"Ang ating pag-iibigan ay muling magpapatuloy, sa araw ng ika-apat na pagkakataon.

"
Si Carmelita Montecarlos ay ang bunsong anak ng pinakamayamang angkan sa San Alfonso. Habang si Juanito
Alfonso naman ay ang anak ng pinakamaimpluwensiya at makapangyarihang gobernadorcillo. Itinadhana silang
mag-ibigan na pinagtibay ng isang kasunduan. Nakatakda silang ikasal sa ika-dalawampung kaarawan ni
Carmelita.

Ngunit sa mismong araw ng kanilang engrandeng kasal ay binaril si Juanito. At hindi na nalaman pa kung sino ang
may sala nito. Inakala ng lahat na doon na nagtapos ang kanilang masaklap na kuwento. Na gaya ng kanilang
mga kaluluwa ay sumasalangit na rin ang naudlot na pag-iibigan nilang dalawa. Ang hindi nila alam, may ibang
plano ang tadhana.

The laws of nature will bend. After more than 104 years, Carmela, the fourth generation of the Montecarlos clan will
be born on a leap year—sa parehong araw na ipinanganak si Carmelita. A short trip to San Alfonso for her 20th
birthday will give her rebellious life a whimsical twist. Through a diary, she'll go back in time. And the Carmela of
2016 will meet Juanito of 1892.

1st scene: (Bahay)

- Modern

Emily: "Ate, gising na!"

Carmela: "Emily, leave me alone. (tinatamad)

Jenny: "Ate, ano ‘yan? Facial mask?" (nang aasar)

(kinuha ang glue kay Emily at hinabol si Jenny)

Jenny: Ate, ano ba?! Dad oh!
Dad: Tama na ‘yan! Mag-prepare na kayo. We need to leave at 7:30.
Carmela: Dad? Where are we going? Bakit may maleta? (nagtataka)

Dad: Hindi ba sa’yo sinabi ni Jenny kagabi?

Jenny: Ah, she's already sleeping when I went upstairs e
Dad: Nevermind, basta maligo na kayo. Ang lalagkit n’yo na at para kayong mga bata. Lalo ka na, Carmela.

(Pagkalabas, nagsimula na naman ang giyera sa pagitan ng tatlo.)

2nd Scene: (Bahay/ ancestral house)

Emily: Wow, bagong pintura ang bahay ni Lola ah

Jenny: May wifi ba dito?
Lola Carmina: Pasok kayo, mga apo!
: Ang gaganda naman ng mga apo ko.

:Emily, Jenny…at Carmela….

Lola Carmina:Dapat matutunan niyo ang pagluluto ng caldereta ala Montecarlos style. Ito ang isa sa
ipinagmamalaki ng ating pamilya.
 (tsismis………………………)

3rd scene: (kwarto)

Carmela: ( nakaupo sa tapat ng lumang salamin)

(may kumatok) (kinabahan)

Lola Carmina: Carmela, apo? Hindi ka pa tulog, apo? Hindi ka ba makatulog dito? ‘Yung kwarto mo na lang ang
bukas ang ilaw, sina Jenny at Emily, mahimbing nang natutulog.

Carmela: (tiningnan ang cellphone)

Okay lang po ako, Lola. Hindi pa lang po ako inaantok
Lola Carmina: Ay siya nga? Kung gano’n, halika. May ipapakita ako sa’yo. (sumunod si Carmela)

4th scene:

Lola Carmina: Dito ka lang, apo

(May hinugot siyang kulay itim na libro at laking gulat ko nang gumalaw ang isa sa mga shelve at lumitaw ang
isang madilim na parang hallway sa dating kinatatayuan nito.)

(Carmela; “namangha”)

Lola Carmina: Nandito na tayo.

:Tuloy ka Carmela, huwag kang mahiya sa sarili mong pamamahay

( Carmela: Napanganga nang libutin ng tingin ang kabuuan ng secret room.)

Carmela: Ah, Lola, b-bakit niyo po ako dinala rito?

Lola Carmina: May gusto sana akong ipakilala sa iyo. (hinila ang tela na nakatakip sa painting)
: Pasensya na, apo, ilang taon na rin ang lumipas nung huli kong linisin ang lugar na ‘to.

(Nang mawala na ang makapal na alikabok sa ere, kinusot ko ang mga mata ko. Saka unti-unting luminaw ang
paligid at ang pinakaunang tumambad sa paningin ko ay ‘yung painting na natatabingan kanina ng kulay pulang
tela. Portrait painting iyon ng isang magandang dalaga, nakasuot ito ng puting baro at saya at nakapusod ang
kulay itim nitong buhok. May headpiece itong suot na sabi ni Lola, peineta raw ang tawag doon. Para itong suklay
na nasuksok sa nakapusod na buhok ni Carmelita, may beads ito at pearls. At ganun na lang ang pangingilabot ko
nang ma-realize ko na…Ako ‘yung nasa painting.Kung hindi man ako ‘yun…Holy Mother Queen, kamukhang
kamukha ko siya!)

5th scene: (kwarto)

Carmela: (nag- iisip) ( binuksan ang diary)

“ Ang pag-iibigan natin ay muling maisusulat sa araw ng ikaapat na pagkakataon”

6th scene: (Bar)

Carmela: One vodka, please.

Barista: Here you go.
Carmela: Thanks.
(napapa indak sa musika)
Stranger: Hi. I haven’t seen you here before. Ngayon lang ako nakakita ng napakagandang babaeng katulad mo.

Carmela: (Binitawan ang iniinom na vodka at dumiretso sa dance floor)

Stranger: Alam mo, malungkot magparty mag-isa. Willing akong samahan ka.
Carmela: ( di pinansin ang lalaki)

(Almost 3 AM na. I need to go back to the ancestral house bago pa nila malaman na wala ako sa kwarto ko.
Lumabas ako sa maingay na bar at natigilan ako sa paglalakad nang biglang umikot ang paningin ko. Shocks, I
think I am drunk!)

Stranger: Hey, where are you going? Masyado pang maaga para umuwi. C’mon, let’s go back inside.
Carmela: (nagtaray), (parang nasusuka)

Stranger: Okay ka lang?

(Biglang nawalan ng malay si Carmela)

7th scene: (Bahay)

Carmela: ( nagising; napansin na pamilyar sa kanya ang kumot at nakitang wala na siya sa bahay ng kanyang
lola)
Emily: Daddy!! Gising na si ate!!!!
Dad: Mabuti na ba ang iyong pakiramdam?

Jenny: Wala ka bang naaalala ate?

Carmela: A-ang huli kong natatandaan, naghihintay ako ng taxi sa labas ng YOLO Bar. Tapos andun si
F-Boy—este, a stanger approached me. Ang kulit-kulit niya. Tapos—
Dad: Carmela Isabella!! Alam mo bang muntik ka nang mapahamak dahil diyan sa mga kalokohan mo?
Carmela: Hindi ko naman po sinasadya e. Gusto ko lang maglibang kasi bored na bored na ako sa bahay ni Lola
Carmina
Dad: From now on, hindi na kita papayagan mag-party kung saan-saan!
Carmela: Dad I’m not a kid anymore. (sabay walk out ng dad niya)
Jenny: Ate, kung hindi dahil dun sa lalaking nagligtas sa’yo, baka rape victim ka na ngayon

: May tumawag sa bahay ni Lola, nasa ospital ka raw at walang malay. Buti na lang may mga ID ka sa wallet
mo at kilala ang pamilya natin sa San Alfonso. Nalaman nila agad na apo ka ni Lola Carmina. Nakita rin nila doon
ang calling card ni Dad. May lalaki raw na naghatid sa’yo sa ospital. Akala nga ni Daddy, hindi totoo e kasi ang
alam namin, nasa kwarto pa lang. Sa presinto kami unang pumunta. Kasi sabi nung tumawag kay Lola, andun daw
‘yung lalaking rapist na dapat bibiktimahin ka. Hay, buti na lang talaga, ate, may nakakita sa’yo nung
natumba ka. At nakilala nung lalaki ‘yung rapist na ‘yun na tinatawag nilang Paolo. Modus daw talaga nun na
tumambay sa bar at mambiktima ng mga babaeng mag-isa lang na pumupunta sa party. Pasimple raw
nitong nilalagyan ng gamot or whatever ‘yung drinks ng babae, tapos saka niya ‘yun babantayan hanggang
mawalan ng malay.

(Carmela; habang nag- iisip biglang…………)

Emily: Ate ano to? Nangongolekta ka na rin ng mga old stuffs? (sabay pakita ng diary)

(Bumalik ako sa pagkakahiga at nagdesisyon akong tatawagan ko muna si John para makapagpasalamat ako sa
kanya. Ida-dial ko na sana ‘yung number niya, but I got a call from Pat. Siya ‘yung leader ng group namin sa
Philippine History. It only dawned on me na Monday nga pala bukas. Kung hindi lang sana ako gumimik, baka na
kina Lola pa kami ngayon. Boring man do’n, at least hindi ko nakikita dun si Shae. At dahil sa nangyari, malamang,
wala na akong birthday party.)

Pat: Na-move a few days early ‘yung presentation natin sa History. You need to do your part, Carmela. I know it’s
your birthday tomorrow, sa’yo naka-assign ‘yung research pati Q and A. Sa’yo nakasalalay ang grades ng
grupo natin.

: Sorry ha? But I really need to remind you para hindi ka rin magulat. We can do this!

8th scene: (Library)

(naghahanap ng libro)

James: Hi babe!
Carmela: (umirap)
James: Sungit mo naman, na-miss lang kita
Carmela: (di parin pinansin si James)
James: Are you free later? Let's grab a bite. For old time’s sake.

Carmela: I'm sorry, marami pa akong gagawin. Kay Shae ka na lang magpasama.
James: Hindi naman si Shae ang gusto kong makasama e. Hindi naman siya ‘yung birthday girl e.
Carmela: (Babarahin ko na sana siya pero natigilan ako nang may umagaw ng atensyon ko. May pamilyar kasing
cover ng libro na nakalagay sa bookshelf na nasa likuran ni James.)
James: So, are you coming with me?
Carmela: ( nagtataka; papaanong napunta dito yung diary?)
( dahan dahang nilagpasan si James)

James: "Anong gagawin mo d’yan? Sobrang luma na niyan ha, baka hindi na relevant ang laman niyan ngayon.
 (biglang may umagaw ng diary)
Carmela: Lola, sa'kin po— ( di natapos ang sasabihin ng mahablot ng matanda ang diary)
Matanda: Hindi sa iyo ang diary na ito. Hindi mo kwento ito, at kailanman, hinding-hindi ito mapapasaiyo. (sabay
walk out habang dala-dala ang diary)
James: Sino yun? ( sabay takbo ni Carmela para habulin ang matanda)

: Carms! Go out with me! Please!

: Susunduin kita mamayang 5 PM. I'll call you ( pahabol niya)
Carmela: Teka lang po lola!!

9th scene: ( infront of the arch of the century)

(tumigil ang matanda sa may arch of the centuries)

Carmela: (Matagal na nakatitig doon ‘yung matanda pero nung nakita niya ako na malapit na sa kinaroroonan
niya, bigla nilang tinawid ‘yung bakod. Holy Mother Queen! Bawal pumasok dun e!)
( hingal na hingal na tumigil habang ang matanda ay nakatingin sa kanya)

: L-lola, please, give it…back to me.

Matanda: Hija, hindi mo ito maaaring makuha. Mayroon nang may-ari nito. (sabi niya sabay umiling)
: Ngunit maaari kong ipahiram ito sa iyo kahit sa ilang sandali ( sabi niya sabay ngiti)
Carmela: Magagalit po kasi ang lola ko kapag naiwala ko ang diary na ‘yan.

Matanda: Wag kang mag-alala, hindi siya magagalit dahil alam na niya ang nakatakdang mangyari
Carmela: Wait lang, Lola, bawal dumaan— (naputol ang sasabihin ng may maalala), Anyway, para sa'ming mga
students nga lang pala ang myth na ‘yun (sabay pulot ng diary)

Matanda: Ang pag-iibigan ninyo ay muling maisusulat sa araw ng ikaapat na pagkakataon

Carmela: ( napaisip; )
Matanda: Ngayon ang araw na iyon…….. (tuluyan ng pumasok sa arch of the centuries)
Carmela:…………………………..

Matanda: Hindi ako aalis ng hindi ka kasama. (sabay tulak kay Carmela)

10th scene: