็ นแหวนหมันหรื
อแหวนแต่งงำนหรือเปล่ำค
รับ”

“...”

“คุณอำร ์เธอร ์มีคนรักหรือยังคะ”

คนถุกรุมใช ้ควำมเงียบเป็ นคำตอบ

ก่อนจะส่งสำยตำให ้บอดีกำร้ ์ดขยับเข ้ำมำเคลี
่ ดปัญหำ
ยร ์แล ้วเอ่ยพูดเพือตั

่
“ถ ้ำไม่มีคำถำมเรืองงำนแล ้ว
ก็ขอจบกำรสัมภำษณ์เพียงเท่ำนี ”้

307
 Black Diamond

จำกนั้นก็ก ้ำวออกจำกวงนักข่ำวไป
โดยมีเสียงเซ็งแซ่ดงั มำตำมหลัง
หำกแต่ควำมสงสัยของทุกคนก็ไม่ได ้รับคำตอ
บอยู่แบบนั้น

หลังจำกทีลี ่ ชิ
่ งให ้สัมภำษณ์เป็ นคนสุดท ้ำยก็เป็
นอันว่ำจบงำนเปิ ดตัวของSCENT Modeling
Agencyทันทีทเข ่ี ้ำมำหลังเวทีก็แปลกใจกับจำ
นวนบอดีกำร ้ ์ด
แล ้วก็ได ้รับคำตอบเมื่อเห็นหญิงชรำนั่งรออยู่ใ
นห ้องพัก
ข ้ำงกันนั้นก็มีรำ่ งสูงใหญ่ของใครบำงคนยืนอ
ยู่

“ไหน่ ไนยินดีด ้วยนะ”

่ งขยับเข ้ำไปกอดคนทีที
ลีชิ ่ กำงแขนรออยู
่ ่

“ขอบคุณครับไหน่ ไน”

้ ชิ
“วันนี ลี ่ งทำได ้ดีมำก ดูดม
ี ำก”

้ บหลังจำกทีผละออก
คนถูกชมยิมรั ่

308
Ex - SoulL

“รำงวัลของคนเก่ง” จำง ผิง

หันไปรับกล่องบำงอย่ำงจำกพยำบำลคนสนิ ท
จำกนั้นจึงยืนให
่ ่ งทีมี
้ลีชิ ่ สห
ี น้ำแปลกใจ
“รับไปสิ”

เมื่อถูกเร่งเร ้ำมือบำงจึงรับมำเปิ ดดู

แล ้วก็ได ้เห็นคีย ์กำร ์ดวำงอยู่

้ นชือของลี
“เพ ้นส ์เฮำ้ ส ์นี เป็ ่ ชิ่ ง”

้ กน้อย
ดวงตำเรียวเบิกขึนเล็
คำปฏิเสธดังขึนด้ ้วยควำมตกใจ
่ จ้ ะมีสห
ไม่ต่ำงจำกเฟิ งหลงทีแม ี น้ำรำบเรียบแต่
ข ้ำงในเต็มไปด ้วยควำมแปลกใจ

“ไหน่ ไน...ผมรับไว ้ไม่ได ้ครับ”

“ไหน่ ไนให ้ไปแล ้ว”

“ไหน่ ไนคะ มันมำกเกินไปนะคะ”

ลลิตำเอ่ยพูดด ้วยสีหน้ำเป็ นกังวล

้ นคนของตระกูลจำงแล ้ว
“ตอนนี เป็
่
ไม่มีอะไรทีมำกเกิ
นไป”

309
 Black Diamond

“...” ทุกคนพูดอะไรไม่ออก
่ งกับแม่ได ้แต่มองหน้ำกัน
ลีชิ

้ ำตัวไม่ดก
“ถ ้ำคนแถวนี ท ี ็ไล่ให ้ไปนอนข ้ำงถน
นได ้เลยนะ”

ี่ ่ งันหรื
“ไหน่ ไนจะให ้ผมไปอยู่ทนี ้ อ”
เฟิ งหลงเอ่ยถำมขึน้
้ อำจเก็บอำกำรตกใจเอำไว ้ได ้
ครำวนี ไม่

“ใช่”

“ไหน่ ไน” เสียงทุ ้มเรียกผู ้เป็ นย่ำอย่ำงอ่อนใจ

“เอำล่ะ
่ งได ้เปลียนเสื
ให ้ลีชิ ่ อผ้ ้ำเถอะ...เจอกันทีบ
่ ้ำนวั
นอำทิตย ์นะ”

พอคนแก่ตงท่ั้ ำจะลุกขึนก็
้ มีคนดูแลและบอร ์ดีก้
่ งได ้แต่ยกมือไหว ้
ำร ์ดขยับเข ้ำมำพยุง ลีชิ
กล่ำวคำขอบคุณแล ้วก็บอกลำ
พลำงเหลือบมองอีกคนเล็กน้อย

สถำนกำรณ์หลังเวทีกลับมำวุ่นวำยดั่งเดิมเมื่อ
จำง ผิง กับ เฟิ งหลงออกไป
310
Ex - SoulL

่
ขณะทีแกเรนและเกรซซึ
งท่ ำหน้ำทีเคลี
่ ยร ์พืนที
้ ่
ให ้ก็ลอบคุยกัน

่ งสนิ ทกับตระกูลจำงมำกเลย...เหมือนจะไ
“ลีชิ
ม่ใช่แค่รู ้จักกันธรรมดำ” เกรซกระซิบกระซำบ

“อืม”

“สรุปแล ้วแหวนของคุณเฟิ งนี่ มันยังไง”

“ผมก็ไม่รู ้”

“ขนำดคุณยังไม่รู ้...ชักจะสงสัยแล ้ว
่ งก็บงั เอิญมีแหวนบนนิ วนำงข
ลีชิ ้ ้ำงซ ้ำยเหมือ
นกัน”

“เอำเถอะเกรซ ควำมลับมันไม่มีในโลกหรอก
ไปทำงำนต่อกันได ้แล ้ว”

แกเรนเอ่ยบอกกับผู ้ช่วยตัวเอง
้ ต่
ก่อนจะวุ่นวำยกับเคลียร ์พืนที ่ อ
่
โดยเรืองควำมสั มพันธ ์ระหว่ำงลีชิ่ งกับเฟิ งหลง
ยังคงวนเวียนอยู่ในควำมคิด

311
 Black Diamond

10.

หลังจำกงำนเปิ ดตัวลีชิ ่ งก็ยุ่งแทบทุกวัน

้
บำงสัปดำห ์ถึงขันไม่ ได ้ไปทำนข ้ำวทีบ ่ ้ำนตระกู
ลจำง
กำรต ้องย ้ำยเข ้ำไปอยู่เพ ้นส ์เฮำ้ ส ์ในวันเสำร ์อำ
่
ทิตย ์จึงต ้องเลือนไปอี กถึงสองเดือน

่ งเริมเป็
ลีชิ ่ นทีรู่ ้จักในวงกำรและสำหรับคนทั่วไ
ป
บัญชีอน ิ สตำแกรมส่วนตัวก็มียอดคนติดตำม
พุ่งเป็ นหลักหมื่น
มีงำนเดินแบบและถ่ำยแบบติดต่อเข ้ำมำเรือยๆ ่
นอกจำกนี ยั ้ งมีหลำยคนส่งประวัตมิ ำที่ SCEN
T Modelling
Agency เพือที ่ จะเป็
่ นนำยแบบในสังกัดมำกม
ำย

312
Ex - SoulL

้ บมะรืนนี ก็
“พรุง่ นี กั ้ ได ้พักแล ้ว”
ลลิตำเอ่ยพูดขณะรถกำลังแล่นไปยังเพ ้นส ์เฮำ้
่ ณยำยผิงซือให
ส ์ทีคุ ้ ่ ง
้ลีชิ

“อืม” เสียงรับคำดังอยู่เพียงในลำคอ
่ งทิงตั
ลีชิ ้ วพิงกับเบำะรถอย่ำงอ่อนแรงหลังจำก
่ งเสร็
ทีเพิ ่ จงำนเดินแบบ เปลือกตำปิ ดลงเอำแรง
ถึงอย่ำงนั้นก็ยงั ไม่หลับไปเพรำะบำงเรืองที
่ วนเ่
วียนอยู่ในควำมคิด

“เหนื่ อยไหมลูก”

คนถูกถำมพยักหน้ำรับช ้ำๆ

“แต่ก็สนุ กดี”

่ นลูกได ้ใช ้ชีวต

“แม่ดใี จทีเห็ ิ อย่ำงสนุ กสนำนนะ
”

เปลือกตำทีปิ่ ดอยู่ลม ื ขึน้

ร่องรอยของควำมเหนื่ อยล ้ำปรำกฏให ้เห็นชัด
แต่มนั กลับมีแววแห่งควำมสุข
ก่อนจะถูกกลบด ้วยควำมกังวลเมื่อลีชิ
่ งพูดถึงเ
่ ส
รืองที ่ ำคัญทีสุ่ ด ณ ตอนนี ้

313
 Black Diamond

“อยู่ด ้วยกัน...จะเป็ นยังไง”

้
คนเป็ นแม่ระบำยยิมพลำงยกมื ้ บไล ้แก ้มเ
อขึนลู
นี ยนเป็ นกำรปลอบโยน

้
“อำจจะใกล ้ชิดขึนหรื ่ ำงออกไป”
อยิงห่

“...”

“มันอยู่ทลี ่ี ชิ
่ งกับเฟิ งหลงเท่ำนั้น...ใช ้เวลำทุกวิ
นำทีให ้คุ ้มค่ำนะลูก”

ดวงตำเรียววูบไหวเมื่อนึ กถึงสิงที
่ ก่ ำลังจะเกิด
่ ้องอยู่ด ้วยกันอำจเกิดได ้ทังเรื
ช่วงเวลำทีต ้ องรำ
่
วดีๆ และแย่
่ อนข ้ำงเสียงต่
เป็ นกำรเดิมพันทีค่ ่ อหัวใจ

่ งพยำยำมควบคุมควำมรู ้สึกและควำมคิด
ลีชิ
บอกตัวเองไม่ให ้กังวลเกินเหตุ
กระทั่งถึงจุดหมำย

เพ ้นส ์เฮ ้ำส ์สุดหรูใจกลำงเมืองคือของขวัญจำ

กไหน่ ไน ก่อนหน้ำนี ได ้ ้เข ้ำมำดูอยู่เรือยๆ
่
แต่ยงั ไม่มีเวลำปรับแต่งอะไรมำกนัก

314
Ex - SoulL

่ จ่ ำเป็ นและเสือผ
มันจึงมีเพียงสิงของที ้ ้ำซึงเตรี
่ ย
มมำเพียงไม่กชุ่ี ด

ระบบควำมปลอดภัยของทีนี ่ ่ แน่ นหนำ

ต ้องมีคย ้ ฟ
ี ์กำร ์ดถึงจะสำมำรถเข ้ำตึกและขึนลิ
้ อ
ต ์ได ้ โดยหน้ำห ้องก็ใช ้เป็ นระบบสแกนนิ วมื

แกร ๊ก

ประตูถูกเปิ ดเข ้ำไปพร ้อมระบบไฟทีท ่ ำงำนเมื่อ

เสียบคีย ์กำร ์ดเข ้ำตำแหน่ ง
โทนห ้องและของตกแต่งเป็ นสีขำวเสียส่วนให
ญ่ มีสไี มอ้ ่อนๆ บ ้ำงเป็ นบำงอย่ำง
จึงทำให ้บรรยำกำศดูโล่งโปร่งและอบอุ่น

“มีของสดเต็มตู ้เย็นเลย”
่ นไปเช็กของในหัวครัวกลับออกมำบ
ลลิตำทีเดิ
อกลูก

“ไม่ได ้อยู่กบั แม่ ไม่ชน

ิ เลย”

น้ำเสียงและสีหน้ำของลีชิ
่ งมีควำมใจหำยคล ้ำย
้
กับเด็กน้อยตอนแม่ส่งไปโรงเรียนครังแรก

315
 Black Diamond

ภำพทีมี ่ เพียงตัวเองได ้เห็นทำให ้ลลิตำอมยิมอ

้
้ นดู
ย่ำงเอือเอ็

ไม่เหลือเค ้ำนำยแบบสุดมั่นใจบนเวทีเลยสักนิ
ด

“ลูกโตแล ้ว
วันหนึ่ งก็ต ้องมีครอบครัวเป็ นของตัวเอง
่
เป็ นเรืองธรรมดำ”

“ถ ้ำถึงวันนั้นแม่ต ้องย ้ำยมำอยู่ด ้วยกันนะ”

วันนั้นทีหมำยถึ
่ งคือวันทีรู่ ้ควำมหมำยกันดี

“จ ้ะ” ลลิตำรับคำด ้วยรอยยิม้

จำกนั้นก็อยู่กบั ลีชิ
่ งต่ออีกพักใหญ่
่ ้องกลับบ ้ำนเพือให
ก่อนทีจะต ่ ้ ส่
้พืนที ่ วนตัวกับ
คนทีก ่ ำลังเดินทำงมำ

่ งอ ้อยอิงไม่
ลีชิ ่ อยำกให ้แม่กลับอยูห ่ ลำยนำที
กระทั่งคนเป็ นแม่ตดั สินใจเด็ดขำด
ยำมประตูปิดลงแล ้วเหลือเพียงคนเดียวในห ้อง
ร่ำงเพรียวก็เดินไปทิงตั ้ วลงบนโซฟำอย่ำงหงอ
ยเหงำ
้
พลันใจก็เต ้นแรงขึนมำเมื ่อนึ กถึงคนทีจะมำถึ
่ ง
ในอีกไม่เกินหนึ่ งชัวโมง
่

316
Ex - SoulL

ระหว่ำงนั้นลีชิ
่ งก็เลือกทีจะอำบน
่ ้ำให ้เรียบร ้อย
ขณะกำลังนั่งดูโทรทัศน์อย่ำงไม่มีอะไรทำก็ได ้
ยินเสียงเปิ ดประตูแว่วเข ้ำมำในหู
ร่ำงกำยจึงขยับลุกขึน้
สูดควำมตืนเต่ ้นกลับเข ้ำไปข ้ำงใน
จำกนั้นจึงเดินไปหำคนทีเพิ ่ งมำถึ
่ ง

พอเจอหน้ำกันต่ำงฝ่ ำยก็ต่ำงชะงัก
เฟิ งหลงยังคงอยู่ในชุดทำงำน
้ ้ำอยู่ในมือ
มีกระเป๋ ำเสือผ
้ ทพำดอยู่บนแขน
เสือสู
่ งก็ยนมื
แล ้วลีชิ ่ื อไปเพือให
่ ้
้อีกคนส่งทังหมดมำ

เฟิ งหลงมองคนตรงหน้ำอย่ำงแปลกใจ
และเพรำะควำมเหนื่ อยจึงไม่ปฏิเสธ

“ผมจะเก็บไว ้ห ้องแต่งตัวนะ”

ใบหน้ำคร ้ำมคมกดลงรับแบบส่งๆ
่
พออีกคนหมุนตัวเดินจำกไปเพือเอำของไปเก็
้ วลงบนโซฟำ
บจึงเดินไปทิงตั

่ งกลับออกมำอีกครังพร
ลีชิ ้ ้อมแก ้วน้ำในมือ
ก่อนจะวำงมันลงตรงหน้ำคนทีก ่ ำลังนั่งพักสำย
ตำแบบเงียบๆ
317
 Black Diamond

ถึงอย่ำงนั้นกำรเคลือนไหวก็
่ ทำให ้เฟิ งหลงรู ้สึก
เปลือกตำสีเข ้มเปิ ดขึน้
ปรำยตำมองแก ้วนำที ้ เพิ
่ งถู
่ กวำงอยู่บนโต๊ะแล ้ว
้
ก็หยิบมันขึนมำดื ่
มจนหมด

“นวดให ้หน่ อย”

เฟิ งหลงจำฝี มือกำรนวดทีช่ ่ วยคลำยควำมเมื่อ

ยล ้ำให ้ได ้จึงเอ่ยบอกเนื่ องจำกวันนี ท
้ ำงำนชนิ
่
ดทีแบบไม่ มีพก ้ น
ั มำทังวั

่ งก็ซอ
ด ้ำนลีชิ ้
่ นรอยยิมและควำมตื ่
นเต ้นเอำไว ้
้ นไปทำงด ้ำนหลังโซฟำ
แล ้วลุกขึนเดิ

่
“อย่ำคิดทีจะแอบจู
บฉันอีกล่ะ”

ประโยคทีดั ่ งขึนท
้ ำให ้ลีชิ
่ งชะงัก
่ ำลังจะวำงลงบนไหล่กว ้ำงกำเข ้ำหำกัน
มือทีก
ก่อนลมหำยใจจะถูกสูดเข ้ำแล ้วถำมกลับด ้วย
น้ำเสียงรำบเรียบ

“แล ้วถ ้ำไม่แอบล่ะ”

318
Ex - SoulL

้ นเฟิ งหลงทีชะงั
“...” ครำวนี เป็ ่ ก
ไม่มีคำตอบใดหลุดออกมำด ้วยไม่คด ่ งจะ
ิ ว่ำลีชิ
ตอบกลับแบบนี ้

่
มือบำงเริมนวดไปเงี ยบๆ
่
เริมจำกไหล่ แล ้วค่อยๆ
้ ยวกดแ
ขยับเข ้ำไปแถวต ้นคอแกร่งปลำยนิ วเรี
่
ละไล ้วนในบำงจุดเพือบรรเทำควำมเมื ่อยล ้ำบริ
เวณนั้น พยำยำมจดจ่ออยู่กบั กำรนวด
ไม่มองใบหน้ำคมให ้เผลอทำอะไรลงไปอีก

่ งนวดอยู่อย่ำงนั้นจนกระทั่งเวลำผ่ำนไปเกือ
ลีชิ
่ วโมง
บครึงชั ่
ก่อนจะแปลกใจให ้กับกำรแน่ น่ิ งและจังหวะหำย
่ ่ำเสมอ
ใจเข ้ำออกทีสม

มือบำงชะงัก
พอโน้มหน้ำลงไปดูจงึ รู ้ว่ำคุณเฟิ งหลับไปแล ้ว

้ ้รูปเลิกขึนอย่
คิวได ้ ำงแปลกใจ
ยืนนิ่ งอยู่สก
ั พักก็ขยับไปประคองคนหลับให ้น
อนลงดีๆ

่ งมองชุดทำงำนทียั
ลีชิ ่ งอยู่บนตัวเกือบครบด ้วย
ควำมลังเล
319
 Black Diamond

่ คิดกับตัวเองว่ำจะปล่อยไว ้แบบนั้นหรือจะ
ครุน
จัดกำรให ้อีกคนนอนสบำยขึน้

แล ้วสุดท ้ำยควำมเป็ นห่วงก็เอำชนะ

ร่ำงเพรียวนั่งลงบนพืนแล
้ ้วค่อยๆ
ถอดถุงเท ้ำสีเข ้มออกไป
่
ตำมด ้วยกำรถอดเข็มขัดทีคำดอยู ่บนเอวสอบ
้ ตออกนอกกำงเกง
ดึงชำยเสือเชิ ้
เสร็จเรียบร ้อยก็กลับเข ้ำห ้องนอนไปเอำอ่ำงใบ
เล็กกับผ ้ำออกมำ

ผ ้ำชุบน้ำอุ่นถูกบิดหมำดๆ
แล ้วซับไปตำมใบหน้ำและซอกคอของคนหลับ
อย่ำงแผ่วเบำ
จำกนั้นลีชิ
่ งก็ใช ้ผ ้ำอีกผืนเช็ดเท ้ำทีอำจจะอั
่ บ
้
ชืนจำกกำรใส่ ้ น
รองเท ้ำหนังมำทังวั

พอเอำอุปกรณ์เช็ดตัวไปเก็บก็ออกมำพร ้อมผ ้
ำห่มผืนหนำ
คลีคลุ่ มลงบนร่ำงทีนอนทอดยำวบนโซฟำ
่
แล ้วก็หนั ไปปิ ดโทรทัศน์
่
หรีไฟด ้ำนนอกให ้เหลือเพียงแสงสลัว

320
Ex - SoulL

่ งพำตัวเองเข ้ำไปในห ้องนอนเพือพั

ลีชิ ่ กผ่อนพ
ลำงคิดว่ำดีเหมือนกันทีอี ่ กคนหลับไปแบบนั้นเ
้
พรำะคืนนี จะได ้ไม่ต ้องกระอักกระอ่วนว่ำจะนอ
นกันอย่ำงไร

่
ขณะคนทีนอนอยู ่บนโซฟำก็ค่อยๆ ลืมตำขึน้
่ ลี
นึ กถึงสิงที ่ ชิ
่ งทำเมื่อครูแ่ ล ้วใจก็พลันอุ่นวำบ

้
ควำมจริงก็เผลอหลับไปแล ้วแต่ก็รู ้สึกตัวขึนมำ
้ ตอนทีถู
ตังแต่ ่ กประคองให ้นอนลง

เด็กนั่น...จำเป็ นต ้องดูแลเขำขนำดนี เลยหรื

้ อไ
ง

--

่ งคิดว่ำตัวเองตืนเช
ลีชิ ่ ้ำแล ้ว
ทว่ำกลับพบว่ำมีคนตืนเช่ ้ำกว่ำ

ร่ำงสูงในชุดลำลองยืนชงกำแฟอยู่ในห ้องครัว
่
ขณะทีเขำก ำลังจะเดินเข ้ำไปทำอำหำรเช ้ำ

้ ้ำไหม”
“คุณจะรับมือเช

“ทำเป็ น?” เฟิ งหลงหันกลับไปถำม

321
 Black Diamond

“อืม”

“จะทำอะไร”

“แล ้วคุณอยำกกินอะไร อำหำรไทย จีน

หรือว่ำแบบอเมริกน
ั เบรกฟำสต ์”

“อเมริกน
ั เบรกฟำสต ์”

่ งพยักหน้ำรับแล ้วขยับตัวไปยังตู ้เย็น

ลีชิ
หยิบวัตถุดบ ่ ้องใช ้ออกมำโดยมีใครบำงคน
ิ ทีต
ลอบมองกำรกระทำนั้นด ้วยควำมแปลกใจ

เมื่อรู ้สึกตัวว่ำเผลอมองนำนไปเฟิ งหลงก็หยิบแ

ก ้วกำแฟมำแล ้วเดินออกจำกห ้องครัวไป

ด ้ำนคนทีต่ ้องลงมือทำอำหำรเองเพรำะไม่มีแม่
บ ้ำนหรือแม่คอยช่วยก็จด ั กำรทุกอย่ำงอย่ำงค
ล่องแคล่ว
โดยอำหำรเช ้ำแบบอเมริกน ั เบรกฟำสต ์ล ้วน
ทำจำกวัตถุดบ ่ ต่อสุขภำพ
ิ ทีดี
เน้นโปรตีนและผักเป็ นหลักตำมควำมเคยชิน
ใช ้เวลำไม่นำนนักทุกอย่ำงก็เสร็จเรียบร ้อย

322
Ex - SoulL

่ งเดินออกไปตำมคนทีนั
ลีชิ ่ ่ งดูข่ำวเศรษฐกิจให ้
มำทำนมือเช้ ้ำ
พอร่ำงสูงนั่งลงบนเก ้ำอีแล ้ ้วเริมลงมื
่ อทำนก็แอ
บลุ ้นกับปฏิกริ ยิ ำอยู่เงียบๆ
ทว่ำมันก็ไม่มีอะไรให ้ได ้ดีใจหรือกังวล
ใบหน้ำคมมีแต่ควำมรำบเรียบ
มีเพียงกำรทำนเกือบหมดทีพอจะท ่ ำรู ้สึกดีใจไ
ด ้บ ้ำง

จำกนั้นต่ำงคนต่ำงอยู่ในมุมของตัวเอง
เฟิ งหลงดูข่ำว
่
เช็กควำมเคลือนไหวของเหตุ กำรณ์ท่วโลก
ั
และทำงำน
ขณะทีลี ่ ชิ
่ งคุยเรืองตำรำงงำนและรำยละเอี
่ ยดง
ำนต่ำงๆ อยู่ในห ้อง
้ ยงก็
ใกล ้ถึงเวลำมือเที ่ ออกไปถำมว่ำอีกฝ่ ำยจะ
ทำนอะไรแล ้วลงมือทำ

ช่วงบ่ำยเฟิ งหลงก็ยงั คงทำงำน

บ่ำยแก่ก็ตรงไปยังห ้องออกกำลังกำย
ก่อนจะพบกับลีชิ่ งทีออกอยู
่ ่กอ
่ นแล ้ว

่ งมีวน
“ลีชิ ิ ัยมำก”

323
 Black Diamond

คำพูดของแกเรนดังเข ้ำมำในหัว
่
แมจ้ ะเริมออกก ำลังกำยของตัวเองโดยไม่สนใจ
อีกคน
่ ได
ทว่ำสิงที ่ ้เห็นและรับรู ้ก็วนเวียนอยู่ในควำมคิ
ด

่ งยังทำนอย่ำงเคร่งครัด
แมแ้ ต่อำหำรลีชิ
ท่ำทำงของกำรออกกำลังกำยดูจริงจังตังใจ ้
้
อีกทังผลงำนแต่ ้ ได
ละชินที ่ ้เห็นผ่ำนหูผ่ำนตำก็
่ ดถึง
เป็ นทีพู

็ ฏิเสธไม่ได ้ว่ำเด็กนี่มี
ถึงไม่อยำกยอมรับแต่กป
ควำมพยำยำม

“นำยก็รู ้
โอเมก ้ำไม่ได ้เกิดมำพร ้อมควำมเก่งกำจแบบพ
วกนำย
กำรทีลี่ ชิ
่ งประสบควำมสำเร็จในด ้ำนกำรเรียน
ขนำดนันมั ้ นก็บ่งบอกชัดว่ำเขำมีควำมพยำยำ
มขนำดไหน”

เฟิ งหลงพยำยำมจดจ่ออยู่กบั กำรออกกำลังกำ

ย
แต่เหมือนคำพูดของแกเรนจะรบกวนควำมคิด
ไม่หยุด
324
Ex - SoulL

กำรใช ้เวลำอยู่ด ้วยกันเป็ นไปอย่ำงเรียบเรือย่

่
แมไ้ ม่มีกำรพูดคุยทีมำกมำยแต่ ก็ไม่ได ้น่ ำอึดอั
่
ด ต่ำงฝ่ ำยต่ำงมีหน้ำทีและกิ จกรรมของตัวเอง

กระทั่งถึงเวลำเข ้ำนอนลีชิ
่ งถึงได ้เริมรู
่ ้สึกอึดอัด
นิ ดๆ

่
เตียงนอนทียวบลงเพรำะมี คนนั่งลงอีกฝั่ งทำให ้
่ ่ งพิงพนักเตียงอ่ำนหนังสืออยู่กอ
คนทีนั ่ นแล ้วตั
วแข็งทือ ่
ดวงตำเรียวเหลือบมองคนทีหยิ ่ บไอแพดขึนมำ ้
เช็กอีเมล

่ งไม่ชนิ กับกำรอยูร่ ว่ มเตียงกับคนอืนที

ลีชิ ่ นอกเ
่
หนื อจำกแม่
้
ซำในเวลำนี ้
คนข ้ำงกำยยังเป็ นคนทีมี่ ผลต่อใจ
มหำศำล

น้ำลำยก ้อนเหนี ยวถูกกลืนลงคอเมื่อกลินอ่

่ อน
ๆ
่
จำกเรือนกำยของอีกฝ่ ำยในสถำนทีแบบนี ้ น
มั
อันตรำยสำหรับสัญชำตญำณคู่แห่งโชคชะตำ

325
 Black Diamond

ถึงไม่ฮีทแต่ก็ใช่ว่ำจะไม่รู ้สึกอะไร

หนังสือในมือถูกวำงลง
ก่อนลีชิ่ งจะดึงผ ้ำห่มฝั่งตัวเองมำคลุมตัวแล ้วข
ยับลงนอนหันหลัง
หลับตำลงเพือที่ จะได
่ ้หลับไปแล ้วไม่ต ้องคิดอะ
ไรฟุ้ งซ่ำน

เฟิ งหลงเหลือบมองคนร่วมเตียงเป็ นระยะจนถึง

เวลำทีต ่ ้องนอน
รู ้สึกแปลกไม่นอ้ ยแต่เมื่อไม่มท
ี ำงเลือกจึงหันไ
ปปิ ดไฟให ้ทังห้ ้องตกอยู่ควำมมืด
รังผ้ ้ำห่มผืนของตัวเองขึนมำห่
้ ม
จำกนั้นก็นอนหลังให ้อีกคนเช่นเดียวกัน

คนสองคนในเตียงเดียว...มีคนหนึ่ งหลับสนิ ทไ
่
ม่รู ้เรืองรำว
่
ทว่ำอีกคนกลับนอนตำค ้ำงเพรำะกลินหอมอ่ อ
นจำกกำยบำงไปตลอดทังคื้ น

--

เฟิ งหลงไปทำงำนในเช ้ำวันจันทร ์ด ้วยท่ำทำงที่

ไม่ค่อยสดชืน ่
้
ใต ้ตำดำคลำจนคนสนิ ทอย่ำงเฉินแอบมองด ้ว

326
Ex - SoulL

ยควำมสงสัย
พลำงนึ กไปถึงสำเหตุของสภำพผู ้เป็ นนำยแล ้ว
ลอบยิม้

หรือว่ำมัวแต่ทำอะไรจนไม่ได ้หลับได ้นอน

้
“ยิมอะไร”
่ นอยู่ไม่ห่ำงพร ้อม
เสียงทุ ้มเอ่ยถำมคนสนิ ททียื
้
ทังขมวดคิ ้ ่น
วมุ

“เปล่ำครับ”

“ไปเอำกำแฟมำ”

“ครับ”

เมื่อคนสนิ ทเดินออกไปนิ วแกร่

้ ้
งก็ยกขึนมำนว
ดขมับตัวเอง
้
หวังไล่ควำมหนักอึงจำกกำรนอนไม่ หลับออกไ
ปจำกหัว ทว่ำมันกลับไม่ค่อยเป็ นผล
แมก้ ระทั่งกำแฟดำก็แทบไม่ชว่ ยอะไร

้
“ผมเอำบัญชีของเดือนนีมำให ้ดู”
327
 Black Diamond

้
แกเรนพูดกับคนตรงหน้ำพร ้อมทังวำงแฟ้ ่
มทีห
อบมำลงบนโต๊ะทำงำน

“บอกแล ้วไงว่ำไม่ต ้อง”

เฟิ งหลงเหลือบมองแฟ้ มนั้นอย่ำงไม่ใส่ใจ

ขณะทีมื่ อก็ทำงำนบนคอมพิวเตอร ์ไปด ้วย

“ดูบ ้ำงเถอะเฟิ ง
่
เผือผมท ำให ้เงินลงทุนของคุณมันสูญเปล่ำ”

ี ำงเป็ นแบบนั้น”
“ฉันรู ้ว่ำมันจะไม่มท

่ กฝ่ ำยพูด
คนฟังถอนหำยใจให ้กับประโยคทีอี
่ี
ดวงตำสีชมพูททอดมองเจื อไปด ้วยควำมอ่อนใ
จ

์
เฟิ งหลงให ้สิทธิในกำรตั ้ ้อยเปอ
ดสินใจเขำทังร
ร ์เซ็น
ไม่สนแมก้ ระทั่งเรืองเงิ
่ นหรือกำไรทีจะได
่ ้คืน
ไม่สนบัญชีรำยรับรำยรำยจ่ำย
่ ยไป
ไม่สนใจว่ำจะได ้อะไรจำกเงินลงทุนทีเสี

มันไม่ใช่วส
ิ ยั ของนักธุรกิจ
่ี งหลงไม่สนใจเพรำะคำว่ำมิตรภำพ
แต่ทเฟิ
328
Ex - SoulL

“ยังไงก็ดูๆ หน่ อยเถอะนะ”

แกเรนแตะมือทีแฟ้ ่ มเป็ นกำรยำ้
“แล ้วก็ผมเอำโฆษณำกับแอดของYbXz มำใ
ห ้ดู”

่
มือทีวำงอยู ่บนเมำ้ ส ์ชะงักไปเล็กน้อย
่
ก่อนคำบ่ำยเบียงจะดั งขึน้

“ฉันทำงำนอยู่”

“ดูสก
ั หน่ อยเถอะน่ ำ...อยำกให ้คุณเฟิ งหลงผู ้ค
่
รำหวอดอยู ่ วยดูหน่ อยว่ำมันดีไห
่ในวงกำรสือช่
ม”

้
ไอแพดถูกหยิบขึนมำเปิ ่ งถู
ดวีดโิ อทีเพิ ่ กส่งมำ
้ั
เสียงดนตรีรงควำมสนใจของเฟิ งหลง
เมื่อปรำยตำมองไปก็ถูกล่อลวงให ้ละสำยตำไม่
ได ้สักวินำที

่
เรืองรำวของโฆษณำเป็ นอย่ำงไรไม่รู ้
่ ่ในโฆษณำนั้น...
แต่คนทีอยู

เมำ้ ส ์ในมือถูกกำแน่ น ดวงตำคมวำวโรจน์

่ ่อเห็นภำพแผ่นหลังเนี ยนจนถึงบันเอวขอ
ยิงเมื ้

329
 Black Diamond

่ ่ งหันหลังให ้กล ้องอำรมณ์ก็กรุน

งคนทีนั ่ ร ้อนขึ ้
นโดยไม่ทรำบสำเหตุ

นี่ มันโฆษณำบ ้ำอะไรกัน!

“ไม่ว่ำคุณจะเป็ นใคร YbXzก็พร ้อมจะปกป้ อง

คุณ”

“ดูรูปแอดสิ”

เมื่อโฆษณำจบลง ภำพนิ่ งก็ถูกเปิ ดขึนมำ

้

่ เฟิ งหลงรู ้สึกอยำกโยนไอแพดตรงหน้ำทิง้

ยิงดู

่ งสือสำรอำรมณ์
“ลีชิ ่ ออกมำให ้คนดูรู ้สึกอยำก
ปกป้ องจริงๆ
้ จะมีกำรปล่อยโฆษณำชินนี
พรุง่ นี ก็ ้ ออกไป
้
เดำได ้เลยว่ำต ้องถูกพูดถึงเป็ นอย่ำงมำก”

่
แกเรนเล่ำไปเรือยๆ
้ งเกตอำกำรของคนตรงหน้ำทีเก็
พร ้อมทังสั ่ บเอ
ำไว ้แทบไม่อยู่
้ องควำมสั
ตอกยำเรื ่ ้
มพันธ ์ของคนทังสองที ่
เขำ
้
สงสัยมำกขึนไปอี ก

330
Ex - SoulL

“...ฉันจะทำงำนต่อ”
นำนหลำยนำทีกว่ำเฟิ งหลงจะข่มอำรมณ์ตวั เอ
งแล ้วพูดออกไปได ้

“สรุปคุณว่ำเป็ นยังไง”

“อืม” คำตอบรับนั้นดังขึนแบบส่
้ งๆ

“อืมอะไร ดีหรือเปล่ำ”

“ดี”

้ นนี ผมไม่
“โอเค งันวั ้ กวนแล ้ว...ไว ้เจอกัน”

ได ้คำตอบทีต ่ ้องกำรแกเรนก็เก็บไอแพดแล ้วลุ

กขึน้ ส่งยิมให
้ ่ ใบหน้ำรำบเรียบ
้คนทีมี
ก่อนจะหมุนตัวเดินออกจำกห ้องไปพร ้อมรอย
้ มปำก
ยิมมุ

่ ่ในห ้องก็บดกรำมเข ้ำหำกัน

ด ้ำนคนทีอยู
่ ทรำบทีมำท
ควำมรู ้สึกซึงไม่ ่ ำให ้เฟิ งหลงจัดกำ
รมันแทบไม่ถูก

้
ไม่รู ้ตัวเลยสักนิ ดว่ำควำมรุนแรงนีมำได ้อย่ำงไ
ร
331
 Black Diamond

เด็กนั่นคิดจะโด่งดังด ้วยกำรขำยเรือนร่ำงหรือ
ยังไง!

--

แล ้วก็เป็ นไปตำมควำมคำดหมำย
เมื่อโฆษณำและภำพนิ่ งถูกเผยแพร่ออกไปก็ก
ลำยเป็ นกระแสอย่ำงรวดเร็ว
้ ้วยตัวลีชิ
ทังด ่ งและปลอกคอคอลเลคชันใหม่ ่ ข
องYbXz ทีเสริ ่ มกันให ้ถูกพูดถึงเป็ นอย่ำงมำก

่ ำปลอกคอก็ควำมขำวเนี ยนของลี่
“พูดถึงยิงกว่
ชิงนี่ แหละ”
่
เกรซเอ่ยพูดขณะกำลังเลือนอ่ ำนคอมเมนต ์ใน
อินสตำแกรม

“บอกแล ้วว่ำคอนเซปต ์นี ดี ้ ”

ฮำนะพูดเมื่อได ้เป็ นหนึ่ งในคนเลือกคอนเซปต ์
่
ทีทำงYbXzได ้คิดมำสำมแบบ

“นี่ กอง portfolio จะล ้นสตูฯแล ้วนะ”

่ งถำมขึน้
“แล ้วมีใครโดนใจบ ้ำงหรือยัง” ลีชิ

332
Ex - SoulL

“ยังค่ำ...คุณแกเรนนี่ สแกนละเอียดยิงกว่
่ ำเครื่
่
องสแกนทีสนำมบิ นอีกนะ”

่ ง มันเจอได ้ง่ำยๆ ไหมล่ะ”

“หำให ้ได ้แบบลีชิ
แกเรนถำมผู ้ช่วยตัวเองกลับ

“นั่นแหละเหตุผล
เพรำะฉะนั้นลีชิ
่ งจะยังเป็ นนำยแบบคนเดียวขอ
ง SCENT...ยืนหนึ่ งมำกๆ”

“ยืนคนเดียวก็เหงำนะ”
่ งเอ่ยพร ้อมรอยยิมบำง
ลีชิ ้

“มีทม ่ ำรักแบบพวกเรำก็ไม่เหงำหรอก”
ี งำนทีน่

สีหน้ำและคำพูดมั่นอกมั่นใจของเกรซเรียกเสี
ยงหัวเรำะอย่ำงอ่อนใจจำกทุกคนให ้ดังขึน้
่
ผ่อนคลำยกันพอแล ้วก็ได ้เวลำคุยเรืองงำน
่
แมจ้ ะมีควิ งำนแน่ นขนำดไหนแต่ตำรำงของลีชิ
งจะถูกปรับให ้ได ้มีเวลำพักผ่อน
่
โดยเฉพำะวันเสำร ์อำทิตย ์ทีหำกไม่ ใช่งำนสำคั
ญจริงๆ จะไม่ขอรับ
ทว่ำก็ค่อนข ้ำงเป็ นไปได ้ยำกเพรำะส่วนมำกงำ

333
 Black Diamond

นเดินแบบหรืออีเวนท ์ต่ำงๆ
ึ้
มักจะมีขนในวั
นหยุดสุดสัปดำห ์

“แม่เป็ นอะไรหรือเปล่ำ”
่ งถำมขึนระหว่
ลีชิ ้ ำงกำลังนั่งรถกลับบ ้ำน

แม่น่ิ งเงียบ ใบหน้ำเคร่งเครียด

รำวกับคิดอะไรบำงอย่ำงอยู่ตลอดเวลำจนอดถ
ำมออกไปไม่ได ้

่ี ้ำน”
“ป๊ ำรออยู่ทบ

แล ้วคำตอบนั้นก็ไขข ้อสงสัยทุกอย่ำง

่ งเปลียนเป็
ใบหน้ำของลีชิ ่ นรำบเรียบ
ดวงตำแข็งกร ้ำวเมื่อพอจะเดำได ้ว่ำมีอะไรทีรอ
่
อยู่

่
“เรืองโฆษณำวั ้ นะ”
นนี สิ

“ลูกต ้องใจเย็นๆ
ป๊ ำพูดอะไรมำก็อย่ำไปสนใจเลยนะ”

334
Ex - SoulL

่ งหันหน้ำหนี ออกไปนอกรถ
ลีชิ
ก่อนจะพูดออกมำ

“ทำไมป๊ ำถึงได ้เข ้ำมำยุ่งกับชีวต

ิ ของผม
้ ผมพยำยำมไม่
ทังที ่ ่
เอำตัวเองเข ้ำไปเกียวข ้อง
กับเขำมำตลอด”

เขำใช ้ชีวต
ิ เหมือนเด็กธรรมดำ
ไม่เคยใช ้ชีวต
ิ แบบทำยำทตระกูลหวัง
ไม่เคยเอำตัวเองไปเกียวข่ ่ น
้องกับทุกอย่ำงทีเป็
ของฝั่งนั้น ไม่เคยยุ่งกับธุรกิจแมแ้ ต่เสียว
้

่
เพรำะไม่อยำกให ้สิงเหล่ ำนั้นผูกมัดให ้ออกจำ
้ ได ้
กตรงนี ไม่

่ งอยำกใช ้ชีวต
ลีชิ ิ ในแบบของตัวเอง

“ควำมเป็ นพ่อลูกไงลูก”
แววตำของคนเป็ นแม่ไหวสั่นระริก
้
มองเสียวหน้ำของลูกพร ้อมเอ่ยคำขอโทษอยู่ใ
นใจ

“ลูกทีป๊่ ำไม่เคยรัก”

่ ง...ป๊ ำไม่ได ้ไม่รกั ลูกนะ”

“ลีชิ
335
 Black Diamond

“แต่ก็ไม่ได ้รักขนำดนั้น”
่ งหันหน้ำกลับมำหำแม่
ลีชิ
้
“วันนี ผมไม่ ได ้โหยหำยควำมรักจำกป๊ ำแล ้วเพ
รำะแค่ควำมรักของแม่มน ั เพียงพอ
่ ผมที
สิงที ่ ่
โหยหำคื ออิสระในกำรใช ้ชีวต ิ
คือกำรทีป๊่ ำจะไม่เข ้ำมำทำให ้เรำเสียใจ...ผมข
อแค่น้ันเอง”

ดวงตำของลลิตำมีน้ำมำคลอหน่ วย
จุกจนพูดไม่ออก
หลังจำกนั้นบนรถก็มีเพียงควำมเงียบ
บรรยำกำศขมุกขมัว
่
และยิงมำกขึ ้ ่อถึงบ ้ำน
นเมื

“นี่ น่ ะเหรอ
่
งำนทีแกเลื ่ ้องแก ้ผ ้ำให ้ใครต่อใ
อกทำ...งำนทีต
ครดูแบบนี น่ ้ ะเหรอ!!”

เสียงกัมปนำทดังขึนทั้ นทีทย่่ี ำงเท ้ำเข ้ำไปในบ ้

ำน
ร่ำงสูงใหญ่ยน
ื จังก ้ำอยู่ตรงหน้ำด ้วยใบหน้ำถมึ
งทึง

336
Ex - SoulL

“มันไม่ได ้ถึงขนำดนั้นคะ
แล ้วตอนถ่ำยลูกก็ไม่ได ้โป๊ หมด”
ลลิตำเป็ นคนอธิบำย

้ ง
“ไม่ได ้โป๊ หมด แต่ก็โป๊ อยู่ด”ี หวัง อีหย่
หันกลับไปพูดกับภรรยำ
ก่อนจะหันกลับไปหำลีชิ ่ งอีกครัง้
“ฉันชักจะเหลืออดกับลูกคนนี แล ้ ้วนะ...งำนทีบ
่
ริษท ้ ่ งนู น
ั ทังฝั ้ และฝั่งนี ก็
้ ไม่คดิ จะสนใจ
ส่วนงำนทีท ่ ำก็ไร ้สำระสินดี
้ ”

่ งไม่ตอบโต ้ตำมคำทีแม่
“...” ลีชิ ่ ว่ำ
อดทนเอำไว ้ด ้วยสองมือทีก่ ำเข ้ำหำกันแน่ น

“เลิกเป็ นซะไอ ้นำยแบบอะไรนั่น ฉันไม่ชอบ”

่ ป๊่ ำชอบ”
“ทำไมผมต ้องทำแค่ในสิงที

้
แต่สุดท ้ำยก็กลันเอำไว ้ไม่ไหว

“ก็เพรำะแกเป็ นลูกฉัน”

“คำก็ลูก สองคำก็ลูก มันก็แค่ลมปำก

้ จำควำมได ้
ตังแต่
ป๊ ำไม่เคยทำให ้ผมรู ้สึกถึงควำมเป็ นลูกเลย”
337
 Black Diamond

่ ง!”
“หวัง ลีชิ

่ งไม่หวั่นกลัวต่อเสียงเรียกชือที
ลีชิ ่ ดั
่ งก ้องไปทัง้
บ ้ำน ข ้อศอกทีถู่ กแม่จบั เอำไว ้ถูกบิดออก
ป้ ำเหมยซึงยื่ นอยู่ห่ำงๆ
มองสถำนกำรณ์อย่ำงเป็ นห่วง

“ป๊ ำห่วงแค่เพรำะผมว่ำใช ้นำมสกุลหวัง”

“ใช่ เพรำะแกใช ้สนำมสกุลหวัง ใครๆ

เขำก็รู ้ว่ำแกเป็ นลูกฉัน ทำอะไรก็หด
ั นึ กถึงฉัน
นึ กถึงตระกูลเอำไว ้บ ้ำง”

้
“งันผมจะเปลี ่
ยนนามสกุ
ล
ไปใช้นามสกุลแม่”

่ ง!!/ลีชิ
“ลีชิ ่ ง”

่ ดั
เสียงเรียกชือที ่ งขึนพร
้ ้อมกันจำกพ่อและแม่เ
กิดจำกอำรมณ์ทแตกต่ ่ี ำง

คนหนึ่ งโมโห อีกคนตกใจ

้ ำอะไรก็ไม่เสือมเสี
“ครำวนี จะท ่ ยตระกูลป๊ ำแล ้ว
”
338
Ex - SoulL

หวัง
้ งมองใบหน้ำคนพูดด ้วยดวงตำซึงแดงก
อีหย่ ่ ่
ำเ
พรำะควำมโมโห
ลมหำยใจกรุน ่ ร ้อนถูกสูดเข ้ำลึกๆ
จำกนั้นจึงเอ่ยพูดเสียงรอดไรฟัน

“ถ ้ำแกจะปี กกล ้ำขำแข็ง

้ ออกไปอยู่คนเดียว
งันก็
ไปใช ้ชีวต ่ ต ้องพึงค
ิ ในแบบของแกทีไม่ ่ ำว่ำเป็ น
ลูกของตระกูลหวังอีกต่อไป”

“คุณคะ”
่ พู
ลลิตำเอ่ยเรียกสำมีเป็ นกำรเตือนว่ำสิงที ่ ดออ
กมำมันร ้ำยแรงเพียงใด

่ งรำบเรียบ
“แม่...” ดวงตำของลีชิ
่ บประโยคของคนเป็ นพ่อเลยแมแ้ ต่
ไม่ไหวสันกั
น้อย “ไปกัน”

มือบำงคว ้ำแขนแม่เอำไว ้แล ้วหมุนตัวก ้ำวออก

้
จำกบ ้ำนไปขึนรถโดยไม่ ลงั เลเลยสักนิ ด

้ ้ร่ำงสูงใหญ่ยน
ทิงให ่
ื กำมือเข ้ำกันจนมันสันระริ
ก

339
 Black Diamond

้ ง
หวัง อีหย่
่ ลี
ลืมไปว่ำสิงที ่ ชิ
่ งได ้รับกำรถ่ำยทอดไปจำกตัวเ
องคือควำมเด็ดขำด

่ ง ลูกพูดกับป๊ ำแรงเกินไปนะลูก”
“ลีชิ

ลลิตำพูดกับลูกด ้วยน้ำเสียงทีเต็
่ มไปด ้วยเหตุผ
ล

ใช่ว่ำเธอจะเข ้ำข ้ำงแต่ลูก

่ ดก็ต ้องบอกต ้องสอน
อะไรทีผิ

่
“แม่เคยคิดทีจะหย่ ำกับป๊ ำไหม”
คนถูกถำมพูดไม่ออก
ได ้แต่เม ้มริมฝี ปำกเข ้ำหำกัน
้
“แม่ทนอยู่เพรำะว่ำรักป๊ ำงันเหรอ”

น้ำเสียงของลีชิ
่ งมีควำมอยำกรู ้จำกใจจริงเมื่อ
่
กำลังนึ กหำเหตุผลของกำรทีคนเป็ นแม่ยงั อด
ทนอยู่ตรงนี ้

ลลิตำยิม้ ดวงตำมีหลำกหลำยควำมรู ้สึก

และหนึ่ งในนั้นคือควำมรักทีมี
่ ต่อคนตรงหน้ำ

340
Ex - SoulL

่ งคือทุกอย่ำงในชีวต
ลีชิ ิ

“บำงทีชวี ต ิ คู่
ชีวต
ิ ควำมเป็ นพ่อแม่มน ั ก็มีเหตุผลให ้ต ้องอยู่ด ้
วยกันมำกมำย
แล ้วหนึ่ งในเหตุผลนั้นก็คอ ่ ง”
ื ลีชิ

่
“แต่ผมไม่อยำกให ้แม่อดทนแค่เพือเพรำะผม
ถ ้ำแม่ไม่ได ้รักป๊ ำ
แม่ก็ควรจะทำในสิงที ่ ตั
่ วเองสบำยใจ”

“...”

“แม่ควรใช ้ชีวต ่ อยำกใช ้”

ิ แบบทีแม่

้ ำตำที
ลลิตำมองหน้ำลูกพร ้อมทังน ้ ่ อยๆ
ค่
ไหลรินลงบนแก ้ม
ก่อนจะปิ ดเปลือกตำลงเมื่อคนเป็ นลูกขยับเข ้ำ
มำกอดเธอเอำไว ้

“กำรเป็ นครอบครัวทีสมบู ่ รณ์แบบมันไม่ใช่สงิ ่

ทีดี่ ทสุี ่ ดสำหรับลูกเสมอไป...แต่มน
ั คือกำรทีทุ่
กฝ่ ำยสบำยใจต่ำงหำก”

--

341
 Black Diamond

่ ่ใหม่ของลีชิ
ทีอยู ่ งกับแม่คอ
ื บ ้ำนของคุณยำย
่ ได ้ถำมถึงเหตุผลของกำรมำเลยสั
คุณยำยทีไม่
้
กคำ มีเพียงกำรต ้อนรับด ้วยรอยยิมบำงๆ

่ งหลับไปแล ้วเหรอ”
“ลีชิ

้ งำนเลยให ้รีบนอน”
“ค่ะ พรุง่ นี มี
ลลิตำเอ่ยตอบพลำงทรุดตัวนั่งลงบนพืน้
มองคนทีตั ่ วเองรักทีสุ
่ ดอีกคนหนึ่ งซึงก
่ ำลังนอ
นเอนหลังดูละครหลังข่ำวอยู่ตรงหน้ำ

“ทะเลำะกันมำอีกแล ้วหรือ” โทรทัศน์ถก

ู ปิ ดลง
จำกนั้นสำยตำของคนแก่ก็เลือนไปมองลู
่ กสำว
คนสุดท ้องด ้วยควำมเห็นใจ

“แม่คะ”
ึ้
คนถูกถำมไม่ตอบแต่เอ่ยเรียกแม่ขนแทน

“หืม?”

้ ชิ
“วันนี ...ลี ่ งพูดบำงอย่ำงกับลิน
เขำบอกว่ำสิงที ่ ดี
่ ทสุ
่ี ดสำหรับคนเป็ นลูกไม่ใช่ค
รอบครัวทีสมบู ่ รณ์แบบ
แต่คอ
ื กำรทีทุ ่ กฝ่ ำยสบำยใจ”

342
Ex - SoulL

่ ชิ
“ก็จริงอย่ำงทีลี ่ งพูด...อะไรทีลิ
่ นสบำยใจก็ทำ
เถอะลูก
่
พ่อกับแม่ยงั นึ กเสียใจทียอมให ้กำรแต่งงำนครั้
งนั้นมันเกิดขึน”
้

ปัญหำชีวต ิ คู่ของลลิตำกับหวัง
้ งมีมำตังแต่
อีหย่ ้ เริมแต่
่ งงำน
ฝ่ ำยชำยไม่มีควำมรักให ้ลลิตำ
มีเพียงผลประโยชน์ทำงธุรกิจทีเกื ่ อหนุ
้ นกัน
ผลสุดท ้ำยของชีวต ิ คู่จงึ มีแต่ควำมระหองระแห
่
งเรือยมำ

“อย่ำเสียใจเลยค่ะแม่ ลินเลือกเอง
ลินยอมแต่งงำนก็เพรำะว่ำตอนนั้นลินรักเขำ
แต่ควำมรักนั้นมันหมดไปตังนำนแล
้ ้ว”

่ ดเอำเองว่ำกำรแต่งงำนจ
ควำมรักในวัยสำวทีคิ
่
ะเปลียนแปลงให ึ้
้ควำมสัมพันธ ์ดีขน
ทว่ำควำมจริงกลับมีแต่แย่ลง

ลลิตำเคยมีควำมคิดทีจะหย่ ่ ้ ตอนนั้น
ำตังแต่
แต่ด ้วยธุรกิจและหน้ำตำทำงสังคม
ทำให ้ทุกอย่ำงไม่ง่ำย
้ งตังท
อีกทังยั ้ ้องลีชิ
่ งขึนมำ
้
ทุกอย่ำงจึงดำเนิ นมำจนถึงตอนนี ้
343
 Black Diamond

้ ชิ
“ตอนนี ลี ่ งก็โตพอจะเข ้ำใจทุกอย่ำงแล ้ว
ส่วนธุรกิจยังไงก็ตดั กันไม่ขำด
ทำงนั้นก็ต ้องพึงเรำเหมื
่ อนกัน
้ งจะไม่ได ้อยู่ด ้วยกันก็ใช่ว่ำจะส่ง
ถึงลินกับอีหย่
้
ผลกับตรงนีมำกมำย”

“...บำงที
่ นต ้องตัดสินใจสักทีแล ้วล่ะค่ะ”
คงถึงเวลำทีลิ

11.

่ งไม่รู ้สึกผิดทีพู
ใช่ว่ำลีชิ ่ ดกับผู ้ให ้กำเนิ ดไปแบ
บนั้น
เมื่อนึ กย ้อนไปควำมเสียใจก็ไหลวนอยู่ในอก
แต่ถงึ อย่ำงนั้นสิงที ่ ไม่
่ เสียใจเลยคือกำรออกมำ
จำกบ ้ำน

้
บำงครังระยะห่ ่
ำงทีเหมำะสมก็ ทำให ้ทุกฝ่ ำยต่ำง
สบำยใจมำกกว่ำ

ไม่อยู่ใกล ้กัน ก็ไม่ทะเลำะกัน

344
Ex - SoulL

แกร ๊ก

ประตูเพนต ์เฮำส ์สุดหรูถูกเปิ ดเข ้ำไปอย่ำงแผ่วเ

บำ
่
ควำมเย็นทีปะทะเข ่ บอกว่
้ำกับร่ำงกำยคือสิงที ่ ำ
ใครอีกคนมำถึงก่อนแล ้ว

่ งเดินช ้ำๆ
ลีชิ
พยำยำมทำทุกอย่ำงไม่ให ้มีเสียงเพรำะตอนนี เ้
่ น
ป็ นเวลำเกือบจะเทียงคื

้
บริเวณชันหนึ ่ งมีไฟเปิ ดแค่เพียงบำงดวง
เมื่อสำรวจโดยรอบว่ำอีกคนไม่อยู่จงึ ปิ ดมันทัง้
้
หมดแล ้วเดินขึนไปยั งห ้องนอน
แล ้วก็ได ้พบกับร่ำงสูงทีนั่ ่ งทำงำนบนไอแพดอยู่
ตรงมุมนั่งเล่น
เพรำะไม่รู ้จะทักทำยยังไงจึงเดินเลยไปยังห ้อง
น้ำเพือล
่ ้ำงหน้ำทียั ่ งคงมีเครืองส
่ ำอำงจำกกำร
ทำงำนและอำบน้ำให ้เรียบร ้อย

“คุณจะนอนหรือยัง”
่ งถำมคนทียั
ลีชิ ่ งนั่งอยูท ่ี ม
่ เดิ

“ยัง” อีกฝ่ ำยตอบโดยไม่ละสำยตำจำกไอแพด

345
 Black Diamond

้
“งันผมนอนแล ้วนะ”
่
มีเพียงควำมเงียบทีตอบกลั
บมำ “ฝันดีครับ”

่ งไม่ได ้เซ ้ำซีหรื

ลีชิ ้ อคำดหวังคำตอบกลับ
ทำเพียงหมุนตัวไปทำงเตียงนอน
ปล่อยให ้ร่ำงสูงทำงำนโดยไม่รบกวน
จำกนั้นก็นอนลง
ปล่อยให ้ควำมเหนื่ อยล ้ำจำกทุกเรืองถู
่ กเยียวย
ำด ้วยห ้วงนิ ทรำ

ขณะทีเฟิ่ งหลงก็ถอนใจอย่ำงไม่สบอำรมณ์
ทอดมองร่ำงบนเตียงด ้วยควำมขุ่นเคืองทียั ่ งคั่ง
ค ้ำง
่
แมจ้ ะถำมตัวเองถึงทีมำแต่ ก็ยงั ไม่ได ้คำตอบที่
น่ ำพึงพอใจ

่ งก็ขนชื
เขำแค่ไม่พอใจเพรำะยังไงลีชิ ึ ้ อว่
่ ำเป็ น
้ เป็ นคนของตระกูลจำงแล ้วครึงหนึ
คู่หมัน ่ ่ง

ใจทีร่ ้อนรุม
่ เย็นลงเล็กน้อยเมื่อสำเหตุทเข
่ี ้ำท่ำ
่ ดแวบเข ้ำมำในหัว
ทีสุ

ไอแพดในมือถูกปิ ดแล ้ววำงลงอย่ำงไม่ใส่ใจ

จำกนั้นจึงขยับขึนเตี
้ ยง

346
Ex - SoulL

ปิ ดไฟทุกดวงแล ้วนอนหันหลังให ้อีกคนเช่นเดี

ยวกัน

--

่ งรู ้สึกรำวกับว่ำบรรยำกำศระหว่ำงกันมันแป
ลีชิ
ลกไป มีควำมเครียดขึงอึ ้ ดอัด
แมป้ กติบรรยำกำศจะไม่ได ้ดีมำกแต่ก็ไม่ใช่แบ
บนี ้
สองวันทีผ่ ่ ำนมำเหมือนต่ำงฝ่ ำยต่ำงไม่มีตวั ตน
ทว่ำก็พยำยำมบอกตัวเองว่ำคงคิดมำกเกินไป

ควำมไม่สบำยใจจำกเรืองพ่่ อถูกบรรเทำลงด ้ว
ยกำรทำงำน
พอได ้เจอผู ้คนและไม่ได ้อยู่น่ิ งก็ไม่มีเวลำคิด

“เป็ นยังไงบ ้ำง หืม?”

้ ่อลีชิ
จำงผิงถำมขึนเมื ่ งแวะมำหำในช่วงบ่ำยขอ
งวันพุธ

“งำนยุ่งนิ ดหน่ อย แต่กส

็ บำยดีครับ”

“แล ้วอยู่กบั เฟิ งหลงล่ะ เป็ นยังไงบ ้ำง”

347
 Black Diamond

คนถูกถำมนิ่ งไปเล็กน้อย
ก่อนจะเอ่ยตอบด ้วยสีหน้ำปกติ

“ก็..ปกติครับ”

้
“ไม่มีอะไรเกิดขึนเลยเหรอ”

“...”
่ งเงียบเมื่อไม่แน่ ใจว่ำคำว่ำเกิดอะไรขึนหมำ
ลีชิ ้
ยถึงอะไรแน่

“หรือว่ำหลำนชำยฉันจะตำยด ้ำน”

แล ้วก็ได ้รู ้ชัดในประโยคต่อมำ

“คุณยำยครับ”
้
เสียงเรียกอ่อนอ่อยดังขึนเพรำะควำมกระดำก
อำย สำยตำของคนแก่ทำให ้แก ้มค่อยๆ
เห่อร ้อน
เมื่อหันไปหำคนเป็ นแม่เพือขอให
่ ้ช่วยก็พบว่ำ
้
แม่กำลังยิมกรุ ่ ต่ำงจำกคุณยำย
้มกริมไม่

เห็นท่ำทำงของเด็กน้อยแล ้ว
่ น
จำงผิงก็เลิกเย ้ำแหย่แล ้วพูดถึงเรืองอื ่

348
Ex - SoulL

้ งหลงเองก็ยุ่ง
“ช่วงนี เฟิ
อำทิตย ์หน้ำก็ต ้องบินไปฮ่องกง
เสำร ์อำทิตย ์ของพวกเธอก็คงไม่ได ้อยู่ด ้วยกัน
”

่ งเปลียนอำรมณ์
ลีชิ ่ ตำมอย่ำงกะทันหัน
่ ได
ใจเกิดควำมวูบโหวงกับสิงที ่ ้ยิน

“...ครับ”

่
“เอำไว ้ว่ำงๆ ก็ไปเทียวกั นดีไหม
จะได ้ใกล ้ชิดกันมำกขึน” ้ จำงผิงเสนอ
ขณะทีลี ่ ชิ
่ งก็ใจพองโตกับควำมคิดนั้น
่
แต่แล ้วก็ต ้องห่อเหียวลงเมื ่อนึ กถึงตำรำงงำนที่
แน่ นไปจนถึงเดือนหน้ำ

“ยังไงก็คงไม่ใช่เร็วๆ นี ”้

“เอำไว ้ฉันจะดูตำรำงของเฟิ งหลงให ้

จะได ้ถือโอกำสไปพักผ่อนกันด ้วย”

“ครับ”

349
 Black Diamond

ใบหน้ำเรียวพยักรับ
จำกนั้นก็อยู่พูดคุยกับคุณยำยผิงต่ออีกสักพัก
แล ้วไปทำงำนตอนเย็นต่อ

ก๊อก ก๊อก

้
เสียงเคำะประตูดงั ขึนในตอนที ่ ชิ
ลี ่ งกำลังจะก ้ำว
้ ยง
ขึนเตี
่
ร่ำงเพรียวจึงจำเป็ นต ้องเปลียนทิ ศทำง
สำวเท ้ำเดินตรงไปทำงประตูแล ้วเปิ ดออก

่
“แม่มีเรืองจะคุ ยกับลูกหน่ อย”

คนเป็ นลูกพยักหน้ำรับพลำงขยับให ้แม่เดินเข ้

ำมำ ก่อนจะปิ ดประตูลง

่ งมำนั่งนี่ มำ”
“ลีชิ

่ งเดินไปนั่งลงบนเตียงตำมคำเรียกของแม่
ลีชิ

้ ก็เพิงนึ
“พอคุณยำยผิงพูดวันนี แม่ ่ กขึนได
้ ้”

“?”

350
Ex - SoulL

่ ้วลูกเริมมี
“เดือนทีแล ่ อำกำรฮีตอ่อนๆ แล ้ว
้
แม่ว่ำเดือนนี ควรจะกิ นยำต ้ำนเอำไว ้เลย
้
เพรำะถ ้ำฮีตตอนอยู่กบั เฟิ งหลงขึนมำก็ อำจจะ
มีโอกำสท ้องได ้”

เมื่อรู ้ว่ำแม่มำเพือพู
่ ดคุยเรืองอะไรลี
่ ่ งก็หน้ำร ้
ชิ
อนผ่ำว
ประโยคยำวเหยียดของแม่มบ ี ำงจุดทีท่ ำให ้เผล
อจินตนำกำรตำม
ดวงตำเรียวมองไปทำงอืนอย่ ่ ำงไม่กล ้ำมองหน้
ำผู ้ให ้กำเนิ ด

“ก็ระวังแค่ชว่ งฮีต
เพรำะเวลำอืนนั่ ้นไม่มีโอกำสทีจะท
่ ้อง”

“แม่...”
ได ้แต่เรียกแม่เสียงแผ่วโดยไม่รู ้จะพูดอะไรต่อจ
ำกนั้น

่
“ไม่ต ้องอำยหรอกนะ มันเป็ นเรืองธรรมชำติ
”
้
ลลิตำพูดกับลูกพร ้อมรอยยิมบำงๆ บนใบหน้ำ

“ถ ้ำไม่ถูกกระตุ ้นด ้วยกำรฮีต

เขำก็คงไม่ทำอะไรแบบนั้น”

351
 Black Diamond

้
“คนสองคนอยู่ด ้วยกัน อะไรก็เกิดขึนได ้”

่ งนึ กไปถึงท่ำทีของอีกคนทีได
ลีชิ ่ ้อยู่ด ้วยกันมำ
สองครัง้
่
แล ้วริมฝี ปำกก็คลีออกเป็ ้ นขมให
นยิมขื ่ ้กับตัวเ
อง

ี ่ำจะทำอะไรแบบนั้นเลย”
“เขำ...ไม่ได ้มีทท

“ไม่มท
ี ่ำทีใช่ว่ำจะไม่คด
ิ
่
หรือลูกจะปฏิเสธว่ำไม่ได ้คิดเรืองแบบนั ้นกับเฟิ
งหลง”

“...”
คนถูกถำมได ้แต่เงียบเพรำะไม่อำจปฏิเสธ
่ ำงกัน
ก่อนจะเอ่ยแย ้งเพรำะควำมรู ้สึกทีต่
“มันไม่เหมือนกัน ลูกรู ้สึกกับเขำ
แต่เขำไม่ได ้รู ้สึกอะไร”

“แต่ก็ยงั เกิดจูบนั้นขึน”
้

่ งชะงักกึก
ลีชิ
่ี
ภำพเหตุกำรณ์ทเคยเกิ ้ งสองครังไหลย
ดขึนถึ ้ ้อ
นเข ้ำมำในหัว

352
Ex - SoulL

“อำรมณ์อ่อนไหวของคนเรำมันเกิดขึนได ้ ้โดย
้
ไม่ต ้องมีควำมรู ้สึกลึกซึงอะไรมำกมำย”
ลลิตำพูดต่อ

“...แค่ควำมต ้องกำรทำงร่ำงกำยสินะ”
ปำกเล็กขยับเอ่ยพึมพำ

้ งก็คงเป็ นเพียงเท่ำนั้นสำหรั
ต่อให ้มันเกิดขึนจริ
้
บอีกคน ไม่มีควำมรู ้สึกลึกซึงใดๆ
่ บอกว่ำสำมำรถเกิดขึนได
อย่ำงทีแม่ ้ ้โดยไม่จำเ
้
ป็ นต ้องรู ้สึกลึกซึงมำกมำย

“แม่มำเตือนแค่นี้ ลูกพักผ่อนเถอะ”
มือบำงวำงลงบนหัวลีชิ ่ งแล ้วลูบไล ้ไปมำ
จำกนั้นคนเป็ นแม่ก็ลก ้ น
ุ ขึนยื

“ฝันดีครับ”

“ฝันดีจ ้ะ”

--

่ งยังคงทำงำนทุกวัน
ลีชิ
วันทีรู่ ้ว่ำอีกคนจะบินไปฮ่องกงก็ส่งข ้อควำมไป
หำว่ำขอให ้เดินทำงปลอดภัย
353
 Black Diamond

แต่ก็ไม่ได ้รับข ้อควำมใดตอบกลับมำ

ถึงอย่ำงนั้นก็ไม่ได ้ถือสำ เพรำะเพียงคำว่ำ
read ก็ทำให ้ใจสั่นไหวได ้มำกแล ้ว

่
ขณะทีคนไปท ำงำนก็อยู่ในอำรมณ์เคร่งเครีย
่
ดจนแมแ้ ต่ผู ้เป็ นพีชำยยังทัก

่ หลำบมำให ้หน่ อย”

“เอำโกโก ้กลินกุ
เฟิ งหลงบอกคนสนิทเป็ นภำษำจีนเมื่อกลับมำ
ถึงบ ้ำน

่ หลำบ?”
“อะไรคือโกโก ้กลินกุ

เสียงทุ ้มดังขึน้
จำกนั้นร่ำงสูงใหญ่ของชำงหลงก็เดินมำนั่งบน
โซฟำฝั่งตรงข ้ำม

“นำยยังไม่นอนอีกหรือไง”
คนเป็ นน้องถำมกลับโดยไม่ได ้ตอบคำถำมก่อ
นหน้ำ

่ บ...ไวน์สก
“อืม สองแสบเพิงหลั ั หน่ อยไหม”

เฟิ งหลงนิ่ งคิดไม่กวิ่ี นำทีก็ตอบตกลง

354
Ex - SoulL

“ก็ดเี หมือนกัน”

สองพีน้่ องเดินไปยังบำร ์เครืองดื

่ มที่ มี
่ ไวน์ดๆี
อยู่หลำยขวด
ชำงหลงเป็ นคนเลือกแล ้วหยิบแก ้วออกมำรินไ
้ วเองและน้องชำย
วน์ให ้ทังตั

่
“เครียดเรืองงำนหรื ่
อว่ำเรืองอะไร”

“งำน”

้ ่อรู ้ว่ำเฟิ งหลงไม่ได ้ตอบควำ

ชำงหลงแค่นยิมเมื
มจริง

้ ดวงตำที
กำรกลับบ ้ำนมำครังนี ้ ่ ้ำยคลึงกับเข
คล
่
ำมีบำงอย่ำงเปลียนไป
่
ท่ำทีงุ่นง่ำนแตกต่ำงจำกเรืองของงำนแบบที ่ ้
เจ
ำตัวคงไม่รู ้

่ งกำลังดังทีนั
“เห็นว่ำลีชิ ่ ่ นเลยหรือ”

ชำงหลงลองหย่อนเบ็ด
รอดูท่ำทีว่ำเฟิ งหลงจะติดกับเมื่อไหร่

“...”
355
 Black Diamond

้ จะเริมสนใจแล
“ดูเหมือนทำงนี ก็ ่ ้วเหมือนกัน
อำจจะได ้มำทำงำนทีจี่ นเร็วๆ นี”้

“แล ้วยังไง”

คำถำมแสดงออกถึงควำมไม่แยแส
ี น้ำและน้ำเสียงกลับขุ่นมัวรำวกับโกรธใ
แต่สห
ครมำ

“ก็ไม่ยงั ไง แค่เล่ำให ้ฟัง”

่ หลำบครับ”
“โกโก ้กลินกุ

่ นเข ้ำมำพร ้อมถ

บทสนทนำถูกขัดด ้วยเฉิ นทีเดิ
่ มสี
ำดเครืองดื ่ เข ้ม

่
“ไม่เห็นหรือไงว่ำฉันดืมไวน์
แล ้ว”

แมแ้ ต่คนสนิ ทยังโดนหำงเลขไปด ้วย

ชำงหลงโคลงศีรษะพลำงส่งสัญญำณให ้เฉินเ
อำโกโก ้แก ้วนั้นออกไป
่ องไปอย่ำงรวดเร็ว
ไวน์ในแก ้วของเฟิ งหลงทีพร่
ถูกเติมอีกครัง้

356
Ex - SoulL

“ไหน่ ไนส่งภำพลีชิ ่ งมำให ้ดูตลอด...คนทีนำยเ

่
รียกว่ำเด็กก็มีควำมสำมำรถไม่เบำ
กำรเป็ นนำยแบบมันยำกตรงทีไม่ ่ มีคำพูด
ไม่มีเสียง
มีเพียงสำยตำกับร่ำงกำยทีสื ่ อสำรให
่ ่
้คนอืนเข ้
ำใจ...ภำพทีลี่ ชิ
่ งใส่ปลอกคอเส ้นเดียวยังติดตำ
ฉันอยู่เลย”

ปึ ก

“นายมีครอบคร ัวแล้ว
่
และคนทีนายพู ดถึงก็คอ ้ั
ื คู ่หมนของน้ อง
ชายตวั เอง”

มือวำงแก ้วแรงจนมันแทบแตก
่ มไปด ้วยควำมไม่พ
ก่อนจะตำมด ้วยคำพูดทีเต็
อใจ ดวงตำคนพูดวำวโรจน์

“หึ”
ชำงหลงมองอำกำรของคนเป็ นน้องแล ้วหลุดหั
วเรำะในลำคอ “รู ้ไหมเฟิ ง
้
ว่ำตอนนี นำยเสี
ยอำกำรแค่ไหน”

“...”
่ งรู
คนทีเพิ ่ ้ตัวชะงักเมื่อเห็นสีหน้ำและได ้ยินคำ

357
 Black Diamond

พูดของชำงหลง
่ ดขึนในหั
ไอร ้อนทีเกิ ้ วครอบงำทุกอย่ำงจนพูด
ออกไปตำมอำรมณ์ทังหมด้

“นำยลืมแมก้ ระทั่งว่ำคนทีเก็ ่ บอำรมณ์ไว ้ไม่ได ้

่
คือคนทีจะพลำด”
่ กฝังมำ
ชำงหลงพูดถึงคำสอนของผู ้เป็ นปู่ ทีปลู
้ เด็ก และเฟิ งหลงก็ทำได ้ดีมำตลอด
ตังแต่
ยกเว ้นเวลำนี ้
“นำยติดกับฉันง่ำยดำยอย่ำงไม่สมเป็ นเฟิ งหล
งเลย...รู ้ตัวหรือยังว่ำจริงๆ
่
แล ้วตัวเองไม่ได ้เครียดเรืองงำน”

ได ้เตือนสตินอ้ งชำยให ้รู ้ตัวแล ้วร่ำงสูงใหญ่ก็ผุ

ดลุกขึน้
จำกนั้นก็เดินขึนห้ ้องนอนไปอย่ำงอำรมณ์ดี

่ ่ งตรงบำรซึ์ งก
ต่ำงจำกคนทีนั ่ ำลังนิ่ งอยู่อย่ำงไม่
อยำกยอมรับ

เขำคิดอะไรกับเด็กนั่นจริงๆ หรือ

้ ้วครังเล่
แก ้วไวน์ในมือถูกกระดกครังแล ้ ำ
้ ในหั
เกิดคำถำมทังที ่ วมีแต่ภำพของใครบำงคน

358
Ex - SoulL

--

่ งยังโอเคนะ”
“ลีชิ

่ ำหน้ำทีมำดู
เกรซทีท ่ ่ งด ้ำนหลังเวทีเดินแ
แลลีชิ
้ ่อเห็นใบหน้ำเรียวซีดเซียว
บบถำมขึนเมื

้ ชิ
วันนี ลี ่ งมีงำนถึงสองงำน
้
อีกทังตอนเช ่ ตเนส
้ำยังไปออกกำลังกำยทีฟิ
ร่ำงกำยจึงค่อนข ้ำงอ่อนล ้ำ

่ งรับคำในลำคอ
“อืม” ลีชิ
่
รอบข ้ำงมีนำยแบบคนอืนๆ
เดินวนเวียนไปมำตลอดเวลำ

“เอำของหวำนหรือว่ำอะไรไหม”

“ไม่เป็ นไร”

“ถ ้ำไม่ไหวต ้องรีบบอกเลยนะ”

่ งพยักหน้ำรับพร ้อมรอยยิม้
ลีชิ
ไม่นำนนักทีมงำนก็มำเรียกให ้ไปเตรียมตัว
ร่ำงเพรียวซวนเซเล็กน้อยยำมยืนขึน้

359
 Black Diamond

่ ่ใกล ้เลยช่วยพยุงเอำไว ้พร ้อมกับถำม

เกรซทีอยู
้ กครัง้ แต่ก็ได ้รับคำตอบเหมือนเดิม
ยำอี

้ องำนเดินแบบเสือผ
งำนในวันนี คื ้ ้ำคอลเลกชัน
ใหม่ของแบรนด ์หรู
มีนำยแบบและนำงแบบมำกหน้ำหลำยตำ
่
ระยะเวลำงำนจึงกินเวลำหลำยชัวโมง

่ งอย่ำงเป็ นห่วง
เกรซคอยมองลีชิ
่
หลังจำกทีงำนจบลงก็ ปรำดเข ้ำไปหำทันที

่ งคว ้ำแขนเล็กเอำไว ้มั่น

ลีชิ
้ั
เหมือนพลังเฮือกสุดท ้ำยได ้ใช ้ไปบนเวทีทงหม
ดแล ้ว

“ลีชิ่ งเป็ นอะไรหรือเปล่ำ”

่
เพือนนำยแบบที ่ ่แถวนั้นขยับมำถำมไถ่
อยู

้
“วันนี งำนเยอะก็ เลยเพลียน่ ะ”

อีกฝ่ ำยรีบขยับมำช่วยพยุงให ้ไปนั่ง

ขณะทีคนอื่ ่ ก็หำพัดและน้ำมำให ้
นๆ
โดยทีลี่ ชิ่ งได ้แต่หลับตำลงพลำงกล่ำวขอบคุ
ณทุกคนด ้วยเสียงอันแผ่วเบำ

360
Ex - SoulL

นั่งสักพักค่อยเริมมี
่ แรง
่
เกรซจึงพำไปเปลียนเสื ้ ้ำและไปส่งทีบ
อผ ่ ้ำนอย่
ำงรวดเร็ว

แมจ้ ะเหนื่ อยแค่ไหนแต่ตอนเช ้ำลีชิ่ งก็ต ้องตืนม

่
ำกินข ้ำวให ้ตรงเวลำ
จำกนั้นจึงนอนต่อและตืนในตอนสำย
่
อำบน้ำเสร็จเรียบร ้อยก็เดินทำงไปทำงำน
่ แม่
กินข ้ำวเทียงที ่ เตรียมไว ้ให ้บนรถ

้ นสคริปต ์ทีเกรซส่
“อันนี เป็ ่ งมำให ้”

่ งเอนหน้ำไปดูหน้ำจอไอแพดทีแม่
ลีชิ ่ ถอ ื ไว ้ให ้
ดวงตำเรียวรีกวำดอ่ำนและจดจำข ้อมูลสำคัญ
่
ขณะทีปำกก็ ้
เคียวอำหำรไปด ้วยช ้ำๆ

“ลูกต ้องอัปรูปลงอินสตำแกรมด ้วยนะ”

่ ท
คนฟังพยักหน้ำรับเพรำะเป็ นสิงที ่ ำจนเคยชิน

กำรเป็ นแบรนด ์แอมบำสเดอร ์ไม่เพียงแต่ถ่ำยโ

ฆษณำหรือพรีเซนต ์สินค ้ำ
่ นว่ำตัวตนและชีวต
แต่ต ้องทำให ้คนอืนเห็ ิ ประ
จำวันของเรำมีสน ิ ค ้ำนั้นเกียวข
่ ้องอยู่จริงๆ

361
 Black Diamond

๋
เดียวนี ้ ชิ
ลี ่ งใส่ปลอกคอของ xxx
แทบจะตลอดเวลำ
้ ้วยหน้ำทีและด
ทังด ่ ่
้วยเรืองของสุ ขภำพ

“วันนี วั้ นทียี

่ สิ
่ บสองงันเหรอ”
้

่ งพึมพำกับตัวเองเมื่อหยิบโทรศัพท ์ขึนมำจ
ลีชิ ้
่
ะถ่ำยรูปแล ้วเห็นวันทีปรำกฏอยู ่บนหน้ำจอ

่ สิ
“ใช่ วันทียี ่ บสอง มีอะไรหรือเปล่ำ หืม?”

“คุณเฟิ ง...กลับมำเมื่อคืน”

ตำรำงงำนของเมื่อวำนแน่ นตังแต่ ้ เช ้ำถึงเย็นทำ

่ องกงหนึ่ งสัปดำห ์จะกลับมำ
ให ้ลืมว่ำคนทีไปฮ่
แต่แมจ้ ะนึ กได ้ก็เท่ำนั้น ไม่มีผลอะไร
่ งจึงเลิกสนใจเรืองวั
ลีชิ ่ นทีแล ่ ้วกดเข ้ำแอปกล ้อ
งถ่ำยรูป

เสร็จจำกงำนอีเวนต ์ก็ต ้องไปออกกำลังกำยแล ้

่ ยรำยละเอียดงำนทีติ
วก็เข ้ำสตูดโิ อเพือคุ ่ ดต่อเ
ข ้ำมำกับเกรซและแกเรน

๋
“เดียวเกรซส่ ่ งอีกทีนะ...ผมมีธรุ ะ
งข ้อมูลให ้ลีชิ
ต ้องรีบไป”
362
Ex - SoulL

แกเรนเอ่ยสั่งงำนกับผู ้ช่วยพลำงลุกขึนเก็
้ บขอ
ง

้ ได ้เอำรถมำนี่ ”
“แล ้วไม่ให ้ไปส่งเหรอ วันนี ไม่

“ไม่เป็ นไร เฟิ งมำรับน่ ะ”

กึก

่ งเลือนสำยตำไปมองคนพู
ลีชิ ่ ดทันใด
ก่อนสำยตำจะประสำนเข ้ำกับดวงตำสีชมพูทเ่ี
หลือบมองมำเช่นเดียวกัน

่ งยิมอย่
“ไปนะ” ลีชิ ้ ่ บคำบอกลำนั้น
ำงจืดเจือนรั
สองมือกำแน่ นเข ้ำหำกัน
หัวใจวูบโหวงด ้วยควำมน้อยใจ

่
คนทีเขำมำหำทั ี่ บมำคือแกเรน
นทีทกลั
้ นั
ไม่ใช่คู่หมันที ่ ่ งอยู่ตรงนี ้

ว่ำไปแล ้วจะแปลกอะไร ในเมื่อ Scent Model

Agency
่ กฝ่ ำยลงทุนให ้แกเรนทังหมด
ก็เป็ นเงินทีอี ้

นั่นสินะ...
363
 Black Diamond

้
“งันเรำก็ ่ ง”
กลับกันเถอะลีชิ

้ ้วยน้ำเสียงร่ำเริง
เกรซพูดขึนด
้
พร ้อมทังลอบมองท่ ่ งอยู่เงียบๆ
ำทีของลีชิ

ด ้ำนลลิตำก็มองลูกอย่ำงเป็ นห่วง
กำรพำกลับบ ้ำนเป็ นทำงออกทีดี ่ ทสุ
ี่ ดจึงรีบเดิ
นออกจำกห ้องไปพร ้อมเกรซ

“อ ้ำว จะไปไหน”
เกรซร ้องทักเมื่อเจอแกเรนเปิ ดประตูบริษท
ั เข ้ำ
มำอย่ำงรีบร ้อน

่ ะทำงำน”
“ฉันลืมโทรศัพท ์ไว ้ทีโต๊
คนทีก่ ำลังรีบเอ่ยตอบ
จำกนั้นก็วงตรงไปยั
่ิ งบันไดให ้คนเป็ นผู ้ช่วยได ้
แต่ส่ำยหัวไปมำ

่
คนอืนอำจก ำลังสนใจแกเรน
ทว่ำลีชิ่ งกลับสนใจรถคันหรูทจอดอยู
่ี ่ตรงหน้ำ
่
ริมฝี ปำกบำงเม ้มเข ้ำหำกันเพือกลื นก ้อนแห่งค
วำมน้อยใจลงไป

้ ลม
“ครำวนี ไม่ ื อะไรแล ้วนะ”

364
Ex - SoulL

่ี งจับใจควำมประโยคนั้น
ได ้ยินเสียงเกรซแต่ลชิ
่ ดออก
ไม่ได ้ สำยตำจับจ ้องเพียงประตูรถทีเปิ
แกเรนแทรกตัวเข ้ำไปนั่งข ้ำงใน
ก่อนทีมั่ นจะเคลือนออกไปพร
่ ่ บป
้อมกับใจทีเจ็
วด

...กับเขำ แมแ้ ต่ข ้อควำมยังไม่ตอบกลับเลย

--

่
เย็นวันศุกร ์ทีเคยรอคอยกลั ่ ่
บเป็ นช่วงเวลำทีลี
ชิงบอกควำมรู ้สึกไม่ถูก
้
ทุกอย่ำงหนักอึงมำตั ้ วน
งแต่ ั นั้นจนถึงวันนี ้
ควำมเหนื่ อยล ้ำทำงกำยส่งผลกระทบมำถึงใจจ
่
นไม่อำจลบภำพทีแกเรนขึ ้
นรถของใครบำงคน
ไปได ้

แกร ๊ก

เสียงเปิ ดประตูดงั แผ่วเพรำะแรงทีอ่่ อนล ้ำ

่
ควำมเย็นทีกระทบกำยคื ่ บอกว่
อสิงที ่ ำมีคนมำ
ถึงก่อน

365
 Black Diamond

ร่ำงสูงนั่งอยู่บนโซฟำหน้ำโทรทัศน์
เพียงแค่เห็นหน้ำและสำยตำประสำนกันควำมเ
จ็บแปลบก็ถำโถมเข ้ำมำในอกอีกครัง้

่ งจึงทำเพียงเดินเลียงไปขึ
ลีชิ ่ นห้ ้องนอนเพืออำ ่
บน้ำอย่ำงหวังว่ำสำยน้ำจะช่วยให ้รู ้สึกดีขน
ึ้

่
“ฉันมีเรืองจะคุ ยด ้วย”

“...”
่ งรอฟังคนทีถึ
ลีชิ ่ งกับมำยืนรอทีหน้
่ ำประตูห ้อง
น้ำ

“ควำมจริงก็ไม่อยำกจะพูดหรอกนะ
แต่บำงครังก็้ อยำกให ้คิดบ ้ำงเวลำรับงำน
้
ไม่ว่ำยังไงตอนนี เธอก็ เป็ นคนของตระกูลจำงแ
่ ่ ง”
ล ้วครึงหนึ

่ อี
พอได ้รู ้เรืองที ่ กฝ่ ำยตังใจจะคุ
้ ยด ้วย
ควำมเจ็บปวดจำกคำพูดของพ่อก็ไหลย ้อนกลั
บมำซ ้อนทับกัน

่ ทุ
สุดท ้ำยสิงที ่ กคนสนใจก็คอ ่ ยงของวงศ ์
ื ชือเสี
ตระกูล
ไม่ได ้สนใจว่ำเขำจะรู ้สึกยังไงเลยแมแ้ ต่นอ้ ย

366
Ex - SoulL

“มันคืองำน ไม่ได ้มีอะไรเสียหำย”

่
“ไอ ้ทีแทบจะแก ้ผ ้ำนี่ น่ ะเหรอทีบอกว่
่ ำไม่เสียหำ
ย”

ดวงตำทีจั ่ บจ ้องอยู่บนใบหน้ำคร ้ำมคมสั่นไหวไ

ปในเสียววิ้ นำทีทไม่ี่ อำจควบคุมควำมเสียใจเอ
ำไว ้ได ้

“นี่คือเรืองที
่ คุ่ ณจะพูดสาหร ับการเจอก ัน
้ั
ครงแรกในรอบสองส ัปดาห ์ของเราเหรอ
”ในน้ำเสียงรำบเรียบมีทงควำมเสี
้ั ยใจและน้อย
่
ใจเจืออยู่แบบทีคนฟั งคงไม่คด
ิ จะสังเกต

้ ้กับประโยคนั้นก่อนจะถำม
เฟิ งหลงขมวดคิวให
กลับ

“แล ้วจะให ้ฉันพูดอะไร”

่ ดดีๆ
“คุณคิดทีจะพู
่ ดกับคนอืนไหม”
กับผมเหมือนทีพู ่
่ ภำพของใครบำงคนอยู่ในหัว
คำว่ำคนอืนมี
มีกำรคุยโทรศัพท ์ด ้วยสรรพนำมสนิทสนม
่ี
มีภำพรถคันหรูทมำจอดรอรับ

367
 Black Diamond

้
ทังหมดคื ่ ลี
อสิงที ่ ชิ
่ งไม่เคยได ้รับอย่ำงเต็มใจจำ
กอีกฝ่ ำย

“แล ้วเธอล่ะ เวลำทำงำน

่ ้ว่ำเป็ นคูห
คิดถึงหน้ำฉันบ ้ำงไหมว่ำถ ้ำคนอืนรู ่
้
มันของฉั น มันจะเป็ นยังไง”

่
“แล ้วคนอืนจะรู ้ได ้ยังไง
ในเมื่อคุณไม่เคยคิดบอกใครต่อใครว่ำผมเป็ น
้
คู่หมัน”

“...”
เฟิ งหลงพูดไม่ออกเมื่อถูกสวนกลับทันควัน

“เพรำะฉะนั้นต่อให ้ผมจะแก ้ผ ้ำทำอะไรต่อมิอะ

ไรมันก็ไม่มีผลกระทบกับคุณอยู่แล ้ว”

่ ง!”
“ลีชิ
ประโยคนั้นสร ้ำงควำมไม่พอใจให ้กับคนฟังจน
่ งลั่น ท่อนขำก ้ำวไปประชิดตัว
เสียงเรียกชือดั
้ บแขนเล็กเอำไว ้ด ้วยควำมโมโห
มือยกขึนบี

เฟิ งหลงคิดภำพตำม
คำว่ำแก ้ผ ้ำทำอะไรต่อมิอะไรทำให ้รู ้สึกเหมือน
ควันออกหู

368
Ex - SoulL

้ ่นกับกลิ่
ก่อนจะได ้พูดอะไรต่อก็ต ้องขมวดคิวมุ
นหอมจำกลีชิ ่ งทีเหมื
่ อนจะรุนแรงขึน้
่ ้เรียวแรงจนยื
ร่ำงเพรียวตรงหน้ำเริมไร ่ นโงนเง
น
่ ้นกระตุ ้นควำมต ้องกำรขึนมำตำมสั
กลินนั ้ ญช
ำตญำณ

เฟิ งหลงปล่อยมือรำวกับจับของร ้อน

ั ไปจับขอบประตูห ้องน้ำเอำไว ้เ
แล ้วอีกคนก็หน
่
พือทรงตั ว

่ นวำจำเอำไว
คำพูดทีลั่ ้ดังย ้อนเข ้ำมำในหัว

่
“อย่ำบอกนะว่ำ...” เสียงทุ ้มเริมแหบพร่
ำ
้
“เธอตังใจฮี ตใส่ฉัน”

่ งบิดยิมทั
ลีชิ ้ งที
้ ร่่ ำงกำยร ้อนผ่ำวไร ้เรียวแรง
่
ปลำยเล็บจิกขอบประตูจนแทบหักเมื่อกลินขอ ่
งอีกคนหอมหวนยั่วเย ้ำให ้อยำกใกล ้ชิด

มันเป็ นอำกำรฮีตอ่อนๆ เลยไม่ถงึ กับไร ้สติ

ยังพอรู ้สึกตัว เพียงแต่ควบคุมตัวเองได ้ไม่ดน
ี ัก

“ใช่...ให ้คุณรัท...กับคนทีคุ่ ณเกลียดเป็ นไง...

่
แล ้วผม...ก็จะท ้อง...มีลูก...เพือกอบโกยสมบั ติ
369
 Black Diamond

...จำกพวกคุณ”
่ ยพูดดังกระท่อนกระแท่น
เสียงทีเอ่
ก่อนร่ำงกำยจะค่อยๆ ครูดลงกับประตู

ขณะทีเฟิ่ งหลงเริมควบคุ
่ มอำรมณ์ตวั เองไว ้ไม่
อยู่
่ อำจควบคุม
ร่ำงกำยกำลังเกิดอำกำรรัททีไม่
ใจอยำกจะถอยห่ำงไม่ อยำกเข ้ำใกล ้
่
แต่รำ่ งกำยกลับเคลือนไหวสวนทำง

กำรต่อสู ้ระหว่ำงควำมคิดกับควำมรู ้สึกเกิดขึน้

อย่ำงหนักหน่ วง
แล ้วเสียงคำรำมด ้วยควำมทรมำนก็ดงั ก ้อง
สุดท ้ำยก็ไม่อำจต่อต ้ำนสัญชำตญำณได ้

่ งขยับมำใกล ้
ฝ่ ำมือหนำลำกข ้อเท ้ำเรียวให ้ลีชิ
ชุดนอนบนร่ำงเพรียวถูกฉี กทึง้
้ วแดง
บ ้ำงก็บำดผิวเนี ยนจนขึนริ ้

ณ นำทีน้นเฟิ
ั งหลงไม่สนใจ
จัดกำรเสือผ ้ ้ำอีกคนแล ้วก็จด ้ ้ำตัว
ั กำรกับเสือผ
เอง
จำกนั้นริมฝี ปำกได ้รูปก็ฉกวูบลงไปบดขยีปำก ้
บำง ฝ่ ำมือลูบไล ้ฟอนเฟ้ นไปตำมร่ำงกำย

370
Ex - SoulL

้ เสียงร ้องด ้วยควำมเจ็บดังขึน้

“อือ!”
่ อดคละคลุ ้งอยู่ในปำก
กลินเลื
พยำยำมตอบสนองสัมผัสของคนด ้ำนบนแต่ก
ลับเหมือนไม่ทนั ใจอีกฝ่ ำย

อำกำรรัทของอัลฟ่ ำมันรุนแรงแค่ไหน
่ งเพิงได
ลีชิ ่ ้รู ้ในวันนี ้

ลมหำยใจดังต่ำคล ้ำยมีเสียงคำรำมเป็ นระยะ

ทุกสัมผัสหนักมือจนผิวเป็ นรอย
ปลอกคอทีมี ่ ระบบล็อกแน่ นหนำถูกกัดอย่ำงไม่
พอใจ
เมื่อทำอะไรไม่ได ้กลีบปำกร ้อนก็เลือนลงไปยั
่ งเ
ม็ ดกลำงอก ดูดดึง ขบกัด ไม่ออมแรง

“อะ...อ๊ำ”
้ งเพรำะควำมเจ็
แผ่นอกบำงแอ่นขึนทั ้ บแปลบแ
่ งบิดเร่ำ
ละควำมเสียว ร่ำงกำยลีชิ
สองขำถูไถกันไปมำ

ลมหำยใจร ้อนลำมไล ้ไปทั่วแผ่นอก

่
ฝ่ ำมือทีฟอนเฟ้ ่
นอยู่แถวสะโพกเลือนไปดันขำเ
รียวให ้แยกออกจำกกัน
้
นิ วแกร่งจับตรงนั้นตรงนีสะเปะสะปะ
้
เมื่อเจอทำงเข ้ำก็แทรกนิ วเข
้ ้ำไปทันใด

371
 Black Diamond

“อึก!”
่ งหำยใจสะดุดเมื่อนิ วเรี
ลีชิ ้ ยวยำวสอดเข ้ำไปรว
่ ้นเคลือนไหวทั
ดเดียวแล ้วเริมต ่ นใด

้
ปลำยเล็บสันครู ้
ดกับพืนจนเกิ ่
ดเสียงเพือระบำ
ยควำมอึดอัด ขำขยับอ ้ำออกโดยอัตโนมัติ
ขณะทีส่่ วนบนก็แอ่นเข ้ำหำริมฝี ปำกได ้รูป
ให ้ควำมร่วมมือในทุกสัมผัส

้ ยวถูกเพิมเป็
นิ วเรี ่ นสองในไม่กวิี่ นำทีต่อมำ
เสียงขยับมือดังรัวเร็ว
่ อำจทำนทน
คละเคล ้ำกับเสียงครำงทีไม่

ควำมรู ้สึกและสัมผัสทีไม่ ่ เคยพำนพบหลอกล่อ

ให ้ลุ่มหลง
มันเป็ นควำมทรมำนทีแฝงด ่ ้วยควำมสุข
่ ่อรู ้ดีว่ำคนทีก
ยิงเมื ่ ำลังกระทำอยู่คอ
ื คู่แห่งโชค
ชะตำ หัวใจยิงอิ ่ มเอม
่

ไม่ว่ำหลังจำกอำกำรฮีตสงบลงแล ้วจะต ้องเจอ

กับอะไร
่ งก็ขอตักตวงควำมสุขในวินำทีนีเอำไว
ลีชิ ้ ้ก่อน

่ มซับควำมรู ้สึกทียั
เปลือกตำสีอ่อนปิ ดลงเพือซึ ่
งพอรับรู ้
372
Ex - SoulL

แมว้ น ่ี วผละออกจะเกิ
ิ ำทีทนิ ้ ่
ดควำมหวันกลั
วกั
บเหตุกำรณ์ต่อจำกนั้นก็ยงั พยำยำมผ่อนคลำ
ย

ถึงอย่ำงนั้นร่ำงกำยของคนทีไม่
่ เคยก็เกร็งขึนเ
้
มื่อร่ำงหนำขยับมำนั่งแทรกตรงกลำงกำย
้ น
ฝ่ ำมือใหญ่ช ้อนสองขำให ้ตังชั
ก่อนทีส่่ วนใหญ่โตร ้อนผ่ำวจะรุกรำนเข ้ำมำใน
ครำเดียว

“ฮึก อะ...อ๊ำ!”

“ฮึ่ม”

่ งจุกจนหูออ
ลีชิ ื้
ได ้ยินเสียงครำงต่ำดังอยู่แสนใกล ้
่
ถึงร่ำงกำยจะถูกออกแบบมำเพือรองรับ
มีควำมยืดหยุน ่ มีน้ำมำหล่อลืน่
้
ทว่ำมันก็ยงั ยำกลำบำกสำหรับครังแรกกั ่ ่
บสิงที
ใหญ่โตขนำดนี ้

ปึ ก ปึ ก ปึ ก

เฟิ งหลงตอกตรึงกำยโดยไม่ออมแรง
ไม่อำจอ่อนโยนเพรำะควำมต ้องกำรอยู่เหนื อก
373
 Black Diamond

ำรควบคุม
ช่องทำงอุ่นนุ่ มตอดรัดบีบเคล ้นรำวกับยั่วเย ้ำใ
ห ้ต ้องตอบโต ้กลับไปรุนแรงกว่ำ

่
ยิงตอด ่
ยิงกระแทกกระทั
น ้

่ นอยู่กบั พืนขยั
ฝ่ ำมือทีดั ้ บไปข ้ำงหน้ำ
้
พำข ้อพับทังสองข ่ ่บนท่อนแขนไปด ้วย
้ำงทีอยู
กันจนส่งผลให ้สะโพกบำงโก ้งโค ้งขึน้
รองรับกำรสวนกำยได ้อย่ำงลึกซึง้

“อะ...อำ” ลีชิ่ งเสียวจนรู ้สึกเหมือนขนลุกชัน

ใบหน้ำส่ำยสะบัดไปมำ
่ ่ในร่ำงกำยขยับด ้วย
รู ้สึกว่ำส่วนของอีกคนทีอยู
จังหวะรัวเร็ว
ตอกตรึงส่วนลึกสุดอย่ำงเน้นหนักจนตัวสันคล ่
อน

่
มือบำงเลือนขึ ้
นโอบรอบล ำคอ
่
กอดเกียวอย่ ำงโหยหำควำมอบอุ่นจำกกำยหน
่ อยเปล่ำแนบชิด
ำ ร่ำงกำยทีเปลื
้ องล่
ถูไถกันเพรำะแรงกระแทกกระทันเบื ้ ำง

เสียงครำงหวำนดังสลับกับเสียงครำงต่ำ
่ี
วินำทีทควำมเสี
ยวซ่ำนเกินต ้ำนทำนถำโถมเข ้
374
Ex - SoulL

่ งก็เผลอจิกเล็บลงบนแผ่นหลังกว ้ำง
ำหำลีชิ
่
ระบำยควำมรู ้สึกทีรับไม่ ไหวออกไป

“ดะ...ได ้โปรด...”

“อยำกได ้อะไร”

่ งสะอืนเพรำะควำมเสี
ลีชิ ้ ่
ยวทีมำกเกิ
นไป

“คุณ...คุณ...ได ้โปรด...อีกนิ ด”

คนฟังยกยิม้
ช่องทำงแคบตอดรัดแท่งร ้อนถีรั่ วเป็ นสัญญำ
ณของกำรปลดปล่อย
เฟิ งหลงเสือกกำยเข ้ำหำคนใต ้ร่ำง
่ อี
ให ้ในสิงที ่ กคนกำลังไขว่คว ้ำและร ้องขอ
่ ยงหวีดร ้องจะดังขึนข
ก่อนทีเสี ้ ้ำงหู
สะโพกบำงเกร็งกระตุก
หน้ำท ้องรู ้สึกถึงบำงอย่ำงทีริ่ นรด

คนทีเพิ ่ งปลดปล่
่ ื้
อยรู ้สึกเหมือนหูออ
สมองขำวโพลนว่ำงเปล่ำ
หลำยวินำทีกว่ำจะค่อยๆ
่ ก
รับรู ้ถึงสิงที ่ ำลังเกิดขึนตรงหน้
้ ำ

375
 Black Diamond

“อ๊ะ”
่ งหลุดเสียงร ้องเมื่อขำถูกเบียงมำอยู
ลีชิ ่ ่ทำงเดีย
วกัน จำกนั้นก็ถูกจับขึนพำดบ่
้ ำกว ้ำง
่
สะโพกยังคงเคลือนไหวโดยไม่ ลดควำมเร็วลงเ
ลยแมแ้ ต่นอ้ ย

้
“อืออออ” ่ งรู ้สึกถึงกำรเคลือนไหว
ลีชิ ่
ทุกกำรเสียดสีแนบชิดถูกตรึงอยู่ในควำมรู ้สึก
เปลือกตำทีปิ่ ดอยู่ปรือเปิ ดขึน้
แล ้วก็ได ้เห็นใบหน้ำคร ้ำมคมชืนเหงื ้ ่ บิ
อที ่ ดเบ ้น้
อยๆ เพรำะแรงอำรมณ์
ส่วนบนทีเต็ ่ มไปด ้วยมัดกล ้ำมเป็ นมันเลือม ่

่ ำลังวำดลวดลำย.
กำรขยับกำยรำวกับมังกรทีก
..

ภำพนั้นทำให ้อำรมณ์ทีมอดดั
่ บไปค่อยๆ
้
ลุกโชนขึนมำอี กครัง้
่ นำทีทอี
ชัววิ ่ี กคนเลือนสำยตำมำประสำนกั
่ นก็
่ ่ในกำยจะเสือกสนรุนแรงขึน้
คล ้ำยกับส่วนทีอยู

รุนแรงจนกำรมองเห็นพร่ำเลือน
ควำมเสียดเสียวก่อตัวในช่องท ้อง

“อำ”

376
Ex - SoulL

สะโพกบำงบิดเร่ำ
่ ้นรองรับควำมเสียวซ่ำนระลอกใหม่อก
เริมต ี ครั้
ง...และอีกครัง้
กระทั่งร่ำงกำยทนรับไม่ไหวอีกต่อไป

่
เฟิ งหลงทอดมองคนใต ้ร่ำงทีสลบทั ้ ตั
งที ่ วเองยัง
ไม่ปลดปล่อย มองใบหน้ำของคนทีหลั ่ บใหล
ควำมคิดมำกมำยตีกน ั อยู่ในหัว
ทว่ำก็ไม่อำจเอำชนะควำมต ้องกำรทำงกำย

เสียงคำรำมดังก ้องไปทั่วห ้องเมื่อปลำยทำงใก

ล ้มำถึง ร่ำงหนำโน้มลงไปกัดแผ่นอกบำง
ดวงตำคมทีจ่ ้องมองปลอกคอนั้นวำวโรจน์รำว
กับมันเป็ นศัตรูคู่แค ้น

“ฮึ่มมม” เฟิ งหลงใช ้ฟันกัด

ออกแรงหวังให ้มันแตกออกจำกกันแต่ก็ไม่เป็ น
ผล
ควำมรู ้สึกอยำกกัดซอกคอขำวกรุน
่ อยู่ในหัว

เสียงร ้องอย่ำงขัดใจดังพอๆ
กับเสียงตอกตรึงกำย
ก่อนลมหำยใจจะหอบกระชัน้
สะโพกเกร็งกระตุกหยัดค ้ำงเพรำะถูกล็อกเข ้ำ
ตำแหน่ ง
377
 Black Diamond

่ งลุกขึนมำ
ยึดติดคนสองคนเอำไว ้จนต่อให ้ลีชิ ้
้
ดินหนี ้ ทำอะไรไม่ได ้
ตอนนี ก็

วินำทีน้ันแท่งร ้อนเหมือนจะขยำยขึนอี
้ กเพือไม่
่
ให ้ทุกหยำดหยดไหลออกมำให ้เสียเปล่ำแมแ้ ต่
หยดเดียว
มันฉี ดพ่นน้ำสีขน ่ ุ ออกไปอย่ำงยำวนำน

เขำนอตเข ้ำแล ้ว

้
ควำมรู ้สึกกับกำรนอตครังแรกคื ่ อธิ
อสิงที ่ บำยไ
ม่ถูก แปลกใหม่แต่ไม่แปลกใจ
่
ควำมอุ่นนุ่ มทีโอบรัดให ้ควำมรู ้สึกสบำยรำวกั
่ เหมำะสม
บได ้อยู่ในทีที ่

เฟิ งหลงหลับตำลงเมื่อเริมได
่ ้สติและคำดเดำถึง
่ อำจจะตำมมำจำกกำรนอตที
สิงที ่ ่ ำนไปถึงสีสิ
ผ่ ่
บห ้ำนำที

กำรนอตของอัลฟ่ ำจะมีโอกำสทำให ้โอเมก ้ำท ้

องสูง
่
และสำหรับเขำทีนอตยำวนำนขนำดนี ้ อลีชิ
คื ่ ง
้ ้องเกือบร ้อยเปอร ์เซ็นต ์
มีโอกำสตังท

378
Ex - SoulL

“อือ” เสียงครำงด ้วยควำมไม่สบำยตัวดังขึน้

แต่ถงึ อย่ำงนั้นลีชิ
่ งก็ยงั ไม่ตน
่ื

อำกำรนอตสินสุ้ ดลงพร ้อมๆ

กับควำมร ้อนรุม
่ ในกำย
่
กลินหอมฟุ้ งจำกกำยขำวเนียนหลงเหลือเป็ นเ
่ อนๆ แบบทีเคยได
พียงกลินอ่ ่ ่
้กลิน

“...แล ้วผมก็จะท ้อง

่
มีลูกเพือกอบโกยสมบั
ตจิ ำกพวกคุณ”

้ งเข ้ำมำในหัว
ประโยคก่อนหน้ำนี ดั
กรำมบดแน่ นเข ้ำหำกันยำมทอดมองคนพูดที่
นอนไม่รู ้สึกตัว

้ ครำวนี
ทังที ่ ้ นออกมำจำกปำกของลีชิ
มั ่ งเอง
่
แต่เฟิ งหลงกลับไม่รู ้สึกเชือเลยแม แ้ ต่นอ้ ย

กึก

สงบนิ่ งไปได ้ไม่เท่ำไหร่กลินหอมอ่

่ อนๆ
่ งก็กระตุ ้นให ้รู ้สึกขึนมำอี
ของลีชิ ้ กครัง้
ร่ำงหนำเกร็งสัน ่
่ งไม่ถูกรังออกมี
ส่วนทียั ้ ปฏิกริ ยิ ำอย่ำงรวดเร็ว

379
 Black Diamond

กำรถูกกระตุ ้นด ้วยกำรฮีตมันรุนแรงเสมอ

และมันไม่สนใจว่ำอีกคนจะสลบอยู่แต่อย่ำงใด

12.

เปลือกตำสีอ่อนค่อยๆ ปรือเปิ ด
ควำมเมื่อยขบอ่อนล ้ำตำมร่ำงกำยคือสิงที
่ ลี่ ชิ
่ ง
รู ้สึกเป็ นอันดับแรก

“อือ”
้ ่อขยับกำยได ้ย
เสียงครำงอ่อยในลำคอดังขึนเมื
ำกเย็น ลำคอแห ้งผำก
่ ไ่
ควำมร ้อนปะทุอยู่รอบตัวจนรู ้สึกได ้ถึงเหงือที
หลซึมตำมร่ำง

กว่ำสำยตำทีพร่่ ำเลือนจะเห็นชัดเจนก็ผ่ำนไป
หลำยนำที
้ั
ภำพเหตุกำรณ์ทงหมดไหลย ้อนเข ้ำมำอย่ำงเลื
อนรำง แทบเรียบเรียงเหตุกำรณ์ไม่ได ้
่ี
ทว่ำควำมรู ้สึกในวินำทีทบำงอย่ ำงฉี ดพ่นเข ้ำม
ำในกำยมันยำวนำนพอจะทำให ้รู ้สึก
แมเ้ วลำนั้นไม่ได ้ตืนขึ
่ นมำแต่
้ ก็ร ับรู ้ว่ำอีกคนกำ
ลังนอต

380
Ex - SoulL

นอต...

แกร ๊ก

เสียงเปิ ดประตูดงั แว่วเข ้ำหู

พลันร่ำงสูงใหญ่ก็เดินมำหยุดอยู่ข ้ำงเตียง

่ งเลือนสำยตำไปมอง
ลีชิ ่
่ี
วินำทีทสบตำกั นควำมเจ็บปวดใจทีติ ่ ดค ้ำงอยู่ไ
้
ม่จำงหำยก็ตรี วนขึนมำจนต ้องพลิกหน้ำกลับ
มำอีกด ้ำน ริมฝี ปำกถูกขบกัดจนชำหนึบ

่ ้ลึกซึงกั
สุดท ้ำยควำมสุขใจทีได ้ บคนทีรั
่ กก็จะถู
กทำลำยเพรำะอีกคนไม่เคยมองเขำในแง่ดี

เฟิ งหลงมองท่ำทีน้นแล
ั ้วสูดลมหำยใจเข ้ำลึก
ทรุดตัวนั่งลงบนเตียง
วำงมือลงบนหน้ำผำกชืนเหงื ้ ่
อของคนที ่ ้ขึน้
ไข
จึงพบว่ำอุณหภูมท ่ี
ิ เคยสู งลดลงเพียงเล็กน้อย

่ ้ำยกับเป็ นห่วงไม่ได ้ทำ

กำรสัมผัสร่ำงกำยทีคล
่ งปลำบปลืมแต่
ให ้ลีชิ ้ อย่ำงใด

“ลุกได ้ไหม”

381
 Black Diamond

่
คนทีนอนอยู ่ งั คงนิ่ ง
ย
ไม่ตอบคำถำมเป็ นคำพูดแต่ทำให ้รู ้ผ่ำนกำรก
ระทำ
้ ำจะช ้อนตัวคนป่ วยให ้ลุกขึนนั
เฟิ งหลงจึงตังท่ ้ ่ง
่
เพือเตรี ยมกินข ้ำวกินยำ
แต่ลชิ่ี งพยำยำมขืนตัวเอำไว ้อย่ำงอ่อนแรง
ใบหน้ำส่ำยไปมำ

“อะ...”

่
เฟิ งหลงยอมผละออกห่ำงเพือรอฟั ง

“ออก...ปะ...ไป”

กึก

มือหนำกำแน่ นเข ้ำหำกัน ดวงตำวำวโรจน์

้
แผ่นอกสะท ้อนขึนลงเพรำะแรงหำยใจจำกควำ
มโมโห

้ ตั
ทังที ่ งใจจะคุ
้ ยดีๆ

“อยำกได ้ฉันมำกนักนี่ สมใจหรือยัง”

คำไล่น้นถู
ั กตอบโต ้กลับด ้วยประโยคทีรุ่ นแรงยิ่
งกว่ำ
382
Ex - SoulL

่ งกัดปำกจนได ้กลินคำวเลื
ลีชิ ่ อด
่
ใจทีแหลกสลำยอยู ่
่แล ้วเหมือนถูกเชือมขึ ้
นมำใ
่ ำลำยซำๆ
หม่เพือท ้

“...ออกไป”ในควำมเจ็บปวดมีเพียงคำเดียวที่
้
สำมำรถเอือนเอ่ ยออกมำได ้

่ อี
เฟิ งหลงไม่ได ้ให ้ในสิงที ่ กคนต ้องกำร
ร่ำงสูงใหญ่ทรุดตัวลงบนเตียง
โน้มใบหน้ำลงไปใกล ้
จับปลำยคำงเล็กให ้ลีชิ ่ งหันกลับมำมองหน้ำ

่
“อย่ำลืมไปบอกไหน่ ไนให ้เลือนงำนแต่ งให ้เร็ว
้ ะ”
ขึนล่

่ งกลันควำมเจ็
ลีชิ ้ บปวดเอำไว ้จนใบหน้ำสั่นระริ
ก

“บอกให ้ออกไป”

“ก่อนหน้ำไม่เห็นจะไล่แบบนี ”้

“...”

“มีแต่อ ้อนวอนให ้ฉันเข ้ำไป...ในตัวเธอ”

383
 Black Diamond

เพียะ!

ประโยคทีแสนร ่ ้ำยกำจทำให ้ร่ำงกำยฝื นควำม

อ่อนแรง
่ ้น้ำหนักยกขึนมำฟำดแก
มือทีไร ้ ่ แ
้มสำกเท่ำทีมี
รงอยู่
แมไ้ ม่อำจทำให ้ใบหน้ำคมขยับแต่ก็เกิดเสียงพ
อให ้รู ้ว่ำแรงตบนั้นไม่เบำนัก

เฟิ งหลงนิ่ งงันเพรำะไม่คด

ิ ว่ำเด็กนี่ จะกล ้ำทำแบ
บนี ้

“ถ ้ำ...คุณไม่ออก ผมไปเอง”

่ งสะบัดหน้ำออก
ลีชิ
ร่ำงกำยตะเกียกตะกำยจะลงจำกเตียง
้
สุดท ้ำยก็กลิงตกพื ้ เป็ นท่ำ
นไม่
ควำมเจ็บอันมำกมำยกระแทกใส่รำ่ งจนเหมือน
คนกำลังจะตำย
่
คนมองซึงจะขยั บไปช่วยรับหยุดตัวเอง
มือกำแน่ น

เฟิ งหลงอยำกตอบโต ้มำกกว่ำนั้น

ทว่ำสภำพของลีชิ ่ งทำให ้ได ้แต่สะกดกลันควำ
้
มโมโหแล ้วก ้ำวออกจำกห ้องดั่งพำยุ
384
Ex - SoulL

ปัง!!!

้ ยงปิ ดประตูทดั
สินเสี ่ี งสนั่น
่ งก็ปล่อยเสียงร ้องไห ้ออกมำสุดเสียง
ลีชิ

--

เพล ้ง!

่ แตกคำมือหนำพร ้อมกับเลือดทีหย
แก ้วบรันดี ่
ดลงบนพืนช ้ ้ำๆ

เฟิ งหลงกัดฟันกรอด
ี่ ดขึน้
ในหัวมีเพียงเหตุกำรณ์ทเกิ
้ ตอนลีชิ
ตังแต่ ่ งฮีตจนกระทั่งถึงเหตุกำรณ์ในห ้
องนอนเมื่อสำมชัวโมงที
่ ่ ้ว
แล

้ นเวลำถึงหนึ่ งสัปดำห ์...

ทังหมดกิ

้ งสองวัน
สัมพันธ ์ทำงกำยเกิดขึนถึ
และอีกคนป่ วยมำแล ้วห ้ำวัน

่ ชิ
ทุกเวลำทีลี ่ งตืนขึ
่ นมำแบบสะลึ
้ มสะลือเขำไม่
อำจฝื นควำมต ้องกำรของสัญชำตญำณดิบ
้ กครังที
มันเกิดขึนทุ ้ เข ่ ้ำใกล ้ร่ำงหอมกรุน่
385
 Black Diamond

้ ดลงตัวลีชิ
กว่ำทุกอย่ำงจะสินสุ ่ งก็ร ้อนผ่ำวจนต ้
องโทรเรียกหมอ

่ ดดีๆ
“คุณคิดทีจะพู
่ ดกับคนอืนไหม
กับผมเหมือนทีพู ่ ”

อยู่ดๆี ประโยคหนึ่ งก็ดงั ขึนในหั

้ ว

เฟิ งหลงผู ้ไม่เคยอ่อนข ้อให ้ใครตะโกนปฏิเสธ

แต่ควำมรู ้สึกหน่ วงๆ
ในตอนทีเพื่ อนซึ
่ ่ นหมอมำดูอำกำรของลีชิ
งเป็ ่ ง
ยังติดตรึงในควำมรู ้สึก

่
“ไข ้ลดลงเรือยๆ แต่กย็ งั สูงอยู่
่ ได ้สติหลังจำกฮีตถึงสำมวันไม่ใช่เรือง
กำรทีไม่ ่
ปกติ”

“…”

“ร่ำงกำยคนป่ วยอ่อนแอมำก
่ ”
มำกกว่ำคนทัวไป

แมจ้ ะถูกซักถำมรำยละเอียดอยู่ตลอดสำมวันที่
มำดูอำกำรคนป่ วย
ทว่ำคนเป็ นหมอก็บอกได ้เท่ำนั้นเพรำะไม่อำจ
386
Ex - SoulL

ตรวจอะไรให ้แน่ ชดั กว่ำนี ได ้ ้

ถึงอย่ำงนั้นข ้อเท็จจริงทีว่่ ำควำมรุนแรงของตัว
เองเป็ นส่วนหนึ่ งของกำรเจ็บป่ วยก็ทำให ้เฟิ งห
ลงรู ้สึกผิด
่
ก่อนทีควำมรู ้สึกผิดนั้นจะถูกกลบด ้วยควำมกรุ ่
นโกรธจำกกำรถูกไล่ออกจำกห ้อง
ควำมแสบเล็กๆ บนแก ้มกำเริบขึนอี ้ กครัง้

ปึ ก

แต่ถงึ จะโกรธแค่ไหนก็ปัดเป่ ำควำมเป็ นห่วงออ

กไปไม่ได ้สักที

่ ง”
“เธอทำอะไรกับฉัน หวังลีชิ

เฟิ งหลงเค ้นเสียงรำวกับอีกคนอยู่ตรงหน้ำ

--

่ งตืนขึ
ลีชิ ่ นมำบนเตี
้ ยงกว ้ำง
สมองลืมเลือนเหตุกำรณ์กอ ่ นหน้ำ
ึ้
ควำมอ่อนล ้ำและปวดร ้ำวทำงกำยดีขนกว่ ำตอ
่
นตืนครั ้
งแรกแต่ ทำงใจยังคงเดิม

ฮึก
387
 Black Diamond

น้ำตำทีไหลริ
่ นลงบนแก ้มถูกพยำยำมเช็ดออก
พลันควำมเจ็บตรงหลังมือทำให ้ชะงัก

่ งสูดน้ำมูก กะพริบตำไล่หยดน้ำ
ลีชิ
เพ่งมองรอยเล็กๆ
สองสำมรอยบนหลังมือตัวเองอยู่หลำยนำที

้
รอยเข็มงันเหรอ...

สมองพยำยำมครุน ่
่ คิดหำทีมำ
่ี นไปได ้ทีสุ
แล ้วสำเหตุทเป็ ่ ดก็ส่งผลให ้ใจรู ้สึกแ
่ สมควรจะรู ้สึก
บบทีไม่

หรือคนใจร ้ำยจะเรียกหมอมำดูแล

กำรกระทำเพียงน้อยนิ ดส่งผลต่อคนทีรู่ ้สึกมำ

กมำยได ้อย่ำงมหำศำล

แกร ๊ก

่ งหลับตำลงเมื่อได ้ยินเสียงเปิ ดประตู

ลีชิ
นอนตัวแข็งทือ ่
่
รับรู ้ควำมเคลือนไหวผ่ ำนทำงหู
สักพักก็รู ้สึกได ้ว่ำเตียงยวบลง
้
ผ ้ำชืนแฉะวำงลงบนแก ้ม
388
Ex - SoulL

้
กำลังถูกเช็ดตัวให ้งันหรื
อ...

่ งต ้องแสร ้งทำเป็ นนิ่ งแมจ้ ะถูกเช็ดตัวให ้ถึงไ

ลีชิ
หนต่อไหน
้
ทุกอย่ำงเกิดขึนอย่ ำงเนิ่ นนำนในควำมรู ้สึก
เมื่อเสร็จสินผ
้ ้ำห่มก็ถูกรังมำให
้ ้ถึงบนอก
จำกนั้นเสียงเปิ ดปิ ดประตูก็ดงั ขึน้

น้ำตำอุ่นร ้อนไหลลงบนแก ้มเนี ยนช ้ำๆ

คุณเฟิ งยอมดูแลเขำอย่ำงนั้นหรือ...

“ก่อนหน้ำไม่เห็นจะไล่แบบนี ”้

“...”

“มีแต่อ ้อนวอนให ้ฉันเข ้ำไป...ในตัวเธอ”

่
ประโยคทีแสนใจร ้
้ำยดังขึนให ้เกิดควำมสับสน
เปลือกตำสีอ่อนปรือเปิ ดช ้ำๆ
ครุน
่ คิดถึงกำรกระทำและคำพูดของอีกคนจน
ปวดหัวตุบ

--

389
 Black Diamond

แกร ๊ก

่ี ณโทรมำแคนเซิลง
“ผมต ้องกำรรู ้ถึงสำเหตุทคุ
่ งต่ออีกหนึ่ งสัปดำห ์!”
ำนลีชิ

ประตูห ้องทำงำนของจำงเฟิ งหลงถูกเปิ ดพรวด

เข ้ำมำ
จำกนั้นคนทีมำเร็
่ วและแรงดั่งพำยุก็เอ่ยพูดด ้ว
ยสีหน้ำจริงจัง
เปิ ดประเด็นโดยไม่กล่ำวคำทักทำยใด
ดวงตำสีชมพูจ ้องมองดวงตำสีเข ้มรำบเรียบอย่
ำงต ้องกำรคำตอบ

่ นอยูไ่ ม่ห่ำงค ้อมศีรษะลงให ้เจ ้ำนำยทังส

เฉิ นทียื ้
องแล ้วก็เดินออกจำกห ้องไป

่ ควำมสัมพันธ ์ฉันมิตร
เฟิ งหลงมองหน้ำคนทีมี
กันมำอย่ำงยำวนำน
ก่อนปำกกำในมือจะถูกวำงลง

“เพรำะเด็กนั่นป่ วยหนัก”
คำตอบนั้นถูกเอ่ยอย่ำงรำบเรียบทังสี
้ หน้ำและ
น้ำเสียง

390
Ex - SoulL

“ป่ วยหนัก? ...คุณทำอะไรลีชิ ่ งกันแน่ ”

แกเรนถำมกลับทันทีพลำงเหลือบมองมือหนำ
่ งมีผ ้ำพันแผล
ข ้ำงขวำทียั
่
ขณะทีคนถู กถำมนิ่ งงันไปชัวครู
่ จ่ นคนรอฟังข
มวดคิว้

่ ำให ้นำยมีสองแฝดออกมำ”
“ก็ทำแบบทีท

“เฟิ ง!” เสียงร ้องด ้วยควำมตกใจดังขึน้

แมแ้ ต่ดวงตำสีสวยยังเบิกกว ้ำง

มันเป็ นควำมตกใจ
ทว่ำกลับไม่ได ้แปลกใจเท่ำไหร่นักเพรำะกำรค
ำดเดำทีมี่ มำก่อนแล ้ว

เพียงแต่ก็ไม่คด ้
ิ ว่ำทังสองจะลึ ้ งขันที
กซึงถึ ้ ลี่ ชิ
่ ง
ป่ วยหนักแบบนี ้

“...”
คนถูกเรียกไม่ได ้มีสห ่
ี น้ำเปลียนไปเลยแม แ้ ต่น ้
อย ต่ำงจำกแกเรนทีจั ่ บต ้นชนปลำยแทบไม่ถูก

“นี่ คุณกับลีชิ
่ ง...มันเกิดขึนได
้ ้ยังไง
่ งฮีตหรือเปล่ำ”
ลีชิ
้
แกเรนกลันหำยใจเมื ่อสำยตำของเฟิ งหลงบอก

391
 Black Diamond

้
ว่ำใช่ “แล ้วคุณรัทงันเหรอ”
คำถำมต่อมำถูกเอ่ยอย่ำงเชืองช่ ้ำ

“อืม”

มือของแกเรนเย็นเยียบ
ประโยคสุดท ้ำยซึงส่ ำคัญทีสุ
่ ดถูกถำมออกไปโ
่ เหมือนจะรู ้คำตอบอยู่แล ้ว
ดยทีก็

“แล ้ว...นอตด ้วยไหม”

หำกอัลฟ่ ำรัทนั่นหมำยควำมว่ำจะนอตด ้วยเกื

อบร ้อยเปอร ์เซ็นต ์

“...”
่ ดเจน
และกำรพยักหน้ำรับก็เป็ นคำตอบทีชั

“ให ้ตำย! ให ้ตำยสิ จำงเฟิ งหลง!

คุณจะทำให ้นำยแบบคนเดียวในโมเดลลิงผมท ่ ้
องไม่ได ้!” แกเรนยกมือเสยผมอย่ำงหัวเสีย
หำกไม่ตด ่
ิ เรืองอำยุ ่
คงยืนกระทืบเท ้ำเพือระบำย
ควำมอึดอัดของปัญหำนี ้

“ก็ทำไปแล ้ว”

392
Ex - SoulL

ยังมีหน้ำมำพูด!

“กว่ำผมจะหำลีชิ ่ งเจอมันยำกแค่ไหนรู ้บ ้ำงไห

ม”
เฟิ งหลงมีสห
ี น้ำไม่สะทกสะท ้ำนจนรู ้สึกเหมือน
จะทนไม่ไหว “อำร ์เธอร ์ จำง!”

“มันเกิดขึนแล้ ้วแกเรน
่ เกิ
สิงที ่ ดขึนแล
้ ้วคือแก ้ไขไม่ได ้”

่ ยควำมสัตย ์จริงให ้ได ้รู ้เจือควำมรู ้สึ

เสียงทุ ้มทีเอ่
่
กผิดทีพอจะท ำให ้แกเรนเย็นลงได ้บ ้ำง
แต่ก็เพียงเล็กน้อยเมื่อนึ กถึงผลทีจะตำมมำ
่
่
และปัญหำเรืองงำนอย่ ำงมหำศำล

่
“โมเดลลิงของผมเพิ ่
งจะเปิ ่ี อนเท่ำนั้
ดได ้ไม่กเดื
้
น มันกำลังไปได ้ดี ทังโมเดลลิ ่
งและตั ่ ง”
วลีชิ
แกเรนพูดด ้วยน้ำเสียงหมดเรียวแรง
่

“มันอยู่เหนื อกำรควบคุม”

้
คนฟังชะงัก คิวขมวดมุ ่น
่
ควำมสนใจเปลียนไปที อย่่ ำงอืน
่

393
 Black Diamond

้
“คุณควบคุมมันไม่ได ้งันเหรอ”
คนถูกถำมไม่ตอบ
คำถำมนั้นเหมือนจะทำให ้เฟิ งหลงเพิงคิ
่ ดได ้เช่
นเดียวกัน
้ งจะควบคุมมันได ้ดีกว่ำทุกค
“ปกติอลั ฟ่ ำชันสู
น
่ ณควบคุมไม่ได ้แบบนีมั
กำรทีคุ ้ นหมำยควำมว่
ำ...”

ประโยคท ้ำยถูกเว ้นวรรคไปเล็กน้อย

่ งมาก”
“คุณรู ้สึกก ับลีชิ

“ฉันไม่ได ้รู ้สึกมำก!”

เฟิ งหลงเอ่ยปฏิเสธทันควัน

“แต่สญ
ั ชำตญำณของคุณมันตอบสนองกำรฮี
่ งอย่ำงรุนแรง...สัญชำตญำณคือสิงที
ตของลีชิ ่ ่
ไม่โกหก”

เฟิ งหลงเถียงไม่ออก
สองสำยตำมองสบกันด ้วยควำมคิดและควำมรู ้
่
สึกทีแตกต่ ำง
้
ก่อนแกเรนจะกดเก็บควำมหนักใจทังหมดเอำไ
ว ้แล ้วเอ่ยบอก
394
Ex - SoulL

่ งดีขนแล
“ถ ้ำลีชิ ึ้ ้วก็ให ้ติดต่อหำผมด ้วย”

พำยุมำเร็วแล ้วก็ไปเร็ว
ิ้
แต่ก็ทงบำงอย่ ำงเอำไว ้ให ้คนในห ้องได ้คิดทบท
วน

่ ไม่
สัญชำตญำณคือสิงที ่ โกหกงันหรื
้ อ

--

“ลูกโอเคแน่ นะ?”

้ ลีชิ
“อืม” ่ งรับคำคนปลำยสำย

่
เรืองรำวทั ้
งหมดถู กเล่ำให ้คนเป็ นแม่ฟังคร่ำวๆ
้ วน
ตังแต่ ่
ั ทีพอมี แรง
สำรภำพควำมผิดของตัวเองทีตั ่ งใจฮี
้ ตทำให ้ถู
กตักเตือนอย่ำงยำวเหยียด
ก่อนจะจบลงทีแม่่ ให ้แก ้ปัญหำทังหมดด
้ ้วยตัวเ
อง

“กำรพูดจำร ้ำยๆ หรือมีท่ำทีร ้ำยๆ

ใส่กน ึ้
ั มันไม่ได ้ทำให ้อะไรดีขนนะลู ก”

่ งได ้แต่เงียบยำมฟังคำแม่สอน
“...” ลีชิ
395
 Black Diamond

“ลองอดทน
ตอบโต ้กลับด ้วยควำมน่ ำรักและควำมดี
่ ว่ำไม่มีใครปฏิเสธได ้”
เชือสิ

“จะ...จะลองดู”

“ถ ้ำไม่ไหวหรืออยำกกลับบ ้ำนก็บอกแม่นะ”

้
“อืม”

่ งวำงสำยโทรศัพท ์พลำงหลับตำลงเพือปั
ลีชิ ่ ดเ
ป่ ำควำมว ้ำวุ่นข ้ำงใน

้ อี
เขำทำเป็ นหลับทุกครังที ่ กคนเข ้ำมำในห ้อง
้ งพบว่ำคนใจร ้ำยดูแลดีเพียงใ
ตลอดสำมวันนี จึ
ด

เช็ดตัว
วัดไข ้...เอำอำหำรและยำมำวำงไว ้บนโต๊ะข ้ำงหั
่ เย็น
วเตียงทุกเช ้ำ เทียง

้ สำดค
ทังที ่ ำพูดร ้ำยกำจใส่
แต่กำรกระทำเหมือนจะไม่ได ้เป็ นไปทำงนั้นทัง้
หมด

396
Ex - SoulL

แกร ๊ก

้ ชิ
ครำวนี ลี ่ งไม่ได ้ล ้มตัวลงนอนเมื่อประตูห ้องถู
กเปิ ดเข ้ำมำ
พำให ้คนทีคิ ่ ดว่ำคนบนเตียงคงหลับอยู่เช่นทุก
วันชะงัก
บทสนทนำครังสุ ้ ดท ้ำยทำให ้ทังสองฝ่
้ ำยเบือน
หน้ำหนีไปคนละทำง

“คุณเฟิ ง”

กึก

่ งท่
คนทีตั ้ ำจะหมุนตัวกลับหยุดอยู่น่ิ งทันที
สองสำยตำประสำนกัน

“ช่วยพำ...ชิงชิงไปเข ้ำห ้องน้ำหน่ อยได ้ไหม”

่ มก
สรรพนำมทีแม่ ้
ั เรียกถูกยกขึนมำใช ้
สองมือบำงกำเข ้ำหำกันแน่ นระหว่ำงรอดูท่ำที
ของร่ำงสูงใหญ่

ปัง!!!

397
 Black Diamond

แต่แล ้วก็ต ้องตกใจเพรำะอีกคนก ้ำวออกจำกห ้

องแล ้วปิ ดประตูลงจนเกิดเสียงดังสนั่น

่ ำอยู่อย่ำงนั้นหรือ
ยังโกรธทีโดนตบหน้

แกร ๊ก!

ลีชิ่ งสะดุ ้งเพรำะประตูห ้องถูกเปิ ดเข ้ำมำอีกครัง้

ใครบำงคนสำวเท ้ำเข ้ำมำอย่ำงรวดเร็ว
รู ้ตัวอีกทีรำ่ งกำยก็ถูกวงแขนแข็งแกร่งช ้อนขึน้
ขำยำวก ้ำวฉับๆ
ไปทำงห ้องน้ำแล ้ววำงเขำลงบนชักโครก
จำกนั้นก็ก ้ำวออกไปให ้อยู่ในห ้องน้ำเพียงคนเ
ดียวอย่ำงรวดเร็ว

้ ออะไรกัน
ท่ำทีแบบนี คื

่ งครุน
ลีชิ ่ คิดอย่ำงไม่เข ้ำใจ

่ มมี
คนป่ วยทีเริ ่ เรียวแรงใช
่ ้เวลำอยู่ในห ้องน้ำหล
ำยนำที เมื่อทำธุระส่วนตัวเสร็จก็ค่อยๆ
เดินออกไป
เมื่อไปถึงเตียงก็ได ้เห็นถำดอำหำรวำงอยู่
พร ้อมด ้วยใครบำงคนทียื ่ นนิ่ ง
ใบหน้ำหันไปอีกทำง
398
Ex - SoulL

“กินซะ”

ร่ำงเพรียวค่อยๆ ทรุดตัวนั่งลงบนเตียง
เหลือบมองใบหน้ำคร ้ำมคมแล ้วก็ค่อยๆ
้
เอือมมื อไปหยิบช ้อน

แกร ๊ง

เพรำะไม่ทน ั ระวังช ้อนจึงหลุดออกจำกมือ

ทว่ำยังไม่ทน ้
ั จะเอือมไปหยิ บมันก็ถูกฉกฉวยไ
ป

้
“ให ้กินเองวันนี คงไม่ เสร็จ”
น้ำเสียงและคำพูดเหมือนจะค่อนขอดแต่กำรก
ระทำกลับไม่เป็ นอย่ำงนั้น

เฟิ งหลงโน้มตัวลงไปตักอำหำรป้ อนให ้ถึงปำก

บำงซีดเซียวอย่ำงไม่เข ้ำใจในกำรกระทำของตั
วเอง

เพียงแค่ได ้ยินคำว่ำชิงชิงทุกอย่ำงก็พลิกผันไป
หมด ให ้ตำย!

399
 Black Diamond

สีหน้ำคนป้ อนรำบเรียบ
่ งทีเผลอดี
คล ้ำยไม่เต็มใจจะทำให ้จนลีชิ ่ ใจแค่น
้
ยิมให ้กับตัวเอง

คงทำให ้เพรำะสงสำรมำกกว่ำจะเป็ นควำมรู ้สึก

่ อนหวำน
ทีอ่

่ งค่อยๆ อ ้ำปำกรับ
ลีชิ
่ ้กำรเป่ ำก็ร ้อนจนเผลอส่งเสียง
ทว่ำข ้ำวต ้มทีไร
ร ้อง

“อ๊ะ”

่
มือหนำถอยกลับทันใดขณะทีสำยตำคมก็ มอง
ข ้ำวต ้มในถ ้วยอย่ำงไม่พอใจ

่ งนึ
เฟิ งหลงทีเพิ ่ กได ้ว่ำต ้องเป่ ำก่อนค่อยๆ
้
ตักอำหำรขึนมำใหม่
ด ้วยเพรำะกลัวมันจะร ้อนจึงเป่ ำจนแน่ ใจ

้ ชิ
ครำวนี ลี ่ งรู ้สึกได ้ถึงควำมเย็นชืด
แต่ละคำรอนำนจนกินไปไม่กค ่ี ำก็อม
่ิ

“กินอีก” เสียงทุ ้มเอ่ยสั่ง

้ ้มขมวดมุ่นเมื่ออีกคนเบือนหน้ำหนี
คิวเข
400
Ex - SoulL

คนถูกสั่งหันมำทำหน้ำเง ้ำงอนใส่จนเฟิ งหลงยิง่

ขมวดคิวหนั้ ก
ใจรู ้สึกวูบโหวงโดยไม่ทรำบสำเหตุ
แต่ถงึ อย่ำงนั้นมือก็ยงั ตักข ้ำวต ้มป้ อน
กระทั่งคนป่ วยส่ำยหน้ำไปมำ
ทำหน้ำเหยเกเป็ นสัญญำณว่ำไม่ไหวแล ้วจริงๆ
จึงหยุดมือ

มือหนำหยิบแก ้วน้ำมำป้ อน
่ บมำจ่อถึงปำก
ตำมด ้วยยำทีหยิ

้
ดวงตำเรียวช ้อนขึนมองใบหน้ ำคร ้ำมคม
่
หัวใจทีหนำวเหน็ ้
บรู ้สึกอุ่นขึนมำ ก่อนจะค่อยๆ
อ ้ำปำกรับเม็ดยำ ตำมด ้วยกำรดืมน ่ ้ำ

เสร็จเรียบร ้อยร่ำงสูงก็เอำถำดอำหำรไปเก็บ
่ งมองตำมคนทีเดิ
ลีชิ ่ นออกจำกห ้องไปพลำงครุ ่
่
นคิดถึงเรืองรำวอั ่ ดขึน้
นหนักหนำทีเกิ

เสียงเปิ ดประตูรอบทีนั ่ บไม่ได ้เรียกควำมสนใจใ

ห ้หันไปมอง
แล ้วก็ได ้เห็นร่ำงสูงใหญ่เดินเข ้ำมำอีกครัง้
จำกนั้นก็เดินเลยไปยังห ้องน้ำ
สักพักก็กลับออกมำพร ้อมผ ้ำขนหนู ผน ื เล็กใน
มือ
401
 Black Diamond

้
“เช็ดตัว” เฟิ งหลงพูดเพียงสันๆ
พลำงนั่งลงบนเตียง ชำยผ ้ำห่มถูกตลบออกไป

“อือ”
้
เสียงร ้องดังขึนพร ่
้อมกับมือทีตะครุ ้ ่
บชำยเสือซึ
้
งกำลังจะถูกเลิกขึนเอำไว ้

้
“ไม่ถอดเสือแล ้วจะเช็ดตัวยังไง”

“...”
่ งไม่ตอบโดยทีมื
ลีชิ ่ อก็ยงั กำชำยเสือเอำไว
้ ้แน่
น

“ปล่อยมือ” เสียงทุ ้มเอ่ยสั่งช ้ำๆ ชัดๆ

้ เห็นมำแล ้ว”
“มำกกว่ำนี ก็

มือบำงถูกปัดออก
้
ก่อนเสือจะถู กถอดออกไปทำงหัวให ้ร่ำงขำวเนี
ยนเปิ ดเปลือยส่วนบน
สองแขนรีบกอดตัวเองเอำไว ้
่
หัวใจเต ้นถีเพรำะควำมกระดำกอำยทั ้ ร่่ ำงกำ
งที
ยยังคงอ่อนแรง

่
ควำมขำวเนี ยนซึงปะทะเข ้ำกับสำยตำทำให ้เฟิ
งหลงชะงักเช่นทุกครัง้

402
Ex - SoulL

บรรยำกำศระหว่ำงคนทังสองมี ้ เพียงควำมเงียบ
ทว่ำมีแต่เจ ้ำตัวทีรู่ ้ว่ำตัวเองกำลังคิดอะไร

คนหนึ่ งกระดำกอำย

คนหนึ่ งกำลังอดทนอย่ำงยิงยวด
่

เรียวขำส่วนทีพ ่ ้นจำกกำงเกงขำสันก็
้ ถูกเช็ดใ
ห ้ เมื่อเสร็จเรียบร ้อยเสือก็
้ ถกู สวมลงตำมเดิม

เฟิ งหลงเอำอ่ำงใบเล็กและผ ้ำไปเก็บในห ้องน้ำ

ขณะกำลังจะเดินผ่ำนเตียงดวงตำคมก็จบั จ ้อง
คนบนเตียงเล็กน้อย
จำกนั้นจึงเดินออกจำกห ้องโดยไม่ได ้กลับเข ้ำ
มำอีก

--

เพรำะร่ำงกำยทีอ่ ่ อนแอมำตังแต่
้ เกิด
อำกำรไข ้จึงกินเวลำไปหลำยสัปดำห ์
่ งเป็ นกังวลเรืองงำนจนต
ลีชิ ่ ้องไปพบแกเรนทัง้
่ งไม่หำยดีนัก
ทียั

403
 Black Diamond

่ี ณป่ วย...พูดตำมตรงนะลีชิ
“ผมรู ้สำเหตุทคุ ่ ง
้
ผมต ้องเตรียมตัวแคนเซิลงำนทังหมดของคุ ณเ
พรำะคุณกำลังจะท ้องใช่ไหม”

่ งเม ้มปำกเข ้ำหำกัน

ลีชิ
กระอักกระอ่วนกับบทสนทนำตรงหน้ำ
แต่ถงึ อย่ำงนั้นก็ต ้องเอ่ยถำมออกไป

“คุณรู ้ได ้ยังไง”

“แน่ นอนว่ำคนทำมำสำรภำพเพรำะเรำต ้องแค

นเซิลงำนไปไม่นอ้ ย”

้
“คุณเฟิ ง...บอกคุณงันหรื
อ”

แกเรนกดหน้ำลงเป็ นคำตอบ
่ ชิ
ขณะทีลี ่ งก็หน้ำร ้อนวูบ
จัดกำรกับควำมขัดเขินและควำมรู ้สึกวุ่นวำยท
ำงใจอยู่สกั พัก

“เฟิ งไม่ได ้พูดอะไรมำกมำยหรอก

เขำให ้เกียรติคุณมำกพอ
่ื
แต่สอสำรให ้พอได ้รู ้”

คำว่ำให ้เกียรติทำให ้คนฟังกัดริมฝี ปำก

404
Ex - SoulL

่
“...เรืองท ้
้อง มันคงไม่เกิดขึน”

้ อยๆ
แกเรนขมวดคิวน้

“หมำยควำมว่ำยังไง”

้
ดวงตำเรียวช ้อนขึนมองคนถำม
่ รู่ ้ดีอยู่แล ้วถูกซ่อนเอำไว ้ใน
ควำมเศร ้ำจำกสิงที
ส่วนลึก

่
“โอกำสทีผมจะท ้องมันน้อยมำก
มำกจนแทบไม่มีเลย”

้
เขำตังใจฮี ตเพรำะรู ้ว่ำจะไม่มีผลอะไรตำมมำ

้
ตังใจ...เพื ่
ออยำกลึ ้
กซึงและเรี
ยกร ้องควำมสนใ
จจำกอีกคน

่ ณเฟิ งหลงให ้ควำมสนใจบ ้ำง

อยำกเป็ นคนทีคุ

“แต่เฟิ งหลงบอกว่ำ...”

่
“ร่ำงกำยผมไม่เหมือนคนอืน...โอกำสมั นมีแค่
ศูนย ์จุดหนึ่ งเปอร ์เซ็นต ์เท่ำนั้นเอง”

405
 Black Diamond

แกเรนชะงัก
มองคนตรงหน้ำทีมี ่ กลินอำยควำมเศร
่ ้ำสร ้อยโ
อบรอบตัวไว ้จำงๆ
พลำงนึ กถึงแก ้วตำดวงใจของตัวเอง

กำรมีลก ่ วิ่ เศษ

ู มันเป็ นสิงที
ต่อให ้ระหว่ำงนั้นต ้องพบเจอกับควำมเลวร ้ำยแ
ค่ไหนก็ตำม

้ ะ”
“แล ้วถ ้ำมันเกิดขึนล่
แต่ถงึ อย่ำงนั้นกรณีทจะส่
ี่ งผลกระทบกับงำนที่
สุดก็ยงั ไม่ถูกปล่อยผ่ำน
แมม้ ีโอกำสเพียงศูนย ์จุดหนึ่ งเปอร ์เซ็นต ์แต่แกเ
รนก็ยงั ไม่วำงใจ

้
“ถ ้ำคุณกังวล วันศุกร ์นีผมจะไปหำหมอ
แล ้วจะเอำเอกสำรรำยงำนผลมำให ้ดู”

้
แกเรนถอนใจออกมำพร ้อมทังยกมื อคลึงขมับ

้
“งันเรำก็ ต ้องมำลุ ้นกันแล ้วละ”

“คุณแกเรน”

“หืม?”
406
Ex - SoulL

่ ผมขอให
“เรืองนี ้ ่ วนตัว
้เป็ นเรืองส่
่ ยวกั
ทุกอย่ำงทีเกี ่ บผมจะต ้องไม่ถูกเล่ำออกไปใ
ห ้คุณเฟิ งหลงฟัง...ทุกอย่ำง”
่ งยำค
ลีชิ ้ ำว่ำทุกอย่ำงให ้ชัดเจนเจือด ้วยเสียงเว ้
ำวอน

่
“เชือใจผมได ่ ง”
้ลีชิ

แกเรนให ้คำสัญญำ

--

่ี กงำ
เฟิ งหลงตรงกลับไปยังเพนต ์เฮำส ์ทันทีทเลิ
นเมื่อได ้รับรำยงำนว่ำลีชิ
่ งออกไปทีสตู
่ ดโิ อ
ในอกร ้อนระอุเพรำะควำมกรุน ่ โกรธ
ใบหน้ำคร ้ำมคมถมึงทึง

อวดเก่งและไม่เคยเจียมตัว!

นั่นคือสำเหตุทท
่ี ำให ้เขำรู ้สึกโมโห

“ฉันบอกว่ำอย่ำออกไปไหนไม่ใช่หรือไง”
้ นทีทเจอหน้
เฟิ งหลงเอ่ยขึนทั ่ี ำอีกคน

407
 Black Diamond

ึ้
“ผมดีขนพอที ่
จะออกไปข ้ำงนอกได ้แล ้ว”
่ งเอ่ยตอบพร ้อมทังเอำกล่
ลีชิ ้ องอำหำรทีแม่่ ทำ
มำให ้เข ้ำไมโครเวฟ
ท่ำทำงไม่สนใจจนฝ่ ำมือหนำดึงต ้นแขนเรียวใ
ห ้เจ ้ำของหันมำเผชิญหน้ำ

้ ะเหรอทีว่่ ำดีขน...มี
“สภำพนี น่ ึ้ แต่จะทำให ้คนอื่
นลำบำกกันไปหมด”

่ อนถูกหำว่ำเ
ดวงตำเรียววูบไหวกับคำพูดทีเหมื
ป็ นตัวภำระ

“ถ ้ำมันลำบำกคุณนัก ผมจะกลับบ ้ำน”

่ งใช ้มือดันอกกว ้ำง
ลีชิ
่
แมเ้ รียวแรงที ่ จะไม่ทำให ้อีกคนสะทกสะท ้ำนแ
มี
่ นกำรบอกให ้ปล่อย
ต่ก็ทำเพือเป็

“อวดเก่ง!”

ใบหน้ำเรียวเชิดขึน้
เก็บควำมเสียใจเอำไว ้ให ้ลึก
่ งคนเดิมแบบทีเคยเป็
เป็ นลีชิ ่ น

“ผมจะกลับบ ้ำน” ยืนยันเจตนำรมณ์ช ้ำๆ ชัดๆ

408
Ex - SoulL

“อยำกกลับนักก็กลับ”

ก่อนร่ำงกำยจะเซไปเล็กน้อยเพรำะมือหนำปล่
อยออกโดยไม่ทน ้ ว
ั ให ้ตังตั
่ งเหลือบมองหน้ำคนใจร ้ำย
ลีชิ
จำกนั้นก็ก ้ำวออกจำกห ้องครัวไปเก็บของ
้
พร ้อมทังโทรหำแม่ ให ้มำรับ

“ไหนว่ำจะลองทำตัวน่ ำรักไง”
้
ลลิตำถำมขึนพร ้ อนใจ
้อมรอยยิมอ่

คนหนึ่ งปำกแข็ง คนหนึ่ งก็แสนจะดือรั

้ น้

“เขำบอกว่ำผมเป็ นภำระ
บอกว่ำทำให ้คนอืนล ่ ำบำกไปหมด”
่ งฟ้ องคนเป็ นแม่
ลีชิ
น้ำเสียงมีควำมเง ้ำงอนน้อยใจ

“แล ้วทำไมเฟิ งหลงถึงพูดแบบนั้น”

“ผมแค่ออกไปข ้ำงนอก”

“เฟิ งหลงอำจจะเป็ นห่วง”

กึก
409
 Black Diamond

่ งมองหน้ำแม่ตำปริบๆ
ลีชิ
ทวนประโยคทีได ่ ้ยินอีกครัง้
แล ้วก็ส่ำยหน้ำไปมำช ้ำๆ

“ไม่จริง”

ควำมเป็ นห่วงเป็ นผลมำจำกควำมรักหรือควำ

มรู ้สึกพิเศษบำงอย่ำง...แล ้วมันจะเป็ นไปได ้อย่
ำงไร

“แม่มีอะไรจะบอก”

“อะไร”

่
“แม่ไปหำลูกทีเพนต ้ วน
์เฮำส ์ตังแต่ ่
ั ทีสำมที
ลู่ กเ
งียบหำยไป”

ลลิตำนึกย ้อนไปถึงเหตุกำรณ์ในวันนั้น

“มันเกิดอะไรขึน้ ทำไมลีชิ
่ งถึงได ้ป่ วย”

“เพรำะผมเอง”

่ งใช่ไหม” เธอถำมอ
“เฟิ งหลงไม่ได ้ทำร ้ำยลีชิ
ย่ำงเป็ นกังวล
410
Ex - SoulL

่ วเข
ขณะทีคิ ้ ้มก็ขมวดมุ่นทันทีทได
่ี ้ยินคำถำมนั้
น

“ถ ้ำหมำยถึงตบตี...ผมไม่ได ้ทำ ไม่มีวน

ั ทำ”

“...” เธอยืนเงียบ
ค ้นหำควำมรู ้สึกบำงอย่ำงจำกดวงตำรำบเรียบ
พลันประโยคทีถู ่ กเอ่ยด ้วยน้ำเสียงจริงจังก็ดงั ขึ ้
น

่ งเอง”
“ผมจะดู แลลีชิ

มันเป็ นคำสัญญำทีถู ่ กเอ่ยด ้วยน้ำเสียงและแวว

ตำอันหนักแน่ นจนเธอปล่อยให ้คนพูดดูแลลีชิ ่
่
งโดยไม่เข ้ำไปยุ่งเกียว

“เฟิ งหลงบอกว่ำทำให ้ลูกป่ วย

่ ำคัญเขำพูดกับแม่ว่ำจะดูแลลูกเอง”
ทีส

่ งรู
คนทีเพิ ่ ้เรืองรำวจั
่ บจ ้องคนเป็ นแม่อย่ำงไม่อย
ำกเชือ่ ดวงตำไหวสั่น ร่ำงกำยชำหนึ บ

อีกคนพูดแบบนั้นจริงๆ หรือ

่ ดหรือเปล่ำ”
“แล ้วเฟิ งหลงดูแลลูกดีอย่ำงทีพู
411
 Black Diamond

“...” คนถูกถำมนิ่ งงัน

่ ำนมำ
นึ กย ้อนไปถึงช่วงเวลำทีผ่

ก็ใช่...แมจ้ ะไม่มีคำพูดอ่อนโยนแต่ก็ดูแลไม่เค
ยขำด

“เขำ...เป็ นห่วงจริงเหรอ”

“ถ ้ำอยำกรู ้ ลูกก็ลองเรียกร ้องควำมสนใจดูส”ิ

่ งเลิกคิวขึ
ลีชิ ้ นอย่
้ ำงสงสัยในคำแนะนำของคนเ
ป็ นแม่

้
เรียกร ้องควำมสนใจงันเหรอ

--

่ ใช่กำรประช
“...เรียกร ้องควำมสนใจแบบทีไม่
ดประชัน”

่ งนั่งมองโทรศัพท ์ทีเปิ
ลีชิ ่ ดหน้ำแอคเคำนต ์อิน
สตำแกรมของตัวเองอย่ำงนิ่ งงัน
่
ปกติจะอัปเดตเพียงเรืองงำน
้ บมีควำมคิดทีจะอั
วันนี กลั ่ ปเดตเรืองส่
่ วนตัว

412
Ex - SoulL

่ ง เชิญค่ะ”
“คุณลีชิ

่ งลุกขึนพร
ลีชิ ้ ้อมแม่แล ้วเดินตำมพยำบำลเข ้ำไ
ป

“เป็ นยังไงบ ้ำง”

“ก็...เวลำทำงำนเยอะหรือพักผ่อนน้อยก็มีเหนื่
อยมำกหน่ อย”

“อือฮึ
๋
เดียวมำดู ้
ผลตรวจเลือดกันอีกทีว่ำเดือนนี จะป
รับยำลงอีกได ้ไหม”

“หมอ”

“หืม?” คนถูกเรียกขำนรับ

“คือ...”

“?”
เห็นสีหน้ำลำบำกใจระคนเขินอำยของคนไข ้แ
ล ้วคุณหมอก็รอฟังอย่ำงใจเย็น

413
 Black Diamond

่ งเหลือบมองหน้ำแม่ตวั เองสลับกับมองหน้ำ
ลีชิ
คนเป็ นหมอ ผ่ำนไปเกือบนำทีจงึ ค่อยๆ
พูดมันออกมำ

่ ต
“ช่วงทีฮี
ผมไม่ได ้กินยำต ้ำน...แล ้วก็....ได ้ใกล ้ชิดกับ...
้
คู่หมัน...เขำ...นอต...มั
นมีโอกำส...จะท ้องไหม
”

กว่ำจะเอ่ยจนจบประโยคคนฟังก็แทบปะติดปะ
ต่อไม่ถูกเพรำะเว ้นคำนำนจนเกือบลืม
้ ยงยังแผ่วเบำอยู่ในลำคอ
อีกทังเสี

้
คุณหมอมองหน้ำคนเป็ นแม่พลำงระบำยยิมอย่
ำงเอ็นดู

่ งก็รู ้อยู่แล ้วว่ำยำทีเรำกิ

“ลีชิ ่ นมำตลอดมันส่งผ
ลต่อกำรตังครรภ้ ์
ถ ้ำให ้หมอพูดคือโอกำสแทบจะไม่มีเลยเพรำะเ
รำไม่ได ้กินยำกระตุ ้น
่ี
จริงอยู่ทกำรนอตท ้ ้อง
ำให ้โอเมก ้ำมีโอกำสตังท
สูง
่ งมันไม่ได ้เป็ นแบบนั้น...ถ ้ำเรำอยำก
แต่กบั ลีชิ
ท ้องจะต ้องเตรียมตัวอีกเยอะมำก

414
Ex - SoulL

แมแ้ ต่กำรเตรียมตัวนั้นยังบอกผลทีแน่
่ นอนไม่
ได ้เลย”

“ก็คอ ่ งถำมเสียงแผ่ว
ื ไม่ท ้องแน่ ๆ ใช่ไหม” ลีชิ
รู ้สึกวูบโหวงกับคำว่ำแทบจะไม่มีโอกำสเลยอยู่
ไม่นอ้ ย

“หมอไม่อยำกคอนเฟิ รมเพรำะค
์ ่ ไ่
ำพูดคือสิงที
ร ้น้ำหนัก
้ ้ำอยำกมั่นใจร ้อยเปอร ์เซ็นต ์
เพรำะงันถ
่ งสำมำรถมำตรวจได ้”
เดือนหน้ำลีชิ

“...”

“หมอยังบอกเหมือนเดิมว่ำถ ้ำช่วงฮีตอยู่กบั อัล

ฟ่ ำ
่ นคู่หมันแล
ยิงเป็ ้ ่ิ ำเป็ นต ้องกินยำต ้ำน
้วก็ยงจ
เพรำะกำรรัทของอัลฟ่ ำนั้นค่อนข ้ำงรุนแรง
หลังจำกอำกำรฮีตสงบลงร่ำงกำยของลีชิ ่ งจะอ่
้ แล
อนแอมำก...ครังที ่ ้วเป็ นยังไงบ ้ำง”

้
“...ก็ไข ้ขึนอยู ่เป็ นสัปดำห ์ๆ”

“นั่นแหละ
เพรำะฉะนั้นถ ้ำอยำกร่วมรักกันก็มีตำมปกติดี
415
 Black Diamond

่ งฮีตนะ
กว่ำจะให ้ลีชิ
้ กที”
แต่ถ ้ำอยำกท ้องก็ค่อยมำคุยกันตรงนี อี

คำว่ำร่วมรักทำให ้ลีชิ่ งเผลอนึ กถึงภำพควำมร ้

อนแรงทีฝั่ งแน่ นอยู่ในควำมทรงจำ
ริมฝี ปำกเมม้ เข ้ำหำกัน
้
ร่ำงกำยร ้อนวูบวำบขึนมำเหมื อนไข ้จะกลับ

่ กซึงและแฝงด
ร่วมรัก...มันเป็ นคำทีลึ ้ ้วยควำมอ่
อนหวำน

่
“ผมอยำกนอนเล่นทีโรงพยำบำลสั
กคืนได ้ไห
ม”

13.

เฉิ นเปิ ดประตูเข ้ำไปในห ้องทำงำนของผู ้เป็ นน

ำย ครุน ่ คิดถึงแผนกำรอยู่ในหัว
สักพักก็ตด ั สินใจล ้วงโทรศัพท ์ออกมำ
ทำเป็ นรับโทรศัพท ์ทังที ้ ไม่
่ มีใครโทรมำ

“...คุณลีชิ่ งเข ้ำโรงพยำบำลงันหรื

้ อ”
เฉิ นแสร ้งพูดเสียงดังรำวกับตกใจ
พอเหลือบมองเฟิ งหลงทีท ่ ำงำนอยู่ทโต๊
่ี ะก็พบว่
ำอีกคนมองมำตำขวำง “ขอโทษครับ”

416
Ex - SoulL

เขำกำลังจะเดินออกจำกห ้อง แสร ้งเดินช ้ำๆ

้
เพรำะรู ้ว่ำยังไงเจ ้ำนำยก็ต ้องรังเอำไว ้

๋
“เดียว!”
ยังไม่ทน ่ ยงเรียกก็ดงั ขึน้
ั จะก ้ำวขำก ้ำวทีสองเสี
ทันที “ก็คุยไปสิ!”

เฉิ นลอบถอนใจ
นึ กเหนื่ อยใจไม่นอ้ ยกับกำรต ้องทำอะไรแบบนี เ้
พรำะมีเจ ้ำนำยเป็ นคนปำกแข็ง

๋
เดียวรำยงำนไปก็ จะบอกว่ำไม่ได ้ถำมอีก

โทรศัพท ์ถูกเอำกลับมำแนบหูเช่นเดิม

“เห็นรูปมำจำกอินสตำแกรมเหรอ...อืม โอเค”
คุย (กับตัวเอง) เสร็จก็ถอ
ื โทรศัพท ์ไว ้ในมือ

“ว่ำยังไง”
เฟิ งหลงถำมอย่ำงไม่สนใจงำนตรงหน้ำอีกต่อไ
ป

่ ณลีชิ
“นำยจะให ้ผมรำยงำนเรืองคุ ่ งใช่ไหมครั
บ”

417
 Black Diamond

้ อควำมแน่
เฉิ นถำมยำเพื ่ ใจ

“เมื่อกีแกคุ
้ ยโทรศัพท ์เรืองอะไรล่
่ ะ”
เสียงนั้นแทบจะเป็ นเสียงตวำด

“คือ...คุณลีชิ่ งอัปรูปในอินสตำแกรมครับ
เป็ นรูปห ้องพักในโรงพยำบำล”

“แล ้วไปเช็กรำยละเอียดหรือยัง”

“ยังครับ นำยไม่ได ้สั่ง

้ โทรมำเล่ำให ้ฟังเฉยๆ”
เอ็ดดีแค่

่
“เรืองแบบนี ้ ดกันเองไม่เป็ นรึไง!”
คิ
ร่ำงสูงใหญ่ของเฟิ งหลงลุกพรวด
มองหน้ำลูกน้องคนสนิ ทด ้วยควำมโมโห
ร ้อนรุม
่ ในอกจนอยำกจับมำยิงเรียงตัว

่ งอยู่โรงพยำบำลไหนภำยในห ้
“ฉันต ้องรู ้ว่ำลีชิ
้
ำนำทีนี!!!”

--

418
Ex - SoulL

“แม่ว่ำ...เขำจะเห็นไหม”
่
คนทีนอนอยู ่ นเตียงคนป่ วยถำมขึน้
บ
โทรศัพท ์ในมือถูกหมุนไปมำ

่
ผ่ำนมำกว่ำชัวโมงแล ่ ปภำพลงไอ
้วหลังจำกทีอั
จีสตอรี่ ทว่ำก็ยงั ไร ้สิงใดเกิ
่ ดขึน้
มีเพียงสำยจำกแกเรน
่
ข ้อควำมจำกทีมงำนและเพือนในวงกำรนำยแ
่
บบทีเคยร่ วมงำนกัน

“เห็นแน่ นอนอยู่แล ้ว
หูตำของคนอย่ำงเฟิ งหลงกว ้ำงขวำงจะตำย”

“เห็นแล ้วเขำจะสนใจหรือเปล่ำ”

ลลิตำยิม้
้ มั
ไม่กล ้ำยืนยันนักทังที ่ ่นใจในสิงที
่ ตั่ วเองเห็น

แกร ๊ก

ปำกทีก ่ ำลังจะเอ่ยพูดเป็ นอันต ้องชะงัก

เมื่อหันหน้ำไปทำงประตูลลิตำก็เบิกตำกว ้ำง
หันกลับมำมองหน้ำลูกตัวเองก็พบว่ำมีสห ี น้ำแ
ทบไม่ต่ำงกัน

419
 Black Diamond

่ งใจเต ้นรัว
ลีชิ
่
สองมือกำแน่ นเพรำะควำมตืนเต ้น
่
ยำมร่ำงสูงก ้ำวตรงมำหยุดอยู่ข ้ำงเตียงก็เลือน
สำยตำไปทำงอืนอย่่ ำงไม่อำจทนไหว

เขำมำจริงๆ

้
เป็ นห่วงจริงๆ งันเหรอ

่ งเป็ นอะไรครับ”
“ไหน่ ไนบอกให ้มำดู...ลีชิ

ถึงอย่ำงนั้นคนปำกแข็งก็ยงั หำข ้ออ ้ำง

ลลิตำเผลอทำหน้ำเหวอเมื่อก่อนหน้ำเพิงคุ ่ ยกั
บไหน่ ไน
และอีกฝ่ ำยก็ยน
ื ยันว่ำจะไม่บอกเฟิ งหลงเพรำะ
อยำกรู ้ผลกำรทดสอบเช่นเดียวกัน

“ก็...ร่ำงกำยอ่อนเพลียน่ ะจ ้ะ
พอดีมำตรวจสุขภำพหมอก็เลยให ้แอดมิตหนึ่ ง
คืน”

้ ่นยำมหันไปมองคนบนเตียง
เฟิ งหลงขมวดคิวมุ

“เป็ นยังไงบ ้ำง”

420
Ex - SoulL

เฟิ งหลงอยำกรักษำฟอรมทว่
์ ำควำมเป็ นห่วงมั
นรุนแรงเกินกว่ำจะอดทนเอำไว ้ได ้
ภำพร่ำงเพรียวอยู่ในชุดคนป่ วยเสียดแทงใจให ้
รู ้สึกอึดอัด

พอได ้ครอบครอง
้
ควำมรู ้สึกก็รุนแรงขึนโดยไม่ รู ้สำเหตุ

เป็ นห่วง เขำยอมรับกับตัวเองอย่ำงไม่มีข ้อแม ้

แต่กำรแสดงออก...

่ งหันมำตอบเสียงเรียบ
“แย่...” ลีชิ

“แย่ยงั ไง แย่ตรงไหน” เฟิ งหลงถำมกลับทันที

“เหนื่ อย”
คำตอบนั้นหมำยถึงทุกเรืองที
่ ผ่ ่ ำนเข ้ำมำ

เหนื่ อยกับคนใจร ้ำย

เหนื่ อยกับเรืองพ่
่ อ

เหนื่ อยกับร่ำงกำยทีไม่
่ สมบูรณ์เหมือนคนอืน
่

เหนื่ อย
421
 Black Diamond

้ บแววตำของลีชิ
เฟิ งหลงขมวดคิวกั ่ ง
ก่อนจะหันไปปรับเตียงลงให ้แล ้วเอ่ยบอก

“เหนื่ อยก็พก
ั ”

ี่ งหน่ อยได ้ไหม

“แม่ฝำกเฟิ งหลงดูลชิ
พอดีจะกลับไปเอำของทีบ ่ ้ำนน่ ะจ ้ะ”
้
ลลิตำรีบเปิ ดโอกำสให ้คนทังสองได ้อยู่ด ้วยกัน
พลำงส่งสำยตำหำลีชิ ่ ง
พอลูกพยักหน้ำให ้จึงหันกลับมำหำคนข ้ำงกำ
ย

“ครับ”

“ขอบคุณจ ้ะ...แม่ไปแป๊ บเดียว

มีอะไรก็โทรมำนะ”
ประโยคหลังหันไปพูดกับคนบนเตียงแล ้วโน้ม
ตัวไปจูบหน้ำผำกของลีชิ ่ งเบำๆ
จำกนั้นจึงหันไปหยิบกระเป๋ ำแล ้วเดินออกจำก
ห ้องไป

เมื่อทังห
้ ้องเหลือเพียงสองคนก็มีเพียงควำมเงีย
บ
่ ้นด ้วยกำรถอดเสือสู
เฟิ งหลงเริมต ้ ททีร่ ้อนรนจ

422
Ex - SoulL

นไม่ได ้ถอดไปพำดไว ้บนพนักเก ้ำอี ้

่ ชิ
ขณะทีลี ่ งก็เงียบเพรำะไม่รู ้จะพูดอะไร

ก๊อก ก๊อก

่
ทว่ำเวลำทีควรจะได ้อยู่ด ้วยกันกลับถูกขัดจังห
วะด ้วยเสียงเคำะประตู
ไม่นำนนักมันก็ถูกเปิ ดเข ้ำมำโดยพยำบำล
มีหมอเดินตำมหลัง

คุณหมอประจำตัวลีชิ ่ งเหลือบมองร่ำงสูงใหญ่
ิ้
แล ้วก็ยมบำงๆ เมื่อเดำได ้ว่ำเป็ นใคร

“หมอมำรำยงำนผลตรวจเลือด”

่ งใจฟั
ไม่เพียงแค่คนไข ้ทีตั ้ ง
แต่ใครบำงคนก็หูผงรอฟั่ึ งด ้วยสีหน้ำเคร่งเครีย
ด
เมื่อหมอรำยงำนเฟิ งหลงก็ไม่ค่อยเข ้ำใจว่ำค่ำ
่ งต่ำต่ำงๆ มันส่งผลให ้เกิดอะไรบ ้ำง
ทีสู

“ผลโดยรวมไม่ค่อยดีนะ
่ งป่ วยแล ้วก็ไม่ได ้กินยำไปหลำยวัน
คงเพรำะลีชิ
”

423
 Black Diamond

สำยตำคมจับจ ้องคนป่ วยไม่วำงตำ

้ กเข ้ำหำกันเพรำะควำมสงสัย
คิวผู
่ อนบอกว่
คำพูดทีเพื ่ ่ งอ่อนแอกว่ำ
ำร่ำงกำยลีชิ
คนทั่วไปมำกดังขึนในหั
้ ว

ไม่ได ้กินยำอะไร

้ อนนี ก็
“เพรำะงันเดื ้ เหมือนเดิมนะ”
่ ำว่ำยำเอำไว ้เมื่อเห็นสัญญำ
คนเป็ นหมอเลียงค
ณจำกสำยตำของลีชิ ่ ง

เมื่อรำยงำนผลเสร็จหมอก็เดินออกไปให ้ทังห
้ ้อ
งกลับมำเหลือเพียงคนสองคนเช่นเดิม

่ สงสั
“ยำอะไร” เฟิ งหลงถำมในสิงที ่ ย

“...ยำบำรุงร่ำงกำย”

“ทำไมต ้องบำรุง”

“บำรุงเฉยๆ”

“หมอบอกว่ำผลไม่ค่อยดี คือยังไง”

424
Ex - SoulL

คนถูกซักขมวดคิวมุ ้ ่น
ด ้วยกลัวว่ำเมื่ออีกคนถำมมำกกว่ำนี จะตอบไม่
้
ถูกจึงเป็ นฝ่ ำยถำมกลับ
สีหน้ำรำบเรียบแต่ใจเต ้นโครมครำม

“เป็ นห่วงหรือไง”

“...” เฟิ งหลงชะงักกึก

่ กอึงไม่
ปำกทีหนั ้ ขยับทังที
้ มี
่ คำตอบอยู่แล ้วในใ
จ

ขณะทีลี่ ชิ
่ งก็แอบคำดหวังว่ำคำคำนั้นมันจะออ
กมำจำกปำกของคนตรงหน้ำ
อยำกได ้ยินมันชัดๆ
ไม่ใช่แค่จำกปำกของคนอืน ่

เป็ นห่วงจริงๆ ใช่ไหม

Rrrrrr

่ งต ้องเม ้
แล ้วเสียงโทรศัพท ์ก็ดงั ขัดจังหวะให ้ลีชิ
้
มริมฝี ปำกกลันควำมผิ ดหวัง
ด ้ำนเจ ้ำของโทรศัพท ์ก็หน ั หลังไปรับสำย

“ว่ำไงแกเรน”
425
 Black Diamond

กึก

เมื่อรู ้ว่ำใครโทรมำลีชิ
่ งก็ชะงัก
ควำมรู ้สึกอยำกเป็ นคนสำคัญกว่ำคนอืนวิ่ งปร
่
ำดเข ้ำมำ
ก่อนทีร่่ ำงสูงใหญ่จะเปิ ดประตูออกไปคุยโทรศั
พท ์ข ้ำงนอก
่
ปำกก็ส่งเสียงร ้องไปก่อนทีสมองจะนึ กอะไรออ
ก

“โอ๊ย”

“เป็ นอะไร”

แล ้วอีกคนก็วำงสำยโทรศัพท ์ก่อนจะปรำดมำ
หำโดยไม่ได ้บอกลำปลำยสำย

่ งนิ่ งเพรำะคิดคำตอบไม่ทน
“...” ลีชิ ั
กลับกลำยเป็ นว่ำยิงท ่ ำให ้คนถำมร ้อนรนกว่ำเ
ดิม

่ ง เป็ นอะไร!”
“ลีชิ

่ ำเพรำะนึ กอะไ
พำนให ้คนถูกถำมร ้อนรนยิงกว่
รไม่ออก
426
Ex - SoulL

่ี ควำมคิดหนึ่ งแวบเข ้ำมำในหัวลีชิ

วินำทีทมี ่ งก็รู ้
สึกว่ำรอดตัวแล ้ว

๊ ทีหน้
“อยู่ดๆี ก็รู ้สึกจีดๆ ่ ำอก”

่
พึบ

่ งอ ้ำปำกค ้ำงเมื่อมือหนำเอือมไปกดปุ่
ลีชิ ้ มเรียก
หมอกับพยำบำลทันที ทังยั ้ งกดยำซ ้ ำๆ
้
รำวกับเกิดเหตุฉุกเฉิ น
ไม่นำนนักประตูห ้องก็เปิ ดพรวด
พยำบำลกับหมอทีเพิ ่ งออกไปมี
่ สห ่
ี น้ำตืนตระห
นก

้
“เกิดอะไรขึนครั
บ”

่ งรู ้สึกจีดๆ
“ลีชิ ๊ ทีหน้
่ ำอก” เฟิ งหลงรีบบอก

่ งมองหน้ำหมอแล ้วพยำยำมส่งสัญญำณให ้
ลีชิ
รับรู ้ว่ำตัวเองไม่ได ้เป็ นอะไร

้
“งันหมอตรวจกำรเต ้นของหัวใจหน่ อย”

่ ้อยอยูบ
คนเป็ นหมอหยิบหูฟังทีห ่ นคอมำสอดเ
ข ้ำไปทำงคอเสือ้
427
 Black Diamond

ทว่ำยังไม่ทน ั จะถูกวำงลงตรงตำแหน่ งมือหนำ

้ งกำแน่ นจนรู ้สึกเจ็บ
ก็คว ้ำข ้อมือเอำไว ้ ทังยั

“จะทำอะไร” เฟิ งหลงถำมเสียงเข ้ม

ดวงตำวำวโรจน์
้ ้องตัวนั้นอย่ำงไม่อำจ
ไม่พอใจกับกำรแตะเนื อต
ห ้ำม กำรกระทำไปเร็วกว่ำควำมคิด

“ฟังอัตรำกำรเต ้นของหัวใจครับ”
้ นงงและเจ็บ
คุณหมอตอบด ้วยเสียงฉงน ทังงุ

ขณะทีลี่ ชิ
่ งก็ไม่ต่ำงกัน
่
สำยตำทีมองคนร่ ำงสูงมีควำมไม่เข ้ำใจ
กระทั่งเจ ้ำของมือรู ้ตัวและตังสติ
้ ได ้จึงค่อยๆ
ปล่อยมือออก
ถึงอย่ำงนั้นบนข ้อมือทีถู ่ กกำก็ยงั ขึนรอยแดง
้

เฟิ งหลงขยับถอยออกไปเพรำะกลัวทำอะไรโด
ยไม่รู ้ตัวอีก
ยำมมือของหมอสอดเข ้ำไปทำงคอเสือคนป่ ้ วย
้
อีกครังสองมื อก็กำแน่ นเข ้ำหำกันจนขึนข้ ้อขำ
ว
้
สะกดกลันควำมหวงแหนเอำไว ้สุดควำมสำมำ
รถ

428
Ex - SoulL

่ งก็กำลังสือสำรกั
ด ้ำนลีชิ ่ บหมอประจำตัวผ่ำน
ทำงสำยตำ
กระทั่งเหมือนอีกฝ่ ำยรับรู ้จึงย่นคิวใส่
้ เป็ นกำรเ
ตือนแล ้วผละออกห่ำง

้
“ตอนนี หำยเจ็ บแล ้วนะ”

่ งพยักหน้ำรับ
ลีชิ

“ทุกอย่ำงปกติ
่
คงเป็ นเรืองกล ้ เวณอก
้ำมเนื อบริ
แต่ไม่ได ้มำกมำยหรือเป็ นอันตรำยอะไร
ก่อนหน้ำนีลี้ ชิ
่ งอำจจะใช ้แรงตรงบริเวณแขนห
รือส่วนอก
หรืออำจจะเพรำะออกกำลังกำยหนักก็เป็ นได.้ .
.ไม่มีอะไรน่ ำเป็ นห่วงครับ”
ประโยคหลังหันไปพูดกับคูห ้
่ มันของคนแสร ้งป่
วย

“ขอบคุณ”
คำขอบคุณเจือควำมไม่พอใจจนคนถูกขอบคุ
ณงุ นงงเล็กน้อย

้
“งันหมอไปแล ้วนะ”

429
 Black Diamond

่ งกล่ำวขอบคุณหมอ
ลีชิ
จำกนั้นหมอและพยำบำลก็เดินออกจำกห ้องพั
กไปอีกครัง้

เฟิ งหลงสูดลมหำยใจเข ้ำออกลึกๆ

่
เพือลดควำมกรุ น
่ ร ้อนในอก ใช ้เวลำอยูส
่ ก
ั พัก
เมื่อเริมดี
่ ขนจึ
ึ ้ งเดินกลับไปข ้ำงเตียง

“พักผ่อนเถอะ”

“อืม”

่ งรับคำพลำงขยับตัวนอนให ้ได ้ที่

ลีชิ
้ กคำถำม
ปิ ดเปลือกตำลงเป็ นกำรปิ ดกันทุ
จำกนั้นไม่นำนสติก็ดำมืด
่
ดำดิงลงไปในห ้วงนิ ทรำโดยมีใครบำงคนนั่งเฝ้
ำอยู่ข ้ำงเตียงกระทั่งคนเป็ นแม่กลับมำ

--

่
วันต่อมำทีออกจำกโรงพยำบำลใครบำงคนไม่
ได ้มำรับ
้
แต่ส่งบอดีกำร ์ดมำพร ้อมคำสั่งทีให
่ ้พำกลับเพ
่ งตังตั
นต ์เฮำส ์ ลีชิ ้ วไม่ค่อยทันกับกำรดูแลนี ้
แต่ถงึ อย่ำงนั้นก็รู ้สึกเป็ นสุขอย่ำงทีไม่
่ เคยเป็ น

430
Ex - SoulL

ดูเหมือนว่ำแผนกำรของแม่จะได ้ผล

้ ้คำตอบชัดแล ้วใช่ไหม” ลลิตำถำมยิมๆ

“ทีนีได ้
ขณะวำงแก ้วน้ำบนโต๊ะให ้ลูก

่ ออกมำจำกปำก”
“...ยังไงก็ไม่ชดั เท่ำสิงที ่
่ งตอบเสียงเบำ
ลีชิ

“บำงทีเรำก็ต ้องเข ้ำใจตัวตนของเขำ

อย่ำไปคำดคันให้ ้เขำต ้องอึดอัดเลย...แมแ้ ต่ลู
กเองก็ยงั ไม่ได ้ชัดเจนเลยไม่ใช่หรือ”

“...” คนเป็ นลูกชะงัก

คำพูดของแม่ทำให ้คิดได ้ว่ำตัวเองเผลอคำดห
่ งที
วังจำกคนอืนทั ้ ยั
่ งทำไม่ได ้

นั่นสินะ บำงทีอำจเป็ นเขำทีต

่ ้องชัดเจนก่อน

“พักผ่อนให ้เต็มทีนะ่
วันจันทร ์ก็ต ้องทำงำนแล ้ว
้
อู ้มำตังสองอำทิ ตย ์เลย”
ลลิตำลูบหัวลูกพลำงยิมให ้ ้บำงๆ

่ งนั่งรอใครบำงคนอยู่บนโซฟำหน้ำโทรทัศ
ลีชิ
น์
431
 Black Diamond

่ ดเอำไว ้กลับไม่ได ้รับควำมสนใจเ

ทว่ำหนังทีเปิ
มื่อควำมคิดล่องลอยไปกับเรืองในหั
่ ว
เหตุกำรณ์ทผ่ ่ี ำนมำถูกทบทวนช ้ำๆ

เสียงก๊อกแก๊กจำกหน้ำประตูเรียกสติให ้กลับม
ำ ร่ำงเพรียวลุกพรวด
่ั ก
สับสนอยู่ชวครู ่ ็รบี ก ้ำวไปทำงห ้องครัว
เทน้ำเย็นๆ
ใส่แก ้วแล ้วถือไปหำคนทีเพิ ่ งกลั
่ บมำ

้ ้มเลิกขึนอย่
คิวเข ้ ำงแปลกใจเมื่อเห็นแก ้วน้ำถูก
่
ยืนมำตรงหน้ ำ
แล ้วควำมกระหำยซึงไม่ ่ ทรำบทีมำก็
่ ้
ทำให ้เอือม
่
มือไปรับมำดืมจนหมด
พอส่งแก ้วคืนอีกคนก็รบั ไปวำงไว ้บนโต๊ะเล็กๆ
แล ้วเดินกลับมำหำ

“มีอะไร”
้ ่อท่ำทำงของลีชิ
เฟิ งหลงถำมขึนเมื ่ งดูผด
ิ แปลก
ไปจำกทุกวัน

“เปล่ำ”
คนถูกถำมปฏิเสธอย่ำงกระอักกระอ่วน
รู ้สึกเหมือนมือไมเ้ กะกะไปหมดจนสุดท ้ำยก็เอื ้

432
Ex - SoulL

้ ทบนท่อนแขนมำถือไว ้อย่ำงที่
อมไปหยิบเสือสู
้
ตังใจแต่ แรก

สองสำยตำประสำนกันโดยไร ้ซึงค ่ ำพูด

่ งไม่ได ้อธิบำยกำรกระทำนั้นและเฟิ งหลงก็ไ
ลีชิ
ม่ได ้ถำม
่
สำยตำคมมองตำมร่ำงเพรียวทีเอำเสื ้ นไปเ
อขึ ้
่
ก็บบนห ้องโดยทีควำมแปลกใจยั งไม่คลำยลง

้
ถึงจะแปลกใจ แต่ก.็ ..ปำกอยำกจะยิมละนะ

“คุณ...กินอะไรมำหรือยัง”
่ งเอ่ยถำมคนทีเดิ
ลีชิ ่ นเข ้ำห ้องนอนมำตำมหลัง

“อืม”

“จะอำบน้ำเลยหรือเปล่ำ”

“อืม”
้ มขมวดคิ
เฟิ งหลงตอบคำเดิมพร ้อมทังเริ ่ ว้

“แล ้ว...”

“เป็ นอะไร หำยดีแล ้วหรือไง”

ท่อนขำก ้ำวยำวๆ ไปหำลีชิ ่ ง
433
 Black Diamond

่
สำยตำจับจ ้องทีใบหน้
ำเรียวพลำงลอบสำรวจอ
ำกำรด ้วยสำยตำ

้
“อืม”
้
เสียงรับคำในคอดังขึนพร ้อมกับกำรพยักหน้ำ

้ นอะไร ท่ำทำงแปลกๆ”
“แล ้ววันนี เป็

้
“ไม่ได ้เป็ นอะไร คุณไปอำบนำเถอะ”

เฟิ งหลงย่นคิว้ ร่ำงกำยยังคงยืนนิ่ ง

ไม่ได ้ขยับไปไหน
ก่อนจะชะงักเมื่อคนตรงหน้ำค่อยๆ
้
เอือมมื อมำปลดกระดุมเสือให ้ ้
กำรกระทำทีไม่ ่ ได ้คิดอะไรกลำยเป็ นอีกแบบสำ
หรับคนถูกกระทำ
่
กลินหอมอ่ อนรบกวนจิตใจและสมำธิหนักขึน้
่ ดอยู่ในหัวทุกวินำทีกระตุ ้นควำม
ควำมรู ้สึกทีติ
้ อยๆ
คิดด ้ำนร ้ำยมำกขึนเรื ่

“กำลังยั่วฉันอยู่หรือไง”

้
ดวงตำเรียวช ้อนขึนมองคนถำมทั นใด
ปำกอ ้ำค ้ำงน้อยๆ กับควำมคิดนั้น
มือพลันหยุดนิ่ ง
434
Ex - SoulL

่ ณคิดแบบนั้นเพรำะคิดอะไรหรือไง”
“ทีคุ

“อืม...ฉันคิด” เฟิ งหลงไม่เพียงแค่ตอบ

้ ้ร่
แต่ท่อนแขนยังวำดโอบหลังเอวบำงแล ้วรังให
ำงเพรียวขยับเข ้ำมำใกล ้

๋
“ดะ...เดียว”
่ งเอ่ยพูดเสียงสั่นกับกำรกระทำทีไม่
ลีชิ ่ ได ้ตังตั
้ ว
่
ควำมใกล ้ชิดส่งผลให ้ได ้กลินหอมเย็ นมำจำกร่
ำงสูง
่
ภำพร ้อนแรงทีเคยเกิ ้
ดขึนพลั ้
นวำบขึนมำในหั
ว

่
กลินของคุ ่
ณเฟิ งเป็ นกลินเมนทอล หอมเย็น
้ ง
คล ้ำยกับนำแข็

“เธอยั่วฉันเอง”

เสียงทุ ้มกระซิบ
ปลำยจมูกโด่งแตะลงบนซอกคอขำวทีวั่ นนี ไร ้ ้สิ่
่
งใดป้ องกัน ขณะทีคนถู ่
กสัมผัสตัวแข็งทือ
หัวใจเต ้นถี่

มันแตกต่ำงจำกตอนฮีตเพรำะต่ำงฝ่ ำยต่ำงมีส
ติครบถ ้วน
435
 Black Diamond

เมื่อรู ้ตัวอยู่ทุกขณะลีชิ
่ งก็กระดำกอำยกับกำร
กระทำอันลึกซึง้
ไม่รู ้จะตอบสนองกลับไปอย่ำงไร

“ผมไม่ได ้ทำแบบนั้น...อือ” เสียงปฏิเสธดังขึน้

ก่อนจะตำมมำด ้วยเสียงครำงในลำคอเมื่อริมฝี
ปำกได ้รูปออกแรงดูดดึง ควำมเสียวซ่ำนค่อยๆ
ก่อตัว

แล ้วเสียงร ้องด ้วยควำมตกใจของลีชิ ่ งก็ดงั ขึนเ

้
มื่อร่ำงกำยถูกช ้อนอุ ้ม
สองมือเกำะอยู่บนบ่ำกว ้ำง
รู ้ตัวอีกทีแผ่นหลังก็แนบอยูก
่ บั เตียงนอน
ด ้ำนบนคือใบหน้ำคร ้ำมคมทีเจื ่ อด ้วยอำรมณ์แ
ห่งควำมต ้องกำร

เปลือกตำสีอ่อนหลับลงเมื่อคนด ้ำนบนโน้มหน้
ำลงมำใกล ้
แล ้วก็แหงนหน้ำขึนรั้ บเมื่อริมฝี ปำกได ้รูปบดเบี
ยดแนบชิด เกิดแรงขบเม ้มดูดดึง
จำกนั้นลินร ้ ้อนก็ไล ้ไปตำมกลีบปำกบำง
เมื่อลีชิ
่ งเผยอปำกก็รุกลำเข้ ้ำไปข ้ำงใน
่
เกียวพั ้ บลินเล็
นปลำยลินกั ้ ก
่
แลกเปลียนควำมอ่ อนหวำนวำบหวำม

436
Ex - SoulL

เฟิ งหลงไม่ใช่คนใจเย็นโดยธรรมชำติ
่
ยิงในเวลำนี ้ งยำกจะคงควำมค่
ยิ ่ อยเป็ นค่อยไปเ
อำไว ้

่
กลินหอมกรุ ่ จำกเรือนกำยขำวเนี ยนมันยั่วเย ้
น
ำให ้ต ้องลงมือ ลมหำยใจร ้อนดั่งคนเป็ นไข ้
น้ำลำยสีใสยืดเป็ นเส ้นเล็กๆ
เมื่อผละริมฝี ปำกออกจำกกัน

ปลำยจมูกโด่งไล ้ลงมำตำมลำคอ
สูดดมกลินอั่ นเป็ นเอกลักษณ์ทบรรยำยไม่
ี่ ได ้ข
่ งเข ้ำปอดลึก
องลีชิ

่ เย็
กลินที ่ นนิ ดๆ
แต่ก็มีควำมฟลอรัลเจือมำในตอนท ้ำย
้ั
มีทงควำมแข็ งแกร่งและอ่อนหวำน
เหมือนนิ สยั เจ ้ำตัว

่
“อะ...อ๊ะ” ฟันซีคมครู ้ อน
ดกับผิวเนื ออ่
บ ้ำงก็ออกแรงกัดเบำๆ คล ้ำยกับคนคันฟัน

้
เฟิ งหลงรู ้สึกมันเขียวคนใต ้ร่ำง
อำกำรอยำกกัดคอไม่ได ้มำกจนเกินควบคุม
ทุกอย่ำงยังสำมำรถคอนโทรลได ้เพรำะมีสติส ั
มปชัญญะเต็มร ้อย
437
 Black Diamond

้
เสือนอนของลี ่ งถูกปลดกระดุมอย่ำงรีบร ้อน
ชิ
่ กรังออกไปทั
ตำมด ้วยกำงเกงทีถู ้ ้ นนอกและ
งชั ้
้
ชันใน

้
“อือออ” เสียงร ้องเพรำะควำมขัดเขินดังขึน้
สองขำหนี บเข ้ำหำกัน
่
ขณะทีดวงตำเรี ่
ยวทอดมองคนทีผละออกไปจั
้ ้ำของตัวเอง
ดกำรกับเสือผ

้ เหลื
เฟิ งหลงกระชำกเสือที ่ อกระดุมอยู่เพียงสอง
เม็ ดออกจำกกัน จำกนั้นก็ปลดเข็มขัด
ปลดกระดุมกำงเกง รูดซิป
้
รังลงที ่ มไปด ้วยกล ้ำมเนื อก็
เดียวร่ำงกำยทีเต็ ้ เป
ลือยเปล่ำ

่ งหันหน้ำหนี ในจังหวะสุดท ้ำย

ลีชิ
แต่ถงึ อย่ำงนั้นหำงตำก็ยงั เหลือบเห็น‘บำงส่วน
’

“หันหน้ำหนี อะไร”

่ บมำคร่อมอยู่ด ้ำนบนถำมขึน้
คนทีกลั
้
ปลำยนิ วแข็ งแรงดันคำงเรียวให ้ต ้องหันหน้ำก
ลับไป

438
Ex - SoulL

“...”

“อีกหน่ อยก็ต ้องมำกกว่ำแค่มอง”

่ งเรียกชืออี
“คุณเฟิ ง” ลีชิ ่ กฝ่ ำยอย่ำงตกใจ
ทว่ำในหัวกลับคิดภำพตำมอย่ำงรวดเร็ว

่
เขำไม่ได ้ใสซือจนไม่ รู ้
แต่เมื่อภำคปฏิบตั แิ ทบเป็ นศูนย ์
ในใจจึงมีแต่ควำมไม่กล ้ำและขัดเขิน

“อะไร” คนถูกเรียกขำนรับ
่ งแต่
“หรือจะเริมตั ้ ตอนนี ”้

แล ้วสะโพกสอบก็แนบชิดลงมำถูไถบำงส่วนเข ้
ำกับหน้ำขำ

่ งตัวแข็งทือ
ลีชิ ่ ตำเบิกค ้ำง
่
ควำมรู ้สึกทีแสนชั ดเจนทำให ้ใจเต ้นรัว
ร่ำงกำยร ้อนผ่ำวจำกตรงนั้นแล ้วลำมไปทั่วจน
ผิวแดงกำ่

มะ...มัน...

439
 Black Diamond

“ไม่เอำ” ใบหน้ำเรียวส่ำยไปมำ
่
สำยตำเจือควำมเว ้ำวอนแบบทีคนมองอยำกห
้
ลุดยิมเพรำะไม่ เคยเห็นมำก่อน “ทำไม่เป็ น”

้ กเมื่อเฟิ งหลงได ้ยินประ

ควำมเอ็นดูมำกขึนไปอี
โยคถัดมำ

้
ทำไม่เป็ นงันเหรอ

เป็ นประโยคง่ำยๆ
่
แต่ทำให ้เขำรู ้สึกอิมเอมอย่ ำงบอกไม่ถูก

่ งควำมใสซือ่ บริสุทธิ ์
มันสือถึ
่ ้แตะต ้องร่ำ
บ่งบอกว่ำเป็ นเขำเพียงคนเดียวทีได
งกำยนี ้

“อือ้ ครังหน้
้ ำ...นะ”
่ งออดอ ้อนเมื่ออีกคนขยับสะโพกหนักขึนจ
ลีชิ ้
่ นสัญญำ
นรับรู ้ได ้ถึงควำมแข็งขึงอุ่นร ้อนซึงเป็
ณของควำมต ้องกำร

้
เฟิ งหลงยกยิมแล ้วรับคำ

“ได ้”

440
Ex - SoulL

้ ำ...หมำยควำมว่ำมันจะเกิดขึนอี
ครังหน้ ้ ก
แค่ได ้ยินก็อำรมณ์ดี

ริมฝี ปำกได ้รูปฉกวูบลงไปทำบบนปำกบำง

บดขยี ้
ดูดดึงอย่ำงเร่ำร ้อนแตกต่ำงจำกก่อนหน้ำจนลี่
ชิงแทบตำมไม่ทน ั

เฟิ งหลงไม่ใช่คนใจเย็น ไม่ใช่เลยสักนิด

ร่ำงกำยขำวเนี ยนถูกลูบไล ้ฟอนเฟ้ น

่
เริมจำกซอกขำเรี ่
ยว ไล่มำทีเอวบำง
จนกระทั่งถึงแผ่นอก
จำกฟอนเฟ้ นขยำกลำยเป็ นบีบบี ้
จนเม็ ดตุ่มไตเล็กแข็งสู ้มือ
้ นระยะ
เสียงครำงหวำนดังขึนเป็

เฟิ งหลงหลงใหลร่ำงกำยนี ้
้ งเป็
มันกระชับและมีกล ้ำมเนื อซึ ่ นผลจำกควำม
มีวน ่
ิ ัยในเรืองกำรกินและออกกำลังกำย
่
ชอบจนรู ้สึกลูบไล ้เท่ำไหร่กไ็ ม่เบือ

ริมฝี ปำกร ้อนไล ้ลงไปยังลำคอขำว

้ งใจทิ
ครำวนี ตั ้ ้ องรอยเอำไว ้เพือไม่
งร่ ่ ให ้ลีชิ
่ งสำ
้
มำรถเปิ ดเผยร่ำงกำยนี ในกำรท ำงำน
441
 Black Diamond

ไม่ให ้ใครได ้เห็นมันอีก...

“อ๊ะ” เสียงเรียกเพรำะควำมเจ็บแปลบดังขึน้
“คุณเฟิ ง...อย่ำ”

่ งร ้องขอเมื่อนึ กได ้ว่ำร่องรอยนี จะส่

ลีชิ ้ งผลต่อก
ำรทำงำนเพียงใด

ทว่ำคนถูกร ้องขอไม่คด
ิ ฟัง
้
เฟิ งหลงดูดดึงจนผิวขำวขึนรอยช ำ้
กระทั่งพอใจจึงเลือนปำกลงมำที
่ ่ ำอกบำง
หน้
ครอบครองเม็ ดเล็กสีสดด ้วยปำก
ดูดดึงไม่ต่ำงจำกตรงลำคอ

้
“อืออออ”
แต่มน ่ งเพรำะควำมเสียวซ่ำ
ั แตกต่ำงสำหรับลีชิ
นทีมี่ มำกกว่ำ ร่ำงกำยส่วนบนแอ่นขึน้
เปลือกตำปิ ดลงรับควำมเสียวซ่ำน

ข ้ำงหนึ่ งถูกดูด
ข ้ำงหนึ่ งถูกบีบบี...ใครจะทนไหว
้

่
ถ ้ำเทียบกันทีควำมเชี ่
ยวชำญ
่ งคือเด็กอนุ บำลทีได
ลีชิ ่ ้แต่นอนอ่อนระทวยให ้
คนระดับมหำวิทยำลัยชักนำ
442
Ex - SoulL

แผ่นท ้องเกร็งจนเห็นร่องสิบเอ็ดเมื่อริมฝี ปำกไ

่
ด ้รูปลำกเลือนลงไปหำแล ้
้วใช ้ปลำยลินไล ้ไปม
ำ

“อำ”

มำกไปกว่ำนั้นคือมือหนำทีเลื่ อนลงไปกลำงกำ
่
้ บไล ้ ก่อนจะกอบกุมไว ้ทังหมด
ย ใช ้ปลำยนิ วลู ้

“อึก” เมื่อมือนั้นขยับ
ควำมเสียวซ่ำนอีกระลอกก็ถำโถมเข ้ำหำ

ร่ำงเพรียวเปลือยเปล่ำบิดเร่ำน้อยๆ
้
เหมือนจะดินหนี แต่ส่วนล่ำงกลับแอ่นขึน้
่
เว ้ำวอนขอสัมผัสทีมำกกว่ ำนั้น

้
เวลำนี กำรกระท ำอยู่เหนื อควำมคิด
มันขยับและเป็ นไปตำมควำมต ้องกำร...เพียงแ
ค่ขำด ้ำนในถูกแตะ
่ ดทำงให ้มือใหญ่เข ้ำมำสั
มันก็แยกออกเพือเปิ
มผัส

เฟิ งหลงผละออกไปนั่งตัวตรง
้ น
มือจับขำเรียวให ้ตังชั
้
ปลำยนิ วกดคลึ งอยูท ่ี
่ ปำกทำงเข ้ำเป็ นกำรเตือ
443
 Black Diamond

น
เมื่อลีชิ
่ งลืมตำขึนมองช่
้ องทำงแคบก็ถูกรุกรำน
ทันใด

้
“อะ...อือออ”

เฟิ งหลงมองใบหน้ำเรียว
ผมสีเทำไล่ระดับกระจำยเคลียไปกับหมอน
่
มีเพียงบำงเส ้นทีระอยู ่กบั กรอบหน้ำเล็ก
่ ำให ้นิ วแข็
เป็ นภำพทีท ้ ่ วขึน้
งเคลือนไหวเร็

ดวงตำเรียวรีคลอไปด ้วยน้ำ
มันควรจะดูน่ำสงสำร
้ ำ
แต่กบั คนมองกลับดูน่ำแกล ้งให ้ดินเร่

เพียงแค่คด
ิ มือก็ทำทันใด

“อ๊ำำำ”

้ กน้อยแล ้วกระแทกเสยใส่ผนัง
เฟิ งหลงงอนิ วเล็
่ นจุดอ่อนของร่ำงเพรียว
อ่อนนุ่ มตรงทีเป็
่ งถีบขำไปมำ
ลีชิ
่ี
สองมือกำผ ้ำปูทนอนจนยั บย่น

444
Ex - SoulL

้ อนทุกอย่ำงเป็ นไปอย่ำงรีบร ้อนเพรำะสัญ

ครังก่
ชำตญำณ
้ นจะช ้ำลงกว่ำนั้น...แต่รุนแรงไม่ต่ำง
ครำวนี มั

ื้
เสียงกำรเสียดสีฟังดูชนแฉะเพรำะช่ องทำงแค
บมีน้ำมำหล่อลืนตำมธรรมชำติ
่
่
พำให ้ทุกอย่ำงเป็ นไปอย่ำงลืนไหล
้ งถีรัว
เสียงกำรขยับนิ วดั ่
คละเคล ้ำกับเสียงครำงและเสียงหอบหำยใจหนั
กๆ

“คุณเฟิ ง...”
่ งได ้แต่เรียกชืออี
ลีชิ ่ กคนเสียงอ่อนอ่อยเพรำะค
วำมเสียวเกินจะทำนทน

คนถูกเรียกเข ้ำใจว่ำคนเรียกต ้องกำรมำกกว่ำ

้ งดึงนิ วออกแล
นี จึ ้ ้วขยับส่วนใหญ่โตถูไถตรงป
ำกทำง
่
ขณะทีระหว่ ำงนั้นเฟิ งหลงก็เตรียมตัวให ้พร ้อมเ
ต็มที่

แปะ แปะ

่ี งก็
ทดสอบควำมแข็งขึงไม่กครั ้ ดน
ั มันเข ้ำไปใน
ควำมคับแน่ น
445
 Black Diamond

“อึก”

“อืม”

้
เสียงครำงดังขึนจำกคนทั ้
งสอง
ส่วนใหญ่โตร ้อนผ่ำวพำควำมอึดอัดเข ้ำไปกระ
ทั่งถึงจุดทีลึ ่ กสุด
นิ่ งค ้ำงให ้ร่ำงเพรียวได ้ทำควำมคุ ้นเคยสักพักจึ
่
งเริมขยั บ

สะโพกสอบถอยออกช ้ำๆ จนลีชิ ่ งรู ้สึกขัดใจ

่
ก่อนทีปำกจะอ ้ำค ้ำง
่
ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดเพรำะกำรเคลือนไหวกลั บ
มำ

ปึ ก

คล ้ำยได ้ยินเสียงเหมือนตอกอะไรสักอย่ำงในค
รำเดียว

่
เป็ นควำมช ้ำทีแสนเสี ยวซ่ำน
่ งไม่กล ้ำขัดใจอีกเลยแมแ้ ต่นิด
ลีชิ

่
ควำมเชืองช ่
้ำทีแทบขำดใจค่ อยๆ
่
เปลียนไปเพรำะเฟิ งหลงอดทนได ้ไม่นำน
446
Ex - SoulL

่ ง
สองมือวำงลงบนเข่ำลีชิ
พลันสะโพกก็เสียบเสยเน้นหนักรัวเร็ว

“อะ อำ อ๊ำ”
เสียงครำงดังระรัวไม่ต่ำงจำกเสียงของกำรเสีย
ดสี

สมองของลีชิ ่ งว่ำงเปล่ำ
่ อำจรับมือ
รับรู ้เพียงควำมเสียดเสียวทีไม่
ขนอ่อนในกำยลุกชัน ใบหน้ำส่ำยสะบัดไปมำ

มันมำกเกินไป...

้ ต่
ครังนี ้ ำงกับครังก่
้ อนในส่วนของควำมรู ้สึกทีค
่
รบถ ้วน ทว่ำควำมเร่ำร ้อนแทบจะไม่แตกต่ำง

จำกนั้นไม่นำนสะโพกบำงก็เริมเกร็ ่ งกระตุก
ช่องทำงตอดรัดสิงที ่ เคลื
่ อนไหวเข
่ ่ ว
้ำออกถีรั
ก่อนทีร่่ ำงกำยลีชิ
่ งจะแอ่นค ้ำง
ปลดปล่อยควำมต ้องกำรออกมำจนหมดสิน้

“อำำำ”

“อืม”

447
 Black Diamond

เฟิ งหลงครำงอยู่ในลำคอเมื่อแรงตอดรัดถีรัวนั
่ ้
๊ นมำ
นส่งผลให ้รู ้สึกเสียวจีดขึ ้
่
กำรเคลือนไหวถู กหยุดเอำไว ้
รอกระทั่งคนทีปลดปล่
่ อยหำยกระตุก

่ งดังไปทั่ว
เสียงหอบของลีชิ
สมองขำวโพลนค่อยๆ ดำมืด
่ี บเข ้ำร่องเข ้ำรอย
ตำมมำด ้วยสติทกลั

“อ๊ะ”
้ ่อร่ำงกำยถูกจับให ้เปลียนท่
เสียงอุทำนดังขึนเมื ่
ำทำงเป็ นนอนตะแคงข ้ำง
ร่ำงสูงใหญ่ตำมมำซ ้อนทีด่ ้ำนหลัง
ท่อนแขนแกร่งช ้อนขำเรียวขำวขึนให ้ ้กลำงกำ
ยเปิ ดอ ้ำ
จำกนั้นแก่นกำยใหญ่ก็เสียบเสยเข ้ำไปทีเดิ
่ ม

มือบำงกำขอบเตียงเอำไว ้แน่ น
กำรปลดปล่อยทำให ้สบำยตัวได ้เพียงไม่กวิ่ี นำ
ที ควำมอึดอัดรอบใหม่ก็กอ่ ตัว

่
สะโพกสอบเคลือนไหวต่ อจำกเมื่อครู ่
รัวเร็วจนหัวเล็กสั่นคลอน
ส่งผลให ้เตียงไหวสั่นตำมเบำๆ

448
Ex - SoulL

้ ้ำยเนี ยนกระทบกันฟังดูห
เสียงหน้ำขำกับบันท
ยำบโลน
่ ยงครวญครำงก็ดงั ก ้องอย่ำงลืมอำย
ขณะทีเสี

“อืม”

่ งได ้ยินเสียงครำงต่ำอยู่ข ้ำงหู

ลีชิ
่
ก่อนทีคนด ้ำนหลังจะอ ้ำปำกกัดตรงหลังคอ

“ยะ...อย่ำ”
่ งร ้องห ้ำมแล ้วก็ต ้องโล่งอกเมื่อมันเป็ นเพียง
ลีชิ
แรงขบกัดทีไม่ ่ ได ้ฝังเขียวลงไป
้

ใช่ว่ำไม่อยำกถูกอีกคนกัด
้
แต่ยงั ไม่ใช่ตอนนี...

เสียงหำยใจต่ำเริมดั
่ งขึนเรื
้ อยๆ
่
คล ้ำยสัตว ์ป่ ำกำลังบำดเจ็บ
ส่วนล่ำงขยับด ้วยจังหวะนับไม่ได ้
ขณะทีริ่ มฝี ปำกก็ทงร่
ิ ้ องรอยไว ้ทั่ว

้
“อือออ”
่ งส่งเสียงร ้องในลำคอเมื่อควำมเสียวซ่ำนรอ
ลีชิ
บใหม่ตรี วนอยู่ในช่องท ้อง

449
 Black Diamond

ปฏิกริ ยิ ำจำกคนด ้ำนหลังบ่งบอกว่ำปลำยทำงใ

กล ้มำถึง

ท่อนขำเรียวถูกวำงลง
จำกนั้นเฟิ งหลงก็ใช ้เข่ำดันบันท
้ ้ำยให ้ลีชิ
่ งงอตั
วมำกขึน้
จับเอวบำงเอำไว ้แล ้วเสือกตัวตนไปจนสุด

“อ๊ำำำ”

ปึ ก ปึ ก ปึ ก

ไม่กวิ่ี นำทีต่อจำกนั้นแรงตอดรัดถีรั่ วก็รด

ี เคล ้น
ควำมต ้องกำรจำกส่วนใหญ่โตให ้ฉี ดพ่นเข ้ำร่
ำงกำยไปจนหมดสิน้

“อืมมม” สะโพกสอบหยัดค ้ำง

ขณะทีส่่ วนในช่องทำงแคบกระตุกถี่
เช่นเดียวกับร่ำงกำยของคนด ้ำนหน้ำ

่ งทีปลดปล่
ลีชิ ่ ่
อยเป็ นรอบทีสองนอนระทดระทว
ยอย่ำงหมดแรง เปลือกตำปิ ดลง
แมก้ ระทั่งพักจนลมหำยใจกลับมำเป็ นปกติแล ้
วถูกอุ ้มไปอำบน้ำยังแทบไร ้ซึงเรี
่ ยวแรงจะท
่ ำอะ
ไร
450
Ex - SoulL

14.

ภำพแรกทีลี ่ ชิ
่ งเห็นเมื่อลืมตำขึนคื
้ อรอยสักรูป
มังกรบนแผ่นหลังกว ้ำงสีแทน
ระหว่ำงทีลึ่ กซึงได้ ้เห็นเพียงผ่ำนๆ
พอเวลำนี ได ้ ้มีโอกำสดูชดั ๆ
จึงจับจ ้องไม่วำงตำ

่
รอยสักทีคงมำจำกชื ่
อของเจ ้ำตัว...หลง
แปลว่ำ มังกร

ดวงตำเรียวรีจบั จ ้องอยู่อย่ำงนั้น
กวำดตำมองทุกรำยละเอียด ทุกลำยเส ้น
ก่อนมือจะยกไปสัมผัสแผ่วเบำ
ลำกไล ้ไปตำมกำรขดกำยของมังกรตัวนั้นช ้ำๆ

่
เพิงจะได ั นี ้
้เห็นเต็มตำก็วน

่ งดึงมือกลับ จำกนั้นจึงค่อยๆ ลุกขึน้

ลีชิ
่ ่เพียงระดับเอวสอบให ้ขยับขึ ้
ดึงชำยผ ้ำห่มทีอยู
นถึงลำคออีกคนอย่ำงกลัวว่ำจะหนำว
่
แล ้วก็ก ้ำวลงจำกเตียงเพืออำบน ้ำชำระร่ำงกำย

ผลจำกควำมร ้อนแรงเมื่อคืนมีเพียงควำมอ่อน
่ ได ้มำกมำยถึงขนำดครำวก่อน
ล ้ำทีไม่
451
 Black Diamond

อำจเพรำะคนตัวโตไม่ได ้มีอำกำรรัทจึงไม่ได ้รุ

นแรงเกินรับไหว

่ งมองภำพตัวเองทีสะท
ลีชิ ่ ้อนอยู่บนกระจก
้ ้ไปตำมรอยแดงบนร่ำงกำย
ปลำยนิ วไล
แล ้วควำมอุ่นซ่ำนก็ลำมไล ้จำกร่ำงกำยไปถึงหั
วใจ

่ นสิงบอกว่
ร่องรอยทีเป็ ่ ำเมื่อคืนเรำลึกซึงกั
้ นแค่
ไหน

่
ชืนชมร่ องรอยนั้นเสร็จก็รบี อำบน้ำแต่งตัวแล ้ว
้ ้ำ อำหำรแบบง่ำยๆ
ลงไปทำมือเช
แต่เต็มไปด ้วยโปรตีนและวิตำมินทีดี่ ต่อสุขภำ
พ

พอทำเสร็จร่ำงสูงใหญ่ก็เดินลงมำจำกห ้องนอ
นพอดี

่ งมองอีกฝ่ ำยแล ้วเม ้มปำกเข ้ำหำกัน

ลีชิ

“ไม่เหนื่ อยรึไง”

ไม่รู ้ว่ำประโยคถำมไถ่น้ันพูดถึงกำรเหนื่ อยจำ

่ ่วไปหรือว่ำเจำะจงถึงแค่เรืองเมื
กเรืองทั ่ ่อคืน

452
Ex - SoulL

คนถูกถำมส่ำยหน้ำตอบไปก่อน
ไม่ว่ำอีกฝ่ ำยจะถำมถึงควำมเหนื่ อยจำกเรืองใ
่
ด

้ ้ำกันเถอะ”
“ไปกินมือเช

“อืม”

่ งไปยังห ้องค
เฟิ งหลงรับคำแล ้วเดินตำมหลังลีชิ
รัว
เมื่อทรุดตัวนั่งลงบนโต๊ะอำหำรร่ำงเพรียวก็ถอ ื
กระทะใบเล็กมำวำงตรงหน้ำ
้
ดวงตำคมทอดมองแล ้วก็รู ้สึกหิวขึนมำ

้ อไข่กระทะ
เมนู ในเช ้ำนี คื

้
“โด๊ปเหรอ” เฟิ งหลงเลิกคิวถำม
ด ้ำนคนถูกถำมก็เม ้มปำกเข ้ำหำกันพลำงมอง
คนถำมด ้วยสำยตำขุ่นเคือง

่ อยู
ลำกเข ้ำเรืองนี ้ ่เรือย
่

่ กหน่ อย
“ไม่เกียวสั
แค่ไข่มนั มีประโยชน์ต่อร่ำงกำย”

453
 Black Diamond

วำงแก ้วน้ำเปล่ำลงเสร็จลีชิ
่ งก็น่ ังลงฝั่งตรงข ้ำม
รอกระทั่งคนอำยุมำกกว่ำตักอำหำรคำแรกเข ้ำ
่
ปำกจึงได ้เริมลงมื อกิน

่ งงีบหลับบนโซฟำ
ช่วงสำยลีชิ
่ งหลงคุยงำนกับเฉิ นอยู่ทห
ขณะทีเฟิ ่ี ้องทำงำน
จำกนั้นก็ตนมำกิ
่ื ่ งสั
นข ้ำวเทียงซึ ่ ่งมำจำกข ้ำงน
อก แล ้วช่วงบ่ำยแก่ๆ
ก็เจอกันทีห่ ้องออกกำลังกำย

เวลำนี ลี้ ชิ
่ งจริงจังจนไม่สนใจสิงอื
่ นใด
่
โฟกัสเพียงกำรออกกำลังกำยของตัวเอง
่
เป็ นเฟิ งหลงทีเอำแต่ ่
ลอบมองอย่ำงนึ กชืนชม

กิจกรรมเมื่อคืนคงทำให ้ลีชิ
่ งรู ้สึกล ้ำอยู่บ ้ำง
ทว่ำอีกฝ่ ำยก็ยงั ลุกมำทำอำหำรกินเองและออ
กกำลังอย่ำงเคร่งครัด

่ ำย
มันเหมือนจะเป็ นเรืองง่
แต่ควำมเป็ นจริงกลับยำกไม่นอ้ ย
ต ้องอำศัยควำมมีวนิ ัยอย่ำงหนัก

แกร ๊ก

454
Ex - SoulL

่ ำลังจะผูกเอวเสือคลุ
เสียงเปิ ดประตูขณะทีก ้ มเ
่
พือเตรี ยมตัวไปอำบนำท้ ำให ้ลีชิ
่ งชะงัก
่ ำห ้องก็เห็นใครบำงคนเ
พอหมุนตัวไปมองทีหน้
ดินเข ้ำมำ

“คุณจะอำบน้ำเหรอ” ลีชิ
่ งถำมอีกคนขึน้

“อืม”

คนถูกถำมตอบรับในลำคอแล ้วเดินตรงเข ้ำมำ

หำ
่ งรู ้สึกถึงควำมไ
บำงอย่ำงในดวงตำคมทำให ้ลีชิ
ม่ปลอดภัย

้
ร่ำงสูงถอดเสือออกทำงหั วโดยไม่พูดพรำท่ ำเ
พลง
่ ได ้ตังตั
ด ้ำนคนทีไม่ ้ วก็เผลอยืนจ ้องส่วนบนทีเป
่
ลือยเปล่ำ
เมื่อมือหนำเลือนไปยั
่ ่ ้สึ
งขอบกำงเกงถึงได ้เพิงรู
กตัว

้ ณอำบก่อนแล ้วกัน”
“งันคุ
่ งเอ่ยบอกเสียงร ้อนรน
ลีชิ

“ไม่เป็ นไร...อำบพร ้อมกันนี่ แหละ”

455
 Black Diamond

คนฟังเบิกตำกว ้ำงด ้วยควำมตกใจ

อำบพร ้อมกันอย่ำงนั้นหรือ

“คุณก่อนดีกว่ำ”

้
“ทำไม กลัวอะไร” เฟิ งหลงเลิกคิวถำม
้ งก ้ำวเข ้ำไปใกล ้อีกคนเรือยๆ
ทังยั ่
จนคนถอยหนี ตำมสัญชำตญำณหมดทำงหนี

่ งจับจ ้องใบหน้ำคร ้ำมคม

ลีชิ
นึ กหงุ ดหงิดกับควำมสู ้ไม่ได ้ของตัวเอง
ก่อนจะถำมกลับ

“พูดสิว่ำคุณแค่จะอำบน้ำ”

้
“ไม่...ก็ไม่ได ้ตังใจจะแค่ นั้น”

่
คำตอบซือตรงท ำให ้คนฟังหน้ำร ้อนผ่ำว
พลำงนึ กย ้อนไปถึงเหตุกำรณ์เมื่อคืนทียั ่ งผ่ำน
่ บชัวโมงอย่
พ ้นไปไม่ถงึ ยีสิ ่ ำงตกใจ

“แต่เมื่อคืนคุณก็เพิงท ่ ำไป
้ เป็ นวันจันทร”์
อีกอย่ำงพรุง่ นี ก็

456
Ex - SoulL

เพรำะไม่เคยจึงไม่รู ้ว่ำคนทั่วไปทำเรืองแบบนั
่ ้น
กันบ่อยแค่ไหน
ทุกวันมันไม่บ่อยไปอย่ำงนั้นหรือ

“แล ้วยังไง”
เฟิ งหลงถำมกลับแล ้วโน้มหน้ำลงใกล ้

“ก็มนั ...”
เหตุผลถูกเอ่ยไม่พ ้นลำคอเพรำะไม่รู ้ว่ำจะเรียบ
เรียงมันออกมำอย่ำงไร

“ไม่มีกฎหมำยข ้อไหนห ้ำมมีเซ็กซ ์ทุกวัน

้ นวันทำงำน...คน
หรือห ้ำมมีเซ็กซ ์หำกพรุง่ นี เป็
่
เราสามารถทาเรืองแบบนั ้
นได้
ทกุ ว ัน
ทุกเวลา”

่ งกลืนนำลำยก
ลีชิ ้ ้อนเหนี ยวลงคอ
้ ่อท่อนแขนแกร่งรังเอ
แล ้วเสียงอุทำนก็ดงั ขึนเมื ้
วเข ้ำไปชิด
ริมฝี ปำกได ้รูปฉกวูบลงมำอย่ำงเอำแต่ใจ

้
แบบนี เขำจะไปท ำงำนด ้วยสภำพไหนกันล่ะ

--

457
 Black Diamond

“มีงำนเดินแบบทีจี่ นติดต่อมำอย่ำงนั้นหรือ”
่ งถำมขึน้ น้ำเสียงมีควำมตืนเต
ลีชิ ่ ้นเล็กน้อย

“ใช่” แกเรนยืนยัน “อีกสำมเดือนข ้ำงหน้ำ”

่ งจะโกอินเตอร ์แล ้ว”

“ลีชิ
่ ่ งอยูไ่ ม่ห่ำงเอ่ยขึนด
เกรซทีนั ้ ้วยควำมตืนเต
่ ้นม
ำกกว่ำคนเป็ นนำยแบบ

่ งยิมรับ
ลีชิ ้ รู ้สึกดีใจกับก ้ำวเล็กๆ
ของตัวเองทีก ่ ำลังจะขยับไปอีกขัน ้

้
“แล ้วก็งำนถ่ำยแบบวันศุกร ์นี ...ผมหวั งว่ำรอย
พวกนั้นจะหำยทัน”
รอยพวกนั้นถูกมองด ้วยสำยตำทำให ้ลีชิ ่ งต ้อง
้ ฬำทีเพิ
รีบขยับคอเสือกี ่ งใส่
่ ไปออกกำลังกำยม
ำปิ ด ริมฝี ปำกเมม้ เข ้ำหำกัน
สำยตำหลุบลงมองพืนอย่ ้ ำงเขินอำย

มันกระจำยจนปลอกคอไม่อำจช่วยพรำงได ้หม
ด

“อุตส่ำห ์จะไม่พูดแล ้วนะ

แต่ก็ขอหน่ อย...สำมีเรำยังไม่ร ้อนแรงขนำดนี เ้

458
Ex - SoulL

ลย”
่ นปำกอยู่นำนพูดขึนอย่
เกรซทีคั ้ ำงอดไม่ไหว

้ ทลี
ก็เห็นมำตังแต่ ่ี ชิ
่ งเดินเข ้ำห ้องแล ้วแต่ไม่กล ้ำ
แซว

่
เรืองรำวระหว่ ่ งทีรับรู
ำงคุณอำร ์เธอร ์กับลีชิ ่ ้มำจ
ำกแกเรนเพรำะจำเป็ นต ้องรู ้ทำให ้ตอนนั้นเกร
่
ซหวีดร ้องอย่ำงตืนเต ้น

่ งเรียกชืออี
“เกรซ!” ลีชิ ่ กฝ่ ำยเสียงดัง
่ี
ทว่ำเบต ้ำสำวกลับไม่ยหระ
้ งพูดต่อพร ้อมสำยตำกรุ ้มกริม่
ทังยั

“ใต ้ร่มผ ้ำคงอีกเพียบเลยสิ?”

คนถูกถำมปิ ดปำกฉับและหันหน้ำหนี ไปทำงอื่

น

“แนะนำให ้ประคบเย็น จะน้ำแข็ง

หรือช ้อนแช่ชอ่ งฟรีซก็ได ้” แกเรนแนะนำ
่
ขณะทีในใจด่ ้
ำเจ ้ำของร่องรอยพวกนี ไปถึ งไห
นต่อไหน

459
 Black Diamond

่ งให ้ระวังแต่คนเอำแต่ใ
เขำรู ้ดีว่ำต่อให ้บอกลีชิ
จแบบเฟิ งหลงก็ไม่คด ิ จะฟัง

่
“เชียวชำญเหมื อนกันนะคะ”
้
ครำวนี เกรซหั นไปแซวเจ ้ำนำยคนสนิ ท
่ ้มๆ กลับมำ
ก่อนจะได ้รับเสียงเรียกชือเข

“เกรซ”

่ สะทกสะท ้ำน
เจ ้ำของชือไม่
มีเพียงอำกำรหัวเรำะคิกคักอย่ำงถูกอกถูกใจ
และเมื่อคุยเรืองงำนกั
่ นเสร็จก็แยกย ้ำยกันกลับ
บ ้ำนไปพักผ่อน

“พอกลับมำกินข ้ำวกับไหน่ ไน
อำหำรมันก็ไม่อร่อยอย่ำงนั้นหรือ”
่
จำงผิงเอ่ยถำมคนเป็ นหลำนทีเอำแต่ กน
ิ ทีละเม็
ด
่ ้ำวในถ ้วยไปมำรำว
บำงเวลำก็ใช ้ตะเกียบเขียข
กับควำมคิดกำลังล่องลอยไปทีอื ่ น
่

“เปล่ำครับ”
้
เฟิ งหลงปฏิเสธพร ้อมทังวำงตะเกี
ยบลง

“หรือเป็ นเพรำะไม่ชน
ิ กับกำรกลับมำอยูบ
่ ้ำน”
460
Ex - SoulL

“ไหน่ ไน”
สำยตำจำกผู ้เป็ นย่ำทำให ้เฟิ งหลงเอ่ยเรียกเสีย
ิ ้ ม่
งรำบเรียบ ด ้ำนจำงผิงก็ยมกริ
่
ดวงตำทีทอดมองหลำนชำยเต็ มไปด ้วยควำมอ่
อนโยน

“หน้ำตำเฟิ งหลงดูมีควำมสุขนะ...พอเปิ ดใจแล ้

วมันเป็ นยังไง ดีใช่ไหม”
หญิงชรำเหลือบมองแหวนบนนิ วนำงข ้ ้ำงซ ้ำย
่ ยวนี
ทีเดี ๋ ้ ต ้องบังคับให ้เฟิ งหลงใส่แล ้วเล็กน้อ
ไม่
ย

“...”
คนถูกถำมไม่ตอบแต่ก็นึกทบทวนถึงตัวเองใน
ช่วงนี ้

“บำงทีก็ต ้องดูว่ำเรำโยนอะไรไปให ้เขำก่อน

โยนหินไปจะให ้เขำโยนเพชรกลับมำมันก็ไม่ไ
ด ้...ถ ้ำอยำกได ้เพชรก็ต ้องโยนเพชร”
้
จำงผิงยิมบำงๆ ก่อนพูดต่อ
“ชีวต ้
ิ คนเรำมันสันนะ
้ นกว่ำจะมำนั่งอคติใส่กน
สันเกิ ั ”

“ผมก็ไม่ได ้อคติแล ้ว”

461
 Black Diamond

“แต่ก็กว่ำจะเลิกอคติได ้”

“...”
ถูกย ้อนกลับแบบนั้นเฟิ งหลงก็ไม่อำจปฏิเสธ

“ไหน่ ไนจะได ้อุ ้มเหลนหรือยัง”

คนถูกถำมชะงัก
้
ใจประหวัดไปถึงควำมร ้อนแรงครังแรกและครั ง้
ต่อๆ มำ
่
พลันคำว่ำเหลนทีหมำยถึ งลูกของตัวเองก็ส่งผ
ลให ้ใจอุ่นซ่ำน

ลูก...

“อำจจะ”
เฟิ งหลงตอบออกไปโดยไม่รู ้ตัวเลยว่ำบนใบห
น้ำกำลังมีรอยยิม้

้ รมของเขำอำจจะก
บำงทีตอนนีสเปิ ์ ำลังปฏิสน
่ งแล ้วก็ได ้
ธิกบั ไข่ของลีชิ

คำตอบนั้นทำให ้คนแก่ระบำยยิมอย่ ้ ำงเป็ นสุข

แค่คด ่ มมำอี
ิ ถึงเด็กตัวน้อยทีเพิ ่ กในครอบครัว
่ นมำทั
ก็รู ้สึกสดชืนขึ ้ นใด
462
Ex - SoulL

้
“แบบนี แกเรนไม่ มำแหกอกเอำรึ”

“เมื่อกีเพิ
้ งโทรมำ...บ่
่ ่
นทีผมท ำให ้นำยแบบเขำ
ตัวด่ำงเป็ นตุก
๊ แก”

สองย่ำหลำนคุยกันอย่ำงตรงไปตรงมำ

่ งคงทำงำนลำบำกน่ ำดู”
“ก็น่ำบ่น ลีชิ

“ดีแล ้ว”

“หืม? อำเฟิ งว่ำยังไงนะ”

่ ้ยินไม่ชดั เอ่ยถำมซำ้
คนทีได

“เปล่ำครับ ไหน่ ไนกินข ้ำวเถอะ

๋
เดียวผมนั่ งเป็ นเพือน”
่

จำงผิงพยักหน้ำรับ
่
ก่อนจะหันไปคีบอำหำรเข ้ำปำกต่อด ้วยใจทีแส
่
นอิมเอม โล่งอกรำวกับได ้ยกภูเขำออกไป

เห็นควำมสัมพันธ ์ของลีชิ่ งกับเฟิ งหลงเป็ นไปด ้

วยดีแบบนี ้
่ ดตัวมำตังแต่
ควำมรู ้สึกผิดทีติ ้ เกิดก็เบำบำงลง
ไปบ ้ำง
463
 Black Diamond

--

กลำยเป็ นว่ำเฟิ งหลงเฝ้ ำรอคอยคืนวันศุกร ์ให ้มั

นมำถึง
รู ้สึกว่ำเวลำเดินช ้ำไม่ทนั ใจจนหงุ ดหงิดงุ ่นง่ำน
่
พอวันทีรอคอยมำถึ งก็มีสห ่ บ
ี น้ำอิมเอิ
ประชุมเสร็จก็ตรงไปทีเพนต ่ ์เฮำส ์อย่ำงอำรมณ์
ดี

ทว่ำเมื่อใครบำงคนต ้องเลิกงำนดึกก็เริมอำรม
่
ณ์เสีย ทำงำนรออย่ำงไม่ค่อยมีสมำธิ
สำยตำเอำแต่เหลือบมองนำฬก ิ ำตรงมุมขวำข
องหน้ำจอแล็ปท็อปอยู่ทุกห ้ำนำทีจนรู ้สึกรำคำ
ญ

่ี งมำแว่วๆ
แล ้วเสียงประตูทดั
้ ดลง
ก็เป็ นอันบอกว่ำกำรรอคอยสินสุ

่ งกลับมำพร ้อมใบหน้ำและทรงผมทีมำจำก
ลีชิ ่
้ ้มก็ขมวดมุ่น
กำรทำงำน เห็นแล ้วคิวเข

“ทำงำนอะไรมำ”

“ถ่ำยแบบ...คุณกินอะไรหรือยัง”

464
Ex - SoulL

้
“ตอนนี จะเที ่ นแล ้ว” เฟิ งหลงบอกเสียงเข ้ม
ยงคื
ด ้ำนคนถำมก็พยักหน้ำรับ

้
“งันผมไปอำบน ้ำก่อนนะ”

“อืม”

่ งกลั
แล ้วคนทีเพิ ่ บมำถึงก็เดินขึนไปยั
้ งห ้องนอน
เฟิ งหลงจึงหันไปเก็บแล็ปท็อป
้ ำงให ้หมดทุกดวง
จัดกำรปิ ดไฟชันล่
ก่อนจะตำมขึนไป้

“มีอะไรหรือเปล่ำ”
่ งถำมขึนเมื
ลีชิ ้ ่อก ้ำวขึนเตี
้ ยงแล ้วคนทีนั ่ ่ งพิงหลั
งอยู่กอ
่ นมีสห ่
ี น้ำแปลกๆ คล ้ำยกับมีเรืองจะพู ด

“เปล่ำ”

“คุณดูเหมือนมีอะไร”

“ไม่ม”ี

บำงอย่ำงในดวงตำคมไม่เป็ นไปตำมคำพูด
แต่เมื่อเจ ้ำตัวยืนยันว่ำอย่ำงนั้นลีชิ
่ งก็ไม่คด
ิ เซ ้ำ
ซี ้
465
 Black Diamond

้
“งันผมนอนนะ”

“...อืม”

้ ้รูปเลิกขึนมอง
คิวได ้
จับจ ้องใบหน้ำคร ้ำมคมนิ่ ง
จำกนั้นจึงรวบรวมควำมกล ้ำ
โน้มตัวไปกดจูบบนปลำยคำงสำกด ้วยสีหน้ำร
่
ำบเรียบเหมือนเป็ นเรืองปกติ

่ งเอ่ยพลำงยิมน้
“ฝันดี” ลีชิ ้ อยๆ
หมุนตัวกลับไปเตรียมขยับลงนอน
แต่ต ้นแขนก็ถูกคว ้ำเอำไว ้

“อย่ำทำให ้ฉันรู ้สึกอยากมีอะไรขึนมำ” ้

เฟิ งหลงเอ่ยด ้วยน้ำเสียงทีพยำยำมสะกดกลั
่ ้
น
ลมหำยใจร ้อนขึนจำกเพี้ ยงสัมผัสเดียว
คนฟังทีรั่ บรู ้ได ้ทำหน้ำยอมแพ ้แล ้วเอ่ยออกไป
ด ้วยเสียงเว ้ำวอนเล็กๆ

้ วันนี ผมเหนื
“ไว ้พรุง่ นี นะ ้ ่ อยมำก”

่ งวำงมือลงบนฝ่ ำมือใหญ่
ลีชิ
ลูบไล ้ไปมำปลอบประโลม

466
Ex - SoulL

ด ้ำนคนถูกอ ้อนก็ถอนใจเสียงต่ำแล ้วรีบปล่อย

มือ ยอมให ้ร่ำงเพรียวล ้มตัวนอนแต่โดยดี

้
พรุง่ นี ของจำงเฟิ ่ี
งหลงคือทันทีทตอนเช ้ำมำถึง
ลีชิ่ งถูกปลุกให ้ตืนด
่ ้วยสัมผัสวำบหวำม
สมองยังคงมึนเบลอ
รู ้ตัวอีกทีรำ่ งกำยก็เปลือยเปล่ำ
ควำมเสียวซ่ำนก่อตัวขึนจนยิ ้ นยอมพร ้อมใจไ
ปอย่ำงง่ำยดำย
โดยทีอี ่ กคนก็ระบำยควำมอดทนอดกลันตลอ้
ดทังสั้ ปดำห ์ออกมำจนหมดสิน้

่
เป็ นคนรองรับทีหมดเรี ่
ยวแรง
ทว่ำแมเ้ หนื่ อยจนแทบขำดใจก็ยงั ต ้องลุกขึนม
้
ำกินข ้ำวและยำ
จำกนั้นค่อยสลบยำวไปจนถึงเทียง่

่ งมองคนหืนที
ลีชิ ่ นั่ ่ งกินข ้ำวอยู่ฝ่ ังตรงข ้ำมด ้วย
สำยตำขุ่นเคืองเล็กๆ
่ งหลงก็มองกลับอย่ำงอำรมณ์ดี
ขณะทีเฟิ

“ช่วงบ่ำยฉันมีนัดคุยงำน”

“อืม”

467
 Black Diamond

้
“แต่เย็นนี จะกลั
บมำกินข ้ำวด ้วย”

้
ได ้ยินเพียงเท่ำนี ควำมขุ น ่ ก็มลำยหำย
่ เคืองทีมี
่ งเม ้มปำกเข ้ำหำกัน
ลีชิ
บ่นอุบให ้กับควำมใจง่ำยของตัวเองอยู่ในใจ
แล ้วก็กน ิ ข ้ำวต่อเงียบๆ
้
พร ้อมทังเหลื อบมองอีกคนอยู่เป็ นระยะ

เขำชอบช่วงเวลำแบบนี ้
่ ้อยู่ด ้วยกันเรือยๆ
แบบทีได ่
โดยไม่มีคำพูดร ้ำยๆ สำดใส่กน
ั

เฟิ งหลงยืนนิ่ งอยูห

่ น้ำประตู
สำยตำจับจ ้องอยู่บนใบหน้ำของคนทีเดิ ่ นออก
มำส่ง
ควำมรู ้สึกไม่อยำกออกไปพบลูกค ้ำรุนแรงจน
หงุ ดหงิด นำนกระทั่งลีชิ่ งเลิกคิวเป็
้ นกำรถำม

“คุณมีนัดตอนบ่ำยสำมไม่ใช่เหรอ”

“อืม”

“นี่ มันก็บ่ำยสองแล ้วนะ”

“อืม”
468
Ex - SoulL

ร่ำงสูงใหญ่ร ับคำแต่รำ่ งกำยยังไร ้กำรขยับเขยื ้

อน ลีชิ่ งขมวดคิวเข
้ ้ำหำกันน้อยๆ
มองหน้ำคนตรงหน้ำอย่ำงสงสัย
ทว่ำกลับต ้องสงสัยหนักกว่ำเดิมเมื่อเอวถูกท่อ
นแขนแกร่งรังให้ ้ขยับเข ้ำไปหำ
แล ้วริมฝี ปำกได ้รูปก็ทำบทับลงมำเป็ นจูบร ้อนแ
รง

้ เสียงครำงอู ้อีดั
“อือ” ้ งอยู่ในลำคอ
้
ร่ำงกำยส่วนบนถูกรังเอำไว ้ไม่ให ้แนบชิดเพรำ
้ กฝ่ ำยจะยับ
ะกลัวว่ำเสืออี

่ สนใจจะระวัง
เป็ นเฟิ งหลงทีไม่
สนใจเพียงกำรขบเม ้มริมฝี ปำกบำง
สองแขนรัดเอวบำงแน่ น
้
พลันรู ้สึกขึนมำว่ ำตัวเองคิดผิดทีจู่ บลีชิ
่ ง

่ มผัสยิงไม่
ยิงสั ่ อยำกไป
ควำมโหยหำท่วมท ้นอยู่ในอก
่
กลินกำยหอมอ่ ่ น
อนทีกรุ ่ อยู่ตรงปลำยจมูกทำใ
ห ้ควำมอำวรณ์มีมำกขึน้

๋
“คุณเฟิ ง เดียวสำย”
่ งเอ่ยบอกอย่ำงร ้อนรนเมื่อผละจำกกำรจูบไ
ลีชิ
่ ด
ด ้ในทีสุ
469
 Black Diamond

“อีกห ้ำนำที”

้
เสียงทุ ้มดังขึนอย่ ำงหงุ ดหงิด
้ งจะตังหน้
ทังยั ้ ้
ำตังตำก ้มลงมำจูบท่ำเดียว
มือบำงจึงต ้องดันอกกว ้ำงเอำไว ้อย่ำงสุดควำม
สำมำรถ

“ห ้ำนำทีแล ้วต ้องพอ”

เฟิ งหลงไม่ตอบรับใดๆ
แล ้วดึงมือของอีกคนออก
สำนต่อจูบเมื่อครูจ่ นคนถูกจูบหำยใจแทบไม่ท ั
น
เมื่อเวลำห ้ำนำทีทเกิ
่ี นมำเล็กน้อยมำถึงก็ยอม
จำใจผละออก

จุบ๊

“แล ้วฉันจะกลับมำต่อ”

่ บออกห่ำงกล่ำวทิงท
ร่ำงสูงทีขยั ้ ้ำย
ก่อนจะเปิ ดประตูก ้ำวออกจำกห ้องไป
้ ้ลีชิ
ทิงให ่ งได ้แต่ยน
ื ทำหน้ำเหวอ
จ ้องมองบำนประตูทปิ่ี ดลงนิ่ งงัน
่
แล ้วก็บ่นคนหืนตำมหลั งเมื่อตังสติ
้ ได ้

470
Ex - SoulL

่
คนเรำจะสำมำรถทำเรืองแบบนั ้นเช ้ำเย็นได ้เล
ยหรือ

่ ได ้ออกไปไหนก็เช็กตำรำงแ
ระหว่ำงวันคนทีไม่
ละรำยละเอียดงำนต่ำงๆ
้ บพักผ่อนเล็กน้อย
พร ้อมทังงี
เมื่อตืนก็
่ ลุกขึนอำบน
้ ้ำแต่งตัวอีกครังแล
้ ้วเปิ ดป
ระตูไปบอกคนทียื ่ นอยู่ด ้ำนนอก

“ผมจะไปห ้ำง”

“ห ้ำงไหนครับ”
้
บอดีกำร ์ดร่ำงสูงใหญ่หน
ั มำถำม

่
“ห ้ำงไหนก็ได ้ทีใกล ่ ด”
้ทีสุ

้ ญครับ”
“งันเชิ

อีกฝ่ ำยผำยมือเชิญให ้ก ้ำวตำม

โดยมีคนหนึ่ งเดินนำหน้ำ
และอีกคนประกบอยู่ข ้ำงหลัง

่ งอยำกออกไปซือของสดและถื
ลีชิ ้ อโอกำสเดิน
เล่น
เมื่ออยู่ข ้ำงนอกและต่อหน้ำคนอืนใบหน้
่ ำรำบเ
471
 Black Diamond

้
รียบจะถูกดึงขึนมำใช ้งำน
ถึงอย่ำงนั้นก็พยำยำมระมัดระวังไม่ให ้สำยตำแ
่
ข็งกระด ้ำงจนกลำยเป็ นหยิงยโส

่ นอย่ำงมั่นใจและมีชำยหนุ่ มชุด
ร่ำงเพรียวทีเดิ
ดำเดินตำมไม่ห่ำงเรียกสำยตำจำกผู ้คนรอบข ้
ำงได ้ไม่นอ้ ย คนทีจ่ ำลีชิ
่ งได ้หันไปซุบซิบกัน
ก่อนจะมีบำงกลุม ้
่ กลันใจเดิ นเข ้ำมำทักเพรำะค
่
วำมชืนชอบ

่ งใช่ไหมคะ”
“เพชร...เอ๊ย ลีชิ

คนถูกทักชะงัก
มองหน้ำคนสองคนทีเข ่ ้ำมำทักด ้วยควำมฉงน
แต่ถงึ อย่ำงนั้นก็พยักหน้ำรับ

“...ครับ”

อีกฝ่ ำยมีสห
ี น้ำดีใจอย่ำงปิ ดไม่มิด

“ขอถ่ำยรูปด ้วยได ้ไหมคะ

พอดีตดิ ตำมผลงำนอยู่ ชอบมำก”

่ งทำหน้ำไม่ถูกเมื่อไม่เคยได ้รับควำมรู ้สึกนี ้

ลีชิ
แมจ้ ะพอรู ้ว่ำมีคนติดตำมอยูบ
่ ้ำง
472
Ex - SoulL

แต่พอมำเจอกับตัว ได ้เห็นกับตำ
่ นคำบรรยำย
มันเป็ นควำมรู ้สึกทีเกิ

เมื่อหนึ่ งในสองคนนั้นขยับเข ้ำมำชิดจึงพยำยำ

้ เก่งพยำยำมยิมให
มย่อตัวลง คนยิมไม่ ้ ้กล ้อง
กระทั่งเสร็จเรียบร ้อยก็ได ้รับคำขอบคุณ

“ขอบคุณนะคะ”

่ งนิ่ งไปชัวครู
ลีชิ ่ ่
พลันคำพูดทีครู ่ สอนมำก็ดงั ขึนในหั
้ ว

“อย่ำลืมมีมำรยำทและอ่อนน้อมถ่อมตนอยู่เส
มอ”

่ งตอบกลับพลำงยกมือไหว ้
“ขอบคุณครับ” ลีชิ
้
คนทังสองรีบรับไหว ้ด ้วยควำมตกใจ
่ มไปด ้วยควำมปลืมปริ
ตำมมำด ้วยสีหน้ำทีเต็ ้ ม่

ร่ำงเพรียวค ้อมศีรษะให ้นิ ดๆ เป็ นกำรบอกลำ

จำกนั้นจึงเดินไปทำงโซนซูเปอรมำร ์ ์เก็ตพร ้อม
่ ่ ยมสุข
ด ้วยใจทีเปี

มันเป็ นรำงวัลเล็กๆ
่
ทีบอกว่ ำควำมพยำยำมของเรำมีควำมหมำย
473
 Black Diamond

่ งใช ้เวลำซือของและเดิ
ลีชิ ้ นเล่นจนฟ้ ำด ้ำนนอ
กเป็ นสีมืด
เมื่อได ้ของตำมตังใจแล
้ ้วจึงตัดสินใจกลับเพน
่
ต ์เฮำส ์เพือไปท ้ นรอคนทีบอกว่
ำมือเย็ ่ ำจะกลับ
มำกิน

กริง๊ กริง๊

่ งเดิ
คนทีเพิ ่ นออกจำกห ้องครัวขมวดคิวมุ ้ ่นเมื่อ
่ งขึน้
เสียงกริงดั
เก็บควำมสงสัยเอำไว ้แล ้วเดินไปทำงประตู
เอำตำแนบกับตำแมว
พอได ้เห็นคนทียื ่ นอยู่หน้ำห ้องใจก็พลันหล่นวู
บ

ป๊ ำ...

่ งขึนอี
เสียงกริงดั ้ กครังโดยมี
้ ้
บอดีกำร ์ดเหมือน
จะขยับเข ้ำไปเตือนแต่ก็ไร ้ผล
่ งสูดลมหำยใจเข ้ำลึก
ลีชิ
คำถำมถึงกำรมำถูกเก็บเอำไว ้ ก่อนจะค่อยๆ
เปิ ดประตู

้ งมองหน้ำคนเป็ นลูกแล ้วดันประตูให ้เ

หวังอีหย่
ปิ ดออกกว ้ำง
474
Ex - SoulL

จำกนั้นจึงก ้ำวเข ้ำไปข ้ำงในอย่ำงเชืองช

่ ้ำ
สำรวจเพนต ์เฮำส ์สุดหรูด ้วยสำยตำ

่
“ทีออกจำกบ ่ี ่สินะ”
้ำนก็เพรำะมำอยู่ทนี

่ งเงียบ ไม่ตอบโต ้
“...” ลีชิ

่ สนใจว่ำใครจะม
“แจ ้นมำอยู่กบั ผู ้ชำยแบบทีไม่
องยังไงเลยใช่ไหม”

แล ้วประโยคถัดมำก็ทำให ้คนฟังรู ้สึกเหนื่ อยใจ

่ ำประโยคแรก
ยิงกว่
่
ปำกทีพยำยำมเม ม้ เข ้ำหำกันคลำยออก
นิ่ งงันไปไม่เท่ำไหร่ก็ต ้องตอบโต ้กลับ

่
“ทำไมต ้องสนใจคนอืน...ผมไม่ ใช่ป๊ำสักหน่ อย
”

่ ทด่
“ฉันหวังดีกบั แก ทีดุ ่ี ำก็เพรำะหวังดีทงนั
้ั ้น
แล ้วดูแกทำตัวสิ”

“นี่ มันตัวผม ชีวต ิ ผม ผมจะทำอะไรก็ได ้”

่ งพูดอย่ำงเชืองช
ลีชิ ่ ้ำ
สีหน้ำมีเพียงควำมรำบเรียบ

475
 Black Diamond

กดเก็บอำรมณ์ไว ้ไม่ให ้เป็ นกำรยั่วโทสะอีกฝ่ ำ

ย

เขำเหนื่ อยทีต
่ ้องทะเลำะกับป๊ ำแบบนี ้

ี่ ้องเคำรพ”
“แต่แกมีพ่อมีแม่ทต

“แล ้วผมไม่เคำรพป๊ ำตรงไหน”

่ ำอะไรไม่เคยเห็นหัวฉัน
“ก็ตรงทีท
ทำทุกอย่ำงตำมอำเภอใจ...ทังยั้ งมำอยู่กน
ิ กับเ
ฟิ งหลงอย่ำงไม่อำยฟ้ ำดินแบบนี ”้

่ ้ำยคลึงกับคนพูดสั่นไหว
“...” ดวงตำเรียวทีคล
ประโยคสุดท ้ำยทำให ้รู ้สึกว่ำกำลังโดนดูถูก

้ ประโยคแรกแล ้ว
ควำมจริงก็โดนดูถูกมำตังแต่

“แกคิดเหรอว่ำคนแบบนั้นจะจริงจังด ้วย
เขำก็เห็นแกเป็ นของเล่นเท่ำนั้น”

่
“ป๊ ำอย่ำคิดว่ำคนอืนจะเป็ นแบบตัวเองสิ”

่ งพยำยำมอย่ำงสุดควำมสำมำรถ
ลีชิ
แต่อกี ฝ่ ำยไม่นำพำ
476
Ex - SoulL

ควำมเงียบไม่ถูกตอบโต ้ด ้วยควำมเงียบ
่ งรุ
กลับถูกตอบโต ้ด ้วยวำจำทียิ ่ นแรง

เพรำะฉะนั้นก็คงต ้องรุนแรงกลับ

่ ง!”
“ลีชิ

่ ภรรยำเยอะๆ
“ไม่ใช่ทุกคนทีจะมี
่
เพือผลประโยชน์ นะ...”

สีหน้ำคนฟังถมึงทึง สองมือกำแน่ น
่ ยอย่ำงเกรียวกรำดจะดั
ก่อนเสียงทีเอ่ ้ งขึน้

“ฉันเป็ นพ่อแกนะ”

่ งเชิดหน้ำขึน้
ลีชิ
มองคนทีพู ่ ดได ้อย่ำงเต็มปำกเต็มคำด ้วยรอยยิ ้
มเยำะตัวเอง

“ป๊ ำยังจำได ้ด ้วยเหรอ”

“...”

“ผมจำไม่ได ้เลยว่ำมันเป็ นแบบนั้น”

477
 Black Diamond

่ ง”
“หวังลีชิ

่
อีกฝ่ ำยเรียกชือกลั ้ ระดั
บเต็มยศเช่นทุกครังที ่ บ
ควำมไม่พอใจพุ่งถึงขีดสุด
้ ออะ
หำกเป็ นตอนเด็กคงจะหยิบไมแ้ ขวนเสือหรื
ไรสักอย่ำงใกล ้มือมำฟำดอย่ำงเคย

“ป๊ ำไม่จำเป็ นต ้องรักผมหรือดูแลผมเหมือนลูก

คนอืนๆ่
แต่ชว่ ยให ้ผมได ้ใช ้ชีวต
ิ ในแบบของตัวเองบ ้ำง
” น้ำเสียงนั้นมีควำมเว ้ำวอนขอจำกใจจริง

่ งไม่เคยคิดว่ำพ่อเกลียดตัวเอง
ลีชิ
เขำเข ้ำใจควำมหวังดีในแบบของหวังอีหย่ ้ ง
แต่คนเป็ นพ่อไม่เคยเข ้ำใจเลยสักนิ ดว่ำชีวต
ิ ลู
กคนนี ต้ ้องกำรอะไร

“ชีวต ่
ิ ทีแกเลื ่
อกวิงตำมผู ้ ะเหรอ
้ชำยมำแบบนี น่
”

ไม่เคยเข ้ำใจเลยจริงๆ...

“คุณอภิสรำเขำก็ทำแบบนีไม่ ้ ใช่เหรอ
ไม่มีพธิ แี ต่งงำน ไม่มีทะเบียนสมรส
่
มีแต่ลูกทีเอำมำผู กมัดป๊ ำไว ้”

478
Ex - SoulL

“มำกเกินไปแล ้วนะลีชิ ่ ง!”

เสียงกัมปนำทดังก ้องทัวห่ ้อง
ื ตัวสั่นเทิม้
ร่ำงสูงใหญ่ยน
บ่งบอกควำมโกรธทีก ่ ำลังจะถึงขีดสุด

“ทำไมพอเป็ นคนอืนป๊ ่ ำถึงรับไม่ได ้

่ วเองกลับมองว่ำไม่เป็ นไร”
แต่เรืองตั
่ งเว ้นวรรคไปเล็กน้อย ก่อนจะพูดต่อ
ลีชิ
่
“วิงตำมผู ้
้ชำยแล ้วตังใจปล่ อยให ้ตัวเองท ้องเพื่
อจะจับผู ้ชำยคนนั้น ใครๆ เขำก็ทำกันนี่นำ”

เพียะ!

่ งรับรู ้ถึงควำมรู ้สึกชำบนแก ้มซีกซ ้ำย

ลีชิ
ทุกอย่ำงนิ่ งงันเหมือนนำฬก ิ ำถูกหยุดเวลำ
ื้
หูออจนไม่ ได ้ยินแมก้ ระทั่งเสียงประตูทถู
่ี กเปิ ดเ
ข ้ำมำอย่ำงรีบร ้อนในจังหวะเดียวกัน
ผ่ำนไปสักพัก
่
สิงแรกที ่ ้ำมำในควำมรู ้สึกก็คอ
เข ื ควำมอบอุ่นต
่
รงข ้อมือทีมำจำกฝ่ ำมือหนำ

่
เฟิ งหลงทีทอดมองลี ่ งอย่ำงเป็ นห่วงหันกลับไ
ชิ
ปหำผู ้ใหญ่ตรงหน้ำ

479
 Black Diamond

่ กฝ่ ำยเสียงรำบเรียบ
“คุณหวัง” เรียกชืออี
“เชิญออกไปจำกห ้องนี ”้

เฟิ งหลงกำลังใช ้ควำมอดทนเป็ นอย่ำงมำกใน

กำรไม่ทำร ้ำยคนตรงหน้ำกลับ
่ นรอยมื
แก ้มเนี ยนขำวทีขึ ้ อจำงๆ
่ ้ำมำช ้ำไปเพียงนิ ดรู ้สึกเจ็บไม่ต่
ทำให ้เขำซึงเข
ำงกัน ควำมหวงแหน เป็ นห่วง อยำกปกป้ อง
ปะทุอยู่ในอกรุนแรงจนมองคนทำด ้วยสำยตำแ
ข็งกร ้ำว

“คุณไม่มส ิ ธิท์ ำแบบนี กั

ี ท ้ บลีชิ
่ ง”

“ทำไมฉันจะไม่มีสท ิ ธิสั์ ่งสอนลูกตัวเอง”

้ งตอบกลับ
หวังอีหย่
ขณะกดเก็บควำมเจ็บปวดของตัวเองเอำไว ้
่
มือข ้ำงทีชำหนึ บจำกแรงกระทบกำแน่ นเข ้ำหำ
กัน

ด ้ำนเฟิ งหลงก็สูดลมหำยใจเข ้ำลึก

เอ่ยประโยคถัดไปด ้วยน้ำเสียงหนักแน่ นจริงจัง

่ ง
“จางลีชิ
ไม่ใช่คนของตระกูลหว ังอีกต่อไปแล้ว”

480
Ex - SoulL

น้ำตำทีไหลลงบนแก
่ ่ งช ้ำๆ
้มของลีชิ
เนื่ องจำกควำมเจ็บปวดทำงใจเป็ นอันร่วงพรูจ
นปำกสันระริ่ กเพรำะประโยคทีได่ ้ยิน

กำรถูกปกป้ องจำกใครสักคนในเวลำทีอ่่ อนแอ

มันดีเหลือเกิน

“นี่ หมำยควำมว่ำ...?”
้ งมองหน้ำเฟิ งหลงและคนเป็ นลูกสลับไ
หวังอีหย่
ปมำ
พลันสำยตำก็เหลือบเห็นแหวนบนนิ วมื้ อเรียว
เมื่อมองเลยไปยังมือของลูกตัวเองก็พบว่ำมีแห
วนอยู่เช่นเดียวกัน

้ นแล ้ว
“เรำสองคนหมันกั
และกำลังจะแต่งงำนกัน”
เฟิ งหลงอธิบำยควำมสงสัยนั้นให ้อีกฝ่ ำยได ้รับ
รู ้

่
“แกคิดทีจะบอกเรื ่ กั
องนี ้ บฉันทีเป็
่ นพ่อแกบ ้ำงไ
หม”

่ งค่อยๆ เลือนสำยตำไปหำคนเป็
ลีชิ ่ นพ่อ
้ นน้ำตำแห่งควำมเสียใจให ้ไหลย ้อนกลั
กลำกลื
่
บโดยทีใบหน้ ำยังรู ้สึกได ้ถึงควำมแสบร ้อน
481
 Black Diamond

จำกนั้นก็เลือกจะไม่ตอบคำถำม
้
แต่เอือนเอ่ ยร ้องขอ

“ต่อจำกนี ้ อย่ำมำยุ่งกับชีวต
ิ ผมอีกเลย”

คนถูกขอร ้องกำมือแน่ น
้
มองหน้ำคนทังสองพลำงกั ดกรำมสะกดควำมไ
ม่พอใจ
้
ก่อนจะหมุนตัวเดินออกจำกห ้องนีไปตำมที ่ ง
เฟิ
หลงต ้องกำร

ฮวบ

่ ง!”
“ลีชิ

เฟิ งหลงหันไปหำคนทีทรุ ่ ดลงบนพืน้

แล ้วน้ำตำทีลี
่ ชิ
่ งอดกลันไว
้ ้ก็ไหลออกมำเป็ นสำ
ย
แรงขบกัดบนริมฝี ปำกเพือกลั่ ้ ยงสะอืนมี
นเสี ้ มำ
กจนรู ้สึกได ้ถึงควำมเค็มปร่ำของเลือด

่ มไปด ้วยควำมเจ็บปวดนั้นทำให ้เฟิ ง

ท่ำทำงทีเต็
หลงใจจะขำดตำมจนต ้องรังร่ ้ ำงเพรียวเข ้ำมำก
อดไว ้แน่ น

482
Ex - SoulL

้ กแอะ
แมไ้ ม่มีเสียงสะอืนสั
แต่น้ำตำมำกมำยก็บ่งบอกว่ำลีชิ
่ งเสียใจขนำด
ไหน

เฟิ งหลงทอดมองใบหน้ำของคนทีร่ ้องไห ้จนหลั

บไป
จับจ ้องใต ้ตำบวมแดงกับแพขนตำเปี ยกชืน้
้
ก่อนจะไล ้ปลำยนิ วไปมำแผ่ วเบำ

นี่ สินะเหตุผลทีงำนหมั
่ ้ เพียงแม่ของลีชิ
นมี ่ ง

ควำมเจ็บปวดของลีชิ่ งทำให ้เขำรู ้สึกตำม

่
หัวใจเหมือนถูกบีบด ้วยมือทีมองไม่ เห็น

ริมฝี ปำกได ้รูปจดลงบนหน้ำผำกเนี ยนแผ่วเบำ

้
พลำงคำสัญญำก็ดงั ขึนในใจ

่ งต ้องเจ็
เฟิ งหลงบอกกับตัวเองว่ำจะไม่ทำให ้ลีชิ
บปวดอีก

15.

ในห ้วงควำมฝันอันมืดมิด
่ งรู ้สึกถึงควำมอ ้ำงว ้ำงโดดเดียวและหนำวเห
ลีชิ ่
น็ บ
483
 Black Diamond

้
ทว่ำพอลืมตำขึนกลั บสัมผัสได ้ถึงควำมอบอุน
่
่
ทีโอบล ้อมอยู่รอบกำย

่ี กอึงจั
ดวงตำเรียวรีทหนั ้ บจ ้องใบหน้ำคร ้ำมคม
ของคนทีก่ ำลังหลับใหลนิ่ ง
พลันน้ำตำทีแห
่ ้งเหือดไปแล ้วก็ไหลมำคลอหน่
วย ใบหน้ำเรียวซุกซบเข ้ำหำอกกว ้ำง

่ มท
แรงสันเทิ ้ ำให ้เฟิ งหลงรู ้สึกตัวตืน
่
่
แล ้วท่อนแขนทีโอบอยู ่รอบตัวของอีกคนก็กระ
ชับแน่ นขึน้

ไม่มีเสียงปลอบโยนหรือพูดคุยใด
่ นหลักพึงพิ
มีเพียงร่ำงกำยทีเป็ ่ งให ้ขณะลีชิ
่ งกำ
ลังอ่อนแอ

“อำบน้ำไหม”
้ ่อคนในอ ้อมแขนสงบลงแล ้ว
เสียงทุ ้มดังขึนเมื
เมื่อคนถูกถำมพยักหน้ำรับจึงลุกเดินอ ้อมเตียง
้ ้ม
ไปอีกด ้ำน ก่อนจะช ้อนร่ำงเพรียวขึนอุ

่ งตกใจเล็กน้อย
ลีชิ
แล ้ววินำทีต่อมำก็หลับตำลงให ้อีกคนอุ ้มไปอำ
บน้ำแต่โดยดี

484
Ex - SoulL

่ อนแรงส่งผลถึงร่ำงกำย
หัวใจทีอ่
่
รำวกับไร ้เรียวแรงจะท ำอะไรจนร่ำงสูงเป็ นฝ่ ำย
้
ทำให ้ทังหมด

้ ้ำทียั
เสือผ ่ งคงอยู่ในชุดเมื่อวำนถูกถอดออก
ร่ำงกำยเปลือยเปล่ำถูกอุ ้มไปวำงใต ้ฝั กบัว
อำบน้ำชำระร่ำงกำยด ้วยมือหนำ
เสร็จแล ้วก็ถูกเช็ดตัวและใส่ชด ้
ุ คลุมอำบนำให ้
ก่อนจะพำไปทีอ่ ่ ำงล ้ำงหน้ำ

่ ยวทีลี
มีเพียงสิงเดี ่ ชิ
่ งทำเอง
นั่นคือกำรแปรงฟัน

“ฉันอำบน้ำครูเ่ ดียว”

เฟิ งหลงเอ่ยบอกคนทีตั่ วเองแต่งตัวให ้เหมือนลู

ก
เมื่ออีกฝ่ ำยพยักหน้ำรับก็หมุนตัวกลับไปยังห ้อ
งน้ำ ใช ้เวลำจัดกำรตัวเองอย่ำงรวดเร็ว

้ ้ำกัน”
“ลงไปกินมือเช

้ ชิ
ครำวนี ลี ่ งเดินลงไปเองโดยไม่ต ้องให ้อุ ้ม
ถึงอย่ำงนั้นก็มท ่
ี ่ำทีเลือนลอยจนเฟิ งหลงต ้องจั
บมือเอำไว ้
485
 Black Diamond

่ ้ำนทำข ้ำวต ้มปลำมำให ้

“ฉันให ้คนทีบ
กินสักหน่ อยนะ”

่ งพยักหน้ำรับ พออำหำรถูกวำงลงตรงหน้ำ
ลีชิ
้
ก็หยิบช ้อนขึนมำตักข ้ำวต ้มเข ้ำปำกช ้ำๆ
ผ่ำนไปสักพักมือบำงก็วำงช ้อนลง
หยิบแก ้วน้ำมำดืม
่ แล ้วเช็ดปำกเป็ นอันว่ำอิม
่

เฟิ งหลงมองข ้ำวต ้มทีพร่ ่ องลงไปในระดับทีพอ

่
รับได ้แล ้วก็ไม่ได ้ว่ำอะไร
เมื่อกินของตัวเองหมดก็ส่งสัญญำณให ้คนมำเ
ก็บโต๊ะ

๋
“เดียวสำยๆ แม่เธอจะมำหำ”

“อืม”

้
“อยำกขึนไปนอนต่ อไหม”

่ งพยักหน้ำรับ ควำมจริงไม่ได ้รู ้สึกง่วง

ลีชิ
แต่อยำกอยู่กบั ตัวเอง
้
โดยมีคนตัวโตเดินขึนไปส่ ง

“ฉันอยู่ข ้ำงล่ำง มีอะไรก็ลงมำหรือไม่ก็โทรมำ”

486
Ex - SoulL

ดวงตำเรียวรีช ้อนมองคนทีนั ่ ่ งอยู่ตรงขอบเตียง

มองใบหน้ำทีเจื ่ อด ้วยควำมเป็ นห่วง
ควำมรู ้สึกและกำรกระทำทีไม่ ่ คำดว่ำจะได ้รับ
้
ทำให ้รู ้สึกซำบซึงจนต ้องโถมตัวไปกอดร่ำงหน
ำ

“ขอบคุณนะครับ”

น้ำเสียงนั้นสั่นพร่ำ
่
ขณะทีคนถู กขอบคุณก็รบั คำขอบคุณนั้นด ้วย
กำรลูบไล ้แผ่นหลังบำงแผ่วเบำ

“พักผ่อนซะ”

เฟิ งหลงผละกำยออกห่ำงแล ้วทำบทับริมฝี ปำก

ลงบนปำกบำงแนบแน่ น
จำกนั้นก็ลุกเดินออกจำกห ้องไปเพือให
่ ่ งได ้
้ลีชิ
พักผ่อน

--

่
ลลิตำก ้ำวขำเข ้ำบ ้ำนทีมำนั ้ ้ด ้วยใบหน้
บครังได
้
ำรำบเรียบ บอดีกำร ่ นประจำเป็ นจุดๆ
์ดทียื
ค ้อมศีรษะทำควำมเคำรพ
ร่ำงบำงเดินตรงไปยังห ้องอำหำรเพรำะรู ้ดีว่ำเป็
487
 Black Diamond

นเวลำมือเช้ ้ำของบ ้ำนหลังนี ้

เมื่อเดินไปถึงห ้องรับประทำนอำหำร
้ ก็
คนทังสี ่ หน
ั มำมองอย่ำงพร ้อมเพรียง

่
“ฉันมีเรืองจะคุ ยกับคุณ”

้
ลลิตำพูดขึนโดยไม่ ่ ่งมำอย่ำง
สนใจสำยตำทีพุ
รุนแรงคู่หนึ่ ง

“เอำไว ้กินข ้ำวเสร็จค่อยคุยกัน”

้ งเอ่ยด ้วยน้ำเสียงรำบเรียบ
หวังอีหย่

๋
“ฉันจะคุยเดียวนี ้ ะ”
ค่

“...”

“รบกวนคุณไม่นำน...แค่มาบอกว่าฉันจะห
ย่า”

“ลิน!”
่
คนฟังเรียกชือภรรยำตำมกฎหมำยเสี ยงดัง
ร่ำงสูงใหญ่ลุกพรวด
่
มองแววตำทีแสดงออกแน่ วแน่ อย่ำงวูบโหวง

488
Ex - SoulL

่ ่ด ้วยกันมำเกือบยีสิ
ระยะเวลำทีอยู ่ บห ้ำปี มน
ั นำ
นพอจะให ้รู ้สึกผูกพัน

สำเหตุของกำรมำนั้น แมแ้ ต่คนอืนยั

่ งตกใจ

“ฉันอดทนมำถึงวันนี ก็ ้ เพือลู
่ ก
ิ่ คุ
แต่สงที ่ ณทำกับลูกเมื่อวำนมันทำให ้ฉันหมด
ควำมอดทน” น้ำเสียงนั้นมั่นคง
ไม่มีส่นไหวเลยแม
ั แ้ ต่นอ้ ย

ทำร ้ำยกันทำงคำพูดและจิตใจยังไม่เท่ำกับทำร ้
ำยร่ำงกำย

ลลิตำไม่อำจอดทนได ้อีก...เธอเลียงลู้ กมำอย่ำ

งดี ประคบประหงมดังไข่ในหิน
ยุงไม่ให ้ไต่ไรไม่ให ้ตอม
้ สท
แล ้วผู ้ชำยตรงหน้ำนี มี ์
ิ ธิอะไรมำท ำร ้ำยแก ้ว
ตำดวงใจของเธอ

ต่อให ้เป็ นผู ้ให ้กำเนิ ดก็ไม่มส ิ ธินั์ ้น

ี ท
ควำมรุนแรงไม่ควรจะเกิดขึนกั ้ บใครเลยสักคน

“ส่งทนำยมำคุยกัน
แบ่งสินสมรสได ้เมื่อไหร่ก็เซ็นใบหย่ำเมื่อนั้น...
กินข ้ำวให ้อร่อยนะคะ”
489
 Black Diamond

่ ต
พูดในสิงที ่ ้องกำรจบลลิตำก็หมุนตัวออกจำก
ตรงนั้น ก ้ำวออกจำกบ ้ำนอย่ำงมั่นคง
ไร ้ควำมเสียใจหรือใจหำยใดๆ

เธอเสียใจมำมำกพอแล ้ว
เสียใจจนไม่รู ้สึกอะไรอีกแล ้ว

--

่ งค่อยๆ
รอยมือบนแก ้มของลีชิ
จำงลงตำมลำดับ
ก่อนจะหำยไปรำวกับไม่เคยมีในเวลำไม่กวั่ี น
ร่องรอยภำยนอกอำจจำงหำย
แต่ภำยในใจยังคงเป็ นแผลลึก

่ งเป็ นปกติทุกอย่ำง
เวลำทำงำนลีชิ
ควำมสำมำรถไม่มีขำดตกบกพร่องหรือลดน้อ
ยลง
่ี น่ำเป็ นห่วงมำก
นอกเวลำงำนก็ไม่ได ้มีท่ำทีทดู
นัก

ข ้อดีคอ ่ งรู ้ว่ำควรจะมองโลกอย่ำงไรเมื่อเกิด

ื ลีชิ
ปัญหำ

490
Ex - SoulL

“แม่จะหย่ำกับป๊ ำเหรอ”
่ งถำมขึนขณะก
ลีชิ ้ ำลังนั่งห ้อยขำอยู่ตรงศำลำ
กลำงน้ำ

“จ ้ะ”

“เสียใจไหม”

้
คนถูกถำมยิมรับบำงๆ

่ แม่
“สิงที ่ เสียใจคือกำรทีลู่ กเสียใจ...ถ ้ำห่ำงกัน
แล ้วอะไรๆ คงดีขน ึ้
แต่ลชิ่ี งก็อย่ำลืมว่ำเขำคือพ่อนะลูก
คือคนทีท ่ ำให ้เรำเกิดมำ
ถ ้ำวันหนึ่ งป๊ ำลำบำกเรำก็ต ้องช่วยเหลือ”

ลลิตำวำงมือลงบนหัวลูกพลำงลูบไล ้ไปมำ

“ไม่ลม ื หรอก
วันข ้ำงหน้ำ...เวลำอำจทำให ้เรำคุยกันได ้ดีกว่
ำนี ”้
่ งตอบแล ้วหันไปมองท ้องฟ้ ำทีทอแสงอย่
ลีชิ ่ ำงส
ดใสตรงหน้ำด ้วยควำมหวังว่ำเวลำจะทำให ้ทุก
อย่ำงดีขน ึ้

491
 Black Diamond

“ใช่จ ้ะ แม่ว่ำจะอยู่ดูแลคุณยำย
่ งอยำกออกไปอยู่คนเดียวไหม”
ลีชิ

คนถูกถำมส่ำยหน้ำปฏิเสธ

“อยู่กบั แม่กบั ยำยนี่ แหละ”

“แต่ยงั ไงอีกหน่ อยก็คงไม่ได ้อยู่แล ้ว

จะเป็ นคนของตระกูลจำงเต็มตัวแล ้ว”
คนเป็ นแม่เอียงคอมองหน้ำลูกพลำงระบำยยิมเ ้
ย ้ำหยอก
่ งก็ดงึ สำยตำกลับก่อนจะเอ่ยบอกเสียงเ
ด ้ำนลีชิ
บำ

้
“ไหน่ ไนบอกว่ำฤกษ ์แต่งอีกตังนำน”

“กลัวแต่เฟิ งหลงจะแต่งโดยไม่รอฤกษ ์”

“ไม่หรอก เขำคง...แค่กำลังเริมรู ่ ้สึกเท่ำนั้น”

้
แมเ้ วลำนี ควำมสั มพันธ ์จะเป็ นไปด ้วยดี
แต่ลชิ่ี งไม่คด
ิ หลงระเริงหรือวำดฝันเกินควำมจ
ริง

หำกวันหนึ่ งทุกอย่ำงไม่เป็ นไปตำมทีคิ

่ ด
่ี บมือ
เรำก็ต ้องมีสติทจะรั
492
Ex - SoulL

้ นก็ดสี ำหรับลูกแล ้ว
“ไม่ว่ำยังไงตอนนีมั
รักษำน้ำใจและดูแลกันให ้ดีๆ นะ”

่ ประสบกำรณ์มำก่อนเอ่ยบอกหลักกำร
คนทีมี
สำคัญของชีวต ิ คู่
่
โดยทีคนเป็ นลูกก็พยักหน้ำรับ
จำกนั้นก็เอียงหัวซบลงบนไหล่เพือออดอ
่ ้อนแ
ม่

“ผมรักแม่นะ”

“แม่ก็เหมือนกันจ ้ะ”

--

เย็นวันศุกร ์
เฟิ งหลงเปิ ดประตูเพนต ์เฮำส ์เข ้ำไปแล ้วก็ต ้องข
มวดคิวน้้ อยๆ
เมื่อไร ้เงำของร่ำงเพรียวทีปกติ
่ จะเดินออกมำรั
้ ทบนแขนถูกพำดไว ้กับพนักโซฟำ
บ เสือสู
ขำยำวก ้ำวสำรวจไปทั่ว
ก่อนเสียงทำอำหำรจะแว่วเข ้ำหูเมื่อเดินไปแถว
ห ้องครัว
จำกนั้นลีชิ ่ งก็ถูกสวมกอดจำกทำงด ้ำนหลัง

493
 Black Diamond

“ตกใจหมดเลย”
คนถูกกอดโดยไม่ทน ้ วสะดุ ้งเล็กน้อย
ั ตังตั

“ทำอะไร”

้ ้น”
“มีหลำยอย่ำง ของโปรดคุณทังนั

่
เฟิ งหลงชะโงกหน้ำไปมองหมอ้ บนเตำทีบำงอย่
ำงก็ทำเสร็จแล ้ว

“ไปอำบน้ำก่อนไหม จะได ้สบำยตัว”

่ งปิ ดเตำเมื่อซุปในหมอ้ ได ้ที่
ลีชิ
จำกนั้นจึงหันไปเอ่ยกับคนทีเพิ่ งกลั่ บมำ

เฟิ งหลงมองเข ้ำไปในดวงตำเรียวรี

เมื่อเห็นควำมเศร ้ำเบำบำงลงก็วำงใจแล ้วพยัก
หน้ำตอบรับคำถำมก่อนหน้ำ

“ช่วยฉันอำบหน่ อย”

คนร่ำงสูงพูดหน้ำตำย
่ กคิวขึ
ต่ำงจำกคนฟังทีเลิ ้ น้
้ อยๆ
ริมฝี ปำกฉีกยิมน้

“ปกติก็อำบเองได ้นี่ ”
494
Ex - SoulL

้ ปกติ...ไม่ปกติมำสองสัปดำห ์แล ้ว”

“ตอนนี ไม่

ประโยคนั้นมีควำมนัยแฝงมำจนลีชิ
่ งมองหน้ำ
คนพูดอย่ำงซำบซึง้

ตลอดระยะเวลำสองอำทิตย ์คุณเฟิ งไม่เคยรบเร ้

่
ำทำเรืองแบบนั ้นเพรำะสภำพจิตใจทีย ่ ่ำแย่ของ
เขำ
้ งที
อีกฝ่ ำยอดทนอดกลันทั ้ มั
่ นเป็ นเรืองยำกล
่ ำ
บำก

่
แม่บอกว่ำหน้ำทีของ...เมี ย
ไม่อำจขำดตกบกพร่องได ้
่
เพรำะควำมต ้องกำรเป็ นเรืองธรรมชำติ

“รู ้ครับ แต่ว่ำกินข ้ำวกันก่อนนะ”

“มัดจำก่อน”

มือบำงยกขึนกั้ นริ
้ มฝี ปำกได ้รูปทีตั
่ งท่
้ ำจะฉกวู
บลงมำ
กำรกระทำนั้นเรียกเสียงร ้องในลำคออย่ำงขัดใ
จให ้ดังขึน้

495
 Black Diamond

๋
“เดียวเลยเถิ ่ งเตือนคนตรงหน้ำ
ด” ลีชิ
เมื่อเห็นควำมหงุ ดหงิดบนใบหน้ำคร ้ำมคมจึงป
ลอบประโลมด ้วยสัมผัสเบำๆ บนริมฝี ปำก
“ไปอำบน้ำก่อนเถอะนะ”

ลดน้ำเสียงให ้อ่อนลงเล็กน้อย
่ ดท ้ำยเสียงถอนใจยำวจะดังขึนพร
ก่อนทีสุ ้ ้อมกั
บกำรรับคำอย่ำงจำใจ

“ก็ได ้”

จำกนั้นร่ำงสูงใหญ่ก็ยอมผละออกห่ำงแล ้วเดิน
่
ออกจำกห ้องครัวเพือไปอำบน ้ำแต่โดยดี

่ี ออำหำรผ่
ทันทีทมื ้ ำนพ ้นไปเฟิ งหลงก็เดินอ ้อม
ไปหำคนทีนั ่ ่ งอยู่ฝ่ ังตรงข ้ำม
ใช ้สองมือจับเอวลีชิ ่ งแล ้วยกขึนให
้ ้นั่งลงบนโต๊
ะอำหำรตรงทีไม่ ่ มถ ี ้วยจำน
ด ้ำนคนทีไม่ ่ ทน ้ วก็ได ้แต่ส่งเสียงร ้องเพร
ั ได ้ตังตั
ำะควำมตกใจ
ยังไม่ทน ั จะได ้เอ่ยห ้ำมริมฝี ปำกก็ถูกปิ ดกัน ้

้
ทุกอย่ำงเกิดขึนรวดเร็ วไปหมด
่ งจะเรียบเรียงเหตุกำรณ์ได ้เสือผ
กว่ำลีชิ ้ ้ำก็ถก
ู
ถอดออกไปแล ้วเรียบร ้อย
496
Ex - SoulL

“คุณเฟิ ง นี่ มันบนโต๊ะอำหำร”

้
เสียงเอ่ยเตือนดังขึนอย่ ำงร ้อนรนยำมปลำยจมู
กโด่งซุกไซ ้ลงบนลำคอทีมี ่ สงขวำงกั
่ิ น ้

่ งหลงก็กำลังหงุ ดหงิด
ขณะทีเฟิ
้ เห็
เช่นเดียวกับทุกครังที ่ นปลอกคอนี่

“ไม่มก
ี ฎหมายข้อไหนห้ามร่วมร ักก ันบ
้ ่อฟันซีคมก
นโต๊ะอาหาร”เสียงทุ ้มฟังอู ้อีเมื ่ ำลั
งขบเมม้ ไปทั่วลำดไหล่บำง

เมื่อลีชิ
่ งได ้ยินอย่ำงนั้นก็หน้ำเห่อร ้อน
่ กลำกไปเปรียบเทียบกับกฎหมำยถู
ข ้ออ ้ำงทีมั
กหยิบยกขึนมำทุ ้ ้ เอ่
กครังที ่ ยท ้วงเรืองนี
่ ้
ถึงอย่ำงนั้นก็ไม่เคยชิน

้
“งันผมขอก่ อนว่ำอย่ำทำรอย”
สัมผัสจำกริมฝี ปำกได ้รูปหยุดชะงัก
“นะครับ...อำทิตย ์หน้ำมีถ่ำยโฆษณำ”

้ งหลงเงยหน้ำขึน้
ครำวนี เฟิ
สำยตำคมดุรำบเรียบ
่
มีกระแสควำมไม่พอใจวิงวน
ประโยคทีเอ่่ ยออกไปถูกเอ่ยด ้วยเสียงเข ้มๆ

497
 Black Diamond

“โฆษณำอะไร ต ้องโชว ์อีกแล ้วหรือไง”

่ งพูดด ้วยท่ำทีใจเย็น
“มันเป็ นงำน” ลีชิ
ยกมือแนบกับแก ้มสำก
้
ไล ้ปลำยนิ วไปมำแผ่ ่
วเบำ “แลกกับอย่ำงอืน
ยอมทุกอย่ำงเลย”

้
พร ้อมทังเอำใจด ่
้วยเงือนไขที ่
ยอมทุ ่มสุดตัว
เพียงเท่ำนั้นท่ำทำงแข็งกร ้ำวจำกคนตัวโตก็ล
ดลง
แววตำทีก่ ่ อนหน้ำนี มี
้ ควำมไม่พอใจเปลียนเป็
่ น
กรุ ้มกริม่

“เธอยังติดค ้ำงฉันอยู่”

คนฟังเม ้มปำกเข ้ำหำกันเมื่อจำได ้ดีว่ำติดค ้ำงเ

่
รืองใด
้
อีกทังคนพู ดยังบอกให ้ชัดเจนด ้วยกำรถูไถกล
ำงกำยเข ้ำหำ
ลีชิ่ งได ้แต่ซบหน้ำลงกับอกกว ้ำงแล ้วรับคำเสีย
งแผ่ว

“อือ”

498
Ex - SoulL

้ ม่
เฟิ งหลงยิมกริ
้
ก่อนจะรังคนที ่
ซบตัวเองอยู่ให ้ผละออก
ช ้อนปลำยคำงเรียวด ้วยปลำยนิ ว้
จำกนั้นก็ทำบทับริมฝี ปำกลงไปแนบชิด
บดขยีริ้ มฝี ปำกสีสดดั่งใจอยำก
ฝ่ ำมือลูบไล ้กำยขำวเนี ยนไปทุกสัดส่วน

่
แล ้วก็ผละออกเพือทวงสิ ่ อี
งที ่ กคนติดค ้ำง

่ งสูดลมหำยใจเข ้ำเพือลดควำมเขิ
ลีชิ ่ นอำยและ
่
ตืนเต ้น ก่อนจะขยับตัวลงจำกโต๊ะ
คุกเข่ำลงตรงหน้ำคนทีเสื่ อผ
้ ้ำยังอยู่ครบ
้
จ ้องมองชำยเสือของอี กฝ่ ำยอยู่อย่ำงนั้น

่ ่นไหวเล็กน้อยเอือมไปเลิ
มือทีสั ้ กมันขึน้
จับขอบกำงเกงนอนตัวใหญ่แล ้วค่อยๆ
้
รังลงอย่ ่
ำงเชืองช ้ำ
้
เพียงแค่เห็นชันในสี เข ้มใบหน้ำก็เห่อร ้อน
น้ำลำยก ้อนเหนี ยวถูกกลืนลงคอ

่ งหลับตำยำมกลันใจรั
ลีชิ ้ ้
งขอบกำงเกงชั ้
นในล
งมำ
ปล่อยให ้เวลำผ่ำนไปหลำยวินำทีกว่ำจะค่อยๆ
้
ลืมตำขึนมอง

499
 Black Diamond

อึก

ขนำดของส่วนทียั ่ งหลับใหลทำให ้ต ้องกลืนน้ำ

ลำยลงคอ
ด ้วยระยะอันใกล ้จึงสำมำรถมองเห็นทุกรำยละเ
อียด

่ อมไปสั
มือทีเอื ้ ่
มผัสมันสันเทำ
้ อทบทวนสิ
เปลือกตำปิ ดลงอีกครังเพื ่ ่ เคยดู
งที ่ ม
ำ

ริมฝี ปำกแตะแต ้มทำควำมคุ ้นเคย

มือจับประคองเอำไว ้
้
ก่อนปลำยลินจะแลบออกไปเลี ยแผ่วเบำ

“อืม”
สัมผัสเพียงเล็กน้อยทว่ำเรียกเสียงครำงต่ำได ้
ทันใด

เฟิ งหลงกัดกรำมกรอดขณะพยำยำมสะกดกลั้
นควำมใจร ้อนของตัวเอง
้ ใจจิ
ให ้เวลำกับคนไม่เคยทำอย่ำงใจเย็นทังที ่ น
ตนำกำรไปไกลลิบ

500
Ex - SoulL

่ งก็กำลังพยำยำมกับสิงที
ด ้ำนลีชิ ่ อยู
่ ่ตรงหน้ำ
ควำมรู ้สึกแปลกใหม่ทำให ้เกร็งไปทุกกำรสัมผั
ส
ถึงอย่ำงนั้นก็มม ่
ี ือหนำทีวำงอยู ่บนหลังคอคอย
ชักนำและปลอบโยน
่ มผัสเพียงภำยนอกจึงค่อยๆ
จำกทีสั
ใจกล ้ำสัมผัสด ้วยภำยใน

ปำกเล็กอ ้ำออกแล ้วครอบครองควำมใหญ่โตอ

่
ย่ำงเชืองช ้ำ

่ ง”
“อืม...ลีชิ

้
ใบหน้ำคมเชิดขึนเปล่ งเสียงครำง
่
มือสอดเข ้ำไปขยำผมนุ่ มลืนเบำๆ
่
เพือระบำยควำมเสี ยวซ่ำน

่
ควำมไม่เป็ นงำนให ้ควำมรู ้สึกทีแตกต่ ำง
่ นไปอย่ำงเงอะงะไม่ได ้ทำให ้หมดอำร
สัมผัสทีเป็
่
มณ์แต่กลับเพิมอำรมณ์ ไปอีกแบบ

่ มครอบครองเพี
ปำกเล็กทีเริ ่ ยงส่วนปลำยค่อยๆ
กลืนกินแท่งร ้อนมำกขึน้
้
ทว่ำก็ไม่อำจรับได ้ทังหมด

501
 Black Diamond

่ งใช ้ริมฝี ปำกและปลำยลินมอบควำมเสี

ลีชิ ้ ยวซ่
ำนให ้อีกคน
ระมัดระวังไม่ให ้ฟันครูดกับส่วนอ่อนไหว
จำกนั้นจึงเคลือนปำกรู
่ ้ ำงเชืองช
ดรังอย่ ่ ้ำ

เสียงครำงต่ำดังสั่นพร่ำ
่ี
ก่อนมือใหญ่ทวำงอยู ่จะออกแรงให ้ต ้องขยับเร็
วขึน้

้
“อือ”
่ งส่งเสียงร ้องเมื่อแก่นกำยใหญ่ขยำยจนคับ
ลีชิ
ปำก
ถึงอย่ำงนั้นก็พยำยำมปรนเปรอร่ำงสูงใหญ่ตำ
มทฤษฎีทมี ่ี อยู่ในหัว

้ ่อสะโพกสอบขยับถอยห่ำง
เกิดเสียงดังขึนเมื
้
มือหนำเอือมมำรั งต้ ้นแขนให ้ลุกขึน้
จำกนั้นเอวก็ถูกจับยกให ้กลับมำนั่งทีเดิ่ ม
่
ตำมมำด ้วยริมฝี ปำกร ้อนทีทำบทั บลงมำขบเม ้
ม สองขำถูกจับให ้อ ้ำออก
้
ปลำยนิ วแข็ งแตะลงบนปำกทำงเข ้ำทีเริ ่ มมี
่ น้ำไ
หลซึม
พลันส่วนร ้อนผ่ำวก็ขยับมำชิดแล ้วแทรกเข ้ำไ
ปในกำยรวดเดียว

502
Ex - SoulL

้
“อือ!!!”

เฟิ งหลงขอโทษคนตัวเล็กกว่ำอยู่ในใจ
่
ควำมอดทนทีพยำยำมมี พงั ย่อยยับจนไม่เหลือ
่
กำรเคลือนไหวรุ ้ วน
นแรงตังแต่ ิ ำทีแรก

เสียงครำงของคนร่ำงเพรียวดังอยู่ในลำคอ
ร่ำงกำยโยกคลอน
่ ำหน้ำทีรองรับ
เช่นเดียวกับโต๊ะอำหำรกว ้ำงทีท ่
น้ำหนัก

้ ้องครัวถูกใช ้งำนในแบบทีแปลกไป
เวลำนี ห ่
่ งท ้วงว่ำมันถูกใช ้งำนกับกิจกรรมทีไม่
หำกลีชิ ่ เ
หมำะสม อีกคนก็คงจะแย ้งว่ำ

ไม่มก
ี ฎหมายข้อไหนห้ามร่วมร ักก ันใน
ห้องคร ัว

--

่ งตืนขึ
ลีชิ ่ นพร
้ ้อมกับได ้ยินเสียงคุยโทรศัพท ์เป็
นภำษำจีนเบำๆ
เมื่อภำพทีพร่่ ำมัวกลำยเป็ นชัดเจนจึงเห็นว่ำอี
กคนนั่งอยู่ขอบเตียง

503
 Black Diamond

แผ่นหลังกว ้ำงเปลือยเปล่ำ
เผยให ้เห็นรอยสักรูปมังกรเด่นชัด

่ งหลงใหลรอยสักนี ้
ลีชิ
่
เช่นเดียวกับทีหลงใหลในตั
วเจ ้ำของรอยสัก

สองแขนสอดไปกอดเอวสอบจำกทำงด ้ำนหลัง
พลำงซบหน้ำกับหลังกว ้ำงแล ้วปิ ดเปลือกตำลง
จำกนั้นก็ได ้ยินเสียงทุ ้มบอกลำปลำยสำย

่
“ฉันทำเธอตืนหรื
อ”

่ งส่ำยหน้ำไปมำ
ลีชิ

“ผมอยำกสักลำยมังกรแบบคุณบ ้ำง”

“อย่ำเลย เพชรเม็ ดนั้นมันเหมำะกับเธอแล ้ว”

“Black
Diamond...มันคือเพชรสีดำทีมั ่ กมีตำหนิ เสม
อด ้วยธรรมชำติของตัวมันเอง
ยำกต่อกำรเจียระไน
กำรขัดเงำก็ทำให ้เกิดควำมสวยงำมได ้ไม่ดน ี ัก
่ ด
แต่ก็มีควำมแข็งแกร่งมำกทีสุ
และทนต่อแรงกดดันได ้มำกกว่ำเพชรชนิ ดอืน ่

504
Ex - SoulL

ๆ
...ผมชอบควำมหมำยของมันก็เลยเลือกจะสัก
รูปเพชร”

“คิดว่ำเหมือนตัวเองอย่ำงนั้นหรือ”

่ งหยักหน้ำรับ
ลีชิ
่
พลำงเลือนมื ้
อขึนมำลู
บรอยสักบนแผ่นหลังขอ
งอีกฝ่ ำยช ้ำๆ

่
“รอยสักคุณ คงมำจำกชือ”

“อืม
่
แล ้วก็มงั กรคือสัญลักษณ์ของควำมยิงใหญ่ ”

“เหมือนกับคุณ”

้
เฟิ งหลงเอียวกลั
บไปหำคนด ้ำนหลัง
คล ้องท่อนแขนประคองเอวบำงเอำไว ้
่ งตื
ทอดมองใบหน้ำใสของคนทีเพิ ่ นนิ
่ ่ง

่
“รู ้ไหมว่ำอะไรยิงใหญ่ กว่ำมังกร”

“...” คนถูกถำมส่ำยหน้ำไปมำ
่
แววตำมีเพียงควำมว่ำงเปล่ำทีบอกว่ ำไม่รู ้
505
 Black Diamond

“เมียของมังกร”

“...”
่
คนฟังเม ้มปำกเข ้ำกันเพือกลั ้
นควำมขั ดเขิน
ควำมเปลือยเปล่ำของร่ำงกำยยิงย ่ ำชั
้ ดถึงสถำ
นะของตัวเอง

เมียของมงั กร

“แล ้วก็ลูกของมังกร”

กึก

่ งชะงักค ้ำงเมื่อได ้ยินประโยคถัดมำ

ลีชิ
ควำมขัดเขินแปรเปลียนเป็ ่ นวูบโหวงเมื่ออีกค
นเอ่ยถำมถึงบำงเรือง ่
่ นไหวเพรำะควำมหวำดกลั
ใจยิงสั่ ว

่ ำไหร่”
“ปกติรอบฮีตของเธอคือวันทีเท่

่ บห ้ำ...แต่ผมกินยำต ้ำนไว ้แล ้ว”

“ยีสิ
่ งเอ่ยตอบเสียงแผ่ว
ลีชิ

้
“ต่อจำกนี คงไม่ ต ้องกิน”

506
Ex - SoulL

่ งรู ้ควำมหมำยของประโยคนั้น
ลีชิ
้
รอยยิมบนใบหน้ ่
ำจึงจืดเจือน
่
กลัวควำมลับทีปกปิ ดเอำไว ้หลุดออกไปจนต ้อ
่
งรีบเปลียนเรื ่
อง

“ผมหิวข ้ำวแล ้ว”

้ ไปอำบน้ำกัน”
“งันก็

เฟิ งหลงวำดขำลงจำกเตียงพลำงช ้อนร่ำงเพรีย

่ ้เสือผ
วทีไร ้ ้ำขึนอุ
้ ้มแล ้วตรงไปยังห ้องน้ำ
โดยก่อนจะลงไปกินข ้ำวก็กน ่ งรองท ้องในห ้
ิ ลีชิ
องน้ำไปหนึ่ งยก

--

่ งมองใบตรวจครรภ ์ตรงหน้ำด ้วยดวงตำไหว

ลีชิ
สั่น ผลกำรตรวจยืนยันชัดว่ำไม่มีกำรตังครรภ
้ ์

แมจ้ ะรู ้อยู่แล ้ว

้
แต่เวลำนี ควำมผิ ดหวังก็ยงั ท่วมท ้นในอก

เขำอยำกมีลูกกับคุณเฟิ ง...

507
 Black Diamond

่ งยังมีเวลำอีกมำก
“ลีชิ
ยังไงก็ไปปรึกษำกับคนรักดูว่ำพร ้อมจะมีลูกจริ
งๆ เมื่อไหร่ คุยกันแล ้วก็มำหำหมอ
มันยังมีทำงและมีโอกำส”

คนเป็ นหมอเห็นสีหน้ำแห่งควำมผิดหวังนั้นแล ้
วจึงเอ่ยบอก

“มัน...มีโอกำสใช่ไหม”

“มีส ิ
๋
เดียวนี วิ้ ธม
ี ีลก ้ั
ู ทำงวิทยำศำสตร ์ก็มีตงมำกมำย
”

“ไว ้พร ้อมก็ค่อยมำหำคุณหมอพร ้อมเฟิ งหลงน

่ งเพือปลอบประโลม
ะ” ลลิตำลูบไล ้มือของลีชิ ่

แมด้ ้วยอำยุแล ้วอำจจะเร็วไปสำหรับกำรมีลูก

่ งอยำกมีเพรำะควำมรักที่
แต่เธอเข ้ำใจดีว่ำลีชิ
มีต่อเฟิ งหลงและควำมรักเด็ก

คุณหมออธิบำยถึงวิธก ี ำรมีลก ่ งอย่ำงล

ู ของลีชิ
่ ดหวังเริมมี
ะเอียด ทำให ้คนทีผิ ่ กำลังใจ
จำกนั้นลีชิ
่ งก็เอำใบผลตรวจไปให ้แกเรนดูเป็ น
กำรยืนยัน

508
Ex - SoulL

“บอกเฟิ งหลงหรือยัง”

่ งส่ำยหน้ำตอบ
“...” ลีชิ

“เขำคงคิดว่ำยังไงคุณก็ต ้องท ้อง”

่ งเม ้มปำกเข ้ำกัน ก่อนจะพูดออกไปช ้ำๆ

ลีชิ

่
“เขำอำจจะดีใจทีผลตรวจออกมำแบบนี ”้

่ี
จริงอยู่ทควำมสั มพันธ ์พัฒนำไปในทำงทีดี่ ขน
ึ้
่
แต่กำรมีลูกเป็ นเรืองใหญ่
หมำยถึงเรำต ้องยอมเสียสละชีวต ิ ส่วนตัวไปบำ
งส่วน...บำงทีคุณเฟิ งอำจจะยังไม่พร ้อม

“ผมว่ำไม่หรอก เฟิ งหลงไม่ดใี จแน่ ”

แกเรนทีรู่ ้จักเฟิ งหลงดีพูดขึน้
พลำงทอดมองใบหน้ำของลีชิ ่ งทีมี
่ แววของควำ
มเศร ้ำสร ้อย
่
“ถึงผมจะโล่งใจเพรำะมันเป็ นผลดีกบั เรืองงำน
แต่ก็เสียใจด ้วยถ ้ำคุณกำลังผิดหวัง...
่ ลูกในเร็วๆ นี เลยนะ
แต่ยงั ไงก็อย่ำเพิงมี ้
ถ ้ำจะมีก็ขอให ้บอกผมก่อน”

509
 Black Diamond

่ งสูดลมหำยใจเข ้ำลึกเพือลดควำมหนั
ลีชิ ่ กอึงใ้
นอกแล ้วพยำยำมคิดถึงข ้อดีมำกมำยของเรือง่
นี ้

้
“คงยังไม่ใช่เร็วๆ นี หรอกครับ
ยังไงก็ต ้องทำงำนก่อน”

แกเรนพยักหน้ำรับ
่
ก่อนจะพูดถึงเรืองงำนเพื ่ ให ้ลีชิ
อไม่ ่ งจมจ่อมอยู่
กับควำมผิดหวังนั้น

้
“งันเรำมำคุ ่
ยเรืองกำรถ่ ้ นดี
ำยโฆษณำพรุง่ นี กั
กว่ำ”

--

่
เฟิ งหลงรู ้สึกว่ำเสำร ์อำทิตย ์เป็ นช่วงเวลำทีแสน
้
สันจนอยำกจะคุ ่
ยเรืองกำรมำอยู ี่
่ทเพนต ์เฮำส ์อ
ย่ำงจริงจังกับลีชิ่ ง
คนทีนั่ ่ งทำงำนไปถอนใจไปทำให ้เฉินทียื ่ นอยู่ไ
ม่ห่ำงรู ้สึกอ่อนล ้ำตำม

“แวะไปคุยงำนกับคุณแกเรนหน่ อยไหมครับ”

510
Ex - SoulL

เฟิ งหลงชะงัก
้ น
หันไปถำมคนสนิทพร ้อมเลิกคิวขึ ้

“ทำไม”

่ ้ำนำยอยำกไปเช็กผลประกอบกำรขอ
“ก็เผือเจ
่ นไป”
งเงินทีลงทุ

สีหน้ำยุ่งยำกใจในนำทีกอ่ นคลำยลงเมื่อคิดขึ ้
่ งโดยไม่จำเป็ นต ้องรอใ
นได ้ว่ำสำมำรถเจอลีชิ
ห ้เย็นวันศุกรมำถึ
์ ง

้
“ก็ดเี หมือนกัน...งันโทรถำมแกเรนให ้ด ้วยว่ำลี่
ชิงเข ้ำสตูดโิ อวันไหน”

้
“อันนี อยำกรู ่
้เพรำะเรืองงำนหรื ่ วนตัวค
อเรืองส่
รับ?” เฉิ นเอ่ยถำมอย่ำงเย ้ำหยอก
แล ้วก็ได ้รับสำยตำเข ้มๆ กลับมำ

่
“เรืองไหนมั ่
นก็เรืองของฉั น
แกแค่ทำตำมคำสั่งก็พอ!”

--

511
 Black Diamond

่ นเข ้ำมำในส
ร่ำงสูงใหญ่พร ้อมด ้วยคนสนิททีเดิ
่
ตูดโิ อทำให ้ทีมงำนสองสำมคนทีมองลงไปเห็ น
หันมำกระซิบกระซำบหวีดร ้องกันกับควำมดูดี
่
ของจำงเฟิ งหลง หรือทีใครๆ เรียกว่ำอำร ์เธอร ์
จำง

่
“สรุปเรืองแหวนว่ ำยังไง”
หนึ่ งในสำมคนนั้นเปิ ดประเด็น

“ยังไม่มีใครรู ้
แต่เขำว่ำกันว่ำคุณอำร ์เธอร ์น่ ำจะมีเจ ้ำของแล ้
ว”

“อยำกเป็ นคนนั้นนนน”

้ งแบบเขำไม่มำสนใจโอเมก ้ำแบบเ
“อัลฟ่ ำชันสู
รำหรอก ตืนค่่ ะ!”

่ ำคุณจะมำทีนี
“ผมไม่เชือว่ ่ ่ ด ้วยเหตุผลเรืองงำ
่
น”
้ ่อประตูห ้องทำงำนถูกเปิ ดเข ้ำม
แกเรนพูดขึนเมื
ำหลังจำกกำรเคำะเพียงสองครัง้
ร่ำงสูงใหญ่ของเฟิ งหลงสูงเกือบเท่ำประตูจนต ้
องก ้มศีรษะลงเล็กน้อย

512
Ex - SoulL

่ นไปไม่ได ้หรือไ
“ฉันจะมำเช็กผลของเงินทีลงทุ
ง”
้ ดตัวนั่งบนเก ้ำอี ้
เฟิ งหลงถำมกลับพร ้อมทังทรุ
ขณะทีคิ่ วก็
้ เลิกขึน้

้ เมื
“ทังที ่ ่อก่อนผมหอบบัญชีไปให ้ดูถงึ ทีคุ
่ ณก็
ยังไม่สนใจน่ ะนะ?”

้
“...” ครำวนี คนถู กถำมได ้แต่เงียบ
เพรำะไม่มีข ้ออ ้ำงใดจะพูด
จนแกเรนหลุดหัวเรำะ
โคลงศีรษะมองคนตรงหน้ำอย่ำงอ่อนใจ

่ งยังมำไม่ถงึ ”
“ลีชิ

“อืม”

่
“อยำกดืมอะไรไหม”

“ขอแค่น้ำเปล่ำก็พอ”

ร่ำงสูงเพรียวของแกเรนลุกขึนแล้ ้วเดินออกจำ
่
กห ้องเพือไปเอำน ้ำมำต ้อนรับแขกกิตติมศักดิ ์
ขณะทีเฟิ่ งหลงก็กวำดตำไปทั่วห ้องทำงำนนี เพื
้ ่
อฆ่ำเวลำ
513
 Black Diamond

ทุกอย่ำงบนโต๊ะของแกเรนถูกจัดเรียงอย่ำงเป็
นระเบียบ
้
มือหนำเอือมไปหยิบปฏิทน ่ โน้ตถูกเขียนเอ
ิ ทีมี
้
ำไว ้มำกมำยขึนมำดู จำกนั้นก็วำงลงทีเดิ
่ ม

ทว่ำมือกลับชะงักเพรำะเหลือบไปเห็นกระดำษ
ทีก่่ อนหน้ำนี ถู
้ กปฏิทน
ิ วำงทับเอำไว ้
่
สิงของในมื อจึงถูกวำงลงอีกที
ก่อนกระดำษแผ่นนั้นจะถูกหยิบมำดูด ้วยควำม
่ บอะไร
อยำกรู ้ว่ำเป็ นเอกสำรเกียวกั

เฟิ งหลงกวำดตำอ่ำนอย่ำงไม่ใส่ใจ
่ื
แต่ชอในหน้ ำกระดำษกลับสะดุดตำ

่ ง
หวังลีชิ

กลำยเป็ นต ้องอ่ำนข ้อควำมบนนั้นอย่ำงละเอีย

ด
้
ใจวูบโหวงขึนมำเพรำะเป็ นเอกสำรของผลตรว
จจำกโรงพยำบำล
่ิ
แล ้วควำมวูบโหวงก็ยงมำกขึ ้ ่อเห็นประโยค
นเมื
่ ่ส่วนท ้ำย
ทีอยู

Urine Pregnancy Test : Negative

514
Ex - SoulL

แกร ๊ก

่ ดประตูเข ้ำห ้องมำชะงักเมื่อเห็นว่ำในมื

คนทีเปิ
อของเฟิ งหลงมีกระดำษบำงอย่ำง
แกเรนใจหล่นวูบ
พยำยำมคิดว่ำมันอำจจะไม่ใช่
แล ้วก็ได ้รู ้ว่ำคำร ้องขอนั้นไม่เป็ นผลเพรำะร่ำง
้
สูงลุกขึนแล ้วหันกระดำษแผ่นนั้นมำตรงหน้ำ

“นี่ มันเอกสำรอะไร”

“เฟิ ง...”

“ฉันถำมว่ำมันคือเอกสำรอะไร!”
เสียงทุ ้มดังก ้องไปทั่วห ้อง
มันไม่ใช่เสียงทีดั่ งจำกควำมกรุน ่ โกรธ
แกเรนเห็นดวงตำคมทีเจื ่ อควำมเสียใจและผิด
หวัง

่ ชิ
เฟิ งหลงกำลังเสียใจทีลี ่ งไม่ได ้ท ้อง

่ คุ
“ผมว่ำเรืองนี ้ ณรอคุยกับลีชิ
่ งเองดีกว่ำนะ”

เขำได ้แต่ตอบอีกฝ่ ำยไปเพียงเท่ำนั้น

515
 Black Diamond

16.

่ งมองประตูตรงหน้ำด ้วยควำมรู ้สึกอันหนักอึ ้

ลีชิ
ง
่ ้รับจำกแกเรนทำให ้รู ้ว่ำสิงที
ข ้อควำมทีได ่ พยำ
่
ยำมปกปิ ดอีกคนเอำไว ้มันถูกเปิ ดเผยแล ้ว

่ เก็บเอกสำรนั่นให ้ดีนะลีชิ
“ผมขอโทษทีไม่ ่ ง”
้
แกเรนพูดขึนอย่ ำงรู ้สึกผิด

“ไม่เป็ นไรครับ วันหนึ่ งเขำก็ต ้องรู ้อยู่ด”ี

้
เปลือกตำสีอ่อนปิ ดลง มือเอือมจั บลูกบิด
กระทั่งตัดสินใจได ้ก็ลม ้
ื ตำขึนแล ้วเปิ ดมันเข ้ำไ
ป

่
สิงแรกที ่ นคือสำยตำคมรำบเรียบทีจ่ ้องมองม
เห็
ำ บนโต๊ะยังคงมีเอกสำรใบนั้นถูกวำงเอำไว ้

่
“ฉันให ้โอกำสเธออธิบำย...ทุกเรือง”

ลีชิ่ งกลืนนำลำยลงคอช
้ ้ำๆ
ท่ำทำงนิ่ งเงียบไร ้ควำมเกรียวกรำดไม่
้ ได ้ทำให ้
รู ้สึกสบำยใจ แต่ยงท ่ิ ำให ้ควำมกังวลทบทวี

516
Ex - SoulL

ลมหำยใจถูกสูดเข ้ำลึกๆ
่
เพือลดควำมวู บโหวงในอก
จำกนั้นจึงพูดทุกอย่ำงออกไป

่
“เรืองเอกสำร...ผมเอำมำให ่
้คุณแกเรนดูเพือยื
นยันว่ำไม่ได ้ท ้อง
มันจะไม่มีผลกระทบกับงำนใดๆ
่
ส่วนเหตุผลทีผมไม่ ท ้องก็เพรำะ...”

“...”

“ปัญหำสุขภำพ...ฮอร ์โมนผิดปกติมำตังแต่ ้ เด็

ก ทำให ้ร่ำงกำยอ่อนแอ ต ้องกินยำมำตลอด
ผลของยำนั้นจะทำให ้ไม่มีอำกำรฮีต
และจำกกำรกินยำมำอย่ำงยำวนำนทำให ้...แท
บไม่มีโอกำสท ้องแมอ้ ลั ฟ่ ำจะนอต
้
ช่วงหลังมำนี หมอมี กำรปรับยำ
่ อำกำรฮีตอ่อนๆ
ผมจึงเริมมี
้ ้นเป็ นควำมตังใจเพรำะรู
...กำรฮีตครังนั ้ ้อยู่แล ้ว
ว่ำตัวเองจะไม่ท ้อง”

่ งพูดทุกอย่ำงออกไปหมดเปลือก
ลีชิ
ไม่คด ่
ิ จะปกปิ ดเรืองใดอี
กเพรำะถือว่ำเป็ นโอกำ
่ ทสุ
สทีดี ่ี ด

517
 Black Diamond

“ทำไม”

่
ขณะทีคนฟั งถำมกลับเพียงคำเดียว
ดวงตำคมไม่แสดงควำมรู ้สึกใดจนคำดเดำไม่ไ
ด้

่ งมองคนตรงหน้ำด ้วยใจสั่นไหว
ลีชิ
มีควำมหวำดกลัวอยู่เล็กน้อยกับท่ำทีต่อจำกนี ้
ของอีกฝ่ ำย
แต่ถงึ อย่ำงนั้นก็เลือกจะพูดควำมจริง

่ ้องชัดเจ
หำกอยำกได ้ควำมชัดเจนก็เป็ นเรำทีต
นก่อน

“เพราะผมร ักคุณ”ประโยคนั้นถูกเอ่ยออกไ
ปเสียงหนักแน่ น
ต่ำงจำกหัวใจและดวงตำทีไร ่ ้ซึงควำมมั
่ ่นคง
“เพรำะรักเลยอยำกลึกซึง้
อยำกเป็ นของคุณ...แค่น้น”
ั

เกิดควำมเงียบโรยอยู่รอบตัว
สองสำยตำประสำนกันนิ่ ง
่
นำนเกือบนำทีกว่ำทีคนฟั งจะพูดขึน้

้
“รักงันเหรอ”
518
Ex - SoulL

่ งเดำไม่ออกว่ำอีกคนรู ้สึกอย่ำงไรกับสิงที
ลีชิ ่ พู่
ดออกไปเพรำะเสียงทุ ้มมีเพียงควำมรำบเรียบ
ไม่ได ้มีแววกรุน ้
่ โกรธ เกรียวกรำด
หรือดีใจใดๆ

“เหตุผลทีคุ ่ ณอยำกรู ้มำตลอด

่
เหตุผลทีผมหมั ้ บคุณ
นกั
่
เหตุผลทีผมเป็ นนำยแบบ
้
ทังหมดนั ่ นก็คอ
ื เหตุผลเดียวกัน”

“...”

“ผมไม่ได ้อยำกได ้ผลประโยชน์อะไร

ไม่อยำกได ้ทรัพย ์สมบัตจิ ำกตระกูลจำง...อยา
กได้แค่ความร ักจากคุณ”

้
หมดสินแล ่ จะพู
้วสิงที ่ ด
่ งทำเพียงยืนมองว่ำคนตัวโตจะพูดหรือทำอ
ลีชิ
ะไร จำกนั้นเฟิ งหลงก็ลุกขึนยื้ นเต็มควำมสูง
สำวเท ้ำไปหำร่ำงเพรียวช ้ำๆ
แล ้วหยุดนิ่ งในระยะห่ำงหนึ่ งก ้ำว

่
“ฉันจะเชือได ้แค่ไหน”

519
 Black Diamond

“ไม่มห
ี ลักฐำนอะไรมำยืนยัน
่ ณอยู่ด ้วยมำตลอดหนึ่ งเดือน”
จะมีก็แค่ผมทีคุ

่ ง
เฟิ งหลงจับจ ้องใบหน้ำของลีชิ
ค ้นหำบำงอย่ำงจำกดวงตำเรียวรี
ก่อนจะเอ่ยขึน้

่
“มันน้อยเกินไปทีจะเชื
อ”่

้ อยๆ
คนฟังขมวดคิวน้

“ถ ้ำคุณจะให ้โอกำสผมพิสูจน์”

่ งไม่หวั่นกลัวเพรำะทังหมดนั
ลีชิ ้ ้นคือควำมจริง

่
“เริมจำกไปนอนที ่
เพนต ์เฮำส ์คืนนี ”้

แล ้วมือบำงก็ถก
ู มือใหญ่ฉวยไปจับ
้ งออกแรงรังให
ทังยั ้ ้เดินออกจำกห ้องโดยไม่ทน ั
้ ว
ได ้ตังตั
่ นวนเวียนอยู่แถวนั้นเลิกคิวให
แกเรนซึงเดิ ้ ้กับ
ภำพทีเห็่ นโดยเฟิ งหลงไม่ได ้หยุดอธิบำย

่
“ไปทีเพนต ์เฮำส ์”

520
Ex - SoulL

เฟิ งหลงเอ่ยบอกคนสนิท
จำกนั้นก็ก ้ำวออกไปรอรถทีหน้่ ำสตูดโิ อ
ขณะทีลี่ ชิ
่ งทำได ้เพียงเดินตำมกำรชักจูงนั้นอ
่ เกิ
ย่ำงมึนงงว่ำอีกคนโกรธกับเรืองที ่ ดขึนหรื
้ อไ
ม่

๋
“คะ...คุณเฟิ ง เดียว”

่ งเอ่ยท ้วงพลำงจับมือของคนทีก
ลีชิ ่ ำลังจะเปลือ้
งผ ้ำตัวเองเอำไว ้

่ี
ทันทีทมำถึ ้
งห ้องก็ถูกลำกขึนมำยังห ้องนอน
ถูกดันให ้นั่งลงบนเตียง
้ั ำจะถอดเสือผ
แล ้วร่ำงสูงก็ตงท่ ้ ้ำเขำออก

่ อไม่เชือ่
“สรุปว่ำคุณเชือหรื
โกรธหรือไม่โกรธ” ลีชิ ่ งรีบถำม
ทว่ำก็ไม่ได ้รับคำตอบ
่ ดเสือก็
ท ้ำยทีสุ ้ หลุดไปทำงศีรษะ
้
กำงเกงถูกรังออกทำงเท ้ำ
ก่อนจะถูกจูโ่ จมด ้วยจูบร ้อนแรง
ควำมสงสัยปลิวหำยไปเพรำะควำมเสียวซ่ำนที่
ก่อตัวขึน้

521
 Black Diamond

่ งตำมไม่ทน
ลีชิ ั
่
ได ้แต่นอนครวญครำงไร ้เรียวแรงให ้อีกคนรังแ
กจนกระทั่งพอใจ

--

่
“ผมมีเรืองจะคุ ยกับไหน่ ไนครับ”

้
เฟิ งหลงเอ่ยขึนบนโต๊ ่
ะอำหำรหลังจำกทีวำงผ ้ำ
เช็ดปำกลง

“ว่ำไง”

่ ลี
“ไหน่ ไนรู ้เรืองที ่ ชิ
่ ง...รักผมอยู่แล ้วเหรอ”

้ นอย่
คนถูกถำมเลิกคิวขึ ้ ำงแปลกใจอยู่สก
ั พัก

“อำเฟิ งรู ้แล ้วเหรอ”

เมื่อเฟิ งหลงพยักหน้ำรับจำงผิงจึงถำมต่อ
“แล ้วรู ้อะไรบ ้ำงล่ะ”

่ งไม่ท ้อง...เพรำะสุขภำพไม่ค่อยดี
“ลีชิ
กินยำมำตังแต่้ เด็กเลยทำให ้ท ้องยำก”
่
เสียงทุ ้มดังแผ่วลงเรือยๆ
เพรำะควำมผิดหวังตีตนขึ ื ้ นมำในอก
้

522
Ex - SoulL

่ งหลงไม่ทรำบสำเหตุ
เป็ นควำมรู ้สึกทีเฟิ
เมื่อถำมตัวเองว่ำอยำกมีลูกงันหรื
้ อก็ไม่มีคำต
อบ

“อย่ำงนั้นหรือ” จำงผิงพึมพำเสียงแผ่ว
่ เพิ
ใจวูบโหวงไปกับสิงที ่ งได
่ ้รู ้เช่นเดียวกัน

่
“สรุปไหน่ ไนรู ้เรืองอยู ่แล ้วใช่ไหม”

่ ลี
“ไหน่ ไนรู ้เรืองที ่ ชิ
่ งรู ้สึกยังไงกับเฟิ งหลง
่
แต่ไม่รู ้เรืองท ้องหรอก”

“แค่เพรำะว่ำรัก
ไหน่ ไนก็อยำกให ้ผมแต่งงำนกับลีชิ ่ งเลยงันเหร
้
้ ้มขมวดเข ้ำหำกันยำมเอ่ยถำม
อ” คิวเข
ควำมเคลือบแคลงยังคงหลงเหลือ
่ี ้เป็ นย่ำยอมรับลีชิ
อยำกรู ้ถึงสำเหตุทผู ่ งได ้อย่ำง
ง่ำยดำย

“วันหนึ่ งเฟิ งหลงจะได ้รู ้เอง”

“...”
่ ยพูดพร ้อมรอยยิมบำ
เฟิ งหลงมองย่ำตัวเองทีเอ่ ้
งอย่ำงไม่เข ้ำใจ
ประโยคนั้นเหมือนมีเรืองรำวมำกกว่
่ ่ ได
ำสิงที ่ ้รู ้

523
 Black Diamond

่ งไม่ได ้เข ้ำมำเพรำะเรืองไม่

“รู ้เพียงว่ำลีชิ ่ ดอ
ี ย่ำ
่
งทีอำเฟิ งเคยคิดก็พอแล ้ว”

่ อแววล ้อเลียนทำให ้คนทีเ่

สำยตำและสีหน้ำทีเจื
คยคิดอะไรแบบนั้นพูดไม่ออก
้
มือหนำเอือมไปหยิ บแก ้วน้ำขึนมำดื
้ ่ นกำร
มเป็
่
หลีกเลียงสำยตำคูน่ ้ั น

่ อเห
ควำมคิดของเฟิ งหลงมันบอกให ้อย่ำเพิงเชื ่
่ ง
ตุผลของลีชิ
่
แต่ใจเหมือนกับจะเชือไปแล ่
้วโดยไม่มีเงือนไข

--

่ งก็ยงั ไม่แน่ ใจว่ำสุดท ้ำยคุณเฟิ งโกรธกันหรื

ลีชิ
อไม่ บทสนทนำระหว่ำงกันน้อยลง
ควำมอ่อนหวำนน้อยลง
แต่ควำมร ้อนแรงในยำมค่ำคืนยังคงเดิม
้
ซำมำกกว่ ำเดิมเป็ นทุกค่ำคืนจนลีชิ ่ งเหมือนจะ
ต ้องย ้ำยมำอยู่เพนต ์เฮำส ์ถำวร

่ งดูเหนื่ อยๆ นะ”

“ลีชิ
เกรซถำมขึนระหว่้ ่ งเข ้ำ
ำงรอทีมงำนมำเรียกลีชิ
ห ้องแคสติง้

524
Ex - SoulL

้
“อืม...”

“ไหวไหม”

่ งยิมรั
“ไหว” ลีชิ ้ บบำงๆ

้ นต ้องปังแน่ ”
“สู ้ๆ ถ ้ำได ้เล่นเอ็มวีนีมั

ใบหน้ำเรียวพยักรับ
ลมหำยใจแห่งควำมตืนเต ่ ้นเล็กๆ ถูกพรูออก
เมื่อทีมงำนเดินมำเรียกก็ลุกขึนยื
้ นด ้วยดวงตำ
่ มไปด ้วยควำมมุ่งมั่น
ทีเต็

่ งกลับไปถึงเพนต ์เฮำส ์ในเวลำค่ำ

ลีชิ
ถึงอย่ำงนั้นในห ้องก็มีเพียงควำมว่ำงเปล่ำบ่งบ
อกว่ำอีกคนยังไม่กลับ
่
ด ้วยไม่มีอะไรทำจึงเดินเข ้ำครัวเพือเตรียมมือเ
ย็น
้ รู่ ้ว่ำเฟิ งหลงอำจจะกินมำจำกข ้ำงนอกแล ้ว
ทังที

เมื่ออำหำรเสร็จเรียบร ้อยก็ขนไปอำบน
ึ้ ้ำ
รอคนยังไม่กลับด ้วยกำรดูโทรทัศน์
แล ้วก็ผล็อยหลับไปโดยไม่รู ้ตัว

525
 Black Diamond

่ ดประตูเข ้ำห ้องมำในเวลำเกือบเที่

เฟิ งหลงทีเปิ
ยงคืนเดินสำรวจหำคนทีไม่ ่ ออกมำรับ
เมื่อเห็นก ้อนบำงอย่ำงอยู่บนโซฟำก็ชะงักแล ้ว
สำวเท ้ำเข ้ำไปหำ

่
ควำมเย็นจำกเครืองปรับอำกำศท ำให ้คนหลับ
นอนขดตัวน้อยๆ เหมือนเด็ก
้ ททีพำดอยู
เสือสู ่ บ
่ นแขนจึงถูกคลีคลุ ่ มร่ำงนั้นเ
อำไว ้
จำกนั้นเฟิ งหลงก็ช ้อนลีชิ ่ งขึนไปบนห
้ ้องนอน
ค่อยๆ วำงลงบนเตียง
้ ้ำห่มขึนมำให
รังผ ้ ้ถึงหน้ำอกแล ้วกดจูบลงบนริ
้ ้ำยก่อนไปอำบน้ำ
มฝี ปำกสีสดทิงท

่ งตืนขึ
ลีชิ ่ นในตอนเช
้ ้ำตรูด
่ ้วยควำมมึนงง
พยำยำมเรียบเรียงเหตุกำรณ์กอ ่ นภำพจะตัดไ
ป กระทั่งนึ กออกก็หน
ั ไปมองคนทีอยู ่ ร่ ว่ มเตียง
ควำมอุ่นซ่ำนโอบรอบใจลำมไปถึงกำย

ร่ำงเพรียวขยับไปหำแล ้ววำงแขนโอบรอบร่ำง
สูงใหญ่เอำไว ้
แนบใบหน้ำเข ้ำกับแผ่นหลังกว ้ำง
หลับตำลงซึมซับควำมสุขเล็กๆ นี ้
จำกนั้นจึงตัดใจขยับออกห่ำง

526
Ex - SoulL

่
ก ้ำวลงจำกเตียงเพือไปอำบน ้ำและลงไปทำมือเ
้
ช ้ำ

บนโต๊ะอำหำรมีเพียงควำมเงียบ
่ี งก็รู ้สึกเป็ นสุข
แต่ลชิ
สำยตำคอยเลือนขึ ่ ้
นมองคนที
นั่ ่ งอยู่ฝ่ ังตรงข ้ำ
มเป็ นระยะ
พลันควำมคิดบำงอย่ำงก็เกิดขึนในหั ้ ว
เมื่อต่ำงฝ่ ำยต่ำงกินเสร็จก็ลุกขึนเก็ ้ บจำนเหมือ
นทุกวัน

เพล ้ง!

่ ง!”
“ลีชิ

่ งขึน้
เสียงเรียกชือดั
ไม่กวิ่ี นำทีจำกนั้นอีกคนก็ถงึ ตัว
เอวถูกรังให้ ้ขยับออกห่ำงจำกบริเวณทีมี
่ เศษแ
ก ้วกระจำยอยู่บนพืน้

เฟิ งหลงทรุดตัวลงมองขำเรียวและฝ่ ำเท ้ำ

ใช ้มือลูบไล ้ไปทั่วเพือให
่ ้มั่นใจว่ำลีชิ
่ งไม่มีบำด
แผลใด

“โดนแก ้วบำดหรือเปล่ำ”
527
 Black Diamond

คนถูกถำมส่ำยหน้ำไปมำพลำงพยำยำมกลันยิ ้ ้
่ี มไปด ้วยควำมเป็ นห่วงนั้น
มกับท่ำทีทเต็

“ทีหลังก็ไม่ต ้องเก็บ ให ้แม่บ ้ำนมำจัดกำร”

“ผมแค่...ไม่ทน
ั ระวัง”

“...” เฟิ งหลงไม่ตอบอะไร

่
มีเพียงใบหน้ำทีทอแววกรุ น
่ โกรธ
ทว่ำกลับไม่ได ้ทำให ้คนมองรู ้สึกใจเสีย
่ งพองโต
ตรงกันข ้ำม...กลับทำให ้ใจลีชิ

“คุณเฟิ ง”
เอ่ยเรียกด ้วยน้ำเสียงออดอ ้อนพร ้อมทังยกแข
้
้
นขึนคล ้องลำคอ แนบใบหน้ำเข ้ำกับซอกคอ
ขยับถูไถไปมำสองสำมครัง้

่ งทำเพรำะอยำกทำ ไม่มีเหตุผลอืน
ลีชิ ่

่
ขณะทีคนถู กอ ้อนยืนตัวแข็งค ้ำง
่
กลินหอมอ่ ่ น
อนทีกรุ ่ อยู่ตรงปลำยจมูกกำลังรบ
กวนสมำธิอย่ำงหนัก
แต่น่ ันก็ยงั ไม่เท่ำร่ำงกำยทีบดเบี
่ ยดเข ้ำหำ

“จะยั่วฉันหรือไง”
528
Ex - SoulL

่ งส่ำยหน้ำไปมำอยู่กบั ซอกคออุ่น
ลีชิ
่
กลินหอมเย็ นจำกร่ำงหนำทำให ้รู ้สึกผ่อนคลำ
ย

“แค่อยำกกอดคุณ”

่ ้ฟังเหตุผลนิ่ งงันอย่ำงไปไม่ถูก
“...” คนทีได

จุบ๊

่
แล ้วก็กลำยเป็ นยืนตัวแข็งทือเพรำะสั ่
มผัสทีแน
บลงบนริมฝี ปำก
ยำมลีชิ ่ งผละออกห่ำงใจอยำกจะรังเอำไว
้ ้แล ้วข
ยีจู้ บกลับไป
้ ดกร
แต่เพรำะต ้องรักษำฟอร ์มจึงต ้องอดกลันกั
ำมแน่ น

่
“ขอบคุณสำหรับเรืองเมื ่อคืน”
่ งเอ่ยพูดพร ้อมรอยยิม้
ลีชิ

“ฉันไม่ได ้ทำอะไร”

้
“งันผมก็ แค่อยำกจูบเฉยๆ”

529
 Black Diamond

้
เฟิ งหลงรู ้สึกมันเขียวเด็ กตรงหน้ำจนอยำกจับ
ฟัดให ้เลิกทำหน้ำระรืน ่
ทว่ำควำมเป็ นจริงกลับต ้องทำเป็ นดันร่ำงเพรีย
วออกแล ้วเอ่ยด ้วยสีหน้ำรำบเรียบ

“ฉันจะไปทำงำน”

จำกนั้นก็เดินออกจำกตรงนั้นก่อนทีควำมอดท
่
นจะหมดลง

่ งมองตำมแผ่นหลังกว ้ำงไปจนลับสำยตำ
ลีชิ
่ บท่ำทำงนั้นเล็กน้อย
ห่อเหียวกั
แต่ก็บอกตัวเองว่ำยังมีโอกำสพิสูจน์ควำมรู ้สึก
ของตัวเองอีกมำกมำย

--

“สรุปดีกน
ั หรือยัง”

้ นประโยคแรกพลำงทรุดตัวนั่ง
แกเรนเอ่ยขึนเป็
ลงบนเก ้ำอี ้
้
เลิกคิวถำมคนที ่
วำงปำกกำในมื อลงแล ้วเอนห
ลังไปพิงเก ้ำอีด้ ้วยท่ำทีรำบเรียบ

“มีอะไรก็ว่ำมำ”
530
Ex - SoulL

คนถำมยกยิมอ่ ้ อนใจกับกำรเบียงประเด็
่ นนั้น
แต่ก็ไม่คด
ิ จะทูซ ี้
่ ถำมต่ อ

แฟ้ มเอกสำรบนตักถูกวำงลงบนโต๊ะทำงำนแล ้
วดันไปตรงหน้ำอีกคน

“เอำรำยละเอียดงำนของลีชิ ่ งมำให ้ดู”

เฟิ งหลงปรำยตำมองแฟ้ มนั้น
้
ก่อนจะเอือมมื อมำหยิบไปเปิ ด
“คนบำงคนจะได ้ไม่หวั ร ้อนทีหลัง...ถ่ำยเอ็มวีเ
พลงมีฉำกจูบ”

้ นควัน
“ว่ำไงนะ” เสียงทุ ้มดังขึนทั
่ งเปิ
มือทีเพิ ่ ดแฟ้ มได ้หน้ำแรกชะงักกึก
สีหน้ำทีก่่ อนหน้ำนี ไม่
้ บ่งบอกอำรมณ์แสดงคว
ำมไม่พอใจชัดเจน

“แค่เอำปำกแนบปำก”

“มันไม่เรียกว่ำแค่”

่
พึบ

เสียงแฟ้ มปิ ดลงแรงๆ

เมื่อเฟิ งหลงไม่เสียเวลำจะดูหรืออ่ำนอะไร
531
 Black Diamond

้ ่อภำพลีชิ
ลมหำยใจร ้อนขึนเมื ่ งจูบกับคนอืนวำ
่
้
บขึนในหั ่
ว มือทีวำงอยู ่บนโต๊ะกำแน่ น

“มันคืองำน
่
เรำทุกคนก็ทำทุกอย่ำงเพืองำนได ้ไม่ใช่เหรอ”
แกเรนพยำยำมพูดอย่ำงใจเย็น

่ ง
“แต่ไม่ใช่กบั ลีชิ
้
ทุกวันนี งำนถ่ ำยแบบเดินแบบก็มำกเกินไปแล ้ว
”

“นำยแบบคือไมแ้ ขวนเสือที ้ ต่ ้องพรีเซนต ์ทุกอ

ย่ำงออกมำให ้ได ้
่ งก็เป็ นไมแ้ ขวนเสือที
แล ้วลีชิ ้ เหมำะกั
่ บแนวนั้น
มันคืองำน
คุณกำลังจะขัดขวำงกำรเติบโตของลีชิ ่ ง”

“...”

“ผมรู ้ว่ำคุณหวง
่ี งตังใจมำกและไม่
แต่ลชิ ้ เคยว่อกแว่กเลย”

เปลือกตำหนำปิ ดลง
ลมหำยใจกรุน ่ ร ้อนถูกพรูออกช ้ำๆ
่
เพือควบคุ มอำรมณ์

532
Ex - SoulL

้
ก่อนเฟิ งหลงจะลืมตำขึนแล ้วจ ้องมองดวงตำสี
ชมพูด ้วยควำมจริงจัง

“แกเรน สมองฉันมันเข ้ำใจ

แต่ควำมรู ้สึกไม่เป็ นอย่ำงนั้น...มน
ั เป็ นธรรม
ี่ นจะหวงของของฉัน”
ชาติทฉั

เป็ นธรรมชำติของอัลฟ่ ำ
สัญชำตญำณของควำมเป็ นผู ้นำนั้นติดตัวมำ
้ เกิด
ตังแต่

่ นของส่วนตัวจะถูกแสดงควำมเป็ นเจ ้
อะไรทีเป็
่
ำของ ประกำศศักดำถึงควำมยิงใหญ่
่ บ ‘คนรัก’ แล ้วบำงคนถึงกับพูดว่ำหวงเห
ยิงกั
่ ำจงอำงหวงไข่
มือนหมำ ยิงกว่

เฟิ งหลงเข ้ำใจเหตุผลทุกอย่ำง

แต่ไม่อำจห ้ำมควำมรู ้สึกหวงตำมสัญชำตญำ
ณได ้

“ถึงได ้บอกว่ำผมรู ้ แต่คุณก็ต ้องปล่อยวำง

พยำยำมทำใจให ้สบำย”

“พูดเหมือนจะให ้ฉันไปบวช”

533
 Black Diamond

แกเรนหลุดหัวเรำะ

่ ณจะปลงได ้”
“จริงๆ ก็อยำกให ้ไป เผือคุ

“ต่อให ้บวชก็ชว่ ยอะไรไม่ได ้”

้
เสียงถอนใจดังขึนอย่ ำงอ่อนใจ
่ แกเรนน
อำรมณ์ยงั คงขมุกขมัวกับสิงที ่ ำมำบอ
ก ควำมร ้อนรุม่ ก่อตัวอยู่ในอก
่ ำให ้มอดดับลง
ยำกทีจะท

่ ้ปัญหำนี ได
วิธเี ดียวทีแก ้ ้...คือกำรให ้ลีชิ
่ งเลิกเป็
นนำยแบบ

--

่
กำรถ่ำยเอ็มวีเพลงเป็ นงำนทีแตกต่ ำงจำกกำรเ
ดินแบบหรือถ่ำยแบบ
่ ้องใช ้อำรมณ์ในกำรดำเนิ นเรืองรำ
เป็ นงำนทีต ่
ว
่ งจึงต ้องเตรียมตัวและฝึ กฝนทักษะเพิมเติ
ลีชิ ่ ม
เมื่อมำถึงกองถ่ำยทุกอย่ำงดูแปลกตำ
แตกต่ำงจำกกองถ่ำยแบบทีคุ ่ ้นเคย

แต่ถงึ อย่ำงนั้นคนทีไม่
่ เคยทำงำนด ้ำนนี ก็
้ ทำทุ
กอย่ำงออกมำได ้ดี

534
Ex - SoulL

สร ้ำงควำมพึงพอใจให ้ผู ้กำกับและนักร ้องเจ ้ำข

องเพลง
กระทั่งถึงฉำกสุดท ้ำยทีเป็
่ นฉำกจูบลีชิ
่ งก็ต ้องใ
ช ้สมำธิมำกกว่ำปกติ

่ งไม่ใช่ลชิ
“ลีชิ ่ี ง แต่คอ ื เนม ต ้องเป็ นเนม
เข ้ำใจไหมลูก”
่
ลลิตำบิวด ์เพือให ้ลูกดึงอำรมณ์ออกมำและสือ ่
สำรออกไปให ้ได ้ดีทสุ ่ี ด

่ ง”
“คิดว่ำเป็ นคุณเฟิ งแล ้วกันนะลีชิ
่
เกรซทีตำมมำดู แลกระซิบกระซำบบอก
ด ้ำนคนฟังก็ลม ื ตำขึน้
กลำยเป็ นไม่มส ่ิ ำเดิม
ี มำธิยงกว่

้
ลลิตำได ้ยินก็อมยิมแล ้ววำงมือลูบไล ้ศีรษะของ
่ งไปมำ
ลีชิ

“ฉำกสุดท ้ำยแล ้ว”

่ งพยักหน้ำพลำงยิมบำงรับ
ลีชิ ้
สลัดใบหน้ำคร ้ำมคมของใครบำงคนออกจำก
หัว จำกนั้นก็ทำสมำธิอย่ำงตังใจ
้

535
 Black Diamond

“คุณเฟิ ง...บอกให ้กลับเพนต ์เฮำส ์”

่ งทีเพิ
ลีชิ ่ งหยิ
่ บโทรศัพท ์ออกมำดูหน ั ไปบอกแม่
แผ่วเบำ
่ บมำถึงครึงทำงจึ
รถทีขั ่ ่
งต ้องเปลียนเส ้นทำงกะ
ทันหัน

“กลับไปก็รบี พักผ่อนนะ
้ ่ อยมำทังวั
วันนี เหนื ้ นเลย”

“ยำก แต่สนุ กอีกแบบ”

่ งพูดถึงกำรทำงำนในวันนี ้
ลีชิ
แมจ้ ะมีรอ่ งรอยควำมเหนื่ อยล ้ำอยูบ
่ นใบหน้ำแ
ต่ก็รู ้สึกสนุ กไปอีกแบบ

่ กสนุ ก”
“ดีแล ้วทีลู

“แม่...”

“หืม?”

“เซ็นใบหย่ำแล ้วเหรอ”

คนถูกถำมชะงักไปเพียงเล็กน้อยแล ้วก็ร ับคำด ้

วยรอยยิม้
ไม่มีควำมเสียใจอยู่ในดวงตำเลยแมแ้ ต่นอ้ ย
536
Ex - SoulL

“จ ้ะ”

่ งเอือมไปจั
ลีชิ ้ บมือแม่เอำไว ้
้ ้ำหำแล ้วกระชับแน่ น
ประสำนนิ วเข

“ป๊ ำ...ว่ำยังไงบ ้ำง”

้
ลลิตำยิมบำง
่
นึ กไปถึงบทสนทนำสุดท ้ำยหลังจำกทีกำรเป็ น
้ ดลง
สำมีภรรยำทำงกฎหมำยได ้สินสุ

“เขำบอกว่ำทีท ่ ำไปทังหมดเพรำะเป็
้ นห่วง
แต่มน ่ ดวิธ”ี
ั คือควำมเป็ นห่วงทีผิ
้ ง
เธอรู ้และเข ้ำใจควำมเป็ นหวังอีหย่
แต่เมื่ออีกฝ่ ำยไม่ยอมปรับวิธกี ำรก็หมดทำงทีจ่
ะไปด ้วยกัน
“ทะเบียนสมรสมันไม่อำจตัดขำดควำมเป็ นพ่อ
แม่ของลูกได ้หรอกนะ”

ลลิตำกระชับมือกลับ ทอดมองลูกด ้วยควำมรัก

่ เป็
สิงที ่ นห่วงในวันนี ก็
้ ยงั คงเป็ นลีชิ
่ ง
กลัวว่ำกำรมีครอบครัวทีไม่ ่ สมบูรณ์แล ้วจริงๆ
จะทำให ้ลูกต ้องเผชิญหน้ำกับคำถำมจำกคนอื่
น
537
 Black Diamond

่ ดในโลกเลย”
“แม่เก่งทีสุ
่ งโน้มตัวไปกอดแม่เอำไว ้
ลีชิ
้ บควำมรักที่
ปลำยจมูกร ้อนผ่ำวเพรำะซำบซึงกั
้ ให ้
ผู ้หญิงคนนี มี

้
แม่ทำทังหมดก็ ่
เพือเขำ

“ลูกของแม่ก็เหมือนกัน”

ิ้
คนเป็ นแม่ยมรับ
ลูบไล ้ฝ่ ำมือไปตำมแผ่นหลังบำง
หลับตำลงเพือตั ่ งสติ
้
่
ก่อนจะบอกตัวเองว่ำต ้องเดินหน้ำต่อเพือคนที ่
อยู่ในอ ้อมแขนนี ้

่ งเปิ ดประตูเข ้ำห ้องไปในเวลำทีล่

ลีชิ ่ วงเข ้ำสู่วน
ั
ใหม่ไปเกือบสองชัวโมง ่
แล ้วก็ต ้องผงะเล็กน้อยเมื่อร่ำงสูงใหญ่ยนื ตระห
ง่ำนอยู่ตรงหน้ำ

“คุณเฟิ ง...ยังไม่นอนอีกเหรอ”

“ยังไม่ได ้กินข ้ำว”

538
Ex - SoulL

ดวงตำเรียวเบิกกว ้ำง
พลิกนำฬก ้
ิ ำข ้อมือขึนมำดู ่
เพือควำมแน่ ใจ

“จะตีสองแล ้วนี่ นะ?”

่ งถำมด ้วยน้ำเสียงร ้อนรน
ลีชิ
ทว่ำกลับได ้รับคำตอบเป็ นเพียงควำมเงียบ
้ ยวผมไปท
“งันเดี ๋ ำให ้ อยำกกินอะไรไหม”

“ไม่ต ้องทำ แค่เวฟอำหำรสำเร็จรูปก็พอ”

้ ้รูปขมวดเข ้ำหำกันเล็กน้อยเมื่อสิงที
คิวได ่ อี่ กฝ่
ำยต ้องกำรนั้นง่ำยแสนง่ำยแต่คนตัวโตก็จด ั กำ
รเองไม่ได ้

“อำหำรสำเร็จรูปมันไม่ดต ี ่อสุขภำพ...เอำเป็ น
ผัดกะเพรำกุ ้งง่ำยๆ แล ้วกัน”

่ งสรุปพลำงรีบร ้อนเดินเข ้ำครัว

ลีชิ
่ ้นด ้วยกำรหุงข ้ำว
เริมต
จำกนั้นจึงเปิ ดตู ้เย็นเพือหยิ
่ บของออกมำทำอำ
หำร

่ นตำมมำพิงสะโพกกับประตูแล ้วยืนมอง
คนทีเดิ
เงียบๆ
ควำมกรุน ้ นเหมือนจะเบำ
่ ร ้อนในอกตลอดทังวั
539
 Black Diamond

บำงลงยำมทอดมองภำพร่ำงเพรียวขยับทำนั่น
ทำนี่ ให ้อย่ำงเพลินตำ

ไม่นำนนักผัดกะเพรำกุ ้งหอมกรุน
่ ก็เสร็จเรียบร ้
อย

“อำหำรเสร็จแล ้ว แต่ว่ำต ้องรอข ้ำวสุกก่อน”

่ งเดินมำบอกคนทียื
ลีชิ ่ นรออยูห ่ น้ำประตู

“อืม”

้ ยวผมไปอำบน
“งันเดี ๋ ้ำรอ
้ ะให ้”
เสร็จแล ้วจะลงมำตังโต๊

“ไม่เป็ นไร อำบแล ้วก็นอนได ้เลย”

่ งเลิกคิวขึ
ลีชิ ้ น้ ก่อนทีเฟิ
่ งหลงจะพูดต่อ
“ทำงำนมำทังวั ้ นไม่ใช่หรือไง”

คนฟังพยำยำมกลันยิ ้ มกั
้ บประโยคทีคิ
่ ดเข ้ำข ้ำ
งตัวเองว่ำมำจำกควำมเป็ นห่วง
ควำมเหนื่ อยล ้ำทำงร่ำงกำยปลิวหำยเมื่อควำม
่
อิมเอมใจเข ้ำมำเยียวยำ

540
Ex - SoulL

้ ...”
“งันก็
่ งเว ้นวรรคเพรำะเงยหน้ำขึนแนบริ
ลีชิ ้ มฝี ปำกเ
ข ้ำกับปำกได ้รูป “ฝันดีครับ”

จำกนั้นก็เดินออกมำจำกห ้องครัวเพือขึ
่ นไปอำ
้
บน้ำและเข ้ำนอนด ้วยใจเปี่ ยมสุข

่ ่ งกินในเวลำตีสองเศษๆ
เช่นเดียวกับบำงคนทีนั
อย่ำงอำรมณ์ดี
แตกต่ำงจำกอำกำรหงุ ดหงิดงุ ่นง่ำนอยูไ่ ม่สุขม
้ น
ำตลอดทังวั

--

ก๊อก ก๊อก

“คุณหมอคะ มีคนมำขอพบค่ะ”

่ ำลังจะออกเวรหันไปเลิกคิวถำม
คนทีก ้

“คนไข ้หรือ”

“ไม่ใช่ค่ะ” พยำบำลส่ำยหน้ำไปมำช ้ำๆ

่
ก่อนจะแจ ้งชือให ้ทรำบ “คุณจำงค่ะ อำร ์เธอร ์
จำง”
541
 Black Diamond

้ ขมวดเข
หัวคิวที ่ ้
้ำหำกันก่อนหน้ำนี คลำยออก
ทันใด

“ว่ำยังไง มีอะไรกับหมอเหรอ”

เฟิ งหลงมองคนตรงหน้ำ
นิ่ งเงียบอยู่เกือบนำทีกว่ำจะเอ่ยบอกถึงจุดประ
่
สงค ์ทีมำพบหมอโดยไม่ มีอำกำรป่ วยใด

่
“ผมอยำกรู ้เรืองอำกำรของลี
ชิ่ ง...ทังหมด”
้

เหตุผลนั้นไม่ได ้ต่ำงจำกทีคนเป็
่ นหมอเดำไว ้นั
ก

“มันเป็ นควำมลับของคนไข ้
หมอบอกไม่ได ้หรอก”

้ ้มขมวดมุ่น ก่อนจะค่อยๆ
คิวเข
่
คลำยออกแล ้วเปลียนจุดประสงค ์ใหม่

้
“งันผมขอถำมว่ ่ งยังไงบ ้ำง”
ำควรจะดูแลลีชิ

“หมำยถึงกำรดูแลทั่วไปหรือว่ำดูแลเพือที
่ จะมี
่
้
น้อง?” คุณหมอถำมกลับพร ้อมรอยยิมจำงๆ

542
Ex - SoulL

ด ้ำนคนถูกถำมก็ครุน
่ คิดเพียงเล็กน้อย

้
“...ทังสอง”

่
“เริมจำกที ่ แลทัวไปก่
ดู ่ ่ งต ้องกิ
อนแล ้วกัน...ลีชิ
่ ประโยชน์
นอำหำรทีมี
กินอำหำรกับยำให ้ตรงเวลำ
และพักผ่อนให ้เพียงพอ”

้
เฟิ งหลงฟังอย่ำงตังใจ
พลันประโยคสุดท ้ำยทำให ้นึกไปถึงกำรทำงำน
่
ทีบำงวันก็เกือบจะหำมรุง่ หำมค่ำ
หรือแมก้ ระทั่งเป็ นตัวเองทีตั
่ กตวงควำมหอมหว
ำนจำกร่ำงเพรียวจนเกือบรุง่ สำง

“พักผ่อนให ้เพียงพอ...”

“กิจกรรมหนักๆบำงอย่ำงก็ต ้องพยำยำมเบำ
ลง
่ งอำจจะป่ วย
ถ ้ำพักผ่อนน้อยหลำยวันเข ้ำลีชิ
ร่ำงกำยเขำอ่อนแอกว่ำคนทั่วไป
เวลำป่ วยก็จะหำยช ้ำ”

สำยตำของหมอตรงคำว่ำกิจกรรมหนักๆ
ทำให ้คนฟังเหมือนมีชนักติดหลังจนต ้องกระแ
543
 Black Diamond

อมไอเล็กน้อย
ก่อนใบหน้ำคร ้ำมคมจะพลันเครียดขรึมให ้กับ
ประโยคต่อจำกนั้น

“แล ้วยำทีว่่ ำ
่
คือเขำกินเช ้ำเทียงเย็ นเลยใช่ไหม”

คนเป็ นหมอพยักหน้ำรับ

มิน่ำ
่ งถึงได ้ตืนมำกิ
ลีชิ ่ ้ ว่ำคื
นข ้ำวเช ้ำแทบทุกครังไม่
นนั้นจะทำงำนหรือโดนรังแกหนักแค่ไหน

“ส่วนถ ้ำอยำกมีลูก
่
ก็ต ้องเริมจำกกิ นยำกระตุ ้นไปจนถึงฉี ดยำกระ
ตุ ้นไข่ ควบคู่ไปกับกำรดูแลแบบปกติ
คือกินอำหำรดีๆ แล ้วก็พก ั ผ่อนอย่ำงเพียงพอ”

“แล ้วถ ้ำกินยำกับฉี ดยำกระตุ ้นเขำมีโอกำสทีจ่

ะท ้องมำกแค่ไหน”
เฟิ งหลงถำมออกไปโดยไม่รู ้ตัวว่ำแววตำมีควำ
มคำดหวังมำกเพียงใด

้
“อันนี หมอยังตอบไม่ได ้
่ นยำก่อน”
เรำต ้องดูผลหลังจำกเริมกิ
544
Ex - SoulL

่
แววตำคมสันไหว
ก่อนจะเอนหลังพิงกับพนักเก ้ำอีเมื ้ ่อหมดคำถำ
่ ได
ม เรียบเรียงสิงที ่ ้รับรู ้เข ้ำหัว
จำกนั้นจึงกลับมำนั่งหลังตรง
กล่ำวขอบคุณคนตรงหน้ำ

“ขอบคุณ”

แล ้วก็ก ้ำวออกจำกห ้องไป

โดยมีสำยตำเอ็นดูของหมอมองตำม

17.

กำรมำนอนค ้ำงทีเพนต่ ์เฮำส ์จำกเพียงแค่เสำร ์

่
อำทิตย ์เปลียนเป็ ้
นทังเสำร ่
์อำทิตย ์และวันทีสำม
ำรถมำได ้
ตอนนี จึ้ งกลำยเป็ นว่ำลีชิ
่ งอยู่เพนต ์เฮำส ์มำกก
ว่ำบ ้ำน

“อือ...” เสียงครำงในลำคอฟังดูอ่อนอ่อย
เปลือกตำปิ ดลงรับแรงฉี ดพ่นของบำงสิงที่ อยู
่ ่ใ
่
นกำยซึงสำดซั ดควำมอุ่นวำบเข ้ำหำเป็ นระลอ
ก

545
 Black Diamond

ลมหำยใจร ้อนคลอเคลียอยู่กบั ซอกคอ

่
ฟันซีคมได ้แต่ครูดไปมำ
้ องรอยเอำไว ้ได ้
แต่ไม่อำจลงแรงกัดหรือทิงร่

เฟิ งหลงหำยใจอย่ำงหงุ ดหงิดเมื่อกลินหอมๆ

่
จำกเรือนกำยเพรียวเหมือนจะเล่นงำนหนักขึน้
้
ควำมอยำกฝังเขียวลงไปเพื ่
อประกำศควำมเป็
นเจ ้ำของคุกรุน
่

ก่อนจะต ้องตัดใจด ้วยกำรพลิกกำยนอนลงแล ้

้ ำงของลีชิ
วรังร่ ่ งเข ้ำมำในอ ้อมกอด
่
ถอนใจแรงๆ เพือลดควำมงุ ่นง่ำนในอก

่ งต ้องไปทำงำนทีจี
ลีชิ ่ นห ้ำวัน...

ให ้ตำยเถอะ
้
เขำไม่เคยรู ้สึกไม่ชอบประเทศจีนขนำดนีมำก่
อน

“เป็ นอะไรหรือเปล่ำ
้ เหมือนคุณเครียดๆ”
ช่วงนี ดู

่
เฟิ งหลงเลือนสำยตำลงมองคนที ่
ซบอยู ่กบั อก
่ งเงยหน้ำมอง
ลีชิ

546
Ex - SoulL

้ แก
สำยตำเจือควำมเป็ นห่วงทังที ่ ้มยังแดงเรือจำ
่
่ งผ่
กกิจกรรมทีเพิ ่ ำนพ ้นไป

“เปล่ำ” เอ่ยปฏิเสธทว่ำน้ำเสียงยังติดหงุ ดหงิด

่ งทอดมองใบหน้ำคร ้ำมคมนิ่ ง
ลีชิ
จำกนั้นจึงค่อยๆ
้
ยกมือขึนไล ้แก ้มสำกอย่ำงอ่อนโยน
หวังปัดเป่ ำควำมตึงเครียดของคนข ้ำงกำยให ้เ
บำบำงลง

่
ขณะทีคนถู กสัมผัสก็เผลอมองเจ ้ำของมือด ้วย
แววตำอ่อนแสง

“รับโกโก ้กุหลำบไหม”

“ไม่” เฟิ งหลงปฏิเสธ

“ไปอำบน้ำแล ้วก็นอนเถอะ”

ร่ำงสูงใหญ่เปลือยเปล่ำก ้ำวลงจำกเตียง
่ ้เสือผ
ช ้อนอุ ้มคนทีไร ้ ้ำสักชินเช่
้ นเดียวกันขึนแ
้
ล ้วพำตรงไปยังห ้องน้ำ
ใช ้เวลำชำระร่ำงกำยไม่นำนนักเพือให่ ่ งได ้
้ลีชิ
มีเวลำพักผ่อนอย่ำงเหมำะสม

547
 Black Diamond

--

“ผลตรวจต่ำงๆ ดีขนเรื ึ ้ อยๆ

่
้ สำมำรถลดยำลงได ้เรือยๆ
แบบนี ก็ ่ เหมือนกัน
ยังไงก็อย่ำลืมกินยำต ้ำนฮีตเด็ดขำดเลย
เพรำะลีชิ่ งจะเริมมี
่ อำกำรฮีตทีระดั
่ บกลำงๆ
แล ้ว”

“ครับ”

“รักษำสุขภำพเหมือนเดิมนะ...กินอำหำรให ้ดี
ออกกำลังกำย แล ้วก็พก ั ผ่อน
อย่ำทำงำนจนละเลยตรงนี ”้
ใบหน้ำเรียวพยักหน้ำรับ
้
แล ้วคนเป็ นหมอก็พูดต่อด ้วยสีหน้ำยิมๆ
“นี่ หมอก็เห็นลีชิ
่ งในหลำยทีเลย
่
่ นเอ็มวีให ้ดู”
วันก่อนลูกสำวก็เปิ ดเพลงทีเล่

่ งเหลือบมองหน้ำแม่ทส่
ลีชิ ่ี งยิมมำให
้ ้
่
สีหน้ำแปรเปลียนเป็ นไม่ค่อยมั่นใจ
ก่อนจะหันหน้ำกลับไปถำมควำมคิดเห็นของค
นทีถื่ อว่ำสนิ ทกันอีกคนหนึ่ ง

“หมอว่ำเป็ นยังไงบ ้ำง”

548
Ex - SoulL

“ฝี มือดีเลยนะ เก่งมำก”

คนถูกชมค่อยๆ ระบำยยิม้
กำลังใจเพียงเล็กน้อยนั้นสำมำรถสร ้ำงพลังงำ
นให ้ได ้มหำศำล

“ขอบคุณครับ”

หลังจำกหำหมอเสร็จเรียบร ้อยลีชิ ่ งก็เข ้ำไปรับ

ตำรำงงำนของเดือนหน้ำทีสตู ่ ดโิ อ
ประตูห ้องประชุมเล็กๆ ถูกเปิ ดเข ้ำไป
คนสองคนทีนั ่ ่ งคุยกันอยู่กอ
่ นแล ้วจึงหันมำมอง

่ งมำนี่ เร็ว มีงำนใหญ่”

“มำแล ้ว...ลีชิ
้
เกรซผุดลุกขึนไปรั ้
งแขนของลี ่ งให ้เดินมำนั่ง
ชิ
่
ควำมตืนเต ้นปรำกฏอยู่บนสีหน้ำและแววตำอย่
ำงปิ ดไม่มิด

“งำนอะไร?”

“แบรนด ์ xxx
่ งให ้เดินแบบชุดฟิ นำเล่”
เลือกลีชิ
แกเรนเป็ นคนเอ่ยตอบ

่ งทวนชือแบรนด
“แบรนด ์ xxx” ลีชิ ่ ์ทีว่่ ำช ้ำๆ
549
 Black Diamond

“ใช่ แบรนด ์ของท่ำนหญิงไง!”

้ ต่ำงจำกดวงตำคมของเ
ดวงตำเรียวเบิกขึนไม่
่
กรซ พลันสีหน้ำก็เปลียนเป็ ่
นตืนเต ้นตำม
แต่ยงั สำมำรถควบคุมอำกำรได ้ดีกว่ำ

“จริงเหรอเกรซ...จริงเหรอครับ”

“จริง”

่
“ไม่อยำกจะเชือเลย”
่ งพึมพำเมื่อได ้รับคำยืนยันจำกแกเรน
ลีชิ
แววตำเป็ นประกำยด ้วยควำมสุข
ิ้
ด ้ำนลลิตำก็ยมให ้ลูกอย่ำงภำคภูมิใจ

“มือสั่นเลยเนี่ ย”
เกรซโชว ์มือทียั่ งคงสั่นระริกให ้ดู

่ เอำไว
“เรืองนี ้ ้ก่อนแล ้วกัน
่ จะไปจี
คุยเรืองที ่ นก่อน”

แกเรนพูดด ้วยน้ำเสียงและสีหน้ำรำบเรียบ
่
ในขณะทีดวงตำฉำยควำมสุ ขไม่ต่ำงจำกทุกค
น ยำมมองหน้ำลีชิ่ ง
้
รอยยิมแห่ งควำมยินดีและภำคภูมิก็เกิดขึน้
550
Ex - SoulL

ทุกอย่ำงคือผลตอบแทนของควำมพยำยำม

--

่ งนอนไม่หลับ
ลีชิ
ได ้แต่นอนลืมตำในควำมสลัว
่ ดลอดผ่ำนรอยแยกของผ ้ำม่
มองแสงจันทรที์ เล็
ำนเข ้ำมำพลำงครุน ่ี ง่วง
่ คิดถึงสำเหตุทไม่

นำฬก ิ ำพรำยน้ำบนโต๊ะข ้ำงหัวเตียงบ่งบอกว่ำเ

วลำกำลังจะล่วงเข ้ำสู่วน ั ใหม่
้ พรุ
ทังที ่ ง่ นี ต
้ ้องเดินทำงแต่เช ้ำก็ไม่อำจข่มตำห
่ ดจึงค่อยๆ
ลับ ท ้ำยทีสุ
พลิกตัวไปหำคนด ้ำนหลัง
ขยับไปกอดร่ำงหนำจำกทำงด ้ำนหลังอย่ำงเบ
ำมือ
ให ้ควำมอบอุ่นจำกอีกคนขับกล่อมให ้ง่วงงุ น

่ งปิ ดเปลือกตำลง
ลีชิ
่
สูดกลินหอมเย็ ่ วเองกอดอยู่ช ้ำๆ
นจำกคนทีตั

่
พึบ

“อ่อยฉันอีกแล ้วหรือไง”

551
 Black Diamond

กำรพลิกตัวกลับมำกอดพร ้อมเสียงเอ่ยพูดทำ
่ ดว่ำเฟิ งหลงหลับไปแล ้วสะดุ ้งเพรำะค
ให ้คนทีคิ
วำมตกใจ

“คุณยังไม่นอนอีกเหรอ”
่ งเงยหน้ำขึนมองใบหน้
ลีชิ ้ ่
ำคมทีมองเห็ นเพียงเ
ลือนรำง

“ยัง”

“นึ กว่ำหลับไปแล ้วซะอีก”

“แล ้วทำไมเธอถึงยังไม่นอน”

คนถูกถำมซบหน้ำลงกับอกกว ้ำง
บดเบียดร่ำงกำยเข ้ำหำ
่
แขนทีวำงอยู ่บนเอวสอบรัดแน่ นขึน้
พลันควำมวูบโหวงในอกก็เกิดเป็ นช่องว่ำงขย
ำยใหญ่

้ ้ำวัน
จะไม่ได ้อยู่ด ้วยกันตังห

่ งรู ้สำเหตุ
“ไม่รู ้” ควำมจริงลีชิ
แต่ไม่กล ้ำพูดออกไปตรงๆ
้ ณไม่เห็นทำอะไรเลย”
“วันนี ...คุ
552
Ex - SoulL

ประโยคหลังถูกเอ่ยแบบเลียงๆ ่
ด ้วยเสียงอันแผ่วเบำ พูดจบก็กด ั ริมฝี ปำกล่ำง
หน้ำเห่อร ้อนเมื่อตัวเองเข ้ำใจคำว่ำไม่เห็นทำอ
ะไรนั้นดี

้ ณเฟิ งไม่แมแ้ ต่จะเข ้ำใกล ้

วันนี คุ
่
ทีเผลอคิ ดไปว่ำอีกคนจะทดแทนเวลำต ้องห่ำง
ด ้วยควำมลึกซึงอั้ นร ้อนแรงกลำยเป็ นจินตนำก
ำรไปเอง

ิ ้ มปำกให ้กับคำถำม
ด ้ำนเฟิ งหลงก็ยมมุ
ขณะทีแม ่ แ้ ต่เวลำนี ก็
้ ยงั ต ้องใช ้ควำมพยำยำมใ
นกำรอดทนไม่ลงมือ

่ งเดินทำงอย่ำงอ่อนล ้ำ
เขำไม่อยำกให ้ลีชิ

“ทำอะไรนี่ คืออะไร” แสร ้งไขสือถำมกลับ

“...”

แล ้วก็ไม่ได ้รับคำตอบใดกลับมำ

“หมำยถึงกินเธอน่ ะหรือ”
เฟิ งหลงจึงเป็ นคนพูดให ้ชัดเจน

553
 Black Diamond

“คนนะ ไม่ใช่ขนม”
่ งเลียงกำรยอมรั
ลีชิ ่ บเสียงอู ้อีด้ ้วยกำรซุกหน้ำซ
บอกกว ้ำง
่
อดต่อว่ำควำมหืนของตั วเองทีเริ ่ มถู
่ กกลืนกินจ
ำกกำรโดนรังแกบ่อยๆ ไม่ได ้

เมกเลิฟคือกำรแสดงออกของควำมรัก
้
เป็ นควำมลึกซึงทำงร่ ่
ำงกำยทีอยำกจะท ำกับค
นรัก
่ อไปด ้วยควำมอ่อน
มันคือควำมวำบหวำมทีเจื
่
หวำน ไม่แปลกทีใครหลำยคนหลงใหล

้ ้องเดินทำงแต่เช ้ำไม่ใช่รไึ ง”
“พรุง่ นี ต

“อืม”

“นอนเถอะ”

่ งตอบพลำงส่ำยหน้ำไปมำ
“นอนไม่หลับ” ลีชิ

“ให ้ฉันตบตูดกล่อมไหม”

“ผมไม่ใช่เด็ก” คนถูกเย ้ำแหย่เถียงกลับ

่ งผลให ้คล ้ำ
หำงเสียงมีควำมกระเง ้ำกระงอดทีส่

554
Ex - SoulL

้
ยยังคงเป็ นเด็กเข ้ำไปใหญ่จนเฟิ งหลงต ้องกลัน
เสียงหัวเรำะเอำไว ้

“แต่นอนยำกเหมือนเด็ก”

“...”
คนทีคื่ นนี ข่
้ มตำหลับได ้อย่ำงยำกเย็นเถียงไม่อ
อก

“นอนได ้แล ้วลีชิ่ ง”

เฟิ งหลงพูดด ้วยน้ำเสียงรำบเรียบเป็ นกำรสั่ง
พร ้อมด ้วยกำรกระชับท่อนแขนรังให้ ้ร่ำงเพรียว
่
ยิงแนบชิ ดจนแทบรวมร่ำง
จำกนั้นจึงจดริมฝี ปำกเน้นหนักลงกลำงกระหม่
อม
่
ให ้กลินแชมพู ่ อนจะหอ
จำกขวดเดียวกันทีเหมื
มกว่ำกรุน ่ อยูป
่ ลำยจมูก

่ งพลันรู ้สึกว่ำควำมง่วงค่อยๆ
ลีชิ
คืบคลำนเข ้ำมำหำ ก่อนจะปิ ดเปลือกตำลง
้ ้ดำดิงลงไปช
ให ้ห ้วงนิ ทรำฉุ ดรังให ่ ้ำๆ
่
ในขณะทีบำงคนนอนลื มตำอยู่อย่ำงนั้นจนกระ
ทั่งฟ้ ำสว่ำง

--

555
 Black Diamond

พออยู่คนเดียว
เพนต ์เฮำส ์ก็กลำยเป็ นกว ้ำงใหญ่ด่งคฤหำสน์
ั
ควำมเหงำทีไม่ ่ เคยพำนพบในชีวต ิ กำลังกัดกร่
อนหัวใจ
สุดท ้ำยเฟิ งหลงก็ตด
ั สินใจกลับบ ้ำนไปหำคนเ
ป็ นย่ำ

่ งบินไปแล ้วเหรอ”
“ลีชิ
้ นทีทเห็
จำงผิงถำมขึนทั ่ี นหน้ำหลำนชำย

“ครับ”

้ งหรือยัง”
“ป่ ำนนี จะถึ

“ยังครับ”

ยังไม่ถงึ เวลำแลนดิง้
้
อีกทังหำกถึ ่ งจะต ้องโทรมำบอกทันทีต
งแล ้วลีชิ
ำมคำสั่ง

่
จำงผิงมองสีหน้ำไม่ค่อยสดชืนของเฟิ งหลงพร ้
้
อมรอยยิมบำงๆ
ก่อนจะเอ่ยเย ้ำแหย่ให ้อีกฝ่ ำยอำรมณ์ดข ึ้
ี น

556
Ex - SoulL

“เมียไม่อยูก
่ ็อยู่กบั ไหน่ ไนไปก่อนแล ้วกัน
กอดได ้เหมือนกันนะ”

แล ้วเฟิ งหลงก็หลุดยิม้
ทอดมองผู ้เป็ นย่ำด ้วยควำมรัก
จำกนั้นก็ขยับเข ้ำไปใกล ้แล ้ววำดแขนโอบรอบ
ร่ำงอวบ
กระชับแน่ นจนคนแก่ส่งเสียงประท ้วงว่ำหำยใจ
ไม่ออก

“ไม่ต ้องกอดไหน่ ไนแน่ นขนำดนั้นก็ได ้”

จำงผิงว่ำแล ้วก็หำยใจเข ้ำลึกๆ

“ก็ไหน่ ไนบอกกอดได ้เหมือนกัน”

่ งก็กอดแบบนี เรอะ”
“เวลำกอดลีชิ ้

คนถูกถำมไม่ตอบแต่ใช ้สำยตำตอบแทนว่ำใช่

“น้องกระดูกหักกันพอดี”

่ งจะเป็ นอะไร”
“ก็ไม่เห็นลีชิ
คนฟังแสร ้งเบ ้ปำกอย่ำงหมั่นไส ้
ทว่ำเฟิ งหลงไม่สะทกสะท ้ำน

557
 Black Diamond

นิ่ งงันอยู่หลำยวินำทีก็เอ่ยเรียกคนข ้ำงกำยอย่

ำงมีคำถำม “ไหน่ ไน”

“หืม?”

่ ยบเรียงคำพูดอยูส
เฟิ งหลงเงียบเพือเรี ่ ก
ั พัก

่
“ฤกษ ์แต่ง เลือนไม่ ได ้เลยใช่ไหม”

้
จำงผิงเลิกคิวพลำงแสร ้ รู่ ้คำต
้งถำมออกไปทังที
อบดี

่
“จะเลือนเข ่
้ำหรือเลือนออกล่ ะ”

“...เข ้ำ”

คนใจร ้อนเอ่ยตอบ
่
จำกทีเคยไม่ ้
อยำกหมันไม่ อยำกแต่ง
้ บกลำยเป็ นว่ำฤกษ ์แต่งในอีกสองปี กว่ำ
วันนี กลั
ๆ มันช ้ำไปในควำมรู ้สึก

“ไม่ได ้หรอก...ใจเย็นๆ นะอำเฟิ ง

้ งไม่แต่งก็เหมือนแต่งไม่ใช่เหรอ”
ถึงตอนนี ยั
จำงผิงพูดด ้วยสีหน้ำอ่อนโยนระคนขบขัน

558
Ex - SoulL

ดวงตำฝ้ ำฟำงจับจ ้องใบหน้ำของหลำนชำยที่

้
ดูจะหงุ ดหงิดขึนมำเล็ กน้อยอย่ำงเห็นใจ

“มันยังไม่สุด”

“เมื่อก่อนใครกันทีเกลี
่ ยดลีชิ
่ งอย่ำงกับอะไร”

้ งหลงก็พูดไม่ออก
“...” พอถูกถำมแบบนี เฟิ
ภำพในอดีตไหลย ้อนกลับมำจนมีสห ี น้ำกลืนไ
ม่เข ้ำคำยไม่ออก
่
นึ กโกรธตัวเองทีบำงครั ้ พูดหรือทำอะไรไม่ส
งก็
มควร

้
“พอจะรู ้จักน้องมำกขึนแล ้วหรือยัง”

“ครับ”

“เข ้ำใจหรือยังว่ำทำไมไหน่ ไนถึงได ้อยำกให ้เ

้ บลีชิ
ฟิ งหลงหมันกั ่ ง” คนพูดระบำยยิมบำง
้
่ นยกขึนลู
มือเหียวย่ ้ บแก ้มสำกเบำๆ
“เพรำะเฟิ งหลงจะมีควำมสุขแบบนีไง” ้

่ ่
ดวงตำคมวูบไหวไปชัวครู
่ งหลงจะวำงมือทับบนหลังมือของคนเ
ก่อนทีเฟิ
ป็ นย่ำ
559
 Black Diamond

ขณะทีรู่ ้ซึงถึ
้ งคำว่ำผู ้ใหญ่อำบน้ำร ้อนมำก่อนจึ
งมองเห็นอะไรมำกกว่ำ

“ขอบคุณนะครับ”

--

เฟิ งหลงเหลือบมองโทรศัพท ์มือถือส่วนตัวแทบ

จะตลอดเวลำ ถือมันติดมือไม่ให ้ห่ำง
เฝ้ ำรำวกับกลัวจะหนี หำยจนแทบไม่เป็ นอันทำ
อะไร

“อีกสิบนำทีนำยมีประชุมนะครับ”
เฉิ นกล่ำวเตือนขณะมองท่ำทำงของเจ ้ำนำยด ้
วยควำมอ่อนใจ

“อืม”

มือหนำหมุนโทรศัพท ์ในมือไปมำ
ครุน ่ เกียวกั
่ คิดอะไรบำงอย่ำงซึงไม่ ่ บงำนหรือก
ำรประชุมทีก ่ ำลังจะเริมขึ
่ น้
จำกนั้นก็หนั ไปหำคนสนิ ทเมื่อตัดสินใจได ้

“เฉิ น”

560
Ex - SoulL

“ครับ”

“แก...รู ้จักอินสตำกรัม ไอดี

อะไรสักอย่ำงนั่นไหม”

“อินสตำแกรมครับ หรือเรียกสันๆ ้ ว่ำไอจี”

เฉิ นแก ้คำให ้ถูกต ้อง
้
ได ้ยินแล ้วก็รู ้สึกขันไม่นอ้ ยแต่ต ้องกลันเอำไว ้เ
่ กษำชีวต
พือรั ิ

“เออ นั่นแหละ” เฟิ งหลงบอกส่งๆ

่
ใช ้ควำมหงุ ดหงิดมำกลบเกลือนควำมอำย

“รู ้จักครับ แต่ผมไม่มีแอคเคำนต ์”

“ทำให ้ฉันหน่ อย”

้ นอย่
“หืม?” คนฟังเลิกคิวขึ ้ ำงแปลกใจ
จับจ ้องใบหน้ำคร ้ำมคมอย่ำงมีคำถำม

“ทำให ้หน่ อย
จะเอำรูปหมำรูปแมวอะไรก็ทำไป”
่
เฟิ งหลงเอ่ยพูดพลำงหันหน้ำหนี ไปทำงอืน

“แล ้วนำยจะให ้ทำทำไมครับ”

561
 Black Diamond

้
ครำวนี คนถู กถำมหันขวับกลับมำแล ้วถำมกลั
บด ้วยสีหน้ำแสร ้งไม่พอใจ

“แล ้วแกจะถำมทำไม”

“ถ ้ำนำยไม่บอกแล ้วนำยจะทำอะไรเองเป็ นเหร

อครับ”

่
พลันสีหน้ำของผู ้เป็ นนำยก็แปรเปลียน
ควำมหงุ ดหงิดไม่พอใจกลำยเป็ นครุน ่ คิดจนหั
้
วคิวขมวดเข ้ำหำกัน เฟิ งหลงเงียบไปสักพัก
เหลือบมองหน้ำคนสนิ ทเล็กน้อยแล ้วก็ตอบออ
กไปเสียงเบำไม่เหมือนก่อนหน้ำ

่ี ง”
“จะ...ตำมดูไอจีลชิ

่
คนทีพอจะเดำได ้ มอย่
้อยู่แล ้วกลันยิ ้ ำงสุดควำม
สำมำรถ

๋
“ครับ เดียวจะท ำให ้ครับ”

“เร็วๆ ด ้วย”

่ื
แล ้วเฟิ งหลงก็ยนโทรศั พท ์ไปให ้อีกฝ่ ำย
นั่งรออยู่อย่ำงนั้นจนกระทั่งเสร็จเรียบร ้อย
562
Ex - SoulL

เมื่อเฉิ นคืนโทรศัพท ์กลับมำให ้ก็ร ับมำดู

่ งทียิ
แล ้วก็ได ้เห็นรูปลีชิ ่ งท
่ ำให ้ควำมหงุ ดหงิดมี
มำกขึนกว่้ ำเดิม

มีแต่รูปโป๊ ๆ!

ก๊อก ก๊อก

“นำยครับ...”

“อะไร!”
่ ดประตูเข ้ำมำไม่ถูกจังหวะถึงกับหน้ำซี
คนทีเปิ
ดเผือด
ส่งสำยตำมีคำถำมมำทำงเฉิ นแล ้วก็ได ้รับคำต
อบเป็ นกำรปรำยตำมองโทรศัพท ์แบบทีไม่ ่ ค่อย
เข ้ำใจนัก

“เอ่อ...เลยเวลำเข ้ำประชุมมำสิบนำทีแล ้วนะค

รับ”

“รู ้แล ้ว”

้ ้วยท่ำทีกรุน
ร่ำงสูงหยัดกำยขึนด ่ โกรธ
โทรศัพท ์ในมือถูกเก็บเข ้ำกระเป๋ ำพร ้อมสีหน้ำ
้ ง
บึงตึ
563
 Black Diamond

่ รู ้เรืองรำวหน้
ทำเอำลูกน้องทีไม่ ่ ำเหลอหลำ
ก่อนจะรีบถอยออกไปเพรำะกลัวโดนอะไรมำก
กว่ำนั้น

ดวงตำคมจับจ ้องอยู่ทหน้่ี ำจอไอแพด

่
มือเลือนดู ่
แต่ละรูปอย่ำงเชืองช ้ำ
จดจ ้องและขยำยดูทุกรำยละเอียดรำวกับจะหำ
่ ดอยู่บนร่ำงกำยของคนในรูป
ไรฝุ่ นทีติ
ถึงอย่ำงนั้นจำงเฟิ งหลงก็อดยอมรับถึงอำรมณ์
และท่ำทำงทีลี ่ ชิ
่ งสือสำรผ่
่ ำนกำรถ่ำยรูปไม่ได ้

่
เขำยอมรับอย่ำงไม่มีเงือนไขในควำมสำมำรถ
้
นี จำกผลงำนซึ ่ นทีประจั
งเป็ ่ กษ ์

่ งก ้ำวขึนมำเป็
ลีชิ ้ นนำยแบบแถวหน้ำในระยะเว
ลำไม่นำนนัก
มีรูปอยูบ่ นป้ ำยโฆษณำจำนวนไม่นอ้ ย
้ ้ำ
ไม่ว่ำจะเป็ นแบรนด ์ปลอกคอ เสือผ
่
หรือเครืองประดั บ

“เฮอ้ ”

้ ่อตอนนี เป็
เสียงถอนใจดังขึนเมื ้ นเวลำเกือบจะเ
่ นของทีจี
ทียงคื ่ น
ทว่ำยังไร ้กำรติดต่อมำจำกคนทีไปท่ ำงำน
564
Ex - SoulL

่
เฟิ งหลงไม่เคยเข ้ำใจควำมรู ้สึกทีเขำพู ดๆ
กัน...จนกระทั่งเวลำนี ้
่ บโทรศัพท ์ขึนมำดู
เวลำทีหยิ ้ ้ั มั
ทุกนำทีทงที ่ นไม่
่
มีกำรเคลือนไหวใด

่ งมี
เหมือนเด็กทีเพิ ่ ควำมรัก

ผู ้ชำยในวัยสำมสิบสำมปี อย่ำงเขำนึ กขนลุกกั

บตัวเอง

Rrrrrr

พอมีสำยเรียกเข ้ำก็หยิบมำดูอย่ำงร ้อนรน

้ ่อเป็ นสำย
แล ้วริมฝี ปำกก็ฉีกออกเป็ นรอยยิมเมื
จำกคนทีรอ ่

“อืม”
ถึงอย่ำงนั้นก็ยงั รักษำฟอร ์มด ้วยกำรรับสำยเพี
้
ยงสันๆ

“นอนหรือยังครับ”

“ยัง”

565
 Black Diamond

่ บมำจำกฟิ ตติงชุ
“ผมเพิงกลั ้ ด
แล ้วก็ถ่ำยภำพนิ่ ง”

“ทำไมดึก”
้ ขมวดเข
เอ่ยถำมพร ้อมกับคิวที ่ ้ำหำกัน
แล ้วใจก็วูบโหวงเพรำะควำมเป็ นห่วง
คำพูดของหมอทีสลั ่ กลึกอยู่ในใจดังขึน้

่ งต ้องพักผ่อนให ้เพียงพอ
...ลีชิ

“นำยแบบนำงแบบเยอะ ก็เลยเสร็จช ้ำน่ ะ”

“กินอะไรหรือยัง”

“เรียบร ้อย”

“อย่ำลืมกินยำ” เฟิ งหลงกำชับเสียงเข ้ม

้
“อืม...คุ ณล่ะ กินข ้ำวหรือยัง”

“เรียบร ้อยแล ้วเหมือนกัน กำลังจะเข ้ำนอน”

้ ณนอนเถอะ
“งันคุ
ผมก็จะอำบน้ำนอนเหมือนกัน”

566
Ex - SoulL

“อืม ฝันดี”
ประโยคนั้นถูกเอ่ยออกไปอย่ำงจำใจ
มือกำโทรศัพท ์แน่ นอย่ำงไม่อยำกวำงสำย
้
จิตใจสับสนระหว่ำงรังเอำไว ้หรือปล่อยให ้ปลำ
ยสำยไปพักผ่อน

้
“ฝันดี...แล ้วพรุง่ นี ผมจะโทรหำใหม่ ”

ก่อนประโยคสุดท ้ำยของลีชิ ่ งจะดับควำมร ้อนรุ ่

มในอกลงให ้ได ้แต่รบั คำ
สำยสัญญำณถูกตัดไปพร ้อมกับกำรรอคอยวั
้ เริ
นพรุง่ นี ที ่ มต
่ ้นใหม่อก
ี ครัง้

่ งโทรมำ
รอให ้ลีชิ

--

่
เวลำทีแสนยำวนำนในควำมรู ้สึกผ่ำนพ ้นไปใน
่ ด
ทีสุ
ทันทีทเที่ ้ำเหยียบถึงเมืองไทยลีชิ
่ งก็พุ่งตัวกลับเ
พนต ์เฮำส ์
ระหว่ำงนั้นก็ไลน์บอกคนทีรออยู
่ ว่ ่ำถึงแล ้วและ
กำลังจะเดินทำงไป

567
 Black Diamond

กำรจรำจรของกรุงเทพไม่ได ้ติดขัดเหมือนเย็น
วันศุกร ์ แต่ก็ยงั ติดจนคนเร่งรีบหงุ ดหงิดใจ
ควำมเหนื่ อยล ้ำทำงกำยถูกลืมเลือน
เฝ้ ำรอเพียงแค่เวลำจะไปถึงห ้อง

แล ้ววินำทีน้ันก็มำถึงเมื่อประตูและหมำยเลขห ้
องปรำกฏอยู่ตรงหน้ำ
้ อจะถูกวำงลงบนแท่นสแกนอย่ำงร ้อน
ก่อนนิ วมื
รน ขำก ้ำวฉับๆ หำร่ำงสูงใหญ่ไปทั่ว
เมื่อเห็นลีชิ
่ งก็โถมตัวเข ้ำหำทันใด

่ ทน
เฟิ งหลงทีไม่ ้ วเซไปข ้ำงหลังเล็กน้อย
ั ได ้ตังตั
ขณะทีท่่ อนแขนก็โอบกระชับรอบเอวบำงแน่ นเ
่
พือทรงตั ว

่ ง”
“ลีชิ
่ งค ้ำงอยู่ในท่ำนั้นนำนจนต ้องเอ่ยเรียก
ลีชิ

“อือ”
้
ครำวนี ควำมเหนื ่ อยทีสะสมมำเพิ
่ ่
งจะเริ
มท่ ำงำ
น
น้ำหนักของร่ำงกำยถูกถ่ำยเทไปยังร่ำงหนำทัง้
หมด

“เป็ นอะไรหรือเปล่ำ”
568
Ex - SoulL

คนถูกถำมส่ำยหน้ำไปมำอยู่กบั ซอกคอ
ด ้ำนคนถำมก็ขมวดคิว้
่
สุดท ้ำยจึงตัดสินใจเลือนวงแขนลงไปใต ้ ้ำ
้บันท
้ อพำไปนั
ยแล ้วยกร่ำงเพรียวขึนเพื ่ ่ งบนโซฟำ

่ งหลงนั่งลงก่อนโดยมีลชิ
ซึงเฟิ ่ี งนั่งอยูบ
่ นตัก
ซบหน้ำอยู่กบั ลำดไหล่

“ง่วงไหม”

“ไม่”

“หิวหรือเปล่ำ”

่ งเงียบไปสักพักก่อนจะพูดต่อ
“เปล่ำ” ลีชิ
“แค่...คิดถึง”

่ งอยู่ข ้ำงหูทำให ้เฟิ งหลงได ้ยินชัด

เสียงทีดั
้ นรอยยิม้
ริมฝี ปำกยกขึนเป็
ควำมหงุ ดหงิดอยู่ไม่สุขในห ้ำวันทีผ่ ่ ำนมำปลิว
หำยไปไม่มีเหลือ
ปลำยจมูกโด่งกดลงบนแก ้มเนี ยนอย่ำงไม่อำจ
ห ้ำมใจ จำกนั้นจึงถำมกลับ

“คิดถึงใคร”
569
 Black Diamond

่ งผละออกห่ำงเพือมองใบหน้
ลีชิ ่ ่
ำคร ้ำมคมทีแส
นคิดถึง

“คุณ”
่
คำตอบถูกเอ่ยออกไปโดยไม่บ่ำยเบียงหรื อปิ ด
บัง ก่อนจะโน้มใบหน้ำลงไปจูบคนทีคิ ่ ดถึง
เพียงแค่รมิ ฝี ปำกแนบเข ้ำหำกันสัมผัสก็เกิดขึ ้
นอย่ำงเร่ำร ้อน
่
ควำมคิดถึงอันมำกมำยถูกสือสำรผ่ ำนทำงร่ำง
กำย

่ อยเปล่ำในนำทีต่อมำ...
ร่ำงกำยทีเปลื

่ งถูกจับให ้นอนลงบนโซฟำโดยมีเฟิ งหลงค

ลีชิ
้
ร่อมอยู่ด ้ำนบน ริมฝี ปำกได ้รูปบดขยีปำกบำง
ดูดดึง ขบเม ้ม
จำกนั้นก็สอดลินเข ้ ้ำไปกวำดต ้อนควำมหอมห
วำนข ้ำงใน
ปลำยลินที้ เกี
่ ยวพั
่ นกันก่อให ้เกิดควำมรู ้สึกหว
ำมไหว
ฝ่ ำมือหนำทีลู่ บไล ้ไปตำมร่ำงขำวเนี ยนกระตุ ้น
ปลุกเร ้ำอำรมณ์ให ้ลุกโชน

่ งส่งเสียงครำงในลำคอ
“อือ” ลีชิ
ลืมเลือนทุกอย่ำงจนหมดสิน้
570
Ex - SoulL

ใจและกำยมีเพียงควำมโหยหำ
สองแขนไขว่คว ้ำคนด ้ำนบนเอำไว ้ไม่ห่ำง

่
ห ้ำวัน...มันเป็ นเวลำทียำวนำนส ้ ่
ำหรับเรำทังคู

แกร ๊ก

่
ฟันซีคมครู ดกับปลอกคออันน่ ำหงุ ดหงิดดั่งสัต
ว ์ป่ ำ
เมื่อไม่อำจทำอะไรได ้ก็เลือนลงมำฟั
่ ดแผ่นอก
บำง
ดูดดึงเม็ ดเล็กกลำงอกทดแทนบริเวณซอกคอ
่ กป้ องกันเอำไว ้
ทีถู

“อะ...อำ”

่ งแอ่นกำยขึนเพื
ลีชิ ้ อให
่ ้อีกคนได ้สัมผัส
ใบหน้ำแหงนเชิด เปลือกตำปิ ดลง
่ อนมื
ขณะทีเลื ่ อไปวำงบนหลังคอแล ้วลูบไล ้ไป
มำ

่
ไม่ใช่ปลอบประโลมแต่เพือปลุ กเร ้ำ

ริมฝี ปำกบวมเจ่อเปล่งเสียงครำงเมื่อปลำยลินอุ
้ ่
นร ้อนตวัดไล ้เลียแล ้วก็ใช ้ฟันครูด
571
 Black Diamond

อีกข ้ำงก็ถูกบีบบี ้ สลับกันไปมำ

่
ก่อนทีปำกร ่
้อนร ้ำยจะเลือนลงไปยังหน้ำท ้อง
แวะหยอกล ้อกับแอ่งเล็กๆ อยู่ไม่นำน
จำกนั้นก็เลือนปำกลงไปยั
่ งกลำงกำย

้
“อือ!”

แก่นกำยสีสดถูกแตะต ้องด ้วยมือ

ไม่กวิี่ นำทีก็กลำยเป็ นปำกอุ่นร ้อน

ครอบครอง เมม้ แน่ น แล ้วรูดรัง้

เพรำะควำมรีบร ้อนเฟิ งหลงจึงขยับปำกรวดเร็ว

้ ำ
ส่งผลให ้คนถูกสัมผัสดินเร่
สะโพกบำงบิดไปมำ
้
หน้ำขำเกร็งจนเห็นกล ้ำมเนื อ

่
จำกกลำงกำยก็ค่อยๆ เคลือนลงต ่ำกว่ำนั้น
่ อบจะค่อนไปด ้ำนหลัง
ตำแหน่ งทีเกื

้ ้ำยเนี ยนให ้โก ้งโค ้ง

ฝ่ ำมือหนำดันบันท
้ กทำยช่องทำงทีไม่
แล ้วก็ใช ้ปลำยลินทั ่ ได ้เจอม
ำเกือบสัปดำห ์

572
Ex - SoulL

“อ๊ะ อำ” เสียงครำงสั่นดังขึนจำกลี

้ ่ ง
ชิ
่
มือทีวำงอยู ่
่บนเข่ำของตัวเองกำแน่ นเพือระบำ
ยควำมเสียวซ่ำน ได ้ยินเสียงถ่มน้ำลำยเบำๆ
แล ้ววินำทีต่อมำก็สม ้ งๆ
ั ผัสได ้ถึงนิวแข็
่ กสอดเข ้ำมำในร่ำงกำย
ทีถู

ลมหำยใจของลีชิ ่ งสะดุดไปเล็กน้อย
้ งแรงเคลือนไหวโดยไม่
นิ วแข็ ่ หยุดพัก
เมื่อเข ้ำไปได ้จนสุดก็หมุนคว ้ำนไปมำในผนังอ่
อนนุ่ ม พำให ้สะโพกบำงต ้องหมุนตำม

เฟิ งหลงมองภำพนั้นอย่ำงพึงพอใจ
่
ก่อนจะค่อยๆ เคลือนนิ ้
วออก
้ กน้อยเพือกดต
งอนิ วเล็ ่ ่ำลง
จำกนั้นก็เคลือนกลั
่ ้
บเข ้ำไปให ้ปลำยนิ วกระแท
กกับจุดทีต่ ้องกำร

้ นใด แล ้วก็ดงั ถีๆ่

“อ๊ำำำ” เสียงครำงดังขึนทั
เมื่อจังหวะขยับมือของเฟิ งหลงเกิดขึนถี
้ รั่ ว

่ งถีบขำไปมำ สองมือกำแน่ น
ลีชิ
หูทอื่ี ออึ
้ งเพรำะควำมเสียวซ่ำนได ้ยินเสียงครำง
ื้
น่ ำอำยของตัวเองและเสียงกำรเสียดสีชนแฉะดั
งอยู่ไกลๆ

573
 Black Diamond

เพรำะห่ำงหำยกันไปถึงเกือบสัปดำห ์ควำมเสีย
วซ่ำนจึงปะทุรน
ุ แรง

ในจังหวะหนึ่ งนิ วเรี

้ ยวก็ถูกดึงออก
ร่ำงสูงขยับนั่งคุกเข่ำ
้
ดันขำเรียวขึนจนปลำยเท ่ งชีขึ้ นฟ้
้ำลีชิ ้ ำ
พำส่วนใหญ่โตร ้อนผ่ำวไปแนบชิดกับกลำงกำ
ยบำงแล ้วถูไถไปมำ

่
เฟิ งหลงชักรูดตัวเองให ้พรังพร ้อมเต็มที่
แล ้วก็ค่อยๆ ดันส่วนปลำยทู่เข ้ำไปในช่องทำง
่ ดทีอุ่ น
เข ้ำไปได ้ยังไม่ถงึ ครึงแรงตอดรั ่ ร ้อนก็เร่ง
เร ้ำให ้สวนกำยต่อในครำเดียว

้
“อืออออ”

“อืมมม”

ควำมเสียวเกิดขึนกั้ บคนทังสองจนเรี
้ ยกเสียงค
รำงกังวำนกับเสียงครำงต่ำให ้ดังพร ้อมกัน
เฟิ งหลงกัดฟันกรอด
่ งได ้ปรับตัวอยูไ่ ม่กวิ่ี นำทีก็เริมขยั
ให ้เวลำลีชิ ่ บ

574
Ex - SoulL

แก่นกำยใหญ่โตขยำยขึนอี ้ กในควำมอุ่นนุ่ ม
่ กสร ้ำงให ้รองรับกันและกันกำลังทำ
ร่ำงกำยทีถู
่ ำงเต็มที่ ต่ำงฝ่ ำยต่ำงขยับเข ้ำหำกัน
หน้ำทีอย่

้ ้ำยขำวใช่ว่ำจะอยู่น่ิ ง มันถูกดันกลับ
บันท
บ ้ำงก็บดเป็ นวงกลม ทำให ้เสียงครำงต่ำดังขึน้

่
ฝ่ ำมือใหญ่เลือนลงมำจั บข ้อเท ้ำเรียวพลำงดึงเ
ข ้ำหำใบหน้ำแล ้วไล ้ปลำยจมูกไปมำ
่
กลินกำยของลี ่ งหอมกรุน
ชิ ื้ ว
่ อยู่ทุกอณูพนผิ
่ ดดมยิงต
ไม่เว ้นแมแ้ ต่ปลำยก ้อย ยิงสู ่ ้องกำร
่ ดดมยิงคลุ
ยิงสู ่ ้มคลั่ง

“อ๊ะ”
ควำมเจ็บแปลบทีเกิ ่ ดขึนตรงบริ
้ เวณน่ องทำให ้
่ งเพิงรั
ลีชิ ่ บรู ้ว่ำอีกฝ่ ำยกำลังทำอะไร
“คะ...คุณเฟิ ง”

ท่อนขำทีถู่ กพรมจูบไปทั่วทำท่ำจะถูกดึงกลับเ
พรำะควำมไม่เหมำะสม
ทว่ำเฟิ งหลงไม่ปล่อยให ้ทำอย่ำงนั้น
้ งออกแรงกัดตรงต ้นขำเบำๆ
ทังยั

“อือ”

575
 Black Diamond

จำกนั้นก็วำงแล ้วโน้มตัวลงมำแนบชิดโดยทีสะ
่
่
โพกยังเคลือนไหวโดยไม่ ผ่อนปรนลงสักวินำที

มีแต่จะรุนแรงขึน้

เฟิ งหลงไล ้ปลำยจมูกไปตำมแผ่นอกบำง

้
ขึนไปยั งซอกคอหอมทีปล่่ อยกลินยั
่ ่วเย ้ำ

แกร ๊ก แกร ๊ก

ควำมต ้องกำรทำงกำยและใจทำให ้แรงอำฆำต

่ มำกขึน้ ฟันซีคมขบกั
ต่อปลอกคอยิงมี ่ ด
่ ่ม
ปลำยเล็บครูดไปมำพลำงส่งเสียงฮึมฮั

อยำกกัด!

่ งทีเริ
ลีชิ ่ มรั
่ บรู ้อำกำรนั้นก็ยกมือขึนโอบรอบร่
้ ำ
งหนำ ลูบไล ้มือไปตำมมังกรบนแผ่นหลังกว ้ำง

“คุณเฟิ ง”

“ฮึ่ม”

เสียงคำรำมในลำคอและลมหำยใจร ้อนคลอเค
ลียอยู่ข ้ำงใบหน้ำ เปลือกตำสีอ่อนหลับลง
576
Ex - SoulL

แยกควำมเสียวซ่ำนออกจำกควำมคิด
่
พลันมือก็เลือนขึ
นช้ ้ำๆ แล ้วปลดล็อก

แกร ๊ก

ปลอกคอถูกโยนลงบนพืน้
เปิ ดเปลือยลำคอขำวเนี ยนให ้เฟิ งหลงชะงัก
่ ยั
กลินที ่ ่วเย ้ำปะทุรน
ุ แรงขึน้
ถึงอย่ำงนั้นก็ยงั ควบคุมมันได ้เพรำะลีชิ
่ งไม่ได ้
อยู่ในอำกำรฮีต

ร่ำงเพรียวถูกรังให้ ้ลุกขึนนั
้ ่ง
ท่อนแขนแกร่งโอบอยู่รอบเอว
ลำคอบำงถูกขบกัดและดูดดึงไปทั่ว
ปลำยลินร้ ้อนไล ้เลียทิงท
้ ้ำยทุกครังรำวกั
้ บจะข
อโทษทีท ่ ำให ้เจ็บ

่
เฟิ งหลงเม ้มริมฝี ปำกไปเรือยๆ
กระทั่งถึงบริเวณหลังคอ
่
ฟันซีคมตั ้
งใจกดลงจนจมเขี ้
ยวให ้เกิดรอย
่ ได ้มำจำก
ตีตรำเป็ นเจ ้ำของตำมควำมรู ้สึกทีไม่
สัญชำตญำณใด

้
แต่มำจำกควำมรู ้สึกทังหมดล ้วนๆ

577
 Black Diamond

“อึก”
่ งซึมซับควำมรู ้สึกนี เอำไว
ลีชิ ้ ้ในทุกวินำที
ควำมเจ็บบนหลังคอทีมำพร ่ ้อมควำมอุ่นซ่ำนไ
้
ปทังกำยและใจ
่ กอยู่บนร่ำงกำ
แมจ้ ะรู ้ดีว่ำมันไม่ใช่รอ่ งรอยทีสลั
ยไปชัวนิ ่ ร ันดร ์แบบรอยประทับของกำรผูกพัน
่
ธะทีจะเกิ ้
ดขึนแค่ ในยำมฮีตและรัท

ถึงจะไม่ใช่ แต่ก็ให ้ควำมรู ้สึกอบอุ่นในอีกแบบ

จุบ๊

เฟิ งหลงประทับจูบลงบนรอยนั้นแผ่วเบำ

“ฉัน...”

“...”

“ฉันร ักเธอ”

คนฟังตัวแข็งค ้ำงให ้กับประโยคไม่คำดคิด

่ ดขึนต่
สัมผัสทีเกิ ้ อจำกนั้นแทบไม่อยู่ในควำมรู ้
สึก กว่ำจะรู ้ตัวใบหน้ำก็เปี ยกชืนไปด้ ้วยน้ำตำ
เฟิ งหลงทีรู่ ้สึกได ้ถึงควำมนิ่ งงันทีนำนเกิ
่ นไปผ
่
ละออกห่ำงเพือมองหน้ ำ
578
Ex - SoulL

น้ำตำบนแก ้มเนี ยนทำให ้ควำมวำบหวำมหำยไ

ปกว่ำครึง่

่ ง”
“ลีชิ
้ ดน้ำตำให ้อย่ำงร ้อ
เฟิ งหลงเอ่ยเรียกพร ้อมทังเช็
นรน

่
ขณะทีคนถู กเรียกพยำยำมควบคุมตัวเอง

“คุณ...”

“...”

“พูดว่ำอะไรนะ”
่ งถำมอีกครังเนื
ลีชิ ้ ่ องจำกอยำกได ้ยินให ้แน่ ใจ

“ฉันรักเธอ”

้ ยงสะอื ้
ริมฝี ปำกบำงเม ้มเข ้ำหำกันแน่ นกลันเสี
น

คุณเฟิ งเอ่ยคำนั้นทังที
้ ยั่ งไม่รู ้ว่ำ...

“รู ้ว่ำเธอดีใจ แต่ได ้โปรดอย่ำร ้องไห ้เลย”

ท่อนแขนแกร่งรังร่ ้ ำงบำงเข ้ำมำกอดเอำไว ้แน่

579
 Black Diamond

้ ้มขมวดมุ่น
น คิวเข
่ นเทิ
ใจวูบโหวงเพรำะร่ำงกำยทีสั่ มอยู
้ ่ในวงแขน

่ งสูดลมหำยใจลึกๆ
“ผะ...ผม...” ลีชิ
้
พยำยำมเอือนเอ่ ยออกไป
สองแขนรัดร่ำงหนำไว ้รำวกับกลัวหำย
“รักคุณ...เหมือนกัน...มำกๆ”

“ฉันรู ้” เสียงทุ ้มอ่อนลงเล็กน้อย

่
ก่อนทีจำงเฟิ งหลงจะผละออกแล ้วเช็ดน้ำตำให ้
คนรัก ชนปลำยจมูกเข ้ำกับปลำยจมูกเล็ก
หลับตำลง

่ งทังหมดแล
เขำพ่ำยแพ ้ให ้ลีชิ ้ ้ว
มันเด่นชัดเมื่อต ้องห่ำงกัน

ฝ่ ำมือหนำลูบไล ้หลังคอของอีกคนในบริเวณที่
่ งเขียวลงไปพร
เพิงฝั ้ ้อมๆ
่ ้นขยับสะโพกอีกครัง้
กับเริมต

“อ๊ะ”
่ งซบหน้ำลงกับบ่ำกว ้ำงพลำงกัดปำกกลันเ
ลีชิ ้
่
สียงทีมำจำกควำมเสี ยวซ่ำน

“คิดถึง” เสียงทุ ้มกระซิบบอก

580
Ex - SoulL

่ งโดนลวงหลอกด ้วยคำสองคำทีมี
ลีชิ ่ อท
ิ ธิพลที่
สุด ปำกอยำกยิม้
้ งโดนลนไฟ
ใจเหลวเหมือนขีผึ ้
ร่ำงกำยโอนอ่อน
ตอบสนองสัมผัสอันร ้อนแรงอย่ำงน่ ำอำย
ไม่หลงเหลือควำมเป็ นตัวเองอีกต่อไปเพรำะรัก
้ อเกิน
คนตรงหน้ำนี เหลื

แล ้วควำมคิดถึงและควำมรักก็ถูกแสดงออกผ่ำ
นทำงร่ำงกำยจนหมดสิน้

18.

“แกเรนบ่นฉันแน่ ”

ปลำยจมูกโด่งไล ้ไปตำมลำคอบำง
่ ่กบั รอยประทับทีเด่
อ ้อยอิงอยู ่ นชัดกว่ำรอยอืน
่
ขณะทีลี ่ ชิ
่ งกำลังยืนทำครีมบำรุงผิวหน้ำ
สำยตำจับจ ้องคนด ้ำนหลังผ่ำนกระจก

้
“ครำวนี คงต ้
้องทำรองพืนกลบ”

้
“อะไรคือรองพืน”
่ งผ่ำนกระจก
เฟิ งหลงมองตำลีชิ
สีหน้ำมีควำมสงสัย
581
 Black Diamond

่ ้หญิงเอำไว ้แต่งหน้ำ
“foundation ไงครับ ทีผู
คล ้ำยๆ ครีม”

ควำมสงสัยบนใบหน้ำคมเหมือนกระจ่ำงครึงไม่ ่
กระจ่ำงครึง่
ถึงอย่ำงนั้นเฟิ งหลงก็ไม่คด
ิ จะหำคำตอบต่อ

“มันจะไม่ลำบำก ถ ้ำเธอเลิกเป็ นนำยแบบ”

่ งชะงัก จำกนั้นจึงหมุนตัวกลับไปหำคนพูด
ลีชิ

“ถึงไม่เป็ นนำยแบบ
่
ผมก็ต ้องทำงำนอืนหรื
อออกไปข ้ำงนอกอยู่ด”ี

“ฉันจะให ้เธออยู่แต่บ ้ำนอย่ำงเดียว...ดีไหม”

้
“ไม่ด”ี ตอบทันทีพร ้อมยกแขนขึนคล ้องลำคอ
“จะขังผมไว ้เหรอ”

เฟิ งหลงสอดแขนโอบรอบเอวบำง
่ งนิ่ ง
ทอดมองใบหน้ำของลีชิ
้
ยำมคำตอบตำมจิตใต ้สำนึกดังขึนในใจ

ใช่ อยำกขังไว ้ไม่ให ้ใครได ้เห็น

582
Ex - SoulL

“แบบนั้นเธอคงจะไม่ชอบ”

“ผมไม่ใช่สต ้
ั ว ์เลียงนะ” มือบำงลูบไล ้หลังคอ
ก่อนใบหน้ำเรียวจะซบลงกับซอกคออุน ่
“ถึงแมจ้ ะดีใจทีถู ่ กคุณหวงขนำดนั้นก็ตำม”

่ งระบำยยิม้
ลีชิ
้
ทังเพรำะควำมสุ ขและขบขันกับควำมมั่นใจขอ
งตัวเอง

ิ ้ มปำก
ด ้ำนคนฟังก็ยมมุ
กระชับอ ้อมแขนให ้แน่ นขึน้
กดริมฝี ปำกลงบนศีรษะเล็กหนักๆ
หัวใจไม่ปฏิเสธคำพูดนั้นเลยแมแ้ ต่นอ้ ย

หวงมำก หวงจนเหมือนใจจะขำด

--

่
“เอ่อ...รอยยุงกัดทีคอลี
ชิ่ ง...จะรีทช
ั ออกใช่ไห
มคะ”

เกรซหันไปยิมให้ ้ช่ำงกล ้องระดับแถวหน้ำของเ

มืองไทยขณะทีก ่ ำลังยืนดูรป ่ งถ่
ู ซึงเพิ ่ ำยเสร็จ
่ งก็กลืนน้ำลำยลงคอช ้ำๆ
ด ้ำนลีชิ
583
 Black Diamond

เมื่อรอยทีกลบเอำไว
่ ้
้ด ้วยรองพืนปรำกฏขึ ้
นเพ
รำะกำรถ่ำยแบบในน้ำอันยำวนำน

“ผมว่ำมันไม่น่ำจะใช่รอยยุงนะ”
่ ประสบกำรณ์เรืองพวกนี
คนทีมี ่ ้
มำไม่ นอ้ ยพูดยิ ้
้
มๆ พำให ้คนทังสองมองหน้ ่ ่ก
ำกันเลิกลั
“แต่ว่ำชอบ
่ ำให ้ลีชิ
ยิงท ่ งดูน่ำค ้นหำมำกขึน...โอเคไหมถ
้ ้ำเ
รำจะไม่รที ช ้
ั รอยนี ออก”

่ งขมวดคิวน้
ลีชิ ้ อยๆ อย่ำงตำมไม่ทน
ั
ก่อนจะคลำยออกในวินำทีต่อมำแล ้วหันไปหำเ
กรซเล็กน้อย

“ให ้เกรซคุยกับแกเรนก่อนดีกว่ำครับ”

“ว่ำไงเกรซ”

่ ้ช่วยของแกเรน
ควำมหนักใจตกมำทีผู
้
เกรซยิมแหยๆ พลำงตอบออกไป

่ งไปเปลียนเสื
“ขอคุยกันก่อนนะคะ...ลีชิ ่ อผ้ ้ำก่
อนเถอะ”

584
Ex - SoulL

่ งพยักหน้ำรับ
ลีชิ
้
ยกกำรตัดสินใจให ้อีกฝ่ ำยทังหมดแล ้วเดินตำ
มทีมงำนไปยังห ้องแต่งตัว
ด ้ำนเกรซก็ถอยออกไปต่อสำยหำแกเรน
่ี ดขึนให
เล่ำเหตุกำรณ์ทเกิ ้ ้ฟังคร่ำวๆ

“ฉันละอยำกจะฟำดเฟิ งหลงสักที!”
แกเรนพูดทันทีทได ่ี ้ฟังเรืองรำว
่
ตำมด ้วยเสียงถอนใจ
“เธอดูรูปแล ้วคิดว่ำยังไง...ถ ้ำเหมำะสม
ไม่น่ำเกลียด ก็ตำมนั้นได ้เลย
่ กเขำมองว่ำดีก็คงแสดงว่ำดีจริงๆ”
พีเล็

“ได ้ค่ะ แต่ก็นะ

เห็นแล ้วอดจินตนำกำรไม่ได ้เลย”
เกรซพูดด ้วยน้ำเสียงคิกคักเมื่อนึ กถึงร่องรอย
บนลำคอของลีชิ ่ งทีแม
่ จ้ ะใส่ปลอกคอก็ปกปิ ดเ
อำไว ้ไม่มิด

“ทำเหมือนตัวเองไม่มีสำมี”
น้ำเสียงอ่อนใจดังมำตำมสำย

่ ดน่ ะสิ”
“ก็เพรำะมีเลยยิงคิ

...คิดถึงร่องรอยใต ้ร่มผ ้ำของตัวเอง

585
 Black Diamond

้
หญิงสำวยิมกระมิ ้
ดกระเมียน
ใบหน้ำเห่อร ้อนกับภำพควำมร ้อนแรงของตัวเ
องกับสำมีเมื่อคืน

“พอเลย ไปทำงำนต่อได ้แล ้ว”

“ค่ำ”

วำงสำยแล ้วเดินกลับไปคุยกับทีมงำน

ก่อนจะได ้ข ้อสรุปว่ำรอยแดงจำงๆ
นั้นจะไม่ถูกรีทช
ั ออกไป

--

สัญชำตญำณของอัลฟ่ ำคือสิงที ่ อยู

่ ่เหนื อกำร
ควบคุม เมื่อรักแล ้ว ควำมหวงแหน หึงหวง
จะมีมำกอย่ำงไม่อำจปล่อยวำง

เฟิ งหลงรู ้ทุกเหตุผลและปัญหำ

่ ดแล ้วก็ควบคุมอำรมณ์ได ้ไม่ดน
แต่ท ้ำยทีสุ ี ัก

“อ๊ะ”
่ งส่งเสียงร ้องเมื่อรู ้สึกถึงแรงกัดบนลำคอ
ลีชิ

586
Ex - SoulL

่
มือเรียวทีวำงอยู
บ ่
่ นไหล่กว ้ำงรีบเลือนขึ ้
นมำคว ้
ำใบหน้ำอีกคนเอำไว ้ “คุณเฟิ ง”

เสียงเรียกนั้นอ่อนโยนจนไฟทีลุ
่ กโชนในดวงต
ำคมผ่อนลง ทว่ำก็เพียงเล็กน้อย

้
เฟิ งหลงจะเป็ นอย่ำงนี เสมอหำกได ้เห็นผลงำน
ของลีชิ ่ งทีออกมำ
่ รำวกับเด็กไร ้เหตุผล
่ วเองเคยปรำมำสคนอืนว่
นิ สยั ซึงตั ่ ำไร ้สำระและ
ไม่ชอบทีสุ ่ ด

้ บเป็ นเองทังหมด
ตอนนี กลั ้

“ห ้ำมทำรอย”

กึก

ไฟในอกกลำยเป็ นเพลิงลูกมหึมำ
่
คลืนควำมไม่ พอใจฉำยชัดผ่ำนดวงตำ
ส่งผลให ้ลมหำยใจร ้อนขึน้
เฟิ งหลงขยับออกจำกควำมใกล ้ชิดแล ้วก ้ำวลง
่
จำกเตียงไปทีระเบี
ยงทันใด

้
แผ่นอกกว ้ำงเปลือยเปล่ำสะท ้อนขึนลงเพรำะแ
รงหอบหำยใจ
587
 Black Diamond

่
มือทีวำงอยู ่บนขอบระเบียงกำแน่ น
้
แล ้วทังหมดก็ ่
ต ้องชะงักเพรำะแขนทีสอดมำรั
ด
รอบเอวและกำรแนบชิดจำกทำงด ้ำนหลัง

่
สัมผัสนุ่ มนวลกับกลินหอมอ่ ่
อนทำหน้ำทีปลอ
บประโลมควำมร ้อนรุม ่ ให ้ค่อยๆ เย็นลง

“โกรธผมเหรอ”

เฟิ งหลงหลับตำลง
ลมหำยใจกรุน ่ ร ้อนถูกพ่นออกแรงๆ
ก่อนจะหมุนตัวกลับไปกอดคนด ้ำนหลังเอำไว ้

“เธอก็รู ้ว่ำไม่ใช่”

่ งมองใบหน้ำทียั
ลีชิ ่ งเต็มไปด ้วยควำมหงุ ดหงิด
พร ้อมรอยยิม้
่
หัวใจพองฟูแตกต่ำงจำกบำงคนทีคงเหมื อนอ
กจะระเบิด มือบำงแตะลงบนแก ้มสำกแผ่วเบำ

้ เห็
“รู ้สึกดีทุกครังที ่ นคุณเป็ นแบบนี”้
้ ้มขมวดเข ้ำหำกันบ่งบอกถึงควำมไม่เข ้ำใ
คิวเข
จ
“เพรำะมันทำให ้รู ้สึกว่ำตัวเองสำคัญกับคุณ”

588
Ex - SoulL

เฟิ งหลงถอนใจ จำกนั้นจึงถำมกลับ

“ยังไม่รู ้ตัวอีกหรือไง”

้ งมี
รู ้ แต่พอรู ้แล ้วเห็นแบบนี ยิ ่ ควำมสุข

่ งตอบอยู่ในใจ
ลีชิ

“ผมรักคุณ...เพรำะฉะนั้นไม่จำเป็ นต ้องหงุ ดหงิ

้
ด ทังหมดนี ้
แมแ้ ต่ปลำยเส ้นผมก็ล ้วนเป็ นของคุณ”

เฟิ งหลงหลุบตำลงมองลำคอระหงทีไร ่ ้สิงใดปก

่
ปิ ด
่
ควำมหงุ ดหงิดร ้อนรุม่ กำลังต่อสู ้กับควำมอิมเอิ
บเป็ นสุขอย่ำงสับสน
ปำกคล ้ำยอยำกจะยิมแต่ ้ ิ้
ก็ไม่ยม
่
สุดท ้ำยต ้องสูดลมหำยใจเข ้ำลึกแล ้วเลือนสำย
ตำมองหน้ำคนพูด
แววตำอ่อนลงโดยอัตโนมัติ

้ ได
“ฉันรู ้ แต่เหมือนจะบ ้ำตำยทุกครังที ่ ้เห็น”

ไม่ว่ำจะเป็ นงำนทีต่ ้องใกล ้ชิดกับคนอืนหรื

่ อไม่
ควำมรู ้สึกหงุ ดหงิดก็กำเริบทุกครัง้
589
 Black Diamond

สรุปแล ้วคือไม่อยำกให ้อีกคนเป็ นนำยแบบ

่
อยำกยุบโมเดลลิงของแกเรนให ้
้สินซำก
แต่ก็ไม่อำจทำได ้

จุบ๊

ึ้
“ดีขนไหม”

่ งผละใบหน้ำออกมำถำมหลังจำกทีประทั
ลีชิ ่ บจู
บลงบนแผ่นอกกว ้ำงตรงตำแหน่ งหัวใจ

่ กสัมผัสรู ้สึกอุน
คนทีถู ่ วำบ
ยำมมองใบหน้ำสวยทีส่ ่ งยิมให
้ ้
้ก็ค่อยๆ ยิมตำม

แพ ้ทุกทีเลยสิน่ำ

เฟิ งหลงซบหน้ำผำกเข ้ำหำอีกคนแล ้วกระซิบบ

อก

้ ชิ
“มำกกว่ำนี ลี ่ ง”

้
แล ้วริมฝี ปำกบำงก็ถูกดันขึนให ้แนบชิด
่ ้นเป็ นจูบลึกซึงที
เริมต ้ ตำมมำด
่ ้วยควำมร ้อนแร
ง

590
Ex - SoulL

ควำมร ้อนแรงทีต่่ อเนื่ องไปถึงปลำยทำงอยู่ตรง

นั้นโดยไม่ได ้กลับเข ้ำห ้อง...

--

ร่ำงสูงใหญ่ในชุดทำงำนก ้ำวลงมำจำกห ้องนอ

นแล ้วเดินตรงไปทำงห ้องครัว
ภำพทีได่ ้เห็นคือร่ำงเพรียวกำลังง่วนอยู่กบั กำร
จัดโต๊ะอำหำรไม่ต่ำงจำกทุกวัน

ฟอด

้
เฟิ งหลงรังใบหน้
ำของอีกคนเอำไว ้แล ้วกดปลำ
ยจมูกลงบนแก ้มเนียนหนักๆ

้
“อือ”
่
คนทีวำงจำนกั บข ้ำวลงบนโต๊ะประท ้วงในลำค
อ เมื่อเสร็จเรียบร ้อยก็หน
ั หน้ำไปหำ
้ แซนด ์วิช”
“วันนี มี

่
“จริงๆ ไม่ต ้องตืนมำท ำอำหำรก็ได ้
ฉันจะให ้แม่บ ้ำนมำดูแลตรงนี ้
เธอจะได ้มีเวลำพักผ่อนมำกขึน” ้

่ งหันไปหำอีกคนทังตั
ลีชิ ้ ว

591
 Black Diamond

้
“แค่นีเอง”

“ไม่อยำกให ้เหนื่ อย”

“ไม่เหนื่ อยเลย”

เฟิ งหลงลอบถอนใจให ้กับควำมดือรั ้ น้

่ กคนต ้อ
สุดท ้ำยก็ต ้องยอมให ้มันเป็ นไปตำมทีอี
งกำรโดยไม่รบเร ้ำ

ท่ำทำงพยักหน้ำรับอย่ำงบอกว่ำตำมใจทำให ้ลี่
ชิงระบำยยิม้
จำกนั้นต่ำงคนก็ต่ำงนั่งลงบนเก ้ำอีคนละฝั
้ ่ง
่ ผก
แซนด ์วิชซึงมี ั รำยล ้อมอยู่มำกมำยถูกหั่นพ
่
อดีคำแล ้วตักเข ้ำปำกเรือยๆ กระทั่งหมด

่
“เจอกันทีงำน”
เฟิ งหลงเอ่ยบอกขณะยืนอยู่ข ้ำงรถเมื่อต ้องแย
กย ้ำยไปคันของใครของมัน

“ครับ”

้
“ฉันจะตังใจมองเธอ”

592
Ex - SoulL

่
งำนแฟชันโชว ่
์ทีเคยน่ ่ ำหรับเฟิ งหลงกลั
ำเบือส
้
บดูน่ำสนใจขึนมำเมื ่อหนึ่ งในนำยแบบของงำน
่ี ง
มีลชิ

ี น้ำไม่ม่นใจขึ
คนฟังมีสห ั ้
นมำเมื ่อได ้ยิน

่ ณพูดแบบนี ผมยิ
“ยิงคุ ้ ่ นเต
งตื ่ ้น”

่ พอ”
“ทำให ้เต็มทีก็

ใบหน้ำเรียวพยักรับ
แล ้วก็ได ้รับกำลังใจเป็ นจูบบนหน้ำผำก
้
ก่อนจะแยกย ้ำยกันขึนรถเพื ่
อไปตำมจุ
ดหมำย
ของตัวเอง

่ งเริมต
ลีชิ ่ ้นวันด ้วยกำรไปฟิ ตเนสเพือออกก
่ ำลั
งกำย จำกนั้นค่อยไปเตรียมตัวทีงำน ่
ขณะทีเฟิ ่ งหลงไม่ได ้ตรงไปยังบริษทั เช่นทุกวัน

่ ชิ
“ถ ้ำเป็ นช่วงทีลี ่ งฮีตแล ้วคุณนอตมันก็อำจจะ
มีโอกำส แต่ไม่ได ้มำก”

“...”
เฟิ งหลงนั่งมองหน้ำคุณหมอพลำงเรียบเรียงสิง่
่ กฝ่ ำยพูดเข ้ำหัว
ทีอี
593
 Black Diamond

่ คุ
“สิงที ่ ณต ้องระวังคือเวลำตัวเองรัท
เพรำะอำจจะรุนแรงจนลีชิ ่ งบอบชำ”้

“ครับ...”

่ งมำหำห
“ผมแนะนำว่ำถ ้ำอยำกมีลูกให ้พำลีชิ
่
มอเพือเตรียมตัวจะดีกว่ำ”
คนเป็ นหมอแนะนำพร ้อมรอยยิมจำงๆ้
เมื่อมองหน้ำคนรักของคนไข ้ทีคอยแวะเวี
่ ยนม
ำปรึกษำรำวกับเป็ นคนไข ้เสียเอง

“ถ ้ำเขำพร ้อม...ผมจะพำมำ”
น้ำเสียงและสำยตำทีมั ่ กจะหนักแน่ นมั่นคงวูบไ
่
หวไปชัวแวบหนึ ่ งยำมนึ กถึงใครอีกคน
้
แหวนบนนิวนำงข ้ำงซ ้ำยถูกลูบไล ้ไปมำขณะ
กำลังใช ้ควำมคิด

--

“ไปถ่ำยรูปหน้ำแบ็กดรอปกันก่อนนะ”
ี่
แกเรนเอ่ยบอกทันทีทเจอหน้ ำเฟิ งหลง
้ ออก
ใบหน้ำคร ้ำมคมรำบเรียบเหมือนทุกครังที ่
งำน
้
จะมีพูดคุยหรือยิมแย ้มตำมมำรยำทก็ต่อเมื่อเจ
่ ทกันในระดับหนึ่ ง
อคนทีสนิ

594
Ex - SoulL

เมื่อถ่ำยรูปและพบปะคนอืนเสร็ ่ จก็เดินเข ้ำไปใ

นงำน นั่งลงตรงทีนั ่ ่ งตำมบัตรเชิญ
่
ระหว่ำงรองำนเริมแกเรนก็ ได ้มีโอกำสทักทำย
กับคนอืนๆ่ ไม่ว่ำจะเป็ นดำรำ เซเลบ
่ ่ งอยู่รอบตัว
หรือดีไซเนอรซึ์ งนั
กระทั่งงำนเริมขึ
่ นทุ
้ กคนก็น่ ังนิ่ ง
เตรียมโทรศัพท ์ไว ้ในมือเพือบั ่ นทึกภำพ

้
“นำยตังใจดู เป็ นพิเศษนะ”
แกเรนเอียงหน้ำไปกระซิบแซวคนข ้ำงกำย

“แล ้วไม่ดห
ี รือไง”

คนถูกถำมไม่ตอบ ทำเพียงยักไหล่
แล ้วหันไปสนใจบรรดำนำงแบบและนำยแบบที่
กำลังเดินออกมำ
่
ชืนชมเสื ้ ้ำแต่ละชุดอย่ำงตังใจ
อผ ้

ขณะทีคิ ่ วเข ้มเริมขมวดเข

่ ้ำหำกันเมื่อคนทีรอค
่
อยไม่เดินมำสักที
นำฬก ิ ำข ้อมือถูกยกขึนดู ้ บ่อยครัง้
้ ้ำเปลียนไปแล
เสือผ ่ ้วสำมเซต
่
ทว่ำก็ยงั ไร ้วีแววของลี ่ ง
ชิ
จวบจนไฟปิ ดลงเหลือเพียงไฟจำกตัวอักษรซึง่
่
เป็ นชือแบรนด ์ทำงด ้ำนหลัง
595
 Black Diamond

่
ดนตรีถูกเปลียนจั
งหวะ
่ มเห็
ก่อนจะมีควันออกมำตอนทีเริ ่ นเงำของใคร
บำงคน

่
พึบ

ไฟทุกดวงสำดส่องไปทีคนเพี ่ ยงคนเดียว
้ ปลำยเท ้ำขึนไปถึ
กล ้องแพนตังแต่ ้ งดวงตำเรียว
่
ทีสะกดให ้คนมองนิ่ งงัน
่
ก่อนร่ำงทีสวมชุ ดฟิ นำเล่จะขยับกำยเดินตรงไ
ปตำมทำงเดินด ้วยท่ำทำงมั่นใจ

ดวงตำคมจับจ ้องคนทีอยู่ ่ในชุดสีเงินไล่ระดับเ

ช่นเดียวกับสีผมเจ ้ำตัวอย่ำงไม่วำงตำ

้ กออกแบบมำให ้สวมใส่ได ้ทุกเพศ

ชุดพิเศษนี ถู
ตำมคอนเซปต ์ทีต ่ ้องกำรจะสร ้ำงควำมเท่ำเทีย
ม
่
แล ้วมันก็ถูกสือสำรด ้วยนำยแบบทีน่ ำเสนอออ
กมำได ้สมบูรณ์แบบ

่ งหยุดโพสต ์อยู่ตรงกลำง
ลีชิ
ไล ้มือไปตำมดีไซน์ของชุดอย่ำงพอดิบพอดี
ก่อนจะขยับไปด ้ำนซ ้ำยและขวำ
จำกนั้นจึงเดินกลับมำทีหน้
่ ำเวที

596
Ex - SoulL

่ นำทีหนึ่ งทีเฟิ
ชัววิ ่ งหลงเห็นว่ำดวงตำของร่ำงเ
่
พรียวเลือนมำสบ
เป็ นวินำทีทรู่ี ้สึกตกหลุมรักอีกคนซำแล
้ ้วซำเล่
้
ำ ควำมภำคภูมิใจเต็มตืนอยู ้ ่ในอก

่ งเก่งจริงๆ
เก่ง...ลีชิ

่ งยังคงยืนนิ่ งอยู่ตรงกลำง
ลีชิ
่
ขณะทีนำยแบบและนำงแบบก่ อนหน้ำทยอยกั
นเดินออกมำ
ปิ ดท ้ำยด ้วยดีไซเนอร ์ผู ้สูงศักดิที์ ทุ
่ กคนต่ำงลุก
้ นปรบมือให ้
ขึนยื

แต่กบั เฟิ งหลง...เขำปรบมือให ้คนเพียงคนเดีย

ว

ปึ ก

ประตูรถคันหรูปิดลงเมื่อลีชิ
่ งสอดตัวเข ้ำไปนั่ง
่
ต่อมำรถก็เคลือนออกจำกลำนจอดรถเพื ่ ่ง
อมุ
หน้ำกลับเพนต ์เฮำส ์

“ไม่เห็นบอกว่ำได ้เดินแบบชุดฟิ นำเล่”

เฟิ งหลงพูดขึน้

597
 Black Diamond

“ไม่รู ้ว่ำจะบอกยังไง”

“เก่งมำก”

คนถูกชมระบำยยิม้
่
คำชมซึงมำจำกคนส ำคัญส่งผลให ้ใจมีพลังขึ ้
นมำอย่ำงมหำศำล

่ งขยับเข ้ำไปทิงหั
ลีชิ ้ วลงบนบ่ำ
่ งหลงก็วำดแขนโอบรอบร่ำงเพรียวด ้ว
โดยทีเฟิ
ยควำมเต็มใจ

“เหนื่ อย” นำยแบบคนเก่งพูดเพียงคำสันๆ

้
แต่ออดอ ้อนจำกกำรกระทำ

้ นอน”
“งันก็
มือหนำลูบไล ้ไปตำมต ้นแขนเรียวเป็ นกำรกล่อ
ม

“ตอนอยู่บนแคตวอล ์กผมเป็ นยังไงบ ้ำง”

“ดูด”ี

“คุณชอบใช่ไหม”

598
Ex - SoulL

้
“ชอบทุกอย่ำง...ทังตอนเป็ นนำยแบบและตอน
นี ”้

้
คนฟังยิมรับโดยที ่
ดวงตำค่ อยๆ ปิ ดลง
ควำมเย็นจำกแอร ์รถทำให ้เปลือกตำหนักอึงขึ ้ ้
่
นเรือยๆ
้ อนลีชิ
อำจเพรำะเป็ นช่วงใกล ้จะสินเดื ่ งจึงรู ้สึกว่
ำร่ำงกำยอ่อนแรงได ้ง่ำย
้
สุดท ้ำยก็หลับไปทังแบบนั ้น

--

้
สองสำมวันนีมำนี ้ ชิ
ลี ่ งรู ้สึกอยำกนอนมำกขึน้
ร่ำงกำยเหมือนกับจะมีควำมอ่อนล ้ำตกค ้ำงอยู่
่ มีงำนก็นอนเกือบทังวั
พอวันทีไม่ ้ น

“ไม่สบำยหรือเปล่ำ”
้
เฟิ งหลงถำมขึนพลำงวำงมื อลงบนหน้ำผำกอีก
่ ดไข ้ ด ้ำนลีชิ
คนเพือวั ่ งก็ส่ำยหน้ำไปมำ

้ ะครับ”
“แค่รู ้สึกเพลียๆ เป็ นปกติของช่วงนี น่

้
“ช่วงนี ?”

“ช่วงใกล ้ฮีต...แต่ผมกินยำต ้ำนไว ้แล ้ว”

599
 Black Diamond

ก่อนรอบฮีตจะมำถึง
ร่ำงกำยจะมีอำกำรแบบนี ทุ้ กๆ เดือน
ประมำณสีห่ ้ำวันจึงจะกลับมำเป็ นปกติ

้
“งันหรือ ถ ้ำอย่ำงนั้นก็พก
ั ผ่อนเถอะ
๋
เดียวเย็ ้ ้คนทำอำหำรมำส่ง”
นนี ให

่ งอยำกจะเสนอตัวทำเอง
ลีชิ
แต่ควำมอ่อนล ้ำของร่ำงกำยทำให ้ได ้แต่พยักห
น้ำรับ สองแขนกระชับหมอนข ้ำงเข ้ำหำตัว
นอนดูโทรทัศน์ไปได ้ไม่เท่ำไหร่ก็ผล็อยหลับทั้
่ งตื
งทีเพิ ่ น่

“ฉันอำบน้ำด ้วย”

้ เสียงรับคำอ่อนแรง
“อือ”
ถึงอย่ำงนั้นลีชิ
่ งก็พยำยำมรวบรวมแรงเฮือกสุ
่
ดท ้ำยเพือไปอำบน ้ำ
จำกนั้นจะได ้นอนยำวไปจนถึงตอนเช ้ำ

“ท่ำทำงเธอไม่ดี กลัวว่ำจะเป็ นอะไร”

่ งชะงัก ไม่ใช่เพรำะคำพูดนั้น
ลีชิ
แต่เป็ นเพรำะร่ำงสูงใหญ่ขยับไปยืนซ ้อนด ้ำนห

600
Ex - SoulL

่
ลังแล ้วใช ้มือรวบปลำยผมทียำวเกื อบถึงกลำง
หลังเอำไว ้ ท่ำทำงดูเงอะงะเนื่ องจำกไม่เคยทำ

่ ดอยู่ไหน”
“ทีรั

้
มือบำงเอือมไปหยิ บยำงแล ้วยืนให ่ ้
่ บไปเริมหน้
คนทีรั ่ ำนิ่ วคิวขมวด
้
มัดทบกันไปมำแต่สภำพกลับดูยุ่งเหยิง
่ งทีถู
ลีชิ ่ กดึงผมจนเจ็บก็ยน ื นิ่ งอย่ำงอดทน

“เคยเห็นเธอทำมันก็ดูง่ำยนี่ ”
เฟิ งหลงบ่นพึมพำขณะดึงยำงออกเป็ นรอบทีส่
ำม

“มัดๆ แบบไหนก็ได ้ครับ

๋
เดียวเอำที ่ บหนีบขึนอี
หนี ้ กที”
่ งกล่ำวพร ้อมรอยยิมน้
ลีชิ ้ อยๆ
ึ้
ควำมง่วงเหมือนจะดีขนเพรำะมี ่ ดึ
เรืองที ่ งดูดคว
ำมสนใจได ้มำกกว่ำ
หรืออำจจะเป็ นเพรำะควำมเจ็บตรงหนังศีรษะ

่ ำให ้ใจอิมเอม
เป็ นควำมเจ็บทีท ่

่ บ”
“ท่ำจะไม่รอด ไหนทีหนี

601
 Black Diamond

คนฟังหลุดหัวเรำะ
้
ก่อนจะเอือมไปหยิ ่ บผมส่งให ้
บทีหนี
้ บจนเผลอปล่อยให ้เสียงร ้องหลุดออก
ครำวนี เจ็
จำกปำก

“เจ็บเหรอ” เฟิ งหลงรีบถำมเสียงร ้อนรน

่ บผมในมือถูกโยนทิงรำวกั
ทีหนี ้ บของร ้อน

่ งจึงหันไปหำอีกฝ่ ำย
ลีชิ

“นิ ดหน่ อย คงเพรำะคุณกะแรงไม่ถูก”

“ฉันไม่เคยทำ”

“ถ ้ำเคยสิคงแปลก”

่ งก ้มลงหยิบของทีตกอยู
ลีชิ ่ ้ นมำหนี
่บนพืนขึ ้ บ
ผม
วินำทีต่อจำกนั้นผมเส ้นยำวก็อยู่ในสภำพเรีย
บร ้อย
่
คนทีมองภำพนั ้นขมวดคิวมุ
้ ่นเมื่อมันช่ำงง่ำยด
ำยแตกต่ำงจำกตอนทีตั ่ วเองทำ

602
Ex - SoulL

“แค่อำบน้ำนะ วันนี ผมง่

้ วงมำกเลย”
้
สองแขนเรียวยกขึนคล ้องลำคอ
น้ำเสียงเจือควำมออดอ ้อนเพรำะควำมง่วง

“อืม”
้
เสียงตอบรับดังขึนพร ้ ถู
้อมกับชำยเสือที ่ กเลิก
้ ้ำให ้อีกคนและตัวเองโดยไม่
เฟิ งหลงถอดเสือผ
ว่อกแว่ก
่
แมก้ ลินหอมอ่ อนจำกร่ำงขำวเนี ยนจะเล่นงำนใ
่ นตนำกำรแต่ก็ยงั พยำยำมข่มใจเ
ห ้สมองเริมจิ
อำไว ้

“แช่อ่ำงสักหน่ อยไหม”
้
เสียงทุ ้มดังขึนหลั
งจำกแปรงฟันเสร็จ
่ งก็พยักหน้ำรับ
ด ้ำนลีชิ

กึก

่ ่ งลงในอ่ำงชะงักไปเล็กน้อยเมื่อกลิน
จังหวะทีนั ่
จำกคนตรงหน้ำรุนแรงขึน้
่ งหลงก็รู ้สึกไม่ต่ำงกัน
ขณะทีเฟิ
้
คนทังสองกำยสั ่นสะท ้ำน
่
สำยตำทีประสำนกั นเจือไปด ้วยอำรมณ์

603
 Black Diamond

อำกำรฮีตทีไม่่ ได ้ตังตั
้ วและไม่ได ้คิดทำให ้ลีชิ
่ ง
สับสนมึนงง
่
กลินหอมเย็ นฟุ้ งจำกร่ำงหนำกระตุ ้นควำมรู ้สึก
บำงอย่ำงให ้ก่อตัว
มันรุนแรงเพรำะสัญชำตญำณทีไม่ ่ อำจเลียง ่
่
มือทีวำงอยู ่บนขอบอ่ำงกำแน่ นจนสั่นระริก

ควำมสับสนและไม่เข ้ำใจไม่ได ้เกิดกับฝ่ ำยเดีย

ว เฟิ งหลงไม่ได ้สับสนกับอำกำรรัท
้ รุ้ นแรงกว่ำนั้นอย่ำงยำกจะค
แต่ควำมรู ้สึกครังนี
วบคุม

มน ่ เคยรู ้สึก
ั รู ้สึก...แบบทีไม่

่ ง” เสียงทุ ้มสั่นพร่ำเมื่อถูกกลินหอมๆ
“ลีชิ ่
จำกลีชิ่ งเล่นงำนอย่ำงหนัก
ฝ่ ำมือหนำสั่นเทำยกขึนลู ้ บไล ้แก ้มเนี ยน
กรำมแกร่งบดเข ้ำหำกัน
เสียงคำรำมดังอยู่ในลำคอ พอๆ
กับเสียงครำงอืออึ ้ ง
สติของคนทังคู ้ ่เริมล่
่ องลอย

่ ่แห่งโชคชะตำฮีต และอีกฝ่ ำยรัท

เวลำทีคู
มันจะไร ้กำรควบคุม สมองมึนเบลอ
ทุกอย่ำงเป็ นไปตำมสัญชำตญำณ
604
Ex - SoulL

ริมฝี ปำกสองคู่บดเบียดเข ้ำหำกันตอนไหนไม่

มีใครรู ้
่
เสียงดูดดึงดังคละเคล ้ำกับเสียงลมหำยใจทีแท
บหลอมรวมเป็ นหนึ่ ง
มันร ้อนรุม่ ไม่ต่ำงจำกอำรมณ์และร่ำงกำย

้
เฟิ งหลงพลิกขึนคร่ ่ งให ้ชิดกับขอ
อมแล ้วดันลีชิ
บอ่ำง มือหนำยกขึนลู ้ บไล ้ผิวเนี ยน
ฟอนเฟ้ นสะโพกบำง
โดยทีริ่ มฝี ปำกก็เกำะเกียว
่
่
แลกเปลียนควำมหวำนผ่ ำนปลำยลิน้

“อือ”
่ งครำงในลำคอเมื่อปลำยนิ วแข็
ลีชิ ้ งถูไถอยู่ตรง
ช่องทำงด ้ำนหลัง
เรียกควำมเสียวซ่ำนให ้รู ้สึกแปลบปลำบท่ำมก
ลำงสติอนั พร่ำเลือน ขำทีตั ่ งชั
้ นอยู่นอ้ ยๆ
แยกออกเมื่อฝ่ ำมือใหญ่เลือนมำลู
่ บไล ้ซอกขำ
ด ้ำนใน รำวกับจะเปิ ดทำง
้ ญให ้อีกคนสัมผัสอย่ำงเต็มที่
เชือเชิ

ริมฝี ปำกได ้รูปผละออกให ้น้ำลำยสีใสยืดตำมเ

่
ป็ นเส ้นเล็กๆ แล ้วเลือนลงไปตำมลำคอ
่
ฟันซีคมครู ้ อนตำมอำรม
ดและขบกัดผิวเนื ออ่
ณ์

605
 Black Diamond

้
ลืมเลือนกฎข ้อสำคัญไปจนหมดสินเพรำะควำ
มไร ้สติ

่
กลินคำวเลื อดคละคลุ ้งอยู่ตรงปลำยจมูกแต่เฟิ
งหลงในตอนนีไม่ ้ สนใจเลยแมแ้ ต่นอ้ ย
แตะแต ้มริมฝี ปำกไปทั่ว
่
เช่นเดียวกับมือทีฟอนเฟ้ นจนผิวขำวเนี ยนขึนเ ้
ป็ นรอยมือ ควำมรู ้สึกโหยหำรุนแรงดั่งสัตว ์ป่ ำ

“อะ...อ๊ะ”
้ งที
เสียงร ้องเจ็บปวดดังขึนทั ้ ลี
่ ชิ
่ งไม่รู ้สึกตัว
่ รู่ ้สึกมีเพียงควำมร ้อนรุม
สิงที ่ ของร่ำงกำย
และควำมรู ้สึกอันมำกล ้นต่อคนตรงหน้ำ

มือบำงทีก ่ ำแน่ นอยู่ข ้ำงตัวยกขึนมำวำงบนแผ่

้
นอกแกร่ง
้
ใช ้ปลำยเล็บสันครู ่
ดไปมำเพือระบำยควำมรู ้สึก
ั ผัสควำมหนั่นแน่ นบริเวณนั้นด ้วยกำร
บ ้ำงก็สม
ลูบไล ้

แผ่นอกขำวหยัดขึนเมื ้ ่อคนตัวโตเลือนปำกลง
่
ไปครอบครองเม็ ดเล็ก
แรงดูดและกัดนั้นมำกจนบริเวณรอบๆ
่ี งได ้แต่ส่งเสียงอย่ำงเสียวซ่ำน
ห ้อเลือด แต่ลชิ

606
Ex - SoulL

้ งบอกว่ำต ้องกำรมำกกว่ำนี ้
มำกกว่ำนี...ใจยั

่
มือถูกเลือนไปยั
งหลังคอ
ขยำเส ้นผมหนำบริเวณท ้ำยทอยพลำงปลดปล่
อยเสียงครวญครำง

“อำ อะ...อึก”

เสียงนั้นกระตุ ้นให ้เฟิ งหลงยิงออกแรง

่
้
ทังปำกและมื ่
อทีปรนเปรอเม็ ดสีสดขยับรัวเร็ว

จุบ๊ จุบ๊ จุบ๊

เกิดเสียงดูดดึงดังคลอ
ก่อนริมฝี ปำกได ้รูปจะขยับลงมำตำมแผ่นท ้อง
บำงทีมี ่ กล ้ำมเนื อพอควรเพรำะกำรออกก
้ ำลังก
ำย ประทับจูบสลับกับใช ้ฟันครูด
้
ไล ้เลียปลำยลินตรงแอ่ งเล็กๆ
ให ้เสียงครำงยิงดั ่ งขึน้

่ งหดหน้ำท ้องรับอย่ำงเสียวซ่ำน
“อ๊ำ อำ” ลีชิ
ใบหน้ำแหงนเชิด
ควำมนุ่ มหยุน ่ ่ำลงเรือยๆ
่ ทีระต ่
่ บโหวง
ทำให ้ช่องท ้องยิงวู
่
คลืนควำมเสี ่ อตัวอยู่ในนั้นซัดกระห
ยวซ่ำนทีก่
607
 Black Diamond

น่ ำ รำร
่ ้องอยำกจะปะทุ
สมองพรำสั ่ ่งให ้อีกคนครอบครองบำงส่วนเพือ
่
ตอบสนองควำมต ้องกำรของตัวเอง

แล ้วก็สมหวัง...

“อ๊ะ อำ!!!”
สะโพกบำงสะท ้ำนเยือกเมื่อควำมอุน ่ ร ้อนครอบ
่
ครองลงมำแล ้วเคลือนไหวในทั นที
มือหนำแตะต ้องส่วนทีต ่ ่ำลงมำ รูดรังไปพร
้ ้อมๆ
่ น้
กับริมฝี ปำก ส่งผลให ้รู ้สึกเสียวมำกยิงขึ

่ ำยไปมำเหมือนจะขยับหนี แต่ควำม
ร่ำงกำยทีส่
เป็ นจริงกลับขยับเข ้ำหำ ให ้ควำมร่วมมือ
ตอบรับทุกสัมผัส

่ อกำรควบคุมทำให ้ลี่
ควำมเร่ำร ้อนรุนแรงทีเหนื
ชิงอยำกกรีดร ้อง
สะโพกขยับตำมปำกอุ่นร ้อนอย่ำงน่ ำอำย
เป็ นไปโดยไม่รู ้ตัว

่ งเห็นตัวเองในเวลำนี คงไม่
หำกลีชิ ้ กล ้ำแมแ้ ต่จ
ะมองอีกฝ่ ำย

608
Ex - SoulL

เสียงร ้องด ้วยควำมขัดใจดังขึนเมื ้ ่ออีกคนผละริ

มฝี ปำกออก ควำมใกล ้ชิดกลำยเป็ นมีระยะห่ำง
ดวงตำเรียวรีอน ่
ั พร่ำเลือนเลือนลงมองคนที ่
ขยั
บออกไป
มือคำกั้ บพืนอ่
้ ำงเกร็งสั่นเมื่อฝ่ ำมือใหญ่ข ้ำงห
นึ่ งดันหน้ำขำเข ้ำหำตัว
ใช ้มืออีกข ้ำงลูบไล ้ปำกทำงด ้ำนนอกซึงเริ่ มมี
่
น้ำไหลซึมออกมำตำมธรรมชำติ
่
ก่อนทีสองนิ ้
วแข็ งจะสอดเข ้ำมำพรวดเดียว

“อึก”
่ งเผลอกลันหำยใจให
ลีชิ ้ ้กับควำมอึดอัดคับแน่
่ ได ้ตังตั
นทีไม่ ้ ว ร่ำงกำยเกร็งสั่น
ยังไม่ทน ้ ขยับมืออย่ำงร
ั ได ้ปรับตัวเจ ้ำของนิ วก็
วดเร็วและรุนแรง เกิดเสียงชืนแฉะดั้ งระรัว

้
ปลำยนิ วแกร่งหมุนคว ้ำน
่ ้นเคยซำๆ
กระแทกเข ้ำหำจุดทีคุ ้
จนร่ำงเพรียวงอตัวเข ้ำหำกัน
เสียงครำงดังสั่นไหว

เฟิ งหลงไม่ได ้คิดว่ำอีกคนจะเจ็บหรือไม่

สมองสั่งให ้ทำแค่สงที
่ิ ตั
่ วเองต ้องกำร
ทรมำนลีชิ่ งให ้สำลักควำมสุขสม

609
 Black Diamond

มือใหญ่ผละจำกหน้ำขำมำยังด ้ำนหน้ำ
แตะต ้องส่วนอ่อนไหวสีสด ลูบไล ้ช ้ำๆ
้
ก่อนจะกอบกุมแล ้วรูดรังในจั
งหวะเดียวกับมือ
่ ่ในช่องทำงคับแคบ
ทีอยู

เมื่อถูกเล่นงำนทังสองทำงลี
้ ่ งทีสติ
ชิ ่ เลือนลอยอ
่
ยู่แล ้วก็รบั รู ้เพียงควำมเสียวซ่ำน
ร่ำงกำยบิดเร่ำ

่ พึบ
พึบ ่

้
เสียงขยับมือทังสองข ้ำงดังแผ่วจนถูกกลบด ้วย
เสียงครำงหวำน
่ วก็กระตุ ้นให ้เฟิ งหลงยิงขยั
แล ้วแรงตอดรัดถีรั ่ บ
มือ
ไม่นำนนักเสียงหวีดร ้องยำวก็ดงั ขึนพร ้ ้อมๆ
กับกำยขำวเนี ยนกระตุกปลดปล่อยควำมต ้อง
กำรออกมำตำมกำรรีดเคล ้น

้
“อือ!”
่
ปำกทีเผยอเพื ่
อกอบโกยอำกำศเข ้ำปอดถูกเติ
่ งดินน้
มเต็มด ้วยส่วนใหญ่โต ลีชิ ้ อยๆ
เพรำะหำยใจไม่ออก
ทว่ำก็ไม่อำจขัดขืนเมื่อมีมือมำจับศีรษะเอำไว ้ไ
้
ม่ให ้ดินหนี
610
Ex - SoulL

“อืม”

เสียงครำงต่ำดังขึนเมื
้ ่อแก่นกำยกำลังเคลือนไ
่
หวเข ้ำออกในปำกเล็ก
่ งตั
คนทีตั ้ วไม่ทน ่
ั ในครำแรกเริมเคยคุ ้นในวินำ
ทีต่อมำ
่ บตัวตนอันร ้อน
ปำกเล็กพยำยำมอ ้ำกว ้ำงเพือรั
ผ่ำว

่ งเม ้มปำกเข ้ำหำกันแน่ น

ลีชิ
่ ให ้สำลัก
เปิ ดลำคอเพือไม่
้ งขยับปลำยลินตวั
ทังยั ้ ่ อยู
ดเลียสิงที ่ ่ในปำก
่
ปรนเปรอตำมทีสมองสั ่งกำร

เฟิ งหลงโน้มลงตัว
ใช ้มือข ้ำงหนึ่ งคำกั
้ บขอบอ่ำง
จำกนั้นก็โถมกำยเข ้ำออกรัวเร็วจนเกิดเสียง
เสือกสนใส่รำวกับเป็ นช่องทำงด ้ำนล่ำง

พั่บ พับ
่

่
ใบหน้ำขำวแดงเรือขณะพยำยำมขยั บปำกรอง
รับจังหวะของสะโพกสอบ
ดวงตำคลอไปด ้วยหยดน้ำ
ถึงอย่ำงนั้นก็พยำยำมอดทนเมื่อภำพอันพร่ำมั
611
 Black Diamond

วตรงหน้ำปรำกฏให ้เห็นควำมสุขสมบนใบหน้
ำคร ้ำมคม
่ งก ้องไปทั่ว
มำกกว่ำภำพคือเสียงคำรำมทีดั
บ่งบอกควำมพึงพอใจ

่
ในจังหวะทีควำมอดทนของลี ่ งกำลังจะสินสุ
ชิ ้ ด
แล ้วสำลักออกมำ
้
แก่นกำยใหญ่โตก็ถูกรังออกห่ ำงให ้ได ้หำยใจ
มือหนำจับสะโพกแล ้วพลิกให ้หันหน้ำเข ้ำหำข
อบอ่ำง กลำยเป็ นท่ำนั่งคุกเข่ำ
โดยขำเรียวถูกจัดท่ำทำงให ้แบะออก

แปะ แปะ

เฟิ งหลงฟำดควำมแข็งขึงลงบนบันท ้ ้ำยขำว

่
ก่อนจะเลือนลงไปยั งร่องตรงกลำง
ใช ้สองมือบีบก ้อนนิ่ มให ้กระชับกับแก่นกำยแล ้
วขยับถูไถ

“อืม”

“อ๊ำ”
่ ชิ
ในจังหวะทีลี ่ งเผลอส่วนปลำยทูก
่ ็กดเข ้ำไปใ
นกำยช ้ำๆ

612
Ex - SoulL

ควำมร ้อนผ่ำวทีคื่ บคลำนเข ้ำมำคล ้ำยเหล็กกล ้

่ งร
ำทีทั ้ ้อนจัดและแข็งทือ ่
แตกต่ำงกันตรงทีมั ่ นไม่สร ้ำงควำมแสบร ้อน
ไม่เผำไหมผ ้ วิ
แต่พำควำมเสียวซ่ำนเป็ นระลอกเข ้ำมำจนสุด
้
ให ้เวลำปรับตัวเพียงเสียวนำที ่
ก็เคลือนไหวอย่
ำงร ้อนรน เหมือนรีรอไม่ได ้อีกต่อไป

มือบำงกำแน่ นบนขอบอ่ำง
แผ่นอกแนบชิดกับควำมเย็นชืด
ร่ำงกำยกระเด ้งไปข ้ำงหน้ำตำมแรงกระแทกจำ
กทำงด ้ำนหลัง
ริมฝี ปำกบำงเปล่งเสียงครำงระงม

สะโพกสอบหวดใส่อย่ำงหนักหน่ วง
้ ้ต่ำลงยำมถอนออก
รังให
้ กน้อยในจังหวะสวนกำยเข ้
ก่อนจะยืดตัวขึนเล็
ำ ตอกตรึงรุนแรงดั่งเสำเข็ม

“อะ อือ อ๊ะ”

้ั
ฝ่ ำมือใหญ่รงสะโพกบำงให ้โก ้งโค ้งรับแรงกระ
แทกกระทัน ้
จำกนั้นใบหน้ำคร ้ำมคมทีเต็
่ มไปด ้วยแรงอำรม
ณ์ก็โน้มลงไปประทับจูบลงบนกลำงแผ่นหลังเ
613
 Black Diamond

นี ยน
้
ริมฝี ปำกได ้รูปแตะแต ้มขึนไปตำมแนวกระดู กสั
นหลัง
กระทั่งถึงรอยทีจำงหำยไปแล
่ ้วบนหลังคอเล็กก็
้
ใช ้ปลำยลินไล ้เลีย

้
ควำมอยำกฝังเขียวลงไปแล่
นพล่ำนมำอย่ำงฉั
บพลันเกินจะควบคุม

่ งเต็มตืนอยู
ควำมรู ้สึกเป็ นเจ ้ำของลีชิ ้ ่ในอกของ
จำงเฟิ งหลง
แมแ้ ต่ปลำยเส ้นผมทีร่่ วงหลุดจำกทีหนี
่ บมำคล
อเคลียก็ใช่

“อ๊ะ!”

่
ฟันซีคมฝั ้
งเขียวลงไปอย่ ำงแตกต่ำงจำกครังก่ ้
อน
้ นมีสญ
ครำวนี มั ั ชำตญำณซึงถู ่ กกระตุ ้นเข ้ำมำ
่
เกียวข ้อง

วินำทีน้ันร่ำงหนำเริมหอบหำยใจ
่
่
ควำมรู ้สึกทีแสนรุ ้
นแรงเกิดขึนอย่ ั ได ้ตั้
ำงไม่ทน
งตัว ร่ำงเกร็งสั่น เฟิ งหลงหลับตำลงเพือตั
่ งสติ
้
สะโพกหยุดกำรเคลือนไหวทั ่ นใด
614
Ex - SoulL

ควำมรู ้สึกมัน...

ดวงตำเรียวรีลม ้
ื ขึนเพรำะรู ้สึกถึงควำมผิดปกติ
สำยตำของลีชิ่ งมีคำถำม
ใบหน้ำพยำยำมเอียวไปด ้ ้ำนหลัง
่
ขณะทีควำมรู ้สึกตรงบริเวณทีถู ่ กกัดลำมไปทั่ว
ร่ำงเหมือนลำวำ

ควำมรักปะทุอยู่ในอกเหมือนอกกำลังจะแตก
เนื่ องจำกรอยกัดนี จะกั
้ กขังเขำเอำไว ้แค่ตรงนี ้

คือสมบัตข
ิ องจำงเฟิ งหลงแต่เพียงผู ้เดียวโดยส
มบูรณ์แบบ

่
ไม่อำจเป็ นของคนอืนได ้อีกตลอดกำล

่ ง...”
“ลีชิ

่
เฟิ งหลงได ้แต่เรียกชือคนรั ก
ควำมรู ้สึกข ้ำงในรุนแรงจนต ้องเปล่งเสียงคำรำ
มในลำคอ ด ้ำนลีชิ ่ งก็หอบหำยใจตัวโยน
มือกำขอบอ่ำงจนสันระริ่ ก

“คะ...คุณเฟิ ง”

615
 Black Diamond

้
คนทังสองมี อำกำรคล ้ำยกับกำลังจะคลุ ้มคลั่ง

ดวงตำคมแดงเรือ่ ควำมอยำกครอบครอง
อยำกรัก
อยำกสัมผัสร่ำงบำงรุนแรงจนอยำกจะกลืนกิน
ลงท ้อง
ไม่ให ้ใครมีโอกำสได ้เห็นหรือได ้มองอีกต่อไป

่
ฟันซีคมฝั ้
งเขียวลงเป็ นแนวยำวจนถึงหัวไหล่ม
น
่ บผมซึงท
มือกระชำกทีหนี ่ ำหน้ำทีเก็
่ บผมเส ้นย
ำวสลวยออก

แกร ๊ก

่
เสียงสิงของถู ้ งขึน้
กโยนลงบนพืนดั
่ งเห็นสิงนั
ลีชิ ่ ้นอยู่ในสำยตำอันพร่ำเลือน

่ งคงถูกมัดเอำไว ้ตกลงมำถึงกลำงห
เส ้นผมทียั
ลัง แล ้วมือหนำก็สอดจับรวบมันเอำไว ้
้ ้ใบหน้ำเรียวเชิดขึน้ พร ้อมๆ
รังให
่ บต
กับเสือกสนตัวตนเข ้ำหำควำมอ่อนนุ่ มทีขยั
้
อดรัดอย่ำงเร่ำร ้อน มันรุนแรงกว่ำครังไหน

ปึ ก ปึ ก ปึ ก!
616
Ex - SoulL

“อ๊ำำำ”

“ฮึ่มมม”

่
คลืนควำมเสี ี่ มีอยู่แล ้ว
ยวซ่ำนพัดพำให ้สติทไม่
่ วไปไกล
ยิงปลิ
่ งขยับสะโพกสวนกลับขณะทีอี
ลีชิ ่ กคนตอกตรึ
งลงมำ หมุนวนในบำงจังหวะ
บดเบียดบันท้ ้ำยใส่หน้ำขำแข็งแรง

เพียะ

้
“อือ!”
แรงฟำดนั้นไม่ได ้ทำให ้เจ็บเลยแมแ้ ต่นอ้ ย
กลับกระตุ ้นอำรมณ์ดบิ ให ้ลุกโชน
่ นแรง
ตอบสนองกลับให ้อีกฝ่ ำยยิงรุ

เฟิ งหลงมองภำพนั้นพร ้อมกัดฟันกรอด

้
สองมือรังเอวเอำไว ่
้ไม่ให ้เคลือนไหว
่ วเองจะตอกตรึงใส่จนสุดแรง
ก่อนทีตั
เกิดเสียงดังปึ กๆ
จงใจให ้ส่วนปลำยทู่กระแทกเข ้ำหำจุดกระสัน
ของคนด ้ำนหน้ำ บดขยีให ้ ้ร่ำงเพรียวดินเร่
้ ำ

617
 Black Diamond

เสียงครำงหวำนดังกระชันพอๆ ้
กับเสียงครำงต่ำ
่ ่งค ้ำงอยู่
ผนังอุ่นร ้อนบีบรัดให ้ควำมต ้องกำรทีคั
ตรงส่วนปลำยระเบิดออกมำ
่ ชิ
แล ้วมันก็ล็อกเข ้ำหำตำแหน่ งอย่ำงทีลี ่ งไม่อำ
้
จดินหนี
้
เสียงหวีดร ้องดังขึนในจั งหวะสุดท ้ำยพร ้อมกับเ
สียงคำรำม
จำกนั้นแรงฉี ดพ่นอันรุนแรงก็เกิดขึน้

“อ๊ำำำำ”

“อืมมม”

่ รอยประทั
เฟิ งหลงครูดฟันไปมำในตำแหน่ งทีมี
่
บซึงตอกย ้ ำลีชิ
ำว่ ่ งมีเจ ้ำของ

และเจ ้ำของนั้นคือเขำ...เขำคนเดียวเท่ำนั้น

เปลือกตำสีอ่อนหลับลง
ร่ำงกำยของลีชิ่ งนิ่ งค ้ำงเพือรองรั
่ ่ ก
บสิงที ่ ำลังฉี
ดพ่นเข ้ำมำในกำยอยูห ่ ลำยนำที
เนิ่ นนำนจนต ้องซบหน้ำนิ่ งลงกับอ่ำง
ซึมซับควำมรู ้สึกกำรถูกนอตใส่เอำไว ้

618
Ex - SoulL

้ อนลีชิ
ครังก่ ่ งรู ้สึกอย่ำงเลือนรำงในควำมมืดมิ
้ บรับรู ้ได ้เกือบทังหมด
ด ทว่ำครำวนี กลั ้

มันอุ่นร ้อน
้
รุนแรง...เหมือนอดกลันมำเนิ ่ นนำน
ควำมอุ่นวำบในช่องทำงแคบเทียบไม่ได ้กับคว
ำมอุ่นตรงหัวใจ

่
กำรนอตของอีกคนมันให ้ควำมรู ้สึกแบบทีบรร
ยำยไม่ถก
ู

่
มือบำงเลือนขึ ้
นมำแตะหน้
ำท ้องโดยอัตโนมัติ

“อืม”
เสียงครำงต่ำดังขึนเมื
้ ่อกำรปลดปล่อยอันยำว
้ ด
นำนค่อยๆ สินสุ
่ี ำเลือนกลับมำพอให ้รู ้สึกตัวว่ำกำลังเกิ
สติทพร่
ดอะไรขึน้

่ งเรียกคนด ้ำนหลังเสียงอ่อน
“คุณเฟิ ง” ลีชิ

้
เฟิ งหลงจดริมฝี ปำกลงบนหลังคอชืนเหงื
อ ่

่ ง”
“ลีชิ

619
 Black Diamond

กึก

ั จะคุยอะไรกันมำกกว่ำนั้น
ยังไม่ทน
อำกำรฮีตของลีชิ ่ งทีสงบลงเพี
่ ยงครูเ่ ดียวก็กำเ
้
ริบขึนมำอี กครัง้
มันกระตุ ้นให ้อำกำรรัทกำเริบตำมทันใด

เฟิ งหลงคำรำมเพรำะควำมขัดใจ
ั้
แต่รำ่ งกำยและสติทงหมดก็ ตอบสนองกำรถูก
กระตุ ้นนั้นโดยไม่มีสท ์ เสธ
ิ ธิปฏิ
่
ควำมรู ้สึกทีมำกกว่ ้
ำครังไหนปะทุ ึ้ กครัง้
ขนมำอี

่
ฟ้ ำด ้ำนนอกเปลียนเป็ นสีเข ้มและสว่ำง
วนเวียนอยู่อย่ำงนั้นถึงห ้ำรอบ

ห ้ำวันทีร่่ ำงกำยโหยหำกันจนอิมเอม
่
เนิ่ นนำนและหนักหน่ วงกว่ำตอนลีชิ่ งฮีตครังแร
้
กหลำยเท่ำ...

19.

่
ช่วงเวลำทีแสนยำวนำนท ำให ้เฟิ งหลงสงสัยถึง
ควำมผิดปกติ ร่ำงกำยขยับขึนนั้ ่ง
่ งไม่ได ้สติ
สำยตำจับจ ้องคนทียั
มือวำงลงบนหน้ำผำกเนี ยนเพือวั ่ ดไข ้

620
Ex - SoulL

่ี
อุณหภูมิทกระทบกั ่
บมือซึงลดลงเรื ่
อยๆ
ทำให ้เบำใจ

่ งเป็ นไข ้
ลีชิ
่ ้กินช่วยให ้อำกำรไม่ห
แต่เพรำะ ‘ยำบำรุง’ ทีให
้
นักเท่ำครังแรกที
ฮี่ ต

่ อควำมสงสัยเลือนลงมองคนในอ
ดวงตำคมทีเจื ่ ้
อมแขน จับจ ้องอยู่แบบนั้นรำวกับจะหำคำตอบ

มันยำวนำนเกินกว่ำกำรฮีตของคนทั่วไป

กำรรัทเกิดจำกกำรถูกกระตุ ้นอย่ำงรุนแรง
จะยำวนำนและรุนแรงมำกเมื่อเป็ นกำรกระตุ ้นจ
ำกฮีตของคู่แห่งโชคชะตำ

้
ข ้อมูลพืนฐำนที ่
ใครก็ รู ้ทำให ้เฟิ งหลงรู ้สึกว่ำคว
่ ดขึนตั
ำมสงสัยทีเกิ ้ งแต่
้ ครังแรกของตั
้ วเองมีน้ำ
หนักมำกขึน้

่ ไม่
ส ัญชาตญาณคือสิงที ่ โกหก

่ องพั
เขำไม่เคยเชือเรื ่ นธะคู่แห่งโชคชะตำ
ิ ว่ำตัวเองมี กระทั่งครังแรกที
ไม่คด ้ ่ มครุ
เริ ่ น ่ คิด
่
และเชือไปกว่ ่
ำครึงในครั ้ ้
งนี
621
 Black Diamond

่ ง...คือคู่แห่งโชคชะตำงันหรื
เขำกับลีชิ ้ อ

--

ผลของควำมรุนแรงตำมสัญชำตญำณทีไม่ ่ อำ
จควบคุมส่งผลให ้คนทีร่่ ำงกำยอ่อนแอกว่ำคน
ทั่วไปมีไข ้แบบทีเฟิ
่ งหลงคำดเอำไว ้
แต่ก็ไม่ได ้สูงจนต ้องเรียกหมอ
้
อีกทังคนท ำยังคอยป้ อนข ้ำวป้ อนยำให ้ครบทุก
มือ้ เพียงสำมวันอำกำรก็ดข ึ้
ี น
หลงเหลือเพียงไข ้อ่อนๆ
และควำมอ่อนล ้ำอีกเล็กน้อย

่
“ฉันมีเรืองจะคุ ยด ้วย”

่ งช ้อนตำขึนมองคนที
ลีชิ ้ ่ ่ งอยู่ฝ่ ังตรงข ้ำมขณ
นั
ะวำงแก ้วน้ำเปล่ำลงหลังจำกกินยำเสร็จเรียบร ้
อย

่ ดอีกฝ่ ำยก็เอ่ยถึงเรืองที
ในทีสุ ่ เลี่ ยงมำหลำยวั
่ น

“ครับ”

้
ร่ำงสูงใหญ่ผุดลุกขึนแล ้
้วรังแขนให ่ งลุกตำ
้ลีชิ
ม กระทั่งไปถึงห ้องนั่งเล่น
622
Ex - SoulL

เฟิ งหลงทรุดตัวนั่งบนโซฟำตัวยำว
บังคับอีกคนให ้นั่งลงบนตัก หันหน้ำเข ้ำหำกัน

กำรผูกพันธะทำให ้หลงใหลในกันและกันมำก
จนเผลอมองใบหน้ำสวยอย่ำงเนิ่ นนำนกว่ำจะเ
่ ด
ริมพู

“เธอรู ้สึกอะไรหรือเปล่ำ”
้ นนิ่ ง
เสียงทุ ้มดังขึนยำมสำยตำประสำนกั

“...” คนถูกถำมเม ้มปำกแน่ น

่ ง” เฟิ งหลงมองหน้ำคนรัก
“ลีชิ
จำกนั้นจึงค่อยพูดต่อ
“เธอรู ้สึกถึงควำมผิดปกติไหม”

“ผมรู ้...อยู่แล ้ว”

่ งพูดเสียงแผ่วโดยไม่คด
ลีชิ ิ ปิ ดบังอะไรอีกต่อไ
ป

้
หัวคิวของเฟิ งหลงมุ่นเข ้ำหำกันอย่ำงยุ่งเหยิง

“หมำยควำมว่ำยังไง”

623
 Black Diamond

้ั
“รู ้ว่าคุณคือ...คู ่แห่งโชคชะตา...ตงแต่ แร
ก”

่ ่อสิงที
ร่ำงหนำตัวแข็งทือเมื ่ สงสั ่ ยถูกเฉลยจำก
ปำกของลีชิ่ ง
ในหัวเต็มไปด ้วยควำมรู ้สึกอันหลำกหลำย
ปำกเผยอเตรียมจะเอ่ยคำถำมแต่ไม่มีคำพูดใด
หลุดลอด
คล ้ำยมันอยำกพูดหลำยสิงจนพู่ ดไม่ออก

่ ำจะเกิดขึนกั
เพรำะไม่เคยเชือว่ ้ บตัวเอง

้
“ครังแรกที ่
พบคุ ่ อนคนป่ วย”
ณ ท่ำทำงทีเหมื

เฟิ งหลงนึ กย ้อนไปถึงงำนวันเกิดของผู ้เป็ นย่ำ

่
ทบทวนเรืองรำวตั ้ วน
งแต่ ิ ำทีแรก
่
ฉุ กคิดทุกรำยละเอียดทีตอนนั ้นไม่ได ้ใส่ใจอย่ำ
งถีถ่ ้วน

อำกำรนั้นเกิดขึนเพรำะลี
้ ชิ่ งรู ้สึกตังแต่
้ แรกงัน
้
หรือ

่ รู ้เรืองรำวเอ่
“ทำไม” คนทีไม่ ่ ยได ้เพียงเท่ำนั้น

624
Ex - SoulL

่ งเม ้มปำกเข ้ำหำกัน

ลีชิ
ลอบสูดลมหำยใจเข ้ำลึก ค่อยๆ
่
เปิ ดปำกเล่ำเรืองรำวอี ่
กส่วนทีคนตรงหน้
ำไม่เค
ยรู ้

่
“ยำทีผมกิ นมันกดอำกำรฮีตและกลินเอำไว ่ ้
ผลของฤทธิยำอั์ นรุนแรงทีกิ ่ นมำหลำยปี ทำให ้
่
แมแ้ ต่คุณยังไม่ได ้กลินและไม่ รบั รู ้ถึงควำมรู ้สึก
ของกำรเป็ นคู่แห่งโชคชะตำ”

“...”

่ งนี
“ทีครั ้ คุ
้ ณรู ้สึกมำกอำจเพรำะกำรผูกพันธะ..
.”

้
เฟิ งหลงฟังทุกอย่ำงอย่ำงตังใจ
เรียบเรียงทุกคำพูดในควำมคิดแต่สุดท ้ำยก็พงั
ไม่เป็ นท่ำ มันมีเพียงควำมสับสนมึนงง
มือสั่นระริก
ใจวูบโหวงเหมือนหลุดออกไปจำกอก

่ ชิ
ไม่เคยรู ้อะไร ขณะทีลี ่ งรู ้มำตลอด

่ งหลงจะเสียใจทีท่ ำร ้ำยลีชิ
“แล ้ววันหนึ งเฟิ ่ ง”

625
 Black Diamond

้
คำพูดของผู ้เป็ นย่ำดังขึนในหั
ว
พลันควำมละอำยมำกมำยจำกสิงที ่ เคยท
่ ำลงไ
้
ปก็เกิดขึนในอก
จับจ ้องใบหน้ำของคนบนตักด ้วยควำมเจ็บปว
ด

่ กหนักแน่ นมั่นคงดังแผ่ว
“ฉัน...” เสียงทีมั
ไร ้น้ำหนัก “ขอโทษ”

่ ดพ ้นจำกปำก
มีเพียงคำเดียวทีหลุ
่ ดแน่ นอยู่ข ้ำงใน
แทนควำมรู ้สึกมำกมำยทีอั

่ ง...
เป็ นลีชิ

่ งส่ำยหน้ำไปมำ
“คุณก็แค่ไม่รู ้” ลีชิ
่
ในแววตำไร ้ซึงควำมถื อโทษ
แต่น่ ันกลับทำให ้คนทีเคยใจร
่ ้ำยรู ้สึกผิด

เปลือกตำหนำปิ ดลง
ควำมวูบโหวงข ้ำงในถูกบรรเทำด ้วยกำรหำยใ
จออกช ้ำๆ ต่อมำจึงลืมตำขึน้
้ ำ
ยกมือแตะแก ้มเนียนแผ่วเบำรำวกับของลำค่
้ อสิงที
แหวนบนนิวคื ่ ตอกย
่ ้ ำมันคือผลจำกคว
ำว่
ำมอดทนของลีชิ ่ ง

626
Ex - SoulL

“ฉันใจร ้ำยกับเธอมำตลอด
แล ้วเธอก็อดทนเพรำะรู ้มำตลอด”
้ ้ำเสียงทีมั
เวลำนี น ่ กหนักแน่ นมั่นคงสันไหว
่
แตกต่ำงจำกจำงเฟิ งหลงในยำมปกติ

“ยอมรับว่ำตอนแรกมันทรมำน
แต่ไม่ว่ำยังไงตอนนี คุ้ ณก็รู ้แล ้ว
่ ้จริงของกำรทีผมเข
รู ้ว่ำเหตุผลทีแท ่ ้ำมำวนเวีย
นในชีวต ิ คืออะไร
ทีพู่ ดว่ำไม่เคยคำดหวังอะไรจำกคุณนอกจำก
ควำมรักนั้นคือเรืองจริ
่ ง...จริงๆ”

่ ง
คนฟังซบหน้ำผำกเข ้ำหำลีชิ
ก่อนจะพยักหน้ำแล ้วกระซิบชิดริมฝี ปำก

่
“ฉันรู ้แล ้ว ฉันรู ้ ขอบคุณทีอดทน
ขอบคุณลีชิ ่ ง”

่ งหลับตำลง
ลีชิ
จำกนั้นจึงยกมือขึนกอดล
้ ำคอแกร่ง
่
เบียงหน้ ำลงไปซบกับไหล่กว ้ำง
ซึมซับควำมอบอุน ่
่ จำกควำมรู ้สึกทีแสนพิ
เศษ
้
นี เอำไว ้ ้ำตำ
้ทังน

ควำมอดทนมันตอบแทนเขำแล ้ว
627
 Black Diamond

่
“...ฉันมีเรืองจะสำรภำพ”

้ ่สวยขมวดเข ้ำหำกัน
คิวคู
่
ก่อนจะผละออกเพือมองหน้ ำคนพูดด ้วยสำยต
่
ำมีคำถำม ขณะทีดวงตำยั งคงคลอด ้วยน้ำสีใส

“?”

้ ่อคนตัวโตยังนิ่ งเงียบ
ดวงตำเรียวรีเลิกขึนเมื
ใบหน้ำคร ้ำมคมแสดงออกถึงควำมไม่ม่นใจ ั
่ ดมันออกมำ
ใช ้เวลำเกือบนำทีกว่ำทีจะพู

้
“อำกำรฮีตของเธอ เป็ นควำมตังใจของฉั น”

“ว่ำยังไงนะ”
่ ยถำมสูงขึนโดยอั
เสียงทีเอ่ ้ ตโนมัตเิ นื่ องจำกคว
ำมแปลกใจ

่
“ฉันหวงทีเธอเป็ นนำยแบบ
่
เลยเปลียนยำต ้ำนฮีตเป็ นยำบำรุงร่ำงกำย”

่ งนึ กทบทวนยำทีตั
ลีชิ ่ วเองกินทุกวันแล ้วก็พบว่
ำอีกคนจัดกำรทุกอย่ำงได ้อย่ำงแนบเนี ยน
เพรำะรูปลักษณ์ภำยนอกของยำไม่ผด ้
ิ เพียนไ
ปจำกยำต ้ำนฮีตเลยแมแ้ ต่นอ้ ย
628
Ex - SoulL

่
“เพืออะไรครั
บ”

่
“เพือหวั
งว่ำเธอจะท ้อง”

่ งเอ่ยเรียกคนตรงหน้ำเสียงอ่อย
“คุณเฟิ ง” ลีชิ
่
“เรืองตำรำงงำนที ่ อนถูกเคลียรไว
เหมื ์ ้แล ้วก็เป็
นฝี มือคุณเหมือนกันสินะ”

ตำรำงงำนถูกเว ้นว่ำงไปห ้ำวัน

ทว่ำคำตอบของแกเรนคืออยำกให ้มีเวลำพักผ่
อน
แล ้วควำมสงสัยนั้นก็ถูกเฉลยด ้วยกำรรับคำ

“อืม”

่ งถอนใจ
ลีชิ
หัวใจวูบโหวงเนื่ องจำกรู ้ดีว่ำสิงที
่ คนรั
่ กคำดหวั
งมันมีโอกำสน้อยแค่ไหน

“มันไม่ง่ำยขนำดนั้นหรอก”

่ อควำมเสียใจทำให ้เฟิ งหลงเอือมไป

คำพูดทีเจื ้
้
คว ้ำมือบำงเอำไว ้ทังสองข ้ ้
้ำงแล ้วประสำนนิ วเข
้
ำหำพร ้อมทังกระชั บแน่ น
่ี
สำยตำจับจ ้องอยู่ทแหวนทั ้
งสองวงก่ อนเอ่ยพูด
629
 Black Diamond

“ฉันอยำกลองพยำยำมด ้วยตัวเอง
เมื่อคืนช่วงหลังๆ เลยทำอย่ำงตังใจ”
้

แมต้ กอยู่ในสถำนกำรณ์ทไม่ ่ี ควรขัดเขิน

่ี งทีเผลอนึ
แต่ลชิ ่ กภำพตำมก็รู ้สึกว่ำแก ้มเห่อร ้
อน ริมฝี ปำกบำงเมม้ เข ้ำหำกัน
ขณะพยำยำมสลัดภำพควำมร ้อนแรงออกจำก
หัว

“ถ ้ำไม่สำเร็จคุณจะผิดหวังไหม”

เฟิ งหลงนิ่ งคิดไปเพียงไม่กวิ่ี นำที

“นิ ดหน่ อย ไม่ใช่เพรำะเธอไม่ท ้อง

แต่เพรำะเธอจะยังต ้องเป็ นนำยแบบต่อไป”

ควำมหวงแหนนั้นทำให ้คนถูกหวงระบำยยิม้
่
กระชับมือทีสอดประสำนกั นกลับ
จำกนั้นจึงขยับไปกดจูบลงบนริมฝี ปำกได ้รูปอ
ย่ำงเน้นหนัก

้ ไม่
“ถ ้ำครังนี ้ สำเร็จ
้ ำ”
อนุ ญำตให ้ลองอีกในครังหน้

้
ดวงตำคมเป็ นประกำยขึนมำทั
นใด
630
Ex - SoulL

้
“แน่ นอนว่ำฉันจะขยันทำอย่ำงตังใจจนกว่ ำจะ
สำเร็จ”

่ งหลุดหัวเรำะ
ลีชิ
้
หน้ำร ้อนวูบเพรำะคำว่ำจะขยันและตังใจ
ถึงอย่ำงนั้นก็ยงั ตอบรับจูบทีทำบทั
่ บลงมำ

เขำก็จะให ้ควำมร่วมมือเป็ นอย่ำงดี

--

่ ้สึกถึงควำมเป็ นคู่แห่งโชคชะตำ
ยิงรู
ควำมหวงแหนทีมี ่ อยู่แล ้วยิงมี
่ มำกขึนจนเฟิ
้ งห
ลงคิดว่ำตัวเองอำจจะต ้องไปบวชอย่ำงจริงจัง

ดวงตำคมทอดมองใบหน้ำของคนทียั ่ งคงหลับ
ใหลอยู่ในอ ้อมกอด
แมก้ ระทั่งตอนนอนสองแขนก็กอดรัดลีชิ
่ งเอำไ
ว ้โดยไม่ยอมปล่อยเลยสักวินำที

เฟิ งหลงหลับตำลงยำมพรมจูบทั่วดวงหน้ำอีก
คนด ้วยควำมรัก
่ กไปอ
ทว่ำสุดท ้ำยก็จำต ้องตัดใจผละออกเพือลุ
ำบน้ำ
โดยโทรสั่งอำหำรสำหรับเช ้ำนี เอำไว
้ ้ก่อน
631
 Black Diamond

่ งก็รู ้สึกตัวตืนในตอนที
ด ้ำนลีชิ ่ ่ ้ยินเสียงนำฬิ
ได
กำปลุก มือบำงควำนหำโทรศัพท ์แล ้วกดปิ ด
จำกนั้นจึงค่อยๆ ขยับตัวลุกขึนนั ้ ่ง
ข ้ำงกำยทีว่่ ำงเปล่ำบ่งบอกว่ำอีกคนตืนก่ ่ อนแล ้
ว
เมื่อเดินเข ้ำไปในห ้องแต่งตัวก็เห็นชุดทีถู ่ กเตรี
่ กวำงไว ้บนเก ้ำอีโต๊
ยมไว ้ให ้ซึงถู ้ ะเครืองแป้
่ ง
พลันอำกำรสะลึมสะลือก็หำยเป็ นปลิดทิงเมื ้ ่อเ
้ ้ำชุดนั้นเต็มตำ
ห็นเสือผ

้
นอกจำกเป็ นเสือแขนยำวและกำงเกงขำยำวแ
ล ้วยังมีหมวก ผ ้ำพันคอ
และแว่นตำทีถู่ กวำงเอำไว ้
้
โดยทังหมดนั ้นไม่ได ้เป็ นไปในทำงเดียวกันเลย
แมแ้ ต่นอ้ ย

่ งหลุดหัวเรำะเพรำะสไตล ์กำรแมตชที์ ชั
ลีชิ ่ กจะ
้ อยๆ
อำกำรหนักขึนเรื ่ ของคนรัก

่
ควำมจริงอีกฝ่ ำยคงไม่ได ้คิดเรืองควำมเข ้ำกัน
่
คงคิดเพียงแค่ว่ำอะไรทีปกปิ ดร่ำงกำยเขำได ้ม
่ ดเท่ำนั้น
ำกทีสุ

ฟอด

632
Ex - SoulL

่ งจูโ่ จมคนทีนั
ลีชิ ่ ่ งคุยโทรศัพท ์อยู่ด ้วยกำรกดป
ลำยจมูกลงบนแก ้ม
่
ดวงตำคมจึงเลือนมำมองพร ้
้อมทังวำดแขนโอ
บรอบเอวบำง
่
โดยทีบทสนทนำเรื ่
องงำนก็ ยงั คงดำเนิ นไป
นำนหลำยนำทีกว่ำจะวำงสำย

“ทำไมไม่ใส่ชด ่ นเตรียมไว ้ให ้”

ุ ทีฉั

้ นทีทกดตั
เฟิ งหลงพูดขึนทั ี่ ดสำย
สำยตำจริงจังเช่นเดียวกับสีหน้ำและน้ำเสียง

สเวตเตอร ์คอกลมเผยให ้เห็นซอกคอขำวบำงส่

่
วนทีปลอกคอเส ้นสวยปกปิ ดเอำไว ้ไม่มิด
่ ยมเอำไว ้
น่ ำขัดใจจนอยำกคว ้ำผ ้ำพันคอทีเตรี
มำพัน

้
หำกเป็ นไปได ้ก็อยำกปิ ดทังใบหน้
ำ
แมแ้ ต่เส ้นผมก็จะไม่ให ้เห็น

“มันร ้อน
้ พอแล ้ว...เสือก็
แค่นีก็ ้ ยำวกำงเกงก็ยำว”
แขนและขำเรียวเหยียดออกประกอบคำพูด
แต่ถงึ อย่ำงนั้นเสียงถอนใจด ้วยควำมไม่พอใจ
้ นใด ตำมมำด ้วยประโยคคำสั่ง
ก็ยงั ดังขึนทั
633
 Black Diamond

“อย่ำลืมใส่รองเท ้ำผ ้ำใบด ้วย”

่ งเอ่ยเรียกคนรักเสียงอ่อนใจ
“คุณเฟิ ง” ลีชิ

“อย่ำลืม”

“ครับ” สุดท ้ำยก็ได ้แต่รบั คำ

“ไปกินข ้ำวกันเลยหรือเปล่ำ”
่ งรีบเปลียนเรื
ลีชิ ่ ่ อนทีอี
องก่ ่ กคนจะสั่งให ้สวมใส่
อะไรมำกกว่ำนี ้

“อืม”

เฟิ งหลงรับคำพลำงหยัดกำยลุกขึนพร้ ้ ง้
้อมทังรั
ร่ำงเพรียวให ้ลุกตำม
่
สองมือทีประสำนกั นแกว่งไปมำเล็กน้อยระหว่ำ
งเดินไปห ้องรับประทำนอำหำร

--

“อำเฟิ งว่ำยังไงนะ”

่ งขึนเล็
จำงผิงเอ่ยถำมด ้วยเสียงทีสู ้ กน้อย
้ กขึน้ มือทีถื
คิวเลิ ่ อแก ้วชำขึนจิ
้ บค่อยๆ
่ ม
วำงมันลงทีเดิ
634
Ex - SoulL

“ผมถำมว่ำพอมีวธิ ท ่ี ำให ้หวงลีชิ

ี จะท ่ งน้อยลงบ ้
ำงไหม”

้ ้วยสีหน้ำปั้นยำก
เฟิ งหลงพูดซำด
สำยตำหลบวูบไปทำงอืน ่
ปัดป้ องควำมขัดเขินด ้วยกำรยกแก ้วน้ำชำขึน้
จิบ ด ้ำนคนถูกถำมก็อมยิมเล็้ กน้อย
แต่ก็ไม่คด ่
ิ จะล ้อเลียนให ้คนเป็ นหลำนอำยยิงก
ว่ำเดิม

่ ค่
“ก็เป็ นเรืองที ่ อนข ้ำงลำบำกเพรำะมันเป็ นสัญ
ชำตญำณ กับอัลฟ่ ำก็วำ่ มำกแล ้ว
่ นอัลฟ่ ำทีมี
ยิงเป็ ่ คู่แห่งโชคชะตำยิงรุ
่ นแรง”

“แล ้วไหน่ ไนหรือเหยเหย่ทำยังไงครับ”

้ ้มขมวดมุ่นให ้กับควำมรู ้สึกอันแสนยุ่งยำ
คิวเข
่ รู ้ว่ำจะจัดกำรอย่ำงไร
กทีไม่

“นั่งสมำธิ”

้
“หืม?” เสียงร ้องอย่ำงแปลกใจดังขึนในล ำคอ
่ ำลังถูกยกขึนจดริ
แก ้วทีก ้ มฝี ปำกหยุดชะงัก
สมองเรียบเรียงคำตอบเมื่อครูอ่ ยู่ในหัวช ้ำๆ

นั่งสมำธิงนหรื
ั้ อ
635
 Black Diamond

“มันช่วยได ้” จำงผิงพยักหน้ำยืนยัน

“เคยได ้ยินแต่ชำงหลงเล่ำให ้ฟัง”

เฟิ งหลงเคยได ้ยินวิธน ้

ี ีมำจำกพี ่
ชำยอยู ่บ ้ำง
แต่ตอนนั้นไม่ได ้สนใจ
้ งมองว่ำเป็ นเรืองค่
ซำยั ่ อนข ้ำงไร ้สำระเพรำะไม่
คิดว่ำจะเจอใครทีท ่ ำให ้รู ้สึกได ้ขนำดนั้น

“อำเฟิ งก็ลองดูส”ิ

้ กพรูออกดังเฮือก
ลมหำยใจหนักอึงถู
ไม่มีกำรเก็บอำกำรเหมือนปกติเลยแมแ้ ต่นอ้ ย

“ครับ”

เฟิ งหลงจนปัญญำเกินกว่ำจะดือรั ้ นต่

้ อสิงที
่ ผู
่ ้มี
ประสบกำรณ์บอก
ควำมรู ้สึกหวงแหนอันมำกมำยส่งผลต่อกำรใ
ช ้ชีวต
ิ อย่ำงมำก
โดยเฉพำะกับลีชิ ่ งทีอำจจะถึ
่ ้ ้สึกอึดอัด
งขันรู

“นอนก่อนได ้เลย
่ ้องทำอีกนิ ดหน่ อย”
ฉันมีงำนทีต

636
Ex - SoulL

่ งทีเพิ
ลีชิ ่ งล่ ้มตัวลงนอนเลิกคิวขึ
้ นก่
้ อนจะขยับ
ตัวลุกนั่ง
ทอดมองใบหน้ำคร ้ำมคมของคนทียื ่ นอยู่ข ้ำงเ
ตียงด ้วยควำมสงสัยเล็กน้อย

“รอนอนพร ้อมคุณดีกว่ำ”

“ไม่ต ้อง นอนได ้เลย” เสียงทุ ้มนั้นเข ้มขึน้

เมื่อเห็นว่ำดวงตำเรียวรีวูบไหวจึงอธิบำยต่อ
“ฉันอยำกให ้เธอพักผ่อนเยอะๆ”

ฝ่ ำมือหนำวำงลงบนแก ้มเนี ยนแล ้วลูบไล ้ไปมำ

อย่ำงอ่อนโยน

“แต่ผมอยำกนอนกอดคุณ”

น้ำเสียงและท่ำทำงคนพูดยังคงรำบเรียบ
่
ไร ้ซึงควำมออดอ ้อน
แต่คำพูดกลับมีควำมออดอ ้อนจนเฟิ งหลงใจอ่
อนยวบ
อดใจไม่ไหวต ้องโน้มลงไปทำบทับริมฝี ปำกบน
ปำกสีสด

“ขีอ้ ้อนแบบนี ตั
้ งแต่
้ เมื่อไหร่”

637
 Black Diamond

่ งเลิกคิวถำม
“คุณไม่ชอบเหรอ” ลีชิ ้

“ชอบ แต่ก็อยำกให ้เธอนอนไปก่อน”

สองสำยตำประสำนกัน คุยกันโดยไร ้ซึงค ่ ำพูด

่ ดท ้ำยแล ้วลีชิ
ก่อนทีสุ ่ งจะเป็ นฝ่ ำยยอมแพ ้ต่อค
วำมเป็ นห่วงนั้น

“ก็ได ้”

เฟิ งหลงให ้รำงวัลเด็กดีด ้วยกำรกดปลำยจมูกล

งบนแก ้มเนี ยน
่
สูดกลินหอมอั นเป็ นเอกลักษณ์ของร่ำงเพรียวเ
ข ้ำปอดจนเกิดเสียงแล ้วเอ่ยบอก

“ฝันดี”

ใบหน้ำเรียวพยักรับ
เมื่อเอนกำยลงนอนร่ำงสูงก็ขยับชำยผ ้ำห่มให ้
้ นไปปิ ดโคมไฟข ้ำงหัวเตียง
ถึงอก พร ้อมทังหั
ก่อนจะเดินออกจำกห ้องนอนไป

เปลือกตำทีปิ่ ดลงไหวสั่นเพรำะนอนไม่หลับ
้ นระยะ
เสียงพลิกตัวดังขึนเป็
่ งก็ลม
นำนเข ้ำลีชิ ้
ื ตำขึนในควำมมื ด
638
Ex - SoulL

ซบหน้ำลงกับหมอนข ้ำงหวังให ้ควำมนุ่ มสบำย

ขับกล่อมให ้ง่วงงุ น
แต่มน ่ ต
ั ก็ไร ้ผลเพรำะสิงที ่ ้องกำรทีแท
่ ้จริงคือแ
ผ่นอกแข็งๆ ของใครบำงคน

่ งนอนถอนใจ
ลีชิ
้ งเหลือบมองนำฬก
ทังยั ิ ำบนโต๊ะข ้ำงหัวเตียงอยู่
เป็ นระยะ
กระทั่งเวลำล่วงเลยเข ้ำสู่วน ่
ั ใหม่มำได ้เป็ นชัวโ
มงเสียงเปิ ดประตูก็ดงั ขึน้

คนทียั่ งไม่นอนทำเป็ นหลับ

พอเตียงยวบลงเพรำะมีคนทรุดตัวนอนลงก็ทำเ
ป็ นพลิกกำยกลับไปหำ
เพียงเท่ำนั้นท่อนแขนแกร่งก็สอดมำใต ้คอ
อีกข ้ำงพำดอยู่รอบเอวแล ้วอีกคนก็ขยับมำแน
บชิดให ้ได ้ตำแหน่ งมำกขึน้

่ งลอบยิมในควำมมื
ลีชิ ้ ด
ควำมอบอุ่นจำกเรือนกำยหนำพร ้อมกับกลินห ่
อมเย็นพำควำมง่วงให ้ค่อยๆ เข ้ำมำครอบงำ

--

“เป็ นอะไร”

639
 Black Diamond

้ ยกให ้คนทีนั
เสียงทุ ้มดังขึนเรี ่ ่ งเหม่อขณะกำลัง
อยู่บนรถหันไปมอง
่ี องลอยกลับมำอยู่ตรงหน้ำ
สติทล่

่ งหลุบตำลงมองมือบนตักตัวเอง
ลีชิ
่
ก่อนจะเลือนสำยตำขึ ้
นมองคนรั ก
้
ริมฝี ปำกระบำยยิมบำงยำมตอบค ำถำม

“เปล่ำ”

“อย่ำโกหก” เฟิ งหลงพูดขึนทั ้ นใด

้
มือหนำเอือมไปจั ้
บมือบำงเอำไว ้แล ้วสอดนิ วปร
ะสำนกันช ้ำๆ “ฉันรู ้สึกได ้”

คนฟังชะงัก
่
สำยตำเลือนลงมองมื ่ บกันแน่ น
อทีจั
เมื่อไม่อำจปกปิ ดได ้เพรำะควำมรู ้สึกทีเชื
่ อมกั
่ น
ควำมกังวลก็ถกู เปิ ดเผยขึนทั้ นใด

“กลัวว่ำคุณจะผิดหวัง”

่
รถกำลังมุ่งหน้ำสู่โรงพยำบำลเพือตรวจร่ ำงกำ
ย
่ นปกติบ่งบอกว่ำสิงที
อำกำรทีเป็ ่ ต่
่ ำงฝ่ ำยต่ำงค
ำดหวังลึกๆ ไม่เป็ นผลสำเร็จ
640
Ex - SoulL

่ งรู ้ได ้โดยไม่ต ้องตรวจ

ลีชิ
่ นทีมำของควำมกั
ซึงเป็ ่ ้
งวลทังหมด

เพรำะรู ้ว่ำคนข ้ำงกำยแอบคำดหวังอยูล

่ ก
ึ ๆ

“ฉันไม่ได ้คำดหวังขนำดนั้น”

“อย่ำโกหก...ผมรู ้สึกได ้”
้ นลีชิ
ครำวนี เป็ ่ งทีท
่ ำให ้เฟิ งหลงชะงักด ้วยคำพู
ดเดียวกัน

้ นอย่
คนอำยุมำกกว่ำเลิกคิวขึ ้ ำงจำยอม

“เรำก็แค่ต ้องพยำยำมกันใหม่ ”
้ ้ำหยอก
เฟิ งหลงพูดพร ้อมรอยยิมเย

่ งพึมพำ
“คุณก็พยำยำมอยู่แทบทุกวัน” ลีชิ

้ คงต ้องเป็ นทุกวันและวันละหลำยๆ รอบ”

“งันก็

“แบบนั้นคงตำยกันพอดี”

้ กแทนทีด
ควำมกังวลก่อนหน้ำนี ถู ่ ้วยควำมขบ
ขันระคนขัดเขิน
เมื่อบรรยำกำศดีขนเฟิ
ึ ้ งหลงก็ยมิ้
641
 Black Diamond

ทอดมองใบหน้ำสวยนิ่ งพลำงกระชับมือให ้แน่

น

“อย่ำคิดมำก
่ ำสักวันควำมพยำยำมของเรำจะสำเร็
ฉันเชือว่
จ”

่ งก ้มหน้ำลงแล ้วสูดลมหำยใจเข ้ำลึกๆ

ลีชิ
จำกนั้นจึงเงยหน้ำขึนพร ้ ้ แสดงออ
้อมรอยยิมที ่
่
กถึงควำมเข ้มแข็งทีมำกกว่ ำเดิม

Urine Pregnancy Test : Negative

ดวงตำเรียวไหวสั่นระริกเมื่อตัวอักษรนั้นตอก
้ ้อยู่กบั ควำมเป็ นจริง
ยำให
่ ่ในอุ ้งมือหนำเย็นเยียบ
มือทีอยู
่ งเหลือบมองคนข ้ำงกำยแล ้วก็พบเข ้ำกับรอ
ลีชิ
้
ยยิมในแบบของเฟิ งหลง

้ รำวกั
รอยยิมที ่ บจะบอกว่ำไม่เป็ นไร

่ งจะเตรียมตัวมีนอ้ งเลยไหม”
“ลีชิ

คุณหมอถำมขึนเสี ้ ยงอ่อนโยน
่ นไปตอบ
และเป็ นเฟิ งหลงทีหั
642
Ex - SoulL

“ผมอยำกลองพยำยำมด ้วยตัวเองเฉยๆ
่
ถ ้ำเผือเขำมำก็ ถอื ว่ำเป็ นโชคชะตำ
่ งได ้ใช ้ชีวต
แต่ถ ้ำไม่ก็ให ้ลีชิ ิ ในแบบของตัวเองไ
ปก่อน”

่ งยังมีอก
ควำมจริงแล ้วลีชิ ่ ต
ี หลำยสิงที ่ ้องทำ
หลักๆ คือกำรเป็ นนำยแบบซึงก ่ ำลังไปได ้ดี
หำกโชคชะตำกำหนดให ้เจ ้ำตัวน้อยมำด ้วยวิธ ี
ทำงธรรมชำติก็จะถือว่ำชีวต ิ ถูกกำหนดมำให ้
่
ต ้องทำสิงใดก่
อน

“โอเค
ถ ้ำอย่ำงนั้นเรืองยำหมอก็
่ ยงั ให ้กินเหมือนเดิม
นะ”

“...ครับ”
่ งรับคำขณะทีควำมผิ
ลีชิ ่ ดหวังยังคงอำบอยู่ใน
อก
โดยมีควำมอุ่นจำกฝ่ ำมือใหญ่คอยปลอบประโ
ลมไม่ห่ำง
้
แหวนบนนิวนำงข ่ ตอกย
้ำงซ ้ำยคือสิงที ่ ้ ำไม่ไ
ำว่
ด ้ตัวคนเดียว

่ งยังคงมีท่ำทำงเห
หลังกลับจำกโรงพยำบำลลีชิ
งำหงอย
643
 Black Diamond

่ ถนัดพูดจึงได ้แต่คอยดูแลอยูไ่ ม่ห่ำง

คนทีไม่
เฟิ งหลงนั่งทำงำนโดยมีรำ่ งเพรียวนั่งซบอกอยู่
บนตัก

ในตอนปกติลชิ ่ี งจะไม่มท
ี ำงทำแบบนี ้
แต่เพรำะจิตใจอ่อนแอจึงต ้องกำรพลังงำนมำเ
ติมเต็มอย่ำงมำกมำย

“เรียกประชุมบอร ์ดบริหำรของสถำนี ชว่ งบ่ำย

ของมะรืนนี ”้
เฟิ งหลงสั่งงำนคนสนิทขณะวำงแฟ้ มสุดท ้ำยที่
ต ้องเซ็นลงบนกองให ้เฉิ นรับไป

“ครับ”

“แล ้วก็ขอเอกสำรบัญชีของ xxx ด ้วย”

“ได ้ครับ”

เฉิ นรับคำพลำงโค ้งให ้ผู ้เป็ นนำย

ก่อนจะเดินออกไปพร ้อมแฟ้ มเอกสำรหลำยเล่
มในอ ้อมแขน
เมื่อประตูปิดลงสำยตำคมก็เลือนมองคนบนตั
่ ก

“ง่วงไหม”
644
Ex - SoulL

่ งส่ำยหน้ำเป็ นคำตอบ
“...” ลีชิ

“อยำกกินอะไรหรือเปล่ำ”

คำตอบนั้นยังคงเหมือนเดิม

“อยำกทำอะไรไหม อย่ำงเช่น ชอปปิ ้ ง

หรือดูหนัง...ไหนๆ
้ เป็ นวันหยุดของเธอทังที
วันนี ก็ ้ ”

“ถ ้ำผมมีลูกไม่ได ้ คุณจะทำยังไง”
่ งเงยหน้ำขึนถำมโดยไม่
ลีชิ ้ ได ้ตอบคำถำมก่อ
นหน้ำ แววตำเจือไปด ้วยควำมไม่ม่นคงั
่
ขณะทีคนถู กถำมก็ขมวดคิวน้้ อยๆ

“ไม่ทำยังไง ก็มีแค่ฉันกับเธอ”

“จริงเหรอ...”

้ ้มเลิกขึน้
“เห็นฉันเป็ นคนชอบโกหก?” คิวเข

คำถำมทีมี ่ ควำมไม่พอใจเจืออยู่จำงๆ
่ งรีบส่ำยหน้ำ
ทำให ้ลีชิ
จำกนั้นจึงอธิบำยถึงเหตุผล

645
 Black Diamond

“แค่คด
ิ ว่ำคุณอำจต ้องกำรทำยำทไว ้สืบสกุล”

“ฉันมีหลำนชำยตังสองคน” ้ เฟิ งหลงพูดขึน้

แล ้วก็ได ้รู ้ว่ำอะไรทีท ่ ำให ้ร่ำงเพรียวมีอำกำรหง
อยได ้ขนำดนี ้
“ถ ้ำนี่ คือสำเหตุทท ่ี ำให ้เธอกังวลก็เลิกคิดซะ
ฉันจะไม่มีทำงมีคนอืน” ่

่ งเม ้มปำกเข ้ำหำกัน

ลีชิ
สบสำยตำทีมี ่ แต่ควำมมั่นคง
่ ้งเหียวจึ
ใจทีแห ่ งค่อยๆ พองโต
คล ้ำยกับลมแห่งควำมสุขถูกสูบเข ้ำไปจนเต็ม

ใบหน้ำเรียวเอียงซบกับอกกว ้ำง
เปลือกตำปิ ดลง ก่อนจะเอ่ยพูด

“อยำกไปดูหนัง”

ท่อนแขนแกร่งกระชับให ้แน่ นขึน้

ริมฝี ปำกได ้รูปกดลงกลำงศีรษะเล็ก

่
“ได ้ทุกอย่ำงทีเธอต ้องกำร”

--

646
Ex - SoulL

“อย่ำเข ้ำมำ จนกว่ำฉันจะอนุ ญำต!”

้
เฉิ นและบอดีกำร ์ดหน้ำห ้องโค ้งรับคำ
เมื่อร่ำงสูงใหญ่เดินเข ้ำห ้องประตูก็ถูกปิ ดลง
้
คนทังหมดยื นนิ่ งอยูห
่ น้ำห ้อง
ทำตำมคำสั่งของเฟิ งหลงอย่ำงเคร่งครัด

่ นเข ้ำมำในห ้องก็คำมื

ด ้ำนคนทีเดิ ้ อกับขอบโต๊ะ
่
ทำงำน ดวงตำคมไหวสันเพรำะควำมหงุ ดหงิด
้
แผ่นอกสะท ้อนขึนลงเหมื ่
อนเพิงออกก ำลังกำย
มำ

เฟิ งหลงถอดเสือสู ้ ทตัวนอกออกแล ้วทิงลงบนเ

้
ก ้ำอี ้ ยกมือขึนกุ
้ มขมับทีปวดตุ
่ บ

้
สำเหตุของท่ำทำงทังหมดมำจำกกำรถ่ ำยแบบ
่
เครืองประดั บระดับโลกของลีชิ ่ งในวันนี ้
่
คอนเซปต ์ทีออกไปทำงเซ็ กซีท ่ ำให ้เมื่อคืนต ้อง
นั่งสมำธิถงึ สำมชัวโมง
่
ทำงำนไม่เป็ นสุขตลอดทังวั้ นเนื่ องจำกสมองเอ
ำแต่จน ่
ิ ตนำกำรว่ำใครบ ้ำงทีจะได ้เห็นร่ำงกำย
่ ง
ลีชิ

ปึ ก

647
 Black Diamond

ฝ่ ำมือหนำทุบลงบนโต๊ะ
้
ใช ้ควำมอดทนทังหมดที ่ ไปกับกำรรังตั
มี ้ วเองไ
่
ม่ให ้ตำมไปทีกองถ่ ำย
ทว่ำถึงจะอดทนในส่วนนั้นได ้
มือก็ยงั ล ้วงโทรศัพท ์ออกมำต่อสำยหำใครบำง
คน

“ฮัลโหล”

ี่
“นำยอยู่ทไหน”

“ก็กองถ่ำยไง นี่ ลีชิ

่ งกำลังเปลียนชุ
่ ดอยู”่

เพียงแค่ได ้ยินชือ่
ข ้ำงในทีว่ ้ำวุ่นก็เหมือนสงบลงเล็กน้อย

“...เป็ นยังไงกันบ ้ำง”

คำถำมเหมือนถำมถึงทุกคน
่
แต่ควำมเป็ นจริงกลับอยำกรู ้เรืองของคนเพี
ยง
คนเดียว

่ งทำงำนได ้ดีมำก
“ลีชิ
ลูกค ้ำชมไม่ขำดปำกเลย”
่ งเพรำะรู ้ว่ำอีกค
แกเรนจงใจเล่ำถึงส่วนของลีชิ
นอยำกฟัง
648
Ex - SoulL

“...” เฟิ งหลงเงียบ

คำว่ำลีชิ ่ งทำงำนได ้ดีมำกเป็ นกำรยำเตื
้ อนว่ำห
ำกเขำไร ้สติ
่ อี
สิงที ่ กฝ่ ำยกำลังพยำยำมทำจะเกิดปัญหำ
งำนทีมี ่ หลำยส่วนร่วมกันจะพังเพรำะควำมรู ้สึ
กหึงหวงนี ไม่้ ได ้

“มีอะไรหรือเปล่ำเฟิ ง”
้ ่อปลำยสำยเงียบไป
แกเรนถำมขึนเมื

่ งด ้วย”
“เปล่ำ ฝำกดูแลลีชิ

“จะดูแลอย่ำงดี”

เฟิ งหลงลอบถอนใจพลำงกดวำงสำย
้
สะกดกลันควำมว ้ำวุน
่ ข ้ำงในเอำไว ้ไม่ให ้ระเบิด
แต่ดูเหมือนมันจะไม่ได ้ผลนั ก
จนสุดท ้ำยต ้องทรุดตัวนั่งลงบนพืน้
รวบรวมสมำธิแล ้วปิ ดเปลือกตำลง

กำรนั่งสมำธิจะช่วยให ้จิตใจสงบลง

หำยใจเข ้ำ...หำยใจออก

แกร ๊ก
649
 Black Diamond

่ งเปิ ดประตูเข ้ำห ้องอย่ำงอ่อนล ้ำ

ลีชิ
เมื่อเห็นใครบำงคนยืนตระหง่ำนรออยู่กอ ่ นแล ้ว
ิ ้ วเข ้ำหำทันใดพร ้อมทังหลั
ก็ทงตั ้ บตำลงช ้ำๆ

้ ้ควำมรู ้สึกสบำยรำวกับเป็ นเตียง

อ ้อมแขนนี ให
นอน

“เหนื่ อย”

“ก็ไม่ต ้องเป็ นนำยแบบแล ้ว”

่ งร ้องหืมในลำคอแล ้วผละใบหน้ำออกห่ำงเ
ลีชิ
่
พือมองหน้ ำอีกคน

“หวงอีกแล ้วเหรอ”

“แทบบ ้ำตำย”

่
สันกรำมทีปรำกฏให ้เห็นบนกรอบหน้ำดุบ่งบอ
กอำรมณ์คนพูดเช่นเดียวกับสำยตำและสีหน้ำ
คนถูกหวงระบำยยิม้
้ อ่
แมเ้ ป็ นยิมที ่ อนแรงแต่หวั ใจกลับเต็มไปด ้วยค
่
วำมอิมเอม

650
Ex - SoulL

่ งแหงนหน้ำขึนแล
ลีชิ ้ ้วประทับจูบลงบนริมฝี ปำ
กได ้รูป
้ ยแผ่วเบำอย่ำงออดอ ้อน
ตวัดปลำยลินเลี

่
“มีแค่คุณทีผมท ำแบบนี ”้

่ ”
“ก็ลองทำกับคนอืนสิ

เพียงแค่คด
ิ ดวงตำคมก็วำวโรจน์รำวกับมันเกิ
้ ง
ดขึนจริ
่
ภำพทีวำบเข ้ำมำในหัวทำให ้ในอกร ้อนรุม่ เหมื
อนมีกองเพลิง
ก่อนจะถูกสลัดออกด ้วยมือนิ่มทีวำงลงบนแก
่ ้ม
้ ยวทีขยั
และปลำยนิ วเรี ่ บไล ้ไปมำ

“จะเป็ นยังไงครับ”

“มันต ้องตำย” เฟิ งหลงพูดอย่ำงเด็ดขำด

ไม่มีกำรขู่เลยแมแ้ ต่นอ้ ย
่ ท
เพรำะคือสิงที ่ ำจริงอย่ำงแน่ นอน

ด ้ำนคนฟังก็ไม่ได ้หวำดกลัว
้
รอยยิมของลี ่ งกว ้ำงขึน้
ชิ
่
สำยตำทีทอดมองใบหน้ ำคร ้ำมคมมีแต่ควำมอ่
อนโยนระคนเห็นใจ
651
 Black Diamond

“เหนื่ อยไหม”

“ถำมฉัน?”

“อืม” ใบหน้ำเรียวกดลงยืนยัน

“เหนื่ อยกับอะไร”
สีหน้ำของเฟิ งหลงมีควำมแปลกใจอยู่เล็กน้อย

“เหนื่ อยกับกำรต ้องหวงผมแบบนี ”้

่ งรู ้ดีว่ำมันเป็ นสิงที

ลีชิ ่ น่่ ำหงุ ดหงิด
้ งเป็ นควำมรู ้สึกอันรุนแรงทีอยู
อีกทังยั ่ ่เหนื อกำร
ควบคุมจนยำกทีจะท ่ ำให ้บรรเทำ
ส่งผลต่ออีกคนในแง่ของควำมรู ้สึกและควำมคิ
ดอย่ำงน่ ำเหนื่ อยหน่ ำยใจ

่ วว่ำเธอจะอึดอัด”
“ฉันต่ำงหำกทีกลั
เฟิ งหลงตอบกลับ

“ไม่อด
ึ อัดเลย...ขอโทษทีท ่ ำให ้คุณต ้องหงุ ดหงิ
ดกับควำมรู ้สึกนั้นแทบทุกวัน”

เพรำะควำมรู ้สึกหวงแหนอันมำกมำยจะเกิดขึ ้
้ เขำออกไปท
นทุกครังที ่ ำงำน
652
Ex - SoulL

นั่นก็คอ ื แทบทุกวัน
่ งรับรู ้ได ้ว่ำคนรักต ้องต่อสู ้กับควำมรู ้สึกอัน
ลีชิ
น่ ำหงุ ดหงิดขณะทีต ่ ้องทำงำนของตัวเองไปด ้ว
ยในแต่ละวัน

ึ้
“ฉันกำลังพยำยำมจัดกำรให ้มันดีขน”

่ งเลิกคิวถำม
“จัดกำร?” ลีชิ ้ “ยังไงครับ”

“ไม่ต ้องรู ้หรอก”

“...” คำปฏิเสธทำให ้คนถำมนิ่ งเงียบ

ถึงอย่ำงนั้นก็ไม่ได ้โกรธเคืองอะไร

ึ ้ งไงก็ยงั ไม่ถงึ กับปล่อยวำงได ้

“แต่ถงึ ดีขนยั
่
คงจนกว่ำจะถึงวันทีเธอเลิ กเป็ นนำยแบบ”

่ งยิมรับบำงๆ
ลีชิ ้
้
สองแขนยกขึนโอบรอบล ำคอแกร่งแล ้วขยับตั
วเข ้ำไปซบหน้ำลงกับบ่ำกว ้ำง
กระซิบคำสัญญำด ้วยเสียงแผ่วเบำ

“ถ ้ำประสบควำมสำเร็จเมื่อไหร่
่ ้น”
สัญญำว่ำจะคิดเรืองนั

653
 Black Diamond

้ สำเร็จแล ้ว”
“ตอนนี ก็

“ยังสิครับ...ยังต ้องมำกกว่ำนี ”้

“ก็คงอีกไม่นำน”

่ิ ปรำรถนำหรื
ไม่รู ้ว่ำเป็ นแค่สงที ่ ่
อเป็ นควำมชืน
ชมจำกอีกฝ่ ำย ลีชิ ่ งได ้แต่ยมรั
ิ ้ บบำงๆ
ก่อนจะถูกอุ ้มไปอำบน้ำแล ้วพำเข ้ำนอนเพือให ่ ้
ร่ำงกำยได ้พักผ่อนจำกกำรทำงำนมำอย่ำงหนั
กตลอดทังวั ้ น

20.

้
“คิดว่ำวันนี จะได ้สอยสักเรือนไหม”

“หวั่นใจว่ำจะเป็ นอย่ำงนั้นอยู่เหมือนกัน”

้
บทสนทนำอันครืนเครงข ้ำงกำยไม่อำจดึงควำ
มสนใจจำกเฟิ งหลง
ดวงตำคมกวำดมองไปทั่วงำนอย่ำงไร ้อำรมณ์
ใจรำร่ ้องอยำกให ้เวลำผ่ำนไปเร็วๆ
่
เพือจะได ้พำใครบำงคนกลับห ้อง

654
Ex - SoulL

้ ณอำร ์เธอร ์ก็ออกงำนบ่อ

“จะว่ำไปแล ้วช่วงนี คุ
ยนะ”

“นั่นน่ ะสิ แปลกใจอยู่เหมือนกัน”

คนถูกทักทำเพียงยิมรั้ บแต่ไร ้กำรตอบกลับ

่ อก็โคลงแก ้วเครืองดื
ขณะทีมื ่ มในมื
่ อไปมำช ้ำๆ
้ บเพือหลี
ก่อนจะยกขึนจิ ่ ่
กเลียงกำรพู ดคุย

เมื่อก่อนนี ้ อำร ์เธอร ์ จำง

หรือจำงเฟิ งหลงจะออกงำนเพียงงำนสำคัญ
ทว่ำตอนนี กลั ้ บขยันออกแทบทุกงำนหำกมีเวล
ำ

โดยงำนในวันนี คื้ อแฟชันโชว่ ิ ำจำกแบร

์นำฬก
่ ลชิ
นด ์ระดับโลกทีมี ่ี งเป็ นหนึ่ งในนำยแบบ

“อ ้ำว มิสเตอรหวั
์ ง”

ประโยคนั้นทำให ้เฟิ งหลงขมวดคิว้

่ นมำกับลูกช
สำยตำถูกดึงให ้หันไปทำงคนทีเดิ
ำยอีกคน สบตำกันด ้วยควำมรู ้สึกรำบเรียบ
ก่อนคนอำยุนอ้ ยกว่ำจะค ้อมศีรษะลงให ้ตำมมำ
รยำท

655
 Black Diamond

“สวัสดีครับคุณอำร ์เธอร ์”

้ งไปอีกเล็กน้อย
เฟิ งหลงมองเลยหวังอีหย่
จำกนั้นจึงพยักหน้ำรับ

“พิเศษจริงๆ ทีได่ ้เจอทังมิ

้ สเตอร ์หวัง
และอำร ์เธอร ์ จำง แบบนี ”้

้ บ
ต่ำงฝ่ ำยต่ำงทำเพียงยิมรั
รักษำท่ำทีห่ำงเหินไว ้โดยไม่ให ้ใครผิดสังเกต
โชคดีทมี ่ี ทม
ี งำนมำเชิญไปถ่ำยรูปจึงไม่มีใครทั
นรู ้สึก

หลังจำกถ่ำยรูปและพบปะกับเจ ้ำของงำนและนั
่ เสร็จ
กธุรกิจคนอืนๆ
้
ทังหมดก็ถูกเชิญไปนั่งตรงหน้ำเวที
ไม่นำนนักพิธก ้
ี รก็เดินขึนมำกล่ ำวเปิ ดงำน

เฟิ งหลงไม่ได ้สนใจพิธก ี ำรนั้น

ไม่สนใจเซเลบริตี ้ ดำรำ
หรือใครก็ตำมทีอยู ่ ่รอบกำย
้
ควำมสนใจทังหมดจดจ่ ออยู่กบั กำรรอคอยให ้
่
แฟชันโชว ่ น้ กระทั่งสมหวังในทีสุ
์เริมขึ ่ ด

656
Ex - SoulL

นำฬก ่ ละเรือนรำคำสูงถึงหกหลักถูกนำเ
ิ ำทีแต่
สนอด ้วยเหล่ำนำงแบบและนำยแบบ
่ นส่วนสำหรับ
ก่อนจะจบลงด ้วยโชว ์พิเศษซึงเป็
กำรประมูล

่ งทีเดิ
ลีชิ ่ นออกมำนำเสนอนำฬก ิ ำจำกโชว ์แรก
พยำยำมทำหน้ำทีของตั ่ วเอง
ทว่ำก็มีวน ่ี
ิ ำทีทเผลอให ้ควำมสนใจกับเจ ้ำของ
สำยตำคมทีนั ่ ่ งอยู่ข ้ำงเวที

ี่
วินำทีทสำยตำประสำนกั นเหมือนขำมันหนักอึ ้
้ กน้อย
งขึนเล็
้ มปำกทีตั
รอยยิมมุ ่ งใจส่
้ งมำให ้เกือบทำให ้เดิน
ผิดจังหวะเพรำะไม่ทน ้ ว
ั ตังตั
แต่ก็ไม่ได ้มีปัญหำอะไรมำกนักด ้วยกำรทำงำน
่ นมืออำชีพ
ทีเป็

เมื่อแฟชันโชว
่ ้
์ทังสองเซตผ่ ำนไป
จำกนั้นก็เป็ นกำรประมูลนำฬก ิ ำรุน ้
่ พิเศษทังสำ
มเรือน

เฟิ งหลงไม่คดิ จะสนใจเท่ำไหร่นักเพรำะไม่ใช่แ

่
บบทีชอบ
แต่เมื่อเรือนทีสองเป็
่ ่ งนำออกมำพรีเซนต ์
นลีชิ

657
 Black Diamond

้ งที
จึงยกป้ ำยขึนทั ้ ไม่
่ ได ้สนใจนำฬก
ิ ำเรือนนั้นเ
ลยด ้วยซำ้

“หมำยเลขเก ้ำค่ะ”

“หนึ่ งล ้ำนห ้ำแสนบำท”

เงินจำนวนนั้นเรียกให ้เสียงฮือฮำดังขึนเล็
้ กน้อ
ย

“หนึ่ งล ้ำนห ้ำแสนบำทนะคะ

้
มีใครให ้มำกกว่ำนี ไหมคะ...หมำยเลขสิ
บเอ็ดค่
ะ”

“สองล ้ำนครับ”

ดวงตำคมตวัดสำยตำไปมองคนทีประมู ่ ลแข่งกั
่ ่ในแวดวงธุร
บตัวเองแล ้วก็พบว่ำไม่ใช่คนทีอยู
กิจ ฝ่ ำยนั้นยิมกลั
้ บมำให ้เล็กน้อย
ไม่มีแววจะยั่วยุอะไร

“สองล ้ำนห ้ำแสนบำท” เฟิ งหลงขำนรำคำ

่ จบสินจะด
ก่อนกำรประมูลทีไม่ ้ ำเนิ นต่อไป

658
Ex - SoulL

่ งยืนอยู่บนเวที
ลีชิ
ขยับข ้อมือไปมำบ ้ำงเป็ นบำงเวลำเพือน่ ำเสนอ
นำฬก ิ ำ
่
โดยทีควำมสนใจกลั ่ี
บจับจ ้องอยู่ทคนสองคน

หนึ่ งคือคนทีตั
่ งหน้
้ ำตังตำประมู
้ ล
สองคือหนึ่ งในผู ้ให ้กำเนิดทีมำกั
่ บลูกชำยอีกค
น

ี่
วินำทีทสำยตำประสำนกั ่ งไม่ได ้หลีกห
บพ่อลีชิ
นี
สบตำอยู่อย่ำงนั้นกระทั่งเป็ นอีกฝ่ ำยทีเบื
่ อนหน้
ำหนี ไป

เขำคำดเดำไม่ได ้ว่ำคนเป็ นพ่อกำลังคิดอะไร

และก็ไม่ได ้อยำกจะคำดเดำ
่ วเองให ้ดีทสุ
จึงเลือกแค่ทำหน้ำทีตั ่ี ด

“ห ้ำล ้ำนบำทนะคะ”

“ห ้ำล ้ำนสองแสนบำท”

“ห ้ำล ้ำนสองแสนบำทแล ้วค่ะ”

“หกล ้ำน”
659
 Black Diamond

“หกล ้ำนบำทค่ะ”

“...สิบล ้ำน”

รำคำทีก ่ ้ำวกระโดดไปหลำยหลักทำให ้คนทีห ่

มำยมั่นอยำกได ้นำฬก ิ ำเรือนนั้นส่ำยหัวเป็ นกำ
รบอกว่ำยอมแพ ้
พิธก
ี รถำมยำพร ้ ้อมนับเวลำถอยหลัง
ก่อนจะประกำศว่ำนำฬก ิ ำเรือนนั้นเป็ นของอำร ์
เธอร ์ จำง

่ งลอบส่งสำยตำให ้คนชอบเอำชนะ
ลีชิ
จำกนั้นจึงหมุนตัวเดินเข ้ำไปหลังเวที
ให ้ทีมรักษำควำมปลอดภัยเอำนำฬก ิ ำไปเก็บเ
่ งมอบให ้คนทีประมู
พือส่ ่ ลได ้

“นั่นลูกชำยมิสเตอรหวั์ งใช่ไหมครับ
ดูดเี หมือนพ่อกับแม่ไม่มีผด
ิ ”

้ งละสำยตำจำกคนทีเดิ
หวังอีหย่ ่ นหำยลับไปจำ
กเวที จำกนั้นจึงเลือนไปมองคนพู
่ ด

้ งตอบรับเพียงสันๆ
“...ครับ” อีหย่ ้

660
Ex - SoulL

่ ำลังมำแรงเลย
“เห็นว่ำเป็ นนำยแบบทีก
ไม่ธรรมดำจริงๆ”

คนฟังไม่ได ้ต่อบทสนทนำนั้น
ทำเพียงพยักหน้ำรับ
่ นกั
อีกฝ่ ำยจึงหันไปคุยเรืองอื ่ บคนอืน่
ขณะทีหวั่ งอีหย่
้ งยังคงคิดถึงเรืองของลู
่ กอีกคน

่ ชิ
เส ้นทำงทีลี ่ งเลือกมันปรำกฏให ้เห็นชัดว่ำไปไ
ด ้สวย
ผลงำนและฝี มือเป็ นทีพู ่ ดถึงจนลอยมำเข ้ำหูอยู่
้ ก็
บ ้ำง และครังนี ้ ได ้เห็นกับตำของตัวเอง

สำหรับคนเป็ นพ่อ
แน่ นอนว่ำมันย่อมเป็ นควำมยินดี
แมจ้ ะเป็ นควำมยินดีอยูล
่ ก
ึ ๆ ก็ตำม

“เอำละค่ะ
ต่อไปเป็ นนำฬก ิ ำสำหรับกำรประมูลเรือนสุดท ้
่ ยกได ้ว่ำเป็ นทีสุ
ำยทีเรี ่ ดของงำนนี ้
้
ทังงดงำมและล ้ ำ
ำค่
มำพร ้อมกับกำรดีไซน์อน ั เป็ นเอกลักษณ์ของ..
.”

661
 Black Diamond

พิธก ี รบรรยำยอย่ำงยำวเหยียดก่อนนำฬก ิ ำเรื

่ นไฮไลต ์ของงำนจะถูกนำขึนป
อนสุดท ้ำยซึงเป็ ้
ระมูลโดยดำรำชือดั ่ ง
แต่เฟิ งหลงกลับไม่สนใจมันเลยแมแ้ ต่นอ้ ย
ปล่อยให ้คนอืนๆ่ แย่งชิงกันไป
สร ้ำงควำมแปลกใจและครุน ่ คิดให ้กับนักข่ำวบ
ำงคนทีเริ่ มได
่ ่
้กลินแปลกๆ
ตำมนิสยั อยำกรู ้อยำกเห็น

“ของเธอ”

่ งเลิกคิวขึ
ลีชิ ้ นเมื
้ ่อขึนรถมำกล่
้ ิ ำรำคำ
องนำฬก
่
แพงก็ถูกยืนมำให ้ทันใด

่
“ประมูลเพือเอำมำให ้
้ผมงันหรื
อ”

เฟิ งหลงพยักหน้ำรับ
ขณะทีลี ่ ชิ
่ งก็รบั มันมำวำงบนตัก
ไม่ได ้คิดจะเปิ ดดูแต่อย่ำงใดเพรำะเห็นชัดเจนแ
่
ล ้วตอนทีสวมใส่

“คิดว่ำมันเหมำะกับผม?”

“ก็เหมำะ”

662
Ex - SoulL

“คุณประมูลแค่เพรำะว่ำเป็ นผม ใช่ไหม”

่
“อืม” เฟิ งหลงรับคำโดยไม่ได ้คิดบ่ำยเบียง

ดวงตำเรียวรีของลีชิ ่ งจับจ ้องอยู่ทใบหน้

ี่ ำคร ้ำม
คม ก่อนลมหำยใจจะถูกพ่นออกมำเบำๆ
อย่ำงอ่อนใจ
แล ้วท่ำทำงนั้นก็ถูกเอำคืนด ้วยท่อนแขนแกร่ง
่
ทีวำดมำโอบรอบเอวแล ้ ้ขยับเข ้ำไปใกล ้
้วรังให

“ฉันให ้แล ้วก็ต ้องได ้รับ”

่ งหรีตำมองคนรั
ลีชิ ่ กอย่ำงไม่ไว ้ใจ
ก่อนจะเอ่ยออกไปอย่ำงรู ้ทัน

่ นอี
“หำเรืองหื ่ กแล ้วใช่ไหม”

่
“ไม่ได ้หืน...ฉั ่ ก”
นทำเพือลู
เฟิ งหลงยักไหล่นอ้ ยๆ

เหตุผลทีมี่ น้ำหนักแต่ไม่มำกพอให ้เชือท

่ ำให ้ลี่
ชิงโคลงหัวไปมำ
เมื่อพูดถึงลูกแล ้วควำมวูบโหวงในอกก็ลดน้อย
ลงจนทำใจฟังได ้
เนื่ องจำกควำมกังวลถูกปล่อยวำงลงกว่ำครึง่
663
 Black Diamond

หลงเหลือเพียงควำมเหนื่ อยเพรำะใครบำงคนมั
้
กหยิบยกเหตุผลนี มำเป็ ่
นข ้ออ ้ำงในกำรหืน

้ ้น”
“ข ้ออ ้ำงทังนั

“...”
คนถูกว่ำไม่ตอบอะไรเป็ นกำรยอมรับกลำยๆ
โดยไม่สะทกสะท ้ำน

“ปล่อยก่อนครับ”

เฟิ งหลงยอมผละออกจำกร่ำงหอมกรุน
่ ตำมคำ
บอก

ฟอด

ิ ำ”
“ขอบคุณสำหรับนำฬก

่ งยิมบำงๆ
ลีชิ ้ ให ้กับคนข ้ำงกำย
เมื่ออีกฝ่ ำยโน้มหน้ำลงมำใกล ้แล ้วตังใจมองที
้ ริ่
่ ้น
มฝี ปำกให ้รู ้ว่ำต ้องกำรอะไรก็ให ้ในสิงนั

จูบสำหรับกำรขอบคุณเกิดขึนไม่ ้ นำนนักเพรำ
ะยังมีบอดีกำร้ ์ดสองคนนั่งอยู่ด ้ำนหน้ำ
เมื่อลีชิ
่ งเป็ นฝ่ ำยผละออกห่ำงดวงตำคมก็แสด

664
Ex - SoulL

งออกถึงควำมขัดใจเล็กน้อย
้ ้ำยแ
ก่อนจะทำบทับริมฝี ปำกลงมำเป็ นกำรทิงท
ล ้วขยับไปนั่งดีๆ

--

หลำยครังสิ ้ งที
่ ปลุ
่ กให ้ลีชิ
่ งตืนจำกกำรหลั
่ บให
ลในยำมเช ้ำคือสัมผัสอันวำบหวำม
คนทีรู่ ้สึกตัวตืนเรี
่ ยบเรียงสิงที
่ ก ่ ำลังเกิดขึนอยู
้ ่ใ
นหัวขณะดวงตำยังปิ ด

่
ควำมเปลือยเปล่ำของท่อนล่ำงคือสิงแรกที ่
รับรู ้
ตำมมำด ้วยสัมผัสตรงบริเวณลำคอและฝ่ ำมือ
่ บไล ้ไปตำมหน้ำท ้อง
หนำทีลู

่ งค่อยๆ ลืมตำ
“อือ” ลีชิ
กำรขยับตัวพร ้อมเสียงครำงพำให ้อีกคนชะงัก
่
ดวงตำเรียวทีมองเห็ นภำพพร่ำมัวประสำนสำย
ตำกับคนด ้ำนบน

่
“ตืนแล ้วเหรอ”

“อือ...ไม่ใช่เพรำะว่ำคุณปลุกหรือไง”
้
มือบำงยกขึนขยี ้
ตำเล็ กน้อย
ก่อนภำพตรงหน้ำจะชัดเจนขึน้
665
 Black Diamond

ริมฝี ปำกได ้รูปกดจูบลงบนปำกบำง

ขบเมม้ ไปมำแผ่วเบำ
โดยทีมื่ อก็เคลือนไหวต่
่ อจำกเมื่อครู ่

“อือ้ ผมไปแปรงฟันก่อน”

จูบซึงก่ ำลังจะลึกซึงขึ ้ นถู

้ กขัดจังหวะด ้วยกำรที่
่ งเบียงหน้
ลีชิ ่ ำหนี กลินมิ ่ นต ์อ่อนๆ
จำกลมหำยใจของคุณเฟิ งหลงทำให ้ไม่อำจปล่
อยให ้ทุกอย่ำงดำเนิ นไปทังอย่ ้ ำงนั้น
แมจ้ ะมีบำงครังที ้ ละเลยเพรำะอำรมณ์
่ ถูกปลุกเ
ร ้ำจนเกินจะกูก ่ ลับ
แต่ก็แสนน้อยครังเนื ้ ่ องจำกอยำกให ้คนรักได ้รั
บสัมผัสทีดี่ ทสุ
่ี ด

่ งรีบก ้ำวลงจำกเตียงแล ้วก ้ำวเร็วๆ

ลีชิ
ไปทำงห ้องน้ำ
ใช ้เวลำล ้ำงหน้ำแปรงฟันไม่นำนนักก็กลับออก
มำ
เห็นคนตัวโตนอนเอนหลังพิงกับเตียงรออยู่กอ ่
้
นจึงขยับขึนไปนั ่ งคร่อม
้ ้ำหนักลงไปให ้อีกฝ่ ำยรองรับทังหมด
ทิงน ้

จุบ๊

666
Ex - SoulL

่ งกลินหอมไม่
บดเบียดริมฝี ปำกทีส่ ่ ต่ำงกันเข ้ำ
่ ้นจูบทีเต็
หำ เริมต ่ มไปด ้วยควำมรัก
่ อบหำงตำไปมองนำฬก
ขณะทีเหลื ิ ำแล ้วพบว่ำ
่ นข ้ำวเช ้ำและยำให ้ทั
อำจจะต ้องทำเวลำเพือกิ
น

่ งตำมใจคนรักอย่ำงง่ำยดำยเพรำะช่วงนี ท
ลีชิ ้ ำ
้ ำที่
งำนแทบทุกวันจนแทบไม่มีเวลำได ้ลึกซึงเท่
ควร

้ งสองเกี
เรียวลินทั ้ ่
ยวพัน
และเล็มควำมหอมหวำนอย่ำงเร่ำร ้อน

้
ฝ่ ำมือหนำประคองเอวบำงเอำไว ้ทังสองข ้ำง
บีบเคล ้นสลับกับลูบไล ้
ก่อนเฟิ งหลงจะประคองร่ำงเพรียวให ้เป็ นฝ่ ำยน
อนลงใต ้ร่ำง
้ ้ำบำงชินที
จัดกำรกับเสือผ ้ ยั
่ งขวำงกันกั
้ นเอำไว ้
้
ออกไปทังหมด

้
“เย็นนี ผมมี ่ งเอ่ยเตือน
งำน” ลีชิ
แล ้วสำยตำคมก็เหมือนจะบอกว่ำรับรู ้ให ้คลำย
ควำมกังวลเล็กๆ นั้นลง

667
 Black Diamond

้ ณเฟิ งหลงควบคุมตัวเองได ้ดีมำ

ช่วงหลังมำนี คุ
กขึน้ นำนมำกแล ้วทีทิ่ งเพี
้ ยงร่องรอยเล็กๆ
ไว ้บนร่ำงกำยโดยไม่ต ้องให ้ลำบำกกับกำรทำง
ำนมำกนัก

มือบำงวำงลงบนลำคอแกร่ง
ลูบไล ้บริเวณหลังคอไปมำช ้ำๆ
้
ยำมแหงนหน้ำขึนรับจู บ

่
ลมหำยใจทีคลอเคลี ยจนแทบหลอมรวมเป็ นห
นึ่ งเริมร
่ ้อนขึน้
เสียงหอบหำยใจทีดั ่ งเล็ดลอดบ่งบอกถึงอำรม
ณ์ทถู ่ี กจุดติด

่ งเลือนมื
ลีชิ ่ อลงมำยังอกหนั่นแน่ น
้
ใช ้ปลำยเล็บสันครู ดไปมำเบำๆ
่
เพือระบำยควำมร ้อนในร่ำงกำย
่
กลำงลำตัวทีแนบชิ ดกันทำให ้รับรู ้ถึงควำมต ้อง
กำรของคนด ้ำนบนทีพำนให่ ้รู ้สึกตำม

น้ำลำยสีใสทียื่ ดเป็ นเส ้นเล็กๆ

เมื่อผละจูบออกเลอะอยู่ตรงมุมปำกบำงถูกเฟิ ง
หลงจูบซับจนสะอำด จำกนั้นจึงค่อยๆ
ไล ้ริมฝี ปำกลงมำยังลำคอบำง

668
Ex - SoulL

้
ใบหน้ำเรียวเชิดขึนและเบี ่
ยงไปด ้ำนขวำ
เปิ ดทำงให ้อีกฝ่ ำยอย่ำงเต็มที่

เฟิ งหลงได ้แต่ประทับริมฝี ปำกลงไป

้
ไล ้ปลำยลินละเลี ้ ยน
ยดชิมผิวเนื อเนี
สูดดมควำมหอมด ้วยจมูก
และใช ้ฟันงับแผ่วเบำไปทั่วอย่ำงมันเขียว
้

จำกลำคอลงมำยังแผ่นอก
เข ้ำครอบครองเม็ ดสีสดด ้วยปำกแล ้วก็ดูดดุนค
ล ้ำยคนหิวโหย

“อ๊ะ”
่ งสอดมือเข ้ำกับกลุม
ลีชิ ่ ผมหนำบริเวณท ้ำยทอ
ย ออกแรงขยุ ้มพลำงเปล่งเสียงครำง

ข ้ำงหนึ่ งถูกครอบครองด ้วยปำก

อีกข ้ำงถูกครอบครองด ้วยมือ
ู เล็กที่
สร ้ำงควำมเสียวซ่ำนให ้กลำยเป็ นพำยุลก
หมุนวนอยู่ในช่องท ้อง

่ี
พำยุทจะทวี ้ อยๆ
ควำมรุนแรงขึนเรื ่

จุบ๊ จุบ๊

669
 Black Diamond

“ฮื่อ”
่ ง
ควำมเสียวซ่ำนตรงยอดอกทำให ้ร่ำงกำยลีชิ
่
บิดเร่ำน้อยๆ ขณะทีขำก็ ขยับถูไถไปมำ

่
เวลำทีปลำยลิ ้ ่นร ้อนตวัดเลียรัวๆ
นอุ
้
แผ่นอกบำงก็จะแอ่นขึนรำวกั บเชิญชวนให ้อีก
คนสัมผัสกันให ้มำกขึน้

เฟิ งหลงไม่ปล่อยให ้ด ้ำนใดด ้ำนหนึ่ งน้อยใจ

ขยับเข ้ำครอบครองด ้ำนซ ้ำยขวำอย่ำงเท่ำเทีย
ม กระทั่งพอใจจึงเลือนปำกลงมำยั
่ งหน้ำท ้อง
้ ่
พรมจูบไปทุกพืนที
จำกนั้นจึงเลือนลงมำยั
่ งกลำงกำยของลีชิ ่ ง

่ แสดงถึ
สิงที ่ งควำมอึดอัดไม่ต่ำงกันถูกทักทำย
ด ้วยมือ เพียงแค่ฝ่ำมือหนำสัมผัสดว้ ยกำรแตะ
เจ ้ำของส่วนนั้นก็หลุดเสียงร ้อง
่
และยิงมำกขึ ้ ่อเฟิ งหลงกอบกุมมันเอำไว ้ทัง้
นเมื
หมดแล ้วขยับรูดรัง้

“อะ อำ”

่ งกำมือเข ้ำหำกัน
ลีชิ
สะโพกไม่อยู่น่ิ งเพรำะควำมเสียดเสียว

670
Ex - SoulL

ได ้แต่ร ้องครวญครำงรำวกับเว ้ำวอนขอให ้คนรั

กปลดปล่อยควำมอึดอัดทีมี ่

จังหวะของกำรรูดรังเริ้ มต
่ ้นจำกเชืองช
่ ้ำแล ้วค่อ
ยๆ เร็วขึน้
แผ่นอกทีสะท่ ้
้อนขึนลงเพรำะแรงหอบหำยใจคื
่ บ่
อสิงที ่ งบอกอำรมณ์ได ้เป็ นอย่ำงดี

ใช ้มือหยอกเย ้ำอยูไ่ ม่นำนเฟิ งหลงก็โน้มใบหน้

ำลงไปครอบครองตัวตนของลีชิ ่ งด ้วยริมฝี ปำก

“อ๊ำ อึก อืม”

คนถูกสัมผัสดวงตำพร่ำมัว
ื้
หูออคล ้ำยอยูบ ่ ง
่ นทีสู
่
ขณะทีปำกก็ เผยอปล่อยเสียงตำมอำรมณ์จน
หมดสิน้

ควำมนุ่ มหยุน ่
่ ทีโอบแน่ ่
นอยู่โดยรอบเคลือนไห
่
วเชืองช ้ำจนแทบหยุดหำยใจ
แล ้วนำทีต่อมำก็รวดเร็วจนหำยใจเกือบไม่ทน ั

่ งหำยใจผิดจังหวะ
ลีชิ
่
เหงือไหลซึ ้ ไม่
มตำมกรอบหน้ำทังที ่ ได ้ออกแรง

671
 Black Diamond

้
สะโพกขยับตำมจังหวะกำรรูดรังของปำกได ้รูป
โดยอัตโนมัติ

้
ด ้วยเฟิ งหลงตังใจเพี
ยงจะปลุกเร ้ำจึงถอนริมฝี ป
ำกออกในเวลำไม่นำนนัก

ควำมจริงก็อยำกจะหยอกเย ้ำกับลีชิ ่ งให ้นำนก

ว่ำนี ้
่
แต่เวลำอำหำรเช ้ำทีใกล ่ เ่
้เข ้ำมำเต็มทนคือสิงที
่ ำง
ร่งรัดทุกสิงอย่

ร่ำงสูงใหญ่ขยับขึนนั ้ ่ง
แต่แล ้วก็ต ้องหงำยหลังนอนลงเพรำะถูกผลัก
หัวเลยปลำยเตียงมำเกือบครึง่
้ วไม่ทน
ยังตังตั ั ได ้ปำกก็หลุดเสียงครำงต่ำอย่ำง
ไม่อำจควบคุม

่ งทีพลิ
เป็ นลีชิ ่ กขึนมำเป็
้ นฝ่ ำยรุก

่ ง” เฟิ งหลงเอ่ยเรียกชือคนรั
“ลีชิ ่ กเสียงสั่นพร่ำ
้ ้ำ...อืม...แล ้ว”
“ใกล ้ได ้เวลำมือเช

คนฟังไม่ตอบเป็ นคำพูดทว่ำตอบด ้วยกำรกระ

ทำ
่ ้ำจนสุดเพือครอบครองส่
ปำกเล็กทีอ ่ วนใหญ่โ
672
Ex - SoulL

ตขยับอย่ำงรวดเร็วจนกลุม ่ ผมปลิวไหว
เรียกเสียงครำงต่ำให ้ดังขึนเป็
้ นระยะ

่ งอำจไม่ได ้เชียวชำญนั
ลีชิ ่ กแต่อำศัยควำมใส่ใ
่
จ เก็บเกียวจำกบทรั ้ อนๆ สะสมเรือยมำ
กครังก่ ่
แล ้วสัมผัสร่ำงหนำในแบบทีเจ ่ ้ำตัวชอบ

เมม้ ปำกแน่ น
้
ใช ้ปลำยลินตวั ดส่วนปลำยมนเมื่อเลือนปำกอ
่
อกจนสุด
่
มือทีประคองอยู ่ใต ้ส่วนนั้นก็คลึงไปมำ
จำกนั้นก็ได ้ยินเสียงทีคล่ ้ำยกับสัตว ์ป่ ำคำรำม
ดังออกมำ

กระทั่งถึงจุดทีพึ
่ งพอใจลีชิ ่ งก็ผละออกแล ้ววำด
ขำไปคร่อมคนตัวโต
่
จับส่วนทีผงกชู ช ันให ้ตรงกับช่องทำง
ก่อนจะค่อยๆ ทิงน ้ ้ำหนักลงไป

“ฮึก”

ควำมใหญ่โตทีสร่ ้ำงควำมลำบำกให ้เล็กน้อยต

่
อนเริมแรกค่ ่
อยๆ เคลือนเข ้ำสู่รำ่ งกำย
่
โดยมีสำรหล่อลืนตำมธรรมชำติ ชว่ ยให ้ทุกอย่
่
ำงลืนไหลไปจนสุ ด
673
 Black Diamond

“อืม”
เฟิ งหลงส่งเสียงครำงเมื่อถูกผนังอุ่นร ้อนทีโอบ
่
้
ล ้อมตัวตนเอำไว ้ทังหมดตอดรั ดทักทำย
มือใหญ่ลูบไล ้สะโพกบำงเพือช่่ วยให ้คนด ้ำนบ
่
นผ่อนคลำย ขณะทีสำยตำก็ ่ื
สอสำรกั นไปด ้วย

เมื่อลีชิ
่ งพร ้อมจึงเริมเคลื
่ ่
อนไหว
้ ้ำยเนียนหมุนวนไปมำอย่ำงเชืองช
บันท ่ ้ำ
นำทีต่อมำจึงขยับขึนลงด ้ ้
้วยระยะสันๆ

ทว่ำเพียงเท่ำนั้นก็ทำให ้ใบหน้ำคร ้ำมคมแหงน

ขึน้ กรำมบดเข ้ำหำกันจนเห็นเส ้นเลือด

ส่วนทีร่่ ำงกำยเชือมกั
่ นพำควำมเสียวซ่ำนให ้โ
หมกระหน่ ำ ช่องท ้องวูบโหวง
แต่ก็เต็มไปด ้วยควำมอึดอัดชวนสับสน

้
“อำ...อือ”
่ งพยุงกำยไว ้ด ้วยกำรวำงมือลงบนหน้ำท ้อง
ลีชิ
่ งจนขึนลอนกล
ทีเกร็ ้ ้
้ำมเนื อ
้
ขณะรังสะโพกขึ ้
นลงเป็ นจังหวะ
โดยมีสะโพกสอบขยับสวนประสำนกัน

้
กำรร่วมมือของคนทังสองท ำให ้บทรักดำเนิ นไ
ปอย่ำงลึกซึง้
674
Ex - SoulL

้ ยงสั่นคลอนและ
ควำมเร่ำร ้อนไต่ระดับขึนจนเตี
เกิดเสียงดังกึกๆ

่
ต่ำงฝ่ ำยต่ำงตัวมันเลือมจำกเหงื ่ ไหลซึ
อที ่ ม
คล ้ำยกับกำลังออกกำลังกำยอย่ำงหนัก
คนผิวขำวแก ้มแดงเรือ่
เสียงหอบหำยใจดังก ้อง

่ งหลับตำลงเมื่อส่วนทีเคลื
ลีชิ ่ อนไหวอยู
่ ่ในร่ำง
้
กำยถูกดันสวนขึนมำลึ ก
กระแทกจุดกระสันอย่ำงรู ้ตำแหน่ งเป็ นอย่ำงดี

“อ๊ะ”
มือบำงคว ้ำบ่ำกว ้ำงของคนทีลุ ่ กขึนมำเอำไว
้ ้
ก่อนจะถูกจับให ้เปลียนท่่ ่
ำทำงเป็ นนอนควำลง
สะโพกถูกรังขึ ้ นแล
้ ่
้วแก่นกำยร ้อนทีผละออกเมื ่
อครูก่ ็เติมเต็มเข ้ำมำอีกครัง้

้
เฟิ งหลงจับแขนเรียวเอำไว ้ทังสองข ้ำง
้ ้คนตรงหน้ำแอ่นตัวขึนเล็
รังให ้ กน้อย
จำกนั้นก็โถมสะโพกใส่โดยไม่ยงแรง้ั

ปึ ก ปึ ก

675
 Black Diamond

้ ้ำยเนี ยนดังพอๆ
เสียงหน้ำขำกระทบกับบันท
้
กับเสียงครวญครำงจำกทังสองฝ่ ำย

“อ๊ำ อะ อึก อืม”

“อืม”

ร่ำงเพรียวสั่นคลอนเพรำะแรงกระแทกกระทัน ้
้
หำกไม่ถูกคนด ้ำนหลังรังแขนเอำไว ้คงได ้แต่น
่
อนรำบลงบนเตียงอย่ำงหมดเรียวแรง

ช่องทำงแคบตอดรัดถีรั ่ วบ่งบอกควำมต ้องกำร

่
ทีใกล ้ ด
้จะสินสุ
คนทีรั่ บรู ้ได ้จึงปล่อยมือออกแล ้วเปลียนสอดแ
่
ขนไปรัดรอบเอวบำง
ดึงร่ำงกำยส่วนบนของลีชิ ่ งขึนให
้ ้แผ่นหลังแน
บชิดอยู่กบั แผ่นอก หวดสะโพกใส่รวั เร็ว

่ นำทีทก
ชัววิ ่ี ำลังจะปลดปล่อยเฟิ งหลงก็กระชับ
อ ้อมแขนให ้แน่ นขึน้
คำดหวังว่ำวันหนึ่ งควำมหวังในส่วนลึกจะสำเร็
้
จแมเ้ วลำนี จะไม่ ่ ้นก็ตำม
มีผลต่อสิงนั

้
มำอยู่ในนี เถอะนะลู
ก

676
Ex - SoulL

กิจกรรมในยำมเช ้ำผ่ำนพ ้นไปลีชิ ่ งก็ใช ้เวลำพั

กผ่อนทียั ่ งพอมีไปกับกำรนอนดูโทรทัศน์
ขณะทีเฟิ่ งหลงก็คุยและนั่งทำงำนอยู่ไม่ห่ำง
่ ้อยู่ด ้วยกันอย่ำงเรียบเรือย
ใช ้ช่วงเวลำทีได ่
กระทั่งหลังกินมือเที
้ ยงแล
่ ้วอำหำรย่อยจนหมด
จึงชวนกันไปออกกำลังกำย

๊ ติด
ติด ๊

“คุณเฟิ ง อย่ำกวนผมสิ”
่ งเอ่ยพูดกับคนทียื
ลีชิ ่ นอยู่ข ้ำงลู่วงอย่
ิ่ ำงอ่อนใจ
พลำงปรับระดับควำมเร็วของเครืองขึ ่ นจำกกำ
้
รถูกปรับลงเมื่อครู ่

ร่ำงสูงกว่ำยืนมองอยู่อย่ำงนั้นไม่ไปไหน
สักพักก็กอ ่ กวนด ้วยกำรปรับระดับควำมชันลง

กึก

่ิ กกดหยุดด ้วยฝี มือของลีชิ

ลู่วงถู ่ ง
่ กดต
แล ้วเสียงเรียกชือที ่ ่ำให ้รำบเรียบก็ดงั ขึน้
้ ยวเลิกขึนอย่
คิวเรี ้ ำงมีคำถำม

“คุณอำร ์เธอร ์?”

677
 Black Diamond

“ไปเวทเทรนนิ่ งด ้วยกันดีกว่ำ”
เฟิ งหลงบอกถึงเหตุผลของกำรกระทำนั้น

“บอกแล ้วไงว่ำผมอยำกคำร ์ดิโอก่อน”

่
“ฉันไม่มีเพือน”

้ ่สวยขมวดเข ้ำหำกันเพรำะคำพูดทีฟั
คิวคู ่ งดูแ
ปลกเมื่อออกมำจำกปำกของคนอย่ำงจำงเฟิ ง
หลง

“ปกติคุณก็ออกกำลังแบบไม่มีเพือน” ่
่ ค่อยตรงกัน
ด ้วยเวลำทีไม่
กำรออกกำลังกำยด ้วยกันจึงไม่ใช่สงที่ิ เกิ
่ ดขึน้
้
จนเป็ นกิจวัตร มันเป็ นเพียงครังครำวเท่ ำนั้น

“แต่วน ้
ั นี อยำกมี ”

่ งรู ้สึกรำวกับถูกหำเรือง
ลีชิ ่
่
ใบหน้ำคร ้ำมคมเรียบเฉยมีแววกลันแกล ้งอยูล
่ ึ
กๆ สองแขนจึงยกขึนกอดอก ้
้
งัดไมต้ ำยขึนมำใช ่ ำรำบ
้เพือก

้
“ถ ้ำกวนผมอีก พรุง่ นี ผมจะกลั
บไปนอนบ ้ำน”

678
Ex - SoulL

้ ้มก็ขมวดเข ้ำหำกัน
แล ้วคิวเข
่
สำยตำทีมองมำมี ควำมไม่พอใจ

่ งเบียงตั
ลีชิ ่ วไปหำคนรักแล ้วยกมือขึนลู
้ บแก ้ม
สำกไปมำ

“มีอะไรหรือเปล่ำ”

“เปล่ำ”
้ คิ
คนถูกถำมเอ่ยตอบทังที ่ วยั
้ งไม่คลำยออกจำ
กกัน

“บอกผมเถอะ”
่ี
ควำมผิดปกติทแตกต่ ำงจำกก่อนหน้ำนี ไม่้ อำจ
่ ง ริมฝี ปำกคลียิ
รอดพ ้นสำยตำของลีชิ ่ มบำงๆ
้
ขณะรอฟังโดยไม่กดดันอีกคน

สุดท ้ำยเฟิ งหลงก็ถอนใจ

่
ดึงมือทีวำงอยู ่บนแก ้มลงมำจับ
มองใบหน้ำคนทีเป็ ่ นลมหำยใจของตัวเองอยู่อ
ย่ำงนั้น

่
“เฉิ นเพิงบอกว่ ำ...สัปดำห ์หน้ำฉันต ้องไปทำงำ
่ องกง”
นทีฮ่

679
 Black Diamond

ควำมไม่อยำกไปฉำยชัดอยู่ในดวงตำคม
“แล ้วฉันก็รู ้ว่ำเธอไปด ้วยไม่ได ้”

ตำรำงงำนทีถู่ กวำงเอำไว ้ล่วงหน้ำคือสิงที

่ เปลี
่ ย่
นแปลงตำมใจไม่ได ้
่
และต่อให ้เปลียนแปลงได ่ เหมำะส
้ก็ไม่ใช่เรืองที ่
ม

่
เฟิ งหลงถูกสอนมำตลอดว่ำให ้แยกแยะเรืองงำ
่ วนตัว แล ้วก็ทำได ้ดีมำตลอด
นกับเรืองส่
กระทั่งถึงเวลำนี ้

“ไม่เห็นเป็ นอะไร
ก็แค่ต่ำงคนต่ำงทำงำนแล ้วก็คอลคุยกันเมื่อมีเ
วลำ”
่ งพูดด ้วยท่ำทีผ่อนคลำยแมจ้ ะรู ้สึกได ้ถึงคว
ลีชิ
ำมวูบโหวงในอก
ควำมไม่ม่นคงถู
ั กทำลำยไปเพรำะควำมมั่นใจใ
นตัวเองและคนรัก

“เวลำไม่ได ้อยู่ด ้วยกัน อะไรก็แทนไม่ได ้”

เสียงทุ ้มดังแผ่ว ไม่หนักแน่ นอย่ำงเคย
กลำยเป็ นเฟิ งหลงทีจั ่ ดกำรกับควำมรู ้สึกได ้ไม่
้ อำยุ
ดีนักทังที ่ มำกกว่ำหลำยปี

680
Ex - SoulL

้
“ถึงแทนไม่ได ้ก็ชว่ ยให ้เรำใกล ้กันได ้มำกขึน”
่ งพูดพร ้อมรอยยิมบำง
ลีชิ ้
กระชับมือทีจั่ บกันไว ้ให ้แน่ นขึน้
“อย่ำกังวลเลย ไม่มีอะไรให ้ต ้องกังวลทังนั้ ้น”

“ฉันคิดถึงเธอ”

้ อยๆ
รอยยิมน้
้
กลำยเป็ นกว ้ำงขึนจนเฟิ งหลงเลิกคิว้

“ผมก็คด
ิ ถึงคุณ แต่มน
ั เป็ นงำน”

“มน ่ ส
ั เคยเป็ นสิงที ่ าคญ ่ ด
ั ทีสุ
่ั
กระทงเธอเข้ ามา”

่ งคือคนทีอยู
ลีชิ ่ ่เหนื อทุกสิง่
่
ส่งผลต่อทุกเรืองรำวแบบที ่
แทบไม่ อำจแยกแยะ
ได ้

“คุณก็เหมือนกัน”

เฟิ งหลงถอนใจอีกครัง้
้
ก่อนจะหลับตำลงแล ้วลืมขึนใหม่ ่
ด ้วยสีหน้ำทีดี
้
ขึนกว่ ำเดิม
จำกนั้นจึงโน้มหน้ำลงไปกดจูบลีชิ
่ งแผ่วเบำ
681
 Black Diamond

่ ำพูดใดแต่สอสำรผ่
ไร ้ซึงค ่ื ำนทำงสำยตำ
แล ้วก็ค่อยๆ
่
ผละออกห่ำงเพือให ้ต่ำงคนต่ำงออกกำลังกำย
อย่ำงจริงจัง

--

“สวัสดีครับไหน่ ไน”

“สวัสดีๆ”
จำงผิงรับคำพลำงกระชับกอดหลำนสะใภ ้แน่ น
ด ้วยควำมคิดถึง
พอผละออกห่ำงสำยตำก็ทอดมองใบหน้ำอันส
ดใสของลีชิ่ งอย่ำงมีควำมสุข
่
พลันหวนนึ กถึงช่วงแรกของกำรเจอกันทีแตก
้
ต่ำงจำกตอนนี โดยสิ ้ ง
นเชิ

สุดท ้ำยควำมอดทนก็เป็ นผลสำเร็จ

่ บมำจำกทำงำนหรือ”
“เพิงกลั
ทรงผมและกลินเครื ่ ่ ำอำงคือสิงที
องส ่ บ่
่ งบอก
แล ้วก็เป็ นดังทีคิ่ ดเมื่อคนถูกถำมพยักหน้ำรับ

้
“วันนี ไหน่ ไนเป็ นยังไงบ ้ำงครับ”

682
Ex - SoulL

“สบำยดีเหมือนทุกวันนั่นแหละ”

“ดีจงั เลยครับ”

ิ้
คนแก่ยมให ้
้ทังสองแม่ ่ กแวะเวียนมำดูแล
ลูกทีมั
ตนอยู่เสมอ
่
ยิงเวลำนี ้ เฟิ
ที ่ งหลงไม่อยูห ่ งก็ถงึ ขนำ
่ ลำยวันลีชิ
ดพำแม่มำนอนเป็ นเพือน ่

“ไหน่ ไนบอกแล ้วว่ำอยูไ่ ด ้

ไม่ต ้องลำบำกพำกันมำหรอก”

“ไม่ลำบำกหรอกค่ะ
กลัวแต่ว่ำเป็ นกำรรบกวนไหน่ ไนมำกกว่ำ”
้
ลลิตำเอ่ยพูดพร ้อมทังระบำยยิ ้
มเกรงใจ

“เธอก็รู ้ว่ำฉันไม่มีทำงคิดแบบนั้น”
น้ำเสียงและสีหน้ำของจำงผิงมีควำมไม่พอใจใ
นควำมคิดนั้นเจืออยู่เล็กน้อยให ้คนทังสองยิ
้ ้
มรั
บ

“ไปๆ กลับมำจำกทำงำนเหนื่ อยๆ

ไปกินข ้ำวกันดีกว่ำ
ไหน่ ไนให ้คนทำอำหำรไว ้เยอะเลย”

683
 Black Diamond

เมื่อจำงผิงขยับตัวลุกขึน้
่ งก็รบี ปรำดเข ้ำไปประคอง
ลีชิ
พำคนแก่ทยั ่ี งกระฉับกระเฉงเดินเข ้ำไปในบ ้ำน
ระหว่ำงนั้นก็พูดคุยกันจนกระทั่งถึงโต๊ะอำหำร

“ไปพักผ่อนเถอะ เพ็ญก็คอยดูแลอยู่ตลอด
ไม่ต ้องเป็ นห่วง”
่
คนทีนอนเอนหลั งอยูบ ่ งที่
่ นเตียงเอ่ยพูดกับลีชิ
พำมำส่งถึงห ้องนอน
่
ทำหน้ำทีแทนพยำบำลจนเพ็ ญพรรณแทบไม่ไ
ด ้ทำอะไร

่
“ขอบใจทีมำดู แลไหน่ ไนนะ”
่ นวำงลงบนหัวคนรักของหลำนแล ้วลู
มือเหียวย่
บไล ้ไปมำด ้วยควำมเอ็นดู

“ไม่เป็ นไรเลยครับ
ผมต่ำงหำกทีต ่ ้องขอบคุณไหน่ ไน”

่ งคือสิงที
แววตำของลีชิ ่ บ่่ งบอกว่ำขอบคุณเรือง
่
ใดบ ้ำง

้ บพลำงส่ำยหัวไปมำช ้ำๆ
คนถูกขอบคุณยิมรั

684
Ex - SoulL

่ ไหน่
“มันเป็ นสิงที ่ ไนต ้องทำอยู่แล ้ว”
่ นำทีหนึ่ งดวงตำของจำงผิงเจือควำมรู ้สึกผิ
ชัววิ
ด แต่แล ้ววินำทีต่อมำก็ถูกกลบจนมิด
เป็ นประกำยแห่งควำมสุขทีเข ่ ้ำมำแทนที่
“ดีใจทีวั่ นนี เห็
้ นลีชิ
่ งกับอำเฟิ งมีควำมสุข”

“ถึงจะมีอะไรทีต ่ ้องผ่ำนไปด ้วยกันอีกมำกแต่ก็

จะพยำยำมทำให ้ดีทสุ ่ี ด”
่ งรู ้ดีว่ำเส ้นทำงของชีวต
ลีชิ ่ ต
ิ คู่มีอะไรหลำยสิงที ่ ้
องฝ่ ำฟัน
ทว่ำในใจกลับไม่มีควำมหวั่นกลัวใดๆ

่ ำไม่มีอะไรทีทั
“ไหน่ ไนเชือว่ ่ งสองจะผ่
้ ำนไปไม่ไ
่ ก...สักวันหนึ่ งเขำก็จะมำเอง”
ด ้ เรืองลู

ดวงตำของลีชิ ่ งมีแววตืนตระหนกระคนคำดหวั
่
ง น้ำเสียงทีถำมออกไปมี
่ ควำมร ้อนรน

“ยังมีหวังใช่ไหมครับ”

คนถูกถำมทำเพียงยิมรั ้ บอย่ำงไม่อำจพูด
เพียงเท่ำนั้นก็ทำให ้ใจของคนรอคอยมีควำมห
้
วังขึนมำเหมื ่ กรดน้ำให ้กลับมำมีช ี
อนต ้นไม ้ทีถู
วิต

685
 Black Diamond

่ งสูดลมหำยใจเข ้ำลึก
ลีชิ
เมื่อคิดได ้ว่ำรบกวนเวลำไหน่ ไนมำกแล ้วจึงเตรี
ยมตัวกลับห ้องนอนตัวเอง

“ไหน่ ไนพักผ่อนนะครับ”

จำงผิงพยักหน้ำรับช ้ำๆ

่ี ง”
“ฝันดีลชิ

--

่ ้ว่ำลีชิ
“เพิงรู ่ งดังมำกก็ตอนนีละ”
้

เกรซมุ่ยปำกยำมมองโทรศัพท ์บนโต๊ะทีสั ่ ่นครื

ดครำดไม่หยุดมำรำวๆ หนึ่ งชัวโมง
่
โดยมีสำเหตุมำจำกกระทู ้ข่ำวทีพู ่ ดถึงเรืองควำ
่
่ งและจำงเ
มสัมพันธ ์อันน่ ำสงสัยระหว่ำงหวังลีชิ
ฟิ งหลง
พร ้อมหลักฐำนภำพแหวนบนนิ วนำงข ้ ้ำงซ ้ำย
่ จะเป็ นคู่กน
ทีดู ั

“นักข่ำวก็แบบนี ้
่ นประเด็นแมเ้ ล็กน้อยก็จบั หมด”
อะไรทีเป็
แกเรนลอบถอนใจ
686
Ex - SoulL

่ี กเปิ ดเข ้ำ
ก่อนจะชะงักเพรำะเสียงเคำะประตูทถู
มำทันใด

่ งทีมำถึ
เป็ นลีชิ ่ งพร ้อมแม่
สีหน้ำมีควำมกังวลใจอย่ำงปิ ดไม่มิด

“นั่งก่อนลีชิ
่ ง”

ร่ำงเพรียวหลับตำลงเพือตั่ งสติ
้
้
โดยมีมือบอบบำงของผู ้ให ้กำเนิดเอือมมำแตะ
่
แขนเพือให ้กำลังใจแล ้วพำไปนั่งลงบนเก ้ำอี ้

่ งเพิงเห็
ลีชิ ่ นข่ำวและทำได ้เพียงส่งกระทู ้นั้นไปใ
่ ่งอยู่กบั กำรทำงำนจนยังไม่ได ้เปิ
ห ้อีกคนทีคงยุ
ดอ่ำน

่ งไม่ใช่ดำรำ...ไม่ต ้องคิดมำก
“ลีชิ
ไม่ต ้องตอบโต ้อะไร ใช ้ชีวต
ิ แบบปกติ”

“มันจะไม่ส่งผลกระทบกับงำนใช่ไหม”
่ เป็
สิงที ่ นห่วงทีสุ
่ ดถูกถำมออกไป

้
“ไม่หรอก คุณอยู่ตรงนี เพรำะควำมสำมำรถ”
แกเรนส่ำยหน้ำ สีหน้ำและแววตำยังคงสบำยๆ
ไม่ได ้ดูเดือดร ้อนเลยแมแ้ ต่นอ้ ย
687
 Black Diamond

“ในส่วนของเฟิ งหลงก็คงไม่มป ี ัญหำอะไร

๋
อีกเดียวก็ ้ นหำยไปได ้”
คงทำให ้ข่ำวนีมั

“คนปล่อยข่ำวก็ชำ่ งมำกระตุกหนวดเสือจริงๆ
” เกรซพึมพำพลำงเบ ้ปำกน้อยๆ

“ได ้คุยกับเฟิ งหรือยัง”

แกเรนหันไปถำมลีชิ ่ งเพรำะตัวเองยังไม่ได ้รับก
ำรติดต่อกลับจำกเฟิ งหลง

้
“เขำคงยุ่ง ยังไม่ได ้อ่ำนข ้อควำมเลยด ้วยซำ”

“ไม่ต ้องคิดมำกหรอก
่
เชือเถอะว่ ำคนอย่ำงเฟิ งหลงจัดกำรได ้”

ใบหน้ำเรียวพยักรับ
เมื่อแกเรนยืนยันว่ำไม่มผ
ี ลกับงำนควำมไม่สบ
ำยใจก็บรรเทำลงไปกว่ำครึง่
แมจ้ ะไม่ชน
ิ กับกำรถูกพูดถึงนัก
แต่ก็ไม่ได ้สนใจถึงขนำดนั้น

่ รู ้ว่ำจะรู ้สึกยังไงกับเรือง
กังวลแค่กบั อีกคนทีไม่ ่
นี ้

688
Ex - SoulL

ข ้อควำมตอบกลับจำกอีกคนมีเพียงประโยคเดี
ยว

‘ฉันกำลังกลับ’

่ งเดำอำรมณ์คนรักไม่ถูก
ลีชิ
ได ้แต่น่ ังรออยู่ในเพนต ์เฮำส ์
กระทั่งได ้ยินเสียงเปิ ดประตูจงึ ผุดลุกขึน้
ทว่ำเมื่อเห็นใบหน้ำของคนทีแสนคิ ่ ่ ่
ดถึงเรืองที
กำลังเป็ นประเด็นก็ถูกลืมเลือน
มีเพียงกำรโถมกำยเข ้ำไปกอด
่
สูดกลินกำยที ่
แสนคิ ้
ดถึงเข ้ำปอดซำๆ
ขณะในหัวมีเพียงคำว่ำคิดถึง

“คิดถึง”
้
เสียงทุ ้มดังขึนขณะริมฝี ปำกได ้รูปกดจูบไปทั่ว
ดวงหน้ำของลีชิ ่ ง

“เหมือนกัน”
ดวงตำเรียวหลับลงรับควำมรู ้สึกอุ่นๆ
จำกสัมผัสอันอ่อนโยน
ก่อนจะเผยอปำกเมื่ออีกฝ่ ำยก ้มลงมำจูบ

689
 Black Diamond

จูบแห่งควำมคิดถึงดำเนินไปอย่ำงเนิ่ นนำน
่ มหำยใจ
กว่ำจะผละออกจำกกันก็เป็ นตอนทีเริ ่
ไม่ทน
ั

่ ำว...”
“เรืองข่
่ งเกรินเมื
ลีชิ ่ ่อลมหำยใจกลับมำเป็ นปกติ

่ ำกังวลสำหรับเธองันหรื
“มีอะไรทีน่ ้ อ”
สีหน้ำของคนถำมมีเพียงควำมแปลกใจ
่
ไร ้ซึงควำมกั ่ ้องสนใ
งวลใดรำวกับไม่มีอะไรทีต
จ

คนถูกถำมส่ำยหน้ำไปมำช ้ำๆ
จำกนั้นจึงพูดออกไป

“ผมเป็ นห่วงภำพลักษณ์คุณ”

อีกฝ่ ำยเป็ นนักธุรกิจ

่ อคือสิงที
ควำมน่ ำเชือถื ่ ส่ ำคัญ
่ งจึงเป็ นกังวลในประเด็นนี ้
ลีชิ

้ ้น”
“ไม่มีอะไรน่ ำเป็ นห่วงทังนั
ฝ่ ำมือใหญ่วำงแนบกับแก ้มเนี ยนแล ้วขยับปลำ
้ บไล ้อย่ำงแผ่วเบำ “ไม่ต ้องคิดอะไร
ยนิ วลู
คิดถึงแค่ฉันก็พอ”
690
Ex - SoulL

มุมปำกได ้รูปยกขึน้
ไม่ทน ่ ชิ
ั ทีลี ่ งจะได ้ยิมตำมจู
้ ่ ้น
บรอบใหม่ก็เริมต
้ งนำไปสู่ควำมใกล ้ชิดลึกซึง้
ทังยั
ส่งผ่ำนควำมคิดถึงและทดแทนเวลำต ้องห่ำงอ
ย่ำงยำวนำน

่ อน
เช ้ำวันต่อมำเฟิ งหลงรู ้สึกตัวตืนก่
ดวงตำคมจับจ ้องใบหน้ำของคนรักพลันรอยยิ ้
มก็ปรำกฏ
้
ควำมรักเต็มตืนอยู ่
่ในอกจนอดไม่ได ้ทีจะก ้มลง
ไปสูดดมควำมหอมจำกแก ้มเนี ยน
จำกนั้นจึงขยับตัวขึนนั้ ่ งพิงกับพนักเตียง
คว ้ำโทรศัพท ์ของลีชิ่ งมำจัดกำรอะไรเกียวกั
่ บ
ข่ำวเล็กน้อย

่
รูปมือทีวำงทั ่
บกันซึงปรำกฏให ้
้เห็นแหวนทังสอ
งวงชัดเจนถูกอัปลงบนอินสตำแกรมของลีชิ ่ ง
พร ้อมกับแคปชัน

LiXingXing Not married,just engaged.

้
เฟิ งหลงระบำยยิมแล ่ งคงหลั
้วเหลือบมองคนทียั
ี ครัง้
บอยู่อก

691
 Black Diamond

่ บสิงที
เขำไม่จำเป็ นต ้องปกปิ ดหรือหลีกเลียงกั ่ เ่
ป็ นควำมจริงนี ้

มันไม่ผด ่
ิ อะไรทีจะประกำศให ่ งคื
้ทุกคนรู ้ว่ำลีชิ
อคนรักของจำงเฟิ งหลง

้ อห ัวใจของมงั กร
เพชรเม็ดนีคื

จบ.

บทส่งท้าย

เฟิ งหลงเกลียดธรรมเนียมทีว่่ ำคู่แต่งงำนห ้ำมเจ

อกันก่อนวันแต่งงำนเจ็ดวัน
เพียงคืนเดียวทีข่ ้ำงกำยไร ้ร่ำงหอมกรุน
่ ให ้กกก
อดก็รู ้สึกข่มตำไม่หลับ
งุ ่นง่ำนวูบโหวงอย่ำงน่ ำหงุ ดหงิดใจ

มันแตกต่ำงจำกตอนต ้องแยกกันอยู่เพรำะกำร
ทำงำนเนื่ องจำกคำว่ำหน้ำทีและควำมรั
่ บผิดช
อบ
้ เพียงเส ้นของคำว่ำธรรมเนี ยมมำขี
แต่ตอนนี มี
ดคั่น
692
Ex - SoulL

้ บเจอกันไม่ได ้
อยู่ห่ำงกันแค่นีกลั

ปึ ก!

่
เฉิ นมองคนทีกระแทกแฟ้ ่ งเซ็
มเอกสำรทีเพิ ่ นเส
่
ร็จลงบนโต๊ะทำงำนรำวกับหำทีระบำยด ้วยควำ
มอ่อนใจ

“มีเอกสำรอะไรอีกไหม”
เสียงทุ ้มเต็มไปด ้วยควำมไม่พอใจ
้
ท่ำทำงเกรียวกรำดเหมื อนไม่ได ้กำลังจะเข ้ำพิ
ธีแต่งงำนในสัปดำห ์หน้ำ

้ เท่ำนี ครั
“วันนี มี ้ บ”

้ งไม่อำจช่วยให ้เฟิ งหลงรู ้สึกดี

แมแ้ ต่คำตอบนี ยั
ขึน้

มังกรแห่งตระกูลจำงทิงตั ้ วพิงกับพนักเก ้ำอีพล

้
ำงปิ ดเปลือกตำลง
่
ขณะทีคนสนิ ้
ทก็คว ้ำเอำแฟ้ มทังหมดมำไว ้ในอ ้
อมแขนแล ้วเดินออกจำกห ้อง
ปล่อยให ้ผู ้เป็ นนำยได ้มีเวลำส่วนตัว

693
 Black Diamond

เฟิ งหลงล ้วงโทรศัพท ์มือถือออกมำจำกเสือ้

จำกนั้นจึงพิมพ ์ข ้อควำมด ้วยคำเดิมทีวั่ นนี ส่
้ งไ
้ อนจะส่งไปหำลีชิ
ปแล ้วกว่ำสิบครังก่ ่ ง
้ ำนอยู่อย่ำงนั้น
จับจ ้องให ้มันขึนอ่
่
แต่ก็ไร ้วีแววใดจนควำมหงุ ดหงิดปะทุขนกว่ึ้ ำเ
ดิม

ปึ ง!

ี่ มไปด ้วยแรงอำรมณ์ทำให ้บ
เสียงเปิ ดประตูทเต็
้
อดีกำร ่ ่นอกห ้องตืนตระหนก
์ดทีอยู ่
ทุกคนเตรียมตัวขยับตำม
โดยมีเฉิ นขยับไปประชิดร่ำงสูงใหญ่ใกล ้กว่ำใ
คร

“นำยจะไปไหนครับ”
เฉิ นเอ่ยถำมขณะทีขำก็่ กำลังก ้ำวเร็วๆ ตำม
คำตอบทีมี ่ เพียงควำมเงียบทำให ้คนสนิททีท ่ ำง
ำนกับเฟิ งหลงมำหลำยปี เดำได ้ไม่ยำก
“นำยไปหำคุณลีชิ ่ งไม่ได ้นะครับ!”

คำสั่งจำกไหน่ ไนจำงผิงเป็ นสิงที

่ ทุ่ กคนต ้องปฏิ
บัติ
่ ไม่
ทว่ำกำรจะห ้ำมจำงเฟิ งหลงก็เป็ นสิงที ่ อำจ
ทำได ้เหมือนกัน
694
Ex - SoulL

่
“กำลังดูเรืองพรี ่
เซนเตชันอยู
น ่ ่ ะ...คุณล่ะ
ทำอะไร”

คนถูกถำมนิ่ งเงียบ
ดวงตำเรียวจับจ ้องตรงไปข ้ำงหน้ำอย่ำงไม่วำง
ตำ

“ไม่ได ้ทำอะไร”

่ งพยักหน้ำให ้กับทีมงำนว่ำโอเคแล ้ว
ลีชิ
้ อเดิ
ก่อนจะผุดลุกขึนเพื ่ นไปคุยโทรศัพท ์แบบส่
วนตัว

กระแสบำงอย่ำงในน้ำเสียงทำให ้รับรู ้ได ้ว่ำอีกฝ่

ำยไม่ได ้อยู่ในอำรมณ์ปกติ
และเป็ นอำรมณ์ทีเข่ ้ำใจดีว่ำเกิดจำกอะไร

“อดทนนะ อีกแค่หกวันเอง”
่ งปลอบปลำยสำยด ้วยเสียงอ่อนโยน
ลีชิ
้ งปลอบตัวเองไปในตัว
ทังยั

“เมื่อคืนฉันนอนไม่หลับ”

่ มน้
ริมฝี ปำกบำงคลียิ ้ อยๆ

695
 Black Diamond

“ผมก็เหมือนกัน...คิดถึงคุณ”

“แอบเจอกันดีไหม” เฟิ งหลงพูดทีเล่นทีจริง

แต่แล ้วควำมเสียดำยก็วำบเข ้ำมำเมื่อคนรักป
ฏิเสธทันควัน

่
“อย่ำดีกว่ำ เพือควำมสบำยใจของทุ กฝ่ ำย”

“ฉันคิดถึงเธอ”
่ บกำลังเหนื่ อยล ้ำอย่
เสียงทุ ้มฟังดูห่อเหียวรำวกั
ำงหนัก

“หลังจำกได ้เจอก็จะไม่แยกจำกกันแล ้ว
จะตำมติดคุณไปทุกทีเลย” ่
่ งไม่ได ้รู ้สึกทรมำนน้อยไปกว่ำกัน
ลีชิ
่ ต
ทว่ำสิงที ่ ้องอดทนรอมันคุ ้มค่ำพอทีจะหั
่ กห ้ำม
ใจเอำไว ้

เมื่ออำทิตย ์หน้ำมำถึง
สถำนะของเรำจะเป็ นมำกกว่ำคู่หมัน ้ เส ้นบำงๆ
ของควำมสัมพันธ ์เส ้นสุดท ้ำยจะถูกทำลำยลง
กลำยเป็ นคนคนเดียวกันโดยสมบูรณ์

“อยำกให ้ถึงวันแต่งเร็วๆ”

696
Ex - SoulL

“เหมือนกัน”
่ งคล ้ำยกับได ้ยินเสียงถอนใจจำกทำงปลำย
ลีชิ
สำย “คุณอย่ำลืมดูแลตัวเองนะ”

“อืม” เฟิ งหลงรับคำในลำคอ

พออีกคนบอกว่ำต ้องวำงสำยก็เผลอแสดงท่ำที
อิดออดอย่ำงไม่สมอำยุ
้
แมจ้ ะอยำกรังเอำไว ้แค่ไหน
่ งต ้องไปดูเรื่
แต่สุดท ้ำยก็จำต ้องตัดใจเพรำะลีชิ
องงำนแต่งต่อ

ดวงตำคมทอดมองบ ้ำนหลังตรงหน้ำเหมือนจะ
่ ่ข ้ำงในนั้น
ให ้เห็นทะลุไปถึงคนทีอยู

่
เพิงจะเข ั นี ้
้ำใจว่ำเห็นแค่หลังคำบ ้ำนเอำก็วน

--

คืนก่อนวันแต่งงำน
่ งตืนเต
ลีชิ ่ ้นจนนอนไม่หลับ
ช่องท ้องปั่นป่ วนวูบโหวง
้
ลุกขึนมำเตรี ยมตัวแต่งหน้ำก่อนแม่จะเข ้ำมำป
ลุก

697
 Black Diamond

้ อยๆ
ลลิตำมองท่ำทำงของลูกแล ้วอมยิมน้
้
มือบำงเอือมไปจั ่ นเยียบเอำไว ้แล ้วลูบไ
บมือทีเย็
ล ้ไปมำ

่
“ตืนเต ้นเหรอ หืม?”

ใบหน้ำเรียวพยักรับอย่ำงไม่ปิดบัง
่ ยมของอยู่ก็พลอยยิมตำม
ช่ำงแต่งหน้ำทีเตรี ้

“หำยใจเข ้ำลึกๆ”

่ งทำตำมแล ้วก็รู ้สึกดีขนเพี

ลีชิ ึ ้ ยงเล็กน้อย

้
ระหว่ำงแต่งหน้ำ ภำพมำกมำยเกิดขึนในหั ว
้ งที
ทังสิ ่ เคยเกิ
่ ่ ยั
ดและสิงที ่ งมำไม่ถงึ

ตลอดระยะเวลำสำมปี ทีผ่ ่ ำนมำมีเรืองรำวมำก

่
มำย
่
เส ้นทำงกำรเป็ นนำยแบบไปถึงจุดทีคำดหวั ง
้
เวลำนี บทบำทนั ้นก็ถูกลดลงตำมคำขอของคน
รัก
เตรียมตัวสำหรับกำรมีครอบครัวอย่ำงจริงจัง

่
อยำกเป็ นคนรักแบบแม่...คนทีอดทนและท ำทุ
กอย่ำงได ้โดยไม่บกพร่องเลยแมแ้ ต่นอ้ ย
698
Ex - SoulL

“ลูกแม่ดูดม
ี ำกเลย”

ดวงตำเรียวค่อยๆ ขยับปรือเปิ ด
ทอดมองคนทีเอ่ ่ ยชมตัวเองแล ้วก็เลือนสำยตำ
่
ไปทำงกระจก
่
มองเงำทีสะท ้อนตรงหน้ำอยู่สก
ั พัก
้
ริมฝี ปำกก็พลันระบำยยิมบำง

่
“ผิวหน้ำแล ้วก็เครืองหน้ำดีแบบนี ้
ไม่แต่งยังดูดเี ลยครับ”
่
ช่ำงแต่งหน้ำระดับประเทศทีเคยร่ วมงำนกันมำ
้ ำวชมจำกใจจริง
หลำยครังกล่

“ไม่ขนำดนั้นหรอก”
่ งปฏิเสธพลำงส่ำยหน้ำน้อยๆ
ลีชิ

ช่ำงแต่งหน้ำเก็บรำยละเอียดอีกสักพักก็เป็ นอั
นเสร็จสิน้ ได ้เวลำเปลียนชุ
่ ด
แต่งตัวจนเสร็จเรียบร ้อยก็กนิ อะไรรองท ้องแล ้ว
้
รอฤกษ ์ให ้เจ ้ำบ่ำวขึนมำรั
บ

ภำพในวันพิธห ้
ี มันลอยเข ้ำมำในหัว
ควำมรู ้สึกในวันนั้นทีแสนแตกต่
่ ้ ำ
ำงจำกวันนี ท
่ งยิมออกมำ
ให ้ลีชิ ้

699
 Black Diamond

่ ดมนกลำยเป็ นสว่ำงสดใสในทีสุ่ ด
ทำงทีมื

เสียงโหวกเหวกจำกทำงด ้ำนนอกคือสัญญำ
่ งบอกกำรมำถึง ร่ำงเพรียวนั่งหลังตรง
ณทีบ่
จับมือแม่เอำไว ้แน่ นกระทั่งประตูถูกเปิ ดเข ้ำมำ

ใบหน้ำคร ้ำมคมทีไม่ ่ ได ้เจอกันถึงเจ็ดวันคือสิง่

แรกทีได ่ ้เห็น ควำมคิดถึงอำบล ้นไปทั่วกำย
อยำกจะโถมตัวเข ้ำไปกอดร่ำงสูงใหญ่เอำไว ้แ
ต่ก็ต ้องหักห ้ำมใจ

ลีชิ่ งแทบไม่ได ้ยินสิงที

่ ผู่ ้ใหญ่คุยกัน
มือทียื่ นออกไปรับช่
่ ่ั
อดอกไมส้ นเทำ
้ ้ำไปกอด
รู ้ตัวอีกทีรำ่ งกำยก็ถูกรังเข
ริมฝี ปำกได ้รูปจดลงบนขมับอย่ำงหนักแน่ น

่
“ตืนเต ้น”
่ งเอ่ยพูดขณะกำลังเดินออกจำกห ้อง
ลีชิ
่ ยนมำจั
มือทีเปลี ่ ่
บมือใหญ่มีเหงือไหลซึ ม
เมื่อหันมองหน้ำคนข ้ำงกำยก็ได ้รับรอยยิมปล
้
อบประโลม

“ฉันอยู่ตรงนี ”้

700
Ex - SoulL

่
คนตืนเต ้นค่อยๆ
้ บพลำงกระชับมือทีจั
ยิมรั ่ บกันให ้แน่ นขึน้

บริเวณหน้ำห ้องมีแกเรนและเกรซกับเพือนใน ่
่
วงกำรสำมสีคนที ่
มำกั ้
นประตู เงินประตูทอง
้
ทุกคนต่ำงส่งยิมให ้พร ้อมกล่ำวคำอวยพร
ึ้
ปัดเป่ ำควำมวูบโหวงในช่องท ้องให ้รู ้สึกดีขน

่ งกล่ำวขอบคุณทุกคน
ลีชิ
ก่อนจะเดินลงไปไหว ้เจ ้ำก่อนเป็ นอันดับแรก
กระทั่งเสร็จเรียบร ้อยก็เดินไปยังบริเวณพิธท ี่
ี จะ
้
มีผู ้ใหญ่จำกทังสองฝ่ ำยนั่งอยู่

ดวงตำเรียวไหวสั่นเมื่อเห็นใครบำงคนทีตั
่ วเอง
เป็ นคนไปขอขมำและเชิญด ้วยตัวเอง

ไม่ว่ำอย่ำงไรก็ถอ ่ ่ งอยู่
ื เป็ นคนสำคัญทีควรจะนั
ตรงนั้นด ้วยอีกคน

บรรยำกำศเป็ นไปอย่ำงเรียบง่ำยตำมควำมตังใ ้
จ มีบทสนทนำทีด ่ ำเนิ นไปอย่ำงครืนเครง
้
จำกนั้นก็เป็ นเวลำสวมแหวน
่
แหวนวงเดิมทีสวมใส่ มำตลอดระยะเวลำเกือบส
ำมปี ถูกแทนทีด ่ ้วยแหวนวงใหม่

701
 Black Diamond

่ งเป็ นคนสวมแหวน
ถึงครำวลีชิ
่ นกล่
คนทียื ่ ่ แดงมำให ้คือคนเป็ นพ่
องกำมะหยีสี
อ

สองสำยตำสอดประสำน
่ จำเป็ นต ้องพูดคุย
มีควำมรู ้สึกมำกมำยทีไม่
่ ำง
รำวกับเวลำได ้เยียวยำทุกสิงอย่
่
ไม่ต ้องหวนกลับไปนึ กถึงเรืองควำมไม่ เข ้ำใจใ
นอดีต

่ งเอือมมื
ลีชิ ้ อไปรับมันมำแล ้วค่อยๆ
บรรจงสวมแหวนให ้กับอีกคน

เวลำในพิธก ี ำรผ่ำนไปอย่ำงรวดเร็วคล ้ำยกับเป็

นควำมฝัน
่ นท
สุดท ้ำยก็ถงึ เวลำต ้องกรำบลำพ่อแม่เพือเดิ
ำงไปทีบ ่ ้ำนของตระกูลจำง

“ขอให ้มีชวี ต ่ี นะลูกนะ”

ิ คู่ทดี
ลลิตำกล่ำวพร ้อมทังลู ้ บไล ้แก ้มเนี ยนด ้วยควำม
รักและเป็ นสุข

สำหรับพ่อแม่
้ อวันทีหำยห่
วันนี คื ่ วงไปได ้อีกเปลำะ

702
Ex - SoulL

่ บเฟิ งหลงทีแสดงให
ยิงกั ่ ้เห็นมำตลอดว่ำดูแลลี่
่ิ มีอะไรให ้ต ้องกังวล
ชิงได ้เป็ นอย่ำงดียงไม่

่ งพยักหน้ำรับ
ลีชิ
่
ก่อนสำยตำจะเลือนไปหำผู ้ให ้กำเนิ ดอีกคน

“ขอให ้มีควำมสุข”

่ ่อฝ่ ำมือหนำวำงลงบนหัว
ดวงตำเรียวแดงเรือเมื
สัมผัสอ่อนโยนนั้นเหมือนยำทีประสำนรอยร
่ ้ำว
เล็กๆ ระหว่ำงกันให ้ลดน้อยลง
นอกจำกนั้นระหว่ำงเดินทำงไปทีรถพ่
่ อยังเป็ น
คนจับมือไปส่ง มีนอ้ งชำยต่ำงแม่ถอื โคมไฟ

่ งไม่คด
ลีชิ ิ ว่ำจะได ้เห็นภำพนี ้
ไม่คด ่ เลยแม
ิ ว่ำจะได ้รับสิงนี ้ แ้ ต่นอ้ ย

“ขอบคุณนะครับ”
่ ่ งอยู่ข ้ำงกันบนรถ
หันไปขอบคุณคนทีนั

่ วยประสำนรอยร ้ำวให ้ทังห

เป็ นคุณเฟิ งหลงทีช่ ้
มด

่ ง...ฉันต่ำงหำก
“ไม่มีอะไรต ้องขอบคุณเลยลีชิ
่ ้องพูดคำนั้น”
ทีต
703
 Black Diamond

“...”

่
“ขอบคุณทีอดทนกั บกำรกระทำแย่ๆ
ในช่วงแรกของฉัน”

“ผมรักคุณ”

“ฉันก็รกั เธอ”

่ ชิ
ริมฝี ปำกได ้รูปกดจูบลงมำขณะทีลี ่ งก็บดเบีย
ดริมฝี ปำกกลับ
จำกนั้นก็ซบหน้ำผำกเข ้ำหำกันพร ้อมรอยยิมแ้
้
ละควำมรู ้สึกเต็มตืนในอก

กำรแต่งงำนเป็ นเพียงจุดเริมต่ ้นของชีวต

ิ คู่
่ งก็สญ
แต่ไม่ว่ำอย่ำงไรลีชิ ั ญำว่ำจะดูแลหัวใจข
่
องมังกรทีแสนยิ ่
งใหญ่ ้ ้ดีทสุ
นีให ี่ ด
่
ให ้สมกับทีโชคชะตำประทำนให ้

่ งหลงก็สญ
ขณะทีเฟิ ั ญำกับตัวเองว่ำจะดูแลเพ
้ ้วยชีวต
ชรเม็ ดนี ด ่ งตลอดไป
ิ ...จะรักลีชิ

--

“ไหน่ ไนดูมีควำมสุขมำกเลยนะคะ”

704
Ex - SoulL

่ กพยำบำลคนสนิททักดึงสำยตำกลับจำ
คนทีถู
กท ้ำยรถของคู่แต่งงำน
้ ห่ำงหำยไปจำกใบหน้ำ
รอยยิมไม่
สำยตำเต็มไปด ้วยควำมปี ติ

่ ฉั
“ฉันได ้แก ้ไขในสิงที ่ นเคยทำผิดแล ้วเพ็ญ”

“อะไรนะคะ”

จำงผิงไม่ได ้ขยำยควำมต่อจำกนั้น
ิ้
ทำเพียงแค่ยมแล ่ งแ
้วหันกลับไปมองรถของลีชิ
ละเฟิ งหลงอีกครัง้

ควำมผิดในอดีตทีติ่ ดอยู่ในใจและตำมตอกยำ้
้ เกิดถูกชำระล ้ำงอย่ำงหมดสินแล
มำตังแต่ ้ ้วในวั
นนี ้

่
ควำมผิดทีเธอเป็ นคนพรำกควำมรักจำกคนทั้
งคู่จนทำให ้ใครคนหนึ่ งฆ่ำตัวตำย

้ นแก้ไขมน
ในชาตินี...ฉั ่ ง
ั แล้วนะลีชิ

END OF THE END.

705
 Black Diamond

จบแล้วจบจริงจบจ ังฮะะะะะ

เฉลยปมของไหน่ ไนแล้วนะคะ

ไหน่ ไนเกิดมาพร ้อมก ับส ัมผส

ั พิเศษ
่
ร ับรู ้เรืองราวในอดี
ต

่
เขาเลยทาทุกอย่างเพือแก้
ไขและชดใช้
้ั ่
ให้ก ับคนทงคู

ไม่รู ้ว่าคนอ่านจะชอบไหม
่ หรือเปล่า
จะเป็ นบทส่งท้ายทีดี

่ สุ
แต่โซแอลก็พยายามและทาเต็มทีที ่ ดแ
ล้วค่ะ

ถ้ามีตรงไหนไม่สมบูรณ์กจ
็ ะแก้ไขมน
ั ใน
่
เรืองหน้ านะคะ

ขอบคุณมากๆๆสาหร ับการติดตาม

่ ให้โซแอล ชิงชิง
และกาลังใจทีมี
และคุณเฟิ งมาตลอดหลายเดือน

706
Ex - SoulL

้
ปลายเดือนนี คนที ่ งไว้
ส ่ั กจ็ ะได้ครอบครอ
งหนังสือก ันแล้ววว

บก.ถ่ายเล่มมาให้ดู
บอกเลยว่าสวยมากกก

่
โซแอลตืนเต้
นมากๆๆๆเลย

อ่านตอนพิเศษแล้วชอบหรือไม่ชอบยังไ
งก็มารีววิ บอกก ันได้นะคะ

่
แล้วเจอก ันใหม่เรืองหน้ าค่ะ...ร ัก^^

707
 Black Diamond

708