Professional Documents
Culture Documents
Ang mga manggagawang Pilipino ay humaharap sa iba’t ibang anyo ng suliranin at hamon sa paggawa tulad ng
a. mababang pasahod,
b. kawalan ng seguridad sa pinapasukang kompanya,
c. ‘job-mismatch’ bunga ng mga ‘job-skills mismatch,’
d. iba’t ibang anyo ng kontraktuwalisasyon sa paggawa,
e. ang mura at flexible labor
f. mabilis na pagdating at paglabas ng mga puhunan ng mga dayuhang namumuhunan
g. ang patuloy na pagdami ng mga lokal na produkto na iniluluwas sa ibang bansa at ang pagdagsa ng mga
dayuhang produkto sa pamilihang lokal.
Dahil sa paglaganap ng globalisasyon naaapektuhan nito maging ang workplace na kung saan nagbunga ito ng
pagtatakda ng mga pandaigdigang samahan tulad ng Word Trade Organization (WTO) ng mga kasanayan o
kakayahan sa paggawa na globally standard para sa mga manggagawa.
Ang mga pagbabagong ito ay nakaapekto sa mga manggagawa sa iba’t ibang aspekto na nagbunsod ng maraming
isyu sa paggawa na hinaharap ng mga manggagawang Pilipino sa kasalukuyan upang magkaroon ng disente at
marangal na pamumuhay.
Kasanayan para sa ika-21 siglo (mga kasanayang dapat tugunan para makasabay sa globally standard na paggawa)
1.Media and Technology Skills,
2.Learning and Innovation Skills,
3.Communication Skills at
4.Life and Career Skills
Upang makatugon sa mga kasanayang ito, isinasakatuparan sa panibagong kurikulum ang pagdaragdag ng
dalawang taon sa basic education ng mga mag-aaral na tinatawag na Senior High School. Sasanayin ang mga mag-
aaral sa mga kasanayang pang-ika-21 siglo upang maging globally competitive na nakabatay sa balangkas ng
Philippine Qualifications Framework – ang Basic Education, Technological-Vocational Education at Higher
Education (DepED, 2012).
Ang Pilipinas ang nangungunang bansa sa rehiyon ng Asya sa larangan ng non-IT BPO.
BPO -Ito ay ang sistema ng pagkuha ng serbisyo ng pribadong kompanya na ang kanilang tanggapan ay nasa ibang
bansa at pagkuha ng mga call center agent sa bansa upang magtrabaho. Gagampanan ng mga agent na ito ang ilang
aspeto ng operasiyon na nasa Pilipinas upang tugunan ang pangangailangan ng kanilang kliyenteng kompanya na
nakabase pa rin sa ibang bansa.
Ayon sa ulat ng Department of Labor and Employment (DOLE, 2016) upang matiyak ang kaunlarang pang-ekonomiya
ng bansa kailangang iangat ang antas ng kalagayan ng mga manggagawang Pilipino tungo sa isang disenteng
pagggwa (decent work) na naglalayong na magkaroon ng pantay na oportunidad ang bawat isa.
Ang apat na haligi upang makamit ang isang disente at marangal na paggawa na hinihimok sa lahat ng aspekto ng
paggawa sa bansa.
a. Employment Pillar- Tiyakin ang paglikha ng mga sustenableng trabaho, malaya at pantay na oportunidad sa
paggawa, at maayos na workplace para sa mga manggawa.
b. Worker’s Rights Pillar- Naglalayong palakasin at siguruhin ang paglikha ng mga batas para sa paggawa at
matapat na pagpapatupad ng mga karapatan ng mga manggagawa.
c. Social Protection Pillar- Hikayatin ang mga kompanya, pamahalaan, at mga sangkot sa paggawa na lumikha
ng mga mekanismo para sa proteksyon ng manggagawa, katanggap-tanggap na pasahod, at oportunidad.
d. Social Dialogue Pillar- Palakasin ang laging bukas na pagpupulong sa pagitan ng pamahalaan, mga
manggagawa, at kompanya sa pamamagitan ng paglikha ng mga collective bargaining unit.
A. Sektor ng Agrikultura
1. Lubusang naaapektuhan ang mga lokal na magsasaka dahil sa mas murang naibebenta ang mga dayuhang
produkto sa bansa. Mas maraming insentibo ang naipagkakaloob sa mga dayuhang kompanya na nagluluwas ng
kanilang parehong produkto sa bansa. Sa kabilang banda, may mga lokal na high class product na saging, mangga at
iba pa na itinatanim sa atin na nakalaan lamang para sa ibang bansa
2. Ang pagpasok ng bansa at ng mga nakalipas na administrasyon sa mga usapin at kasunduan sa GATT, WTO, IMF-
WB, at iba pang pandaigdigang institusyong pinansyal ay lalong nagpalumpo sa mga lokal na magsasaka bunsod ng
pagpasok ng mga lokal na produkto na naibebenta sa lokal na pamilihan ng mas mura kumpara sa mga lokal na
produktong agricultural.
3. maraming suliranin na kinakaharap ng mga lokal na magsasaka
a. kakulangan para sa mga patubig,
b. suporta ng pamahalaan sa pagbibigay na ayuda lalo na kapag may mga nananalasang sakuna sa bansa
tulad ng pagbagyo, tagtuyot, at iba pa.
c. pagbibigay pahintulot ng pamahalaan sa pagkonbert ng mga lupang sakahan upang patayuan ng mga
subdibisyon, malls, at iba pang gusaling pangkomersiyo para sa mga pabrika, pagawaan, at bagsakan ng
mga produkto mula sa TNCs.
4. nagpatuloy rin ang paglaganap ng iba’t ibang industriya sa bansa kaya patuloy ang pagliit ng lupaing agrikultural
at pagkawasak ng mga kabundukan at kagubatan
5. pagkasira ng mga biodiversity, pagkawasak ng mga kagubatan, kakulangan sa mga sakahan, dumagsa ang mga
nawalan ng hanapbuhay sa mga pook rural, nawasak ang mga mabubuting lupa na mainam sa taniman.
B. Sektor ng Industriya
1.Lubusan ding naaapektuhan ng pagpasok ng mga TNCs at iba pang dayuhang kompanya ang sektor ng industriya
bunsod din ng mga naging kasunduan ng Pilipinas sa iba’t ibang pandaigdigang institusyong pinansyal.
Halimbawa ng mga kasunduang ito;
a. Katulad ng mga imposisyon ng IMF-WB bilang isa sa mga kondisyon ng pagpapautang nila sa bansa.
b. Pagbubukas ng pamilihan ng bansa,
c. import liberalizations,
d. tax incentives sa mga TNCs,
e. deregularisasyon sa mga polisiya ng estado, at
f. pagsasapribado ng mga pampublikong serbisyo
2. halimbawa ng industriya na naapektuhan ng globalisasyon ay ang malayang pagpapasok ng mga kompanya at
mamumuhunan sa industriya ng konstruksiyon, telecommunikasyon, beverages, mining, at enerhiya na kung saan
karamihan sa mga kaugnay na industriya ay pagmamay-ari ng ibang bansa.
3. ang mga pamantayang pangkasanayan at kakayahan, pagpili, pagtanggap, at pasahod sa mga manggagawa ay
naayon sa kanilang(kompanyang nasabi) mga pamantayan at polisiya
4. Kaakibat nito ang iba’t ibang anyo ng pang-aabuso sa karapatan ng mga manggagawa tulad ng;
a. mahabang oras ng pagpasok sa trabaho,
b. mababang pasahod,
c.hindi pantay na oportunidad sa pagpili ng mga empleyado,
d. kawalan ng sapat na seguridad para sa mga manggagawa tulad sa mga minahan, konstruksiyon, at planta
na nagpoprodyus ng lakas elekrisidad na kung saan may mga manggagawa na naaaksidente o nasasawi.
C. Sektor ng Serbisyo
1.Ang paglaki ng porsyento o bilang ng mga manggagawa sa sektor na ito ay malaking tulong sa mga
manggagawang Pilpino.
Iskemang Subcontracting
Bunsod din ng globalisasyon mas naging mabilis ang pagdating ng mga dayuhang namumuhunan na mas
pinatingkad naman ng kumpetisyon sa hanay ng mga dayuhan at lokal na kompanya at korporasyon sa bansa. Dahil
dito mas nahikayat ang mga namumuhunan na pumasok sa bansa at hindi na naiwasang mapalaganap ang iskemang
subcontracting sa paggawa sa bansa na naging malaking hamon sa pag papaangat ng antas ng pamumuhay ng uring
manggagawa.
Matutunghayan sa Talahanayan 2.3 ang kabuuan ng mga manggagawa na nasa kategoryang non-regular o mga
manggagawang di-regular o kontraktuwal. Mapapansin din sa talahanayan ang patuloy na paglago ng bilang ng mga
uring manggagawa na di-regular o nasa ilalim ng iskemang ito.
Iskemang Subcontracting- tumutukoy sa kaayusan sa paggawa kung saan ang kompanya (principal) ay
komukontra ng isang ahensya o indibidwal na subcontractor upang gawin ang isang trabaho o serbisyo sa isang
takdang panahon. May dalawang umiiral na anyo ng subcontracting ito ay ang:
Ang Labor-only Contracting na kung saan ang subcontractor ay walang sapat na puhunan upang gawin ang
trabaho o serbisyo at ang pinasok niyang manggagawa ay may direktang kinalaman sa mga gawain ng kompanya:
Ang job-contracting naman ang subcontractor ay may sapat na puhunan para maisagawa ang trabaho at mga
gawain ng mga manggagawang ipinasok ng subcontractor. Wala silang direktang kinalaman sa mga gawain ng
kompanya.Hindi pinapayagan sa batas ang job-contracting dahil naaapektuhan nito ang seguridad ng mga
manggagawa sa trabaho.
Dahil sa kawalan ng oportunidad at marangal na trabaho, naging patakaran na ng gobyerno ang pagluluwas
ng paggawa (labor) simula dekada 70. Mabilis na lumalaki ang bilang ng Pilipinong nangingibang bayan para
magtrabaho. Sa katunayan, ang OFW na ngayon ang tinagurian na bagong bayani dahil sa kitang ipinapasok nito sa
bansa na dahilan kung bakit hindi sumasadsad ang ekonomiya kahit pa dumaan ito sa matitinding krisis pampolitika’t
pang-ekonomiya. Ito ang ang isa sa mahahalagang indicator ng papalaking pag-asa ng bansa sa panlabas na salik sa
halip na sa panloob na mga kondisyon ng patuloy na paggulong ng ekonomiya
tinataya na aabot sa 1.2 milyon na college at vocation graduates ng nagdaang taon (2016) ang mahihirapan sa
pagkuha ng mga trabaho dahil sa patuloy na mismatch sa kanilang kasanayan at kakayahan mula sa kanilang tinapos
na kurso sa kakailanganing kasanayan at kakayahan na hinihingi ng mga employer sa bansa at sa labas ng bansa
Ang patuloy na paglaki ng bilang ng job-skills mismatch sa bansa ay maituturing ng krisis batay na rin sa ulat ng DOLE
(2016),
Self employed without any paid employee ang tumutukoy sa trabahong para-paraan o sa sinasabing vulnerable
employment
- mala-manggagawa sa kalunsuran na ang hanapbuhay ay para-paraan gaya ng paglalako o ambulant vendor at
sidewalk vendor na sangkot sa pagbebenta ng iba’t ibang kalakal tulad ng kendi, sigarilyo, bote-dyaryo, bakal at
kung ano ano pa. Pagtitinda ng mga street food gaya ng fishball, kwek kwek, banana cue, barbecue, prutas at iba pa.
Labor Force Participation Rate o LFPR -ay ang mga taong may edad 15 pataas na may kakayahan nang magtrabaho
ngunit hindi pa aktuwal na lumalahok sa produksiyon o naghahanap ng trabaho. Ang pinakamalaking bilang nito ay
ang mga estudyante, mga full time mother at mga taong umano’y tumigil na o nawalan na ng sigla sa paghahanap
ng trabaho (discouraged workers).
full-time mother -naman ang gumaganap sa halos lahat ng mga gawaing-bahay tulad ng paglalaba, pamamalantsa,
pagluluto at paglilinis ng bahay. Nag-aalaga rin siya ng kaniyang mga anak at nag-aasikaso sa mga pangangailangan
ng asawa. Maliban dito, siya ang kalimitang nagtuturo sa mga anak na nag-aaral, gayundin ang nagbabadyet sa mga
gastusin sa bahay at gumawa ng paraan upang pagkasyahin ang badyet para sa pamilya.
unpaid family labor na inihanay ng pamahalaan sa mga may trabaho ayon sa klasipikasyon ng LFPR
Pinapahiwatig ng ulat ng Labor Force Survey ng PSA (2016), na ang underemployment sa bansa ay laganap sa
mahihirap na rehiyon o sa mga rehiyon na ang pangunahing hanapbuhay ay agrikultural.
2.Iniaangkop ang kasalukuyang kurikulum para sa demand ng globally standard na paggawa. Bunga naman nito ang
patuloy napagtaas ng antas ng kawalan ng trabaho at walang sapat na trabaho.
3.Malayang naipatutupad ng mga kapitalista o mamumuhunan ang iskemang kontraktuwalisasiyon para ibaba ang
gastos sa paggawa, alisin ang anumang proteksiyon at ang tuwirang responsibilidad nito sa manggagawa.
MGA TANONG
1. Sino-sinong manggagawa ang nakararanas ng hindi pantay na oportunidad at mas vulnerable sa mga pang-
aabuso?
2. Ano-ano ang itinakdang stratehiya ng DOLE upang makamit ang isang disente at marangal na trabaho?
3. Bakit hindi naipatutupad ang ilan o mga stratehiya para sa isang disenteng trabaho ng ilang kompanya sa bansa?
4. Ano-anong hamon sa paggawa na kasalukuyang kinakaharap ng mga manggagawang Pilipino?
5. Sa mga naitalang suhestiyon, alin sa mga ito ang sa iyong palagay ay maaaring kagyat na tugon sa mga isyung
kinakaharap ng mga manggagawang Pilipino?
Mura at Flexible Labor -Ito ay isang paraan ng mga kapitalista o mamumuhunan upang palakihin ang kanilang
kinikita at tinutubo sa pamamagitan ng pagpapatupad ng mababang pagpapasahod at paglimita sa panahon ng
paggawa ng mga manggagawa.
- Isang paraan ito upang sila ay makaiwas sa patuloy na krisis dulot ng labis na produksiyon at kapital na nararanasan
ng iba’t ibang mga bansa.
Sa panahon ng rehimeng Marcos, Pinagtibay ang Presidential Decree (PD) 442 o Labor Code bilang
patakarang pinaghanguan ng flexible labor.
a.Nauna rito na isinabatas ang Investment Incentive Act of 1967- para ilunsad ang malayang kalakalan at
pamumuhunan sa ilalim ng patakarang neo-liberal (Balikan ang naging talakayan sa patakarang ito sa unang
aralin).
b. Isinunod dito ang pagsasabatas ng RA 5490 – para itayo ang Bataan Export Processing Zone (BEPZ), at iba
pang Economic Processing Zone (EPZ) bilang show case ng malayang kalakalan.
Nahirapan ang dating Pangulong Marcos na maipatupad ang flexible labor dahil sinalubong at binigo ito ng mga
demonstrasyon at kilusang anti-diktadura hanggang sa pagsiklab ng pag-aalsa sa EDSA noong 1986.
Sa pagpasok ng administrasyong Corazon C. Aquino, buong-buo nitong niyakap ang neo-liberal na globalisasyon
at kasunod nito, ginawang bukas para sa mga dayuhang mamumuhunan ang kalagayan ng paggawa.
a.Isinabatas ang Omnibus Investment Act of 1987 at Foreign Investment Act of 1991 na batas na nagpapatibay sa
mga patakarang neo-liberal.
Ang mga batas na ito na nagbigay ng buong laya sa daloy ng puhunan at kalakal sa bansa ay nagsilbing
malawak na impluwensiya ng mga kapitalista upang ilipat lipat ang kanilang produksyon sa mga itinayong branch
companies sa panahong may labor dispute sa kanilang itinayong kompanya.
Sinusugan noong Marso 2, 1989 ang Labor Code - (PD 442) ni dating Pangulong Marcos na
kilala ngayong RA 6715 (Herrera Law) na isinulong ni dating Senator Ernesto Herrera.
Sa pamamagitan ng mga probisyon ng batas sa pamumuhunan at kalalakalan at batas paggawa,
madaling naipataw ng mga kapitalista ang patakarang mura at flexible labor o kontraktwalisasyon.
ginamit ng mga kapitalista ang probisyon ng RA 6715 (Herrera Law) sa paggawa hinggil sa
a.kaswal,
b.kontraktwal,
c.temporary,
d.seasonal,
e. on the job training at