Umiikot ang palabas kay Pikoy ( Jiro Manio ) at sa kanyang makabuluhang gampanin para sa knilang

paamilya. Bata pa lamang ay namulat na sa kahirapan si Pikoy. Isang kahid, isang tuka ang kanilang
pamilya. Ito ang nagiging madalas na nakikita sa kanilang tahanan. Nag aaway ang kanyang magulang
nang dahil sa pera at sa gagastusin kung sakali man mamatay ang kanyang pinakamamahal na Lola
Magda. Pasan pa nya ang pag aalaga sa kanyang kapatid na may sakit na cerebral palsy at hindi
makalakad. Isa pang masaklap na pangyayari ay natanggalan pa ng scholarship ang kanyang kuya Miong
( Danilo Barrios ). Sa murang edad ay nagsikap, nagtrabaho, nagpakahirap sya upang makatulong sa
pantustos ng araw-araw na gastusin sa kanilang pamilya. Lahat ay kanyang sinubukan.

Gumawa si Pikoy ng paraan upang unti-unting buuin ang kabaong ng kanyang Lola sa tulong ng
kanyang mga kaibigan. Piyesta noon at sama-sama silang nagbenta ng palamig. Matapos mapagipunan
ay nakabili rin siya ng mga materyales para sa kabaong iyon. Pininturahan at binuo niya ito kasama ng
kanyang ama. Walang reklamong narinig sa kanya ang kanyang mga magulang.

Sa huli, hindi inaasahan ang mga nangyari. Hindi namalayan ni Pikoy ang bus at nasagasaan. At sya
ang gumamit ng ginawa nyang kabaong para sa kanyang Lola Magda. Naging isang inspirasyon ang
butihin at huwarang bata si Pikoy dahil sa mga nagawa niyang kabutihan sa iba’t ibang tao.

Tunay ngang nakabibighani ang pelikulang ito. Marami ang naiyak sa mensahe ng nasabing palabas.
Namulat nito ang aking mga mata sa mga totoong nagaganap sa buhay ng isang tao. Na ikaw man ay
mayaman o mahirap, bata o matanda ay walang papantay sa kabusilakan ng pusong tumutulong at
nagmamagandang loob sa anumang bagay.

Naihayag sa pelikulang ito ang mga pangyayara sa mundo ng kahirapan na natatamasa ng isang
ordinaryong tao. Na sa kabila man ng patong-patong na problema ay nagagawa parin masolusyunan ito
sa simpleng paraan. Maliwanag ang daloy ng mensahe nito mula sa simula hanggang dulo. At di mo
aakalaing ganoon ang nangyari kay huwarang Pikoy sa wakas.

Makatotohanan ang mga pangyayari dito. Tulad ng bawat tauhan sa kani-kanilang karakter ay
mayroong kani-kanilang kalakasan at kahinaan ang isang karaniwang tao. Tuluyan akong napaiyak ng
palabas na ito dahil sa hindi matatawarang pag-uugali ni Pikoy. Naramdaman ko rin ang kanyang hirap at
pagsisikap upang makaraos araw-araw.
 Kung titignan ang ibat-ibang aspekto ng pelikula, maayos ang pagkakalapat ng bawat salitang kanilang
isinasambit. Nadadala nito ang bawat eksena sa kwento. Nakatulong rin ang tagpo, panahon at lugar
upang mailarawan ng maayos ang kwento. Dahil dito nabigyang kahulugan kung anong estado ng buhay
meron ang mga tauhan at ang araw araw na pakikipagsapalaran ni Pikoy. Akma at detalyado rin ang
pagpili at pagsipi sa kung anu-ano ang kinakailangan sa pelikula. Tunay ngang naging makabuluhan ito.
Nagbigay ng sapat na kaalaman at aral sa bawat indibidwal na nakapanood nito. Kung ito man ay
naipamahagi at inirekomenda sa iba, ay tiyak na hindi nila ito panghihinayangan at pagsisisihan.

ni : Veronica Paula C. Maglapuz

Advertisements

Categories: Uncategorized

Leave a Comment

Ang buhay ay tulad ng isang kalsada. May mga mahaba at maiikling daan; makinis at mabato na mga
kalsada; baluktot at tuwid na mga landas. Sa ating buhay maraming daan ang darating sa ating
paglalakbay sa buhay. May mga kalsada na humahantong sa isang buhay na nag-iisang pagpapala, pag-
aasawa, at bokasyonang pang-relihiyon. Mayroon ding mga kalsada na humahantong sa katanyagan at
kapalaran sa isang banda, o paghihiwalay at kahirapan sa kabilang panig. May mga kalsada sa
kaligayahan dahil may mga kalsada sa kalungkutan, mga kalsada patungo sa tagumpay at jubilation, at
mga kalsada na humahantong sa pagkatalo at pagkabigo. Tulad ng anumang kalsada, may mga sulok,
mga daanan, at mga sangang-daan sa buhay. Marahil ang pinaka nakakagulo na kalsada na iyong
makatagpo ay isang daanan ng daanan. Gamit ang apat na mga kalsada upang pumili at may limitadong
kaalaman sa kung saan sila pupunta, aling kalsada ang iyong dadalhin? Ano ang garantiya na pipiliin
natin ang tama sa daan? Dadalhin ka ba ng anumang kalsada, o manatili ka lamang kung nasaan ka: sa
harap ng isang crossroad?

Walang mga garantiya. Hindi mo talaga alam kung saan dadalhin ka ng isang daan hanggang sa kunin mo
ito. Walang mga garantiya. Ito ang isa sa pinakamahalagang bagay na kailangan mong mapagtanto
tungkol sa buhay. Walang nagsabi na ang pagpili na gawin ang tamang bagay sa lahat ng oras ay palaging
magdadala sa iyo sa kaligayahan. Ang pagmamahal sa isang tao ng buong puso ay hindi ginagarantiyahan
na ibabalik ito. Ang pagkakaroon ng katanyagan at kapalaran ay hindi ginagarantiyahan ang kaligayahan.
Ang pagtanggap ng isang mabuting salita mula sa isang maimpluwensyang superyor upang maputol ang
iyong biyahe maikli ang karera sa karera ay hindi palaging masama, lalo na kung ikaw ay lubos na
kwalipikado at karampatang. Maraming mga posibleng mga kinalabasan, na hindi mo makontrol. Ang
tanging bagay na mayroon ka ng kapangyarihan ay ang mga pagpapasya na gagawin mo, at kung paano
ka kikilos at mag-reaksyon sa iba't ibang mga sitwasyon.

Ang maling mga pagpapasya ay palaging nasa kaagapay. Alam mo bang nagkamali ka ng desisyon,
sasamahan mo ba ito? Marahil hindi, bakit pipiliin mo ang isang tiyak na landas kapag alam mong
mawala ito? Bakit gumawa ng isang tiyak na desisyon kung alam mo mula sa umpisa na hindi ito ang
tama. Pagkatapos lamang na makapagpasya ka at sumasalamin dito na napagtanto mo ang pagiging
maayos nito. Kung ang mga kahihinatnan o kinalabasan ay mabuti para sa iyo, kung gayon
napagpasyahan mong tama. Kung hindi, mali ang iyong desisyon.

Dalhin ang panganib: Magpasya. Dahil ang buhay ay hindi nag-aalok ng garantiya at hindi mo malalaman
na ang iyong desisyon ay magiging mali hanggang sa magawa mo ito, kung gayon maaari mo ring gawin
ang panganib at magpasya. Ito ay talagang mas mahusay kaysa sa pagpapanatili ng iyong sarili sa limbo.
Bagaman totoo na ang isang maling pagliko ay maaaring mawala sa iyo, maaari din itong maging isang
pagkakataon para sa isang pakikipagsapalaran, bukod dito buksan ang maraming mga kalsada. Lahat ito
ay may pananaw. Mayroon kang pagpipilian sa pagitan ng pagiging isang nawalang manlalakbay o isang
hindi sinasadyang turista ng buhay. Ngunit mag-ingat na hindi ka nakakagawa ng mga pagpapasya. Ang
pagkuha ng mga peligro ay hindi tungkol sa pagiging walang ingat at hangal. Narito ang ilang mga payo
na makakatulong sa iyo na piliin ang pinakamahusay na pagpipilian sa harap ng mga sangang-daan ng
buhay.

Kumuha ng maraming impormasyon hangga't maaari tungkol sa iyong sitwasyon. Hindi mo mahahanap
ang kumpiyansa na magdesisyon kung kaunti lang ang nalalaman mo tungkol sa iyong kinakaharap.
Tulad ng anumang mga reporter ng balita, tanungin ang 5 W: ano, sino, kailan, saan, at bakit. Ano ang
sitwasyon? Sino ang mga taong kasangkot? Kailan ito nangyari? Saan ito nangunguna? Bakit ka nasa
sitwasyong ito? Ito ay ilan lamang sa mga posibleng katanungan na hihilingin upang malaman ang higit
pa tungkol sa iyong sitwasyon. Ito ay mahalaga. Kadalasan, ang dahilan para sa indecision ay ang
kakulangan ng impormasyon tungkol sa isang sitwasyon. Kilalanin at lumikha ng mga pagpipilian. Anong
mga pagpipilian ang ibinibigay sa iyo ng sitwasyon? Minsan ang mga pagpipilian ay kakaunti, ngunit kung
minsan marami sila. Ngunit ano ang iyong gagawin kapag sa tingin mo na ang sitwasyon ay nag-aalok ng
walang mga pagpipilian? Ito ang oras na lumikha ka ng iyong sarili. Gawin ang iyong malikhaing isip isip.
Mula sa pinakasimpleng sa pinaka kumplikado, aliwin ang lahat ng mga ideya. Huwag mag-shoot ng
kahit ano kapag ang isang ideya ay dumating sa iyong ulo. Minsan ang pinakapang-akit na ideya ay
maaaring patunayan na ang tama sa dulo. Maaari kang humiling sa isang kaibigan na tulungan kang
makilala ang mga pagpipilian at kahit na gumawa ng higit pang mga pagpipilian kung nakatagpo ka ng
ilang paghihirap, ngunit tiyakin na ikaw mismo ang gumawa ng desisyon.

Timbangin ang kalamangan at kahinaan ng bawat pagpipilian. Suriin ang bawat pagpipilian sa
pamamagitan ng pagtingin sa mga pakinabang at kawalan na inaalok sa iyo. Sa ganitong paraan,
nakakakuha ka ng higit pang mga pananaw tungkol sa mga kahihinatnan ng tulad ng isang pagpipilian.
Tiwala sa iyong sarili at gumawa ng pagpapasyang iyon. Ngayon na nasuri mo ang iyong mga pagpipilian,
oras na upang magtiwala ka sa iyong sarili. Alalahanin na walang mga garantiya at maling mga
pagpapasya ay palaging hindi naaalis. Kaya pumili ... magpasya ... naniniwala na pinili mo ang
pinakamahusay na pagpipilian sa puntong ito sa oras. Ngayon na nakagawa ka ng isang desisyon, maging
handa na harapin ang mga kahihinatnan nito: mabuti at masama. Maaari itong dalhin sa isang lugar ng
pangako o sa isang lupain ng mga problema. Ngunit ang mahalagang bagay ay pinili mo upang mabuhay
ang iyong buhay sa halip na manatili ng isang bystander o isang passive na madla sa iyong sariling buhay.
Kung ito ay tamang desisyon o hindi, ang oras lamang ang maaaring sabihin. Ngunit huwag mong
ikinalulungkot kung ano ang kalalabasan. Sa halip, alamin mo ito at tandaan na palagi kang may
pagkakataon na gumawa ng mas mahusay na mga pagpapasya sa hinaharap.