Panimula

Sa buhay may mga bagay na susubukin ka kung hanggang saan ang kaya mo
bilang isang tao, kung paano gumawa ng isang pagpapasiya, pagpaplano, at minsan
ay ang pagmamahal, kung hanggang saan ang kaya mong ibigay, kaya mong
pahalagahan, kaya mong pang-hawakan at kung hanggang saan ang kaya mong
isakripisyo. Ang kwentong ito ay magpapamulat na ang pagmamahal ay isang bagay
na makukuha, maaangkin at mararamdaman kahit sino ka man at kahit ano ang
estado mo sa buhay. Ngunit paano kung baliktad ang mundo? Paano kung mawala
ang mga bagay na importante sa iyo? Handa mo pa bang ipaglaban ang
pagmamahal mo kung ang lipunan nga ay pilit itong pinagbabawalan o minsan ito ay
hinuhusgahan. Kaya mo pa bang ipagtanggol ang taong pilit mong minamahal kung
pareho kayo ng kasarian at handa mo bang siyang tanggapin kung sa buong buhay
niya di niya nga maalala.

------------------------------------------- jerome -----------------------------------------------

 Kabanata I

Grade 7 Diamond

(Pagbabalik Tanaw)

Si James D. Tolentino ay isang mag-aral na ubod ng kulit bibo at masayahin, anak

ng isang magsasaka at maybahay na sina G. Ramil Tolentino at Gng. Jeanny
Tolentino, siya ay panganay sa limang magkakapatid, at siya ngayon ay nag-aaral
sa Ateneo De Davao, sa unang taon sa sekondarya marami ng dumating sa
kanyang mga bagong pangayayari na nagbukas sa kanya sa tunay na buhay.

Hunyo 05, 2012 ang unang pasukan sa kanyang paaralan, lahat ay bago sa kanya
pati salawal niya bago kasi habang nagpapa- enroll siya ay bagong tuli pa pala
siya……hahahaha, kahit ganon naging masaya naman siya di dahil sa may bagong
bag, lapis, papel, damit pang-eskwela kundi dahil natuli na siya at tunay na siyang
binata………..

Tinawag ang lahat na freshmen sa loob ng convention hall at doon binigyan sila ng
ibayong kaalaman sa lugar na kanilang pinapasukan mga dapat o di- dapat gawin sa
loob ng paaralan at habang nasa upuan si James panay tingin niya sa isang lalaking
mahaba ang buhok, matangos ang ilong at maganda ang ngiti nito….. ayyyy may
duda siyang na bakla ang lalaking iyon pero si James di parin nawala ang tingin nito
sa kasamang lalaki.

Natapos na ang oryentasyon at pumunta na sila sa kani-kanilang mga silid, habang

naglalakad si James sa hall way, nakit niya si Niko ang kanyang matalik na kaibigan
at kaklase niya noong nakarang taon,,,,, nagyakapan ang dalawa at pagkatapos ay
sabay pumunta sa kanilang room.

Habang naghahanap sila ng kanilang pangangalan na nakadikit sa pader, panay

tingin naman si James sa lalaking Nakita niya kanina….. walang kamuwang-
muwang na itong lalaki pala ay kaklase nilang dalawa,,,,, kaya ng nahanap nila ang
kanilang pangangalan sa isang silid ng Grade 7 Diamond, sabay pumasok ang
dalawa at habang papasok si James natamaan niya ang braso ng isang lalaki at
doon nagtagpo ang mata nilang dalawa.
Alas 8:30 ng umaga ay nagsimula na ang pormal nilang klase at si Niko ay umupo
kasama si Grace na kaniyang kababata, si James naman ay umupo kasama yong
lalaking nabaga niya at pangalan ng lalaking iyon ay si Ivan.

James: Kumusta sa inyong lahat ako pala si James Tolentino at malugod ko po

kayong binabati ng magandang umaga, Sana maging magkaibigan tayong lahat,

Ivan: Ako pala si Ivan Dela Cruz Bago lang ako dito at Sana maging magkaibigan rin
tayo, pangiti-ngiting sinabi nito habang nagpapakilala

Tiffany: Hoy! Bes ang cute niya palang ngumiti, nakakahawa hehehehe,

John: Hoy! Besh tingnan mo nagkatabi sila ni James,parang bagay silang dalawa?

Joshua: hay naku! Mga chismosa talaga kayo paano maging sila eh pareho yan
silang maganda ang mukha, at matitipuno, makinig na kayo sa iba nating mga
klasmayt, baka marinig pa tayo ni titser papagalitan tayo…..

Habang nagpapakilala ang ilang mga klasmayt nila, walang humpay namang
nakatitig sa misteryosong lalaki si James, sa mabaha ang buhok at yong matanggos
na ilong, at ng siya na ang nagpakilala ito ang nangyari.

Roi: ako si Roi Martinez isang ampon at bago lang dito sana maging masaya ang
araw na ito, sana nga?

Sa kabilang dako naman ay napaisip si James na may mabigat na problema si Roi

na dindala kasi nakikita niya palagi na lamang itong nakayuko, pero sabi naman ni
Gelie Sy. Sa kay James ay sana magkatabi sana kami kung babaguhin ni titser ang
sitting arrangement,,,,, ang gwapo niya ,,,,,,

James: parang may sapi ka Gelie,,, pero para sa akin okey lang kung sino yong
katabi niya basta magiging masaya siya, kahit minsan lang…

Napakacaring naman pala ni James, pero di niya namamalayan na sa mga sinasabi

niya nakikinig pala si Ivan na kung saan si Ivan ay mortal palang kaaway niya Si Roi
dahil magkaklase pala sila noong elementarya…

Ivan: tingnan na lang natin!

Hay nakakagimbal ang mga pangyayari, dahil baka ito ang magiging simula ng
matinding away ng dalawang lalaki….. Ano kaya ang gagawin ni James?
Pagkatapos na pagpapakilala ng lahat, binago ng guro ang sitting arrangement nila,
magkasama sa unang hanay sina: Tiffany, John, Joshua, Gelie, Jayson, Micheal,
Maria, Paolo, Ben, Niko, Alia, Grace. Sa ikalawang hanay ay nagkasama sina
Kessah, Ella, Mae, Ana, Marie, Jen, Rose, Beth, Kate, Dominic, Ken at Barvie sa
ikatlong hanay naman ay magkasama sina Jose, Mary, Bea, Timon, Rey, Lory,
Sammy, Sunshine, Megan at ang huli ay sina Ivan, James at Roi at biglang na
tigil……

(Kasalukuyan)

Anak! James tama na mona ang pagbabasa mo diyan ng mga nakaraan mo, kahit
anong basa mo niyan kung di babalik ang mga alala mo di mo rin sila makikilala,
Ano ba yan si nanang inaalala nga para maalala, ngayon siya pa yong galit….. Anak
bilisan mo ang bigat ng mga dinadala ko rito,,, ay sorry Nang andiyan na po…..

Malaki na si James at ngayon ay 25 na taong gulang na siya at tama kayo wala

siyang maalala kahit isa sa mga kaklase niya, isa na siya ngayong consultant at
nagmodelo sa mga komersyal sa TV man o sa mga magazines, ngunit ano pala ang
nangayri para humantong sa ganito si James?
Kabanata II

Ang Aksidente

Limang taon ang nakalilipas si James ay kasama ang kaniyang kaibigan papunta sa
kanilang paaralan para ipagdiwang ang kanilang Reunion para sa kani-kanilang
batch,,, masaya ang lahat, ang ilang klasmayt niya ay may trabaho na, ang ilan ay
wala pa at nag-aaral pa, ngunit di ito hadlang para di sila maging masaya sa
kanilang buhay,,, Si Ivan ay single pati si Roi ganon rin,,,,, ngunit kahit nakatapos
sila andiyan parin ang gigil ni Ivan kay Roi, pero si James lang nakapipigil sa
kanilang dalawa…. Naalala niyo pa ba yong unang araw natin sa eskwela kung saan
tayong tatlo ay magkatabi sa upuan.

(pagbabalik tanaw)

Maiinit na tanghali at mainit na ang ulo ni Ivan dahil sa di inaasahang pangyayari

dahil nagkatabi sila ni Roi na kung saan ang dalawa ay matalik na magkaaway at di
lang yan, matalik rin silang magkaribal sa klase dahil matalino silang dalawa,,,,
ngunit sa di maipaliwanag na pangyayari itong si James lamang ang nakakaawat sa
kanila at nagpapalambot ng kanilang puso, kahit aso’t pusa ang dalawa may isang
mamon na magpapalambot ng puso nila….. kahit araw-araw silang nagkikita panay
parin ang asaran nilang dalawa,,,, nagtapos sila ang grade 7 ng puno na away - bati,
naging first honor si Roi at sumunod naman si Ivan ngunit si James ay na sa Ika-
limang pwesto lamang.

Kaya nga kahit ganon ang mga nangayari masaya ako dahil nakakasama ko kayong
lahat, at ang hiling ko lang ay sana maging masaya tayo at lalo-lalo na kayong
dalawa, Ivan at Roi sana huwag na kayong mag-away ha, ang malambing na sinabi
ni James habang sila a nag-iinuman… isang tugtog ang pumukaw sa lahat at sila ay
sumayaw at sumayaw hanggang nakarinig ng isang matinding pagsabog sa labas.

Natigil ang kasiyahan dahil sa isang inggay na narining nila sa laba kaya si Ivan ang
lumabas para siyasatin dahil siya ay isang pulis, ngunit natatakot na ang ilang
kaklase nila at natataranta na kung ano ang nangyari sa labas, sana walang
masamang nangyari kay Ivan, sabi ni James, sige lalabas ako para tulungan si Ivan
at yon nga lumabas si Roi, habang silang dalawa ay nagtutulungan para malaman
kung ano talaga ang nangyari at si James naman ay nangangamba sa kanila, kaya
tumingin siya sa labas Nakita niya ang dalawa na naghahanap ng kasagutan at
habang tumatakbo si James papunta sa kanila biglang sumabog ang isang bomba at
natamaan ng bakal sa ulo si James, duguan at walang malay ito, kaya ang dalawa
ay dali-daling tinulungan si James ngunit nauwi sa bangayan ang mga ito, sa
kabilang banda naman ay tumuwag agad ng ambulansya si Niko, sina Gelie, Ana,
Marie at Barvie naman ay nagbigay ng paunang lunas sa kay James dahil mga
Nurse na silang apat, Pero di parin humihinto ang bangayan ng dalawa kaya
sumigaw si Paolo na, Ano ba kayong dalawa may problema na nga ganyan pa kayo
ano ba ang sabi ni James…

Dumating ang ang ambulansya at dali-daling sinakay si James para dalhin sa

hospistal, nang makarating sila sa St. Luiz umiiyak ang tatlong babaeng kaklse ni
James, Ano ba to minsan na lang nga tayo nagkakasama ganito pa, ang hirap
naman to ohh…ilang oras silang naghihintay para malaman kung ano na ang
kondisyon ni James at sa wakas lumabas na ang doktor na nag-opera sa kaniya, at
ito ang kaniyang sinabi, malakas ang tama sa ulo ni James at baka matagal pa itong
gumaling dahil may ilang parte sa utak niya na naapektuhan, kung di niya
makakayanan ito baka mamatay siya.

Natatakot at nangangamba na sina Ivan at Roi sa kalagyan ni James, sinisi nila ang
kanilang mga sarili dahil sa kapabayaan at di sana naging ganito ang
kahihinatnan,,,, mga 3 taon na ang nakalilipas at ganon parin wala paring malay si
James… paulit-ulit na bumibisita sina Ivan at Roi, sa kanya, pati na ang ilang
kaklase niya, ngunit sa di inaasahang pangyayari nagpaalam na si Roi kay James
dahil pupunta na siya sa Manila, dahil doon na sila maninirahan kasama ang
kaniyang pamilya. Si Ivan naman ay tutuok sa kanyang trabaho bilang pulis kaya
minsan na lamang siya pumupunta sa hospital, ngunit sa ika-apat na taon ni James
ay nagkaroon na ng malay at sa kaniyang pagising magbabago na ang lahat.
Kabanata III

Amnesia

Mag-aanim na taon ang nakalipas ngunit wala parin ako naaalala kahit nababasa
ang pangngalan nila di ko parin sila nakikilala, sana naman makaalala na ako,
bulong ni James. Nang, saan ka nanggaling bakit ang dami mong dala, kaya
nabibigatan ka diyan ehh… ikaw talagang bata ka ang hirap mong unawain parati ka
nalang sumasagot sa akin,,, baka epekto yata yan nong naaksidente ka. Di naman
Nang, pero di ko talaga naaalala ang lahat kung ano ako pagkabata, nagbinta at
naging ganito,,, pero di po ako nawawalan ng pag-asa na mababalik pa ito, Sana
nga.

Sa pagsikat ng araw panibagong buhay ang tatahakin ni James, at panibagong

pagkakataon naman ang ibinigay ng Dios para sa kaniya, ngunit may sa
pagbabagong ito may nag-iba talaga sa kaniya, ang ugali niya, naging mainitin na
ang kaniyang ulo, at minsan ay nagagalit ito, ngunit pilit niya itong nilalabanan kahit
masakit na, kinakaya niya parin para lang maibalik ang nakaraan at para wala
siyang masaktan na ibang tao.

Siya ngayon ay nagtatrabaho bilang consultant sa isang kompanya at minsan ay

nagmomodelo rin sa mga komersyal sa TV at magazine, para sa kaniyang ina at
mga kapatid at matulungan man lang sila sa lahat ng kanilang sakripisyo habang
nasa hospital siya noon.

Isang tour ang ibinigay sa kaniya ng kaniyang manager dahil sa pagpupursige nitong
magawa ng maayos ang kaniyang tungkulin sa kanilang kompanya. Isang tour
papunta sa Manila at habang naroroon siya may mga conferences rin itong
dadaluhan, napatutungkol sa pagbukas ng mga oportunidad sa bawat mamamayang
Pilipino.

Naghanda na si James para sa isang buwan na tour at trabaho,ngunit nalulungkot

siya dahil mawawalay siya sa kaniyang pamilya ngunit suportado naman siya nito.
Sa araw ng pagpunta niya sa airport, puno siya ng kasiyahan at kagalakan sa
kaniyang puso kahit sa masamang nakaraan niya, patuloy parin siya sa kaniyang
buhay. Kaya ng nakasakay siya sa eroplano isa itong katuparan para sa kaniya.
Ilang oras lang ang biyahe at nakarating na rin sa Manila si James, sumakay siya ng
taxi para pumunta sa hotel na kaniyang titirahan habang nasa Manila ito. Maganda
naman ang hotel at maaliwalas na nagpapahiwatig ng magandang simula para sa
kaniya, at nagpahinga ng ilang oras dahil napagod siya sa biyahe.

Pagkagising niya ay dali-daling itong lumabas sa kaniyang kuwarto at nang masara

na ang pinto pagkaharap ay nagkabanggaan ang kanilang mga katawan at
nagkalapit ang kanilang mga mukha. Pasensya na po sir di ko po sinsadya ang sabi
ng isang lalaking lasing at puno nang kalungkutan sa kaniyang mukha. Auh sige po
mauna na po ako, may gagawin pa kasi ako, sa susunod po Huwag na po kayong
uminom ng sobra kasi nakakasama yan, ang tugon niya sa lalaki.

Lunes ng umaga, ang unang destinasyon niya ay ang Luneta Park, kung saan una
niyang gustong puntahan kasi kahit nawala ang kaniyang alaala gusto niya parin
itong makita, dahil para sa kaniya may mahalaga itong pinapahiwatig at ito yong
sinasabi ng puso niya. Habang nasa parke, umuupo at nagmamasid ng
magagandang bulaklak, naaninag niya ang isang lalaki na parang pamilyar sa
kaniya, parang nakita na niya, yong lalaki ay may dalang alak at parang lasing
naman., ngunit di niya kayang pigilang tingnan ang lalaki dahil nakita na niya talaga
ito, saka di niya kilala kung ano ang pangalan nito, kaya nang lapitan niya ay bigla
naman itong umalis sa kaniyang inuupuan at di na ni James naabutan pa,
pagkatapos non bumalik siya sa hotel at doon ipinagpatuloy yong ilang trabaho niya,
ngunit di parin mawala sa kaniyang isip yong lalaki na nakita niya.

Kaya lumabas siya at hinanap ang kwarto nito, ngunit wala naman siya doon sabi ng
tagalinis ng kaniyang silid, kaya bumalik na lamang si James sa kaniyang kwarto.
Tinapos ang trabaho at natulog na lamang siya. Nang nag-umaga na ay isang tawag
galing sa kaniyang ina ang gumising sa kay James, nanga-ngamusta ito kung ano
na ang kalagayan niya sa Manila. Kung kaya’t sinagot niya ito ng, Okey lang po ako
Nang, maayos naman ang aking kalagayan, alam mo po Nang nakapunta na ako sa
Luneta Park at masaya ako, pero may bumabagabag po sa aking isip kung sino
yong lalaki sa parke, parang pamilyar po kasi siya Nang. Sino ba iyon nak? Tugon
ng kaniyang ina, ahhh….. yong lalaki po na palaging lasing na kalapit ko po ng
kwarto, baka may problema yata sa pag-iisip Nay, patawang sinabi nito sa kaniyang
ina,, kaya anak mag-ingat ka palagi ah, wala kami diyan. Okey po nay malumanay
na tugon nito sa kaniyang ina.
Pagkatapos ng mga kaganapang iyon pumunta agad si James sa isang Chinese
Restaurant para sa conference meeting niya sa mga manager ng iba’t-ibang
kompanya sa Manila, malapit lamang ito sa kaniyang hotel na tinitirhan. Pagdating
sa lugar ay nagsimula na agad ang mga ito, nag-usap sila sa mga bagong
pagkakikitaan ng mga Pilipino at mga bagong negosyo sa iba’t-ibang rehiyon.

Natapos ang kanilang pagpupulong mga 12:00 ng tanghali, maganda naman ang
lahat ng kanilang pinag-usap, kaya nang paalis na ang ilang mga negosyante si
James naman ay pumunta sa comfort room para maghugas ng kaniyang kamay.
Habang papunta siya sa CR, papasok naman yong lalaking bumangga sa kaniya
nong gabing dumating siya sa hotel. Nag-order yong lalaki ng pagkain at nang
lumingon ang lalaki biglang sumulpot sa kaniyang harapan si James nagulat si
James at napasigaw ng ay “lasingerong kalabaw”, malakas ang pagkakasabi nito
kaya nagtawanan ang lahat pati yong kumakain at nagtatarabaho sa restaurant,
parang napahiya naman yong lalaki sa kaniyang ginawa, kaya humingi ito ng tawad,
pero minadali niya lamang dahil may importanteng aayusin pa sa kaniyang trabaho.

Agad naman itong umalis at tinapos ang mga gawaing inatas sa kaniya, sumapit ang
gabi at halatang-halata na pagod talaga si James, kaya nang dumating sa kwarto
dagli itong humiga at nakatulog na lang bigla, ngunit habang siya ay natutulog
nanaginip ng isang magandang panaginip na ngayon niya lamang naramdaman at
nakita simula ng nawala ang kaniyang alaala.
Kabanata IV

Alaala sa Panaginip

Hindi na nakabihis ng damit pantulog si James dahil sa sobrang pagod nito at sa

pagkakahimbing ng tulog niya ay nanaginip ito ng isang magandang panaginip, na
magpapaalala sa kaniyang pagkabata at ito ang nangayari.

Habang nasa labas ng silid may isang batang tumatakbo sa kaniya na nakangiti at
panay tawag sa pangalan niya ngunit ng papalapit ito malabo naman ang mukha
nito, pero masaya si James sa pagkakataon iyon dahil kahit malabo ang mukha ng
batang lalaki, patuloy parin sila sa paglalaro ng habulan, sa di inaasahang
pangyayari, ng tangkang hagkan sana siya ng batang lalaki ay nawala ito at ang
palagid ay biglang nag-iba ng di naman niya namalayan, sumulpot agad sa ligod
niya ang binatang lalaki na bumulong ng “andito na ako, mahal, hinihintay ka”
habang ang dalawang kamay nito ay nasa biwang ni James. Kaya nagulat bigla si
James at sinabi, sino ka ba? Ako yong batang kasama mo kanina na
naghahabulan, Ikaw, weh di nga? Ang cute mo sabay kindat, ang ginawa ng
misteryusong lalaki, hoy! di ikaw yon sabi ni James.

Di ka naniniwala, ito oh…kaya hinalikan siya ng lalaki sa labi ng kay tamis, kaya
sinapak agad niya ito sa mukha, bakit mo ako hinalikan, manyak ka, sabi nito sa
lalaki at ito ang tugon sa kaniya ohh naniniwala ka na ba? Hindi, ngunit ng tumalikod
siya may iba siyang naramdaman sa lalaking iyon, kahit ganon ang nangyari sa
kaniya, bakit parang masaya parin siya at magaan ang puso niya. Papalabas siya sa
pinto at nang pagbukas niya bumulata sa kaniyang harapan ang lalaking nakaputi na
may dalang bulaklak at sinabing, “tayo talaga sa isa’t-isa, matagal na kitang mahal,
kahit di mo ako pinapansin” naguguluhan na si James sa mga pangyayari at kung
sino yong totoo sa kanila, kaya biglang nahilo ito at sumigaw ng “tama na, umalis na
kayo” tama na………. at bigla siyang nagising na puno ng pawis sa kaniyang
katawan,,,, panaginip lang pala hay, Salamat, hala anong oras na ba?, napabutong
hininga siya at sinabing ano ba yong panaginip ko parang sumakit naman yong ulo
ko don ha…. Pero bakit dalawang lalaki at paano nangyari yon? Nagmahal ba ako
non, ayyyyy Lord please ibalik nyo na po ang aking alaala, pinapahirapan naman po
ninyo ako ehhh. Hay buhay. Kaya nagtimpla na lang ito ng kaniyang gatas at
nagbasa ng kaniyang libro,
Grade 9 Orange na ako at ito patuloy parin nagsisikap para makatapos sa
sekondarya, at ito parin ako kasama ang makukulit, masayahin, magulo, warsyak na
mga klasyamt, pero may ilan sa amin ay nag-transfer sa ibang paaralan, pero
kaming tatlo magkaklase parin, ako, si Ivan at Roi, ang dalawang yan, ay naku,
parang kailan lang ay aso’t-pusa ngayon leon at tigre na, pero kahit ganon mahalaga
silang dalawa sa akin dahil magkaibigan kami at parang kapatid na ang turing ko sa
kanila, kalian kaya sila magiging totoo sa isa’t-isa bilang magkaibigan, bahala na.

Sa klase ngayon ni maam conje puno ng laro at panay tawa naming lahat dahil, puro
mga magagandang katanungan ang binubunot namin at magaling rin ang mga
pagsagot namin dito, pero sa isang tanong na ito mag-iiba na ang pakiramdam ng
isa kong kaibigan at iyon ay si Ivan, sapagkat ang kanyang tanong na nabunot ay
ganito “sino ang papakasalan mo rito pagkatapos ng sampung taon” , at kami naman
naghihintay sa kaniyang kasagutan, si Marie ay umaasa na siya yong tatawagin,
pabida kasi si girl ….yan na ! ang taong papakasalan ni Ivan ay walang iba kundi si
…… tumunog ang cellphone tumatawag si Boss Ken.

Boss: James kumusta na, pinadala ko pala ang ilang mga dokumento sa kay Ms.
Tan ibibigay niya pala iyan bukas sa Quezon City kayo magkikita ha… saka paki
update sa akin yong mga ginawa diyan kasi gagawan rin yan ng report para
pagdating mo dito, magiging madali na lang sa atin, sige James,,,,mag-ingat ka
palagi diyan, sige bye mona.

James: Salamat po sir sige po.

San na nga ako kanina auh,,,, ito naghihintay sa kaniyang kasagutan, si Marie ay
umaasa , ang taong pakakasalan ni Ivan ay si …… may kumatok sa kaniyang
kwarto…. At nagulat nanaman siya,,,,,, ay naku kalabaw, sino ba yan ang aga-aga.
Pagbukas ng pinto nakita niya ang lalaki na nakaputi na may dalang bulaklak at ng
humarap na ito sa kaniya laking gulat niya na ang nakasulat sa damit niya ay
“matagal na kitang mahal, kahit di mo ako pinapansin” naalala niya agad yong
kaniyang panaginip kagabi na may lalaking nakaputi na may dalang bulaklak ng
binuksan niya ang pinto at pareho yong mga salita auh,,,, pinaglalaruan talaga si
James ng tadhana, dahil sa tooto nanliligaw pala yong lalaki akala nito kwarto ng
kaniyang nililigawang babae.

Lalaki: pasensya po akala ko ito yong kwarto ng magiging gf ko,

James: Palaban si kuya,,,, hindi pa nga sinasagot, sila na agad? Pabulong nitong
sinabi,,,,,,, ay okey lang, sino ba yong magiging gf mo?

Lalaki: si Claire po

James: ay si Claire room 143 po siya,

Lalaki: auh Salamat po, sige po aalis na po ako

James: sige, hay bakit ganito nagkakatotoo yong panaginip ko, pinaglalaruan mo ba
ako Lord…. Pero hindi……. hala 5:30 na baka malate na ako sa trabaho, maliligo na
ako,,,,

Pagkatapos maligo, kumain, naghanda at umalis na agad si James papunta sa

kaniyang susunod na destinasyon sa Manila at ito yong isang resort sa nasabing
lugar.
Kabanata V

Ang pagtatagpo

Sa mainit at masikip na daan patuloy parin sa paglalakbay si James, papunta sa

isang isa magandang tanawin, isang lugar kung saan magtatagpo silang dalawa.

James: hay, ang init talaga ang aga-aga pero puno na ako ng pawis sa katawan,
manong saan po yong papasok sa resort?

Driver: ay, sir magandang umaga po welcome to Villamor resort, doon po sir ang
daan,diretso lang po saka kumanan lang kayo at kung Makita niyo po yong dilaw na

gate, yon na po.

James: sige po kuya Salamat po ulit!

Sa paglakad papunta sa gate ng resort may naalala bigla si James, pamilyar ang
lugar, parang nanggaling nasa rito,

James: sa panaginip ko to, bat ganun naging totoo…. At napakamot na lang siya sa
kaniyang ulo?, bahala na baka iba naman yong mangyayari, auh basta ang
importante matapos ko itong araw na to. Bahala na. Papasok si James sa resort at
don nagkatagpo ang landas nila ni Ivan,,,,,

Ivan: biglang hinagkan niya si James, kumusta kana? Pasensya na nang nagising
ka sa hospital wala ako don kasi dito na ako na assign sa Quezon city,

James: auh….. ikaw bah si Ivan yong mahaba ang buhok, matangos ang ilong,
hehehehe patawang sinabi nito kay Ivan,

Ivan: Oo, naalala mo na ba? Ano pa yong nalalaman mo.sige sabihin mo, pangiting
sinabi nito

James: ayy, ikaw nga Ivan, patalon-talon na sinabi ni James, pasensya na palagi ko
kasi binabasa yong libro ko, sandali auh, ipapakita ko, sa iyo wait lang…. saan na ba
yon bakit wala dito?

Ivan: baka wala sa bag mo o baka naiwan mo lang?

James: ahhh tama nga pala, nan doon sa mesa ko kanina. Tanga talaga, pasensya
na,
Ivan: okey lang yon masaya ako dahil nagkita tayong dalawa. tara tulungan na kita.
Ilang araw kaba rito?

James: mga tatlong araw lang, dahil may gagawin pa kami sa kompanya, at
kailangan tapusin yong plano.

Ivan: congrats James, sa kompanya ka na pala nagtatrabaho, diba yon talaga ang
pangarap mo.

James: yon ba.? Auhh…… wala akong maalala…… sorry, binulungan si Ivan, pero
baka sa pagstay ko rito kasama ka baka may maalala ako, matamis na sinabi ni
James kay Ivan.

Ivan: ikaw talaga nagpapatawa kana naman……

James: baka may maalala ako, malay nantin di’ba,,,,

Sa pagkikita nilang dalawang wala talagang bahid ng pag-alala si James, kahit

walang masyadang alam sa kay Ivan magaan talaga ang loob niya rito,

Ivan: sige aalis na mona ako,,,

James: bakit ka pala nandito?

Ivan: ahhhhh,,, wala,,,, may importante lang na ginawa…. Sige una ako. Ahhhh
malayo pa kasi ang biyahe,,,, babalik naman ako rito.

James: talaga, babalik ka rito?,

Ivan: oo naman nandito kana ehhh.

Umalis na si Ivan, habang nakangiti naman si James ng sinabi na babalik si Ivan

dahil sa kaniya.

James: hala bakit masaya ang puso ko, bat ganun,,,, sinampal ang kaniyang
mukha,,,, James lalaki ka lalaki siya,,,, di pa nga bumabalik ang alaala mo,,,,
gumising ka,,,, sabi niya sa kaniyang sarili.

Lumipas ang araw at ginugol niya ito sa paglangoy sa swimming pool, pagbabad sa
dagat, pagkain ng ilang sea foods at pag-inom ng masasarap na inumin na isa sa
dinarayo ng mga turista doon sa Quezon.
Pagsapit ng gabi, nagpakalasing talaga si James ng bongang-bonga, puno ng saya
sa kaniyang mukha, at walang bahid ng pag-aalinlangan kahit may dinadalang
problema sa kaniyang sarili, malaya siyang gawin kung anong gusto niya at sa di
inaasahang pangyayari, nawala ito kaniyang sarili, sumasayaw siya ng walang damit
pang-itaas na may dalang maraming alak,,,, kaya dahil don may nakagawa siya ng
di dapat niyang gawin.

Alas 9:00 ng umaga siyang nagising at masakit ang kaniyang ulo, di niya alam ko
ano ang nagyari kagabi,

James: ano ba ang nangyari, ang sakit nang ulo ko, napadami yata ang inom ko.

Ivan: ay gising kana pala.James,,

Gulat na gulat ito nang Makita niya si Ivan na bagong paligo at kitang-kita niya ng
magandang abs,nito.

James: bakit ka nandito, at bakit naka ubad ka? At hala bakit wala akong short ha!

Ivan: di mo ba alam na lasig na lasing ka kagabi, at alam mo ba kung ano ang

nangyari sa’yo.

Napaisip si James at iniisa-isa niya ang kaniyang ginawa kahapon…

James: lumagangoy ako, nakababad sa dagat, kumain at uminom ng alak saka

sumayaw, at….. ano ba talaga auh… sabihin mo.

Ivan: di mo nga naalala… hehehehe pangiting sinabi ni Ivan…..

James: ano may nangyari ba sa atin,…. Pinasok mo ba ha? OMG nawala na ang
pinakaingat-ingatan ko, Ivan!

Ivan: hahahahaha…… ano ba ang pinagsasasabi mo James,,,, walang nangyari sa

atin at lalong-lalo na hindi ko pinasok yong…. Diyan …… hehehehe…… talaga bang
Virgin ka pa? hahahahaha…….

James: Ivan! Bwesit ka talaga, ano ang nangyari kagabi? Sabihin mo!

Ivan: hahahahahaha……. Ito nga ang nangyari,,,,, ang lasing-lasing mona kasi non,
saka basang-basa ka dahil puno ka na ng alak sa katawan,,,, kung di ako dumating
baka do ka maghubad
James: ako naghubad? Di nga

Ivan: hehehe oo nga……. nang nakita kita dila agad kita sa room mo, ….kukuha
sana ako ng towel para punasan ka pero ikaw yong naghubad ng shorts mo……
hehehehe at alam mo bang nakita ko si JunJun mo,,,,, hahahahaha…… ang laki
pala ng alaga mo James…… hahahahahaha

James: IIIIIIIIIIIIIIvan! Ikaw talaga…….

Kinuha ang unan at naghabulan sa loob ng kwarto silang dalawa, habang palapit na
si James kay Ivan bigla itong nadulas at si Ivan naman dali-daling sinalo para di
matumba si James…

Ivan: okey lang ba?

James: aaahhh ….. eeehh sige sige na bitawan mona ako….

Kaya binitawan ni Ivan si James at natumba ito….

James: aray! Ivan bakit mo ako binitawan?.....

Ivan: sabi mo eh…. Umalis agad si Ivan na ganon ang suot, nakatowel lang……
aalis na ako pupuntahan ko pa kasi si Audrey……

James: sino si Audrey?

Ivan: wala kanang pakilam don……

Nang nakalabas na si Ivan sa Kwarto…. Sandali itong tumigil at malumanay

sinabing…… “Gusto ko sana makilala pa kita ng lubusan, gusto ko sana mahalin mo
ako, pero di yong sobra,,,,,, kahit di mona maalala ang lahat,,,,,,,, ang kailangan mo
lang buksan yong puso mo……” at biglang binuksan ni James ang pinto……

James: ano yong sinabi mo Ivan? Buksan yong ano?

Kabanata VI

Ang Pag-ibig sa nakaraan

Ivan: Nasa ika – 9 na baitang tayo non, (pero di mo naman naaalala,,,,,) yong sagot
ko sa tanong ni Maam Conje, na kung sino ang papakakasalan ko pagkatapos na
sampung taon?......... wala naman kwenta kung sasabihin ko pa.

James: ano ba yon, sabihin mona kasi?

Ivan: kung sasabihin ko di ka naman maniniwala?

James: auh ganon ha………

Kaya kiniliti niya si Ivan sa tagiliran na kung saan ito yong unang pagkakataon na
nasa highschool pa sila ay naging magaan na ang loob nito sa kaniya…

Ivan: heheheheh ano ba James,tama na auh,,,,,,,,,, isa....... ititigil mo ,,,,,, ohhhhh.

James: (nilapit ang mukha kay Ivan) oohhhhh ano,,,,, ano ang gagawin mo…..
tandaan mo lalaki ako….. at lalaki ka rin….. ano hahalikan mo ako?.......,. di mo kaya
Ivan…

Ivan: auhhh ganon auh…..

hinalikan ng kay tamis si James at nagulat ito ng bonggang-bongga,,,,,,, ngunit ano

to,,,,,, di naman ito nilabanan ni James, nilamon siya ng kaniyang damdamin at di
niya kayang makontrol ang wagas na halik ni Ivan kasi ang sarap-sarap,,,,,, kay
nagawa nila ang di dapat gawin sa kama……..

James: Ivan mali to?,,,,,

Ivan: walang mali kung mahal mo ang isang tao,,,,,,,,,,pasenya ,,,, Mahal kasi kita…..

James: ehhh,,,,,,,,, first time ko to…..

Ivan: hehehehe, Virgen kapa la……. Huwag kang mag-aalala….. hihinaan ko para
sa’yo………

Ganon nga ang iniimagine ni Ivan na gustong niyang mangyari sa kanilang dalawa
kagabi.

James: Hoy! Ivan,,,,,,,, ano ba yang sinasabi mo na, buksan ang ano?
Ivan: ehhhh wala-wala ….. may iniisip lang…..hehehehe

James: bakit ka tumatawa diyan? Umalis kana nga…….. biglang sinirado ang pinto..

Ivan: pinukpok ang ulo,,,,, at sinabi ano kaba di ka niya mamahalin,,,,,,,kaibigan ka

lang talaga niya….. kung maalala niya lang sana noong Grade 10 pa kami.

Pagbabalik tanaw

February 14 sa JS PROM ang lahat ng nasa Grade 9 at 10 ay inaasahang, dadalo

sa nasabing palutuntunan, dapat magsout ng pinakamagandang damit na
nagpapakilala sa iyong sarili, sana makapunta kayong lahat. Sinangayunan ng ating
SBO adviser at principal.

Ana: wow,,,,, engrande yata yong JS prom natin, excited na ako…. Kayo guys…

Lahat: oo naman,,,,, sasali kami…

Niko: kaya guys maghanap ma kayo ng magandang susuutin sa Prom….. diba

Grace.

Grace: kaya nga minsan lang to sa buhay natin….at kulang ang high school life natin
kung di tayo sumali…… magiging masaya tayo didto

Lahat: sige sige,,,,, sasali talaga ako,,,, minsan lang to no,,,,, sayang ang
pagkakataon,,,, be happy sometimes….

Ngunit sa kasiyahan ng lahat,,,, si James naman ay walang kibo dahil,,,,, kung sasali
pa siya sa Prom gastos na naman, kasi iniisip niya ang matrikula ng kaniyang isa
pang kapatid na babae sa College.

Ivan: hoy,,, sasali ka ba sa prom natin?

James: baka hindi na yata, gastos na naman,,, di na

Roi: huwag kang mag-aalala tutulungan kita…… promise yan…. Pangiting sinabi
niya kay James.

Ivan: weeeh,,,,, ako na lang ang tutulong sa’yo James,,,,, lilibre kita sa lahat….

James: talaga Ivan….

Ivan: oo naman malakas ka sa akin,,, ehhhh. Sabay haplos sa ulo ni James.

Roi: pero ako na una,,,, kaya ako ang gagawa Ivan!

Ivan: bakit, may problema ka Roi!

Guro: ano na naman niyan, Roi at Ivan, bakit nag-iingay kayo diyan?

James: ahhh,, ehhhh wala po maam…. Okey na po sila,,,, diba okey na kayo?

Ivan at Roi: ahhhh opo maam,,, okey na kami didto,,, ikaw maam musta…. Yong
butas sa titi mo….

Guro; Ivan,,,,,!! Ikawa talagang bata ka….

Ivan: totoo po maam may butas po yong damit malapit sa titi mo….

Nagtawanan ang lahat….

Guro: hoy…. Tahimik,,,,, lalabas mona ko para magpalit ng damit,,,,, huwag mag-
iingay ha,,,, at lalong-lalo na sa’yo Ivan…. pero Salamat ulit….. huwag mag-
iingay……!

Sa bahay

Nang: nak! Musta ang eskwela?

James: auhh,,, heto po okey lang kahit maraming Gawain….. pumunta sa kusina,,,,,
nang, sasali na po ako sa prom…. Huwag na po kayong mag-aaalala kasi okey na
po ang lahat may tutulong na sa’kin….

Nang: talaga nak sino?

James: mga kaibigan ko po sina Roi at Ivan…

Nang: ayyy anak napapansin ko palagi nalang sila ang tumutulong sa’yo,,,, may
gusto ba sila sa gwapo kung anak?

James: hala, nang, wala po auh…. Lalaki po ako…..

Nang: sige na ,,,, okey na basta auh…. Yong pera sa matrikula ng ate mo….

James: opo nay, walang problema….

Nang gumabi na si James ay di parin makatulog, parang may bumagabag sa

kaniyang isip, at habang napapaisip ito kung ano, bigla niya naalala ang sinabi ng
kaniyang ina tungkol sa dalawang lalaki…
James: may gusto ba sila sa akin,,,,, lalaki kami at Malabo yon…

Pero matagal na kaming magkasama at palagi na lang nila ako tinutulungan, saka
ako lang yong nakakaawat sa kanila kapag nag-aaway,,,, hala…. Baka totoo nga….
Pero hindi wala ito,,,, mali to…..

Ang araw ng JS PROM

Mag 7:30 na ng gabi at unti-unti na napupuno ang hall, pero si james ay wala pa,,,
30 minuto na lang at magsisimula na ang programa, kaya si Ivan ay naghintay sa
gate ng paaralan para hintayin ito, ngunit di naman nagpatalo si Roi kaya sinundan
niya ito at kasama silang dalawa na naghintay sa gate..at tama lang ang dating ni
James magsisismula na ang Prom… kaya masaya ang dalawa kasi nakadalo si
James.

James: ohh, bakit nandito kayong dalawa?

Ivan at Roi: hinihintay ka?

James: ayy sabay talaga….

Roi: oyyy tama lang pala sa’yo yong damit ko.

Ivan: damit mo?, diba damit ko yong gagamitin mo dito?

James: oo nga damit mo at sa’yo. Kay Roi ang pang-itaas at sayo naman Ivan ang
pang-ibaba. Bakit may problema kayong dalawa sa suot ko?

Ivan at Roi: ahh wala,,,, nagkamot na lang ng ulo ang dalawa.

James: tara na nag-uumpisa na yata…

Kaya sabay ang tatlo papasok sa loob ng hall,,,, at habang papasok ang tatlo may
napapasin naman si James sa dalawa, na kahinahinala na. kaya ng pumasok si
James hindi siya sumabay sa kanila pumunta siya kay Paolo, at may binulong siya
sa kaniya:

Paolo: ohh bakit ka nandito sa’kin baka mag-away yong dalawa mong alaga….

James: ano ba yong napapasin mo sa’amin?

Paolo: auhh,,, kasi simula ng grade 7 tayo at ngayon, parang ikaw lang talaga ang
nakakaawat sa kanila, kaya nga minsan napapaisip kami na baka gusto kanila
James.

James: ako, hoy indi auh,,lalaki kaya ako, gumagawa ka lang ng kwento no?

Paolo: sige subukan natin…. Lalandiin kita at tingnan mo yong dalawa kung ano ang
reaksyon nila sa’kin.

James: huwag na ba ka mag-away sila,,,ayaw ko non.

Paolo: kunyari nga lang eh….

James: sige,,,, try natin? Para malaman ko na kung ano ang totoo sa kanila, pero
lalaki ako Paolo….

Paolo: oo na lalaki ka na,,,, ito yong gagawin ko.

Binulong ni Paolo ang gagawin nilang kunyaring landian, para malaman ni James na
may gusto itong dalawa sa kaniya at ito ang nangyari

Habang tumutugtog ng magandang musika, na kaibig-ibig pakinggan, hiningi ni

Paolo ang kamay ni James para isayaw ito,, kaya umoo naman dito si James…..
kaya ng habang sila ay sumasayaw, masayang masaya sila, pero habang hawak sa
biwang si James ni Paolo, nanlilisik naman ang mga mata nina Ivan at Roi

Paolo: ilapit mo pa yong katawan mo sa’kin kasi nababanaag ko na parang galit,

silang dalawa,

James: galit, hala baka awayin kanila,,,lagot ka Paolo

Paolo: auh ganon auh, hahalikan talaga kita diyan…

James: huwag na sige sige,,,, may tanong ako sa’yo,,,,,,, hmmmmm bakla ka ba?

Paolo: oo matagal na ayaw ko lang lumantad, kasi diba nandito si mommy, at

teacher pa, kaya ganito ako,,, pero matagal na’to nong grade 7 pa tayo,,,, crush ko
nga si Ivan ehh, pero,,,, nang dumating si Jay-ar nagbago ang damdamin ko,,, kaya
si Jr na ang sinusuyo ko….

James: auh ganon ba. Hehehehe, kaya pala parang wala lang ito sa’yo….

Paolo: hala papunta dito si Ivan.

James; huwag kang magpapahalata

Ivan: James, pwede bang ako naman yong sumayaw sa’yo.

James: sige ba,

Paolo: okey pupunta mona ako sa comfort room.

habang sina James naman ang sumayaw at nasa momentum ng kasiyahan, di na

nila pinapasin si Roi kaya umalis na lang ito dahil baka, mag-away pa sila at
lumabas ito at pumunta sa second floor ng hall.

James: sige Ivan Salamat sa pagsayaw sa akin, lalabas mo na ako kasi gusto kong
mapag-isa,

Ivan: samahan nakita, kasi may importanteng sasabihin ako sa’yo. Matagal ko nasa
itong sabihin pero ngayon lang kasi ako nagkaroon ng lakas ng loob.

James: dito ka na lang at mamaya mona sabihin sa akin…. Gusto ko lang mona
mapag-isa.

Kaya umalis at iniwan na lang niya si Ivan, dahil si Marie ay nagyayang isayaw ito, di
naman nakatanggi si Ivan dahil alam niya baka masaktan niya ang damdamin nito.

James: sige na isayaw mona si Marie Ivan,,,,pupunta mon a ako sa 2 nd floor.

Pagdating sa 2nd floor ay nakita niya si Roi na umiiyak,,,, kaya mabilis niya itong
pinuntahan at hinagkan…kaya nagulat naman si Roi sa ginawa ni James.

Roi: ano ang ginagawa mo rito? Diba masaya naman kayo ni Ivan don,

James: Roi, bakit ka ba umalis, ano ba ang nangyayari sa inyong dalawa ni Ivan.

Roi: di mo nga alam,

James: ano ang di ko alam,,, sabihin mo

Roi: di mo ba napapasin na sa bawat ginawa namin sa’yo,,,

James: ano yong mga kabutihan ninyo sa akin, alam ko na man yon. Ano pa ba ang
di ko alam roi, ano ba ang nararamdaman mo,,,,,, kay Ivan ba, sa’kin, kanino Roi?
Roi: huwag na baka ito lang yong dahilan na mag-aaway tayong tatlo. Kasi pagod na
ako sa bangayan at awayan namin ni Ivan at matanda na kami,,, masama naman
diba kung parang aso’t puso kami.

James: pero ano ba ang totoo, may feelings ka ba sakin Roi,,,

Roi; wala!

James: yong totoo Roi, sabihin mo kung indi mag-aaway talaga tayo. Mahal mo ba
ako!

Roi: oo mahal kita! matagal na simula ng magkatabi tayo sa upuan at magkasama

araw-araw napamahal ka na sa’kin, Mahal kita,,,, mahal na mahal,,,,, umiiyak na
sinabi nito sa kay James.

Ivan: ano mahal mo rin siya Roi, galit na sinabi ni Ivan.

Nagulat ang dalawa dahil narinig ito ni Ivan sinundan pala niya talaga si James at
nanlilisik ang mata niya sa sobrang galit dahil sa sinabi ni Roi kay James. Kay bigla
niya itong sinuntok at natumba si Roi.

James: ano ba Ivan, tama na nga,,,, wala namang mali sa sinabi ni Roi ha.

Ivan: walang mali James?,,,, oo wala talaga dahil tama na ang kasinungalingan mo
Roi,,,, ginagamit mo lang si James para pansarili mong kaligayahan….

Roi: pansariling kaligayahan! Ganon ba Ivan,,,,,, sinabi ko ang totoo dahil mahal ko
siya matagal na kahit di niya ako palaging pinapansin,,,, dahil ikaw lang palagi ang
iniintindi niya,,, bwesit ka!

Humantong sa suntukan at paluan, di kinaya ni James ang mabagsik na awayan

nitong dalawa….

James: tama na! tumugil kayo, o ako ang bubugbog sa inyo isa, dalawa, tatlo ,,,,,
apat,,,,, pag di kayo tumigil sa panglima….. matitikman nito talaga ang sipa ko….

Di parin tumigil ang dalawa, kaya pinangsisipa ito, hanggang sila na ang
nagmakahawa kay James na tumigil na ,kaya natigil ang gulo,,,,

James: yan,,, di kayo nakikinig sa akin auh, sabi ko sa inyo itigil na diba,,, dapat lang
na maranasan ninyo yan,,,, saka bakit sa karami-raming tao didto sa atin ako pa ang
minahal, ninyo, di ba ninyo pinapasin na lalaki tayo, saka mali na ganitong
relasyon,,, sa mata ng Dios at ang lipunan natin,, ngayon bigyan ninyo ako ng
magandang rason bakit ako, bakit di na lang sina Ana, Marie o Grace?

Roi at Ivan: dahil ikaw ang nagparamdam sa amin na kami ay mahalaga at kamahal-
mahal.

Ivan: di naman kasarian yong basihan ng pagmamahal diba,,,, pagnagmahal ka

mahal mo kahit ano pa, kahit lalaki pa at kahit ikaw pa.

Roi: nagmahal ako dahil, ito yong buhay ko, matagtagal rin na di ko to
nararamdaman, at ikaw lang ang nagparamdam nito sa akin,,, kahit mali sa paningin
ng iba basta ako isa lang ang kaya kong ipagmamalaki at yon ang Mahalin kita, higit
pa sa buhay ko..

Naging tahimik si James sa mga sinabi nina Ivan at Roi sa kaniya dahil nakikita niya
sa kanilang mga mata na kahit puno ng blackeye dahil sa paninipa nito,,, alam niya
na nagsasabi ito ng totoo.

James: di ko kayo kayang mahalin san ais ninyo, pero mahal ko kayo oo pero bilang
kapatid lang, at bilang kaibigan, kung mahal ninyo ako itigil ninyo yong feelings niyo
sa’kin, mahal ko kayo pareho, pero di ko kayang mahalin ang isa sa inyo dahil
ikamamatay ko, kapag may mawawala sa atin dahil lang sa pag-ibig nato,
malalaman lan natin ang tunay na pagmamahal kapag dumating na yong taman
panahon,,,, malay niyo di pala ako yong taong panghabang-buhay niyo. Hali nga
kayo mag group hug nga tayo….. kaigibigan ko,huwag mona pag-ibig auh aral mo
na tayo….

Roi at Ivan: pasensya,,,,, patawad sa’yo

Nagtawanan ang tatlo,

James: oo nga ako nga yong nakakaawat sa inyo,,,,, hahahaha best friend……

Roi at Ivan: best friend…….hehehehe

Kabanata VII

Ang masakit na Katotohanan

Huling araw na ni James sa resort at tinapos yong dapat gawin, nakuha niya na ang
ilang dukomento na pinadala ng kaniyang manager, tapos pumunta ito sa
receptionist upang magtanong kung saan ba ang kwarto ni Ivan kaya laking gulat
niya na wala pala doon si Ivan at kahit noong unang araw ng dumating siya at
hanggang ngayon ay walang Ivan ang nagpabook o nagpareserve ng kwarto ang
sabi ng receptionist sa kaniya.

James: wala talaga sir?

Receptionist: wala po sir,,,, wala talagang Ivan na dumating dito.

James: bakit ganon, nakita ko talaga ehh si Ivan po yon, pagdating ko rito si Ivan
agad yong nakita ko pagpasok ko nga sa gate siya nga yong tumulong sa’kin eh

Receptionist: auhh yun nga po yong staff po namin ang bumati sa inyo ng dumating
kayo dito sa aming resort, laking gulat lang po na hinagkan niyo siya, tapos ang
sinabi niyo pa po sa kaniya ay ang pangalan ni Ivan na yong matangos po ba yon,,,,
at mahaba buhok,,, at marami kayong sinasabi sa kaniya na di naman niya alam,
kaya sa bawat tanong niyo po sinasagot niya na lang para di po maging
okward….baka kasi may problema kayo sa alaala o sa isip?

James: ehhh sino yong tumulong sa’kin papunta sa room ko noong lasing ako?

Receptionist: yong isa po naming staff si Jeff po,,, ano bakit di ninyo sinabi agad,,,,
kasi po sir pagdumating yong staff naming si Ivan lang talaga yong nakikita ninyo,
may third po ba kayo sir?

James: third eye! Wala naman,,,, bakit mo natanong?

Receptionist: kasi po kapag may third eye kayo nakikita niyo po yong mga
kaluluwang ligaw at magpaparamdam ito sa inyo,,,,

James: di ako naniniwala,,, totoo yong nakita ko,,, nandito si Ivan nandito si Ivan!

Tumakbo si James sa kaniyang room at dali-daling kinuha ang cellphone para

tawagan ang kaniyang ina.

James: nang, magandang umaga po

Nay: bakit anak napatawag ka?

James: nay, si Ivan po,,,,

Nay: ano si Ivan?

James: ano po ba ang nangyari noong nasa hospital po ako at walang malay?

Nay: anak panahaon na siguro para malaman mo kung ano talaga ang totoong
nangayari sa kaibigan mong si Ivan. Nak noong panahon na naaksidente ka at wala
kang malay, magtatatlong taon na yong lumipas non may isang raid ang naganap
dito sa atin, isa sa mga pulis na nangraid ay si Ivan,,,,naging matagumpay naman
yong ginawa nila, noong una raw swerte lang itong tinamaan sa tuhod,,,,,,pero nak
yong isang adik kasi,,,,

James: kasi ano nay?

Nay: kasi anak may isang adik na akala nila patay na,,,, nakatayo ito at nakuha niya
yong baril sa isa pa nitong kasama,,,,, at ng ginamit niya ito… si Ivan yong tinamaan
sa likod malapit sa puso….

James: nagulat at umiiyak,,,,, hindi,,,,hindi nay sabihin mo buhay pa siya,,,,nay di pa

siya patay,,,,, Ivan! bakit?,,,,,, bakit …… nayyyyyyy

Nay: anak uminahon ka,,, anak,,,, may iniwan siyang sulat sayo,,,,, nandiyan sa libro
mo.

James: binaba ang cellphone at umiyak nang umiyak, indi ka pa patay Ivan,,,, ang
labo naman ehhh ,,,, sobrang labo,,,, di panga ako nakaalala pero mas masakit pa
pala to…. Ivan….. bakit? ………
Sa sobrang sakit ng katotohanan nilasing ni James ang sarili para mapawi lamang
ang kaniyang kalungkutan,, at sa kalasingan nito ay nakatulog na lang siya,,,,,
habang patuloy na sinasabi ang pangalan ni Ivan….

James: Ivan….Ivan….. Ivan paluhaluha nitong binibigkas….. bakit iniwan mo ako….

nagparamdam si Ivan at sinabing.

Ivan: di kita iniwan,,,, palagi ako nandito para bantayan ka,,,, kahit di mo ako naalala
ng lubusan,,,, nandiyan ako palagi,,,, sa puso mo James….. at tandaan mo Mahal na
mahal kita. Pagkatapos ay hinalikan niya si James sa pisngi at nawala na parang
bula.

James: Ivan!

Kabanata VIII

Ang Liham ng nakaraan

Nang nalaman ni James ang masakit na katotohanan umalis siya ng maaga sa

resort na iyon na puno ng kalungkutan sa kaniyang puso, akala niya na ang lugar na
pinutahan niya ay magpapanatag na ang kaniyang nararamdaman at masasagot na
ang tanong sa kaniyang isip kung nagmahal nga ba siya ng isang lalaki pero wala
siyang magawa dahil huli na ang lahat at wala na si Ivan kaya ng natapos ang
tatlong araw sa resort ay bumalik na lang ito sa Hotel para doon gawin ang mga
natitirang trabaho.

Mga 1:00 pm siyang dumating sa kaniyang inuupahan, pagod na pagod at

mababanaag sa kaniyang mga mukha at kaniyang mga mata ang matinding
pagkadismaya at paglulumbay sa nalamang katotohanan, nawala ang isa sa
pinakamahalagang tao na bumuo ng buhay niya, si Ivan na kung saan ito yong
unang tao na nagpatibok at nagwasak rin ng puso niya.

(Pagbabaliktanaw)

Nang matapos ang awayan sa JS PROM pinilit ni Ivan at Roi nagawain ang utos ni
James na pag-aaral mona ang isipin at wag monang magmhal dahil pareho nga
silang lalaki at ayaw na mapihiya ang mga pamilya nilang tatlo, at bukod dito di sila
kayang mahalin ni James dahil kapatid at kaibigan lang ang turing nito kina Ivan at
Roi. Nagtapos sila ng highschool at nagkahiwalay ang tatlo dahil iba ang kanilang
kurso na kinuha sa college, si Ivan ay nanatili sa kanilang unibersisdad, si Roi
naman ay nag-aral sa UP de Davao, at si James ay nasa Samar Leyte nag-aral.

Ngunit sa di inaasahang pangyayari si Ivan ay sumunod sa Samar dahil di niya

kayang mawala sa kaniyang paningin si James kahit unang semestre lang ang
natapos nito at ipinagpatuloy ang ikalwang semestre sa unang taon sa kolehiyo.
Doon nga natapos niya ang Criminology kasama si James na Business
Management naman ang natapos nito.

Ngunit habang nasa ikalawang taon silang dalawa ay pilit parin sinuyo ni Ivan si
James para makuha lamang ang matamis nitong oo, ngunit sabi ni James ay di ko
kayang mahalin ka, masama ito at di tama, huhusgahan tayo ng lipunan at
mapapahiya lamang ang pamilya natin Ivan sana miintidihan mo.

Lumipas ang mga araw at doon di nagparamdam si Ivan sa kay James, di nag-
aarala ng mabuti si Ivan at panay gala at inom nito ng alak kaya nang nakita siya ni
James nangigil ito ata sinabing

James: ano ba ivan, ayusin mo nga ang buhay mo ikalawang taon palang tayo rito
ganyan kana, bakit galit ka bas a akin? Kung galit ka sana isipin mona mahirap rin
ito sa pamilya mo kung nalaman nil ana wala kang pakialam sa pag-aaral mo.

Ivan: wala kang pakialam, ano ba kita? Nanay, ate, kuya tatay, mahal ? wala kaya
tumahimik ka diyan at umalis ka rito, di kita kailangan,

James: ganon pala anga tingin mo sa akin, akala ko mahal mo ako, ngayon alam ko
na, Salamat Ivan, at pasensya na kung naging pabigat ako sayo, sa susunod
hahayaaan na lang kita,

Ivan: umalis kana na lang, disturbo ka rito, tara mga Pre inom pa tayo,, libre ko to ….
Hahahahaha

Umalis na lamang si James na luhangluha ang mga mata dahil sa mga sinabi ni Ivan
sa kaniya, lumipas ang ilang buwan at magtatapos na ang ikalawang taon sa
kolehiyo, di na sila nagkikita o kahit nag-uusap man lang itong dalawa, isang gabi,
kumatok si Ivan sa Dorm ni James na lasing na lasing at ang kaniyang katawan ay
puno ng kaniyang suka,,,, ewww, yakkkk, dahil sa sobrang inggay nito ay nagising
agad si James at binuksan ang pinto

James: ano pa yan hating gabi na Ivan, natutulog na ang lahat, at nag-iingay ka
parin diyan umalis kana na rito, wala rin akong paki alam sayo, bahala ka sa buhay
mo,

Ivan: james, patawarin mona ako please, james, magpapakamatay ako rito,

James: gawin mo para tapos na ang lahat, di gusto mo yan?

Ivan: ganon ba di mon a nga ako mahal, di mona ako kaibigan,

James: wala na akong kaibigang Ivan, dahil sa ginawa mo, sa akin

Ivan: ginawa ko yon dahil para malaman ko kung mahalaga ako sa iyo at kung may
nararamdaman ka sa akin. Kasi mahal kita, sobra James, iyak na sinabi nito sa
kaniya.

Biglang natumba si Ivan sa harap ni James

James: ivan, hoy ivan, hala, ano tong ginawa ko, hoy gising ivan

Kahit anong galit ni James kay Ivan ay inalagaan niya parin ito doon binihisan at
pinatulog si ivan sa kaniyang Dorm. kinaumagahan

Ivan: james, patawad james, ginawa ko lang yon dahil nagmahal lang ako, di ko na
uulit, james, kung ano gusto mo gagawin ko, kung yon ang desisyon mo titigil na
ako, di na kita mamahalin pa,

James: ikaw bahala, wala na man akong paki-alam sayo gawin mo ang gusto mo, di
naman kita mahal eehhh.

Ivan: sige Salamat sa lahat, aalis na ako, aalis na rin ako sa buhay mo,,,, patawad.

Umalis si Ivan na nagsusumamo ang mukha at umiiyak na di napapansin ni James.

James: saying lang Ivan kung ginawa mol ang yong tama di sana ito ang nangyari,

Ikatlong taon na at pasukan na naman, ngunit si Ivan ay may bago ng karelasyon at

isang mataino, maganda at kaya-ayang babae ng kanilang campus, wala ng oras
sina James at Ivan na magkasama, ngunit sa araw na nagpaalam si Ivan, nagtapos
na ang kanilang ugnayan sa isa’t -isa. Si Ivan patuloy sa kaniyang relasyon masaya
naman siya rito at makikita na kontento siya kay Lucy, sa kabilang banda naman ay
puno naman ng pagkalumbay si James dahil baka makahihinto siya sa kaniyang
pag-aaral dahil na stroke ag kaniyang ama, ng dumating ang araw ng pasukan wala
na si James at umuwi para alagaan ang kaniyang ama.

Pero bago siya umalis gumuwa siya ng liham para kay Ivan at ang nilalaman nito ay:

Liham para kay Ivan

Dear Ivan,

Masaya ako dahil nakikita na kitang nakangiti, at nagiging seryoso kana sa buhay,
pinasasalamatan ko rin si Lucy na binago niya ang buhay mo, alam mo bang
panatag na ang puso ko dahil nakahanap ka na ng taong magmamahal sayo. Di
gaya ko, patawad sa mga sinabi kong masasama sa iyo nong gabing lasing ka ha,
alam mo na mahal rin kita, tanda mo nong highschool pa tayo may sasabihin ka sa
na sa akin non at naunahan ka ni Roi, galit na galit ka at nag-away pa kayo non, di
ko akalain na mamahalin niyo ako, na kahit ako mismo di ko alam ang tunay na pag-
ibig, kasi ang alam ko lang mahal mo kasi parte siya ng buhay mo, mahal mo dahil
pamilya kayo, magkapatid kayo, dahil bata pa nga tayo non, yon ang pagkakaunawa
ko sa pagmamahal, di naman ako nagkaroon ng malalim na pagtingin sa inyo dahil
ang turing ko lang talaga ay kapatid at kaibigan lang, pero nong nagtapos tayo sa
highschool, at nagkalayo, naging malungkot ako dahil nasanay ako na nandiyan rin
kayo sa tabi ko, nanibago ako sa unang pasok ko sa eskwela, natatakot dahil
marami pala kaming bully na kaklase unang semestre non ako yong pinaglalaruan
nila, di ko magawang labanan sila dahil wala akong kakayahang lumaban dahil
sobrang dami nila, puno ako non ng pasa sa mukha at iba pang bahagi na aking
katawan, umiiyak ako non at takot na takot ako araw-araw, kasi iba pala kung nasa
college ka na, pero okey lang para naman sa kinabukasan ko ito, pipilitin kong
maging tahimik at umiwas na lang sa gulo, pero nong nalaman ko na lumipat ka rito
nabuhayan ako, dahil may magtatanggol sa kin sa mga bully na iyon, dahil alam ko
namalakas tayo pag magkasama. Pero iba pala ang nangyari dapat magkasama
tayo pero inisip ko naman na kung magkasama tayo, iisipin nila na syota kita, at
papahiyain tayo sa buong Campus.
Pinadama mo sa akin na ako ay mahalaga at kamahal-mahal rin, sa bawat
pagtatanggol mo sa akin sa mga bully na yon, unti-unting nahuhulog ang loob ko sa
iyo ng di mo naman ito namamalayan, pilit kong nilalabanan hanggang ngayon pero
kailangan talagang bumitaw na, kasi pinadama ko naman sayo na hanggang
kaibigan lang talaga ang nararamdaman ko sayo, tanda mo pa non nong lasing ka at
nagmamaka-awang patawarin ka sa mga sinabi mo sa akin nong nagkita tayo na
umiinon ka ng alak sa Dorm mo, pero sa kalob-looban ko non napatawad na kita,
pero wala nga akong magawa dahil, mahal kita nagparaya ako, gusto ka kasi ni Lucy
at alam niya na mahal mo ako, kaya sinabihan niya ako na kung sasaktan kita
ipaparamdam na di ka na mahalaga sa akin, itataboy ka at ipapahiya sa maraming
tao. Magagalit ka sakin. Yon nga ang ginawa ko. Pero bawat hirap at sakit na
sinasabi ko sayo. lubos namang winasak ang puso ko dahil sa akala ko na kaibigan
at kapatid ang turing ko sayo, nagbago at unti-unting napapamahal ka na sa akin,
yong gabi na yon lasing ka at nawalan ka nang malay, inalaagan kita ng sobra-
sobra, pinaramdam ko sa iyo na mahalaga ka sa akin kahit sa isang gabi, kahit
sandali lang. ikaw ang nagpaparamdam sa akin ng tunay na pag-ibig, na di ko
naman akalaing mahuhulog ko sa kapareho ko pang kasarian, sa aking mahal na
kaibigan. Kung nababasa mo to ngayon, huwag mona akong habulin, piliin mong
mabuhay at magmahal ha. Kasi si Lucy nakita ko na nagbago ka naging mabait ka
at tunay ang pagmamahal, mo sa kaniya, kaya mo siyang ipagmalaki at siya rin kaya
niya kang ipagmalaki. Walang huhusga at walang makakapigil sa inyo, dahil
tatanggapin kayo ng lahat, di pareho sa atin kung naging tayo baka mapahihiya lang
tayo at huhusgahan dahil di ito tanggap, baka mag-away pa ang mga pamilya natin
at baka may maitatakwil pa, kaya pinili ko kung saan ang ako lulugar, kung saan
lang dapat akong magmahal. Patawad Ivan, patawad kapatid, patawad mahal kung
kaibigan na kahit hanggang ngayon mahina parin ako, at di kayang ipaglaban ang
nararamdam pero tanadan mo minahal kita kahit sa kaunting oras lang at kahit
minsan man lang. Hanggang sa muli nating pagkikita, Ivan

Nagmamahal James

James: ito yong liham ko para sa iyo Ivan, (umiyak) totoo ng ana minahal kita,
patawad Ivan.
Kabanata IX

Ang Kwento ni Roi

Isang lingo ang lumipas pagkatapos malaman ang katotohan patungkol kay Ivan
unti-unti na ni James hinahalungkat ang mga bagay-bagay para masagot na ang
mga bumabagabag sa kaniyang isipan at kahit di man niya naalala ang lahat, basta
malaman lang niya kung ano ba siyang klase ng tao nong di pa siya nagkaroon ng
amnesia, kahit mahirap sa kaniya ang mga pangyayari, patuloy siyang naghahanap
ng solusyon para maibsan lang ang kalungkutan at pagkalumbay nito sa mga
nangyari sa kaniya at mga bagay na nagpapaalala sa kaniya ng masakit na bunga.

Nang nabasa niya ang liham para kay Ivan, dito nagtaka siya kung bakla ba siya o
tunay na lalaki, para masagot ang kaniyang tanong, isang tao sa nakaraan ang
magbibigay sa kaniya ng magandang kasugatan at ito ay walang iba kundi si Roi ay
iba pala ang kakambal ni Roi si Ria isang babaeng minsan na naging katrabaho nito
sa kompanya ngunit di niya naman ito napapansin dahil nga may amnesia ito.
Tinawagan niya ang kaniyang kakilala na si Lesly na kaibigan pala niya Ria para sa
tanungin kung saan ang bahay nila dito Manila upang Makita si Roi, kaya nang
malaman ang address si James ay agad pumunta ito sa kanilang bahay sa Santa
Cruz para kitain si Ginoong Jose na kung saan ang tatay ni Roi at Ria.

James: manong saan po ba ang bahay ni Ginoong Jose?

Driver: auh malapit lang po rito sir, diresto lang po rito, pagkatapos may likuan sa
kanan at makikita doon yong pulang bahay, at yun po sir ang bahay nila?

James: auh maraming salamt po sir auh,,,,

Driver: walang ano man po,

James: tao po!

Jose: anu yun sir?

James: ito po ba yong bahay ni Ginoong Jose?

Jose: auh oo sir ako si Jose, bakit po?

James: ayy sir ako nga pala si James Tolentino, mula po sa ABS company,
Jose: James ikaw na bayan? Ang gawapo mona pala saka ang tangkad pa sige sir
pumasok po kayo

James: James na lang po, sige po maraming Salamat.

Jose: ano ba ang kailangan mo rito at napadpad ka sa aming lugar?

James: auh kasi po sabi sa akin ng boss ko doon po si Ria dati nagtatrabaho, may
itatanong lang po sana ako sa kaniya, kahit kaunting oras lang po.

Jose: wait lang James auh, tatawagin ko mona ang anak ko. Kasi mahina na kasi
yong pandinig ko yong anak ko po yong sumasagot kapag di ko na alam ang
tanong,,, sandali lang auh.

Ginising ni mang Jose ang kaniyang anak na si Roi, at nang lumabas siya sa pinto
ng kaniyang kwarto at naglalakad papuntang sala nagulat siya ng nakita niya na
James pala ang dumating sa bahay nila.

Roi: ikaw?

James: ako nga bakit?

Jose: anak si james kaibigan mo ay, mali dati mong Ka-ibigan hehehe joke lang

Roi: tay huwag po kayon gumawa na joke baka marinig kayo ng asawa ko.

James: asawa?

Roi: oo James si Gracelyn ang asawa ko, pasensya na ngayon ko lang pinaalam sa
iyo, sana huwag kang magalit ha. Alam ko naman di po naalala ang lahat.

James: ganon ba, masaya ako sayo at sa inyong dalawa, may itatanong sana ako
bukod sa trabaho, itatanong ko lang kung ano ba ako, para sayo

Roi: tara doon tayo sa itaas, baka marinig ni Grace at magselos yon

James: Magselos, bakit pa ba magseselos, ano pa ako sayo, at ano ba tayo ha?

Roi: di mo nga alam, tara doon ko na lang sasabihin

Umakyat sila sa itaas ng bahay, sa seond floor, doon nagusap ang dalawa ng
kanilang kasaysayan bilang isang kaibigan na humantong sa pagkaka-ibigan.

James: hehehe , tanda ko noon away bati kayo ni Ivan diba

Roi: pano mo nalaman?

James: nabasa ko lang sa libro ko, marami pa kayong kabulastugang ginawa pero
ako lang ang nakakaawat sa inyong dalawa.

Roi: hehehe totoo yan, tanda mo pa ba yong minahal mo si Ivan kasiya sa akin,
hehehe

James: minahal si IvAn kaysa sa iyo, oo pero minsan lang yon at di naman yon
naging matagal, nagparaya naman ako non diba

Roi: at pano naman niya nalaman auh, akala ko nagka-amnesia ka? Ikaw James
auh.

James: pinalam yon ng isang liham ng nakaraan ko, tapos nalaman ko na namatay
na pala siya, pero pumunta ako rito hindi para kay Ivan kundi para itanong yong sa
ating dalawa.

Roi: pano ko sisimulan ang kwento ko para sayo.auh sandali lang mona kukunin ko
yong libro ko noong nasa highschool pa tayo. Doon kasi nakalagay ang mga
masasayang araw ko kasama ka.

James: sige..

Roi: ito na sa wakas,

Nagsimula na sa pagkukwento si Roi habang titig na titig naman si James sa kaniya.

(Pagbabaliktanaw)

Highschool