“Ang Wika at Panitikan”

Ni: Keyza C. Vicente

Ang ating wika ay/isang panitikan

Wika’y naging daan/upang panitkan
Ay makilala sa/buong kalawakan
Nang dahil sa ating/ wika, panitikan

II.

Ay naunawaan/at naintidihan
Kaya dapat ito/ay pahalagahan
Upang kultura’y di/ makakalimutan
Dahil ito’y ating/pagkakakilanlan

III.

May mga bagay na/ating tatandaan

Ang ating wika ay/ating protektahan
Ang panitikan ay/ ating iingatan
Nang maipasa sa/ ating kabataan

IV

Kaya wika nati’y/ating pag-aralan

Nang sa gayon tayo/ ay may kaalaman
Isipin natin na/ ito’y karangalan
At ipagmalaki/ kahit kanino man

Ang panitikan ay/ isang kayamanan

Kagaya ng wikang/ating kinagisnan
Wika’y naging tulay/ sa ating kalinangan
Nagiging buhay ang/ ating kabihasnan

VI

Upang matanto ang/ mga kapintasan

Sa ating sarling/ kultuta’t, panitikan
Sapagkat ito ay/ ating nakaraan
Wika’t pantikan/ ang s’yang kasaysayan
 VII

Maging bukas sana/ ang mga isipan

Wika ang s’yang daan/ sa ating ugnayan
Kaya ang puso at/isipan ay buksan
Tungo sa magandang/kinabukasan

VIII

Patuloy gamitin/ ang wikang kinagisnan

Humanidades ay/ dapat maunawaan
Wika’y kasangkapan/ para sa panitikan
Panitikan’y susi/ sa kaunlaran

IX

Agham at sining ay/ isang panitikan

Muska’t sayaw ay/ isang panitikan
Dahil sa mga to/ aking tutulungan
Ang mga lait ay/ ating maiwasan

Gamitin ang wika/ at ‘wag kalimotan

Sagisag ng ating/ katapatam sa bayan
Sigaw ng pinoy/ wika ng karunungan
Sapagkat may sapat/ ng kaalaman

XI

Na kahit kailan ay/ di mapapalitan

Mga ninuno ay/ nakipaglaban
Sa mga banyaga’t/ mga dayuhan
Kaya ang wika ay/ ating ingatan

XII

Magkaisa kung may/ pagkakaunawaan

Wika ay sandigan/ nitong kasarinlan
Wika’y tungtungan/ ng ating panitkan
Wika ayh sandigan/ ng ating katapatan