Η διαφοροποιημένη διδασκαλία, ως φιλοσοφική θεωρία είναι ένας συνολικός τρόπος

σκέψης για τους μαθητές, τη διδασκαλία και τη μάθηση, με γνώμονα ότι ο κάθε μαθητής είναι
ξεχωριστή οντότητα και πρέπει να αντιμετωπίζεται ανάλογα. Ο όρος διαφοροποιημένη διδασκαλία
αναφέρεται σε μια συστηματική προσέγγιση στο σχεδιασμό του συνόλου της διδασκαλίας για
μαθητές με διαφορετικές μαθησιακές ανάγκες. Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι η διαφοροποιημένη
διδασκαλία ανταποκρίνεται στο αίτημα για σεβασμό στις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες του
μαθητή, μέρος των οποίων είναι οι διαφορετικοί τρόποι σκέψης και οι διαφορετικοί τρόποι
μάθησης των παιδιών.

Σε επίπεδο διδακτικού σχεδιασμού, δύο είναι οι βασικοί άξονες: ο μαθητής και το

αναλυτικό πρόγραμμα.

Αναφορικά με το μαθητή, και με σεβασμό πάντα στις ιδιαιτερότητες και τις προσωπικές
του ανάγκες, διακρίνουμε τρεις επιμέρους διαστάσεις:

• την ετοιμότητα ή το επίπεδο επίδοσης του μαθητή,

• τα ενδιαφέροντά του, και

• το μαθησιακό του προφίλ, δηλ. τον τρόπο που μαθαίνει.

Αναφορικά με το αναλυτικό πρόγραμμα, διακρίνονται οι ακόλουθες διαστάσεις:

• το περιεχόμενο,

• η επεξεργασία του περιεχομένου, και

• το τελικό προϊόν.