" KALAWAKAN "

Sa gitna ng malamig na gabi Ang gabi ay napuno ng paano at bakit

Nang nakabibinging ingay ng bawat pagpatak Iba't ibang tanong na pilit kong hinahanapan
ng ulan ng kasagutan

Dinalaw ako ng iyong mga alaala Naubos ko ang mga letra sa dami ng
pagbabakasakali at mga dahilan
At ng sarili kong mga multo
Ramdam ko na ang pagod ng buong araw
Na pumapatay sa sigla ng aking katawan
Pilit kong pinipikit ang aking mga mata
Na gumising sa natutulog ng damdamin
Aasa na may bukas at araw na masisilayan
Na sa nakagiginaw ng simoy ng hangin
Aasa na bukas ay gigising na nariyan ka
Ay tumatagaktak ang butil ng aking pawis
Tumigil na sa pagluha ang langit
Ang aking mga mata'y ni hindi nakararamdam
ng bigat Nauulinigan ko ang ibat ibang tunog

Nagmamasid, paikot ikot ang tingin Na pawang mga bulong na dumarampi sa

aking mga tainga
Lumilipad ang isip na syang tila pumipigil
Kay inam pakinggan kahalintulad ng iyong tinig
At pilit gumagawa ng malilikot na imahinasyon
Ng iyong mabubulaklak na salita
Magkahawak at nakatingin sa kalawakan
Mahaba pa ang gabi
Tinitingala ang mga nagniningning sa butuin sa
kalangitan Hinele ako ng katahimikan matapos ang
pagbuhos ng ulan
Mga butuing katumbas ay pangarap
Unti unti... tumigil na ang isip
Ako ang buwan at kaagaw ko ang araw
Pagsapit ng umaga
Ang kanyang pagsikat ay akin namang
paglalaho May luha sa'king mga mata

Ako'y biglang natauhan at sarili lang ang Dulot ng alaalang ayaw ng balikan at
natagpuan alalahanin pa.