Professional Documents
Culture Documents
ESP 5 (Aralin 2)
ESP 5 (Aralin 2)
Madaling-araw pa lamang ay nagsisimula nang maglakad si Andres papunta sa paaralan. Malayo man
ang kaniyang tirahan sa kaniyang paaralan ay masipag siyang pumapasok. Kahit na pagod na at kumakalam ang
sikmura ay tuloy-tuloy lamang siya sa kaniyang paglalakad. Hindi rin sagabal para sa kaniyang pagpasok ang
matinding sikat ng araw o malakas na buhos ng ulan.
Maliit man ang kinikita ng magulang ni Andres ay hindi naman sila pumapalya sa pagbibigay sa kanya
ng kahit maliit na baon. Maaari naming sumakay si Andres sa dyip upang mapabilis ang kaniyang biyahe
papunta sa paaralan ngunit nais niyang ipunin ang kaunting pera na mayroon siya upang makatulong sa
kanilang pangangailangan.
Pagdating sa paaralan ay pinag-iigihan ni Andres ang pakikinig at pakikilahok sa klase. Kahit na kulang
ang kaniyang mga kagamitan ay gumagawa siya ng paraan upang maipasa ang lahat ng proyekto at iba pang
kailangan sa paaralan. Nasa isip niya palagi ang kaniyang tatay at nanay. Nais niya na makakuha ng mataas na
marka upang sila ay mapangiti.
Pagkatapos ng klase ay mabilis na uuwi si Andres upang tumulong sa kaniyang ina sa pagluluto ng meryendang
ilalako niya sa mga kapitbahay.
“Banana-Q! Turon! Maruya!” ang sigaw ni Andres sa lansangan. Kapag nakikita siya ng kaniyang mga
kaibigan ay sumisigaw ang mga ito ng “Andito na pala si Andres, ang hari ng saging!” Nakikitawa lamang siya.
Hindi na mahalaga kahit ano pa ang sabihin nila. Ang mahalaga ay maubos ang kaniyang tinda.
Kapag dapit-hapon ay bibilangin na ni Andres ang kanyang kinita sa pagtitinda at hahatiin ito sa
dalawang bahagi. Ang unang bahagi ay ilalagay niya sa kanyang alkansiya at ang ikalawang bahagi ay ibibigay
niya sa kaniyang ina. Pagkatapos, siya ay magsasaing na. alam niyang pagod na ang kanyang magulang mula sa
paghahanapbuhay para sa kaniyang pag-aaral at para sa kanilang mga pangangailangan kaya ang ginagawa niya
ay pinagsisilbihan niya sila sa kaniyang munting paraan. Bago matulog ay inihahanda na niya ang kanyang mga
gamit para sa pagpasok kinabukasan. Pagkatapos ay lalapit na siya sa kanyang magulang, at saka magmamano
at yayakap sa kanila.
Pagod man ay bakas ang saya sa mukha ni Andres sa kanyang pagtulog. Kahit na ang kanyang pamilya
ay hikahos sa buhay, mayaman naman siya sa sipag at tiyaga.
Katatagan ng Loob