Wika mo’y, wika ko,

Ito may katutubo

Ito’y tatak pilipino

ng liping kakulay mo.

Ngunit ang ating wika pambansa

Pilipino ang siyang tunay na itinakda

Pagkat ito’y tunay na puno ng diwa

At bukam-bibig ng mas maraming dila.

Sadyang maalamat ito

Pagkat ito ay simbolo

Ng ating pagkapilipino

Ng kasarinlan ng lahi mo.

Tandaan, ang di magmahal sa wika

Na sariling atin at di ang banyaga

Ay higit pa sa amoy ng isang isda

Na nalalansa at sadyang bulok na

Kayat dapat ipagbunyi mo

Ang wikang kinagisnan mo

Ng buong puso at respeto

Pagkat ito ay biyaya mo.

Huwag mong ikahiya, bagkus ipanata

Na gamitin lagi ang wikang pambansa

Sa paghahabi ng mga makukulay na tula

At pakikipagtalastasan araw araw sa iba.

"Filipino: Wika ng Saliksik" Tula

Habang ang karunungan ng tao,

Laging nagbabago at papalago

Bawat pagkakataon wag sayangin

Wikang Filipino gamitin natin

Pamana ng ating lahi

Kayamanan ng bawat lipi

Wikang Filipino nagbibigkis

ng pag-iisang diwa at kulturang ubod ng tamis

Sa pagtuklas ng kaalaman

Lalo na sa matematika at agham

Gawing wika ng saliksik Wikang Filipino natin

Upang liwanag ng kulturang Filipino lalong magniningning

-- WAKAS --

Halimbawa 2:

"Filipino: Wika ng Saliksik" Tula

Sa paglipas ng panahon

Karunungan ng tao'y umuunlad at umuusbong

Kaakibat nito ang paglago ng wika

Lalo na ang Wikang Filipino na siya nating salita

May nadaragdag, may nawawala

Pero mas marami ang unti-unting nawawala

May nadaragdag pero kalimitan

Salitang Ingles na hiram

Natatakot ako baka Wikang Filipino

Ay mapuno ng Wikang Kano

At nahihiya kang sabihin

Ang wikang sariling atin

Kaya tayong mga Filipino

Pag-ibayuhin wikang Filipino

Gawin itong wika ng saliksik

Ma-agham, matematika, o anumang bunga ng pag-iisip

Sa sarili mo itanong ito:

Nasaan ba ang pagkakilanlan ng iyong tunay na pagka-Filipino

Kung salita moy salitang Kano?

Wala kang kaibahan sa nagdadamit-tupa na lobo

Kung ikinakahiya mo ang Wikang Filipino!