Professional Documents
Culture Documents
I Love You Since 1982 Dialoged
I Love You Since 1982 Dialoged
Prof Hermios: 1892 ang taon kung kailan naitatag ang katipunan, ito rin ang taon kung saan dinakip at
pintapon si Dr. Jose Rizal sa dapitan.
Tinatamad si Carmela habang nagle-lecture ang kanyang prof habang nanguya ng gum, halatang inaantok
sa klase
naguguluhang tinignan ni Carmela si Shae at nakuha niya agad na gusto siya bwisiten ni Shae kaya
nginisian niya ito at pinunit sa harapan at dahil duon nagulat si shae at galit na galit
pa sigaw na sabi ni Shae agad naman napaharap si Prof hermios sa kanilang dalawa galit ren dahil na
istorbo siya sa pag lelecture
Prof Hermios: Kung magsasabunutan man kayo, dun nalang kayo sa Guidance Office.
Agad na kinuha ni Carmela ang bag niya at Nakita niya si shae nagagallit paren kaya natuwa siya dahil na
bwiset niya ito pero dahil sutil nga siya ay tinanggal niya yung gum na nginunguya niya at dinikit sa table
ni shae
Shae: Nananadya kaba?!
Sigaw nanaman ni Shae na akmang susugurin niya na si Carmela pero nangibabaw ang sigaw ni Prof
Hermios
Prof Hermios: Ms. Carmela ano tingin mo ang gagawen mo?saan ka pupunta???
Carmela: Guidance Office sir
Blangkong sabi ni Carmela na parang wala lang sa kaniya ang sinabi niya at tuluyan na siyang umalis ng
classroom
Si Shae at Carmela ay matalik na mag kakaibigan at nag simula lamang ang pag aaway sa kanila ng dahil
sa lalaki ang ex ni Carmela na si James sinulot kase ito ni Shae at dahil dun nasira ang pag kakaibigan
nilang dalawa
SCENE 3 (Kinabukasan)
Elisa: ATE!!!GISING NA!!!
Pasigaw na pag gising ni Elisa kay Carmela pero parang walang naririnig si Carmela at tinakip pa ang unan
sa mukha niya
Elisa: ATE!!!
Sigaw nito sa tenga na ng ate niya dahilan para tumayo na ito pero agad na tumakbo palabas ang kapatid
niya sa kwarto ni Carmela
Nag ayos na siya ng sarili niya at pumunta naren sa sala at kumain naabutan niya na kumakain ang dalawa
niyang kapatid sumali naren siya sa hapag at kumain, sumali naren yung tatay niya
Tinignan ni Emilio si Jaymee na nakain dito kaya napatingin naman si Jaymee at napangiti
Emilio: sige na mag impake kana ng pang tatlong araw pupunta tayo sa lola Carmen mo
Carmela: Sa San Alfonso??pero walang internet duon dad kailangan ko tapusin yung pinapagawa ng Prof
namen
Naputol ang pag sasalita ni Carmela dahil nag salita na agad ang tatay niya
Emilio: wag kana mag dahilan parang may nag bago naman sa mga grado mo isa pa gusto kayo makita ng
Lola Carmen mo lalo na ikaw
Emilo: wala siyang sinabi, isa pa taon narenang dumaan mula ng bisitahin naten lola Carmen niyo at mas
maganda kung duon kanaren mag hahanda ng kaarawan mo bukas
wala na siyang nagawa pa at tinapos nalang ni Carmela ang pag kain at nag punta na siya sa kwarto niya at
nag empake maya maya pa ay tinawag na siya ng papa niya para umalis na at natulog nalang si Carmela sa
sasakyan
SCENE 4 ( San Alfonso)
Nakarating na sila ng San Alfonso agad naman sinalubong sila ng Lola Carmen nila
Tuwang tuwang bungad ni Carmen kila Elisa at Jaymee at ng yayakapen niya na si Carmela ay natulala
muna siya saglit at niyakap ito
Carmen: salamat hala sige kumain na kayo at alam kong gutom na kayo sa byahe
Sabay sabay na nag upuan sila sa hapag si Jaymee asa phone paren si Carmela ay oinili nalang manahimik
ang ang mag amang Emilio at Elisa ay tuwang tuwa halatang excited na kumain ng handa ni Carmen kaya
agad naman sinita ni Emilio si Jaymee sa pag gamit ng Cellphone sa hapag na agad naman sinunod nito
Carmen: oo nga pala Carmela Bukas na bukas ren ay kaarawan mo mainam at dito ka mag cecelebrate ng
birthday mo natutuwa ako
Jaymee: si lola talaga ang lalim lagi ng word haha you mean party
Emilo: mama hindi mo na kailangan gawen yun kaunting salo salo lamang ang gusto ni Carmela
Carmen: pero debut niya iyon isang napaka espesyal na kaarawan para sa mga babae
Carmela: masaya nako na kayo po ang makakasama ko sa birthday ko sapat napp yun
Pag sisigurado nito sa lola niya na agad naman ngumiti sa kaniya nagtuloy lahat sa pag kain hanggang sa
naubos na nila ito
Emilio: ahh nakakabusog talaga ang luto mo mama lagi akong madaming nakakain kapag iyo ang niluluto
mo
Carmen: mabuti naman at nagustuhan niyo halah sige at mag pahinga na kayo sa inyong mga kwarto sila
Sesil na ang bahal sa mga ito
Tumango naman ang mag kakapatid at pumunta na sa sari sarili nilang mga kwarto at nag paiwan nalang si
Emilio para tumulong
Kumuha na siya ng gatas mula sa kusina ng bigla siyang may narinig na kaluskos kinakabahan siyang
tumingin sa likod niya at nagulat siya ng makita niya ang lola Carmen niya
Carmela: ay pusang gawa po kase ayun oh parang may nakita akong pusa kanina may ginagawa hehehe
Pag papalusot niya na agad namang tinanggap ng lola niya ang palusot nito, at ininom nalamang ni Carmela
ang gatas
Carmela: medyo po eh
Pag bati nito sa kaniya at napatingin si Carmela sa orasan niya hindi niya namalayan na Birthday na niya
pala kaya agad niyang niyakap ang lola niya ay humalik sa pisngi
Nginitian lang siya ni Carmen at nag lakad nalang ito papunta sa may isang naka lock na pintuan na agad na
sinundan ni Carmela may kinuha itong susi at binuksan ng makapasok sila ay makikita dito ang kalumaan ng
ibang gamit dahil sa mga agiw agiw na naka sabit dito at mga alikabok
Agad naman nilabas ni Carmen ang bitbit niyang flashlight papasok sa kwarto at binuksan nag lakad pa sila
papasok sa looban ng kwarto at tumigil sila sa isang painting hindi mo makikita agad toh dahil sa dilim kaya
flinashlightan ni Carmen ang painting na ito at nagulat naman si Carmela na tila hindi na ito makapag salita
Masayang sambit ni Carmen sa apo niya ba hanggang ngayun ay hindi paren ma process ang lahat sa utak
Utal utal na sambit na ni Carmela dahil gulat na gulat siya na kamukhang kamukha niya ang nasa painting
Carmen: siya si Carmelita Montecarlos ang bunsong anak ng mag asawang Doña Solidad at Don Amorsolo
Montecarlos
Carmen: si Carmelita ay bunsong kapatid nila Josephine Montecarlos at Martha Montecarlos ang aking lola
Carmen: ngunit wag ka mag alala apo ikaw ay mabubuhay pa ng mas matagal kaysa kay Carmelita
Carmela: wait lang lola gising ko sila Elisa at Jaymee sure ako mas gusto nila marinig ang kwento mo
Ngunit umiling si Carmen ay pinigilan si Carma sa gustong gawen
Carmen: hindi maaari dahil tanging mga panganay na babae lamang na nag mula sa angkan naten ang dapat
nakakaalam nito
Carmen: isang dekada na ang nakalipas ang pamilyang Montecarlos ay isang mayaman at angat na pamilya
sa Bayan ng San Alfonso at ang namamahala naman sa lugar na ito ang Pamilyang Alfonso dalawang
pamilyang mag kaibigan at kaparehong angat sa buhay kaya naman napag desisyonan ni Don Amorsolo
Montecarlos at Don Manuel Alfonso na ipag kaisang dibdib ang kanilang mga anak si Carmelita at si
Juanito.
Carmen: dinaman nag laon ay agad na nag karon ng nararamdaman ang dalawa sa isa't isa kaya agad ren
naganap ang kasalan ngunit sa araw ng kasal nabaril at tuluyan ng namatay si Juanito sa mismong araw ng
kasal nila at isang linggo lang ang lumipas ay natagpuan reng palutang lutang ang katawan ni Carmelita sa
lawa ng Luha.
Nalungkot si Carmela dahil sa nangyare kay Carmelita hindi niya akalain na magagawa yun ng mga
kaedaran niya na mag papakamatay dahil sa pag ibig
Carmen: kaya nga nung nakita kita ay nagulat ren ako at kamukhang kamukha ka ni Carmelita siguro nga
ay hindi lamang nag kataon na mag ka mukha kayo dahil mag ka pareho ren kayo ng kaarawan
Nagugulat si Carmela sa mga nalalaman niya dahil indi lang mukha ang mag kapareho sa kanila maging ang
kaarawan nito ay mag kaparehas, maya maya pa ay tumayo na si Carmen at may kinuha na isang notebook
sa lamesa sa tabi ng painting at bumalik sa kaniya at binigay ito kay Carmela
Carmen: Iyan ang Diary ni Carmelita basahin mo apo para malaman mo ang kwento ng dalawang nag
kasintahan
Carmen: alam moba na binigay payan ni Lola Martha sa anak niya si Carmi. Siya ang aking Ina at
pinangalan niya saken ay Carmen at pinangalanan ko naman ang iyong ina na Carmenia at di nag laon ay
ikaw Carmela
Nagugulat at naamaze si Carmela dahil buong buhay niya nag tataka siya bakit Carmela ang pinangalan sa
kaniya eh hibdi naman ito nababagay sa tulad niyang pasaway
Carmen: Mahigpit na binilin ni Lola Martha na ihango sa pangalan ni Carmelita ang mga panganay na
babae na ipapanganak sa ating lahi, pero sa apat na henerasyon na nag daan ikaw lamang ang parehong araw
na pinanganak si Carmelita at kamukha pa niya
Natulala saglit si Carmela at di kinakaya ang mga nalalaman niya patungkol sa sarili niya at pamilya niya
hanggang sa di niya na namalayan na nasa kwarto na niya siya
Humiga na siya sa kama niya habang binabasa ang diary ni Carmelita at duon nalaman niya kung gaano
kawagas ang pag iibigan ng dalawa
Carmelita: siguro nga iba ang nagagawa ng pag ibig sa panahon nila, masasabi ko talaga na yun ang wakas
na pag mamahalan hanggang kamatayan ay mag kasama, pero sorry sila di ako tanga at martir kaya hinding
hindi ko gagawen yun itaga pa nila sa pwet ko!
SCENE 6 (School)
Isang linggo naren simula ng nakauwi sila Carmela sa kanila bahay at nag karoon lamang sila ng kaunting
salo salo nung kaarawan niya at heto siya ngayun nabalik sa ordinaryong paulit ulit na buhay niya
James:Carms!!
Tawag nito pero di siya pinapansin nito at nag tutuloy lang sa pag lalakad
James: bakit hindi mo inaaccept at siniseen ang mga calls at messages ko?
Carmela: hindi pa ba obvious na ayaw lang kita makausap?at wala lang ren ako pake sayo?
Sarkastikong sabi nito at nag lakad ulit pero andun pala si shae at tanaw na tanaw na ni Carmela si Shae na
nag uusok na ang tenga dahil alam niya paniguradi na nag seselos ito dahil nilapitan ni James na kasibtahan
niya si Carmela kaya napangisi nalang siya at nilagpasan ang nga ito rinig na rinig la niya mula sa likod niya
ang pag dadabug ni Shae sa hallway bagay na nakapag pangiti sa kaniya
Habang nag lalakad siya sa Campus ay may nakabanggaan siya at nahulog lahat ng gamet niya kabilang na
ang diary ni Carmelita ng pinulot niya lahat ng gamet niya at nag tuloy naren sa paglalakad pero napansin
niya bigla na nawawala duon ang diary ni Carmelita!! Agad tinignan niya ang pinanggalingan niya at nakita
niya na hawak hawak ng isang babae ang libro ni Carmelita kaya agad at hinabol niya ito hanggang sa
nakapunta na ang babae sa Arc of the Centuries at dun tuluyan ng huminto
Madre Olivia: Hindi sayo ang libro na toh!, bakit nasa iyo toh????
Madre Olivia: Ang pag iibigan ninyo ay muling maiisusulat sa araw ng ikaapat na pag kakataon
Naguguluhan man ay pupunta na sana siya dito ng biglang pumasok na ang babae sa Arc of the centurie at
biglang nawala ito!
Gulat na gulat siya at parang kabang kaba ang dibdib niya alam niyang kitang kita niya sa mata niya ang pag
kawala ng matanda
Nakita niya ang diary na nakalagay sa baba ng mismong arco alam.niyang bawal dumaan ang mga
istudyante dito dahil indi daw makaka graduate pero ginawa paren niya
Carmela: Bahala na hindi ko pwede ma disappoint ang Lola ko apat na henerasyon na ang nag daan saken
pa masisiraa
Tuluyan na niyang pinuntahan ito at kinuha pero biglang nanghina ang katawan niya at bigla nalamang siya
nahimatay
Nagising si Carmela at naalimpungatan ngunit naguguluhan at nagulat siya sa kaniyang nakita dahil parang
iba nakikita niya dahil nasa isang bahay siya! Napabangon agad si Carmela sa kama niya dahil sa gulat