Solidor, Wenrey M.

BSED – FIL 2C Gng. Geraldine Serdan

“MASKARA ng Mamamayang Pilipino”

Sa aking mga kaklase, sa ating mga kagalang-galang ng mga hurado,

kapamilya, kababayan isang magandang hapon sa inyong lahat! Akoy wala
sa inyong kiliran at lalong wala sa inyong likuran , marahil akoy narito sa
inyong harapan.

Muli, magandang hapon! ako’y may nais ipabatid sa inyo sa araw na ito

Isang kaganapang di inahaasahan mga sakunang pangyayari ang

dumating sa ating bayan. Ang mga sakunang ito ay hindi natin batid kung
kailan ito darating o magpaparamdam. Kaya’t sa panahong ito tayo ay
magtutulungan. Maskara! O Maskara! ang nagsilbing pabalat at takip ng
pandemikong sakit ay di kumapit, Maskara ang siyang dahilan upang
buhay di mamimilipit sa hinagpit ng sakit. Bilang mamamayang Pilipino
tayo’y makinig, Maskarang ating ginagamit ay panatilihin at siguradohing
ito’y malinis. Kababayang Pilipino ating dinggin dahil sa katotohanan ay
walang nakakaalpas kay Covido, mayaman ka man o mahirap pag ikay
nakahawak madali kang madadapuan. Mahal kong bayan at kapwa
mamamayan, nais ng taong nasa lipunan ugaliin nating sundin ang
pinagbabawal ng pamahalaan ng maibsan at maiwasan ang sakit na kahit
saan puwedi mong mahagilapan.
Walang sino man ang makapagpipigil at makakaalam kung kailan ito
hahagupit kundi ang diyos na siyang lumikha ng lahat. Mga sakunang tayo
lamang ang dahilan kung bakit ito nangyayari na minsan ay hindi parin
natitigil. Minsan ay pinagmalupitan tayo ng sama ng panahon na tulad ng
pandemikong sakit. Isang sakuna na hindi mo inaasahan at sa paghagupit
ng sakit na ito, Isang virus na nagmula sa Wuhan China na ang kinitil na
buhay ay libong-libo na, walang inosenting bata na di maagang nagpaalam
sa mundong ginagalawan niya.
Kulang ang kaalaman at kahandaan ng bansa at kaya’y bawat isa sa atin
ay buhay ang nawawala, mga buhay na walang kamuwang muwang na
sasapitan nila ang ganitong pangyayari, mga musmos na kabataan na
nawalan ng pangarap at mga magulang na animo’y parang natakluban na
ng langit at lupa dahil sa sinapit ng mga mahal sa buhay. Ganito ang
pangyayari kung magalit na naman ang panahon.
Sana’y ang mga pangyayaring ito ay tumatak sa ating mga isip at
magsilbing aral sa atin. Kaya dapat maging handa tayo sa lahat ng oras at
bagay. Habang nariyan pa ang liwanag ng araw at pag-asa sa atin kayat
magsagawa ng paghahanda upang di na muling maranasan pa ang
dinanas ng iba, maging alisto, maging handa at laging manalangin sa
poong lumikha.