KHYBER PASS

Ang khyber pass

ay matatagpuan sa gitna ng mga bansang Pakistan at Afghanistan. Ang khyber pass ay
kumokonekta sa Peshawar ng Pakistan at Kabul ng Afghanistan. Ang khyber pass ay ang
daanang may haba ng apat na pu’t limang kilometro. Ito ay may taas na isang-libong metro.

KahalaGAHAN NG KHYBER PASS

: may malaking ginampanang papel sa paghulma ng kasaysayan ng India at sa mga katabi
nitong bansa.

: nagsilbing pinaka-importanteng daanan ng mga mangangalakal na nagmumula sa kung saan

mang lupalop ng daigdig.

: isang estratehikong lokasyong pangmilitar na nagamit ng napakaraming mananakop.

: nagsilbing tulay sa gitna at timog Asya.

 MOUNT EVEREST

Ang Bundok Everest ay ang pinakamataas na bundok sa Daigdig, kapag sinusukat ang
taas ng tuktok higit sa kapatagan ng dagat. Nasa hangganan sa pagitan ng Nepal at Tsina ang mga
palupo ng tuktok ng Everest. Inaakalang tumataas ang tuktok ng Everest sa tulin na mga 4 milimetro
bawat taon. Pinili ni Waugh ang pangalan ni George Everest bilang pangalan ng bundok, na unang
ginagamit ang baybay na Mont Everest, at pagkatapos Mount Everest. Bagaman, iba ang
makabagong pagbigkas ng Everest – IPA: [ˈɛvərɪst] or [ˈɛvərɨst] (EV-er-est) – sa pagbigkas ni Sir
George sa kanyang sariling apelido, na binibigkas bilang [ˈiv;rɪst] (EAVE-rest).

:TAAS NG BUNDOK- 8,848 metro (29,028 talampakan)

:PAGKAUSLI NG BUNDOK- 8,848 metro

:LOKASYON- NEPAL AT TSINA (TIBET)

 BORNEO RAINFOREST

Ang Borneo (pinaghahatiang pampolitika ng Indonesia, Malaysia at Brunei) ang ikatlong

pinakamalaking pulo sa daigdig. May sukat itong 743,330 km² (287,000 mi²), at nasa pusod ng
kapuluang Malay at Indonesia. Ang Borneo ay bahagi ng heograpikong rehiyon ng Timog-silangang
Asya.
Ang kagubatan ng Borneo ay may lawak ng 427,500 square kilometers, at ito ay nahahati sa
iba’t-ibang mga eco-regions; ang kagubatan sa paanan ng bundok, ang sentro ng kagubatan ng
Borneo, at ang pastulan ng Kinbalu.

Ang limang rehiyon ng kagubatan sa paanan ng bundok ay natatangi sa isa’t isa dahil sa
kanilang klima at sa dumadaloy na ilog ng Kapuas at Barito na dumadaloy sa bawat gubat. Ang
mga ilog na ito ang pumipigil sa mga hayop na lumipat mula sa bawat rehiyon ng gubat.

Noong panahon ng Pleistocene, ang Borneo, Java, Sumatra, at ang Indochina ay iisang isla
lamang. Sa paglipas ng panahon, nagkahiwa-hiwalay ang mga nabanggit na isla. Kasama ang
mga halaman at hayop na nakatira sa bawat isla, kaya ngayo’y makikita ang pagkakapareho sa
mga lugar na nabanggit. Ang kagubatan ngayon ng Borneo ay kinikilala bilang isang eco-region
na matatagpuan sa timog-silangang Asya.

Kahalagahan ng Gubat
Ang kagubatan ng Borneo ay tinaguriang pinakamalaking gubat ng Asya, kaya’t ito ang
itinuturing na tahanan ng iba’t ibang mga uri ng hayop na nanganganib ang populasyon
tulad ng mga orangutan, elepante, rhinos at iba pa. Bukod sa mga iyon, ang sari-saring
mga ecosystem tulad ng mga bakawan, ilat, at sukalan, ay nagsisilbing tahanan sa mga
kakaibang hayop at halaman.
 BANAUE RICE TERRACES

Ang Hagdan-hagdang Palayan ng Banawe ay mga 2000-taong gulang na mga hagdanang-

taniman na nililok sa mga bulubundukin ng Ifugao sa Pilipinas ng mga ninuno ng mga katutubong
mamamayanang Batad. Karaniwang tinatawag ito ng mga Pilipino bilang "Ikawalong
Kahangahangang Pook sa Mundo".[1][2][3][4][5] Tinatawag itong payew sa katutubong pananalita
sa Ifugao.

SAAN MATATAGPUAN:

Matatagpuan ang mga hagdanang-taniman sa lalawigan ng Ifugao at naging tagapag-alaga nito ang mga
taong Ifugao. Umiikot ang kultura ng Ifugao[6] sa palay, at nagbubunga ang kultura ng mga masalimuot na
pagdiriwang na konektado sa ritong pansaka mula sa paglilinang ng palay hanggang pagkakain ng kanin.
Karaniwang kailangan ng kapistahan ng pasasalamat sa panahon ng ani, habang pinagbabawalan ang
trabahong agrikultural ng ritong pangwakas ng pag-aani na tinatawag na tango o tangul (isang araw ng
paghinga). Bumubuo ang pakikibahagi sa bayah (alak-kanin), kakanin, at mani ng areka sa hindi
makakatkat na kaugalian sa mga pagdiriwang.

Nasasagawa ang mga Ifugao ng tradisyonal na pagsasaka, naglalaan ng karamihan ng kanilang gawain
sa kanilang hagdanang taniman at kagubatan habang paminsan-minsang dumadalaw sa paglilinang ng
mga lamanlupa. Kilala rin ang mga Ifugao sa pagkultura ng makakaing punglo, punong prutas, at ibang
mga gulay na ipinakita ng mga Ifugao sa mga henerasyon.
Sa paggawa ng mga hagdan-hagdang palayan, nangailangan ng pagtayo ng mga pangmatagalang pader
na gawa sa mga bato at tapia nadinisenyo para umigib ng tubig mula sa pangunahing kanal ng patubig
sa itaas ng mga kumpol ng terasa. Nakilala ang mga katutubong teknolohiya ng hagdanang taniman sa
hagdan-hagdang palayan ng mga Ifugao tulad ng kanilang kaalaman sa irigasyon ng tubig, pag-aakma
ng mga bato, gawaing lipa, at pagpapanatii ng terasa. Bilang kanilang pinagkukunan ng buhay at sining,
nagpapanatili at nag-iimpluwensya ang mga buhay ng mga miyembro ng komunidad.
 Fertile crescent

Ang Matabang Gasuklay (Ingles: Fertile Crescent) ay isang rehiyon sa Malapit saSilangan o Kalapit
ng Silangan, na kinasasamahan ng Lebanto at Mesopotamya, at kadalasang idinagdag
papuntang Mababang Ehipto bagaman hindi tama. Itinuturing ang Mesopotamya bilang uguyan ng
kabihasnan at nakatanaw ng pag-unlad ng pinakamaagang mga sibilisasyon ng tao at siyang
sinilangan ng pagsusulat at ng gulong. Malawakang umuugma ang rehiyon ng Gasuklay na
Mataba sa pangsangayong Irak, Sirya, Libano, Israel, Kuwait, Hordan, timog-silanganing Turkiya at
kanluran at timog-kanlurang Iran. Nagmula ang paggamit ng katawagang Fertile Crescent mula sa
"Ancient Records of Egypt" ("Sinaunang mga Tala ng Ehipto") ng arkeologong si James Henry
Breasted ng Pamantasan ng Tsikago noong bandang 1900.[1] Pinangalanan ng ganito ang rehiyon
dahil sa mayaman o matabang lupain nito at sa hugis na gasuklay.
 Caspian sea

Ang Dagat Caspian ay ang pinakamalaking anyong tubig na nakapaloob sa Lupa ayon sa sukat,
minsan inuuri na pinakamalaking lawa sa mundo o isang dagat.[2][3] Mayroon itong endorheic
basin (isang basin na walang outflow) na matatagpuan sa pagitan ng Europa at Asya.[4] Ito ay
hinahangganan ng Kazakhstan sa hilagang-silangan, Russia sa hilagang-kanluran, Azerbaijan sa
kanluran, Iran sa timog, at Turkmenistan sa timog-silangan.
Matatagpuan ang Dagat Caspian humigit-kumulang 28 metre (92 ft) sa ibaba ng pantay-
dagat sa Caspian Depression, sa silangan ng Kabundukang Caucasus at sa kanluran ng malawak
na kapatagan ng Gitnang Asya. Umaabot ang sea bed sa katimugang bahagi nang kasimbaba ng
1,023 metre (3,356 ft) sa ibaba ng pantay-dagat, kaya ito ang ikalawang pinakamababang likas
na depression sa lupa kasunod ng Lawa ng Baikal (−1,180 metre (−3,871 ft)). Para sa mga
sinaunang nanirahan sa ang baybayin nito ang Dagat Caspian bilang isang karagatan, marahil dahil
sa alat at laki nito.
May sukat ang ibabaw ng dagat na 371,000 square kilometre (143,200 mi kuw) (hindi kabilang ang
hiwalay na lagoon ng Garabogazköl) at 78,200 cubic kilometre (18,800 cu mi) naman ang
volume.[5] May salinity na humigit-kumulang sa 1.2% (12 g/l),[6] mga isang katatlo ng salinity ng
karamihang tubig-dagat.
 LAKE BAIKAL

Ang Lawa ng Baikal (Ruso: о́зеро Байка́л, tr. Ozero Baykal, IPA [ˈozʲɪrə bɐjˈkal]; Buryat: Байгал
нуур, Monggol: Байгал нуур, Baygal nuur, nangangahulugang "lawa ng kalikasan";[1]) ay isang lawa
na matatagpuan sa timog ng Rusya sa rehiyon ng Siberia, sa pagitan ng Irkutsk Oblast sa hilagang-
kanluran at Republika ng Buryat sa timog-silangan.
Ito ang lawang tabang sa daigdig na may pinakamaraming bolyum, na naglalaman ng halos 20% ng
mga di-nagyeyelong tubig tabang,[2][3] at nasa lalim na 1,637 metro (5,371 talampakan),[4] ang
pinakamalalim.[5] Isa rin ito sa mga pinakamalinaw[6] sa lahat ng mga lawa, at inakalang ang
pinakamatandang lawa sa daigdig[7] sa 25 milyong taon.[8] Ito ang ikapitong pinakamalaking lawa sa
mundo ayon sa sukat ng kalatagan nito. Ito ang pinakamalalim na tubig-tabang na lawa sa
daigdig at may pinakamaraming tubig.
Ang isa sa mga pangalan nito na kilala hanggang sa ngayon ay Baikal, na pinaniniwalaang
nangangahulugang “Mayamang Lawa”. mga 636 na kilometro ang haba at 80 kilometro sa
pinakamalapad na bahagi nito. Dito natitipon ang 20 porsiyento ng lahat ng tubig-tabang sa
lupa, mas marami kaysa sa limang pinagsamang Malalaking Lawa sa Hilagang Amerika! Ang
lalim ng Lawa ng Baikal ay mahigit 1,600 metro. Kung bigla itong matutuyo, kakailanganin ang
lahat ng tubig na umaagos sa lahat ng ilog sa daigdig sa buong taon upang muli itong mapuno!
 HUANG HO

Ang Ilog na Dilaw o Huang Ho (Tsino: 黃河; pinyin: Huáng Hé; Monggol: Hatan
Gol) ang ikalawang pinakamahabang ilog sa Asya, sumunod sa Ilog Yangtze,
at ikaanim sa pinakamahaba sa buong mundo sa habang 5,463 kilometro
(3,398 mi).[1] Nagmumula sa Bulubunduking Bayan Har sa lalawigan
ng Qinghaisa kanlurang Tsina, dumadaloy ito sa siyam na lalawigan ng Tsina at
nagtatapos sa Dagat Bohai. Ang limasan nang Ilog na Dilaw ay may lapad na 1900 km
(1,180 mi) silangan-pakanluran at 1100 km (684 mi) hilaga-patimog. At may kabuuang
lawak ng limasan na 742,443 km² (290,520 mi²).