132ο Δημοτικό Σχολείο - Τα Γκραβάκια

Φύλλο 5

Μάιος 2020

Φιλία και Συνεργασία Τιμή φύλλου 1 Ευρώ

Την Τετάρτη 11 Μαρτίου ανακοινώθηκε

πως τα σχολεία θα κλείσουν για 15 ημέ-
ρες!
Νομίζω πως στην αρχή ήταν μια ευχά-
ριστη έκπληξη. Μετά ήταν πολύ βαρετά!
Εμένα κάποιες φορές μου έλειπε το
σχολείο μου!
Το Σάββατο 21 Μαρτίου ανακοινώθηκε
πως τα σχολεία θα μείνουν κλειστά
μέχρι τις 10 Απριλίου !
Νιώθω λύπη που δεν βλέπω τις φίλες
μου ! Ελπίζω τα σχολεία να ανοίξουν το
συντομότερο !

Ελπίδα Ασβού

Αυτή τη χρονιά, το 2020, ήρθε μια αρρώστια που κυκλοφόρησε σε όλον τον κόσμο.
Αυτή η αρρώστια ξεκίνησε από την Κίνα, είχε πολλούς νεκρούς, σιγά –σιγά όμως πήγε
στις χώρες που ήταν κοντά στην Κίνα. Κάποιοι λένε πως επειδή οι Κινέζοι είχαν φάει
νυχτερίδες και έχουν φέρει την αρρώστια, αλλά κάποιοι λένε ότι είναι από κάτι άλλο.
Το πρόβλημα είναι ότι οι γιατροί δεν έχουν βρει καμιά λύση για την αρρώστια.
Μέχρι τότε κανείς δεν ξέρει πότε θα τελειώσουν όλα αυτά. Αυτό που έχουμε να κάνο-
υμε εμείς είναι να μείνουμε στα σπίτια μας και να προσέχουμε πολύ.
Άσρα Χαζάρα

Σελίδα 1
 Οι μέρες μας στο σπίτι
Για να είμαστε μακριά από τις αρρώστιες θα
Μένουμε στα σπίτια μας όσο μπορούμε.
Πλένουμε τα χέρια μας πολύ καλά, κι αν δεν
έχουμε πλυμένα τα χέρια μας δεν ακουμπάμε
τα μάτια και το στόμα.
Δεν αγκαλιαζόμαστε και δε δίνουμε τα χέρια.
Όταν βγαίνουμε δεν ακουμπάμε τα πράγματα.
Χρησιμοποιούμε πλαστικά γάντια και μάσκες.
Προσέχουμε πολύ!
Άσρα Χαζάρα
Ο ιός είναι ένα μικρόβιο. Αν δεν προσέ-
χουμε τον κολλάμε γι αυτό προσέχουμε
πολύ να μην κολλήσουμε ο ένας τον
άλλον.
Τα χέρια μας τα πλένουμε πολύ συχνά
και πολύ σχολαστικά. Όπου πάμε
έχουμε μαζί μας αντισηπτικό και μια
μάσκα.
Άγγελος Γκεκάι
Άγγελος
Σελίδα 2
Γεια σας
Θέλω να έχουμε όλοι την υγειά μας
και να είμαστε όλοι πολύ καλά:
Μείναμε σπίτι δυο εβδομάδες και
Να έχετε δύναμη, ψυχή, καρδιά σε
κάναμε μαθήματα στο σπίτι. Βλέ-
όλη την πόλη και στις οικογένειές
παμε τηλεόραση και παίζαμε παιχ-
σας. Να τρώτε, να πίνετε και να
νίδια. Κοιμόμαστε αργά και βλέπου-
παίζετε μαζί ότι παιχνίδι θέλετε.
με ταινίες και περνάμε τέλεια!!!
Κλέο Ζντραβα
Σαμ Ασάρε
Γκλεμπ Ντανιλεαντς
Γενέθλια με κορονοϊό
Στις 22 Απριλίου είχα τα γενέθλιά μου. Ο μπαμπάς ήταν στη
δουλειά και η μαμά μαγείρευε. Δεν είχαμε τούρτα και για
τούρτα φάγαμε μπουγάτσα. Ο μπαμπάς δεν ήταν στο σπίτι
μέχρι τις 4 το απόγευμα. Ήταν όμως οι αδερφές μου και
παίζαμε. Μου είπαν καλά γενέθλια. Τα γενέθλιά μου ήταν
λίγο βαρετά, αλλά καλά.
Σαμ Ασάρε
ΤΑ ΓΚΡΑΒΑΚΙΑ
ΜΕΝΟΥΝ ΣΠΙΤΙ
Ένιωθα πολύ πιεσμένος. Δεν μπορούσα
να παίξω. Για να βγούμε έξω στέλναμε
sms. Το Πάσχα δεν το περάσαμε όλοι
μαζί.
Νώντας Τσαμποδήμος
132ο Δημοτικό Σχολείο - Τα Γκραβάκια

Είναι πολύ δύσκολο να μένουμε στα σπίτια
μας και είναι βαρετό. Αλλά, αν αγαπάμε
τη ζωή μας και για να είμαστε μακριά από
τις αρρώστιες πρέπει να μένουμε στα
σπίτια μας.
Αλλά τι να κάνουμε στα σπίτια μας; Αυτό
είναι το πρόβλημα!
Λοιπόν ! Μπορούμε να φτιάξουμε μια
λίστα με τις καθημερινές μας δουλειές
αλλά και τα παιχνίδια και τα πράγματα
που μας αρέσουν πολύ.
Έτσι μπορούμε να μην κουραστούμε κα-
θόλου!
Άσρα Χαζάρα
Εγώ τις οκτώ ελεύθερες εβδομάδες
(εντάξει όχι και τόσο ελεύθερες, αλλά
τέλος πάντων) ζωγράφιζα, έφτιαχνα βρα-
χιόλια, έπαιζα με τον αδερφό μου. Παίζα-
με ντόμινο και τράπουλα, βλέπαμε τηλεό-
ραση, έκανα τα μαθήματά μου, μίλαγα με
την Ελπίδα και με τη Ντάνα. Χαιρόμουν
πολύ.
Πάντως, εγώ, κάθε βράδυ αναρωτιόμουν
αν θα έχουμε σχολείο το Πάσχα.
Όταν παίζαμε ντόμινο και τράπουλα, τις
περισσότερες φορές νικούσε ο αδερφός
μου. Εγώ κι ο μπαμπάς μου γκρινιάζαμε.
Στην τηλεόραση βλέπαμε πιο πολύ ειδή-
σεις κι αγαπημένες ταινίες.
Ανυπομονούσα να πάω στο σχολείο γιατί
βαριόμουν πάρα πολύ. Όμως προσπαθού-
σα να μην βαριέμαι. Όταν μάθαμε στις 6
Απριλίου πως δεν θα ανοίξουν τα σχολεί-
α, εγώ κι ο αδερφός μου στενοχωρηθήκα-
με.
Εγώ πάντως έφτιαξα ένα δώρο για την
τάξη! Ανυπομονούσα τόσο πολύ να το
παρουσιάσω! Πόσο μου έλειπαν τα πράγ-
ματα που κάναμε στην τάξη!
Α! εγώ έχω αποκτήσει ένα κατοικίδιο, ένα
μωρό γατάκι. Την έχουμε ονομάσει Λάρα.
Το τρίχωμά της έχει πολλά χρώματα,
πορτοκαλοκαφέ, μαύρο και άσπρο. Τρώει
τυρί, πάριζα, κρέμα από μπουγάτσα, αρνί,
ψάρι και πίνει γάλα με το μπιμπερό της
και νερό στο πιατάκι της. Έχει ξεκινήσει
να παίζει μαζί μας και να βγάζει τα δον-
τάκια της.
Είμαι πολύ χαρούμενη!
Από την Ελιάνα Ραμάι
Φύλλο 5
Οι μέρες μας στο σπίτι
Τα Γκραβάκια στο σπίτι
Τα Γκραβάκια μένουν στο σπίτι
Μαζί με την οικογένειά τους
Αν δεν ξέρετε
ποια είναι τα Γκραβάκια
Εδώ θα το μάθετε!
Τα Γκραβάκια,
Είναι τα παιδιά του Δ2
απ το 132
Δημοτικό Σχολείο
Αθηνών.
Αφού σας λύθηκε
η απορία
ας συνεχιστεί Είμαι στο σπίτι και είμαι λίγο στενοχωρημέ-
η ιστορία, νη. Μου λείπει πάρα πολύ η δασκάλα και οι
φίλες μου, αλλά θα ανοίξουν πάλι τα σχολεία
και θα είμαι πολύ χαρούμενη. Όταν έχω
Τα παιδάκια,
χρόνο παίζω με τους αδελφούς μου. Ένα
φτιάχνουν κειμενάκια
παιχνίδι που παίζουμε είναι ότι, εγώ κι ο
να τα δώσουν
αδελφός μου κρυβόμαστε σε όλο το σπίτι και
στην καλή τους τη δασκάλα.
ο μικρός μου αδελφός μας ψάχνει κι όταν
Η δασκάλα μας, μας βρίσκει πρέπει να γελάσουμε!
μας αγαπάει πολύ Έλενα Σαμετάι
και μας στέλνει μαθήματα
κι ευχές από το ιντερνετ!
Ανυπομονούμε Εγώ περνάω τις μέρες μου στο σπίτι κά-
να ανοίξουν τα σχολεία νοντας πολλά πράγματα. Παίζω πολλά επιτ-
να ξαναβρεθούμε ραπέζια και πολλά βιντεοπαιχνίδια. Ζωγραφί-
όλοι μαζί. ζω, φτιάχνω κάρτες από αγαπημένους μου
Μαριάννα Παφύλλα ήρωες και κάποιες φορές βοηθάω τη μαμά
μου να μαγειρεύει. Κάποιες φορές κάνω τις
δουλειές του σπιτιού, δηλαδή καθαρίζω, πλέ-
νω τα πιάτα και μαγειρεύω. Κάποιες φορές
κάνω γυμναστική στο σπίτι και κάποιες φορές
μαθαίνω ξένες γλώσσες. Μερικές φορές δια-
βάζω, παίζω σκάκι και μιλάω στο τηλέφωνο
με τον Έκτορα. Κάποιες φορές οδηγάω το
ποδήλατό μου έξω και φτιάχνω πολλά λέγκο,
κάνω βίντεο και γράφω πολλές ιστορίες.
Τζόελ Όνυα
Σελίδα 3
 ‘Έκτορας

Οι μέρες μας στο σπίτι

‘Έκτ
ορας

.ΙΝΔΙΑΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Έχω μια ινδιάνικη σκηνή που την βγάλαμε Πώς είναι να είσαι σπίτι ;
από την ντουλάπα πριν από αρκετό καιρό. Να είσαι σπίτι είναι δύσκολο, αλλά μπορείς
Η σκηνή έχει 4 ξύλα που διασταυρώνονται να κάνεις και πολλά πράγματα. Κάποιες φο-
στην κορυφή. Είναι βαμβακερή, ψηλή και ρές βαριόμαστε στο σπίτι, αλλά τώρα που θα
ζωγραφισμένη με ινδιάνικα θέματα. γίνει καλοκαίρι, εγώ χαίρομαι, επειδή έχω
πολλά σχέδια για το καλοκαίρι.
Μέσα σ’ αυτήν την σκηνή κοιμήθηκα δύο Τζοελ Όνυα
νύχτες. Τις μέρες καθόμουν μέσα αρκετές
ώρες και διάβαζα βιβλία. Εκεί διάβασα την
«Ανάσταση του Χριστού», τον «Σπασίκλα»,
νούμερο έξι και εφτά κα το «Νησί του Θη-
σαυρού».

‘Όταν ο μπαμπάς μου είδε το «Νησί του
Θησαυρού», που μου το είχε αγοράσει η
μαμά μου, χάρηκε πολύ κι άρχισε να τραγου-
δάει ένα πειρακτικό τραγούδι. Όπως μου
είπε ο μπαμπάς μου αυτό το βιβλίο, όπως
και μερικά του Ιούλιου Βερν, ήταν από τα
πρώτα που είχε διαβάσει κι εκείνος.
Επίσης στη σκηνή καθόμουν και ζωγράφιζα
για πολλή ώρα.
Το πρωί ξυπνάω, κάθομαι στο τάμπλετ για μισή ώρα.
Ύστερα σηκώνομαι, πλένω τα δόντια μου και το πρόσωπό μου. Μετά για
μια ώρα κάνω γυμναστική και τρώω το πρωινό μου. Κάνω τα μαθήματά
μου, περίπου δυο ώρες και μετά τρώω μεσημεριανό.
Κατά τις τρεις γυρίζει η μαμά μου από τη δουλειά, κάθομαι λίγο μαζί της
και μετά κοιμάμαι για δυο ώρες. Ξυπνάω, τρώω το βραδινό μου και παίζω
στο τάμπλετ για λίγη ώρα. Βλέπω μάστερ σε και κοιμάμαι.
Κούμπα Μπρόζεκ

Έκτορας Ελευθεράτος- Τριβυζάς

Πριν μέρες πήγα με τη μαμά μου στο πάρκο

για τρέξιμο. Εκεί βρήκαμε ένα μικρό γατάκι
που ήταν μέσα ε αν κουτί. Μέσα στο κουτί
υπήρχε ένα πουλόβερ για να το κρατάει
ζεστό αυτό το γατάκι.
Θέλαμε να το πάρουμε αλλά επειδή έχουμε
ήδη ένα σκυλάκι κι ένα γατάκι, δε γινόταν,
Προσπαθούμε να της βρούμε σπίτι, αλλά
μέχρι τώρα το φροντίζουμε όλοι μας, εμείς
και μια άλλη κυρία,
Κούμπα Μπρόζεκ

Σελίδα 4
132ο Δημοτικό Σχολείο - Τα Γκραβάκια
 Διαβάζουμε το βιβλίο «Μια μεγάλη μέρα του
Τίποτα»
Συγγραφέας Beatrice
τ ρ ο νι κό σου! Alemagna
λά ε ι το ηλεκ φή;
Χ α ρο ρα;Εκδόσεις: ΚΟΚΚΙΝΟ
Καταστ μια τέτοια μέ
εις
ο ρ ε ί ς να κάν
Τι μπ Τα παιδιά απαντούν με σκίτσα

Κούμπα ‘Έκτορας

Ντάνα

Άσρα

Σελίδα 5
Φύλλο 5
Ελεύθερα κείμενα
Ιστορίες Αναρρίχησης στην Αλεπότρυπα

1 3
Χτες πήγα με τους γονείς μου βόλτα Χτες πήγα στην Αλεπότρυπα. Σκαρφά-
στην Αλεπότρυπα, που είναι ένας μικρός λωσα σε έναν μεγάλο στενό λόφο που
λόφος στην Κυψέλη. Εκτός από τα ήταν και ίσιος.
δέντρα, υπήρχαν και βράχια και εγώ Η μαμά μου με φωτογράφισε. Η πρώτη
θέλησα να κάνω αναρρίχηση. Πήρα δυο φωτογραφία είναι όταν ήμουν στη μέση
μυτερές πέτρες, που ήταν σαν γάντζοι του λόφου και η δεύτερη στην κορυφή. Η
και ξεκίνησα. Κάποια στιγμή έφτασα πολύ μαμά μου είπε πως είχα κάνει ατομικό
ψηλά και δυσκολευόμουν να κατεβώ. Με ρεκόρ. Μετά δεν ήξερε πώς να κατεβώ.
βοήθησε όμως ο πατέρας μου και κατέ- Όμως τότε βρήκα ένα μονοπάτι που θα
βηκα. Στη συνέχεια σκαρφάλωσα μόνος μπορούσα από αυτό να ανεβώ με ευκολία,
μου σε τρείς μεγάλους βράχους, φτά- αλλά δε μου χρειάστηκε γιατί είχα ήδη
νοντας μέχρι τις κορυφές τους. Ο μπαμ- σκαρφαλώσει. Από αυτό το μονοπάτι
πάς νόμιζε πως δεν θα τα καταφέρω να όμως κατέβηκα.
ανεβώ μέχρι τις κορυφές τους χωρίς
βοήθεια, αλλά εγώ τα κατάφερα και ο Έκτορας Ελευθεράτος-Τριβυζάς
μπαμπάς μου, μου είπε «μπράβο!»
Πέρασα πολύ καλά και θέλω να ξαναπάω

2
Εγώ σήμερα πήγα στην Αλεπότρυπα με τη
μαμά μου και τη φίλη μου την Θεοδώρα.
Σκαρφάλωσε σε τρεις λόφους. Ο πρώτος
Πολλά χρώματα
ήταν απότομος. Ο δεύτερος γλιστρούσε
και ο τρίτος ήταν απότομος, στενός κι Μια φορά κι έναν καιρό ήταν 5 κορίτσια.
υπήρχε κίνδυνος να γκρεμοτσακιστώ. Η Κοκκινούλα, η Κιτρινούλα, η Μπλε, η
Τελικά κατάφερα να σκαρφαλώσω με τη Ασπρούλα και η Μαυρούλα.
βοήθεια ενός σκοινιού.
Τελικά μου αρέσει πολύ η αναρρίχηση και Πήγαιναν βόλτα. Πήγαν σε ένα μέρος με
σκοπεύω να ξαναπάω!!! έξι λίμνες.

Η Κοκκινούλα και η Κιτρινούλα έβαλαν τα

χέρια τους στη λίμνη και έφτιαξαν μια
καινούρια φίλη, την Πορτοκαλί.

Μετά έβαλαν και τα άλλα κορίτσια τα

Ο παιδότοπος, τα παιδιά χέρια τους στις λίμνες και γνώρισαν την
και το μπαλόνι Πράσινη, την Καφέ, την Μοβ και την
Γκρί. Έτσι ήταν όλες φίλες!
Η Ευρυδίκη είχε γενέθλια σήμερα γι αυτό
οι γονείς της θα πήγαιναν σε παιδότοπο Ελιάνα Ραμάι
να το γιορτάσουν. Εκεί την Ευρυδίκη την
μπαλόνια φουσκωμένα κι ένα κίτρινο,
περίμεναν πολλά δώρα ! Η ώρα, τέσσε-
που ήταν το μοναδικό που δεν ήταν
ρις το μεσημέρι , η Ευρυδίκη με τους
φουσκωμένο. Η Ευρυδίκη φώναξε «ελάτε
γονείς της ανέβηκαν στο αμάξι.
όλοι!». Πήγαν όλα τα παιδιά, αλλά δεν
Όταν έφτασαν εκεί, η Ευρυδίκη είπε
καταλάβαιναν γιατί αυτό το μπαλόνι δεν
«πού είναι οι φίλοι μου;». Οι γονείς της,
ήταν φουσκωμένο.
της απάντησαν ότι θα έρθουν σε λίγο. Η
Τότε, τα παιδιά φώναξαν του υπαλλήλους
Ευρυδίκη κοίταξε το χώρο και της άρεσε
του παιδότοπου. Οι υπάλληλοι του παιδό-
πολύ. Σε ένα τέταρτο, περίπου, είχαν
τοπου τους είπαν ότι είναι το μοναδικό
έρθει όλοι της οι φίλοι και ξεκίνησαν να
μπαλόνι που δε φουσκώνει, όση δύναμη
παίζουν κρυφτό, κυνηγητό κι άλλα πολλά!
και να δώσεις δε θα φουσκώσει ποτέ!
Καθώς πήγε να κρυφτεί, βλέπει όλα τα
Ντάνα Μετσάι

Σελίδα 6
132ο Δημοτικό Σχολείο - Τα Γκραβάκια
 Κοιτάζω από το παράθυρό μου
Βλέπω, ακούω, μυρίζω, γεύομαι ΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ
Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Το δικό μας ανοιχτό παράθυρο Σήμερα άνοιξα το παράθυρό μου και

είδα πολυκατοικίες, τρεις κήπους, πολ-
λά δέντρα, λουλούδια κι άτομα που
Είμαι ο Έκτορας και βρίσκομαι στο παρά- φρόντιζαν τους κήπους τους. Μύρισα
θυρό μου. λουλούδια, άκουσα πουλιά και τον αέρα.
Βλέπω το σπιτάκι για τα πουλιά, βλέπω Αισθάνθηκα τον αέρα που περνούσε
τα σχολεία της Γκράβας, βλέπω το σπίτι ανάμεσά μου.
της γειτόνισσας και στο μπαλκόνι μου Για να ξέρετε δεν είμαι από τη μεριά
βλέπω τις γλάστρες και την μπανανιά. που βλέπω το δρόμο, είμαι από τη μέσα
Βλέπω τα πουλιά που κάθονται στα κα- μεριά.
λώδια της ΔΕΗ και τα χελιδόνια που
Από την Ελιάνα Ραμάι
πετούν.
Με αγάπη
Μυρίζω τα λουλούδια του μπαλκονιού
μας, τις ανθισμένες νεραντζιές και τις
λεμονιές. Ακούω τα πουλιά να κελαηδο-
ύν. Γεύομαι ελιές. Έξω από το παράθυρό μου βλέπω
πολλές πολυκατοικίες, βλέπω τα
Αισθάνομαι χαρά που μπορώ να βλέπω,
«ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ» πουλάκια να κελαηδούν. Στα δεξιά μου
να μυρίζω, να ακούω και να γεύομαι.
ΕΝΡΙ ΜΑΤΙΣ βλέπω το νεκροταφείο και την εκκλησία.
Έκτορας Ελυθεράτος – Τριβυζάς Τώρα χτυπάνε καμπάνες στην εκκλησία.
Στην αριστερή μεριά βλέπω ένα μικρό
πάρκο και κάποια μικρά περίπτερα.
Κάτω από το μπαλκόνι οι γείτονες
ψήνουν θαλασσινά και μυρίζει ωραία!
Λέω να πετάξω…….
https://www.youtube.com/watch?v=Z5Ira9mqtt0 Κούμπα Μπρόζεκ
Με αφορμή το βιβλίο του Δημήτρη Μπασλάμ

Θα ήθελα να ήμουν πάντα στο Γεια σας,

ταξίδι, να είμαι μόνος μου, χα- Σκέψου ότι πετάς κι
Είμαι ένα μπαλόνι στρογγυλό και χρωματιστό,
ρούμενος κι ενθουσιασμένος. εσύ μαζί με το μπαλόνι.
μεγάλο και μακρύ.
Θα έβγαινα όποτε θέλω και θα Τι βλέπεις;
Τι νιώθεις; Ήταν ένα κοριτσάκι που με κρατούσε όμως
πήγαινα όπου θέλω,! με άφησε να φύγω.
Τι σκέφτεσαι;
Μουσταφά Αλι Νταντά Έτσι ξεκίνησε ένα μεγάλο ταξίδι!
Ένιωθα έκπληξη για αυτά που θα έβλεπα κα
Το ταξίδι είναι όμορφο, ευχάριστο και απίθανο. σκεφτόμουν πως θα κάνω καινούριους φίλο-
Βλέπω τα σύννεφα, τα παιδιά που παίζουν κ.α. υς.
Νιώθω πολύ ωραία. Σκέφτομαι πως αν πέσω, θα
Ύστερα συνάντησα πουλιά, τον ήλιο, αε-
πονέσω πολύ!
ρόστατα, αεροπλάνα κι αστέρια.
Συναντώ άλλα μπαλόνια, αεροπλάνα, δέντρα.
Αυτό που θα ήθελα να αλλάξει στο ταξίδι μου
Ταξιδεύουμε 2 ώρες. Δε θέλω να αλλάξω τίποτα, είναι να ήταν μαζί μου το μικρό κοριτσάκι.
όλα είναι τέλεια! Μου λείπει πολύ !
Αφού προσγειωθεί το μπαλόνι ένα παιδί το παίρ- Ελιάνα Ραμάι
νει και το πετάει στα σκουπίδια!
Ελπίδα Ασβού

Σελίδα 7
Φύλλο 5
Θεατρικό
Έμπνευση και δημιουργίες

Έκτορας Ελευθεράτος—Τριβυζάς

«Χωρίς Φίλους»
της Ελπίδας Ασβού
Τα ζώα της ιστορίας : ο σκύλος, η γάτα, ο κροκόδειλος
Βγαίνει στη σκηνή ο σκύλος.

Σκύλος : Ααχ, ααχ δεν έχω ούτε έναν φίλο ! Μακάρι να

είχα έστω κι έναν μόνο φίλο ! Πολλά ζητάω;
φεύγει από τη σκηνή

Βγαίνει στη σκηνή η γάτα.

Γάτα : Πώπω πόση μοναξιά ! Θεέ μου ! (συνεχίζει να περ-
πατά, όταν συναντά έναν κροκόδειλο μέσα στα σκοτεινά)

Ο κροκόδειλος την ρωτά :

Κροκόδειλος : Τι κάνεις εδώ μες τη νύχτα;

Γάτα : Εγώ ψάχνω για φίλους. Εσύ; Θες να γίνουμε φίλοι;

Κροκόδειλος :Όχι έχω πάρα πολλούς στο φεισμπουκ !

Ο Σκύλος λίγο αργότερα συναντά τη Γάτα και τη ρωτά :

Σκύλος : Θες να γίνουμε φίλοι.
Η Γάτα απάντησε φωνάζοντας
Γάτα : Ναι !!!

Κατασκευή Κούκλας
από την Ελπίδα Ασβού
Υλικά:
μια κάλτσα,
παλιά χαρτιά για γέμισμα,
χρωματιστή κόλλα,
κορδόνι,
Και... φαντασία !!!
Δέντρο
από τον Έκτορα Ελευθεράτο – Τριβυζα
Υλικά:
ένα κομμάτι χρησιμοποιημένο χαρτί,
κόλλα,
φύλλα ελιάς

Σελίδα 8
132ο Δημοτικό Σχολείο - Τα Γκραβάκια
 Τα παιδιά διαβάζουν βιβλία
και φτιάχνουν κόμικς
«Η Βόμβα κι ο
Στρατηγός»
Συγγραφείς:
Ουμπέρτο Εκο
Ευγένιος Κάρνι
Εκδόσεις: ΓΝΩΣΗ

Ελιάνα

Μαριάννα

Ελιάνα

Ελπίδα

Κούμπα

Σελίδα 9
Φύλλο 5
 Στο σπίτι παρέα με τον Τσιπί
Διαβάζουμε το βιβλίο

Τα παιδιά διαβάζουν βιβλία

«Τσιπί, Μια ιστορία από τα θρανία» και φτιάχνουν κόμικς
Συγγραφέας: Μαριο Λόντι κι οι
μαθητές του
Εκδόσεις: ΚΑΛΕΝΤΗΣ

Ο «Τσιπί» μέσα
από τα σχέδια
των παιδιών του
Δ2

Ελιάνα

Ντάνα

Κούμπα

Σελίδα 10
132ο Δημοτικό Σχολείο - Τα Γκραβάκια
α Ο «Τσιπί» στην καμινάδα

Ελπίδα

Ελπίδα

‘Έκτορας

Άσρα

Σελίδα 11
Φύλλο 5
 Πρωταπριλιάτικα ψέματα που θέλουμε να είναι αλήθεια!!!
Εξαφανίστηκε ο κορονοϊός!
Βρήκαν φάρμακο για όλες τις αρρώστιες!
Όλοι έχουν σπίτι !
Το Πάσχα θα μπορούμε να βγούμε και να γιορτά-
Δεν υπάρχουν βρισιές και κοροϊδίες!
σουμε !
Δεν υπάρχει αυτός ο ιός!
Έκλεισαν όλα τα ζωολογικά πάρκα κι ελευθέρω-
Δεν υπάρχουν πόλεμοι:
σαν όλα τα ζώα !
Έχουν πραγματοποιηθεί τα όνειρά μου !
Τα αδέσποτα ζωάκια να μην έμεναν στο δρόμο.!
Ελιάνα Ραμάι
Δεν υπάρχουν άστεγοι άνθρωποι στο δρόμο!
Κούμπα Μπροζεκ

Περιεχόμενα:

Τα Γκραβάκια στο σπίτι 1,2,3

Όταν ήμασταν στην τάξη
Οι μέρες μας στο σπίτι 2

Οι μέρες μας στο σπίτι 3

Οι μέρες μας στο σπίτι 4

Διαβάζουμε βιβλία και 5

φτιάχνουμε κομικ

Ελεύθερα κείμενα 6
Φιλία και Συνεργασία

Ανοιχτά παράθυρα 7

Λέω να πετάξω .. 7

Έμπνευση και Δημιουρ- 8

γίες

Διαβάζουμε βιβλία και 9,10.11

Ομάδες εργασίας για την εφημερίδα φτιάχνουμε κομικ

Ψέματα που θέλουμε να 12

Αυτή η εφημερίδα θα μπορούσε να έχει τίτλο «Ιστορίες Καραντίνας» γιατί ότι έχει είναι αλήθεια
γραφτεί εδώ, γράφτηκε όταν ήμασταν κλεισμένοι στα σπίτια μας λόγω του κορονοϊού.
Τα κείμενα, τα κόμικς και οι δημιουργίες των παιδιών, που υπάρχουν στην εφημερίδα
που έχετε στα χέρια σας, έγιναν αποκλειστικά την περίοδο της καραντίνας!
Τα παιδιά έγραψαν ελεύθερα κείμενα, τις σκέψεις τους και πώς νιώθουν. Διάβασαν
βιβλία έφτιαξαν κόμικς, θεατρικά κι ότι άλλο διαβάσετε εδώ.
Κάποια κείμενα δακτυλογραφήθηκαν κι άλλα είναι από φωτογραφίες των παιδιών
όπως ακριβώς μου τα έστειλαν.
Τώρα ήρθε ο καιρός να τα μοιραστούν με όλους κι όλες!!!

Η δασκάλα
Μαρία Καντούρου

Σελίδα 12
132ο Δημοτικό Σχολείο - Τα Γκραβάκια