Jhamnour D.

Sarip
FIL102 B8-1

MOVIE REVIEW

Ang pelikulang “The Jungle Book (2018)” mula sa director na si Andy Serkis sa

screenplay ni Callie Kloves, base sa mga istorya na kolekta All the Mowgli Stories ni Rudyard

Kipling. Ang pelikula ay pinag bibidahan nina Rohan Chand, Matthew Rhys, at Freida Pinto,

mga boses at motion capture performances from Christian Bale, Cate Blanchett, Benedict

Cumberbatch, Naomie Harris,at Serkis.Ang Jungle Book ay isinulat Rudyard Kipling noong

1894. Ito ay ang orihinal na “collection of stories” na isinulat ni Kipling noong siya ay

naninirahan sa India. Ang pinakasikat na naisulat ni Kipling ay ang Mowgli, ang sanggol na

lumaki at nagkamulat kasama ang mga lobo sa gubat. Ano kaya ang pamamaraan ng

pamumuhay mayroon si Mowgli kasama ang mga lobo at iba pang hayop sa kagubatan? Ano ang

kaibahan ng pamumuhay nila sa mga tao?

Si Mowgli ay isang batang man-cub. Lumaki siya sa piling ng mga lobo. Gumagalaw at

kumikilos siya kagaya ng mga hayop sa kagubatan pati sa pagkain ay kumakain siya ng mga

insekto upaang mabuhay . Ang mga lobo at iba pang hayop sa kalikasan ay may patakarang

sinusunod na tinatawag nilang “Law of the Jungle” kung saan ang mga hayop ay kani-kanilang

bahagi at responsiblidad na gagawin kasama na rito ang mga limitasyon nila. Ang pagmamahal

ay unibersal at hindi tinigtignan kung ano man ang uri at kulay ka dahil ito ang nagbibigkis sa

atin mga tao, hayop at maging ang kapaligiran. Kailangan nating yakapin at pahalagahan kung

ano ang mayroon tayo at ang kalikasan sa atin. Kagaya ni Mowgli ay hindi na niya masyadong
iniisip na walang siyang pamilya bagkus siya ay nakatuon kung ano ang kanyang magagawa sa

kapaligiran at kung paano makisamuha sa kanyang nasa paligid dahil sa dapat nating

pagpahalagahan kung ano ang mayroon tayo daahil kung hindi ay magiging malungkot at walang

kasaya-saya ang ating buhay. Magkaroon ng ekstrang oras upang makapagrelax kagaya nilang

Baloo at Mowgli. Tinuruan ni Baloo si Mowgli na ang kasiyahayan sa buhay ay libre lang at ang

kanta ni Baloo ay nagpapahiwatig na kailangan hayaan ang mga pag alala at matutong mag relax.

Kailangan natin maging matatag sa puso at isipan sa bawat oras dahil hinding-hindi matatalo ni

Mowgli si Sheer-Khan kung wala siya nito at sa tulong na rin ng kalikasan at ang mga

mabubuting hayop na nakatira dito. Tayo ay dapat makiisa sa kalikasan dahil tayo at parte nito.

Ang retelling ng isang klasikong sumusunod sa isang batang lalaki na natagpuan ng isang

pack ng mga lobo bilang isang sanggol. Hunted ng mabangis na tigre na si Shere Kahn, inampon

ng mga lobo si Mowgli bilang isang miyembro ng kanilang pack at panata upang panatilihing

ligtas siya. Lumalaki siya bilang isa sa mga pack, ngunit ang kanyang mga pagkakaiba ay

dumating sa isang ulo kapag dapat siyang lumahok sa "The Running," isang ritwal ng pagpasa

para sa lahat ng mga lobo ng tinedyer. Lahat sila ay dapat lumakad sa bawat isa sa pamamagitan

ng gubat habang lumilipas si Bageera, ang pantherong nakitang si Mowgli bilang isang batang

lalaki na miyembro din ng pack. Ang pag-alam ng isang batang lalaki ay walang pag-asang

manalo ng isang lahi kasama ang mga lobo, ang oso na Baloo ay sinasanay siya sa abot ng

kanyang makakaya. Habang nagsasanay para sa pagtakbo, muling binago ni Shere Kahn ang

kanyang panata na papatayin si Mowgli, tulad ng pinatay niya ang mga magulang ni Mowgli.

Naghihintay siya para sa araw na si Mowgli ay masipa sa labas ng pack upang makapatay siya ni

Shere Kahn. Dapat naipasa ni Mowgli ang pagtakbo upang manatiling ligtas. Sa kasamaang
palad, hindi tumatakbo ang pagtakbo tulad ng pinlano, at dapat tumakas si Mowgli sa isang

nayon ng tao. Gayunpaman, kapag sinimulan ni Shere Kahn na makuha ang buong gubat,

nasubok ang mga katapatan ni Mowgli. Dapat siyang pumili sa pagitan ng kanyang tao na nayon

at ang kanyang jungle home, at alisin ang jungle ng Shere Kahn nang isang beses at para sa lahat.

Pinangunahan ng alamat ng capture capture na si Andy Serkis, ang MOWGLI ang

pelikula ay tiyak na mayroong ilang kamangha-manghang gawain sa animation at visual effects.

Ang bagong dating na si Rohan Chand, na gumaganap Mowgli, ay nagbibigay ng isang di

malilimutang pagganap, lalo na kung isasaalang-alang mo na siya lamang ang live na character

na aksyon para sa unang bahagi ng pelikula. Ito ay kagiliw-giliw na upang makita ang isang mas

madidilim na gawin sa tulad ng isang bata sa klasikong, na may mas matinding pagkakasunud-

sunod na pagkakasunud-sunod ng pagkilos at mas mataas na mga pusta, ngunit, nakalulungkot,

ang baguhan na ito ay nagsusuot at hindi napapanatili ang tagal ng pelikula.Kung ang mga

miyembro ng madla ay pamilyar sa mga nakaraang pagrelahe, walang bago dito maliban sa

istilo. Ang kwento mismo ay nararamdaman pa rin tulad ng isang kuwento para sa mga bata, na

may mahuhulaan na mga tema at isang mahuhulaan na pagtatapos. Ito ay nag-drag ng mga oras,

kasama ang iba't ibang mga hanay ng mga pakiramdam na parang mga eksena ng tagapuno sa

halip na isang buong pelikula. Ang kwento at ang genre ay naglalaro pa rin ng mas mahusay sa

mga bata kaysa sa kanilang mga matatanda. Sa pagiging nasa labas ng pack ni Mowgli at hindi

alam kung nasaan siya, maraming mga mensahe laban sa pang-aapi at pagiging natatangi.

"Nagkakamali sila ng pagiging natatangi bilang kahinaan," ang isa sa mga runts ng pack ay

nagsasabi kay Mowgli. Walang maraming mga subtext dito, na mas mahusay na gumaganap sa

mga mas bata na madla.

 Kasabay nito, ang pelikula ay hindi ginawa para sa mga mas bata. Maraming mga

pagkakasunud-sunod ng pagkilos ng karahasan na iniwan ang Mowgli na may ilang mga

makabuluhang pinsala. Nakakatakot si Shere Kahn at madalas na nagsasalita na nais na tikman

ang dugo ni Mowgli. Karamihan sa mga may sapat na gulang ay maaaring hawakan ang dami ng

karahasan at dugo, ngunit ang pelikula ay tiyak na nakakakuha ng PG-13 na rating. Ang bersyon

na ito ay mas madidilim at mas nakakatakot. Sa isang pagtatangka na gawing mas

makatotohanang ang mga hayop, sa halip ay hindi rin kasiya-siya. Nagtatampok ang bersyon na

ito ng isang napakalaking ahas ng jungle, si Kaa, na humuhula na si Mowgli ay magiging isang

espesyal na pinuno ng parehong gubat at kalalakihan. Mayroon ding isang eksena kung saan

ipinapakita ng isang mangangaso ang lahat ng kanyang mga pagpatay na partikular na

nakakagambala sa isang bata.

Sa huli, ang kwento ay hindi sapat upang hawakan ang pansin ng mga may sapat na

gulang, ngunit ang nilalaman ay hindi angkop para sa mga mas bata. Ang dramatikong pag-

update na ito ay madalas na masyadong kapansin-pansin sa mga oras, na hangganan sa

melodrama, lalo na sa pagtatapos. Mayroon ding ilang mga kaduda-dudang elemento ng view ng

mundo. Kapag itinuro ni Bageera si Mowgli na manghuli, sinabi niya na laging titingnan ang

pagpatay sa mata habang sila ay namatay, kaya ang kaluluwa ay hindi nag-iisa kapag umalis.

Nakalagay sa mga jungles ng India, ang mga hayop ay nakikiramay sa paniniwala ng mga Hindu

na banal ang mga baka. Habang may mga ilaw na tema ng pagtanggap, walang iba ang positibo o

malalim na gumagawa ng halaga ng panonood ng pelikula. Ang pelikula ay bumaba sa

maraming mga tema ng moral ng nakaraang mga bersyon, na ginagawa itong hindi

kinakailangang muling paggawa.