Wasay Angnganay

Retold by”
Lilibeth B.Dongan, MT-II
Vilma D. Tumalding, MT-II
Victoria B. Malaggay, T-III

Hi awi anu, awad chi osa un lalaki un mangngachan si Angnganay.

Namloy hiya hi tuktok chi vilig. Ha kiwaal na , pal-a imoy mampokpok hi kayu
hi itunguna.Osan algaw ,jumolmang pun hiya hi wangwang naochag chi wasayna
hi janum. “Iinpaakay magan ino’ nin! Naid pay met ammuk un mangkiyat ta
inyak alan”, Anan ud Angnganay. Umaw-awni pun, nakasuggayat hiya hi itang-
oy chi chakol un Ikan chi wasay un valituk. An ud Ikan,”ona yanan wasay nu?
”Nai! vokonnat hi uwa’, insungvat Angnganay.

Nilumtop kasin chi jakol un ikan o’ iloswana’ pilak un wasay. “Han naya
ngay?”Inimus na kasin an Angnganay, “Nai! vokompun, kinayu wasay u”,
insungvat na vo an Ikan. Kasin vo nilumtop chi Ikan ot iloswa nausto un wasay
Angnganay.“Ona yana nan wasay nu?” Impailana chi kinayun wasay. “O!
hiyanat, istay paakay ta nata inchasam! Amod chi talokna un summungvat.

Gapu si yachin inpailan Angnganay un sapun nantuli wennu nangkotlay,

Naawisna chi nomnom Ikan pun inichana hi gungunana.Intod na an Angnganay
chi valitok an pilak an wasay. Nampaypaytok hi Angnganay hi talokna.Mantuwili
pun hiya naid on mailana an Ikan.Nilumtop on si chanum.Immoyon pay hiya
uwacha un amod talok na.
 Palakol ni Angnganay
Noong unang panahon, may isang binata na nakatira sa tuktok ng
bundok. Siya ay si Angnganay. Isang araw, nanguha siya ng
panggatong.Nangpauwi siya,dumaan siya sa ilog at habang tinatawid ang ilog,
nahulog niya ang kanyang palakol.” Naku! Ang palakol ko nahulog sa tubig, hindi
pa naman ako marunong lumangoy” alalang sabi ni Angnganay. Maya-maya,
laking gulat niya nang may biglang lumitaw na malaking Isda na kagat-kagat ang
gintong palakol.” Ito ba ang hinahanap mong palakol?” “Naku! Hindi po iyan ang
aking palakol”, sagot ni Angnganay. Muling lumusong sa tubig ang Isda at
paglitaw niya ay kagat-kagat niya ang palakol na yari sa pilak. Itinanong niya
muli, “ito ba ang iyong palakol?” Hindi rin po”, sagot muli ni Angnganay. Sa
pangatlong beses na paglusong ng Isda inilabas niya ang palakol na yari
sa kahoy. Pagkakita sa palakol na yari sa kahoy, napasigaw si Angnganay at
sabi, “Iyan po ang aking palakol!”

Dahil sa magandang katangian o asal naipinakita ni Angnganay,

napahanga niya ang Isda kaya binigyan siya ng gantimpala. “ Dahil sa ipinakita
mong katapatan, ibibigay ko na sa iyo itong ginto at pilak na palakol”, ang sabi
ng Isda.”Naku! maraming salamat po”, masayang sagot ni Angnganay at
napatalon siya salabis na kasiyahan. Nang lumingon siya, hindi na niya makita
ang malaking isda dahil bumalik na siya sa tubig. Umuwi naman si Angnganay na
punong-puno ng kasiyahan ang kanyang kalooban.