УБАВИ ЗБОРОВИ

Еден ден во Скопје граѓаните

кажувале само лоши зборови, затоа
што убавите зборови биле закопани
во една ливада. Едно време така
издржале, но имало многу случки во
кои им фалеле убавите зборови. Една
од случките се случила на една
планина кога три деца си правеле
пикник и пишувале домашно, но
едно дете сакало да побара помош за
задачата и му се обратило на другото
дете но многу дрско. Детето не
прифатило да му помогне, бидејќи
требло убаво да го замоли. Граѓаните
не можеле повеќе да издржат, па
одлучиле да одат и да ги побараат
убавите зборови.
Барајќи ги зборовите наишле на
нива со јагоди, па решиле да
направат пауза и почнале да си берат
од јагодите. Од секоја скината јагода
почнало да се слуша по еден убаво
збор:
 - Те молам,
- Благодарам,
- Повели.....
Граѓаните биле многу среќни и
си го продолжиле животот со
убавите зборови.