SPOSOBY OCHRONY PRZYRODY

ochrona indywidualna – dotyczy ona pojedynczych osobników

danego gatunku, obiekty przyrody nieożywionej i małych fragmentów
ekosystemów.
ochrona gatunkowa – obejmuje ona najczęściej gatunki wymierające
lub gatunki występujące w nielicznych obszarach.
ochrona obszarowa – obejmuje się nią określony teren wraz ze
wszystkimi znajdującymi się tam organizmami oraz elementami
przyrody.
sukcesja ekologiczna – jest to proces ewolucji ekosystemu,
prowadzący do zmiany gatunkowej ekosystemu.
ochrona czynna – Polega na stosowaniu zabiegów zmierzających do
zachowania lub przywrócenia stanu liczebnego konkretnych
gatunków lub całego ekosystemu.
ochrona bierna – Ma na celu zachowanie obszarów cennych
przyrodniczo w niezmienionym stanie.
ochrona ścisła – polega na całkowitym zakazie pozyskiwania,
przemieszczania, niszczenia i zabijania określonych zwierząt, roślin i
grzybów.
ochrona częściowa – forma ochrony gatunkowej roślin, zwierząt i
grzybów dopuszczająca możliwość redukcji populacji.
ochrona in situ – ochrona przyrody (grzyby, rośliny, zwierzęta itp.) w
naturalnym miejscy występowania.
ochrona ex situ – ochrona przyrody (grzyby, rośliny, zwierzęta itp.)
poza naturalnym miejscem występowania.
restytucja – odbudowa populacji pojedynczego gatunku
reintrodukcja – wprowadzenie gatunku na obszar, na którym
wcześniej wyginął.