My Pick Up GIRL (Jaguars Series #2)

by Miss_Yna

"Nakalunok ka ba ng kwitis? Pag ngumiti ka kasi may spark.."

Babae lang ba ang kinikilig? Eh paano naman kaming mga lalaki? Wala ba kaming
karapatan kiligin kapag bumanat na kayong mga babae? Para sa kaalaman nyo,
kinikilig din kami at napapangiti ng lihim, lalo na kung yung bumabanat ay ang
babaeng pinapangarap namin.

Wanna meet my pick up girl? Ang babaeng, labis na nagpapakilig at nagpapatibok ng

mabilis sa mapaglaro kong puso, ang babaeng di nauubusan ng mga banat, ang babaeng
punong puno ng raket sa buhay, ang babaeng walang kaalam alam na gustong gusto ko
syang ikulong sa mga bisig ko at alagaan habang buhay.

Ako si Johhny Spencer, at ito ang aking----aming KWENTO.

JAGUARS Series #2

***

Written by: MissWordsworth

All Rights Received 2014

=================

Prologue

Prologue

Malakas ang buhos ng ulan, at kalat na ang dilim sa paligid. Wala ng mas sasakit pa
sa nararamdaman ko ngayon, walang paglagyan ang galit at poot na kumakain sa buong
pagkatao ko.

"Iniwan mo ako! Tapos ngayon babalik ka? Huli ka na, dahil may mahal na akong iba,
pinagmukha mo akong tanga! Bakit ha? Bakit mo pinili maengaged sa iba? Dahil ba mas
gwapo sya? O baka naman dahil mas mayaman sya.. Di ko akalain na ganyan ka pala
kadesparada.."....wala na akong pakialam kung ano na ang lumalabas sa bibig ko..
Gusto kong maramdaman din nya ang sakit.. Yung sakit na halos pumatay na sakin.

Parehas na kaming basang basa ng ulan. Tiningnan nya ako deretso sa mata, nakita ko
pa ang pagpatak ng luha nya o baka naman basa lang ng ulan. Sya? Iiyak? Eh sinaktan
nga nya ako at ginago.. Screwed this fvcking life of mine.

She smiled. Pero di umabot sa mga mata nya. Damn! Niloko at iniwan ka nya, wag kang
magpadala, umaarte lang yan. Sigaw ng isang bahagi ng utak ko..

"Di ko akalain na ganyan pala kababa ang tingin mo sakin.." she said, kasabay nun
ang sunod sunod na pagpatak ng luha nya. I smiled bitterly.
"Alam mo ba kung anong tumatakbo sa isip ko ngayon ha?" sabi ko at tiningnan sya
mula ulo hanggang paa..

"Iniisip ko kung binigay mo na din ang sarili mo dahil sa pera at------PAKKKKKK"

Napamulat ako dahil sa lakas ng sampal sakin..

"Wengya, labas na yung litid ko kakasigaw sa labas ng kwarto mo at ubos na din ang
isang basong tubig pero di ka pa din nagigising,, kala ko binangungot ka ng gago
ka"- iretableng sabi ni Young,..

"Gago! sakit ng sampal mo.." reklamo ko at napahawak sa mukha.. At ngayon ko lang

napansin na basang basa pala ang mukha ko.

Panaginip? Anong klaseng panaginip yun? At sino yung babae?

"Ano? Ilang oras pa kayo tatanga? Mauunahan na naman tayo nina captain taena!"
narinig kong sigaw ni Dela Cruz..

"Ano bang meron?" tanong ko, at inumpisahan bumangon mula sa kama ko. Bakit ganun?
Bakit parang totoo ang lahat? Ang bigat sa pakiramdam.. Ngayon lang ako nanaginip
ng ganun..

"Tungunu mo! Spencer! enrollment day ngayon, college ka na gago! At may pustahan
tayo nina captain wengya, napuyat ka na naman sa pagpapantasya mo sakin!" binato ko
ng unan si Gibson, ang aga aga mang asar ng hayop na to..

Napansin ko na bihis na bihis na sila.. Nagkibit balikat na lang ako at pilit na

kinalimutan yung panaginip ko.. Mabilis akong nagtungo sa banyo at naligo..

Pero kahit anong balewala ko sa panaginip ko, di pa rin mawala yung pakiramdam.

May nabasa akong libro dati tungkol sa mga panaginip, sabi dun sa nabasa ko, na
yung panaginip mo, mangyayari pagkatapos ng maraming taon.. Ibig bang sabihin, na
yung panaginip ko kanina, mangyayari din pagkatapos ng maraming taon?? Eh di ba,
sabi ng karamihan na ang panaginip daw ay kabaliktaran..?

"Sige lang Spencer tagalan mo pa taena ka, pag tayo natalo sa pustahan wengya ka
ibabalik ka namin sa sinupupunan ng ina mo!" narinig kong sigaw na naman ni Young..
Pero di ko sya pinansin.

Paano ko malalaman na nangyari nga ang isa sa mga panaginip ko kung maraming taon
pa ang kailangan para mapatunayan? Kalokohan, panaginip ay mananatiling panaginip
na lang ng tao.
At kung tatanungin nyo ako kung gusto ko bang mangyari yung panaginip ko kanina?
Aba naman, gago lang? Nasasaktan kaya ako dun sa panaginip kong yun, bakit ko pa
gugustuhin mangyari yun.. Sa inyo na lang, isasali nyo pa ako..

=================

Pick Up 1: Enrollment Day

NOTE: Ang Timeline po nito ay First year college pa lang ang jaguars, so meaning
may mga characters sa KBAYM na di pa agad lalabas dito. Kung maaalala nyo, third
year college na sila dun sa KBAYM nung nag umpisa ang story di ba? So dito,
inumpisahan ko sa pinaka-una which is first year college.

------------------------------------

Johhny's POV

Nandito kami ngayon sa sakayan, enrollment day ngayon, at nilalagay ko na ang loob
ko na pang putot na kami sa pila at talo na kami sa pustahan..

"Wengya, kung kelan naman kailangan ang taenang mga jeep yan saka naman wala!"
halatang asar na si Young. Anong pustahan ang tinutukoy namin?

Simple lang, kapag naunahan namin si captain at ang iba pa sa school, mag eenroll
lang naman sila ng topless.. Nahati kami sa apat na grupo, ang unang grupo ay sina
Montereal, Turner, Miller at Howard.. Ang pangalawa naman ay sina Gray, Fisher,
Freeman at Burns, ang pangatlo ay kami nina Young, Dela Cruz at Gibson at ang pang
apat ay si captain..

Kasama sa pustahan ang di pag gamit ng sariling sasakyan, kaya eto kami ngayon, nag
hihintay ng jeep..

"Pag tayo talaga natalo, isasako ko si Spencer.." tiningnan ko ng masama si Dela

Cruz.. At di ko napigilan ang di mapamura ng maglabas nga ng sako ang gago..

"Taena ka, san mo nakuha yan?" tanong ko, minsan talaga kung ano ano na lang ang
dala ng taong yan.

"Wag mo ng itanong hayop ka, pag talaga tayo natalo, di lang kita isasako ibibitin
pa kita sa puno.."- Dela Cruz..

"Sige lang, tapos iduyan mo ako ha.." pang aasar ko pa.. Di nagtagal may dumating
ng jeep, kanya kanya kami ng sakay kaya lang sa kamalas malasan puno na, kaya ang
nangyari nakakandong ako kay Gibson ganun din si Young kay Dela Cruz.. Lahat ng
pasahero samin nakatingin..
Wala ng rekla-reklamo taena ayoko ngang mag enroll ng topless..

"Umayos ka ng kandong Spencer!" bulong ni Gibson..

Si Young na ang nagbayad..

"Manong, bayad po, apat po, dalawang estudyante at dalawang senior" sabi ni Young..

Naghagikhikan naman ang mga pasahero.. Kahit kailan talaga.. Kelan pa naging senior
ang dalawa samin? -__-

"Ang bigat ng itlog mo Young.." natawa na naman ang mga pasahero dahil ang lakas ng
pagkakasabi ni Dela Cruz..

"Ulol, itlog ko lang ba ang nakakandong sayo ha?"-Young.. Di na nahiya ang mga
gago..

Wengya parang di maganda ang nararamdaman ng tiyan ko.. Nauutot ako..

Poooooot!!

"Tungunu mo Spencer, dito ka pa nagkalat.."-Gibson..

"Langhapin mo na lang tol, wala na tayong magagawa lumabas na eh.." sagot ko..

Di naman magkanda mayaw ang mga pasahero sa pagtawa..

Masaya sila?

Di nagtagal, narating namin ang Montereal University.. Mabilis kaming bumaba ng

jeep.. Di uso ang lakad ngayon, kailangan takbo..

Nasan na kaya ang iba?? Agad kaming tumuloy sa registrar.. Wengya, pagkarating na
pagkarating namin, mga nakakalokong ngisi ng ibang jaguars ang bumungad samin..

"Pano ba yan? Alam nyo na ang gagawin.." pang aasar ni Burns..

"Wengya, Gibson, Young hawakan nyo si Spencer isako na yan taena.." nagtawanan ang
jaguars, at lahat ng atensyon ng mga estudyanteng nakapila ay nasa amin..
"Ang gwapo nilaaaa!"

"Sila yung varsity ng Montereal Academy di ba?"

"Oo, at balita ko, maglalaro din sila para sa University na to.."

"KyaaaaahhH! Mukhang sisipagin ako pumasok araw araw.."

"Kung alam ko lang, dito na sana tayo natulog.." sabi ni Young at hinubad na ang
damit nya..

"WaaaaaaaahhhhH! hihimatayin akoo!!"

Nag umipsa ng magkagulo ang mga babae, halos lahat samin na nakatingin, kahit mga
lalaki..

"Hubad na Spencer, ngayon ka pa nahiya?" tiningnan ko ng masama si Freeman..

Hinubad ko ang damit ko.

"Kyaaaaaahhh! Heaven ang school na to! Ang daming gwapoooo!" sigaw nung isang
babae..

"Yan ang tunay na jaguars, katawan pa lang, pang saranggola na.." narinig kong sabi
ni Howard..

"Gago! ihampas ko kaya sa ulo mo itong abs ko.." sagot ni Dela Cruz.

"Fall inline jaguars.." napalingon kaming lahat sa nagsalita. Walang iba kundi ang
team captain namin at nagsisilbing leader ng tropa. Sya ang bumuo ng samahan na
meron kami ngayon..

Kumilos na kami para pumunta na sa pila. Lahat ng mata ng mga estudyante samin pa
rin nakatingin. Nagkibit balikat na lang kami.

"Masanay na kayo jaguars, apat na taon nyong dadalhin ang pagiging sikat sa school
na ito, simula sa araw na to.." sabi ni Montereal..

"Lakas makaagaw ng atensyon!" narinig naming sabi ng isang lalaki. At dahil, di

naman kami mahilig sa away, di namin pinansin yun. May mamaya pa naman di ba?

Hayaan nyo munang ipakilala ko sa inyo ang JAGUARS. Sino ba kami at anong samahan
ang meron kami..?
Umpisahan natin kay captain.. Siya si Shieldler John Wright, tahimik na tao at
wagas magmura. Di alam ang salitang joke, lagi kong nalilimutan ang bagay na yun
kaya naman nabibiktima ako ng hundred push ups.. =__= Tulad ng sabi ko kanina, sya
ang bumuo sa samahan namin, at higit sa lahat ibang klase ang pagpapahalaga nya sa
grupo, di man nya pinapakita ramdam naman namin yun.. Kaya saludo kami sa kanya.

Next is Xevier Montereal, anak ng may ari ng University na ito. Best buddy ni
captain, kung itatanong nyo kung bakit pa kami nagpapakahirap pumila dito kung may
kaibigan naman pala kaming anak ng may ari ng school, well that's because di kami
katulad ng iba, we're unique on our own way, we don't use power and connections.
Gusto pa din namin maranasan ang mga nararanasan ng isang tunay na estudyante.

Sunod ay si Jason Dela Cruz, ang baliw at nag iisang concern citizen ng barkada. In
other words tsismoso. Kaya kung may mga gusto kayong malaman na sekreto namin, sa
kanya nyo na lang itanong..

Next, Tristan Turner ang bully, pero kapag nagsama sama na kaming lahat sa
kalokohan, kawawa ang mapapagtripan. In short, nasa dugo na namin ang ibully ang
isat isa..

Next is Kevin Young, tahimik pero nasa loob ang ingay. What do I mean? Tahimik yan
kapag may ibang tao, lalo na kapag nasa klase, sya pa nga ang tagasaway sa maingay
eh, kaya binansagan namin syang Librarian, pero wag ka, pag kami kami na lang ang
magkakasama, taena daig pa ang pusang di matae sa sobrang ingay.. Lakas pa mang
asar ng g*go.

Sunod ay si, Jonathan Miller, ang taong nangunguna pagdating sa inuman, nasa wine
industry ang daddy nya at namana nya yung galing ng daddy nya sa pagtikim ng ibat
ibang uri ng wine.. Sya ang salarin kung bakit natuto kaming uminum sa murang edad
wengya.. bakit? dahil yun sa kakatikim ng wine, at dahil wala naman kaming alam sa
wine, nalalasing na kami ay di pa din namin alam kung anong klaseng wine ba yung
iniinum namin.. =__=

Next is Elvin Howard, ang taong, mataas tumalon, malakas lumamon.. At sinasabing
may mga bagay daw syang di maalala pagkatapos ng graduation namin nung high school,
mataas ang IQ ng taong yan, at sa sobrang taas di namin maabot -__- favorite pet
nya ang ipis *evil smile*

Sunod ay si Elmar Gray, ang next guy with captain pagdating sa pagiging tahimik..
di masyadong nagsasalita, di naman yan ganyan nung high school pero nung umalis ni
si Hart naging tahimik na sya.. May mga oras na magaling din yan mang asar..

Next is Alfred Gibson, ang taong malakas na mang trip, malakas pa magmura -__- pero
maasahan sa larangan ng sapakan, masipag maglinis yan kaya tinawag naming
basurero..

Next, Rosmar Freeman, ang taong gwapong gwapo sa sarili pati hangin nahiya na
umihip dahil sa mga sinasabi nya.. Sya ang taong bilanggo dahil sa kanyang
apelyido..
Sunod ay si Anthony Fisher, siya yung taong hindi takot sa isda pero di marunong
lumangoy -__-

At ang huli, ang taong sunog dahil sa kanyang nagliliyab na apelyido, Joel Burns..
ang lalaking malandi, pero may isang babae syang ayaw landiin, walang iba kundi ang
kapatid ni Howard na si Izrah..

At ako? Ako si Johnny Spencer, ang lalaking habulin ng mga babae, di ko alam kung
bakit nila ako hinahabol, pero sabi ng jaguars para daw akong magnet at ang mga
babae ang bakal.. *wink*

"Ang daming daldal ni Spencer nakakarindi" nilingon ko si Burns..

"Gago, pinapakilala ko lang kayo!"

"Kilala na kami ng mga yan *turo sa readers*" -Burns

"Ayaw mo yun, review.."

Bigla ko na naman naramdaman ang tawag ng kalikasan, napahawak ako sa tiyan ko..

"Hoy! Spencer, taena ka, ilabas mo na yan, mamaya dito ka pa magkalat.."- Freeman..

At dahil malakas ang tawag ng kalikasan napagpasyahan kong umalis muna sa pila at
tumakbo papunta sa banyo..

"ASSIGNMENTS, REVIEWERS, and PROJECT maker ba ang hanap nyo ngayong darating na
pasukan? Ako ang tutulong sa inyo!" narinig ko pang sigaw ng isang babae, di na ako
lumingon dahil talagang lalabas na..

=============

=================

Pick Up 2: Enrollment Day (Part 2)

Rea's POV

"ASSIGNMENTS, REVIEWERS, and PROJECT maker ba ang hanap nyo ngayong darating na
pasukan? Ako ang tutulong sa inyo!" malakas na sigaw ko.. Mukang tiba tiba ako sa
school na ito. Mga mayayaman ang estudyante, panigurado karamihan sa kanila,
masipag gumala.. Isa lang ang ibig sabihin nun, wala silang time gumawa ng mga
assignments at projects..

"Miss eto oh, nakalagay dyan ang number ko, kapag medyo busy ka at walang time para
sa assignment mo text mo lang ako o tawagan, I'll help you.." sabi ko dun sa isang
babae at inabutan sya ng isang tarhetang papel kung saan nakasulat ang cellphone
number ko at yung mga serbisyong kaya kong gawin..

Maaga pa, pero mahaba na agad ang pila ng mga mag eenroll, buti na lang di kami
sinasabay sa mga regular students, isa kasi ako sa mga scholar ng M.U.. Teka,
dapat ko na bang ipakilala ang sarili ko? Pwede konti lang about me, kailangan ko
pa rumaket eh..

Ako nga pala si Rea Snyder, 17 years old, first year college. At your service
^___^.. Ulila na ako, at wala akong pamilya na narito sa maynila, nakipagsapalaran
lang talaga ako para maabot ang mga pangarap ko, di lang para sa sarili ko kundi
para na rin------.

"Miss! Mura ba ang serbisyo mo?" napaligon ako sa nagsalita. Langya, kitang
nagpapakilala ang tao eh..

Ngitian ko sya..

"Murang mura lang kuya, kayang kaya ng budget mo.." sagot ko, may kasama syang
dalawang lalaki.. Parang mga aso kung makangisi..

"Talaga? Kung ganun, pwede ka ba, mamayang gabi?"

"Magaling ka ba gumiling?" tanong naman nung isa.

"Eh bastos pala kayo eh!"-sagot ko, ang ayoko sa lahat yung binabastos ako, lalo na
kung hipon lang din ang mambabastos, eh itsura pa lang ng tatlong ito, di lang ulo
ang tapon pati katawan..

"Wag ka ng pakipot, pera lang naman katapat mo eh.."-hipon1

"Oo nga, papaligayahin ka na namin, magkakapera ka pa.."-hipon2

Sasagot pa lang sana ako, nang may bigla na lang humarang na napakadaming lalaki sa
harapan ko, di ko makita mga mukha nila dahil nakaharap sila dun sa tatlo..

-----------------

Rosmar's POV
"ASSIGNMENTS, REVIEWERS, and PROJECT maker ba ang hanap nyo ngayong darating na
pasukan? Ako ang tutulong sa inyo!" napatingin kaming lahat dun sa babaeng
sumisigaw ng sunog, este ng ano pala, ng... ewan..nalimutan ko na..

"Aba, ayos ang raket nun ah, mukang magiging madali ang college life ko sa tulong
nya.."- sabi ni Howard

Di namin sya pinansin, dahil kailangan nya talaga yun.. Tiningnan ko naman yung
babae, may pinapamigay syang papel, ayos tinalo pa nya ang kumakandidato..

Medyo malapit na sya samin, nang may lumapit na tatlong lalaki sa kanya..

"Miss! Mura ba ang serbisyo mo?" tanong nung isang lalaki.

"Mukhang di ko gusto ang ngisi ng tatlong yan, Dela Cruz , nasan yung dala mong
sako?" napangiti ako sa sinabi ni Young, tiningnan ko ang jaguars, at lahat pala
sila nakatingin din dun sa tatlong lalaki at dun sa babae..

"Murang mura lang kuya, kayang kaya ng budget mo.." sagot nung babae, di alintana
ang intensyon nung tatlong pugo..

"Malaki pala ang matitipid ko.." komento na naman ni Howard. Taena, yun pa din ang
nasa isip nya?

"Talaga? Kung ganun, pwede ka ba, mamayang gabi?"

"Tungunu! may assignment agad ang mga gago, papagawa na agad eh.."-Gibson

"Magaling ka ba gumiling?"

"Bakit may kasama pang giling? Ginigilingan na ba ang assigment at project ngayon?"
tanong ni Howard..

"Karneng baboy lang ang ginigiling ulol!"-sabi ni Dela Cruz.

"Ayos din ang kalibugan ng tatlong pugong yan ah, ke-aga aga naiinitan, hilahin ko
kaya ang mga alaga ng mga hayop na yan.."- sabi ni Young.. Galit talaga ang taong
yan, sa mga taong nambabastos ng kapwa.. pero wag kayo, yan ang nangunguna sa
kabastusan ng jaguars, pero syempre sa grupo lang namin..

"Eh bastos pala kayo eh!"

Nakahalata na si Miss.. Ngayon alam na nya na bastos talaga ang nasa harap nya.
"Wengya, di na nahiya, mga wala namang mukha"-Young

"Wag ka ng pakipot, pera lang naman katapat mo eh.."

"Captain.." napasunod kaming lahat ng mapansin namin na lumapit na si captain dun

sa apat.. Ayos, enrollment day pa lang ramble na..

"Oo nga, papaligayahin ka na namin, magkakapera ka pa.."

Pumagitna kami sa kanila. Nasa likod namin yung babae..

"Di nyo ba alam na ang pambabastos ng babae ay di gawain ng tunay na lalaki?"

panimula ni Turner..

"Agaw atensyon na nga, agaw eksena pa.. pwe!" sabi nung isa..

"hala!" napatingin kami kay Burns..

"Bakit tol?"-ako

"Tingnan nyo yung lupa na pinatakan ng laway nya, umuusok!"-Burns.

"pffttt taena may asido pala ang laway ng gago.." Young

"Abat...yayabang nyo ah.. Baka di nyo kilala kung sino ang ama ko?" halatang naasar
na yung parang pinaka leader nung tatlo..

"Ikaw nga di namin kilala, yung ama mo pa ba makilala namin? Utak naman dyan
tang*na.."- Howard..

"Tang*na nyo, lakas nyo mangialam ah! kakasa na ba kayo?" asar na asar na ang
tatlong pugo..

"Hindi.." sagot ni Howard. Di kami nagsalita dahil alam na namin ang sunod na
sasabihin ng hinayupak na yan..

Nagtawanan naman yung tatlong pugo -__-

"Yayabang nyo di naman pala kayo kakasa.." yabang na yabang sa sarili na sabi nung
isa..
"Di kami kakasa, dahil di kami baril.."-Howard..

"Pffftt taena sinasabi ko na nga ba eh.."-Turner

"Stop this fvcking lasciviousness of the three of you" kalma pa si captain ng lagay
na yan..

Natahimik naman yung tatlo..

"Captain, di yata naintindihan yung sinabi mo, translate ko lang ha.." sabi ni
Young at hinarap yung tatlong pugo..

"Ehem ehem, dangsin ui se, jeulgeoum hajeema, jugeulae?" -Young

"Taena ka Young, nag alien spokening in dollars ka na naman!"-Burns

"Gago, korean yun..di nga lang sigurado sa grammar"-Young

Napafacepalm na lang ako.. Lahat ng estudyante samin na pala nakatingin. Di na yata

maaalis ang tingin nila lalo na sa kagwapuhan ko..

"Ang dami nyong satsat, sapakan na lang ano?" hamon nung tatlo..

"Wengya, lugi kami, wala na kaming babasagin sa inyo, dahil natural ng basag ang
mukha nyo.."-pang aasar ni Dela Cruz.. Kinuwelyuhan sya nung isang lalaki.

Ngumisi lang kami..

Mukhang maagang sapakan ito..

"Freshmans!" napalingon kami sa nagsalita. Aww si Dean..

"Good morning Dean, ang blooming nyo ngayon ah.." pambobola ni Montereal..

Di pinansin ni dean si Montereal..

"Mr. Young, Mr. Dela Cruz and Mr. Gibson, what's with the topless thingy?" tanong
ni dean, ng mapansin na walang damit yung tatlong ugok..Kilala kami ni dean dahil,
isa sya nakiusap na maglaro kami para sa university..

"Eh dean, may pafree breakfast kami eh.."-Gibson

"Free Breakfast?"-dean

"Opo, eto po oh.." sagot naman ni Dela Cruz at pinakita yung abs nya..

"KyaaaaaaaaaaaahhhhH!!!" nagsigawan naman ang mga estudyante dahil sa ginawa ni

Dela Cruz.. Players kami kaya natural na sa tulad namin ang magkaron ng abs sa
murang edad..

"Let's have a coffee at my office then, all responsible on this scene.." sabi ni
dean at nauna ng naglakad papunta sa office nya..

"Tungunu! kala ko pa naman, makakasapak na ako, yun pala sa office ang bagsak
kasama ang mga gago.." reklamo ni Gibson..

"Gago! di mo ba narinig? magpapakape daw si dean, tara na kayo aba!"- Turner

--------------------

Johnny's POV

Success! Katatapos ko lang magbawas..

Pabalik na ako sa registrar kung saan nakapila ang jaguars..

Inikot ko ang paningin sa paligid, nasaan na ang mga gagong yun?

Nandito lang sila kanina ah.

Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Burns..

Taena, pinatayan lang ako ni sunog. Maya maya nag vibrate ang phone ko.

From: Taong Sunog (Burns)

FprovblemhaA moUwh gHagowH?

Tangna lakas maka-jeje,

Agad akong nagreply,

To: Taong Sunog (Burns)

NhAsaAnN kHayouWh mGaH hAyouWpF kHayouWh?

message sent!

Kala mo ikaw lang nag-jejeje ha.. Habang naghihintay ng reply ay umayon na lang ako
sa pag abante ng pila..

Bzzzzzzzt

From: Taong Sunog (Burns)

[Naka-uwi na kami gago, mag isa ka na dyan hayop ka]

Wengya, tumae lang ako, nag alisan na sila? aba! matinde!

[Wag kayong magpapakita sakin, mga hayop kayo]

message sent!

--------------------

Rea's POV

Nandito kami ngayon sa deans office, takte ang agang record nito. T.T

"Gutom na ako langya.." sabi nung isa sa mga lalaking tumulong sakin kanina..

"Kelan ka ba nabusog Howard?" sagot naman nung isa, kanina pa sila nagbabarahan, at
di ko naman mapigilan ang di mapangiti sa barahan nila..

"Alam mo Young para kang kahoy, sarap mong ipanghataw.." sabi ulit nung gutom..

Ganyan ba talaga sila? Di nauubusan ng sasabihin.?

Tiningnan ko silang lahat, yung isa abala sa pagtetext, yung iba naman tahimik lang
halatang naiinip na..

Biglang bumukas ang pinto at pumasok si Dean.. Naipaliwanag na namin sa kanya ang
lahat ng nangyari kanina, hinihintay na lang namin ang desisyon nya..
"Pwede na kayong lumabas boys, maiwan ka Miss Snyder" sabi ni Dean, takte katapusan
ko na, di pa man nag uumpisa..

Nasa may pinto na sila ng tawagin ulit sila ni dean..

"And one more thing, I don't wanna see that kind of scenes ever
again..understand?"-dean

"Yes Dean!" sagot nila..

"And Mr. Montereal, I called your dad.."

"yeah, thanks for that Dean.." sagot naman nung isa.. "Ipapakilala ko kasi sya sa
tatlong ito.." tapos inakbayan nya yung mga hipon na lalaki.. Nakayuko lang naman
yung tatlo.. At tuluyan na silang lumabas..

Hinarap ako ni dean..

"And for you miss Snyder, you're not officially enrolled here in Montereal
University, pero sasabihin ko na sayo yung mga bagay na dapat mong malaman as one
of the scholars.." nakahinga ako ng maluwag.. Kala ko katapusan ko, mukhang
kailangan ko ng umiwas sa mga hipon dito sa school..

---------------------------

Johnny's POV

Malapit na ako sa pinakauna ng pila, makakapag enroll na din sa wakas.. Nakaalis

na yung nasa unahan ko, ibig sabihin ako na ang sunod..

Ihahakbang ko na dapat ang paa ko nang bigla na lang may umakbay sakin..

"Tol, ang tunay na magkakaibigan, di nag iiwanan.."- Dela Cruz..

"Kaya dapat samahan mo kami sa dulo ng pila.." sabi naman ni Young..

"Mga hayop kayo, kayo nga tong nang iwan eh, kala ko ba umuwi na kayo?"

"Akala mo lang umuwi na kami, pero hindi! hindi! dahil na office kami" madramang
pahayag ni Gibson -__-
"Oh problema nyo na yun.." sagot ko at akmang pupunta na sa window kung saan nag
eenroll..

"Taena nyo, bitawan nyo ako, ang tagal kong nag hintay mga hayop kayoooo!! huhuhu!"
sigaw ko dahil pinagtulungan nila akong buhatin.. Si Young hawak yung kaliwang paa
ko, si Gibson sa kanan, si Dela Cruz naman sa kanang kamay at si Howard sa
kaliwa..at si Freeman sa ulo ko nakahawak.. Ginawa pa nila akong baboy sa padali
nila..

"WaaaahhhH wengya, tulooooong!! kidnaaaap!!" pero walang mabuting puso ang tumulong
sakin..

"Ang gwapo naman naming kidnapper"-Freeman..

"Gago! Makukulong ka dahil dito, kaya ngayon pa lang mahiya ka na sa apelyido mo.."
sagot ko kay Freeman..

Hanggang sa nakarating kami sa dulo ng pila, binagsak lang ako ng mga ulol sa
sahig.. Tumayo ako pinagpagaan ang sarili..

"Welcome back Spencer.." niyakap pa ako ni Turner at Montereal..

"Wag nyo nga akong hawakan.."

"Oy nagtampo si Spencer oh!!" sigaw ni Burns..

"Hawakan yan hahaha." sigaw naman ni Dela cruz at nilabas yung dala nyang sako..

"Taena nyo! Bitiwan nyo akooo!! Captaaaain!! tuloooong!!" sigaw ko na naman dahil
pinagtulungan na naman ako ng jaguars na buhatin at pilit na nilalagay sa sako,
puro sigaw na lang ang ginawa ko ngayong araw..

"Ano tampo ka pa ha?" maangas na tanong ni Gray..

"Taena ka, nagsasalita ka lang kapag patayan na.." sigaw ko sa kanya, ngayon lang
umimik ang gago wengya..

"Isako na yan.." anunsyo ni Gray..

"WaaaaahhhH!! Di naman ako tampo mga hayop kayo.. mahal na mahal ko nga kayo eh!!"
sigaw ko ulit..

Binitiwan naman nila ako at niyakap, yung iba nambatok pa.. -__-
Bumalik kami sa pila ng maayos..

Lumipas ang dalawang oras.. Naiinip na kaming lahat, maliban kay captain na maganda
pa din ang pagkakatayo..

"Knock knock"- Burns

"Who's there?" -Young

"What can be.."

"What can be, who?"

"What can be bitiw bigla, what can be bitiw bigla, higpitan lang ang iyong kapit,
maglalayag patungong langit."

*facepalm*

Kanina pa ang mga yan, pang tanggal inip..

"knock knock" - Montereal

"Who's there?" Turner

"Lactum"

"Lactum who?"

"I lactum move it, move it.."

"Pwede pwede hahaha.. ikaw naman Young.."- Burns

"Geh knock knock.."-Young

"Who's there?"-Gibson

"The hill and cow"

"the hill and cow who?"

"The Hill and cow ang sigaw ng puso ko,ikaw ang nasa isip ko, ang nais ko ay
malaman mo, na mahal kita"

"Whoaaa!!" at nagpalakpakan pa ang mga gago..

"Knock knock" napatingin kaming lahat kay Howard.. Tapos sabay sabay naming
binaling sa iba ang tingin namin..

"Mga gago kayo, pansinin nyo yung knok knock ko.." himutok ni Howard..

"Tol, sure ka na ba sa course na kukunin mo?" nagkanya kanya na ng usapan ang

jaguars..

Hard na kung hard, pero masisira lang ang araw nating lahat kapag pinakinggan pa
natin ang knock knock ng taong yan..

Lumipas pa ang ilang oras at kami na ang nasa unahan ng pila..

Sa wakas nakapag enroll din.. 1 week from now, umpisa na ng klase..

============

A/N: Awtsuuu!! sorry sa sobrang late na ud, nagkasakit si author eh.. Bawi na lang
ako sa inyo..

Sa mga nagtatanong kung paano i-pronounce yung surname ni Rea Snyder.. Katunog po
sya ng "Spider" (Snider).. gets?

Ingat ang lahat malakas ang bagyo. Keep safe everyone.

-Yna-

=================

Pick Up 3: Future Boyfriend

Johhny's POV

Naglalakad ako ngayon, kapapasok ko pa lang sa gate ng Montereal University..

"Haaaaaaay kaantok" di ko napigilan ang di mapahikab dahil talagang inaantok pa

ako.. First day of school ngayon, at medyo tinatamad pa akong pumasok..

Biglang may umakbay sakin..

"Sabi ko naman sayo, tigillan mo na ang pagpapantasya sakin, yan tuloy napupuyat
ka.." siniko ko si Gibson..

"Ulol" sagot ko at binilisan ang paglalakad..

"Langya, may extra napkin ako dito, baka matagusan ka ha!.." sigaw pa ng gago..
Lakas talaga mang asar nun..

Sinipat ko ang relo ko, maaga pa naman kaya matutulog muna ako, mamaya pa ang
umpisa ng klase ko 8:30 am, 7 pa lang..

Naisipan kong pumunta ng library. Pumuwesto ako sa may pinaka-dulo.. At dahil di pa

naman nag uumpisa ang klase, mangilan ngilan pa lang ang nandito, mga old students
siguro.. Naupo ako, at pinatong ang dalawang braso sa mesa.. saka komportableng
inihilig ang ulo sa mga braso ko.. Ayos, malakas ang aircon. Pinikit ko na ang mga
mata ko.. Unti unti na akong hinihila ng antok.

"Gwapo nya noh?"

"Oo, di ba isa sya dun sa 13 boys nung enrollment day?"

"Oo nga no?"

"Kyaaaah, ang cute nya talaga.."

Nagising ako dahil sa bulungan na naririnig ko.. Tiningnan ko ang paligid ko..
Napakunot ang noo ko at inaalala kung nasan ako..

Bigla akong napatayo ng marealized ko na may klase pa nga pala ako.. Tiningnan ko
ang wrist watch ko. Wengya 9:00 am?

Agad kong dinampot ang bag ko, at patakbong lumabas ng library. Takte, napasarap
ako dun ah..

Teka, san ba ang sunod kong klase? Tumigil ako sa pagtakbo at binuklat ang bag,
kinuha ko ang schedule ko..

Napatakbo ulit ako dahil 9 ang umpisa ng sunod kong klase at nasa third floor pa
yun.. Hingal na hingal na ako bago ako nakarating..
Tiningnan ko muna ang number sa may pinto para makasigurado na dito nga yung sunod
kong klase.. Mahirap ng mapahiya aba!

Binuksan ko ang pinto at nakahinga ako ng maluwag ng makitang wala pang prof.

"waaaaahhH! Di ba sya yung isa sa mga varsity?"

"Oo, sya nga"

"OMG kaklase natin syaaaa!!"

Naupo ako sa may bandang hulihan at di pinansin ang bulungan ng ilan..

Dumating ang prof. At tumahimik na ang lahat.

Tulad ng inaasahan, at ang walang kamatayang 'introducing yourself'

"Hi I'm blah blah blah"

Nakikinig ako pero wala sa nagpapakilala ang atensyon ko.. Ang boring, ganito din
siguro ang nangyari sa first class ko.

Business Course ang kinuha ko ganun din ang lahat ng jaguars, dahil lahat kami ay
magmamana ng business ng kanya kanyang pamilya..

"Hello! I'm Rea Snyder, 17 years old taking up Business Management.. You can call
me Rea,"

Napatingin ako sa babaeng nasa unahan ngayon, ang ganda ng ngiti nya halatang
halata ang kainosentehan at kasimplehan..

"Kung kailangan nyo ng tutor or best buddy sa mga homework nyo at project, tawagan
nyo lang ako.."

Di ko na naintindihan ang iba pa nyang sinabi dahil nakatitig lang ako sa bawat
kilos nya at bawat buka ng bibig nya.. Narinig ko pa na nagtawanan ang mga tao
dito sa loob, kaya nabalik ako sa huwisyo..

My turn, tumayo ako at nagpunta sa una..

"Hi! I'm Johnny Spencer.." pagkasabi ko nun bumalik na ako sa upuan ko..
Nawala na ng tuluyan ang atensyon ko sa mga natirang nagpapakilala.. Di ko
mapigilan ang sarili ko na mapasulyap dun sa babae na nangangalang Rea..

Nakangiti na naman sya. Bigla kong iniwas ang tingin ko ng mapalingon sya sa gawi
ko..

Damn! tingin pa more Spencer..

Ano bang meron sa babaeng yun? Maganda lang sya ngumiti, yun na yun..

Nag umpisa ang klase pero di ako makapag focus.

Tiningnan ko ulit sya.. Tang*na matatapos ang buong klase na sa kanya ako
nakatingin. Pinilig ko ang ulo ko.

Hanggang sa natapos ang klase, salamat sa kanya wala akong naintindihan ngayong
araw..

Tumayo na ako.. Pero bago ako lumabas ay sinulyapan ko ulit sya, kaya lang wala na
sya dun sa inuupuan nya, nauna na yatang lumabas.. Napapailing na lumabas na din
ako ng room..

Tiningnan ko ulit ang schedule ko. Breaktime ko pala.

Naglakad na ako papunta sa canteen..

Nasa may labas pa lang ako ay maririnig na ang ilang bulungan ng mga estudyante..

"Tama ang desisyon ko na dito mag enroll"

"Ang dami nila.."

"Ayan pa ang isa.."

Pagpasok ko sa loob, lahat ng estudyante nakatingin sa may pinakadulo, tiningnan ko

din kung san sila nakatingin, wengya, nandito pala lahat ng jaguars..

"Yo! Spencer!" sigaw ni Dela Cruz at kinawayan ako.. Di ko sya pinansin at umorder
muna ng makakain, gutom na ako eh..

"San ka sumuot kaninang first class?" tanong agad ni Montereal ng makalapit ako sa
table nila..
"Sa lib----"

"hep hep, wag ka ng magpaliwanag, dahil nasagot na kami ng mga mata mo.." putol ni
Young sa sasabihin ko.. Napakunot ang noo ko..

"Anong ibig mong sabihin?" tanong ko.. At tiningnan silang lahat..

"Nasagot na kami ng muta mo, natulog ka na naman gago ka.."-Young

Kinapa ko ang mata ko sa pag aalalang may muta nga ako..

Binato ko ng tinidor si Young ng wala naman akong makapa..

"Sira ulo ka.." sabi ko at nagtawanan sila..

Sinimulan ko naman ang pagkain..

"Ano kamusta ang klase mo? Nakakita ka na ba ng bibiktimahin?" tanong ni Burns..

Bigla na naman pumasok sa isip ko, yung kaklase ko sa isang subject.. Si Rea. Sa
lahat ng pangalan na narinig ko kanina, yung sa kanya lang yung tumambay sa utak
ko..

"Silent means Yes.." tumango naman lahat ng jaguars at ng tingnan ko sila,

nakatingin din silang lahat sakin.. Ano na naman bang problema ng mga ito?

"Problema nyo?" tanong ko..

"Umamin ka nga samin Johnny Boy.. May tinatago ka ba samin?"- Miller..

Di ko sila pinansin at binalik ang atensyon sa pagkain.. Ano namang itatago ko sa

kanila?

"Huhuhu pinagtataksilan na tayo ni Johnny boy.." nagdrama na naman si Burns at

Young..

"captain kailan ang start ng practice?" tanong ko kay captain at di pinansin ang
dalawa..

"2 weeks from now.." sagot ni captain..

"Wengya ang tagal pa.." komento naman ni Turner..

"Kung gusto mo Turner, umpisahan mo na ngayon.." biro ko..

Tiningnan ako ng masama ni Turner..

Tinawanan ko lang sya.

"Howard, di ka mabubusog kung tititigan mo lang yang pagkain mo.." sabi ni Freeman,
napatingin naman ako kay Howard. Nakatingin lang sya sa pagkain at parang may
pilit na inaalala..

"Para talagang may mali.."-Howard..

"Kelan ba may tumama sayo" komento ko pero di nya ako pinansin..

Inumpisahan na nya ang pagkain, may pagka weirdo talaga..

BRAAAAAAG!! KABLAAAG!!

Napalingon kaming lahat sa tunog ng nabasag na pinggan at pagbagsak ng katawan..

"Tatanga tanga kasi eh!" sabi nung old student dun sa babaeng nakabagsak..

"Ikaw nga itong bumangga sakin eh." sagot nung babae.. "Di naman ako takure, pero
bakit mo ako pinag iinitan?" dagdag pa nya at tumayo. Naalarma ang buong sistema ko
ng makilala kung sino ang babae. Si Rea..

"Wala lang, naalibadbaran kasi ako sayo.." sabi nung old student na babae at
tiningnan si Rea, mula ulo hanggang paa, dumarami na ang nakikitsismis..

"Insecure ka? Natatalbugan ba kita?" palaban na sagot ni Rea..

"Pfftt ayos sumagot si Spider ah"-Howard

"Tungunu Snyder yun Howard hindi spider bobo.."-Gibson..

Napatingin ako sa jaguars, kilala nila si Rea?..

"Oh bakit ganyan ka makatingin Spencer? Wala kaming pera, kaya wag ka ng magbalak
na utangan kami.." di ko pinansin ang sinabi ni Fisher at binalik ang tingin kay
Rea..
Halatang galit na galit na yung old student, di ko na napigilan ang sarili ko kaya
naman tumayo na ako at lumapit sa kanila..

"Hoy Spencer, referee ka na ngayon?" narinig ko pang sabi ni Young..

"Ako maiinsecure sayo? Sino ka ba? Eh isa ka lang naman basura na napadpad dito.."
sabi pa nung babae, habang papalapit ako sa kanila..

"Ako basura? Wag kang mag alala ikaw naman plastik.." sagot ni Rea..

Akmang sasampalin sya nung babae, di ako nag atubili iharang ang sarili ko..

SLAAAAAAAP!!

Dumapo sa mukha ko yung palad nung babae, napasingahap naman ang mga estudyanteng
nakiki-chismis..

Tiningnan ko yung old student.. Halatang nagulat sya..

"J-Johnny"

Tiningnan ko sya ng masama, kaya ayun nagtatakbo paalis.

"pfftt wengya, Spencer ganda ng pasok mo ha.. Kapag nakipag sapakan ako, harangan
mo din ako ha.." sabi ni Burns, nakalapit na pala silang lahat sa pwesto namin..

"Yo! Spider, ok ka lang?" tanong ni Howard..

Tiningnan ko din si Rea, at titig na titig sya sakin..

"Ang pakikipag away nilulugar.." sabi ko, ..

"May kamukha ka.." napakunot ang noo ko sa sinabi nya..

Pero bago pa ako makapag tanong ay nagsalita na sya..

"Kamukha mo yung future boyfriend ko.."

Natulala ako sa sinabi nya..

"Pffttt hahahaha wengya, ayos yun ah.."- Burns..

Nag apiran naman si Miller at Turner..

"Bago yan Miss Snyder.."-Miller

"Alam na this hahaha" nagtawanan pa ang ibang jaguars.. Naramdaman ko ang pagtapik
ni Gray sa balikat ko..

--------------------

Rea's POV

Nakatitig ako sa lalaking nasa harap ko ngayon..

Sya yung lalaking natutulog sa library kanina..

Flashback

Nag aayos ako ng mga upuan at libro dito sa library, isa ito sa gawain ko bilang
scholar ng Montereal University..

Kokonti pa lang ang mga estudyante dito, nasa may parteng dulo na ako ng library ng
mapansin ko ang isang lalaki na payapang natutulog..

Naupo ako sa tabi nya dahil medyo pagod na din ako, kanina pa ako naglilinis..

Napangiti ako ng marinig ang paghilik nya..

Tatayo na sana ako ng hawakan nya ang kamay ko..

"Stay" he said, pero nakapikit pa rin.. Nananaginip ba sya?

May kung anong dumaloy sa kamay ko, dahil sa init ng kamay nya..

Pagtingin ko sa paligid, nakatingin na din pala ang ilang mga estudyante sakin,
kaya naman hinila ko na ang kamay ko..

Ang sama ng tingin sakin nung isang old students..

End of Flshback
"Ang pakikipag away, nilulugar.." natauhan ako sa sinabi nya..

"May kamukha kar" sagot ko.. Napakunot ang noo nya..

"Kamukha mo yung future boyfriend ko.." Natulala sya sa sinabi ko..

"Pffttt hahahaha wengya, ayos yun ah.."-

Nag apiran naman yung dalawang kasama nya..

"Bago yan Miss Snyder.."

"Alam na this hahaha" nagtawanan pa ang ibang jaguars..

**

Tuloy tuloy lang ako sa paglalakad, nang maramdaman ko na may sumusunod sakin..
Paglingon ko, walang iba kundi si Johnny Bravo, este Spencer pala..

"Yieeeeee sinusundan mo ako noh?" tanong ko pero nilampasan nya lang ako..
Suplado, mas ok kapag tulog sya..

Tumuloy na ako sa classroom ng next subject ko..

Pagpasok ko sa loob, nandun na din sya, nakaupo sa may dulo, may nakasalpak na
headphone sa tenga nya..

Lahat ng kaklase naming babae sa kanya nakatingin..

Nagkibit balikat ba lang ako..

Nag umpisa ang klase.. At sobrang saya ko ng magbigay ng assignment si prof. Ayos
tiba tiba ako nito..

At tulad ng inaasahan nagsilapitan sakin ang mga kaklase ko matapos ang klase..
Napatingin ako sa upuan ni Johnny kaya lang wala na sya dun..

"Rea ako din, eto sakin..." kanya kanya sila ng bigay sakin ng papel nila..

"Handouts? Ayaw nyo?" tanong ko sa kanila..

"Ay ako pahinging handouts.." sagot ng iba.. Sabi ko na eh, may taglay na K ang mga
estudyante dito..

"Sige bukas.." sgaot ko.. At nagpaalam na sila.. Lumabas na din ako ng classroom..
Uwian na.. Naglalakad na ako palabas ng campus..

At dahil masipag ako maglakad, lalakarin ko lang hanggang sa apartment na

tinutuluyan ko.. Nasa may tabing kalsada na ako ng maagaw ng isang lalaki ang
atensyon ko..

Kumakain sya ng fistball kasama ang dalawang batang lalaki na madungis..

"Kuya Johnny, salamat ulit sa meryenda ha.."

"Oo nga kuya Johnny, ang swerte siguro ng girlfriend nyo.."

"Swerte talaga sya.."

Parang may humipo sa puso ko..

"Sige na, mag siuwi na kayo, wag na kayong pakalat kalat sa kalsada dahil
delikado.." sabi ni Johnny dun sa dalawang bata..

Agad naman nagpaalam yung dalawa..

Di pa dun nagtatapos ang lahat, dahil tinulungan naman nya matandang babae na
tatawid sa kalsada.. Bigla tuloy akong nakaramdam ng hiya, dahil di ako
nagpasalamat sa kanya, ng tulungan nya ako kanina..

Pagkauwi ko, di nawala sa isip ko ang mga nakita ko.. May lalaki pa palang tulad
nya.. Akala ko kasi puro kayabangan na lang ang alam ng mga lalaki ngayon..

Bigla kong naisip ang pinaka mahalagang tao sa buhay ko..

Sabi nya, humanap daw ako ng lalaking may mabuting puso..

Di naman siguro, masamang magka-crush di ba?

==========
=================

Pick Up 4: My Labs

Kevin's POV

Dalawang linggo na ang nakalipas simula ng mag umpisa ang klase.. Nandito kami sa
gym, ngayong araw ang umpisa ng practice namin..

"Hoy Spencer, nakangiti ka na naman dyan di mo pa aminin na kinikilig kang hayop

ka.." sigaw ko..

"Oh piso hanap ka ng kausap mo gago!" sigaw din nya..

Tinawanan ko lang sya..

"Wag mong asarin si Spencer bata, alam mo namang pahard to get ang peg ng taong
yan.."-Burns..

Nabalitaan kasi namin, na may crush kay Spencer, si Snyder tapos itong si Spencer
na gago, tinatanggi na di nya type si Rea, eh halatang halata naman na mas patay na
patay sya..

"Assemble jaguars!" mabilis kaming kumilos ng marinig ang sigaw ni coach Roger..

"Yo! Coach.." bati namin ng makalapit kami sa kanya..

"Jaguars, Welcome to Montereal University, I saw your games when you were in High
School, and I am looking forward for your games for this university" he said..

"Makakaasa ka coach.." sagot naming lahat..

Kung gaano namin kamahal ang isat isa bilang magkakaibigan, ganun din namin kamahal
ang basketball..

Bumalik na kami sa practice, every morning magkakaron kami ng practice, para

mamaintain ang physical condition namin sa game..

"Wohohoho! ganado ang gago!" - sigaw ni Montereal kay Spencer..

"Pano di gaganahan, crush din ng crush nya, whoa! Isako na yan.." panggagatong
naman ni Miller..
Pero parang walang naririnig si Spencer dahil di pa tin nawawala ang mga ngiti
nya..

Pinagpatuloy namin ang practice..

-----------------------

Rea's POV

Anong problema ng panahon? At ako lang nilalamig.

Nandito ako ngayon sa library, at pakiramdam ko may nakatutok sakin na limang

aircon at lahat yun nakatodo sa lamig..

"Grabe, mas lalong silang gumwapo.."

"Sinabi mo pa, lalo na dahil nasa court sila.."

"ang hot nila tingnan, sayang, pinagbawal ng captain nila manuod ang mga estudyante
during practice.."

"Kaya nga eh, pero crush ko talaga yung captain nila, di nagsasalita at ang angas
ng dating..omeged.."

Narinig kong bulungan ng ilang mga estudyante na maagang nakatambay dito sa

library..

Ang jaguars siguro ang tinutukoy nila.. Nabalitaan ko din na ngayon ang umpisa ng
practice nila..

Bigla ko na naman naalala si Johnny.. At ang muling pagtulong nya sakin week ago..

Flashback

Nag aayos ako ng mga librong ginamit ng ilang mga estudyante..

KABLAAAAG!!

Nagulat ako sa biglang pagbagsak ng mga librong maayos na nakapatas sa book shelves
kanina lang..

"Oooopps! Sorry, nadulas yung kamay ko.." napatingin ako sa tatlong babae, sila
yung 2nd year students sa Accounting Department..

"Buti kamay mo lang yung nadulas.." sagot ko, at inumpisahang pulutin ang mga
nagkalat na libro.. Muli ko yung inayos sa pagkaka salansan.. Pero di pa ako
nakakatalikod ng muli na naman yung magpatakan..

"Ayos ang trip nyo ah, bakit di nyo na lang kaya itumba ang lahat ng book shelves
dito sa library" sabi ko dun sa tatlo, halata naman na nang aasar lang sila..

"Gusto mo ikaw ang itumba namin?" nanghahamon na sabi nila..

"Ay wag na, busy ako eh, wala akong oras.." sagot ko.. At parang naasar sila sa
sinabi ko.. Ginulo nila yung mga librong inaayos ko kanina at iniwan akong
napapabuntong hininga..

Bakit ba, ang laki ng galit ng mga babaeng yun sakin?.. Eh kung sampalin ko kaya
sila ng libro ng magkalaman naman ang utak nila at hindi puro pambubwisit sa kapwa
ang alam nila..

Inumpisahan kong ayusin ang mga libro, at laking gulat ko ng paglingon ko ay

nandito na si Johnny at tahimik na pinupulot ang mga libro at binabalik sa book
shelves..

"Johnny, kailangan mo ba ng balde?" napatingin sya sakin pero di sya sumagot..

"Nag uumapaw kasi ang pagiging matulungin mo eh.." pagpapatuloy ko..

Tumalikod sya sakin kaya di ko nakita ang reaction nya, pinagpatuloy nya ang pag
aayos at di na nya ako tinapunan ng tingin..

Tumulong na din ako dahil yun naman ang trabaho ko.. Di ko maiwasan na di sya
tingnan, bakit ba lagi na lang nya ako tinutulungan? Siguro crush nya din ako..
Napangiti ako sa tinatakbo ng isip ko..

"Saya naman ng araw ko.." muli syang napatingin sakin.. "Dahil kasama kita.."

Napailing lang sya..

"Sana araw araw nilang guluhin ang mga libro dito sa library.." nakangiting sabi
ko..

"You're crazy.." he said at iniwan na akong mag isa.. Langya, minsan na nga lang
sya umimik yun pa sinabi..
Ngayon ko lang napansin na naayos na pala nya lahat ng libro..

I smiled..

End of Flshback

Binilisan ko na ang trabaho ko dito sa library dahil may klase pa ako..

"Hello Rea.." napalingon ako sa tumawag sakin..

"Uy Tina, ikaw pala.. Ano kamusta?" isa sya sa mga kasamahan kong scholar dito sa
M.U

"Ayos naman, salamat dun sa binigay mong sideline ha, kumita ako ng konti.."
nakangiting sabi nya..

"Ano ka ba, wala yun.. Saan ka nga pala, ini-assign ni dean?" tanong ko..

"Sabi nya, baka daw sa basketball team nya ako ilagay, pero kakausapin pa daw nya
si coach Roger.."

"Ah ganun ba.." sagot ko na lang, medyo sumasakit na kasi ang ulo ko, di ko feel
makipagdaldalan ngayon dahil lamig na lamig pa rin ako..

"Ok ka lang ba?" tanong ni Tina..

"Ok lang ako.." nginitian ko sya..

"Sigurado ka? Parang namumutla ka.. Wag mong sabihin sakin na, binenta mo ang dugo
mo.."

"Parang magandang idea yan, masubukan nga, magkano na ba bentahan ng dugo ngayon?"
biro ko..

"Baliw, ok ka lang ba talaga?" tanong ulit nya.. "Teka, nag almusal ka ba?"

"Ok lang talaga ako, Oo, nag magic flakes ako kanina, nagbabaka sakaling makita ko
si john Lloyd Cruz.."

"Puro ka kalokohan...Nauunawaan kita sa larangan ng pagtitipid.." nakangiting sabi

nya.."Sige na mauna na ako sayo, may klase pa ako eh.."
"Sige, pupunta na din ako sa klase ko maya maya.." at nagpaalam na sya sakin..

Matapos ang ilang minuto ay tumuloy na din ako sa klase ko..

Pagkapasok ko pa lang sa classroom ay naglapitan agad ang mga kaklase ko..

"Rea yung sakin?"

"Sakin din Rea.."

"Ako din Rea.."

Agad kong pinamigay ang mga handouts nila dahil lalong sumasakit ang ulo ko dahil
sa ingay nila.. Pagkatapos kong ipamigay ay naupo na ako sa upuan ko..

Maya maya pa ay dumating na din si prof, at kasabay nya si Johnny my crush..

-------------------

Johnny's POV

Nakasabay ko si prof sa hallway, habang papunta ako sa klase ko.. Pagkapasok namin
ng room agad na nag upuan ang mga kaklase ko..

Agad din hinanap ng mga mata ko ang babaeng baliw na si Rea..

Napakunot ang noo ko ng mapansing namumula ang pisngi nya at medyo namumutla ang
labi nya..

Ano bang pinag gagawa ng bababeng ito, sa buhay nya?

Naupo ako sa hulihang bahagi ng classroom.. Nag umpisa ang klase..

Seryosong nakikinig ako sa discussion..

"I appreciate your willingness to learn Ms.Snyder, pero kanina ko pa napapansin na

nahihirapan ka na sa pagpipigil ng antok.." napatingin kaming lahat kay Rea dahil
nilapitan sya ni prof..

"Hehehe, sorry prof, hirap na nga po akong magpigil ng antok, mas mahirap pa ito
kesa sa pagsasagot ng trigonometry.." sagot ni Rea..
"Langya mas nahirapan pa sya magpigil ng antok kesa sa trigo?" narinig kong komento
ng isa sa mga kaklase namin..

Hinipo ni prof si Rea.. Napakunot muli ang noo ko..

"Ang taas ng lagnat mo ah, bakit di ka agad nagsabi? You're free to go to the
school clinic and take a rest.." sabi ni prof at tumingin sya sa paligid..

Tinaas ko ang kamay ko para sana magpaalam papuntang banyo..

"Yes! Mr. Spencer, kindly bring Ms.Snyder to the clinic" sabi ni Prof.. Wengya,
tinatawag pa naman ako ng kalikasan..

Tumayo ako, ganun din si Rea.. hinintay ko sya sa labas ng room..

Nang makalabas sya, kinuha ko yung gamit nya at ako na nagdala..

Aaminin ko, unang kita ko pa lang sa kanya crush ko na sya, kaya lang she's too
good to be true..

Naglakad na kami papunta sa clinic..

"Alam mo ba kung ano ang pinaka the best na feeling sa buong mundo?" tiningnan ko
sya.. Ayan na naman sya sa mga banat nya, dalawang linggo na ang nakakalipas simula
ng malaman ko na ,may crush din sya sakin.. Pinigilan ko talaga ang sarili ko na
magtatalon sa saya ng malaman ko yun, dahil pinaalala ko sa sarili ko na di sya
bagay sa isang tulad ko.. Masyado syang inosente..

"Ano?" tanong ko, inaamin ko, sobra akong kinikilig sa mga banat nya..

"Ang maka-feeling ka.." she said.. Wengya, napakahirap pigilan ng mga ngiti ko lalo
na sa harap nya pero pinigilan ko pa rin ang sarili ko..

Ang init ng smile mo, parang apoy, cause you always melt my heart whenever you
smile.. Gusto kong sabihin sa kanya yan kaya lang di pwede..

Nawala ang kilig na nararamdaman ko ng mapatingin ako sa mga mata nya, halatang may
iniinda syang sakit sa katawan..

Sinukbit ko sa balikat ko ang bag nya at walang paalam na binuhat sya..

Napapatingin samin ang ilang estudyante.. Pero wala akong pakialam dun, all I want
to do is to bring her to the clinic to make her feeling more better..
"Johnny, bilang kabayaran sa walang paalam mong pagbuhat sakin, tatawagin na kitang
'my labs', at sa ayaw at sa gusto mo, mapapasakin ka.." deklara nya, bago sya
nawalan ng malay.. Nagpanic ako, kaya tinakbo ko na sya agad.. Ang taas ng lagnat
nya..

Agad naman syang inasikaso nung nurse..

Payapa na syang natutulog ngayon, bumaba na ng konti ang lagnat nya.. Pinagmamasdan
ko sya.. Gusto ko syang protektahan, at gagawin ko yun sa paraang di nya alam..

=========

A/N: Mamaya may ud ulit :)

pasensya na medyo maikli ito, tinamaan ako ng writers block eh (katamaran)

Sorry sa typos

-yna-

=================

Pick Up 5: Barako Gay

Johnny's POV

"Ang pagiging torpe, nakakamatay yan, bahala kang bumulagta.." pang aasar ni
Burns.. Ang bilis ng oras, dalawang buwan na agad ang nakalipas.. Nandito kami
ngayon sa bahay nina captain..

"Gago.." sagot ko.. Hanggang ngayon di ko pa din sinasabi sa kanila ang dahilan
kung bakit, ayaw kong pormahan si Rea.. Bakit nga ba?

"Hayaan nyo na lang mamatay yan.." lumapit samin si Montereal..

"Wengya, nagsalita ang di torpe.." sagot ko..

"Pfftt sige lang, magsukatan kayo ng katorpehan.."-Gibson..

"Di ko type ang babaeng yun wag nga kayong mangarap.." sagot ni Montereal at iniwas
ang tingin samin..
Pinakilala kasi samin ni coach ang manager namin, si Tina Bautista, isang buwan na
namin syang nakakasama sa practice.. At sa isang buwan na yun, puro pagpapansin
lang ang ginawa ni Montereal.. Lagi na lang nyang inaasar si Ms.Manager..

"Alam nyo kayong dalawa uminum na lang kayo ng cobra energy drink, baka sakaling
lumakas din ang loob nyo.." sabi ni Miller..

"Lakas maka-energy drin ng gago.." sagot ko..

"Taena! hiyang hiya kami sa lakas ng loob mo Miller.. teka asan ba si Jana?" akmang
tatayo si Montereal ng pigilan sya ni Miller..

"Tol naman, wala naman ganyanan.." nagtawanan kami..

"Wengya, mga kaibigan ba talaga namin kayong tatlo?" pangbubuska naman ni Turner..

"Who you?" sabay sabay na sagot namin nina Montereal at Miller..

Maya maya pa ay dumating si Jana, may dala syang sandwich kasunod nya si tita
Sandra na may dala namang juice.. mama nila ni captain..

"Magmeryenda muna kayo mga gago" wengya manang mana kay captain ang kapatid nya..

"Salamat Jana.. pero bago namin kainin yan, may sasabihin daw si Miller.." umpisa
ni Young..

Pinipigilan naming lahat na hindi matawa, halatang nagulat si Miller at di na

mapakali..

Nag cross arm naman si Jana at tiningnan si Miller..

"Tang*namo ka Young, humanda ka sakin mamaya.." narinig kong bulong ni Miller bago
sya humarap kay Jana..

"pfftt"

"h-hello J-jana, kamusta?" nauutal si Miller wengya..

"May sakit lang ang kinakamusta Miller.." sagot ni Jana..

Nagtawanan kami, langya namumula ang gago.. hahaha

Tinapik ko ang balikat ni Miller habang sige pa rin sa pagtawa.. Wengya, mas
matindi pala ang taong ito sakin..

*Burp*

Napatingin kaming lahat kay Howard, at dun sa sandwich na nilapag ni Jana kanina
lang..

"tungunu! Nasan na yung sandwich?" -Gibson

"Dami nyo pa kasing sinasabi, nainip tuloy yung sandwich" sagot ni Howard, sabay
inum ng juice..

"Langya, di talaga namin alam kung bakit bigla kang nagkaganyan Howard pagkatapos
ng graduation natin nung high school.." komento ko..

"Oo nga, ordinaryong tao ka lang nung high school, pero bakit ngayon, abnormal ka
na?.." Fisher..

"Di ko nga din alam eh.." sabi ni Howard sabay kamot sa ulo..

Isang malaking katanungan saming lahat kung ano bang nangyari dito kay Howard..
Baka naman, naiwan sa Montereal Academy ang totoong sya?

"Jaguars.." napatingin kaming lahat kay captain, may sasabihin daw sya kaya nya
kami pinapunta dito sa kanila. Sabado ngayon kaya walang pasok..

Ano naman kaya ang sasabihin nya?

Umayos kaming lahat ng pagkakaupo. Cool na naupo din si captain..

"Dean talked to me yesterday.." panimula ni captain..

Tahimik lang kaming lahat.. Di ko alam pero parang natatawa sya..

"Tungkol saan buddy?" tanong ni Montereal sabay dampot ng baso ng juice..

"Its about the school event this coming week and dean asking 3 representative from
us.." sagot ni captain..

Nakikinig kaming lahat ng maayos..

"The purpose of this event is to raise a fund for the victim of typhoon.." sumandal
si captain sa sofa na inuupuan nya at tiningnan kaming lahat..

"So who wants, to represent our team?" tanong ni captain samin..

Nagkatinginan kaming lahat, bakit pakiramdam ko kulang yung impormasyon na binigay

ni captain..

"Dean said, the representative from our team will compete to the other, and will
surely, exempted for midterm exam.."

"Yun naman pala eh, I volunteer as one of the representative.." sabi ni Young sabay
taas ng kamay, basta exam iiwas yan..

"Ako din captain, I volunteer, medyo sumasakit ang utak ko sa pag rereview eh, kaya
ipapahinga ko muna.."-Howard

"Langya, utak pa more.." -Turner..

Tumaas na din ako ng kamay..

"Captain ako din.." ayaw ko din kasing mag exam..

"Katamaran ng mga hayop.." pang aasar ni Burns..

"Ok lang maging tamad, atleast hindi pagod.."-Young

"Ulol.."- Burns

"Ok, Young, Howard and Spencer..be ready for the event.." di nakatakas sa paningin
ko ang pag smirked ni captain.. Langya, mali yata ako ng desisyon..

"Buddy, ano bang meron sa event?" tanong ni Montereal..

"Barako Gay.." simpleng sagot ni captain..

"Wengya, captain pwede mag back out?" naalarma agad ako.. Barako gay? Seriously?

"You can't.." cool na sagot ni captain..

"pfftt bwahahahah! Aba maganda toh, hahaha" nag umpisa ng gumulong sa pagtawa ang
jaguars.. Tiningnan ko naman si Howard at Young, namutla sila sa sinabi ni
captain..

"Sa wakas makikita ko din si Young na naka-two piece hahaha.." Freeman..

"Galingan nyong tatlo ang pagrampa ha.. Itaas nyo ang bandila ng mga barakong
bakla, hahahha"-Montereal

"Sungkitin nyo ang korona mga bakla.." nagbakla baklaan na ang mga gago..

Wengya gusto ko na lang lumubog at maglaho kesa sumali sa barako gay na yan..

"Captain magkano bang kailangan sa fund? Babayaran ko na.." asar na sabi ko..

"You can't do that.."-captain..

"Pfftt hahahaha nandito naman kami susuportahan namin kayo.."-Dela Cruz..

Binato ko ng sapatos ang jaguars langya, wagas makatawa, literal na gumulong na nga
si Miller sa carpet eh..

"Wag kang excited Spenser, sa event ka maghubad hahaha"-Gibson..

"Taena nyo.." asar na sabi ko at dinampot ang sapatos ko..

"Paano na ang dignidad ko nito?" tulalang tanong ni howard..

"Tungunu! Utak nga wala ka, dignidad pa?" pang aasar ni Gibson.

"Nasaan ang hustisya?!" sigaw ni Howard..

"Nasa divisoria!!" sabay sabay na sigaw namin..

Walang duda, mga kaibigan ko talaga sila..

Ano ba tong napasukan kong ito?

----------------

Joel's POV
"Pfftt hahaha, ganyan ba maglakad ang barako?" sigaw ko, nandito kami ngayon sa
gym, nanunuod ng practice, hindi ng basketball ha, kundi practice ng tatlong
barakong bakla.. Bukas na ang laban nila..

"Ikaw kaya ang maglakad suot ito?" asar na sabi ni Spencer, nakasuot kasi sila ng
high heels..

"Mga bebe, ayusin nyo naman ang pagrampa, ang mahal ng binayad ko sa inyo.."
segunda naman ni Dela Cruz..

"Magsitahimik nga kayo mga gago, kanina pa kayo komento ng komento mga hayop
kayo.." naasar na din si young.

"pfftt hahahaha, may period yata ang ating mga chicka babe.." tuloy pa rin kami sa
pang aasar..

"Ok, focus.." napatingin kami kay Ms. Manager, sya kasi ang nagtuturo dun sa tatlo.

Nag umpisa ulit silang maglakad..

"Tantanantan tantantantanantan.." binibigyan namin ng beat ang tatlo, ginagaya

namin yung tunog sa deal or no deal..

"Wag nyo na lang sila pansinin.. tandaan nyo lang, barako ang paglalakad kahit naka
high heels pero bakla ang boses.." narinig naming sabi ni Ms.Manager..

KABLAAAAG!!

"Pffftt bwahahahaha.." naghampasan pa kami sa pagtawa ng magdagasa si Young at

Howard..

"Mga tunay talaga kayong kaibigan mga hayop kayo.." sabi ni Howard habang
tumatayo..

di kami magkamayaw sa pagtawa, langya ang epic ng pagkaka bagsak nung dalawa.. the
best..

Tumayo ako sa harap ng jaguars..

"Oh pano mga brad? Alam nyo na ha?" sabi ko sabay labas ng pera..
"Kay Young ako, makinis ang balat, may laban.."- sabi Burns at naglabas din ng
pera..

"Kay Spencer ako.."-Fisher at Montereal

"Kay Young din ako.."-turner

"Ako din kay Young.."-Miller

"Mga hayop kayo, bakit di kayo napusta sakin?" nakalapit na pala si Howard..

"Mahirap sumugal sayo Howard, may question and answer portion kasi dun sa event.."-
Freeman

"Pfftt hahahaha.." nagtawanan kami..

"Sige kay Howard ako.." napatingin kami kay Gray..

"Di ka mabibigo papa Gray ipapanalo ko ang laban.." nagbakla baklaan si Howard at
nagkagat labi pa ang gago..

Sabay kaming lumayo sa kanya..

----------------

Rea's POV

"Totoo?"

"Oo, kalat na kalat na ang balita, tatlo sa jaguars ang lalaban sa barako gay, para
sa event bukas"

"KyaaaaaahhH! bakit ganun? Kinikilig pa din ako?"

"Di ko talaga papalampasin ang event bukas, magdodonate talaga ako ng malaking
halaga"

Ilan lang yan sa mga usapan dito sa canteen.. Sino naman kaya sa jaguars?

Barako Gay? Aba, ayos, sideline ulit..

Tumayo ako mula sa pagkakaupo at tumuntong sa upuan na inuupuan ko kanina..

"May I have your attention everyone!" sigaw ko.. Napatingin naman silang lahat
sakin..

"Siguro naman ay alam nyo na ang balita na tatlo sa jaguars ang sasali sa barako
Gay bukas?" umpisa ko.. Nakikinig lang sila.. I smiled..

"Kanino kayo pupusta?" tanong ko at naglabas ng pera..

"Kay Howard ako!" sigaw ng isang babae..

"Ako din kay Howard.."

"Kay Young ako.." sigaw naman nung isa..

Nagsilapit sila sakin at nag abot ng pera.. Agad naman akong kumuha ng ballpen at
papel. ayos tiba tiba ako nito..

"Kay Johnny ako.." natigilan ako ng marinig ko yung sinabi nung isang babae..
Kasali si my labs?

"Rea ako, kay Young.." nagkagulo na ang mga tao dito sa canteen..

"Teka nga, di ba may iba pag contestant?" tanong ko..

"Oo, pero mas bet namin ang jaguars.." sagot ng isa..

"Aba ayos, pag natalo ang jaguars, ako ang mananalo sa pustahan.."

Nagpatuloy ang pagtaya ng iba..

-------------------

[Barako Gay Night]

Johnny's POV

Dumating na ang araw ng pagbitay samin.. Oo, yun ang pakiramdam ko, pakiramdam ko
katapusan na ng buhay ko at hahatulan na ako.. Sa salang katamaran mag aral..
Nandito kami ngayon sa dressing room.. At di ko masikmurang makita ang sarili sa
repleksyon ng salamin..

Niyugyog ko ng bahagya ang dibdib ko.. May dalawang lobo kasi na nakalagay na may
lamang tubig sa dibdib ko..

"Bakit parang ang laki yata ng boobs ko?" tanong ko kay Ms.Manager..

Pero bago pa sya makasagot biglang nagpasukan ang jaguars..

"Pfftt bwahahaha ang ganda nyo naman.." nandito na naman sila para mang asar..

"Wag mo nga akong hawakan, bastos ka.." maarteng sabi ni Young ng hawakan sya ni
Burns..

"Ang arte mo naman miss, para nagpapakilala lang eh.." sakay naman ni Burns sa
kaartehan ng baklang si Young..

"Ano bang ginagawa ng panget na yan dito?" nag inarte na din ako..

"Labas tayo mamayang gabi janina ha.." akbay sakin ni Montereal..

"Sige ba, basta dadalhin mo ako sa langit eh.." sagot ko..

"tang*na nyo umayos kayo ha, nasusuka ako sa pinag gagawa nyo.." asar na sabi ni
Gray..

Nagtawanan kami..

"Galingan nyo ha, mag enjoy na lang kayo mamaya at wag na masyadong isipin ang
dignidad.."- sabi ni Rosmar sabay ayos ng boobs ni Young..

"Magsilabas na kayo jaguars, di kami matatapos dahil nyo, malapit ng mag umpisa.."
narinig naming sabi ni Ms.Manager..

"Yes, ms.manager.." sagot ng jaguars sabay saludo..

"Goodluck mga bebe.." sabi pa ng jaguars bago tuluyang umalis..

"Oh Kayong tatlo san kayo pupunta?" napatingin kami kay ms.Manager palabas na din
kasi kami ng dressing room..
"Jaguars din kasi kami ms.Manager, di ba pinapalabas mo kami.." seryosong sabi ni
Howard..

"Ang katangahan nyo iwan nyo na lang dito sa dressing room ha.."

Nagtawanan kami..

-----------------

Rosmar's POV

Nakapwesto na kami, sa may unahang bahagi ng auditorium malapit sa stage para

maawat agad namin ang tatlo kapag nagkalat na..

Tiningnan ko ang jaguars..

Si Montereal may hawak na video cam..

Si Dela Cruz naman may hawak na megaphone.. =__=

"A pleasant evening to everyone.." napatingin kami sa may stage.. Umupo kami ng
maayos, mag uumpisa..

"A pleasant evening din.." sabi naman ni Dela Cruz gamit ang megaphone na hawak
nya.. Ang gago talaga..

Napatingin tuloy sa pwesto namin ang iba..

"Kyaaaaahhh ang jaguars!"

Di na lang namin pinansin ang mga babae..

"Ito na po ang pinakahihintay natin, ang gabi ng mga barako.." sabi nung emcee.

"Blah blah blah.." di ko na masyadong inintindi ang iba pa nilang sinabi..

"And without any further ado, let us all welcome the 10 brave man who accept the
challenge.. The Barako Gays.." anunsyo nung emcee..

Pumailanglang ang tugtog.. Kasabay nun ang paglabas ng mga candidate..

"Whoa! Ang sexy mo Keviiiiiin!!" sigaw ng mga babae..

Napuno na ng ingay ang buong auditorium..Puro nakapalda ang sampong lalaki na nasa
stage ngayon..

"Langya, barakong barako mga maglakad ang mga gago." komento ko..

"Go mga bebe!" sigaw ni Dela Cruz sa megaphone..

"Ikembot mo, Spencer.." sigaw naman namin..

Puro tawanan at sigaw lang ang maririnig dito..

Humanay ang sampong candidate sa stage..

"And there you are, let us give a big hand for our tonights candidate.." sabi nung
emcee..

"Let us now proceed forv introducing your self.."

Pang #3 si Young, #4 naman si Howard at #5 Spencer..

Pagkatapos magpakilala naunang dalawa, sumunod naman si Young..

"Magandang gabi po sa inyong lahat.." malandi na ang gago taena baklang bakla ang
boses.."Ako nga pala si Kevin Young sa umaga, at Katrina naman sa gabi.."

Nagtawanan ang mga manunuod..

"Naniniwala ako sa kasabihang, di lahat ng itlog ay masustanya, may mga itlog na

nagpapaligaya...maraming salamat po.."-Young

"Taenamo ka Young, itlog pa more?" hiyaw naming jaguars.. pero kinindatan lang kami
ng gago, lalong nagkagulo ang mga manunuod dahil sa sinabi nya..

Tumahimik ulit ang lahat ng naglakad na si Howard papalapit sa microphone..

"Good evening everyone, Ako nga pala si Elvin Howard, ang hari ng katapangan sa
Barako Gay lumalaban.. at ngayong gabi ako ang nawawalang si Elisa.. "

Nagtawanan na naman ang mga tao..Napapatakip na lang ako ng mukha taena..

"Bago ko lisanin ang entabladong ito, nais ko munang mag iwan ng mga kataga.. kung
ang alphabet ay may vowels na 'a e i o u ' kami namang mga barako gay, may pa pe pi
po pu.."

"Taena Howard, maghulos dili ka.." sigaw namin.. Nagtawanan na naman ang mga
maunuod.. Pero di kami pinansin ni Howard..

"Pa- papa lang ang hanap namin.. Pe- pekpek lang ang wala sa amin.. pi- pitpitin
man kami bakla pa rin.. mga kaibigan utang muna ang po at pu.. maraming salamat
po.." muling naghiyawan ang mga tao dahil sa linya ni Howard..

"Wengya, san nakuha ng mga hayop na yun ang linya nila?" natatawang tanong ni
Gray..

Sumunod naman si Spencer..

"Magandang gabi bayan.." panimula ni Spencer..

"Whoa! TV patrol na" sigaw ni Fisher..

"Gago.." sagot ni Spencer, nagtawanan ang mga tao.. Di ba sumasakit ang tyan ng mga
tao dito? Kanina pa sila ah..

"Ako nga po pala si Johnny Spencer sa umaga, Janina naman sa gabi, at naniniwala sa
kasabihang barakong bakla man ngayong gabi, ok lang sisikat din ang umaga at
babalik sa tunay na pagkalalaki.." nagpalakpakan ang mga manunuod..

Di na kami nag komento.. Hanggang sa natapos ang pagpapakilala ng sampo..

Nagpakita din sila ng mga talent, si Kevin, sumayaw ng pearly shell, na di namin
nasikmura kaya pinagbabato namin sya ng sapatos..

Si Howard naman, kumanta, pero umakyat si Miller sa stage at inagaw yung microphone
at binalik sa host..

Napuno ng tawanan ang buong auditorium, halos kabagin na ang mga tao dito sa
katatawa..

Si spencer naman tumula pero wala pang segundo tapos na..

Hanggang sa dumako na sa question and answer portion..

Tinawag na si Young..
"What can you say about the violence in our country?" tanong ng host kay Young..

"Thank you for the very beautiful question, may kasabihan po tayo na the more we
speak, the more likely we make mistakes, so for me not to make mistake I will not
answer your question.. thank you.." sabi ni Young sabay alis..

Naghiwayan ang mga tao.. Natatawa na lang kami..

Sumunod naman si Howard..

"If you were describe the color blue to a blind person, how would you do it?"
tanong ng host..

"That's a very good question, keep it up.." sagot ni Howard sabay talikod at alis..

"Pffftt hahahaha wengya, panalo ang sagot ng mga hayop taena.." di na din kami
magkamayaw sa pagtawa..

Magtayo na kaya kami ng comedy bar langya sigurado kikita kami..

Si Spencer naman, halatang natatawa din sya sa sagot nung dalawa..

"If you were given, any special power, what would it be?" tanong ng host kay
Spencer..

"Power of attorney.." simpleng sagot ni Spencer..

"pfftt bwahahaha taena wala na akong masabi sa mga hayop na yan hahahaha.."

hanggang sa natapos ang event..

Wag nyo ng itanong kung nanalo yung tatlo, dahil mga wala naman kakwenta kwenta ang
mga pinag gagawa nila.. Taga ibang department ang nanalo wengya..

Pero nag enjoy naman tayong lahat hindi ba?

============

A/N: Maligayang pasko sa lahat.. Ngayon na ako babati para sure hahahaha..
Yung regalo nyo sakin ha.. XD

Nga pala, HAPPY BIRTHDAY Tristan Turner's OP.. More girls to come, ayieeee!!
*hampas ng kaldero sa mukha* Ingat lagi nak *hug&kisses*

-yna-

=================

Pick Up 6: She's in Trouble

Johnny's POV

[Kinabukasan]

"Wengya ang laki nung pinusta ko, kalahati ng allowance ko, tapos... tapos
huhuhuhu!"

Si Burns yan, nag iinarte dahil sa pagkatalo namin sa taenang barako gay yan.
Nandito kami ngayon sa gym.

"Ok lang brad, magbaon ka na lang ng biskwit at zesto.." pagdamay naman ni

Freeman..

"Hilig nyo kasing pumusta mga hayop kayo.."

"Di mo kasi ginalingan tarantado ka, kung bakit naman kasi sa dinami dami ng power
na gusto mo, power of attorney pa, pwede namang kilikili power"-Burns.

"Gago, edi dapat ikaw na lang ang sumali dun," sagot ko.. at nahiga na din sa
court, kakatapos lang ng practice namin..

"Dapat nga ako na lang ang lumaban eh para sigurado ang panalo.." Burns.

"Malamang ikaw ang mananalo, apelyido pa lang lutong luto na ang laban,"-Young

"taenamo Young napansin mo na naman ang apelyido kong hayop ka"

"Pffftt hahaha, wengya bakit di natin naisip yun?"-Howard

Nagtayuan na kaming lahat at lumabas na ng gym.

"Tang*na nyong mga hayop kayo, pag ako tumalino, who you kayo sakin!" reklamo ni
Howard.

"Dream on boy!" sagot ko..

Tumuloy na kaming lahat sa headquarters at naligo..

***

"Good morning prof.." bati namin kay prof pagpasok namin ng classroom, medyo
nalate kami dahil nagkaron kami ng biglaang meeting..

"What's good in the morning when you are late?" mataray na sagot ni prof.. Mukhang
bago lang sya dito. Sa pagkakatanda ko kasi hindi sya yung instructor namin sa
subject na to.

"My apology ma'am, for coming us late on your class.." paumanhin ni captain.

"Namumula si prof.." bulong sakin ni Howard nakaupo na kami. Tiningnan ko naman si

prof.. Nagbablush nga sya..

"Isa lang ang ibig sabihin nyan.." bulong na naman ni Howard.

"Ano?" tanong ko at basta na lang nilapag yung bag ko sa sahig..

"Natatae na sya.."

Di ko napigilan na di pektusan ang gago..

"okay apology accepted, you may now sit down.." sabi ni prof, at tinuloy ang pag
susulat sa board..

"Nakaupo na nga eh, ano pa bang tawag nya dito?" si Howard na naman.. Humarap samin
si prof..

"Okay before we resume our discussion, may I ask you late comers, what are the
things you need to remember to avoid coming late?"

Di ba sya marunong mag move on?

Tumaas ng kamay si Montereal..

"Matulog ng bihis na, para pag gising sa umaga deretso pasok na.."

"Pwede ding matulog na lang sa school"-Young

"Mag breakfast na sa gabi para di na magbebreakfast sa umaga.."-Turner..

"pfftt.." halatang naasar na din ang ibang jaguars.. Bakit ba ang big deal sa
bagong prof na ito ang pagdating namin ng late? Halos 15 minutes late lang naman
kami ah..

"What kind of answer is that?" galit na si prof..

"Why miss? that's our self-planned on how to avoid coming late.."-Burns

"Really? And you think that is effective?"-prof

"Yes miss, sa katunayan nga nyan, nandito na kami sa school bago pa man kayo
dumating at ang lahat ng estudyante dito.."- Miller

Halatang natigilan si prof.

"Instead of asking how to avoid coming late, you should ask the reason behind why
we are late.." narinig kong sabi ni captain..

Bigla na naman natahimik si prof at namula. Teka nga, may crush ba sya kay captain?

****

Natapos ang klase, nagkanya kanya na kami ng jaguars dahil di na kami magkaklase sa
sunod na subject..

Pagpasok ko sa room, natahimik ang mga babae sa bulungan nila.. Hinanap agad ng
paningin ko si Rea, but she's not here yet.. Naupo ako sa may likuran..

Muli na naman nagbulungan ang mga tao dito..

"Dito ko lang talaga iniwan sa room yung gamit ko, nung nanunuod kami ng barako gay
last night.."

"Paano naman mawawala yun?"

"I don't know, baka may nagnakaw.."

Di ko maintindihan ang pinag uusapan nila.. Maglalagay na sana ako ng headset sa

tenga kaya lang biglang sumigaw yung isa namin kaklase..

"Ow my gosh! Where's my wallet and cellphone?"

Nagkagulo na sa classroom mas lalong nagbulungan ang mga tao..

Napapailing na lang ako, sino pa ba magnanakaw sa panahon ngayon?

"Sino lang ba ang isang kahig isang tuka dito?" napatingin ako sa isa sa mga
kaklase namin. Sorry to say but I don't know their names, all of them except for
Rea..

Natahimik ang lahat ng pumasok ang babaeng gumugulo sa puso ko.. Lahat ng mata sa
kanya nakatingin.. Kagaya ko nagtataka din sya.. Ano bang meron?

Kasunod nyang pumasok ang prof namin para sa subject na ito.. Kasama ang dalawa sa
mga kaklase namin..

"Everybody settle down.." nagbalikan sa kanya kanyang upuan ang lahat..

"Your classmates reported na may mga nawawalang gamit ang ilan sa kanila.."

Nag umpisa na naman ang bulungan..

"Umamin na kung sino ang kumuha, and let's settle this thing, early as we can.."
prof said..

Mas lalong tumindi ang bulungan..

"Sino bang magnanakaw ang umamin sa kasalanan nya?" tumayo ang isang babae.. "Why
don't you try, to look our bags prof?"

Tumahimik ang lahat..

"Everybody put your bag on your table.."

Ano na naman bang kalokohan ito?

"Baka naman namisplace nyo lang ang mga gamit nyo" wala gana kong komento.. Kung di
ba naman sila mga burara sa gamit tapos sa ibang tao nila hahanapin..

"No! I'm sure na may magnanakaw sa classroom na ito." kanina pa ang babaeng ito.. I
don't know her name..

Inumpisahan ni prof ang pagtitingin sa mga gamit..

*Yawn* Wengya, inaantok lang ako sa ginagawa nila..

"What's the meaning of this, miss Snyder?" napatingin kaming lahat kay prof, may
hawak syang cellphone..

"Ma'am I can explain.." napakunot ang noo ko.. Don't tell me, Rea did that?

"That's my cellphone." sabi nung isang babae na kanina pa nagrereklamo.. "Where's

my wallet?" tanong nya, at tinulak pa sa balikat si Rea..

"Monic, bakit mo ginagawa ito?" tanong din ni Rea..

"Stop pretending thief" sabi nung tinawag ni Rea na Monic.. Tapos kinuha nya ang
bag ni Rea at tinaktak ang laman..

Tumayo ako, sumosobra na sya..

Lalapit na sana ako sa kanila kaya lang nakita ko sa mga gamit ni Rea ang ilan pang
nawawalang cellphone at wallet ng iba naming kaklase.

"Cellphone ko to."

"Eto din sakin.."

"ow my gosh this is my wallet, what a thief.."

Nag umpisa na naman ang bulungan at nagkagulo na ang karamihan lahat sila masama
ang tingin kay Rea..

Tiningnan ko sya, at halata ang pagkagulat sa mukha nya..

"Mahirap ka na nga, magnanakaw ka pa.." tinulak ni Monic si Rea dahilan para

matumba ito sa sahig..
"Di ka nababagay sa school na ito, dahil para lang ito sa mga mayayaman at hindi ka
kabilang dun, isa kang basahan.." the other girl said..

Damn!

"Tapos may pa mylabs mylabs ka pa kay Johnny eh isa ka pa lang dakilang

magnanakaw.." napatingin sa gawi ko si Rea.. Di ko mabasa kung anong iniisip nya..

Narinig ko nagtawanan ang mga kaklase namin..

"Baka naman may plano syang nakawan din si Johnny, Oh my gosh she's a gold
digger.."

Naikuyom ko ang kamao ko..

-----------------------

Rea's POV

Pagpasok ko pa lang sa classroom iba na agad ang tingin sakin ng mga kaklase ko..
Di ko alam kung bakit..

Lalapitan ko na sana si Monic para ibalik sa kanya, yung cellphone na hiniram ko sa

kanya kagabi..

Kaya lang biglang dumating si prof kasama ang dalawa sa mga kaklase namin..

"Everybody settle down.." -prof said at agad kaming naupo.. Mamaya ko na lang
siguro ibabalik after class..

"Your classmates reported na may mga nawawalang gamit ang ilan sa kanila.."
napakunot ang noo ko.. Nawawala?

Nag umpisa magbulungan ang mga tao dito sa classroom lalo na ang mga babae.

"Umamin na kung sino ang kumuha, and let's settle this thing, early as we can.."
prof said..

Mas lalong tumindi ang bulungan..

"Sino bang magnanakaw ang umamin sa kasalanan nya?" tumayo si Monic.. "Why don't
you try, to look our bags prof?"
Tumahimik ang lahat.. Ang yayaman nila, may magnanakaw pa? Aba matinde..

"Everybody put your bag on your table.." anunsyo ni prof.. Bigla akong kinabahan,
tiningnan ko si Monic, She's smirking on me..

"Baka naman namisplace nyo lang ang mga gamit nyo" narinig kong sabi ni Johnny..
Pero di ko sya nilingon, na kay Monic ang atensyon ko.. Wag nyong sabihin sakin na
she set me up?

"No! I'm sure na may magnanakaw sa classroom na ito." she said again..

Di ko napansin na nakalapit na pala sakin si prof..

"What's the meaning of this, miss Snyder?" tanong ni prof at hawak nya ngayon ang
cellphone ni Monic..

"Ma'am I can explain.." sabi ko.. Tumayo ako at magsasalita pa lang ulit nang
magsimula ng gumawa ng eksena si Monic..

"That's my cellphone."she said with an angry tone .. "Where's my wallet?"

"Monic, bakit mo ginagawa ito?" tanong ko...

"Stop pretending thief" Monic said at biglang hinablot ang bag ko at walang sabi
sabing tinaktak ang mga gamit.

At laking gulat ko ng makita ang mga cellphone at wallet ng iba pa namin kaklase
kasama ang mga gamit ko.. Anong ginagawa ng mga yun sa bag ko?

Di ako makapag salita, sino naman ang gagawa nito? Ano bang ginawang kong
kasalanan?

Naglapitan ang ilan sa mga classmate namin..

"Cellphone ko to."

"Eto din sakin.."

"ow my gosh this is my wallet, what a thief.."

Nag umpisa na naman ang bulungan at nagkagulo na ang karamihan, ayokong silang
tingnan dahil sigurado ako na puro mapang uri at mapanuksong tingin ang binibigay
nila sakin ngayon..

Nakakagulat ang bagay na ito..

"Mahirap ka na nga, magnanakaw ka pa.." tinulak nya ako sa balikat na out of

balance ako dahilan para matumba ako sa sahig..

"Di ka nababagay sa school na ito, dahil para lang ito sa mga mayayaman at hindi ka
kabilang dun, isa kang basahan.." narinig kong sabi din ng isa pa naming kaklase..

Damn!

"Tapos may pa mylabs mylabs ka pa kay Johnny eh isa ka pa lang dakilang

magnanakaw.." napalingon ako kay Johnny.. Gusto ko syang tanungin kong naniniwala
sya sa sinasabi nila..

Nagtawanan ang mga kaklase namin..

"Baka naman may plano syang nakawan din si Johnny, Oh my gosh she's a gold
digger.." Monic said..

Paano ko idedepensa ang sarili ko? Magulo ang isip ko. At mas lalo pang gumulo ng
bigla na lang lumabas si Johhny sa classroom..

Palagay ko naniniwala sya na magnanakaw nga ako, sino nga ba ako? Isa lang akong
probinsyana na nangangarap para samin ng kapatid ko..

"Eto pala ang sideline mo bukod sa pag gawa ng mga handouts at reviewers, ang
magnakaw.." sabi ni monic at sabay sabay silang tumawa ng mga alipores nya..

"You know what Monic, I don't know your reasons why you are doing this, but there
is one thing I know, I'm not the thief, you are.." I said.. Bigla nya akong
sinampal..

Kinagat ko ang labi ko.. Ayokong umiyak dahil lang sa bagay na ito.. This kind of
play doesn't deserved my tears..

"Miss Snyder to the deans office now!" prof said.. Alam ko pati sya naniniwala sa
palabas na ito.. Wala akong maisip na dahilan kung bakit ginagawa ni Monic ang
bagay na ito..

Sumunod ako kay prof, pero bago ako makalabas ng narinig ko pa ang tawanan at
apiran nila..
--------------------

Xevier's POV

"So anong plano?" tanong ni Young, nandito kami ngayon sa gym.. Breaktime at
tinipon kami ni Spencer. Kinuwento nya samin yung nangyari.. Yung yungkol sa
nakawan..

"Aalamin natin ang totoo.." sabi ni Spencer..

"Para saan pa, di ba balewala lang naman sayo si Rea bakit pa natin sya
tutulungan?" tanong ni Fisher..

"Wag kang tumulong kung ayaw mo gago.."-spencer..

"Sus ayaw pang aminin ng hayop na to, na may pagtingin din naman sya, hampasin ko
ng tubo sa ulo.."-Fisher

"Eh kung lunurin kaya kitang hayop ka?" -Spencer..

"Bakit di pa kayo magpatayan mga gago.." sabi ko. Tumahimik lang kami ng magsalita
na si buddy..

"Tell us your plan Spencer.."

"Here's the plan.."

*****

Pagkatapos pag usapan ang plano, hinati namin ang team sa tatlong grupo.. Ang
kasama ko ngayon ay si Spencer, Dela Cruz, at Turner.. Naka assign samin ang
pagtingin sa CCTV footage..

Pasimple kaming naglalakad papunta sa control room..

Pagkarating namin sa pinto, agad kaming kumatok..

tok tok!

"Yes? Uy Xevier ikaw pala, anong maitutulong ko sayo?" tanong ni Von, sya ang naka
duty ngayon..
"May gusto lang kami makita sa footage ng CCTV sa library.." sabi ko at pumasok
kami sa loob...

--------------------

Elvin's POV

Kasama ko ngayon si Young, Freeman, Gibson at Burns.. Kami ang pangalawang grupo sa
paghahanap ng katotohanan sa nakawan na nagaganap.. At nandito kami ngayon sa
canteen, kumakain..

"Hoy langya ka, bumili ka ng puto mo, hindi yung nang aagaw kang hayop ka.."-Burns

"Tungunu! Kadamutan!"-Gibson

"Wag mo kasing agawan si Burns alam mo naman paborito nyan ang puto, tamang tama sa
kulay dinuguan nyang apelyido.."-Young

"Taenaka bata, di ka pa naagas nung nasa tiyan ka pa ng nanay mo.."-Burns..

"Malakas ang kapit ko gago.."-Young

"Sunooog!" tiningnan namin si Freeman, hihampas hampas nya ang dibdib nya..

"Kelan pa umapoy yang dibdib mo?" tanong ko..

"Gago! nabubulunan na yan nahingi ng tubig.."-Young..

"Ahh, teka tatawag na ba ako ng bombero?" tanong ko..

"Sige tawag ka na, padeliver ka na din ng pizza ha.."-Burns..

"Mga gago ako pa inutusan nyo.." sagot ko..

"teka nga pano natin mailalabas ang katotohanan tungkol sa nakawan na yan?" tanong
ni Gibson..

"Mailalabas natin ang katotohanan, sige kain pa.." sagot ko..

to be continued..
==============

A/N: posted na po ang Beats of Heartbeat, story of Kevin Young and Freya Acueza,
daan na lang kayo sa profile ko :)

Mianhae sa matagal na ud :(

-yna-

=================

Pick Up 7: Jaguars to the Rescue!

Rea's POV

Kalalabas ko lang ng office ni Dean at di ko napigilan ang mga luha ko.. Sa ganito
na lang ba babagsak lahat ng pangarap ko? Ano bang nagawa kong mali sa kanila?
Kahit ako walang ideya kung bakit nila ginagawa ito.

Naalala ko na naman ang mga sinabi sakin ni Dean..

Flashback

"I know you were aware on this kind of offense Miss Snyder, and this complaint
against you is too serious, this might bring your scholarship down" -Dean said..

"Ma'am maniwala po kayo, di ko po talaga ninakaw yung gamit ng mga kaklase ko, at
yung kay Monic naman po, kaya ko pong ipaliwanag yun.."

"They have a very strong evidence against you Miss Snyder..and how will you explain
that?"

Paano ko nga ba ipapaliwanag kung bakit nasa bag ko ang lahat ng yun?

Di ko talaga alam kung paano napunta lahat ng yun sa bag ko? Kanina ko pa iniisip
kung paano nangyari yun. At isa lang ang nasisiguro ko, may gumawa nito para i-set
up ako..

"I don't jugde you Miss Rea but you know the rules, kapag di mo napatunayan na
inosente ka talaga tulad ng sinasabi mo, there is only one thing we know, at yun ay
ang pagkawala ng scholarship mo at ang possibility na makick out ka sa University
na ito" malungkot na pahayag ni Dean..
Laglag ang balikat kong lumabas ng deans office..

End of Flashback

Naiinis ako, gusto kong manapak ngayon din.. Wengya ako pa talaga ang napag tripan
nila? Eh kung ibalik ko kaya sila sa sinapupunan ng mga ina nila?

Pinunasan ko ang luha ko at naglakad na, isa lang ang alam kung malaki ang inggit
sa ganda ko.. Di ako nagbibiro, seryoso ako, maganda talaga ako..

"Rea!" napalingon ako sa tumawag sakin..

"Oh Jonathan, Anthony"

"Nabalitaan namin yung nangyari..ok ka lang ba?" nakapag tatakang tinatanong nila
ako ng ganito..

"Hindi ako ok" pag amin ko.."Lalo na dahil may mga taong malakas ang trip ngayon.."

Hinawakan nila ako sa magkabilang braso at inumpisahan akong hilahin..

"Teka san nyo ako dadalhin?" tanong ko, pero di nila ako sinagot..

Hanggang sa nakarating kami sa gym.. Ano bang nangyayari? Malaki ang problema ko
ngayon at wala akong panahon makipag blentungan sa kanila.

Pagpasok namin sa loob nadatnan namin yung captain nila at yung isa pang tahimik,
kung di ako nagkakamali, sya si Elmar..

"Kidnap ba to? Kung kidnap toh sinasabi ko na sa inyo, wala kayong mapipiga
sakin.."lintanya ko..

"Pfttt..hindi ito kidnap.." tiningnan ko si Elmar, aba akalain nyo yun, nagsasalita
din pala sya..

"Ano to? Prayer meeting?"-tanong ko, binitiwan naman ako nung dalawa..

"hahaha ikaw talaga, itatanong lang namin kung bakit nasa 'yo ang cellphone nung
babaeng nag ngangalang Monic?" tanong ni Jonathan..

Bigla ko na naman naalala ang problemang kinakaharap ko ngayon..

"Bakit gusto nyong malaman?" tanong ko at tiningnan silang apat.

"Spill it out.." napabuntong hininga ako ng si captain Shield na ang magsalita..

Inumpisahan ko na ang pagkukwento.. Mahirap na baka mabigwasan ako nyan..

Flashback

Gabi ng barako Gay.. Kakasimula pa lang ng event ng makatanggap ako ng text galing
sa tiyahin ko mula sa probinsya..

Umalis ako sa pwesto ko, mukhang emergency at sa kamalas malasan wala akong load..

Palabas na sana ako ng University para makitawag dun sa may karinderya sa di

kalayuan nang may tumawag sa pangalan ko..

"Rea!"

"Uy Monic ikaw pala.."

"Saan ka pupunta?" taong nya.. Di naman kami close, pero bakit parang may something
sa kanya.. Isa sya sa mga suki ko pagdating sa pagpapagawa ng handouts..

"Dun lang sa may labas, makikitawag.." sagot ko.. Maririnig mula dito ang sigawan
at kasiyahan mula sa auditorium.. Palagay ko kailangan kong magmadali para
makapanuod pa ako..

"Sige Monic mauna na ako sayo." paalam ko, akmang tatalikod na ako ng hawakan nya
ako sa braso..

"Sandali Rea, gamitin mo na muna itong cellphone ko, delikado sa labas baka mapaano
ka pa.." tiningnan ko yung cellphone na inaabot nya..

"Sigurado ka?" tanong ko, sa pagkakaalam ko kasi ayaw nya na ginagamit ng iba ang
gamit nya, bakit parang ang bait nya yata ngayon?

"Oo naman, kapag tapos ka ng gamitin, nandun lang ako sa room, dun mo na lang ako
puntahan, di ako manunuod kaya wag mo akong hahanapin sa auditorium.." sabi pa
nya.. Di pa man ako nakakasagot, tumalikod na sya at umalis ng tuluyan.

Nagtataka man ay ginamit ko na din yung pinahiram nyang cp.. Aba, sayang din,
nakatipid ako ng sampong piso..
Agad kong tinawagan si Tiya Rosalie.. AT pagkatapos naming mag usap, pumunta ako sa
room katulad ng sabi ni Monic..

Pero wala namang tao dito.. Hinanap ko pa sya sa ibang parte ng campus pero di ko
sya makita.. Napagdesisyonan ko na lang na bumalik sa Auditorium, at kung
sinuswerte nga naman, natalo ang jaguars.. Sorry my labs pero malaki din ang
pinusta ko eh..

I smiled.. Natapos ang event pero di ko pa din nakikita si Monic, kaya nag desisyon
ako na bukas ko na lang ibabalik sa kanya ang cellphone nya..

End of Flashback

"Ah yun pala.." napatangong komento ni Jonathan.

"Ang malaking tanong, bakit pinapalabas nung monic na ninakaw mo ang cellphone
nya?" nakahawak sa baba na tanong ni Anthony..

"Yan din ang tanong ko.." sagot ko.. At tiningnan silang apat.. "Bakit nyo nga pala
natanong?"

"Wala lang gusto lang namin malaman.."-Elmar.. Aba, marunong sumagot ah.. Hampasin
ko kaya sya ng poste ng basketball ring..

"Let's wait them in here.." naupo si captain sa may bench.. Ano ba kasing
nangyayari? Ngayon pa ba ako tatambay dito? Eh nabibilang na ang mga sandali ko
dito sa M.U..

Pero dahil pagod na ang utak ko sa kakaisip simula pa kanina, naupo na din muna
ako..

--------------------

Joel's POV

*Burp*

"Ahh grabe nabusog ako.." tiningnan ko ang apat na gagong kasama ko dito sa
canteen, lahat sila nakahawak sa tiyan..

"Solve.."- sabi na Young sabay dighal ng malakas..

"Sabi ko sa inyo eh, mailalabas natin ang katotohanan.."- Gibson..

"Tara na, baka hinihintay na tayo nina captain.."- sabi ni Freeman.. Nagkatinginan
kaming lahat.. Saka sabay sabay na tumayo.. Umalis na kami ng canteen.. Dala ang
ebidensyang nakalap namin..

Agad kaming bumalik ng gym, at naabutan naming nakaupo sina captain sa may bench
kasama ang kagrupo nya sa imbestigasyon..

"Yo! Rea.." di ko agad napansin si Rea.. Binati sya ni Gibson..

Nginitian nya lang kami.. Mukhang tapos na din sina captain sa pag iimbestiga
nila..

"Peymus na peymus ka ngayon ah.." nilapitan namin si Rea..

"Oo nga eh, papa-autograph ba kayo? Bente lang isang pirma.." sagot nya..

"pfftt wengya lakas maka raket ah.."komento ko, nakakatuwa sya dahil malakas ang
loob nya, kung sa ibang babae nangyari ito malamang nag alsa balutan na at lumayas
na sa M.U dahil sa sobrang kahihiyan.. Pero dahil iba si Rea, nagagawa pa rin nyang
ngumiti at magbiro..

"Para naman may pakinabang ang pagiging peymus ko dito sa M.U ngayong araw.." sabi
pa nya at naglabas ng ballpen..

"Ano Elvin? San ako pipirma? Sa likod ba o sa harap.." nagtawanan kami dahil
seryoso ang mukha nya..

"Yo! Nagkakasiyahan na agad kayo ah.." napalingon kami sa mga bagong dating.. Sina
Montereal at grupo nya..

"Ayos na, let's make this thing right.."- Turner..

Nag siupo kami dito sa mga upuan sa tabi ng court..hinila naman nina Spencer ang
white board, kung titingnan kami ngayon parang may meeting de avance kaming
ginagawa.. Si Montereal ang unang nagsalita..

"Ayon sa video sa CCTV footage, nilagay ang mga cellphone sa bag ng biktima----"

"Teka nga Montereal, dinaig mo pa si Gus Abelgas sa tono ng pagsasalita mo eh, wala
tayo sa SOCO kaya pwede ba tigilan mo yan.." komento ko, wengya lakas maka soco ng
gago..
"Pfftt may pangarap ang hayop na si Montereal.."- Freeman..

"Gustong pumalit kay Gus Abelgas wengya.."-Gibson..

"Taena nyo, makinig na kayo.." muling inumpisahan ni Montereal..

"Tulad ng nauna kong sinabi nilagay ang mga wallet at cellphone sa bag ni Rea nung
nasa library sya at abalang naglilinis..at napag alaman namin, na tatlo sa kaklase
nya ang mga gumawa nun.."

"Anong motibo? Bakit nila ginawa yun?" tanong ni Rea.. Halatang naguguluhan sya
kung bakit alam namin ang mga bagay na yun.. Palagay ko wala pang nakakapagsabi sa
kanya tungkol sa ginawa namin imbestigasyon..

"Next group na ang sasagot sa tanong mong yan Rea.." sabi ni Montereal at tiningnan
kaming apat nina Young, Howard, Gibson at Freeman..

Tumayo si Young at nilabas ang cellphone nya.. Akala nyo puro lamon lang alam namin
ha, pwes nagkakamali kayo..

Flashback

"Hoy langya ka, bumili ka ng puto mo, hindi yung nang aagaw kang hayop ka.."-
hinampas ko ang kamay ni Gibson, nandito kami sa canteen, kumakalap ng
impormasyon..

"Tungunu! Kadamutan!"-sagot ni Gibson, di ko sya pinansin at tinuloy na lang ang

pagkain.. Wala masyadong nakakapansin samin dahil wala kami sa reserved table na
para samin, nandito kami sa mesa malapit dun sa tatlong babae..

"Wag mo kasing agawan si Burns alam mo naman paborito nyan ang puto, tamang tama sa
kulay dinuguan nyang apelyido.."- tiningnan ko ng masama si Young, lagi na lang
nyang napapansin ang apelyido ko langya..

"Taenaka bata, di ka pa naagas nung nasa tiyan ka pa ng nanay mo.."-sagot ko..

"Malakas ang kapit ko gago.."-Young.. May sa tuko kasi..

"Sunooog!" tiningnan namin si Freeman, hihampas hampas nya ang dibdib nya.. Ganyan
ang tamang paraan ng paghingi ng tubig..

"Kelan pa umapoy yang dibdib mo?" tanong ng batang matanong na si Howard..

"Gago! nabubulunan na yan nahingi ng tubig.."-sagot ni Young kahit puno pa ang

bibig, nagtatalsikan tuloy ang ilang butil ng kanin mula sa bibig nya..

"Ahh, teka tatawag na ba ako ng bombero?" tanong na naman ni Howard..

"Sige tawag ka na, padeliver ka na din ng pizza ha.."-sagot ko..

"Mga gago ako pa inutusan nyo.." sagot nya, sayang kala ko makakauto na..

"teka nga pano natin mailalabas ang katotohanan tungkol sa nakawan na yan?" tanong
ni Gibson.. sakto lang ang lakas ng boses nya para kami kami lang ang makarinig..

"Mailalabas natin ang katotohanan, sige kain pa.." sagot ni Howard.. Tumahimik kami
at kinain ng payapa ang mga pagkain namin, this time wala ng agawan na nagaganap..

"Monic!" agad na nilabas ni Young ang cellphone nya ng maupo yung babaeng tinawag
na monic nung tatlong babae malapit sa table namin..

Wala ng nagsasalita samin dahil seryoso na kami sa pagkain..

"Nakakatawa sya, did you see her reaction? My god priceless" nag umpisa na ang
usapan nung apat na babae..

"Di magtatagal mapapaalis na sya dito sa M.U, isa syang malaking kasiraan sa record
ng M.U mga mayayaman lang dapat ang nandito.."

"Tama, sigurado ako na mapapatalsik na sya lalo na dahil malakas ang ebidensya
laban sa kanya.."

"Nakakainis talaga sya, ang lakas ng loob nya na tawaging my labs si Johnny baby...
di hamak naman na mas maganda ako sa kanya.."

Nilingon namin ng konti yung babaeng nagsalita na maganda daw sya..

"Maganda nga naman.."-Freeman..

"Oo ang ganda nya kung di ganyan ang mukha nya..'-Young

Sinenyasan ko sila na wag maingay.. Dahil may dumating na isa pang babae.. Teka sya
yung unang umaway kay Rea, dito din sa canteen, yung sumampal kay Spencer dahil
humarang ang gago..

"Ano nagawa nyo ba?" tanog nung babaeng bagong dating..

"Oo naman ate Clarrise.." sagot nung apat..

"Good, nagkamali sya ng taong kinalaban.."

"Isa syang basura na dapat linisin.."

"Tama di sya nababagay dito, dinudumihan nya ang elite school na ito.."

Napapailing na lang kaming lima sa usapan nila..

Napakababaw ng dahilan nila para sirain ang pangarap ng isang tao..

End of Flashback

"Ayos ah, narecord nyo lahat ng usapan nila.." komento ni Miller..

"Syempre kami pa.." pagmamalaki namin..

"Di ako makapaniwalang may mga ganung uri pala ng tao.." napatingin kami kay Rea..

"Kaming ng bahala sa kanila, wag ka ng malungkot.." sabi ko.. Di nagsasalita si

Spencer, ayaw nyang ipaalam kay Rea na sya ang may pakana ng imbestigasyon na ito..

"Salamat sa inyo, di ko alam kung paano kayo pasasalamatan.." medyo naluluha na

sya..

"Alam mo Rea, wala ng libre sa panahon ngayon, balita ko malaki ang tinamaan mo sa
pustahan ng barako gay ah.."-Montereal

"Oo nga, kaya bilang kabayaran, ilibre mo kami ng ice cream.." sabi naman ni
Young..

"Pero bago yun, dalhin muna natin ang lahat ng nakalap nating ebidensya kay Dean,
baka kasi magbaba na ng order yun at paalisin na itong si Rea.." napatango naman
kami sa sinabi ni Turner..

Nagtayuan na kami at sabay sabay na pumunta kay Dean..

To be continued...

============
JAGUARS GREETINGS with Yna:

Dela Cruz: Yo! Readers! Happy New Year! *hagis dinamita*

Young: Patay si Fisher..

Fisher: Gago ka Young! *tingin sa readers* Hello sa lahat Happy New Year *sweet
smile*

Howard: Sweet smile na ba yan Fisher? Parang mas bagay sayo ang salt smile..

Turner: Pftt mga gago talaga, hoy greet lang muna mga ulol mamaya nyo na ituloy
yang asaran nyo..

Yna: Oo nga taenanyo antok na ako, mamimili pa kami ni mudra mamayang alas kwatro
ng pang handa anong oras na oh alas tres na pero puro ngawa pa din kayo mga
haskjhdsjkdjs..

Young: *lagay si nay sa sako* Geh tuloy ang kasiyahan..

Turner: Bahala kayo, pag nakalabas yan, lintik lang ang walang ganti kaya babati na
ako.. Hello readers *kaway* Maligo kayo sa bagong taon.. *sabay alis*

Montereal: *sindi ng pikolo sabay hagis sa mga readers* Whoa! Happy New Year!
*tingin kay Shield* buddy ikw na ang next..

Captain: *Yawn*

Montereal: Wengya! *lagay si buddy sa sako kasama ni Nay*

Captain: What the F*ck! don't mess with Montereal, I'll kill you..

Yna: Sige sigaw pa Shield, sigaw pa, di nakakarindi, ang sarap sa tenga parang
musika.. *glare*

Captain: Sorry Yna *sabay tahimik*

Yna: Wengya kayong mga hayop kayo! Bumati na kayo abaa!!

Spencer: Happy new Year po sa lahat ng nakakabasa nito..

Miller: *hagis alak* geh pakalasing ang lahat, happy new year, di nyo kailangan
magbago para lang sa taong nasa paligid nyo..

Burns: Lalim ng pinaghuhugutan ah.. Ako na babati, HAPPY HAPPY HAPPY KAARAWAN..

Gibson: Tungunu! New Year ha, new year hindi birthday..

Burns: Di pwedeng mag joke ha? di pwede?

Young: *bitaw sako* nay nag aaway na oh..

Yna: *hampas ng troso kay Young* wengya ka binanas ako dun ha.

Young: -__- *bulong* kung nagdala kayo ng aircon edi di sana kayo binanas..

Freeman: Ako na ang last HAPPY NEW YEAR sa lahat, alam kong gwapo pa din ako next
year..

Yna: Salamat sa hangin Freeman..nilamig ako..

Gray: Happy New Year Hart ko :)

Yna: Oh sya magsilayas na kayo, purwisyo na kayo mga hayop kayo..

Young: Nay ako, di pa nakakabati..HAPPY NEW YEAR sa lahat ng girlfriends ko at sa

mga taong patuloy na sumosuporta sa kabaliwan ni Nay..

Yna: *tingin ng masama kay Young sabay kuha ng kutsilyo*

Young: *lunok* este sa kabaliwan pala ng jaguars.. sorry nay wrong send.. Happy New
year ulit *throwhearts* tara na, malapit ng dumanak ang dugo dito..

Howard: Nay di ba mamaya pa naman ang paghahati ng taon bakit pinababati mo na agad
kami?

(Yna at lahat ng Jaguars sabay sabay nagsilayas)

Howard: lagi na lang nila akong nilalayasan, nagtatanong lang naman ako. Siguro
dahil mas matalino ako sa kanila.. Geh babati na din ako HAPPY NEW YEAR sa lahat
^__^
A/N: last ud for 2014 see you on 2015 :)

=================

Pick Up 8: Leave her Alone!

Rea's POV

Maaga akong pumasok ngayong araw..

Nagpapasalamat ako sa jaguars dahil sa malaking tulong na binigay nila sakin

kahapon, kundi dahil sa tulong nila, baka nagbobote at bakal na lang ako ngayon.

Tulad ng nakagawian una akong pumupunta sa library para gawin ang trabaho ko bilang
isa sa mga scholar..

May mga mapanuring mga mata pa din ang tumitingin sakin.. Pero lahat ng yun ay di
ko pinansin.. Pagkatapos kong gawin ang trabaho ko, pumunta na ako sa classroom..

Pagpasok ko sa room, lahat ng mata sakin nakatingin..

"Good morning Rea.."

"Good morning Rea"

"Pasensya ka na sa nangyari kahapon ha.."

Nagtataka man ay tumango na lang ako.. Ano naman kayang nakain ng mga to?

Naupo na ako sa upuan ko, ngayon ko lang napansin na nandito na pala si mylabs..
Nalaman ko na sya pala ang ugat ng pagtulong sakin ng jaguars.. I smiled, likas na
yata talaga sa kanya ang tumulong,.. dagdag points yan sakin, mas lalong lumalalim
ang pagka-crush ko sa kanya..

Ngumiti ako sa kanya pero ini-snob lang nya ako.. Sus, pasuplado effect, di yan
tatalab sakin.. Lalo pa dahil alam kong may concern din sya sakin.. Dakilang
assumera here..

Nag umpisa ang klase at di na nawala ang ngiti sa mga labi ko..

May time na nililingon ko si mylabs, patapos na ang klase pero tulog pa din sya..
Oo, nung nag start ang class natulog na din sya..
Siguro, dapat ko syang pasalamatan mamaya..

"Ok class dismissed" pagkasabing pagkasabi ni prof nyan.. Agad akong tumayo at
nilapitan si mylabs.. Nakatayo na sya at sinukbit ang bag nya..

"Mylabs.." tiningnan nya ako.. Blangko ang mga mata nyang nakatingin sakin..

"Salam-----" di ko naituloy ang sasabihin ko ng lampasan na nya ako.. Parang may

kung anong tumusok sa dibdib ko..

"Anong ginagawa mo dito?" boses ni mylabs.. Paglingon ko may kausap syang babae..
Halatang di dito ang aaral yung babae dahil sa suot nito..

At bago pa makasagot yung babae ay inakbayan na yun ni johnny at tuluyang umalis..

Aray ha.. Teka, bakit ba ako nasasaktan? Eh crush ko lang naman sya.. feeling ko
inagawan ako ng lakas dahil sa nakita ko..

Ano ba ang crush? Di ba crush is paghanga? Kasama na ba sa paghanga ang makaramdam

ng sakit? Aba, parang tanga lang? Wag na kaya akong mag crush.. Palagay nyo?

-----------------------

Johnny's POV

"Mylabs.." napatingin ako sa kanya.. Pero di ako naglagay ng kahit anong emosyon sa
mukha ko.. I want her to feel na balewala lang sya sakin kahit pa tinulungan ko
sya..

Napatingin ako sa may pinto..

"Salam-----" nilampasan ko sya at nilapitan si Jenny, kapatid ni Dela Cruz..

"Anong ginagawa mo dito?" tanong ko.. Pero bago pa sya makasagot eh inakbayan ko
na sya.. Alam ko na nakatingin si Rea.. Di na ako lumingon at naglakad na paalis..

"Di ka pa rin nagbabago Johnny.." di ko sya tiningnan, inalis ko na ang kamay ko sa

balikat nya.. Tuloy pa din kami sa paglalakad papunta sa gym..

"Di ka pa rin marunong gumalang sa mga babae.." sabi nya.. Alam ko kung ano ang
tinutukoy nya..

"Hanggang ngayon ba naman na college na kayo, ganyan ka pa din.." patuloy nya, bata
lang sya samin ng dalawang taon.. Di ako nagsalita..
"Nung high school araw araw kang nagpapalit ng girlfriend tapos kinabukasan pag
nilapitan ka ng babae na ginawa mong girlfriend kahapon di mo pinapansin at
nilalampasan mo na lang.. Di ko akalain na gawain mo pa rin pala yun hanggang
ngayon.. Kawawa naman yung babae kanina.." mahabang litanya nya..

I smiled.. Isa yan sa dahilan ko kung bakit iniiwasan ko si Rea, ayaw kong
mapabilang sya sa mga babaeng yun.. She deserve better..

"Di mo pa sinasagot ang tanong ko, anong ginagawa mo dito?" -pag iiba ko ng
usapan..

"Ano pa ba? Edi para pektusan ang kuya ko.. Nasaan ba sya? Alam mo ba na kanina pa
akong paikot ikot sa buong university na 'to ha?" reklamo nya..

"Sino bang may sabi sayo na ikutin mo ang buong university?"

Tiningnan nya ako ng masama.

"Biro lang hehehe.." sabi ko, baka masapak ako nyan wengya, solid sumuntok yan..

Malapit na kami sa gym, at mula dito maririnig ang boses ng jaguars.. Mukhang
nagkakasiyahan sila..

Pagbungad namin sa may entrance, agad naming nakita si Young, Howard at Burns..
nasa gitna ng court at nagsasayaw habang si Burns kumakanta.. Guess what kung anong
sinasayaw at kinakanta nila?.. Walang iba kundi totoy bibo -__-

"~Oh ang galing, galing kong sumayaw, galing kong gumalaw galing kung sumayaw
galing kong gumawalaw bibong bibo gumalaw.~." kanta ni Burns habang sumasayaw naman
yung dalawa..

Sunod kaming napatingin kay Howard.. may hawak syang mop, at yun ang ginawa nyang
microphone..

"~~Nung bata pa ako tinuruan ako ng lolo magbisyo, katol, malunggay, rugby ang
tinuro ng tatay ko, pinagsama sama ko kaya ako ngayo'y bibong bibo..Kaya ang tawag
nila sa akin sabog sa kanto.~~."

"pffft whoa! hahahaha katol paaaa!!" tuwang tuwa ang ibang jaguars na nanunuod sa
concert ng tatlo.. Kaninong medyas na naman ba ang tinira nila??

Natigil sila ng pumasok kami ni Jenny..

"Di ko alam na ganito na pala kayo kalala.." bungad ni Jenny, halatang di sya
makapaniwala sa nakita nya..

"Jenny, anong ginagawa mo dito?" agad na lumapit si Dela Cruz sa kapatid..

"Ganyan ka din ba oppa kung minsan?" di sinagot ni Jenny ang tanong ng kuya nya..

"Naku Jenny, mas malala pa yang kuya mo samin di mo ala----"

"Gago" siniko ni Dela Cruz si Freeman..

"pfft! Hoy Turner wag mo masyadong titigan, baka matunaw.." biro ko.. Crush na
crush kasi ng gago si jenny..

"Mukha mo Spencer.." namula ang gago wengya..

"Spencer ayos yung speech mo kanina ha pfft.." napatingin ako kay Young.. Napakunot
ang noo ko..

"Simula sa araw na ito, ang taong mananakit at aapak sa pagkatao nya ay gagawin
kong miserable ang buhay" sabi pa nya, bigla kong naalala ang mga sinabi ko kanina
sa room..

Flashback

Pagpasok sa room, tumayo ako sa unahan.. Napatingin sa gawi ko ang lahat..

"Ang ginawa nyo kay Rea kahapon ay di ko mapapalampas.." panimula ko..

Tumahimik silang lahat, walang nangangahas na gumawa ng kahit anong ingay, tuwing
naalala ko yung ginawa at sinabi nila laban kay Rea, bigla na lang nag iinit ang
dugo ko, at gusto kong manapak ng kahit sino..

"Walang sinuman sa inyo ang may karapatan na apakan at laitin sya, kung ayaw nyong
ibaon ko kayo ng buhay.."

Tiningnan ko yung mga babae na nagsimula ng lahat..

"Simula sa araw na ito, ang taong mananakit at aapak sa pagkatao nya ay gagawin
kong miserable ang buhay.. Leave her alone or else? We all know what will happen
next.." I said..

Walang makatingin sakin ng ayos, lahat sila iniiwasang tingnan ako sa mga mata..
"Nagkakaintindihan ba tayo?"

"O-oo Johnny sorr----" di ko na pinatapos yung babae..

Pumunta na ako sa upuan ko bago pa dumating si Rea..

End of Flashback..

Tiningnan ko ng masama si Young, wengya pano nya nalaman yun?

-----------------------

Rea's POV

"Hoy ba't ang tahimik mo?" di ko nilingon si Tina, katabi ko sya, magkaklase kami
sa ilang subject..

"Di ba Tina, crush is paghanga?" tanong ko..

"Bakit?"

"Pag humanga ka ba sa isang tao? Natural bang masaktan ka din?"

"Aba malay ko, anong page ba yan at babasahin ko.." sagot nya.. Tiningnan ko sya
tae kala ko seryoso sya sa sinabi nya, nakangiti ang bruha...

"Tina naman eh.." ginulo ko ang buhok ko..

"Pfft ang alam ko kapag nasasaktan ka na pag nakikita mo ang crush mo na may
kasamang iba, isa lang ibig sabihin nyan.." sabi nya at tinuloy ang pagsusulat..

"Ano?"

"Hinog na ang pagka-crush mo, naging pag ibig na.." sagot nya..

"Pag ibig? Nabebenta ba yan?" this time ako naman ang tiningnan nya..

"Oo nabebenta, try mong ipagbili kay Spencer baka sakaling bilhin nya.."
"Ang bata bata ko pa pumapag ibig na ako? Ayaw ko na nga, di ko na sya crush.."
sabi ko na lang..

"As if naman, mapipigilan mo yan.." tiningnan ko ulit si Tina..

"Anong gagawin ko?"

"Aba malay ko, ako kasi madaming pang gagawin, kamalayan ko sa gagawin mo, wag mo
nga sakin itanong yan.." ang galing nya talaga magtanga tangahan.. Parang natural
na natural. Kung di ko sya kilala iisipin ko na tanga talaga sya.

"Alam ko na.." napatayo ako dahil sa pumasok sa isip ko..

"Malamang utak mo yan, alangan naman ako makaalam nyan.." pinektusan ko ng isa si
Tina, basag moment eh..

"wag kang epal.."

"Oo na, so ano ng naisip mo?" tanong nya..

"Di ba sabi mo? Di napipigilan ang pagkacrush na nahinog at naging pag ibig?"

"Oo bakit?"

"Edi babantayan ko na lang si mylabs, magshishift ako.." sabi ko..

Pero di yun ang totoong dahilan ko sa pagpapalit ng kurso..

May personal akong dahilan..

At alam kong malalaman nyo din yun, sa tamang panahon..

==========

A/N: Sorry sa matagal na UD nitong MPUG. Don't worry, pipilitin kong makapag ud
every two days.. Salamat sa patuloy na suporta :)

BOH naman later :)

vote and comment people..

-yna-

=================

Pick Up 9: Second Year

Rea's POV

"Hoy Rea, wengya ka, nag shift ka pala ng course di mo man lang ako ininform?"
naglalakad kami ni Tina papunta sa library..

"May bayad ang pag inform may bente ka ba dyan?"

"Bruha, pati ba naman ako kokotongan mo pa?" sinimangutan ko lang sya.. Ang bilis
ng panahon, second year college na agad kami.. And this time magkaklase na kami ni
Johnny my labs ko sa lahat ng subject, maliban lang sa first subject, dahil
magkakaklase silang lahat ng jaguars..

Napahinto kami sa paglalakad ng mapansin na may kumpulan ng ilang estudyante..

"Anong meron?" tanong ni Tina..

"Aba malay ko, magkasama tayo tapos sakin mo itatanong.." sagot ko.. medyo di
maganda ang pakiramdam ko, dahil sa kumakalat na balita na bago na namang
girlfriend si mylabs ko.. Nung huling mga buwan namin last year bilang first year,
kung sino sino ang mga girlfriend nya.. Kahit crush ko lang sya, talagang nakakapag
init ng dugo pag nakikita ko syang makasamang iba, daig pa nila ang sabon, ang
sakit nila sa mata..

Sige lang, pakasawa sila, dahil sakin din ang bagsak nya..

"Lakas makabad vibes ah.." tiningnan ko ng masama si Tina ng pektusan nya ako..
Nilahad ko ang kamay ko..

"Oh ano na naman?" tanong nya..

"singkwenta kada pektos" sagot ko..

"Pfft tigilan mo nga ako, wala akong pera.."

"Kung ganun wag kang mamektus ko wala kang pambayad.." sabi ko at muling tumingin
dun sa ilang mga estudyante..
"Ang ganda nung girl bagay sila.."

"Oo nga..saang school kaya yun pumapasok.."

"Iba na naman ang kasama nya?"

"Certified playboy, mas lalo syang naging hot sa paningin ko.."

Ano bang meron?

Nakisiksik ako para makita kung ano ba yung pinag uusapan nila..

At para akong tumingin ng direkta sa araw ng makita sila.. Si mylabs ko at bago

nyang biktima.. Kelan kaya nya ako bibiktimahin? Aba excited na ako..

Umalis ako sa kumpulan at naglakad na ulit..

"Rea I think kailangan mo ng plantsa.." tiningnan ko si Tina, nandito pa din sya?

Kala ko kasi natabunan na sya ng mga estudyante..

"Di ako nangangain ng plantsa.." sagot ko..

"Luka, sinabi ko bang kakainin mo? Kailangan mo yun para dyan sa mukha mong gusot
na gusot.."

Di ako nagsalita, nagpiplay pa din sa utak ko yung nakita ko kanina, huwaaaaa!!

*atungal inside* si mylabs ko, pinagpalit na naman ako.. Hanggang kelan ba nya ako
sasaktan ng ganito? Di ba nya alam na ang isang magandang babaeng tulad ko ay iisa
lang ang puso kaya dapat di nya winawasak, yung buto ko sa katawan 206 bakit di na
lang yun ang wasakin nya?

Pero syempre joke lang yun.. Edi nalumpo ako pag nagkataon?

"Sigurado ka ba na crush pa din yang nararamdaman mo kay Johnny? Parang iba na yan
ah.."

Di pa din ako nagsalita, kahit ako di na din alam kung paghanga pa rin ba ito sa
kabaitan at pagiging matulungin ni mylabs sa isang tao.. Basta ang alam ko lang,
kinukumpleto nya ang araw ko.. Pero di ba iba ang crush sa mahal? Eh bakit lagi ko
na lang nararamdaman itong selos?

Nakarating kami ng library, second year na, pero dito pa din ako naka-assign? Tae,
ang duty ko sa library parang pagmamahal ko kay mylabs, walang pagbabago..
Pagmamahal?

Aba pumapag ibig na ako ngayon ganun?

Hay ewan, yayaman ba ako dyan sa pagmamahal na yan? Palagay ko tama na ako dun sa
paghanga lang, atleast nagiging mas inspirada pa akong magtinda ng polboron sa
room..

Sa buong taon ko bilang first year student, matapos ang insidenteng pagkakasangkot
ko sa nakawan, di na ulit naulit ang bagay na yun, at ang mas ikinagulat ko pa ay
bumait silang lahat sakin, kaya nga nakakapag negosyo na ako sagad eh.

***

Mabilis kong ginawa ang mga dapat kong gawin sa library para makaraket ako bago mag
simula ang klase..

Pagkatapos ko sa library, agad akong pumunta sa una kong klase, pagpasok ko sa

classroom nandito na ang ilan kong mga kaklase sa unang subject..

"Good morning.." masiglang bati ko..

"good morning Rea.."

"Morning rea, anong tinda mo ngayon?" tanong ng isa kong kaklase..

"Polboron, sinong bibili?!"sigaw ko..

"Polboron na naman? Nung isang araw, nabulunan ako dyan.." reklamo nung isa kong
pang kaklase..

"Ay ganun? Hayaan mo pag nabulunan ka ulit, tawagin mo ako para madagukan kita.."
sagot ko at binigyan sya ng matamis na ngiti..

"Pfft ibang klase ka talaga.."

"Mas magiging ibang klase ako pag bumili ka ulit, malapit na ang exam kaya pagawa
na kayo ng reviewers nyo sakin, singkwenta isang subject.."

"Rea ikaw ba gumagawa nito?" tanong nung isa kong kaklase na kumukutingting sa
polboron ko..
"Oo, bakit?" sagot ko..

"Mukhang masarap.." sabi nya..

"Walang mukha yan, pero sinisigurado ko sayo na masarap talaga yan.."

Yung iba kong kaklase natatawa na lang sakin..

"Rea ako papagawa ako ng reviewers.."

"Ako din Rea..

"Ako din.."

Aba ayos, pera na naman ituu!

Dumating na si prof at nagsimula na ang klase.. Minsan di ko mapigilan na di isipin

kung bakit simula ng araw na mapagbintangan akong nagnakaw last year, di na ako
pinansin ni johnny.. Kala ko pa naman ok na kami dahil tinulungan nya akong ilabas
ang katotohanan.. Pero simula ng araw na yun, naging mailap na sya sakin.. Halos
hindi na nga nya ako tingnan eh..

Pero dahil ako si Rea, di ako susuko, gagawin ko ang lahat para pansinin nya ulit
ako, papatunayan ko na hindi sya nakalaan para sa iba, kundi para sa akin lang
talaga..

Medyo aggressive ba pakinggan? Pasensya na, tao lang, nagkaka-crush lang..

Taeng crush ito, lakas maka thrill..

Sa mga may crush din dyan, feel nyo ba ako?

***

Mabilis na natapos ang klase, hindi muna agad ako tumayo dahil hinintay ko pa yung
mga magpapagawa ng mga handouts..

Pagkatapos saka ako kumaripas ng takbo papunta sa sunod kong klase.. This time
kaklase ko na si mylabs..

Agad akong naupo sa tabing upuan nya.. Wala pa sya, at medyo kinakabahan ako..
Normal lang naman ito di ba? hehe feeling ko kasi abnormal na ang puso ko dahil ang
bilis ng tibok pag nasa malapit lang sya..
Sabi nila kapag ang lalaki may crush, pwede nilang ligawan pero pag ang babae daw
ang may crush hanggang tingin na lang? Aba nasan ang hustisya? Pwes papatunayan ko
na iba na ang panahon ngayon.. Walang mangyayari kung titingin lang ng titingin..
Paano mo mapapatunayan na maalat ang asin kung di mo titikman?

Biglang tumahimik ang paligid ko ng pumasok na sya.. Agad akong ngumiti sa kanya,
kaya lang di man lang nagtagal ng isang segundo yung tingin nya sakin.. Dapat pala
nagdadala ako ng pako at martilyo para mipako ko ang mga mata nya para sakin lang
mismo..

"Good morning mylabs.." bati ko.. Pero as usual para lang akong hangin na umihip sa
paligid nya.. Awayin ko kaya to' para naman patulan na nya ako..

"Sabi nila timang daw ako.." bulong ko sa kanya, medyo nasasanay na din ako sa pag
snob nya sakin.. Kaya push pa more mapapansin din nya ako ..

Di ko napigilan ang ngiti ko ng lingunin nya ako..

"Pero di yun totoo, mali bang ngumiti ako pag ikaw ang naiisip ko.." sabi ko.. Agad
din nyang binawi ang tingin nya..

Wala pa naman si prof kaya dadaldalin ko muna si mylabs..

"Mylabs, balita ko may bago ka na namang crush.." ginamit ko na lang ang salitang
crush kesa fling..

"Pwede bang mag comment? Kahit di tayo friend,.." dagdag ko pa..

Nanatili lang syang tahimik, I'll take that as a 'yes'...

"Di kayo bagay ang panget nya.." komento ko.. At parang napansin ko na ngumiti sya,
o imahinasyon ko lang yun?

------------------

Johnny's POV

"Good morning mylabs.." bati nya.. heto na naman sya, di ba nya alam na isang
malaking pagsubok ang ginagawa kong pag iwas sa kanya? Natapos ang huling taon
namin sa first year na puro pag iwas na lang ginawa ko.. Pero eto pa rin sya,
patuloy na nangungulit at ang mas matindi nag shift pa sya ng kurso.. Di ko alam
kong magagalit ba ako o matutuwa sa ginagawa nya, pero higit na nangingibabaw ang
kilig..
"Sabi nila timang daw ako.." nilingon ko sya ng bahagya.. Nag iwan na ako na babala
sa lahat na walang sinuman ang pwedeng umaway o manakit sa kanya, pero meron yatang
di sumusunod..

"Pero di yun totoo, mali bang ngumiti ako pag ikaw ang naiisip ko.." sabi pa nya..
Wengya, agad kong binawi ang tingin sa kanya.. kala ko pa naman may umaaway na
naman sa kanya, yun pala babanat na naman.. Di ko alam kung natural ba sa isang
lalaki na tulad ko ang kiligin ng ganito taena..

"Mylabs, balita ko may bago ka na namang crush.." bakit ba ang daldal nya? Di ba
sya makahalata na ayaw ko syang kausapin o pansinin man lang? Pero may part sa loob
ko na sobrang natutuwa pag naririnig ang boses nya..

"Pwede bang mag comment? Kahit di tayo friend,.." dagdag pa nya, pero di ako
nagsalita at nanatili pa ring tahimik..

"Di kayo bagay ang panget nya.." napangiti ako sa sinabi nya pero agad ko ding
tinago yun..

Pfft ang crush ko panget? Di ba alam niya na maganda sya? Dahil sya ang crush ko
takte..

Bakit ganun? Ang dami namang ngumingiti sakin, pero bakit nakakakilig pag sa kanya
nanggagaling? wengya.. lakas makasira ng utak ang babaeng ito..

Biglang pumasok si prof.. Naupo na ang lahat ng maayos at isa na dun ang babaeng
katabi ko.. Sinusulyapan ko sya, masaya ako dahil maayos naman ang kalagayan nya,
nakapag desisyon na ako, na titingnan ko na lang sya sa malayo.. She deserve
better..

Mabilis ding natapos ang klase, breaktime na, parang gusto ko pang i-extend ang
oras..

Tumayo na ako para di nya mahalatang gusto ko pang maupo sa tabi nya..

"Mylabs.." napatingin ako sa kanya, may inaabot sya sakin, polboron?

"Madaming wala sakin na kaya mong hanapin sa iba, pero madaming wala sa kanila na
sa akin mo lang makikita, katulad ng polboron na ito.."

Gusto ko syang sagutin at sabihin na wala na akong gustong iba kundi sya lang
talaga..

Hinawakan nya ang kamay ko at nilagay doon ang polboron..

"Kapag nabulunan ka, magpadagok ka na lang sa jaguars, medyo madami akong gagawin
ngayon kaya di kita madadagukan.." she said at nauna ng lumabas ng classroom.. Di
ko napigilan ang di matawa sa sinabi nya.. The reason why I really like her, she's
unique on her own way..

Lumabas na din ako ng room at pumunta ng canteen.. Hawak ko pa din ang polboron na
binigay nya.. Palagay ko dapat ko itong itago at i-treasure dahil galing to sa
kanya..

"Yo! Spencer.." nandito na din ang jaguars.. Umorder muna ako bago pumunta sa table
namin..

"Napapansin namin laging nakangiti ang mga mata mo tuwing breaktime.." komento ni
Burns ng maupo na ako..

"Labi na ngayon ang tingin mo sa mata ko? Tsk! epekto ng pagiging single mo ano?"
biro ko..

"Gago! Wag mo akong biruin pakipot boy ha.." sinimangutan ko sya.. Hanggang ngayon
di ko pa din sinasabi ang dahilan kung bakit ayaw kong ligawan si Rea.. Tama ng ako
na lang ang makaalam ng katangahan ko.. Hinahayaan ko na lang na isipin nila na
manhid ako.. Pero knowing them, di sila naniniwala sa inaarte ko, we're best of
friends, alam na namin ang likaw ng bituka ng isat isa..

~~Brush, brush, brush three times a yearBrush, brush, brush your teeth, cavities
awayBrush, brush, brush three times a yearBrush with Colgate Shikishikishik~~

Napalingon kami sa kumakantang si Howard, kadarating lang nya..

~~Brush, brush, brush three times a year~~

"Wengya Howard, di kaya mabungal ka dyan sa kinakanta mo?" natawa kami sa sinabi ni
Young..

"Pfftt hahahaha, sige Howard try mong mag toothbrush three times a year, ewan lang
namin kung may matira pa dyan sa ngipin mo.." -Burns..

"Taenanyo, mga basag trip kayo.." sagot ni Howard at naupo na lang at sinimulan ang
pagkain..

Tinapik ko na lang sya sa balikat..

"Alam nyo na ba ang balita na magkakaron daw ng field trip ang mga second year
students?, all business courses.." napatingin kami kay Montereal..
"Aba ayos, sana pumunta din sa amusement park.." excited na sabi ni Dela Cruz.

Field trip? Pati sa college may field trip pa din? Wengya...

=======

A/N: Magkaron tayo ng deal readers ha, kada maibigay ko yung votes na hiningi ko sa
bawat chapter mag uud agad ako.. Pahinging 30 votes para sa chapter na ito..pag nag
30 i -uud ko agad ang BOH..

Wag sana kayong magalit sa paghingi ko ng votes, dyan ko lang kasi nararamdaman na
may nakaka-appreciate pa sa mga sinusulat ko..

Di ko hihingin na mag comment kayo, dahil gusto ko kusang loob ang pagbibigay nyo
ng komento at di dahil napilitan lang kayo :) Pero gusto kong malaman nyo na ang
pagbabasa ng mga comments nyo ay sobrang ikinatutuwa ko :)

Sana mapansin nyo ang deal kong ito in a nice way, kung mapapansin nyo bumibilis
ang ud kapag ganito di ba?

Salamat ng marami sa patuloy na suporta.. :* :*

-yna-

=================

Pick Up 10: The Trip is On! (PART 1)

Rea's POV

Field trip? Kahapon ko pa naririnig ang tungkol sa field trip na yan at mukhang
lahat ng second year students ay excited na, maliban sakin.. 

"Rea, yung handouts ko sa marketing?" napalingon ako sa nagsalita. Isa sa mga

kaklase ko sa ilang mga subject.. 

"Ah, eto.." binuksan ko ang bag ko at kinuha ang mga handouts na pinagpuyatan  ko
kagabi.. "Singkwenta, pero dahil maganda ako, singkwenta pa rin para sayo.." biro
ko.. 

"Ikaw talaga.." inabutan nya akong singkwenta pesos.. Ngumiti ako sa kanya, at
tumuloy na sa library, maaga pa kaya naman dun muna ang punta ko, alam nyo na, duty
again.. 
Iniisip ko kung sasama ba ako sa field trip, gastos lang yun takte.. Alam ko na,
kakausapin ko na lang si dean, na magtitinda na lang ako ng mineral water sa bus. 

Pagpasok ko sa library, napakunot ang noo ko, nakapagtatakang ang dami na agad na
nakatambay dito.. 

Napatingin din ako sa tinitingnan nila.. I smiled.. Sino bang hindi tatambay dito
ng ganito kaaga kung lahat ng jaguars ay nandito? Agad na hinanap ng mga mata ko si
mylabs.. teka bakit parang wala sya? 

"Excuse Miss, wag ka ngang pahara-hara.." may babaeng nagsalita..napalingon ako sa

likuran ko, natigilan ako..

Si mylabs may kasamang hipon.. 

Nilampasan lang nila ako, ni hindi man lang ako tiningnan  ni mylabs.. Wengya di ba
nya alam na mas bagay kami kesa sa kanila.. 

"Yo Spencer!.." narinig ko pang babi ng mga kaibigan nya.. Bago ako pumasok sa
office na nandito sa library.

"Anong mukha yan Rea?" tiningnan ko si Ate Eva ang librarian ng M.U.. 

"Mukha ko po? Mukha po ng babaeng bigo.." sagot ko at nilagay ang bag ko sa may
locker na nasa office nya.. 

Tumawa lang sya, di naman lingid sa kaalaman nya na crush ko si Johnny. Para ko na
nga syang ate dahil ang gaan ng loob namin sa isat isa.. 

" ano bang bago?" nakangiting tanong nya..

"Bago po? Yung kasama nya po, bagong hipon.." sagot ko, at muli na naman syang
natawa.. 

"Sige na mag umpisa ka na para makapunta ka agad sa klase mo, at yang pagkabigo mo
ipunin mo lang tapos isampal mo kay Mr.Spencer.." she said with a smile. I smiled
back.. At lumabas ng office nya.. 

Nilapitan ko ang ilang mga libro na ginamit ng mga estudyante kahapon, tinulak ko
ang book cart papunta sa bookshelf  para maibalik ng maayos.. 

Di ko mapigilan ang sarili ko na tingnan ang grupo ng jaguars.. Masaya silang nag
uusap, patatlong beses na silang nasaway ni ate Eva dahil sa lakas ng boses nila.. 
"Rea, san ko makikita ang book na ito?" napalingon ako sa nagsalita.. Si Liam, isa
sa mga kaklase ko, he's a nerd, di na talaga siguro nawawala sa isang school ang
mga nerd na tulad nya.. Don't get me wrong, napapaisip lang ako kung bakit may mga
tulad nila? Sometimes sila ang laging biktima ng bullying.. 

"Ah doon yan.. halika samahan na kita.." sagot ko ng mabasa ko yung nasa papel nya
na pangalan ng libro na kailangan nya.. 

"Pasensya ka na, wala na kasi akong oras para maghanap pa kaya lumapit na ako
sayo.." medyo nahihiyang sabi nya.. 

"Sus wala yun, bente pesos lang ang tanong sakin plus ten pesos dahil sinamahan
kita.." biro ko, he smiled, cute sya, lalo na kung aalisin yung makapal na salamin
na tumatakip sa mata nya.. Nadaanan namin ang grupo ng jaguars pero iniwasan kong
tingnan sila.. 

Agad kong kinuha yung libro at inabot sa kanya.. 

"Salamat ha.." nahihiya pa din sya.. 

"Wala ng libre sa panahon ngayon.." sagot ko.. Tiningnan nya ako sa mata pero agad
din naman nyang binawi, gusto kong matawa dahil para syang tuta sa ginagawa nya.. 

"I-I'll treat your lunch.." he said..

"Heheh biro lang Liam, pero kung mapilit ka sige libre mo ako.." aba sayang ang
grasya.. Magsasalita pa sana sya kaya lang para syang nakakita ng multo sa likuran
ko kasunod nun ang sunod sunod na pagbasak ng mga libro sa sahig.. 

"Mylabs?" nilapitan ko sya at tinulungan pulutin ang ilang mga libro na nagpatak.. 

"Sorry I didn't meant to interrupt.." sabi nya.. Ako lang ba ito? O talagang may
halong galit sa tono ng boses nya. 

At anong ibig nyang sabihin? Interrupt? Bigla kong nilingon si Liam kaya lang wala
na sya, takte nalimutan kong kausap ko nga pala sya.. Wengya, free lunch na naging
bato pa.. 

"Ok lang, di naman ganun ka-importante ang pinag uusapan namin.." somehow, mas
nakakabusog pa sa libreng lunch ang makausap si mylabs ko.. my goodness, boses pa
lang nya nabubusog na ako, tapos yung tingin nya dessert na.. 

Takte yung mga bulate ko sa tiyan feeling ko biglang nagtranform at naging paro
paro..
----------------------

Johnny's POV

Napakunot ang noo ko ng dumaan sa may table namin si Rea kasama ang lalaking may
makapal na salamin sa mata, kung di ako nagkakamali kaklase namin sya.. May kung
anong galit at pag kaasar ang bumangon sa loob ko lalo na ng makitang nakangiti
silang dalawa, at mapansin na parang may kakaiba sa ngiti ng lalaking nerd na
yun.. 

Hindi ako bully na tao, pero sa mga oras na ito parang gusto kong literal na
ilampaso sa sahig ang pagmumukha ng lalaking yun.. 

Tumayo ako.. 

"Hoy Spencer saan ka pupunta? Malapit ng dumating si captain" tanong ni Dela Cruz..

"Saglit lang ako.." sagot ko at pumunta sa mga bookshelf..

Nakatalikod sa direksyon ko si Rea, at napansin ko na may inabot syang libro kay

nerd.. Lumapit pa ako ng konti sa kanila.. at nagtingin ng mga libro kahit wala
naman doon ang atensyon ko kundi nasa usapan nila...

"Salamat ha.." nahihiya pa ang gago.. mas lalo akong naaasar sa pagmumukha nya
tang*na..

"Wala ng libre sa panahon ngayon.." narinig kong sagot ni Rea.. At ng tingnan ko si

nerd, parang kinikilig ang hayop wengya, pinipigilan ko ang sarili ko na batuhin
sya ng libro na hawak ko ngayon.. 

"I-I'll treat your lunch.." tiningnan ko ng masama si nerd.. Sa lahat ng salita na

narinig ko ngayong umaga.. yung sinabi nya ang pinaka-ayaw ko..

"Heheh biro lang Liam, pero kung mapilit ka sige libre mo ako.."  Di ko napansin na
nabitiwan ko na pala ang libro na hawak ko at naibagsak ko ang ilan sa mga yun..

"Mylabs?" gusto kong manapak sa mga oras na ito, at mas matutuwa ako kung mukha ng
gagong yun ang sasapakin ko, di ko namalayan na nakalapit na pala sakin si Rea,
pinulot nya ang ilang mga libro na nasa sahig.. Dapat ba akong magalit sa kanya
dahil kakain sya ng lunch kasama ang gagong yun? Kala ko ba ako ang gusto nya? Pero
bakit sya sasama sa lalaking yun?  
"Sorry I didn't meant to interrupt.." I stop myself same with my anger.. Alam ko
wala akong karapatan.. 

Bigla syang lumingon sa likod nya, after she realized na may kausap sya before she
glanced at me.. 

"Ok lang, di naman ganun ka-importante ang pinag uusapan namin.." sabi nya.. Di ko
alam kung dapat ba akong matuwa sa sinabi nya o maasar dahil sa kaalaman na gusto
nyang maglunch kasama ang taong yun.. 

Tiningnan ko sya.. ayan na naman sya sa kakaibang tingin nya na nagdadala sakin ng
kakaibang kilig.. Tingin pa ang nya nakakapgpalusaw na sa galit at pagka-asar ko. 

"My labs, pwede bang tumingin ka sakin pag nakatingin ako sayo.." sabi nya.. Di ba
nya alam na tinitingnan ko din sya? Oo nga pala, di nya yun alam dahil palihim ko
lang syang tinitingnan.. 

"Bakit?" tanong ko, dahil halatang hinihintay nya ang salitang yun.. 

"Para may pagtingin tayo sa isat isa.." muntik na akong mapangiti sa harapan nya..
Bakit ba ang lakas ng epekto sakin ng mga banat nya? 

"Rea!" napalingon kami sa tumawag sa kanya.. 

"Ate Eva.." si Miss Eva pala.. 

"Pinapatawag ka ni dean.."

"Ah sige po, pupunta na.." sagot ni Rea at muling humarap sakin.. 

"Mylabs, alam mo ba ang ibig sabihin ng masaya?" tanong nya.. 

"Ano?"

"Ako yun..." 

----------------------

Rea's POV

"Mylabs, alam mo ba ang ibig sabihin ng masaya?" 

"Ano?"

"Ako yun.." masaya ako dahil pinansin nya ako ngayong araw.. 

"I think you should go.." he said.. Ay oo nga pala pinapatawag ako ni dean.. 

"Muntik ko ng malimutan, masyado mo kasing inooccupied ang isipan ko.." sabi ko..
Tatalikod na dapat ako pero hinarap ko ulit sya, wengya naman si dean eh, wrong
timing.. 

"mylab------"

"Johnny!" di ko naituloy ang sasabihin ko ng biglang may hipon na dumating.. 

"Hey.."

"I was looking at you,  what were you doing here?" tumalikod na ako ng ilagay ng
babaeng yun ang kamay nya sa braso ni mylabs ko.. Minsan pala magdadala ako ng sun
glasses, proteksyon para sa mata ko, dahil sumasakit yun pag nakikita ko si mylabs
na hawak na iba.. 

Agad akong lumabas ng library at naglakad papunta sa office ni Dean. Wengya ang
saya ko na eh, nandun na, konting push na lang, biglang sinira ng hipon na yun ang
moment namin ni mylabs.. 

Oo na, ako na ang mean, pero aminin nyo, di nyo din mapigilan na laiitin ang
babaeng kasama ng crush nyo.?

"Good morning dean.." bati ko pagpasok ko sa opisina..

"Good morning Miss Snyder.." she gave me a genuine smile. I smiled back.. 

Naupo ako sa upuan na nasa harap ng table nya.. 

"I hope narinig mo na ang balitang magkakaron ng field trip ang lahat ng second
year students with business courses.." 

I nodded.. Kahit saang sulok ng university naririnig ko ang balitang yun, kahit nga
sa C.R eh wengya.. 

"What about that ma'am?" tanong ko.. 

"I know pinoproblema mo ang perang ipambabayad para sa nasabing field trip.." 

Aba, manghuhula na si dean ngayon? Sosyal..

"Di mo na kailangan problemahin yun, dahil may nag sponsor na ng fee nyo, kayong
dalawa ni Miss Bautista.." biglang nagliwanag ang maliwanag ko na talagang paligid
dahil sa sinabi ni dean.. 

"Talaga po dean? Ay salamat naman at hindi ko na kailangan magbenta ng mineral sa

bus para lang makasama.." sagot ko, medyo natawa sya sa sinabi ko.. 

"Field trip will be on this coming saturday.. so you don't have to worry about the
financial dahil naayos ko na yun.. Ikaw na din ang bahalang magsabi kay Miss
Bautista about this.." 

"Sige po dean salamat po. Matanong ko lang po, sino po nag sponsor?" tanong ko, aba
mabuti na ang alam namin ni Tina para makapag pasalamat kami.. 

"They don't want to tell.." dean smiled.. Weird, may sponsor ba na gusto ilihim ang
pagtulong? 

--------------------

Tina's POV

Field trip na sa sabado, di ko mapigilan ang hindi mapabuntong hininga kapag

naiisip ko na wala akong pambayad para sa field trip na yun.. 

"Wengya bilisan nyo na dyan gutom na ako." napatingin ako kay Tristan, nandito sila
sa libabry, kanina pa yata sila dito.. Ako kasi kadarating ko lang.. 

"Good morning bati ko sa kanila.. 

"Morning ms.manager.." bati din nila.. Naupo ako sa isang bakanteng upuan at
nilabas ang libro ko.. 

Hindi nagpractice ngayong araw ang jaguars, dito sila pinapunta ni captain Shield.
Di ko alam kung bakit, baka mababa na naman ang grade ng mga ugok.. 

"Tulungan nyo naman ako dito taena.." reklamo ni Elvin, parang nahihirapan sya sa
assignment nya.. 

"Ano ba yan?" tanong ni Joel at tiningnan ang notes ni Elvin.. 

"Find the least common denominator daw.."-Elvin..

"Wenya, Aba'y grade three pa lang tayo ay hinahanap na yan ah, hanggang ngayon di
pa rin nakikita?" biglang sagot ni Kevin.. at di ko napigilan ang tawa ko, damang
dama ko ang katangahan nila..

"Kaya nga eh, di kaya nakidnap na yun?" biro pa ni Rosmar.. 

"Tina.." napalingon ako sa tumawag sakin.. Si Rea pala.. Hinarap ko sya kahit
natatawa pa din ako.. 

"Ako ba tinatawanan mo?" tanong nya.. 

"Luka hindi, ito kasing jaguars parang mga ewan.." sagot ko.. 

"Lakas maka-ewan ni ms.manager wengya.." sabi ni Alfred.. 

Di ko sya pinansin at hinarap ng maayos si Rea.. 

"Anong atin?" tanong ko.. 

"Kinausap ako ni dean, may nag sponsor daw ng fee natin para sa field trip.."
kulang ang salitang tuwa ng mag sink in sa utak ko ang sinabi ni Rea.. 

"Talaga?" di ako makapaniwala, parang kanina lang pinoproblema ko pa yun ah..

"Ay hindi joke lang.." tiningnan ko ng masama si Rea pero tinawanan nya lang ako.. 

"Oo totoo.." sabi nya.. Di ko napigilan ang sarili ko at nayakap ko sya.. 

"Waaahh! ang saya ko.." 

"Hala, wag mo nga akong yakapin, si mylabs lang ang pwedeng yumakap sakin bruha
ka.." biro ni Rea.. Pinitik ko sya sa noo.. Kahit di na kami magkaklase, atleast
nakakausap ko pa din sya kahit papaano.. Di ko kami ganun kaclose pero maituturing
na kaibigan ang isang tulad nya.. 

"Let the trip on!" napatingin kami ni Rea ng sabay sabay na nagsalita ang
jaguars.. 

I think this field trip will be a disaster yet exciting... 

to be continued... 

============

A/N: Sa mga di pa po nakakaalam, dalawang story po ang sinusulat ko ngayon.. Una

itong MPUG at ang pangalawa ay ang BOH story po yun ni Kevin Young at Freya Acueza
which is Jaguars Series #3.. 

Kung maaalala nyo, nagbigay ako ng deal na kapag nareach nyo yung votes na hiningi
ko mag uud ako agad, so dahil natagalan bago mag 40 votes yung BOH kaya eto matagal
din ang ud XD 

Nasa mga kamay nyo kung kelan ako mag uud, dahil tumutupad ako sa usapan... 

So pahingi po ako ng 60 votes at sabay kong i-uud itong MPUG at BOH :) mas mabilis
na pagbibigay na votes, mas mabilis na ud *wink*  (Bonus na ang comment, don't
hesitate to give your comment, naappreciate ko yun ng sobra)

PS: Sa mga nagtatanong kung tertin lang talaga ako, wengya di kayo makatulog eh
noh? XD Bente Uno na po ako hahahaha.. Pero pagbigyan nyo na ako dun sa poreber
tertin ha.. xD ILY all :*

-yna-

=================

Pick Up 11: The Trip is On! (PART 2)

Johnny's POV

"Ang babaeng di marunong lumingon sa pinanggalingan, malamang natulala sa aking

kagwapuhan.." 
"Last mo na yan Freeman ha.." wengya, sa isang tropa talaga di nawawala ang isang
gwapong gwapo sa sarili.. 

"Ako, di ko na kailangan sabihin kung gaano ako kagwapo.." napatingin naman kami
kay Young..

"Bakit tol?" tanong ni Burns at naglabas ng lollipop.. 

"Kasi yung mukha ko na mismo ang nagsasabi kung gaano ako kagwapo.."-Young

"Sige nga kung nagsasabi ng totoo yang mukha mo, mag hi ka nga dun sa babaeng
kanina pa nagpapacute na nakatingin dito." napangiti kami sa sinabi ni Miller.. 

"Gago! Pakialam ko sa mga babaeng yan.." asar na sabi ni Young at inagaw yung
lollipop ni Burns na kakaalis pa lang sa balat sabay subo sa bibig nya.. 

Tulad ng inaasahan, magaling umiwas yang si bata pag usapang babae na..

"tarandato ka Young ako ang nagbalat tapos aagawin mo lang na hayop ka.." hinabol
ni Burns si Bata.. Di ko na sila pinansin at tiningnan na lang ang paligid may
limang school bus ang nakaparada ngayon dito.. ang tagal naman nya.

Nandito kami sa labas ng M.U.. di pa kami pinapasakay sa assign bus dahil

hinihintay pa ang ibang mga kasama.. Ngayong araw ang field trip, kanina ko pa
hinihintay si Rea.. Bakit kaya wala pa ang babaeng yun? 

Nasabi kaya ni dean sa kanya na bayad na sya para sa field trip ngayong araw? 

"Spencer sigurado ka ba na binayaran mo?" napatingin ako kay Montereal..

Siya din kasi ang nagbayad ng kay ms.manager..

"Oo naman.." sagot ko at tiningnan ulit ang mga dumarating.. 

"Eh bakit wala pa?" aburido na din ang isang yan.. 

"Aba malay ko, baka tulog pa ang mga yun.." sagot ko.. wengya, pag di dumating ang
babaeng yun, di na din ako sasama, matutulog na lang ako sa bahay, inaantok pa ako
taena, anong oras lang ba? 6 am lang.. kung bakit naman kasi napakaaga ng call
time.. 

"Johnny Johnny" napalingon ako kay Burns at Young kumakanta ang dalawang gago at
ako pa talaga ang napili nilang pagtripan.. 

"Yes papa"- Young

"Loving rea.." -Burns

"No papa"- Young

"telling lies.." -Burns

"no papa" -Young

"Open your heart"- Burns

"hahahaha"

"Taenanyo mga hayop kayo.." binalibang ko ng sapatos yung dalawa, lakas mang asar
wengya parang mga bata, mamaya kayo sakin..

-------------------------

Rea's POV

"Cheeze burger! empanada bili bili na kayo ng cheeze burger empanada, mainit pa.!"
sigaw ko.. Nandito ako sa bus #4, ngayong araw ang field trip at naisipan kong
magtinda muna habang hinihintay ang iba pang kasama para sa field trip na ito, sa
bus #2 ako naka-assign sino kayang mga kasama ko dun? Hindi naman kasi by class ang
binigay na bus .

"Miss pabili nga dalawa nyan.." mabilis akong lumapit dun sa babae.. Ayos, paubos
na, kanina pa ako nagtitinda ng cheeze burger at empanada, nandyan  na kaya ang
jaguars? Nung dumating kasi ako kanina, wala pa sila.. 

Nang maubos na ang tinintinda ko, agad akong pumunta sa kung saan nakaparada ang
bus #2.. Napansin ko agad ang jaguars sa labas, bakit di pa sila sumasakay sa bus
nila? Agad na hinanap ng paningin ko si mylabs.. 

"Good morning mylabs.." napalingon sya sakin ng makalapit ako..

"Yo Rea.."

"Hi Rea.."
"Wattsup Rea.." 

Si mylabs ang binati ko pero ang jaguars ang sumagot.. 

"Good morning jaguars.." bati ko na lang.. 

"Rea, di mo ba kasama si ms.manager?" napatingin ako kay Xevier.. 

"Si Tina? Nasa bus #1 sya, kanina pa sya dumating halos magkasabay kam------" di ko
na natapos ang sasabihin ko ng bigla na lang sya tumakbo.. Nagkibit balikat na lang
ako at muling humarap kay mylabs.. 

"Magandang umaga mylabs.." bati ko ulit sa kanya.. Bumalik na ulit sa pag aasaran
ang jaguars.. Di man lang ako tinapunan ng tingin ni mylabs ko.. 

Napatingin kami sa isang prof, nagtatawag na sya at pinapasakay na kami sa bus..

Nauna ng naglakad ang jaguars, napakunot ang noo ko ng sumakay silang lahat sa bus
#2.. 

Sila ang kasama ko? KyaaaaaahhH! Agad akong sumakay at naupo sa tabi ni mylabs ko. 

"Bitiwan mo nga akong unggoy ka.." napatingin kami sa bagong sakay.. Si Tina pala,
hawak hawak sya ni Xevier.. 

"Manahimik ka babae.." sagot ni Xevier at naupo na din katabi si Tina.. 

"mylabs, anong meron dun sa dalawa?" di ko napigilan di magtanong, medyo nakaka-

intriga kasi.. 

"malay ko.." sagot nya.. yieeeee! nagsalita sya.. kinikilig ako enebe...

Nagsakayan na din ang iba pang mga estudyante, nagulat pa ang ilan sa kanila ng
makita ang jaguars.. Di nagtagal umandar na ang bus.. Tahimik lang ang karamihan.. 

Tiningnan ko si Johnny.. Nakapikit na ang mata nya, mukhang antok na antok pa

sya.. 

Mamaya ko na lang sya kukulitin.. 

"WaaaaaaaahhhhH!" napalingon kami kay Joel..

"Problema mo sunog? Bigla ka na lang sumisigaw dyan na hayop ka?" narinig kong
tanong ni Kevin..

"Taena, nagtext si mama, iiwan daw nya sakin yung anak ng kaibigan nya..waaaahhH
ayokong mag alaga ng bata, lalo na kapag maligalig.." reklamo nya, ang lakas pa ng
boses kala mo sya lang nakasakay sa bus..

"Pfftt wengya di kaya matakot sayo ang batang yun dahil sa apelyido mong
nagliliyab.." komento na naman ni Kevin.. 

"Gago, di ka nakakatulong na hayop ka.." sagot ni Joel sabay gulo ng buhok nya.. 

"Joel pare.." napatingin kami kay Rosmar..

"Bakit?" busangot na ang mukha ni Joel, ano bang problema kung mag alaga sya ng
bata? 

"Bibigyan kita ng magandang technique kung paano mag alaga ng bata.." wala pa man
sinasabi si Rosmar natatawa na ang ibang jaguars.. 

"Sige, ano yun Freeman?" napangiti si Joel sa alok ni Rosmar.. 

"Alam mo pag ang bata maligalig, ihampas mo sa sahig, tanggal na ang ligalig. bali
pa ang leeg.." 

"Taenamo ka Freeman"

"Pffftt bwahahahaha the best.." napuno ng tawanan ang buong bus, yung ibang
estudyante, natatawa din.. 

"ganun ang tamang pag aalaga ng bata taena.." tumatawa pa din ang jaguars,
napapangiti na lang ako sa kakulitan nila, tiningnan ko ulit si mylabs, nakapikit
ang mata nya pero nakangiti, alam ko gising sya at nakikinig din sa usapan ng mga
kaibigan nya.. 

"Eh paano kapag may hika?" tanong ni Joel matapos ang tawanan.. 

"Kapag may hika, painumin ng kumukulong mantika.." Rosmar

"Tanggal ang hika.." -Kevin

"Wengya patay ang bata.." sabay sabay na sabi ng ibang jaguars.. 

Di ko napigilan ang di matawa, puro sila kalokohan takte.. Ganyan ba talaga kalakas
ang trip nila?

 -------------------

Johnny's POV

Puro talaga kalokohan ang mga ulol, minulat ang mata ko at tiningnan ang babaeng
nasa tabi ko ngayon, pati sya natatawa na lang sa mga naririnig nya.. 

Tumahimik na ang lahat at nagkanya kanya na ng usapan.. 

"My labs.." binawi ko ang tingin ko sa kanya wengya nakatitig na pala ako.. 

Di ako nagsalita at binaling na lang ang mga mata sa labas ng bintana.. 

"my labs, hindi ako mayaman para bilhin ang kahapon.." 

Ayan na naman sya, kinagat ko agad ang labi ko para pigilan ang nagbabadyang ngiti
at kilig..

"Pero handa akong mag ipon, makasama ka lang maghapon.." 

"Rea, isuko mo na ang pag iipon mong yan.." narinig kong sabi ni Turner.. 

"Oo nga, leader ng katorpehan yang si Spencer..."- Dela Cruz.. 

Wengya lakas talaga umepal ng mga ugok.. 

"Ok lang kahit konting pagmamahal lang galing sa kanya.." ayan na naman sya sa
banat nya.. 

"bakit rea?" tanong ni Gibson.. Bakit ba sila ang nagtatanong? Taena.. 

"Ako na lang ang bahalang magpadami.."-Rea

"Ayieeeeee!! bakit kami kinikilig dyan sa mga banat mo Rea, yang si Spencer
hindi.." -Anthony..

"Malapit ko na ngang hiramin ang puso ng kaibigan nyo eh.." kung makapag usap sila
parang wala ako sa paligid nila wengya..
"Bakit?"-Joel

"Ipanghihilod ko lang, bato eh..", tiningnan ko sya at nakangiti pala sya sakin..

"Tumahimik nga kayo iingay nyo." sabi ko na lang, ang lakas ng tibok ng puso ko
tang*na.. 

"Sus pag niligawan ko yang si Rea, baka maghabol kang hayop ka.." tinaas ko ang
gitnang daliri ko sa sinabi ni Howard.. 

Nagtawanan lang ang mga gago.. Napansin ko naman na tumahimik na din si Rea.. 

Sa mga sumunod na oras, tahimik na ang naging byahe, tinamaan na din yata ng antok
ang ilan.. 

Sa pagkakaalam ko, may isang kumpanya kaming pupuntahan, magkakaron ng observation

at makikinig sa talk ng isang matagumpay na tao sa larangan ng negosyo.. 

Di nagtagal nakarating din kami.. Kapansin pansin agad ang malaking letter A sa
napakalaki at napaka taas na building.. 

"Hoy baba na aba!.." nagtayuan kaming lahat at nagkanya kanya ng pagbaba ang lahat,
nasa likod lang ako ni Rea.. 

Ayon sa binigay na instruction samin, ililibot muna kami sa buong kumpanya.. 

Pagpasok namin sa loob, may mga nag assist na agad samin, may nagsasalita sa
unahan, pero di na namin inintindi, ang ibang jaguars nagkukulitan lang.. nasa
bandang hulihan kami

KABLAAAG!

Napatingin ako kay captain, may bumangga sa kanyang isang babae.. 

"Naku sorry.." hinging paumanhin nung babae, at dinampot ang cellphone nya,
nagkibit balikat lang si captain at di pinansin yung babae na nakayuko.. Sumunod na
din ako sa paglalakad..

"Hannah..!" napalingon ako dun sa babaeng bumangga kay captain kanina may babaeng
lumapit sa kanya..

"Ate Gladies, nagmamadali ako" narinig ko pa.. pero naglakad na din ako palayo.. Di
naman ako tsismoso tulad ni Dela Cruz.. 
Inikot namin ang kabuuan ng building, nalaman ko na ang kumpanyang ito ay pag aari
ng isang Hermes Paul Adaipmil, pero di namin binigyang pansin yun dahil ang isip
namin ay nasa amusement park.. after here, we will be having lunch in one fine
restaurant then the rest of the day will be on the amusement park, excited na ako
wengya, may ilang jaguars kasi na takot sa mga rides kaya di kami masyado
nakakapasyal sa mga ganun.. 

Pagkatapos ng pag iikot at pagpapaliwanang nung guide tungkol sa ilang mga bagay na
wala naman akong naintindihan, ay pinapasok na kami sa auditorium na nandito din sa
building.. 

"Matagal pa ba? Taena gutom na ako.." reklamo ni Howard.. 

"mga one decade pa daw Howard.." sagot ko at naupo sa tabi ni Rea,.. 

"tang*na edi gurang ka na nun Spencer.." pinakyuhan ko si Burns.. 

Kanina ko pa napapansin na tahimik si Rea, ano kayang iniisip nya? 

"Good morning everyone, let us all welcome the owner of this company, Mr. Hermes
Paul Adaipmil.." 

Pumasok isang makisig na lalaki, akala ko matanda na ang may ari ng kumpanyang ito,
pero di pala, ang ganda ng tindig at porma ng katawan nya.. 

Napakunot ang noo ko ng makarinig ako ng pagharok.. muntik na akong mapamura ng

mapansin ang jaguars. mga natutulog na ang gago eh hindi pa nagsasalita si Mr.
Adaipmil wengya.. 

Nag umpisa na syang magsalita, pero wala sa kanya ang atensyon ko, kundi nasa
babaeng tahimik na nakikinig.. 

"In business there are characteristics or traits that contributed to success of

it... blah blah blah.." 

 Minsan naisip ko na harapin ang takot at ipakita na lang sa kanya na gusto ko din
sya, bigla kong binawi ang tingin ng lumingon sya sakin.. 

"mylabs  business ka ba?.." 

tiningnan ko ulit sya.. 

"Why?" I asked.. 
"Kasi gusto kong magtagumpay sayo.." 

I smiled, pero bigla ko din binawi ang ngiti ko.. 

"Mas gwapo ka kapag nakangiti kaya wag mong pigilan, nakakamatay yan sige ka.."
biro nya.. Ang swerte ng lalaking mamahalin nya ng sobra.. 

Madami pang sinabi ang owner ng kumpanyang ito na talaga namang kapupulutan ng
aral, I discover that success didn't happen overnight and the journey to success
involved hard work, determination, failures, perserverance, and a strong mindset.. 

Pagkatapos ng talked ni Mr. Adaipmil nagpalakpakan ang mga estudyante kasabay nun
ang pag gising ng jaguars.. 

 "Tulo laway ah.." biro ko sa mga gago.. 

"May muta ka pa Young." -Burns

"Yung panis na laway mo oh.." pang aasar naman ni Young.. 

Naghanda na ang lahat para bumalik sa bus.. 

"Sa wakas kainan na.." masayang sabi ni Howard ng makabalik kami sa bus.. 

"Dapat di ka na lang sumama Howard, kumain ka na lang dapat sa bahay nyo maghapon
at magdamag.." pang aasar ni Dela Cruz.. 

"San ba nakakabili ng maghapon at magdamag na yan? Masarap ba yun?" walang sumagot

sa tanong ni Howard, tumahimik na ang lahat ng jaguars.. 

Natawa ang ibang estudyante na kasama namin dito sa bus.. 

Umandar na ulit ang bus, wala na masyadong nag iingay dahil alam kong mga gutom na
ang mga yan.. 

"Ok ka lang?" di ko napigilan tanungin ang katabi ko.. 

"Yieeee! Concern na sya.." she's cute.. "Ok lang ako mylabs, lalo na dahil katabi
kita.." she smiled.. 

I nodded.. Mas masaya ako dahil kasama kita.. 

Wala pang kalahating oras ay huminto ang bus sa tapat ng isang restaurant, halatang
walang tao o customer sa loob..pinareserve na yata ng school ang buong
restaurant.. 

Nag unahan sa pagbaba ang jaguars.. 

Gusto kong hawakan sa kamay si Rea, pero nagtatalo ang isip ko.. mas pinili ko na
lang na manatili sa likuran nya.. 

Pinagdikit dikit ng jaguars ang ilang lamesa para sa grupo namin, akmang uupo si
Rea sa ibang table kasama ang ilang estudyante pero hinila ko sya sa kamay at
pinaupo sa tabi ko.. 

Di naman nagkomento ang jaguars, buti naman dahil di ako ready sa pang aasar nila..
Iniiwasan kong mapatingin sa kanya.. Nilagyan ko ng pagkain ang pinggan nya.. 

At dahil gutom ang lahat, walang imikan na naganap.. 

 "Alam ko na kung anong itatayo kong business.." napatingin kami kay Howard matapos
ang ilang minuto ng katahimikan..

"Ano brad?"- Dela Cruz..

"Restaurant.." masayang sagot ni Howard.. 

"Geh push mo yan, para libre ang pagkain namin araw araw.." sagot ko.. 

"Oo nga Howard, panigurado madami ang magiging customer mo dahil ang gwapo ng mga
kumakain sa restaurant mo.." -Freeman..

"Kakapal ng mga  mukha nyo, di ko pa man naitatayo ang negosyo ko, bumabagsak na
dahil sa kagagawan nyo.." 

"Grades mo lang ang bumabagsak Howard wag kang mag alala.." -Turner

Nagtawanan kami dahil sa busangot na mukha ni Howard.. Tapos na kumain ang ilang
mga estudyante at bumalik na sa bus.. Samantalang kami ay nakaupo pa din at
nagkuwentuhan..

"May tanong ako.." -Howard

"Kelan ka ba nawalan ng tanong?" -Young..

"Sige ano yun pare?" -Montereal

"Di ba pagkain ang chickenpox? Kasi may chicken din yun di ba?..." -Howard.. 

Napafacepalm na lang ako taena..

"Ay oo Howard, ang sarap nga nun eh, gawin mong special recipe para sa itatayo mong
restaurant panigurado patok na patok yun.." seryosong sagot ni Young.. 

"Pfftt" 

"Talaga bata? Sinasabi ko na nga ba eh, may pagkatanga ka ding hayop ka.."-Howard

"Gago!"- Young

"Pfft chickenpox, bulutong yun sa tagalog hahaha yun yung kapares ng sinaing na
isda.." tumatawang sabi ni Howard.. 

Napaisip naman ako bigla.. 

"Hayop ka, balatong yung hindi bulutong wengya.."-Young

Tumayo na kami ng magsapakan na yung dalawa, pero syempre sapakang kaibigan yun..
Bumalik na kami sa bus.. 

"Mylabs.." nilingon ko si Rea, nakaupo na kami sa bus..

"Buti di ka nahahawa sa kabobohan ng mga kaibigan mo.." 

I smiled.. 

"Yieeee!! Ngiti mo pa lang kinikilig na ako, try mo kayang mahalin ako, di kaya
maglupasay ako dito?" she said.. 

"Tumigil ka nga dyan babae.." sabi ko na lang..

Muli kaming bumyahe, this time sa amusement park naman ang punta namin.. 

Pagdating namin sa amusment park, nagtinginan kaming mga jaguars at tiningnan si

Young, Howard at Burns.. 
Di nyo naitatanong pero takot ang tatlong yan sa mga rides.. Sila ang dahilan kung
bakit di kami masyado pumupunta sa ganitong lugar.. 

"Nakakapagod ang byahe ano?" -Burns

"oo nga eh, matulog na lang tayo dito sa bus.."-Young

"Sige, medyo nahihilo din ako eh.." -Howard.. 

Muli kong tiningnan ang ibang jaguars.. Tumango kami, nakababa na ang ibang
estudyante pati na rin si Rea at Tina.. 

Tumayo kami at nilapitan ang tatlong ugok.. 

"Taenanyo kaya pala ang lakas ng loob nyo sumama sa field na to dahil alam nyo na
pupunta sa taenang amusement park na ito.." reklamo agad ni Burns.. 

"Tung*nu lumayo kayo sakin,," sigaw ni Howard ng bigla syang buhatin ni Montereal,
Dela Cruz at Gray at pwersahang ibinababa ng bus.. 

"Wag nyo na akong buhatin mga hayop kayo, I can walk, you know.." asar na sabi ni
Young,,

"Buti naman at di na kami mahihirapan, medyo mabigat pa naman ang------" 

"Wengya ka bata, pwe.." salpakan ba naman ng hayop na yun ang bibig ko ng panyo.. 

"Ikaw Burns?" tanong ni Gibson.. 

"Bababa na mga gago kayo.." gusto kong matawa sa mga itsura nila.. 

Pagbaba naming lahat, nasa loob na ang karamihan kaya naman sumunod na din kami..
Saan kaya pumunta ang babaeng yun?  

I smiled ng makitang kasama sya ni ms.manager, palagay ko hahayaan ko muna syang

mag enjoy at ganun din ang gagawin ko kasama ang jaguars.. 

Agad namin hinila yung tatlong duwag sa Anchors Away..

"Masaya dyan promise.." pinapalakas namin ang loob nila..

"oo nga, lalo na kapag dun kayo sa pinakadulo umupo, di nyo ramdam ang takot
promise..." -Miller

"Sigurado kayo? Di kaya tumilapon kami dyan.." medyo namumutla na si Burns, pigil
na pigil namin ang tawa namin..

"tara na.." sabi ko at nauna ng sumakay.. Magkakatabi naman ang tatllo dun sa
pinakadulo.. kaming jaguars lang ang sakay, ayon na din sa request namin.. 

Nag umpisang umandar, mabagal pa sa una.. 

"Sus wala pala ang rides na ito, ang lame wengya.." pagyayabang ni Howard.. 

"Pfft sabi sa inyo eh, so panu next time pasyal ulit tayo dito ha.." sigaw ko.. 

Hanggang sa unti unti ng bumibilis.. 

"Waaaaaaahhhh taenanyo, ihinto nyo na, lalabas na ang bituka ko!.." sigaw ni
Young..

Hindi kami magkanda mayaw sa pagtawa dahil sa itsura nilang tatlo.. 

"Maawa kayo, gusto ko pag tumalino!!" sigaw naman ni Howard.. 

"Whoaa! wala ka ng pag asa gago.." 

Pati mga nanunuod at nakapila tawa din ng tawa dahil sa itsura at kaingayan
namin.. 

"nasususka na akooo!!" sigaw naman ni Burns,,

"Sige lang itae mo lang yan hahaha.."

"Mga hayop kayooo!!" sabay sabay na sigaw nila.

"Pfftt bwahahaha" 

Di kami matigil sa pagtawa hanggang sa makababa kami.. 

Di pa man nakakabawi ang tatlo ay binuhat naman namin sila at pwersahan na dinala
sa space shuttle.. 
"Takte kayooo!!"  di sila makapalag dahil pinagtutulungan namin sila.. Halos lahat
nasa amin ang atensyon, pero di namin pinansin yun..

 Katabi ko si Burns, katabi naman ni Miller si Howard at katabi ni Turner si

Young.. 

Sinigurado namin na di sila makakatakas.. Unti unting umandar ang space shuttle at
halos mabingi ako sa sigaw nilang tatlo.. 

"Whoa!" sigaw namin, habang yung tatlo naman di na natapos sa pagmumura dun lang
yata nila nailalabas ang takot nila wengya.. 

Pagkababa namin, halos di na makausap si Young, Burns at Howard.. 

"Iyong iyo ako dun ah.." napalingon kami sa nagsalita.. ngongo pala.. 

"Ano kaya pa?" pagbaling namin dun sa tatlo.. 

"Time out muna mga hayop kayo, natatae ako sa mga kagaguhan nyo taena.." reklamo ni
Howard.. 

 Masaya ang field trip  na ito, palagay ko mawawala na ang phobia ng tatlong yan sa
mga ganitong uri ng rides.. 

"Shemmms ang gagwapo nila.."

"Ang dami nila my goodness.." 

"Grabe,  ngitian lang ako ng isa sa kanila pwede na akong kunin ni lord.." 

"Hi miss.." bati ni Miller dun sa babae.. 

"Ano miss ready ka na ba kunin ni lord?" biro ko.. 

"Kyaaaaaaaah!" 

Bago pa maglupasay yung babae ay lumayo na kami.. Aba mahirap na baka mapag
bintangan kami, kaya dapat malayo kami sa pangyayarihan ng krimen.. 

Marami pa kaming kalokohan na pinaggagawa, tulad ng target shooting na wala man

lang kaming tinamaan, at dahil sa pagkapikon ni Howard eh binato na lang nya ng
sapatos yung mga target ayun tumbahan.. 
Lahat ng rides sinakyan namin hanggang sa nawala na ang takot nung tatlong ugok, at
muli nilang sinakyan, this time nag enjoy na sila, naitataas na nga nila ang kamay
nila sa mga rides eh.. 

Iba talaga kapag mga magugulo at mga gagong kaibigan ang kasama.. 

Di ko sila ipagpapalit sa yaman ng mundo.. 

==========

A/N: Oo na, sorry na T_T sa late ud.. 

Hinabaan ko naman pambawi eh.. :3

Salamat sa patuloy na suporta :*

-yna-

=================

Pick Up 12: Valentines Special

Rea's POV

Mabilis na lumipas ang mga araw at buwan.. At ang buwan na ito? Buwan ng mga puso,
halos di ko namalayan, malapit na namin matapos ang second year.. konting kembot na
lang.. 

"Rea, sinong kadate mo sa valentines day?"- tanong ng isa sa mga kaklase ko.. 

"Kapag valentines kailangan may kadate? Di ba pwedeng ordinary day lang?" bakit
ganun? Ang big deal sa kanila ng february 14?  Ano bang meron sa araw na yun? Bukod
sa madaming naglalakad na babae na may dalang bulaklak, na nagmumukhang puntod..
hehehe biro lang.. 
Bulaklak? Teka nga.. raket din yun ah.. 

Tae salamat Valentines day, magkakaraket ulit ako.. 

"KyaaaaaaaaahhhH!"  napatingin kami sa bagong dating.. Problema nya?

"WaaaaaahhH omeged, magkakaron daw ng mga booth for the celebration of Valentines
day.." anunsyo nya.. 

"Yun lang?" tanong ko.. di naman sya masaya ng lagay na yan?

"At narinig ko din na may sariling booth ang jaguars.. kyaaaaaahHH!"

"Kyaaaaaahh!" 

Napatakip ako sa tenga, wengya eh ano naman kung magkaron sila ng booth? Magtatayo
din ako ng sarili kong booth.. 

 ---------------------------

Johnny's POV

"Tungunu naman oh may date ako sa 14 eh wengya.." reklamo ni Gibson,, nandito kami
sa headquarters.. Dinala kasi ni Ms.manager  ang balita na magkakaron daw ng kanya
kanyang booth ang bawat department para sa pagcecelebrate ng Valentines day at
makapag raise ng fund para sa mga batang may sakit sa puso, at nalaman namin na
magkakaron ng seperate booth ang jaguars.. 

"Biro ba yan Gibson? hahaha"- Burns.. 

"Sus, inggit ka lang sunog dahil wala kang kadate na hayop ka.."-Gibson.. 

"Gago!"

"Tama na yan, pag usapan nyo na ang gagawin nyo sa booth nyo.. aalis na ako.." sabi
ni ms.manager sabay tayo... 

"Babae, wag kang makikipag date kung kanino ha.." napatingin kami kay Montereal.. 
Di sya pinansin ni Ms.Manager at lumabas na.. 

"Pffft boom snob hahahaha.." tinawanan namin si Montereal, lakas magbawal ng

gago.. 

"So anong plano?" tanong ko at nahiga sa sahig.. 

"Ano bang patok ngayon?"-tanong naman ni Turner.. 

Napatingin kami sa may pinto ng pumasok si captain.. 

"Yo! captain!" bati namin.. At tulad ng inaasahan di nya kami pinansin at naupo na
lang sa may sofa.. 

"Captain alam mo na ba ang balita?" tanong ko.. 

"Yeah.." simpleng sagot nya.. 

"Wala ka bang naiisip na pakulo dyan?" tanong ko ulit.. tiningnan nya.. 

Bigla akong kinabahan.. Ganun din ang ibang jaguars.. 

------------------

[Valentines Event]

Rea's POV

"Lapit lapit may mag inang serena!" malakas na sigaw ko.. Nandito ako sa booth
namin, akala ko makakapag tayo ako ng sarili kong booth takte, by department pala
dapat.. Kaya heto bukod sa pagtatawag ng ilang mga estudyante eh nagtitinda na din
ako ng bulaklak.. Mas mabenta sana kung sa plaza ako magtitinda.. 

Photo booth ang naisip ng Business Department.. At lahat kami ay naka-cosplay.. I'm
wearing Sakura's character.. Kilala nyo naman sya di ba? Yung sa naruto.. 

"Bakit parang ang konti yata ng estudyante ngayon?" tanong ko.. Kanina ko pa kasi
napapansin na kokonti ang mga estudyanteng napapadaan sa booth namin... 

"Wag mo ng itanong, alam mo naman na may sariling booth ang jaguars di ba?"
napalingon ako kay Tina, nakasuot sya ng sailor moon costume.. 
"Tae wag mong sabihin sakin na nandun ang karamihan ng mga estudyante?" 

"Oo, kaya wag mo ng sayangin ang boses mo sa kakasigaw dyan.. " naupo ako sa tabi
nya.. Pero bigla din akong napatayo.. 

"Problema mo?" -Tina

"AAnong booth ng jaguars?" tanong ko.. 

"Ang alam ko All in One Booth.." sagot nya.. 

All in one booth, so ibig sabihin lahat ng pakulo ng mga booth nasa jaguars din?

"Hoy san tayo pupunta?" reklamo ni TIna ng hilahin ko sya papunta sa booth ng
jaguars.. 

"May marriage booth ang jaguars di ba? Samahan mo ako pakakasalan ko si mylabs.."
sabi ko, di na din sya nagreklamo dahil medyo boring sa booth namin.. 

Napataas ang kilay ko ng makarating kami sa booth ng jaguars.. Wengya nandito pala
lahat ng mga estudyante takte.. Di pa man kami nakakalapit ng lubusan ay maririnig
na agad ang tawanan at hiyawan ng karamihan. 

Nakita ko ang isang mahabang pila at sa dulo ng pila na yun ay si mylabs, naka-
assign sya sa kiss me booth.. 

"Rea, san ka?" tanong ni Tina ng maglakad ako palayo sa kanya..

"Pipila ako, gusto ko makahalik kay mylabs kahit sa pinsgi lang.." sagot ko at
pumila na din.. 

-------------------

Tina's POV

"Pipila ako, gusto ko makahalik kay mylabs kahit sa pinsgi lang.." I smiled ng
pumila si Rea sa booth ni Johnny.. 

Napapailing na nilapitan ko naman ang booth ng ibang jaguars, di ba nga all in one
booth ang ginawa nila kaya madami silang pakulo.. 

Lumapit ako sa marriage booth.. At di ko napigilan ang tawa ko ng makita si Elvin,

nakasuot sya ng wedding gown.. 
"Naks, ms.Manager lakas maka-sailor moon ah.." pang aasar agad ni Kevin ng
makalapit ako..

"Gago.." sagot ko..

"Yo! Ms.Manager, papakasal ka din? Kailangan mo munang pumila.." sabi ni Jonathan. 

"No, thanks.." natatawa pa din ako sa itsura ni Elvin.. Halatang nangangati na sya
sa suot nya.. 

"Sige tawa pa ms.manager wengya.." lalo akong natawa ng humarap sya sakin, ang
kapal ng lipstick nya at kalat kalat na yun..

"pfftt hahahaha sinong nakaisip ng kalokohan na to?" tanong ko.. Sabay sabay na
tinuro ng jaguars si captain na prenteng nakaupo lang habang may nakalagay na
headphone sa tenga nya.. 

--------------------

Kevin's POV

"Next groom.." tawag ko dun sa babae na sunod na magpapakasal kay Howard.. Ako ang
naatasang maging pari para sa marriage booth..

"Sigurado ka na ba sa desisyon mo na pakakasalan mo ang taong ito?" tanong ko dun

sa babae na halatang kinikilig.. 

"Yes father.." 

"Handa ka na bang masalinan ng kabobohan ng taong ito?" tanong ko ulit.. 

"Taenamo ka Young, bilisan mo na at kanina pa akong kating kati sa suot ko.."

reklamo ni Howard.. Kalat na din ang lipstick nya dahil sa kahahalik sa mga
pinapakalasan nya.. 

"Ikaw Howarda, tinatanggap mo ba ang babaeng nasa tabi mo ngayon bilang asawa at
kahati sa ulam?" tanong ko.. 

"Oo, basta madaming sinaing ayos lang.." sagot ni Howard.. Maririnig ang tawanan ng
ilang nakapila.. 

"Ikaw naman.." baling ko dun sa babae.. "Handa ka bang magsaing ng madami para sa
mapapangasawa mo?" 

"Opo father, isang sakong bigas ang isasaing ko araw araw.." sagot ng babae.. 

"Wengya di kaya mapanisan tayo ng kanin kapag ganun?" tanong ni Howard.. 

"Ok lang yun Howard  ikaw naman ang magtatanim ng palay eh.." sabi ko na lang at
tinuloy ang pagkakasal sa kanila..

"At sa kapangyarihang ibinigay sakin ni captain, kayong dalawa ay kinakasal ko sa

ngalan ng ulam at kanin.. Maaari mo ng halikan ang yung asawa.." anunsyo ko..
Busangot ang mukha na humarap si Howard dun sa babae sabay halik sa pisngi nito.. 

--------------------

Johnny's POV

"Next!" malakas na sigaw ni Montereal.. Taena, pakiramdam ko punong puno na ng

lipstick ang buong mukha ko dahil sa kahahalik ng mga babae.. Kung bakit naman kasi
dito ako nilagay ni captain.. 

"Ui Rea, ikaw pala.." napatingin ako sa babaeng nasa pila.. Ito na naman ang kaba
kapag nakikita ko sya.. 

"Magkano ba isang halik?" tanong nya kay Miontereal.. 

"Para sayo libre na.." bulong ko.. 

"Oh libre na daw Rea.." nagulat ako sa sinabi ni Freeman, narinig pala nya yung
sinabi ko wengya.. 

"Talaga mylabs?" lumapit sya sakin.. 

"Hoy b-babae, di ka pwedeng sumali dito.." sabi ko.. Pero di nya yun pinansin at
hinawakan ako sa magkabilang pisngi.. Tapos ngumiti sya sakin ng pagkatamis
tamis.. 

Naramdaman ko ang pagtiyad nya.. Napalunok ako ng maramdaman ko ang mainit na labi
nya sa tungki ng ilong ko..

"Nasa harap mo na binabalewala mo pa.." naramdaman ko ang pagtapik ni Gray sa

balikat ko.. Natulala na pala ako at wala na sa harap ko si Rea.. 
Nilingon ko sya, naglalakad na sya palayo..

"Hoy Spencer san ka pupunta? Di pa tayo tapos?" sigaw ni Montereal pero di ko

pinansin yun.. 

Sinundan ko si Rea.. At ng makalapit ako sa kanya, hinawakan ko ang kanang kamay

nya at hinila sya.. 

"Mylabs?" halatang nagulat sya.. 

"Wala ng libre sa panahon ngayon.. I-date mo ako bilang kabayaran sa paghalik mo

sakin.." sabi ko habang naglalakad kami.. 

"D-date?" di sya makapaniwala sa sinabi ko.. 

Di ko sya sinagot at dinala na lang sa parking area.. 

"Sakay..." utos ko.. 

"Di ba ,magdidate tayo?" tanong nya.. Napakunot ang noo ko.. 

"Gusto ko mag commute tayo.." sabi nya at naglakad na palayo sa kotse ko.. Damn! 

Kinuha ko lang ang wallet ko sa kotse at sumunod na din sa kanya.. 

At muntik na akong mapamura ng marealize ko kung anong suot nya ngayon..

"Kala ko ba magdidate tayo mylabs?" tanong nya ng hilahin ko sya pabalik... 

"Oo magdidate tayo, pero hindi ganyan ang itsura mo.. baka pagtawanan ka ng mga tao
at mapaaway ako ng wala sa oras.." sabi ko.. 

Pumunta kami sa locker nya, naghintay ako sa labas ng C.R habang nagpapalit sya.. 

Wala pang kalahating minuto ay ready na sya.. Naayos ko na din ang sarili ko,
nagpalit na din ako ng damit at naalis ko na din ang mga lipstick sa mukha ko.. 

"Let's go.." nauna na akong maglakad.. Ang ganda nya talaga tang*na.. 

"San tayo pupunta?" tanong ko habang naghihintay kami ng jeep.. 

"Lahat tayo pupunta sa pagtanda.." sagot nya.. Sabay ngiti sakin.. 

Maya maya pa may huminto ng jeep.. Sumakay kaming dalawa.. 

"Ako na..." sabi ko ng mapansin na dumudukot sya ng pera sa bag nya.. 

"Bayad po.." inabutan ko si manong driver ng limang daan.. 

"Ilan dito sa limang daan?" 

"Dalawa po.." sagot ko.. 

"Manong driver, akin na po yung limang daan, ito po yung bente.." narinig kong sabi
ni Rea.. 

"What the?" magrereklamo pa dapat ako kaya lang nilakihan nya ako ng mata..
Napakunot naman ang noo ko.. Anong ibig sabihin nun? 

Binalik na sya sakin yung 500.. 

She's crazy.. di ba nya alam na dapat lalaki ang gumagastos sa isang date? 

Di nagtagal nakarating kami sa mall.. 

At dahil valentines day ngayon, nagkalat ang mga couples.. 

--------------------------

Rea's POV

Hanggang ngaon di pa rin ako makapaniwala na kadate ko sya.. Pakiramdam ko

nakalutang ako sa ulap.. 

Nandito kami sa mall at ang dami naming nakakasalubong na mga mag jowa.. Para sa
mga inrelationship, ito ang araw ng pasko para sa kanila at para naman sa mga
single, ito ang halloween special.. Pero  para sakin, this is heaven, dapat pala
lagi ko syang hinahalikan para lagi kaming magdidate.. 

Hinawakan ko ang kamay ni mylabs.. 

"Hawakan kita mylabs para di ka mawala ha.." sabi ko na lang.. 

"Wag ka ng mag assume ng flowers dahil biglaan itong date natin.." sabi ko pa..
Baka kasi nangangarap sya ng flowers.. di ba nga sabi nya ididate ko daw sya.. 

"Tara muna kumain, alam kong nagutom ka sa mga ginawa mo.." dagdag ko pa sabay hila
sa kanya sa jollibee.. Hanggang dito lang ang kaya ng budget ko.. hindi naman nya
sinabi agad na gusto nyang idate ko sya para napaghandaan ko di ba?

Pumila kami.. 

"Anong gusto mo?" tanong nya sakin at nakatingin sa menu.. 

"Wag mo akong tanungin ng ganyan mylabs dahil alam kong alam mo na ikaw ang gusto
ko.." sagot ko sa kanya.. 

Nagulat pa sya sa sagot ko.. Natawa ako sa itsura nya.. 

Nang makalapit kami sa counter, nagtalo pa kami kung sinong magbabayad.. at sa huli
sya sa huli, sya pa din ang nanalo.. Ang dami nyang inorder.. napapatingin na lang
samin ang ibang kumakain.. 

May mga minuto na mas gusto ko na lang na pagmasdan sya kesa ang dumaldal ng
dumaldal sa harap nya.. 

Di naman nakakatakas sa paningin ko ang mga ngiti nya.. 

Pagkatapos namin kumain naglakad lakad pa kami at napadaan kami sa may sinehan..
Wala akong alam na showing ngayon, isa pa, di ko hilig ang panunuod ng sine.. wala
sa budget ko yan.. 

"Akin na ang I.D mo.." nagtataka man aay binigay ko na lang... Maya maya pa ay may
dala na syang ticket.. 

"Let's go.." 

"Saan tayo maylabs?" tanong ko.. Hinila nya muna ako sa bilihan ng popcorn.. tapos
pumasok na kami sa loob ng sinehan.. 

Naupo kami sa may bandang gitna.. 

"Anong papanuorin natin?" tanong ko ng makaupo kami.. 

"Lagi kong naririnig sa jaguars itong Fifty Shades of Grey, di ko alam ang story
kaya panuorin na lang natin..para maikwento ko sa kanila bago pa man sila manuod.."
sagot nya.. Napatango na lang ako.. 

Matapos ang madaming trailer na pinakita nag umpisa na din ang movie.. 

Sa screen lang nakafocus ang mga mata ko.. At di maipagkakaila na gwapo ang bidang
lalaki.. may mga pagkakataon na napapangiti ako.. May part kasi na kikiligin ka
talaga.. 

-----------------

Johnny's POV

Nasa kalagitnaan na ang movie at gusto kong murahin ang jaguars ng magsimulang
magkaron ng bed scene sa movie.. Wengya kaya pala gustong gusto nila panuodin ito..
Dahil may ganito taena.. 

Nilingon ko si Rea.. At gustong gusto kong takpan ang mata nya, wengya halos di sya
kumukurap.. 

"Tungunu! Bakit may blurred?" reklamo ng isang nanunuod, at di ako pwedeng

magkamali kung kaninong boses yun.. 

"Oo nga, yung bayad namin wala namin walang blurred, parang lugi yata kami.."
reklamo din ni Howard.. May mga scenes kasi na blurred... Nandito silang lahat,
naaamoy ko ang mga kagaguhan nila.. 

"Anastasia akin ka na lang.." sabi naman ni Freeman.. 

"Mas madami pa ang abs ko dyan kay Grey wengya.." segunda naman ni Dela Cruz.. 

"SsssssshhhhhhhH" sabay sabay na sabi ng ilang mga nanunuod.. 

"pfftt eto na po tatahimik na.." sabi ng ibang jaguars.. 

At ng matapos ang movie, walang ibang maririnig kundi ang reklamo ng jaguars..
Blurred na nga daw, bitin pa.. 

Tiningnan ko naman si Rea.. 

"Ok ka lang?" tanong ko.. 

"O-ok lang ako.." sagot nya.. Medyo namumula sya.. 

This date is suppose to be a little bit romantic..Pero dahil dakilang sablay ako di
ko alam kung nag enjoy ba sya o ano?..

**** 

Weeks after at bumalik na ulit ang pakikitungo ko kay Rea.. 

Inaasar pa nga ako ng jaguars tungkol dun sa date namin.. 

Lumipas ang mga araw, madami pang naganap sa natitirang buwan namin sa second
year.. 

==========

=================

Pick Up 13: Time is too Fast

[Third Year]

Johnny's POV

Ang bilis ng takbo ng oras, halos di na nga namin namalayan na natapos na namin ang
second year namin sa college, at napakaraming ala-ala at kalokohan ang iniwan at
binaon namin..

Di ko malilimutan ang Field trip namin, dahil sa trip naming yun, malakas na
magyaya ang tatlong ugok sa amusement park.

Marami pang nangyari sa huling buwan namin nung second year na masasabi kong puro
lang kalokohan at meron din namang mga ala-ala na medyo seryoso..

Isa na dun ay ang pagbagsak namin nina Howard sa isang subject, natakot kami na
baka maging irregular students kami, pero dahil mahal na mahal kami ni captain di
nya hinayaan ang bagay na yun.. Pinagmura nya kami ng wagas, nadamay pati ibang
jaguars.. At dahil sa mga mura nya, pumasa kami.. Ganun sya kabangis, mura pa lang
natutulungan na kaming pumasa.. 

Sakit kaya nya sa tenga magtutor wengya.. Nakiusap ang lahat ng jaguars sa prof
namin sa subject kung saan kami bumagsak na bigyan kami ng special exam.. Kasama ko
sa kamalasan si Howard at Miller.. At sa mga panahong tinotorture kami ni captain
sa pagrereview, di kami iniwan ng mga hayop na jaguars, lagi silang nandyan para
pagtawanan at asarin kami.. 

At sa paglipas nga ng panahon, mas lalong lumalaki ang kagaguhan namin.. Katulad na
lang ngayon, halos madapa kami sa pagtakbo.. Late na kami sa practice dahil sa
katakawan sa alak kagabi ng mga tukmol kong kasama, si Montereal, Dela Cruz,
Freeman at Burns.. 

"Wengya, ang sakit pa ng ulo ko taena.." reklamo ni Burns.. Di namin sya pinansin
at nagderetso na kami sa gym.. 

Pagdating namin, tapos na ang morning practice, palabas na din ang ibang
jaguars... 

"Yo! Kamusta naman ang mga late.." pang aasar agad ni Miller.. Pinakyuhan lang sya
ni Dela Cruz.. Kasalanan nya kung bakit kami late ngayon, taena feeling ko
pinagplanuhan talaga na lasingin kami at hayaang di magising ng maaga, mga gago
talaga..

"Go to your fvcking class assholes.." sabi ni captain sa ibang jaguars at tiningnan
kami.. 

Base pa lang sa tingin nya alam na namin ang ibig sabihin.. Agad kaming humanay sa
harap nya.. Narinig ko pa ang tawanan ng jaguars.. 

"Alak pa more mga brad hahaha.." taena mamaya kayo samin.. 

"Where have you been?"- captain asked, nang makalabas ng gym ang ibang jaguars.. 

"Napasarap kami ng inuman kagabi buddy..kaya nalate kami ng gising heheh.."

paliwanag agad ni Montereal.. 

"200 push ups.." wengya sinasabi ko na nga ba eh.. Kahit nanlalambot pa kami dahil
sa hangover eh sinunod na lang namin si captain, aba, mahirap na baka madagdag pa
ang 200.. Hinagis na lang namin sa kung saan ang bag namin at inumpisahan ang
pagpupush up.. 

Third year college na kami ngayon, at nakakatuwang malaman na sa pagdaan ng mga

minuto at taon, matatag pa rin ang pagkakaibigan naming lahat.. 
Pagkatapos ng halos kalahating minuto..

"F*ck"- narinig kong mura ni Dela Cruz.. Pfftt katulad ko pagod na din sya..
Pinagpatuloy ko ang pagpupush up.. Hingal na hingal na ako, tumatagaktak na din ang
pawis ko.. 

Napansin ko na nakangisi si Dela Cruz, problema ng taong ito?

"another 200 push ups Dela cruz"- bigla kami napabungisngis sa sinabi ni captain.. 

"What the.."- magrereklamo pa sana si Dela Cruz kaya lang isang matalim na tingin
ang natanggap nya mula kay captain.. 

"Pfftt pinagpapantasyahan yata ni Dela Cruz si captain wengya.." bulong ni Burns

sabay bungisngis na naman, napabungisngis na naman kami ng makita ang itsura ni
Dela Cruz.. 

"Make it 300, all of you"- muntik na akong mapamura sa sinabi ni captain.. 

Wengya, yung bungisngis namin napalitan ng simangot.. At muling tinuloy ang

pagpupush up.. 

Ilang minuto ulit ang nakalipas.. pagod na pagod na ako taena.. 

"207, 208, 209, 210" sabay sabay na bilang namin nina Montereal, Burns at Freeman..

Nang matapos ang 300 push ups, pakiramdam ko malalagutan na ako ng hininga, basang
basa ang suot kong damit dahil sa pawis.. 

"Captain, wala ka bang patubig?" nasabi ko bigla dala ng pagod at uhaw.. 

"Take your shirt off Spencer"- Tang*na, ano bang nasabi ko? Agad akong tumayo at
naghubad ng damit.. Kung nakakamatay ang tingin, taena itaga nyo sa bato panigurado
nabawasan na ang magandang lalaki sa mundo dahil sa talim ng tingin ni captain
sakin ngayon.. 

"Same with your pants"- dagdag pa ni captain.. 

Walang pagdadalawang isip na hinubad ko ang pants ko.. tungunu talaga.. nagkakaron
na ako ng idea kung ano ang ipapagawa ni captain.. 

"buy water for us"- sabi ni captain sabay tingin sa wrist watch niya "5 minut---"
Di pa man nya natatapos ang sasabihin nya ay nagtatakbo na ako palabas ng gym.. 

Dammit!

Hindi pa nga ako halos nakakapagpahinga dun sa pag pupush ups ko pero heto ako
masama na sa pagtakbo papunta sa canteen para bumili ng tubig ng naka-boxer shorts
lang, bakit ba kasi nalimutan ko na wala nga pala sa bokabularyo ni captain Shield
ang salitang 'biro'.

Wengya naman oh..Tang*na!

Napapamura na lang ako sa pagod..

"Owww maaay gawd!" narinig kong sigaw ng isang babae, anak ng... ito na nga ba ang
sinasabi ko eh.

Natawag ng babaeng sumigaw ang pansin ng halos lahat ng estudyante kaya nagtinginan
sila lahat sa direksyon ko..

Wala naman sanang baliw ang haharang sa dadaanan ko dahil kailangan ko agad
makabalik ng gym.. Lalo na sya, wag naman sana syang mangulit ngayon.. 

Halos nasa akin na ang atensyon ng lahat..

May nahimatay pa nga na isang babae nung madaanan ko, tss ganun ako kagwapo at
kamacho hahahah,

Pero wag muna kayo umepal ngayon girls dahil nasa bingit ng kamatayan ang gwapo
kong mukha kapag di nyo ako hinayaan makarating ng canteen ng mabilis, mababawasan
ng gwapo sa mundo.

"Ang gwapo talaga niya" girl 1

"Akinnnnn ka na lang Johnnnnny!" sigaw ni girl 2

Hindi ko na pinansin ang mga sinasabi nila tumuloy na agad ako sa canteen..

Pagpasok ko sa loob.. grabe makatili ang mga babae.. mas lalo pa yatang magulo dito
kesa sa labas..

"Si Johnny beybi naman pala ngayon ang naparusahan ni captain Shieldler nung
nakaraan kasi nakita ko si Alfred nakaboxer lang din habang nag pupush ups sa
field" narinig kong sabi nung isang babae sa kasama niya...

Nakuha ko na ang kailangan ko kaya mabilis din akong umalis sa lugar na yun..

Pabalik na ako...

Di pa man ako masyadong nakakalayo mula sa canteen, nang matanaw ko sya.. 

Wengya Rea, wag ngayon.. 

 ----------------------

 Rea's POV

 "My goodness si Johnny baby, nakaboxer short lang!"

Nagising ang diwa ko sa sigaw ng isa sa mga kaklase ko... Nandito ako sa
classroom.. 

Anong sabi nya? Si mylabs ko? Nakaboxer lang? 

Bigla akong napatayo.. Hindi maaari ito.. Lumabas ako ng room.. Kapansin pansin
agad ang pagkakagulo ng mga babae.. 

 Lumapit ako sa kanila... At nakita ko si mylabs na tumatakbo.. 

I smiled.. Dapat pala nagdala ako ng kanin, may ulam kasing tumatakbo.. 

Humarang ako sa daraanan nya.. 

"Mylabs, para kang kutsara..papalapit ka pa lang napapanganga na ako!" sigaw ko.. 

Narinig ko ang tawanan ng ilang estudyante pero di ko pinansin yun.. Alam ko na

sanay na sila sakin, third year college na kami, at hanggang ngayon ang lakas pa
rin ng tama ko kay Johnny mylabs.. 

Malapit na sya, I extend my too hand.. At hinarang sa kanya... Para kaming

nagpapatentero dito.. 

"Baliw na babae, alis dyan.." sabi nya, pawisang pawisan nya.. Biglang kumabog ang
dibdib ko, lagi na lang ganito kapag nasa malapit sya.. Di ko napigilan ang mga
mata ko na pagmasdan ang kabuuan nya..mula sa mukha, pababa sa dibdib, sa abs
nya-----..

"Don't you dare to look even more.." bago pa makarating sa boxer short nya ang
paningin ko ay binalik ko na agad sa mukha nya.. di nakaligtas sa paningin ko ang
paglunok nya, napalunok din ako ng wala sa oras.. takte ano ba tong iniisip ko?
Ramdam ko ang pag iinit ng mukha ko.. 

"M-malabo na talaga ang paningin ko mylabs.." sa lahat ng kaba na naramdaman ko pag

kaharap ko sya, eto ang pinakamatindi. 

"What do you want me to do then?" tiningnan ko sya sa mata.. teka, concern ba yun?
Napangiti ako.. 

"Pwede ba akong humingi sayo ng kahit konting pag tingin?" sabi ko.. 

"You're crazy.." he smiled.. Yung lakas ng tibok ng dibdib ko nadoble dahil sa

ngiti nya.. halos di ko namalayan na nalampasan na nya ako.. 

 Bakit ganun? Crush pa ba itong nararamdaman ko? 

Di ko alam, pero nakukumpleto ang araw ko pag nakikita ko sya.. Ang makita pa lang
sya nagkakagulo na ang puso ko.. 

Dapat muna ba akong dumistansya sa kanya, para maanalisa kung ano na itong
nararamdaman ko? 

Dapat ko na ba syang iwasan pansamantala? 

Pag ba ginawa ko yun, masasagot ang lahat ng katanungan ko? 

to be continued.....

==========

A/N: Nagtataka siguro kayo kung bakit ang tagal ko mag ud.. Yun po ay dahil purita
de amor si author sa net.. Hayaan nyo pag nagka-wifi na ulit kami, asahan nyo ang
mabilis na ud, pero sa ngayon, konting tiis lang sa paghihintay ng ud ha.

Vote and comment people ^__^

-yna-

=================

Pick Up 14: Crush Turned Into Love?

Johnny's POV

Bakit ba, lagi na lang kaming tumatakbo at nagmamadali sa pagpasok tuwing umaga?
Third year na kami at hanggang ngayon, ganito pa rin ang routine namin, wala na
bang bago? Di ba pwedeng si captain naman ang nagmamadali araw araw at kami naman
ang magpapahirap sa kanya pag nalate sya? Wengya!

Pagpasok ko sa gym, napakunot ang noo ko.. Tapos unti unting gumuhit ang ngiti ng
tagumpay sa mga labi ko.. 

Sa wakas! First time in history naunahan namin si captaaaaaain!!! 

*talon*

*talon* 

*suntok sa hangin* whoa!

"At laaaaaast!! naunahan din natin si captain!" - di ko napigilan di sumigaw sa

saya.. 

"Pfftt Spencer, nasa likod mo si captain.."- biglang nanigas ang buong katawan ko
sa sinabi ni Young.. 

"Pfftt"

Unti-unti akong lumingon, at muntik na akong himatayin sa takot... pero kasabay nun
ang pagluwag ng hininga ko.. 

"Taenamo Young!.."- hinabol ko si bata, wengya, kala ko talaga nasa likod ko na si

captain,.. 

"Hahahaha ang epic ng itsura ni Spencer taena.." - di magkamayaw sa pagtawa ang

jaguars.. Aba ang mga gago ako agad ang nakitang pagtripan, pwede namang si
Howard.. Bakit ako agad? 
"Tungunu priceless mga tsong hahahah"-Gibson

"Sana pala vinideo ko taena hahaha.."- Fisher

"Sige lang tawa pa mga hayop kayo.." tumigil na ako sa kahahabol kay bata, wala
akong mapapala sa kanya, mabilis talaga tumakbo ang gago -___-

"Magwarm na tayo, nandito na si Shield maya maya lang.." kumilos na kami pagkasabi
nyan ni Montereal.. 

Kung itatanong nyo kung anong nangyari noong pabilhin ako ni captain ng tubig sa
canteen, taena wag nyo ng itanong.. dahil di ako umabot sa tamang oras, salamat sa
baliw na babaeng yun.. wengya katakot takot na limang daang free throw ang inabot
ko.. T^T nakauwi na lahat ng jaguars at lubog na din ang araw pero ako nagpapashoot
pa din ng bola takte bangungot. 

"Bakit kaya late si captain?.." tanong ni Turner habang nag wawarm up.. 

"Yan din ang tanong naming lahat Turner, kaya wag ka ng umasang may sasagot dyan sa
tanong mo gago.."- Miller

Habang nagbabanat ng buto, di ko napigilan na di isipin ang babaeng baliw at

patuloy na nagpapabaliw sa puso ko.. Ano kayang ginagawa ngayon ng babaeng yun?

Bakit ganun? Kapag papunta ako dito sa school tuwing umaga ang bilis bilis ng oras,
halos madapa na ako sa pagmamadali wag lang malate, pero kapag nandito na sa school
ang bagal ng oras, lokohan lang? Wengya, gusto ko ng umatend ng klase.. Syempre
para makita ko na ulit sya.. Kahit pa sagad hanggang buto ang kakulitan nya, gusto
ko pa din syang makita.. 

Hayys, Nagsimula lang naman ito sa simpleng ngiti nya na naging dahilan ng pag
ngiti ko ng di ko namamalayan.. 

Mga ilang minuto pa ay dumating na din si captain.. Lumapit sya samin. Teka tama ba
ang nakikita ko? Nakangiti sya? Anong mabuting espirito ang sumanib sa kanya? Dapat
na ba kaming magdiwang? 

"Assemble everyone!"- maawtoridad na sigaw ni captain.. Agad naman kaming nag

assemble, ganito talaga kami tuwing umaga, di pa ba kayo sanay? 

"Ok, this will be the division of the players" - pinakita samin ni captain ang
isang maliit na white board at doon nakasulat ang division ng players na tinutukoy
nya.. 

Napakunot ang noo ko ng makita ang apelyido ni captain.. 

"Maglalaro ka din captain?" tanong ko, nakapag tatakang maglalaro sya ngayon gayong
di naman nya ugaling sumabay ng laro samin maliban na lang kung may practice game
laban sa ibang school o kaya naman ay nirequest ni coach.. 

"Got problem on that spencer?!"- sagot nya at tiningnan ako ng masama.. 

"Wala naman captain, naexcite lang ako hehehe"- napakamot ako sa ulo, at ngumiti..
wengya, sabi ko nga di na magtatanong. taena, daig pa lagi ni captain ang babaeng
may buwanang dalaw sa kasungitan.. pero love ko pa din yan kahit hard sya samin.. 

"ok, you may now proceed to your team"- sabi ni captain.. Pumunta naman kami sa
kabilang bahagi ng court, kasama ang mga kateam ko, si Montereal, Dela Cruz, Burns
at Gibson kami ang Go push team.. 

"Tungunu saan kaya nakuha ni captain Shield ang pangalan ng mga team ngayon?"
tanong agad ni Gibson.. 

"Nagtaka ka pa edi kay Jana, kanino pa ba?- Burns.. 

"Pero maiba tayo, di nyo ba napapansin? Parang may kakaiba kay captain.." ang
tsismoso talaga nitong si Dela Cruz.. 

"Mamaya nyo na pag usapan yan, kung ayaw nyong malampaso.. tingnan nyo ang mga
kateam ni buddy, abot hanggang tenga ang ngiti palibhasa nasa panig sila ni
Shield.." komento agad ni Montereal.. Napatango naman kami, panigurado puro
pagmamalaki na naman ang mga gagong yun pagkatapos ng laro taena.. 

Pagkatapos ng ilang usapan tungkol sa technique at strategy ay nag umpisa na agad

ang laro.. 

Kateam ni captain sina Fisher, Freeman, Howard at Gray.. Samantalang naging referee
naman si Miller at umpire si Young at naging scorer si Turner.. 

Nang magsimula ang laro, naramdaman agad ng lahat ang pagiging ganado ni captain..
Ano kaya ang nilutong almusal ni tita Sandra at ganito ngayon si captain? Daig pa
nya ang lumaklak ng enervon multi-vitamins wengya.. 

Nasa kalagitnaan na kami ng laro, pagod na ako taena.. Hawak ngayon ni captain ang
bola, tinira nya, natigilan ako ng hindi yun pumasok sa basket, wengya yun ang
unang sablay na tira ni captain.. 

At ng matauhan ako agad kong kinuha ang rebound at dinala sa kabilang bahagi ng
court.. Pinasa ko yun Burns, pero nanlaki ang mata namin ng bigla na lang yun
agawin ni captain.. Yung pagiging ganado nya kanina, nadagdagan pa lalo, halos
natitigilan na nga kami at pinapanuod na lang sya.. 
Tinira nya ang bola, pumasok yun, tapos may tiningnan sya sa may side.. napatingin
din kaming lahat doon.. Napakunot ang noo ko ng makita ang isang babaeng nakaupo
doon.. 

Teka, girlfriend ba yun ni captain?  Teka ulit...kelan pa sya nagka-girlfriend at

lalo't higit, kelan pa sya natutong lumandi? 

Kaya ba sya good mood ay dahil sa magandang babaeng yun? 

"Yo! Hannah!.." napatingin ako kay Turner.. kilala nya ang girlfriend ni captain?
Kelan pa? Tiningnan ko si Montereal, nakakunot din ang noo nya parang wala din
syang alam.. 

"Back to the game idiots!"- sigaw nya.. Binalik naming lahat ang atensyon sa
paglalaro, pero dahil good mood si captain, ang nangyari nga-nga kami takte... 

Pagkatapos ng laro nag silapitan ang ibang jaguars dun sa babae.. Ako naman, uminum
na lang ng tubig, aba buti sila kilala nila yun, tiningnan ko naman si Dela Cruz,
Freeman at Burns, nandito lang din sila malapit kay captain mukhang di din nila
kilala yung babae.. 

Lumapit ako sa kanila.. 

"Mga brad, sino yun?"- bulong ko sa kanila.. 

"Aba! Kamalayan namin.." pag susungit ni Freeman, sus kung di ko pa alam na inggit
lang sya sa ibang jaguars dahil kilala nila yung magandang babae.. 

"Captain may pinapasabi daw si coach kaya andito si Hannah!"- napalingon kami ng
magsalita si Howard, nakalapit na pala silang lahat kasama yung babae.. 

"So you are a messenger?"- napakunot ang noo ko sa tanong ni captain.. Kapag may
pinapasabi messenger agad? Di ba pwedeng nautusan lang muna? Gusto ko sanang
sabihin yan kay captain kaya lang pinigilan ko ang dila ko dahil baka mapapush na
naman ako ng wala sa oras.. 

"What do you care?"- nagpabalik balik kay captain at dun sa babaeng nag ngangalang
Hannah ang tingin namin.. Anong meron sa kanilang dalawa? Girlfriend nga kaya sya
ni captain?

"I care because I am the captain of this team"- ay hindi girlfriend kasi di alam na
team captain si captain.. Kung ganun sino sya? Tiningnan ko si Hannah mukhang
nagulat sya sa sinabi ni captain.. 
Pinagmasdan ko syang mabuti, napangiti ako, mas maganda ang babaeng baliw kesa sa
kanya.. 

"You must be Shieldler John Wright?" tanong nya, pero di sumagot si captain.. "I'm
Hannah Marie Adaipmil, the new Assistant Manager of this team"

"Yown oh may bagong chickas sa team.." narinig kong bulong ni Freeman.. 

"Assemble everyone!"- biglang sigaw ni captain..Agad kaming humanay at nilagay ang

kamay sa likod. 

"Tell us your annoucement Ms.Assistant" baling ni captain kay Miss Assistant.. 

Nalaman namin na magkakaron pala kami ng practice game laban sa St.Agustin college
sa darating na sabado.. At lahat kami nakaramdam ng excitement, makakapag pakitang
gilas na naman kami, sa wakas..

Pagkatapos ng announcement at ilang pang aasar namin kay Montereal ay lumabas na

din kami n gym at tumuloy sa headquarters para makapag handa sa klase.. Nauna na si
Miss Assistant.. 

Pagkatapos namin magshower at magbihis at siguraduhin na gwapo na ulit kami ay

pumunta na kami sa klase namin.. 

Pagpasok namin sa room nasa amin na naman ang tingin ng lahat, pero dahil sanay na
kami, wala snob lang.. 

Ang alam ko math ang subject namin ngayon.. paborito naming lahat. *insert sarcasm
here*

Katabi ko si Burns at Howard.. wengya mga bugok pa ang nakatabi ko, digmaan ng
brain cells ito, at palagay ko di ako makakakuha ng sundalo sa dalawang ito.. Nasa
unahan namin si Young at Miller.. isa pa sila, nilingon ko ang ibang jaguars,
mukhang kahit sa kanila wala akong makakahoy taena

Nag simula na ang klase, wala pang 10 minutes pero ayaw ng i-absorb ng utak ko ang
mga sinasabi at sinusulat ni prof sa white board.. 

"Taenang math yan, nung elementary ako sisiw lang yan ah.. bakit ngayong college
naging tandang na?"- reklamo ni Burns habang nakatingin sa unahan.. "At sa totoo
lang, pagod na pagod na akong makipag sabong sa kanya wengya.." 

Di ako nag komento dahil dama ko sya.. kahit ako din, pagod ng unawain ang mga
problema ng math na yan, sarili ko ngang problema sa pag ibig di ko mabigyan ng
solusyon dumadagdag pa ang takteng math yan.. 
Natapos ang unang klase, tulala kaming lumabas ng room.. 

"MATH as in Mental Abuse To Human, taena daig pa binugbog ang utak ko ng sampong
tambay sa kanto..wengya.." napatingin kaming lahat kay Howard.. 

"Oh ano na naman? Bakit ganyan na naman ang tingin nyo sakin mga hayop kayo?"

"Howard, naniniwala ka talaga na may utak ka?" tanong ko.. 

"oo naman, sa paniniwala  na nga lang ako kumakapit eh.." -Howard.. 

We all nodded.. At di na nagkomento pa.. Nagkanya kanya na ulit kami para sa sunod
na klase.. 

Pumunta na ako sa next class ko.. panigurado nakaupo na naman ang babaeng yun sa
upuan ko..

Pero laking pagtataka ko ng walang Rea akong makita sa loob ng classroom. Pumasok
ako sa loob, baka late lang sya.

Kaya lang natapos ang klase at ang buong maghapon, walang Rea akong nakita, taena
anong nangyari dun? Di kaya may masamang nangyari dun? Wengya napaparanoid na ako,
at bago pa ako tuluyang mabaliw nagtanong na ako sa kaklase namin.

"Excuse, nakita nyo ba si Miss Snyder pinapahanap kasi sya ni dean" - ganyan ang
way ko ng pagtatanong, syempre para di halata na hinahanap ko sya.

Nagtinginan yung tatlong babae. At parang nag-aalangan pa silang sagutin ako.

"Actually, pina-atend ni dean si Rea sa isang seminar bilang representative ng

school"- natigilan ako sa sinabi nila, wengya mali yata ang banat ko.

"Si dean ba talaga ang nagpapahanap o ikaw?" 

Di ko na sila sinagot at tumalikod na lang taena kahit kelan ang sablay ng banat ko
takte.

Bago ko pa masapak ang sarili ko eh pumunta na lang ako sa parking lot kung saan
naghihintay ang jaguars, tumawag kasi si coach at meron daw konting celebration.

Nasa seminar pala sya di man lang nya sinabi. 

Bakit sino ka ba para sabihan ng bawat kilos nya?, bulong ng isang bahagi ng utak
ko.

Damn you mind!

-------------------

Rea's POV

Di ko alam kung malaking tulong ba yung seminar na yun para maiwasan ko

pansamantala si mylabs o hindi..

Binagsak ko ang katawan ko sa medyo maliit kong kama. Kakauwi ko lang sa inuupahan
kong apartment galing dun sa seminar at pakiramdam ko wala na akong energy, feeling
ko cellphone ako na malapit ng malowbat at kailangan ng i-charge.. at ang charger
ko ay si mylabs.. 

Bakit ganito? Ilang araw ko lang syang di nakikita pero hinahanap hanap na sya ng
sistema ko. 

Feeling ko ang lungkot ng paligid ko. Ganito ba talaga ang crush? Umaabot ng
tatlong taon?

Ilang minuto din akong nakatulala, maya maya pa kinuha ko ang cellphone ko. 

Kapag ganitong may gumugulo sa isip ko, isang tao lang ang nakapagpapasaya sakin.. 

"Hello tiyang.."

[oh Rea napatawag ka..]

"Ah opo, kamusta na po kayo dyan? Si siopao po?" 

[Ok naman kami, si siopao nandito.. sandali lang kausapin mo..]

Mga ilang saglit pa ay narinig ko na ang boses ng napakahalagang tao sa buhay ko.. 

[Hello ate Rara?]

"Siopao! miss na miss na kita...Ano kamusta ka na? Kamusta pag aaral mo?" 

[Ok naman ate, pinagbubutihan ko, ikaw kamusta? Pinansin ka na ba ng crush mo?]
I smiled.. Sya nga pala ang kapatid ko,  siopao ang tawag ko sa kanya dahil sa taba
ng pisngi nya.. 7 years old lang sya. Sya ang nag iisang yaman ko sa mundo.. Para
syang matanda kung magsalita, minsan nga iniisip ko kung nagkamali lang ng bilang
ng edad si tiyang, para kasing singkwenta na si siopao kung magbigay ng opinyon sa
mga bagay bagay.. 

Pero nananiniwala ako na gifted sya. Binigyan sya ng Diyos ng kakaibang talino at
talento.

"Di pa nga eh, maganda naman si ate di ba?" 

[Maganda ka naman ate kahit papano] 

"Tae bakit parang napipilitan ka lang? Gusto mo yatang makagat siopao ah.."

[Biro lang, syempre maganda ka, ikaw ang pinaka the best na ate sa balat ng lupa
eh]

I smiled again, I really love my brother.. 

"Manhid lang talaga ang taong pinili kong mahalin.." naibulong ko sa sarili.

[Alam mo ate Rara, hindi naman manhid yung crush mong yun eh, ramdam ka nun
promise, hindi ka lang talaga nya gusto] 

"Wengya ka siopao sakit mo magsalita ah.." 

Kapag nakita nyo ang kapatid ko para lang syang ordinaryong bata pero kapag
nagsalita na sya taena mapapanganga ka na lang...

[Mahal mo na ba talaga?] 

Natigilan ako sa tanong  nya.. 

Mahal? Mahal ko na ba talaga si mylabs? Hindi na ba ito simpleng paghanga lang?

"Pano ba malalaman pag mahal na?" gusto kong murahin ang sarili ko dahil talagang
sa kapatid ko pa tinatanong ang mga bagay na ito takte.. 

[Kapag nasasaktan ka na sa bawat pag iwas nya sayo, at pag hinahanap hanap na sya
ng buong sistema mo..]
"Yung totoo siopao, san mo nakukuha ang kaalamang yan?"

[Sa utak ko ate Rara..]

Napangiti na lang ako.. 

Posible nga kayang love na itong nararamdaman ko?

Pwede ba yun? Crush into love?

==========

A/N: Ayaw ko na mag sorry dahil sa late ud ko, baka kasi nauumay na kayo hahaha..
Basta gusto ko lang malaman nyo na di ako hihinto sa pagsusulat kahit gaano pa ako
kabusy, I'll always find a way to write. 

love you all my dear readers :* :* 

Nga pala, may mga mag aavail ba dito ng KBAYM tshirt? Kung meron, add nyo ako sa FB
para makita nyo yung design at para masabi ko sa inyo ang iba pang details :)

Hiring din ng admins sa FB group ng KBAYM kung may mga readers man na gustong
maging admin may interview mamayang 10 pm :) 

So yun, see on FB group for more chickahan and bolahan.. hahaha nasa profile ko ang
link ng fb group :)

-yna-

=================

Pick Up 15: Song of Hearts

Dedicated to you ;) mag avail ka na ng jaguars shirt hahaha :D

Enjoy Reading!!

------------------------

Rea's POV
"Rea! tara na magsisimula na ang game.." - narinig kong sigaw ng isa sa mga kaklase
ko.. Tae, mas lalo kong binilisan ang pagsusulat.. Tinatapos ko kasi ang reviewer
na pinapagawa ng mga first year students.. Sikat na sikat na ang pangalan ko, lalo
na sa mga estudyanteng tamad. Feeling ko nga writer ako eh dahil tinatangkilik nila
ang mga sinusulat ko. 

"Sige mauna na kayo, tatapusin ko lang 'to!"- sigaw ko din.. Ako na lang ang tao
dito sa classroom, may practice game ngayon ang jaguars with St.Agustin. At dito sa
M.U gaganapin ang laban. 

Nakapag desisyon na ako, di ako titigil hanggat di napupunta sakin si mylabs.. Di

ba nga may kasabihan tayo na kung mahal mo ipaglaban mo, hindi yung kung mahal mo
palayain mo, tanga lang? Mahal mo nga eh, bakit mo hahayaan mawala sayo? 

Siguro nga di pa nya ako gusto ngayon, pero di ako susuko. Dahil ang pag ibig di
sinusukuan, pinaglalaban yan.. Kung ayaw nya sakin.. pwes I will make him fall
inlove with me, by hook or by crook. 

Di ko malimutan ang sinabi ni Siopao nung nag-usap kami na 'kung mahal mo wag mong
pakawalan, lalo  na at madaming nakaabang, kailangan lumaban, hanggat di nya
sinasabing ayaw nya sayo, wag mong  titigilan'..

Oh di ba bongga? Profound si Siopao.

Mabilis kong tinapos ang pagsusulat, niligpit ko agad ang mga gamit ko at lumabas
na ng classroom. Wala na masyadong estudyante dito sa labas halos nasa gym na ang
karamihan. Agad kong nilabas ang cellphone ko at tinext ang nagpagawa sakin ng
reviewer.

To: 1st Year- Heizel 

Neng, ok na ang reviewer mo, wer na u?

Message sent!

Ganun din ang ginawa ko sa iba pang nagpagawa, dapat pala nag GM na lang ako..
Habang hinihintay ko ang mga reply nila, naglakad na ako papunta sa direksyon ng
gym, malakas ang kutob ko na nandun sila. 

Nasa may entrance pa lang ako, naririnig ko na agad ang hiyawan ng mga estudyante,
mukhang nagsisimula na ang game, pumasok ako sa loob. Napangiti ako ng makita ko si
mylabs, kasama sya sa first five. 

Bzzzzzzt!
Biglang nagvibrate ang cellphone ko. 

From: 1st Year-Heizel

Nandito po kami sa gym, ate Rea.

As I expected. 

Agad na namataan ko ang mga first year students sa di kalayuan, halatang kinikilig
sila.. Sila yata ang pinaka-malakas humiyaw dito eh.. 

Nilapitan ko sila..

"Reviewer! Tubusin nyo na ang mga reviewer nyo!"- sigaw ko, napatingin silang lahat
sakin. I smiled. 

"Mamaya na kayo humiyaw, bayaran nyo na tong reviewer nyo!" inabot ko sa kanila ang
mga papel kung saan nakasulat ang reviewer nila.. 

"Langya ate Rea, wag kang humara, nag iinit na si captain Shield sa court oh.."
reklamo ng isang estudyante.. 

"Anong gusto nyo? Ang mainit na laro ni captain o ang mag init ang ulo ko?"- bulyaw
ko sa kanila, wengya di pa agad magbayad, gusto ko din manuod aba!

"Magbabayad na, ito na oh.. magkano ba?" sabi nung isa, nginitian ko sya...

"Singkwenta neng.." kinuha ko ang inabot nyang pera, ganun din ang ginawa ng iba.. 

"Salamat, sa sunod na exam ulit ha.." sabi ko pa sabay talikod.. Naupo ako sa
bakanteng upuan at binilang ang kinita ko ngayon.. napapapikit ako sa lakas ng
hiyawan dito sa gym, tiningnan ko ang mga naglalaro sa court ngayon.. mukhang
ganadong ganado si capatin Shield ah.. 

Napatingin ako kay mylabs, pawis na pawis na sya.. tumawag ng time out ang coach
nila, hinagisan sya ng kasamahan nya ng towel.. bigla akong nainggit sa towel.. 

Napasimangot ako ng mawala sya sa paningin ko, may asungot kasi na humarang sa
harap ko.. 

"Problema mo?" tanong ko kay Liam.. Natatandaan nyo pa ba sya? Siya yung kaklase
kong nerd.. 
"Ang sungit mo naman, ibibigay ko lang naman itong hinihiram mo.." napatingin ako
sa hawak nya. Bigla akong napangiti.. 

"hehehe wag ka kasing basta na lang humahara sa harap ko Liam, alam mo naman na
ayokong nawawala sa paningin ko si mylabs di ba?" sagot ko at kinuha yung gitara.. 

Naupo sya sa tabi ko..

"Salamat dito ha.." sabi ko sa kanya.. Kakanta kasi kami sa Mapeh class namin sa
susunod na araw, di nyo naitatanong pero marunong talaga akong tumugtog, kailangan
ko lang mag practice dahil matagal tagal na din akong di nakakahawak ng gitara,
baka kasi kinakalawang na ako, mahirap ng mapahiya.. 

"Di ka pa rin sumusuko kay Johnny?" tanong nya.. di sya nakatingin sakin kundi sa
mga players na naglalaro na ulit ngayon.. 

"Kriminal lang ang dapat sumusuko Liam.." sagot ko.. Tiningnan nya ako. "At kung
meron man dapat sumuko, si Johnny mylabs yun, dahil ninakaw nya ang puso ko.."
madramang pahayag ko sabay hawak sa kanang dibdib ko.. 

Tiningnan ko ng masama si Liam ng bigla na lang nya akong pitikin sa noo.. Nilahad
ko sa kanya ang palad ko.. 

"Isang daang piso.." sabi ko, halatang nagtataka sya sa sinasabi ko.. 

"Bayaran mo ako ng isang daan dahil pinitik mo ako sa noo.." seryosong sabi ko..
Napapakamot  sya sa ulo na dumukot ng pera sabay bigay sakin.. 

"Sa susunod limang daan na ha..kaya pag wala kang mapitik, just call my name and
I'll be there.." nakangiti na ako ngayon.. 

"Raketera talaga.." bulong nya pero di ko na pinansin yun at tinuon na lang ang
atensyon sa laro.. 

Natapos ang game, tambak ang kalaban.. Kakaiba talaga ang pinakita ni captain,
parang may gumising sa natutulog nyang pagkatao.. 

Tumayo na ako.. 

"Mauna na ako sayo Liam, kailangan kong icongratulate si mylabs dahil nanalo
sila..Salamat ulit dito sa gitara mo, ibabalik ko na lang after ng mapeh natin mag
present ng song.." sabi ko at nagmamadaling pumunta kay mylabs.. 

"Wala ng libre sa panahon ngayon!" narinig ko pang sabi ni Liam, binelatan ko lang
sya.. Linya ko yun eh, gaya gaya sya.. 
"Mylabs!!" malakas na sigaw ko, napalingon sya sakin.. 

"Ang galing galing mo grabe.." nakalapit na ako sa kanya.. Ano ba namang tao ito,
di man lang ako ngitian kahit one second lang takte.. 

"Alam mo mylabs kung magiging basketball player ako at magiging bola ka naman,
panigurado lagi kitang mamimiss.." sinundan ko sya ng paglalakad papunta sa bench
nila. Kumuha sya ng tubig at ininum yun. Di sya makatingin sakin ng maayos.. 

"Alam mo mylabs ang tamad mo.." napatingin sya sakin. Ngitian ko sya, dapat pala
lagi ko syang sabihan ng tamad para tingnan nya ako.. 

"Why?" tanong nya.. 

"Kasi ngingiti ka na nga lang di mo pa magawa.." tinalikuran nya ako, kainis naman
'to.. Kung tutukan ko kaya ng shot gun ang taong ito.. hehehe

"Mylabs.. para sakin para tayong kwento ni Juan tamad.." di sya lumingon kaya naman
lumipat ako sa harap nya, nakangiti sya pero nawala din agad yun.. 

"Bakit?" tanong nya.. Napangiti ako.. 

"Kasi ako si Juan at ikaw naman yung bayabas, hinihintay ko na lang na mahulog ka
sakin.." 

Grabe ilang anistisya ba nilaklak ni mylabs at namanhid ng ganito? Di man lang sya
ngumiti sa sinabi ko.. Di ba nya alam na nauubos na ang mga pick up lines sa
google, pero hanggang nagyon wa-epek pa din sa kanya.. 

Bigla akong napatingin sa relo ko.. wengya madami pa nga pala akong gagawin.. 

"mylabs mauna na ako sayo, madami pa akong gagawin eh.. una ang isipin ka,
pangalawa ang isipin ka at pangatlo ang isipin ka.." sabi ko at nagpaalam na sa
kanya.. 

"Rea.." biglang kumabog ang dibdib ko, simpleng tawag lang nya sa pangalan ko
nagugulo na agad ng ganito ang buong sistema ko.. 

"mylabs?" ngumiti sya sakin.. 

"May gagawin ka ba bukas?" tanong nya.. Di ko alam kung paano papakalmahin ang puso
ko.. I-didate ba nya ulit ako? 
"Bakit?" 

"Tara, pakasal tayo.." halos himatayin ako sa sinabi nya.. Di ko namalayan na

natulala na pala ako.. 

"H-hehehe mylabs, ayos ah, bumabanat ka na din.." yan lang ang nasabi ko.. At halos
manlaki ang mata ko ng tumawa sya ng malakas.. 

"Ang epic ng mukha mo wengya hahahaha.." sinimangutan ko sya.. Ihahataw ko sana sa

kanya yung hawak kong gitara pero dahil mahal ko sya di ko yun ginawa, wala kasi
akong pambayad sa guitara.. Napangiti na lang ako, ang sarap sa pakiramdam na
marinig ang tawa nya, lalo na dahil ako ang dahilan.. 

"Ehem.." tapos na sya sa pagtawa.. Tinitigan ko sya..

"Mas bagay sayo ang lagi tumatawa mylabs.." sabi ko pero nag iwas lang sya ng
tingin.. 

Mas lalong lumawak ang ngiti ko ng mamula ang mukha nya, tinalikudan na nya ako
pumunta na sya sa mga ka-team nya.. 

Di na masama, atleast napansin nya ako ngayong araw.. 

********

The next days, kumalat ang balita na napaaway ang buong team ng jaguars sa mga di
kilalang tao sa may likod ng campus.. 

"Oo, alam mo ba na halos lahat sila may mga sugat sa mukha.."

"Kainis naman, sino ba yung mga nakaaway nila? Ang sarap nilang ibaon sa lupa,
nasugatan tuloy si captain Shield honey pie ko.." 

Ilan lang yan sa usapan ng mga estudyante dito sa M.U..

Kamusta kaya si mylabs?

Ngayong araw ang song presentation namin sa mapeh.. Di pa rin mawala sa isip ko ang
balita. Minsan lang mangyari na mapaaway ang jaguars. Ano kayang dahilan?

"Rea, kamusta nakapag practice ka ba?" napalingon ako kay Liam.. 

"Ah oo, salamat sa gitara mo.. pahiram ako mamayang presentation ha.." sabi ko at
inabot sa kanya ang gitara nya.. 

"Alam mo na ba yung balita?" maya maya ay tanong ko sa kanya.. 

"Alin? Yung pagkakasangkot ng jaguars sa away? Oo alam ko yun, kalat na kalat nga
eh.."

"Ay sayang, kala ko di mo alam kukwento ko sana sayo, bente pesos lang.." biro ko..
Akmang pipitikin na naman nya ako kaya lang  may humawak sa kamay nya.. 

"Mylabs.." bigla nyang hinila si Liam at inakbayan parang may binulong sya kaya
lang di ko alam kung ano.. 

Tiningnan ko ang mukha ni mylabs, may mga ilang sugat sya.. 

-----------------------

Johnny's POV

Nasa hall way na ako papunta sa mapeh class nang mapansin ko si Rea, kausap na
naman nya si nerd. Nilapitan ko sila, akmang pipitikin nya si Rea sa noo kaya
hinawakan ko agad ang kamay nya sabay hila at akbay sa kanya... 

"Alam mo tol, ang sakit mo sa mata lalo na pag nilalapitan mo sya.." bulong ko.. Di
ako tanga para di mapansin na may gusto sya kay Rea at lalong di ako tanga para di
mapansin na nagpapanggap lang syang nerd.. 

"Ayoko ng makitang nilalapitan mo sya.." dagdag ko pa.. 

Ngumisi lang ang gago.. 

"Di mo sya pag aari kaya wala kang karapatan na pagbawalan ako.." humigpit ang
pagkakahawak ko sa balikat nya.. 

"Wag mo akong subukan.." bumangon lahat ng pagkainis ko sa taong ito.. "kaya kong
gawing impyerno ang buhay mo kung gugustuhin ko.." di ko na sya hinintay
makasagot.. pumasok na ako sa loob ng room bago ko pa mabasag ang makapal na
salamin na nasa mukha nya.. 

Di nagtagal ay dumating na din ang prof namin.. 

"Ok ready na ba nag lahat para sa song presentation para sa midterm grade nyo?"
napakunot ang noo ko sa sinabi ni prof.. 
Ano daw? Song presentation?

"Ok let's start.. Do we have any volunteer?" tanong ni prof, pero bago pa ako
makapag tanong kung anong ibig nyang sabihin ay tumaas na ng kamay si Rea.. 

"Yes, Ms.Snyder.." tumayo si Rea, at may hawak syang gitara, pumunta sya sa
unahan...Wengya bakit di yata ako nainform sa song presentation na sinasabi nila?

"First of all, I wanna dedicate this song, to the man who stole my heart.."
tiningnan ko si Rea.. At halos magkagulo ang tibok ng puso ko ng makitang
nakatingin sya sakin.. 

Ramdam ko ang pamumula ng mukha ko, tangina ako ang lalaki dapat ako nagpapakilig
sa kanya, bakit baligtad?

'Dahil torpe ka' bulong ng isang bahagi ng utak ko.. 

"Johnny mylabs.." nagpalakpakan at naghiyawan ang mga kaklase namin.."Kahit na

binabalewala mo ako sa bawat pagpapapansin ko sayo, di ako titigil hanggat di ka
bumabagsak sa mga kamay ko.." di ko napigilan ang ngiti ko sa sinabi nya.. kung
alam mo lang Rea, hulog na hulog na ako sayo..

"Ang kakantahin kong ito ay parang tayong dalawa, perpekto para sa isat isa.."
dagdag pa nya.. Nagsimula syang tumugtog ng gitara.. Di ako makapaniwala na
marunong syang tumugtog.. Lalong tumaas ang pagtingin at paghanga ko sa kanya.. 

~~You can be the peanut butter to my jellyYou can be the butterflies I feel in my
bellyYou can be the captain and I can be your first mateYou can be the chills that
I feel on our first date~~

Di nya inaalis ang tingin sakin, sinalubong ko ang bawat titig nya, di ko din
inaalis ang tingin sa kanya, lalo na sa bawat pagbuka ng bibig nya, halos tumagos
sa puso ko ang binibitiwan nyang kanta.. 

~~You can be the hero and I can be your side kickYou can be the tear that I'llcry
if we ever splitYou can be the rain from the cloud when it's stormin'Or you can be
the sun when it shines in the mornin'~~

Ang lakas ng kabog ng dibdib ko, lalo na ng ngumiti sya sakin.. Halatang sanay na
sanay sya tumugtog ng gitara dahil di sya tumitingin dun kundi sakin lang talaga,
tangina, puso kumalma ka. 

~~Don't know if I could ever beWithout you cause boy you complete meAnd in time I
know that we'll both seeThat we're all we need~~
Di ko na maalis ang ngiti sa labi ko, pucha mga tol sagad hanggang buto ang kilig
na nararamdaman ko ngayon, tangina ikaw kaya ang kantahan ng babaeng mahal mo, di
ka kikiligin?

~~Cause you're the apple to my pieYou're the straw to my berryYou're the smoke to
my high (ow)And you're the one I wanna marry~~

Nagpalakpakan ang mga tao dito sa room, alam kong kahit sila nagagalingan din sa
pagtugtog at pagkanta ni Rea, di ko akalain na ganyan pala kaganda ang boses nya..
Gusto ko ang bawat salita sa kinakanta nya ngayon.. favorite song ko na yan simula
ngayon.. 

~~Cause you're the one for me (for me)And I'm the one for you (for you)You take the
both of us (of us)And we're the perfect two~~

Di ko napigilan ang di matawa ng bigla na lang nya akong kindatan.. Nanggigigil ako
wengya, gusto ko syang ikulong sa bisig ko. 

~~We're the perfect twoWe're the perfect twoBaby me and youWe're the perfect two~~

Pigilan nyo ako langya baka mahalikan ko yan sa harap ng mga kaklase namin, taena
nalulunod na ako sa kilig..normal pa ba 'to? Pakiramdam ko nasa ibang dimension na
kaming dalawa at wala ng tao sa paligid kundi sya at ako na lang..

~~You can be the prince and I can be your princessYou can be the sweet tooth I can
be the dentistYou can be the shoes and I can be the lacesYou can be the heart that
I spill on the pages~~

~~You can be the vodka and I can be the chaserYou can be the pencil and I can be
the paperYou can be as cold as the winter weatherBut I don't care as long as we're
together~~

Kapag ba, niligawan kita at naging tayo, mapapasaya kaya kita? Bigla kong naisip
ang mga posibleng bagay kung sakaling piliin kong harapin ang takot at pangamba
pagdating sa nararamdaman ko sa kanya..

~~Don't know if I could ever beWithout you cause boy you complete meAnd in time I
know that we'll both seeThat we're all we need~~ 

~~Cause you're the apple to my pieYou're the straw to my berryYou're the smoke to
my high (ow)And you're the one I wanna marry~~

~~Cause you're the one for me (for me)And I'm the one for you (for you)You take the
both of us (of us)And we're the perfect two~~
~~We're the perfect twoWe're the perfect twoBaby me and youWe're the perfect two~~

Nagpalakpakan ang lahat ng matapos syang kumanta.. Nginitian ko sya.. 

"Dapat pala lagi kitang kinakantahan para lagi mo din akong nginingitian."
nagtawanan ang mga kaklase namin dahil sa sinabi nya.. 

"What a very nice song Ms.Snyder, lahat kami kinilig, how much more si
Mr.Spencer.." biro ni prof.. 

I smiled again, di ko mapigilan ang ngiti ko wengya.. 

"So who's next?" 

Tiningnan ko ang katabi ko may hawak syang gitara..

"Brad pwede ko bang mahiram yang gitara mo?" tanong ko.. 

"Oo naman.." inabot nya sakin ang gitara nya..

"Salamat.." sabi ko sa kanya sabay tingin kay prof.. 

"Ako po sunod,.." tumayo ako at muling naghiwayan ang mga tao dito sa room.. 

I smiled.. Pumunta ako sa unahan.. 

Tiningnan ko sya at sinimulan ang pagtipa sa  gitara.. 

-----------------------

Rea's POV

Grabe ang tibok ng puso ko habang kumakanta ako kanina, at mas lalo pa yung lumakas
ng ngumiti sya at di inaalis ang tingin nya sakin.. 

Nasa unahan sya ngayon, feeling ko di na ako humihinga, naririnig ko na ang malakas
na tibok ng puso ko. Ang lalim ng tingin nya, nagsimula syang tumugtog.. 

~~HiGirl you just caught my eyeThought I should give it tryAnd get your name and
your numberGo grab some lunch and eat some cucumbers
Why, did I say that? I don't know why. But you're smilin' and it's something I
like On your face, yeah it suits youGirl we connect like we have bluetooth~~

Tiningnan ko sya sa mga mata, bakit ganito? Bakit pakiramdam ko may nararamdaman
din sya para sakin.. sa paraan ng pagtitig nya sakin, tae ganito din ba ang
naramdaman nya kanina nung ako ang kumakanta at nakatingin sa kanya? Halos lumabas
na ang puso ko sa sobrang kilig.. 

~~I don't know whyI'm drawn to you Could you be the other one so we'd equal two?And
this is all based on a lucky chanceThat you would rather add than subtract~~

Ngumiti ako sa kanya, di nakatakas sa paningin ko ang mga ngiti nya, wala na akong
pakialam sa hiyawan ng mga kaklase namin, ang gusto ko lang gawin sa mga oras na
ito ay ang namnamin ang bawat sandali.. 

~~You and ICould be like sonny and cherHoney and bearsAnd you and I Could be like
aladdin and jasmineLets make it happen likeLa La's~~

Katulad ng ginawa ko, kinindatan din nya ako at muli na naman naghiyawan sa kilig
ang mga tao dito sa room, may mangilan ngilan na din ang sumisilip sa classroom
namin dahil sa sobrang ingay..

~~HeyHow've you been?I know that it's been awhile. Are you tired cause you've been
on my mindRunnin' thousands & thousands of milesSorry, I know that line's outta
styleBut youYou look so beautiful on this starry nightLoving the way the moonlight
catches your eyes & your smileI'm captivatedYour beauty is timeless, never
outdated~~

Pakiramdam ko ang pula na ng mukha ko, ganito pala ang pakiramdam kapag
kinakantahan ka ng taong mahal mo o ng taong gusto mo.. Parang ayoko ng matapos ang
mga sandaling ito.. Sana mapeh na lang forever.. huminto sana ang oras.. 

~~I don't know whyI'm drawn to you Could you be the other one so we'd equal two?And
this is all based on a lucky chanceThat you would rather add then subtractYou and
ICould be like sonny and cherHoney and bearsAnd you and I Could be like aladdin and
jasmineLets make it happen likeLa La's~~

"Mylabs kung nahihirapan ka ng maging ikaw, try mo naman maging tayo baka mas
madali hehehe.." sigaw ko sa pagitan ng pagkanta nya.. Halos magkagulo na ang mga
tao dito.. 

Napapailing habang nakangiti si mylabs.. Tinuloy nya pa din ang pagkanta..

~~BabeIt's been 5 years since that special dayWhen I asked you on our first dateI
guess it's safe to say~~

"3 years mylabs.." paalala ko sa kanya.. nagtawanan na naman sila.. Totoo naman ah,
its been 3 years.. 

~~You and IAre beter than sonny and cherHoney and bearsYou and I Are better than
aladdin and jasmineWe've made it happen sinceLa La'sLet me sayYou look beautiful on
our wedding day~~

I smiled ng matapos ang kanta.. 

"Alam mo mylabs, di ba nga sabi ni Miriam Defensor, if someone is flirting with

you, please cooperate.." sabi ko.. nagpalakpakan na naman ang mga kaklase namin..
dapat pala nagdala ako ng lata para mahingan ko sila ng barya dahil sa concert
namin ni mylabs.. 

Di pa rin kumakalma ang puso ko, lalo na dahil alam kong nakatitig pa rin sya
sakin.. 

Alam ko may nararamdaman din sya sakin, at gusto kong malaman kung ano ba yung
pumipigil sa kanya, bakit di nya magawang ipakita sakin yun ng buong buo.. 

==============

A/N: Sorry sa matagal na update.. yaan nyo malapit na ang bakasyon, bibilis na ulit
ito.. Anyway, nawala ang cp ko, kaya wag na kayo magtext dun sa number ko, di pa
ulit ako nakakabili ng bago kaya wala pa akong ginagamit ngayon, inform ko kayo pag
meron na ulit.. 

Salamat sa patuloy na suporta :)

Matanong ko lang may reader po ba ako na marunong mag edit ng book cover?? If meron
pm nyo ako ha, palitan natin ang book cover nitong MPUG ^__^

- ate yna-

=================

Pick Up 16: Mischievous Rea

Rea's POV

Nasaan na ba yun? Kanina ko pa inaabangan si mylabs, ayon sa aking pag iimbistiga,

maaga pumapasok ang jaguars dahil may everyday practice sila ng basketball.. 

Nakasanayan ko na guluhin muna si mylabs, bago ko simulan ang buong araw ko..
Simula nung song presentation namin sa mapeh at makita ko na may pag asa ako sa
kanya dinoblehan ko pa ang pangungulit sa kanya.. Akala ko nga susuko na sya sa
pagtatago ng feelings nya eh, pero nagkamali ako dahil kung minsan tinataguan nya
ako. Pero dahil wala sa list of vocabulary ko ang salitang 'suko', di ko sya
tinitigilan, pasasaan ba at magiging kami din.

Naniniwala ako, na ako talaga ang nakatadhana sa kanya, di ba nga kamukha nya yung
future boyfriend ko. hehehe

Kaya yung mga duwag dyan, na di kayang humarap sa crush nila o sinisinta, may tinda
ako dito na fighting spirit baka gusto nyong mag avail.

Biglang nagka-puso ang buong paligid ko ng mamataan ko si mylabs sa di kalayuan..

Ang gwapo talaga nya tae ang puso ko nagkikipaghampasan sa atay at apdo ko sa
sobrang kilig. See? Kung gaano kalakas ang tama ko sa kanya, pati laman loob ko
nagsasakalan dahil sa kagwapuhan nya. 

"Mylaaaaabs!!"- malakas na sigaw ko. Napalingon naman sya sa gawi ko. Kumaway kaway
pa ako para madali nya akong mapansin. 

Bigla syang lumiko ng daan. Aba, talagang iiwas pa sya ha.. Di ka mananalo sakin
mylabs, dahil ang pag ibig ko sayo ay parang abs-cbn mobile, happy lang walang
ending.. 

Tumakbo ako para sundan sya... 

"Reaaaa!!" di ko nilingon yung tumawag sakin. Mamaya na kayo takte, gusto kong
mahawakan si mylabs kahit sa kamay lang, pampagana ng araw. 

"Reaaaa!!" lumingon ako ng konti at nakita ko yung tatlong estudyante na nagpagawa

sakin ng handouts. Naman eh, tiningnan ko ulit si mylabs, malapit na ako sa kanya
nang biglang harangan ako ng limang estudyante.. 

"Rea, yung project ko? ngayon na ang pasa nun eh.." 

"Wengya naman kayo eh, may morning momentum pa kami ni mylabs, alam nyo yung
habulan portion? yun kami eh, tapos sinisira nyo, mamaya nyo na kunin, gagawin muna
namin ni mylabs yung morning rituals namin.." reklamo ko, nakalapit na din yung
tatlo pang humahabol sakin kanina.. 

"Anong morning rituals? Yung tatakbo sya tapos hahabulin mo?.." tanong nung isa.. 

"Oo yun nga, ganun kami mag exercise, palibhasa di kayo nag eexercise mga tae
kayo.." bulyaw ko sa kanila.. 

"Langya, tibay mo Rea, di ka nasuko.." di ko pinansin ang komento nila. Paulit ulit
na lang nila sinasabi ang bagay na yun. At ayoko na din ulitin na ang pagsuko ay
para lang sa mga kriminal.. 

Napansin ko na naglapitan na din ang iba pa.. Takte talaga, tiningnan ko silang
lahat.. Alam ko na kung anong sunod nilang sasabihin.. 

"Rea, kukunin ko na yung pinagawa ko.." -student 1.

"Ako din.."- student 2

"Yung sakin din.."-student 3

"Yung sakin handouts sa analytic"- student 4

"Sakin yung sa bio"

"Rea yung project ko sa marketing.."

"akin assignment sa math"

Sinimangutan ko silang lahat, panira ng moment ang mga 'to wengya.. Nagsimula ng
magkagulo ang ilan sa kanila.. 

"Mga tae kayo! Nang dahil sa inyo di ko man lang nahawakan si Johnny my labs ko!!"
sigaw ko sa kanila, yung iba ngumiti lang, sanay na sila sakin.. Kaasar talaga..

"Oh eto na mga atat kayo, handouts sa analytic singkwenta" sabi ko.. sabay labas ng
mga bondpapers na pinagpuyatan kong isulat kagabi.. 

"Sakin yan Rea.." napatingin ako dun sa isang estudyante binigay ko sa kanya yung
hand outs tapos tinanggap ko yung singkwenta.. 

"Eto naman yung sa analytic.." 

Pagkatapos kong ipamigay ang mga handouts ng mga masisipag na estudyante, binilang
ko muna ang kinita ko. Sana magbigay ulit ng assigment ang mga prof ngayon.
Kailangan kong makabayad sa inuupahan kong apartment.. 

"Rea yung sakin?" napalingon ako sa nagsalita.

"Ui Tina ikaw pala.. sandali" medyo nagulat akong makita si Tina, may nabalitaan
kasi ako na isa pala syang Adaipmil.. Mapaglaro talaga ang tadhana, parang kelan
lang, humihingi sya sakin ng raket, tingnan mo ngayon, isa na sya sa mga
pinakamayaman na nandito sa M.U.. 
"Eto naman ang sayo, bale two hundred pesos"  inabot ko sa kanya ang dalawang
notebook..Di ko alam kung anong nangyari sa kanya at sa girlfriend ni captain,
mahigit dalawang linggo silang absent, kaya nagpagawa sya ng mga handouts..

"Ang mahal naman.. wala ba akong discount?" 

"Hoy tae ka, ang dami kaya niyan, 2 weeks hand outs yan, bago ko pa nasulat yan,
puro kalyo na nga itong kamay ko nakakahiya na kay Johnny my labs ko kapag
hinawakan ko siya.." reklamo ko.. 

"Biro lang" sabi nya sabay dukot ng pera, at inabot sakin..

"Salamat Tina.. Teka di mo pa rin ba ako maipapasok sa team? kahit water girl o
kaya naman tagapunas ng bola at ng court..basta malapit kay Johnny my labs, I can
do everything.." matagal ko na kasing hiniling sa kanya na ipasok ako sa team para
mas malapit ako kay mylabs ko.. pinikit ko ang mata ko at nagsimulang mag day
dream, yung moment na pupunasan ko ang pawis nya at aabutan sya ng tubig..

"Ay oo nga pala Hannah siya si Rea.." napamulat ako at bumalik sa reality,
napatingin ako sa babaeng kasama ni Tina. Ngumiti ako, kilala ko sya.. 

"Rea ito naman si Hannah" kinamayan ko sya..

"Ow yes.. the one and only Hannah Marie Adaipmil of Adaipmil Empire.. Sikat na
sikat ka girl.." sabi ko, siya yung babae sa kumakalat  na balita na anak ni
Mr.Hermes Paul Adaipmil, kung di ako nagkakamali si Mr.Adaipmil ang speaker dun sa
field trip namin last year.. Sikat din si Hannah dahil boyfriend nya si captain
Shield.

 Nagkatinginan silang dalawa ni Tina.

"Yo Hannah, Ms.manager! ano pang ginagawa niyo dito? Mag start na ang class ah.."
napantingin kami sa mga bagong dating, ang jaguars.. agad hinanap ng mga mata ko si
mylabs, napangiti ako ng makita sya.

"Oh hi Rea!!" 

"papunta na din kami.." narinig kong sagot ni Tina, di ko inaalis ang tingin kay
mylabs..

"Ikaw Rea di ka pa ba aatend sa first class mo?" tanong ni Tina..

"Aabsent ako sa lahat ng klase ko.."  hindi ko pa rin binabawi ang tingin kay
Johnny..
"Ha? bakit naman?" tanong ni Hannah.. 

"Para makapasok ako sa puso ni Johnny mylabs.." sagot ko.. Napangiti ang lahat ng
jaguars maliban lang kay mylabs.. 

"Naks naman!" -  nakangiting sabi ni Jonathan

"Yun yun eh.."- komento naman ni Elvin

"Whoa! tibay mo talaga Rea!" - sabi naman ni Alfred

"Haba ng buhok mo sa kilikili Spencer" - nagtawanan kami sa sinabi ni Jason.

Kelan ka ba susuko mylabs? Handa na kitang ikulong sa puso ko.

"Mauna na kami Rea.. goodluck na lang manhid talaga tong gagong nagustuhan mo eh"
sabi ni Xevier, tumango ako.

"Okay lang Xevier handa akong maghintay.." sagot ko..

"Di halata Rea, almost 3 years na yan" komento ni Xevier.. Ngumiti lang ako sa
kanila..

"Tumigil na nga kayo, at ikaw babae, umalis ka na.." biglang sabi ni mylabs at
nauna ng maglakad.. Lakas magsuplado, kinikilig naman.. sige lang, tago mo lang
yang feelings mo mylabs, ipaubaya mo na sakin ang paglalabas nyan.. 

I smiled again. Pumunta na ako sa first class ko.. 

"Good morning..!" nakangiting bati ko sa mga kaklase ko.. 

"Buhay na naman ang dugo ni Rea, panigurado nakita na naman nyan si Johnny.."
komento ng isa sa mga kaklase ko.. 

"Oo tama kayo dyan.. pero may isa pa kung bakit ako nakangiti.." tiningnan ko
silang lahat.. 

"Bakit?"

"dahil maniningil ako ng pautang sa load.." sabi ko sa kanila sabay labas ng

listahan ko.. Di ko pa pala nasasabi sa inyo na nagloload ako, at kung minsan
nagpapautang din pero may patong na limang piso kada utang.. 

"Langya ang aga mo naman maningil.." reklamo ng isa.. 

"Aba, rereklamo ka pa? Bakit nagreklamo ba ako nung umagang umaga nangutang ka ha?"
bulyaw ko.. 

Nakapakamot lang sya sa ulo.. 

"Rea paload.." 

"Magkano?" 

Ganito ang buhay ko araw araw dito sa M.U.. pero kahit ganito, nag eenjoy ako. Oo,
mahirap ang buhay at kailangan kumayod para makatapos, pero di ako nagsisisi na
ganito ang buhay ko, instead lagi kong tinitingnan ang bright side ng buhay na
meron ako, ginagawa ko 'to para sa kinabukasan namin ni Siopao.. 

Nagsimula na ang klase at seryoso akong nakikinig sa bawat tinuturo ng prof namin..
Kung ang iba puro reklamo na lang ang alam pag may exams at assignment, ako naman
puro pasasalamat, dahil nandun ang kita ko.. hehehe

Ang lawak ng ngiti ko ng magbigay ulit si prof ng assignment at ang maganda pa nito
may quiz sa sunod na araw.. 

Natapos ang klase ng puro reklamo ang karamihan sa mga tao dito sa room, mabilis
kong inayos ang gamit ko.. magkaklase na kami ni mylabs sa next class.. 

"Rea!.." napahinto ako sa paglabas ng room.. 

"Oo na, alam ko na, sige bukas na lang.." sabi ko sa kanila, alam ko na kasi na
magpapagawa sila ng handouts at assignment.. 

Mabilis akong naglakad para maunahan ko si mylabs.. 

Pagpasok ko sa loob, wala pa sya. Naupo ako sa tabi ng upuan nya.. 

Wala pang limang minuto ay dumating na sya.. Agad akong ngumiti sa kanya, gusto
kong matawa dahil di nya alam kung san nya ipapaling ang paningin nya.. 

Naupo sya sa upuan nya, sa tabi ko.. 

"Hi Johnny, Alam mo masaya naman ako kahit wala ka..." napakunot ang noo nya sa
sinabi ko, lalong akong napangiti, lalo syang gumagwapo sa paningin ko takte.. 

"Sumosobra lang pag andyan ka." dagdag ko.. sumimangot ako ng di man lang sya nag
react.. Biglang pumasok si prof sa room, umayos ako ng pagkakaupo at muling nakinig
ng maayos sa klase.. 

May mga time na pakiramdam ko tinititigan nya ako, pero pag nilingon ko naman
binabawi nya agad ang tingin. Ayieeee! kunwari pang walang pakialam, mahalin kita
ng sobra dyan eh.. 

"Ok so we will be having a group project.. 3 members per group, you can choose your
groupmates"  may biglang nag pop out sa utak ko.. 

"Miss kami pong tatlong ang magkakagroup"- bigla kong tinaas ang kamay ni mylabs at
ng nasa kabila ko.. Naisip ko lang na kung magka group kami ni mylabs, may
possibility na makasama ko sya ng matagal.. Napangiti ako.

Tiningnan ko naman yung isa kong katabi, halatang nagulat sya sa ginawa ko.. 

"Leave it to me.." bulong ko sa kanya.. 

"Ok then, get your activity card.." agad akong tumayo at kumuha ng activity card.. 

"That project will be submiited before midterm exam and that wil be 3 days from
now.. that's all goodbye everyone.." 

Ayos, tatlong araw ko makakasama si mylabs.. extra time, extra papansin hehehe.

Tiningnan ko si mylabs na abala ng nag aayos ng gamit nya.. 

"Alam mo dalawang araw lang naman kita gustong makasama eh.." sabi ko sa kanya,
napatingin sya sakin, ngitian ko sya ng sobrang tamis.. 

"ARAW-ARAW"  dagdag ko.. bigla nyang dinampot ang gamit nya at lumabas na ng room..
Grabe naman, wala bang epekto sa kanya ang mga banat ko? Eh kung banatan ko na kaya
sya at bigwasan ng isa.. palagay nyo?

~~'Cause all of me

Loves all of you

Love your curves and all your edges

All your perfect imperfections

Give your all to me

I'll give my all to you

You're my end and my beginning

Even when I lose I'm winning

'Cause I give you all of me

And you give me all of you, ohoh~~

Napakunot ang noo ko nang paglabas ko ng room yan agad ang bumungad sa pandinig ko,
may kumakanta.. Naka-open ang lahat ng speaker sa buong campus.. mukhang kanina pa
yun, wala kasing speaker sa room na ginamit namin kanina.. 

"Aray gago.."

"sssshhh wag kayong maingay ayan malapit na.."

"Patay.."

Napangiti ako, ang jaguars yun.. 

"H-hello c-captain hehehe" 

"G-ganda p-pla ng b-boses m-mo c-captain" 

Nagtawanan ang mga estudyanteng nadaanan ko, pakinig kahit saan ang pinag uusapan
nila. Mukhang nangharana yata si captain at ginulo lang ng jaguars..

"Captain turuan mo ako mag gitara ha.."

"You ruin our fvcking moments idiots.."  

"k-kasi capt----" 

"Miller, Howard and Turner 500 rounds around the campus!!"

Natawa ako sa sinabi ni captain Shield, wengya ibang klase talaga ang jaguars.. 

Napangiti ako ng mamataan ko si mylabs, di pa sya gaanong nakakalayo

"Johnny my laaabbbbss!!!" malakas na sigaw ko.. Tumakbo ako papalapit sa kanya..

--------------------

Johnny's POV

"Johnny my laaabbbbss!!!" narinig kong sigaw na naman ni Rea.. Inalis ko muna ang
ngiti ko bago ko siya hinarap. Suplado mode muna.. Nandito kami sa hallway..

"Why?" tanong ko..

"Itatanong ko lang sana kung kailan tayo mag uumpisa para sa project natin?"
nakangiting tanong niya. Para talagang baliw ang babaeng ito. Hayys oo na magandang
baliw..

"Ngayon na.. Tara.." sagot ko at nag umpisa na ulit mag lakad. Tinawagan kasi kami
ni Xevier na may review daw ulit utos ni captain. So I think magandang idea kung
isasama ko na lang si Rea.. Mas gaganahan siguro akong magreview dahil nakikita ko
siya..

"As in ngayon na my labs?" tanong ulit niya... I love the way she calls me 'my
labs'.. I smiled.

"Teka.. tama ba ang nakikita ko?" tanong niya at kinusot kusot pa ang mata..

"why?" nakakunot ang noo na tanong ko..

"Ngumiti ka my labs? nginitian mo ako!!? kyaaaaaaaa!! dream come true!!" sigaw na

naman niya.. Hinila ko siya sa braso at tinakpan ang bibig..

"Ang ingay mo babae.." sabi ko at hinila na lang siya palayo..

Napansin ko naman na pinagtitinginan kami ng mga estudyanteng nadadaanan namin, Oo

alam ko gwapo ako, kaya pinagtitinginan nila ako. hahaha

"sila ba?'

"ewan, siguro? bakit sila magkahawk kamay?"

"Di ba siya yung babaeng patay na patay kay Johnny?"

"Oo siya nga, ginayuma na nya yata si Johnny"

Ha? Tama ba yung mga narinig ko? Di ko na lang sila pinansin at tumuloy na lang sa
parking area kung nasaan ang kotse ko. Nang makarating kami sa parking nilingon ko
si Rea, hawak ko pa din ang kamay niya.. Anak ng tinapa.. tulala na naman siya..

"mylabs..totoo ba na kapag may buhay may pag asa?" biglang tanong niya. ano naman
ba problema ng babaeng ito?

"Oo habang may buhay may pag asa.." sagot ko..

"Eh paano kung ikaw ang buhay ko? may pag asa ba ako sayo?" sabi niya pero
nakatulala pa rin..

"Araaaay!!!" reklamo niya..

Pinitik ko kasi sa noo para matauhan, pero di ko pa rin binibitawan ang kamay
niya,, Ang sarap kaya sa feeling, heaven mga dre!!

Pinagbukas ko siya ng pinto ng kotse..

"Sakay.." utos ko sa kanya.. Ngumiti na naman siya..

"yieeee magtatanan na tayo my labs?" masayang tanong niya. Ano bang klaseng babae
ito at abot abot langit ang kakulitan..

Sasakay na dapat siya ng biglang may tumawag sa pangalan niya, tatlong babae..

"Rea! buti naabutan ka namin.." sabi nung isang babae.. 

"Ito oh analytic at bio ang sakin ha" sabi ng isang babae at may inabot na dalawang
notebook.. Ganoon din yung dalawang babae..

"Sure.. sige bukas na lang ito ha.." sagot naman ni Rea at tinanggap ang mga
notebook..

Anong meron..?

"hi Johnny.." pacute pa ng babae bago sila umalis..

"Ano yan?" tanong ko ng makasakay kami sa kotse..

"alin?" balik na tanong niya..

"Yang notebook na binigay ng tatlong babae.." sagot ko..

"Ahh ito ba? notebook nila ito, magpapagawa sila ng assignments sakin.." sagot
niya..

Teka..What? magpapagawa? 

"Tanga ka ba? bakit mo sila igagawa?!" Sigaw ko sa kanya.. Di ko alam pero bigla
akong nagalit sa idea na iginagawa niya ng assignment ang mga babaeng yun..

"Tanga agad? di ba pwedeng trabaho lang? Sideline ko ito anu ka ba, para may
pambaon ako araw araw.." sagot niya..

Parang tinusok ang dibdib ko ng milyon milyong karayom.. gusto ko siyang ikulong sa
bisig ko at sabihing di na niya kailangan gawin yun dahil handa akong protektahan
siya at alagaan.. Ganito ba kahirap si Rea at kailangan niya magpaalipin sa iba
para lang makapag aral.. Pero kahit ganun nagagawa pa din niyang mahalin at kulitin
ang isang tulad ko?

Di ko alam pero, may kung anong sumuntok sa dibdib ko.. Di na ako nagsalita at
inumpisahan patakbuhin ang sasakyan.. Ayoko siyang tingnan sa mata, baka makita
niya ang kagustuhan kong yakapin siya.. P*ta di ko alam pero naluluha ang mata
ko.. 

Bakit ko lang nalaman na may ganitong uri pala sya ng raket? Napaka-walang kwenta
ko talaga.. 

===========

A/N:  Langya ang sakit pala sa kamay nung cp na may keypad, magkakalyo ako kakatext
nito takte.. Namimiss ko yung touch screen T^T..

Anyway greet ko lang itong mga textmate ko hahaha..

Hello kayna Jinky, Janich, Christia, Carmela, Rochel, Sheena and Winzil.. *kaway
kaway* 
Dun sa mga nagtetext sakin na smart ang gamit, churi wala akong pantext sa smart..
globe at TM lang mga beh. 

 Posted na yung teaser ng story ni Howard, check nyo na lang sa works ko.. Matagal
ko pa uumpisahan yun, kaya kalma lang kayo ha..

Vote nyo muna itong MPUG then leave your comment hehehe..

-yna-

=================

Pick Up 17: Jealous Rea

For you :) mana ka sakin, makapal ang mukha.. XD Natutuwa ako sayo, halika pasampal
ako ng lima.. chos hahaha Thank you again :) lovelots :* :* *kiss ng madami sa
pisngi*

------------------------------------------

Rea's POV

Habang nasa byahe kami, di ko mapigilan na di sya tingnan.. At base sa ekspresyon

ng mukha nya, para bang ang lungkot nya.. 

"Mylabs saan tayo pupunta?" pagbasag ko sa katahimikan.. Bahagya nya akong

sinulyapan. 

"Sa bahay ni Montereal.." simpleng sagot nya. Nginitian ko sya, pero binalik din
nya agad ang tingin sa daan.. 

"Mylabs, sana libro ka na lang.." di nya ako nilingon, binaling ko naman ang tingin
ko sa may bintana.. 

"Para nababasa ko ang nasa loob mo.." bulong ko.. 

Di nagtagal nakarating kami sa bahay nina Xevier, grabe ang laki ng bahay nila..
Nakangiti na ulit si mylabs nang makita nya ang mga kaibigan nya, mukhang nandito
na lahat.. 
"Yo! Rea, nagtapat na ba itong si Spencer sayo?" nginitian ko si Turner..

"Di pa nga eh.. Sana naging exam na lang ako para sagutin na nya ako.." biro ko,
nagtawanan naman sila. Tumuloy kami sa living room.. 

"Reaaa!!" 

"Makasigaw Tina, sampong taon di nagkita?" grabe makasigaw eh.. Binati ako ng
girlfriend ni captain at nung kapatid ni Elvin na si izrah.. Nakipag kwentuhan ako
sa kanila habang nagkukulitan naman ang jaguars.. 

At sa gitna ng biruan, nagulat na lang kami ng biglang mangharana si Xevier kay

Tina.. 

Napapangiti na lang ako habang pinapanuod sila.. Binuhat ng jaguars si Tina at

inupo sa single couch.. Tumayo na din ako kasama ang jaguars at sina Hannah, si
Tina lang ang nakaupo.. 

Tiningnan ko si mylabs, ang lawak ng ngiti nya, ang sarap nyang pagmasdan.. 

 "Yes.." narinig kong sabi ni Tina.. 

"Ikaw mylabs? Kapag ba kinantahan kita sasagutin mo din ako?" nakangiting bulong
ko.. Lumingon sya sakin ng bahagya.. Pero di din yun nagtagal dahil binalik na nya
ang tingin kay Tina at Xevier.. Palagay ko hindi effective ang pagkanta, di ba nga,
kinantahan ko na sya? 

"What's up madlang people!" napalingon kaming lahat sa sumigaw.. 

"Where have you bean Dela Cruz?" tanong ni captain Shield.. Di na ako nagulat ng
may bigla na lang sumulpot na babae mula sa likuran nya.. Parang kilala ko sya..
San ko ba sya nakita? Sa HRM department? Di ako sure.. 

"Ah captain may emergency lang.." narinig kong sagot ni Jason.. 

"And what was that?" tanong ulit ni captain.. Muli akong naupo sa pwesto ko kanina
at kinuha ang gamit ko.. Di na ako nakinig sa usapan nila, nilista ko na lang kung
ilan ang gagawin kong handouts at assignment mamayang pag uwi ko.. 

Naupo na din silang lahat at nagsimulang magkwento si Jason.. 

Wala akong masyadong maintindihan sa pinag uusapan nila.. 

"Hi Greshel.." bati ni Hannah sa babaeng kasama ni Jason.. Tiningnan ko si mylabs..

Parang may kung anong tumusok sa puso ko ng makitang titig na titig sya dun sa
babae.. 

Binawi ko ang tingin sa kanya at inabala na lang ang sarili sa pagsusulat.. 

Dapat sanay na ako sa sakit pag nakikita syang tumitingin sa ibang babae.. pero
hindi eh, ramdam na ramdam ko para bang panibagong sugat.. sariwa pa kumbaga.. 

"Di pa din ba tayo magsisimula sa project natin? Kailangan ko din kasing umuwi
dahil madami pa akong gagawin.." sabi ko, at di ko napigilan ang pagkainis.. 

Di nagtagal nag umpisa na magreview ang lahat.. 

Kami naman ni mylabs inumpisahan na namin ang project namin.. Tahimik lang akong
gumagawa.. Di ko sya tinitingnan, sinasagot ko lang kapag may mga tanong sya.. 

Manhid naman yan eh, kaya I'm sure balewala lang sa kanya ang pananahimik ko.. 

"Rea magaling ka sa math di ba? Pwede ba paliwanag mo sakin to?"  napalingon ako
kay Elvin, nakalapit na pala sya, may dala syang libro.. Nginitian ko sya.. Kung
nasa mood lang siguro ako, sisingilan ko sya kaya lang wala eh.. nasaktan ang lola
nyo.. 

Pinaliwanag ko sa kanya ang mga di nya maunawaan.. 

"may bayad to ha.." bulong ko.. Nasa dugo ko na yata talaga ang maningil.. heheh di
ko napigilan eh. 

"Pwede katawan ko na lang?" 

"Oo naman, malaki din ang kita ko dyan, lalo na pag inalok ko yan sa mga bakla sa
kanto namin.." sagot ko.. At di ko napigilan ang di matawa ng bahagya ng makitang
busangot ang mukha ni Elvin.. maya maya pa nakitawa na din sya.. 

Muli kaming bumalik sa pag rereview ng math nya..

Nasa gitna ako ng pagpapaliwanag kay Elvin ng bigla na lang tumawa ng tumawa si
mylabs.. Masaya sya?

"200 push ups Spencer.." sabi ni captain Shield.. Natigilan si mylabs.. 

"Makatawa ka kasi Spencer wagas.." narinig kong sabi ni Elmar.. Ano ba kasing
tinatawanan nya?
Napapailing na lang ako.. At muling binalik ang pansin sa ginagawa.. 

Pagkatapos ng mahigit dalawang oras, natapos din kami kasabay nun ang pagtatawag ni
Xevier na kakain na daw.. 

Nagtayuan na ang lahat, ako naman inayos ko na ang mga gamit ko.. Dinampot ko na
din ang ginawa namin ni mylabs.. 

"Mauna na akong umuwi.." sabi ko mylabs.. Napalingon sakin ang mga kaibigan nya.. 

"Let's have a dinner first bago ka umuwi.." tiningnan ko sya.. Di ko yata

makakayang kumain habang nakikita na may tinitingnan syang ibang babae.. 

"Oo nga Rea, kain muna tayo.." narinig kong sabi ni joel.. 

"Pasensya na masama kasi ang pakiramdam ko.." sagot ko.. 

Muli kong tiningnan si mylabs.. 

"Wag mo na akong ihatid.." bulong ko, sabay tingin sa mga kaibigan nya.. 

"Maraming salamat sa pagkain.." sabi ko na lang at lumabas na ng bahay.. 

"anong ginawa mo Spencer?" narinig ko pang tanong ng mga kaibigan nya pero di ko na
pinansin yun.. Basta ang gusto ko na lang munang gawin ay ang ilayo pansamantala
ang sarili ko.. 

Pagkalabas ko ng gate ng mga Montereal, napasimangot ako.. Mukhang maglalakad pa

ako hanggang sa labasan para makasakay.. 

San ba? kaliwa o kanan? 

Naman eh, ok na yung walk out drama eh, panira naman ang direksyon.. 

Biglang bumukas ang gate at lumabas ang isang kotse.. 

"Sakay.." si mylabs pala.. di na ako nag inarte sumakay agad ako.. 

Tahimik ang naging byahe, iniiwasan kong mapatingin sa kanya.. 

Hanggang sa huminto kami sa tapat mismo ng apartment na inuupahan ko.. Teka.. bigla
kong tiningnan si mylabs.. 

"Bakit mo alam kung san ako nakatira?" tanong ko.. 

Di sya makatingin ng maayos sakin.. 

"Stalker ba kita?" bigla ko na lang natanong.. 

"S-sige lang mangarap ka lang.." sinimangutan ko sya.. matagal na akong nangangarap

na pansinin mo.. Walang paalam akong bumaba ng kotse nya at pumasok sa loob ng
walang lingon lingon.. 

Hala, nalimutan kong magpasalamat.. Lumabas ulit ako, kaya lang wala na sya.. 

Napapabuntong hininga akong bumalik sa loob.. 

Pumasok ako sa kwarto ko at nahiga, nakipag titigan ako sa kisame.. Mahirap bang
mahalin ang isang tulad ko? O kahit ang pansinin man lang? 

Walang gana akong pumunta ng banyo at naglinis ng katawan.. Pagkatapos kong

maglinis ng katawan hinarap ko na ang ang mga dapat kong gawin.. Sanay na ako sa
paggawa ng handouts at assignment kaya madali din akong natapos.. 

Tiningnan ko ang orasan na nakasabit sa dingding.. May 10 minutes pa ako.. Mabilis

kong kinuha ang jacket ko at lumabas ng apartment.. 

Nagpapart time ako sa isang 24/7 convenience store malapit lang dito.. 8:00 pm
hanggang 2:00 am ang duty ko, katulad din sya ng seven eleven.. 

Pagpasok ko sa loob, kumuha muna ako ng cup noodles at binayaran sa counter.. 

"Oh bat ganyan ang mukha mo? Para kang ninakawan ng lakas.." sinimangutan ko si
Clarrise, kasama ko sya dito,  dalawa kaming duty ngayong gabi, working student din
sya.. 

"Di ka na naman ba pinasin ni mylabs mo?" tanong nya, sabay patch ng noodles ko,
inabot ko sa kanya ang bayad.. 

"dati ok lang pag may kasama syang iba lagay ang loob ko dahil mukhang hipon ang
kasama nya, bakit nung sa maganda nya nakatitig ang sakit?" reklamo ko.. Nilagyan
ko ng mainit na tubig yung cup noodles ko.. Di kaya ako magkasakit? Lagi na lang
ito ang kinakain ko tuwing gabi.. 

"Pinagpalit ka na ba sa maganda?" tanong ni Clarrise.. Ang sakit naman pakinggan

nung salitang pinagpalit langya.. Di ko sya sinagot at naupo muna sa may table na
nandito sa loob kung saan kumakain ang mga customer.. 

Tahimik kong kinain ang noodles ko.. 

"Hoy Rea, masama sa katawan pag inaaraw araw ang noodles.." narinig kong sabi ni
Clarrise.. 

Nginitian ko sya..

"Alam ko, kaya nga sa gabi ako kumakain eh.. para gabi gabi hindi araw araw.." 

"Aba ang walangya namilosopo pa.." tinawanan ko lang sya, walang mangyayari sakin
kung magmumukmok lang.. 

Naging kaibigan ko na din si Clarrise simula ng magtrabaho kami dito, minsan naging
sabihan na namin ng problema ang isat isa.. Matapos kong kumain pumunta na ako sa
counter kung nasaan sya.. 

"Ako na dyan, magreview ka na.." sabi ko, alam ko kasi na may exam sya bukas. 

"Ok lang, nakapag review na ako kanina.." nginitian ko sya.. masipag din syang mag
aral.. Siguro buhay na naming mga kapos palad ang mag aral at magtyaga sa buhay..
Dahil walang mangyayari kung iaasa lang natin ang lahat sa kapalaran, naniniwala
ako na nasa kamay ng tao ang sarili nyang kapalaran.. 

Hinubad ko ang jacket ko at nilagay ang apron.. Ito na ang nagsisilibing pinaka
uniforn namin dito sa trabaho.. Habang nasa counter si Clarrise inayos ko naman ang
items at naglagay ng panibagong stocks..

Lumipas ang mga oras, di namin namalayan na 2:00 am na pala at dumating na din ang
kapalitan namin ni Clarrise.. 

Sabay kaming lumabas ni Clarrise at naglakad, sa kabilang kanto lang ang dorm nya,
kaya madadaanan namin yun bago ang apartment ko.. 

"Bye Rea.."

"Bye Clarrise.. goodnight.." nakapasok na sya sa loob.. Naglakad na ulit ako..

Kanina ko pa nararamdaman na parang may nagmamasid sakin, di ko pinansin yun
tinuloy na lang ang paglalakad.. hindi lang ito ang oras na lagi kong nararamdaman
ito, yung pakiramdam na para bang may nagbabantay sakin.. 

Pumasok na ako sa loob ng apartment ko.. 

Pinatay ko ang ilaw sa sala at tumuloy sa kwarto, ako yung tipo ng tao na madaling
makagawa ng tulog.. 

Kinabukasan maaga akong umalis ng apartment para rumaket.. 

Ngayong araw ang examination day ng Jaguars, nauna silang binigyan ng exam dahil
may laro sila sa darating na sabado.. 

"Good morning.." bati ko sa lahat.. 

"Morning Rea.." 

"Alam nyo naman siguro na ngayon ang exam ng jaguars, di ba?" tanong ko.. 

"Oo, bakit?" 

"Sinong pupusta? Sino sa jaguars ang mahuhulog?" nakangiting naglabas ako ng maliit
na notebook at ballpen.. Agad silang naglapitan sakin.. 

"Kay Elvin ako, medyo slow kasi sya, pero love na love ko sya.." sabi ng isa kong
kaklase.. 

"Ako si Kevin.." 

"Sigurado ka?" tanong ko..

"Oo Bakit?" 

"Eh laging tambay sa library yun eh.." sagot ko.. 

"Tambay lang? Di naman nagbabasa." Aba gago to ah.. sumbong kita kay Kevin eh..
Sungit pa naman nun.. 

Matapos ang pustahan, binilang ko ang perang nalikom ko.. 

"Ikaw Rea, kanino ka pupusta?" 

"Wala, malakas ang kutob ko na papasa silang lahat.." sagot ko at naupo na sa upuan
ko.. 

Nakangiting tinago ko ang kita ko ngayong araw.. 

Saktong lunch break ng lumabas ang resulta ng exam.. Nandito ako ngayon sa
canteen.. 

"Ang daya mo Rea, alam mo na papasa silang lahat.." reklamo ng isa sa mga kaklase
ko na pumusta.. 

"Aba kasalanan ko ba na jugdemental kayo?" bulyaw ko sa kanila. Napapakamot sa ulo

na lumayo sila sakin, napangiti na lang ako.. 

Maya maya pa nakita kong nagpasukan na ang jaguars sa canteen. Agad akong nagtago
sa ilalim ng lamesa.. Di ko pa kayang harapin si mylabs.. 

"whooo!! yan ang masarap na lunch!!" narinig kong sigaw ni Tristan.. Naglakad ako
ng paupo habang palabas ng canteen.. 

"Oh sino naiinggit dyan lapit sakin!" sigaw pa ni Elvin bago ako tuluyang
nakalabas.. Di ko na inalam kung ano yung sinisigaw nila.. 

*sigh*

Mali bang mahalin ko si mylabs na parang bang kami talaga? Oo na ako na assumera.. 

Pumunta muna ako sa library.. 

1 hour after, pumunta na ako sa klase ko.. Pagpasok ko sa loob, napansin ko na

nakaupo na sya.. 

Iniwas ko ang tingin sa kanya at pumasok na din at naupo sa upuan ko.. Hindi muna
ako naupo sa tabi nya.. 

Nagsimula at natapos ang klase na tahimik ako, malayo sa karaniwan kong ginagawa na
nakikipag debate sa prof.. 

Naglalakad na ako ngayon palabas ng campus, sa buong araw di ko siya pinansin, ang
hirap nun ha. Daig ko pa ang nag suicide.

"hi Rea.." Nilingon ko kung sino ang tumawag sakin.. Si tina pala, kasama niya si
Xevier, bagay na bagay talaga sila..

"Oh Tina, bakit? Magpapagawa ka ba ng assignment?" tanong ko..

"Hindi.. hehehe itatanong ko lang sana kung may lakad ka pa ngayon?"

"ah wala na uuwi na sana ako.. bakit may ibibigay ka bang raket sakin ngayon? GO na
GO ako dyan" nilagyan ko ng konting sigla ang boses ko.. Di ko alam pero simula ng
mag lielow ako kay Johnny my labs parang nanghina din ang katawang lupa ko..

"Tamang tama, may good news ako para sayo.. Alam mo ba na naghahanap ng water girl
si coach Roger para sa team?" masayang sabi ni Tina..

Biglang bumalik lahat sa katawan ko ang mga taksil na lakas at sigla ko. Nakarinig
lang ng magandang balita..

"Talaga Tina? Baka naman joke lang yan ha, masasapak kita.." sabi ko.. 

"Anong sabi m---.." aapela pa sana si Xevier kaya lang sinikmuraan siya ni Tina..
Nag peace sign lang ako sa kanya..

"Seryoso ako.. Pinapatawag ka nga ni coach eh para daw  mapag usapan niyo.." sabi
ni tina..

"Ow my!! Dream come true na itooo!!!" masayang sabi ko.. Matagal ko na din kasi
kinukulit si coach tungkol dito sa wakas nauntog din siya.. 

Pwede ko na ulit pansinin si Johnny my labs ko, dahil medyo nawawala na yung hurt
feelings ko. Mas malaki ang love ko kesa dun..

Nalaman ko na papunta din daw sila dun.. kaya sumabay na ako, sayang ang sampong
piso na pamasahe pang monay ko na din yun aba!

==============

A/N: Sorry, dapat kahapon pa ito eh.. 

Ito na muna ang last ud ngayong march ha.. May exam kami, hayaan nyo munang mag
review si author, arachi? Pagdasal nyo na din na pumasa ako, nang matuwa naman ang
tatay ko.. chos hahaha

Sa april, every other day ang ud ;) 

Salamat sa patuloy na suporta *kiss sa inyong lahat* 

-ate Yna-
=================

Pick Up 18: Rea Shouts!

Rea's POV

"Water girl?" nginitian ko si Anthony.. Nandito kami sa gym. Ngayong araw ang laro
nila, nauna na sa school na gaganapan ng laban sina coach kasama si Tina at Hannah,
hinihintay na lang namin ang iba pang jaguars.. 

"Oo water girl, meaning ako ang magdadala ng tangke ng tubig nyo.." sagot ko..
Nagtawanan sila.

"Langya pwede namang assistant din tulad ni Hannah, bakit water girl pa?" tanong ni
Xevier.. 

"Ok na 'to basta malapit kay mylabs ko.." 

"Hanep sa fighting spirit Rea.. walang pagod?" tumango lang ako sa sinabi ni
Tristan..

Tiningnan ko ang ibang jaguars.. Mukhang handa na sila sa laro mamaya.. teka, bakit
ba wala pa ang iba? 

Tiningnan ko si captain Shield, sa itsura nya ngayon aburidong aburido na sya.. 

Nagkibit balikat na lang ako at naglabas ng notebook at ballpen.. 

"Oh sino magpapa-cheer?!" sigaw ko.. Nagtiniginan silang lahat sakin.. 

"Ikaw Elvin magpapa-cheer ka? Bente isang sigaw sa pangalan mo, isang daan naman
kapag may banner" sabi ko.. 

"Good morning.." napalingon kami sa nagsalita.. Biglang naging puso ang mga mata
ko. Mylabs.. namiss kita langya.. 

--------------------

Johnny's POV

Maaga kami ngayon dahil maghahanda pa kami para sa laban mamaya. Wala akong gana
ngayong araw at nung mga nakaraang araw pa, di ko na alam kung ano bang nagyayari
sakin. 
Naglalakad ako ngayon papunta sa jaguars Headquarters, binabagalan ko ang lakad ko
kahit alam kong malapit na ako malate. Di ko alam pero parang may hinihintay ako na
humarang sa daan ko. Damn! malapit na ako sa headquarters pero wala pa ding baliw
ang humaharang sakin ngayon. 

Tumuloy na ako sa loob,.

"Yo! Spencer, sabado na ngayon pero bakit biyernes santo pa rin ang mukha mo?" si
Dela cruz yan lakas talaga mang asar ng gago.

Di ko na lang siya pinansin. Inayos ko na ang mga gamit ko at nilagay sa bag ko.
Tapos nagpalit na din ako ng jersey, may meeting muna kami bago kami pumunta sa
school kung saan gaganapin ang laban.

Teka asan yung iba?

Bago pa ako makapag tanong kay jason nakalabas na siya. Sumunod na din ako sa kanya
papunta sa gym..

Pagkapasok ko sa loob.

Nakita ko si Rea may hawak siyang notebook at ballpen. 

"Ikaw Elvin magpapa-cheer ka? Bente isang sigaw sa pangalan mo, isang daan naman
kapag may banner" sabi niya.

Biglang gumaan ang nararamdaman ko. Nagkakulay ang paligid. Parang nagkaron ng mga
puso. Ano ba to nakokornihan na ako sa mga iniisip ko. lumapit na ako sa kanila,
wala pa din ang iba, nandito na si captain.

"Good morning" masiglang bati ko sa lahat.. Napalingon naman sila sakin.

"kanina lang biyernes santo ang mukha ngayon naman pasko.." epal ni Dela Cruz..

"good morning my labs" bati ni Rea, di ko alam kung ngingiti ba ako o ano? Namiss
ko ang kakulitan niya. Hanggang ngayon wala pa rin akong idea kung bakit nya ako
iniwasan nitong mga nakaraang araw.

Teka bakit nga pala siya nandito?

"Anong ginagawa mo dito babae?" tanong ko.

"Ako na ngayon ang bago niyong water girl.." masayang sagot niya. Proud pa talaga
siya ha. Ang hyper talaga nito..

Tumango lang ako.

"Oh eto 200 pesos, lakasan mo ang sigaw ha" biglang singit ni Howard sabay abot ng
pera kay Rea..

"makakaasa ka.." sabi pa ni Rea at tinanggap yung pera tapos may sinulat siya sa
notebook niya..

"Gusto ko with ' I love you' Elvin' ha" dagdag pa ni Howard at nakatingin sakin
sabay ngisi. anong sabi niya? Ano yung I love you thingy?

Teka ano bang meron?

"Ikaw Spencer di ka ba magpapa-cheer kay Rea?" biglang tanong ni Turner..

"Naku Tristan di na kailangan, kahit di sabihin ni my labs ipagchi-cheer ko pa din

siya...." nakangiting sabi ni Rea.

 "whoahohoho swerte mo Spencer, malas mo lang Rea..hahaha" kantyaw ni Alfred.

Tiningnan ko lang siya ng masama.

"Ikaw Jonathan di ka ba magpapacheer?" tanong ni Rea..

Tiningnan ko naman si Miller, parang wala siyang narinig, tulala ang gago. Anong
nangyari dito? Di ba nag date na sila ni Jana? Bakit parang di sya masaya? Sa
itsura nya kasi ngayon daig pa niya ang ginahasa.

"Naku Rea, wag mo na tanungin yan, pagod yan kasi nag taping sila ni Jana ng fast
and furious 7" biro ni Xevier. Madami talagang alam ang gagong to na di namin alam.

Tiningnan ko naman si captain. Nakakunot na ang noo niya.

"Where the f*ck are they?!" malakas na tanong ni captain. Patay inip na yan. Asan
na ba kasi ang mga ungas na yun? Kami palang nina captain,Jason, Elvin. Alfred,
Tristan, Xevier  at si Jonathan na tulala, ang nandito sa gym. Wala pa yung lima,
patay sila kay captain. Usapan kasi 8 sharp.

Teka..

"Asan sina Hannah at Tina?" pabulong na tanong ko kay Tristan, malapit lang kasi
siya sakin at ayoko marinig ni captain baka ako na naman mapag abutan niyan..

"Nauna na sa dun sa school na gaganapan ng game kasama ni coach.." sagot niya..

ah kaya naman pala mainit ulo ni captain, nauna na pala sina Hannah, pffftt alam na
this.

maya maya nag dial si captain sa cellphone nya. Dami na ng pagbabago sa kanya, dati
kasi himala na kapag may kausap siya sa cellphone, di ba nga tahimik yan katwiran
niya sayang daw ang laway, oo laway talaga hindi load, kapag nakipag usap siya
gamit ang call kaya laging text ang ginagawa niyan, tapos kakarampot pa ang
message..

"Are you with them? What?!" narinig naming sabi ni captain sa kausap niya.. "Keep 
your eyes on them, No! let them fight just watch over" sabi pa niya at binaba na
ang tawag.

Tapos tumingin siya samin..

"Stay here and wait, I'll bring those assholes here" sabi niya at di man lang kami
pinaisang salita.

Fight? What fight?

Wala pang 30 minutes ay dumating na din ang lahat kasama si captain.. 

"Langya ayos ah, san kayo nakipag basag ulo?" nagsilapitan kami sa kanila ng
mapansin namin ang bangas nila sa mukha halatang galing sila sa away.. 

"Dyan sa may kanto.." simpleng sagot ni Young.. 

"pfftt di man lang kayo nagsama.." natatawang sabi ni Dela Cruz.. 

"Di na namin kayo sinama, wala ng mababasag sa inyo eh.." lakas mang asar ng hayop
na si Burns.. akmang pepektusan namin sya ng biglang ng nagsalita si captain..

"Let's go.."anunsyo niya.. dinampot na namin ang mga bag namin at pumunta na sa
bus.. 

Pagkaupo ko, di na ako nagulat ng tumabi si Rea sakin.. 

"Whoa! Laban na.." sigaw ng ilan jaguars bago tuluyang umandar ang bus.. 
Nasa kalagitnaan na kami ng byahe ng biglang magsalita ang babaeng nasa tabi ko.. 

"my labs, marunong ka ba magbilang?" 

"Oo naman palagay mo sakin bobo?" sagot ko.. Ano na naman bang iniisip ng babaeng
ito? 

Bigla na naman nagkagulo ang puso ko ng ngumiti sya sakin.. 

"Sige nga, Anong sunod sa I love you one?"  tanong nya ng may malawak na ngiti.. 

Langya, di ako makapag isip ng ayos, sa mga ngiti nya ako nakatingin.. 

"Tumigil ka nga babae ang ingay mo.." sabi ko na lang sabay iwas ng tingin, taena
puso kumalma ka.. Hanggang kelan ko pa pipigilan ang damdamin ko? 

"Bwahahahaha ano ba yan Spencer, ngayon lang namin nalaman na di ka pala marunong
magbilang.." pang asar ni Dela Cruz.. Di ko sya pinansin.. 

"Ganyan talaga kapag torpe nagiging bobo hahahaha" sabi naman ni Turner.. Mga gago
pag ako nagkalakas ng loob isasako ko kayo.. 

"gago.." sabi ko na lang.. 

Tumahimik na ulit ang lahat.. Pero di pa man nagtatagal bigla naman lumikot si Rea,
para bang may hinahanap sya, medyo tinaas pa nya ng konti ang jersey jacket ko.. 

"Ano bang nangyayari sayo babae ang likot mo? Ano bang hinahanap mo?" tanong ko at
medyo umisod ng konti.. 

"Nawawala kasi ang puso ko, pakicheck naman baka nasa bulsa mo.." seryosong sabi
nya.. Napakunot ang noo ko, at huli na bago ko pa marealize kung anong ibig nyang
sabihin.. 

"Boomtamis hahaha grabe Rea ikaw na talaga!" sigaw ni Gibson.. Gusto kong
ngumiti.. 

"hahahaha ako na lang mahalin mo Rea, susuklian pa kita.. kesa dyan kay Johnny boy
made in stone ang puso niyan, eh hindi nga yata kinikilig ang hayop na yan eh.."
nagtawanan ang jaguars sa sinabi ni Dela Cruz.. 

Mga epal talaga.. Di ba nila alam na kinikilig ako ng sobra dahil sa mga banat ng
babaeng ito?
Di nagtagal nakarating kami sa school na gaganapan ng laro.. 

--------------------

Rea's POV

"Kyaaaaaaaaaaaaa!! eto na silaaaa!!" 

Hala makasigaw naman yun wagas.. Yan agad ang narinig namin ng bumukas ang pinto ng
bus.. 

"balita ko gwapo daw lahat ng players ng jaguars.. kyaaaaa"

Nagtayuan ang lahat ng jaguars, tumayo na din ako.. 

"Waaaaaaaaaaahhhh grabeeeeee hihimatayin ako.." sigaw nung isang babae..

"Antagal naman.." komento ko.. 

Nakakatuwa ang jaguars dahil ngumingiti at kumakaway sila.. Di naman pala suplado
ang mga to.. tiningnan ko si mylabs, medyo tahimik sya.. 

Sumabay ako sa kanya sa paglalakad.. 

"Mylabs, di pa man nagsisimula ang laro panalo ka na agad sa puso ko.." bulong ko
sabay ngiti.. 

At bigla akong napatigil sa paglalakad ng bigla na lang nyang guluhin ang buhok ko
kasabay ang mahinang tawa nya.. 

Di ko na namalayan na natulala na pala ako at naiwang nakatayo.. Totoo ba yun? 

"Kyaaaaaaah!!" nagtatalon ako sa tuwa at sa kilig.. Ginulo nya ang buhok ko at

tumawa sya.. my gawd!

Patalon talon akong sumunod sa kanila, napansin ko pa sina captain at Hannah na may
kausap sa may labas, tumuloy na ako sa loob na assign room para sa jaguars.. 

"Ok assemble everyone.." nagsilapitan ang lahat kay coach. handang handa na sila..
Ngitian ko si Hannah nang ngumiti sya sakin.. 
"Ok listen up jaguars." pasimple akong lumabas ng room at pumunta sa gym.. Di naman
ako kailangan sa loob kaya raraket muna ako.. 

Wengya ang dami pa lang manunuod ngayon, dapat pala nagdala ako ng mineral water at
ipinagbili sa kanila o kaya naman polboron.. 

Lumapit ako sa grupo ng mga babae na may hawak na banner na may nakasulat na 'Go
Jaguars'.. 

"Hello.." bati ko sa kanila.. 

"Kilala nyo ba si Elvin Howard?" tanong ko sa kanila.. 

"Oo naman, si Elvin baby pa.." sagot nung isa.. Ngumiti ako ng malawak. 

"Idol nyo ba sya? Pwede ba akong makisabay ng pag chicheer sa inyo? Ipag cheer
natin sya ng malakas with we love you pa para mas damang dama nya ang suporta
natin.." sabi ko sa kanial, aba mahirap na sumigaw ng nag iisa, baka labas na ang
litid ko di pa rin ako naririnig ni Elvin, baka sabihin nya di ko sya pinag cheer
bawiin pa nya yung 200 sayang naman.. 

Sumang ayon naman sila sa sinabi ko, maya maya pa ay nagsimula na din ang game..
Kasama sa first five si mylabs ko takte ang gwapo nya talaga.. 

Unang nagpakitang gilas si captain Shield, halos magkagulo dito sa loob ng gym
dahil sa sigaw ng mga nanunuod.. 

"Ano pang hinihintay nyo? Sigaw na din tayo!" sigaw ko sa mga babaeng kasama ko..

"Go Elvin ,Go Go Elvin!!" sabay sabay na sigaw namin, pero mas nangingibabaw ang
boses ko, syempre kailangan ako ang binayaran eh.. 

"WE LOVE YOU ELVIN" we shout in unison, napangiti ako ng lumingon samin si Elvin,
ayos pwede na akong pumunta sa bench ng jaguars, ok na yung isang sigaw.. 

"may bayad yung sigaw mo na yun ano?" tanong agad ni Tina ng makalapit ako.. 

"Syempre wala ng libre sa mundo ngayon aba!" sagot ko, tumawa lang sila ni
Hannah.. 

Muli namin binigay ang pansin sa mga naglalaro.. 

"GO Johnny my labbssssss!!" sigaw ko na may kasamang pagmamahal.. Oh bongga may

love na kasama.. 
Kasama ko sa pagsigaw si Hannah at Tina, para kaming mga baliw na tumatalon kapag
nakakapag pashoot ang jaguars.. 

Hanggang sa natapos ang laro at nanalo ang jaguars.. Agad kong nilabas ang ballpen
at notebook ko.. Matapos magkamayan ng dalawang team, nagsimula ng magkagulo ang
karamihan, dahil magpapapicture sila.. 

Mamaya ko na babatiin si mylabs, sayang ang kita.. 

"Ate magpapapicture ka ba sa jaguars? Bente lang isang selfie tas singkwenta naman
pag may kasamang kiss sa pisngi.." sabi ko dun sa mga babae na di makalapit sa
jaguars, napangiti sila sa sinabi ko at agad na naglabas ng pera, tiba tiba ako
nito.. 

"Miss kay Kevin ako.." sabi ng isa inabutan ako ng isang daan.. 

"Ayon si Kevin oh, halika samahan kita.." hinila ko sya papalapit kay Kevin.. 

"Kevin may isa kang avid fan dito pansinin mo naman, magpapapicture lang daw,
pagbigyan mo na baka magpatiwakal yan pag di mo pinagbigyan.." lintanya ko.. Di pa
man nakakasagot si Kevin eh kinuha ko na yung cellphone nung babae at tinulak sa
tabi nya.. 

"one, two, smile.." pinicturan ko sila.. Ganun lang kasimple.. Halos mahimatay yung
babae nung bigla syang akbayan ni Kevin nung picturan ko sila.. Napangiti na lang
ako.. 

Ganun din ang ginawa ko sa iba pang mga babae na nahiihiyang lumapit sa jaguars..

"ikaw ate kanino mo gusto magpaselfie?" tanong ko dun sa isang babae na kanina pa
nakatingin sa gawi ni Jason.. 

"Kay Jason ako miss" sagot nya.. 

"Ahh sige bente lang isang selfie, ayon si Jason oh" sabi ko, kinawayan ko si Jason
dahil nakatingin din sya samin.. Agad na lumapit yung babae sa kanya.. 

Hinanap ng mga mata ko si mylabs, may mangilan ngilan din na nagpapapicture sa

kanya. Sayang di ako makapag papicture, wala kasing camera yung cellphone ko,
antena lang ang meron. 

Pero di bale dadarating ang time magkakapicture din kami together, tiwala lang.. 
Pagkatapos ng picturan bumalik na ang jaguars sa assign room.. Ako naman nagbilang
muna ng kinita bago sumunod sa kanila.. 

"Congratulations Jaguars!!" narinig kong bati ni coach ng makapasok ako sa loob.. 

"Yes, inuman na to, san tayo after dito coach?" narinig ko din na sabi ni Alfred..
Di kaya madurog ang atay ng mga to kakainum ng alak?

"Oo nga coach libre mo ulit ha, gusto ko may isaw ulit.." sabi naman ni Tristan..
Ay gusto ko yan isaw, tas masarap ang timpla sa suka.. 

"Well may surpresa ako sa inyo, dahil naipasa nyo ang exams nyo nitong nakaraan at
naipanalo nyo ngayon ang laban, napagpasyahan ko na dalhin kayo sa isang beach
resort sa batangas at doon tayo magcelebrate.." masayang anunsyo ni coach.. Dumikit
ako kay mylabs.. 

Teka anong sabi ni coach? resort sa batangas?? Seryoso?

"Yes naman coach hahaha" napatalon si Kevin sa saya.. 

"Kelan tayo aalis coach?" tanong ni Elvin, aba himala di yata sya tinotopak ng
kabobohan ngayon? Tahimik lang akong nakikinig sa kanila.. 

"Well prepare your things now because we'll going there at 4 in the afternoon.." 

Hala? Di naman excited si coach ano? Ako kaya kasama?

"Ahh coach? Kasali ba ako dyan?" tanong ko.. Aba malay ko ba kung kasali ako o
hindi.. 

"Oo naman, kung gusto mo magsama ka pa.." masayang sagot ni coach. Namilog ang mata
ko sa tuwa..

"talaga coach? Yes!! eh kung isama ko kaya ang mga kaklase ko tapos sisingilan ko
sila ng malaki kasi malayo yun.."  biro ko.. 

"hahaha Rea celebration to hindi field trip.." komento ni Jason.. Alam ko. Bakit?
Di ba pwedeng magbiro? Kung minsan basag trip din tong si Jason eh, basagin ko kaya
mukha nito.. hehehe 

Masaya kaming umalis at bumalik sa Montereal University, para na din makakuha ng

mga gamit na dadalhin pabatangas.. Yieeeee excited na ako.. 

Hala! teka, pano pala yung trabaho ko mamayang gabi? Agad kong tinawagan si
clarrise at sinabing di muna ako makaka pasok, aba minsan lang ang ganitong
pagkakataon, palalampasin ko pa ba? Lalo na at kasama si mylabs.. 

Inayos ko na ang ilang mga gamit ko.. Lumabas ako ng apartment ko dala ang isang
back pack at halos mahulog ang puso ko ng makita si mylabs na nakatayo at
nakasandal sa kotse nya.. 

Anong ginagawa nya dito?

"Sinusundo mo ako mylabs?" di makapaniwalang tanong ko.. 

"Ah hindi, napadaan lang ako.. " napakunot ang noo ko sa sinabi nya..

"May napadaan bang nakasandal lang sa kotse na parang may hinihintay?" biglang
gumuhit ang pilyang ngiti sa labi ko.. 

"Ikaw ha, nahuhulog ka na sakin noh?" biro ko.. 

Nilapitan nya lang ako at kinuha ang bag ko at pinagbukas ako ng pinto ng kotse
nya.. 

Ang lakas ng kabog ng dibdib ko dahil sa mga kinikilos nya.. Akala ko sasakay na
din sya ng makasakay ako pero laking gulat ko ng sya na mismo ang magkabit ng seat
belt sakin.. Halos pigil na pigil ko ang paghinga ko.. 

"Breath.." nagtayuan ang balahibo ko sa sinabi nya.. 

"Baka himatayin ka dahil dyan sa pagpipigil mo ng hangin.." komento nya sabay sara
ng pinto sa tabi at sumakay na din sa driver seat.. Yung totoo? Anong nangyayari sa
mundo?

Di ako makapag salita.. Tiningnan ko sya, medyo seryoso ang mukha nya.. 

Unti unti ng kumakalma ang puso ko habang nasa byahe.. Ang daming tanong sa isipan
ko.. 

At gusto kong kunin ang lahat ng kasagutan kay mylabs.. 

============
A/N: Ayan April na.. yihieeeee.. sabi ng karamihan april fools daw.. Eto yung buwan
na mas totopakin si Howard.. chos hahaha.

Salamat sa mga nag goodluck sakin nung nakaraan ramdam ko ang suporta nyo, enebe..
hahaha

Araw araw na ud? Pwede din basta sposoran nyo ako ng load.. *wink*

Pag walang mabait na sponsor, every other day ang ud ha.. hehehe (bakasyon, meaning
walang income, tipid kumbaga..) 

San balak nyo ngayong holy week? Tara akyat ng bundok tas tulakan tayo pag nasa
taas na, exciting yun hahahaha

-ate Yna-

=================

Pick Up 19: My Sweet Confession!

Dedicated to Jagmin Mansanas, dahil nanalo sya sa rebus kaninang madaling araw..
Congrats ulit.. Punta ako sa inyo ha, makiki-WIFI hahaha.. :*

------------------------------

Rea's POV

"Mylabs may sakit ka ba?" tanong ko, nasa kalagitnaan kami ng byahe papunta sa
bahay ni coach.. 

Di sya nagsalita, hindi din nya ako nililingon.. Pano ba di ako magiging assumera
kung ganito naman lagi ang pinapakita at ginagawa nya?, tulad na lang ng bigla
nyang paggulo sa buhok ko tapos ito, itong pagsundo nya.. mylabs ano ba talaga?
Paasa lang ang peg? 

Mga ilang minuto pa ay nakarating din kami kayna coach, nandito na ang iba, mukhang
kinuha pa nila ang mga kotse nila sa school, kasabay namin dumating si Tristan, may
kasama sya, kung di ako nagkakamali kaibigan sya ni Greshel.. Mychiel yata ang
pangalan nya.. 

Nginitian ko lang sya.. Akmang kukunin ko kay mylabs ang bag ko kaya lang
nilampasan na nya ako at pumasok sa loob.. Ano bang problema ng lalaking yun bukod
sa pagiging gwapo? 

Pagkapasok namin sa loob naabutan namin si Jason na nag pupush up, ano na naman ang
trip ng taong yan? 

"Wengya ano na naman kagaguhan ginawa mo Dela Cruz?" pang aasar ni Kevin.. 

"Masama na bang bumati ngayon?" reklamo nya.. 

"Make it 200 Dela Cruz.." napatingin kami kay captain Shield.. 

"Pfft katwiran pa more hahaha.." nagtawanan ang jaguars.. Di ko sila gets.. 

"Ngayon lang kita nakitang nakasuot ng short.." napalingon ako kay Hannah.. Ngumiti
ako sa kanya.. 

Nakasuot ako ng oversize tshirt at maong short and rubber shoes.. 

"Mas lalo kang gumanda Rea.." narinig kong komento ni Elvin.. 

"Salamat pero wala akong barya.." sagot ko.. 

"Ok lang, pag talaga ako di nakatiis liligawan kita.." tinaasan ko ng kilay si
Elvin.. 

Nagulat ako ng padabog na lumabas si mylabs.. Hala, anong nangyari dun? 

"pfftt apektado ang gago.." narinig kong bulong ni Kevin.. 

Di nagtagal tinawag na kami ni coach, nilagay namin ang mga bagahe namin sa kotse
nila at kami naman ay sumakay sa isang medyo may kalakihan na van.. Katabi ko si
mylabs na nasa side ng window  nasa kabilang side ko naman si Jana at Jonathan.. 

"Ang daya.. dapat pala nagsama din ako ng isa sa mga girlfriends ko.." narinig kong
sabi ni Elvin.. Nagsimula ng magbiruan ang jaguars pero wala sa kanila ang atensyon
ko, kundi nasa lalaking tahimik na nasa tabi ko.. 

Galit ba sya? May nagawa ba akong mali? 

Bigla kong binawi ang tingin mula sa kanya ng bigla na lang syang lumingon sakin..
Teka, di naman ako basta basta natatakot sa tingin nya ah, pero bakit ngayon, bigla
akong nakaramdam ng kakaibang kaba.. 

Naramdaman ko na hinubad nya ang jacket nya, at laking gulat ko ng ipatong nya yun
sa hita ko.. Nang lingunin ko sya nakasandal na ulit ang ulo nya sa inuupuan nya at
nakapikit ang mga mata.. 

Tumahimk na din ang ibang jaguars hanggang sa naging mapayapa ang byahe.. Ang
daming tanong sa isip ko, at dahil dun medyo tinamaan na din ako ng antok..
Sinandal ko ang ulo ko sa inuupuan ko.. Bago pa ako tuluyang agawin ng antok
naramdaman ko na may marahan na humawak sa ulo at sinandal sa balikat.. I smiled.
Ano ba talaga ang totoo mylabs? Bakit ganyan ka? Di na nga ako makaget over sayo,
nababaliw na din ako dahil sa mga pinaparamdam mo.. 

Kesa mag isip ng mag isip hinayaan ko na lang ang sarili ko na makatulog sa balikat
nya.. Sobrang gaan sa pakiramdam.. 

"Rea.." nagising ako dahil sa mahinang pagtawag sa pangalan ko at mahinang

pagtapik.. Minulat ko ang mata ko. Nakababa na ang ilang jaguars at ang iba naman
ay bababa pa lang.. Bumaba na din ako hawak ko ang jacket ni mylabs.. 

Napangiti ako ng makitang buhat buhat ni captain Shield si Hannah.. Mukhang ayaw
nyang gisingin si Hannah kaya binuhat na lang nya, nauna na sila.. Nilingon ko si
mylabs, dala nya yung bag ko, nilapitan ko sya.. 

"Ako na magdadala nyan mylabs.." sabi ko at akmang kukuhanin ang bag.. Pero tulad
ng nauna nyang ginawa nung dumating kami sa bahay ni coach, muli nya akong
nilampasan dala ang bag ko.. 

Napapangiting sumunod na lang ako sa kanya ganun din  ang ibang jaguars.. At dahil
gabi na, medyo malamig na ang simoy ng hangin, sinuot ko ang jacket ni mylabs.. ang
bango takte.. 

 Nasa may reception area kami.. Nauna na sa kwarto nila ang iba.. 

"Coach, sino kasama ko?" tanong ko.. Napatingin sakin ang ibang jaguars.. 

Naglabas naman si coach ng listahan.. Naglapitan kami sa kanya.. 

"Kasama mo Rea sa kwarto ay si Spencer.." natulala ako sa sinabi ni coach.. 

"Yown! Pagkakataon mo na yan Rea, gapangin mo na ang gago tapos buntisin mo na para
walang kawala.." kantyaw agad ni Miller.. 

"Pfftt wengya itali mo sa kama pag pumiglas hahaha.." segunda naman ni Kevin.. 

"Coach sa kwarto na lang ni Dela Cruz ako tutuloy.." napatingin kami kay mylabs..
Bakit ba napaka-seryoso nya ngayon?

"Oo nga coach, sama sama na lang kaming girls sa isang kwarto.." sagot ko.. hindi
din kasi magandang idea ang makasama sa isang kwarto lang si mylabs.. Kahit naman
ganito ako ka-agresibo, mataas pa din naman ang tingin ko sa moral ko.. 

"Kaya lang dalawang kama lang sa isang kwarto, yung kayna captain Shield nga iisa
lang yata yung kama eh.." paliwanang ni coach.. 

"tabi na lang kami ni Greta.." tiningnan ko si Greshel, kung di ako nagkakamali

girlfriend sya ni Jason.. 

"Sige coach, sama sama na lang kaming tatlo.." nginitian ko si Mychiel.. Girlfriend
ni Tristan.. Pasasaan ba at magiging boyfriend ko din si mylabs.. 

"Okay that's settled then.. here's your key.." 

"Wengya ka naman Spencer ang laki mong duwag.." narinig ko pang reklamo ni
Tristan.. Duwag? Duwag sa ano? Na baka gapangin ko nga sya? 

Tumuloy na kami ni Greshiel at Mychiel sa kwarto.. 

"Waaaaaahhh.." di ko napigilan na di mapahanga.. malapit lang sa dagat ang kwarto

namin.. rinig na rinig ang alon.. 

"Hala na kay babe pala ang mga gamit ko.." nilingon ko si Greshel.. Nakay-mylabs
din pala ang bag ko.. 

Akmang lalabas na kami ng biglang may kumatok sa pinto.. 

"Bagage delivery.." nakangiting bungad ni Jason.. 

"Pupuntahan pa sana namin kayo.." nakangiting sagot ni Greta.. 

"excuse.. makikiraan.." sabi ko.. Lalabas na sana ako para sana pumunta kay mylabs
kaya lang laking gulat ko ng makitang nakasandal sya sa may tabihan ng pinto ng
kwarto namin, dala din nya ang bag ko.. 

"m-mylabs.." 

Inabot nya sakin ang bag ko ng walang imik.. parang iniiwasan nya ang mga mata ko..
Baka pagod lang sya.. tahimik akong bumalik sa loob.. 

Nagpaalam na din si Jason, kasama pala nya si Tristan, bat di ko yata sya napansin
kanina? 

Naupo ako sa kama at inayos ang mga gamit ko.. 

"Rea, ok ka lang?" tiningnan ko si Mychiel.. 

"Oo naman.." siniglahan ko ang boses ko.. Kahit pa parang may nakabara sa lalamunan
ko.. Bakit kaya nya ako iniiwasan? Teka nga, matagal na nya akong iniiwasan, ano pa
bang bago?

Naupo sa tabi ko ang magkaibigang Mychiel at Greshel.. 

"Madami na akong naririnig tungkol sayo.." tiningnan ko si Greshel.. 

"Ay sikat pala ako? Di ako aware tae.." sagot ko sabay tayo at nilagay sa closet
ang ilang mga damit ko.. 

"Naikwento kasi sakin ni babe.. di ka nga daw sumusuko kay Johnny.." nakangiting
paliwanag nya.. 

"Wala naman dahilan para sumuko ako..unless sabihin nyang tigilan ko na sya.."
sagot ko.. 

"Grabe halos lahat kami napapahanga mo.." sabi naman  ni Mychiel.. 

"Hala dapat pala singilan ko kayo dahil napapahanga ko kayo.." biro ko.. 

"Tara pahinga na tayo.." sabay na sabi nung dalawa.. at sabay sabay kaming natawa..
Kuripot is in the air..

****

Kinabukasan, maaga kaming nagising dahil sa ingay sa labas at sa mumunting hampas

ng alon sa dalampasigan.. 
Pagkatapos mag ayos ng sarili, agad kaming lumabas at pumunta kung nasaan ang
iba.. 

"Good morning..." bati samin ni ate Madell at ni coach.. Nandito din ang kuya ni
Hannah na si Mick at ang girlfriend nito na si ate Gladies.. 

"Waaahh ang daming pagkain, sinong bibitayin?" komento ko ng makita ang

napakadaming pagkain sa lamesa.. Nandito kami sa isang malaking cottage, di
kalayuan sa dalampasigan.. 

"Kung sinong madaming makakain sya ang unang bibitayin.." biro ni coach na
tinawanan lang namin.. Maya maya pa ay nagdatingan na ang jaguars.. 

"Yo!"

"Yo! Good morning.."

"Ohayo.." bati nila.. Nagkanya kanya na ng upo ang lahat.. 

"Wengya wala pa sina buddy?" tanong ni Xevier.. 

"May nakikita ka ba monkey? Kita mo ng wala itatanong mo pa.." pambabara naman ni

Tina.. 

"Gamitin din kasi ang utak hindi yung display lang lagi.." sagot naman ni Elvin.. 

"Atleast ako may utak, kahit display.. ikaw ba meron?" pang aasar naman ni Xevier..
Napapangiti na lang ako sa kanila.. Pasimple kong sinulyapan si mylabs.. Bakit
parang wala pa din sya sa mood, ang seryoso pa din ng aura nya.. 

"Pag ako nagka-utak, taena mauutas kayo sa sindak.." narinig kong sagot ni Elvin.. 

"Tama na yan.." saway ni coach..

"Magsikain na kayo.." sabi naman ni ate Madell.. 

"Coach puntahan lang namin sina cous..." sabay na tumayo si Tina at Xevier.. 

Nagsimulang kumain ang lahat.. Syempre di ako nagpahuli, lalo na dahil masarap ang
pagkakaluto ni ate Madell sa mga putahe.. 

"Iiwan kayo ng taong mahal nyo, pero ang pagkain.. hindi.." napatingin kaming lahat
kay Elvin.. 

"Epekto ba yan ng ulam Howard?" -Kevin

"No comment.." napangiti na lang ako sa kanila.. 

Patapos na kaming kumain ng dumating sina captain Shield..

"ayan na pala sina captain eh.." sabi ni Kevin.. Napatingin naman kami sa bagong
dating.. Ang sarap nila sa mata.. Kitang kita ang love sa kanila.. 

Habang kumakain di ko mapigilan na di sila panuorin.. pano ka ba naman di

mapapatingin sa kanila eh ang PDA kaya nila.. Halos mag subuan na nga sila eh
wengya.. Tiningnan ko si mylabs.. 

Mylabs.. hanggang kelan ka pa magiging bato? Aba, baka wakas na ang Inday bote,
ganyan ka pa din langya.. 

"Di na natin kailangan ng dessert, tingnan na lang natin sina captain at hannah,
solve na" biro ni Elvin.. 

"Dessert ba kamo Howard? Oh eto asukal.." pang aasar ni Jason.. 

Pagkatapos ng masayang agahan.. Tinulungan ko si ate Madell sa pagliligpit ng mga

pinagkainan.. Nalaman ko na hilig na pala talaga nya ang pagluluto.. kaya naman
masayang masaya sya kapag nauubos ng jaguars ang mga inihanda nya.. Pano ba di
mauubos ang mga hinahanda ni ate Madell eh natural ng masisiba sa pagkain ang
jaguars?

Sumapit ang hapon pero di pa din ako pinapansin ni mylabs.. 

"Rea tara na.." pag aya sakin ni Greshel at Mychiel, nandito kami sa kwarto namin..
Mamasyal daw ulit at mamimili ng ilang souvenir.. 

"Kayo na lang, medyo pagod na ako eh.." sagot ko.. Pero ang totoo, wala akong
pambili ng mga souvenir, kaya dito na lang ako, o kaya naman ay maglalakad lakad sa
dalampasigan.. 

"Ganun ba? Sige, pero kapag nagbago isip mo, sunod ka na lang ha.." tumango na lang
ako bilang sagot.. 

Nahiga ako sa kama at nakipagtitigan sa kisame.. Kala ko pa naman mag eenjoy ako
lalo na dahil kasama si mylabs.. Bakit parang ang lungkot lang, siguro dahil hindi
nya ako pinapansin.. 
Lumabas ako ng kwarto, para maglakad lakad sa dalampasigan, alas singko na ng hapon
kaya naman malapit ng lumubog ang araw, may mangilan ngilan na din ang naliligo sa
dagat.. 

Biglang gumuhit ang isang ngiti sa labi ko nang makita ko si mylabs sa di

kalayuan.. 

Agad ko syang nilapitan..

"Mylabs, alam mo ba ang pinakaiba mo sa tubig?" nakangiting tanong ko.. Napalingon

naman sya sa gawi ko, pero di sya sumagot.. 

"Ang tubig iniigib, ikaw iniibig.." banat ko.. Nawala ang ngiti ko sa labi ng
maglakad sya palayo.. 

Parang may kung anong dumagan sa dibdib ko...

"Sabihin mo lang na tumigil na ako, promise titigil na ako!.." sigaw ko.. Napahinto
sya sa paglalakad.. Napatingin naman sakin ang ilang tao na nandito, pero di ko
sila pinansin.. Naglakad ako papalapit kay mylabs, tumayo ako sa harapan nya.. 

"Alam ko naman na pagod na pagod ka na sa mga pangungulit ko sayo eh.." tiningnan

ko sya sa mata, wala akong mabasa na kahit ano doon.. 

Ngumiti ako ng mapakla.. 

"Kung tatanungin mo ako, kung di ba ako napapagod sa pangungulit sayo, isa lang ang
isasagot ko, yun ay ang salitang hindi.. dahil kailanman ang pag ibig hindi
napapagod, tao lang ang nakakaramdam ng pagod at bilang tao, napapagod din ako,
pero wala akong time magpahinga dahil busy ako na mahalin ka.." ngumiti ulit ako,
pero this time isang totoong ngiti.. 

"Ikaw? Di ka ba napapagod sa kakaiwas sakin? Tatlong taon mo ng ginagawa yan, baka

gusto mo naman magpahinga at pansinin na ako.." dagdag ko sabay tungo at kasunod
nun ang pagpatak ng isang luha.. Di dapat ako umiiyak sa harap nya, dahil
pakiramdam ko humihingi ako ng awa.. 

Agad akong tumalikod..

---------------------

Johnny's POV

"Ikaw? Di ka ba napapagod sa kakaiwas sakin? Tatlong taon mo ng ginagawa yan, baka

gusto mo naman magpahinga at pansinin na ako.."  she said.. 

Kung alam mo lang Rea, kung alam mo lang na simula ng araw na nakita kita minahal
na kita at bawat oras  sa loob ng tatlong taon, lagi kitang napapansin,.. Tangnang
kaduwagan kong ito, bakit ba takot na takot ako na baka masaktan lang kita?
putragis naman oh.. 

Kinagat ko ang labi ko, sabay pikit ng mata ng makita ko ang pagtulo ng luha nya
bago pa man sya tuluyang tumalikod sakin.. Naikuyom ko ang kamao ko... 

Dapat ko na bang hayaan ang sarili ko na mahalin ka ng malaya? Ang maipakita sayo
kung gaano ako kasaya dahil nakilala kita?, kung gaano ako kinikilig sa tuwing
bumabanat ka, Dapat na ba kitang ikulong sa bisig ko? At isigaw sa mundo na akin ka
lang? 

Tang*na, ang isipin pa lang na mapunta ka sa ibang lalaki, parang dinudukot ang
puso ko at inaapakan ng sampong tao.. 

Kung alam mo lang Rea, kung gaano naalarma ang buong pagkatao ko, nang sabihin ni
Howard ni liligawan ka nya, parang gusto kong basagin ang mukha ng kaibigan ko ng
dahil sayo.. 

Iminulat ko ang mga mata ko, inikot ko ang paningin sa paligid, wala na sya.. 

"Fvck!" I cussed.. Isa akong malaking duwag tangna.. 

"Mahal na mahal kita, kung alam mo lang.." 

***

Sumapit ang gabi, nag simula ng magpadalit ng apoy ang ibang jaguars para sa
bonfire mamaya.. Nakaupo ako sa may dalampasigan.. 

Langya pakiramdam ko sasabog na ang dibdib ko.. 

"Tristaaaannn mamaya wait lang.. waaaaaaaaggg" napatingin ako kay Turner at sa

girlfriend nya.. Binuhat nya yun at dinala sa tubig.. 

Binalik ko ang tingin sa dagat.. 

DI ko na alam ang gagawin, pakiramdam ko lalabas na ang puso ko sa sobrang

pagmamahal na nararamdaman ko.. Gustong gusto ko syang yakapin at sabihin kung
gaano ko sya kamahal.. 
"Halina kayo.." sigaw ni Montereal.. Wala sa sariling lumapit ako sa kanila..
Tiningnan ko ng bahagya si Rea.. Fvck! Ang lungkot ng mga mata nya.. 

Ngumingiti sya pero di yun umaabot sa mga mata nya.. Iniwas ko ang tingin sa kanya
ng bigla syang lumingon.. 'Ang gago mo Spencer taena nasa harap mo na binabalewala
mo pa.. 

Inabutan ako ni Miller ng isang bote ng beer tingggap ko yun pero hinayaan ko lang
na nasa kamay ko.. 

"Mamaya kapag nalasing kayo mga gago ihahagis namin kayo sa dagat.."  narinig kog
sabi ni Montereal.. 

"Ok lang yun Montereal.." sagot ni Howard.. 

"Baka ikaw ang malasing monkey..Gusto mo pustahan pa tayo" sabi naman ni Ms.Manager

"Manahimik ka babae.." 

Buti pa sila nagagawang nilang magsaya ng sobra, 'mantalang ako wengya, malapit na
akong mabaliw.. Napahigpit ang hawak ko sa bote ng beer..

"Ok start na.."  masiglang sabi ni Young, may hawak syang bote.. Ano na naman bang
kalokohan ang naisip ng hayop na to?

"Game na game na" segunda naman ni Howard habang umiinum.. 

"Ako na mag iikot ng bote" mukhang excited naman ni Dela Cruz.. Napapailing na
ininum ko na lang ang beer na hawak ko.. Tahimik lang pinapanuod ang mga kalokohan
nila...

Kung kani-kanino na tumapat ang bote.. 

"Ok Xevier, so here is your question.. Kapag nalunod si Tina at lahat kaming
jaguars, sino ang ililigtas mo?" tanong ni Howard ng tumapat kay Montereal ang
bote.. 

"Syempre si Tina, bahala kayong malunod mga gago, di naman ako magkakaanak sa
inyo.." nagkatawanan ang lahat sa sagot ni Montereal.. 

"Bwahahaha tang*na Elvin ganda ng tanong mo.."-Turner

"Ang hard mo papa Xevier" sabi naman ni Burns.. Napapngiti na lang ako sa kahayupan
ng mga kaibigan ko..
Muli nilang inikot ang bote at tumapat yun kay Turner.. 

"Isang tanong isang sagot Tristan, may balak ka bang ligawan si Mychiel?" tanong ni
Montereal.. wengya di pa pala girlfriend.. 

"Meron.." deretsong sagot ni Turner..

"Whohohohohoh ayan na nagkakalabasan na hahahaha!!" sigaw ni Gibson... 

"Kasalan na yan..hahahaha" sabi naman ni Howard.. 

Muli kong tiningnan si Rea, mukhang nag eenjoy na sya dahil sa mga kalokohan ng mga
ugok, napangiti na lang ako ng makita ko ang ngiti sa labi nya, ang sarap sa
pakiramdam kapag nakikita ko ang mga ngiti nya, kahit pa hindi naman ako ang
dahilan nun.. Siguro kapag ako na ang dahilan ng mga ngiti nya, panigurado walang
paglalagyan ang sayang mararamdaman ko.. 

"Sa wakas hahaha.." napatingin ako sa jaguars.. Lahat sila nakatingin sakin..
Napakunot ang noo, hanggang sa napunta sa bote ang tingin ko, sakin pala
nakatapat.. Parang di ko gusto ang ngiti ng mga hayop na to.. 

"Ako ang magtatanong.." napatingin ako kay Montereal.. Wengya naman oh.. 

"paano kapag niligawan si Rea ng iba at sumuko na siya sayo anong gagawin mo?" 

Heto na naman yung pakiramdam na para bang may dumudukot sa puso ko.. Tang*na
iniisip ko pa lang ang sagot sa tanong ni Montereal pakiramdam ko pinapatay na
ako.. 

"Pwede mag utos ka na lang Xevier?" I said.. 

"Sing a song for Rea, and tell her your goddamn feelings..." captain told me, at
walang pag aatubili kong kinuha ang gitara na inabot nya.. 

Di ko na kaya... Pakiramdam ko, sasabog na ang dibdib ko kapag di ko pa sinabi ang

totoong nilalaman nito.. 

Tiningnan ko si Rea, medyo naguguluhan pa sya.. 

Gusto ko ng ipakita ang lahat ng sinisigaw ng puso ko, ang lahat ng nilalaman
nito.. 
Sinimulan ko ang pagtipa sa gitara, hindi ko inaalis sa kanya ang mga tingin ko..
Gusto kong maramdam nya ang lahat ng gustong sabihin ng puso ko..

------------------------

Rea's POV

~~Lumayo ka na sa akinWag mo kong kausapinParang awa mo na Wag kang magpapaakit sa

akinAyoko lang masaktan kaMalakas ako mambolaHindi ako santo~~

Di ako makapaniwala, kumakanta si Johnny my labs ko.. Pero teka anong sabi ng
kanta? Lumayo ako sa kanya.. Aray ha..~~Pero para sa'yoAko'y magbabagoKahit
mahirapKakayanin koDahil para sa'yoHanda kong magpakatinoLaging isipinLahat ay
gagawinBasta para sa'yo~~

Di niya inaalis ang mga mata niya sakin, parang nasa kanta ang lahat ng gusto
niyang sabihin sakin.. Ngayon alam ko na ang feeling, nina tina at Hannah, nung
kantahan sila ng taong mahal nila..~~Hindi ikaw yung tipong nilolokoAt hindi naman
akoYung tipong nagseseryosoAt kahitSulit sana sa'yo ang kasalananLolokohin lang
kitaKaya't kung pwede wag nlang dahilAyoko ngang masaktan kaWag kang
maniniwalaHindi ako santo~~

Di ko mapigilan ang luha ko lalo na ng makita ko ang luha ni Johnny my labs.. What
does it mean? Na all this years.. May feelings din siya para sakin?

~~Pero para sa'yoAko'y magbabagoKahit mahirapKakayanin koDahil para sa'yoHanda kong

magpakatinoLaging isipinLahat ay gagawinBasta para sa'yo~~

I smiled. Is this real?~~Bakit nakikinig ka paMatatapos na ang kantaPinapatakas na

kitaMula nung unang stanzaHinde ka ba natatakotBaka ikaw ay masangkot Sa
mga--------~~ 

Di ko na napigilan, niyakap ko na siya, napahiga siya sa buhanginan, Inalis niya

ang gitara na hawak niya at niyakap din ako ng mahigpit habang nasa ibabaw niya
ako, wala na akong pakialam kung ano ang itsura namin.. 

"I'm sorry for shutting you down, for ignoring you for-------" 

"No, don't... Don't say sorry.." sabi ko.. Pinahid ko ng bahagya ang luha niya.. 

"I love you.." he said.. "I love you from the very first day I saw you.."

Di ko alam kung ano ang sasabihin ko.. Panaginip ba 'to? Sabihin nyong hindi, dahil
igagawa ko kayo ng handouts ng libre. Promise.
"Walang poreber.." narinig kong sabi ni Kevin.. Sabay kaming natawa.. Umalis ako sa
ibabaw ni mylabs, tumayo sya at laking gulat ko ng hilahin nya ako patayo   sabay
hila sakin palayo sa mga kaibigan nya.. 

"Whoa! Magbebreak din kayo.." sigaw naman ni Burns.. 

------------------

Johnny's POV

Di ko na pinansin ang sigaw ng mga gago, kahit di nila sabihin alam kong masaya
sila para sakin, para samin  ni Rea.. 

Hawak ko ang kamay nya ngayon, gusto ko syang masolo.. Gusto kong sabihin sa kanya
kung gaano ko sya kamahal at kung gaano ako kagago dahil iniwasan ko sya sa pag
aakalang masasaktan ko lang sya pag pinili kong maging kami.. 

"mylabs, kung panaginip lang to, ayoko ng magising.." huminto ako sa paglalakad
dahil sa sinabi nya.. Hinarap ko sya.. 

"Hindi to panaginip, totoo ang lahat ng to.. At kasama sa katotohanan na to ang

ginawa kong kagaguhan sa loob ng tatlong taon, yun ay pagpipigil ko sa sarili kong
damdamin para sayo sa takot na masaktan ka lang sa piling ko.. " hinawakan ko ang
pisngi nya.. Wengya, may bigla na namang pumatak na luha mula sa mata ko.. Handa na
akong harapin ang takot at sisiguraduhin ko na hindi sya masasaktan sa piling ko..

"Noong unang araw na nakita kita, ginulo mo na ang mundo ko.." 

"M-mylabs.." naluluha na din sya, alam kong di sya makapaniwala sa mga sinasabi ko
ngayon.. 

"At yang mylabs na pagtawag mo sakin, yan na ang nasisilbing musika sa bawat araw
ng buhay ko.." 

"Rea, mahal na mahal kita.. akin ka pa din naman hindi ba? Di ka pa naman pagod
hindi ba?" para akong tanga sa inaasal ko ngayon, pero gusto ko lang marinig mula
sa kanya na di pa sya sumusuko sakin..

"Kahit kelan di mapapagod ang pag ibig ko sayo, di ba nga sabi ko sayo busy ako sa
pagmamahal sayo kaya wala akong time mag pahinga.." napangiti ako.. Niyakap ko sya
ng mahigpit.. 

"From this day forward, ako naman ang magpaparamdam sayo kung gaano kita
kamahal.." 
"Thank you, thank you for not giving up on me.." I added.. At mas hinigpitan pa ang
pagyakap sa kanya.. Yakap na kahit kelan di ko na sya pakakawalan at hahayaan.. 

Mamahalin ko sya, higit pa sa pagmamahal ko sa sarili ko.. 

"Buti na lang madami akong baon na fighting spirit, kung hin----" di ko na sya
pinatapos, pinikit ko ang mata ko ng lumapat ang labi ko sa labi nya.. 

Hawak ko na ngayon ang langit ng buhay ko.. 

===========

 A/N: Sa mga readers kong lalaki, hiring pa din kami ng OP for jaguars.. :) pm me
kung may interesado..  

Keep supporting jaguars :) 

-ate yna-

=================

Pick Up 20: My Crush, My Lover

See the picture of Johnny and Rea >>>>>

----------------------

Johnny's POV

I cut the kissed.. Automatic na nag init ang mukha ko ng makitang titig na titig
sakin si Rea... Wengya naman oh, ayaw na naman kumalma ng puso ko.. 

Di ko mapigilan na di mapangiti ng mapansin kong tulala si mylabs ko.. Kahit ako

medyo nagulat din sa ginawa kong paghalik sa kanya, sinunod ko lang naman kung ano
yung sinigaw ng puso ko.. 

"Tara na babae baka hinahanap na nila tayo.." gusto kong murahin ang sarili ko sa
tinawag ko sa kanya, wengya bat ba nahihiya akong tawagin din syang mylabs? Akin
naman sya di ba? 

Nauna na akong  maglakad.. Langya ang dami ko ng naging girlfriend pero pakiramdam
ko baguhan pa lang ako sa larangan ng pakikipag relasyon.. 
'KyaaaaaaaaaaahhhH.." nagulat ako ng bigla na lang syang sumigaw at akmang
lilingunin ko sya kaya lang bigla na lang syang sumampa sa likuran ko.. I smiled..
Alam ko na kung bakit ganito ang pakiramdam ko, yun ay dahil iba siya sa lahat ng
babae na nakilala ko.. 

"Sobrang saya ko mylabs!" she said habang nakaback ride sakin.. Inalalayan ko naman
sya para di sya mahulog, at sinimulan ko ng maglakad.. 

"Wala ng sasaya pa sakin ngayon.." I smiled.. 

Nagkakantahan at nagkakasiyahan na ang jaguars ng makalapit kami sa kanila.. 

~~Sama-sama tayo sa ilalim ng arawMagkantahan, magsayawanMga problema natin ay

kalimutan muna~~

Naupo kami ni Rea at nakijoin sa kanila.. Si captain at Gray ang nag gigitara
habang ang jaguars naman ang kumakanta.. 

Nakisabay na din kami..

~~Sama-sama tayo sa gabing walang hanggan'Bilog ang buwan, magkantahanTayo na at

magbasaan sa dalampasigan~~

Muntik ko ng mabato ng kahoy si Miller ng bigla nya kaming buhusan ng tubig..

Tumayo ako at sumalok din ng tubig sa dagat agad naman nagtakbuhan ang lahat lalo
na ang mga babae.. Hanggang sa nagsimula ng magbasaan ang lahat.. 

Walang maririnig dito kundi tawanan at asaran ng jaguars.. 

"One, two.." bilang namin, hawak namin si Howard ngayon at balak namin syang ihagis
sa dagat.. 

"Taena nyooooo!!" nagpupumiglas sya pero dahil anim kaming nakahawak sa kamay at
paa nya wala syang nagawa kundi ang limutin ang sarili sa dagat.. 

"Pfftt bwahahaha.." 

Sunod naman ay ang labanan ng mga babae.. Nakasakay sa balikat ko ngayon si Rea.. 

"Ang unang magpatak sa tubig talo.." excited na sabi ni Greshel, nakasakay sya sa
balikat ni Dela Cruz.. 

"Game." natatawang sabi naman ni Hannah, nakasakay sya kay captain.. Di ko

mapigilan di mapangiti lalo na dahil sumasali na si captain sa mga ganitong
bagay.. 

Kasali din ang kapatid ni Howard na si Izrah, nakasakay sya kay Burns, sina Turner
din at ang nililigawan nya na si Mychiel, at syempre papahuli ba si Jana at
Miller.. 

"Prrrrrrrt.." signal yun na umpisa na.. Halos puro tawa lang ng mga babae ang
maririnig pati kaming jaguars natatawa na din sa kalokohang ito.. Habang tinutulak
ni Rea si Tina, sinasabuyan ko naman ng tubig sa mukha si Montereal.. 

"Ang daya.. buti kayo may mga girlfriend, eh pano naman kaming mga single?" narinig
kong reklamo ni Freeman.. 

"Manghuli na lang kayo ng sirena!" pang aasar ni Dela Cruz.. 

"Gago.. malunod ka sanang hayop ka!" 

At dahil nawala ang focus ko, natalo kami sa laro.. 

Masayang bumalik ang lahat sa bonfire.. 

 "Rea pag sinaktan ka nyang si Spencer, wag kang mag atubili na ibenta sya.."
tiningnan ko ng masama si Miller.. 

"Magkano na ba bentahan ngayon..?" nakangiting tanong ni Rea.. 

Nagtawanan naman ang jaguars. 

"Biro lang.." maya maya ay bulong nya.. I smiled at ginulo ang buhok nya. Sobrang
gaan nhg pakiramdam ko.. 

Di nagtagal nag paalam na  sina captain. Nauna na silang bumalik sa kwarto nila,
ang jaguars naman tinuloy ang inuman medyo malalim na din ang gabi.. 

"Tara na.." bulong ko kay Rea at inalalayan syang tumayo.. 

"Mauna na kami sa inyo.." paalam ko sa jaguars.. 

"Geh lang.. edi ikaw na may girlfriend.." may tama na si Howard.. 

Naglakad na kami pabalik sa tinutuluyan ni Rea, katabi lang nun ang kwarto na
tinutuluyan ko kasama sina Dela Cruz.. 
Tahimik lang kaming dalawa.. gusto kong hawakan ang kamay nya, kaya lang
kinakabahan ako..

I clenched my fist, langya bat ba masyado akong kinakabahan pagdating sa kanya?

Napatigil ako ng tumigil din sya.. Di ko namalayan na nakarating na pala kami sa

may pinto.. 

"Salamat sa araw na 'to mylabs, sobrang saya.." she said.. 

"Ipaubaya mo na sakin ang mga araw para pasayahin ka.." ang puso ko nagsasalita
para sakin.. I smiled. 

"Araaaaaaay!!" bigla nya akong kinurot sa pisngi..

"Hehehe di ko mapigilan eh pakiramdam ko nananiginip lang ako.." nahihiyang sabi

nya.. Bat ako ang kinurot nya di ba dapat sarili nya para malaman nya kung
panaginip ba o hindi.. Pero ok na din 'to para di nya saktan ang sarili nya.. Di ba
nga simula ngayon di sya pwedeng masaktan.. 

Ginulo ko na lang ang buhok nya..

"Di ka nananaginip, boyfriend mo na ang crush mo.." sabi ko, at di nakatakas sakin
ang pamumula nya.. Langya bat ba ang ganda ng girlfriend ko? Di papahuli ang ganda
nya sa mga babae ng ibang jaguars.. Para sakin sya ang pinaka maganda, kakaiba pa. 

 "Pwede suntukin kita ng isa para makasigurado talaga ako?" natawa ako sa sinabi
nya.. Langya, iba talaga magmahal ang babaeng ito, damang dama ko eh.. 

"Pahinga ka na puro ka kalokohan.." natatawang sabi ko.. Pero natigil ako ng bigla
na lang syang lumapit sakin at hinalikan ako sa pisngi.. 

"Goodnight boyfriend ko.." sabi nya at iniwan akong tulala sa harap ng pinto ng
kwarto nila.. 

Ninakawan nya ako ng halik? I smirked. Humanda ka sakin bukas.. 

"Yo! Spencer anong tinatanga mo dyan?" nilingon ko ang mga bagong dating na jaguars
na sina Howard, Young at Burns, sa katabi lang din namins ila.. 

"Tinatanga talaga? Di ba pwedeng tinatayo lang muna?" sumunod akong pumasok sa loob
ng kwarto nila.. 
"Hoy labas, di ka namn dito ah.." reklamo ni Burns.. 

"Damot ah, ang mga nagliliyab na apelyido walang karapatang magreklamo.." binato
nya ako ng unan na iniwasan ko lang, napansin ko na pumasok si Young sa banyo.. Di
pa pala ako nakakapagbanlaw wengya, nawala sa isip ko na basa pa pala ako.. 

"Iiwan ka din ni Rea!" narinig kong sigaw ni Young.. Di ko sya pinansin at lumabas
na ng kwarto nila, tumuloy na ako sa kwarto namin at naligo bago tuluyang
nagpahinga..

--------------------

 Rea's POV

"Good morning.." masayang bati ko kay Mychiel at Greshel.. Para akong nakalutang sa
ulap.. Ang gaan g pakiramdam ko para bang may mga paro parong lumilipad sa paligid
ko.. 

"Wow full charge.." komento ni Mych.. 

"Kelan ba nalowbat yan.." sagot naman ni Greshel.. 

"Boyfriend ko na si mylabs, di talaga ako makapaniwala.." masayang sabi ko sabay

pikit ng mga mata at inalala ko ang mga nangyari kagabi.. 

"Tama na yan, tara na sa labas baka hinhintay na nila tayo.." natatawang sabi ni
Mych.. Basag araw naman 'to eh. DI ba nya nakikita na sobrang saya ko?

"Oo na.." sumunod ako sa kanila at lumabas na kami.. 

"Ang aga aga naglipana ang mga gwapo kyaaaah.."

"Sana mag stay sila g matagal dito.."

"Grabe, taga mount olympus ba sila, ang kikisig nila.." 

Nagkatinginan kaming tatlo sa mga narinig naming usapan ng ilan.. 

"Kaya naman pala nagkakagulo ang ilan, ang aga aga nagpapacute na ang jaguars.."
komento ni Mych.. Anong pinapamigay nila?

May mga papel silang binibigay sa ilang mga guest na nandito din sa resort.. 
"Mukhang may bagong pakulo ang jaguars.." narinig kong sabi ni Greshel.. 

Biglang gumuhit ang malawak na ngiti sa labi ko ng  matanawan ko si mylabs sa di

kalayuan.. 

"Rea san ka?" nauna na akong maglakad sa kanila, ramdam ko naman ang pagsunod
nila.. 

"Johnny my labs, para kang sun rise.." sabi ko  ng makalapit ako kay mylabs.. 

Pero napakunot ang noo ko ng di nya ako pansinin.. Wag nyong sabihin sakin na
nagbago na ang isip nya?

---------------------

Johnny's POv

Wag kayong magulo nasa cloud nine pa rin ako, heaven pa rin ang pakiramdam ko.
Namimigay ako ngayon ng mga flyers, invitation para sa fire works show mamayang
gabi, part pa rin ng plano ni captain. Di ko mapigilan ang mga ngiti ko. Medyo asar
nga lang dahil nagbilin si captain na wag muna papansin sina Tina at ang iba pang
girls.

"Miss, fire works show at 8pm" harang ko dun sa isang babae.  Tapos inabot yung
kapirasong papel.. 

Patuloy lang ako sa pamimigay, nang mapansin ko si Rea, kasama si Greshel at

Mychiel.. Babatiin ko dapat sila kaya lang naalala ko yung sinabi ni captain na
kasama din sa plano ang di pagpansin sa mga girls. 

Deadma muna kahit gustong gusto ko na siyang yakapin at batiin ng kauna-unahang

good morning greetings ko sa kanya..

"Johnny my labs, para kang sun rise.." bati ni Rea ng makalapit sila sa pwesto ko..

Deadma pa rin..

"Aba hoy, ganun? deadma lang? bakit nagbago na agad ang isip mo..?" tanong niya at
hinawakan ang braso ko. Damn, ako magbabago ang isip? kainis naman si captan eh.
Pwede bang ibreak ko muna ang words niya kahit ngayon lang?

"Ah Rea, I think mauna na muna kami ni besh.." sabi ni Mychiel.

"Sige Greta, Mychiel sunod na lang ako sa inyo.." narinig kong sagot ng mahal ko..

"Di ka pa rin magsasalita my labs?" tanong ulit niya. 

Tiningnan ko siya sa mata. Ang swerte ko sa kanya. Maganda na mabait pa at syempre

mahal na mahal ako..Di ko napigilan ang maliit na ngiti sa labi ko..

"oy nakita ko yun.. ngumiti ka.. uyyy" pangungulit niya tapos sinundot pa ako sa
tagiliran.. Grabe ang saya sa pakiramdam kapag nasa paligid siya lalo't higit kapag
nasa tabi ko siya..  

Di ko na napigilan. Niyakap ko na siya.

"Good morning mylabs.." sabi ko sa kanya.. At naramdaman ko na parang natigilan

siya..

"Hoy mylabs anong nangyari sayo?" tanong ko, at hinawakan ang pisngi niya..

"A-anong tawag mo sakin?" parang wala sa sariling tanong niya..

"my labs.. bakit?" sagot ko.. napapakunot na ang noo ko sa kanya..

"KyaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhHh dream come true!!!!" ang lakas ng sigaw niya, tapos

bigla siyang tumalon at yumakap sakin. Di ko napigilan ang tawa ko..

Bahala na kay captain. I hugged her back.

***

Magkahawak kamay kaming naglalakad ngayon, pagkatapos ng eksena kanina agad ko

syang hinila at pumunta kami dito sa bayan, mahirap na baka makita pa kami ni
captain.. Kaya napag desisyonan ko na mamasyal muna kasama si mylabs.. Kumain muna
kami sa isang fast food bago maglakad lakad, bukas na ang mga tindahan dito,
nagkalat na sa daan ang ibat ibang bilihin..

"Gusto mo?" napatingin ako sa kanya, inilapit nya sakin yung kinakain nyang dirty
ice cream na nadaanan namin kanina.. 

Ngumiti ako sa kanya at akmang titikman ko yung ice cream ng bigla na lang nya yung
ilapat sa may ilong ko.. Sabay tawa ng malakas at lumayo sakin.. 

"Babae!" sigaw ko. Tumakbo naman sya ng makita nyang palapit ako sa kanya hanggang
sa naghabulan kami. Sinimulan namin ang araw ng ganito.. 
Asaran, food trip, at kung ano ano pa.. Unang araw pa lang namin pero ang dami ko
na agad napapansin sa kanya, iba pa rin pala ang obserbasyon sa malayo at
obserbasyon kapag kaharap mo na talaga sya. Di nyo kasi naitatanong, lagi ko syang
tinitingnan sa malayo, binabantayan ko sya kahit dun sa convenience store kung san
sya nagpapart time job.. 

"Ale eto po pakilagyan po ng pangalan" sabi ko sa nagtitinda at inabot ang singsing

na gawa sa kahoy, pwedeng palagyan ng pangalan kaya naman gusto kong bilhin..
Isinulat ko sa papel yung pangalan na gusto kong ipa-ukit sa singsing.. Tiningnan
ko naman si Rea, may tinitingnan din syang item kaya nilapitan ko sya..

"Mylabs tingnan mo ang cute.." sabi nya ng mapansin akong nakatayo sa tabi nya..
Hawak nya ngayon ang malit na maliit na bear na pwedeng isabit sa bag o kaya naman
ay sa cellphone.. 

May pinindot sya dun sa maliit na teddy bear.. tapos biglang may tumunog sa maliit
na teddybear na yun na nagpatibok ng mabilis sa puso ko.. 

I love you mylabs...

I love you mylabs...

I love you mylabs..

Boses nya na nirecord at nilagay sa teddy bear..

Bat di ko agad nakita yun? 

"Kunin ko po ito.." masayang sabi ni Rea.. 

"100 ineng..'" sabi nung nagtitinda, agad kong dinukot ang wallet ko.. 

"Ang mahal naman, bente na lang.." bigla akong napatingin kay Rea dahil sa sinabi
nya. Seriously? Bente?

"Ang kuripot mo naman ineng..ala eh mag cornetto ka na laang.."napatawa ako sa

sagot ni manong wengya cornetto hahaha idagdag nyo pa yung punto ng pagsasalita nya
, napatigil lang ako sa pagtawa ng tingnan ako ni mylabs ng masama...

"Sige, singkwenta.. sige na manong huling tawad na.." pangungulit nya.. Bigla na
lang akong napangiti.. wengya ang sarap nyang ikulong sa bisig ko. Kompirmado para
sakin talaga ang babaeng ito.. 
"Otsenta.." sagot ni manong..

"setenta, tapat na po.. sige na manong setenta na lang gwapo ka naman eh, gwapo ka
pa dito sa boyfriend ko oh.." di ko na naman napigilan ang tawa ko sa sinabi nya.. 

"Sige na nga, kung di lang ako gwapo eh.." napapangiting sabi ni manong
magtitinda.. 

Kumuha ako ng 500 sa wallet ko at akmang iaabot kay manong pero hinampas ni Rea ang
kamay ko. Binigyan ko sya ng nagtatakang tingin..

"Sinong may sabi sayo na ikaw ang magbayad? Ikaw ba ang bumili?" nakataas ang kilay
na tanong nya.. Kasama sa mga nalaman ko ngayong araw, ayaw nya na ako ang
magbabayad sa mga bibilhin nya.

Umiling ako bilang sagot.. Binalik nya ang tingin kay manong at inabutan yun ng
saktong seventy pesos.. 

"Utoy areh oh.." napalingon naman ako kay Ale na binibilhan ko ng singsing, may
nakaukit na dun.. Inabot ko sa kanya yung hawak kong limang daan.. 

"Wala gang barya utoy? Singkwenta laang yan.." sabi ng Ale.. 

"Wala po e-----anong ginagawa mo?" napatingin ako kay Rea ng bigla nyang abutan ng
singkwenta yung ale..

"Binabayaran.." sagot nya.. 

"Anak ng.. ikaw pwedeng magbayad tapos ako hindi? Ginagago mo ba ako?" asar na sabi
ko.. 

"Matagal ka ng gago kaya di ko na kailangan gawin yun hehehe.." sagot nya at kinuha
sa Ale yung limang daan... 

Kinuha ko sa kanya yung pera tapos binigay sa Ale at kinuha ko yung singkwenta.. 

"Keep the change po.." sabi ko sabay hila sa kanya.. Parang ang unfair naman yata,
sya pwede akong ilibre? Pero ako hindi pwedeng manlibre? Anak ng tokwa ano yun,
lokohan?

Naupo kami sa isang bench, walang nagsasalita, sya pa ngayon ang may ganang
magtampo? Ok na eh, ganda na ng unang araw namin tas nahaluan pa ng ganito
wengya.. 
Maya maya...

"Sorry.."

"Sorry.."

Nagkatinginan kami ng sabay namin sabihin yan.. 

"Sorry mylabs.. Ayaw ko lang kasi na gagastusan mo ako.." she said..

"Di naman maiiwasan na di ako gumastos para sayo, girlfriend kita at ang lahat ng
makakapag pasaya sayo ibibigay ko kahit ano pa yun.." 

"Ikaw lang ang makakapag pasaya sakin at hindi ang mga materyal na bagay.."
nakatungong sabi nya.. Parang kidlat sa bilis ang naramdaman kong kilig deretso sa
puso..

Unti unti kong tinaas ang mukha nya, tiningnan ko sya sa mata.. Napaka-swerte ko
talaga. Dahil isang tulad nya ang binigay sakin ng maykapal.. 

"Mahal kita, at handa akong ibigay ang lahat ng meron ako, kahit buhay ko pa.." I
said.. Gusto kong ibigay sa kanya ang lahat, gusto kong maramdaman nya kung gaano
ko sya kamahal.. 

"Ayoko ng buhay mo.. sayo yan kaya wag mong ibigay sakin, gusto ko yung pagmamahal
na tapat at totoo.." Napangiti na lang ako sa sinabi nya.. Ibang klase talaga sya.
I kissed her on her forehead.. Hinubad ko ang kwintas ko at inalis ang pendant dun
tapos nilagay ko yung binili kong singsing.. 

"Eto, simbolo ito ng tapat at totoo kong pagmamahal sayo, ingatan mo yan, dahil
kapag nawala yan para mo na din winala ang pagmamahal ko.." sabi ko habang sinusuot
sa kanya ang kwintas.. 

"Dito lang ba nakabase ang pagmamahal mo?" tanong nya.. 

"Hindi, pero kapag iningatan mo yan para mo na din akong iningatan.." paliwanag
ko.. 

Halos matunaw ako sa ngiti  nya.. Inabot naman sya sakin yung binili nyang teddy
bear.. 

"Eto naman ang sayo..Kapag winala mo yan, papatayin kita.." napasimangot ako sa
sinabi nya, akala ko pa naman sweet words ang sasabihin nya.. pangalawang nalaman
ko sa kanya, may side sya na malakas mambasag ng moment..
"Hahaha biro lang, ingatan mo yan, gaya din ng pag iingat mo sakin.." gaya gaya,
pero tumagos sa puso ko yung sinabi nya.. 

Saktong lunch hour ng makabalik kami sa resort.. 

==========

=================

Pick Up 21: Unexpected things..

Rea's POV

Di mawala ang ngiti ko, hinalikan ko ang singsing na ginawang kwintas ni mylabs..
may nakaukit sa singsing na lalong nagpangiti sakin.. Johnaer together..

Bakit Johnaer? John is from his name Johnny at yung  aer, name ko na binaliktad
nya.. di ko gets nung una pero ngayon alam ko na.. ang corny nya 'no? hehehe

 "Kaya pala bigla na lang kayong nawala kanina." natatawang sabi ni Mychiel,
kinuwento ko kasi sa kanila ang biglaang date namin ni mylabs kanina.. 

Naglalakad kami ngayon papunta sa cottage kung nasaan sina coach.. 

"Ate Gladies?" narinig kong sabi ni Izrah, nakasalubong namin sya

kanina..napatingin ako kay ate Gladies na nagmamadali sa paglalakad.. 

"Girls come with me.." nagkatinginan kaming apat, naguguluhan man ay sumunod kami
kay ate Gladies, tinatahak namin ngayon ang daan papunta sa parking area ng
resort.. 

Sumakay kami sa sasakyan.. 

"Ano pong problema ate Gladies?" tanong ko.. Kalma lang ang itsura nya pero ramdam
namin yung kakaibang atmosphere na para bang may masamang balita.. 
"Nakatanggap kami ng tawag, isinugod si Tina sa ospital.." napakunot ang noo ko sa
sinabi nya.. 

"B-bakit po?" di makapaniwalang tanong ni Greshel.. Kahit ako di din makapaniwala..

Ok pa naman sya kahapon.. 

"Nabaril sya..." walang nakaimik samin ng sabihin yan samin ni Ate Gladies..
Nabaril? Paano mangyayari yun? . 

Di ko namalayan na nakarating na kami sa ospital.. Naguguluhang sinundan namin si

ate Gladies.. Hanggang sa huminto kami sa tapat ng Operating Room.. 

Ang malaman na nakikipag laban kay kamatayan si Tina ay nakapag palungkot sakin ng
sobra, nag simula ng pumatak ang luha ko.. Bakit may ganitong pangyayari? Sino
naman walang puso ang gagawa nito?

Kaibigan ko si Tina, naging kasabwat  ko din sya sa mga raket ko sa buhay.. 

Napatingin ako sa mga bagong dating.. ang Jaguars.. 

"Kuya Xevier.. si ate Tina.." umiiyak na lumapit si Izrah kay Xevier.. Napatungo
ako at mas lalong naiyak sa sinabi ni Xevier..

Ano bang nangyari? May nakain ba siyang di maganda? Masakit ba ang ngipin niya?
bakit? may sakit ba sya na di sinasabi sakin? Ano?" tanong nya.. 

Naramdaman ko na may yumakap sakin.. 

"Shhh tahan na.." si mylabs.. Siniksik ko ang sarili ko sa dibdib nya.. Takte naman
eh, ok na eh, ang saya na ng araw namin, tapos biglang nangyari ito.. 

Niyakap nya ako ng mahigpit, narinig ko pa ang ilang sigaw ni Xevier sa jaguars.. 

---------------------

Johnny's POV

Nakakagulat ang mga pangyayari. We are expecting a happy night for the celebration
of first monthsary of captain and Hannah, but this thing came up.. Tiningnan ko ang
jaguars, halata ang lungkot at galit sa kanila, lalo na kay Xevier. 

Sinusuntok niya ngayon ang pader. 

"Tama na yan pare, magiging ok din si Tina.." sabi ni Alfred. Pero tiningnan lang
siya ng masama ni Xevier.

"Di mo alam ang nararamdaman ko ngayon gago, alam mo ba na gustong gusto kong
hanapin ang mga hudas na gumawa nito, pero ang masakit di ko alam kung sino sila at
san sila hahanapin.." sabi ni Xevier.. 

Tiningnan ko naman si Jonathan, tulala siya.  Wala pa kasi kaming balita kay Jana
at Hannah. 

Naramdaman ko na umiiyak na naman si Rea, yakap yakap ko siya ngayon. I kissed her
head. 

"magiging ok din ang lahat.." narinig kong sabi ni Jason kay Greshel, kagaya ni
Rea, umiiyak din ito..

Hawak naman ni Tristan ang kamay ni Mych, wala ng ibang magbibigay ng comfort samin
kundi kami kami lang din.  

Ang sakit makita na umiiyak ang mahal mo at masakit din malaman na nasa panaganib
ang mga kaibigan mo, lalo't higit ang makita ang tropa mo na malungkot at
nasasaktan.  Bakit nangyari ito?

Wala si captain dito. Di namin alam kung saan siya nagpunta.. Bigla na lang siyang
humiwalay samin. Ganun din si Kuya Mick. 

Bakit nauwi ang lahat sa ganito?

**

Lumipas ang mga oras, malapit ng dumilim pero di pa rin tapos ang operation ni
ms.manager.. 

Tiningnan ko ang ibang jaguars na nadito, ang iba ay lumabas para bumili ng maiinum
o makakain.. 

Nakaupo na ang lahat.. Tumayo ako hawak ang kamay ni mylabs.. 

"Tara muna sa labas.." sabi ko, di pa kasi sya kumakain. Oo alam kong may problema
kaming kinakaharap pero di dahilan yun para pabayaan namin ang mga sarili namin.. 

Tumayo na din sya at sumama sakin.. 

"Bakit ganun  mylabs? Bakit nangyari to?" tanong nya habang palabas kami ng
ospital..

"Yan din ang tanong ko.." wala kasi akong alam sa mga nangyayari. Wala  naman
kasing sinasabi si captain samin.. 

Nalaman kasi namin na dinukot pala si Hannah at Jana.. 

"Magiging ok din ang lahat.." sabi ko na lang.. Tumuloy kami sa malapit na seven
eleven.. 

"Anong gustong mong kainin?" tanong ko ng makapasok kami sa loob.

"Wala akong gana, tubig na lang ang sakin mylabs.." 

"mylabs naman.. wag ka naman magpalipas ng gutom.." nag aalalang sabi ko.. Di pa
kasi kami naglalunch at ngayong gabi na di pa din.. 

"Pakiramdam ko kasi di ko malulunok yung pagkain lalo na sa kaalamang---"

Di ko na sya pinatapos at niyakap na lang.. Alam kong natakot sya sa nalamang may
mga taong handang pumatay ano mang oras.. Alam nyo naman siguro na ang babaeng ito
ay laging positive side lang ng buhay ang tinitingnan.. 

"Sige magtubig na lang muna tayo, pero pag nalipat na sa kwarto si ms.manager sabay
tayong kakain ha.." sabi ko, dapat masigurado ko na kakain talaga sya.. She
nodded.. 

"stay here.." kumuha ako ng tubig at binayaran sa counter.. 

Naupo kami saglit at tahimik na ininum ang tubig, kailangan bang mangyari ang lahat
ng ito? 

"Mylabs, di naman kayo gangster di ba?" napakunot ang noo ko sa tanong ni Rea.. 

"Baka kasi gangster kayo tapos may nakaaway kayo tapos binalikan nila sina Tina,
tapos----"

"Mylabs, di kami gangster.." napangiti na lang ako.. Bakit naman nya naisip  na
gangster kami? Kung minsan iba din mag isip ang girlfriend kong ito.. 

Biglang nag vibrate ang cellphone ko, tumawag si Burns at sinabing nailipat na daw
si ms.manager sa private room.. 
---------------------

Rea's POV

Nandito pa na kami sa ospital. Nailipat na ng kwarto si Tina. Nakahiga siya ngayon

sa kama, walang malay, sabi ng doctor, baka sumabak daw ulit si Tina sa panibagong
operasyon dahil may ilang internal organ niya ang naapektuhan. Hawak ni Xevier
ngayon ang kamay niya. Bukas ililipat na siya sa Manila.

Tiningnan ko ang ilang jaguars, mababakas ang lungkot sa kanila..

Nalaman naming mga girls na naghahanda pala sila para sa monthsary ni captain at
Hannah bago pa mangyari ang lahat ng ito.

"Anong mangyayari sa pulang bato, kapag hinagis mo ito sa berdeng bughaw na ilog?"
narinig kong tanong ni Greta, kanina pa yan, para daw mabawasan ang bigat na
nararamdaman ng lahat. Sabagay di rin naman gugustuhin ni Tina kapag nakita niya
kaming ganito..

"Ano na naman bang kalokohan yan ha, Greshel? " sabi naman ni Jason..

"Palaisipan ang tawag dun hindi kalokohan no!" sagot naman ni Greshel..

"Greta, kapag nasagot ko ba yang tanong mo, mananalo ako ng cash?" tanong ko.. Aba!
ayoko nga gamitin ang utak ko kung di naman ako kikita.

"Hanggang kelan ko ba sasabihin sayo Rea na wag mo ako tawaging Greta.. ambaho kaya
ng Greta.." reklamo niya..

"Wag ganun aba!! masyado mo naman, nilalait ang pangalan mo. Tingnan mo sinabihan
mo pa ng mabaho.. tsk" biro ko..

Narinig ko naman na nagtawanan ang ilang jaguars. Ayan gumagaan na ang hangin para
sa lahat..

"Besh oh, inaaway ako ni Rea.." sumbong nya kay Mychiel. I smiled, masaya ako dahil
naging kaibigan ko sila kahit mas maganda ako sa kanila. Dejoke hahaha..

"Anong gusto mong gawin ko besh? Agawin si Johnny?" sabi naman ni Mychiel..

"Aba, aba teka lang.. lumalampas yata kayo sa linya, Si Johnny Spencer slash my
labs ay para kay Rea Snyder lang and that's me.." sabi ko..
"Teka nga bago kayo, magpatayan dyan, ano muna ang sagot dun sa palaisipan mo
Greshel?" tanong ni Elvin.

"Bakit wala ka bang isip at di mo alam ang sagot ha kuya Elvin?" sabi naman ni
Izrah..

"Bakit ikaw ba alam mo ang sagot ha kapatid?" medyo asar na sabi ni Elvin..

"Aba'y oo na naman, igagaya mo pa ako sayo.." 

"Aba't.." magrereklamo pa dapat si Elvin kaya lang sinenyasan siya ni Izrah ng stop
sign.. 

"Anong mangyayari sa pulang bato, kapag hinagis mo ito sa berdeng bughaw na ilog?
Syempre ang sagot dyan ay, lulubog yung bato.." confident na sagot niya..

"Pwede pwede!!" sabi ng ilang jaguars..

"Mali.." sabi naman ni Greshel..

I smiled..

"Hoy Rea, bibigyan kita ng isang libo, ano ang sagot? wag kang pangiti ngiti
dyan.." biglang sabi ni Jason..

I laugh pera na naman ito..

"Isang libo, Jason ha. Simple lang, mababasa yung bato.." sagot ko. 

"Tama" sabi naman ni Greshel..

Nagtawanan ang jaguars. 

"Nadalihan ka Dela Cruz hahahaha" pang asar ni Alfred..

Tumatawa kami pero di pa rin naalis sa isip namin ang mga bagay na posibleng
mangyari.  Bigla na naman tumahimik ang lahat. 

*Deep sigh* Sana matapos na ito. Para masaya na ulit ang lahat.

***
Kinabukasan nakatanggap kaming lahat ng balita na naligtas na daw si Hannah at
Jana. Kasabay ng balitang yun ang pagbalik naming lahat sa manila, nalipat na din
si Tina sa Adaipmil Hospital.. 

Nandito na ako ngayon sa inuupahan kong apartment.. 

"talaga ate Rara?" kausap ko ngayon sa cellphone si siopao at sinabi ko ang

magandang balita na napasagot ko na si mylabs.. 

"Oo, kaw lang naman ang walang tiwala sakin eh.." biro ko.. 

"Syempre may tiwala ako sayo ikaw pa eh the best ate ka in the whole world.." I
smiled.. 

"Sus bolero.."

"Hehehe, ate basta enjoy ka lang dyan ha, wag mo akong masyadong isipin, kayang
kaya ko ang sarili ko dito.." 

"Wag kang mag alala siopao, si mylabs lang ang nasa isip ko.." biro ko.. Kahit ang
totoo, walang gabi na di ko sya naiisip, pero dahil alam kong nasa mabuting syang
mga kamay, panatag ang loob ko.. 

"Ok lang, nasa puso mo naman ako.." mas lumawak ang ngiti ko sa sinabi nya.. Masaya
ako dahil may dalawang mahalagang lalaki sa buhay ko.. 

"Alam na alam mo yan eh no?" natatawang sabi ko.. 

"Syempre, nga pala pag umuwi ka dito isama mo si kuya Johnny ha ng makilatis ko na
sya." napanganga ako sa sinabi nya, wengya bata ba talaga tong kapatid ko? 

"Opo kuya Siopao.." I teased.

"Sige na magpahinga ka na ate Rara, ramdam ko hanggang dito ang pagod mo.. Mahal
kita ate, ik4w lNg s4phat na" napahagalpak ako ng tawa sa jeje accent nya.. 

"Mahal din kita siopao ng buhay ko.." 

Nakangiting pinutol ko na ang tawag at nahiga sa kama ko.. 

Sa kabila ng mga nangyari, boses lang ni Siopao nawawala na ang mga pangamba ko.. 
Simpleng buhay, mapagmahal na boyfriend at makulit na kapatid.. wala na akong
mahihiling pa.. 

==========

A/N: Natawa naman ako sa inyo pati pala Author's note ko inaabangan nyo din
hahaha.. 

Sa mga nagtatanong kung bakit di pa ako nag uud sa BOH.. 

Di pa kasi ako kinakausap ng ayos ni Kevin Young (sa isip ko) kaya wala pa akong
ma-iud hahaha.. Yaan nyo pag tumambay na ulit sya sa utak ko baka mag ud na ako.. 

Anyway medyo nangangati na ang kamay ko, gusto ko ng makarating ng climax itong
MPUG.. Di pa tayo pumapasok sa climax ng story, feeling ko nasa unahan pa tayo at
wala pa sa gitna..

Tulad ng KBAYM, madami ding twist ang MPUG, ganun din ang BOH.. Baka nga ipakulam
nyo ako pag humantong na tayo sa climax ng dalawang story hahahaha..

Keep supporting :) 

-ate yna-

=================

Pick Up 22: First M.U

Johnny's POV

"Mylabs asan ka na?" kausap ko ngayon si Rea sa phone, may usapan kami na magkikita
ngayong araw. Sabado ngayon, at dalawang linggo na ang lumipas simula nung
insidenteng naganap sa batangas. 

Nasa ospital pa rin hanggang ngayon si ms.manager good thing dahil may malay na
sya, 1 more week pa daw bago sya tuluyang makalabas.. 

About naman kay captain, wala pa din kaming balita ganun din kay Jana. Wala syang
kino-contact kahit isa samin, same with Montereal.. 

Pero dahil malaki ang tiwala namin kay captain, alam namin na babalik sya. Ibabalik
nya din ang lahat sa dati.
[Teka mylabs, isang kanta na lang 'to..] napakunot ang noo ko sa sinabi ni mylabs.
Kanta? San sya kumakanta? 

"Mylabs, sabihin mo sakin ang totoo? Nasaan ka?" tanong ko. Sa loob ng dalawang
linggong lumipas, palagi na lang akong nagugulat sa mga raket ng girlfriend ko sa
buhay.. 

[Nasa may lamay ako, kumakanta hehehe] sagot nya. Anak ng.. lamay? Ibig sabihin sa
patay? Malamang kaya nga lamay di ba? 

"Mylabs naman, san yan pupuntahan kita.." sabi ko at agad na sumakay sa kotse ko.
Nasa isang park ako kung san dapat kami magkikita, tapos malalaman ko na nasa lamay
sya? Langya.. 

[Wag na mylabs, kaya ko na 'to hintayin mo na lang ako sa park] 

"Rea Snyder sasabihin mo sakin kung nasaan ka o ako mismo ang hahanap sayo?"
nagbabantang tanong ko.. 

Agad kong pinatakbo ang kotse ng sabihin nya ang address. 

Naiinis ako! Naiinis talaga ako wengya, pwede naman wag na lang syang rumaket ng
ganun at ipaubaya na lang nya sakin ang pinansyal na mga bagay at mag focus na lang
sya sa pag aaral. 

Pero dahil si Rea Snyder sya, alam kong wala sa personality nya ang ipaubaya sakin
ang mga bagay na tulad nito. Pero masisisi nyo ba ako? Girlfriend ko sya, siguro
naman may karapatan ako na tulungan at damayan sya sa mga bagay bagay kahit
usapang pera pa yan. 

Wengya sa dalawang linggo namin, wala akong narinig sa kanya na gusto nya nito,
gusto nya nun, di tulad ng mga naging girlfriend ko na gastos dito, gastos doon.
Dapat ba akong magpasalamat dahil hindi gastador ang girlfriend ko? O dapat akong
mainsulto dahil ayaw nyang tumanggap ng regalo galing sakin?

Di ko napigilan at nahampas ko ang manibelang hawak ko, tangna naman oh. 

Alam ko nagsisimula pa lang kami, pero di ba magandang simula na magtulungan kami

sa lahat ng bagay? 

Nadatnan ko si Rea na naghihintay sa labas ng gate, sa bahay kung saan may lamay.
Napansin ko agad ang dala nyang gitara. 

Bumaba ako ng kotse at nilapitan sya, kinuha ko ang hawak nyang gitara at
pinagbukas sya ng pinto ng kotse. 
"mylabs.." tiningnan ko lang sya. Nung di ako tumugon ay sumakay na din sya.
Nilagay ko sa backseat ang gitara at sumakay na din. Tahimik na pinaandar ko ang
sasakyan.

"Mylabs galit ka ba?" tanong nya.. Galit nga ba ako? Ang tanong, may karapatan ba
akong magalit? Oo boyfriend nya ako, pero pagdating sa mga raket nya pakiramdam ko
wala akong karapatan na pakialaman sya.. 

Di ako nagsalita at nag focus na lang sa pagdadrive.. 

"Mylabs ano bang problema? Galit ka ba dahil sa di ko agad nag punta sa park?
Mylabs magsalita ka naman oh, may nagawa ba akong mali?" tiningnan ko sya, pero
agad ko ding binawi ng makita ang lungkot sa mga mata nya.. 

May ginawa nga ba syang mali? Mali bang matatawag yung pagkanta nya sa lamay? Kung
makakadagdag din naman yun sa ipon nya?

"Ihatid mo na lang ako sa apartment ko.." maya maya ay narinig kong sabi nya.. 

Di nagtagal nakarating kami sa harap ng apartment na tinutuluyan nya. Akmang bababa

na sya.. 

"Oo galit ako.." napahinto sya sa pagbubukas ng pinto ng kotse.. 

"Galit ako, hindi sayo kundi sa sarili ko, dahil di ko man lang alam kung paano ka
matutulungan sa mga bagay na ikaw lang ang gumagawa.." naikuyom ko ang kamao ko sa
galit.. 

"Mylabs di mo naman ako kailangan tulungan eh-----"

"Yun na nga eh, pakiramdam ko kahit kailan di mo kakailanganin ang tulong ko.. Ano
pa at naging boyfriend mo ako kung di kita madadamayan sa hirap na nararanasan
mo!?" di ko napigilan ang pagtaas ng boses ko.. 

"Bakit di mo ako maunawaan?" tanong nya.. Tiningnan ko sya sa mata.. 

"Bakit ba di mo din ako maintindihan?" balik na tanong ko, pero sa halip na sagutin
nya ang tanong ko, bumaba sya ng kotse.. 

"Bumalik ka na lang dito kapag handa ka ng unawain ako.." sabi nya bago tuluyan
sinara ang pinto. 

Damn! 
Natagpuan ko ang sarili kong pinapatakbo na ng mabilis ang kotse.. 

Ito ang unang away namin, away nga bang matatawag ito? 

Inihinto ko ang kotse sa parking area ng bar ni Miller. Ilang linggo na din itong
sarado. Napansin ko agad ang mga kotse ng jaguars.. Pumasok ako sa loob.. 

"Yo!" walang ganang bati ko. 

"Yo! Spencer!" naupo ako,  malapit ng dumilim, mukhang kanina pa sila dito. Dito
kami nagpapalipas ng oras pag may problema.

Wengya, kelan ba matatapos ang problema namin? 

"Bat ganyan ang mukha mo Spencer? Ano break na kayo ni Rea?" pinakyuhan ko si
Young. Nagtawanan ang jaguars.. 

"Sa hilatsa ng pagmumukha ni Spencer, may problema yan.." sabi naman ni Gibson. Di
ko sya pinansin at kumuha na lang din ng isang beer. 

"Wala pa rin bang balita kay captain?" Pag iiba ko ng usapan..

"Wala pa, wag mong baguhin ang usapan..Anong problema mo?" napatingin ako sa
jaguars ng mapansin ko na lahat sila nakatingin sakin.. 

Langya mga kaibigan ko nga talaga ang mga gagong ito. Nilagok ko muna ang hawak
kong beer bago ko sila hinarap. 

Kinuwento ko sa kanila ang pinagtalunan namin ni Rea kanina.. 

"Unawain mo muna sya, sigurado may dahilan yun kung bakit ayaw nyang hingin ang
tulong mo.." komento ni Gray matapos kong ikuwento sa kanila ang lahat. 

"Ano bang gusto mong gawin nya bukod sa humingi ng tulong sayo?" tanong ni Burns. 

"Gusto kong tumigil sya sa mga raket nya at mag focus na lang sa pag aaral, ako na
lang ang sasagot sa lahat ng pangangailangan nya.." sagot ko. 

"Ay gago.." tiningnan ko ng masama si Dela Cruz.. 

"Gago talaga, alam mo tol, instead na patigilin sya sa raket nya, why don't you try
na suportahan sya sa mga bagay na ginagawa nya?" seryosong sabi naman ni Turner. 
"Tama, hindi yung pinapangunahan mo sya.." Fisher.. 

"Wengya sabi na eh, nakakatanga ang magkaron ng lovelife.." sabi naman ni Howard. 

"Di ako naniniwala sa sinabi mo Howard.." komento ko, may point ang mga sinabi ng
ibang jaguars pero yung kay Howard? Psh!

"Bakit naman?" nagtataka pa talaga sya ha.. 

"May lovelife ka ba?" tanong ko.. 

"Wala.." sagot nya.. 

"Eh bat tanga ka? Sabi mo nakakatanga ang magkaron ng lovelife.." paliwanag ko.. 

"Taenamo Spencer iiwan ka din ni Rea hayop ka.." binato ko sya ng mani. Baka may
sula ang bibig ng gago.. 

"Ano pang ginagawa mo dito Spencer? Puntahan mo na si mylabs mo.." maya maya ay
sabi ni Gibson., 

"Oo nga, ang tampuhan hindi pinapaabot ng umaga.." sabi naman ni Burns.. 

"Tama kayo, salamat sa inyo, nakakausap din pala kayo ng matino.." komento ko. 

"oo naman, ikaw at si Howard lang naman ang hindi.." sagot ni Young,,

"Wow ha, ang ganda ng binigay mong advise Young langya ka.." tumayo na ako, pero
napatingin ako kay Miller.. 

Inakbayan ko sya, wengya grabe ang lungkot ng kaibigan ko..

"Alam mo Miller kung nalulungkot ka, bat di mo subukan pumunta kay jollibee, dahil
dun, bida ang saya." biro ko. Pero isang matalim na tingin lang ang binigay nya
sakin. Tumakbo na ako palabas ng bar baka bigla akong balibangin ng bote mahirap
na.. 

Agad akong sumakay sa kotse ko, dumaan muna ako sa isang flower shop at pumunta sa
condo ko, maliligo muna ako langya baka maamoy ako ni mylabs mabatukan pa ako
nun.. 
Wengya ilang oras pa lang ang nagdaan miss ko na sya.. Siguro nga mali ako, dapat
inalam ko muna ang mga dahilan nya, dapat inintindi ko muna sya.. 

Pinektusan ko ng isa ang sarili ko, gago eh.. 

--------------------

Rea's POV

Kasalukuyan akong nagluluto ng hapunan, wala akong pasok ngayon sa conveniece store
kaya may oras akong magluto. Napahinto ako sa paghahalo ng adobo ng maalala ko na
naman si mylabs. Di ko akalain na aalis nga sya. Pagkatapos kong sabihin na bumalik
na lang sya pag naunawaan na nya ako. 

Di ba talaga nya ako naunawaan? 

Napalingon ako sa may pinto ng makarinig ako ng katok.. Pinatay ko muna ang stove
bago tuluyang pagbuksan kung sino man ang kumakatok. 

Isang pumpon ng bulaklak ang bumungad sakin pagbukas ko ng pinto.. 

"Hindi po ako umorder ng bulaklak." sabi ko.. Di ko makita ang mukha ng may dala
dahil natatakluban.. Di naman talaga ako umorder eh, kung pagkain yan kahit di ako
ang umorder tatanggapin ko. 

"Mylabs.." biglang bumilis nag tibok ng puso ko ng marinig ko ang boses nya, tapos
unti unting bumaba ang bulaklak at tumambad sa harap ko si mylabs. Iba na ang suot
nya ngayon, at mukhang fresh na fresh sya.. 

"M-mylabs.." ano ba? bat ba nauutal ako? 

"For you.." inabot nya sakin yung dala nyang bulaklak.. Tinuro ko pa ang sarili
ko..

"Sakin? Para sakin?" tanong ko..

"Sino pa bang girlfriend ko dito?" tanong nya. Aba nagsusungit ba sya? Tinanggap ko
yung bulaklak. 

"Pasok ka.." sabi ko at mas niluwagan ang pagkakabukas ng pinto.. Ito pa lang ang
unang beses na makakapasok sya sa apartment ko, kahit 2 weeks ng kami, hanggang
labas lang sya sa tuwing hinahatid at sinusundo nya ako.. 

"Seryoso ka? Pwede akong pumasok?" naninigarado pa sya.. 

"Wala ka namang masamang gagawin sakin di ba?" tanong ko.. 

"May tiwala ka naman sakin di ba?' balik na tanong nya. Yung totoo? Ang hilig nya
magbalik ng tanong ngayong araw.. Tumango ako bilang sagot. Agad naman syang
pumasok, sinara ko ang pinto. 

"Kumain ka na ba?" tanong ko.. At pumunta sa kusina. Tanaw sa salas ang kusina ko
kaya walang problema dahil kita ko pa din sya. 

"Hindi pa.." parang nahihiya pa sya.. I can't help but to smile.. 

"Tara kain tayo.." sabi ko.. 

"We need to talk.." he said.. 

"Makakapag hintay yan, kain muna tayo.." sagot ko. Tampo ako sa kanya at ganun din
sya sakin pero gusto ko munang iparamdam sa kanya na ok ang lahat bago namin
umpisahan ang pag uusap, sa ganung paraan kalmado na ang puso't isipan namin at
pwede na namin harapin ang konting di pagkakaunawaan na may bukas na isipan. 

Ngumiti ako sa kanya, tumalikod ako at nagsandok ng pagkain. 

Bigla ko na lang naramdaman ang yakap nya mula sa likuran ko.. 

"I'm sorry.." bulong nya. Hinarap ko sya. Di nakatakas sa paningin ko ang konting
luha na pumatak sa tabi ng mata nya. Pinunasan ko yun at hinaplos ang pisngi nya.. 

"I'm sorry din mylabs.." sabi ko, I close my eyes when he kissed me on my
forehead. 

"I love you.." he said.

"Mas mahal kita.." sagot ko.. tapos hinalikan nya ulit ako sa noo.. Yung puso ko
nagblentungan na naman.. 

"Tara kain muna tayo.." yaya ko sa kanya. tumango naman sya at naupo sa dining
table.. Agad kong sinalinan ang pinggan nya. And we started eating. 

"Sarap mong magluto mylabs.." komento nya sa pagitan ng pag nguya. 

"Parang ikaw mylabs masarap din.." napatigil sya sa sinabi ko.. 

"Masarap mahalin" dugtong ko, sabay ngiti.. Ito ang unang araw na nagkatampuhan
kami, ito nga ba? Counted ba yung sa unang date namin? Wag ng isama yun, kasi di
naman nya ako nilayasan nun eh. Pero kahit ito ang unang tampuhan namin, masaya ako
dahil sa ganitong paraan namin inaayos ang lahat.. 

Alam kong mamaya, magdidiskusyon na naman kami tungkol sa ilang mga bagay, pero
alam ko na ang mga puso namin ang gagabay samin para sa mas malinaw na usapan at
paliwanagan. 

===========

A/N: Bitin na naman?? Malamang on-going story to eh.. hahaha

Sa mga gusto ng malaman ang dahilan kung bakit naghiwalay si Rea at Johnny sa
KBAYM, sakay kayong time machine, punta kayo sa future nitong MPUG, chos hahahaha..
Antay lang naman kayo wengya, pag gantong malungkot ang puso ko eh hahahaha.. 

Pasayahin nyo muna ako, mag iwan kayo ng comment tapos i-inspire nyo ako sa mga
comment nyo  o kaya libre nyo ako sa jollibee xD

Sino mga pupunta sa Gold Rising 4 bukas?? Bili kayo  ng book ng  KBAYM ha
(feelingera here hahaha..) Baka makapagtanong nga kayo dun kung may KBAYM wengya,
wala ha, chinuchurva ko lang kayo, ganito ako pag malungkot XD..

Sa mga nagtetext sakin na di ko mareplyan, churi walang load si author T^T

Haba ng A/N ko langya -_-

Happy lang, walang ending 

-ate yna-

=================

Pick Up 23: My Unique Girlfriend

Johnny's POV

Nandito kami ngayon sa mansyon nina Hannah, ngayong araw ang labas ni Tina sa
ospital, nandito kaming lahat para sabay sabay na salubungin ang paglabas ni
ms.manager, para na din sunduin si Hannah at magkakasamang pumunta ng ospital..
Isang linggo na ang nakaraan simula nung nagkatampuhan kami ni Rea.. 
Tiningnan ko si mylabs, nasa tabi ko sya ngayon, napakunot ang noo ko ng mapansing
titig na titig sya sa mga katulong na nagseserve samin ngayon ng meryenda.. Ano na
naman kayang tumatakbo sa isip ng raketera kong girlfriend?

"Ano na naman  ang tumatakbo sa isip mo mylabs?" tanong ko.. Lumingon sya sakin. 

"Bakit mylabs, ramdam mo na ba ang pagod?" napakunot ang noo ko.. Pagod? Pagod
saan?

"Pagod? Anong pagod ang sinasabi mo dyan?" tanong ko, di ba nya alam na kahit kelan
di ako mapapagod pag dating sa kanya.. 

"Kala ko kasi ramdam mo na ang pagod, kanina ka pa kasing tumatakbo sa isip ko.."
automatic na gumuhit ang malawak na ngiti sa labi ko dahil sa sinabi nya wengya
banat pala.. 

"Bumanat na naman si Rea.." komento ni Turner.. 

"Matamis pa ang banat na mo sa cake na 'to ate Rea, tara sa pluto magkakape.." sabi
naman ng kapatid ni Howard habang ngumunguya ng cake na siniserve ng mga katulong. 

"Magkakape ka na nga lang sa pluto pa?" sagot ni Rea.. Masaya ako dahil, isang
tulad nya ang binigay sakin ng Diyos. I smiled, ang swerte ko. Isang unique na
girlfriend ang meron ako. 

"Pero, seryoso my labs, ang iniisip ko talaga kanina ay mag apply dito kayna
Hannah  bilang katulong, palagay ko kasi malaki sweldo dito tapos ang ganda pa ng
uniform tapo---" di na nya natuloy ang sasabihin nya ng mapansing natulala na sa
kanya ang jaguars. 

"bwahahaha" nag umpisa ng magtawanan ang lahat.. Di ko sila masisisi, iba kasi mag
isip itong babaeng minahal ko eh.. Pero nauunawaan ko na sya. At napag usapan na
namin yan, ang pagiging raketera nya.. 

Flashback

Dapat na ba akong magpagawa ng bahay namin? Langya, the best ang feeling mga dre
dahil nasa iisang bubong kami at kami lang dalawa. Nung kumakain kaming dalawa at
pinagsisibilhan nya ako, bigla kong nakita ang future, kasama sya. 

"Lakas ng tama ng adobo, ano mylabs? Natutulala ka eh.."  narinig kong sabi nya.

Nagpupunas sya ng kamay, katatapos lang nyang maghugas ng pinggan. Ngumiti ako,
naalala ko na naman yung lasa nung adobo, wengya yun na ang paborito kong ulam
simula ngayon, lalo na kung luto nya. 
Naupo sya sa tabi ko.

"About dun sa pagkanta ko sa lamay mylabs, pinakiusapan lang ako ni aleng Nena,
wala daw kasing makita na pwedeng kumanta yung namatayan, kaya pinakiusapan nya
akong kumanta dahil nakita na daw nya akong nagigitara at kumakanta, eh naisip ko
kawawa naman yung namatayan, tapos dagdag kita na din kaya tinanggap ko na.."
umpisang paliwanag nya di pa man ako nagtatanong. 

"Aling Nena? Sinong aling Nena?" tanong ko..  

"Si Aling Nena? Sya yung may ari ng malaking tindahan sa kabilang barangay,
tumatanggap ako ng labada mula sa kanya kung minsan.." 

Heto na naman yung inis na naramdaman ko. Di ko napigilan ang pag tiim ng bagang
ko, wengya naglalabada din sya? Pinigilan ko ang sarili ko at sinabing dapat ko
syang unawain. 

Nagbilang muna ako hanggang lima bago ako muling nagtanong.

"Ano pa bang mga raket mo sa buhay mylabs?" kalmadong tanong ko.. 

"Actually mylabs, kung ano yung dumating na raket pinapatos ko hehehe.." 

Looking  at her right now, di ko makita sa kanya ang konting hiya sa pag amin na
kahit anong raket ay pinapatulan nya basta marangal. I smiled, di ko napigilan na
di guluhin ang buhok nya.. 

"Walang duda girlfriend nga kita." bulong ko.. 

'"may sinasabi ka mylabs?" tanong nya.. Tiningnan ko sya sa mata. 

"Masaya ka ba sa ginagawa mo?" seryosong tanong ko.. Sinalubong nya ang mga mata
ko. Kasabay nun ang pag guhit ng isang ngiti sa kanyang mga labi.. 

"Oo mylabs, masaya ako, ang totoo nga nyan, di ako nakakaramdam ng pagod sa mga
raket ko dahil nag eenjoy ako, lalo na dahil alam kong sa maganda mapupunta ang
kinikita at iniipon ko.." sagot  nya. Parang may kung anong humaplos sa puso ko ng
makita ang sinseridad sa mga mata nya. 

"Mylabs pwede bang isama mo ako sa mga raket mo?" kapagkuwan ay tanong ko. 

"Bakit mylabs? Wala ka na bang allowance?" nakakunot ang noo na tanong nya.. 
"I mean pwede ba kitang tulungan? Kahit sa ganong paraan lang mylabs hindi na kita
kukulitin na tanggapin ang financial na tulong galing sakin.. sige na pumayag ka
na, sasamahan kita sa mga raket mo para tumigil na ang puso ko sa pag aalala
sayo.." pangungulit ko.. 

"Yan ba ang dahilan kaya mo ako pinapatigil sa mga raket ko? Dahil nag aalala ang
puso mo?" tanong nya.. Bigla akong napatungo at unti unting tumango bilang sagot.. 

"Oo, nag aalala ang puso ko sa kung anong pwede mangyari sayo sa kakaraket mo, kaya
naisip ko na alukin ka na lang na ako na lang ang sasagot sa lahat ng gastusin mo,
pero dahil di ka pumayag and worst nagkatampuhan pa tayo, sasamahan at tutulungan
na lang kita sa mga raket mo.." paliwanag ko.. 

"Pero mylab----"

"Sige na mylabs, pumayag ka na, partners tayo di ba? Whatever you do, is about
us.." I cutted her. 

Ilang minuto din ang lumipas bago sya nagsalita. 

"Sige na nga, pero kapag napagod ka na, ipaubaya mo na sakin ang lahat ha.." sabi
nya.. I smiled. Never akong mapapagod, as long as nasa tabi ko sya.

End of Flashback

"Hoy Spencer bigyan mo nga ng mansyon yang si Rea ng hindi nangangarap ng kung ano
yan!" sabi ni Gibson na nagpalik sakin sa kasalukuyan. 

Sasagot pa lang sana ako ng  bigla naman magsalita si mylabs. 

"Di ko kailangan ng mansyon nya dahil meron na ako nun" sabi nya. Tiningnan ko
sya. 

"Talaga? Asan?" tanong ni Mychiel.. 

"Yung pag ibig ko para kay Johnny my labs parang mansyon, malaki at malawak" sagot
ni Rea, dahilan para mag init ang mukha ko sa kilig, wengya ibang klase ang epekto
sakin, dinaig ko pa ang teenager. 

"langya di nauubusan ng bala tong si Rea, ang daming baon hahaha" komento ni Burns,
nagtawanan na naman ang lahat. Ayaw kong magkomento masyado akong kinikilig kaya di
ako makapag salita..

"Hey, Good morning" napatingin kaming lahat kay ate Gladies.

"Yo! Ate Gladies.."

"Morning ate Gladz.."

"hello ate Gladies, hinihintay namin si Hannah" bati ng jaguars. 

"Ahh pababa na din si Hannah" nakangiting sagot niya.. 

Mga ilang minuto pa bumaba na din Hannah, nakangiti sya samin ngayon, pero yung mga
ngiti nyang yun, di umabot sa mga mata nya. Wala pa nga palang balita hanggang
ngayon tungkol kay captain.. 

"Let's go?" pilit nyang pinapasaya ang boses nya..

Tumayo na kaming lahat, inalalayan ko si mylabs, nilagay ko sa bewang nya ang

kanang braso ko. Palabas na kami ngayon ng mansyon.. 

 "my labs, pano kung sakin nangyari yung kay Tina? anong gagawin mo?"  Parang may
kung anong tumusok sa puso ko dahil sa tanong nya. Tiningnan ko sya deretso sa
mata, bakit ba iniisip nya ang mga ganung bagay? Di ba nya alam na ikamamatay ko
pag may di magandang  nangyari sa kanya? 

Di ako sumagot. Ayaw tanggapin ng isip ko ang tanong nya. Ang isipin pa lang ang
sagot sa tanong na yun, ay talagang nakakabaliw. 

"Di ka din ba maliligo ng tatlong linggo katulad ni Xevier, kababantay sakin?"

tanong ulit nya. Wengya naman oh.. 

Nakarating kami sa harap ng kotse ko, pero bago ko sya tuluyang pinagbukas ng pinto
ay hinarap ko muna sya.. 

"wag mo akong tanungin ng mga ganyang bagay mylabs, dahil iniisip ko pa lang parang
di ko na kakayanin" sagot ko. Totoo, di ko kakayanin kapag napahamak sya. Dahil
wala akong ibang sisihin kundi ang sarili ko. 

Ngumiti sya sakin pero nanatili akong seryoso. 

"Mylabs, ok ka lang ba?" tanong nya, nasa kalagitnaan na kami ng byahe. 

"Ok lang ako mylabs.." hinawakan ko ang kamay nya. 

"Bakit ang tahimik mo?" bakit nga ba ang tahimik ko? Tinanong lang naman nya ako
kanina. 
Ewan, di ko alam, iba kasi ang dating sakin, sa tuwing sumasagi sa isip ko na
mangyayari sa kanya yung nangyari kay ms.manager para bang masisiraan ako ng bait. 

Naramdaman ko ang marahang pagpisil nya sa kamay ko, sinulyapan ko sya ng konti at
nakita ko ang mga ngiti nya. I smiled back at muling binalik ang tingin sa daan. 

"Kalimutan mo na yung tanong ko sayo kanina, binibiro lang naman kita eh, isa pa
malabong mangyari sakin ang ganung bagay.." maya maya ay sabi nya.. 

I nodded. At pinisil din ang kamay nya.. 

Nakarating kami ng ospital, pero di din kami nagtagal sa loob dahil gustong gusto
na talagang makalabas ni ms.manager. Nagkayayaan ang lahat na kumain at
magcelebrate dahil ligtas na sa panganib si Hannah ganun din si ms.manager. 

Tumuloy kami sa isang restaurant.. May reservation na ang jaguars dito kaya naman
di na problema yun.. 

"Mylabs, minsan nga try natin ang boodle fight, tayong dalawa lang, matira
matibay." bulong sakin ni Rea, habang naglalakad kami papasok sa restaurant.. 

"Kaya ba ng bituka mo?" nakangiting tanong ko.. 

"Ako dapat ang magtanong nyan sayo.. kaya ba ng bituka mo? dahil ako? Kaya kong
kumain ng pang dalawang linggong pagkain.." mayabang na sagot nya. Tiningnan ko ang
katawan nya.. 

"Liar.." sabi ko sabay gulo sa buhok nya.. Ang payat kaya nya pano nya mauubos ang
isang boodle fight serving?

"Takot ka lang matalo.." narinig ko pang bulong nya bago kami tuluyang nakaupo..
Napapailing na lang ako. 

"Oo na, sige na boodle fight tayo, ang unang dumighay talo.." sabi ko.. 

"Deal.." sagot agad nya, kami lang dalawa ang nagkakarinigan dahil may kanya kanya
ding usapan ang ibang jaguars.. 

Maya maya pa ay dumating ang pagkain.. 

"Yehey kainan na!" masiglang sabi ng girlfriend ko.. Raketera na, magana pa sa
pagkain. Wala na akong ibang ginawa kundi ang ngumiti na lang ng ngumiti dahil sa
babaeng ito.. 
Agad kong nilagyan ng pagkain ang pinggan nya.. Pero napatigil ako ng mapatingin
ako kay Hannah.. Wengya, kelan ka ba babalik captain? Sana nakikita mo ang wifey mo
ngayon, ang lungkot nya takte.. 

"Miller, babalik din si Jana ano ka ba.."napatingin naman kami kay Miller, tulala
pa rin hanggang ngayon ang gago.. 

"Kain na.." pilit na pinapasigla ni Hannah ang boses nya. Hinarap na lang namin ang
pagkain.. 

Tahimik ang lahat sa pagkain, pero dahil kilala nyo na ang jaguars, di mapipigilan
ang mga kalokohan ng mga yan.. 

"Alam nyo ba.." panimula ni Burns. 

"Di namin alam.." sagot ko. 

"Gago, patapusin mo muna ako." asar na sabi nya, naglighten up na ng konti ang
atmosphere.. 

"Oh geh kwento na.." sabi ko.. 

"Ganito kasi, nung isang araw, sumabay ako dito kay Howard pagpasok ng school kasi
sira na naman yung kotse ko.."

"Wengya, ako na naman?"  reklamo agad ni howard..

"Oh tapos dali, wag mo ng pansinin yang si Howard" segunda agad ni Gibson.

"Tapos nung nag red light may lumapit sa kotse nya, kung di ako nagkakamali,
probinsyano yata.. Nagtanong yung lalaki kung saan daw ang ospital.." kwento ni
Burns.. 

"Anong sinagot ni Howard?" tanong ko habang ngumunguya..

"Sabi ni Howard dun sa lalaki, wag daw umalis sa gitna ng kalsada at may maghahatid
daw sa ospital.." 

"Pfftt wengya ka Howard, pwede mo naman sabihin ang direksyon bat pinili mo pang
ipabundol yung tao?" natatawang tanong ni Young..

"Aba, pasalamat pa nga sya, naka-libreng sakay sya.." seryosong sagot ni Howard..
"Hahaha may punto nga naman ang batang si Howard.. palakpakan natin ng lima.."
pinalakpakan namin sya. 

Napapailing na lang ang girls sa usapan namin.. 

Hanggang sa matapos kumain ang lahat. Tiningnan ko si mylabs, nakatingin din sya
sakin.. Mukhang kailangan na namin umalis dahil may pupuntahan pa kaming dalawa.. 

Tumayo ako.. 

"Ah jaguars, mauna na kami ni Rea sa inyo, may pupuntahan pa kasi kami eh.." sabi
ko, habang inaalalayan tumayo si mylabs.. 

"San na naman ang punta nyong dalawa? Daig nyo pa si dora ah, laging may lakad.."
komento ni Montereal.. 

"Dyan lang sa tabi tabi.. pano mauna na kami ha, Hannah, ms.manager.." paalam ko at
nginitian na lang ang ibang girls.. 

"Rea, ingatan mo yang si Spencer ha, wag mong bibitiwan, baka mangain yan ng basura
sa kalsad---OUCH!" binatukan ko si Fisher.. daming daldal eh.. 

"Salamat sa masarap na pagkain, sa uulitin hehehe.." sabi ni Rea at sabay na kaming

lumabas ng restaurant.. 

"Sigurado ka ba mylabs na sasamahan mo ako at tutulungan?" tanong ni Rea at

pinagbukas ko sya ng pinto ng kontse.. 

"Ilang beses mo na bang tinanong yan mylabs? At ilang beses ko na din sinagot?
Sinabi ko na di ba? Oo sigurado ako.." 

Nagtataka siguro kayo kung anong pinag uusapan namin ano? Well, tungkol yun sa
pupuntahan naming children party, ito kasing unique kong girlfriend may tinanggap
na naman na raket at yun ay ang maging clown sa party..

Oo di kayo nagkakamali ng basa, clown talaga as in payaso.. Ano namang alam ko sa

pagiging clown? Pero dahil mahal ko ang babaeng ito, handa kong alamin ang lahat
para sa kanya..

"Tara na.." sinara ko ang pinto ng kotse at naupo na din sa driver seat..

"Anong tricks ang gagawin natin?" tanong ko habang nasa byahe kami, dadaan muna
kami sa apartment nya para kunin ang ilang mga gagamitin..
"Ano ba maganda? Ahmm ilalagay kita sa kahon tapos puputulin ko ang kalahati ng
katawan m-----ARAY" pinitik ko sya sa noo, langya, anong puputulin ang katawan ang
sinasabi nya, clown ang role namin at hindi magicians takte..

Napangiti ako ng makita na naka-pout sya..

 Nakarating kami sa apartment nya, di na nya ako pinababa ng kotse dahil kukunin
lang naman daw nya yung isusuot namin mamaya.. At agad din kaming tumuloy sa lugar
kung saan gaganapin ang children party. 

"Rea! Buti dumating ka na, di mo nabanggit na may kasama ka pala.." sinalubong kami
ng isang medyo may edad ng babae.. 

"Ay opo, aling Maring, eto po pala si Johnny ang partner in crime ko, magaling po
yan gumulong sa sahig at tumambling hehehe.." 

"Hello po." ngitian ko si aling maring.. 

"Hello din sa'yo hijo,  ay sya dun na kayo sa may likuran dumaan dahil may ilang
mga bisita na sa loob.." sabi ni Aling maring, sinundan namin sya at inihatid nya
kami sa isang kwarto kung saan pwede kaming maghanda para sa party ng mga bata. 

Mabilis ang ginawa naming kilos ni mylabs dahil baka kulangin kami sa oras.
Pasimple ko syang pinagmamasdan mukhang sanay na sanay sya sa ganitong bagay.. 

"Aba bagay ah.." komento nya, nang makalabas ako mula sa banyo, nagbihis na kasi
ako sa costume na pang clown. "Halika lagyan kita ng make up.." 

Lumapit ako sa kanya at inumpisahan nyang lagyan ako ng kung ano ano sa mukha.. 

"Mylabs, salamat ha.." maya maya ay sabi nya.. 

"Salamat dahil inuunawa mo ako.." ngumiti ako sa kanya.. 

"Ako ang dapat magpasalamat dahil dumating ka sa buhay ko.." sabi ko.. 

"Pasensya ka na, nadamay ka pa sa raket ko hehehe"

"Sus, may kapalit 'to noh.." biro ko.. 

"Ano?"
"Syempre ididate mo ako.." sagot ko sabay kindat sa kanya..

 "Date lang pala eh, sige call.." malawak ang ngiting sagot nya.. 

Sa pagmamahal, dapat kaya mong tanggapin kahit pinaka-maliit na bagay tungkol sa

kanya, dapat kaya mong buksan ang isip mo sa mga bagay na nakasanayan na nya. 

Masasabi kong isa ito sa mga magandang simula ng relasyon namin ng girlfriend kong
unique. 

=========

A/N: Dun pala sa pagames ng OP ni Rea sa group, dun sa best pick up lines, wala pa
akong naisama dito sa ud dahil di ko maopen ang FB ko, loading lang lagi kaya di
ako nakapag BR ng ayos dun sa comment box.. Pero may isa akong nagustuhan dun yung
"Mag gygym ka ba? Palagay ko magwoworkout tayo.." tama ba? hahaha wengya yan lang
naalala ko eh. 

Masyado akong binubully ng FB -__- anyway, congrats sayo na nagbigay ng pick up

lines na yan :) Sali ka ulit sa next game :) At sa lahat ng sumasali at nakiki join
sa group, salamuch :)

BOH?? Malapit lapit na i-uud ko na din yun ;)

Sorry sa typos at sa matagal na ud hehehe.. 

Keep supporting :)

-ate Yna-

=================

Pick Up 24: Music of my Life

Johnny's POV

"Oh reviewer mong hayop ka, pagawa ka ng pagawa di mo naman ginagamit na gago ka.."
sinampal ko sa mukha ni Burns yung reviewer na pinagawa nya kay Rea. Kung di ko pa
alam na nang aasar lang ang sunog na 'to, alam kasi nila na tinutulungan ko sa mga
raket si Rea dahil kung minsan ako na ang nag susulat ng mga reviewer ng mga
customer ni mylabs.. 

"Buti nga nagpapagawa pa ako sa inyo eh, dagdag kita din yun aba..mahal na ang
gatas at bigas, mag aasa-asawa ka tapos magrerekla---ARAY KO!" binato ko sa kanya
yung bag ko na madaming lamang libro. Kung ano ano pang sinasabi, pwede namang
magbayad na lang langya.

"Magbayad ka na sunog, dami mo pang daldal eh.." sabi ko, tumayo sya at padabog na
hinampas nya sa palad ko yung singkwenta pesos.

"Salamat, bukas ulit ha.." sabi ko, hinarap ko naman si Howard, halatang
naghihintay din sya hawak na nya yung pambayad nya.

"Howard wala yung sayo, nakatulog na daw si mylabs kagabi kaya di nya naisulat yung
assignment mo.." sabi ko. 

"Pfftt patay ka Howard.." nag umpisa ng mang-asar ang jaguars.. 

"Wag ka ng pumasok mamaya sa class hahaha.." 

"Magsitigil nga kayong mga hayop kayo.." reklamo ni Howard sabay tingin sakin. 

Nagkibit balikat lang ako, di na ako nagulat ng bigla na lang nya ako hawakan sa
kwelyo.. 

"Bakit?" madramang tanong nya.. Gusto kong matawa sa pagmumukha nya ngayon, para
bang naiiyak na sya na di ko maintindihan hahaha.. Binigyan ko sya ng seryosong
tingin.. 

"Kasasabi ko lang di ba? Nakatulog na si mylabs.." sagot ko.. 

Binitiwan nya ako, at tulalang lumayo sakin.. 

"Bakit sa dami ng pwede nyang tulugan yung assignment ko pa? Pwede namang yung
reviewer na lang ni Burns.."

"Pfftt" napapailing na lang kami sa kadramahan nya.

"Ano bang subject yun Howard?, ako na lang ang gagawa.." natatawang sabi ni
Montereal, nandito kami sa headquarters ngayon, kagagaling lang namin sa practice..
Wala pa rin balita kay captain, nakabalik na kaming lahat sa school maliban kay
ms.manager na nagpapahinga pa rin sa bahay, di sya pinayagan ni Kuya Mick na
pumasok agad, medyo sariwa pa kasi ang sugat nya.. 

"Math.." nakangusong sagot ni Howard.. 

"Sus math lang pala eh, kayang kaya mo yan.." tinabihan ni Dela Cruz si Howard at
inakbayan.. 

"MATHakaw lang ako, pero di ako MATHalino.." sagot ni Howard.. 

"pfftt hahaha aminado ang gago.." natatawang komento ni Fisher.. 

"Lamang pala ako sa inyo sa math.." napatingin kaming lahat kay Young.. 

"Aba ang yabang ng hayop na bata.." komento ko.. 

"Sige nga anong lamang mo samin?" tanong ni Fisher.. 

"MATHgwapo, MATHastig, MATHmayaman, MATH------"

"Mayabang" dagdag ko.. 

"MATHgago hahaha" nagtawanan kami ng sumimangot si Young.. 

"Oh eto na Howard, pasalamat ka masipag ang girlfriend ko.." nilapitan ko si Howard
at inabot sa kanya yung assignment nya.. 

Biglang nagliwanag ang mukha ni Howard sa sinabi ko.. Agad nyang inabot sakin ang
bayad nya. 

"Dapat pala nung una pa lang niligawan ko na si Rea, para-----OUCH! tangna ka

Spencer" binato ko ng sapatos si Howard. 

Di ko na sya pinansin.. Kumilos na kami para makapaghanda at maka-atend ng class.. 

***

"Teka si Rea, yun di ba?" napatingin kaming lahat sa tinuro ni Fisher.. Naglalakad
na kami papunta sa first class namin.. Biglang umakyat lahat ng dugo sa ulo ko,
nang makita si Rea na nakikipagtawanan sa iba.

"Si Rea nga, sino yung kasama nya?" tanong ni Gibson.. 

"Parang di maganda 'to, iba tumingin si nerd kay mylabs mo Spencer hahaha" komento
ng jaguars.. 

Tama kayo, yung lalaking nagpapanggap na nerd nga ang kausap ni mylabs ngayon..
Naikuyom ko ang kamao ko..
"Spencer kalma.." narinig kong sabi ni Young.. 

Wengya ang sarap basagin ng salamin ng hayop na yun sa mukha nya.. 

Napatingin ako sa gitarang inabot nya kay mylabs.. 

Naglakad ako palayo..

"Hoy! Spencer saan ka pupunta?" sigaw ni Burns.. 

"Di muna ako aatend ng class, may pupuntahan ako.." sagot ko.. Pumunta ako sa
parking area.. Sumakay ako sa kotse ko, medyo nagulat pa ako ng sumakay din si
Young at si Burns.. 

"Samahan ka na namin, mahirap na baka biglang maisipan mong tumalon sa tulay.."

sabi ni Burns at prenteng nakaupo sa backseat..

"Oo nga, samahan ka na namin para naman may magtutulak sayo." sabi naman ni Young.

 Napangiti ako, concern ang mga gago. Medyo nabawasan yung pagkainis ko dahil sa
dalawang ugok na ito.

Napapailing na pinaandar ko na lang ang sasakyan.. 

Tumuloy kami sa isang mall kung saan may malaking guitar shop.. 

"Pano ba yan? Hahaha money down.." napakunot ang noo ko sa dalawang kasama ko. 

"Wengya, di ko naisip 'to ah.." kamot sa ulong naglabas ng pera si Burns.. Langya
kung di ako nagkakamali nagpustahan ang mga 'to. 

Pumasok na ako sa loob ng shop. Plano kong bilhan si mylabs ng gitara kahit pa alam
kong di nya tatanggapin, pero mas di ko matatanggap yung lagi nyang paglapit sa
nerd na yun para lang manghiram ng gitara.

Di ako tanga para di mapansing ginagamit lang ng gagong yun ang gitara nya para
mapalapit sa mahal ko, nag iinit na naman ang dugo ko sa tuwing naiisip ko ang
eksenang nagtatawanan ang babaeng mahal ko at asungot na yun.. 

"Anong hanap nyo mga brad?" may lumapit na lalaki samin.. 

"May burger ba dito?" seryosong tanong ko.. 

"Gitara lang ang meron kami dito pare.."sagot nya.

"Kung ganun wag mo ng itanong kung anong hanap namin.." sabi ko at nilampasan
sya.. 

"pfftt tol pagpasensyahan mo na, mainit ulo nyan eh, hahaha" narinig ko pang sabi
ni Young dun sa lalaki..

 Lakas maka-gago, puro gitara lang naman ang nandito nagtanong pa kung anong hanap
namin langya, ihampas ko kaya sa mukha nya ang isa sa mga gitara dito.. 

Nilapitan ko ang ibat ibang kulay ng gitara na pang babae. 

Agad akong napangiti ng makita ang paboritong kulay ng mahal ko.. Dinampot ko yun
at sinubukan patugtugin.. 

Naramdaman ko ang paglapit nina Young at Burns kasama yung lalaki na nagtanong
sakin kanina. 

Nilingon ko sila. 

"Pare kukunin ko 'to.." sabi ko sabay abot ng hawak kong gitara dun sa lalaki. 

"Sige brad, pasensya ka na dun sa tanong ko kanina.." sabi nya.

"Pasensya din pare.." hinging paumanhin ko din. Pumunta kami sa counter, yung
dalawa naman nag umpisa ng dumugtog ng gitara. Hinayaan ko muna sila. 

"Pare, pwede ko bang paglagyan ng pangalan yan dito?" tanong ko, gusto ko kasing
paglagyan ng panglan ni mylabs, para masabing kanya talaga ang gitarang yun. 

"Sige brad, tamang tama nagpepersonalized kami ng mga gitara.." 

I smiled. 

"Magsama sama tayo sa ilalim ng araw, magsapakan, magtadyakan, tayo na at

magpatayan sa dalampasigan"  napalingon ako kay Burns at Young. Langya, nagwawala
na yung dalawa, pati yung lyrics ng kanta iniba na nila.

"Pagpasensyahan mo na lang ang mga kasama ko, malunggay kasi kinain ng mga yan
kaninang agahan.." sabi ko na lang dun sa lalaki. 
Pagkatapos ng ilang minuto, may pangalan na yung gitara, agad akong nagbayad at
nagpasalamat, iniwan ko na yung dalawa ayaw paawat sa pagkanta at pagigitara eh. 

Sinipat ko ang wrist watch ko, alas nueve na..

"Wengya ka Spencer lakas mong mang iwan na hayop ka.." reklamo ni Burns ng
makasakay na ulit sa kotse. 

Hihinga hinga naman si Young, halatang galing sa pagtakbo ang dalawa.. 

Pinaandar ko na ang kotse at bumalik na sa Montereal University.. 

=================

Pick Up 25: Are you ready?

Johnny's POV

A week after, unti unti ng bumabalik ang lahat sa dati, matapos yung mga nangyari
kay captain at Hannah, nalaman namin na nakita pala ni Hannah si captain na may
kahalikang iba, nagpaliwanag naman si captain tungkol sa bagay na yun. Masaya ako
dahil unti-unti ng bumabalik ang sigla ng bawat isa..

Si captain nakita namin ang effort nya na makabawi kay Hannah, nagshare nga pala
sya saming mga jaguars tungkol sa napag usapan nila ng dad ni Hannah at lahat kami
nagulat dahil ang tindi pala ng pinagdaanan ni captain, kung ako yun di ko
kakayanin yun.. Pero dahil iba ang personality ni captain, kinakalaban nya ngayon
ang future father in law  nya, taga-suporta na lang kami, yun lang muna ang kaya
namin gawin, takot kasi kami kay Mr. Adaipmil, aba sinong di matatakot doon?
Pinagbagsak nya ang isang underground organization, Tang*na kami pa ba di
mapagbasak nun? Eh hamak na mga gwapo lang kami.. *wink*

"Nung sinabi ko sa sarili ko na di na kita mahal nabusog ako" narinig kong sabi ni
captain kay Hannah.. Nandito kami ngayon  sa gym, may meeting kami ngayon
hinihintay lang namin si coach..

"nabusog? bakit?" nagtatakang tanong ni Hannah.. Tumahimik kaming lahat at hinintay

ang sunod na sasabihin ni captain..

"Kasi kinain ko lahat ng sinabi ko" sagot ni captain..

"Yan ang banat hahaha! alam na kung sino ang nagturo!" sigaw ni Xevier.. Nagtawanan
kami pero katakot takot na glare ang natanggap namin kay captain kaya
nagsitahimikan din lahat..

Balik tayo dun sa sinasabi ko..

Si Tina ok na sya, nakabalik na sya ng school kaya lang napansin namin na parang
may nililihim sila ni Xevier, at yan ang pilit na inaalam ng jaguars.

Si Jason at Greshel naman, ok naman sila.

si Tristan at Mychiel? teka ano na nga bang standing nung dalawa?

Teka lang ah..

"Tristan, ano na nga ang lagay nyo ni Mychiel?"

"Nasa ligawan stage pa lang, wag mo kaming itulad sa inyo hindi uso ang ligaw"
sagot ni Tristan..

"Turner 100 push ups" biglang sabi ni captain,

"captain naman, di naman kayo ni Hannah ang tinutukoy ko eh itong si——" di na

natuloy ni Tristan ang sasabihin..

"make it 200" sabi ulit ni captain without looking at Tristan..

"Pfffffftt hahahahaha reklamo pa more Turner" pang asar ni Jason, 

"Gago" sabi ni Tristan at inumpisahan na ang pagpupush up.. Pero bago yun tiningnan
muna nya ako ng masama.. 

I smirked. Bawi bawi lang din pag may time..

So ayun nasa ligawan stage pa daw sila..

Si Izrah at joel? Aba wag nyo ng itanong dahil sasakit lang ang ulo nyo, parang
aso't pusa kung magbangayan, kahit si Elvin nga walang magawa sa kapatid nya eh..

Si Jonathan naman, nanliligaw na kay captain, oo kay captain talaga aba syempre
kailangan daw pumasa muna si Miller kay captain bago sya tuluyang makaporma kay
Jana, kawawang Miller, lagi na ngang tulala kakaisip kay Jana, pinapahirapan pa ni
captain. Ang pag ibig nga naman.. 
Buti ako, walang problema kay mylabs ko. Puro kilig at pagmamahal ang binibigay nya
sakin eh.

BZZZZZTT

Ayan nagtext na sya.

From: My Rea <3 

My labs, pwde ba na wag mo ako msyadong patakbuhin sa isip mo? Hinahapo kasi ako.

I smiled.

Nagtype agad ako..

To: My Rea <3

Ikaw talaga. Kumain ka na?

message sent!

 Bawat araw lalo ko syang minamahal. Sana naman kung may problema man na dumating
samin wag naman grabe, dahil baka di ko kayanin. 

BZZZZZZZZT

Nagreply na sya, agad ko yung binasa.

From: My Rea <3

Kung nagugutom ako at kelangan ko ng isang taong makakapagpabusog sakin, pwede ba

kitang lapitan at sabihin, pakagat naman kahit sa labi man lang. :3 <3

Di ko mapigilan ang mga ngiti ko. She never fails to make me smile.

Flashback

"Selfish na kung selfish pero gusto ko ako lang ang dahilan ng pagtawa mo, gusto ko
ako lang ang nagpapasaya sayo, gusto ko———"
Di ko na natuloy yung sasabihin ko ng bigla na lang lumapat ang labi nya sa labi
ko. 

Napakurap pa ako ng limang beses bago ko narealize na hinalikan pala nya ako.

Parang nagulat din sya sa ginawa kaya agad din syang lumayo. Di nakatakas sa
paningin ko ang pamumula ng mukha nya.

"M-may nakapag sabi kasi sakin, na kapag nagseselos ang mahal mo, halikan mo sya sa
harap ng taong pinagseselosan nya," napakunot ang noo ko sa sinabi nya. Tapos
sinundan ko ng tingin ang mata nya, nakatingin sya sa likuran ko. Kaya naman agad
akong lumingon at nakita ko ang papalayong lalaki.

Kung di ako nagkakamali si nerd yun.

I smiled. Ngiting halos di mabura sa mga labi ko.

Kung ganun hinalikan nya ako dahil nasa harap kami kanina ni nerd?

I smiled again.

"Nabaliw na naman si Spencer, ngumingiti na naman ng mag isa!" sigaw ni Alfred.

Bumalik ako sa wisyo.

"Lakas ng tama kay Rea, ikaw ba naman pakiligin araw araw  ewan ko na lang kung di
ka pa mabaliw hahahaha" pang aasar ng jaguars..

Di na ako nakasagot dahil dumating na si coach..

"Okay, assemble everyone" tawag nya, agad kaming lumapit sa kanya at nag assemble,
lumapit sa kanya si Tina at Hannah.. 

"Okay jaguars I got the schedule of your next game, your opponent will be the
Adaipmil University" anunsyo ni coach..

Teka, ano daw? Adaipmil University?

Napatingin kami lahat kay Hannah.

"Damn! don't give that kind of look to my wife!" sigaw ni captain..

"Tama kayo, sina Hannah nga ang may-ari ng school na yun, and I want to inform you
that, some players of Adaipmil University are Adaipmil, cousins of Hannah they are
the best among the rest so we need to prepare for this, their team is called  'The
Eagles' " dagdag pa ni coach..

Narinig ko na din ang tungkol sa team na yun at malakas sila. Tiningnan ko si

Hannah parang nagulat sya sa anunsyo ni coach. Sigurado ako, naguguluhan na sya
kung kanino sya susuporta..

Kinabukasan, agad namin pinag aralan ang laro ng Eagles..

"Sus yan ba ang magaling?" pagmamayabang ni Howard. Nandito kami sa jaguars

headquarter pinapanuod namin ang mga nakaraang laro ng Eagles.

Mas magaling pa akong shooter dyan eh" komento naman ni Dela Cruz.

I smirked.

"Palagay ko ngayon pa lang talo na sila, pagwapuhan pa lang wala na silang gawa eh,
di ba?" sabi ko naman, langya ang gaan ng pakiramdam ko, umapir pa ako kay Burns.
Yung energy ko full na full dahil sa halik ni mylabs. Dapat pala lagi akong
magselos pag nasa paligid si nerd para makadami ako ng kiss galing sa kanya. hehehe

"Hoy Turner, laway mo tumutulo wag mo masyado pagnasaan ang players ng Eagles
aba!?" napatingin kami kay Turner na titig na titig sa screen ng tv.

"Bwahaha oo nga Turner sinong crush mo sa kanila? Ang lagkit mo kasi makatingin eh
hahaha" pang aasar naman ni Miller..

Wengya basta kahayupan buhay na buhay ang mga dugo ng mga gago.

"Bakit Xevier at Miller selos kayo?, yaan nyo sa inyo lang ang katawan ko kaya wag
na kayong mag selos  sa Eagles kung  tingnan ko man sila ng malagkit" sagot ni
Turner. Napahagalapak kami ng tawa..

"Bwahaha wengya may di ba kami alam sa inyong tatlo?"natatawang tanong ni Howard,

taena di kami magkandamayaw sa pagtawa, yung mukha kasi ni Montereal at Miller
hindi maipinta daig pa ang lumaklak ng datu puti..

"Gago ka Turner, sarap mong ibaon ng buhay" asar na sabi ni Miller..

"Enough assholes" napatigil sa ere yung tawa ko.. Langya ang kj talaga ni captain,
di man lang pinatapos yung tawa ko, nabitin tuloy..

"Ok Jaguars listen up, We've seen, how the eagles play a game, smooth and clean at
kapansin pansin ang husay ng bawat isa sa kanila alam ko na walang dahilan para
kabahan kayo dahil alam nyo na sa sarili nyo na magaling kayo, we will make sure
and prepare more than that, so we may be able to win against them, are you
ready?"nabuhay ang dugo namin sa sinabi ni coach..

"Ito na ang hinihintay ko, magandang laban! " mayabang na sabi ni Fisher..

"sigurado ako mag eenjoy tayo sa game na 'to!" sabi naman ni Montereal. Napatango
ako, dahil nakaksigurado din ako sa bagay na yan.

"ok so I"ll give you 30 minutes to prepare and let's proceed to the gym" anunsyo ni
coach..

"yes coach!" sagot naming lahat. At sabay sabay na kaming nagsitayuan at naghanda.

Nagpalit kami ng jersey dahil mag uumpisa na ngayong araw ang practice.

Nagsasapatos ako ng lapitan ako ni Burns..

"Blooming ka ah, aminin mo buntis ka 'no?" binato ko sa kanya yung medyas ko,
langya sa dami ng pwedeng sabihin yun pa..

"taena kelan mo huling nilabhan 'to?" inamoy amoy pa nya yung medyas ko.

"Last month pa.." sagot ko.

"Tang*na isa kang malaking YUCK Spencer," di ko napigilan na di matawa sa itsura

nya.

"Gago makikiamoy ka na nga lang reklamo ka pa," tumayo ako at binuksan yung locker
nya, kumuha ako ng isang pares ng medyas na di nagagamit.

"Walanjo kala ko makapal na yung dictionary sa library, mas makapal pala ang mukha
mong hayop ka," padabog na sinara ni Burns ang locker nya..

"Hahaha oo na lang sunog," sagot ko. Nakalabas na ang ibang jaguars kaya naman
nagmadali na din ako.

Kasabay kong lumabas si Burns na tuloy pa din sa pagrereklamo tungkol sa medyas.

Sarap salpakan ng medyas ang bibig.

Pagpasok namin sa gym, eto na naman yung kaba pag nasa malapit sya. Agad syang
ngumiti ng makita ako. Nilapitan ko sya at hinalikan sa pisngi.
"Hinhintay mo ako mylabs?" tanong ko, bakit ganun? Yung awkward na pakiramdam di
agad nawawala? Langya, gusto ko sana syang yakapin at halikan sa labi kaya lang
nahihiya ako sa kanya taena. 

————————

Rea's POV

Ayos may game ulit ang jaguars pera na naman ito. Balita ko sa Adaipmil university
din gaganapin ang game. Hmmm kung magtinda kayo ako sa loob ng gym ng hopia, mani,
mais, popcorn? Aba ayos yun dagdag kita. 

BZZZZZZZZZTT

Biglang nagvibrate ang Nokia 3210 ko. Oo meron pa rin nito, feeling ko nga ako na
lang sa mundo ang gumagamit nito eh.

Wag nyong tawanan ang cellphone ko, kahit luma na to karamay ko to sa lahat ng
oras. Di ko nga lang nilalabas kapag kasama ko si my labs, baka kasi maturn off,
tatlong taon ko kaya yun tinurn on tapos mao-off lang? Wag na uyy.

Binasa ko kung sino ang nagtext, baka isa sa mga client ko. Naks lakas maka-client
no?! 

Tama nga ako isa nga sa mga kliyente ko..

From: Joys

Ui Rea, asan ka na? ung handouts ko?

Aba maghintay ka, naglalakad pa ako ngayon papunta sa gym, aba syempre gusto ko
munang makita si Johnny mylabs ko para kumpleto ang araw..

Di ko na sya nireplyan, magkikita din naman kami sa room. Tinitipid ko nga ang load
ko para kay Johnny mylabs ko kaya snobera ako sa text.

Teka tama ba ang nakikita ko? May mga nagpa-practice na ng cheerings? Ang alam ko
suspended ang mga cheerers kasi nakipag away sila before the game of jaguars last
time kaya nga wala kaming kasamang cheering squad nung time na yun eh dahil wala
sila..

I think, bad news ito para sakin, baka hindi na magpa-cheer ang jaguars sakin dahil
andyan na ang cheering squad ng Montereal University. Anak naman ng tokwa oh. 
Eh kung awayin ko silang lahat para masuspend ulit sila? Teka edi nasuspend din
ako? Langya bawas kita ang mga babaeng ito sakin ngayon. 

Di ko na lang sila pinansin, nagtuloy tuloy na lang ako sa paglalakad, mauuna kong
madadaanan ang Jaguars quarter bago ang gym. Pero sa gym na lang ako tumuloy.

Pagpasok ko sa loob si coach lang ang nandito.

"Good morning coach" masayang bati ko..

"Uy Rea Good morning din" bati din nya, maya maya pa narinig ko na ang ingay ng
jaguars, hanggang sa makapsok sila dito sa loob.

"Wohohohoy hello Rea, good morning" bati nila sakin. Ngumiti lang ako sa kanila,
mamaya ko na sila chichickahin si mylabs muna. Asan na ba yun?

Maya maya pumasok na din sya kasabay si Joel. Tae eto na naman ang puso ko
nagkakagulo, parang nagslow-mo pa ang pagpasok nya, choz hahaha..

I smiled at him nung makalapit sya.

"Hinihintay mo ako my labs?" tanong nya, after nya akong i-kiss sa pisngi.. Takte
kinikilig ako.

"Isa na lang naman ang hinihintay ko my labs, ang maging parents ko din ang parents
mo" sabi ko.. 

"Anak ng walang kupas ang mga banat ni Rea oh! hahaha kasalan na yan" sigaw ni
Tristan. Pakinig pala nila.

"Hoy Spencer oh gusto na daw maging parents sina tita hahaha" sigaw naman ni
Alfred.

Tiningnan ko si mylabs ko, seryoso ang mukha nya.. Anyare dito?

"My labs, ok ka lang?" tanong ko, tapos bigla nyang tiningnan yung sapatos ko.
Yumuko naman ako para tingnan din yun, I wore rubber shoes pink, bigay lang 'to ni
Hannah sakin.. 

Nagulat ako ng bigla syang umupo at hawakan ang sintas ng sapatos ko..

"Can I tie your shoes? 'cause I don't want you  falling for anyone else." sabi nya
habang nakatingala sakin at nakatingin sa mga mata ko. There is  a smile on his
lips..
"Put*ngina marunong ng bumanat si Spencer oh hahahaha!" narinig kong sigaw ni
Xevier. Pero di ko sila pinansin, nakatulala lang ako kay Johnny my labs ko. Shemay
kinikilig  ako. Tumayo sya at hinawi ng bahagya ang buhok ko. Then he gave a peck
on my lips. 

O_O

Bigla akong may naalala..

Flashback

"M-may nakapag sabi kasi sakin, na kapag nagseselos ang mahal mo, halikan mo sya sa
harap ng taong pinagseselosan nya,"

Di ko akalain na ang isang Johnny Spencer na tinaguriang girl magnet ay magseselos

sa isang nerd.

Di ko alam pero ng makita ko ang pagkainis at lungkot sa mga mata nya parang may
biglang sumigaw na dapat ko syang halikan, lalo na ng makita ko ang paglapit ni
Liam.

Sinunod ko ang sinisigaw ng dibdib ko, hinalikan ko sya. Ang lakas ng kaba ko, para
bang lalabas yung puso ko.

Parang kelan lang hinahabol habol ko pa sya, ngayon pwede ko na syang halikan kahit
kelan ko gustuhin..

End of Flashback

WaaaaaaahhhhHh hihimatayin na ako.

"see you later my labs" maya maya ay sabi ni my labs pero tulala pa rin ako.. 

"Paktay ka Spencer nawala na sa sarili yang girlfriend mo hahaha!" narinig kong

sigaw ng ilang jaguars. At doon na ako natauhan. Takte, basta ha

Tiningnan ko sila. Di ko alam kung ngingiti ba ako o ano..

"Ah sige my labs, my klase pa ako" sabi ko na lang kay Johnny..

He smiled at me. I smiled back.

"Gusto mo hatid muna kita sa class mo?" tanong nya.

"W-wag na mylabs ok na ako hehe" Langya ang lakas ng tibok ng puso ko. "Sige mauna
na ako, kita na lang tayo mamaya" paalam ko at tuluyan ng umalis ng gym.

Tumuloy ako sa klase ko, at dahil malapit na ang laban ng jaguars magmimake-up
class na lang sila dahil kailangan nilang magpractice mabuti.

Naupo ako sa upuan ko, di pa man nag iinit ang pwet ko eh nagsilapitan na ang
masisipag kong kaklase, masipag magpagawa.

"Rea yung handouts ko?" agad na tanong nung isa. Nilabas ko naman ang mga
handouts..

"Rea, bakit parang nag iiba yata ang hand written mo?" tanong naman ng isa, tumayo
ako at hinarap silang lahat..

"Di lang kasi ako ng gumagawa ng mga handouts nyo," sagot ko at isa isang inabot sa
kanila ang mga handouts..

"Talaga? Eh sino pa?"

"Si Johnny mylabs," sabi ko, yung iba natigilan halatang di sila makapaniwala..

"S-si Johnny Spencer? Yung isa sa mga jaguars?" di makapaniwalang tanong nung isa..

"Oo, para namang ngayon nyo lang nalaman na mahal nya din ako," nakangiting sabi
ko..

"KyaaaaaaaaaaahH!" napatakip ako sa tenga ko ng bigla na lang sumigaw yung ilan sa

kanila..

"Ibig sabihin para na din kaming nakahingi ng autograph sa kanya kasi sya ang
nagsulat nito" masayang sabi nila..

Napangiti ako..

"Oo at dahil dyan may increase ang bayad pag si mylabs ang nagsulat," sabi ko.

Di naman sila nagreklamo, syempre mga anak mayaman eh.

Mabilis na lumipas ang oras, natapos ang klase ko ngayong araw. Kainis lang dahil
di nagbigay ng assigment at quiz ang mga prof namin ngayong araw. So meaning,
walang kita.

Tinext ko si mylabs at sinabing tapos na ang klase ko. Di sya nagrereply, ang alam
ko maghapon ang practice nila.

Nagtext na lang ulit ako na mauuna ng umuwi sa kanya. Medyo madami na kasi akong
labahin sa apartment, kaya kailangan matapos ko na yun bago ang game ng jaguars sa
susunod na araw.

Pagkatapos kong isend ang text ko naglakad na ako palabas ng campus.

Nang makarating ako sa apartment nagpahinga lang ako ng konti at tinawagan si

Tiyang.

"Hello Tiyang kamusta po si siopao?"

[Maayos naman sya Rea, wag kang mag alala sa kanya binabantayan ko syang mabuti]

"Maraming salamat po Tiyang, pwede ko po ba syang makausap?" tanong ko.

[naku tulog sya, pagkarating nya galing ng school natulog sya mukhang napagod]

"Ganun po ba? Sige po, tatawag na lang po ulit ako bukas ng maaga"

[Sige, mag iingat ka lagi dyan ha]

"Opo tiyang salamat po ulit"

Pagkatapos ng tawag sinimulan ko na ang paglalaba.

Habang naglalaba iniisip ko ang mga masasayang araw namin ni mylabs ganun din ang
mga masayang araw namin ng pinakamamahal kong si Siopao, di ko nararamdaman ang
pagod sa tuwing naalala ko ang mga yun.

Di ko namalayan ang oras, nakalubog na pala ang araw at madilim na ang paligid.

Nagsasampay ako ng may magsalita sa likuran ko.

"Kailangan mo ng tulong?" napalingon ako.

"Mylabs, kanina pa ba dyan?" tanong ko, lumapit sya sakin at hinalikan ako sa noo.

"Di masyado mylabs," sagot nya, tapos akmang kukuha din ng damit at isasampay din,
tinapik ko ang kamay nya..

"Kaya ko na, baka mabasa ka pa ang ganda pa naman ng porma mo, san ang burol?" biro
ko, tiningnan nya ako ng masama, tinawanan ko lang sya at tinapos na ang
pagsasampay.

"I'm having dinner with my girlfriend, ipapakilala ko kasi sya sa parents ko,"
natigilan ako sa sinabi nya, napatingin ako sa kanya, seryoso ba sya?

"S-werte ng girlfriend mo hehehe" sinubukan ko magbiro, baka kasi joke lang din
yung sinabi nya.

"Yup, are you ready?"tanong nya, takte seryoso nga sya, may inabot sya sakin na
paper bag, tiningnan ko yun, isang dress at magkapares na sapatos.

"Mylabs, di ba parang napakaaga pa para ipakilala ako sa kani——"

"Dun din ang punta natin mylabs, isa pa gusto ka ng makilala ni mama, lagi na lang
nya akong kinukulit, kaya sige na pumayag ka na" ayan na naman sya sa paawa epek
nya.

Kinakabahan ako.

Paano pag di ako nagustuhan ng mama nya?

"Pag ako di nagustuhan ng nanay mo, itatanan kita" napangiti sya sa sinabi ko sabay
gulo sa buhok ko.

I smiled. Kumalma na ng konti ang puso ko.

=========

A/N: nag upgrade na naman sila ng watty at pang inis yun wengya, di naman nagtapos
dyan yung huli kong tinype ang dami nung nawala na last part ng chapter na 'to.

Meaning? Next ud na lang yung kasunod nakadalawang ulit ako magsave pero pag inopen
ulit putol lang ulit, pang inis lang langya. Maganda pa naman yun.

Anyway, thank you sa mga nagpopost sa MB ko ganun din sa inbox napapangiti nyo ako
ng sobra, di ko kayo agad mareplyan, pasensya na, but I really appreciate every
single message you sent for me :) yieeeeee *hug&kisses*

-ate Yna-

=================

Pick Up 26: Meet my Parents

Eto yung chapter na naglayas, sa wakas nakauwi na din.. :)

enjoy reading!

____________________

Johnny's POV

"Mylabs ok ba?" tanong nya at umikot pa sa harapan ko, nakaupo ako sa upuang kahoy
na nandito na sala nya. Tiningnan ko ang kabuuan nya, suot nya ngayon yung dress at
sapatos na binigay ko.

"Pwede na," sagot ko, pero ang totoo, sobrang ganda nya. Napapatulala na nga lang
ako eh.

Tumayo ako ng mapansin na nakasimangot sya. Lumapit ako sa kanya at walang sabi
sabing hinalikan sya sa labi.

"You're beautiful to the point that my heart trembles as this.." I said at tinapat
ang kamay nya sa dibdib ko. Ayaw kumalma ng puso ko.

She smiled.

"Sabi ko na eh, patay na patay ka talaga sakin," nakangiting sabi nya. Pinitik ko
sya sa noo.

Baka kasi magsimula na naman sya mang-asar, medyo magaling kasi sya sa bagay na
yun, lalo na pag kaming dalawa lang, natutunan nya yata sa mga hayop na jaguars.
I smiled when she pouted her lips.

"Oo na, patay na patay na ako sayo," I said. Tiningnan nya ako ng may malawak na
ngiti sa labi.

"Alam ko na yan, matagal na, lagi mo nga akong hinahabol habol eh" napakunot ang
noo ko sa sinabi nya.

"Parang baliktad yata?" I teased.

"Baliktad ba? Ah oo nga pala, ikaw yung tumitingin sakin sa malayo, hehehe"
hinawakan ko na lang ang kamay nya..

"let's go, bago pa tayo magbilangan ng nakaraan," I said at inalalayan sya

makalabas, ako na ang naglock ng apartment nya. 

Pinagbukas ko sya ng pinto ng kotse sa passenger seat, umikot ako at naupo na din
sa driver seat. Sinulyapan ko muna sya at kinabitan ng seat belt bago ko tuluyang
binuhay ang engine.

Konting pulbos sa mukha at pampatingkad sa labi, I smiled, konting ayos pa lang

pero ang ganda na ng mahal ko, pano pa kaya pag nakaayos na sya ng pangkasal?.

"Mylabs, wag mong kimkimin yan, i-share mo yan," narinig kong sabi niya, di ko
napansin na nakangiti na pala ako habang nakatulala sa kanya.

I clear my throat, wengya.. 

Pinaandar ko na ang kotse, napapitlag pa ako ng bigla na lang nya akong sundutin sa
tagiliran. 

"Ikaw ha, iniisip mo ako habang nakasuot ng wedding gown 'no? yieeeeee! si mylabs,
nangangarap na din hehehe" pang aasar nya. 

"Tumigil ka babae, nagdadrive ako," pero di pa din sya tumigil sa pang aasar. 

Napapangiti na lang ako sa kakulitan ng girlfriend ko.

"Mylabs, di naman siguro katulad ng mama ni Dao Ming Si yung mama mo di ba?"maya
maya ay tanong nya.

"Dao Ming Si? Sino yun?" tanong ko, napaisip ako at ng marealize ko ang sinabi nya
di ko napigilan ang sarili ko bigla ko na lang naapakan ang preno at marahas na
nilingon si mylabs.

"Tae mylabs bat' bigla ka na lang pumreno?" gulat na tanong nya.

"Sinong Dao Ming Si? M-may iba ka na ba? Pinakilala ka din ba nya sa mama nya ha?"
biglang bumangon yung takot at selos sa puso ko.

Tiningnan nya lang ako na para bang isa akong alien, tangna naman oh..

Maririnig ang sunod sunod na busina ng ilang sasakyan dahil nakatigil kami sa gitna
ng kalsada, pero di ko pinansin yun.

"Mylabs sagutin mo ako," iniwas ko ang tingin sa kanya, kahit alam kong masakit
marinig mula sa kanya tatanggapi———.

"Pffftt" nilingon ko sya, namumula yung mukha nya, Fvck! Tinatawanan ba nya ako?

"Rea tinatano——-"

"Bwahahahaha" di na nga nya napigilan at humagalpak na sya ng tawa..

-____-

"Hahahaha seriously mylabs?" halos di nya maituloy yung sasabihin nya, dahil sa
pagtawa nya, taena. Makita ko lang ang hayop na Dao Ming Si na yun, mata lang nya
ang walang latay. 

Muli kong pinaandar ang kotse at di na nagsalita pa. 

"Mylabs! wengya, nasa bundok ka ba nung mga panahong sikat na sikat ang F4? hahaha"
tumatawa pa din sya. Di ako nagsalita. 

"Tae kahit ganyan ka, mahal pa din kita," nakangiting sabi nya. Anong ibig sabihin
nyang ganito ako? 

"Sabi ko naman sayo wag ka masyado makipag harutan kay Elvin hehehe" sabi pa nya.

"Mylabs! Ui! Johnny ko," pangungulit nya.

"Si Dao Ming Si, isa syang anak mayaman, parang ikaw tapos——-"

"Di ako interesado sa kanya" I cut her.

"Pffftt ang cute mo mylabs hahaha"

Ang sarap sa tenga ng tawa nya, pero ayokong ibang tao ang dahilan nun. Tinabi ko
ang kotse at inihinto yun. Hinarap ko sya.

"Mahal mo pa ba sya?" tanong ko.

"Mylabs, seryoso ka ba?" parang nawiwirduhan na sya sakin.

"Mukha ba akong nagbibiro?" tanong ko.

"Pfftt hindi," kinagat nya ang labi nya para pigilan ang nagbabadya na naman nyang
tawa.

"Answer my question," I said.

"Di ko sya mahal at kahit kelan di ko sya minahal dahil ikaw lang ang mahal ko,"
she said. Di ko alam kung seryoso ba sya dahil sa mga ngiti nya.

"Eh sino yung hayo——-"

"Artista yun mylabs langya sya yung isa sa mga bida sa meteor garden, san ka ba
nagsusuot nung mga panahong sikat na sikat sila?" naaamaze na tanong nya, biglang
namula yung tenga ko.

Wengya, artista? Kung ganun, napanuod lang nya sa tv?

"Tulog yata ako nun mylabs," di ako makatingin sa kanya ng deretso, pero parang may
kung anong nabunot sa dibdib ko. Taenang katangahan ni Howard, dumikit na yata
sakin.

"Ang cute mo, sino pa bang artista ang di mo kilala? hahaha" pinaandar ko na ang
kotse dahil nagsimula na ulit syang tumawa at mang asar.

Siguro naman alam nyo na mahirap kumalma pag tinamaan ka ng selos. Malay ko ba na
palabas pala sa tv yung tinutukoy nya.-__-

***

Nakarating kami sa restaurant kung saan gaganapin ang dinner with my parents.
"Mylabs, yung kaba ko bumalik," bulong sakin ni Rea habang naglalakad kami papasok
ng restaurant. Mas hinigpitan ko ang pagkakahawak sa kamay nya.

"Nasa tabi mo lang ako," I said.

"Good evening sir," salubong samin ng isang waiter. "Any reservation ma'am, sir?"

"We have a reservation for Spencer Family," I tell him. Tiningnan nya muna sa
listahan, tiningnan ko naman si Rea.

"Its ok," bulong ko sa kanya.

"This way sir, your mom is already here," sumunod kami sa waiter. I smiled ng
matanaw ang babaeng mahal na mahal ko bukod kay Rea.

"Ma," tawag pansin ko sa kanya. Napalingon sya sa gawi namin.

"Oh! Son!" she's surprised.

"Its been 5 months since the last time I saw my baby,"she hugged me so tight. Yes,
limang buwan nung huli kaming nagkita, nasa ibang bansa kasi sila ni dad, business
matter.

"I miss you so much son," I hugged her back.

"Gano kamiss?" biro ko, hinampas nya ako, I smiled. Naramdaman ko ang pagluwag ng
yakap nya sakin, lumayo ako ng bahagya sa kanya at tiningnan sya, nakatingin sya
kay Rea. I smiled.

"Ma, meet my girlfriend, Rea," I said.

"Finally! Nakilala ko din ang babaeng nagpatino sa anak ko," masiglang sabi ni mama
at niyakap si Rea.

"M-mgandang gabi po Ma'am," kinakabahan ang mahal ko.

"Call me mama or tita Naomi,"

Ang lawak ng ngiti ko. Matagal kong inimagine ang araw na ito. Ang magkakilala ang
dalawang mahalagang babae sa buhay ko.

"Tita Naomi na lang po,"

"That's nice, wag kang mahiya hija, alam mo ba ang dami kong naririnig tungkol
sayo, kapag umuuwi kami ng pilipinas ikaw lagi ang bukang bibig nitong si Jay,""
sabi ni mama, napakamot ako sa ulo wengya ibubuko pa yata ako.

Hinawakan ko ulit ang kamay ni Rea at pinisil yun, ngumiti ako sa kanya ng lumingon
sya sakin tapos tumingin ulit sya kay mama.

"Where's dad?" I asked at naupo na kami.

"Naku, konti na lang talaga magtatampo na ako dyan sa daddy mo" Napapailing na lang
ako, for sure business na naman yun.

"Mylabs ok ka lang?" tanong ko ng mapansin na tulala sya.

"Hija, ok ka lang ba?" nag aalalang tanong din ni mama.

————————

Rea's POV

Hindi ako makapaniwala, ang ganda ganda ng mama ni mylabs, ang bata pa nya tingnan.

"Mylabs ok ka lang?" narinig kong tanong ni mylabs.

"Hija, ok ka lang ba?" bumalik ako sa katinuan ko.

"O-ok lang po ako, di lang po ako makapaniwala, kamukha nyo po si Amy Perez pero
version 2.0," sabi ko.

"Thank you hija, I like you so much, you're so real" nakangiting sabi nya, nawala
lahat ng kabang nararamdaman ko kanina.

"Lagi po kasi akong umiinum ng nesfruta," sagot ko, "para kitang kita, sarap ng
real"

Napuno ng tawanan sa may table namin.

"My son is right, you're different and very unique"

Tiningnan ko si mylabs, ang lawak ng ngiti nya. Alam kong masaya sya ngayon, ganun
din ako.
Di nagtagal sinerve na ang pagkain sa table namin. Pero bago pa man kami makapag
umpisa sa pagkain, may lumapit samin. At halos mahulog ang mata ko dahil parang
nakita ko si mylabs in his 40's..

"I'm sorry guys, I'm late,"

"Kelan ka ba di nalate?"

"I'm sorry honey,"

"How are you son?"

Nakatulala lang ako,

"Dad meet my girlfriend Rea ," bumalik lang ako sa katinuan dahil sa sinabi ni
mylabs.

"How are you, hija?"

"I'm f-fine po," kamukhang kamukha sya ni Mylabs.

"So how's my son? Sakit ba sya ng ulo?" tanong nya, at naupo na din..

"Ok naman po," nahihiyang sagot ko, yung kaba ko bumalik ulit.

"Wag kang matakot sakin hija, we will never prevent your relationship with our son"

Naramdaman ko ang pagpisil ni mylabs sa kamay ko.

Tiningnan ko sya at nginitian.

Ang swerte ni mylabs sa mga magulang nya. Now I know kung kanino sya nagmana.

Nagsimula kaming kumain, tinanong nila ako ng ilang mga bagay at sinagot ko naman
yun sa abot ng aking makakaya. Buti walang tinanong na math dahil panigurado di ko
masasagot yun ngayon dahil nagsasapakan ang puso at utak ko sa mga oras na ito
dahil sa kaba.

"So where's your parents?" tanong ni tito Javier. Yun na lang daw itawag ko sa
kanya.
"Wala na po sila," sagot ko.

"Oh sorry about that hija," hinging paumanhin ni tita Naomi.

"Ok lang po, alam ko pong masaya silang magkasama sa langit," sagot ko.

Hinawakan ni tita Naomi ang kamay ko. Nginitian ko sya.

"I think we should have a girl bonding next time" she said.I nodded kasabay ng
isang ngiti. Pagkakataon ko na din yun para makilala ko pa ng husto si mylabs,
chichikahin ko si tita Naomi, hehehe.

Pinagpatuloy namin ang pagkain at kwentuhan nang bigla na lang mawalan ng ilaw ang
buong restaurant.

"Hawakan nyo ang mahalaga," narinig kong sabi ni tita Naomi. Bigla kong naramdaman
ang marahang pagyakap sakin ni mylabs.

"Narinig mo naman ang sinabi ni mama, hawakan daw ang mahalaga," bulong nya. Yung
pagbangon ng kilig na naramdaman ko mabilis pa sa alas kwatro.

Kaninong puso ang naririnig ko ngayon? Sakin ba? o kay mylabs?

Maya maya pa'y bumalik din ang liwanag sa buong restaurant.

Gusto kong matawa ng makitang yakap din ni tito Javier si tita Naomi.

"Like father, like son," sabi ni tita Naomi, sakin sya nakatingin, napapangiting
lumayo ako sa pagkakayakap ni mylabs..

"Sinunod ko lang naman ang sinabi mo ma," katwiran ni mylabs.

"Ako din hon, sinunod lang kita," segunda nman ni tito Javier. Natawa kaming lahat.

***

"Its nice to meet you again,hija" masayang sabi ni tita Naomi, natapos ang dinner
namin ng masaya. Nandito na kami sa parking area. At nagpapaalam na sa parents ni
mylabs.
"Its nice to meet you too po tita, tito" I said. Niyakap ako ni tita.

"Punta ka sa bahay ha, ipagluluto kita ng masarap bago kami bumalik sa america next
week at magbobonding pa tayo," paalala pa nya.

"Opo,"

"Jay, alagan mong mabuti itong future daughter in law ko ha, pag pinaiyak mo sya
humanda ka sakin,"natawa ako sa sinabi ni tita kay mylabs, nagyakap silang mag ina.

"I won't ma, I promise." sagot ni mylabs. Bumaling naman sya sa daddy nya.

"Dad, sulitin mo na ang nalalabing oras mo sa company dahil pagka graduate ko

magpapahinga ka na," biro ni mylabs.

"I know, that's why I always maximizing my time," nagyakap silang mag ama.

"Ingat kayong dalawa, tumatanda na kayo," biro ni mylabs at akmang hahampasin sya
ng mama nya kaya lang nkalayo agad sya. Isa lang ang masasabi ko sa family ni
mylabs, they are blessed.

"Youngman, ingat sa pagmamaneho," paalala ni tito Javier.

"Bye Rea, I'll wait you at our house, Bye Jay, i love you" tita said

"I love you too ma" sagot ni mylabs at umalis na sila ng tuluyan, kumaway kami sa
kanila.

Tiningnan ako ni mylabs.

"Thank you," hinawakan nya ang kamay ko.

"Ano ka ba, ako nga ang dapat mag thank you sayo dahil pinakilala mo sakin ang
napakabait mong mga magulang," sagot ko.

"Magiging magulang mo din sila," he smiled.

"Di pwede, edi naging magkapatid tayo," biro ko at naglakad na palapit sa kotse.

"Lakas mo mambasag ng banat babae," narinig kong sabi nya pero tinawanan ko lang
sya.
***

"Mylabs itabi mo, tara muna sa park" sabi ko, huminto naman siya sa pagmamaneho at
tinabi ang kotse, nandito kami ngayon sa park malapit sa apartment na tinutuluyan
ko.

Nauna na akong bumaba at tumakbo sa swing..

Naupo din si mylabs sa isa pang swing..

Tiningnan ko ang langit na punong puno ng ibat ibang laki at kinang ng mga bituin.

Ngumiti ako ng muling makita ang dalawang maliwanag na bituin..

"Anong tinitingnan mo mylabs?" narinig kong tanong niya, tiningnan ko sya at

nginitian.

"Tinitingnan ko si nanay at tatay," sagot ko at muling binalik ang tingin sa mga

star.

"Nakikita mo ba yung dalawang makinang na star na yun mylabs?" tinuro ko ang mga
bituin. "Sila nanay yun, kaway ka mylabs dali,"

———————-

Johnny's POV

Tumingin ako sa langit, nakita ko ang dalawang maliwanag na bituin..

Tinaas ko ang kamay ko at kinaway..

"Hello po! Ako nga po pala si Johnny, boyfriend po ni Rea, wag na po kayong mag
alala, aalagaan ko po sya?" sigaw ko, baka sakaling makarating sa bituin at marinig
ng magulang ng babaeng mahal ko.

Tiningnan ko si mylabs, nakatingin pala sya sakin. She smiled.

"Thank you," she said.

"I love you," I said.

We smiled. Walang paglagyan ang sayang nararamdaman ko ngayon.

"Alam mo mylabs, idol na idol ko ang love story nina nanay at tatay," nag umpisa
syang magkwento, tahimik lang akong nakikinig sa bawat kwento nya, lahat ng
atensyon ko nasa kanya at sa bawat detalye ng kwento.

"Kaya lang pagkatapos ipanganak ni nanay ang bunso namin nagpahinga na sya," gusto
kong pawiin ang lungkot sa mata nya ngayon. Binalik ko ang tingin sa mga bituin.

"Ano bang love story nina nanay at tatay?" tanong ko.

"Yung lovestory nila? Parang isang nobela sa isang libro," tiningnan ko sya,
nakangiti na sya ngayon. "Si tatay kasi, ipinanganak na may gintong kutsara sa
bibig, mayaman ang pamilya nya, nakukuha ang lahat ng naisin samantalang si nanay
naman ay isang simpleng babae lang, akala ko nga dati sa isang nobela lang
nangyayari yung eksenang paglalayuin ng magulang ng mayamang lalaki ang anak sa
mahirap na babae, pero matapos kong malaman ang kwento nina nanay, napatunayan ko
na sa totoong buhay din pala nangyayari ang mga ganong bagay,"

"Katulad ng mga karakter sa isang libro, pinaglaban din nina nanay ang pag ibig
nila, nagtanan sila at lumayo, pinili ni tatay mamuhay ng simple kasama ang babaeng
minamahal, pero hindi doon nagtatapos ang lahat, nagalit ang pamilya ni tatay,
inalisan sya ng mana at karapan bilang isang Snyder, umabot pa nga sa punto na
halos walang tumanggap na kumpanya kay tatay, dahil na din sa koneksyon ng pamilya
nya,"

"Ang di ko malilimutang parte sa kwento nila nanay ay yung mga panahong inatake ng
sakit si nanay, nung araw na yun nalaman namin na may cancer pala sya, halos gumuho
ang mundo ni tatay, sabi ng doctor kailangan daw sumabak ni nanay sa chemo therapy,
sa kasamaang palad, walang wala kami nung mga panahong yun, dahil wala naman
mahanap na matinong trabaho si tatay noon maliban sa construction, para kay nanay,
hindi nagdalawang isip si tatay na lumapit muli sa mga magulang nya at humingi ng
tulong," 

Tumayo ako ng makita ko ang pagpatak ng luha sa mga mata ni mylabs, naupo ako sa
harap nya at pinunasan yun, di ako nagsalita hinintay ko ang kasunod ng kwento nya.

"Handa naman daw tumulong ang mga magulang ni tatay, pero sa isang kundisyon,
kailangan daw kaming iwan ni tatay kapalit ng lahat ng tulong na kayang ibigay ng
pamilya nya para maisalba ang buhay ni nanay, pero dahil mahal na mahal kami ni
tatay, lumuhod sya sa harap ng mga magulang nya, nagmakaawa at nakiusap, na wag
naman daw hilingin ang bagay na yun dahil kami ni nanay ang buhay nya. At kahit
gaano pa kalaki ang galit ng mga magulang ni tatay sa kanya binigay pa din ang
tulong na kailangan ni tatay, kaya lang yun na ang una at huling tulong na ibinigay
nila kay tatay at sinabing wag na daw magpapakita si tatay sa kanila dahil isa daw
itong kahihiyan sa pamilya nila, simula noon, wala ng narinig na balita si tatay
tungkol sa pamilya nya maliban sa pag alis ng mga ito sa bansa"

Hinawakan ko ang kamay ni mylabs. "Idol ko na din ang lovestory ni tatay at nanay,"
sabi ko.

Tumayo ako at muling tumingin sa langit.

"Nanay! Tatay! Enjoy na lang po kayo dyan masaya po akong marinig ang napaka
gandang kwento ng pag iibigan nyo at ikinagagalak ko po kayong makilala, ako ng
bahala sa prinsesa nyo!" sigaw ko, at sinabayan ko pa ng pagkaway para makita nila
kami.

Bigla kong naramdaman ang pagyakap ni mylabs sa likod ko.

"Salamat mylabs," humihikbing sabi nya. Hinarap ko sya at kinulong sa mga bisig ko.
I kissed her head.

"I love you so much," I whispered.

=============

=================

Pick Up 27: Love In Game

Johnny's POV

"Spencer!" sinalo ko yung bola na binato ni Young. Nagpapasahan kami ng bola.

Nandito kami sa court, ngayong araw ang laro namin laban sa Eagles, hinihintay lang
namin si coach at ang iba pa.

Kanina pa ako patingin tingin sa paligid. Ba't ba ang tagal ni mylabs? Tatlong araw
na ang nakaraan simula ng ipakilala ko sya kayna mama at ipakilala nya ako kayna
nanay.

Binato ko pabalik kay Young ang bola. Lumapit ako sa bag ko na nasa may bench,
nadaanan ko pa sina captain at Hannah na naglalandian.

Naupo ako at tiningnan ang cellphone ko. Bakit di sya nagtetext? Sinimulan kong i-
dial ang number nya.

"100 rounds around the court Dela Cruz!" narinig kong sigaw ni captain. I smirked.
Ano na naman kayang ginawa ng gago?

Napatingin pa ako kay Dela Cruz ng simulan nitong tumakbo sa palibot ng court.

"Ang lagkit mo kasing tumingin kay captain, Dela Cruz bwahahaha" pang aasar ni
Turner.. Napapailing na lang ako.

Napakunot ang noo ko ng customer service lang ang sumagot sa tawag ko. Out of
coverage? Di ba nakapag charge si mylabs ng phone nya?

Binalik ko ang cellphone sa bag, papunta na din siguro yun dito. Sabi naman nya
kagabi manunuod naman daw sya eh.

"Hahahaha sabi ko naman sayo Dela Cruz tayo na lang eh!" lumapit ako sa jaguars,
pinag titripan nila si Dela Cruz.

"Ano ba ginawa ng hayop na yan?" tanong ko ng makalapit ako kay Turner.

"Pinagnanasahan si captain," sagot nya.

Tumawa ako ng bahagya.

"Pinagnanasahan o nakikitsismis?" paninigurado ko.

"Both," napalingon kami sa may entrance, pumasok si Jana at Miller.

Kasunod nila si Mychiel at Greshel. Inaasahan ko na ang sunod na papasok ay si

mylabs. Pero lumipas ang sampong minuto wala pa ding Rea ang dumarating.

Medyo kinakabahan na ako wengya. Naupo ulit ako sa may bench at pinanuod ang
pakikipag landian ng ibang jaguars.

"Johhny, pinapasabi ni Rea na baka sumunod na lang daw sya dun sa Adaipmil
University.." napatingin ako kay Greshel.

What? Langya may nangyari ba kay mylabs?

Agad akong tumayo at tumakbo palabas ng gym. Di ko na nilingon ang jaguars.

Paglabas ko ng gym, nagkagulo pa ang ilang mga estudyante pero di ko sila pinansin.
Aba syempre, girlfriend ko muna bago sila.

Lakad takbo ang ginawa ko papunta sa room, yun agad ang naisip kong puntahan.
Pagpasok ko sa loob, nakahinga ako ng maluwag ng makita ko sya. Abala sya sa
pagsusulat. Tiningnan ko ang ibang estudyane na nandito, mukhang may exam sila.

Nilapitan ko si prof.

"Prof. Didn't you know that Miss Snyder is part of basketball team?" tanong ko.

Mukhang nagulat pa syang makita ako dito, napakunot ang noo nya. Mukhang iniisip pa
nyang mabuti.

"Ah yes nabanggit nga sakin ni coach Roger" he answered afterwards.

I smiled.

"Pwede ko na po bang sunduin? Di po kasi ako makakalaro ng wala sya sa paningin ko

eh," Sabi ko at tiningnan si mylabs. Abala pa din sya sa pagsasagot sa exam nya.

Binalik ko ang tingin kay prof nakangiti sya habang napapailing. Napakamot ako sa
batok.

Totoo naman, si mylabs ang pinaghuhugutan ko ng lakas. *wink*

"Miss Snyder, I forgot that you are part of basketball team, You are exempted in
this exam.." maya maya ay anunsyo ni prof. Napatingin lahat ng estudyante sakin di
ko sila pinansin na kay Rea lang ang atensyon ko.

It takes a minute before she lifted her head.

I smiled. Halatang nagulat ang mahal ko.

—————————

Rea's POV

Tae makakapatay ako ng prof nito. Ang ganda ganda na ng umaga ko dahil ngayon ang
game ng jaguars, dagdag kita na naman sana kaya lang yung prof namin basag trip
putik. Aba may exam daw ngayon, wala man lang pasabi, buti na lang nakasalubong ko
sina Greta at Mychiel kanina dahil di talaga ako makakasabay sa kanila, kainis
talaga..

Andito na ako sa classroom namin, galit ako kay sir una dahil di nya sinabi na may
exam edi naigawa ko sana ng reviewer ang mga kaklase ko aba bente din isang
reviewer, eh madami kaya sila kaya panigurado ang kita, pangalawa galit ako dahil
di ko makakatabi sa bus si mylabs ko, naku ano na kaya ginagawa nun ngayon? Di ko
sya maitext kasi naman nabasa yung precious nokia 3210 ko kahapon nung naglalaba
ako, palabada lang yun kumita ako ng 700 dun kaya lang yung cp ko naman ang
nadisgrasya, tae talaga..

Maya maya pa dumating na si prof. Dala na nya ang mga test questioners.. Ambagal
kumilos ni sir nananadya ba sya? Kung ibibigay nya agad ngayon ang test paper, aba
masasagutan ko yan kahit 15 minutes lang. 

Di na ako nakatiis, tinaas ko ang kamay ko. 

"Sir! Gusto nyo ng tulong?, ako na po mamimigay ng test questioner.." 

"No thanks Rea, wala akong barya dito eh" sagot nya. Ano naman akala nya sakin
mukhang pera? Di naman ako ganun di ba?

"Di ko kailangan ng barya nyo sir, dahil si Johnny my labs ko ang barya ko, kasi
umaga pa lang kailangan ko na sya"

Nagtawanan ang mga kaklase ko..

"witwiw yan si Rea walang kupas.." sabi nung isa naming kaklase.. Nilingon ko sya..

"Di ako damit dahil tao ako na marunong magmahal," sabi ko.. Nagtawanan ulit sila.
Problema ng mga 'to? 

Maya maya pa ay pinamigay na ni sir ang mga test paper..

Tinaas ko ulit ang kamay ko..

"Sir, san po isusulat ang sagot?" tanong ko..

"On your test questioner also" sagot nya..

"Ah kala ko po kasi sa inyo, medyo mapapel kasi kayo ngayon.." bulong ko.. Syempre
di ko pwedeng sabihin yun ng malakas, mawawalan ako ng scholarship aba!!

Binasa ko agad ang mga questions, maning mani. Mabilis kong sinagutan ang mga
tanong. 

Malapit na akong matapos nung maramdaman ko na may pumasok sa room namin pero di ko
pinansin yun, kailangan matapos ko agad ito..
Ayos last item na lang.. 

"Miss Snyder, I forgot that you are part of basketball team, You are exempted in
this exam.." narinig kong sabi ni prof. Tae ano 'to lokohan? Kung kelan tapos na
ako? Binigay ko ang atensyon ko sa unahan at laking gulat ko ng makita ko si
mylabs. Kukuha din ba sya ng exam??

"Miss Snyder!" tawag ulit ni sir..

"p-po?" binalik ko ang tingin kay sir..

"Sinusundo ka na ni Mr. Spencer, he said he can't play a game without you" 

Ano ako bola?? Pero kinikilig ako..

"yieeeeeeee!" mas kinikilig pa yata mga classmate namin samin.. 

Unti unti akong nilalapitan ni mylabs. 

"Mylabs para kang utot, tahimik pero malakas ang dating" biro ko para mabawasan ng
konti ang kaba ko.. 

He just smiled, at hinawakan ang kamay ko. Kinuha din nya ang gamit ko, tapos
hinila na ako..

"Teka mylabs," sabi ko bago pa kami makalabas ng room.. Pumunta ako sa pwesto ni
prof.

"Sir, wag nyo na akong i-exempted, pakicheck na lang nito," sabi ko at binigay yung
papel ko.

Tapos nun lumabas na kami, HHWW ampeg..  

"mylabs nido ka ba?" 

Tiningnan nya ako, nakangiti na naman sya sakin, parang dati lang lagi nya akong
dinideadma. Ngayon dead na dead na sya sakin.. choz hahaha

"Bakit?" tanong nya..

"kasi you're my number one" I smiled. Ginulo na naman nya ang buhok ko.
Inayos ko ang buhok ko, huminto ako sa paglalakad tapos tiningnan ko sya ng masama.

"Mylabs bakit ganyan ka?" inis na tanong ko..

"B-bakit?" gusto kong matawa dahil medyo nabulol pa sya, akala nya siguro galit ako
hehehe..

Di ko napigilan ang ngiti ko.

"Bakit ang sarap mong mahalin?," sabi ko. Tumawa ako ng malakas ng makita ang
pamumula ng tenga nya, ibig sabihin kinikilig sya.

Nauna na akong maglakad sa kanya. Nilingon ko sya ng bahagya at napatakbo ako ng

mapansing hahabulin nya ako. Tumatawa kami habang naghahabulan.

"Bumalik ka dito babae!" narinig ko pang sigaw nya, nilingon ko sya at binelatan.

Malapit na kami sa gym, napahinto ako ng makita ang paglabas ng jaguars. Mukhang
ready na silang lahat para sa laro ngayong araw laban sa eagles.

"Yo! Rea,"

"Sup Rea!" bati nila ng mapansin ako, naramdaman ko naman ang paglapit ni mylabs,
nginitan ko sila.

May hinagis na bag si Joel kay mylabs, sinalo naman yun ni mylabs. Naramdaman ko
ang paghawak ni Johnny sa kamay ko, sumunod na din kami sa jaguars papunta sa bus.

Madaming estudyante ang nagbibigay ng suporta para sa team. Ibig sabihin madami din
akong mabebentang——teka, napahinto ako sa paglalakad.

"may problema ba?" nilingon ko si mylabs. Umiling ako, pero ang totoo, may problema
talaga, dahil wala akong paninda na pwedeng ibenta mamaya sa game tae, kung bakit
naman kasi sa dami ng pwedeng malimutan yun pa?

Nauna ng sumakay ang iba, sumunod naman kami..

Katabi ko si mylabs, at habang nasa byahe di ko mapigilan na di isipin ang malaking

sayang na kikitain ko sana ngayong araw, kainis..

Sumimangot ako, aba big game kaya ang magaganap mamaya panigurado maraming
manunuod, ang masakit lang wala akong naihanda na kahit anong pwedeng ibenta.
Eh kung ibenta ko kaya ang jaguars? *iling iling*

Baka isako nila ako pag nagkataon. Sinandal ko ang ulo ko sa may bintana.

"nahihilo ka?" napalingon ako kay mylabs. Nginitian ko sya ang cute talaga ng
boyfriend ko.

"Ok lang mahilo ako, basta gusto ko, sayo lang iikot ang mundo ko" sabi ko, ayan na
naman yung tenga nya namumula.

"Ang babaeng di nauubuasan ng pick up lines!" narinig kong sabi ni Elvin.

"wala na nga akong maisip na pick up lines eh, kasi puro si Johnny my labs na lang
ang laman ng isip ko" banat ko ulit, at di ko napigilan ang tawa ko ng makitang
lalong namula yung tenga ni mylabs.

Hanggang sa makarating kami sa Adaipmil University, dito gaganapin ang laban. Sa

gate pa lang kapansin pansin na agad ang dami ng mga estudyanteng manunuod, pero
ang higit na nakaagaw ng pansin ko ay ang maliit na tindahan ni lola sa tapat lang
ng A.U.

I smiled. Kapag siniswerte ka nga naman. May naisip akong magandang idea.

Pagkababa ng bus, agad na sumalubong ang cheering squad ng M.U. Tapos tumuloy din
naman ang jaguars sa gym, ang alam ko may room na nakalaan para sa jaguars.

Nilingon ako ni mylabs ng papasok na sila sa loob, sinensyas ko naman si Mychiel at

Greshel para sabihing sa dalawa na lang ako sasama. Tumango naman sya at nag flying
kiss pa, at ako naman si babaeng inlove sinalo ko yun hehehe.

Nauna ng maglakad si Mychiel at Greshel, ako naman tumakbo ako palabas ng campus,
dumiretso ako sa munting tindahan ni lola.

"Lola, maganda pa po kayo sa araw," bati ko.

Ngumiti naman sakin si lola,nginitian ko din sya, naupo ako sa tapat ng tindahan
nya.

"Anong sa'yo ineng?"

Tiningnan ko ang laman ng maliit nyang tindahan.

Hopia, mani, mais, popcorn, ang mga paninda nya.

"Lola, gusto nyo po bang maubos agad itong paninda nyo?" tanong ko sabay tikim dun
sa popcorn na hindi pa nalalagay sa mga supot.

"Sinong bang tindera ang may ayaw na maubos ang paninda nya?," tiningnan ko ng
masama si lola, tumatandang pilosopo si lola.

"Lola ibig kong sabihin, tutulungan ko kayong maubos ang lahat ng ito, ititinda ko
'to sa loob, alam nyo naman po na may game sa loob ng Adaipmil University, di po
ba? Bigyan nyo lang ako ng porsyento ititinda ko ang ilan sa mga ito," paliwanag ko
sabay turo sa mga paninda.

Tiningnan akong mabuti ni lola, kinikilatis nya siguro ako, akala nya siguro kasapi
ako ng budol gang.

Pero sa bandang huli napapayag ko din sya.

"Sige ineng para makauwi na din ako ng maaga," sabi ni lola at sinimulan ayusin ang
mga paninda, tinulungan ko sya, inayos namin ang mga dadalhin ko sa loob.

Pagkatapos namin ayusin ang mga ititinda ko, napansin ko na titig na titig sakin si
lola. Kinuha ko yung I.D ko at nilagay yun sa kamay nya.

"Ayan po lola, para po matahimik ang kaluluwa este loob nyo at para di na kayo mag
isip pa na itatakbo ko itong mga paninda nyo," sabi ko.

"Hindi naman sa ganun ineng.."

"Hehehe, sige po aalis na po ako, babalik po agad ako pag naubos ang lahat ng ito.

Bumalik ako sa loob ng A.U.

Nasa labas pa lang ako ng gym sinimulan ko na ang pagsigaw.

"Hopia! mani! mais! popcorn!"

Napalingon ang mga estudyante sakin, ngitian ko sila.

"Ate hopia, masarap 'to nakakaganda ng kutis, "pambobola ko. Nung una walang
pumapansin sakin pero ng nagtagal at magsimulang matakam sila sa amoy ng paninda
ko, nagsimula na silang bumili.. 

I smiled, mukhang mauubos agad ang paninda ni lola. 

Pagkatapos kong mag alok dito sa labas pumasok na ako sa loob. Hindi pa nagsisimula
ang game, may nagsasayaw pa sa gitna ng court. 

"Hopia, Mani, Mais, Popcorn! Bili bili na kayo habang di pa nagsisimula ang game!!"
malakas na sigaw ko.

"Ate sakin hopia," agad akong lumapit dun sa bibili ng hopia. Bumili na din ang
iba.

"Rea!!"napatingin ako sa may taas kung saan may tumawag sa pangalan ko. Si mychiel
pa, kasama si Greshel.

Pagkatapos kong pagbilhan ang ilan, lumapit ako sa dalawa.

"Uy Greta at Mychiel kayo pala, bili na kayo.. hopia, ,mani, mais, popcorn.. dali
at ng maubos na 'to bago mag start ang game..!!" sigaw ko. Malakas ang tugtog dito
kaya kailangan kong sumigaw, kung alam ko lang nagdala sana ako ng mega phone.

Naglakad ako papalapit sa kanila, may mangilan ngilan pang humarang sakin para
bumili.

"hayyyyst ano bibili ba kayo?" hinihingal na tanong ko sa dalawa.

"Bibili kami kung sasabihin mo samin kung san mo nakuha ang mga paninda mong
yan?"tanong ni Mychiel.

"Bakit? Gusto nyo din ba magtinda?"tiningnan ko sila ng masama, balak ba nilang

kalabanin pa ako sa raket ko?

"Bruha, wala kaming balak kalabanin ka dyan sa raket mo, gusto lang namin malaman
dahil wala ka naman dalang ganyan kanina sa bus di ba?"

Napangiti ako.

"Nahawaan ka na ng pagiging tsismosa niyang si Greta.. Bili muna kayo at sasabihin

ko sa inyo aba!" pang aasar ko sa kanila.

"Tibay mo talaga, pabili ako ng popcorn.." sabi ni Mych.

"Ilan? lima?" nakangiting tanong ko.

"Dalawa lang naman.." sagot ni mych halatang gusto nya matikman ang popcorn.
"Ano na, di mo pa ba sasabihin kung san mo nakuha ang mga paninda mo?" tanong ni
Greshel..

Tiningnan ko silang dalawa ni Mychiel at ngumiti.. 

"Simple lang, may nakita akong matanda dun sa labas ng gate, binalikan ko sya at
sinabi kong ako na lang ang magtitinda ng mga paninda nya, malaki ang persyento ko
dito.." masayang sabi ko..

"Grabe pati paninda ni lola pinatos mo na Rea.." sabi ni Mychiel.. 

"Ganun talaga, kailangan maging madiskarte.. Hala sige maiwan ko muna kayo dahil
kailangan maubos to bago mag umpisa ang game.." sagot ko naman.. 

"Hopia, mani, mais popcorn!!" malakas na sigaw ko.. 

"Miss pabiling popcorn.." narinig kong sabi nung isang babae, agad akong lumapit..

"Miss sakin mani.."

"Ilan?" tanong ko.. Ayos mukhang mauubos agad itong mga paninda..

Inikot ko ang panigin ko sa buong gym, grabe ang daming tao, napansin ko ang ilang
mga estudyante, di ako nagkakamali may mga ilan sa kanila na galing sa ibat ibang
school, yung ilan naman ay mga nakalaban na ng jaguars nung nakaraan..

Kung alam ko lang na ganito kadami ang manunuod dito, dinala ko na din pati
tindahan ni lola na nasa labas..

Inikot ko pa ang buong gym bago tuluyang naubos ang dala kong paninda.

I smiled.

Naglakad muna ako para magtungo sa assign room ng jaguars, bibigyan ko muna ng
goodluck hug si mylabs..

"Miss wala ka ng tinda?" napangiti ako sa tanong nung dalawang babae na

nakasalubong ko.

"Wala na eh," sagot ko at nilampasan na sila, kailangan kong magmadali baka mag
start na ang game.
Sinimulan kong tumakbo, pero bigla na lang may bumangga sakin dahilan para matumba
ako, kasabay ng pagbagsak ko sa sahig ang pagsabog ng mga barya.

"Aray!" napakunot ang noo ko, nilingon ko kung sino yung umaray, langya ako yung
nasaktan sya yung umaray?. Patayin ko kaya sya.

Iika ikang tumayo ako. Tiningnan ko ng masama yung lalaki na abala sa pagpapagpag
ng jersey uniform nya. Hinarap ko sya, matangkad sya pero wala akong pakialam.

"Takte kuya kala ko lampa na ako, pero di ko akalain na may mas lampa pa pala
sakin," sabi ko, at tiningnan sya mula ulo hanggang paa. "Sigurado ka ba na
maglalaro ka? Baka madapa ka lang sa court."

Nakatulala na sya, anong nangyari dito?

Umiiling na nilimot ko yung mga barya na kinita ko sa mga paninda ni lola.

"Blake let's go, mag start na ang game!" napatingin ako sa mga lalaking naka jersey
mukhang sila ang makakalaban ng jaguars.

"Anong nangyari dito? Miss ok ka lang ba?" tanong nung isa, tapos tinulungan nila
akong limutin ang mga barya.

"Hoy Blake anong nangyari sayo?" sinampal sampal pa nung isang lalaki si kuyang
lampa. Tulala pa din kasi. 

"Miss ok ka lang?" tanong nila ng makuha ko lahat ng barya. 

"Ayos lang, si kuyang lampa yata di ok," sagot ko. 

"Pffttt~Blake ano na naman bang ginawa mo?" 

Tinalikuran ko na silang lahat. Buti di masyadong masakit yung pagkakabagsak ko

takte. 

"Blake? Dapat Boy Lama ang pangalan nya," bulong ko bago ako tuluyang naglakad
palayo. 

————————-

Blake's POV
Tengene wala akong magawa kundi ang titigan ang babaeng yun. Dito ba sya nag
aaral? Bakit ngayon ko lang sya nakita dito?

Ang ganda nya p*ta, yun ang gandang matagal ko ng hinahanap, yung tipong di
pagsasawaan.

"Blake insan, mukhang tinamaan ka kay Miss Snyder ah, paalala lang girlfriend yun
ni Spencer, isa sa mga jaguars kaya kung anuman yang tinatakbo ng isip mo, wag mo
ng ituloy" tiningnan ko si Dwayne, pinsan ko. Nginitan ko sya.

Kilala nya talaga ako.

"Let's go," anunsyo ni Zach, captain namin.

Bago ako tuluyang sumunod sa kanila tiningnan ko muna ulit ang papalayong babae.

Gusto ko syang makilala.

She's unique, di man lang sya natulala sa kagwapuhan ko, and worse tinawag nya
akong lampa.

Hinawakan ko ang puso ko. Pusang gala.

———————-

Johnny's POV

Pagpasok namin sa court, halos di magkamayaw ang mga estudyante sa pagsigaw.

Nilibot ko ang tingin sa paligid, saan kaya nakapwesto si mylabs? Sumama sya kanina
kayna Mychiel ah.

"Mylabs!" napalingon ako. I smiled.

"Saan ka nagpunta?" nilapitan ko sya, inayos ko ang buhok nya, medyo magulo kasi.

"Dyan lang," sagot nya. "Galingan mo ha"

Tumango ako.

"Wala bang lucky charm?" nakangiting tanong ko.

"Eto, power kiss!" bigla nya akong hinalikan sa pisngi. "Goodluck mylabs,"

yung ngiti ko di ko mapigilan.

"Hoy Spencer mamaya mo na ituloy ang paglandi!" narinig kong sabi ni Miller.

Di ko sya pinansin.

"Thank you," I said at hinalikan si mylabs sa noo.

"Warm up jaguars," narinig kong sabi ni coach.

Pumunta na ako sa court kasama ang jaguars at sinimulan ang pag wawarm up.

Matapos ang ilang minuto, muli kaming bumalik sa bench dahil magsisimula na ang
tunay na laro.

"Ok jaguars, goodluck, give them a nice game.." sabi ni coach.

I smirked. Pakiramdam ko lahat ng dugo sa katawan ko nabuhay dahil sa power kiss ni

mylabs.

"Be on game assholes" sabi naman ni captain.

"Watch us captain at makikita mo ang galing namin sa court.." mayabang na sabi ko.

"Stop that shit, just make it done.." wengya naman si captain oh.

"captain nam——" magrereklamo pa sana ako kaya lang isang matalim na tingin agad ang
binigay nya sakin.

"Tama na ang satsat spencer, ayusin mo yang laro mo ha, iwan mo muna dito sa bench
yang katangahan mo"pinakyuhan ko si Dela Cruz.

Hanggang sa biglang tumunog ng malakas ang buzzer, hudyat yun na magsisimula na ang
laban.

"Let's smash this!!"sigaw ni coach..

"GO! JAGUARS!! GO!!" sigaw naming lahat. Naghiyawan na naman ang mga manunuod.
"Kyaaaaaaaaaaaaaa GO jaguars!!" 

Pumwesto na kami, ako ang nasa jump ball.

Pumito ang referee halos sabay kaming tumalon ng kalaban ko sa jump ball, natapik
ko ang bola, napamura ako ng makuha yun ng eagles.

Unang nakapuntos ang eagles, pero di kami nagpahuli agad na nagpasikat si Miller.

Nice one Miller!!" sigaw ni Dela Cruz mula sa bench..

"May pakinabang ka din pala Miller!" sigaw naman ni Montereal.

"Kayo lang naman ang wala hahaha" pang aasar agad ni Miller. Napapailing na lang
ako.

"Aba't ang yabang ng gago!!" sabay na sabi ni Montereal at Dela Cruz..

Ganito nagsimula ang game.

Hawak ng eagles ngayon ang bola. Tinira ang bola pero natapik ni Turner nakuha
naman yun ni Miller, agad kaming tumakbo sa kabilang court, naghahanap kami ng
butas, ng mapansin ko na maluwag sa tabi, pumwesto ako dun sa may three point area.

"Go Johnny, Go johnny, Go Johnny My Labbbsssssss,!! Sa lahat ng players ikaw na ang

pinaka-gwapo my labsss" 

I smirked ng ipasa sakin ni Turner ang bola, tinira ko yun. Lakas ng power kiss ni
mylabs.

SHOOT!

"WaaaaaaaaaaaaaahhhhHH Gwapo na three pointer paaaaaa, kyaaaaaaaaaa!!"  napatingin

ako kay mylabs, nag flying kiss ako sa kanya.

"L.O.V.E johnny ko!! L.O.V.E Johnny ko.."

Hanggang sa dumating sa fourth quarter at pumasok na sina captain at Montereal.

Wala akong masabi sa pinapakita ng bawat isa, halos lahat determinado.

"L.O.V.E johnny ko!! L.O.V.E Johnny ko.." naririnig ko pa din ang pag cheer ni
mylabs.

Nasa kainitan na ng laban, five seconds na lang ang natitira sa oras, pinasa ni
captain ang bola kay Montereal. Tinira ni Montereal.

Tumunog na ang buzzer tumahimik ang mga tao.

At nagsimulang magkagulo ang lahat ng manunuod ng pumasok yung bola sa basket.

Isa lang ang ibig sabihin nun, panalo kami.

Di ko na masyadong dinetalye sa inyo ang laro, nakakahingal magbigay ng point of

view habang naglalaro aba!

Tinawag ang lahat ng players sa court at inanunsyo kung sinong panalo, pagkatapos
ay humanay kami at kinamayan ang eagles.

Nagpasukan na sa loob ng court ang mga tao.

Agad na hinanap ng mga mata ko si mylabs.

Nasaan na yun? Kanina lang nandun sya sa pwesto nya ah.

Naglakad ako para sana hanapin sya, kaya lang may humarang sakin.

Si Blake Bill Adaipmil, isa sa mga eagles.

"Nice game,"he said. I nodded.

Akmang lalampasan ko na sya kaya lang humarang na naman sya, problema ng gagong
'to? Teka wag nyong sabihin sakin na may gusto sakin ang gago.

"Pasensya ka na 'tol di kita type at di din ako pumapatol sa lalaki," biro ko.

"Wag kang mag alala di din kita type, pero yung girlfriend mo type ko," bigla akong
sumeryoso, umakyat lahat ng dugo ko sa utak dahil sa sinabi nya. Kinuyom ko ang
kamao ko.

Tang*na anong sabi nya? Type nya ang girlfriend ko? Lakas ng apog nyang sabihin
sakin ng harapan ang bagay na yun?
"Back off," nagsisimula ng dumilim ang paligid ko, lalo na ng makita ko ang
nakakalokong ngiti ng hayop na tarantadong ito.

"Maswerte ka, ikaw ang unang nakakita sa kanya, at malas ko dahil kanina ko lang
sya nakita, ang ganda ng girlfriend mo,"

Hinawakan ko sya sa kwelyo.

"Tang*namo humanap ka ng taong gagaguhin mo," galit na sabi ko.

"Chill pare, wala pa akong ginagawa, sinasabi ko pa lang sayo para naman di ka
magulat, baka kasi isang araw, wala na sya sayo dahil kaya ko syang agawin, alam mo
na yung ganda nya kasi talagang nakaka-inlove——"

Huli na, di ko na napigilan ang sarili ko nasuntok ko sya sa mukha dahilan para
tumumba sya sa gitna ng court.

"Tang*na ka wag kang magkakamaling guluhin si Rea,!" sinakyan ko sya at saka

pinagsusuntok sa mukha,parang may sariling isip ang kamao ko.

Narinig ko pa ang sigaw ng isang babaem tumayo ako at tiningnan sya, kulang pa yan
hayop ka.

"What's the matter Spencer?" tanong ni captain, nakalapit na ang lahat ng jaguars
at eagles.

"Pwee," nagtiim ang bagang ko sa inaasal ng gagong si Blake. Tahimik lang ako,
tiningnan ko sya ng masama. Parang kulang pa yata yung ginawa ko sa kanya.

"What happened Blake?" narinig kong tanong ni Zach.

Tumayo ang gago at humarap sakin. He smirked. Tigas ng mukha ng hayop p*ta.

"Ewan ko dyan, sinabi ko lang naman na ang ganda ng girlfriend nya, nakaka-
inlove.." nakangising sagot ng tarantado.

Damn!

"You also said na kayang kaya mo syang agawin sakin gago!"

"Totoo naman, kaya ko syang agawin sayo.."

"Aba't inulit mo pa talaga—-" akmang uupakan ko ulit ang walangya pero nahawakan
ako ni Miller.

"Enough idiots!" sabi ni captain."Let's go"

I raised my middle finger to Blake bago ako sumunod sa jaguars.

Pagpasok namin sa assign room.

"Wengya, ang lakas pala sumuntok nitong si Spencer.Try mo nga ulit, sa mukha naman
ni Jason.." sabi agad ni Turner.

"Gago, idadamay mo pa ako, kung ikaw kaya ang sapakin ko.." sagot naman ni Dela
Cruz, di ko sila pinansin at lumabas ako.

Nasalubong ko si captain nasa may pinto sya..

"Where are you going?" tanong nya, kakamot kamot sa ulo na tiningnan ko sya.

"Hahanapin ko lang si mylabs captain baka kasi ginugulo na ng tarantadong si

Blake," sagot ko.

"Change your jersey first," sabi ni captain at nilampasan na ako. Mabilis akong
nagpalit ng damit saka tumakbo palabas.

Nasaan na ba ang mahal ko?

—————————-

Rea's POV

"Ayan lola ha, naubos ko ang mga paninda nyo," sabi ko kay lola, 'andito ako ngayon
sa maliit na tindahan nya malapit sa A.U.

"Naku salamat ineng, ang galing mo naman magtinda, oh eto ang porsyento mo.." sabi
naman ni lola at iniabot sakin ang 300 pesos.. 

"Naku lola, di na po, masaya na ako na natulungan kayo, makakauwi na po  kayo ng

maaga.." sagot ko. Oo kailangan ko ng pera, pero sa palagay ko mas kailangan yun ni
lola..

"Tanggapin mo na ineng, di ba ito naman ang usapan natin.." 

"Naku, joke lang yun lola hehehe, pahingi na lang ako ng hopia, yun na lang ibayad
nyo sakin.." sabi ko na lang para di na magpumilit si lola, binigyan naman niya ako
ng isang box na hopia.. 

I smiled..

"Salamat lola, hanggang sa uulitin.." sabi ko..

"Salamat din ineng.." sabi naman ni lola, napansin ko na nakatitig sya sakin.. 

"lola bakit po?" tanong ko..

"Magkakaron ng malaking pagbabago sa buhay mo ineng, maging matatag ka lang sa mga

hamon na darating sa buhay mo.."seryosong sabi nya. Bigla akong kinilabutan kay
lola..

"Bakit po? mananalo po ba ako sa lotto?" tanong ko pambawas takot..

"Tumataya ka ba?" 

"Di po.."sagot ko.

"wag ka ng umasa.." 

Natawa ako kay lola, parang kanina lang. Haaay ewan..

"sige po lola mauna na ako, baka hinahanap na ako ni mylabs ko.."  sabi ko, akmang
aalis na..

"Masusubok ang tibay ng relasyon nyo ng katipan mo ineng. At nasa kamay mo ang
desisyon kung lalaban ka pa ba o hindi na.." sabi ulit ni lola.. 

"Ahh hehehe lahat naman po ng relasyon sinusubok.." sagot ko na lang at nagpaalam

na..

Ang weird ni lola. Dati ba syang manghuhula?

Nilingon ko ulit sya. Pero wala na sya dun at yung tindahan nya..

Ow my....
Syempre joke lang yun, hahaha andun pa rin sya nag aayos ng paninda nya.. Di naman
ito horror di ba? 

Naglakad ako pabalik ng A.U, napakunot ang noo ko ng mapansin ang nag iisang Johnny
Spencer ng buhay ko, tumatakbo sya palapit sakin.

"Mylabs bakit——-"

Di ko na natuloy yung sasabihin ko ng bigla na lang nya akong yakapin ng mahigpit.

Yakap na para bang ayaw na nya akong pakawalan. Niyakap ko din sya, naramdaman ko
ang paghaplos nya sa buhok ko. May nangyari ba?

Di ko alam pero bigla ko ulit narinig yung mga sinabi ni lola kanina.

"Masusubok ang tibay ng relasyon nyo ng katipan mo ineng. At nasa kamay mo ang
desisyon kung lalaban ka pa ba o hindi na.."

=========

=================

Pick Up 28: Jaguars' Mind

4 Months later...

Joel's POV

Madaming di inaasahang pangyayari ang naganap sa loob ng ilang buwan matapos ang
laro namin laban sa eagles.

Gusto nyo pa bang isa isahin ko?

Sige dahil medyo sinisipag ako ngayon, ikukwento ko sa inyo ng pahapyaw, pagkatapos
ng laban namin, parang tradition na ng jaguars ang konting celebration tuwing
nananalo kaya naman nag inuman kami, at yun yung time na ayaw ko ng balikan kaya di
ko na masyadong dadamihan ang kwento tungkol dun, alam ko naman na alam nyo na ang
nangyari nung gabing yun.

Oo, tama kayo yun yung gabi na nagsayaw kami sa ibabaw ng lamesa at nagkaron ng
pandesal party ang jaguars dahil sa mga hubad na katawan namin.

Okay move on, sunod na nangyari sa nakalipas na buwan ay ang birthday party ni
Hannah na nauwi lang din naman sa kaguluhan dahil sa pag announce ni Mr.Adaipmil na
arranged marriage na daw si Hannah kay Kyler. Kaya yun nagalit si captain at dinala
si Hannah sa Jaguars Island, pero dahil mabangis itong tatay ni Hannah eh kinuha
naman sya inuwi sa mansyon, grabe yung mga pinagdaanan ni captain.

Pero di pa din sya sumuko, kahit na pinagbawalan na sya ni Mr. Adaipmil bumanat pa
din si lover boy, gusto ko ngang matawa nung ligawan nya si Hannah kahit sila na.
Nung time kasi na yun wala na si Hannah sa M.U pinabalik na sya ng dad nya sa
Adaipmil University.

Wala kaming kaalam alam na may panganib na naman palang naghihintay para sa lahat.
Hanggang sa binigyan kami ng warning ni captain, na posible daw kaming idamay ng
mga kaaway nila. Nalaman kasi namin na sumailalim si captain sa training sa
pangunguna ng daddy ni Hannah bilang paghahanda. Yun yung mga panahon na akala
namin nakikipag basag ulo sya mag isa. Yun pala lumalaban na sya ng patayan.

At kami bilang mga gwapong nilalang lang ay di alam ang gagawin, hanggang sa
dumating ang time na nadukot na ang ibang jaguars at ang mga girlfriend nila ng mga
kaaway ng pamilya ni captain, parang isang masamang bangungot ang lahat ng nangyari
ng mga panahong yun.

Akala namin tapos na ang lahat ng mailigtas kami ni captain, pero hindi pala doon
nagtatapos ang lahat, dahil nadukot na naman si Hannah, habang nakikipag laban si
captain wala kaming magawa kundi ang maghintay na lang ng balita. Gustuhin man
naming tulungan sya, di namin kaya. Hindi dahil takot kami kundi dahil wala kaming
alam sa pag gamit ng baril. Kung basketball yun baka nilampaso pa namin ang Ali.

Pero hindi eh, literal na patayan mismo ang naganap. Nakatanggap pa kami ng tawag
na sinugod si captain sa ospital. Kulang yung salitang takot at kaba para
maipaliwanag yung naramdaman namin, para kaming inagawan ng lakas ng sabihin ng
doctor na di daw kinaya ni captain ang tama ng mga baril. Parang gumuho ang mundo
namin ng mga oras na yun, lalo nang malaman namin na hindi naman pala si captain
ang tinutukoy ng lintik na doctor yun. Pahiya kami dun ha, pero nalungkot pa din
kami dahil may isang buhay ang nawala, at si lolo Shawn yun.

At ngayon nga ay nandito kami sa Airport. Ngayong araw ang alis ni captain, may
iniwang sulat si lolo Shawn na nagsasabing kailangan pumunta ni captain sa america.

"Captain, di ka na ba talaga papipigil pa?" naiiyak na tanong ni Howard.

"No," tipid na sagot ni captain.

"Buddy, mag iingat ka dun," sabi naman ni Montereal.

"I will," nakatingin si captain sa may entrance, wala pa din kasi si Hannah
hanggang ngayon.

"Captain pagbalik mo gwapo pa din ako," kahit kelan talaga napakahangin nitong si
Freeman.
Bumalik na sa normal ang lahat, sabado ngayon at sa lunes babalik na ulit kami sa
school, ilang buwan din kaming di nakapasok dahil na din sa mga nangyari. Buti na
lang sina Montereal ang may-ari ng school kaya walang problema.

"Hoy Howard anong ginagawa mo?" tanong ko ng mapansin na binubuksan nya ang maleta
ni captain at inaalis ang laman nun.

"Sasama na ako kay captain, di ko kayang malayo sa piling nya" sagot ni Howard at
pumasok sa loob ng maleta, nagtinginan kaming lahat. I smirked. Agad kong
dinambahan ang maleta, kumilos naman ang jaguars para isara ang zipper nun.

"Hahahaha pasalubong namin Howard ha," tumatawang sabi ni Turner.

"Tang*nanyo mga hayop kayo di ako makahinga!" narinig naming sigaw ni Howard mula
sa loob, yung kalahati lang ng katawan nya ang kasya tapos yung paa nya nakalabas.

Binuksan namin yun at di kami magkandamayaw sa pagtawa dahil sa itsura nya, para
syang ginahasa ng sampong bakla..

"Mga lintek kayo! Bakit sinara nyo agad?" maktol ni Howard.

"Bakit may nalimutan ka ba?" natatawang tanong ko.

"Oo, nalimutan ko si Freeman, wala kasing hangin sa loob ng maleta," sagot nya at
tiningnan si Freeman, "Pare halika samahan mo ako sa loob ng may pakinabang naman
yang kahanginan mong hayop ka,"

"Gago, ihagis kaya kita sa eroplano," sagot ni Freeman.

Maya maya pa ay sumeryoso ang lahat ng mapansin namin na nakatingin samin si

captain.

"Its fvcking gay, but yah I'll miss you morons," nagkatinginan kaming lahat.

Tapos sabay sabay na napangiti.

"Waaaaahhh captain!" dinambahan namin si captain, wala na kaming pakialam kung

pagtinginan pa kami ng mga tao dito, kahit sobrang cold nya samin alam namin na sa
loob nya nagliliyab yung pagiging tunay na kaibigan para sa lahat ng jaguars.

Mamimiss namin sya.

Nasa ganitong sitwasyon kami ng dumating si Hannah kasama si ms.manager..

Humiwalay kami kay captain, lumapit naman sa kanya si Hannah.

"Mag iingat ka hubby,"

"I'll make sure of that, papakasalan ko pa ang babaeng mahal ko," sagot ni captain.
Napatalon pa si Gibson sa sobrang kilig.

"Muntanga si Gibson taena, bigyan nyo nga ng lovelife yan ng di kiligin sa lovelife
ng iba!" pang aasar ni Dela Cruz. Napapailing na lang kami habang may ngiti sa labi
ng bawat isa.

May inabot si Hannah kay captain..

"Sa loob ng eroplano mo na lang buksan hubby,"

"Is this the reason why you came late?" tanong ni captain, nakangiti sya.

"Sort of," sagot ni Hannah.

"Ehem!" napatingin kami kay Spencer.

"Alam naming story mo 'to gago," sabi ko..

Bago pa makasagot si Spencer eh narinig na namin ang announcement ng sunod na

flight. Muli kaming tumingin kay captain.

"Don't fool around Jaguars, I have eye in every actions you'll make," sabi ni
captain, wengya naman oh, kala ko pa naman pwedeng pwede na kaming gumawa ng
kalokohan, di pa din pala. So ibig sabihin kami kami pa din ang mag bubully sa isat
isa?

May plano pa naman kami ni Spencer na abangan sa gate ng A.U si Blake Adaipmil.

"Captain, alis ka na baka maiwan ka," napapakamot sa ulong sabi ni Spencer..

"Fvck you Jaguars," sabi ni captain, napangiti kaming lahat.

"Goodbye captain," sagot naming lahat..

"Goodbye captain, pasalubong ko," sabi naman ni Rea. Kumpleto kaming lahat ngayon.
Nandito din ang gf's ng jaguars.

Tiningnan ko ang lahat. Buti naman at malayo na sa panganib ang bawat isa.

Sabay sabay naming kinawayan si captain ng maglakad na sya papasok sa loob.

Napangiwi ako ng maglakad ulit sya pabalik at nilapitan si Hannah tapos hinalikan
sa labi..

"Wengya tara na uwian na, wala ng balak umalis yan!" sigaw ni Young. Pinakyuhan
lang sya ni captain. hahaha

Kumaway ulit kami ng maglakad na ulit si captain. Lumingon ulit sya, this time
sabay sabay na kaming tumalikod at naglakad palabas ng airport.

"Langya ngalay na ako kakaway di pa agad umalis," reklamo ni Freeman.

"Sakit na ng panga ko kakangiti," reklamo naman ni Fisher.

Maririnig mula dito ang tawanan ng mga girls.

"Mamimiss ko si captain," sabi naman ni Howard.

"Sino bang di makakamiss sa kanya? Yung pagmumura pa lang nya nakakamiss na eh"
sabi ko.. Nilingon namin si captain. Wala na sya sa pwesto nya kanina, naglalakad
na din ang girls papunta samin.

See you after 2 years captain.

——————————

Johnny's POV

Tiningnan ko ang jaguars, nandito kami ngayon sa gym, abala ang lahat sa paghahanda
para sa darating na kampanya. Nakakapanibago dahil wala na si captain. Pero dahil
alam namin na nandyan lang sya kahit anong oras namin sya kailanganin, isang tawag
lang sasagot agad yun, ganun kami kahalaga sa kanya.

"Taena bat kasi di na lang mag paprint ng tarpulin? Tingnan nyo ang sulat ko dito
sa tela para namang di tayo mangangampanya nito eh, para tayong magrarally wengya,"
reklamo ni Burns. Tapos pinakita samin yung tela na sinulatan nya ng 'Iboto P.U.K.I
partylist' may pintura pa sya sa mukha.
"Syempre para makita nila ang effort nyo," sagot ni Tina. Nandito din ang girls
tumutulong sa paghahanda.

"Di pa ba effort yung gagawin naming pagpapacute ha?" reklamo ni Freeman, puro
pintura na din sya sa mukha.

"Walanjo kelan ka pa naging bilot Freeman? Sa pagkakantanda ko aso lang ang

nagpapacute, aso ka na ngayon?" pang aasar ni Dela Cruz.

"Gago sa gandang lalaki kong ito tatawagin mo lang aso? Sapakan na lang ano?" hamon
ni Freeman.

Naglabas agad ako ng pera. Sabay sabay na tumayo ang lahat ng jaguars.

"Kay Dela Cruz ako," pusta ko.

"Kay Freeman ako," segunda naman ni Montereal. Pinalibutan namin yung dalawa
nakapwesto na sila gitna, naghubad pa ng damit ang mga gago.

"Kay Dela Cruz ako, wala ng babasagin sa mukha ng tarantado eh," pusta naman ni
Young. Napapailing na lang ang girls samin.

"Kay Freeman ako, malaki ang kamao ng hayop na yan," pusta naman ni Gray.

Minasahe ko pa ang balikat ni Dela Cruz.

"Pare galingan mo ha, pang lunch natin 'to, pag natalo ka magtutubig lang tayo sa
tanghalian." sabi ko.

Nasa kabilang panig naman sina Montereal.

"Ikaw Elvin kanino ka?" napatingin ako kay mylabs, may hawak syang notebook,
wengya.

"Kay Manny Pacquiao ako," napatigil kaming lahat sa sagot ni Howard.

"Tae ka sina Jason at Rosmar ang maglalaban," paliwanag ni mylabs.

"Alam ko, pero kay Pacquiao pa din ako,"

"Wala na talo na si Pacquiao, niluto ang laban kaya yun sunog ang nanalo," sagot ni
Rea.
"Wengya basag trip naman ang hayop na si Howard eh,"padabog na bumalik kami sa
pagkakaupo at muling hinarap ang ginagawa namin.

"Mahina na naman ang signal ng taong yan," komento ni Burns.

"Minsan bobo madalas si Howard," sabi naman ni Turner.

"Minsan mga gago, madalas jaguars," nakangiting sagot ni Howard.

Aba, sumasagot na ang hayop. Dinumog namin sya at dinaganan.

"Aray ko, yung binti ko mga hayop kayo," reklamo ni Howard.

"Langya yung ulo mo iniipit namin bakit di ka nagrereklamo?" sabi ko.

"Pakialam mo, ulo mo ba yung iniipit ha?" sigaw nya. Natatawa na lang kami, proud
kaming lahat bilang isa sa mga myembro ng jaguars.

"Tama na yan, mag practice na kayo ng mga sasabihin nyo sa kampanya," narinig
naming sabi ni Greshel.

Tumayo kami, inabot ko ang kamay ko kay Howard. 

"Di masaya ang barkda kapag walang tangang kasama" komento ko. Natawa ang lahat.

"Kaya pasalamat kayo sakin," mayabang na sabi ni Howard.

"Mylabs, may naisip ka na ba na sasabihin mo para sa kampanya nyo?" napatingin ako

kay mylabs.

"Wala pa at wala akong balak, kung bakit naman kasi kailangan pang sumali sa ganito
eh," reklamo ko.

"Ako may naisip na," napalingon kami kay Young.

"Malamang may maiisip ka, eh ikaw ang salarin sa lahat ng ito eh," sagot ni Burns.
Naupo ulit kami sa sahig ng court.

"Puro na lang kayo reklamo, di nyo ba alam na kapag nanalo tayo dito, pwede na
tayong magsimula ng mga kalokohan kasi officers na tayo ng campus, that way di na
tayo pagbabawalan ni captain dahil may basbas na ng school," paliwanag ni Young.
Napatango naman kami.
"Oo nga 'no?"

"Sige sige, umpisahan na natin ito," biglang sumigla ang lahat, basta kalokohan
nabubuhay ang dugo ng mga yan.

"Sige simulan ko na ha," tumayo si Monteral at pumunta sa unahan, naupo kami ng

ayos.. Dalawa sila ni Young na pasimuno ng lahat ng ito.

"Para sa lahat ng mga kalalakihang nalulungkot, P.U.K.I lang ang magpapaligaya at

tutulon—-ARAY!" binato ko ng sapatos si Montereal.

"Wengya bakit parang iba yung dating ng plataporma mo?! Medyo bastos sa pandinig,"
reklamo ko.

"Gago, di ba nga Unyon ng mga kalalakihang inaapi ang partylist natin? Kung ang mga
babae may Gabriella syempre ang mga lalaki dapat may P.U.K.I," paliwanag niya.
Napapatakip ako ng tenga dahil sa mga salitang lumalabas sa bibig ng gago wengya.

"Sandali nga, hindi naman pambansang eleksyon ang magaganap di ba? Bakit Pambansang
Unyon di ba dapat Pampaaralang Unyon lang?" tanong ni Gibson.

Napaisip kaming lahat.

"May punto kayo," sagot ni Young at nakahawak pa sa baba.

"Puto?" siniko ko si Howard.. "Punto pare, punto, puro ka na naman katakawan"

"Pakwan?" tanong na naman nya. Hinubad ko yung medyas ko.

"Ikaw naman Spencer di na mabiro, hehehe" bawi agad ni Howard.

"Umayos ka ha kung ayaw mong mag meryenda ng medyas," pananakot ko. Pag ganitong
nahihirapan na akong mag isip ng sasabihin ko sa darating na taenang campus
election yan eh.

"Sige ganito na lang, yung P sa P.U.K.I papalitan na lang natin ng Pampaaralan,"

suhestiyon ni Young, "Anong masasabi nyo?"

"PUKI pa din yun wengya," komento ni Gray.

"hep hep!" awat samin ni Hannah.

"Hooray!" sigaw naming lahat. Nakabalik na nga pala sya dito sa M.U pinayagan na
sya ni Mr. Adaipmil na dito ulit mag aral, pag kaalis ni captain.

"Ano bang pinaglalaban ng PUKI nyo?" tanong nya, lahat kami napangiwi.

"Wengya ngayon ko lang narealize ang pangit pala talaga sa pandinig lalo na kung
babae ang nagsabi," nakangiwing sabi ni Burns.

Nagblush si Hannah ng marealize din nya ang sinabi nya..

"I-I mean, anong pinaglalaban ng partylist nyo?" pagtatama nya.

"Pinaglalaban namin ang mga kalalakihang inaapi," sagot ni Young.

"May lalaki pa bang nag papaapi sa panahon ngayon? Di ba kayo naman talaga ang nang
aampi?," komento ni Mychiel.

"Wengya Turner, kelan ka pa natutong mang-api ng babae na hayop ka," pinektusan

namin si Turner. 

"Tengene wala akong inaapi ha," reklamo ni Turner tapos tiningnan si Mychiel,
mukhang may tampuhan na naman ang dalawa. 

"Sa halip na Kalalakihan, bakit di nyo na isama ang mga kababaehan para naman di
masyadong bastos pag binasa nila ang partylist nyo at the same time matulungan nyo
lahat, like gawin nating P.U.K.K.I, Pampa-aralang Unyon ng mga Kalalakihan at
Kababaehang Inaapi," opinyon ni Hannah.

"Pwede pwede!" sabay sabay na sagot namin.

"Sige ipapaalam ko agad kay Dean yan para walang maging problema pag oras na ng
kampanya," sabi ni Montereal..

"Itaas ang PUKKI ng jaguars!" sigaw ni Howard.

"Gago, mag isa ka" tumayo kami at naglakad palabas ng gym.

"Mga hayop kayo, pano pag kampanya na? Ibig sabihin di kayo sisigaw ng PUKKI?"
narinig namin na sigaw ni Howard. 

"Sisigaw pero hindi itataas dahil wala kaming itataas gago!" sigaw ko.
to be continued...

===========

A/N: Ihanda nyo na ang sarili nyo sa darating na kampanya ng Jaguars, dahil uulan
ng PUKKI chos hahahaha.

Nakakamiss pala ang mag A/N emeged, anyway ang sakit na sa puso ng BOH no'? Kalma
lang kayo, ang puso nyo aba! xD Natatawa ako sa mga reaction nyo, damang dama ko
yung galit nyo kay Frella hahaha.

Hello pala kay EM na talaga nga namang tinadtad ako ng text, hahaha F na F nya ang
pagtawag sakin ng nay dahil sya daw ang future wife ni Alfred, dami kong tawa sayo
nak. (nak na tawag ko sayo para mas maFeel mo XD) wala ako load mianhae. Next time
txt txt tayo *wink*

haba na naman ng A/N ko hahaha

*layas*

Lovessssssss!

-ate Yna-

=================

Pick Up 29: Vote Wisely!

Elvin's POV

Inaantok pa ako. Nandito kami ngayon sa hintayan ng jeep, kasama ko si Burns Gibson
at Fisher. Di ko alam kung bakit napasama ako sa tatlong ito.
"Bakit ba kasi gusto nyong mag commute eh may mga kotse naman kayo?" tanong ko.
Nakapagtataka naman kasi may mga kotse kami, tas' ngayon gusto nila mag commute?
Mukhang tinakasan na naman ng bait itong mga kaibigan ko.

"Gusto naming magpa-late," sagot ni Burns. Napakunot ang noo ko.

"Gusto nyo pa lang magpa-late eh bakit di na lang kayo maglakad?" tanong ko ulit.

"Tungunu edi napagod kami?," komento ni Gibson.

"Edi gumapang na lang kayo, panigurado walang pagod yun," sagot ko, inakbayan ako
ni Fisher.

"Howard alam mo ba kung bakit gusto namin magpa-late?" tanong nya.

"Oo naman, palagay mo sakin bobo?" maangas na tanong ko..

"Sige nga, bakit?" - Fisher

"Dahil gusto nyong mag commute," seryosong sagot ko.

"Gago!" pinakyuhan ko si Burns, lakas mang gago eh.

"Kaya tayo magpapalate para di tayo makasama sa kampanya ngayong araw," paliwanag
ni Fisher.

"Kampanya? Anong uri ng tinapay yan?" tanong ko.

Lumayo sakin yung tatlo, at tahimik na naghintay ng jeep. Kinulbit ko si Gibson.

"Pare," pero di nya ako pinansin. Sama ng ugali ng mga kaibigan ko taena. Bakit ba
kasi napasama pa ako sa mga ito? Edi sana nasa school na ako at kumakain ng
tinapay, mukhang ayaw naman nila ng tinapay, kaya nga sila magpapa-late di ba?

Inakbayan ko si Burns.

"Pare seryoso ano nga yung sinasabi nyo?" tanong ko..

"Ang bilis mo naman makalimot Howard, di ba pinag meetingan na natin yan nung
nakaraang araw?" napapakamot sa ulo na sagot nya..

"Ang dami ko kasing nakain na peanut butter kahapon kaya di ko na masyado maalala,"
sagot ko.

——————————
Alfred's POV

"Ay oo nga pala, nag LBM ka pa nga kahapon eh," komento ko sa sinabi ni Howard. Aba
banatan ba naman yung isang katerbang peanut butter kahapon, kaya yun, labas masok
sya sa banyo at ang matindi sa unit ko pa sya nagbabawas.

"Siguro pati utak mo naitae mo na ano?" pang aasar ni Burns. Tumawa kami ng
malakas, pero napatigil din ng mapansin ang pagka seryoso ni Howard tapos may
binubulong..

"Kampanya, kampanya, kampanya," mukhang iniisip nya kung ano yung kampanya na
sinasabi namin kanina wengya.

"Walanjo Howard, kampanya lang di mo pa alam?" medyo asar na sabi ko.

"pfftt! Tinapay nga yun pare, PUKI bread," biro ni Burns, muli kaming nagtawanan.

"Taena kahit magana akong kumain, di ko kakainin ang tangnang PUKI bread yan,"
nakasimangot na sabi ni Howard.

Mas lalo kaming natawa, wengya the best talaga kasama si Howard.

Maya maya lang eh may dumating ng jeep, swerte dahil maluwag pa.
"Howard bayad na, libre mo kami," sabi ko.

"Kakapal din ng mga mukha nyo eh 'no?" reklamo nya pero dumukot din sa wallet nya
at inabot sa driver. Nilabas ko naman ang cellphone ko.

"Galing saan itong singkwenta?" narinig kong tanong ni manong driver.

"Sakin po," napatingin ako kay Howard.

"Papunta saan?" tanong ulit nung driver, nagkatinginan kami nina Burns at Fisher,
mukhang alam na namin ang isasagot ni Howard.

"Sa inyo po," sagot nya, pfftt tulad ng inaasahan hahaha.

"Bata, niloloko mo ba ako?" asar na tanong nung driver.

"Wengya manong wala naman tayong relasyon para lokohin kita," sagot ni Howard.

"Manong, Montereal University po yang singkwenta, apat" segunda ko agad. Tungunu

hahahaha. Baka kasi mapababa kami ng wala sa oras dahil sa katangahan nitong si
Howard.
————————

Rea's POV

"Mylabs, tara na male-late na tayo! Ano ka ba?" hinila ko sya sa kamay, nandito
kami ngayon sa apartment ko, dito na sya nakatulog kagabi dahil sa sobrang pagod.
Madami kasi kaming pinag aralan lalo na yung mga lessons na namissed namin nitong
nakaraang buwan.

"Mylabs, wag muna tayo pumasok, please?" aba nagpuppy eyes pa. Nginitian ko sya ng
pagkatamis tamis.

"Ano ka ba? Ngayon ang kampanya nyo halika na," hinila ko ulit sya, pero dinaig pa
nya ang tuko sa higpit ng kapit sa mahabang kawayan na upuan na nandito sa sala ng
apartment ko.

"Yun na nga eh, kaya ayaw kong pumasok dahil sa taenang kampanya yan." maktol nya.
"Dito na lang tayo, tutulungan kitang maglaba."

Gusto kong matawa sa itsura nya ngayon, kitang kita ang ang pagkadisgusto sa mukha
nya. Ayaw nya kasing sumali sa kampanya, nahihiya daw syang sumigaw ng... alam nyo
na hehehe.

Binitiwan ko sya.

"Sige dyan ka na, maglaba ka mag isa dyan papasok ako," sabi ko at nauna ng lumabas
ng apartment. Di ko napigilan di mapangiti ng hawakan nya ako sa kamay.
"Kala mo naman hahayan kitang pumasok mag isa, oo na tara na," sabi nya, sinara ko
ang pinto at nilock yun.

"pasalamat ka mahal kita," narinig ko pang bulong nya.

"Salamat," sabi ko. At sabay na kaming pumasok.

Nang makarating kami sa Montereal University, kapansin pansin agad ang mga banner
na nagkalat sa buong campus, mukhang handa na ang lahat para sa campaign ng mga
kakandidato para sa annual election of the school. Tuwing huling buwan ng school
ginaganap ang eleksyon para sa darating na panibagong school year bago na ang mga
officers ng campus.

Tama kayo, ito na ang huling buwan namin as third year students, hayyys ang bilis
ng panahon, fourth year na agad kami next school year.

Agad kaming tumuloy ni mylabs sa gym. Akala ko kami lang ang late, mukhang pati ang
ibang jaguars ayaw din mangapanya..

"Wengya buddy, mukhang kailangan ko ang tulong mo ngayon, dahil ng mga hayop na
jaguars parang wala silang balak tumulong para sa kampanya ngayong araw!"
napatingin ako kay Xevier, mukhang kausap nya si captain Shield sa cellphone.

Tiningnan ko si Tina, busy sya sa pag aayos ng mga ilang gamit.

"Tulungan na kita," sabi ko.

"Rea, ikaw pala, sige salamat.."

"Anong salamat, wala ng libre sa panahon ngayon," biro ko.

"Alam ko, kaya nga sinisingilan ko si monkey eh," sagot nya. Napapangiti na lang
ako.

Tiningnan ko si mylabs, nakahiga sya sa may bench, parang tinatamad talaga syang
mangampanya.

—————————

Johnny's POV

Wengya! Tinatamad talaga ako. Nahiga ako sa bench na nandito sa gym.

Mukhang di lang ako ang tinatamad pati ang jaguars, wala pa kasi sila panigurado
ayaw din ng mga yun, aba ikaw kaya ang sumigaw ng puki taena.

"Mylabs!" napabangon ako ng marinig ko ang boses ni mylabs ko. Nakalapit na pala
sya sakin, tumayo ako at hinarap ko sya.

"Bakit mylabs?" tanong ko, napakunot ang noo ko ng mapansin na mukhang nag aalala
sya.

"Ok ka lang ba?" tanong nya, teka nag aalala ba sya sakin?

"Ok lang ako mylabs, sisigaw lang naman ako ng alam mo na....hehehehe" sagot ko.
Wengya parang gusto ko pang i-date itong girlfriend ko kesa ang sumigaw ng ganun
mamaya.

"Halatang ayaw mo talaga mangampanya mamaya," nakangiting sabi nya, napakamot na

lang ako sa ulo, nahihiya kasi ako,lalo na dahil nasa paligid lang sya.

"Ganito na lang, kapag nagawa mo ng maayos ang kampanya at nakatulong ka sa team

nyo, ididate kita," namilog yung mata ko sa sinabi ni Rea. Tama ba yung
pagkakarinig ko mga tol? I-didate daw nya ako?

Bigla akong napangiti, matagal tagal na simula nung huli kaming nag date.

"Deal," sagot ko agad. "Ano? Di pa ba tayo magsisimula?!" malakas na tanong ko.

"Excited Spencer?" napatingin ako sa mga bagong dating, sina Burns, Fisher, Gibson
at Howard.

"Oo kaya bilisan nyo na ang kilos mga hayop kayo, kala nyo makakaligtas kayo ha,"
sabi ko.
"Taena alam kong gwapo ako at pag gwapo dapat exempted sa putik na kampanya yan,"
reklamo ni Freeman.

"Pfftt mamaya na kayo magreklamo,tumawag na si Montereal kay captain, pag di pa

kayo kumilos mag riring na yang cellphone nyo at maririnig nyo na naman ang
malutong na mura niya," natatawang sabi ni Gray..

"Whoa! Panalo na tayo!" napatingin kaming lahat sa bagong dating na si Young..

"HA? Di pa nagsisimula ang kampanya panalo na agad?" tanong ko.

"Ibig kong sabi sigurado na ang panalo natin" masayang sabi nya.

"Pano mo naman nasabi?"tanong ni Burns.

"Kasi BULAG yung kalaban nating party list," -Young.

Nagkatinginan kaming lahat.

"BULAG?" sabay sabay na tanong namin..

"Bagong Unyon na Laging Aalay at Gagabay partylist B.U.L.A.G partylist" paliwanag
ni Young.

Sabay sabay kaming napasimangot.

"Buti nga yung kanila bulag lang yung satin ano? PUKKI?" reklamo na naman ni Burns.
Oo, PUKKI na ang party list namin, nadagdagan ng isa pang K para sa mga
kababaehan.

"Tama na ang reklamo, magbihis na kayo," binato samin ng girls ang damit na may
tatak na P.U.K.K.I partylist, kulay white yun at black naman ang print name, di pa
rin nawala ang tatak ng logo ng jaguars.

Mabigat sa loob ng lahat na nagpalit ng damit, dito na kami naghubad, di nakatakas

pandinig ko ang pagsinghap ng girls.

"Sabi sayo besh eh, magdala ka ng kape," biro ni Mychiel kay Greshel. Tiningnan ko
si mylabs kausap nya si Tina, wengya di man lang nya ako tinapunan ng tingin? Di
nya tuloy nakita maganda kong katawan.

—————————-

Joel's POV

"Tinatawagan po ng pansin ang lahat ng kalalakihan at kababaehan na nandito sa

Montereal University." panimula ni Young hawak nya ang isang mikropono. Halos lahat
kami may hawak na mic .
"mic test," try ko sa hawak kong mic.

May mangilan ngilan na lumapit agad. Pero yung iba, mukhang papunta sa kabilang
party list.

"Ang hindi lalapit dito aabangan namin sa gate!" napangiwi ako sa sigaw na yun ni
Spencer. Mabilis na lumapit ang mga estudyante. Aba epektib hahaha.

"Magandang araw mga ka-PUKKI," di ko napigilan na di takpan ang tenga ko sa paunang

bati ni Montereal.

Napatingin ako kayna Tina at sa iba pang girls halatang pinipigilan lang nila ang
tawa nila.

Wengya nandito na din lang panindigan na taena.

Tumayo ako at pumunta din sa unahan ng stage, ang ibang jaguars mukhang hinahanap
pa nila ang kakapalan ng pagmumukha nila. Pero di din nagtagal nagtayuan na din
silang lahat. I smiled. Maganda 'to.

"Hayaan nyo po munang magpakilala kami sa inyo," tiningnan kami ni Montereal.

"We are the JAGUARS at kami ang bumubuo sa PUKKI, I mean sa Pampaaralang Unyon ng
mga Kalalakihan at Kababaehang Inaapi, ako nga pala si Kevin Young at naniniwala
ako sa kasabihang, ang batang inaapi paglaki bully.." nagtawanan kami. Wengya alam
na this, pag nasimulan ng kagaguhan magtatapos din sa kagaguhan.
"Wengya ka Young seryoso ka na ng lagay na yan?" natatawang tanong ni Spencer.

"Mukha ba akong nagbibiro?" Young. Bago pa sila magkasagutan eh sumingit na ako.

"Yo! PUKKI people!" bati ko sa mga estudyante halos lahat sila nakangiti at yung
iba mukhang natatawa pa. "I'm Joel Burns, your ka-PUKKI na naniniwalasa kasabihang
pag kayo di naniwala samin, wala kayong mararating," napuno ng tawanan ang paligid.
Ang dami na ng tao na nandito.

"Sup! Ako nga pala si Jonathan Miller, di ko alam kung bakit kailangan pa namin
magpakilala sa inyo eh kilala nyo na naman kami, isa pa yung PUKKI naman ang
isusulat sa balota at hindi pangalan namin, geh yun lang, just sayin'"

"Ang bitter brad, mag move on ka nga," biro ko, iniwan na kasi sya ni Jana.
Pinakyuhan lang ako ng gago. Tinapik ko lang sya sa balikat. Sunod na pumunta sa
gitna ay si Howard.

"Kaway sa lahat ng may PUKKI, yung mga wala pa, wag mag alala bibigyan kayo ni
Burns, sabi nya kasi kanina PUKKI bread daw ang kampanya" wengya nadamay pa ako
hahaha.. Akmang tatalikod na si Howard pero pinigilan namin sya.

"Wala ka bang kasabihan Howard?" tanong namin.. Humarap ulit sya sa mga estudyante
na di magkandamayaw sa pagtawa at pag ngiti.. Mukhang lokohan lang naman ang
taenang kampanya ito wengya masyado pa kaming pinakaba kanina.

"Naniniwala ako sa kasabihan na, as we grow older, we become wiser kaya kung ako sa
inyo, saka nyo na lang seryosohin ang pag aaral kapag gurang na kayo," -Howard.
"pfftt hahahaha pwede pwede," nag apiran pa kami dahil sa sobrang enjoyment.

Sunod naman na pumunta sa una ay si Dela Cruz..

"What's up, madlang PUKKI! Ako nga pala si Jason Dela Cruz ang minime Coco Marti——
ARAY KO TAENA!" binato ko ng bote ng mineral ang gago..

"Wengya wala ka sa showtime tarantado," napuno na naman ng tawanan ang paligid.

"Ah hindi ba, kala ko kasi showtime tawa kasi ng tawa ang mga madlang-PUKKI natin
hehehe," sabi ni Dela Cruz at muling humarap sa mga estudyante. "Yo! naniniwala ako
sa kasabihang ang batang ambisyoso paglaki tsismoso,"

"Tried and tested hahahaha" sagot namin.

"Yo! Mga naglalakihan at nag-gagandahang PUKKI," bati naman ni Spencer

"Talagang nilagyan mo pa ng naglalakihan eh 'no?" nakangiwing komento namin..

"Anong gusto nyo? Nagtatawanang mga PUKKI? Kanina pa kasi sila tawa ng tawa eh,"
-Spencer
"pfftt wengya, immune na sa PUKKI thing.."

"Bilisan mo na Spencer,"

"Naniniwala ako sa kasabihang huwag magbilang ng manok kung ang alaga mo naman ay
itik" natatawang sabi ni Spencer..

"Wengya may masabi lang eh no?" sabi ko.. "Next!" tawag ko. Lumapit si Freeman.

"Yo! I'm Rosmar Freeman at naniniwala ako na hind lahat ng gwapo ng aartista yung
iba nangangampanya,"

"Ayos Freeman," umapir kami sa kanya..

"Wengya, nasa inyo na po kung iboboto nyo ang PUKKI partylist, sisiguraduhin po
namin na madami kayong matutunang kalokohan mula sa amin," natatawang sabi ni
Montereal..

"Hanggang dito na lang po ang aming kampanya, dahil sa totoo lang nag try lang po
kami, makaranas man lang hahaha," segunda naman ni Young. Kaya pala ang lakas
sumali ng mga ugok, kalokohan lang pala.

"Wengya pag tayo nanalo dito, hanga na ako sa mga estudyante ng M.U" komento ko.
Ang tanong, may boboto nga ba? Kung puro kalokohan lang naman ang sinabi ng bawat
isa.

Vote Wisely!

============
=================

Pick Up 30: Vacation Days (PART 1)

Johnny's POV

"Ano na? Ang kukupad wengya!" reklamo ni Montereal. Nandito kami sa parking area ng
condominium building kung saan kami nakatira lahat.

"Excited? Gusto na agad makaakyat ng puno?" biro ko, at nilagay na ang bag sa loob
ng van.

"Gago! Baka naghihintay na si lolo Herald," sagot nya.

"Tungunu lakas maka-lolo," pang aasar naman ni Gibson. Maya maya pa ay dumating na
din ang ibang jaguars dala ang kanya kanyang bag.

Saan kami pupunta? Well...

"Talaga bang sa Hacienda Adaipmil tayo magbabakasyon? Mas gusto ko pa sa jaguars'

island wengya," komento ni Dela Cruz, inalalayan nyang makasakay si Greshel.

Tama kayo, time for vacation na, at nakatanggap kami ng imbitasyon mula sa lolo ni
Hannah.

"Mag stay lang tayo ng 1 week dun, tapos nun punta na tayo ng Jaguars' Island,"
sagot ni Young. Tumango naman ang lahat bilang pag sang ayon.

Nakatanggap kasi kami ng tawag galing sa lolo ni Hannah na dun daw kami sa Hacienda
nila magpalipas ng bakasyon. Di naman namin magawang tumanggi dahil gusto din namin
makarating sa lugar kung saan nagmula ang angkan ni Hannah. Mapapaglamangan na
naman si captain nito hahaha.

Di nagtagal nagsakayan na din ang lahat ng jaguars sa van.

"Daanan natin si mylabs," sabi ko ng nasa byahe na kami. Abala ako sa pagtetext kay
mylabs.
"Sigurado ka Spencer?" tiningnan ko si Burns na nagdadrive ngayon.

"Oo, bakit?" nagtatakang tanong ko.

"Panigurado pirat si Rea pag dinaanan natin," sagot nya. Pinakyuhan ko lang ang
gago. Tinawanan lang ako. Puro kalokohan.

Pinaling ko ang pansin sa labas ng bintana. Parang kelan lang nung nag enroll kami
sa Montereal University. Ang bilis natapos ng school year pero sa loob ng mga
panahong yun napakadami ng nangyari, mga pangyayari na gusto na lang namin
kalimutan, kaya ngayong bakasyon na, sisiguraduhin namin na mapapalitan ng
magaganda at masasayang bagay ang mga yun, susulitin muna namin ang bakasyon.

"Wengya, di ko akalain na mananalo pa tayo sa taenang eleksyon yun," narinig kong

sabi ni Fisher.

Oo tama kayo, nanalo kami sa eleksyon, bago tuluyang nagtapos ang school year
nagkaron muna ng eleksyon kinabukasan matapos ang kampanya, yun ay para sa susunod
na officers next school year at napasama ang partylist ng jaguars.

"Ikaw ba naman alukin ng PUKKI bread, tatanggi ka?" sabi ko sabay tingin kay
Howard.

Tumingin din sya samin pero agad din binalik ang atensyon sa cellphone nya,
naglalaro ang gago.

I smiled. Masaya ako dahil kabilang ako sa Jaguars. Hindi lang kami basta basta
basketball team, isa din kaming grupo ng tunay na magkakaibigan. Di na nga kumpleto
ang araw ko pag wala sila eh. Dahil sa kanila ang dami kong kapatid.

Napatingin ako sa cellphone ko ng bigla na lang yun mag vibrate. I smiled again, si
mylabs tumatawag.

"Hello mylabs," sagot ko. "Malapit na kami,"

[Mylabs, wag nyo na akong sunduin,]

Biglang napakunot ang noo ko sa sinabi nya.

"Why? Di ka na ba sasama? Kung di ka sasama, di na din ako sasama" lintanya ko na

ikinatingin naman sakin ng jaguars.

[Kasama pa din ako, ano ka ba] nakahinga ako ng maluwag sa sinabi nya. Teka eh
bakit ayaw nyang magpasundo? Bago pa ako makapag tanong ulit ay nagsalita na sya.
[Sinundo na ako nina Hannah at Tina,] narinig ko pa ang tawanan nina Hannah sa
background. Wengya naman ang magpinsan oh, gusto ko pa naman katabi si mylabs
habang nasa byahe.

"Ganun ba mylabs, pakausap ako kay Hannah," sabi ko na lang.

[Spill it out Johnny, you're on speaker] narinig kong sabi ni Hannah.

Yeah right.

"Yo! Hannah, ingat sa pagdadrive ha, nasa 'yo ang buhay ko," I said with a

serious tone.

"Wengya sarap ihagis ni Spencer sa bintana," pang aasar ng jaguars.

"Inlove na inlove eh gago hahaha"- Young.

"Iiwan ka din nyan,"-segunda naman ni Miller. Di ko sila pinansin.

[Yieeeeeeee] narinig ko naman sa kabila, mukhang kinilig yata sila.

[I will] simpleng sagot ni Hannah. Nahawa na yata sya kay captain.

[Mylabs,] boses na ni Rea.

"Mylabs, kita na lang tayo mamaya doon, I miss you and I love you" sabi ko at
hinalikan ang cellphone.

[tooooot tooooot] wengya naputol na?

Tinawagan ko sya pero wala na, patay na ang cellphone nya. Anyare dun? Tinawagan ko
din si Hannah at Tina, pero di nila sinasagot. Nakakaramdam na ako ng kaba, nang
bigla akong makatanggap ng text galing kay Tina.

'We're fine, malakas lang ang trip ni Hannah ngayon'

Binalingan ko si Burns.

"Hoy! Burns! Paspasan mo ang pagdadrive para maunahan natin sina Hannah," sabi ko.

"Gago, baka nalilimutan mo bagong bagong lamborghini aventador ang kotse ni Hannah"
sagot ni Burns. Oo nga pala, bago yung kotse ni Hannah dahil pinasabog ng mga Ali
yung dati nyang kotse.

"Sampong beses ng takbo ng van natin ang bilis ng kotse ni Hannah,"napasimangot

ako. Kung ganun, mauuna sina mylabs dun?

——————

Rea's POV

"Ba't pinatay mo agad? Di pa ako nakakapag I love you." reklamo ko ng bigla na lang
patayin ni Hannah yung tawag ko kay mylabs. Pati yung cellphone ko pinatay din nya.

"Para mamiss ka pa nya lalo," nakangiting sabi nya.

"May ganung epek?" tumawa lang sila ni Tina.

Kanina habang naghihintay ako sa labas ng apartment ko bigla na lang tumigil itong
kotse ni Hannah sa harapan ko, akala ko kung sino, sila lang pala ni Tina. Gusto
daw nila akong makasabay sa byahe, tatanggi sana ako kaya lang hilahin ba naman ako
ng magpinsan na 'to at sapilitan na sinakay sa magarang sasakyan nila.

"Hannah, gaano ba kayaman ang pamilya nyo?" di ko naiwasan na di itanong, nasa

kalagitnaan na kami ng byahe.

"Di ko din alam Rea, basta ang alam ko lang yung lawak ng pagmamahal ng magulang
ko," nakangiting sagot nya at tiningnan ako sa review mirror. I smiled. Masaya ako
dahil hindi mapagmataas ang isang Hannah Marie Adaipmil.

Di na ako nagtanong pa at pinikit ko na lang ang mga mata ko, bakasyon na. Plano ko
pagkatapos nitong darating na linggo, uuwi muna ako sa probinsya namin, miss na
miss ko na si Siopao. Dapat ngayong linggo na ako uuwi kaya lang nung tumawag ako
kay tiyang, wala daw sila ngayon sa bahay dahil sinamahan daw nya ang mga bata sa
youth camp, one week din yun. Kaya naman napag pasyahan ko na lang na sumama muna
sa bakasyon ng jaguars, sa Hacienda ng lolo ni Hannah.

Unti unti akong nakatulog, di ko na namalayan ang oras.

"Rea!"

"Rea," Di ko pinansin, kung sino man ang yumuyugyog sa balikat ko ngayon. Ang sarap
ng tulog ko dahil ang lamig, kelan pa nagka aircon ang kwarto ko?

"Reaaaa!" napabangon ako dahil sa lakas ng sigaw malapit sa tenga ko. Napaayos ako
ng upo ng maalala ko na nasa kotse pala ako ni Hannah.

"Hehehe nandito na tayo?" tanong ko at pasimpleng inayos ang nagulo kong buhok.

"Yes, let's go?" Bumaba yung dalawa, sumunod naman ako.

Literal na namilog ang mga mata ko, nang bumungad sa 'kin ang harapan ng Hacienda,
take note, harapan pa lang ang laki na, eh paano pa yung loob?

Kapansin pansin ang lawak ng lupain ng lolo ni Hannah, may ilang mga tauhan ang
kumuha ng gamit namin sa kotse.

"Lolo!" napatingin ako kay Hannah, nakayapos na sya ngayon sa medyo may edad ng
lalaki, pero mababakas pa din ang kakisigan, dati bang army ang lolo ni Hannah?

Lumapit na din ako sa kanila.

"Magandang araw po," bati ko at nagmano na din.

"Isa ka ba sa mga kaibigan nitong mga apo ko?" ngumiti ako sabay tango.

"Opo, ako po si Rea," pakilala ko.

"Rea? Kung ganun ikaw yung raketera na kinukwento nitong dalawa kong prinsesa?"
magiliw na sabi nya. Tiningnan ko naman ng masama yung magpinsan, wengya
chinichismis pala nila ako, sisingilan ko sila ng tig-singkwenta mamaya.

Tumango na lang ulit ako kay lolo,makikilolo na din ako.

"Hahaha mukhang magkakasundo tayo Rea, hala sige pumasok na kayo sa loob at ng
makapanghalian na tayo, teka anong oras daw ba dadating yung iba?" naglakad na kami
papasok sa loob, di ko mapigilan ang hindi humanga sa ganda ng loob, kasing ganda
ng mansyon nina Hannah.
"Papunta na din po sila 'lo, mabilis lang talaga yung binigay nyong kotse sakin,"
narinig kong sagot ni Hannah.

Naramdaman ko ang pagyapos ng braso ni Tina sa braso ko.

"Ok ka lang ba?" bulong nya.

"Grabe ang yaman ng lolo nyo," sagot ko.

"Sus, wag mo ng pansinin ang laki at ganda nitong hacienda dahil wala kay lolo yan,
ang mas mahalaga pa din ay ang pamilya at kaibigan," ngumiti ako kay Tina. Di ko
akalain na may ganito pa palang mayamang pamilya sa mundo,yung tipong di masyadong
binibigyang pansin ang yaman nila.

Tumuloy kami sa dining area, isang mahabang mesa ang bumungad samin. Ilan ba ang
kumakain dito? Bakit ganito kahaba ang lamesa dito? Parang sa movie ko lang
nakikita ang ganito ah.

Tiningnan ko ang ilang mga katulong na nakatayo, isang dipa ang layo sa mesa.

"Kumain muna kayo mga apo, pagkatapos ay magpahinga habang hinihintay pa natin ang
iba pa ninyong mga kasama," masiglang sabi ng lolo nina Hannah.

Naupo naman kami, at di ko napigilan ang di mapalunok dahil sa nakahain sa harapan

ko, ang dami at mukhang lahat masarap.

Pagkatapos manalangin ni Tina, agad kong nilantakan ang pagkain.

Mas masarap 'to kung kasalo ko si mylabs. Si Siopao kaya kumain na?

"Yo!"

"Kainan na din sa wakas!"

"Gutom na ako!"

Napatigil sa ere yung kutsara na isusubo ko dapat sa bibig ko ng bigla na lang may
magpasukan dito sa dining area, puro lalaki, kung di ako nagkakamali ng bilang pito
silang lahat na nandito.

"Nandito na pala kayo Hannah, Tina," bati nung isa, teka bakit parang pamilyar yata
sila?
"As you can see, nandito na kami kuya Zach at kumakain," sagot ni Hannah.

Tama, sila nga yung pinsan ni Hannah na nakalaban naman ng jaguars sa basketball.

Umupo din sila at nagsimulang kumain. Tahimik lang ako.

Matapos ang tanghalian, pumunta naman kami sa kwarto na tutuluyan namin

pansamantala, ang dami ng kwarto dito. Akala ko magkakasama kaming tatlo sa isang
kwarto, yun pala, pang isahan lang bawat kwarto.

Pumasok ako sa loob, matapos akong ihatid ng isa sa mga katulong, agad akong
tumakbo sa balcony, at heto na naman ang paghanga ko sa paligid, ang lawak ng
lupain.

Teka, anong oras na ba? Bigla kong naalala si mylabs, kinapa ko ang cellphone ko.
Na kay Hannah nga pala ng cellphone ko. Agad akong lumabas ng kwarto, teka, alin
dito ang kwato ni Hannah?

Kesa katukin isa isa ang kwarto dito napagpasyahan kong bumaba na lang at magtanong
kahit isa man lang sa mga katulong.

Napangiti ako ng makita si lolo na nakaupo sa may living room, may kausap syang
lalaki na nakatalikod sa gawi ko. Kay lolo na lang ako magtatanong.

"lolo naman, pano ko mapapagkasya 'to?" narinig kong sabi nung lalaki,

"That's your task," simpleng sagot ni lolo, mukhang mahalaga ang pinag uusapan
nila, akmang tatalikod na ako para lumayo sa kanila..

"Rea!" napatigil ako sa paglalakad. Nilingon ko si lolo at di ko napigilan na di

mapatingin dun sa lalaki. Napakunot ang noo ko.

"Kuyang lampa?"

"Miss barya?" halos sabay nasabi namin.

"Anong ginagawa mo dito?" sabay ulit na sabi namin. Ngayon ko lang napansin na
parang ang dumi nya at ng suot nya.

"Taga dito ako," mayabang na sagot nya, "Ikaw anong ginagawa mo dit——" di na nya
naituloy yung sasabihin nya ng bigla syang batukan ng lolo nya.
"'lo naman!" reklamo nya.

"Kelan kita tinuruan ng ganyang pag uugali Bill?" sabi ni lolo sabay tayo at
pumagitna samin.

"Pasensya ka na Rea dito sa apo ko," ngumiti lang ako sabay ismid kay kuyang yabang
na lampa pa. Maya maya pa ay may binulong sya sa lolo nya, napakunot naman ang noo
ko ng bigla na lang syang ngumiti sakin ng nakakaloko.

"Sige, mabuti pa nga, balik agad kayo ha," sagot ni lolo.

Literal na nalaki ang mata ko ng bigla na lang ako higitin ni kuyang yabang palabas
ng mansyon at isakay sa owner jeep.

"Hoy, tae ka anong ginagawa mo? San mo ako dadalhin?" nagpapanic na ako.

"Samahan mo lang ako sa palengke alam kong expert ka sa mga barya, kailangan ko ng
tulong mo," sagot nya at pinaandar ang owner jeep. Hindi pa halos nag sink in sa
utak ko ang mga nangyayari at mga sinabi nya. Basta isa lang ang pumasok sa isip
ko.

Si mylabs.

=============

A/N: Sinong gustong mag OP dito? Hiring kami ngayon, 3 for girls and 4 for boys.
Paano? Join lang kayo sa FB group ( JAGUARS' SERIES Official Group) then magtanong
kayo dun kung paano mag apply as an OP (operator). See you there :)

Yung mga pm nyo sakin dito sa watty at post sa MB, sa isang araw bukas ko sagutin
ha, isa isa lang dami nyo eh xD Wag sana kayong magsawa na magpost sa MB ko or sa
pm kahit di ko agad mareplyan, nakakataba ng puso pag nakakabasa ako ng mga mensahe
nyo para sa'kin.
Lovesssssss! <3 <3

-ateYna-

=================

Pick Up 31: Vacation Days (PART 2)

Rea's POV

"Ibalik mo ako, dadating na si mylabs anumang oras!" bulyaw ko kay kuyang lampa na
nagdadrive ngayon. Bakit ba kailangan pa nya akong isama eh mamamalengke lang naman
pala sya. Palagay nya sa 'kin basket na lalagyan ng gulay at isda na dapat isama sa
palengke?

"Hahaha relax, kailangan ko lang ng taong kuripot pagdating sa pera" natatawang

sagot nya. Tiningnan ko sya ng masama, wala kasi akong maintindihan sa sinasabi
nya.

"Lampa na nga feeling close pa," sabi ko pero tinawanan lang ulit nya ako.

"Di pa naman huli ang lahat para maka close ko ang isang tulad mo, hindi ba? " sabi
nya sabay kindat pa.

"Di bagay sayo nagmumukha kang gago sa kanto," inismiran ko sya.

"Hahahaha," binaling ko na lang ang tingin sa daan dahil tumawa na naman sya.

Maya maya pa ay tumahimik na sya.

"Bakit mo ba ako sinama pa?" naaasar na tanong ko, wala talaga kasi akong ideya
kung anong dahilan bukod sa pagiging kuripot ko daw.

"Simply because I need your wise technique in spending money lalo na pag sa
palengke," sagot nya at sinulyapan ako. He smiled ng mapansin ang nagtataka kong
tingin.

Kung di ako nagkakamali, Adaipmil sya. Bakit kailangan nya magtipid sa

pamamalengke kung mapera naman sila?

"Sige, ikukwento ko na lang sayo para mas maintindihan mo ang ibig kong sabihin,"
binalik nya ang tingin sa daan, nakikinig lang ako at naghihintay sa sunod nyang
sasabihin. Wala na akong choice alangan naman tumalon ako palabas sa sasakyan na
'to habang umaandar.

"Kasama ito sa task na binibigay samin ni lolo, tuwing bakasyon sinasanay nya kami,
maging bahagi ng Adaipmil Agents," napakunot ang noo ko,

"Ano namang kinalaman ng pamamalengke sa pagsasanay bilang agent aber?"

"A good agent is wise even the little, such as finacial, sinisimulan namin ang
pagsasanay sa mga malilit na bagay," sagot nya.

"Magkano bang binigay ng lolo mo na budget para sa pamamalengke mo?" tanong ko.

"200 pesos," nakangiwing sagot nya, tapos may inabot sya sakin na papel. Tininggap
ko yun at tiningnan.

2 kilo- patatas

3 kilo -tambakol

2 kilo- hipon

3 kilo- bangus

"Tae di ko akalain na ang lakas pala mang gago ng lolo nyo," di ko napigilan
sabihin. Aba, dalawang daang piso para sa kilo kilong isda? Eh pang patatas nga
lang yata yung 200 pesos eh.

"Exactly, ang lakas nya talaga mang gago," natatawang sabi nya. Tumikhim ako at
tiningnan ulit sya ng masama.

"Ano naman sa palagay mo ang maitutulong ko sayo? Kung ikaw sa sarili mo mismo di
mo alam kung paano pagkakasyahin ang 200 pesos?" pagsusungit ko.

"Eh kasi sabi ni Princess magaling ka daw mag budget ng pera,"nakangiting sagot nya
at di pinapansin ang nakataas kong kilay. Ano pa bang sinabi ni Hannah sa mga
pinsan nya at sa lolo nya wengya naman eh.

"Di ba sabi mo, a good agent is wise even in a little? Wala akong balak mag agent,
trabaho mo yan kaya labas ako dyan," sabi ko at humalukipkip.

"Kung di mo ako tutulungan, samahan mo na lang ako," balewalang sabi nya.

"Hahanapin ako ni mylabs!" sigaw ko.

"Edi maghanap sya, di ko naman sya pipigilan ah,"

"Aba't---"

"We're here," bigla akong napatingin sa paligid, nasa palengke na kami, amoy pa
lang palengke na talaga, pinarada nya ang owner jeep, at ang gago di man lang ako
pinagbukas ng pinto?

Hindi na din ako nag abalang bumaba pa, antayin ko na lang siguro sya dito.

"Miss barya, tara na---langya bat di ka pa nababa? " nilapitan nya ako.

"Dito na lang ako, hintayin na lang kita bilisan mo at bak----waaaaaaaahhH"

napasigaw ako ng bigla na lang nya akong buhatin at nilabas sa owner..

"Tae ka, bitiwan mo ako," binaba din naman nya ako.

"ARAY!" hinampas ko sya sa braso.

"Napaka mo tae ka!" bulyaw ko.

"Kelan pa naging gwapo ang tae?" biro nya, nauna na akong naglakad, mukhang
kailangan ko syang tulungan para matapos na 'to at makabalik kami agad. Naikuyom ko
ang kamay ko sa pagkainis.

Agad na pinuntahan namin ang gulayan.

"Ateng ganda magkano po ang kilo ng patatas?" tanong ko sa tindera.

"60 pesos ang kilo Miss,"

Tiningnan ko si kuyang lampa. Teka ano nga ba ulit ang pangalan nito? Blake? Ano
bang pake ko?

"Palagay mo may mararating yang 200 mo ha?" pagsusungit ko, pero naka ngiti lang
yung walanghiya.

"Ate di ba pwedeng bente na lang ang kilo?" napangiwi ako sa sinabi nya sa tindera.
Kung ako ang tindera tas ganito tumawad ang bumibili baka mabato ko ng patatas sa
mukha.

"Kung nantitrip lang kayong dalawa, lumayas kayo sa harap ng paninda ko, baka
malasin lang at di ko kayo mapatawad." agad akong lumayo kay ate, baka kasi
hampasin kami bigla ng kilohan eh.

"Akala ko si Elvin lang ang walang utak, di pala sya nag iisa, may katropa pala
sya." bulong ko.

Sunod namin pinuntahan ang bilihan ng mga isda. Kanina pa kami palakad lakad at
naghahanap ng mabait na magbibigay samin ng malaking discount. Anong oras na ba?
Baka dumating na sina mylabs.

Mukhang kailangan ko na talaga gamitin ang technique ko.

"Hoy san ka pupunta! Rea!" di ko pinansin ang lampanget na yun, lampa na panget pa,
wala man lang sa kalingkingan ni mylabs, ramdam ko naman ang pagsunod nya sakin.

Pumunta kami sa bilihan ng sako sakong bigas. Nadaanan namin 'to kanina at nakita
ko yung dalawang truck ng bigas na dumating.

"Dyan ka lang," sabi ko kay lampanget Blake Bill Adaipmil.

Nilapitan ko yung lalaking nagmamando sa mga kargador.

"Manong, mukhang ang dami nyong ibaba ngayon ah," sabi ko, abala si manong sa
pagsusulat di nya ako tinatapunan ng tingin.

"Oo nga eh, medyo malapit ng dumilim at kailangan maibaba na ang lahat ng yan,"
napangiti ako sa sinabi nya.

"Magkano po ba kada isang sako ng bigas?" tanong ko ulit, this time tiningnan na
ako ni manong, napakunot ang noo nya sakin.

"Bakit ineng magbubuhat ka din ba?" nagtatakang tanong nya.

"Pwede po?" biro ko.

"Lakas ng trip mo ineng, gusto mo ipakasal na lang kita sa anak ko," natatawang
sabi ni manong.

"Ay may mylabs na po ako, pero yun pong kasama ko pwedeng pakasalan yung anak nyo,"
tinuro ko si lampanget na nakakunot ang noo ngayon.

"Hahaha, lalaki yung anak ko," tumatawang sabi ni manong. "Sige na tawagin mo na
yang kasama mo ng makarami ng buhat," sabi ni manong, mukhang nakuha nya ang ibig
kong sabihin.

Kinawayan ko naman si Blake, lumapit sya samin.

"Ang isang matalinong tao, hindi ipagpipilitan na pagkasyahin ang dalawang daang
piso kung alam mo naman sa sarili mo na hindi yun sapat, sa halip na isipin kung
paano pagkakasyahin ang pera, mag isip ka kung paano ito madadagdagan at magiging
sapat." makahulugang sabi ko. Natutulala sya sakin.

"Kinausap ko na si manong, magbuhat ka ng bigas, sampong piso isang sako, mas

madaming mabubuhat, mas malaking kita," dagdag ko at itinuro ang truck ng bigas at
ang ilang kargador na nagpapaunahan sa pagbuhat.

"You have no idea, what you are doing," napakunot ang noo ko sinabi niya, para bang
ngayon lang sya nakakita ng tulad ko "Mas lalo kitang nagugustuhan sa pinapakita
mo" sabi pa nya bago sya tuluyang pumunta sa truck. Weirdo. Naupo naman ako sa tabi
ni manong, pinalista ko na sa kanya si Blake.

-----------

Elvin's POV

"Wengya sa wakas after 10 years nakarating din tayo," napatingin ako kay Spencer.

"10 years? 10 years na agad ang nakalipas? Kung ganun---ARAY! taenamo Spencer,"
reklamo ko, ibato ba naman sakin ang bag ng gago.

"Wag mo kasi masyadong seryosohin ang mga bagay Howard," sabi ni Burns at tinapik
pa ang balikat ko.

"Sino bang nagseseryoso sa mga bagay ha Burns?" sagot ko, habang binababa ang ilang
mga gamit namin.

"Ikaw," -Burns.
"Gago, yung mga nagiging syota ko nga di ko siniseryoso, mga bagay pa kaya?" galit
na sabi ko at nauna ng maglakad.

"Tang*na ipaalbularyo na kaya natin si Howard," narinig ko pang sabi ni Burns kay
Freeman.

Napangiti ako ng salubungin kami nina Hannah at Tina.

"You made it," nakangiting sabi ni Hannah.

"Wengya, buti nga nakarating pa kami ng buhay eh, di ko na yata nabilang kung ilang
beses kaming naligaw," sabi ni Young. Binaba ko ang bag ko at pinagmasdan ang
paligid. Ang ganda dito, ang daming puno.

"Nasaan si mylabs?" narinig kong tanong ni Spencer. Nagsilapitan na din ang ibang
jaguars dala ang kani-kanilang bag.

"Nasa kwarto nya yat---"

"Sila na ba ang jaguars?" napatingin kaming lahat sa nagsalita.

"Opo lolo," masayang sagot ni Hannah at pinakilala kami isa isa pati ang mga babae,
sina Hart, Mychiel, Greshel, ang asungot kong kapatid na si Izrah.

"Ako naman po si Elvin Howard, mataas tumalon,malakas lumamon," pakilala ko.

"Pfftt di ka man lang nagpalad ng papel," bulong sakin ni Gibson.

"May exam ba tayo?" bulong ko din.

"Ako naman ang lolo ni Hannah at Tina, Don Herald Adaipmil, maraming salamat sa
pagtugon sa aking paanyaya,"

"Sa amin po ang pasasalamat," magalang na sagot ni Montereal.

"Halina kayo sa loob at ng makakain na kayo," biglang nagliwanag ang paligid ko

dahil sa sinabi ni tanda.

"Ayos gutom na ako," sabi ko.

"Ako din, wengya," -Burns

Napangiti ako ng makapasok kami sa dining area. Nakahain na ang pagkain, ibat ibang
putahe ang nandito.

"Iba talaga kapag bakasyon," komento ni Fisher. "Bumabaha ng pagkain"

Agad na nilantakan namin ang pagkain.

"Eto mga gusto kong luto adobo sa gata" sabi ko kahit punong puno ang bibig.

"Ang sharap the besh ang pagkain dito sa hacienda," sabi naman Gibson. Ngitian ko
ang jaguars, basta sa pagkain nagkakaisa kami.

Naupo naman sa pinaka dulo si tanda at pinanuod kami sa pagkain.

"Tanda ikaw ba di kakain?"

*cough*

*cough*

Bigla akong napatingin sa jaguars, mukhang nabulunan yata sila.

Tinuloy ko lang ang pagkain, tiningnan ko ng masama si Montereal ng bigla nya akong
sipain sa ilalim ng lamesa.

"Gumalang ka taenamo," bulong ni Burns.

Muli kong tiningnan si tanda.

"Kain na po matandang Herald," sabi ko sabay subo ng kanin. Nginitian ko pa lahat

ng jaguars. Lahat sila napapalunok na lang ng laway.

Narinig ko naman ang pagtawa ni tanda.

"Hehehehe" nakitawa na din ang jaguars halatang peke naman ang tawa.

"Mga tol try nyo uminum ng sprite pag may time, para malaman nyo kung paano
magpakatotoo," balewalang sabi ko.

"Hahahaha," lumakas ang tawa ni tanda. "sige kain lang kayo ng marami, madami
talaga akong pinahuli sa mga apo ko kanina para madami din ang makain nyo," maya
maya ay sabi ni tanda.
"Ang sarap nga po eh, lambot ng pagkaluto dito sa manok," sabi ni Greshel. Kasama
din ang mga babae ng jaguars, di na ako nagsama ng babae ko para makapambabae ako
dito.

"Oo nga po, ang sarap lalo na at ang luto ay adobo sa gata," sabi naman ni
Mychiel.

"Bakit parang ang dami yatang maliliit na buto nitong manok nyo lolo?" tanong ni
Hart. Kanina ko pa nga din napapansin ang malilit na buto sa ulam, parang tinik na
di ko maintindihan. May lahing isda ba yung kinatay nilang manok?

"Yo! Magandang gabi jaguars," napalingon kami sa bagong dating. Ang eagles. Nandito
din pala sila.

"Ayos nilalantakan nyo na pala ang huli namin kanina," naupo din ang eagles at
nagkanya kanya ng sandok ng kanin.

"Kamusta? Masarap ba ang bayawak?" nagkatinginan kaming lahat.

"B-bayawak?"nagtatakang tanong ni Greshel.

"Yang kinakain nyo, bayawak yan," simpleng sagot ni Zach sabay subo ng pagkain.

"Anak ng!" biglang napatayo si Young.

Yung ibang girls nagtayuan din at lumabas ng dining area.

"Pfftt lolo bakit di mo sinabi sa kanila?" natatawang tanong ni Jax, isa sa mga
eagles.

-----------

Johnny's POV

Napakunot ang noo ko ng biglang magpasukan ang eagles dito sa dining area. Kung
ganun nandito din ang hayop na si Blake.

Di pa man nakakasagot si Don Herald sa tanong ni Jax ay nagtanong na ako.

"San po ang kwarto ni mylabs? I mean ni Rea po."

"Ah si Rea, kasama sya ni Blake sa palengke

kasama sya ni Blake

kasama sya ni Blake

kasama sya ni Blake

Nag echo sa pandinig ko yung sinabi ng lolo ni Hannah.

Biglang umakyat lahat ng dugo ko sa ulo, kasabay nun ang pagkuyom ng kamao ko.

Binalingan ko si Hannah.

"San ang palengke dito?" tanong ko.

"Sa may bayan," sagot nya, tumayo ako at naglakad palabas. "Come on Johnny, di sya
mapapahamak kay Blake," narinig ko pang sabi ni Hannah.

Naramdaman ko ang pagsunod ng jaguars sakin.

Humarang sa daan ko si Montereal.

"Pare kumalma ka muna," pano ako kakalma? Kung yung babaeng mahal ko, kasama ng
hayop na si Blake.

"Young man, my grandson is capable in protecting people," nakalapit na pala samin

ang lolo ni Hannah.

That's not the goddamn point.

"Kanina pa sila umalis, for sure pabalik na din sila," dagdag pa nya. Tiningnan ko
si Hannah.

"Can I borrow your car?" I asked. Tumingin muna sya sa lolo nya tapos sakin ulit,
akmang iaabot nya sakin ang susi ng bigla na lang agawin yun ni Don Herald.

Damn!

"Let's wait here," maawtoridad na sabi niya. Tang*na.

Naramdaman ko ang pagtapik ng jaguars sa balikat ko.

Kinuyom kong mabuti ang kamao ko at pilit na kinalma ang sarili.

---------

Rea's POV

"Ang sakit ng katawan ko pusang gala," narinig kong reklamo ni lampanget.

"Tae ka bilisan mo na ang kilos, gabi na oh, sigurado nakarating na ang jaguars,"
naglalakad na kami ngayon pabalik sa owner jeep, nakabili na din kami ng mga
kailangan nitong si lampanget.

"Oo na, ito na nga oh langya," nilagay na nya ang pinamili namin sa may likod saka
sya naupo sa driver seat.

"Pahiram ng cellphone mo," sabi ko sabay lahad ng kamay ko sa kanya. Baka kasi nag
aalala na si mylabs ko.

"Malas mo, wala akong dalang cellphone, kinuha ni lolo," nakangising sabi nya at
binuhay ang makina.

"Bilisan mo na, magdrive ka na tae ka!" bulyaw ko. Pano pag nalaman nya na kasama
ko tong mokong na 'to? Ang alam ko kasi, may history na ng away ang dalawa dahil
daw sakin.

Nag aalala lang ako sa pwedeng maging reaksyon ni mylabs.

"Relax, kaya ko naman makipag suntukan kay Spencer eh," tiningnan ko ng masama si
Blake. "Joke lang hahaha"

Nasa byahe na kami pabalik sa hacienda.

Bigla akong napasigaw ng bigla na lang kaming makarating ng pagsabog.

"Fvck!" tinabi ni lampanget ang owner jeep at bumaba. Bumaba din ako at nakita ko
yung isang gulong flat mukhang yun ang sumabog.

"Kaskasero ka kasi!" sigaw ko. Tae mas lalo kaming magtatagal nito eh.
"Aba sabi mo bilisan ko ang pagdadrive, sinunod lang kita," katwiran nya.

"Palitan mo na yan takte ka!" sigaw ko. Naiinis na naman ako.

"Yes boss," sumaludo pa ang walangya.

Tatawa tawa syang kumilos para palitan ang tire.

Makalipas ang kalahating oras, di pa din sya tapos.

"Ano ba? Di pa ba tapos?" reklamo ko.

"Ang ingay mo, di mo ba alam na galit ang mga engkanto dito sa maiingay," pananakot
nya.

"As if naman matatakot ako," balewalang sabi ko. Tumawa lang sya at muling hinarap
ang ginagawa. Naupo ulit ako sa loob ng owner jeep. Nakaramdam ako ng antok kaya
pinikit ko muna ang mata ko.

**

Naalipungatan ako dahil sa galit na galit na boses.

Minulat ko ang mata ko. At nanlaki ang mata ko ng makitang inaawat ng jaguars si
mylabs, napatingin ako kay Blake na may dugo sa gilid ng labi.

Anong nangyari?

Bumaba ako ng owner jeep.

"Mylabs," mahinang tawag ko. Pero isang matalim na tingin lang ang natanggap ko
mula sa kanya.

Ano ba kasing nangyari?

==============

=================

Pick Up 32: Vacation Days (PART 3)

Jason's POV

Alas dyes na ng gabi pero di pa din dumadating si Rea at si Blake. Kanina pa di

mapakali itong si Spencer, halos mabutas na ang granite na sahig nitong mansyon
kakalakad nya.  At kanina pa din umuulan ng mura dito.

"Fvck!" mura na naman nya.

"Pare upo ka nga muna wengya nahihilo yung bayawak sa tiyan ko dahil dyan sa
kakalakad mo tungunu" reklamo ni Gibson, pero isang matalim na tingin  lang ang
natanggap nya mula kay Spencer.

Tiningnan ko ang eagles, nandito din sila at naghihintay.

"Spencer pare umaapoy ka na, pwede kalma ka muna? Baka masunog tayong lahat dito"
biro ni Jax isa sa mga eagles. Pinakyuhan lang sya ni Spencer wengya hahaha.

Umakyat na sa taas si Don Herald Adaipmil kanina at mahigpit nyang binilin samin na
hintayin na lang daw dito sina Blake. Wala kaming magawa kundi ang sumunod, langya
yung tatay nga ni Hannah nakakatakot na, ito pa bang lolo nila? Baka bigla na lang
kaming paulanan ng bala ng baril pag di kami sumunod.

Tiningnan ko si Greshel na nasa tabi ko.

"Pahinga ka na babe, kami na lang ang maghihintay kay Rea," bulong ko.

"Ok lang ako babe," she smiled.

"Pahinga na kayo princess isama mo na din ang mga kaibigan mo," napatingin kami kay
Zach. Tinanguan naman namin ang mga girls, halatang napagod sila sa byahe. Di na
tumanggi pa sina Hannah at umakyat na din sa taas. Hinalikan ko muna si Greshel sa
noo.

"Goodnight babe, I love you,"

"Ang sarap itapon ni Dela Cruz,"narinig kong pang aasar ng jaguars. Napansin ko
naman ang paglabas ni Spencer.

Pagkaakyat ng girls, napuno ng katahimikan ang buong living room. Walang ibang
maririnig dito kundi ang harok ng gagong si Howard, walang pasintabi dito na talaga
natulog sa sofa nakataas pa ang paa ng walangya.

Nagkatinginan kaming lahat ng makarinig kami ng tunog ng makina ng sasakyan.

Nagpakiramdaman muna kaming lahat.

"Fvck! Ano bang problema mo Spencer?!"

Halos sabay sabay kaming napatayo at napatakbo palabas ng marinig namin ang boses
ni Blake.

———————————-

Blake's POV

Pinatay ko ang makina ng sasakyan matapos ko itong iparada, kadarating lang namin
ng hacienda inabot na kami ng gabi dahil nahirapan ako sa pagpapalit ng gulong, ang
dilim kasi dun sa lugar kung saan kami naflatan. Nilingon ko si Rea, di ko
napigilan ang pag guhit ng ngiti sa labi ko. Langya, kahit tulog maganda pa din.
Mukhang napagod sya dahil ang lalim ng tulog nya. Gigisingin ko na sana sya, pero
di pa man lumalapat ang kamay ko sa braso nya ay may bigla na lang humila sa'kin
palabas ng owner at sinalubong ang gwapo kong mukha ng isang suntok.

Nalasahan ko ang dugo sa bibig ko.

"Fvck! Ano bang problema mo Spencer?!" galit na sigaw ko. Agad na dinaluhan nya ako
at hinawakan sa kwelyo, halos magkasing taas lang kaming dalawa.

"Anong problema ko ha? Eh gago ka pala eh, kasama mo lang naman ang girlfriend ko,
at anong gagawin mo sa kanya kung hindi kita hinila ha?!" nakatiim ang bagang na
bulyaw nya.

Napangisi na lang ako sa sinabi nya.

Akmang uupakan nya ulit ako ng bigla syang awatin ng jaguars.

Tiningnan ko sya deretso sa mata.

"Aaminin ko, gusto ko ang girlfriend mo pare, pero hindi dahilan yun para
pagsamantalahan ko sya tulad ng iniisip mo,"

Kung nakakamatay lang ang tingin panigurado kanina pa ako bumulagta dahil sa tingin
ni Spencer sakin ngayon. Sasagot pa sana sya kaya lang bigla may nagsalita sa
likuran ko.

"Mylabs," di ko na kailangan lumingon para alamin kung sino ang nagsalita. Di ko

inaalis ang tingin kay Spencer.

Parang gusto ko din syang suntukin dahil sa lalim at sama ng tingin nya kay Miss
barya,

Di sya nagsalita at bigla na lang tumalikod saming lahat at naglakad palayo. May
saltik yata sa ulo ang gagong yun. Pinunasan ko ang gilid ng labi ko.

"Lolo pasensya na po kayo sa nagawa ni mylabs, di nya po sinasadya yun, nabigla

lang po ata sya. Excuse me po kakausapin ko lang sya"

Napakunot ang noo ko. Lolo? Unti unti akong lumingon, tang*na gising pa ang
matandang 'to? Akala ko tulog na sya. Babatiin ko pa lang sana sya kaya lang
naunahan nya akong magsalita.

"Bill! to my office now!" napapitlag ako sa lakas ng boses nya. Di nakatakas sa

piningin ko ang pag ngisi ng ilang eagles at jaguars na nandito.

Sinensyasan pa ako ng gagong si Young, ng lagot ka.

Nauna ng naglakad si tanda sa pagpasok sa loob, naramdaman ko pa ang pagtapik ni

Zach sa balikat ko.

"Salamat sa suporta," sarkastikong sabi ko sa kanila.

"Ayos lang yan Blake magaling ka naman makipag usap sa bala ng baril, hindi ba?"
pang aasar ni Montereal, pinakyuhan ko lang sya at sumunod na kay tanda. Narinig ko
pa ang tawanan nila.

Bago ako tuluyang pumasok sa library kung nasaan ang office ni lolo, nakita ko pa
ang paglabas ni Rea sa kusina, mukhang hinahanap nya si Spencer, tapos umakyat sya
taas.
Napapailing na lang ako, ang swerte ng gagong si Spencer, pasalamat sya nauna syang
makilala si miss barya. Kumatok muna ako sa pinto, narinig ko ang boses ni lolo
mula sa loob saka ko binuksan yun at pumasok sa loob.

Umayos ako ng tayo at nilagay ang dalawang kamay sa likod.

"How's your task?" langya kala ko bubulyawan nya ako dahil ngayon lang kami
nakabalik. Nakahinga naman ako ng maluwag. Sinimulan ko ang pagrereport.

"Thanks to her, I made the impossible to possible," heto na naman ang ngiti ko sa
tuwing maalala ko si miss barya at ang ginawa nyang pagtulong sakin.

"Alam mo ba kung anong sinabi nya sakin?" tanong ko patungkol kay Rea. "Sabi nya
ang isang matalinong tao daw hindi ipagpipilitan ang dalawang daang piso kung alam
mo naman daw sa sarili mo na hindi yun sapat, sa halip na isipin kung paano
pagkakasyahin ang pera, dapat pala na mag isip ka kung paano ito madadagdagan
hanggang sa maging sapat na," di ko namalayan na nakangiti na naman pala ako sa
hangin.

"Yeah she's one of a kind, and I know that smile Bill, whatever you are thinking
right now, cut that off, better to stop that early as you can, as you can see she
has a boyfriend," bigla akong bumalik sa realidad dahil sa sinabi ni lolo. Daig ko
pa ang sinampal.Tangna nag uumpisa pa lang ang pantasya ko pinutol na agad ni
tanda.

"I'll think about it," sagot ko.

"There's no need to think about, Bill," tiningnan ko si lolo sa mata. Damn! Sasagot
pa lang ulit ako ng magsalita na ulit sya.

"Dismissed," anunsyo nya, napamura na lang ako sa isipan ko, tangna, pag may
boyfriend na di na pwedeng lapitan? Ang laking kagaguhan naman non'.

Pagkatapos kong sumaludo ay lumabas na ako ng library.

Saktong baba naman ni Rea galing sa taas, mukhang di pa din nya nakikita ang gagong
si Spencer. Tuloy tuloy sya sa may kusina, galing na sya dun kanina hindi ba? Di ko
alam pero parang may humahatak sakin na sundan sya. So I did. Nakita kong tinatahak
nya ang daan papunta sa likod nitong mansyon. At di nga ako nagkamali ng lumabas
sya dun. Madilim na putik. Napatigil ako sa pagsunod sa kanya ng mapansin ko ang
nakatayong si Spencer sa di kalayuan.

———————————

Rea's POV
Halos halughugin ko na ang buong mansyon ng lolo ni Hannah kahahanap kay mylabs.
Bakit ba kasi ang laki laki nito? Nakakaramdam na ako ng pagod dahil kanina ko pa
syang hinahanap. Nasaan ka na ba mylabs? Kailangan ko syang makausap. Galit ba sya?
Bakit ganun na lang kung tingnan nya ako, para bang may nagawa akong napakalaking
kasalanan?

Bumaba ako ng hagdan at pumasok ulit sa kusina, di ko alam pinaubaya ko na lang sa

mga paa ko ang paghahanap, kung saan man ako dalhin nito. Pumasok ako sa isang
pinto, isang mahabang hallway yun, mukhang papunta ito sa may likod nitong mansyon.
Walang pag aalinlangan ko yung tinahak, basta ang nasa isip ko lang ay ang makita
si Johnny.

Automatic na kumalabog ang puso ko ng matanaw ko sya sa di kalayuan, kahit malakas

ang tibok ng puso ko, agad akong lumapit sa kanya.

"Mylabs," tawag ko sa kanya ng makalapit ako ng tuluyan. Pero hindi man lang nya
ako nilingon.

"Mylabs, galit ka ba? Sorry na," hinging paumanhin ko, may kasalanan man ako o wala
gusto kong mag sorry, ayaw ko ng ganitong pakiramdam. Yung pakiramdam na nasa harap
ko lang sya pero parang ang layo nya at di ko sya kayang abutin.

"Tungkol kay Blake," mabilis na nilingon nya ako ng mabanggit ko ang pangalan ni
kuyang lampa. Yung way kung paano nya ako tingnan kanina, nakikita ko na naman sa
mga mata nya ngayon, galit na galit sya.

"Hindi ko naman ginusto na sumama sa kanya eh," umpisa ko sa pagpapaliwanag, Di

nakatakas sa paningin ko ang pagtiim ng bagang nya, hudyat na galit talaga sya.

"Kinailangan nya lang ang tulong ko dahil may pinagawa sa kanya ang lolo nya,
maniwala ka, hindi naman ako yung nag alok ng tulong, hiningi lang talaga nya,
mylabs, magsalita ka naman oh," nanatili lang syang nakatingin sakin. Kung kanina
nababasa ko pa ang galit sa mga mata nya, ngayon wala na akong makita. Wala ng
emosyon, di ko alam kung paano nya nagagawang pigilan ang damdamin nya.

"mylabs, kung galit ka sakin, sabihin mo lang, sigawan mo ako, pagalitan mo ako,
tatanggapin ko, wag lang ang ganito please," nasasaktan ako sa pinapakita nya sakin
ngayon. At parang dinukot ang puso ko ng bigla na lang syang tumalikod sakin at
naglakad palayo.

Napayuko ako at di ko na napigilan ang pag uunahan ng mga luha ko.

—————————

Blake's POV
Naikuyom ko ang kamao ko ng maglakad palayo si Spencer at iniwang umiiyak si Rea sa
madilim na bahagi nitong hacienda.

Di ko man narinig ang pinag usapan nila pero base sa pag alis ni Spencer mukhang di
nya pinakinggan ang sinabi ni Rea. I clenched my fist. Muli kong tiningnan si Rea,
nakayuko pa din sya at pinupunasan ang luha nya. Napakunot ang noo ko ng mapansin
ko na may kung anong umibo dun sa may damuhan.

Agad akong napatakbo papalapit kay Rea, niyakap ko sya at hinabog palayo ang baboy
ramo na susugod sana sa kanya. Hinarangan ko sya at hinarap ang mabangis na baboy
ramo, hinubad ko ang sinturon ko at hinataw dun sa baboy. Agad naman yung tumakbo
palayo. Bukas ka sakin baboy ka, sabi ng isip ko.

Hinarap ko si Rea, nakatingin din sya sakin.

"Ok ka lang?" tanong ko. Bigla akong nakaramdam ng kaba ng makita ko ang galit sa
mga mata nya.

"Gusto ko man magpasalamat sayo sa pagligtas mo sakin ngayon kaya lang hindi ko
magawa, lalo na at alam naman natin kung bakit galit sakin si mylabs ngayon,"sabi
nya, tangna di ko naman hinihingi na pasalamatan nya ako eh. Ang makitang ligtas
sya ok na sakin.

Di ako nagsalita. Kitang kita ko sa mga mata nya na nasasaktan sya. Tang*namo
Spencer, napapamura na lang ako sa isip ko. Parang gusto ko makipagbasag ulo sa mga
oras na ito.

"Mauna na ako sayo," di ko na namalayan ang pag alis ni Rea sa harapan ko. Naiwan
akong nag ngingitngit sa galit.

Agad akong naglakad, kinuyom ko ang kamao ko. May isang taong hinahanap ang sistema
ko.

At ng matanaw ko sya nilapitan ko sya, agad kong pinatama sa mukha nya yung suntok
ko.

"Fvck!" mura nya, mukhang di nya inaasahan yung ginawa ko.

"Tang*na pare, alam kong galit ka, pero hindi mo dapat iniwan si Rea sa madilim na
lugar na yun, muntik na syang atakihin ng mabangis na hayop tarantado ka!" singhal
ko kay Spencer na ngayon ay pinapahid ang tabi ng labi nya na may dugo dahil sa
suntok ko.

Tiningnan nya ako ng masama.

"Alam mo, kung di mo kayang alagaan at protektahan si Rea, mas mabuti pa sigurong
bitiwan mo na lang sya, dahil handa akong saluhin sya, at sisiguraduhin ko na di ko
sya sasaktan tulad ng ginagawa mo ngayon," sabi ko.

He chuckled. Sabay ngisi.

"Hinding hindi ko gagawin yan," sagot nya.

"Talaga?" Tinawanan ko sya ng bahagya, "Eh iniwan mo nga sya kanina di ba?"

Ngumisi ako ng makita ang pagtiim ng bagang nya.

"Where is she?" tanong nya.

"That's for you to find out, hindi sya tumigil ng paghahanap sayo kanina makausap
ka lang, it's your turn to do the same," sagot ko. Oo, gusto ko si Rea, at ayaw ko
ng ganitong klase ng laban. Gusto ko yung patas at malinis. Ayaw kong gamitin ang
pagkakataon na magkagalit sila para lang mapunta sakin si Rea.

"Kapag iniwan mo ulit sya, sisiguraduhin ko na wala ka ng babalikan," makahulugang

sabi ko. Tinapunan muna nya ako ng isang matalim na tingin bago sya tuluyang
naglakad palayo.

——————————

Johnny's POV

Damn! Ang laki kong gago. Sinaktan ko sya, hinayaan kong kainin ako ng selos.

Hinanap ko sya, nang di ko sya makita dito sa baba agad akong umakyat sa taas,
kumatok ako sa kwartong tinutuluyan nya kaya lang walang sumasagot.

Huli na ba ako? Ayaw na ba nya sakin dahil sa tangnang ugali ko? Mali ba ang
magselos? Dapat kasi pinakinggan ko sya kanina. Fvck! Sabi ko sa sarili ko noon na
di ko sya sasaktan, pero anong ginawa ko? Pinaiyak ko sya.

Tumigil ako sa pagkatok, baka nagpapahinga na sya.

Pumunta ako sa balcony, pero natigilan ako ng makita syang nakatayo doon at
nakatingila sa langit.

Fvck! Looking at her right now? It's killing me, big time.
Ayaw kumalma ng puso ko, para bang nararamdaman din nito ang sakit na nararamdaman
ng babaeng mahal ko.

Tinabihan ko sya. Tumingala ako sa langit, nakita ko sa peripheral vision ko na

nagulat syang makita ako sa tabi nya. Di ko inalis ang tingin ko sa mga bituin sa
langit.

"Nay, tay, pasensya na po kayo kung napaiyak ko ang prinsesa natin ha, nadala lang
po ako ng selos," sabi ko at nanatiling nakatingala sa langit.

"Mahal na mahal ko lang po talaga sya, to the point na di ko kayang makita syang
hawak at kasama ng iba," dagdag ko pa.

"mylabs,"narinig kong tawag nya sakin, unti unti kong tiningnan si Rea. Hilam ng
mga luha ang mga mata nya. Hinarap ko sya, at pinahid ang luha nya gamit ang
hinlalaki ko. Kinulong ko ang pisngi nya sa mga palad ko.

"I'm sorry mylabs, I'm sorry for letting your tears fall down," I said, di ko
napigilan na ikulong sya sa mga bisig ko. I kissed her head.

"Ang laki kong gago dahil sinaktan kita, di man lng kita pinakinggan," ngayon ko
lang naramdaman ang galit ko para sa sarili ko mismo.

"Damn this fvcking jealousy" I cussed.

Tiningnan ko sya sa mga mata. Di ko na naman napigilan murahin ang sarili ko ng

makita ko na naman ang pagpatak ng luha nya.

Unti unti akong yumuko, napapikit sya, hinalikan ko ang mga mata nya, tinuyo ko ang
luha nya gamit ang labi ko.

"I hate myself for hurting you, I know from the start that I am not the best man
for you, but I'm trying mylabs, I'm trying to be the best man for you, at ayokong
dahil lang sa tang*nang selos ito ay mawala ka sakin, I can't imagine myself
without you because nobody makes me happy the way you do," I said, she looked at
me.Titig na titig sya sakin na para bang di sya makapaniwala sa mga sinabi ko.

Bumaba sa mga labi nya ang tingin ko.

And before she utter any single words.

I claim her lips.

============
A/N: Yieeeeee!! malapit na mag 1 year ang KBAYM, sali kayo sa FB group ha, madami
kaming pagames bukas :) samahan nyo kaming i-celebrate ang 1st anniversary ng kauna
unahang story na naisulat ko dito sa wattpad. (kahit puro typos yun pinag tyagaan
nyo pa din basahin hahahaha) Join kayo ha sa Jaguars' Series Official Group.

——-

Parang ayoko na ipost yung ud ko sa BOH, baka kasi ipa-salvage nyo na ako sa
sobrang galit kay Frella. hahaha

Salamat sa patuloy na suporta #TeamJaguars :* Lovesyuuuuuu :*

-ateYna-

=================

Pick Up 33: The Training

Joel's POV

"Jaguars wake up!" nagtakip ako ng unan ng makarinig ako ng malakas na sigaw mula
sa labas. Pero di pa man nakakabalik ng tuluyan ang diwa ko sa pagtulog bigla na
lang akong napamulat ng maramdaman ko na may yumakap sakin.

Napakunot ang noo ko ng marealize na wala ako sa unit ko. Bigla akong napatingin sa
tabi ko.

"Amput*" bigla kong naitulak si Spencer.

"Fvck!" mura nya ng magpatak sya sa sahig. "Taenaka Burns," pupungas pungas na
tumayo ang gago.

"Ano ba kasing ginagawa mo dito sa kwarto ko? Eh ang dami naman kwarto dito sa
mansyon ni Don Herald," sabi ko at umayos ng higa, wengya inaantok pa ako.

"Jaguars!" Bigla kaming nagkatinginan at sabay na tumayo para sumilip sa may pinto.
Gusto kong matawa ng mabungaran namin ang eagles na naka-linya at nasa likod ang
mga kamay. Dinaig pa nila ang sundalo.

"Pfftt ano na naman bang katangahan yan?" Tanong ko, pero parang wala silang
narinig. Lakas din ng tama ng mga pinsan ni Hannah taena.

Bumukas ang pinto ng mga kwarto at naglabasan na din ang ibang jaguars.  Halos
lahat nakaboxer lang at walang pang itaas.

"Good mornin——pffftt tungunu anong tinira nyo at ganyan ang mga itsura nyo?" tanong
agad ni Gibson at nag silapit na nga sila sa pwesto malapit sa eagles na naging
bato na yata dahil hindi nagalaw.

"Di ko akalain na mas malakas pala ang tama nyo samin," inakbayan pa ni Miller si
Blake.

"May makati ba sayo brad?" Nilapitan ko naman si Jax, isang matalim na tingin lang
ang binigay nya sakin. Ano bang ginagawa ng mga 'to?

"Pfftt Jax pare wag kang magpapakamot dyan kay Burns, alam mo na, nakakapaso ang
gagong yan," pinakyuhan ko si Dela Cruz. Nagtawanan sila. Pero bigla din naman
tumigil at sabay sabay na humanay sabay lagay ng kamay sa likod tulad ng sa eagles.
Napakunot  ang noo ko.

Pati sila nakikisali? Wengya, para silang mga bata, makapag almusal na nga lang.
Pagharap ko, bigla akong natigilan.

Si  Don Herald, may hawak na baril. Napalunok ako ng ikasa nya yun at itutok sakin.
Tang*na ito na ba ang huling umaga ko? Wag naman sana, di pa ako nag aalmusal,
ayokong mamatay ng gutom.

"On your position Burns!" Bigla akong napatakbo sa pwesto ng jaguars at humanay din
sa kanila.

Tangna bakit di man lang nila sinabi na nasa likod ko na pala si tanda? Mga
kaibigan ko nga sila, mga hayop eh.

"Attention!" Sabay sabay kaming tumayo ng tuwid. Wengya boses pa lang ng matandang
ito nakakatakot na, yung baril pa ba nya?

Tiningnan nya kami isa isa habang naglalakad sa gitna namin, nasa kanang bahagi ng
pasilyo ang eagles habang nasa kaliwa naman kami.
"Listen up jaguars!"

Di ba nya nakikitang nakikinig kami?

"Your captain called me weeks before your vacation days,"

Si captain? Sya ang may pakana ng bakasyon namin dito sa Hacienda Adaipmil? Bakit?

"He requested na i-train kayo," sabi pa ni Don Herald.

"Permission to speak sir," napatingin kami kay Miller.

"Marunong ka na ng ganyan Miller? Pfftt" mang aasar na sana ulit ang jaguars kaya
lang isang tikhim lang ni Don Herald, tumahimik na ulit sila.

"Speak," sagot ni tanda kay Miller.

"Para saan po ang training?"

"Your training will serve as preparation in protecting your love one, nag aalala
ang captain nyo na baka di nyo maprotektahan ang mahal nyo kapag may naulit na
insidente tulad ng nangyari sa kanila ng apo kong si Hannah," paliwanag ni tanda.
Napatango kaming lahat.

"Permission to speak tanda," napatingin kaming lahat kay Howard.

"Yes?"

"Pano po pag walang mahal? Di na po kasali sa training?" binalik namin ang tingin
kay Don Herald pagkatapos magtanong ni Howard.

"Ang pagmamahal hindi lang para sa girlfriend o boyfriend, para din ito sa mga
mahahalagang tao sa buhay mo katulad ng pamilya mo," sagot ni tanda, tumango kaming
lahat.

Sabagay kailangan din namin matutunan kung ano ba yung tamang pagprotekta sa mga
taong mahalaga samin.

Pero teka, ibig sabihin yung bakasyon namin mapupunta lang sa training?

Wengya naman oh.

——————————

Rea's POV

Aba himala, tahimik ang paligid. Hindi ito ang unang umaga na inaasahan ko dito sa
Hacienda Adaipmil lalo na dahil nandito ang jaguars at eagles. Pero nakapagtatakang
ang tahimik ng paligid, halos walang bakas ng kahit anong kaguluhan at biruan ng
jaguars, kahit ang eagles wala din.

Tulog pa ba sila? 7 am na, medyo late na ako nakatulog kagabi dahil sa sobrang
kilig na pinaramdam sakin ni mylabs. Ang tagal naming magkasama kagabi, at ang
sarap sa pakiramdam habang yakap yakap nya ako mula sa likuran, sorry sya ng sorry
sakin at kayna nanay at tatay. I smiled.

Bumaba ako at naabutan ko sa dining area sina Hannah at ang iba pa.

"Good morning," masiglang bati ko sa lahat.

"Good morning Rea, mukhang ang ganda ng gising natin ah," nakangiting komento ni
Greshel.

"Maganda kasi talaga ako," biro ko.

"Halika na sabay sabay na tayong kumain," naupo na din ako.

"Tulog pa ba ang jaguars?" tanong ni Mychiel, nilagyan ko naman ng pagkain ang

pinggan ko.

"Sabi ni manang, maaga pa lang daw ginising na ni lolo ang jaguars, nandun yata
sila sa bukid," sagot ni Tina.

"Sa bukid? Ano namang gagawin ng mga yun sa bukid?" tanong ko habang ngumunguya.
Kumain na kaya si mylabs?

Nagkibit balikat lang ang magpinsang Hannah at Tina.

"Pasyal tayo sa buong Hacienda," maya maya ay masiglang sabi ni Hannah. Bigla akong
nakaramdam ng excitement, ang totoo kasi ngayon lang ako nakapunta sa ganitong
lugar, aba malay ko ba na totoo pala ang Hacienda haciendang ganito, ang alam ko
kasi sa pocketbook lang may ganito, sa real life din pala.

*****

"Grabe! ang laki ng lupain ng lolo nyo!" napapahangang sabi ko habang pinagmamasdan
ang lawak ng lupain ng Adaipmil.

Nandito kami ngayon sa may manggahan. Ang dami ng puno, hindi ganun kataas ang
bawat puno, katamtaman lang ang taas ng ilan.

"Magkano ba bentahan ng mangga ngayon?" tanong ko, hawak hawak ko ngayon ang isang
mangga.

"Puro na lang raket nasa isip mo ate Rea," tiningnan ko si Izrah.

"Ay mali, si mylabs ang nasa isip ko, pero wala akong balak ibenta sya," sagot ko.

"Kahit naman ibenta mo si kuya Johnny wala naman bibili dun eh, natry ko na, yung
kuya ko inalok ko sa kaklase ko, aba tanggihan ba naman ako dahil may defect daw sa
utak," nakangusong sabi ni Izrah.

"Bintangera yang kaklase mo, pano magkaka-defect si Elvin sa utak? Eh wala naman
sya nun, di ba?" sabi ko. Narinig ko ang tawanan nina Hannah, nakikinig pala sila
samin.

Maya maya may nilapitan na puno si Hannah. Medyo mataas ang puno at ang dami ng
bunga. Hinawakan nya yun sabay ngiti.

"Hannah, espesyal ba sayo ang punong yan?" tanong ko. Humarap sya samin di pa rin
nawawala ang ngiti nya.

"Ako ang nagtanim nito," namilog ang mata ko sa sinabi nya.

"Totoo?"

"Hindi joke lang yun ate Rea," tiningnan ko ng masama si Izrah. Lakas din mambasag
ng moment ang batang ito.

Naglakad lakad ulit kami, hanggang sa matanaw namin ang bukid. At napakunot ang noo
ko ng makita ang jaguars na nagtatanim ng kung ano.

Unti unting gumuhit ang ngiti sa labi ko ng mamataan ko si mylabs. Nakahubad baro
sya, napunta sa katawan nya ang paningin ko, sa bawat pag galaw nya gumagalaw din
ang muscles nya.

"Hoy! Matunaw yang mga jowa nyo aba!" narinig kong sabi ni Hannah pero di ko sya
pinansin dahil sa ganda ng tanawin.

"At natulala na po silang lahat," bulong pa nya.

———————-

Johnny's POV

"Damn! Kailan pa naging training ang pagtatanim?" maktol ko, habang isa isang
tinatanim ang hawak kong punla ng palay, nasa putikan kaming lahat ngayon, dito sa
malawak na bukid ni Don Herald.

Napatingin ako sa kanan ko ng matalsikan ang braso ko ng putik. Padabog kong

hinugot ang paa ko sa putikan para lumayo ng konti, I smirked ng matalsikan din ng
putik ang tarantadong si Blake.

"Wengya, kung alam ko lang na pagtatanim lang pala ang solusyon para maprotektahan
ang mga mahahalagang tao sa buhay ko, madami na siguro akong naani," narinig kong
himutok ni Burns.

"Paano mo malalaman eh, busy ka masyado sa tuta mo," biro ni Montereal.

"Gago, yung tuta ko lang ang dahilan kung bakit ko ginagawa ito," -Burns

"Talaga lang ha," nagtinginan kaming jaguars sabay sabay na ngumisi, sabay bato kay
Burns ng putik. Hanggang sa nagkabatuhan na ang lahat pati eagles tinamaan kaya yun
pati sila nakibato na din.

Tinamaan ako sa dibdib at sa mukha, tiningnan ko kung sino ang may gawa nun,
naikuyom ko kamao ko, nakangising mukha ng hayop na si Blake.

"Nadulas sa kamay ko ang putik pare, pasensya na," sabi nya, naglakad naman ako
papalapit sa kanya, at walang sabi sabing sinuntok ko sya sa mukha.

"Ooops! Dumulas yung kamao ko pare, pasensya na," I smirked. Natigil ang jaguars at
eagles sa batuhan ng putik ng bumagsak sa putikan si Blake.

Napamura ako ng bigla nyang sipain ang paa ko dahilan para matumba din ako. Damn!

Tiningnan ko sya ng masama, ganun din sya sakin. Halos sabay lang kaming bumangon
pero mas nauna ako kaya dinambahan ko agad sya. Akmang susuntukin ko ulit sya sa
mukha kaya lang nahawakan agad ako ng jaguars.

"Tungunu! Di pa tapos ang agenda nyong dalawa?" narinig kong sabi ni Gibson.

"Bitiwan mo ako at tatapusin namin ngayon," sabi ko, at pumalag sa hawak nila.
"Mylabs," natigil ako sa pag alma ng marinig ko ang boses ni Rea. Fvck!

Agad akong umayos ng tayo. Wengya, tiningnan ko si Blake nakangisi ang gago p*ta.

"Spencer! Bill," napatingin kami kay Don Herald.

Sabay sabay kaming umahon sa putikan at nag assemble sa harap nya. Iniiwasan kong
mapatingin kay mylabs, wengya ang gago mo Spencer, pinag aalala mo na naman ang
babaeng mahal mo.

"Spencer pakasal na nga kayo ni Blake, wengya," bulong ni Miller.

"Sa napapansin ko, mukhang hindi pa nagiging malinaw ang issue sa pagitan nyong
dalawa," tumahimik ang lahat ng magsalita si don Herald. Nagsilapit na din ang
lahat ng mga babae kasama na dun si mylabs.

"Maglaro muna tayo, para naman lumamig ang ulo ng dalawang gago dito," napatawa ang
jaguars at eagles sa sinabi ni tanda.

Tiningnan ko si mylabs.

"Sorry," I mouthed. Di ko alam kung anong iniisip nya, nanatiling nakatingin lang
sya sakin.

"Si Spencer ang magsisilbing leader ng Jaguars at si Bill naman para sa eagles,"
anunsyo ni Don Herald, wengya kala ko pa naman pagbabatiin nya kami, mukhang gusto
nya talagang magkainitan kami ah.

"Madali lang ang inahanda kong mga hamon, team work lang ang kailangan at konting
technique," -Don Herald.

"Ano naman mapapala namin dyan sa hamon na sinasabi mo 'lo?" tanong ng gagong si
Blake,

"Una, lesson na makukuha nyo mula sa laro at pangalawa, kung sinong manalo sa
pagitan ng dalawang leader, uutusan nila ang matatalo ng kahit ano,"

"Pag nanalo kami, gusto ko na layuan mo na si Rea, at wag ka ng magtatangkang

lapitan sya," agad na sabi ko.

"At pag nanalo kami, hahayaan mo akong ligawan sya, hanggang sa maagaw ko sya
sayo," naikuyom ko ang kamao ko sa sinabi nya.
"Ayos, mukhang exciting ito," -Young.

"Eh kami? Pwede din ba kaming mag utos?" tanong agad ng ibang jaguars.

"Oo, basta ba manalo kayo eh," agad na sagot ni Don Herald, napapailing na lang ang
ibang eagles.

Tiningnan ko ulit si mylabs, umiling sya na para bang pinipigilan nya ako. Sorry
mylabs, peroito lang ang paraan para matahimik ang puso ko.

"Anong unang hamon?" masiglang tanong ni Howard.

"Ang unang hamon! Chasing baby baboy," napamura kaming lahat sa sinabi ni Don
Herald. Tangna lokohan lang yata ito wengya.

Tumatawang naglakad si tanda, sumunod naman kami sa kanya.

"Lakas talaga mang gago ng matandang yan," narinig kong sabi ni Jax.

"Di na kami magtataka kung kanino kayo nagmana," sagot naman ni Miller.

"Pfftt wengya, di ko alam kung matatakot pa ako kay Don Herald," -Burns.

"Mabait si lolo at magaling sa biruan pero iba sya pag nag seryoso na, baka di na
kayo makatingin sa mga mata nya," narinig kong sabi ni Hannah, sumusunod pala sila
samin.

Napatigil kami sa paglalakad ng makita namin si tanda na nakatayo sa isang malaking

pa-square na bakod at loob nun puro putik, at isang biik.

"Ibang klase mga banat ni Don Herald, pang fiesta ang dating," nagtawanan ang
jaguars.

"Ano? Simulan na ba natin?" tanong nya. Tumango kaming lahat at pumasok sa bakod.

"Ang unang makahuli sa baboy, syang panalo," paalala nya. Tiningnan ko muna ng
masama si Blake, sarap paduguin ng nguso ng hayop, kanina pa sya nakangisi langya,
nagmumukha na syang aso sa ginagawa nya.

————————-

Tina's POV
"Ang haba ng buhok mo Rea, natatampisaw sa putikan ang jaguars at eagles dahil
sayo," biro ni Mychiel.

Nanatiling tahimik lang si Rea. Pinanuod naman namin ang jaguars, mukhang
nagkakatuwaan sila sa loob ng bakod na puro putik.

"Hawakan nyo si Burns baka makatakbo dali," sigaw ni Young. Para talaga silang mga
bata.

"Tangna nyo, yung baboy ang hulihin nyo wag ako!" sigaw naman ni Joel, kahit kailan
talaga puro na lang kalokohan ang mga 'to, pati kami natatawa na lang din.

"Kayang kaya na ni Spencer yun, ikaw ang trip namin hulihin kaya halika dito, adobo
kakalabasan mo," natatawang sabi naman ni Dela Cruz.

Mas natawa kami ng lumabas na ang eagles sa bakod, mukhang di sila makasabay sa
trip ng jaguars.

"Wala malala na ang jaguars, sa court lang matalino ang mga yan," sabi ni Marco,
isa sa mga pinsan ko.

"Anong sabi mo Marco? Baboy nga di mo mahuli, talino pa ba namin?" sigaw ni

Freeman.

"Mas gwapo pa din ako sayo," sagot ni Marco.

"Pfftt langya, sa lahat ng joke na narinig ko, yang sayo ang pinaka nakakatawa,"
pang aasar ni Freeman, mukhang panibagong away na naman ito.

"Aba't———" di na natuloy ni Marco ang sasabihin nya ng biglang umiyak yung biik.
Hawak hawak na ni Blake.

"Langya Spencer, bat mo hinayaan maagaw sayo?" maktol ni Fisher.

"Ganyan talaga pag kalahi, kusang lumalapit," makahulugang sagot ni Johnny.

"pffftt,"

"Next game! Agawan ng buko," sigaw ni lolo. Wag na kayong magtaka, maloko talaga
yang si lolo, iba sya magbiro pero iba din kung mag seryoso kaya hayaan nyo na
lang.

"Di pa man nakakapag handa ang jaguars at eagles ay hinagis na ang buko na punong
puno ng langis ang balat kaya di agad basta basta mahahawakan.

"Tang*na, Montereal ayos ka lang?" natawa ako ng malakas ng tamaan si monkey ng

buko sa ulo.

"Ikaw kaya tamaan ng buko, tas tatanungin kita kung ok ka lang na hayop ka?" bulyaw
ni monkey kay Burns.

"tengene eh ano pala dapat ang itanong ko? Ano Montereal buhay ka pang hayop ka?
Ganun?" -Burns. Di kami magkanda mayaw sa pagtawa sa panunuod sa kanila.

"Hoy Howard, san ka pupunta?" napatingin kaming lahat kay Elvin. Nilapitan nya si
mang Hulyo, nagpapataya si Mang hulyo ng jueteng sa ilang tauhan dito sa hacienda,
hindi naman sya pinagbawalan ni lolo dahil katuwaan lang din naman iyon dito sa
hacienda.

"Tataya lang muna saglit," sigaw ni Elvin, napapailing na lang kami.

"WaaaaaaahhH!" napatingin kaming lahat kay Gresh tapos tinuro nya si Johnny, nakuha
pala ni Johnny yung buko.

Parang sila lang naman dalawa ni Blake ang naglalaro dahil puro kalokohan lang
naman ang ginagawa ng ibang eagles at jaguars.

"Ayaw ko na,"

"Ayaw ko na din,"

"ayaw ko na din, laban lang yan ni Spencer at Blake kaya kayang kaya na nila yan,"
sabi ng ilang jaguars ganun din ang eagles.

"Back to the mansion everyone," anunsyo ni lolo.

————————

Johnny's POV

Nandito kaming lahat sa malaking living room. Nakaligo at nakakain na kaming lahat
pagkatapos ng kalokohang naisip ng lolo ni Hannah.

"Hindi sa lahat ng bagay, solusyon ang init ng ulo," nakikinig kami ngayon sa
sermon ni Don Herald.
"Dahil sa kagustuhan nyong protektahan ang taong mahalaga sa inyo tinanggap nyo ang
hamon kahit pa alam nyong magiging selfish kayo dahil di nyo man lang tinanong ang
babaeng sangkot tungkol sa bagay na ito,"

"Hindi masamang ipagdamot ang babaeng mahal nyo, pero dapat tantyahin nyo din ang
sitwasyon at ang mararamdaman nya, dahil hindi sa lahat ng oras, tayong mga lalaki
ang masusunod sa lahat ng gusto natin. Tandaan na ang isang relasyon ay parang
isang ibon, hindi makakalipad ng matayog ang isang relasyon kung isa lang ang
pakpak na gagamitin nyo."

Alam kong para sa akin ang sinasabi ni Don Herald ngayon.

"At sa isang relasyon di nawawala ang asungot," napangisi ang lahat sa sinabi ni
tanda.

Di ko alam pero parang may kung anong nabunot sa dibdib ko. Parang bang di na ako
natatakot kahit pa alam kong nasa paligid lang si Blake.

Marami pang sinabi si tanda na nakapag bukas ng isipan ko.

*****

Sumapit ang gabi.

Nandito kaming lahat sa harap ng mansyon, may bonfire na ginawa ang eagles.

Napansin ko na nagkakasundo na ang lahat maliban lang samin ni Blake. Nag iinuman
na sila, nagkakantahan at nagkakatuwaan. Pinagmamasdan ko si mylabs na abala sa pag
iihaw.

"Pare, may tiwala ka naman kay Rea hindi ba?" tanong ni Turner, tumango ako. Siya
ang kaligayahan ko, kaya walang dahilan para hindi ko sya pagkatiwalaan.

"Kung ganun, bakit ganun na lang kung matakot ang puso mo?" tanong naman ni Young.

"Hindi ko din alam, siguro dahil takot akong makitang hawak sya ng iba," sagot ko.

May sasabihin pa sana sila kaya lang nakalapit na si mylabs. Naupo sya sa tabi ko,
inabutan nya ako ng hotdog. Tinanggap ko yun, di ko maalis sa kanya ang paningin
ko.

Bakit minahal kita ng ganito kalalim? Hindi naman sa nagsisisi ako, sa katunayan
nga nyan proud na proud akong sabihin na patay na patay ako sa isang tulad mo.
Bulong ng isip ko.
Siguro dahil, talagang nakatadhana ka para sakin, kaya ganun na lang kung matakot
ang buong sistema ko.

"Mylabs ok ka lang ba?" natulala na pala ako.

"O-ok lang ako mylabs," sagot ko, naramdaman ko ang pagpisil nya sa kamay ko.

"Mylabs, kung gusto mo, ako na lang ang iiwas kay Blake, para hindi mo na sya
pagselosan," nabasa ko ang pag aalala sa mga mata nya.

Umiling ako. Nakapag desisyon na ako. Hinawakan ko ang magkabilang pisngi nya.

"Ok lang sakin na lapitan ka ni Blake, kung makipag kaibigan man sya sayo, mag
selos man ako, ok lang sakin, gusto ko yung idea na may isang taong nag papaalala
sakin na hindi dapat kita saktan para di ka mapunta sa iba, na dapat kitang
pahalagahan, na dapat kitang ipaglaban kahit patayan pa yan, dahil ikaw ang dahilan
sa likod ng saya at lungkot sa buhay ko ngayon," sabi ko at hindi inaalis ang
tingin sa mga mata nya.

"Ganun kita kamahal, handa akong tikisin ang selos, wag ka lang mawala sakin dahil
lang sa kagaguhan ko," hinalikan ko sya sa noo.

"Ibang klase ang tama ni Spencer, sagad hanggang buto," narinig kong pang aasar ng
jaguars. Di ko sila pinansin at niyakap ko si Rea at kinulong sa mga bisig ko. This
is the best feeling in world, yung pakiramdam na yakap yakap mo ang taong mahal mo
sa mga bisig mo.

"Maghihiwalay din kayo," maktol ni Miller. Nagtawanan lang kami.

"Eagles, salamat sa masayang bakasyon kasama kayo," tinaas ni Montereal ang baso
nya.

"Salamat din, sa mga walang kwenta nyong kalokohan," natatawang sagot nila.

Nasa kalagitnaan na ng kasiyahan ang lahat ng mapansin namin na tahimik si Howard.

"Pare anong problema?" tanong ko. Napatingin naman ang lahat sa kanya.

"Tangna mga tol, sayang yung taya ko kanina," sagot nya. Taya? Taya saan?

"Ah yung sa jueteng kay mang Hulyo?" tanong ni Ms.Manager, tumango naman si Howard.
"Ano bang taya mo?" tanong ni Montereal.

"four, five langya," maktol ni Howard.

"Ano bang tumama?" tanong ko sabay kagat dun sa hotdog na binigay ni mylabs.

"Kwatro, singko, sayang talaga, kung tinagalog ko sana yung taya ko, panalo sana,"
nabulunan ako sa sinabi nya.

"Mylabs ok ka lang?" hinampas hampas pa ako ni Rea sa likod.

"Ay sayang talaga," -Burns

"Sayang nga, panalo ka sana," napapailing na sabi naman ni Young. At talagang

sinakyan pa nila ang katangahan ni Howard langya.

Nang mapatingin ako sa eagles, lahat sila nakanganga, ngayon lang yata nila
nasaksihan ang katangahan ng kaibigan namin kaya ganyan ang reaksyon nila.

"Tang*na," napapamura na si Jax at Marco.

"Pffftt yan si Howard, simula ngayon masanay na kayo sa kakaibang katangahan na

meron sya," bulong ni Gibson.

Bago pa ako makapag salita ng di maganda ay tumayo na ako at inalalayan makatayo

si mylabs, ganun din ang ibang jaguars, naiwan ang eagles na tulala pa din kay
Howard na abala sa pagkain ng hotdog habang kakamot kamot sa ulo.

"Bakit ganyan kayo makatingin sakin? Type nyo ako 'no?" narinig pa naming sabi ni
Howard sa eagles.

============
=================

Pick Up 34: Siopao (PART 1)

Rea's POV

"Damn!" Hinawakan ko si mylabs sa braso at marahan na hinarap sakin, nandito na

kami sa apartment ko kakauwi lang namin kahapon mula sa Hacienda Adaipmil.

Tiningnan ko sya sa mga mata.

"Ok lang, makikita mo din si Siopao soon." sabi ko, pero di pa din nawawala ang
pagka irita sa mukha nya. Gusto nya kasing sumama sakin, uuwi kasi ako sa probinsya
para dalawin si Siopao, kaya lang nakatanggap sya ng tawag galing sa dad nya na
nagkaron daw ng problema sa company nila dito sa pilipinas, hindi daw agad
makabalik ang parents nya dahil may mahalagang bagay na inaasikaso sa ibang bansa
kaya sa kanya muna pinapaayos, ngayon ko lang nalaman na kaya na pala ni mylabs
humawak ng isang corporation.

Biglang lumiit ang tingin ko sa sarili ko bilang girlfriend nya. Pero naisip ko din
na wala man akong salapi at kayamanan, tunay at tapat naman ang pagmamahal na kaya
kong ibigay sa kanya.

Ngumiti ako at hinawakan ang nakasimangot na mukha ng boyfriend ko.

"Ganito na lang, ipapakiusap na lang kita kay Siopao pagdating ko dun" naramdaman
ko ang mga kamay nya sa beywang ko.

"Di lang naman yun ang dahilan kung bakit naasar ako ng ganito, una oo gusto kong
makilala si Siopao, pangalawa, ayokong malayo ka sakin, ngayon pa lang namimiss na
kita" biglang nag init ang mukha ko sa sinabi nya. Hanggang ngayon di pa rin ako
makapaniwala na mahal ako ng lalaking hinahabol habol ko lang noon.

Napapikit ako ng maramdaman ko ang mainit na labi nya sa noo ko.

"Mag iingat ka doon, pasabi kay Siopao maglalaro kaming dalawa ng basketball pag
nagkita kami," narinig kong sabi nya. I smiled.

Napaka-swerte ko sa kanya. Tumango ako bilang sagot at tiningnan sya.

"Mamimiss kita mylabs," sabi ko at nginitian sya, limang araw kasi ako dun.
Sumimangot na naman sya.

Di na ako nagdalawang isip pa, tinawid ko ang pagitan naming dalawa, tumiyad ako at
hinalikan sya. Nakita ko pa ang paglaki ng mata nya bago ko pinikit ang mga mata
ko, at ng makabawi sya sa pagkabigla naramdaman ko ang pagtugon nya.
***

"I will, tss" binaba ni mylabs ang tawag, nasa byahe na kami ngayon, ihahatid nya
ako sa terminal ng bus.

"Dammit! Sinasagad ng taenang problema ng kumpanya ang pasensya ko," mahinang sabi
nya pero narinig ko pa din.

"Ok ka lang ba?" tanong ko, nilingon nya ako ng bahagya.

"Gusto sana kitang ihatid hanggang sa probinsya nyo mylabs, kaya lang sabi ni dad
nagpatawag na daw sya ng urgent meeting, at kailangan na ako dun," naaasar na sabi.

"Sus, kala ko ba nagkalinawan na tayo kanina, bat naasar ka pa din," nginitian ko

sya.

"Gusto ko lang makasigurado na safe kang makakarating doon," sagot nya, heto na
naman yung kilig naglipadan na naman ang mga paro paro sa tiyan ko.

"Tatawagan agad kita pagkarating na pagkarating ko doon," sabi ko na lang para

hindi na sya mag alala pa.

Pagdating namin sa terminal ng bus, gusto kong matawa dahil ayaw nyang bitiwan ang
kamay ko.

---------------------------

Johnny's POV

Fvck! Kung bakit naman kasi wrong timing ang pagkakaron ng problema ng kumpanya. Di
ko magawang bitiwan ang kamay ni mylabs, nandito kami ngayon sa terminal.

"Mylabs maiiwan na ako ng trip," nginitian ako ni Rea, damn! limang araw kong di
makikita ang mga ngiting yun.

"Tawagan mo 'ko agad pagdating na pagdating mo doon mylabs," I said sabay hila sa
kanya para mayakap sya ng mahigpit. Limang araw lang Johhny, limang araw lang.
Pilit kong pinapakalma ang sarili ko. 'Tang*na magbabakasyon lang sya at hindi ka
iiwan ng tuluyan,' sigaw ng kabilang bahagi ng utak ko.

"Opo kuya," sagot nya, agad ko syang tiningnan ng masama, pero tinawanan nya lang
ako, I know nawiwirduhan na sya sakin. Pinitik ko sya sa noo pero binelatan lang
ako.

I smiled.

Binitiwan ko na sya.

"Bye mylabs," paalam nya at nag flying kiss.

"Don't say goodbye, I hate it," sagot ko.

"I love you mylabs!" sigaw nya dahil unti unti na syang lumalayo sakin.

"I love you!" sigaw ko din, hanggang sa nakasakay na sya ng bus.

Biglang nag vibrate ang cellphone ko.

Taong Sunog calling....

"Hello," sagot ko sa tawag, naglakad na ako pabalik sa kotse ng makitang umalis na

yung bus na sinakyan ni mylabs.

[wengya, ano asan ka na?] tanong nyo, bigla kong naalala na ngayon nga pala ang
alis ng jaguars dahil gusto pa rin nilang magbakasyon sa Jaguars Island.

"Hindi ako makakasama tol nagka problema sa kumpanya," walang ganang sagot, langya
bakit parang ang lungkot ng paligid ko, ramdam na ramdam yun ng puso ko.

[Kailangan mo ba ng tulong?] boses ni Montereal, sigurado ako naka-speaker ang

tawag na 'to.

"Wag na, baka bumagsak lang ang kumpanya ni dad dahil sa kagagawan nyo," biro ko,
sumakay na ako ng kotse at binuhay ang engine.

[Ano ka ba Spencer, ang tunay na magkakaibigan nagtutulungan," narinig kong sabi ni

Miller.

"Tapos anong kasunod ng linyang yan?" sagot ko at pinaandar na ang kotse.

[Libre mo kami ng Mcfloat sa jollibee] tumahimik ang lahat sa kabilang linya dahil
sa sinabi ni Howard. Mcfloat sa jollibee? Seriously?

Binaba ko na ang tawag at baka di ko mapigilan ang sarili ko mamura ko pa ng

malutong ang hayop na si Howard.

Maya maya ay naka-received ako ng text galing kay Rea.

[mylabs, para kang basketball ring, the more na malayo ka, mas lalo kitang
namimiss]

Heto na naman yung ngiti ko, di ko na mapigilan. Hindi muna agad ako nagreply,
pagkarating na pagkarating ko sa kumpanya agad ko syang nireplyan.

To: My Pick Up Girl <3

[Kaya ayaw kitang turuan ng basketball kasi gusto kong namimiss mo ako lagi :* ]

May mga ilang empleyado ang bumati sakin na tinanguan ko lang. Yung ngiti ko wengya
kapit na kapit.

Sumakay ako ng elevator. Biglang nag vibrate ulit ang phone ko.

From: My Pick Up Girl <3

[Naniniwala na ako sa himala, kasi kahit nasa 'yo ang puso ko buhay pa din ako :3]

Damn! Mylabs! I smiled again.

"Good morning sir,"narinig kong bati ng mga empleyado na sumakay sa elevator.

Pagdating ko sa floor kung nasaan ang office ni dad, agad akong sinalubong ng
secretary nya. Nasa cellphone pa din ang atensyon ko.

"Good morning sir, nasa conference room na po sila,"

"Give me 10 minutes," sagot ko hindi sya tinapunan ng tingin.

To: My Pick Up Girl <3

[Damn! I wanna kiss you :* :* I have to go, the meeting will start minutes from
now, call me if you arrived, I love you so much mylabs]

-----------------------------
Rea's POV

I smiled ng mabasa ang text nya. Sinandal ko ang ulo ko at pinikit ang mga mata.
Nakatulog ako ng may ngiti sa labi.

At matapos ang halos kalahating araw ng pagbabyahe nakarating din ako sa wakas sa
sagada, dito pinanganak si inay.

Gabi na, agad kong sinuot ang jacket ni mylabs. Pagkababa ko ng bus sumakay pa ulit
ako ng jeep papunta sa barangay namin at tricycle naman papasok sa loob ng
barangay. Lowbat na ang cellphone ko, baka nag aalala na si mylabs, pasado 11 na ng
gabi.

Napangiti ako ng matanaw ang bahay ni tiyang. Miss na miss ko na ang kapatid ko.
Pagkatapos kong magbayad at magpasalamat kay manong, agad akong tumuloy sa malawak
na bakuran ni Tiyang, sa likod ng bahay nya ay isang malawak na bukid.

Bago pa man ako makakatok sa pinto ay bumukas na yun at bumungad sakin si tiyang.

"Rea!" masayang bati nya, agad akong nagmano.

"Magandang gabi po tiyang," kapatid sya ni inay, nagpapasalamat ako dahil hindi sya
naging madamit sa pagtulong samin ni Siopao.

"Kanina ka pa hinihintay ni Siopao, nakatulog na sya sa paghihintay," nakangiting

sabi nya. "Bakit ba ginabi ka?"

Tumuloy ako sa loob.

"Pasensya na po tiyang, mukhang nag alala yata kayo,"

"Ang mahalaga ay nandito ka na, kumain ka na ba?" tanong nya.

"Busog pa po ako, bukas na lang po siguro ako kakain para makasabay ko kayong
lahat, magpahinga na po kayo at bukas na lang po tayo magkwentuhan," sabi ko.

"Ay sige at ako'y napagod din sa pagtitinda sa palengke kanina," sabi naman ni
tiyang. "Magpahinga ka na din, bukas mag usap tayo at magkamustahan"

"Sige po tiyang," pagkatapasok ni tiyang sa kwarto nila ay pumasok naman ako sa

kwarto na tinutuluyan namin ni siopao nung nandito pa ako. Di ko napigilan ang
hindi mapangiti ng makita ko ang kapatid ko na mahimbing na natutulog.
Agad akong tumabi sa kanya at niyakap sya ng mahigpit. Sobrang namiss ko sya.
Hinalik halikan ko sya sa pisngi, buti na lang malalim sya matulog kaya di agad
nagigising.Bumangon ako at chinarge ang cellphone ko, for sure alalang alala na si
mylabs.

Nahiga ulit ako sa tabi ni Siopao at dahil napagod ako sa byahe, nakatulog agad
ako.

"Ate Rara," narinig ko pang tawag sakin ni Siopao.

----------------------

Johnny's POV

Di ko mapigilan ang mga mura na lumalabas sa bibig ko dahil sa sobrang pag aalala.
Pasado alas onse na ng gabi pero hindi pa tumatawag si mylabs, kanina ko pa sya
tinatawagan pero di ko sya makontak.

Ayokong mag isip ng masama, tang*na mababaliw ako dito, napatingin ako sa pinto ng
unit ko ng makarinig ako ng pagkatok.

Binuksan ko yun at bumungad sakin ang jaguars sina Burns, Gibson, Howard at si
Miller na may dalang can beers. Napakunot ang noo ko.

"Akala ko ba umalis na kayo papunta sa Island?" tanong ko, nagpasukan sila sa unit
ko.

"Nagtatae 'tong si Howard, kaya bukas na lang siguro kami aalis," naupo sila sa
sofa ko.

"Ano bang kinain mong hayop ka?" tanong ko at tiningnan si Howard. Nilampasan lang
ako ng gago.

"pinagpipilitan nya na masarap daw ang lomi sa Mcdo," - Burns

"Lomi sa mcdo?" ulit ko.

"Tungunu, palagay ko kailangan na natin syang ipaalbularyo," komento ni Gibson at

tumuloy sa kusina ko.

"Naku wala ng pag asa yan," sabi naman ni Miller at hinagisan ako ng isang beer.
Sinalo ko yun at naupo malapit sa kanila.

"Kamusta si Rea? Nakauwi na ba sya ng sagada?" biglang bumalik ang pag aalala ko ng
magtanong si Burns.

"Kanina ko pa nga sya tinatawagan pero di ko makontak patay ang cp nya langya,
mababaliw ako sa pag iisip," binuksan ko yung beer at nilagok ng dretso.

"Baka naman nalowbat lang," komento ni Gibson.

"Sana nga, ayokong isipin na may masamang nangyari sa kanya, baka mawalan kayo ng
tropa pag nagkataon," seryosong sabi ko.

"Tangina!" mura ko at tiningnan ng masama si Howard, binato nya kasi sakin yung can
ng ininum nyang beer.

"Tangina mo din gago, di pwedeng mawala ang isa sa 'tin, mawala na ang dating
matinong Howard at maging tanga wag lang mabawasan ang tropa na meron tayo,"
lintanya ni Howard na nagpatahimik samin.

"Alam ko masarap magmahal yung tipong gagawin mo lahat para sa kanya kahit pa nga
ang sundan sya kahit saan eh, nalasahan ko din yan, di ko lang matandaan kung
kailan at saan, basta ang alam ko lang, masarap magmahal, nalalasahan ko pa nga din
hanggang ngayon eh," dagdag pa nya. Nakatinginan kami, ang seryoso ng mukha nya.

"Anong lasa Howard?" seryosong tanong naman ni Burns.

"Lasang tanga,"

==============

A/N: (ang tagal na nga ng ud bitin pa, sarap ibitin ni ate Yna) for sure yan agad
sasabihin nyo hahaha tiis tiis, sipag ng ate nyo eh xD

Di kayo naligayahan sa ud ko sa BOH ano? Yaan nyo next time tagalog naman ang bed
scene, oo may round 2 pa yun kaya wag kayong mawalan ng pag asa, maiinitan din kayo
langya hahaha (gusto nyo yata ganito eh >>> sinimulan nya ang pag indayog sa ibabaw
ko) waaaaaaahhHH I kennat hahahaha.

Sa mga nahingi ng dedication, pwede bang yung mga previous chapter na lang? Wag na
kayong choosy aba! Magpopost ako sa fb kung sino mga magpapadedicate, yung mga mag
cocomment lang dun ang mabibigyan.

Haba na naman ng a/n ko, -___-

*layas*

-ateYna-

=================

Pick Up 35: Siopao (PART 2)

Rea's POV

Nagising ako dahil sa pakiramdam na may humahalik sa pisngi ko.

Pagmulat ng mata ko automatic ang pag guhit ng ngiti sa labi ko.

"Good morning ate Rara!" masiglang bati ni Siopao.

"Good morning din sa pinaka-cute na Siopao sa buong mundo" nakangiting bati ko. At
bago pa man sya magsalita ulit ay niyakap ko na sya, pagkatapos ay kiniliti.

"Hahahaha tama na ate Rara, pffftt hahahaha" namiss ko ang tunog ng tawa nya.

Tumigil lang ako sa pagkiliti sa kanya ng makarinig kami ng katok sa pinto, bumukas
yun at niluwa si tiyang.

"Bumangon na kayo dyan at ng makapag-almusal na tayo," nakangiting sabi nya.

"Sige po tiyang susunod na lang po kami,"sagot ni Siopao, nagkatinginan kami ni

tiyang.

Ayan na naman sya sa pag akto na matanda na sya.

"Oh sya sige sige ayusin nyo na ang sarili nyo at bilisan nyo't baka lumamig ang
pagkain," natatawang sabi ni tiyang bago tuluyang lumabas ng kwarto.

"Maghilamos ka na bata batuta," baling ko sa kapatid ko, at inumpasahan kong ayusin

ang hinagaan namin.

"Namiss kita Ate Rara," niyakap ako ni Siopao sa bewang, naupo ako para maging
magkasing pantay kami.

"Mas namiss kita, lagi kang iniisip ni ate," sabi ko. Gusto kong matawa ng bigla
nya akong pitikin sa noo.
"Liar, eh di ba si Mylabs mo nasa isip mo lagi"

"Syempre dalawa kayo," malawak ang ngiting sagot ko.

"Di mo pa sya pinapakilala sakin," nakangusong sabi nya, "Di ko pa sya nakikilatis,
di ko pa binibigay ang basbas ko sa kanya,"

Di ko na napigilan, natawa na ako ng tuluyan, seryosong seryoso kasi ang itsura

nya, parang hindi sya 7 years old.

Tumayo ako at kinuha ang cellphone ko. Nag dial ako, habang hinihintay kong sagutin
ni mylabs ang tawag ko, tiningnan ko si Siopao na matamang nakatingin sakin with
matching cross arm pa, di ko mapigilan ang ngiti ko. 

[Damn! Mylabs! Bakit ngayon ka lang tumawag? Hindi mo ba alam na halos mabaliw ako
sa pag iisip sayo, hindi ko alam kung nakauwi ka ba ng maayos o ano] bungad agad
sakin ni Johnny. 

Oo nga pala, sabi ko nga pala sa kanya na tatawagan ko sya pagkarating ko dito sa
sagada. 

"Pasensya ka na mylabs," hinging paumanhin ko. Isang malalim na buntong hininga ang
narinig ko mula sa kabilang linya, mukhang pinag alala ko nga yata sya ng husto. 

[Nasa inyo ka na ba? Kamusta ang byahe mo? Kasama mo na ba si Siopao?] sunod sunod
na tanong nya. I smiled. 

"Ok naman po ang naging byahe ko, at kasama ko na din ngayon si Siopao, actually
gusto ka nyang makausap mylabs," sabi ko sabay tingin kay Siopao na ngayon ay kunot
na kunot ang noo. 

[Talaga?] nahimigan ko pa ang excitement sa boses ni mylabs. Alam kong tulad ng

kapatid ko gusto na din syang makilala nito. 

Nakangiting inabot ko kay Siopao ang cellphone ko. Tinanggap naman nya yun. 

"Hello, ikaw ba yung mylabs ni ate Rara?"

-----------------------------

Johnny's POV
[Hello, ikaw ba yung mylabs ni ate Rara?] weird pero bigla akong kinabahan,
pakiramdam ko makikipag usap ako sa tatay ng babaeng mahal ko. 

"A-ako nga po," sagot ko, at gusto kong murahin ang sarili ko dahil doon, tangina
kailan pa ako natutong mag 'po' sa bata? 

[Kindly introduce yourself] langya, yung totoo? Bata ba talaga itong kausap ko? 

"M-my name is Johnny Spencer, the man who will protect your sister no matter
what." 

[Gaano ka kaseryoso sa ate ko? Paano ako makakasiguro na di mo sya sasaktan?] 

Bigla akong napangiti sa tanong nya. I like this boy, he's really the brother of my
girl. 

"I'm dead serious, hindi ko sya sasaktan dahil pag ginawa ko yun, para ko na ding
sinaktan ang sarili ko, I love her more than anything in this world, 'cause she's
my world" 

[Ok, fair enough. Tatandaan ko yang sinabi mo, at kapag sinaktan mo ang ate ko ako
mismo ang babanat sayo,] 

"Do that bro," seryosong sagot ko. 

[See you soon, kuya Johnny,] parang may kung anong humaplos sa puso ko ng tawagin
nya akong kuya. 

"Y-yeah, see you soon buddy," sabi ko.. Yung ngiti ko di ko mapigilan. Sa buong
buhay ko ngayon lang ako naka-encounter ng batang profound mag isip. 

[Mylabs,] boses ni Rea. 

"Mylabs, I like your brother, gustong gusto ko na syang makilala at makalaro," 

[Time will come mylabs,] she chuckles. 

I smiled. 

"I miss you," I said. 

"Tangna Spencer ang aga mong lumandi, nag almusal ka na ba?" tiningnan ko ng masama
si Miller na pupungas pungas ngayon, dito sila nakatulog sa unit ko dahill naparami
ang inum ng mga gago. 

[Nandyan ang jaguars?] tanong ni Rea sa kabilang linya narinig ko pa ang mahinang
pagtawa nya. 

"Yeah, nag inuman sila dito," sagot ko. 

[Ganun ba, sige tawagan na lang ulit kita mylabs, kumain ka na din ha] 

"Ako na lang ang tatawag sayo mamaya para di masayang ang load mo mylabs," 

[Hindi sayang ang load ko kung sayo ko naman ginagamit ito] 

I smiled. 

[Ate Rara, kain na tayo!] narinig kong sigaw ni Siopao sa kabilang linya. 

"Sige na mylabs, mamaya na lang ulit, I love you, enjoy your time with Siopao" 

[I will, mas love kita, mylabs. Sige na, buhusan mo na ng tubig ang jaguars] 

Natawa ako sa sinabi nya, actually yun nga ang plano ko. 

----------------------

Rea's POV

Nakangiting ibinaba ko ang tawag. Agad akong lumabas ng kwarto dahil tinawag na
ulit ako ni Siopao. 

"Kamusta ang tulog nyo?" tanong ni tiyang ng makaupo kami sa hapagkainan. 

"Maayos naman po tiyang," sagot ko, sabay lagay ng pagkain sa pinggan ni Siopao. 

"Mabuti naman, may pupuntahan ba kayo ni Siopao ngayong araw?" 

"Balak ko po sanang sumimba muna kami ni Siopao tiyang." sabi ko. 

"Ganun ba, sige at ng makapag-bonding ulit kayong dalawa, alam kong namiss nyo ang
isa't isa," nakangiting sabi ni tiyang. Ngumiti ako at ginulo ang buhok ni Siopao. 
Pagkatapos kumain, agad kaming naghanda ni Siopao. Tiningnan ko sya, masaya ako
dahil kasama ko sya ngayon. Nagpapasalamat ako sa Diyos dahil di nya pinapabayaan
ang kapatid sa kabila ng lahat. 

"Alam kong gwapo ako ate Rara," di ko napansin na natulala na pala ako sa kanya. 

"Ngayon lang," biro ko, natawa ako ng ngumuso sya. 

Sumakay lang kami ng tricycle papunta sa Episcopal Church of St.Mary the Virgin, di
naman ganun kalayuan ang simbahan mula sa bahay ni tiyang. 

Mga kinse minutos ay nakarating din agad kami. 

Kahit maaga pa lang madami na din ang taong bumibisita dito. Hawak ko ang kamay ni
Siopao at tumuloy kami sa loob. 

Sabay kaming lumuhod ni Siopao. 

Pinikit ko ang mga mata ko, at nagpasalamat sa Diyos. Ginagawa ko ang lahat para
kay Siopao at sa ikabubuti nya. Hindi ko kakayanin kapag may masamang nangyari sa
kanya, sya na lang ang nag iisang yaman ko dito sa mundo. 

Sya ang dahilan kung bakit patuloy akong lumalaban sa hirap ng buhay. Gusto kong
makita sya laging masaya at walang iniindang anumang sakit sa katawan.
Nagpapasalamat ako sa patuloy na lakas na ipinagkakaloob ng Diyos para kay Siopao. 

Wala akong ibang hiling kundi ang kabutihan para sa kapatid ko. 

"Wag nyo pong pababayaan si Ate Rara, ingatan nyo po sya" napamulat ako ng mata at
tiningnan si Siopao. 

"Mahal na mahal ko po sya, wag nyo pong hayaan na masaktan sya ng sobra" I smiled.
Hinaplos ko ang buhok nya. 

"Mahal na mahal din kita Siopao," sabi ko. Binigyan nya ako ng isang napaka-tamis
na ngiti. 

Nanatili pa kami ng ilang minuto sa loob bago kami tuluyang lumabas.

Napagpasyahan ko na dalhin muna sya sa isang park. 

May mangilan ngilan na din ang namamasyal dito. 

"WaaaahhH cotton candy," bulalas ni Siopao, nginitian ko sya at sabay kaming
lumapit sa nagtitinda ng cotton candy. Kahit parang matanda kung mag isip itong si
Siopao, may time pa din na makikita mo sa kanyang bata pa din sya na natutuwa sa
mga simpleng bagay na nakikita nya. 

"Ang sarap," nakangiting sabi nya. Bumili din ako ng para sakin. 

Naupo kami sa ilalim ng puno. Habang kumakain pinanuod namin ang ilang mga
nagtitinda ng souvenirs. Parang kelan lang ganyan din ang trabaho ko dito bago ako
nakatanggap ng tawag galing sa M.U. 

"Ate Rara, masaya ka ba sa school mo?" napatingin ako kay Siopao. 

"Oo naman bakit?" 

"Masaya akong malaman na masaya ka sa school mo, yung mga napapanuod ko kasi sa tv
hindi masaya dahil maraming umaaway" 

I smiled at ginulo ang buhok nya. 

"Masaya ako sa school ko kasi, madami akong kaibigan," Ang bilis nga ng panahon
parang kailan lang ng magsimula ako sa M.U at ngayong darating na pasukan fourth
year na agad ako. 

"Namimiss mo ba sina nanay?" tanong nya, 

"Oo naman, pero sa tuwing namimiss ko sila tumitingin lang ako sa langit," 

"Ganyan din ang ginagawa ko ate Rara, di ba sabi mo binabantayan nila tayo,"
tumango ako. 

Natutuwa ako dahil nauunawaan ni Siopao ang ialang mga bagay na di basta basta
naiintindihan ng karaniwang bata. 

"Dito ka lang bibili lang ako ng tubig natin," sabi ko sabay tayo. 

"Sige ate," sagot nya at pinagpatuloy ang pagkain ng cotton candy. 

------------------

Siopao's POV
Kailangan ko pa bang ipakilala ang sarili ko? 

Sige kung yan ang gusto nyo. 

Ako nga pala si Ren Ryle Snyder a.k.a Siopao. Kapatid ako ng pinaka-astig na babae
sa buong mundo, si ate Rara. Masasabi kong napaka-swerte ko dahil siya ang ate ko,
bukod sa maganda na sobrang bait pa, kaya mahal na mahal ko yun eh. 

Habang hinihintay syang makabalik mula sa pagbili ng tubig, napatingin ako sa

lalaking naupo sa tabi ko. 

"Walanjo, bakit ang lupit mo kapalaran?" narinig kong sabi nya. 

"Bata pahingi naman ako nyang kinakain mo, gutom na gutom na ako," tiningnan ko sya
mula ulo hanggang paa. 

"Kuyang gutom, sa gandang lalaki mong yan wala kang pera?"  tanong ko. 

"Kapag gutom, wala agad pera? Di ba pwedeng wala lang talagang mahanapan ng
makakainan?" 

Sabagay may point sya. 

"Wag ito ang kainin mo, bukod sa di ka mabubusog, mauuhaw ka lang," sagot ko. At
gusto kong matawa dahil tulala sya sakin. Ano pa kayang problema ni kuya bukod sa
gutom sya? 

Bago pa man sya makapag salita ulit ay dumating na si ate Rara, dala dala ang tubig
na binili nya. 

"Siopao sino yang kausa------BLAKE?"

"REA!?" 

Tiningnan ko silang dalawa, magkakilala sila?

============

A/N: Basahin mabuti! 

Alam kong nasabi ko na sa inyo before na hindi ako nag hohold ng story. Pero
palagay ko, kailangan ko munang i-hold ang BOH para matapos na natin itong MPUG,
kung mapapansin nyo kasi ang tagal ko mag ud, yun ay dahil medyo busy din ako. Pero
napag isip isip ko na kung ito munang MPUG ang isusulat ko at di ko muna isasabay
ang BOH, sisiguraduhin ko na araw araw may ud para bago magtapos ang month of july
tapos na din itong MPUG. So yun po, I officially on-hold the BOH para sa ikabibilis
ng ud. 

Starting today, hindi lalampas ng dalawang araw ang ud ko. 

-ate Yna-

=================

Pick Up 36: The Beginning

See the picture of Siopao (sa taas) ^

-----------------

Blake's POV

Damn! Kanina pa ako lakad ng lakad dito sa isang bayan sa sagada pero punuan ang
mga hotel. Gutom na ako tangina! Idagdag pa na  wala pang tulog ang nilalang na
tulad ko. 

Kung bakit naman kasi tinopak na naman si lolo eh. Pinadala nya kaming mga apo nya
sa ibat ibang bahagi ng pilipinas. Di ko alam kung ano ang pinaka-dahilan nya basta
ang sinabi nya lang, na gusto daw nya pagbalik namin, may magandang aral sa buhay
kaming dala. 

Nakakatangina lang talaga. Pero ayos na din na dito ako napunta sa sagada di tulad
ni Jax na sa mindanao pinatapon pffftt. 

Sa kahahahanap ko ng matutuluyan, nakarating ako ng simbahan, pero dahil baka

masunog ako sa loob, pumunta na lang ako sa park. 

Naupo ako sa ilalim ng puno, pagod na ako, naramdaman ko ang pagkalam ng sikmura
ko. 

"Walanjo, bakit ang lupit mo kapalaran?" utas ko.

Bigla akong napalingon sa batang nasa tabi ko, may kinakain syang cotton candy.
Bigla akong napalunok ng sunod sunod. 

"Bata pahingi naman nyang kinakain mo, gutom na gutom na ako," gusto kong matawa ng
bigla nya akong tingnan mula ulo hanggang paa. 
"Kuyang gutom, sa gandang lalaki mong yan wala kang pera?" di ko napigilan ang
ngiti ko. Hindi dahil sinabi nyang magandang lalaki ako, kundi dahil sa way nya ng
pagsasalita, tuwid na tuwid kasi at kung tumingin sya, deretso sa mata. 

"Kapag gutom, wala agad pera? Di ba pwedeng wala lang talagang mahanapan ng
makakainan?" sabi ko na lang. May kakaiba sa batang ito na alam kong madaling
magugustuhan ng bawat taong kakausap sa kanya, tulad ko ngayon. 

"Wag ito ang kainin mo, bukod sa di ka mabubusog, mauuhaw ka lang," sabi nya at
natulala na nga ako ng tuluyan sa kanya, langya bata ba tong kausap ko? 

"Yu--------" magsasalita pa lang ako ng may biglang nagsalita, 

"Siopao sino yang kausa------BLAKE?"

"REA!?" halos sabay na sigaw namin. 

Tangina, panaginip ba ito? Nandito din sya? 

"Anong ginagawa mo dito?" sabay ulit na sabi namin. 

"Hep hep sandali lang nga, magkakilala kayo ng ate Rara ko?"muli akong napalingon
sa bata. 

"Kakilala ko lang sya Siopao," sagot ni Rea at naupo sa tabi ng bata. Kung ganun
magkapatid sila? 

"Kaibigan ako ng ate mo," pagtatama ko. 

"Talaga? Kelan pa?" tanong ni Rea habang binubuksan yung dala nyang tubig, inagaw
ko yun at ako ng nagbukas, tiningnan ko sya ng masama pero umirap lang sya. I
smiled, walang kupas maganda pa din sya kapag gumaganun. 

Tiningnan ko ulit yung bata. 

"Yow! Buddy, Ako nga pala si kuya Blake, sa maniwala ka o sa maniwala ka na lang
talaga, kaibigan ako ng ate mo," pakilala ko sabay abot ng tubig sa kanya. 

Tiningnan muna nya yun tapos tumingin din sya ate nya. Napangiti ako ng tumango si
Rea, muling humarap sakin yung bata. 

"Ako naman si Siopao, kapatid ng kaibigan mo," pakilala din nya at tinanggap ang
tubig na nasa kamay ko.

"Favorite ko na ang siopao simula ngayon," sabi ko. 

"Nice too meet you too." natawa ako sa sinabi ni Siopao. 

"Halika na Siopao, masyado ng tumataas ang sikat ng araw," tumayo si Rea, aalis na
agad sila? 

Tumayo din ako. 

Binigyan ako ni Rea ng tingin na para bang sinasabi na, wag ko silang susundan.

"Bye kuya Blake," paalam ni Siopao. 

Nagsimula na silang maglakad. Tutal sila lang naman ang kilala ko dito, sa kanila
na lang ako sasama. Nagbabakasyon din ba sila dito? 

 Nakasunod lang ako sa kanila. Napahinto ako sa paglalakad ng huminto din si Rea,
bigla nya akong nilingon. 

"Uuwi na kami, ituloy mo na ang pamamasyal mo," sabi nya. Langya di naman ako
namamasyal eh, naghahanap ako ng matutuluyan. 

"San pa ba may hotel na pwedeng tuluyan dito?" tanong ko. Napakunot ang noo nya. 

"Wala ka pang nahahanap na tutuluyan?" medyo gulat na tanong nya. 

"Magtatanong ba ako sayo ngayon kung meron na," sagot ko. Pero isang matalim na
tingin ang nakuha ko sa kanya. 

"Sa panahon ngayon mahirap talagang makahanap ng matutuluyan lalo na at dagsa ang
mga turista," biglang sabi ni Siopao, yung totoo? San pinaglihi ang batang ito?
Kaninong utak kaya ang pinapak ng nanay nina Rea?

"Yun nga eh, wala akong makita," nagpaawa na ako, baka pwedeng maki-share na lang
ako sa tinutuluyan nila kahit sa sahig na lang ako. Mas ok na yun kesa sa kalsada
magpalipas ng gabi, ang lamig pa naman dito langya. 

"Ate Rara, baka pwedeng dun muna sya kayna Tiyang, matitiis mo ba ang isang
kaibigan na nangangailangan," 

That's my boy! Lihim na nagbubunyi ang damdamin ko sa saya, bukod sa may

matutuluyan na ako, makakasama ko pa si Rea. 

"May mga taong kinakaibgan at may mga taong dapat iwasan," sagot ni Rea na hindi
inaalis ang tingin sakin. 

So ako yung taong dapat iwasan? Napangiti ako ng mapait. 

"Sige, salamat na lang," sabi ko na lang at tumalikod na. 

"Ate Rara, alam mo ba na ang mga taong iniiwasan sila yung mas nasasaktan," narinig
ko pang sabi ni Siopao. 

"Kuya Blake!" lumingon ako sa kanila, "Sa amin ka na lang muna," 

"Salamat na lang Siopao, pero ayaw kong mahirapan ang ate mo," sabi ko sabay tingin
kay Rea mukhang natulala sya sa sinabi ng kapatid. Di lang pala ako natutulala kay
Siopao, pati din pala ang ate kung minsan. 

"Ate Rara, pumayag ka na please," di ko napigilan ang di mapangiti ng makita kong

nag puppy eyes pa sya. Dun lang natauhan si Rea, at tiningnan ako. 

"Kausapin ko muna si tiyang," sabi nya at tiningnan naman si Siopao. 

"Yey, alam kong papayag si tiyang, mabait yun eh" masayang sagot ni siopao. Tumakbo
sya sakin.

"Tara na kuya Blake dun ka muna sa bahay, kawawa ka naman eh," langya pati ako
biglang naawa sa sarili ko. Tiningnan ko si Rea, nakatingin sya sa kapatid nya
habang nakangiti, tanggap ko naman na di nya ako magugustuhan dahil kay Spencer,
pero di naman siguro masamang kilalanin ko pa syang mabuti. 

**

Medyo nagulat pa ako ng makarating kami sa isang bahay, buong akala ko kasi
nagbabakasyon lang din sila dito at sa isang hotel room sila tumutuloy, nalaman ko
na taga-dito pala talaga sila, at dinalaw lang ni Rea ang kapatid pero babalik din
ito sa manila dahil dun ito nag aaral.

Nakausap na nila ang tiyang nila, totoo nga ang sabi ni Siopao mabait nga ito,
hindi kalakihan ang bahay, simple lang kumbaga. 

"Pasensya ka na hijo, maliit lang itong bahay namin, okay lang ba talaga sayo na
dyan ka na lang sa sala?" nag aalalang tanong ng tiyang nina Rea. 
"Ay ok na ok po, sanay na sanay po ako sa ganito, puro sala po kasi ang bahay
namin," biro ko. 

"Ikaw talagang bata ka, sya sige maiwan ko muna kayo at magluluto muna ako ng
pananghalian natin," sabi ni tiyang at pumunta na nga sa kusina, makiki-tiyang na
din ako aba!

"pareng Siopao, salamat ha, utang ko sayo 'to," naupo sa tabi ko si Siopao, lumabas
muna saglit si Rea dahil may kausap sya sa cellphone. 

"Sus wala yun," sagot nya, langya ngayon lang ako nakakita ng batang tulad nya.
Ginulo ko ang buhok nya. Wish ko lang may kapatid din akong tulad nya. 

Pasimple kong tiningnan si Rea sa may labas, tanaw ko sya mula dito. 

"Wag mong aawayin ate ko ha, gusto ko alagaan mo sya bilang kaibigan, ayaw kong
nasasaktan sya," bigla akong napatingin kay Siopao. 

"Di ko sya inaaway, ayaw nya lang talaga sakin, dahil nagseselos ang gagong si
Spencer," sagot ko, gusto kong murahin ang sarili ko dahil nakapag salita ako ng di
maganda sa harap nya, pero parang balewala naman yun kay Siopao. 

"Kung ganun kilala mo pala si Kuya Johnny, alam mo pareng Blake, ang puso di naman
yan natuturuan eh, at di ko masisisi ang puso mo dahil gusto nyan ang ate ko,"
heto na naman ako, natutulala na naman sa batang ito. 

"Alam mo ba kung bakit pumayag ako na tumuloy ka muna dito samin pansamantala? Yun
ay dahil nakikita ko sayo na magiging mabuting kaibigan ka ng ate ko, kahit pa
iniiwasan ka nya ngayon," makahulugang sabi nya. Ganito na ba talaga ang bata sa
21st century? Profound?

Sumapit ang gabi, at di ako makatulog, iniisip ko ang sinabi ni Siopao, magiging
mabuti nga ba akong kaibigan kay Rea pagdating ng panahon? Sabi ko sa sarili ko
noon, titigilan ko na sya, sila ni Spencer pero mukhang  malabo na yata yun ngayon.
Dahil biglang nagkaron ng urge sa parte ng pagkatao ko na protektahan sya sa lahat
ng bagay. 

Di ko alam kung anong oras na ako nakatulog, nagising lang ako ng may biglang
dumagan sa may parteng tiyan ko. 

"Pareng Blake, alas nuebe y medya na, manunuod ako ng slum dunk kaya bumangon ka na
dyan," sabi nya at bigla akong napatingin sa tv na nakabukas. Dito kasi ako sa may
kahoy na sofa nakahiga at oo nga naman wala syang mauupuan. 

Umalis sya sa pagkakaupo sa tyan ko kaya bumangon naman agad ako. 

"Good morning pareng siopao," namamaos na bati ko, 

"Good morning din pareng Blake, tama nga sabi ni Ate Rara, medyo may kakapalan nga
ang mukha mo, late ka na gumising eh," nakangising sabi nya, I smiled. 

"Nasaan pala ate mo at si tiyang?" tanong ko,

"Nasa palengke namimili sila," sagot nya. 

Tumayo ako at iniwan muna sya, tumuloy ako sa banyo, at mabilis na naghilamos, ang
sama ng pakiramdam ko langya. 

Kumuha ako ng damit sa bag ko at ilang mga personal na gamit at bumalik sa banyo at
bumanat ng ligo, baka sakaling mawala ang sakit ng katawan ko, tangina di naman ako
nagbuhat ng kung ano ano kahapon bakit ang sama ng pakiramdam ko?

Pagkatapos kong maligo at makapag bihis ay tumabi ako kay Siopao na tawang tawa sa
pagka gonggong ni Sakuragi. 

"Ayos talaga si pareng Sakuragi, the best hahaha," tumatawang baling nya sakin. Di
ko napigilan ang di matawa din. 

"May pagkain sa lamesa pareng Blake, self service dito, feel at home" sabi nya. 

"Sige mamaya, manunuod muna din ako," sagot ko, hanggang sa dalawa na kaming
tumatawa pag sumasablay si Sakuragi. 

"Minsan iniisip ko na makalaro si Sakuragi sa basketball," maya maya ay sabi ni

Siopao matapos namin manuod. 

"Kaya lang alam ko na malabong mangyari yun," sabi pa nya. "Siya kasi yung tipo na
di sumusuko sa laban, tulad nya ayoko din sumuko sa laban ng buhay ko," 

I smiled. Bigla akong may naisip na mgandang ideya. 

"Pareng Siopao, alam mo ba kung saan ang papuntang bayan? May bibilhin lang ako,"
sabi ko. Tumango naman sya. Matapos isara ang pinto ng bahay ay agad din kaming
sumakay ng tricycle pupunta sa bayan. 

Pagkarating namin dun, tindahan ng bola at basket ring agad ang hinanap ko. Di
naman ako nabigo dahil may nakita agad kami, bumili din kami ng Jersey, binibiro ko
pa si Siopao na hindi nya kamukha si Sakuragi kundi si Gori. 

 Pagkapos magbayad, saktong may nadaanan kaming bilihan ng wig, pumasok ako sa loob
at bumili ng pulang wig. 

Nag kwek kwek din muna kami  ni Siopao bago tuluyang bumalik sa bahay. 

Buti na lang malaki ang bakuran ng bahay nila at may malaking puno sa harap nito.
Kinabit ko ang ring sa puno, at sinuot ko ang wig na pula pati na din ang jersey na
binili namin, tiningnan ko si Siopao, ready na din sya. Pero parang nag aalangan pa
sya. 

"Isipin mo na lang na ako si Sakuragi," nakangiting sabi ko. 

Biglang gumuhit ang ngiti sa labi nya. 

"Pwedeng isipin ko din na gong-gong ka?" natatawang sabi nya. Tumango ako. 

"Game!" masayang sigaw nya. Pinasa ko ang bola sa kanya, at nagsimula na nga kaming
maglaro. 

Napupuno ng tawa naming dalawa ang buong bakuran. Di ko na masyadong pinansin ang
sama ng pakiramdam ko, basta ang gusto ko lang mapasaya si Siopao. 

Kahit kahapon ko lang nakilala, pakiramdam ko matagal ko na syang kilala. Pawis na

pawis na kami pareho. 

"Time out muna langya," sabi ko, medyo namumutla kasi sya, dala na din siguro ng
pagod. 

"Ang daya, di pa ako nakaka-score eh, bat ba kasi ang taas ng ring na yan?" reklamo
nya. 

Pero bagopa ako makasagot bigla na lang syang natumba at nawalan ng malay, biglang
may kung anong takot ang bumangon sa buong pagkatao ko. Yung kaba ng puso ko,
paramg tumigil ang paligid. 

"SIOPAO!" bigla akong natauhan sa sigaw na yun ni Rea. 

Agad akong kumilos at binuhat si Siopao, di ko mapigilan ang panginginig ng kamay

ko. Anong nangyari? Napagod ba sya ng sobra? 

Di ko na alam kung paano kami nakarating sa ospital. Agad na pinasok sa emergency

room si Siopao. 

"Hindi kita mapapatawad pag may masamang nangyari sa kapatid ko," umiiyak na sabi
sakin ni Rea. 
Parang may kung anong nakasaksak sa dibdib ko. 

=============

A/N: Ok start na ito. Papasok na tayo sa plot ng MPUG. (I know nagkakaron na kayo
ng mga katanungan, ilista nyo lang yan, masasagot din ang lahat ng yan hahaha) 

Actually si Blake talaga ang nakatadhana kay Rea, charot hahaha.. 

---

Promote ko lang itong one-shot story ni Redxyter entitled "Tears on String" paki-
basa naman, sumali kasi sya sa isang contest, paki-vote na din po ;) Thank you
:* :*

---

Sino nakapansin ng profile pic ko dito sa watty? Cute 'no? Sa mga di pa nakakakita
tingnan nyo na lang hahaha.. Available po ang shirt na yan 'till july 15, para
makita nyo mabuti ang design sali kayo sa fb group. 

I invite all team jaguars na mag avail ng Jaguars' shirt, you can have it for  only
300 php, kung taga-manila lang kayo, personal nyong makukuha ang tshirt sa op ni
Hannah at Shield. Oh di ba may meet pa, at syempre may freebies silang ibibigay sa
inyo, libre selfie na din with them. Ano pang hinihintay nyo? Avail na! (PM nyo
lang ako sa fb kung interesado kayo)

---

Thank you sa mga patuloy na nag iiwan ng message sa MB ko, kahit di ko kayo
mareplyan binabasa ko pa rin yan, pampalakas ng loob. Ganun din sa pm dito sa
watty. lovelots :*

*hug&kisses* 

-ateYna-
=================

Pick Up 37: This Year

#8 na sa teen Fiction ang MPUG :) magdiwang yey hahaha.

Salamat sa patuloy na suporta #teamJAGUARS :)

------------------

Johnny's POV 

Months later... 

"Oh ikaw anong problema mo?" tanong ni Miller sa isang estudyante, nandito kami
ngayon sa office ng student council, at hinaharap ang mga hinaing ng ilang mga
estudyanteng inaapi kuno. At bilang kasapi ng PUKI partylist kailangan namin silang
pakinggan at tulungan.  Nakabalik na kaming lahat sa school ilang buwan na ang
nakalipas matapos ang bakasyon ng lahat. 

"Iniwan at niloko kasi ako  ng girlfriend ko." sagot nung isang estudyante na
kaharap ngayon ni Miller, nakaupo lang kaming jaguars sa may sofa, si Miller sa may
table sa harap nya yung mga may reklamo sa buhay. 

"At sa palagay mo, may maitutulong kami sa problema mo? Eh yung sarili ko ngang
lovelife di ko maayos, yung sayo pa kaya?" asar na sabi ni Miller, napapailing na
lang kami at lihim na natatawa. 

Di na kami nagulat ng mag walk out ang gago. 

"Oh Howard, ikaw na ang tumulong dito kay pareng-- teka ano nga ulit pangalan mo
tol?" tanong ni Burns. 

"Nilo"

"Nilo? Ano apleyido mo brad?"- Fisher

"Co"

"Nilo Co?" sabay sabay na tanong namin

"Tungunu pare pati pangalan mo niloko ka," utas ni Gibson.

At hindi namin napigilan ang di humagalpak ng tawa, langya hindi sa binubully namin
sya ha, medyo malakas lang talaga ang dating ng pangalan nya hahaha.

"Brad, palagay ko tadhana mo na talaga ang maloko, kasi nakatatak na sa pangalan

mo" seryosong sabi ni Howard.

"Grabe ka naman Howard, baka naman nagkataon lang," sabi ko at tiningnan si Nilo.. 

"Nilo pare, ano ba pangalang ng ex mo?" tanong ko.. Baka sakaling makatulong ako. 

"Pina," sagot nya. 

Natigilan ako, pati na rin ang lahat ng jaguars. 

"Pina? Wengya, alam na namin kung bakit ka niloko at iniwan ng girlfriend mo," agad
na sabi ni Burns. 

"Dahil natakot sya sa apelyido mo," segunda naman ni Gibson. 

"Baka daw kasi mapako sya wengya hahaha" di pa din kami magkanda mayaw sa pagtawa.

"Isipin mo tol ha, pag kinasal kayo magiging Pina Co na ang pangalan nya," - Dela
Cruz.. "Kaya siguro minabuti na lang nya na iwan ka kesa ang mapako sya," 

"Hahahaha taena da best ka brad," tinapik ko pa ang balikat ni Nilo. 

"Pffftt hahahaha pasensya ka na pare, masayahin lang talaga kami," palusot ni

Turner..

"Ehem!" tumikhim kami ng mapansing seryosong seryoso si Howard, ganun din si Nilo.
Umayos kami ng upo. 

Nilabas ko na lang ang cellphone ko, malapit ng maglunch. Tatawagan ko sana si

mylabs, kaya lang biglang may nagtext, agad ko yung binasa. 

[mylabs! d ako makkasabay sau sa lunch ha. I love you :*]

Napakunot ang noo ko. Agad ko syang tinawagan, Damn! Di nya sinasagot. Sigurado ako
madami na naman syang ginagawa. 
Tumayo ako at sinukbit ang bag. 

"San ka Spencer?" tanong ni Montereal. 

"Tulungan ko lang si Rea," sagot ko. "Mauna na ako sa inyo jaguars, kita na lang
tayo mamaya," dagdag ko pa at tuluyan ng umalis ng office. 

Agad kong tinext si mylabs, asking where she is, pero wala akong natanggap na
reply. It's been months simula ng manggaling sya sa Sagada, at napansin ko ang
ilang pagbabago sa kanya nitong mga nakaraang buwan, kung dati masipag na sya
gumawa ng mga handouts ngayon naging triple ang kasipagan nya at mas nadagdagan pa
ang mga raket nya. 

Hindi ko na nagawang sumunod sa sagada nung mga panahong yun dahil lumala ang
problema ng kompanya namin. Hanggang ngayon may hinaharap pa rin na problema si dad
at di ko matiis na manuod na lang. 

Agad akong tumuloy sa library, at hindi nga ako nabigo dahil agad ko syang nakita,
ang daming libro sa harapan nya. At dahil busy sya di nya napansin ang presensya
ko. Di ko alam kung anong nangyari sa sagada pero sa tuwing tinatanong ko sya,
laging 'ok lang' ang sagot nya tapos sasamahan nya ng lambing.

Naupo ako sa harapan nya at inagaw ang hawak nyang ballpen pati na din yung
sinusulat nya. Medyo nagulat pa sya sa ginawa ko, tiningnan ko sya at tinanguan
saka ko tinuloy ang sinusulat nya. Narinig ko pa ang mahinang pagtawa nya. 

"Anong ginagawa mo dito mylabs? Di ba may mga dapat kayong tulungan?" maya maya ay
tanong nya. 

"Kailangan din ng girlfriend ko ng tulong," sagot ko at sa sinusulat pa din

nakatingin. 

"Kaya ko naman mylabs eh," narinig kong sabi nya. Inangat ko ang tingin ko sa
kanya, minsan gusto kong mainis dahil hindi nya hinihingi ang tulong ko, sinasarili
nya lang lahat. 

"Hindi mo lang ako boyfriend Rea, pwede mo din akong maging kaibigan na pwedeng
sandalan sa oras ng pangangailangan," 

"Pero mylabs------" 

"Wala ng pero pero, tara na tapusin na natin ito para makapag lunch na tayo pareho,
ayokong nalilipasan ka ng gutom babae," putol ko sa sasabihin nya. 

Nginitian ko sya, natawa sya ng bahagya saka tinuloy ang pagsusulat. I smiled. 
Halos di na namin namalayan ang oras, ang dami na namin nasulat, pakiramdam ko
lahat ng estudyante ng M.U nagpagawa ng handouts at project sa kanya sa sobrang
dami ng sinulat namin, wengya ang sarap pektusan ng mga estudyanteng tamad. 

Mamaya pa ang sunod na klase namin, niyaya ko na syang kumain. Nakatanggap ako ng
text galing sa jaguars na gagala daw muna sila, kasama si Nilo Co. 

"Mylabs alam kong gwapo ako, pero pwede bang wag mong ipahalata na natutulala ka sa
kagwapuhan ko," biro ko ng mapansing tulala na naman sya, nandito kami ngayon sa
canteen. Heto na naman syang, parang ang lalim ng iniisip nya. 

"Ang gwapo mo kasi kaya di ko mapigilan na di ka titigan," sagot nya. Hinawakan ko

ang kamay nya at tiningnan sya ng seryoso. Gusto kong maramdaman nya na kahit anong
mangyari nandito lang ako para sa kanya. 

Sya ang kaligayahan ko, kaya pag nakikita ko syang malungkot mas matindi pa dun ang
nararamdaman ko. At kapag masaya sya, ako na ang pinaka-maligayang tao sa mundo. 

"Mylabs, samahan mo ako, may mga bibilhin kasi ako para dun sa gagawin kong
project," maya maya ay sabi nya. Nginitian ko sya. 

"Sige tapos idate mo na din ako," sagot ko. 

------------------------

Joel's POV 

"Sigurado ka ba dito Howard?" tanong ko, nandito kami ngayon sa hintayan ng jeep.
Kulang lang daw sa hang out itong si Nilo, kaya sinama namin dahil gagala kami. 

"Kelan ba ako hindi naging sigurado?" lakas makatanong ng gago. 

"Minu-minuto kang di sigurado tarantado!" bulyaw ko. Tinapik lang ni Gibson ang
balikat ko. 

"Wag kang masyadong magalit Burns, lalo kang nasusunog," sabi  nya, pinakyuhan ko
lang sya. 

Bale, ako, si Howard, Gibson, Fisher at Freeman ang jaguars na nandito, yung iba
ayun, busy sa pakikipaglandian sa mga babae nila. 

Di nagtagal may dumating ng jeep, trip namin mag commute ngayon tinatamad kasi mag
drive ang mga gago. 
Agad kaming sumakay. 

"Howard magbayad ka na tutal ikaw naman ang may pasimuno nito eh," sabi ko. 

"Ako na lang mga tol," napatingin kami kay Nilo Co. 

"Hindi pare ako na," agad na pigil ni Howard.. 

"Mayaman ang gagong yan brad hayaan mo na," sabi naman ni Fisher. Tumango lang
kami. 

"Manong bayad po," nakita ko na nag abot ng limang daan si Howard. 

"Ilan dito sa limang daan?" tanong ng driver..

"Anim po dyan manong, bale limang gwapo at isang iniwan at niloko," seryosong sagot
ni Howard. Di na ako nagulat, sa tagal ko ng tropa yan ano pa bang bago? Basta pag
nag commute kami asahan nyo na laging kahayupan ang sinasabi ng gagong yan tuwing
magbabayad. 

Nagtawanan ang ilang mga pasahero. 

Nang makarating kami sa mall, agad kaming tumuloy sa kainan, wengya nagutom ako
masyado sa mga hinaing ng ilang mga estudyante.. Matatawag bang hinaing yun eh
napakababaw naman ng ilan, tulad ng kinain daw nung kaibigan nya yung pagkain nya. 

Habang kumakain pinag uusapan namin ang ilang problema ng mga estudyante na lumapit
samin. 

"Tangina eh yung sa math nga nilapit pa sa 'tin, di ba nila alam na inaapi din tayo
ng walangyang math yan," reklamo ko. 

"pfftt di ko alam kung nakikipaglaro lang ang ilan sa kanila wengya," napapailing
naman na sabi ni Fisher. 

"Ikaw pare? Sigurado ka ba na yun lang ang problema mo?" baling naman namin kay
Nilo. 

"Oo mga tol," tumango naman kami bilang pag sang ayon. 

"Ikaw Howard anong balak mo dito kay tol Co?" tanong  Gibson. 
"Langya ang sama talaga ng apelyido mo, mas malala pa sa nagliliyab kong apelyido,"
komento ko. 

"Wala akong balak, gusto ko lang isama yang si Nilo," sagot ni Howard at tuloy lang
sa pagkain. 

"Wengya dahan dahan Howard, mabulunan ka sana," sabi ko, pero parang wala syang
narinig. Napapailing na lang kami. 

Matapos kumain, napagpasyahan namin, maglakad lakad muna para bumaba ang kinain
namin. 

Bigla kong naalala na malapit na nga pala ang birthday ni Izrah. Tamang tama
bibilhan ko na din sya ng regalo. 

"Teka si Spencer ba yun?" napatingin ako sa tinitingnan nila. 

"Tangina!" mura namin at sabay sabay na tumakbo papalaipit kay Spencer at Blake na
nagsasapakan. 

Ang dami na ng taong mga nakiki-isyoso. Inawat namin sila.Tangina! Ano na naman
bang nangyari dito? 

==============

A/N: Dapat kahapon pa 'to kaya lang ayaw mag charge nung laptop ko, ngayon lang
naayos kaya ngayon lang din. 

Bukas meron ulit ud :) 

Mag avail na kayo ng JAGUARS's shirt ^3^

Lagi nyong isama ang #Team JAGUARS sa comment nyo ha.. :) 

-AteYna-

=================
Pick Up 38: Love and Trust

Kaway! CITY COLLEGE OF LUCENA!!! ^__^

Hello kayna Jane, Ailene, Dhen, Mylene, Eva Joy, Elmer, Joseph at kay Mr.President
ng 1A *kaway kaway* thank you so much for supporting Jaguars' kahayupan hahaha.
Sana may natututunan kayo sa kanila, chos hahaha.. 

Eto na Wendy!! 

Enjoy Reading!

-------------------

Johnny's POV 

"Sa apartment mo ako matutulog para matulungan kita dyan sa mga gagawin mo,"
pahayag ko, nandito kami ngayon ni mylabs sa National Book Store sa mall  bumibili
ng mga gagamitin nya. 

Tiningnan nya ako at nginitian tapos inabot nya sa 'kin yung hawak nyang glue at
cutter.

"Kaya ko na yan Mr. Spencer," sabi nya at muling binalik ang atensyon sa paghahanap
ng mga kailangan nya. 

"Sige na kahit umuwi na lang ako pagkatapos natin gumawa," sabi ko pa. Muli nya
akong hinarap. "Sige na mylabs pumayag ka na," nag pout pa ako para mas effective. 

Napangiwi ako ng bigla na lang nyang kurutin ang pisngi ko. 

"Kala mo naman papayagan pa kitang umuwi sa dis-oras ng gabi," nakangiting sabi

nya, biglang nagliwanag ang mga mata ko sa saya. Yes! makakasama ko ulit sya sa
iisang bubong. Don't get me wrong, I respect her, more than myself, I just love the
feeling being with her,yung tipong panatag ang puso ko dahil nasa tabi ko sya.
Damn! Its gay but yeah I feel contentment whenever I'm with her. 

"Pero sa isang kundisyon," di pa rin nawawala ang ngiti nya, I smiled ang sarap sa
pakiramdam kapag nakikita ko ang mga ngiting yun. 

"Name it mylabs," I said. 

"Dun ka pa din sa sofa matutulog," sabi nya.. 

"Walang level up?" biro ko pero tiningnan nya lang ako ng masama. Di ko napigilan
ang tawa ko. 

"Biro lang, kahit naman di mo sabihin, dun naman talaga ang pwesto ko, kaya wag na
wag mo akong pagtatakaan na gapangin babae ha," I teased, pero isang hampas sa
braso lang ang nakuha ko sa kanya at hinarap na lang ulit nya ang mga bibilhin. 

I smiled. Habang pumipili sya ng mga materials, kinukulit ko sya, ang sarap lang sa
pakiramdam. Malapit na kaming mag 1 year pero yung feeling ko parang kahapon lang
nya ako sinagot.

Hanggang sa counter nag aasaran pa rin kami habang nakapila. Biglang nawala ang
ngiti ko ng masanggi sya ng isang lalaki. I clenched my fist. Akmang susundan ko
yung lalaki pero naramdaman ko na may humawak sa laylayan ng damit ko.. 

"Maghulos dili ka mahal ko," nakangiting sabi ni Rea, biglang nawala yung pangka-
inis ko dun sa sumanggi sa kanya. Hinapit ko sya sa bewang, ang ayoko sa lahat
nasasaktan ang babaeng mahal ko. 

Ako na ang nagbayad ng mga pinamili nya, nagtalo pa kami pero sa huli ako pa rin
ang nanalo, sinabi ko na lang sa kanya na ipagluto na lang nya ako ng adobo na may
ketchup, paborito ko yun lalo na pag sya ang nagluto. 

Magkahawak kamay kaming lumabas ng NBS, sa kaliwang kamay ko naman ay ang mga
pinamili namin. 

Lingid sa kaalaman ni mylabs may lihim na surpresa akong ginagawa, para sa

celebration namin ng 1st Anniversary namin, and that is two days  from now. I
smiled, gusto kong maging memorable ang 1st Annivesary naming dalawa. 

Bigla kaming napahinto sa paglalakad ng may isang gago ang humarang sa dadaanan
namin. Tiningnan ko ng masama ang gagong si Blake, bigla akong nakaramdam ng pagka-
inis sa way nya ng pagtingin sa babaeng hawak ko ngayon. 

Hinila ko si Rea papunta sa likod ko. 

"Problema mo brad?" pilit kong kinakalma ang sarili ko. Medyo nakakaagaw na kami ng
pansin ng ilang mga naglalakad dito sa loob ng mall. 

"Pwede ko bang makausap  si Rea pare?" tanong nya na nakapag-pangisi sakin. Ano
namang pag uusapan nila? 

"Sa pagkakaalam ko brad, hindi kayo close ng girlfriend ko, so why on earth you
want to talk to her?" unti-unti ng bumabangon yung pagka-asar ko. 
"Rea," tawag nya kay Rea at di man lang pinansin yung tanong ko, tangina!

"Wala na tayong dapat pag usapan pa Blake," napakunot ang noo ko sa sinabi ni Rea
at hinarap nya si Blake. Wait.. Did I missed something? May hindi ba ako alam?

"Rea come on, I'm sorry hindi ko naman alam na-----" 

"Enough! Di ba sinabi ko na sa'yo na wag mo na akong kausapin o lapitan pa man, ano

bang hindi mo naintindihan dun?" 

"Mylabs what's happening?" sabay silang tumingin sakin, at pinaglipat lipat ko

naman ang tingin sa kanilang dalawa. Yung kaba ko di ko mapigilan, di naman nila
ako niloloko hindi ba? Biglang nag init ang dugo ko sa isiping may namamagitan sa
kanila. Fvck! Ano ba 'tong naiisip ko? Hindi gagawin sa 'kin ni Rea ang ganong
bagay. 

'Paano ka nakakasigurado?' my subconscious said, dammit. Dahil mahal nya ako, my

heart answered.

"You didn't tell him?" tanong ni Blake kay Rea. Putangina ano bang sinasabi ng
hayop na 'to. 

"Shut up Blake," angil ni Rea. Para akong tanga na nakikinig sa putanginang

pagtatalo nila. 

"What the fvck is happening here!" di ko na napigilan ang pagtaas ng boses ko. 

"Mylabs----" 

"Are you two have an affair? A-Are you.....are you cheating on me?" sumisikip ang
paghinga na tanong ko.

"Hell no!," mabilis na sagot ni Rea. 

"Then what the hell is this all about?" tanong at tiningnan silang dalawa. Bakit
pakiramdam ko dehado ako sa laban na 'to. Walang akong kaalam alam sa pinag uusapan
nila. Ano yung hindi sinabi sakin ni Rea? 

Hinawakan ko ang kamay nya at hinila sya ng mahina, biglang nagdilim ang paningin
ko ng hawakan ni Blake ang braso nya para pigilan. 

Sinong nagbigay sa kanya ng permiso na pwede nyang hawakan ang babaeng mahal ko?
Mabilis na tumumba ang gago sa suntok na pinakawalan ko. Mabilis ako pumaibabaw sa
kanya. 
Wag ko lang malalaman na inaahas nya ang girlfriend ko, dahil putangina kahit isa
syang Adaipmil di ako magdadalawang isip na makipagpatayan sa kanya. 

"Gusto ko lang makausap si Rea!" 

Fvck! Nalasahan ko ang sarili kong dugo sa tabi ng labi ko. 

"Di mo ba narinig yung sinabi nya? Ayaw ka na nyang makausap putangina kung anuman
pag uusapan nyo!" bulyaw ko at muli syang sinuntok. 

"Tangina Spencer," naramdaman ko na may humila sakin patayo at palayo kay Blake.
Ang Jaguars, bakit ba laging nasa timing ang tropa pag nasa away ang isa. 

"Ano na naman bang pinag aawayan nyo?" tanong ni Burns. Pero bago pa may makasagot
samin dumating na ang ang security ng mall. 

Dinala kami sa tanggapan nila, ang jaguars na ang humingi ng pasensya, wala ako sa
dugo ko ang makipagplastikan, alam ng jaguars na pag tahimik ako, isa lang ibig
sabihin, nag uumapaw pa rin yung galit ko. Di ko inaalis ang matalim na tingin kay
Blake, naikuyom ko ang kamao ko, kanina pa nya tinitingnan ang mahal ko, tangina!

Ilang minuto pa ay dumating si Zach isa sa mga pinsan ni Hannah at ang iba pang
jaguars na sina Montereal, Young, DelaCruz, at Turner. 

Wala naman kaming nadamage maliban sa mukha namin bakit ba masyado nilang
pinapatagal ito. Gusto ko ng makalabas dito at basagin ulit ang mukha ng hayop na
si Blake. 

Naramdaman ko ang paghawak ni Rea sa braso ko. Marahan kong tinggal yun. Iniiwasan
kong mapatingin sa kanya. Di ko kayang salubungin ng tingin ang mata nya, dahil
alam ko sa sarili ko na pag tiningnan ko sya, mapapawi lahat ng galit at pagkainis
na nararamdaman ko ngayon. 

"Pasensya na po sir," narinig ko pang hinging paumanhin ni Montereal. Tumayo na

kami at lumabas ng tanggapan. 

Pagkalabas na pagkalabas namin hinawakan agad ng mga gagong jaguars, tangina

kilalang kilala nila ako. 

"Tanginamo Blake di pa tayo tapos!" bulyaw ko. Inakbayan sya ni Zach at tumuloy na
sa kotse. Binitiwan ako ng jaguars. 

"Wengya, mortal enemy number 1 Blake Bill Adaipmil hahaha," nagtawanan ang jaguars
at napapailing na sumakay sa van na dala nina Montereal. 
"Kita na lang tayo sa bar ni Miller, mga tol" sagot ko at hinawakan na si Rea sa
kamay. Inalalayan ko syang makasakay sa kotse ko. 

Tahimik lang ako sa buong byahe pabalik sa apartment nya. 

"mylabs," mahinang tawag nya. Napahigpit ang hawak ko sa manibela. Damn! Boses pa
lang nya lumalambot na ang puso ko. Pero may kung anong pumipigil sakin na
magsalita. Gusto ko syang pakinggan, gusto kong alamin kung ano bang nangyayari. 

Ano yung mga bagay na di nya sinasabi sa 'kin? 

Pero kailangan bang itanong ko pa? Bago nya sabihin sa'kin? 

Hindi ko alam, wengya gulong gulo ang isip ko. Galit, pagka-asar at selos ang
nangingibabaw sa sistema ko ngayon. 

Hininto ko ang kotse sa tapat ng apartment nya. 

"Mylabs, di mo man lang ba ako tatanungin o kakausapin man lang?" mahinang sabi
nya, nanginginig ang boses nya, tangina Spencer. 

Ayoko syang tingnan, tangina ang sakit, pakiramdam ko wala syang tiwala sa 'kin.
Narinig ko na bumaba na binuksan na nya ang kotse at tuluyang bumaba. 

Sumisikip ang dibdib ko, pakiramdam ko wala akong karapatan malaman kung anong
nangyayari sa buhay nya. 

Ganun ba ako kawalang kwentang boyfriend? 

Pinaharurot ko ng mabilis ang kotse! 

Putangina!!

Pagdating ko sa bar ni Miller, nandito na din ang lahat ng jaguars. 

"yo! nandito na pala si Johnny boy,"- Burns. 

"Yo! Spencer! Mukhang bumabagal ka na ah, dami mong tama sa mukha hahaha" -
Gibson. 

Naupo ako kung nasaan sila at agad na tinungga ang beer. 

"Ang hirap pag may asungot sa lovelife ano hahaha?" napatingin ako kay Young na
nakangiti ng mapakla, mukhang may pinagdadaanan din ang gago. 

Nanatili lang akong tahimik. Di na ako nagulat ng magdala pa ng maraming beer ang
waiter ni Miller. I smirked. Balak nilang lasingin ako? Bring it on. Kailangan ko
talaga yan para mabawasan yung sakit sa dibdib ko. Tangina! Yung babaeng mahal ko,
wala pa din palang tiwala sakin. 

"Shabi nya hanggang huli daw ang pagmamahal shakin hik" napatingin ako sa nag
eemote. Anong ginagawa nitong si Nilo Co dito? 

"Sige lang pare itagay mo lang ya," tinapik ni Turner ang balikat nya. 

Nilapitan ako ni Montereal. 

"Spencer pare, anong ginagawa mo dito? Di ba dapat nag uusap kayo ni Rea?" tanong
nya. Dapat nga ba? Eh may bagay nga syang di sinabi sa'kin eh. or should I say may
tinago. 

"Oo nga Spencer dapat pinag-uusapan nyo na yan agad bago pa lumala,"- Burns

"Dapat di pinapatagal ang tampuhan,"-Fisher

Umiling lang ako bilang sagot. 

"Magpapalamig na lang muna siguro ako." mahinang sabi ko. 

Maya maya biglang nag vibrate ang cellphone ko. 

Captain calling....

=============

A/N: Sorry ngayon lang to hahaha. Tag ulan eh, pag tag-ulan nilalamig  pati net. 

Mag avail na kayo ng shirt pretty please *_*

Add nyo ako sa fb [Ate Yna] name ko sa fb tas pm nyo ako kung mag aavail kayo 300
php lang ;) Pag nag avail kayo inyo na din si Howard hahaha.. 

Lovesssssyuuuuuu!! :* :* 
-ateYna-

=================

Pick Up 39: Letter

Thank you girls sa napakagandang mga mensahe sa MB ko. Di man ako maka reply pero
sobrang naappreciate ko ang mga message nyo. Lovesyuuuuuu!! :* :* 

MayeSayad 

ryah_ohxi

rubelynseruma

pretty-Kay

XoXoK-M

annzkie_bonafe

chenelicious

Enjoy Reading :) 

--------------------------

Johnny's POV

Matapos namin  mag usap ni captain, agad akong tumakbo palabas ng bar ni Miller at
diretsong sumakay ng kotse ko. Tangina Spencer ang laki mong gago, kailan ka ba
matututo na di mo dapat hinahayaan ang babaeng mahal mo? 

Tama si captain, di ko dapat sya iniiwan ng basta basta. 

Flashback 

Captain calling...

Bigla akong kinabahan ng makita sa screen kung sinong tumatawag. Nagdalawang isip
pa ako kung sasagutin ko ba o hindi, tiningnan ko ang jaguars at lahat sila
nakangisi. Pinakyuhan ko silang lahat. Nagtawanan lang sila. 

Pero sa huli sinagot ko pa rin, lumayo ako ng konti sa jaguars dahil masyadong
nangingibabaw ang kaingayan nila at pang-aasar sa 'kin. 

"Hello captain" sagot ko. 

[I heard you were in trouble, so how was it?] cool na tanong nya. Mukhang nakapag
sumbong agad ang jaguars sa kanya. 

"I Fvcked up actually" pag-amin ko. "I did messed, I even leave my girl out there"
I added.

[What the f*ck was that Spencer? You leaved your girl without saying any single
words?] bulyaw nya sa 'kin. 

"Nasaktan lang ako captain, pakiramdam ko di pa rin nya kayang magtiwala sa 'kin,"
mahinang sabi ko. 

[That's not acceptable, you should hear her out before you decide to leave her or
not, people got jealous, yes! but leaving Rea  alone, you fvcking moron!] he shout
out of me. I deserved this I know. 

Bago pa man ako makasagot nagsalita na ulit si captain.. 

[Hindi mo dapat basta basta iniiwan ang babaeng mahal mo lalo na kung nagkaroon
kayo ng misunderstanding  Spencer] and with that words, realization hits me. Tama
si captain. 

End of Flashback

Mabilis akong nakarating sa apartment ni Rea. Agad akong bumaba ng kotse ko at

kumatok. 

"Mylabs!" 

"Rea come on! I'm sorry!" sigaw ko pa. Pero walang sumasagot. Wala ba sya sa loob?
May pinuntahan ba sya? 

Nilabas ko ang cellphone ko at tinawagan sya. Di ko napigilan di mapamura dahil

patay ang cellphone nya. Dammit! Mylabs where are you? 

Mabilis akong kumilos at nagdrive papunta sa convenient store kung saan sya
nagpapart time, wishing that she's there, pero wala, wala dun ang babaeng mahal
ko. 

Where do she possibly go?

Bumalik ako sa apartment nya, dito ko na lang sya hihintayin. Baka nagpahangin lang
sya. Pero lumipas ang ilang oras wala pa din sya. Napagpasyahan kong bigyan muna
sya ng time makapag isip. Bumalik ako sa bar ni Miller naabutan ko pa ang jaguars,
pero di pa rin ako mapakali. 

"Baka naman nag iisip isip pare hayaan mo na muna," narinig kong sabi ni Fisher.
Abala ako sa pagtetext. Kanina ko pa pinapadalhan ng text messages si mylabs,
hoping na magrereply sya at kanina pa din ako palakad lakad dito dahil hindi talaga
ako mapalagay. 

Sinubukan ko ulit syang kontakin. 

"Tungunu Spencer! Maupo ka nga, mas nakakahilo ka pa kesa sa alak na iniinum ko

wengya," reklamo naman ni Gibson pero di ko sya pinansin. 

"Dammit!" mura ko dahil hanggang ngayon patay pa din ang cellphone nya. 

"Kalma lang pare, baka naman rumaraket lang si Rea," tiningnan ko si Burns. 

"Damn! usapan namin na sasabihin nya sakin lahat ng mga raket nya," sagot ko. Dahil
kahit may tampuhan kami sinasabi pa din namin kung anong ginagawa namin pag di kami
magkasama.  

Di ko mapigilan na di murahin ang sarili ko. 

Sa sobrang pag aalala bumalik ako ng apartment nya. Dito ko na lang sya
hihintayin. 

Nasa loob lang ako ng kotse halos di ko na namalayan na nakatulog na pala ako sa
paghihintay. 

Pag gising ko maliwanag na sa paligid, wengya agad akong bumaba ng kotse at kumatok
sa apartment ni mylabs. Pero wala pa din sumsagot.

Umuwi ba sya at umalis na ulit? Tanong ko sa sarili ko. Tangina di ako sigurado
nakatulog ako eh p*ta.

Baka pumasok na sya sa school. Tama baka kakaalis lang nya. Mabilis akong bumalik
sa kotse pero bago pa man ako makasakay lumapit sa 'kin  ang medyo may edad ng
babae na nakatira sa katabing apartment ni mylabs. 
"Magandang umaga hijo."  bati nya. 

"Magandang umaga din ho," sagot ko. 

"Kung di ako nagkakamali ikaw ang katipan nung dalagang si Rea, yung nakatira
dyan," sabi nya at itinuro pa ang apartment ni mylabs. Napakunot ang noo ko. 

"Ako nga po," sagot ko na lang ulit, napansin ko ang hawak nyang sulat. 

"Ibinigay nya sa 'kin ito kagabi, ang sabi nya ibigay ko daw sa 'yo kapag nakita
kita, eh kaya lang pagkabigay nya sa 'kin nyan nakatulog na ako, nagpunta ka ba
dito------" di ko na naintindihan ang iba pa nyang sinabi, nasa sulat ang atensyon
ko. 

Di ko pa binubuksan ang sulat pero grabe yung kaba ko. Bakit naman sya mag iiwan ng
sulat? Pwede naman nya akong tawagan o y text. 

"Nagbreak na ba kayo?" bigla akong napatingin sa Ale. Akmang sasagot ako kaya lang
biglang nanigas ang buong katawan ko sa sinabi nya. "May kasama kasi syang ibang
lalaki kagabi, at mukhang nagmamadali sila" nablangko bigla ang utak ko. Di ako
makapag isip ng matino. 

Sinipat pa nung Ale yung kotse ko. Napatiim ang bagang ko sa sunod nyang sinabi. 

"At palagay ko mas mayaman sa 'yo yung bago nyang katipan hijo.." naikuyom ko ang
kamao ko. Di na ako nagpaalam kay manang at tuluyang ng pumasok sa kotse ko, di ko
alam kung paano ako nakarating ng ligtas sa unit ko dahil halos magdilim ang
paningin ko sa nalaman.

No! imposible! hindi magagawa sa 'kin ni mylabs ang bagay na yun.  Pilit kong
pinapakalma ang sarili ko. Hanggang sa mapatingin ako sa sulat na nagusot na pala
sa mga kamay ko. Sumalampak ako sa sofa at lakas loob na binasa ang sulat. 

Johnny, 

                Alam kong pagkatapos mong mabasa ang sulat kong ito, mapupuno ng
galit at pagka-poot ang puso mo. Hindi kita masisisi dahil kasalanan ko naman ito,
pero matatawag mo bang kasalanan kung magmahal ako ng iba? Hindi ko alam pero sa
tuwing binabalewala mo ako may isang taong unti unting tinuruan ang puso ko na
mahalin sya. 

Sumisikip ang dibdib ko sa mga nababasa ko. Putangina panaginip ba 'to? Pero hindi,
dahil ramdam na ramdam ko yung sakit. Di ko maituloy ang pagbabasa dahil sa traydor
kong luha, tumingala ako at pinikit ng madiin ang mga mata ko. 
 Damn! Rea nagbibiro ka lang di ba? HIndi mo sya mahal mylabs hindi ba? Para akong
tanga na pilit na pinapaniwala ang sarili ko. Muli kong tinuloy ang pagbabasa
hoping na may Joke na nakalagay sa dulo ng sulat. 

               Sa mundong ito, hindi pala sapat na mahal mo lang ang isang tao. Na-
realize ko na dapat maging practical din sa buhay. I choose him not only because I
love him but because he's filthy rich more than you. 

Hindi ko napigilan naibato ko yung vase na nasa harapan ko at tumama yun flat
screen TV. Putangina! pera pera na lang ba?! Unti unting bumabangon ang galit sa
dibdib ko. 

Tumayo ako at tumuloy sa mini kitchen sabay kuha ng alak. Kailangan ko ito, tangina
kailangan ko talaga ito. Ininum ko ng diretso ang alak ramdam ko ang pag guhit nun
sa lalamunan ko. 

Putangina! Di ko napigilan na hindi ibato ang bote. 

Bigla na lang akong napaupo sa sahig.  Rea bakit? 

Napahagulhol na ako sa sobrang sakit na nararamdaman ko. Daig ko pa ang sinaksak sa

dibdib ng paulit ulit. 

Muli kong tiningnan ang sulat na hawak ko. 

                 Move on Johnny, wag mo ng tangkain na hanapin pa ako dahil sa mga

oras na ito, kasama ko na ang lalaking makapagbibigay sa 'kin ng mga bagay na di mo
kayang ibigay. 

Fvck! Tumayo ako pinagbabasag ang lahat ng gamit na nandito sa unit ko, gusto kong
magwala dahil pakiramdam ko kinakalaban ako ng buong mundo. Ganun ba ako kasama sa
paningin nya para ipagpalit ng ganun ganun na lang ha? 

"Putangina!" sigaw ko. Sinabunutan ko ang sarili ko. Binato ko ang mga nagkalat na
bote. Narinig ko ang pagbukas ng pinto ko, bumukas yun pero sumara dahil doon
tumama yung bote. 

Naupo ako sa sahig at ininum ang ilan pang beer na nandito. Sabay sabay na
nagpasukan ang jaguars. 

"Spencer, ayos ang trip mo ngayon ah, balak mo na bang magpalit ng mga bagong gamit
dito sa unit mo?"di ko pinansin ang  biro ni Turner.  At muli kong ininum ang hawak
ko. 

"Walanjo! Ang aga naman nyan, pahingi ngang isa," hinagisan ko si Miller ng beer,
di ko alam kung paano nagka beer dito sa sala ko. 

"Pare ayos ka lang?"tanong ni Burns. Napangiti ako ng mapakla at tiningnan sya ng

diretso sa mga mata. 

"Bakit tol, kapag ba iniwan ka ng babaeng mahal mo, magiging ayos ka pa ba?" sagot
ko. Ngumisi lang ako, putanginang buhay 'to, kasalanan ko ba kung bakit nya ako
iniwan at pinagpalit sa iba? Sapat bang dahilan na iniiwan ko sya pag
nagkakatampuhan kami? Hindi ko alam, hindi ko talaga alam tangina! 

Dapat ko nga sigurong sisihin ang sarili ko. Pero ang sabihin nya na pinagpalit nya
ako dahil mas mayaman ang tanginang gago yun, kung sino man sya tangina nila! 

"May mga tao talagang magaling mang iwan, kesyo di na daw sila masaya at di na daw
tulad ng dati," napangiti lang ako ng mapait sa sinabi ni Howard. 

"May pinaghuhugutan ka ba Howard langya lakas mong maka-emote ah, ikaw ba ang
iniwan?" narinig kong sabi ni Burns. 

Ngayon pa ba sila magtatalo? Langya wala ako sa tamang katinuan para pakinggan ang
mga kagaguhan nila. 

"Tangina anong ibig sabihin nito?" tanong ni Miller ng makita nya ang sulat na
kanina lang ay binabasa ko. I smirked. Yeah right! I'm an asshole who were dumped
by my sweet girlfriend Rea, I mean ex-girlfriend. 

I felt water on my cheek, tangina ang traydor ng luha ko. 

"Put*ngina mga tol, ang sakit," pag amin ko. Halos patayin na ako ng sakit na
nararamdaman ko sa dibdib ko. Mahal na mahal ko sya tapos biglang ganito na lang? 

"Hindi ko ba deserve ang paliwanag nya ng harapan? Isang sulat lang ba ang katapat
ko ha?" bulyaw ko sa jaguars, pero nanatili lang silang tahimik, alam ko kahit sila
hindi din makapaniwala sa nababasa nila ngayon. 

"Spencer pare-----"

"Tangina! Niloko nya ako mga brad, habang kami may kinakatagpo syang iba?
Napatunayan ng tanginang sulat nyang yan yung sinabi nung Ale na may kasama syang
ibang lalaki kagabi putangina!" wala na akong pakialam kung humahagulhol na ako ng
iyak sa harapan nila. 

"Tangina!" narinig kong mura ni Miller. 

 Hindi ko na alam kung paano lumipas ang oras kasama ang jaguars, sinamahan nila
akong uminum, hanggang sa mawala na ako sa sarili at makatulog na ng tuluyan. 

---------------

Jonathan's POV

Damang dama ko yung sakit na nararamdaman ng kaibigan ko. I've been there,
naramdaman ko din ang sakit na yun ng iwan ako ng babaeng mahal ko. Ang sakit
maiwan na parang wala lang. 

Bakit ganyan kayong mga babae? Nakadagdag ba sa ganda nyo ang pang iiwan? 

Tiningnan ko si Spencer nakatulog na sya kanina pa din iyak ng iyak ang gago. Halos
di na nya alam ang mga sinasabi nya, puro Rea na lang ang bukang bibig nya. 

"Hanggang ngayon di pa din ako makapaniwala sa ginawa ni Rea," komento ni Burns,

tumayo ako at tinulungan syang buhatin si Spencer si Spencer papasok sa kwarto
nito. 

"Kahit kami man, nakita naman nating lahat kung gaano nya kamahal si Spencer, tapos
biglang ganito na lang?" komento naman ni Gibson. 

"Baka naman may rason si Rea," sabi ni Turner. 

"Rason? Ang linaw ng nakalagay sa sulat na mahal daw nya yung lalaki, at mas
mayaman sa kaibigan natin," angil ko. Nakakagalit lang. 

Sasabihin nila na kaming mga lalaki ang manloloko.

" kung sino pa yung nagmamahal ng tapat at totoo sila pa yung iniiwan at niloloko."
napapailing na sabi ni Howard. 

Tumahimik kaming lahat at tinuloy ang inuman, hangggang sa dito na din kami
nakatulog sa unit ni Spencer. 

------------------

Johnny's POV

Bigla akong napabangon, ang dilim ng paligid. Nasa kwarto ako tangina ang sama ng
panaginip ko, iniwan daw ako ni mylabs. 

Napahawak ako sa ulo ng maramdam ko ang biglang pagkirot nun. Unti unti kong inisip
ang mga nangyari. 

Fvck! Hindi panaginip ang lahat. Dahil nararamdaman ko pa din ang bigat sa dibdib
ko. Pumasok ako sa banyo at naligo. Unti unting bumabalik sa isip ko ang mga
nakalagay sa sulat. 

Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. Wala ba akong kwenta sayo mylabs? 

Di ko napigilan na hindi suntukin ang salamin, wala akong pakialam kung dumugo man
ang kamao dahil walang wala ito sa sakit na nararamdaman ko. 

Lumabas ako ng banyo at mabilis na nagbihis. Nabungaran ko pa ang natutulog na

jaguars sa sala ko. Napatingin ako sa wall clock ala-una y medya pa lang ng
madaling araw. 

Lumabas ako ng unit. Dinala ako ng mga paa ko sa isang park. 

Tumingala ako sa langit. 

"Nay, tay, masisisi nyo ba ako kung magalit ako ng husto sa prinsesa natin?"
Napangiti ako ng mapait at heto na naman ang luha ko. 

"Iniwan na po nya ako, masaya na sya kasama ang iba, sorry po kung nabigo ko kayo
na pasayahin sya," biglang bumuhos ang ulan. Great just great. 

"HAPPY 1st ANNIVERSARY mylabs" bulong ko. 

Ang ganda ng regalo mo sa 'kin, tagos hanggang buto. Hinding hindi ko malilimutan
ang araw na ito, itaga mo sa bato. 

===========

A/N: Sorry late ang ud hahaha. 

Sakit ba? Wala tayong magagawa, wala naman kasi talagang poreber aba!! -__-

=================
Pick Up 40: Hardest Thing in the World: MOVING ON

Joel's POV

"Yo! Jaguars!" napalingon kaming lahat sa bagong dating. Nandito kami ngayon sa bar
ni Miller. 

"Yo! Spencer!" bati din namin. Napatingin kami sa babaeng kaakbay nya. 

"Bagong babae? Pang-ilan mo na yan sa loob ng isang linggo?" seryosong tanong ni

Montereal.

Dalawang linggo na ang nakalipas simula ng umalis si Rea, halos isang linggong
nagkulong lang si Spencer sa unit nya, winasak pa nga namin ang pinto ng kwarto nya
dahil ayaw nyang lumabas at kumain, natakot din kami sa posibleng gawin nya sa loob
ng kwarto niya, kaya naman di namin sya iniwan. Hanggang isang araw nagising na
lang kaming lahat na nakatawa na ulit sya. Pero bilang kaibigan, alam namin na ang
tawang yun ay hindi kasiyahan kundi lungkot na nakabalot sa puso nya. 

Naging babaero ang gago, isang linggo na syang papalit palit ng babae. Pero alam
namin na hanggang sa pakikipaglandian lang ang kaya nya, dahil ang puso't isip nya
si Rea pa rin. Ni hindi nga umaabot sa kama ang mga babaeng nilalandi nya. 

Napapailing na lang ako, bakit sobrang kumplekado ng buhay pag-ibig ng tao? 

  "Pang bente?" di siguradong sagot ni Spencer kay Montereal. Naupo na din sila sa
may table namin. 

"Pare di naman--------" 

"Hayaan nyo na ako mga tol" banas na putol ni Spencer sa sasabihin sana ni
Montereal. 

"Kinalimutan ko na ang babaeng yun, she's not even worth crying for" dagdag pa nya.
Ininum ko yung alak na nasa baso ko. Napapailing na lang kami. Alam namin kung
gaano kasakit sa kaibigan namin ang lahat. 

Nagsimula na din kaming mag-inuman at hindi na namin pinag-usapan pa si Rea dahil

alam namin na sariwa pa ang lahat para sa kaibigan namin. 

Tumatawa kaming lahat, ganun din si Spencer, sana lang maghilom na ang puso ng
kaibigan namin. Tiningnan ko si Miller, ganun din si Young. Kasama na siguro sa
buhay ng tao ang masaktan ng sobra. 

Nang mapansin kong medyo may tama na si Spencer, pasimple kong hinila yung kasama
nyang babae palabas ng bar. 

"Pasensya ka na miss but I think you should go," hinging paumanhin ko pagkalabas
namin. 

"Pay me," nilahad nya ang palad sa 'kin, walang pagdadalawang isip ko syang
binigyan ng pera. Napabuntong hininga na lang ako ng umalis na yung babae. San ba
nililimot ni Spencer ang mga babae nya? Sa kanto? Sa Divisoria? Wengya, wala man
lang kadating dating, parang hinila nya lang sa kung saan yun ah. 

Bumalik ako sa loob, kahit malakas ang tugtog nangingibabaw pa din ang kaingayan ng
jaguars. 

"At alam nyo  ba tol? Winasak ng hayop na yan ang monitor tangina galit na galit
yung may-ari ng computer shop Hahahaha!" utas ni Miller. Kung di ako nagkakamali
ang pinag-uusapan nila ay yung pagdo-Dota daw nila ni Spencer tapos ng matalo si
Spencer winasak yung monitor at CPU sa computer shop. 

"Pasalamat kayo di nakarating kay captain ang balitang pagsundo sa inyo ni coach sa
presinto," natatawang sabi ni Gibson. 

"Hindi ka na mananalo sa 'kin sa susunod tarantado!" nakangising sagot ni Spencer

kay Miller. Halatang may tama na ang mga gago. 

Maya maya tumahimik kaming lahat ng mapansin ang bigla ding pagtahimik ni Spencer. 

"May mali ba sa 'kin mga brad?"
bang mali sa kanya at kulang sa
linggo sa ganyan nagtatapos ang
gaano pa nya itago ang lahat ng
yung sakit na kinikimkim nya sa
ayan na naman sya sa mga tanong nya, kung ano daw
kanya para iwan sya ni Rea. Sa loob ng dalawang
lahat pag tinamaan na sya ng alak, dahil kahit
sakit, pag nawala na sya sa sarili dun na lumalabas
dibdib. 

Yung mga pagtawa nya kapag kasama kami, paraan nya lang yun para wag kaming mag
alala sa kanya. 

"Hanggang ngayon di ko pa rin alam kung bakit kailangan nya akong iwan ng basta
basta," tumahimik kaming lahat at hinahayaan lang sya ilabas lahat ng sakit na
nakatago sa puso nya. 

"Tangina mga tol! Nandun na ako eh, tinuruuan na nya ang puso ko na mahalin sya ng
sobra sobra, hanggang ngayon naririnig ko pa rin yung mga simpleng banat nya, yung
tawa nya, yung pagtawag nya sa 'kin ng mylabs, lahat yun nandito pa din" sabi nya
at tinuro turo ang dibdib nya. 

"Hindi ko alam kung paano ko pa sisimulan ang buhay ko dahil sya na ang buhay ko,"
nabasag na ang boses nya, kasabay nun ang pag iyak nya.
Tangina pati ako nasasaktan para sa kaibigan ko. Ininum ko ulit ang alak ko.
Tiningnan ko ang ibang jaguars, katulad ko alam kong pati sila nasasaktan din, para
na kaming magkakapatid, masakit makitang may pinagdadaanan ang isa samin. 

Madami kaming kalokohan, oo, pero pag nasasaktan na ang isa samin alam namin kung
paano hihinto at makikinig sa sakit at bigat na dala ng bawat isa. 

"Miller pare pwede bang makikanta sa stage mo?" tanong ni Spencer sabay pahid ng
luha sa mga mata nya. May amats na talaga sya. 

"Oo naman tol di mo na kailangan magsabi dahil ang bar na 'to bar nyo na din, atin
'to eh," sagot ni Miller. 

"Bigyan kita ng malaking tip pagkatapos mong kumanta Spencer," biro ni Montereal.
Napangisi na lang kaming lahat. 

Kasabay ng pagtayo ni Spencer, ay ang pagtayo ko din at ni Howard, kasunod si Dela

Cruz. Sabay sabay kaming umakyat sa mini stage na nandito sa bar. 

"Pare kami muna ha," nakangiting sabi ni Spencer dun sa vocalist ng band na
binabayaran ni Miller para mag perform dito tuwing gabi. 

Tinapik ko naman ang balikat nung nakapwesto sa drums, inabot naman nya sa 'kin ang
drumstick. Tiningnan ko naman si Howard ng damputin nya ang electric guitar, kay
Dela Cruz naman ang bass guitar. 

"Mic test," tiningnan kami ni Spencer. "Ang tunay na mga kaibigan sinasamahan ka sa
kahihiyan," sabi nya, na ikinatawa naman ng mga tao. Humarap sya sa mga tao. 

"Para po sa lahat ng iniwan at nasaktan pero umaasa pa dahil tanga, para po sa atin
itong awiting ito," nag speech pa ang gago. 

Bumilang ako gamit ang drums stick na hawak ko, umalingawngaw ang tunog ng electric
guitar ng simulan yung tugtugin ni Howard. 

----------------------

Johnny's POV

~~Kay bilis ng pangyayari hindiKo namalayanNa ako pala'y iiwan mo ngGanon na

lang~~

Pinikit ko ang mga mata ko. Hanggang ngayon di pa rin ako makapaniwala na iniwan na
nya ako. 
 ~~Kahit na anong gawin hindiKayang tanggapinNg puso at isipan na ika'yLilisan~~

Mylabs!Pwedeng bang magtanong ng kahit isang "bakit" lang? 

"Kaya mo yan Spencer!" sigaw ng jaguars. Kaya ko nga ba? Kaya ko pa nga bang ituloy
ang buhay ko? Tangina ganito pala kasakit ang maiwan ng taong mahal mo. 

Minulat ko ang mga mata ko at tinuloy ang pagkanta. 

~~Maari bang dinggin ang natatangiKong hilingSana ay makapiling kangMuli kang

masilayan at muliKang mahagkanSana'y di na iwan pang muli~~

'Kahit isang oras lang mylabs, pwede ba kitang makita ulit at mahawakan sa mga
bisig ko? Kung di mo kaya ng isang oras kahit isang minuto na lang, at
sisisguraduhin ko na di kita bibitiwan kahit pa saktan mo ako ng paulit ulit wag mo
lang akong iwan'

~~Hindi ko sinasadya na ikaw ayMasaktanKaya sana naman ay iyongMaintindihanNa ako

ay nagsisisi atNangangako sa yoNa hindi ka na luluha pangMuli sa piling ko~~

Sorry kung iniwan kitang nag iisa ng gabing yun. Patawarin mo sana ako,
sisiguraduhin ko na bawat segundo papasayahin kita, just please mylabs, be mine
again. 

My mind keep on wishing that she will be back into my arms again. 

~~Maari bang dinggin ang natatangiKong hilingSana ay makapiling kangMuli kang

masilayan at muliKang mahagkanSana'y di na iwan pang muli~~

Hindi ko alam kung paano ko tinapos ang kanta at nakababa ng stage. Tangina bakit
ganito? Ang sakit, halos di ko maipaliwanag ang sakit sa dibdib ko. 

"Jaguars una na ako sa inyo," sabi ko sabay labas ng bar, pero di pa man ako
nakakasakay ng kotse inakbayan na nila at hinila pasakay sa van nina Montereal,
mukhang nagpasundo yata sila. Sabagay pare-parehas ng nakainum ang lahat. 

Habang nasa byahe tahimik lang ang lahat. Ayoko ng ganito, pati sila nadadamay sa
sakit na nararamdaman ko, gusto ko yung jaguars na punong puno ng kalokohan. 

Di ko na namalayan na nakatulog na ako. 

-------------------
Jason's POV

Nagising ako wala na si Greshel sa tabi ko, nakita ko pa ang sticky note sa side
table. I smiled. Maaga syang pumasok. Bumangon ako at lumabas ng kwarto. Naabutan
ko ang jaguars na binabanatan na ang pagkain na hinanda ng babes ko para sa mga
patay gutom na jaguars, lagi na lang silang dito nakikikain. 

"Yo! Good morning Dela Cruz," bati nila. Tumango lang ako at kinuha ang newspaper
na araw araw dinideliver dito. Alam nyo naman ang mga concern citizen dapat alam
ang mga nangyayari sa buong bansa. 

Kinipit ko muna ang newspaper sa kilikili ko bago nagtimpla ng kape. Pagkatapos

kong magtimpla pumwesto ako sa tabi ni Turner, may hawak syang laptop. 

"Tulog pa?" tanong ko, tumango lang sya, sinilip ko naman ang laptop nya at nakita
ko dun ang  natutulog na si Johnny. Para sa kaalaman nyo, nilagyan namin ng CCTV
camera ang buong unit ni Spencer. Alam nyo naman pag sobrang nasaktan may ilang
nagpapakamatay. Kaya naman napagpasyahan namin na  bantayan muna sya pansamantala. 

Alam namin magiging ok din sya pagdating ng tamang panahon. 

Tiningnan ko ang newspaper na hawak ko. 

"Wengya Burns wag mo masyado titigan ang pagkain baka masunog,"narinig kong sabi ni
Fisher. Nagsisimula na naman sila sa mga kagaguhan nila. Nilipat ko sa sunod na
pahina ang binabasa ko. 

"Ikaw kaya titigan kong hayop ka para masunog kang isda ka," -Burns. 

"Wag nga kayong maingay baka magising si Spencer oh!" sigaw ni Howard tinuro pa ang
laptop na nakapatong sa center table. 

"Gago di naman tayo maririnig nyan," sagot naman ni Gibson. 

Napapailing na lang ako, dinampot ko ang kape ko at humigop habang tuloy pa din sa
pagbabasa. Biglang dumako ang tingin ko sa larawan. Nabitiwan ko yung tasang hawak
ko. 

"Fuck!" mura ko at bigla akong napatayo dahil napaso ako. 

"Agang katangahan nyan Dela Cruz," hindi ko pinansin si Montereal, at muling

tiningnan ang picture na nasa newspaper, at binasa ang nakasulat. 

FUTURE CEO OF GENERAL ELECTRONIC INCORPORATION Liam Dee Immelt ENGAGED TO A GIRL
NAMED Rea Snyder. Yesterday, Mr. Immelt answered the rumor about the engagement
party happened privately-----.

Di ko na naituloy ang pagbabasa dahil biglang inagaw ni Miller yung newspaper.

Napaupo ako di ako makapaniwala. Isa ang GEI sa pinaka-malaking kompanya sa bansa
at sa america. Kung ganun totoo talaga ang nasa sulat na iniwan ni Rea?

"Tangina!" mura ni Miller. Nagsilapit na din ang ibang jaguars at binasa ang
dyaryo. 

"Tungunu umaasa pa naman ako magiging ok pa sila," komento ni Gibson. 

Tumahimik ang jaguars, halatang di makapaniwala  sa nalaman. 

"Paano na ang kaibigan natin? Halos di pa nga ok yun tapos ito na naman ang
panibagong sakit, tangina!" galit na sabi ni Freeman. 

Biglang bumukas ang pinto at pumasok si Spencer, bigla akong napaayos ng upo.
Hiniklas ko din kay Miller yung dyaryo. 

"Sup! Ba't ganyan kayo makatingin?" tanong ni Spencer at lumapit sa 'min. 

"P*ta wag nyong sabihin sa 'kin na inubusan nyo na ako ng pagkain!" halatang
sinisiglahan lang nya.

"Tara kain na tayo,"  tumayo ako at agad na pumunta sa kusina. Tinapon ko agad sa
basurahan ang dyaryo. 

"Anong ulam natin ngayon?" nakasunod na pala san 'kin si Spencer, maririnig mula
dito sa kusina ang ilang mura ng jaguars. 

"Tingnan mo na lang tol, maliligo lang ako," sabi ko na lang dahil hindi ko kayang
magsinungaling o maglihim kahit kanino sa jaguars. 

"Sige tol, maghilod ka ha." biro pa nya, ngumisi lang ako at tinapik sya sa
balikat. 

-------------------

Joel's POV

"Pag di nyo sinabi ngayon kay Spencer ang tungkol dito, asahan nyong akong
magsasabi," galit na sabi ni Miller sabay labas ng unit ni Dela Cruz. Tiningnan ko
ang ibang jaguars. Umiling sila, alam kong pati sila nahihirapan kung sasabihin ba
namin kay Spencer ang nalaman namin ngayong umaga. 

Tumayo ako at pinuntahan si Spencer sa kusina. 

Hindi sya kumakain tulala na naman sya. 

"Pare," tinapik ko sa balikat, halatang nagulat pa sya sa ginawa ko. 

"Oh sunog, kailangan mo?" biro nya. I smiled. 

"Aga mo ngayon ah, may lakad ka?" tanong ko dahil napansin ko na nakapaligo na sya
at nakabihis na din. Naka-casual attire lang sya. Naupo ako sa isa sa mga upuan na
nandito sa may table. 

"Uwi muna ako sa bahay, tumawag si mama, kakauwi lang daw nila ng pilipinas
kagabi," sagot nya habang nilalaro laro lang ang pagkain na nasa pinggan nya. 

"Samahan na kita?" tanong ko. 

"Gago, asa ka pang may dala silang pasalubong," pambabara nya sa 'kin.
Napapangiting umiling na lang ako. Siguro hahayaan na lang muna namin syang mag isa
para makapag isip isip, nitong mga nakaraang linggo lagi lang namin syang
binabantayan ng di nya nalalaman.

"Yun nga plano ko eh, manghingi ng pasalubong," biro ko. 

-----------------

Johnny's POV

Alam kong hanggang ngayon nag aalala pa din ang jaguars sa 'kin. Mga kaibigan ko
nga talaga sila. 

Gusto pa nga nilang sumama sa bahay, pinagmumura ko lang, alam ko kasi na

manggugulo lang sila dun, and worst baka sabihin pa nila sa parents ko ang
pinagdadaanan ko ngayon. 

Sumakay ako ng kotse ko at nagdrive pauwi ng bahay. 

Mabilis din akong nakarating at agad na tumuloy sa loob.

"Johnny anak?" nagulat pa si manang Lorna, di kasi ako umuuwi dito maliban na lang
pag nandito sina mama which is minsan lang mangyari. 
"Manang," bati ko at nginitian sya, "Sina mama and dad?" tanong ko. 

"Ay nasa taas pero bababa na din ang mga yun, sa dining area mo na lang hintayin,"
tumango na lang ako. 

Tumuloy ako sa dining area, wala akong ganang kumain. Habang hinihintay silang
bumaba nakita ko ang dyaryo na napatong sa table. Dad used to read news every
morning. Dinampot ko yun at tiningnan, di ako mahilig magbasa ng mga ganito, pero
ayoko din naman mainip sa paghihintay. 

Nasa unang pahina pa lang ako naboboring na ako sa nababasa ko. Nilipat ko sa
business page, halos tumigil ang paligid ko, yung kabog ng dibdib ko rinig na rinig
ko. Pakiramdam ko mauubusan ako ng hangin dahil sa biglaan pagsikip ng dibdib ko. 

S-si Rea....ang babaeng mahal ko? Ikakasal na sa iba? She's even smiling on the
picture. 

Hindi ko alam kung paano ako nakalabas ng bahay namin. Nagdrive lang ako ng
nagdrive, di ko na alam kung saan ako papunta. Paulit ulit lang na bumabalik sa
isip ko ang mukha nyang nakangiti habang hawak sya ng iba. 

Marahas ko inapakan ang preno ng kotse ko at pinagsusuntok ang manibela. Putangina!

Bakit? Eto na naman ako umiiyak sa tanginang sakit na kumakain sa buong pagkatao
ko. 

Di ko na alam kung paano lumipas ang oras, pumunta ako sa isang bar, gusto ko
munang mag-isa. Ayoko munang pumunta sa bar ni Miller dahil alam kong nandun ang
jaguars. Wala na akong pakialam sa paligid ko. Di ko na alam kung gaano na karami
ang nainum ko. Di ko pinapansin ang paligid. Gusto ko munang mawala ang sakit sa
dibdib ko. 

"Alone?" nilingon ko ng bahagya ang nagsalita sa may tabi ko. Di ko na maaninag ang
mukha nya. 

Di ko sya pinansin at tinuloy na lang ang pag inum, naramdaman ko ang paghawak nya
sa bandang tiyan ko. I greeted my teeth. Hiniklas ko ang kamay nya at marahas na
inalis sa 'kin. 

"Don't fucking touch me women" I angrily said. Di ko maaninag ang reaksyon nya
dahil na din sa hilo na nararamdaman ko. 

Mukhang natakot sya dahil bigla na lang syang lumayo sa 'kin ng bitiwan ko sya. 

"Tss" 
Masyado ng maingay sa lugar na ito. Nagiwan ako ng pera, di ko na binilang. Tumayo
na ako, di ko napigilan ang di matawa ng bahagya dahil halos gumewang ako. Di
sinasadyang may nasanggi ako. 

"Fvck! Are you blind?!" I heard someone shout in front of me. 

I smirked. Magsasalita pa sana ulit ang gago pero sinuntok ko na sya sa mukha. I
want a fight. Di naman ako nabigo dahil sinuntok din nya ako. 

Napangiti ako ng mapansin ang ilang lalaki, mukhang may alagad pa yata itong
binangga ko. Di na ako nagulat ng hawakan nila ako at pagtulungan. Di ko mapigilan
ang di matawa sa bawat suntok nila. Walang wala ang suntok nila sa sakit na binigay
sa 'kin ng babaeng mahal ko. 

Bakit mo nagawa sa 'kin ang bagay na 'to Rea? 

Di ko alam kung mapapatawad pa kita. 

Putangina! Gusto ko na lang mamatay. Tinadyakan ko ang gagong kanina pang

sumusuntok sa 'kin, akmang babanatan nya ulit ako, pero naaninag ko pa ang
pagdating ng jaguars, hanggang sa magdilim ang buong paligid ko. 

Wag na sana akong magising.. 

===========

A/N: Ang lalaki pag broken hearted hanap ay alak at gulo. Dati akong lalaki
maniwala kayo sa 'kin.. chos hahahaha. 

Ano? Resbakan na ba natin si Rea? XD

Simula pa lang yan ng sakit ;) 

Keep supporting :) #Team JAGUARS

-Ate 

=================
Pick Up 41: It Ends Tonight

Joel's POV

"Saan yan?!" napatayo ako, may kausap ako sa cellphone, lahat ng jaguars napatingin
sakin. 

"Sige, papunta  na kami,"ibinaba ko ang tawag at hinarap ang jaguars. 

"Nasa away si Spencer," sabi ko sa lahat.

"Tangina!" agad na tumakbo ang lahat palabas ng bar ni Miller, at nagkanya kanya na
ng sakay sa kotse ang lahat, nagulat pa ako ng sumakay sa passenger seat si Howard.

"Pasakay na lang ako Sunog, may war kami ngayon, a-attack pa ako, kaya di ako
makakapag drive" sabi nya habang dinudotdot ang cellphone nya, nag cCOC ang gago
p*ta.  

Mabilis kaming nakarating sa bar kung nasaan si Spencer, di naman ito kalayuan sa
bar ni Miller. Di na namin na-ipark ng maayos ang mga sasakyan namin, sa pag-aalala
sa kaibigan namin. Nasa labas pa lang kami maririnig na ang ilang sigawan. 

Patakbo kaming pumasok sa loob, at putangina duguaan na ang mukha ni Spencer. Wala
ng tanong tanong sa nangyari, sinugod na namin ang mga gagong may hawak sa kanya
ngayon. 

"Hindi nyo kilala kung sinong inupakan nyo mga hayop kayo!" narinig kong galit na
galit na sabi ni Montereal habang hawak sa kwelyo yung isang lalaki. 

Nakita ko pa ng mawalan ng malay si Spencer, agad syang dinaluhan nina Turner at

DelaCruz at mabilis na inilabas ng bar.

Pagkatapos namin mapatumba ang mga putanginang bumugbog sa kaibigan namin, nag iwan
ako  ng pera sa manager ng bar, na nasa tabi ni Howard na busy pa din sa COC. 

"For the damage," sabi ko, at lumabas na ng bar, nakatanggap ako ng text galing kay
Turner na dinala nila sa ospital si Spencer dahil sa natamo nitong bugbog. 

"Wengya bugbog na bugbog na nga ang puso ni Spencer, binubog pa ng mga tarantadong
yun," galit na sabi ko habang nagdadrive. Tiningnan ko ng bahagya si Howard,
tahimik lang sya buti naman at tapos na syang mag COC. 

Pagkarating sa ospital, tahimik lang kaming lahat, seryoso ang lahat, dahil alam
namin na sobrang hirap para kay Spencer ng lahat ng ito. 
Yung pakiramdam nga na iniwan ka ng mahal mo sobrang sakit na, how much  more ang
malaman mo na ikakasal na sya sa iba? 

Naramdaman ko ang pagtapik ni Montereal sa balikat ko. 

"Hayaan na muna natin syang makapag-pahinga ng maayos," mahinang sabi nya, di ko

napansin na nakalabas na pala ang ibang jaguars. Tumango ako at muling tiningnan si
Spencer na natutulog sa hospital bed. 

"Maging matatag ka sana pare," bulong ko na lang, at sumunod na din sa jaguars. 

Sabi ng doctor dalawang araw daw muna si Spencer sa ospital dahil bukod daw sa mga
sugat nito sa mukha, nagkaroon din daw ito ng emotional breakdown. 

Umuwi kaming lahat na sobrang tahimik. Ang hirap ng ganito, di ba pwedeng puro saya
na lang?

-----------------------------

Johnny's POV

Nagising ako ng masakit ang ulo, mukha at katawan. Unti unti kong minulat ang mga
mata ko, at bumungad sa 'kin ang puting pintura ng buong kwarto. This is not my
fvcking room! Where the fvck am I? Inilibot ko ang paningin sa kabuuan ng kwarto,
at gusto kong mapamura ng mapagtantong nasa ospital pala ako. 

Napatingin ako sa dextrose na nasa kamay ko. Muling bumalik sa alaala ko ang mga
nangyari kung bakit ako nakahiga ngayon sa hospital bed na ito. Mula sa sulat na
iniwan nya, hanggang sa tanginang dyaryo, at sa pakikipagbugbugan ko. 

Walang pagdadalawang isip na hiniklas ko ang dextrose . Kahit kumikirot sa sakit

ang buong katawan ko di ko ininda kahit isa man sa mga yun, dahil di kayang
pantayan ng sakit ng katawan ang sakit ng damdamin na halos pumatay na sa 'kin.
Tumayo ako at hinubad ang hospital gown at sinuot ang mga damit ko na nakapatong sa
side table, dinala siguro ito ng jaguars. Sinuot ko din ang hoody jacket na kasama
sa mga damit ko. 

Lumabas ako ng ospital, di ko alam kung saan ako pupunta, pakiramdam ko nawalan na
din ng direksyon ang buhay ko. Nagtataka nga ako kung bakit hanggang ngayon
humihinga pa din ako.  

All along akala ko, ang pinalit nya sa 'kin ay ang gagong si Blake, inisip ko na
yung incident sa mall na gusto syang kausapin ng hayop na yun ay may kinalaman sa
lahat ng mga nangyayari, I thought may namamagitan na sa kanila that time, but I
was wrong, it wasn't Blake, It was Liam, the nerdy guy at school, di ako maaring
magkamali dahil namukhaan ko agad sya ng makita ko ang picture nila sa dyaryo. Ilan
na ba kaming pinaikot nya sa palad nya? 
At tanginang Liam yan, sabi ko na eh, tama ang hinala ko na nagpapanggap lang na
nerd ang gagong yun, ahas ang gago puta!

Itinaas ko ang hood ng jacket ko sa ulo ko at nagpatuloy lang sa paglalakad, di ko

alam kung anong oras na, pero madilim pa din sa paligid at iilan pa lamang ang
taong nakakasalubong ko. Pero may mangilan ngilan pa na ding mga sasakyan ang
dumadaan.

Napakunot ang noo ko ng mapansin na may babaeng tumatakbo papunta sa direksyon ko,
sa likod nya ay dalawang lalaki. Kung di ako nagkakamali hinahabol sya nung mga
lalaki. 

Hindi ako huminto sa paglalakad, napatigil lang ako ng bigla na lang humawak sa
jacket ko yung babae at nagtago sa likod ko. 

"Tulungan mo ako please," bulong nya, sapat lang para marinig ko. Napatiim bagang
ako dahil sa mga oras na ito ayoko munang makakita ng kalahi ng babaeng nanakit sa
'kin. Pero talaga yatang nasa dugo ko na ang tumulong sa taong nangangailangan. 

"Pare, ibigay mo sa 'min yan, kami unang nakakita nyan," tiningnan ko ang dalawang
lalaki na nakalapit na pala sa 'min. 

"Tanginanyo kapatid ko 'to mga hayop kayo!" bulyaw ko sa kanila, halatang nagulat
sila sa sinabi, hinakbang ko ang isang paa ko, di ko pa man naihahakbang ang isa pa
ay nagtatakbo na yung dalawa gunggong. 

"S-salamat," narinig kong sabi nung babae, di ko sya pinansin at pumara na lang ng
taxi. Binuksan ko ang pinto ng taxi at binalingan ko yung babae. 

"Sakay," walang gana kong sabi, parang naguguluhan pa sya. Pero at the end sumakay
din sya. Sinara ko yun at binalingan ang driver. 

"Manong pakihatid sya sa bahay nya, may tracking device yan kaya wag mo ng
pagtangkaan gawan ng masama," sabi ko sabay abot ng isang libong piso. 

Di ko na masyadong pinansin ang reaksyon ni manong at umalis na din ako. 

Itinuloy ko ang paglalakad, at sa kalalakad ko malapit ko ng marating ang

condominium building ng jaguars. 

Tumuloy ako sa parking area, di na ako nagulat ng makita dito ang kotse ko. Kinapa
ko ang bulsa ko, I smirked nang makapa ko din ang susi. 

Mabilis akong sumakay sa koste ko, sabihin nyo ng tanga, pero gusto kong namnamin
ang sakit na binigay sakin ng babaeng mahal ko. 

Mabilis akong nakarating sa apartment kung saan dating nakatira si Rea. Gamit ang
susi na binigay nya sa 'kin dati, nabuksan ko ang pinto nun. 

Pumasok ako sa loob at sinara ang pinto. Pinagmasdan kong mabuti ang kabuuan ng
apartment. 

Naupo ako sa sofa, bigla akong napangiti ng maalala ko ang sinabi nya na ang sofa
daw na ito ang trono ko. 

"mylabs, wag kang malikot mahuhulog ako"  nakahiga kami sa sofa habang yakap ko
sya.

"Teka mylabs ang kati ng likod" sabi nya, at pilit na inaabot ang likod nya.
Nagulat sya ng ipasok ko ang kamay ko sa loob ng t-shirt nya at kinamot ang likod
nya. 

"Dito ba?" tanong ko. 

"S-sa taas pa, yan yan dyan," I smiled. 

Parang kailan lang, hawak ko pa sya sa mga kamay ko. Eto na naman ang luha ko.
Gusto kong masaktan ng sobra sa mga oras na ito, gusto kong manuot yung sakit sa
puso ko, dahil sisiguraduhin ko na pagkatapos nito, muli akong babangon at
haharapin ko sya. 

Bumabalik sa imahinasyon ko ang kabuuan nya, kung paano sya kumilos dito sa
apartment at kung paano ko panuorin ang bawat galaw nya, ang natural nyang amoy na
gustong gusto ko, ang boses nya, ang tawa nya, lahat ng yun itatago ko sa ilalim na
parte ng puso ko.

Napatingin ako sa guitara, tumayo ako at kinuha yun, niregalo ko ito sa kanya.
Bigla kong naalala ang araw na kinantahan nya ako sa mapeh class namin. Halos
sumabog ang puso ko nun sa sobrang saya at kilig na pinaramdam nya sakin. Pero
kapalit pala ng lahat ng sayang binigay nya sa buhay ko ay ang sakit na halos
pumatay na sa 'kin.

Pinikit ko ang mata ko. Naramdaman ko pa ang pagpatak ng luha ko. 

Di ko maiwasan na hilingin na sana mamatay na lang ako. Pero hindi, hindi dapat,
dahil lahat ng bagay may kabayaran. 

Tumayo ako, ibinaba ang guitara at lumabas na ng apartment, tama na, tapos na ang
pag iyak, oras na para muling bumangon. Kasabay ng pag alis ko sa apartment na ito,
ang pag alis din ng dating Johnny Spencer. 
--------------------

5 days later

Anthony's POV

"Dumaan ako sa office ni Spencer kahapon at wengya di ako makapaniwala sa mga

naririnig ko sa mga empleyado nya," imporma ko sa jaguars, nandito kami ngayon sa
bahay ng dad ni Montereal. 

"Napansin ko din ang ilang pagbabago kay Spencer," komento ni Burns. 

"Tama, katulad ng pagiging seryoso nya, ni hindi na nga yun tumatawa sa mga jokes
ko eh," sabi naman ni Howard. 

"Kelan ka ba nag joke Howard?" takhang tanong ko. 

"Tangina sa tagal nating magkakatropa hanggang ngayon di nyo pa din alam pag
nagjojoke na ba ako o hindi," himutok nya. 

"tarantado, lagi kang seryoso wag mo kaming ginagago di ka marunong magjoke,"

natawa kami sa sinabi ni Turner. Natigil lang kami sa tawanan ng biglang dumating
na si Spencer. 

"yo!" bati nya, kung di namin sya kilala iisipin namin na wala syang problema pero
dahil mga kaibigan nya kami, alam na alam namin na sa mga ngiting yun, may lungkot
na nakatago. 

"Ayos ang attire ah, san ang burol?" biro ko,nakasuot sya ngayon ni three piece
suit. 

"Gago may meeting ako mamaya," sabi nya. Nagsimula na sya sa pamamahala ng kompanya
ng daddy nya, at ganun din kaming lahat na jaguars, masyado nga lang seryoso itong
si Spencer. 

Di na kami pumapasok dahil ojt na namin, katulad nya pinapahawak na din sa 'min ng
magulang namin ang ilang negosyo. 

"Kamusta na si tito?" tanong nya na ang tinutukoy ay ang father ni Xevier,

nagkasakit kasi ito kaya dinalaw namin. 

"Maayos na si dad, nagpapahinga nalang," sagot ni Montereal. 

"Ikaw kamusta ka na?" seryosong tanong ni Burns. 

"I'm fine," simpleng sagot ni Spencer. 

Di na kami nag komento pa. 

"Mauna na ako sa inyo jaguars, madami pang trabahong naghihintay sa 'kin sa office"
maya maya ay sabi ni Spencer, nagpaalam na din kami kay Montereal dahil may mga
trabaho pa din ang lahat. Dumaan lang talaga kami para alamin at kamustahin si tito
Javier, ganun din si Montereal, ilang araw na din kasi namin syang di nakakasama. 

"Geh mga tol, mamaya na lang gabi sa bar ko!" sigaw ni Miller. Nag ok sign lang
kami at nagkanya kanya na ng way. 

---------------

3rd Person's POV

Mabilis na nakarating sa Spencer's Corporation si Johnny. Sa lobby pa lang

mapapansin na agad ang tingin sa kanya ng ilang mga empleyado.

He's working there for almost a week now, at sa mga araw na yun kinatakutan na sya
ng mga taong nagtatrabaho sa kompanya ng daddy nya. Why? Because he is no longer
the Johnny Spencer that everyone knows. His eyes become emotionless.

No one among all the employees make an eye contact with him. Don't dare because in
just one snap of his hand your career would end.

Pagkapasok nya sa opisina agad syang binati ng secretary nya, he didn't even give a
glance on her. That's him now, cold hearted one.

He became perfectionist when it comes to work. Dahil may gusto syang patunayan sa
babaeng bumasag sa puso at pagkatao nya. 

He wants revenge, he want to slap on his girl that he can be a filthy rich, mas
mayaman pa sa lalaking ipinalit sa kanya nito. 

Just on how he started his day on his dad's office, he sat on the swivel chair
facing all the documents related to work. He started reading and analyzing every
single words in every documents. 

Nakararinig sya ng katok sa pinto. 

"Come in," he answered without any trace of emotion from his voice. 

The door opens at pumasok ang isang empleyado. 

"S-sir ito na po yung report na pinagawa nyo," nanlalamig na sabi ng empleyado,

nagtaas naman ng tingin si Johnny at walang emosyon nyang tinanggap ang folder na
inabot ng empleyado. 

Mabilis nya yung pinadaan ng basa. Halos himatayin naman sa kaba ang empleyado nya
who is silently praying na ok ang nagawa nitong report. 

"You called this a report?" wala pa ding emosyon na tanong ni Johnny. 

"Y-yes s-sir" di na mapakali ang empleyado nya dahil na din sa biglang pagtalim ng
tingin nya dito. 

"Are you fvcking kidding me? Even a high school student can make this fvcking
report!" bulyaw nya. 

"S-s-sorry po sir-----"

"You're fired," Johnny said. And that's how the career of the employees of his dad
ended on his hand. For almost a week pang-56 na empleyado na nya ang nasisante
nya. 

Bagsak ang balikat na lumabas ng office nya ang empleyado. 

That's Johnny now!

---------------------

Johnny's POV

I let the time pass through without letting my mind be unoccupied with nonsense
thing. Tapos na ako sa mga panahong pag iisip at pagtatanong sa sarili ko kung
bakit nya ako iniwan ng basta basta. I'm done with it, and I'm a better person now.
I will not let my self cry all over again because of her. 

"Sir you have a lunch meeting with Mr. Falco," my secretary informed me. Hindi na
ako nagsalita at inayos na lang ang mga papeles na nasa harapan ko. 

After 10 minutes. I am on my way to the lunch meeting sa isang restaurant, hindi ko

na sinama ang secretary ko, I can handle things all by my self.
Nang makarating ako sa restaurant agad kong natanaw si Mr. Falco, he wants me to
invest on his company, and I am thinking about it. He invites me a meeting over
lunch to discuss about the project. 

"Hey," masiglang bati nya. I just smile a bit. At naupo na din. 

Sinimulan namin ang meeting, mataman lang akong nakikinig sa mga proposal nya.
Hanggang sa iserve sa'min ang mga pagkain. 

Biglang napatayo si Mr. Falco ng matapunan sya ng wine ng isa sa mga waitress. 

"Naku sir sorry po, sorry po," nagkukumahog na pinunasan nung waitress si Mr.
Falco, tahimik lang akong nanunuod sa katangahan ng mga tao dito. 

Biglang napakunot ang noo ko dahil parang pamilyar yung babae. Natigilan sya ng
dumako sa 'kin ang mga mata nya. Yeah right, she's the girl na humingi sa 'kin ng
tulong nang may humahabol sa kanyang dalawang lalaki. 

"Johnny," biglang tumigil ang buong mundo ko, ganun din ang pagtibok ng puso ko,
nang marinig ko ang boses na yun. Napatingin ako sa likod ng babaeng tinulungan ko,
sa likod nya nakatayo ang babaeng kailan man ay hindi na yata malilimutan ng puso
ko. 

"Rea?" pakiramdam ko walang boses na lumabas galing sa 'kin. Anong ginagawa nya
dito? Totoo ba 'to? Tiningnan ko ang kabuuan nya, its been almost a month, medyo
pumayat sya. Gusto ko syang yakapin ng mahigpit, tumayo ako, para sana lapitan sya
kaya lang bigla akong natigilan ng mapatingin ako sa hawak nya. Invitation ba yun?
And the reality hits. Yeah right, muntik ko ng malimutan, she's engaged. 

Plano ba nya na imbitahin ako sa kasal nya? Tangina! I grit my teeth, I feel the
sudden anger aroused all over my body. 

Gustong gusto ko syang sigawan pero pilit kong pinapakalma ang sarili ko. Binalik
ko ang tingin sa babaeng tinulungan ko, hinawakan ko ang kamay nya at hinila
palabas ng restaurant, nilampasan ko si Rea. Gusto kong maramdaman nya kung paano
mabalewala. 

"S-sir sandali lang po," narinig kong sabi ng babaeng hawak ko. Nakarating kami sa
parking area, binuksan ko ang pinto ng kotse ko sa passenger seat. Tiningnan ko sya
ng seryoso. 

"Sakay," utos ko. 

"P-pero sir------" akmang tututol pa sana sya  kaya lang di ko na sya pinatapos sa
sasabihin nya, hinalikan ko sya sa labi. Habang nakatingin sa babaeng nanakit sa
'kin na nakatayo di kalayuan sa 'min, akala ko di na sya susunod. Nag iwas sya ng
tingin sa 'min, naramdaman ko ang pagtugon ng babae sa halik ko. Mabilis kong
pinutol ang halik. 

"Let's go baby," nilakasan ko pa ang boses ko para marinig ni Rea. Alam ko naman na
walang epekto sa kanya ito, nagawa nga nya akong lokohin. Para namang wala sa
sarili na sumakay ang babae sa kotse ko. 

Umikot naman ako sa kabilang side  para sumakay sa driver seat. 

Mabilis kong pinatakbo ang sasakyan at iniwan syang nakatayo dun mag-isa. Wala ng
mas sasakit pa sa ginawa mo sa 'kin. Bulong ng isip ko. 

***

Kinagabihan, kasama ko na ulit ang jaguars dito sa bar ni Miller. Tahimik lang ako,
di pa rin makapaniwala ang buong sistema ko. She's here. Akala ko ba nasa america
na sya? Bakit pa sya bumalik dito? Para isampal sa mukha ko kung gaano kayaman ang
pinalit nya sa 'kin? 

Ininum ko ang hawak kong beer. Tangina bakit di ako tamaan ng alak? Kanina pa ako
inum ng inum pero malinaw pa rin sa isip ko ang lahat. 

Kapag pinipikit ko ang mga mata ko, yung mukha nya kanina ang nakikita ko, parang
may gusto syang sabihin. Ipinilig ko ang ulo ko, no! di ko dapat paasahin ang
sarili ko sa wala at lalong ayokong masaktan ulit ng padalawang beses sa iisang
rason. 

Tumayo ako. 

"Oh pare san ang punta?" tanong ni Burns. May mga tama na sila. 

"Tatae sama ka?" sagot ko. Pero ang totoo gusto kong maglakad lakad. 

"Tanginamo, gagawin mo pa akong tagahugas," tinawanan ko lang sya ng bahagya.

Tinapik ko ang balikat ni Montereal, bilang paghingi ng permiso. Tumango naman
sya. 

Lumabas na ako bar, sinalubong ako ng malamig na simoy ng hangin. Tinaas ko ang
hood ng jacket ko at nilagay sa bulsa ang mga kamay at sinimulan maglakad. 

Sa ginawa ko kanina, sigurado ako bumalik na ang babaeng yun sa america. Di na

dapat sya bumalik. Tangina lang, yung sakit na pilit ko kinakalimutan kasing bilis
ng kisapmata ang pagbalik  sa buong sistema ko ng makita ko ulit sya kanina. 

Akala ko makakaya ko syang harapin pero hindi, dahil natakot ang puso ko, natakot
ako, natakot ako na utusan ako ng puso ko na yakapin sya, ayokong masaksihan mismo
kung paano nya ako itutulak palayo sa kanya. 

Sa kalalakad ko dinala ako sa park kung saan kami madalas tumambay, at para akong
tangang natulala ng makita syang nakaupo doon. May kausap sya sa cellphone at para
akong sinuntok sa dibdib sa narinig ko. 

"Ok lang ako, babalik din agad ako, I love you too," 

Medyo nagulat pa sya ng makita ako. 

"M-mylabs.." napangiti ako ng mapait sa tinawag nya sa 'kin. Fvck! How much I miss
that endearment. Pero parang kutsilyo yun na humiwa sa dibdib ko. 

Naglakad ako papalapit sa kanya. 

"Kamusta ka na? Nabalitaan ko ang nangyar------" di nya naituloy ang sasabihin nya
ng tumawa ako ng bahagya. 

Tangina ang galing pa lang umarte ng babaeng mahal ko. 

"Nabalitaan mo na ano? Na halos mawala na ako sa katinuan sa ginawa mong pang iiwan
sa 'kin?" tiningnan ko sya ng masama, ramdam ko ang pagtiim ng bagang ko sa galit
lalo na pag bumabalik sa alaala ko ang sulat na iniwan nya, ang sulat na halos
magdala sa 'kin sa kabilang buhay. 

"Johnny, let me explain," 

"Explain what?!" bulyaw ko. Nagulat sya sa sigaw ko. "You have nothing to explain
for, mylabs, 'cause you already broke my heart and my life, masaya ka na ba?"

Napatungo sya sa tanong ko. 

"Johnny please hear me out," 

"Wengya, iba talaga ang nagagawa ng pera, napapa-english ka na lang sa ligaya,"

pang-uuyam ko. 

"Johnny," nanginginig ang boses nya. At sya pa ngayon ang may ganang umiyak? 

"Pera pera na lang ba ha Rea?!" seryosong tanong ko at tiningnan sya ng deretso sa

mga mata. "May pera din ako Rea, at handa akong ibigay ang lahat ng yun sa 'yo,
pero bakit mas pinili mong sumama sa kanya?" tangina di ko kaya, akala ko kaya kong
harapin sya, pero bakit mas lalo akong nasasaktan lalo na at kaharap ko sya ngayon,
bakit kailangan masaktan ako ng ganito? 

"Mahal na mahal kita, pero mas pinili mo sya dahil lang sa pera? Kung alam ko lang
na pera lang pala ang katapat mo, binili ko na din ang kaluluwa mo!" bulyaw ko,
isang malakas na sampal ang dumapo sa mukha. I smiled. 

Mukhang nagulat din sya sa ginawa nya. 

"I-I'm I'm sorry mylabs," mabilis nyang hinawakan ang mukha ko at hinaplos yun.
Hinawi ko ang kamay nya. At gusto kong mapamura ng bigla na lang bumuhos ang
malakas na ulan. 

"Hindi kayang pawiin ng sorry mo ang sugat na binigay mo sa puso ko," di ko inaalis
ang tingin sa mga mata nya, gusto kong maramdaman nya yung sakit sa dibdib ko. 

"Hindi ba ako ganun kahalaga sa 'yo para iwan mo na lang ng ganun?" sa wakas
naitanong ko din ang tanong na laging sinisigaw ng puso ko.

"Johnny, I have reasons, at kung papakinggan mo lang ak----" 

"Reasons? Sapat bang dahilan na mahal mo sya at madami syang pera?" napailing ako
sabay kagat sa labi ko para pigilan ang luha ko. Tumingala ako, pilit kong
pinakakalma ang sarili ko. Muli ko syang tiningnan. 

"Di ko akalain na ganyan ka pala kadesperada, na gagawin mo lahat para lang sa

pera, akala ko iba ka, hindi pala, dahil katulad ka din ng iba, mga mukhang pera,
binenta mo na ba yang katawan mo dahil sa putanginang pera yan ha!" sigaw ko,
kasabay nun ang pagpatak ng luha ko. Gusto ko syang yakapin sa bisig ko dahil sa
sobrang sakit na nararamdaman ko kaya lang hindi pwede, dahil hindi ko na sya pag-
aari. Ang sakit isipin na pag-aari na sya ng iba. 

Bakit pakiramdam ko nangyari na ito dati, hindi ko lang matandaan kung saan at
kailan basta yung sakit na nararamdaman ko ngayon pamilyar sa 'kin. 

"Ayoko ng makita ka pa," sabi ko at tinalikuran na sya. 

"Johnny pakinggan mo naman ako oh please," pagsusumamo nya. Pinikit ko ng madiin

ang mga mata ko. No! Tapos na, nasaktan na ako, ayoko ng marinig ang mga
kasinungalingan nya. 

"Wala ng rason para pakinggan pa kita, malaya ka ng magpakaligaya sa pera," sabi

ko, at di na sya hinarap pa. 

"Johnny please," naramdaman ko ang pagyakap nya mula sa likuran ko. Walang ibang
maririnig sa paligid kundi ang iyak nya. 
"Mahal na mahal kita," natigilan ako sa sinabi nya. Hindi pa ba sya tapos sa
pagpapahirap sa 'kin? Tangina, hinarap ko sya at marahas na hinawakan sa
magkabilang balikat. 

"Mahal? Tangina Rea, ganyan ka ba magmahal ha? Pinagpapalit mo lang sa pera ang
lalaking mahal mo? Umalis ka na dahil hindi na kita mahal, may mahal na akong iba
kaya pwede ba, magpakaligaya ka na lang sa piling ng lalaking pinili mo kesa sa
'kin, at ito ang tatandaan mo, kahit kailan hinding hindi kita mapapatawad sa pang
gagagong ginawa mo sa 'kin!" 

Ito na ang pinakamasakit na gabi sa buong buhay ko. Kasabay ng pag alis ko ng park
na ito, ang pagkamatay din ng puso ko. Hindi ko alam kung kaya ko pang harapin ang
bukas ng wala sya. 

The End of Part 1

==========

A/N: At dyan na po nagtatapos ang MPUG, sabi sa inyo eh walang poreber bwahahahaha.
Ano BOH naman? charot hahahaha. Kayo pa matitiis ko? Syempre hindi hahaha. Natutuwa
talaga ako dahil nakukuha ko yung emosyon na gusto kong maramdaman nyo. 

For sure ang reaksyon nyo dyan.. 

"Hala may book 2?" 

Shunga PART 2 lang, walang book 2 aba!! hahaha, dito din yun, di ko sya ibubukod
kumbaga ang PART 1 ay nakaraan na nila. Madami pa akong pasabog sa PART 2, dun na
mag uumpisa ang pinaka-masakit na parte ng MPUG. 

Keep supporting :) 

Sino mga malapit sa manila?? Sama kayo sa meet up sa August 9. hihihi

Nga pala sinali ko itong MPUG sa wattys2015 di ko alam kung anong meron dyan basta
sinali ko lang hahahaha, nilagyan ko lang ng tag. Sa mga may twitter dyan, follow
nyo 'ko tas sampalan tayo.. XD

Lovesyuuuuuu!

-ateYna-

MissWordsworth
=================

(PART 2) Pick Up 42: Two Years Later

Siopao's POV

"Ate Rara! Grabe! Ang sarap mo talaga magbake ng cake!" masiglang sabi ko. Nandito
kami ngayon ni ate Rara sa isa sa mga bake shop nya dito sa america. We've been
here for 2 years, pero sa loob ng 2 years na yun, di ko na nakita ang totoong ngiti
ng ate ko. 

Umuwi sya ng Pilipinas 2 years ago para kausapin si Kuya Johnny, di ko alam kung
anong nangyari basta pagbalik nya dito sa america, walang gabing hindi ko naririnig
ang pag-iyak nya. 

Minsan di ko mapigilan na di sisihin ang sarili ko sa nangyayari sa mahal kong ate.

Dahil sa 'kin nawala ang lalaking mahal nya. 

"Syempre ikaw ang main ingredient nyan eh," nakangiting sabi ni Ate Rara. Nginitian
ko sya. Gusto ko syang maging masaya ulit, kaya lang hindi ko alam kung paano. Isa
lang akong bata, maaring may kalaliman ako kung mag-isip pero di pa rin maaalis na
isa lang akong bata. At hindi ko alam kung paano sya muling papasayahin. Kaya nga
ginagawa ko ang lahat para mapangiti sya, di ako umaalis sa tabi nya,ganun din
naman sya sa 'kin. 

Sobrang mahal na mahal ko ang ate Rara ko. 

Bigla akong napatingin sa entrance ng bakeshop ng mamataan ko si lola. 

"Momscake!" tumayo ako at patakbong lumapit kay Lola Rossa.

"Mahal kong apo," niyakap nya ako. "Kanina pa ba kayo?" tanong nya. 

"Hindi naman po 'la," sagot ni Ate Rara na nakalapit na pala sa 'min. Nagmano sya
kay lola. 

Ito nga pala si Lola Rosa namin, momscake ang tawag ko sa kanya, matakaw din kasi
sya sa cake tulad ko, sya ang ina ni tatay, ayon sa kwento ni Ate, si momscake ang
tumulong sa 'min nung panahon na kailangan na kailangan namin ng tulong. Mabait
yang lola ko na yan, sya nga ang tumulong kay Ate Rara na maipatayo itong dream
business niya eh. 

"May nagpadala pala nito sa bahay kanina," sabi ni lola ng makaupo ulit kami, may
inilabas sya galing sa bag nya, sumubo naman ako ng masarap ni cake. Kinuha ni Ate
Rara yung inabot ni lola. 

"Invitation?" takhang tanong ni Ate. 

"Mukha bang laptop ate?" biro ko, natawa si lola sa sinabi ko. Ginulo naman ni ate
Rara ang buhok ko. 

"Alam kong invitation 'to Siopao, what I mean is invitation ng ano.." paliwanag
nya. Nginitian ko sya ng pagkatamis tamis. Napapailing na binuksan nya ang
invitation, tiningnan kong mabuti ang reaksyon nya. 

Bigla syang napangiti. 

"Ano Ate?" tanong ko at hinihintay ang sasabihin nya, gusto ko din kasing malaman
kung ano ang nakasulat doon. 

"Invitation para sa kasal ni captain Shield at Hannah," sagot nya, kasabay nun ang
unti unting pagkawala ng ngiti nya. Sumubo ulit ako ng cake, at tiningnan mabuti
kung paano unti unting natulala si Ate Rara. Alam kong iniisip nya kung paano nya
haharapin si kuya Johnny. Minsan di ko mapigilan di magalit kay kuya Johnny, wala
man akong alam sa nangyari sa kanila. Pero sapat bang saktan nya ang ate ko? 

Nangako ako sa sarili ko na hindi ako aalis sa tabi nya kahit anong mangyari, pilit
akong lalaban para sa kanya. Ayaw ko syang makitang ganyan, nasasaktan at
nalulungkot. 

"Ready na ba kayong bumalik ng Pilipinas?" maya maya ay tanong ni momscake. Oo nga

pala babalik na kami ng pilipinas bukas. 

"Basta promise mo momscake susunod ka ha," nagpapuppy eyes ako kay lola. Ginulo nya
ang buhok ko at binalingan si Ate Rara. 

"Susunod in agad ako sa inyo doon, we will live their for good," sabi ni momscake,
pinong ngiti lang ang sinagot ni Ate Rara. 

-----------------------

Xevier's POV

"Ano tol kaya pa pfftt?" pang-aasar ko kay Spencer, nandito kami ngayon sa rooftop
ng condominium kung saan ginaganap ang bachelor party ni Shield. Its been two years
at nakabalik na sya ng bansa a month ago, at bukas ikakasal na sila ni Hannah. 

"Di ka mananalo dyan Spencer, may poreber yan ikaw wala hahaha" nagtawanan kami,
nagtutumbang braso kasi si Spencer at Shield pare-parehas na kaming may mga tama.
Masaya ako para sa bestfriend ko. Para sa kanila ni Hannah.

"Whoa!" naghiyawan kaming lahat ng biglang mapatumba ni Spencer ang braso ni

Shield, tangina first time in history. 

"Iba talaga nagagawa ng wasak na puso," pang-aasar ko. 

Sa loob ng dalawang taon, iniwasan ng hayop na yan ang lahat ng balita tungkol kay
Rea. Kaya sigurado ako di din nya alam na hindi naman natuloy ang kasal ni Rea sa
ibang lalaki. He avoid every single news about her, para bang wala syang nakilalang
Rea sa nakaraan nya, ganun sya nasaktan. Naalala ko pa kung paano kami nagsapakan
dahil ayaw nya akong pakinggan. 

Flashback

"Tanginamo Spencer aalis na si Rea, babalik na sya sa america di mo man lang ba

papakinggan ang sasabihin nya?!" bulyaw ko, pero parang wala syang narinig. 

"Spencer kausapin mo sya, wag mong hayaan na pagsisihan mo ang lahat ng ito sa
bandang huli," seryosong sabi ni Young. 

"I talked to her already and I told her to get lost," sagot nya, at walang sabi
sabing sinuntok ko sya sa mukha. Naalarma ang jaguars sa ginawa ko. Natumba si
Spencer pero di pa man sya nakakabangon pinangubabawan ko na sya sabay hawak sa
kwelyo nya. 

"Putanginamo brad alam namin na nasasaktan ka, pero di ba pwedeng alamin mo muna
ang totoong saloobin nya sa lahat ng ito?" bulyaw ko sa kanya. 

"Tanginamo din Montereal, wala kang alam kung anong nararamdaman ko, alam mo ba na
gusto ko na lang mamamatay dahil sa putanginang sakit dito?" bulyaw din nya sabay
turo sa dibdib nya. 

Binitiwan ko sya at umalis sa ibabaw nya. 

"Sana lang di mo pagsisihan ang desisyon mong ito," sabi ko at inabot ang kamay ko
sa kanya at tinulungan syang tumayo. 

End of flashback

"cheers!" sigaw ni Miller. "We wish a happy life for you and Hannah, captain," 
Tinaas namin ang baso namin. 

"Thank you idiots," sabi ni Shield at sabay sabay na nag cheers ang bawat isa. 

"Ok eto na, ang highlight ng bachelor party mo buddy," anunsyo ko. 

"I don't accept strippers," nagbabantang sabi ni Shield at gusto kong matawa dahil
busangot na busangot ang mukha nya. 

"Ano ka ba buddy, ito na ang huling gabi mo bilang isang binata, bukas magbabago na
ang buhay mo, mag aasawa ka na, di mo  na magagawa ang bagay na ginagawa ng isang
binata," sabi ko. 

"I hate sex fest moron," sagot nya. Pero di ko sya pinansin, sinenyasan ko ang
jaguars at nilabas na nila ang dalawang malaking kahon na nakabalot sa gift wrap,
pumailanglang ang isang sexy dance music. 

Pigil na pigil ko ang tawa ko, ganun din ang jaguars. Bumukas ang isang kahon at
lumabas doon ang sampong babae. 

"Whoa! Parteeeee!!" malakas na sigaw ng jaguars. 

"Fvcking jaguars," narinig kong sabi  ni Shield at gusto kong matawa ng bigla syang
sayawan ng isang babae. 

"Hands off women," narinig kong sabi nya dun sa babae ng hawakan sya tangina
hahaha. Loyal talaga ang bestfriend ko. 

Nagsimula ng makipagharutan ang jaguars p*ta sila ba ang ikakasal? Kung makapagsaya
sila parang sila ang magpapaalam sa pagkabinata ah. 

Natigil ang lahat ng biglang bumukas ang isa pang kahon. At gusto kong humagalpak
ng tawa ng mula doon ay lumabas si Howard, naka-make up ang gago at nakasuot ng
maikling palda. 

"Tangina the best bachelor party ever!" sigaw ni Burns. Naghagalpakan na kami ng
tawa ng magsimulang gumiling ang gago, puta di ko napigilan di takpan ang mata ko,
kahit ako ang nakaisip ng ideyang ito, di ko din masikmura ang ginagawa ni Howard
ngayon. 

"Damn you Howard!" sigaw ni buddy, mas lalo kaming nagtawanan, naghampasan pa nga
ang ibang jaguars dahil sa sobrang pagtawa. 
Biglang napalitan ang tugtog, at halos gumulong na kami sa pagtawa ng biglang mag
lip sync si Howard. Tinuro pa nya si buddy sabay kindat puta hahaha. 

~~~O, lumapit kaKung gusto mo akong halikanBat kita sasawayin?Alam na alam mo

namangIto'y gusto ko rinAlam na alam mo namangAko'y kikiligin~~~

"Tanginamo Howard! y teterminate ka na naming hayop ka! Di ka na jaguars

putanginamo! hahaha" sigaw si Young. 

~~~Kaya't sige, lumapit kaKung gusto mo akong yakapinDi kita sasawayinAng laging
pangarap ko'yYakapin ka rinAlam na alam mo namangIto'y gusto ko rin~~~

Tuloy pa din sya sa pag eemote sinamahan, unti unti syang lumapit sa pwesto namin,
bigla akong napatayo at lumayo. 

"Tangina hahaha" tawa pa din ng tawa ang jaguars, lalo na ng biglang hampasin ni
Howard ang pwet nya sabay kagat sa labi nya. 

"Pakshet! Laptrip," 

~~O, lumapit kaKung gusto mo akong yapusinDiyos ko! Ako'y kikili----tangina

Delacruz,!" biglang napatigil si Howard sa paglilip sync ng mapansin nyang
kinukuhaan sya ni Dela cruz ng video. 

"Bwahahahaha!" Mas lalong lumakas ang tawanan ng lahat. Di ko ipapaglit ang jaguars
sa anumang uri ng yaman sa mundo. 

------------------

Johnny's POV

Matapos ang nakakasukang live show ni Howard, bumalik na kaming lahat sa inuman,
pinaalis na din ni captain yung mga babae, mas magaling pa si Howard gumiling kesa
sa kanila walanjo. 

"Spencer," napatingin ako kay captain. Iilan na lang kaming gising dahil ang ibang
jaguars nakahiga na dito mismo sa rooftop. Asa naman silang bubuhatin ko sila. 

"Captain," sagot ko, ininum muna nya yung beer na hawak nya bago sya muling
tumingin sa 'kin. 

"Bakit di mo pinakinggan ang babae mo nung time na gusto nyang magpaliwanag sayo?"
seryosong tanong nya. Damn! Ayaw ko na sanang pag-usapan pa ang bagay na yun, kaya
lang si captain ang nagtatanong at hindi pwedeng  balewalain ko lang ang tanong
nya, mula ng bumalik sya ng pilipinas ngayon nya lang  ako tinanong tungkol sa
bagay na yun. 

 "She made her self clear that she choose someone better than me," I answered at
nilaro laro sa kamay ko ang bote ng beer na hawak ko. 

"Did she?" tanong nya. Hindi pa ba sapat ang sulat na iniwan nya at ang invitation
na hawak nya 2 years ago? 

Hindi ako sumagot. For sure sa mga oras na ito masaya na sya sa lalaking
pinakasalan nya at may mga anak na din sila, biglang bumangon ang kirot sa puso ko
sa isiping may pamilya na ang babaeng dating nagbibigay ng kulay sa buhay ko. 

"Hindi sya kinasal, kung yan ang nasa isip mo ngayon, at lahat ng nasa isip mo ay
mali, if you really love her, dapat alam mo kahit ang pinamaliit na bahagi ng
pagkatao nya," makahulugang sabi ni captain. 

"Hindi sya kinasal? Bakit dahil di sya nakuntento sa lalaking pinalit nya sa 'kin
at naghanap ulit ng iba par-----" di ko natuloy ang sinasabi ko ng bigla na lang
akong suntukin ni captain sa mukha. 

Dammit! Ilang suntok pa ba ang matatanggap ko galing sa jaguars? 

"Wag kang hihingi sa 'kin ng tulong hayop ka pag nalaman mo ang katotohanan,"
napakunot ang noo ko sa sinabi ni captain. Anong katotohanan? 

Biglang may kung anong takot ang bumangon sa puso ko. Nagkamali ba ako? Pero
malinaw sa isip ko ang lahat, ang mga ginawa nyang panloloko sa 'kin. 

Walang sabing iniwan ako ni captain. Biglang nagulo ang puso't isip ko, na pilit
kong pinatahimik sa loob ng dalawang taon. 

Handa ba akong muling buksan ang sugat sa puso ko? 

==============

A/N: Bitin na naman?? Pfftt. 

=================

(PART 2) Pick Up 43: She's Back

Johnny's POV
Nandito kami ngayon sa labas ng simbahan, ngayong araw ang kasal ni captain at
Hannah. Tiningnan ko ang ilang bisita at ilang abay na naghihintay sa bride. Alas
kwatro ng hapon ang umpisa ng misa.

"Wala pa ba? Di na mapakali si captain sa loob," napatingin kami kay Burns. Wala pa
din kasi si Hannah. 

"Baka nagbago na ang isip," biro ni Turner. 

"Dun mo sabihin yan sa loob Turner, sa harap ni captain dali," pang-aasar ni

Fisher. 

"Gago edi, hinalikan ako ng kamao nun," sagot ni Turner. Nagtawanan lang kami. 

Kanina pa kami agaw atensyon dahil sa kaingayan ng jaguars. 

"Pag tayo ang kinasal sabay tayong pupunta ng simbahan ha, para makasigurado ako na
di mo ako tatakbuhan," narinig kong sabi ni Young kay Freya. Napapailing na lang
ako. 

"Pwede ba! Tigil tigilan mo ako Rosmar ha!" napalingon naman ako kay Freeman at
Jenny. Kanina pa sila nagbabangayan, di pa din sila tapos? Si Jenny nga pala, ay
kapatid ni Dela cruz. Kakauwi lang nya galing korea. Pero pinipeste na agad sya ng
gagong si Freeman. Malakas tama ng kaibigan ko sa kapatid ni Dela cruz. Para syang
lalaking version ni Rea. 

Bigla akong natigilan sa naisip. Damn! Pangalan pa lang nya may kung anong damdamin
ng bumabangon sa 'kin. 

"Dumating na ang bride, position na po lahat para sa entourage!" sigaw ng

coordinator. Nagsimula ng humanay ang jaguars, katabi ang mga babae nila.
Napabuntong hininga na lang ako. At hinihintay tumabi sa 'kin ang partner ko. 

Pero halos tumigil ang buong mundo ko ng mapatingin ako sa babaeng tumabi sa 'kin. 

"Reaaaa!!!" magkasabay na sigaw ni Greshelat Mychiel. Halos di ko na marinig ang

sinasabi ng mga tao sa paligid. Totoo ba 'to? Nasa tabi ko sya ngayon? Dalawang
taon, dalawang taon kong pinuno ng galit ang puso ko, pero ang makita syang
nakatayo ngayon isang dangkal mula sa 'kin. Parang bula na naglaho ang lahat ng
sakit at galit sa puso ko. 

"Mr. Spencer!" bumalik lang ako sa katinuan dahil sa malakas na sigaw ng

coordinator. Napatingin ako sa paligid, nakatingin na sa 'kin ang lahat ng tao.
Tangina! Nakapasok na pala ang ibang jaguars sa loob naiwan akong tulala. Tiningnan
ko ulit ang babaeng nasa tabi ko. Damn! 
Inangat ko ang braso ko, agad din naman nyang pinulupot ang kamay nya dun. Saka
kami nagsimulang maglakad paloob.Yung kakaibang pakiramdam tuwing magkadikit ang
balat namin damang dama ko sa mga oras na ito.  Ang gulo ng isip ko. Dapat galit
ako sa kanya ngayon. Pero hindi yun ang nararamdaman ko kundi sobrang pangungulila
sa kanya. Habang naglalakad di ko mapigilan na hindi sya titigan. 

Nagkamali nga ba ako ng desisyon noon? Dapat nga bang pinakinggan ko sya? Gusto
kong sabunutan ang sarili ko sa mga sandaling ito. Halos di ko na namalayan na
nakarating na pala kami sa may end spot ng aisle at oras na para maghiwalay kami. 

May kung anong kirot sa dibdib ko ng bitiwan nya ako. Tumayo  ako kung nasaan ang
ibang  jaguars. 

"Pare ayos ka lang?" tanong agad sa 'kin ni Howard. Tumango lang ako bilang sagot.
Dahil kahit ako sa sarili ko, di ko alam kung ayos ba ako. 

Akala ko nalimutan na sya ng puso ko, tangina hindi pala. Dahil sya pa din pala ang
sinisigaw nito. Dalawang taon! dalawang taon ng sakit at pangungulila. 

Tahimik lang ang jaguars at hindi na nagkomento pa. 

Nagsimula ang misa ng kasal. Pero sa buong misa nasa kanya lang ang atensyon ko. 

Di na ako nakatiis, nilingon ko si Montereal. 

"Pare, ano bang nangyari kay Rea 2 years ago?" bulong ko. Halatang nagulat sya sa
tanong ko. 

"Seriously Spencer? Ngayon mo pa naisipan itanong yan? Sa mismong kasal pa ni

buddy?" nakakunot noong tanong nya. Damn! 

"Answer me, I need to know," mababakas sa boses ko ang pagiging desperado.Tangina

lang desperado na talaga ako. 

"Bakit kailangan mo pang malaman? Kinalimutan mo na sya di ba?" napayuko ako sa

sinabi nya. Pero muli din namang napatingin sa kanya nang muli itong magsalita. 

"Ang alam namin, umalis ng bansa si Rea at ang kapatid nya dahil kinuha na sila ng
lola nila," ako naman ang napakunot ang noo. 

"Teka, di ba na-engaged sya?" tanong ko ulit. 

"Ayon sa nakalap naming balita, ginawa lang nya yun para maisurvive ang kompanya ng
lola nya, di ko alam kung tama ba ang nakuha naming impormasyon dahil masyadong
maimpluwensya ang lola nya," paliwanang ni Montereal. 
"Kung ganun hindi sya kinasal sa iba? Pero totoo yung nasa sulat?" 

"Hindi sya kinasal,at tungkol naman sa sulat kay Rea mo na lang mismo itanong yan,"
natigil lang kami sa pag uusap ni Montereal ng sabihin ng pari ang 'kiss the bride'
at magpalakpakan ang mga tao. 

"Whoa! May bata dito awat na!" sigaw ni Young. 

Tiningnan ko sina captain. Masaya ako para sa kanila, pero yung puso ko parang
nagluluksa sa bagay na di ko lubos maunawaan. 

Pilit kong iniignora ang presensya ni Rea. Abala ang lahat sa picture taking. Di ko
maiwasan na sulyapan sya habang kausap ng mga girls. Halata sa mukha nila ang
sobrang kasiyahan. Tiningnan ko sya, naging masaya ka ba sa buhay mo? Kinalimutan
mo na ba ako? Galit ka ba sakin? Ilan lang yan sa mga tanong na gusto kong sagutin
nya. 

Naramdaman ko ang pagtapik ni Gibson sa balikat ko. Nagpatianod naman ako kasama
ang jaguars para magpapicture kasama ang bagong kasal. 

Nakapwesto na kaming lahat. 

"Say cheeze!" sigaw ng photographer. Ngumiti kaming lahat. 

"Ok one more," sabi  ng isa pang photographer, manaka naka sinusulyapan ko si Rea.
May kausap sya sa cellphone. 

"Teka nga, bakit ba lagi nyo na lang sinasabi ang taenang say cheeze na yan ha?"
narinig kong reklamo ni Howard. 

"Problema mo brad?" tanong ni Burns. 

"Kainis wengya, kanina pa yang 'say cheeze' say cheeze na yan, mas lalo akong
nagugutom sa cheeze na yan, di man lang sinamahan ni manong ng say bread para mas
matakam ako, di ba?" lintanya ni Howard, ano pa bang bago? Nabroken hearted na
ako't lahat lahat patay gutom pa din sya. 

"Tumigil ka sa katakawan mo Howard, puro na lang pagkain yang nasa utak mo.."
segunda ni Gibson. Nasa amin na ang atensyon ng ilang bisita. 

"Buti pa yung utak ko, may pagkain, pero yung nagugutom kong tiyan, wala? Bakit
ganun?" nakasimangot na sabi ni Howard. 
"Tungunu! Malala na si Howard, iparehab na yan!" may pagka-asar na sabi ni Dela
Cruz napapailing na lang ako. Muli kong tiningnan si Rea, at bigla yung pagbangon
ng kaba ko ng makitang nakatingin din sya sa 'kin, pero agad ding nag-iwas ng
tingin. 

Damn! I think, kailangan namin mag usap. 

Hindi ko na namalayan kung paano natapos ang picture taking, nagkanya kanya na ng
alis ang mga bisita para pumunta sa reception. Agad kong hinanap si Rea pero di ko
na sya makita. 

"Myhiel! Greshel! Nakita nyo ba si Rea?" tanong ko sa magkaibigan ng makalapit ako

sa kanila. 

"Nauna na, nakita ko pang sumakay sya sa kotse ni Blake," sagot ni Mychiel. 

"N-nino?" parang nabingi yata ako sa sinabi nya. 

"Ni Blake, yung pinsan ni Hannah, remember him?" sagot naman ni Greshel. 

"Saan sila pupunta?" bigla akong nainis sa isipin na magkasama silang dalawa
ngayon. Just like the days in the past. 

"Sa reception, saan pa," natatawang sagot ng dalawa. 

Hindi na ako nakapagpaalam, agad akong sumakay ng kotse ko. Kung di ako nagkakamali
sa place of love ang reception. Mabilis kong pinatakbo ang sasakyan. Nalampasan ko
pa ang kotse ng ibang jaguars. 

Pagkarating ko sa place of love, di ko napigilan na di humanga sa decoration ng

buong lugar. Lalo na sa isang puno na nandito na punong puno ng mga picture nina
captain at Hannah. 

Mabilis na hinanap ng mga mata ko si Rea, pero di ko sya makita.Tanginamo Blake!

Mura ko sa isip. 

Bagsak ang balikat na naupo ako sa table para sa jaguars, saan kaya sila pumunta? 

 Di nagtagal ay nagsidatingan na ang jaguars. 

"Ayos ito na ang the best part, kainan," sabi agad ni Howard ng makaupo. Muli kong
inikot ang paningin sa paligid, wishing that she came. 

Nakita ko pa ang papalapit na si Young kasama ang babae nya. 

"Bilis nyo nakarating ah, iba talaga ang nagagawa ng mga taong patay gutom.." sabi
ni Young at pinaghila ng upuan ang babae nya. 

"Makapatay gutom ka naman wagas, di ba pwedeng magana lang sa pagkain?" tiningnan

ko si Howard at gusto ko syang murahin dahil sa nguso nya. 

"Teka, nguso ba yan Howard? Parang pwet ng manok ah.." natatawang sabi ni Burns. 

"Gago" -Howard. 

Di ko masabayan ang kalokohan nila, dahil sobrang okupado ang utak ko. Kanina pa
ako di mapakali. 

Nagsimulang magsalita ang emcee. Biglang bumangon ang pag asa sa puso ko ng makita
si Rea pumapasok sa may entrance nitong reception area. Bigla ko din naikuyom ang
kamay ko ng makita ang lalaking nasa likod nya. 

Alam ko wala na akong karapatan, pero putangina hindi pa naman huli ang lahat di
ba? 

Iniwas ko ang tingin sa kanilang dalawa lalo na ng alalayan ng hayop na yun na

maupo si Rea sa table kung nasaan ang eagles. 

Binalik ko ang tingin sa emcee halos wala akong maintindihan sa sinasabi niya,
gulong gulo ang isip ko.

 -------------------

Rea's POV

Ramdam ko ang bawat tingin nya sa 'kin pero pilit kong iniignora ang lahat ng yun.
Sa simbahan pa lang, nakita ko kung paano sya nagulat na muli akong makita. Bakit?
Dahil ba hiniling nya na sana wag na nya akong makita kahit kailan? 

Sa loob ng dalawang taon, gabi gabi kong naririnig yung mga masasakit na salitang
sinabi nya sa 'kin. Sa mga sinabi nya daig ko pa ang namatay. Ang sakit, sobrang
sakit, dahil hindi man lang ako pinakinggan ng lalaking mahal ko. Siya dapat yung
taong dapat karamay ko sa mga oras ng kalungkutan. Pero hindi, kahit konting
paliwanag mula sa 'kin di nya pinakinggan, he even pushed me away out of his life. 

Yung bigat na dala dala ko 2 years ago mas nadagdagan ng iwan nya ako sa gitna ng
ulan. 
"You're crying again," napatingin ako kay Blake, nagulat ako ng bigla na lang
lumapat ang kamay nya sa pisngi ko. Ngumiti ako ng pilit. Si Blake ang naging
sandalan ko ng mga panahong sobrang nasasaktan ako, naging mabuting kaibigan ko
sya, hanggang ngayon lagi syang nasa tabi ko. Di ko alam kung bakit di man lang
nahulog ang loob ko sa kanya, siguro dahil may nagmamay-ari na talaga ng puso ko,
kahit winasak na nya ito at inapakan. 

Kung natuturuan lang ang puso na lumimot ng sakit, kaya lang hindi eh, para itong
pilat na mananatili sa pagdaan ng panahon. 

"Ikukuha muna kita ng pagkain," akmang tatayo na si Blake pero pinigilan ko sya.
Masyado na nya akong inaalagaan kahit hindi naman kailangan. 

"Ako na,"sabi ko at muli syang nginitian. Hindi naman na sya nagpumilit pa kaya
tumayo na ako para kumuha ng pagkain. Halos di ko na namalayan kung paano ang
nagsimula ang buong program ng kasal. 

Dahil hindi naman ako masyadong nagugutom, konti lang ang kinuha kong pagkain.
Pabalik na sana ako sa table ng bigla syang humarang sa daanan ko. 

"Rea, tulungan na kita" tiningnan ko si Johnny. Pilit kong tinago ang emosyon ko. 

"Okay lang ako," sagot ko. 

"Ako ng magdadala nyan.."  akmang kukunin nya ang hawak ko, pero iniwas ko yun. 

"I said, I'm fine, move.."  wala gana kong sabi. 

"Mylabs," biglang bumilis ang tibok ng puso ko sa sinabi nya. Tiningnan ko sya ng
masama, how dare him to call me that way? Pagkatapos ng mga sinabi nya sa 'kin 2
years ago? Pagkatapos ng pang iiwan nya? Pagkatapos ng sakit at lungkot? 

Nilampasan ko sya at di ko napigilan ang isang luhang tumakas sa mata ko. Bakit
ganun? Siya yung nanakit sa 'kin pero may parte sa 'kin na gustong magsumbong sa
kanya ng lahat ng sakit na nandito sa puso ko ngayon. Gusto ko, sya, yung yayakap
sa 'kin magpapatahan. 

Bumalik ako sa upuan ko, at halos di ko nakain ang pagkain ko. Nagsimula ulit ang
program. Pilit kong sinasabi sa sarili ko na wag magpaapekto. 

"Thank you so much, Ms. Rea Snyder for this very beautiful and eye catching cake
that you made.." narinig kong sabi ng emcee, ngumiti lang ako bilang sagot. 

Hindi ko na alam kung paano pa nagtuloy tuloy ang kasiyahan sa paligid.  

"Ok now let us all have some fun and its time for the traditional Bouquet Throw. At
this point we would like to request all the single ladies to please come forward
for the bouquet throw. We would also like to request the bride to come forward and
take her place center stage"  

Wala sana akong balak sumali kaya lang hinila ako nina Mychiel at Greshel papunta
sa unahan. Halatang excited ang lahat, but not me. 

-----------------------

Alfred's POV

Nagtayuan ang mga babae at pumunta sa unahan. Mataman lang kaming nanunuod.

 "Bakit may ganyang tradisyon sa kasal? Bouquet throw, mas masaya sana kung
bulaklak na nasa paso ang ihahagis ni Hannah.." napatingin kami kay Howard. 

"Hampasin kaya kita ng paso sa ulo Howard, wengya.." sagot ni Montereal, langya
talaga 'tong si Howard. Kakaiba mag-isip, hindi pantao. 

Binalik ko ang tingin sa unahan, napwesto na lahat ng single ladies. Mukhang

excited na silang lahat, napapangiti na lang ang ibang jaguars habang pinapanuod
ang mga babae nila. 

I yawned. Wengya inaantok na ako, dapat pala nagdala din ako ng babae ko. 

"Are you ready ladies? Let us now do the countdown.

One....Two....Three......" anunsyo ng emcee. Natigilan kaming lahat ng pumatak sa
kamay ni Rea ang bouquet. 

Sabay sabay namin tiningnan si Spencer at sabay sabay din kaming ngumisi ng
nakakaloko.

"Congratulations, Miss Rea Snyder.. Please have a seat beside the bride and in a
moment we shall find your match in the garter Toss."

Tiningnan kami ni Spencer at mukhang nakuha nya agad kung anong binabalak namin.
Nagsimula ng mataranta ang gago. 

"Pfftt sisiguraduhin ko na na ako makakakuha ng garter.." pang-aasar agad ni

Howard. 

"Sabi ng matatanda kung sino daw makakuha ng bouquet at garter sila daw ang sunod
na ikakasal," sabi ko naman. 
"Mukhang ako yata talaga ang nakatadhana para kay Rea," segunda naman ni Freeman. 

  Pigil na pigil ang tawa namin dahil kung titingnan si Spencer ngayon para syang
pusang di matae. 

"Before we go on with the Garter Toss, the groom is to retrieve the garter from his
bride. So may we request Hannah and Shield to please come center stage and do the
garter retrieval ritual" muli kaming napatingin sa unahan ng magsalita ulit ang
emcee. 

Nakaupo na pala sa may gitna si Hannah at nakaluhod na sa harap nya si captain.

Napangiti kaming lahat ng unti unting ipasok ni captain ang kamay nya sa ilalim ng
gown ni Hannah.

Kakaiba naman ang ngisi ni captain halatang nag eenjoy sa ginagawa

"Whoa! chansing pa more captain hahaha" sigaw namin mula dito sa kinauupuan namin. 

"Ladies and gentleman the groom will now retrieve the garter from the bride."
anunsyo ng emcee..

Dahan dahan hinila ni captain Shield ang garter na suot ni Hannah. Titig na titig
sya kay Hannah, tangina edi sila na ang may poreber. 

"There you have it ladies and gentlemen; the groom was finally able to retrieve the
garter. Let us give him a big hand."

Nakuha na ni captain ang garter. Nagpalakpakan kaming lahat.  Muli naming tiningnan
si Spencer

"Laban kung laban" nag unat na ng braso nina Howard at Freeman. Halatang naaasar na
si Spencer. Kung di ba naman sya gago at pinakinggan muna nya si Rea noon, edi
hindi sana sila nasasaktan dalawa ngayon. Tsk. 

"Ok it is now the gentlemen's turn and we will now do the garter toss. May I now
request all single men to please come forward for the Garter Toss."

Nagulat kaming lahat ng mauna ng tumayo ang eagles. Aba! May plano din silang
makiagaw? 

Sa wakas, maaabot ko na din ang pangarap ko na pakasalan si Rea.." napatingin kami

kay Blake. Tapos sabay tingin kay Spencer, nakatiim bagang na ang kaibigan namin
senyales na galit na sya.  
Tumayo na din kaming jaguars.

"May the best man win" pang-aasar pa ni Blake. Kung di ako nagkakamali, kaibigan na
sya ni Rea ngayon. 

Nagsalapit na kami sa may unahan.

"Garter ba ng ano yun?" napalingon ako kay Howard..

"Garter ng panty ni Hannah" narinig kong sagot ni Young. P*ta mga gago talaga. 

"Gentlemen please take your place behind the groom and be ready to catch the
garter. So is everyone ready? At the count of three the groom will throw the garter
and again we request the audience to participate in the countdown."

Wala naman talaga kaming balak makiagaw, inaasar lang namin si Spencer, gusto lang
namin malaman kung anong gagawin nya. 

"Ok ready when you are guys. One..... Two......Three......"

Nanlaki ang mata ng lahat ng bigla na lang tumalon si Spencer, ni hindi pa nga
nakakaporma ang eagles. 

"Pasensya na, di ko hahayaan na mapunta sa iba ang babaeng may hawak ng puso ko.."
napangiti kaming lahat sa sinabi ni Spencer. Yan ang tunay na nagmamahal, minsan
gago, madalas inlababo. 

"Wengya, yan naman ang gusto ko sayo Spencer..Tara pakasal na tayo.." binatukan ni
Spencer si Young. Nagtawanan kami, hanggang sa nag umpisa na naman sa kalokohan ang
mga gago.

"Pfftt Freya tara tanan na tayo" biro naman ni Burns.

"Gago! Subukan mo lang kung ayaw mong maglahok ang balat sa mangga." malakas na
sigaw ni Young na halos ikinatawa ng lahat ng bisita. 

"Taena, di ba balat sa tinalupan yun?" nag iisip na tanong ni Howard. Pero di namin
sya sinagot. At bumalik na lang sa upuan namin. 

"May I request for the gentlemen with the quick hand who now have in his possession
the garter. Please come forward and take your place beside the lady who has the
bouquet. Congratulations Mr. Johnny Spencer."

Mataman lang kaming nanunuod sa kanila. Halatang kinakabahan si Spencer.

"Now that we have already found a perfect match. The next bride and groom to be in
the future. It is time for another ritual. The gentlemen who got the garter is to
put it on the lady who caught the bouquet. At this point we would like to request
Ms. Rea Snyder to please have a seat while Mr. Johnny Spencer will put the garter."

----------------------

Johnny's POV

Lumapit ako sa kanya, nasasaktan ako tuwing iniiwas nya ang tingin nya sa 'kin.
Alam ko may kasalanan din ako dahil di ko sya pinakinggan noon. Pero hindi pa naman
huli ang lahat di ba? 

Nagdadalawang isip pa sya kung uupo ba o hindi pero sa huli naupo din sya. Lumuhod
ako sa harapan nya. Pilit kong hinuhuli ang mga mata nya pero sadyang iniiwas nya
ito. 

Unti unti kong sinuot sa hita nya yung garter. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko,
dalawang taon kong hindi naramdaman ang kabog na ganito. 

Tiningnan ko ulit sya sa mukha at gusto kong mapangiti ng makitang namumula ang
mukha nya. 

"KISS!" malakas na sigaw ng jaguars. Sige pa mga gago lakasan nyo pa. 

"There you have it ladies and gentlemen. Our new lovely pair and if it would not be
too much to ask we would like the gentlemen to give the lady a quick
kiss." natutuwang sabi ng emcee. 

"KISS!" muling sigaw ng lahat. Inalalayan kong makatayo si Rea. Inalok ko ang kamay
ko sa kanya, ayaw pa nyang tanggapin yun nung una pero ako na mismo ang humawak sa
kamay nya. 

Napatingin sya sa 'kin di nya yata alam na halos isang dangkal lang ang layo ng
mukha ko sa kanya. Agad akong napatingin sa labi nya. At bago ko pa mapigilan ang
sarili ko ay inangkin ko na ang mga labi nya. 

Natigilan sya sa ginawa ko. Damn! I miss her so much. Even her scent, her lips at
ang buong sya. Sobrang miss na miss pala kita mylabs. 

Nagpalakapakan ang mga tao. Pinutol ko ang halik at tiningnan sya. Gusto kong
murahin ang sarili ko ng makita ang mga luha nya. 
Mabilis syang umalis, sa paraan na di mahahalata ng lahat na may di kami
pagkakaunawaan. 

Hindi na ako nagdalawang isip na sundan sya. Nakalabas na sya ng reception area.
Hinawakan ko sya sa braso para pigilan pero isang malakas na sampal ang sumalubong
sa 'kin. 

"Rea," di ko ininda ang sampal nya. Hindi sya nagsalita, nanatili lang syang
umiiyak. Tangina! Johnny anong ginawa mo sa babaeng mahal mo? Bakit mo sya winasak
ng ganito?  sigaw ng puso't isip ko. 

"Rea," tawag ko ulit sa kanya, akmang hahawakan ko sya pero umiwas sya sa 'kin. Ang
sakit p*ta. Wala na akong pakialam kung niloko nya ako noon. Gusto ko  syang
bumalik sa 'kin. Dalawang taon, pakiramdam ko wala akong buhay, ngayon ko lang ulit
naramdaman na buhay pa pala ako, dahil nakita ko uli sya.

"Mylabs kausapin mo naman ako oh," pagmamakaawa ko. Pakiramdam ko unti unti akong
pinapatay dahil sa pagiging tahimik nya, ni hindi ko alam kung anong iniisip nya sa
mga oras na ito.

Hinawakan ko sya dalawang kamay at pinagsasampal ko yun sa mukha ko. 

"Sige lang mylabs, sampalin mo ako, saktan mo ako, sigawan mo ako, kung ito lang
ang paraan para kausapin ulit ako handa akong tanggapin lahat," pagsusumamo ko, di
ko namalayan ang pagpatak ng luha ko. 

"Tama na Johnny," natigilan ako sa sinabi nya. Parehas na kaming umiiyak ngayon.
"Ang sakit na, tama na please," 

"Mylabs pag-usapan naman natin 'to oh, di pa naman huli ang lahat hindi ba?"
kinulong ko sa mga palad ko ang mukha nya. 

Umiling sya at yumuko. 

"Yan yung huli kong sinabi sa'yo two years ago pero di mo ako pinakinggan,"
umiiling na sabi nya, ang sakit, ganito ba yung naramdaman nya nung oras na yun 2
years ago? 

"ikaw dapat ang karamay ko ng mga oras na yun Johnny, pero anong ginawa mo?
Pinagtulakan mo ako palayo sa'yo" patuloy pa din ang pagbuhos ng luha naming
dalawa. Gusto kong punasan ang luha nya pero tinapik nya ang kamay ko. 

"Pinagpalit mo ako sa iba mylabs, ano sa tingin mo ang mararamdaman ko sa mga

panahong yun?" gusto kong ilabas ang hinanakit ko sa kanya at ganun din sya sa 'kin
para makapag simula ulit kami. 
"Hindi kita pinagpalit, may dahilan ako kung bakit ko nagawa yun pero sadly di mo
pinakinggan yun," tiningnan nya ako deretso sa mata. 

"Kung alam mo lang kung gaano ako nasaktan sa iniwan mong sulat, halos ikamatay ko
yun," biglang napakunot ang noo nya sa sinabi ko. 

"Sulat? Wala akong iniiwang sulat sa'yo Johnny, I'm in hurry back then dahil nasa
bingit ng kamatayan ang kapatid ko, palagay mo makakapag iwan pa ako ng sulat
sa'yo?" ako naman ang napakunot ang noo sa sinabi nya. 

"W-what?" di ako makapaniwala sa sinabi nya. 

"Kung pinakinggan mo lang sana ako noon, hindi sana lumala ng ganito ang lahat
ngayon."nanigas ako sa kinatatayuan ko at hindi ko na nasundan pa si Rea. 

Sumakay sya sa itim na kotse. Hindi sya nag iwan ng sulat? Yung gulo ng isip ko mas
lalo pang nagulo. 

============

A/N: Ano bitin na naman? Wag na kayong magtaka on-going 'to eh hahahaha.. Salamat
sa patuloy na suporta kahit lagi ko kayong binibitin sa bawat chapter hahaha.
*huuuuugggggs*

Natatawa ako sa mga readers  na nasa chapter 21 pa lang pero hanggang ngayon
nagsasabing bitin daw. Yung totoo? Bitin o late lang talaga kayo? hahahaha (ang
layo na natin nandun pa din yung iba wengya) refresh nyo mga watty nyo mga tropa
hahaha. 

Tanong: Ate bakit inuulit mo yung scene na nasa KBAYM? 

Sagot: Dahil unli ako, charot hahaha seryoso dahil Interconnected story po ito, so
wag na kayong magtaka kung tinutuloy ko dito ang ibang scene ha, magkakakonekta
talaga sila. 

Tanong: Ate nagbibigay po ba kayo ng soft copy? 

Sagot: Hindi po. (di marunong si Author) May nabalitaan din ako na ninanakaw daw
ang story pag may soft copy. (ewan ko lang kung tunay) Kaya palagay ko ok na din na
wag magbigay para iwas budol budol. 

So yun, kung may tanong pa kayo, feel free. ;) 

Thank you mga ka-teammates sa patuloy na suporta, nag #3 itong MPUG kaya sobrang
saya ko, Konting kembot pa mag na-number 1 din tayo. Kahit isang araw lang di ba?
Hahahaha

Lovesyuuuuuuu! :*

-AteYna-

MissWordsworth 

=================

(PART 2) Pick Up 44: No Pain! NO Gain!

Mahabang UD para sa matagal na paghihintay!!!

Pagpasensyahan nyo na, nabiktima ako ng palaso ni Kupido.hahaha

BELATED HAPPY BIRTHDAY JENNY's OP. I LOVE YOU, SORRY LATE. (Nawawala ako sa sarili
eh hahahaha)

HAPPY 16 Monthsary sa KBAYM. Yieeeeee!!!

ENJOY READING!!!

____________________

Johnny's POV

"Ha? Eh sino nag iwan ng sulat?" tiningnan ko si Burns.

"Yan din ang tanong na gusto kong masagot pare," sabi ko, nandito sya ngayon sa
unit ko. Wala pa akong tulog dahil kagabi ko pa iniisip ang sinabi ni Rea na wala
syang iniiwang sulat.

"Pare palagay ko dapat mo syang kausapin, malakas ang kutob ko may mali sa mga
nangyayari sa inyong dalawa," napatango ako sa sinabi niya.

Yun din kasi ang plano ko. Ang kausapin sya, I should have done this 2 years ago,
pero di ko ginawa. And I know, I should blame myself about it. Dahil mas inuna ko
pa yung sakit na naramdaman ko.
Dapat ko na syang pakinggan. Kaya lang ang malaking tanong, handa pa ba syang
sabihin sa 'kin ang lahat?

"Spencer, kausapin mo sya, kung kinakailangan kulitin mo sya ng paulit ulit tulad
ng ginawa nya nung college days gawin mo, dahil sigurado ako na ang ending no'n
magiging ok din kayo," ngumiti ako ng bahagya, nagdiwang ang puso ko sa sinabi ni
Burns.

Sabay kaming napatingin sa may pinto ng biglang padarag na bumukas yun at niluwa
ang mga hayop na jaguars. Mukhang kadadating lang nila dahil suot pa din nila yung
suot nila sa kasal kagabi. Mga lasing ang mga gago.

"Yow! washap Spensher at Burnshs" bati ni Miller bigla kaming napatayo ni Burns
mula sa pagkakaupo sa sofa dahil muntik na kaming madaganan ng gago.

"Tangina! Ngayon lang kayo nakauwi?" napapakamot sa ulo na tanong ko.

"Ay hindi Spencer kanina pa kami dito di nyo lang kami pinapansin,"pinakyuhan ko si
Turner, sya lang yata ang matino sa kanila ngayon. Di na ako nagreklamo ng tumuloy
sa kwarto ko ang ibang jaguars at dun natulog.

Napansin ko lang, simula ng umalis si Rea 2 years ago, di ako iniiwan ng jaguars
mag isa dito sa unit ko. Iniisip ba nila na magpapakamatay ako?

Bigla kaming nagkatinginan ni Burns ng makarinig kami ng ingay sa mini kitchen ko.
Sabay kaming pumunta sa kusina, at di na kami nagulat ng makita dun si Howard.

"Howard anong ginagawa mo?" lumapit kami sa kanya ng mapansin na naghahanda sya
tipong magluluto ng masarap na putahe.

"Binibilang ko lang ang mga pagkain mo dito sa ref pare," sagot nya.

"Binibilang? Eh bakit ginagayat mo yan?" tanong ni Burns ng mapansin na nag gagayat

na ng ilang bawang at sibuyas si Howard.

"Napansin ko kasi na kokonti na pala ang pagkain ni Spencer dito sa ref nya,
pinapadami ko lang pare, alam mo na, concern lang ako sa kaibigan natin," -Howard

Napapailing na nagtimpla na lang ako ng kape at pinanuod si Howard sa ginagawa nya.

Naupo naman si Burns at nilabas ang cellphone nya.

"Wengya, di ko na alam kung sino uunahin kong replyan," maya maya ay reklamo ni
Burns habang nagdudutdot sa cellphone nya.

"Bakit tol?" tanong ni Howard, naupo na din ako.

"Ang dami kasing nag memessage sa 'kin sa fb, eh alam nyo naman ako, hindi ako
snobero," - mayabang na sagot ni Burns.

"Di ka kasi gwapo kaya di ka snobero," nakangising sabi ni Howard.

"Gago, palibhasa di mo sila nirereplyan, bakit tol takot kang masaksihan nila sa fb
katangahan mo? Pfft" napapailing na lang ako sa kanilang dalawa.

Di ko na masyado naintindihan pinag-uusapan nila. Kaya tumayo na ako at tumuloy sa

banyo para maligo, dahil may pasok pa ako sa opisina.

**

Paglabas ko ng banyo, tahimik na ang buong unit, wala ng maririnig kundi ang
pagharok ng jaguars. Mukhang umalis na din si Howard at Burns. Tumuloy ako sa
walking closet ko. Habang nagbibihis di ko mapigilan na di isipin kung paano ko ba
sya kakausapin. Pakiramdam ko back to zero na naman ako.

Mylabs! Mapapatawad mo pa ba ako?

Bumalik lang ako sa katinuan ng marinig kong tumutunog ang cellphone ko.

"Hello?" sagot ko.

[Hello Sir, nandito na po si Mr. Hunter] agad na sabi ng secretary ko. Damn! I
forgot the meeting I have this morning.

"Tell him that I'll be there in 15 minutes," sabi ko at di na hinintay pang sumagot
ang secretary ko. Mabilis akong kumilos. Ilang minuto lang ay nasa kalsada na ako
at mabilis na pinapatakbo ang kotse.

Kung minamalas ka nga naman, nag stop light pa wengya!

Habang hinihintay mag green light biglang sumagi sa isip ko ang mga sinabi ni Rea
kagabi.

"ikaw dapat ang karamay ko ng mga oras na yun Johnny, pero anong ginawa mo?
Pinagtulakan mo ako palayo sa'yo"

Ano ba kasing nangyari 2 years ago?

"Sulat? Wala akong iniiwang sulat sa'yo Johnny, I'm in hurry back then dahil nasa
bingit ng kamatayan ang kapatid ko, palagay mo makakapag iwan pa ako ng sulat
sa'yo?"

Tangina! Di ko na kaya mababaliw ako pag di ko pa nalaman ang totoo. Nang makita ko
ang green light agad akong nag U-turn. Agad kong tinawagan ang secretary ko at
pina-cancel ang meeting. Sunod kong tinawagan si Ms.Manager.

[Hello?] mukhang bagong gising si Tina base sa boses nya.

"Hello Ms.Manager, nasabi ba sa 'yo ni mylabs kagabi kung saan sya nakatira
ngayon?"

[mylabs? sa pagkakatanda ko matagal ng walang mylabs between you and Rea,]

nahimigan ko ang pang aasar sa boses nya para bang sinasabi na 'ano ka ngayon
johnny boy'

"Ms.Manager please." wala na akong pakialam kung magmukha pa akong desperado, dahil
gusto ko ng ayusin ang mga maling nagawa ko.

"Give her space Johnn------"

"I can't, she's my life.." I cut her, narinig ko pa ang pagbuntong hininga nya sa
kabilang linya.

"I'm sorry Johnny but she didn't mention where she's staying," parang nanghina ako
sa sinabi nya.

"Pero subukan mong bumisita sa Forever Sweets na pag-aari ni Rea," bigla akong
nabuhayan ng loob sa sunod nyang sinabi.

"God! Thank you Ms. Manager, you're really the best," masayang sabi ko, at binaba
ang tawag, pinagpatuloy ko ang pagdadrive.

Hanggang sa makarating ako sa Forever Sweets. Masaya ako para sa babaeng mahal ko
sa kung ano man ang narating nya. She owns this very popular home of sweets.

Kinakabahan man pinark ko pa din ang kotse ko sa harap ng bakeshop ni mylabs.

Akmang baba na ako ng koste ng mapansin ko ang bagong dating na sasakyan, bigla
kong naikuyom ang kamao ko ng bumaba mula sa sasakyan ang gagong si Blake. Binuksan
nya ang passenger seat at mula doon ay bumaba ang babaeng mahal ko.
Kinagat ko ang labi ko para pigilan ang naghuhumiyaw na mura sa utak ko. Napahigpit
ang hawak ko sa manibela ng biglang halikan ng putanginang Adaipmil na yun si Rea,
iniwas ko ang tingin ko sa kanilang dalawa,ang sakit tangina.

Di ko kayang makita na hawak sya ng iba. Tangina huli na ba ako? Nalimutan na ba

niya ako ng tuluyan?

Pinikit ko ng madiin ang mata ko para pigilan ang traydor kong luha. Napamulat lang
ako ng marinig ko ang cellphone ko na tumutunog.

Freeman calling...

"Hello" sagot ko, para madivert sa iba ang sakit na nararamdaman ko ngayon.

["Pare nabanggit ni Ms. Manager na pupunta ka daw sa bakeshop ni Rea, pwede bang
ibili mo ako ng cake? Birthday kasi ngayon ni Jenny, alam mo na sosorpresahin ko
siya"] litanya agad ng gago.

"Ge!" sagot ko, at di na hinintay ang sunod nyang sasabihin ng makita kong pumasok
na si Rea sa loob at sumakay naman ulit sa sasakyan nya ang gagong si Blake.

Mabilis akong bumaba ng kotse, nilampasan ko si Blake na nahinto sa pag start ng

engine nya.

Tumuloy ako sa loob ng bakeshop.

"Sweet morning,welcome to forever sweet sir!" masiglang bati ng isa sa mga

empleyado ni Rea.

"Morning," pasimple kong inikot ang paningin sa loob, she's nowhere to be found.
Nilipat ko ang tingin sa mga cake na naka display. Siya ba ang gumawa ng lahat ng
ito?

"Can I take your order sir"

"Ah yes please, give me------"

"Jocil nakita mo ba yung-----" bigla akong napatingin sa nag salita. Nagkasalubong

ang mga mata namin, at di maitatanggi ang gulat na nakarehistro sa mga mata nya.

I know she's not expecting me here.

"Ano po yun ma'am?" bigla nyang binawi ang tingin sakin ng magsalita ang empleyado
nya.
"Ah w-wala, sige pakiasikaso na lang ang mga customers"

Akmang magsasalita pa lang sana ako ng may biglang asungot na tumahol sa likod ko.

"Baby you forgot this," pasimple kong kinuyom ang kamao ko.

Baby? Basagin ko ang mukha mong hayop ka eh.

"Blake," parang may kung anong dumakot sa puso ko ng lampasan lang ako ni Rea.

"Sir can I take your order?"

Ang sakit tangina, sila ba?

"Sir?"

Bakit ganun? Huli na nga siguro ako.

"Sir?" tiningnan ko yung babae.

"Just give me the best that you have here," walang gana kong sabi sabay abot ng
credit card, habang hinihintay ko ang order ko naupo muna ako sa may vacant seat,
at tinawagan si Burns.

"Pare wala na nahuli na ako ng dating," imporma ko.

"Uwi ka muna pare dito pag usapan natin yan, bilhan mo na din ako ng cake, birthday
ko ngayon, tinotopak na naman si Howard," napangiti na lang ako sa sinabi nya.

Binaba ko ang tawag, napatingin ako sa kahon ng cake na nilapag sa table na nasa
harapan ko, unti unti kong tinaas ang tingin ko. Si Rea...

Di ko alam kung ngingiti ba ako o hindi. I'm an asshole di ko sya masisisi kung
ipagpalit na nya ako sa iba. Walang dapat sisihin kundi ang sarili ko, sinaktan ko
sya.

"Your order sir," she said.

"Oppa?" napalingon ako sa nagsalita.

"Jen?" tumayo ako.

"Oppa?!" nagulat ako ng bigla nya akong yakapin. Niyakap ko din sya ng mahigpit.

"Happy Birthday!" bati ko at iniabot sa kanya ang cake na pinabili ni Freeman.

"WaaaahhH Komawo," di na ako nagulat ng bigla nya akong halikan sa pisngi, she's
sweet as ever. Ginulo ko ang buhok nya.

"Ano pa lang ginagawa mo dito?" tanong ko, naramdaman ko ang pag alis ni Rea.
Dapat ko na ba syang hayaan? O dapat ko pa syang ipaglaban?. Masyado ko na syang
nasaktan, di ko alam kung karapat dapat pa akong lumaban.

"Birthday din ngayon ni Joel di ba? Bibilhan ko sya ng cake," ngumiti lang ako ng
bahagya kay Jenny.

Halos di ko na namalayan kung paano kami nakaalis ng bakeshop. Si Jenny na ang

pinagdrive ko dahil wala ako sa sarili. Ang sakit isipin na kinalimutan na ako ng
babaeng mahal ko.

Nakarating kami sa unit ko, naabutan namin ang jaguars, yung iba kagigising lang,
si Burns abala sa pagluluto ng tanghalian.

"Yo! Uy Jenny kaw pala, kamusta?" bati ni Burns.

"Happy Birthday," nahihiyang bati ni Jenny at inabot yung binili nyang cake.
Magseselos na naman si Freeman neto. Naupo ako sa sofa.

"Salamat, happy birthday din," napapakamot sa ulo na sabi ni Burns, tangina pabebe
ang gago.

"Nasaan pala si Howard?" tanong ko.

-----------------------

Jenny's POV

"Nasaan pala si Howard?" nakahinga ako ng maluwag ng magtanong si Johnny, medyo

kinakabahan ako ng iabot ko ang cake kay Joel, ultimate crush ko kasi siya. Wag
lang eepal ang asungot na si Freeman.

"Nasa rooftop pare magpapakamatay," napanganga ako sa sinabi ni Joel, seriously?

Magpapakamatay na si Howard pero parang balewala lang sa kanila?
"Ganun ba? Ano na naman bang kinain ng hayop na yun?" walang ganang sagot ni Johnny
at nilabas ang cellphone.

"Ewan ko dun, gusto daw nya ng hilaw na mangga, daig pa ang naglilihi tangina,"
sabi ni Joel at nilapag ang cake sa lamesa.

"Oh? Bakit di nyo binigyan?" nakikinig lang ako sa usapan nila, naupo ako sa single
sofa.

"Binigyan na ni Montereal kaya lang hinog ang nabili, kaya yun, nagtampo at gusto
ng magpakamatay," sagot ulit ni Joel at tiningnan ang niluluto nya.

Biglang pumasok ang ibang jaguars, mukhang badtrip yata sila.

"Uy Jenny! Nandito ka pala, kala namin kasama mo ang leopards?" bati ni Turner.

"Mamaya pa ang usapan namin na magkikita kita," sagot ko. Naupo ang iba sa sofa
yung iba naman tumuloy sa kusina.

"Oh bat nandito na kayo? Iniwan nyo na si Howard?" narinig kong tanong ni Burns.

"Ayaw papigil eh, tsaka mainit na sa taas, baka di namin mapigilan ang sarili namin
kami pa magtulak sa kanya," naiiritang sagot ni Kuya Jason.

Ano pa bang aasahan ko sa mga 'to? Eh ganyan na naman sila simula pa nung una.

"Babe bakit nandito ka na? Mamaya pa ang date natin di ba?" di ko pinansin si
Freeman. Mag uumpisa na naman ng pangungulit yan.

----------------------

Joel's POV

Di ko alam kung dapat na bang isako at itapon sa dagat itong si Howard, tangina
habang tumatagal lalong lumalala.

"Tara pare," sabay kaming lumabas ni Young ng unit ni Spencer, pupuntahan namin si
Howard baka tumalon na nga ang hayop na yun. Alam nyona, di masaya ang barkada pag
walang tangang kasama.

Pagdating namin sa rooftop nandun nga si Howard nakatayo pa din.

"Oh bat nakatayo ka pa din dyan? Di ka pa tatalon?" gusto kong matawa sa sinabi ni
Young.

"Wag ka ngang excited hayop ka," sagot ni Howard, naupo kami ni Young malapit sa
kanya.

"Ano bang problema pare? Buntis ka ba?" tanong ko.

"Gago, wala nga akong girlfriend pano ako mabubuntis?" naupo na din si Howard.

"Ganun naman pala eh, bakit gustong gusto mo ng hilaw na mangga? At nagalit ka pa
ng bigyan ka ni Montereal ng hinog na mangga?" tanong ko ulit.

"Ayoko kasi ng hinog, gusto ko hilaw!" himutok na naman nya.

"Oh, hilaw na mangga, tanginamo umayos ka na ha," medyo asar na sabi ni Young at
iniabot ang hilaw na mangga, di ko napansin na dala nya yun kanina.

Biglang nagliwanag ang mukha ni Howard.

"Shet the best ka talaga Bata, kaya mahal na mahal kita, salamat! Whooooo! Sa wakas
may papahinugin na din ako!" sigaw ni Howard.

"Ay putangina" sabay na sabi namin ni Young.

"Pigilan mo ako Burns, babangasan ko ang hayop na 'to," gigil na gigil na sabi ni
Young. Tangina humingi ng hilaw ng mangga para lang pahinugin?

"Dapat dito di siniseryoso eh, tangina mabigat pa problema ni Spencer dito, pero
kung makapag inarte ang gago kala mo di na sisikatan ng araw," pinektusan ni Young
si Howard, natatawang kinaladkad na lang namin ang kaibigan namin na pinaglihi sa
naexpired na peanut butter.

----------------------

Blake's POV

Tiningnan ko si Rea, kanina pa nakaalis si Spencer pero nakatingin pa din sya sa

glass door.

"You okay?" tanong ko, pero parang wala syang narinig, malalim na naman ang iniisip
nya.
Sa loob ng dalawang taon, naging sandalan nya ako pero sa mga panahong yun, di ko
man lang natalo si Spencer sa puso nya.

Pero kahit ganun, di pa din ako titigil na protektahan sya. Simula ng makita ko
kung gaano sya kahelpless noong mga oras na dinala sa ospital si Siopao dahil sa
kagagawan ko, pinangako ko sa sarili ko na poprotektahan ko silang magkapatid kahit
anong mangyari, kahit pa pinagtulakan nya ako dati.

Ano bang nangyari noon sa sagada?

Flashback

Kinabit ko ang ring sa puno, at sinuot ko ang wig na pula pati na din ang jersey na
binili namin, tiningnan ko si Siopao, ready na din sya. Pero parang nag aalangan pa
sya.

"Isipin mo na lang na ako si Sakuragi," nakangiting sabi ko.

Biglang gumuhit ang ngiti sa labi nya.

"Pwedeng isipin ko din na gong-gong ka?" natatawang sabi nya. Tumango ako.

"Game!" masayang sigaw nya. Pinasa ko ang bola sa kanya, at nagsimula na nga kaming
maglaro.

Napupuno ng tawa naming dalawa ang buong bakuran. Di ko na masyadong pinansin ang
sama ng pakiramdam ko, basta ang gusto ko lang mapasaya si Siopao.

Kahit kahapon ko lang nakilala, pakiramdam ko matagal ko na syang kilala. Pawis na

pawis na kami pareho.

"Time out muna langya," sabi ko, medyo namumutla kasi sya, dala na din siguro ng
pagod.

"Ang daya, di pa ako nakaka-score eh, bat ba kasi ang taas ng ring na yan?" reklamo
nya.

Pero bago pa ako makasagot bigla na lang syang natumba at nawalan ng malay, biglang
may kung anong takot ang bumangon sa buong pagkatao ko. Yung kaba ng puso ko,
paramg tumigil ang paligid.

"SIOPAO!" bigla akong natauhan sa sigaw na yun ni Rea.

Agad akong kumilos at binuhat si Siopao, di ko mapigilan ang panginginig ng kamay
ko. Anong nangyari? Napagod ba sya ng sobra?

Di ko na alam kung paano kami nakarating sa ospital. Agad na pinasok sa emergency

room si Siopao.

"Hindi kita mapapatawad pag may masamang nangyari sa kapatid ko," umiiyak na sabi
sakin ni Rea.

Parang may kung anong nakasaksak sa dibdib ko. Pinagtutulakan na nya na umalis ako,
pero nanatili ako sa tabi nya, sinasalo ko lahat ng bawat hampas nya sa dibdib ko.

"Umalis ka na at wag na wag ka ng magpapakita sakin at sa kapatid ko!" malakas na

sigaw nya. Gusto ko syang yakapin at patahanin kaya lang alam kong mas lalo syang
magagalit. Umalis ako pero di ako umalis ng ospital naghintay ako ng ilang oras at
kinausap ang doctor na tumingin kay Siopao.

Napag-alaman ko na may sakit pala si Siopao, he is suffering blood disease, a

cancer, leukemia.

Bakit ang daya ng mundo? Napaka-buting bata ni Siopao, bakit sya pa?

Dinadalaw ko sya pag wala ang ate nya dito sa ospital, alam ko kasi na magagalit na
naman yun pag nakita nya ako dito.

Isang gabi, dumalaw ako, di ko inaasahan ang pagdating ni Rea, sa hallway pa lang
maririnig na ang boses nya. Mabilis akong kumilos, iniangat ko ang kisame at
mabilis akong umakyat doon. Agent ako, nalimutan nyo na ba?

Aalis na dapat ako sa lugar na yun kaya lang may nakaagaw ng atensyon ko.

"Hindi ako magpapakasal sa kahit sino!" narinig kong sabi ni Rea. Tsismoso na kung
tsismoso pero kasal ang pinag uusapan dito.

"Rea, buhay ng kapatid mo ang nakataya dito," sumilip ako ng bahagya at nakita ko
ang isang matandang babae.

"Mag iipon ako, magtatrabaho, pero di ko gagawin ang sinasabi nyo," nanginginig na
sagot ni Rea.

"Kapag handa ka ng tanggapin ang tulong ko, tawagan mo lang ako," sabi ng matanda.
Di ko masyado naintindihan kung anong pinag uusapan nila.

Pero isa lang ang naunawaan ko, na tutulungan lang sya nung matanda kung papayag
syang magpakasal?
Ilang araw pagkatapos ng insidenteng yun, nilapitan ko si Rea at inalok ng tulong
pero tinanggihan nya ako. Hanggang sa bumalik na kami pareho sa maynila ng
makalabas na ulit si Siopao sa ospital at maging stable na ulit ang lahat.

Hanggang sa mangyari ang insidente sa mall, at suntukan namin ni Spencer. Napag

desisyunan ko na tanggapin ang binibigay na assigment ni lolo sa america. Nung araw
na nakipag suntukan ako kay Spencer sa mall yun din ang araw na umalis na ako, at
di ko inaasahan na sa america pala magsisimula ang lahat.

End of flashback.

Hinawakan ko ang kamay nya.

"Are you ok?" halatang nagulat pa sya.

"O-oo naman," binigyan nya ako ng nag aalangang ngiti. Kahit di nya sabihin, alam
kong miss na miss na din nya si Spencer. Nasaktan lang sya ng sobra kaya natatakot
syang sumugal ulit.

"May kasalanan ka sa 'kin Adaipmil," ngumisi lang ako sa kanya. Alam kong ang
tinutukoy nya ay yung paghalik ko sa kanya kanina.

Flashback

Pinapark ko ang kotse, nang mapansin ko ang kotse ni Spencer dito din sa parking. I
smirked at may biglang naisip na malaking pang-asar sa kanya.

Mabilis akong bumaba ng kotse at pinagbuksan si Rea ng pinto. Mahirap man

paniwalaan pero we're bestfriends now.

At nagagalit ako sa sarili ko pag nakikita ko syang malungkot, lalo na sa

katotohanang di ko sya kayang pasayahin dahil hawak ng hayop na si Spencer ang puso
nya.

Bakit ganun? Sinasayang ng iba ang babaeng gustong gusto mong mapasayo at alagaan
ng totoo?

Pagkababa ni Rea hinawakan ko sya sa kamay, nginitian ko sya ng sobrang tamis,

gusto kong ipakita kay Spencer kung gaano sya kagago at binalewala lang nya ang
babaeng ito.

"Problema mo Blake?" napapangiting tanong ni Rea, pero dahil kilala ko sya,alam ko

na ang ngiting yun pantakip lang sa sakit at lungkot na ayaw nyang makita ng mga
taong nakapaligid sa kanya.
Di ko sya sinagot. At inangkin ang mga labi nya. Narinig ko pa ang pagsinghap nya
dahil sa gulat.

Gusto kong saktan si Spencer, katulad ng sakit na naramdaman ni Rea dalawang taon
na ang nakakaraan ng ipagtulakan niya itong umalis na dahil mukha daw itong pera.
Tangina nya, wag lang ako makakarinig ng kahit anong masamang salitang galing sa
kanya, sisiguraduhin ko na babasagin ko ang mukha nya.

Lumayo ako kay Rea, nakatingin sya sakin.

"Blake,"

"Oh, wag mo muna akong sasampalin ngayon, mamaya na, may gusto lang akong saktan
kaya ko ginawa yun," mabilis na paliwanag ko.

Napakunot ang noo nya.

"Pasok ka na sa loob, alis na din ako," nakangiting sabi ko.

Nakasimangot na pumasok sya sa loob. Bumalik naman ako sa kotse ko, di ko pa man
nabubuhay ulit ang engine ko, biglang dumaan sa harapan ng kotse ko si Spencer.

Aba gago talaga, ano pa bang gusto ng hayop na yun?

Napatngin ako sa passenger seat at nakita ko ang files na dala ni Rea kanina
mukhang naiwan nya ito. Mabilis akong bumaba dala ang files at pumasok sa loob.
Madami dami na din ang customers.

Nakita ko si Rea mukhang may itatanong kay Jocil, mababakas sa mukha nya ang
pagkagulat.

"Baby you forgot this," malakas na sabi ko para maagaw ang atensyon nya.

"Blake," nilampasan nya si Spencer at lumapit sakin.

"God! Kala ko nawala ko na 'to, salamat, I owe you again,"

"Ok lang bayad ka na," sagot ko sabay kindat sa kanya.

End of flashback
"Napansin ko kasi si Spencer kanina sa parking kaya, naisip ko na halikan ka
hahaha" dinadaan ko na lang sa tawa para di sya mapikon.

"Di mo na naman kailangan gawin yun, nakalimutan ko na sya,"

I smirked sabay gulo ng buhok nya.

"Sinungaling,"sabi ko.

------------------------

Joel's POV

"Tangina pare bilisan mo naman, para kang pagong kumilos," tiningnan ko ng masama
si Howard, magkasama kami ngayon bibili ng pulutan, birthday ko di ba? kaya may
balak mag inuman ang barkada, at dahil tinatamad lahat pumunta sa bar ni Miller
napagpasyahan na sa unit na lang ni Spencer mag inuman.

"Alam mo Burns, ang mga bagay na mimadali, nakakasakit yan, parang sya.....
minadali ang pag iwan sakin tingnan mo ako ngayon tinatakpan ng katangahan ang
sakit na nararamdaman," litanya ni Howard. Ano na naman bang problema ng gagong
'to?

Di ko na pinansin ang kadramahan nya dahil baka abutan kami ng ulan, mabilis kaming
sumakay ng jeep. Nag commute na lang kami para tipid sa gas.

"Oh kasya pa! Kasya pa!" sigaw nung driver.

"Anong kasya pa?! Halos iluwa na nga ako nitong upuan sa sobrang sikip tapos sigaw
pa kayo ng sigaw ng kasya pa?" malakas na reklamo ni Howard na nagpatahimik sa
lahat ng pasahero.

"Di ko ugaling ipagsiksikan ang sarili ko sa taong ayaw sakin, pero dahil mahal ko
sya gusto ko na lang ugaliin kahit nakakasakit na," biglang hugot nya.

"Oraaayt rak n rol to da world," biro ng isa sa mga pasahero, nagtawanan ang lahat,
pero si Howard nanatiling seryoso.

"Ganyan naman sa pag ibig eh, dinadaan sa biro para di nila mahalatang nasasaktan
ka na" naging seryoso na ang lahat. Hanggang sa umandar ang jeep wala pa din
nangangahas magsalita, nakatingin lang sila lahat kay Howard.

Dumukot na lang ako ng pera at binayad kay Manong driver.

"Manong bayad po, dalawa po dyan, isang humuhugot at isang gwapo," biro ko. Tumawa
lang si manong driver ganun din ang ibang pasahero.

"Para po," sabi ng isang pasahero.

"Ang buhay ng tao parang pampasaherong jeep, may mga bumababa at may mga bagong
sumasakay," napatingin kaming lahat kay manong driver, ayos ah humuhugot din.

"Manong kasya pa?" narinig kong sigaw ng isang babae nung huminto ang jeep.

"Kasya pa! Sardinas nga nagkasya may sabaw pa!" sigaw ni Howard.

"Anong konek ng sardinas?" tanong ko.

"Buti pa ang sardinas nagkasya sa lata, pero yung puso ko di man lang nakapasok sa
puso nya," -Howard

Tangina, pumuputi apelyido ko sa gagong 'to.

******

Nang makabalik kami sa condo, nagsisimula na ang jaguars sa inuman. Nagtatawanan na

sila ng dumating kami.

"Ang tagal nyo naman, naglandian pa kayong dalawa ano?" pinakyuhan ko si Dela Cruz,
at tumuloy sa kusina para ilagay sa lalagyan ang mga binili naming pulutan ng
huguterong si Howard.

Mabilis na lumipas ang oras, medyo tinatamaan na ang ibang jaguars, bale ang wala
lang dito ay si Captain na nasa honeymoon at si Young, baka binabantayan si Freya.

"Hinay hinay lang sa pambabae Miller baka mabaog kang hayop ka," pang aasar ni
Montereal. Halatang may mga tama na ang mga gago.

"Alam mo pare" napatingin kami kay Howard ng bigla nyang akbayan si Dela Cruz,
"hindi naman sukatan ang kama para lang mapatunayan na mahal nyo talaga ang isa't
isa," tumango kaming lahat sa sinabi nya.

"Tama tama," pagsang-ayon ko.

"Dahil kung minsan, sa sahig lang sapat na," dagdag pa ni Howard. Di na ako nagulat
ng batuhin sya ni Spencer ng sapatos.
"Tungunu ayos na una mong sinabi, ba't dinagdagan mo pa?" binatukan naman ni Gibson
si Howard. Napapailing na lang ako.

"Hahahaha gago talaga kahit kailan namputa," natatawa na lang kami.

"Kamusta na ang puso mo Spencer?" sumeryoso kaming lahat sa tanong ni Gray.

"Eto, nasasaktan ng sobra lalo na sa kaalamang kinalimutan na niya ako at

pinagpalit sa iba," mapait na sabi ni Spencer.

"Ano ng plano mo?" tanong ko.

"Ang hayaan na lang sya?" di siguradong sagot nya.

"Gago ka pala eh, bakit mo hahayaang ganun na lang kung kaya mo pa naman lumaban?
Kung mahal mo, ipaglaban mo, kahit pa nakikita ng mga mata mo na wala ka ng pag
asang manalo paglaban mo pa din, dahil kung minsan ang tunay na digmaan nagsisimula
sa pinaka-madilim na parte ng tunay na labanan, parang Trojan war." mahabang
litanya ni Howard na nagpanganga saming lahat.

==============

A/N: T_T namiss ko mag Authors note, namiss ko din kayong lahat, sorry po sa
matagal kong pagkawala, nawala din kasi imagination ko ng dumating ang reality ko,
chos hahahaha.

Pabati muna ako. Greet ko lang po ang STRICTLY POSITIVE GROUPJohanna Bendebel..

Gelliane Deoduco.. Trisha Sofia Santiago.. Maria Isedora Terre.. Lady Fatima
Pirante.. Frances Ellain Gazo.. OSSS Ormoc City, Leyte.. Kaway Burn's Squad (Mga
babae ni Burns sa FB, charot hahahaha) 

Pilitin ko ulit makapag update bukas. Salamat sa patuloy na suporta #TeamJAGUARS..

Sorry po sa mga unreply messages. Dito sa Watty ganun din sa FB. Di po ako snob,
mahirap lang talaga sa net si Author kaya di ko kayo mareplyan lahat. 

love na love ko kayo, sabi nga ng OP ni jenny, Fuzuan ko kayo hahahaha. 

_Ate Yna_

(MissWordsworth)
=================

(PART 2) Pick Up 45: The Letter broke us...

Sa sobrang tagal nito, panis na.. sana lang ma-enjoy nyo pa din. 

HAPPY MOTMOT sa OP ni Joel at Jenny, yieeeeee! Stay strong, dadating din ang
pagsubok wait nyo lang hahahahaha. 

-------------------------------------

Johnny's POV 

Naikuyom ko ang kamao ko. Biglang bumangon ang lahat ng galit ko. Naramdaman ko ang
pagtapik ni Montereal sa balikat ko.

"Nagsasabi po ba kayo ng totoo?" tanong ni Burns sa matandang babae. Nasaan kami

ngayon? Nandito kami sa lugar kung saan nagtatago ang matandang babae na nag abot
sa akin ng sulat 2 years ago. Kasama ang jaguars nag imbestiga kami tungkol sa
sulat na akala ko ay iniwan ni Rea. Pero putangina pakana lang pala ng hayop na si
Blake ang tanginang sulat. Nanginginig ang laman ko sa galit.

"Oo mga hijo, siya nga ang nagdala sa akin sa magandang lugar na ito eh, binigyan
nya ako ng bahay at pera manahimik lang daw ako," sagot ng matanda.

Kaya pala di ko na sya nakita noon dahil itinago pala sya ng tarantado. Tumayo ako
lumabas ng bahay, sumisikip ang dibdib ko sa sobrang galit na nararamdaman ko sa
mga oras na ito.

"Spencer pare," naramdaman ko ang pag akbay ni Montereal sa balikat ko.

"Tangina pare, sinira ng hayop na 'yon ang masayang relasyon na meron kami ng
babaeng mahal ko," tiningnan ko sya, alam kong nauunawaan nila ako sa nararamdaman
ko ngayon.
Nilampasan ko si Montereal at tumuloy sa kotse ko. Yung galit ko mas nadoble para
sa sarili ko, di ko napigilan hampasin ang steering wheel, Tangina Johnny! Dahil sa
kagaguhan at kawalan mo ng tiwala sa babaeng mahal mo, nawala na sya sayo,

Binuhay ko ang engine ng kotse, narinig ko pa ang pagkatok ng jaguars sa bintana ng

kotse ko, pero di ko pinansin 'yon, mabilis na pinatakbo ko ang sasakyan. Wala
akong ibang gusting gawin ngayon kundi ang basagin ang mukha ng gagong si Blake.

Mabilis na pinaharurot ko ang sasakyan. Una akong pumunta sa bakeshop ni Rea. Gusto
kong sabihin sa kanya ang lahat ng mga nalaman ko. Di dapat sya nagtitiwala sa
taong yun.

Pagdating ko sa bakeshop mabilis akong pumasok sa loob, agad na hinanap ng mga mata
ko ang babaeng may hawak ng puso ko.

Yung galit na nararamdaman ko kanina ay mas lalong tumindi ng makita kong hawak ni
Blake ang kamay ni Rea. Tangina sinira nya ang relasyon namin para makuha nya ang
babaeng mahal ko.

Lumapit ako sa kanila. Hinawakan ko sa balikat ang gago, napalingon sya sakin.

"Pare, nagdidilim ang paligid ko lalo na at hawak mo ang mundo ko," sabi ko sabay
banat ng suntok sa mukha nya dahilan para tumumba sya mula sa pagkakaupo.

Nagulat ang mga customer na nandito.

"Johnny!" tawag sa 'kin ni Rea. Nilingon ko sya.

"Sinira ng hayop na 'to ang relasyon natin," sabi ko at muling binalingan si Blake,
akmang babangon na sya pero tinadyakan ko sya at pumaibabaw ako sa kanya.

Hinawakan ko sya sa kwelyo.

"Tanginamo pare, akala ko ba malinis kang maglaro hayop ka," sabi ko, pero isang
ngisi lang ang sinagot sa ''kin ng tarantado, mas lalong nag init ang ulo ko.
Sinapak ko ulit sya hindi isang beses kundi madami.

Nang maharangan nya ang sunod kong suntok, tinadyakan nya ako dahilan para
mapalayo ako sa kanya, mabilis syang tumayo at sinugod ako, ramdam ko ang
pamamanhid sa mukha ko ng tumama ang kamao nya.

"Putanginamo din pare, pero wala akong alam sa sinasabi mo," napangisi ako sa
sinabi nya.

Tinadyakan ko sya, napaatras sya sa may pader, kinorner ko sya. Naramdaman ko ang
paghawak sa damit ko.

"Tama na, ano ba kayong dalawa!" sigaw ni Rea at pilit kaming inaawat pero di ko
pinansin yun. Tiningnan ko ng masama ang gagong si Blake.

"Wala?! Putangina bakit kailangan mong mag-iwan ng sulat na halos pumatay na sa

buong pagkatao ko!" bulyaw ko "Bakit mo pinalabas na si Rea ang nagpapabigay
niyon?".

Sa sinabi ko, di na sya nagulat. hudyat na may alam talaga siya tungkol sa mga
sinasabi ko.

Hinarap ko si Rea na nasa kanan ko lang at nakahawak pa din sa damit ko.

"Mylabs, sinira ng sinasabi mong kaibigan mo ang masayang relasyon na meron tayo,
sya ang may pakana ng sulat na natanggap ko 2 years ago." Natigilan si Rea sa mga
sinabi ko, pero agad din syang nakabawi. Tiningnan nya ako ng deretso sa mata. 

"May sulat o wala, nagtiwala ka dapat sa 'kin Johnny," ako naman ang natigilan. 

"Rea-----" 

"Maybe the letter serve as a test on how you really trust me," she said. Parang may
kung anong dumakot sa puso ko lalo na kapag tinitingnan ko ang mga mata nya na
sobrang lamig kung tumingin. 

"Isang sulat lang pala ang sisira sa relasyon natin," she smiled kasabay nun ang
pagpatak ng luha nya. "You didn't know, how you killed me that night 2 years ago
Johnny, but I'm fine now, I can now live without you in my life," 

Kulang ang salitang sakit, sa nararamdaman ko ngayon. Gusto kong sumigaw, gusto
kong isigaw sa kanya kung gaano ako kagago, kung gaano ako katanga dahil binitiwan
ko sya. Ang sakit marinig mula sa babaeng mahal ko na kaya nyang mabuhay ng wala
ako. 

"Pero------"

"Umalis ka na! Hindi na kita kailangan!" sigaw nya.. 

-----------------------------
Rea's POV

Masisisi nyo ba ako kung pagtulakan ko palayo ang lalaking mahal ko? Masisisi nyo
ba ako kung magalit ako sa kanya ng ganito? Nagmahal lang ako, pero bakit dumating
sa punto na halos ikamatay ko ang sakit na binigay nya sa 'kin two years ago na
hanggang ngayon nararamdaman ko pa din?  

Di ko napigilan ang di mapaiyak ng malakas ng tuluyan syang lumabas ng bakeshop.

Naramdaman ko ang kamay sa balikat ko. 

Nilingon ko si Blake, at di ko napigilan sampalin sya. 

"Pinagkatiwalaan kita, bakit mo nagawa sa 'min ni Johnny ang bagay na ito?!" bulyaw
ko sa kanya. Hanggang ngayon di pa din ako makapaniwala na sya ang  nag-iwan ng
sulat. 

"Rea let me explain everything," 

"Di na maaayos ng eksplanasyon mo ang lahat, wala na. Nagkasakitan na kami, nasira
na ang relasyon na meron kami noon, nawala na sa 'kin ang lalaking minahal ko ng
sobra higit pa sa sarili ko," mas lalo akong naiyak ng maalala kong siya ang naging
sandalan ko ng mga panahong down na down na ako. 

Nakita nya ang lahat ng sakit at hirap na naranasan ko noon. Tapos malalaman ko
ngayon na sya ang may pakana ng lahat? 

Tinalikuran ko sya at lumabas ako ng bakeshop, tumuloy ako sa kotse ko, hindi ko
alam kung saan ako pupunta, basta pinaandar ko na lang yun. Ang sakit sobra, yung
kaibigan na akala ko tapat at totoo ay niloloko lang pala ako. 

At si Johnny------bigla ko na lang hininto ang sasakyan sa tabi at umiyak na lang

ng umiyak, pakiramdam ko ito na lang ang kaya kong gawin ngayon, ang iiyak ang
lahat ng sakit na nasa dibdib ko ngayon.

-------------------

Joel's POV

"Ano luto na ba?" tanong ko at nilapitan ang niluluto ni Howard. Nandito kami sa
bahay ng magulang ni Spencer. Wala dito sina tito at tita nasa ibang bansa,
nilalagnat ang gago naming kabigan, di ba naman tigilan ang alak kagabi ayan
sinamaan ng lasa. Pinagluluto sya ngayon ni Howard ng nilagang baka para makahigop
ng sabaw. 

"Patapos na, sandali na lang," sagot ni Howard habang ginagayat ang iba pang
rekado. Tiningnan ko ang niluluto nya. 
"Bakit ang daming tubig? Baka mawalan na yan ng lasa," sabi ko.. 

"Pano mawawalan ng lasa yan, eh dyan ko lang naman nilgay lahat ng pampalasa,
walang ibang pupuntahan yun kundi dyan lang kaya imposibleng mawalan yan ng lasa"
sagot nya. 

"Gago," pinakyuhan ko ang gago. At iniwan na sya sa kusina wengya walang pagbabago,
tanga pa din. 

"Hoy Burns yung aso mo, turuan mo naman ng good manners at right conduct,"
tiningnan ko si Gibson. 

"Bakit pare?" 

"Inihian ba naman ang gulong ng kotse ko, wengya naturingang aso ganon ang ugali,"
napapailing na naupo ako sa tabi niya, nandito din lahat ng jaguars. 

"pfffftt hahahaha ikaw nga umiihi sa kung saan yung aso pa ba?" pang aasar ko. 

"Ah wala kayo kay Howard," pagkukwento ni Miller.. 

"Bakit pare?" 

"Nung isang gabi pauwi na kami parehas kaming lasing, eh ihing ihi na ang gago, di
ko akalain na marunong pala yan sumunod sa mga pinagbabawal, may nakasulat kasi dun
sa pader na bawal umihi dito," 

"Tapos?"

"Hindi sya umihi dun sa pader na may nakasulat, pero sa sunod na pader umihi sya," 

"gago talaga,di ba bawal pa din yun,?" tanong ko. 

"Ang katwiran nya, "dito" lang naman daw ang nakasulat wala naman daw "doon" kaya
ok lang daw yun," napapakamot na lang ako sa ulo habang natatawa. 

Maya maya pa ay bigla kaming nagkatinginan lahat ng makarinig kami ng kalabog sa

taas. Mukhang nanggagaling 'yon sa kwarto ni Spencer. 

Halos sabay sabay kaming napatayo at nagtatakbo paakyat sa hagdan. 

Agad kong kinatok ang pinto ng kwarto ng ni Spencer.  

"Spencer pare!" sigaw ni Montereal. Pero patuloy pa din ang mga tunog na para bang
nagwawala at nagbabasag ng mga gamit. 

Matapos ang ilang minuto, tumahimik sa loob at paghagulhol na lang ng kaibigan

namin sa loob ang maririnig. 

Tiningnan ko ang jaguars at tinanguan, alam kong kailangan muna namin hayaan syang
mapag-isa. Unti unti kaming lumayo sa pintuan ng kwarto ni Spencer at bumaba. 

Tahimik ang lahat na naupo sa sofa. 

"Kailan ba matatapos ang lahat ng ito sa buhay ng kaibigan natin?" tanong ni

Freeman. 

Kahit ako hindi ko din alam, basta ang alam ko lang, kasama na sa buhay ng tao ang
mga pagsubok, kaya dapat alam na ng bawat isa kung paano sasabayan ang trip ng
problema sa ating buhay. Sana lang masabayan ni Spencer ang trip ng tadhana sa
buhay nila ni Rea. 

Malapit ng lumubog ang araw, napagdesisyunan ng lahat, na mag inuman na lang sa may
swimming pool. 

Ang hirap ng ganito, nalulungkot kami dahil alam namin na sobra ang sakit na
nararamdaman ng kaibigan namin. 

"Ikaw pare, kung sa 'yo mangyari ang bagay na 'yon? ANong gagawin mo?" tanong sa
'kin ni Gibson. 

"Di ko din alam pare, baka nga mapatay ko si Blake eh," ngumisi na lang ako. Hindi
talaga ako makapaniwala sa ginawa ng pinsan ni Hannah. Ganoon ba niya kagusto si
Rea? Para sirain ang relasyon ng dalawa? 

Halos hindi na namin namalayan ang oras at pagtama ng alak sa bawat isa. Halos dito
na kami nakatulog sa may tabi ng swimming pool. 

------------------------

Johnny's POV

Minulat ko ang mga mata ko, kahit anong gawin kong pagpikit mukha nya ang nakikita
ko. Naalala ko pa din ang mga tingin nyang galit at malamig. 
Napatiim bagang ako at di napigilan na muling sisihin ang sarili. Kasalanan ko ang
lahat ng ito. Kung pinakinggan ko lang sana siya noon. Hindi sana kami nasasaktan
ngayon.

Hindi sana sya mawawala sa piling ko. Muli kong ipinikit ang mga mata ko at muling
inalala ang mga ngiti nya, ang boses nya, ang mabango nyang amoy, ang katawan nya
sa mga bisig ko, ang tawa nyang nakapagpapasaya sa puso ko. 

Miss na miss ko na yung dating kami. Yung puro saya at kilig lang. Yung bawat oras
na yakap namin ang isat isa. 

Pakiramdam ko mababaliw na ako ano mang oras. 

Tumayo ako at pumasok sa banyo. Hinubad ko ang suot ko at itanapat ang sarili sa
shower. Kasabay ng pagbuhos ng tubig ang pagbuhos ng luha at lungkot na
nararamdaman ko. Bakit pakiramdam ko di ko na sya mahahawakan at mayayakap ulit. 

Di ko napigilan na di suntukin ang salamin na nasa harapan ko, halos di ko

maramdaman ang sakit sa kamao ko kahit pa umaagos ang dugo mula doon. 

Napagpagpasyahan kong tapusin ang pagligo at lumabas ng bahay. Pagkatapos kong

isuot ang hoody jacket ko, dinampot ko ang bola at lumabas ng bahay. 

Medyo madilim pa sa paligid. Tumuloy ako sa basketball court na nandito lang din sa
loob ng subdivision. 

Inumpisahan kong i-drible ang bola, naglaro ako na parang bang kayang alisin ng
basketball ang bigat na nakadagan sa dibdib ko ngayon. Lumipas ang oras at halos
kalat na ang liwanag sa paligid, pero hanggang ngayon hindi pa din pumapasok ang
mga tira ko, muli kong tinira ang bola di ko napigilan di mapamura ng sumablay na
naman  yun,

Sablay na nga sa buhay pag ibig pati ba naman dito? 

  "Umalis ka na! Hindi na kita kailangan!"  naririnig ko pa din hanggang ngayon ang
sinabi nya. Out of frustration muli kong diniribble ang bola at dinakdak yun sa
basket.

Bigla akong napalingon ng makarinig ako ng palakpak. Napakunot ang noo ko ng makita
ang isang batang lalaki.

"Ang galing mo po kuya!" masiglang sabi nya habang tuloy pa din sa pagpalakpak.

Di ko alam pero bigla na lang akong napangiti ng makita ko ang mga mata nya. Akmang
lalapitan ko na sya nang....
"Jay!" tinawag ako ni mama na halatang kakababa lang ng kotse. Teka, akala ko ba
nasa ibang bansa sila.  I salute to my dad. He's still on the driver seat si mama
lang ang bumaba. Mukhang kakarating lang nila base sa pagod na makikita sa mga mata
nila. 

"Anong ginagawa mo dito? Akala ko ba masama ang pakiramdam mo? Ok ka lang ba" tuloy
tuloy na tanong ni mama. I just gave her a weak smile.

"I'm ok ma, I'll be fine, tumuloy na muna kayo sa bahay para makapagpahinga, I'll
be there in a minute, I just wanna be alone?" sabi ko na lang. I know mom, she
knows what's happening between me and Rea, sigurado ako na sinabi agad ng jaguars
wengya. 

"You sure?" she asked.

"Yeah," I answered. She hug me very tight. I know this hug. Kahit papaano
napapagaan nito ang mabigat kong puso.

"We'll talk later ok?"

I nodded and give her a kiss on her forehead.

"Have a rest." I said.

Di nagtagal umalis din sila mama. Muli kong nilingon ang batang kanina lang ay
pumapalakpak sakin. Kaya lang wala na sya.

Di ko alam pero parang may kagaya ang mga mata nya. 

==============

A/N: For sure gusto nyo na akong sugudin at sabunutan dahil sa tagal ng update..
hahahaha Sorry na.. Wag kayong mag alala, pinag iisipan ko na ang pag alis sa
trabaho at mag focus na lang ulit sa pagsusulat.. hahaha

Tumatak sa isip ko ang linya ng Op ni Jenny, nung meet up.. 

"Ynay, dumadami ang readers humihina ang UD" 

Bigla akong napaisip.. at hanggang ngayon nag iisip pa din hahahaha

Love na love ko kayo, di ko kayo iiwan, matagal man ang UD pero di pa din ako
titigil sa pagsusulat. 
Ate Yna :)

_MissWordsworth_

=================

(PART 2) Pick Up 46: 2 years of tears

Johnny's POV

~~do you remember how it felt like?

I still remember how the days that end, the weeks and months

we were together for so long

I haven't noticed, that we're falling down too fast ~~

Napatingin ako sa vocalist na kumakanta ngayon dito sa bar ni Miller. Nanadya ba

sya? Tinungga ko ang alak na hawak ko. 

 ~~ If I could take it all backI still want you by my side.~~  

Naikuyom ko ang kamao ko, kung kaya ko nga lang sana ibalik ang oras, yung oras at
gabing gusto mong ipaliwanag sa akin ang lahat, kung pinakinggan lang sana kita. 

 ~~ If only I could bring you back to meIf I could go back in timepromise we won't
say goodbyeI never really moved on,No, not in time...  ~~

Naramdaman ko ang mainit na bagay sa pisngi ko. Umiiyak na naman ako. Alam kong di
maibabalik ng mga luhang ito ang babaeng mahal ko. Pwede ba akong humiling kahit
isa lang? Pwede bang ibalik nyo na sa bisig ko ang babaeng mahal na mahal ko? Ang
babaeng nasaktan ko 2 years ago, at hanggang ngayon nasasaktan ako sa isipin na
pinagtabuyan ko sya at pinagsalitaan ng masama. 
 ~~ I wanna go back to the way we used to beI wanna feel your skin, your lips so
close to meI wanna go back when I called you mine all the timeEvery smile and every
momentIf only I have a time machine.  ~~

Sana nga may time machine dahil gusto kong bumalik sa nakaraan at ayusin ang lahat
ng kagaguhan na nagawa ko sa kanya. Miss na miss ko na sya, yung mga ngiti nyang
ako ang dahilan, gusto ko ulit makita ang mga 'yon. 

Tumayo na ako, naninikip ang dibdib ko sa sobrang sakit. Dalawang linggo na ang
nakararaan simula ng ipagtabuyan nya ako. At halos hindi ko alam kung paano ko ulit
sisimulan ang buhay ko. 

Para akong basag na bote, walang kakayahan buuin ang sarili ko. 

"Spencer!" tawag sa 'kin ng jaguars. Pero tuloy tuloy akong lumabas ng bar. Tumuloy
ako sa kotse ko at nagdrive pauwi sa bahay, simula ng makita ko ang bata doon sa
court sa subdivision dalawang linggo na ang nakalipas, sa bahay na nina mama ako
umuuwi. Di ko alam para bang may kakaiba sa batang yon. Kaya lang di ko na ulit sya
nakita matapos ang araw na yon, nagbabakasakali na lang ako na matyempuhan ko ulit
sya. 

Isa pa nahihiya na ako sa jaguars. Lagi na lang silang nag aalala sa 'kin. Kahit pa
mga gago ang mga yan, ayoko pa din na nag aalala sila sa 'kin ng paulit ulit lalo
na dahil sa iisang dahilan lang. Isang dahilan na kayang sirain ang buong pagkatao
ko. Yun ay ang pagkawala ng babaeng mahal ko sa mga bisig ko. 

Nang makarating ako sa bahay, tulog na sina mama agad akong tumuloy sa kwarto ko.
Hinubad ko lahat ng saplot ko at pumasok sa banyo. 

------------------------

Joel's POV 

"Spencer!" tawag ko kay Johhny nang tumayo sya at deretsong lumabas ng bar.
Naramdaman ko ang pagtapik ni Montereal sa balikat ko. 

"Hayaan na lang muna natin sya," tumango kaming lahat. 

Hanggang kailan ba masasaktan ang kaibigan namin? 

Di na din kami nagtagal sa bar, sinamahan lang naman talaga namin uminum si
Spencer. Nagkanya kanya na kami ng sakay sa kotse. 

Pagkarating sa condo, napakunot ang noo ko nang magpasukan lahat sa unit ni Dela
Cruz, ano na naman bang kalokohan ang naiisip ng mga to'? 
Kesa mapag iwanan ng saya, pumasok na lang din ako sa loob. At gusto kong mapamura
ng makita kong may kanya kanyang hawak ng pinggan ang lahat, mukhang dadayo na
naman sila ng pagkain dito. 

Naramdaman ko ang pagkalam ng sikmura ko. Sumandok na din ako. 

Nasa kalagitnaan kami ng masaganang pagkain ng mabulunan si Gibson. 

"Katakawan, pupusta ako pati dila ng gago nalunok na nyan," biro ni Freeman. 

Pinakyuhan lang sya ni Gibson at tumuloy sa mini kitchen, tanaw lang namin yun dito
sa sala, nakaupo sa kusina si Howard para daw malapit sya sa base takaw alert
talaga. 

"Pare naiinum ba 'to?" narinig kong tanong ni Gibson kay Howard, turo nya ngayon
ang isang basong tubig na nasa harap ni Howard. 

Gusto kong matawa ng tingnan ni Howard si Gibson na para bang nawiwirduhan ang gago
sa tanong ni Gibson sa kanya. 

"Nasa 'yo na pare kung kakainin mo ang tubig na yan," naibuga ni Montereal yung
kinakain nya dahil sa sagot ni Howard. 

At sabay sabay kaming natawa sa mukha ni Gibson.. 

"Barado ka ngayon Gibson hahahahahaha" pang aasar namin. 

------------------------

Johnny's POV 

Malapit ng mag umaga pero gising na gising pa din ang diwa ko. Bumangon na ako
kahit di pa ako nakakagawa ng tulog, lagi na lang bang ganito? Lagi na lang bang
mapupuyat ang gago kong mata dahil sa kakaisip sa kanya? 

Sumasakit na ang mata ko sa pakikipagtitigan sa kisame ng sarili kong kwarto.

Napagpasyahan kong bumangon na lang at maligo. 

***

Paglabas ko ng bahay, agad kong naramdaman ang lamig ng ihip ng hangin, itinaas ko
ang hood ng jacket ko saka inumpisahan tumakbo ng marahan. Sa nakaraang ilang araw,
ganito na ang naging routine ng buhay ko tuwing umaga lalo na kapag mailap ang
pagdating ng tulog sakin. 

Hindi ko na namalayan ang oras at layo ng natatakbo ko, huminto ako sa basketball
court na nandito lang din sa village. 

Napakunot ang noo ko nang makita ang isang bata na nakaupo sa isang bench, may
hawak syang bola, nakapagtatakang nakatingin lang sya sa ring at sa bola nya. Di ko
alam pero parang may kung anong magnet ang humahatak sakin para lapitan ang batang
lalaki. So I did. 

Naupo ako sa tabi nya. 

"Gusto mo bang maglaro?" nakangiting tanong ko. Halatang nagulat sya sa presensya
ko pero agad din naman syang nakabawi at binigyan ako ng matamis na ngiti. 

"Gusto ng isipan ko, pero di kakayanin ng katawan ko," makahulugang sagot nya at
muling binalik ang tingin sa bolang hawak nya. Parang may kung anong kumurot sa
maliit na parte ng puso ko. Maybe he's suffering some kind of sickness. 

Tinapik ko ng marahan ang balikat nya, tiningnan nya ako. 

"Pakitaan na lang kita ng ilang mga tricks sa bola" , bigla syang napangiti sa
sinabi ko. Agad nyang inabot ang bolang hawak nya. 

Tinanggap ko yun at sinimulan i-dribble, pinakitaan ko syang ng iba't ibang tricks,

pinaikot ko ang bola sa daliri ko, lalo akong ginaganahan pag tinitingnan ko ang
batang nasa harapan ko ngayon. Pinakitaan ko din sya ng iba't ibang uri ng tira ng
bola sa basket ring. 

Nang makaramdam ako ng pagod, muli akong naupo sa tabi nya. Mataas na ang sikat ng
araw. 

"Salamat kuya madami akong natutunan ngayong araw," nakangiting sabi nya. Ginulo ko
ng bahagya ang buhok nya.. 

"Ayos lang, balik ka ulit dito bukas, pakitaan ulit kita ng iba pang mga moves.."
sabi ko at binalik sa kanya ang bola.. 

Masaya namang tumango ang batang lalaki at akmang tatayo na sya.. 

"Bukas ulit kuya," nginitian ko sya. 

"Teka, ano pa lang pangalan mo?" muntik ko ng malimutan itanong sa kanya.. 

"Ryle po," nakangiting sagot nya. 

"Ako naman si----" 

"Kuya Jay," putol nya sa sasabihin ko. Napakunot ang noo ko. 

"Narinig ko lang na tawag sayo ng mommy mo," paliwanag nya. "Sige kuya mauna na ako
sayo baka hinihintay na ako ng lola ko" 

"Sige, ingat ka Ryle, bukas ulit ha," sabi ko, sumaludo sya sa 'kin kaya naman
sinaluduhan ko din sya.

****

Kinabukasan hinintay ko ulit sya, hindi naman ako nabigo, katulad ng ginawa ko
kahapon muli ko syang pinakitaan ng iba't ibang technique sa basketball. 

Ilang araw ang nakalipas palagi ko syang hinihintay dito sa court, pero isang araw
dumating syang malungkot, di katulad ng mga nakaraang araw na parang ganado at
sabik matuto. 

"Anong problema pareng Ryle?" tanong ko dahil kanina pa sya tahimik. 

"Pwede ba akong magdrama ngayon pareng Jay?" agad ko syang inakbayan at mahinang
tinapik sa balikat. Sa mga nakaraang araw nagkagaanan na kami ng loob, di ko alam
pero ang gaan ng loob ko kay Ryle unang kita ko pa lang sa kanya.

"Oo naman, nandito lang ako handang pakinggan ang mga sasabihin mo," sagot ko, may
isang bagay akong napansin tuwing nagsasalita sya, para syang matanda kausap. 

 "May isang tao kasing napakahalaga sa 'kin, mahal na mahal ko sya to the point na
nasasaktan din ako sa tuwing makikita o maririnig ko syang umiiyak," pagsisimula
nya. Nanatili lang akong tahimik. 

"Sa lahat ng nangyayari sa kanya ngayon, di ko mapigilan na di sisihin ang sarili

ko, dahil sa 'kin at sa sakit kong 'to, nawala ang lalaking mahal na mahal ng ate
ko, hindi ko na nakikita ang totoong ngiti sa labi nya," parang may kung anong
kumurot sa puso ko lalo na ng makita kong umiiyak na si Ryle. 

"Napakabait ng ate ko, pero bakit kailangan na masaktan sya ng ganito? At ayoko ng
madagdagan ang sakit na nararamdaman nya, hindi ako aalis sa tabi nya hanggat kaya
ko, gusto ko ulit makita yung dating sya, masaya at masigla,"

Hinaplos haplos ko ang likod ni Ryle. Parang biglang nagkaroon ako ng urge na
gustong kilalanin ang ate nya. 

-----------------------

Rea's POV

Muli kong pinagmasdan ang kabuuan ng Adaipmil University, kakatapos ko lang mag
talk sa isang seminar na dinaos dito. Inanyayahan ako ng director ng paaralan para
magsalita at magbigay ng ilang inspiration message para sa mga kabataan. 

Bigla kong naalala ang game ng jaguars laban sa eagles. 

Bago pa ako makapag reminisce ay sumakay na ako sa kotse, at pinaandar yun, di pa

man ako nakakalabas ng gate, napansin ko na agad ang tindahan sa kabilang kalye.
Kung di ako nagkakamali yun yung tindahan ng matandang babae na kinuhanan ko ng
paninda noon para itinda sa loob ng gym nung araw ng laro ng jaguars. 

I smiled. Pinark ko ang kotse sa harap ng tindahan nya. Nakakatuwang isipin na di

pa din umaalis si lola dito.  

Bumaba ako ng kotse pero unti unti din nawala ang ngiti ko ng di ko makita si lola,
isang dalagita ang nandito. 

"Excuse me," napatingin naman sa 'kin ang batang babae.

"po?" 

"Di ba isang matandang babae ang dating may-ari ng tindahang ito?" tanong ko. 

"Opo, si lola Melinda ang may-ari n ito," sagot ng batang babae, muli akong
nabuhayan ng loob. Nginitian ko sya.. 

"Nasaan na sya?" 

"Naku ate ganda, pumanaw na sya dalawang buwan na ang nakakaraan," malungkot na
sabi nya. Bigla akong nakaramdam ng panghihinayang. 

"Pero bago sya namatay may sinabi sya sa 'kin na di ko naman naunawaan, basta ang
sabi nya may isang babae na magtatanong daw sa 'kin kung nasaan sya, pero ang
isagot ko daw, wag ka daw susuko sa hamon na pinagdadaanan mo ngayon, at ang mga
hamin na dadating pa," bigla akong kinilabutan sa sinabi ng batang babae. 

Hanggang sa mayroon akong naalala. 

Flashback 

"Ayan lola ha, naubos ko ang mga paninda nyo," sabi ko kay lola, 'andito ako ngayon
sa maliit na tindahan nya malapit sa A.U.

"Naku salamat ineng, ang galing mo naman magtinda, oh eto ang porsyento mo.." sabi
naman ni lola at iniabot sakin ang 300 pesos..

"Naku lola, di na po, masaya na ako na natulungan kayo, makakauwi na po kayo ng

maaga.." sagot ko. Oo kailangan ko ng pera, pero sa palagay ko mas kailangan yun ni
lola..

"Tanggapin mo na ineng, di ba ito naman ang usapan natin.."

"Naku, joke lang yun lola hehehe, pahingi na lang ako ng hopia, yun na lang ibayad
nyo sakin.." sabi ko na lang para di na magpumilit si lola, binigyan naman niya ako
ng isang box na hopia..

I smiled..

"Salamat lola, hanggang sa uulitin.." sabi ko..

"Salamat din ineng.." sabi naman ni lola, napansin ko na nakatitig sya sakin..

"lola bakit po?" tanong ko..

"Magkakaron ng malaking pagbabago sa buhay mo ineng, maging matatag ka lang sa mga

hamon na darating sa buhay mo.."seryosong sabi nya. Bigla akong kinilabutan kay
lola..

"Bakit po? mananalo po ba ako sa lotto?" tanong ko pambawas takot..

"Tumataya ka ba?"

"Di po.."sagot ko.

"wag ka ng umasa.."

Natawa ako kay lola, parang kanina lang. Haaay ewan..

"sige po lola mauna na ako, baka hinahanap na ako ni mylabs ko.." sabi ko, akmang
aalis na..
"Masusubok ang tibay ng relasyon nyo ng katipan mo ineng. At nasa kamay mo ang
desisyon kung lalaban ka pa ba o hindi na.." sabi ulit ni lola..

"Ahh hehehe lahat naman po ng relasyon sinusubok.." sagot ko na lang at nagpaalam

na..

Ang weird ni lola. Dati ba syang manghuhula?

End of Flashback

"Ate ok ka lang?" tiningnan ko ang batang babae. 

"Oo hija, salamat," di na ako nagtagal at nagpaalam na. 

Sinubok nga ba ang relasyon namin o dinala lang kami ni Johnny ng mga desisyon
namin kung nasaan man kami ngayon?

to be continued.... 

=============

A/N: Nakakatuwang malaman, na kahit napakatagal ng ud, may mga readers pa din na
handang maghintay gaano man ito katagal. 

Madami na akong priority sa buhay ngayon, hindi lang ang pagsusulat. Kaya sana
patuloy nyo pa din akong unawain. 

Iba na ang routine ng buhay ko ngayon, kung dati nakakapag update ako every 2 days
ngayon di ko na maipapangako yun, basta isa lang maipapangako ko, yun ay ang
tapusin ang JAGUARS SERIES gaano man ito katagal... 

_AteYna_

=================

(PART 2) Pick Up 47: The Reason of Tears and Pain

Para kay UBAS :) :) 

Enjoy Reading...
------------------------

Rea's POV

"Siopao kong mahal na mahal, patabi si ate ha," humiga ako sa tabi ni Siopao dito
sa kwarto nya. 

"Ang laki laki mo na ate tumatabi ka pa din sa 'kin," ngumuso ako para mapigilan
ang mga ngiti ko dahil sa sinabi ng kapatid ko. 

"Eh sa namiss kita buong araw eh bakit ba," sagot ko at niyakap sya ng mahigpit. 

"D-di ako makahinga ate Rara," reklamo ni Siopao. 

"Ok lang yan, gwapo ka pa din naman," biro ko. At di ko na napigilan ang di matawa
ng pisilin nya ang pisngi ko. 

"Lagi mo na lang akong inaasar ha, sige ka hindi ko ipapakilala sa 'yo ang bago
kong kumpare," nakangising sabi nya. Bagong kumpare? May bagong kaibigan ang
kapatid ko? 

Bigla akong nakaramdam ng konting saya sa puso ko sa kaalamang may kaibigan ang
kapatid ko sa bago naming tirahan. 

"Talaga? Bakit? Mabait ba yang kumpare mong yan?" tanong ko, at hinaplos ng bahagya
ang malambot nyang buhok.

"Hindi lang mabait, gwapo pa," may pagmamalaking sabi nya. 

Ngumiti ako. Sigurado akong matutuwa sya sa ibabalita ko sa kanya. For sure mas
madadagdagan ang kaibigan nya.

"Siopao may good news ako sa'yo" nakangiting sabi ko.

"Ano 'yon ate?" inaantok na tanong nya.

Muli akong ngumiti.

"Bukas ko na lang sasabihin lumalaki na kasi yang butas ng ilong mo," biro ko.

"Ate naman eh, wag kang paasa," natawa ako ng malakas ng makitang naka-busangot na
ang mukha ng kapatid ko. 
Masaya ako dahil sa kabila ng sakit at lungkot na nararamdaman ng puso ko, may
isang Siopao na handang patawanin ako.

Tumikhim ako saka sumeryoso. 

"Babalik ka na sa School mag aaral ka na ulit," sabi ko at kitang kita ko kung

paani nagliwanag sa saya ang mga mata nya. 

"Talaga ate? Peksman? Madulas man si batman?" masayang paniniguro nya. 

Ngumiti ako at niyakap sya ng mahigpit. Alam kong hindi pa lubos na maayos ang
kalagayan ni Siopao pero ayoko naman maramdaman nya na hindi sya kagaya ng normal
na bata. Gusto kong maramdaman nya na sa kabila ng lahat may mga kakayahan pa din
sya na pwede nyang gawin, tamang pag gabay at alaga lamang sa kalusugan nya alam
kong dadami ulit ang mga kaibigan nya. 

**

Bumalik na ako sa kwarto ko ng makatulog na si Siopao. Naupo ako sa kama ko. Heto
na naman ako, di ko na naman mapigilan ang lungkot sa tuwing mag iisa ako. 

  "Mylabs, sinira ng sinasabi mong kaibigan mo ang masayang relasyon na meron tayo,
sya ang may pakana ng sulat na natanggap ko 2 years ago."  ilang linggo na ang
nakaraan simula ng pumunta si Johnny sa bakeshop para komprontahin si Blake tungkol
sa sulat at hanggang ngayon naririnig ko pa din ang boses nya sa isipan ko. 

Hindi ko alam pero natakot akong pakinggan sya. Natakot ako na baka muling bumuka
ang sugat na hanggang ngayon tinatapalan ko pa din ng saya kasama ang kapatid ko. 

Hanggang sa hindi ko na napigilan ang daloy ng ala-ala dalawang taon na ang

nakararaan. Ang dahilan kung bakit ako umalis ng walang paalam, ang dahilan kung
bakit isang gabi ayaw na nya akong kausapin at pakinggan. 

Flashback 

2 years ago....

"Sa apartment mo ako matutulog para matulungan kita dyan sa mga gagawin mo,"
narinig kong sabi ni Johnny nandito kami ngayon sa National Book Store sa mall
abala ako sa pamimili ng mga  gagamitin ko para sa pag gawa ng project ng ilang mga
estudyante. 

Tiningnan ko sya at nginitian tapos inabot ko sa kanya ang hawak kong glue at

cutter.
"Kaya ko na yan Mr. Spencer," sabi ko at muling binalik ang atensyon sa paghahanap
ng mga kailangan ko. Pero di sya tumigil at pinagpatuloy ang pangungulit. 

"Sige na kahit umuwi na lang ako pagkatapos natin gumawa," sabi  pa nya. Tiningnan
ko sya sabay cross arm "Sige na mylabs pumayag ka na," nag pout pa sya. Di ko
napigilan ang mapangiti. Ang gwapo talaga ng mylabs ko. 

Napangiwi sya nang kurutin  ko ang pisngi nya.

"Kala mo naman papayagan pa kitang umuwi sa dis-oras ng gabi," nakangiting sabi ko,
biglang nagliwanag ang mga mata nya sa saya. 

"Pero sa isang kundisyon," di ko pa rin inaalis ang mga ngiti ko. Di ko alam pero
sobrang saya ko pag nasa malapit lang sya. 

"Name it mylabs," sagot nya. 

"Dun ka pa din sa sofa matutulog," sabi ko. 

"Walang level up?" biro nya pero tiningnan ko lang sya ng masama. Parang gusto kong
maasar ng bigla na lang syang tumawa ng malakas. 

"Biro lang, kahit naman di mo sabihin, dun naman talaga ang pwesto ko, kaya wag na
wag mo akong pagtatakaan na gapangin babae ha," he teased me, pero isang hampas sa
braso lang ang nakuha nya mula sa'kin at hinarap ko na lang ulit ang mga bibilhin.

Habang pumipili  ako ng mga materials, kinukulit nya ako, tapos isang beses
sinundot nya ako sa tagiliran kaya bigla akong napasigaw ng malakas, napatingin pa
samin ang ilan na bumibili din. Akmang hahampasin ko sya kaya lang nakailag na
sya. 

Hanggang sa counter nag aasaran pa rin kami habang nakapila hanggang sa may isang
lalaki ang nakabangga sa'kin, naalarma ako nang makita ang biglang pagbabago ng
mukha ni Johnny at ang pagkuyom ng kamao nya, bago pa man nya sundan ang lalaki ay
hinawakan ko na ang laylayan ng damit nya. 

"Maghulos dili ka mahal ko," nakangiting sabi ko, di ko napigilan ang kilig ng
bigla na lang nya yakapin sa bewang. 

Siya na ang nagbayad ng mga pinamili ko, nagtalo pa kami pero sa huli sya pa din
ang nanalo, nag request na lang sya na ipagluto ko na lang ng adobo na may ketchup,
di ko alam kung bakit nagustuhan nya ang luto ko na yun.

Magkahawak kamay kaming lumabas ng NBS, napapatingin pa sa'min ang ilang mga babae.
Mainggit kayo akin na sya ngayon. 

Nagulat ako nang bigla kaming huminto sa paglalakad , natigilan ako nang makita ko
si Blake sa daraanan namin. 

Hindi na ako nagulat nang hilahin ako ni Johnny papunta sa likod nya. 

"Problema mo brad?" tanong ni mylabs alam kong pilit lang nyang pinapakalma ang
sarili nya. Medyo nakakaagaw na kami ng pansin ng ilang mga naglalakad dito sa loob
ng mall.

"Pwede ko bang makausap si Rea pare?" tanong ni Blake. Tiningnan ko sya ng masama,
di pa ba maliwanag sa kanya na ayoko na syang makausap. Simula ng may mangyaring
masama kay Siopao ayoko na syang kausapin. 

Nang dahil sa kanya lalo lang lumala ang kundisyon ng kapatid ko. Ilang buwan na
ang lumipas simula nang mangyari yun, at pilit kong tinago kay Johnny ang mga
nangyari sa sagada dahil ayokong mag alala pa sya. 

"Sa pagkakaalam ko brad, hindi kayo close ng girlfriend ko, so why on earth you
want to talk to her?" alam ko anumang oras sasabog na sa pagka-asar si Johnny.
Kilala ko sya, alam kong mainit ang dugo kay Blake. 

"Rea," tawag sa'kin ni Blake at hindi pinansin ang tanong ni mylabs. 

"Wala na tayong dapat pag usapan pa Blake," agad na sabi ko. Alam kong magtataka si
mylabs tungkol sa kung saan ang pinag uusapan namin ni Blake. Maayos na ang lahat,
ok na si Siopao sa palagay ko naman ay wala na kaming dapat pag usapan pang dalawa.
Isa pa hindi kami close para mag usap. 

"Rea come on, I'm sorry hindi ko naman alam na-----"

"Enough! Di ba sinabi ko na sa'yo na wag mo na akong kausapin o lapitan pa man, ano

bang hindi mo naintindihan dun?" naiinis na ako sa kakulitan nya. 

"Mylabs what's happening?"  tiningnan ko si mylabs. Gusto kong magsorry sa kanya

dahil di ko agad sinabi sa kanya ang nangyari sa kapatid ko nang magbakasyon ako sa
sagada. 

"You didn't tell him?" tanong ni Blake sa'kin. 

"Shut up Blake," angil ni ko. Bakit ba ang hilig hilig nyang mangialam sa buhay ng
iba? 

"What the fvck is happening here!" nagulat ako sa pagtaas ng bises ni mylabs. Bakit
ganun? Wala naman akong ginawang kasalanan sa kanya pero natatakot ako, natatakot
ako na baka magalit sya. 

"Mylabs----"

"Are you two have an affair? A-Are you.....are you cheating on me?" 

"Hell no!," mabilis na sagot ko. Bakit naisip nya na niloloko ko sya?

"Then what the hell is this all about?" galit na tanong nya at tiningnan
kamingdalawa ni Blake. Tingin na para bang may ginawang kaming masama. 

Hinawakan nya ang kamay koat hinila ako ng mahina, kaya lang may humawak din sa
kabilang kamay ko. At nang tingnan ko yun, nakipagtitigan sa'kin si Blake at huki
na nang mamalayan ko, nasuntok na sya ni mylabs. Mabilis syang pinaibabawan ni
Johnny.

"Gusto ko lang makausap si Rea!" malakas na sabi ni Blake sabay suntok din kay
mylabs. Naalarma na ako ng sobra. Kailangan pa bang magsakitan sila? Dumadami na
ang nanunuod sa away ng dalawa.

"Di mo ba narinig yung sinabi nya? Ayaw ka na nyang makausap putangina kung anuman
pag uusapan nyo!" bulyaw  ni mylabs at muling sinuntok si Blake.

"Tangina Spencer," laking tuwa ko nang dumating ang Jaguars at agad na inawat ang
dalawa. 

"Ano na naman bang pinag aawayan nyo?"  agad na tanong ni Joel. 

 Pero bago pa may makasagot sa kanila dumating na ang ang security ng mall. At
dinala kami sa tanggapan nila, ang jaguars na ang humingi ng pasensya sa management
ng mall. Ramdam ko ang pagtingin ni Blake sa'kin pero di ko pinansin yun.

Tanging nasa isip ko lang ngayon ay si mylabs, galit ba sya sa'kin? Hinawakan ko
sya sa braso, at parang may dumukot sa puso ko nang alisin nya ang mga kamay ko sa
pagkakahawak sa kanya. 

"Pasensya na po sir," narinig kong hinging paumanhin ni  Xevier. Nasasaktan ako sa

kaalaman galit sya sa'kin, at hindi ko alam kung anong gagawin.

"Tanginamo Blake di pa tayo tapos!" sigaw ni Johnny. Kasalanan ko ang lahat ng

ito. 

"Wengya, mortal enemy number 1 Blake Bill Adaipmil hahaha," nagtawanan ang jaguars,
naramdaman ko ang paghawak ni mylabs sa kamay ko.
"Kita na lang tayo sa bar ni Miller, mga tol" sabi nya sa jaguars bago ako
inalalayan makasakay sa kotse nya.

Nasasaktan ako sa pagiging tahimik nya sa buong byahe.

"mylabs," mahinang tawag ko sa kanya. Gusto kong magpaliwanag, gusto kong pawiin
ang galit na nararamdaman nya ngayon. 

Hanggang sa ihinto nya ang kotse sa tapat ng apartment ko hindi pa din sya
nagsasalita. 

"Mylabs, di mo man lang ba ako tatanungin o kakausapin man lang?" di ko napigilan

ang panginginig ng boses ko. Naiiyak na ako pero pilit kong pinipigilan.

Halos ayaw nya akong tapunan ng tingin, naramdaman ko ang pagpatak ng luha ko kaya
naman napagpasyahan kong bumaba na ng kotse nya.

Mas lalo akong naiyak ng paharurutin nya ng mabilis ang kotse nya paalis. Hindi man
lang nya ako pinakinggan. 

Pumasok ako sa loob ng apartment ko, di ko pa man naisasara ng maayos ang pinto
narinig ko ang pagtunog ng cellphone ko, inayos ko muna ang sarili ko at boses ko
nang makitang si tiyang ang tumatawag. 

"Hello po," pilit ko ng pinapakalma ang boses ko. 

"Rea anak kailangan ka namin dito sinugod na naman sa ospital si Ren, critical daw
ang lagay nya ayon sa doktor" di ko na napigilan ang mapahagulhol sa narinig. 

Agad akong lumabas ng apartment hindi ko na yun naisara sa sobrang pagkataranta.

Agad akong sumakay ng jeep papunta sa sakayan ng bus. 

Ang labo ng paningin ko dahil sa walang humpay na pagdaloy ng mga luha. Pagkarating
na pagkarating sa terminal ng bus dali dali akong bumaba, may nakabangga pa akong
lalaki, hindi ko na sya nilingon dahil ang buong isipan ko ay na kay Siopao. 

Saktong paalis na ang bus kaya naman hindi na ito naghintay pa ng matagal. Nasa
Critical ang kapatid ko, kanino ako hihingi ng tulong? Agad kong naisip si mylabs,
kinapa ko ang bulsa ko para kunin ang cellphone para matawagan sya, napatayo ako ng
wala akong makapa. 

Wag nyong sabihin na nanakawan pa ako? Napahagulhol na ako.

"Miss ok ka lang ba?" nag aalalang tanong ng aleng katabi ko. 

"Ate pwede bang makitawag?" balik na tanong ko. 

"Wala akong load ineng eh pasensya ka na," sagot nya. Buong byahe may takot sa puso
ko. Halos di ko na namalayan ang byahe hanggang sa makarating ako sa ospital kung
nasaan ang kapatid ko. 

Agad akong sinalubong ni tiyang. 

"Rea anak," umiiyak na niyakap niya ako. 

"K-kmusta na po si Siopao?" umiiyak na tanong ko. Pero bago pa sya makasagot ay

biglang may nagsalita sa likuran ko. 

"lola?"

"Dadalhin na natin si Ren sa America para doon maoperahan" sabi nya. 

Halos hindi pa nagsisink in sa utak ang lahat ng pangyayari, Parang kanina lang
nasa mall lang ako kasama si mylabs. Tapos......tapos...... ngayon pupunta kami ng
America? 

"Pero......" 

"Rea wala na tayong oras kailangan madala agad si Ren sa America at maoperahan," 

Wala akong nagawa kundi ang sumang-ayon.

Ipapaliwanag ko ang lahat sayo mylabs....... 

Sa ngayon mas mahalaga ang buhay ng kapatid ko...

End of Flashback

==================

A/N: Salamat sa unang sponsor ng load hahaha.. Ito muna ha, bukas na lang ang
OTOL. 

Nakakatuwa, madami ang gustong mag sponsor hahaha wag kayong mag alala di ko kayo
bibiguin sa mga UD ko. Bibitinin ko lang kayo :) :) xD
Happy 1 Million Reads pala dito sa MPUG. Keep supporting JAGUARS *lovelots*

-AteYNA-

=================

(PART 2) Pick Up 48: Win Her Back

Thank you sa OP ni Jana sa pag sponsor sa load.. mwaaaah! 

Belated HAPPY BIRTHDAY SAGING! Lovesyouuuu! 

Namiss ko magsulat at alam kong namiss nyo din ito. 

ENJOY READING!

-------------------------

Rea's POV 

  ~~You & ICould be like Sonny & CherHoney & BearsAnd You & ICould be like Aladdin
& JasmineLets make it happen~~ 

Nagising ako sa tunog ng cellphone ko na nagsisilbing alarm clock ko na din.

Panibagong umaga na naman ang haharapin ko, isang bagong umaga na hindi na sya
kasama. Pinatay ko ang pinakapaboritong kanta na nasa cellphone ko. Naupo ako sa
kama at saka ipinikit ang mga mata, nag umpisa akong manalangin. Alam kong hanggang
ngayon may nakatagong sakit pa din sa puso ko, pero alam kong ang Diyos ang
maghihilom ng sakit na nararamdaman ko. Ngumiti ako, hindi ko alam pero napakagaan
ng pakiramdam ko ngayon, hindi tulad ng mga nakaraang araw. 

Pagkatapos kong manalangin ay umalis na ako sa kama at tumuloy sa banyo para

maligo, marami pa akong trabaho na dapat harapin sa forever sweet, ang bakeshop na
pag aari ko na ngayon. Di ko akalain na magtatagumpay ako ng ganito sa buhay.
Salamat sa kapatid ko na naging lakas at inspirasyon ko sa lahat ng bagay. 

Matapos kong ayusin ang sarili ko, bumaba na ako para mag almusal. Agad akong
napangiti ng mabungaran sa kusina ang pinakamamahal kong kapatid. 

"Good morning pogi!" bati ko at hinalikan sya sa pisngi. 

"Good morning din miss beautiful!" masiglang bati nya. Naupo ako sa tabi nya at
sinabayan sya sa pagkain. 

"Si lola?" tanong ko kasabay ang pag nguya, di ko kasi sya nakita pagbaba ko
maliban sa mga katulong. 

"Maaga umalis may aasikasuhin daw," sagot ni Siopao. Kumunot ang noo ko, trabaho pa
din kaya ang aasikasuhin ni lola? Bawal na sa kanya ang magtrabaho dahil may
nararamdaman na siya. 

Tiningnan ko ulit si Siopao na sarap na sarap sa pagkain. 

"Pogi gusto mo bang sumama sa forever sweet?" tanong ko ulit wala kasi syang
makakasama dito dahil umalis pala si lola. 

"Naku miss beautiful gustuhin ko man na sumama sayo kaya lang di pwede, may
appointment ako ngayon" tinaasan ko sya ng kilay. 

"At anong appointment naman yan ha aber?" 

"May meeting kami ni pareng Jay sa court mamaya," sagot nya at kinindatan pa ako.
Di ko na napigilan ang di mapangiti sa ka-cute-tan ng kapatid ko. 

Halos ilang linggo ko na din naririnig sa kanya ang tungkol sa pareng Jay nya,
mukhang nakatagpo na nga ng tunay na kaibigan ang kapatid ko. 

-----------------------

Johnny's POV

Nakakailang round na ako sa pagtakbo dito sa loob ng court, kanina ko pa din

tinitingnan ang relo na nasa bisig ko. Mukhang tinanghali ngayon si pareng Ryle
ah! 

Kinuha ko ang bola ko at sinimulan mag dribble, di ko pa man naititira ang bola may
sumigaw na sa likuran ko. 

"Yo! Spencer!" itinira ko muna ang bola bago ko nilingon ang mga ugok na bagong
dating, sina Freeman, Young, Howard, Turner at Miller.  

"Aga nyong mang gago ah," sabi ko at nilapitan sila at isa isang nagbanggaan ng
balikat kasabay ang pagtapik.

"Nanaginip daw kasi itong si Howard, kailangan mo daw ng tulong," sagot ni Young at
nilampasan ako para kunin ang bola. 
Tiningnan ko si Howard na nagtatanggal pa ng muta. Ngayon ko lang napansin
nakaboxer short lang ang gago wengya!

"Ano na namang kawirduhan ang napanaginipan mo pare?" tanong ko at naglakad papunta

sa isa sa mga bench na nandito. Naramdaman ko naman ang pagsunod nila. Si Freeman
at Turner tumakbo sa direksyon ni Young na naglalaro. 

"Kailangan mo ng tulong di ba?"balik na tanong ni Howard at naupo sa tabi ko.

Kumunot ang noo ko, naguguluhan ako. 

"Balak mong ligawan si Rea, hindi ba?" mas lalong kumunot ang noo ko sa sinabi nya.
Teka nga pano nya nalaman ang bagay na yun? 

"Pano mo------" 

"Hindi na mahalaga kung paano ko nalaman basta ang mahalaga matulungan ka namin
para naman makuha mo na ang forever mo, ang forever nyong dalawa," seryosong sagot
nya. 

Gusto kong kilabutan sa mga naririnig ko ngayon, pero mas higit na nangibabaw ang
tuwa dahil naghuhumiyaw ang katotohanan na napakaswerte ko sa mga kaibigan ko. 

Nakangiti at napapailing na inakbayan ko si Howard. 

"Kung ano man ang misteryong bumabalot sa pagkatao mo, wag na sanang mawala," biro
ko. 

Akmang pepektusan nya ako, kaya lang bigla syang napatingin sa batang lalaki na
papalapit samin. 

"Yo! Pareng Ryle," tumayo ako at sinalubong siya. 

"Yo! Pareng Jay, ang dami mo yatang kalaro ngayon," sabi nya at tiningnan ang
jaguars, nagsilapitan naman ang jaguars. 

"Yo! pareng spencer may bulinggit ka yatang kalaro ngayon" pang aasar ni Freeman.
Tiningnan sya ng masama ni Ryle. 

"Pareng Jay, di ko akalain nakikipag kaibigan ka sa panget" 

"pfffftt wala na Freeman, may bumasag na sa kagwapuhan mo hahaha" pang aasar naman
ni Turner kay Freeman. 
"Hi! Ako nga pala si Kevin Young, kaibigan ako nitong si pareng Jay mo, pwede mo
din akong tawaging-----" 

"Pareng Jay?" putol ni Howard sa sasabihin ni Bata.

"Gago! Wag kang ano! nang aano ka eh!" papakyuhan sana ni Young si Howard kaya lang
nilakihan ko sya ng mata, mga gagong to' papakita pa sa bata ang mga kahayupan
nila.

"Pwede mo akong tawaging Pareng Kevin" tinuloy na lang ni young ang sinasabi nya
sabay lahad ng kamay nya kay Ryle. 

"Ako naman si Ryle pwede mo akong tawaging pareng Ryle," sagot nya sabay ngiti. 

"Nice to meet you pareng Ryle" ginulo ni Young ang buhok ni Ryle. 

"Ako naman si Elvin Howard, mataas tumalon, malakas lumamon, sexy, di na virgin at
sobrang sara------- aray ko nak ng" bigla ko syang binatukan.

"Di mo na kailangan sabihin kay pareng Ryle na di ka na virgin kasi wala naman
syang pakialam," natatawang sabi ni Turner. 

"hello Ryle, ako nga pala si Kuya Tristan," 

"Ako naman si pareng Miller, pag gusto mong uminum at maglabas ng sama ng loob
punta ka lang sa ba----" binato ko ng sapatos si Miller wengya kailan ba may
magandang sinabi ang mga hayop na 'to? 

"Ang mabuti pa mag almusal na muna tayo bago natin pag usapan ang plano tungkol sa
panliligaw nitong si Spencer" pag iiba ni Howard sa usapan. 

"Sama ka pareng Ryle may pag memeetingan tayo," agad na inakbayan ni Young si
Ryle. 

"Sige ba! game ako dyan basta ba ibabalik nyo ako sa bahay eh," nakangiting sagot
ni Ryle mukang nakapalagayang loob na agad niya ang jaguars. 

"Sus wag na ampunin na lang kita, para naman mahawaan ka ng kagwapuhan ko," pang
aasar na naman ni Freeman. Sinimangutan lang sya ni Ryle at tumuloy na kami sa van
para pumunta sa restaurant ni Howard. 

****
Agad kaming nakarating sa restaurant medyo nagulat pa ako ng makitang nandito lahat
ng jaguars. 

"Yo Johnny boy! Ano ilalaban mo na ba talaga?" bungad ni Montereal. Ngumiti lang
ako. Naupo kaming lahat sa isang mahabang lamesa para talagang may magaganap na
meeting sa pwesto naming ito. Halos agaw pansin na kami sa ibang kumakain. 

"Tangina pare dati si Bata lang ang may fans club ngayon si Freeman at Fisher meron
na din" angil ni Dela Cruz na nakatingin ngayon sa cellphone nya.

"Sus porket wala kang fans club eh," pagmamayabang ni Freeman.

"Mabuhay ang Layanation! Whoa!"

"Tama na yan, kumain na kayo madami pa tayong pag uusapan," awat ni Burns.
Sinandukan ko naman ng pagkain si Ryle habang nakikinig sa mga kagaguhan nila. 

"Alam nyo ba kung ano ang Fans club ni Burns?" tanong ni Fisher. 

"Ano?" 

"Burns the Virgin" 

"Pffftt wengya hahahaha" 

"Wow hiyang hiya naman ako sa pangalan ng fans club mo Fisher, The FishCrackers" 

Mas lalong nagtawanan ang lahat. 

"Ano kayang pangalan ng fans club ko?" maya maya ay tanong ni Howard. Biglang
tumahimik ang lahat at nagkanya kanya na ng pagkain. 

Natapos ang masaganang almusal. 

"Nabusog ka ba?" tanong ko kay Ryle. 

"Oo pareng Jay, medyo nababanyo na nga ako eh! Kumain na kasi ako sa bahay kanina
bago umalis, natakam lang ako sa mga pagkain dito kaya tinikman ko lahat hehehe"
bulong nya. Di ko napigilan ang mga ngiti ko. Ginulo ko ang buhok nya. 

"Gusto mo bang samahan kitang magbanyo?" bulong ko din. 

"Hindi na, I can manage basta turo mo na lang kung saan ang banyo," sagot nya. 

"Banyo lang ako mga tol" biglang tumayo si Freeman. 

"Sabay na ako panget!" natawa ako sa sinabi ni Ryle. 

"Sure bulinggit" sabay na umalis ang dalawa. 

Nang mapalingon ako sa jaguars, bigla akong kinabahan. Parang ayoko ang binibigay
na tingin nila sa akin ngayon. Parang ayaw ko yatang ipagkatiwala sa kanila angv
plano kong panunuyo sa babaeng mahal ko. 

Di na ako nagulat nang biglang tumayo si Montereal. 

"Nandito kami para tulungan kang maibalik sa katinuan si Rea," umpisa nya. 

"Tungunu katinuan talaga?" narinig kong bulong ni Gibson.

"Kung hindi ka ba naman gago at kalahati dapat pinakinggan mo sya noon para di ka
nahihirapan ngayon hayop ka," komento naman ni Young. Pinakyuhan ko sya. 

"Umpisahan na natin ang Operasyon: Ibalik si Rea kay Johnny"- sabi ni Turner tapos
biglang tumayo si Fisher. 

"Dahil hindi naman ikaw ang nanligaw noon kundi si Rea, this time ikaw naman ang
susungkit sa matamis na oo ng babaeng mahal mo." lintanya nya sabay upo. Daid pa
nila ang nagbabalagtasan sa tuwing magsasalita tatayo tapos uupo ulit. 

Sunod na tumayo si  Young.

"Ligaw tips number 1,  ang isang old way na panliligaw na hindi pa din nalalaos ay
ang tungkol sa pagiging gentleman, ganyan ako eh kaya napa-oo ko agad ang babaeng
mahal ko" -Young

"Whoa! Wala kang maloloko dito bata dun ka sa divisoria" nag umpisa na ng kahayupan
ang lahat. Tinaas lang ni Young ang kamay nya senyales na pinapatahimik nya ang
maiingay na jaguars. 

"Sa pagiging gentlemen mo maipapamalas ang kaalaman mo pagdating sa pagpapahanga ng

babae. Kahit kasi sabihin natin na nasa bagong henerasyon na tayo iba pa din kapag
pinakita natin sa babaeng liligawan natin ang respeto at pag galang. Effective
talaga ang tips na ito kahit sa mga simpleng bagay tulad ng pagbuksan mo siya ng
pinto, o kaya naman buhatin mo yung bag nya pero pag may dala ka ding bag wag mo ng
buhatin kasi hindi maganda tignan yon baka magmukha kang kargador. O kaya naman
ikaw ang magbabayad sa date nyo, pero kapag nag insist si Rea na sya ang magbabayad
syempre tumanggi ka sa umpisa pero pag pinilit niya, umo-oo ka na tapos sabay thank
you,tapos sabihin mo next time ulit"

"Wengya di kaya mamulubi si Rea pag laging sya ang magbabayad sa date nila?"
komento ni Montereal. Tumawa lang si Young saka tinuloy ang sinasabi. 

"May mga babae pa rin na naaappreciate ang effort ng isang lalaki pag nanliligaw ng
hindi nagyayabang" nagpalakpakan ang Jaguars, nag apiran naman si Burns at si
Young. Napapangiti na lang ako. Mukhang seryoso talaga silang tulungan ako. 

Naupo si Bata at sunod na tumayo si Burns. 

"Ligaw tips number 2, ngayon ka lang manliligaw pare  di ba? Kasi nga pinanindigan
mo noon ang katorpehan mong hayop ka..  dalawa lang ang posibleng sagot sa gagawin
mong panliligaw, maging kayo o mareject ka. Ang tip ko ngayon ay tungkol sa
rejection. Wala naman masama pag nareject ka. Yun nga lang masakit. As in MASAKIT!
May mga bagay kasi na pag naramdaman mo na akala mo yun na talaga. Hindi natin
maiiwasan ang malungkot. Napakahirap gawin neto sa simula pero eto lang ang paraan
para magsimula ka ulit at ito ay ang mag "Move on", which is hindi mo talaga magawa
ngayon.  Minsan kasi  pare ang rejection lang ang way para gumising ka sa
katotohanan na hindi talaga siya para sayo. Kaya tanggapin mo na lang ang
katotohanan na di talaga kayo ang nakatadhana para sa isat isa"

"pffftt wengya pinapahina yata ni Burns ang loob mo Spencer" nagtawanan ang ibang
jaguars. Kung tutuusin may punto naman si Burns, pero di pa din ako susuko. 

 Sunod na tumayo si Fisher. 

"Eto ligaw tips number 3 ang pinakamahalaga sa lahat, Importante sa panliligaw ang
pagiging mabango dahil ang mga babae, hindi nila sinasabi sayo kung mabango ka o
hindi. Kusa nalang yan lalayo bigla. Naalala mo noong umutot ka Spencer tanda mo pa
ba na lumayo lang si Rea sayo nun at hindi sinabi na mabaho ang utot mo hype ka,
nagiging judgemental din sila pag dating sa bagay na yan di lang nila masabi ng
harapan. Parating tandaan na ang personal hygiene lang ang katapat nyan pero wag mo
sosobrahan. Yung tamang sakto lang. Mas dagdag kilig factor sa babae pag ang lalake
ay fresh sa paningin nila" 

"Kaya nga lagi akong naliligo eh," -Howard

Nagkanya kanya lang ng higop ng kape ang jaguars. Kung minsan gusto ko ng maawa kay
Howard kaya lang pag tinitingnan ko sya nawawala ang awa ko. 

*********

Rea's POV 

Na-late ako ng gising ngayong araw ang dami ko kasing tinapos na trabaho kagabi.
Napakunot ang noo ko nang mapansing ang daming tao sa loob ng Forever Sweet hindi
naman ganito kadami ang tao dito lalo na kapag ganitong oras. Ano kayang meron? 

Mabilis akong bumaba ng kotse ko para masagot ang sarili kong tanong. Pagpasok ko
sa loob, di ko alam pero parang kinabahan ako at mas lalong lumakas ang kabog ng
dibdib ko ng makita si Johnny, may dala syang bulaklak at chocolate. Ngumiti sya ng
makita ako.

Di ko napigilan ang di mapataas ang kilay. At anong kabalbalan na naman ito? Unti
unting nawala ang ngiti nya at parang napalitan ng kaba. 

"Good morning mylabs," bati nya ng makalapit sya sakin. Tiningnan ko lang sya at
ang hawak nyang bulaklak. 

"Flowers?" nag aalangan pa sya kung iaabot ba nya yun sakin o hindi.

"Pasensya na pero sa pagkakatanda ko, hindi ako nagpadeliver ng bulaklak," sabi ko

at nilampasan na sya. Pagpasok na pagpasok ko sa loob ng office ko, hinampas
hamapas ko ang dibdib ko dahil ayaw kumalma ng puso ko. 

************

Johnny's POV

Tinungga ko ang isang bote ng beer nandito kami ngayon sa bar ni Miller. 

"Ayos lang yan pare, nag uumpisa ka pa lang wag ka agad sumuko," tinapik ni Freeman
ang balikat ko. Tangina ang sakit pala kapag di ka pinansin ng taong mahal mo. 

Naglaho lahat ng baon kong lakas ng loob nang lampasan lang nya ako. 

"Tandaan mo pare, hindi ka sinukuan ni Rea noon, kahit ilang beses mo syang di
pinansin, di pa din sya sumuko. Ipakita mo sa kanya na determinado kang maibalik
ang pagmamahal nya sayo," tumango ako sa sinabi ni Howard sabay inum ulit ng alak. 

Bakit ganun ayaw pa rin kumalma ng puso ko, pag naaalala ko ang mukha nya sa isipan
ko bigla na lang kumakabog ang puso ko ng ganito. 

Miss na miss na kita mylabs. At hindi ako susuko hanggat di ka bumabalik sakin. 

Kinuha ko ang cellphone ko. Lingid sa kaalaman nya kinuha ko ang number nya kay Ms.
Manager.

To: Rea Mylabs

 Wag mo kalimutan ang payong mo ha, inuulan ka kasi ng kagandahan :)

message sent!

Ngumiti ako. Mukhang kailangan ko nang maghanap ng madaming pick up lines ngayon.
Biglang nag vibrate ang cellphone ko, nawala ang ngiti ko ng mabasa ko ang reply
nya. Isang malupit na "Who you?" 

Anak ng tokwa naman oh. Mylabs naman alam kong gwapo ako pero pwede bang wag mo
masyadong saktan ang damdamin ko. 

Napagpasyahan kong wag na lang munang mag reply. Mag iisip na lang muna ako ng
magandang plano para bukas. Dahil bukas di ko na sya titigilan. Kukulitin ko sya
hanggang sa pansinin na nya ako at maligawan ko sya ng pormal. 

I will do everything just to win her back. 

============

A/N: Sorna sa matagal na UD di na kasi pwedeng magpuyat ang Ynang Reyna nyo
hahaha.. 

Nagpalit ako ng UN dito sa watty ha, sarap kasi pektusan ng mga nagtatanong ng UN
ko sa wattpad. Parang ganito oh. 

Siya: Ano UN mo sa wattpad?

Ako: MissWordsworth

Siya: Miss Ano?

Ako: MissWordsworth Miss-Words-worth

Siya: Ha? Spell mo nga. 

Ako: tangina ako na magtatype hype ka! 

See? Hahaha alam ko naranasan nyo din yan kapag nirerecommend nyo ang story ko sa
mga friends nyo. Para di na sila mahirapan ginawa ko ng Miss_Yna ang UN ko dito sa
watty para madali nila akong makita. 
-----

Ngayon ko din dapat igi-greet ang mga nanalo sa games noong anniversary kaya lang
tulog pa ang OP ni Rea, kaya sa BOH ko na lang kayo babatiin ha.

-----

Dear Jagmins,

Kailan nyo ako papadalhan ng prutas? 

Nagmamahal, 

Ynay 

------

Haba ng A/N ko hahahaha sorry na namiss ko eh.. salamat sa paghihintay. 

-Miss_Yna